KUVENDI...Kuvendi i Shqipërisë LEGJISLATURA IX - SEANCA E DITËS SË HËNË, 2 MARS 2020 4 se...

REPUBLIKA E SHQIPËRISË

KUVENDI

LEGJISLATURA IX - SEANCA E DITËS SË HËNË, 2 MARS 2020, TIRANË

1

PROCESVERBAL

SEANCËN E DREJTON

KRYETARI I KUVENDIT

GRAMOZ RUÇI

(Seanca filloi në orën 10:00)

Rendi i ditës:

1.Miratimi i procesverbaleve të seancave

plenare të datave 12.02.2020 dhe 17.02.2020

(neni 44, pika 2 e Rregullores)

2. Njoftimi i çështjeve të depozituara në

Kuvend për shqyrtim (neni 44, pika 3 e

Rregullores)

3. Diskutimi i çështjeve të evidentuara nga

zgjedhësit (neni 40/1, pika 4 e Rregullores)

(Diskutime - jo më shumë se 4 orë)

(Koha e diskutimeve ndahet në mënyrë të

barabartë mes shumicës dhe pakicës, duke marrë

parasysh edhe deputetin e pavarur ose deputetin

jashtë grupeve parlamentare. Koha e diskutimit

brenda shumicës ose pakicës ndahet, për sa

është e mundur, në proporcion me madhësinë e

grupeve dhe numrin e deputetëve të pavarur ose

deputetëve jashtë grupeve parlamentare).

Gramoz Ruçi – Seancën e deklaroj të

hapur.

Në rendin e ditës kemi çështjet e

mëposhtme:

(Pasi lexon rendin e ditës.)

A ka vërejtje për dy procesverbalet?

Nuk ka.

Nga Këshilli i Ministrave janë depozituar 8

projektligje, 2 propozime për kandidatura, si dhe

raporti për ecurinë e procesit të integrimit gjatë

vitit 2019. Njëri është projektligji “Për disa

shtesa në ligjin nr. 71/2016 “Për kontrollin

kufitar”, i cili plotëson paketën e akteve

nënligjore, që synojnë përafrimin e legjislacionit

të Bashkimit Europian në fushën e kontrollit

kufitar dhe të luftës kundër terrorizmit dhe

krimeve të renda. Komisioni i Sigurisë dhe

Komisioni i Integrimit t’i japin përparësi

shqyrtimit të këtij projektligji, pasi miratimi i tij

do t’i hapë rrugë nënshkrimit të një

marrëveshjeje bashkëpunimi me NATO-n.

Kuvendi i Shqipërisë

LEGJISLATURA IX - SEANCA E DITËS SË HËNË, 2 MARS 2020

2

Nga deputetët është depozituar një

projektligj dhe dy interpelanca, të cilat do të

zhvillohen në seancat pasardhëse.

Nga institucionet e krijuara me ligj, siç

është Autoriteti i Konkurrencës, janë depozituar

raportet vjetore.

Njëkohësisht, njoftoj seancën se, në

mbështetje të nenit 7, pika 3/1, me propozimin e

kryetarit të Grupit Parlamentar të Partisë

Socialiste, zotit Balla, deputeti Musa Ulqini

është caktuar kryetar i Grupit të Miqësisë

Shqipëri-Bullgari.

Listën me titujt të projektakteve të

depozituara e keni përpara në sistemin

elektronik. Materialet, si gjithmonë, do t’i gjeni

të publikuara në faqen zyrtare të Kuvendit, në

internet dhe në sistemin e brendshëm e-

parlament.

Vazhdojmë me diskutimin e çështjeve të

evidentuara nga zgjedhësit.

Nga Grupi i PS-së janë regjistruar: Vasilika

Hysi, Taulant Balla, Elisa Spiropali, Antoneta

Dhima, Ismet Beqiraj, Fadil Nasufi, Jurgis

Çyrbja, Ardit Konomi; nga Grupi Demokrat janë

regjistruar: Rudina Hajdari, Korab Lita, Arlind

Çaçani, Halil Jakimi, Myslim Murrizi; nga Grupi

Parlamentar i Pavarur Edlira Hyseni, Nimet

Musaj, Ralf Gjoni, Enver Rroshi; nga deputetët

jashtë grupeve parlamentare janë regjistruar:

Kostaq Papa, Vasil Sterjovski, Artur Roshi,

Lefter Maliqi, Zef Shtjefni, Klajdi Qama, Kujtim

Gjuzi, Eugen Bojaxhiu, Erion Piciri dhe Selami

Jenishehri.

Sipas Rregullores, secili deputet ka të

përcaktuar edhe kohën.

Fjalën e ka Vasilika Hysi.

Të përgatitet Rudina Hajdari.

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Kryetar!

Të nderuara kolege dhe kolegë deputetë,

Java në shërbim të zgjedhësve është një

gjetje shumë e dobishme për të pasur në

vëmendje të shtuar ushtrimin e funksionit tonë

përfaqësues, gjithashtu, na jep mundësinë të

takohemi dhe të dëgjojmë nga afër ata që na kanë

votuar, por jo vetëm.

Pata mundësinë të takohesha me katër të

rinj të komunitetit egjiptian, veprimtarë dhe

mbrojtës së të drejtave të minoritetit. Këtë javë

ne e përmbyllëm me ditën ndërkombëtare të

diskriminimit zero, që është data 1 mars, dita

zyrtare e caktuar nga Organizata e Kombeve të

Bashkuara si dita për të dhënë mesazhin se çdo

njeri ka të drejtë të jetojë një jetë të plotë me

dinjitet dhe me respekt.

Dita e diskriminimit zero, por edhe kjo

javë, na shërbejnë për të kthyer vëmendjen

pikërisht tek ata njerëz që ende sot vuajnë nga

përjashtimi social dhe ekonomik për shkak të

paragjykimeve dhe intolerancës.

Si përfaqësues të zgjedhur, është parësore

për ne të kontribuojmë për të krijuar një shoqëri

gjithëpërfshirëse, të ndreqim situata

diskriminuese dhe të promovojmë barazi në

shoqërinë tonë.

Sot dua të ndaj me ju një problematikë që

njihet nga të gjitha institucionet në fushën

përkatëse, por edhe nga ne si deputetë. Disa nga

ne hasim në zonat tona zgjedhore problemin më

të rëndësishëm që kanë minoriteti egjiptian, ai

rom, por jo vetëm, që është aksesi në strehim të

përshtatshëm.

Nga takimi që ne patëm me të rinjtë

egjiptianë, me përfaqësuesit e komunitetit rom

dhe egjiptian, si dhe me përfaqësuesit e

institucioneve vendore në Bashkitë e Korçës dhe

të Pogradecit, në kuadër të vizitës monitoruese të

kryer nga Komisioni Ligjeve, doli në pah një

problem 30-vjeçar, që nuk duhet të mbetet pa u

zgjidhur, por mund të zgjidhet lehtësisht gjatë

këtij viti: aksesi tek energjia elektrike dhe uji i

pijshëm. Këto janë dy të drejta bazike për çdo

individ, pavarësisht përkatësisë apo pozitës

sociale. Sot në disa bashki një numër i madh

familjesh rome dhe egjiptiane nuk kanë akses tek

energjia elektrike për dy arsye: mungon shtrimi i

linjës ose për shumicën e tyre linja ekziston, por

ata nuk furnizohen me energji elektrike, sepse

nuk paguajnë dot detyrimet e prapambetura, nuk

kanë mundësi ekonomike ose nuk përballen dot

me tarifat dhe skemën e detyrimeve që kanë për

të paguar me këste. Pra, masa e përcaktuar në

vendimet e organeve kompetente është e

papërballueshme për ta.

Të nderuar kolegë dhe kolege,

Një familje rome ose egjiptiane, por edhe

një familje tjetër në nevojë, që njihen ndryshe si

klientë në nevojë, gëzon të drejtën të furnizohet

me energji elektrike. Energjia elektrike nuk është

luks, por e drejtë për të jetuar me dinjitet, është

mundësi për të edukuar dhe arsimuar fëmijët në

shkollë, është mundësi për kujdesin shëndetësor

ndaj pjesëtarëve të familjes, përfshirë fëmijët dhe



3

të moshuarit; është kulturë, është higjienë, është

mundësi për të jetuar i barabartë në shoqëri dhe

pa diskriminimin, se nuk ke mundësi të lahesh

apo të mos mësosh për shkak të mungesës së

energjisë elektrike në shtëpinë ku banon.

Mendoni për një çast që secili prej nesh të

mos ketë ujë apo energji në familje, jo një muaj

ose me vite, por një ditë. Sa herë reagojmë? Sa

herë e marrim në telefon shërbimin e klientit apo

furnizuesin me energji elektrike, pa duruar dhe

pa mirëkuptuar edhe atëherë kur ka punime,

avari, për të cilat punonjësit e nderuar të

OSHEE-së punojnë për t’i riparuar!? Dikush

mund të thotë se energjia është mall dhe se çdo

mall shitet dhe blihet, pra duhet paguar. Po, është

e vërtetë, është mall dhe duhet paguar, por në

këtë Kuvend maxhoranca ka miratuar disa ligje

shumë të rëndësishme, duke filluar nga ligji për

sektorin e energjisë elektrike në vitin 2015, ku

kemi miratuar një strategji dhe një plan veprimi

për minoritetin rom dhe minoritetin egjiptian.

Gjithashtu, kemi marrë një sërë angazhimesh dhe

unë jam krenare që i përkas kësaj maxhorance,

pasi ka bërë shumë në lidhje me përmirësimin

dhe gëzimin e të drejtave të minoritetit rom dhe

atij egjiptian. Nga ana tjetër, ne jemi institucioni

ku raportojnë qeveria dhe Enti Rregullator i

Energjisë, i cili, në dijeninë time, është i pari që

do të raportojë në kuadër të raportimit vjetor.

Pikërisht Ministria përgjegjëse për Energjinë,

Ministria përgjegjëse për Çështjet Sociale dhe

Shëndetësinë, Ministria e Financave dhe Enti

Rregullator i Energjisë, bashkë më grupet e

interesit, kanë hartuar kriteret për përfitimin e

statusit të klientit në nevojë. Kjo është bërë

shumë mirë dhe është për t’u përshëndetur. Nga

ana tjetër, klientët familjarë, të cilët kanë

përfituar statusin e klientit, kanë të drejtë të

përfitojnë nga shërbimi me furnizim universal,

sipas parashikimeve të këtij ligji. Ndodh që

shumë prej tyre kanë detyrime të prapambetura

dhe skema e marrëveshjes, e cila është një nismë

e kësaj maxhorance, në një pjesë të

konsiderueshme të këtyre familjeve nuk mund të

funksionojë. Përfaqësuesit e minoritetit rom dhe

atij egjiptian ngritën shqetësimin se shumë

familje janë në pamundësi për të lidhur

kontratën e furnizimit, pasi për të lidhur këtë

kontratë duhet të paguajë një tarifë që e kalon

tarifën e ndihmës ekonomike të tyre.

Së dyti, duhet të paguajnë shumën 1200

lekë, plus pagesën mujore të shpenzimit të

energjisë dhe, nga ana tjetër, duhet të paguajnë

detyrimin e plotë të prapambetur të një viti

paraardhës. A ka mundësi një familje me ndihmë

ekonomike apo një familje që nuk përfiton

ndihmë ekonomike t’i paguajë njëherazi të gjitha

këto kosto? Besoj se të gjithë biem dakord dhe

nuk ka nevojë të jesh as mësues matematike për

t’i bërë mirë llogaritë.

Ne kemi miratuar shumë amnisti në

parlament dhe u kemi falur detyrimet e pashlyera

shumë personave, shumë bizneseve, si dhe u

kemi falur gjobat e papaguara drejtuesve të

mjeteve. Unë besoj se detyrimet, të cilat nuk

kanë për t’u mbledhur kurrë nga këta klientë në

nevojë, mund të falen dhe për ta mund të fillojë

furnizimi me energji, pra gëzimi i të gjitha të

mirave si çdo familje tjetër. Ligji sanksionon se

klientit në nevojë mund t’i ndërpritet furnizimi

me energji elektrike nëse ai nuk i përmbush

kriteret e përcaktuara në marrëveshje, por a ka

mundësi ERE-ja (e cila shumë shpejt, brenda

këtij muaji, do të raportojë në Kuvend) të

rishikojë tarifat dhe mënyrën e skemës, duke

ofruar një skemë më të favorshme për familjet

egjiptiane? Unë mendoj se ERE-ja, e cila

zgjidhet nga Kuvendi dhe raporton në Kuvend,

është institucioni që mund ta japë këtë zgjidhje.

Unë besoj se, në kuadër të kontrollit parlamentar

në komisionin përkatës, por edhe në seancë

plenare, ne duhet të adresojmë disa çështje, të

cilat mund të zgjidhen.

Së pari, amnistia e detyrimeve të

prapambetura për familjet dhe klientët në nevojë.

Së dyti, një plan pagese për furnizuesin e

energjisë, që të jetë i përballueshëm për familjet

në nevojë.

Së treti, shërbimi universal i furnizimit me

energji elektrike të mos kushtëzohet nga pagesa

paraprake e menjëhershme pas lidhjes së

kontratës, por të paguhet me këste. Të rinjtë e

minoritetit egjiptian ishin të gatshëm të

kontribuonin në përmbushjen e këtij detyrimi.

Së katërti, oferta e planit të pagesave të

furnizuesit të vlerësojë mundësitë e klientit në

nevojë.

Të nderuar kolegë dhe kolege,

Kjo maxhorancë në mandatin e saj ka

ndërmarrë një ndër reformat më të thella,

reformën e energjisë. Askush nuk do ta besonte



4

se pikërisht njerëzit, të cilët për 20 vjet nuk

kishin paguar energji elektrike, do të fillonin ta

paguanin. Ne kemi falur shumë detyrime edhe

për ata njerëz, të cilët kanë pasur mundësi

ekonomike, por që nuk e kanë respektuar ligjin.

Mendoj se ne kemi fatin e mirë që sot në

qeveri kemi shumë gra ministre. Nëse 3 zonjat e

nderuara ministre, ministrja përgjegjëse për

Çështjet Sociale dhe Shëndetësisë, ministrja

përgjegjëse për Energjinë, ministrja përgjegjëse

për Financat, ministrja e Shtetit për Marrëdhëniet

me Parlamentin dhe ERE-ja do të uleshin

bashkë, unë jam e bindur se brenda kësaj jave do

ta zgjidhnin problemin, sepse është vetëm çështje

koordinimi dhe menaxhimi. Ka vullnete shumë

të mira në stafe, por edhe të ministrive veçmas

për të adresuar dhe për ta zgjidhur këtë problem.

Unë do të doja shumë që në një javën e

ardhshme të kishim një përgjigje pozitive për

ngritjen e një grupi pune për adresimin e këtyre

problemeve. Nëse ky problem do të zgjidhet,

atëherë shumë probleme të tjera do të futen në

rrugën e zgjidhjes. Zgjidhja e këtyre problemeve

do të kursente para, do të kursente buxhetet e

familjeve, do të rrisnin mirëqenien e qytetarëve

tanë, të familjeve rome dhe egjiptiane apo edhe

të njerëzve të tjerë në nevojë. Gjithashtu, fëmijët

do të rriten të shëndetshëm, të arsimuar, nuk do

të diskriminohen dhe nuk do ta braktisin

shkollën, se nuk kanë mundësi të lahen apo të

mësojnë; familjet do të kenë mundësi të marrin

informacion me mjete informuese, kështu që

edhe ministrja përgjegjëse për Kulturën do të

ketë mundësi të realizojë programet dhe planet e

ministrisë së saj. Familjet do të kenë mundësi të

integrohen më mirë në shoqërinë tonë dhe nuk

do të diskriminohen, për shkak të kushteve

higjieno-sanitare; shoqëria jonë do të jetë

gjithëpërfshirëse, sepse minoritet janë vlerë, janë

asete në një shoqëri dhe lum ata që i kanë.

Prandaj, duke qenë se kemi hyrë në muajin

mars dhe dita e mësuesit dhe e grave po afron,

mendoj se dhurata më e mirë për gratë, vajzat,

nënat dhe familjet e tyre është premtimi i

ministreve gra që problemet në familje (në

shumicën e rasteve i vuajnë gratë rome dhe

egjiptiane) do të zgjidhen. Një ndër to është edhe

furnizimi me energji elektrike, i cili, ndërkohë,

nuk duhet të jetë më problem.

Faleminderit!

Gramoz Ruçi – Faleminderit, zonja Hysi!

Fjala për Rudina Hajdarin.

Të përgatitet deputetja Edlira Hyseni.

Rudina Hajdari – Të nderuar kolegë,

Të dashur qytetarë, që na ndiqni sot në këtë

seancë të rëndësishme, e cila është e dedikuar për

të folur për problemet tuaja.

Më lejoni sot të prek dy probleme, me të

cilat pata rastin të njihesha javën e kaluar në

takimin me disa naftëtarë, por edhe me qytetarë

të thjeshtë, të cilët i ndanë problemet e tyre me

mua. Javën e kaluar isha pikërisht në Ballsh për

të folur nga afër me naftëtarët dhe disa grevistë,

të cilët ishin në grevë për javë të tëra për të

luftuar për pagat e tyre. Unë isha pikërisht me

Gramozin, Remziun, Jonuzin, Erlindin, Ervinin e

me shumë të tjerë, të cilët ndanë historitë e tyre.

Ata kishin gati 20 vjet që punonin në rafinerinë e

Ballshit dhe nuk paguheshin pikërisht nga ata, që

sot menaxhojnë ARMO-n. Historia e tyre është

dhimbshme dhe ne shpeshherë i shikojmë

historitë e tyre nëpërmjet ekraneve; i shikojmë

vetëm si shifra, disa njerëz, të cilët nuk paguhen,

disa njerëz të thjeshtë që vetëm ankohen, sepse

kështu jemi mësuar, kemi krijuar imunitet ndaj

njerëzve të thjeshtë. Qeveria e sotme i ka bezdi

njerëzit e varfër dhe nuk pranon t’i dëgjojë

problemet e tyre.

Kur i takon sot naftëtarët, këta njerëz të

thjeshtë, mëson historitë e tyre që të rrëqethin

mishin.

Dëgjova Gramozin të më thoshte që

shkonte çdo ditë në punë dhe helmohej duke

përpunuar naftë, duke u sakrifikuar për fëmijët e

tij. Ai e dinte që e vetmja rrugë që kishte ishte

sakrifica e jetës së tij; të luftonte si njeri i

thjeshtë, me djersë, si i ndershëm, që në fund të

ditës të kthehej në shtëpi me një pagë të thjeshtë

për fëmijët e tij. Pikërisht kjo nuk ka ndodhur në

atë qytet, këtyre naftëtarëve nuk u është dhënë

paga prej shumë kohësh.

Dëgjova edhe një histori tjetër që më goditi

në zemër. Dikush më tha që kishte djalin student

në Tiranë, por nuk kishte as tetë mijë lekë të

vjeër t’ia dërgonte fëmijës së tij për të përballuar

shpenzimet e ditës. Me lot në sy ky person më

tha që i kishte kërkuar borxh për t’ia dërguar

fëmijës së tij student në Tiranë.

Çfarë po ndodh kështu? Pse po ndodh kjo

gjë në Ballsh? Problemi i naftëtarëve nuk është

thjesht problemi i një qyteti, por problemi i

gjithë Shqipërisë, është problemi i njerëzve të



5

thjeshtë, problemi i atyre njerëzve që luftojnë me

djersë për të nxjerrë bukën e gojës.

Çfarë po bën sot qeveria arrogante përballë

këtyre njerëzve? Ajo ka krijuar imunitet, i shikon

naftëtarët si njerëz që e bezdisin, si njerëz me

histori normale që jepen në filma dhe ndodhin

kudo. Në fakt, këto nuk janë historitë e kujtdo,

por historitë e vëllezërve tanë, e atyre zgjedhësve

që u kërkoni votat sa herë bëhen zgjedhje. Çfarë

po bëni ju për ata? Ju keni një qasje komplet

grabitqare. Ju keni një qasje vetëm për ata njerëz

që sot kanë ndryshuar xhepin e tyre dhe janë bërë

miliarderë. Pikërisht kjo sallë për 30 vjet është

bërë grupi i miliarderëve. Kjo sallë u ka dhënë

atyre personave lekë, i ka bërë të pasur dhe

grabitqarë të pasurive tona kombëtare.

Si ka mundësi që sot në Shqipëri ata njerëz,

që jetojnë mbi naftë, nuk kanë lekë për të

ushqyer fëmijët e tyre, nuk kanë lekë të blejnë

medikamente për të moshuarit, nuk kanë lekë të

përballojnë shpenzimet e familjes së tyre?

Ne jemi një vend me pasuri natyrore, por

sot e vetmja gjë që ndodh në Shqipëri është që

disa vetë janë bërë miliarderë duke grabitur lekët

e njerëzve të varfër. I vjedhin...

Sot ka ndryshuar: ju jeni bërë më të pasur

dhe shqiptarët më të varfër.

Në vitin 2014 Edi Rama shkoi në Ballsh

dhe u premtoi naftëtarëve që historia e pagave të

prapambetura do të merrte fund. Çfarë ka bërë

sot Edi Rama? Pse naftëtarët akoma janë akoma

në grevë urie? Janë, sepse Edi Rama nuk e

mbajti premtimin e tij, bëri të kundërtën, i çoi ata

keq e më keq.

Historia e naftëtarëve është historia e

njerëzve të thjeshtë, është historia e atyre

njerëzve që luftojnë me djersën e ballit, është

historia e atyre njerëzve, të cilëve u ka ardhur në

majë të hundës nga një klasë politike që nuk

denjon të hedhë sytë nga qytetarët e thjeshtë. I

kanë bezdi, madje, nuk i durojnë dot.

Sa herë shkojnë t’i takojnë, i shpërfillin,

bëjnë gjoja sikur i dëgjojnë, por shkojnë në

shtëpitë tyre dhe nuk bëjnë absolutisht asgjë për

ta. Çfarë po ndodh sot në Shqipëri? Historia e

shqiptarëve të vërtetë dhe të ndershëm nuk është

historia e këtij parlamenti. Historia e Shqipërisë

është historia e këtyre njerëzve, sepse janë ata që

do ta mbajnë gjallë shpirtin e këtij kombi. Por ju

mos e harroni asnjëherë se do të paguani të gjithë

për këto mëkate!

Përveç historisë së naftëtarëve, sot dua të

flas edhe për një histori shumë të dhimbshme.

Dy vjet më parë isha në këtë parlament, në këtë

foltore, kur fola për historinë e një gjyqtareje që

u vra nga burri i saj në mes të rrugës, si një

kafshë. Çfarë bëri ky parlament? Absolutisht

asgjë. Ku jemi sot? Në dy muaj janë vrarë shtatë

gra. Ku jemi sot dhe çfarë po bëjmë ne kundër

dhunës ndaj grave? Kjo është një emergjencë

kombëtare, të dashur kolegë. Gratë sot nuk janë

të mbrojtura. Gratë dhe vajzat dhunohen çdo

ditë. Kam pasur rastin të takohem me disa prej

këtyre zonjave. Më vjen keq që pas 2 vjetëve e

gjysmë të flas përsëri në këtë parlament për gra

që vriten çdo ditë në rrugët e Tiranës. Gratë dhe

vajzat punojnë me djersë, por, kur shkojnë në

shtëpi, dhunohen nga burrat e tyre. Çfarë po bëni

ju sot? Ju sot reklamoni që roli i gruas shqiptare

po rritet, ndërkohë që ato vriten në rrugë. Çfarë

po bëni ju sot? A e kuptoni që çdo grua që ju

njihni apo keni përkrah, mund të jetë dhunuar një

ditë? A e kuptoni sot që ne jemi të gjitha viktima

të këtij fenomeni, sepse nuk e luftojmë dhe

bëhemi pjesë e tij? Nuk mjafton ta mbushni këtë

parlament me gra, por duhet të luftojmë kundër

këtij fenomeni. Duhet të luftojmë, zonja

Ministre, sepse po më shikoni në sy. Ju duhej të

kishit bërë një hap konkret. Duhej të kishit

shkarkuar dikë që punon me ju, duhej të kishit

marrë masa më konkrete për këto gra.

Ministri nuk është fare këtu. Është komplet

bosh salla. Ministri i Brendshëm duhej të kishte

marrë masa, duhej të kishte shkarkuar dikë deri

më sot për këtë fenomen. Nuk mjafton thjesht të

thoni se i kemi parë këto fenomene nëpër

televizione dhe se ndodhin kudo. Jo! Nuk mund

të ndodhë kjo. E dini pse? Sepse historia e gruas

shqiptare është historia e një gruaje që vuan

gjithë jetën e saj.

Qytetarë të dashur, dua ta ndaj me ju këtë

problem, që për mua është shumë i thellë dhe një

plagë e rëndë në historinë e Shqipërisë.

Gruaja shqiptare vuan më shumë se çdo

grua tjetër. Femra shqiptare vuan më shumë se

çdo grua tjetër.

E deklaroj këtu para jush, që edhe unë, kur

kam qenë e re, kam qenë pre dhe viktimë e

dhunës, si çdo njeri tjetër, jo sot, nuk po flas

vetëm për dhunë psikologjike. Jemi të gjithë

viktima të këtij fenomeni dhe duhet të luftojmë

që fëmijët tanë të mos e përjetojnë më.



6

Nëna ime, patjetër, mund të ketë qenë

viktimë e dhunës në kohën kur ka jetuar, në

kohën e komunizmit, unë kam qenë viktimë e

dhunës, por fëmija im nuk duhet të jetë më

viktimë e dhunës.

E dini pse? Unë të paktën i mora forcat,

sepse jetova në një vend si Amerika, që më

armatosi me të gjitha mjetet për të luftuar sot.

(Bie gongu.)

Kush do të luftojë sot për gratë shqiptare

që t’u japë atyre forcë? Pra, ne duhet të luftojmë.

Nuk kam absolutisht besim që ky vend do ta bëjë

këtë. Duhet të luftojnë gratë deputete për gratë

shqiptare, që vriten sot në rrugë!

Gramoz Ruçi – Fjalën e ka deputetja

Edlira Hyseni.

Të përgatitet ministrja Manastirliu.

Edlira Hyseni – I nderuar Kryetar i

Kuvendit,

Të nderuar deputetë,

Të nderuar drejtues të kabinetit qeveritar,

Të dashur qytetarë,

Në këtë seancë të posaçme parlamentare,

ku jemi thirrur të përcjellim problematikat apo

çështjet që shqetësojnë qytetet dhe zonat nga

vijmë, ku jetojmë dhe banojmë, jam këtu sërish

para jush për të folur për Durrësin.

Herën e fundit kur fola për të, në fakt, ishte

akoma prezent dhe i fortë impakti goditës që

përjetuam të gjithë ato ditë dhe javë të gjata

lëkundjesh tërmeti dhe paniku të përgjithshëm.

Ishim në kushtet e mbrojtjes së jetës mbi

gjithçka. Deri sot kanë kaluar disa muaj dhe

avash-avash qetësia në jetën e përditshme, për

aq sa është e mundur, ka nisur të kthehet. Në

fakt, është një qetësi e kushtëzuar më shumë nga

pushimi (për fat të mirë) i lëkundjeve të tërmetit,

për të cilat jemi bërë, pak a shumë, ekspertë apo

specialistë.

Ne nuk ishim të përgatitur për një

eksperiencë të tillë, as e kishim menduar që do të

përballeshim me të.

Ka kaluar paniku dhe ndjenjat e pafuqisë së

parë dhe objektivi është rikthimi në normalitet,

aq sa është e mundur, sidomos për ato mijëra

familje, që janë dëmtuar seriozisht dhe kanë

humbur të afërmit, banesat dhe shtëpitë i kanë të

dëmtuara rëndë, familje që u janë dëmtuar

pasuritë dhe të mirat materiale, për të cilat

punuan, kursyen, luftuan një jetë për t’i ngritur

avash-avash.

Emergjenca e parë e strehimit të atyre

njerëzve, që ngelën jashtë shtëpive ose e kishin

të pamundur të riktheheshin në shtëpitë e tyre,

duket e superuar. Kjo u zgjidh nëpërmjet

strehimit të tyre, në radhë të parë, në hotelet e

qytetit të Durrësit.

Nga kjo foltore dëshiroj të falënderoj me

gjithë zemër të gjitha ata pronarë dhe njerëz të

dedikuar, bujarë dhe fjalëpakë, të këtyre

strukturave pritëse, që u hapën portat dhe u

dhanë një mundësi njerëzve për të përballuar

emergjencën e tërmetit në ditët e para! Më pas

strehimi i tyre ka proceduar me kalimin në

banesa me qira, për të cilat shteti ka marrë

përsipër përballimin e kostove mujore të

qiramarrjes.

Herën e kaluar, kur kërkova për Durrësin

një shtet prezent dhe një zgjidhje sa më të shpejtë

dhe më të plotë të pasojave të tërmetit, ishte e

pritshme të më thoshte kushdo se ke të drejtë,

por rindërtimi kërkon lekë, shumë lekë. Përtej

shkatërrimit që sjellin fatkeqësitë natyrore, bëhet

pothuajse mision i pamundur rigjetja e shpresës

dhe e besimit. Ama sot ne e dimë të gjithë që

bota nuk na la vetëm, që Konferenca e

Donatorëve na dha mundësinë të kemi shpresë,

oksigjen dhe frymëmarrje për zemrat dhe

mendjet tona.

