Kisaca icra hakkinda AB...

ADALET BAKANLIĞIICRA ISLERI DAIRESI BASKANLIĞI

İcra Dairelerinin Etkinliğinin Arttırılması (Faz II)AB Eşleştirme Projesi TR 14 IPA JH 09 17

Kisaca icra hakkinda AB mevzuati

e-El kitabr

ADALET BAKANLIĞIICRA ISLERI DAIRESI BASKANLIĞI

İcra Dairelerinin Etkinliğinin Arttırılması (Faz II)AB Eşleştirme Projesi TR 14 IPA JH 09 17

Kisaca icra hakkinda AB mevzuati

e-El kitabr

KoordinasyonJavier Luis Parra García (YED – Türkiye)

UzmanlarFrancisco de Paula Puig Blanes (Ispanya)

ve Javier Casado Román (Ispanya)

Ankara, Ocak 2019

Bu yayın Avrupa Birliği desteği ile oluşturulmuştur. Yayın içeriğinin tüm sorumluluğu yalnızca proje ekibine aittir ve yayın Avrupa Birliği’nin görüşlerini yansıtan bir belge olarak değerlendirilmemelidir.

Yazarlar: Francisco de Paula Puig Blanes ve Javier Casado Román Koordinasyon: Javier Luis Parra García Düzen: CYAN, Proyectos Editoriales, S.A.

Kisaca icra hakkinda AB mevzuati | 3 |

Türkiye Cumhuriyeti Adalet Bakanlığı, İspanya Adalet Bakanlığı ile birlikte, Avrupa Birliği tarafından finanse edilen ve İspanyol FIIAPP vakfı tarafından yönetilen “İcra Dairelerinin Etkinliğinin Arttırılması” adlı bu Eşleştirme Projesini yürütmektedir.

Daha önce gerçekleştirilmiş bir projenin ikinci fazını oluşturan bu projenin uygulanmasına Eylül 2018’de başlanmıştır ve 24 ay devam etmesi planlanmaktadır. Proje kapsamında geliştirilecek yenilikçi icra teşkilatı ile yargıda reform sürecini devam ettirilmesi ve güçlendirilmesi amaçlanmaktadır.

Yargının etkinliğinin iyileştirilmesi, Türk hükümetinin temel kaygısını oluşturmaktadır. Hukuk mahkemesi kararları ve diğer kararlar, icra daireleri tarafından infaz edilmektedir. İcra hizmetlerinin etkinliğinin

iyileştirilmesi hususu, yasal reform sürecinin ana eksenini oluşturmaktadır. İcra mahkemelerinin modern teşkilatlanması, icra sisteminin etkin, tarafsız, öngörülebilir ve tutarlı bir şekilde işlemesini temin eder. Güven oluşturur. Böylece, ekonomi iyileşecek ve sonuç olarak yerli ve yabancı yatırım artacaktır.

İcra hakimlerimiz ve icra memurlarımızın, yargı kararlarının icrasına ilişkin uluslararası ve Avrupa yasal çerçevesi hakkında eğitim alması gerekmektedir.

Bu pratik el kitabının Avrupa yasal kültürü çerçevesinde bu önemli hedefe katkıda bulunacağına inanıyoruz.

Alim Polat İcra İşleri Dairesi Başkanı

ÖNSÖZ

| 4 | Kisaca icra hakkinda AB mevzuati

TEMATİK GİRİŞ

AB içerisinde sıklıkla kullanılan “hukuki konularda adli iş birliği” ifadesi, hukuk ve ticaret davalarında “Avrupa yargı alanına” şekil vermeye yardımcı olan girişimler, tedbirler ve adımlara atfetmektedir. Bu ifade, Üye Devletlerin hukuk sistemlerini karşılıklı anlamaya teşvik eden girişimleri, yargı kararlarının karşılıklı tanınmasını temin etmek için tedbirleri, maddi ve usuli hususlarda mevzuatın uyumlaştırılması için tasarlanan uluslararası araçları, yargı kararlarının icrası ve bunlara uyumu ve hukuk ve ticaret davalarında sorumlu olan adli kurumlar arasında yardımlaşmaya yönelik uygulamaların düzenlenmesi ve gerçekleştirilmesine özgü adımları kapsar.

Bu çalışma kapsamında adli iş birliğine ilişkin yukarıdaki tanım, AB içerisinde hukuk ve ticaret davaları ile ilgilenen adli organlarında çalışan mahkeme sisteminin üyeleri tarafından karşılıklı yardım kavramı ile birlikte kullanılacaktır.

AB içerisinde adli iş birliği, karşılıklı adli yardımlaşma taleplerinin iletilmesi ve icrasında daha büyük rol oynamak için başvuruları düzenleme ve alma konusunda doğrudan sorumlu olan adli kurumlarda gelişime eğilimlidir. Bu, uluslararası adli iş birliği veya yardımlaşmanın “yargısallaştırılması” olarak bilinmektedir. Üçüncü nesil iş birliğinin karakteristik bir özelliğidir. Ancak bu, farklı bir devlette düzenlenen kararların icrasına, Ortak Yetkililer rejimin oluşturulması ve geliştirilmesine duyulan ihtiyacın resmi olarak kabul edilmesiyle on dokuzuncu yüzyılda başlayan değişimin sonucu olmuş ve AB’nin usule ilişkin işlemlerin Birliğin farklı bir üye devletinde doğrudan uygulanmasının mümkün olduğu mevcut duruma erişmesini sağlamıştır.

Ancak, bu değişimin aşamaları tamamlanmış ve bitmiş olarak değerlendirilmez, zira konular ve coğrafi alanlar açısından özellikle de AB dışında, birinci, ikinci ve üçüncü nesillerin eş zamanlı ifadelerini hala bulabiliriz.

Bu çalışmanın amaçları doğrultusunda, girişimleri her bir sözleşme için mevcut hukuki veya adli yargı işlemlerinin üç türünde toplayacağız:

1. Yasal kaynaklar: tam düzenleyici yapıyı oluşturur: özellikle AB içerisinde güçlendirilmiş bir destek rejiminin geliştirilmesini destekleyen Topluluk tüzükleri.

2. Kurumsal kaynaklar: Etkin adli iş birliğini sağlamak ve aracılık etmek için kurumsal çalışanlar düzeni (irtibat hakimleri, uzman gruplar ve adli iş birliğini destekleme amaçlı yargı ağları).

3. Sanal kaynaklar: çevrimiçi destek sunan ve özellikle aktif uluslararası, adli iş birliğinin geliştirilmesi için uygun olan bir grup pratik araç (en bilinen örneği Avrupa Yargı Atlası 3).

Avrupa Birliği içinde son on yılda bu alanda olumlu gelişmeleri kabul etmek önemlidir. Bugün, on yıl önce iyi niyetlerden başka bir şey olmayan kaliteli Avrupa Birliği Sözleşme ve Tüzüklerini kullanıyoruz. Dolayısıyla, hukuk alanında oldukça kısa bir süre içerisinde, Lahey Sözleşmesinin tüm müktesebatını Topluluk tüzüklerine, AB Üye Devletleri tarafından doğrudan uygulanabilecek şekilde aktardık ve ideal hale getirdik; hukuk ve ticaret davalarında İş Birliği Ağı kuruldu ve iş birliği taleplerini göndermek ve gerçekleştirmek için yeni destek sistemleri oluşturduk.

Kisaca icrahakkinda AB

mevzuatie-El kitabi


Bu kurumlar ve mekanizmaların rolü, ilk grupta tanımlananları tamamlamaktır. Hala etkin adli iş birliğinin önünde güçlendirilmiş iş birliği mekanizmalarının ele alması amaçlanan birçok engel bulunmaktadır. Avrupa çapında kararların serbest dolaşımı için gerçek bir alan oluşturulması önündeki engellere uygulamada zorluklar açısından örnek bulmak istersek, yalnızca şu hususların birkaçını dikkate almamız yeterli olacaktır: farklı yargı sistemlerine geleneksel ve karşılıklı olarak aşina olmamanın sonucu olarak asgaride bu sistemlere güven kaybı; takiplerde tek bir ortak dilin olmaması; söz konusu belgelerin dillerinin anlaşılmaması; geleneksel olarak adli yardım taleplerinin yapıldığı “yönetselleştirilmiş” kanallar; sınır ötesi karşılıklı destek konusunda mahkeme sisteminin üyelerine (hakimler, savcılar ve katipler) tam yetki verme konusunda Üye Devletlerin yürütme organlarında isteksizlik (özellikle ceza davalarında); taleplerin elektronik ortamda iletilmesi için standart görsel ağlar ve platformların olmaması; bu alanda mevcut olan uluslararası araçlar konusunda genel olarak yargı dünyasının farkında olmaması; taleplerin gönderilmesi gereken spesifik kurumun bilinmemesi vb. Belki çok fazla engel vardır ya da belki de bunlar Avrupa özgürlük, güvenlik ve adalet alanında üstesinden gelinmesi gereken cazip zorluklar olarak görülebilir. Bu zorlukların, diğer ülkelerden gelen adli yardım başvurularının her bir Üye Devlette ulusal başvurular gibi değerlendirildiği, arzu edilen Avrupa yargı alanını

oluşturmaya istekli Avrupa Birliği tarafından ele alınması gerekmektedir.

Yukarıda adı geçen gelişmelerin hepsinin ötesinde burada kaynaklardan özel birine odaklanacağız: hukuk ve ticaret alanında icraya ilişkin yasal kaynaklar.

Bu bağlamda, bu el kitabı Avrupa Birliğinin icra hakkındaki temel tüzüklerini uygulamalı ve erişilebilir bir yöntemle ele almaktadır.

Bu yasal çerçevenin temel taşı, Hukuk ve Ticaret davalarında kararların tanınması ve tenfizine ilişkin 12 Aralık 2012 tarih ve 1215/2012 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü (değişik (‘Brüksel I (değişik) ile temsil edilmektedir. Bunu dikkate alarak iş bu çalışma aşağıdaki AB tüzüklerine odaklanmaktadır:

a. Avrupa Ödeme Emri Usulü (EOPP) oluşturan 1896/2006 sayılı Tüzük.

b. Avrupa Küçük Alacaklar Usulü (ESCP) oluşturan 861/2007 sayılı Tüzük.

c. Hukuk ve ticaret davalarında sınır ötesi borç tahsilatını kolaylaştırmak için Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri (EAPO) oluşturan 655/2014 sayılı Tüzük.

Son olarak, bu çalışmadaki uygulamalı yaklaşım gereğince, araştırma farklı yasal araçlara ilişkin pratik tablolar ve diyagramlarla tamamlanmıştır.

DIZIN

AVRUPAÖDEMEEMRİUSULÜ 9

1. GİRİŞ 11

2. TÜZÜĞÜNKAPSAMI 12

3. AVRUPAÖDEMEEMRİUSULÜNÜNİŞLEYİŞİ 14

3.1 Dava şartı: uluslararası olması 14

3.2. Borca ilişkin gereklilikler 14

3.3 Uluslararası yargı kuralları 15

3.4. Usule ilişkin ek kurallar 17

4. USUL 18

4.1. Hukuki uzmanlar ve mahkeme masrafları 18

4.2. Süreler, tarih ve mühletler 18

4.3. Usul: Avrupa Ödeme Emri başvurusu (Form A) 19

4.4. Usul: Başvurunun incelenmesi 19

4.5 Usul: Başvurunun incelenmesi - haksız şartlar sorunu 20

4.6. Usul: Ödeme emrinin tebliği 22

4.7. Usul: İtiraz beyanı 24

4.8. Usul: İtiraz sunulmaması - İcra 25

5. USUL:İSTİSNAİİNCELEME 26

AVRUPAKÜÇÜKALACAKLARUSULÜ 27

1. ARKAPLAN:AVRUPABİRLİĞİ’NDEADLİİŞBİRLİĞİ 29

2. 2015/2421SAYILITÜZÜK 31

3. KONUVEKAPSAM 32

4. TALEPVEYANIT 34

5. KARARINİCRAEDİLEBİLİRLİĞİ 40

6. İSTİSNAİDURUMLARDAKARARINİNCELENMESİ 42

AVRUPABANKAHESABIİHTİYATİHACİZEMRİ 43

1. ARKAPLAN 45

2. 655/2015SAYILITÜZÜKGENELÖZELLİKLER 46

3. KONUVEKAPSAM 47

4. GEREKLİLİKLERVEYARGIYETKİSİ 48

5. İHTİYATİHACİZEMRİİÇİNBAŞVURU 50

6. ALACAKLININVERECEĞİTEMİNATVESORUMLULUK 52

7. HESAPBİLGİLERİNİELDEETMETALEBİ 53

3. SUBJECTMATTERANDSCOPE 54

8. TEMYİZ 55

9. TANIMA,İCRAEDİLEBİLİRLİKVETENFİZİLKESİ 56

10. İCRAUSULÜ 57

10.1. Düzenleyen devletten, icranın gerçekleşeceği devlete EAPO’nun gönderilmesi 57

10.2. Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri (EAPO) Uygulaması 57

10.3. Avrupa İhtiyati Haciz Emrinin borçluya tebliği 58

10.4. Avrupa banka hesabı ihtiyati haciz emri hakkında borçludan yanıt 59

7. REQUESTFORTHEOBTAININGOFACCOUNTINFORMATION 60

8. APPEALS 62

KAYNAKÇA 63

EK1.AVRUPAÖDEMEEMRİUSULAKIŞI 68

EK2.AVRUPAKÜÇÜKALACAKLARUSULÜDİYAGRAMI(I) 69

EK3.AVRUPAKÜÇÜKALACAKLARUSULÜDİYAGRAMI(II) 70

EK4.AVRUPABANKAHESABIİHTİYATİHACİZEMRİDİYAGRAMI(I) 71

EK5.AVRUPABANKAHESABIİHTİYATİHACİZEMRİDİYAGRAMI(II) 72

EK6.AVRUPABANKAHESABIİHTİYATİHACİZEMRİDİYAGRAMI(III) 73

EK7.AVRUPAÖDEMEEMRİUYGULAMAFİŞİ 74

EK8.AVRUPAKÜÇÜKALACAKLARUSULÜPRATİKFİŞİ 76

EK9.EOPP-ESCP 78

EK10.AVRUPABANKAHESABIİHTİYATİHACİZEMRİPRATİKFİŞİ 80

AVRUPA ÖDEME EMRİ USULÜ


Tüm Üye Devletler, farklı Üye Devletlerde yer alan kişileri içeren çok sayıda parasal talep gerçeği ile yüzleşmek durumundadır.

Medeni ve Ticari Hukuk Davalarında Mahkemelerin Yetisi ve Mahkeme Kararlarının Tanınması ve Tenfizine ilişkin (değişik) (“Brüksel I” (değişik)) 12 Aralık 2012 tarih ve 1215/2012 (AB) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğünde oluşturulan uluslararası yargı kuralları nedeniyle, yetkili mahkeme genellikle borçlunun ikamet ettiği ülkede yer alan mahkemelerdir.

Bu da alacaklının, kendisine olan borcu tahsil etmede ilave bir sorunun üstesinden gelmesi gerektiği anlamına gelmektedir. Kendi ülkesi dışında bir ülkede borçluya dava açma gereksiniminin yanı sıra söz konusu ülkenin ulusal usullerinin kullanılması da borç konusu miktarın tahsilindeki zorluk ve maliyetleri artırmaktadır.

Bu sorunları hafifletmek amacıyla AB, söz konusu durumlara bir çözüm sunan iki Tüzük hazırlamıştır. Bunlar, 11 (AT) sayılı Avrupa Küçük Alacaklar Usulü hakkında Tüzüğü değiştiren 2006 Aralık 861/2007 tarihli ve 1896/2421 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü ve

Avrupa Ödeme Emri usulü hakkında 2007 (AT) sayılı Tüzük.

Bu bölüm, iki Tüzükten ilkine ayrılmıştır ve söz konusu Tüzüğün amacı giriş bölümünde aşağıdaki gibi belirtilmiştir: “9) Bu tüzüğün amacı, kabul ve icradan önce, icranın gerçekleşeceği Üye Devlette uyulması halinde herhangi bir ara usule gerek bırakmayan asgari standartları belirleyerek ve Üye Devletlerde Avrupa Ödeme Emirlerinin serbest dolaşımını mümkün kılarak, bir Avrupa Ödeme Emri Usulü oluşturmak suretiyle itiraz edilmeyen parasal alacakların sınır ötesi takiplerinin sadeleştirilmesi, hızlandırılması ve masraflarının azaltılmasıdır”.

Söz konusu ortak usullerin kullanımını mümkün olduğunca kolaylaştırmak için, farklı aşamaların ortak formları geliştirilmiştir (borçlunun itiraz etmesine kadar geçerli - itiraz edilmesi halinde, usul bir ulusal takibe dönüşmektedir).

Formlar, Tüzüğün bir parçası olarak eklenmiş olup, bunlardan bir tanesi, Avrupa Ödeme Emri Usulü oluşturan 1896/2006 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü Ek I’i ikame eden 19 Haziran 2017 tarih ve 2017/1260 (AB) sayılı Yetki Devrine Dayanan Komisyon Tüzüğü ile değiştirilmiştir.

1. GİRİŞ


Tüzük tüm AB Üye Devletlerinde (Danimarka hariç) ve taraflardan her ikisinin de bu Üye Devletlerden birinde ikamet ettiği (daha sonra bahsedileceği gibi şartlardan bir tanesi takibin uluslararası tabiatı olduğundan tarafların farklı Üye Devletlerde olması gerekmektedir) durumlarda uygulanmaktadır.

Birleşik Krallık ile ilgili olarak, her şey Avrupa Birliği üyeliğinden ayrılma sürecine bağlı olacaktır.

Birleşik Krallık ve Avrupa Birliği arasında bir anlaşmaya varılamazsa, taraflardan birinin Birleşik Krallıkta ikamet etmesi halinde, 29 Mart 2019 tarihinden itibaren Avrupa Ödeme Emri Usulü geçerli olmayacaktır.

Büyük Britanya ve Kuzey İrlanda Birleşik Krallığı’nın Avrupa Birliği ve Avrupa Atom Enerjisi Topluluğundan ayrılmasına ilişkin anlaşma kabul edilirse, Madde 67,3 d) bendi gereğince 1896/2006 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü, geçiş dönemi sona ermeden önce başvurusu yapılmış olan Avrupa Ödeme Emri Usulleri için geçerli olacaktır. Geçiş dönemi Madde 126’da belirlenmiş olup, 31 Aralık 2020’de sona ermektedir (Madde 126), ancak Madde 132’de muhtemel bir uzatma şu ifadeyle öngörülmüştür: “1. Madde 126’ya bağlı kalmaksızın, Ortak Komite, 1 Temmuz 2020 tarihinden önce geçiş sürecini [31 Aralık 20XX] kadar uzatan tek bir kararı kabul edebilir.”

1896/2006 sayılı Tüzük, hukuk ve ticaret davalarına uygulanmaktadır. Bu sebeple, açıkça hukuk veya ticaret davalarının konusu olmayan hususlar, bu Tüzük

kapsamında takip konusu olamaz. Bir konunun hukuk davası olarak değerlendirilip değerlendirilemeyeceğine karar vermede ortaya çıkabilecek zorluklar nedeniyle, Tüzüğün 1. maddesi gelir, gümrük, idari konular veya devletin egemenliğine dayanarak yapmış olduğu eylemlerden doğan sorumluluğu (acta jure imperii) gibi hususları bilhassa hariç tutmaktadır. Ayrıca hukuk ve ticaret konularında yargı yetkisi ve kararların tanınması ile icrası hakkında 22 Aralık 2000 tarih ve 44/2001 (AT) sayılı Konsey Tüzüğü (“Brüksel I”) ile ilgili olan ve halefi olan hukuk ve ticaret konularında yargı yetkisi ve kararların tanınması ve icrası hakkında 12 Aralık 2012 tarih ve 1215/2012 (AB) sayılı Tüzük (değişik) (“Brüksel I” (değişik)) ve selefi çhukuk ve ticaret konularında yargı yetkisi ve kararların icrası hakkında 1968 Brüksel Sözleşmesi ile diğer araçlara ilişkin olup, “hukuk ve ticaret konuları” kavramını da içeren Avrupa Birliği Adalet Divanının içtihadı, bu Tüzüğün uygulanmasında (kendine has özellikleri dikkate alınarak) faydalı olabilir.

Özerk bir AB Kanunu olarak hukuk ve ticaret konuları kavramının bir özeti, Avrupa Birliği Adalet Divanının pek çok kararında bulunabilir

Ancak tüm medeni ve ticari hususlar, Avrupa Ödeme Emri Usulünün konusu olamaz ve aşağıdakiler Tüzüğün kapsamı dışındadır:

• Evlilik ilişkisinden, vasiyetlerden ve mirastan doğan mülkiyet hakları.

• İflas, aciz şirketlerin veya gerçek kişilerin tasfiyesi ile ilgili usuller, adli düzenlemeler, konkordato ve benzeri usuller;

• Sosyal güvenlik;

2. TÜZÜĞÜN KAPSAMI


mevzuatie-El kitabi


• Akdi olmayan yükümlülüklerden doğan alacaklar. Her ne kadar bu istisna var olsa da borcun kabul edildiği durumlarda veya taraflar arasındaki bir anlaşmaya dayanan alacaklarda Avrupa Ödeme Emrinin uygulanabildiği bir karşı istisna bulunmaktadır. Bu karşı istisnaya ek olarak, Avrupa Ödeme Emri Usulü ayrıca ortak

mülkiyetten kaynaklanan muayyen borçlara ilişkin alacaklarda da uygulanabilmektedir.

Avrupa ödeme emri, 12 Aralık 2008’den bu yana (Hırvatistan, Avrupa Birliği’ne 1 Temmuz 2013’te üye olduğundan, bu tarihten itibaren) kullanımdadır.


3.1 Dava şartı: uluslararası olması

1896/2006 sayılı Tüzük daima sınır ötesi takiplere uygulanabilir (madde 3). Bu da Avrupa Ödeme Emrine başvurunun gönderildiği tarihte taraflardan bir tanesinin ikameti veya mutat yerleşim yerinin, menşe ülkeden farklı (Tüzük gereğince) bir Üye Devlette (Tüzük gereğince Danimarka hariç tüm Üye Devletler) gerekmektedir.

Takibin uluslararası olup olmadığına ilişkin ölçütler yalnızca taraflarla ilintili olduğundan bu husus taraflar için geçerlidir (usulün ilk aşamasında zorunlu olan muhtemel temsilcileri ile ilgili değildir ve temsilcilerin yasal ikameti mahkemenin bulunduğu Üye Devlet olabilir). Bu, 3.1 maddesinde ifade edilmiş ve net bir şekilde lafzını içermektedir: “1. Bu Tüzüğün amacı uyarınca, sınır ötesi bir dava, taraflardan en az birinin haczi koyan mahkemenin olduğu Üye Devletten farklı bir Üye Devlette ikamet etmesi veya genel olarak mukim olmasını gerektirmektedir” Dolayısıyla, davalının ikametinin mahkemenin bulunduğu Üye Devlette ve davacının ikametinin başka bir Üye Devlette olması, ancak davacının mahkemenin bulunduğu Üye Devlette bir temsilci seçmiş olması halinde, taraflardan bir tanesinin mutat yerleşim yeri başka bir Üye Devlette olduğundan Tüzük uygulanabilir.

1896/2006 Tüzüğü ile oluşturulan usulün kullanılması gönüllülük esasına dayanmaktadır (madde 1,2) Alacaklı, borç miktarına istinaden 1896/2006 Tüzüğü kapsamında Avrupa İlamsız İcra talebinde bulunabilir (kullanımına ilişkin diğer gereklilikler karşılanmışsa - daha sonra bahsedilecek) ya da Küçük Alacaklar Usulü

(gerekliliklerinin karşılanması ve ilgili alacağın 5000 Avroyu geçmemesi halinde 11 Temmuz 2007 tarih ve 861/2007 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü ile oluşturulan) gibi diğer AB ortak medeni usullerini veya mahkemenin bulunduğu Üye Devletin usul kuralları ile belirlenmiş farklı ulusal usulleri kullanabilir. Hangi usulün kullanılacağı duruma ve borçlunun sunabileceği itiraz ihtimaline bağlıdır. Bu sebeple, borçlunun itiraz etme ihtimalinin öngörülmediği durumlarda, Avrupa İlamsız İcra Usulü en iyi seçenek olarak görülmektedir, çünkü alacaklı oldukça hızlı bir şekilde icra edilebilirlik şerhini elde edebilir.

Her iki tarafın da mahkemenin bulunduğu Üye Devlette ikamet ediyor olması halinde, takip uluslararası olmadığından, Avrupa İlamsız İcrası yalnızca söz konusu Devletin 1896/2006 sayılı Tüzük ile belirlenen usulün, uluslararası nitelikte olmayan alacaklarda da uygulanabilirliğini kabul etmesi halinde mümkün olabilir (örneğin İspanya bu ihtimali kabul etmediğinden tarafların her ikisinin de İspanya’da ikamet etmesi halinde 1896/2006 Tüzüğünce belirlenen usuller uygulanamaz).

3.2. Borca ilişkin gereklilikler

1896/2006 Tüzüğü ile belirlenen usullerin kullanılabilmesi için borç parasal (madde 4) ve belirli bir miktarda (çevrilebilecek herhangi bir para birimi olmalıdır ancak usulün gerçekleştirildiği Üye Devletin para birimine çevrilmesi gerekmektedir), vadesi gelmiş olmalıdır ve borcun bir tavan sınırı yoktur (bu alacağın miktarının 5.000 Avroyu geçemediği 861/2007 sayılı Küçük Alacaklar Usulü ile arasındaki önemli bir farktır).

3. AVRUPA ÖDEME EMRİ USULÜNÜN İŞLEYİŞİ


mevzuatie-El kitabi


3.3 Uluslararası yargı kuralları

Avrupa Ödeme Emrinin sunulduğu mahkemenin, davaya bakabilmek için uluslararası yargı yetkisi olması gerekmektedir.

