Dr Ferdynand BARBASIEWICZ

KLAWITERAPIA, KLAWIPUNKTURA I KLAWIPRESURA W HOLISTYCZNYM USPRAWNIANIU CZŁOWIEKA.

* - ilość zaburzeń i jednostek chorobowych

I. KLAWITERAPIA W ODREAGOWANIU PSYCHOLOGICZNYM I NERWOWYM1. Nerwice i uwarunkowania 2. Co to jest klawiterapia? 3. Inspiracje klawiterapii. 4. Krytycznie o niektórych metodach refleksoterapii. 5. Reanimacja przy omdleniu, zapaści, i utracie przytomności. 3* 6. Pierwsza szybka pomoc w sytuacjach krytycznych. 7. Zaburzenia emocjonalne w dezorganizacji psychofizjologicznej, neurofizjologicznej,

enzymatycznej, hormonalnej, czynnościowej i fizycznej.

8. Algorytmy i sieć czynności w odreagowaniu nerwowego układu korowego, ośrodkowego i obwodowego.

9. Homogenom i matryce genotypów w antropo i biocybernetyce. 10 Zmiany enzymatyczne i hormonalne w procesie starzenia a odmładzanie się. 11 Znoszenie zaburzeń psychologicznych, nerwic, neurastenii i psychoz 74* 12 Znoszenie UZALEŻNIEŃ (palenie, alkoholizm, narkomania, lekozależność i inne. 4*

13 Znoszenie zaburzeń charakterologicznych, wolicjonalnych, uczuciowych i poznawczych osobowości człowieka.

14 Ćwiczenia ruchowe. 15 Czynniki środowiskowe w życiu człowieka. 16 Łupież w diagnozie klawiterapii. 17 Skóra w diagnozie klawiterapii. 18 Zaburzenia, zaniki oraz regulacja i wzbudzanie przewodnictwa nerwowego. 19 Oczyszczenie, odtrucie organizmu i zaktywizowanie układu limfatycznego. 20 Przed operacyjne odreagowanie organizmu dla celów chirurgicznych.

II. KLAWITERAPIA W ZNOSZENIU BÓLU, NEURALGII I PORAŻEŃ 1. Ból i neuralgie - uwarunkowania. 2. Algorytm i sieć czynności w znoszeniu bólu. 23* 3. Algorytm i sieć czynności w znoszeniu neuralgii i nerwobólów. 35* 4. Algorytm i sieć czynności w znoszeniu porażeń. 26* 5. Inne choroby neurologiczne. 35*

III KLAWITERAPIA W SCLEROSIS MULTIPLEX (SM). 1. Sclerosis multiplex – objawy chorobowe i uwarunkowania. 2. Uproszczony algorytm i sieć czynności w wywoływaniu remisji. 3. Ekonomika i granice zdrowego rozsądku.

IV KLAWITERAPIA W ODBUDOWIE ODPORNOŚCI I ZNOSZENIU INFEKCJI DRÓG ODDECHOWYCH

1. Odbudowa odporności i znoszenie infekcji. 2* 2. Drogi oddechowe ogólnie – znoszenie zaburzeń. 15* 3. Górne drogi oddechowe. 14* 4. Struny głosowe. 3* 5. Głos. 7*

6. Mowa. 6* 7. Zatoki. 5* 8. Gardło ogólnie. 11* 9. Krtań ogólnie. 6* 10 Tchawica. 1* 11 Oskrzele. 4* 12 Płuca 19*

V. KLAWITERAPIA W ZNOSZENIU ZABURZEŃ UKŁADU TRAWIENNEGO 1. Układ trawienny - ogólnie 34* 2. Gruczoły ślinowe 4* 3. Jama ustna 10* 4. Język 8* 5. Zęby 8* 6. Dziąsła 7* 7. Przełyk 7* 8. Jama brzuszna ogólnie 13* 9. Nadbrzusze ogólnie 2* 10 Żołądek 13* 11 Woreczek żółciowy 8* 12 Wątroba 9* 13 Zapalenie otrzewnej 1* 14 Trzustka 4* 15 Podbrzusze 2* 16 Jelita ogólnie 16* 17 Dwunastnica 17* 18 Jelito grube 16* 19 Odbytnica 12*

VI. KLAWITERAPIA W ZNOSZENIU ZABURZEŃ UKŁADU MOCZOWEGO I PŁCIOWEGO

1. Układ moczowy ogólnie 18* 2. Nerki 6* 3. Moczowód 1* 4. Pęcherz moczowy 5* 5. Cewka moczowa 3* 6. Narządy płciowe ogólnie 11* 7. Narządy płciowe męskie ogólnie 6* 8. Narządy płciowe męskie zewnętrzne 5* 9. Jądra i najądrza 3* 10 Wytrysk nasienia 4* 11 Gruczoł krokowy 3* 12 Narządy płciowe żeńskie ogólnie 24* 13 Macica 16* 14 Gruczoł sutkowy 6*

VII. KLAWITERAPIA W ZNOSZENIU ZABURZEŃ UKŁADU KRĄŻENIA, SERCA, CHORÓB KRWI ORAZ GRUCZOŁÓW DOKREWNYCH

1. Układ krążenia 26* 2 Choroby układu sercowo-naczyniowego 20* 3. Zaburzenia i choroby serca 25* 4. Krew 7* 5. Gruczoły dokrewne 16*

VIII. KLAWITERAPIA W ZNOSZENIU ZABURZEŃ ZMYSŁÓW

1. Wzrok 46* 2. Słuch 17* 3. Powonienie 3* 4. Zmysł równowagi i orientacji w przestrzeni (patrz rozdział II) 5. Zmysł dotyku, temperatury i bólu (patrz rozdział II)

IX. KLAWITERAPIA W ZNOSZENIU ZABURZEŃ UKŁADÓW: KOSTNEGO, STAWOWEGO, WIĘZADŁOWEGO I MIĘŚNIOWEGO

1. Ogólnie kości i stawy 8* 2. Ogólnie mięśnie 17* 3. Kręgosłup 7* 4. Szyjny odcinek kręgosłupa 3* 5. Kark 9* 6. Szyja 16* 7. Piersiowy odcinek kręgosłupa 4* 8. Dolny odcinek kręgosłupa 4* 9. Lędźwiowy odcinek kręgosłupa 9* 10 Krzyżowy odcinek kręgosłupa 3* 11 Ogonowy odcinek kręgosłupa 3*

X. KLAWITERAPIA W ZNOSZENIU ZABURZEŃ KOŃCZYNY GÓRNEJ 1. Kończyna górna ogólnie 14* 2. Obręcz kończyny górnej 2* 3. Obojczyk 2* 4. Łopatka 4* 5. Bark 7* 6. Staw barkowy 5* 7. Ramię 10* 8. Staw ramienny 3* 9. Łokieć 4* 10 Staw łokciowy 3* 11 Przedramię 4* 12 Staw promieniowo-nadgarstkowy 2* 13 Nadgarstek 7* 14 Dłoń 9* 15 Stawy palców dłoni 5* 16 Palce dłoni 10*

XI. KLAWITERAPIA W ZNOSZENIU ZABURZEŃ KOŃCZYNY DOLNEJ 1. Kończyna dolna ogólnie 23* 2. Miednica 2* 3. Biodro 3* 4. Staw biodrowy 5* 5. Udo 3* 6. Podudzie 4* 7. Kolano 3* 8. Staw kolanowy 5* 9. Łydka 7* 10 Stopa 17* 11 Grzbiet stopy 4* 12 Śródstopie 2* 13 Kostki stopy 4* 14 Staw skokowy 5* 15 Pięta 3*

16 Palce stopy 6* XII. KLAWITERAPIA W ZNOSZENIU ZABURZEŃ TWARZY, POWŁOKI OGÓLNEJ (SKÓRY) ORAZ INNE CHOROBY

1. Twarz 13* 2. Policzek 3* 3. Powieki 5* 4. Usta 7* 5. Szczęki 4* 6. Staw żuchwowy 1* 7. Owłosienie 2* 8. Alergia 3* 9. Pot 6* 10 Świąd 9* 11 Choroby skóry 11* 12 Czyraki, wrzody i inne choroby 29*

XIII. KLAWITERAPIA W ONKOLOGII 1. Klawiterapia w onkologii - uwarunkowania 2. Znoszenie zaburzeń chorobowych i neutralizacja zmian patologicznych 3. Przykłady – opisy zmian wywołanych klawiterapią 4. Kuracja klawiterapeutyczna w onkologii

XIV. RAPORT – KLAWITERAPIA W AIDS 1. Klawiterapia w aids 2. Zestawienie porównawcze wyników analiz lekarskich 3. Raporty pisane przez pacjenta Kliniki AIDS w Warszawie M.A. lat 25. 4. Publiczne leczenie przed grupą lekarzy – uczestnikami kursu klawiterapii

BIBLIOGRAFIA

ATLAS KLAWITERAPII – TOM II 1. Odreagowanie głowy 2. Meridiany i punkty klawipunktury 3. Nowe punkty (NeuP) 4. Punkty poza meridianami (PaM) 5. Akupresura stopy 6. Strefy terapeutyczne głowy 7. Punkty dłoni 8. Punkty aurikularne ucha 9. Diagnostyka topograficzna w neurologii 10 Spis treści

I-1. ZABURZENIA PSYCHOLOGICZNE, NERWICE, PSYCHOSOMATYKA I UWARUNKOWANIA

Utrzymujące się przez dłuższy czas (1-3 miesiące), bez odreagowania, trudne i przykre przeżycia psychologiczne stresowe i frustracyjne, emocjonalne, wywołują silne i dość trwałe napięcia korowe i ośrodkowe w mózgu. Podobne napięcia występują także w różnych strukturach morfologicznych i narządach organizmu sterowane przez ośrodki w mózgu i poszczególne rodzaje nerwów obwodowych. Długotrwały stan napięć emocjonalnych zaburza funkcje enzymatyczno – metaboliczne, zatruwa organizm zalegającymi różnymi metabolitami, produktami procesu przemiany materii, spalania. To prowadzi w następstwie do zaburzeń

psychosomatycznych, czynnościowych a w długotrwałych stanach bez odreagowania klawiterapią nawet do zaburzeń nieodwracalnych, zmian patologicznych w organizmie CZŁOWIEKA. W moich badaniach, obserwacjach, eksperymentach i wieloletnich doświadczeniach stosuję, omawianą poniżej i ciągle doskonaloną, metodą diagnostyczno – terapeutyczną nieinwazyjną, wykonywaną za pośrednictwem specjalnej konstrukcji pręcików, narzędzi zwanych klawikami (clavus - gwóźdź). Metoda ta pozwala znosić, likwidować wszelkie napięcia korowe, ośrodkowe i obwodowe różnych rodzajów nerwów a także narządów wewnętrznych i różnych struktur morfologicznych. Napięcia powstające i utrzymujące się przez dłuższy czas jako konsekwencje stanów długo trwałej i silnej irytacji emocjonalnej prowadzą do podwyższonej ogólnej nerwowości. Wszystkie przypadki zaburzeń emocjonalnych ustępują sprawnie i skutecznie po odreagowaniu klawiterapią. Owe napięcia korowe, ośrodkowe i obwodowe, utrzymujące się w dłuższym czasie (kilka tygodni) odzwierciedlają się zewnętrznie na głowie, w strefie owłosionej, łupieżem bez stanu zapalnego skóry (odkryte przez F. Barbasiewicza w 1988 roku w Klinice Neurologicznej Instytutu Medycyny Klinicznej MSW). Dotychczas łupież bez stanu zapalnego skóry uznawany był jako choroba skóry oporna na leki o nieznanej etiologii, nadzwyczaj trudna do trwałego wyleczenia. Po odreagowaniu klawikami przez 7-10 dni i trwałym zniesieniu napięć korowych, ośrodkowych i obwodowych, łupież ustępuje, a skóra jest zdrowa, dobrze dokrwiona, dożywiona i czysta. Warto wiedzieć, że różne napięcia i zaburzenia obwodowe morfologiczne i narządów wewnętrznych powstałe także w wyniku urazów, infekcji, transferując wywołują napięcia ośrodkowe i korowe w mózgu, a ten stan sprawia zaburzenia niedokrwienne skóry na głowie. -Ten złożony proces transferu przykrych i długotrwałych doznań obwodowych kończy się łupieżem bez stanu zapalnego skóry owłosionej na głowie. Ten stan pozwala precyzyjnie ukierunkować diagnozę lekarską, rodzaj, miejsce, zakres i stan zaburzenia psychosomatycznego, infekcyjnego lub patologicznego konkretnej struktury morfologicznej obwodowej lub narządu wewnętrznego. A zatem znajomość topografii ośrodków w mózgu a nad nimi łupieżu na głowie sprawia lepsze ukierunkowanie diagnozy lekarskiej w precyzyjnym określeniu i potwierdzeniu jednostki chorobowej.

Bywa też tak, że łupież bez stanu zapalnego skóry, zajmuje prawie całą powierzchnię owłosioną głowy i łączy się to z bardzo wysoką nerwowością ogólną, manifestującą się silnymi zaburzeniami emocjonalnymi. Trzeba to dobrodziejstwo diagnostyczne interpretować bardziej poważnie w ukierunkowany sposób na tle topografii mózgu i ewentualnych dolegliwości, na które uskarża się pacjent. Albowiem pacjent ma np. poważnie chorą wątrobę (WZW). Jest badany i leczony bez rezultatów poprzez różne znane medycynie sposoby. Wówczas stwierdza się, że zespół chorobowy jest lekooporny. Wiemy, że np. na WZW i marskość wątroby nie ma skutecznego leku i że taki pacjent musi zginąć. U tego pacjenta nad ośrodkiem wątroby w mózgu, na skórze głowy musi występować intensywny łupież (więcej informacji o łupieżu w książce pt. Klawiterapia itd. na stronie 68). Można ten beznadziejny stan skutecznie zmienić poprzez odpowiednie stymulowanie klawikami strefy objętej łupieżem. Ktoś powie, że trzeba wymienić pacjentowi wątrobę. Tak jest to pozornie skuteczny sposób na przywrócenie zdrowia pacjenta. Jeśli wszystko odpowiedzialne za wątrobę w nerwowym układzie ośrodkowym, obwodowym i wegetatywnym oraz cały organizm jest w dobrej kondycji. A przy przewlekle, poważnie chorej, o wysokiej niewydolności wątrobie, jak wiemy trudno jest oczekiwać, by organizm ludzki był zdrowy. Z reguły występuje w takich przypadkach wyjątkowo duże zatrucie i skrajne wyniszczenie całego organizmu.

Jak wiemy transplantacja wątroby jest bardzo trudnym procesem operacyjnym, a tym bardziej w wyniszczonym, niedożywionym i zatrutym organizmie ludzkim. Myślę że korzystniejszym procesem jest odreagowanie i zniesienie napięć ośrodkowych i korowych oraz nerwów obwodowych i wegetatywnych odpowiedzialnych za żywotne funkcje wątroby, a także równoległe podjęcie próby przywrócenia jej funkcji fizjologicznych czyli odtrucie i

wyregulowanie układu trawiennego organizmu metodą klawiterapii. Istnieją takie realne możliwości. Przykładem może być doświadczenie jakie wykonałem z pozytywnym skutkiem w klinice AIDS w Warszawie, z pacjentem M.A., lat 25, chorym między innymi na WZW (wirusowe zapalenie wątroby) B i C – marskość wątroby, gdzie transaminozy były siedmiokrotnie podwyższone. Pacjent miał głęboką leukopenię, trombocytopenię i ogólnie skrajnie wyniszczony organizm o czym świadczyła także zła morfologia krwi z rozmazem. Po 5 tygodniach zabiegów wykonanych w obecności lekarzy Kliniki AIDS i tylko z zastosowaniem klawiterapii bezpośrednie zagrożenie życia pacjenta minęło (patrz początkowe wyniki badań lekarskich w archiwum Kliniki AIDS). Po miesiącu kuracji prawie wszystko wróciło do normy fizjologicznej bez podawania leków (w załączeniu dokumentacja kliniczna), łącznie z wynikami badań analitycznych z drugiego okresu leczenia w Ośrodku Piastowie, oświadczenia pisane przez pacjenta A.M. i raport na temat "Klawiterapia w AIDS"). Przy tej okazji pragnę nadmienić, że pacjent ten cierpiał równolegle od dłuższego czasu na wiele innych bardzo poważnych schorzeń. Mariusz był od dziesięciu lat narkomanem, pił alkohol, palił papierosy, organizm ogólnie miał skrajnie wyniszczony, ważył 50 kg przy wzroście 175 cm. Patologiczny zapis EEG, cierpiał na różne nerwice, lęki, natręctwa myślowe, agresję, bezsenność i różne inne dolegliwości.

W dniu 16 kwietnia 1993 roku odstawiono wszystkie leki i zastosowano tylko klawiterapię, którą osobiście wykonywałem. Po dwóch miesiącach M.A. biegał, grał w siatkówkę, cieszył się bardzo dobrym zdrowiem. Mimo tak dobrych wyników w leczeniu M.A., kierownik kliniki oznajmił mi, że to jeden przypadek, i że klinika nie ma pieniędzy na dalsze eksperymenty badawcze z zastosowaniem klawiterapii. Na tym zaniechano dalsze badania nad zastosowaniem klawiterapii w AIDS.

Chcę podkreślić, że ten dwu i pół miesięczny eksperyment kliniczny wykonywałem codziennie filantropijnie. W dniu 24 grudnia 1993 r. złożyłem wizytę M.A. w Ośrodku w Piastowie koło Warszawy. Wówczas M.A. cieszył się bardzo dobrym zdrowiem. W czerwcu 1998 roku po 5 latach zaprosiłem A.M. na zebranie założycielskie Sekcji Refleksoterapii przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, gdzie Mariusz opowiedział obecnym lekarzom o historii swojej choroby i procesie leczenia klawiterapią oraz o uzskaniu bardzo dobrych wynikach badań lekarskich po kuracji tylko klawiterapią w Klinice AIDS w Warszawie przy ul. Wolskiej. Wystąpienie Mariusza i odpowiedzi na pytania zadawane przez zebranych lekarzy zostały zapisane na kasecie video i znajduje się w archiwum Centrum Klawiterapii. Mariusz po pierwszym zabiegu klawiterapii, bez sensacji, odstawił wszystkie używki i leki mimo silnych uzależnień i zagrożeń (handlarze sprzedawali narkotyki, papierosy i alkohol nawet na sali chorych) nie odczuwał żadnego ciągu, pokusy. Mariusz po całej kuracji klawiterapeutycznej powrócił do pełnej sprawności fizycznej i psychicznej młodego człowieka łącznie z odzyskaniem prawidłowego zapisu EEG. Dobry stan jego zdrowia utrzymuje się do chwili obecnej. Moim zdaniem, warto realizować badania nad klawiterapią w usprawnianiu cierpiących ludzi nie tylko z powodu AIDS.

Drugi przykład:

Reanimacja z zapaści Jadwigi G. - znanej lekarki 71 lat, którą wykonałem wiosną 1992 rpku w obecności 19 lekarzy i rehabilitantów, uczestników kursu klawiterapii. Wśród lekarzy byli: kardiolog, interniści, neurolog, chirurdzy, dermatolog, psychiatra i wielu innych specjalistów chorób wewnętrznych. Reanimację wykonałem wyłącznie metodą klawiterapii, bez defibrylatora, intubacji, masażu oraz bez leków. Lekarka J.G. mimo, że minęło 10 lat żyje i cieszy się dobrym zdrowiem. Wszyscy lekarze i rehabilitańci z kursu i pani Jadwiga.G. mogą ten fakt potwierdzić (na końcu tej książki jest lista lekarzy i rehabilitantów uczestników kursu

klawiterapii zorganizowanego pod patronatem ówczesnego wiceministra Zdrowia dr Zbigniewa Hałata). - Więcej o problemach krążenia, i chorobach serca czytaj w VII rozdziale książki Klawiterapia itd.. Równie poważnych przykładów, udokumentowanych klinicznie, mogę przytoczyć wiele. Natura anatomiczna i morfologiczno-fizjologiczna organizmu człowieka jest tak skonstruowana, że sygnalizuje chorobę nie tylko na powierzchni skóry ciała pod postacią zidentyfikowanych zmian wywołanych chorobami skóry, które świadczą o określonych zaburzeniach ośrodkowych i korowych, oraz obwodowych różnych rodzajów nerwów, rzutujących na choroby typu psychosomatycznego, czynnościowego, infekcyjnego itp. Często występują zmiany skórne w postaci niezidentyfikowanej, nieznane i niedoceniane. Mogą to być różne zmiany w odczynach, w pigmencie, mogą pojawić się białe i brunatne plamki, znamiona i brodawczaki, zmarszczki, rozstępy, fałdy, blizny, zrosty podobne wyglądem do różnych kontuzji, urazów, oparzeń, infekcji, ukąszeń itp. Inne obserwowane reakcje to swędzenia z nieodpartą potrzebą drapania, przeczulice bólowe, dreszcze, zaburzenia czucia, parastezje, lokalne niedokrwienia, odczyny alergiczne i tym podobne zmiany. Współczesna psychologia kliniczna, psychofizjologia i medycyna dysponują licznymi metodami diagnostyki, którymi można ustalić wiele różnych zaburzeń emocjonalnych, czynnościowych i chorób typu psychosomatycznego w ujęciu holistycznym, wyczerpującym niemal wszelkie uwarunkowania etiologiczne, nie tylko określonej jednostki chorobowej. Najogólniej charakteryzując, można wymienić najważniejsze następstwa zaburzeń emocjonalnych i psychosomatycznych:

- psychologiczne, irytacje stresowe, frustracyjne, lękowe, nerwicowe itp.;

- różne bóle głowy, neuralgie, bóle migrenowe, bóle brzucha, zaburzenia snu, słuchu, wzroku, równowagi, smaku, powonienia, mowy, bóle kręgosłupa, itp.;

- zaburzenia czynnościowe czucia, motoryczne ruchowo-dynamiczne, także pochodzenia naczyniowo-ruchowego, trawiennego, itp.- endokrynologiczne w procesach emocjonalnych i enzymatyczno-metabolicznych na poziomie subkomórkowym, lokalnym i ogólnym całego organizmu oraz wszelkie inne o podłożu endogennym.;

- infekcje lokalne i ogólnoustrojowe, zaburzenia krwi i płynu ustrojowego oraz inne.

Właśnie to, że jesteś od jakiegoś czasu bardziej nerwowy, jest powodem ujawniania się różnych sensacji w Twoim zdrowiu. Występuje wyraźne naruszenie równowagi homeostazy psychologicznej i neurofizjologicznej w Twoim organizmie. Zobaczmy jak wpływa nerwowość na układ wegetatywny - trawienny? Są ludzie, którzy będąc w stanie zdenerwowania w ogóle nie jedzą, a przy tym zdarza się, że np. więcej palą, piją alkohol itp. Inni natomiast pod wpływem zdenerwowania jedzą i piją bez opamiętania i w ten sposób odreagowują się. Jeszcze inni jedzą i piją normalnie według potrzeb fizjologicznych, ale mają różne kłopoty psychologiczne i fizjologiczne, rzutujące na procesy układu trawiennego. Ostatnio coraz mniej jest ludzi przeżywających sytuacje nerwowe bez konsekwencji zaburzeń psychologicznych i neurofizjologicznych układu trawiennego. Z różnych opisów i własnych doświadczeń wiemy, że zaburzenia emocjonalne odzwierciedlające się w silnych napięciach nerwowych, są przyczyną utrzymujących się różnych sytuacji stresowych i frustracyjnych. W następstwie wywołują zmiany fizjologiczne przede wszystkim w układzie trawiennym i enzymatycznym, hormonalnym a także inne bardziej subtelne endogenne. Zmiany bywają różne. Jedni ludzie pod wpływem silnych emocji, a najogólniej mówiąc sytuacji nerwowych, stresowych, często biegają do toalety, inni dostają obstrukcji - zatwardzenia. Jeszcze inni w silnych przeżyciach nerwicowych nie jedzą. Drudzy charakteryzują się nerwowym obżarstwem, łaknieniem i pragnieniem. Niekończący się łańcuch zaburzeń fizjologicznych sięga nie tylko bezpośrednio odczuwalnych, dokuczliwych zmian fizjologicznych, czyli tak zwanej „gotowości reagowania” nerwowo-

fizjologicznego na sytuacje stresowe i frustracyjne. Podwyższona nerwowość zakłóca również różne funkcje hormonalne np. utrzymuje zwiększone wydzielanie adrenaliny i dłużej utrzymuje aktywność jej w surowicy krwi, co wpływa na podwyższenie ciśnienia i większą impulsywność dynamicznych zachowań, napięć mięśniowych. Obniża równolegle wydzielanie kortizonu i zmniejsza jego aktywność w krwi obwodowej co może istotnie zakłócać wszelkie żywotne funkcje czynnościowe organizmu nie tylko na poziomie subkomórkowym. Na ogół każdy człowiek reaguje na silne stresy bardzo indywidualnie. Zaburzenia emocjonalne mogą rozregulować także funkcje dokrewne np. gruczołów przytarczycznych, a to rzutuje między innymi na rozregulowanie np. gospodarki wapniowej w organizmie. Obniżenie stężenia jonów wapnia w surowicy krwi powoduje jego gorsze przyswajanie w przewodzie trawiennym. - Osłabia pompę wapniową w układzie trawiennym. To z kolei rzutuje na obniżenie pH w organizmie. Wiemy, że wapń i potas to główne kationy w procesie enzymatyczno – metabolicznym na poziomie subkomórkowym. Rozregulowanie gospodarki wapniowej w organizmie może wywołać wielorakie i trudne do opanowania konsekwencje zdrowotne. Podobne rozregulowanie innych gruczołów dokrewnych spowodowane zaburzeniami emocjonalnymi, może wpływać na pogłębienie się różnych jednostek chorobowych nie tylko typu psychosomatycznego. Na szczęście metodą klawiterapii można bardzo precyzyjnie sterować i regulować wszelkimi procesami enzymatycznymi i hormonalnymi a także innymi endogennymi. Można także regulować poziom elektrolitów a w połączeniu z odpowiednią dietą nawet pierwiastki śladowe. Można np. aktywizować wydzielanie i regulację poziomu hormonów oraz ich aktywność w organizmie. - Dotyczy to hormonów: przysadki mózgowej, szyszynki, tarczycy, gruczołów przytarczyc, gruczołów nadnercza i kory nadnercza, płciowe, wątroby, śledziony, trzustki, itp., a nawet dyskretne hormony układu naczyń krwionośnych itp., aż po wydzielanie swoistego opium uśmierzającego ból w organizmie. Można także regulować poziom i aktywność enzymów układu trawiennego, oddechowego i innych czynników endogennych. Istnieją również znakomite możliwości zwiększenia ogólnoustrojowej odporności organizmu poprzez stymulację szpiku kostnego i innych narządów odpowiedzialnych za produkcję nie tylko chemicznego składu krwi. Dotyczy także zaktywizowania funkcji trawiennych jelita czczego dla wątroby i szpiku kostnego, układu limfatycznego i zwiększenia poziomu limfocytów lokalnie i w całym organizmie. Mogą być również inne powody zakłócające zdrowie człowieka: ekologiczne, chemiczne, toksyczne, infekcyjne, urazy itp. zaburzenia fizjologii - czytaj na str. internetowej „Integracja ekologii i zdrowia”www.klawiterapia.com

Pod wpływem klawiterapeutycznego działania następuje szybkie zniesienie bólu - warto spróbować! Myślę iż, w tym leży patogeneza bólu, której szuka „świat medyczny". W mojej metodzie diagnostyki i terapii nieinwazyjnej wykonywanej klawikami jest sposób na uwolnienie człowieka od bólu. Nic prostszego, wystarczy wziąć ostry widelec ze stali nierdzewnej, wygotować go, przetrzeć spirytusem, a następnie przykładając ostrzem i lekko uciskając powierzchnię skóry w strefie bólu, znieść go. Sposób uciskania to: 2-4 sekundy nacisku i sekunda przerwy, znów 2-4 sekundy nacisku i sekunda przerwy i tak dalej. Oczywiście, trzeba uciskać tak długo aż po dokrwieniu ustąpi pieczenie i przenikający ból. Może to trwać od 3 do 20 minut np. w dyskopatii i przy różnych neuralgiach. Jeszcze lepsze działanie nastąpi, kiedy wcześniej odreagujemy nerwowy układ ośrodkowy a szczególnie konkretny ośrodek w mózgu odpowiedzialny za określoną bliżej dolegliwość w organizmie. Wówczas ból lub inna neuralgia ustąpi bardzo szybko. Zabiegi te trzeba powtarzać 3-5 razy dziennie przez kilka dni. Na ogół ból ustępuje już po pierwszym zabiegu. Przy bardzo przewlekłych i ostrych stanach, tam gdzie występują zmiany zwyrodnieniowe wtórne, reumatoidalne, trzeba terapię stosować przez dłuższy okres czasu. Cierpiący Czytelniku, spróbuj tej terapii i nie bój się. Nie zrobisz sobie krzywdy. Klawiterapia wykonywana z wiedzą i umiejętnością, roztropnie, nie może wywołać skutków ubocznych. Początkowo przez kilka minut będziesz odczuwał silne pieczenie i ból, ale po paru uciskach – stymulacjach pieczenie będzie się zmniejszało, aż do całkowitego ustąpienia bólu.

Szanowny Czytelniku o jedno cię proszę - przestrzegaj bardzo dokładnie moich instrukcji w tym i w następnych rozdziałach – więcej informacji na temat BÓLU czytaj na str. internetowej www.klawiterapia.com i w poszczególnych rozdziałach w książce pt. KLAWITERAPIA itd..