Prandaj, një falënderim dhe mirënjohje e

pafund u shkon gjithë atyre që na shtrinë dorën

dhe na dhanë mundësinë për ta rindërtuar sot

këtë vend të shkatërruar!

Pa dyshim, një falënderim i shkon edhe

përpjekjes, angazhimit dhe këmbënguljes që

qeveria shqiptare bëri për mbledhjen e fondeve të

tilla!

Tani sytë dhe pritshmëritë tona në Durrës,

ku kemi ngritur jetët tona dhe dëshirojmë të

qëndrojmë, janë te procesi i shpejtë i rindërtimit.

E dimë që kjo kërkon punë, kërkon angazhimin e

të gjitha institucioneve, të administratës, të

personelit drejtues, të çdo hallke shtetërore dhe

private. Fondet e premtuara janë donacione, pra

janë ndihma të dhëna pa kushte, janë grante të

kushtëzuara nga projekte që qeveria juaj duhet të

përgatisë dhe të dorëzojë, një pjesë e madhe e

tyre janë kredi të buta dhe të leverdishme, pa

dyshim, por janë borxhe për t’u rikthyer një ditë.

Prandaj, është absolutisht e domosdoshme

që, përkrah zgjidhjeve të pasojave të



7

posttërmetit, të ndërmerren politika të mirëfillta

zhvillimi ekonomik dhe social gjithëpërfshirës.

Prandaj, në gjykimin tim, por edhe të

shumë të tjerëve, ky është një okazion i artë për

t’i rikthyer Durrësit jo vetëm jetën dhe

normalitetin që kishte, por për t’i dhënë

mundësinë e një fillimi të ri, një zhvillimi të ri,

që këto vite i ka munguar.

Nëpërmjet këtij procesi rindërtimi ju keni

mundësinë t’i riktheni Durrësit jo vetëm atë që

humbi nga pasojat e tërmetit, por ta bëni atë me

potenciale më të larta realizimi të ardhurash për

buxhetin vendor dhe atë qendror.

Durrësi i ka mundësitë pa fund në turizëm,

në shërbimet portuale, shërbime të tjera,

transport, fasoneri e të tjera. Paratë tani janë aty.

Ju keni realisht mundësinë t’i tërhiqni ato. Ne që

ju ndjekim me vëmendje absolute dhe me

padurim për rezultate konkrete, presim të

kuptojmë vullnetin dhe seriozitetin në

mirëmenaxhimin që do t’u bëni fondeve.

Dua të përmbledh shkurt tre prioritete, që

mendoj se ka Durrësi sot, që dua t’i shpreh këtu

para jush.

Në radhë të parë është fillimi sa më shpejt i

punimeve për rindërtimin e shtëpive të dëmtuara

dhe të shembura, por absolutisht më emergjente

janë banesat për familjet që janë në çadra dhe

ende jetojnë jashtë.

Së dyti, në kuadër edhe të asaj që thashë më

lart, që ky proces rindërtimi duhet të jetë

gjithëpërfshirës dhe të përbëjë një zhvillim të

përgjithshëm, do të donim që në Durrës,

mundësisht, në projekte të përfshiheshin edhe

problematikat që kanë 30 vjet të pazgjidhura, siç

janë: infrastruktura në qytet dhe periferi, sistemi

i kanalizimeve të ujërave të zeza dhe të bardha,

përmbytjet, si dhe ngrohja në çdo godinë

arsimore. Ne detin e kemi dhe për fat të mirë

s’mund të na e marrë kush, por gjelbërimi dhe

hapësirat publike janë sot një domosdoshmëri.

Së treti, biznesi në Durrës dhe në zona të

tjera të prekura nga tërmeti ka nevojë për

ndihmë, për bashkëpunim dhe për tolerancë. Në

fakt, nga fondet, grantet apo kreditë që do të

përfitojë Shqipëria nga Konferenca e

Donatorëve, duhet të përfitojnë edhe bizneset në

Durrës, në mënyrë që të rinisin dhe të rimarrin

veten nga ana financiare për dëmet që u janë

shkaktuar.

Në fund të vitit u fol për një paketë

lehtësirash fiskale, që do t’u bëheshin Durrësit

dhe zonave të prekura nga tërmeti. U fol për falje

gjobash për periudhën e emergjencës, apo pagesë

me këste të detyrimeve tatimore pa interesa dhe

kamatëvonesa, si dhe shmangie të kontrolleve

tatimore në subjektet e biznesit në Durrës dhe në

zonat e prekura, por deri tani, në dijeninë time,

ka vetëm një udhëzim për njohjen e shpenzimeve

të inventarëve dhe aktiveve të dëmtuara nga

tërmeti. Ndaj unë dua të di, edhe pse nuk është

ministrja e Financave, a janë parashikuar masat

e tjera ndihmëse për biznesin në Durrësi dhe në

zonat e prekura nga tërmeti? Nëse po, cilat janë

ato?

Te nderuar drejtues të lartë të këtij vendi që

ne duam,

Ju sot keni përgjegjësinë, por edhe

mundësinë për të ndryshuar mirëqenien e

shqiptarëve dhe për të na treguar me vepra, përtej

fjalëve, se e ardhmja e shpejtë do të jetë më e

mirë sesa e tashmja. Durrësi kërkon të mbani

premtimet që keni bërë.

Meqenëse kam edhe pak kohë në

dispozicion, dua të jap një mesazh për fenomenin

e rëndë, për të cilin foli pak më parë zonja

Hajdari, i cili lidhet me krimin dhe dhunën në

familje ndaj grave dhe vajzave.

Së pari, kam dy fjalë për burrat, duke

përfshirë edhe djemtë tanë, që jemi përpjekur t’i

edukojmë me vlera e parime. Një burrë është ai

që krijon jetë, mbron jetën, jep edhe jetën e vet

për familjen dhe atdheun. Nëse e lëndoni, nuk e

respektoni, e dhunoni apo ngrini dorë mbi gruan,

vajzën, nënën, motrën, shoqen dhe këdo, ju nuk

jeni burra, por frymorë të vegjël, që s’i duheni

askujt dhe ligji duhet t’ju dënojë ashpër, fort dhe

egër. Ndaj, mos guxoni!

Ne, gratë dhe vajzat, që çdo herë besojmë

se mund të ndryshojmë një burrë që nuk na

respekton, nuk kujdeset për ne, nuk di dhe nuk

do të na japë sadopak qetësi, që na duket sikur

është xheloz i tepruar, sepse na do shumë, që

bëhet shpesh i dhunshëm kur pi ndonjë gotë, që

shkon dhe vjen nga shtëpia si t’i dojë qejfi, që

tryezën e pret të shtruar dhe rrobat e lara, por që

nuk di të thotë kurrë faleminderit, ata burra që na

rrahin, sepse na duan shumë, për këta burra dhe

të ngjashëm me këta, të dashura gra, s’ia vlen

vërtet të luftoni, as t’i duroni dhe as t’i toleroni,

por lërini të shkojnë dhe, nëse rikthehen të



8

penduar apo të ankuar, bëjeni zemrën e mendjen

e fortë dhe mbylleni derën pa asnjë pishman. Ta

duam veten dhe të kemi besim te vetja shumë më

shumë sesa presim të na duan ata.

Ju faleminderit !

Gramoz Ruçi- Faleminderit, zonja Hyseni!

Fjala për ministren e Shëndetësisë, Ogerta

Manastirliu.

Ogerta Manastirliu- I nderuar zoti

Kryetar,

Të nderuar kolegë deputetë,


Më lejoni të bëj një përmbledhje të shkurtër

të situatës dhe masave që Shqipëria ka marrë në

kuadër të parandalimit, kontrollit dhe mbrojtjes

ndaj Koronavirusit të ri. Ndërsa debatet mes

profesionistëve të shëndetit në Organizatën

Botërore të Shëndetësisë tashmë janë duke

vendosur nëse kjo situatë paraqet një situatë

pandemie, apo kërkuesit shkencorë po përpiqen

të gjejnë vaksinën apo trajtimin terapeutik për

këtë virus, gjithashtu profesionistët e tjerë

vlerësojnë se me ngrohjen e kohës mundet që

forca goditëse e këtij virusi të ulet, ajo çfarë të

gjitha vendet e botës janë duke bërë është

forcimi i masave dhe vigjilencës ndaj kësaj

epidemie. Ajo çfarë është e rëndësishme sot për

të diskutuar dhe relatuar, pasi edhe qytetarët

janë shumë të interesuar për të ditur jo vetëm

masat, por edhe situatën aktuale në Shqipëri,

është fakti që aktualisht Shqipëria nuk ka asnjë

rast të konfirmuar të Koronavirusit të ri. Deri në

këto momente që flasim janë realizuar disa teste

laboratorike të personave, të cilët kanë shfaqur

simptoma. Janë 31 të testuar, që kanë rezultuar

negativë sa i përket prekjes nga koronavirusi i ri.

Gjithashtu, dua të bëj një përmbledhje të

shkurtër të masave që ne kemi ndërmarrë. Në

task forcën e ngritur nga Ministria e

Shëndetësisë, me përbërje të Inspektoratit

Shtetëror Shëndetësor, Institutit të Shëndetit

Publik, strukturave të kujdesit parësor dhe

institucioneve, të tjera siç janë: Drejtoria e

Kufirit dhe Emigracionit, drejtoritë arsimore dhe

Organizata Botërore e Shëndetësisë, zyra e

përfaqësisë në Tiranë, prioritet është

administrimi i këtij momenti të rëndësishëm

sipas të gjitha protokolleve dhe rekomandimeve

të Organizatës Botërore të Shëndetësisë dhe

Rregullores Ndërkombëtare të Shëndetit.

Ne kemi përforcuar masat në task forcën e

ngritur dhe në të gjitha strukturat tona për

survejancën e infeksioneve respiratore, si dhe

sistemin alert, sistemin e shpejtë për një situatë

jo të zakonshme shëndetësore. Kemi forcuar të

gjitha kapacitetet laboratorike për identifikimin e

Koronavirusit të ri, duke mundësuar kryerjen e

analizës së plotë në Institutin e Shëndetit Publik

në një kohë nga 8 deri në 12 orë, që është një

kohë relativisht e shpejtë për identifikimin e këtij

virusi.

Gjithashtu, janë përcaktuar udhëzuesit se si

do të veprohet për transportin dhe ndjekjen e

rastit me COVID-19; është vendosur shtimi i

masave higjieno-sanitare në pikat kufitare, në

institucionet arsimore, por dhe në strukturat e

tjera publike. Është e rëndësishme të theksoj se

masat që ne kemi ndërmarrë janë të fokusuara

kryesisht në strukturat arsimore. Pra, shtimi i

masave higjieno-sanitare dhe i higjienës

personale është një element shumë i rëndësishëm

për parandalimin e përhapjes së koronavirusit të

ri.

Gjithashtu, kemi dyfishuar ekipet e

shëndetësisë në pikat kufitare, në aeroportin

“Nënë Tereza”, në dy portet dhe në pikat e

kalimit kufitar tokësor, ku vetëm në një javë

monitorohen 14 mijë udhëtarë për të gjitha

elementet, sipas protokolleve të Organizatës

Botërore të Shëndetësisë, pra mbahet skeda e

individit dhe ndjekja e rastit nga strukturat tona,

nëse e ka të nevojshme, pikërisht ato referenca

që jepen në kuadër të autokarantinimit apo

vetëkarantinimit. Janë më shumë se 1000

udhëtarë të skeduar, të cilët monitorohen dhe

vlerësohen nga strukturat epidemiologjike

përkatëse.

Gjithashtu, janë marrë të gjitha masat për

rritjen e stokut të mjeteve të mbrojtjes personale.

Është shumë e rëndësishme të theksoj se një

punë e rëndësishme është duke u bërë nga

strukturat tona për sa i përket mbrojtjes së

personelit, si një element kyç për të rritur

sigurinë në sistemin tonë shëndetësor. 1 milion

dollarë u janë shtuar buxheteve të spitaleve dhe

strukturave për të rritur stokun e masave të

mbrojtjes personale, ndërkohë që 1,2 milionë

maska janë shpërndarë në të gjitha strukturat

tona të kujdesit parësor dhe spitalor, pikërisht për

të përforcuar masat e mbrojtjes personale të stafit

dhe të ekipeve tona shëndetësore.



9

Nga ana tjetër, është rekomanduar

vetëkarantinimi për 14 ditë, sipas udhëzuesit të

vetëkarantinimit dhe rekomandimeve të OBSH-

së, për të gjithë ata qytetarë udhëtarë, të cilët

vijnë nga zonat ku ka një transmetim komunitar

të COVID-19.

Komiteti teknik për COVID-in ka vlerësuar

dhe ka vendosur vende të posaçme për sa i përket

karantinës dhe, ashtu siç e kemi deklaruar,

komiteti i ekspertëve ka marrë masat për të

vendosur, sipas specifikave përkatëse dhe

kushteve të vlerësuara, Konvaleshencën e

Ministrisë së Mbrojtjes, ku do të sigurohet në

rastin sipas protokolleve mjekësore karantinimi i

personave të kontaktit, gjithmonë nëse do të jetë

e nevojshme.

Gjithashtu, kemi marrë masa për sigurimin

e stokut të medikamenteve, kryesisht të

medikamenteve antivirale, që rekomandohen apo

që, praktikisht, janë përdorur në raste të

ngjashme të trajtimit të këtij virusi të ri.

Ndërkohë, janë marr masat qoftë në spitalin

infektiv në QSUT, qoftë në spitalin universitar

“Shefqet Ndroqi” për të administruar rastet dhe

për t’i përkthyer sipas skenarëve, të cilët janë

vlerësuar nga ekipi i ekspertëve dhe task forca

për t’u përballuar sipas kapaciteteve aktuale. Të

gjitha ato raste, të cilat mund të paraqiten apo

mund të konfirmohen me këtë simptomë, do t’i

presë spitali infektiv, më pas, sipas kapaciteteve,

do të kemi një transformim të spitalit “Shefqet

Ndroqi” dhe strukturave të veçanta të tij, si

pritëse për trajtimin e rasteve të identifikuara me

COVID.

Ndërkohë, Urgjenca Kombëtare ka marrë të

gjitha masat për të vendosur në dispozicion jo

vetëm strukturat e saj për transportin e sigurt të

rasteve të konfirmuara, por, gjithashtu, edhe për

të pritur të gjitha telefonatat, në raport edhe me

numrin e shtuar të rasteve, pasi një ndër

rekomandimet e Organizatës Botërore të

Shëndetësisë është që rastet, të cilat paraqesin

simptoma, që telefonojnë në numrin 127 për të

marrë të gjithë informacionin dhe ndihmën e

nevojshme mjekësore. Ndaj, i kemi shtuar

kapacitet e Urgjencës Kombëtare, nga 1100

telefonata që priteshin në ditë, sot kemi arritur në

numrin 1500 telefonata, ndërkohë kapacitetet e

linjës 127 të Urgjencës Kombëtare janë më

shumë se 5000 thirrje në ditë, pra për t’iu

përgjigjur të gjithë atyre personave, të cilët

marrin jo vetëm për informacion, por edhe për

një ndjekje të rasteve që e kanë të nevojshme

për shkak të dyshimit për koronavirus. Vijon

trajnimi sipas një skeme kaskadë i personelit

shëndetësor, i cili ka përfunduar në të gjitha

spitalet rajonale, por po vijohet edhe në qendrat

shëndetësore për të pasur një informacion sa më

të imtësishëm për trajtimin, për identifikimin e të

gjitha atyre rasteve, të cilat duhen trajtuar me

shumë diskrecion, por edhe me seriozitet dhe me

përgjegjësi nga të gjitha strukturat e

shëndetësisë.

Gjithashtu, dua t’ju informoj ju dhe

qytetarët, ashtu siç kemi bërë gjatë gjithë kësaj

periudhe, ku informacionet tona kanë qenë të

përditshme në raport me informimin e publikut

dhe me informimin e medies për sa i përket

situatës aktuale, se deri tani nuk ka asnjë rast të

konfirmuar me koronavirusin e ri, madje edhe

testimet e përditshme që vijojnë të bëhen, pra 31

raste të testuara rezultojnë negative. Për këtë

situatë do të vijojmë të mbajmë komunikimin

publik, duke u thënë qytetarëve se kjo është një

situatë, e cila përballohet pa panik, por,

sigurisht, duke u mbështetur mbi evidenca

shkencore dhe me një solidaritet të nevojshëm

mes njerëzve, por edhe ndërmjet vendeve që po

e kalojnë këtë situatë.

Nuk e di nëse kam pak kohë shtesë dhe

nëse grupi mund të më japë pak minuta, ose jo,

që të ndalem edhe te çështja e dhunës ndaj grave,

ku dua të them se ndryshimet ligjore ne jo vetëm

i kemi realizuar, por ato çfarë po zbatohen në

terren shkojnë pikërisht për mbrojtjen e

mëtejshme dhe për reduktimin e dhunës ndaj

grave dhe familjes. Ajo që duhet të bëjmë ne të

gjithë së bashku është të vijojmë me forcimin e

masave, jo vetëm duke ndryshuar dhe duke

përforcuar ligjin aktual, por, gjithashtu, duke

prekur Kodin Penal dhe Kodin e Procedurës

Penale për të ndëshkuar ata, të cilët dhunojnë

gratë dhe ata të cilët i mbrojnë dhunuesit dhe nuk

i çojnë aty ku duhet.

Gramoz Ruçi – Faleminderit, zonja

Ministre!

Fjalën e ka Kostaq Papa!

Të përgatitet Vasil Sterjovski.

Kostaq Papa – Faleminderit, zoti Kryetar!

I nderuar zoti Kryetar i Kuvendit,

Të nderuar ministra,



10

Të nderuar kolegë deputetë dhe ju,

bashkëkombës që na ndiqni,

Shumë mirë që është caktuar kjo seancë për

të folur për problemet dhe hallet e publikut,

sepse ato janë të shumta, të prekshme dhe të

dukshme. Problemet i shton edhe më shumë

situata politike, i agravon kriza politike, por

problemet shtohen edhe shumë kur shihet që në

nivelet politike të drejtimit qoftë në pushtetin

qendror, qoftë në pushtetin lokal, kemi një parti

qeverisëse. Pra, orientimi i njëkahshëm politik

dhe shpërndarja e fondeve në njërin kah bëjnë që

drejtuesit dhe shkallët apo nivelet e tjera të

qeverisjes, duke qenë se e kanë të kopsitur

pozitën ose pozicionin e tyre nëpërmjet

anshmërisë politike të drejtimit të pushtetit, të

veprojnë si sharlatanë dhe pa angazhim për

zgjidhjen e problemeve dhe të halleve të

qytetarëve, madje sillen dhe veprojnë gjithnjë me

më pak humanizëm. Kjo sjellje është e

“mbrojtur” nga militantizmi politik dhe nuk sjell

goditje të personit në detyrë publike për

qëndrimin jokorrekt apo për moskryerjen e

detyrës, pasi numri i kartonëve në pushtetin

qendror apo në atë lokal e mbron atë, edhe pse

nuk duhet mbrojtur, edhe pse nuk e ka kryer

detyrën dhe duhet ndëshkuar. Kjo gjë në politikë

quhet korrupsion dhe e ka bazën në

prostitucionin politik.

(Ndërhyrje pa mikrofon)

Grupi ynë i punës ishte këto ditë në rrethin

e Gramshit, i cili, edhe pse është konsideruar si

një bastion i së majtës, ka probleme të shumta

dhe maxhoranca e ka lënë mbrapa këtë cep të

Shqipërisë, duke konsideruar se e ka gjithmonë

në xhep dhe e manipulon gjithmonë. Pozita e

mashtron dhe e mban peng daljen e kësaj zone

apo të këtij rajoni nga hija e diktaturës së

dikurshme, duke e qeverisur nën hijen e një

diktature të re, por me elemente të diktaturës së

dikurshme.

Në Gramsh, institucione si KLSH-ja duhet

të ndërhyjnë në mënyrë urgjente që të

kontrollojnë tenderët e gjashtë vjetëve të fundit

të Bashkisë së Gramshit, duhet të shkojnë në sitë

të gjithë veprimtarinë dhe vjedhjet galopante të

drejtuesve të ujësjellësit të Gramshit.

Po ashtu, të ndërhyjnë me forcë për të

ndaluar shkatërrimin dhe zhdukjen e pyllit të

Poroçanit, që e bën një firmë e caktuar, si dhe të

pyllit të Librazhdit e të qarkut të Gramshit nga

firmat shkatërrimtare të Eraldo (Aldo Bare)

Mustafarajt, i cili vitet e fundit ka fituar të gjithë

tenderët në këtë bashki – rreth; të gjithë tenderët

e rrugëve për ndërhyrjet në infrastrukturë, kur

kjo firmë është e specializuar vetëm për prerjen e

drurëve. Korrupsioni dhe krimet, që po kryen kjo

firmë, janë aq të mëdha, saqë të gjithë qytetarët

tallen me administratën qesharake të bashkisë

apo me administratën tjetër publike për këtë

grabitje në ditën me diell.

U bëj thirrje KLSH-së, prokurorisë dhe

organeve të tjera të drejtësisë që ta frenojnë këtë

shkatërrim të pasurisë kombëtare, që po bën kjo

firmë, e cila, ku ka vendosur dorën, ka shkretuar

dhe ka shkatërruar gjithçka.

Bashkia e Gramshit po përpiqet të nxjerrë

jashtë strehës së përkohshme disa familje me

familjarë me probleme dialize, të cilët i ka

strehuar vetë. Këto familje përpiqen të shpëtojnë

jetën e familjarëve, ndërkohë që shërbimet e

dializës i kryejnë në Elbasan, pasi në Gramsh

nuk ka aparatura. Por këta fatkeqë, që janë të

varfër dhe të sëmurë, kanë edhe stresin e

mbijetesës, por duhet të mos dalin në rrugë nga

kërcënimet për jetën që u bën Bashkia e

Gramshit.

Do të ndalem në prostitucionin politik në

arsimin e rrethit të Gramshit. Problemet e

mbartura në arsimin e Gramshit mos ia ngarkoni

ministres Shahini. Prostitucioni i para pak viteve

në arsimin e Lushnjës, ajo çfarë po ndodh dhe

jep televizioni për prostitucionin në Liceun

Artistik të Fierit apo falsifikimi i shumë dosjeve

të arsimtarëve në Zyrën Arsimore të Gramshit

janë probleme të mbartura që duhen zgjidhur.

Ashtu siç më thonë mua në konfidencë,

ashtu duhet të veprojnë edhe në terren drejtues të

maxhorancës për ta prishur Zyrën Arsimore

Gramsh dhe për ta ristrukturuar nga fillimi e t’i

ndëshkojnë të gjithë drejtuesit që kanë falsifikuar

dosjet dhe diplomat dhe t’ia japin ata drejtësisë.

Le t’i flakin, siç flakën njërin nga drejtuesit e

mëparshëm, Xhevit Dyrmishin, por vazhdojnë të

mbajnë ende kryefalsifikatorin Isa Basha.

Po ashtu, duhet të flakin nga shkolla

“Asllan Shahini” drejtuesen që veproi duke u

tallur me deputetin. Kjo e fundit është një

diplomante e xhaketave të varura dhe e kravatave

të varura dhe nuk ka qenë asnjëherë në shkollë të

lartë. Kjo sharlatane nuk mund t’i japë asgjë

arsimit kombëtar me gjestet që bën për t’u tallur



11

me deputetin, i cili shkoi atje për të parë

familjen, në një kohë kur nuk ka interesa

personale dhe nuk ia njeh emrin kësaj

pornostareje të politikës. Po e quaj me këtë emër

për të treguar që veç marrëzira bën ajo për ju,

prandaj duhet të flaket nga arsimi, sepse nuk ka

diplomë, por ka diploma të falsifikuara nga ata,

të cilëve u ka dhënë shërbime në natyrë gjatë

kësaj periudhe.

Shqetësimi për arsimin është shqetësim për

shoqërinë, për qytetarët, për Shqipërinë dhe për

të ardhmen e brezave.

Faleminderit!

Gramoz Ruçi – Faleminderit, zoti Papa!

Fjalën e ka deputeti Vasil Sterjovski.


Vasil Sterjovski – I nderuar zoti Kryetar i

Kuvendit,



Si deputet i qarkut të Korçës, sot do të

trajtoj një nga shqetësimet që ngritën banorët e

Bashkisë së Pustecit në takimet që pata me ta

gjatë javës që kaloi, i cili ka të bëjë me

problemin e furnizimit me energji elektrike.

Bashkia e Pustecit, e cila banohet nga një

popullsi prej 502 mijë banorësh të komunitetit

maqedonas, furnizohet me një linjë elektrike nga

nënstacioni i Bilishtit. Gjatësia e linjës është 63

kilometra, e ndërtuar që në kohën e

elektrifikimit, rreth viteve 1965, dhe nuk është

bërë asnjë ndërhyrje në të, duke sjellë një

amortizim të rrjetit.

Mungesa e furnizimit me energji elektrike,

si dhe tensioni i ulët, krijojnë vështirësi në jetën

e përditshme të banorëve, por dëmton edhe ato

pak restorante dhe biznese që operojnë në

territorin e bashkisë, sjell probleme edhe në

funksionimin e institucionit të Bashkisë së

Pustecit, në shkolla, në ambulanca, në qendrën

shëndetësore në Pustec, si dhe pengon

mbarëvajtjen e sezonit turistik në Bashkinë e

Pustecit.

Për shkak të tensionit të ulët të energjisë

elektrike, pajisjet në qendrën shëndetësore në

Pustec nuk punojnë. Për këtë problem, me të

cilin përballen banorët e kësaj bashkie, kam folur

disa herë në Kuvend. Gjithashtu, zyrtarisht nga

protokolli i Kuvendit kam nisur disa shkresa

drejtuar Ministrisë së Infrastrukturës dhe

Energjisë, si dhe Operatorit të Shpërndarjes së

Energjisë Elektrike. Përgjigjja që kam marrë nga

këto institucione është se Drejtoria Rajonale e

OSSHEE-së Korçë e njeh problemin e furnizimit

me energji elektrike të Bashkisë Pustec dhe ka

hartuar një projekt për rikonstruksionin e linjës

kryesore, projekt i cili pret miratimin dhe

financimin.


Bashkia e Pustecit është model për sa i

përket pagesës së faturave të energjisë elektrike

dhe është e vetmja bashki në vendin tonë, ku

banorët i kanë paguar gjithmonë 100% faturat e

energjisë elektrike. Në vitin 2014, kur nisi

reforma në sektorin e energjisë elektrike, një

pjesë e banorëve të Bashkisë Pustec, edhe pse i

kishin paguar të gjitha faturat, ishin të detyruar

t’i paguanin për së dyti faturat, për të cilat në

sistem figuronin debitorë, ndërsa në realitet ato

para ishin abuzuar nga ana e punonjëses së

Operatorit të Shpërndarjes së Energjisë

Elektrike.

Bashkia e Pustecit është një nga perlat më

të bukura natyrore të vendit tonë dhe si e tillë

është shpallur zonë turistike dhe territori i saj

korrespondon me Parkun kombëtar të Prespës.

Fshati Zernosko është shpallur nga qeveria

shqiptare si një ndër 100 fshatrat turistikë.

Shpresoj që Ministria e Infrastrukturës dhe e

Energjisë në bashkëpunim me Operatorin e

Shpërndarjes së Energjisë Elektrike do të marrë

në konsideratë shqetësimin e banorëve të

komunitetit maqedonas dhe do të investojë në

rikonstruksionin e linjës kryesore të energjisë

elektrike nga Bilishti në Bashkinë e Pustecit dhe

në rikonstruktimin e rrjetit të shpërndarjes së

energjisë elektrike, si dhe në kabinat elektrike

për nëntë fshatrat e Bashkisë Pustec.

Faleminderit!

Gramoz Ruçi - Faleminderit!

Fjala për deputetin Korab Lita!

Të përgatitet deputeti Nimet Musaj!

Korab Lita - Të nderuar kolegë,

I nderuar zoti drejtues i seancës,

Të nderuar qytetarë,

Java e gjelbër ose java e zgjedhësve,

mendoj se është zgjedhja e duhur, pas asaj

shkëputjeje që është bërë me ndryshimet

kushtetuese të vitit 2008, në lidhje me deputetin

dhe zgjedhësit e tij. Besoj se kjo shërben, më

mirë pak se asgjë, pasi, siç e dimë të gjithë,



12

shkëputja dhe hendeku midis zgjedhësit dhe të

zgjedhurit janë shumë të mëdha.

Sigurisht që ne të gjithë shkojmë nëpër

zonat tona elektorale dhe takojmë shumë njerëz,

takojmë shumë miq, takojmë shumë hallexhinj,

shumë njerëz me probleme, por situata në të

cilën ndodhen sot zgjedhësit shqiptarë ose

Shqipëria, besoj se është një situatë shumë

ndryshe nga ajo që jemi mësuar të shohim më

përpara.

Sot njerëzit nuk kërkojnë më investime,

pasi ata e shohin që nuk i kanë, nuk kërkojnë më

rrugë, ujë, drita dhe kanalizime, por kërkojnë

ekzistencën e shtetit. Njerëzit sot nuk gjejnë dot

drejtësi nëpër gjykatat e tyre, nuk gjejnë rend dhe

qetësi nëpër parqet e tyre, nuk gjejnë të drejtën e

tyre për pronën, nuk gjejnë të drejtën e tyre në

sistemin e tatim-taksave apo kudo tjetër.