Uygulanması gereken uluslararası yargı yetkisine ilişin kurallar, Medeni ve Ticari Hukuk Davalarında Mahkemelerin Yetkisi ve Mahkeme Kararlarının Tanınması ve Tenfizine ilişkin 12 Aralık 2012 tarih ve 1215/2012 (AB) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü (değişik) (Brüksel I (değişik)) içerisinde tek bir farklılıkla yer almaktadır. Davalının bir tüketici olduğu tüm durumlar için geçerlidir, çünkü bu halde yargı yetkisi olan tek mahkeme, davalının ikametinin bulunduğu yerdekidir (1896/2006 Tüzüğünde öngörülen usul başlatmaya uygulanamayacak bazı istisnalar olsa da 1215/2012 Tüzüğü ile tüketicilere karşı alacaklar için belirlenen genel kural benzerdir).

1215/2012 Tüzüğü kapsamında yargı yetkisi kuralları şu hususlarda farklılık gösterir:

a. Münhasır yargı yetkisi; b. Yargı yetkisinin uzatılması; c. Özel yargı yetkisi kuralları; d. Genel yargı yetkisi kuralı; e. İlgili eylemler ve f. Geçici tedbirler

Münhasır yargı yetkisi kuralları aşağıdaki durumları kapsamaktadır:

• Taşınmaz mallar için ayni haklar veya taşınmazın kiralanması: Buna ilişkin olarak yargı yetkisi, taşınmazın olduğu Üye Devletin mahkemelerindedir (geçici özel kullanım için

en fazla altı ay için sözleşme yapılan taşınmaz kiralamaları haricinde; bu durumda yargı yetkisi, hem davalı hem de davacı söz konusu Üye Devlette ikamet ediyorsa, davalının ikamet ettiği Üye Devletin mahkemelerine aittir).

• Şirketler veya diğer tüzel kişiler veya dernekler: Yargı yetkisi, şirket, tüzel kişi veya derneğin merkezinin bulunduğu Üye Devletin mahkemelerine aittir.

• Kamu kayıtlarının geçerliliği: Yargı yetkisi, kaydın tutulduğu Üye Devletin mahkemelerindedir.

• Patent, ticari marka, tasarım veya diğer benzer haklar: Yargı yetkisi depo veya kaydın bulunduğu Üye Devletin mahkemelerine aittir (Avrupa patentleri hariç; bunlar için yargı yetkisi Ülke için patent verildiğinden her bir Üye Devletin kendi mahkemelerindedir).

Yargının uzatılması (yukarıda adı geçen münhasır yargı yetkisinin konusu olan hususlar için geçerli değildir) tarafların, belirli bir davaya bakması için yetkili merciiyi seçebilmesi anlamına gelmektedir. Bu yetki seçimi, taraflar arasında bir anlaşma veya davalının, davaya bakacak mahkeme önüne çıkmasıyla yapılabilir. Anlaşmalar, tarafların kendi aralarında kurduğu uygulamalara uygun biçimde ve tarafların kullanımından haberdar olduğu ya da olması gerektiği ve ilgili ticaret türünde sözleşme taraflarınca geniş bilinirliğe sahip olup, sıklıkla görülen bir biçimde yazılı olmalı veya yazılı olarak kanıtlanmalıdır. Davalının, dosyaya bakan mahkeme önüne çıkmasına bağlı olarak yargı yetkisinin genişletilmesi halinde bu, mahkemenin yargı yetkisine itiraz için değil, alacağa itiraz için olmalıdır.

Özel yargı yetkisi kuralları, diğerine göre daha güçsüz bir durumda olarak değerlendirilebilecek

Kisaca icrahakkinda AB mevzuatie-El kitabi


bir tarafı korumaya duyulan ihtiyacın bulunduğu hususlar için kullanılmaktadır ve tarafın daha yakın bir bağlantısı olduğu Üye Devlet mahkemelerine yargı yetkisi vermektedir. Bunlar, sigorta, iş sözleşmeleri ve tüketici sözleşmelerine ilişkindir (bu tür sözleşmelerden kaynaklı oldukça fazla Avrupa Ödeme Emri oluşturulmaktadır). Bu tür alacaklarda, yargı yetkisinin genişletilmesi sınırlıdır ve belirli gereklilikleri karşılamalıdır. Zira, bu kuraların amacı diğerine kıyasla daha güçsüz durumda olan tarafı korumaktan ibarettir.

Yukarıda belirtilen özel kurallara ek olarak, özel yargı yetkisi kuralları bazı konulara (kişilere değil) ilişkin olarak da ortaya çıkmaktadır. Yargı yetkisinin genişletilmesi ihtimaline ek olarak uygulanmaları gerekmektedir, böylece bir dosyaya farklı mahkemeler bakabilir. Farklı mahkemelerin aynı veya bağlantılı bir dosyaya bakmak için yargı yetkisi olduğu bu durumlarda, ihtilafların önüne geçmek için Tüzük, “askıda kalan davalar” ve ilgili eylemler hakkında kurallar belirlemiştir (diğer dosya üçüncü bir ülkede görülüyor olsa dahi). Bu durumda geçerli olan kural, yargı yetkisinin takibi ilk başlatan mahkemede olmasıdır (diğer dosya üçüncü bir ülkede görülüyorsa ikinci usulü durdurmaya ilişkin kural, başka bir Üye Devletin mahkemesine diğer dosyanın gönderilmesi halinde olduğu gibi, zorunlu değildir.)

Belirli konulara ilişkin özel yargı yetkisi kuralları aşağıdaki durumlarda geçerlidir:

• Sözleşmeler: Yargı yetkisi, yükümlülüğün yerine getirildiği ülkenin mahkemelerine aittir (bu sözleşmeler ayrıca oldukça fazla Avrupa Ödeme Emrine sebebiyet vermektedir). Yükümlülüğün yerine getirileceği yer

belirlemek için 1215/2012 sayılı Tüzük özel kurallar içermektedir; mal satışı söz konusuysa, sözleşme gereğince malların teslim edildiği veya edilmesi gereken Üye Devlet içerisindeki yer ve hizmet tedariki söz konusuysa sözleşme gereğince hizmetin verildiği veya verilmesi gereken Üye Devlet içerisindeki yer olarak ilgili yükümlülüğün ifa edilmesi gereken yeri belirtmektedir.

• Haksız fiiller: Yargı yetkisi haksız fiilin gerçekleştiği yerdeki mahkemelere aittir (hem fiil hem de sonucu).

• Cezai işlemlere sebebiyet veren bir fiile dayalı tazminat: Yargı yetkisi, kendi kanunları gereğince hukuk davalarına bakma yetkisi olan Ceza Mahkemelerine aittir.

• Şube veya kurumlar: Yargı yetkisi, şube veya kurumun yer aldığı mahkemelere aittir.

• Ortaklıklar: Yargı yetkisi, ortaklığın bulunduğu yerin mahkemelerindedir.

• Yük veya navlunun kurtarılması: Yargı yetkisi, ödemenin güvenceye alınması için tutulduğu veya tutulacakken kefalet veya teminatın verildiği ülkenin mahkemesine aittir.

Genel kural, davalının ikametgahının bulunduğu yerin yargı yetkisine haiz olmasıdır. Buna ek olarak, aşağıdakiler içeren ve 1215/2012 sayılı Tüzük uyarınca belirlenen durumlarda bir gerçek kişi de başka bir Üye Devlette dava edilebilir:

• Birden fazla davalı olması halinde, davaların çok yakın bağlantıya sahip olması koşuluyla ve farklı davalardan kaynaklanan uzlaşmaz kararlar alınması riskini önlemek için her birini birlikte dinlemek ve karar vermenin daha elverişli olduğu durumlarda davalılardan herhangi birinin ikametinin bulunduğu mahkemeler;


mevzuatie-El kitabi


• Fiil bir teminat veya garanti veya ilk davanın başladığı mahkemedeki herhangi bir diğer üçüncü taraf işlemine dayanıyorsa,

• İlk davanın derdest olduğu mahkemede ilk davanın dayandığı sözleşme veya olgulardan kaynaklanan bir karşı itiraza dayanıyorsa;

• Son olarak, mülkün bulunduğu Üye Devletin mahkemelerinde, taşınmazdaki ayni haklara ilişkin aynı davaya karşı açılmış davalarla birleştirilebilecek bir dava varsa, sözleşmeye ilişkin hususlarda.

3.4. Usule ilişkin ek kurallar

Tüzük oldukça geniş kapsamlı olmakla birlikte tabiatı gereğince (hukuk muhakemeleri kanunu olmadığından) usule ilişkin Tüzükte yer verilmeyen tüm hususlarda ulusal hukuk muhakemesi kurallarının uygulanması gerektiğini belirtmektedir.


4.1. Hukuki uzmanlar ve mahkeme masrafları

Davacı için ilk talepte, talebin tamamlanmasında, değiştirilmesinde ve/veya düzeltilmesinde hukuki destek müdahalesine ihtiyaç yoktur (madde 24). Davalı açısından ise uzmanların müdahalesine ihtiyaç olmaması durumu, itirazın iletilmesi aşaması için geçerlidir..

Yukarıda belirtilen eylemlerin ardından (itiraz sunulması halinde davaya devam etmek için ve itiraz edilmemesi halinde Avrupa Ödeme Emri usulü için) hukuki uzman müdahalesine duyulan ihtiyaç ulusal kurallara göre belirlenmektedir (örneğin, İspanya’da 2.000 Avroya kadar olan alacaklarda hukuki uzman müdahalesi şart değildir. Alacak miktarının 2.000 Avro olması halinde bir avukat ve yasal bir temsilciye (“Procurador”) ihtiyaç vardır).

Mahkeme masrafları, ulusal usullerdeki ile aynıdır.

4.2. Süreler, tarih ve mühletler

İtiraz beyanı oluncaya veya Avrupa Ödeme Emri icra edilebilir hale gelinceye kadar süreler, tarihler ve mühletlere ilişkin geçerli kural 3.06.1971 tarihli 1182/71 sayılı Konsey (CEE, EURATOM) Tüzüğü uyarınca olduğundan, bu hususa dikkat etmek önem arz etmektedir.

Bir itiraz sunulması veya Avrupa Ödeme Emri ile icra süreci başlamasının ardından, süreler, tarihler ve mühletlere ilişkin ulusal kurallar geçerli hale gelir.

Bazı ülkelerde kurallar benzerken diğerlerinde değildir ve ulusal kurallar da 1182/71 sayılı

(CEE, EURATOM) Tüzüğü ile belirlenenlerden farklıdır ve bu hususun özenle dikkate alınması gerekmektedir.

İspanya’daki bu duruma ilişkin 3.06.1971 tarih ve 11822/71 sayılı (CEE, EURATOM) Konsey Tüzüğü 3,3 maddesinde belirtildiği gibi: “3. Söz konusu süre, açıkça hariç bırakılmadığı veya iş günü olarak belirtilmediği sürece resmi tatil günlerini, pazar ve cumartesi günlerini içerecektir.” Bu da Cumartesi ve Pazar günlerinin ilgili mühletler açısından dikkate alınması anlamına gelmektedir (1896/2006 Tüzüğü ile belirlenen usulün ilk kısmında).

İtirazın sunulmasının veya icra takibinin başlamasının ardından, ulusal kurallar devreye girmektedir ve İspanya’da Yargı Teşkilat Kanununun 182 ve 183’üncü maddelerinde şu şekilde ifade edilmektedir: “Madde 182. 1. Cumartesi, Pazar, 24 Aralık ve 31 Aralık, resmi tatil günleri ve özerk bölgelerin veya yargı bölgelerinin tatilleri, mahkemelerin kapalı olduğu günlerdir. Yargı Genel Konseyi, kanunlarla açıkça belirtilmemiş durumlarda belirli yargı usulleri için söz konusu yasağı bir tüzük çıkarmak suretiyle kaldırabilir. 2. Mahkemelerin çalışma saatleri, kanunlarca aksi belirtilmediği sürece sabah sekizden akşam beşe kadardır. Madde 183. Ağustos ayı, usul hukuku gereğince aciliyet arz eden durumlar haricinde herhangi bir yasal işlem için uygun görülmemektedir. Ancak, Genel Yargı Konseyi diğer usullerin amaçları doğrultusunda söz konusu yasaktan vazgeçebilir.” Bu kurallar gereğince, İspanya’da cumartesi ve pazar günleri dikkate alınamaz ve bu kural, yukarıda bahsedilenden farklı olup, mühletleri belirlerken mahkemelerin özen göstermesini gerektirmektedir.

4. USUL


mevzuatie-El kitabi


4.3. Usul: Avrupa Ödeme Emri başvurusu (Form A)1

Başvuru için madde 7 ile belirtilen tüm verileri içeren özel bir form bulunmaktadır. Bu veriler; (a) tarafların ve varsa temsilcilerinin ve başvurunun yapıldığı mahkemenin ad ve adresleri; (b) asıl alacak ve varsa faizler, sözleşme cezası ve masraflar da dahil olmak üzere alacağın miktarı; (c) alacağa ilişkin faiz talebi varsa faiz oranı ve menşei Üye Devletin kanunları gereğince asıl alacağa kanuni faizin otomatik olarak eklenmediği durumlarda faizin talep edildiği süre; (d) alacağın ve varsa talep edilen faizin istinat ettirildiği durumun bir tanımı; (e) alacağın mevcudiyetini destekleyen delillerin bir açıklaması; (f) yargılama için gerekçeler ve (e) davanın sınır aşan tabiatından ibarettir. Buna ek olarak davacı, davalının itiraz etmesi halinde medeni hukuk davalarına geçişe itiraz ettiğini mahkemeye belirtebilir (bu durumda itiraz edilmesi halinde dosya kapanır).

Avrupa Ödeme Emri başvurusu, davalının tüketici olması halinde ve daha sonra bahsedilecek olan haksız şartların zorunlu kontrolüne ilişkin olarak sorunların kaynağı olabilecek, vaka ile ilgili belge iletmesini gerektirmemektedir.

Talep, fiziki olarak veya elektronik de dahil olmak üzere menşei Üye Devlette kabul edilen ve bulunan başka bir iletişim aracı ile gönderilebilir,

1 Bu Tüzüğe ilişkin tüm formlar, Avrupa E-Adalet internet sitesinde mevcuttur: https://e-justice.europa.eu/content_european_payment_order_forms-156-en.do#action

4.4. Usul: Başvurunun incelenmesi

Başvurunun gönderildiği mahkeme başvuruyu (madde 8) bilhassa Tüzük uyarınca ve yukarıda bahsi geçen gereklilikleri karşılayıp karşılamadığına yönelik olarak incelemelidir.

Bariz bir şekilde asılsız olmadığı durumlarda, mahkeme davacıya tamamlamak ve düzeltmek için imkan vermelidir (Madde 9). Bu işlem, B Formu kullanılmak suretiyle yapılmaktadır ve tamamlanması veya düzeltilmesi için süreyi mahkeme belirler.

Tüzüğün gerekliliklerinin yalnızca kısmen karşılanmış olması halinde, mahkeme başvurunun düzeltilmesini talep eder ve mahkemenin gönderdiği C Formu ile davacıyı teklifi kabul etme veya reddetmeye davet eder. Bu durumda davacının mahkemenin teklifini kabul etmesi halinde Avrupa Ödeme Emri düzenlenir. Teklifin reddedilmesi halinde Avrupa Ödeme Emri düzenlenmez ve dosya kapanır.

Tüzük gerekliliklerinin karşılanmaması halinde mahkemeler D Formu düzenlemek suretiyle Avrupa Ödeme Emri düzenlemeyi reddeder. Bu durumda itiraz mümkün değildir ancak davacı yeni bir Avrupa Ödeme Emri başvurusunda bulunabilir veya başka bir usul kullanarak (Avrupa veya ulusal) talepte bulunabilir.

Avrupa Ödeme Emri düzenlenmesinin reddedilmesine ilişkin gerekçeler şunlardır:



Tüm gerekliliklerin karşılanması halinde mahkeme, E Formunu kullanmak suretiyle Avrupa Ödeme Emri düzenler. Bu işlem, başvurunun alınmasını müteakip 30 gün içerisinde gerçekleşmelidir ve bu şekilde mahkeme davalıyı seçenekleri hakkında bilgilendirir. Bu seçenekler şunlardır:

a. emirde yer alan miktarın davacıya ödenmesi veya.

b. tebligatı müteakip 30 gün içerisinde menşei mahkemeye itiraz beyanı sunmak suretiyle emre itiraz edilmesi.

Davacıya bu bilginin verilmesi esnasında mahkeme ayrıca şu bilgileri vermelidir:

a. emrin yalnızca davacının verdiği bilgiye dayanarak düzenlendiği, mahkeme tarafından ayrıca doğrulanmadığı;

b. mahkemeye itiraz sunulmadığı takdirde emrin icra edilebilir hale geleceği;

c. itiraz sunulması halinde takip, davalının açıkça iptal talebi olmadığı takdirde, hukuk muhakemesi davası olarak menşei Üye Ülkedeki yetkili mahkemede devam edeceği.

4.5 Usul: Başvurunun incelenmesi - haksız şartlar sorunu

Davacının başvuruya herhangi bir belge eklemesine gerek olmadığından, 2006/1896 Tüzüğü, talebin dayanağı olan sözleşmelerde yer alabilecek haksız şartların kontrolüne ilişkin herhangi bir ifade barındırmamaktadır.

Tüketici Sözleşmelerindeki haksız koşullar hakkında 93/13/AET sayılı ve 5 Nisan 1993 tarihli Konsey Direktifince belirlenen haksız şartların

zorunlu kontrolüne bağlı olarak yargısal bir sorunun kaynağı olabilir.

Bu Direktifin etkili olması ve tüketicilere uygun bir koruma temin edebilmesi için, Direktif yerel makamlara yönelik özel gereklilikler içerir: Bu gereklilik, Direktifin 6. maddesinde yer almakta ve şunu belirtmektedir: “1. Üye devletler, bir satıcı veya sağlayıcı tarafından bir tüketiciyle akdedilen bir sözleşmede kullanılan haksız şartların, ulusal mevzuatlarında öngörüldüğü şekilde, tüketici için bağlayıcı olmamasını ve sözleşme haksız hükümler olmaksızın var olmaya devam edebiliyorsa, sözleşmenin tarafları diğer şartlarla bağlamaya devam etmesini hüküm altına alırlar. 2. Üye devletler, üye devletler sınırıyla yakın bağlantısı olan üye olmayan bir devlet hukukunun sözleşmeye uygulanacak hukuk olarak seçilmesi nedeniyle, tüketicinin bu Direktif ile sağlanan korumayı yitirmemesini temin etmek için gerekli tedbirleri alırlar.”

Üye Devletlerin aktif tedbir alması gerekliliği, ayrıca kendi yetki alanlarında olan sözleşmelerde de kullanımı engellemeleri açıdan ulusal mahkemeleri de etkiler. Ulusal mahkemelerin bu rolü 27 Haziran 2000 tarihli Océano Grupo Editorial (C-240/98 C-244/98) Adalet Divanı kararında da açıkça ifade edilmiştir. Buna ek olarak Madde 7 şunu ifade eder: “1. Üye devletler, tüketicilerin ve rekabet edenlerin yararına olmak üzere, satıcılar veya sağlayıcılar tarafından tüketicilerle akdedilen sözleşmelerde haksız şartların devamlı şekilde kullanımını engellemeye yönelik yeterli ve etkili araçların bulunmasını sağlarlar. 2. 1. paragrafta belirtilen araçlar, mahkemelerin veya yetkili idari organların genel kullanım için hazırlanan akdi şartların haksız olup olmadığını belirlemeleri


mevzuatie-El kitabi


ve böylece söz konusu şartların devamlı şekilde kullanımını engellemek üzere uygun ve etkili araçları uygulayabilmeleri amacıyla ulusal mevzuat kapsamında tüketicilerin korunması konusunda meşru bir çıkara sahip olan kişi veya kuruluşların mahkemelerde veya yetkili idari organlar önünde ilgili ulusal mevzuat uyarınca harekete geçebilmelerine yönelik hükümleri içerir. 3. Ulusal mevzuatlar gerektiği şekilde göz önünde tutularak, 2. paragrafta belirtilen hukuki yollara, aynı genel akdi şartları veya benzer şartları kullanan veya kullanılmasını tavsiye eden aynı ekonomik sektörden bir grup satıcıya veya sağlayıcıya veya bunların birliklerine karşı ayrı ayrı veya müştereken başvurulabilir.

Ulusal mahkemelerin akdi haksız şartların “re’sen” kontrolünü etmesine ilişkin görevi, talebin Avrupa Ödeme Emri usulü ile yapıldığı durumlarda davacının belge iletmesini gerektirmediğinden, büyük bir engelle karşılaşmaktadır. . Bu nedenle, söz konusu usulde haksız şartların zorunlu kontrolünün nasıl yapılacağı ve haksız şart kontrolünden kaçınmak için taleplerini bu usulü kullanarak gönderen alacaklıların kötü niyetli kullanımının nasıl önüne geçileceğine ilişkin bir soru ortaya çıkmıştır.

Bu sorun halihazırda Adalet Divanının incelemesi altında olan ön karara ilişkin iki talebin konusu olmuştur.

Birincisi 11 Temmuz 2008 tarihinde Vigo Birinci Derece Mahkemesi (İspanya) tarafından Bondora AS - Carlos V. C.(C-453/18 Davası) dosyasına ilişkin olarak sunulmuştur. Mahkemeye sevk edilen sorular şunlardır: Tüketici Sözleşmelerindeki Haksız Şartlara ilişkin 5 Nisan 1993 tarih ve 93/13/AET sayılı Konsey

Direktifinin 7(1) maddesi (1) ve söz konusu Direktifi yorumlayan içtihat, Avrupa Ödeme Emri Usulüne başvuru sırasında belge sunulmasına gerek olmadığı ve belge sunulması halinde kabul edilemez olarak hükmedileceğini belirten 7 Ocak tarih ve 1/2000 sayılı Hukuk Usulü Kanunun 23. nihai hükmünün 2. bendi gibi ulusal hükümleri engellendiği şeklinde mi yorumlanmalıdır? 12 Aralık 2006 (2) tarih ve 1896/2006 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğünün 7(2)(e) maddesi, tüketici sözleşmelerindeki haksız şartlar hakkında 5 Nisan 1993 tarih ve 9313/EEC sayılı Konsey Direktifi ve bu direktifi yorumlayan içtihatların hükümleri ile uyumlu olarak taraflar arasındaki sözleşmelerde haksız şartların olup olmadığına karar vermek için belgeleri incelemenin mahkeme tarafından gerekli olduğunu değerlendirdiğinde, alacaklı bir kurumun bir sağlayıcı veya satıcı ve tüketici arasında imzalanmış bir tüketici kredisine dayanan alacağını destekleyen belgeleri göndermesini engellemez olarak mı yorumlanmalıdır?

İkincisi ise 27 Temmuz 2018 tarihinde Barselona Birinci Derece Mahkemesi (İspanya) tarafından Bondora AS - XY (C-494/18 Davası) dosyasına ilişkin olarak gönderilmiştir. Sevk edilen sorular şunlardır: “İspanya Usul Hukuku 4. Bölümü gibi verilecek veya davalının tüketici olduğu ve haksız şartlara dayalı bir sözleşmeye bağlı bir talepte yer alan borcun maddeleştirilmesine veya bir sözleşmeye izin vermeyen bir ulusal kanun Avrupa Birliği Temel Haklar Sözleşmesi Madde 38, TEU Madde 6(1) ve 93/13/EEC Direktifi Madde 6(1) ve 7(1) ile uyumlu mudur? Standart A Formunun 11. Bölümünde bir tüketiciye karşı talep ettiği borcun maddeleştirilmesini başvuru sahibinden talep



etmek Avrupa ödeme emir usulü oluşturan 1896/2006 sayılı Tüzüğün 7(2)(d) maddesi ile uyumlu mudur? Ayrıca başvuru sahibinin bir tüketici aleyhine talepte bulunmasının dayanağı olan sözleşme koşullarının içeriğinin sözleşmenin esas konusunun ötesinde, 11. Bölümde haksız olup olmadığının değerlendirilmesi için tekrarlanmasını gerektirmesi bu hükümle uyumlu mudur? Bu ikinci soruya cevabın olumsuz olması hakinde, AAD 1896/2006 Tüzüğünün mevcut lafzında Avrupa ödeme emrinin düzenlenmesinden önce bir tüketici ile yapılan sözleşmede haksız şartların olup olmadığına dair re’sen değerlendirme yapmaya izin verdiğini ve bu değerlendirmenin hangi yasal dayanakla yapılabileceğini ifade edebilir mi? 1896/2006 sayılı Tüzüğün mevcut lafzında Avrupa Ödeme Emri düzenlemeden önce haksız şartların varlığının re’sen değerlendirmesi mümkün değilse AAD Sözleşmenin 6(1) maddesi ve TEU 6(1) maddesi ile çelişme konusu ve adı geçen Tüzüğün geçerliliği kabul edilir mi?

Bu sorular, talebin gerekçesi olarak sözleşmenin belgelendirilmesi gerekmediğinden (1896/2006 Tüzüğünde öngörülmemiştir) Avrupa Ödeme Emri Usulü kapsamında haksız şartların kontrolünde potansiyel bir sorun olduğuna işaret etmektedir.

Bu sebeple (ve Avrupa Adalet Divanının vereceği karara bağlı olarak), icra usulünün tabiatını tamamen değiştirdiği gerekçesiyle Avrupa Ödeme Emri Usulü dahilinde belge talep edilmesinin kabul edilemeyeceğine karar verirse, muhtemel bir seçenek Avrupa Ödeme Emrini başlatan icra usulünün kontrolünü tamamen bırakmaktır ve bu seçenek Adalet Divanının İspanya ödeme emri hukuk emirleriyle

(o aşamada satıcı veya sağlayıcı ile tüketici arasındaki sözleşmelerde haksız şartların kontrolünü öngörmeyen ve daha sonra değişen) ilgili 18 Şubat 2016 tarihli (C-49/14 Dosyası) Finanmadrid EFC SA Kararında kabul edilebilir olarak değerlendirilmiştir. Bu da tüketicinin takibin herhangi bir aşamasında haksız şartların değerlendirilmesi yapılacağına dair bir teminata sahip olmaksızın icra emri ile karşı karşıya kalabileceği anlamına gelmiştir. Bu durumda mahkeme şunu ifade etmiştir: “Tüketici Sözleşmelerindeki Haksız Şartlara ilişkin 5 Nisan tarih ve 93/13/AET sayılı Konsey Direktifi, esas usullerin yürütülmesi esnasında bir ödeme emrinin icrasına ilişkin mahkeme kararının, bir satıcı veya sağlayıcı ve tüketici arasında yapılan sözleşmelerdeki bir şartın haksız olup olmadığının re’sen değerlendirilmesine, ödeme emri başvurusunu yargılayan makamın böyle bir değerlendirme yetkisi olmadığından izin vermiyorsa, ulusal mevzuatın önüne geçer.”

