Met hetHART

WT persgroep omslag groot.indd 1 29-05-12 16:47

3

Bert Wagendorp is sinds 1988 sportjourna-list van de Volkskrant. Hij is medeoprichter van het literaire wielertijdschrift De Muur en schreef diverse boeken over de wielersport.

‘ Als je op een zachte september-zaterdagmiddag in Zingem, aan de toog van Café Sportpaleis de eerste slok neemt van je Trappist Westvleteren Twaalf. Als je spieren nog natrillen van de barre tocht over de kasseien en je gehemelte ontploft van verbazing. Als om je heen collega-journalisten in de taal van Tuur de Cabooter én die van Gerrie Knetemann de lof zingen van de ets: geluk.’

Laurens Verhagen is sinds eind jaren 90 actief in de online journalis-tiek waar hij zijn stre-pen verdiend heeft. Sinds voorjaar 2012 is hij de hoofdredacteur van vk.nl, trouw.nl, parool.nl en demorgen.be.

‘ Zolang ik in de internet-journalistiek werk (ergens vanaf het vorige millennium) roepen we naar elkaar: “Als je dit allemaal zo hoort, dan kan dat hele internet nog wel eens heel groot worden.” Dat blijf ik doen. Het wor-den boeiende en mooie jaren waarbij het voor De Persgroep de grote vraag is hoe internet en krant zich tot elkaar verhouden en in welke mate ze naar elkaar toe zullen groeien.’

Julie Colpaert startte haar car-rière als journa-liste bij Q-music, nu werkt ze alweer geruime tijd als nieuwsverslaggever/reporter voor vtm.

‘ Het nieuws bij de mensen brengen, snel, duidelijk en correct. Dat is wat ik doe. Elke dag is anders, en…

I LOVE IT.’

Marian Kin is redac-tiedirecteur bij Vaca-ture, de banenwebsite van De Persgroep.

‘ 2011 was voor Vacature een belangrijk omslagjaar. We vonden het tijd om van start te gaan met een #witblad, en een nieuw verhaal te schrijven voor het carrièremagazine waarmee we zes jaar geleden waren gestart. De lancering was voorzien voor de lente van 2012. Het vooruitzicht op vernieuwing zorgde meteen voor een nieuwe dynamiek bij onze redactie, het gaf ons extra energie en inspiratie.’

HET CITAAT

Beatrijs Ritsema is een Nederlands sociaalpsy-choloog en schrijver. Als columnist publi-ceert zij sinds 2002 over de hedendaagse etiquette in Trouw.

‘ Van beroep ben ik stukjes-schrijver. Het werk is altijd hetzelfde en toch elke dag weer anders. Net als in de liefde draait het om trouw.’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 3 23-05-12 09:12

2

Hoeveel woorden heeft een

boodschap nodig om te

beklijven? Een radio-uitzen-

ding? Een televisie-item? Een

nieuwsverhaal in een krant?

En hoeveel tekst hebben wij

nodig in een jaarverslag om

wat fl arden van het DNA van

ons, De Persgroep, bij u op

het netvlies te krijgen? Hier

volgt een reeks quotes van

enkele van onze mensen die

elke dag opnieuw onze media

maken en kleuren.

HET CITAAT

OP HET NETVLIES

Willem Schouten,adjunct-hoofdredac-teur Het Parool.

‘ Nieuwsadjunct bij Het Parool? Voor mij is dat opstaan met het ochtendgloren, alles opsnuiven wat de prille dag in de stad nieuw(s) maakt en dan met een hecht team daar zo’n urgente draai aan geven dat er aan het einde van de ochtend een onweerstaanbaar nieuwsmagazine ligt dat de roemruchte naam Vrij, Onverveerd Parool eer aandoet. En dat elke dag weer opnieuw.’

Stephan Keygnaert, hoofd van de voet-balredactie van Het Laatste Nieuws.

‘ Elke dag, nu al veertien jaar onafgebroken, met volle plezier naar het werk kunnen gaan, is een privilege waarvoor ik De Persgroep kameraadschappelijk op de schouder wens te kloppen.’

WT persgroep omslag groot.indd 2 23-05-12 09:28

3

Bert Wagendorp is sinds 1988 sportjourna-list van de Volkskrant. Hij is medeoprichter van het literaire wielertijdschrift De Muur en schreef diverse boeken over de wielersport.

‘ Als je op een zachte september-zaterdagmiddag in Zingem, aan de toog van Café Sportpaleis de eerste slok neemt van je Trappist Westvleteren Twaalf. Als je spieren nog natrillen van de barre tocht over de kasseien en je gehemelte ontploft van verbazing. Als om je heen collega-journalisten in de taal van Tuur de Cabooter én die van Gerrie Knetemann de lof zingen van de ets: geluk.’

Laurens Verhagen is sinds eind jaren 90 actief in de online journalis-tiek waar hij zijn stre-pen verdiend heeft. Sinds voorjaar 2012 is hij de hoofdredacteur van vk.nl, trouw.nl, parool.nl en demorgen.be.

‘ Zolang ik in de internet-journalistiek werk (ergens vanaf het vorige millennium) roepen we naar elkaar: “Als je dit allemaal zo hoort, dan kan dat hele internet nog wel eens heel groot worden.” Dat blijf ik doen. Het wor-den boeiende en mooie jaren waarbij het voor De Persgroep de grote vraag is hoe internet en krant zich tot elkaar verhouden en in welke mate ze naar elkaar toe zullen groeien.’

Julie Colpaert startte haar car-rière als journa-liste bij Q-music, nu werkt ze alweer geruime tijd als nieuwsverslaggever/reporter voor vtm.

‘ Het nieuws bij de mensen brengen, snel, duidelijk en correct. Dat is wat ik doe. Elke dag is anders, en…

I LOVE IT.’

Marian Kin is redac-tiedirecteur bij Vaca-ture, de banenwebsite van De Persgroep.

‘ 2011 was voor Vacature een belangrijk omslagjaar. We vonden het tijd om van start te gaan met een #witblad, en een nieuw verhaal te schrijven voor het carrièremagazine waarmee we zes jaar geleden waren gestart. De lancering was voorzien voor de lente van 2012. Het vooruitzicht op vernieuwing zorgde meteen voor een nieuwe dynamiek bij onze redactie, het gaf ons extra energie en inspiratie.’

HET CITAAT

Beatrijs Ritsema is een Nederlands sociaalpsy-choloog en schrijver. Als columnist publi-ceert zij sinds 2002 over de hedendaagse etiquette in Trouw.

‘ Van beroep ben ik stukjes-schrijver. Het werk is altijd hetzelfde en toch elke dag weer anders. Net als in de liefde draait het om trouw.’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 3 23-05-12 09:12

2

Hoeveel woorden heeft een

boodschap nodig om te

beklijven? Een radio-uitzen-

ding? Een televisie-item? Een

nieuwsverhaal in een krant?

En hoeveel tekst hebben wij

nodig in een jaarverslag om

wat fl arden van het DNA van

ons, De Persgroep, bij u op

het netvlies te krijgen? Hier

volgt een reeks quotes van

enkele van onze mensen die

elke dag opnieuw onze media

maken en kleuren.

HET CITAAT

OP HET NETVLIES

Willem Schouten,adjunct-hoofdredac-teur Het Parool.

‘ Nieuwsadjunct bij Het Parool? Voor mij is dat opstaan met het ochtendgloren, alles opsnuiven wat de prille dag in de stad nieuw(s) maakt en dan met een hecht team daar zo’n urgente draai aan geven dat er aan het einde van de ochtend een onweerstaanbaar nieuwsmagazine ligt dat de roemruchte naam Vrij, Onverveerd Parool eer aandoet. En dat elke dag weer opnieuw.’

Stephan Keygnaert, hoofd van de voet-balredactie van Het Laatste Nieuws.

‘ Elke dag, nu al veertien jaar onafgebroken, met volle plezier naar het werk kunnen gaan, is een privilege waarvoor ik De Persgroep kameraadschappelijk op de schouder wens te kloppen.’

WT persgroep omslag groot.indd 2 23-05-12 09:28

5

opduikt, net als hij zijn familie op de foto wil zetten. Hij zal Arlen Buena or niet hebben herkend. Het tegenlicht uit de garages, het tegenlicht van de autolampen en het zoekertje waar hij doorheen kijkt, verhinderen dat.

Buena or richt zijn pistool. Op het moment dat Dagsa de ontspanknop van de camera indrukt, gaat het pistool af. Is het itslicht dat weerspiegelt van de mond van de loop, of is

het de explosie van de kogel die we zien? In een re ex sluiten Dagsa’s dochter en vrouw hun ogen tegen de knal. Het gezicht van de moordenaar licht op in het itslicht.

De sluiter van Dagsa’s camera staat nog een fractie van een seconde open als hij dodelijk getroffen in elkaar zakt. Lichtvegen zijn het gevolg, re ecties van de koplampen.

Hoewel moeder, vrouw en dochter hun

Reynaldo direct na de knal ineen zien zakken, denken ze in eerste instantie niet aan moord. Het is oudejaarsavond, knallen klinken van alle kanten. Pas als vier dagen later het lmpje wordt ontwikkeld, ontdekken ze de moor-denaar en zijn handlanger. Beiden worden opgepakt.

HET BEELD

wt persgroep groot binnenwerk.indd 5 23-05-12 09:12

4

Hans Aarsman, fotograaf, schrij-ver en columnist van de Volkskrant, vertelt als expert van de foto-analyse over zijn vak.

IK observeer op straat ook wel, maar dat is anders. Bij een foto zit er een raamwerk om een werkelijkheid heen,

waardoor alles met elkaar in verband lijkt te staan. Dat is de grote suggestieve kracht van fotogra e. Het suggereert dat dingen bij elkaar horen. Natuurlijk, de fotograaf is wel een auteur, met een bepaalde bedoeling, maar daar houd ik geen rekening mee. Ik kijk alleen naar wat ik zie. Ik vind het vrolijk makend, als het lukt om anders te kijken. Al kijkend vind ik een lijn, een patroon. Dat gaat vanzelf. Dat moment moet je zoveel mogelijk uitstellen. Als de feiten in een bepaald patroon gaan liggen, zie je het andere niet meer. Ik put uit hetzelfde materiaal als de lezer, ik stop er alleen meer tijd in, heb als gewezen persfotograaf meer ervaring. Het gebeurt regelmatig dat mensen twitteren dat het in hun ogen niet klopt wat ik zeg. Soms zitten daar heel goede observaties bij.

IK wil een vorm proberen te vinden voor wat ik niet weet. Ik schrijf met de ontdekking mee. Als ik ga zitten uitleggen,

loop ik vast. Ik wil de dingen die ik niet weet in mijn formuleringen meenemen. Niet doen of jij het weet. Het begint al met benoemen. Dingen die open zouden moeten blijven, kun je daarmee dichtgooien.’

ER was geen ontkomen aan. Met al die camera’s op de wereld moest het een

keer gebeuren dat iemand net op de knop drukt op het moment dat hij vermoord wordt.

Het is oudejaarsnacht. De familie Dagsa is in de steeg achter hun huis om vuurwerk af te steken. Donker is het in de steeg, de lampen in de garages aan de overkant branden, maar geven niet genoeg licht. Vader Reynaldo heeft ook de

lampen van zijn auto aangedaan. Nu kan hij de lontjes zien van het vuurwerk dat hij gaat afsteken. Wacht even, eerst een foto, hij geeft het doosje lucifers aan zijn dochter en richt de camera.

Behalve fotograaf en raadslid is Reynaldo Dagsa ook crime- ghter. In die hoedanigheid heeft hij het een half jaar eerder aan de stok gehad met de man die vanachter zijn auto

Moordaanslag op gemeente-raadslid Reynaldo Dagsa, Caloocan, Filipijnen, oudejaarsnacht 2010/2011Foto AFP/handout/Dagsa-familie

HET BEELD

‘

‘ ER MOET IETS ZIJN WAT ME IN EERSTE INSTANTIE OPVALT. IETS WAT MIJN VERWACHTINGEN TEGENSPREEKT. DAAR BEGINT HET.’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 4 23-05-12 09:12

5

opduikt, net als hij zijn familie op de foto wil zetten. Hij zal Arlen Buena or niet hebben herkend. Het tegenlicht uit de garages, het tegenlicht van de autolampen en het zoekertje waar hij doorheen kijkt, verhinderen dat.

Buena or richt zijn pistool. Op het moment dat Dagsa de ontspanknop van de camera indrukt, gaat het pistool af. Is het itslicht dat weerspiegelt van de mond van de loop, of is

het de explosie van de kogel die we zien? In een re ex sluiten Dagsa’s dochter en vrouw hun ogen tegen de knal. Het gezicht van de moordenaar licht op in het itslicht.

De sluiter van Dagsa’s camera staat nog een fractie van een seconde open als hij dodelijk getroffen in elkaar zakt. Lichtvegen zijn het gevolg, re ecties van de koplampen.

Hoewel moeder, vrouw en dochter hun

Reynaldo direct na de knal ineen zien zakken, denken ze in eerste instantie niet aan moord. Het is oudejaarsavond, knallen klinken van alle kanten. Pas als vier dagen later het lmpje wordt ontwikkeld, ontdekken ze de moor-denaar en zijn handlanger. Beiden worden opgepakt.

HET BEELD

wt persgroep groot binnenwerk.indd 5 23-05-12 09:12

4

Hans Aarsman, fotograaf, schrij-ver en columnist van de Volkskrant, vertelt als expert van de foto-analyse over zijn vak.

IK observeer op straat ook wel, maar dat is anders. Bij een foto zit er een raamwerk om een werkelijkheid heen,

waardoor alles met elkaar in verband lijkt te staan. Dat is de grote suggestieve kracht van fotogra e. Het suggereert dat dingen bij elkaar horen. Natuurlijk, de fotograaf is wel een auteur, met een bepaalde bedoeling, maar daar houd ik geen rekening mee. Ik kijk alleen naar wat ik zie. Ik vind het vrolijk makend, als het lukt om anders te kijken. Al kijkend vind ik een lijn, een patroon. Dat gaat vanzelf. Dat moment moet je zoveel mogelijk uitstellen. Als de feiten in een bepaald patroon gaan liggen, zie je het andere niet meer. Ik put uit hetzelfde materiaal als de lezer, ik stop er alleen meer tijd in, heb als gewezen persfotograaf meer ervaring. Het gebeurt regelmatig dat mensen twitteren dat het in hun ogen niet klopt wat ik zeg. Soms zitten daar heel goede observaties bij.

IK wil een vorm proberen te vinden voor wat ik niet weet. Ik schrijf met de ontdekking mee. Als ik ga zitten uitleggen,

loop ik vast. Ik wil de dingen die ik niet weet in mijn formuleringen meenemen. Niet doen of jij het weet. Het begint al met benoemen. Dingen die open zouden moeten blijven, kun je daarmee dichtgooien.’

ER was geen ontkomen aan. Met al die camera’s op de wereld moest het een

keer gebeuren dat iemand net op de knop drukt op het moment dat hij vermoord wordt.

Het is oudejaarsnacht. De familie Dagsa is in de steeg achter hun huis om vuurwerk af te steken. Donker is het in de steeg, de lampen in de garages aan de overkant branden, maar geven niet genoeg licht. Vader Reynaldo heeft ook de

lampen van zijn auto aangedaan. Nu kan hij de lontjes zien van het vuurwerk dat hij gaat afsteken. Wacht even, eerst een foto, hij geeft het doosje lucifers aan zijn dochter en richt de camera.

Behalve fotograaf en raadslid is Reynaldo Dagsa ook crime- ghter. In die hoedanigheid heeft hij het een half jaar eerder aan de stok gehad met de man die vanachter zijn auto

Moordaanslag op gemeente-raadslid Reynaldo Dagsa, Caloocan, Filipijnen, oudejaarsnacht 2010/2011Foto AFP/handout/Dagsa-familie

HET BEELD

‘

‘ ER MOET IETS ZIJN WAT ME IN EERSTE INSTANTIE OPVALT. IETS WAT MIJN VERWACHTINGEN TEGENSPREEKT. DAAR BEGINT HET.’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 4 23-05-12 09:12

7HET BEELD

cartoonist moet me een spiegel voorhouden die zegt: “Je was toch zo tegen het uitbuiten van men-sen, wat doe je dan met die iPhone? Ben je nu toch weer gevallen voor de snufjes?” Door het in een grap te verwerken is het toch minder pijnlijk dat je je principes elke dag bij het ontbijt het raam al uit hebt gegooid.’