Si për ironi të fatit, zgjedhësit sot kërkojnë

gjërat më elementare të shtetit ligjor, kërkojnë

votën e lirë, kërkojnë përfaqësimin, kërkojnë

shtet kushtetues, kërkojnë kushtetutë dhe

respektim të Kushtetutës. Si për ironi të këtij fati,

sot jemi para një situate ku dy gladiatorët e

politikës shqiptare kanë dalë në shesh, njërit i

duket vetja si Napoleoni, që do të dalë nga ishulli

i Elbës dhe të pushtojë Parisin dhe tjetrit i duket

vetja si Skënderbeu, që shkon të bëjë besëlidhjen

në Lezhë për rrethimin e tretë të Shqipërisë.

Besoj se kjo është e papranueshme, pasi

nuk mund të kërkojnë besëlidhje me qytetarët

kur janë vetë arkitektët e shkatërrimit të shtetit

ligjor dhe të shtetit institucional. Në Kanun dhe

në të gjithë librat e drejtësisë, ose në histori,

gjithmonë besa lindi menjëherë me pabesinë.

Gjithmonë kërkon besë ai njeri që ka bërë një

pabesi. Unë dua t’i pyes të dy: çfarë keni me

shqiptarët që u kërkoni besë?

Çfarë u keni bërë shqiptarëve ju, që u

kërkoni besë?

Si mendoni ta zgjidhni këtë besë, pasi

shqiptarët thjesht duan të jetojnë të lumtur,

thjesht duan të jenë të respektuar me ligje dhe me

shtet ligjor dhe ju arkitektët e kësaj situate

shkoni dhe u kërkoni besë?

Unë jam një person, që për 25 vjet në

politikë kam bërë me qindra e qindra protesta.

Kam protestuar me qindra e qindra herë kundër

Fatos Nanos, kundër Ilir Metës, kundër Edi

Ramës, por kam protestuar edhe brenda partisë

sime me mënyrën time për demokratizimin e

jetës së brendshme të partisë, pasi mendoj se

partitë politike dhe mënyra e drejtimit të tyre

janë një aset kombëtar. Ndoshta, ngritja e zërit

brenda partisë sime më ka bërë që të jem sot këtu

si deputet, jashtë linjës politike të partisë sime.

Po mendoj që kam bërë shumë mirë.

Problemi është se, përveç të gjitha

institucioneve shtetërore që kanë humbur

shqiptarët, sot kanë humbur edhe partitë politike.

Sot partitë politike qeverisin me një statut të

pashkruar, nuk qeverisen nga vlerat, nga

anëtarësia e tyre, nga meritokracia e tyre, por

qeverisen nga servilët dhe nga uni i kryetarit, si

dhe janë në shërbim të axhendës politike të

kryetari të tyre, të gjitha partitë politike

shqiptare. Kjo ka ndodhur dhe e ka themelin

vetëm në ndryshimet politike të vitit 2008.

Unë e shikoj që po më mbaron edhe koha,

por mendoj që nuk duhet të jenë këta persona për

lëvizjen emergjente, e cila do të marrë në

mbrojtje Kushtetutën dhe sundimin e ligjit në

Shqipëri.

Këtë situatë duhet ta marrë në dorë shoqëria

civile. Ky parlament të vetmen punë që duhet të

bëjë është reforma zgjedhore gjithëpërfshirëse, jo

një reformë zgjedhore jashtë parlamentit, një

reformë zgjedhore brenda parlamentit, një

reformë për të çliruar votën e lirë, për të

ndryshuar sistemin dhe këtu fillon ndryshimi i

Kushtetutës. Ky parlament, mbas kësaj pune,

duhet të shpërndahet dhe deputetët të shkojnë

para zgjedhësve për të marrë mandatin e tyre të

drejtpërdrejtë

Faleminderit!

Gramoz Ruçi – Faleminderit, zoti Lita!

Fjala për deputetin Nimet Musaj!

Të përgatitet ministrja Belinda Balluku!

Nimet Musaj - I nderuar Kryetar,


Dua ta nis fjalën time me një çështje të

veçantë, një emision televiziv investigativ

denoncoi një rast në qytetin e Fierit dhe, nëse

drejtësia e vërteton fajësinë e personazheve të

përfshira në të, kemi të bëjmë me një shfaqje

para së cilës, këndej dhe andej sallës, pa dallime,

pa kursime të energjisë dhe pa ndasi vetash,

duhet të lidhim aleancë për të shporrur njëherë e

mirë nga shkollat shqiptare këto ngjarje. Po flas

për ngacmimin seksual në mjediset shkollore, po

flas për pedofilinë në mjediset shkollore dhe



13

shpërdorimin e detyrës nga pozitat e shenjta të

mësuesit.

Si deputet i qarkut Fier, por edhe si prind,

kam qenë solidar në këto momente të paqarta

dhe të vështira me prindërit e nderuar të asaj

shkolle. Kam qenë, jam dhe do të mbetem

përkrah stafit pedagogjik elitar që ka kjo shkollë

58-vjeçare, puna e të cilëve nuk duhet të

përbaltet dhe të vihet në diskutim nga lajthitja e

disa personave të stafit akademik të kësaj

shkolle.

Si deputet i qarkut të Fierit kam vlerësuar

hapat e ndërmarrë nga drejtoria rajonale, si edhe

nga ministria përkatëse për t’i dhënë energjinë e

duhur, vijimësinë atij institucioni me rëndësi

jetike për qarkun e Fierit, një ndër qarqet më

artdashëse në vend.

Gjej rastin këtu të kërkoj më shumë

investime në drejtim të kulturës dhe artit, që

talentet e jashtëzakonshme që ajo shkollë nxjerr

çdo vit të kenë hapësira të reja dhe të pamata për

promovimin e tyre.

Ftoj gjithashtu ministrin e Punëve të

Brendshme, pas një studimi të hollësishëm të

mundësive dhe të rrethanave, të sjellë në Kuvend

nismën për ashpërsimin e masave për rastet që

citova më sipër, ku për secilin syresh, deklaroj pa

kushte dhe pa e menduar dy herë votën time pro.

Dua të kaloj te një tjetër çështje, që lidhet

sërish me qarkun e Fierit, konkretisht me qytetin

e Ballshit, që lidhet me Ministrinë e Ekonomisë

dhe Financave, me Ministrinë e Energjetikës dhe

Transportit, por edhe me filozofinë e qeverisjes.

Zotërinj të nderuar në këtë sallë,

Unë uroj që të mos kemi raste fatale për

jetët e grevistëve të Ballshit. Uroj që

sipërmarrësi i tyre ose të vihet përpara

përgjegjësisë, ose t’i thërrasë ndërgjegjes

njerëzore dhe t’u dalë zot punonjësve të tij, duke

i paguar ata edhe për diferencat e tjera të pagave

nëse ka. Por dy gjëra dua t’i them me siguri të

plotë, sepse jam rritur pranë komunitetit naftëtar.

Si djalë i lindur dhe i rritur në Patos dua të them

se kërkesat e tyre janë të drejta. Po ta kishim

pronë publike dhe po të drejtohej centralisht ajo

rafineri, që është zemra dhe mushkëria e një

qyteti, sot nuk do të kishim qindra familje të

zhytura në borxhe gati 3-vjeçare. Nëse do të

duhet mbështetje ligjore, unë ofroj timen që

përmes masave të menjëhershme dhe të

jashtëzakonshme të shihen mundësitë dhe

hapësirat ligjore që ajo nyje aq e rëndësishme e

ekonomisë në Jug të vendit të administrohet këtu

nga Tirana, nga shteti shqiptar dhe atje nga

specialistët dhe naftëtarët më të mirë që ndodhen

në këtë qytet.

Të nderuar kolegë, meqenëse jemi te

naftëtarët, dua të ndalem më gjatë dhe më

hollësisht. Përgjatë javës së gjelbër parlamentare

jam interesuar personalisht dhe fizikisht për

ecurinë e zbatimit të ligjit “Për statusin e

naftëtarëve”. Kam gjetur një pritje mjaft të

ngrohtë nga drejtuesi i Drejtorisë Rajonale të

Sigurimeve Shëndetësore në Fier, zotit Andjus

Olldashi, të cilin e konsideroj një nga drejtuesit

me etikën dhe përkushtimin profesional më të

lartë jo vetëm në rang qarku. I kërkova drejtuesit

të institucionit në fjalë të më njihte hollësisht

përmes dokumenteve me të gjithë procesin e

lidhur me këtë gjë. Arrita të evidentoj se në 1400

dosje për shtesën suplementare mbi pensionin

1000 të tilla kanë përgjigje pozitive dhe shpreh

vlerësimin tim maksimal. Por, për hir të së

vërtetës, hulumtimin tim, nisur edhe nga indicie

paraprake nga zgjedhës të caktuar, e përqendrova

në 400 rastet e pazgjidhura.

Nisur nga këto raste: së pari, dua t’i

drejtohem ministres përgjegjëse për shtimin e

stafit në këtë drejtori. Është e pamundur që,

pavarësisht përkushtimit të drejtuesit dhe stafit,

në një periudhë të shkurtër kohore të

argumentohen dhe të procedohen më se 4 mijë

kërkesat e pritshme në total në rang qarku ndaj

këtij institucioni.

Së dyti, dua t’i bëj thirrje qeverisë që të

nxjerrë VKM-të e reja për përcaktimin e stafit

inxhiniero-teknik dhe plotësimin e profesioneve

të munguara dhe të papërfshira në VKM-në nr.

526 të vitit 1958.

Së treti, dua t’i bëj thirrje ministrisë së

linjës që ta vendosë para përgjegjësisë shoqërinë

“Albpetrol” për të zhbllokuar procesin e lëshimit

të dokumenteve: vërtetimin e posaçëm zyrtar për

vitet e punës në naftë në profesione të vështira, si

dhe pagat dhe profesionet për periudhën pas vitit

1994.

Gjithashtu, Albpetrolit, për sa i takon këtij

procesi, i duhet hequr vëmendja për qëndrimin

indiferent në këtë proces, duke u treguar

ngurrues dhe jobashkëpunues ndaj vetë DRSSH-

së së Fierit, duke i krijuar asaj vonesa në punë.



14

Së katërti, dua të kërkoj nga ministria e

linjës që të gjejë sa më parë gjetjen alternative

për vështirësinë e krijuar për të verifikuar në

vend dokumentacionin e ndërmarrjes së uzinës

së Ballshit, që sot rezulton e mbyllur.

Së pesti, kërkoj që qeveria përmes një

VKM-je të nxjerrë një listë të plotë dhe të saktë

të emërtesave të institucioneve dhe të

ndërmarrjeve përpara vitit 1994 për të shmangur

vështirësitë në argumentimin nga ana e

institucionit.

Të nderuar kolegë deputetë, dua ta mbyll

fjalën time me një çështje që dashur pa dashur

nga tryezat e kafeneve, tek tavolinat e ngrohta

familjare dhe deri te kujdesi i prindërve për

fëmijët apo kujdesi ndaj më të moshuarve është

bërë temë kryesore e diskutimit.

Po flas për koronavirusin dhe rrezikun që

një ditë ndoshta të largët ai mund bëhet pjesë e

vendit tonë. Sigurisht, unë nuk vij nga fusha e

mjekësisë, por në njërën anë dëgjoj dhe shoh një

shqetësim nga publiku shqiptar, të cilin në doza

të caktuara e kam ndarë edhe vetë si prind, por

në anën tjetër shoh një punë shumë të mirë që

dua ta përshëndes nga kjo foltore në dy drejtime:

për informacionin dhe për masat paraprake të

parandalimit të koronavirusit. Kam ndjekur me

shumë kujdes, gjithashtu kam fituar një lloj

sigurie, duke e parë angazhimin maksimal të

Ministrisë së Shëndetësisë, si edhe personalisht

të ministres Manastirliu, të cilën e përshëndes. I

dërgoj përshëndetjet më të ngrohta si prind, si

shtetas i Republikës së Shqipërisë dhe si deputet

i Kuvendit edhe Institutit të Shëndetit Publik dhe

stafeve të angazhuara në terren për evidentimin

dhe parandalimin e rasteve të tilla. Nga kjo

foltore, ftoj publikun që po e ndjek këtë seancë

që të jetë sa më i mirinformuar. Do t’u sugjeroja

shumë dashamirësisht të shikonin edhe në site-in

e Ministrisë së Shëndetësisë, e cila përmban

informacione për gjithçka që mund t’ju duhet të

dini, për të shëruar ankthet dhe shqetësimet tuaja,

të nderuar qytetarë.

Të nderuar qytetarë, mos e ushqeni veten

me lajme dhe njoftime të rreme, joserioze,

dashakeqe, por drejtohuni në site-in e Ministrisë

së Shëndetësisë, i cili përditësohet kohë pas kohe

me ecurinë, masat dhe këshillat për parandalimin

e virusit! Lutem, që sa më sipër të jetë dëgjuar

dhe ndjekur me kujdes nga institucionet për të

cilat apelova dhe për secilën nga problematikat e

ngritura, në të mirë të banorëve të qarkut të

Fierit, të gjenden zgjidhjet përkatëse.

Faleminderit !

Gramoz Ruçi – Faleminderit, zoti Musaj!

Fjala për ministren e Energjetikës dhe

Infrastrukturës, zonjën Belinda Balluku.

Belinda Balluku – I nderuar Kryetar,

Të nderuar anëtarë të Këshillit të

Ministrave,


Fillimisht po i përgjigjem deputetit, i cili

preku çështjen e investimeve në nënstacionin dhe

në linjën elektrike në Pustec, pasi është më e

thjeshtë.

I nderuar deputet, patjetër që edhe Pusteci

është pjesë e projekteve tona për përmirësimin e

linjave elektrike, ai bën pjesë te paguesit

shembullorë të energjisë, por, për të thënë të

drejtën, tashmë pas reformës për vendosjen e

ligjshmërisë në sektorin energjetik, shumë

qytete, pothuaj mbi 95% e popullsisë paguan në

mënyrë shembullore. Për ne është e rëndësishme

që kemi një planifikim të mirëfilltë të

investimeve dhe një listë prioritare për

investimet në energji.

Dua vetëm t’ju kujtoj se në vitin 2013

qeveria shqiptare investonte 490 mijë euro në

fushën e shpërndarjes së energjisë elektrike,

ndërkohë që viti 2018 u mbyll me 67 milionë

euro investim dhe viti 2019 me 76,5 milionë

euro investime në fushën energjetike. Kjo është

diferenca midis kësaj qeverie dhe qeverive të

mëparshme. Patjetër që edhe Pusteci është në

planet tona të afërta, por duhet kuptuar se ka një

listë prioritetesh. Nuk mund ta mohojë askush

gjithçka që është bërë në fushën energjetike jo

vetëm për përmirësimin e shpërndarjes, por edhe

të linjave të transmetimit, dhe askush nuk e

mohon sot se humbjet në rrjet janë ulur nga 45%

në 23% dhe synojmë të shkojnë në 16% në vitin

2024, apo orët e ndërprerjes, që nga 1103, që

ishin në vitin 2013, sot kemi arritur në 526.

Kështu që edhe Pusteci do të jetë në vëmendjen

tonë, por pa harruar se çfarë është bërë në këta 7

vjet.

Tani po u përgjigjem të gjithë deputetëve,

që prekën çështjen e punonjësve të uzinës, por,

ju lutem, të mos harrojnë punonjësit e pompave

të ujit dhe të nënstacionit elektrik të Poçemit.

E para, është e papranueshme (nuk e thanë

të gjithë, as nuk dua të përmend me emra se kush



15

e tha), të thuhet se nuk ka pasur vëmendje nga

qeveria, apo se nuk jemi marrë me këtë problem.

Kjo nuk është aspak e vërtetë, sepse, që ta dini,

mua më është dashur të kryej rolin e një

koordinatori me “Tosk-un”, qiramarrësin e

uzinës për një vit e pak, që nuk e merr nga ne

energjinë, të dashur deputetë, por nga “Lum

Energy”, që është blerësi i kësaj uzine. Ju e dini

shumë mirë historikun e privatizimit. Nëse keni

dëshirë jua them sërish, pa asnjë lloj problemi, se

në vitin 2008 është bërë privatizimi më i

turpshëm dhe më i çuditshëm që është parë

ndonjëherë. Burrat e Poçemit ishin në grevë, por

dolën, sepse i morën pagat, po ajo situatë mund

të krijohet sërish; kanë punuar 6 muaj pa marrë 6

paga, madje edhe kur uzina u mbyll në fund të

shtatorit ata vazhduan të punonin, se punojnë për

t’i dhënë zonës energji elektrike dhe ujë.

Qeveria e 2008-s vendosi që si nënstacionin

elektrik, që nuk i jepte vetëm energji uzinës, por

edhe banorëve atje, ashtu dhe nënstacionin e

pompave të ujit, t’i privatizonte bashkë me

uzinën, pa e vrarë mendjen për pasojat që do të

kishim.

Të nderuar deputetë, pavarësisht se qeveria

shqiptare nuk ka më asnjë aksion në uzinën e

Ballshit, as te nënstacioni i Poçemit dhe as te

pompat e ujit, ne jemi marrë çdo ditë me këtë

problem. Nuk e di për kë flisni ju, por unë e shoh

deputetin Ismet Beqiraj të flasë vetëm për atë

çështje.

Në datën 20 shkurt u bë këtu në parlament

një takim, ku ka qenë edhe deputeti Beqiraj dhe

nuk e di pse ju nuk keni marrë pjesë, sepse ishit

shumë të shqetësuar, por duhet të jeni pjesë e

proceseve, se nuk duhet të dilni këtu e të thoni

çfarë dëgjoni në televizor. Në atë takim kanë

qenë të pranishëm zoti Beqiraj, zoti Taulant

Balla, kryetari i Bashkisë së Ballshit dhe

përfaqësues nga punonjësit e uzinës. Të vetmit

që mungonin ishin përfaqësuesit e “Tosk-ut”,

sepse përfaqësuesit e uzinës nuk pranuan t’i

kishin në tryezë. Ju jeni të keqinformuar Ne jemi

marrë çdo ditë pa pasur përgjegjësi, por ama

kemi përgjegjësinë sociale dhe e ndjejmë më

shumë nga sa mendoni..

Pagat u morën me ndërhyrjen tonë, se ne

luajmë rolin e koordinatorit, pa pasur asnjë

përfshirje në këtë histori, i detyruam “Tosk-un”

dhe “Bylis-in” të paguanin 6 paga për Poçemin

dhe 3 për punonjësit e uzinës në Ballsh. Por a

është zgjidhje kjo? Dëgjova nga deputeti

Nimeti, të cilin e falënderoj, që kërkoi të

kryheshin sa më parë të gjitha detyrat (të gjitha

janë në proces), se duhet të administrohen nga

Tirana dhe se duhen kthyer në qeveri? Ta

shtetëzojmë?! Çfarë propozoni? Ngrihuni si grup

deputetësh dhe na thoni se çfarë duhet të bëjmë!

Mendoni se jemi në kushtet për ta shtetëzuar.

Ndoshta edhe kjo mund të jetë një zgjidhje, zoti

Nimet, por problemi është se ne nuk mund të

bëjmë të njëjtat gabime që ka bërë Sali Berisha

në 2008-ën. Ata e morën dhe e privatizuan, pa

pyetur as për 870 punonjësit, pa pyetur për

nënstacionin që u ofronte energji njerëzve që

punonin në zonë, pa pyetur për asgjë. Mos duhet

të bëjmë të njëjtën gjë?! Në ditët e sotme nuk

kemi proces shtetëzimi, por nëse do të jetë e

nevojshme, edhe do ta bëjmë. Ne nuk i

garantojmë dot uzinës, të cilën ju e quajtët vepër

e jashtëzakonshme... Jo, uzina nuk është më një

vepër e jashtëzakonshme. Ka nisur ndërtimi më

1968-n dhe ka filluar puna më 1976-n, nëse nuk

jam gabim, por ajo nuk është më një vepër e

jashtëzakonshme.

Sot ajo uzinë është totalisht jashtë çdo

parametri, gjë që e dimë shumë mirë të gjithë.

Uzina kryen operime në kushte jo të mira,

nganjëherë edhe të rrezikshme. Është një uzinë,

për të cilën nuk ka investime, siç ju thashë, shteti

nuk ka çfarë të bëjë, nuk është në pronësinë tonë.

Pra, kjo është situata me uzinën.

Ju lutem shumë, të nderuar deputetë, ne

jemi shumë të hapur, dhe kur ulemi me ata

punonjës, kur ata vijnë këtu në parlament apo në

ministri, ku zëvendësministri Bejtja i takon

rregullisht. Për të qenë në kontakt me ta, jeni të

ftuar për të qenë të pranishëm edhe ju, për të mos

ngelur me informacionin që ju japin mediet.

Për sa i përket statusit të naftëtarit, ai është

një proces. Siç ju e thatë, nga 1400 dosje, vetëm

brenda këtij viti janë proceduar 1000, gjë për të

cilën ndjehem mirë, sinqerisht, sepse është një

proces që po shkon me hapa të shpejtë drejt

përfundimit.

Se çfarë problemesh kemi me

dokumentacionin, ju e dini shumë mirë. Janë

arkiva të vjetra, janë arkiva që nuk kanë qenë

asnjë ditë të automatizuara. Na duhet patjetër që

t’i hapim rrugë një automatizimi dhe një

dixhitalizimi të këtyre arkivave, sepse do të

duhen edhe më vonë. Sigurisht, Albpetroli duhet



16

të lëshojë të gjitha vërtetimet që kërkohen për

këtë proces. Pa dyshim, Ministria e Ekonomisë

dhe Financave është duke ndërmarrë të gjitha

ndryshimet e fundit, pasi ne kemi dërguar draftin

tonë për të nxjerrë të gjitha aktet nënligjore që

nevojiten për këtë proces.

Këto kisha unë për sa thatë, dhe jam shumë

i sigurtë se për Ministrinë e Infrastrukturës dhe

Energjisë do të keni edhe shumë pyetje të tjera

gjatë ditës së sotme. Jam shumë e hapur për të

gjitha përgjigjet.

Ju falënderoj!

Gramoz Ruçi – Fjala për Kryeministrin,

zotin Rama.

Edi Rama – Tri çështje dëshiroj të ndaj sot

me Kuvendin, dhe përmes Kuvendit, edhe me

qytetarët, duke pasur parasysh natyrën e kësaj

seance të muajit, e cila u kushtohet

problematikave të terrenit, pas javës së të gjithë

deputetëve në terren.

Së pari, dëshiroj të ritheksoj edhe një herë

domosdoshmërinë që qytetarët të mos u

referohen burimeve jozyrtare lidhur me

koronavirusin, dhe në radhë të parë të mbrohen

nga infodemia e cila, siç e nënvizon Organizata

Botërore e Shëndetësisë, përbën një kërcënim

serioz në gjithë përpjekjen për të përballuar

epideminë.

Infodemia është epidemia e lajmeve të

rreme, e të dhënave të falsifikuara apo të

fabrikuara, e klikimeve marramendëse në burime

të infektuara të informimit, prej të cilave

qytetarët duhet të ruhen dhe të mbrohen vetë, të

ruhen e të mbrohen me vetëdijen se të gjitha këto

burime të infodemisë shkaktojnë ankth,

shkaktojnë pasiguri, shkaktojnë alarme

krejtësisht të pakëshillueshme në kushtet kur

duhet përballuar epidemia.

Së dyti, e dhëna e fundit zyrtare lidhur me

vdekshmërinë e personave të prekur nga

koronavirusi ka rënë nga 3 % në 2,3 %. Pra, 2,3

% e të prekurve kanë humbur jetën, ndërkohë që

e gjithë pjesa tjetër, pra 97,7 % e ka përballuar

dhe e përballon pa pasoja për jetën këtë epidemi.

Kjo është shumë e rëndësishme për ta

mbajtur mirë parasysh, sepse, nëse shohim

efektet e infodemisë, fjala vdekje, lajmet për të

vdekurit janë eksponencialisht më shumë sesa

fjala shërim apo lajmet për të shëruarit. Por

realiteti është krejt ndryshe nga çfarë mund të

perceptohet, nëse hyn në kanalet e informimit pa

maskën e vetëdijes. Meqë jemi duke folur për

maskat, thirrja që bën Organizata Botërore e

Shëndetësisë, thirrje që e përsëris edhe unë këtu,

është: Mos rendni të blini maska! Mos harxhoni

lekë për maska! Maskat nuk mbrojnë personat

nga prekja. Maskat janë të dobishme për

personelin mjekësor, janë të dobishme për vetë të

prekurit, janë të dobishme për ata që u shërbejnë

personave të prekur. Për të tjerët, maskat nuk

sjellin asnjë dobi dhe nuk mbrojnë nga asgjë.

Të jemi të qartë se e gjithë histeria për të

blerë maska dhe për t’u maskuar, e cila ka

përfshirë gjithë botën, është thjesht dhe vetëm

harxhim i kotë i parave dhe mbushje e arkave për

ata që prodhojnë dhe shesin maska. Nga ana

tjetër, në Shqipëri, Ministria e Shëndetësisë ka 1

milion dollarë plus për të adresuar të gjitha

problematikat dhe sot numëron 1,2 milionë

maska të shpërndara apo të marra nga qytetarët,

të cilat do të mbeten aty si relike, për t’u kujtuar

që një ditë kaloi këtej, në fakt, ende nuk ka

kaluar, sepse nuk kemi asnjë rast të verifikuar,

një farë epidemie që quhej koronavirus.

Sa i përket trajtimit të përditshëm dhe të

përminutshëm të kësaj problematike nga

Ministria e Shëndetësisë dhe i gjithë sistemi i

vënë në dispozicion për të përballuar këtë

kërcënim, 31 testime të kryera te personat me

simptoma të dyshimta dhe të ngjashme me ato të

koronovariusit kanë rezultuar negative, pra asnjë

i prekur deri tani. Ndërkohë në numrin 127,

Urgjenca Kombëtare ka në dispozicion mjekë

dhe infermierë, jo centralistë, që përgjigjen,

trajton 1400 thirrje në ditë, kryhen verifikime për

të gjitha ato raste kur shpjegimet e telefonuesve

shkaktojnë dyshim dhe nga 400 verifikime të

kryera asnjë rast nuk rezulton i prekur nga

koronavirusi.

16 mijë kontrolle janë kryer në pikat

kufitare dhe i gjithë sistemi vazhdon të jetë i

angazhuar në funksion të parandalimit të

përhapjes, duke pasur gatishmërinë për të bërë

identifikimin e rastit të parë, i cili ende nuk është

shfaqur. Është shumë e rëndësishme ta mbyll

këtë çështje të parë, duke e përsëritur për të

gjithë qytetarët: mos u alarmoni nga infodemia,

qëndrojuni larg lajmeve dhe informacioneve

jozyrtare dhe vendosni maskë në vetëdije për të

përballuar rezultatet e klikimeve kuturu nëpër

portale që flasin vetëm për vdekje dhe për fundin

e botës. Fundi i botës nuk po afron dhe



17

koronavirusi nuk kërcënon të sjellë fundin e

botës, përkundrazi duhet pasur parasysh që

statistika e deritanishme mbi personat, të cilët

për fat të keq kanë humbur jetën, tregon se

koronavirusi prek më të moshuarit fare në

mënyrë shumë kërcënuese për jetën, të sëmurët

dhe deri tani është kapërcyer me sukses të plotë

nga fëmijët dhe personat e shëndetshëm.

Çështja e dytë që dua të ngre, besoj si një

informim i rëndësishëm, është se kemi filluar të

angazhojmë një grup, për të angazhuar 300

nxënës të shkollave profesionale të viteve III dhe

IV të lidhura me fushën e ndërtimit dhe për të

filluar trajnimet e tyre, në mënyrë që t’u japim

mundësinë të përfshihen në punën për

rindërtimin dhe njëkohësisht përmes kësaj pune

të fitojnë një eksperiencë të drejtpërdrejtë në

kantieret e rindërtimit. Ashtu sikundër në ditët në

vijim, ministri i Shtetit për Rindërtimin do të

publikojë në faqen dedikuar informacionit dhe

transparencës për rindërtimin një thirrje të hapur

për të gjithë ata që kanë një njohuri në të gjitha

proceset e ndërtimit dhe që duan punë. Sado

absurde të duket, është fakt se një nga sfidat më

të mëdha të këtij procesi është nevoja e madhe

për punë, për punonjës dhe ky proces do të hapë

shumë vende pune dhe këto vende pune kërkojnë

punonjës me një kualifikim të caktuar në të

gjitha proceset e ndërtimit. Kjo do të thotë se nga

njëra anë ne jemi të përgatitur të kryejmë

trajnime për të gjithë ata që kanë nevojë për një

trajnim plus, nga ana tjetër jemi të sfiduar nga

fakti se ka shumë ankesa se nuk ka punë. Nga ky

proces do të hapen shumë vende pune të tjera, të

cilat ngelen bosh, për shkak se ata që ankohen se

nuk kanë punë, duan punë shteti kryesisht,

ndërkohë që kemi nevojë për punë krahu të

kualifikuar.