Szanowny Czytelniku na tym poziomie i przeznaczeniu tego opracowania nie będę Ciebie zanudzał naukowymi informacjami dotyczącymi mojej metody diagnostyczno - terapeutycznej. Celem tego opracowania, jak to już wcześniej wyraziłem, jest możliwość udzielenia pomocy na samym początku dezorganizacji Twojego życia emocjonalnego przekształcającego się w proces prowadzący do powstania wyraźnych zaburzeń emocjonalnych, nerwicowych, psychosomatycznych a w konsekwencji zaburzeń czynnościowych systemu nerwowego. Dalszym następstwem mogą być trudne w rokowaniach medycznych zmiany typu psychosomatycznego i inne zmiany patologiczne, wtórne. Metoda moja ma swój wieloletni rodowód, albowiem składają się na nią ponad 30-letnie badania i doświadczenia nad strukturami czynnościowymi mózgu i nerwów obwodowych. Diagnostyka i terapia nieinwazyjna, którą praktykuję i doskonalę przez tyle lat, oparta jest przede wszystkim na znajomości anatomii i topografii układu nerwowego a także na psychologii, psychofizjologii, neurologii i neurofizjologii. Połączona została w 10%, myślę że udanie, z wiedzą o meridianach - kanałach energetycznych z medycyny chińskiej i koreańskiej, szczególnie z akupunktury, akupresury, refleksoterapii itp. technik a także z własnymi przemyśleniami i skojarzeniami. Na bazie wieloletnich doświadczeń opracowałem metodę diagnostyki i terapii nieinwazyjnej w pełni bezpieczną, niezwykle skuteczną i prostą w zastosowaniu. Innymi słowy, każdy względnie sprawny człowiek, a nawet 10-letnie dziecko, po krótkim zapoznaniu się i pod nadzorem osób starszych z zawartością wybranych rozdziałów, może się sam „leczyć" np. z: bólu, zaziębienia, anginy, grypy, stanów infekcyjnych, zapalnych itp. Może też wykonać wiele innych zabiegów na osobach oczekujących pomocy. Jedyne zastrzeżenia to zachowanie ostrożności u osób po przebytym zawale bądź z innymi chorobami serca, z podatnością do zakrzepów, zatorowości naczyń krwionośnych, z wszczepionym stymulatorem itp. Dotyczy to tylko siły ucisku, tempa i czasu trwania zabiegu. Ponadto niektóre zmiany skórne nakładają pewne ograniczenia. Nie wolno nakłuwać widocznych pod skórą naczyń krwionośnych, brodawczaków, znamion, brunatnych plamek na skórze, stanów zapalnych z wysiękami osocza. Wtedy nakłuwamy skórę wokół nich w odległości równej średnicy znamiona, brodawczaka czy plamki. Należy wówczas wykonywać nakłuwania nieinwazyjne wokół tych tworów w celu ograniczenia wpływu informacji zaburzającej strukturę okoliczną morfologii i fizjologii tkanek. Takie nakłuwanie wykonuje się aż do pojawienia się przekrwienia najbliższej okolicy skóry wokół znamiona, brodawczaka lub brunatnej plamki. Po kilku takich zabiegach następuje neutralizacja płynących od wymienionych tworów skórnych szkodliwych informacji, które zakłócają funkcje czynnościowe przyległych doń znacznych obszarów skóry i tkanki a także znajdujących się tam nerwów. Zakłócenia czynnościowe wynikające z istnienia brodawczaków, ciemnych brunatnych plamek, niektórych znamion i innych opisanych zmian, które występują nie tylko na powierzchni skóry lecz sięgają również w głębsze struktury morfologiczne i anatomiczne organizmu człowieka. Odreagowanie ich stanowi swoisty sposób likwidacji różnych specyficznych zaburzeń fizjologicznych. W akupunkturze chińskiej wprowadza się np. igły skośnie pod kątem 45 stopni pod znamię lub brodawczaka. To jest skuteczny sposób likwidacji ich negatywnych specyficznych zaburzeń.

Inne zakłócenia w przewodnictwie nerwowym wynikają z istnienia rozstępów skórnych, zmarszczek, blizn po operacyjnych itp zmian. Małe białe z niedokrwienia plamki i smugi o powierzchni od 1 milimetra do 2-3 cm stanowią informację o zaburzonej wartości nerwowych potencjałów elektrycznych własnych płynących z mózgu do struktur obwodowych, wykonawczych. Stymulując jednym lub dwoma klawikami w tą niedokrwienną plamkę, smugę, zmarszczkę, rozstępy skórne, blizny, odczuwa się silne pieczenie i przeczulicę bólową. Trzeba

tak długo stymulować klawikami aż uzyska się pełne przekrwienie i zniesiona zostanie przeczulica bólowa a skóra odzyska normalne czucie. Małe białe plamki o fakturze pergaminu o wielkości od 1mm do 2 cm, których powierzchnia jest martwa, zrogowaciała bez czucia, stanowią informacje o całkowitym zaniku w tym miejscu (pod tą plamką, gdzieś na nerwie) przewodnictwa nerwowego prądów czynnościowych własnych płynących nerwami eferentnymi do struktur czynnościowych, wykonawczych. Mogą być także zaburzenia wartości nerwowych potencjałów własnych i zaniki przewodnictwa nerwowego w nerwach aferentnych z obwodu do mózgu. Niedokrwienne plamki i martwe plamki stanowią naturalne informacje dla człowieka o zaburzeniach i zaniku przewodnictwa nerwowego. Może to być demienilizacja na nerwie obwodowym lub jakaś inna neuropatia. Taką małą, białą okrągłą, martwą bez czucia plamkę niedokrwienną z przeczulicą bólową należy nakłuwać nie inwazyjnie kilka razy uciskając z umiarkowaną siłą jednym klawikiem lub dwoma klawikami, ostrą ich stroną (zależy od wielkości plamki i grubości tkanek) kilka razy w czasie 2-3 sekund, sekunda przerwy i ponownie 2-3 sekundy, aż wywołamy przekrwienie i nastąpi zniesienie przeczulicy bólowej. Wówczas przywróci się właściwe nerwowe potencjały własne prądów czynnościowych płynących z mózgu do struktur wykonawczych i odwrotnie z obwodu do mózgu. Martwe, zrogowaciałe plamki bez czucia należy nakłuwać wielokrotnie w podobny sposób uciskając jednym lub dwoma klawikami w czasie 2-3 sekund, aż do wystąpienia bardzo wyraźnego, bardzo ostrego, silnego, przenikającego bólu, który trwa tylko ułamek sekundy. Należy nakłuwać dalej wielokrotnie aż do wyraźnego przekrwienia i przywrócenia pełnego normalnego czucia w całej powierzchni plamki także na jej obrzeżach. Dopiero wówczas uzyskamy sprawne i skuteczne przywrócenie przewodnictwa nerwowego. Dla utrwalenia sprawności przewodnictwa tych nerwów należy tę czynność powtarzać codziennie w czasie 7-14 dni. Jeśli mamy możliwość wykonania badań EMG to należy wcześniej przed regulacją potencjałów własnych i wzbudzenia utraconego przewodnictwa nerwowego, wykonać takie badanie i powtórzyć po regulacji lub wzbudzeniu przewodnictwa nerwowego. Wówczas zobiektywizujemy ten proces i tym samym potwierdzimy skuteczność metody klawiterapii. Jeśli przez kilka kolejnych dni będzie normalne czucie bez przeczulicy i przenikających – przeszywających w ułamku sekundy silnych bólów i utrzymuje się sprawna przywrócona czynność, to jest sygnał skutecznej regulacji potencjałów własnych lub wzbudzenia utraconego przewodnictwa nerwowego. To jest nadzwyczaj skuteczna metoda w rehabilitacji neurofizjologicznej. - Zależność niedokrwiennych odczynów i martwych białych plamek z regulacją potencjałów własnych i wzbudzaniem utraconego przewodnictwa nerwowego, odkrył Ferdynand Barbasiewicz w 1988 roku w Klinice Neurologicznej Instytutu Medycyny Klinicznej MSW w Warszawie.

UWAGA!

1. W każdym przypadku niewłaściwego stanu zdrowia zgłoś się w celu zdiagnozowania do lekarza i stosuj się do jego zaleceń. Jeśli lekarz ci nie pomoże, wówczas korzystaj z propozycji opisanych w odpowiednich rozdziałach mojej książki Klawiterapia itd..

2. Mimo różnych zaleceń pamiętaj, że przyczyną powtarzających lub utrzymujących się gorszych stanów zdrowia może być:

a) woda, którą spożywasz a jest to ujęcie lokalne nie komunalne - wykonaj jej badanie w SANEPIDZIE, b) silne promieniowania: elektromagnetyczne, materiałów budowlanych, oraz promieniowanie gazów występujących w materiałach budowlanych w miejscu zamieszkania, miejscu pracy, w szkole itp. Badania promieniowania powinien przeprowadzić SANEPID lub inni uprawnieni specjaliści.

c) palenie tytoniu, picie alkoholu lub przyjmowanie innych używek szkodliwych dla Twojego zdrowia. Postaraj się uwolnić od tych uzależnień. Skutecznie pomoże ci w tym klawiterapia. Leczenie uzależnień opisałem w dalszej części I Rozdziału.

3. Stosuj dietę i zioła wedle zaleceń ordynowanych przez lekarzy dla poszczególnych jednostek chorobowych .

4. Stosuj kąpiele w roztworze czterech gatunków soli z wodą przez 16 dni (6 kopiastych łyżek soli na wannę wody). Staraj się codziennie zmieniać gatunek soli i przez 10-15 minut pocieraj skórę pod wodą szczotką lub ostrą gąbką kąpielową.

5. Pij 2 razy dziennie szklankę soku ze świeżej surowej kapusty, pod warunkiem że nie masz nadczynności tarczycy. Pij również sok z marchwi i buraka czerwonego oraz jedz dużo różnych surówek ze świeżych warzyw, starannie rozdrobnionych. Więcej o różnych czynnikach szkodliwych dla zdrowia – czytaj na str. internetowej www.klawiterapia.com Integracja ekologiczno - zdrowotna.

I-2. CO TO JEST KLAWITERAPIA?

Klawiterapia to metoda nieinwazyjna w rehabilitacji psychologicznej i neurofizjologicznej. Zapewnia odreagowanie psychologiczne i nerwowe, znosi napięcia stresowe ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Reguluje potencjały własne i wzbudza utracone przewodnictwo sygnałów nerwowych. Działa odtruwająco i oczyszczająco w organizmie człowieka. Reguluje układy trawienny, hormonalny, enzymatyczny i inny endogenny w holistycznym usprawnianiu człowieka cierpiącego i niepełnosprawnego. Zabiegi wykonuje się klawikami (klavus-gwóźdź) na powierzchni skóry, nad anatomią układu nerwowego oraz na punktach biologicznie czynnych, także akupunkturowych. Poprzez psychoterapię i odruchowe "mechanizmy neurofizjologiczne" – procesy dermovisceralne, neurofizjologiczne można precyzyjnie i komplementarnie regulować organizm człowieka.

Najogólniej mówiąc jest to biocybernetyczne i antropocybernetyczne sterowanie przy pomocy klawików, procesami psychofizjologicznymi i dermovisceralnymi - neurofizjologicznymi, poprzez receptory zmienionych diagnostycznie stref projekcyjnnych i punktów biologicznie czynnych także akupunkturowych, w odtruciu organizmu i holistycznym usprawnianiu człowieka.

Opis klawików. - Klawiki to proste przyrządy wykonane ze stali chirurgicznej, kwaso i żaroodpornej o wymiarach: długość 130 mm, średnica 4 mm. Z jednej strony zakończone są stożkowo, dość ostro, a z drugiej strony są sfazowane dwustronnie, łagodnie i bez ostrych kantów. Owo sfazowanie jest podobne do zakończenia śrubokręta i jest dodatkowo w końcówce złagodzone bardzo małym stożkiem. Robi to pozorne wrażenie jakby boczne krawędzie były lekko wyrobione, „zniszczone", złagodzone. Przyrząd ten w części środkowej, w jednej trzeciej długości, jest węższy o połowę i tu średnica wynosi 2 mm. - Patrz: fotografia klawików w I rozdziale mojej książki lub w/w strona internetowej. Ponadto ta część klawika jest

zmoletowana, wy piaskowana, tzn. że w tej węższej, środkowej jest chropowata. Część stożkowa, ostro zakończona służy do pobudzania punktów i stref biologicznie czynnych. Klawik ma swój wzór użytkowy zastrzeżony w Urzędzie Patentowym WU-600/1996 rok. Podczas stymulacji, pobudzania siła nacisku jest umiarkowanie lekka. Pobudzanie (podrażnianie) nie narusza ciągłości naskórka. Oczywiście nieco silniej trzeba uciskać tam, gdzie jest więcej tkanki np. na pośladkach. Natomiast tam gdzie tkanki jest bardzo mało (np. na głowie) trzeba dotykać lekko. Klawiki gdy są pionowo ustawione na wierzchołku głowy, to praktycznie działają na skórę własnym ciężarem znosząc napięcia nerwowe korowe i ośrodkowe w mózgu, udrażniając także kanały energetyczne (meridiany akupunkturowe). Tam gdzie tkanki jest mało i jednocześnie blisko jest do układu kostnego, trzeba dotykać (bodźcować ) stosunkowo lekko. Pamiętać należy również, aby regulować siłę nacisku gdy posługujemy się pojedynczym klawikiem, dwoma, trzema i większą ich ilością (np. siedmioma). Pojedynczym klawikiem należy bodźcowac delikatniej – otrożniej a siedmioma można mocniej stymulować. Zawsze trzeba pamiętać o sile nacisku, albowiem końcówki są dość ostre i bardzo łatwo jest naruszyć ciągłość naskórka, szczególnie tam, gdzie od dłuższego czasu występują strefy niedokrwienne. Klawiki przy stymulacji bodźcowaniu należy układać na powierzchni skóry w tzw. wiązki (np. po 7 sztuk w jednej ręce), o równo ułożonych, ostrych końcówkach. Ten układ bodźcowania stosuje się na strefy biologicznie czynne lub na strefy bólu: Gleditscha, Heada, Mc Cenziego, Nogiera, Penfielda, a także łupież, strefy niedokrwienne, rozstępy, blizny, fałdy, zmarszczki, znamiona, brunatne i białe plamki, oraz inne punkty odkryte i opisane w 1988 roku przez F. Barbasiewicza. W ogóle proponuję używać większej ilości klawików (przy indywidualnie wyższej podatności pacjenta na ból, początkowo z ograniczoną siłą nacisku). Gdy po kilku pierwszych dniach minie silne, specyficzne pieczenie i nadwraźliwość na ból, możemy bodźcować jak wyżej opisano. Ważnym czynnikiem klawikowania jest tempo stymulacji - bodźcowania, które powinno być regulowane bardzo indywidualnie. Szczególnie w pierwszych dniach zabiegów należy postępować bardzo starannie i ostrożnie, udanie dostosowując tempo do fizjologicznej, nerwowej i psychicznej tolerancji pacjenta na ból i pieczenie. Pamiętajmy, że w pierwszych dniach niektórzy pacjenci pod wpływem bodźcowania i doznań bólu oraz pieczenia, mogą mieć tendencje do omdleń. Wówczas zabiegi należy wykonywać w pozycji leżącej (zmniejsza ból i pieczenie) i dalej na bieżąco kontrolować kondycję fizjologiczną, nerwową i psychiczną, żeby zbytnio tymi zabiegami nie zmęczyć pacjenta. Niekiedy trzeba stosować przerwy na odpoczynek. A przy dłuższych zabiegach należy co 3-4 godziny podawać jedzenie.

UWAGA! Przy lekkich zaburzeniach i samo leczeniu (psychologiczne, nerwicowe, bóle, psychosomatyczne, infekcje i po kuracji klawiterapeutycznej) można stosować do bodżcowania - stymulacji, znane patyczki do szaszłyków i wykałaczki wykonane z drewna. Patyczki i wykałaczki mają atest Państwowego Zakładu Higieny. Tak się szczęśliwie składa, że te przyrządy mają ostrość podobną do klawików i są bardzo tanie. - Cena jednego patyczka lub wykałaczki kształtuje się nieco ponad jeden grosz.

Drugie ułożenie klawików, którym odreagowuje się układ nerwowy ośrodkowy i obwodowy, to ułożenie ich siedem sztuk w szpalerek. W tym układzie trzeba ciągle i starannie kontrolować technikę trzymania klawików w ręku, tak żeby wszystkie ostrza były równo ułożone do powierzchni skóry. Przy tym ułożeniu trzeba w pierwszych dniach przestrzegać udatność siły nacisku i tempa stymulacji, bodźcowania. Pojedynczymi lub parami klawików stymuluje się na punkty akupunkturowe i biologicznie czynne oraz dla regulacji i wzbudzenia potencjałów nerwowych, wywołanych celowo, tam gdzie są osłabione potencjały nerwowe lub nabyte zaniki przewodnictwa nerwowego, w strefie ważnych węzłów nerwowych. Pragnę obecnie wyjaśnić drugą stronę sfazowaną tego przyrządu, klawika, która ma zastosowanie tylko wówczas, gdy ostrą stroną nie udało się odreagować napięć ośrodkowych i korowych w mózgu wówczas, gdy mamy do czynienia z jednostką chorobową o przebiegu ostrym i przewlekłym, lekoopornym

przypadku. W takich przypadkach stosuje się drugą, sfazowaną stronę klawików. Na powierzchni głowy wykonuje się lekką cerebrację w konkretnej topografii stref, ośrodków objętych szczególnie opornymi do zniesienia napięciami korowymi i ośrodkowymi w mózgu. Technika cerebracji polega na przyłożeniu stroną sfazowaną, prostopadle do powierzchni skóry głowy po 3 klawiki trzymane w palcach rąk. Klawiki utrzymujemy chwytając je między kciukiem a palcami wskazującym i środkowym w przewężonej części. Następnie wykonujemy po trzy obroty w lewo i w prawo w czasie jednej sekundy. Cerebrację wykonujemy lekko w jednym miejscu przez kilka lub kilkanaście sekund. Zabiegi cerebracyjne wykonujemy po wcześniejszym odreagowaniu nerwowego układu ośrodkowego, korowego i obwodowego, nerwów eferentnych i aferentnych stref morfologicznych i anatomicznych objętych trwałymi zmianami chorobowymi. Cerebrację powtarzamy codziennie aż do cofnięcia się ostrych i trwałych zmian chorobowych i wywołania remisji zdrowotnej lub sprawnościowej, lecz nie dłużej niż dwa razy po 10-14 dni z tygodniową przerwą. Druga strona klawika ma zastosowanie również do klawipresury1 wszystkich stref i punktów, które w klawiterapii szczegółowo opisałem. Można tą drugą stroną klawika, dwustronnie sfazowaną, lekko obłożyć wazeliną lub kremem i na klawipunktach, wedle wskazań określonych w tej książce, małym okrężnym ruchem z odpowiednim umiarkowanym uciskiem, na granicy lekkiego bólu, pobudzać klawipunkty, wymienione w algorytmach poszczególnych jednostek chorobowych, aż do ustania bólu. Klawipresurę można stosować przede wszystkim na małych dzieciach do 7 roku życia. Ta forma kuracji jest mniej

UWAGA! STERYLIZACJĘ KLAWIKÓW STALOWYCH WYKONUJEMY POPRZEZ PRZEGRZANIE OSTREJ STRONY W PŁOMIENIU PALNIKA GAZOWEGO W CZASIE 5-7 SEKUND a następnie gotujemy przez 15 minut pod przykryciem.

Patyczki drewniane i wykałaczki należy traktować jako przyrządy zastosowania jednorazowego dla jednej osoby.

I-3. INSPIRACJE KLAWITERAPII

Jak wiemy skóra i głębsza powłoka ciała człowieka oraz cały organizm ludzki posiada bogate, różnorodne i złożone funkcjonalnie receptory receptory zewnętrzne skórne i wewnętrzne przystosowane immanentnie do stymulacji, pobudzania, włączania, wzbudzania, aktywizowania w sterowaniu bardzo bogatymi i złożonymi procesami fizjologicznymi samo regulacji i samo naprawcze. Swoiste „mechanizmy” odruchowe i obronne na przypadkowe ukłucia, ukąszenia, użądlenia, urazy, oparzenia, otarcia, stłuczenia i skaleczenia. Ten stan gotowości reagowania na przypadkowe ukłucia, oparzenia lub inne podrażnienia skóry i głębszej powłoki ciała ludzkiego - wewnętrzne. Wiemy że receptory czucia, dotyku, poczucia temperatury (ciepła i zimna) i bólu funkcjonują na bazie procesów neurofizjologicznych. Natychmiast włącza za pośrednictwem odruchowego systemu nerwowego różnorodne mechanizmy obronne i złożone reakcje psychofizjologiczne. Warunkowe i bezwarunkowe reakcje i procesy fizjologiczne wywołują różne reakcje chemiczne, hormonalne, enzymatyczne i inne endogenne i temu podobne w organizmie człowieka. W strefie porażenia ukłuciem natychmiast aktywizuje się osocze, agregacja płytek krwi i inne środki wywołujące krzepliwość krwi, substancje znieczulające w postaci swoistego opium. Uruchamia i aktywizuje się układ limfatyczny, przeciwciała, układ chłonny oraz wiele innych środków, bardziej lub mniej znanych w medycynie. Każde

1 Klawipunktura i klawipresura jest to działanie stymulująco – bodźcujące, pobudzające ostrą stroną klawika lub 2-3 klawikami lub też drugą stroną klawika na punkty i strefy biologicznie czynne bądź uczynniane wg. opisu F.Barbasiewicza, strefy bólu a także punkty akupunkturowe. Jest to złożony proces dermovisceralny – neurofizjologiczny.

przypadkowe ukłucie, oparzenie, skaleczenie, ukąszenie (owady, zwierzęta), zbicie, otarcie itp. wzmaga mechanizmy obronne organizmu włącznie z produkcją przeciwciał i ich aktywnością lokalną lub ogólnoustrojową. W takich przypadkach, jeżeli warunki na to pozwolą, w okolicy tych urazów, oparzeń, ukąszeń, itp. doznań trzeba wykonać bodźcowanie 2-3 klawikami w celu wywołania szybkiego przekrwienia. Przez kilka, kilkanaście sekund ból z pieczeniem będzie dość dokuczliwy, ale gdy nastąpi przekrwienie mijają wszelkie dolegliwości:

- po przypadkowym ukłuciu szybko mija ból i miejsce łatwiej oraz szybciej goi się;- małe skaleczenia - szybciej ustępuje krwawienie dzięki agregacji płytek krwi i osocza, ustaje

ból oraz szybciej goi się ranka; - małe oparzenia punktowe, lokalne - nadzwyczaj szybko ustaje pieczenie i ból, łącznie z

szybkim gojeniem się;- użądlenia przez owady (giez, pszczoła, osa, szerszeń) - jeżeli odreagujemy miejsce iniekcji

aż do przekrwienia (15-30 sekund), wówczas wszelkie przykre następstwa związane z długim zaleganiem jadu, bólem i ewentualnym obrzękiem, ustępują natychmiastowo i trwale. Porażona tkanka zostaje przekrwiona, krew rozcieńcza i neutralizuje jad i bardzo szybko hamuje znosząc wszelkie objawy po ukąszeniu. – Przy użądleniu węża należy pobudzać aż do mikro upustu krwi punkty – czytaj Rozdział XII-12.19.

UWAGA!

1. Zabiegi te wskazane są również dla alergii skórnej – czytaj Rozdział XII-12.2. Stłuczenia, silne otarcia urazowe w dowolnym miejscu należy traktować podobnie jak

ukąszenia. 3. Przy oparzeniach nie wolno nakłuwać pęcherzyków i miejsc, gdzie został całkowicie

uszkodzony naskórek. Dla przyspieszenia gojenia trzeba delikatnie nakłuć dookoła strefy oparzonej, aby wywołać przekrwienie najbliższej okolicy, żeby przyspieszyć, zniesienie przykrych doznań bólu związanych ze skaleczeniem, ukłuciem, ukąszeniem, użądleniem, oparzeniem, urazem po uderzeniu, zbiciu, starciu naskórka itp. Trzeba także odreagować właściwe miejsce wedle topografii mózgu. Np. szerszeń użądlił w dłoń lewej ręki. Wówczas trzeba odreagować na przeciwległej powierzchni mózgu miejsce w paśmie czuciowym, motorycznym i naczyniowo-ruchowym odpowiedzialne za lewą dłoń. Następnie równoległe (druga osoba) lub w kolejności, trzeba nakłuć starannie okolice Th 12 –L1 strefę kręgów piersiowo - lędźwiowych oraz punkty na mridianie pęcherza moczowego Pm-43 lewy i prawy – punkty kortizonowe, aż do ustania pieczenia, ucho U:13,55 i 72 1-6, GRP-22; O:5,6,7,8 i 9; W: 2, 3. Pamiętajmy, że nakłuwanie ucha wykonujemy po tej stronie ciała, gdzie był uraz lub ukąszenie. Lewa dłoń - lewe ucho. Na końcu lub równocześnie nakłuwamy najbliższą okolicę ukąszenia, celem wywołania przekrwienia oraz rozcieńczenia, rozprowadzenia trucizny, uwolnienia - wywołania chemiczno-fizjologicznych mechanizmów obronnych. - Należy akupresurą na stopach zaktywizować układ limfatyczny w celu starannego odtrucia organizmu. Każde ukłucie, skaleczenie, stłuczenie, otarcie, oparzenie, ukąszenie znakomicie wzmaga mechanizmy obronne organizmu łącznie z przeciwciałami (leukocyty, limfocyty, itp.). Z drugiej strony, gdy wywołamy przekrwienie, powodujemy odtrucie określonej strefy, ożywienie tkanki naczyń krwionośnych, układu limfatycznego i nerwowego. Innymi słowy aktywizuje się cały organizm. Jeżeli nakłucie jest zamierzone na konkretny punkt ze ściśle określonymi wskazaniami, wówczas trudno jest przecenić korzyści jakie to zamierzone pobudzenie klawiterapeutyczne wywołuje w organizmie człowieka cierpiącego na rozpoznaną dolegliwość. Generalnie te mechanizmy odruchowo-obronne, fizjologiczne ukształtowane przez wiele setek tysięcy lat w jakich człowiek formułował się były przed laty inspiracją w opracowaniu metody mojego autorstwa, którą można

holistycznie sterować procesami usprawnień i likwidacji różnych zaburzeniach organizmu człowieka, nawet w jednostkach chorobowych opornych lekowo.

UWAGA! Przy tej okazji pragnę zwrócić uwagę na funkcję jaką spełnia w przyrodzie komar a szczególnie w życiu człowieka i zwierząt. Moim zdaniem komar jest naturalnym stymulatorem leczniczym, doskonale przystosowanym do pobudzeń punktów i stref biologicznie czynnych u ludzi i zwierząt z różnymi dolegliwościami. Komar stymuluje punkty terapeutyczne biologicznie czynne nie tylko akupunkturowe w sposób doskonały.

Klawiterapię, klawipunkturę, klawipresurę i inną refleksoterapię (homeopatię, hydroterapię, dzwiękoterapię - muzykoterapię, aromoterapię, światłoterapię - natężenie i kolory, termoterapię, magnetoterapię i inne oraz ich uwarunkowania psychofizjologiczne i neurofizjologiczne odruchowe bezwarunkowe i warunkowe, chemiczne, fizyczne i fizjologiczne studiuję i badam od lat sześćdziesiątych, kiedy to po raz pierwszy spotkałem się ze zwartym opracowaniem akupunktury w wydaniu rosyjskim. Znam wszystkie meridiany i punkty akupunktury oraz ich wskazania. Znam także wiele punktów poza meridianowych, nowych punktów EXTRA oraz stref biologicznie czynnych. Pragnę poinformować, że od wielu lat obserwuję zachowanie komarów na mojej skórze i w stosunku do innych ludzi i zwierząt. Mieszkam poza Warszawą, między lasami, w czystym otoczeniu przyrody. Od kilkudziesięciu lat wakacje spędzam tylko pod żaglami, najczęściej na jeziorach, rzadziej na morzu. Proszę mi wierzyć, że w obserwacji komarów mam bardzo bogate doświadczenia. Całkiem poważnie traktując problem muszę powiedzieć, że dobrze znam swój organizm i na ogół jestem zdrowy. Bywa, że od czasu do czasu, jestem przeciążony pracą i słabiej się czuję, nieraz w okolicy lędźwiowo – krzyżowej odczuwam ból. Wówczas w okresie wiosenno - letnim, jeżeli na to warunki pozwalają, wychodzę na 30 minutowy spacer ubrany tylko w slipkach w strefę działania komarów nad mój staw, wraz ze szkłem powiększającym i obserwuję ich zachowanie na mojej skórze. Oczywiście psy i koty zamykam w pomieszczeniu. W pierwszym dniu kiedy jestem bardziej zmęczony, wówczas kilkadziesiąt komarów (50-70) atakuje zdecydowanie ściśle określone miejsca, punkty biologicznie czynne, znane i dotychczas nie poznane w akupunkturze i w klawipunkturze. Ciekawym zachowaniem jest fakt, że punkt raz nakłuty przez komara w 30 minutowym czasie nie jest więcej atakowany, a w następnym dniu jest ponownie atakowany. Komar latając w odległości 30-50 cm od strefy lub punktu biologicznie czynnego wywołuje brzęczeniem w pobliżu skóry swoiste wzbudzenie - przygotowanie punktu (strefy) do iniekcji i zdecydowanie atakuje – wykonując sprawnie iniekcję. Punkt (strefa z przeczulicą) reaguje selektywnie – pojedynczo tak jak przy „gęsiej skórce" i fizycznie wzbudza się a następnie punkt lub strefa bardzo lokalnie przyjmują podobną konfigurację. Pod wpływem brzęczenia komara robi się mikroskopijny kopczyk – stożek ze śladowym otworkiem. Im silniejsze wzbudzenie, tym szybciej dochodzi do zdecydowanej iniekcji. Im mniej poważna dolegliwość, wręcz prawie nieodczuwalna, wówczas wzbudzenie jest równie słabe i to powoduje, że komar siada, chodzi i szuka punktów bywa, że rezygnuje z iniekcji. W drugim dniu wychodzę na kurację „komarową” o tej samej porze wieczorem i wówczas atakuje zdecydowanie mniej komarów. W trzecim dniu już tylko nieliczne kilkanaście lub kilka komarów atakuje. W czwartym dniu jest równie dużo komarów, latają, brzęczą ale atakują tylko nieliczne – sporadycznie i pojedynczo. Bywa, że komarów jest dużo i atakują innych ludzi a wobec osoby uzdrowionej lub zdrowej rezygnują z iniekcji, nie atakują. Oczywiście wówczas gdy stan zdrowia uległ wyraźnej poprawie albo stan zdrowia nie budzi zastrzeżeń. Tak dzieje się przez kilka dni z rzędu aż do całkowitego zaniechania iniekcji przez komary. Ja nie zabijam komarów, pozwalam im spokojnie spełnić swoje zadanie i odlecieć. Po iniekcji na mojej skórze nie ma żadnych sensacji alergicznych czy infekcyjnych. Po takiej kilkudniowej „kuracji" czuję się bardzo dobrze. Muszę przyznać, że od wielu lat nie walczę z komarami. Jestem z nimi zaprzyjaźniony. Jak nadmieniłem, znam dość dobrze punkty i ich wskazania. U wielu ludzi, widzę ślady po iniekcji komarów na tle topografii

różnych punktów. Wielokrotnie rozmawiałem z tymi ludźmi na temat ich dolegliwości i najczęściej owe ślady są precyzyjne diagnostycznie. Osobiście jestem przekonany, że komary są z powyższych względów pożyteczne i potrzebne człowiekowi i zwierzętom.

