Kemal Doğanay - img.antoloji.com fileKemal Doğanay - şiirler - Yayın Tarihi: 09.07.2017...

Kemal Doğanay- şiirler -

Yayın Tarihi:

09.07.2017

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

https://www.antoloji.com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

Kemal Doğanay

Türk Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi şairimizin yaşamöyküsünü şöyle vermiştir; Şair.1954, Karaşeyh Köyü/Zile/Tokat/ doğumlu.İlkokul’u köyünde,Ortaokulu Zile’de okudu.Tokat Öğretmen Okulu (1972) ve AÖF iktisat Bölümü (1988) mezunu. 1972 yılından itibaren Kastamonu, Ankara, Tokat ve Almanya’da görevyaptı. MesleğindekiBaşarılarından dolayı ödüller aldı. Evli ve üç çocuk babası. Yazı ve şiirleri; Bozkurt Dergisi’nde başlayarak, Ortadoğu, Millet, Hergün,Tercüman,Türkiye,Cide Postası, Zile Postası (23 yıl yazdı) Gazeteleri ile Öncü, Milliyetçi Yol,Hakses, Diyanet,Eğitim Alanı, Çağdaş Eğitim, Kümbet, Memleket (Yayın Kurulunda),İnsanca,Dost,Tribün(Baş Yazarı) ,Dergilerinde yayımlandı. Cıvıltı adlı Çocuk Gazetesi’nin Genel Yayın Yönetmenliğini yaptı. TürkiyeYazarlar BirliğiÜyesidir.



Acaba?

Kırda çiçekler açıyor,Yalan desem yalan değil.Çölde böcekler uçuyor,Yalan desem yalan değil.

Kırk kapıda gezer abdalHer hileyi sezer abdalHayatından bezer abdal,Yalan desem yalan değil.

Kalem adını yazıyorİnsan toprağı kazıyorŞeytan yatakta azıyor,Yalan desem yalan değil.

Atı çayıra saldılarAklını baştan aldılarGidenler yolda kaldılar,Yalan desem yalan değil.

Siyasiler kavga yaparSeçmenleri ona taparŞu hainler yolu kapar,Yalan desem yalan değil.

Davulcular halay çekerOyuncular kütük sökerBu çocuklar çokta şeker,Yalan desem yalan değil.

Söz gelişi masal bu ya;Gündüzleri gördüm rüyaYol göründü DOĞANAY’a,Yalan desem yalan değil.

Kemal Doğanay



Adalet Divanında

İnsanlığı unutan o imansız yamyamlar,Adalet Divanında hepsi hesap verecek.Hepsinin ellerinden masumun kanı damlar,Adalet Divanında hepsi hesap verecek.

Günahsız çocukları öldüren o katillerCehennemde yanacak savaşın diyen dillerBayrağıma uzanan kırılacak o eller,Adalet Divanında hepsi hesap verecek.

Barış diye konuşur içimizde hainlerOnlara mezar olur yaşadıkları inlerKimin dini doğru der karışmış artık dinler,Adalet Divanında hepsi hesap verecek.

Kurtuluş Savaşı’nda yola çıkan atlılarBirgün geri dönecek o kartal kanatlılarBölücüler üç-beşe vatanını sattılar,Adalet Divanında hepsi hesap verecek.

Namlunun ucundaki beyaz açılan güllerKardeş Türküsü söyler Türkçe konuşan dillerYuvaları yıkıyor batıdan esen yeller,Adalet Divanında hepsi hesap verecek.

Vicdanları körelmiş gözlerinde ölüm varHepsinin eli kanlı hayatında zulüm varHesaba çekilecek bir de ayrı bölüm var,Adalet Divanında hepsi hesap verecek.

DOĞANAY’ım bu dünya zenginlerin diyorlarMedeniyiz diyenler insanlığı yiyorlarKarşımıza geçmişler bakarak gülüyorlar,Adalet Divanında hepsi hesap verecek.

Kemal Doğanay



Adımız Türk

Yıldızlarda kayar unutma sakınBir hilal uğruna başlar bu akınGüneşi görecek günlerde yakın,Denilen zamanlar olacak birgün!

Dereler taşınca nehirler çağlarSonsuza uzanır ufukta dağlarBu hasretlik bizi maziye bağlar,Gençler kimliğini bulacak birgün!

Elmastan isterim yüzükte taşıTaşları eritir damla göz yaşıİnsanlık uğruna eğince başı,Gönüllere huzur dolacak birgün!

Değişir demeyin değişmez huyumAdalet olunca sağlanır uyumTarihe sorarsan her zaman buyum,İçimize sevgi salacak birgün!

Göklere yükselsin tuğları açınYeryüzüne biraz mutluluk saçınAşıklar gelince meydandan kaçın,Türkümüz bir başka çalacak birgün!

Varsın bahçelerde çiçek açmasınBulutlar yarılsın şimşek çakmasınFırsatlar var iken elden kaçmasın,Selamımı herkes alacak birgün!

DOĞANAY'ım vatan bayraklaşıyorŞehitlerin kanı topraklaşıyorÖndeki atlılar dağlar aşıyor,ADIMIZ TÜRK diye kalacak birgün!

Kemal Doğanay



Affet Allahım

Sana yalvarıyorumBeni affet Allahım.Senden af diliyorumBeni affet Allahım!

Kanatlandım kuş gibiAğırlaştım taş gibiGözden akan yaş gibi,Beni affet Allahım!

Günahım çok bilirimÇağırsanız gelirimDualarım da derim,Beni affet Allahım!

Buyruğuna girmişimNebileri görmüşümSeni candan sevmişim,Beni affet Allahım!

Elde asa gezerimYanlış olsa çizerimSözlerindir ezberim,Beni affet Allahım!

DOĞANAY’ım yanarımSeni daim anarımKurudu göz pınarım,Beni affet Allahım!

Kemal Doğanay



Ağla Yağmurlar Ağla

Yedi başlı ejderha saldırıyor derinden,Bu gücün karşısında yer oynadı yerinden!

Göklerde şimşek çakar, yağmur olup yağacak,Hak yol geldiği zaman karanlığı boğacak!

Ağla yağmurlar ağla bulutların yok artık,Kırıldı buz kütlesi şekillerin çok artık!

Sonsuzluğa gidecek bir güneş yükseliyor,Kainatın sahibi yüce Rabbim geliyor!

Yağmur bereket demek, birlik olup gelecekHamd’ü senalar eden bütün yüzler gülecek!

Fatihin emrettiği başlamalı şu akın,Akıncılar yurdunda zaferin tadı yakın!

Hayalimi kapladı ufkumdaki sonsuzluk,Beşeriyet dediğin ya varlık ya da yokluk!

Parla! Yıldızlar kadar gökyüzünde ki ayım,Dünyayı aydılatır gökteki DOĞANAY’ım!

Kemal Doğanay



Ah Kerkük Yara Kerkük

Kerkük’ün başında bir duman tüter,Gardaş bu dağları yıkmalı artık.Zalimin yaptığı bu kadar yeter,Bunun çaresine bakmalı artık.

Düşman gelmiş sıra sıra dizilmişTalihime kara yazı yazılmışSanki mezarımız derin kazılmış,Silahlanıp yola çıkmalı artık.

Merhamet dediğin sakın aramaErbil’i duydukça tuz bas yaramaBir sıkıntı basar ah'a burama,Dünyayı başına yıkmalı artık.

Musul uzaklarda sanmayın sakınTelafer bizlere Musul’dan yakınBuralara artık yapmalı akın,Hainlere kurşun sıkmalı artık.

DOĞANAY’ım Kerkük diye ağlıyorTürkmenelim yasta kara bağlıyorFeryatları dersen yürek dağlıyor,Dört koldan cepheye akmalı artıkGardaş oraları yakmalı artık!

Kemal Doğanay



Ahu Gözlüm

Sevdan ile yanıyorum,Ahu Gözlüm Neredesin?Seni gelir sanıyorum,Ahu gözlüm Neredesin?

Görmeyeli yıllar olduDost Bağı’nın gülü solduBeklediğim vade doldu,Ahu gözlüm Neredesin?

Yalvarırım etme nazıGelsen bize bazı bazıSenin için bunca yazı,Ahu gözlüm Neredesin?

Yoksun diye darda kaldımDeste deste güller aldımBu gün sazı dertli çaldım,Ahu gözlüm Neredesin?

Bu şarkılar yakar beniÇok özledim inan seniMektup yazdım daha yeni,Ahu gözlüm Neredesin?

Gül dalında bülbül gibiTaze açan bir gül gibiBoyun eğen sümbül gibi,Ahu gözlüm Neredesin?

DOĞANAY’ım yemin ettimDost Elinden uzak gittimYeter artık ben de bittim!Ahu gözlüm Neredesin?

Kemal Doğanay



Akıncılar

Serhat Boyları’nda yiğit atlılar,Akıncılar bir gün gelecek diyor.Kartal gibi uçan dev kanatlılar,Akıncılar bir gün gelecek diyor.

Kutlu dava için yola çıkanlarBayrağı uğruna canlar yakanlarAnadolum diye Türkü yakanlar,Akıncılar bir gün gelecek diyor.

Türk’ün Tarihi’nde aydınlık çağlarBize vatan oldu demirden dağlarBahar havasında bahçeler bağlar,Akıncılar bir gün gelecek diyor.

Hak’kın huzurunda açık kapılar Milletin kalbinde saklı tapularSelçuklu’dan miras kalan yapılar,Akıncılar bir gün gelecek diyor.

DOĞANAY’ım; Tanrı Korusun Türk’üKızılelma biz de ebedi ÜlküBaşbuğlar geçerken başında Börkü,Akıncılar bir gün gelecek diyor.

Kemal Doğanay



Akşam Oluyor

Akşam olur köye döner insanlarYorgun argın akar damarda kanlarBaşları önünde gelirken canlar,Anlarsın o zaman akşam oluyor.

Çekerek Irmağı kıvrılır akarEve ilk dönenler ateşi yakarZile’den gelenin eline bakar,Kümbet Ovası’nda akşam oluyor.

Güneş kaybolurken karanlık basarBekçi tüfeğini yükseğe asarÇocuklar evlerde sesini kısarDeveci Dağı’nda akşam oluyor.

Hacıboz Köprüsü mahsunca bakarBir gurbet türküsü içimi yakarMasmavi göklerde yıldızlar akar,Kale Boğazı’nda akşam oluyor.

Kışla Köyleri’nde horozlar öterÇayırlık yerlerde madımak biterYavaş yavaş köyde bacalar tüter,Semaver kaynarken akşam oluyor.

Günün beş vaktinde ezan okunurEvliya uzakta öze dokunurGeç kalanlar sağa sola bakınır,Karayün Beli’nde akşam oluyor.

DOĞANAY’ım yurdun temeli köylerNineler toruna ninniler söylerSözü bitirirken sofrada beyler,Karaşeyh Köyü’nde akşam oluyor.

Kemal Doğanay



Alan Olursa?

Bu nasıl bir hayat,nasıl bir çileBülbüle gül desem gelir mi dileZile Ovası’nda sarımsak bile,Kiloyla satılır alan olursa?

Gözlerini dersen kömür karasıTerazide doğru çıkmaz darasıBeş köfte söylesem ekmek arası,Kiloyla satılır alan olursa?

Kulağında küpe burnunda hızmaKızmısın erkek mi sorarsam kızmaKuru soğan yeyip sonra da azma,Kiloyla satılır alan olursa?

Ete kasaplarda bakar dururumKebapları görsem tuzak kururumAvcıyım kekliği çölde vururum,Kiloyla satılır alan olursa?

Mangalda tavuğu kızarır gördümHindinin başına çorabı ördümKazın defterini yenice dürdüm,Kiloyla satılır alan olursa?

Kahve fincanında yola gidiyorBalık tavasında bana ye diyorZenginler sofrada havyarda yiyor,Kiloyla satılır alan olursa?

DOĞANAY’ı dersen evde kalıyorDolmalar kazanda haber salıyorFakirler ekmeği yarım alıyor,Kiloyla satılır alan olursa?

Kemal Doğanay



Allah Deyu

Ak kağıda kara kalem,Yazar durur Allah Deyu!Şu dünyada cümle alem,Gezer durur Allah Deyu!

Kur’an okur hem dilleriNeşe dolar gönülleriHak katında o yelleri,Eser durur Allah Deyu!

Gül dalında açan çiçekDeğerini kim bilecekHavalarda uçan böcek,Uçar durur Allah Deyu!

Kutsal derim Ak TopraklarDalgalanan al bayraklarDallardaki son yapraklar,Açar durur Allah Deyu!

Bahçemizde güller açarHer tarafa neşe saçarAvcı koşar avı kaçar,Kaçar durur Allah Deyu!

Hak Yoluna giden kişiDoğruluktur bütün işiNuruyla yanan ateşi,Saçar durur Allah Deyu!

DOĞANAY’ım ömür geçerHak dostunu kendi seçerTerzi sana gömlek biçer,Biçer durur Allah Deyu!

Kemal Doğanay



Allah İçin

Yanarım Allah aşkınaFelek döndürdü şaşkınaUğradım yine taşkına,Soruyorum Allah için.

Musa ile Tur Dağı’ndaYunusun gençlik çağındaMevlananın ney bağında,Yürüyorum Allah için.

Damardaki kanlarımızFeda olsun canlarımızYol gösterir hanlarımız,Biliyorum Allah için.

Söğüt Yaylası’ndan geçtimSoğuk sularından içtimHak adına orak biçtim,Gülüyorum Allah için.

Nebileri göremedimDergahına giremedimGüzel haber veremedim,Yanıyorum Allah için.

DOĞANAY’ım dur sözündeHak’ka iman var özündeYürüdüğüm yeryüzünde,Sanıyorum Allah için.

Kemal Doğanay



Allaha Emanet

Zannetmeyin vatanımız sahipsiz,Vatan bize,biz Allaha emanet.Belasını bulacaktır nasipsiz,Vatan bize,biz Allaha emanet.

Bedava almadık güzel vatanıBoş sanmayın yer altında yatanıSöz vermek istersen tanı atanı,Vatan bize,biz Allaha emanet.

Yer yarılsa,gök delinse korkmayızYaradandan başkasına tapmayızBu dünyada yanlış yola sapmayız,Vatan bize,biz Allaha emanet.

Hainler ne bilir kendi yurdunuErgenekon yazmış hep BozkurdunuTarihlerde gördün şanlı ordunu,Vatan bize, biz Allaha emanet.

Haçlı sürüsüne boyun eğmedikAman dileyene asla değmedikDüşmanımız diye mazlum dövmedik,Vatan bize,biz Allaha emanet.

Yiğitler çıkarsa birgün meydanaSıra gelmez deme kahbe düşmanaÇok şehitler verdik aziz vatana,Vatan bize,biz Allaha emanet.

Kılıçlar çekilir kınından bir günBayrağa renk verir kanından bir günDOĞANAY can katar canından bir gün,Vatan bize,biz Allaha emanet.

Kemal Doğanay



Amma

“Vuslat dedikleri bir yılda biter,Bu ayrılık bana ölümden beter! ”

Zile Ovası’ndan çıkınca yola,Bekle dersin amma ben bekliyemem.Karaşeyh Köyü’nde verince mola,Bekle dersin amma ben bekliyemem.

Çekerek Irmağı kıvrılıp akarKöylüler ovaya tepeden bakarBu hasretlik yine içimi yakar,Bekle dersin amma ben bekliyemem.

Gabardıcın dibi keklik yuvasıHarmanda bekliyor suyun kovasıKartal Kayası’n da rüzgar davası,Bekle dersin amma ben bekliyemem.

Yollara düşmüşüm basar giderimSensiz bu dünyayı artık niderimGurbette kalınca senden beterim,Bekle dersin amma ben bekliyemem.

Doğanay’ım saydım, seneler olmuşHasretlik acısı içime dolmuşGök ekin tarlada sararmış solmuş,Bekle dersin amma ben bekliyemem.

"

Kemal Doğanay



Anadolu Baştan Başa

Sanmayın bu millet uyuyor böyle,Karada,havada,denizde varız.Bunca fabrikayı kim yaptı söyle?Karada,havada,denizde varız.

Uzaya gönderdik Sat’larımızıKendimiz yaparız yatlarımızıYerli Malı süsler katlarımızı,Karada,havada,denizde varız.

Barajlarda sular ışık oluyorSebze ucuzluyor sepet doluyorMakineler çıktı otu yoluyor,Karada,havada,denizde varız.

Ordumuza dünya alkış tutuyorHastalar en güzel yerde yatıyorFabrikalar ucuz oto satıyor,Karada,havada,denizde varız.

Anadolu baştan başa karadaJetlerimiz özgür uçar havadaÇocuklar çiçektir açar yuvada,Karada,havada,denizde varız.

Kapımız açıktır Türküm diyeneMevlanaca özden insan seveneTürkiyem güzeldir seni övene,Karada,havada,denizde varız.

DOĞANAY’ım rahmet “OKU! ”Ata’naBu topraklar için Şehit yatanaKanını toprağa maya katana,Karada,havada,denizde varız.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Annem

“La havle “diyemeden uçup gitti meleklerNereye gittiğini soramadım ben Annem!Dua et oğul derdin, kabul olur dileklerAçtıkları yarayı saramadım ben Annem!

“Bismillah” çektim yine, daha yola çıkmadanKaderin zincirini kıramadım ben Annem!Dere tepe düz gittim hiç ardıma bakmadan“Dur” dedin, hep yanımda duramadım ben Annem!

“La mekanı” istemem, vatanım olsun yeter“Vatanım burasıdır” diyemedim, ben Annem!Çektiğim bu acılar, öncekinden de beterNe soru sordularsa, bilemedim ben Annem!

“Fatiha’yla” başladım zamansız bir akınaSonucunu sorarsan dönemedim ben Annem!Çok güzellikler gördüm, hele gel sen yakınaYüzünü görecektim, göremedim ben Annem!

Varsın bütün kuyular, Yusuf’a zindan olsunZüleyha için bile gülemedim ben Annem!Mevlanayı özledim, gelsin gönlüme dolsunAteşim çok yüksekti, sönemedim ben Annem!

Vakti saatim dolmaz bekler dururum burdaYunus gibi aşkınla yanamadım ben Annem!Kaç gecem böyle geçti,dua ederim şurdaDenizleri içtimde kanamadım ben Annem!

Hani töre böyleydi yıkılmazdı kalelerIssız dağ başlarında duramadım ben Annem!Çok uzaklarda kaldı, şu fildişi kulelerSilahımı çekince vuramadım ben Annem!

Yine sabah oluyor, ezanlar okunmakta“Saatini kur” dedin, kuramadım ben Annem!Adımız ilmek ilmek tezgahta dokunmakta“Sebebini sor” dedin, soramadım ben Annem!

DOĞANAY geldi,desem sesimi duyar mısın?Belki de çok bağırdın duyamadım ben Annem!Hatırımı say desem, acaba sayar mısın?Gökten kaç yıldız aktı, sayamadım ben Annem!

Kemal Doğanay



Annemin

Oğul diyen dilleriniBahçendeki gülleriniSofra kuran ellerini,ÖPESİM GELİR…

Ekmeğimde ballarınıOmuzunda şallarınıUzattığın kollarını,ÖPESİM GELİR…

İnci gibi sözleriniBana bakan gözleriniO nur gibi yüzlerini,ÖPESİM GELİR…

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Arafta Pazar Yok

Gitme gülüm gitme yollar çok uzak,Arafta Pazar yok gelsen alamam.Mahşeri Meydanda kurulu tuzak,Arafta Pazar yok seni bulamam.

Asırlar mı olur yıllar mı geçerHikmet deryasında sevabı seçerHak’kını alanlar şerbeti içer,Arafta Pazar yok desen kalamam.

İki ara derler tepesi yüksekRabbim bağışlasın günahı çeksekDört yanı çevrili birazda tümsek,Arafta Pazar yok haber salamam.

Kul kula muhtaçtır insan nebiyeHiç günahı yoktur derler sabiyeBir Fatiha oku olsun hediye,Arafta Pazar yok sensiz olamam.

Huriler dolaşır havuz başındaElveda diyorsun bu genç yaşındaBir nur parlıyordu kara kaşında,Arafta Pazar yok suya dalamam.

Arasat Meydanı kurulduğundaSevabın günahın sorulduğundaDOĞANAY’ım birgün yorulduğunda,Arafta Pazar yok saçım yolamam.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Ararım

Kuyulara daldım suyu bulunmazSeviyorum desen aşık olunmazBu gece özlesem burda kalınmaz,Ben Yusuf’um,Züleyha’yı ararım.

Gönlündeki yanan ateşin olsamKal desen bir gece yanında kalsamSazımı son defa çok dertli çalsam,Ben Kerem’im hep,Aslı’mı ararım.

Çıkarım dağlara seyran ederimEğer yüz vermezsen çeker giderimAcılar içinde geçer kaderim,Ben Ferhat’ım, dağda Şirin ararım.

Çölün yüzündeyim güneşle yandımSeni kaybettiğim Mecnu’num sandımBelki de bin kere adını andım,Ben Mecnu’num çölde,Leyla ararım.

DOĞANAY’ım şaşkın kuşlara dödümMevsim bahar iken kışlara döndümSunak dedikleri taşlara döndüm,Mevlanaca döner,Şemsi ararım.

Kemal Doğanay



Arkadaş

Bi sözünBi sözünüTutmuyor,ARKADAŞ!

Bi gününBi gününüTutmuyor,ARKADAŞ!

Bi gözünBi gözüneYetmiyor,ARKADAŞ!

SebebiniSordum?Diyemedin,ARKADAŞ!

DOĞANAY'aNeden..?Söylemedin,ARKADAŞ!

Kemal Doğanay



Aşka Fiyat Biçilmez

Fildişi taraklarda taradım saçlarınıYaşadığım yılları bir mateme döndürdünBenim için mi yıktın o hilal kaşlarını?Acımadın halime ocağımı söndürdünFildişi taraklarda taradım saçlarını

Ümitlerim kırıldı kalmadı ben de takatBir deli rüzgar gibi esip geçtin buradanGönderdiğin kılavuz belki kafadan sakat!Bana da çile çıktı çekilen o kuradanÜmitlerim kırıldı kalmadı ben de takat

Sormadın sebebini neden burada kaldımGüvendiğim dağlara karlar yağdı bilesinMaziyi unutmadan yine hayale daldımİstedim ki son defa bir kerecik gülesinSormadın sebebini neden burada kaldım?

Seneler geçti artık unuttum ben sılayıUnutmasın diyerek sakın türküler yakmaBaşımıza sardılar gurbet denen belayıBenim baktığım gibi sen de yollara bakmaSeneler geçti artık unuttum ben sılayı

Bir çare bulamadım gönlümde ki yarayaMevlam sabırlar versin çaresi var dedilerKırk hatim okutmuştum kalacağın sarayaGizli sevda çekenin çaresi yar dedilerBir çare bulamadım gönlümde ki yaraya

Doğanay’ım bilirim Aşk’a fiyat biçilmezTanrı’dan diliyorum dualar kabul olsunAnadan geçilse de nazlı yardan geçilmezSon sözümü sorarsan kalbine neşe dolsun?Doğanay’ım bilirim “AŞK’A FİYAT BİÇİLMEZ! ”

Kemal Doğanay



Ateşte Kaldı

Dün gece içime bir hüzün çöktüOturdu yanıma derdini döktüKırık bir penseyle dişimi söktü,-Yüzüme bakarak hayale daldı-Yandı her tarafım ateşte kaldı

“Elimi sallasam ellisi! ”dediÖnüne koyduğum ciğeri yediBelki de dizimde olacak kedi,-Tam gönlüme göre şarkılar çaldı-Yandı her tarafım ateşte kaldı

Gözlerine baktım kıvılcım çaktıBaşımdan aşağı kaynar su aktıElimi dokundum sıcaklık yaktı,-Soramadım güzel bu nasıl haldı?-Yandı her tarafım ateşte kaldı

Ayrılık deyince unuttu beniDemiştim kendine severim seniDuymuş gibi yaptı haberi yeni,-Biliyorum benden intikam aldı-Yandı her tarafım ateşte kaldı

Ağladım, sızladım dönüp bakmadıGöklere yalvardım şimşek çakmadıDamarımda kanım gibi akmadı,-Sözleri sanırsın şifalı baldı-Yandı her tarafım ateşte kaldı

Bu akşam gönlüme bir ateş düştüSandım şu kalbimin yarısı göçtüBilenlere sordum payımız üçtü,-Bahtımıza çıkan yarım ay naldı-Yandı her tarafım ateşte kaldı

DOĞANAY’ım çare bulurum sandımAdını kaç gece gizlice andımDüştüm ateşlere nar gibi yandım,-Çok ararsın diye haberler saldı-Yandı her tarafım ateşte kaldı

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Ayrı Güzel

Hayat sevince güzelGönül görünce güzelHaber gelince güzel,Güzellik ayrı GÜZEL!

Çiçek dalında güzelHayat yolunda güzelGönül verince güzel,Güzellik ayrı GÜZEL!

Kemal Doğanay



Ayrılık Deyince

Ne zaman bir cemre toprağa düşse,İçime bir hüzün çöker ayrılık.Ne zaman bir yetim boynunu bükse,İçime bir hüzün çöker ayrılık.

Derviş asasını eline alsaGaribin anası uzakta kalsaSılada sevdiğim bir haber salsa,İçime bir hüzün çöker ayrılık.

Allara boyansa bayraklar gibiSuya hasret kalsa topraklar gibiAteşlerde yanan dudaklar gibi,İçime bir hüzün çöker ayrılık.

Karanlık geceler korkutur beniNe çok sever idim bilseydin seniİncitme ne olur bu nazik teni,İçime bir hüzün çöker ayrılık.

Çok gurbeti gezdim çok hasret çektimYollarına nice çiçekler ektimYıldızlar misali kalbinde tektim,İçime bir hüzün çöker ayrılık.

Bağrımda bir ateş yandıkça yanarGönlümdeki yara durmadan kanarŞu dilim her zaman adını anar,İçime bir hüzün çöker ayrılık.

DOĞANAY’ım bir şey gelmez elimdenSevda dedikleri düşmez dilimdenMevlam ayırmasın beni gülümden,İçime bir hüzün çöker ayrılık.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bahara Özlem

Yine bahar gelecek, yine yağmur yağacakGökyüzünde rüzgarlar bulutları sağacakBiliyorum bu sabah güneş başka doğacak,Özlediğim yılları geri versen diyorumGönlüm huzur içinde baharı bekliyorum.

Ne aklımı yitirdim ne başta sevda yeliEsme desem de rüzgar esiyor deli deliSanki yüzüme değdi sihirli dostun eli,Özlediğim yılları geri versen diyorumGözlerim ufuklarda baharı bekliyorum.

Ayva çiçeklerini koklamaya doyamamTanrım öyle yaratmış seslerini duyamamKelebekler özgürdür canlarına kıyamam,Özlediğim yılları geri versen diyorumKuş sesleri içinde baharı bekliyorum.

Sabırla beklenilen tohum düşer toprağaÇocukların elleri uzanacak yaprağaKuşlar selam veriyor dalgalanan bayrağa,Özlediğim yılları geri versen diyorumÜçüncü cemre ile baharı bekliyorum.

Dereler çağıldarken keklikler suya inerKuzuları bekletmez çobanlar köye dönerYorgun olur insanlar ışıklar erken söner,Özlediğim yılları geri versen diyorumArtık gelecek diye baharı bekliyorum.

DOĞANAY’ım güzelin nazı çekilmez derlerToprak suya doymadan tohum ekilmez derlerHavalar ısınmadan fidan dikilmez derler,Özlediğim yılları geri versen diyorumGöçmen kuşlar gelmeden baharı bekliyorum.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bakar Ağlarım

Sevdayı başıma sardın saralı,Her gece dışarı çıkar ağlarım.Sen gittin gideli kalbim yaralı,Yıldızlı göklere bakar ağlarım.

Dallarıma kuşlar konmuyor artıkHalimi hiç kimse sormuyor artıkGönül penceremde durmuyor artık,Ellerime kına yakar ağlarım.

Kör-topal giderken kaldım yollardaBir umudum kaldı derviş kullardaSerçeler misali titrer dallarda,Kafama bir kurşun sıkar ağlarım.

Bırakır giderim çok uzaklaraBelki de düşerim ben tuzaklaraYine de eyvallah yok yasaklara,Kulağıma küpe takar ağlarım.

Dönmedim yolumdan dönmeyeceğimDenizlere atsan sönmeyeceğimBu acıyı kalbe gömmeyeceğim,Yağmur olur yerde akar ağlarım.

Karanlık geceler Doğanay çıkarAteş düştü ise her yeri yakarBilirsin beynimde şimşekler çakar,Şimşek olur gökte çakar ağlarım.

Kemal Doğanay



Başımda Kara Sevda

Ne ağaçlar kurudu,ne yapraklar ağladıBir yanık kaval sesi yüreğimi dağladıGözümdeki şu yaşlar pınar oldu çağladı,Başımda kara sevda yürekleri dağladı.

Çölde esen rüzgarlar her yanımı yakıyorDağların arkasından güneş bize bakıyorYağmurlar mı çoğaldı nehir çoşkun akıyor,Başımda kara sevda güneş bize bakıyor.

Hoş geceler geçirdim havuzu dolu bağdaÇiçekler başka açar kırda,bayırda,dağdaBir elim halay çeker,diğeri dersen yağda,Başımda kara sevda kırda,bayırda,dağda.

Nasip oldu bu sene dalında yedik narıŞerbeti az gelince oğul vermedi arıKazanmak ümidiyle boşuna attık zarı,Başımda kara sevda oğul vermedi arı.

Kanatsız uçtu insan bu işe aklım şaştıErken çıkan yolcular hedefi çoktan aştıGözlerimden dökülen birkaç damlacık yaştı,Başımda kara sevda hedefi çoktan aştı.

Senelerdir artıyor midemdeki bu sancıSıla gözümde tüter içimde buruk acıBu gecede burada kalacağız be hancı,Başımda kara sevda içimde buruk acı.

DOĞANAY’ım yalvardı inanmadın sözümeKıskananlar çatlasın nazar değdi gözümeNedense gülmedin hiç bir kerecik yüzüme,Başımda kara sevda nazar değdi gözüme.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bayrağımın Türküsü

Vatanın göklerinde dalgalansın bayrağım,Biz bu bayrak uğruna kanlarımızı verdik!Üç tarafı denizle çevrili bu toprağım,Biz bu toprak uğruna canlarımızı verdik!

Hürriyet rüzgarıyla dalgalansın göklerdeBayrağımın Türküsü söylenecek dillerdeNazlı nazlı dalgalan huzurla gönüllerde,Biz bu bayrak uğruna kanlarımızı verdik!

Sevmeyenler kahrından ölecek biliyorumAkıncılar misali zaferden geliyorumEy arkadaş sizlere mutluluk diliyorum,Biz bu toprak uğruna canlarımızı verdik!

Dalga dalga yayılır her tarafa ünümüzŞanlı tarihimizle başlar bizim günümüzBir dahaki zafere olacak düğünümüz,Biz bu bayrak uğruna kanlarımızı verdik!

Yatıyor aslanlarım kara toprak içindeDestanlar yazıyorsun Hakanlarınla Çin’deCevabını ararsan, söylediğim niçin de,Biz bu toprak uğruna canlarımızı verdik!

Yürüsün yiğitlerim al bayraklar elindeFatihalar okunsun duaları dilindeMehter Marşı çalıyor kahraman Türk ilinde,Biz bu toprak uğruna kanlarımızı verdik.

Doğanay’ım uzatma bayrağımı severimBayrak için can veren Şehitleri överimHer zaman kalbimiz de yaşayacaksın derim,Biz bu bayrak uğruna canlarımızı verdik!

Kemal Doğanay



Bayramınız Bayram Ola

Aşka düştüm yanıyorumHak adına arıyorumBulacağım sanıyorum,Selam verdim sağa solaBayramınız Bayram Ola

Ayrılmasın yollarımızBirleşsin hep kollarımızMutlu olsun boylarımız,Evimize huzur dolaBayramınız Bayram Ola

Gökyüzünde uçan kuşlarHacılar Kabe’de kışlarGözlerimden akar yaşlar,Yürüyoruz biz kol kolaBayramınız Bayram Ola

Halimizi duyan sormazBu dünya kimseye kalmazDüşenlerin dostu olmaz,Aldanmayın birkaç pulaBayramınız Bayram Ola

DOĞANAY’ım diyeceğimHak yoluna gideceğimBayram diye seveceğim,Mevlam sabır versin kulaBayramınız Bayram Ola!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Beklemekten Usandım

Beklemekten usandım içimde söndü ateş,Hayalinle bekledim bir gün gelecek diye!Mutlu olacak sandım kalbime doğan güneş,Benim de kıymetimi bir gün bilecek diye!

Dertlerimi anlattım sıra sıra dağlaraSensiz hiç uğramadım o güzelim bağlaraYine hükmeden çıkar sanırım o çağlara,Bekliyorum yıllardır yüzüm gülecek diye!

Güzel geçen yılları geri verin yarenlerCennet Bahçelerine bir gül gibi girenlerSenelerdir yanımda bana ümit verenler,Gözümdeki yaşları onlar silecek diye!

Yalvarırım kadere inanma deme banaYalın ayak baş açık ağlarım senden yanaAb-ı hayat suyundan içmişim kana kana,Özlediğim mevsimler bahar olacak diye!

Ben yandım sen de yanma bırak gönüller yansınKarşı gel kaderine varsın dostların kansınGönüller birlik olsun bizi beraber sansın,Bizim de günlerimiz elbet dolacak diye!

Ben sevdama yanarım sevda gönlümde dururHangi dala el atsam görürüm kökten kururHer gelen kapımıza bize de tokat vurur,Çektiğim bunca çile bana kalacak diye!

DOĞANAY’ım bu hayat bırak öylece kalsınGidene güle güle, kalanlar türkü çalsınÖzlem dolu yılların seni de geri alsın,Aradığım insanı sen de bulacak diye!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bekliyorum Bir Tanem

Deryaları aşta gelDeniz gibi coşta gelArdım sıra koşta gel,Bekliyorum BİRTANEM !

Yolumuza ışık olSoframıza kaşık olBir kerecik aşık ol,Bekliyorum BİRTANEM!

Kalbimi kırsan bileBize mutluluk dileYeter çektiğim çile,Bekliyorum BİRTANEM!

Mevsimlerden yazımsınDuvardaki sazımsınGönüldeki nazımsın,Bekliyorum BİRTANEM!

DOĞANAY’ım beklerimGünü güne eklerimElimde çiçeklerim,Bekliyorum BİRTANEM!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bekliyorum Yıllardır

Kadere boyun eğdim artık vaktim kalmadı,Bekliyorum yıllardır yar kapımı çalacak.Herkese selam verdim kimse selam almadı,Bekliyorum yıllardır yar kapımı çalacak.

Dağlar huzura geldi,taşlar yola gelmediHergün dua okudum başlar yola gelmediYağmur gibi akarken yaşlar yola gelmedi,Bekliyorum yıllardır yar kapımı çalacak.

Bahçemde açan güller bülbüle yuva olduYare vermek istedim elimde güller solduAllah için yalvaran içimde garip kuldu,Bekliyorum yıllardır yar kapımı çalacak.

Bağdat yıkıldı gitti,Şam’da şeytanlar gezerGüçlüler birlik olmuş, durmaz zayıfı ezerBenim gibi garipler bakar hayattan bezer,Bekliyorum yıllardır yar kapımı çalacak.

Demedim zengin fakir masumları kolladımYanlış yola gideni Hak Yolu’na yolladımSana kavuşmak için ben herkesi solladım,Bekliyorum yıllardır yar kapımı çalacak.

Beklemekten usandım gözlerime yaş dolduSana vermek istedim elimde güller solduÖzlediğim o bahar gelmeden hayal oldu,Bekliyorum yıllardır yar kapımı çalacak.

DOĞANAY’ım bu hayat artık bana zor gelirAğustos’ta buz yesem boğazıma kor gelirGitmek istesem burdan hep aklıma Bor gelir,Bekliyorum yıllardır yar kapımı çalacak.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Belki

Bir kuş olsaydımUçardım belki,UÇAMADIM!

Bir çiçek olsaydımAçardım belki,AÇAMADIM!