Nga ana tjetër, dua t’ju bëj me dije se

qeveria do t’i imponojë kompanitë e ndërtimit që

të vendosin një pagë për të gjithë ata që do të

përfshihen në procesin e rindërtimit të barabartë

me pagën mesatare që paguhet në Shqipëri, e cila

është 420 euro. Do të negociojmë me kompanitë

dhe do të pranojmë të ulemi vetëm në ato raste

kur do të jetë e arsyetuar ulja dhe asnjëherë nuk

do të pranojmë që kompanitë t’u paguajnë

punëtorëve pagën e sotme minimale apo diçka

mbi pagën minimale. Paga për të gjithë ata që do

të përfshihen në procesin e rindërtimit do të jetë

e imponuar nga qeveria mbi kompanitë dhe do të

jetë rreth pagës mesatare që merret sot në

Republikën e Shqipërisë, natyrisht me të gjitha

sigurimet e nevojshme. Por falë ligjit që kemi

kaluar në këtë parlament, ne do të hapim kufijtë

edhe për punonjësit e huaj. Kufijtë kanë qenë të

hapur, por ka pasur procedura të tmerrshme

burokratike, ndërkohë që tani do t’u japim

mundësi kompanive të rekrutojnë punonjës të

huaj për të punuar në Shqipëri, në rast se kjo do

të jetë e nevojshme si pasojë e vendeve të punës

që nuk plotësohen me punonjës vendas.

Kjo është një sfidë e madhe e gjithë rajonit.

Kjo është një sfidë e madhe e gjithë Europës

Lindore, po themi, dhe në këtë sfidë ne kemi

mundësinë që me avantazhin e krijuar, me një

procedurë tërësisht të lehtësuar prej vetëm 7

ditësh për marrjen e punonjësve nga jashtë, të

kemi punonjës nga jashtë në të gjithë sektorët që

kërkojnë punonjës dhe që vuajnë shumë për

mungesë të krahut të punës, si pasojë e refuzimit

të shumëkujt për të punuar në sektorin privat në

pritje të një pune në shtet.

Puna në shtet është një punë që i është lënë

perspektivës së studentëve ekselentë, ose atyre

të cilët vijnë nga eksperienca të suksesshme të

tjera, kështu që shtigjet për të punuar në shtet

falë partisë, falë krushqisë, falë xhepit do të

shkojnë duke u ngushtuar, deri në mbyllje të

plotë. Siç e kemi parë, pas Paktit për

Universitetin punësimet në administratë tanimë

janë punësime që e kanë fokusin tek ekselentët.

Vitin e shkuar janë punësuar me qindra. Këtë vit,

përsëri, së shpejti hapet thirrja e re dhe studentët

që vijnë për të trokitur në dyert e administratës

me nota që i konsiderojmë pjesë të trajtimit të

ekselencës, pavarësisht se është më e gjerë sesa

thjesht ekselenca, 9-10, janë ata, të cilët e kanë

derën e hapur dhe që do të konkurrojnë për

vendet e punës.

Natyrisht, në këtë proces ne duam që jo

thjesht të riparojmë dëmet dhe të mbyllim plagët

e tërmetit, por të bëjmë një kapërcim të

rëndësishëm për ekonominë e vendit. I kemi tani

të gjitha kushtet për ta synuar këtë, kemi bazën

solide të krijuar në këto vite, kemi edhe

hapësirën e rëndësishme të frymëmarrjes që

është krijuar nga suksesi i jashtëzakonshëm i

Konferencës së Donatorëve dhe shumë shpejt ne

do të paraqesim planin e ri ekonomik për vendin,

duke synuar që të adresojmë të gjitha potencialet

e fjetura dhe, nga ana tjetër, ta kthejmë



18

rindërtimin në gravitetin e një bumi zhvillimi

ekonomik dhe social, në kuptimin më të vërtetë

të kësaj fjale, me shumë më tepër investime dhe

me një rritje të konsiderueshme të të ardhurave.

Në këtë aspekt, amnistia e përgjithshme

fiskale dhe penale, që shpresoj do të ketë

mbështetjen e plotë të parlamentit, pa dallim

ngjyrash dhe përkatësish partiake, është një

domosdoshmëri për t’u dhënë të gjithë

shqiptarëve, që prej 30 vjetësh kanë punuar dhe

jetuar me punë të ndershme, në emigracion apo

në vendin tonë, të të gjitha kategorive,

mundësinë që të formalizojnë të ardhurat e tyre

nga puna, duke formalizuar të gjitha ato të

ardhura që nuk i kanë deklaruar për 1001 arsye e

duke i futur paratë e tyre në bankat e vendit, si

edhe formalizimin e të gjitha aseteve të tyre.

Dimë shumë mirë që në këtë vend ka asete të

paformalizuara, ose asete që nuk janë në emrin e

të vërtetëve. Të vërtetët do të kenë mundësinë të

shfaqen e të formalizojnë asetet e tyre, nëse nuk

duan që pas përfundimit të amnistisë, asetet e

tyre të jenë objekt i ligjit për asetet kriminale. Do

të trajtohen njësoj si asetet kriminale. Nuk është

e mundur më që vendi të mbajë në kurriz peshën

30 vjeçare të pasurive kriminale.

Këtë çështje ne e kemi adresuar dhe në këtë

front kemi filluar një betejë që do ta çojmë deri

në fund. Për fat të mirë, institucionet e reja të

drejtësisë, që kanë hyrë në këtë proces dhe

posaçërisht SPAK-u, janë vënë në lëvizje të plotë

e po provojnë dita-ditës se janë në drejtimin e

duhur. Të gjitha dosjet me kërkesa për

sekuestrim po trajtohen nga SPAK-u dhe

vendimet e para të gjykatës speciale janë shumë

inkurajuese. Askush nuk do të shpëtojë nga rrjeta

e OFL-së dhe e drejtësisë për asetet e vëna me

krim. Por natyrshëm kjo ka krijuar një pasiguri, e

cila nuk ka bazë, sepse OFL-ja nuk ka subjekt të

veprimtarisë së vet askënd tjetër, përveç atyre që

kanë kryer krimet e parashikuara në ligj. Por ka

edhe një shqetësim nga ata që kanë para të

fituara nga puna në të zezë, se kanë asete të

padeklaruara, kanë një lloj pasigurie.

Për të adresuar këtë pasiguri dhe për të

njohur të drejtën e formalizimit të të gjitha atyre

që vijnë nga djersa e punës së ndershme e të

gjithë emigrantëve shqiptarë që, kur kanë shkuar

dhe kanë kaluar për herë të parë kufirin e botës,

nuk i ka pritur njeri me krahë hapur, por kanë

bërë gjithfarë punësh dhe kanë kursyer për të

mbajtur veten dhe familjet e tyre, për këto

kursime të ndershme, ne do të hapim rrugën e

futjes nëpër banka, duke i përjashtuar nga çdo

kontroll i natyrave të regjimit të jetës së

përditshme, siç ka ndodhur dhe siç do të ndodhë

pas amnistisë.

Nga amnistia e përgjithshme fiskale do të

përjashtohen kategorikisht të gjithë ata që i kanë

të ardhurat e tyre nga krimi. Amnistia e

përgjithshme do të jetë fiskale dhe penale, do të

votohet këtu me 84 vota dhe nuk do të ketë shans

njeri të vijë e ta kthejë mbrapsht për arsye

politike. Të gjithë ata që i kanë paratë e tyre nga

krimi, janë të paamnistueshëm, ashtu sikundër

janë të paaministueshme të ardhurat e

politikanëve dhe të rrethit të tyre familjar, të

gjykatësve, prokurorëve dhe të rrethit të tyre

familjar, të punonjësve të policisë dhe të rrethit

të tyre familjar, si dhe të gjithë drejtuesve të

shtetit që janë subjekt i deklarimit të pasurive.

Për këto kategori nuk ka amnisti dhe paratë apo

asetet e këtyre kategorive, që janë subjekt i

deklarimit të pasurive, nuk mund të legalizohen

asnjëherë nëse vijnë nga veprimtaria e

paligjshme.

Për t’iu përgjigjur edhe një herë pyetjeve të

përsëritura të shumë njerëzve pse OFL-ja merret

me kriminelët dhe nuk merret me politikanët; pse

OFL-ja merret me kriminelët dhe jo me

gjykatësit dhe prokurorët, sqaroj se OFL-ja ka

objekt të ofensivës së vet persona që e kanë kryer

procesin gjyqësor, pra persona të dënuar,

ndërkohë që politikanët, gjykatësit, apo

prokurorët janë subjekte të deklarimit të pasurive

prej shumë vitesh dhe u takon institucioneve të

drejtësisë që të shohin për çdo rast, sipas

nevojave të tyre për hetime, burimin e pasurisë

së politikanëve apo gjykatësve. Sikundër

shpresoj se, më herët se vonë, SPAK-u do të

kalojë në fazën tjetër të procesit që ka nisur me

reformën në drejtësi, ku përmes vetingut kanë

dalë jashtë sistemit shumë gjykatës dhe

prokurorë, pasuria e të cilëve ka qenë e

papërligjur; do të shohë e do të thërrasë, ashtu

sikundër është edhe në formularin e Bundestagut,

ashtu sikundër me siguri do të jetë edhe në

kërkesat e Komisionit Europian, që gjykatësit

dhe prokurorët të përgjigjen tashmë jo para

komisionit të vetingut, por para drejtësisë për të

argumentuar burimin e pasurisë së tyre, që



19

rezultoi e papërligjur gjatë procesit të vetingut.

Kështu që të mos t’i ngatërrojmë gjërat.

Operacioni Forca e Ligjit është një

operacion policor. Në një vend demokratik nuk

ndodh që operacionet policore të zhvillohen

kundër politikanëve apo kundër gjykatësve, të

cilët nuk kanë kaluar nga rruga e drejtësisë.

Operacioni policor Forca e Ligjit zhvillohet në

adresë të të gjitha subjekteve që janë dënuar apo

janë akuzuar nga institucionet e drejtësisë, jo nga

parlamenti, as nga partitë, as nga prokurorët

popullorë të tribunave të konferencave të shtypit.

Kjo besoj se ndihmon për t’u sqaruar që asnjë

nga këto faza dhe asnjë nga këto veprime nuk

përjashtojnë njëra-tjetrën.

Veprimtaria e OFL-së është e fokusuar te

ndarja me thikë midis parasë së fituar nga puna,

qoftë kjo para e fituar dhe e deklaruar, qoftë kjo

para e fituar dhe e padeklaruar, siç është paraja e

kursimeve të emigrantëve, që për 1001 arsye

kanë bërë shumë punë në të zezë në vendet ku

kanë shkuar, apo siç është paraja e shumë, për të

mos thënë e të gjithë sipërmarrësve këtu në

Shqipëri, të vegjël apo të mëdhenj, që nuk kanë

deklaruar të gjitha të ardhurat e tyre, por

sidoqoftë janë të ardhura nga puna dhe për këto

të ardhura duhet dhënë mundësia e formalizimit,

duke i amnistuar me një komision, me një taksë,

e cila do të jetë shumë e favorshme, siç është në

të gjitha amnistitë fiskale dhe penale të planetit

për t’u përdorur për investime, përsëri për

njerëzit me një afat të caktuar. Pasi mbaron afati

i amnistisë, çdo para dhe çdo aset që është jashtë

sistemit të formalizuar, konsiderohet para

kriminale e aset kriminal dhe trajtohet njësoj si

paratë dhe asetet e krimit. Nuk ka më asnjë

tolerancë të mundshme nga ana e shtetit.

Dua ta kenë të gjithë parasysh që ne po

përgatitemi të hyjmë në një tjetër nivel, që lidhet

me nevojën që ka vendi, por edhe me përputhjen

e sistemit të kontrollit me sistemin europian të

kontrollit, ku do të kërkohet që të regjistrohen

dhe të deklarohen këtu në Shqipëri të gjitha

asetet dhe të ardhurat që shqiptarët kanë jashtë

vendit dhe shteti shqiptar do të ketë detyrimin,

por dhe kapacitetin, falë koordinimit me të tjerët,

për të kontrolluar të ardhurat dhe asetet e

shtetasve të tij jashtë vendit. Kështu që kjo është

një thirrje, në radhë të parë, për të gjithë ata që

janë biznesmenë me të ardhura të

konsiderueshme, që kanë asete jashtë vendit që

t’i deklarojnë duke përfituar nga amnistia dhe të

mos bëjnë shaka që mund t’iu kushtojë shumë

shtrenjte pas përfundimit të amnistisë. Amnistia

do të vijë në parlament shumë shpejt, do të

konsultohet paraprakisht me grupet e interesit,

por jo shumë gjatë. Do të vijë në parlament për

t’u bërë pjesë e gjithë këtij procesi përpjekjesh

për një zhvillim të ri të konsiderueshëm

ekonomik dhe social të vendit.

Në vijim do të kemi edhe masa të tjera të

kësaj natyre, por gjëja që dua t’ju them të

gjithëve është që këto masa, amnistinë e

përgjithshme fiskale dhe atë penale, t’i shikojmë

si një masë që duhet të jetë bipartizane, që nuk

duhet t’i ndajë partitë, nuk duhet t’i ndajë

individët që përfaqësojnë këtë popull, sepse kjo

është në interes të të gjithë qytetarëve që janë në

emigracion, të të gjitha familjeve që kanë lidhje

me ata që janë në emigracion, të të gjithë atyre

që kanë jetuar me një biznes të vogël apo të të

gjithë atyre që merren me biznes në Shqipëri. E

mbi të gjitha, kjo nuk është në interes të askujt

prej nesh, sepse ne që jemi këtu, nëse kemi gjëra

të fshehura, nuk ka amnisti që na i lan dhe herët

ose vonë do të duhet që të vijë edhe dita e

shumëpritur, nga unë të paktën, që të ndahet kjo

punë, pra kush është kush në këtë histori, se që

nuk jemi të gjithë njësoj, nuk diskutohet, mjafton

të na shikoni nga gjatësia. Por është e

padiskutueshme që, ashtu sikundër pemët nuk

janë njësoj, sikundër kafshët nuk janë njësoj,

njerëzit jo e jo nuk janë njësoj dhe ata që merren

me politikë absolutisht nuk janë njësoj. Ka nga të

gjitha dhe besoj se kjo ndarje do të vijë, siç po

vijnë shumë ndarje të rëndësishme pak nga pak,

por hap pas hapi dhe pa u lëkundur në këtë

vendin tonë që, deri para disa vitesh, dukej sikur

nuk kishte shans të dilte nga kthetrat e atyre që e

mbajtën peng për shumë e shumë vjet dhe nuk

kishte shans t’i shpëtonte oligarkisë më të madhe

financiare, që ishte oligarkia e gjykatësve dhe e

prokurorëve. Tani po e shikojnë të gjithë që ajo

oligarki po shkërmoqet, por është e sigurt që nuk

kanë parë gjë akoma.

Faleminderit!

Gramoz Ruçi – Faleminderit, zoti

Kryeministër!

Fjala për deputetin Arlind Çaçani.

Të përgatitet deputeti Artur Roshi.

(Ndërhyrje nga salla pa mikrofon.)

Arlind Çaçani e ka fjalën.



20

Po, urdhëroni!

Rudina Hajdari - Ju lutem, zoti Kryetar!

Si kryetare e Grupit Parlamentar

Demokrat...

Gramoz Ruçi – Kjo nuk është seancë e

zakonshme. Kjo është seancë tjetër.

Kryeministri foli në kohën e grupit

parlamentar të maxhorancës. Nuk është seancë

tjetër që ju të replikoni pas Kryeministrit. Ai

ishte në të drejtën e tij, në të drejtën e grupit dhe

shprehu pikëpamjet e tij, ashtu siç i shprehe edhe

ti. Në këtë rast nuk ka replikë.

Fjalën e ka Arlind Çaçani.

Arlind Çaçani - Faleminderit!

I nderuar Kryetar i seancës,



Sot dua të diskutoj për problematikat e

banorëve të qarkut Juglindor. Dua të ngre

shqetësimin e braktisjes së qyteteve dhe

fshatrave në qarkun e Korçës. Faktikisht ky

fenomen ka prekur të gjithë vendin, por më

shqetësuese është se zonat malore të këtij qarku

janë totalisht të braktisura. Të vjen keq kur

shikon të rinj, që nuk u ka mbetur asnjë shpresë

në vendin e tyre; të rinj që çdo mëngjes

mendojnë si të largohen nga vendi. Probleme ka

i gjithë qarku, por zona më problematike është

rrethi i Kolonjës. Fermeri në Kolonjë ndihet

tërësisht i braktisur, sepse nuk ka infrastrukturën

e nevojshme për ujitjen dhe kullimin, si dhe i

mungojnë subvencionimet ...

Gramoz Ruçi – Ju lutem, kolegë deputetë,

mbani qetësi!

Kush dëshiron, le të qëndrojë në sallë dhe

të ndjekë folësin.

Arlind Çarçani – Faleminderit, zoti

Kryetar!

Mungojnë subvencionimet në karburante

dhe në produkte plehëruese, madje blegtorët

ankohen, sepse nuk i kanë përfituar ende

subvencionimet e vitit 2019. Shkak për këtë janë

bërë burokracitë e shumta dhe pragu i

përfituesve, që sa vjen edhe pakësohet. Në

Kolonjë mund të merresh vetëm me bujqësi dhe

me blegtori, sepse nuk ka industri të rëndë. Pra,

këta dy sektorë janë jetikë për atë zonë.

Problemi më i madh në këtë krahinë është

bllokimi i investimit të rrugës nacionale Korçë-

Ersekë me pretendimin se ka akse më të

avancuara! Nga kjo rrugë është bërë vetëm

gjysma, deri atje ku mbaron territori i qarkut të

Korçës. Unë nuk e kuptoj se cilat janë akset më

të avancuara, që të bëhet gjysma e rrugës dhe të

lihet në mes, sepse për qeverinë qenka një aks i

paavancuar! Ne nuk mund të pretendojmë ta

zhvillojmë atë rreth pa u bërë kjo rrugë; ne nuk

kemi si të pretendojmë për agroturizëm kur nuk

ka rrugë. Aty po rikostruktohen shkolla dhe është

një gjë shumë e mirë, por kush do të shkojë në

atë shkollë?! Gjithashtu, është bërë edhe

ujësjellësi, por kush do ta përdorë, kur kjo zonë

po shpopullohet?! E keni nisur punën nga bishti

dhe jo nga koka, andej nga është radha.

Zotërinj, nëse nuk bëhet kjo rrugë, të

gjitha këto që po bëni, do t’ju dalin pa vlerë. Ju

bëj thirrje që kësaj zone me kaq shumë burime

natyrore, pjesë e territorit të Republikës së

Shqipërisë, t’i japim zhvillimin që meriton.

Investitorët nuk i mungojnë Kolonjës, por pa

rrugë nuk të vjen njeri.

Të nderuar kolegë, unë ju ftoj të shkoni dhe

ta shikoni Kolonjën sa natyrë të mrekullueshme

që ka, sa njerëz bujarë dhe punëtorë do të gjeni

në aty, të cilët me mund dhe me djersë e mbajnë

atë pak ekonomi.

Këtë javë me kolegët e Komisionit të

Sigurisë ishim në Korçë. Jo pa qëllim i ftova të

shkonim në Kolonjë dhe i falënderoj që e

pranuan kërkesën. Më këtë rast pata mundësinë

t’u tregoja kolegëve një pjesë të Kolonjës që ta

shihnin vetë sa e nevojshme është rruga për atë

qytet. Nuk dua të bëj fare politikë, por dua t’ju

sensibilizoj që t’i ktheni sytë nga Kolonja. Aksi

nga Korça në Përmet është ende rruga e ndërtuar

që nga koha e Italisë fashiste. Kjo rrugë meriton

vëmendje, sepse problemet janë të shumta, por

jam i sigurt që, po të bëjmë rrugën, ajo zonë do

të marrë një zhvillim të menjëhershëm.

I bëj thirrje dhe nxis industrinë e fasonërisë

të investojë në Kolonjë, sepse do të gjejë njerëz

punëtorë dhe të mençur. Gjithmonë e majta e ka

pasur bastion të sigurt Kolonjën, por kurrë nuk e

ka vlerësuar për atë që kanë besuar kolonjarët.

Sot po ju flas në emër të kolonjarëve dhe

po i drejtohem politikës: po nuk i kthyet sytë nga

Kolonja, po nuk e vlerësuat dhe të investoni në

infrastrukturë, në bujqësi dhe blegtori, në

turizëm dhe agroturizëm, në fasoneri dhe

shërbimet të tjera bazë, kolonjarët do t’ju kthejnë

reston, do t’ju bojkotojnë ju dhe këdo që do të

vijë pas jush. Në bazë të numrit të votuesve



21

mbase nuk ju jep pushtet, por i sigurt se jua heq

atë.

Gramoz Ruçi – Fjala për Artur Roshin.

Të përgatitet Lefter Maliqi.

Artur Roshi – Zoti Kryetar,

Zonja dhe zotërinj deputetë,

Në datën 26 shkurt 1951 Sabiha Kasimati,

Hekuran Troka, Tefik Shehu, Lluka Drashkoviç,

Haki Kodra, Pandeli Nova, Thoma Katundi,

Fadil Dizdari, Ali Qordaliu, Jonuz Kaceli, Gafer

Jegeni, Petro Ekonomi, Zydi Herri, Niko Lezo,

Gafurr Jegeni, Qemal Kasaruho, Manush

Peshkëpia, Andon Delhysa, Reiz Selfo, Pjerin

Guraziu, Gon Temali, Mehmet Shkupi, të gjithë

këta intelektualë, një pjesë edhe të shkolluar

jashtë në universitetet më të mira të botës, u

pushkatuan pa gjyq. Pasuritë e tyre u konfiskuan

dhe familjet u internuan. Kjo ndodhi jo se ishin

pjesëmarrës në ndonjë veprimtari kriminale, por

sepse ishin pjesë e elitës, të një elite e cila nuk do

të pajtohej asnjëherë me regjimin diktatorial.

Këta intelektualë dhe të tjerë u persekutuan për

shkak të ideve demokratike të Mithat Frashërit

dhe pasuesve të tij politikë, ide që, edhe pse në

terrenin e ashpër dhe gati shterp shqiptar kishin

hedhur rrënjët e lirisë.

Regjimi luftoi me të gjithë armiqtë që

fantazoi; shkatërroi elitën shqiptare, por në

mendjen e tij ai kishte vetëm një armik të

përjetshëm dhe potencial: lirinë dhe Mithat

Frashërin, njeriun simbol të saj. Shqipëria u

kthye në një burg të madh të rrethuar me tela me

gjemba dhe me shqiptarët e burgosur në të. Edhe

ajrin e kontrollonin dhe ua jepnin me racion në

qelitë e racionuara.

Për këto vuajtje të tyre, për këto

pushkatime pa gjyq, internime, burgime, punë të

detyruar nuk ka asnjë “më fal” deri më sot.

Më 26 shkurt vdiq e veja e diktatorit, vdiq

në shtëpinë e saj, pa pranuar asnjë faj të së

djeshmes, sepse në Shqipëri nuk pati

“Nurenberg”, edhe pse pati terror, krime lufte

dhe krime kundër njerëzimit. Ky është mëkati

më i madh i klasës politike në Shqipëri dhe, mbi

këtë mëkat, ngrihen teoritë e politikës së sotme,

që kërkon ende të jetë parti për të gjithë popullin.

Një ish- ministre, që mund të jetë këtu në sallë,

në një status të saj përmend Sabiha Kasimatin

dhe vlerat e saj, vlera që ajo ish-ministre nuk ia

njohu kurrë, sa ishte në atë post. Nuk kemi

dëgjuar qoftë edhe një propozim për një emër

rruge ose shkolle, që do të ishte gjëja më

elementare, për të mos thënë pastaj për ndonjë

çmim me emrin e saj ose të ndonjë intelektuali

tjetër të vrarë barbarisht nga regjimi.

Në të kundërt të kësaj, Tirana u mbush me

foto vrasësish në 75- vjetorin e pushtimit të saj.

Të bësh një status kundër Nexhmijes që ka

vdekur, pa dënuar gjithçka, e mban atë gjallë dhe

është pa vlerë. Nuk mund të dënosh Institutin e

Marksizëm-Leninizmit, që ajo drejtonte, ku

bëhej propagandën që shpëlante trutë e njerëzve

dhe të ngresh lart punët e kinostudios “Shqipëria

e Re”, që ishte shtojcë e kësaj propagande

politike, e cila ende vazhdon të bëjë

propagandën e saj dhe të rivrasë ata njerëz, si

Sabihaja, kundër të cilëve janë filmat e realizmit

socialist e të tjera.

Përmendja e këtyre figurave vetëm si

histori personale pa thënë të vërtetën historike,

pa dënuar krimet dhe dhunën e djeshme është

thjesht një përmendje për të marrë vota dhe për

të treguar që partitë vazhdojnë të jenë të të gjithë

popullit dhe i përfaqësojnë të gjithë. Ka ardhur

koha që partitë politike të mbështeten në

ideologjitë e tyre. Ka ardhur koha që ish- të

përndjekurit, ish -pronarët dhe të gjithë ata që u

cenuan nga regjimi diktatorial të kthehen te

partia që i përfaqëson, tek idetë e Midhat

Frashërit, te Balli Kombëtar Demokrat.

Së fundi, ju kërkoj një minutë heshtje në

kujtim të viktimave të bombës në ambasadën

sovjetike, por edhe të të gjithë viktimave të

komunizmit. Sigurisht jo, nga të gjithë, por ata

që e ndiejnë me zemër atë.

Faleminderit!

Gramoz Ruçi-Ka një pikë të Rregullores

se si dhe kush i propozon seancës së Kuvendit

për të nderuar me një minutë heshtje, prandaj, ju

lutem, të respektohet ajo!

Zoti Gjoni, për procedurë.

Ralf Gjoni – Faleminderit!

Zoti Kryetar, në nenin 46 të Rregullores,

në pikën 6, thuhet se drejtuesi i seancës u jep

fjalën diskutuesve sipas regjistrimit paraprak,

duke harmonizuar pjesëmarrjen për çdo grup

parlamentar.

Tani unë e kuptoj që juve, Kryetar, ju

takon të harmonizoni emrat dhe të ndani

proporcionalisht diskutantët, sipas grupeve

parlamentare ose ato që janë jashtë grupeve

parlamentare, por, ju lutem, ndërkohë që neve



22

na vihet në dispozicion në ekran një rend

folësish, kur ky rend ndërrohet nga ana juaj, u

lutem shërbimeve të Kuvendit, sidomos IT-së ta

pasqyrojë në ekranet tona! Kjo për arsye

transparence dhe, minimumi, korrektësie

institucionale dhe procedurale të Kuvendit të

Shqipërisë.

Faleminderit!

Gramoz Ruçi- Faleminderit, zoti Gjoni!

Dua t’ju them se ajo që thoni ju është e

drejtë, pra është në Rregullore, por nuk e di nëse

realizohet teknikisht. Ai nen është zbatuar

konform dhe unë jam munduar të ruaj balancat

midis të regjistruarve. Të regjistruarit i keni të

gjithë me kohën e përcaktuar. Ju njoftoj që deri

tani nga grupi i PS-së është konsumuar 50% e

kohës, pra 60 minuta nga 120 minuta; nga grupi i

PD-së është konsumuar 20 minuta nga 35

minuta, ose 60% e kohës; nga Grupi i Pavarur

është konsumuar 20 minuta nga 35 minuta, ose

60% e kohës. U jam borxhli deputetëve të

pavarur, prandaj u dhashë fjalën dy deputetëve

njëri pas tjetrit.

Fjalën e ka zoti Maliqi. Pastaj fjalën e ka

deputeti i pavarur, Zef Shtjefni.

Lefter Maliqi- Faleminderit, Kryetar!

Të dashur shqiptarë,

Siç po ndiqni edhe sot shoun e radhës, para

pak minutash patë Kryeministrin e Shqipërisë, të

cilit sot i kishte ikur edhe zëri, edhe ngjyra e

fytyrës dhe besoj e shpresoj që së shpejti t’i ikë

edhe ajo karrige...

Gramoz Ruçi- Zoti Maliqi, nuk kemi në

listë Kryeministrin, por kemi hallet, problemet

dhe shqetësimet e qytetarëve shqiptarë.

Lefter Maliqi- ...e bërë pis me krim,

korrupsion dhe papërgjegjshmëri...

Gramoz Ruçi- Ju lutem, sepse do t’jua

ndërpres fjalën në qoftë se do të vazhdoni!

Lefter Maliqi- “Për hallet e shqiptarëve”.

Por çfarë hallesh të shqiptarëve do të dëgjojmë

ne kur këtu mbrapa kabineti qeveritar ka ikur,

sepse sapo ikën i madhi në Surrel, ikën gjithë

kabineti, nuk është këtu, dhe nuk dëgjon

deputetët për hallet e problemet e qytetarëve.

Imagjinoni çfarë drejtimi bëjnë këta!

Nga t’ia nisim?! Nga timoni që i dhatë ju,

qytetarë të Beratit dhe qytetarë nga Vermoshi në

Konispol?! Nga ky timon dhe premtimet boshe,

apo nga reformat, që i ka bërë të gjitha në

funksion të oligarkëve dhe krimit të organizuar,

apo nga reforma territoriale, që ka harruar

banorët e zonave rurale, të cilët nuk kanë

mundësi të takojnë këta kryebashkiakë me

zgjedhje moniste, që i kanë lënë banorët pa

investime dhe pa shërbime, apo nga legalizimet

falas, nga shëndetësia falas, apo nga reforma në

arsim dhe shëndetësi për interesa të klientëve?!

E përdorën Çilin për interesat e tyre dhe vetëm se

u doli kundër, i bënë arrestim të bujshëm, sepse

kush u del kundër këtyre, kështu arrestohet. Po të

tjerët, që kanë nxjerrë kriminelët më të

rrezikshëm këto ditë dhe këto muaj, nuk kanë

ndikuar te gjyqësori, apo vetëm Çili, një

intelektual dhe pedagog, paska ka ndikuar?!