Dlaczego więc ludzie dostają uczuleń lub infekcji po ukąszeniach komarów?

Otóż dlatego, że niektórzy mają słabszą odporność immunologiczną i tym samym podatność alergiczną i dlatego po iniekcji komara dostają uczuleń. To jest oczywiste. Często ludzie zabijają komara w czasie iniekcji. Wówczas zostaje obca tkanka w ludzkim ciele. I tu powstaje lokalnie mikro infekcja. Przy infekcji po zabiciu komara nic strasznego i złego się nie dzieje. Trochę się podrapiemy, a swędzenie może powodować prolongatę bodźcowania punktów, tak jak w farmakopunkturze. Być może, taka stymulacja jest człowiekowi i zwierzętom potrzebna. Jeżeli w akupunkturze są punkty odbudowujące odporność immunologiczną i punkty leczące skutecznie alergię, co wielokrotnie zostało z powodzeniem potwierdzone klawiterapią. To znaczy że, trzeba w kontrolowany sposób stosować takie formy terapii. Myślę, że kiedyś ktoś przeprowadzi bardziej uporządkowane badania nad rolą komara w życiu człowieka i zwierząt.

I-4. KRYTYCZNIE O NIEKTÓRYCH METODACH REFLEKSOTERAPII

W tym miejscu zachodzi potrzeba krytycznego ustosunkowania się do innych pozornie naturalnych metod stymulacji i bodźcowania w refleksoterapii jak: elektrostymulacja (np. stymulator strzałkowy i inne), elektropunktura, farmakopunktura, laseropunktura, akupunktura, magnetoterapia, i inne. Warto wiedzieć, że już w końcu lat pięćdziesiątych naukowcy amerykańscy przeprowadzili bardzo staranne badania nad pobudzaniem prądem elektrycznym minimalnych mocy punktów biologicznie czynnych znajdujących się na powierzchni skóry. Punkty te pobudzano w celu wywołania zmian terapeutycznych w różnych zaburzeniach czynnościowych, a szczególnie przy osłabieniu potencjałów nerwowych własnych, w zaniku przewodnictwa nerwowego, psychosomatyce oraz w badaniu zmienności współczynnika psychogalwanicznego skóry pod wpływem silnych przeżyć uczuciowych-ambiwalentnych. Okazało się, że tego typu stymulacje, nawet małych wartości prądowych są nadzwyczaj szkodliwe albowiem wywołują bardzo niebezpieczne zaburzenia fizjologiczne chemiczne hormonalne, enzymatyczne i inne endogenne na poziomie molekularnym, subkomórkowym. Niektóre elementy strukturalne komórki ulegają porażeniu i giną. Szczególnie dotyczy to trwałych i nieodwracalnych zaburzeń w komórce nerwowej, na synapsach i w polu magnetycznym komórki, a tym samym jej życia i podziału. Szczególnie poważne zaburzenia zachodzą w funkcjach enzymatyczno-metabolicznych na poziomie subkomórkowym w bardzo rozległych strefach morfologicznych. Nie rozumiem tym samym fascynacji wokół elektrostymulacji, elektropunktury. Prawdopodobnie ludzie którzy chcą wywołać renesans elektrostymulacji i elektropunktury nie znają badań amerykańskich na temat szkodliwości elektrostymulacji dla strefy morfologicznej punktów biologicznie czynnych, a w tym szczególnie procesów samoregulacji psychologicznej, neurofizjologicznej, chemicznej itp. Podobna szarża jest stosowana w elektrostymulacji w praktykach neurologicznych typu stymulator strzałkowy i inne zastosowania. Podobnie w skutkach szkodliwa jest farmakopunktura (podawanie w bardzo małych ilościach nowokainy i temu podobnych stymulatorów iniekcyjnie w punkty biologicznie czynne), różne blokady nerwowe i inne. Wywołuje to uszkodzenie aparatu receptorowego, stymulacyjno-odruchowego. Występuje to także w praktykach akupunktury gdzie dochodzi do uszkodzeń mechanicznych punktów, szczególnie dotyczy to lekarzy mniej zdolnych lub początkujących mniej doświadczonych. Jakże często zdarza się przez mało precyzyjne trafienie w punkt biologicznie czynny, który po kilku takich nieudanych zabiegach bywa fizycznie trwale uszkodzony.

UZASADNIENIE:

Wiemy, że jeszcze nikt na świecie nie stworzył uniwersalnego urządzenia komputera badającego pełne spektrum chemii krwi i różne napięcia mózgu i obwodowego układu nerwowego, sterowanego super inteligentnym komputerem, który by miał „zdolność" nadążnego analizowania i ustalania zmiennej wartości szerokiej i wielopoziomowej morfologii w najdyskretniejszych wskaźnikach surowicy krwi, a także współczynnika psychogalwanicznego skóry, determinowanego ambiwalencją przeżyć emocjonalnych chorego człowieka. Chodzi o zmienność jaka zachodzi w fizjologii i chemii oraz funkcjach endokrynologicznych, w procesach enzymatyczno-metabolicznych, endogennych na poziomie subkomórkowym i w surowicy krwi. Dopóki nie będzie komputerowego spektrum analitycznego, nadążającego za zmiennością wielowymiarowości wszelkich procesów psychicznych, nerwowych, chemicznych, fizjologicznych, hormonalnych, enzymatycznych, endogennych, wartości magnetycznych i różnych dyskretnych informacji zachodzących np. między hormonami, sterujących w ułamku sekundy w sprzężeniu zwrotnym nadążnymi jakościowo potencjałami elektrostymulacji, dopóty nie wolno stosować stałego napięcia i natężenia w elektrostymulacji, farmako, lasero, i magnetoterapii oraz temu podobnych pobudzeń. Nerwowe potencjały własne płynące z mózgu do struktur wykonawczych mają subtelne zmienne wartości prądowe tak w natężeniu i napięciu, regulowane ambiwalencją przeżyć emocjonalnych człowieka. Organizm ludzki chorego człowieka uwarunkowany jest odruchowo samo regulacyjnie i samo naprawczo. Przez tysiąclecia człowiek stymulował się poprzez irytację w procesach myślenia, ambiwalencję emocjonalną, chodzenie boso, drapanie, czochranie się, pocieranie, nagrzewanie, schładzanie i temu podobne kompresy, formy stymulacji zamierzonej oraz bodźcowania w sposób niezamierzony jak: ukłucia, oparzenia, skaleczenia, zbicia, starcia i ukąszenia, użądlenia itp. I tylko te pobudzenia do których przyzwyczajeni jesteśmy (procesy odruchowe zamierzone i nie zamierzone, samo naprawcze, samo regulacyjne), mogą być stosowane w stymulacji – bodźcowaniu. Świadomie z odpowiednią wiedzą i umiejętnością w zamierzonym i kontrolowanym stymulowaniu – bodźcowaniu przez osobę kompetentną medycznie. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na małą skuteczność terapeutyczną akupunktury sięgającą przy bardzo sprzyjających warunkach ogólnie statystycznie do 25%. Gdyby przed zabiegami akupunktury terapeuta zechciał metodą klawiterapii odreagować układ: nerwowy korowy i ośrodkowy oraz różne rodzaje nerwów obwodowych człowieka cierpiącego lub niepełnosprawnego i tuż potem zastosować znany algorytm zabiegu z siecią czynności, wówczas skuteczność tej refleksoterapii podniosłaby się wyraźnie. Gorąco zachęcam!

UWAGA!

1. Powszechnie wiadomo, że w refleksoterapii istnieją na powierzchni ciała ludzkiego punkty, które przy inwazyjnym, bardzo silnym pobudzeniu w dłuższym czasie mogą prowokować omdlenie, zapaść a nawet śmierć. Punktów znanych jest około 30 i są rozłożone w różnych miejscach na powierzchni skóry człowieka – czytaj Rozdział XII-12 punkty 20 i 21. Akupunktura, elektropunktura, farmakopunktura, laseropunktura jeżeli są praktykowane przez osoby niekompetentne może być w skutkach bardzo niebezpieczna dla zdrowia a nawet życia człowieka.

2. Klawiterapia z uwagi na nie inwazyjność, bez stymulacji prądowej, laserowej, chemicznej itp. nie wnosi tego ryzyka i jest w pełni bezpieczna. Jedyne zastrzeżenia to: rozległe z wysiękami choroby skóry, bardzo słaba skóra, kobiety ciężarne, okres krwawień miesiączkowych, patologiczna niewydolność serca, rozruszniki i stymulatory serca, dzieci do lat 7, osoby starsze z wyniszczonym organizmem i osoby z wysoką podatnością do zakrzepów i zatorów naczyniowych. Jeśli pacjent ma podatność do zatorów to lekarz może podać środek na

rozrzedzenie krwi w wyżej wymienionych zastrzeżeniach i można bez ryzyka stosować klawiterapię i klawipresurę wykonywaną drugą sfazowaną stroną klawika wedle tych samych algorytmów i sieci czynności.

3. Nim przystąpisz do zabiegu klawiterapii opanuj umiejętność reanimacji w resuscytacji i zapaści oraz wzmocnienia wydolności serca i w ogóle organizmu ludzkiego.

I-5. REANIMACJA

UWAGA! Każdy pacjent z zaburzeniami serca i naczyniowo - ruchowymi powinien przed zabiegami klawiterapii mieć szczegółową diagnozę kardiologiczną lub internistyczną z orzeczeniem dopuszczania zabiegów refleksoterapii.

Reanimacja przy resuscytacji (omdleniu). Pacjenta należy ułożyć na plecach na odpowiednim ciepłym podłożu. Pod nogi podłożyć poduszki lub zwiniętą kołdrę, podnieść nogi do góry znacznie wyżej niż głowa. Ubranie trzeba rozpiąć pod szyją. Pacjenta należy przykryć kocem i otworzyć okno. Następnie trzeba pojedynczymi klawikami lub wykałaczkami, ostrą stroną, lekko uciskać przez 2-3 minuty na punkty akupunkturowe: GRT: 25 i 26; PaM-86; P:1 i 11; Jg-1; Ż-36; Jc-1; O-9. Zalecanym jest w dalszej kolejności odreagować strefę kręgosłupa Th 9 – L1 i zadziałanie wiązkami klawików lub wykałaczek na obydwa punkty Pm-43 (lewy, prawy) zwane kortizonowymi. W początkowej fazie reanimacji zalecane jest by przynajmniej dwie osoby wykonywały stymulację na 4 punkty. Rezultat pozytywny jest natychmiastowy.

Reanimacja przy zapaści. Wymaga podobnego ułożenia i traktowania pacjenta. Trzeba zadziałać ostrą stroną, pojedynczymi klawikami lub wykałaczkami. Jeśli jest osoba druga, to reanimować jednocześnie na 4 ręce, czterema klawikami, w czasie 2-6 minut, kolejno pobudzając następujące punkty: GRT: 24, 25 i 26; PaM-86; S-9; JC-1; O-9; Jg:1 i 4; ST: 1 i 2; Wż-44; U: 13 i 100; oraz Po-6 tylko u kobiet tuż po porodzie. W dalszej kolejności należy szpalerkiem kilku klawików lub wykałaczek odreagować strefę Th 9 – L1 i zadziałać wiązkami klawików (wykałaczek) na punkty Pm-43, lewy i prawy meridianu pęcherza moczowego w celu wzbudzenia aktywności i ewentualnego uregulowania poziomu adrenaliny i kortizonu.w surowicy krwi, a także aktywności informacyjnej (mobilnej) tych hormonów w sytuacjach ekstremalnych i stabilnych. To działanie reanimacyjne jest sprawdzone, pewne i skuteczne bez defibrylatora, intubatora i bez ucisków na mostek.

Reanimacja przy utracie przytomności. Wymaga podobnego ułożenia, traktowania pacjenta i zadziałania klawikami (wykałaczkami) w czasie 2-3 minut na punkty w następującej kolejności: GRT: 26, 27 i 28; PaM-86; P-11; Jg-1; ST-1; S-9; Ż-36; Wż-44; W-3.

I-6. PIERWSZA SZYBKA POMOC W SYTUACJACH KRYTYCZNYCH

Powinna być wykonana jak przy reanimacji, wedle następujących punktów: GRP:4,6,17 i 24; O: 8 i 9; Jg: 4, 10 i 11; Po: 1 i 5; Wż-44; Ż-36; GRT: 14 i 26; W-3; Pm-43; St-6; N-6; U: 13 i 95; PaM: 53 i 86.

UWAGA! Pamiętaj jeśli u pacjenta występuje podatność do zatorów to zobowiązuje lekarza prowadzącego pacjenta do stosownego przygotowania do zabiegu klawiterapii. Chodzi o podanie leku, który rozrzedza krew i tym samym chroni pacjenta przed zatorem w warunkach zabiegu klawiterapii.

Kiedy należy wykonać reanimację?

Reanimację należy wykonać wówczas, jeżeli zaistnieją podczas zabiegu klawiterapii powody ku temu, takie jak: podatność do omdlenia w pozycji stojącej lub siedzącej, omdlenie, zapaść, utrata przytomności, itp. Np. pacjent mówi podczas zabiegu, że robi mu się słabo, albo spostrzegasz, że pacjent szybko blednie, występują u niego poty, sinieją i bledną wargi, słabnie głos, pacjent opada z sił. Wówczas należy sprawnie i szybko ułożyć pacjenta według wyżej opisanego sposobu i przystąpić do stosownej reanimacji.

UWAGA! Jeżeli podczas zabiegu w pozycji siedzącej pacjent zasłabnie to po reanimacji i wzmocnieniu dalszy ciąg zabiegu należy już wykonywać w pozycji leżącej.

Przy drugim ewentualnym zasłabnięciu, już w pozycji leżącej, należy zabieg klawiterapii przerwać i ponownie wzmocnić pacjenta. Należy ustalić przyczyn osłabień, omdlenia lub zapaści. Po usunięciu przyczyny o dalszych zabiegach klawiterapii decyduje lekarz.

I-7. ZABURZENIA EMOCJONALNE W DEZORGANIZACJI PSYCHOSOMATYCZNEJ I NEUROFIZJOLOGICZNEJ,

HORMONALNEJ, ENZYMATYCZNEJ I CZYNNOŚCIOWEJ ORGANIZMU.

Na początku lat sześćdziesiątych przeprowadzono badania PSYCHOFIZJOLOGICZNE nad wpływem stresu i frustracji na organizmy szczurów, które uczyły się sprawnego przechodzenia przez labirynt w warunkach laboratoryjnych. Kiedy szczur nauczył się przechodzić przez labirynt, na którego końcu czekała nagroda w postaci pokarmu a po drodze były zainstalowane na trasie labiryntu, 3 progi-bramki będące pod napięciem elektrycznym. Prąd był bardzo małej mocy lecz o stosunkowo wzrastającym wysokim napięciu, które powodowało u zwierząt swoistą dokuczliwość szczególnie na trzeciej bramce. Przed startem szczura w labirynt z progami napięcia prądowego, badano surowicę krwi na określenie poziomu kortizonu i adrenaliny. Poziom hormonów był w normie.

Gdy pobrano krew po 3 nieudanych próbach przejścia trzeciej bramki labiryntu z powodu podwyższonego napięcia prądowego okazało się, że bardzo wyraźnie spadał poziom kortizonu a wprost proporcjonalnie do tego spadku wzrastał poziom adrenaliny. U szczura pojawiły się zachowania agresywne - zwierzę gryząc i drapiąc, będąc sfrustrowane, próbowało projekcyjnie zniszczyć ścianki labiryntu w celu ominięcia przeszkody.

Po wyłączeniu napięcia prądowego i umożliwieniu szczurowi przejście dalszej drogi w labiryncie i tym samym osiągnięcia nagrody, wyraźnie spadł poziom adrenaliny oraz wracał do normy (po kilku sekundach) poziom kortizonu. W tym samym czasie szczur wyraźnie uspokoił się, odzyskał równowagę emocjonalną oraz podwyższoną sprawność w zachowaniu, bez przejawów stresu irytacji i agresji projekcyjnnej.

Obserwacje eksperymenty i badania stresujące w psychofizjologii psów realizowałem na moich bardzo zaprzyjaźnionych psach. Jak wiemy pies w funkcjach jednego zmysłu nie ma zdolności podzielności uwagi w nowej sytuacji zadaniowej. Założenie eksperymentu polegało na przemiennym lekkim trącaniu palcami w uszy psa. Raz w lewe ucho, raz w prawe ucho. Kiedy obserwowałem, że pies przenosi wzrokiem swoją uwagę na palec, którym zamierzałem trącić go w prawe ucho. Wówczas trącałem go w lewe ucho. Po kilku takich próbach pies zirytowany wycofywał się z zabawy. Natomiast w sytuacjach bardziej ekstremalnych, nowych i zagrożeniowych na pierwsze informacje słuchowe, powonieniowe i wzrokowe, które do jego

zmysłów docierają szczególnie w warunkach wieczorowo – nocnych wzrasta lek. Poziom lęku zmniejsza się jeśli pies ma towarzystwo drugiego psa lub własciciela.

PIERWSZY STOPIEŃ PRZEŻYĆ STRESOWYCH. Pies reaguje koncentracją uwagi poprzez zmysły wzroku, słuchu i powonienia na kierunek i rodzaj informacji oraz zjeżeniem sierści od połowy łba do okolicy pierwszych kręgów piersiowych. U niektórych psów ujawnia się także warczenie i szczekanie.

DRUGI STOPIEŃ PRZEŻYĆ STRESOWYCH. Reakcje psa są jak wyżej lecz z większym natężeniem i szukaniem wsparcia, pomocy. W miarę intensyfikacji sygnałów i zbliżania się zagrożeń występuje wzrost agresywności na przemian z lękiem. Oczywiście wówczas gdy pies przeżywa sytuację stresową w pojedynkę a zagrożenie wyraźnie zbliża się wówczas marszczy skórę na nosie i obnaża zęby. Próbuje także biegając przybliżać i oddalać się od zagrożenia. W tej sytuacji sierść psa jeży się od połowy łba aż do kości krzyżowej z lekko podniesionym ogonem.

TRZECI STOPIEŃ PRZEŻYĆ STRESOWYCH. W miarę narastania zagrożenia przekraczającego możliwości walki psa bez wsparcia, następuje przejście ze stanu stresu we frustrację i pies w pewnym momencie nie jest w stanie pokonać przeszkody, podwija ogon pomiędzy nogi i jeśli to możliwe włącza reakcje obronne i salwuje się ucieczką. Jeśli nie ma możliwości ucieczki przyjmuje pozycję leżącą poddania się często z upustem moczu. Pierwsze objawy reakcji psychofizjologicznej psa w warunkach frustracji manifestują się w pierwszej fazie agresją a jeśli nie ma wsparcia reaguje wycofaniem z eksperymentalnej sytuacji zadaniowej.

Generalnie trzeba przyjąć, że podobne procesy psychofizjologiczne i nerofizjologiczne, psychosomatyczne, enzymatyczne, hormonalne zachodzą w sytuacjach stresowych, trudnych frustracyjnie w zachowaniu, działaniu i zdrowiu człowieka. Problem ten został wielokrotnie potwierdzony badaniami psychologicznymi i psychofizjologicznymi. Pierwszą reakcją człowieka na długo trwałe stresy są napięcia korowe i ośrodkowe w mózgu, pniu mózgowym i nerwowym splocie szyjnym do pierwszych kręgów piersiowych. To wnosi wiele istotnych napięć korowych, zaburzeń piramidowych (ruchowych), mięśniowych, wegetatywnych, somatycznych innych.

Drugim, wielce ciekawym zjawiskiem psychofizjologicznym i neurofizjologicznym pod wpływem silnych i długo trwałych stresów (irytacji emocjonalnych wywołujących silne napięcia nerwowe wszystkich splotów nerwowych (szyjny, piersiowy i lędźwiowy ze splotem ogona końskiego w rodzajach nerwów (piramidowych, wegetatywnych, somatycznych a także autonomicznych). Ten stan rzutuje nawet na zaburzenia w funkcji gruczołów: przysadki, szyszynki, ślinowych- enzymatycznych układu trawiennego, tarczycy i przytarczyc, nadnerczy i płciowych.

Poddajmy analizie obraz zmian jakie zachodzą w funkcjach gruczołów nadnerczy, tarczycy i przytarczyc na silne stresy i napięcia nerwowe. Wpływ wydzielania z nadnerczy adrenaliny i z kory nadnercza kortizonu, jest bardzo często konsekwencją przeciążeń i napięć nerwowych strefy kręgosłupa Th 7 – L1 (kręgów piersiowych a w tym nerwów piersiowych) oraz nerwów autonomicznych sterujących żywotnymi procesami nadnerczy i kory nadnercza w sprawnym życiu człowieka.

Jak wiemy istnieje potoczna błędna ocena jakoby stres krótko trwały miał istotny wpływ na wydzielanie adrenaliny w stanie np. afektu powstałego pod wpływem zagrożenia fizycznego.

Trzeba pamiętać, że hormony nadnercza adrenalina i hormony kory nadnercza kortyzon istniejące w surowicy krwi we właściwym poziomie mają immanentną gotowość aktywności reagowania na psychologiczne sytuacje stresowe szczególnie w stanie afektu. Wiemy, że adrenalina ma właściwość bardzo szybkiego aktywizowania napięć systemu nerwowego sterującego naczyniami krwionośnymi i mięśniami. Szczególnie możemy wyraźnie dostrzec szybkość działania adrenaliny, gdy ktoś działa w odruchu bezwarunkowym lub w afekcie. W ułamku sekundy adrenalina dynamizuje cały układ krwionośny i nerwowo – mięśniowy. Po minięciu zagrożenia psychologicznego lub potrzeby reakcji odruchowej bezwarunkowej adrenalina wyłącza swoją aktywność, błyskawicznie mijają napięcia układu krwionośnego i nerwowo – mięśniowego i w tym momencie zaczyna natychmiast aktywizować się kortyzon przywracający sprawność fizjologiczną człowieka. Z wywiadów z pacjentami, z badań i odreagowania kolumny kręgosłupa i nerwowego splotu szyjnego, stymulacji Pm-43 (punktów kortyzonowych), udało mi się ustalić w minionych latach, że największa dokuczliwość napięć i zaburzeń nerwowych ujawnia się w strefie Th 7 – L1. Manifestuje się to obniżoną wydolnością adrenaliny i kortyzonu z nadnerczy i z kory nadnerczy, tępym, rozpierającym bólem tych okolic kręgosłupa z promieniowaniem opasującym. Jednocześnie punkty Pm-43 (lewy i prawy) zwane punktami kortyzonowymi są niebywale bolesne, piekące i oporne w regulacji homeostazy w przywróceniu sprawności współdziałania z adrenaliną w gotowości reagowania psychofizjologicznego. Tak jakby z jednej strony funkcje kory nadnercza były zablokowane, „zadławione" oraz osłabiona równowaga psychofizjologiczna homeostazy, czyli aktywności informacyjnej i „zależnościwego” współdziałania adrenaliny i kortyzonu po wpływem procesów psychologicznych odruchu bezwarunkowego oraz afektu. Tak jakby z nadnerczy wychodziły "rozkazy" aktywności i współdziałania w surowicy krwi adrenaliny i kortyzonu. To z reguły wiąże się z bardzo złym samopoczuciem pacjentów z sclerosis multiplex SM, ze spinającym, paraliżującym obniżeniem sprawności działania, z obniżoną motywacją; ujawnia się niemoc, niechęć i tym podobne stany jak niepokój a nawet lęk i strach. U niektórych pacjentów jest to powiązane z nerwicą lękową, z irracjonalnym stanem strachu, bezradności – dezorganizacji, od których jest im trudno uwolnić się, a także z nerwicą reaktywno-depresyjną , a nawet ze wzrostem spastyczności i ogólnego zatrucia organizmu różnymi metabolitami, mocznikiem itp. Jeśli dominacja długo trwałego stresu, frustracji i aktywność adrenaliny utrzymuje się w dłuższym czasie. To przy naruszonej homeostazie sprawności i gotowości reagowania adrenaliny i kortyzonu oraz przy demielinizacji w mózgu i w nerwach obwodowych, w wyniku ograniczonego krążenia krwi, może być przyczyną nadprodukcji w mięśniach noradrenaliny i cytokin, niedoboru interferonu, swoistego dopełniacza i zaburzeń innych endogennych czynników sprzyjających spastyczności nerwowo – mięśniowej, pogłębiających zaburzenia czynnościowe w SM. Powtarzające się stany zaburzeń homeostazy utrzymujące spastyczność w dłuższym czasie powodują niedokrwienność, niedożywienie mięśniowe i to sprawia ograniczenie sprawności ruchowej, zaniki mięśniowe itd. Jak wiemy noradrenalina wzmacnia styki na synapsach nerwowych i może być przyczyną sprzyjającą neuropatii, spastyczności i wielu różnych innych zaburzeń fizjologicznych. Niepełnosprawnych z zaawansowanymi zmianami SM charakteryzuje bardzo mała aktywność ruchowa. Wówczas słabszy jest metabolizm, ograniczona jest cyrkulacja w układzie limfatycznym, ujawnia się zespół nabytego braku odporności, zaleganie różnych toksyn, metabolitów, wyraźnie ograniczona wentylacja układu oddechowego, azotowanie poza białkowe krwi z powietrza, ograniczenie dotlenienia krwinek, obniża się hemoglobina i hematokryt i występuję wiele innych niedoborów i zaburzeń. Pragnę nadmienić, że udało mi się ustalić ścisłą zależność pomiędzy wyżej opisanym stanem pacjentów a zaburzeniami nadnercza z powodu przeciążeń stresogennych, rzutujących na specyficzne napięcia nerwowe i mięśniowe strefy Th 9 –L1 kręgów piersiowych i Pm-43. Po bardzo starannym odreagowaniu klawiterapią nerwowego układu korowego, ośrodkowego i nerwów obwodowych a szczególnie strefy Th9 -L1 nerwów dolnego splotu piersiowego oraz nerwowego układu autonomicznego. Poprzez wyraźne przekrwienie tej okolicy przywraca się

sprawność neurofizjologiczną nerwów obwodowych. Następnie przykładam wiązki po 7 klawików w obydwa Pm-43 (punkty kortyzonowe), gdzie po 7-15 sekundach, ustępuje pieczenie i ból strefy Th 9 -L1, a pacjent bardzo szybko odzyskuje lepszy nastrój, następuje wręcz znakomite samopoczucie i wyraźnie wyższą sprawność psychiczną i fizyczną, rozluźnienie oraz wyraźne zrelaksowanie. Wyżej opisane odreagowanie nadnerczy z regulacją tarczycy i przytarczyc znakomicie sprzyja w leczeniu alergii, astmy oskrzelowej i wyraźnie poprawia wiele żywotnych funkcji cierpiącego człowieka. Z wywiadów, obserwacji, eksperymentów i rutynowych zabiegów klawiterapeutycznych wynika, że na wrażliwość psychiczną wpływają sytuacje stresowe i frustracyjne, zbyt duże przeciążenie fizyczne kręgosłupa w pozycji siedzącej i stojącej. Wyżej opisane czynniki wywołują wyraźne zaburzenia funkcji gruczołów nadnerczy, a w tym kory nadnercza. Stąd bierze się między innymi problem zaburzeń hormonalnych kory nadnercza i ich gotowości reagowania w warunkach stresu psychologicznego lub w odruchu bezwarunkowym. Osobiście jestem przekonany, że jest to problem bardziej złożony. Nie mniej jednak wyżej opisane dolegliwości można usunąć i trwale usprawnić pacjenta stosując odreagowanie klawiterapeutyczne łącznie z odbudową odporności, masażem układu limfatycznego oraz zalecanymi w tym rozdziale ćwiczeniami gimnastycznymi. Odreagowanie nerwowe układu korowego, ośrodkowego i obwodowego oraz odciążenie kręgosłupa przez dokładne jego przekrwienie, pobudzenie Pm-43 i U-13 punktów kortyzonowych, łącznie z gimnastyką, skutecznie cofa tę przykrą dolegliwość w/opisanego syndromu SM, a tym samym znakomicie i bardzo szybko usprawnia człowieka. Warto spróbować!

