Str.2. NSA: ustalając wartość transakcji sumuje się nie tylko usługi tego

samego rodzaju

Str.3. Pomoc w formie zwolnień w podatkach lokalnych – dalsze zmiany

Str.6. Ubezpieczenie w podróży nie zawsze z PIT

Str.7. Przedłużenie okresu obowiązywania zezwoleń na zbieranie,

unieszkodliwianie i odzysk odpadów

Newsletter / 06 luty 2015 r.

2

NSA: ustalając wartość transakcji sumuje się nie tylko

usługi tego samego rodzaju

Pod koniec 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał kontrowersyjny wyrok dotyczący określania

wartości transakcji dla potrzeb ustalenia obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych

(sygn. akt II FSK 2849/12). Zgodnie z zaprezentowanym przez NSA rozumieniem art. 9a ustawy o

CIT, wskazany w tym przepisie limit 30.000 EUR dotyczy sumy usług zrealizowanych w danym roku

pomiędzy dwoma podmiotami powiązanymi.

Sprawę zainicjowało zapytanie złożone do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o interpretację art.

9a ustawy o CIT, dotyczące sposobu liczenia limitów wartości transakcji dla celów sporządzenia

dokumentacji podatkowej (czy należy sumować wartość różnych typów transakcji obejmujących różne

świadczenia).

Zgodnie z dotychczasową praktyką, opartą zarówno na wyjaśnieniach przedstawicieli Ministerstwa

Finansów z okresu wejścia w życie przepisów o cenach transferowych, jak i na orzeczeniach sądów

administracyjnych (np. wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2013 r.), sumowanie wartości dotyczy

świadczeń podobnych rodzajowo lub świadczeń funkcjonalnie powiązanych. Przykładowo, jeśli

podatnik zawiera kilka umów najmu nieruchomości, wartość każdej z tych umów podlega

zsumowaniu, nie dolicza się do nich natomiast, co do zasady, wynagrodzenia za zakup licencji czy też

odsetek wypłaconych z tytułu pożyczki. Takie podejście jest też spójne z wytycznymi OECD,

zalecającymi administracjom podatkowym zachowanie balansu pomiędzy nakładanymi na podatników

obowiązkami dokumentacyjnymi, a okolicznościami transakcji.

Wbrew tej ugruntowanej praktyce, WSA w Warszawie, a następnie NSA, uznały, że sumowanie

jedynie usług rodzajowo podobnych nie zapewnia całościowego oglądu stosunków gospodarczych

łączących podmioty powiązane, a w konsekwencji nie spełnia celu regulacji dotyczących dokumentacji

cen transferowych, jakim jest zapewnienie podatkowej transparentności stosunków między

podmiotami powiązanymi.

Zgodnie z przedstawionym w wyroku tokiem rozumowania, należałoby zatem uznać, że jeżeli wartość

zrealizowanych pomiędzy dwoma podmiotami powiązanymi usług przekroczy 30.000 EUR, to każda z

tych usług podlegać będzie udokumentowaniu, nawet jeżeli w praktyce będzie to kilkadziesiąt

odmiennych świadczeń o znikomej wartości. W takiej sytuacji koszt przygotowania dokumentacji cen

transferowych dla danej transakcji mógłby przekroczyć jej wartość, co stałoby w sprzeczności z

wytycznymi OECD.

Trudno na chwilę obecną ocenić, czy wyrok ten zapoczątkuje nową, niekorzystną dla podatników linię

orzeczniczą i w jakim kierunku pójdzie praktyka organów podatkowych. Zachowawczo można

rozważyć agregowanie drobnych transakcji do zbiorczych dokumentacji, by uniknąć zarzutu ich

nieudokumentowania.

Więcej informacji: Katarzyna Czekajło-Zajkowska, tel. 71 75 00 720

3

Pomoc w formie zwolnień w podatkach lokalnych – dalsze

zmiany

W dniu 2 lutego 2015 r. zostało opublikowane rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 2015

roku w sprawie warunków udzielania zwolnień z podatku od nieruchomości oraz podatku od środków

transportowych, stanowiących regionalną pomoc inwestycyjną, pomoc na kulturę i zachowanie

dziedzictwa kulturowego, pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę

rekreacyjną oraz pomoc na infrastrukturę lokalną. Nowe rozporządzenie zastępuje poprzednie z

2008 r. regulujące tę tematykę .

