OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ. WYKŁAD 4 … · Procedura regionalna – system wspólnotowego...
Transcript of OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ. WYKŁAD 4 … · Procedura regionalna – system wspólnotowego...
OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ. WYKŁAD 4
WYKŁAD 4. TREŚĆ I. Ochrona znaków towarowych. Definicja znaku towarowego. Rodzaje znaków
towarowych. Cechy i funkcje znaku towarowego. Procedura uzyskiwania ochrony.
Treść i zakres prawa ochronnego.
II. Ochrona oznaczeń geograficznych. Źródła prawa. Definicja, funkcje i
klasyfikacja oznaczeń geograficznych. Procedura rejestracji. Treść i zakres prawa
ochronnego.
III. Ochrona topografii układów scalonych.
IV. Ochrona prawna odmian roślin.
I. OCHRONA ZNAKÓW TOWAROWYCH
POJĘCIE ZNAKU TOWAROWEGO
Znak towarowy „ jest odbitym w świadomości człowieka jednolitym związkiem
oznaczenia i towaru, obejmującym ogół informacji i wyobrażeń o towarze
wyodrębnionym za pomocą tego oznaczenia wśród towarów tego samego rodzaju. Tak
rozumiany znak towarowy jest dobrem niematerialnym, ponieważ istnieje jedynie w
świadomości człowieka” (Skubisz 2001).
„ to dobro niematerialne służące identyfikacji towarów, a o jego istocie decyduje nie
forma przedstawieniowa, lecz skutki ekonomiczne – korzyści płynące z jego używania.
Jest dobrem niematerialnym o naturze majątkowej„ (Promińska 1998).
Znak towarowy jest to każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny,
jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od
towarów innego przedsiębiorstwa [art. 120 p.w.p.]
FUNKCJE ZNAKU TOWAROWEGO
FUNKCJA OZNACZENIA POCHODZENIA (ODRÓŻNIAJĄCA)
najważniejsza: odróżnienie danych towarów od towarów tego samego rodzaju;
określenie tożsamości towarów (lub usług) pochodzących od konkretnego
przedsiębiorstwa;
Funkcja gwarancyjna (jakościowa): przekazywanie informacji o cechach
jakościowych towaru; informacja, że wszystkie towary oznaczone tym znakiem mają
ten sam poziom cech jakościowych;
Funkcja reklamowa: zachęcanie do wyboru towaru (usługi) oznaczonego tym
znakiem.
ZNAK TOWAROWY. ZDOLNOŚĆ ODRÓŻNIAJĄCA – WYMOGI
Zmysłowa postrzegalność oznaczenia: zmysł wzroku, słuchu i dotyku (potencjalnie
także węchu i smaku)
Jednolitość oznaczenia: możliwe w całości do objęcia jednym aktem poznawczym
Samodzielność znaku towarowego względem towaru: odrębność od towaru
(fizyczna a przynajmniej pojęciowa)
Graficzna przedstawialność: językiem obrazu, linii, znaków.
KLASYFIKACJA ZNAKÓW TOWAROWYCH
Ze względu na rodzaj oznaczenia
Znaki towarowe SŁOWNE: m.in. imiona, nazwiska, pseudonimy, nazwy
historyczne, litery i ich kombinacje, cyfry i ich kombinacje, nazwy geograficzne,
slogany reklamowe, nazwy przedsiębiorstw, określenia „fantazyjne”, i inne
Znaki towarowe graficzne: fantazyjna grafika, kompozycja kolorystyczna
Znaki towarowe przestrzenne: forma towaru lub jego opakowania, różne formy
przestrzenne
Znaki towarowe KOMBINOWANE: np. słowno-graficzne, graficzno-
przestrzenne
Znaki towarowe niekonwencjonalne: znaki dźwiękowe, znaki zapachowe, znaki
smakowe, znaki dotykowe, znaki animowane (ruchome obrazy), znaki stanowiące
nieograniczone przestrzennie kombinacje kolorystyczne (kolor per se), hologramy.
Najczęstsze znaki towarowe to znaki SŁOWNE i znaki KOMBINOWANE.