Często sytuacje stresowe i przewlekłe stany frustracyjne, jakie przeżywają ludzie szczególnie wrażliwi szczególnie z temperamentem melancholicznym, znerwicowani, powodują spowolnienie a nawet wstrzymywanie oddechu i azotowanie się z powietrza. Dalsze zatruwanie związkami azotowymi łączące się z innymi „metabolitami" zachodzi w tym samym czasie na poziomie subkomórkowym w następstwie procesów enzymatyczno-metabolicznych w zaburzonych funkcjach przemiany materii pod wpływem także leków przeciwbólowych i uspakajających oraz stresu i frustracji. Bywa tak, że zbyt długie zaleganie różnych związków azotu poza białkowe na poziomie komórki, łącznie z innymi „metabolitami" nie odprowadzonymi toksynami procesu przemiany materii-spalania, tworzy swoiste skrystalizowane „jeżowce" w tejże komórce, które pod działaniem odreagowania klawiterapii, dzięki jakiemuś dyskretnie, działającemu bardzo krótko (kilka sekund) enzymowi, rozpuszczają się i w postaci istotnie podwyższonego poziomu mocznika we krwi odprowadzane są do nerek. Potwierdzeniem powyższego rozumowania o stanach poważnego zatrucia na poziomie subkomórkowym jest bardzo silne pieczenie i ból przy lekkim dotyku ostrą stroną klawika w strefach: bólu, neuralgii, urazów, oparzeń, niedowładów, spastyczności, niedokrwiennych zaburzeń naczyniowych, zaników mięśniowych itp. zaburzeń czynnościowych, osłabienia lub zaniku przewodnictwa nerwowego. Próbne badania, jakie przeprowadziłem w warunkach klinicznych, polegały na ustaleniu poziomu mocznika w surowicy krwi przed zabiegiem klawiterapii i tuż po zabiegu. Okazuje się, że zabiegi klawiterapeutyczne uwalniają, jak już nadmieniłem, jakiś enzym działający w kilka sekund, który rozpuszcza skrystalizowane związki azotu poza białkowego na poziomie komórki i wydala go do krwi obwodowej. Kilkanaście przypadków, gdzie dwukrotnie badany był poziom mocznika w surowicy krwi, jest niewystarczającym obrazem statystycznym. Mam świadomość, że trzeba zrealizować kilkadziesiąt eksperymentów klawiterapeutycznych i to w kilku klinikach, na podobnych przypadkach chorobowych.

Uważam za celowe zrealizowanie tego typu badań, albowiem, moim zdaniem, w tym procesie psychologicznym i neurofizjologicznym może odzwierciedlać się główna patogeneza bólu, neuralgii, nerwowości, nerwic, neurastenii, neuropatii i innych zaburzeń także psychicznych, zaburzeń czynnościowych i wszelkich innych zaburzeń psychosomatycznych oraz

patologicznych człowieka. Generalnie problem ujmując, prawie wszystkie nieszczęścia zaburzeń zdrowotnych człowieka warunkowane są poziomem, stanem zatrucia organizmu, różnymi substancjami i związkami chemicznymi rzutującymi w istotny sposób na fizjologię systemu nerwowego, zakłócając funkcje hormonalne, enzymatyczno-metaboliczne, na poziomie subkomórkowym uwarunkowane psychologicznie i neurofizjologicznie, chemicznie i fizycznie. Pojmując holistycznie uwarunkowania wszelkich dolegliwości i ograniczeń psychofizjologicznych i neurofizjologicznych z rozpoznaniem SM, powoduje nieodpartą potrzebę podjęcia problemowych badań nad fenomenem uniwersalności usprawnień klawiterapeutycznych człowieka. Sytuacje stresowe i utrzymujące się stany frustracyjne zaburzają również funkcje fizjologiczne tarczycy z tendencją do nadczynności. Ten stan zakłóca również funkcję gruczołów przytarczycznych, z których wydzielone jony wapnia, jak wiemy, warunkują „pompę wapniową" w układzie trawiennym. Warto też wiedzieć, że nadczynność tarczycy w niektórych przypadkach sclerosis multiplex SM (MS), może przyśpieszać przemianę materii, np. szybsze spalanie glukozy i wywoływać stany hipoglikemiczne potęgujące nawet rzeczywistą ataksję móżdżkową, zwiększa drżenie rąk. Ten proces hipoglikemiczny może sugerować w obserwacji, że pacjent ma bardo głębokie zmiany demielinizacyjne w móżdżku. Okazuję się, że wystarczy podać słodkiej herbaty a drżenia mijają bardzo szybko. Generalna sugestia to częste (4-5 razy dziennie) spożywanie urozmaiconych posiłków w małych ilościach. Silne stresy i długotrwałe stany frustracyjne pogłębiają i utrwalają różne nerwice a tym samym zagrażają bezpośrednio wszelkim żywotnym funkcjom organizmu. Częste sytuacje konfliktowe, stresy i długotrwale stany frustracyjne przeżywane przez ludzi bardziej wrażliwych uczuciowo, bywają bezpośrednią przyczyną wielu zaburzeń psychosomatycznych. Podobnie powyższe uwarunkowania i procesy nerwicogenne „wzmocnione" – skłócone lekami przeciwbólowymi, psychotropowymi, uspakajającymi, które mają właściwości opóżnienia reakcji, wyhamowując procesy psychologiczne i neurofizjologiczne nie tylko w układzie nerwowym, korowym, ośrodkowym i nerwów obwodowych i potęgując zaleganie wszelkich toksyn w całym organizmie. Zatem niedobory wapnia i nadmiar różnych związków azotowych warunkują obniżenie pH, a tym samym wzmagają dalsze zatrucie organizmu chorego człowieka.

UWAGA!

1. Podczas pierwszych zabiegów związanych z odreagowaniem nerwowym oraz znoszeniem innych dolegliwości, jak już nadmieniłem, pacjent odczuwa ból połączony z pieczeniem. Po kilku lub kilkunastu sekundach dotykania ostrą stroną klawików ustaje ból i pieczenie, i w tym miejscu występuje bardzo silne, rozległe przekrwienie - zaróżowiona skóra.

2. Bardziej przekrwione strefy po odreagowaniu układu ośrodkowego i obwodowego oraz innych miejsc na powierzchni skóry wskazują, które nerwy lub miejsca są szczególnie zatrute, przeciążone, obolałe, mniej sprawne. Te miejsca należy starannie, wielokrotnie odreagować a tym samym odtruć i dożywić poprzez przekrwienie, czego nie osiągnie się w żaden inny znany medycynie sposób.

Ludzie i zwierzęta zatruwają się systematycznie na co dzień, poprzez wdychanie powietrza, w którego składzie coraz więcej jest różnych, związków chemicznych, pochodnych wszelkiego spalania. Na początku formowania człowieka na Ziemi, ogień był zbawiennym odkryciem - osiągnięciem. Dzisiaj produkty spalania mają negatywne konsekwencje ekologiczne stanowiąc jednocześnie zagrożenie dla żywych organizmów i roślin. Człowiek jest bliski dostępu do niewyczerpalnych zasobów energii słonecznej. Wierzę, że w najbliższych 30 latach będziemy likwidować wszelkie spalanie na Ziemi, zaspakajając potrzeby energetyczne bez ograniczeń dostępną ze źródeł odtwarzalnych i energią słoneczną.

Ważną życiową koniecznością ludzkości jest uratowanie zasobów wody do celów spożywczych, sanitarnych i przemysłowych. Wody ogólnie, jak wiemy, są w olbrzymim stopniu zanieczyszczone czy wręcz zatrute. A spożycie jest olbrzymie i ciągle wzrastające. Ocenia się, że około 70% spożywanej wody jest zanieczyszczona i niekontrolowana przez SANEPID.

Inny ważny problem to zatrucie chemią i różnymi odpadami gleby i wód podskórnych. Na takiej glebie prowadzona jest cała produkcja roślinna i zwierzęca. Coraz więcej różnych trucizn przyjmuje pośrednio i bezpośrednio również organizm ludzki. Osobiście jestem przekonany, że spożywając warzywa i owoce, spożywamy także przeróżne środki ochrony roślin, konserwanty i inne toksyny z opadów i nawożenia gleby. Spożywając produkty mleczne spożywamy poważne ilości szkodliwych bakterii i różnych środków chemicznych. To wszystko wywołuje pogłębienie zatrucia organizmu ludzkiego, a w tym systemu nerwowego. W tym leży istotna przyczyna pogorszenia efektów profilaktyki zdrowotnej i leczenia nie tylko chorób psychosomatycznych, nerwowych, infekcyjnych, lecz również chorób wtórnych i nieodwracalnych zmian patologicznych. Myślę również, że szkodliwe jest spożywanie mięsa z hodowli przemysłowej, gdyż zwierzęta bardzo silnie przeżywają indywidualnie i zbiorowo przemysłowy ubój. Sposób traktowania zwierząt w hodowli przemysłowej (zwierzęcy syndrom obozu koncentracyjnego), przed i w trakcie uboju powoduje wydzielanie szkodliwych hormonów i różnych enzymów, podwyższonej agresji, które mimo spuszczenia krwi po uboju pozostają w tkankach organizmu zwierzęcego. Moim zdaniem bezpiecznym i zdrowym jest spożywanie ryb. Względnie zdrowym jest mięso z drobiu. Jeśli to możliwe, proponuję ograniczyć spożywanie mięsa wieprzowego i wołowego oraz wszelkich przetworów. Jeśli jest to konieczne mięso trzeba starannie gotować przed spożyciem. Mięso można częściowo zastąpić rybami (ale bez skóry w skórze ryb jest wiele różnych toksyn), warzywami, różnymi nasionami, itp.

I-8. ALGORYTM I SIEĆ CZYNNOŚCI W ODREAGOWANIU NERWOWEGO UKŁADU KOROWEGO, OŚRODKOWEGO I RÓŻNYCH

RODZAJÓW NERWÓW OBWODOWYCH.

Odreagowanie nerwowe układu korowego, ośrodkowego, obwodowego: piramidowego, wegetatywnego, somatycznego i autonomicznego zaczyna się na głowie i w nerwach czaszkowych a następnie na plecach, piersiach, brzuchu, kończynach górnych i dolnych i na uchu. Do odreagowania pacjent przyjmuje pozycję siedzącą na krześle. Osoby osłabione, wyczerpane z wyniszczonym organizmem z tendencją do omdleń wyjątkowo mogą mieć realizowane zabiegi w pozycji leżącej. Zabiegi w pozycji leżącej są mniej skuteczne a kuracja wymaga znacznie dłuższego czasu. Pozycja siedząca a nawet stojąca z powodów fizjologicznych jest korzystniejsza w procesie odreagowania nerwowego, albowiem wszystkie napięcia mięśni, przeciążenia są czynne i bardzo wyraźne. Terapeuta siada na wysokim stołku z tyłu za plecami pacjenta i z tej pozycji odreagowuje głowę, szyję, kark i plecy. Pacjent podczas zabiegu w pozycji siedzącej powinien być ubrany w koszulę zapinaną tradycyjnie. Gdy wykonujemy zabieg na plecach, wówczas powinien koszulę założyć odwrotnie - plecami na przód. Gdy zabieg wykonuje się na brzuchu lub piersiach, wówczas koszulę zakłada normalnie. Panie należy ubierać podobnie. Chodzi o to, by ochronić pacjenta przed nadmiernym wychłodzeniem, albowiem bywa, że zabieg w niektórych bardzo poważnych jednostkach chorobowych (np. stwardnienie rozsiane) trwa 3-6 godzin. W mojej praktyce w międzyczasie zapoznaję się z historią choroby i jej uwarunkowaniami. Następnie pokazują narzędzia - klawiki i wyjaśniam pacjentowi jak wykonuje zabieg oraz jakich doznań można się spodziewać. Po szczegółowej diagnozie wyjaśniam też, jak długo i ile dni będzie trwała kuracja oraz ile w przybliżeniu trzeba wykonać zabiegów, aby znieść konkretną dolegliwość, a także odpowiadam na inne pytania i wątpliwości pacjenta.

Zaczynam równocześnie, trzymając w obu dłoniach po siedem klawików ułożonych w wiązki. Dotykamy jedną wiązką do punktu GRT-15 (choroba dyrektorów). Punkt ten znajduje się między podstawą czaszki a pierwszym kręgiem szyjnym Atlasem, 0,5 cm powyżej tylnej linii owłosienia. Działając lekko, uciskając ostrą stroną klawików na ten punkt, znosimy różne napięcia w mózgu wywołane przeciążeniem powstałym w wyniku przeżywania i rozwiązywania różnych trudnych problemów zdrowotnych, zawodowych i życiowych. Punkt ten staje się wrażliwy po długotrwałych przeciążeniach umysłowych, po przeżywaniu negatywnych stanów psychologicznych, silnych emocji czy wręcz zaburzeń emocjonalnych. Krótko mówiąc jest to punkt usuwania wszelkich napięć, przeciążeń psychologicznych, doznań i przeżyć człowieka znerwicowanego. Punkt ten znany jest jako Ya-men (Ja-men), czyli wrota milczenia albo choroba dyrektorów. Po odreagowaniu tego punktu w mózgu ujawnia się swoisty luz, spokój, „wymazanie” niepokojących problemów. – Warto spróbować. Klawikami działamy aż do ustania pieczenia, tj. 3-4 sekundy delikatnego ucisku i 1 sekunda podniesienia i ponownie uciski i przerwa itd. Równolegle drugą wiązką 7 klawików lekko przykładam w strefę GRT-20 Bai-hui, Pai-hui, Baj-chuej (stukrotny zbieracz lub zwany punktem stu spotkań), albowiem punkt łączy się ze wszystkimi meridianami. Lokalizacja tego punktu znajduje się na 7 cunów (Cun - szerokość poprzeczna w pierwszym stawie kciuka pacjenta, używana w akupunkturze jako jednostka miary w topografii człowieka) powyżej linii owłosienia karku i 5 cunów do tyłu od przedniej linii owłosienia na środku linii łączącej oba wierzchołki małżowiny usznej w jamce ciemieniowej na styku z linią po środkową.

UWAGA!

W dalszej części opracowania będę omijać szczegółowe opisy lokalizacji niektórych punktów, albowiem można wszystkie znaleźć w II Tomie Klawiterapii – ATLAS lub w dowolnej polskojęzycznej literaturze poświęconej akupunkturze, a podanej na końcu książki. Pragnę natomiast w sposób bardzo prosty opisać topografię odreagowania nerwowego układu korowego, ośrodkowego i obwodowego w oparciu o ważniejsze punkty i strefy anatomiczne oraz linie kanałów energetycznych zwanych meridianami.

W drugiej kolejności odreagowuję napięcia w obszarach korowych, piramidowych, ośrodkowych mózgu, aż do starannego przekrwienia i tym samym ustania bólu i pieczenia. Oddziaływująć na całą strefę głowy, szerokim pasmem, od płatków małżowiny usznej wzdłuż linii owłosienia do linii po środkowej GRT przy podstawie czaszki. Czynność tę wykonuję, przykładając obustronnie szpalerkami pionowo po siedem klawików w każdej ręce. Klawiki prowadzą równocześnie od obydwu uszu do podstawy czaszki z kręgiem atlasem, obejmując strefę dolnej krawędzi czaszki, aż po wyrostki kolczyste C1, C7. Powtarzam lekkimi uciskami co 0,5 cm z przetrzymaniem 2-3 sekundowym w całej przestrzeni styku karku i szyi z głową. W strefie tej odreagowanie powtarzam 5-7 razy. Odreagowanie i występujące przekrwienie działa uspokajająco, poprawia kondycję mięśni i przyczepów utrzymujących głowę. Nade wszystko poprawia kondycję i sprawność fizjologiczną pnia mózgu a w tym na 12 lewych i 12 prawych nerwów czaszkowych, co korzystnie wpływa na sprawność czynnościową tych nerwów i mózgu.

Trzecia czynność to przyłożenie pionowo szpalerków z klawików do głowy po zewnętrznej granicy przyczepu mięśnia czworobocznego do głowy. Strefy te wychodzą z guzów potylicznych zewnętrznych i kierują się ku dołowi 4 cm po krawędziach bocznych mięśnia czworobocznego. W tej strefie działając lekko ostrą stroną klawików, aż do ustania bólu i pieczenia, znosi się napięcia i zaburzenia pochodzenia móżdżkowego. Tym zabiegiem poprawia się kondycję fizjologiczną i czynnościową móżdżku. Znosi się również zaburzenia równowagi pochodzenia móżdżkowego.

Czwarta czynność to odreagowanie napięć korowych i ośrodkowych mózgu. Tę czynność rozpoczyna się dwoma szpalerkami po 7 klawików, od czołowej nasady włosów po 3 cm od linii po środkowej i kolejno centralnie przemieszczając odreagowanie co 0,5 cm do strefy potylicznej. Tę czynność należy powtórzyć 5-7 razy. Kolejnym działaniem, mając 7 klawików ułożonych w szpalerki, odreagowuję czucie somatyczne i ruchy dowolne poruszając się z wierzchołka głowy na skroń przed małżowiną ucha.

1. Strefę czucia somatycznego, która zaczyna się na wierzchołku głowy w strefie kości ciemieniowej w linii po środkowej 3cm w kierunku przednim . W tej okolicy jest ośrodek odpowiedzialny za kończyny dolne. Odreagowując klawikami, schodząc w dół na kość skroniową, znosi się kolejno napięcie korowe i ośrodkowe po obydwu stronach głowy odpowiedzialne za: biodra, tułów, szyję, głowę, mały palec, palec czwarty, palec środkowy, palec wskazujący, kciuk, oko, nos, wyraz twarzy, wargę górną, usta, wargę dolną, zęby, dziąsła, podbródek, język, gardło, przed małżowiną ucha są ośrodki odpowiedzialne za trzewia.

2. Ruchy dowolne natomiast są zlokalizowane równolegle obok pasma czucia 1,5 cm w kierunku kości czołowej, nieco różniące się w kolejności. Nogi, biodro, tułów, znajdują się obok siebie. Dalej w dół jest bark, łokieć, stawy nadgarstkowe, ręka - dłoń, mały palec, palec czwarty, palec wskazujący, kciuk, szyja, brwi, powieka, gałka oczna, wyraz twarzy, usta, podbródek, powstawanie głosu, język, wydzielanie śliny, żucie i połykanie. Obydwa pasma trzeba równolegle razem odreagować schodząc szpalerkami co 0,5 cm w dół 5-7 razy. W części dolnej tego pasma zlokalizowany jest ośrodek mowy Broka.

3. Strefa przeciw drgawkowa znajduje się 1,5 cm ku przodowi od strefy ruchowej i w tej strefie, podobnie zlokalizowane są kolejno kończyny dolne, kończyny górne, itp.

4. Strefa naczyniowo-ruchowa zlokalizowana jest 1,5 cm ku przodowi od strefy przeciw drgawkowej i podobnie równolegle schodzi po obydwu stronach na dół w kierunku skroni. Strefa ta jest odpowiedzialna za wszystkie funkcje naczyniowo-ruchowe w całym organizmie ludzkim. Wymienione pasma odreagowujemy co 0,5 cm 5-7 razy. Przy napięciach nerwowych w podatności nerwowej lub nerwicowej, szczególnie starannie trzeba odreagować strefę skroni odpowiedzialną za głowę. Odreagowanie wykonuje się trzymając w rękach po 7 klawików w układzie szpalerkowym.

W dalszej kolejności odreagowuje się strefę kości potylicznej - cały tył głowy. Jeżeli ustalimy, że są miejsca, które szczególnie silnie bolą, pieką, wtedy trzeba te miejsca starannie odreagować „wyciszyć".

Odreagowanie na głowie stref korowych i ośrodków narządów wewnętrznych i całej twarzy. Klawiki ustawiamy po siedem sztuk w szpalerkach w obydwu dłoniach w linii GRT pomiędzy punktami GRT 22 i 23. Następnie po części owłosionej tuż nad czołem schodzimy 5-7 razy obustronnie szpalerkami na skronie i stawy żuchwowe.

Pierwsze odreagowanie twarzy zaczynamy od linii GRT, pomiędzy punktami GRT 23 i 24, przemieszczając się stopniowo nad górną przednią połową małżowiny usznej. Odreagowujemy 5-7 razy.

Drugie odreagowanie twarzy zaczynamy szpalerkami 7 klawików od linii GRT na środku czoła, przemieszczając się stopniowo do środka małżowiny usznej.

Trzecie odreagowanie wykonujemy od linii GRT zaczynając od nasady nosa i prowadząc po 7 klawików szpalerkiem ostrą stroną tak, aby dolny klawik był prowadzony po linii brwi, stopniowo przemieszczając klawiki do przedniej dolnej małżowiny usznej (5-7 razy).

UWAGA! Odreagowanie wokół oczu wymaga szczególnej ostrożności.

Czwarte odreagowanie twarzy zaczynamy z wysokości końcówki brwi i stopniowo przemieszczamy się przez zatoki przy oczne i dalej pod oczami do strefy zatok obocznych, gdzie przytrzymujemy kilka sekund. To przejście powtarzamy 5 razy.

Piąte odreagowanie zaczynamy z zatok obocznych nieco poniżej nasady nosa i obustronnie po małżowinie nosa przemieszczamy szpalerki klawików do podstawy nosa. Powrót do punktu wyjścia wykonuje się po grzbiecie nosa 5 razy, itd.

Szóste odreagowanie zaczynamy w środku przy dolnej krawędzi oczodołu, tuż przy dolnej powiece i stopniowo przemieszczamy się w dół po linii meridianu Żołądka schodząc pod podstawę nosa do bruzdy górnej wargi. Następnie cofamy się po górnej wardze przy czerwieni wargi górnej, stopniowo przemieszczając się przy kącikach ust, schodząc przy czerwieni dolnej wargi do linii GRP. Takie przejścia wykonuje się 5 razy.

Siódme odreagowanie wykonuje się od linii GRP na brodzie, przemieszczając klawiki stopniowo obok kącików ust do zatok szczękowych 5 razy.

Ósme odreagowanie zaczynamy od linii GRP poniżej punktu GRT 24 i stopniowo przemieszczając się klawikami po bocznej krawędzi żuchwy na wysokość skrawka małżowiny ucha 5 razy.

Dziewiąte odreagowanie zaczynamy od linii GRP po dolnej krawędzi żuchwy i stopniowo przemieszczamy pod małżowinę uszną 5 razy.

Dziesiąte odreagowanie szyi zaczynamy od środka szyi przy linii GRP między chrząstką tarczową i bródką przy głowie odchylonej do tyłu i wspartej o brzuch terapeuty i dalej aż do przyczepu mięśnia sutkowo-obojczykoweo-mostkowego na głowie za małżowiną ucha 5 razy

Jedenaste odreagowanie szyi zaczyna się od GRP z jabłka Adama i przechodzi przez mięsień sutkowo-obojczykowo-mostkowu i jego przyczep za małżowinę uszu. Tę czynność trzeba powtórzyć 5 razy.

Dwunaste odreagowanie szyi zaczyna się od górnej strony GRP-22 i przeprowadza się szpalerki klawików przez mięsień sutkowo-obojczykowo-mostkowy, kierując się pomiędzy przyczepy tegoż mięśnia i mięśnia czworobocznego. Dotyczy to strefy zagłębienia potylicznego i wyrostka sutkowego. Tę czynność powtarzamy 7 razy.

Trzynaste odreagowanie zaczynamy od podstawy czaszki i dwoma szpalerkami jedno obok drugiego po 7 klawików, przemieszczamy się co 0,5 cm w kierunku dolnym. Trzeba tak odreagować, by objąć meridian GRT i całą przestrzeń od GRT łącznie z pierwszym meridianem Pm. Czynność tą trzeba wykonać z obydwu stron GRT siedmiokrotnie poprzez kark i całe plecy pomiędzy łopatkami po linii kręgosłupa aż do fałdy pośladkowej. Pacjent w tym czasie koszulę ma założoną odwrotnie na piersi.

Czternaste odreagowanie zaczynamy od podstawy czaszki, mając boczne krawędzie przyczepów mięśnia czworobocznego w środku 7 klawików ułożonych w szpalerki. Przemieszczamy się poprzez kark i na plecach odreagowujemy drugi meridian Pm, schodząc pionowo 7 razy w strefę fałdy pod pośladki. Początkowo odreagowanie wykonujemy gdy pacjent jest w pozycji siedzącej. Pośladki pacjenta odreagowujemy w pozycji stojącej.

Po ogólnym odreagowaniu nerwowego układu korowego, ośrodkowego i obwodowego piramidowego szyi, należy starannie wywołać przekrwienie strefy Th 7 – L1, a następnie pobudzić aż do ustania pieczenia GRT-14, Pm- 13, Pm-43 zwany kortyzonowym, ogólno wzmacniającym. Następnie pobudzamy punkty Pm: 17,19,43,47 wzmacniające organizm, znoszące skazy krwi, niedokrwistość, udrażniające funkcje przepony, znoszące zaburzenia przewodu pokarmowego i regulujących wiele innych żywotnych procesów organizmu ludzkiego. Proszę również pobudzać strefy (obustronnie) pomiędzy punktami Pm: 46-51. Podczas odreagowania na karku, szyi, plecach i pośladkach, proszę zwrócić uwagę na różne odczyny niedokrwienne, białe i brunatne plamki, brodawczaki i stosownie wedle zaleceń opisanych wcześniej wywołać staranne przekrwienie. W ramach ogólnego odreagowania proszę pobudzić punkty W: 13 i 14.

UWAGA!

1. Odreagowanie z przodu należy wykonać w strefach meridianów GRP, N, Ż,S-T. Dotyczy to tylko brzucha i klatki piersiowej. Punkt Ż-17 należy ominąć albowiem jest to punkt tylko orientacyjny. Brodawek sutkowych nie wolno nakłuwać. Podobnie nie wolno nakłuwać pępka.

2. Z przodu trzeba odreagować 7 klawikami, starannie ułożonymi w szpalerki, utrzymując przemieszczenie co 0,5 cm po strefach meridianów GRP, N, Ż,S-T powtarzając 7 razy.

3. GRP:12,17, 19-20, 22 odreagowujemy pobudzając go wiązką 3 klawików w lewej ręce. W tym samym czasie prawą rękę trzymając 7 klawików pobudzamy w lini pośrodkowej jeszcze raz kręgi szyjne, od podstawy czaszki do GRT-14. Czynność tę należy wykonać 7 razy. Następnie trzeba 5 razy odreagować strefy w całej długości nad i pod obojczykiem.

4. Przedostatnią czynnością z zakresu odreagowania ogólnego jest zadziałanie na punkty kończyn górnych P-9, S:1,3,4,5,6,7; O: 5, 6, 7.

5. Ostatnią czynnością jaką powinno się wykonać jest odreagowanie regulacyjne zastawek serca, które wykonujemy na przed ramieniach na punktach NeuP-64, tj. 3 cuny powyżej 0-4 lub 3 cuny poniżej 0-3.

6. Na kończynach dolnych odreagowujemy następujące punkty: Pm-36, 3 cuny poniżej Pm-37, 40, N-7, W_-39, ST: 2, 3, 4, 5, 6, 7, W: 2,3.

7. U:82, 83, 13, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91, 92, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 129 i 130.

Uwaga ogólna

Żeby być skutecznym w klawiterapii, trzeba zawsze przestrzegać starannego odreagowania nerwowego układu korowego, ośrodkowego, obwodowego oraz ogólnego organizmu, które myślę, dość wyczerpująco opisałem w tym opracowaniu. Warto wiedzieć, że staranne odreagowanie ostrą stroną klawików wszystkich miejsc, które wywołują ból i pieczenie aż do całkowitego wyciszenia - zniesienia tych doznań sprawia, że odzyskuje się nadzwyczaj bardzo

dobre samopoczucie, nastrój oraz wyraźnie odczuwalną poprawą sprawności psychicznej i fizycznej. Staranne odreagowanie nerwowe wyżej opisanych stref, meridianów i punktów poprowadzone przez okres do dwóch tygodni, w 100% powoduje ustąpienie bólu i zaburzeń psychosomatycznych, nerwicowych, neurastenicznych, oraz także bardzo korzystnie łagodzi ostre stany psychotyczne bez leków. Na powyższą część zabiegu związanego z ogólnym odreagowaniem nerwowym potrzeba początkowo 70-120minut. Po kilku zabiegach, gdy ból i pieczenie zanika, można tę czynność wykonywać w 60 minut.

