Kryptologia – (zn. z gr. kryptos – „ukryty”, logos –„słowo”) – dziedzina wiedzy o przekazywaniu informacji w sposób zabezpieczony przed niepowołanym dostępem. Współcześnie kryptologia jest uznawana za gałąź zarówno matematyki, jak i informatyki; ponadto jest blisko związana z teorią informacji, inżynierią oraz bezpieczeństwem komputerowym.

Kryptologię dzielimy na:

Kryptografia – wiedza o układaniu systemów kryptograficznych

Kryptoanaliza – wiedza o łamaniu systemów kryptograficznych

Enigma – używana w kilku wersjach w niemieckiej armii od końca lat. 20. XX w. do zakończenia II wojny światowej – miała wbudowany, dla ochrony poufnej korespondencji, skomplikowany elektromechaniczny system szyfrowania polialfabetycznego. Złamanie szyfru Enigmy w polskim Biurze Szyfrów i idące za tym deszyfrowanie na wielką skalę w Bletchley Park korespondencji za pomocą tych maszyn było ważnym czynnikiem w ostatecznym zwycięstwie aliantów w II wojnie światowej

Krypteks – neologizm wprowadzony przez amerykańskiego pisarza Dana Browna w powieści Kod Leonarda da Vinci. W książce, termin krypteks określał urządzenie do przechowywania tajnych informacji, rzekomo wynaleziono przez Leonarda da Vinci. Informacja zapisana jest na zwoju papirusu, owiniętego wokół szklanej fiolki, pełnej octu. Nie można go otworzyć siłą, ponieważ wtedy fiolka pęka i ocet rozpuszcza papirus. Jedynym sposobem na otworzenie krypteksu jest ułożenie hasła za pomocą kilku dysków.

Symbol – element świata przedstawionego, który posiada jedno dosłowne znaczenie i nieskończoną ilość znaczeń ukrytych.

Symbole religijne

Symbole religijne – symbole (archetypy, inscenizacje, gesty, dzieła sztuki, zjawiska naturalne, ludzie lub rzeczy) stanowiące część kultu religijnego. Symbole używane lub jednoznacznie kojarzone z danym systemem wyznaniowym, którym niejednokrotnie przypisywane jest dodatkowe znaczenie mistyczne lub magiczne. Symbolem religijnym może stać się dowolne dające się doświadczyć zjawisko, któremu wiara nadaje nadnaturalne znaczenie. Symbol religijny często stanowi sacrum, a pewne zachowania w jego obecności są objęte tabu.

Urobos – staroegipski i grecki symbol przedstawiający węża z ogonem w pysku, który bez przerwy pożera samego siebie i odradza się z siebie. Jako symbol gnostyków urobos wyraża jedność duchową i fizyczną wszechrzeczy, która nigdy nie zaniknie i będzie trwać w nieskończoność w formie ciągłej destrukcji i odradzania się.

Krzyż słoneczny – słoneczny krąg – forma krzyża znana od tysiącleci wyznawcom religii przedchrześcijańskich, w której równoramienny krzyż umieszczony jest w okręgu. Pojawia się często na megalitach. Koło z dwiema przeciętymi osiami to jeden z najstarszych symboli solarnych Indoeuropejczyków, powszechnie wyst. U Celtów, ale którego motyw pojawiał się także u Słowian wschodnich.

Ręce Boga – rodzaj przedstawienia krzyża używany współcześnie przez część rodzimowierców słowiańskich, zwłaszcza przez członków Rodzimego Kościoła Polskiego. Wedle tych środowisk, symbol ten używany był w pierwotnych religiach prasłowiańskich. Ręce Boga stanowią według nich ideogram oznaczający pojęcie Boga Najwyższego.

Gwiazda Dawida – zwana też Tarczą Dawida – sześcioramienna gwiazda(heksagram) złożona z dwóch zachodzących na siebie pionowo trójkątów równoramiennych odwróconych od siebie wierzchołkami. Przez Żydów zwana tarczą Dawida, w pseudonaukach ezoterycznych znana jest jako pieczęć Salomona.

Półksiężyc – symbol Islamu od XIX wieku, zarazem jeden z mniej powszechnych symboli w symbolice europejskiej czasów średniowiecza.

Ichthys – w języku starogreckim znaczy „ryba”. Jest znakiem pierwszych chrześcijan symbolizuje Jezusa Chrystusa. To akrostych, czyli słowo, które można utworzy z pierwszych liter wyrazów w zdaniu. Ichthys składa się ze starogreckich słów:ΙΗΣΟΥΣ (Iēsoûs) – JezusΦΡΙΣΤΟΣ (Christós) – ChrystusΘΕΟΥ (Theoû) – BogaΥΙΟΣ (Hyiós) – SynΣΩΤΗΡ (Sōtér) – Zbawiciel

Swastyka – znak zazwyczaj w kształcie równoramiennego krzyża, o ramionach zagiętych pod kątem prostym. Nazwa swastika pochodzi z sanskrytu i oznacza „przynoszący szczęście”. Obecnie w krajach Europy i obu Ameryk symbol ten kojarzony jest prawie wyłącznie z Adolfem Hitlerem i nazizmem, natomiast w Azji jest powszechnie stosowanym symbolem szczęścia i pomyślności.

Menora – siedmioramienny kandelabr i symbol Izraela umieszczany na paszportach, na urzędach państwowych, etc. Ten ozdobny świecznik był używany przez Żydów w Przybytku i Świątyni Jerozolimskiej. Menora jest jednym z najstarszych symboli narodu żydowskiego. Według tradycji symbolizuje on krzew gorejący, który zobaczył Mojżesz na górze Synaj. Jedna z najstarszych menor w Europie znajduje się w Kołobrzegu.