Z punktu widzenia przedsiębiorcy - najlepszym znakiem towarowym jest znak kombinowany
z silnym elementem słownym i fantazyjnie ukształtowaną formą (grafiką) (np. znak firmy
ADIDAS, ORLEN).
Ze względu na rodzaj oznaczanego dobra
Znaki towarowe sensu stricto: oznaczają pochodzenie towarów
Znaki usługowe: oznaczają pochodzenie usług (np. budownictwo, naprawy,
ubezpieczenia, nauczanie)
Klasyfikację towarów i usług zawiera tzw. klasyfikacja nicejska (Porozumienie nicejskie z
1958 r.), która wyróżnia 34 klasy towarowe i 11 klas usługowych (45 klas). Klasyfikacja ta
dostępna jest na stronie internetowej Urzędu Patentowego RP.
Ze względu na fakt rejestracji / braku rejestracji
Znaki towarowe zarejestrowane: znaki posiadające prawo ochronne;
podlegają ochronie na podstawie ustawy p.w.p. i (ewentualnie) innych ustaw; znaki
takie można opatrzyć poniższymi symbolami:
TM SM ® ©
Znaki towarowe niezarejestrowane: nie posiadają prawa ochronnego; podlegają
ewentualnej ochronie na podstawie ustawy u.z.n.k (np. art. 10, art. 3) i innych ustaw.
Ze względu na tryb uzyskania rejestracji
Znak towarowy krajowy: rejestrowane przez właściwy urząd krajowy (np. Urząd
Patentowy RP)
Znak towarowy wspólnotowy: rejestracja w OHIM w Alicante ze skutkiem na
całą UE (na podstawie rozporządzenia nr 207/2009)
Znak towarowy międzynarodowy: rejestracja w Biurze WIPO w Genewie ze
skutkiem w różnych państwach (zgodnie ze wskazaniem), w tzw. trybie
madryckim (Porozumienie madryckie z 1891 r. i protokół do Porozumienie
madryckiego z 1989 r.).
Ze względu na podmiot uprawniony
Znak towarowy indywidualny: rejestrowany na rzecz jednego podmiotu
Znak towarowy, na który zostało udzielone wspólne prawo ochronne:
rejestrowany na rzecz wielu przedsiębiorców
Znak towarowy wspólny: rejestrowany tylko na rzecz organizacji reprezentującej
zrzeszonych w niej przedsiębiorców (uprawnieni – zarówno organizacja jak i
przedsiębiorcy)
Znak towarowy wspólny gwarancyjny: rejestrowany tylko na rzecz organizacji
reprezentującej zrzeszonych w niej przedsiębiorców (uprawnieni – tylko
przedsiębiorcy).
Ze względu na stopień konkretnej zdolności odróżniającej (konkretna zdolność
odróżniająca znaku towarowego – „siła” znaku, postrzeganie znaku przez odbiorców i jego
znajomość).
Znak towarowy zwykły: posiada dostateczną (wystarczającą) zdolność
odróżniającą
Znak towarowy renomowany: ponadprzeciętnie znany wśród znaczącej liczby
właściwych odbiorców na znaczącej części właściwego terytorium
Znak towarowy powszechnie znany: stopień znajomości wśród nabywców jest
wyższy niż renomowanego znaku towarowego (znajomość wśród ponad 50%
właściwych odbiorców)
Znak towarowy sławny: „elita” znaków, najsilniejsze, najbardziej znane znaki
towarowe. Wykaz takich znaków zamieszczono poniżej:
PRZESZKODY UDZIELENIA PRAWA OCHRONNEGO NA ZNAK TOWAROWY
1) Brak zdolności odróżniającej [art. 129 p.w.p.]
2) Bezwzględne przeszkody rejestracyjne [art. 131 p.w.p.]
3) Względne przeszkody rejestracyjne [art. 132 p.w.p.]
Brak zdolności odróżniającej [art. 129 ust. 1 i 2 p.w.p.]
Nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, które nie mogą być znakiem towarowym, a
także na oznaczenia, które nie mają dostatecznych znamion odróżniających, tzn.:
1) nie nadają się do odróżniania w obrocie towarów, dla których zostały zgłoszone;
2) nie spełniają łącznie cech: zmysłowej postrzegalności, jednolitości, samodzielności
względem towaru, przedstawialności graficznej;
3) weszły do języka potocznego lub są zwyczajowo używane;
4) składają się wyłącznie z elementów mogących służyć w obrocie do wskazania w
szczególności: rodzaju towaru, jego pochodzenia, jakości, ilości.