Nowe rozporządzenie to kolejny etap dopasowywania prawa krajowego do zmienionych na

przełomie ubiegłego roku przepisów dot. pomocy publicznej (tj. do nowego rozporządzenia w

sprawie wyłączeń blokowych czyli rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014

r. – „Rozporządzenie unijne” oraz Wytycznych w sprawie regionalnej pomocy państwa na lata 2014-

2020 – „Wytyczne”).

Zmiany w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych i tzw. rozporządzeniach strefowych weszły

już w życie. Tym razem przyszła kolej na podatki lokalne.

Nowe rozwiązanie – jak czytamy w uzasadnieniu projektu – ma na celu stworzenie ogólnopolskiego

programu pomocy w formie zwolnień z podatków lokalnych.

Nowe rozporządzenie stwarza możliwość udzielania nowych, nieznanych dotychczas rodzajów

pomocy tj. nie odnosi się tylko do zwolnienia w podatku od nieruchomości czy podatku od środków

transportu jako regionalnej pomocy inwestycyjnej, a dywersyfikuje te źródła. Pomoc może być zatem

udzielona w różnych formach, także jako:

- pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego,

- pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną,

- pomoc na infrastrukturę lokalną,

co oznacza dla gmin nowe wyzwania, ale też nowe możliwości. Ww. rodzaje pomocy należy

interpretować zgodnie z Rozporządzeniem unijnym. W zależności od ww. rodzajów pomocy

ustawodawca przewidział różne katalogi kosztów kwalifikowanych.

Rozporządzenie precyzuje niektóre pojęcia, tak aby były one koherentne z Rozporządzeniem

unijnym. I tak, w porównaniu z poprzednią regulacją znajdziemy w nim nową już definicję

rzeczowych aktywów trwałych, wartości niematerialnych i prawnych czy inwestycji początkowej. Co

ważne, w Rozporządzeniu znalazła się również definicja momentu rozpoczęcia prac. Jest to o tyle

istotne, że przedsiębiorca nie może rozpocząć prac przed złożeniem wniosku o udzielenie pomocy.

4

Pomoc w formie zwolnień w podatkach lokalnych – dalsze

zmiany

I tak, zgodnie z rozporządzeniem (a tym samym zgodnie z Wytycznymi), za rozpoczęcie prac uważa

się:

„Rozpoczęcie robót budowlanych związanych z inwestycją lub pierwsze prawnie wiążące

zobowiązanie do zamówienia urządzeń lub inne zobowiązanie, które sprawia, że inwestycja staje się

nieodwracalna, w zależności od tego, co wystąpi najpierw; za rozpoczęcie robót budowlanych nie

uznaje się zakupu gruntów oraz prac przygotowawczych, takich jak uzyskanie zezwoleń i

przeprowadzenie studiów wykonalności.”

Nowością jest także wprowadzenie wprost wymogu dot. nieprzekraczania określonych progów

pomocy, uwzględniających już nową mapę pomocy tj.

1) w odniesieniu do regionalnej pomocy inwestycyjnej, w zależności od tego, jaka jest maksymalna

intensywność pomocy na danym obszarze, np. 7,5 mln euro dla obszarów objętych pomocą, dla

których maksymalna intensywność pomocy wynosi 10%, 11,25 mln euro dla obszarów objętych

pomocą, dla których maksymalna intensywność pomocy wynosi 15%, 15 mln euro dla obszarów

objętych pomocą, dla których maksymalna intensywność pomocy wynosi 20% itp.

