Kerst, oud en nieuw en jungle in Suriname
description
Transcript of Kerst, oud en nieuw en jungle in Suriname
9-1-2012 Pagina 1
Kerst, oud en nieuw
en jungle in Suriname
9-1-2012 Pagina 2
Het laatste verslag is al weer een tijdje
geleden. Ondertussen zijn we al weer bijna
drie weken in Suriname na de overtocht uit
de Kaap Verden. Mirjam, Pien, Arthur en
Michael zijn naar Suriname gekomen.
Melanie is jarig geweest, het is kerst en oud
en nieuw geweest en we hebben een
prachtige tocht door de jungle van Suriname
gehad.
Na 11,5 dag op zee
Yes, na 11,5 dag op zee komen we dan
eindelijk aan op de Suriname-rivier. We
hebben een prima tocht gehad. Er liggen
voor Torarica slechts drie andere boten: de
Friends, de Van Straelen en de Joho. De Bo
verwachten we vandaag nog want zij
hebben 12 dagen bijna naast ons gezeild.
Even een geluksmomentje na onze aankomst in Paramaribo
9-1-2012 Pagina 3
Nadat we op de snelstromende bruine
modderrivier ons
anker hebben
gedropt gaan we
meteen naar de
wal en nemen
een taxi naar het
centrum van
Paramaribo om
ons te goed te
doen aan
onbeperkt ijs eten
bij McDonalds,
heerlijk!
´s Avonds eten we
bij ´t Vat met de vier andere boten nasi en
Saoute Soep.
De volgende dag is het Melanie haar
verjaardag. Met een grote chocolade taart
en een versierde boot is het erg gezellig. Het
verjaardagsfeestje wordt echter abrupt
afgebroken omdat er een regenbui overkomt
met veel wind en alle boten zeker willen zijn
dat het anker houdt. ´s Middags gaan we
lunchen bij een Javaans eethuisje in
Blauwgrond, de Javaanse wijk in Paramaribo.
We eten er de allerlekkerste Nasi en Saoute
soep die je kunt voorstellen, alleen het is een
beetje oppassen met de pepers.
Luc haalt Mirjam, Pien en Arthur op van
Zanderij en zo komt er aan het
verjaardagsfeestje van Melanie nog een
gezellig staartje.
IJs zoveel als je wilt bij de McDonalds
9-1-2012 Pagina 4
Ons hele gezelschap verhuist naar Torarica,
omdat Luc en Mirjam met de kids daar een
kamer hadden geboekt hebben wij ook
maar besloten daar een kamer te nemen,
voor de kids leuk en ook voor ons na bijna 12
dagen op zee wel lekker een douche die niet
beweegt en een toilet die automatisch
spoelt. Torarica zelf is een oude bende maar
het zwembad voldoet prima.
Inklaren
Het inklaren is hier nog een hele rompslomp.
Samen met Bauke van de Bo reist George
met de taxi van de vreemdelingenpolitie
naar immigrations en weer terug en halen en
passant nog even de volledige bemanning
op van beide boten omdat iedereen
aanwezig moet zijn bij het stempelen van het
paspoort. Naar later blijkt hadden we net zo
goed twee clochards kunnen optrommelen
want er wordt wel even opgekeken van ver
achter de balie maar niets gechecked.
Wanneer we ´s avonds na een borrel op de
ZsaZsa een hapje willen gaan eten en
George net Mirjam en de kids op de steiger
heeft afgezet en wil terugvaren naar de boot
om Melanie en Luc op te halen stopt plots
het buitenboordmotortje ermee en drijft
George in het pikkedonker met een snelheid
van 4 knopen stroomafwaarts. Hard roeien
helpt want hij kan net de meerpalen pakken
van de pilot boten. Gelukkig heeft Melanie
9-1-2012 Pagina 5
het gezien en weet ze Ronne van de Bo te
mobiliseren om George uit zijn benarde
positie te bevrijden.
De ankerplek voor Torarica loopt ondertussen
lekker vol. De Robeijne, de Schorpioen, de
Lola en de Tahira liggen allemaal op de rivier.
Het Nederlands legertje heeft het druk met
borrelen en verhalen uitwisselen, gezellig is
het wel alhoewel wij als Torarica bewoners
een beetje aan de zijkant staan. Het is
vreemd dat tijdens onze vorige reis geen
enekele boot Suriname aan deed en nu bijna
alle Nederlandse
vertrekkersboten Roti en nassi
komen eten in Paramaribo.