Bezwzględne przeszkody rejestracyjne [art. 131 ust. 1 i 2 p.w.p.]
Nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia:
1) naruszające prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich;
2) sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami;
3) wprowadzające w błąd;
4) zgłoszone w złej wierze do Urzędu Patentowego;
5) zawierające nazwy lub symbole państwowe lub urzędowe;
6) zawierające symbole o charakterze religijnym, patriotycznym lub kulturowym, których
używanie mogłoby obrażać uczucia religijne, patriotyczne lub tradycje narodową;
7) stanowiące formę, która jest uwarunkowana wyłącznie naturą towaru.
Względne przeszkody rejestracyjne [art. 132 ust. 1 i 2 p.w.p.] 1) kolizja znaku z oznaczeniem geograficznym;
2) ochrona znaków powszechnie znanych niezarejestrowanych;
3) ryzyko pomyłki ze znakami wcześniejszymi;
4) pierwszeństwo zgłoszenia;
5) istnienie wcześniejszego prawa.
PROCEDURA UZYSKIWANIA PRAWA OCHRONNEGO NA ZNAK TOWAROWY
Tryb krajowy - Urząd Patentowy RP
Tryb regionalny - Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w
Alicante
Tryb międzynarodowy - Biuro Międzynarodowe Światowej Organizacji
Własności Intelektualnej (WIPO) w Genewie
Procedura krajowa
Zgłoszenie (do Urzędu Patentowego RP) – dokumentacja zgłoszeniowa
1) podanie – formularz;
2) określenie znaku towarowego (postać graficzna + opis), fotografie znaku; nagranie
dźwięku (w przypadku znaku dźwiękowego);
3) wskazanie towarów dla których znak jest przeznaczony (wg Międzynarodowej
Klasyfikacji Towarów i Usług, tzw. klasyfikacji nicejskiej);
4) regulamin znaku (w przypadku zgłaszania wspólnego znaku);
5) pełnomocnictwo (ewentualnie);
6) dowód opłaty za zgłoszenie.
Zgłoszenie (=DATA PIERWSZEŃSTWA)
↓
Dalszy bieg: Ogłoszenie o zgłoszeniu (3 MIESIĄCE), publikacja w „Biuletynie Urzędu
Patentowego” → Pełne badanie zgłoszenia przez UP (warunki formalne, bezwzględne
przeszkody, względne przeszkody) → Decyzja odmowna lub Decyzja pozytywna o
udzieleniu prawa ochronnego, warunek: wniesienie opłaty za pierwszy okres ochrony →
Udzielenie PRAWA OCHRONNEGO NA ZNAK TOWAROWY, publikacja w
„Wiadomościach Urzędu Patentowego”, wpis do rejestru znaków towarowych, wydanie
„Świadectwa ochronnego na znak towarowy”.
PRAWO OCHRONNE NA ZNAK TOWAROWY. TREŚĆ I ZAKRES (art. 153 p.w.p.)
Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku
towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej
Polskiej [art. 153 ust. 1 p.w.p.]
Używanie znaku polega w szczególności na [art. 154 i 169 p.w.p.]
• umieszczaniu znaku na towarach objętych prawem ochronnym
• oferowaniu i wprowadzaniu tych towarów do obrotu
• imporcie lub eksporcie towarów
• składowaniu towarów w celu oferowania i wprowadzania do obrotu
• oferowaniu lub świadczeniu usług pod znakiem
• umieszczaniu znaku na dokumentach dotyczących towarów
• posługiwaniu się znakiem w celu reklamy
• posługiwaniu się znakiem przez osobę trzecią za zgodą uprawnionego
Zakres prawa ochronnego
• nieograniczone czasowo – okresy 10-letnie (potencjalnie wieczne)
• ograniczone terytorialnie – RP (lub inny – w zależności od trybu ochrony: krajowy,
regionalny, międzynarodowy)
• zbywalne (sprzedaż, licencja, zamiana, darowizna, zastaw) i podlega dziedziczeniu
[art. 162 p.w.p.]