Me çfarë të vazhdosh?! Me mashtrimet e

tyre që për 100 ditë do të vendosin rendin, kur

ndërkohë ka pasiguri, rrëmbime, vrasje, tritol dhe

drogë gjithandej?!

Me çfarë të vazhdosh?! Me rritjen e

pagave, që ishte një mashtrim i radhës edhe në

kongresin e këtyre, të cilët nuk kishin aty anëtarë

të Partisë Socialiste?! Po të dojë media, u jap

edhe video, që t’ju tregoj se çfarë njerëzish

kishte aty dhe sesi çonin mesazhe për të sjellë

njerëz nga administrata dhe të rinj nga shkollat e

universitetet.

Për çfarë do të flasim?! Për mashtrimet e

tyre, për një varfëri ekstreme, apo për një

shpopullim ekstrem?!

Sot është një ditë e madhe për të gjithë

shqiptarët, prandaj i iku zëri lartmadhnisë dhe

iku në Surrel apo në ndonjë vend tjetër. Sot është

një ditë e madhe e një manifestimi të madh në

mbrojtje të demokracisë, të Kushtetutës dhe

fateve të vendit. Së bashku ta largojmë këtë njeri,

që ka marrë peng Partinë Socialiste, sepse

qeveria nuk përbëhet nga anëtarë të Partisë

Socialiste, vetëm dy-tre ministra janë edhe

deputetë, pjesa më e madhe e të cilëve janë në

kor dhe nuk u shërbejnë interesave të vendit. Sot,

me një uragan të madh popullor ta largojmë

njëherë e mirë këtë të keqe të madhe, ta çojmë

vendin në zgjedhje të parakohshme dhe të

pasohet me protesta të tjera të mëdha derisa

faktori ndërkombëtar të ulë palët dhe ta largojmë

këtë njeri nga karrigia e zezë, që e ka bërë pis me

krim, i cili është drejt divorcit jo vetëm me

Bilalin, por edhe me Partinë Socialiste. Ta

largojmë njëherë e mirë këtë bandë të lidhur me

krimin, e cila nuk ka lidhje as me Partinë

Socialiste dhe as me interesat e vendit, të cilin po



23

e shpopullon, po e varfëron dhe po e vret nga

dita në ditë.

Sot në orën 17:00, të gjithë ata që janë të

ndërgjegjshëm, deputetët e opozitës e të tjerët, të

jemi bashkë me flamurin kombëtar dhe me

mimoza në dorë për ta larguar këtë të keqe, që po

gllabëron vendin, po shkatërron fatet e rinisë dhe

trurit, që e largoi.

Faleminderit!

Gramoz Ruçi – Fjala për zotin Zef

Shtjefni.

Zef Shtjefni –Të dashur qytetarë shqiptarë,

Të dashur qytetarë të qarkut Shkodër,

Sot dua të flas për takimin e zhvilluar me

qytetarët e zonave tona nëpër kafe, sepse nuk

kemi zyra. U keni dhënë zyra të tjerëve, të cilëve

ndoshta nuk u duhen gjë, dhe neve që punojmë

në terren, nuk na keni dhënë zyra. Unë kërkoj

zyrë për takime pune dhe kryetarët e partive

politike, të cilët janë këtu, duhet të kenë zyra,

prandaj, merrni masa që të pajisemi me zyra.

Justifikimet nuk na hyjnë më në punë, sepse po

bëhet gati 1 vit që po flasim për këtë temë.

Problemet e zonave tona i kam paraqitur

vazhdimisht, por dua t’ju them se Shkodra ka

mjaft probleme, është e varfër, pa investime dhe

ka nevojë për ndërhyrje emergjente. Po të shkoni

në Shkodër me makina, përpara do t’ju dalin

mijëra njerëz me biçikleta, të cilët nuk kanë një

korsi ku të kalojnë dhe trafiku gjithmonë

rëndohet. Duhet një investim për korsi

biçikletash në të gjithë qytetin e Shkodrës, sepse

bashkia nuk ka mundësi për investime. Prandaj,

ftoj qeverinë dhe çdo institucion ndërkombëtar të

investojë në qytetin më të bukur të këtij vendi,

me njerëzit më të mirë e të bekuar nga Zoti!

Shkodra dhe zonat e Nënshkodrës kanë

mjaft probleme, të cilat i kam paraqitur në

seancat e kaluara.

Një problem dhe shqetësim tjetër që kanë

bizneset e Shkodrës janë kasat fiskale tatimore.

Ato duhet të blejnë kasa të reja, që kushtojnë mbi

200 euro, në një kohë kur kasat që kanë janë në

gjendje pune. Prandaj, shikojeni këtë problem

për zgjidhje, sepse bizneset nuk kanë pse të

blejnë kasa tatimore të reja, pasi i kanë në

gjendje pune këto që janë.

Problemi tjetër, që u prek këtu nga zonja

Hajdari dhe nga zonja Hyseni, është dhuna në

familje dhe unë po jap një shifër për vitin 2019,

që është alarmante dhe është një katastrofë: 950

gra dhe vajza gjatë këtij viti kanë kërkuar urdhër

mbrojtjeje, por gjysma e tyre e kanë përfituar atë.

Pra, shikojeni se ku është katandisur shoqëria

shqiptare sot! Prandaj shteti duhet të veprojë me

forcë kundër atyre që shkelin të drejtat e vajzave

dhe të grave tona.

Po vazhdoj me tej. Njerëzit që takova kanë

një shqetësim të madh, për të cilën jam këtu dhe

dua t’jua bëj prezente situatën e vështirë politike

që po kalon vendi. Duket qartë që njerëzit e

njohin mirë politikën, pra se si në këta 30 vjet

kanë dominuar një grusht njerëzish, duke bërë

çdo gjë për pasurinë e tyre, për interesat e tyre

në kurriz të shqiptarëve. Lindin pyetjet: pse vjen

tani ky revansh? Për të hedhur në erë

demokracinë? Për të zhbërë reformën në

drejtësi? Për të minuar organet kushtetuese që po

marrin formë? Unë u thashë njerëzve që

kontaktova këto ditë se direkt pas Konferencës së

Donatorëve, ku Shqipëria u vlerësua me 1,15

miliardë euro, jemi në prag të negociatave me

Bashkimin Europian. Por mendimi se

Kryeministri po përgatitet për një mandat të tretë

bëri që të turren një pjesë e mirë e tyre dhe të

thonë se kurrë Rama nuk do të marrë një mandat

të tretë, si dhe Presidenti të lëvizte duke mos

pyetur për Kushtetutën dhe për ligjet. Natyrisht,

opozita jashtë parlamentit, opozita brenda

parlamentit këtë punë kanë. Patjetër që ajo

kërkon pushtet dhe është në tagrin e saj të

vazhdojë luftën politike për të fituar zgjedhjet.

Mirëpo Presidenti, duke kërcënuar se do të

shpërndajë parlamentin dhe duke thënë se këtë

do ta bëjë populli, jep mesazhin më të keq tani

kur Shqipëria u vlerësua pozitivisht nga

komuniteti ndërkombëtar për të filluar punën për

rindërtimin e vendit nga pasojat e tërmetit të 26

nëntorit dhe për hapjen shumë shpejt të

negociatave me Bashkimin Europian.

Po sqaroj një pikë të Kushtetutës, ku thuhet

se parlamenti shpërndahet vetëm në 3 raste.

Së pari, kur nuk arrin të zgjedhë

Presidentin, sipas nenit 87 të Kushtetutës.

Së dyti, kur nuk arrin të zgjedhë

Kryeministrin, sipas nenit 96 të Kushtetutës.

Së treti, kur Kryeministri humbet mocionin

e mosbesimit, sipas nenit 101 të Kushtetutës, pra

në asnjë rast tjetër. Presidenti vihet në lëvizje nga

Kryetari i Kuvendit ose nga Kryeministri.

Shpërndarja e parlamentit nuk është një

kompetencë e shkruar në Kushtetutë dhe nuk



24

përmendet si detyrë specifike për Presidentin.

Ka edhe një mundësi tjetër që Presidenti mund të

dekretojë zgjedhje të parakohshme apo

referendume. Pra, çdo veprim që mund t’i bëhet

republikës parlamentare, në kundërshtim me

Kushtetutën, do të marrë goditjen e

menjëhershme nga ky parlament, pasi Presidenti

nuk i njeh deputetët që morën mandatin.

Unë bashkë me shumë kryetarë të partive

politike disa vite më parë kemi marrë pjesë në

“Çadrën e lirisë” kundër Edi Ramës dhe Ilir

Metës. Pavarësisht marrëveshjes politike që bëri,

them se Edi Rama është më ndryshe se Ilir

Meta, ndonëse asnjërin prej tyre nuk i kam

takuar kurrë. Zotin Rama e shikoj këtu në

foltore, por, pavarësisht kësaj, Lulzim Basha

është më i mirë se këta të dy, sepse zoti Basha

është lider europian. Ai mbetet një kandidat i

pazëvendësueshëm për Kryeministër.

Faleminderit!

Gramoz Ruçi – Fjalën e ka Taulant Balla.

Të përgatitet Halil Jakimi.

Taulant Balla – Faleminderit, zoti Kryetar,

për mundësinë që më dhatë!

Kjo seancë është tërësisht e dedikuar për

një reflektim që sjellim nga takimet në secilën

nga zonat zgjedhore dhe nuk do të doja që as

unë, si kryetar i grupit të shumicës, dhe askush ta

shkelë këtë parim. Megjithatë, në çdo rast kur ka

një eveniment të rëndësishëm apo një moment të

rëndësishëm për Shqipërinë, mendoj se ajo duhet

ndarë edhe në kontekstin e kësaj seance.

Sot, në vijim të një progresi të

vazhdueshëm të rrugës europiane, besoj se si

Kuvend ne duhet të bashkëndajmë atë, që është

pa dyshim lajmi i ditës së sotme: raportin e

Komisionit Europian, i cili pas pak momentesh

do të bëhet publik. Por mendova të ndaj me ju

dhe me kolegët deputetë të maxhorancës, por

edhe të opozitës disa prej vlerësimeve themelore

që bën ky raport.

Ashtu siç e dini, ky raport paraprin

vendimmarrjen e Këshillit Europian të 27-28

marsit. Sikurse planifikohet në organigramën

vendimmarrëse të Bashkimit Europian,

mbledhjeve të Këshillit Europian u paraprin

raporti i Komisionit edhe për të 6-ta vendet, por

për Shqipërinë dhe Kosovën pa dyshim që jemi

shumë herë më të vëmendshëm dhe më të

interesuar. Në rastin e Shqipërisë Komisioni

Europian vlerëson pozitivisht të gjithë hapat e

hedhur nga raporti i fundit, gjithashtu, vlerëson

se vetingu ka ecur në mënyrë të shkëlqyer, por

edhe ngritja e institucioneve të reja të drejtësisë,

edhe implementimi i plotë i deritanishëm i

reformës në drejtësi ka pa dyshim vlerësimin

maksimal. Duke thënë të gjitha këto, nuk duhet

të harrojmë në asnjë moment të gjithë hapat e

tjerë të rëndësishëm që ka bërë Shqipëria dhe

faktin që reforma në drejtësi ka qenë dhe mbetet

guri i themelit të rrugës europiane të Shqipërisë.

Ky është hapi më i madh që ka ndërmarrë

Shqipëria në 30 vjet dhe, në këtë kontekst,

mendoj se vlerësimi i sotëm i Komisionit

Europian për t’i rekomanduar Këshillit në fund të

marsit fillimin e bisedimeve për anëtarësimin me

Shqipërinë është një moment sa i rëndësishëm,

aq edhe moment krenarie. Nuk e bëj këtë për

subjektivizëm, por jam objektiv në një vlerësim

që dua t’i bëj edhe opozitës parlamentare. Së

bashku kemi punuar në mënyrë rigoroze, kemi

vijuar miratimin e shumë ligjeve që kanë kërkuar

shumicë të cilësuar. Ky është një dallim i madh

që ju ndan me opozitën e rrugës. Jam i

vetëdijshëm se shumë ligje, që kanë kërkuar

shumicë të cilësuar, ne nuk t’i kishim mundur t’i

çonim përpara dhe jam po aq i vetëdijshëm që

plot e plot momente të tjera na presin për të ecur

para. Në këtë kontekst, dua të citoj se edhe

raporti i Komisionit Europian, edhe Bundestagu

gjerman, e shënojnë si një prej detyrave dhe ne

duhet ta përmbyllim sa më shpejt. Do ta quaja

fazën e parë të reformës zgjedhore, që lidhet me

adresimin e plotë të rekomandimeve të ODIHR-

it.

Ne kemi treguar gatishmërinë për t’i

mundësuar opozitës jashtëparlamentare të jetë

pjesë e tryezës (këtu falënderoj zonjën Hajdari

dhe zotin Gjiknuri për disponibilitetin për t’u

ulur dhe për të dëgjuar edhe opozitën jashtë

parlamentit), por të mos harrojmë se gjithçka

bëhet brenda institucioneve, bëhet në

Komisionin e Posaçëm të Reformës në

Zgjedhore dhe, pa dyshim, do të bëhet edhe në

një seancë plenare këtu.

Po ashtu, ne kemi treguar disponibilitetin

për të qenë të hapur edhe me ju, me një kërkesë

tejet legjitime nga ana juaj, që ka të bëjë edhe me

mundësinë e vlerësimit të propozimeve, që mund

të vijnë për sistemin zgjedhor, edhe pse, më

lejoni të jem i sinqertë dhe i hapur me ju, nuk

është sistemi zgjedhor problematika kryesore që



25

lidhet me zgjedhjet në Shqipëri, por është

adresimi i rekomandimeve të ODIHR-it ai që do

të na mundësojnë të jemi shumë striktë në

cilësinë e zgjedhjeve.

(Ndërhyrje pa mikrofon nga salla)

Megjithatë, për ata që nuk e dinë, që janë

në klasën e parë të Kuvendit, pra në vitin e parë

të eksperiencës së tyre, ky sistem zgjedhor është

miratuar në vitin 2008 dhe është aplikuar për

herë të parë në zgjedhjet e vitit 2009, por

eksperienca ka rolin e saj dhe sigurisht që në këtë

kontekst kemi shumë punë për të bërë.

Dua të theksoj, përsëri po rikthehem te

raporti i Komisionit Europian, që ky është një

lajm shumë i mirë për shqiptarët, sepse lidhet me

gjithçka që është bërë në Shqipëri. Reforma në

drejtësi ka ecur para.

Për fat të keq, ditën që reforma në drejtësi u

miratua në këtë Kuvend (një pjesë juaja këtu,

pjesa në krah të djathtë, nuk ka qenë në detyrat

që mban), më besoni, është ngjizur në Shqipëri

edhe një aleancë e paskrupullt politikanësh të

korruptuar, për të bërë gjithçka për ta penguar

reformën në drejtësi. Pra, edhe pse me kokën

poshtë dhe dorën lart e votuan reformën në

drejtësi, kanë bërë gjithçka kanë mundur deri atë

ditë, por kanë qenë shumë më aktivë më pas, për

të penguar çuarjen para të reformës në drejtësi.

Prandaj, edhe “beslikja”, bashkë me

“republikën e re” është sot në të njëjtin front për

të penguar dhe për të dëmtuar çdo lloj ecjeje para

të reformës në drejtësi dhe të rrugës europiane të

Shqipërisë. I them të dyja, sepse të dyja janë të

ndërlidhura me njëra-tjetrën.

Çdo lloj proteste dhe manifestimi kundër

reformës në drejtësi nuk ka për t’ia rritur kurrë të

pengojë këtë angazhim të rëndësishëm të

historisë së re të drejtësisë në Shqipëri dhe të

historisë së anëtarësimit të Shqipërisë në

Bashkimin Europian. Për këtë të jetë i sigurt

edhe ndonjë Lejfen, që vjen këtu e merr fjalën në

seancën e Kuvendit si zëdhënës i manifestimit të

“beslikes”. Po i them se as shtangisti, boksieri

apo kushdo tjetër, madje edhe gjyshja e mikut

tim, Bes Kallakut, nuk e dinë fare se çfarë është

reforma në drejtësi, si mund të çohet para ajo dhe

çfarë përbën reforma në drejtësi për historinë e

Shqipërisë sonë, jo për këtë dekadë që kemi

nisur, por për më shumë se kaq.

Kjo është një reformë që është udhërrëfyesi

ynë kryesor për shumë e shumë vite, që do të

pasojnë prej sot deri në ditën e anëtarësimit në

Bashkimin Europian.

Kush mendon sot se dita e anëtarësimit në

Bashkimin Europian është e largët, më besoni, e

ka shumë gabim. Nëse para 7 vjetësh për

Shqipërinë as nuk bëhej fjalë të merrte statusin e

vendit kandidat, në 7 vjet Shqipëria jo vetëm që

e mori statusin e vendit kandidat, por sot është

gati për të filluar bisedimet.

Metodologjia e re, vlerësimi i sotëm i

Komisionit Europian, ka mundësuar që edhe

vende skeptike, që nuk lidhen fare me

Shqipërinë, se ç’ka bërë apo ç’duhet të bëjë

Shqipëria, ç’ka bërë apo ç’duhet të bëjë

Maqedonia e Veriut, që lidhen me çështje të

politikës së brendshme dhe çështje të rritjes së

popullaritetit të lëvizjeve të ekstremit të djathtë

në secilin prej vendeve, që nuk janë kundër

zgjerimit, por kundër Bashkimit Europian, pra në

këtë kontekst, sikurse besoj se jemi të gjithë të

vetëdijshëm, jam i bindur që Franca, pas

miratimeve të metodologjisë së re, pas këtij

vlerësimi pozitiv sot nga Komisioni Europian, do

të jetë mbështetëse.

Për sa u përket Vendeve të Ulëta, për të

qenë korrekt me termin, pas 1 janarit të 2020-s,

ne do të jemi shumë më bashkëveprues me njëri-

tjetrin, për të informuar kolegët e parlamenteve

të Vendeve të Ulëta për gjithçka që kemi bërë në

luftën kundër kriminalitetit, edhe pse më duket

paksa e çuditshme që nuk e dinë se çfarë roli

duhet të bëjë e të luajë Shqipëria, edhe me

disponibilitetin e Policisë së Shtetit për të qenë

shumë më prezentë dhe shumë më informuese

për çdo lloj grupi kriminal, që vepron në

Amsterdam, Roterdam apo në çdo pjesë të këtij

vendi. Megjithatë, kjo është diçka që ne duhet të

vazhdojmë ta bëjmë.

Integrimi europian ka në bazën dhe në

themelin e vet bashkëveprimin dhe

bashkëpunimin në dobi të shumë sektorëve dhe

lufta kundër krimit dhe drogërave, pa dyshim,

është një prej detyrave themelore në kuadër të

këtij bashkëveprimi.

Gjëja tjetër që doja t’ju thosha, që besoj se

merr një rendësi të posaçme sot, është se në këtë

ditë të rëndësishme të vlerësimit nga Komisioni

Europian, të njëjtët politikanë të establishment-it

të vjetër kundër reformës në drejtësi, përpiqen të

dëmtojnë me sa të kenë mundësi imazhin e një

vendi.



26

Të thuash sot se Shqipëria është nën një

grusht shteti, është jo qesharake, jo futja kot, por

shprehje e gjendjes së rëndë psikologjike, të

cilën ne e kemi paralajmëruar 4 vjet më parë.

Në këtë sallë të Kuvendit të Shqipërisë

kemi thënë se sa më shumë afrohen dhe

institucionalizohen institucionet e reja të

drejtësisë, Prokuroria Speciale Antikorrupsion,

Byroja Kombëtare e Hetimit (dua t’ju kujtoj që,

pas një procesi shumë transparent, brenda pak

ditëve do të përzgjidhet drejtori i ri i Byrosë

Kombëtare të Hetimit dhe më pas e gjithë

struktura e re e Byrosë Kombëtare të Hetimit,

siç kemi rënë dakord me Shtetet e Bashkuara të

Amerikës, do të trajnohet dhe do të jetë gati në

një kohë shumë të shkurtër, sipas të njëjtit

model të Byrosë Federale të Hetimit në Shtetet e

Bashkuara të Amerikës), dhe sa më shumë

forcohen këto institucione, aq më shumë rritet

ankthi dhe e folura jashtë çdo lloj norme dhe

etike institucionale.

Nuk besoj se në këtë sallë të parlamentit

ka ndonjë që mendon ndryshe nga unë për

mënyrën e qasjes së Presidentit të Republikës

përkundrejt institucioneve. Presidenti i

Republikës e ka humbur prej shumë kohësh të

drejtën për të qenë njeriu që përfaqëson unitetin

kombëtar. Ai ka zbritur në terrenin ku ka qenë

prej kohësh dhe e ka kthyer Presidencën në një

prej selive të opozitës. Kjo është një zgjedhje e

tij dhe është në të mirë të institucionit të

Presidentit që Presidenti ta legalizojë këtë

sjellje kundër institucionit të Presidentit. Ilir

Meta mund të jetë një prej katërshes drejtuese të

opozitës, por kurrsesi nuk mund të jetë

President i Republikës.

Ju kërkoj ndjesë për këtë pjesë, por e mora

fjalën për të ndarë me ju këtë lajm shumë të

mirë që Shqipëria mori sot, që sqaron çdo

mendje të çoroditur, por harrojeni se mund të

sqarojë Lefter Maliqin. Lefter Maliqi ka halle të

tjera që nuk ia zgjidhni dot as ju, as ne.

Faleminderit!

Gramoz Ruçi – Faleminderit, zoti Balla!

Fjalën e ka deputeti Halil Jakimi. Të

përgatitet deputetja Antoneta Dhima.

Dua të njoftoj zonjën Dhima, zotin Fadil

Nasufi, zotin Ergys Çyrbja dhe zotin Ardit

Konomi se diskutimet e tyre nuk duhet të

zgjasin më shumë se pesë minuta.

Halil Jakimi – I nderuar, Kryetar i

Kuvendit,



Jam sot këtu për t’ju vënë në dijeni të

shqetësimeve që më janë adresuar nga një grup

minatorësh e pensionistësh të Bulqizës gjatë

takimeve që kam pasur me ta javën që lamë pas,

kushtuar zgjedhësve shqiptarë, zgjedhësve në

zonat që mbulojmë.

Nëse do të bëja një përmbledhje, do të

konstatoja një sërë mangësish dhe problemesh që

kanë minatorët e Bulqizës, por veçanërisht dua të

ndalem në një problematikë të qëllimshme ose

jo, të ligjit nr. 29/2019. Bëhet fjalë për ligjin për

trajtimin suplementar të punonjësve që kanë

punuar në miniera dhe në nëntokë. Por cila është

“thembra e Akilit” në këtë ligj?

Nëse një minator do të dalë në pension në

moshën 55 vjeç, sipas ligjit të sigurimeve

shoqërore, ai nuk do të mund ta përfitonte këtë

1% të masës shtesë. Pyetja që më duhet të ngre

është: cili është avantazhi i një minatori

nëpërmjet kësaj shtese 1% të ligjit nr. 29/2019?

Asnjë avantazh dhe asnjë shtesë prej 1%.

Kushti për të përfituar, sipas këtij ligji, këtë

shtese prej 1% është vetëm nëse minatori do të

zgjedhë të dalë në pension në moshën 65 vjeç.

Atëherë, në funksion të këtij fakti cili është

përfitimi që ai të dalë në moshën 65 vjeç dhe

nëse do të ketë jetëgjatësi do të mund ta përfitojë

këtë shtesë apo të heqë dorë dhe të dalë në

pension në moshën 55 vjeçare dhe të mos e

përfitojë shtesën prej 1%?

Dihet që për shkak të kushteve të vështira

minatorët kanë një jetëgjatësi më të shkurtër në

krahasim me qytetarët e tjerë apo me një

punonjës të administratës, edhe për shkak të

rrezikshmërisë së lartë në punë, vdekjet janë më

të larta në minierë sesa në administratë. Në këto

kushte dua t’ju vë në dukje se një minator, në

relacionin e shtesës prej 1%, pothuajse e ka të

pamundur ta përfitojë gjatë jetëgjatësisë së tij

këtë shtesë, por vetëm kur të mbushë moshën e

pleqërisë. Të gjithë janë të barabartë para ligjit.

Me anë të kësaj dua të theksoj edhe shkeljen që i

është bërë nenit 18 të Kushtetutës, sepse me anë

të këtij ligji përfitojnë minatorët e dalë në trajtim

gjatë vitit 2001, por nuk përfitojnë minatorët që

kanë dalë nga 1 janari i vitit 2015 dhe në



27

vazhdim. Pra, edhe këtu kemi një trajtim jo të

barabartë të minatorëve.

Po ashtu, problem është edhe mosnjohja e

viteve të punës që minatorët kanë nëpër librezat

përkatëse. Dua t’ju sjell këtu një shembull, të një

minatori që quhet Ruhi Kola, nga Sopoti, i cili

kishte punuar 3 vjet në kaldajën qendrore

ngrohëse të qytetit të Bulqizës, por vitet e punës

nuk i ishin njohur, përkatësisht vitet ‘88, ‘89 dhe

‘90. Librezën që kishte në dorë e kishte të

vulosur dhe të firmosur me vulat e institucionit të

asaj kohe, por nuk i ishin njohur si vite pensioni

dhe vetë institucioni ishte justifikuar me arsyen

se nuk ka një dokument përkatës që i vërtetonte

vitet e punës. Vetë minatori në fjalë i njihte

kolegët, përgjegjësin dhe të gjithë punonjësit që

kishte punuar në atë kohë.

Problemet e minatorëve të Bulqizës janë

vënë në dukje edhe nga Sindikata e Minatorëve

të Bashkuar të Bulqizës, e themeluar së

fundmi, të cilët kanë ngritur zërin për të drejtat e

tyre, kanë shpallur një listë me kërkesa, që nga

kushtet e punës, rishikimi i pagave, rishikimi i

kontratave kolektive e të tjera, por që nuk kanë

gjetur zgjidhje, madje, është pushuar nga puna

kryetari i kësaj sindikate, zoti Elton Debreshi, si

dhe anëtarët e kryesisë, zoti Beqir Duriqi dhe

Behar Gjimi.

Zëri i minatorëve janë vetë minatorët e

Bulqizës në mbrojtje të të drejtave të tyre që u

janë shkelur ndër vite. Po ashtu, në mbështetje

të tyre kanë dalë lëvizje, organizata dhe parti të

tjera politike. Dua të theksoj në këtë foltore që

nuk është kjo zgjidhja, pavarësisht se kushdo

ka të drejtë të japë ndihmë dhe të jetë në krahë

të një shtrese në nevojë. Ajo që duhet të zgjidhë

problemet e minatorëve është qeveria; ajo

duhet të marrë masa, sepse është detyra e saj t’i

zgjidhë këto probleme dhe të jetë rregullatore e

marrëdhënieve mes punëdhënësit dhe

punëmarrësit për kushtet e punës, kontratat

kolektive, pagat, sigurimet shoqërore, të cilat

janë të drejtat që u janë mohuar minatorëve.

Vetëm qeveria është hallka e bashkëpunimit dhe

e zgjidhjes së problemit të tyre. Minatorët nuk

mund t’i lëmë të përdoren si kamxhik për

gjobvënien ndaj bizneseve apo si fushë beteje

për partitë politike, por duhet t’u japim

zgjidhje. Kur të dalin në pension 55 vjeç, duhet

t’u jepet edhe shtesa prej 1%, pra duhet të hiqet

mosha 65 vjeç. Meqenëse i keni nxjerrë në

pension me ligj 55 vjeç, atëherë jepuni

minatorëve edhe hakun.

Ftoj Kryeministrin, ministrin e linjës, të

cilët me sa shikoj nuk janë në sallë, të vijnë dhe

të zhvillojnë një takim, ku t’i dëgjojnë vetë

minatorët nga afër...

(Drejtimin e seancës e merr zonja Hysi.)

Vasilika Hysi - Faleminderit, zoti Jakimi!

Fjalën e ka deputetja Antoneta Dhima. Të

përgatitet deputeti Ralf Gjoni.

Antoneta Dhima - E nderuar zonja

drejtuese e seancës,

Të nderuar kolegë dhe kolege deputete,


Gjatë takimeve me zgjedhësit e zonës që

unë përfaqësoj, me drejtuesit rajonalë dhe

vendorë kemi trajtuar dhe kemi orientuar për

zgjidhje një sërë problemesh. Një nga

shqetësimet e përcjella nga ish- naftëtarët dhe

naftëtarët, si edhe nga drejtuesi i Drejtorisë

Rajonale të Sigurimeve Shoqërore në Fier ishte

zbatimi i ligjit nr. 29, datë 23.05.2019 “Për

trajtimin financiar, suplementar të punonjësve që

kanë punuar në miniera, në nëntokë, të

punonjësve të industrisë së naftës e të gazit dhe

të punonjësve që kanë punuar në metalurgji”.