‘Cartoonist ZAK heeft wat mij betreft de juiste balans gevonden. Zijn tekenen overschaduwt de grap niet en de spiegel die hij voorhoudt is gena-deloos, zonder de grap uit het oog te verliezen. Keer op keer slaagt hij er weer in om dat pijnlijke, principeloos aardje van ons bloot te leggen. Als ik dus een favoriet moet kiezen, wat ik niet graag doe, kan ik niet anders dan voor hem gaan.’

Cartoons: ZAK

Zak,huistekenaar van De Morgen, tekent ook in De Tijd, in de Volkskrant en De Groene Amsterdammer en in Frank-rijk in Le Point.

‘ MIJN MOTIVATIE HOEFT HIER NIET BIJ; IK HOU HET LIEVER BIJ MIJN TEKENINGEN’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 7 23-05-12 09:12

6

Christophe Floré,curator Knokke Heist Cartoonfestival, over een goede cartoon.

EEN cartoon moet vlot ogen, moet eruit- zien of het in één beweging is ge-

maakt. Haast kinderachtig of horkerig. Ik weet als geen ander hoeveel hard werken in zo’n simpel ogende tekening zit. Maar de kunst van het teke-nen mag het onderwerp niet overschaduwen, moet in dienst staan van de grap. Hoewel de grap ook niet de overheersende factor mag zijn. Het moet een samenspel zijn van beide disciplines. Alleen een cartoon met een juiste balans tussen grap en tekening is voor mij geslaagd.’

‘Neutraal zijn is een raar begrip, dat verwacht ik ook niet van een cartoonist, het is juist hij of zij die een mening moet uitvergroten. Maar duidelijk uit een cartoon af kunnen lezen of de maker “links” of “rechts” is, dat kan in mijn ogen ook niet. Ik kan me storen aan dergelijke cartoons. Een cartoonist moet boven een onderwerp hangen, vind ik, wijzen op de kleine foutjes in het leven. Die uitspraak, “het moeilijkste van leven is consequent leven”, daar moet een cartoon genadeloos op ingaan. Een

‘

HET BEELD

‘ ALS EEN CARTOON OVERDREVEN MOOI GETEKEND IS, DAN IS HET WAT MIJ BETREFT GEEN GOEDE CARTOON’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 6 23-05-12 09:12

7HET BEELD

cartoonist moet me een spiegel voorhouden die zegt: “Je was toch zo tegen het uitbuiten van men-sen, wat doe je dan met die iPhone? Ben je nu toch weer gevallen voor de snufjes?” Door het in een grap te verwerken is het toch minder pijnlijk dat je je principes elke dag bij het ontbijt het raam al uit hebt gegooid.’

‘Cartoonist ZAK heeft wat mij betreft de juiste balans gevonden. Zijn tekenen overschaduwt de grap niet en de spiegel die hij voorhoudt is gena-deloos, zonder de grap uit het oog te verliezen. Keer op keer slaagt hij er weer in om dat pijnlijke, principeloos aardje van ons bloot te leggen. Als ik dus een favoriet moet kiezen, wat ik niet graag doe, kan ik niet anders dan voor hem gaan.’

Cartoons: ZAK

Zak,huistekenaar van De Morgen, tekent ook in De Tijd, in de Volkskrant en De Groene Amsterdammer en in Frank-rijk in Le Point.

‘ MIJN MOTIVATIE HOEFT HIER NIET BIJ; IK HOU HET LIEVER BIJ MIJN TEKENINGEN’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 7 23-05-12 09:12

6

Christophe Floré,curator Knokke Heist Cartoonfestival, over een goede cartoon.

EEN cartoon moet vlot ogen, moet eruit- zien of het in één beweging is ge-

maakt. Haast kinderachtig of horkerig. Ik weet als geen ander hoeveel hard werken in zo’n simpel ogende tekening zit. Maar de kunst van het teke-nen mag het onderwerp niet overschaduwen, moet in dienst staan van de grap. Hoewel de grap ook niet de overheersende factor mag zijn. Het moet een samenspel zijn van beide disciplines. Alleen een cartoon met een juiste balans tussen grap en tekening is voor mij geslaagd.’

‘Neutraal zijn is een raar begrip, dat verwacht ik ook niet van een cartoonist, het is juist hij of zij die een mening moet uitvergroten. Maar duidelijk uit een cartoon af kunnen lezen of de maker “links” of “rechts” is, dat kan in mijn ogen ook niet. Ik kan me storen aan dergelijke cartoons. Een cartoonist moet boven een onderwerp hangen, vind ik, wijzen op de kleine foutjes in het leven. Die uitspraak, “het moeilijkste van leven is consequent leven”, daar moet een cartoon genadeloos op ingaan. Een

‘

HET BEELD

‘ ALS EEN CARTOON OVERDREVEN MOOI GETEKEND IS, DAN IS HET WAT MIJ BETREFT GEEN GOEDE CARTOON’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 6 23-05-12 09:12

HET GEZICHT

‘ IN ÉÉN OGENBLIK WAS MIJN TOEKOMST HELDER’ Jaap van ’t Riet

wt persgroep groot binnenwerk.indd 9 23-05-12 09:12

8 HET VERHAAL

Sydney, Brussel, Amsterdam & Los Angeles

979.000 bezoekers op HLN.be/7sur7.be, de dag dat HLN.be ‘brak’ met het busongeluk in Zwitserland.

Woensdagnacht 14 maart 2012.03u31 ’s nachts.HLN.be breekt het nieuws. ‘28 DODEN VAN WIE 22 KINDEREN BIJ ONGELUK MET BELGISCHE SKIBUS’, titelt de site. Terwijl het land nog slaapt, schieten de redacties van HLN.be in Los Angeles en Sydney in actie. Op zoek naar extra bronnen, naar aanvullende informatie. Als België op 14 maart 2012 ontwaakt, krijgt het een compleet beeld van het vreselijke ongeluk. Negen berichten over de ramp voor de werkdag is begonnen.

Donderdagnacht 10/11/2011.01u48 ’s nachts.Opschudding in Amerika. Steve Jobs is gestorven. Een land in shock. De redactie van HLN.be in L.A. onmiddellijk in hogere versnelling. De meer dan tweehonderd Amerikaanse tv-kanalen in de Verenigde Staten, waarvan het grootste deel nieuwszenders, spuien onophoudelijk nieuws. Als België en Nederland ontwaken, berichten onze sites niet alleen over de dood van de Apple-frontman, maar ook over zijn carrière, zijn jeugd en het vergeefse gevecht tegen zijn tragische ziekte.

Elke week, van maandagmorgen tot zondagnacht.Dramatische schietpartij in Noorwegen. Oranje geplaatst voor het EK. De dood van wielrenner Wouter Weyland. Dodelijk stormweer over Pukkelpop. Muzikale euforie op Pinkpop en Werchter. Kernramp in Fukushima. Premier Rutte in problemen. Waar het nieuws is, daar zijn onze sites. Het is hard en geconcentreerd werken, om altijd opnieuw op de eerste rij te staan. Maar hoe groter dat nieuws, hoe meer surfers, omdat wij zeker in België - en weldra ook in Nederland? - zijn uitgegroeid tot de nieuwsreferentie bij uitstek. Dat kost je energie, dat geeft je energie.

‘Wij zijn altijd wakker’

Jaapvan ’t RietHOOFD TECHNIEK Q-MUSICNEDERLAND‘Ik was 13 jaar oud toen ik voor het

eerst een radiostudio binnenkwam.

In één ogenblik was mijn toekomst

helder. Bij de radio, daar zou ik

gaan werken. Ik heb nooit de

behoefte gehad deejay te worden;

ik ging een technische studie doen.

Het geluid, daar gaat het me om.

Mocht je ooit mijn stem op de radio

horen, dan weet je dat het echt

foute boel is.’

Los Angeles

Amsterdam

Brussel

Sydney

wt persgroep groot binnenwerk.indd 8 23-05-12 09:12

HET GEZICHT

‘ IN ÉÉN OGENBLIK WAS MIJN TOEKOMST HELDER’ Jaap van ’t Riet

wt persgroep groot binnenwerk.indd 9 23-05-12 09:12

8 HET VERHAAL

Sydney, Brussel, Amsterdam & Los Angeles

979.000 bezoekers op HLN.be/7sur7.be, de dag dat HLN.be ‘brak’ met het busongeluk in Zwitserland.

Woensdagnacht 14 maart 2012.03u31 ’s nachts.HLN.be breekt het nieuws. ‘28 DODEN VAN WIE 22 KINDEREN BIJ ONGELUK MET BELGISCHE SKIBUS’, titelt de site. Terwijl het land nog slaapt, schieten de redacties van HLN.be in Los Angeles en Sydney in actie. Op zoek naar extra bronnen, naar aanvullende informatie. Als België op 14 maart 2012 ontwaakt, krijgt het een compleet beeld van het vreselijke ongeluk. Negen berichten over de ramp voor de werkdag is begonnen.

Donderdagnacht 10/11/2011.01u48 ’s nachts.Opschudding in Amerika. Steve Jobs is gestorven. Een land in shock. De redactie van HLN.be in L.A. onmiddellijk in hogere versnelling. De meer dan tweehonderd Amerikaanse tv-kanalen in de Verenigde Staten, waarvan het grootste deel nieuwszenders, spuien onophoudelijk nieuws. Als België en Nederland ontwaken, berichten onze sites niet alleen over de dood van de Apple-frontman, maar ook over zijn carrière, zijn jeugd en het vergeefse gevecht tegen zijn tragische ziekte.

Elke week, van maandagmorgen tot zondagnacht.Dramatische schietpartij in Noorwegen. Oranje geplaatst voor het EK. De dood van wielrenner Wouter Weyland. Dodelijk stormweer over Pukkelpop. Muzikale euforie op Pinkpop en Werchter. Kernramp in Fukushima. Premier Rutte in problemen. Waar het nieuws is, daar zijn onze sites. Het is hard en geconcentreerd werken, om altijd opnieuw op de eerste rij te staan. Maar hoe groter dat nieuws, hoe meer surfers, omdat wij zeker in België - en weldra ook in Nederland? - zijn uitgegroeid tot de nieuwsreferentie bij uitstek. Dat kost je energie, dat geeft je energie.

‘Wij zijn altijd wakker’

Jaapvan ’t RietHOOFD TECHNIEK Q-MUSICNEDERLAND‘Ik was 13 jaar oud toen ik voor het

eerst een radiostudio binnenkwam.

In één ogenblik was mijn toekomst

helder. Bij de radio, daar zou ik

gaan werken. Ik heb nooit de

behoefte gehad deejay te worden;

ik ging een technische studie doen.

Het geluid, daar gaat het me om.

Mocht je ooit mijn stem op de radio

horen, dan weet je dat het echt

foute boel is.’

Los Angeles

Amsterdam

Brussel

Sydney

wt persgroep groot binnenwerk.indd 8 23-05-12 09:12

11HET VERHAAL

OF Glenn Claes The Voice van Vlaanderenhad gewonnen zonder het veelbe-

sproken artikel van de Joepie blijft kof edik kijken. Het heeft zijn carrière zeker in een stroom-versnelling gebracht. De dag nadat het interview was verschenen, werd de inhoud ervan al uitvoerig besproken in het vtm-programma Voor De Show. Waarom? Glenn besloot aan Joepie voor het eerst over zijn drugsverleden te vertellen. Een oprecht en aangrijpend verhaal over zijn jeugd en drugs-verslaving. ‘In de rubriek waarvoor we Glenn interviewden stellen we altijd vragen over hun jeugd. Wat deden zíj toen ze 16 waren?’ Redacteur Christophe Moons stelde de toekomstige winnaar van The Voice blijkbaar op zijn gemak, de talent-volle zanger had geen enkel probleem zijn heftige

12 verschillende media pikten het Joepie-artikel binnen 24 uur op

ervaringen te delen. Hoofdredactrice vanJoepie Sylvia Van Driessche kan dat verklaren: ‘Hij wilde een boodschap meegeven aan onze lezers: drugs verpesten je leven.’

Niet alleen Voor De Show nam het artikel over. Daags na het artikel had bijna ieder ander Vlaams medium het verhaal van Glenn over-genomen. Even werd nergens anders over gesproken.

Een passage uit het Joepie-interview dat Glenn Claes - nog voor zijn overwinning in The Voice van Vlaanderen - in een klap bekend maakte bij het grote publiek.

@VRAAG: Wat voor drugs gebruikte je dan?

@ANTWOORD:’Ik heb alles gebruikt, behalve speed of spuiten gezet. Ze zeggen vaak: het begint met een joint, maar waar eindigt het? In mijn geval met cocaïne.’

g nadat het interviewd de inhoud ervan al uitvoerig programma Voor De Show. ot aan Joepie voor het eerst n te vertellen. Een oprecht over zijn jeugd en drugs-ek waarvoor we Glenn altijd vragen over hun

en ze 16 waren?’ Redacteur e de toekomstige winnaarop zijn gemak, de talent-nkel probleem zijn heftige

p n je leven.Niet alleen Voor De Show nam het artikel

over. Daags na het artikel had bijna ieder anderVlaams medium het verhaal van Glenn over-genomen. Even werd nergens anders overgesproken.

DanyVerstraeten

PRESENTATOR vtm‘Vtm zit in mijn genen, en mijn

genen zitten in vtm. Logisch, al

vanaf het begin werk ik met plezier

bij de Vlaamse zender. Er zijn maar

weinig gezonde huwelijken die

zo lang standhouden. Al 24 jaar

tevreden voor één bedrijf werken,

dat kan alleen als er genoeg

uitdagingen zijn. Bij vtm zijn die er

omdat er steeds een perfecte mix

is tussen ervaren mensen en jonge

talenten. Ik zorg voor de vastigheid

en ben inmiddels onderdeel van

de Vlaamse families, zo voelt het.

Elke avond om zeven uur zit ik in

de huiskamers, dat zal niet snel

veranderen.’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 11 23-05-12 09:12

HET GEZICHT

Dany Verstraeten

‘ VTM ZIT IN MIJN GENEN, EN MIJN GENEN ZITTEN IN VTM’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 10 29-05-12 11:14

11HET VERHAAL

OF Glenn Claes The Voice van Vlaanderenhad gewonnen zonder het veelbe-

sproken artikel van de Joepie blijft kof edik kijken. Het heeft zijn carrière zeker in een stroom-versnelling gebracht. De dag nadat het interview was verschenen, werd de inhoud ervan al uitvoerig besproken in het vtm-programma Voor De Show. Waarom? Glenn besloot aan Joepie voor het eerst over zijn drugsverleden te vertellen. Een oprecht en aangrijpend verhaal over zijn jeugd en drugs-verslaving. ‘In de rubriek waarvoor we Glenn interviewden stellen we altijd vragen over hun jeugd. Wat deden zíj toen ze 16 waren?’ Redacteur Christophe Moons stelde de toekomstige winnaar van The Voice blijkbaar op zijn gemak, de talent-volle zanger had geen enkel probleem zijn heftige

12 verschillende media pikten het Joepie-artikel binnen 24 uur op

ervaringen te delen. Hoofdredactrice vanJoepie Sylvia Van Driessche kan dat verklaren: ‘Hij wilde een boodschap meegeven aan onze lezers: drugs verpesten je leven.’

Niet alleen Voor De Show nam het artikel over. Daags na het artikel had bijna ieder ander Vlaams medium het verhaal van Glenn over-genomen. Even werd nergens anders over gesproken.

Een passage uit het Joepie-interview dat Glenn Claes - nog voor zijn overwinning in The Voice van Vlaanderen - in een klap bekend maakte bij het grote publiek.

@VRAAG: Wat voor drugs gebruikte je dan?

@ANTWOORD:’Ik heb alles gebruikt, behalve speed of spuiten gezet. Ze zeggen vaak: het begint met een joint, maar waar eindigt het? In mijn geval met cocaïne.’

g nadat het interviewd de inhoud ervan al uitvoerig programma Voor De Show. ot aan Joepie voor het eerst n te vertellen. Een oprecht over zijn jeugd en drugs-ek waarvoor we Glenn altijd vragen over hun

en ze 16 waren?’ Redacteur e de toekomstige winnaarop zijn gemak, de talent-nkel probleem zijn heftige

p n je leven.Niet alleen Voor De Show nam het artikel

over. Daags na het artikel had bijna ieder anderVlaams medium het verhaal van Glenn over-genomen. Even werd nergens anders overgesproken.

DanyVerstraeten

PRESENTATOR vtm‘Vtm zit in mijn genen, en mijn

genen zitten in vtm. Logisch, al

vanaf het begin werk ik met plezier

bij de Vlaamse zender. Er zijn maar

weinig gezonde huwelijken die

zo lang standhouden. Al 24 jaar

tevreden voor één bedrijf werken,

dat kan alleen als er genoeg

uitdagingen zijn. Bij vtm zijn die er

omdat er steeds een perfecte mix

is tussen ervaren mensen en jonge

talenten. Ik zorg voor de vastigheid

en ben inmiddels onderdeel van

de Vlaamse families, zo voelt het.