Bu karara istinaden, 1896/2006 Tüzüğünün yapısı değişmeksizin, icra takibinin muhtemel kontrolünün yapılması seçeneğinin açık bırakılabilir.

Her halükarda (yukarıda bahsedildiği gibi) soru tartışmaya açıktır ve her şey beklemekte olan ön karar taleplerine mahkemenin vereceği cevaba bağlıdır.

4.6. Usul: Ödeme emrinin tebliği

Avrupa Ödeme Emrinin düzenlenmesinin ardından yukarıda adı geçen tüm seçenekleri belirtecek şekilde, alacaklının başvurusuyla birlikte davacıya tebliğ edilmelidir: (a) emirde yer alan miktarı alacaklıya ödemek veya (b) Avrupa


mevzuatie-El kitabi


ödeme emri ile birlikte kendisine iletilmesi gereken, Ek VI’da belirtildiği üzere F formunu kullanmak suretiyle, emrin tebliğine müteakip 30 gün içerisinde menşei mahkemeye itiraz dilekçesi sunarak, emre itiraz etmek.

Ödeme emrini tebliğe ilişkin kurallar, tebligatın yapılacağı yere bağlıdır.

Davalının mutat meskeni mahkemenin olduğu Üye Devletteyse, ulusal tebligat kuralları geçerlidir.

Davalının mutat meskeninin başka bir ülkede olması halinde, uluslararası adli işbirliğinin uygun araçlarının kullanılması gerekmektedir. Tebligatın başka bir Avrupa Birliği üyesi devlette yapılması gerekirse, uygulanacak olan araç hukuki ve ticari konularda adli ve gayri adli belgelerin Üye Devletlerde tebliğine ilişkin (belgelerin tebliği) 13 Kasım 2007 tarih ve 1393/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü ile 1348/2000 sayılı ilga edici Konsey Tüzüğüdür. Davalının mutat meskeninin, Hukuk ve Ticari Konularda Adli ve Gayri Adli Belgelerin Yurt Dışına Tebliğine ilişkin 15 Kasım 1965 tarihli Sözleşmenin taraflarından bir ülkedeyse, bu araç geçerli olacaktır. Bu da geçerli değilse, karşılıklılık ilkesi gereğince diğer ikili sözleşmeler geçerli olacaktır.

Her ne durumda olursa olsun, tebligatın 1896/2006 Tüzüğü uyarınca yapılmış olarak değerlendirilebilmesi için ek gerekliliklerin karşılanması gerekecektir. Söz konusu ek gereklilikler bu Tüzük ile belirlenir ve bunun sebebi, menşei mahkeme tarafından halihazırda icra edilebilir olarak şerh edilmiş bir Avrupa Ödeme Emrinin icrasında, icranın gerçekleşeceği ülkenin mahkemesi tarafından

icra edilebilirlik şerhine gerek duyulmamaktadır, zira diğer araçlar kullanıldığında, esas talebin tebligatının tanınmaması / icra edilmemesi için gerekçelerden biridir. Davalının imkanı varken karara itiraz süreci başlatmadığı haller dışında, davalıya savunmasını hazırlamasını mümkün kılacak şekilde ve yeterli zamanda takibin sebebi olan belge veya benzeri bir belge tebliğ edilmemişse, özellikle de gıyapta verilen kararlarda durum budur. Avrupa Ödeme Emrine itiraz için bu gerekçe bulunmamaktadır (daha sonra bahsedilecektir) ve menşei ülkedeki mahkeme tarafından ortak gerekliliklere dayanarak (1896/2006 Tüzüğünce belirlenenler) doğru tebliğ kontrolü yapıldığı anlamına gelir.

Dolayısıyla 1896/2006 Tüzüğü uyarınca bir tebliğin doğru olarak değerlendirilebilmesi için iki gerekliliğin karşılanması gerekmektedir: tebliğin tabi olduğu kurallarda öngörülenler (tebliğ yeri yada kullanılan uluslararası hukuki adli iş birliği aracında var olması halinde talep eden mahkemece belirtilen özel usuller) ve tebliğin borçluya iletildiğine dair bir alındı makbuzu içeren (mad. 13), borçluya tebliğ makbuzu bulunmayan (mad. 14) ve temsilciye tebliğ edilen (mad. 15) olmasına bağlı olarak farklılık gösteren 1896/2006 Tüzüğü ile belirlenenler.

Tebligat, davalıya tebliğ edildiğine dair bir alındı makbuzu karşılığında yapılmışsa, Tüzük şu yöntemlerden birini kabul eder: (a) davalı tarafından imzalanan, alındığı tarihi gösteren bir alındı makbuzunu içeren fiziki tebligat; (b) tebligat tarihi ile davalının tebligatı aldığı veya herhangi bir yasal gerekçe olmaksızın almayı reddettiğini belirten, tebligatı yapan yetkili kişi tarafından imzalanmış fiziki tebligat; (c) davalının imzalayıp, gönderdiği ve alındığı tarihi



gösteren bir alındı makbuzunu içeren posta yoluyla tebligat; (d) davalı tarafından imzalanıp, gönderilen ve alındığı tarihi gösteren bir alındı makbuzunu içeren faks veya e-posta gibi elektronik araçlarla tebligat.

Tebligat, davalıya tebliğ edildiğine dair bir alındı makbuzu karşılığında yapılmamışsa, Tüzük şu yöntemlerden birini kabul eder: (a) davalının kişisel adresinde, davalı ile aynı evde yaşayan veya aynı yerde çalışan kişilere yapılan fiziki tebligat; (b) davalı kendi iş yerinin sahibiyse veya tüzel kişiyse, davalının çalıştırdığı kişilere iş yerinde fiziki tebligat; (c) emrin davalının posta kutusuna atılması; (d) emrin bir posta kutusuna veya yetkili bir kamu görevlisine bırakılması ve davalının posta kutusuna tebligatın adli bir belge olduğunu veya tebligatın yasal etkisinin tebliğ süresini başlattığı veya mühletlerin süresinin başladığını açıkça bildiren bir yazılı bildirim bırakılması; (e) davalının adresinin menşei Üye Ülkede olması halinde bir makbuz olmaksızın posta hizmeti kullanılması; (f) davalının bu yöntemi açıkça kabul etmiş olması halinde otomatik teslim bildirimi ile elektronik araçlar kullanılması. Tüzüğün amaçları uyarınca, davalının adresi kesin olarak bilinmiyorsa, yukarıda belirtildiği gibi tebligat kabul edilemez. 3. Fıkra 1(a), (b), (c) ve (d) uyarınca tebligat (a) tebligatı yapan yetkili kişi tarafından imzalanmış bir belge ile birlikte yapılmalı ve şunları belirtmelidir: (i) kullanılan tebliğ yöntemi; (ii) tebligatın tarihi; (iii) davalıdan başkasına yapılmış olması halinde, tebligatı alan kişinin adı ve davalıyla olan ilişkisi veya (b) tebligatın yapıldığı kişinin aldığına dair bir makbuz.

Yukarıda adı geçen gereklilikler, tebliğin bir temsilciye yapılması halinde de (temsilciye tebliğ edildiğine dair makbuz olsun olmasın) aynıdır.

4.7. Usul: İtiraz beyanı

Davalı tarafından F Formu kullanılmak suretiyle tebliğe müteakip 30 gün içerisinde sunulmalıdır. Davalının itiraz gerekçesi sunmasına gerek yoktur. İtiraz beyanı matbu halde veya elektronik ortam dahil, menşei Üye Ülkede kabul edilen ve menşei mahkemede mevcut olan başka bir iletişim aracı ile davalı tarafından imzalanmış olarak iletilebilir.

İtiraz beyanının etkisi, davalının açıkça iptal talebi olmadığı takdirde, adi hukuk muhakemesi kuralları uyarınca menşei Üye Ülkedeki yetkili mahkemede takibin devam etmesidir.

İtirazın sunulmasının ardından ulusal usul, usule ilişkin ulusal kurallarca belirlenir ve Avrupa Ödeme Emrine bakan mahkeme tarafından (İspanya’daki durum) veya bazı ülkelerde Avrupa Ödeme Emri ihtisas mahkemeleri tarafından görüldüğünden, davalının itirazı üzerine dosyanın başka bir mahkemeye gönderilmesi ile başka bir mahkeme tarafından görülebilir. Bu ikinci ihtimale bir örnek, Avrupa Ödeme Emri konusuna ilişkin başvuruların yalnızca Viyana Ticaret Mahkemesince görüldüğü Avusturya veya Berlin’deki Asliye Mahkemesi (Amtsgericht) tarafından görüldüğü Almanya olabilir.

Form, Avrupa Ödeme Emrini düzenleyen mahkemenin yargı yetkisine dair herhangi bir öngörüde bulunmamaktadır, bu da davalının itirazını sunmasını müteakip usulde temyize gitmesini mümkün kılmaktadır, zira yargı yetkisi sorunlarına Tüzüğün değinmemesi, yargı yetkisinin genişletilmesi olarak değerlendirilmemektedir.


mevzuatie-El kitabi


Davacı itiraza yanıt vermek için hangi kanıtlara ihtiyaç duyduğunu bilmediğinden ve davalının itirazının ardından başlayan ulusal usullerde itiraza ilişkin olarak davalının itiraz gerekçesi gerekmeyip, hemen ardından taraflar mahkemeye çağrıldığından ve davalı itiraz gerekçesini ancak bu duruşmada sunduğundan (İspanya’da 6.000 Avroya kadar olan alacaklar için usul bu şekilde işlemektedir), davalının itiraz gerekçesine ihtiyaç duyulmaması bası durumlarda sorunlara (özellikle de adil yargılanma hakkına ilişkin olarak) neden olabiliyor.

4.8. Usul: İtiraz sunulmaması - İcra

Bu durumda mahkeme tarafından Avrupa Ödeme Emri, G Formu kullanılmak suretiyle icra edilebilir ilan edilir.

Tüzük tenfiz usulünden feragatı belirtmektedir, bu durumda menşei Üye Devlette icra edilebilir olan bir Avrupa Ödeme Emri, ayrıca bir icra edilebilirlik şerhine gerek duyulmaksızın ve tanınmasına itiraz olasılığı olmaksızın diğer Üye Devletlerde de tanınmakta ve icra edilmektedir.

Tenfizi kabil bir Avrupa Ödeme Emrinin icrası başka bir Üye Devlette (Tüzük gereğince Danimarka hariç tüm AB Üye devletlerde) icranın gerçekleştiği Üye Devletin kanunlarınca belirlenen usule uygun olarak yapılabilir.

Usulün başlaması için davacının şunları sağlaması gerekmektedir:

• Menşei ülke mahkemesi tarafından icra edilebilir şerhi konmuş, böylelikle doğruluğunu kanıtlamak için gerekli koşulları sağlayan bir Avrupa ödeme emri;

• Gerekli olduğu hallerde icranın yapılacağı Üye Ülkenin resmi diline Avrupa ödeme emrinin çevirisi (buna örnek olarak Hukuk Usulü Kanunu -Ek Düzeltme 23- uyarınca Avrupa Ödeme Emri İspanya’da icra edilecekse, davacının emrin İspanyolca diline veya adli işlemlerin yapıldığı özerk bölgenin resmi diline resmi çevirisini, 1896/2006 sayılı Tüzüğün 21. maddesince belirtildiği şekilde onaylanmış halde mahkemeye sunması gerektiği belirtilen İspanya’dır).

İcra yalnızca şu iki gerekçeyle reddedilebilir:

• Herhangi bir Üye Devlet veya üçüncü bir ülkede daha önce verilmiş bir karar veya düzenlenmiş bir emirle uyuşmazlık halinde şu durumları içeriyorsa (a) önceki karar veya emir aynı taraflar arasında aynı gerekçeye dayanıyorsa; ve (b) önceki karar veya emir icranın gerçekleşeceği Üye Devlette tanınması için gereken koşulları karşılıyorsa, ve (c) uyuşmazlık menşei Üye Devletteki mahkemenin görüldüğü sırada itiraz gerekçesi olarak öne sürülemiyorsa.

• Davalı, Avrupa Ödeme Emrinde belirtilen miktarı ödemişse.

Tebligata ilişkin gerekliliklerin hem tebligatın gerçekleştiği yerin kanunlarına hem de Tüzüğün kurallarına uyumuna ilişkin kontrollerinin menşei mahkemede yapılması gerektiğinden diğer hukuki araçlar işe tebligata ilişkin araçlarda öngörülen itiraz gerekçeleri buna dahil değildir.

Hiçbir koşulda Avrupa ödeme emri, icranın gerçekleştiği Üye Devlette maddi içeriği açısından incelenmez.


Tüzüğün 20. maddesinde öngörülen ancak istisnai olan bir durumdur.

Olası bir inceleme için gerekçeler şunlardan bir tanesi olabilir:

a. Ödeme Emri, davalıya ulaştığına dair bir makbuz olmaksızın tebliğ edilmişse ve kendisinin bir hatası olmaksızın, savunmasını hazırlayacak yeterli zaman bırakılmaksızın tebliğ süresi başlamışsa veya.

b. Davalı alacağa mücbir sebepler veya kendisinin bir hatası olmaksızın olağanüstü haller nedeniyle itiraz edememişse veya.

c. Emir açıkça yanlış düzenlenmişse.

Her halükarda inceleme usul ulusal kanunlara bağlı olduğundan davalının derhal herkese geçmesi gerekmektedir. Örneğin İspanya’da (buna ve diğer tüm üye devletlere ilişkin sorularla ilgili bilgi, Avrupa E-Adalet internet sitesinde bulunabilir) bir Avrupa Ödeme Emrinin incelenmesine ilişkin yargı yetkisi, emri düzenleyen yargı kurumuna aittir. 1896/2006 Tüzüğü 20.1 maddesinde belirtilen nedenlerle bir Avrupa Ödeme Emrini inceleme usulü, 501. madde ve burada belirtilen ilgili maddeler uyarınca, mahkemeye çıkmamış dava taraflarının talebi üzerine kesin kararların iptaline göre yapılır ve çözümlenir. 1896/2006 sayılı Tüzüğün 20.2 maddesinde yer alan inceleme, 1 Temmuz tarihli 6/1985 sayılı Yargı Dalında Teşkilat Kanunun 241. maddesinde yer alan adli işlemlerin feshine ilişkin başvuru aracılığıyla yapılır.

Bu usul istisnai olup (daha önce de belirtildiği gibi), itiraz sunmak için muhtemel gerekçeler olabilecek sorular içeremeyeceği anlamına gelir. İnceleme usulü için Adalet Divanına sunulan iki dosyada Divanın aldığı tutum budur.

İlkinde davalı, davacının verdiği yanlış bilgiye dayanarak bir inceleme davası açmaya çalışmıştır (davalı, o zaman Avrupa Ödeme Emri için kuralları belirleyen 44/2001 uyarınca yargı yetkisine sahip olmadığından mahkemenin hiç Avrupa Ödeme Emri düzenlememiş olmasını gerektiren bir durum olarak, davacının dosyada belirttiği bağlantıların doğru olmadığından emrin düzenlenmesinin hatalı olduğunu ileri sürmüştür.) Bu, 22 Ekim 2015 tarihli (C-245/14) (Thomas Cook Belçika NV) kararı ile çözülmüştür.

Avrupa Birliği Adalet Divanının inceleme usulünü değerlendirdiği bir başka dava ise ödeme emrinin, tebligatın yapıldığı ülkenin diline çevrilmediği 6 Eylül 2018 tarihli karardır (C-21/17) (Catlin Europe SE). Bu durumda davalının hukuki ve ticari konularda adli ve gayri adli belgelerin Üye Devletlerde tebliğine ilişkin (belgelerin tebliği) 13 Kasım 2007 tarih ve 1393/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü ile 1348/2000 sayılı ilga edici Konsey Tüzüğünün 8. maddesi gereğince tebliği reddetme hakkı bulunmaktadır.

Bu hükme dayanarak 6 Eylül 2018 tarihli (C-21/17)(Catlin Europe SE) Kararı şunu ifade etmiştir (formlar Avrupa Birliği’nin tüm resmi dillerinde kamuya açık olarak var olsa da çeviri sorununu ele aldığından ana içeriği dahil edilmiştir):

Avrupa İcra Emrine dayanarak açılabilecek icra usullerinde inceleme usulü etkili olabilir. Bu durumda icranın gerçekleşeceği Üye Devletteki yetkili mahkeme, davalının başvurusu üzerine: (a) icra takibini ihtiyati tedbirlerle sınırlayabilir; veya (b) icrayı belirleyeceği bir güvenceye bağlı kılabilir, veya (c) istisnai durumlarda, icra takibini durdurabilir.

5. USUL: İSTİSNAİ İNCELEME

AVRUPA KÜÇÜK ALACAKLAR USULÜ


İnsanların başka devletlerdeki kişi veya kurumlarla kişisel veya profesyonel olarak etkileşime girmesi veya başka ülkelere taşınması gittikçe daha da yaygın hale gelmektedir. Coğrafi hareketlilik veya farklı ülkelerden kişiler arası ilişkiler, Uluslararası Karşılıklı Yasal Desteğin dikkate değer oranda arttığı yargı alanında sonuçlar doğurmuştur. Bunların arasında usul anlamında önemli işlemler de yer almaktadır: belgelerin tebliği, kanıt toplama, sadeleştirilmiş usuller, adli yardım, nafaka yükümlülükleri vb.

Başlangıçta, Devletler yalnızca kendi sınırları içerisinde verilmiş kararları geçerli sayıyordu. Bu kısıtlayıcı anlayış, belirli devletlerde verilen kararların tanınmasını içeren daha açık bir kavrama zaman içerisinde geçilmesine evrildi. Şu anda, devletler arasında iş birliği ve adli yardımlaşmanın olduğu, bir iş birliği ortamı ve uluslararası yasal güvence sağlayan ikili ve karşılıklı anlaşmalar ve sözleşmelerin, devletlerin kendi kararları ve usuli çözümlerine diğer kararlar ve yargı kararlarının eş tutulmasının mümkün kıldığı bir dönemdeyiz.

Adli iş birliği, daima Avrupa Birliği’nin temel kaygılarından bir tanesi olmuştur. Avrupa Birliği, kişiler ve kurumların dolaşım serbestinin güvence altına alındığı bir özgürlük, güvenlik ve adalet alanını geliştirmeyi ve muhafaza etmeyi kendisine hedef belirlemiştir. Böyle bir alanın zamanla kurulması için Avrupa Birliği diğerlerinin yanı sıra medeni hukuk ve ticaret alanında ve iç pazarın düzgün işleyişi için gerekli olan sınır aşan etkilere sahip konularda adli işbirliği alanında tedbirler benimsemiştir.

Avrupa Birliği’nde işbirliğinin dayanağı Avrupa Birliği’nin İşleyişi hakkında Anlaşmanın (TFEU) 81.

maddesinin 1. fıkrasında oluşturulmuştur. Buna göre Birlik, kararların ve gayri adli dosyalara ilişkin kararların karşılıklı olarak tanınması ilkesine dayanarak, sınır aşan etkisi olan hukuki konularda adli iş birliği geliştirmelidir. Bu iş birliği, Üye Devletlerin kanunları ve yönetmeliklerinin birbirlerine yakın olmasına yönelik tedbirlerin benimsenmesini de içerebilir. Bunun yanı sıra Üye Devletlerde geçerli olan hukuk usulüne ilişkin kuralların uygunluğunu gerekli olması halinde teşvik etmek suretiyle hukuk usullerinin düzgün işlemesinin önündeki engellerin kaldırılmasını ifade eden 81 maddenin 2. fıkrası f bendi hükümlerinin de altını çizmek gerekmektedir. Dolayısıyla, Üye Devletlerde geçerli olan hukuk usulüne ilişkin kuralların teşvik edilmesiyle hukuk usullerinin işleyişi önündeki engellerin kaldırılması için gerekirse bu tedbirler gereklidir.

Bu konuda alt yapı olarak, küçük tüketici alacakları ve ticari alacaklara ilişkin sınır aşan davalarda sadeleştirilmiş ve hızlandırılmış ortak usul kurallarının oluşturulmasına yönelik Konsey ve Komisyonun davet edildiği 15-16 Ekim 1999 Tampere’deki Avrupa Konseyi toplantısı vurgulanabilir. Bundan sonra, 30 Kasım 2000 tarihinde Konsey, hukuk ve ticaret davalarındaki kararların karşılıklı olarak tanınması ilkesinin uygulanması için Komisyon ve Konsey ortak tedbirler programını kabul etmiştir. Bu program, küçük alacaklara ilişkin sınır aşan davalardaki anlaşmaların sadeleştirilmesi ve hızlandırılmasına yöneliktir. Bu amaç, küçük alacaklara ilişkin çalışmanın aktif bir şekilde devam ettirilmesine ülkeleri davet eden 5 Kasım 2004 tarihinde Avrupa Konseyi tarafından kabul edilen Lahey Programı ile daha da ileriye götürülmüştür.

1. ARKA PLAN: AVRUPA BİRLİĞİ’NDE ADLİ İŞBİRLİĞİ



Bu duruma bir örnek olarak pek çok Üye Devlet, dava ile ilgili maliyetler, gecikmeler ve karmaşıklıklar alacağın değeri ile orantılı olarak azalmadığından, küçük alacaklara yönelik sadeleştir medeni usuller getirmiştir. Maliyetli olmayan ve hızlı bir karar elde etmek, sınır aşan davalarda daha da zor hale gelmektedir. Bu sebeple, küçük alacaklara ilişkin bir Avrupa usulü oluşturmak gerekmiştir (Avrupa Küçük Alacaklar Usulü). Bu usulün hedefi, adalete erişimi kolaylaştırmaktır. Farklı Üye Devletlerde alacaklılara sağlanan kanun yollarının işleyişine ilişkin dengesizlikler nedeniyle iç pazarda rekabetin bozulması, Avrupa Birliği çapında alacaklılar ve borçlular için eşit bir zemin temin eden bir AB mevzuatına duyulan ihtiyacı ortaya çıkarmıştır. Avrupa Küçük Alacaklar Usulü kapsamında bir alacağın işleme alınması ile ilgili maliyetler belirlenirken, sadelik, hız ve orantılılık ilkeleri dikkate alınmalıdır. Ödenecek olan maliyetlerin ayrıntılarının vatandaşlar ve hukuk uzmanlarınca biliniyor olması ve bunun gibi herhangi bir maliyetin belirlenmesine yönelik araçlar şeffaf olması gerekmektedir.

Son olarak, bu altyapının bir parçası olarak Lizbon Antlaşmasının 21 ve 22. protokolleri,

başta adli ve gayri adli kararların karşılıklı tanınması olmak üzere, sınır aşan ilişkiler açısından Avrupa adalet alanını mümkün kılan bir sistem oluşturmaya çalıştığı da vurgulanmalıdır.

Vatandaşlara daha hızlı ve daha yakın bir yargıyı temin etmek için Avrupa Birliği kanun koyucuları, alacaklılara olan borçların, borçlular tarafından karşılanmasını kolaylaştırmayı amaçlayan bir dizi usul oluşturmuştur. Bu amaçla, Avrupa Birliği’nde üç usul oluşturulmuştur: Küçük Alacaklar Usulü, Avrupa Ödeme Emri Usulü ve Avrupa Hesap Koruma Usulü.

Avrupa Küçük Alacaklar Usulü (bundan böyle ESCP olarak anılacaktır) Üye Devletlerin kanunlarına helal gelmeksizin, bu kanunlarca sunulan imkanlara ek olarak isteğe bağlı bir araç sunmak suretiyle bir yandan maliyetleri azaltırken, diğer yandan sınır aşan davalarda küçük alacaklar hakkındaki ihtilafı sadeleştirmeli ve hızlandırmalıdır. Tüzük ayrıca başka bir Üye Devlette Avrupa Küçük Alacaklar Usulünce verilen bir kararın tanınması ve icrasını da kolaylaştırmalıdır.


Küçük borçlara ilişkin hakların iyileştirilmesi ve sadeleştirilmesi hedefiyle Avrupa Küçük Alacaklar Usulünü oluşturan 11 Temmuz 2007 tarih ve 861/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü yayımlanmıştır.

861/2007 sayılı Tüzüğün uygulanması hakkında 19 Kasım 2013 tarihli Komisyon raporu genel olarak, Avrupa Küçük Alacaklar Usulünün, Birlik içerisinde sınır aşan küçük alacak davalarını kolaylaştırdığı değerlendirmesinde bulunmuştur. Ancak, bu rapor aynı zamanda başta küçük ve orta ölçekli işletmeler (KOBİ) olmak üzere tüketici ve işletmelerin faydasına Avrupa Küçük Alacaklar Usulünün tam potansiyelini gerçekleştirmekte bazı engeller olduğunu da belirtmektedir. Rapor, diğer şeylerin yanı sıra alacağın değeri açısından 861/2007 sayılı Tüzükte belirtilen düşük miktarın, sınır aşan ihtilaflardaki pek çok potansiyel alacaklıyı sadeleştirilmiş bir usul kullanmaktan mahrum bıraktığını tespit etmiştir. Ayrıca, bu usulün çeşitli unsurlarının dava maliyetleri ve süresinin azaltılması için daha da sadeleştirebileceğini ifade etmiştir. Komisyon raporu, söz konusu engellerin 861/2007 sayılı Tüzüğün değiştirilmesiyle etkin bir şekilde ortadan kaldırılabileceğini belirtmiştir.

ESCP’nin işleyişini geliştirmek için bu Tüzük, Avrupa Küçük Alacaklar Usulünü oluşturan 861/2007 sayılı Tüzüğü ve Avrupa Ödeme Emri oluşturan 1896/2006 sayılı Tüzüğü değiştiren 16 Aralık 2015 tarihli ve 2015/2421 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü ile değiştirilmiştir. Bu Tüzük, 14 Ocak 2017 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiştir.

