ΤΕΥΧΟΣ 16

Μ Η Ν Ι Α Ι ΑFREE PRESS NAFPAKTOS

07.07.2013

ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ || in fact, όπως πραγματικό.Αυτό το free press περιοδικό ξεκίνησε τη γραφή του σε έναν κήπο δίπλα στη θάλασσα. Ήρθε στην κυκλοφορία ακριβώς πριν από ένα χρόνο, με μοναδική σκέψη να σας προσφέρει απλόχερα την πραγ-ματικότητά του. Θέλησε και θέλει να σας χαρίσει ό,τι μας αρέσει να φωτογραφίζουμε και αυτά που προτιμάμε να διαβάζουμε σε διάφο-ρες στιγμές της καθημερινότητάς μας.

Φιλοξένησε άρθρα από τους φίλους του, γραμμένα κι αυτά σε υπό-γεια, ισόγεια, λόφτ της Βοστώνης, της Κωνσταντινούπολης, του Βε-ρολίνου, της Λευκωσίας, του Άμπου Ντάμπι, της Αθήνας, της Πά-τρας, του Μεσολογγίου, της Ναυπάκτου... Έτσι, δημιουργήθηκε ένα ανοικτό δίκτυο επικοινωνίας με όλους όσοι θα θέλαμε να γράφουν κοντά μας αλλά, δυστυχώς ή ευτυχώς, μένουν μακριά μας.

Σελίδες κενές γίνανε ασπρόμαυρες, χάρη στα φωτογραφικά κλικ του Χρήστου Διαμάντη, του συνοδοιπόρου μου σε αυτό το δημιουργικό περίπατο της in fact.

Συνεντεύξεις και κείμενα πήραν μορφή και δύναμη χάρη στα “μαγικά” της γραφίστριας Νικολέττας Παπαϊωάννου και νωρίτερα της Αννούλας μας, της Φωτοπούλου, που ένα πρωί μας ανακοίνωσε ότι τελικά, θα ζήσει στο Σικάγο. Κι έτσι την αποχαιρετήσαμε στα μισά της διαδρομής.

Λέξεις, σχήματα, εικόνες, χρώματα, διορθώσεις από το Γιώργο Χρυσικό και πολύ πολύ μελάνι έχουν ποτίσει τα 16 τεύχη ενός χρόνου ζωής του περιοδικού μας κι ευχόμαστε αυτό να μας κρατήσει πολύ καιρό ακόμη μαζί.

Εμείς μπορούμε να σας πούμε με σιγουριά, ως γνήσιοι εραστές του χαρτιού, πως θα συνεχίσουμε την εκδοτική μας αυτή περαντζάδα με την υπόσχεση πως θα κρατηθούμε έξω από το θόρυβο των πολλών και χαμένων στη μετάφραση πληροφοριών του σήμερα.

Μαρίνα Τσαματσούλη

4. 1 ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ η “in fact” φωτογραφίζεται παντού

23. ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΚΑΓΟ γράφει η Σώτη Τριανταφύλλου

28. “ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ” συνέντευξη με τον Παναγιώτη Κανελλάκη

Ο Χρήστος Διαμάντης φωτογραφίζει το γκράφιτι

στην οδό Πειραιώς 20

Εκδότρια / Αρχισυντάκτρια: Mαρίνα Τσαματσούλη martsama@gmail.com

Σύμβουλος έκδοσης / Καλλιτεχνική διεύθυνση: Χρήστος Διαμάντης team.us1@gmail.com

Σχεδιασμός εντύπου / Δημιουργικό: Νικολέττα Παπαϊωάννου

Συντάκτες: Φοίβος Αντωνίου, Ίνα Καραγεώργου, Νίκη Νταιρατζή, Κώστας Σμαραγδής

Διόρθωση κειμένων: Γιώργος Χρυσικός

Συνεργάτες: Σώτη Τριανταφύλλου, Μανίνα Ζουμπουλάκη, Μαρία Κατσικοβόρδου, Ελένη Βαλτινού, Άννα Βασιλική Παπαδιονυσίου, Μαρία

Ανδρεάδου, Ευφροσύνη Αγγελοπούλου, Ελένη Θανοπούλου, Υακίνθη Βάρδα, Βίκη Τηλιγάδα (μεταφράσεις), Δημήτρης Παπασπυρόπουλος (ραδ. παραγωγός), Kλεοπάτρα Φυντανίδου (ραδ. παραγωγός), Ιάκωβος Χατζησταύρου, Γιώτα Τζότζολη, Δανάη Χαραλαμπίδη, Β. Βλαχογιάννης, Μαρία Μανωλέλη, Θανάσης Καρανίκας, Ματίνα Γεωργαλή.

Νομική Σύμβουλος: Αντωνία Βαρελά

Λογιστήριο: Θεόφιλος Ζησιμόπουλος

in fact Θέρμου 37, 30300 Ναύπακτος Τ: 26340 29834 // 6977 069 418 e-mail: infactfreepress@gmail.com

Εκτύπωση: Λ. Τσάντζαλος www.tsantzalos.gr

AΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η ανα-δημοσίευση, η αναπα-ραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχο-μένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφη-σης ή άλλο, χωρίς προ-ηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

Μηνιαία free press στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας // Τεύχος 16. 07/07/13 // ISSN: 2241-3073 ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΙΟΝ

Η τ

αυτό

τητα

του

in f

act

03

ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ: Bar 2, Barbarossa, smart bar, adagio 2, Coffee City, sweat & salty, Slide, Taste, Bocca di rosa, Living Room, JP Central, Paso Latino, hotel Lepanto, hotel Ναύπακτος, hotel NAFS, Πυξίδα, MAYO, Εν πλω

ΑΝΤΙΡΡΙΟ: Κοράλλι

ΡΙΟ: Μαθιός, Distinto, W, Ακρωτήρι

ΠΑΤΡΑ: Πάρωδος, θέατρο Λιθογραφείον, γκαλερί Cube, City, LOCALE, Pas Mal, Kyma, Το όνομα του Ρόδου, Ποικίλη στοά, Ηχότοπος, Si doux, Manivela soul bar, Salumeria, Φάρος, Χασομέρι

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ: Καφενείο Μαλαβέτα, Μουσείο Διέξοδος, Κοχλίας, Coffee City

Σταθερά σημεία Διανομής

Θα πάω σε όποια συναυλία θέλω, θα κλείσω τα μάτια μου και θα ακούω τη μουσική. Δεν υπάρχεις καν μπροστά μου γυμνασμένε σεκιουριτά με το χρυσό σου σταυρουδάκι στο λαιμό-βοήθεια σου-δε σε βλέπω καν. Θα σκαρφαλώσω σε βράχια, θα ανέβω σε δέντρα θα χορέψω με όσους έμειναν έξω από τις κλειστές πόρτες γιατί η τσέπη τους μπάζει νερά. Θα χαθώ στα κομμάτια που αγαπώ με μια μπύρα στο χέρι. Θα περάσω πιο καλά από αυτούς που βρίσκονται μέσα, το ξέρεις ε; Λαθραίος, περισ-σευούμενος, κεφάτος. Θα ονειρευτώ μια εποχή που ο καλλιτέχνης στη σκηνή θα μου αφιερώνει τραγούδια, όπως έκανε ένα βράδυ στο Λυκα-βηττό ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Θα πληθαίνουμε όσο τα πράγματα δυσκολεύουν, θα γίνουμε το «έξω κοινό». Το κοινό που έχει έρθει γιατί πραγματικά ήθελε να είναι εκεί. Θα μπορούσες να μας πεις outsiders με μια ευρύτερη έννοια. Αναρριχητές σε βράχια και βουνά, πιο μακριά απ ’όλους από τα φώτα και από τη σκηνή μα πιο κοντά απ’ όλους στον παλμό. Κι αν η «είσοδος» έγινε πολυτέλεια απαγορευτική θα ορίσω ως «είσοδο» τη διάθεση μου. Και θα είμαι εκεί.

Ο Κώστας Σακκάς κρατείται επί 2,5 χρόνια φυλακισμένος χωρίς να έχει δικαστεί. Κατηγορείται για συμμετοχή του στην οργάνωση «πυρήνες της φωτιάς» κάτι που ο ίδιος αρ-νείται. Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παραβίαση προβλεπόμενου χρόνου κράτησης κατηγορουμένου πρό δίκης (6μηνο για πταίσμα και 12μηνο για άλλα αδικήματα). Ο Κώστας Σακκάς ξεκίνησε απεργία πείνας στις 4-6-13. Αν νομίζεις πως στην καρδιά της Ευρώπης το δικαίωμα της δί-κης και της υπεράσπισης είναι αυτονόητο, ξανασκέψου το. Διάδωσέ το.//

Kostas Sakkas is held imprisoned for 2,5 years without going through trial. He is accused of being a member of the group «pirines tis fotias» an accusation that he denies. He is on hunger strike since June 4th. Disregard of fundamental human rights, illegal extension of period of imprisonment before trial(6months for minor offences and 12 months for other offences) If you believe that in the heart of Europe certain rights are taken for granted then it’s high time that you reconsider...Spread the word.//

*Θε μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε {Οδυσσέας Ελύτης}

Προσευχή Γιατί ενώνεις τα χέρια; Τι ζητάς και από ποιον; Ζητάς μια χάρη από το ντόπιο θεό με το μούσι και το λευκό μανδύα; Ζητάς από τον αλλοδαπό θεό, τον πιο αυστηρό; Ζητάς από το θεό που έφτιαξες μέσα στο μυαλό σου ή από αυτόν που σου επεβλήθη γεωγραφικά; Μερικά βήματα πιο κάτω από τα χέρια που προσεύχονται, στα στενάκια που διακλαδώνονται περιμετρικά, κορίτσια “δεμένα” πουλάν τον εαυτό τους. Φοβού-νται έναν άλλο θεό που δεν μοιάζει με τον δικό σου... Δεμένες με voodoo. Δεν είναι ταινία... είναι η αλήθεια (τους). Μερικά βήματα πιο πάνω από τα χέρια που προσεύ-χονται, στους αεραγωγούς πάνω στην πλατεία της Ομόνοιας κοιμούνται παιδιά ενός κατώτερου θεού. Το Χειμώνα για να ζεσταίνονται, το Καλοκαίρι έτσι, γιατί έμαθαν. Τα χέρια ενωμένα σε στάση προσοχής ζητούν βοήθεια. Η πόλη από κάτω τρέχει και τα φώτα των περιπολικών δίνουν στον τοίχο χρωματισμούς ουράνιους. Το μπλε. Πόσο μπλε ξοδεύει ο θεός για να μη φαίνεται αναρωτιέται ο ποιητής. Πόση προσευχή μπο-ρεί να αλλάξει την κόλαση που καίει κάτω από τα χέρια; Να μην ξεχάσεις να πεις “Αμήν” ...ταιριάζει. // Ενας τυφλός τοίχος στην οδό Πειραιώς 20, στο ξενοδοχείο Vienna προσεύχεται νυχθημερόν για την πόλη και τους κατοίκους της. Πρόκειται για σαφή επιρροή από εκδοχή του πίνακα του Άλμπρεχτ Ντύρερ «Χέρια που προσεύχονται». Ο τίτλος του συγκεκριμένου γκράφιτι είναι Praying for us και τα χέρια δεν κοιτάνε προς τον ου-ρανό, αλλά προς τα κάτω προς το χώμα. Το έργο είναι καλλιτεχνική πρόταση του φοιτητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Παύλου Τσάκωνα και υλοποιήθηκε από τους ζωγράφους Μανώλη Αναστασάκο και τους αδελφούς Δημήτρη, Μπάμπη και Θανάση Κρέτση. Χρειάστηκαν 20 μέρες πάνω στη σκαλωσιά για να ολοκληρωθεί το γκράφιτι. Το έργο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της δράσης του ΥΠΕΚΑ «Τέχνη και δημόσιος χώρος, ζωγραφική επί τυφλών όψεων κτιρίων της Αθήνας».