Elke avond om zeven uur zit ik in

de huiskamers, dat zal niet snel

veranderen.’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 11 23-05-12 09:12

HET GEZICHT

Dany Verstraeten

‘ VTM ZIT IN MIJN GENEN, EN MIJN GENEN ZITTEN IN VTM’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 10 29-05-12 11:14

13

Algemeen Dagblad: Marten Meesweg 35, 3068 AV RotterdamRotterdams Dagblad: Westblaak 180 (2e etage), 3012 KN RotterdamNieuwe locatie: Delftseplein 27-k, 3313 AA Rotterdam (ingang west, 10e, 11e en 12e etage)

STELT ZICH VOOR Bart van Rossom, sinds december 2006 facility manager bij de Persgroep Publishing, is verantwoordelijk voor het facilitair beheer van de kantoorlocaties van de Persgroep Publishing, de Persgroep Neder-land en de Persgroep Digital. TAKENPAKKET Het dagelijks operationeel beheer van de locaties en projectmatige werk-zaamheden zoals verhuizingen en herinrich-tingprojecten.VERHUIZEN. WAAROM? ‘Liever spreek ik niet van verhuizing maar van herhuisvesting. Het betreft namelijk niet altijd een nieuw adres, het kan ook gaan om de herinrichting van een bestaande locatie. Het a open van een huurcontract, de groei of krimp van een afde-ling, het opstarten van nieuwe projecten of de wens tot herinrichting van een hoofdredacteur of directie kunnen aanleiding geven tot het herinrichten van een redactie.’TIJD ‘Journalisten werken veel en lang, ook op zondag. De tijd om daadwerkelijk de verhuizing uit te voeren is dus zeer kort: 36 uur is vaak alle tijd die we hebben.’VOORBEREIDINGEN ‘Een huisvestingspro-bleem start met de keuze van het vastgoed en het onderhandelen over huurcontracten. Daarna volgen de operationele voorbereidin-gen. We regelen alles: tot en met de ontvangst op de nieuwe locatie, het parkeerbeleid en de catering aan toe.’VERANDERING ‘Mensen houden van nature niet van verandering en de meeste personen vinden verhuizingen daarom niet aangenaam. Het helpt dat de situatie na de herhuisvesting beter is dan daarvoor, en we informeren de mensen goed tijdens de voorbereidingen.’

VERHUIZINGEN IN 2011 ‘In België ver-huisden we vanwege ruimtegebrek het kantoor van de Persgroep Digital naar een nieuwe huurlocatie. Ook werd de afdeling Finance heringericht en startten we een volledige stoe-lendans met onder andere de afdelingen Sales, Operations, Marketing & ICT.’EN IN NEDERLAND? ‘In Nederland werk-ten we het hele jaar door aan de inhuizing van Het Parool in de Persgroep-units in het INIT-gebouw Amsterdam. Bijna alle afdelingen die gehuisvest zijn in dat pand werden hierbij betrokken. Ook werd de redactie van hetUtrechts Nieuwsblad verhuisd naar een nieuwe locatie, in het hart van de stad. De redactie van de Persgroep Digital werd gecentraliseerd in Rotterdam.’HOEVEEL COLLEGA’S HEBBEN JULLIE IN 2011 VERHUISD? ‘Het kan er een meer of minder zijn, maar het zijn er 1.030!’VOORBEREIDINGEN IN 2011 ‘Gedurende het grootste deel van het jaar waren we bezig met de voorbereidingen voor de verhuizing van het Algemeen Dagblad en Rotterdams Dagblad naar een nieuwe locatie in mei 2012. Dit is een behoorlijk complex project, maar tot nog toe verloopt alles volgens planning.

In Amsterdam zullen we in het voorjaar van 2012 een kantoor voor de Persgroep Digital gaan inrichten. De werkzaamheden daarvoor zijn al volop aan de gang.

In Kobbegem werd ook werk gemaakt van de voorbereiding van een herontwikkeling. In 2012/2013 wordt de drukkerij gesloopt; het hele terrein zal vervolgens herontwikkeld worden.’IEDEREEN VERHUISD ‘Na de geplande verhuizingen in 2012 hebben we zo goed als elke werknemer van de Persgroep Publi-shing, de Persgroep Nederland en de Pers-groep Digital een keertje verhuisd. Dankzij een fantastisch team en een jne samenwer-king met de collega’s van de ICT-afdeling kunnen we op het einde van zo’n verhuis-project steeds tevreden terugblikken. Samen met een tevreden klant, dat blijft uiteraard het belangrijkste!’

Verhuizingin Rotterdam

AnnickGrobben

JOURNALISTEHET LAATSTE

NIEUWS‘Niet snel tevreden zijn, dat is mijn

credo. Ik schrijf menselijke verhalen,

zoek het échte verhaal achter het

nieuws. Toen ik in Griekenland was

om slachtoffers van de strenge

crisismaatregelen te vinden, zocht ik

van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds

laat. Via via kwam ik op de “echt”

beklijvende verhalen. Verdrietig

vaak en onvergetelijk. Dat raakt

me, iedere keer weer. Maar ik geef

mensen een stem en dat maakt mijn

vak nog altijd het allermooiste vak

van de wereld.’

HET VERHAAL

wt persgroep groot binnenwerk.indd 13 29-05-12 16:45

‘ IK GEEF MENSEN EEN STEM’

HET GEZICHT

Annick Grobben

wt persgroep groot binnenwerk.indd 12 29-05-12 11:14

13

Algemeen Dagblad: Marten Meesweg 35, 3068 AV RotterdamRotterdams Dagblad: Westblaak 180 (2e etage), 3012 KN RotterdamNieuwe locatie: Delftseplein 27-k, 3313 AA Rotterdam (ingang west, 10e, 11e en 12e etage)

STELT ZICH VOOR Bart van Rossom, sinds december 2006 facility manager bij de Persgroep Publishing, is verantwoordelijk voor het facilitair beheer van de kantoorlocaties van de Persgroep Publishing, de Persgroep Neder-land en de Persgroep Digital. TAKENPAKKET Het dagelijks operationeel beheer van de locaties en projectmatige werk-zaamheden zoals verhuizingen en herinrich-tingprojecten.VERHUIZEN. WAAROM? ‘Liever spreek ik niet van verhuizing maar van herhuisvesting. Het betreft namelijk niet altijd een nieuw adres, het kan ook gaan om de herinrichting van een bestaande locatie. Het a open van een huurcontract, de groei of krimp van een afde-ling, het opstarten van nieuwe projecten of de wens tot herinrichting van een hoofdredacteur of directie kunnen aanleiding geven tot het herinrichten van een redactie.’TIJD ‘Journalisten werken veel en lang, ook op zondag. De tijd om daadwerkelijk de verhuizing uit te voeren is dus zeer kort: 36 uur is vaak alle tijd die we hebben.’VOORBEREIDINGEN ‘Een huisvestingspro-bleem start met de keuze van het vastgoed en het onderhandelen over huurcontracten. Daarna volgen de operationele voorbereidin-gen. We regelen alles: tot en met de ontvangst op de nieuwe locatie, het parkeerbeleid en de catering aan toe.’VERANDERING ‘Mensen houden van nature niet van verandering en de meeste personen vinden verhuizingen daarom niet aangenaam. Het helpt dat de situatie na de herhuisvesting beter is dan daarvoor, en we informeren de mensen goed tijdens de voorbereidingen.’

VERHUIZINGEN IN 2011 ‘In België ver-huisden we vanwege ruimtegebrek het kantoor van de Persgroep Digital naar een nieuwe huurlocatie. Ook werd de afdeling Finance heringericht en startten we een volledige stoe-lendans met onder andere de afdelingen Sales, Operations, Marketing & ICT.’EN IN NEDERLAND? ‘In Nederland werk-ten we het hele jaar door aan de inhuizing van Het Parool in de Persgroep-units in het INIT-gebouw Amsterdam. Bijna alle afdelingen die gehuisvest zijn in dat pand werden hierbij betrokken. Ook werd de redactie van hetUtrechts Nieuwsblad verhuisd naar een nieuwe locatie, in het hart van de stad. De redactie van de Persgroep Digital werd gecentraliseerd in Rotterdam.’HOEVEEL COLLEGA’S HEBBEN JULLIE IN 2011 VERHUISD? ‘Het kan er een meer of minder zijn, maar het zijn er 1.030!’VOORBEREIDINGEN IN 2011 ‘Gedurende het grootste deel van het jaar waren we bezig met de voorbereidingen voor de verhuizing van het Algemeen Dagblad en Rotterdams Dagblad naar een nieuwe locatie in mei 2012. Dit is een behoorlijk complex project, maar tot nog toe verloopt alles volgens planning.

In Amsterdam zullen we in het voorjaar van 2012 een kantoor voor de Persgroep Digital gaan inrichten. De werkzaamheden daarvoor zijn al volop aan de gang.

In Kobbegem werd ook werk gemaakt van de voorbereiding van een herontwikkeling. In 2012/2013 wordt de drukkerij gesloopt; het hele terrein zal vervolgens herontwikkeld worden.’IEDEREEN VERHUISD ‘Na de geplande verhuizingen in 2012 hebben we zo goed als elke werknemer van de Persgroep Publi-shing, de Persgroep Nederland en de Pers-groep Digital een keertje verhuisd. Dankzij een fantastisch team en een jne samenwer-king met de collega’s van de ICT-afdeling kunnen we op het einde van zo’n verhuis-project steeds tevreden terugblikken. Samen met een tevreden klant, dat blijft uiteraard het belangrijkste!’

Verhuizingin Rotterdam

AnnickGrobben

JOURNALISTEHET LAATSTE

NIEUWS‘Niet snel tevreden zijn, dat is mijn

credo. Ik schrijf menselijke verhalen,

zoek het échte verhaal achter het

nieuws. Toen ik in Griekenland was

om slachtoffers van de strenge

crisismaatregelen te vinden, zocht ik

van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds

laat. Via via kwam ik op de “echt”

beklijvende verhalen. Verdrietig

vaak en onvergetelijk. Dat raakt

me, iedere keer weer. Maar ik geef

mensen een stem en dat maakt mijn

vak nog altijd het allermooiste vak

van de wereld.’

HET VERHAAL

wt persgroep groot binnenwerk.indd 13 29-05-12 16:45

‘ IK GEEF MENSEN EEN STEM’

HET GEZICHT

Annick Grobben

wt persgroep groot binnenwerk.indd 12 29-05-12 11:14

HET GEZICHT

‘ ELK KLANT-CONTACT MOET GOED ZIJN, ER ZIJN GEEN EXCUSES MOGELIJK’Gijs Wijnant

wt persgroep groot binnenwerk.indd 15 23-05-12 09:12

14

Gijs WijnantCHEF LEZERS-SERVICENEDERLAND‘Elke keer dat een lezer ons belt of

mailt, is dat voor hem waarschijnlijk

de enige keer dat hij “de krant”

spreekt. Dat contact is wat dat

betreft uniek. En moet dus meer

dan goed zijn. Geen excuses

mogelijk. Ook niet als dat contact

voor een medewerker misschien het

honderdste gesprek van die dag is.

Onze lezersservice is daar volledig

op toegespitst: iedere medewerker

heeft hier een sterke band met de

kranten die we vertegenwoordigen.

We koesteren passie voor media,

én voor de service die we willen

en moeten bieden. Dat is wat mij

betreft de enige manier om je werk

te doen. Elke dag opnieuw. Voor de

volle 100 procent.’

Toen drukker Thomas Verdonckt zijn opleiding had afgerond, kon hij direct aan de slag met de crème de la crème. De KBA Cortina.

De drukpers bij EPC in Lokeren was de eerste water-loze rotatiepers met dubbele breedte en dubbele omvang in Europa. ‘Scherpere afdruk, grotere kleurkracht, foto’s in de hoogste resolutie. Een derde

compacter dan andere drukpersen. Volledig geautomatiseerd. En milieuvriendelijk, want de pers gebruikt geen water, dus er spoelen ook geen chemicaliën weg.’

Wanneer Thomas ’s ochtends begint, kijkt hij eerst even of de krant die ’s nachts gedrukt is er goed bij ligt. Dan gaat hij zelf aan het werk. Met zijn collega’s staat hij in een geluidsarme bedie-ningsruimte bij de computer die de drukpers aanstuurt. Moet hij de hal in, dan doet hij eerst zijn op maat gemaakte oortjes in, tegen het lawaai. 40.000 kranten per uur spuwt de Cortina uit. Als de andere drie persen ook draaien, worden er 160.000 per uur ge-drukt. A4, een magazine, het maakt niet uit wat er gedrukt moet worden. De Cortina kan alles aan.

Thomas begon in de papierkelder. Werd daarna hulpdrukker. En nu volgt hij de opleiding tot conducteur, wat betekent dat hij bin-nenkort verantwoordelijk is voor de hele drukpers. Dat betekent meer dan achter de knoppen zitten. ‘Hij wordt vuil, het drukwerk verloopt of de koeling doet het niet goed. En elk drukwerk heeft weer een andere papierloop. Het blijft een computer, hè. Als hij hapert, moet je erbij zijn.’

Thomas Verdoncktconducteur in opleidingvan De Persgroep

De uitdaging van drukken in de 21ste eeuw

HET VERHAAL

wt persgroep groot binnenwerk.indd 14 23-05-12 09:12

HET GEZICHT

‘ ELK KLANT-CONTACT MOET GOED ZIJN, ER ZIJN GEEN EXCUSES MOGELIJK’Gijs Wijnant

wt persgroep groot binnenwerk.indd 15 23-05-12 09:12

14

Gijs WijnantCHEF LEZERS-SERVICENEDERLAND‘Elke keer dat een lezer ons belt of

mailt, is dat voor hem waarschijnlijk

de enige keer dat hij “de krant”

spreekt. Dat contact is wat dat

betreft uniek. En moet dus meer

dan goed zijn. Geen excuses

mogelijk. Ook niet als dat contact

voor een medewerker misschien het

honderdste gesprek van die dag is.

Onze lezersservice is daar volledig

op toegespitst: iedere medewerker

heeft hier een sterke band met de

kranten die we vertegenwoordigen.

We koesteren passie voor media,

én voor de service die we willen

en moeten bieden. Dat is wat mij

betreft de enige manier om je werk

te doen. Elke dag opnieuw. Voor de

volle 100 procent.’

Toen drukker Thomas Verdonckt zijn opleiding had afgerond, kon hij direct aan de slag met de crème de la crème. De KBA Cortina.

De drukpers bij EPC in Lokeren was de eerste water-loze rotatiepers met dubbele breedte en dubbele omvang in Europa. ‘Scherpere afdruk, grotere kleurkracht, foto’s in de hoogste resolutie. Een derde

compacter dan andere drukpersen. Volledig geautomatiseerd. En milieuvriendelijk, want de pers gebruikt geen water, dus er spoelen ook geen chemicaliën weg.’

Wanneer Thomas ’s ochtends begint, kijkt hij eerst even of de krant die ’s nachts gedrukt is er goed bij ligt. Dan gaat hij zelf aan het werk. Met zijn collega’s staat hij in een geluidsarme bedie-ningsruimte bij de computer die de drukpers aanstuurt. Moet hij de hal in, dan doet hij eerst zijn op maat gemaakte oortjes in, tegen het lawaai. 40.000 kranten per uur spuwt de Cortina uit. Als de andere drie persen ook draaien, worden er 160.000 per uur ge-drukt. A4, een magazine, het maakt niet uit wat er gedrukt moet worden. De Cortina kan alles aan.

Thomas begon in de papierkelder. Werd daarna hulpdrukker. En nu volgt hij de opleiding tot conducteur, wat betekent dat hij bin-nenkort verantwoordelijk is voor de hele drukpers. Dat betekent meer dan achter de knoppen zitten. ‘Hij wordt vuil, het drukwerk verloopt of de koeling doet het niet goed. En elk drukwerk heeft weer een andere papierloop. Het blijft een computer, hè. Als hij hapert, moet je erbij zijn.’

Thomas Verdoncktconducteur in opleidingvan De Persgroep

De uitdaging van drukken in de 21ste eeuw

HET VERHAAL

wt persgroep groot binnenwerk.indd 14 23-05-12 09:12

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

17

MartineMaelschalck

HOOFDREDACTRICE L’ECHO (links)

‘De oude dame die ook kan

innoveren, zo zie ik L’Echo. Vorig

jaar vierden we haar 130ste

verjaardag. Ik zag wederom wat

een sterk merk L’Echo eigenlijk

is. Ik voel me verantwoordelijk

voor haar en wil dat zij dat sterke

merk blijft. En dat doet ze, nu zelfs

multimediaal.’