Değişikliğin en önemli hususları olarak, aşağıdaki noktalar vurgulanabilir:

1. Sınır ötesi işlemlerde güveni güçlendirmek ve başta küçük ve orta ölçekli işletmeler (KOBİ) olmak üzere iç pazarda sunulan tekliflerden azami fayda sağlanmasına katkıda bulunmak için alacağın miktarının 5.000 €’ya çıkartılması.

2. Tüketicilere etkin tazminat araçları sağlayarak, 5,000 €’yu aşmayan miktarları içeren usullerde haklarının pratik bir şekilde uygulanmasına katkıda bulunulması.

3. Başta tarafların ve mahkemelerin iletişim teknolojileri kullanması bağlamında, coğrafi mesafelerin takibin süresi ve yüksek maliyetler ile ilgili sonuçlarının üstesinden gelmeye yardımcı olabilecek şekilde teknolojik araçların kullanımının teşvik edilmesi.

4. İlgili Üye Devletin ulusal usul kanunları ile uygun olması ve gerekli teknik araçların mevcut olması halinde, elektronik tebligatın kullanımına ilişkin genel çerçevenin oluşturulması.

5. Bir kararın verilmemesinin mümkün olmadığı veya taraflardan bir tanesinin talebi üzerine mahkemenin duruşmayı kabul ettiği durumlarda istisnai olarak duruşmaların yapıldığı yazılı bir usul sürecinin oluşturulması.

6. Tanıkların, uzmanların veya tarafların beyanına dayanan bir duruşma veya kanıt sunulması, Video konferans sistemi kullanarak yapılmalıdır.

7. Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde bir Üye Devlet tarafından uygulanan mahkeme harçları, alacak ile orantısız ve ilgili Üye Devletteki sadeleştirilmiş ulusal yargı usullerinde uygulanan mahkeme harçlarından yüksek olmamalıdır.

8. Avrupa E-Adalet Portalında mevcut olan standart form kullanılarak, bir kararın infazını gösteren bir belge çıkarırken, çeviriler ve maliyetlere duyulan ihtiyacın azaltılması.

2. 2015/2421 SAYILI TÜZÜK


1. madde uyarınca Tüzük, sınır aşan konularda küçük alacaklara ilişkin davaların hızlandırılması ve sadeleştirilmesinin yanı sıra maliyetlerin azaltılması amacıyla Küçük Alacaklar için Avrupa Usulünü (bundan böyle Avrupa Küçük Alacaklar Usulü olarak anılacaktır) oluşturmaktadır. Avrupa Küçük Alacaklar Usulü, Üye Devletlerin kanunlarınca var olan usullere bir alternatif olarak dava tarafları için erişilebilir olmalıdır. Böylece, bu Tüzüğün bir sonucu olarak, bir Avrupa Küçük Alacak Usulünde bir Üye Devlette verilen kararların başka Üye Devletlerde tanınması ve tenfizi için gerekli olan ara usuller ortadan kalkmıştır.

Bu usullerin temek özelliği, alacağın değeridir. Tüzük, mahkemenin tabiatı ne olursa olsun, alacak talebi yargı yetkisine sahip mahkeme tarafından kabul edildiğinde, tüm faiz, masraflar ve maliyetler hariç 5.000€’yu aşmayan sınır ötesi medeni hukuk ve ticari davaları için geçerlidir (madde 2).

Görüldüğü üzere, parasal alacaklara ilişkin bir usul olduğundan, parasal tabiata sahip bir karar almaya yönelik bildirime dayalı işlemler bu kapsamda değerlendirilmez.

Bu usul, tüm konuları kapsamamaktadır. Kanun koyucu özellikle aşağıdaki hususları bu Tüzüğün uygulama kapsamı dışında bırakmıştır:

a. Gelir, gümrük, idari konular veya devletin egemenliğine dayanarak yapmış olduğu eylemlerden doğan sorumluluğu (acta jure imperii) Devletin yetkisini kullanırken uyguladığı işlemler veya muafiyetler.

b. Gerçek kişilerin statüsü veya yasal yetkisi.c. Evlilik ilişkisi, nafaka yükümlülükleri, vasiyet ve

mirastan doğan mülkiyet hakları.

d. İflas, aciz şirketlerin veya gerçek kişilerin tasfiyesi ile ilgili usuller, adli düzenlemeler, konkordato ve benzeri usuller.

e. Sosyal güvenlik.f. Tahkim.g. İş hukuku.h. Parasal alacaklara ilişkin işlemler hariç

gayrimenkul kiralama veya.i. İftira dahil olmak üzere kişilik hakları ve

gizliliğin ihlali.

Tüzük, Danimarka hariç tüm Avrupa Birliği üye devletlerinde geçerlidir. Avrupa Birliği hakkında Antlaşma ve Avrupa Topluluğunu kuran Antlaşmanın ekinde yer alan Danimarka’nın durumuna ilişkin Protokolün 1 ve 2. maddeleri gereğince, Danimarka Tüzüğe taraf olmadığı gibi uygulamalarına tabi veya bağlı değildir. Ancak Birleşik Krallık, bu Tüzüğe taraftır. Avrupa Birliği hakkında Antlaşma ve Avrupa Topluluğunu kuran Antlaşmanın ekinde yer alan Birleşik Krallık ve İrlanda’nın durumu hakkında Protokolün 3. maddesi uyarınca Birleşik Krallık ve İrlanda bu Avrupa Kanunun kabulü ve uygulamasında taraf olmak istediğini belirtmiştir. 29 Mart 2019’da planlanan Avrupa Birliği’nden ayrılışına kadar (yaygın olarak “Brexit” olarak adlandırılır) Tüzük, Birleşik Krallıkta geçerli olacaktır.

Daha önce de belirtildiği gibi ESCP sınır ötesi davalar için geçerlidir. Bu konuya ilişkin olarak, sınır ötesi bir dava, taraflardan en az bir tanesinin davanın açıldığı mahkemenin bulunduğu Üye Devletten başka bir Üye Devlette ikamet etmesi veya mutat mukimi olması gerekmektedir. Bir davanın sınır ötesi olup olmadığını belirlemek için önemli olan an, talebin yargı yetkisine sahip mahkeme tarafından alındığı tarihtir.

3. KONU VE KAPSAM


mevzuatie-El kitabi


Avrupa Birliği Adalet Divanı, bazı Üye Devletlerin mahkemelerince ön soruların gelmesinin üzerine ESCP hakkında kullanılan bazı kavramlara netlik getirmeye çalışmıştır.

“Taraflar” kavramı ile ilgili olarak 22 Kasım 2018, tarihli C-627/17 sayılı Divan Kararını vurgulamak gerekir (ön karar başvurusu— 861/2007 sayılı Tüzük— Avrupa Küçük Alacaklar Usulü— 2(1) ve 3(1) maddeleri — Kapsam — “Taraflar” kavramı — sınır ötesi davalar). Karar şunu ifade eder:

a. 13 Mayıs 2013 tarih ve 517/2013 (AB) sayılı Konsey Tüzüğü ile değiştirilmiş haliyle Avrupa

Küçük Alacaklar Usulü hakkında 11 Temmuz 2007 tarih ve 861/2007 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğünün 3(1) maddesi, ‘taraflar’ kavramı yalnızca ana usullerdeki davalı ve başvuru sahibi olarak yorumlanmalıdır.

b. 517/2013 (AB) sayılı Tüzüğü ile değiştirilmiş haliyle 861/2007 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğünün 2(1) ve 3(1) maddeleri, başvuru sahibi ve davalının ikametleri veya düzenli yerleşik oldukları yerler, infazı gerçekleştirecek olan mahkemenin bulunduğu Üye Devlette ana davada olduğu gibi, bu Tüzüğün kapsamına girmez, olarak yorumlanmalıdır.


Başvuru, davayı yürütmesi için yetkili mahkemeye sunulur.

Başlangıçta Tüzük, Medeni ve Ticari Hukuk Davalarında Mahkemelerin Yetkisi ve Mahkeme Kararlarının Tanınması ve Tenfizine ilişkin 22 Aralık 2000 tarih ve 44/2001 sayılı Tüzüğe atıfta bulunmuştur ancak, Medeni ve Ticari Hukuk Davalarında Mahkemelerin Yetkisi ve Mahkeme Kararlarının Tanınması ve Tenfizine ilişkin 12 Aralık 2012 tarih ve 1215/2012 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü ile değiştirildiğinden artık söz konusu Tüzük yürürlükte değildir.

1215/2012 sayılı Tüzük, AB içerisindeki farklı usullerde uygulanacak yetki kriterlerini belirlemektedir, buna Avrupa Ödeme Emri Usulü (1896/2006 sayılı Tüzük) ve ESCP de dahildir.

Bu Tüzük uyarınca, yargı yetkisi kuralları son derece ön görülebilir ve yargı yetkisinin davalının ikametine dayalı olması ilkesine dayanarak gerekçelendirilmiş olmalıdır. Yargı yetkisi, dava konusu veya tarafların otonomisinin farklı bir bağlayıcı unsura bağlı olması gibi birkaç iyi tanımlanmış durum haricinde daima bu dayanağa sahip olmalıdır. Tüzel kişinin ikameti, ortak kuralların daha şeffaf olabilmesi ve yargı yetkisine ilişkin ihtilaflardan kaçınılabilmesi için özerk olarak tanımlanmalıdır. Davalının ikametgahına ek olarak, yargının iyi bir şekilde idaresini kolaylaştırmak için veya mahkeme ile işlem arasında yakın bir bağ olmasına dayanarak, alternatif yargı yetkisi gerekçeleri olmalıdır. Yakın bir bağlantının olması, yasal kesinliği sağlamalı ve davalının makul olarak ön göremeyeceği bir Üye Devlet mahkemesinde davaya taraf olması ihtimalinden kaçınılmasını temin etmelidir.

1215/2012 sayılı Tüzükte oluşturulan yargı yetkisi kriteri dikkate alınarak, ESCP’yi bilebilecek bir yetkili kurum olmasını temin eden bir mekanizma olmalıdır. Başvuru formunun (Form A) gönderilmesi gereken spesifik yargı organının hangisi olduğunu bilmeyi kolaylaştırmak için kanun koyucu, E-Adalet sitesi üzerinden, vatandaşlar, KOBİ’ler ve diğer kurumların talebi göndermesi gereken mahkemenin adı ve adresini kolaylıkla bulmasını sağlar.

Bu araç, diğer usullerden (örn. EOPP, Nafaka davaları vb.) sorumlu olmayıp, ESCP ile ilgili yetkili mahkemenin tanınmasını sağlar. Bu mahkemenin tanımlanması için davacı, Avrupa yargı atlasında (soldaki menünün son sekmesi) talebin gönderileceği ülke, yetki türü ve belediyeyi seçmelidir.

ESCP, yazılı bir usul olarak tanımlanmıştır. Davacı, Tüzüğün Ek I’inde belirtildiği gibi standart Form A talep formunu doldurup, yargı yetkisine sahip olan mahkemeye doğrudan posta yoluyla veya usulün başlatıldığı Üye Devlette kabul edilen faks veya e-posta gibi diğer yöntemlerle iletmek üzere ESCP takibini başlatır. Talep formu, talebi destekleyen kanıtın ufak bir açıklamasını ve uygun olan yerlerde destekleyici diğer belgeleri içerir.

Form A, E-adalet Web sitesinde yer almaktadır ve Üye Devletler Avrupa Küçük Alacaklar Usulünün başlatılabileceği tüm mahkemelerde Form A’nın bulunmasını ve vatandaşların formlara ulaşmasını kolaylaştırmak üzere ilgili ulusal internet sitelerinde de mevcut olmasını temin eder.

Avrupa Birliği kanun koyucusu alacaklı ve borçlu aynı üye devlette olmadığında ESCP ile parasal alacakların talebi için sadeleştirilmiş bir

4. TALEP VE YANIT


mevzuatie-El kitabi


usul oluşturmaya çalışmıştır. Kişisel veya ticari ilişkilerinin akışında, diğer kişi veya kurumlarla borç ilişkisine girebilecek olan vatandaşlar ve KOBİ’lere yönelik bir usuldür. Bu nedenle, borç talebi için sade bir araç olduğundan, bu borçları tahsil etmek üzere gereksiz masraflar çıkartan taraflara yönelik değildir. Başvuruyu (Form A) sunmak için hukuki bilgiye sahip kişilerin desteği gerekmeksizin, bu usul hakkında bilgi almak üzere yetkili mahkemeye alacaklılar bu nedenle tek başlarına gidebilir.

Bir avukat veya başka bir hukuki uzman tarafından temsil edilmesi zorunlu olmadığından ve vatandaşlar adli yardım olmadan işlem yapabileceğinden, Avrupa Birliği kanun koyucusu Form A’nın doldurulması için destek alma imkanını tanımıştır. Üye Devletler, tarafların hem formların doldurulmasında destek alması hem de ESCP’nin uygulama kapsamına ilişkin bilgi edinmesi ve bunun yanı sıra ilgili Üye Devlette bu usul hakkında karar verme yetkisinin hangi mahkemede olduğuna dair bilgi edinebilmesini temin etmelidir. Söz konusu destek, ücretsizdir. Belirli bir dosyada adli değerlendirme şekli altında adli destek veya adli yardım olarak Üye Devletten hiçbir şey beklenmemektedir.

Her ne kadar bu usul kapsamında avukat müdahalesi zorunlu olmasa da hem alacaklı hem de borçlunun özellikle de KOBİ’ler arasındaki davalarda hukuki destek alması tavsiye edilir. Söz konusu KOBİ’lerin bu usule yönelik hukuki destek almak için yeterli ekonomik kaynakları olabilir.

Sorunlar daha çok vatandaşlar söz konusu olduğunda ve ESCP başvurusunu veya buna itirazı sunmak konusunda adli yardım

gerektiğinde ortaya çıkmaktadır. Adli destek almanın ekonomik maliyeti, alacağın miktarına eşit veya bundan fazla olabilir ki bu da özellikle alacaklının bir kurum ve borçlunun sıradan vatandaş olduğu durumlarda taraflar arası eşitsizliğe neden olabilir.

Herhangi bir vatandaşın Avrupa Birliği yargı sistemine erişiminin, dosyanın diğer tarafına eşit şartlar altında olmasını sağlamak için Avrupa Birliği kanun koyucusu adli yardım araçları oluşturmuştur.

Avrupa kapsamında adli yardım elde etmek için vatandaşların hakları şu belgelerde ortaya konulmuştur:

• Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS): AİHS’nin 6(3)(c) maddesi, davalının adli yardımı karşılamak için durumunun yetersiz olduğu hallerde adli destek hakkını ve yargının çıkarları gerektirdiği takdirde ücretsiz adli yardım almasını temin eder.

• Avrupa Birliği Temel Haklar Sözleşmesi: Sözleşmenin 47. maddesi yargıya etkin erişimin temin edilmesi için adli yardım gerekmesi halinde yeterli kaynağı olmayanlara adli yardım sunulacağını belirtir.

Avrupa Birliği’nin tüm Üye Devletlerinde bir adli yardım sistemi mevcuttur. Eğer bir şirket, profesyonel bir kişi, bir işveren veya diğer kişi ile ikamet edilen ülke içinde ihtilaf halindeyseniz ve davayı karşılamak için yeterli mali kaynağınız yoksa, mevcut ulusal düzenlemeler altında adli yardıma başvurabilirsiniz.

Adli yardıma ilişkin ulusal düzenlemeler kıyaslandığında, Üye Devletlerin adli yardım



sistemlerinin felsefesi, kuruluş sistemi ve idaresinde temel farklılıklar olduğu ortaya çıkmaktadır. Sistemlerin felsefesi ile ilgili olarak, bazı devletlerdeki geniş hedefin adli hizmetler ve yargıya erişimi genel olarak erişilebilir kıldığı görünürken, diğer ülkelerde adli yardımın yalnızca çok yoksul olanlara sağlandığı görülmektedir.

Vatandaşların adli yardıma erişiminin ana hususlarını belirleyen kanun yargıya etkin erişimin temin edilmesi gereken yerlerde yeterli kaynakları olmayan kişilere sınır ötesi ihtilaflarda adli yardımın sağlanmasının teşvik edilmesini amaçlayan, bu tür ihtilaflara yönelik adli yardıma ilişkin asgari ortak kuralları belirleyerek sınır ötesi ihtilaflarda yargının iyileştirilmesi hakkında 27 Ocak 2003 tarih ve 2003/8/EC sayılı Konsey Direktifidir.

Direktif, Danimarka hariç Avrupa Birliği’nin tüm üye devletlerinde uygulanmaktadır. Danimarka ve bazı üye devletler arasında 1977 tarihli Adli Yardım Başvurusunun İletilmesi hakkında Avrupa Anlaşması uygulanmaktadır.

Her halükarda Üye Devletlerin her biri, ESCP ve diğer ülkelerde söz konusu usulün temel özellikleri hakkında bilgi sağlamıştır. Form A’yı doldurmak için Üye Devletlerin E-Adalet üzerinde yapmış olduğu açıklamalara bakılması önerilir. E-Adalet, bu usule ilişkin bir kitapçık yayımladığından, vatandaşlar ve uzmanların başvurması mümkündür.

Bu başvuru, ESCP usulünü başlatan temel belgedir. Başvuru, usulün şu detayları hakkında bilgi sağlar:

• ESCP’yi bilmekle yetkili olan mahkemenin adı, adresi, ili ve ülkesi.

• Davacının adı, adresi, kimliği, telefonu, ili ve ülkesi.

• Davalının adı, adresi, kimliği, telefonu, ili ve ülkesi.

• Davanın sınır ötesi tabiatı.• Davalının borcu ödemek istemesi halinde

davacının banka bilgileri.• Alacağın ana özellikleri (esas, para birimi,

masraflar, faizler, vb.).• Belgelerin tebliği ve mahkeme ile iletişim.• Yetkili mahkemenin bilmesi önemli olabilecek

diğer unsurlar.

Başvuru yapıldıktan sonra, birkaç olasılık vardır:

a. Talebin bu Tüzüğün kapsamı dışında olması halinde mahkeme davacıyı bilgilendirir. Davacı talebini geri çekmediği sürece, mahkeme usulün görüldüğü Üye Devlette geçerli olan usul kanunları gereğince devam eder.

b. Mahkeme, davacının verdiği bilginin yetersiz olduğu veya açık olmadığı ya da talep formunun düzgün doldurulmadığını düşünürse, talep açıkça mesnetsiz veya kabul edilemez değilse, davacıya uygun gördüğü süre içerisinde talep formunu tamamlama veya düzeltme ya da tamamlayıcı bilgi veya belge sunma ya da talebi geri çekme fırsatı tanır. Mahkeme bu amaçla Ek II’de belirtilen standart Form B’yi kullanır.

c. Talebin açıkça mesnetsiz veya kabul edilemez olması ya da davacının talebi belirtilen süre içerisinde tamamlamaması veya düzeltmemesi halinde, başvuru reddedilir. Mahkeme söz konusu ret ve bu redde karşı temyizin mümkün olup olmadığı konusunda davacıyı bilgilendirir.

d. ESCP talebi doğru şekilde sunulduğunda:


mevzuatie-El kitabi


Talep doğru doldurulduğunda, mahkeme başvuruyu tebliğ eder. Talep formunun bir nüshası ve uygun görülen yerlerde destekleyici belgeler, doldurulacak olan yanıt formu ile birlikte davalıya Madde 13 uyarınca tebliğ edilir. Bu belgeler, düzgün doldurulmuş talep formunun alınmasına müteakip 14 gün içerisinde tebliğ edilir.

Tüzüğün 13. maddesinde Form A ve ilgili destekleyici belgelerin nasıl tebliğ edilmesi gerektiği belirtilmektedir:

1. posta hizmeti ile veya2. elektronik araçlarla:

a. Avrupa Küçük Alacaklar Usulünün gerçekleştirildiği Üye Devlette usul kurallarınca ve tebliğ edilecek tarafın başka bir Üye Devlette ikamet ettiği veya mutat mukim olduğu durumlarda ilgili Üye Devletin usul kuralları gereğince bu gibi araçların teknik olarak mevcut ve kabul edilebilir olduğu hallerde; ve

b. tebliğ edilecek tarafın daha önceden açıkça elektronik tebligatı kabul ettiği veya tarafın ikamet ettiği veya mutat mukimi olduğu Üye Devletin usul kuralları gereğince bu tebligat yöntemini kabul etmenin yasal bir yükümlülük olduğu hallerde.

Her koşulda tebligat, tebliğ tarihini de içerecek şekilde bir alındı makbuzu ile doğrulanmalıdır. Tebligat yapılamamışsa, 1896/2006 sayılı Tüzüğün 13 veya 14. maddelerinde belirtilen herhangi bir yöntemle tebliğ gerçekleştirilebilir. Elektronik tebligat mümkün değilse veya duruma has özellikler nedeniyle uygun

değilse, Avrupa Küçük Alacaklar Usulünün gerçekleştirildiği Üye Devletin kanunları gereğince kabul edilen herhangi bir tebligat yöntemi kullanılabilir.

Davalı yanıtını, standart yanıt formu Form C’nin II. kısmını doldurmak suretiyle ve uygun olan yerlerde önemli destekleyici belgeleri kullanarakveya yanıt formunu kullanmayarak başka uygun bir şekilde talebin tebliğine müteakip 30 gün içerisinde mahkemeye gönderir. Davalının yanıtın alınmasına müteakip 14 gün içerisinde mahkeme bir nüshasını, herhangi önemli bir destekleyici belge ile birlikte davacıya tebliğ eder.

Tüzük, davalı için özel durumları belirtmektedir:

1. Davalı yanıtında, parasal olmayan hakkın değerinin Madde 2’de belirtilen sınırı aştığını iddia ederse, mahkeme alacağın bu Tüzüğün kapsamında kalıp kalmadığına ilişkin yanıtın tebliğine müteakip 30 gün içerisinde kararını davacıya tebliğ eder. Böyle bir karara ayrıca itiraz edilemez.

2. Standart Form A kullanarak gönderilen herhangi bir karşı yanıt ve ilgili diğer destekleyici belgeler, 13. madde uyarınca davacıya tebliğ edilir. Söz konusu belgeler, alınmalarına müteakip 14 gün içerisinde tebliğ edilir. Herhangi bir karşı yanıta cevap vermek için davacının, tebliğe müteakip 30 günü vardır.

3. Karşı yanıtın, 2. maddede belirtilen sınırı aşması halinde, talep ve karşı yanıt Avrupa Küçük Alacaklar Usulü ile değil, usulün görüldüğü Üye Devlette geçerli olan ilgili usul kanunları gereğince görülür.



2015/2421 sayılı Tüzük ile gelen temel yeniliklerden bir tanesi, yalnızca taraflardan bir tanesinin talebi üzerine veya yazılı kanıta istinaden karar vermenin mümkün olmadığı yönünde değerlendirmesi olduğunda mahkemenin duruşma yapmasıdır. Davanın adil görülmesi için duruşmanın gerekli olmadığına dosyanın durumunu göz önünde bulundurarak karar vermesi halinde mahkeme böyle bir talebi reddedebilir. Ret nedenleri yazılı olarak verilir ve bu redde, kararın kendisine yapılan itirazdan ayrı itiraz edilemez.

Gerekli görüldüğü durumlarda duruşma, dosyaya has özellikler nedeniyle davanın adil görülmesi için uygun olarak değerlendirilmediği durumlar haricinde, mahkemede mevcut olan video konferans veya telekonferans sistemleri gibi herhangi bir uygun uzaktan iletişim teknolojisi kullanılarak yapılır.

Duruşmaya katılacak tarafın, dosyanın bakıldığı mahkemenin bulunduğu Üye Devletten başka bir Üye Devlette ikamet etmesi ve mutat mukim olması halinde kişinin 1206/2001 sayılı Konsey Tüzüğünde belirtilen usuller kullanılarak video konferans, telekonferans veya başka uygun bir uzaktan iletişim teknolojisi kullanılmak suretiyle duruşmaya katılmasını sağlamak için düzenlemeler yapılır.

Video konferans kullanımına ilişkin olarak bu iletişim türünün bazı hususlarına değinmek gerekir. Yeni teknolojiler etkinliği, esnekliği ve dahil olan herkesin (mahkemeler, dosya tarafları ve ayrıca tanıklar) rahatlığını artırmak için araçlar sunmaktadır. Yukarıda da vurguladığımız gibi, 2015/2421 sayılı Tüzüğün değişikliğiyle gelen temel yeniliklerinden bir tanesi, bu usulde yeni teknolojilerin kullanılması olmuştur.

Video konferans, AB ve 28 Üye Devlette büyük bir potansiyele sahiptir. Avrupa e-Adalet çerçevesinde, AB üyesi ülkeler, video konferans kullanımının teşvik edilmesi ve deneyimler ile iyi uygulamaların alış verişi konusunda birlikte çalışmayı kabul etmiştir. Bu çalışmalar mevcut yasal çerçevede yer almaktadır ve Üye Devlet ve AB seviyesinde var olan usuli korumaları gözetmektedir.

Video konferans teknolojisi tüm yargılama usullerinde (hem ceza hem de hukuk/ticaret davaları) kullanılabilir ve mahkeme ile savcılık çalışanlarına mağdurlardan ve tanıklardan ifade alma, bilirkişi görüşlerini dinleme ve zanlı ile davalı ifadelerini alma konusunda daha çok esneklik sağlamaktadır. Video konferans sistemi, çocuklar gibi hassas tanıklar için stresi azaltmaya yardımcı olur. Aynı zamanda mağdurlar, tanıklar veya bilirkişilerin delil sunması gerektiği zamanlarda diğer Üye Devletlere seyahat etmelerine ihtiyaçlarını ortadan kaldırır. Aynı zamanda yorum hakkı, bilgi hakkı, uzak bir yerde göz altına alınan bir zanlının avukatına erişimi (örn. açık denizde göz altına alınma durumunda) gibi haklarının etkin ve anında güvence altına alınmasını sağlamaktadır. Böyle bir teknolojinin kullanımı ayrıca ulusal idareler için duruşma masraflarını azaltır. Göz altındaki kişilerin taşınmasına gerek kalmamasıyla önemli maliyet ve güvenlik faydaları sağlayabilir.