Kerst
Kerst in Paramaribo met 30
graden Celsius is toch anders
dan in Nederland. We
proberen het nog wel en
Puck versiert de ZsaZsa met
dennentakken en
kerstballen, maar het blijft
behelpen. We eten eerste
kerstdag met z´n allen bij de
Waag.
Tweede kerstdag vieren we
bij Jan Groot en zijn hele
familie thuis. Supergezellig
met de braai op de oprijlaan
en de drank in de koelbox.
Jan, een clubgenootje van
Kokosnoten openen bij Jan en Ine
9-1-2012 Pagina 6
Luc en George woont hier ondertussen al 12
jaar en is volledig geïntregreerd. Hoe is het
mogelijk dat juist hij zulke prachtige kindjes
heeft?
Het is gezelig en dat smaakt naar meer dus
worden we uitgenodigd om oud en nieuw
ook bij hun thuis te vieren. Dat klinkt prima en
daar zeggen we dus graag ja op.
Schade aan de ZsaZsa
Ik kom net uit het zwembad en wil naar de
kamer gaan douchen wanneer een van de
andere vertrekkers naar het zwembad komt
om me te halen. De ZsaZsa is losgeslagen van
haar anker. Luc, Mleanie en ik rennen naar
de rivier en worden met de
bijboot van de Robeijne naar
de ZsaZsa gebracht die
ondertussen weer vaste
ankergrond heeft gevonden.
Maar tijdens het driften heeft
ze wel een andere boot
behoorlijk toegetakeld en is
ook de ZsaZsa lelijk verwond.
De bakboord zijde is over
vrijwel de gehele lengte
zwaar beschadigd. Gelcoat
eraf, voetlijst beschadigd, de
scepters staan schots en
scheef en de zeerailing
hangt er zielig bij, k@# !
Toch vreemd dat dit kon gebeuren want we
lagen al bijna een week op deze kolkende
rivier zonder dat we één keer problemen
Een klein stukje van onze schade
9-1-2012 Pagina 7
hadden met het anker. Maar de volgende
dag komen we er achter wat er gebeurd is. ´s
Middags steekt op de rivier altijd een lekker
windje op vanuit zee. Het tij stond deze
dagen zo dat de ebstroom rond de middag
net ging draaien. De ZsaZsa had aan de wind
die er stond genoeg om op haar romp en de
zonnentent lekker te gaan zeilen tegen het
kleine beetje stroom dat er nog stond in. Op
die manier zeilde ze over haar eigen anker
heen dat zo losgeraakt moet zijn.
De verzekering wordt geinformeerd met
foto´s en een zelfgemaakt filmpje, de expert
komt in Grenada de schade opnemen,
daarna laten we het geheel provisorisch
repareren in de Carieb. De definitieve
reparatie laten we in Nederland doen anders
liggen we dadelijk een maand met de boot
op de kant.
Hetadministratieve deel is dan welliswaar
geregeld het vertrouwen is zeker nog niet
terug. Omdat we na nieuwjaar 5 dagen de
bos ingaan willen we niet op een plek liggen
waar we geen vertrouwen in hebben. Dus
vaart George de boot naar Domburg, een
dorpje zo´n 10 mijl verderop. Melanie en de
kids blijven in Torarica. Puck en Lotte laten
duidelijk blijken dat ze het helemaal niet leuk
vinden dat papa alleen weg gaat en veel tijd
steekt in de schade van de ZsaZsa. In
Domburg leg ik twee ankers één
stroomopwaarts en één stroomafwaarts.
9-1-2012 Pagina 8
Het is nu onmogelijk om over ons eigen anker
heen te varen.
Oud en nieuw
Iedereen heeft het hier over oud en nieuw,
dat is het feest van het jaar in Suriname. Om
12.00 uur ´s middagds worden In de
Domineestraat meterslange knallers
afgestoken. De kids krijgen allemaal
oordorpjes in tegen het lawaai. Surinamers
doen dat zelf ook. In Nederland ondenkbaar
dat zou kunnen. George pakt op oudjaar
een bus uit Domburg naar Paramaribo en
met Jan Groot en zijn familie gaan we kijken
wat er in de namiddag weer wordt geknald
bij ´t Vat. Hier steken ze weer miljarden
knallers af met een lengte van 100 meter en
weer met een oorverdovend geluid.