Bir çocuk olsaydımKoşardım belki,KOŞAMADIM!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Ben Askerim Anne

Elimde silahım başımda şapkam,Ben askerim anne; Vatan beklerim.Yurdumda yaşayan çekmesin hiç gam,Ben askerim anne; Vatan beklerim.

Dinimin emridir insana saygıİçinizde asla olmasın kaygıAltıma serilse hasırdan yaygı,Ben askerim anne; Vatan beklerim.

Görevim kutsaldır parolam; VatanToprağı uğruna şehittir yatanMemleket Sevdası kalplerde atan,Ben askerim anne; Vatan beklerim.

Çakallar yollara tuzaklar kursunHainler arkadan kalleşçe vursunTanrı bu dünya da şahidim olsun,Ben askerim anne; Vatan beklerim.

Mehmetçiğin sesi dağlarda inlerTek-bir Marşımızı tüm dünya dinlerVatan aşkı ile yanar yüz binler,Ben askerim anne; Vatan beklerim.

Şehitlik yakama yazılmış fermanİsterse kalmasın dizlerde dermanDüşmanlara asla vermeyiz aman!Ben askerim anne; Vatan beklerim.

DOĞANAY’ım selam durur ordumaGüven ve selamet versin yurdumaBize yol gösteren o Bozkurduma,Ben askerim anne; Vatan beklerim.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Ben Kırıldım

Dosta doğru gidecektim,YOL kırıldı ben kırıldım.Ona veda edecektim,KOL kırıldı ben kırıldım.

İşler nasıl soracaktımYakınında duracaktımYeni hayat kuracaktım,GÜL kırıldı ben kırıldım.

Yolumuzda uçan böcekSevda ile açan çiçekAğaçlarda dallar gökçek,DAL kırıldı ben kırıldım.

Doktor çare bulmaz derdeÖzlediğim dostlar nerde?Sürünüyor halim yerde,HAL kırıldı ben kırıldım.

DOĞANAY’ım bade içtimGüzel diye bir yar seçtimNehirleri salla geçtim,SAL kırıldı ben kırıldım.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Ben Seni Aradım

Suyun gölgesin de ıslandım kaldım,Ben seni aradım bulamadım ki!Gözlerim ufukta yaslandım kaldım,Ben seni aradım bulamadım ki!

Dağlara seslendim ses vermez dağlarBu dağlar ki beni buraya bağlarNehirler kurudu sevdamız çağlar,Ben seni aradım bulamadım ki!

Hasretim dediysem yanarım sanmaSenin her sözüne kanarım sanmaAdını her zaman anarım sanma,Ben seni aradım bulamadım ki!

Dilek gelin oldu, dertli mezardaSevda Masalı’nı kalem yazardaKimseler almıyor artık pazarda,Ben seni aradım bulamadım ki!

Aşkın adı kaldı yalan dünyadaKaç gece bekledim seni rüyadaYanacağım dedin, kara sevdada,Ben seni aradım bulamadım ki!

Doğanay’ım baktım dağlar yürüyorDağların başını duman bürüyorİnsan helak olmuş toprak çürüyor,Ben seni aradım bulamadım ki!

Kemal Doğanay



Benim Gibi

İçerimde bitmez sızı,Kalan var mı benim gibi?Duvardaki kırık sazı,Çalan var mı benim gibi?

Gündüzlere gece kattımNeyim varsa ucuz sattımBal dediler zehir tattım,Tadan var mı benim gibi?

Sevda desen çekiyorumYollara gül ekiyorumKeklik gibi sekiyorum,Seken var mı benim gibi?

Yaz günlerim kışa döndüYaşadığım zaman dündüÜflediğim ocak söndü,Sönen var mı benim gibi?

Yollarına her gün baktımŞimşek gibi dağa çaktımAğustosta ateş yaktım,Yakan var mı benim gibi?

Seslensem hiç duyan olmazBakımlıysa çiçek solmazHak diyenler yolda kalmaz,Kalan var mı benim gibi?

Uzaklara gitsem bileBülbül konmaz oldu güleDOĞANAY’ım düştü dile,Düşen var mı benim gibi?

Kemal Doğanay



Benim Güzel Vatanım

Kader yürü! Deyince bu ülkeyi dolaştımHarikalar için de yaşadığıma şaştımMenzile varmak için yüce dağları aştım,Vatanım da vatanım, benim güzel vatanımDünyanın gözü sen de damarımda ki kanım!

Sakarya’dan Dicle’ye köprüler kuracağımYanlış yapan görürsem tokadı vuracağımSahip çıkmayan varsa hesabın soracağım,Vatanım da vatanım, benim güzel vatanımDünyanın gözü sen de damarımda ki kanım!

Dostumu,düşmanımı bilmiyor sanma sakınVarsın sabah olmasın güneş doğacak yakınAltaylar’dan Tuna’ya başlatırım son akın,Vatanım da vatanım, benim güzel vatanımDünyanın gözü sen de damarımda ki kanım!

Bayrağım çekilince gideceğim en öndeDüşmanım çoktur benim, uyuklasa da dündeŞu Boğaz Köprüsü’nden geçeceğim her günde,Vatanım da vatanım, benim güzel vatanımDünyanın gözü sen de damarımda ki kanım!

Kekliğin kanadın da kınayı görüyorumGelinlerin başın da saçını örüyorumÜlkemde ki insanı gönülden seviyorum,Vatanım da vatanım, benim güzel vatanımDünyanın gözü sen de damarımda ki kanım!

Şehitler akın akın selam duruyor sanaSöylesene a gülüm neler oluyor bana?Allahın yarattığı kıyılır mı bu cana?Vatanım da vatanım, benim güzel vatanımDünyanın gözü sen de damarımda ki kanım!

Albayraklar elinde gidiyor YavuzlarımYanların da yürüyor, al duvaklı kızlarımMevsimlerin içinde kıskanılır yazlarım,Vatanım da vatanım, benim güzel vatanımDünyanın gözü sen de damarımda ki kanım!

Dolaştım diyar diyar tarihini okudumTezgahında oturup kilimleri dokudumAradığın zamanlar buralarda yokudum,Vatanım da vatanım, benim güzel vatanımDünyanın gözü sen de damarımda ki kanım!

Doğanay’a sorarsan kutsal anadır vatanBaşımızın tacıdır şehit olarak yatanPeygamberin nurudur bizlere ışık tutan,Vatanım da vatanım, benim güzel vatanım



Dünyanın gözü sen de damarımda ki kanım!

Kemal Doğanay



Benim Memleketim

Antep neden GaziKahraman MaraşUrfa niye ŞanlıSöyle sen Gardaş? ..

Anadolu benimYurdumun adıHavası mis gibiDoyulmaz tadı…

Yaylaları dersenÇiçekler açarÇiçekler içindeŞehitler yatar…

Yemyeşil vadilerIrmaklar akarBir uçtan bir ucaMemleket kokar…

Türküler söylenirKızlı- erkekliGençler halay çekerAslan yürekli…

Besmelesiz basmaSakın toprağaHerkes selam dururŞanlı bayrağa…

Denizleri maviKöprüler taştanBENİM MEMLEKETİMSanki bir DESTAN! ..

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Benim Ülkem

Bulutlar karardı gökte yağmur var,Yerde Kızılırmak coşar mı coşar.Bereket çoğaldı elde hamur var,Selde Yeşilırmak taşar mı taşar.

Bir uçtan bir uca dağları aşsamYaptığım yardıma ben bile şaşsamKonya Ovası’nda her yana taşsam,Dünyada insanlık yaşar mı yaşar.

Nuh’un gemisinde zeytin dalıyımCennet-i alada ipek halıyımTürkmen Obası’nın şifa balıyım,Arkamda yüzbinler koşar mı koşar.

Esme deli poyraz sana sözüm yokDünya fani derler,malda gözüm yokBarış istemiştim hala çözüm yok,Kardeşlik sevgimi aşar mı aşar.

Kaderim desende inanmam sanaBir atımlık barut verseler banaOnuda atarım ülkümden yana,Kullar doğru yoldan şaşar mı şaşar.

Denizler kurusa çölde yüzerimBir garip dervişim durmaz gezerimDOĞANAY’ım senden hile sezerim,Ülkemde yiğitler coşar mı coşar!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Beyaz Güller

Yükseklerden kaya kayaYıldızları saya sayaHasretini duya duya,Bekle beni döneceğim.

Şeytan görsen sen de taşlaGözlerimden akan yaşlaHuzurunda eğik başla,Bekle beni döneceğim.

Yıllar gelip geçse bileGece gündüz içse bileGurbet beni seçse bile,Bekle beni döneceğim.

Göklerdeki bayrağımlaYerlerdeki toprağımlaGül kokulu yaprağımla,Bekle beni döneceğim.

Aramız çok uzak olsaEteğime taşlar dolsaKollarımda çiçek solsa,Bekle beni döneceğim.

Deseler ki bu gece kalBizim için şarkılar çalKırılsa da tuttuğum dal,Bekle beni döneceğim.

DOĞANAY’ım bizim ellerTürkü söyler tatlı dillerAçılınca Beyaz Güller,Bekle beni döneceğim.

Kemal Doğanay



Bırak Kalsın

Varsın bütün böcekler,Bırak askıda kalsın?Yansın bütün çiçekler,Kalan saksıda kalsın?

Basılmasın kitaplar,Bırak baskıda kalsın?Seni sevmeyen kalpler,Bırak kıskıda kalsın?

Kemal Doğanay



Bilir!

Kalbimdeki bu yarayı,Haçan bilmez açan bilir!Gönlümdeki bu sarayı,Sapan bilmez yapan bilir!

Serin serin esen yellerDua için kalkan ellerBülbül gibi çoşan diller,Koşan bilmez çoşan bilir!

Desem darda kalma sakınMazlum ahı alma sakınHırsız olup çalma sakın,Yalan bilmez çalan bilir!

Diktiğimiz güller bitseDallarında bülbül ötseÇektiğimiz çile yetse,Eken bilmez çeken bilir!

Karanfiller açılsadaKalbe ışık saçılsadaYer yüzünden kaçılsada,Saçan bilmez kaçan bilir!

DOĞANAY’ım yandım demeBu diyarda kaldım demeCevabımı aldım deme,Salan bilmez kalan bilir!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bilmezem

Kalbimde açılan derin yarayı,Sar desende bile sarabilmezem.Gurbet dedikleri açar arayı,Kar desende bile karabilmezem!

Ağaçlar gül açsa, yapraklar gazelÇektiğim çileler sürecek ezelGönlümü mest eden sarışın güzel,Var desende bile varabilmezem!

Şu yüce dağları aşarım sandımSevdiğim yar için koşarım sandımSensizde dünyada yaşarım sandım,Sor desende bile sorabilmezem!

Gemileri yaktım dönemiyorumAyrılık deyince gülemiyorumYollarına baksam göremiyorum,Gör desende bile görebilmezem!

Duvarlar yıkılsa örmek isterimHer sabah karşımda görmek isterimBir demet karanfil vermek isterim,Ver desende bile verebilmezem!

DOĞANAY’ım gezer gurbet illeriBir başka konuşur şimdi dilleriSanki gül kokuyor yarin elleri,Yar desende bile yarebilmezem!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bir Ayrılık Şarkısı

Derdim dağları aştı sessizce ağlıyorum,Yandım demekle olmaz yananı görmem gerek.Susuz kaldım çöllerde karalar bağlıyorum,Kandım demekle olmaz kananı görmem gerek.

Bahçemdeki çiçekler birer birer kuruyorSöylediğin şarkılar kulağımda duruyorKahbe felek durmadan tokadını vuruyor,Candım demekle olmaz cananı görmem gerek.

Dört gözle bekliyorum geleceğin gün gibiAklımdan hiç çıkmıyor yaşadığım dün gibiYüzüme bakaraktan sanki sen güldün gibi,Sandım demekle olmaz sananı görmem gerek.

Azrail peşimizde dişlerini biliyorKaranlık odalarda çok kuzular meliyorSusuz kalan insanlar yanımıza geliyor,Yandım demekle olmaz yananı görmem gerek.

Yazdığın mektupları okuyorum elimdeBir Ayrılık Şarkısı söyleniyor dilimdeFaydasını görmedim ağrıyan şu belimde,Andım demekle olmaz ananı görmem gerek.

Sazımın teli kopuk bağlamamı çaldılarGezdiğim sokaklarda her şeyimi aldılarDost diye bildiklerim uzaklarda kaldılar,Çaldım demekle olmaz çalanı görmem gerek.

DOĞANAY’ım yitirdim şimdi nerede özümSanki bir çıkmazdayım geçmiyor artık sözüm?Bekliyorum yıllardır yollarda kaldı gözüm,Kaldım demekle olmaz kalanı görmem gerek!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bir daha Bir daha

Kalem tutan ellerini,Sevsem bir daha bir daha!Deste deste güllerini,Dersem bir daha bir daha!

O değerli taşlarınıHilal gibi kaşlarınıGözündeki yaşlarını,Silsem bir daha bir daha!

Yana yana muma dönsemAteş olsam suyla sönsemÖmür boyu senle gülsem,Gülsem bir daha bir daha!

Mevlanaca dönüversemBahçendeki gülü dersemHak Yolu’na birlik girsem,Girsem bir daha bir daha!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bir Gün Gelecek

3 Mayıs’a ArmağanKurtbaşlı sancakları çektiğimiz bir zamanDağlar dize gelecek,yollar dize gelecekÖtügen Yaylası’nda oklar uçtuğu zamanHanlar bize gelecek,canlar bize gelecek.

Ne sevdalar yaşandı bunu bilir hancılarBeylerbeyi haykırır herkes size gelecekViyana önlerinde at süren AkıncılarOtağlar kurulacak tarih gize gelecek.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bir Hayalin Olsun

Kuşların sesine kulak ver,Kuşlar seni ormana götürür!

Ormanın sesine kulak ver,Orman seni yağmura götürür!

Yağmurun sesine kulak ver,Yağmur seni denize götürür!

Denizin sesine kulak ver,Deniz seni ülkelere götürür!

Başka ülkelerde insanlar,Seni dünyalarına götürür!

O dünyadaki insanlar,Seni sevgiyle kucaklar!

İnsan yaşasa da rüyada,Bir Hayali Olmalı Dünyada!

Kemal Doğanay



Bir Söyle

Söz etmeNaz etmeYaz etme!

Gel etmeGül etmeKal etme!

Bir söylePir söyleZor söyle,Demedim mi?

Kemal Doğanay



Bir Tanem

Defne yapraklarından,Taç yapmıştım başına.Gitmedi mi bir tanem,Gitmedi mi hoşuna?

Bunca yılımı verdim,Senin için boşuna!

Yıldızlar yere indi,İnsan arşa yürürdü.Koyun kuzuyla gezer,Kuzuyu kurt sürüdü!

Çeşme başında durdum,Kimse gelip içmedi.Ne köprüler yaptırdım,Bozuk diye geçmedi.

Karanfiller yolladım,Hiç birini seçmedi!

Yıldızlar yere indi,İnsan aya yürüdü.Ana kızıyla gezer,Kızını kurt sürüdü!

Söylemiştim bir tanem,Söylemiştim kaç defa?Yeter artık diyorum,Sürdüğün bunca sefa!

Doğanay'ım dünyada,Çekmekte bil ki cefa!

Kemal Doğanay



Biri Var

Gecenin bir yerinde,Kimsenin görmediği yerdeBiri var; GÖRÜR

Gecenin bir yerindeKimsenin duymadığı yerdeBiri var; DUYAR

Gecenin bir yerindeKimsenin bilmediği yerdeBiri var; BİLİR

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Birlik Olalım

Denizler kavuşur inanıyorsan,Uzat kollarını birlik olalım.Birliğe çağrı yap sen tanıyorsan,Çevir yollarını birlik olalım.

Ekmeğim helaldi seninle yedimKayboldum yanında hayırdır dedimAyrılık desende kapına geldim,Dargınlık olmasın birlik olalım.

Yalnızlık içime bir korku saldıTutunduğum sanki ince bir daldıUmut dedikleri hep yarım kaldı,Kalmasın yarımlar birlik olalım.

Zemheri ayında tatile çıktımYüzen insanlara uzaktan baktım,Amaçsız yaşayan insandan bıktımBirleştir dalları birlik olalım.

Güneşin ışığı düşünce suyaGidelim birlikte yıldıza ayaElveda! Demeden sen DOĞANAY’a,Kalalım burada birlik olalım.

Kemal Doğanay



Birlikten Kuvvet Doğacak

Ne özgürlük ne de barışHak yolunda sen de yarışBu memleket karış karış,Türkün Malı,Türk kalacak.

İnsanlara etme küfürYanlış yapan varsa tükürYaratana dersen şükür,Dualar kabul olacak.

Bölücüye fırsat vermeOrtalığı sakın germeKavga olan yere girme,Gözüne yaşlar dolacak.

Vatan güzel,toprak güzelDalgalanan bayrak güzelAğaçlarda yaprak güzel,Yoksa çiçekler solacak.

Kitabımız Kur’an yazarHaklı olan herkes kızarBu oyunu birlik bozar,Birlikten kuvvet doğacak.

Yıllarımız boşa gittiYaptıkları cana yettiYeter artık dava bitti,Adalet elbet gelecek.

DOĞANAY’ım güzel sözlerKardeşliği o da özlerBarış diye yolu gözler,Bu millet birgün gülecek.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bismillah

Bahçede güllerÖter bülbüllerKonuşur diller,Haydi Bismillah!

Gözünde yaşlarŞeytanı taşlarİşine başlar,Haydi Bismillah!

Çiçekler açarKokular saçarKötüler kaçar,Haydi Bismillah!

Görünce gözlerDostları özlerNe güzel sözler,Haydi Bismillah!

DOĞANAY neylerSevinsin beylerÖzünden söyler,Haydi Bismillah!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Biz

Kuyularda Yusuf'uzAteşlerde İbrahimKerbela'da HüseyinDenizlerde Yunus'uzFiravun'a Musa'yız.Allah'ın izni ile;Biz hepimiz birlikte,BİRİZ VE BERABERİZ!

Kuyularda kalmadıkAteşlerde yanmadıkKerbela'da olmadıkDenizlere dalmadıkFiravun'a kanmadık.Allah'ın emri ile;Biz hepimiz birlikte,BİRİZ VE BERABERİZ!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Biz Kardeşiz

Birgün devran döner silahlar susarOcağında ateş yakmazlar asla!Herkes içindeki zehiri kusar,Yüzüne dönüpte bakmazlar asla!

Ölüm tacirleri geri çekilirBarış çiçekleri yeni dikilirSevgi tohumları yine ekilir,Bunlarda ne diye sormazlar asla!

Hainlerin leşi kalır dağlardaSizi de bulurlar o gün bağlardaMavi Kelebekler uçar çağlarda,Senin de kapını çalmazlar asla!

İnancı olanlar kötülük yapmazDoğruyu görenler yanlışa sapmazAklı olan insan şeytana tapmaz,Kötülerden akıl almazlar asla!

Satılmış beyinler gerçeği görmezDüşman içimizde hiç aman vermezYol açık olsa da kimseler girmez,Yakadan tutanlar salmazlar asla!

Gün olur meydanlar artık durulurCana kıyanlardan hesap sorulur?Mahkemeler katil için kurulur,Derdinize çare bulmazlar asla!

DOĞANAY’ım TÜRKÜM! Diyorum sanaTürkiye Vatanım ne mutlu banaDünya hürmet eder bu asil kana,“BİZ KARDEŞİZ! ”desen kanmazlar asla!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Biz Yandık!

Cüceleri dev sandıkHep devlere aldandıkMemleket sevdasına,Bir ömür boyu yandık!

Yükseklere kar yağdıBunu dost kar’ı sandıkSizin için dediler,Diyenlere aldandık!

Sırtında cüppe olanHerkesi alim sandıkÇok güzel konuştular,Güzel sözlere kandık!

Elimizde bir asaYunus gibi dolandıkOrtalık çamur doldu,Bulandıkça bulandık!

Cüceleri dev sandıkBiz devlere inandıkNefsimize uyunca,Ateşlerde biz yandık!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bizim Destanımız

“Zafere gitmeyen yollar utansın!

Yaz bahar ayları kışa döndüyse,Köprüden geçmeyen seller utansın!Vatanımda nice ocak söndüyse,Bağrıma esmeyen yeller utansın!

Bayrağı uğruna can verenlereAkıncılar gibi AlperenlereŞehit yada Gazi gül derenlere,Toprakta kokmayan güller utansın!

Asırlardır kini bitmez düşmanınVatan için akan kızıl kanlarınTarihe yön veren Yavuz Hanların,Adını bilmeyen teller utansın!

Çağları kapatıp çağlar açmışızİslam davasında ışık saçmışızSavaşlardan daim uzak kaçmışız,Barışı sevmeyen diller utansın!

Anadolu diye çıkmışız yolaYesevi İzinde vermişiz molaYunusca gidene uğurlar ola,Zafere gitmeyen yollar utansın!

Tarih sayfasında yazılı adımAk Toprak Üstünde b/aşkadır tadımOzanın dilinde bitmez feryadım,Destanlar yazmayan eller utansın!

Doğanayım Türklük; Soyumdur benimOğuz,Kayı, Bayat; Boyumdur benimVatanımı sevmek; Huyumdur benim!Türk’ü söylemeyen diller utansın!

Kemal Doğanay



Boşuna

Göz yaşlarım sel oldu,Ağladığım boşuna!Başıma karaları,Bağladığım boşuna!

Nehir olup dağlarda,Çağladığım boşuna!Senin için yürekler,Dağladığım boşuna!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bölünmez Asla

*Kayseri Şehitlerimize Armağan! *

Kahpenin dölleri, hain köpekler,Bu millet büyüktür bölünmez asla!Şeytan gibi hepsi pusuda bekler,Bu millet büyüktür bölünmez asla!

Barış deme sakın, savaşım hazırŞehidin yolunu bekliyor HızırTürk Milleti senin kökünü kazır,Bu millet büyüktür bölünmez asla!

Peygamber övüyor; ”Benim Milletim! ”Çocuklar babasız kalsa da yetimOnlara kurbandır kemiğim etim,Bu millet büyüktür bölünmez asla!

Bu gün yardım eden yarın CAN isterUğruna akacak kızıl KAN isterDevlet yönetmeye Ulu HAN ister,Bu millet büyüktür bölünmez asla!

DOĞANAY’ım yazık derim ağlarımAsla koparılmaz benim bağlarımSana geçit vermez yüce dağlarım,Bu millet büyüktür bölünmez asla!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Böyle Millete

Haydi ALLAH için uyanın artık,Uyanmak yakışır böyle millete!Bölücüye karşı dayanın artık,Dayanmak yakışır böyle millete!

Zalimin yanında zalimler giderHaine yüz veren hainden beterYeter! bu kalleşlik sözleri yeter,Kardeşlik yakışır böyle millete!

Böyle hainleri koyma yanınaFırsatı bulunca kıyar canınaYakışır mı bunlar senin şanına?Güvenmek yakışır böyle millete!

Kılıçlar kınından çekilmez sanmaVatan düşmanının sözüne kanmaBen duymadım diye sakın ha yanma,İnanmak yakışır böyle millete!

DOĞANAY’ım ALLAH için uyanınUyanında gırtlağına dayanınSonu böyle değil bence dünyanın,Haykırmak yakışır böyle millete! ..

Kemal Doğanay



Bu Dava

Ömür kısa zaman uzunTadı yoktur derler tuzunÜzerine yazdım buzun,Bu dava millet davası!

Koyun,keçi kırda gezerTilki,çakal hile sezerSiyasiler masal düzer,Bu dava millet davası!

Köroğlunun ÇamlıbeliSerin eser SeheryeliTürkü çalar Hanımeli,Bu dava millet davası!

Karıncayı ezer geçerKaranlıkta adam seçerGök ekini erken biçer,Bu dava millet davası!

Kaşı gözü oynar dururYiğidim der, adam vururEl attığı işler kurur,Bu dava millet davası!

Su geçirmez toprak gibiDalda yeşil yaprak gibiGökte duran bayrak gibi,Bu dava millet davası!

Ne okum var ne de yayımSene sonu olur sayımDoğru söyler DOĞANAY’ım,Bu dava millet davası!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bulamadım

Göze baktım gözü yaşlıDeve baktım yedi başlıYüzüğüm var elmas taşlı,Seni sordum bulamadım.

Erciyes’te karı gördümAç kalınca darı gördümSoğan yedim zarı gördüm,Seni sordum bulamadım.

Yediğim ekmek arasıGözümde tavuk karasıDediler gelmiş sırası,Seni sordum bulamadım.

Yolcu oldum gidemedimKoyun buldum güdemedimİki kelam edemedim,Seni sordum bulamadım.

Sordum DOĞANAY’ım nerde?Dediler ki düşmüş derdeAradığım hiçbir yerde,Seni sordum bulamadım.

Kemal Doğanay



Bulamadım Yar

Yıllardır gezerim gurbet ellerdeGarip Türküsü’nü söyler dillerdeYunus gibi şakır bülbül güllerde,Hisse alınacak söz bulamadım.

Uzaktan görünür Deveci Dağı Yedi yerden koptu dizimin bağı DOĞANAY geçiyor bak gençlik çağı, Halimi görecek göz bulamadım.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bundan Sonra

Hayatım boyunca kavga etmedim,Edersem namerdim bundan sonra da!Yanlış dedikleri yola gitmedim,Gidersem namerdim bundan sonra da!

Düzeni kurmuşlar üçler-yedilerBu işlerden uzak durun dedilerElimize keskin bıçak verdiler,Tutarsam namerdim bundan sonra da!

Dalgalı sulara bakar dururumKötülüğü kökten yakar dururumKurşunu kendime sıkar dururum,Sıkarsam namerdim bundan sonra da!

Yoluma tuzaklar kurulacakmışAlnıma damgalar vurulacakmışBu işin hesabı sorulacakmış,Sorarsam namerdim bundan sonra da!

Kardeşim karşımda kaşını çatarYiğitler uzanmış yerler de yatarKimisi pazar da canını satar,Satarsam namerdim bundan sonra da!

Doğanay’ım desem zaman geçiyorKomisyonlar şimdi adam seçiyorSabah ektiğini akşam biçiyor,Biçersem namerdim bundan sonra da!

Kemal Doğanay



Buyur Etmedin

Kapına geldimSelamı verdimGünaydın, dedim!BUYUR ETMEDİN!

Yakındın canaBakmıştın banaSorunca sana,BUYUR ETMEDİN!

Yüzüme baktınGönlümü yaktınŞalını taktın,BUYUR ETMEDİN!

Kapını açtınGörünce şaştınİçeri kaçtın,BUYUR ETMEDİN!

Doğanay da canDamarın da kanAteşler de yan,BUYUR ETMEDİN!

Kemal Doğanay



Bülbül

Güle sorma bülbülü,bülbül dalında figanFigan az bile gelir,bülbülde kalmadı can

Sevdalanmış yüreği,bülbülde durmaz o kanSinesi pare pare,bülbüle gel sen de yan

Bülbül kanadı kırık,sinesinde yare varArtık öter sanmayın gönül dolu ahü zar

Mevsim bahar olsa da yuvaya yağacak karGünler gelip geçsede bülbülün zamanı var

Ah bülbül dertli bülbül ağladığın boşunaGönül Dağın yıkılmış gidiyor mu hoşuna

Vatandan ayrı kalmak zehir katar aşınaBakmaz oldu şu günler kimse gözün yaşına

Laleler açmıyor bak,dağlarda kurtlar gezerMeydan güçlüye kalmış o da zayıfı ezer

Savaşları yaşayan insanlar candan bezerDOĞANAY sorarsan; rüzgardan hile sezer

Ah bülbül, dertli bülbül, yakarışın boşunaDerdine çare bulsam,gider miydi hoşuna?

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bülbül Figan Eder

Gülün dalındaki bülbülü gördüm,Yaralı gönlüyle uçmak istedi.Ah edip ağladı “Vatanım! ”diye,Benden uzaklara kaçmak istedi.

Yaraların dedim çok mu derinde?Kimler dua eder şimdi ser’indeBülbül figan eder her gün yerinde,Bana sevdasını açmak istedi.

Ah vatanım! Dedi, Altın KafesteBir gariplik sezdim o yanık sesteHer gece çalınan o mahur beste,Bütün sözlerini saçmak istedi.

Şimdi vatanımda güller açıyorBülbüller yuvada neşe saçıyorGülün hasretiyle uzak uçuyor,Diyardan diyara göçmek istedi.

Gün geceye döndü gece karanlıkNice hayallere daldım bir anlıkBülbülün vatanı olan kayalık,Kendince arkadaş seçmek istedi.

Ne ben ona baktım ne de o banaTedbiri almazsan gelecek canaCanım kurban olsun dedi vatana,Sularından bolca içmek istedi.

DOĞANAY’ım gülün dalında bülbülBülbülün hayali olmaz hiç sümbülBülbül kavuşmazsa kuruyacak gül,Güller kurumadan biçmek istedi.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bülbül Güle

Gül dalında öten bülbülYar gönlünde olur bir gülSorma bana halin nasıl,Boyun bükük sanki virgül.

Sevdiğimin kaşı karaŞu kalbime açtı yaraSorma bana halin nasıl,Yar düşürdü beni dara.

Mendilimde güllü oyaYüzü benzer gökte ayaSorma bana halin nasıl,Bakamadım doya doya.

Deveci’den kar geliyorYollar bana dar geliyorSorma bana halin nasıl,Memleketten yar geliyor.

DOĞANAY’ım düştüm dileDolaşırım ilden ileSorma bana halin nasıl,Ben aşığım Gonca Güle.*Bülbül bile çeker çile!..*

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Bütün Şarkılar

Bir sevda atımında sustu bütün şarkılarGeceler ıssız kaldı,gündüzler ağlar durur!Hiç aklımdan çıkmıyor, mazide hatıralarGönlüm seni arzular,göz yaşım çağlar durur!

Ağlamaktan yoruldum, yeter çektiğim çileOdalar dar geliyor, kavuşmak istiyorum!Bir ömür geçti boşa, yaşadığım nafileBitsin bütün şarkılar,konuşmak istiyorum!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Canan

Karacoğlan’nın;“Bir kız bana emmi dedi neyleyim! ”Şiirine izafeten yazılmıştır..

Verdiklerin ben de kalsın,Hediyeni alma Canan!Sevdiklerim selam salsın,Selamını salma Canan!

Gözlerime öyle bakmaYüreğimi sakın yakmaBir daha karşıma çıkma,Yakınımda kalma Canan!

Hiç bekleme gelir diyeNaz edersin söyle niye?Almak istesem hediye,Hayallere dalma Canan!

Dudakların kan kırmızıBen de sandım Peri KızıYüreğime saldın sızı,Bir gecede solma Canan!

Gece demez gündüz demezSofra kursam yemek yemezKadir kıymet nedir bilmez,Saçlarını yolma Canan!

Bakıyordum başım döndüGüzellikten ateş söndüBeklediğim bu son gündü,Boşa kara çalma Canan!

DOĞANAY’ım ağır taşımBak ağrıyor yine başımGözlerimden akar yaşım,Böyle güzel olma Canan!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Canım Türkiyem

Ovasına, dağınaTaşına, toprağınaŞanlı Al bayrağına,Canım Kurban Türkiyem!

Çeşmedeki suyunaGüzeldeki huyunaSöğüt’teki boyuna,Canım Kurban Türkiyem!

Düşmanlara kızanaSelam derim ozanaDestanımı yazana,Canım Kurban Türkiyem!

Hakanların otağıBiz açardık o çağıŞehitlerin yatağı,Canım Kurban Türkiyem!

Unutmadık hiç siziŞehirler dizi diziDünya seviyor bizi,Canım Kurban Türkiyem!

Her isteyen gelecekTarihimi bilecekYüzleri hep gülecek,Canım Kurban Türkiyem!

DOĞANAY’ım diyorumYurdumu seviyorumYükselsin istiyorum,Canım Kurban Türkiyem!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Çanakkale Bir Destan

Çanakkale bir zafer,millete destan olanŞehitler Abidesi tarihten bize kalan

Dalga dalga yayılır gökyüzünde ışıklarBinlerce şehidini toprak bağrında saklar

Ruhuna Fatiha’yı unutmadı bu milletHaçlı yakıp-yıkıyor böyle mi medeniyet?

Türk’ü yendik sananlar bilmiyorlar tarihiTarihler Türk’ü yazar; Anadolu Fatihi!

Dalgalansın al bayrak vatanımın üstündeBarış diye yazıyor Atamızın büstünde

Çanakkale içinde öldü sandılar biziDenize,karaya sor; dize getirdik sizi?

Gelibolu son kale verilmez düşmanlaraHelal olsun diyoruz verdiğimiz canlara

Başımıza taç yaptık gökte ayla yıldızıKalbimize yazdırdık zafer denilen kızı

Düşman bittiği zaman kurtuluruz biz yastanMilletimin kanıyla yazılıyor bu destan

DOĞANAY’ım bu vatan bölünür sanma sakın“ÇANAKKALE BİR DESTAN” bitmeyecek son akın!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Çaresiz

Sermayem tükendi batarım sandımSoğuk gecelerde yatarım sandımNe aldıysam onu satarım sandım,Satamadım yine kaldım çaresiz!

Kırılırsın diye tutmak istememYalnız odalarda yatmak istememSatarım demiştim satmak istemem,Satamadım yine kaldım çaresiz!

Bu günlerde görsen ben de bir hal varYardıma koşacak kuru bir dal varTezgahımda sanki bedava mal var,Satamadım yine kaldım çaresiz!

Kim ne derse desin batmışım zatenSevabıma günah katmışım zatenBütün yoksulluğu tatmışım zatenSatamadım yine kaldım çaresiz!

DOĞANAY’ım gezdim dünya yüzünüHakkın huzurunda çekmem sözümüİhaleye koysan bile gözümü,Satamadım yine kaldım çaresiz!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Çeker Giderim

Güneşi bağlasan ayaBuralarda kalmam yayaEyvallahım yok Dünya’ya,Sessizce çeker giderim.

Sürülere katılsam daKuyulara atılsam daKöle diye satılsam daSessizce çeker giderim.

Hayatımda bilmem hileYıllar boyu çektim çileYalvarsan yakarsan bile,Sessizce çeker giderim.

Selam versen bile banaDar gelecek dünya sanaHiç şansım yok aşktan yana,Sessizce çeker giderim.

DOĞANAY’ım biliyorumAyrılık var gidiyorumHoşça kalın siz diyorum,Sessizce çeker giderim.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Çoban Kızı

Hangi çocuk evsiz olur,Söyle bana Çoban Kızı?Hangi masal devsiz olur,Anlat bana Çoban Kızı?

Sana sordum yolun sonuAlem bilir zaten bunuİpe serdik kalan unu,Eledikce Çoban Kızı.

Gitmesen hiç ev de kalsanKarıncadan ibret alsanSevdiğine çiçek salsan,Büyüdükce Çoban Kızı.

Her mevsimde yaz olurdunNeşemize saz olurdunSoframızda tuz olurdun,Söyledikce Çoban Kızı.

Büklüm büklüm saçların varKalem gibi kaşların varBuğulu göz yaşların var,Ağladıkca Çoban Kızı.

Kemal Doğanay



Dağlar Bizimdir

Vatanı Uğruna birleşen eller,Başı pare pare dağlar bizimdir.Zafer Türküsü’nü söyleyen diller,“Ölen ölür kalan sağlar bizimdir! ”

Toprağın kan ile yoğrulduğu yerBülbül kafesinde “Ah Vatanım! ,derAslan gibi kükrer savaşlarda er,Asmalı Konakta bağlar bizimdir.

“Kula kulluk etmez! ”imanı olanEyvallahı olmaz yerinde kalanHedefine varır yolunu bulan,Denizin altında ağlar bizimdir.

Yaylada açılan Sevda ÇiçeğiBaşımızda uçan Uğur BöceğiŞehit ya da Gazi Hak’kın Gerçeği,Bal ile yoğrulan yağlar bizimdir.

Surlara bayrağı diktiğin zamanİmanla tohumu ektiğin zamanDOĞANAY’ım resti çektiğin zaman,Zaferle yazılan çağlar bizimdir.

Kemal Doğanay



De Söyle?

Kartal kanadında yavru kuzularKuzuyu gördükçe içim sızılarGönül gurbet elde yari arzular,Ben nerdeyim,sen nerdesin de söyle?

Irmaktan aşağı yüzen balıklarBalığı görseler tutar alıklarGörmesinler diye oltayı saklar,Ben nerdeyim, sen nerdesin de söyle?