Sınır ötesi davalarda, farklı Üye Devletlerin yargı makamları arasındaki iletişim çok önemlidir. Video konferans söz konusu iletişimin sadeleştirilmesi ve teşvik edilmesi için muhtemel yollardan bir tanesidir. Video konferans ekipmanların kullanımı diğer Üye Devletlerden tanık ya da bilirkişilerin ifadesi alınması gerektiğinde mahkemelere nasıl ve ne zaman yapılacağı konusunda çok daha büyük esneklik sağlar:


mevzuatie-El kitabi


• Bilirkişi veya tanık açısından, seyahat etmek zorunda kalmaksızın delil sunmak çok daha kolay olacaktır.

• Hassas veya çekingen tanıklar içinse insanlarla dolu bir mahkeme salonunun yarattığı stresi azaltır.

• Gerekli görülmesi halinde video konferans yoluyla çeviri sağlanabilir.

• Video konferans, dahil olan her bir taraf için maliyetleri azaltır.

Görüldüğü üzere Tüzük, yeni teknolojilerin kullanımı ile duruşmada bulunmanın yerini doldurarak, davaya bakmakla yetkili mahkeme önüne çıkmanın meydana getirdiği maliyet ve masrafları azaltmayı hedeflemektedir.

Uzaktan iletişim teknolojisi ile bir duruşmaya katılmaya davet edilen bir taraf, fiziki olarak duruşmada yer almayı talep edebilir. Madde 27’de belirtilen usule uygun olarak standart talep formu olan Form A ve standart yanıt formu olan Form C, tarafın talebi üzerine fiziki olarak duruşmada bulunması nedeniyle ortaya çıkan herhangi bir maliyetin tazmini, Tüzüğün 16. maddesinde belirtilen koşullara tabidir.

Her koşulda, ifade almaya yönelik olarak, karar için gerekli olan kanıtın kapsamı ve kanıt toplama yöntemini, kanıtın kabulüne ilişkin geçerli kurallar gereğince mahkeme belirler. En sade ve en az külfetli yöntemi kullanır. Mahkeme, tanıklar, bilirkişiler veya tarafların yazılı ifadelerini almak suretiyle delil toplamayı da kabul edebilir. Son olarak, mahkeme bilirkişi delili veya sözlü ifadesini yalnızca başka bir kanıta dayanarak karar vermesi mümkün olmadığında alabilir.

Daha önce de belirtildiği üzere, hukuk ve ticaret davalarında kanıt toplama hakkında Üye Devletlerin mahkemeleri arasındaki iş birliği hakkında 28 Mayıs 2001 tarih ve 1206/2001 sayılı Konsey Tüzüğü uyarınca gerçekleştirilecek olan ESCP’yi işleme alan yetkili mahkemenin uygun gördüğü kanıt alma uygulaması, kanıt toplama konusunda mahkemeler arasında iş birliğini iyileştirme, sadeleştirme ve hızlandırmayı amaçlamaktadır. Tüzük, Üye Devletler arasında kanıt toplamaya ilişkin iki yöntem sağlamaktadır: talebin gönderildiği mahkeme tarafından kanıt toplanması ve doğrudan talep eden mahkeme tarafından kanıt toplanması.

Duruşmanın yapılmasından veya kanıtların toplanmasından sonra mahkeme usule karar verir. Madde 5’te belirtilen mühletler içerisinde davacı veya davalıdan yanıtın alınmasına müteakip 30 gün içerisinde mahkeme kararını verir. Ancak, 30 günü aşmamak kaydıyla belirli bir süre içerisinde alacak hakkında taraflardan daha fazla ayrıntı talep etmek; Madde 9 uyarınca kanıt toplamak veya tarafları davete müteakip 30 gün içerisinde gerçekleşecek bir duruşmaya tarafları davet etmek mümkündür.

Mahkeme, duruşmaya veya kararı vermek için gereken tüm bilgileri almaya müteakip 30 gün içerisinde kararını verir. Karar madde 13 gereğince taraflara tebliğ edilir.

Karar, Tüzüğün 13. maddesinde belirtilen şekilde tebliğ edilir (posta hizmeti veya elektronik olarak).

Kararın düzenlenmesinin ardından, tarafların itiraz yolu açıktır. Sunulması gereken itiraz hakkında bilgi almak için, her bir Üye Devlette, tarafların sunduğu ve itiraz türü ve sunma hakkında koşulların bulunduğu E-Adalet internet sitesinde bulunan ifadelere bakmak gerekmektedir.


Bir Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde bir Üye Devlette verilen karar, başka bir Üye Devlette icra edilebilirlik şerhine gerek kalmaksızın ve tanınmasına itiraz edilme ihtimali olmaksızın tanınır ve tenfiz edilir.

Taraflardan birinin talebi üzerine mahkeme herhangi ekstra bir maliyet olmaksızın Ek IV’te belirtildiği üzere standart D Formunu kullanmak suretiyle Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde verilen karar hakkında bir belge düzenler. Talep üzerine mahkeme, Avrupa E-Adalet Portalında mevcut olan çok dilli dinamik standart formu kullanarak Birliğin kurumlarının resmi dillerinden herhangi birinde düzenlenmiş belgeyi tarafa temin eder. Bu Tüzükteki hiçbir şey, belgede bulunan serbest metin kısmının çevirisini ve/veya transliterasyonunu temin etmesi konusunda mahkemeyi yükümlülük altında bırakmaz.

Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde verilen herhangi bir karar, icradan sorumlu Üye Devlette verilen bir karar ile aynı koşullar altında tenfiz edilir. İcrayı talep eden taraf şunları temin eder:

1. kararın gerçekliğini kanıtlamak için gerekli koşulları karşılayan bir nüshası; ve

2. 20. maddede belirtilen belge ve gerekli görülmesi halinde icranın gerçekleşeceği Üye Devletin resmi diline veya söz konusu Üye Devlette birden fazla resmi dil olması halinde devletin kanunları gereğince icranın gerçekleştirileceği mahkemenin resmi dili veya dillerinden bir tanesine veya icranın gerçekleşeceği Üye Devletin kabul ettiğini belirttiği başka bir dile çevirisi.

Başka bir Üye Devlette kararı verilmiş bir Avrupa Küçük Alacaklar Usulünün icrasını gerçekleştiren

hiçbir Üye Devlette, icranın gerçekleşeceği Üye Devlette ikamet etmediği veya yabancı uyruklu olduğu gerekçesiyle taraflardan, nasıl tanımlanırsa tanımlansın, hiçbir teminat, çek veya güvence talep edilemez.

Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde alınmış bir karar icranın gerçekleştirileceği hiçbir Üye Devlette konusu açısından hiçbir koşul altında incelenemez.

Ayrıca, Avrupa Küçük Alacaklar Usulü çerçevesinde bir mahkeme önünde yapılmış veya mahkemece onaylanmış ve usulün görüldüğü başka bir Üye Devlette icra edilebilir olan bir anlaşma, Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde verilen bir karar ile aynı koşullara tabi olarak diğer Üye Devlette tanınır ve tenfiz edilir.

Avrupa Birliği kanun koyucusu, Yargı Kararlarının Karşılıklı Tanınması ve Güven ilkesine dayanarak, icranın reddi için çok sınırlı sayıda gerekçe öngörmüştür. Bu nedenle, kendisine karşı icranın gerçekleştirileceği kişinin talebi üzerine, icranın gerçekleşeceği Üye Devletteki yargı yetkisine sahip mahkemenin yetkisi kapsamında, Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde verilen karar daha önce başka bir Üye Devletin veya üçüncü bir ülkenin kararı varsa aşağıdaki koşullarda ret mümkündür:

a. önceki karar aynı işlem nedenine sahipse ve aynı taraflar arasındaysa;

b. önceki karar icranın gerçekleşeceği Üye Devlette verilmişse veya icranın gerçekleşeceği Üye Devlette tanınması için gerekli koşulları taşıyorsa; ve

c. Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde kararın verildiği Üye Devletteki mahkeme duruşmaları sırasında söz konusu uyuşmazlık itiraz olarak öne sürülemezse.

5. KARARIN İCRA EDİLEBİLİRLİĞİ


mevzuatie-El kitabi


Son olarak, icranın durdurulması veya kısıtlanması ihtimali de vurgulanmalıdır. Madde 23 uyarınca, taraflardan biri ESCP’de verilen bir karara itiraz etmişse veya itiraz yolu hala açıksa ya da taraf Madde 18 gereğince inceleme için başvuruda bulunmuşsa, icranın gerçekleşeceği Üye Devletteki yetkili makam veya yargı yetkisi olan

mahkeme, kendisine karşı icra takibi başlatılmış tarafın talebi üzerine:

1. icra usullerini ihtiyati tedbirlerle sınırlı tutabilir;2. icrayı belirleyeceği bir teminatın sağlanmasına

bağlayabilir veya;3. istisnai durumlarda icra takibini durdurabilir.


Mahkeme huzurunda dinlenmemiş bir davalı zamanında itiraz hakkını kullandığı sürece, kararın verildiği Üye Devletin mahkemesinde veya yetkili mahkemede Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde verilen kararın incelenmesi için aşağıdaki koşullarda başvuruda bulunma hakkına sahiptir:

1. Davalıya savunmasını hazırlaması için yeterli zaman tanıyacak şekilde talep formu tebliğ edilmemişse veya duruşma olması halinde, söz konusu duruşmaya celp almadıysa veya

2. Davalı mücbir sebepler veya kendi hatası olmaksızın olağanüstü koşullar nedeniyle talebe itiraz etmekten alıkonulmuşsa.

İnceleme için başvuru süresi 30 gündür. Davalının, kararın içeriğinden etkin olarak

haberdar olduğu ve en geç icranın davalı için malını kısmen veya tamamen kullanılamaz hale getirecek şekilde etkin olduğu için tepki verebileceği günden itibaren süre başlar. Mühletin uzatılması söz konusu değildir.

Yukarıdaki fıkrada belirtilen incelemeye ilişkin gerekçelerin hiçbirinin geçerli olmadığına dayanarak mahkeme inceleme talebini reddederse, karar geçerliliğini korur. Mahkeme, incelemenin belirtilen herhangi bir gerekçeyle makul olduğuna karar verirse, Avrupa Küçük Alacaklar Usulü hükümsüzdür. Ancak, ulusal kanunlarca duraklamaya ilişkin kurallar olması halinde davacı sürelerin sınırlandırılması veya belirlenmesinde duraklamaya ilişkin haklarını kaybetmez.

6. İSTİSNAİ DURUMLARDA KARARIN İNCELENMESİ

AVRUPA BANKA HESABI İHTİYATİ HACİZ EMRİ


“Avrupa Birliği’ndeki kararların icrasında etkinliğinin artırılması hakkında Yeşil Kitap: banka hesaplarının haczi” aracılığıyla 24 Ekim 2006 tarihli Avrupa Birliği’nin İşleyişi hakkında Sözleşmenin 81. maddesi uyarınca Komisyon banka hesaplarının ihtiyati haczine ilişkin yeknesak bir Avrupa usulü ve böyle bir usulün muhtemel özelliklerine duyulan ihtiyaç konusunda bir istişare başlatmıştır.

2010-2014 yılları için özgürlük, güvenlik ve adalet önceliklerini belirleyen Aralık 2009 Stockholm Programında Avrupa Konseyi, Komisyonu örneğin bir icra talebinden önce mal varlğının yok olmasını önlemek ve banka hesapları ile borçlunun mal varlığı konusunda Birlikteki kararların icrasının etkinliğini artırmak için uygun teklifleri öne sürmek üzere Birlik seviyesinde muhafazaya yönelik de olmak da dahil belirli ihtiyati tedbirlere duyulan ihtiyaç ve bunların uygulanabilirliğini değerlendirmeye davet etmiştir.

Tüm Üye Devletlerde banka hesabı ihtiyati haczi gibi muhafazaya yönelik tedbirler almak için usuller bulunmaktadır ancak, bu tedbirlerin alınmasına yönelik koşullar ve uygulamadaki

etkinlik kayda değer farklılık göstermektedir. Ayrıca, özellikle davacı farklı Üye Devletlerde bulunan birden fazla hesaba ihtiyati haciz konulmasını istediğinde sınır ötesi etkisi bulunan dosyalarda ulusal ihtiyati tedbirlerden faydalanmak çok külfetli olabilir. Bu sebeple, sınır ötesi dosyalarda banka hesaplarında tutulan fonların etkin ve hızlı bir şekilde muhafazaya alınmasını mümkün kılan, doğrudan uygulanabilir ve bağlayıcı bir yasal aracın kabulü gerekli ve uygun görülmektedir.

Dahili olarak Avrupa Birliği Üye Devletlerinin çoğu, “ihtiyati tedbirler” alarak bir davanın sonucunu temin etmeye yönelik bir dizi tedbir almaktadır. Bu öncül uyarınca, bir Üye Devlette lehine karar çıkanların hak ve çıkarlarını temin eden ve bu kararı borçlu veya davalının ikametinin bulunduğu Üye Devlette de geçerli kılmak isteyenler için Avrupa Birliği’nde benzer bir mekanizma oluşturulması gerekli görülmüştür. Her koşulda, EAPO davacı için tamamlayıcı ve isteğe bağlı bir araç olup, denk bir tedbir elde etmek için ulusal kanunlarca belirlenen herhangi bir usule başvurmak için serbestisi devam etmektedir.

1. ARKA PLAN


Topluluk kendisine kişilerin serbest dolaşımının temin edildiği özgürlük, güvenlik ve adalet ortamını muhafaza etmek ve geliştirmeyi hedef edinmiştir. Böyle bir alanın kademeli olarak kurulması için Birlik, sınır ötesi etkileri olan özellikle de iç pazarın düzgün işleyişi için gerekli olan, hukuki davalarda iş birliğine ilişkin tedbirler benimsemelidir.

Bu fikir gereğince, ulusal kanunlarca denk bir tedbir edinmek için herhangi bir usulü kullanmakta serbest olan davacı için ek ve isteğe bağlı araç olacak bir usul oluşturmak gerekmiştir.

Bir Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri şeklinde muhafaza tedbiri elde etmek için Avrupa Birliği kanun koyucusu iki kural belirlemiştir:

• Hukuk ve ticaret davalarında sınır ötesi borç tahsilatını kolaylaştırmak için Avrupa Hesap Koruma Emri hakkında 15 Mayıs 2014 tarih ve 655/2014 (AB) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü

• Hukuk ve ticaret davalarında sınır ötesi borçların tahsilatını kolaylaştırmak için Avrupa Hesap Koruma Emrini oluşturan 655/2014 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğünde belirtilen formları ortaya koyan 10 Ekim 2016 tarih ve 2016/1823 sayılı Komisyon Uygulama Tüzüğü

Avrupa Birliği içerisinde özgürlük, güvenlik ve adalet alanını iyileştirmeye devam etme amacıyla Parlamento ve Konsey 15 Mayıs 2014 tarihli 655/2014 sayılı Tüzüğü yayımlamıştır (bundan böyle EAPO olarak anılacaktır). Bu Tüzük, hukuk ve ticaret davalarında borçların sınır ötesi tahsilini sadeleştirmeyi hedefleyen Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emrine ilişkin usulü oluşturmaktadır. Bu kuralın kökeni, borçlunun yargı işlemlerinden mal varlığını kaçırmaya yönelik işlemler yapabildiğinden bir Üye Devletteki kararların başka bir Üye Devlette de etkin hale gelmesi veya icrasında karşılaşılan karmaşıklıktan kaynaklanmaktadır ve bir vatandaş veya tüzel kişinin lehine edindiği kararın borçlunun hileli işlemleri sebebiyle tatmin edilmemesine karşı kolaylaştırma sağlamaktadır.

2. 655/2015 SAYILI TÜZÜK GENEL ÖZELLİKLER


Tüzüğün 1. maddesi, davacının alacağının bir Üye Devlette davalının sahip olduğu veya onun adına açılmış bir banka hesabında emirde belirtilen miktar kadar fonun çekilmesi veya transfer edilmesini önleyerek tehlikeye girmesini engelleyerek, davacının bir Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri elde etmesini sağlayan bir usul oluşturmak suretiyle bu spesifik prosedürün amacını belirler.

655/14 sayılı Tüzük, sınır ötesi davalarda geçerlidir. Dolayısıyla bir EAPO ile muhafaza altına alınan banka hesabı veya hesapları, davaya bakan mahkemenin bulunduğu ve EAPO başvurusunda bulunulan veya alacaklının ikamet ettiği Üye Devletten başka bir Üye Devlette bulunuyorsa ve yalnızca ihtiyati tedbirlere ilişkin her bir Devletin kendi dahili normlarını uygulamanın uygun olduğu durumlarda geçerlidir.

Kanun koyucu EAPO’nun kapsamı sınırlandırmış, aşağıdaki hususları açıkça hariç tutmuştur:

a. Gelir, gümrük, idari konular veya devletin egemenliğine dayanarak yapmış olduğu eylemlerden doğan sorumluluk (acta jure imperii).

b. Bir evlilik ilişkisi veya mevcut kanunlar gereğince evlilik ile benzer etkileri olduğu kabul edilen ilişkilerden kaynaklanan mülkiyet hakları.

c. Ölüm nedeniyle bakım yükümlükleri de dahil olmak üzere vasiyet ve miras;

d. İflas, aciz şirketlerin veya gerçek kişilerin tasfiyesi ile ilgili usuller, adli düzenlemeler, konkordato ve benzeri usullerle ilgili bir borçluya karşı alacaklar;

e. sosyal güvenlik;f. tahkim.g. Hesabın bulunduğu Üye Devletin kanunları

gereğince haciz konulamayacak banka hesapları veya 98/26/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Direktifi (9) Madde 2(a) gereğince belirlenen herhangi bir sistemin işleyişi ile bağlantılı olarak muhafaza altındaki hesaplar.

h. Parasal yetkililer olarak yetkilerini kullanan merkez bankalarında veya bankalarınca muhafaza edilen banka hesapları

EAPO, Danimarka ve Birleşik Krallık hariç tüm Avrupa Birliği üyesi devletlerde geçerlidir. Avrupa Birliği hakkında Antlaşma ve Avrupa Topluluğunu kuran Antlaşmanın ekinde yer alan Danimarka’nın durumuna ilişkin 22 sayılı Protokolün 1 ve 2. maddeleri gereğince, Danimarka Tüzüğe taraf olmadığı gibi uygulamalarına tabi veya bağlı değildir. Aynı şekilde Avrupa Birliği hakkında Antlaşma ve Avrupa Topluluğunu kuran Antlaşmanın ekinde yer alan Birleşik Krallık ve İrlanda’nın durumu hakkında 21 sayılı Protokolün 1 ve 2. maddesi uyarınca Birleşik Krallık ve İrlanda, söz konusu Protokolün 4. maddesine helal gelmeksizin Tüzüğe taraf olmadığı gibi uygulamalarına tabi veya bağlı değildir.

3. KONU VE KAPSAM


İhtiyati Haciz Emri, aşağıdaki durumlarda alacaklıların başvurusuna açıktır:

a. Alacaklı, dava konusu hakkında borçluya karşı bir Üye Devlette takibi başlatmadan önce;

b. Kararın verilmesi veya mahkeme anlaşmasının tamamlanması veya onayına kadar bu takiplerin herhangi bir aşamasında;

c. Borçlunun alacağı ödemesini gerektiren bir karar, mahkeme kararı veya gerçek bir belgeyi alacaklının bir Üye Devlette elde etmesinin ardından.

Usulü yürütmek için mahkemenin yetkisinin belirlenmesi ile ilgili olarak Tüzük dört farklı yargı yetkisi belirlemiştir:

1. Alacaklı bir karar, mahkeme anlaşması veya gerçek bir belge elde etmemişse, İhtiyati Haciz emri düzenleme yetkisi, geçerli yargı yetkisi kuralları uyarınca konu hakkında karar verme yetkisi olan Üye Devletin mahkemelerindedir.

2. Borçlunun mesleği veya işi dışında olarak değerlendirilebilecek bir amaçla alacaklı ile bir sözleşme yapmış olan bir tüketici olması halinde, ilgili sözleşmeye ilişkin bir alacağı güvenceye almayı hedefleyen ihtiyati haciz emri düzenleme yetkisi yalnızca borçlunun ikamet ettiği Üye Devlet mahkemelerinindir.

3. Alacaklının halihazırda bir mahkeme kararı veya mahkeme anlaşması edinmiş olması halinde, karar veya mahkeme anlaşmasında yer alan alacağa ihtiyati haciz emri düzenlemeye ilişkin yargı yetkisi, kararın çıktığı veya mahkeme anlaşmasının onaylandığı veya yapıldığı Üye Devletin mahkemelerine aittir.

4. Alacaklının elinde gerçek bir belge varsa, söz konusu belgede yer alan miktara karşılık İhtiyati Haciz emri düzenlemeye ilişkin yargı yetkisi, söz konusu belgenin düzenlendiği Üye Devletteki konuya ilişkin mahkemelerdedir.

EAPO’nun ana özelliklerinden bir tanesi yasal statüsü ile ilgilidir. Tarihsel olarak, ihtiyati tedbirler, ilgili hak veya meşru çıkarın varlığını tanımak için düzenlenen kararın bulunduğu bir ihtilafta belirli bir hakkın etkin olabilmesi için esas olarak değerlendirilen yargı süreçlerinde alınabilecek kararların etkinliğini sağlamak veya muhafaza etmek için kullanılmıştır.

Davacı mahkemede işlemleri başlatmış ancak süreç yavaş ilerliyor olabilir, bu durumda mahkemeye talepte bulunan kişiler, dava sürecinde davalının çıkarabileceği sorunların giderildiğine dair kendini güvende hissetmeye ihtiyaç duyar. Davacı, davalının uzun süren usulleri lehine kullanarak, alacaklılarından karar alınmadan önce kaçmaya çalışmasından korkması halinde, bundan kaçınmak için bir araç temin etmek gerekmektedir. Bu amaçla mahkeme borçlunun malvarlığına karşılık ara veya ihtiyati tedbirlere karar verebilir. Tüm bu tedbirlerin amacı, nihai bir kararı tahmin ederek, icra edilebilmesini temin etmek için belirli bir süre tedbir uygulamaktır.

Madde 7 gereğince bir İhtiyati Haciz uygulamak için gerekli koşullar şunlardır:

• “Fumus boni iuris” Alacaklı bir Üye Devlette henüz bir karar, mahkeme anlaşması veya borçlunun alacağı ödemesini gerektiren bir belge almamış, alacaklı ayrıca borçluya karşı alacağının içeriğini temin etme ihtimali konusunda mahkemeyi tatmin edecek yeterli bir kanıt sunar.

• “Periculum in mora”: İhtiyati haciz biçiminde bir koruma tedbirine acil ihtiyaç olduğu, aksi takdirde borçluya karşı alacaklının alacağının icrasının engelleneceği veya çok zor hale geleceğine dair bir risk olduğu konusunda mahkemeyi ikna edecek yeterli kanıt.

4. GEREKLİLİKLER VE YARGI YETKİSİ


Bir ihtiyati haciz emrine başvuru, belirlenen formlar kullanılarak yapılmalıdır. Form E-adalet Web sitesinde mevcuttur ve başvurunun tamamlanmasından önce Tüzük hakkında Üye Devletin sorumluluklarını bilmek gerekmektedir.

Bu bağlamda, özellikle davayı görmekle yetkili mahkeme, bilgiyi sağlamakla yetkili makam, hesaplar hakkında bilgi edinmeye ilişkin yöntemler, hacizden muaf miktarlar vb. gibi hususların belirlenmesinde kendi bölgesi içerisinde EAPO’nun sahip olacağı özellikleri ifade eden bildirimlerde bulunabilir.

Avrupa Birliği kanun koyucusu Bu Tüzükle ilgili işlemlerde geçerli bir dizi standart formu oluşturmuştur. Başvuru özellikle şu bilgileri içerir:

a. Başvurunun sunulduğu mahkemenin adı ve adresi;

b. Alacaklı ile ilgili ayrıntılar: isim ve iletişim bilgileri ve uygun olan yerlerde, alacaklı vekilinin isim ve iletişim bilgileri ve alacaklı gerçek bir kişi ise doğum tarihi ve geçerli ve mevcutsa, kimlik veya pasaport numarası; veya alacaklının bir Üye Devletin kanunları uyarınca dava açma veya dava açılma hakkı olan bir tüzel kişi veya kurum olması halinde, kurum, oluşum veya sicilinin bulunduğu Devlet ve sicil numarası veya böyle bir numara olmaması halinde, kurum, oluşum veya sicil tarih ve yeri;

c. Borçlu ile ilgili ayrıntılar: isim ve iletişim bilgileri ve, uygun olan yerlerde, isim ve iletişim bilgileri borçlunun temsilcisi ve varsa borçlu bir doğal kişidir onun tarih doğum ve kimlik veya pasaport numarası; veya borçlu tüzel kişi veya yasal kapasite sahip başka

bir varlık dava veya bir üye devlet, onun birleşme, oluşumu veya kayıt ve kimlik veya kayıt durumunu kanun kapsamında dava için nerede numara veya, nerede böyle bir numarası yok , tarihi ve yeri bir birleşme, oluşumu veya kayıt;

d. Bankanın doğrulanmasını sağlayan IBAN veya BIC kodu ve/veya borçlunun ihtiyati haciz uygulanacak bir veya birden fazla hesabının bulunduğu bankanın adı ve adresi;

e. Varsa, ihtiyati haciz konacak banka hesabı veya hesaplarının numarası ve bu durumda aynı banka tarafından borçlunun başka hesaplarına da haciz konması gerekip gerekmediği;

f. (d) bendinde belirtilen bilgilerden hiçbirinin temin edilemediği durumlarda, mümkün olan yerlerde hesap bilgisi edinmek için Madde 14 gereğince talep ve alacaklının spesifik bir Üye Devletteki bir bankada borçlunun neden bir veya birden fazla hesaba sahip olduğuna inandığını belirten teyit;

g. Alacaklının bir mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek bir belge elde edemediği ihtiyati haczi istenen miktar, Madde 15 gereğince esas alacak veya bunun bir kısmı veya tahsil edilebilecek faiz; alacaklının bir mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek bir belge elde edindiği durumlarda ilamda belirtildiği haliyle esas alacak, bunun bir kısmı veya Madde 15 gereğince tahsil edilebilecek faiz veya masraflar;

h. Alacaklının bir mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek bir belge elde edemediği durumlarda ihtiyati haczin talep edildiği mahkemeye kararı destekleyen tüm önemli unsurların açıklaması; talebin dayanağı olarak ortaya çıkan tüm ilgili durumların ve mümkün olan yerlerde alacağın açıklaması; alacaklının

5. İHTİYATİ HACİZ EMRİ İÇİN BAŞVURU



dava konusu hakkında borçluya karşı takip başlatıp başlatmadığını belirten bir ifade;

i. Alacaklının bir mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek bir belge elde edindiği durumlarda, mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek belgeye uyulup uyulmadığı veya kısmen uyulduğunu ifade eden bir açıklama, uyumsuzluk oranının boyutunun ifadesi;

j. İhtiyati haczin konulmasını gerekçelendiren tüm ilgili durumların açıklaması;

k. Uygun olan yerlerde, alacaklının neden teminattan muaf tutulması gerektiğini düşündüğüne dair nedenlerin açıklaması;

l. Alacaklı tarafından sağlanan kanıtların listesi;m. Alacaklının muadil bir ulusal emir

için başka mahkeme veya kurumlara başvurup başvurmadığı veya böyle bir emrin düzenlendiği veya reddedildiği ve düzenlenmişse, ne ölçüde uygulandığına dair bir açıklama;

n. Borçlunun alacağı gönüllü olarak ödemeyi istemesi halinde kullanılacak, alacaklıya ait banka hesabının isteğe bağlı bilgileri;

o. Alacaklının talep sırasında verdiği bilgilerin gerçek ve bildiği kadarıyla tam olduğu ve alacaklının kasti olarak yanlış veya eksik bilgi vermesinin başvurunun yapıldığı Üye Devletin kanunları uyarınca yasal sonuçlara veya yükümlülüğe tabi olabileceğinin farkında olduğunu belirten bir ifade;

Talep tüm ilgili destekleyici belgelerle ve alacaklının bir mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek bir belge elde edindiği durumlarda gerçekliğini kanıtlamak için gerekli olan koşulları karşılayacak şekilde mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek belgenin nüshası ile birlikte sunulur. Ayrıca, talep ve destekleyici belgeler, başvurunun yapıldığı Üye Devletin usul kuralları gereğince kabul edilen elektronik dahil, herhangi bir iletişim aracıyla sunulabilir.