2) w odniesieniu do pomocy inwestycyjnej na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego: 100 mln

euro na projekt;

3) w odniesieniu do pomocy operacyjnej na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego: 50 mln

euro dla jednego przedsiębiorstwa rocznie;

4) w odniesieniu do pomocy inwestycyjnej na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę

rekreacyjną: 15 mln euro na projekt lub jeżeli łączne koszty przekraczają 50 mln euro na projekt;

5) w odniesieniu do pomocy operacyjnej na infrastrukturę sportową: 2 mln euro na infrastrukturę

rocznie;

6) w odniesieniu do pomocy inwestycyjnej na infrastrukturę lokalną: 10 mln euro na tę samą

infrastrukturę lub łącznych kosztów powyżej 20 mln euro na tę samą infrastrukturę.

W przypadku przekroczenia progów, o których mowa powyżej, pomoc podlega notyfikacji Komisji

Europejskiej i wymaga uzyskania opinii prezesa UOKiK.

Zgodnie z § 12 rozporządzenia warunkiem dopuszczalności udzielenia regionalnej pomocy

inwestycyjnej jest:

1) dokonanie właściwemu organowi podatkowemu, przed rozpoczęciem prac związanych z

inwestycją, pisemnego zgłoszenia zamiaru korzystania z pomocy;

5

Pomoc w formie zwolnień w podatkach lokalnych – dalsze

zmiany

2) wniesienie przez beneficjenta pomocy wkładu finansowego w wysokości co najmniej 25% kosztów

kwalifikowanych, pochodzących ze środków własnych lub zewnętrznych źródeł finansowania, z

wyłączeniem publicznych środków finansowych;

3) utrzymanie inwestycji w danym regionie przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku MŚP co

najmniej 3 lat, od daty zakończenia jej realizacji;

4) doprowadzenie wskutek realizacji projektu inwestycyjnego do wzrostu netto liczby pracowników w

danych zakładzie, w porównaniu ze średnią z poprzednich 12 miesięcy, obsadzenie każdego

stanowiska w ciągu 3 lat od zakończenia prac oraz utrzymanie na danym obszarze każdego miejsca

pracy utworzonego dzięki inwestycji przez okres co najmniej 5 lat od dnia pierwszego obsadzenia

stanowiska lub 3 lat dla MŚP – ale co do zasady gdy pomoc obliczana jest w odniesieniu do kosztów

płacy.

Przedsiębiorca nabywa prawo do otrzymania pomocy z dniem dokonania zgłoszenia zamiaru

korzystania z pomocy. Pomoc inwestycyjna przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego

po miesiącu, w którym rozpoczęto prace nad inwestycją.

Nowe rozporządzenie stanowi zasadniczą zmianę w porównaniu do poprzedniego programu pomocy

w formie wymienionych zwolnień podatkowych, który dotyczył jedynie regionalnej pomocy

inwestycyjnej.

Rozporządzenie obowiązywać będzie od dnia 17.02.2015 r.

Więcej informacji: Marta Hausmann, tel. 71 75 00 722

6

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 stycznia 2015 r. (sygn. akt. II FSK 3295/12)

orzekł, że pakiety ubezpieczeniowe dla pracowników nie są opodatkowane PIT, jeżeli z odrębnych

przepisów wynika, że pracodawca i tak byłby zobowiązany zwrócić pracownikom koszty leczenia.

Sprawa dotyczyła spółki, która wykupiła ubezpieczenie dla pracowników odbywających podróże

służbowe za granicę. Ubezpieczenie obejmowało ochronę w zakresie kosztów leczenia

i nieszczęśliwych wypadków na czas takiej podróży. We wniosku o wydanie interpretacji

podatkowej spółka przedstawiła stanowisko, że przychód po stronie pracowników nie powstaje,

gdyż spółka nabywa ubezpieczenie we własnym interesie, a nie w interesie pracowników. Skoro

bowiem z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych wynika dla pracodawcy obowiązek

zwrotu pracownikowi udokumentowanych kosztów leczenia za granicą, to nie ma znaczenia, czy

pracownik otrzyma taki zwrot od pracodawcy, czy od ubezpieczyciela.