κείμενο+ΜΑΡΙΑ ΜΑΝΩΛΕΛΗ φωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

κείμενο+ΜΑΡΙΑ ΜΑΝΩΛΕΛΗ // φωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Τα έχω γραμμένα το sold out σας!

# FREE SAKKAS #

4

φωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

05…Ο Γόβα Φιλέτο ζει κι αυτός ανάμεσα μας κι αργά τα βράδια στέλνει mails στον κολλητό του Μήτσο (in fact όλοι έχουμε ένα Μήτσο για κολλη-τό) σχολιάζοντας τα πράγματα μέσα από την αλλόκοτη (queer) ματιά του

…Dear Μήτσο, οι παλιοί έλεγαν «ο φόβος φυλάει τα έρμα» (κι αν δεν το ξέρεις, τα έρμα τα ζώα είναι τα ζώα τα κακόμοιρα, τα αδύναμα, τα ανίσχυρα, αυτά που πρό-κειται να σφαγιαστούν αφού πρώτα επί χρόνια πολλά θα μας δίνουν το γάλα τους και το μαλλί τους. Σαν τον Έλλη-να φορολογούμενο ένα πράγμα!). Οι καινούργιοι πάλι το ξέρουν αυτό και κάνουν τον φόβο βασικό τους όπλο για να μας διαιρούν και να βασιλεύουν. Πλέον όλοι έχου-με κι από έναν φόβο pet να κουβαλάμε. Δες λίγο γύρω σου… Ο μετανάστης, ο gay, η λεσβία, το παιδί δεύτερης γενιάς μεταναστών έχουν να φοβηθούν τον γκάου τον Χρυσαυγίτη. Οι εργαζόμενοι με τον φόβο της απόλυσης παραμάσχαλα, δέχονται αγόγγυστα εξαντλητικά ωράρια, χαμηλές αμοιβές κι απληρωσιές, ανασφάλιστη εργασία

κι αβεβαιότητα για το μέλλον. Γνωστά χαρακτηριστικά των συνθηκών εργασίας του ιδιωτικού τομέα έγιναν, πριν καν καταλάβουμε το πότε, οι νέες συνθήκες του δημοσίου: Εκφοβισμός από προϊστάμενους με την σκιά της απόλυσης πάνω απ’ το κεφάλι σου για οποιανδήποτε ανάρμο-στη συμπεριφορά εντός κι εκτός υπηρεσίας (αλήθεια το ότι τον παίρνω που και που, είναι λόγος απόλυσης;). Ξεπούλημα από συνδικαλιστές που θα έκαναν το οτιδήποτε για να ανέβουν στο τρένο του μνημονίου και που φαντασιώνονται θέσεις μηχανοδηγού με μας τους υπόλοιπους ως κάρβουνο για φτυάρισμα. Απεργίες που απαγορεύονται πριν καν προ-κηρυχτούν. (σαν τον γκόμενο που τον βαράς κι όταν σε ρωτά «γιατί;» του απαντάς «ξέρεις εσύ!»). Τελικά ρε Μήτσο πώς να το δω αυτό εγώ; Επι-στράτευση όλων των δυνάμεων της χώρας για να σωθούμε ή πλήρης και τυφλή υποταγή για να σώσουμε το τομάρι μας, τη θεσούλα μας κι ας κυλούν τα πράγματα κατά το δοκούν του Μεγάλου Αδελφού; Κι αυτή η χαζοπαρηγοριά του «κοιτάζω τα χειρότερα για να παίρνω κουράγιο» πόσο πολύ έχει αρχίσει να μου τη δίνει! Γιατί o.k τα χειρότερα για τον εργαζόμενο είναι το να χάσει τη δουλειά του. Αλλά πόσο να ανεχτεί κι αυτήν την παράδοση άνευ όρων που του επιβάλλεται; Όσο για τον ήδη εδώ και χρόνια άνεργο που είναι άξιο απορίας το πώς τη βγάζει καθαρή, επίσης άξιο απορίας είναι και το πόσο ακόμα θα παραμένει ανήμπορος να αντισταθεί, το πόσο ακόμα θα αφήνεται έρμαιο (το έρμο) στις εξελίξεις χωρίς καν να μπει σε μια λογική συλλογικότητας. Και κάτι μου λέει πως για πολύ καιρό ακόμα θα κάνει ο καθένας μας βόλτα με τους φόβους του χωρίς να βλέπει πέρα από τη μύτη του. Ένας ένας όμως δεν κάνουμε τίποτα. Είναι κι οι παιδικές αρρώστιες του «πατώ επί πτωμάτων» και του παρτακισμού που έχει ο μεταπολιτευτικός νεοέλληνας να ξεπεράσει οπότε για ποια συλλογικότητα σου μιλώ κι εγώ η κουλή; Ένας ένας λοιπόν ας χορέψουμε έναν μοναχικό, ατομικό χορό του Ζαλόγγου με μισθούς Βουλγαρίας (και να λες κι ευχαριστώ) ή πηγαίνοντας σαν το σκυλί στ’ αμπέλι. Και δω γεννιέται η απορία: Αφού για αυτά που ζούμε τώρα μας προόριζαν γιατί άλλαξαν τον ρου της ιστορίας και μας μπέρδεψαν; Αν το σκεφτείς τη μόνη ευμάρεια που έζησαν οι λαοί (και δη οι δυτικοί, γιατί οι λαοί του τρίτου κόσμου τον πούλο anyway) την έζησαν από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου και μετά μέχρι τις μέρες μας που άρχισαν πάλι οι άρχοντες να μαζεύουν τα κεκτημένα παγκοσμίως. Τι την δίνεις τότε ρε φίλε; Τι μου έμαθες τη μόδα αφού με θες με στολή αγγαρείας; Τι μου έμαθες το παντεσπάνι αφού με θες με ψωμί κι ελιά και ψωμόλυσσα; Γιατί με δίδαξες για δημοκρατία, ελευθερία κι επιλογή αφού δε σε βολεύει; Άσε με στη άγνοια μου. Καλά ήμουν τόσους αιώνες, μεροδούλι μεροφάι, με μόνο φόβο το αν θα βγει ο Ήλιος το επόμενο πρωί. Σαν τη μανούλα που σε μεγάλωσε φούστα κλαρωτή, σαν τον πατερούλη που ήταν απών και τώρα προσδοκούν ανάσταση νεκρών, γυναικείες υπάρξεις, εγγόνια και τα παρελκόμενα ενώ σε ετοίμαζαν για αυτό που τους προέκυψε να είσαι. Όταν λοιπόν ο βοσκός είναι ο ίδιος γίδι πως περιμένεις να κρατήσει κοπάδι; Άσε που και τα έρμα ακόμα το θέλουν το καλόπιασμα τους. Αν τα έχεις με τη βίτσα και το ζόρι συνέχεια, κάποια στιγμή ή θα ψοφήσουν ή θα κλωτσήσουν. Γιατί οι παλιοί εκεί που τα φύλαγαν με τον φόβο οδηγό, εκεί αναρωτιόντουσαν που και που «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;» που το έλεγαν για εκείνους που δεν δουλεύουν όσο πρέπει και κατά συνέ-πεια δεν έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Δεν δούλεψαν όσο θα έπρεπε όλοι αυτοί που τώρα κατηγορούν τα έρμα-εμάς για όσα μας κα-ταλογίζουν. Και ή δεν έμαθαν απ’ τους παλιούς οπότε θα το βρουν μπρο-στά τους ή δεν τους νοιάζει αν ψοφήσουμε ή όχι! Αλλά θα το δεις Μήτσο μου πως κάποια στιγμή θα πάρουμε ο καθένας τον φόβο του και θα τους τον ταΐσουμε! Όλα είναι θέμα timing!

Τα λέμε, Γόβα Φιλέτο.

Το μονοπάτι της ζωής προχωρεί από την ανατολή προς τη δύση. Το παιδί περπατά με την πλάτη γυρισμένη στον ανατέλλοντα ήλιο. Παρά το μικρό του ύψος, το ακολουθεί μια τεράστια σκιά.

Είναι το μέλλον του, σπήλαιο χάσκον και συγχρόνως γκρεμισμένο, γεμάτο υποσχέσεις και απειλές, προς το οποίο κατευθύνεται, υπα-κούοντας σ’ αυτό που ονομάζουμε “κλίση και προορισμό” του.

Το μεσημέρι, ο ήλιος βρίσκεται στο ζενίθ του και η σκιά εξαφα-νίζεται ανάμεσα στα πόδια του ενήλικου. Ο ολοκληρωμένος άν-θρωπος απορροφάται απο τις ανάγκες της στιγμής. Το μέλλον του δεν τον έλκει ούτε τον ανησυχεί. Το παρελθόν του δεν βαραίνει ακόμη τα βήματά του. Aγνοεί τη νοσταλγία των χρόνων που πέθα-ναν, όπως και την κατανόηση του αύριο. Εμπιστεύεται το παρόν, το σύγχρονό του, τον φίλο του και αδερφό του.

Αλλά και ο ήλιος κυλά προς τη δύση και η σκιά του ώριμου αν-θρώπου ξαναγεννιέται και μεγαλώνει πίσω του.

Τώρα, μαζί με τα βήματά του σέρνει κι ένα βάρος από αναμνήσεις όλο και πιο βαρύ, και η σκιά όσων αγάπησε και έχασε, ενώνεται με τη δική του. Κι εξάλλου, περπατά όλο με τη δική του. Κι εξάλ-λου, περπατά όλο και πιο αργά, κι όσο το παρελθόν του μεγαλώ-νει, τόσο εκείνος μικραίνει.

Έρχεται μια μέρα όπου η σκιά βαραίνει τόσο πολύ, που ο άνθρω-πος πρέπει να σταματήσει. Και τότε χάνεται.

Γίνεται ολόκληρος μια σκιά, στο έλεος των ζωντανών.

Η συνάρτηση των 60 **

Ευρεία σύσκεψη με όλες τις συνιστώσες του πολιτικού φάσματος. Για το καλό της πόλης, θα μας πουν.

Ερώτημα: ποιό το πολιτικό status του καθενός και κατ’ επέκταση το πολιτικό στίγμα της συνάντησης;

Διότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος το άθροισμα των τυχαίων συνι-στωσών να δώσει συνισταμένη μηδέν.

Με εκτίμηση, M.Σ.

** πρόσφατα συναντήθηκαν 60 πολίτες του δήμου Ναυπακτίας που ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση σε μια προσπάθεια να ανταλλάξουν απόψεις σχετικά με το μελλοντικό προφίλ του δήμου, μερικούς μήνες προτού οδηγηθούμε σε δημοτικές εκλογές.