Kıvamına gelir çaylar demlenirGüneş girmez eve o da nemlenirKafesteki öten keklik yemlenir,Ben nerdeyim,sen nerdesin de söyle?

Şimşir ağacıdan kaşık yapılırParayı verseler puta tapılırPazar da sevgiler kaça satılır?Ben nerdeyim,sen nerdesin de söyle?

DOĞANAY'ım dedim tanımaz oldunGül gibi yaşarken sararıp soldunSonun da oturup saçını yoldun,Ben nerdeyim,sen nerdesin de söyle?

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Dedim Gönül

Dedim Gönül; Buralar da el misin?Dedi; Sen de yeni açan gül müsün?

Dedim Gönül; Aklın fikrin nerede?Dedi; Kızlar gördüm karşı derede!

Dedim Gönül; Yolcu musun hancı mı?Dedi; Bizim çektiğimiz sancı mı?

Dedim Gönül; Gözün gönlün yüksekteDedi; Yandık ağlasakta gülsekte!

Dedim Gönül; Hep uzağa bakarsınDedi; Neden ciğerimi yakarsın?

Dedim Gönül; Neden böyle yanarsın?Dedi; Bir gün sebebini anlarsın!

Dedim Gönül; Gizli Sevda çekersinDedi; Gözüm sen de benden şekersin!

Dedim Gönül; Hak Yolunu buldun mu?Dedi; Güzün yaprak gibi soldun mu?

Dedim Gönül; Bunca çile kim için?Dedi; Sorma yandığımız Hak için!

Dedim Gönül; Ben de Hak’kın var mıdır?Dedi; Siz de en tatlısı yar mıdır?

Dedim Gönül; Güneş misin ay mısın?Dedi; Sen de; Bize DOĞANAY mısın?

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Deli Gönlüm

Deli Gönlüm dünyalara sığmadı,Yanıyor da ateşi var külü yok!Yağmur gibi yeryüzüne yağmadı,Yağıyor da damlası var seli yok!

Günde yedi kere kapı dolaştıGelip gitti divaneye bulaştıAllah için sevenlere ulaştı,Arıyor da delisi var veli yok!

Gönüllerde çiğdem gibi açıyorYollarına çiçekleri saçıyorKaderinden köşe bucak kaçıyor,Kaçıyor da dikeni var gülü yok!

Gökte ayı gördüm HİLAL gibiydiEzanı okuyan BİLAL gibiydiBize dua eden ZÜLAL gibiydi,Konuşur da sözleri var dili yok!

Bereket yağardı yağmur çiseliHasretinle yandı ayrı düşeliOdaları desen mermer döşeli,Renklerinde beyazı var alı yok!

Sevdalandım karış karış toprağaSelam verdim dalgalanan bayrağaRüzgarın önünde düşen yaprağa,Düşüyor da ayağı var eli yok!

DOĞANAY’ım gidiyorum hoşça kalGurbet ele benim için haber salİstersen arkamdan sen de keman çal,Çalıyor da perdesi var teli yok!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Deme

Haline şükredip sevinsen bile,Ben de güleceğim sakın ha deme!Dikenler gül olsa gelseler dile,Ben de bileceğim sakın ha deme!

Mevsimler yaz olsa, kışlar ağlasaÖksüzün nidası yürek dağlasaGurbetten sılaya köprü bağlasa,Ben de geleceğim sakın ha deme!

Gündüzler kararsa gecelerde nurGünahlar silinse çalınmadan surSabah namazına saatini kur,Ben de öleceğim sakın ha deme!

Gökleri kaplasa feryatlar ahlarHep mutluluk yüklü gelen sabahlarBir gün bitecektir mutlaka vahlar,Ben de deleceğim sakın ha deme!

DOĞANAY’ı mermer taşa yazsalarSilinmesin diye derin kazsalarKarşımda duranlar bana kızsalar,Ben de sileceğim sakın ha deme!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Deme Emmoğlu

Alnımıza kara yazı yazmışlar,Bunu sende bileceksin Emmoğlu.Dostlarımız yine bize kızmışlar,Deme bana diyeceksin Emmoğlu?

Dağ başında eriyecek kar gibiHalimi bilmeyen sanki var gibiYolumu bekleyen nazlı yar gibi,Çağırınca geleceksin Emmoğlu.

“Atı alan Üsküdar’ı geçiyor”Makamında herkes adam seçiyorDüşman dedikleri kelle biçiyor,Hesabını vereceksin Emmoğlu.

Tarlada izi yok görmüyor gözüÇocuklara bile geçmiyor sözüEğer yanlış ise bakınca özü,Hafızayı sileceksin Emmoğlu.

Nane, limon içer,kalanları yerBaşı sıkışınca darda kaldım derAllah için şuna biraz öğüt ver,Hakikati göreceksin Emmoğlu.

Alnımdan gitmiyor kara yazılarYetim Çocuklara yürek sızılarGönül gurbet elde yari arzular,Kavuşunca seveceksin Emmoğlu.

DOĞANAY’ı görsen seni yazıyorYiğit yara almış kanı sızıyorBirileri dersen kuyu kazıyor,Bir gün sende güleceksin Emmoğlu.

Kemal Doğanay



Demedim mi?

Sazım alıp ilden ileDolaşırım demedim mi?Türkü olup dilden dileUlaşırım demedim mi?

Kanatlanır uçar kuşlarBiri biter biri başlarSelam durur dağlar taşlar,Gülemezsin demedim mi?

Hak Yolu’na giden hacıGönlündeki iman tacıBaşı önde duran bacı,Gelemezsin demedim mi?

Demedim mi,demedim miYar ben sana demedim miHaram lokma ateş olur,Yiyemezsin demedim mi?

DOĞANAY’ım çıksam yolaSelam versem sağa solaHaktan gelir hayır kula,Bilemezsin demedim mi?

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Demiştin

Damla damla yağmurlar boşanırken göklerdenGönderdiğim gülleri alacaksın demiştin.Özür dileme benden alınmadım sözlerdenBu gece de yanımda kalacaksın demiştin.

Gözlerim ufuklarda sana selam salıyorGönlüm huzur içinde rüyalara dalıyorÖzlediğim insanlar uzaklarda kalıyor,İçime korkuları salacaksın demiştin.

Gökte seni ararken yeryüzünde topraktınSonbaharda yerlerde sürüklenen yapraktınRüyamızı süsleyen şanlı bir al bayraktın,Bir gün sen de çok mutlu olacaksın demiştin.

Eller semada iken göklerden nur yağacakSırma saçlı güzeller yılldızları sağacakYağmurlar dindiğinde güneş başka doğacak,Kalbime güneş gibi dolacaksın demiştin.

Bana elveda deme gideceğim buradanDualarım seninle korusun hep yaradanDOĞANAY’ım el açar çıktım diye kuradan,Bu şarkıyı son defa çalacaksın demiştin.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Denklemin Çözümü

Akıl çuvala girdi meydanlar bize kaldıSazlar düzen tutmadı kabak kemane çaldı

Dereler kuruyunca nehir tersine döndüİtfaiye geç geldi nice ocaklar söndü

Sur düdüğü çalınca korkaklar dağa kaçtıDağda otlar kurudu çiçekler erken açtı

Altının gramından çeyrek çıkmıyor artıkTerziler dikiş bilmez elbiseler hep yırtık

Mahkeme var dediler toplandı bak kadılarİbriklerde gül suyu camide sakladılar

Çeşmeler boşa aktı kurudu hep bahçelerParalar bakır çıktı geçmez oldu akçeler

Anam kazı yolardı bacım inek sağardıSabah olacak derdi; bak tanyeri ağardı

Huzur aradım durdum huzur yerinde yoktuKoyunlar aç geziyor kurtların karnı toktu

Dalga dalga yayıldı maymunların isyanıDenklemi çözemedik ustalık bu mu yani? ..

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Derler

Sevme derler, sevme derlerSeveceksen sevme derler.Görme derler, görme derlerHer olanı görme derler!

Verme derler, verme derlerVereceksen verme derler.Girme derler, girme derlerDost bağına girme derler!

Bilme derler, bilme derlerBiliyorsan bilme derler.Silme derler, silme derlerGözyaşını silme derler!

Gülme derler, gülme derlerGüleceksen gülme derler.Gelme derler, gelme derlerBu dünyaya gelme derler!

Dövme derler, dövme derlerDöveceksen dövme derler.Övme derler, övme derlerDOĞANAY’ı övme derler!

Kemal Doğanay



Derman Sende Allahım

Bahara sözüm geçmez kışta kalmadı gözümYıllar oldu ararım bulamadım bir çözümÇare bulacak diye Hak’ka çevirdim yüzüm,Derman sen de Allahım derdimize bir çare!

Maziye bakıyorum geçmişim orda yatarArdımızdan hainler durmadan kurşun atarKıymetini ne bilsin alçaklar vatan satar,Derman sen de Allahım derdimize bir çare!

Tabiri caiz ise hep analar ağlıyorGelinlik kızlarımız karaları bağlıyorŞehitlerin kanları yürekleri dağlıyor,Derman sen de Allahım derdimize bir çare!

Hakikati aradım Sultanın emri çıktıSırtımı dayadığım dağları seller yıktıİmansız hergeleler kafama kurşun sıktı,Derman sen de Allahım derdimize bir çare!

Seferden dönmediler dörtnala koşan atlarHeybetini yitirmiş kartal gibi kanatlarBirer birer kaybolur o güzelim sanatlar?Derman sen de Allahım derdimize bir çare!

Artık yol göstermiyor Musa ile asasıŞimdi nerede yatar Yusuf’un ZüleyhasıDoğru karar vermiyor Adaletin Yasası,Derman sen de Allahım derdimize bir çare!

Bırak büyük dağları küçükbaşlar yaratsınRüzgar tersinden essin şeytan benliği satsınÇobanlar her baharda sürüye sürü katsın,Derman sen de Allahım derdimize bir çare!

Kara kışta aradım yazda gördüm yüzünüDal-budak sakınmadı aşkla yanan gözünüBize kesmek yakışmaz Hak konuşan sözünü,Derman sen de Allahım derdimize bir çare!

DOĞANAY’ım kırkların buluştuğu bir gündeKurtuluş İslamda’dır inandığım Hak dindeHuzuru bulamadık ne bugünde ne dünde,Derman sen de Allahım derdimize bir çare!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Dertli Gönlüm

Yarama dokunma kanıyor tabip,Bu yaralar beni öldürür sanma.Adımı Kırk Hafız anıyor Habip,Bu yaralar beni öldürür sanma.

Çölün ortasında susuz kalmışımSeraba düşmüşüm hep aldanmışımBir tek sen mi yandın ben de yanmışım,Bu yaralar beni öldürür sanma.

Kenan İllerinden kervanlar geçmezGözlerim bozulmuş uzağı seçmezYusuf Kuyusu’ndan yolcu su içmez,Bu yaralar beni öldürür sanma.

Kaderin önün de bir kader vardırZalime bu dünya mutlaka dardırAşığa can veren sevdiği yardır,Bu yaralar beni öldürür sanma.

Felek bıçağını bilesin gelsinAttığı okları bağrımı delsinTabipler toplansın derdimi bilsin,Bu yaralar beni öldürür sanma.

Yalvardım Allah’a acımı dindirYa kulu sevindir ya da tez öldürSevdiğin aşkına garibi güldür,Bu yaralar beni öldürür sanma.

DOĞANAY’ım yine darda kalmışımAzrail elinde zorda kalmışımYüce dağ başında karda kalmışım,Bu yaralar beni öldürür sanma…

Kemal Doğanay



Derviş Baba

Hak’tan gelen Hak’ka gider,Demedim mi Derviş Baba?Hak’kı bilen dua eder,Demedim mi Derviş Baba?

Dağda koyun güden çobanDiyorlar ki o da yabanMuhtaç olur sana baban,Demedim mi Derviş Baba?

Çelik-çomak oynardın dünGençlik elden gitti bu günNe mal kalır ne de o ün,Demedim mi Derviş Baba?

Hatırını soran olmazGünahını alan olmazGöz yaşını silen olmaz,Demedim mi Derviş Baba?

Dallarında meyve kururAzrailin tokat vurur,Dostlar gelir Tek-Bir durur,Demedim mi Derviş Baba?

DOĞANAY’ım desen bileTarifi yok gelmez dileÇektiklerin bütün çile,Demedim mi Derviş Baba?

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Destan Yazıyor

Onbeş Temmuz kara gündüNe ocaklar o gün söndüUnutmadık daha dündü,Bir millet DESTAN YAZIYOR.

Aramızdan hain çıktıBombaları meclis yıktıAteşleri halkı yaktı,Bir millet DESTAN YAZIYOR.

Böyle Hoca! Olmaz olsunCiğerine kurşun dolsunİnsanlığı bırak kalsın,Bir millet DESTAN YAZIYOR.

Yaptıkları artık yettiVatan için canlar gittiHizmet işi bizde bitti,Bir millet DESTAN YAZIYOR.

Darbeler hiç olmaz dedikKarşı geldik kurşun yedikİçlerinde açtık gedik,Bir millet DESTAN YAZIYOR.

Toprak kanla olur mayaKalsak bile yolda yayaİspat ettik tüm dünyaya,Bir millet DESTAN YAZIYOR.

DOĞANAY’ım sözüm bitmezBu millete gücün yetmezOnbeş Temmuz kalpten gitmez,Bir millet DESTAN YAZIYOR.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Deveci Dağı

Deveci Dağı’nda çiğdemler açarKoyunlar kuzular kırlara kaçarÇocuklar yaylada cıvıltı saçar,Başın pare pare duman Deveci.

Zile’den bakınca heybetli dururKöylüler baharda çadırlar kururKazgölü’nde avcı ördeği vurur,Başın pare pare duman Deveci.

Bir yanı Tokat’tır bir yanın YozgatÇekerek Irmağı kıyısında yatKaraşeyh Köyü’nde ne güzeldir BAT!Başın pare pare duman Deveci.

Karşında duruyor Zile OvasıYüksekler de olur Kartal YuvasıGözün gördüğü yer Kümbet Ovası,Başın pare pare duman Deveci.

Davul zurna çalar Simsim! durursunMaşat Ovası’nda tarih olursunZile Kalesi’n de Sezar! bulursun,Başın pare pare duman Deveci.

Kervan yola düşmüş göç katar katarKöpekle develer yan yana yatarGün akşam üstüdür yaylada batar,Başın pare pare duman Deveci.

DOĞANAY’ım dedim Deveci DağıKızılcin Yayla’da peyniri yağıDereboğazı’nda bahçesi bağı,Başın pare pare duman Deveci.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Dinle!

Mazide kaybolan o hatıraları,Bir ben anlatayım bir de sen dinle!Unutulup giden o anıları,Bir ben anlatayım bir de sen dinle!

Rüzgara kapılan yaprak misaliÇürüyüp yok olan toprak misaliKalplere yer eden bayrak misali,Bir ben anlatayım bir de sen dinle!

Uzatma arayı gel desen bileÇekiyorum hergün seninle çileTarifi yok bunun gelmiyor dile,Bir ben anlatayım bir de sen dinle!

Havalar karanlık kuşlar uçmuyorYeryüzü kurudu çiçek açmıyorÇocuklar dünyaya neşe saçmıyor,Bir ben anlatayım bir de sen dinle!

DOĞANAY’ım sandım mesut olacakKuruyan gözüme yaşlar dolacakVerdiğim mesajı kimler alacak,Bir ben anlatayım bir de sen dinle!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Divane

Bana muhtaç olan sensin dedilerHak katında sende kuldun Divane!Sana dua eder kırklar yedilerAradığın aşkı buldun Divane!

Derman bulmak için yollara çıktınSevda Ateşini kalbinde yaktınGittin uzaklara yalnız bıraktın,Gül gibiydin şimdi soldun Divane!

Gezdiğin yerlerde kimleri gördünKarşı gelenlerin defterin dürdünAtını son sürat dağlara sürdün,Gittiğin dağlarda kaldın Divane!

Kul sıkışmayınca Hızır gelmezmişYetim kalmayanlar kıymet bilmezmişBorçlu olanların yüzü gülmezmiş,Sen kimden beddua aldın Divane!

Evladın var ise ocağın tüterGönül Bahçesinde bülbüller öterBu ayrılık artık sana da yeter,Yine derinlere daldın Divane!

Kul hakkını yersen hesap verirsinKar olsan güneşle birlik erirsinDervişin izinde benlik görürsün,Mevlana’ca ney’i çaldın Divane!

DOĞANAY’ım Tanrı günah yazmasınKör talih arayı sakın bozmasınDerdi olanlara kimse kızmasın,Sen de saçlarını yoldun Divane!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Diye Sorarlar

Açılır perdeDüşersin derdeİnsanlık nerde,Diye sorarlar?

Yıkılır dağlarKurumuş bağlarNerede çağlar,Diye sorarlar?

Çalsana sazıYolsana kazıGördün mü yazı,Diye sorarlar?

Açılmaz kapıElinde sapıYuttun mu hapı,Diye sorarlar?

Denizde balıkYüreğim yanıkBuldun mu tanık,Diye sorarlar?

Geldin mi sonaGülecek banaSöyledim sana,Diye sorarlar?

Perdeler indiGelecek şimdiDoğanay kimdi,Diye sorarlar?

Kemal Doğanay



Diyorum

Denizlere yelken açsam aniden,Böyle bir delilik yapsam diyorum!Oltamı sallasam sabah yeniden,Sel önünden balık kapsam diyorum!

Gökyüzüne baksam hava kapalıBu havalar beni sarhoş yapalıBir kız sevecektim eli sopalı,Kollarımı şöyle açsam diyorum!

Enginde martılar sakin uçarkenOltamdan balıklar hızlı kaçarkenGüneş dünyamıza ışık saçarken,Burdan uzaklara kaçsam diyorum!

Adalara çıksam kimse görmeseYalnız kaldığımı kaptan bilmeseSana baktığımda yüzün gülmese,Her tarafa altın saçsam diyorum!

Gece pencerene vursa DOĞANAYGönüllere huzur verse BATANAYYanına çağırsa gökte YATANAY,Yıldız olup yere aksam diyorum!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Dostum

Sen gittiğin günden beri,Yıldızlara bakmıyorum.Karanlıklar arkadaşım,Işıkları yakmıyorum.

Vurgun yedi şu yüreğimKabul olmuyor dileğimBükülmez oldu bileğim,Kimseleri takmıyorum.

Fallarda kaldı umudumİçiyorum yudum yudumSabah akşam hep uyudum,Sokaklara çıkmıyorum.

Felekten çok tokat yedimBu nasıl iş bilemedimBir gün olsun gülemedim,Susuz kaldım akmıyorum.

Sarmaş dolaş gezecekmişGözlerini süzecekmişBile bile üzecekmiş,Hiç kafama takmıyorum.

DOĞANAY’a sordum; Kimsin?Bizi diyen yakın gelsinGülmeyen yüzlerim gülsün,Yollarına bakmıyorum.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Dön Gel Artık

Hasret kaldım yıllar yılı,Dön gel artık dön Güzelim.Yollarına serdim halı,Dön gel artık dön Güzelim.

Papatyalar açmaz olduGönderdiğin mendil solduSöz verdiğin zaman doldu,Dön gel artık dön Güzelim.

Gündüzleri gece sandımKim ne derse ona kandımSabah akşam ismin andım,Dön gel artık dön Güzelim.

Göçmen kuşlar uçtu gittiBitmez dedin vade bittiÇektirdiğin çile yetti,Dön gel artık dön Güzelim.

Başımızda sancı artarDostlarımız bizi tartarÇekmez oldu derdi kantar,Dön gel artık dön Güzelim.

Yastığımız taşa döndüYaktığımız ateş söndüSöz verdiğin daha dündü,Dön gel artık dön Güzelim.

DOĞANAY’ı unutmadanŞu gönlümü uyutmadanGülü dalda kurutmadan,Dön gel artık dön Güzelim.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Dönme Dolap

Milli iradeye karşı çıkanlar,Bumudur sizce de Milli İrade!Milletin sesine kulak tıkanlar,Bumudur sizce de Milli İrade!

Anayasa desen olmaz diyorlarBu devir de böyle kalmaz diyorlarEğer bizden ise çalmaz diyorlar,Bumudur sizce de Milli İrade!

Köprü yapılmasın diye bağıranKanal açılmasın diye çağıranLimanları sorsan yüzü ağaran,Bumudur sizce de Milli İrade!

İyiye hep karşı Şeytana yoldaşYan yana giderler olmuşlar koldaşAdını sormadan söylüyor soldaş,Bumudur sizce de Milli İrade!

Yangına körükle gideni gördümKafası olmayan bedeni gördümHer şeyin içine edeni gördüm,Bumudur sizce de Milli İrade!

Avukatlık yapar yasayı bilmezParasız gözünden yaşını silmezHayatı çiledir ebedi gülmez,Bumudur sizce de Milli İrade!

DOĞANAY’ım baktım adam gidiyorBizimle birlikte sen de ye diyorİnsanlığı bilmez neler ediyor,Bumudur sizce de Milli İrade!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Dört Kitabın Üstüne

Aradığın sevginin ateşinde yanarken,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!Bir girdapta kaybolduk geleceği ararken,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

“Dağları ben yarattım! ” diyerek geziyordunFiravun İmanından hileler seziyordunYetmiş iki millete maniler diziyordun,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

“Yıkacağım putları! ” diye yemin etmiştinDualar ederekten Kabelere gitmiştinMevlanaca dönerek yorgunluktan bitmiştin,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

İyilik edeceksen iyilik yerde kalmazZamanında vermezsen selamı kimse almazNuh Tufanı kopsa da denizler hemen dolmaz,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

Ardımızdan sert rüzgar esecek biliyorumÇağırsalar üç gece önceden geliyorumMazlumların gözünde yaşları siliyorum,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

Hesabım kesildiyse cezamı çekeceğimSevgi Tohumlarını dünya ya ekeceğimCennet Bahçelerine çiçekler dikeceğim,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

Her bahar geldiğinde gönlüne huzur dolsunPeygamber Yollarından gidene selam olsunKin-Nefret bitsin artık kötülük burda kalsın,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

Yurdumun Dağlarında çiçekler açsın artıkZengin-Fakir demeden yüzleri gülsün artıkAnalar gözlerinden yaşları silsin artık,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

DOĞANAY’ım seher de kalk borusu çalmadım“Senin olsun dediler! ” emaneti almadımVeysel Karani gibi hiç yollarda kalmadım,Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

Kemal Doğanay



Dört Kitapta Kur'an Yazar

Dört kitabın manasını bilirim,Tevrat,Zebur,İncil,Kur'an yazıyor.Onlar için akan yaşı silirim,Tevrat,Zebur,İncil,Kuran yazıyor.

Hak’ta ala peygamberi gönderdiİnsanoğlu doğru olsun hep derdiBizlere de akıl diye us verdi,Tevrat,Zebur,İncil,Kur'an yazıyor.

Ayet Ayet indi Kur'an sayıldıVahyi okuyunca Nebi bayıldıİslam dört bir yana hızla yayıldı,Tevrat,Zebur,İncil,Kur'an yazıyor.

Ne Davud'u,İsa ile Musa'yıBoş yere vermedi elde asayıNebiler nebisi yazar yasayı,Tevrat,Zebur,İncil,Kur'an yazıyor.

Türkün kaderiydi sancağı almak,“Ya Şehit,Ya Gazi! ”,birisi olmakİstanbul önünde zaferi bulmak,Tevrat,Zebur,İncil,Kur'an yazıyor.

Allah'a inanan bunu bilecekAhiret Günü’nde yüzler gülecekHak yol İslamda’dır kutlu gelecek,Tevrat,Zebur,İncil,Kur'an yazıyor.

Adalet deyince atar yüreklerHak nasip ederse olur dileklerBükülmez ebedi çelik bilekler,Tevrat,Zebur,İncil,Kur'an yazıyor.

Hak dediysek Hak'ka dönük yüzümüzBismillah çekerek başlar sözümüzHarama bakmadı bizim gözümüz,Tevrat,Zebur,İncil,Kur'an yazıyor.

İslamın uğruna akacak kanımBu kutsal davada fedadır canımDOĞANAY’ım elbet bilinir şanım,Tevrat,Zebur,İncil,Kur'an yazıyor.

Kemal Doğanay



Duymuyorsun Sen

Sevdamız içimde yanardağ oldu,Yanıyor, yanıyor duymuyorsun sen.Savruldu volkanlar söner dağ oldu,Yanıyor, sönüyor duymuyorsun sen.

Felaket olacak demiştim sanaNedense bir türlü inanman banaEriyip kül oldum ben yana yana,Bağırdım, çağırdım duymuyorsun sen.

Uzat ellerini tut şu solumdanYa da çekil artık benim yolumdanBilmem ne ister ki Allah kulundan,Yalvardım, yakardım duymuyorsun sen.

Arkana dönüpte gitme boşunaKatılırım sanma senin koşunaGitmese de bunlar bir gün hoşuna,Atarım, tutarım duymuyorsun sen.

DOĞANAY’ı dersen kaldım buradaKaç gece yalvardım aha şuradaHep mi sen çıkarsın bana kurada,Söylerim, dinlerim duymuyorsun sen.

Kemal Doğanay



Dümbük!

Demokrasi der durursunÖnüne geçsem vurursunMeydanlarda kudurursun,Bu nasıl iş; Söyle DÜMBÜK?

Azı bilmez çoğu bilmezHak Yolu’na asla gelmezBirgün olsun yüzü gülmez,Bu nasıl iş; Söyle DÜMBÜK?

Gördüğünü yakıyorsunBir de dönüp bakıyorsunSözde kitap okuyorsun,Bu nasıl iş; Söyle DÜMBÜK?

Barış için elde şişeŞaştım kaldım ben bu işe!Dur demek yok bu gidişe?Bu nasıl iş; Söyle DÜMBÜK?

Dünya sana geliyor darÇapulculuk ruhunda varYetmiyor mu kırılanlar?Bu nasıl iş; Söyle DÜMBÜK?

Sözde barış arıyorsunGönülleri kırıyorsunBir de durmuş soruyorsun,Bu nasıl iş; Söyle DÜMBÜK?

DOĞANAY’ım HAYIR! derimHelal lokma varsa yerimYanıyor bak şu ciğerim,Bu nasıl iş; Söyle DÜMBÜK!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Dünya Faniymiş

Felek çemberinden geçtiğin birgün,Sen de anlarsın ki dünya faniymiş!Hakkın şerbetini içtiğin birgün,Sen de anlarsın ki dünya faniymiş!

Döne döne geçer zaman dediğinHakkın nimetidir hergün yediğinUnutulur elbet bütün çektiğin,Sen de anlarsın ki dünya faniymiş!

Göklerden yerlere inenler gibiHacılar zamanı dönenler gibiGencecik yaşında ölenler gibi,Sen de anlarsın ki dünya faniymiş!

Sırlar Dünyasında Mevlana oldumYunus gibi gezdim hikmetle doldumBu solmaz dediler,zamansız soldum,Sen de anlarsın ki dünya faniymiş!

DOĞANAY’ım gezdim koca dünyayıYaşıyorken gördüm ben bu rüyayıSorguya çeksen de sen bu hülyayı,Sen de anlarsın ki dünya faniymiş!

Kemal Doğanay



Eller Bayram Eder Biz Gam Çekeriz

Hainler rahatça gezer ülkemde,Eller bayram eder biz gam çekeriz!Türküler söylenir benim bölgemde,Diller bayram eder biz gam çekeriz!

İmansız sokakta insan kesiyorDestek verildikçe terör şişiyorSevgi Harmanı’nda yeller esiyor,Yeller bayram eder biz gam çekeriz!

Bahar Havası’nda soğuklar gitmezYurdumda olaylar bir türlü bitmez?Yağmurlar sel olur dereler yetmez,Seller bayram eder biz gam çekeriz!

Çocuklar gün sayar oynamak içinSöyler misin bana bu kavga niçin?Özgürlük istermiş! Geçin siz geçin,Yollar bayram eder biz gam çekeriz!

Zenginler herkese silah satıyorKodaman servete servet katıyorBedevi Araplar çölde yatıyor,Çöller bayram eder biz gam çekeriz!

Sevgi için güller açmıyor artıkKatile sözümüz geçmiyor artıkGözümüz dalları seçmiyor artık,Dallar bayram eder biz gam çekeriz!

DOĞANAY’ım Huzur İslam da! kaldıGönlümü Kardeşlik Sevgisi aldıBarış Türküsü’nü Aşıklar çaldı,Teller bayram eder biz gam çekeriz!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Emmoğlundan Emmoğluna - Mektup

Hainlerin kol gezdiği ülkede,Sözümüze inanmazlar EMMOĞLU!Düşmanlar hep bekliyorlar gölgede,Sözümüze inanmazlar EMMOĞLU! K.D

Ah emmoğlu hainlerin sayısıBilinirde inanmazlar emmoğluSaraylarda volta atar dayısıSolunurda inanmazlar emmoğlu!O.F

Vatanımda bayrağımı yaktılarKöşelerden yakanlara baktılarMasumlara bir de kurşun sıktılar,Sözümüze inanmazlar EMMOĞLU! K.D

Vatanımda bayrağımı yaktıranVatandaşa melül melül baktıranCivanlara kurşunları sıktıranBulunurda inanmazlar emmoğlu.O.F

Kan emiyor bu keneler bilirimÖldürmeye uzaklardan gelirimAman vermez postlarını delirim,Sözümüze inanmazlar EMMOĞLU! K.D

Müsebbibe fırsat verdi senelerÇoğaldılar dedeteyle kenelerMeler oldu ineklerle danalarSalınırda inanmazlar emmoğlu.O.F

Dini bilmezi, imanı yok serseriHayatında olmaz sözünün eriKorkakların yoktur derler ciğeri,Sözümüze inanmazlar EMMOĞLU!K.D

Siyasete alet oldu mescitlerHaykırırlar ananıda al gitlerGerçekleri gölgeliyor zılgıtlarÇalınırda inanmazlar emmoğlu.O.F

Dinsiz dedim hain bana kızıyorKendi mezarını kendi kazıyorFırsatını bulsa hemen azıyor,Sözümüze inanmazlar EMMOĞLU!K.D

Münafıklar memlekette sürüyleDolaşırlar bir kaç tane Hüri'yleOrtak oldu çakal Deli Nuri'yleYılınırda inanmazlar emmoğlu.O.F

Köpekleri sokaklara salmışlar



İnlerinde tedbirini almışlarKatillerin hepsi dağda kalmışlar,Sözümüze inanmazlar EMMOĞLU!K.D

Yakamızdan pirelerin bitlerinİnlerini yıkmak gerek itlerinTürk yurduna dolan parazitlerinSilinirde inanmazlar emmoğlu.O.F

DOĞANAY’ım vatanımı severimVatan için asker olsa överimDemeliyiz artık; Ol Allah Kerim,Sözümüze inanmazlar EMMOĞLU!K.D

Fedai'nin vatan bayrak aşkınıBilen çoktur sevdasıyla meşkiniAllah kerim elbet kara kış günüÖlünürde inanmazlar emmoğlu.O.F

K.D;Kemal DOĞANAYO.F;Ozan Fedai

Not; Mektubuma cevap yazan Sevgili Ozan Fedai’yeTEŞEKKÜRLERİMİ sunarım.

Kemal Doğanay



Erenler Divanı

Demirden kapılarıAğaçtan yapılarıGönülden tapuları,Erenler Divanının.

Gündüzleri gecedirSözcükleri hecedirGör halleri nicedir,Erenler divanının.

Alnında kara yazarMevla’mı ara yazarGelecek sıra yazar,Erenler divanının.

Hak'kı görür gözleriİlim, irfan sözleriNur gibidir yüzleri,Erenler divanının.

Mesafeler uzaktırŞeytan adı tuzaktırGiyimleri kazaktır,Erenler divanının.

Birikte tutar ellerKur’an’ı okur dillerBağrında açar güller,Erenler divanının.

Halsize haldaş olurYolcuya yoldaş olurÖksüze gardaş olur,Erenler divanının.

Birbirini severlerDinlerini överlerDöşlerini döverler,Erenler divanının.

DOĞANAY’ım der; AllahÇektikleri; BismillahDedikleri; Eyvallah,Erenler divanının.

Kemal Doğanay



Ermiş Gibi!

Bu dünyaya gelen gider,Şol Cennet'e girmiş gibi!Gece gündüz dua eder,Hak katına varmış gibi!

Çalışmaktan asla yılmazYola çıksa yolda kalmazSelam versem selam almaz,Sevabını almış gibi!

Bülbül iken kuşa döndümSonbaharda kışa döndümKapısında taşa döndüm,Sana geldim dermiş gibi!

Kar altında çiçek açarZoru görse hemen kaçarEtrafına neşe saçar,Kazandığı zer'miş gibi!

DOĞANAY'ı örnek aldımDerin rüyalara daldımKal dediler burda kaldım,Muradına ermiş gibi!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Ey Hızır

Sırat Köprüsü’nün ortasındayımÖnümde ZebanilerArkamda ZebanilerGideyim mi?Durayım mı?Beklemekteyim hazırYardım et banaEy Hızır!

Bir kapının eşiğindeyimÖnümde düşmanArkamda düşmanGireyim mi?Çıkayım mı?Beklemekteyim hazırSen nerdesin;Söylesene nazır?

Kul hazır!Yol hazır!Sal hazır!Yetiş artık;Ey Hızır!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Ey Nefsim

Seni taştan taşa çalsamGelir bana kızar mısın?Hak Yolu’na selam salsamNamazımı bozar mısın?

Dertlerimi sana desemSıra sıra yazar mısın?Sahur vakti yemek yesemOruç diye kızar mısın?

Kuş misali konsam dalaYuvamızı bozar mısın?Vakit tamam olsa halaRüzgar esse tozar mısın?

Yağmur gibi yağsam inceBoşluklara sızar mısın?Bereketim çoktur dinceİki yönlü hızar mısın?

Hürmet etsem zakirlereSevabıma yazar mısın?Yol göstersem fakirlereDOĞANAY’a kızar mısın?

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Ey Yar Sana Derim

Yine bahar geldi kuşlar ötüyor,Sılaya dönmenin zamanıdır yar!Yaylalarda çayır-çimen bitiyor,Sılaya dönmenin zamanıdır yar!

Sıla burcu burcu tüter gözümdeHasret yanar durur her gün özümdeYalanım yok asla olmaz sözümde,Sılaya dönmenin zamanıdır yar!

Şadırvana varsam abdestim alsamBedesten’de Hak’ka divana dursamSeni sevenlere meylini sorsam,Sılaya dönmenin zamanıdır yar!

Karanfil kokusu burnumda tüterBahçelerde şimdi çiçekler biterBunca yıl çektiğim ayrılık yeter,Sılaya dönmenin zamanıdır yar!

Sıraköprüler’de yüzünü görsemSana söz edene dersini versemBen de eller gibi murada ersem,Sılaya dönmenin zamanıdır yar!

Sensiz bu baharı neyleyim derim?Bir türlü kurumaz alnımda terimDeveci Dağı’nda ayrılmış yerim,Sılaya dönmenin zamanıdır yar!

Gurbet bağrımıza saplanan hançerBurda kazandığım inan ki kan terDOĞANAY gelince hasretlik biter,Sılaya dönmenin zamanıdır yar!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Eyvallah

Mahkemeyi Kübra kurulduğu gün,Sorarlarsa eğer derim Eyvallah!Sevapla günahın sorulduğu gün,Sorarlarsa eğer derim Eyvallah!

Müslümanım dersen kılmalı NamazNamaz kılan insan olmaz bey/namazElin yüzün dahi hocalar yumaz,Sorarlarsa eğer derim Eyvallah!

Bu dünya fanidir inanma sakınKötüye çatarsan ölümün yakınKimler geldi geçti maziye bakın,Sorarlarsa eğer derim Eyvallah!

Gönül kırmadıysan sevap alırsınGünah işlediysen yolda kalırsınGün gelir dört yana haber salırsın,Sorarlarsa eğer derim Eyvallah!

Ne malda gözüm var ne de paradaÖlümü hoş görmem olsa karadaArasat denilen iki arada,Sorarlarsa eğer derim Eyvallah!

DOĞANAY’ım hayat kolay olmadıNicesini gördüm benzi solmadıDemek ki dünyada ömür dolmadı,Sorarlarsa eğer derim Eyvallah!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Ferman

Padişahtan emir geldi,Bunlar halka sorulacak?Fermanımı duyun dedi,Bu gün otağ kurulacak!