IsabelAlbers

HOOFDREDACTRICEDE TIJD

‘Onze artikelen zijn nu

levensgerichter, leggen bewust het

verband tussen economie en het

dagelijkse leven. De tijd dat een

nanciële krant alleen voor ban-

kiers was, ligt ver achter ons. Die

stempel zet ik sinds mijn komst in

september elke dag op onze krant

en onze site.’

De twee kranten komen sinds kort

uit op berlinerformaat. De wereld-

bekende ontwerper Mark Porter

begeleidde de redesign.

HET VAK

ELKE DAG MET

PASSIE AAN

DE SLAG

Ze deden burgemeesters op-

stappen, interviewden wereld-

sterren of overleefden in

oorlogsgebieden. Ze lieten

kijkers en luisteraars lachen,

of een traan wegpinken. Wat

onze 2.847 medewerkers delen?

De passie om goed te zijn en

er altijd opnieuw te staan

voor hun honderdduizenden,

soms miljoenen lezers, kijkers,

luisteraars en surfers. Een

aantal van onze media-makers

geven u een kijkje in de keu-

ken van hun dagelijkse werk.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 17 23-05-12 09:12

me

‘ DE OUDE DAME DIE OOK KAN INNOVEREN, ZO ZIE IK L’ECHO’

HET GEZICHT

Martine Maelschalck

Isabel Albers

wt persgroep groot binnenwerk.indd 16 23-05-12 09:12

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

17

MartineMaelschalck

HOOFDREDACTRICE L’ECHO (links)

‘De oude dame die ook kan

innoveren, zo zie ik L’Echo. Vorig

jaar vierden we haar 130ste

verjaardag. Ik zag wederom wat

een sterk merk L’Echo eigenlijk

is. Ik voel me verantwoordelijk

voor haar en wil dat zij dat sterke

merk blijft. En dat doet ze, nu zelfs

multimediaal.’

IsabelAlbers

HOOFDREDACTRICEDE TIJD

‘Onze artikelen zijn nu

levensgerichter, leggen bewust het

verband tussen economie en het

dagelijkse leven. De tijd dat een

nanciële krant alleen voor ban-

kiers was, ligt ver achter ons. Die

stempel zet ik sinds mijn komst in

september elke dag op onze krant

en onze site.’

De twee kranten komen sinds kort

uit op berlinerformaat. De wereld-

bekende ontwerper Mark Porter

begeleidde de redesign.

HET VAK

ELKE DAG MET

PASSIE AAN

DE SLAG

Ze deden burgemeesters op-

stappen, interviewden wereld-

sterren of overleefden in

oorlogsgebieden. Ze lieten

kijkers en luisteraars lachen,

of een traan wegpinken. Wat

onze 2.847 medewerkers delen?

De passie om goed te zijn en

er altijd opnieuw te staan

voor hun honderdduizenden,

soms miljoenen lezers, kijkers,

luisteraars en surfers. Een

aantal van onze media-makers

geven u een kijkje in de keu-

ken van hun dagelijkse werk.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 17 23-05-12 09:12

me

‘ DE OUDE DAME DIE OOK KAN INNOVEREN, ZO ZIE IK L’ECHO’

HET GEZICHT

Martine Maelschalck

Isabel Albers

wt persgroep groot binnenwerk.indd 16 23-05-12 09:12

‘ IK WIL MENSEN ELKE DAG METEEN GLIMLACHAAN DE DAGLATEN BEGINNEN’

SVEN ORNELIS RADIOMAKER BIJ Q-MUSIC BELGIË ‘Afgelopen jaar hebben we het tienjarig bestaan van Q-music gevierd. Met een spectaculair feest, waarbij we tien uur livemuziek hebben uitgezonden. Die uitzending kwam vanuit een heel grote televisiestudio, zodat er veel luisteraars bij aanwezig konden zijn. Het feest heette ook Thanks to you, want zonder luisteraars geen tien jaar Q-music. Samen met Kürt Rogiers, mijn maatje van de ochtendshow, heb ik zes van de tien uur presentatie voor mijn rekening genomen. Ik ben bij Q-music de allereerste commerciële radio in België gaan maken. Maak er al tien jaar de ochtendshow en heb alles van nul mee mogen kneden. Nu zijn we al een jaar of zeven de best beluisterde ochtend-show van het land. Dat is elke dag weer hard werken. Goed voorbereiden, intensief nabespreken en niet te snel gelukkig zijn met de ideeën die je

bedenkt. De ochtendshow is het mooiste blok voor radiomakers. Het is de locomotief van de dag. Maar hier wordt ook de strijd om de luistercijfers gevoerd. Je mag dus nooit op je lauweren rusten, moet jezelf altijd opnieuw uitvinden en luisteren naar wat je concurrenten doen. Anders is er ineens een ‘new kid in town’ die er met de frisse ideeën én de luisteraars vandoor gaat. Ik wil mensen elke dag met een glimlach aan de dag laten beginnen. Daarom maken we positieve radio die prikt, maar nooit cynisch wordt. We nemen de tijd om mensen serieus te informeren, dus alle ministers en topsporters die in het nieuws zijn, komen bij ons aan bod. Maar we willen mensen ook entertainen. Met mooie verhalen. Of grote radiostunts. Ideeën daarvoor heb ik te over. Ik maak al radio vanaf mijn tiende. Sta er al jaren om vier uur voor op. En als het aan mij ligt, blijf ik dat nog heel lang doen, want radio is in mijn ogen het meest creatieve medium.’

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenen

19HET VAK

wt persgroep groot binnenwerk.indd 19 23-05-12 09:13

LUC VAN DER KELEN POLITIEK COMMENTATOR HET LAATSTE NIEUWS ‘Ons grote project van afgelopen jaar was natuurlijk de vorming van de Belgische regering. Een project dat na 540 dagen tot een politiek orgasme kwam. Het heeft het hele leven van ons, politiek journalisten, compleet overhoop gehaald. Elke dag zaten we om 11.00 uur op de krant, maar vanaf 19.00 uur begon het werk pas echt. Tot diep in de nacht. Niks gebeurde meer of cieel, alles was off the record. Zoveel dagen op die manier werken vreet aan een mens. Maar het was leuk, spannend en alle dagen wat anders. Het was geen gewone politiek. Het ging niet over zaken als loonvorming, maar om steken in de rug, elkaar natrappen, onderuithalen. We hebben alle standaarden zien veranderen. Als journalist moest je erover schrijven, maar speelde je ook een rol. Je werd opgevoerd in de politieke strijd als je vóór de een of tegen de ander geschreven had. Voor iemand die al zo lang meegaat als ik, was het een re-naissance. Iedere journalist moest zich opnieuw bewijzen. Dat was heel boeiend. Het is de meest intensieve periode die we als politieke redactie hebben meegemaakt. Maar ik ben blij dat die voorbij is. Na 540 dagen verslag uitbren-gen over iets dat niet gebeurt, wil je ook wel weer eens iets melden. Sinds 6 december 2011 worden we geacht weer een normaal land te zijn. En hebben wij journalisten ook weer een normaal leven. We maken nu portretten over onze nieuwe ministers, hun vrouwen en kinderen. Al kan dat over een jaar allemaal weer anders zijn; de krant blijft bestaan, regeringen komen en gaan. Zo worden wij steeds opnieuw herboren. En daar houd ik van. Al heel lang. Ik ben net zo lang bij Het Laatste Nieuws als bij mijn vrouw. Ik heb hier mijn jongensdroom kunnen verwezenlijken. Daar ben ik heel dankbaar voor. Het Laatste Nieuws est une partie de moi.’

WIM VERHOEVEN WAARNEMEND HOOFDREDACTEUR VAN HET LAATSTE NIEUWS ‘Sinds half november 2011 ben ik waarnemend hoofdredacteur van Het Laat-ste Nieuws. Oftewel, ik neem de honneurs waar als Paul Daenen er niet is. Na vijftien jaar hoofdredactie wordt hij volgend jaar uitgever en hij besteedt nu al iets meer tijd aan het Algemeen Dagblad in Nederland. Omdat de hoofdredac-tie van Het Laatste Nieuws met de voeten in de klei staat, altijd aanspreekbaar is voor journalisten en altijd met de krant bezig is, is het nodig dat er iemand als waarnemend hoofdredacteur aanwezig is. Als er algemene tevredenheid is over mijn werk, bij de uitgever, bij de redactie, bij Paul, maar ook bij mezelf, neem ik begin 2013 het stokje de nitief van Paul over. Het Laatste Nieuws zit in mijn bloed, ik heb nooit ergens anders gewerkt. Dat is een grote troef. De top van onze krant bestaat uit mensen die door Paul zijn gevormd, die elkaar heel goed kennen en die allemaal de krant ademen. We weten wie we willen zijn, en waar we voor staan en gaan. De lat ligt hoog. Er wordt veel en op hoog niveau met mekaar gepraat. We zeggen zowel goeie, als de minder goeie dingen tegen elkaar. Dat moet, om beter te worden. Voor een buitenstaander zou het heel lang duren voor je dat allemaal in de vingers hebt. Vraag je me of het een makkelijke taak is om hoofdredacteur te zijn? Nee, zeker niet. Maar wel een hele leuke. Ik vind het heel tof om met zo’n goeie groep mensen elke dag weer een krant te maken voor meer dan een miljoen lezers. Dat ik dat nu samen met Paul mag doen, die voor mij en voor veel redacteurs van Het Laatste Nieuws toch hun journalistieke vader is, maakt het voor mij extra interessant.’

‘ IK BEN NET ZO LANG BIJ HET LAATSTE NIEUWS ALS BIJ MIJN VROUW’

‘ HOOFDREDACTEUR IS ZEKER GEEN MAKKELIJKE TAAK, MAAR WEL EEN HELE LEUKE’

mmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

18HET VAK

wt persgroep groot binnenwerk.indd 18 23-05-12 09:13

‘ IK WIL MENSEN ELKE DAG METEEN GLIMLACHAAN DE DAGLATEN BEGINNEN’

SVEN ORNELIS RADIOMAKER BIJ Q-MUSIC BELGIË ‘Afgelopen jaar hebben we het tienjarig bestaan van Q-music gevierd. Met een spectaculair feest, waarbij we tien uur livemuziek hebben uitgezonden. Die uitzending kwam vanuit een heel grote televisiestudio, zodat er veel luisteraars bij aanwezig konden zijn. Het feest heette ook Thanks to you, want zonder luisteraars geen tien jaar Q-music. Samen met Kürt Rogiers, mijn maatje van de ochtendshow, heb ik zes van de tien uur presentatie voor mijn rekening genomen. Ik ben bij Q-music de allereerste commerciële radio in België gaan maken. Maak er al tien jaar de ochtendshow en heb alles van nul mee mogen kneden. Nu zijn we al een jaar of zeven de best beluisterde ochtend-show van het land. Dat is elke dag weer hard werken. Goed voorbereiden, intensief nabespreken en niet te snel gelukkig zijn met de ideeën die je

bedenkt. De ochtendshow is het mooiste blok voor radiomakers. Het is de locomotief van de dag. Maar hier wordt ook de strijd om de luistercijfers gevoerd. Je mag dus nooit op je lauweren rusten, moet jezelf altijd opnieuw uitvinden en luisteren naar wat je concurrenten doen. Anders is er ineens een ‘new kid in town’ die er met de frisse ideeën én de luisteraars vandoor gaat. Ik wil mensen elke dag met een glimlach aan de dag laten beginnen. Daarom maken we positieve radio die prikt, maar nooit cynisch wordt. We nemen de tijd om mensen serieus te informeren, dus alle ministers en topsporters die in het nieuws zijn, komen bij ons aan bod. Maar we willen mensen ook entertainen. Met mooie verhalen. Of grote radiostunts. Ideeën daarvoor heb ik te over. Ik maak al radio vanaf mijn tiende. Sta er al jaren om vier uur voor op. En als het aan mij ligt, blijf ik dat nog heel lang doen, want radio is in mijn ogen het meest creatieve medium.’

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenen

19HET VAK

wt persgroep groot binnenwerk.indd 19 23-05-12 09:13

LUC VAN DER KELEN POLITIEK COMMENTATOR HET LAATSTE NIEUWS ‘Ons grote project van afgelopen jaar was natuurlijk de vorming van de Belgische regering. Een project dat na 540 dagen tot een politiek orgasme kwam. Het heeft het hele leven van ons, politiek journalisten, compleet overhoop gehaald. Elke dag zaten we om 11.00 uur op de krant, maar vanaf 19.00 uur begon het werk pas echt. Tot diep in de nacht. Niks gebeurde meer of cieel, alles was off the record. Zoveel dagen op die manier werken vreet aan een mens. Maar het was leuk, spannend en alle dagen wat anders. Het was geen gewone politiek. Het ging niet over zaken als loonvorming, maar om steken in de rug, elkaar natrappen, onderuithalen. We hebben alle standaarden zien veranderen. Als journalist moest je erover schrijven, maar speelde je ook een rol. Je werd opgevoerd in de politieke strijd als je vóór de een of tegen de ander geschreven had. Voor iemand die al zo lang meegaat als ik, was het een re-naissance. Iedere journalist moest zich opnieuw bewijzen. Dat was heel boeiend. Het is de meest intensieve periode die we als politieke redactie hebben meegemaakt. Maar ik ben blij dat die voorbij is. Na 540 dagen verslag uitbren-gen over iets dat niet gebeurt, wil je ook wel weer eens iets melden. Sinds 6 december 2011 worden we geacht weer een normaal land te zijn. En hebben wij journalisten ook weer een normaal leven. We maken nu portretten over onze nieuwe ministers, hun vrouwen en kinderen. Al kan dat over een jaar allemaal weer anders zijn; de krant blijft bestaan, regeringen komen en gaan. Zo worden wij steeds opnieuw herboren. En daar houd ik van. Al heel lang. Ik ben net zo lang bij Het Laatste Nieuws als bij mijn vrouw. Ik heb hier mijn jongensdroom kunnen verwezenlijken. Daar ben ik heel dankbaar voor. Het Laatste Nieuws est une partie de moi.’

WIM VERHOEVEN WAARNEMEND HOOFDREDACTEUR VAN HET LAATSTE NIEUWS ‘Sinds half november 2011 ben ik waarnemend hoofdredacteur van Het Laat-ste Nieuws. Oftewel, ik neem de honneurs waar als Paul Daenen er niet is. Na vijftien jaar hoofdredactie wordt hij volgend jaar uitgever en hij besteedt nu al iets meer tijd aan het Algemeen Dagblad in Nederland. Omdat de hoofdredac-tie van Het Laatste Nieuws met de voeten in de klei staat, altijd aanspreekbaar is voor journalisten en altijd met de krant bezig is, is het nodig dat er iemand als waarnemend hoofdredacteur aanwezig is. Als er algemene tevredenheid is over mijn werk, bij de uitgever, bij de redactie, bij Paul, maar ook bij mezelf, neem ik begin 2013 het stokje de nitief van Paul over. Het Laatste Nieuws zit in mijn bloed, ik heb nooit ergens anders gewerkt. Dat is een grote troef. De top van onze krant bestaat uit mensen die door Paul zijn gevormd, die elkaar heel goed kennen en die allemaal de krant ademen. We weten wie we willen zijn, en waar we voor staan en gaan. De lat ligt hoog. Er wordt veel en op hoog niveau met mekaar gepraat. We zeggen zowel goeie, als de minder goeie dingen tegen elkaar. Dat moet, om beter te worden. Voor een buitenstaander zou het heel lang duren voor je dat allemaal in de vingers hebt. Vraag je me of het een makkelijke taak is om hoofdredacteur te zijn? Nee, zeker niet. Maar wel een hele leuke. Ik vind het heel tof om met zo’n goeie groep mensen elke dag weer een krant te maken voor meer dan een miljoen lezers. Dat ik dat nu samen met Paul mag doen, die voor mij en voor veel redacteurs van Het Laatste Nieuws toch hun journalistieke vader is, maakt het voor mij extra interessant.’