Z argumentacją spółki nie zgodził się ani organ podatkowy, ani WSA w Gliwicach. Uznały one, że

zakup polisy ubezpieczeniowej przez pracodawcę przysparza pracownikowi dodatkową korzyść i

tym samym spółka powinna pobrać zaliczkę na PIT.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął jednak odmienny pogląd, wskazując, że w tej konkretnej

sprawie wykupienie przez pracodawcę pakietu ubezpieczeniowego nie powoduje powstania

przychodu po stronie pracowników. Jak wynika z doniesień prasowych, w ustnym uzasadnieniu

NSA wskazał, że skoro przepisy o podróżach służbowych nakazują pracodawcy zwrócić

pracownikowi koszty leczenia to nie można uznać, że pracownik otrzymuje dodatkową korzyść w

wyniku wykupienia przez pracodawcę polisy ubezpieczeniowej.

Powyższy wyrok odpowiada linii orzeczniczej kształtującej się po wyroku Trybunału

Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13) w sprawie nieodpłatnych świadczeń dla

pracowników, w którym Trybunał podkreślił, że przychód podlegający opodatkowaniu po stronie

pracownika powstanie tylko wtedy, gdy świadczenie otrzymane przez pracownika przyniesie mu

wymierną korzyść.

Więcej informacji: Michał Staniek, tel. 71 75 00 772

Ubezpieczenie w podróży nie zawsze z PIT

7

Przedłużenie okresu obowiązywania zezwoleń na

zbieranie, unieszkodliwianie i odzysk odpadów

W ramach nowelizacji ustawy o odpadach weszła w życie ze skutkiem na 23 stycznia 2015 r.

zmiana dot. przedłużenia na kolejny rok (do 23.01.2016 r.) okresu obowiązywania zezwoleń na

zbieranie oraz zezwoleń na odzysk lub unieszkodliwianie odpadów wydanych na podstawie

przepisów poprzedniej ustawy (aktualne zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów).

Zgodnie z powyższą zmianą zezwolenia na zbieranie odpadów oraz zezwolenia na odzysk lub

unieszkodliwianie odpadów, wydane na podstawie przepisów poprzedniej ustawy, zachowają

ważność na czas, na jaki zostały wydane, nie dłużej jednak niż przez trzy lata od dnia wejścia w

życie ustawy o odpadach (tj. do 23.01.2016 r.).

Powyższe rozwiązanie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców związanych z wejściem

w życie obowiązku uzyskania pozwoleń zintegrowanych dla nowego rodzaju instalacji – związanych

m.in. z unieszkodliwianiem i odzyskiem odpadów innych niż niebezpieczne.

Ww. instalacje (wyszczególnione w rozporządzeniu w sprawie rodzajów instalacji mogących

powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo

środowiska jako całości) powinny zostać objęte pozwoleniami zintegrowanymi od 1 lipca 2015 r.

Do dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy przedłużającej obowiązywanie zezwoleń (w związku z

utratą mocy „starych” zezwoleń sektorowych) przedsiębiorcy zobowiązani byli do wcześniejszego

uzyskania pozwoleń zintegrowanych lub uzyskania zezwoleń sektorowych na okres od 23 stycznia

do 1 lipca.

Przedmiotowa nowelizacja rozwiązuje ten problem.

Niezależnie należy pamiętać, że przedsiębiorcom, którzy jeszcze nie złożyli wniosków o wydanie

pozwoleń zintegrowanych pozostało mało czasu bowiem procedura ich wydawania po raz pierwszy

może trwać do sześciu miesięcy.

Więcej informacji: Olga Kotarska, tel. 71 75 00 754

8

Niniejszy Newsletter nie stanowi porady prawnej ani podatkowej. Kancelaria nie ponosi

odpowiedzialności za wykorzystanie informacji w nim zawartych bez wcześniejszego zasięgnięcia

opinii Kancelarii.

Olesiński & Wspólnicy KANCELARIA ADWOKACKA,

Adwokat Rafał Olesiński

ul. Powstańców Śląskich 2-4, Tel. +48 (71) 75 00 700

53-333 Wrocław Fax: +48 (71) 75 00 789

www.olesinski.com kancelaria@olesinski.com

Jeśli są Państwo zainteresowani uzyskaniem szerszych informacji, prosimy o kontakt z

doradcami Kancelarii, z których porad zazwyczaj Państwo korzystają lub kontakt z wyżej

wskazanymi autorami tekstów.