I-9. HOMOGENOM I GENOTYPY W ANTROPOCYBERNETYCEHOMOGENOM I GENOTYPY W

ANTROPOCYBERNETYCE

Człowiek posiada ogólny energetyczny homogenom i fizjologiczno-morfologiczny. Energetyczny homogenom znajduje się w strefie GRT-20 i 21, na wierzchołku głowy, gdzie jak wiemy łączą się wszystkie kanały energetyczne człowieka. Fizjologiczno-morfologiczny homogenom znajduje się w pępku i jego najbliżej okolicy oraz ma ścisły związek z aktywnością fizjologiczną narządów płciowych. UWAGA! Pępka nie wolno inwazyjnie nakłuwać. Pępek tylko można przyżegać specjalnym cygarem lub delikatnie stmulować 2-3 klawikami. Celowane sterowanie bodźcami klawiterapii, opisane w 13 rozdziałach, odzwierciedla mechanizm nieinwazyjnej, holistycznej regulacji zakłóconego emocjami, urazami, truciznami, zaziębieniem - infekcjami organizmu człowieka. We wszystkich jednostkach chorobowych opisanych w klawiterapii, każde bodźcowanie na konkretny punkt celowany, z sieci czynności naprawczych dowolnego algorytmu przywołuje w mózgu konkretną - oczekiwaną matrycę genetyczną, czyli genotyp np. wątroby. Tak długo jak trwa ból i pieczenie przy uciskaniu ostrą stroną klawika, na świadomie wybranym punkcie celowanym wedle wskazań, odpowiedzialnym np.za udrożnienie czynnościowe wątroby, następuje „samoregulacja” tego narządu. W tym czasie gdy uciskam na konkretny punkt, utrzymuję matrycę genotypu wątroby w analizie operacyjnej, porównawczej i samo regulacyjnej w mózgu, nerwach eferentnych i aferentnych i w wątrobie. Tak długo trwa proces naprawczy znoszenia za pośrednictwem X (wagus) nerwu czaszkowego, błędnego i innych nerwów, przyczyn niewydolności czynnościowej wątroby. Mózg za pośrednictwem X nerwu błędnego-dodatkowego wykonuje wiele operacji kontrolnych, analitycznych, porównawczych i stymulacyjno-regulacyjnych znoszących zaburzenia czynnościowe wątroby, przywracających zgodność sprawności fizjologicznej tego narządu z jego genotypem w mózgu. Takie same procesy zachodzą w regulacji nerwów: piramidowych, somatycznych, autonomicznych, wegetatywnych, współczulnych i przywspółczulnych innych narządów lub stref autonomiczno-morfologicznych. W znoszeniu nerwic i innych zaburzeń organizmu człowieka. Jeżeli na punkcie świadomie wybranym, pod uciskiem ostrej strony klawika, przez kilka sekund nie ma bólu i pieczenia to potwierdza, że nie ma różnic między genotypem – matrycą w mózgu a określonym narządem. To znaczy, że określony narząd jest zdrowy i sprawny fizjologicznie. Oczywiście wszystkie wyżej opisane procesy antropocybernetyczne w klawiterapii, regulujące struktury czynnościowe i fizjologiczne organizmu człowieka, zachodzą bardzo sprawnie pod warunkiem, że wcześniej dokona się starannego ogólnego odreagowania nerwowego opisanego w rozdziale I Klawiterapii. UWAGA! Panie, od wczesnej młodości i przez całe dorosłe życie stosują różnego rodzaje kremy i pudry z zamiarem poprawienia wizerunku, „regeneracji” (?) cery, skóry twarzy, szyi, rąk, itp. Każdy krem zrobiony jest na wazelinie lub na jakimś innym tłuszczu, który podobnie jak puder blokuje funkcje fizjologiczno-osmotyczne skóry. Wszystkie kremy natłuszczają i ograniczają fizjologię skóry. Puder jest wykonany na bazie talku, który wyjątkowo szczelnie zamyka fizjologicze procesy osmotyczne skóry. Skóra pod pudrem jest szczelnie zamknięta i nie może

oddychać jak również wydalać gazy i inne substancje potrzebne tajże dla utrzymania jej w odpowiedniej kondycji fizjologicznej. Smarowanie tłuszczem (kremem) i pudrem do makijażu (talkiem) powoduje przyspieszony proces starzenia się skóry. TO JEST WŁAŚNIE GŁÓWNĄ PRZYCZYNĄ PRZYŚPIESZONEGO STARZENIA SIĘ PAŃ ZA WŁASNE PIENIĄDZE. Jest faktem oczywistym, że producenci i handlowcy kosmetyków angażują do reklamy tylko młode, ładne dziewczyny ze świeżą i naturalną cerą zachęcając w ten sposób panie do przyspieszonego procesu starzenia się. Powinniśmy być świadomi, że na KAŻDĄ ZDROWĄ CERĘ i prawidłową fizjologię skóry jedynym skutecznym sposobem jest dobra kondycja nerwów odpowiedzialnych za funkcje osmotyczne, a to można uzyskać przy pomocy klawiterapii oraz dzięki częstej i starannej naturalnej pielęgnacji skóry. Częste mycie LUB PRZEMYWANIE skóry i NATURALNE NAWILŻANIE ZDROWĄ WODĄ a także częste przebywanie w ruchu na świeżym powietrzu. SKÓRA W MEDYCYNIE NAZWANA JEST TRZECIM PŁUCEM, albowiem dzięki niej wydalamy gazy i inne niepotrzebne odpady jako produkty procesu spalania a także dotleniamy się w 20-25%. PROSZĘ ZAUWAŻYĆ TE MIEJSCA, KTÓRE PANIE CZĘSTO SMARUJĄ KREMEM LUB POKRYWAJĄ PUDREM ZDECYDOWANIE SZYBCIEJ ULEGAJĄ ZNISZCZENIU – STARZENIU SIĘ. Dotyczy to twarzy szyi, dekoltu i rąk. Mężczyźni na ogół będąc w tym samym wieku mają zdecydowanie lepszą cerę skóry w/w miejscach.

I-10 ZMIANY HORMONALNE, STARZENIE SIĘ I KURACJA ODMŁADZAJĄCA

Pierwszymi objawami wyraźnego procesu starzenia się jest oziębłość seksualna, wywołana przede wszystkim czynnikami psychologicznymi, a w dalszym następstwie zaburzenia hormonalne, enzymatyczne i psychosomatyczne.U pań obniża się aktywność hormonów gruczołu szyszynki, odpowiedzialnych między innymi za aktywność kolagenów a także hormonów płciowych, w szczególności estrogenu. Żeby skutecznie ten proces zahamować - opóźnić a nawet odmłodzić organizm, trzeba przez okres 3-4 tygodni stosować pełne odreagowanie nerwowe oraz ćwiczenia gimnastyczne opisane w I rozdziale. Trzeba starannie klawikować głowę, twarz, szyję, kark, piersi a także sutki (poza brodawkami), ręce dłonie w celu przekrwienia, odtrucia fizjologicznego i udrożnienia morfologicznego środowiska około nerwowego stref anatomicznych kobiety, które jako pierwsze narażone są na starzenie się. Należy także starannie odreagować nerwowo, wywołać przekrwienie strefy podbrzusza między pachwinami, łącznie z owłosioną stroną warg sromowych, wzgórek Wenery aż do pępka. Do tego potrzebne jest dużo ruchu na świeżym powietrzu. A jeśli warunki atmosferyczne nie pozwalają to trzeba wykonywać odpowiednie ćwiczenia gimnastyczne w mieszkaniu z otwartym oknem. Mogą być ćwiczenia zalecane przez klawiterapię ale wykonywane przede wszystkim przed snem. Proces starzenia się panów wyraźnie odczuwalny jest w latach 40-45. Panowie również powinni poddać się kuracji klawiterapeutycznej odreagowania nerwowego. Poza tym należy klawikować starannie i bardzo delikatnie woreczek mosznowy oraz część owłosioną strefy narządów płciowych aż pod pępek. Jak wiemy tym wieku życia następuje bardzo wyraźne osłabienie powrózka, obniżenie - obwisłość woreczka mosznowego z jądrami co ściśle uzależnione jest z obniżeniem wydzielania testosteronu. Brak tego hormonu sprawia oziębłość płciową i przyspieszenie starzenia się mężczyzn. Warto sprawdzić! Warto również wiedzieć, że sprawność mózgu mężczyzny ściśle związana jest z dobrą kondycją fizjologiczną narządów płciowych. Istnieje ścisła zależność kondycji fizjologicznej kory mózgowej z receptorami znajdującymi się na powierzchni woreczka mosznowego – odkryte przez autora metody klawiterapii w latach osiemdziesiątych XX w. Stosowanie gimnastyki i staranne przez 7-10 dni klawikowanie woreczka mosznowego i owłosionej strefy narządów płciowych stanowi skuteczną kurację odmładzającą. Opóźnia proces starzenia się. Utrzymuje mężczyzn w bardzo dobrej kondycji aż do wieku starczego. Zapobiega chorobom prostaty. Umożliwia sprawne życie

seksualne 1-2 razy w tygodniu nawet po sześćdziesiątce pod warunkiem, że przestrzega się czterech ważnych zasad: estetyki, kultury, fantazji i partnerstwa. Do pełnej kuracji regeneracyjnej - odmładzającej należy włączyć następujące punkty: Ż-36, Jc: 3,6; Pm:31 (dla kobiet), 43; Wż:20,34; GRT-4; GRP:4,5. Punkty te należy stymulować ostrą stroną klawików na obydwu meridianach (lewy i prawy).

Algorytm relaksacji i regeneracji

1. Relaksacja Jc-17, W-3 2. Ogólna tonizacja Ż-36 3. Doenergetyzowanie GRP: 4, 6 4. Ogólne wzmocnienie Jg: 4, 10, 11, Ż-36, ST-6, Pm-43, GRT-14, GRP-4 5. Hartowanie Po-15 6. Zwiększona wrażliwość przed zmianą pogody Po: 5, 15 (zespół bólowy barku, ramienia, łopatki, szyi i karku) GRT-14 7. Uczucie uogólnionego zimna S-1, ST-5 8. Przemęczenie Jc-12 9. Osłabienie Pm-43 (fizyczne, po dłuższej chorobie), N-6, Po-5, PaM: 40, 53, U: 13, 95 10. Stan wyczerpania Jg-11, Ż-36, Pm-43, O-8 (fizyczne), GRP-6 (przewlekłe), U-13 11. Zapobieganie chorobom Pm-43

I-11. ZNOSZENIE ZABURZEŃ PSYCHOLOGICZNYCH, PSYCHOFIZJOLOGICZNYCH, NERWIC, NEURASTENII I WYRAŹNE

ŁAGODZENIE RÓŻNYCH ODMIAN PSYCHOZ

Dla sprawnego, skutecznego, wyraźnego i trwałego złagodzenia ostrych stanów psychotycznych, koniecznym jest zastosowanie drugiej części algorytmu i szczegółowej sieci czynności, specjalnie opracowanej dla w/w dolegliwości. Jak wiemy wszelkie zaburzenia psychologiczne, emocjonalne psychofizjologiczne, nerwice, psychosomatyczne, neurastenie, psychozy leczone obowiązującymi - znanymi medycynie metodami trzeba leczyć w czasie 3 i więcej miesięcy. A rezultaty kuracji psychoterapii i środków psychotropowych są słabe i krótko trwałe. Przy zastosowaniu psychoterapii i klawiterapii zaburzenia psychologiczne, psychosomatyczne i nerwice znosi się do 2 tygodni. Psychozy cofają się już po 3-4 tygodniach codziennych zabiegów - bez leków. Oto druga część zabiegu klawiterapii celowanej na konkretne punkty, które trzeba pobudzić przy znoszeniu nerwic, neurastenii i wyraźnemu łagodzeniu psychoz. Poniższe punkty te trzeba wykonywać na obu meridianach codziennie.

A. MERIDIANY I ALGORYTMY Z SIECIĄ CZYNNOŚCI W LECZENIU ZABURZEŃ PSYCHOLOGICZNYCH, NERWICOWYCH I ŁAGODZENIU RÓŻNYCH RODZAJÓW PSYCHOZ

Litery na końcu meridianów to polskie oznakowanie kanałów energetycznych i innych punktów biologicznie czynnych

1. Meridian płuca – P

P: 3, 5, 9, 10, 11

2. Meridian jelita grubego - Jg

Jg: 4, 8, 11, 13 i dla dzieci 16

3. Meridian żołądka - Ż

Ż: 7, 12, 13, 14, 23, 24, 26, 27, 36, 40, 42 i 45

4. Meridian śledziony – trzustki – S-T

S-T: 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 9

5. Meridian serca - S

S: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 9

6. Meridian jelita cienkiego - Jc

Jc: 5, 7 i 14

7. Meridian pęcherza moczowego - Pm

Pm: 6, 7, 8, 10, 11, 14, 15, 16, 18, 19, 22, 23, 31, 32, 34, 43, 60, 62, 65 i 67

8. Meridian nerki - N

N: 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 27 oraz dla kobiet 24 i 25

9. Meridian osierdzia - O

O: 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 9

10. Meridian potrójnego ogrzewacza - Po

Po: 1, 2, 3, 4, 5, 7, 10, 14, 16 i 19

11. Meridian woreczka żółciowego - Wż

Wż: 5, 6, 8, 12, 13, 14, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 34, 35, 37, 39, 40, 43 i 44

12. Meridian wątroby - W

W: 2, 3, 5, 8, 9, 10 i 13

13. Meridian głównego regulatora tylnego - GRT

GRT: 1, 4, 8, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 23, 24, 26, 27 i 28

14. Meridian głównego regulatora przedniego - GRP

GRP: 4, 5, 6, 12, 14 i 15

15. Punkty poza meridianowe - PaM

PaM: 1, 3, 13, 28, 54, 55, 64, 86, 115, 118, 121, 122, 125, 126, 134, 143, 149, 166, 167, 169, 170 i 171

16. Nowe punkty - NuP

NeuP: 27, 28, 78

17. Punkty ucha - U

U: UP-I (23 - panie), 29, 33, 34, 36, 51, 55, 58, 78, 87, 100 i 121

I-12. ALGORYTMY KLAWITERAPII Z SIECIĄ CZYNNOŚCI W LECZENIU ZDIAGNOZOWANYCH POSZCZEGÓLNYCH ZABURZEŃ

PSYCHOLOGICZNYCH, EMOCJONALNYCH, PSYCHOFIZJOLOGICZNYCH, NERWIC, NEURASTENII I

PSYCHICZNYCH1. Stan złego humoru (nastroju)

Pm-65; N: 7 i 8; PaM-3

2. Stan wiecznego niezadowolenia

N-7

3. Stan niechęci do ludzi z agresją

N-8; Wż-20; GRT-20; UP-I

4. Potrzeba robienia zła

W: 5 i 9

5. Gniew i bezradność

O-8

6. Ekscentryczne zachowanie się

GRT-21

7. Charakteropatia

GRT-12

8. Charakteropatia zwłaszcza u dzieci nieznośnych, złośliwych, leniwych i upartych

ST-2; W:5,9

9. Choroba dyrektorska

GRT-15

10. Niepokój

S-7; Pm-62; O: 3,5,6; Po-10; Wż-25,40; W: 3 i 8; GRT:11,23; GRP-15; NeuP-28

11. Uczucie wyczerpania

GRT-14

12. Stan przewlekłego zmęczenia

Jg:4,11; Ż-36; S-T-6; Po-4; Wż:20,39; W-3; GRT:14,23;GRP-6

13. Wyczerpanie psychiczne

O-8

14. Brak koncentracji

S-T-2; GRT-20; PaM-1

15. Upośledzenie inteligencji

ST-2

16. Upośledzenie pamięci

ST-2; GRT-20

17. Zaburzenia pamięci

PaM-1

18. Przytępienie pamięci

O-9

19. Osłabienie pamięci

S-3 ; Pm: 15 ,43; O-9; GRT:8,11,19, 20

20. Stan pobudzenia psychofizycznego

S-7; Po-10; Wż: 8, 24 i 25; W: 3,8; GRP-15

21. Ogólne wpływanie regulujące psychikę

PaM-3

22. Zaburzenia równowagi psychicznej

N-27

23. Obsesje

ST-5

24. Koszmary

ST-5

25. Koszmary nocne

Ż-45; ST-1; Wż: 43, 44; U-29

26. Stany lękowe

GRT: 11, 24; GRP-14

27. Chwiejność emocjonalna

GRT-24

28. Zaburzenia emocjonalno-wolicjonalne

Pm: 15,16

29. Senność

Jg: 13,14; Pm-12; GRT-22

30. Niemożność wypoczęcia

NeuP-28

31. Nerwica wegetatywna

ST-2; GRP:11,12; U-121

32. Nerwice dzieci

Jg-16

33. Nerwica lękowa

Ż-36; Jg-4; ST:2,3; S-7; Jc:3,7; Pm:14,15,19,67; O: 3, 4, 5, 6,9; Po-4; GRT-12; GRP:14,15

34. Nerwica płciowa

U-58

35. Nerwice z zespołem strachu, smutku i tęsknoty

P:3,5,9; Jg-4; S:5,7,9; Jc-3; Pm-67; N:3,24,25 - kobiety; O-9; GRT:4,26; GRP-4; U-87

36. Nerwica depresyjna

P-9; Jg-4; Ż:36,40,41; ST:1,2 ,3,4; S:3,5,9; Jc:3,7; Pm:15 ,67; O:5,6,7; Po:3, 4,5; Wż:34,40; W:8,13; GRT:12,14,15,23; GRP:4,5,6,14; U:55,95,100

37. Nerwica reaktywna

P-5; Ż-14; N-2; GRT-15; GRP:14,15

38. Nerwica - histeria

Jg-4; Ż-36; S-T-6; S:1,2,4,6,7; Pm:10,15; N:1,4; O: 6,8; GRT:8,26; GRP-15; Pam:28,54,64,86,115,118; U:51,55,87,100;

39. Nerwica klimakteryczna

U:22,23,58

40. Nerwica wegetatywna

Jg-4; Ż-36; S-T-6; S-7;Pm-15; O-6; Po-5;GRT:12,23; GRP:5,15; U:34,51,55,87,100

41. Neurastenia

Jg:4,11; Ż:36,45; ST-6; Jc:7,14; Pm:10,14,15,18,22,23,31,32,33,34; N: 4,6,9; O: 4,7: Wż:5, 6, 20, 23,39; GRT: 8,11,12,13,17,18,20; GRP:6,12,14; PaM-85; U:29,33,36,87,100;

42. Uspakajanie

S-7; Pm-10; O:3,6; Wż-40; W:2;3; GRT:11,20,23;GRP;-12; U:33,34,55,87

43. Nadwrażliwość

S-7

44. Zaburzenia snu

Pm-18; Wż-12; GRT:4,24; GRP-12; U:33,87,100

45. Nerwica hipochondryczna

P-9; Jg-4; Ż-36; S-T-6; S-7; Pm-67; N-3; O-6; PaM-3; U:55,87,100,121

46. Bezsenność

P:6, 9,11; Jg-4; Ż:27,36; ST:1,6,9; S-7; Pm:10,62; N:3,6; O:6,7; Po:5,16; Wż-12; GRT: 4,18,24 ; PaM:1,13; NeuP:27,28

47. Choroby nerwowe ogólnie

Ż:23,24; ST-1; Jc:5,7; Pm-60; O-8; Wż-39; GRT:12,13,14,15,16; PaM:1,28,55,121,122,125,126, 143,149,166,167,168,169,170,171

48. Choroby układu nerwowego

P-5; U-34 (kora mózgowa)

49. Psychonerwice

GRT:20,23,26; GRP-24

50. Psychozy (reaktywne)

Ż-45; S: 3,7; Pm-18; N-4; O: 4,6,7,8; Po:2,10; Wż-37; GRT:13,16,17; GRP-15

51. Często skórcz serca pochodzenia nerwicowego

S:5,9

52. Pragnienie pochodzenia nerwicowego

U-17

53. Uczucie uogólnionego zimna

ST-5; S-1; Pm- 43; N-7

54. Choroby układu nerwowego współczulnego

U-51

55. Zaburzenia ukrwienia mózgu

Pm-10

56. Niedokrwienie mózgu

GRT:20,21,26,27,28

57. Zaburzenia krążenia mózgowego

ST-2; U-130

58. Napady śmiechu

O-7

59. Mania samobójcza

O-7

60. Halucynacje

Wż-24

61. Śpiączka udarowa

S-9; O-8; NeuP:29,78

62. Choroby pnia mózgu

U-25

63. Choroby wzgórza i podgórza

Po-20; U-26 A

64. Stany maniakalne

Ż-40; Pm-65; GRT-1; GRP-14

65. Fobie

Jg:13,14; Pm-19; Po-19, GRT-12 (nocne)

66. Afazja histeryczna

S-5; N-1

67. Zapominanie

NeuP-78

68. Amnezja

S-9

69. Stan trwogi

GRP-14

70. Zaburzenia psychiczne

GRT:26,27,28

71. Choroby psychiczne

ST:1,2; Jc-7; GRT-15; PaM:1,55

72. Schizofrenia

Ż: 4, 40; U-121

Pamiętajmy, że w trakcie zabiegów związanych ze znoszeniem zaburzeń psychologicznych, emocjonalnych, psychofizjologicznych, nerwic, neurastenii, psychoz i ostrych stanów psychotycznych, trzeba realizować psychoterapię w celu przeorganizowania osobowości na rzecz rozbudzenia motywacji i dążeń w sprawnym racjonalizowaniu zachowań w stosunku do:

* samego siebie * innych ludzi * nauki i pracy * wytworów pracy * wartości kulturowych * przyrody, środowiska naturalnego

Od pierwszego dnia trzeba realizować rozmowę umiejętnie sterowaną z aktywnym udziałem pacjenta w wyżej wymienionych relacjach charakterologicznych i wolicjonalnych, uczuciowych i poznawczych osobowości pacjenta.

I-13. ZNOSZENIE UZALEŻNIEŃPalenie tytoniu, picie alkoholu, zażywanie narkotyków, lekozależnośći i innych uzależnień

Warunkiem sukcesu i skuteczności w znoszeniu wszelkich uzależnień jest wykonanie wcześniej pełnego w/w opisanego zabiegu odreagowania nerwowego. Punkty znoszenia uzależnień:

NARKOMANIA P-7 ; Jg-4, Ż:9,25,45; ST-20; S-7; Pm : 3,4,13,23; N-3; O-6; Wż: 8,9;GRT: 14,20; GRP-15; U: 17, 18,25,34,51,55 oraz pomiędzy punktami 65-71. PALENIE P – 7 ; Jg – 4 ; ST –20 ; Pm : 3,4 ; O - 6 Wż –8,9,43; PaM –3 ; U:17,18,34,55,95,101 i na grobelce ucha w strefie pomiędzy punktami 65 -71.ALKOHOLIZM Jg –4 ; S –7 ; Jc –3 ; Pm :5,23 ; N :3,27 ; Wż :8,9,43 ; W-2,3,13,14; GRT :11,20 ; GRP :5,12 ; U :25,34,51,55, oraz pomiędzy pkt.65-71,100,101.LEKOZALEŻNOŚĆ P-7 ; Jg-4 ; Ż :9,25,45 ; S-7 ; Pm :5,13,23 ; N-3 ; O-6 ; Wż :8,9,43 ; W :2,3,13,14 ; GRT :11,14,20 ; GRP :5,12,15 ; U :17,18,25,34,51,55, oraz pomiędz pkt.65-71

Moje doświadczenia, eksperymenty i wiedza wyjaśniają uzależnienie palenia tytoniu tym, że gdy człowiek zaczyna palić to stopniowo mobilizuje jednocześnie fizjologię organizmu a szczególnie dróg oddechowych i układu trawiennego do przyjmowania z lekkomyślności wielu różnych związków chemicznych, których skład jest trujący. To sprawia, że organizm palacza wytwarza różne substancje enzymatyczne w zmieniające skład chemiczny śluzówki, która częściowo wiąże i neutralizuje (utylizuję) toksyny - trucizny pochodzące z palenia tytoniu. W uzależnieniu decydującym jest ten właśnie zmieniony z powodu stopniowego zwiększania palenia tytoniu, skład chemiczno-enzymatyczny śluzówki dróg oddechowych i układu trawiennego. Kiedy nałogowy palacz tytoniu postanawia przerwać lub rzucić palenie, wówczas dalej w miarę upływu czasu, organizm wytwarza śluzówkę wzbogaconą enzymami utylizującymi w oczekiwaniu na toksyny. Dalej utrzymuje się ten stan śluzówki z uwarunkowań fizjologicznych nałogu. Nagły brak podawania toksyn - trucizn, spotęgowany bardzo częstym myśleniem o chęci palenia z racjonalną potrzebą zaniechania palenia, wywołuje znane, silne i swoiste "ssanie" psychologiczno-fizjologiczne. "Ssanie" nazwane uzależnieniem palacza tytoniu. Mówiąc językiem psychologiczno-fizjologicznym jest to z jednej strony konflikt motywów a z drugiej strony konflikt fizjologiczny. Rozumując w wymiarze w/w procesów psychologiczno-fizjologicznych, tylko niewielki procent ludzi może siłą postanowienia skutecznie rozstać się z uzależnieniem palenia tytoniu. Wszelkie metody psychologiczne są mało skuteczne w walce z plagą utrwaloną przez kilku wieków. Klawiterapia jest skuteczna w znoszeniu uzależnienia nie tylko w nałogu palenia, pod warunkiem, że człowiek chce, że „dojrzał" do potrzeby rozstania się z paleniem tytoniu, nadmiernym piciem alkoholu, zażywaniem narkotyków, lekowej zależności i innych uzależnień. Kuracja odwykowa od uzależnień jest tym bardziej skuteczna, jeżeli osoba zainteresowana wykaże w paleniu tytoniu przynajmniej 30-godzinną abstynencję. Chodzi o prawdziwą motywację rozstania się z paleniem tytoniu, nadmiernego picia alkoholu, z zażywaniem narkotyków i lekowej zależności. Natomiast uzależnienie alkoholowe wymaga, by osoba zainteresowana podjęła kurację klawiterapeutyczną w chwili największego ciągu do alkoholu. Wówczas pierwszy zabieg klawiterapii daje całkowite uspokojenie psychologiczne i fizjologiczne. Dopiero wówczas należy wykonać pełne odreagowanie nerwowe opisane w I rozdziale Klawiterapii z algorytmem i siecią czynności w kuracji odwykowej. Klawiterapeutyczna kuracja odwykowa jest taka sama w odniesieniu do uwarunkowań wszystkich w/w uzależnień. Chcąc skutecznie pomóc człowiekowi cierpiącemu należy bardzo starannie odreagować klawikami mózg, układ korowy i ośrodkowy, podstawę czaszki a w tym pień mózgu, 12 par obustronnie nerwów czaszkowych i móżdżku. Sposób odreagowania głowy opisałem dokładnie w I rozdziale Klawiterapii. Podobnie dokładnie opisałem ogólne odreagowanie nerwowego układu obwodowego wegetatywnego i autonomicznego. Dopiero wówczas można przystąpić do kuracji odwykowej. Kurację odwykową wykonujemy w następujący sposób:

Stojąc za pacjentem siedzącym na krześle prawą ręką przykładamy szpalerek 7 klawików na prawej stronie głowy pomiędzy Pm: 3 i 4, a drugą lewą ręką przykładamy drugi szpalerek klawików poziomo na Wż: 8-9, w strefę 5 cerebracji na lewej stronie głowy nad małżowiną ucha. Po kilku sekundach lekkiego ucisku odstawiamy na sekundę klawiki i ponownie przykładamy klawiki w te same strefy, powtarzając lekkie uciski aż do całkowitego zniesienia bólu i pieczenia. Następnie wykonujemy te same czynności lecz w przemiennym porządku. Lewą ręką, szpalerkiem 7 klawików przykładamy też ostrą stroną w strefę punktów 3-4 lewego meridianu Pm 3-4. Prawą ręką, 7 klawikami poziomo na prawej stronie głowy lekko uciskamy z przerwami na punkty meridianu Wż: 8-9 oraz w strefie 5 celebracji głowy. Następne punkty zostały opisane poniżej a wykonywać trzeba obustronnie po lewej i prawej stronie ciała. Kolejne punkty obydwu małżowin ucha U: 17, 18 i 34. Natomiast strefę pomiędzy punktami U: 65 - 71 należy nakłuwa nieinwazyjnie dwoma klawikami. Strefy 65-71obydwu małżowin uszu są

najbardziej tkliwym i bolesnymi miejscami. Bodźcować trzeba kilka razy aż do całkowitego ustania bólu i pieczenia.

Warto wiedzieć, że podczas nakłuwania punktów kuracji odwykowej zalecanym jest, by osoba zainteresowana równocześnie wąchała tytoń (papierosy) lub też wąchała zapach alkoholu, spirytusu, żeby miała w ręku narkotyki lub opakowania z napisem, lub też leki, które używała. Koniecznie trzeba wąchać i patrzeć się na te trucizny. To daje lepszy efekt kuracji odwykowej. Potwierdzeniem, że efekty psychologiczne mają istotny wpływ na zmiany fizjologiczno-chemiczne jakie zachodzą podczas wąchania i obserwacji wzrokowej papierosów, alkoholu itp. używek podczas kuracji odwykowej jest fakt wywołania gwałtownego wzrostu bólu i pieczenia w/w punktach a szczególnie w małżowinie ucha. To właśnie efekt wzrostu bólu i pieczenia potwierdza moje doświadczenia, że uzależnienia mają większe zaburzenia fizjologiczno-chemiczne, toksyczne niż psychologiczne. Tym eksperymentem nie zaszkodzisz człowiekowi podczas kuracji odwykowej. To daje zdecydowanie korzystny efekt odwykowy w sferze psychologicznej i fizjologiczno-chemicznej organizmu. Zabiegi należy powtarzać przez 3-7 dni. Wyżej opisanym sposobem znoszę skutecznie od wielu lat wszelkie uzależnienia. W procesie rozstania się z różnymi w/w uzależnieniami sprzyjającym jest usunięcie wszelkich śladów używek w mieszkaniu, w pracy, samochodzie i innych miejscach. W tym czasie osoby najbliższego otoczenia powinny być bardziej wyrozumiałe i tolerancyjne dla utrzymania sprzyjającego klimatu kuracji odwykowej. Nie wskazanym jest, by osoba poddająca się kuracji odwykowej przebywała w środowisku ludzi czynnie uzależnionych. Jak wiemy, wszystkie w/w używki porażają i wywołują bardzo wyraźne zmiany fizjologiczne przede wszystkim w układzie trawiennym a palenie także w układzie oddechowym, nerwowym wegetatywnym i naczyniowo -ruchowym. Nadzwyczaj interesującym jest, że ten sam algorytm ze szczegółową siecią czynności z niewielkimi zmianami poprzez punkty celowane w kuracji odwykowej, znosi sprawnie i skutecznie wszelkie uzależnienia. W czasie tych kilku dni kuracji odwykowej wywołuje się kompleksowe odreagowanie korowe, ośrodkowe i obwodowego układu nerwowego, odtrucie i wyciszenie psychiki. Ponadto wywołuje się holistyczną regulację fizjologiczną całego organizmu.

Przed zabiegami osoba uzależniona powinna nie palić 20-30 godzin. Pierwszy zabieg daje odczuwalną poprawę na 8-12 godzin dlatego powinien być wykonany wieczorem. Drugi zabieg wydłuża czas poprawy do 16-20 godzin i powinien być wykonany następnego dnia rano. Trzeci, czwarty zabieg daje wyraźnie odczuwalną poprawę na 24 godziny i powinny być wykonywane rano przez następnych dni dla utrwalenia odwyku. Innymi słowy, jeżeli wykonamy starannie odreagowanie całego układu korowego, ośrodkowego, obwodowego wegetatywnego i autonomicznego w czasie kolejnych 7 dni i stwierdzimy, że pacjent nie jest znerwicowany, wówczas sprawność i skuteczność zniesienia wszelkich uzależnień wyżej opisanych zabiegów klawiterapii jest nadzwyczaj korzystna - udana i trwała. Jeśli po odreagowaniu stwierdzimy, że pacjent jest znerwicowany, wówczas trzeba stosować pełną kurację wedle wyżej opisanego algorytmu i szczegółowej sieci czynności, łącznie z punktami znoszącymi wszelkie uzależnienia, przez okres 2 tygodni codziennie. Następnie jeden zabieg trzeba powtórzyć po 7 dniach przerwy i w 21 dniu.