Bozuk malı satanlaraSüte suyu katanlaraÇöplerini atanlara,Birer birer sayılacak!

Gönül işi bilmeyeninYüzleri hiç gülmeyeninDoğru yola gelmeyenin,Bacakları kırılacak!

Sevenleri ayıranınYakınını kayıranınKonuşurken bağıranın,Kafaları yarılacak!

Kula-kulluk olmayacakKimse yolda kalmayacakHayallere dalmayacak,Yaraları sarılacak!

DOĞANAY’ım ferman desemHak katında derman desemÇağırınca gelmem desem,Cümle alem darılacak!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Geçtim de Geldim

Diyorsun ki; Adam, bugün aç kalırSabah çaylarını içtimde geldim.Yolları kapalı, nasıl gelecek?Tahta köprülerden geçtim de geldim.

Buğday tanesine murat eyledimKarşıya geçince türkü söyledimO yar olmayınca seni neyledim?Bütün çiçekleri biçtim de geldim.

Ateşlere düştüm yanacak oldumBir gece ansızın gül gibi soldumAyrık otlarını kökünden yoldum,Uzak diyarlardan göçtüm de geldim.

Seveceğim seni, demiştin banaBen de söz vermiştim hani ya sanaAyakta duramam yıkıldım yana,Sevdiğim birini seçtim de geldim.

DOĞANAY’ı sorma hali çok yamanUnutulur derler, geçince zamanUzak olsun benden, söyleyin aman,Kapanan yarayı deştim de geldim.

Kemal Doğanay



Gel de Bana Sor?

Cananım kalbime yara açılmış,Görmek istiyorsan gel de bana sor!Gözlerine baktım hüzün saçılmış,Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Mecnunum Leyla’mı bulurum sandımAteşlere düştüm kor gibi yandımÇare bende diyen her söze kandım,Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Gideceğim dedim, yollar ağladıFeryadımı duyan yürek dağladıHalimi görenler kara bağladı,Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Yılların hayali karşımda dururKime derdim desem bir tokat vururHangi dalı tutsam kökünden kurur,Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Mevlam acı vermiş çekerim sanmaBenimle birlikte kalıpta yanmaAdımı her gece boş yere anma,Görmek istiyorsan gel de bana sor!

DOĞANAY’ım desem çile bitmiyorGözümün önünden yüzün gitmiyorGün de bir kez görmek artık yetmiyor,Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Gelin Birlik Olalım

Düşmanlar bize bakarAteş içimi yakarİkilikten ne çıkarGelin birlik olalımBu vatanda kalalım.

Hayatıma set çekmeNifak tohumunu ekmeUmuda vurma tekmeGelin birlik olalımBu vatanda kalalım.

Kötüye geçit vermeKarıştıranı sevmeMilleti sakın germeGelin birlik olalımBu vatanda kalalım.

Sanma ki yıkılacakYıkılan yapılacakHerkes birlik olacakGelin birlik olalımBu vatanda kalalım.

Doğanay’ım nazarımBölücüye kızarımAllah için yazarımGelin birlik olalımBu vatanda kalalım.

Kemal Doğanay



Gemiler

***Gidipte Dönmeyenlere! ***

Sonsuz maviliklere,Yelken açan gemiler.Gemiler ki bir daha,Geriye dönmediler!

Direğinde al bayrak,Dalgalanan gemiler.Gemiler ki bir daha,Limana dönmediler!

Ufuklarda bir güneş,Güneşi görmediler.Gemiler ki bir daha,Ülkeye dönmediler!

Kemal Doğanay



Gerçek

Kelebeğin kanadında,Yara gördüm kanıyordu!Kuşlar Dua Meclisi’nde,Her gün bizi anıyordu!

Dağ başında açan çiçek,Köklerini arıyordu!Yeryüzünde olan gerçek,Belki gelir sanıyordu!

Tarlalarda sarı başak,İçin için yanıyordu.Belindeki siyah kuşak,Çocukluktan tanıyordu!

Kemal Doğanay



Gezmek İsterim

Bir gün olur eğer geri dönersen,Hayat hikayeni yazmak isterim!Mum gibi eriyip sonra sönersen,Yapılan büyüyü bozmak isterim!

İsmini yazarsan birkaç satırlaGeçmiş günler için beni hatırlaBekliyorum sanma elde satırla,Sana küsenlere kızmak isterim!

Arı petek yapsa balına hasretAğaç meyve verse dalına hasretBeni seni özlesem yoluna hasret,Gelince resmini çizmek isterim!

Sevdayı başıma sardın saralıGönül Kapım açık yürek yaralıBela dedikleri gelir sıralı,Hepsini sıraya dizmek isterim!

Yaşlandıkça yüzün elbet solacakGözlerine belki yaşlar dolacakKeşkeleri saysam tesbih olacak,Tepeden tırnağa süzmek isterim!

DOĞANAY’ım gökte bayraklar gibiBereket fışkıran topraklar gibiRüzgarın önünde yapraklar gibi,Diyardan diyara gezmek isterim!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Giderim

Yolumu bekleyen meleğim olsan,Sözünü sineme çeker giderim!Bahçemde boy veren çileğim olsan,Üstüne basmadan seker giderim!

Yataklara düşsen haber vermesenGeleceğim desen yine gelmesenKapında beklesem beni görmesen,Ellerime kına yakar giderim!

Derin uykulardan zorla uyansamYerlerde sürünsem küle boyansamHer şeyi unutup hayale dalsam,Kulağıma küpe takar giderim!

Bir kerecik olsun inansan banaMisafirin olsam bir gece sanaÇok acılar çeksem kaderden yana,Kapıyı vurmadan çıkar giderim!

Yorgunum yanımda kal desen bileTarifi imkansız gelmiyor dileÇekeceksin dersen günlerce çile,Belki de hayattan bıkar giderim!

DOĞANAY'ım başka söze bakmadımYine sabah oldu ışık yakmadımBardaktan boşanır gibi akmadım,Ayağıma kurşun sıkar giderim!

Kemal Doğanay



Gidiyorum Ben

Rüzgara kapılan yaprak misali,Artık buralardan gidiyorum ben.Yağmurun önünde toprak misali,Artık buralardan gidiyorum ben.

Elveda demedim ağlarsın diyeBeni buralara bağlarsın diyeYüreğimi yine dağlarsın diye,Artık buralardan gidiyorum ben.

Kur’an çarpsın beni, eğer ararsamKalıpta burada hatır sorarsamDizlerime dursun saçım yolarsam,Artık buralardan gidiyorum ben.

Yemin ettim yine namaza durdumHer selam sonunda halini sordumGeç kalırım diye saati kurdum,Artık buralardan gidiyorum ben.

Yanarsa DOĞANAY, sana yanacakHer canı yanınca seni anacakSeni de kendinden biri sanacak,Artık buralardan gidiyorum ben.HOŞÇA KAL, HOŞÇA KAL!



Kemal Doğanay



Gitti

Felek baltasını taşa vuruncaSeninle yaşamak zor dedi gitti.Sevmedin mi beni, diye sorunca?Bu mekanlar bana dar dedi gitti.

Fırtına borayla geçti ömrümüzUyanık değil de sanki bir körüzTutuklu değiliz bizler de hürüzOcağıma yağan kar dedi gitti.

Geçim ehli dedik kaldık buradaZaman dedikleri ne ki şuradaTanrım seni yazmış bana kurada,Bağrımıza düşen kor dedi gitti.

Yıkılası dağlar araya girdiHayat beleş diye saraya girdiSevdiğim insanlar sıraya girdi,Boşuna arama yar dedi gitti.

DOĞANAY’ım düşme tekmeyi yersinİnsanlık burada böyle mi dersin?Verirse de Allah hayırlı versinİşimizde hile var dedi gitti.

Kemal Doğanay



Göç Zamanı

Hani bu dağların karı erirdiOvaları çayır-çimen bürürdüAvşar Beyi yaylasına yürürdü,Göç zamanı geldi,kalkta gidelim!

İpek mendil saldım yarın alacakAldığım çiçekler elde solacakYazdığım şiirler ben de kalacak,Göç zamanı geldi, kalkta gidelim!

Evlerine vardım yemek yapıyorKapısı açıktı bana bakıyorGüzelliği dersen adam yakıyor,Göç zamanı geldi, kalkta gidelim!

Varsın yaylalarda bahar olmasınAçan çiçeklere arı konmasınSevdiğim çiçekler erken solmasın,Göç zamanı geldi, kalkta gidelim!

Doğanay’ım şimdi duralım derimTurnayı gözünden vuralım derimSaatleri erken kuralım derim,Göç zamanı geldi, kalkta gidelim!

Kemal Doğanay



Gönlüme Cemre Düştü

Her bahar geldiğinde günüme gün katarımSen yanarken güneşte ben gölgemi satarım

Ağaçlar çiçek açar topraklar kavrulurkenRüzgar denizden eser saçların savrulurken

Ben hep seni düşünür, senden yardım isterimİnsanlar mal peşinde bu nasıl hayat derim?

Senin güldüğün zaman başımda şimşek çakarKalbim yerine sığmaz hararet beni yakar

Karanlık dünyamıza güneş gibi doğarsınAy karanlık gecede karanlığı boğarsın

Çile içinde çile yanar durur gözlerimKavrulan yüreklere merhem olmaz sözlerim

Bir kapı kulu gibi bekler dururum burdaKafam darma dağınık gönlüm sorarsan hurda

Baki değil bu dünya gelenler gideceklerAzrail başucumda her saat beni bekler

DOĞANAY’ım deyince Hak’kın Kapısı üçtüBir ilkbahar sabahı gönlüme Cemre düştü!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Gönül Birlik Olunca

“Birlikten kuvvet doğar! ”Kuvvet karanlık boğarGökten bereket yağar,Gönül birlik olunca!

Ömür yazılır taşaÇile çekilir başaÖzür dilenmez boşa,Gönül birlik olunca!

Dağlarda bülbül öterEvlerde duman tüterSevabın sana yeter,Gönül birlik olunca!

Gözünden kalkar perdeSevenler düşmez derdeİnsanlık kalmaz yerde,Gönül birlik olunca!

Yunuslar dile gelirBülbüller güle gelirSevenler yola gelir,Gönül birlik olunca!

Ölenler gider saldaGörürsün arı baldaMeyveler olur dalda,Gönül birlik olunca!

Yeryüzü çiçek açarŞeytanlar uzak kaçarDOĞANAY nurlar saçar,Gönül birlik olunca!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Gördüm

Boş yere ağlama, boş yere yanmaGönlünde yanan çırayı gördüm.Boş yere aldanma, boş yere kanmaİçinde çoğalan yarayı gördüm.

Diyorsun kaderim yandı yanacakBizi herkes böyle dargın sanacakYaptığım işlere dünya kanacak,Dizilmiş insanlar sırayı gördüm.

Tuz bastım yarama yanmasın diyeBeni herkes deli sanmasın diyeYaptığıma bakıp kanmasın diye,Yüzüme çaldığın karayı gördüm.

Uzandım yatmaya oda dar geldiSöylediğin sözler bana ar geldiÇektiğim acılar biraz zor geldi,Arkamdan attığın narayı gördüm.

Kemal Doğanay’ım adımız kalırKime selam versem selamım alırGün gelir sazımız düzenli çalır,Dün gece rüyamda sarayı gördüm.

Kemal Doğanay



Gözlerin

Sahilde oturup seyre dalmışsın,Hep mi enginlere bakar gözlerin.Bütün güzelleri örnek almışsın,Hep mi yürekleri yakar gözlerin?

Masal Perisi’ydin çiçekler açanKanatsız melektin ışıklar saçanDeli bir kısraktın elimden kaçan,Hep mi nehirlere akar gözlerin?

Seni yalnız sandım çölde gezerkenDeniz Kızı gibi gölde yüzerkenKardelen gibiydin karlarda erken,Hep mi kaşlarını yıkar gözlerin?

Sabah serin eser yaylanın yeliBaldan tatlı derler konuşsa diliTaze çiçek gibi kınalı eli,Hep mi havalara çıkar gözlerin?

Mehtaplı gecede Doğanay olsanGüneş doğduğunda sararıp solsanSon bir gece olsun yanımda kalsan,Hep mi insanlardan bıkar gözlerin?

Gözlerin gözlerin Kara GözlerinSanki içerimde Yara Gözlerin!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Gözlerin Yalan Söyler!

İnan diyorsun bana,Gözlerin yalan söyler!Ne zaman baksam sana,Gözlerin yalan söyler!

Has bahçede gül olsanDalında bülbül olsanBayrağımda al olsan,Gözlerin yalan söyler!

Kuyulara atılsamKöle gibi satılsamSürülere katılsam,Gözlerin yalan söyler!

Güneşler erken doğsaKaranlıkları boğsaÜstümüze kar yağsa,Gözlerin yalan söyler!

Tutsam saçın telindenBallar aksa dilindenŞifa bulsam elinden,Gözlerin yalan söyler!

DOĞANAY’ım yansamdaHer sözüne kansamdaSeni mutlu sansamda,Gözlerin yalan söyler!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Güle Döndüm

Susuz kaldım yanıyorum,Sahralarda çöle döndüm.Mecnun oldum arıyorum,Yağmur yağdı göle döndüm.

Yunus gibi garip kuldumAradığım yolu buldumÇiçek açtım hemen soldum,Yar elinde güle döndüm.

Şirin için dağlar aştımBu nasıl iş ben de şaştım?Nehir gibi doldum taştım,Çay önünde sele döndüm.

Nerde kaldı güzel yurdum?Karanlıkta sanki nur’dumSaatimi beşe kurdum,Beraberdik ele döndüm.

Unuturum sanma seniUnuttun mu söyle beni?Hatırlarım yeni yeni,Saçlar gitti kele döndüm.

DOĞANAY’ım aklım sen deO anılar kaldı ben deYaraların durur ten de,Savrulacak küle döndüm.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Gülistan'a Şiir

---Eşime 40.Yıl Armağanı---

Gülistan�a gül söyledim gelecekHaber salmış �YAR!� kadrimi bilecekGülmez dedikleri yüzüm gülecek,---Gülistan�a şiir yazdım bilesin---Gel dediğim zaman hergün gelesin.

Mısır�da Züleyha Yusuf�u yaktıMecnun Leyla�sını çölde bıraktıDün gece gönlüme bir yıldız aktı,---Çile çektim bu dünyada bilesin---Güller bahçesine sen de gelesin.

Gözlerim ufukta seni arıyorSol yanım ağrıyor, yaram kanıyorBeni böyle gören aşık sanıyor,---Gülce yazıyorum bunu bilesin---Darda kaldığım gün hemen gelesin.

Demesem de derdim dağları aşarAyaklarım gitmez gözlerim şaşarAcaba dünyada kaç insan yaşar?---Bu soruyu çözemedim bilesin---Bahar mevsimin de Bir/Sen gelesin.

Gün oldu önüme sofra serdilerBismillah diyerek yemek verdilerYollarıma sanki halı serdiler,---Sevdamı buraya yazdım bilesin---Gönül kapım açık çıkıp gelesin.

Deveci Dağ�ından suyumuz gelirZile Ovası�ndan huyumuz gelirOğuz Boyları�ndan soyumuz gelir,---Bayram geldi evimize bilesin---Dede Korkut gibi Bir/den gelesin.

DOĞANAY�ım şu dünyada yanmışımKim ne söylediyse ona kanmışımHer selam vereni dostum sanmışım,---Çok yanıldım bu dünyada bilesin---Gülistan�a güller ile gelesin

Kemal Doğanay



Gülme!

Allah'ı anmıyorsanAşkıyla yanmıyorsanO'na inanmıyorsan,GÜLME!

Abdesti almıyorsanNamazı kılmıyorsanRahmeti salmıyorsan,GÜLME!

Kardeşim demiyorsanZekatı vermiyorsanGönülden sevmiyorsan,GÜLME!

Orucunu tutmazsanDua edip yatmazsanHelal lokma yutmazsan,GÜLME!

Hak Yolu'na girmezsenÇağırınca gelmezsenAllah için vermezsen,GÜLME!

Kemal Doğanay



Günün Gelecek

Kahrolası kahbe dünya,Seninde günün gelecek.Dün gördüğüm kötü rüya,Seninde günün gelecek.

Yorulunca tutmaz ellerKonuşunca susmaz dillerKapımızda esen yeller,Seninde günün gelecek.

Ağaçlarda kuru yaprakAltımızda kara toprakGemilerde siyah bayrak,Seninde günün gelecek.

İçimizde yanmaz ateşDediğimi tutmaz kardeşGeceleri batan güneş,Seninde günün gelecek.

Yıkıl karşı dağlar yıkılBenim yarim yarım akılSahilde gezdiğim çakıl,Seninde günün gelecek.

Yolumuza tuzak kuranSevdiğini kalpten vuranHer gelene adres soran,Seninde günün gelecek.

DOĞANAY’ım var git yareDertlerine yoktur çareYaralarım pare pare,Seninde günün gelecek.

Kemal Doğanay



Güzel Ararım

Nar çiçeğim nar dalında güzeldir,Benim adım yar dilinde güzeldir,Güzel isen gül elinde güzeldir,Çirkinler içinde güzel ararım!

Lime lime ateşlerde yansamdaHatır sayıp geçmişini ansamdaYedi düvel sebebini sorsamda,Çirkinler içinde güzel ararım!

Bahçesinde kuyuları olacak,Çiçekleri dallarında solacak,Deseler de buralarda kalacak,Çirkinler içinde güzel ararım!

Şifa bulsam söylediği sözlerden,Tanrım ayırmasın seni bizlerden,Yaratan korusun kötü gözlerden,Çirkinler içinde güzel ararım!

Doğanay’ım gel desen de gelemem,Sorduğun soruya cevap veremem,Nedenini sana asla diyemem,Çirkinler içinde güzel ararım!

Kemal Doğanay



Güzel Vatanım

Dalga dalga yayılan göklerde al bayrağım,Toprağımsın,taşımsın; Benim Güzel Vatanım.Şehitlerin kanıyla yoğrulan şu toprağım,Toprağımsın,taşımsın; Benim Güzel Vatanım!

Unutmaki her sabah güneş yeniden doğarIşık saçar dünyaya karanlıkları boğarYağmurlu gecelerde gökten bereket yağar,Toprağımsın,taşımsın; Benim Güzel Vatanım!

Yedi kat göğe çıksam,yedi kat yere insemZülfikarı çekerek Burağa yine binsemAkıncılar misali düşmanı yere sersem,Toprağımsın,taşımsın; Benim Güzel Vatanım!

Ben ki meydan okudum sultanların hasınaBakarmıyım hayatta zalimin göz yaşınaFatihalar okudum şehitlerin yasına,Toprağımsın,taşımsın; Benim Güzel Vatanım!

Varsın haykırsın onlar sancak önde gidiyorGüllerin Efendisi bize dua ediyorAnadolu diyarı artık benimsin diyor,Toprağımsın,taşımsın; Benim Güzel Vatanım!

Düşmanıma acımam dostlarımı korurumNöbetteyim sınırda kale gibi dururumYurduma göz dikeni acımadan vururum,Toprağımsın,taşımsın; Benim Güzel Vatanım!

DOĞANAY’ım Hak için savaşmaktan yoruldumDenizler gibi coştum sular gibi duruldumVatan için kaç kere sol yanımdan vuruldum,Toprağımsın,taşımsın; Benim Güzel Vatanım!

Kemal Doğanay



Hadi Git

Hadi git buradan,Beni bekleme.Bu tren burada,Durmayacak ki! ..

Döneceğim diye,Ümit ekleme.Son defa trenler,Dönmeyecek ki! ...

Bilirsin gidenler,Geri gelmiyor.Gelecek desen de,Gelmeyecek ki! ...

Sevda ateşini,Yaktım diyorsun.Yaktığın bu ateş,Sönmeyecek ki! ...

Hadi git yanımdan,Yüzüme bakma.Sen gidince yüzüm,Gülmeyecek ki! ...

Kemal Doğanay



Hak İçin

Kurtlar Vadisi’nde kuzular melerKuzuların sesi dağları delerKasaplar dükkanda bıçağı biler,Hak için diyorlar bunun adına!

Bir elleri yağda diğeri baldaYaralı bir kartal duruyor daldaBir derviş gidiyor öndeki salda,Hak için diyorlar bunun adına!

Para babasının ensesi kalınKülü düşmez derler kurumuş dalınKıymeti olmazmış evdeki malın,Hak için diyorlar bunun adına!

Hak için etleri yaparlar kıymaAsılsız haberi duysanda yaymaKurbanda sürüyü boş yere sayma,Hak için diyorlar bunun adına!

Doğruyu ararsan kendinde araSana da gelecek sonunda sıraSultan olsan bile birgün Mısıra,Hak için diyorlar bunun adına!

DOĞANAY biliyor bu dünya faniNe yiğitler vardı,nerede hani?Her gelen gidecek demişler yani,Hak için diyorlar bunun adına!

Kemal Doğanay



Hancı

Ateş düştü gönlüme yanıyor derin derinNe olursun rüzgarlar bana serinlik verinŞunu sakın unutma altıda vardır yerin,Kaderim deme bana kaderi biliyorum.

Sermayemi tükettim elimde kaldı akılSulara fırlattığım dönerek geldi çakılGel birlikte çıkalım sen de yanıma takıl,Seninle olmak için uzaktan geliyorum.

Çamlıbel’i aşardım Köroğlu olmasaydıOna meydan okurdum Ayvaz’ı salmasaydıÇok zengin olacaktım hırsızlar çalmasaydı,O geçen yıllarımı mazimden siliyorum.

Hendekleri kapattım köprüler kuracağımKalenin Kapısı’nda nöbette duracağımYanlış yapan olursa hesabı soracağım,Sebebini bilmeden haline gülüyorum.

Sevdayı yazdım yine karanlık odalardaHayatımı çürüttüm sur gibi adalardaDaha ümidim vardı çelikten vidalarda,Kal demesen de bana burada kalıyorum.

Yardım et; Ey Allahım! Bu dikenli yollardaKuşlar yuvayı yapsın korkusuzca dallardaHastalar şifa bulsun petekteki ballarda,Doktorlar gelsin diye haberler salıyorum.

DOĞANAY’ım bitmedi içimdeki bu acıYıllar yılı beklerim duruyor bende sancıBeklemekten usandım kapıyı aç be hancı,Hesabını bu gece topyekun alıyorum.

Kemal Doğanay



Hasretini Çektiğim

Bir rüzgar esse şimdiAdı sanı olmayanAlsa götürse biziYaprakları solmayanOrmanlara uğrasaDüşmeden tuzaklaraAlsa götürse bizi,Götürse uzaklara! ..

Hasretini çektiğimYıllarıma kavuşsamUlaşsam kuyularaKana kana su içsemBaşımda sevda yeliDokunsa dudaklaraBahar havası esse,Kızaran yanaklara! ..

Kemal Doğanay



Haydi Sor?

Yüce dağlar aştım geldim,İnanmazsan yollara sor?Hasretinle koştum geldim,İnanmazsan dallara sor?

Mecnun gibi çölde kaldımAslı için ben de yandımGelsin diye haber saldım,İnanmazsan hallara sor?

Nehirlerde sal olmuşumTutunacak dal olmuşumPeteklerde bal olmuşum,İnanmazsan ballara sor?

Yanıyorum dedim sanaÇare nedir söyle bana?Sarılmıştım kollarına,İnanmazsan kollara sor?

Vatan dersen can atarımUykum gelmez geç yatarımBayrağıma renk katarım,İnanmazsan allara sor?

Bu toprakta hazır yerimKahramanlar çıkar derimArdıma bakmaz giderim,İnanmazsan sallara sor?

DOĞANAY’ım gerçek sözümTürklük ile yanar özümBu dünyada iki gözüm,İnanmazsan kullara sor?

Kemal Doğanay



Hayırsız!

Burdan uzaklara gidecek olsam,Seni bırakırda gider miyim hiç?Şimdi seviyorum diyecek olsam,Bunca sene seni bekler miyim hiç?

Tutsam ellerinden baksam gözüneİnanır mıyım ben yalan sözüneBin defa haykırsam şöyle yüzüne,Çekilmez kahrını çeker miyim hiç?

Kandırırım sanma aldanmam sanaTanrı ceza vermez inan ki banaAğlıyorum dersin sen yana yana,Sevdanı sırtıma yükler miyim hiç?

Canımı yaksa da gurbet acısıBaşımı ağrıtır gönül sancısıUnutulmaz dersin yürek acısı,Üstüne dertleri ekler miyim hiç?

Doğanay’ım sarhoş sanmayın sakınGüneşim doğacak beklerim yakınGitmek istiyorum n’olur bırakın,Hayırsız birini sever miyim hiç?

Kemal Doğanay



Hedef Kim?

Herkesin görevi vatanı sevmekHainin inine destursuz girmekHak ettiği zaman dersini vermek,-Savaş dedikleri nazlı bir çiçek-Onunda zamanı bir gün gelecek!

Güzel vatanıma dikilen gözlerMillete verilen o yalan sözlerYurdunu sevenler daima özler,-Ülkü dedikleri nazlı bir çiçek-Onunda zamanı bir gün gelecek!

Maholar,Bilolar anlamaz bunuİpe seriyorlar durmadan unuYok olmaya mahkum hepsinin sonu,-Hedef dedikleri nazlı bir çiçek-Onunda zamanı bir gün gelecek!

Haçlı açık savaş ilan etmiyorErmeni’nin kini asla bitmiyorBu kadar haksızlık artık gitmiyor,-Ölüm dedikleri nazlı bir çiçek-Onunda zamanı bir gün gelecek!

Olmaz deseler de olur bu işlerHelal ekmek varken haramı dişlerŞeytan içimizde sırtımdan şişler,-Kader dedikleri nazlı bir çiçek-Onunda zamanı bir gün gelecek!

İnsanı sevenler kötülük yapmazAllah’a inanan paraya tapmazDoğru yol dururken yanlışa sapmaz,-Sevgi dedikleri nazlı bir çiçek-Onunda zamanı bir gün gelecek!

DOĞANAY’ım her gün dua ederimKötülerden uzak yere giderimGücüm yetmiyorsa kahrolsun derim,-Barış dedikleri nazlı bir çiçek-Onunda zamanı bir gün gelecek!

Kemal Doğanay



Hep Dua Edeceğim

Bir avuç gökyüzü istiyorumOdama serpeceğimMutluluğu görünce,Buradan gideceğim!

Bir avuç yıldız istiyorumYollara serpeceğimGidenlerin ardından,Hep Dua edeceğim!

Kemal Doğanay



Her Bahar Geldiğinde

Her bahar geldiğinde bana bir haller olur,Başımda sevda yeli elimde güller olur.Bülbül-ü Şeyda öter önümde göller olur,Kurur bütün çiçekler yolumda çöller olur.Her bahar geldiğin de bana bir haller olur!

Yanma diyorsun sakın, bu günler gelir geçerKapımı çalan tüccar, sana da fiyat biçerBu dünyanın kanunu konanlar mutlak göçer,Aşkın şarabı acı, aşıklar ondan içer.Yanma diyorsun sakın, bu günler gelir geçer!

Her bahar geldiğin de başımda sevda yeliEsme desem de yine esiyor deli deliKimliğimi sorarsan ne cahilim ne veliBana bir haller olur, sen buradan gideli.Her bahar geldiğin de başım da sevda yeli!

Mecnun gibi yanmışım nehirlere koşarımSen Leyla ile yalnız, ben aşkıyla yaşarımGöllere sığmaz olur,denizlere taşarım,Karlar erisin bir kez, seller gibi coşarım.Mecnun gibi yanmışım nehirlere koşarım!

Her bahar geldiğin de gölüne DOĞANAY’ımBekliyorum tetikte gerili durur yayımKandırırım sanma ha!, ben kanmam asla bayım,Beni uzakta sanma her zaman yanındayım.HER BAHAR GELDİĞİN DE GÖNLÜNE DOĞANAYIM!

Kemal Doğanay



Hesap Sorar

Ötmeyen bülbülden açmayan gülden,Allah hesap sorar kul hesap sorar.Yanmayan ocaktan tütmeyen külden,Ağaç hesap sorar dal hesap sorar.

Uzak gelecekten gelmeyen gündenUnutulup giden geçmişte dündenDavetsiz yapılan sessiz düğünden,Kilim hesap sorar çul hesap sorar.

Çeşmede bulanık akan suyundanTöresi kaybolmuş bozuk huyundanYavrusu olmayan kara koyundan,Evli hesap sorar dul hesap sorar.

Oyunda çekilmez olursa halayAltından yapılsa boş olan sarayBakırdan olmazsa teneke kalay,Usta hesap sorar kol hesap sorar.

Ahırda olmayan doru atlardanSofraya konmayan meze tatlardanDağ başında gezen yalnız kurtlardan,Nehir hesap sorar sal hesap sorar.

DOĞANAY’ım bence bitti dermanınYazıldı dediler çoktan fermanınBurdan göç eyledi derler kervanın,Yolcu hesap sorar yol hesap sorar!

Kemal Doğanay



Hu Diyelim

Vatan içinMillet içinDin için!

Bayrak içinKur’an içinYar için!

Birlik içinDirlik içinBir için!

Hu diyelimAllah içinHuu! ..

Kemal Doğanay



Huzur Getir

İnce ince yağan yağmur,Ülkemize huzur getir.Fırınlarda pişen hamur,Ülkemize huzur getir.

Kışlalarda hazır orduDüşmanlara karşı durduHainlerden hesap sordu,Ülkemize huzur getir.

Dağ başında sağlam taşımHak Yolu’nda eğik başımGözlerimden akan yaşım,Ülkemize huzur getir.

Önümüzde yanan ışıkSoframızda çatal-kaşıkDinimizi öven aşık,Ülkemize huzur getir.

Kalbimizde çarpan yürekBükülmeyen çelik bilekGönlümüzde kutsal dilek,Ülkemize huzur getir.

Kalemizde allı bayrakBastığımız kara toprakDallardaki yeşil yaprak,Ülkemize huzur getir.

DOĞANAY’ım vatan derimÇalışmakla artar verimDilimizde Allah Kerim,Ülkemize huzur getir.

Kemal Doğanay



Huzur Veriyor

Hangi yöne baksam dallarda çiçekÇiçekler gönlüme huzur veriyor!Kelebekler gibi uçan şu böcek,Böcekler gönlüme huzur veriyor!

Bu kutsal davada önde gidenlerGidenler gönlüme huzur veriyor!Kitabın üstüne yemin edenler,Yeminler gönlüme huzur veriyor!

Hayat gerçeğini yazan kitaplarKitaplar gönlüme huzur veriyor!Vaizin dilinde güzel hitaplar,Hitaplar gönlüme huzur veriyor!

Kazalara karşı tedbir alanlarAlanlar gönlüme huzur veriyor!Günün her saati hazır olanlar,Olanlar gönlüme huzur veriyor!

Ustanın elinde çalınan neylerO neyler gönlüme huzur veriyor!Güreş meydanında çekilen heyler,O heyler gönlüme huzur veriyor!

Her gece çalınan o mahur besteBesteler gönlüme huzur veriyor!Gönlüm uzaklarda kulağım seste,O sesler gönlüme huzur veriyor!

DOĞANAY’ım desem beni bilmezlerBilenler gönlüme huzur veriyor!Çağırsam sesime hemen gelmezler,Gelenler gönlüme huzur veriyor!

Kemal Doğanay



Hüzün Şarkısı

Sabahleyin çok erkenHenüz güneş doğarkenGönlüme çöktü hüzün

Kırlarda kuş sesleriBekliyorken bizleriGönlüme çöktü hüzün

Toprak yağmur yasındaGelincik tarlasındaGönlüme çöktü hüzün

Sular dağlarda çağlarÇocuk beşikte ağlarGönlüme çöktü hüzün

Dönmek istedim erkenAkşam güneş batarkenGönlüme çöktü hüzün!..

Kemal Doğanay



Hüzün Vardı Şafakta

Hüzün vardı şafakta gözlerim kan çanağıBıraksalardı eğer yıkacaktım o dağı

Yıldızlara yol sordum güneş girdi arayaYağmurlar sicim gibi şimşek çaktı saraya

Beni esir aldılar içimdeki yaralarBen dualar ederken biri bizi karalar

Kabahatin yok senin hayatın kanunu buBize çare olacak sunduğun bir yudum su

Sana kavuşmak için günü güne ekledimBirgün gelirsin diye yıllar yılı bekledim

Öyle basit iş sanma günlerim çile doluKaranlık zindanlarda gittiğim Hakkın Yolu

Ya sabır! diye diye dudaklarım kuruduŞeytana yem olmadım Rabbim beni korudu

Gülmeye yasak deme; Herkesin hakkı gülmek!Derdime çare oldu bir gün geriye dönmek!

Hüzün vardı şafakta gözlerim kan çanağıTutmasalardı eğer yakacaktım o dağı.

Kemal Doğanay



İlahi

Bir mevsimlik zamanım varNe de güzel imanım varYanımda da cananım var,Diye diye dönüyorum!

Mekanımı dar eyledimBaharımı kar eyledimAğlayarak zar eyledim,Diye diye dönüyorum!

Kalemlerin karasındaVarla yokluk arasındaEvliyalar sırasındaDiye diye dönüyorum!

Gözlerimden akan yaşlarŞeytanları hacı taşlarİlahi seninle başlar,Diye diye dönüyorum!

Ne hikmetler verdi banaİnsanoğlu kıyar canaDoğanayım sözüm sana,Diye diye dönüyorum!

Kemal Doğanay



İnanamadım

Bir başka zamandaBaşka saatteGeleceğim dedin,İNANAMADIM!

Kaç kere söz verdinKaç kez yalvardınGüleceğim dedin,İNANAMADIM!

Yelken açtın sonraHırçın denizdeÖleceğim dedin,İNANAMADIM!

Allah Kitap çarpsınDinim Hakk'ınaBileceğim dedin,İNANAMADIM!

Unuttun maziyiGözlerinde yaşSileceğim dedin,İNANAMADIM!

Kemal Doğanay



İnsan olmak Zor Güzelim

Kurşun gibi söyler sözü,İnsan olmak zor güzelim!Kazancında kalır gözü,İnsan olmak zor güzelim!

Parası var dünya gezerUçan kuştan hile sezerZaman gelir senden bezer,İnsan olmak zor güzelim!

Yüzümüze bakmaz bileİşlerinde çoktur hileHayatında çeker çile,İnsan olmak zor güzelim.

İstekleri tavan yaparKazandıkça mala taparSel önünden parsa kapar,İnsan olmak zor güzelim!

Altın-İnci, kolye takarBakışları yürek yakarSevdiğine kurşun sıkar,İnsan olmak zor güzelim!

Eşe dosta gül gönderirSağa-sola selam verirGönlündeki buzlar erir,İnsan olmak zor güzelim.

Petek petek balı vardırMeyve yüklü dalı vardırİpek eşarp şalı vardır,İnsan olmak zor güzelim!

Bire alır beşe satarServetine servet katarKara yere O da yatar,İnsan olmak zor güzelim!

DOĞANAY’ım yazmaz boşaYazdıklarım gitmez hoşaÖmür geçer koşa koşa,İnsan olmak zor güzelim!

Kemal Doğanay



İsyan

Yere göğe andolsun ki,Zincirleri kıracağız.Yıldızlara andolsun ki,Yaraları saracağız.

Yağmur yüklü bulutlaraGüne düşen umutlaraYol gösteren Bozkurtlar’a,Karşı selam duracağız.

Gökte uçan şanlı bayrakYağız yerde kara toprakTarih için sarı yaprak,Hamurunu karacağız.

Kılıç çekildi kınındanYiğit ar etmez şanındanDüşman sakınır canından,Diyenleri vuracağız.

Dokuz tuğlu yeşil sancakGönderinde durur ancakBaşbuğumuz açar kucak,Çadırları kuracağız.

Yıkılmaz sanma kalelerYerle bir olur kulelerKızıla çalan laleler,Hesabını soracağız.

Uyan artık uyan derimYanıyor bak şu ciğerimAltından yüce değerim,Kal dediler kalacağız.

Ülkümüzdür Kızıl ElmaMazlum ahı sakın almaOzan sazı dertli çalma,Cepheleri yaracağız.

DOĞANAY’ım vatan yazarİsyan eder hem de kızarZor oyunu böyle bozar,Hedef Turan varacağız…

Kemal Doğanay



Kader Dedim!