Wygaśnięcie prawa ochronnego (przyczyny) [art. 168 i 169 p.w.p.]
• upływ okresu ochrony
• zrzeczenie się prawa przez uprawnionego
• nieużywanie znaku
• utrata przez znak znamion odróżniających
• znak nabrał charakteru oznaczenia wprowadzającego w błąd
• wykreślenie z właściwego rejestru podmiotu, któremu przysługiwało prawo ochronne
• nieuiszczenie w terminie opłaty okresowej.
Procedura regionalna – system wspólnotowego znaku towarowego [Rozporządzenie
Rady (WE) Nr 207/2009]
Zgłoszenie w OHIM w Alicante.
Procedura międzynarodowa rejestracji znaku towarowego [Porozumienie madryckie z
1891r. i Protokół do tego porozumienia z 1989 r.]
Zgłoszenie w WIPO w Genewie, za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP.
Prawo ochronne na znak towarowy. Korzyści:
wyłączność korzystania ze znaku dla celów zawodowych i zarobkowych na obszarze
RP
dodatkowe źródło dochodów – prawo jest zbywalne (sprzedaż, licencja, zamiana)
wspomaganie w pozyskiwaniu zewnętrznego finansowania (zastaw, zabezpieczenie
kredytu)
narzędzie marketingowe
istotna rola w budowaniu renomy towaru, renomy przedsiębiorstwa i ich
promocji → pozyskiwanie klientów → podnoszenie wartości przedsiębiorstwa
łatwiejsze działania prawne i mniejsze koszty postępowania roszczeniowego w
stosunku do konkurentów.
II. OCHRONA OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH
POJĘCIE OZNACZENIA GEOGRAFICZNEGO
„ po pierwsze, oznaczeniami geograficznymi są tylko oznaczenia słowne. Poza ramami
ustawy pozostały zatem graficzne oznaczenia geograficzne (np. rysunek wieży w Pizie). Po
drugie, oznaczenia geograficzne mogą być rejestrowane wyłącznie dla towarów,
natomiast nie przewidziano rejestracji dla usług. Po trzecie, przedmiotem regulacji są
wyłącznie kwalifikowane oznaczenia geograficzne. Regulacja ustawy nie przewiduje
zatem ochrony dla zwykłych oznaczeń geograficznych. Po czwarte, oznaczenia
geograficzne odnoszą się do wszystkich towarów; nie ma zawężenia ochrony do
produktów rolnych lub spożywczych” (Skubisz 2006).
ŹRÓDŁA PRAWA EUROPEJSKIEGO
Rozporządzenie PE i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie
systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz. UE z 14
grudnia 2012 r. L343)
Rozporządzenie Rady (WE) nr 479/2008 z dnia 29 kwietnia 2008 r. w sprawie
wspólnej organizacji rynku wina zmieniające (…) (Dz. Urz. WE z 6 czerwca 2008 r. L
148)
Rozporządzenie PE i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie
definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych
napojów spirytusowych oraz uchylające (…) (Dz. Urz. WE z 13 lutego 2008 r. L 39)
FUNKCJE OZNACZENIA GEOGRAFICZNEGO
FUNKCJA INFORMACYJNA najważniejsza
informowanie odbiorców o pochodzeniu towarów ze wskazanego rejonu
geograficznego
Funkcja odróżniająca odróżnianie towarów pochodzących z określonego miejsca geograficznego od innych
towarów tego samego rodzaju, pochodzących z innych obszarów geograficznych
Funkcja reklamowa
zachęcanie do wyboru towaru (usługi) oznaczonego tym znakiem.
Funkcja gwarancyjna
wskazywanie na określoną jakość i cechy charakterystyczne towaru, które zawdzięcza
on miejscu pochodzenia (dotyczy to tylko kwalifikowanych oznaczeń
geograficznych).