Të gjithë ish-naftëtarët pensionistë, të cilët

përfitojnë trajtimin suplementar kanë plotësuar

dokumentacionin e miratuar me ligj dhe kanë

përfituar trajtimin financiar, duke filluar nga 5

korriku i vitit 2019. Një pjesë kanë përfituar për

të gjitha vitet e punës që kanë punuar në

industrinë e naftës, një pjesë kanë përfituar

trajtimin financiar pjesërisht për vitet e punës në

industrinë e naftës dhe pjesa tjetër nuk ka filluar

trajtimin financiar sipas ligjit për shkak të

mosmiratimit të vendimeve të Këshillit të

Ministrave për përcaktimin e funksioneve të

stafit inxhiniero-teknik, i cili do të përfitojë sipas

ligjit, si dhe për shkak të mospërcaktimit të

profesioneve të munguara, të cilat nuk janë

përfshirë në vendimin e Këshillit të Ministrave

nr. 526, datë 20.12.1958 “Për ndarjen e punëve

në kategori për efekt pensioni”.

Për zbatimin e plotë të këtij ligji dhe

përfitimin e shpërblimit nga ish- naftëtarët dhe

naftëtarët që plotësojnë kriteret e specifikuara në

ligj, dua të inkurajoj qeverinë të miratojë sa më

shpejtë vendimet e Këshillit të Ministrave për

stafit inxhiniero-teknik dhe ndarjen e punëve në

kategori për efekt pensioni.



28

Mbështetja financiare e treguar nga qeveria

shqiptare në këto vite për investime në

infrastrukturën rrugore, arsimore, shëndetësore,

në banesa sociale, në energjetikë, në bujqësi, në

ujësjellës e të tjera ka përmirësuar ndjeshëm

zhvillimin ekonomik dhe social të vendit.

Patjetër që kërkesa për përmirësimin e

infrastrukturës rrugore ka dhe do të ketë në çdo

kohë, por ajo që dua të orientoj për zgjidhje është

shqetësimi i banorëve të 4 bashkive të qarkut të

Fierit për rikonstruksionin e rrugës nacionale, e

cila lidh bashkitë Fier - Patos –Roskovec, si dhe

Patos - Mallakastër. Kjo rrugë është shumë e

amortizuar dhe duhet të planifikohet nga

Ministria e Infrastrukturës dhe Energjisë që t’i

nënshtrohet një rikonstruksioni të plotë në të

gjithë gjatësinë e segmentit Fier- Mallakastër.

Rikonstruksioni i kësaj rruge është i

domosdoshëm dhe duhet të planifikohet edhe për

faktin se në të gjithë gjatësinë e saj, kryesisht në

segmentin Fier - Patos ka një numër të

konsiderueshëm sipërmarrjesh, të cilat ushtrojnë

aktivitetin e tyre dhe kontribuojnë mjaftueshëm

në buxhetin e shtetit.

Shpresoj dhe besoj se nga Ministria e

Infrastrukturës dhe Energjisë kjo kërkesë do të

merret në konsideratë, do të orientohet për

zgjidhje dhe do të jetë në prioritetet e saj.

Një problem tjetër, të cilin e kam përcjellë

edhe më parë dhe që duhet orientuar për zgjidhje

nga ana e qeverisë është akordimi i fondit për

dëmshpërblimin e 531 shtëpive të dëmtuara

pjesërisht nga tronditjet e tokës në njësinë

administrative Zharrës, Bashkia e Patosit, të cilat

janë vlerësuar në shumën 54 milionë e 132 mijë

e 270 lekë nga komisioni i ngritur nga Enti

Kombëtar i Banesave.

Faleminderit!

Vasilika Hysi - Faleminderit, zonja Dhima!

Fjalën e ka deputeti Ralf Gjoni. Të

përgatitet deputeti Klajdi Qama.

Ralf Gjoni – Faleminderit, zonja Hysi!

Unë po e vazhdoj atje ku m’u ndërpre fjala

para dy javësh. Po flisja pikërisht për hallet e

qytetarëve, sepse për hallet e qytetarëve po

mblidhet kjo seancë një herë në muaj. Në fakt,

më vjen turp që jam deputet i këtij Kuvendi ku

më shumë se treçereku i deputetëve nuk janë në

sallë dhe 80% e qeverisë nuk është e

pranishme në vendin e saj.

Kur ngrihen problemet dhe hallet nga

deputetët për elektoratin e tyre apo për qytetarë

të ndryshëm që u kanë transmetuar shqetësime

çdo ministër duhej të ishte këtu i ulur në

tavolinë dhe të mbante shënime për t’i adresuar

këto probleme. Të gjithë erdhën këtu, kur erdhi

kryekomandanti i madh për monologun e tij të

radhës, por askush nuk është këtu për të mbajtur

shënim se çfarë hallesh kanë qytetarët. E dini

pse? Të nderuar shqiptarë, sepse nuk u bëhet

vonë fare.

Këtë javë, edhe unë bashkë me kolegen,

zonjën Hajdari, qëllova të isha në Ballsh. Nuk

është zona ime elektorale, por mendoj se është

një problem shumë i madh, i cili na prek të gjithë

ne shqiptarëve, sepse bëhet fjalë për rafinerinë e

vetme të Republikës së Shqipërisë pronari apo

pronarët e të cilës kanë muaj pa u paguar rrogat

punonjësve për hakun e tyre. Ishim atje, do t’i

përsëris edhe një herë emrat, bashkë me

Gramozin, Remziun, Durimin, Sokolin, Jonuzin,

Erlindin, Selamin, Ervinin dhe shumë të tjerë,

të cilët pas 11 ditësh grevë urie më në fund

morën vetëm 3 muaj paga të prapambetura për

hakun e punës që ata kanë bërë. Të nderuar

kolegë, u deshën 11 ditë grevë urie që të

kaloheshin 3 rroga të prapambetura, të cilat u

takonin në fund të fundit, nuk po kërkonin

ndonjë gjë të madhe.

Unë ndihem tërësisht i përulur përballë

kësaj sakrifice. Ku është problemi? Problemi

është se Shqipëria është plotë naftë, plot 400

milionë tonë rezervë naftë nën tokë dhe

naftëtarët sot rrezikojnë jetën e tyre për t’u futur

në grevë urie, për të drejtat minimale, për rrogën

që u takon.

Shqipëria është plot me krom, ndërsa

minatorët e Bulqizës dalin nëpër protesta, sepse

janë të pakënaqur me kushtet e punës. Shqipëria

është plot me ujë, e dyta për rezerva ujore, pas

Norvegjisë, por sot Tirana është kryeqyteti i

vetëm ku qytetarët nuk kanë ujë të pijshëm nëpër

shtëpitë e tyre. Pra, toka jonë shtrihet mbi ujë,

ndërsa ne nuk kemi në shtëpi ujë të pijshëm, të

cilin na duhet ta blejmë me shishe plastike. Kjo

nuk ndodh në asnjë kryeqytet tjetër në hapësirën

europiane.

Ja pra, kjo është Shqipëria e burimeve të

panumërta minerare e nëntokësore, që nuk i

gëzon qytetari shqiptar, por i gëzojnë vetëm disa



29

gangsterë, të cilët vazhdojnë të tërheqin fijet

qeveritare.

Unë mezi pres që SPAK-u të fillojë të

hetojë rastet e grabitjeve masive të pasurive tona

kombëtare për hesap të një grushti gangsterësh.

Nuk po ndodh ende, por po presim. Qeveria

duhet t’i japë urgjentisht zgjidhje ARMO-s, të

nderuar kolegë. Besoj se jemi dakord në lidhje

me këtë pikë, sepse nuk bëhet fjalë vetëm për tre

muaj rroga të prapambetura të naftëtarëve, por

bëhet fjalë për një aset kombëtar. Çfarë do të

bëhet me rafinerinë e vetme që ka ky vend? Ku

do të shkojë ajo naftë që nxirret nga nëntoka

shqiptare? Përse sot vazhdojmë të kemi çmimet

më të larta për litër nafte në rajon? Sepse disa

gangsterë janë duke bërë lekë, janë duke bërë

para në kurriz të pasurive kombëtare të

Shqipërisë.

Kam bërë shumë takime gjatë këtyre ditëve,

por më ka mbetur në mend një takim i javës së

kaluar, me një grup të rinjsh këtu në Tiranë. U

kërkova leje që t’ua përmendja emrat këtu, por

kishin frikë; në vitin 2020 kishin frikë t’u

përmendej emri. Më habitën të gjithë, sepse të

gjithë ishin të interesuar në lidhje me ligjin e ri,

që ka hyrë zyrtarisht në fuqi dje ose sot në

Gjermani, ligj i cili hap dyert e vizave të punës

ose të qëndrimit në Gjermani të të rinjve

shqiptarë nën 25 vjeç. Ndërkohë që ca vende si

Franca shqetësohen për migracionin ilegal, ne

duhet të shqetësohemi për migracionin legal. Me

këtë ligj Gjermania do të na i marrë të gjithë të

rinjtë dhe të gjithë profesionistët, ndërkohë që

askush nuk është i shqetësuar.

Por Kryeministri e ka gjetur zgjidhjen, ka

kaluar ligjin “Për të huajt”, me votat e të

bindurve të tij e të ndonjë tjetri. Vjen këtu, në

parlament, na thotë se po kërkojmë punëtorë, por

nuk na përgjigjet kush; shqiptarët nuk dashkan të

punojnë, të gjithë duan të shkojnë në Gjermani,

kështu që ne do t’i marrim nga vendet e Botës së

Tretë.

Kam një sugjerim për Kryeministrin: pse

nuk merr në telefon kryeministrin grek,

kryeministrin bullgar, ose pse s’merr në telefon

tatën tënd, Erdoganin? Ata refugjatë të bllokuar

mes kufirit turk, grek...

(Debat në sallë)

Zonja drejtuese e seancës, ju lutem, nëse

deputetët duan të vazhdojnë të flasin, mund të

shkojnë te kafeneja.

Vasilika Hysi – Keni të drejtë zoti Gjoni!

Të nderuar kolegë, ju lutem mbani qetësi!

Respektoni kolegun që është duke folur! Ju

falënderoj për mirëkuptimin! Ju lutem, le ta

dëgjojmë kolegun, sepse po flasim për çështje të

zgjedhësve tanë.

Ralf Gjoni – Sindroma e qeverisjes

socialiste rilindëse as nuk e çan fare kokën njeri

për hallet e qytetarëve.

Edhe një herë: ky Kryeministër...

(Debat në sallë)

Çfarë je ti, pronari i parlamentit, që më flet

kështu nga salla? Çfarë je ti? pronari je?

Vasilika Hysi – Ju lutem zoti Gjoni,

vazhdoni!

Ralf Gjoni – Po kërkoj respekt, sepse unë i

dëgjova të gjithë këtu. Po kërkoj respekt

minimal.

Vasilika Hysi – Ju lutem, vazhdoni fjalën!

(Debat në sallë)

Ralf Gjoni – S’jeni në komunizëm këtu. Se

e di që ju ka ngelur ora në komunizëm.

(Debat në sallë)

Na lini rehat, që të flasim, ju lutem!

Zonja drejtuese e seancës, vini rregull dhe

respektoni opozitën!

Vasilika Hysi – Zoti Gjoni, jua kam dhënë

fjalën, ua kam tërhequr vëmendjen kolegëve!

Ralf Gjoni – Tërhiqua vëmendjen pra,

sepse neve na e ndërpret fjalën kryetari!

Vasilika Hysi – Ju lutem, ua kam tërhequr

vëmendjen. Vazhdoni fjalën tuaj!

Ralf Gjoni – Për fjalën po debatojmë,

vetëm për fjalën, se s’po u japim gjë tjetër.

Kthehemi të zoti Balla. Prezenca jonë në

këtë parlament, si opozitë parlamentare, nuk

duhet të merret e mirëqenë, sepse po afrohemi

drejt 15 marsit. Zoti Balla nuk është në sallë, më

duket, por zotit Balla, të falënderoj shumë për

fjalët e mira në lidhje me prezencën tonë këtu

dhe për shpirtin konstruktiv të opozitës në

parlament. Kjo më kujton hipokrizinë e një çifti,

s’po marr mashkullin apo femrën, por njëri

partner i thotë tjetrit: “të dua, të dua”, ndërkohë

që është duke fjetur orë e minutë me dikë tjetër,

në një krevat tjetër.

Kontributi ynë për të mbajtur në këmbë

këtë parlament, jo maxhorancën tuaj, por

institucionin e parlamentit, të nderuar kolegë,

nuk duhet të merret e mirëqenë. Kontributi ynë

është në funksion të një reforme tërësore



30

zgjedhore. Kuptohet, nuk jemi kundër ODIHR-it,

nuk jemi bllokues, por nga ana tjetër, mos

kujtoni se ne jemi dele këtu dhe mund të votojmë

çfarë të doni ju, për të krijuar një alibi për Lul

Bashën, që të rikthehet në tryezë.

Prandaj, zoti Balla, nëse ju e keni seriozisht

angazhimin tuaj me ne këtu, si opozitë, sepse unë

nuk e kam ndër mend të cedoj te kjo pikë,

Komisionit të Reformës Zgjedhore duhet t’i

shtyhet mandati minimumi gjashtë muaj. Në rast

se ata dalin nga Këshilli Politik, ne duhet të

mblidhemi urgjent këtu, të miratojmë reformën

zgjedhore të ODIHR-it dhe ndryshimet e

nevojshme të sistemit, për t’i dhënë drejtim kësaj

pune, sepse mjaft halle kanë shqiptarët dhe mjaft

i kemi duruar pleqtë e vjetër të politikës.

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Gjoni!

Fjalën e ka deputeti Klajdi Qama. Të

përgatitet deputeti Ismet Beqiraj, e më pas

deputeti Kujtim Gjuzi.

Ju lutem, të nderuar kolegë, kjo seancë

është me minutazh të përcaktuar. Respektoni

orarin që ju ka përcjellë sekretaria e secilit grup.

Faleminderit!

Klajdi Qama – E nderuar kryetare e

seancës,


E kam thënë në fjalët e mia të mëparshme

dhe do e përsëris derisa të gjendet zgjidhja e

duhur, se problemi më i madh i qytetit tim

mbetet papunësia. Poliçani është një qytet i

vogël, i transformuar në një nga qytetet më të

rëndësishme industriale gjatë diktaturës

komuniste, me një natyrë gjeografike të

larmishme dhe komplekse, por që sot për shkak

të mungesës së zhvillimit ekonomik dhe

lëvizjeve demografike, po ngelet në mëshirë të

fatit. Çdo ditë e më shumë vihet re tendenca e

banorëve të qytetit për tù larguar drejt zonave

më të mëdha urbane, edhe pse ia vlen të thuhet se

urbanizimi dhe infrastruktura e këtij qyteti është

përmirësuar ndjeshëm. Madje, po ta krahasojmë

me qytete të tjera të qarkut, Poliçani ka një

zhvillim urban dhe infrastrukturor për tù marrë

shembull, si dhe investime të rëndësishme, siç

është ai i furnizimit me ujë 24 orë.

Në këto kushte, e them me bindje të plotë

se e vetmja arsye që ngelet për lëvizjen

demografike të këtij qyteti është zgjidhja për

punësim, sidomos të punëtorëve të ish-

Kombinatit të Armëve.

Shkatërrimi i punëdhënësit më të madh dhe

mbyllja e guroreve, pa menduar për sistemimin

dhe punësimin e qytetarëve që mbetën në rrugë,

sjell vetëm largime dhe humbje për këtë qytet.

Është detyra e qeverisë të shfrytëzojë të

gjithë mekanizmat e saj, që një situatë e

dëmshme të mos sjellë si pasojë një tjetër krizë.

Është detyra ime si përfaqësues i këtij qyteti të

vogël, por me njerëz që e duan aq shumë, tì

kërkoj qeverisë të gjejë një zgjidhje sa më të

shpejtë për punonjësit e ish-Kombinatit të

Armëve dhe punonjësit e guroreve.

Në një qytet ku po bëhen kaq shumë punë

të mira, është e dhimbshme të shohësh largimin e

familjeve dhe migrimin e të rinjve, vetëm sepse

nuk funksionojnë mekanizmat e duhur për një

vend të bekuar nga Zoti, por të dënuar nga dora e

njeriut. Poliçani është një qytet i ringjallur nga

hija fantazmë e diktaturës komuniste, është një

qytet i vogël, por që ka mbajtur në mushkëritë e

tij dëmet e pariparueshme të industrisë së armëve

dhe një barrë të rëndësishme ekonomike. Ndaj

sot është detyra jonë e përbashkët të bëjmë të

gjithë pjesën tonë për tì rikthyer këtij qyteti

frymëmarrjen ekonomike, për të cilën ka aq

shumë nevojë.

Gjej rastin t’i bëj thirrje ministres së

Mbrojtjes të marrë parasysh kërkesën time si

deputet i qarkut Berat për pagat e punonjësve të

ish-Kombinatit Mekanik të Poliçanit, që kanë dy

vjet pa i marrë.

Zonja Ministre, është hera e tretë që unë

ngre problemin e pagave të punonjësve të ish-

Kombinatit Mekanik të Poliçanit dhe gjej rastin

që në këtë seancë, që u dedikohet zgjedhësve

tanë, ta ngre përsëri këtë problem, duke kërkuar

të bëni një takim me ata banorë, se edhe ata kanë

të drejtat e tyre.

Ju faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Qama!

Urdhëroni, 3 minuta për procedurë, zoti

Bici!

Dritan Bici – Desha të flas për detyrimet

që kemi ne si deputetë, se secili deputet ka zonën

e vet dhe unë do t’i lutesha gjithsecilit të flasë

për zonën e vet dhe për problemet që ka zona e

vet.

Unë e lidh këtë me diskutimin që bëri zoti

Kosta Papa, që është i listës së Tiranës dhe foli



31

për arsimin e Gramshit, duke bërë paralelizma

me një rast të “Stop”-it për shkollën “Jakov

Xoxa” në Fier, duke njollosur arsimin e rrethit të

Gramshit.

Kosta është kollovar në Gramsh, nuk është

nga Gramshi, dhe ne e kemi trajtuar mirë. Unë e

kam trajtuar si shok edhe në kohën kur kam qenë

kryetar bashkie, e kam trajtuar mirë në mënyrë

që mos ta ndiente veten kollovar në Gramsh, por

unë mendoj se ai nuk mund të njollosë dot

arsimin e Gramshit, sepse ashtu i thotë gruaja e

vet, se gruaja e tij është xheloze për drejtoreshën

apo për x-in dhe y-nin. Ai mori nëpër gojë një

zonjë të nderuar, drejtoreshën e shkollës “Asllan

Shahini”, që është një ndër shkollat më të mira të

qytetit të Gramshit. Ajo është një zonjë e nderuar

dhe nuk është fare e vërtetë ajo që tha zotëria dhe

nuk janë të vërteta ato hulli në të cilat e futi ai.

Ajo është një zonjë super e nderuar dhe shkollën

e ka bërë të plotë, arsimin e ka të plotë dhe

drejtimin e shkollës e ka bërë me kompetencë.

Edhe drejtorët e arsimit, të cilët ai i mori

nëpër gojë, kanë qenë njerëzit më të nderuar të

rrethit të Gramshit dhe unë do të thosha se

qeveria socialiste dhe bashkia e Gramshit i kanë

kushtuar një rëndësi të veçantë arsimit në këtë

rreth, duke krijuar të gjitha kushtet, qoftë për

ambientet arsimore, qoftë për ngrohjen dhe drutë

e zjarrit, qoftë për personelin, qoftë për

transportin dhe të gjitha me radhë.

Ne kemi probleme si rreth, por problemet

tona janë si problemet e të gjithë Shqipërisë, siç

janë problemet e infrastrukturës rrugore nëpër

ish-komunat, kemi probleme me ujësjellësit, se

ende nuk i kemi bërë të gjitha fshatrat me

ujësjellës, kemi probleme me energjinë elektrike

nëpër fshatrat e zonave rurale, por kurrsesi nuk

mund të përdoret ajo gjuhë që përdori ai, gjuhë

prostitucioni. Ai le të vejë të flasë atje ku e ka

radhën e vet, por nuk mund të flasë dot për

arsimin e Gramshit.

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Bici!

Zoti Papa, nuk lejohet replikë për një

ndërhyrje. Do t’u lutesha të gjithë folësve që, kur

adresoni shqetësimet e zgjedhësve, duhet të jeni

korrektë dhe të mos flisni për gjëra të cilat nuk

na takojnë.

Fjalën e ka deputeti Ismet Beqiraj!

(I drejtohet deputetit Papa, i cili kërkon të

marrë fjalën.)

Ju lutem, zoti Papa, nuk ju lejohet.

Rregullorja e Kuvendit nuk lejon replikën, kur

kolegu flet për procedurë.

Në datën 5 kemi seancë dhe mund të flisni.

(Debate në sallë)

Ju tërheq vëmendjen dhe do t’ju çoj për

procedurë disiplinore në Sekretariatin e

Mandateve!

(Debate në sallë)

Keni vërejtje. Ju jap masën e dytë, vërejtje.

(Debate në sallë)

Ju tërheq vëmendjen përsëri!

Fjalën e ka deputeti Ismet Beqiraj!

Ndjesë, zoti Beqiraj!

Ismet Beqiraj – E nderuar zonja drejtuese

e seancës,


Të nderuar mallakastriotë,

Të nderuar kolegë të mi naftëtarë në

Mallakastër dhe jo vetëm,

Në vijim të fjalës sime do t’u dedikohem

tërësisht problematikave tuaja, të cilat jo vetëm

kanë derivuar protestat dhe dy grevat e

punonjësve muajin e fundit në Stacionin e

Pompave të Ujit të Pijshëm në Poçem dhe në

Kombinatin e Përpunimit të Thellë të Naftës në

Ballsh, por kanë dhënë edhe efekte sociale dhe

ekonomike për të gjithë banorët e Bashkisë

Mallakastër.

Gjej rastin që nga kjo foltore të falënderoj,

së pari, naftëtarët dhe mallakastriotët për

qytetarinë që demonstruan për të kërkuar

demokratikisht të drejtat e tyre legjitime për punë

dhe mirëqenie, për fisnikërinë dhe vendosmërinë,

duke sfiduar çdo përpjekje të segmenteve të

vjetra të politikës dhe medies shqiptare për ta

shfrytëzuar politikisht dhe hedhur helm dhe

ndasi mes tyre, jo vetëm këtë krizë sociale dhe

ekonomike të naftëtarëve, por edhe për

fatkeqësinë e humbjes së jetës në kushte natyrore

të kolegut të tyre. “Kush kërkon të nxjerrë

përfitim nga vdekja, është më i zi se vetë

vdekja”, thotë populli. Shpirti i mikut tim,

naftëtarit Artan, u prehtë në paqe!

Duke ripozuar problemet jo vetëm në

institucionet përkatëse, por edhe disa herë nga

kjo foltore, përsëri dhe përsëri do t’i prezantoj

ato, si edhe alternativat për rrugën e zgjidhjes së

tyre:

Për këtë ma bëri më të lehtë diskutimin

edhe ministrja e Infrastrukturës dhe Energjetikës,



32

lidhur me problematikat, përpjekjet, angazhimet

që kjo maxhorancë ka bërë për zgjidhjen e

problemeve të naftëtarëve dhe jo vetëm.

Do të theksoja tri probleme, të cilat u

diskutuan edhe nga pjesa dërrmuese e

parafolësve.

Problemi i parë lidhet me grevën 16-ditore

të punonjësve të Stacionit të Pompave të Ujit të

Pijshëm në Poçem. Nga kjo grevë rrezikohet

siguria për furnizimin me ujë të pijshëm të rreth

80% të banorëve të Mallakastrës, po ashtu edhe

me energji elektrike jo vetëm për shërbime

publike, por edhe për të gjithë aktivitetin dhe

operacionet hidrokarbure të industrisë së naftës,

nxjerrjes dhe përpunimit të saj.

17 punonjës të këtyre aseteve industriale

ushtruan 16 ditë grevë urie në ambientet e punës,

por e veçantë për grevat në këta 30 vjet, pa

cenuar shërbimin publik të furnizimit me ujë të

pijshëm dhe energji elektrike, edhe sepse

sipërmarrësit e këtyre aseteve u kanë borxh

vlerësimin e mundit të tyre për rreth 27 paga

mujore të prapambetura, plus sigurimet

shoqërore. Kërkesa e tyre ishte paga dhe vetëm

paga.

Cili nga ne deputetët, që të vetmin burim

kemi pagën, do të duronte dhe sakrifikonte kaq

gjatë dhe me veprime dhe akte dinjitoze si këta

punonjës? Por fatkeqësia e këtyre punonjësve,

dhe jo vetëm, por edhe të gjithë mallakastriotëve

dhe më gjerë, qëndron dhe i ka rrënjët te

kontrata e shitjes së të vetmes kompani të

përpunimit të naftës, ARMO, në vitin 2008. Ky

privatizim është një privatizim kriminal. Më

lejoni që në vijim të diskutimit tim të jap këto

alternativa për zgjidhje!

1. Kundrejt detyrimeve financiare ndaj

institucioneve shtetërore që pronari i kompanisë

“ARMO” sh.a., ose pronarët e fundit kanë, kam

propozuar që dy nënstacionet e energjisë

elektrike Ballsh dhe Poçem dhe stacioni i

pompave dhe rrjeti përkatës i ujit të pijshëm të

rishtetëzohen. Ne nuk duhet të kemi frikë nga

rishtetëzimet, kur privatizimet ose koncesionet

janë dhënë gabim. Ky rishtetëzim mund të bëhet

nëpërmjet procedurave gjyqësore dhe

përmbarimore, përkatësisht dy nënstacionet

elektrike të OSHEE-së, kurse Stacioni i

Pompave dhe rrjeti i shpërndarjes plus depot e

ujit të pijshëm t’i kalohen Ndërmarrjes së

Ujësjellës-Kanalizimeve, Bashkia Mallakastër.

2. Duke qenë se këto asete kryejnë

shërbim me funksion të dyfishtë, furnizimin me

ujë të pijshëm dhe energji elektrike për qëllime

publike dhe veprimtari industriale, sugjeroj që

transferimi i këtyre aseteve në favor të OSHEE-

së dhe Ndërmarrjes së Ujësjellës-Kanalizimeve,

Bashkia Mallakastër, të shoqërohet edhe me

transferimin e punonjësve përkatës dhe detyrimin

e pagave, plus sigurimet shoqërore të

prapambetura, jo vetëm të këtyre 3 muajve të

vitit që mbyllëm, që ishte detyrim i kompanive

që e kanë këtë aset me qira, por edhe pagave

historike të prapambetura. Ky detyrim t’u

shtohet detyrimeve që pronari i kompanisë

“ARMO” sh.a. ose pronarët e fundit u kanë

institucioneve shtetërore.

Problemi i dytë, që ka rëndësi të madhe

sociale, shoqërore dhe politike, për elektoratin

dhe mallakastriotët naftëtarë dhe jo vetëm, është

fati i mbi 850 naftëtarëve mallakastriotë, fierakë,

patosarakë etj., që punojnë në Kombinatin e

Përpunimit të Thellë të Naftës në Ballsh, fat i cili

lidhet jo vetëm me ekzistencën dhe

vazhdimësinë e aktivitetit të industrisë

përpunuese të naftës në vend, por edhe me

vetekzistencën e jetës demografike dhe sociale

në qytetin e naftëtarëve Ballsh, Patos dhe në të

gjithë krahinën e Mallakastrës dhe Fierit, si dhe

në të gjitha rajonet e industrisë së naftës.

Si alternativë për zgjidhjen e kësaj situate,

që riciklohet vazhdimisht, do të sugjeroja që

strukturat shtetërore, në mbrojtje të interesave të

punonjësve dhe gjithë komunitetit në këtë rajon

industrial naftëtarësh, të vendosin sekuestro

konservative jo vetëm për llogaritë e kompanive

që kanë aktualisht me qira ose/dhe pronësi në

këtë aset, por edhe për lëndët e para (naftën

bruto), nënproduktet dhe produktet e gatshme, që

janë në këtë kombinat deri në likuidimin total të

detyrimeve ndaj punonjësve për pagat e pamarra

dhe sigurimet shoqërore të padredhura. Janë

marrë masa edhe falë negocimit me naftëtarët e

të dyja grevave, me nismën e kryetari të Grupit

Parlamentar të Partisë Socialiste, zotit Balla, si

dhe përfaqësues të tjerë të Ministrisë së

Infrastrukturës dhe Energjetikës.

Në lidhje me pagat historike të

prapambetura dhe sigurimet shoqërore, për të

cilat një pjesë e konsiderueshme e naftëtarëve të

Kombinatit të Përpunimit të Thellë i kanë fituar

gjyqet tashmë, të tjerët janë ende në proces,



33

kërkoj që të fillojë të ekzekutohet vendimi në

favor të naftëtarëve nga Shërbimi i Përmbarimit

Gjyqësor në përputhje me dispozitat e Kodit të

Procedurës Civile në bazë edhe të urdhrit për

vendosjen e sekuestros konservative nr. 249/14,

datë 22.10.2019 në favor të 505 kreditorëve

naftëtarë, i nxjerrë aktualisht nga Urdhri

Kombëtar i Përmbaruesve Gjyqësorë Privatë për

aksionet e palës debitore.

Sa i takon vazhdimësisë së punës në këtë

kombinat, e cila mbetet një sfidë, vazhdoj të kem

bindjen e palëkundur se, nëse falimenton pronari

apo qiramarrësi i radhës i këtij aseti, por jo

industria e përpunimit të naftës, derisa të ketë

edhe një pikë naftë në tokat shqiptare, e cila

është me bollëk dhe perspektivën e ka të

shkëlqyer, kundrejt detyrimeve financiare

shtetërore që pronari i kompanisë “ARMO” sh.a.

ose pronarët e fundit kanë, të shihet mundësia e

rishtetëzimit të aseteve të KPTHN-së Ballsh

nëpërmjet procedurave gjyqësore dhe

përmbarimore.