I-14. ZNOSZENIE ZABURZEŃ CHARAKTEROLOGICZNYCH I WOLICJONALNYCH, UCZUCIOWYCH I POZNAWCZYCH

OSOBOWOŚCI CZŁOWIEKA

W literaturze dotyczącej psychologii różnic indywidualnych znajdujemy odpowiedź na pytanie, jak dalece jesteśmy urozmaiceni osobowościowo. Podobne zróżnicowanie występuje w

predyspozycjach fizycznych i morfologicznych ludzi. Ten stan rzeczy regulowany przez NATURĘĘ musimy przyjąć jako normalny. Nie można i nie trzeba dziwić się, że NATURA tak dalece nas urozmaiciła. Mimo wielowiekowych wspólnych tradycji, my Polacy jesteśmy bardzo zróżnicowani i przez to urozmaiceni. To powoduje, że codzienne życie psychologicznie i socjologiczne jest bardzo bogate. Co nie znaczy, że z tego faktu wynika powszechna łatwość życia, współżycia, współistnienia i tolerancji zachowań z innymi ludźmi. Generalnie oceniając w Polsce Ludowej, mimo dużego lecz niezbyt szczelnego „parasola" opieki socjalnej, ludziom żyło się ogólnie skromnie i z wieloma ograniczeniami, ale bezpiecznie. Na pewno na przestrzeni 45 lat PRL-u można było zrobić o wiele więcej i wielowymiarowo wzbogacić nasze życie codzienne. Ale nie zrobiono tego. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest wiele, zarówno obiektywnych jak i subiektywnych. To są znane problemy i nie ma miejsca na omawianie ich w tym opracowaniu. Pragnę jedynie podkreślić problem, który nadzwyczaj ostro zaistniał w ostatnich latach. Swoiście narzucona i pozorna nadopiekuńczość(?) systemu społeczno-politycznego w PRL-u sprawiła „odkorowanie” samodzielnej inicjatywy w działaniu człowieka. Szczególnie odczuliśmy to w pragmatycznym radzeniu sobie podczas rozwiązywania codziennych problemów prozy życia. Nie było sprzyjających warunków do rozwijania i wdrażania innowacji, wynalazków, niezależnego myślenia twórczego. Cenzurowanie życia społecznego itp. Brak konkursów w polityce kadrowej. Okaleczenie psychologiczne i socjologiczne popełniono w procesie edukacyjnym (brak szkoły pragmatyzmu życia na co dzień) i w stosunkach między pracodawcą a pracobiorcą z całym profitem przywileii, dóbr i osłon socjalnych. Chodzi o problem ludzi słabiej zorganizowanych intelektualnie. Z powodu braków edukacyjnych pragmatyzmu życia codziennego. Osobiście za główną przyczynę niedostatecznego radzenia sobie ludzi w sytuacjach trudnych uważam braki w programach edukacyjnych.

Obecnie ujawnia się u ludzi słabiej zorganizowanych intelektualnie, brak metodycznego treningu psychologicznego w rozwiązywaniu trudnych problemów pod naciskiem sytuacji, czasu, konkurencji wynikającej z praw rynkowych oraz z samej trudnej istoty problemu, który odczuwamy i który wymaga sensownego rozwiązania. Trening pragmatyzmu ludzkiego umysłu powinien, moim zdaniem, wyrażać się umiejętnością rozwiązywania różnych trudnych problemów pod presją czasu, konkurencji i wszelkiego zagrożenia. Chodzi więc o sprawne, skuteczne, ekonomiczne i korzystne funkcjonowanie człowieka w rozwiązywaniu trudnych, złożonych problemów z jednoczesnym oddalaniem sytuacji stresowej i frustracyjnej. Ów trening powoduje usprawnianie w wielu wymiarach osobowości człowieka, czyniąc go lepiej zorganizowanym intelektualnie. Życie ludzi w społecznościach zorganizowanych w sposób demokratyczny wyraża się szlachetnością grup lepiej zorganizowanych intelektualnie tym, że budują „parasol" socjalny bardziej szczelny systemowo, albowiem inwestują i przygotowują edukacyjnie ludzi słabiej zorganizowanych intelektualnie do samodzielnego funkcjonowania. Uczą sztuki analizowania sytuacji, przewidywania wydarzeń i optymalnego, uczciwego w kryteriach moralnych i etycznych, radzenia sobie w sytuacjach pozornie trudnych. Czyli profilaktycznego zapobiegania sytuacjom stresowym i frustracyjnym. Chodzi o taką normalność, by opanować sztukę spokojnego preparowania - analizowania i udanego rozwiązywania złożonych, trudnych problemów życia codziennego.

Jak to osiągnąć? MAM PROBLEM TYPU Np. JAK ZAPOBIEGAĆ NADMIERNEJ NERWOWOŚCI, JAK UCHRONIĆ CZŁOWIEKA PRZED POPADANIEM W ZABURZENIA PSYCHOLOGICZNE, PSYCHOSOMATYCZNE, NERWICE, NEURASTENIĘ, PSYCHOZY? Moim zdaniem niniejsze opracowanie dotyczące możliwości wykorzystywania klawiterapii w profilaktyce zdrowotnej jest konkretnym przykładem zasadności podejmowania próby rozwiązywania trudnych i złożonych problemów we własnym i społecznym interesie szeroko pojętym. We własnym, bo mam komfort motywacyjny i potrzebę dążeń w działaniu na rzecz

rozwiązywania trudnych problemów społeczeństwa, w którym żyję tu i teraz oraz na przyszłość. Osobiście uważam, że jeżeli przyczynię się chociaż częściowo do ułatwienia pośrednio życia ludziom słabiej zorganizowanym intelektualnie, to w sprzężeniu zwrotnym i mnie i mojej rodzinie będzie się lepiej żyło w bliskiej perspektywie. Myślę, że tego typu działania rzutują na sensowne współistnienie międzyludzkie w szerokim rozumieniu tego pojęcia.

PROBLEM KONFLIKTOWOŚCI I NERWOWOŚCI LUDZI ORAZ LUDZKOŚCI STUDIUJĘ I BADAM OD WIELU LAT. EFEKTEM ROZPOZNANIA PROBLEMU JEST USTALENIE PRZYCZYN WYRAŻAJĄCYCH SIĘ W BRAKU PRAGMATYCZNEGO TRENINGU INTELEKTUALNO-EDUKACYJNEGO W ROZWIĄZYWANIU NOWYCH, TRUDNYCH PROBLEMÓW.

Co robić, gdy uzmysławiam sobie jakiś problem wymagający rozwiązania? Odczuwam wtedy potrzebę usprawnienia lub lepszego rozwiązania tego problemu. Pierwszym warunkiem sprawnego działania jest uświadomienie sobie istoty problemu. Następnie potrzeb i możliwości zmiany, działania naprawczego, udoskonalającego to, co w problemie przeszkadza mnie lub ludziom najbardziej.

ALGORYTM I SIEĆ CZYNNOŚCI

1. Zbieram informacje i zdobywam wiedzę i środki do osiągnięcia problemu. 2. Poddaję problem analizie pod kątem koniecznych zmian czyli udoskonaleń. 3. Wyprowadzam nieskończoną ilość hipotez. 4. Porządkuję zbiór hipotez, opatrując każdy z nich wskaźnikiem prawdopodobieństwa od 1 do 0. 5. Następnie ów uporządkowany zbiór hipotez ułożonych wedle wskaźnika prawdopodobieństwa opatruję dodatkowo wskaźnikiem oryginalności hipotez.

Istnieje prawo logiczne w heurezie, kierunku myślenia, które można nadzwyczaj prosto wyrazić w świetle zależności. IM WYŻSZY WSKAŹNIK PRAWDOPODOBIEŃSTWA HIPOTEZ, TYM NIŻSZY WSKAŹNIK ORYGINALNOŚCI HIPOTEZ. IM WYŻSZY WSKAŹNIK ORYGINALNOŚCI HIPOTEZ, TYM NIŻSZY WSKAŹNIK PRAWDOPODOBIEŃSTWA HIPOTEZ. TO JEST PROSTE ROZUMOWANIE. WARTO WIEDZIEĆ, ŻE HIPOTEZY MOŻNA WERYFIKOWAĆ RÓWNIEŻ INNYMI WSKAŹNIKAMI DLA RÓŻNYCH CELÓW. Prywatnie kieruję się taką zasadą sprawnego działania innowacyjnego, twórczego, by konkurencję oddalić na bezpieczny dystans. Wówczas mam komfort, spokój i bardziej doskonalone, uporządkowane działania. Czyli działam bez zagrożeń sytuacjami stresowymi lub frustracyjnymi. Dlaczego? Otóż wybieram jako podstawę decyzji hipotezę o najniższym wskaźniku prawdopodobieństwa a zarazem o najwyższym wskaźniku oryginalności i przez ten pryzmat rozwijam, organizuję i tworzę moje działania. To proste. Tak powstała klawiterapia, kilkadziesiąt różnych wynalazków, około 150 publikacji naukowych, ponad 1000 algorytmów z siecią czynności w klawiterapeutycznym znoszeniu różnych zaburzeń i poważniejszych dolegliwości trapiących człowieka, z których to algorytmów powstaje „KLAWITERAPIA w itd..." - usprawnianiu cierpiących, mało sprawnych ludzi. Podobnie rozwiązałem problem mieszkania i życia rodzinnego w zgodzie ze środowiskiem naturalnym, na łonie NATURY. Jestem już w słusznym wieku życia i żeby mieć dobrą kondycję psychiczną i fizyczną - komfortową sprawność, dokonałem dawno temu wyboru na rzecz względnie zdrowej żywności, codziennej gimnastyki wedle ćwiczeń opisanych w tym opracowaniu. Wykonuję ćwiczenia zawsze bardzo starannie, wieczorem przed snem i rano, a niekiedy, gdy występuje większe zmęczenie fizyczne lub psychiczne, ćwiczę także w dzień. Jest to mój wybór recepty na profilaktykę zdrowotną. Przy tym nie palę, nie piję alkoholu, nie zażywam narkotyków i nie jestem uzależniony od leków.

Chcę powiedzieć, że nie czuję się niewolnikiem powyższego wyboru. Pragnę mocno podkreślić, że dzięki powyższej filozofii i dokonanemu wyborowi cieszę się dobrym zdrowiem i stałą, silną motywacją do różnego dążenia i działania. Gorąco polecam proponowaną filozofię na życie i wybór w dążeniu i działaniu każdemu człowiekowi: "Tak niewiele a tak fajnie na co dzień". Ta profilaktyka zdrowotna chroni mnie przed nerwowością, nerwicami, oraz wszelkimi schorzeniami typu psychosomatycznego. Nie wstydzę się hasła: „W ZDROWYM CIELE ZDROWY DUCH", wedle starej żeglarskiej zasady TAK TRZYMAĆ! W 1977 roku, chcąc uchronić nasze życie społeczno-gospodarcze przed postępującą patologizacją (nomenklatury) w polityce kadrowej i motywacyjnej, opracowałem szczegółowe założenia systemu KONKURSÓW PROBLEMOWO-PROGRAMOWYCH na wszystkie stanowiska, funkcje i nominacje w administracji, nauce, w życiu społecznym i gospodarczym; w kierowaniu i dowodzeniu. Osobiście jestem przekonany i myślę, że wielu ludzi w Polsce pragmatycznie rozumujących, pragnie być kierowana, dowodzona, rządzona i reprezentowana przez mądrych ludzi i w oparciu o realny, optymalny program, wyłoniony przez proces konkursów problemowo-programowych. Każdy człowiek ma prawo do życia w państwie rządzonym, kierowanym i sterowanym przez mądrych ludzi. Ten optymalny stan w polityce kadrowej można osiągnąć poprzez konkursy, badania psychologiczne i zdrowotne na wszystkie stanowiska w administracji państwowej, gospodarczej, wojskowej, w sferze politycznej i reprezentacyjnej (funkcje takie jak radny, poseł, ambasador itp.). Podobne konkursy problemowo-programowe powinny wyłaniać kandydatów do nominacji profesorskich i generalskich, sędziowskich, prokuratorskich, itp.

W roku 1983 opracowałem raport naukowy na temat wykorzystania dużego potencjału intelektualnego myśli humanistycznej i technicznej, jaki rok rocznie jest marnowany lub traktowany jako uprawianie sztuki dla sztuki. Mam na uwadze wszelkie PRACE KONTROLNE I DYPLOMOWE szkół średnich i wyższych różnych orientacji merytorycznych. Myślę, że najwyższy czas na sensowne zagospodarowanie tego potężnego potencjału intelektualnego i twórczego, wedle oczekiwań ambicjonalnych oraz aspiracyjnych młodych ludzi wchodzących w życie społeczne, gospodarcze i techniczne. Jestem przekonany, że uczniowie klas maturalnych i studenci wyższych szkół wnieśliby wiele cennych oryginalnych, nowatorskich - innowacyjnych myśli i rozwiązań dla dynamicznego rozwoju naszego kraju, gdyby stworzono im takie możliwości merytoryczno-programowe i prawo autorskie, wyzwolone konkursami problemowo-programowymi o wymiarze branżowym, lokalnym, regionalnym, ogólnokrajowym oraz międzynarodowym. Tego typu treningi i konkursy stworzyłyby możliwości wyłonienia nadzwyczaj utalentowanych młodych i ambitnych ludzi, których trzeba by racjonalnie zagospodarować w polityce kadrowej i motywacyjnej. To jest najtańsza i korzystna - pragmatyczna metoda rozwiązywania wielu trudnych problemów Polski oraz stworzenie obiektywnej nadziei startu młodych ludzi w życie kraju. – Więcej informacji na stronie internetowej www.klawiterapia.com

UWAGA! Przed wielu laty zaproponowałem władzom, by powołać do działania podległy Sejmowi Narodowy Instytut Badania Świadomości Społecznej. NIBŚS określał by ogólne założenia rozwoju społecznego, naukowego, kulturalnego, technicznego, edukacyjnego, w polityce kadrowej i motywacyjnej, gospodarczego w różnych kierunkach rozwoju regionalnego, krajowego, międzynarodowego (także bilateralne). Poczynając od ogólnych kierunków wychowania i treści kształcenia w różnych wymiarach i poziomach. Jestem przekonany, że gdyby powszechnie wyżej opisane konkursy wynosiły najmądrzejszych i najszlachetniejszych ludzi na wszelkie funkcje kierownicze, przedstawicielskie, naukowe itp. mniej byłoby o tyle stresów, frustracji a tym samym mniej nerwowości albowiem życie byłoby bardziej uporządkowane a decyzje bardziej udane - optymalne. Byłby powszechny uzasadniony szacunek dla obiektywnie wybranych ludzi na różne funkcje kierownicze, przedstawicielskie, itp. we

wszystkich dziedzinach, poziomach i wymiarach życia. Podobne korzyści ambicjonalne i aspiracyjne odniosłaby młodzież. To jest sposób na szeroko rozumianą profilaktykę zdrowotną w społeczeństwie demokratycznym. Warto pamiętać, że jak odzyskujemy dobrą kondycję i sprawność fizyczną i psychiczną to również odzyskujemy automatycznie lepszą sprawność psychologiczną w wymiarach charakterologicznych, wolicjonalnych, uczuciowych, poznawczych osobowości człowieka .

I-15.ĆWICZENIA RUCHOWE

Planowy, intensywny na miarę możliwości danego człowieka, codzienny, chciany ruch na świeżym powietrzu jest najlepszą profilaktyką zdrowotną. Idealnym byłoby dwa razy dziennie (rano i wieczorem) po minimum 30 minut ćwiczyć dostosowane przez specjalistę indywidualne ćwiczenia. Inspiracją dla poprawienia kondycji nerwowego układu korowego, ośrodkowego i różnych nerwów obwodowych a także dokrwienia - dożywienia i odtrucia organizmu, są zachowania się zmęczonego człowieka i zwierząt z nieodpartą potrzebą „odbarczania”.

* Człowiek wykonuje „odbarczanie" poprzez przeciąganie się i wykonywanie różnych ćwiczeń ruchowych. * Zwierzęta wykonują „odbarczanie" poprzez przeciąganie się i tarzanie na grzbiecie (koń, pies, kot i inne). * Ptaki stojąc wykonują trzepotanie skrzydłami.

Zachowania mimowolne, „odbarczanie" CZŁOWIEKA i ZWIERZĄT przyczyniły się do opracowania zestawu ćwiczeń ruchowych przede wszystkim w pozycji trapezowej - tak by maksymalnie odciążyć, znieść napięcia nerwowe i mięśniowe, wywołać przekrwienie oraz odprowadzenie toksyn i dożywienie (poprzez lepsze krążenie – dokrwienie), ogólne zrelaksowanie i przywrócenie fizjologii człowieka. W tym szczególnie staranne przywrócenie fizjologii nerwowego układu korowego, ośrodkowego i różnych nerwów obwodowych oraz ich właściwego środowiska fizjologicznego. Jak wiemy w pozycji stojącej (także częściowo w pozycji siedzącej) zdecydowana większość struktur anatomicznych i morfologicznych organizmu człowieka jest w stałym napięciu nerwowo-mięśniowym, kostnym i naczyniowo ruchowym. Fizjologia osoby stojącej jest w wyższej aktywności hormonalnej i enzymatycznej niż w pozycji leżącej. Te przyczyny sprawią w/w strukturach zaburzenia w funkcjach enzymatyczno-metabolicznych a szczególnie w dokrwieniu, dożywieniu i odprowadzeniu produktów przemiany materii (spalania). Natomiast podczas planowego, rytmicznego ruchu w odciążonej pozycji, w dobrze przewietrzonym pomieszczeniu, w odpowiednim czasie uzyskujemy sprzyjające warunki do wyjątkowo starannego przekrwienia (dotlenienia i dożywienia). Uzyskujemy także staranne odprowadzenie od prowadzenie zalegających z przemiany materii wszystkich metabolitów – produktów spalania i różnych toksyn. A jeśli te ćwiczenia wykonujemy tuż przed snem to nic dodać – z tego wynikają same korzyści dla zdrowia człowieka.

Ćwiczenia ruchowe należy wykonywać w pozycji leżącej, w dresach na kocu, na podłodze i koniecznie przy otwartym oknie lub dobrze przewietrzonym pokoju. Ćwiczenia te należy wykonywać tuż przed kąpielą pod natryskiem, wieczorem przed snem. Chodzi o to, by wszelkie struktury organizmu utrudzone, przemęczone, obolałe z powodu zalegania różnych „metabolitów", trucizn, po całym dniu pracy, wydalić przede wszystkim poprzez przekrwienie całego organizmu, oddech i skórę jako trzecie płuco i układ moczowy. Odtrucie i oczyszczenie organizmu łatwiej uzyskujemy w pozycji odciążonej, ćwicząc - leżąc na plecach. Następnie kąpiel i spłukanie potu, różnych metabolitów i toksyn, wydalonych z potem przez skórę oraz poprzez inne wydalenia fizjologiczne. Człowiek dopiero wówczas jest przygotowany do pełnego

i sprawnego fizjologicznie snu, fizjologicznego odpoczynku. Wówczas sen jest głęboki a rano budzimy się w bardzo dobrej kondycji i w znakomitym nastroju. Rano, tuż po przebudzeniu, należy wykonać podobną porcję ćwiczeń ruchowych oraz wziąć prysznic, o ile nie mamy zbyt suchej skóry.

ĆWICZENIA RUCHOWE

Pierwsze ćwiczenie podobne jest do „pajacyka" w pozycji leżącej na plecach. Pozycja wyjściowa i układ ruchów: Kładziemy się ubrani w dres na kocu podwójnie złożonym , na plecach, na podłodze przy otwartym oknie lub przy dobrze przewietrzonym pomieszczeniu. Nogi uginamy w kolanach i szeroko rozstawiamy, stopy oparte są na podłodze. Ręce rozłożone w linii barków poziomo. Leżymy rozluźnieni swobodnie oddychając. Jest to pozycja wyjściowa. Następnie w tym samym czasie wykonujemy równocześnie następujące ruchy: głowę skręcamy w lewo a kolana kładziemy w prawo do podłoża, przedramię ręki prawej kierujemy w łokciu dłonią do góry, przedramię lewej ręki kierujemy w łokciu dłonią do dołu. Przypominam - wszystko to wykonujemy jednocześnie i równocześnie. To jest pozycja pierwsza. Następnie wykonujemy to samo synchronicznie, lecz w drugą stronę. A więc głowa w prawo, kolana w lewo do podłogi, lewe przedramię kierujemy w łokciu dłonią do góry, a prawe przedramię dłonią do dołu. Jest to pozycja druga. Pamiętajmy by podczas tego ćwiczenia kręgosłup w części lędźwiowo-krzyżowej przylegał starannie do podłoża. Licząc tylko np. w lewo skręcaną głową, takich ćwiczeń wykonujemy po paru dniach, docelowo, przed snem 300 razy w czasie 10 minut licząc tylko ruch głowy w jedną stronę. Ćwiczenie to znakomicie kształci podzielność uwagi i koordynację móżdżkowo – ruchową. (patrz rysunek)

Drugie ćwiczenie podobne jest do znanych „pompek", ale łatwiejsze - lżejsze, mniej męczące, albowiem wykonujemy je przy wsparciu na kolanach. Pozycja wyjściowa to klęk jak Muzułmanin przed Allachem na kolanach z dociągnięciem pośladków do pięt, ze wsparciem wyprostowanych rąk ponad głową dłońmi na podłożu. W tej pozycji utrzymujemy głowę jak najbliżej kolan i w tym czasie następuje wydech. Druga część ćwiczenia to podniesienie tułowia na wyprostowanych rękach o długość dłoni przesunięte do przodu w taki sposób by miednica była wsparta o podłoże a głowa skierowana twarzą jak najwyżej do góry. Oczywiście dłonie muszą być rozstawione na szerokość stawów ramiennych. Ćwiczenie wykonuje się w tempie na raz i dwa, płynie i dość szybko. Oddech należy brać przy wyprostowaniu się w podniesieniu na rękach. Ćwiczeń takich należy wykonać początkowo 10, a po paru dniach 20 i stopniowo 30 w czasie 2 minut. Nie należy stosować przerw między ćwiczeniami. (patrz rysunek)

Trzecie ćwiczenie polega na położeniu się na plecach, ręce ułożone równolegle ponad głową do góry. Nogi wyprostowane i ułożone równolegle, swobodnie na kocu. Jest to swobodna pozycja wyciągnięta wyjściowa. Z tego stanu ułożenia wykonujemy równocześnie przełożenie górą równolegle rąk obok tułowia na podłogę, z silnym podniesieniem głowy i karku do góry z tendencją do podciągniętych kolan, albowiem w tym samym czasie podciągamy nogi, zginając w kolanach, jak najbliżej głowy. W tym czasie wykonujemy wydech powietrza ustami. Druga część ćwiczenia to powrót do pozycji wyjściowej, leżącej, z wyprostowanymi równolegle nogami, tułowiem i rękami skierowanymi równolegle na podłogę ponad głowę. W czasie prostowania się wykonujemy wdech nosem powietrza. Tempo ćwiczenia jest również na raz i dwa, dość szybkie. Docelowo trzeba wykonać takich ćwiczeń 50 w czasie 1 minuty. - Osoby starsze z tendencją do nadciśnienia nie powinny wykonywać tego ćwiczenia przed snem. (patrz rysunek)

Czwarte ćwiczenie Kładziemy się na plecach, ramiona ułożone równolegle do tułowia ale przedramiona w łokciach skierowane są dłońmi na powłokę brzucha pomiędzy klatkę piersiową

a pępkiem. Nogi ugięte w kolanach, lekko rozstawione i wsparte stopami na kocu. Ćwiczenie polega na tym, by leżąc na plecach z głową skręconą w lewo, podnoszę (wypycham) do góry strefę kręgów piersiowo-lędźwiowych, by nie odrywał od podłogi łopatek i pośladków. Druga czynność to w procesie skręcania głowy w prawo kręgosłup opuszczamy, przylega do podłoża. Z chwilą gdy głowa osiągnie pełne wychylenie w prawo w tym samym czasie szybko wypychamy kręgosłup w części pod dłońmi do góry. To jest drugie położenie w tym ćwiczeniu. Ćwiczenie to powinniśmy wykonywać bardzo szybko w tempie raz dwa. Ćwiczenie to również kształci podzielność uwagi, koordynację móżdżkowo-ruchową a nade wszystko wywołuje znakomite dokrwienie drobnych struktur anatomiczno- morfologicznych kręgosłupa i najbliższych okolic (mięśnie, więzadła, stawy, kręgi, krążki miażdżyste międzykręgowe, worek oponowy rdzenia, korzonki nerwowe). To ćwiczenie wykonujemy jak najszybciej 150 razy licząc w jedną stronę ruch głowy w czasie 2,5 minuty. Po tych ćwiczeniach wykonywanych w szybkim tempie przed snem i rano, wywołuje się głębokie i staranne przekrwienie wszystkich struktur anatomicznych i morfologicznych całego organizmu. Tym samym bardzo dokładnie oczyszcza z różnych trucizn – „metabolitów" - produktów spalania z przemiany materii. Krew po odprowadzeniu i wydaleniu wszelkich trucizn poprzez płuca, skórę i nerki do pęcherza moczowego, dotleniona i czysta daje bardzo dobry komfort w czasie spania. Tkanki wszelkich struktur całego organizmu łącznie z mózgiem są dobrze przekrwione, dotlenione, dożywione, zrelaksowane i zapewniają dobry sen. Jak wiemy serce i funkcje naczyniowo – ruchowe, cyrkulacja krwi podczas płynnego odciążonego ruchu, zdecydowanie łatwiej wszystko pracuje i jest doprowadzana do najtrudniejszych miejsc. Te wszystkie ćwiczenia wywołują znakomite zrelaksowanie i zniesienie napięć całego organizmu a w szczególności układu nerwowego korowego, ośrodkowego, obwodowego różnych rodzajów nerwów obwodowych, układów: oddechowego, mięśniowego, więzadłowego, kostnego i pokarmowo-trawiennego. W nie obciążonym płynnym, rytmicznym ruchu zdecydowanie łatwiej uzyskujemy lepsze przekrwienie, odtrucie, głębokie i dokładne oczyszczenie a także staranne dotlenienie całego organizmu. (patrz rysunek)

UWAGA! Dzieci i młodzież po miesiącu ćwiczeń w pełnym wymiarze, mogą ograniczyć ćwiczenia do 70%. Ćwiczenia te powinny być wykonywane przez wszystkich od wczesnego dzieciństwa do późnej starości. Zapewnienie odtrucia organizmu oraz dożywienie poprzez dokrwienie i dotlenienie zapewnia komfort psychiczny i fizjologiczny każdego organizmu. Zapobiega wadom postawy. Wszelkie dolegliwości ludzi starszych po 3-5 miesiącach starannych ćwiczeń ulegną likwidacji. Ćwiczenia wykonywane w pełnym wymiarze, spowodują profilaktyczne zapobieganie wszelkim schorzeniom. Nastąpi odzyskanie wysokiej sprawności całego organizmu w wymiarze psychologicznym, nerwowym, fizjologicznym i fizycznym.

I-16. CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE W ŻYCIU CZŁOWIEKA

Prawidłowa fizjologia organizmu ludzkiego a w tym układów: nerwowego, oddechowego, trawiennego, hormonalnego, krążenia, kostnego, stawowego, więzadłowego i mięśniowego zależy w znacznym stopniu od warunków fizycznych spania. Człowiek powinien spać na posłaniu przestrzennym (minimum 1 m szerokości) o podłożu naturalnym i względnie twardym. Powinniśmy pamiętać, by nie spać na wysokich poduszkach. W spaniu na plecach podkładamy pod głowę tylko jedną poduszkę. Podobnie śpimy na brzuchu. Przy spaniu na boku powinniśmy stosować pod głowę dodatkowo wygodny, dość twardy i gruby jasiek. Przy każdej zmianie pozycji spania z boku na plecy lub na brzuch, wyjmujemy jasiek i śpimy tylko na jednej poduszce. Ewentualnie może to być poduszka dwupoziomowa. środek poduszki niższy a boki wyższe. Musimy pamiętać, żeby podczas spania kręgi szyjne były równo fizjologicznie ułożone. Nie przestrzeganie tych warunków może być przyczyną przykrych następstw chorobowych kręgów szyjnych, nerwowego splotu szyjnego, pnia mózgu i nerwów czaszkowych. Wszystko

zależy od pozycji głowy i szyi w czasie spania. Drugim ważnym czynnikiem są różne promieniowania szkodliwe dla zdrowia a mogą to być: smog elektromagnetyczny, mikrofale, wysokie częstotliwości, infradźwięki i zbyt duży hałas pochodzące z różnych przewodów i urządzeń nie tylko elektrycznych; promieniowania i emisje gazów pochodzące z różnych materiałów budowlanych, wykładzin, lakierów, środków konserwujących, stosowanych w budownictwie: środki chemiczne stosowane do prania (niedostateczne płukanie), mycie naczyń i czyszczenie różnych rzeczy środkami chemicznymi bez rękawic, malowanie bez maski, opryski sadów i innych kultur rolnych - upraw bez maski i odzieży ochronnej. Trzecim szkodliwym czynnikiem są różne promieniowania cieków i żył wodnych. Czwartym czynnikiem może być woda, którą stosujesz do picia i gotowania. Piątym czynnikiem może być powietrze, którym oddychasz w miejscu pracy (nauki) i zamieszkania. W niektórych krajach stosuje się specjalne nawiewy klimatyzacyjne świeżego powietrza. Szóstym czynnikiem szkodliwym może być żywność, którą się żywisz a w tym niektóre środki ochrony roślin i konserwujące. Siódmym szkodliwym czynnikiem może być negatywna polityka kadrowa (debil lub charakteropata na stanowisku szefa) i motywacyjna, organizacja pracy oraz stosunki interpersonalne w miejscu pracy, nauki i zamieszkania. W większości w/w czynników może pomóc poznać i podpowiedzieć co uczynić, by uniknąć szkodliwych doznań, tylko stacja sanitarno-epidemiologiczna. Inne promieniowania może zneutralizować dobry radiesteta zweryfikowany przez praktyków, którzy kopią studnie.