KLASYFIKACJA OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH
Oznaczenia zwykłe (proste) i kwalifikowane (ochronie podlegają tylko
kwalifikowane)
zwykłe – wskazują tylko na pochodzenie geograficzne towaru, nie odnoszą się do
jego jakości, renomy
kwalifikowane – odnoszą się do jakości towaru wynikającej z jego pochodzenia
geograficznego
Oznaczenia bezpośrednie i pośrednie (jedne i drugie podlegają ochronie)
bezpośrednie – zawierają nazwy geograficzne (forma przymiotnikowa lub
rzeczownikowa), np. „obwarzanek krakowski”, „bryndza podhalańska”
pośrednie – nie zawierają nazw geograficznych ale zawierają elementy łączące dany
towar z konkretnym miejscem geograficznym, np. „oscypek”, „rogal
Świętomarciński”
Oznaczenia słowne, słowno-graficzne i graficzne
forma towaru lub jego opakowania, różne formy przestrzenne (ochronie podlegają
tylko słowne)
TERMINOLOGIA DOTYCZĄCA OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH
„geograficzne oznaczenia pochodzenia” („oznaczenia geograficzne”) najszersze pojęcie, obejmujące: oznaczenia zwykłe i kwalifikowane, bezpośrednie i
pośrednie, słowne, słowno-graficzne, graficzne, a nawet „made in”
↓
„oznaczenia pochodzenia”
(kategoria wyst. w aktach prawnych)
↓
„OZNACZENIA GEOGRAFICZNE” (sensu stricto) (podlegają ochronie)
↓
„NAZWY POCHODZENIA” (podlegają ochronie)
Ochronie podlegają tylko oznaczenia słowne.
OZNACZENIE GEOGRAFICZNE I NAZWA POCHODZENIA. DEFINICJE.
[Rozporządzenie nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków
spożywczych]
Art. 2 ust 1 lit. a: „nazwa pochodzenia oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub,
w wyjątkowych przypadkach, kraju, która służy do oznaczenia produktu rolnego lub
środka spożywczego pochodzącego z tego regionu, określonego miejsca lub kraju, którego
jakość lub cechy charakterystyczne są w istotnej lub wyłącznej mierze zasługą
środowiska geograficznego, na które składają się czynniki naturalne i ludzkie, oraz
którego produkcja, przetwarzanie i przygotowywanie mają miejsce na określonym
obszarze geograficznym”. Art. 2 ust. 1 lit b: „oznaczenie geograficzne oznacza nazwę regionu, określonego miejsca
lub, w wyjątkowych przypadkach, kraju, która służy do oznaczenia produktu rolnego lub
środka spożywczego pochodzącego z tego regionu, określonego miejsca lub kraju, oraz
którego określona jakość, renoma lub inna cecha charakterystyczna może być
przypisana temu pochodzeniu geograficznemu, oraz którego produkcja lub
przetwarzanie lub przygotowywanie mają miejsce na określonym obszarze
geograficznym”.
Oznaczenia geograficzne i nazwy pochodzenia - cechy wspólne:
oznaczenia słowne
oznaczenia kwalifikowane
oznaczenia bezpośrednie (zwykle)
Oznaczenia geograficzne i nazwy pochodzenia - różnica:
różny stopień związania produktu z miejscem jego pochodzenia – nierozerwalny u
nazw pochodzenia, słabszy u oznaczeń geograficznych
Definicja „oznaczenia geograficznego” zawarta w Ustawie p.w.p.:
Oznaczenia geograficzne – są to oznaczenia słowne odnoszące się bezpośrednio lub
pośrednio do nazwy miejsca, miejscowości, regionu lub kraju (teren), które identyfikują
towar jako pochodzący z tego terenu, jeżeli określona jakość, dobra opinia lub inne
cechy towaru są przypisywane przede wszystkim pochodzeniu geograficznemu tego
towaru [art. 174 p.w.p.]
( Powyższa definicja odnosi się do oznaczenia kwalifikowanego !!!)