‘ IK BEN NET ZO LANG BIJ HET LAATSTE NIEUWS ALS BIJ MIJN VROUW’

‘ HOOFDREDACTEUR IS ZEKER GEEN MAKKELIJKE TAAK, MAAR WEL EEN HELE LEUKE’

mmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

18HET VAK

wt persgroep groot binnenwerk.indd 18 23-05-12 09:13

21

MERIJN HENFLINGCHEF VAN PS VAN DE WEEK, WEKELIJKS MAGAZINE BIJ HET PAROOL ‘In februari 2011 ben ik op de rijdende trein gesprongen, die het maken van PS van de Week is. Ik ben elke dag blij met mijn baan. Wat wil je? Ik mag elke week een blaadje over Amsterdam maken. En een van de meest gewaardeerde onderdelen van Het Parool. PS van de Week gaat over Amster-dammers die de stad kleur geven. Bekende en onbekende mensen, van hoogle-raar tot kassajuffrouw. Daarbij proberen we zo dicht mogelijk op de huid van de stad te zitten. We zijn geen nieuwsmagazine, maar onze verhalen zijn zeker niet tijdloos. Met een enthousiaste groep mensen maken we verhalen over onderstromen en ontwikkelingen in de stad. Over maatschappelijke thema’s en onderwerpen die typerend zijn voor deze tijd. Altijd met een positief gevoel. Op zaterdagochtend wil ik geen bak ellende op de deurmat uitstorten. We om-armen de stad, maar blijven wel kritisch. Aan ideeën geen gebrek. Het stroomt hier altijd. Uiteraard wil ik elke week het beste magazine maken. Maar je kunt niet altijd een tien scoren. Soms frustrerend. Begin december hadden we een nummer dat wat mij betreft ultiem was. Hierin kwam alles samen. Onder-werpen die mezelf erg interesseerden én een breed publiek aanspraken: een goed interview met cabaretier Ronald Goedemondt met hilarische foto’s. Een tragikomisch, persoonlijk verhaal over een vrijwilliger die voor een eenzame bejaarde zorgde. En vijf portretten van Marokkaanse kinderen die sinterklaas vierden, eenvoudige verhaaltjes met fotogra e die liet zien hoe integratie ook gaat: die kinderen woonden allemaal in interieurs die het midden hielden tussen Marrakesh en Trendhopper. De mix van onderwerpen in dat nummer gaf precies de bandbreedte van de PS van de Week aan. Met de beperkte middelen die tot onze beschikking staan, probeer ik elke week zo’n ultiem nummer te maken.’

‘ ALS ALLE PUZZEL-STUKJES IN ELKAAR PASSEN, BEN IK EEN HEEL GELUKKIG MENS’

ANNIEK VAN DEN BRAND REDACTEUR EN COLUMNIST VAN TIJD, NIEUW WEKELIJKS MAGAZINE BIJ TROUW ‘Een nieuw magazine opzetten, is fantastisch. Niet op een rijdende trein stappen, maar zelf je weg zoeken. Tijd gaat over leven en beleven, met als onderlig-gende gedachte dat het leven een cadeautje is dat je mag koesteren. Het vertelt je niet hoe je moet leven, maar gaat over hoe het leven zich aandient, met al het moois en pijnlijks dat daarbij hoort. Dat doen we met journalistieke artikelen, bijdragen van gerenommeerde schrijvers en sterke fotogra e. Vakmanschap, een open mind, humor, gezond boerenverstand en collegialiteit zijn de pijlers waarop de redactie drijft. De mensen die meewerken aan Tijd begrijpen waar het magazine voor staat, maar benaderen onderwerpen ieder vanuit een ander gezichtspunt. Omdat we allemaal verschil-lende achtergronden hebben; de een is man en de ander vrouw, de een heeft kinderen en de ander niet. Die diversiteit maakt het mooi. Om een boeiend magazine te kunnen maken, moet je je oren en ogen altijd open-houden. En je blijven afvragen: wat beroert mensen, waar praten ze over en kan ik daar een verhaal van maken? Voor mijn wekelijkse column over familie doe ik hetzelfde. Alleen stel ik die vragen dan aan mezelf. Het lijken heel persoonlijke stukjes, maar uit de brieven en mails van lezers blijkt dat ik vaak iets verwoord dat ook hen bezighoudt. Het maken van Tijd is enerverend en afwisselend. Ik ets elke ochtend uitend naar mijn werk, en kom terug met een hoofd vol verhalen, ideeën en plannen. En als alle puzzelstukjes aan het eind van de week weer in elkaar passen, ben ik een heel gelukkig mens. Ik vind het geweldig dat De Persgroep vertrou-wen heeft in de toekomst en dat laat zien door te inves-teren in prachtige tijdschriften. Zoveel betrokkenheid en optimisme hebben we in jaren niet meegemaakt.’‘ AAN

IDEEËN GEEN

GEBREK; HET STROOMT HIER ALTIJD’

HET VAK

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 21 23-05-12 09:13

20

‘ ALS WE EEN IDEE AAN HET UIT-WERKEN ZIJN, STAAN WE ERMEE OP EN GAAN WE ERMEE SLAPEN’

TIM VAN AELSTDIRECTEUR EN REGISSEUR VAN PRODUCTIEHUIS SHELTER ‘Waar ik van geniet, is plezier maken. Daarom is lachen op het werk en lachen op het scherm voor mij heel belangrijk. Bij Shelter bedenken en maken we tv-programma’s zoals Benidorm Bastards en Wat Als? Dat doen we met een heel klein groepje mensen. Omdat het lastig is om zaken, zoals het uitwerken van ideeën, uit handen te geven. Maar vooral omdat ik het veel te graag allemaal zelf doe. We vertrekken altijd vanuit een heel simpel idee. Daarbinnen willen we een heel goed pro-gramma maken. Dat is ons doel en daar werken

we met enorm veel passie en energie aan. Als we een idee aan het uitwerken zijn, staan we ermee op en gaan we ermee slapen. We werken met een ongelofelijke discipline: om negen uur zijn we allemaal bezig. Elk detail is belangrijk. En we blijven een programma verbeteren tot het op de buis komt. Als mensen het niet grappig vinden, prima. Humor is heel subjectief. Maar de uitvoering moet perfect zijn. We kiezen vaak voor banale onderwerpen die we nieuw leven inblazen. Benidorm Bastards gaat over 50+’ers, een leeftijdsgroep waar de maatschappij eigen-lijk niet meer zo in geïnteresseerd is. En bij Wat Als? proberen we de oubollige sketchshow

een nieuw leven te geven. Dat het zulke grote successen zouden worden, had ik niet verwacht. Benidorm Bastards is inmiddels verkocht aan 33 landen. En we hebben er vorig jaar alle buitenlandse tv-prijzen mee gewonnen. Met als grootste natuurlijk de Emmy. Al was voor mij persoonlijk de Gouden Roos de belangrijkste. Die was zo onverwacht. Ik zat in de zaal en dacht: wij gaan niet in de prijzen. Toen wonnen we in de categorie comedy en overall. Dit jaar was Wat Als? genomineerd voor een Gouden Roos. Voor mij is dat de bevestiging dat ons succes niet zomaar een lucky shot was.’

HET VAK

mmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 20 23-05-12 09:13

21

MERIJN HENFLINGCHEF VAN PS VAN DE WEEK, WEKELIJKS MAGAZINE BIJ HET PAROOL ‘In februari 2011 ben ik op de rijdende trein gesprongen, die het maken van PS van de Week is. Ik ben elke dag blij met mijn baan. Wat wil je? Ik mag elke week een blaadje over Amsterdam maken. En een van de meest gewaardeerde onderdelen van Het Parool. PS van de Week gaat over Amster-dammers die de stad kleur geven. Bekende en onbekende mensen, van hoogle-raar tot kassajuffrouw. Daarbij proberen we zo dicht mogelijk op de huid van de stad te zitten. We zijn geen nieuwsmagazine, maar onze verhalen zijn zeker niet tijdloos. Met een enthousiaste groep mensen maken we verhalen over onderstromen en ontwikkelingen in de stad. Over maatschappelijke thema’s en onderwerpen die typerend zijn voor deze tijd. Altijd met een positief gevoel. Op zaterdagochtend wil ik geen bak ellende op de deurmat uitstorten. We om-armen de stad, maar blijven wel kritisch. Aan ideeën geen gebrek. Het stroomt hier altijd. Uiteraard wil ik elke week het beste magazine maken. Maar je kunt niet altijd een tien scoren. Soms frustrerend. Begin december hadden we een nummer dat wat mij betreft ultiem was. Hierin kwam alles samen. Onder-werpen die mezelf erg interesseerden én een breed publiek aanspraken: een goed interview met cabaretier Ronald Goedemondt met hilarische foto’s. Een tragikomisch, persoonlijk verhaal over een vrijwilliger die voor een eenzame bejaarde zorgde. En vijf portretten van Marokkaanse kinderen die sinterklaas vierden, eenvoudige verhaaltjes met fotogra e die liet zien hoe integratie ook gaat: die kinderen woonden allemaal in interieurs die het midden hielden tussen Marrakesh en Trendhopper. De mix van onderwerpen in dat nummer gaf precies de bandbreedte van de PS van de Week aan. Met de beperkte middelen die tot onze beschikking staan, probeer ik elke week zo’n ultiem nummer te maken.’

‘ ALS ALLE PUZZEL-STUKJES IN ELKAAR PASSEN, BEN IK EEN HEEL GELUKKIG MENS’

ANNIEK VAN DEN BRAND REDACTEUR EN COLUMNIST VAN TIJD, NIEUW WEKELIJKS MAGAZINE BIJ TROUW ‘Een nieuw magazine opzetten, is fantastisch. Niet op een rijdende trein stappen, maar zelf je weg zoeken. Tijd gaat over leven en beleven, met als onderlig-gende gedachte dat het leven een cadeautje is dat je mag koesteren. Het vertelt je niet hoe je moet leven, maar gaat over hoe het leven zich aandient, met al het moois en pijnlijks dat daarbij hoort. Dat doen we met journalistieke artikelen, bijdragen van gerenommeerde schrijvers en sterke fotogra e. Vakmanschap, een open mind, humor, gezond boerenverstand en collegialiteit zijn de pijlers waarop de redactie drijft. De mensen die meewerken aan Tijd begrijpen waar het magazine voor staat, maar benaderen onderwerpen ieder vanuit een ander gezichtspunt. Omdat we allemaal verschil-lende achtergronden hebben; de een is man en de ander vrouw, de een heeft kinderen en de ander niet. Die diversiteit maakt het mooi. Om een boeiend magazine te kunnen maken, moet je je oren en ogen altijd open-houden. En je blijven afvragen: wat beroert mensen, waar praten ze over en kan ik daar een verhaal van maken? Voor mijn wekelijkse column over familie doe ik hetzelfde. Alleen stel ik die vragen dan aan mezelf. Het lijken heel persoonlijke stukjes, maar uit de brieven en mails van lezers blijkt dat ik vaak iets verwoord dat ook hen bezighoudt. Het maken van Tijd is enerverend en afwisselend. Ik ets elke ochtend uitend naar mijn werk, en kom terug met een hoofd vol verhalen, ideeën en plannen. En als alle puzzelstukjes aan het eind van de week weer in elkaar passen, ben ik een heel gelukkig mens. Ik vind het geweldig dat De Persgroep vertrou-wen heeft in de toekomst en dat laat zien door te inves-teren in prachtige tijdschriften. Zoveel betrokkenheid en optimisme hebben we in jaren niet meegemaakt.’‘ AAN

IDEEËN GEEN

GEBREK; HET STROOMT HIER ALTIJD’

HET VAK

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 21 23-05-12 09:13

20

‘ ALS WE EEN IDEE AAN HET UIT-WERKEN ZIJN, STAAN WE ERMEE OP EN GAAN WE ERMEE SLAPEN’

TIM VAN AELSTDIRECTEUR EN REGISSEUR VAN PRODUCTIEHUIS SHELTER ‘Waar ik van geniet, is plezier maken. Daarom is lachen op het werk en lachen op het scherm voor mij heel belangrijk. Bij Shelter bedenken en maken we tv-programma’s zoals Benidorm Bastards en Wat Als? Dat doen we met een heel klein groepje mensen. Omdat het lastig is om zaken, zoals het uitwerken van ideeën, uit handen te geven. Maar vooral omdat ik het veel te graag allemaal zelf doe. We vertrekken altijd vanuit een heel simpel idee. Daarbinnen willen we een heel goed pro-gramma maken. Dat is ons doel en daar werken

we met enorm veel passie en energie aan. Als we een idee aan het uitwerken zijn, staan we ermee op en gaan we ermee slapen. We werken met een ongelofelijke discipline: om negen uur zijn we allemaal bezig. Elk detail is belangrijk. En we blijven een programma verbeteren tot het op de buis komt. Als mensen het niet grappig vinden, prima. Humor is heel subjectief. Maar de uitvoering moet perfect zijn. We kiezen vaak voor banale onderwerpen die we nieuw leven inblazen. Benidorm Bastards gaat over 50+’ers, een leeftijdsgroep waar de maatschappij eigen-lijk niet meer zo in geïnteresseerd is. En bij Wat Als? proberen we de oubollige sketchshow

een nieuw leven te geven. Dat het zulke grote successen zouden worden, had ik niet verwacht. Benidorm Bastards is inmiddels verkocht aan 33 landen. En we hebben er vorig jaar alle buitenlandse tv-prijzen mee gewonnen. Met als grootste natuurlijk de Emmy. Al was voor mij persoonlijk de Gouden Roos de belangrijkste. Die was zo onverwacht. Ik zat in de zaal en dacht: wij gaan niet in de prijzen. Toen wonnen we in de categorie comedy en overall. Dit jaar was Wat Als? genomineerd voor een Gouden Roos. Voor mij is dat de bevestiging dat ons succes niet zomaar een lucky shot was.’

HET VAK

mmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 20 23-05-12 09:13

23

BAS SOETENHORSTONDERZOEKSJOURNALIST VAN HET PAROOL EN AUTEUR VAN HET WONDER VAN DE NOORD/ZUIDLIJN‘Als klein jongetje las ik Voetbal International. Voetballers hadden vaak van hun hobby hun beroep gemaakt. Met voetballen lukte mij dat niet. Toen heb ik het met mijn krantenhobby geprobeerd. Mijn vader was journalist en we kregen thuis zes kranten. Ik las ze allemaal. Nou ja, de sport. Alle artikelen over dezelfde wedstrijden knipte ik uit en plakte ik bij elkaar. Plaatje erbij. Onderschrift eronder. Zo maakte ik mijn eigen kranten. En dat doe ik eigenlijk nog steeds. Het blijft leuk. Als journalist bij Het Parool volg ik vanaf het begin de ge-

beurtenissen rond de Noord/Zuidlijn, een controversiële metrolijn in aanleg, van noord naar zuid in Amsterdam. Na een serie artikelen in 2008 klopte er een uitgever aan met de vraag of ik er een boek van wilde maken. Ik aarzelde. Het verhaal was in hoofdlijnen wel bekend en ik voelde er niets voor om een boek te maken waar niks nieuws in staat. Ik wil toch dingen boven tafel krijgen. Daar word ik opgewonden van. Maar toen ik aan het boek begonnen was, had ik wel door dat het mijn beste tot nu toe ging worden. Het winnen van de Loep in 2011, voor het beste werk in de Nederlandse en Vlaamse onder-zoeksjournalistiek, en de M.J. Brusseprijs, voor het beste journalistieke boek, hebben dat

bevestigd. En ik zou liegen als ik zeg dat die prijzen me niks doen. Barbara van Beukering, hoofdredacteur van Het Parool, stond niet te springen toen ik haar over mijn plannen voor het boek vertelde. Logisch, je energie gaat tijdelijk toch naar een ander project dan de krant. Maar nu pro teer ik nog dagelijks van de uitbreiding van mijn netwerk, kennis en ervaringen. Ik ga me bij Het Parool ook steeds meer toeleggen op het schrijven van achter-grondverhalen. Dat lezers daar behoefte aan hebben, bewijst het succes van onderzoeks-boeken zoals De Prooi, De Vastgoedfraude en het mijne. En voor een krant is het een goede manier om zich te onderscheiden.’

‘ ALS KLEIN JONGETJE MAAKTE IK AL MIJN EIGEN KRANTEN’

HET VAK

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 23 23-05-12 09:13

22

FRANK VAN ZIJLREDACTEUR VAN DE VOLKSKRANT, MOMENTEEL VOOR TWEE JAAR CHEF EINDREDACTIE BIJ DE MORGEN ‘Na 28 jaarbij de Volkskrant is het erg leuk om eens een frisse neus te halen. Het begon allemaal met een telefoontje van Jaak Smeets, directeur-uitgever van De Persgroep. Er was behoefte aan iemand met ink wat ervaring, die de redactie en de krant een stap verder kon brengen. Of ik voor een paar jaar naar Brussel wilde komen? Ik betwijfelde of het wel de beste oplossing was: een Nederlander op een Belgische titel. Want als chef eindredactie moet je niet alleen de krant, maar ook het land kennen als je broekzak. En eerlijk is eerlijk, Vlaams is ook echt een ander taaltje. Maar mijn broodheren van De Persgroep zagen geen problemen. En zo zat ik najaar 2011 in Brussel. De redactie van De Morgen bleek nogal

ongeorganiseerd. In nauw overleg met de hoofdredacteur heb ik de no-dige zaken vlot getrokken. Het maken van een krant gaat in allerlei fases van overleg en deadlines. Daar werken we nu strak naartoe. De krant zit inmiddels in een nieuwe jas, die veel lof oogst. Ik coach en train de eindredacteurs en geef net als bij de Volkskrant nieuwscursussen. En zo gaan we langzaam vooruit. De grootste verschillen tussen de Belgen en de Nederlanders? Jaak Smeets zei eens dat ze in België kranten kunnen maken en de gouden pennetjes in Nederland zitten. Ik begrijp wat hij daarmee bedoelt. Ik ben onder de indruk van de knowhow en competen-ties die ze hier hebben. Het belangrijkste voor mij is dat ik het hier naar mijn zin heb. Ik voel me inmiddels Nederbelg. En meer een van De Mor-gen dan van de Volkskrant. Ik mis mijn collega’s in Amsterdam, maar als je dag en nacht bezig bent met een nieuwe krant, wordt het snel je kindje.’

