Kilitbahir Kalesi, Fatih Sultan Mehmet Dönemi

18. Yüzyılda İstanbul’da yaşam

Ayasofya, Sultan III.Ahmed Çeşmesi, Thomas Allom,

Constantinople, 1838

Üsküdar, Sultan III.Ahmed Çeşmesi, Julia Pardoe, The

Beauties of the Bosphorus, 1838

Tophane Çeşmesi, Julia Pardoe, The Beauties of the

Bosphorus, 1838

Tophane Çeşmesi, Julia Pardoe, The Beauties of the

Bosphorus, 1838

18. Yüzyılda İstanbul’da yaşam İstinye, Julia Pardoe, The Beauties of the Bosphorus,

1838

Beşiktaş Sarayı üstünden, Julia Pardoe, The Beauties

of the Bosphorus, 1838

Sadabad, Julia Pardoe, The Beauties of the Bosphorus,

1838

Usul-i Mimari-i Osmani’de (1873) “düzenler,” Montani Efendi ve Boğos Efendi Şaşıyan

Nuruosmaniye Camii, 1755

Laleli Camii, 1763

Aksaray Pertevniyal Valide Sultan Camii, Montani Efendi, 1869-71

Aksaray Pertevniyal Valide Sultan Camii, Montani Efendi, 1869-71

Eski ve Yeni Çırağan Sarayları, Sultan II.Mahmud Dönemi ve Sultan Abdülaziz

dönemi (1871), Sarkis Balyan

Architecture et Decoration Turques (Paris, 1874), Leon Parvillee

Sanayi-i Nefesi Mekteb-i Alisi ilk yapısı, Şimdiki Eski Şark Eserleri Müzesi, Alexandre

Vallaury, 1882

Türkiye'de plastik sanatlar ve mimarlık eğitimi veren en eski

eğitim kurumudur. 1928'de Güzel Sanatlar Akademisi adını

almıştır.

Dönemin Müze-i Hümayun Müdürü Osman Hamdi Bey'in 1

Ocak 1882'de resmi olarak görevlendirilmesiyle kurulmuştur.

Başlangıçta resim, heykeltraşlık, hakkâklık ve mimarlık

bölümleri açılmıştır. Bütün bölümlerde öğretim 1 yıl hazırlık

sınıfının ardından hakkâklık için 3, mimarlık ve heykeltraşlık

için 4, resim bölümü için 5 yıl sürmekteydi. 1914 yılında kız

öğrenciler için İnas Sanayi-i Nefise Mekteb-i Âlisi açıldı.

Osman Hamdi Bey'in ölümünün ardından 1910'da Halil

Edhem Eldem müdürlüğe getirildi. Daha sonra 1917'de Halil

Paşa, 1918'de Nazmi Ziya Bey, 1921'de Ali Sami Boyer

Sanayi-i Nefise Mektebi'ne müdür oldular.

Okulun ilk binası günümüzde İstanbul Arkeoloji

Müzeleri içindeki Eski Şark Eserleri Müzesi'nin faaliyet

gösterdiği yapıdır. Osman Hamdi Bey, okulun müzenin

yakınında olması gerektiğine inanıyordu. 1882'de, Arkeoloji

Müzesi'nin de mimarı olan Alexandre Vallaury'den okul

binasını yapmasını istedi. Vallaury ilkin beş atölyelik küçük bir

bina yaptı; 1892 ve 1911'de yapılan eklerle okul genişletildi.

Sanayi-i Nefise mektebi 1916'da Cağaloğlu'ndaki binasına

taşınınca eski bina Müze-i Hümayun yapılarına katıldı.

1970'de Prof. Nezih Eldem tarafından yapılan onarım ve

düzenlemeyle Eski Şark Eserleri Müzesi olarak açıldı. 1999'da

Nezih Eldem'in tasarladığı modern üsluptaki giriş Vallaury'nin

özgün tasarımına göre yeniden değiştirildi.

Alexander Vallaury'nin ilk yapısının tasarımı neorönesans,

ikinci yapı ise neogrek üsluptadır.

Vallaury aynı zamanda Sanayi-i Nefise Mektebi'nin ilk

mimarlık hocasıdır.

Sanayi-i Nefesi Mekteb-i Alisi ilk yapısı, Şimdiki Eski Şark Eserleri Müzesi, Alexandre

Vallaury, 1882

İstanbul 1862

İstanbul Şirket-i Hayriye, 1851

İstanbul, Tünel, 1875

İstanbul’da yangınlar

İstanbul Hocapaşa Yangını, 1865

İstanbul Hocapaşa Yangını, 1865

İstanbul Hocapaşa Yangını ve Divanyolu düzenlemesi,1865

Dolmabahçe Sarayı, kuzeye kayan kent, Sultan Abdülmecid dönemi 1843- 56,

Karabet ve Nikoğos Balyan

Dolmabahçe Sarayı, kuzeye kayan kent, Sultan Abdülmecid dönemi 1843- 56,

Karabet ve Nikoğos Balyan

Dolmabahçe Sarayı, kuzeye kayan kent, Saat Kulesi ve Camisi

Beylerbeyi Sarayı, Sarkis Balyan, Sultan Abdülmecid Dönemi, 1861-65

Yıldız Sarayı, Sultan II.Abdülhamid Dönemi, 1976-1909

Yıldız Sarayı Şale Köşkü, Sultan II.Abdülhamid Dönemi, Sarkis Balyan, 1882

Babıali kompleksi, 1830lardan geç 1800’lere

Gaspare Fossati ve Darülfünun, 1846-68

Gaspare Fossati ve Ayasofya Restorasyonu, 1846-49

Gaspare Fossati ve Ayasofya Restorasyonu, 1846-49

Gaspare Fossati ve Ayasofya Restorasyonu, 1846-49

Ayasofya, 1840’lardan 1970’lere

Arnodin’in Boğaz Köprüsü

Fransız mühendis Arnodin’in ilk köprüsü Üsküdar’la Sarayburnu’nu birleştirecekti. Haydarpaşa’da biten