ZAREJESTROWANE CHRONIONE NAZWY POCHODZENIA I OZNACZENIA
GEOGRAFICZNE Z POLSKI [wg danych na 16.01.2014 r.)
produkty rolne i środki spożywcze
1. Bryndza podhalańska
2. Oscypek
3. Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich
4. Półtorak
5. Dwójniak
6. Trójniak
7. Czwórniak
8. Rogal Świętomarciński
9. Wielkopolski ser smażony
10. Andruty kaliskie
11. Olej rydzowy
12. Pierekaczewnik
13. Truskawka kaszubska
14. Redykołka
15. Wiśnia nadwiślanka
16. Fasola korczyńska
17. Miód kurpiowski
18. Podkarpacki miód spadziowy
19. Suska sechlońska
20. Kiełbasa lisiecka
21. Obwarzanek krakowski
22. Śliwka szydłowska
23. Jabłka łąckie
24. Chleb prądnicki
25. Kiełbasa jałowcowa
26. Kiełbasa myśliwska
27. Karp zatorski
28. Miód drahimski
29. Kołocz śląski / kołacz śląski
30. Jabłka grójeckie
31. Kabanosy
32. Fasola Piękny Jaś z Doliny Dunajca / fasola z Doliny Dunajca
33. Fasola wrzawska
34. Miód z Sejneńszczyzny / Łoździejszczyzny
35. Ser koryciński swojski
36. Jagnięcina podhalańska
oraz – z grupy napojów spirytusowych:
1. Wódka ziołowa z Niziny Północnopodlaskiej aromatyzowana ekstraktem z trawy
żubrowej / Herbal vodka from the North Podlasie Lowland aromatised with an extract
of bison Grass
2. Polish Cherry
3. Polska Wódka / Polish Vodka
WYŁĄCZENIA
[Rozporządzenie nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków
spożywczych]
Nie rejestruje się:
• nazw rodzajowych
• nazw kolidujących z nazwami odmian roślin lub ras zwierząt
• nazw kolidujących z renomowanymi znakami towarowymi
Nazwą rodzajową jest nazwa produktu rolnego lub środka spożywczego, która – mimo iż jest
związana z miejscem lub regionem, w którym produkt lub środek spożywczy był pierwotnie
produkowany lub wprowadzany na rynek – stała się powszechną nazwą produktu rolnego lub
środka spożywczego we Wspólnocie [art. 3 Rozporz. Nr 1151/2012]
Przykłady nazw rodzajowych:
1. Majonez kielecki
2. Pierogi ruskie
3. Sałatka grecka
4. Bułka paryska
5. Mąka poznańska
6. Paprykarz szczeciński.
PROCEDURA REJESTRACJI
tylko europejska (zasięg europejski)
w Polsce oznaczenia geograficzne nie są rejestrowane !!!
Procedura [art. 7 i następne Rozp. 1151/2012]
Etap I – przed organami państwa członkowskiego (Urząd Patentowy RP)
Etap II – przed Komisją Europejską
Etap I – krajowy
1) zgłoszenie wniosku (do ministra właściwego ds. rynków rolnych); zgłaszający –
grupa osób lub jedna osoba (wyjątkowo); badanie formalne; wpis do rejestru
wewnętrznego;
2) przekazanie wniosku Radzie do Spraw Tradycyjnych i Regionalnych Nazw
Produktów Rolnych i Środków Spożywczych; ogłoszenie w dzienniku urzędowym
informacji o zgłoszeniu; czas na zgłaszanie zastrzeżeń; badanie merytoryczne; opinia
Rady czy wniosek spełnia wymogi Rozp. Nr 1151/2012; decyzja ministra;
3) przekazanie wniosku do Komisji Europejskiej – od tego dnia trwa ochrona
tymczasowa nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych w Polsce.
ZGŁOSZENIE
Nazwa i adres grupy składającej wniosek SPECYFIKACJA PRODUKTU [wg art. 4 Rozp. Nr 1151/2012]
• szczegółowo definiuje chroniony produkt (nazwa, skład, właściwości, metoda
otrzymywania, informacje o związku między jakością i cechami produktu a
środowiskiem geograficznym, itd.)
• określa wymogi, jakie muszą być spełnione by móc używać chronionej nazwy
pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego
• jest podstawą przyszłych kontroli jakości
Jednolity dokument
• główne elementy specyfikacji
• opis związku między produktem a środowiskiem geograficznym
Etap II – unijny
• 1) czas trwania – nie dłużej niż 12 miesięcy
• 2) Komisja Europejska prowadzi dochodzenie czy wniosek spełnia wymogi Rozp. nr
1151/2012; pozytywna decyzja Komisji;
• 3) publikacja wniosku w dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; czas na zgłaszanie
zastrzeżeń (6 miesięcy);
• 4) Komisja wydaje rozporządzenie i wpisuje nazwę do rejestru chronionych nazw
pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych; od daty wpisu nazwa
pochodzenia lub oznaczenie geograficzne podlega ochronie unijnej; publikacja w
dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
PRAWO Z REJESTRACJI NAZW POCHODZENIA I OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH.