Nga kjo foltore, si deputet i Kuvendit të

Shqipërisë, i kërkoj SPAK-ut që në serialin e

privatizimeve dhe të koncesioneve kriminale të

bëra këta 30 vjet mbi pasurinë kombëtare të nisë

hetimin e privatizimit dhe të postprivatizimit të

kompanisë “ARMO” sh.a., e cila duhet të jetë

dosja e parë në toplistën e korrupsionit dhe të

abuzimit me pasurinë kombëtare, që ky

institucion ta hetojë dhe ta gjykojë. Mesazhi që u

përcjell naftëtarëve të Ballshit është të gjejnë

forca dhe të vetorganizohen në një lëvizje ligjore

sindikaliste...

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Beqiraj!

Po, zoti Gjoni.

Për procedurë? Po.

Ralf Gjoni – Faleminderit, zonja Hysi!

Duke marr shkas nga deputeti i Gramshit,

zoti Bici, për çështjen që ngriti, dua me shumë

modesti t’i kujtoj zotit Bici, që neni 70 i

Kushtetutës, thotë: “Deputetët përfaqësojnë

popullin dhe nuk lidhen me asnjë mandat

detyrues”. Kjo bëhet edhe më relevante, sidomos

në kuadër të një seancë të tillë që u është

dedikuar halleve të qytetarëve dhe zgjedhësve,

por, duke marr shkas edhe nga një numër i

cunguar i deputetëve të opozitës, për shkak të

mosplotësimit të të gjitha mandateteve. Ne e

kemi detyrim, të nderuar kolegë, të sjellim këtu

dhe të përcjellim shqetësimet e qytetarëve jo

vetëm të qarkut nga ne burojmë, por edhe të

zonave të tjera elektorale ku gjykojmë se ka një

shqetësim.

Zonja Hysi, ju lutem, si drejtuese e seancës,

përcilleni këtë shqetësim dhe ta sqarojeni jo

vetëm zotin Bici, por edhe kolegët e tjerë

deputetë që në një seancë të tillë për hallet e

qytetarëve ne kemi të drejtë, sipas Kushtetutës, të

ngremë hallet e çdo qytetari qoftë ai brenda

qarkut nga ku burojmë, qoftë edhe jashtë tij.

Përndryshe, zotit Beqiraj do t’i ngelej hatri që

unë shkova në Ballsh dhe u takova me naftëtarët,

apo jo? Zotit Beqiraj nuk i ngelet hatri, sepse e

kupton atë si një shqetësim qytetar për disa

qytetarë të shkretë atje.

Nga ana tjetër, ju kërkoj ndjesë, do të bëj

vetëm një ndërhyrje, dua të falënderoj 4

ministret, zonja të nderuara, që janë prezente,

duke dëgjuar hallet e qytetarëve dhe që po japin

një shembull, të cilin duhet ta ndjekin edhe

kolegët e tjerë të qeverisë.

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Gjoni!

Fjalën e ka deputeti Kujtim Gjuzi.

Të përgatitet deputeti Fadil Nasufi dhe më

pas deputeti Myslim Murrizi.

Zoti Gjuzi, keni 5 minuta në dispozicion.

Zoti Fadil Nasufi, keni 5 minuta në

dispozicion, ndërsa zoti Myslim Murrizi ka 10

minuta në dispozicion.

Faleminderit!

Kujtim Gjuzi – Faleminderit, e nderuar

zonja Nënkryetare e parlamentit të Republikës së

Shqipërisë!

Faleminderit, shkëlqesi ministra! Shoh që

jeni vetëm zonja, shumë respekt për ju që jeni

këtu!

Ndërkohë, Kryeministri ishte i pranishëm, u

shpreh për 3 probleme dhe u largua, e kishte

fjalën për koronavirusin. Në fakt, koronavirusi e

ka zënë Kryeministrin prej 20 vjetësh që është në

pushtet, duke mos mbajtur përgjegjësi. Flet në

kongresin e Partisë Socialiste a thua se këtu janë

bërë gjithë të mirat e këtij vendi, por harron

menjëherë se Europa që na do, sepse jemi më

shumë europianë se europianët dhe na akordoi

miliona euro.

Problemi i dytë i Kryeministrit është me

studentët e ekselencës, të cilët do të punësohen,

por, ndërkohë, shkoni dhe shikoni administratën,

100 mijë prej tyre janë anëtarë të Partisë



34

Socialiste, herë 4 vota, 400 mijë vota, 420 mijë

pensionistë; 820 mijë ka kërkuar tani

Kryeministri.

Zoti Kryeministër, i keni votat, po vazhduat

kështu, do të rrini në pushtet deri kur, në fakt,

duhen edhe 25 vjet të tjera ta mbushësh

mesataren ponderike.

Po ndalem pak te çështja e studentëve. Një

koleg u shpreh se nuk keni punë me deputetin

këtu, deputetin atje, çështje xhelozie e të tjera,

më duket se zoti Bici e tha këtë. Zoti Bici, po ju

them se këtu jemi në 100-vjetorin e parlamentit

shqiptar dhe deputetët e këtij Kuvendi të

Republikës së Shqipërisë munden dhe kanë të

drejtë ta ushtrojnë të drejtën e tyre për të qenë në

çdo vend të Shqipërisë, në çdo qytet dhe fshat.

Po ju sjell në vëmendje se Shqipëria ka 2668

fshatra, zoti Bici. Ka shumë probleme në

Universitetin e Durrësit, Universitetin e

Shkodrës dhe në Fakultetin e Gjuhëve të Huaja

në Tiranë. Në dosje kam emrat e disa

pedagogëve, të cilët jo vetëm që kërkojnë para,

por kërkojnë edhe favore të tjera, sidomos kur

kanë të bëjnë me zonjusha që i lënë prej 3

vjetësh maksimumi, duke i risjellë për provime,

duke i konsideruar dhe duke paguar para. Dua t’u

bëj ftesë këtyre pedagogëve, që nëse do t’i zë

mat, u kam vënë edhe njerëz tani për t’i

kontrolluar nga afër dhe nëse do të thonë edhe

një herë shprehjen: “Do të shohësh tavanin

pastaj, do të marrësh notën”, mjerë ata! Kjo

shprehje përdoret në Fakultetin e Gjuhëve të

Huaja në Tiranë.

Dua t’u them disa pedagogëve dhe

pedagogeve në Shkodër se nuk mund të

penalizojnë, sikurse e kanë kthyer universitetin

nga 27 mijë studentë në 700-800 studentë, ta

kenë mendjen në mësim, gjë që e kam përsëritur

disa herë. Këtu patjetër duhet të jetë më e fortë

edhe vëmendja nga vetë ministrja e Arsimit,

duke dërguar njerëzit e saj dhe ta marrë

informacionin nga burimi dhe, në këtë mënyrë,

do ta ketë të sigurt se këto që po ju them këtu

janë reale, madje studentët do të japin edhe emrat

e pedagogëve. Nuk ka si të ndodhë ndryshe,

sepse, nëse një student e ka librezën e studentit

me notat 9, 8, 7, 6, 5, ka dhe ndonjë 4 dhe ky

student për 3 vjet nuk merr asnjë provim, se nuk

paguan. Në Shkodër 500 deri në 2000 euro

shkon provimi, ndërsa në universitetin e Durrësit

shkon 300 euro, sepse është disi më afër Tiranës.

Në Tiranë thonë: “Hë, more, 200 mijë lekë dalin,

ndërsa në Elbasan 100 mijë lekë”! Këta janë disa

njerëz që nuk duhet të jenë në sistemin

akademik.

Si deputet i këtij Kuvendi, kërkoj që të

vijmë me një qeveri transitore me akademikë të

ndershëm dhe të mos vidhen votat!

Po bëhet gati nëpërmjet asaj që thuhet:

“Reforma e OSBE-së, reforma e kësaj, reforma e

asaj”, por nuk mund të ketë dot reformë me

Gjiknurë dhe me ata që braktisën parlamentin e

Shqipërisë! Nuk mund të vendosen dot data sot,

nesër, dhe nuk mundet dot ta bëjë këtë Presidenti

që zgjodhët ju, se konservatorët ishin kundër që

ditën e parë, në datën 6 qershor ata folën në

media dhe në datën 8 qershor 2017 e dërguan

Presidentin në Gjykatën Kushtetuese. Ndërkohë

që sot Presidenti del edhe një herë e thotë: “Do të

bëj protestë”, pastaj e kupton që nuk mund të

bëjë protestë, se është i të gjithëve Presidenti,

nëse do të ishte normal. Një njeri, për të cilin

kam thënë dhe e përsëris, ka konsumuar

Kryetarin e Kuvendit, Kryeministrin, tashmë

presidencën dhe kërkon që...


Po, po, ai si President duhet të japë këshilla.

Patjetër, t’i japë, por jo të puqet me qytetarët, të

cilët i mashtron, siç ka mashtruar me mandatet

që i vodhi në vitin 2001! Prandaj, askush nga ata

që beson në doktrinën konservatore, në fjalën që

thotë Kujtim Gjuzi, të mos jetë sot në shesh,

sepse në shesh sot janë ata që i marrin erë bregut

të Lanës!

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Gjuzi!

Fjalën e ka deputeti Fadil Nasufi.

Fadil Nasufi – E nderuar zonja drejtuese e

seancës,


Për shumë çështje dhe probleme që do të

zinin vend në fjalën time, besoj që publiku mori

informacion edhe nga Kongresi që zhvilloi Partia

Socialiste, ku u shpallën prioritetet, në fokus të të

cilit është edhe rindërtimi.

Pas situatës apokaliptike që kaluam me

tërmetin, ne kemi kaluar në një fazë të re të

mbushur me optimizëm, me kantierë ndërtimi që

do të rihapen, që do të sjellin transformime të

plota jo vetëm në zonat e prekura nga tërmeti,

por edhe në të gjithë programin zhvillimor të

Shqipërisë.



35

Dua të sjell në vëmendjen e publikut fakte

që na i thonë njerëzit, të cilët përcjellin

mirënjohje dhe marrin energji pozitive, kur

dëgjojnë lajme të tilla, kur ëndrrat dhe aspiratat e

tyre, të shuara me zhgënjim ndër vite, më në

fund gjejnë zgjidhje.

Po kështu, komunikimi publik me njerëzit

nuk mund të jetë jashtë shqetësimit të tyre

politik. Një nga shqetësimet dominante të

kohëve të fundit, që është prezent në çdo

ambient, ka të bëjë me tensionimin e situatës

politike, e cila ka për protagonist kësaj radhe

Presidentin e Republikës, Ilir Meta, i cili,

pikërisht në kohën kur Shqipërisë i jepet një

mbështetje kaq e madhe politike, humanitare e

financiare dhe ku konfirmohen deklarata të

vendeve të Bashkimit Europian për çeljen e

negociatave, ndërmerr nisma dhe akte

destabilizuese për Shqipërinë me një

këmbëngulje dhe kokëfortësi që nuk duhet të

jenë në natyrën e kreut të shtetit, si bartës i

unitetit të popullit. Kjo sjellje meskine e të parit

të shtetit, që buron nga një ndërgjegje e trazuar,

nga natyra e tij dyshuese edhe ndaj vetes, është

reagim i një njeriu që nuk pati dritë për të parë

rrugën, edhe pse Partia Socialiste e ndihmoi që ta

ushtronte detyrën sipas Kushtetutës, edhe pse i

dha shansin që të mos gabonte, edhe pse në

politikë vepron aksioma: “Mos e ndalo kurrë një

kundërshtar të gabojë”. Mirëpo, siç thotë populli:

“Nepsmadhi vret midenë e vet dhe, kur të miklon

kjo botë, të jep të mirat e tjetrit, por, kur të kthen

shpinën, të merr edhe të tuat”. Brenda kësaj

filozofie popullore është edhe karakteri dhe

dilema e Presidentit të Republikës, por qytetarët

e këtij vendi nuk duhen mbajtur peng me stres,

me konflikt, me ankthe, me bllokime dhe vonesa,

si dhe nuk duhet të ushqehen me mesazhe

dëshpëruese.

Një shqetësim tjetër, që dua ta përcjell këtu,

ka të bëjë me etikën tonë në komunikim, me

gjuhën e urrejtjes që përcjellim ne politikanët,

duke gjeneruar konflikt, dhunë, destruktivitet,

varfëri shpirtërore dhe antiligj. Unë nuk jam këtu

për të mbajtur ndonjë leksion, por nuk mund të

hesht për fyerjet, fjalorin ordiner dhe zhargonin e

rrugës, që nuk kursen as zonjat e nderuara, siç

ndodhi kohët e fundit me të nderuarën ministre të

Drejtësisë nga kryetarja e LSI-së. “Gruaja e

politikanit i zbut gjërat që burri ndien, ajo e merr

nxehtësinë dhe pret goditjen e parë”, thoshte

Regani, por nuk ndodh kështu në politikën tonë

dhe në Shqipëri. Shoqëria jonë është e mbushur

me një kulturë force, me agresivitet, me gjuhë

kundërshtuese deri në ekstrem, si dhe me

modelin se, duke përdorur një gjuhë denigruese

dhe masakruese, me shpifje dhe etiketime fyese

ndaj kundërshtarit, ti fiton terren dhe superioritet

mbi të. Ndaj, elita politike duhet të japë

shembullin e emancipimit të shoqërisë me fjalë

të kujdesshme dhe emancipuese, me një

vëmendje të shtuar ndaj kësaj çështjeje.

Unë admiroj dhe shpreh mirënjohjen e

thellë për shumë zonja të nderuara që kemi sot në

familjen tonë politike, të cilat janë shumë të

kulturuara, shumë të mençura dhe shumë të urta,

japin mesazhe shumë të forta dashurie, miqësie

dhe kërkojnë që politika të njohë dhe të

reflektojë mbi përmasën e mëshirës dhe që

politikës t’i prishet qetësia për hallet e njerëzve,

t’u paraprijë sfidave të fëmijëve tanë dhe të

gjitha shtresave të shoqërisë.

Një problem konkret ia kushtoj nevojës për

programe zhvillimore, të infrastrukturës dhe për

zhvillimin social dhe ekonomik të një treve të

lënë jashtë vëmendjes për gati 30 vjet, siç janë

fshatrat e njësisë Roshnik dhe Vërtop apo, siç

njihet ndryshe, Nahija e Tomorit; një zonë me

resurse të jashtëzakonshme, ku bukurive natyrore

u shtohet shpirti sipërmarrës i njerëzve shumë

punëtorë të fshatrave të kësaj zone, të cilët bëjnë

diferencën ndërmjet maksimumit që jep

gjithsecili në tokën dhe në pronën e tij dhe të

qenit larg investimeve publike për rrugë,

ujësjellës dhe linjat e energjisë elektrike.

Të gjithë deputetët, që e kanë përfaqësuar

këtë zonë, kanë ngelur të mikpritur dhe me

mbresa të jashtëzakonshme nga sjellja dhe

mënyra se si i ka mbështetur kjo zonë, por

qeveria duhet t’i bashkohet një pakete

investimesh, sepse tërmeti i harresës e ka

ndëshkuar ndër vite këtë trevë.

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Nasufi!

Fjalën e ka deputeti Myslim Murrizi. Të

përgatiten deputetët Enver Roshi dhe Jurgis

Çyrbja.

Myslim Murrizi – Faleminderit, zonja

Hysi!

Së pari, shikoj që ka një përplasje për

kompetencat në ndarjen territoriale mes

deputetëve. Mos u habisni, kjo situatë ka që në



36

vitin 2009, deputetët bredhin si ajo nëpër brekë

edhe nëpër emrat e listave, sepse nuk kanë zona

dhe nuk kanë këllqe të shkojnë dhe të votohen

nga qytetarët. Kjo e ndan më së miri këtë punë,

atje ku votohesh, në emër të tyre do të flasësh,

dhe flasin në emër të partisë, siç pashë edhe

shpalosjen e vendimeve të kongresit të fundit të

partisë, nga një koleg parafolës.

Dëgjova me vëmendje të parin tuaj, që e

kishte përqendruar fjalimin në tri pika. E para,

ishte leksioni mjeko-shkencor, që do ta kishte

analizë çdo laborator biologjik i botës për

koronavirusin dhe m’u kujtua doktor Hamdi

Sulçebeg Rama.

E dyta ishte punësimi i të huajve, por jo i

shqiptarëve, dhe e treta, ishte amnistia fiskale ose

shndërrimi i OFL-së në MLF. Pastaj kryetari i

grupit erdhi dhe shpjegoi katalogun sesi do të

funksionojë reforma në drejtësi edhe besoj se

këto janë hallet e qytetarëve, meqenëse është

“java e gjelbër” dhe do të flasim për ata.

Prej disa ditësh fermerët myzeqarë të

Lushnjës, por edhe të zonave përreth, kanë qenë

në protestën e tyre, në të drejtën legjitime, për

hallin se bujqësia, si i vetmi sektor prodhues në

Shqipëri, është i harruar edhe pse në vitin 2013

premtuat me bujë heqjen e TVSH-së, heqjen e

akcizës, rimbursime dhe përralla të këtij lloji.

Sot, shqiptarët, por më së shumti fermerët, e

blejnë naftën 1700 lekë edhe pse në shtetin tjetër

shqiptar, në Kosovë, jo më larg se dje, çmimi i

naftës ishte 1 euro litri, që do të thotë 1200 lekë.

Te ne është 500 e kusur lekë më shumë. Kosova

nuk ka as port, as depo, por e merr naftën këtu

dhe e shet 500 lekë më lirë sesa ne. Pse? Sepse

ne kemi taksë qarkullimi ekstra për naftën,

ndërsa ata janë më me këmbët në tokë. Pse?

Sepse ne jemi të mbërthyer prej atyre që

sjellin naftë dhe kurrë nuk kemi kurajën të

ndikojmë me politikën dhe me autoritetin që ka

shteti, kur e gjithë nafta në botë ka pësuar një

ulje dhe ka shkuar rreth 50 dollarë fuçia. Këtu te

ne as ka pasur depozita, as kanë ndër mend të

kenë depozita, ruajnë të njëjtin çmim, sepse duan

të rrjepin sa më shumë dhe pjesën që rrjepin e

ndajnë me këta që janë këtu mbrapa.

Më erdhi mirë sot, që disa deputetë të

qarkut Fier, folën edhe për problemin që është në

atë qark dhe që me të drejtë punëtorët e rafinerisë

ditët e fundit u acaruan dhe kaluan në një grevë,

por nuk më erdhi mirë kur të gjithë politikisht ia

hidhnin fajin vitit 2008.

Po mirë, ju nuk keni ardhur dje në pushtet,

keni 7 vjet. Nëse e mendoni seriozisht se duhen

anuluar privatizimet e ujësjellësit, e pompave, e

stacionit të dritave, qoftë edhe i ARMO-s, i

Albpetrolit, çfarë të keni qejf, çfarë ju ka

penguar që nuk e bëni?!

Nuk më erdhi fare mirë që nuk dëgjova

askënd të vinte gishtin aty ku është realisht

problemi i një mijë familjeve që ushqehen atje

dhe indirekt i të gjithë rrethit të Mallakastrës, por

jo pak edhe i Patosit dhe i Roskovecit. Ore

zotëri, shteti është rregullator edhe mes privatit!

Nga kjo sallë janë votuar pesë anëtarët e

Autoritetit të Konkurrencës dhe marrin rrogë më

shumë sesa deputetët. Ky Autoritet ka marrë

gjashtë vendime për atë konflikt që është atje nga

data 13/03/2018 deri më datë 10/10/2019 dhe

asnjë nuk ka zbatuar, sepse nuk e lejon Edmond

Kokoneshi, që thërret ministrat në emër të

Kryeministrit në Kryeministri. Nuk ka këllqe

Juliana Latifi të zbatojë vendimet që Autoriteti

ka marrë. Ajo e ka gjobitur kompaninë e cila

merr, shet, gllabëron dhe nuk paguan asnjë lek

tatim në shtet, bankës së shtetit nuk...

Ç’patët more, ishit synetos nga gjuha që

nuk ua dëgjova ta përmendnit? Pse? Të gjithë

paguajnë nganjëherë!

Problemi i vërtetë është se mbi një milion

ton naftë në vit ikën në tregjet e huaja me 15

euro më lirë, sesa e ka pas marrë ajo rafineri.

Nuk flisni, sepse ka deputetë që i kanë

kthyer baballarët në zyra avokatie dhe marrin

nga 400 mijë euro nga Bankers. Këtu, këtu...

Autoriteti i Konkurrencës nuk është

institucion privat, varet nga ky Kuvend.

Ministrja tha që paskan ardhur dje përfaqësues

dhe janë takuar në Kuvend me Taulantin dhe me

kryetarin e bashkisë. Ky është takim partie. Kur

kanë ardhur, jemi takuar dhe me Kryetarin, zotin

Ruçi, i cili është i pari si kryetari i qarkut Fier

dhe të tjera gjëra na ka thënë. Nuk e di se sa jeni

pajtuar ju me ata. Grevistët kanë dalë se hynë për

tri paga, por do të hyjnë përsëri në grevë, nëse

nuk vihet dorë realisht aty ku është thelbi i

problemit. Boll dhe mos u bëni ortakë me

hajdutët e Bankersit që prej 12 vjetësh nuk

paguajnë asnjë lek tatim-fitim. Me ata hajdutë që

Drejtoria e Përgjithshëm e Doganës i gjobiti 100

milionë euro, jo lek, dhe ministrja e Financave,



37

që paska ikur, e bllokoi gjobën. Nga 109 mijë

subjekte që ka Shqipëria, vetëm për këtë ndodh

që bllokohet gjoba me urdhër të kësaj zonjës

këtu! Nuk do të paguajë as atë gjobë që i ka vënë

Autoriteti i Konkurrencës, se Latifin e merr në

telefon Engjëlli.

Ka Shqipëria naftë, ka, por ne e blejmë më

shtrenjtë se të gjitha vendet e tjera që na

rrethojnë, më shtrenjtë sesa Europa, sepse nafta

jonë ngroh xhepat e atyre që e kanë qeverisur

këtë vend prej vitit 2008. Po, po, nëse është për

ta parë...

Më pëlqeu thirrja e kolegut Beqiri, që ta

marrë SPAK-u në dorë. Hajde t’ia çojmë, zoti

Beqiri, unë edhe ti së bashku, t’ia çojmë SPAK-

ut edhe privatizimin, edhe evazionin, edhe

kontrabandën, edhe tenderët. Hajde t’i çojmë!

Tha do të punësojmë 300 mijë veta në shtet

dhe se nuk ka vend për ata që nuk janë ekselentë.

Nga portali i ministres, kam zotin Majko këtu,

meqenëse mbulon diasporën, t’ia bëjë me dije

ministres së Arsimit, sepse besoj se është në

varësinë e Majkos...

(Ndërhyrje pa mikrofon.)

Ah, më fal!

Zyra Arsimore Fier, thotë: “Mësuesja e

parë 49,4 pikë në pritje, mësuesja e dytë 37 pikë,

e pranuar”. Ky që merr ekselentët, që zbaton

portalet!

Nga portali i ministrisë e kam marrë këtë

gjë. Prandaj, propagandë se këtu do të lëvrohen

fronte të reja, kantierë ndërtimi pune, do të vijnë

të huaj... Kush do të vijnë, sirianët, irakianët dhe

të përzihen shqiptarët çdo ditë të vitit për ekzil

politik në të gjitha vendet e BE-së? Është një

demagogji, që shqiptarët më shumë se çdonjëri

prej nesh në këtë sallë, e dinë mirë, sepse u ka

dalë boja mashtrimeve bajate sa herë që bëjnë

kongres apo sa herë që kanë hall të kapërcejnë

lumin.

Ministri i Bujqësisë, kudo që të jetë, ka një

kërkesë nga shoqata e fermerëve, të ndryshojë

skemën e rimbursimit, ta dërgojë atë direkt te

fermeri për prodhimin që shet dhe të hiqet dorë

nga rimbursimi i sekserëve, sepse keni 7 vjet që

rimbursoni vetëm sekserë. Pesë persona në

rrethin e Lushnjës me 71 mijë hektarë tokë,

numri një i bujqësisë në të gjithë Shqipërinë,

kanë përfituar si sekserë nga rimbursimet e

famshme tuajat. 4 vjetët e parë ia hodhët fajin

LSI-së, pasi ministri i Bujqësisë ishte i LSI-së.

Po këta 3 vjet, a e keni vetë?

Për dalldinë e përbashkët që ju ka kapur

kohët e fundit me atë që e zgjodhët nën

duartrokitje kur unë dhe opozita ishim në

“Çadër”, besoj se e keni lojë politike, nuk keni

këllqe, keni 1 vit që luani si macja me miun, herë

jepni pretencën, më pas e kap amnistia, herë

mblidheni të shtunën, herë ngrefoseni të dielën,

pastaj jepni dorën kur takoheni gjëkundi, hallin e

keni të përbashkët. U habita shumë që nuk ju

kanë ftuar edhe ju, Ramën të paktën, sepse në një

çanak jeni, me trëndafila, mimoza apo buzëkuqe,

çfarë thotë ai.

E fundit, të cilën doja ta filloja në fillim,

por ngaqë kemi pasur një përplasje të padrejtë së

bashku, zonja Hysi, miqësisht dua t’ju them që

kur ta lexoni mbiemrin tim, shtoni edhe një “r”,

se e kam me dy jo me një, pa pagesë e keni, jo

për hatrin tim, por ata që kanë mbiemrin tim janë

më shumë sesa unë dhe u ngelet qejfi kur e

lexoni ashtu.

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit!

Zoti Murrizi, nuk e kuptova vërejtjen tuaj?

E keni për mbiemrin, Murrizi?

Në rregull, faleminderit!

Fjalën e ka deputeti Enver Roshi.

Keni 7 minuta në dispozicion.

Enver Roshi – Besoj se 7, është mesatare e

mirë, as shumë dhe as pak.

Faleminderit, zonja drejtuese e seancës!


Sot do t’ju flas pak për rrezikun global të

koronavirusit, është një rrezik që kërkon një

veprim global, por edhe Shqipëria i ka marrë

masat e saj. Komisioni i Shëndetësisë ka thirrur

në komision ministren e Shëndetësisë, Institutin

e Shëndetit Publik, si dhe aktorë të tjerë të

sistemit shëndetësor, prandaj dua t’ju them që

deri tani masat e marra në të gjitha pikat kufitare

janë të arrira. Gjithsesi, mesazhi që dua t’ju

përcjell nuk është për të përhapur panik, por dua

t’ju them se sistemi ynë shëndetësor dhe bluzat e

bardha janë ato që gjenden në ballë të punës,

prandaj e ndiej si detyrim t’i falënderoj të gjithë

mjekët, specialistët e shëndetit publik, Institutin

e Shëndetit Publik, Qendrën Spitalore

Universitare në Tiranë dhe shërbimin e

sëmundjeve infektive në QSU-të, si dhe i bëj

thirrje Ministrisë së Shëndetësisë të gjejë forca



38

për të punësuar sa më shumë specialistë të

shëndetit publik që kanë mbaruar Fakultetin e

Shëndetit Publik në sistemin shëndetësor, sepse

shoh që në shumë vende ka nevojë për

profesionistë të vërtetë të sistemit shëndetësor.

Natyrshëm që koronavirusi më i madh në

Shqipëri është koronavirusi politik. U bë gati 1

vit që jemi në parlament. Dua t’ju them se gjatë

këtij viti i kemi dhënë një mësim të mirë

politikës shqiptare, pasi largimi nga tryezat,

dialogu, debatet dhe institucionet është dëmi më

i madh që i bëhet shoqërisë shqiptare. Sot e 1 vit

kemi arritur t’i japim një mësim politikës

shqiptare që të mos largohet më, por të qëndrojë

aty, duke zgjidhur problematikat dhe hallet e

qytetarëve shqiptarë. Akti i hyrjes në parlament

është sa intelektual, aq edhe kombëtar, sepse u

bë në shërbim të futjes së vendit tonë në

komunitetin europian, Bashkimin Europian.

Reforma në drejtësi është votuar nga

parlamenti dhe opozita, që unë e falënderoj.

Së dyti, akti tjetër, formimi i institucioneve

si Gjykata Kushtetuese e të tjera, duhet të ecë në

një vijë, që kjo arritje dhe ëndërr europiane të

realizohet.

Gjithashtu, edhe reforma zgjedhore duhet

të përfundojë, sepse akti i administrimit të votave

në Shqipëri lë shumë për të dëshiruar. Sistemi

zgjedhor të bëhet i hapur dhe qytetarët të

zgjedhin përfaqësuesin që duan.

Nga ana tjetër, dua të them se qëkurse ka

ardhur në parlament, kjo opozitë (ky është

mendimi im), larg të bërtiturave, larg klithjeve,

larg zënies së podiumit, larg akuzave monstruoze

që i bëjmë njëri-tjetrit, i është kthyer debatit,

etikës, kulturës së komunikimit, argumenteve

dhe analizës së situatës politike që është në

Shqipëri.

Politika shqiptare nuk duhet të jetë larg

problematikës së qytetarëve në bazë. Ne shpesh

flasim për gjëra të tjera, ndërkohë që hallet e

qytetarëve janë të tjera. Qeveria shqiptare duhet

të jetë më e ndjeshme ndaj problematikës së

qytetarëve shqiptarë.