‘ ALS JE DAG EN NACHT BEZIG BENT MET EEN KRANT, WORDT HET SNEL JE KINDJE’

HET VAK

mmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 22 23-05-12 09:13

23

BAS SOETENHORSTONDERZOEKSJOURNALIST VAN HET PAROOL EN AUTEUR VAN HET WONDER VAN DE NOORD/ZUIDLIJN‘Als klein jongetje las ik Voetbal International. Voetballers hadden vaak van hun hobby hun beroep gemaakt. Met voetballen lukte mij dat niet. Toen heb ik het met mijn krantenhobby geprobeerd. Mijn vader was journalist en we kregen thuis zes kranten. Ik las ze allemaal. Nou ja, de sport. Alle artikelen over dezelfde wedstrijden knipte ik uit en plakte ik bij elkaar. Plaatje erbij. Onderschrift eronder. Zo maakte ik mijn eigen kranten. En dat doe ik eigenlijk nog steeds. Het blijft leuk. Als journalist bij Het Parool volg ik vanaf het begin de ge-

beurtenissen rond de Noord/Zuidlijn, een controversiële metrolijn in aanleg, van noord naar zuid in Amsterdam. Na een serie artikelen in 2008 klopte er een uitgever aan met de vraag of ik er een boek van wilde maken. Ik aarzelde. Het verhaal was in hoofdlijnen wel bekend en ik voelde er niets voor om een boek te maken waar niks nieuws in staat. Ik wil toch dingen boven tafel krijgen. Daar word ik opgewonden van. Maar toen ik aan het boek begonnen was, had ik wel door dat het mijn beste tot nu toe ging worden. Het winnen van de Loep in 2011, voor het beste werk in de Nederlandse en Vlaamse onder-zoeksjournalistiek, en de M.J. Brusseprijs, voor het beste journalistieke boek, hebben dat

bevestigd. En ik zou liegen als ik zeg dat die prijzen me niks doen. Barbara van Beukering, hoofdredacteur van Het Parool, stond niet te springen toen ik haar over mijn plannen voor het boek vertelde. Logisch, je energie gaat tijdelijk toch naar een ander project dan de krant. Maar nu pro teer ik nog dagelijks van de uitbreiding van mijn netwerk, kennis en ervaringen. Ik ga me bij Het Parool ook steeds meer toeleggen op het schrijven van achter-grondverhalen. Dat lezers daar behoefte aan hebben, bewijst het succes van onderzoeks-boeken zoals De Prooi, De Vastgoedfraude en het mijne. En voor een krant is het een goede manier om zich te onderscheiden.’

‘ ALS KLEIN JONGETJE MAAKTE IK AL MIJN EIGEN KRANTEN’

HET VAK

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 23 23-05-12 09:13

22

FRANK VAN ZIJLREDACTEUR VAN DE VOLKSKRANT, MOMENTEEL VOOR TWEE JAAR CHEF EINDREDACTIE BIJ DE MORGEN ‘Na 28 jaarbij de Volkskrant is het erg leuk om eens een frisse neus te halen. Het begon allemaal met een telefoontje van Jaak Smeets, directeur-uitgever van De Persgroep. Er was behoefte aan iemand met ink wat ervaring, die de redactie en de krant een stap verder kon brengen. Of ik voor een paar jaar naar Brussel wilde komen? Ik betwijfelde of het wel de beste oplossing was: een Nederlander op een Belgische titel. Want als chef eindredactie moet je niet alleen de krant, maar ook het land kennen als je broekzak. En eerlijk is eerlijk, Vlaams is ook echt een ander taaltje. Maar mijn broodheren van De Persgroep zagen geen problemen. En zo zat ik najaar 2011 in Brussel. De redactie van De Morgen bleek nogal

ongeorganiseerd. In nauw overleg met de hoofdredacteur heb ik de no-dige zaken vlot getrokken. Het maken van een krant gaat in allerlei fases van overleg en deadlines. Daar werken we nu strak naartoe. De krant zit inmiddels in een nieuwe jas, die veel lof oogst. Ik coach en train de eindredacteurs en geef net als bij de Volkskrant nieuwscursussen. En zo gaan we langzaam vooruit. De grootste verschillen tussen de Belgen en de Nederlanders? Jaak Smeets zei eens dat ze in België kranten kunnen maken en de gouden pennetjes in Nederland zitten. Ik begrijp wat hij daarmee bedoelt. Ik ben onder de indruk van de knowhow en competen-ties die ze hier hebben. Het belangrijkste voor mij is dat ik het hier naar mijn zin heb. Ik voel me inmiddels Nederbelg. En meer een van De Mor-gen dan van de Volkskrant. Ik mis mijn collega’s in Amsterdam, maar als je dag en nacht bezig bent met een nieuwe krant, wordt het snel je kindje.’

‘ ALS JE DAG EN NACHT BEZIG BENT MET EEN KRANT, WORDT HET SNEL JE KINDJE’

HET VAK

mmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 22 23-05-12 09:13

25

BART ALLEMAN ADJUNCT-HOOFDREDACTEUR BIJ DAG ALLEMAAL ‘De redac-tie van Dag Allemaal is echt een samenwerkende vennootschap. Ja, die saamhorigheid leeft heel sterk in het team. Er wordt hard gewerkt maar ook veel gelachen. Mijn rol in dat geheel? Goh, van alles... Onze mensen aansturen, ideeën aanbrengen, overleggen met de hoofdredactie, erop toezien dat de stukken en de mix goed zitten, enzovoorts. We organiseren geregeld brainstormnamiddagen, in het weekend bij onze hoofdredacteur Ilse thuis. Ook dan: veel lachen, maar aan ’t eind hebben we wel een hele

resem ideeën op papier staan. Met Dag Allemaal willen we Vlaanderen in de eerste plaats entertainen, maar dat klinkt veel simpeler dan het is. Ik krijg er iets van als over Dag Allemaal wordt gesproken als “roddelblad” of “sensatie”. Neem nu de trouwfoto’s van de toen doodzieke Marie-Rose Morel, die wij exclusief publiceerden, met haar verhaal erbij. Dat hebben wij op een gevoelsmatig zeer correcte manier gebracht, sereen en mooi. Met alle respect voor haar en haar dierbaren. We hebben daar veel compli-menten over gekregen, ook uit hoeken waarvan ik het niet had verwacht. En zoiets, daar ben ik - zélfs na 27 jaar - trots op!’

‘ZELFS NA 27 JAAR BEN IK

NOGALTIJD TROTS

HET VAK

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenen

’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 25 23-05-12 09:13

24

‘ JE HEBT EEN PEN EN EEN TELEFOON; DAARMEE MOET HET GEBEUREN’

MERIJN RENGERS ONDERZOEKSJOURNALIST VAN DE VOLKSKRANT ‘Het gekke is dat het, na meer dan negen jaar bij de Volkskrant, lastig blijft om in te schatten of iets een rel wordt. Elk onderwerp, elk verhaal is anders. En er zit ook een element van toeval in. Maar als het dan gaat, zoals afgelopen jaar met onze onthullingen over Hogeschool Inholland, dan gaat het ook ineens heel snel. Het is te gek om daar middenin te zitten. Zo’n rush heb je niet zo vaak. Meestal doe je gewoon je werk. In wegrestaurants zitten, lullen met mensen. Openbare bronnen raadplegen. Ergens achteraan bellen. In minder dan de helft van de gevallen leidt dat maar tot een verhaal. Het eerste stuk over een onderwerp is altijd het moeilijkst. Heb je dat eenmaal gepubliceerd, dan lig je voorop. Dan wordt het echt leuk. En het is helemaal te gek als het een keer lukt om alles bloot te leggen. Bij Inholland is dat gelukt. Dat was voor een deel mazzel. Maar het waren ook gewoon heel goede verhalen. En de impact ervan was heel groot. We hebben er de Tegel mee gewonnen, toch de meest prestigieuze journalistieke prijs. Dat zegt ook wel iets. Maar op een gegeven moment weet je wel hoe het zit. Dan ben ik blij dat ik weer over wat anders kan tikken. Dat is ook het toffe aan het vak. Je begint steeds met niks. Je hebt een pen en een telefoon. Daarmee moet het gebeuren. Dingen echt goed uitzoeken, is best veel werk. Je werkt vaak buiten kantoortijden. Zeker als je, zoals ik, met echte mensen wilt praten. Negen van de tien keer krijgen we de werkelijkheid voorgeschoteld van woordvoerders en spindoctors. Maar daar heb ik niks aan. Ik wil graag laten zien hoe de wereld écht in elkaar zit.’‘ ALS IK DE KANS

KRIJG OM ERGENS IN TE SPITTEN, DAN DOE IK DAT’

ELLEN VAN GAALEN JOURNALIST VAN AD ROTTERDAMS DAGBLAD ‘Ik ben nog rede-lijk nieuw in het vak. Dit is pas mijn vierde jaar. Vorig jaar was Schiedam mijn aandachtsgebied. Via mijn netwerk kreeg ik een tip van een bewoner. Over de beslaglegging op de hypotheek van de burgemeester. Daar heb ik toen een stuk over geschreven, waarop nog veel meer tips binnenkwamen over mistoestanden van de burgemeester. Toen is mijn collega Carel van der Velden aangesloten, die veel ervarener is dan ik. We zijn met heel veel bewoners en ambtenaren gaan praten. Er kwam steeds meer boven tafel. Zoveel dat ik er redelijk geschokt door was. Die verbazing was tegelijk mijn drive om door te gaan. Onze publicaties gingen eerst vooral over privékwesties, maar later raakte het ook het politieke functioneren van de burgemeester. Je verwacht dat de politiek het stokje dan wel van je overneemt, maar die werd eerder boos op ons. Uiteindelijk is er wel een onderzoek ingesteld. De resultaten daarvan kwamen overeen met wat wij geconstateerd hadden. Met het aftreden van de burgemeester als gevolg. Ik ben er trots op dat ik zo’n grote wantoestand aan de kaak heb gesteld. Het is toch absurd dat iemand die zo corrupt is in Nederland in het openbaar bestuur kan zitten? Dit soort nieuws ligt natuurlijk niet op straat. We hebben er maanden keihard aan gewerkt. Je moet je bronnen en je netwerk hebben. Maar het is ook een samenloop van omstandigheden. Voor mij was het heel jn om het samen met Carel te doen. Het werd zo groot. En ik was toch wat onzeker. Doe ik het wel goed? Schrijf ik alles helemaal correct op? Carel was een heel goede back-up. Inmiddels ben ik stadhuisverslaggever in Rotterdam. Ik heb nog de naïviteit om te denken dat daar alles beter geregeld is. Maar als ik de kans krijg om weer ergens in te spitten, doe ik dat.’

HET VAK

mmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 24 23-05-12 09:13

25

BART ALLEMAN ADJUNCT-HOOFDREDACTEUR BIJ DAG ALLEMAAL ‘De redac-tie van Dag Allemaal is echt een samenwerkende vennootschap. Ja, die saamhorigheid leeft heel sterk in het team. Er wordt hard gewerkt maar ook veel gelachen. Mijn rol in dat geheel? Goh, van alles... Onze mensen aansturen, ideeën aanbrengen, overleggen met de hoofdredactie, erop toezien dat de stukken en de mix goed zitten, enzovoorts. We organiseren geregeld brainstormnamiddagen, in het weekend bij onze hoofdredacteur Ilse thuis. Ook dan: veel lachen, maar aan ’t eind hebben we wel een hele

resem ideeën op papier staan. Met Dag Allemaal willen we Vlaanderen in de eerste plaats entertainen, maar dat klinkt veel simpeler dan het is. Ik krijg er iets van als over Dag Allemaal wordt gesproken als “roddelblad” of “sensatie”. Neem nu de trouwfoto’s van de toen doodzieke Marie-Rose Morel, die wij exclusief publiceerden, met haar verhaal erbij. Dat hebben wij op een gevoelsmatig zeer correcte manier gebracht, sereen en mooi. Met alle respect voor haar en haar dierbaren. We hebben daar veel compli-menten over gekregen, ook uit hoeken waarvan ik het niet had verwacht. En zoiets, daar ben ik - zélfs na 27 jaar - trots op!’

‘ZELFS NA 27 JAAR BEN IK

NOGALTIJD TROTS

HET VAK

mensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenen

’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 25 23-05-12 09:13

24

‘ JE HEBT EEN PEN EN EEN TELEFOON; DAARMEE MOET HET GEBEUREN’

MERIJN RENGERS ONDERZOEKSJOURNALIST VAN DE VOLKSKRANT ‘Het gekke is dat het, na meer dan negen jaar bij de Volkskrant, lastig blijft om in te schatten of iets een rel wordt. Elk onderwerp, elk verhaal is anders. En er zit ook een element van toeval in. Maar als het dan gaat, zoals afgelopen jaar met onze onthullingen over Hogeschool Inholland, dan gaat het ook ineens heel snel. Het is te gek om daar middenin te zitten. Zo’n rush heb je niet zo vaak. Meestal doe je gewoon je werk. In wegrestaurants zitten, lullen met mensen. Openbare bronnen raadplegen. Ergens achteraan bellen. In minder dan de helft van de gevallen leidt dat maar tot een verhaal. Het eerste stuk over een onderwerp is altijd het moeilijkst. Heb je dat eenmaal gepubliceerd, dan lig je voorop. Dan wordt het echt leuk. En het is helemaal te gek als het een keer lukt om alles bloot te leggen. Bij Inholland is dat gelukt. Dat was voor een deel mazzel. Maar het waren ook gewoon heel goede verhalen. En de impact ervan was heel groot. We hebben er de Tegel mee gewonnen, toch de meest prestigieuze journalistieke prijs. Dat zegt ook wel iets. Maar op een gegeven moment weet je wel hoe het zit. Dan ben ik blij dat ik weer over wat anders kan tikken. Dat is ook het toffe aan het vak. Je begint steeds met niks. Je hebt een pen en een telefoon. Daarmee moet het gebeuren. Dingen echt goed uitzoeken, is best veel werk. Je werkt vaak buiten kantoortijden. Zeker als je, zoals ik, met echte mensen wilt praten. Negen van de tien keer krijgen we de werkelijkheid voorgeschoteld van woordvoerders en spindoctors. Maar daar heb ik niks aan. Ik wil graag laten zien hoe de wereld écht in elkaar zit.’‘ ALS IK DE KANS

KRIJG OM ERGENS IN TE SPITTEN, DAN DOE IK DAT’

ELLEN VAN GAALEN JOURNALIST VAN AD ROTTERDAMS DAGBLAD ‘Ik ben nog rede-lijk nieuw in het vak. Dit is pas mijn vierde jaar. Vorig jaar was Schiedam mijn aandachtsgebied. Via mijn netwerk kreeg ik een tip van een bewoner. Over de beslaglegging op de hypotheek van de burgemeester. Daar heb ik toen een stuk over geschreven, waarop nog veel meer tips binnenkwamen over mistoestanden van de burgemeester. Toen is mijn collega Carel van der Velden aangesloten, die veel ervarener is dan ik. We zijn met heel veel bewoners en ambtenaren gaan praten. Er kwam steeds meer boven tafel. Zoveel dat ik er redelijk geschokt door was. Die verbazing was tegelijk mijn drive om door te gaan. Onze publicaties gingen eerst vooral over privékwesties, maar later raakte het ook het politieke functioneren van de burgemeester. Je verwacht dat de politiek het stokje dan wel van je overneemt, maar die werd eerder boos op ons. Uiteindelijk is er wel een onderzoek ingesteld. De resultaten daarvan kwamen overeen met wat wij geconstateerd hadden. Met het aftreden van de burgemeester als gevolg. Ik ben er trots op dat ik zo’n grote wantoestand aan de kaak heb gesteld. Het is toch absurd dat iemand die zo corrupt is in Nederland in het openbaar bestuur kan zitten? Dit soort nieuws ligt natuurlijk niet op straat. We hebben er maanden keihard aan gewerkt. Je moet je bronnen en je netwerk hebben. Maar het is ook een samenloop van omstandigheden. Voor mij was het heel jn om het samen met Carel te doen. Het werd zo groot. En ik was toch wat onzeker. Doe ik het wel goed? Schrijf ik alles helemaal correct op? Carel was een heel goede back-up. Inmiddels ben ik stadhuisverslaggever in Rotterdam. Ik heb nog de naïviteit om te denken dat daar alles beter geregeld is. Maar als ik de kans krijg om weer ergens in te spitten, doe ik dat.’