TREŚĆ I ZAKRES
Strona pozytywna [art. 12 ust. 1 Rozp. 1151/2012]
• Możność używania nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych w obrocie, warunek
- produkty muszą spełniać wymogi specyfikacji.
Strona negatywna [art. 13 ust. 1 Rozp. 1151/2012]
Zarejestrowane nazwy są chronione przed: • Wszelkim bezpośrednim używaniem w obrocie zarejestrowanej nazwy dla produktów
nieobjętych rejestracją (…);
• Wszelkim nadużywaniem, imitacją lub aluzją, nawet jeśli jest wskazane prawdziwe
pochodzenie produktu lub jeśli chroniona nazwa została przetłumaczona, lub
towarzyszy jej określenie takie, jak „rodzaj”, „typ”, „metoda”, „na sposób”, „imitacja”
lub inne podobne określenie. [Przykład: w Polsce wycofano z obrotu „ser typu Feta”
i zastąpiono go serem „Fetina”, po proteście Grecji na forum UE, w stosunku do
różnych państw. Uznano zasadność protestu Grecji, która twierdziła, że nazwa „Feta”
odnosi się tylko do sera pochodzącego z Grecji].
• Wszelkim innym fałszywym lub wprowadzającym w błąd określeniem miejsca
pochodzenia lub wytwarzania, właściwości lub podstawowych cech produktu (…);
• Wszelkimi innymi praktykami mogącymi wprowadzić odbiorców w błąd co do
prawdziwego pochodzenia produktu.
Zakres prawa z rejestracji • bezterminowe (bez potrzeby okresowego przedłużania)
• skuteczne na terytorium całej Unii Europejskiej
Wygaśnięcie prawa z rejestracji (przyczyny)
• nieużywanie oznaczenia przez okres 5 lat bez ważnego powodu
• zrzeczenie się prawa przez uprawnionego
• oznaczenie przestało spełniać ustawowe warunki niezbędne do uzyskania ochrony.
III. OCHRONA TOPOGRAFII UKŁADÓW SCALONYCH
TOPOGRAFIA UKŁADU SCALONEGO. DEFINICJA
Topografia układu scalonego jest to rozwiązanie polegające na przestrzennym, wyrażonym
w dowolny sposób, rozplanowaniu elementów, z których co najmniej jeden jest elementem
aktywnym, oraz wszystkich lub części połączeń układu scalonego [art. 196 ust. 1 p.w.p]
Przez układ scalony rozumie się jedno- lub wielowarstwowy wytwór przestrzenny,
utworzony z elementów z materiału półprzewodnikowego tworzącego ciągłą warstwę, ich
wzajemnych połączeń przewodzących i obszarów izolujących, nierozdzielnie ze sobą
sprzężonych, w celu spełniania funkcji elektronicznych [art. 196 ust. 2 p.w.p]
„są to miniaturowe układy elektroniczne charakteryzujące się tym, że ich elementy wraz z
połączeniem między nimi wytworzone są w jednym cyklu technologicznym, wewnątrz lub na
powierzchni wspólnego podłoża” (Żakowska-Henzler 2004)
PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI REJESTROWEJ TOPOGRAFII UKŁADU SCALONEGO
Prawo z rejestracji topografii może być udzielone (…) na topografię oryginalną [art. 197 ust.
2 p.w.p.]
Topografię uznaje się za oryginalną, jeżeli jest wynikiem pracy intelektualnej twórcy i nie
jest powszechnie znana w chwili jej powstania [art. 198 ust. 1 p.w.p]
Przesłanki:
oryginalność – jako wynik pracy twórczej; oryginalność – jako nowość.