demiryolu, oradan Üsküdar’a uzatılacak, bu noktadan da köprünün üzerinden İstanbul-Edirne ahttına

bağlanacaktı. Arnodin’in çevre yolu önemli banliyöler haline gelmiş olan, Haydarpaşa-İzmit hattı üzerinde

Bostancı ve İstanbul-Edirne hattı üzerinde Bakırköy semtlerini de, Kandilli-Rumelihisarı arasında yapılacak bir

ikinci köprüyle birbirine bağlıyordu. Böylelikle, İstanbul yarımadası, Galata, Üsküdar ve Boğaz köyleri gibi yoğun

yerleşim bölgelerinin dışında, henüz gelişmemiş bir bölgeyi içeren, bir metropol kent alanı oluşturuluyordu.

İstanbul’da Beaux Arts Planlamacılığı, Bouvard’ın At Meydanı önerisi, 1902

Bankalar (Voyvoda) Caddesi ve Osmanlı Bankası, 1863

Bankalar Caddesi ve Kamondo Merdivenleri, 1860lar

İstanbul Arkeoloji Müzesi, Alexandre Vallaury, 1891

İstanbul'da ilk müze Sultan Abdülmecid döneminde Ahmed Fethi Paşa

tarafından Aya İrini Kilisesi'nde eski silahların toplanması suretiyle

açılmıştır. Bu müzenin zamanla yetersiz kalması üzerine dönemin

müze müdürüOsman Hamdi Bey'in mimar Alexandre Vallaury'e

yaptırdığı yeni bina önceleri "Lahitler Müzesi" veya "Asar-ı Atika

Müzesi" olarak adlandırılmıştır. Vallaury tasarımda, salonların

boyutlandırılması ve mimari konseptte Ağlayan Kadınlar Lahti'nden

etkilenmiştir. Yapı 19.yüzyıl sonlarında, dünyada müze binası olarak

tasarlanıp yapılan 8-10 müze binası arasında yer almasıyla da önem

taşır.

Günümüzde İstanbul Arkeoloji Müzeleri yönetimi altında Arkeoloji

Müzesi, Eski Şark Eserleri Müzesi ve Çinili Köşk yer alır.

Arkeoloji Müzesi, çeşitli dönemlerde eklenen çeşitli birimlerle bugünkü

halini almıştır. İlk bölüm 61x13 m boyutlarında dikdörtgen olarak inşa

edilmiştir. Bu birim bir giriş bölümü ile iki ana salondan oluşur. Çinili

Köşk ile aynı eksende bulunan propileden girilen holden bir merdivenle

üst kata bağlantı sağlanır. Bu holün iki yanında Lahitler Salonu yer

alır.

Osman Hamdi Bey'in sürdürdüğü arkeolojik kazılardan çıkarılan

yapıtların giderek artması üzerine ilk yapılan yapının kuzeyinde, 1903

yılında açılan bölüm yine Mimar Vallaury tarafından tasarlanmış,

mimar ve ressam Philippe Bello tarafından yapım çalışmaları

sürdürülmüştür. Yapıya ikinci bir giriş sağlayan bu bölümün iki yanında

salonlar yer alır. Dıştan ve içten ilk bölümün mimari konseptini

sürdüren bu bölümden çift kollu bir merdivenle üst kata, müzenin

kitaplığına çıkılır. Kitaplık bölümü hem malzeme hemde oranlarıyla

diğer bölümlerden ayrılır.

Yeni buluntular nedeniyle binanın yeniden yetersiz kalması

sonucunda, ilk yapılan birimin güneyine, yapım çalışmaları Vallaury ve

Halil Edhem Bey tarafından yürütülen ve 1907'de tamamlanan bir birim

daha eklenmiştir.

İstanbul Arkeoloji Müzesi, Alexandre Vallaury, 1891

Osmanlı mimarlığı ve temsiliyet problemi, sergi pavyonları

(sol) Sergi-i Umumi-i Osmani, 1863, (sağ) III.Ahmed Çeşmesi, 1873 Viyana Sergisi Pavyonu

Harbiye Nezareti Ek Yapısı, Mimar Fransız Bourgeois, 1864

Hamidiye Camii, Nikoğos Balyan, 1886

Şam’da Anıt

Taksim Topçu Kışlası, 1900ler

Taksim Topçu Kışlası, 1860’lar, Kirkor Balyan

Sirkeci Tren Garı, August Jachmund, 1890

Düyun-u Umumiye Binası, Antoine Vallaury, 1899

Haydarpaşa Tren Garı, Otto Ritter & Helmuth Cuno, 1908

Şeyh Zafir Türbesi, Raimondo D’aronco, 1903