Σουρεάλ η νέα κυβέρνηση: το Τρίδυμο φωτιά!-Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης: Κυρ. Μητσοτάκης-Υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης: Ε. Χριστοφιλοπούλου-Υφυπουργός Δημόσιας Τηλεόρασης: Π. Καψής

Κυριάκος Μητσοτάκης:«Στόχος μας είναι η αξιοκρατία. Ένα αποτελεσματικό κράτος, ένα κράτος για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη, που να μην στέκεται εμπόδιο στον πολίτη και στην ανάπτυξη, να μην παράγει γραφειοκρατία και φαινόμενα διαφθοράς», είπε σε ένα κείμενο που άλλος έγραψε, άλλος ενέκρινε κι αυτός δυστυχώς, μετέφερε.Καλώς τα παιδιά.«Ελλάδα. Η χώρα στην οποία μιλάνε για αξιοκρατία εκείνοι που αν δεν ήταν παιδιά συγκεκριμένων δεν θα τους έπαιρναν ούτε για νυχτερινή βάρδια σε περίπτερο», όπως γράφει ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου. Συμφωνώ.Ωστόσο όσο γράφονται αυτές οι γραμμές, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και πλήθος κόσμου συνεχίζουν με συνέπεια να αγωνίζονται για τη δημόσια ενημέρωση και την περιφρούρηση της δημόσιας περιουσίας και έχουν άποψη.ΑΦΗΣΤΕ ¨ΠΑΙΔΙΑ (τα λόγια τα μεγάλα ...) ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΑΣ.Συνομιλήσαμε και μας είπαν να σας πούμε τα εξής:Εύλογο ερώτημα του καθένα από εμάς. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΦΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΡΤ;Το ερώτημα έχει μία μόνο απάντηση. «Εσύ κι εγώ». Όλοι εμείς που πληρώνουμε τη ΔΕΗ. Έλληνες και μετανάστες. Και οι τουρίστες που πληρώνουν για την διαμονή τους και έτσι συμμετέχουν στην οικονομική ανεξαρτησία της ΕΡΤ μέσω του ανταποδοτικού τέλους. Οποιαδήποτε και οποιοσδήποτε βρίσκεται μέσα στην επικράτεια είναι ο μόνος φυσικός, πραγματικός και αναμφισβήτητος ιδιοκτήτης της ΕΡΤ.Αν και έχουμε άποψη για το θέμα, δεν θα ασχοληθούμε καθόλου σε αυτό το κείμενο με το πώς, ποιοι, και γιατί κατάφεραν να κάνουν μια ραδιοτηλεόραση από εξ’ ορισμού ελεύθερη, τσουλάκι και πρεζόνι στα χέρια της κάθε πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.Ωστόσο, ξέρουμε ότι για να γίνει η ΕΡΤ ένα πραγματικό δημοκρατικό μέσο έκφρασης των λαϊκών πόθων για Δημοκρατία, Ελευθερία, για να γίνει Αξιοκρατική και Δίκαιη, πρέπει να υπάρξει αιρετό Διοικητικό Συμβούλιο, ανακλητό, ψηφισμένο απ΄ ευθείας από τον Ελληνικό λαό όπου και θα αναλάβει την διασφάλιση της πολυφωνίας, του πλουραλισμού στην βάση της Δημοκρατίας και της Εθνικής ανεξαρτησίας όπως άλλωστε αναφέρεται στον 1730/87 Ιδρυτικό Νόμο της ΕΡΤ Α.Ε..Κατάθεση προϋπολογισμού, απολογισμού και προγράμματος μια φορά το χρόνο για δημόσια διαβούλευση, την οποία θα συγκαλεί το εκάστοτε ανώτατο όργανο (γενική συνέλευση) που θα έχει συντονιστικό και όχι αποφασιστικό ρόλο. Η δημόσια διαβούλευση θα μεταδίδεται απευθείας και θα πρέπει να ορίζεται χρονικά (πχ. Διαβούλευση 15 ημερών). Η απόφαση θα λαμβάνεται πλειοψηφικά από όλους τους πολίτες της περιφέρειας.Νέο ισότιμο και δίκαιο εργασιακό καθεστώς σε όλα τα δίκτυα που θα κατατίθεται στην δημόσια διαβούλευση η οποία θα παίρνει και την τελική απόφαση.Δημόσια Ραδιοτηλεόραση αυτοδιαχειριζόμενη και ανοικτή στα μεγάλα προβλήματα της χειμαζόμενης κοινωνίας.Κατάργηση των ιδιωτικών διαφημίσεων και αποδέσμευση της πληροφορίας, του πολιτισμού και άλλων από τα συμφέροντά τους.Ψηφιοποίηση του αρχείου με ανοικτά πρότυπα. Ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση στη δημόσια πληροφορία και ειδικώτεραστο ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ, που δημιουργήθηκε με την συμβολή του υστερήματος των Ελλήνων πολιτών.Όλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποθηκεύουν, να αντιγράφουν, να αναδημοσιεύουν το υλικό του αρχείου ελεύθερα χωρίς να πληρώνουν.Τα παράγωγα προϊόντα αυτής της δημιουργικότητας θα πρέπει να μπορούν να διατίθενται ελεύθερα με μόνο κανόνα ότι και αυτά με τη σειρά τους δεν θα αποτελούν αποκλειστική ιδιοκτησία κανενός, αλλά θα υπόκεινται στο ίδιο νομικό καθεστώς ελεύθερης χρήσης.Να ενισχυθούν και όχι να καταργηθούν τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, μια όαση πολιτισμού, ένα τελευταίο προπύργιο κουλτούρας και πνευματικής ανάτασης. Τα Μουσικά Σύνολα όπως πάντα αναλαμβάνουν να ανυψώσουν το αίσθημα του Ελληνικού λαού δια μέσου της τέχνης, της παράδοσης, της κουλτούρας του, όπου σε όλη την μεταπολίτευση οι κομματικοί μηχανισμοί σε συνδυασμό με τα σκουπίδια της ιδιωτικής τηλεόρασης κατέστρεψαν κάθε αξιακό υπόβαθρο στην κοινωνία μας.ΑΜΕΣΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ 1) Ανοιχτή ΕΡΤ 2) Καμιά απόλυση 3) Γενική συνέλευση και όχι κλαδική των εργαζομένων 4) Άμεση ανακήρυξη της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων, ανοιχτή στους πολίτες, ως το μόνο αποφασιστικό όργανο για τη

λειτουργία του σταθμού.Αυτός είναι ο δρόμος για πραγματικά ελεύθερη ΕΡΤ.Ραντεβού στους δρόμους.

in fact / ΚΟΙΝΩΝΙΑκείμενο+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

in fact / CITY ROOM

Σύ, που διαβάζεις τώρα/Στου σύμπαντος το κατώφλι θα σε περιμένουμε/ Εμείς εδώ οι Λίγοι/ οι Κεμάλ του κόσμου/ εμείς δεν ανήκου-με στα τραγούδια τους/ η μελάνη μας/ καίει/ δίχως στάχτη/ στο κόρφο μας σπαθί: οι λέξεις μας/ σφάζουν τις συνειδήσεις τους/ πράξις μηνιαία/ χωρίς κόμμα/ χωρίς τελεία/έχουμε πολλά να σκοτώσουμε/ μια σπίθα δρόμος/ απ’ τα κελιά μας/ είμαστε/ γεννούν

οι άνθρωποι τις λέξεις/ οι λέξεις γεννούνε θαύματα/ στα χαρτιά μας μάνα ξάγρυπνη γροικούν/ τα μελάνια το θαύμα τους να γενεί/ Μη φοβάσαι/ το είδες απόψε το μισοφέγγαρο;/ γέμισε από τα όνειρά μας/ σου λέω/εδώ ξερνάμε αγάπη/ γράφει ο ποιητής/ Είμαστε εμείς οι Λίγοι/ οι ονειροπαρμένοι τρελλοί της γης/ με τη φλογισμένη καρδιά και τα έξαλλα μάτια/ Είμαστε οι αλύτρωτοι στοχαστές και οι τραγικοί ερωτευμένοι/ Χίλιοι ήλιοι κυλούνε μες στο αίμα μας/ κι ολούθε μάς κυνηγά το όραμα του απείρου/ Η φόρμα δεν μπορεί να μας δαμάσει/ Εμείς ερωτευτήκαμε την ουσία του είναι μας/ και σ’ όλους μας τους έρωτες αυτήν αγαπούμε/ Είμαστε οι μεγάλοι ενθουσιασμένοι κι οι μεγάλοι αρνητές/ Κλείνουμε μέσα μας τον κόσμο όλο και δεν είμαστε τίποτα απ’αυτόν τον κόσμο/ Οι μέρες μας είναι μια πυρκαγιά κι οι νύχτες μας ένα πέλαγο/ Γύρω μας αντηχεί το γέλιο των ανθρώπων/Είμαστε οι προάγγελοι του χάους./ Γιατί μόνο στα ανοχύρωτα χαρτιά η μελάνη θα χύνει Όραμα/ Τελεία και Καύλα. ||

Στο κείμενο έχει ενσωματωθεί το ποίημα του Γιώργου Μακρή (1923-1968), Εμείς οι Λίγοι ~

κείμενο+ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΕΑΔΟΥ [μουσικός // e mail: cityroom.maria@yahoo.gr] φωτό+ΓΙΩΤΑ ΤΖΟΤΖΟΛΗ «Εμείς Οι Λίγοι»

M ε μια εγκύκλιο που χαρακτηρίζεται ως ρύθμιση «τελευταίας ευκαιρίας», το Υπουργείο Οικονομικών δίνει τη δυνατότητα σε 2.500.000 οφειλέτες του Δημοσίου να τακτοποιήσουν τα χρέη τους προς αυτό σε, έως και 100 (υπό προϋποθέσεις) μηνιαίες δόσεις. Πιο συγκεκριμένα, η ρύθμιση αφορά την εξόφληση βεβαι-ωμένων και ληξιπρόθεσμων οφειλών έως τις 31/12/2012 σε 48 μηνιαίες δόσεις, με ελάχιστο ποσό δόσης τα 15 ευρώ. Σύμφωνα πάντως με την εγκύκλιο του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, σε περίπτωση που ο οφειλέτης αδυνατεί να ανταποκριθεί στο ύψος της μηνιαίας δόσης του προγράμματος που επέλεξε, θα έχει τη δυνατότητα να υπαχθεί σε ρύθμιση με περισσότερες δόσεις, με ανάλογη προσαρμογή των υπολειπόμενων προσαυξήσεων εκπρόθεσμης