Gözlerimden damla damla yaş akar,Gülmek istesem de gülemiyorum!Sılada sevdiğim yoluma bakar,Gelmek istesem de gelemiyorum!

Ataşlara düşsem yanarım sandımAklıma geldikçe adını andımŞahsıma verilen sözlere kandım,Bilmek istesem de bilemiyorum!

Benliğim kayboldu aradım durdumGezdiğim yerlerde hep seni sordumİsminin üstüne hayaller kurdum,Bulmak istesem de bulamıyorum!

Varsın uzaklarda ağlasın dursunGelip geçenlerden adımı sorsunOkunu çekince kalbimden vursun,Sormak istesem de soramıyorum!

KADER DEDİM yıllar yılı ağladımEller güldü bense kara bağladımDOĞANAY’dım nehir oldum çağladım,Durmak istesem de duramıyorum!

Kemal Doğanay



Kader Deme Bana

Buğday başaklarında nimet olan tanelerSizi öpüp başıma hemen koyasım gelir!Tarhana çorbamıza lezzet katan naneler,Bir kaşık tarhanayla hemen doyasım gelir!

Dağlardan esen rüzgar gönlümü ferahlatırOkuduğum kitaplar hep seni hatırlatırGönlümden geçenleri yazarım satır satır,Verilecek cevabı hemen duyasım gelir!

İki seven darılsa gökte şimşekler çakarMasumun gözyaşları bütün alemi yakarDostlarımız uyurken düşmanlar fala bakar,Harcadığım emekten hemen cayasım gelir!

Habil ile Kabili örnek alan insanlarBaşıboş sokaklarda ipsiz gezen hayvanlarKalleşçe pusularla yere düşüyor canlar,Ağlayan anaları hemen sayasım gelir!

Acı geçen yıllarım hatıramda duruyorBahçemdeki fidanlar birer birer kuruyorBu iş nereye varır bilenler hep soruyor?O kirli ellerini hemen yuyasım gelir!

DOĞANAY’ım dünyada güzel insanlar vardırSevenlere sorarsan en tatlısı o yardırKaderim deme bana kaderden öte vardır,Barışı bu dünyaya hemen yayasım gelir!

Kemal Doğanay



Kadir Mevlam

Kadir Mevlam senden bir dileğim var Bizi hainlere muhtaç eyleme Yedi deryalara karıştır bizi, Yine hainlere muhtaç eyleme!

Hainlerin suyu karışık akar Düştüğü yerleri ateşte yakar İyilik etmeden başına kakar, Bizi hainlere muhtaç eyleme!

Hainlerin sözü kalbime oktur Sözüne inanma yalanı çoktur Vatana millete faydası yoktur, Bizi hainlere muhtaç eyleme!

Bayrağıma kalkan eller kırılsın Bizi çekemeyen yollar yarılsın Düşmanıma bütün kullar darılsın, Bizi hainlere muhtaç eyleme!

Ekmeğimi yiyen suyumu içenYapılan köprüden bizimle geçenKalleşçe vurmaya kardeşi seçen,Bizi hainlere muhtaç eyleme!

Babasını bilmez imanı yokturTilki gibi kurnaz dayısı çokturAçım diye ağlar karnı hep toktur,Bizi hainlere muhtaç eyleme!

DOĞANAY’ım Hak ayırsın işimiDeryalara saldım garip başımıKurtlar kuşlar yesin varsın leşimi,Bizi hainlere muhtaç eyleme!

Not; Pir Sultan Abdal Şiiri esas alınarak yazılmıştır!

Kemal Doğanay



Kahraman Kimdir?

Yiğitçe duruşun varSevgiyle vuruşun varİnsanca soruşun var,Kahraman sana denir!

Adalette bekçisinDoğrulukta tekçisinHak yolunda seçkisin,Kahraman sana denir!

Abdestini alırsanNamazını kılarsanBesmeleyle yatarsan,Kahraman sana denir!

Az rastlanır eşineHaram değmez dişineBinler takar peşine,Kahraman sana denir!

DOĞANAY’ım yansamdaUzaklar da kalsamdaOna haber salsamda,Kahraman sana denir!

Kemal Doğanay



Kalbine Yaz

Allahın adını anmak istersen,İster gönlüne yaz, istersen kalbe.Hakikat mührünü görmek istersen,İster gönlüne yaz, istersen kalbe!

Uzaklara gitme yanında araÖmrünün sonunda bir işe yaraSeni kurtaracak düşünce dara,İster gönlüne yaz, istersen kalbe!

Feleğin çemberi kırılır bir günBulanık sularda durulur bir günHer şeyin hesabı sorulur bir gün,İster gönlüne yaz, istersen kalbe!

Dört kitabı oku hepsinde yazarKimi gönül yapar kimisi bozarGünlerin geçiyor hep azar azar,İster gönlüne yaz, istersen kalbe!

Sanki susuz kaldım yanıyor özümHakkın huzurunda geçecek sözümBiliyorum elbet gülecek yüzüm,İster gönlüne yaz, istersen kalbe!

DOĞANAY’ım darda kaldım diyememHaram helva olsa lokma yiyememMevlam gel demezse ben de gelemem,İster gönlüne yaz, istersen kalbe!

Kemal Doğanay



Kaldı Neyleyim

İnce bir sızıydı içime çöken,Bir hain kapımı çaldı Neyleyim!Kahbe bir kurşundu belimi büken,Kartallar dağlarda kaldı Neyleyim!

Canıma tak etti karışık işlerUğursuzun biri kalbimi şişlerKardeş Kavgası’nda söküldü dişler,İçimize fitne saldı neyleyim!

Sanki kör dediler iniyor perdeÇekilen acılar düşürür derdeYiğitlik kalmadı vallahi serde,Ruhumu şeytanlar aldı Neyleyim!

Aklımdan çıkmıyor verilen sözlerDemokrasi diyor; Utanmaz yüzlerPerde gerisinde bekleyen gözler,Barış Çiçekleri soldu Neyleyim!

Yıllar oldu tarih gerçeği yazarTilkiler her yerde düzeni bozarSokakta çapulcu millete kızar,Bütün boşluklarım doldu Neyleyim!

Bu kutsal davada bayraklar inmezGüzelim Ülke’mde göz yaşı dinmezTürkün Dünyası’nda ocaklar sönmez,DOĞANAY sevdaya daldı Neyleyim!

Kemal Doğanay



Kapıldım Gidiyorum

Göreceğim düş gibiÇıktığım yokuş gibiBir yaralı kuş gibi,Kapıldım gidiyorum.

Bu rüzgar çok sert eserRüzgar yolları keserElimde kalsa eser,Kapıldım gidiyorum.

Değneğimi aldılarCüzdanımı çaldılarŞimdi yaya kaldılar,Kapıldım gidiyorum.

Yağmuruna karınaMutluluk var yarınaBahtımın rüzgarına,Kapıldım gidiyorum.

DOĞANAY’ım yanarımYoktur sana zararımBudur en zor kararım,Kapıldım gidiyorum.

Kemal Doğanay



Kara Gözlüm

Karagözlüm saçlarını,Çöz diyorum çözmüyorsun!Bir kerecik gözlerini,Süz diyorum süzmüyorsun!

Hiç şansım yok aşktan yanaKüle döndüm yana yanaBir şiir yaz desem bana,Yaz diyorum yazmıyorsun!

Adımız kaldı hecedeAşkımız dursun yücedeMezarımı bir gecede,Kaz diyorum kazmıyorsun!

Karagözlüm senin içinAğlıyorum için içinGözyaşların dersin niçin?Az diyorum azmıyorsun!

Kemal Doğanay



Karacoğlan Gibi

Uzağa gitmeBeni terk etmeKapımı itme,İSTEMİYORUM!

Bana dayatmaMasal anlatmaEvim de yatma,İSTEMİYORUM!

Duyduğun gibiBildiğin gibiGördüğün gibi,İSTEMİYORUM!

Geriye geldinSevmedim dedinBaşımı yedin,İSTEMİYORUM!

Şakayı sevmemBoşuna gülmemYalvarsan gelmem,İSTEMİYORUM!

Selamın salmaHaberin almaBurada kalma,İSTEMİYORUM!

Kapında kulumKırılsa kolumAyrılmış yolum,İSTEMİYORUM!

DOĞANAY yazdınDurdukça azdınKuyumu kazdın,İSTEMİYORUM

Kemal Doğanay



Karagözlüm

Karagözlüm düğmeleri,Çöz diyorum çözmüyorsun?Benim için nağmeleri,Düz diyorum düzmüyorsun?

Çıksam dağların başınaBaksam gözünde yaşınaSürme çektiğin kaşına,Çiz diyorum çizmiyorsun?

Bağrı yanık çıkar sesinEnsemde durur nefesinMelek misin bilmem nesin?Sez diyorum sezmiyorsun?

Selvi Boylum Al YanaklımŞeker gibi bal dudaklımSırma Saçlım Tel Duvaklım,Gez diyorum gezmiyorsun?

İçimde yaptın kazıyıKalbime saldın sızıyıDOĞANAY’ca bu yazıyı,Yaz diyorum yazmıyorsun?

Kemal Doğanay



Karakoç'a Mektup

Sana yazıyorum bu son mektubu,Mektupların tadı kalmaz KARAKOÇ.Ha Hasan’a yazdım, ha sana yazdım,İnsanların adı kalmaz KARAKOÇ.

Siyasetin içlerine ettilerMeydan meydan mitinglere gittilerMantar gibi her seçimde bittiler,Konuşmanın sat’ı kalmaz KARAKOÇ.

Sanma ki bu dümen böyle gidecekSenin yokluğunu herkes bilecekÖzlediğin günler yakın gelecek,Yıkılmanın katı kalmaz KARAKOÇ.

Sen hep diyordun ki, mübarek günlerUnutulmaz sanma yaşanan dünlerMeclis kürsüsün de birisi ünler,Okumanın sad’ı kalmaz KARAKOÇ.

Kaz dağına çıktım koyun meliyorAyaklar baş olmuş, başlar geliyorBu ayrılık ciğerimi deliyor,Bizim kazın otu kalmaz KARAKOÇ.

DOĞANAY’ı sorma yolundan giderÇektiği sancılar kolundan giderAllahın selamı kulundan gider,Yazılmanın hat’ı kalmaz KARAKOÇ.

Kemal Doğanay



Kardelen

Bir yanımda derya deniz.Bir yanımda sen tütersinAdın gibi aydınlıksınKarlar içinde bitersin.

Kemal Doğanay



Kardeş

Allah verdi ise sebebi vardırDünya dedikleri kimine dardırGeçimi sorarsan fakire zordur,Bu işlere akıl ermiyor Kardeş!

Top yuvarlak dersen vuranlar uzun“Civcivi sayarlar gelince güzün! ”İçime çöküyor kışları hüzün,Fakirlerin yüzü gülmüyor Kardeş!

Varsın Erciyes’in karı erisinÇamlıbel’den beş yüz atlı yürüsünTopçam Yaylasını çiçek bürüsün,Arılar balını vermiyor Kardeş!

Dağların başında keklik avlasamOvalara insem güzel tavlasamBayram Günü olsa Koçu bağlasam,Yoluma çiçekler sermiyor Kardeş!

Dünya fani derler insan yaşıyorAşılmaz denilen dağlar aşıyorNeden hasta ölmez aklım şaşıyor,Doktor ölenleri görmüyor Kardeş!

Şeytanı sorarsan iyilik bilmez!Gidenler geriye nedense dönmez?Karakış gelse de ocaklar sönmez,Eller kadir kıymet bilmiyor Kardeş!

Doğanay’ı dersen; Hali nicedir?Gönül gözü açık gönlü yücedir“Kılıçtan keskince kıldan incedir! ”Bu köprüden namert geçmiyor Kardeş!

Kemal Doğanay



Kardeşlik Günü

Kan ve gözyaşı dinsin kardeşlik geri gelsinMutlu olsun insanlar yüzümüz artık gülsünAyrılık yakışmıyor bunu Türkiyem bilsin,Haydi Türkiyem uyan oyuna gelme sakınBiz bu yola baş koyduk Kardeşlik Günü yakın!

Kendini küçük görme sen Türklüğün KalesiYıkamaz seni asla düşmanların hilesiYurduma göz dikenler bunu böyle bilesi,Düşmana son sözümüz; Bizi rahat bırakınBiz bu yola baş koyduk Kardeşlik Günü yakın!

Türkiye Sevdası'yla yollara düşen canlarVatana feda olsun damarda kızıl kanlarBu öyle bir sevgi ki,vatansızlar ne anlar,Fırtınalar az gelir şimşekler gibi çakınBiz bu yola baş koyduk Kardeşlik Günü yakın!

Vatanımız uğruna feda olsun canımızBir karış toprak için dökülecek kanımızBu dünya var oldukça artacak hep şanımız,Denizlerle çevrili boğazlara bir bakınBiz bu yola baş koyduk Kardeşlik Günü yakın!

DOĞANAY’ım bu bayrak emanettir unutmaToprağımız kutsaldır emeğe haram katmaDinle Ata Sözünü; Sakın insanı satma,Türk Milleti yürüyor kol kola, akın akınBiz bu yola baş koyduk Kardeşlik Günü yakın!

Kemal Doğanay



Karışık

Çıktım erik dalına,Anda yedim üzümü,Gördüm akrep yüzüyor,Sakınmadım sözümü!

Bir kuş masal anlattı,Çevirmedim yüzümü,Tilki yalan patlattı,Çıkaracak gözümü!

Akşam karda yürüdüm,Kaybettirdim izimi,Taş atarlar bel altı,Kıracaklar dizimi!

Davul çaldı keneler,Yoldurmadım kazımı,Boşa çaldı sandılar,Duvardaki sazımı!

DOĞANAY’ım desem de,Çoğa koydu azımı,Bana çok kızsalar da,Boşa yazdım yazımı!

Kemal Doğanay



Kemancı

Duya bilseydin eğer,Gitme KAL diyecektim!Kemanın yanındaysa,Biraz ÇAL diyecektim!

Uzaklara giderken,Beni AL diyecektim!Hemen geri dönmezsen,Haber SAL diyecektim!

Sende ki davranışlar,İyi HAL diyecektim!Çaldığın o parçalar,Sanki BAL diyecektim!

DOĞANAY’ın yanında,Bu gün KAL diyecektim!Kemanın yanındaysa,Haydi ÇAL diyecektim!

Kemal Doğanay



Kendinde Ara

Haksızlık benimde içimde yaraMevlam düşürmesin kimseyi daraNasihatım olsun sözlerim sansa,Ne ararsan ara kendinde ara!

Yokluk kapısını çalmayan bilmezVatanından ayrı kalmayan bilmezMazlumun ahını almayan bilmez,Ne ararsan ara kendinde ara!

Dertler sıra sıra çekmekle bitmezYetimin ağıdı ebedi gitmez“İmansız konuşsa peş para etmez! ”Ne ararsan ara kendinde ara!

Baykuş bile ötmez gece oluncaŞeytan mutlu olur defter doluncaİnsan tövbe eder naçar kalınca,Ne ararsan ara kendinde ara!

Bakır altın olsa ne işe yarar?“Azabın yediği ağaya zarar! ”Huzuru Mahşerde verilir karar,Ne ararsan ara kendinde ara!

Cahiller oturmuş kitap okuyorVeliler türbede çile dokuyorYüceler yücesi kalbe bakıyor,Ne ararsan ara kendinde ara!

DOĞANAY’ım bilir “Ölüm hak! ”derlerMiras helal ise çocuklar yerlerTerazi elinde bekliyor PİR’ler,NE ARARSAN ARA KENDİNDE ARA!

Kemal Doğanay



Kerkük'e Ağıt!

Yıkılası Bağdat gözüm görmesinSöyleyin anama yüzüm gülmesinIrak’a gittiğim kimse bilmesin,Oy Kerkük Kerkük’te yanarım Kerkük,Başıma karalar bağlarım Kerkük!

Molla Kasım gelse böyle yapmazdıArap adam olsa Irak kopmazdıAmerika kötü yola sapmazdı,Oy Kerkük Kerkük’te yanarım Kerkük,Başıma karalar bağlarım Kerkük!

Savaş dedikleri acı gözyaşıAskere gidenin tutmuyor yaşıKurşuna dizdiler halayda başı,Oy Kerkük Kerkük’te yanarım Kerkük,Başıma karalar bağlarım Kerkük!

Bana güzel deme güzeli sevmemHain istese de günahım vermemÇağırdı Türkmenim Irak’a girmem,Oy Kerkük Kerkük’te yanarım Kerkük,Başıma karalar bağlarım Kerkük!

Yakmışlar Bağdat’ı duman tütüyorVirane yerlerde baykuş ötüyorPetrol akan yerde ayrık bitiyor,Oy Kerkük Kerkük’te yanarım Kerkük,Başıma karalar bağlarım Kerkük!

İnsanlık öldüyse dostluk niye var?Karakış gelmeden yağacak bu karYıkılası dünya insanlara dar,Oy Kerkük Kerkük’te yanarım Kerkük,Başıma karalar bağlarım Kerkük!

Doğanay’ım gökte çiçekler solmazDini olmayanın kitabı olmazAllah “Yürü! ” derse, kul yolda kalmaz,Oy Kerkük Kerkük’te yanarım Kerkük,Seni düşündükçe ağlarım Kerkük!

Kemal Doğanay



Kesti Sesini

Bir başka zamanda bir başka yerde,Buluşalım dedi,kesti sesini!Aradığım insan söyleyin nerde?Söyleyemem dedi,kesti sesini!

İnciler döktürdü güzel sesiyleHikaye anlattı o nur yüzüyleRuhumu okşadı birtek sözüyle,Bilemedim dedi,kesti sesini!

Yukarı tükürsem bıyık ıslanırAşağı tükürsem sakal yaslanırYerlere tükürsem demir paslanır,Tüküremem dedi, kesti sesini!

Siyasetçi gibi ağzı havalıKime dokunduysam oldu davalıBoşuna çalacak çoban kavalı,Yapamadım dedi, kesti sesini!

Meraklandım birden kimliğin dedim?Cevabı vermeden tokadı yedimÇağırdılar diye yanına geldim,Gülemedim dedi,kesti sesini!

DOĞANAY’ım herkes tatile çıkarFazla naz edersen karşıki bıkarŞiddeti isteyen ocaklar yıkar,Yıkamadım dedi,kesti sesini!

Kemal Doğanay



Kıskandım

Güneşi görenin yüzleri güler,Sen güneşi,ben de AY’ı kıskandım.Bir ok gelir sanki sinemi deler,Sen o oku, ben de YAY’ı kıskandım.

Sıcak basar birden ellerim terlerÇile dergahında “Hu! ..”çeker pirlerSalavat getirir kırklar-yediler,Sen kırkları, ben de HAY’ı kıskandım.

Ala kısrak kişner gemi çekerimGönül bahçesine çiçek ekerimBismillah’la döner, benim tekerim,Sen kısrağı ben de TAY’ı kıskandım.

Güzeller geliyor burnunda hızmaHata yaptık diye sakın ha! KızmaElleri kınalı başında yazma,Sen kınayı ben de VAY’ı kıskandım.

Pınarın başında su içen güzelHazan mevsiminde dökülür gazelSöylediği sözler özel mi özel,Sen sözleri ben de SAY’ı kıskandım.

DOĞANAY’ım çadır kursam düzlereMevlam sabır versin tutmaz dizlereDedem Korkut destan demiş bizlere,Sen destanı ben de KAYI kıskandım…

Kemal Doğanay



Kıskanır

Hayvanlar alemi göçtü gidiyor,Deveye kuş desem serçe kıskanır.Kurtlar Sofrasında otur ye diyor,Tarhana aş desem bulgur kıskanır.

Kalıbına baksan adam sanırsınBoyuna bosunu gör aldanırsınÇalımını görsen çok kıskanırsın,Ayağa baş desem kulak kıskanır.

Yürü desem gitmez kal desem durmazÖmrü hayatında bir sinek vurmazKarşına otursa hal-hatır sormaz,Kuruya yaş desem odun kıskanır.

Heykel gibi durur hareket etmezİleri git desen bir adım gitmezHayatı romandır anlatsa bitmez,Çakıla taş desem dere kıskanır.

Suratına baksan çember sakallıGiyinişi başka acayip hallıHayatı hep beleş doğuştan ballı,Gözünde kaş desem sakal kıskanır.

Mangalda kül olsa dört yanı yakarPeynirden gemisi sefere çıkarKonuşmak isteyen canından bıkar,Bu adam boş desem akıl kıskanır.

Tilki gibi kurnaz pusuda yatarHelalin yanına haramı katarMenfaati görse donunu satar,Yaptığı hoş desem şeytan kıskanır.

Günü iple çeker akşam oluncaGözlerine kara toprak doluncaBileği bükülmez kendi kolunca,Minderde tuş desem hakem kıskanır.

DOĞANAY’ım diye bir hata yapsamSel önüne geçsem parsayı kapsamYahudiler gibi paraya tapsam,Gözlerin şaş desem körler kıskanır!

Kemal Doğanay



Kış Gibiyim

Sen hep böylesine deli divane,Bense başucunda sarhoş gibiyim.Gözlerim ufukta gönlüm virane,Yüzüne baktıkça bir hoş gibiyim.

Ellerim tetikte namluda mermiDostluk dedikleri böyle biter mi?Belki geleceğim yanına der mi?Hayali tükenmiş bir boş gibiyim.

Maziyi bilseydim hata yapmazdımBaşkasını desem sana tapmazdımYol gösteren olsa yana sapmazdımKendini kaybetmiş berduş gibiyim.

Yanarım ahınla yanarım senleBir kerecik olsun sözümü dinleBuluşalım derim bir gün seninle,Kanadı kırılmış bir kuş gibiyim.

Düşlerim maviyse gözlerim karaMevlam düşürmesin seveni daraBizden selam olsun o nazlı yar’a,Dağdan yuvarlanmış bir taş gibiyim.

Göklere bakarım yıldızlar uzakYollarıma kurmuş demirden tuzakGöklere seninle DOĞANAY yazak,Dört mevsimi geçmiş bir kış gibiyim.

Kemal Doğanay



Köyüm Nerde?

Dün akşam dolaştım kırı-bayırı,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?Ne kadar özledim taze çayırı,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

Kartalkayası’n da kuşlar uçmuyorHaşim’in bahçede çiçek açmıyorEvler viran olmuş ışık saçmıyor,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

Kargapınarı’ndan sular içmiştikGelin kayasından gizli geçmiştikFındık Yaylası’nda mantar seçmiştik,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

Kurdözü,Kumara sırt sırta vermişKabaktepe sanki murada ermişMeşeli belinde koyun güdermiş,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

Köse Bekir vardı,dirgeni yabaYeni yanıyordu köyümde sobaHacıboz Köprüsü oldukça sapa,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

Sati Kadın köye yorgan dikerdiSultan Gelin güzel sürme çekerdiBekir Usta yıllık buğday ekerdi,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

Çeşmeler kurumuş sular akmıyorKarşı pencereden ninem bakmıyorBağlar hep sararmış yaprak çıkmıyor,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

Anam koyun sağar peynir yapardıYengem hatır sayar bize tapardıBütün bağlarımı gurbet kopardı,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

Çekerek Irmağı durgun akardıKızlar su başında mani yakardıKırlarda çiçekler başka kokardı,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

KARAŞEYH KÖYÜ’ydü köyümün adıZile’de çıkardı panayır tadıArkadaşımızdı okulda kadı,Gezip dolaştığım yaylalar nerde?

DOĞANAY’ım geldim dolaştım durdumBahçeler içinde az mı kuş vurdum



Muhtarı görünce köyümü sordum,Söylesene emmi köyümüz nerde?20.Mayıs.2012-Yağmur DuasındaYazıldı.

Kemal Doğanay



Kurban Olurum

Yiğidin dileğineAnamın yüreğineBayrağın direğine,Kurban olurum kurban!

Topraktaki taşlaraYıkılmayan başlaraKalem gibi kaşlara,Kurban olurum kurban!

Hem bahara hem yazaGelinlik giyen kızaTürkü söyleyen saza,Kurban olurum kurban!

Yedi veren güllereKalem tutan ellereTürküm diyen dillere,Kurban olurum kurban!

DOĞANAY’ım vatanaRahmet oku atanaCanıma can katana,Kurban olurum kurban!

Kemal Doğanay



Lanet Olsun

Aldanmayın ilahlaraKan damlayan silahlaraDeğişmeyen külahlara,-Herkes diyor; LANET OLSUN-Gözlerine toprak dolsun!

Uğraşları bozuk düzenAnaları evde üzenElde silah dağda gezen,-Herkes diyor; LANET OLSUN-Gözlerine toprak dolsun

İkilikten fayda gelmezAh! Alanın bahtı gülmezÖzgürlüğü diyen bilmez,-Herkes diyor; LANET OLSUN-Gözlerine toprak dolsun!

Kardeş kanı akıtanaSağa-sola bakıtanaHergün ağıt yakıtana-Herkes diyor; LANET OLSUN-Gözlerine toprak dolsun!

Birleşmeyen ellerineAnlaşılmaz dillerineBarış çalan tellerine,-Herkes diyor; LANET OLSUN-Gözlerine toprak dolsun!

Kardeşine sıkanlaraHer tarafı yıkanlaraSokakları yakanlara,-Herkes diyor; LANET OLSUN-Gözlerine toprak dolsun!

Yeter artık yeter beylerBu hainler gönül eğlerDOĞANAY’ım doğru söyler,-Herkes diyor; LANET OLSUN-Gözlerine toprak dolsun!

Kemal Doğanay



Masal Anlatma Bana

Yükseklerdeki karlar eridi eriyecekMevsim bahar olunca dala su yürüyecekGülmeyenler gülecek üzgünler sevinecek,Kaybettim benliğimi ararım yana yanaSana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Dağlar yüce olsa da üstünden yol geçiyorAvcı zalim olsa da kuşlar yüksek uçuyorKurtlar sürüyle gezer avcı ondan kaçıyor,Kaybettim benliğimi ararım yana yanaSana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Gözlerin üzüm gibi altın sarısı saçlarAslanlara yem oldu arenadaki başlarKrallara kalmadı sana sunuldu taçlar,Kaybettim benliğimi ararım yana yanaSana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Yıldızları söndürdüm senden parlaklar diyeGüneşi istemem ben sana olsun hediyeAdımı hatırlaman bilemedim ki niye,Kaybettim benliğimi ararım yana yanaSana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Geleceğim diyorsun bekliyorum her geceAdını söylüyorum dilimde hece heceSon şarkısın içimde söylüyorum gizlice,Kaybettim benliğimi ararım yana yanaSana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Yansın bütün sevdalar durgun aksın ırmaklarYarasalar gecede gizli sırları saklarKalksınlar istiyorum seçilen tüm yasaklar,Kaybettim benliğimi ararım yana yanaSana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Bırak bütün uzaklar yakın olsun son defaHepsi senin yüzünden çektiğim bunca cefaYoruldum aramaktan sürmek isterim sefa,Kaybettim benliğimi ararım yana yanaSana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Doğanay’ım yolumdan uzak durun cücelerDokunmayın sesime ayrılmasın hecelerSırlarımı saklasın varsın kara geceler,Kaybettim benliğimi ararım yana yanaSana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Kemal Doğanay



Mavera'dan Öte

“Mavera’dan öte;Ötelerden daha öte! ..Yani;Kızılelma Ülküsü! ..Unutma;Hayalleri olmayanın yarınları da olmaz! ..” ***K.Doğanay***

Ötüken’de sabah oluyor yine,Özledim yıllardır gidemiyorum!Durmadan yaralı Kerkük’te sine,Mavera’dan öte gidemiyorum!

Türkistan’da hava bulanık derlerSuriye’de insan kanı emerlerUnutmuş Türklüğü ağalar-beyler,Mavera’dan öte gidemiyorum!

Volga Kızıl akar, Kırım ağlıyorMinymar’da çığlık yürek dağlıyorMazide duygular sana bağlıyor,Mavera’dan öte gidemiyorum!

Filistin Kan Gölü,Kudüs yanıyorMüslümanı herkes katil sanıyorYahudi yazınca dünya kanıyor,Mavera’dan öte gidemiyorum!

Ortak Pazar çıktı, Avrupa haklıŞanghay Beşlisi’nin ermiyor aklıYasaklı silahlar depoda saklı,Mavera’dan öte gidemiyorum!

Yorgun düştüm artık tutmuyor elimFırtınalar kopar eserse yelimHer yeri yıkacak kuduran Selim,Mavera’dan öte gidemiyorum!

DOĞANAY’ım bir gün Destan yazacakTürk’ün düşmanına mezar kazacakKarşı çıkanlara tarih kızacak,Mavera’dan öte gidemiyorum!

Kemal Doğanay



Melek Yüzlüm

Gönül dağsaYağmur yağsaMelek YüzlümHayat bağsa,Ne güzel olur!

Çiçek açsaKuşlar uçsaMelek YüzlümNurlar saçsa,Ne güzel olur!

Sabah olsaNeşe dolsaMelek YüzlümSelam salsa,Ne güzel olur!

Sevdim deseBiraz gülseMelek Yüzlüm,Bize gelse,Ne güzel olur!

Kemal Doğanay



Memleket Gülsün

Kardeşi kardeşe düşman edenler,Çekin elinizi memleket gülsün.Anadan doğmaya pişman edenler,Çekin elinizi memleket gülsün.

Sanmayın bu millet sizi affederZalimlerin zulmü her yöne giderBizi gören hain bilsen neler der?Çekin elinizi memleket gülsün.

Yoluma çıkarsan pişman ederimVatan aşkı dersen cenge giderimDüşmanı görürsem kahrolsun derim,Çekin elinizi memleket gülsün.

Deveci Dağı’nda soğuk su içsenZile Ovası’nda ekinler biçsenŞeyh Ahmet’e çıksan dualar etsen,Çekin elinizi memleket gülsün.

Misafire hürmet sofra kurulurBugünlerde geçer ortam durulurFitne çıkarandan hesap sorulur?Çekin elinizi memleket gülsün.

Yaylasında çiçek dağlarında karGençleri kahraman güzelleri yarSevmeyen insana bu vatan çok dar,Çekin elinizi memleket gülsün.

Tarihi şanlıdır, bayrağında ayGerili duruyor okundaki yaySana destan yazar şair DOĞANAY,Çekin elinizi memleket gülsün.

Kemal Doğanay



Mevlam Diye Dua Eder

Hak adını yazan ellerHak’kı diyen güzel dillerHak emriyle açan güller,Mevlam diye dua eder!

Gökyüzünde uçan kuşlarDivanında eğik başlarGözlerinden akan yaşlar,Mevlam diye dua eder!

Hak’kı için konuşanlarHak Yolu’nda yarışanlarDergahında buluşanlar,Mevlam diye dua eder!

Dağda büyür yaban çilekBükülür mü çelik bilekGöğsümüzde atan yürek,Mevlam diye dua eder!

Verimlidir bizim bağlarDerelerde sular çağlarKarşımızda yüce dağlar,Mevlam diye dua eder!

Havalarda uçan böcekBinbir renkte açan çiçekKainatta bütün gerçek,Mevlam diye dua eder!

DOĞANAY’ım çekme zahmetÖmer,Osman,Hoca AhmetBulutlardan yağan rahmet,Mevlam diye dua eder!

Kemal Doğanay



Mevlana

Hak katına varmak içinOndan feyz almak içinAradığın bulmak için,DÖNER MEVLANA MEVLANA!

Aşkın od’unda yanıncaMevla katına varıncaAllah adını duyunca,DÖNER MEVLANA MEVLANA!

Kalpte açılır kapılarKonya’da Selçuk yapılarGönlünde durur tapular,DÖNER MEVLANA MEVLANA!

Gece demez gündüz demezŞems’i bulur yemek yemezKötülüğü asla bilmez,DÖNER MEVLANA MEVLANA!

Yolda açan çiçek gibiGökte uçan böcek gibiMevlaya gidecek gibiDÖNER MEVLANA MEVLANA!

Yıldızları saya sayaNe güneşe ne de ayaİçindeki DOĞANAY’a,DÖNER MEVLANA MEVLANA!

Kemal Doğanay



Mihriban'a Öğüt

Bir kalem,bir defter yeterdi bana,Yetmedi Mihriban yetmedi inan.Bitecek demiştin çektiğin çile,Bitmedi Mihriban bitmedi inan!

Kaldır yüzündeki boyalı mührüBirlikte içelim sunulan zehriBize yasak oldu Melekler Şehri,Gitmedi Mihriban gitmedi inan.

Sevda Ateşi'ni yaktığın geceAyın ışığında baktığın geceYemin ede ede çıktığın gece,Etmedi Mihriban etmedi inan.

Damla damla oldu gözümde yaşlarDerdin biri biter birisi başlarÖtecek demiştin baharda kuşlar,Ötmedi Mihriban ötmedi inan.

DOĞANAY'ım yazar derde ilacıHayatta olmadı başında tacıYetmedi mi dedin bu kadar acı,Yetmedi Mihriban yetmedi inan!

Kemal Doğanay



Mor Menekşe

Mor menekşem kızıl gülümSana layık değil ölümYalvarırım acı bana,Yeter bu çektiğim zulüm.

Sarı çiğdem,siyah laleNasıl geldik biz bu hale?Yanakların kiraz gibi,Gözlerinde yaş şelale.

Dudakların kan kırmızıİçerime verdin sızıSalınarak geziyorsun,Sanırsın ki; Türkmen Kızı.

Hormonu yok çilek gibiGökte uçan melek gibiRüyaları süslüyorsun,Yeni doğan bebek gibi.

Çölde esen rüzgar olsanGelsen de bağrıma dolsanBu kadar naz etme artık,Kal denilen yerde kalsan.

Mor menekşem desem bileTarifi yok gelmez dileDOĞANAY’ı soracaksan,Senelerdir çeker çile!

Kemal Doğanay



Ne çok isterdim

İğde çiçekleri açtığı zaman,Yanımda olmanı ne çok isterdim!Gece uykularım kaçtığı zaman,Yanımda olmanı ne çok isterdim!

Daha çok özledim yıllar geçtikçeHayatım değişti kahven içtikçeSevdiklerim gurbet ele göçtükçe,Yanımda olmanı ne çok isterdim!

Kapılara baktım çıkan olmadıDünya fani derler sana kalmadıAllah’ın selamı verdim almadı,Yanımda olmanı ne çok isterdim!

Koşmaktan yoruldum çaresiz kaldımBelki döner diye haberler saldımHasretle yanarken rüyaya daldım,Yanımda olmanı ne çok isterdim!

Yemin ettim artık bakmam yüzüneGüvenim kalmadı yalan sözüneNe dualar ettim kara gözüne,Yanımda olmanı ne çok isterdim!

DOĞANAY’ım işim tersine döndüNe hayaller kurdum hepisi söndüHani demiştin ya; Bayramlık Gün'dü,Yanımda olmanı ne çok isterdim!

Kemal Doğanay



Ne Fayda!

Senelerdir diyar diyar gezerim,Bir kılavuz bulamadım ne fayda!Hayat mektebinde okur-yazarım,Bir yarayı saramadım ne fayda!

Deli gönül çoştu bir kez durulmazHer gidene yol nereye sorulmaz?Demir bile çalışınca yorulmaz,Dost bulupta soramadım ne fayda!

Tilkileri besledim hep boşunaYapılanlar gitmiyormuş hoşunaBakmıyorlar gözündeki yaşına,Hedefimi vuramadım ne fayda!

Mecnun gibi çöle düştüm yürüdümYorulunca ayakları sürüdümYaprak oldum gölgelerde çürüdüm,Saatimi kuramadım ne fayda!

Başım eğsem senin için naz olurAteş yansa içerimde köz olurHatır sorsam aramızda söz olur?Düşü hayra yoramadım ne fayda!

DOĞANAY’ım asa elde dolaştımMenzilime ahir zaman ulaştımDoğru diye ne işlere bulaştım?DUR! Dediler,duramadım ne fayda!

Kemal Doğanay



Ne Olur Anla Beni!

Buğulu gözlerineHayranım sözlerineUzansam dizlerine,Ne olur anla beni!

Hilal gibi kaşlarınGül kokulu saçlarınAkmasın gözyaşların,Ne olur anla beni!

Zaman geçer boşunaGidiyor mu hoşunaGelmeden kırk yaşına,Ne olur anla beni!

Sevdam aşkın içindeKalbim seni seçimdeSorma neden niçin de?Ne olur anla beni!