Alacaklının, dava konusu hakkında takip başlatmadan önce bir İhtiyati Haciz Emrine başvurmuş olması halinde, takibi başlatarak, ihtiyati haciz emri için başvurduğu mahkemeye söz konusu takip başlatmaya ilişkin delili, başvuruyu müteakip 30 gün içerisinde veya emrin düzenlenme tarihine müteakip 14 gün içerisinde, hangi tarih daha geç ise, ona uygun olarak sunar. Mahkeme ayrıca borçlu talebi üzerine söz konusu süreyi, örneğin alacak üzerinde taraflar arasında anlaşmaya süre tanımak için uzatabilir ve taraflara bildirir.

EAPO’nun özelliklerinden bir tanesi, borçluya talep tebliğ edilmez veya emrin düzenlenmesinden önce borçlu duruşmada dinlenmez. Bu, borçlunun mallarını kaçırmaya yönelik herhangi bir hileli işlemde bulunmasını engellemeye yönelik bir özelliktir.


Alacaklının bir mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek bir belge elde edemediği durumlarda bir ihtiyati haciz emri düzenlenmesinden önce mahkeme alacaklıdan söz konusu Tüzüğün getirdiği usulün suistimalini engellemek ve alacaklının sorumlu olduğu boyutta emrin sonucu olarak borçlunun karşılaşabileceği zararın tazmini temin etmek için yeterli miktarda güvence talep eder. İstisnai olarak mahkeme, ilk bentte yer alan gerekliliği, dosyanın koşulları gereğince bu bentte belirtilen güvencenin verilmesinin uygun olmadığı yönünde değerlendirme yapması halinde, uygulamayabilir.

Alacaklının bir mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek bir belge elde ettiği durumlarda mahkeme emri düzenlemeden önce, dosyanın tabi olduğu koşullar altında gerekli ve uygun görmesi halinde, alacaklının güvence vermesini talep edebilir.

Mahkeme güvence sağlanmasını talep ederse, alacaklıyı talep edilen miktar ve mahkemenin bulunduğu Üye Devletin kanunları gereğince kabul edilen güvence çeşitleri hakkında bilgilendirir. Alacaklıya, söz konusu gerekliliklere uygun olarak güvencenin sağlanması halinde ihtiyati haciz emrini düzenleyeceğini belirtir.

Alacaklı, ihtiyati haciz emrinin borçlu üzerinde oluşturduğu herhangi bir zarar karşısında sorumludur. İspat külfeti borçluya aittir.

Aksini ispat etmediği takdirde aşağıdaki durumlarda alacaklı hatalı sayılır:

Borçlunun alacağı ödemesi veya taraflar arası herhangi bir anlaşmanın sonucu olmadığı sürece dosya konusu hakkında alacaklının dava sürecini başlatmamış olmasından kaynaklı olarak Emir hükümsüz kalmışsa;

alacaklı, fazla haciz konulan miktarlar üzerindeki haczin kaldırılmasını talep etmemişse;

alacaklının yükümlülüklerine uymamasından kaynaklanan hata yüzünden daha sonra emrin düzenlenmesinin uygun olmadığı veya yalnızca daha düşük bir miktar için uygun olduğu tespit edilirse veya

Alacaklının, belgelerin tebliği veya çevirisi ya da tebligat veya çeviri eksikliğinin giderilmesi konularında bu Tüzük uyarınca yükümlülüklerine uymaması sebebiyle Emir hükümsüz kalırsa veya icrası sonlandırılırsa.

6. ALACAKLININ VERECEĞİ TEMİNAT VE SORUMLULUK


EAPO, yalnızca borç miktarını karşılamak için borçlunun banka hesaplarındaki bakiyeler tevkifini değil ayrıca daha öncesinde borçlunun bankası veya tam olarak banka hesabının bilinmediği durumlarda hesaplarının varlığının tespitini de içerir. Bunu yapabilmek için alacaklı, borçlunun adına mevcut banka hesaplarının varlığı hakında bankalar hakkında bilgi içeren bir bilgi talebinde bulunabilir.

İhtiyati Haciz emri için başvurulan mahkeme koşullar ve gerekliliklerin karşılanıp karşılanmadığını inceler. Bu durumda, mahkeme Madde 18’de belirtilen süreleri aşmayacak şekilde, gecikmeksizin talep hakkında kararını verir.

Alacaklının gerekli tüm bilgileri sunmaması halinde mahkeme, talep açıkça kabul edilemez veya asılsız olmadığı sürece, alacaklıya mahkemenin belirleyeceği süre içerisinde başvurusunu düzeltmesi veya tamamlaması için fırsat verebilir. Alacaklı bu süre çerisinde başvurusunu düzeltmez veya tamamlamazsa, talep reddedilir. Hiçbir koşul altında emir, alacaklının talebinde belirttiği miktarı aşacak şekilde düzenlenmez.

Talebe ilişkin karar menşei Üye Devletin kanunlarında belirtilen usullere uygun olarak muadil ulusal usullerde alacaklıya tebliğ edilir.

Borçlunun alacaklının talebini ödemesini gerektiren bir mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek bir belgenin alacaklı tarafından elde edildiği ve alacaklının, borçlunun belirli bir Üye Devletteki bir bankada bir veya birden fazla hesabının olduğunu düşünmek için nedenleri olduğu ancak bankanın adı ve/veya

adresini ya da bankanın tanımlanabilmesi için IBAN, BIC ya da herhangi başka bir numarayı bilmediği durumlarda, ihtiyati haciz için başvuru yaptığı mahkemeden borçlunun hesap veya hesaplarının ve banka veya bankaların tanımlanabilmesi için gerekli olan bilgilerin icrayı gerçekleştirilecek Üye Devletin bilgi edinme kurumundan temin edilmesini talep edebilir.

Alacaklı edindiği mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek belgenin henüz icra edilebilir olmadığı ve ilgili koşullar dikkate alındığında haciz konması gereken miktarın önem arz ettiği ve alacaklının mahkemeye, borçluya karşı talebinin daha sonraki icrasının tehlikeye girmesi ve bunun da alacaklının maddi durumuna ciddi ölçüde zarar vereceğine ilişkin bir risk olduğu için hesap bilgisine acilen ihtiyaç duyulduğuna dair yeterli kanıt sunduğu durumlarda talepte bulunabilir.

Alacaklı talebini, ihtiyati haciz emri başvurusunda sunar. Alacaklı borçlunun belirli bir Üye Devletteki bir bankada bir veya birden fazla hesabının olduğuna neden inandığını gerekçelendirir ve borçlu ile haciz konacak hesap veya hesaplar hakkında kendisinde olan tüm ilgili bilgileri paylaşır. İhtiyati Haciz Emri başvurusu yapılan mahkeme, alacaklının talebinin yeterince gerekçelendirilmediğine kanaat getirmesi hakinde, talebi reddeder.

Mahkeme alacaklının talebinin yeterince gerekçelendirildiğine ve ihtiyati haciz emri düzenlemek için bilgi gerekliliği ve uygun olan yerlerde güvence gerekliliği hariç olmak üzere tüm koşul ve gerekliliklerin karşılandığına kanaat getirirse bilgi talebini icranın gerçekleşeceği Üye Devletin bilgiden sorumlu makamına iletir. Bu bilgiyi edinmek için icranın gerçekleşeceği Üye

7. HESAP BİLGİLERİNİ ELDE ETME TALEBİ


mevzuatie-El kitabi


Devletteki bilgiden sorumlu makam, söz konusu Üye Devlette mevcut olan yöntemlerden birini kullanır.

Bilgi talebi ile ilgili olarak çeşitli durumlar meydana gelebilir:

a. Bilgiyi temin etmek mümkünse, icradan sorumlu Üye Devletin bilgi makamı bilgiyi edinir edinmez, talep eden mahkemeye gönderir.

b. Bilgi makamları bilgiyi edinememişse, bu konuda talep eden mahkemeyi bilgilendirir. Hesap bilgisinin olmaması halinde ihtiyati haciz emri talebi reddedilir ve talep eden mahkeme, alacaklının vermiş olduğu bir güvence varsa gecikmeden iade eder.

c. Bu madde kapsamında banka tarafından bilgiden sorumlu kuruma bankanın bilgi vermiş olması durumunda veya kamu idareleri veya kurumlarının kayıtlarındaki bilgiye erişim sağlandığında, ihtiyati haciz emrinin etkisini tehlikeye atmamak adına, borçluya kişisel verilerine erişildiğine dair bildirimin yapılması 30 gün için ertelenir.

İhtiyati haciz emriyle tutulan fonlar, emirde belirtilen süre boyunca veya emrin daha sonraki düzenlemeleri ya da sınırlamaları gereğince tutulmaya devam eder:

• Emir geri çekilene kadar;• Emrin icrası sonlanana kadar veya • Alacaklı, emir kapsamında tutulan fonlara

yönelik yürürlükte olan ihtiyati haczin güvence altına aldığı talebe ilişkin bir mahkeme kararı, anlaşması veya gerçek bir belge elde edene kadar.

EAPO usulüne karar verme süreci yazılıdır ve duruşma olmadan (inaudita parte) gerçekleştirilmesi, kısa süreler içerisinde çözümlenmesini kolaylaştırır. Bu usuldeki genel kural, 1182/71 sayılı Tüzük hükümleri gereğince mühletler takvim gününe göre belirlenir.

EAPO hakkında karar verme süreci yazılıdır ve tek taraflı (ex parte) yürütülüyor olması kısa süreler içerisinde çözümlenmesini kolaylaştırır. Bu usuldeki genel kural, 1182/71 sayılı Tüzük hükümleri gereğince mühletler takvim gününe göre belirlenir.


Alacaklının, ihtiyati haciz emri talebinin kısmen veya tamamen reddedilmesine ilişkin mahkeme kararına itiraz etme hakkı bulunmaktadır.

Söz konusu itiraz, kararın alacaklıya tebliğine müteakip 30 gün içerisinde sunulur. Söz konusu Üye Devletin Komisyona bildirdiği mahkemeye

sunulur. Bu bilgi E-adalet Web sitesinde mevcuttur.

İhtiyati haciz emri talebinin tamamen reddedilmesi halinde Madde 11 gereğince itiraz tek taraflı usullerde ele alınır.

8. TEMYİZ


655/2014 sayılı Tüzük, bir Üye Devlette düzenlenen bir Avrupa İhtiyati Haciz Emrinin (EAPO), ayrıca bir icra edilebilirlik şerhine gerek duyulmaksızın ve özel bir usule gerek olmaksızın diğer Üye Devletlerde de otomatik olarak tanınacağı ve icra edileceğine dair ilkeyi içermektedir.

Her ne kadar bu ilke belirlenmiş olsa da bir Avrupa İhtiyati Haciz Emrini (EAPO) doğrudan düzenleyen Devletin mahkemesinden, icranın gerçekleşeceği Devletteki bankaya iletmek mümkün değildir, zira icranın gerçekleşeceği Devletin ulusal kanunları ile belirlenmiş kurallara göre icranın yapılması gerekmektedir. Bu kurallar, re’sen veya borçlunun talebi üzerine icranın gerçekleşeceği Üye Devletteki mahkeme tarafından uygulanması gereken ve bu kanunlarca belirlenen hacizden muaf tutulan miktarları da içermektedir. Buna ek olarak, hesaptaki para akışını engellemesi gereken bankanın bulunduğu ülkenin mahkemesinin icraya müdahalesi de emri düzenleyen mahkeme, emre uyulmaması halinde bankaya yaptırım uygulayamayacağından Avrupa İhtiyati Haciz Emrinin düzgün yürütülmesi için de çok faydalıdır. İcranın gerçekleştireceği ülkenin mahkemesinde emri uygulamayı reddeden bir bankaya karşı yapılan işlemin bir örneği, İspanya Usul Kanunlarının 591. maddesinde (mahkemelerle iş birliği görevi

hakkında) öngörülmüştür: “1. Tüm kişiler ve kamu ve özel kurumlar icra takiplerinde iş birliği göstermekle ve ellerindeki tüm belge ve veriyi paylaşmakla, belirli durumlarda açıkça kanunlarda belirtilen temel hak ve sınırlamalara saygıyı gerektirenler dışında sınır olmaksızın temsil edilen kişi tarafından ve sorumluluğunda talep edildiğinde icra alacaklısını temsil eden mahkeme veya icradan sorumlu adli danışmanın talebi üzerine yükümlüdür. Bu kişi veya kurumlar, bilgi vermekten kaçınmak için yasal nedenler veya temel haklara saygıyı öne sürerse ve talep edildiği gibi iş birliği yapmazsa, adli danışman mahkemeye bildirir ve mahkeme uygun olana karar verir. 2. İlgili taraflar dinlendikten sonra, mahkeme söz konusu dosyadan bağımsız olarak, yukarıdaki fıkra gereğince mahkemenin talep ettiği iş birliğini sağlamayan kişi ve kurumlara periyodik mecburi cezalar uygulamaya karar verir. Bu yargı emirlerinin uygulanmasında mahkeme, 589. madde lafzında belirtilen ölçütleri dikkate alır. 3. Bu madde uyarında uygulanan yaptırımlar, Yargı Hakkında Teşkilat Kanunun VII Kitabının V. Başlığında belirtilen itiraz rejimine tabidir.”

Avrupa İhtiyati Haciz Emrinin otomatik tanınması ve tenfizi ilkesi, EAPO’nun icranın gerçekleştirileceği Üye Devletteki ulusal emirlerle aynı güce sahip olduğunu göstermektedir.

9. TANIMA, İCRA EDİLEBİLİRLİK VE TENFİZ İLKESİ


10.1. Düzenleyen devletten, icranın gerçekleşeceği devlete EAPO’nun gönderilmesi

Yukarıda da belirtildiği gibi, bir Avrupa İhtiyati Haciz Emrini (EAPO) düzenleyen mahkemenin bulunduğu Üye Devletten icranın gerçekleşeceği Devletteki bankaya doğrudan göndermek mümkün değildir. Bu da Avrupa İhtiyati Haciz Emrinin düzenleyen devletten, icranın gerçekleşeceği Devlete gönderilmesi gerektiği anlamına gelmektedir.

Avrupa İhtiyati Haciz Emrini düzenleyen üye devletin icraya ilişkin ulusal kurallarına bağlı olduğundan gönderimden sorumlu kurum farklılık gösterebilir. İcranın mahkeme tarafından başlatıldığı Üye Devletlerde gönderimden sorumlu kurum mahkemedir. Başlatanın alacaklı olması halinde, bu işlemin alacaklı tarafından yapılması gerekir.

Gönderide şunlar yer almalıdır:

• EAPO’nun A Kısmı (Hukuk ve ticaret davalarında sınır ötesi borçların tahsilatını kolaylaştırmak için Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emrini oluşturan 655/2014 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğünde belirtilen formları ortaya koyan 10 Ekim 2016 tarih ve 2016/1823 sayılı Komisyon Uygulama Tüzüğü Ek II) Eğer farklı bankalar söz konusu ise her bir banka için gönderiye ihtiyaç vardır.

• Boş form madde 25. Bu, hesabın dondurulması ile ilgili olup, 2016/1823 sayılı Tüzüğün Ek IV’ünde yer alan bildiridir).

• Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri Kısım A’nın icranın gerçekleşeceği devletin diline çevirisi veya transliterasyonu. 2016/1823

sayılı Tüzük Üye Devletlerin tüm resmi dillerinde bulunduğundan ilgili dildeki form kullanılmalıdır.

Gönderim, icranın gerçekleşeceği üye devletin belirlediği kuruma yapılmalıdır (İspanya’da hesabın bulunduğu yerdeki birinci derece mahkemesidir).

10.2. Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri (EAPO) Uygulaması

İcranın gerçekleşeceği Üye Devlet mahkemesi tarafından belgelerin bankaya gönderilmesi ile uygulanır (birden fazla bankanın söz konusu olması durumunda tüm bu belgelerin bankaların her birine gönderilmesi gerekir).

Bankaya gönderilmesi gereken belgeler şunlardır: EAPO Kısım A (Ek II) ve boş bir form md. 25 (Ek IV)

Banka yukarıda belirtilen tüm belgeleri aldıktan sonra (para birimini çevirmeye gerek olması halinde emrin uygulanacağı güne ait AMB kuruna göre yapılır), Avrupa İhtiyati Haciz Emrinde belirtilen miktarın hesaptan çekilmediği veya transfer edilmediğini temin etmeki ve (kanunen öngörülmesi halinde) koruma amaçlı açılmış bir hesaba söz konusu miktarı aktarır. Fonların bırakılması ve emirde belirtilen miktarın alacaklının talebini karşılamak amacıyla alacaklının hesabına aktarılması aşağıdaki koşulların karşılanması halinde mümkündür:

• Bankanın yetkisinin açıkça Emirde belirtilmesi;• İcranın gerçekleştiği Üye Devletin

kanunlarının bu kaldırma ve aktarmaya müsaade etmesi;

10. İCRA USULÜ


mevzuatie-El kitabi


• İlgili hesap hakkında çakışan başka bir Emir olmaması.

EAPO kapsamında birden fazla banka hesabı varsa ve hesaplardaki miktarlar belirtilenin üstündeyse (aşan miktarı etkilemez) Tüzük şu uygulama sırasını öngörmektedir;

1. Sadece borçlu adına olan tasarruf hesapları; 2. Sadece borçlu adına olan vadesiz mevduat

hesapları. 3. İcranın gerçekleştiği üye devletin kanunları

gereğince korumaya tabi olabilecek miktarda ortak hesaplardaki birikimler.

4. İcranın gerçekleştiği üye devletin kanunları gereğince korumaya tabi olabilecek miktarda ortak hesaplardaki vadesiz mevduatlar.

Avrupa İhtiyati Haciz Emrinde hesap belirtilmemişse, mümkün olduğu hallerde banka hesabı belirler. Bu ihtimalin olmaması ancak daha öncesinde bilgi edinmek için talepte bulunulmuş olması halinde (hesap bilgisi edinme talebine ilişkin md. 14), banka söz konusu bilgiyi icranın gerçekleşeceği devletteki yetkili makamdan edinebilir. Bahsedilen bu bilginin olmaması halinde banka emri uygulayamaz.

Emrin uygulanmasının ardından (mümkünse), banka fonların dondurulmasına ilişkin bir bildiri düzenler (2016/1823 sayılı Tüzüğün Ek IV’ünde belirtilen form) Bunun 3 iş günü içinde yapılması gerekmektedir (8 güne kadar çıkarılması mümkündür ancak bildirimin mümkün olan en kısa zamanda düzenlenmesi gerekir)

Bildirimin düzenlenmesinin ardından banka kayıtlı posta ile alındı makbuzunu alacak şekilde veya eşdeğer elektronik araçlarla

gönderir (2016/1823 sayılı Tüzüğün Ek V’inde yer alan formu kullanmak suretiyle fazla olan miktarın bırakılmasını talep etme sorumluluğu olduğundan bu bildirim önemlidir). Emrin icranın gerçekleşeceği devlette düzenlenmiş olması halinde düzenleyen mahkeme ve alacaklıya bu bildirimin yapılması gerekmektedir. Başka bir üye devlette düzenlenmiş olması halinde, bildirimin düzenleyen mahkeme ve alacaklıya gönderecek mercii olan icranın gerçekleşeceği üye devlet makamlarına yapılması gerekir. Tüm bu makamlar ve Tüzüğün uygulanmasına ilişkin bilgi, Avrupa E-Adalet internet sitesinde yer alan Medeni Hukuk Atlasında bulunmaktadır.

Buna ek olarak ve borçlu açısından Avrupa İhtiyati Haciz Emri (EAPO), talep olması hakinde emrin uygulanmasına ilişkin detaylarla birlikte borçluya bildirilmelidir. Borçludan talep gelmemesi halinde Tüzük gereğince banka bu bildirimi yapabilir ancak zorunda değildir.

10.3. Avrupa İhtiyati Haciz Emrinin borçluya tebliği

Etkili olmasını temin etmek için tebligatın uygulamanın ardından yapılması gerekmektedir (uygulamadan önce yapılması halinde borçlu hesaplarındaki tüm parayı çekebilir).

Tebligat menşei ülkede borçlunun ikametgahına yapılmalıdır ve tebliğ usulü Ek IV’te öngörülen uygulamanın bildiriminin alınmasına müteakip 3. iş gününü sonunda başlatılmalıdır.

Borçlu ikametgahının 655/2014 sayılı Tüzüğe taraf olan diğer bir Üye Devlette bulunması halinde (Birleşik Krallık ve Danimarka hariç tüm devletler), tebligat usulü (1393/2007 sayılı Tüzük



uyarınca) Ek IV Bildiriminin alınmasının ardından 3. iş gününün sonunda başlatılmalıdır. Bu durumda bildirim, gelen belgenin içeriği doğru ve iletilen belgeye sadık olması ve içindeki tüm bilgilerin kolaylıkla okunabiliyor olması hakinde uygun olan herhangi bir araçla yapılmalıdır (alındı bildirimi alan mercii tarafından tebliğ talebinin alındığı gün yapılmalıdır).

Borçlunun ikametgahı üçüncü bir devlette ise belgelerin tebliğine ilişkin uluslararası kurallar uygulanmalıdır: 1393/2007 Tüzüğü, eğer 655/2014 sayılı Tüzüğe taraf olmayan bir üye devletse ancak belirttiği özelliklere haiz değilse, Hukuk ve Ticari Konularda Adli ve Gayri Adli Belgelerin Yurt Dışına Tebliğine ilişkin 15 Kasım 1965 tarihli Sözleşmeye taraf olan bir üye devlette veya diğer araçlar uyarınca tebliğin yapılması gerekmektedir (mütekabiliyet kuralına dayanan başka bir araç olmaması halinde).

Borçluya tebliğ edilecek araçlar şunlardır:

• 2016/1823 sayılı Tüzüğün Ek II formunun A ve B Kısımlarını kullanmak suretiyle İhtiyati Haciz Emri.

• Alacaklı tarafından mahkemeye iletilen Koruma Emri başvurusu.

• Emrin çıkarılması için alacaklı tarafından mahkemeye iletilen tüm belgelerin nüshası.

• Eğer EAPO birden fazla bankayı ilgilendiriyorsa, miktarların koruma altına alındığına dair yalnızca ilk Bildirim (Ek IV) (ek bildirimler gecikmeksizin borçluya tebliğ edilir).

Tebliğ edilen belgelerin dili açısından (ve diğer ülkelerde belgelerin tercümesine ilişkin kullanılan uluslararası araçlarla belirlenen kurallar geçerli olduğundan yalnızca 655/2014

Tüzüğüne taraf olan Üye Devletler ile ilgili olarak)İhtiyati Haciz Emri ve bu emir için yapılan talebin borçlunun ikametinin bulunduğu ülkenin resmi diline tercümesi gerekmektedir. Borçlunun hakkını savunmak için mahkeme tarafından böyle karar verilmediği sürece diğer belgelerin tercümesine gerek yoktur.

10.4. Avrupa banka hesabı ihtiyati haciz emri hakkında borçludan yanıt

Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri ve tebliğ edilen belgeler hakkında borçlunun geniş seçenekleri vardır ve borçlu şunları yapabilir:

• Kabul edebilir; • EAPO’nun değiştirilmesi veya iptalini talep

edebilir; • Alacaklının verdiği güvencenin incelenmesini

talep edebilir; * Haciz yerine bir teminat vermek isteyebilir;

• İcraya karşı farklı kanun yollarına başvurabilir: • EAPO değişiklik talebi.

Borçlu EAPO’yu kabul ederse, yapılacak bir şey yoktur.

Borçlu EAPO’nun iptalini veya değiştirilmesini talep ederse, buna ilişkin gerekçeler, şunlardan bir tanesi olmalıdır:

• EAPO’nun düzenlenmesine ilişkin Tüzükte belirtilen koşullar veya gereklilikler yerine getirilmemiş.

• Emir, fonların haczine ilişkin bildiri ve/veya diğer belgeler, hesap veya hesaplara haciz konmasına müteakip 14 gün içerisinde borçluya tebliğ edilmemiş (bu talebe ilişkin olarak belgelerin doğru tebliği ile sorunu gidermek mümkündür).