I-17. ŁUPIEŻ W DIAGNOZIE KLAWITERAPII

Łupież stanowi możliwość ukierunkowania i weryfikacji diagnozy nie tylko nerwowych napięć korowych, ośrodkowych i obwodowych, ale w ogóle szczegółowego obrazu zdrowego człowieka. Moim zdaniem łupież bez stanu zapalnego nie jest chorobą skóry lecz konsekwencją bardzo silnych napięć korowych, ośrodkowych różnych rodzajów nerwów, przy ogólnie podwyższonej nerwowości z tendencją do zmian psychosomatycznych w organizmie. Myślę, że dość wyraźnie potwierdzi moją hipotezę zjawisko występujące między techniką, fizyką i przyrodą. Proszę zaobserwować co się dzieje z przyrostem drzew, które rosną pod linią energetyczną przesyłową prądu średniego napięcia. Drzewa dorastają swoimi gałązkami do ściśle określonej odległości od aluminiowych linek przesyłowych. Bardzo silne pole elektro-magnetyczne, istniejące wokół linki, zakłóca pole magnetyczne podziału komórki w tej części wegetacji drzewa, uniemożliwiając proces wzrostu szczytowych gałązek nawet o milimetr. Podobne zjawisko zachodzi w funkcjach życia skóry w części owłosionej głowy. Silne napięcie korowe i ośrodkowe mózgu wywołuje zakłócenia w funkcjach nerwowych wegetatywnych współczulnych i przywspółczulnych regulujących światło naczyń włośniczkowych dożywiających skórę. Napięcia nerwowe powodują, że naczynia włośniczkowe pozostają na zwężonej średnicy światła i krew (krwinki) nie jest w stanie swobodnie przepłynąć i dożywić skóry oraz swobodnie odprowadzić produkty spalania. Utrzymujące się w dłuższym czasie napięcie nerwowe powoduje obumieranie skóry aż do zrogowacenia i sukcesywnego złuszczania się. Jest to wedle mojej oceny wysoce prawdopodobna przyczyna skóry wywołująca łupież. Pod wpływem codziennych zabiegów klawiterapii z jednej strony odreagowujących mózg i znoszących napięcia korowe, ośrodkowe a tym samym także nerwów współczulnych regulujących światło naczyń włośniczkowych a z drugiej strony następuje przekrwienie i dożywienie skóry na głowie. Po 2 tygodniach zabiegów skóra na głowie robi się czysta i zdrowa, łupież zanika a pacjent odzyskuje dobrą kondycję psychofizjologiczną. Podobne procesy występują lokalnie w mózgu przy dolegliwościach migrenowych i innych neuralgiach. Także podobne procesy zachodzą w stanach długotrwałych przeżyć, utrapień uczuciowo-emocjonalnych, stresowych i frustracyjnych, w stanach długotrwałej irytacji, przyspieszonym procesie starzenia się skóry twarzy, karku i szyi człowieka. Można przyjąć następującą hipotezę: Im człowiek jest lepiej zorganizowany intelektualnie, tym sprawniej sobie

w życiu radzi, a przy tym jest bardziej sprawny, pogodny i życzliwy innym. Tym samym proces starzenia się jest wolniejszy i mniej widoczny na zewnątrz. Możemy powiedzieć, że mamy młodych starców i młodych, pogodnych ludzi w starszym wieku. Lokalny łupież na głowie może stanowić precyzyjną diagnozę ukierunkowującą tok postępowania lekarskiego. Na przykład pacjent choruje na marskość wątroby z WZW (ABC) wówczas nad ośrodkiem wątroby na skórze głowy bezwzględnie musi być bardzo intensywny łupież. Z chwilą gdy przystąpimy do odreagowania klawikami napięć ośrodkowych ujawni się silna przeczulica bólowa i wyraźne pieczenie. Wówczas trzeba przykładać lekko klawiki ostrą stroną do powierzchni skóry i przytrzymywać aż do ustąpienia bólu i pieczenia. Jeśli przeczulica bólowa i pieczenie nie ustępuje po 20-30 sekundach to trzeba usprawnić nerwy sterujące fizjologią wątroby oraz wykonać cały algorytm z siecią czynności – patrz rozdział V Klawiterapii. Następnie ponownie odreagowywać napięcia ośrodkowe wątroby uciskając na skórze głowy klawikami przez kilka sekund i odpuszczać na sekundę i ponownie uciskać aż do ustąpienia bólu i pieczenia. Po kilku próbach przez kilka dni zacznie się zmniejszać przeczulica bólowa i pieczenie. A po 14 dniach wątroba odzyska fizjologię pracy. Równolegle trzeba odbudowywać krew i odporność immunologiczną – patrz rozdział IV Klawiterapii oraz Raport AIDS na końcu tej książki albo na stronie internetowej www.klawiterapia.com Pragnę przy tej okazji zwrócić uwagę czytelnika, że codzienne, wyżej opisane zabiegi klawiterapii, a w tym odreagowanie napięć korowych, ośrodkowych i nerwów czaszkowych oraz twarzy, karku i szyi, daje nadzwyczaj wyraźne zaniki zmarszczek - kuracja odmładzająca. Na zmarszczki należy działać ostrą stroną klawików, podobnie jak na bruzdy czy nieświeżą cerę. Polecam takie ogólne odreagowanie od czasu do czasu nawet osobom zdrowym. Przekonajcie się proszę sami, już po jednym zabiegu odczujecie dużą ulgę, poprawę kondycji fizycznej i bardzo dobry nastrój psychiczny, tym samym lepsze samopoczucie.

I-18. SKÓRA W DIAGNOZIE KLAWITERAPII

Skóra jest nadzwyczaj ważnym narządem, organizmu ludzkiego. Jednakże nie zawsze docenianym przez człowieka. Niektóre źródła fachowej literatury medycznej określają skórę mianem trzeciego płuca w wydalaniu różnych gazów, metabolitów, toksyn, dotlenianiu i dożywianiu skóry i organizmu ludzkiego. Jak wiemy, organizm ludzki dokonuje przemiany i wymiany materii, przyswajania i wydalania dzięki płucom w 60-70%, skóra uczestniczy w wydalaniu z organizmu w 20-25%. Natomiast układ moczowy służy w wydalaniu z organizmu tylko w 6-8%, a wydalanie z kałem stanowi jedynie około 5%. Wszystkie wyżej wymienione funkcje fizjologiczne organizmu są bardzo ważne dla sprawnego życia człowieka, ale na ogół są postrzegane w odwrotnej kolejności i jest to ogromne nieporozumienie w świadomości fizjologii ludzkiej. Problem pojawia nam się dopiero wówczas, gdy mamy kłopoty z wypróżnieniem. Natomiast gdy palimy papierosy i zatruwamy totalnie organizm przez płuca i układ pokarmowo-trawienny, uniemożliwiając wydalanie i ograniczając dotlenianie organizmu, to nie jest problem. - Paradoks! To samo dotyczy skóry. Jakże często nie dostrzegamy istoty stanu sanitarnego i fizjologicznego skóry, którą nie tylko wydalamy produkty spalania, a w tym różne trucizny. Człowiek i inne organizmy zwierzęce są tak uniwersalnie przystosowane do życia, że na co dzień nie zwracamy uwagi na różne "drogi" fizjologiczne przyjmowania niezbędnych wartości do życia i wydalania z organizmu różnych substancji. Wszelka wymienność substancji gazowych zachodzi przede wszystkim dzięki górnym drogom oddechowym, płucom i skórze. Skóra również służy do przyjmowania wartości niezbędnych do życia i wydalania z organizmu różnych gazów, płynów - potu, soli, tłuszczów, toksyn itp. substancji. Mimo, że skórę zaliczamy potocznie jako trzecie płuco, to jednak mamy świadomość, że płuca i skóra mają ściśle określone funkcje fizjologiczne i jedno drugiego nie zastąpi - nie wyręczy. Nie wszystko co organizm wydala poprzez skórę jest organizmowi niepotrzebne. Wiele różnych substancji wydalonych przez skórę służy do osłony skóry, do utrzymania jej w dobrej kondycji fizjologicznej. Z

powyższego uwarunkowania i przeznaczenia wynika staranna, rozumna potrzeba codziennej troski o sprawną fizjologię i higienę narządów odpowiedzialnych za przyjmowanie różnych wartości potrzebnych dla życia i wydalania z organizmu tego co jest niepotrzebne, a nawet szkodliwe. Pamiętajmy również o tym, że przy zaniedbanej skórze mogą powstawać różne zaburzenia fizjologiczne. Ograniczamy wydalanie z organizmu, ograniczamy dotlenianie i dożywianie poprzez mechanizmy osmotyczne skóry. Warto wiedzieć, że mechanizmy osmotyczne - regulujące dotlenianie i dożywianie przez skórę - sprawnie funkcjonują tylko wówczas, gdy skóra jest utrzymana w stałej czystości, homeostazie fizjologicznej. Aby utrzymać ten stan przy tendencji do przetłuszczania i pocenia się, trzeba codziennie, dwa razy, korzystać z kąpieli pod natryskiem bieżącej wody. Pamiętajmy o tym, że nie zawsze tam gdzie woda jest przejrzysta, jest jednocześnie czysta biologicznie i chemicznie. Z reguły woda w ujęciach komunalnych jest stale i często kontrolowana przez SANEPID. Ale nie oznacza to, że jest chemicznie w pełni zdrowa. Stacje uzdatniania potrafią, w zasadzie, przy użyciu chloru uzdatnić biologicznie wodę do spożycia, ale chemicznie i fizycznie mnóstwo ujęć pozostawia wiele do życzenia. Skoro nie możemy w pełni uzdatnić wody chemicznie do spożycia i celów sanitarnych, to trzeba pamiętać, że nie wolno kąpać się w wodzie w temperaturze 36-37 °C, albowiem w tych warunkach, podczas kąpieli w wannie, mechanizm osmotyczny jest szczególnie sprawny, czynny. W tych warunkach łatwo wchłaniamy cała chemię z wody, mydła i szamponu, zatruwając tym samym organizm. Kiedy woda nie jest zbyt czysta chemicznie, np. w ujęciach Warszawy, trzeba kąpiel wykonywać przede wszystkim pod natryskiem bieżącej wody i w temperaturze do 35°C. Wówczas uchronimy organizm przed zatruwaniem wodą poprzez skórę. Dla skutecznego usprawnienia przy ogólnej nerwowości, nerwicach, neurastenii, psychozach itp., zalecam kąpiele w 4 gatunkach soli kopalnianej codziennie zmieniając gatunek. Zalecam kąpiel w wannie z dodatkiem 6 kopiastych łyżek soli, dobrze rozpuszczonej, a pochodzącej w pierwszym dniu z Wieliczki lub Bochni, w następnym z Inowrocławia lub z innego rejonu kraju - może to być sól morska, jodowa itp. Kąpiel należy w powyższej kolejności stosować przez 16 dni. Podczas kąpieli w wannie z roztworem solnym temperatura wody powinna wynosić 36,6 °C. Pod wodą należy całą powierzchnię skóry nacierać dość twardą szczotką lub ostrą gąbką przez 10 minut, by wywołać wyraźne przekrwienie. Wówczas lepiej wchłaniają się do organizmu pierwiastki i różne inne mikroelementy śladowe pochodzenia naturalnego. Jest to ważna metoda fizjologiczna szybkiego wzbogacania organizmu w różne pierwiastki. W zasadzie wzbogacenie osmotyczne poprzez kąpiel polega na uzupełnieniu brakujących pierwiastków i różnych innych elementów śladowych. Nie ma wysokiego ryzyka, że czegoś zbyt dużo, ponad potrzebę wprowadzimy do organizmu. Podobnie przestrzegam przed przyjmowaniem syntetycznych witamin w tabletkach doustnie. Nadmierne i zbyt częste przyjmowanie witamin syntetycznych w tabletkach zaburza mechanizmy przyswajania naturalnych witamin z produktów spożywczych w układzie trawiennym. Zdecydowanie korzystniejszym jest picie soków z warzyw i owoców oraz spożywanie dużej ilości surówek z warzyw dobrze rozdrobnionych. Skóra informuje człowieka o stanie zdrowotnym organizmu ludzkiego. Możemy posiłkować się w diagnozowaniu takimi objawami jak: zapach, pot, karnacja, cera sucha lub przetłuszczona, odczyny, brodawczaki, plamki brunatne i bardzo jasne, dreszcze, uczulenia, wypryski, trądzik, wysypki, czyraki, nacieki zapalne, zmarszczki, bruzdy i fałdy, rozstępy, lokalna bladość i przekrwienia, siniaki, różne plamy koloru sinego aż po odcień atramentu i fiolet, swędzenia itp. To wszystko jest ważne w klawiterapii. W holistycznym usprawnianiu człowieka z dolegliwościami nerwowymi trzeba wszystkie w/w informacje pojawiające się na powierzchni skóry, umieć interpretować diagnostycznie i tak regulować układ nerwowy, trawienny, enzymatyczny i hormonalny w trakcie kuracji klawiterapii, by skóra odzyskała zdrowy wygląd. Zapach - nawet przy najlepszej higienie ciała jest odczuwalny, a szczególnie wówczas, gdy ujawniają się emocje. Bywa intensywny i charakterystyczny dla człowieka z niedokrwiennością,

o ograniczonej wydolności fizycznej i fizjologicznej, o dużej nerwowości i pobudliwości siły bodźca. Pot - ogólnie lepki, gęsty w okolicy kręgosłupa, pod pachami, na dłoniach i stopach bardziej intensywny i wodnisty. Szczególnie charakterystycznym jest bardziej intensywne pocenie się przy przeżywaniu silnych emocji, przy ambiwalencji – huśtawce emocjonalnej, w strefach niedokrwiennych - niedożywionych, zaburzenia czucia itp. Strefy niedokrwienne z powodu przeżyć emocjonalnych są bardziej potliwe i zimne, a nieraz nawet lodowate z kapiącym potem. Tkanka skórna w tych strefach jest niedożywiona i słaba; trzeba bardzo uważać w trakcie zabiegu, albowiem istnieje znaczne ryzyko naruszenia ciągłości skóry. Cera - jest z reguły blada z przemiennymi sinymi plamami. Po zabiegu występują różowe przekrwienia. Odczyny - różne smugi ujawniające się tam, gdzie występują zmęczenia "mechanizmu" procesów neuro-fizjologicznych. Te miejsca trzeba więcej i staranniej pobudzać klawikami. To jedyna metoda zniesienia napięć nerwowych i przywrócenia sprawności fizjologicznej i kondycyjnej nerwów i skóry. Brodawczaki, znamiona i brunatne plamki - wymagają wyjątkowo starannego traktowania, nie należy ich nakłuwać. Brodawczaki, znamiona i brunatne plamki to, jak wiemy, I lub II postać mutacji nowotworowej (na 7 możliwych postaci). Bywają brodawczaki, znamiona i brunatne plamki obojętne, jakby nieczynne informatycznie. Ale są to pozorne stany braku aktywności. Bywają również brodawczaki, znamiona i brunatne plamki aktywne informatycznie np. melanoma malignum - czerniak, które informują nas o rozległych zakłóceniach różnych funkcji fizjologicznych w organizmie człowieka. Tak jak ma to miejsce w chorobie nowotworowej z przerzutami. Jeżeli u człowieka występują na powierzchni skóry liczne brodawczaki i brunatne plamki aktywne informatycznie, to organizm taki musi mieć poważne kłopoty ze zdrowiem. Trzeba wiedzieć, że brodawczaki, znamiona i brunatne plamki aktywne wywierają również silne zakłócenia czynnościowe, niedowłady i tym podobne inne zaburzenia. Brodawczaki i brunatne plamki należy nakłuwać dookoła bez naruszania ciągłości naskórka. Należy zachować odległość nakłuwania równą średnicy brodawczaka, znamiona lub brunatnej plamki. Zabiegi te wykonujemy bardzo starannie, codziennie przez całą kurację. Nakłucia należy wykonywać kilkakrotnie aż do wywołania silnego przekrwienia. Nowotwór powstaje w tej strefie bardzo silnie nasyconej różnego rodzaju metabolitami - truciznami, a plamka brunatna i brodawczak, są informacją wyrzuconą przez organizm na zewnątrz, na powierzchnię skóry. Może też stanowić immanentny nowotwór skóry. Często bywa tak, że wielokrotne odreagowanie i przekrwienie klawikami wokół brodawczaka, znamiona lub brunatnej plamki poprawia zdrowie i przywraca dobre samopoczucie człowieka. Bywają również częste przypadki, że już po pierwszym, starannym odreagowaniu brodawczaka, znamiona lub brunatnej plamki (chodzi o wywołanie silnego przekrwienia wokół brodawczaka lub brunatnej plamki) aparat ruchu np. kończyny dolnej odzyskuje pełną sprawność, zniesienie bólu, lepsze dokrwienie itp. inne zmiany usprawniające organizm ludzki. Chińczycy w cerebrowują ruchami w lewo i w prawo igły akupunkturowe pod brodawczaki pod kątem 45°, co powoduje zniesienie zakłóceń informatycznych i neurofizjologicznych. Bywa tak, że po kilkunastu odreagowaniach i silnych przekrwieniach brodawczak zmniejsza się lub całkiem zanika, lub całkiem spada ze skóry. Można te procesy i zmiany wyjaśnić w następujący sposób: skoro brodawczak, znamię lub brunatna plamka powstaje lub jest wytworem strefy anatomicznej bardzo silnie zatrutej metabolitami zalegającymi od dłuższego czasu, to w tej strefie muszą zachodzić poważne zmiany patologiczne. Z powyższego wynika, że w tej spatologizowanej strefie anatomicznej nie ma odpowiedniego dokrwienia, a tym samym pełnej przemiany materii. Zahamowane są funkcje enzymatyczno-metaboliczne na poziomie subkomórkowym. Występuje w tej strefie morfologicznej wyraźny brak życia, a tym samym w bardzo szybkim tempie pogłębiają się patologiczne struktury nawet o

charakterze nowotworowym. W wyniku pewnego stadium rozwoju spatologizowanej strefy anatomicznej bywa że następuje wyrzucenie informacji w postaci brunatnej plamki, a następnie aktywnego brodawczaka lub w innej postaci na powierzchni skóry człowieka. Z reguły do tych zmian skórnych nie przywiązujemy na co dzień większej uwagi. Uskarżamy się raczej na jakieś bliżej nieokreślone dolegliwości i złe samopoczucie. Po jakimś czasie pojawiają się następne plamki brunatne i aktywne brodawczaki, wskazujące na rozprzestrzenianie się spatologizowanej strefy w organizmie ludzkim. Powyższe rozumowanie spowodowało przed laty wzrost zainteresowania tego typu zmianami patologicznymi. W tym celu opracowałem algorytm i szczegółową sieć czynności w znoszeniu w/w zmian patologicznych, jakże często występujących u ludzi z dolegliwościami zaburzeń nerwowych, czynnościowych, i psychicznych. W kuracji klawiterapeutycznej brunatne plamki, znamiona i brodawczaki, jeśli nie są duże i nie jest ich zbyt wiele, można odreagować wywołując silne przekrwienie już od pierwszego dnia kuracji. Natomiast, gdy występuje ich więcej niż 3-4, trzeba podjąć odreagowanie (przekrwienie) po 5-7 dniach. Warunkowane jest to ogólnym odtruciem organizmu i zaktywizowaniem układu limfatycznego oczyszczającego organizm i zwiększającego odporność, chłonnego utylizującego, wyniszczającego w swoisty sposób komórki nowotworowe i kontrolującego odprowadzenie z organizmu "trucizn szczególnego rodzaju", zgromadzonych w spatologizowanych strefach anatomicznych. Moje założenie mówi, że jeżeli plamka brunatna lub brodawczak powstaje w zatrutym środowisku, to trzeba to środowisko odtruwać poprzez wprowadzenie codziennie świeżej krwi. Praktycznie ustosunkowując się do zmian występujących na skórze możemy powiedzieć, że nie ma chorób skóry, lecz występują informacje na powierzchni skóry o stanie fizjologicznym i morfologicznym chorego organizmu człowieka. Metody leczenia różnych zaburzeń skórnych – czytaj XII rozdziale tej książki.

I-19. ZABURZENIA PRZEWODNICTWA NERWOWEGO, REGULACJA ORAZ WZBUDZANIE

Pierwsze objawy zaburzeń przewodnictwa nerwowego manifestują się między innymi w osłabieniu potencjałów nerwowych i wówczas możemy mieć zaburzenia czynnościowe, swędzenia z nieodpartą potrzebą drapania, bóle, zaburzenia czucia , parastezje, zaburzenia krążenia i inne. Na skórze zaburzone wartości nerwowych potencjałów własnych manifestują się z reguły swędzeniem, skórną przeczulicą bólową, zaburzeniem czucia ocenianego poprzez dotyk, „gęsią skórką”. Wzrokowo możemy dostrzec w tych miejscach o różnych kształtach plamki i smugi niedokrwienne wyraźnie różniące się bladością od otoczenia. Z reguły te plamki niedokrwienne lokalizują się automatycznie nad miejscem osłabienia, może za sprawą napięć korowych, ośrodkowych lub porażeń różnych nerwów obwodowych albo z powodu początków demielinizacji lub innej neuropatii. Przyczyny i miejsce zaburzonych potencjałów własnych można potwierdzić badaniami EMG. Regulację osłabionych nerwowych potencjałów własnych możemy regulować klawiterapią. W niedokrwiennych miejscach trzeba jednym lub 2-3 klawikami stymulować (uciskać ostrą stroną) miejsca niedokrwienne aż do wyraźnego przekrwienia i zniesienia przeczulicy i zaburzeń czucia. Czynność tę trzeba powtarzać przez kilka dni aż do uzyskania pełnej sprawności czynnościowej nerwu. Jeżeli przywrócimy sprawność czynnościową nerwu i zniesiemy porażenia, parastezje, przeczulicę bólową, odzyskamy czucie i trwałe przekrwienie skóry a nerwowe potencjały własne w badaniach EMG odzyskają właściwą latencje to znaczy, że metoda klawiterapii jest skuteczna. Warto sprawdzić - to jest optymistyczne.Bardzo jasne, okrągłe plamki - bez pigmentu, o stosunkowo miękkiej fakturze martwej błony pergaminowej, o wymiarach poczynając od wielkości łebka szpilki, poprzez stopniowo w czasie zwiększające się aż do wielkości nawet 2-3 cm i z reguły okrągłym kształcie, manifestują na różnym poziomie zaniki przewodnictwa nerwowego. Żeby wzbudzić przewodnictwo nerwowe

należy jednym lub dwoma klawikami ostrą stroną nakłuwać powierzchnię tych plamek, bez naruszenia ciągłości naskórka, aż do bardzo starannego przekrwienia. Wystąpią wówczas bardzo dokuczliwe, krótko trwałe impulsy bolesne przenikające w ułamku sekundy. Stan, kiedy ustąpią owe impulsy i nastąpi normalne reagowanie na nakłucia, świadczy o przywróceniu przewodnictwa nerwowego. Ten stan można zweryfikować badaniami EMG. Wczesne stany manifestujące się małymi plamkami wielkości łebka szpilki po kilku nakłuciach przywracają na stałe przewodnictwo nerwowe. Bardzo duże plamki (o średnicy nawet do 2 do 3 cm˛), zastarzałe, są nieco oporne w pobudzaniu, przywracaniu przewodnictwa nerwowego. Wymagają większej ilości zabiegów. Przyczyny zaniku przewodnictwa nerwowego są złożone. Osobiście podejrzewam porażenia a także nadmiar toksyn i brak subtelnych substancji odżywczych dla środowiska komórek nerwowych i nerwów obwodowych, a z drugiej strony, z powodu napięć i przeciążeń nerwowych zatrucie środowiska morfologicznego, około nerwowego powoduje swoistą "zapaść nerwową" zachodzącą na synapsach lub w innych miejscach będących ważnymi węzłami nerwowymi, wywołaną niedokrwieniem. Potwierdzeniem powyższego rozumowania jest wywołanie przekrwienia, odtrucia, dożywienia i wzbudzenia przewodnictwa nerwowego. To moje odkrycie (dokonane w 1988 roku w Klinice Neurologicznej Instytutu Medycyny Klinicznej MSW), zostało sprawdzone w kilkuset przypadkach z pozytywnym skutkiem. Gorąco zachęcam neurologów i lekarzy innych specjalności do dalszej klinicznej i ambulatoryjnej weryfikacji EMG tej metody. Warto spróbować, albowiem rezultat pozytywny jest natychmiastowy i bez żadnego ryzyka dla pacjenta. Innych objawów występujących na powierzchni skóry nie będę komentować, albowiem są zbyt oczywiste, a wynikają z zatrucia, infekcji i niedokrwienności oraz alergii. Przy okazji warto zwrócić uwagę na rozstępy i blizny występujące na powierzchni skóry. Rozstępy, bruzdy, zmarszczki, również zakłócają przewodnictwo nerwowe. Aby poprawić przewodnictwo nerwowe, obwodowe oraz struktury czynnościowe, trzeba odreagować wokół większych plamek brunatnych, brodawczaków oraz trzeba nakłuwać miejsca niedokrwienne i białe zrogowaciałe, martwe bez czucia plamki, rozstępy, bruzdy, blizny i zmarszczki na powierzchni skóry.

I-20. ODTRUCIE ORGANIZMU I ZAKTYWIZOWANIE UKŁADU LIMFATYCZNEGO AKUPRESURĄ

Akupresurę należy wykonywać od pierwszego dnia kuracji przez okres 3 tygodni. Akupresurę należy rozpoczynać na strefach refleksorycznych stóp zwanych kortyzonowymi nerki, ułożonych między drugą a trzecią kością śródstopia, po linii moczowodu, do pęcherza i cewki moczowej. Należy masować bardzo starannie z kremem (wazeliną) w kierunku wewnętrznej strony pięty. Masowanie każdej wyznaczonej strefy należy wykonywać przez 5 minut. Drugą strefę do masowania jest układ limfatyczny. Należy masować przestrzeń poczynając od dołu kostek, prowadząc masowanie przodem do góry, nad kostkę, po obydwu stronach stopy na obydwu nogach. Trzecią strefą do masowania na stopie jest przestrzeń między pierwszą a drugą kością śródstopia, od strony grzbietowej w kierunku stawu skokowego. Informacje o topografii akupresury stopy znajdują się w Atlasie Klawiterapii i na stronie internetowej

I-21. ODREAGOWANIE DLA CELÓW CHIRURGICZNYCH I NEUROCHIRURGICZNYCH.

Staranne odreagowanie układu korowego, ośrodkowego na skórze głowy oraz różnych nerwów obwodowych strefy planowanej operacji chirurgicznej i neurochirurgicznej wyraźnie przyspiesza powrót do zdrowia po operacji. Uzasadniam to twierdzenie tym, że każda patologia organiczna, morfologiczna narządowa wytwarza silne napięcia korowe, ośrodkowe w mózgu oraz w całym układzie nerwów czaszkowych i obwodowych piramidowych, somatycznych, autonomicznych,

wegetatywnych współczulnych i przywspółczulnych. Ponadto psychologia człowieka cierpiącego i leki nie tylko przeciwbólowe, pogłębiają patologizację strefy planowanej operacji oraz cały organizm. Kilka krotne staranne, udane odreagowanie klawiterapeutyczne może znacznie usprawnić człowieka poprzez odtrucie i udrożnienie fizjologiczne organizmu, a szczególnie strefy planowanej operacji. Może również w znacznym stopniu poprawić kondycję całego organizmu cierpiącego człowieka, a to jest bardzo ważne przed, w czasie i po operacji. To nic nie kosztuje. Spróbujmy! Nie ryzykujesz zdrowiem czy życiem pacjenta, a na pewno pacjent szybciej wyzdrowieje. Nie raz zdarza się, że zmiany chorobowe po odreagowaniu cofają się i operacja może być niekonieczna.

ZALECENIA DLA OSÓB PROWADZĄCYCH DOŚWIADCZENIA W ZASTOSOWANIU KLAWITERAPII

Lekarz, rehabilitant, psycholog czy pedagog pedagogiki specjalnej powinien starannie przeczytać to opracowanie, a krytyczną, konstruktywną ocenę treści w konfrontacji z własną wiedzą, doświadczeniem i sumieniem, dokonać po eksperymencie w warunkach klinicznych. Proszę wybaczyć mi mankamenty tego opracowania, ale proszę również nie lekceważyć istoty założeń metody usprawniania klawiterapii ludzi z różnymi dolegliwościami. Wierzę, że połączenie mojej metody z Waszą wiedzą i doświadczeniami może przyczynić się do sprawnego (skutecznego, ekonomicznego, korzystnego - udanego) rozwiązania wielu problemów zdrowotnych cierpiącego lub niepełnosprawnego człowieka. Niniejszą książkę otrzymują Akademie Medyczne, Stowarzyszenia Lekarzy, Psychologów, Rehabilitantów, Pedagogów, minister Zdrowia i Opieki Społecznej, PAN, a także wiodące instytuty medyczne w Polsce i wysoko rozwiniętych krajach świata, ONZ, WHO.