Shpreh shqetësimin tim për një familje në

Durrës që përmbarimi e nxori nga banesa, duke e

lënë në mes të rrugës, pasi edhe një

dokumentacion bazë që ishte aty, në mënyrë të

falsifikuar... Kjo familje që u la në mes të rrugës

dhe nuk dihet si do të shkojë fati i saj, duhet

sistemuar. Ndoshta dikush këtu ka përgjigje, por

unë, kur e pashë nga televizioni, u ndjeva vërtet i

shqetësuar.

Ndjeshmëria, gjithashtu, shkon edhe për

qytetarët e Ballshit e gjithë të tjerët. Pra, duhet të

jemi më njerëzorë në trajtimin e problematikës së

qytetarëve. Të ulemi me ta në bazë e t’i pyesim.

Ka shumë ligje sot, të cilat qeveria nuk

duhet t’i shohë me arrogancë. Ajo duhet të

analizojë si po ecën ligji për arsimin e lartë në

Shqipëri. Sa është zbatuar ai? Si po funksionon?

Cilat janë problemet që ngrihen nga akademikët

shqiptarë? Qeveria duhet t’i analizojë ato dhe

duhet të bëjë përmirësimet e nevojshme në ligj.

Nga ana tjetër, në sistemin shëndetësor ka

nevojë për t’u parë në mënyrë rrënjësore se si

funksionojnë operatorët e sistemit shëndetësor në

Shqipëri, sa janë të bazuara ato në ligj, cili është

efikasiteti i përdorimit të tyre dhe çfarë nevojash

njerëzore kanë, pasi e shoh si një mundësi, sepse

një pjesë e buxhetit të shëndetësisë harxhohet për

operatorët shëndetësorë, ndërkohë që ai mund të

alokohet ndryshe. Pra, duhet parë edhe një herë

formulimi i operatorëve dhe për ta kthyer atë në

shërbim të qytetarëve, pasi problematika e

qytetarëve nuk zgjidhet duke bërë operatorë apo

megaoperatorë. Sistemi i dikurshëm i detyrimeve

të shëndetit publik kanë qenë më afër qytetarëve,

ndërsa sot një qytetar nga Leskoviku apo nga

Berati duhet të shkojë në Elbasan apo nga

Përmeti duhet të shkojë në Vlorë, largësia është

rritur.

Më 2 korrik 1990 parlamentarët kosovarë

në dyert e Kuvendit të Kosovës shpallën

Kushtetutën. Më 2 korrik këtu u hapën

ambasadat. A të jetë vallë kjo një koincidencë?!

Që nga ai moment e deri më sot, sa herë ka një

ëndërr europiane për Shqipërinë, ndodh diçka o

këtu, o në Kosovë.

Ne jemi këtu për të realizuar investimin

amerikan për Shqipërinë. Amerika ka më se 100

vjet që investon për shqiptarët dhe Shqipërinë.

Jeni këtu për t’i shërbyer partneritetit të

Shqipërisë në Europë dhe integrimit të saj në

organizmat euroatlantike.

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Roshi!

Fjalën e ka deputeti Çyrbja. Të përgatitet

zoti Bojaxhiu.

Jurgis Çyrbja – E nderuara drejtuese e

seancës,




39

Të nderuar qytetarë,

Meqenëse sot jemi në seancën parlamentare

pas Asamblesë Kombëtare të Partisë Socialiste,

do të doja të theksoja misionin dhe obligimin

tonë të përditshëm që janë njerëzit, të cilët na

besojnë në zgjidhjen e problemeve të tyre, duke

nisur nga gjërat më të vogla e deri te sfidat më të

mëdha, si ajo e pas tërmetit, një sfidë që vijon

ende të përballohet me angazhimin maksimal të

qeverisë shqiptare në çdo fazë të saj.

Ja ku jemi sot për të reaguar për rrënojat

psikologjike që na la pastërmeti i 26 nëntorit.

Është përgjegjësi e madhe dhe privilegj që këtë

sprovë po e kalojmë me sukses.

Gjatë të gjithë kohës kam pasur takime me

njerëzit, me shumë të rinj e të reja, që janë

solidarizuar me komunitetin ku jetojnë dhe na

kanë dhënë të gjithëve një shkëndijë shprese se

çdo gjë do të kthehet në normalitet për këto

familje.

Kam pasur takime me njerëzit që kanë

mbetur të pastrehë dhe aktualisht përfitojnë

bonus qiraje. Vetëm në Bashkinë e Shijakut janë

aprovuar bonuset e qirave për 593 familje,

gjithashtu, 650 familje individuale dhe 30 pallate

do të rindërtohen nga fillimi. Në total janë 5

mijë banesa të dëmtuara.

Nga kontakti i vazhdueshëm që kemi pasur

me njerëzit në Bashkinë e Shijakut theksoj se

bashkia ka qëndruar pranë çdo familjeje të

prekur duke u shërbyer me dy turne njerëzve në

nevojë. Bashkë me kryetarin e bashkisë dhe

stafin kemi bërë edhe dëgjesa publike për

rindërtimin dhe kemi dëgjuar çdo shqetësim të

tyre dhe besoj se ia kemi arritur.

Ata të rinj dhe të reja, për të cilët ju fola

pak më sipër, janë lodhur nga protestat politike.

Njerëzit çuditen se si pikërisht në situatën ku

ndodhet, Shqipëria mori një përkrahje kaq të

madhe dhe të paparashikueshme nga e gjithë

bota. Por ka politikanë që nga njëra anë

mundohen të flasin në emër të popullit dhe nga

ana tjetër kërkojnë të bëjnë tubime për qëllimet e

veta të ngushta politike.

Shqiptarët duan Shqipërinë që çdo ditë po

përpiqemi ta ndërtojmë në bashkëpunim me

aleatët tanë SHBA-të dhe BE- në.

Është detyra jonë t’u përgjigjemi njerëzve

dhe të inkurajomë shpresën e përditshme të tyre.

Partia Socialiste ka vizionin, vullnetin dhe

këmbënguljen për të kapërcyer çdo vështirësi në

realizimin e përgjegjësive të menjëhershme që na

janë caktuar nga njerëzit që ne përfaqësojmë.

Si përfundim, dua të risjell një shqetësim

për zonën që unë përfaqësoj. Bëhet fjalë për

rikonstruksionin e rrugës Shijak- Durrës, që

është një rrugë me shumë problematika dhe që

ua ka vështirësuar jetën banorëve. Ministrja nuk

është, por unë dua t’i drejtohem pikërisht asaj:

zonja Ministre, a kemi një datë të caktuar se kur

do të fillojë puna për rikonstruksionin e rrugës

Shijak-Durrës?

Presim përgjigje.

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti Çyrbja!

Fjalën e ka deputeti Eugen Bojaxhiu. Të

përgatitet deputeti Ardit Konomi.

Eugen Bojaxhiu - E nderuar drejtuese e

seancës,



Gjithmonë dëgjojmë të flitet për urbanizim,

infrastrukturë dhe turizëm në sallën e seancave,

në mbledhjet e komisioneve, në tryeza e me

radhë. Ne përpiqemi të ftojmë sa më shumë të

huaj të bëhen pjesë e turistëve që vizitojnë

Shqipërinë; bëjmë promovime për

ndërkombëtarët, të cilën kërkojnë të vijnë dhe të

humbasin në mrekullitë e Shqipërisë.

Pyetja ime është: çfarë do të shikojnë në

Berat të huajt që ftojmë ne për të vizituar

Shqipërinë? Ata, patjetër që do të provojnë

mikpritjen, do të shijojnë bukuritë e qytetit të një

mbi një dritareve, qytetit muze, që përbën një

nga trashëgimitë më të mëdha të turizmit

shqiptar.

Por, gjithashtu, do të shikojnë rrugën

“Antipatrea”, aksi kryesor i së cilës është i

dëmtuar, me gropa dhe asfalt të deformuar; do të

shikojnë probleme infrastrukturore, sepse ka

mungesë investimesh për gati 20 vjet; do të

shikojnë lagje të lëna në mëshirën e fatit, pa

ndriçim, pa kanalizime, pa infrastrukturë dhe pa

asfaltim. Një ndër to është lagjja “ish-Pyjorja”,

pas stadiumit të ri, e ndërtuar pas viteve 1990, e

përbërë kryesisht nga shtëpi private, të cilat

mund të përdoren në çdo kohë si bujtina për

turizëm nëse do të investohet në infrastrukturën

rreth tyre. Është e patolerueshme që qyteti i

legjendave ilire, romako-bizantine, pjesë e

rëndësishme e trashëgimisë sonë kombëtare,

vuan nga rrugët me gropa, nga mungesa e



40

investimeve, të reklamuara aq shumë, nga

mungesa e kanalizimeve, nga përmbytjet që sjell

me këtë rast dora e njeriut dhe jo ajo e Zotit.

Unë sot, si qytetar beratas, si përfaqësues i

njerëzve të këtij qyteti, kam detyrimin t’i kërkoj

Bashkisë së Beratit dhe qeverisë të ndërhyjë te

lagjet e harruara të qytetit, si tek “ish-Pyjorja”,

lagjja “Çlirim”, lagjja “Murat Çelepias” dhe

lagjja “Barrikadë”. Kjo situatë, e pazgjidhur deri

tani, ndikon, së pari, në jetën e përditshme të

qytetarëve që banojnë aty. Qytetarët janë të

shqetësuar dhe jo pak herë u janë drejtuar për

ndihmë autoriteteve të qytetit.

Qeveria, pushteti vendor dhe ne si

parlament, kemi detyrim t’i presim, t’i dëgjojmë

qytetarët tanë dhe t’u japim zgjidhje

problematikave të tyre. Jetojmë në Shqipërinë e

vitit 2020, në një Shqipëri të zhvillimeve urbane

dhe drejt dixhitalizimit, por ndërkohë ata njerëz

hyjnë në shtëpi në orën 18:00, sepse lagjja e

qytetit ku banojnë nuk ka infrastrukturën e

duhur. Në qytetin e një vendi, që aspiron të bëhet

pjesë e familjes europiane, aq më tepër në një

qytet muze, bartës i një trashëgimie mijëvjeçare,

këto situata janë të pafalshme.

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti

Bojaxhiu!

Fjalën e ka deputeti Ardit Konomi.

Të përgatitet ministrja Elisa Spiropali.

Ardit Konomi – Të nderuar deputetë,

Ndoshta jo shumë prej jush kanë pasur fatin

të dëgjojnë, ta shkelin ose ta shikojnë rrugën e

vjetër historike tregtare “Niko Dhimi”, me

shumë histori prapa, e cila ka reshtur së

ekzistuari pothuajse pas fillimit të shekullit XIX.

Sot është rikonstruktuar, është efektive,

rreth 90% e gjatësisë e kësaj rruge. Një pjesë e

saj është bërë në saj të vëmendjes së investimeve

të qeverisë shqiptare dhe pjesa tjetër në saj të

bashkëpunimit me konsorciumin TAP, i cili

zhvilloi një pjesë të mirë të punimeve të shtrimit

të linjës së tubacioneve gazsjellëse përgjatë këtij

aksi. Aktualisht, mbetet një pjesë shumë e vogël,

rreth 5-6 kilometër është e pambaruar. Kjo rrugë

lidh aksin Korçë-Skrapar-Berat dhe ka një

interes të jashtëzakonshëm turistik dhe kulturor.

Pa dyshim, kur janë këto të dyja, ka edhe efekte

të mëdha ekonomike. Gjithashtu, kjo rrugë prek

afërsisht 42 monumente kulture, monumente

natyrore të rëndësisë primare për vendin. Një

pjesë e mirë e tyre janë të aksesueshme direkt

nga aksi rrugor dhe pjesa tjetër me devijime të

vogla. Njëkohësisht, është një aks që u jep jetë

xhepave turistikë të vendit tonë, zonës së

Skraparit, zonës së Vithkuqit dhe Voskopojës në

rrethin e të Korçës, duke u lidhur me Bredhin e

Hotovës në zonën e Përmetit. Duke filluar nga

Korça rruga shtrihet në malësinë e Vithkuqit, në

pjesën e Malësisë së Panaritit të Ostrovicës, zbret

në qafën e Martës, më pas në fshatin Tropollar,

në fshatin Potom, në Çorovodë dhe ndalon në

Berat.

Në këtë moment, duke qenë se TAP-i është

në përfundim të punimeve të tij në atë aks rrugor,

është shumë e rëndësishme që sipas kontratës me

qeverinë shqiptare, respektivisht me aspektin

mjedisor, me Ministrinë e Mjedisit, në përfundim

të punimeve duhet të rikthejë në identitet të

gjitha rrugët e aksesit, të cilat i ka ndërtuar për t’i

shërbyer pjesës së punimeve.

Në pjesën e lidhjes së kësaj rruge, midis

Korçës dhe Skraparit, posaçërisht ky aks rrugor,

që preket nga punimet rindërtuese, është aksi për

të cilin po flisja, i cili shtrihet nga Panariti në

Mashkullor, drejt fshatit Tropollar. Ministria e

Mjedisit duhet të ketë bashkëpunim të

padiskutueshëm me Ministrinë e Kulturës dhe

me Ministrinë e Infrastrukturës dhe Energjisë,

që, së pari, të ulen në tavolinë me konsorciumin

TAP, për të diskutuar për heqjen e këtij aksi

rrugor nga kjo pjesë e kontratës, për të lejuar që

punimet e tij të vazhdojnë dhe akset rrugore të

mbeten efektive, pasi, nëse kjo nuk ndodh, do të

jemi para riskut për ta humbur një herë e mirë

këtë rrugë. Bëhet fjalë për 5-6 kilometër, që

aktualisht janë në një stad të avancuar punimesh

shumë cilësore, të kategorisë së parë rrugore, të

një rruge me standard 4,5-4,6 metër. Këto janë

disa nga fotot e punimeve. (Tregon fotot).

Unë kam përgatitur një material të detajuar

për të tria ministritë, njëkohësisht me sugjerimet

përkatëse se si duhet të hyjmë në këtë

marrëdhënie me konsorciumin TAP. Kjo ka

ardhur edhe pas diskutimeve që kemi bërë me

konsorciumin dhe besoj se bëhet. Në këtë lloj

marrëdhënieje kërkohet efektshmëri, sepse besoj

se do të vijë shumë shpejt momenti, bëhet fjalë

për çështje javësh apo muajsh, në të cilin do të

diskutohet rikthimi në identitet i këtyre

territoreve apo për rrugët e lëna në gjendjen

aktuale.



41

Faleminderit!

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti

Konomi!

Fjalën e ka ministrja Spiropali.

Të përgatiten deputetët Erion Piciri dhe më

pas Selami Jenihsheri.

Elisa Spiropali - Të nderuar kolegë,


Sa herë që vritet një grua, fillon seanca e

tronditjes publike. Unë dëgjova sot këtu zonjën

Hajdari që mbajti një fjalë të ndierë për këtë

çështje. Vritet një grua me sqepar, me thikë, me

hekur në kokë, me plumb te dera e shtëpisë, në

sy të fëmijëve, në dhomë hoteli, në mjedis

publik, i përplaset koka në çimento e të tjera

ngjarje makabre, të cilat të bëjnë të ndihesh keq

për faktin e të qenurit grua. Vdekja e gruas nuk

vjen duarbosh, por papritur pasohet nga një gjyq

popullor medietik. Për kë? Për vetë viktimën!

Gjyqi fillon: a i hidhte kripë gjellës; a e donte

vjehrrën; a e donte bashkëshortin; a kishte

probleme; a e xhelozonte burrin?! Pra, fillon

gjyqi moral në medien tonë, e cila nuk kursen as

viktimat, duke riprodhuar një dhunë sistematike

medietike jo vetëm për viktimën, por për të

gjitha gratë, patjetër me nënkuptimin që, nëse një

grua vritet, gjithmonë, për arsye që kuptohen,

faji është i saj. Kjo është arsyeja pse njerëzit nuk

arrijnë të revoltohen. Kjo është arsyeja pse

njerëzit nuk dalin në protestë. Pra, sepse

patriarkalizmi është kaq i rrënjosur jo vetëm në

trurin e maskarait, i cili e kryen vrasjen në sy të

fëmijëve, por edhe në hapësirën publike, ku

gruaja konsiderohet si një pronë, ku trupi i saj

mund të dhunohet, sepse nuk i përket asaj, por u

përket atyre. Pra, i përket njëherë babait që e ka

në shtëpi, më pas bashkëshortit dhe më pas

kujtdo tjetër.

Ne kemi parë skena, ku 6 jetime për dy ditë

qajnë dhe ulërijnë në ekrane; skena, të cilat nuk i

shikon as nëpër filma; skena që të krijojnë

ndjesinë se këtu gruaja nuk mund të shpëtohet as

nga policia, as nga shërbimet sociale, sepse

problemi është në shtëpi. Ne duhet të fillojmë ta

shikojmë problemin në hapësirën e shtëpisë, por

edhe në hapësirën publike.

Në hapësirën publike Presidenti i

Republikës, kur një grua i kundërvihet

politikisht, guxon t’i vërsulë lukuninë e ish-

partisë së tij për ta “kryqëzuar moralisht”. Në

emër të cilit moral flet Ilir Meta, se ai nuk është

më President i Republikës?! Si guxon të nxjerrë

zëdhënësit e institucionit të tij dhe t’i përdorë si

leckë për të goditur jo vetëm një grua ministre,

siç është ministrja e Drejtësisë e me radhë, por

për të goditur një funksionare publike?! Problemi

këtu qëndron se është grua, sepse, nëse një burrë

do t’i kundërvihej Ilir Metës, ai nuk do të

guxonte të nxirrte aradhën e paturpshme të

partisë së tij dhe të gjithë institucionit për ta

goditur, apo jo? Këtu fillon problemi. Nëse

goditet me fjalë apo fyhet me gjuhë patriarkale,

seksiste, misogjine ministrja e Drejtësisë,

imagjinoni se çfarë mund t’i ndodhë një gruaje

në fshatin më të largët! Atë grua e vrasin me

thikë, e vrasin me armë. Kjo është ajo që duhet të

ndryshojë. Për këtë duhet të ngrihet zonja

Hajdari dhe të gjitha ne këtu. Këta nuk kanë

asnjë lidhje me traditën shqiptare, e cila e mbron

gruan, themelin e saj; nuk kanë lidhje as me të

ardhmen; nuk kanë lidhje as me vizionin për një

Shqipëri europiane, por janë vetëm një çetë, që

sulmojnë me fjalë kë t’u dalë përpara dhe pastaj

sulmojnë Shqipërinë...

(Ministres Spiropali i ndërpritet fjala, sepse

i ka përfunduar koha në dispozicion.)

Vetëm një sekondë, sa të mbaroj fjalën!

Vasilika Hysi – Zonja Spiropali, minutat

janë të përcaktuara nga Kryetari i Kuvendit!

I lutem sekretarisë, vetëm 30 sekonda.

Elisa Spiropali – Këta nuk kanë lidhje as

me traditën, as me të shkuarën, as me të

ardhmen, sepse janë vetëm një grup rastësor që i

kanë rënë për hise Shqipërisë. Kjo është historia.

Faleminderit!

(Drejtimin e seancës e merr zoti Gramoz

Ruçi.)

Gramoz Ruçi – Fjala për deputetin Erion

Piciri.

Të përgatitet deputeti Selami Jenishehri.

Erion Piciri – Të nderuar qytetarë

shqiptarë,

Sot parlamenti flet për problematikat më të

mëdha që kanë qytetarët tanë, por do të ishte

mirë të fliste për ekonominë, papunësinë dhe

korrupsionin. Por ka diçka tjetër, që na çon

mbrapa si shtet, na çon mbrapa si shoqëri dhe

lidhet me pushtetin që do të kapë shtetin, që do

të kapë të gjitha institucionet. Në këtë drejtim

jemi të ngjashëm me Rusinë. Disa ditë më parë

Kryeministri ynë çonte përpara flamurin e

OSBE-së në Moskë dhe për hir të së vërtetës,



42

rusët tanë, “rusët e Lanës” takoheshin me rusët e

Uraleve. Në të njëjtën filozofi na bashkojnë

shumë gjëra me Rusinë, pavarësisht se nuk

duam. Në këta 80 vjet na bashkon bolshevizmi,

na bashkon fakti që sot jemi një ndër 3 vendet

më të korruptuara të Europës, por na bashkon

edhe diçka tjetër, pra ne dhe Rusia nuk hyjmë në

vendet e lira të këtij kontinenti, na bashkon edhe

fakti që pushteti ka goditur në një formë të tillë

që edhe opozitat i kemi dekorative.

Meqenëse jemi këtu në parlament, është

mirë të flasim edhe për disa shembuj pozitivë që

do të bëjnë diferencën midis asaj që jemi dhe

midis asaj se ku duhet të shkojmë.

Sot dua të flas për Xhorxh Uashingtonin.

250 vjet më parë, ky ushtarak luftoi për çlirimin

e vendit të tij dhe, pasi mundi perandorinë

britanike nuk shkoi pas pushtetit, sikurse

bolshevikët tanë në ’45-ën, apo disa të tjerë në

vitet më pas, por iku dhe u tërhoq në fermën e

tij. Në një moment të caktuar disa nga mendjet

më brilante të Amerikës e ftuan që të vinin bazat

e një kushtetute dhe të gjithë së bashku vunë

bazat e një kushtetute për ndarjen dhe për

balancimin e pushteteve që kurrë të mos ndodhë

që ndonjë personazh, si Putini apo si ky që kemi

tani, të marrë në një dorë të gjitha pushtetet.

Vunë një kushtetutë demokratike...

Dëgjoni edhe ju, socialistët, sepse këto janë

leksione shumë të rëndësishme për ju dhe për

formimin tuaj, sepse ju keni formim bolshevik

prej 75 vjetësh.

(Ndërhyrje nga salla pa mikrofon)

Pas 2 mandatesh ky njeri (u lutën të bëhej

President) u tërhoq si një njeri i lirë.

8 vjet në pushtet! Dje patët një kongres dhe

kërkonit mandatin e tretë. Po çfarë mandati të

tretë kërkoni ju kur keni shkatërruar ekonominë?

Nga rritja 4,1% keni rënë në 2,7%. Kur keni çuar

korrupsionin në nivelin më të lartë?

Ajo që po kërkoni sot, ditë pas dite, është

kapja e shtetit për të mbajtur pushtetin dhe jo

zhvillimi i vendit tonë. E keni degraduar

ekonominë, i keni bërë shqiptarët të jenë në një

ndër katër vendet e para në botë me dëshirën për

emigrim, keni shkatërruar arsimin shqiptar. Kjo

është ajo që po ndodh sot në Shqipëri, kurse ju

krenoheni me 800 milionë euro borxhe. Nuk ju

vjen zor!? Në fakt, shkoni në bazë të traditës,

sepse në 100 vjet ky vend është mbajtur vetëm

me borxhe; borxhe tek italianët, borxhe te

sovjetikët, borxhe te kinezët, borxhe te bankat

ndërkombëtare, borxhe tek arabët. Në konceptet

perëndimore ky është një huazim për gjeneratat

që vijnë. Keni shkatërruar ekonominë.

Vendi nuk mund të ecë përmes

autokracisë, përmes rritjes së korrupsionit dhe

rritjes së borxhit publik. Po shkatërroni

Shqipërinë e sotme dhe të së ardhmes.

Sot dua të ndaj një përshëndetje me ata

që do të dalin në shesh. Nuk më pëlqejnë ato

personazhe që në 30 vjet kanë ngrënë të njëjtën

çorbë bolshevike prej 75 vjetësh, por kauzat e

tyre për Kushtetutën, për balancimin e

pushteteve, për disiplinën fiskale, për uljen e

borxhit, por edhe për investimin në arsim janë të

drejta. Më vjen keq që nuk bashkohem dot me

ta, por shpresoj që shumë shpejt në rrugët e

Tiranës, njëlloj si në rrugët e Bukureshtit, të dalë

një gjeneratë tjetër që ta rrëzojë këtë

nomenklaturë 80-vjeçare komunistësh të

pandreqshëm.

Gramoz Ruçi – Fjalën e ka Selami

Jenishehri!

Selami Jenishehri – I nderuar Kryetar i

Kuvendit të Republikës së Shqipërisë, zoti

Gramoz Ruçi,

Të nderuar kolegë,

Të dashur dhe të nderuar shqiptarë, brenda

dhe jashtë atdheut,

Sot është një ditë pak më e veçantë nga

ditët e tjera. Në shqipëri po ndodh një gjë e

pazakontë.

Gjatë kësaj jave që ne, deputetët, kemi

komunikuar me qytetarët, të cilët na kanë sjellë

këtu si përfaqësuesit e tyre, kam lexuar

shqetësimin e madh të tyre që Presidenti i

Republikës së Shqipërisë, i cili ka për detyrë të

ruajë unitetin e popullit shqiptar, e ka shkelur

atë me të dyja këmbët ose do ta shkelë në orën

17:00, kur me librin e Kushtetutës së Shqipërisë

do të rrugëtojë në bulevardin “Dëshmorët e

Kombit”.

Të gjithë qytetarët që kam takuar, kanë

shprehur indinjatën e madhe për këtë gjest të

paprecedent dhe me të drejtë pyesin: ky

President do të rrugëtojë sot në bulevardin

“Dëshmorët e Kombit” me Kushtetutën e

Shqipërisë, për të cilën thotë se është Gjykata

Kushtetuese, pra gjyqtarët e saj?! Hajdeni të

bëjmë një analizë të vogël. Kur qytetarët pyesin:

“A është votuar me 69 vota ajo Kushtetutë?”,



43

çfarë përgjigjeje mund të japë deputeti? Po kur

qytetarët pyesin: “A është e vërtetë që Gjykata

Kushtetuese dhe gjyqtarët e kësaj të fundit e

kanë shfuqizuar nenin 315 të Kodit Penal?” Po

kur i thotë gjyqtarit se ti mund të marrësh një

vendim, që dihet se është i padrejtë, por ti nuk

dënohesh?! Qysh prej vitit 2008 gjyqtarët nuk

janë as Jezu Krishti, as Hafsa Pejgamberi, madje

u keni thënë: po hytë për të vjedhur, nuk ju thonë

gjë....

Shikoni: për të gjithë ata që i ka nxjerrë

jashtë vetingu, ka filluar ky proces hajnie. Ka

pasur pasoja të jashtëzakonshme për popullin

shqiptar pas vitit 2008, pasi është kjo Gjykatë

Kushtetuese, për të cilën zoti President do të dalë

sot në bulevardin “Dëshmorët e Kombit” dhe do

t’u tregojë shqiptarëve se është Kushtetuta... Për

cilën Kushtetutë flet ti, more?! Çfarë gjyqtarësh

të Gjykatës Kushtetuese ke ti, more?! Por a janë

ata që i thanë qytetarit: “Unë ty ta marr pronën;

unë do të ta nxjerr djalin. Ai i dënuari me burgim

të përjetshëm ta ka vrarë djalin, por do ta nxjerr

jashtë dhe ti nuk ke çfarë më thua mua, sepse unë

nuk përgjigjem përpara ligjit?!” Ky është një turp

i madh për parlamentin shqiptar, more! Si mund

të jemi ne parlamentarë?! Si mund të jemi ne,

deputetë të Kuvendit të Shqipërisë, more?! Si

mund të ulemi në këto karrige, kur ky nen është i

shfuqizuar? Del Presidenti i Republikës sot në

bulevardin “Dëshmorët e Kombit” dhe na e do

këtë Kushtetutë?!

Unë them se përgjegjësi më të madhe sesa

ka Presidenti Ilir Meta për këto pasoja nuk e ka

asnjë qytetar i Republikës së Shqipërisë, sepse

është President, ka qenë Kryeministër, ka qenë

ministër i Jashtëm, ministër i Brendshëm e me

radhë dhe në këtë politikë, qysh në vitin 1991, ai

ka qenë dhe ka dorë në të gjitha prapësitë që i

kanë ardhur dhe sot i bëhen popullit shqiptar.

Zoti President thotë se ky parlament nuk

është legjitim. Meqenëse kam mbaruar degën

“Matematikë” dhe sensi im është të flas me

argumente, po ia kujtoj një: parlamenti që ishte

përpara nesh ku këtu kishte disa burra dhe gra që

ikën. Erdhën deputetët që i kam në krahun e

djathtë, këta trima, këta burra, këta deputetë të

vërtetë që i thanë shkopit të dirigjentit... Nuk

shkuan pas tij, por erdhën këtu të japin

kontributin e tyre.

I gjithë populli shqiptar e di shumë mirë që

ky parlament me këtë opozitë të re, siç e quajnë

ata...

(Deputetit Jenishehri i mbaron koha e

diskutimit.)

Faleminderit!

Gramoz Ruçi – Faleminderit, zoti

Jenishehri!

Ky ishte diskutimi i fundit për seancën e

sotme. Seanca tjetër do të zhvillohet ditën e

enjte, në orën 10:00.

Faleminderit të gjithëve!

(Seanca u mbyll në orën 14:00)

Kryetari i Kuvendit

Gramoz Ruçi

Sekretari për Procedurat dhe Votimin

Alket Hyseni

Drejtori i Shërbimit të Botimeve

Parlamentare

Krenar Hajdëri

KUVENDI...Kuvendi i Shqipërisë LEGJISLATURA IX - SEANCA E DITËS SË HËNË, 2 MARS 2020 4 se...

Documents

Transcript of KUVENDI...Kuvendi i Shqipërisë LEGJISLATURA IX - SEANCA E DITËS SË HËNË, 2 MARS 2020 4 se...