DOĞANAY’ım yanarımSeni her gün anarımSözlerine kanarım,Ne olur anla beni!

Kemal Doğanay



Ne yazı var Ne kışı var

Bir kısacık zamandayız,Ne yazı var, ne kışı var!Başak gibi samandayız,Ne yazı var, ne kışı var!

Mayamızda toprak kokarKalemizde bayrak bakarAğaçlardan yaprak çıkar,Ne yazı var, ne kışı var!

Gözlerinde mavi denizYüzler olmuş sarı benizBaşka deme biz sizdeniz,Ne yazı var, ne kışı var!

Çektiğimiz çile belliHesabımız olmuş elliYağmur yağar sulu selli,Ne yazı var, ne kışı var!

Maydanozu ot saydılarKatırları at saydılarAcıları tat saydılar,Ne yazı var, ne kışı var!

Felek bizi vurmuş yereCoşkun akar kuru dereGidiyoruz bilmem nere?Ne yazı var, ne kışı var!

DOĞANAY’ım derdim bitmezBu işlere akıl yetmezBülbül artık dalda ötmez,Ne yazı var, ne kışı var!

Kemal Doğanay



Neden Derim?

“Karlı Dağlar gibi dumanlı başım,Bahar görülmedi gözüme benim! ”Durmadan akıyor kanlı gözyaşım,Kimse inanmıyor sözüme benim!

Musul, Kerkük gitti,Halep yanıyorBeni böyle gören Deli sanıyorDokunmayın bana yaram kanıyor,Bir kurşun sıktılar dizime benim!

Haçlı Ruhu yine çıkar karşımaBiri fitne sokar durmaz Çarşı'maNe belalar açar her gün başıma,Ateşler saldılar özüme benim!

Ağlasın insanlık “Batsın bu dünya! ”Her gece gördüğüm o korkunç rüyaBarış için derler, yapılan güya,Çözüm bulamazlar tezime benim!

DOĞANAY’ım Gönül Gözüm açıldıBeynimin içinden ışık saçıldıBirlik olacaktık neden kaçıldı?Dostlarım söylemez yüzüme benim!

Kemal Doğanay



Nedir Gülüm?

Sanma yolun sonu geldi,Yol dediğin nedir gülüm? ..Bir kerecik yüzün güldü,Gül dediğin nedir gülüm? ..

Acılara ortak oldukSaçımızı yine yoldukAllah için iyi kul'duk,Kul dediğin nedir gülüm? ..

Haram yemek bize uzakYolumuza kurdu tuzakSana yine mektup yazak,Pul dediğin nedir gülüm? ..

Erciyes’e kara gitsekGönüllerde tekrar bitsekDuvağına tüller diksek,Tül dediğin nedir gülüm? ..

DOĞANAY’ım sanma sakınUzak değil şimdi yakınDallarına yaprak takın,Dal dediğin nedir gülüm? ..

Kemal Doğanay



Neriman

Uçuyor yerinde sanki kelebek,Seni arıyordum buldum Neriman.Tanrı yaratırken çok vermiş emek,Görür görmez aşık oldum Neriman!

Bahçende gül olsam bakacak mısın?Ocağımda ateş yakacak mısın?Kulağına küpe takacak mısın?Kabak çiçeğiydim soldum Neriman!

Bundan sonra sensiz gülmem diyordunAdımı sorsalar bilmem diyordunÇağırsalar bile gelmem diyordun,Senden uzaklarda kaldım Neriman!

Yıllar nasıl geçti unutamadımBir garip gönlümü avutamadımAteşim yükseldi soğutamadım,Derin rüyalara daldım Neriman!

Yaşayalım dedim ömür yetmediYollarına çile ektim bitmediBaşımdaki bela asla gitmedi,Dünyada dersimi aldım Neriman!

DOĞANAY’ı sordum yanında ikenAyağıma batar bir çakır dikenSade sen mi oldun hep boyun büken,O şarkıyı ben de çaldım Neriman!

Kemal Doğanay



Neyleyim

Karanlıkta kalmış yardım bekliyor,Işığı görmeyen gözü Neyleyim.Birinin yanına bini ekliyor,Cevabı olmayan sözü Neyleyim.

Dağların başından keklik aşırmışYönünü kaybetmiş aklın şaşırmışKimisi yanında bıçak taşırmış,Kabuğu çıkmayan özü Neyleyim.

Esaret çekmeyen tutsak salır mı?Erken kalkan derviş yolda kalır mı?Bakır yere düşse sarraf alır mı?Sonunda kül olmuş közü Neyleyim.

İnsanı ararsan kamilde araSana da gelecek demişler sıraKelebeği vurma çıkınca kıra,Ovası olmayan düzü Neyleyim.

Aslanlar toplanmış çölün yüzündeBereket fışkırır suyun gözündeAdam gibi adam durur sözünde,Divanda çalmayan sazı Neyleyim.

İnsan mayasında toprak yatarmışBenlik kavgasında ocak batarmışHainler toplanmış vatan satarmış,Çiçekler açmayan güzü Neyleyim.

DOĞANAY’ım dağlar aşar gelirimKim iyi, kim kötü ben de bilirimHak Yolu’na dersen birgün ölürüm,Kuldan utanmayan yüzü Neyleyim!

Kemal Doğanay



Oğul

Bizden hain çıkmaz oğul,Çıkan varsa kanı bozuk!Yiğit yuva yıkmaz oğul,Yıkan varsa kanı bozuk!

Vatan demek ana demekBu vatanda yersin yemekÇalışmakta Hak’tır emek,Bıkan varsa kanı bozuk!

Ahilerdir yapar çarşıİmanınla titret arşıTokadını dosta karşıÇakan varsa kanı bozuk!

Gül kokulu yaprağınıŞehit kanı toprağınıAy yıldızlı bayrağını,Yakan varsa kanı bozuk!

DOĞANAY’ım sudur akanOlma sakın yürek yakanKardeşine kurşun sıkan,Sıkan varsa kanı bozuk!

Kemal Doğanay



O'na Doğru Gidiyorum

Yanımdadır hep sadağımAllah için var adağımUzaklarda kutlu dağım,O’na doğru gidiyorum!

Gönüllere sultan oldumHaksızlığa kalkan oldumYüreklere Bal/kan oldum,O’na doğru gidiyorum!

Alperenler izindeyimDervişlerin özündeyimYesevinin sözündeyim,O’na doğru gidiyorum!

Bir gün elbet geleceğimDoğruları bileceğimVakit tamam güleceğim,O’na doğru gidiyorum!

Daha yolun başındayımHilal gibi kaşındayımDoksan dokuz yaşındayım,O’na doğru gidiyorum!

Boşa soru sorma banaÇok dualar ettim sanaYürüyorum Hak’tan yana,O’na doğru gidiyorum!

DOĞANAY’a benim sözümGerçekleri görür gözümYaradana bağlı özüm,O’na doğru gidiyorum!

Kemal Doğanay



Onlar

Çakal sürüsünden emir alanlar,Aslanı görünce delik arıyor.Hain gömleğini tersten giyenler,Düğmelemek için ilik arıyor.

Davası uğruna giden delilerArdına bakmadan kaçan velilerDemokrasi için koşan Aliler,Oturmuşlar şimdi saçın yoluyor.

Çala kalem durmaz yazı yazarlarKorkuları yoksa gece azarlarGaribanı bulsa kuyu kazarlar,İleriye derken geri kalıyor.

Bu dünyanın işi böyle sanmayınSözlerine bakıp sakın kanmayınBu bizim davamız diye yanmayın,Toplumun içine korku salıyor.

Yatak döşek yatsam kanmam onlaraOnlarda biliyor geldi sonlaraKorkuyu görünce eder donlara,Bu vatan bizimdir diye dalıyor.

Kemal Doğanay



Ozan Demek

Ozan gönlü veli olurVeli gider deli olurAşıkların dili olur,Ozan demek veli demek!

Ozan gönlü ani coşarHedefine hızlı koşarAz yemekle uzun yaşar,Ozan demek coşar demek!

Ozan gönlü sevda ileYaşantısı gelmez dileÇektikleri bütün çile,Ozan demek sevda demek!

Ozan gönlü yaralıdırBahtı dersen karalıdırDertleri hep sıralıdır,Ozan demek yara demek!

Ozan gönlü çınar derlerSu içtiğin pınar derlerAşk oduyla yanar derler,Ozan demek çınar demek!

Ozan gönlü deli taydırHedefine okla yaydırAdın sorsan; DOĞANAY’dır,Ozan demek hedef demek!

Kemal Doğanay



Öğren de Gel!

Sevgi,saygı bilmiyorsan,Sevenlerden öğren de gel!Dostlarına gülmüyorsan,Gülenlerden öğren de gel!

Kıymet nedir, vefa nedir?Çile nedir, cefa nedir?Yokluk nedir, sefa nedir?Bilenlerden öğren de gel!

Hiç okula gitmediysenDağda koyun gütmediysenHak’ka Dua etmediysen,Edenlerden öğren de gel!

Okuyarak yatmadıysanOruç tutup tatmadıysanAlın teri katmadıysan,Katanlardan öğren de gel!

Çocukları sevmiyorsanHelal rızık yemiyorsanFitre- Zekat vermiyorsan,Verenlerden öğren de gel!

Yediklerin haram değilHak katında sen de eğilGüzel olda her gün sevil,Güzellerden öğren de gel!

DOĞANAY’ım yoldan geldimHak adına Hak’kı bildimGözlerinden yaşı sildim,Silenlerden öğren de gel!

Kemal Doğanay



Öğretmenim

Ağaçlarda yaprağımsınBereketli toprağımsınUfuktaki bayrağımsın,Benim canım öğretmenim.

Kalem tutan beyaz ellerYol gösteren tatlı dillerBüyük-küçük seni dinler,Benim canım öğretmenim.

Bizleri çok seviyorsunDoğru bilgi veriyorsunNe de güzel gülüyorsun,Benim canım öğretmenim.

Kardeşmisin bilmem nesinKulağımda çınlar sesinOkulumda bir tanesin,Benim canım öğretmenim.

Annem babam sever seniKaranlıkta koyma beniOkuyorum daha yeni,Benim canım öğretmenim.

Çocuk dersin kalpte çiçekKanatlanır arı böcekArılar da bal verecek,Benim canım öğretmenim.

DOĞANAY’ım hep översinİnsanları çok seversinÖmür boyu bitmez dersin,Benim canım öğretmenim.

Kemal Doğanay



Özyurdumda Garibim!

Kulaklarımda sesin hala aynı duruyor,Garipliği diyorsan? Özyurdumda garibim!Sol yanımda ağrılar yar okuyla vuruyor,Garipliği diyorsan? Özyurdumda garibim!

Boğazlardan yol bulsam Balkanlara uzansamŞahinler yüksek uçar kanatlarından vursamBaşbuğlar karar verse Çin Seddine dayansam,Garipliği diyorsan? Özyurdumda garibim!

Orta Doğu Ateşi sarsada her yanımıVatan Aşkı diyerek dökeceğim kanımıDünyalara duyursam Hak Yolu’nda şanımı,Garipliği diyorsan? Özyurdumda garibim!

Emir aldım Serdardan akına çıkacağımYıkılmayan kaleler kaldıysa yıkacağımKısmayın şu sesimi bırak haykıracağım,Garipliği diyorsan? Özyurdumda garibim!

Felaket tellalları çıkmasınlar yolumaBana düşman olanlar girmesinler koluma“BİRLİK OLALIM! ”derim, sağıma ve soluma,Garipliği diyorsan? Özyurdumda garibim!

Yolumu kapatmayın denizde yüzeceğimDünyayı baştan sona salımla gezeceğimKarşıma çıkan varsa başını ezeceğim,Garipliği diyorsan? Özyurdumda garibim!

Unutulur! diyorsun unutulmaz yarınlarYarınlar ki koynunda Yüce Mazi’yi saklarBurçlara çekilecek gün gelince bayraklar,Garipliği diyorsun? Özyurdumda garibim!

Varsın Hazar akmasın içimde kalsın yaram“Gün olur devran döner! ” gelir benim de sıramBenim de Mevlanaca silinir birgün karam,Garipliği diyorsan? Özyurdumda garibim!

DOĞANAY’ım gönlümde ne ateşler yanıyorBeni böyle görenler sanki deli sanıyorDokunmayın yarama senelerdir kanıyor,Garipliği diyorsan? Özyurdumda garibim!

Kemal Doğanay



Peygamberim

PeygamberimHep överimAllah için,Ben severim.

Adı; AhmetDer; MuhammetAllah için,Çekti zahmet.

Hesap yaptıHak’ka taptıAllah için,Çağrı yaptı.

Medine’deİsmi dildeAllah için,Kur’an elde.

Yüzü güzelSözü güzelAllah için,Kendi güzel.

Değer bilirHerkes ölürAllah için,Birlik gelir.

Gündüz güneşGece ateş Allah için,Mümin kardeş.

Kur’an eldeHak gönüldeAllah için,İsmi dilde.

Dinim İslamYolum İslamAllah için,Geldi İslam.

Kemal Doğanay



Ramazan

Minarede mahyalar ışıl ışıl yanarken,Hoş geldin sefa geldin onbir ayın sultanı!Hep birlikte insanlar Hak Yolunu ararken,Hoş geldin sefa geldin onbir ayın sultanı!

Ustayı üstün yapan taşa süs veren ellerSözlere değer katan konuşan tatlı dillerBaşımızı döndüren mis gibi kokan güller,Hoş geldin sefa geldin onbir ayın sultanı!

Teravihte her taraf ezan sesiyle inlerİnanan inanmayan ezan sesini dinlerAllah’a dua eder el açarak müminler,Hoş geldin sefa geldin onbir ayın sultanı!

İslamın Şartı; Beştir biride Oruç tutmakİmanın Şartı; Altı Hak için Hak’ka tapmakİbadetin sonunda birlikte bayram yapmak,Hoş geldin sefa geldin onbir ayın sultanı!

Yaratanın emridir; Farzı-Sünneti bilmekİnsanlığın görevi akan yaşları silmekİftar Sofralarında bereketinle gülmek,Hoş geldin sefa geldin onbir ayın sultanı!

Hak adını duydukça çarpıyor bak yüreklerOtuz günün sonunda herkes müjdeyi beklerÖzden yaparsan dua kabul olur dilekler,Hoş geldin sefa geldin onbir ayın sultanı!

Kadir Gecesi Kutlu Kur’an’nın indiği ayHuzur ve barış için sevgiyi birlikte yaySizlere alkışlıyor şu gökteki DOĞANAY,Hoş geldin sefa geldin onbir ayın sultanı!

Kemal Doğanay



Rüzgar

Bir sevdalı yanım vardı,Sallarımı kırdı rüzgar.Tutunacak dalım vardı,Dallarımı kırdı rüzgar.

Taze idim soldurdularBoşlukları doldurdularSaçlarımı yoldurdular,Bellerimi kırdı rüzgar.

Menekşeler açıyorduKötülükler kaçıyorduBülbül neşe saçıyorduGüllerimi kırdı rüzgar.

Gül dalında gonca idimDört yapraklı yonca idimEdirne’de Tunca idim,Ellerimi kırdı rüzgar.

Geziyorum geceleriGöremedi niceleriDOĞANAY’ım heceleri,Dillerimi kırdı rüzgar.

Kemal Doğanay



Sabrın Sonu

Sabretmeyi bilen derviş,Sabrın sonu selamettir!Gözyaşını silen derviş,Sabrın sonu selamettir!

Hem ağlarsın hem gidersinBu yol uzun, çetin dersinAllah sana sabır versin,Sabrın sonu selamettir!

Gözlerinden akar yaşlarBiri biter biri başlarBaşımıza inse taşlar,Sabrın sonu selamettir!

Deme sakın özün karaMuhabbeti can’da araİnananlar düşmez dara,Sabrın sonu selamettir!

Hatalardan insan kaçarBinbir renkte çiçek açarİnsanoğlu kalsa naçar,Sabrın sonu selamettir!

Yanlış yola kimse gitmezSeven insan nazar etmezKafesteki bülbül ötmez,Sabrın sonu selamettir!

DOĞANAY’ım bileceksinHak Yolu’ne geleceksinBirgün sen de güleceksin,Sabrın sonu selamettir!

Kemal Doğanay



Sana Emanet

Türkün Bayrağını bırakma elden,Milletin bayrağı sana emanet!Tekbir Marşımızı düşürme dilden,Ordumun sancağı sana emanet!

Özgürlük dediğin nazlı bir gelinYurda güven veren konuşan dilinSen sahip çıkmazsan kırılsın elin,Vatanın toprağı sana emanet!

Yiğitler canını vermek istiyorGelinler murada ermek istiyorAnalar tarihi görmek istiyor,Atamın kalpağı sana emanet!

Sen yürürsen o gün dağlarda yürürGökyüzünü mavi bulutlar bürürVatanın uğruna çok canlar çürür,Tarihin o çağı sana emanet!

DOĞANAY’ım sevdam vatandır benimBayrağın altında yatandır benimKanını toprağa katandır benim,Şehidin gül yağı sana emanet!

Kemal Doğanay



Sana Kaldı

Yıldız ektim gökyüzüne,Toplaması sana kaldı!İp getirdim yedi renkli,Hoplaması sana kaldı!

Gökte bulutlar karardı,Aklaması sana kaldı!Topu attım bahçenize,Saklaması sana kaldı!

Çiçek açtı erik dalı,Yoklaması sana kaldı!Kalbimi açtım herkese,Hak'laması sana kaldı!

Kemal Doğanay



Sandım

Sevdiğim elimden gittin-gideli,Senide sessizce boşarım sandım!Gönlüme ateşi verdin-vereli,Ardından durmadan koşarım sandım!

Gün olur kapından bende dönerimÜflesen mum gibi hemen sönerimFırtınalı hava yanmaz fenerim,Bendime sığmadan taşarım sandım!

Dediler; uzatma zaman kısaldıYapılan işlerin hepsi yasaldıTutunacak dallar elimde kaldı,Bütün zorlukları aşarım sandım!

Yazın sıcağında üşüyorum benKanadım kırıldı düşüyorum benSensiz bir dünyada yaşıyorum ben,Seni bulduğumda coşarım sandım!

DOĞANAY’ım boşa kürek çekmedimYoz kalan tarlaya tohum ekmedimAyaktan vurdular yine sekmedim,Hayal dünyasında yaşarım sandım!

Kemal Doğanay



Sanmam

Gönül bağım koptu giderim dersin,Kaldın buralarda gidersin sanmam.Zenginlik istedim verecek dersin,Allah’a yalvarsan verecek sanmam.

“Vermeyince mabut neylesin Mahmut”Şu dağın ardında kaldı bir umutGeleceğe say da geçmişi unutSeninde yüzün gülecek sanmam.

Tırmanma boşuna dağlar yücedirHalini sorarım halin nicedir?Sırat dedikleri kıldan incedirGünün geldiğinde geçersin sanmam.

Yunus Emre gibi asa elindeMevlana misali aşk’ın dilindeBen seni ararım sazın telindeAradığın sözü bulursun sanmam.

Doğanay’ım yazdım senin Aşk’ınaGeleceğim dedim senin köşk’üneNe yardımlar yaptım bilsen düşküneSevabını sen de alırsın sanmam.

Kemal Doğanay



Sazım

“Ak elleri boğum boğum kınalı! ”Kurşun yemiş gibi yürek yaralıYarim gidip gurbet ele varalı,Bir sizi unutmam bir de sazımı!

Hak Yolu’na gider gelir erenlerZile Ovası’nda üzüm derenlerAllah aşkı ile selam verenler,Bir sizi unutmam bir de sazımı!

Turnam yükseklerden uçup gidiyorSılada nazlı yar haber ediyorDağlarda çobanlar koyun güdüyor,Bir sizi unutmam bir de sazımı!

Dertli olan çalar sazın hasınıDamatlar getirir kına tasınıKerem çekmiş derler Aslı yasını,Bir sizi unutmam bir de sazımı!

Bülbül ötmez olmuş garip bağındaKahramanlar gezer yar otağındaNe güzeller gördüm gençlik çağında,Bir sizi unutmam bir de sazımı!

DOĞANAY’ım seni sevmeyen ölsünSevenlerin yüzü dünyada gülsünBeni seven güzel yanıma gelsin,Bir sizi unutmam bir de sazımı!

Kemal Doğanay



Seçim Havası

“Dan dini dan dini das danaDanalar girmiş bostanaKov bostancı danayı,Yemesin lahanayı! ”…Halk Manisi…

Siyasete girmiş nutuk atarken,“OY! ” dedi yüzüme bir tokat attı!Seçmen huzurunda ilke satarken,“TOY! ” dedi yüzüme bir tokat attı!

Meydanlara çıksam yalanı bilmemKomik dedikleri hallere gülmemÖyle kolay kolay oyuna gelmem,“DUY! ” dedi yüzüme bir tokat attı!

Alacağım vardı çeki vermediMisafirsin dedim sıra gelmediGözlerimde yaşlar kaldı silmedi,“VAY! ” dedi yüzüme bir tokat attı!

Haksızsın deyince boynunu büktüOtuz dişim kaldı onuda söktüYollarıma sanki çakıllar döktü,“HAY! ” dedi yüzüme bir tokat attı!

Oyumu verirsem bize gelecekHalime bakarak bana gülecekİnsan kıymetini yeni bilecek,“BAY! ” dedi yüzüme bir tokat attı!

DOĞANAY’ım dedim içim yanarkenBizi de partiden biri sanarkenSandığın başında oyu sayarken,“SAY! ” dedi yüzüme bir tokat attı!

Kemal Doğanay



Seher Vakti

Kaç gece uykusuz kaldım şurada,Yıldızları saydım sabah olmadı.Yıllarca bekledim durdum burada,Çilem dolar sandım hala dolmadı!

Halvete çekildim ermişe döndümAşkın ile yandım zikrinle söndümYedi kat göklerde Nebiyi gördüm,Yükselmek istedim sabrım kalmadı!

Artık şu dünyada yolcuyum dedimKudret Helvası'nı elinden yedimSecdeye kapandım kendimi bildim,Kapım çalar dedim kimse çalmadı!

Gözlerimden yaşlar akıp duruyorHakimler toplanmış soru soruyorGürül gürül akan çeşme kuruyor,Geleceğim diye haber salmadı!

Seher vakti geldi açıyor güllerDuaya kalkıyor o kutlu ellerDOĞANAY deyince konuşan diller,Verdiğim selamı kimse almadı!

Kemal Doğanay



Selamım Söyle

Dağların başında mesken eyleyen,Şahini görürsen selamım söyle!Nehirleri aşan göçü söyleyen,Şahini görürsen selamım söyle!

Yüzüne bakıpta aldanma sakınBu hikmetin sırrı çözülür yakınİçimde başlattım sonsuz bir akın,Şahini görürsen selamım söyle!

İnsan yaratılmış kemik ve ettenKurtulmak isterim bin türlü derttenÇok hizmet beklenir imanlı mertten,Şahini görürsen selamım söyle!

Kalenin burcunda düğün yaparlarSurların dibinde kurşun atarlarOcakları sönmüş yerde yatarlar,Şahini görürsen selamım söyle!

DOĞANAY’ım sanmam Cehennem yanarKitaba bakarak suçluyu ararAraf meydanında verilmiş karar,Şahini görürsen selamım söyle!

Kemal Doğanay



Sen de Başlar

Hayatımda derin sancıSürüyor hep acı acıBütün dertlerin ilacı,Sen da başlar, sen de biter!

Gözlerimden akan yaşlarBaşımızı yaran taşlarOcağımda kara kışlar,Sen de başlar, sen de biter!

Yüce dağda karlar gibiSahillerde barlar gibiDüşeş gelen zarlar gibi,Sen de başlar, sen de biter!

Bülbül aşık derler güleTarifi yok gelmez dileBu sevdanın sonu bile,Sen de başlar, sen de biter!

DOĞANAY'ım derdin banaMuma döndüm yana yanaYalvardığım günler sana,Sen de başlar,sen de biter!

Kemal Doğanay



Sen olur musun?

Dinde dindaşımYolda yoldaşımBenim haldaşım,SEN OLUR MUSUN?

Vücutta başımOynayan kaşımOcakta aşım,SEN OLUR MUSUN?

Dikili taşımAkan gözyaşımHayat sırdaşım,SEN OLUR MUSUN?

Kemal Doğanay



Seni Özlerim

Gece yarısındaBölünür uykumGözlerim kapalı,Seni özlerim.

Kurşunlar vızıldarBeynimde sesiDuvarlarda kalır,Benim gözlerim.

Buz tutar her yanımTitrer dururumHavalarda uçar,Durur sözlerim.

Ya sen gel yanımaYa ben gideyimUzakta kaldıkça,SENİ ÖZLERİM!

Kemal Doğanay



Seni Sevdim

Seni sevdimAy ışığım!Selam verdimYakışığım!

Işık oldaSüzülde gel!Güneş oldaGüzünde gel!

İnan banaAy ışığım!Seni sevdimYakışığım!

Kemal Doğanay



Seni Yazar

Senin mi gözlerin maviye bakarBenim mi kalbimde şimşekler çakar

Sen mi buralardan gitmek istersinBen mi gideceğim söyle ne dersin?

Bu hayat böyledir gelir ve geçerİnsan gibi insan, insanı seçer

Kimi hastayım der, doktora gitmezKiminin derdi de ebedi bitmez

Yangına körükle gideni gördümKalıbına uymaz bedeni gördüm

Çok mevsimler geçti bahar gelmediBiliyorlar dedim; Kimse bilmedi!

Senin bakışların herkese kızarBenimse kalemim hep seni yazar

Affet Ey Allah'ım sabır ver banaDualar edeyim ömrümce sana

DOĞANAY’ım dedim,yandı yüreğimKabul olur belki bir gün dileğim!

Kemal Doğanay



Senin İçin

Bu şehrinSu kanallarını keseceksin.Varsın susuz kalsın.Onlarda benim gibi,İçin içinSenin için yansın!

Kemal Doğanay



Senin İçin Yanıyorum

Çektiğim sevda elindenKurtuluşum yok dilindenBuseler aldım gülünden,Senin için yanıyorum!

Estim bahar yeli gibiSevdim seni deli gibiGönlüm yağmur seli gibi,Senin için yanıyorum!

Taşlara çaldım başımıZehir ettin bak aşımıAkıttın gözden yaşımı,Senin için yanıyorum!

Gül dalında gonca gibiDört yapraklı yonca gibiBu sevdalar sonca gibi,Senin için yanıyorum!

DOĞANAY’ım sensiz kaldımRüyalara derin daldımGelir diye haber saldım,Senin için yanıyorum!

Kemal Doğanay



Sevda

Sen benim hayatımSen benim canımGönlümdeki sevda,Damarda kanım!

Gözümdeki yaşımAğrıyan yanımSeni sevdiğime,İnan pişmanım!

Kemal Doğanay



Sevgililer Gününe Armağan

“Birisine, birisineAşık oldum birisine.”Göz yaşlarım damla damlaAkar durur birisine!

Karanfilim uyanacakMavilere boyanacakKalbim nasıl dayanacak?Çiçek aldım birisine!

Albümlere bakacağımResimleri yakacağımGönüllere akacağım,Haber saldım birisine!

Resim yanar,ben yanarımOnun sözüne kanarımİsmini durmaz anarım,İsmin sordum birisine!

Bakarım yıldıza ayaYorulurum saya sayaGünün dersen DOĞANAY’aGüller verdim birisine!

Bana şiir yazmadın mı? diyen,Sevgili Eşime ve;Sevgililer Gününe Armağan Olsun!

Kemal Doğanay



Sevmek O Kadar Zor mu?

Ey Yüce İnsanBilge Kişiİnsanların en hası,Bana cevap ver;Sevmek o kadar mı zor?SustunNeden?Cevap vermek o kadar mı zor?Cevap vermek kolay da, cevap verecek kaç kişi var?Canlı-cansız herkes sever;Nasıl mı?Gayet basit!Kuşlar neşeyle öter,Balıklar sevinçle yüzer,Çiçekler her gün açar,Her sabah güneş yeniden doğar.Ve en önemli iş ise;Çocuklar sevgiyle büyür.Zaman dediğin ne ki?Bir gün kadar kısa…Bir bakmışsın akşam olmuş.Zaman gelmiş geçmiş bile…Bütün uğraşların nafile.Atalar bunu ne güzel ifade etmiş;-Ömür dediğin ne kİ?Bir günde gelir geçer.Ya sonra ne olur?Onun cevabını da artık siz verin.Yaratanın emrine göre “Dünya Sevgi Üzerine Kurulmuş! ”-Sevgi üzerine insan yaratılmış.Yunus bunu ne güzel şiirleştirmiş;“Yaratılanı severim,Yaratandan ötürü! ”Sevginin olduğu yerde;Barış vardır,Kardeşlik vardır,Dostluk vardır.En önemlisi de Sevgi vardır!Sevginin olduğu yerde insanlık vardır.Her iş düzenli olur.Hiç bir haksızlık olmaz.Hayat daha çekilir hale gelir. Ve daha çabuk geçer.İnsan; Canlı-cansız ne varsa hepsini karşılıksız sever.Karşılık beklerse yanılacağını bilir. Hayal kırıklığı yaşayacağını da bilir.Bu yüzden sevdiğini karşılıksız sever.Onun için; ”Sevdiğini karşılıksız seveceksin! ” der.“Allah için seveceksin! ”diye de ekler.İşte böyle bir sevgi sonunda hayat daha güzel olur.Sevgi daha çabuk büyür. Kocaman bir yumak olur ve herkesi sarar.Tıpkı güneşin doğuşuyla birlikte bütün bedenlerin ısındığ gibi.Sahi biz başta ne demiştik;-Sevmek o kadar mı zor?Sanırım sevenlere çok kolay.Ya sevmeyenlere? ..Varsın onu da onlar düşünsün!



Yoksa yanılıyor muyuz?Yanılıyorsak;-Gelin birlik olalım.İşi kolay kılalımSevelim, sevilelim,Dünya kimseye kalmaz! ..Diyen Yunus Emre’ye biz de katılalım.Hep birlikte düşünelim!Sahi;-SEVMEK O KADAR ZOR MU?Yok canım…Ne zoru?Yeter ki sevmesini bilelim.Sevmek en basit gönül işi.Sevilen ve sevenlere;SELAM OLSUN!

Kemal Doğanay



Sıla Özlemi

Kahrolası gurbet belimi büktüHuzurum kalmadı moralim çöktüYollarıma dostum suları döktü,Yolların üstünde gurbet yazılı!

Şimdi hasret kaldım gönül bağınaYeni girecektim gençlik çağınaSoframı serdiler kahır dağına,Dağların başında gurbet yazılı!

Kaybolan yıllarım geri gelmiyorSılayı özlesem kimse bilmiyorSeneler geçiyor yüzüm gülmüyor,Hasretin sonunda gurbet yazılı!

Beni soracaksan bende değilimGörüldüğüm gibi tende değilimDavet edeceksen sende değilim,Davetin toy’unda gurbet yazılı!

Yalvardım yıllarca geçmiyor sözümHalini soracak kalmadı yüzümBaşkasını görmez oldu şu gözüm,Baktığım gözlerde gurbet yazılı!

DOĞANAY’ım gezer gurbet elleriBir başka konuşur oldu dilleriMevlanın adına açan gülleri,Güllerin dalında gurbet yazılı!

Kemal Doğanay



Sıla Türküsü

Benim de başımda esecek rüzgar,Fırtınası başka, borası başka!Benim de evime yağacak o kar,Gelişinden belli havası başka,İnsan mesut olur gelince aşka!

Şimşekler çakıyor yine özümdeMevsimler sırayla geçer gözümdeİkilik bulunmaz benim sözümde,Sılada kurulan yuvası başka,İnsan mesut olur gelince aşka!

Tanrı'ya yalvardım gelmeli artıkBu gidiş nereye bilmeli artıkGaribin yüzü de gülmeli artık,Mahşere sürecek davası başka,İnsan mesut olur gelince aşka!

Acılarım bitti, sayılır sanmaEllerin sözüne bakarak kanmaUzak dur davadan ateşte yanma,Duvarlarda kalan sıvası başka,İnsan mesut olur gelince aşka!

Doğanay'ım beni gurbet yakacakGurbette halime kimler bakacakSılada Türkümüz yeni çıkacak,Gurbeti bir başka, sılası başka,İnsan mesut olur gelince aşka!

Kemal Doğanay



Sitem

Ben derya içinde deryayı gördüm,İnanmam gerisi yalandır bana!Gönlümüzde yanan sevdayı gördüm,İnanmam gerisi yalandır bana!

Sırtımı yasladım İman DağınaSeccademi serdim Dostun BağınaKurbanlar kestirdim Yar Otağına,İnanmam gerisi yalandır bana!

Ne gökte ararım ne yerde seniAklından çıkarma ne olur beniAllah bile sever kulu seveni,İnanmam gerisi yalandır bana!

Çile Tezgahı’nda ömür dokudumNebiler aşkına Kur’an okudumSevda İklimi’nde artık yokudum,İnanmam gerisi yalandır bana!

Aldığım hediye elimde kaldıSöylediğin sözler dilimde kaldıGördüğüm desenler kilimde kaldı,İnanmam gerisi yalandır bana!

Senelerdir sensiz huzurda durdumAttığım oklarla hedefi vurdumSaatimi sabah ezana kurdum,İnanmam gerisi yalandır bana!

DOĞANAY’ım derdim dağları aştıDeryalar kurudu akıllar şaştıGözyaşım sel oldu gönüller taştı,İnanmam gerisi yalandır bana!

Kemal Doğanay



Siz Görmediniz

Bu şehir kaç gece gizli ağladı,Ben gördüm bunları siz görmediniz!Bu sokak kaç gündüz kara bağladı,Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Gülmek istiyordu çocuk beşikteNinni söylüyordu anne eşikteAcımasız hayat bu dedim; İşte!Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Gözümden yaşları silen olmadıDünya dedikleri size kalmadıDervişlere selam verdim almadı,Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Sur’un duvarında yazılar gördümSokaklar içinde kazılar gördümYanan yürekleri sızılar gördüm,Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Cami Avlusu’nda el açmış biri“Para dediğin ne! ” Elinin kiriKöşedeki adam oldukça diri,Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Daha ölmedik biz ocaklar tüterKan damlar yaradan sancılar biterŞehidimiz için; ”Amin! ” de yeter,Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Bitmedi, bitmiyor gözümde yaşlarDerdin biri biter birisi başlarHesap verin artık; Ey dağlar, taşlar!Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Kutlu Şafaklar’da Ezan dinledim!Silahlar kan kustu Dua eyledim!“Yarabbi bu nasıl savaştır! ” dedim?Ben gördüm bunları siz görmediniz!

DOĞANAY’ım bence bu sevda bitmezGözümün önünden bayrağım gitmezVirane yerlerde bülbüller ötmez,Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Kemal Doğanay



Sizin Olsun

Ağaç meyve verir dalında çiçek,Ben ÇİÇEK isterim DAL sizin olsun!Kovanda arılar petekte böcek,Ben ARI isterim BAL sizin olsun!

Suların kaynağı diyorlar FıratBizleri bekliyor hazırda SıratHedefe koşuyor yolunda Kırat,Ben KIRAT isterim YOL sizin olsun!

Herkesi alacak şu kara toprakZamanı gelince düşecek yaprakKalenin burcunda şanlı al bayrak,Ben BAYRAK isterim AL sizin olsun!

Eller tohum eker bense biçerimEşimi dostumu candan seçerimKöprüler yıkılsa salla geçerim,Ben KÖPRÜ isterim SAL sizin olsun!

DOĞANAY’a sorma nasıldır hallar?Birgün çiçek açar yeşeren dallarGelmişte geçiyor en güzel yıllar,Ben GÜZEL isterim YIL sizin olsun!

Kemal Doğanay



Son Bahar

Martıların sesi çığlık çığlığa,Balıkçı limanda kürek çekiyor.Tutmayın ne olur artık bırakın,Bu sesler ruhuma huzur ekiyor!

Karanlık gecenin sabahı gibiİçimde heyecan coştukça coşarUmutlarım taze yeni doğan gün,Bırakın bekleyim sabaha kadar!

Kapımı üç kere çalan postacıBoşuna bekleme unuttum seniArtık ne mektup var, ne de bir selam,Erken uyandırdın bu sabah beni!

Gözlerim ufukta bekler dururumSahilde martılar kanat çırpıyorDeniz öyle sakin bahar havası,Çocuklar kıyıda gözün kırpıyor!