II-1.Ból i neuralgie - uwarunkowania. Ból informuje nas o zaburzeniach organizmu. Czym jest ból i gdzie jest jego patogeneza? Ból jak wiemy ma ścisłą zależność fizjologiczną z funkcjonowaniem zmysłu dotyku, poczucia temperatury ciepła i zimna. Jeżeli dotyk zaczyna być zbyt silnym uciskiem, to mamy do czynienia z bólem. Jedną z przyczyn w tym procesie jest wytwarzanie pod wpływem ucisku, zbyt wysokiego ciśnienia płynu ustrojowego na poziomie subkomórkowym w określonej strefie anatomiczno-morfologicznej. Receptory i mechanizm uwarunkowań powstawania bólu jest nam na ogół znany z wielu różnych zaburzeń, doznań fizycznych, chemicznych, infekcyjnych i fizjologicznych a także różnych publikacji. Ale co się dzieje gdy człowiek przeżywa silne emocje psychologiczne, którym jakże często towarzyszy ból? Ból jaki towarzyszy człowiekowi choremu jest wyrazem następstw głębokiej dezorganizacji organizmu wywołanej najczęściej poziomem zatrucia, infekcji, nerwowych zaburzeń czynnościowych. - więcej informacji o patogenezie bólu czytaj na stronie internetowej www.klawiterapia.com Częste sytuacje stresowe i przewlekłe stany frustracyjne, jakie przeżywają ludzie szczególnie wrażliwi, znerwicowani, powodują wstrzymanie oddechu i azotowanie się poza białkowe z powietrza, w którego składzie jest prawie 80% azotu. Dalsze zatruwanie związkami azotowymi występuje w wymiarze molekularnym na poziomie subkomórkowym, gdzie azot poza białkowo łączy się z produktami procesu przemiany materii - spalania "metabolitami". Dzieje się to w następstwie procesów enzymatyczno-metabolicznych, w zaburzonych emocjami i chorobą, funkcjach przemiany materii. Dalszy proces pogłębiania zatrucia zachodzi pod wpływem różnych leków a w szczególności leków psychotropowych, uspakajających i przeciwbólowych. Jak wiemy te grupy leków nie leczą lecz zniewalają - spowalniając wszelkie funkcje fizjologiczne systemu nerwowego i całego organizmu. Bywa tak, że zbyt długie zaleganie różnych związków azotu poza białkowe na poziomie komórki w połączeniu z innymi "metabolitami", nie odprowadzonymi truciznami procesu przemiany

materii - spalania, tworzy swoiste skrystalizowane "jeżowce" w tejże komórce, które pod działaniem odreagowania klawikami, dzięki jakiemuś dyskretnie działającemu bardzo krótko (kilka sekund) enzymowi, rozpuszczają się i w postaci istotnie podwyższonego poziomu mocznika we krwi, odprowadzane są do wydalania z organizmu głównie przez układ moczowy. Potwierdzeniem powyższego rozumowania o stanach poważnego zatrucia na poziomie subkomórkowym jest właśnie skrystalizowany, w połączeniu z innymi „metabolitami" azot poza białkowy, wywołujący silny ból, pieczenie i po klawikowaniu bardzo rozległe przekrwienie. Ten efekt uzyskuje się przy lekkim dotyku ostrą stroną klawików w strefach bólu, neuralgii, urazów, wokół oparzeń, niedowładów, w strefie spastyczności, zaników mięśni, w obszarach morfologiczno-anatomicznych, niedokrwiennych, o różnych stanach zapalnych, infekcji, w strefach o osłabionych nerwowych potencjałach własnych lub zaniku przewodnictwa nerwowego. Klawikowanie w/w miejsc lub ich okolic, wywołuje silne pieczenie i rozległe przekrwienie, którego nie można wywołać - osiągnąć w żaden inny znany medycynie sposób. Próbne badania jakie mi było dane zrealizować w warunkach klinicznych Instytutu Medycyny Klinicznej MSW, polegały na ustaleniu poziomu mocznika w surowicy krwi przed zabiegiem i po zabiegu klawiterapii. Okazało się, że przed ogólnym odreagowaniem poziom mocznika, mimo bólu i zatrucia organizmu, był w granicach normy a po zabiegu klawiterapii następuje dwukrotny wzrost. Najprawdopodniej stymulacja - bodźcowanie ostrą stroną klawika uwalnia jakiś enzym działający krótko. Podczas pierwszych zabiegów klawiterapeutycznych ból i pieczenie trwa 20-30 sekund. Po 7-10 dniach ból jest śladowy a pieczenie trwa 3-5 sekund. Po dwóch tygodniach poziom mocznika po zabiegu powraca do normy. Pacjent odzyskuje zdrowie i dobre samopoczucie. Z moich doświadczeń i eksperymentów wynika, że nie tylko wątroba magazynuje mocznik i nadmiar azotu. Mam świadomość, że kilkanaście przypadków, gdzie dwukrotnie był badany poziom mocznika w surowicy krwi a wyniki analiz wyraźnie potwierdziły za drugim razem średnio dwukrotny wzrost mocznika, że te próbne dane statystyczne są niewystarczające.

NEURALGIE mogą mieć kilka uwarunkowań etiologicznych (urazowe, infekcyjne - zapalne, zwyrodnieniowe, itp.) ale nade wszystko w każdym przypadku tej jednostki chorobowej występuje silne fizjologiczno-morfologiczne około nerwowe zatrucie. Jeśli jakaś strefa anatomiczno-morfologiczna przekracza pewien wysoki poziom zatrucia, wówczas pogarsza się również fizjologiczne środowisko około nerwowe. Powyższy mechanizm i poziom zatrucia sprawia, że aktywniej występują zmiany zwyrodnieniowe wywołujące ból lub nawet neuralgię. W tak zatrutej strefie anatomiczno-morfologicznej objętej zmianami chorobowymi, wystarczy w stosunkowo drobny uraz fizyczny lub zaziębienie by powstała dokuczliwa i oporna w leczeniu neuralgia. Zatrute strefy podatniejsze są na infekcje, stany zapalne około nerwowe i nerwowe wywołujące dokuczliwą neuralgię.

W takich wyżej opisanych warunkach neurofizjologicznych zaordynowanie leków uspakajających i przeciwbólowych powoduje śladowe i krótkotrwałe uśmierzanie doznań bólowych. Natomiast wszelkie środki przeciwbólowe wyhamowują, zniewalają, częściowo uśmierzają wszelkie funkcje fizjologiczne, procesy enzymatyczno-metaboliczne. Innymi słowy środki uspakajające a szczególnie przeciwbólowe bardzo aktywnie przyspieszają i pogłębiają proces i poziom zatrucia nie tylko strefy objętej bólem lub neuralgią. Jedynym na razie skutecznym i naturalnym, nieszkodliwym sposobem na zniesienie bólu i neuralgii jest klawiterapia, albowiem sprawnie i skutecznie odtruwa organizm, a szczególnie fizjologiczne środowisko około nerwowe. – Więcej informacji o patogenezie bólu na stronie internetowej www.klawiterapia.com

Z chwilą gdy odtrujemy klawiterapią i akupresurą organizm i starannie strefę objętą neuralgią należy włączyć codzienny ruch - gimnastykę, którą opisałem i polecam w rozdziale I.

PARASTEZJE, TIKI, OSŁABIONE POTENCJAŁY WŁASNE I ZANIKI PRZEWODNICTWA NERWOWEGO, PORAŻENIA, ZABURZENIA CZUCIA, STREFY NIEDOKRWIENNE, I NIEDOWŁADY jako konsekwencje utrzymującego się oraz narastającego poziomu zatrucia ogólnoustrojowego a szczególnie lokalnego, około nerwowego. Ten stan zatrucia i lokalizacja zagęszczenia toksyn w fizjologicznym środowisku około nerwowym sprawia, że kondycja neurofizjologiczna i sprawność układu nerwowego korowego, ośrodkowego i obwodowego wyraźnie słabnie. Dłuższe utrzymywanie lokalne bardzo wysokiego poziomu zatrucia - zagęszczenia toksyn powoduje:

1. Ogólne osłabienie sprawności fizjologicznej nerwowego układu obwodowego różnych rodzajów nerwów, lokalnych nerwów. 2. Nie odtruwana strefa w dłuższym czasie może wywoływać parestezje, tiki, osłabienie czucia potencjałów własnych a nawet zaniki przewodnictwa nerwowego. 3. W dalszej konsekwencji mogą wystąpić różne porażenia i lokalne niedowłady a nawet zaniki mięśniowe.

To wszystko w sprzężeniu zwrotnym może wywoływać w dłuższym czasie bardzo silne i trwałe napięcia ośrodkowe w mózgu odpowiedzialne za zawiadywanie lokalnymi strefami anatomiczno-morfologicznymi objętymi zmianami wywołanymi szczególnie silnym zatruciem. Powyższe uwarunkowania i uzależnienia prowadzą do nieodwracalnych zmian lokalnych morfologicznych - zwyrodnieniowych a nawet różnorodnych i wielce groźnych dla organizmu człowieka zmian patologicznych jak nowotwory, nawet złośliwe.

Te i temu podobne, niesprzyjające dla organizmu ludzkiego procesy sprawiają obniżenie odporności lokalnej i ogólnoustrojowej prowadzące do wielu różnych chorób infekcyjnych, bakteryjnych i wirusowych, nowotworowych a nawet przedwczesnego zejścia człowieka. Staranne odreagowanie głowy, karku i szyi, a szczególnie całej podstawy czaszki, udrażnia bardzo wyraźnie wszystkie nerwy czaszkowe. To sprawia, że w dalszym odreagowaniu napięć ośrodkowych mózgu uzyskuje się znakomite rezultaty w holistycznej regulacji organizmu człowieka na obwodzie. Po ogólnym odreagowaniu wedle szczegółowych wskazań opisanych w rozdziale pierwszym, koniecznym jest wykonanie 7-14 zabiegów według niżej przedstawionych wskazań konkretnych dolegliwości bólu, aż do jego ustąpienia. Równocześnie trzeba wykonywać zabiegi akupresury opisane także w rozdziale pierwszym i w II tomie ATLAS KLAWITERAPII. Konieczne jest również wykonywanie opisanych w I rozdziale ćwiczeń gimnastycznych.

II-2. ALGORYTM I SIEĆ CZYNNOŚCI W ZNOSZENIU BÓLU.

1.1. BÓL OGÓLNY GŁOWY (nakłuwać obustronnie)

P: 7, 10, 11

Jg: 4, 5, 6, 7, 11

Ż: 2, 8, 36, 39, 40, 41, 44, 45

ST - 6

S: 5, 6

Jc: 1, 3, 4, 6, 7, 9

Pm: 2, 3, 4, 5, 6, 7, 10, 11, 19, 59, 60, 62, 63, 64, 65, 66, 67

N - 6 (przy zastoju żylnym)

O: 7, 9

Po: 1, 2, 3, 5, 12, 16, 17, 19, 22, 23, 18 (przy zastoju żylnym)

Wż: 7, 9, 12, 13, 14, 17, 18, 19, 20, 21, 37, 41, 43, 44

W: 2, 3

GRT: 4, 13, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23

GRP: 4, 12

PaM: 1, 3, 4, 9, 110, 111, 133, 135, 137

NeuP – 103

U: 29, 33, 34, 35, 36,

1.2. POŁOWICZNY BÓL GŁOWY

Po: 3, 5, 10, 23

Wż: 4, 5, 6, 8, 14, 20,32, 39, 41

GRT - 15

PaM: 5, 7, 10

1.3. POTYLICZNY BÓL GŁOWY

P - 7

Jc: 3, 6, 15

Pm: 10, 60, 65

Wż: 8, 9, 10, 20

GRT: 15, 19

PaM - 29

Dł: 10, 11, 13

U - 29

1.4. BÓL GŁOWY OKOLICY CZOŁOWEJ

Ż: 8, 44

Jg - 4

Jc - 1

Pm: 2, 3, 4, 63

Wż - 14

GRT: 23, 24

PaM - 3

Dł - 6

U: 33, 87

1.5. BÓL GŁOWY OKOLICY CIEMIENIOWEJ

Pm: 4, 7, 9

Wż: 7, 8, 11

W - 3

GRT: 17, 21

Dł - 7 (na tle nerwowym)

1.6. SKRONIOWY BÓL GŁOWY

Po: 3, 5, 4, 10, 20, 23, 41

Wż: 1, 7, 8 (także ciemieniowe)

PaM - 9

U - 35

1.7. BÓL WIERZCHOŁKA GŁOWY

Pm - 60

N - 1

W - 3

GRT: 4, 20

U - 36

1.8. BÓL GŁOWY OKOLICY NADOCZODOŁOWEJ

PaM - 6

1.9. BÓL CZASZKI

Jc - 3 (w sklepieniu)

Pm: 8 (w sklepieniu), 14 (szczyt czaszki)

N - 1 (ciemieniowy)

1.10. MIGRENA

P - 7 (z wymiotami)

Ż: 7, 8

N - 6

Wż: 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 12, 37

GRT: 13, 19

PaM: 9, 10

NeuP - 27

Dł – 8; U - 35

1.11. BÓL TWARZY

Jc - 4

1.12. BÓL ŻUCHWY

PaM - 19

1.13. BÓL STAWU SKRONIOWO-ŻUCHWOWEGO

Wż - 7

1.14. BÓL POLICZKA

Dł - 10

1.15. BOLESNE OBRZMIENIE WARG

Ż - 3

1.16. BÓLE SZCZĘKI

Jc: 10 (w okolicy i szyi), 18

1.17. BOLESNE OBRZMIENIE W OKOLICY SZCZĘKI

Jc - 5

1.18. BÓL STAWU ŻUCHWOWEGO

Punkty czaszki - Cz: 2, IV-V

1.19. POSTRZAŁ

Pm: 23, 24, 25, 26, 27

N - 7

Wż: 27, 29, 38

W - 9

GRT: 4, 26

NeuP: 56, 67 (przy silnych bólach)

Dł - 11 (powstały po operacji kręgosłupa)

1.20. BÓL W KLATCE PIERSIOWEJ

P: 1, 2, 4

1.21. BÓL BARKÓW I PLECÓW

P: 1, 2, 3(łopatki)

1.22. ANALGESTYCZNOŚĆ

P - 11 (znieczulenie skóry podczas zabiegów chirurgicznych)

U - 55

1.23. BÓLE WĘDRUJĄCE

Wż: 38, 41

1.24. BÓL

Jg: 4 (górna połowa ciała), _: 6, 36 (dolna połowa ciała)

ST - 21 ( w całym ciele)

Pm - 60

Wż - 38 ( w całym ciele)

U: 12, 26 A, 29, 33, 34, 51, 55, 78

Dł - 4 (wywołany schorzeniami oczu)

1.25. BÓLE FANTOMOWE - odreagowanie środka mózgowego odpowiedzialnego za ból fantomowy.

Ż - 39 (kończyny dolnej, po stronie przeciwnej)

Po - 5 (kończyny górnej po stronie przeciwnej)

UWAGA! Inne bóle - patrz w innych rozdziałach, w innych jednostkach

chorobowych.

II-3. Algorytm i sieć czynności w znoszeniu neuralgii i nerwobólów.

2.1. PARESTEZJE

Jg - 12

Pm - 11

PaM - 109

2.2. CZĘSTOSKÓRCZ SERCA POCHODZENIA NERWOWEGO

S: 5, 9

2.3. RWA KULSZOWA

Pm: 25, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 36, 37, 40, 54, 57, 60

Wż: 30, 31, 32, 34, 35, 36, 39, 40

PaM: 72, 83, 84, 154

NeuP - 58

U – 52

2.4. NERWOBÓL NERWU MIĘDZYŻEBROWEGO

P: 1, 2, 3

2.5. NERWOBÓL NERWU PROMIENIOWEGO

Jg - 10

2.6. NERWOBÓL POWRÓZKA NASIENIOWEGO

S-T: 12

2.7. NERWOBÓL STAWU ŁOKCIOWEGO

S - 4

Jc - 8

2.8. NERWOBÓL NERWU SKÓRNEGO BOCZNEGO UDA (choroba ROTHA)

Wż: 31, 32, 33

2.9. NERWOBÓL NERWU UDOWEGO

Wż - 34

2.10. NERWOBÓL GŁOWY

PaM - 28

2.11. NERWOBÓL PRZEDRAMIENIA

PaM: 114, 115

2.12. NERWOBÓL POTYLICZNY GŁOWY

Dł - 10

2.13. NERWOBÓL RAMIENIA PRZEDNIEJ STRONY

Jc - 9

2.14. NEURALGIA I GAŁĄZKI NERWU TRÓJDZIELNEGO

Pm - 2

GRT: 23

2.15. ZAPALENIE II GAŁĄZKI NERWU TRÓJDZIELNEGO

U - 5

2.16. NEURALGIA III GAŁĄZKI NERWU TRÓJDZIELNEGO

U - 6

2.17. NERWOBÓL NERWU TRÓJDZIELNEGO

P - 7

Jg: 3, 4, 9

Ż: 2, 3, 4, 6, 7, 8, 44

S - 3

Jc - 18

Pm: 2, 3, 4, 7, 9, 59

Po: 5, 22 ( i jego powikłania)

Wż: 1, 2, 11, 12, 14

GRT: 26, 28

GRP - 24

Dł - 13

U: 5, 6, 11, 29, 55, 121

2.18. NERWOBÓL MIĘDZYŻEBROWY

P - 9

Jg - 11

Ż: 12, 14, 18, 19, 39

S-T: 17, 18, 21

S: 1, 2, 3, 8, 9

Jc: 3, 16, 17

Pm: 18, 41, 45, 46

N: 22, 23, 24, 25, 27

O: 1, 7

Wż: 22, 25, 39, 43

W: 2, 3, 14

GRT: 9, 11

U: 26A, 39

2.19. ZAPALENIE NERWU TWARZOWEGO

P - 7

Jg: 19, 20

Ż: 2, 3, 4, 6, 7, 8

Jc - 18

Pm: 2, 3, 4, 59

Po - 17

GRP - 24

2.20. ZAPALENIE OPON MÓZGOWO-RDZENIOWYCH

GRT - 4 (dzieci), 15

PaM - 17

U: 25, 129, 130

2.21. ZAPALENIE NERWU TRÓJDZIELNEGO

P - 7

Extra - Ex: 5

PaM - 9

2.22. ZAPALENIE SPLOTU BARKOWEGO

Jg: 4, 14, 15

Jc: 10, 12

Po: 5, 14, 15

2.23. ZAPALENIE KORZENI NERWOWYCH SZYJNYCH

Jc: 3, 4

Pm: 11, 12, 41, 42

Po - 13

GRT - 13

GRP - 17

PaM: 32, 60, 62

NeuP - 109

U: 29, 42

2.24. NEURALGIA NERWU TRÓJDZIELNEGO

Cz-2, od IV-V

2.25. NERWOBÓL NERWÓW POTYLICZNYCH

Po - 12

2.26. NERWOBÓL NERWU KULSZOWEGO

U - 29

2.27. NERWOBÓL NERWU PISZCZELOWEGO

N - 1

2.28. ZAPALENIE NERWU PROMIENIOWEGO

P - 8

2.29. ZAPALENIE RDZENIA

N - 7

U: 129, 130

2.30. ZAPALENIE SPLOTU NERWOWEGO

P - 5

Jg - 16

S: 1, 2

Jc: 11, 12, 13

O - 7

2.31. ZAPALENIE SPLOTU NERWOWEGO RAMIENIA

Po: 14, 15

2.32. ZAPALENIE KORZENI NERWOWYCH PIERSIOWYCH

Pm: 11, 12, 41, 42, 45

Po - 15

GRT - 14

2.33. ZAPALENIE KORZENI NERWOWYCH LĘDŹWIOWO-KRZYŻOWYCH

Pm: 22, 38, 39, 40, 53, 55, 56, 57, 58

Wż: 30, 40

GRT: 2, 3

2.34. ZAPALENIE NERWU KULSZOWEGO

PaM: 153

U - 52

3.35. ZAPALENIE NERWU STRZAŁKOWEGO

Pm - 38

3.36. ZAPALENIE NERWU KOLANOWEGO

Pm - 61

II-4. Algorytm i sieć czynności w znoszeniu porażeń.

4.1. PORAŻENIE NERWU TWARZOWEGO

Cz-1, IV-V

P- 7

Jg - 4

Ż: 1, 2, 3, 4, 6, 7, 41

Jc – 3, 18

Pm - 2

Po: 17, 23

Wż: 1, 2, 3, 4, 5, 14

GRT – 26

GRP - 24

Ex - 5

PaM – 13

U: 11, 25, 34

4.2. DYSKOPATIA – Przy każdej dyskopatii należy nakłuwać odpowiedzialny ośrodek w mózgu i okolice dyskopatii – strefę do 10-15 cm oraz punkty:

Pm: 57, 58, 60

Wż:30, 34, 39

GRT: 14, 20

U:39, 40

4.3. PORAŻENIE NERWU STRZAŁKOWEGO

Ż - 41

Pm - 38

Wż: 34, 35, 36

NeuP – 78

4.4.PORAŻENIE POPRZECZNE

S-T: 15, 21

GRT: 3, 14, 15,

4.5. WSZELKIE FORMY PORAŻEŃ

O – 8

GRT - 14

4.6. PORAŻENIE OŚRODKOWE

Wż - 20

GRT - 15

4.7. PORAŻENIE CZYNNOŚCIOWE

Wż – 20

GRT: 14, 15

Wż – 20

PaM: 166, 167, 168

U - 34

4.7. PORAŻENIE POŁOWICZNE

- Porażonej kończyny górnej

P: 1, 3, 5, 7, 11

Jg: 1, 4, 11, 14, 15

Jc: 1, 3, 7, 15

O: 2, 3, 7, 8, 9

- Porażonej kończyny dolnej

Ż: 30, 36, 40, 45

S-T: 1, 6, 10, 11

Pm: 50, 54, 58, 67

N: 2, 7, 10, 11

Wż: 30, 34, 40, 44

W: 1, 5, 8, 12

- Paraplegia – porażenie połowiczne - należy nakłuwać strefę kontuzji kręgosłupa.

Jg: 10, 11, 15

Ż: 6, 36, 37, 40

S-T - 6

Jc - 6

Pm: 16, 40

Po: 5, 14, 23

Wż: 20, 21, 31, 34, 39

GRT: 12, 14, 15, 16

PaM - 141

NeuP: 17, 34, 99, 109

- Tetraplegia - porażenie cztero kończynowe - należy nakłuwać strefę kontuzji kręgosłupa.

N – 1

Wż: 20, 30, 34, 39

GRT: 2, 3, 4, 12 U: 55, 129, 130 i słupy boczne rdzenia

4.8. PORAŻENIE TWARZY

GRP - 24

PaM - 9

4.9. NASTĘPSTWA MÓZGOWEGO PORAŻENIA DZIECIĘCEGO

Jg – 11

Ż: 8, 36

S - 5

N – 3, 7

O - 6

Po - 3

Wż: 18, 20, 39

W - 3

GRT: 12, 14, 15, 16, 20, 23

U: 25, 34, 129, 130

PaM - 83 (dalekie, zadawnione)

NeuP: 57, 69, 70, 71, 75, 76, 77, 78, 81, 82 (polepsza krążenie krwi w kończynach dolnych), 83, 84, 85 (promocja), 86 (działanie reaktywujące siłę mięśni), 87, 99, 100, 101, 102, 104, 108, 109, 110 (supinacja).

Cz - 8 (apraksja)

4.10. NIEDOWŁAD POŁOWICZNY

Jg: 4, 11, 14, 15

PaM - 142

4.11. ZABURZENIA W KOORDYNACJI CHODZENIA

Cz - 9

4.12. TIKI I PRZYKURCZ MIĘŚNI ŻWACZY

Jg - 19

4.13. TIKI I PRZYKURCZE MIĘŚNI ŻUCHWY

Ż - 5

4.14. TIKI I PRZYKURCZE MIĘŚNI OKRĘŻNYCH OCZU

Ż: 1, 4, 5

GRT: 26, 27, 28

4.15. ZABURZENIA CZUCIA W OBRĘBIE TWARZY

Cz - 2, IV-V

4.16. SŁABOŚĆ MIĘŚNI ŻWACZY

Po - 20

4.17. TIKI I PRZYKURCZE MIĘŚNI OKRĘŻNYCH UST

Ż: 1, 4, 5

Pm - 7

Po: 20, 21 (tylko przykurcze)

Wż: 3, 4, 5

GRT: 26, 27, 28 (okolice)

4.18. OPADNIĘCIE KĄCIKA UST

GRP - 24

4.19. TIKI POWIEK

Ż: 2, 42

Po - 23

Wż - 1

4.20. OPADNIĘCIE POWIEKI GÓRNEJ

Ż: 2, 42

Pm - 7

Po - 23

GRP - 24

4.21. TIKI MIĘŚNI MIMICZNYCH W OBRĘBIE TWARZY

P - 7

Ż: 3, 6, 45

Jc - 18

Po - 21

Wż: 2, 14

GRT - 26

U - 121

4.22. PRZYKURCZE MIĘŚNI TWARZY

P - 7

Ż: 2, 3, 6

Jc - 18

Po - 21

Wż: 1, 14

PaM - 17

4.23. SZCZĘKOŚCISK

Ż: 5, 6

Po: 17, 22

W - 7

GRP - 24

4.24. NIEDOWŁAD TWARZY

P - 7

Jg: 2, 4, 6, 19, 20

Ż: 2, 3, 4, 5, 6, 7, 45

Jc - 18

Po: 17, 22, 23

Wż: 2, 3, 4, 12, 14

W: 2, 3

PaM: 6, 7, 18, 19

NeuP - 25

II-5. Inne choroby neurologiczne.

5.1. ZABURZENIA CZUCIA NERWU BŁĘDNEGO, DODATKOWEGO

Wż - 20

5.2. WSTRZĄS MÓZGU

U - 25

5.3. WSTRZĄS

N - 1

O - 9

GRT: 25, 26

PaM - 119

U: 13, 34, 100

5.4. WYLEW KRWI DO MÓZGU

N - 1

GRP - 24

PaM: 1, 52

5.5. APOPLEKSJA

PaM - 86

5.6. UDAR SŁONECZNY

N - 1

O: 5, 8

PaM - 86

5.7. UDAR MÓZGU

P - 11

Jg - 10

Pm - 40 Wż: 15, 20

GRT - 16

PaM - 52

5.8. ŚPIĄCZKA

S - 9 (udarowa)

O - 8 (udarowa)

NeuP: 29, 78

5.9. NASTĘPSTWA WYLEWU KRWI DO MÓZGU

Pm - 62

Wż - 39

GRT - 16

GRP - 24

5.10. DRGAWKI

W - 9 i Cz - pasmo przeciw drgawkowe

5.11. DRGAWKI U DZIECI

Cz - pasmo przeciw drgawkowe

P: 5, 11

Jg - 16

S-T: 1,2

Pm: 57, 58, 63

N - 2

Po: 18, 23

W - 3

GRT: 18, 21

5.12. KONWULSJE

S-T: 1

5.13. NASTĘPSTWA ZAPALENIA OPON MÓZGOWYCH

U - 25

5.14. ATAKI EPILEPSJI

N: 1, 6, 9

PaM - 86

5.15. PADACZKA

Ż: 24, 36, 40, 41, 42, 45

S-T: 3, 4

S - 7

Jc: 2, 3, 4, 5, 8

Pm: 3, 5, 11, 15, 39, 62, 63, 64, 65

N: 1, 6, 9

O: 5, 6, 7, 8, 9

Po: 7, 12, 18, 19

Wż: 9, 13, 15

W: 2, 3

GRT: 1, 6, 8, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 19, 21 (dzieci), 26, 27, 28

PaM: 1, 79, 130, 149

U - 121

D_ - 3

5.16. PLĄSAWICA

Cz - 3

Jc - 8

Po - 7

5.17. PARKINSONIZM

Po: 5, 10

GRT: 15, 20

U - 25

Cz - 3

Jc - 7

PaM: 1, 55

5.18. ZABURZENIA RDZENIOWE

W_ - 39

U: 129, 130

5.19. CHOROBY RDZENIA KRĘGOWEGO

W - 5

GRT - 12

PaM - 70

U: 129, 130

5.20. STWARDNIENIE SŁUPÓW BOCZNYCH

NeuP - 17

5.21. ZABURZENIA RÓWNOWAGI

Cz: 9, 11 (pochodzenia móżdżkowego)

5.22. CHOROBA MENIEREA

Ż – 36

S – 5

Jc – 3

Pm: 7, 67

N – 7

Po: 10, 11

GRT: 4, 20 U - 9

5.23. ZAWROTY GŁOWY

P: 3, 10

Jg -4

Ż: 2, 7, 8, 36, 40, 41

S-T: 6

S: 3, 5, 6

Jc: 5, 7

Pm: 2, 3, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 18, 60, 62, 65

N - 1

O - 6

Po: 2, 3, 10, 18, 23

Wż: 1, 3, 4, 5, 13, 16, 17, 20, 21, 41

W - 3

GRT: 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 24

PaM: 1, 2, (od oczu), 3, 4, 101, 110, 111, 135 (ze scyntylacjami)

NeuP - 78

Cz - 5 (pochodzenia błędnikowego)

U: 29, 33, 35, 121

5.24. CHOROBY AUTONOMICZNEGO UKŁADU NERWOWEGO (głównie współczulnego)

Pm - 10

N - 2

Wż - 20

U - 51

5.25. CHOROBY MÓZGU

Wż - 20

W - 5

GRT - 12

5.26. ATAKSJA MÓZGOWA I MÓŻDŻKOWA

U - 25

5.27. CHOROBY PNIA MÓZGU

U - 25

5.28. ZESPÓŁ GUILLAINA-BARRE'GO

Pm: 39, 55, 56

5.29. CHOROBY SPLOTU SŁONECZNEGO

U - 83

5.30. CHOROBY UKŁADU NERWOWEGO (KORA MÓZGOWA)

U - 34 (większość)

5.31. ZABURZENIA PODWZGÓRZA (DIENCEFALOZA)

Po - 20

5.32. CHOROBY WZGÓRZA I PODWZGÓRZA

U - 26 A

5.33. SPAZMOLITYCZNOŚĆ

U - 87

5.34. MORBUS ALTZHEIMERI

Jg – 11

Ż – 8

S-T – 2

Jc – 6

N – 3

O – 6

Wż – 20

W – 3

GRT: 15, 20, 23

U: 25, 34, 51