• Tebliğ edilen belgeler dil gerekliliklerini karşılamamış (bu talebe ilişkin olarak yeterli çeviri temin edilmesi ile sorunu gidermek mümkündür); * Emirde yer alan miktarı aşan tutarlara haciz konmuş ve kaldırılmamış.

• EAPO’nun dayanağı olan talep tamamen veya kısmen ödenmiş.

• Dava konusu hakkındaki kararla alacak hükümsüz kalmış.

• Emir aracılığıyla alacaklının temin etmek istediği dava konusu hakkındaki karar veya mahkeme anlaşması veya gerçek bir belgenin icrasının askıya alınması veya iptal edilmesi.

EAPO’nun iptali veya değiştirilmesine ilişkin usul, 2016/1823 sayılı Tüzüğün Ek VII’sinde yer alan formun borçlu tarafından gönderilmesi ile başlar. Bu herhangi bir zamanda ve herhangi bir yolla (elektronik dahil) yapılabilir. İptal veya değişiklik talebi borçlu tarafından gönderildikten sonra itiraz sunma fırsatı verilen diğer taraf (borçlu dahil) bilgilendirilir. Karar gecikme olmadan verilmelidir ve gecikmeksizin icra edilebilir (icranın gerçekleştirileceği devlete iletilir). EAPO’nun iptali veya değiştirilmesine ilişkin karara karşı itiraz yolu açıktır (tüm bu bilgiler Avrupa E-Adalet internet sitesinden kontrol edilebilir ve İspanya açısından, Birinci Derece Mahkemesi veya Ticaret Mahkemesi tarafından karar verilmişse, itiraz sunmak için tanınan süre 20 gün olup, Bölge Mahkemesine gönderilir. Kararı başka bir mahkeme vermişse, itirazın beş gün içerisinde aynı mahkemeye sunulması gerekir).

Eğer borçlu alacaklının verdiği teminatın (Madde 12 uyarınca Tüzükte yer alan usulün suistimalini önlemek için yeterli bir miktarda olması ve borçlunun karşılaşacağı herhangi bir

zararı tazmin edebiliyor olması gerekmektedir) incelenmesini talep ederse, bu talebe ilişkin gerekçeler teminata ilişkin koşul veya gerekliliklerin karşılanmamış olması olabilir. İzlenecek usul, EAPO iptal veya değişiklik talebi ile aynıdır.

Borçlu haciz yerine teminat vermeyi talep ederse, ya EAPO’yu düzenleyen mahkemeye ya da EAPO’nun icrasından sorumlu Üye Devletin icra makamında sunulabilir.

Bu talep, EAPO’yu düzenleyen mahkemeyi sunulursa borçlunun emir tutarında bir teminat sağlaması ya da mahkemenin bulunduğu Üye Devletin kanunları gereğince kabul edilebilir ve emirdeki miktara en azından denk bir değerde alternatif bir teminat vermesi gerekmektedir.

İcranın gerçekleşeceği Üye Devletin icra makamlarına talebin sunulması halinde borçlunun emir tutarında bir teminat sağlaması ya da mahkemenin bulunduğu Üye Devletin kanunları gereğince kabul edilebilir ve emirdeki miktara en azından denk bir değerde alternatif bir teminat vermesi gerekmektedir.

Her iki durumda da teminatın yatırıldığı bilgisi alacağa tebliğ edilmelidir.

EAPO’nun icrasına ilişkin kanun yolları açısından borçlu sınırlama, sonlandırma veya değiştirme talebinde bulunabilir (aslında yer alan durumlardan farklı hallerde).

Sınırlama usulü, Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri (EAPO) değişiklik veya iptal talebi için öngörülenle aynıdır. Hesaptaki belirli miktarların hacizden muaf olması veya dikkate alınmamış

7. REQUEST FOR THE OBTAINING OF ACCOUNT INFORMATION



veya doğru şekilde değerlendirilmemiş olan bazı miktarların hacizden muaf olması ile gerekçelendirilebilir.

Sonlandırma usulü de Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri (EAPO) değişiklik veya iptal talebi için öngörülenle aynıdır. Sonlandırma gerektirebilecek nedenler şunlardır:

• Haciz konan hesap Madde 2(3) gereğince Tüzüğün kapsamı dışında Hesabın tutulduğu Üye Devletin kanunları gereğince hacze tabi olmayan veya 98/26/AT sayılı Direktifin 2. maddesi (a) fıkrası kapsamında herhangi bir sistemin işlemi ile bağlantılı tutulan banka hesapları (ödeme ve teminat anlaşma sistemlerinde anlaşma imzalama) Madde (2)4: Parasal kurumlar olarak işlem gören merkez bankalarındaki banka hesapları * Mahkeme kararı, anlaşması veya belgenin icrası, icranın gerçekleşeceği Üye Devlette reddedilmişse.

• Kararın icra edilebilirliği menşei üye devlette askıya alınmışsa.

• Emir, fonların haczine ilişkin bildiri ve/veya diğer belgeler, hesap veya hesaplara haciz konmasına müteakip 14 gün içerisinde borçluya tebliğ edilmemiş (bu talebe ilişkin olarak belgelerin doğru tebliği ile sorunu gidermek mümkündür).

• Tebliğ edilen belgeler dil gerekliliklerini karşılamamış (bu talebe ilişkin olarak yeterli çeviri temin edilmesi ile sorunu gidermek mümkündür).

• Haczedilmiş miktarlar emirde yer alan tutarı aşmış ve haciz kaldırılmamışsa.

• Alacak tamamen veya kısmen ödenmişse.• Dava konusu hakkındaki kararla alacak

hükümsüz kalmışsa.

• Emir aracılığıyla alacaklının temin etmek istediği dava konusu hakkındaki karar veya mahkeme anlaşması veya gerçek bir belgenin icrasının askıya alınması veya iptal edilmesi.

• EAPO’nun icrası açıkça kamu politikası aykırıysa.

EAPO’nun icrasının değiştirilmesi (usul EAPO’nun iptali veya değiştirilmesi talebi ile aynıdır) borçlu tarafından, EAPO’yu düzenleyen mahkemeden veya icra mahkemesinden talep edilebilir.

Eğer EAPO’yu düzenleyen mahkemeye talep iletilirse durumlardaki değişikliklere (bu talep ayrıca alacaklı tarafından da iletilebilir veya mahkeme re’sen verebilir) veya alacağa ilişkin alacaklı ve borçlu arasındaki bir anlaşmaya dayanarak gerekçelendirilebilir.

Talep icra mahkemesine gönderilirse, söz konusu Üye Devlette haczden muaf miktarın düzeltilmesi konusunda talep icra mahkemesine gönderilirse bir veya birden fazla Üye Devletteki bir veya bşrden fazla hesapta yeterince yüksek miktarlara uygulanan muafiyetler sebebiyle bir düzenlemenin uygun olduğu yerlerde.yalnızca borçlu tarafından yapılabilir.

Son ve üçüncü kişilere ilişkin olarak (bir EAPO’dan açıkça etkilenebilirler) menşei mahkemede ihtiyati haciz emrine itiraz edebilirler ancak icra mahkemesinde yalnızca ihtiyati haczin icrasına itiraz edebilirler.

Ne olursa olsun Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emrinin icrasında gerçekleştirilecek tüm işlemlerin veri korumaya ilişkin Tüzüğün 47. maddesini gözetmesi gerekmektedir: “1. Bu Tüzük kapsamında elde edilen, işlenen veya


mevzuatie-El kitabi


aktarılan kişisel verilerin elde edilme, işlenme veya aktarılma sebeplerine göre yeterli, ilgili ve amacı aşmayan şekilde olmalı ve yalnızca bu amaç için kullanılmalıdır. 2. Yetkili merci, bilgiden sorumlu merci ve İhtiyati Haciz Emrini icradan sorumlu herhangi diğer bir merci, 1. fıkrada belirtilen verileri elde edilme, işlenme

ve aktarılma amaçları için gerekli olan süreden fazla saklayamaz, her koşulda bu süre takibin sona ermesine müteakip altı ayı geçemez ve bu süre içerisinde söz konusu verinin uygun şekilde korunmasını temin eder. Bu fıkra, yargı işlemleri sırasında mahkemelerce işlenen veya saklanan veriler için geçerli değildir”.


ALFARO VALVERDE, LUIS GENARO. “Avrupa küçük alacaklar usulü” En: Diario La Ley. -- N. 8289, 9 de abril de 2014 (İspanyolca).

ALIAGA CASANOVA, ALFONSO CARLOS. “Avrupa Ödeme Emri Usulü” Estudios jurídicos, ISSN-e 1888-7740, n º. 2007, 2007 (İspanyolca).

ANTON JUÁREZ, ISABEL. “AB III uluslararası dava: Avrupa banka hesabı ihtiyati haciz emri”. Aranzadi, 2018. ISBN978-84-9197-086-6 (İspanyolca).

ANTON JUÁREZ, ISABEL. “Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri: AB’de sınır ötesi borçların tahsilatındaki zorluklara elveda”. Cuadernos de derecho transnacional, ISSN-e 1989-4570, Vol. 9, Nº. 1, 2017, págs. 5-48 (İspanyolca).

ARYALAR RODRÍGUEZ, JOSÉ MANUEL. “Avrupa küçük alacaklar usulünün kısa eleştirel analizi”. Revista del poder yargı, ISSN 1139-2819, n º 85, 2007, págs. 11-34 (İspanyolca).

ARIAS RODRÍGUEZ, JOSÉ MANUEL, CASTÁN PÉREZ Mª JESÚS. “Avrupa ödeme emri usulünün eleştirel analizi”. Revista del poder yargı, ISSN 1139-2819, n º 83, 2006, págs. 11-37 (İspanyolca).

ARTOLA FERNÁNDEZ, MIGUEL ÁLVARO. “Avrupa Küçük Alacaklar Usulü oluşturan 11 Temmuz 2007 tarih ve 861/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü” AB Hukuku Wikipedia Cuadernos Digitales de Formación CGPJ. N º 43 – 2012 (İspanyolca).

BELDA, ANTONIO. “Borç tahsilinde Avrupa usulleri: ödeme emri, alışveriş mektubu, Avrupa ödeme emri, Avrupa küçük alacaklar” Icade: Revista de las Facultades de Derecho y Ciencias Económicas y Empresariales, ISSN 1889-7045, n º 93, 2014, págs. 209-2011 (İspanyolca).

BLANCO GARCÍA, ANA ISABEL. “Avrupa ödeme emri usulünün uluslararası yargı yetkisinde uygulama zorlukları”. Cuadernos de derecho transnacional, ISSN-e 1989-4570, Vol. 9, Nº. 2, 2017, págs. 615-622 (İspanyolca).

BUJOSA VADELL, LORENZO M. “Sınır ötesi usullerde sadeleştirme ve duruşmalar”. Coloquio de la Asociación Internacional de Derecho Procesal, 2008] / Federico Carpi (ed. Beam’im), Manuel Ortells Ramos (ed. Beam’im), Vol. 2, 2008 (Comunicaciones sunumlar =), ISBN 978-84-370-7215-9, págs. 303-316 (İspanyolca).

BUJOSA VADELL, LORENZO. “Sınır ötesi usullerde sadeleştirme ve duruşmalar: Sözlü ve Yazılı Usuller hakkında Avrupa küçük alacaklar usulüne ilişkin 861/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü: medeni usulde etkinlik”--Universitat de València, 2008. Cilt II: Comunicaciones / sunumlar - Cuarta ponencia /dördüncü rapor. ISBN978-84-370-7216-6 (İspanyolca)

CABEZUDO BAJO, MARÍA JOSÉ. “Avrupa’da sınır ötesi alacakların tahsilatı: 1896/2006 sayılı Tüzük ve İspanya uygulaması”. Revista genel de Derecho Procesal, ISSN-e 1696-9642, n º. 15, 2008 (İspanyolca).

CARBALLO PIÑEIRO, LAURA. “Avrupa ödeme emri usulü hakkında çalışma”. Revista española de derecho Internacional, ISSN 0034-9380, Vol. 61, n º 1, 2009, págs. 344-346 (İspanyolca).

CARRETERO GONZÁLEZ, CRISTINA. “Avrupa Ödeme Emri Usulü” Alcalibe: revista Centro Asociado a la UNED Ciudad de la Cerámica, ISSN 1579-9875, n º. 7, 2007, págs. 67-88 (İspanyolca).

CARRETERO GONZÁLEZ, CRISTINA. “Avrupa Ödeme Emri Usulü ile ilgili sorular”. Revista de derecho procesal, ISSN 0213-1137, n º 1, 2008, págs. 55-81 (İspanyolca).

CASADO ROMÁN, JAVIER. “Avrupa küçük alacaklar usulünde uygulama sorunları”. Unión Europea Aranzadi, ISSN 1579-0452, n º 11, 2018 (İspanyolca).

CASADO ROMÁN, JAVIER; ISÁBAL ORDÓÑEZ, ELISA Mª. “İspanya mevzuatında Avrupa Ödeme Emri Usulü” Unión Europea Aranzadi, ISSN 1579-0452, Nº 10, 2011, págs. 7-15 (İspanyolca).

KAYNAKÇA


mevzuatie-El kitabi


CASTILLO RODRÍGUEZ, LUZ. “Avrupa küçük alacaklar usulü”. Yazılı ve sözlü usullerde: Medeni Usulde etkinlik--Universitat de València, 2008. Cilt II: Comunicaciones / Sunumlar - Cuarta ponencia /dördüncü rapor. ISBN978-84-370-7216-6 (İspanyolca)

CORREA DELCASSO, JUAN PABLO. “Avrupa Ödeme Emri Usulü” Marcial Pons, 2008 - ISBN978-84-9768-544-3 (İspanyolca).

CORREA DELCASSO, JUAN PABLO. “Avrupa ödeme emri usulü ile iş alacakları ve itiraz edilmeyen alacaklar için Avrupa emri”. La Ley: Revista jurídica española de doctrina, jurisprudencia y bibliografía, ISSN 0211-2744, n º 7, 2001, págs. 1633-1638 (İspanyolca).

COVELO ABREU, JOANA. “Kredi tahsilatı konusunda Avrupa Birliğinde medeni yargı iş birliği: Acil dosyaların takibinin önemi - Cooperação judiciária em matéria civil na União Europeia e cobrança de créditos. importância da tramitação prejudicial urgente”. Revista da Secretaria do Tribunal Permanente de Revisão, ISSN-e 2304-7887, ISSN 2307-5163, Vol. 5, Nº. 10, 2017, págs. 174-195 (Portekizce).

DÍAZ DEL HOYO, MIGUEL ANGEL. “Avrupa ödeme emri usulü kullanımında anahtarlar”. E-Deusto: conocimiento para IR por delante, ISSN 1579-5934, n º. 58, 2007, pág. 8 (İspanyolca).

DOMÍNGUEZ RUIZ, LIDIA. “Avrupa ödeme emri ve küçük alacaklar usullerinin elektronik işlenmesi” FODERTICS II: hacia una justicia 2.0 / Koord. Por Federico Bueno de Mata, 2014, ISBN 9788494202803, págs. 221-230 (İspanyolca).

DOMÍNGUEZ RUIZ, LIDIA. “Avrupa ödeme emri ve küçük alacaklar usullerinde reform”. Revista española de derecho europeo, ISSN 1579-6302, Nº. 59, 2016, págs. 77-101 (İspanyolca).

DOMÍNGUEZ RUIZ, LIDIA. “Avrupa ödeme emri ve küçük alacaklar usullerinde reform”. Revista española de derecho europeo, ISSN 1579-6302, Nº. 59, 2016, págs. 77-101

DOMÍNGUEZ RUIZ, LIDIA. “Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri: Revista de Derecho iç, ISSN 2341-2216, Vol. 1, n º. 4, 2014, págs. 243-256 (İspanyolca).

DUTREY GUANTES, YOLANDA. “Avrupa ödeme emri usulü kullanımında rehber”. Iuris: Actualidad y práctica del derecho, ISSN-e 2255-0488, ISSN 1 137-2435, n º 122, 2007, págs. 34-38 (İspanyolca).

ESPINIELLA MENÉNDEZ, ÁNGEL. “Avrupa ödeme emri ve Avrupa küçük alacaklar usullerinde reform”. La Ley Unión Europea, ISSN-e 2255-551 X, dergilerde 33, 2016, 5 págs. (İspanyolca).

FONT I MA,S MARIA; JOAN FORNER I DELAYGUA, JOAQUIM (COORD.). “Hukuk ve ticaret davalarında sınır ötesi borç tahsilatını kolaylaştırmak için Avrupa Hesap Koruma Emri hakkında 15 Mayıs 2014 tarih ve 655/2014 (AB) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü” Revista española de derecho Internacional, ISSN 0034-9380, Vol. 67, n º 1, 2015, págs. 329-334 (İspanyolca).

FREY, MATTHIAS. “Avrupa ödeme emri usulü - 2006/1896 sayılı Tüzük. Küçük alacaklar usulü - 861/2007 sayılı Tüzük”. “El juez en el espacio judicial europeo civil y mercantil (2015)”. Cuadernos Digitales de Formación CGPJ. --(İspanyolca-İngilizce’den çeviri) 11-2015 n º.

GARCÍA CANO, SANDRA. “Avrupa Ödeme Emri Usulü” Thomson Reuters Aranzadi, 2008. ISBN 978-84-8355-678-8 (İspanyolca).

GARCÍA CANO, SANDRA. “Avrupa ödeme emri usulü ve İspanyol hukukunda uygulaması”. Revista genel de Derecho Europeo, ISSN-e 1696-9634, n º. 23, 2011 (İspanyolca).

GASCÓN INCHAUSTI, FERNANDO. “Tüketiciler ve sınır ötesi alacakların korunması için yeni bir gereç: Avrupa küçük alacaklar usulü” Ius et Praxis, ISSN 0717-2877, Vol. 14, Nº. 1, 2008, págs. 167-197 (İspanyolca).

GISBERT POMATA, MARTA; DÍEZ RIAZA, SARA; CARRETERO GONZÁLEZ, CRISTINA; GONZÁLEZ-



CHOREN RESPALDIZA, VERÓNICA. “Borç tahsilinde Avrupa usulleri: ödeme emri, alışveriş mektubu, Avrupa ödeme emri, Avrupa küçük alacaklar” Thomson Reuters-Civitas, 2013 (2 ed.). ISBN 978-84-470-4567-9 (İspanyolca).

GÓMEZ AMIGO, LUIS. “Avrupa Ödeme Emri Usulü” Thomson Aranzadi, 2008. ISBN 978-84-8355-675-7 (İspanyolca).

GÓMEZ AMIGO, LUIS. “Avrupa ödeme emri usulünde E-adalet uygulaması”. Presente y futuro de la e-Justicia en España y la Unión Europea / coord. Por M. Carmen Senés Motilla, 2010, ISBN 978849903537-6, págs. 127-154 (İspanyolca).

GÓMEZ AMIGO, LUIS. “Avrupa ödeme emri usulünün işlenmesinde İspanya usulleri”. Revista Aranzadi Doctrinal, ISSN 1889-4380, Nº. 11 (marzo 2011), 2011, págs. 139-156 (İspanyolca).

GÓMEZ LÓPEZ, EDUARDO. “Avrupa ödeme emri usulü hakkında Tüzük: İspanya hukukunda etkisi, Adli Danışman”. Estudios jurídicos, ISSN-e 1888-7740, n º. 2007, 2007 (İspanyolca).

GONZÁLEZ CANO, MARÍA ISABEL. “Avrupa ödeme emri usulü - 2006/1896 sayılı Tüzük.” Valencia: Tirant lo blanch, 2008. ISBN 978-84-8456-254-2 (İspanyolca).

GONZÁLEZ CANO, MARÍA ISABEL. “Avrupa ödeme emri usulü ile sınır ötesi alacağın korunması”. Estudios jurídicos, ISSN-e 1888-7740, n º. 2007, 2007 (İspanyolca).

GONZÁLEZ CANO, MARÍA ISABEL. “Avrupa Ödeme Emri Usulü oluşturan 12 Aralık 2006 tarih ve 1896/2006 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğüne yaklaşma”. Unión Europea Aranzadi, ISSN 1579-0452, Vol. 34, Nº 10, 2007, págs. 5-29 (İspanyolca).

GONZÁLEZ CANO, MARÍA ISABEL. “861/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü ile oluşturulan usulün yürütülmesine ilişkin ana hususlar” Unión Europea Aranzadi, ISSN 1579-0452, Nº 2, 2009, págs. 5-28 (İspanyolca).

GONZÁLEZ CANO, MARÍA ISABEL. “Avrupa Küçük Alacaklar Usulü” -Tirant lo, Blanch 2009 - ISBN 978-84-9876-535-9 (İspanyolca).

GUINCHARD, EMMANUEL. “Avrupa küçük alacaklar usulünün yanlış teknik reformuna doğru ve Avrupa ödeme emri usulünün yüzeyselliği” Anuario español de derecho internacional privado, ISSN 1578-3138, Nº. 13, 2013, págs. 279-308 (İspanyolca).

LÓPEZ CHOCARRO, IGNACIO. “Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri: 655/2014 sayılı Tüzüğün 28 Ocak 2017 tarihinde yürürlüğe girmesine ilişkin kısa analiz”. La Ley mercantil, ISSN-e 2341-4537, n º. 32 (enero), 2017, pág. 15 (İspanyolca).

LÓPEZ DE TEJADA RUIZ, MARÍA. “Avrupa Ödeme Emri Usulü” Anuario español de derecho internacional privado, ISSN 1578-3138, Nº. 6, 2006, págs. 633-691 (İspanyolca).

LOPEZ SIMÓ, FRANCISCO. Avrupa küçük alacaklar usulü” Avrupa Küçük Alacaklar Usulü oluşturan 11 Temmuz 2007 tarih ve 861/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğüne ilişkin yorumlar”. -Dykinson, D.L. ISBN978-2010 (İspanyolca).

LORCA NAVARRETE, ANTONIO MARÍA. “Avrupa Ödeme Emri usulünde ödeme tekniği teklifi” Actualidad jurídica Aranzadi, ISSN 1132-0257, n º 763, 2008, págs. 1-6 (İspanyolca).

MARCHAL ESCALONA NURIA. “Tüketicilerin korunması için yeni bir Avrupa usulüne doğru: Küçük alacaklar için yeni girişim”. Revista electrónica de estudios internacionales (REEI), ISSN-e 1697-5197, Nº. 28, 2014, 43 págs. (İspanyolca).

MARINELLI, MARINO. “Avrupa Ödeme Emri oluşturan 1896/2006 sayılı Tüzük hakkında notlar”. -Note sul Regolamento CE n. 1896/2006 in tema di procedimento ingiuntivo europeo. Il giusto processo civile. --1-2009 (İtalyanca) .

MATOS DE ARAUJO CHAVES, MANUEL. “Avrupa küçük alacaklar usulü: usulün konuları ve gelişimi”. Revista


mevzuatie-El kitabi


genel de Derecho Procesal, ISSN-e 1696-9642, n º. 20, 2010 (İspanyolca).

MIQUEL SALA, ROSA. “Avrupa küçük alacaklar usulü”. -Civitas, 2009--ISBN978-84-9903-160-6 (İspanyolca).

NOGALES CEJUDO, JOSÉ GUILLERMO. “Avrupa Ödeme Emri oluşturan 12 Aralık 2006 tarih ve No 1896/2006 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü” AB Hukuku wikipedia Cuadernos Digitales de Formación CGPJ. N º 43 – 2012 (İspanyolca).

PÉREZ ELENA, MARÍA DEL CARMEN. “Avrupa Küçük Alacaklar Usulü oluşturan 11 Temmuz 2007 ve 861/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü” “Instrumentos europeos de Derecho internacional privado”. Cuadernos Digitales de Formación CGPJ. -40 – 2010 n º(İspanyolca) .

PÉREZ SANZ, MARÍA BEGOÑA. “Avrupa ödeme emri ve Avrupa küçük alacaklar usullerinde son reformlar” -”Trámites procesales de los reglamentos comunitarios de los procesos civiles y mercantiles”. Cuadernos Digitales de Formación CGPJ. -- Nº 40 – 2011 (İspanyolca)

PIÑA ALONSO. ANTONIO. “Sınır ötesi borçların tahsilatı: Avrupa ödeme emri usulü için ilk talep”. Anuario de la Facultad de Derecho de Ourense, ISSN 1695-3452, n º. 1, 2007, págs. 435-462 (İspanyolca).

PLAKSINE, ROSE-MARIE. “İhtilafsız alacaklar için Avrupa Emri” 805/2004 sayılı Tüzük. Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri” “El juez en el espacio judicial europeo civil y mercantil (2015)”. Cuadernos Digitales de Formación CGPJ. --(İspanyolca-Fransızcadan çeviri) 11-2015 n º.

PORTILLO PAVLOVIC DE PAZ, SILVIA. “Hukuk ve ticaret davalarında sınır ötesi borç tahsilatını kolaylaştırmak için Avrupa Hesap Koruma Emri hakkında 15 Mayıs 2014 tarih ve 655/2014 (AB) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğünün ana hususları” Actualidad sivil, ISSN 0213-7100, n º 2, 2017 págs. 44-54 (İspanyolca).

PROTO PISANI, ANDREA. “Genel olarak hızlı korumada Avrupa ödeme emri usulü ve ödeme emri usulleri modelleri” -L’ingiunzione europea di pagamento nell’ambito della tutela sommaria generale e dei modelli di procedimenti monitori ispecie. Il giusto processo civile. --1-2009 (İtalyanca) .

PUIG BLANES, FRANCISCO DE PAULA. “Medeni usul hukuku uygulama” – “Medeni Hukuk iş birliği”, “Uluslararası yargı”, “Uluslararası adalete erişim”, “belgelerin tebliği ve delil toplama”, “Avrupa Küçük Alacaklar, ödeme emri ve ihtiyati haciz emri dahil yargı kararlarında tanıma ve tenfiz”, “aile davalarında yargı kararlarının tanınması ve tenfizi””Arabuluculuk”. (Volume V) Ed Thompson/Civitas 2008. ISBN: 978-84-470-3107-8 - 2. baskı 2015 ISBN: 978-84-470-5061-1 (İspanyolca).