PRAWO Z REJESTRACJI TOPOGRAFII UKŁADU SCALONEGO
TREŚĆ
Przez uzyskanie prawa z rejestracji nabywa się prawo do wyłącznego korzystania z
topografii w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej
Polskiej [art. 211 p.w.p.]
ZAKRES TERYTORIALNY RP
ZAKRES CZASOWY 10 lat
PROCEDURA UZYSKANIA PRAWA Przed Urzędem Patentowym [art. 202 p.w.p.].
IV. OCHRONA PRAWNA ODMIAN ROŚLIN
ŹRÓDŁA PRAWA
Ustawa z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej ochronie roślin [Dz. U. 2003 nr 137
poz. 1300]
ODMIANA. DEFINICJA
Odmiana oznacza zbiorowość roślin w obrębie botanicznej jednostki systematycznej
najniższego znanego stopnia, która niezależnie od tego, czy w pełni odpowiada warunkom
przyznania wyłącznego prawa: a) jest określana na podstawie przejawianych właściwości
wynikających z określonego genotypu lub kombinacji genotypów; b) jest odróżnialna od
każdej innej zbiorowości roślin na podstawie co najmniej jednej z przejawianych
właściwości; c) pozostaje niezmieniona po rozmnożeniu [art. 21 u.o.p.o.r.]
WYŁĄCZNE PRAWO HODOWCY. PRZESŁANKI PRZYZNANIA PRAWA
Hodowca oznacza osobę, która [art. 2 ust. 1 u.o.p.o.r.]:
Wyhodowała albo odkryła i wyprowadziła odmianę, przy czym nie jest hodowcą
osoba, która wyhodowała lub odkryła odmianę na podstawie umowy o pracę lub innej
umowy, jest lub była pracodawcą lub zleceniodawcą tej osoby lub zawarła umowę, w
ramach której inna strona tej umowy wyhodowała lub odkryła i wyprowadziła
odmianę.
Jest prawnym następcą osób, o których mowa wyżej
Prawo wyłączne jest przyznawane gdy odmiana jest: odrębna
wyrównana
trwała
nowa
jej nazwa odpowiada obowiązującym wymaganiom [art. 21 u.o.p.o.r.]
WYŁĄCZNE PRAWO HODOWCY. TREŚĆ
treść wyłącznego prawa hodowcy obejmuje przede wszystkim wytwarzanie i
rozmnażanie materiału siewnego oraz różne formy jego komercyjnej eksploatacji [art.
21 u.o.p.o.r.]
przyznaje hodowcy tzw. dodatkowe prawa do materiału ze zbioru odmiany chronionej
oraz produktów wytworzonych bezpośrednio z tego materiału, prawo do odmiany
pochodnej w stosunku do odmiany chronionej oraz prawo do odmiany w przypadku
której wytworzenie materiału siewnego wymaga powtarzalnego użycia odmiany
chronionej. [art. 21 u.o.p.o.r.]
obowiązki (!!!) hodowcy, w szczególności obowiązek zachowania odmiany, tj.
zapobieżenia jej wyradzaniu (zaniedbanie skutkuje pozbawieniem hodowcy
wyłącznego prawa) [art. 24 u.o.p.o.r.]
WYŁĄCZNE PRAWO HODOWCY. OGRANICZENIA
ograniczenie czasu trwania prawa maksymalnie 25 lat (lub w wyjątkowych przypadkach 30 lat) [art. 27 u.o.p.o.r.]
wyczerpanie prawa wyłączne prawo hodowcy wyczerpuje się w stosunku do wprowadzonego przez niego
lub za jego zgodą do obrotu materiału siewnego odmiany chronionej [art. 28 u.o.p.o.r.]
dozwolony użytek
prywatny
badawczy
tzw. odstępstwo rolne (bardzo duże znaczenie praktyczne!) [art. 22 i 23 u.o.p.o.r.]
WYŁĄCZNE PRAWO HODOWCY. PROCEDURA UZYSKANIA
złożenie wniosku - do Dyrektora Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin
Uprawnych (COBORU)
przeprowadzenie BADAŃ OWT (polowe badania odrębności, wyrównania i trwałości
odmiany)
decyzja Dyrektora COBORU
wpis do urzędowego rejestru (księga ochrony wyłącznego prawa)
utrzymanie ochrony – uiszczanie opłat.