We drinken nog een paar Parbo biertjes en
gaan daarna achter in de pickup van Jan en
Ine naar hun huis.
Het is onvoorstelbaar hoeveel vuurwerk de
Surinamers de lucht in knallen. Het blijft maar
gaan, gigantisch. We borrelen wat, eten wat
en steken wat vuurwerk af. Helemaal leuk.
Alle kinderen blijven wakker tot een uur of
één en vallen dan in slaap voor de televisie,
tijd om naar het hotel te gaan.
De jungle in
Na oud en nieuw gaan
we een paar dagen
met z´n allen de jungle
van Suriname in.
De pont voortgeduwd door een andere boot
9-1-2012 Pagina 9
Michael, tweelingbroer van Melanie, vliegt
net op tijd in hij zal met ons meevaren naar
Trinidad/Tobago maar wil natuurlijk ook
Suriname zien.
De eerste twee dagen van de tocht gaat
van alles mis, het lijkt de wet van Murphy wel.
De gids komt in eerste instantie niet opdagen.
De brug de rivier over is al een tijdje geleden
ingestort en de aannemer is failliet dus vaart
er een geimproviseerd pontje waar net
vandaag de buitenboordmotor van kapot is.
Het euvel wordt opgelost door met een
ander bootje de pont te duwen en zo wordt
onze bus de rivier overgestoken. De lunch
gaat mis omdat het restaurant gesloten is. De
versnellingsbak van de bus gaat kapot dus
we moeten van bus wisselen.
We slapen de eerste nacht in een lodge aan
het stuwmeer dat er wat macaber uitziet met
alle bomen die er nog in staan nadat in 1964
dit gebied onder water is gezet. Er schijnt zelfs
nog een stukje kerktoren boven het water te
zien te zijn. We badderen met z´n allen de
volgende dag in het water achter een netje
dat ons moet besachermen van de piranha´s
die hier zwemmen.
9-1-2012 Pagina 10
Wanneer we later die dag de Brownsberg op
willen rijden is de weg zo glad dat de bus met
speciale banden niet naar boven kan rijden.
We duwen met z´n allen maar het mag niet
baten, de bus komt niet boven. We
lopen naar boven en maken daarna
een wandeling naar de waterval
waar we met z´n allen lekker onder
gaan staan. ´s Nachts slapen we in
hangmaten, alhoewel de meeste
van ons geen oog dicht doen in die
matjes, maar voor de Suriname
experience is het wel leuk.
Na Brownsberg gaan we over de
Surinamerivier met de Korjaal naar
Kninie-Paati een prachtige lodge van
Nelson direct aan een
stroomversnelling in de rivier. Hier is
het genieten in het kwadraat. De
omgeving is schitterend, we
zwemmen, eten heerlijk, spelen
kaartspelletjes, bezoeken wat
marrondorpjes verder
stroomopwaarts en spotten
kaaimannen tijdens een
avondtochtje in de Korjaal.
Kninie-Paati is geweldig en voor
iedereen een aanrader die het ontbreken
van airconditioning en een beetje kamperen
geen probleem vindt.
Lotte in haar hangmat
9-1-2012 Pagina 11
Onze lodge in Kninie-Paati, uitkijkend over de rivier, prachtig! We zwemmen wat, laten ons meedrijven op de stroom, bezoeken twee Marondorpjes en kaarten in de avonduren.
9-1-2012 Pagina 12
Vijf weken matroos
Na vijf weken vertrekt Luc (natuuurlijk samen
met Mirjam en kids). Luc prepareerde de
boot in de Kaap Verden en zeilde trans-
atlantisch naar Paramaribo. Hij had wel enige
zeilervaring maar een nachtje doorzeilen was
er nog nooit van gekomen. Nu mag hij zijn
rode broek aan in bij de Koninklijke! Daarna
nog lekker 2 weken in Suriname samen met
Mirjam. Luc wij hebben genoten, volgende
keer mag je weer mee!
Het afscheid is maar van korte duur want in
april zien we jullie weer in Antigua en gaan
we vijf weken samen de Carieb verkennen en
de Antigua Sailing Week zeilen. Tot dan. ….
En enorm bedankt voor al je hulp en
gezelligheid aan boord!!
9-1-2012 Pagina 13