QUESADA LÓPEZ, PEDRO MANUEL; LÓPEZ PICÓ, RUBÉN; CABRERA MERCADO, RAFAEL (dir). “İspanya ve İtalya mevzuatında Avrupa usul hukuku etkisi - L’ influenza del diritto processuale europeo negli ordinamenti italiano e spagnolo”. 2018, ISBN 9788813368593, págs. 259-282 ( İspanyolca ve İtalyanca).

RODRÍGUEZ VÁZQUEZ, MARÍA ANGELES. “Avrupa banka hesabı ihtiyati haciz emri ile sınır ötesi borç tahsilatının sadeleştirilmesi” Anuario español de derecho internacional privado, Nº. 14-15, 2014-2015, s. 565-586 (İspanyolca).

ROMERO GALLARDO, ALFREDO. “Yeni Avrupa ödeme emri usulü”. Noticias de la Unión Europea, ISSN 1133-8660, n º 288, 2009, págs. 95-115 (İspanyolca).

RUIZ-RICO RUIZ-MORÓN, JUAN. “Avrupa Ödeme Emri Usulü oluşturan 12 Aralık 2006 tarih ve 1896/2006 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü” “Instrumentos europeos de Derecho internacional privado”. Cuadernos Digitales de Formación CGPJ. -40 – 2010 n º(İspanyolca) .

SÁNCHEZ MARTÍN, CARLOS. “Avrupa Ödeme Emri Usulü” Revista jurídica de la Comunidad de Madrid,



ISSN 1139-8817, Nº. 27, 2008, págs. 107-136 (İspanyolca).

SENES MONTILLA, CARMEN. “İspanya ve Avrupa Birliği’nde e-adaletin bugünü ve geleceği”. Thomson Reuters Aranzadi, 2010. ISBN 978849903537-6 (İspanyolca).

SENÉS MOTILLA, CARMEN. Avrupa küçük alacaklar usulü” Medeni usul uyumlaştırmaya doğru bir ilk adım”. Revista genel de Derecho Procesal, n º 16, 2008 (İspanyolca).

SENÉS MOTILLA, CARMEN. “Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri: İspanya hukukunda uygulama”. Aranzadi, 2015 -- 304 p. ; 24 cm -- (Monografías Aranzadi. Derecho civil; 775) ISBN978-84-9098-581-6 (İspanyolca).

TRIGO Y SIERRA, EDUARDO. “Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri oluşturan 15 Mayıs 2014 tarih ve 655/2014 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü” Actualidad Jurídica Uría Menéndez. -N. 46 - Haziran / Eylül 2017--s. 77-82 (İspanyolca).

VALLINES GARCÍA ENRIQUE - “Avrupa ödeme emri usulü: borçlunun itiraz sunarak dikkate alabileceği gerekçelere dayanarak ödeme emri talebinin incelenmesi” Cuadernos de derecho transnacional, ISSN-e 1989-4570, Vol. 9, Nº. 2, 2017, págs. 725-736 (İspanyolca).

ÇEŞİTLİ. “Avrupa Ödeme Emri hakkında Tüzüğün uygulaması için rehber” Avrupa Komisyonu. Medeni ve Ticari Hukuk konularında Avrupa Yargı Ağı” İngilizce).

ÇEŞİTLİ. “Avrupa küçük alacaklar usulü oluşturan 11 Temmuz 2007 tarih ve 861/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğünün uygulanmasında pratik rehber” Avrupa Komisyonu. Medeni ve Ticari Hukuk konularında Avrupa Yargı Ağı

ÇEŞİTLİ. “Avrupa ödeme emri ve küçük alacakları sadeleştirmek ve kolaylaştırmak için tedbirler hakkında yeşil kitap”. COM, ISSN 0257-9545, n º 746, 2002, págs. 1-79 (İngilizce) .

VIDAL FERNÁNDEZ, BEGOÑA. “Yazılı ve sözlü usullerde Avrupa küçük alacaklar usulünde sözlü ve yazılı belgeler: medeni usulde verimlilik”-Universitat de València, 2008. Cilt II: Comunicaciones / Sunumlar - Cuarta ponencia /dördüncü rapor. ISBN978-84-370-7216-6 (İspanyolca)

VILAS ALVAREZ, DAVID SEGUNDO. “Avrupa banka hesabı ihtiyati haciz emri oluşturan Tüzük: Hazırlanmasındaki ana hususlar”. La Ley mercantil, ISSN-e 2341-4537, n º. 6 (Eylül), 2014, págs. 108-122 (İspanyolca).


EK 1. AVRUPA ÖDEME EMRİ USUL AKIŞI

APPLICATION

FORM A

FORM E

FORM B

COMPLETION

FORM C

FORM F FORM G

PARTIAL ISSUE ISSUE

No documentation

Jurisdiccion

Requerimient

30 days

Statement of Oposition (*)

Ordinary procedure

EUROPEAN ORDER FOR PAYMENT

PROCEDURE

(*) Claimant request proceding to be terminated

Payment Do nothing

Regulation 1215/12

DECRETO


APPLICATION

DISMISSAL COUNTER-CLAIM WRITTENPROCEDURE

FORM A

FORM D

HEARING

≤ 5.000€

SENTENCE VIDEOCONFERENCE

APPEAL SENTENCE

EUROPEAN SMALL CLAIMS

PROCEDURE

Enforcement in accordance with the internal law of the executing State

Regulation 1215/12

EK 2. AVRUPA KÜÇÜK ALACAKLAR USULÜ DİYAGRAMI (I)

FORM C

Regulation 44/01


FORM A Hearing

No hearing

Court informs

defendant

Certificate (Form D)

Court requests more info (Form B)

Appeal

Videoconference or IT

EK 3. AVRUPA KÜÇÜK ALACAKLAR USULÜ DİYAGRAMI (II)

SMAIL CLAIMS PROCEDURE SENTENCE


EK 4. AVRUPA BANKA HESABI İHTİYATİ HACİZ EMRİ DİYAGRAMI (I)

REQUIREMENTS "EX PARTE" PROCEDURE

PROVIDINGSECURITYPURSUANT

TYPES APPROPRIATEALTERNATIVESECURITY

When? Requirements

Features Form

Preservation accounts

"Fumus Boni Iuris"

Information"Periculum in Mora"

EUROPEANSMALLCLAIMSPROCEDURE

• Before (*)

• During procedure

• After Resolution

• No resolution Court competent about the substance of the matter

• Consumer Consumer's domicile

• Resolution Who has dictate the resolution

• Judgment, court settlement or authentic instrument Where that instrument was drawn up

• Amount of the debt

• Lower Amount

APPLICATION (credit already fallen due

or are not yet due)

No lawyer

Competence


EK 5. AVRUPA BANKA HESABI İHTİYATİ HACİZ EMRİ DİYAGRAMI (II)

NO

YES

TERMS(*)

NOEJ/CS/AI

10 working days

YESEJ/CS/AI

5 working days

HEARING

5 working days

PROVIDESECURITY

After provide security

INFORMATION

Without delay

(*) Except for these, all the other periods provided for in the Regulation are constituted by "calendar days" (in accordance with

Regulation 1182/71)

• Statemenr about the existence of accounts

• Access to public data

• Requests to the debtor

• Other ways

REQUESTFORACCOUNT

INFORMATION

WRITTENPROCEDURE

EJ/CS/AI:enforcement of the judgment,

court settlement or authentic instrument

DISMISSALANDRELEASEOFPROVIDE

SECURITY

30DAYSWITHOUTINFORMTOTHE

DEBTOR


EK 6. AVRUPA BANKA HESABI İHTİYATİ HACİZ EMRİ DİYAGRAMI (III)

REMEDIESOFTHEDEBTORAGAINSTTHEPRESERVATION

ORDER

REMEDIESOFTHEDEBTORAGAINSTENFORCEMENTOFTHEPRESERVATION

ORDER

a. The conditions or requirements set out of the Regulation were not met

b. The order were not served on the debtor within 14 days of the preservation of his account

c. The documents served on the debtor not meet the language requirements

d. Preserved amounts exceeding the amount of the Order were not released

e. The Order has been paid in full or in part

f. Dismissal the claim the enforcement

g. The Order has been set aside or annulled

a. The account should be exempt from seizure

b. The account preserved is excluded from the scope of this Regulation

c. Refuse the enforcement of the judgment, court settlement or authentic instrtument

d. The enforceability of the judgement the enforcement

e. Estimate the remedies of the debtor

f. Manifestly contrary to the public policy (order public)


KONU AVRUPAÖDEMEEMRİUSULÜTüzük Avrupa ödeme emri usulü oluşturan 12 Aralık 2006 tarih ve

1896/2006 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü

Konu Yasal ihtilaf bulunmayan borçların tahsilatı

Kapsam Avrupa ödeme emri talebi gönderildiğinde ödenmemiş olan spesifik bir miktar için medeni ve ticari parasal alacakların sınır ötesi tahsilatı

CoğrafiKapsam Danimarka hariç tüm AB Üye Devletleri

Yargıyetkisi Medeni ve Ticari hukuk konularında verilen kararların tanınması ve tenfizi ve yargı yetkisi hakkında 12 Aralık 2012 tarih ve 1215/2012 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü uyarınca Ancak, talebin mesleği veya ticaret konusu dışında bir amaçla bir kişi, tüketici tarafından yapılan bir sözleşmeye dayalı olması ve davalının tüketici olması halinde yalnızca davalının ikametinin bulunduğu Üye Devlet mahkemeleri yargı yetkisine sahiptir.

Diller Üye Devletler beyanlarına bağlı. Avrupa E-adalet Web sitesinden kontrol edilebilir

Formlar Form A: Avrupa Ödeme Emri BaşvurusuForm B: Avrupa ödeme emri başvurusunu tamamlamak ve/veya düzeltmek için davacıya gönderilen talepForm C: Avrupa Ödeme Emri başvurusunu düzeltmesi için davacıya teklifForm D: Avrupa Ödeme Emri başvurusunu ret kararıForm E: Avrupa ödeme emriForm F: Avrupa ödeme emrine itirazForm G: İcra edilebilirlik şerhi

Taraflarıntemsili Avukat zorunlu değil: (a) Avrupa ödeme emrine başvuruda davacı için ; (b) Avrupa ödeme emrine itirazda davalı için

Usul: İtiraz yoksa yazılı usul Bu durumda, dava menşei üye devletin yetkili mahkemelerinde devam ederdavacı bu durumda usullerin sonlandırılmasını talep etmediği sürece adi hukuk usulü kuralları gereğince

Maliyet İtiraz yoksa maliyet yok Olması halinde menşei Üye Devletin adi hukuk usulü kuralları uyarınca

İtiraz İtiraz olması durumunda menşei Üye Devletin adi hukuk usulü kuralları uyarınca

EK 7. AVRUPA ÖDEME EMRİ UYGULAMA FİŞİ



KONU AVRUPAÖDEMEEMRİUSULÜİcra Davalı menşei mahkemeye herhangi bir itirazda bulunmamışsa,

menşei mahkeme G formunu kullanarak Avrupa ödeme emrini icra edilebilir ilan eder. Menşei Üye Devlette icra edilebilir ilan edilen bu ödeme emri diğer üye devletlerde icra edilebilirlik şerhine gerek kalmaksızın tanınır ve tenfiz edilir ve tanınmasına ilişkin itiraz mümkün değildir.

İcranınreddi Herhangi bir Üye Devlet veya üçüncü bir ülkede daha önce verilmiş bir karar veya düzenlenmiş bir emirle uyuşmazlık halinde şu durumları içeriyorsa (a) önceki karar veya emir aynı taraflar arasında aynı gerekçeye dayanıyorsa; ve (b) önceki karar veya emir icranın gerçekleşeceği Üye Devlette tanınması için gereken koşulları karşılıyorsa, ve (c) uyuşmazlık menşei Üye Devletteki mahkemenin görüldüğü sırada itiraz gerekçesi olarak öne sürülemiyorsa. İcra ayrıca Avrupa ödeme emrinde yer alan tutarı davalının davacıya ödemesi halinde de reddedilebilir.Hiçbir koşulda Avrupa ödeme emri, icranın gerçekleştiği Üye Devlette maddi içeriği açısından incelenmez.

İstisnaidurumlardaincelem

Yalnızca şu durumlarda: * Ödeme emri davalının aldığına dair bir delil olmaksızın tebliğ edilmişse ve bu tebligat kendisi hatası olmaksızın savunmasını hazırlamak için yeterli zaman olmadan yürürlüğe girmişse veya * Davalı mğcbir sebepler veya kendisine bağlı olmayan olağanüstü koşullar nedeniyle alacağa itiraz edememişse veya

* Emir açıkça yanlış düzenlenmişse


KONU AVRUPAÖDEMEEMRİUSULÜTüzük 861/2007 (AT) sayı ve 11 Temmuz 2007 tarihli Avrupa Küçük Alacaklar Usulü

hakkında Avrupa Parlamentosu ve Konsey TüzüğüKonu Tüzük, sınır ötesi küçük alacaklar hakkında takiplerin sadeleştirilmesi ve

hızlandırılmasının yanı sıra maliyetleri azaltmayı amaçlayan Avrupa Küçük Alacaklar Usulünü oluşturur. Avrupa Küçük Alacaklar Usulü, Üye Devletlerin kanunlarınca var olan usullere bir alternatif olarak dava tarafları için erişilebilir olmalıdır. Ayrıca Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde bir Üye Devlette verilen kararların diğer Üye Devletlerde tanınması ve tenfizi için gerekli ara usulleri ortadan kaldırır.

Kapsam Bu Tüzük madde 3’te belirtilen hukuk ve ticari konularda mahkemenin tabiatı ne olursa olsun alacak miktarının talebin yargı yetkisine sahip mahkemeye iletildiği anda, faiz, masraf ve maliyetler hariç 5.000 avroyu aşmadığı durumlarda tüm sınır ötesi dosyalar için geçerlidir.

CoğrafiKapsam Tüzük, Danimarka’da geçerli değildir.Yargıyetkisi Medeni ve Ticari hukuk konularında verilen kararların tanınması ve tenfizi

ve yargı yetkisi hakkında 12 Aralık 2012 tarih ve 1215/2012 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü uyarınca

Diller Talep formu, yanıt, herhangi bir itiraz, itiraza yanıt ve ilgili destekleyici belgelere ilişkin herhangi bir açıklama mahkemenin dil veya dillerinde iletilir.

Formlar • Form A - talep formu • Form B - talep formunu tamamlamak ve/veya düzeltmek için mahkeme

tarafından istek• Form C - cevap formu • Form D - Avrupa küçük alacaklar usulünde bir karara ilişkin belge.

Taraflarıntemsili Bir avukat veya başka bir hukuki uzman tarafından temsil zorunlu değildir.Maliyet Kaybeden taraf, takip masraflarını karşılar. Ancak, mahkeme gereksiz yere

ortaya çıkmış veya alacakla orantısız olan masrafları kazanan tarafa vermez. İtiraz Üye Devletler, Avrupa Küçük Alacaklar Usulü kapsamında verilmiş bir karara

usul kanunları gereğince itirazın mümkün olup olmadığı ve böyle bir itirazın sunulması için gerekli mühletleri belirtmiştir. Komisyon bu bilgileri genel olarak halka açık hale getirmiştir.

İcra Karar, herhangi bir itiraz olabilse de icra edilebilirdir. Teminat verilmesi gerekmezİcranınreddi Avrupa Küçük Alacaklar Usulünde verilen kararın herhangi bir Üye Devlet

veya üçüncü bir ülkede verilen daha önceki bir kararla uyuşmazlık göstermesi halinde kendisine karşı icra takibi başlatılmış kişinin talebi üzerine icra, icranın gerçekleşeceği Üye Devletin yargı yetkisi olan mahkemesi tarafından reddedilebilir.

ESCPuygulamasınayönelikpratikrehber

https://e-justice.europa.eu/fileDownload.do?id=4679d766-9058-470d-a549-a07b9926c761 QV. https://e-justice.europa.eu/fileDownload.do?id=4679d766-9058-470d-a549-a07b9926c761

EK 8. AVRUPA KÜÇÜK ALACAKLAR USULÜ PRATİK FİŞİ


KONU AVRUPAÖDEMEEMRİUSULÜ KÜÇÜKALACAKLARUSULÜTüzük Avrupa ödeme emri usulü oluşturan

12 Aralık 2006 tarih ve 1896/2006 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü

861/2007 (AT) sayı ve 11 Temmuz 2007 tarihli Avrupa Küçük Alacaklar Usulü hakkında Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü

Amaç Üzerinde herhangi bir yasal ihtilaf bulunmayan ödenmemiş borçların hızlı ve verimli tahsilatı

Sınır ötesi dosyalarda küçük alacaklar ile ilgili davaları hızlandırmak ve kolaylaştırmak ile maliyetleri azaltmak için tasarlanmıştır. Avrupa Küçük Alacaklar Usulü, Üye Devletlerin kanunlarınca var olan usullere bir alternatif olarak dava tarafları için erişilebilir olmalıdır.

Kapsam Avrupa ödeme emri talebi gönderildiğinde ödenmemiş olan spesifik bir miktar için medeni ve ticari parasal alacakların sınır ötesi tahsilatı

Yargı yetkisi olan mahkeme talep formunu aldığında tüm faiz, masraf ve maliyetler harç alacağın değeri 5.000 avroyu aşmaz

HariçolanÜyeDevletler

Tüzük, Danimarka’da geçerli değildir. Tüzük, Danimarka’da geçerli değildir.

Yargıyetkisi Medeni ve Ticari hukuk konularında verilen kararların tanınması ve tenfizi ve yargı yetkisi hakkında 12 Aralık 2012 tarih ve 1215/2012 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü uyarınca Ancak, talebin mesleği veya ticaret konusu dışında bir amaçla bir kişi, tüketici tarafından yapılan bir sözleşmeye dayalı olması ve davalının tüketici olması halinde yalnızca davalının ikametinin bulunduğu Üye Devlet mahkemeleri yargı yetkisine sahiptir.

Medeni ve Ticari hukuk konularında verilen kararların tanınması ve tenfizi ve yargı yetkisi hakkında 12 Aralık 2012 tarih ve 1215/2012 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü uyarınca

Başvuru “Form A” “Form A”

Avukat Zorunlu değil:(a) Avrupa ödeme emri başvurusunda bulunurken davacı için; (b)Avrupa ödeme emrine itiraz sunarken davalı için

Gerekli değildir

EK 9. EOPP - ESCP


mevzuatie-El kitabi


KONU AVRUPAÖDEMEEMRİUSULÜ KÜÇÜKALACAKLARUSULÜDavacıbaşvurusırasındadestekleyicibelgelerisunmalımıdır?

Hayır Evet.

Usulünyürütülmesi

İtiraz yoksa yazılı usul Bu durumda, davacı açıkça usulün iptalini talep etmemişse adi hukuk davası kurallarına uygun olarak menşei üye devletin yetkili mahkemelerinde usul devam eder

Avrupa küçük alacaklar usulü yazılı bir usuldür.

Davalınınitirazı

Davalı standart F Formunu kullanmak suretiyle Avrupa ödeme emrine karşı menşei mahkemeye itiraz sunabilir ve emrin tebliğine müteakip 30 gün içerisinde mahkemeye gönderir. Bu formda neden sunmaya gerek kalmaksızın davalı alacağa itiraz etmelidir.

Davalı yanıtını talep formu ve yanıt formunun tebliğine müteakip 30 gün içerisinde Form C’nin ikinci kısmını doldurmak suretiyle ve uygun olan yerlerde destekleyici belgelerle birlikte gönderir

Duruşma Yalnızca davalının itirazı üzerine ve davaya bakan ülkenin adi hukuk davaları usullerine uygun olarak

Duruşma yalnızca gerekli görülmesi halinde ya da taraflardan birinin talebi üzerine düzenlenir. Yargılamanın adil olarak ele alınması açısından gereksiz olduğu aşikarsa talep reddedilebilir. Duruşma, video konferans veya benzer teknoloji yoluyla olabilir.

İcra Davalı menşei mahkemeye herhangi bir itirazda bulunmamışsa, menşei mahkeme G formunu kullanarak Avrupa ödeme emrini icra edilebilir ilan eder. Menşei Üye Devlette icra edilebilir ilan edilen bu ödeme emri diğer üye devletlerde icra edilebilirlik şerhine gerek kalmaksızın tanınır ve tenfiz edilir ve tanınmasına ilişkin itiraz mümkün değildir.

Karar, icranın yapılacağı AB ülkesinde esası itibariyle ele alınamaz.

İtiraz İtiraz edilmemişse, temyiz yolu kapalıdır. İtiraz olması halinde davaya bakan ülkenin ad hukuk usullerine göre kurallar belirlenir.

Kararın verildiği menşei ülkenin kanunlarına göre mümkün olması halinde bir karara itiraz mümkündür.


KONU AVRUPA ÖDEME EMRİ USULÜTüzük “Hukuk ve ticaret davalarında sınır ötesi borç tahsilatını kolaylaştırmak

için Avrupa Hesap Koruma Emri hakkında 15 Mayıs 2014 tarih ve 655/2014 (AB) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü”

Konu Tüzük borçlunun kendisinin veya borçlu adına bir Üye Devletteki bir banka hesabında muhafaza edilen, emirde belirtilen miktardaki paranın transferi veya çekilmesiyle, alacaklının alacağının icrasının tehlikeye girmesini önleyen ve alacaklının bir Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri (“İhtiyati Haciz Emri” veya “Emir”) elde etmesini sağlayan bir Birlik prosedürü oluşturur.

Kapsam Bu Tüzük, bir ihtiyati haciz emriyle haczedilecek banka hesabı veya hesaplarının bir Üye Devlette olduğu sınır ötesi dosyalar için geçerlidir.

CoğrafiKapsam Tüzük, Danimarka ve Birleşik Krallık’ta geçerli değildir.

Yargıyetkisi • Alacaklı bir karar, mahkeme anlaşması veya gerçek bir belge elde etmemişse, İhtiyati Haciz emri düzenleme yetkisi, geçerli yargı yetkisi kuralları uyarınca konu hakkında karar verme yetkisi olan Üye Devletin mahkemelerindedir.

• Borçlunun mesleği veya işi dışında olarak değerlendirilebilecek bir amaçla alacaklı ile bir sözleşme yapmış olan bir tüketici olması halinde, ilgili sözleşmeye ilişkin bir alacağı güvenceye almayı hedefleyen ihtiyati haciz emri düzenleme yetkisi yalnızca borçlunun ikamet ettiği Üye Devlet mahkemelerinindir.

• Alacaklının halihazırda bir mahkeme kararı veya mahkeme anlaşması edinmiş olması halinde, karar veya mahkeme anlaşmasında yer alan alacağa ihtiyati haciz emri düzenlemeye ilişkin yargı yetkisi, kararın çıktığı veya mahkeme anlaşmasının onaylandığı veya yapıldığı Üye Devletin mahkemelerine aittir.

• Alacaklının elinde gerçek bir belge varsa, söz konusu belgede yer alan miktara karşılık İhtiyati Haciz emri düzenlemeye ilişkin yargı yetkisi, söz konusu belgenin düzenlendiği Üye Devletteki konuya ilişkin mahkemelerdedir.

Diller Herhangi bir belge icranın gerçekleşeceği Üye Devletin resmi diline veya söz konusu Üye Devlette birden fazla resmi dil olması halinde devletin kanunları gereğince icranın gerçekleştirileceği mahkemenin resmi dili veya dillerinden bir tanesine veya icranın gerçekleşeceği Üye Devletin kabul ettiğini belirttiği başka bir dile çevrilmelidir.

EK 10. AVRUPA BANKA HESABI İHTİYATİ HACİZ EMRİ PRATİK FİŞİ


mevzuatie-El kitabi


KONU AVRUPA ÖDEME EMRİ USULÜFormlar • EK I - Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri için başvuru

• EK II - Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri • EK III - Avrupa Banka Hesabı İhtiyati Haciz Emri iptali• EK IV - fonların korunması ile ilgili bildirim• EK V - Fazla korunmuş miktarların bırakılması talebi• EK VI - Alındı makbuzu• EK VII - Kanun yolu başvurusu• EK VIII - İcranın gerçekleştiği Üye Devlete kanun yolu kararının

iletilmesi• EK IX - Kanun yolu kararına itiraz.

Taraflarıntemsili Bir avukat veya diğer hukuki profesyonel tarafından temsil İhtiyati Haciz emri almak için zorunlu değildir. Bir avukat veya başka bir hukuki profesyonel ile temsil, kanun yolu başvurusunun yapıldığı mahkeme veya merciinin bulunduğu Üye Devletin kanunları gereğince böyle bir temsiliyetin tarafların uyrukları veya ikametleri fark etmeksizin zorunlu olmadığı sürece, zorunlu değildir.

Maliyet Eşdeğer ulusal kurallarla ilgili olarak bankanın böyle bir ödeme veya tazmine icranın yapıldığı Üye Devletin kanunlarınca hakkı olduğu durumlarda İhtiyati Haciz emrini uygularken ortaya çıkan maliyetleri borçludan veya alacaklıdan talep etme hakkı vardır.

İtiraz Her iki tarafta verilen bir karara karşı itiraz hakkına sahiptir. Böyle bir itiraz kabul edilen eylemleri uygulama yoluyla kurulan itiraz formu kullanarak sunulur.

İcra İhtiyati Haciz Emri icranın gerçekleşeceği Üye Devletin eşdeğer ulusal emirlerinin icrası için geçerli olan usullere uygun olarak icra edilir.

Korumaemrinekarşıborçlununkanunyolları

Borçlunun menşei Üye Devletin yetkili mahkemesine başvurması üzerine, ihtiyati haciz emri feshedilebilir.

İcraya ilişkin AB mevzuatı hakkında seminer EOPP oluşturma hakkında 2006/1896 sayılı Tüzük; ESCP hakkında 861/2007 sayılı Tüzük ve hukuk ve ticaret davalarında sınır ötesi borç tahsilatını kolaylaştırmak için Avrupa Hesap Koruma Emri (EAPO) oluşturan 655/2014 sayılı Tüzük

This publication was produced with the financial support of the European Union on the framework of the Project “Improved Capacity of Civil Enforcement Offices (Phase II)”

Funded by:Implemented by

MINISTRY OF JUSTICE DEPARTMENT OF ENFORCEMENT AFFAIRS

Kisaca icra hakkinda AB...

Documents

Transcript of Kisaca icra hakkinda AB...