καταβολής. Οι ενδιαφερόμενοι έχουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν αιτήσεις έως τις 18 Ιουλίου 2013 στη αρμόδια ΔΟΥ τους και μετά την ημερομηνία αυτή αποκλειστικά και μόνο ηλεκτρονικά μέσα από την ειδική εφαρμογή του taxis. Για την υπαγωγή στη ρύθμιση, οι οφειλέτες θα πρέπει να έχουν καταθέσει τις φορολογικές δηλώσεις της τελευ-ταίας πενταετίας και επιπλέον οι επιτηδευματίες τις εκκαθαριστικές δηλώσεις φόρου προστιθέμενης αξίας αυτού του διαστήματος, καθώς επίσης και τις περιοδικές δηλώσεις που έπονται της τελευταίας εκκαθαριστικής. Εξαιρούνται της ρύθμισης όσοι οφειλέτες έχουν καταδικαστεί για φορολογικά αδικήματα, ή έχει ασκηθεί σ’αυτούς ποινική δίωξη για φοροδιαφυγή, καθώς κι εκείνοι που είχαν υπαχθεί σε νομοθετική ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών, η οποία απωλέσθη με υπαιτιότητα του φορολογούμενου μετά την 26η Απριλίου 2013. Παράλληλα με την αίτηση υπαγωγής στη ρύθμιση θα πρέπει να συνυποβληθεί στην εφορία ή το τελωνείο υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 όπου θα ανα-γράφονται αναλυτικά και με ακρίβεια το καθαρό μηνιαίο εισόδημα του φορολογούμενου, οι πάγιες μηνιαίες υποχρεώσεις του (π.χ. τυχόν δάνεια) καθώς επίσης και εκτίμηση για έσοδα από μελλοντικό εισόδημα (π.χ. έσοδα από μελλοντική εκμίσθωση ακινήτου). Επίσης, αναλυτική καταγραφή των εμπράγματων δικαιωμάτων (πλήρης κυριότητα, επικαρπία, ψιλή κυριότητα) των περιουσιακών στοιχείων όπως αναφέρονται στο έντυπο Ε9. Για τα ακίνητα που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια του οικείου οικονομικού έτους και δεν έχουν δηλωθεί ακόμα στο Ε9, οι φορολογούμενοι θα πρέπει να αναγράψουν αναλυτικά τα στοιχεία τους (ακριβή διεύθυνση, αναλυτική περιγραφή, είδος εμπράγ-ματου δικαιώματος, ποσοστό κυριότητας). Ακόμα στην αίτηση θα αναφέρονται και λοιπά περιουσιακά στοιχεία, όπως σύνολο καταθέσεων (σε τράπεζες και άλλα ημεδαπά ή αλλοδαπά πιστωτικά ιδρύματα), ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια, μετοχές (όπου θα περιγράφεται αναλυτικά το είδος, ο αριθμός χαρτοφυλακίου, η τρέχουσα αξία), καθώς επίσης και τυχόν κινητά περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας (όπως έργα τέχνης, συλλογές κλπ). Απαραιτήτως θα δηλωθεί και ο αριθμός λογαριασμού (IBAN), ώστε να υπάρχει πάγια εντολή αυτόματης χρέωσης. Σε περίπτωση μη καταβολής δόσεων, η εφορία θα μπορεί να προχώρα όχι μόνο σε κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, καταθέσεων, αλλά και να υποθηκεύει περιουσιακά στοιχεία ακόμη των συνυπόχρεων (συγγενών, εγγυητών κλπ). Αξίζει να σημειωθεί ότι για τους οφειλέτες που είναι φυσικά πρόσωπα μη επιτηδευματίες, παρέχεται η δυνατότητα εξόφλησης των οφειλών τους σε περισσότερες από 48 μηνιαίες δόσεις (φυσικά με την επιβολή των ανάλογων εκπρόθεσμων προ-σαυξήσεων), με την προϋπόθεση να αποδείξουν και να διασφαλίσουν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σ’αυτές. Σ’αυτή την περίπτωση ο ανώτερος αριθμός δόσεων είναι 100 (εξαιρούνται οι επαγγελματίες) και το ελάχιστο ποσό μηνιαίας δόσης ορίζεται με ποσοστό επί του συνολικού καθαρού μηνιαίου εισοδήματος ως εξής: 5% για καθαρό μηνιαίο εισόδημα έως 100 ευρώ (και πάντως όχι κάτω των 15 ευρώ), 6% έως τα 1000 ευρώ, 7% έως τα 1500 ευρώ, 10% έως τα 2000 ευρώ, 20% έως τα 5000 ευρώ και 30% για τα ανώτερα εισοδήματα. Σε περίπτωση εφάπαξ εξόφλησης, παρέχεται έκπτωση 50% των έως και τις 31/12/2012 προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής. Η πληρωμή της πρώτης δόσης της ρύθμισης ή η εφάπαξ εξόφληση, πραγματοποιείται εντός τριών εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν αναλυτικότερες πληροφορίες από τις αρμόδιες ΔΟΥ και τα κατά τόπους λογιστικά γραφεία.

Ευφρ. Χρ. Αγγελοπούλου Λογίστρια Α

κείμενο+ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗ φωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

in fact / ΟΠΤΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ //

ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ & ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ 3 - ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ | Τ- F: 2631 0 26988 - Mob. 6972 48 18 95 | e-mail: xdcellina@gmail.com

ώρα για σοκολάτα carelli hair repair - cut & colorhealthy hair care salon

Mob. 6945 678 619, 70 Tzavella str., Nafpaktos

25% ΕΚΠΤΩΣΗ

με την επίδειξη του τεύχους

...μην παρκάρεις στο δρόμο μουΜε λένε Πέτρο και ξύπνησα με μια χαρά στη σκέψη μου. Να πάρω την Αννούλα, την κόρη της νοικάρισσας και το καινούργιο μου ποδήλατο να κάνουμε βόλτες στην παραλία του Γριμπόβου. Τι πιο ωραία σκέψη; Ο παππούς τότε είπε: “αφήστε μόνο του το παιδί να ξεθαρέψει, εξάλλου φυσαέι βοριάς”. Μάλλον φοβόντουσαν όλοι πως θα με έπαιρνε ο αέρας μαζί με το καινούργιο μου ποδήλατο. Φόρεσα τη στολή μου, δηλαδή το αγαπημένο μου σορτσάκι και ξεκίνησα τη βόλτα. Νόμιζα πως όλα θα ήταν ομαλά. Ο μοναδικός μου φόβος, τον οποίο και δεν τολμούσα να ξεστομίσω, ήταν να μη συναντούσα κανένα αδέσπο-το σκύλο. Τίποτα άλλο. Δεν ήξερα.

Οι πρώτες μου βόλτες ήταν πάντα γύρω από την αυλή. Μα ο δρόμος προς το Γρίμποβο δεν ήταν σαν την αυλή μου. Μου είπαν να ακολουθήσω τις γραμμές του ποδηλατόδρομου. Μου το είπε ο παππούς ως συμβουλή. Όμως εγώ όσο κι αν το ήθελα, δεν ήταν δυνατόν. Στον ποδηλατόδρομο ήταν σταθμευμένο ένα όχημα. Κοντοστάθηκα με την Αννούλα κοιταχτήκαμε και είπαμε να κάνουμε τους θαρραλέους. Το προσπεράσαμε, λοιπόν. Πιο κάτω, κι άλλο όχημα. “Βρε, παππού, να χαρώ τις συμβουλές σου”, σκέφτηκα. Κάποτε, μετά από πολλούς ελιγμούς, γύρισα σπίτι σώος – δε λέω- κι άρχισα να εξιστορώ ό,τι συνάντησα στο δρόμο, από εμπόδια μέχρι την κυρά Γιαννούλα με τον καινούργιο της σύζυγο. Και ξαφνικά ο μονολόγος μου έγινε έντονος διάλογος των μεγάλων. 'Αρχισαν να φωνάζουν ο ένας με τον άλλον λέγοντας ο καθένας τη γνώμη του. Εγώ ένα απλό ερώτημα τους έθεσα “ γιατί οι μεγάλοι παρκάρουν στο δρόμου μου;” και αυτοί πιάσανε τον καυγά. Κι άκουγα διάφορα να συζητούν. Σας μεταφέρω μερικά, αλλιώς θα σκάσω:

-παππούς: Και μετά μας λένε ποδηλατόδρομος, ένα έργο πνοής για το δήμο που του προσδίδει ευρωπαϊκή ταυτότητα. Βλέπουμε το έργο πνοής που χρησιμοποιεί ο καθένας τουλάχιστον μέχρι σήμερα για πάρκινγκ.

-μπαμπάς: Υπάρχει μια συνεννόηση με την δημοτική αστυνομία ή με την τροχαία ώστε αυτοί οι ασυνείδητοι να τιμωρηθούν ή τουλάχιστον να τους γίνουν κάποιες συστάσεις;

-θείος Μίλτος: Μα δεν ακούς τον Πετράκη, το όχημα της αστυνομίας ήταν παρκαρισμένο στο ποδηλατόδρομο, όχι το δικό μου.

-μαμά Αννούλας: Το θέμα είναι όταν λέμε έχουμε ποδηλατόδρομο, να εννοούμε ότι η πόλη μας έχει και δρόμους, και θέσεις για παρκάρισμα. Τα αυτοκίνητα δεν είναι γαιδούρια. Τα γαιδούρια δεν ξέρουν να διαβάζουν τις σημάνσεις, οι οδηγοί όμως;

-κυρία Πόπη: Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία σε κάτι τύπους που πίνουν τον καφέ τους στο Γρίμποβο περιμένοντας το παιδί τους που πάει φροντιστήριο ή περιμένοντας την γυναίκα του που πήγε κάπου- κι έχουν παρκάρει πάνω στον ποδηλατόδρομο.

-παππούς (ξανά): Όχι αυτοκίνητο, αλλά ούτε και μηχανάκι ακόμα και πεζός δεν πρέπει να περπατήσει πάνω στον ποδηλατόδρομο. Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε μια παιδεία.

-μπαμπάς: Τέλος πάντων, είναι παράλογο να βλέπεις μπάτσους να γράφουν πολίτες που έχουν παρκάρει στους ποδηλατόδρομους και μετά τα περιπολικά τους προκλητικά να κάνουν το ίδιο.

Αυτά λοπόν, με εκτίμηση, Πέτρος

κείμενα+ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ

in fact / το mouse που βρυχάται

// ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ //ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΒΡΥΣΣΑΣ

Από σημαντικά αποστάγματα στεμφύ-λων σταφυλιού παράγεται το Τσίπουρο Θεσσαλίας που αποκτά ονοματεπώ-νυμο χάρη στην αποσταγματοποιία ΒΡΥΣΣΑΣ Α.Ε. To VRISSA SPECIAL παράγεται από επιλεγμένες ποικιλίες κόκκινων σταφυλιών των αμπελώνων του Τυρνάβου και αποστάζεται σταγόνα σταγόνα σε παραδοσιακούς χειροποίη-τους χάλκινους άμβυκες. Στη συνέχεια αποθηκεύεται και παλαιώνει σε δρύινα βαρέλια 225 λίτρων, όπου και αποκτά το χρώμα και το ειδικό του άρωμα. To VRISSA SPECIAL είναι αγνό και ακο-λουθεί την φυσική εξέλιξη ωρίμανσης.Η ευχάριστη γεύση του προκαλεί να το συνδυάσετε με ελληνικούς μεζέ-δες αλλά και με ελληνικά πιάτα για ένα πλούσιο γεύμα όλες τις εποχές. Απο-κλειστική διανομή για τη Δυτική Ελλά-δα ΓΕΜΑΚ. Πηγή: www.gemak.gr

// ΜΟΔΑ //ΤΡΙΧΩΤΟ…ΚΑΛΣΟΝ Είναι το νέο trend που μας έρχεται από την Κίνα και κυκλοφορεί σε καλσόν και ψηλές κάλτσες. Ύστερα από πολλά κρούσματα βιασμών και σεξουαλικών επιθέσεων στο δρόμο, οι Κινέζες απο-φάσισαν να αναλάβουν δράση με πιο άγρια μέσα. Αυτό είναι το νέο trend και τα εν λόγω χνουδωτά αξεσουάρ, έγι-ναν viral από τη στιγμή που μια fashioν blogger πόσταρε την παραπάνω φω-τογραφία γράφοντας το εξής:«Super sexy, καλοκαιρινές κάλτσες με τρίχες σε όλο το πόδι για προστασία από τους ανώμαλους. Απαραίτητες για όλα τα νεαρά κορίτσια που βγαίνουν έξω». Αρχικά κανείς δεν ήταν σίγουρος για το αν πρόκειται περί αληθινού αξε-σουάρ ή για πλάκα του photoshop - η ιδέα όμως πήρε κιόλας πραγματικές διαστάσεις με πολλές εταιρείες να πέ-φτουν με τα μούτρα σε παραγωγή!Πηγή: www.queen.gr

// ΚΟΣΜΟΣ // ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΑ…ΤΑΤΟΟ Από το 2000 ανθίζει μία ενδιαφέρουσα επιχείρηση σε Αμερική και Ιαπωνία. Αυτή των ανθρώπινων διαφημιστι-κών billboards. Άνθρωποι με μεγάλη οικονομική ανάγκη ή και όχι, που-λούν επιφάνειες του σώματός τους σε διαφημιστικές προκειμένου να πλη-ρωθούν αδρά. Το τίμημα; Να κάνουν τατουάζ με το λογότυπο ή το link μιας εταιρείας και να κυκλοφορούν με το σημείο αυτό ακάλυπτο για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που επιλέγουν να κάνουν τατουάζ ακό-μη και στο μέτωπό τους! Στην Ιαπωνία μάλιστα αρκετές εταιρείες ζητούν πια από όμορφες κοπέλες και αγόρια να κάνουν τατουάζ λογότυπα στο ντεκολτέ ή στα μπούτια, και στο στέρνο ή στους κοιλιακούς αντίστοιχα ζητώντας τους να κυκλοφορούν επί 8 ώρες σε δημό-σιους χώρους με το τατουάζ ακάλυπτο. Η αμοιβή είναι αδρά και οι αιτήσεις για... πρόσληψη αμέτρητες. Πηγή:www.mantata.gr