HET VAK

mmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensenmensenmakenmediamakenmensen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 24 23-05-12 09:13

‘ ACHTERGROND EN DIEPGANG, DE BIJZONDERE INVALSHOEK, DAAR KIJK IK NAAR UIT’

HET GEZICHT

Eefje Oomen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 27 23-05-12 09:13

26

160 ICT’ERS In 2011 werkten er 160 ICT-medewerkers voor De Persgroep, waarvan 115 in België en 45 in Nederland. Voor de grote projecten werden de teams nog aangevuld met externe medewerkers.3.500 COMPUTERS De medewerkers van De Persgroep hadden in 2011 in totaal ruim 3.500 computers in gebruik, waarvan 800 Macs en 2.700 personal computers (pc’s). Jaarlijks worden er 600 werkstations (computers) vervangen.TWEELING In Kobbegem staan de ‘Twin Data Centers’, twee volledige datacenters waar alle data van De Persgroep opgeslagen worden. Valt er een datacentrum uit, dan is het andere direct volledig operationeel en gaan er geen data verloren. BUNKERS De beide datacenters zijn gezeteld in ondergrondse bunkers van ieder 150 vierkante meter, gelegen op ruim 100 meter van elkaar. TOPSCORE Alle servers en opslageenheden tezamen verbruiken jaarlijks zo’n € 150.000 aan elektriciteit. Beide centra voldoen aan de meest geavanceerde ecologische normen. 300 MILJARD PAGINA’S Binnen de hele Persgroep wordt 612 terabyte aan data opgeslagen. Dit is gelijk aan een boek van 300 miljard pagina’s.HIJ DOET HET NIET… Gezamenlijk behandelden de drie helpdesks van De Persgroep in 2011:• 14.602 incidenten• 13.572 verzoeken

MERKWAARDIGSTE MELDING IN 2011 Waterdetectie in het datacenter. Als gevolg van een wolkbreuk boven Kobbegem konden de rioleringen van de straat en op de locatie zelf het water onvoldoende afvoeren en stroomde het water de gebouwen binnen. BUITEN WORDT BINNEN In Neder-land was alle ICT, van werkplekinrichting tot dataservers, ondergebracht bij een externe partij, Getronics. Per april 2011 is dit allemaal weer intern bij De Persgroep ondergebracht.

Dit project liep ruim anderhalf jaar en was goed voor een totale investering van € 15 miljoen. De kosten van ICT dalen hierdoor met ruim € 14 miljoen per jaar (cijfers 2009 vergeleken met de prognose van 2012).APPLICATIES Binnen De Persgroep draaien zo’n 400 verschillende programma’s. ZWAARSTE PROGRAMMA: Abonnemententoepassing waarmee De Persgroep meer dan 1,2 miljoen abonnementen beheert. WEBSITES De Persgroep onderhoudt 30 websites. Dat zijn de websites van de kranten en tijdschriften, zoals www.volkskrant.nl en www.demorgen.be. 12 TERABYTE PER DAG Elke dag pompt De Persgroep 12 terabyte naar het internet. De datastroom van De Persgroep naar het internet piekt tot 15 gigabyte per seconde.

Eefje OomenJOURNALISTE AD ‘Ik ben sinds vorig jaar weer

reporter, nadat ik daarvoor

redactiechef van het AD geweest

was. Leidinggeven vond ik een

mooie uitdaging, voor een paar

jaar, maar diep vanbinnen ben

ik een echte journalist. Ik heb de

drang om op pad te gaan. Bij

bijzondere mensen thuis komen,

dat miste ik heel erg als chef. Nu

ik die kans weer heb gekregen,

zoek ik niet alleen naar het harde

nieuws. Achtergrond en diepgang,

de bijzondere invalshoek, daar kijk

ik naar uit. Toch zit het nieuwsjagen

nog altijd in mijn systeem: het

bekende alarmbelletje dat afgaat

als er nieuws voorbij suist. Het is

een verslaving. En die raak ik nooit

meer kwijt.’

HET VERHAAL

ICT-feiten en altijd die ene vraagHoeveel data heeft De Persgroep opgeslagen? Een on-waarschijnlijk getal, zo blijkt. En wat is de meest gestelde vraag aan onze drie helpdesks? (U heeft 'em vast en zeker ook wel eens gesteld.)

wt persgroep groot binnenwerk.indd 26 29-05-12 10:50

‘ ACHTERGROND EN DIEPGANG, DE BIJZONDERE INVALSHOEK, DAAR KIJK IK NAAR UIT’

HET GEZICHT

Eefje Oomen

wt persgroep groot binnenwerk.indd 27 23-05-12 09:13

26

160 ICT’ERS In 2011 werkten er 160 ICT-medewerkers voor De Persgroep, waarvan 115 in België en 45 in Nederland. Voor de grote projecten werden de teams nog aangevuld met externe medewerkers.3.500 COMPUTERS De medewerkers van De Persgroep hadden in 2011 in totaal ruim 3.500 computers in gebruik, waarvan 800 Macs en 2.700 personal computers (pc’s). Jaarlijks worden er 600 werkstations (computers) vervangen.TWEELING In Kobbegem staan de ‘Twin Data Centers’, twee volledige datacenters waar alle data van De Persgroep opgeslagen worden. Valt er een datacentrum uit, dan is het andere direct volledig operationeel en gaan er geen data verloren. BUNKERS De beide datacenters zijn gezeteld in ondergrondse bunkers van ieder 150 vierkante meter, gelegen op ruim 100 meter van elkaar. TOPSCORE Alle servers en opslageenheden tezamen verbruiken jaarlijks zo’n € 150.000 aan elektriciteit. Beide centra voldoen aan de meest geavanceerde ecologische normen. 300 MILJARD PAGINA’S Binnen de hele Persgroep wordt 612 terabyte aan data opgeslagen. Dit is gelijk aan een boek van 300 miljard pagina’s.HIJ DOET HET NIET… Gezamenlijk behandelden de drie helpdesks van De Persgroep in 2011:• 14.602 incidenten• 13.572 verzoeken

MERKWAARDIGSTE MELDING IN 2011 Waterdetectie in het datacenter. Als gevolg van een wolkbreuk boven Kobbegem konden de rioleringen van de straat en op de locatie zelf het water onvoldoende afvoeren en stroomde het water de gebouwen binnen. BUITEN WORDT BINNEN In Neder-land was alle ICT, van werkplekinrichting tot dataservers, ondergebracht bij een externe partij, Getronics. Per april 2011 is dit allemaal weer intern bij De Persgroep ondergebracht.

Dit project liep ruim anderhalf jaar en was goed voor een totale investering van € 15 miljoen. De kosten van ICT dalen hierdoor met ruim € 14 miljoen per jaar (cijfers 2009 vergeleken met de prognose van 2012).APPLICATIES Binnen De Persgroep draaien zo’n 400 verschillende programma’s. ZWAARSTE PROGRAMMA: Abonnemententoepassing waarmee De Persgroep meer dan 1,2 miljoen abonnementen beheert. WEBSITES De Persgroep onderhoudt 30 websites. Dat zijn de websites van de kranten en tijdschriften, zoals www.volkskrant.nl en www.demorgen.be. 12 TERABYTE PER DAG Elke dag pompt De Persgroep 12 terabyte naar het internet. De datastroom van De Persgroep naar het internet piekt tot 15 gigabyte per seconde.

Eefje OomenJOURNALISTE AD ‘Ik ben sinds vorig jaar weer

reporter, nadat ik daarvoor

redactiechef van het AD geweest

was. Leidinggeven vond ik een

mooie uitdaging, voor een paar

jaar, maar diep vanbinnen ben

ik een echte journalist. Ik heb de

drang om op pad te gaan. Bij

bijzondere mensen thuis komen,

dat miste ik heel erg als chef. Nu

ik die kans weer heb gekregen,

zoek ik niet alleen naar het harde

nieuws. Achtergrond en diepgang,

de bijzondere invalshoek, daar kijk

ik naar uit. Toch zit het nieuwsjagen

nog altijd in mijn systeem: het

bekende alarmbelletje dat afgaat

als er nieuws voorbij suist. Het is

een verslaving. En die raak ik nooit

meer kwijt.’

HET VERHAAL

ICT-feiten en altijd die ene vraagHoeveel data heeft De Persgroep opgeslagen? Een on-waarschijnlijk getal, zo blijkt. En wat is de meest gestelde vraag aan onze drie helpdesks? (U heeft 'em vast en zeker ook wel eens gesteld.)

wt persgroep groot binnenwerk.indd 26 29-05-12 10:50

29

Natalie RightonSinds januari 2010 als Volkskrant-correspondent in Afghanistan en Paki-stan. Standplaats: Kabul

JIJ MOET OP VERJAARDAGEN VAST ALTIJD DEZELFDE VRAGEN BEANT-WOORDEN? ‘Dat klopt. En die gaan zelden over de politieke situatie in Afghanistan. Het is altijd: Is het gevaarlijk om te werken in Afghanistan? Kun je als vrouw alleen over straat? Dat vind ik niet erg. Het is mijn werk om te laten zien wat er precies aan de hand is. Als dat kan door het over mezelf te hebben, is dat ook goed. Als het verhaal maar verteld wordt.’JE ARTIKELEN GAAN VAAK OVER DE MENSEN OP STRAAT, DE ‘GEWONE’ AFGHAAN. ‘Ik kan wel een ingewikkelde analyse opschrijven, maar daar bereik ik minder mensen mee. Ik sprak pas met een jongetje wiens school-

busje net was geraakt door een verkeerd neerge-komen raket van de taliban. Hij en zijn broertjes hadden het maar net overleefd. Zo’n verhaal zegt veel over de situatie hier en dat lezen meer mensen.’WAAROM WERK JE NIET VEILIG ALS EMBEDDED JOURNALIST? ‘Als je wilt weten wat er speelt, moet je de straat op. Ik heb het gevoel dat ik goed zicht heb op de angsten en gevoelens van de Afghanen. Dat baseer ik op tientallen ge-sprekken. Vorige week was ik op een berg in Kabul waar allerlei mensen zaten te picknicken. Die spreek ik dan onafhankelijk van elkaar aan. Een boer, een vertaler die voor ISAF werkt, een bouw-vakker. Als al die mensen vertellen dat het niet goed gaat, kan dat geen toeval zijn.’HOE LANG HOUD JE HET NOG VOL IN DEZE SITUATIE?‘Ik blijf omdat ik dit leuk vind. Ik ben journalist in hart en nieren, en het is een grote eer om dit te mogen doen. Ik moet wel af en toe even opladen in Nederland. En dan voel ik me haast schuldig over mijn hervonden geluk, tegenover mijn Afghaanse vrienden die geen enkel perspectief hebben.’

Jonas Van GeelACTEUR,KOMIEK

EN MUSICALSTERBekend van onder meer

het komische tv-programma Tegen de Sterren Op (vtm).

‘De Rijzende Ster Award. Wow.

Die had ik niet zien aankomen.

Natuurlijk, het jaar 2011 was

een jaar waarin alles op z’n kop

stond voor mij. Het jaar dat ik de

donkere podiumpjes verruilde

voor uitverkochte zalen en tv-

programma’s. Ineens was ik een

Bekende Vlaming en kreeg ik als

kers op de taart dus die award.

Onwerkelijk. Ik heb er hard voor

gewerkt, dat zeker. Mijn eerste

vakantie sinds een jaar heb ik net

achter de rug. Die was broodnodig.

Het komende jaar zit ik namelijk

alweer volgeboekt. Maar ik klaag

niet: in juli vertrek ik naar een warm

land voor nieuwe tv-opnames. De

locatie en setting zijn nog geheim

ja. Dat krijg je als je beroemd bent,

haha, geheimen!’

Fragment uit het artikel ‘Gezicht van Taliban in Kunduz’: Natalie Righton, de Volkskrant, 3 oktober 2011

(…) In de jeugdgevangenis van Kunduz treffen we Nader Shah (16). Volgens de politie is Nader een ‘bloeddorstige talibanstrijder’, maar als we hem opzoeken, oogt hij als een onzekere tiener. Hij giebelt bij het geven van antwoorden. Nader werd dit voorjaar gearresteerd omdat hij zich in Kunduz- Stad wilde opblazen. Doel was om zoveel mogelijk ‘buitenlanders’ te doden. Hij werd gerekruteerd toen hij 11 jaar was.

Waarom Nader zich aansloot bij de taliban? ‘Ik was een kind toen mijn oom mij vanuit Kunduz naar een Koranschool in Pakistan bracht. Daar

kwamen taliban langs om te vertellen over jihad. Mijn leraar preekte elke dag over zelfmoord-aanslagen, het paradijs en de maagden die daar op ons wachtten.’ Zijn ouders wisten daar niets van, zegt hij. Nader was ‘uitverkoren’, de enige jongen op de Koranschool die klaar was voor een aanslag, vertelde de leraar hem op een avond. Nader knikte.

De volgende dag werd hij door twee mannen teruggebracht naar Kunduz en kreeg hij in een moskee een bomgordel te zien. Als hij op ‘het knopje’ zou drukken, ging hij naar het paradijs, vertelden ze. Nader vond het prachtig. Hij droomde inmiddels vaak van het paradijs. Het enige dat hij moest doen was wachten op het juiste moment, vertelden zijn begeleiders. Ze wilden dat hij buitenlanders zou opblazen: dat kostte voorbereidingstijd. In de maand dat hij wachtte, stond Nader elke ochtend op met het idee dat hij zich zou opblazen. (…)

‘ Ik blijf omdat ik dit leuk vind’

HET VERHAAL

Kabul

wt persgroep groot binnenwerk.indd 29 29-05-12 14:19

HET GEZICHT

‘ DE RIJZENDE STER AWARD; WOW, DIE HAD IK NIET ZIEN AANKOMEN’Jonas Van Geel

wt persgroep groot binnenwerk.indd 28 29-05-12 14:16

29

Natalie RightonSinds januari 2010 als Volkskrant-correspondent in Afghanistan en Paki-stan. Standplaats: Kabul

JIJ MOET OP VERJAARDAGEN VAST ALTIJD DEZELFDE VRAGEN BEANT-WOORDEN? ‘Dat klopt. En die gaan zelden over de politieke situatie in Afghanistan. Het is altijd: Is het gevaarlijk om te werken in Afghanistan? Kun je als vrouw alleen over straat? Dat vind ik niet erg. Het is mijn werk om te laten zien wat er precies aan de hand is. Als dat kan door het over mezelf te hebben, is dat ook goed. Als het verhaal maar verteld wordt.’JE ARTIKELEN GAAN VAAK OVER DE MENSEN OP STRAAT, DE ‘GEWONE’ AFGHAAN. ‘Ik kan wel een ingewikkelde analyse opschrijven, maar daar bereik ik minder mensen mee. Ik sprak pas met een jongetje wiens school-

busje net was geraakt door een verkeerd neerge-komen raket van de taliban. Hij en zijn broertjes hadden het maar net overleefd. Zo’n verhaal zegt veel over de situatie hier en dat lezen meer mensen.’WAAROM WERK JE NIET VEILIG ALS EMBEDDED JOURNALIST? ‘Als je wilt weten wat er speelt, moet je de straat op. Ik heb het gevoel dat ik goed zicht heb op de angsten en gevoelens van de Afghanen. Dat baseer ik op tientallen ge-sprekken. Vorige week was ik op een berg in Kabul waar allerlei mensen zaten te picknicken. Die spreek ik dan onafhankelijk van elkaar aan. Een boer, een vertaler die voor ISAF werkt, een bouw-vakker. Als al die mensen vertellen dat het niet goed gaat, kan dat geen toeval zijn.’HOE LANG HOUD JE HET NOG VOL IN DEZE SITUATIE?‘Ik blijf omdat ik dit leuk vind. Ik ben journalist in hart en nieren, en het is een grote eer om dit te mogen doen. Ik moet wel af en toe even opladen in Nederland. En dan voel ik me haast schuldig over mijn hervonden geluk, tegenover mijn Afghaanse vrienden die geen enkel perspectief hebben.’

Jonas Van GeelACTEUR,KOMIEK EN MUSICALSTERBekend van onder meer

het komische tv-programma Tegen de Sterren Op (vtm).