Pentagram – pięciokąt gwiaździsty foremny, figura geometryczna w wielu kulturach uważana za symbol magiczny , gwiazda pitagorejska. Pentagram był symbolem znanym już w czasach neolitu. Pentagram był znany jako Gwiazda Isztar, a później jako Gwiazda Izydy. Mistycy pitagorejscy w nim symbol doskonałości, kojarzyli go z życiem i zdrowiem. Dla pierwszych chrześcijan symbol ten odzwierciedlał pięć ran Jezusa, ze względu na pięć wierzchołków. Od XIV w. uważany za symbol szatana ze względu na podobieństwo do głowy kozła. W XIX w. Eliphas Levi podzielił pentagramy na „dobrą stronę” i „złą stronę”. Za „dobrą” uznał ten odwrócony jednym wierzchołkiem do góry, za „złą” odwrócony – zwrócony dwoma wierzchołkami do góry. Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem do góry zwany jest Pentagramem Białym, jest on odzwierciedleniem sacrum — siły boskiej. Może również odzwierciedlać pięć zmysłów człowieka[3], pięć żywiołów: powietrze, wodę, wiatr, ogień i światło, oraz pięć światów: fizyczny, eteryczny, astralny, mentalny i duchowy[4], ukazując wyższość umysłu człowieka nad wszelkimi innymi żywiołami i zmysłami.Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem ku dołowi zwany jest Pentagramem Odwróconym, Czarnym, lub Pentagramem Baphometha. Pentagram Baphometha przedstawia profanum -człowieczeństwo, odzwierciedla on wyższość żądz i emocji nad rozumem, jest powszechnie uważany za znak satanistyczny, chociaż często mylony z Pentagramem Białym.Biały Pentagram w okręgu (inaczej pentakl) uważany jest za amulet chroniący przed zgubnym wpływem magii oraz klątwami. Można go zauważyć na różnych talizmanach i amuletach oraz odnaleźć w wielu budowlach sakralnych, itp. Pentakl jest między innymi symbolem religii Wicca i innych tradycji pogańskich.

Yin i Yang – Koncepcja Yin i Yang pochodzi z antycznej filozofii chińskiej i metafizyki. Opisuje ona dwie pierwotne i przeciwne, lecz uzupełniające się siły, które odnaleźć można w całym wszechświecie:• Yang(dosłownie rozumiane jako „nasłonecznione miejsce”) reprezentowana przez

biel i Słońce oznacza siłę, aktywność, radość, ciepło i lato.• Yin(dosłownie rozumiane jako „zacienione miejsce”) reprezentowana przez czerń i

Księżyc, oznacza bierność, uległość, smutek, chłód i zimę.

Cyrkiel i węgielnica – Cyrkiel – Symbol mądrości, wiedzy, rozumu, twórczych i aktywnych sił Boga i człowieka. Łącząc w sobie okrąg, czyli nieskończoność i punkt – początek, symbolizuje absolut. Obok węgielnicy i Biblii jest jednym z tzw. Wielkich Świateł w loży.Węgielnica – symbolizuje równowagę i szczerość, w rycie szkockim w połączeniu z cyrklem symbolizuje siły pasywne (podczas gdy cyrkiel ma symbolizować siły aktywne.Cyrkiel i węgielnica – symbol kojarzony z przyrządami pomiarowymi, stał się znakiem wywoławczym Masonerii. Byli to budowniczowie katedr i zamków, strzegący swych tajemnic przed pospolitymi murarzami, władającymi jedynie kielnią i zaprawą.

Oko opatrzności (wszystkowidzące oko) – symbol oka otoczonego prze promienie światła lub glorii, zwykle zamknięte w trójkącie. Jest czasem interpretowane jako symbol oka Boga pilnującego ludzi.

Symbol w obecnej formie pojawił się po raz pierwszy na zachodzie w XVII i XVIII w. , ale symbole wszystkowidzącego oka mają swoje źródła w mitologii egipskiej i symbolu oka Horusa. XVII – wieczne obrazy oka opatrzności czasami pokazują je w otoczeniu obłoków. W późniejszym okresie symbol oka w zamkniętym trójkącie zaczął być postrzegany jako symbol Trójcy Świętej w religii chrześcijańskiej.

Oko opatrzności nad niedokończoną piramidą na odwrocie banknotu 1 dolara amerykańskiego.

Chrześcijańska wersja oka opatrzności, wyraźnie zaznaczająca trójkąt reprezentujący Trójcę Świętą.

Oko Ra, głównego Boga starożytnych Egipcjan, nazywany również okiem Horusa.

Ciąg Fibonacciego – ciąg liczb naturalnych określony rekurencyjnie w sposób następujący:

Ciąg został podany w 1202 r. przez Leonarda z Pizy zwanego Fibonaccim w swoim dziele Liber abaci jako rozwiązanie zadania o rozmnażaniu się królików. Nazwę „ciąg Fibonacciego” spopularyzował w XIX w. Edouard Lucas.

pl.wikipedia.org/wiki/Kryminologiapl.wikipedia.org/wiki/Symbole_religijnepl.wikipedia.org/wiki/Symbolhttps://www.google.pl/imghp?hl=pl&tab=wi

Joanna Szewczyk

Ur. 28.08.1997

Klasa IIIa

Gimnazjum nr 13 im. Adama Mickiewicza w Sosnowcu

Opiekun mgr. Dorota Zalas

Dziękuje za uwagę.