// ΥΓΕΙΑ // ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΤΟ ΤΖΙΝ; Η παραγωγή του δημοφιλούς ποτού κιν-δυνεύει σοβαρά εξαιτίας ενός θανατη-φόρου μύκητα που προσβάλει το δέντρο Άρκευθος, του οποίου οι καρποί δίνουν γεύση στο τζιν.Σύμφωνα με το περιοδικό Popular Science, ένας παθογόνος μύ-κητας έχει μολύνει την πλειοψηφία των δένδρων στη Βρετανία, δημιουργώντας προβλήματα στην παραγωγή του τζιν που εξάγεται στην Ευρώπη. Η μόλυνση των φυτών είναι θανατηφόρα, ενώ τις τελευταίες εβδομάδες έχει μολυνθεί το 60-70% των Αρκεύθων της Βρετανίας. Οι παραγωγοί τζιν ανησυχούν μεν, για την ώρα δε, προτιμούν τους καρπούς από άλλες περιοχές εκτός της Βρετανίας, όπου προς το παρόν η ασθένεια φαίνεται να είναι υπό έλεγχο. Οι εταιρείες από τη δική τους μεριά ανησυχούν για τη διά-δοση του μύκητα και στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Αν συμβεί κάτι τέτοιο μέσα στην επόμενη χρονιά, η Ευρώπη και τα μπαρ της ενδέχεται να μείνουν χωρίς τζιν. Πηγή: www.iefimerida.gr

13SAMSUNG-ΚΑΜΠΥΛΩΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑξΙΑΣ 10.000 ΕΥΡΩ Το καινούργιο μοντέλο της Κορεάτικης εταιρίας έχει την ιδιότητα, λόγω της κυρτής του κατασκευής, να διατηρεί κάθε σημείο του σε ίση απόσταση από τον θεατή.Αυτό προσφέρει φυσικά πολύ καλύτερη ευκρίνεια στην εικόνα, πράγμα που οι πιθανοί αγοραστές θα κληθούν να πληρώσουν με το παραπάνω, αφού το κόστος της αγγίζει τις δέκα χιλιάδες ευρώ.Η τηλεόραση είναι τελευταίας τεχνολογίας και εξαιρετικά λεπτή, ωστόσο κοστίζει περίπου πέντε φορές περισσότερο από επίπεδες τηλεοράσεις με ισοδύναμα χαρακτηριστικά.

KIrobo – robot ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤο πρώτο ρομπότ αστροναύτη θα στείλουν οι Ιάπωνες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον προσεχή Αύγουστο. Το ρομπότ Kirobo θα έχει την ικανότητα να συνδιαλεχθεί με ανθρώπους και θα κρατάει συντροφιά στον Κοΐτσι Ουακάτα, τον πρώτο Ιάπωνα που επικεφα-λής του Σταθμού. Πρόκειται για μία μοναδική παγκόσμια πρωτοπορία, αφού όπως δήλωσε ο Γιοριτσίκα Νισιγιάμα, επικεφαλής του προγράμματος Kibo Robot Project: «Η Ρωσία ήταν η πρώτη χώρα που έστειλε άνθρωπο στο διάστημα, οι ΗΠΑ ήταν η πρώτη χώρα που έστειλε άνθρωπο στο φεγγάρι και η Ιαπωνία θα είναι η πρώτη χώρα που θα στείλει στο διάστημα ένα ρομπότ- αστροναύτη που μπορεί να επικοινωνήσει με ανθρώπους». Σύμφωνα με τους δημιουργούς του η εκτόξευση του Κιρόμπο στο διάστημα αναμένεται να πραγματοποιηθεί στις 4 Αυγούστου από το διαστημικό κέντρο Τανεγκασίμα.

HUAwEI AScEND w2: ΜΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ wINDowS 8 Τα Windows Phone 8 κάνουν νέα εμφάνιση στην αγορά με ένα ολοκαίνουργιο μοντέλο με την υπογραφή της Huwaei. Το νέο Ascend W2 παρουσιάστηκε στην έκθεση Mobile Asia 2013 δημοσιοποιώντας παράλληλα τα τεχνικά του χαρακτηριστικά.Οπως αναφέρει σχετικό άρθρο του techgear.gr, το καινούργιο Huawei θα έχει διαστάσεις 134 x 66.7 x 9.9mm, οθόνη 4.3» WVGA (800 x 480), διπύρηνο επεξεργαστή 1.4 Ghz, μνήμη RAM 512MB, αποθηκευτικό χώρο 8GBΤο νέο μοντέλο της Huawei αναμένεται να αποτελέσει μία πρακτική και οικονομική επιλογή για όσους θέλουν να στραφούν στα Windows Phone, ενώ ταυτόχρονα στις 11 Ιουλίου περιμένουμε και τη νέα ναυαρχίδα της Nokia που σύμφωνα με τις φήμες θα ονομαστεί Lumia 1020.

SNAPcHAt: ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΑ Εάν κάτι τέτοιο συνέβαινε σε κάποια άλλη παρόμοια εφαρμογή, θα νόμιζε κανείς ότι πρόκειται για ελαττωματικό λογισμικό. Αυτό όμως δεν ισχύει στην περίπτωση του Snapchat, μίας εφαρμογής που κάνει τα sms, τις φωτογραφίες και τα βίντεο που στέλνεις να... αυτοκαταστρέφονται, εξαφανιζόμενα από τη συσκευή του παραλήπτη. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τις διαστάσεις που προσλαμβάνει η δημοφιλία της εν λόγω εφαρμογής, η αξία της οποίας υπολογίζεται στα 800 εκ. δολάρια, καθώς μπορεί πλέον κανείς να παρενοχλεί άφοβα τους συνανθρώπους του με μηνύματα, φωτογραφίες και βίντεο σεξουαλικού ή άλλου περιεχομένου, χωρίς να αφήνει πίσω του ίχνη.

ΝΕΟ IPHoNE 5S: ΔΙΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Διέρρευσε η πρώτη φωτογραφία από την μπροστινή όψη του επερχόμενου iPhone 5S της Apple. Την εικόνα δημοσίευσε για πρώτη φορά η κινέζικη ιστοσελίδα Weibo και ισχυρίζεται ότι είναι από το εργοστάσιο παραγωγής.Οπως αναφέρει σχετικό άρθρο του greekapplenews.gr, η φωτογραφία, αν είναι όντως αυθεντικής τραβήχτηκε κρυφά στο εργοστάσιο συναρμολόγησης των iPhone, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι η Apple έχει ήδη ξεκινήσει την συναρμολόγηση των πρώτων συσκευών. Ωστόσο το νέο iPhone 5S δε πρόκειται να παρουσιαστεί πριν από Σεπτέμβριο.

FIrEFox 22: ΒΙΝΤΕΟΚΛΗΣΕΙΣ, ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΙΡΑΣΜΟΣ ΑΡΧΕΙΩΝ Με νέες ανατρεπτικές λειτουργίες έρχεται η καινούργια έκδοση του Firefox για Mac, Windows και Linux. Όπως αναφέρει σχετικό άρθρο στο techgear.gr, ο νέος browser ης Mozilla, Firefox 22, θα επιτρέπει τη διεξαγωγή βιντεοκλήσεων και ανταλλαγής αρχείων μεταξύ των χρηστών απευθείας μέσω του browser, χωρίς να χρειαστεί να κατεβάσετε επιπλέον εφαρμογές. Ταυτόχρονα, θα διαθέτει και ένα ισχυρό υποσύνολο της Java που θα λύσει τα χέρια των developers, διευκολύνοντας τους να δημιουργήσουν απαιτητικές εφαρμογές όπως τρισδιά-στατα παιχνίδια. Μάλιστα, όπως αναφέρει το άρθρο του techgear.gr, ειδικότερα στον τομέα των 3D παιχνιδιών, η Mozilla συνεργάστηκε με την Epic για την μηχανή Unreal Engine 3 δείχνοντας τον δρόμο στους developers για παιχνίδια υψηλών επιδόσεων με χαμηλό κόστος.

κείμενο+ΕΛΕΝΗ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, PhD, DIU Cytogenetics

υγεί

α

Ανακάλυψη νέου πληθυσμού αρχέγονων κυττάρων από εργαστηριακό λάθος Eνα πειραματικό λάθος, οδήγησε στην αναγνώριση νέου τύπου ανθρώπινων αρχέγονων κυττάρων, τα οποία είναι ανθεκτικά στο στρες (MUSE-AT stem cells) και σχηματίζουν άλλους ιστούς. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Georgetown της Ουάσιγκτον, διέκριναν πως μια κατηγορία αρχέγονων κυττάρων του λιπώδους ιστού επέζησε, παρά τις αντίξοες συνθήκες που εσφαλμένα εφαρμόστηκαν σε μέρος των πειραμάτων τους. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο γεγονός πως τα κύτταρα αυτά έχουν το γονιδιακό προφίλ των εμβρυϊκών βλαστο-κυττάρων και μπορούν να διαφοροποιηθούν σε κύτταρα οστού, μυ, καρδιάς, νευρικού ιστού και ήπατος. Είναι ανθεκτικά και επιβιώνουν σε συνθήκες έντονου στρες, όπως έλλειψη θρεπτικών συστατικών, παρατεταμένη δράση ενζύμων που αποδομούν τις πρωτεΐνες, χαμηλή θερμοκρασία και χαμηλή συγκέντρωση οξυγόνου. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, οι συνθήκες έντονου κυτταρικού στρες τα διεγείρουν και τα ‘ξυπνούν’, ενώ η διαδικασία απομόνωσής τους στο εργαστήριο, δεν απαιτεί εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας. Η τυχαία ανακάλυψη των αρχέγονων κυττάρων ανθεκτικών στο στρες, με ιδιότητες βλαστοκυττάρων, αναμένεται να ωθήσει την αναγεννητική ιατρική σε νέα άλματα και να αποτελέσει επαναστατική θεραπευτική επιλογή για ασθένειες της καρδιάς και του νευρικού συστήματος.

in fact / ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Σε ένα σχεδόν εξω-τικό περιβάλλον στην παραλία της Κάτω Βασιλικής Ναυπα-κτίας συναντάμε το Φοίνικα, το cafe bar που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει καλοκαιρινό στέκι.

Με θέα τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου μπο-ρείτε να απολαύσετε καφέ Mokarico, αλλά και δροσερά κοκτέιλς δίπλα στο κύμα.

ΜΑΚΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ EΚΘΕΣΗ: Πάνου Ρήγα 3, Ναύπακτος. Tηλ: 26340-22389, κιν: 6947324338ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ: Αφροξυλιά, τηλ: 26340-21455

NΑΥΠΑΚΤΟΣ ΣΤΡΩΜ • ορθοπεδικά ιατρικά στρώματα • κρεβατοκάμαρες - υπνοσύνολα • μαξιλάρια- σαλόνια

κείμενο+ΕΛΕΝΗ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, PHD, DIU cytoGENEtIcS

in fact / ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Μεταμόσχευση οργάνων.Η νομοθεσία για τη δωρεά οργάνων που πρόσφατα άλλαξε

στη χώρα μας και η μεγάλη πρόκληση από την επιστήμηΤι είναι η μεταμόσχευση και η δωρεά οργάνων Η μεταμόσχευση οργάνων αποτελεί μία από τις σπουδαιότερες θεραπευτικές επιλογές, όπου υγιή όργανα, ή τμήματα αυτών, μεταφέρονται από έναν δότη σε ασθενή, με μη αναστρέψιμη χρόνια, ή οξεία ανεπάρκεια οργάνου, από οποιαδήποτε αιτιολο-γία. Ενδεικτικά τα όργανα και οι ιστοί που μεταμοσχεύονται, εί-ναι οι νεφροί, η καρδιά, το ήπαρ, οι πνεύμονες, το πάγκρεας, το δέρμα, ο κερατοειδής χιτώνας του ματιού, τα αγγεία, οι βαλβίδες της καρδιάς, τα αιμοποιητικά κύτταρα κ.α. Σήμερα, η μεταμό-σχευση είναι η μόνη διαθέσιμη θεραπεία για το τελευταίο στάδιο ανεπάρκειας του ήπατος, των πνευμόνων και της καρδιάς. Βα-σική προϋπόθεση είναι η ύπαρξη διαθέσιμων οργάνων για με-ταμόσχευση, αναγκαιότητα που καλύπτεται από την εθελοντική και χωρίς αμοιβή προσφορά οργάνων. Κάθε άνθρωπος, κάθε ηλικίας μπορεί να γίνει δότης, δηλαδή να δωρίσει ένα ή περισ-σότερα όργανα, είτε κατά τη διάρκεια της ζωής του, είτε μετά το θάνατό του. Σημαντική είναι η λειτουργική κατάσταση του οργάνου που θα ληφθεί και όχι η χρονολογική ηλικία του δότη. Ιατρικά κριτήρια και ειδικές εξετάσεις (π.χ. έλεγχος μεταδιδόμε-νων ασθενειών, ιστοσυμβατότητα) καθορίζουν την κατάσταση υγείας του δότη και την καταλληλότητα κάθε μοσχεύματος.

Νομοθεσία για τη δωρεά οργάνων σε Ελλάδα, Ε.Ε. και Β. ΑμερικήΗ ανάγκη για μεταμόσχευση οργάνων αυξάνεται παγκοσμίως και η δυσκολία εύρεσης μοσχεύματος, έχει αυξήσει τον αριθ-μό των ασθενών που είναι εγγεγραμμένοι σε λίστα αναμονής. Το 2012, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 61000 άτομα αναζητούσαν μόσχευμα και περίπου 12 ασθενείς πέθαναν καθημερινά, πε-ριμένοντας. Κάθε χώρα ορίζει το πλαίσιο για τη δωρεά οργά-νων στοχεύοντας, αφενός να αυξήσει τον αριθμό των δοτών και των διαθέσιμων μοσχευμάτων, αφετέρου να διασφαλιστεί ο μη κερδοσκοπικός και εθελοντικός χαρακτήρας της προσφοράς. Οι νόμοι των διαφόρων κρατών επιτρέπουν στους εν δυνάμει δότες να δηλώσουν, ή να αρνηθούν τη δωρεά οργάνων, ή πα-ραχωρούν το δικαίωμα απόφασης στους συγγενείς. Υπάρχουν δύο κύριοι μηχανισμοί συγκατάθεσης, α) δότες είναι όσοι έχουν δηλώσει ρητά ότι επιθυμούν να γίνουν δωρητές οργάνων (δή-λωση συγκατάθεσης, opt-in), και β) κάθε άνθρωπος που δεν έχει δηλώσει άρνηση, γίνεται δότης μετά θάνατο (δήλωση αντίθεσης, opt-out). Σχεδόν όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ εφαρ-μόζουν τη μέθοδο opt-out, με διαφοροποιήσεις από χώρα σε χώρα. Για παράδειγμα, η Γερμανία ακολουθεί τη μέθοδο opt-in και έχει χαμηλά ποσοστά συγκατάθεσης για δωρεά αναλογι-κά με τον πληθυσμό της (12%), ενώ η Αυστρία, αγγίζει το 99% λόγω συστήματος opt-out. Στη Μ. Βρετανία, υπάρχει έντονος προβληματισμός για αλλαγή της νομοθεσίας και από δήλωση συγκατάθεσης, να εφαρμοστεί η έλλειψη αρνητικής δήλωσης για τη δωρεά οργάνου (opt-out). Σε Γαλλία και Ιταλία, η έλλειψη αρνητικής δήλωσης κατά τη διάρκεια ζωής του εκλιπόντος, συ-νοδεύεται από συναίνεση της οικογένειας πριν την αφαίρεση. Η δωρεά οργάνων σε ΗΠΑ και Καναδά πραγματοποιείται με συγκατάθεση, είτε προσωπική, είτε της οικογένειας. Την 1η Ιουνίου, ξεκίνησε στην Ελλάδα η εφαρμογή του νέου πλαισίου (Ν. 3984/2011 και Ν. 4075/2012) σύμφωνα με τον οποίο επιτρέπεται η αφαίρεση ενός, ή περισσοτέρων οργάνων

από ενήλικο, θανόν πρόσωπο εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκ-φράσει την αντίθεσή του και κατόπιν συναίνεσης της οικογένειάς του’. Πρακτικά, η αφαίρεση οργάνων θα πραγματοποιείται μετά από πιστοποίηση του εγκεφαλικού θανάτου και με τη σύμφω-νη γνώμη της οικογένειας του θανόντος, είτε υπάρχει αρνητική δήλωση, είτε όχι. Ωστόσο, κάθε ενήλικος πολίτης μπορεί, αν το επιθυμεί, να αποστείλει δήλωση αντίθεσης με το γνήσιο της υπογραφής στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) και καταχωρείται σε λίστα άρνησης. Η αφαίρεση από ανήλικο επιτρέπεται εφόσον συναινούν σε αυτό οι γονείς που έχουν την επιμέλεια. Η αφαίρεση οργάνου από ζώντα δότη, επιτρέπεται μόνο όταν θα μεταμοσχευθεί συγγενικό πρόσωπο, ή σύζυγος, ή άτομο που συνδέεται συναισθηματικά. Από τη διαδικασία αυτή εξαιρείται η δωρεά ομφαλοπλακουντακού αίματος και μυελού οστών. Όπως και στις υπόλοιπες χώρες, στην Ελλάδα η δωρεά και η αφαίρεση οργάνων, πραγματοποιείται μόνο για θεραπεία, απαγορεύεται η κερδοσκοπία και το εμπόριο οργάνων και τη-ρείται η ανωνυμία ως προς την ταυτότητα του δωρητή.

Μεταμόσχευση βιοτεχνητών οργάνωνΗ συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση μοσχευμάτων για την αντικα-τάσταση οργάνων, δύσκολα καλύπτεται από τους διαθέσιμους δωρητές οργάνων. Οι προσπάθειες για εναλλακτικές λύσεις, έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων επιστημονικών πεδίων, όπως είναι η μηχανική οργάνων και η αναγεννητική ιατρική. Πρόκειται για διεπιστημονικούς κλάδους της βιολογίας, της ια-τρικής και της επιστήμης υλικών, που αντικείμενο έχουν τη δη-μιουργία βιοτεχνητών οργάνων. Η διαδικασία περιλαμβάνει τη τοποθέτηση αρχέγονων κυττάρων, σε συνθετικές ή βιολογικές δομές (σκαλωσιές) και την ανάπτυξή τους σε νέο ζωτικό όργανο μέσα σε βιοαντιδραστήρα. Ήδη έχει πραγματοποιηθεί με επιτυ-χία μεταμόσχευση βιοτεχνητής ουροδόχου κύστεως, λάρυγγα και τραχείας, ενώ είναι θεωρητικά εφαρμόσιμη η δημιουργία καρδιάς, ήπατος και πνευμόνων. Από τα κυριότερα προβλή-ματα είναι η μεταφορά των πρωτοκόλλων από το ερευνητικό μοντέλο, στην πραγματική σύνθεση των νέων οργάνων, η οποία απαιτεί τη διαφοροποίηση μεγάλου αριθμού κυττάρων. Η σύν-δεση των κυττάρων μεταξύ τους, καθώς επίσης η ζωτικότητα και η άριστη λειτουργία των βιο-τεχνητών οργάνων για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι επιπλέον προβληματισμοί. Πρόσφατα, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, ανακοίνω-σαν την εκτύπωση αρχέγονων κυττάρων μέσω τρισδιάστατου εκτυπωτή και κατάλληλου λογισμικού προγράμματος. Στοχεύ-ουν μελλοντικά, τα κύτταρα, ως βιο-μελάνι, να εκτυπώνονται τρισδιάστατα σε κατάλληλα ικριώματα και να αναπτύσσουν το νέο όργανο. Πιστεύεται πως η τεχνολογία αυτή, θα επιτύχει την καλύτερη σύνδεση των κυττάρων για το σχηματισμό ενιαίου οργάνου. Πολύ πιθανά, στο μέλλον, τα όργανα που θα μετα-μοσχεύονται, θα προέρχονται από υγιή αρχέγονα κύτταρα, του ίδιου του ασθενή, επιλύοντας μεγάλα ζητήματα ηθικής (αφαίρε-ση οργάνων από θανόντα) και ιστοσυμβατότητας. ||

(Για την συγκέντρωση πληροφοριών, ευχαριστίες στους: Dr JB Gaillard, Γαλλία, Dr KM Bowers, Μ. Βρετανία, Dr A Hutchinson, Καναδάς).

Ζουν κι εργάζονται στο εξωτερικό

Oνομα: Μαρίσσα ‘Εννις // Name: Marissa Ennis Τόπος καταγωγής: Αθήνα Ελλάδα // Birthplace: Athens, GreeceΕργάζεται (τώρα): Οικιακά // Employment (now): Stay at home / momΣπουδές: Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, Deree Αθήνα. Ψυχολογία // Studies: English Literature, American college of Greece, Deree Ζει (τώρα): Ντάλλας, Η.Π.Α. // Lives (now): Dallas, U.S.A.

Μαρασκίνο beach bar Από το 2005 στην παραλία της Χιλιαδούς βρίσκεται το beach bar “Μαρασκίνο”... Κάθε καλοκαίρι, ανοιχτό από Μάϊο μέχρι και Σεπτέμβριο από νωρίς το πρωί για μπανάκι και καφέ στην παραλία, snacks, ποικιλίες και ιδιαίτερα πιάτα, μέχρι το βράδυ για ποτό στο bar ή δίπλα στην πισίνα, σας περιμένουμε, πάντα με ιδιαίτερες μουσικές, ενιότε live συναντήσεις και τρελά parties μεσημέρι ή βράδυ... Ο χώρος του cafe επίσης διατίθεται κάποιες περιόδους για γάμους ή βαπτίσεις.

ΠΑΡΑΛΙΑ ΧΙΛΙΑΔΟΥΣ, ΦΩΚΙΔΑ Facebook page: www.facebook.

com/maraskino.xiliadou τηλ επικοινωνίας: 6976776519

Τι σε έκανε να φύγεις από την Ελλάδα; Παντρεύτηκα έναν Αμερικανό. Μετά από δύο χρόνια παραμονής στην Ελλάδα απο-φασίσαμε να μετακομίσουμε στην Αμερική εξαιτίας του ότι δεν έβρισκε δουλειά. what made you leave Greece? I got married to an American. We lived in Greece for a couple of years. We decided to move back to the States because he couldn’t find a job.

Ποιά είναι τα θετικά που έχεις αποκομίσει το διάστημα που ζεις στο εξωτερικό; Έμαθα να εκτιμώ περισσότερο τον πολιτισμό μου..what are the good things you have gained so far by living abroad?I learnt to appreciate my culture more

Τι σου τη “σπάει” στο μέρος που ζεις τώρα και τι βρήκες που να σε κάνει να νιώθεις τυχερή που ζεις και εργάζεσαι εκεί; Κανένας δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τους γύρω του. Επίσης μισώ τον καιρό. Παρόλα αυτά όμως προσφέρει καλές προοπτικές για να κάνει κάποιος λεφτά. what frustrates you where you live now and what did you find that makes you feel lucky for living and working there? Nobody gives a shit about anybody else. I hate the weather. You have a good opportunity to make money.