Aslında sonbahar yaprak dökümüHava ılık ılık rüzgar esiyorKar yağmış yurduma yollar kapalı,Ayvalar dallarda bizi ye diyor!

DOĞANAY’ım gördüm gök yüzü maviSon bahar gönlümde ayva sarısıMartılar denizde çığlık atıyor,Geçiyor ömrümün burda yarısı!

Kemal Doğanay



Son Gece

Sen sancılar içindeKıvranırken dün geceBen felekten gün çaldım,Haberin yok gizlice!

Ağlıyorum deseydinGidermiydim sessizceAdını sona yazdım,Bakıyorum gizlice!

Ayağımın tozuylaUğramıştım o geceKapıda dura kaldım,Söylemeden gizlice!

Elimde güller vardıVeremedim son geceYine hayale daldım,Haberin yok gizlice!

Kemal Doğanay



Son Resim

Gecelerden bir gece gönlüme yağan yağmur,Karanlık sokaklarda seni bekler dururum.Parklar sular içinde her yanım olmuş çamur,Sana söz diyenleri yeminim var vururum.

İçimde yanan ateş havalara uçuyor,Beni bu hale koyan vefasız yar diyorum.Yüzümü böyle gören uzaklara kaçıyor,Gönlüm ateş çemberi elimde kar yiyorum.

Islak dudaklarıyla tarıyorum saçımı,Uzaklardan el eden şeytan mı biliyorum.Duruyorum kapıda değişmeden açımı,Rüyalarımda bile “GEL” desen geliyorum.

Çözemedim yıllardır bu nasıl bir bilmece?Sanki bizi bekliyor kulede nöbetçiler!Bilenler “Allah için! ” söylesinler kaç gece?Başımızda uyudu tüfek elde bekçiler!

Yokluğunda ağladım “GÜL! ” deyince gülemem,Alın beni komşular götürün uzaklara.Çağırdılar yeniden beklesinler diyemem,Düşmek istemiyorum kurulan tuzaklara.

Sırrını çözemedim karanlık gecelerin,DOĞANAY’ı bekledim yıldızlara bakarak.Dilimin ucundaki düşmeyen hecelerin,Senden hatıra kalan son resmini yakarak! ..

Kemal Doğanay



Sor Dedi Gitti

Çok çileler çektim yoruldum artık,Yaşadığım hayat ZOR dedi gitti.Başımda sevdalar duruldum artık,Gönlümdeki yanan KOR dedi gitti.

Şu fani dünyada çok yoklum çektimKuruyan bahçeye çiçekler ektimHayatım boyunca yanında tektim,Rüyaları hayra YOR dedi gitti.

Zaman acımasız hemen geçiyorHatır sorduklarım adam seçiyorElinde makası gömlek biçiyor,Harcadığım emek BOR dedi gitti.

Devler cüce olmuş sebep soruyorBarış dedikleri insan vuruyorKınalı elleri belde duruyor,Elimdeki çiçek MOR dedi gitti.

Ateşimde yanan taşlar çatladıTaşları görünce başlar çatladıKavgaya karışan kaşlar çatladı,Bu işler birazda HOR dedi gitti.

Korkak insanları sevmedim aslaGetir şu başını sineme yaslaKEMAL’e gül sundum altından tasla,DOĞANAY’a beni SOR dedi gitti.

Kemal Doğanay



Soramadık Emmoğlu

***DURAK YİĞİT Kardeşime! ***

Hainlerin sesleri çok çıkıyor,Karşısına duramadık EMMOĞLU!Gaza gelip her tarafı yıkıyor,Kafasına vuramadık EMMOĞLU!

Vatanımda bayrağımı yakıyorGözümüze düşman gibi bakıyorMasumlara bir de kurşun sıkıyor,Kefenlere saramadık EMMOĞLU!

Dini bilmez, imanı yok bunlarınErmeni’den dönme kızıl kanlarınAlınacak intikamı CANLARIN,Tuzakları kuramadık EMMOĞLU!

Dinsiz dedim hain bana kızıyorKendi mezarını kendi kazıyorDoğru diye yalan haber yazıyor,Bunu hayra yoramadık EMMOĞLU!

Türk’e kefen biçen kendi ölüdürŞehitler ki, bu vatanın gülüdürArkamızdan vuran kahbe dölüdür,Kurşunlara karamadık EMMOĞLU!

Yiğitlerin ellerinde bayraklarBizim için kutsal olan topraklarDoğacaktır beklenilen şafaklar,Gelecektir aramadık EMMOĞLU!

DOĞANAY’ım tarihlere ne derim?Şehitlere her gün dua ederimDüşmanlara kurşun sıkar giderim,Sebebini soramadık EMMOĞLU!

Kemal DOĞANAY

***Durak YİĞİT Cevabı!***

Deneyen çok oldu TÜRK'ün gücünü,Boş yere yeise düşme EMMOĞLUKoymadı kimsede aldı öcünü,Boş yere yeise düşme EMMOĞLU

Tarih sayfaları dolu şanıylaZaferler kazandık bizler kağnıylaÜlkeler ve yurtlar kurduk namıyla,Boş yere yeise düşme EMMOĞLU

Ülküne yakın ol ırama sakın



Sağına soluna şöyle bir bakınŞühedam pusatı beline takın,Boş yere yeise düşme EMMOĞLU

Sanma ki bu devran böyle sürecekMehmet'im hesabı kötü dürecekKim haklı kim haksız herkes görecek,Boş yere yeise düşme EMMOĞLU....

Durak YİĞİT

Kemal Doğanay



Soramadım

Üç günlük dünya diyorlar,Aslı var mı soramadım?Sanki haram et yiyorlar,Aslı var mı soramadım?

İnsan mayasında varmışMekan insanlara darmışMecnun Leyla'sına yanmış,Aslı var mı soramadım?

Aslını sordum bilmiyorÇağırsam bize gelmiyorYüzü nedense gülmüyor,Aslı var mı soramadım?

Dermanım yok yolda kaldımDerin hayallere daldımGelsin diye haber saldım,Aslı var mı soramadım?

Ateş düştü yanıyorumSaçlarımı tarıyorumYar yitirdim arıyorum,Aslı var mı soramadım?

DOĞANAY'ım bitmez çilemHak katında olmaz hilemBu nasıl iş ben de bilem,Aslı var mı soramadım?

Kemal Doğanay



Soramadım Ben

Kaşına, gözüne kurban olduğum,SAR dedin yaramı, saramadım ben!Boyuna, bosuna hayran kaldığım,SOR dedin halimi, soramadım ben!

Gezdiğin yerlerde çiçekler biterBu ayrılık bize ölümden beterYar senin dilinden çektiğim yeter,YAR dedin kalbinden, yaramadım ben!

Başımız üstünde duman dolanırGökyüzüne baksak hava bulanırUzaklara dönsem gözüm sulanır,VAR dedin yanıma, varamadım ben!

Damla damla akar gözümden yaşlarDerdin biri biter, öteki başlarÜstümüze gelir hep dağlar-taşlar,KIR dedin zinciri, kıramadım ben!

Asker ocağından selam getirdimAyrılık deyince aklım yitirdimBu işi kafamda çoktan bitirdim,VUR dedin gönlümden, vuramadım ben!

DOĞANAY’ım durur karşımda dağlarBizde ki sevdalar sılaya bağlarSanma ki arkamdan başkası ağlar,DUR dedin sözünde, duramadım ben!

Kemal Doğanay



Sordum da Geliyorum

Kaldığım odalarda pencereler buz tuttuÇaldığım şarkıların makamını unuttuMasallar anlatarak yine beni uyuttu,

Bu aşkın kapısını kırdım da geliyorumHesabını kaç kere sordum da geliyorum.

Adına kader dedim rüzgarlara kapıldımEsir pazarlarında köle gibi satıldımAyrılık rüzgarıyla ilden ile atıldım,

Hayatımı bu yolda yordum da geliyorumBu işin sebebini sordum da geliyorum.

Baharı göremeden mevsim kışlara döndüAyağımda pranga ağır taşlara döndüYağmurlar erken yağdı gözde yaşlara döndü,

Saatımı sabaha kurdum da geliyorumNeden geç kaldığını sordum da geliyorum.

Dağların aslanıydım koyuna döndürdülerAlev alev yanarken köpükle söndürdülerNice sevdiklerimi kahrından öldürdüler,

Yüzümü uzaklara döndüm de geliyorumHangi sokakta kaldın sordum da geliyorum.

DOĞANAY’ım dört mevsim yaşadım sanıyorumKaybettiğim yılları yeniden anıyorumCehennem azabıyla yandıkça yanıyorum,

Başımı duvarlara vurdum da geliyorumSeneler nasıl geçti sordum da geliyorum.

Kemal Doğanay



Sormak için

Yalan deme bana sakın,Gerçekleri biliyorum.Huzuruna çıkmam yakın,Bulmak için geliyorum.

Gözlerimden akar yaşlarBiri biter biri başlarGökyüzünde uçar kuşlar,Uçmak için geliyorum.

Benim ahım yerde kalmazDerdi olan çare bulmazSazım kırık artık çalmaz,Çalmak için geliyorum.

Sular gibi çağlayanımYürekleri dağlayanımSana gönül bağlayanım,Kalmak için geliyorum.

Yarım kalır duygularımBoşa geçer kaygılarımSize olsun saygılarım,Almak için geliyorum.

Ne güneşim ne de ayımOk yerinde durmaz yayımÜstünüze DOĞANAY’ım,Sormak için geliyorum?

Kemal Doğanay



Söyle Nerdesin?

Saatin yediyi vurduğu zaman,Ararım ben seni söyle nerdesin?Gece oniki de durduğu zaman,Ararım ben seni söyle nerdesin?

Yüzüme takılı kalır gözlerinKulağıma küpe olur sözlerinKaybolur yanımdan birden izlerin,Ararım ben seni söyle nerdesin?

Beklerim yollarda duyulmaz sesinDünyada yok derler,bulunmaz eşin,Aklımdan hiç çıkmaz durur nefesin,Ararım ben seni söyle nerdesin?

Geleceksen eğer açık pencereBekletme sevdiğim n'olur boş yereÖnümde uzanır sonsuz bir dere,Ararım ben seni söyle nerdesin?

Doğanay'ı sorma boşuna yandımAklına gelince dönersin sandımSusuz pınarlarda hasretle kandım,Ararım ben seni söyle nerdesin?

Kemal Doğanay



Sözümüz

Adını andıkça yanarız sandık,Yanmadık bir daha sözümüzdeyiz!Yalancı sözüne kanarız sandık,Kanmadık bir daha sözümüzdeyiz!

Yıldızları saydım sabah olmadıYıllarca bekledim çilem dolmadıŞu fani dünyada gözüm kalmadı,Yılmadık bir daha sözümüzdeyiz!

Zemheri ayında sulara daldıkKervan erken kalktı biz yaya kaldıkSanma ki ahrette muradı aldıkAlmadık bir daha sözümüzdeyiz!

Sandıklarda saklı kaldı sözümüzTürklük Sevdası’yla yanar özümüzMevla’yı andıkça güler yüzümüz,Gülmedik bir daha sözümüzdeyiz!

Pirler Dergahı’nda Bir/dir elimizMaziye bağlıdır sağlam belimizTarihi anlatır susmaz dilimiz,Susmadık bir daha sözümüzdeyiz!

Doğanay’a sorma yanıyor içimTarifi imkansız öyle bir biçimAllah’ın katında olunca seçim,Sormadık bir daha sözümüzdeyiz!

Kemal Doğanay



Sunam

Kervan kalktı göç eyledi,Biz burada kaldık Sunam!Doğru diyen Hak söyledi,Biz burada kaldık Sunam!

Uçan kuşlar dağı aştıNişan aldım hedef şaştıDerelerde sular taştı,Biz burada kaldık Sunam!

Hasret kaldık gonca güleGördüklerim gelmez dileÇektiklerim bütün çile,Biz burada kaldık Sunam!

Başımızda duman tüterViranede baykuş öterGün dediğin dünden beter,Biz burada kaldık Sunam!

Ayaklarım gitmez olduDertlerim hiç bitmez olduArtık bülbül ötmez oldu,Biz burada kaldık Sunam!

Sunam bize bade doldurSırat keskin ince yoldurHak diyenler gerçek kuldur,Biz burada kaldık Sunam!

DOĞANAY’ım halim bilmezYıllar oldu yüzüm gülmezBeklediğim o yar gelmez,Biz burada kaldık Sunam!

Kemal Doğanay



Süreyya Senin İçin

Süreyya senin için yıllarımı harcadım,Gittiğin günden beri ateş düştü bağrıma.Gölge gibi peşinde dolaştım adım adım,Yalvarırım ne olur kulak ver şu çağrıma. ***Süreyya senin için şiirler yazıyorum,Şair değilim amma sevenler anlar beni.Vedalaşma zamanı kendime kızıyorum,Biliyorum inan ki boş yere üzdüm seni. ***Süreyya senin için kaldırımlar eskittim,Kapılarda bekledim belki gelirsin diye.Gideceğim yerlere haber bırakıp gittim,Bir kerecik çağrıma haber vermedin niye? ***Süreyya senin için Demir Dağlar erittim,Haramiler korkudan inlerine kaçtılar.Devlerle savaşarak dere tepe düz gittim,Akıncılar dörtnala kartal gibi uçtular. ***Süreyya senin için gece gündüz çalıştım,Bırak benimde gönlüm seninle birlik olsun.Hasretini çektiğim her zorluğa alıştım,Sana veremediğim bütün çiçekler solsun. ***Süreyya senin için hep dua ediyorum,Tanrım bütün dilekler kabul olsun isterim.Yağmurlu bir havada buradan gidiyorum,Sana da hayatında mutluluklar dilerim! ***Süreyya senin için kurbanlar keseceğim,Hatırına gelince bir selam gönder yeter.Seher Yelleri gibi şafakta eseceğimSenin bastığın yerde çiçekler b/aşka biter. ***Süreyya senin için hep günleri sayarım,Senden başka birisi bana hiç yar olmadı.Sen yoksun ya yanımda bozuldu bak ayarım,Bekle diyorsun amma artık gücüm kalmadı. ***Süreyya senin için kırk Yasin’i okuttum,Yaralarım çok derin geçmiyor inan acım.Bir gün dönecek diye hep kendimi avuttum,Toprak yağmura muhtaç ben de sana muhtacım.

Süreyya senin için hatıralar sakladım,Belki de döneceksin beklemediğim anda.Sensiz geceler boyu günahları akladım,Başkalık seziyorum damarımdaki kanda ***Süreyya senin için gecene DOĞANAY’ım,Gözlerinde ışıklar yolumu aydınlatır.



Bana kuvvet veriyor elimde okla yayım,Demedi mi Süreyya bizi sevenler tanır!

Kemal Doğanay



Şair Gönlüm

Gitme kal desen de uzak illere,Yolcuyum yanında kalamıyorum!Destan olsam bile her gün dillere,Sözlerinden bir pay alamıyorum!

Bırakıp giderken sorma nereye?Beni mahküm ettin bitmez çileyeBana da bulaştı uyduk hileye,Aradığım seni bulamıyorum!

Ateşlerde kaldım durmaz yanarımŞimdi buralardan gitmek kararımYunus gibi Allah aşkı ararım,Hak'kın kapısını çalamıyorum!

Hayatına baktım her şey karışıkBir küskün olursun bir de barışıkGönlümü yakacak ilahi ışık,Yolumu kaybettim bulamıyorum!

Bütün dertlerimi sana açarımHalimi sorarsan zaten naçarımSorma uzaklara neden kaçarım?Ne senle, ne sensiz olamıyorum!

DOĞANAY’ım karlı dağlar aşarımKılavuz olmazsan düzde şaşarımÇok yüksekte olsa inan başarım?Şair gönlüm sensiz olamıyorum!

Kemal Doğanay



Şehidim

Bir şafak vaktiydi düştüm yollara,Tuna Boylarında namaz kılarım!Allah sabır versin bütün kullara,Savaşlarda geçti benim yıllarım!

Yiğidim,aslanım,bozkurt bakışlımSefere çıkanda yürek yakışlımZafer Meydanında ceylan akışlım,Yumruğumu zafer diye sallarım!

Duruşun kahraman gözlerin yamanDüşmanına asla vermiyor amanGün olur evine döndüğün zaman,Çiçeklerle dolu olur kollarım!

Ölürsem şehidim, kalırsam gaziUnutulur sanma yazacak maziDüşmanın çokluğu yıldırmaz bizi,Bayrak olur sana bütün allarım!

DOĞANAY’ım yılmaz Türk’ün bekçisiÇağlara hükmeder Fetih ElçisiAnadolu dersen Boğaz İncisi,Bükülmez çelikten benim kollarım!

Kemal Doğanay



Şimdi

Benim yüreğim de ateş yanıyor,Tutuşur tutuşur KOR olur şimdi.İçimiz de doğan güneş oluyor,Kavrulur kavrulur BOR olur şimdi.

Dünya durmaz döner kendi kendineDavulun tokmağı vurur dengineKapılayım deme sakın zengine,Yorulur yorulur ZOR olur şimdi.

Görmek istiyorsan bizim illeriBülbül gibi şakır tatlı dilleriDüzen tutmaz olmuş sazın telleri,Toplanır toplanır GÖL olur şimdi.

Ağlama diyorsam ağlama sakınBekliyorum yari gelecek yakınBaşlatırım hergün gizlice akın,Açılır açılır GÜL olur şimdi.

DOĞANAY’ım derde, derman ararımDermanım sendedir, seni sorarımDoğrudur derim, benim kararımKırılır kırılır DAL olur şimdi.

Kemal Doğanay



Şükür

Yine akşam oluyor gönlüme çöktü hüzün,Karanlık gecelerde hep seni arıyorum.Değeri hiç kalmamış verilen gizli sözün,Ne zaman geleceksin herkese soruyorum?

Akıl tutulmasımı zihnimdeki karanlık,Söylermisin acaba nereye varıyorum?Başımdaki bu bela unutulur bir anlık,Hayatı çile yaptım yeniden sarıyorum.

Uykularım kaçıyor gölgelerin dansından,Kanter içinde kaldım geceyi yarıyorum.Gözlerim kan çanağı çatlayacak hırsından,Rüyalarımda kaç kez kalbini kırıyorum.

Şeytanlar kol geziyor yanında yöresinde,Uyandığım o anda divana duruyorum,Zorla güzellik olmaz insanın töresinde,Saatimi her sabah tam beşe kuruyorum.

Yıkıl diyorum artık yıkıl karşımdan iblis!Fırsatını bulunca tekmeyi vuruyorum.Düşlerimi bölüyor aniden bastıran sis!Münafıklar şerrinden kendimi koruyorum.

Ruhumda fırtınalar ha koptu ha kopacak,Önümü aydınlatan ışığı görüyorum.İnanıyorum artık başkası yok tapacak,İpek böceği gibi kozamı örüyorum.

DOĞANAY’ım bu kavga ömür boyu sürecek,Alnımın akı ile hesabı veriyorum.Kullar görmese bile yaradanım görecek,Şükürler olsun Rabbim murada eriyorum!

Kemal Doğanay



Tanrım İsterdim

Tanrım acı bana, şefaat eyle,Secde’ne başımı koymak isterdim.Mevlana gönlünde çalınan ney’le,İlahi aşkına doymak isterdim.

Karanlığı sevmem aydınlık olsunOdama çiçekler kokusu dolsunSeni arayanlar kalbinde bulsun,Aradığım yerde bulmak isterdim.

Bana ceza dersen, sevgini doldurYanlışa gidersem doğruyu buldurHak Yolu’na giden en güzel kuldur,Nebiler yanında olmak isterdim.

Dua ediyorum özümden sanaCennet’te kapını açacak banaMeleğini gönder gittiğim yana,Ebedi orada kalmak isterdim.

Bülbüller şakısın güllerin açsınBütün kötülükler içimden kaçsınGönlüme manevi huzuru saçsın,Kapını beş kere çalmak isterdim.

Tanrım affet beni hata yaparsamFiravunlar gibi puta taparsamHelalin yanına haram katarsam,Bütün saçlarımı yolmak isterdim.

DOĞANAY’ım asla yanlış yapmadımNe paraya ne de pula tapmadımŞeytanın dediği yola sapmadım,Müjdeli haberler almak isterdim.

Kemal Doğanay



Tokat İlinden

Aslımı sorarsan Tokat İli’ndenZile’ye de yolum düşüyor bazenİnsanın çektiği kendi dilinden,Gönlüme de hasret düşüyor bazen.

Güneşi beklerim doğacak diyeYağmuru beklerim yağacak diyeYıldızı beklerim kayacak diye,Havalar da gece soğuyor bazen.

Uyudum uyandım sabah olacakBenim de gönlüme neşe dolacakSanmayın ki insan darda kalacak,Yağmurlar zamansız yağıyor bazen

Yıllarımı verdim o yar gelecekGeldiği zaman da kıymet bilecekGözümün yaşını kimler silecek,DOĞANAY'da gündüz doğuyor bazen.

Kemal Doğanay



Tokat'a Selam Olsun

Turnam gideceksen bizim illere,Bizim iller başka ile benzemez!Selam edeceksen bizim dillere,Bizim diller başka dile benzemez!

“Sulu sokak taşları/Oynar omuz başlarıTokat’tan bir yar sevdim/Kalem gibi kaşları! ”

Heybetli görünür Deveci DağıZile Ovası’nın pekmez toprağıBat’ıyla birlikte yersin yaprağıBizim güller başka güle benzemez!

“Tokat bir bağ içinde/Gülü bardağ içindeTokat’tan yar sevenin/Yüreği yağ içinde! ”

Dağlarında yağmur olur, kar olurSevdasında türkü olur, bar olurOn beşliler yiğit olur, yar olur,Bizim beller başka bele benzemez!

“Hey on beşli on beşli/Tokat Yolları taşlıOn beşliler gidiyor/Kızların gözü yaşlı! ”

Topçam Yaylası’nın rüzgarı bitmezÇamlıbel’de Ayvaz koyunu gütmezBağlarında artık bülbüller ötmez,Bizim yeller başka yele benzemez!

Kalenin bedenleri/ Koyverin gidenleriİpek bürük bürünmüş/ Niksar’ın Fidanları!

Tokat’ın bakırı manidir dildeTokat Yazması’nı bir gör güzeldeBallıca Mağara oluşmuş selde,Bizim seller başka sele benzemez!

“Tokat’tan aldım bakır/Yavru gözlerin çakırO çakır gözlerine/Kurban olsun bu fakır? ”

DOĞANAY’ım bunca söze ne denir?Almus Barajı’nda balıklar yenirKaz Gölüne Yeşil Ördekler gelir,Bizim eller başka ele benzemez!

Kemal Doğanay



Toprak Derim

Soğuk desem sıcak desemSofrasında yemek yesemGah ağlasam gahi gülsem,Yine dostum toprak derim!

Ağaçların dalı kısaBizim için AnayasaÜzerine basa basa,Yine dostum toprak derim!

Dalgalanır şanlı bayrakNefes olur yeşil yaprakCanım alsa kara toprak,Yine dostum toprak derim!

Suyumuzu veren odurHalimizi gören odurYola çiçek seren odur,Yine dostum toprak derim!

Hepimizi doyuran oBüyük-küçük kayıran oYeri göğü ayıran o,Yine dostum toprak derim!

Akşam olur, sabah derimBin bir çeşit nimet yerimÇalıştıkça artar verim,Yine dostum toprak derim!

DOĞANAY’ım sözüm toprakDoyuracak gözüm toprakVeysel gibi özüm toprak,Yine dostum toprak derim!

Kemal Doğanay



Tükür

El alem sefa sürer sen çile çeker iken,Bu dünyanın içine bir de dışına tükür!Zenginler para sayar sen tesbih çeker iken,Bu hayatın içine bir de dışına tükür!

Birisi eller cepte yiyerek geziyorsa,Küfürbazın özüne bir de gözüne tükür!Doğruları çarpıtıp yalanlar yazıyorsa,O insanın yüzüne bir de sözüne tükür!

Korku dağları alsa çakallar durmaz kaçar,Çakalların dününe bir de inine tükür!Hacı-hocayım diye,bakarsın ışık saçar,Yalancının sinine bir de dinine tükür!

Hakiki bal diyerek şekeri katanlara,Satacağı balına bir de eline tükür!Benzin diye millete gaz yağı satanlara,Bozuk-düzen yoluna bir de seline tükür!

Doğanay’ım bu sözler ağızdan çıkıyorsa,Bükülmeyen beline bir de diline tükür!Kurulacak tuzaklar ocaklar yıkıyorsa,Kapısında gülüne bir de ziline tükür!

Kemal Doğanay



Türk Milleti

Uyanmalı dağlar taşlarDik durmalı eğik başlarYürüyelim Arkadaşlar,-Yer inlesin gök inlesin-Bütün dünya söz dinlesin!

Ocağımız yanar olsunDallarımız çınar olsunAkan sular pınar olsun,-Yer inlesin gök inlesin-Bütün dünya söz dinlesin!

Birlik akar selimizdeKuran, bayrak elimizdeTekbir Marşı dilimizde,-Yer inlesin gök inlesin-Bütün dünya söz dinlesin!

Bekliyoruz elde silahDemeliyiz hep BismillahŞahit olsun Yüce Allah,-Yer inlesin gök inlesin-Bütün dünya söz dinlesin!

Selam verin dağa taşaBaş eğmeyin kurda, kuşaTürk Milleti sen çok yaşa,-Yer inlesin gök inlesin-Bütün dünya söz dinlesin’

Kemal Doğanay



Türkiyem

Ayına yıldızınaOğuluna kızınaTürkü çalan sazına,Benim canım Türkiyem!

Dağına,ovasınaDüzüne,yaylasınaVuruldum havasına,Benim canım Türkiyem!

Bahçemdeki kuyunaBayılırım suyunaKurban olan boy’una,Benim canım Türkiyem!

Yaratana sözüm varBayrağında gözüm varBu toprakta özüm var,Benim canım Türkiyem!

Gerili durur yayımSözüm sanadır bayımSorarsan DOĞANAY’ım,Benim canım Türkiyem!

Kemal Doğanay



Türkiyem Vatanım Güzelim Ülkem

Vatan yaşadığım altımda toprakZafer kazandığım şanlı al bayrakBarış elimdeki zeytinden yaprak,Türkiyem Vatanım Güzelim Ülkem!

Üç tarafı deniz dağları yüksekBire yüz verecek tohumu eksekOrmanlara yeşil fidanlar diksek,Türkiyem Vatanım Güzelim Ülkem!

Çocukları neşe içinde oynarSofrasında helal kazanlar kaynarYağız delikanlı,delidir taylar,Türkiyem Vatanım Güzelim Ülkem!

Arifeden sonra bayram olacakBu topraklar baki bize kalacakGönüllere huzur sevgi dolacak,Türkiyem Vatanım Güzelim Ülkem!

Atamızdan Türk'e emanet vatanŞehitlerdir bayrak altında yatanToprağına maya kanını katan,Türkiyem Vatanım Güzelim Ülkem!

DOĞANAY'ım yurdum diye severimPeygamberim için dinim överimBinbir çeşit meyve olunca yerim,Türkiyem Vatanım Güzelim Ülkem!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Türkiyem'e Şiirler

Malazgirt’le başlar senin tarihin,Türkiyem,Türkiyem,güzel Türkiyem.Adın Anadolu Türk’tür sahibin,Türkiyem,Türkiyem,Güzel Türkiyem.

Konya’da buğdayın ekimi başlarMersin’de sıcaklık insanı haşlarZile Mermeri’nde altındır taşlar,Türkiyem,Türkiyem,Güzel Türkiyem.

Trabzon hamsinin vatanı derlerBursa’da kebabın hasını yerlerSivas’ta teskere alacak erler,Türkiyem,Türkiyem,Güzel Türkiyem.

Fırat kenarında yüzer kayıklarAydın’da efeler incir ayıklarAmasya’da tarih sultan sayıklar,Türkiyem,Türkiyem,Güzel Türkiyem.

Ege Denizi’nde gemiler yüzerUrfa’da nebiler tesbihi dizerBingöl Dağları’nda çobanlar gezer,Türkiyem,Türkiyem,Güzel Türkiyem.

Giresun’da kiraz tadından yenmezEdirne’de çiçek güneşsiz dönmezAnkara’da bayrak ebedi inmez,Türkiyem,Türkiyem,Güzel Türkiyem.

İstanbul dünyaya örnek şehirdirKızılırmak çoşkun akan nehirdirIsparta İli’nde güzel Eğridir,Türkiyem,Türkiyem,Güzel Türkiyem.

Yozgat’ta Sürmeli Halayı çekerTaşköprü’de ninem sarımsak ekerKayseri’de pancar oluyor şeker,Türkiyem,Türkiyem,Güzel Türkiyem.

DOĞANAY’ım vatan destanı yazarÇanakkale olmuş düşmana mezarAman ülkemize değmesin nazar,Türkiyem,Türkiyem,Güzel Türkiyem.

Kemal Doğanay



Türkü Gibi

Güzellikten söz edersin,Altın yüzük ellerdeyim.Bizi bırakıp gidersin,Siyah kuşak bellerdeyim.

Geçit vermez yüce dağlarYağmur yağar sular çağlarBeşikteki bebek ağlar,Damla damla göllerdeyim.

Bu oyunu gerçek sanmaAlev alev sen de yanmaEl sözüne sakın kanma,Nağme nağme tellerdeyim.

Akşam olur çöker hüzünAy misali parlar yüzünMeyve dalda kurur güzün,Sonbaharda yellerdeyim.

Bu kadar az benim payımHazır bekler okla yayımSorarlarsa DOĞANAY’ım,Türkü gibi dillerdeyim…

Kemal Doğanay



Uçsam Diyorum

Karanlık gecenin sabahı olsam,İnsanlara ışık saçsam diyorum!Kuşlar dünyasının son şahı olsam,Bütün kapıları açsam diyorum!

Deryalara dalsam göllerde yüzsemDoğudan batıya memleket gezsemYollara kurulan tuzağı sezsem,Burdan uzaklara kaçsam diyorum!

Gönülden gönüle köprüler kursamHer akşam bitimi hesabı sorsamGördüğüm düşleri hayıra yorsam,Mevlanaca neyler çalsam diyorum!

Gökyüzüne çıksam mavi bulutlarGerçeğe dönüşse bütün umutlarRenklere bürünse birden boyutlar,Huzur Çiçekleri salsam diyorum!

Bülbül dala konsa güller solmadanİnsan mutlu olsa ömür dolmadanÇocuklar dallardan çiçek yolmadan,Birkaç gece orda kalsam diyorum!

DOĞANAY’ım desem kaderim böyleYalan diyenlere gerçeği söyleYürüsek birlikte şehirle köyle,Kelebekler gibi uçsam diyorum!

Kemal Doğanay



Unutabilsem

Yeni bir sevgili bulurdum ben de,Unut demek kolay, unutabilsem!Hatırım kalırdı görseydim sen de,Unut demek kolay, unutabilsem!

Bahçende kuruyan toprak olurdumEllerinde solan yaprak olurdumSinende açılan bayrak olurdum,Unut demek kolay, unutabilsem!

Ateşler içinde yanmak isterdimBir yudum sevgiye kanmak isterdimBu aşk unutulmaz sanmak isterdim,Unut demek kolay, unutabilsem!

Birazcık sevseydin bunu yazmazdımHalimi sorsaydın sana kızmazdımDüşmanına bile kuyu kazmazdım,Unut demek kolay, unutabilsem!

Günlerce uykusuz seni beklerdimGündüz yetmeyince gece eklerdimBelki de yorulur kalpten teklerdim,Unut demek kolay, unutabilsem!

Sevdalı yüreğe çalmazdı sazımGülmezdi şu bahtım karaydı yazımSen gittin gideli çekilmez nazım,Unut demek kolay, unutabilsem!

DOĞANAY’ım burdan çeker giderimTanrı böyle yazmış benim kaderimSorarlarsa eğer cevap bu derim?Unut demek kolay, unutabilsem!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Unutma ha!

Nene Hatun Erzurum’da,Oyun bozar unutma ha!Türk Milleti zor durumda,Destan yazar unutma ha!

Cennet gibi AnadoluSarıldıkça uzar koluKahramanlar açar yolu,Hile sezer unutma ha!

Uçan kuşlar dağlar aşarAyak durur akıl şaşarBayrağını alan koşar,Yollar tozar unutma ha!

Kara günler gelir geçerİnsan ektiğini biçerYiğit olan iyi seçer,Yurdu gezer unutma ha!

DOĞANAY’ım söyler sözüİman dolu yanar özüHak’kı gören karagözü,Darbe sezer unutma ha!

Kemal Doğanay



Ustam

Bu yıl bu dağların karı erimez,Yine buralar da kaldık be USTAM!Koyunlar meleyip,kuzu yürümez,Çobanlara haber saldık be USTAM!

Yayla zamanıdır gelir de geçerGöçler katar katar eşini seçerEmek verenler de hasadın biçer,Başakları erken yolduk be USTAM!

Hasret Pınarı’ndan su içmedik miNamert Köprüsü’nden çok geçmedik miArkadaş olanı biz seçmedik mi,Yine rüyalara daldık be USTAM!

Dereler buz tutmuş, çaylar akmıyorKarşı ki konaktan kimse bakmıyorGüneş gönlümüzü artık yakmıyor,Ağustos ayında donduk be USTAM!

DOĞANAY’ım başka bahar, demiştimZemheri ayında ayva yemiştimBen güzeli,güzel diye sevmiştim,Çirkini görünce yandık yandık be USTAM!

Kemal Doğanay



Uyan Ey Gözlerim

Mazi mi silindi, ati mi kayıpUyan ey gözlerim yaptığın ayıpİnsanı sevmeden bir de laf sayıp,

Yaradanı sev ki, yaratan sevsinRabbinin gözünde inanmış devsin!

Diyorlar dünya ya gelen gidecekGidenler malını söyle n’idecek?Günü geldiğin de yemin edecek,

Yaradanı sev ki, yaratan sevsinRabbinin gözünde kocaman devsin!

Aldanma boşuna gördüğün yalanBir gün diyecekler; Gidiyor falan!Geride kalanlar edecek talan,

Yaradanı sev ki, yaratan sevsinRabbinin gözünde yücelmiş devsin!

Bakma yıldızlara yıldızlar kayarSoyunmam desen de imamlar soyarSarraflar veriyor altına ayar,

Yaradanı sev ki, yaratan sevsinRabbinin gözünde yenilmez devsin!

Tanrı yaratırken ruhunu vermişYarattığı kulu çokta severmişSevdiği insana kulumdur dermiş,

Yaradanı sev ki, yaratan sevsinRabbinin gözünde bulunmaz devsin!

Doğanay’ım sandım baki kalacakSolmaz sandığımız yüzler solacakUyan ey gözlerim yaşlar dolacak,

Yaradanı sev ki, yaratan sevsinRabbinin gözünde inanmış devsin!

Kemal Doğanay



Uzakta Kalsın

Allahım önüme Cennetini ser,Bütün kötülükler uzakta kalsın!Kulun hak ederse Cehennemi ver,Bütün kötülükler uzakta kalsın!

Haram malı koyma sakın yanımaMutluluklar dile güzel canımaMikrop karışmasın temiz kanıma,Bütün kötülükler uzakta kalsın!

Seni sevenleri sen de seversinPeygamberim benden diye översinRabbim cümlesine şifalar versin,Bütün kötülükler uzakta kalsın!

Namazını kılan yolda kalmasınOrucunu tutan günah almasınZekatını veren maldan çalmasın,Bütün kötülükler uzakta kalsın!

Adını anmayan huzur bulmasınBinbir renkte açan güller solmasınMüminin gözüne yaşlar dolmasın,Bütün kötülükler uzakta kalsın!

Dinimi sorana İslam’dır derimYüce kitabımız Kur’an’dır derimDoksan dokuz ismin sorandır derim,Bütün kötülükler uzakta kalsın!

DOĞANAY’ım aşkın ile yanarımYunus gibi durmaz seni ararımArtık şu dünyaya olmaz zararım,Bütün kötülükler uzakta kalsın!

Kemal Doğanay



Üçüncü Gurbet

Vatanımdan uzak gurbet ellerde,Üçüncü gurbeti yaşıyorum ben!Bir dua duyulur şimdi dillerde,Üçüncü gurbeti yaşıyorum ben!