‘De Rijzende Ster Award. Wow.

Die had ik niet zien aankomen.

Natuurlijk, het jaar 2011 was

een jaar waarin alles op z’n kop

stond voor mij. Het jaar dat ik de

donkere podiumpjes verruilde

voor uitverkochte zalen en tv-

programma’s. Ineens was ik een

Bekende Vlaming en kreeg ik als

kers op de taart dus die award.

Onwerkelijk. Ik heb er hard voor

gewerkt, dat zeker. Mijn eerste

vakantie sinds een jaar heb ik net

achter de rug. Die was broodnodig.

Het komende jaar zit ik namelijk

alweer volgeboekt. Maar ik klaag

niet: in juli vertrek ik naar een warm

land voor nieuwe tv-opnames. De

locatie en setting zijn nog geheim

ja. Dat krijg je als je beroemd bent,

haha, geheimen!’

Fragment uit het artikel ‘Gezicht van Taliban in Kunduz’: Natalie Righton, de Volkskrant, 3 oktober 2011

(…) In de jeugdgevangenis van Kunduz treffen we Nader Shah (16). Volgens de politie is Nader een ‘bloeddorstige talibanstrijder’, maar als we hem opzoeken, oogt hij als een onzekere tiener. Hij giebelt bij het geven van antwoorden. Nader werd dit voorjaar gearresteerd omdat hij zich in Kunduz- Stad wilde opblazen. Doel was om zoveel mogelijk ‘buitenlanders’ te doden. Hij werd gerekruteerd toen hij 11 jaar was.

Waarom Nader zich aansloot bij de taliban? ‘Ik was een kind toen mijn oom mij vanuit Kunduz naar een Koranschool in Pakistan bracht. Daar

kwamen taliban langs om te vertellen over jihad. Mijn leraar preekte elke dag over zelfmoord-aanslagen, het paradijs en de maagden die daar op ons wachtten.’ Zijn ouders wisten daar niets van, zegt hij. Nader was ‘uitverkoren’, de enige jongen op de Koranschool die klaar was voor een aanslag, vertelde de leraar hem op een avond. Nader knikte.

De volgende dag werd hij door twee mannen teruggebracht naar Kunduz en kreeg hij in een moskee een bomgordel te zien. Als hij op ‘het knopje’ zou drukken, ging hij naar het paradijs, vertelden ze. Nader vond het prachtig. Hij droomde inmiddels vaak van het paradijs. Het enige dat hij moest doen was wachten op het juiste moment, vertelden zijn begeleiders. Ze wilden dat hij buitenlanders zou opblazen: dat kostte voorbereidingstijd. In de maand dat hij wachtte, stond Nader elke ochtend op met het idee dat hij zich zou opblazen. (…)

‘ Ik blijf omdat ik dit leuk vind’

HET VERHAAL

Kabul

wt persgroep groot binnenwerk.indd 29 29-05-12 14:19

HET GEZICHT

‘ DE RIJZENDE STER AWARD; WOW, DIE HAD IK NIET ZIEN AANKOMEN’Jonas Van Geel

wt persgroep groot binnenwerk.indd 28 29-05-12 14:16

wt persgroep groot binnenwerk.indd 31 29-05-12 11:23

Hugo Camps is een Belgische journalist, columnist en schrij-ver. Hij publiceert zowel in België als Nederland en schreef verschillende boeken over met name voetbal en wielrennen. Elke dag verschijnt er een column op de voorpagina van De Morgen. Zo ook op donderdag 15 maart 2012, een dag na het busongeluk in Zwitserland.

EEN DELICATE KWESTIE

ALmeer dan tien jaar schrijf ik een column in De Morgen, de laatste twee jaar dagelijks, op de voor-

pagina. Daarbij laat ik mij leiden door de actualiteit, afgewis-seld met onderwerpen zoals kunst en loso sche beschou-wingen. Op 14 maart, de dag dat wij hoorden van het fatale busongeluk in Zwitserland, was er maar één onderwerp mogelijk. Ik hoorde het ’s ochtends op de radio. Die dag was er geen ander nieuws, in ieder geval niet voor mij. Niets hoefde meer. Wielrennen, politiek, alles werd onbelangrijk. Het hele land was gewond door het ongeluk. Het schrijven was die dag moeilijker dan anders, en terecht. Er was zoveel menselijk leed, zoveel onzekerheid, ouders die nog niet wisten of hun kind leefde of dood was. Het maakte mijn werk tot een delicate kwestie en ik heb lang gezocht naar de juiste invalshoek. De hoofdredactie stelde voor om de tekst op een lege pagina af te drukken, en daar was ik dankbaar voor. Die soberheid paste bij de situatie. Eigenlijk zijn er geen woor-den voor zulk groot leed. Toch heb ik die column geschreven, en enkele daarna, omdat ik de illusie heb dat een paar woorden kunnen helen, mensen kunnen verbinden. Er zijn heel veel reacties op gekomen. Geen enkele daarvan was negatief. Het cynisme van de journalistiek is dat je na een aantal dagen toch weer de wereld moet gaan volgen. Je kan geen ganse week hierover schrijven, dan helpt het niet meer. Ik heb nog een column geschreven op de dag van de uitvaart. Toen leek het mij genoeg.’

Op 13 maart 2012 crashte een Belgische autobus, met kinderen uit Lommel en Heverlee aan boord, in een tunnel op de Zwitserse snelweg. 28 mensen kwamen om het leven, onder wie 22 kinderen.

30

‘

HET VERHAAL

wt persgroep groot binnenwerk.indd 30 23-05-12 09:14

wt persgroep groot binnenwerk.indd 31 29-05-12 11:23

Hugo Camps is een Belgische journalist, columnist en schrij-ver. Hij publiceert zowel in België als Nederland en schreef verschillende boeken over met name voetbal en wielrennen. Elke dag verschijnt er een column op de voorpagina van De Morgen. Zo ook op donderdag 15 maart 2012, een dag na het busongeluk in Zwitserland.

EEN DELICATE KWESTIE

ALmeer dan tien jaar schrijf ik een column in De Morgen, de laatste twee jaar dagelijks, op de voor-

pagina. Daarbij laat ik mij leiden door de actualiteit, afgewis-seld met onderwerpen zoals kunst en loso sche beschou-wingen. Op 14 maart, de dag dat wij hoorden van het fatale busongeluk in Zwitserland, was er maar één onderwerp mogelijk. Ik hoorde het ’s ochtends op de radio. Die dag was er geen ander nieuws, in ieder geval niet voor mij. Niets hoefde meer. Wielrennen, politiek, alles werd onbelangrijk. Het hele land was gewond door het ongeluk. Het schrijven was die dag moeilijker dan anders, en terecht. Er was zoveel menselijk leed, zoveel onzekerheid, ouders die nog niet wisten of hun kind leefde of dood was. Het maakte mijn werk tot een delicate kwestie en ik heb lang gezocht naar de juiste invalshoek. De hoofdredactie stelde voor om de tekst op een lege pagina af te drukken, en daar was ik dankbaar voor. Die soberheid paste bij de situatie. Eigenlijk zijn er geen woor-den voor zulk groot leed. Toch heb ik die column geschreven, en enkele daarna, omdat ik de illusie heb dat een paar woorden kunnen helen, mensen kunnen verbinden. Er zijn heel veel reacties op gekomen. Geen enkele daarvan was negatief. Het cynisme van de journalistiek is dat je na een aantal dagen toch weer de wereld moet gaan volgen. Je kan geen ganse week hierover schrijven, dan helpt het niet meer. Ik heb nog een column geschreven op de dag van de uitvaart. Toen leek het mij genoeg.’

Op 13 maart 2012 crashte een Belgische autobus, met kinderen uit Lommel en Heverlee aan boord, in een tunnel op de Zwitserse snelweg. 28 mensen kwamen om het leven, onder wie 22 kinderen.

30

‘

HET VERHAAL

wt persgroep groot binnenwerk.indd 30 23-05-12 09:14

33IDEEËNFABRIEK

Op 5 november 2011 vierde

Vitaya haar eerste verjaardag

onder de VMMa-koepel.

Sinds de overname groeide

de lifestylezender gestaag.

Dankzij een opgefriste look

& feel én een nieuwe website

steeg het marktaandeel van

4,7% in 2010 naar 5,9% in

2011.

De Volkskrant is

met een betaalde

oplage van 246.607

exemplaren marktleider

van de Nederlandse

kwaliteitskranten.

Dagelijks lezen 812.000

mensen de Volkskrant.

55% is hoogopgeleid,

13% is student.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 33 23-05-12 09:14

32

Elke dag bereiken de verschillende media van De Persgroep 9,2 miljoen mensen in België en Nederland. Al die lezers, kijkers, luisteraars en surfers informeren, inspireren en entertainen is niet alleen een ‘vak’, het is

ook ons leven, onze passie. Elke dag streven naar het beste, terwijl je weet dat in ons vak perfectie niet bestaat. In de volgende ludieke fotoreeks brengen we de dagelijkse zoektocht naar het ‘beste’ idee

met een knipoog in beeld. De winnaar mag zijn idee bij de directie presenteren. Dus zo heel ctief is de Ideeënfabriek nu ook weer niet...

IDEEËNFABRIEK

KLAAR VOOR DE PRESENTATIE?!

Dag Allemaal bereikt

met zijn spraakmakende

primeurs en interviews

wekelijks 1.702.000

lezers. Dit maakt Dag

Allemaal leider op de

Vlaamse magazinemarkt

én het meest gelezen

tijdschrift in België.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 32 23-05-12 09:14

33IDEEËNFABRIEK

Op 5 november 2011 vierde

Vitaya haar eerste verjaardag

onder de VMMa-koepel.

Sinds de overname groeide

de lifestylezender gestaag.

Dankzij een opgefriste look

& feel én een nieuwe website

steeg het marktaandeel van

4,7% in 2010 naar 5,9% in

2011.

De Volkskrant is

met een betaalde

oplage van 246.607

exemplaren marktleider

van de Nederlandse

kwaliteitskranten.

Dagelijks lezen 812.000

mensen de Volkskrant.

55% is hoogopgeleid,

13% is student.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 33 23-05-12 09:14

32

Elke dag bereiken de verschillende media van De Persgroep 9,2 miljoen mensen in België en Nederland. Al die lezers, kijkers, luisteraars en surfers informeren, inspireren en entertainen is niet alleen een ‘vak’, het is

ook ons leven, onze passie. Elke dag streven naar het beste, terwijl je weet dat in ons vak perfectie niet bestaat. In de volgende ludieke fotoreeks brengen we de dagelijkse zoektocht naar het ‘beste’ idee

met een knipoog in beeld. De winnaar mag zijn idee bij de directie presenteren. Dus zo heel ctief is de Ideeënfabriek nu ook weer niet...

IDEEËNFABRIEK

KLAAR VOOR DE PRESENTATIE?!

Dag Allemaal bereikt

met zijn spraakmakende

primeurs en interviews

wekelijks 1.702.000

lezers. Dit maakt Dag

Allemaal leider op de

Vlaamse magazinemarkt

én het meest gelezen

tijdschrift in België.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 32 23-05-12 09:14

35IDEEËNFABRIEK

Goed Gevoel is het meest

gelezen en meest verkochte

maandblad in Vlaanderen,

gemaakt door vrouwen voor

vrouwen. Het magazine

bereikt het maandelijks

518.000 lezers en richt zich

tot de actieve vrouw tussen

35 en 45 jaar die naast het

gezin ook tijd en aandacht

voor haar leven, haar

gezondheid en zichzelf wil.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 35 23-05-12 09:14

34IDEEËNFABRIEK

Het DNA van Vitaya

werd in 2011 versterkt

met nieuwe Vlaamse

producties. Koken

en wonen vormden

de belangrijkste

pijlers binnen het

lifestylegamma van

de zender. Vanaf

februari 2011 werden

de kijkers verwend

met een stevige portie

nieuwe woon- en

interieurprogramma’s.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 34 23-05-12 09:14

35IDEEËNFABRIEK

Goed Gevoel is het meest

gelezen en meest verkochte

maandblad in Vlaanderen,

gemaakt door vrouwen voor

vrouwen. Het magazine

bereikt het maandelijks

518.000 lezers en richt zich

tot de actieve vrouw tussen

35 en 45 jaar die naast het

gezin ook tijd en aandacht

voor haar leven, haar

gezondheid en zichzelf wil.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 35 23-05-12 09:14

34IDEEËNFABRIEK

Het DNA van Vitaya

werd in 2011 versterkt

met nieuwe Vlaamse

producties. Koken

en wonen vormden

de belangrijkste

pijlers binnen het

lifestylegamma van

de zender. Vanaf

februari 2011 werden

de kijkers verwend

met een stevige portie

nieuwe woon- en

interieurprogramma’s.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 34 23-05-12 09:14

37IDEEËNFABRIEK

JOE fm werd afgelopen

1 april drie jaar. De tweede

radiozender van de Vlaamse

Media Maatschappij gaf haar

verjaardagfeest weg aan

luisteraar Bjorn De Vuyst.

Zijn verrassingsfeest werd

bijgewoond door heel wat

andere luisteraars en druk

besproken in andere media.

Volkskrant

magazine verschijnt

iedere zaterdag bij

de Volkskrant en

bereikt gemiddeld

848.000 lezers per

editie.

Vanaf 2012 pakt

de Volkskrant uit

met een vernieuwd

glossy magazine.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 37 31-05-12 14:07

36IDEEËNFABRIEK

NINA, het parade-

paardje van de

weekendkrant van Het

Laatste Nieuws, vierde

in mei 2011 haar vijfde

verjaardag. De NINA-

lezeres van 30 à 35 jaar

wordt elke week verrast

met sterke coverstory’s

en unieke reportages.

‘Zijn we niet allemaal

een beetje slave to the

music? De smile krijg je

er gratis bij!’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 36 29-05-12 11:03

37IDEEËNFABRIEK

JOE fm werd afgelopen

1 april drie jaar. De tweede

radiozender van de Vlaamse

Media Maatschappij gaf haar

verjaardagfeest weg aan

luisteraar Bjorn De Vuyst.

Zijn verrassingsfeest werd

bijgewoond door heel wat

andere luisteraars en druk

besproken in andere media.

Volkskrant

magazine verschijnt

iedere zaterdag bij

de Volkskrant en

bereikt gemiddeld

848.000 lezers per

editie.

Vanaf 2012 pakt

de Volkskrant uit

met een vernieuwd

glossy magazine.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 37 31-05-12 14:07

36IDEEËNFABRIEK

NINA, het parade-

paardje van de

weekendkrant van Het

Laatste Nieuws, vierde

in mei 2011 haar vijfde

verjaardag. De NINA-

lezeres van 30 à 35 jaar

wordt elke week verrast

met sterke coverstory’s

en unieke reportages.

‘Zijn we niet allemaal

een beetje slave to the

music? De smile krijg je

er gratis bij!’

wt persgroep groot binnenwerk.indd 36 29-05-12 11:03

39IDEEËNFABRIEK

Maar liefst 438.000

mensen gebruiken

VKbanen.nl in hun

zoektocht naar een

nieuwe baan. 59,1%

van de bezoekers

op dit interactieve

carrièreplatform is

tussen de 25 en 44 jaar.

Het Algemeen

Dagblad is met een

betaalde oplage van

405.973 marktleider

in de Randstad. 78%

van zijn lezers woont

in dit economische

hart van Nederland.

WT persgroep omslag groot.indd 39 23-05-12 09:18

38IDEEËNFABRIEK

Het showbizzblad TV Familie

ontpopte zich ook in 2011

tot een dynamisch blad met

spraakmakende acties en

openhartige levensverhalen.

En met een beetje geluk,

vond je er ook nog de pumps

van je dromen.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 38 29-05-12 11:16

39IDEEËNFABRIEK

Maar liefst 438.000

mensen gebruiken

VKbanen.nl in hun

zoektocht naar een

nieuwe baan. 59,1%

van de bezoekers

op dit interactieve

carrièreplatform is

tussen de 25 en 44 jaar.

Het Algemeen

Dagblad is met een

betaalde oplage van

405.973 marktleider

in de Randstad. 78%

van zijn lezers woont

in dit economische

hart van Nederland.

WT persgroep omslag groot.indd 39 23-05-12 09:18

38IDEEËNFABRIEK

Het showbizzblad TV Familie

ontpopte zich ook in 2011

tot een dynamisch blad met

spraakmakende acties en

openhartige levensverhalen.

En met een beetje geluk,

vond je er ook nog de pumps

van je dromen.

wt persgroep groot binnenwerk.indd 38 29-05-12 11:16

40IDEEËNFABRIEK

WT persgroep omslag groot.indd 40 23-05-12 09:18