Τι προτείνεις στους νέους που διστάζουν να κυνηγήσουν τα όνειρα τους στο εξωτερικό βρισκόμενοι στο σταυροδρόμι της κρίσης; Να το κάνουν χωρίς δισταγμό. what do you advise the young people who hesitate to chase their dreams abroad being at the crossroad of the crisis? Go for it.

Πιστεύεις πως η κρίση οδηγεί πολλά καλά μυαλά στο εξωτερικό μόνιμα; Τα καλά μυαλά είναι το μόνο προιόν που εξάγουμε. Do you think that the crisis leads many great minds to live abroad permanently? Good brains are the only good thing we export.

tι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα; ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! what do you miss most from Greece? EVERYTHING!!!

Με τι κίνητρο θα γύριζες αύριο το πρωί; Μόνο αν με περίμεναν πολλά λεφτά.. what would motivate you to return to Greece tomorrow morning? A lot of money waiting for me.

in fact / socIAl frAMeαπόδοση κειμένου+ΒΙΚΗ ΤΗΛΙΓΑΔΑ

ΤΟΠΙΑ ΠΟΛΕΩΝ που θυμίζουν

Bertrand Meniel is a french artist who specialises in photorealism. Born in 1961 in the city of Bou-logne-Billancourt, Bertrand started his career as a painter at about the age of 30, while at the same time he started to rise in prominence as one of the greatest contemporary artists of the “movement of photorealism”. His works constist mainly of city landscapes like Paris, New York, san fransisco and other large cities, and they are considered as some of the best in this specific field. Bertrand skills, as so far as his control of shading, colors and light, make it impossible for somebody to distin-guish if the following works of art are paintings or photos!

πηγή: www.consider.gr

φΩΤ

ΟΓΡΑφΙΕΣΟ Bertrand Meniel είναι ένας Γάλλος ζωγράφος

και καλλιτέχνης ο οποίος ειδικεύεται στον

φωτορεαλισμό. Γεννημένος το 1961 στην πόλη

Boulogne-Billancourt, ο Bertrand ξεκίνησε

την καριέρα του ως ζωγράφος περίπου

στην ηλικία των 30 ετών, ενώ ταυτόχρονα

άρχισε να αναδεικνύεται ως ένας από τους

σπουδαιότερους σύγχρονους καλλιτέχνες του

«κινήματος του φωτορεαλισμού». Τα έργα του

αποτελούνται κυρίως από τοπία πόλεων όπως

το Παρίσι, η Νέα Υόρκη, το Σαν φρανσίσκο και

άλλων μεγάλων πόλεων, ενώ θεωρούνται ως

μερικά από τα καλύτερα στον συγκεκριμένο

τομέα. Οι ικανότητες του Bertrand, όσο αφορά

τον χειρισμό της σκίασης, των χρωμάτων και

του φωτός, καθιστούν σχεδόν αδύνατο σε

κάποιον να ξεχωρίσει αν τα παρακάτω έργα

είναι πραγματικοί πίνακες ή φωτογραφίες!

Στενοπάζαρο ΝαύπακτοςΤηλ.: 26340 28266

20

επιμέλεια+ΒΙΚΗ ΤΗΛΙΓΑΔΑ

in fact / Archi – ΠΟΛΙΣ

VHILS /// Providência /// brAZIL

20

Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του

2016, η παλαιότερη φαβέλα στο Ρίο ντε Τζανέιρο, πρόκειται να υποστεί

εργασία ανακατασκευής αξίας 65 εκατομμυρίων δολαρίων που

περιλαμβάνει ένα τελεφερίκ, τραμ και δύο νέους δρόμους.

Το μέγεθος αυτής της επένδυσης δεν θα ικανοποιήσει τους κατοίκους. Με

832 σημειωμένα για κατεδάφιση σπίτια (σχεδόν το ένα τρίτο της κοινότητας), η διαδικασία απαλλοτρίωσης επηρεάζει

σε μεγάλο βαθμό τις ζωές των ανθρώπων που μόλις πρόσφατα είχαν

γιορτάσει τη διαδικασία ειρηνοποίησης που είχε ελευθερώσει την ιστορική

φτωχογειτονιά από μια ιστορία βίας.

Το Σεπτέμβριο/ Οκτώβριο του 2012, ο Πορτογάλος αστικός καλλιτέχνης Vhils και η ομάδα του πέρασαν ένα

μήνα στην Providência αναπτύσσοντας μια καλλιτεχνική εργασία που

μιλούσε ανοιχτά στους ανθρώπους για τη διαδικασία απαλλοτρίωσης και κατεδάφισης, χαράσσοντας πορτραίτα μερικών από εκείνων που τους έχουν

κάνει έξωση σε ό,τι απέμεινε από τα σπίτια τους.

Ahead of the 2014 world cup and the 2016 olympics, the oldest favela in rio de Janeiro, home to thousands, is seeing a $65 million redevelopment proj-ect which includes a cable car, funicular tram and new roads. the bulk of this investment will not reach the inhabitants. with 832 houses marked for de-molition (nearly one third of the community), the expropriation procedure is deeply affecting the lives of the people who only recently had celebrated the pacification process that had freed the historic slum from a history of violence.

In September/october 2012, Portuguese urban artist Vhils and his team spent a month at Providência developing an art project that spoke out to the people in the light of the expropriation and demolition process, carving the portraits of some of those who have been evicted on what remained of their homes.

Στο Εν πλω «βασιλεύουν» τα οστρακοειδή και τα ολόφρεσκα ψάρια που έρχονται από τις θάλασσες του Κορινθιακού και του Ιονίου, τα πιάτα γευστικά και οι ουζομεζέδες περιωπής, όλοι με θαλασσινή αύρα.

Ένα από τα όμορφα σημεία στην παραλία του γραφικού χωριού με το όνομα Μοναστηράκι που λούζεται από το υπέροχο ηλιοβασίλεμα.

ΕΝ ΠΛΩ | | ΜΕζΕΔΟΠΩΛΕΙΟ | | ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ, ΦΩΚΙΔΑΣ | | ΤΗΛ: 26340 51522

22

Πρώτα από όλα θέλω να σας ευχαριστήσω που ακούτε τη φωνή μας και τη μεταδίδετε. Δυστυχώς εδώ όσο δυνατά και να φωνάζουμε, κανένας δεν μας ακούει.

Όλα ξεκίνησαν με μια δήλωση της κυβέρνησης: “θα ξαναχτίσουμε τους Στρατιωτικούς Στρατώνες στην πλατεία Ταξίμ (κατε-δαφίστηκαν το 1940) και μέσα στο Πάρκο Γκέζι και θα ανεγερθεί και εμπορικό κέντρο”. Έτσι εκείνη τη βραδιά συγκεντρώθη-καν 500 άτομα στο πάρκο Γκέζι (διάσημοι ηθοποιοί, τραγουδιστές και ανώνυμοι άνθρωποι) για να διαμαρτυρηθούν για αυτήν την απόφαση. ’Έστησαν τις σκηνές τους και πέρασαν τη νύχτα εκεί. Ο στόχος τους ήταν να εμποδίσουν την κυβέρνηση με τη διαμαρτυρία τους προκειμένου να μη χτιστούν οι στρατώνες και το εμπορικό κέντρο. Δεν είχαν κανένα όπλο μαζί τους, ήταν ήρεμοι και δεν έκαναν τίποτα παράνομο. Στις 5 τα ξημερώματα η αστυνομία επιτέθηκε με δακρυγόνα στους διαμαρτυρόμε-νους, ενώ κοιμόντουσαν. Μετά από αυτήν την επίθεση, όλα έχουν αλλάξει στην Τουρκία.

Οι πορείες εξαπλώθηκαν σε άλλες πόλεις στη χώρα, έγινε ένα κίνημα ενάντια στο φασισμό. Νομίζω ότι η απόφαση της κυ-βέρνησης έχει ξυπνήσει τα αισθήματα των ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια των δέκα χρόνων της κυβέρνησης υπήρξε έλλει-ψη δημοκρατικών αποφάσεων. Δεν υπήρχε ελευθερία λόγου και πολλοί δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες έχουν φυλακιστεί επειδή τόλμησαν να εκφραστούν εναντίον της αντιδημοκρατικής πολιτικής. Δείγματα φασιστικών αποφάσεων είναι και οι νέοι νόμοι που αποφασίζει η κυβέρνηση, με τους οποίους θα απαγορευτεί η κατανάλωση αλκοόλ σε εξωτερικό χώρο μετά τις 10 μ.μ. και οι αμβλώσεις θα θεωρούνται πλέον παράνομες. Μάλιστα αν μια ανήλικη κοπέλα μείνει έγκυος, η κυβέρνηση θα ενημερώνει την οικογένειά της με σκοπό την τιμωρία της.

Μετά την επίθεση της αστυνομίας, οι πορείες μεγάλωναν μέρα με τη μέρα. Κάθε βράδυ στις 21:00 οι άνθρωποι κάνουν φα-σαρία από τα σπίτια τους με κατσαρόλες και τηγάνια στα παράθυρά τους, χειροκροτούν, φωνάζουν, διαμαρτύρονται ενάντια στην κυβέρνηση. Η αστυνομία χρησιμοποιεί πάντα δακρυγόνα (ακόμα και στην είσοδο ενός νοσοκομείου, επειδή οι διαμαρ-τυρόμενοι τρέχουν στο νοσοκομείο εξαιτίας κάποιου τραύματος) και πλαστικές σφαίρες. Πολλοί άνθρωποι τραυματίστηκαν και τέσσερις από αυτούς είναι νεκροί...

(Τώρα, ενώ εγώ γράφω σε εσάς, άνθρωποι διαμαρτύρονται στην Ταξίμ για το θάνατο του Ethem Sarısuluk, που είναι νε-κρός από σφαίρα, όχι πλαστική, αλλά αληθινή, της αστυνομίας! Και όλοι έγραφαν στο twitter: “Το όνομά μου είναι Ethem Sarısülük. Δεν είχα όπλο. Ένας αστυνομικός με πυροβόλησε στο κεφάλι και πέθανα. Σήμερα, άφησαν ελεύθερο το φονιά”. Καθώς διαβάζετε, η κυβέρνηση άφησε ελεύθερο τον αστυνομικό που τον πυροβόλησε).

Όλοι έχουν ξεχάσει τις διαφορές τους, δεν υπάρχει καμια πολιτική αντιπαράθεση, καμία διαφωνία για τις ποδοσφαιρικές πεποιθήσεις (απλά σκεφτείτε τους οπαδούς της Α.Ε.Κ., του Παναθηναικού και του Ολυμπιακού να συγκεντρώνονται μαζί μονοιασμένοι, όπως συνέβη εδώ για τη Μπεσίκτας, Φενερμπαχτσέ και Γαλατάσεράι), καμία εθνική καταγωγή, καμία σεξου-αλική διάκριση (γυναίκες, άντρες, τρανσέξουαλ, γκέι, λεσβίες) ενώνονται μαζί για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην κυβέρ-νηση.

Κατά τη διάρκεια αυτών των διαμαρτυριών, ο Πρωθυπουργός δεν καθησύχασε ποτέ το λαό, αντιθέτως τους προκάλεσε με τις ανακοινώσεις του χρησιμοποιώντας κάποιες εκφράσεις που περιελάμβαναν τη λέξη διάκριση, ενώ στόχευε σε μερικούς επώνυμους και διάσημους που εναντιώθηκαν στις αποφάσεις του!