Gönül dergahında gurbet kuşlarıAllah'ı zikreder eğik başlarıGözlerinden akan kanlı yaşları,Verilen hedefe koşuyorum ben!

Saçlarıma aklar düştüğü zamanHayalim dünyadan göçtüğü zamanHüzün Çiçekleri açtığı zaman,Kanatlandım artık uçuyorum ben!

Rahmet Ayları'nda çile çekerimKıcılamaz kağnı dönmez tekerimSevda Bahçesi'ne çiçek ekerim,Aşılmaz dağları aşıyorum ben!

Ferhat'ın kazmayla yardığı dağlarKerem'in Aslı'ya yandığı çağlarHırsızın bekçiyi dövdüğü bağlar,Dünyanın haline şaşıyorum ben!

İkiliği bilmem Bir/dir kararımİnsanlık uğruna hergün yanarımYaradan aşkına hep ah-ü zarım,Yazın sıcağında üşüyorum ben!

DOĞANAY'ım sanma kalır çöllerdeNice sır saklıdır gonca güllerdeBir başka sevdadır yar gönüllerde,ÜÇÜNCÜ GURBETİ YAŞIYORUM BEN!

Kemal Doğanay



Vatan Demek

Vatan demek,Toprak demek.Toprak demek,Kanın vermek!

Vatan demek,Bayrak demek.Bayrak demek,Canın vermek!

Kemal Doğanay



Vatan Sevgisi

El ele tutalım birleşsin eller,Vatanımda birlik,dirlik isterim!Hak için susmasın konuşsun diller,Vatanımda birlik,dirlik isterim!

Allahım vatansız bırakma biziGönlümden silinmez insanlık iziVatan Sevgisi’yle beklerim sizi,Vatanımda birlik,dirlik isterim!

Göklerde dalgalan şanlı bayrağımBire yüz verecek eksen toprağımBize hayat veren yeşil yaprağım,Vatanımda birlik,dirlik isterim!

Hastalara şifa sunan yatağımBaşımız dik gezer yerde ayağımKurda kuşa yuva olan şu dağım,Vatanımda birlik,dirlik isterim!

Vatanımı bölmek ister hainlerKaranlık oda da herkesi dinlerAllah’tan korkmadan eder yeminler,Vatanımda birlik,dirlik isterim!

Bu vatan, bu bayrak bizlerin malıKırılmasın asla bir ağaç dalıArılar veriyor en güzel balı,Vatanımda birlik,dirlik isterim!

Üç tarafı deniz, boğazları varÜzümünü yerken yaprağını sarBu vatan olmalı düşmanlara dar,Vatanımda birlik,dirlik isterim!

Kahrolsun hainler,yıkılsın dağlarViran olsun artık kuruyan bağlarŞehitler Yurdu’nda analar ağlar,Vatanımda birlik,dirlik isterim!

DOĞANAY’ım sözün hasını söylerSevgi olmayınca insanı neyler?Atışmaya gelen hanımlar-beyler,Vatanımda birlik,dirlik isterim!

Kemal Doğanay



Vay Be Doğanay

Bütün çiçekleri bu gün derdiler,Kaç tane gül oldu SAY be Doğanay!En güzel gülleri sana verdiler,Güller içindesin VAY BE DOĞANAY!

Her mevsim bahçende çiçekler açsınDünyaya mis gibi kokular saçsınSabah doğan güneş ışıklar saçsın,Akıncılık Ruhu SOY be Doğanay!

Bülbülün çilesi vatana yanmakŞehitleri hergün rahmetle anmakToprağın mayası yağmura kanmak,Bayrağı göklerde YAY be Doğanay!

Ne zaman ağlasan ne zaman gülsenAhiret Hayatı nasıldır bilsen?İsmin okununca hizaya gelsen,Defteri kenara KOY be Doğanay!

Ahvalin nicedir gözünde yaş varKirpiğin üstünde hilal bir kaş varMezarın başında kocaman taş var,Kışın kar yağınca KAY be Doğanay!

Şairler durmadan şiirler yazarŞiiri beğenmez arada kızarBizim için tatil sayılır Pazar,Söylenen sözleri DUY be Doğanay!

Davetsiz gelenler geri gidiyorErenler sofrada yemek ye diyorHacılar-Hocalar Dua ediyor,Bu senin verdiğin TOY be Doğanay!

Kemal Doğanay



Vefasızın Biriydi

İsyanımı taşıdım senelerdir kalbimde,Irmak gibi çağlardım neden böyle durgunum?Damarlar mı kurudu sensiz kalan gönlümde,Yıllar mı beni yordu yoksa ben mi yorgunum?

Vefasızın biriydi gönül bahçemi yıkanKaranlık gecelerde ışığım olup yakanSevda Kapıları’nda beni yalnız bırakan,Aklım almıyor artık neden sana vurgunum!

Şarkıları unuttum yüzüme bakmaz olduSana vermek istedim elimde güller solduAyrılığın acısı içime hüzün doldu,İstemiyorum artık hepinize dargınım!

Kapında köle gibi yalvarmaktan usandımSenelerdir beklerim seni gelecek sandımSöyler misin sevgili sana niye inandım,Benim için söylenen sözlerine kırgınım!

DOĞANAY’ım tuttuğum dilekler yarım kaldıDediler ki gönlünü bu Peri Kızı çaldıBir melek gibi geldi içime korku saldı,Bu kadar çile yeter neden sana sargınım?

Kemal Doğanay



Vur Davulcu

Çıktık yolaGirdik kolaKutlu olaVur Davulcu!

Güzel ellerŞirin dillerTürkü söylerVur Davulcu!

Tokmak eldeKemer beldeDiken güldeVur Davulcu!

Kara toprakKuru yaprakKaldır bayrakVur Davulcu!

Altın takınKına yakınDurma sakınVur Davulcu!

Kömür gözlerGüzel sözlerDamat özlerVur Davulcu!

Sabah olmuşYüzler solmuşVakit dolmuşVur Davulcu!

Damat bizimGelin sizinDeme izinVur Davulcu!

Çayda çıraGeldi sıraVerme ara,Vur Davulcu!

Kemal Doğanay



Ya Allah

Vardır AllahBir’dir AllahDerim hemen,Ya Bismillah!

Kerim AllahRahim AllahDerim hemen,Ya Bismillah!

Sabır AllahŞükür AllahDerim hemen,Ya Bismillah!

Vahit AllahŞahit AllahDerim hemen,Ya Bismillah!

Sensin AllahBir’sin AllahDerim hemen,Ya Bismillah!

Gözüm AllahSözüm AllahDerim Hemen,Ya Bismillah!

Kemal Doğanay



Ya Muhammet

“Yaratan Rabbinin adıyla oku! ”Hira Dağı’ndayken duydu Muhammet.(sav)Hayatında ilk kez yaşadı şoku,Allahın emrine uydu Muhammet.(sav)

Hidayeti O’na veren yaratanKainatı türlü renkle donatanAllahın izniyle cana can katan,Uğruna başını koydu Muhammet.(sav)

“Dinim İslam dedi, Bir olandır Hak! ”İslam Ateşini gönüllerde yak!Kim ne derse desin sen İmana bak!İslam’ı dünyaya yaydı Muhammet.(sav)

Peygamber olanın yolu Hak YoluArdı sıra geldi Rabbinin KuluSevenlerle doldu hep sağı-solu,Allahın Elçisi buydu Muhammet.(sav)

Kırk yaşından sonra Dine çalıştıİnsanlarla Birlik oldu barıştıKur’anın Yolunda Hakca yarıştı,Kendini bir insan saydı Muhammet.(sav)

Dedesinden örnek aldı sevmeyiAç kalana birkaç lokma vermeyiMiraç Gecesi’nde Hak’kı görmeyi,Mekke’de seçilmiş soydu Muhammet.(sav)

Seni seven kullar ismini yazarSevgisi olmayan sana çok kızarMerhamet duygusu kalbinden sızar,Yalancı Dünya’dan doydu Muhammet.(sav)

Kızı Fatma ile Damadı Ali(ra)Ebubekir Sıddık gönlünde VeliÖmer ile Osman Birleşmiş Eli,Son Peygamber adı oydu Muhammet.(sav)

DOĞANAY’ım sen de emrine uysanMümince Yaşamı kafaya koysanGünde beş vakitte ezanı duysan,Gökten yere inmiş Ay’dı Muhammet.(sav)

Kemal Doğanay



Yalan Söylüyor!

Bir ekmeğe muhtacım açlıktan öldüm diyor,Sokak sokak gezerek fakir yalan söylüyor!Soğan ekmek baş tacım yedim de güldüm diyor,Meydan meydan dolaşan fikir yalan söylüyor!

Cemaatin önünde başında sarık gezerCübbesi yere değer ayakta çarık gezerGeceleri uykusuz gündüzün kırık gezer,Bazı yolu şaşıran zikir yalan söylüyor!

Kasabın kapısından ayrılmıyor beş vakitEti severim diye böyle yapıyor akitHayatı hep bedava parası dersen nakit,Kemiklere doymayan tekir yalan söylüyor!

Don biçiyor adama elinde makası yokKasap bıçağı biler inanın şakası yokPeşin alıp satıyor kimseyle takası yok,Münkir sorduğu zaman Nekir yalan söylüyor!

Siyasete soyunmuş koçu kurban edecekSeçmen oyu verirse o meclise gidecekBizi davar sanıyor koyun gibi güdecek,Saraylarda oturan hakir yalan söylüyor!

DOĞANAY’ım mangalda kül kaldı mı bak heleBitecek deseler de bitmez artık bu çileŞairler şiir yazar bülbül aşıktır güle,Dünya batacak diyen zakir yalan söylüyor!

Kemal Doğanay



Yan Karagözlüm

Beddua ederdin yanasın diye,Sen de benim gibi yan Karagözlüm!Seni sevdiğimi sanasın diye,Sen de sevdiğimi san Karagözlüm!

Hasretliğin pınarları akmasınKardelenler yeryüzüne çıkmasınHasta olsan doktor bile bakmasın,Beni dört mevsimde an Karagözlüm!

Dut yemişte bülbül gibi susarsınYılan gibi zehirleri kusarsınBeni görsen köşelere pusarsın,Pirler dergahında can Karagözlüm!

Saldığın selamı aldım da geldimDerin sevdalara daldım da geldimBugün saçlarımı yoldum da geldim,Gözlerimden akan kan Karagözlüm!

DOĞANAY’ım kader bana gülecekBeklediğim haber elbet gelecekBenim kıymetimi herkes bilecek,Sofranda ekmeğim ban Karagözlüm!

Kemal Doğanay



Yar Bulamadım

Yarın bayram günü derler,Gel dediler gelemedim!Aramızda sıra dağlar,Bil dediler bilemedim!

Halaylarda çeker başıKalem gibi oynar kaşıGözlerimden akan yaşı,...Sil dediler silemedim!

Tezgahlarda gördüm halıElimizde zeytin dalıAramızda kara çalı,Dil dediler dilemedim!

Huzurumuz kaçtı,gelmezSevdiğimi kimse bilmezŞu dünyada yüzüm gülmez,Gül dediler gülemedim!

DOĞANAY'ım kullarınıSar dediler kollarınıHakka giden yollarını,Bul dediler bulamadım!

Kemal Doğanay



Yar Dedi Gitti

Buralarda güzel var mıdır dedim?Güzeli bulmanız zor dedi gitti.Buralar bizlere dar mıdır dedim?Sen de bilenlere sor dedi gitti.

Sahipsiz hayvanlar sokakta yatarFakirler rüyada araba satarYolcular hamamda terleri atar,Cehennem dediğin kor dedi gitti.

Çiçekler dallarda kurusa bileBu nasıl bir iştir gelmiyor dileBülbül hasret kalmış dikenli güle,Bülbülün yuvası har dedi gitti.

Adem ile Havva doğduğu zamanKaranlığı güneş boğduğu zamanGöklerden bereket yağdığı zaman,Bütün yaraları sar dedi gitti.

Fırtına eserken karşı durulmazSuçlu olmayınca insan vurulmazAşığa demişler Bağdat sorulmaz,Bağdat’ın yolları kar dedi gitti.

Başımızdan asla gitmiyor sancıMüşteri bekliyor kapıda hancıYolunu kaybetmiş bakar kervancı,Bizimde yolumuz var dedi gitti.

DOĞANAY’ım dünya kimseye kalmazDarda kalan insan selamı almazBeklerim yıllardır bir haber salmaz,Senin beklediğin yar dedi gitti.

Kemal Doğanay



Yar Senin İçin

Karabük yolunda kaybettim seni,Aradığım zaman bulamıyorum!İki laf etmeden mest ettin beni,Dönüpte kimseye soramıyorum!

Ak saçlı ceylanım gözlerin nemliİçmeye doyulmaz çayların demliBoyuna bakanın gözleri kemli,Senli muhabbete doyamıyorum!

Dağların başında duman olsaydınTokat H/Alayında yaman olsaydınKırşehir İli'nde Kaman olsaydın,Adını demeye kıyamıyorum!

Eller yanmasa da ben sana yandımAlnımda bu leke kalacak sandımKim ne söylediyse yürekten kandım,Kırıldı gururum sayamıyorum!

Pınarın başında oturmuş kalmışEline yak diye kınalar salmışBensiz yataklarda rüyaya dalmış,Sensiz uykulara dalamıyorum!

DOĞANAY'ım nazar çıkar falındaBir umudum kaldı zeytin dalındaDertlerime şifa kovan balında,Bir parmakta olsa alamıyorum!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Yar Yolunda

Toplamışım bavulumu,Aldım yola gidiyorum.Çalan olmaz davulumu,Çaldım yola gidiyorum.

Ateşlere düştüm yandımSözlerine nasıl kandımAllah için sevdi sandım,Saldım yola gidiyorum.

Bakırcıda işlenmişimArmut gibi dişlenmişimDeli diye fişlenmişim,Daldım yola gidiyorum.

Dut Ağacı yaprak yaprakBizi besler kara toprakYeter artık beni bırak,Doldum yola gidiyorum.

Dağlar yüksek aşamadımYar yolunda koşamadımBir gün mutlu yaşamadım,Soldum yola gidiyorum.

Sırtımdaki deri kumaşYoruluyor ayakla başBunlar neden sor arkadaş,Buldum yola gidiyorum.

DOĞANAY’ım yazamadımKuyuları kazamadımNeden sana kızamadım,Kuldum yola gidiyorum!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Yarın Bizim Olacak

Yedi başlı ejderha kapımda bekler dururGünahkar sokaklarda insanlar insan vurur

Yalnızlık rıhtımında gemiler yelken açarAkdeniz sahilinde martılar yüksek uçar

Ateşim sönmez benim yanar dururum geceİsmini ezberledim söylerim hece hece

Bir çare arıyorum kırlangıç kanadındaYedi renk çiçek açar Kafdağı'nın ardında

Akar durur içime damla damla göz yaşımDiliyorum Tanrı'dan haram olmasın aşım

Yıldız yıldız gökyüzü doğanay olsa bileYesevi'den izin var, dedi; Dolacak çile

Alaca karanlıkta ezanlar okunuyorNakış nakış kilimler duayla dokunuyor

Çocuklar ağlamasın sallayın beşikleriSom altından olacak evlerin eşikleri

Yarın bizim olacak,bizim olacak elbetGüneş doğdu doğacak,doğacak birgün ebet.

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay



Yaz Da Ara

Şair Osman Nalbant’a

Eğlenmek istiyorsan,Neşeyi saz da ara!Havam olsun diyorsan,Baharı yaz da ara!

Aramak istiyorsan,Güzeli nazda ara!Zengin fakir diyorsan,Ölçüyü bazda ara!

Ateşim çok diyorsan,Taneyi köz de ara!Ben alimim diyorsan,Sırrını çöz de ara!

Çınarı biliyorsan?Kabuğu özde ara!Şair oldum diyorsan,Şiiri söz de ara!

Pir'im vardır diyorsan,Dünyayı gez de ara!Bulacağım diyorsan,Hileyi sez de ara!

DOĞANAY’ım diyorsan,Çoğunu az da ara!Kitabı seviyorsan,Kalbine YAZ DA ARA!

Kemal Doğanay



Yaz Katip

Güzelim Ülkemi kana bulayan,Hainleri her tarafa yaz katip.Sözde gözyaşıyla yeri sulayan,Hainleri her tarafa yaz katip.

Ağzını açanı hemen susturanKarşı olanlara zehir kusturanKendi saraylarda milyonu vuran,Hainleri her tarafa yaz katip.

Yaptığı tüm işler karışık derlerGizlice her türlü herzeyi yerlerOyuna gelmiştir gariban erler!Hainleri her tarafa yaz katip.

Haşhaşi başından! görev verilirKozmik odalara gizli girilirTanklarla masumlar yere serilir,Hainleri her tarafa yaz katip.

Tam kırk yıldır gizli plan yapılırKainat İmamı diye tapılır!Doğru yola gitmez sola sapılır,Hainleri her tarafa yaz katip.

İşlerinde hile yapar üzülmezMasum gibi yaşar bir şey sezilmezBismillah demeden selam verilmez,Hainleri her tarafa yaz katip.

DOĞANAY’ım inan bu dünya yalanVar mıdır dünya da hiç baki kalan?Vatanına bile korkular salan,Hainleri her tarafa yaz katip.

Kemal Doğanay



Yazdım

Yazdığım şiirler kitap olacak,Kaç şiirim oldu BİL diye yazdım.Kırk seneyi geçti çile dolacak,Beğenmezsen eğer SİL diye yazdım!

Eline,beline,diline sahipHakkın huzurunda OL diye yazdım.Sözüne güvenme bu nasıl rahip,Elinde işinle KAL diye yazdım!

Önünde kitaplar okurum sanma,Okuduğun zaman SAL diye yazdım.Her söylenen söze sakın ha kanma,Nasihat verecek BUL diye yazdım!

Kalem yazmaz oldu,sazım duvardaBensiz gecelerde ÇAL diye yazdım.Belki sahip çıkar sözüm duyarda,Kalmadı bedende HAL diye yazdım!

Bilenler konuşsun,bilmeyen sussun,Sukut altındandır BAL diye yazdım.Kavgayı sevsen de içinde yoksun,Derin sevdalara DAL diye yazdım!

DOĞANAY’ım deme bozuk aramız,Aramıza giren YOL diye yazdım.Gün olur bizim de gelir sıramız,Dünyada zamanım BOL diye yazdım!

Kemal Doğanay



Yazıklar Olsun

Zulmün karşısında susan insanlarSustuğunuz için yazıklar olsun!Yediğini geri kusan şeytanlarKustuğunuz için yazıklar olsun!

Adalet adına gülüp geçenlerKıyamet Günü’ne vakit biçenlerFikirlere uygun yoldaş seçenler,Seçtiğiniz için yazıklar olsun!

Bu düzen böylesi gitmez diyenlerMilletin malından haram yiyenlerBarışın adına gömlek giyenler,Giydiğiniz için yazıklar olsun!

Bulanık sularda balık tutanlarMasumun elinden lokma yutanlarDoğrunun yanına yalan katanlar,Kattığınız için yazıklar olsun!

Siyaseti çıkar için kullananİnsanlara sinsi sinsi çullananTepemizde kılıç gibi sallanan,Yaptığınız için yazıklar olsun!

Toplumun içinde yüzleri karaAllah’a yakarır düşünce daraKapanmıyor artık açılan yara,Açtığınız için yazıklar olsun!

DOĞANAY’ım bütün sözler insanaBirlik- beraberlik gelsin Nisan’aCanlar kurban olsun güzel vatana;Kızdığınız için yazıklar olsun!

Kemal Doğanay



Yemin Ettik

Yıldırımlar yaratan bu ırkın çocuklarıZamanı geldiğinde delecektir dağlarıYeniden getirecek eski altın çağları,-İnanmayan olursa çıksın maziye baksın-Beraber yemin ettik; Gök girsin kızıl çıksın!

Atalardan armağan Türkiye denen DevletTürk'e karşı çıkanı dize getirir milletDüşmanımız olanlar hesap verecek elbet,-Yurdumdaki nehirler bırakın özgür aksın-Beraber yemin ettik; Gök girsin kızıl çıksın!

Ülkü denilen sevda yanarken Kızıl DağdaÇiçekler burcu burcu açacak Yeşil BağdaAl bayraklar yükselir gelecek Yeni Çağda,-Varsın doğacak güneş tenimizi hep yaksın-Beraber yemin ettik; Gök girsin kızıl çıksın!

Sizi tanımam diyen bahtı kara uşaklarDünyaya yön verecek yeni nesil kuşaklarBu topraklar bağrında nice yiğitler saklar,-Yavuz Sultan Selimler kulağa küpe taksın-Beraber yemin ettik; Gök girsin kızıl çıksın!

DOĞANAY’ım damarda Türklük kanı atıyorBir Hilal’in uğruna ne güneşler batıyorVatan için can veren çok şehitler yatıyor,-Savaş meydanlarında yine şimşekler çaksın-Beraber yemin ettik; Gök girsin kızıl çıksın!

Kemal Doğanay



Yeter Deyin Artık

Kardeşlik adına böyle bir günüGeçmişine bir bak unutma dünüDünyaya yayıldı Türklüğün ünü,Yeter deyin artık birleşsin eller!

Maziye bakınca dağları gördümBizi biz edecek bağları gördümAtide yükselen çağları gördüm,Yeter deyin artık açılsın güller!

Aynı gemideyiz birlik yüzerizAynı sokaklarda birlik gezerizAynı hileleri birlik sezeriz,Yeter deyin artık esmesin yeller!

Bırakma elimi muhtaçsın banaNasihatım dinle söylerim sanaCanını siper et güzel vatana,Yeter deyin artık kopmasın teller!

Ekmek yediğine kılıç sallamaKötülere sakın çiçek yollamaHainleri tanı onu kollama,Yeter deyin artık kırılsın beller!

Allaha yalvar ki rahmet getirsinDostuna yardım et işi bitirsinBirlik olur isen gür çıkar sesin,Yeter deyin artık konuşsun diller!

DOĞANAY’ım gönül ateşi yaktımKim haklı kim haksız seyrine baktımBen de sizin gibi kavgadan çıktım,Yeter deyin artık kesilsin sesler!

Kemal Doğanay



Yeter Sevdiğim

Gül yüzlü cemalin göstersen banaHüsn-i zan etmezdim inan ki sanaİnsan kıyar mıydı bu güzel cana,Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Çeşmenin başında otursam kalsamGelecek mi diye haberler salsamBir defacık olsun selamın alsam,Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Kara koyun dağda yavruyla gezerSeni seven Aşık canından bezerAvcı bile senden çok hile sezer,Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Kaç kere gizlice baktım yüzüneHer zaman inandım senin sözüneHayranım gönülden ela gözüne,Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Hakkın huzurunda elim bağlarımAklıma geldikçe sana ağlarımGeldi de geçiyor gençlik çağlarım,Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Deveci Dağı’nda kara hasretimZile Ovası’nda kalmışım yetimYoluna kurbandır kemiğim etim,Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

DOĞANAY’ım kalem başka yazıyorBende ki sevdaya herkes kızıyorNeden sevdiklerim mezar kazıyor,Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Kemal Doğanay



Yol Garip

Dünyada gariplik bitmek bilmiyor,Dünya garip, hava garip,yol garip.Gözümün yaşını kimse silmiyor,Hayat garip, insan garip,kul garip.

Kadının yanında gülün adı yokMahkemede şimdi bilen kadı yokSofrada sunulan balın tadı yok,Sofra garip, petek garip,bal garip.

Hasta yatağında yatamaz olduAzrail gelince gül benzi solduGözlerime yine kanlı yaş doldu,Yaşım garip, başım garip,sal garip.

Çat kapı misafir geldim diyenlerKış gününde beyaz takım giyenlerAğacın dalından meyve yiyenler,Ağaç garip, meyve garip,dal garip.

Üstümüzü örten kara topraklarYaz bahar ayında açan yapraklarŞehidin üstünde duran bayraklar,Bahar garip, toprak garip,çöl garip.

DOĞANAY’ım gökte uçuyor kuşlarHak’kın huzurunda eğilir başlarHilal gibi duran gözdeki kaşlar,Gözüm garip, yüzüm garip,hal garip.

Kemal Doğanay



Yoruldum Ben

Dağ başında çınar idim,Baka baka yoruldum ben.Yaylalarda pınar idim,Aka aka yoruldum ben.

Günahlarım bana yettiKader dedim boşa gittiSaçlarımda aklar bitti,Çıka çıka yoruldum ben.

Gözlerimde yaş kalmadıSelam verdim yar almadıKimse kapımı çalmadı,Eke eke yoruldum ben.

Hasret kaldım uzak düştümHak katında hamdım piştimZorlukları yaya geçtim,Seke seke yoruldum ben.

DOĞANAY’ım çare bulmazDertlerime derman olmazAllah diyen yolda kalmaz,Çeke çeke yoruldum ben.

Kemal Doğanay



Yurdum

Güzelim yurdumu kana bulayan,Kırılsın o eller derman bulmasın.Arkamızdan çakal gibi ulayan,Kurusun o diller derman bulmasın.

Askerlere kurşun sıkan hainlerPolislere taşı atan o ellerBarış diye açan dikenli güller,Açmasın o güller derman bulmasın.

Türkün Töresi’nce fala bakanlarKanuna-yasaya karşı çıkanlarÖzgürlük diyerek insan yakanlar,Tutulsun o beller derman bulmasın.

Dağda silah ile hava atanlarİnlere girerek birlik yatanlarMenfaati için vatan satanlar,Esmesin o yeller derman bulmasın.

Sıkıştığı anda “ÇÖZÜM! ” diyenlerMilletin malından “HARAM! ” yiyenlerSokağa çıkarak “ETEK! ” giyenler,Çalmasın o ziller derman bulmasın.

DOĞANAY’ım mevlam korusun yurduBu güzelim yurdu atamız kurduKarşı gelenlere hesabı sordu!Akmasın o seller derman bulmasın.

Kemal Doğanay



Yüce Rabbim

Alan sensin veren sensin,Yüce Rabbim koru bizi.Halimizi bilen sensin,Yüce Rabbim koru bizi.

Ne yerdesin ne göktesinSevenlerin gönlündesinHer tarafta vardır sesin,Yüce Rabbim koru bizi.

Fitne-Fesat uzak kalsınSelamımı dostlar alsınElçilerin haber salsın,Yüce Rabbim koru bizi.

Akıl verdin düşün! diyeMeslek verdin işin diyeÖmür verdin yaşın diye,Yüce Rabbim koru bizi.

Mavi gökten yağmur yağarGüneş her gün erken doğarKaranlığı nurlar boğar,Yüce Rabbim koru bizi.

İnsan doğru yoldan şaşarİnananlar dağlar aşarDerdi yoklar uzun yaşar,Yüce Rabbim koru bizi.

DOĞANAY’ım yanar özümNe gecem var ne gündüzümHak’tan başka görmez gözüm,Yüce Rabbim koru bizi.

Kemal Doğanay



Zafer Bizim Yazacağız

Beylerbeyin otağınaNehirlerin yatağınaGündoğumu şafağına,Zafer bizim yazacağız!

Çeliklerin karasınaUçakların arasınaTicaretin darasına,Zafer bizim yazacağız!

Güle, ağaca, pınaraBahçewlerde kızıl naraAnadolu da çınara,Zafer bizim yazacağız!

Topraktaki kara taşaHavadaki uçan kuşaMutfaktaki kor ataşa,Zafer bizim yazacağız!

Çeyiz dolu sandıklaraHarmandaki fındıklaraGeceleri konduklara,Zafer bizim yazacağız!

İmansızın putlarınaAvrupa’nın şutlarınaUydudaki Satlarına,Zafer bizim yazacağız!

Türlü renkte çiçeklereArı gibi böceklereAllah için gerçeklere,Zafer bizim yazacağız!

Kalelerde bayraklaraBereketli topraklaraYeni açan yapraklara,Zafer bizim yazacağız!

DOĞANAY’ım derim kulaİnananlar düşsün yolaMehter Marşı çala çala,Zafer bizim yazacağız!

Kemal Doğanay



Zafere Doğru

Sabah ezanında düşsek yollara,Uğrasak Bağdat’a,varsak Musul’a.Yardım etsek darda kalan kullara,Hedefi gösterse Altın Pusula! ..

Gök kubbe altına çadırı kursak,Mehter Marşı ile dağlar inlese.Bütün düşmanlara hesabı sorsak,Sesimizi yine yer gök dinlese!

Ordular yürüse başında beyler,Kırklar içimizde Yasin okusa.Dağları titretse çekilen heyler,Barış Elçileri mekik dokusa! ..

Gaziler Sancağı dikseler Sur’a,Ellerinde bayrak paşalar gelse.Şehitler çekseler sırayla Kur'a,Zafer bekleyenin yüzleri gülse! ..

Bize dua etse Mekke, Medine,Yavuz Sultan Selim sancağı çekse.Çağırsak herkesi O Kutsal Dine,Gönüllere İslam Sevgisi ekse! ..

Dalgalan bayrağım kalplerde yerinZafer damarlarda akan kan gibi.Türk’e yar olmaktır senin kaderin,Uğruna verilen bunca can gibi! ..

DOĞANAY’ım hedef Kızılelmadır,Dede Korkut yazar Türk’tür adımız.Bütün sözlerimiz Gönül almadır,Bu güzel vatana feda canımız! ..

Kemal Doğanay



Zalimin Zulmüne Karşı Birleş.

Bu şiir;** Mardin-Derik’te Şehit olan Kaymakamımıza Armağandır! **-Zalimin zulmü varsa mazlumun Allah’ı varŞehit Kaymakamın da alınacak ahı var! -

Ölmeden önce ölümü gördümŞehitliğe giden bölümü gördümKardeşin yaptığı zulümü gördüm,Yeter derim artık; Bitsin bu dava!

Dağlarda hainler sürüyle gezerFırsatı bulunca kalleşçe ezerYurdumda masumlar bunlardan bezer,Yeter derim artık; Bitsin bu dava!

Haçlı Dayısına sığınan alçakKatiller şehirde geziyor kaçakDillerde pranga açmıyor bıçak,Yeter derim artık; Bitsin bu dava!

Dinini bilmeyen ana-babalarEvladım “Günahsız! ” diye çabalarTöreyi bilmeyen ense kabalar,Yeter derim artık; Bitsin bu dava!

Sokak ortasında halkı soyanlarŞeytanın sözüne bakıp uyanlarKirli ellerini kanla yuyanlar,Yeter derim ar artık; Bitsin bu dava!

Bakmak çare değil ağlayanı görBaşlarına kara bağlayanı görVatan için yürek dağlayanı gör,Yeter derim artık; Bitsin bu dava!

DOĞANAY’ım isim olmuş taşlarıMezarlıkta yatar eğik başlarıDurdurun gözlerden akan yaşları,Yeter derim artık; Bitsin bu dava!

Kemal Doğanay



Zile Bağlarında!

Zile Bağları'nda bülbüller öter,Ötme bülbül ötme figanın yeter!Bu hasretlik bize ölümden beter,Ötme bülbül ötme figanın yeter!

Zile Bağları'nda sözlerim kaldıBir güzel gönlümü Zile’de aldıDertliler söyledi, aşıklar çaldı,Ötme bülbül ötme figanın yeter!

Zile Bağları'nda üzüm keserimSöylenen besteler benim eserimZile’ye gelmezsen inan küserim,Ötme bülbül ötme figanın yeter!

Zile Bağları'nda alem yaparımKaranlık basınca kurşun atarımEvlek evlek satar sonra batarım,Ötme bülbül ötme figanın yeter!

Zile Bağları'nda ağalar-beylerAşıklar yollarda şarkılar söylerDoğanay bağlarda bitmez heyheyler,Ötme bülbül ötme figanın yeter!

Kemal Doğanay



Zile Panayırı

Ta asırlar öncesinden,Geldi Zile Panayırı.Davulcunun gür sesinden,Geldi Zile Panayırı.

Biz de buna Deri! DerlerEtlik yapar kışın yerlerGurbet ile giden beyler,Geldi Zile Panayırı.

Güreş yeri kuruluncaTokmak üç kez vuruluncaPehlivanlar yorulunca,Geldi Zile Panayırı.

Çalma pekmez çok özeldirYaprak sarma pek güzeldirKalesinden esen yeldir,Geldi Zile Panayırı.

Sezar söyler ünlü sözü;“Veni,Vidi,Vici! ” özüAçık olur Gönül Gözü!Geldi Zile Panayırı.

Deveci’de karlar yağarGüzelleri inek sağarDağda güneş erken doğar,Geldi Zile Panayırı.

Düğünlerde alaylarlaBakır Kaplar kalaylarlaSivas-Tokat Halaylarla,Geldi Zile Panayırı.

Zile demek pekmez demekGüzel olur etli yemekBağlarına verir emek,Geldi Zile Panayırı.

Erenleri dilek tutarSalça yapar,Bat’a katar!Seyirciler halka atar,Geldi Zile Panayırı.

Fazla söze gerek yokturSatılacak malı çokturEsnafının gözü toktur,Geldi Zile Panayırı.

Misafiri Zile severPanayırı gören över



DOĞANAY’da “HOŞ GELDİN! ”der,Geldi Zile Panayırı.

Kemal Doğanay



Zile'de Bahar

Badem ağaçları açtığı zaman,Dere boğazından geçmek isterim.Kuzular kırlara kaçtığı zaman,Zile’de baharı görmek isterim.

Kaleden bakınca Zile OvasıŞeyh Ahmet’te olur kartal yuvasıNinemin elinde ayran kovası,Olgun kirazları seçmek isterim.

Bağlar da yapılır yaprak sarmasıÇokta güzel olur,etli dolmasıLezzetine doyum olmaz bamyası,Semaver çayını içmek isterim.

“Kete var yer misin? ” derler adamaGenç kızlar erkenden çıkarlar damaDuvarlar dökülmüş tutmuyor yama,Kuruyan otları biçmek isterim.

Tarihine baksam Selçuklu yazarHer Salı kurulur Çarşıda PazarBirliğine sakın değmesin nazar,Tokat yollarına düşmek isterim.

DOĞANAY Zile’ye bahar gelincePiknik güzel olur yüzler gülünceKiraz Festivali döner sevince,Havalar nasıldır bilmek isterim?

Kemal Doğanay



Zile'ye

Ver elini Tokat diyen,Ellerine kurban ol sen!Zile’miz de güzel diyen,Dillerine kurban ol sen!

İnsem kaleden aşağıBağlasam çapraz kuşağıHalayda görsem uşağı,Bellerine kurban ol sen!

Çıksam Deveci Dağ’ınaGirsem havuzlu bağınaGülleri versem sağına,Dallarına kurban ol sen!

Şeyh Ahmet’e gidip gelsenTürbesinde yemek yesenKaraşyh’e kurban kesen,Kullarına kurban ol sen!

Yürüsem Turhal yolundaÇifte bilezik kolundaDedi-kodu yok kulunda,Yollarına kurban ol sen!

Özlemkent’ten bir ev alsamEşe-dosta haber salsamBütün yazın bağda kalsam,Allarına kurban ol sen!

DOĞANAY’ım ismimizeKulak verin sesimizeBuyrun gelin Zile’mize,Ballarına kurban ol sen!

Kemal Doğanay



Zor Görünüyor

Uzaktan dağlara baktığım zaman,Deveci Dağı’nda KAR görünüyor!Şehirde sokağa çıktığım zaman,Yollar insanlara DAR görünüyor!

Hamallar sırtında yükleri taşırİşçiler boş kalmış kafayı kaşırSefere çıkanlar dağları aşır,Gözümün önünde BOR görünüyor!

Oyunun içinde oyun kurulurTedbirsiz savaşan çabuk vurulurHaksızlık yapana karşı durulur,Bize güzel günler HOR görünüyor!

Kalenin burcuna bayrak asarlarFazla bağıranca sesi kısarlarHekimler yaraya tuzu basarlar,Acılar içimde KOR görünüyor!

DOĞANAY’ım ilden ile dolaştımKarışık işlere nasıl bulaştım?Uzun yıllar sonra yare ulaştım,Hedefe kavuşmak ZOR görünüyor!

Kemal DOĞANAY

Kemal Doğanay


Kemal Doğanay - img.antoloji.com fileKemal Doğanay - şiirler - Yayın Tarihi: 09.07.2017...

Documents

Transcript of Kemal Doğanay - img.antoloji.com fileKemal Doğanay - şiirler - Yayın Tarihi: 09.07.2017...