Και το χειρότερο όλων: Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των τρομερών γεγονότων, είχαμε μόνο twitter και Facebook για να εκφράσουμε τις απόψεις μας. Τα μεγαλύτερα κανάλια μας όπως το NTV, CNN TURK, KANALD, ATV, SHOWTV, STAR,TRT…δεν μετέδωσαν καμία από αυτές τις διαμαρτυρίες και τις αστυνομικές επιθέσεις.Εν τω μεταξύ το Cnn TURK μετέδιδε ένα ντοκυμαντέρ για τους πιγκουίνους! ||

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ// 26.6.13

Μαρτυρία ενός Τούρκου διαδηλωτή στις αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις που συγκλονίζουν τη χώρα του τις τελευταίες εβδομάδες. Δεν αποκαλύπτει το όνομα του καθότι η λογοκρισία παραφυλάει ύπουλα και τον φοβίζει.

Πώς παρουσιάζεται η οικονομική κρίση στις Ηνω-μένες Πολιτείες: το επίπεδο των υπηρεσιών επι-δεινώνεται (λιγότεροι και πιο δυσαρεστημένοι

υπάλληλοι διεκπεραιώνουν μεγαλύτερο όγκο εργασι-ών)· οι τιμές ανεβαίνουν· η απαίτηση του φιλοδωρήμα-τος, που αντιστοιχεί στο 15% της τιμής των υπηρεσιών, γίνεται όλο και πιο πιεστική· οι ταξικοί διαχωρισμοί (στην κατοικία -στον χώρο γενικά- στη διασκέδαση, στο φα-γητό) μοιάζουν αναλλοίωτοι εδώ και σαράντα χρόνια. Κι αυτό παρότι το αμερικανικό σύστημα λειτουργεί: οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι αλλά οι φτωχοί έγιναν λι-γότερο φτωχοί.

Σε ορισμένους τομείς της ζωής, ιδιαίτερα εδώ στα με-σοδυτικά, η “κρίση” έχει επιταχυνθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80, τότε που οι αυτοκινητοβιομηχανίες εγκατέλειψαν το Ντιτρόιτ, τότε που οι μεγάλοι μαύροι πληθυσμοί ξέπεσαν από τίμιους πλην πτωχούς εργάτες, σε χρόνιους ανέργους, μικροεγκληματίες και συμμορί-τες. Το δυναμικό αμερικανικό προλεταριάτο είτε μικρο-αστικοποιήθηκε και βρήκε μιαν άβολη θέση στα πράσι-να προάστια δίπλα κι απέναντι από τους λευκούς, είτε εκδιώχθηκε από την αλυσίδα παραγωγής και κατέληξε να περιφέρεται ασκόπως στο Σάουθσάιντ του Σικάγου, στη λεωφόρο Χάρπερ στο Ντητρόιτ. Κάθε χρόνο, η ει-κόνα των μεσοδυτικών μεγαλουπόλεων μού φαίνεται όμοια: ένα στα τρία σπίτια στο Ντητρόιτ έχει εγκαταλει-φθεί ή καεί· δεν καταλαμβάνεται καν από αστέγους· το squatting δεν αποτελεί μέρος του αμερικανικού ήθους. Απλώς, ολόκληρες συνοικίες ερημώνουν, ξεχαρβαλώ-νονται, μεταμορφώνονται σε αγριότοπους, σε ζούγκλα μέσα στο ημιαστικό τοπίο. Οι προσπάθειες για ανάπλα-ση, για gentrification, είναι αδέξιες.

Σ’ αυτό το “δεύτερο” στάδιο της νεοτερικότητας, στη φάση της σχετικής αποβιομηχάνισης, και ενώ οι δυτικο-ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις αναδύονται πιο δυναμικές από ποτέ, σταθερές εξαιρέσεις αποτελούν οι αμερικανι-κές πόλεις όπως το Ντιτρόιτ και το Σινσινάτι που όφειλαν στη βιομηχανία την ίδια τους την ύπαρξη και που χρει-άζονται, εκτός από αναπλάσεις (πράγμα εύκολο όταν υπεισέρχεται η ευκαιρία για κέρδος), δομικές αλλαγές, πληθυσμιακές ανακατατάξεις· με λίγα λόγια δημοκρατία. Παρά τις εξαιρέσεις αυτές, η κρίση των μεγαλουπόλεων φάνηκε υπό έλεγχο για περισσότερο από μια δεκαετία: οι απόπειρες (επιτυχημένες και λιγότερο επιτυχημένες) της urban renewal και η αστική έξοδος -μια, θα έλεγε κανείς, εσωτερική λειτουργία επανόρθωσης, “αυτορύθ-μισης”- έθεσαν τέλος στην κρίση της δεκαετίας του ‘80 που κορυφώθηκε με τις ταραχές στο Λος Άντζελες το 1991. Αλλά, η τελευταία οικονομική κρίση, που πρέπει να αποδοθεί, ας το επαναλάβουμε, στην ίδια την κερ-δοσκοπική φύση του αμερικανικού συστήματος -και γι’ αυτόν τον λόγο το υπονομεύει ενδογενώς- πλήττει την ποιότητα της ζωής σε όλη την επικράτεια.

κείμενο+ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

in fact / ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Γράμμα από το Σικάγο

Εικόνες οικονομικής κρίσης σαν εκείνες που έχουν εντυπωθεί στη συλλογική μνήμη από τη δεκαετία του ‘30 δεν μπορούν να εντοπιστούν με ακρίβεια: η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται· η ιστορία τραβάει μπροστά. Και να τι συμβαίνει: ποιμνιοποίηση, μαζική αποβλάκωση· υπερκατανάλωση σκουπιδοφαγητών (η μόδα των γαλλικών και ψευτογκουρμέ εστιατορίων κατέρρευσε μαζί με κάθε τάση για πιο εξευγενισμένο τρόπο ζωής, μαζί με την αναζή-τηση της ευρωπαϊκής κουλτούρας): σήμερα, βρισκόμαστε πάλι στο σημείο μηδέν: ο αμερικανικός τρόπος ζωής ταυτίζεται με τη στροφή προς τα φτηνοπράγματα, μιας και τα “ακριβά” είναι πέρα για πέρα απρόσιτα. Με εντυπωσι-άζει το γεγονός ότι γυρίστηκε μια ακόμη ταινία για χαζούς (για χαζές;) – το “Sex and the City No2”- όπου οι τέσσερις πρωταγωνίστριες κυκλοφορούν αναίσχυντα με γόβες των 500 δολαρίων. Το θεωρώ ασέβεια και πρόκληση για τους Αμερικανούς, τους οποίους συμπονώ, για διάφορους λόγους, εδώ και σαράντα χρόνια, δηλαδή από τότε που πρωτοπήγα στις ΗΠΑ.

Εκτός από την οικονομία τους, η δημοκρατία τους είναι διάτρητη: η παλαίμαχη δημοσιογράφος Έλεν Τόμας, που, εξαιτίας του επεισοδίου με “το καράβι για τη Γάζα”, τόλμησε να εκστομίσει δημοσίως ότι οι Ισραηλίτες “πρέπει να ξεκουμπιστούν από τη Μέση Ανατολή και να πάνε από εκεί όπου ήρθαν”, έγινε, αίφνης, persona non grata και αναγκάστηκε να ζητήσει ταπεινά συγνώμη. Η ελευθερία της γνώμης είναι πάρα πολύ σχετική: όποιος εκφράζει μειονοτικές ιδέες, ή διατηρεί συζητήσιμη στάση (όπως η περιβόητη γελοιότητα του Μπιλ Κλίντον που για να κα-τευνάσει τα πνεύματα παραδέχτηκε ότι ναι μεν είχε δοκιμάσει μαριχουάνα στα φοιτητικά του χρόνια αλλά δεν εισέπνεε τον καπνό...) πρέπει να μετανοήσει και να τιμωρηθεί όπως στην Παλαιά Διαθήκη. Επίσης, πρέπει να εμφανιστεί στην τηλεόραση και να χύσει ένα μεγάλο δάκρυ· ή, καλύτερα δύο. Οι Αμερικανοί, εμποτισμένοι από τον ηθικό κώδικα των Ιδρυτών Πατέρων, δεν θα γνωρίσουν ποτέ την ευρωπαϊκή ελευθερία. Ταξιδεύοντας προς τη Δύση, απομακρύνεται κανείς όλο και περισσότερο από αυτή την ελευθερία· γλιστράει σιγά-σιγά στη χώρα των σερίφηδων και της Βίβλου. Και την ίδια στιγμή σε μια εκδοχή του Τρίτου Κόσμου: στα χωριά, στους χωματόδρο-μους, παιδάκια παίζουν στίκμπολ την ώρα που θα έπρεπε να βρίσκονται στο σχολείο. Όσο για την αμερικανική διοίκηση, δεν χρειάζεται πρόεδρο, χρειάζεται ζονγκλέρ: κάποιον που να μπορεί να παίζει σαν μπάλες τους Ιρανούς φονταμενταλιστές, τους σιωνιστές, τους Αφροαμερικανούς (που ανέδειξαν τον Ομπάμα), το μιλιταριστικό κατεστη-μένο (που επιμένει στους πολέμους φθοράς), το κατεστημένο της Γουόλ Στριτ, το κατεστημένο των πολυεθνικών και το κατεστημένο των μίντια. Όλα αυτά μαζί και ταυτοχρόνως, συν τους δημοκρατικούς μεγιστάνες, μια ποικιλία από πλουτοκράτες που παρ’ όλ’ αυτά υποστηρίζουν το Δημοκρατικό Κόμμα. Μερικές φορές, ταξιδεύοντας, έχω την παρόρμηση να συντάξω ένα μακρύ γράμμα στον εκάστοτε Αμερικανό πρόεδρο, με κεντρικό ζήτημα την ενοχή: “Πώς κοιμάστε τη νύχτα; Παίρνετε πολλά χάπια; Γιατί ανέχεστε τη θανατική ποινή στις περισσότερες από τις αμε-ρικανικές πολιτείες; Πώς αισθάνεστε για τους σακατεμένους βετεράνους που επιστρέφουν από τις υπερπόντιες επιχειρήσεις; Από πότε επιτέλους θα εφαρμοστεί η δωρεάν και ίση ιατρική περίθαλψη για όλους; Πώς νιώθετε για την καταστροφή του πλανήτη την οποία προκάλεσαν οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ;” Στον Μπαράκ Ομπάμα θα ήθελα να προσθέσω κάτι που εκφράζει την πλειοψηφία των Αμερικανών: “Γιατί δεχτήκατε το βραβείο Νόμπελ αφού δεν το αξίζετε;” Και παρ’ όλ’ αυτά: ο Μπαράκ Ομπάμα είναι αξιότερος από όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες μαζί. ||

in fact / ΚΟΣΜΟΣεπιμέλεια+ΒΙΚΗ ΤΗΛΙΓΑΔΑ & ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗ

Τυροκομικά Μόρνου

ΓΡΑΤΣΑΝΗΣτο συνοικιακό τυροπωλείο “Τυροκομικά Μόρνου ΓΡΑΤΣΑΝΗ” στου Ζωγράφου, επι-στρέφουμε στα χρόνια των παππούδων και παίρνουμε άρωμα και γεύση απο χωριό. Πιστεύουμε στην προσωπική επαφή και την εμπιστοσύνη μεταξύ εμπόρου και πελάτη. Στο πρατήριο των Αθηνών, όπως και στο αρχικό της Ναυπάκτου βρίσκουμε αγνά και ποιοτικά παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα που παράγει το Τυροκομείο Γρατσάνη εδώ και 36 χρόνια, όπως αιγοπρόβεια γραβιέρα και κεφαλογραβιέρα, ξερή μυζήθρα, ξινο-μυζήθρα, κασέρι από αγελαδινό και αιγοπρόβειο γάλα αλλά και φορμαέλα. Ακόμη θα βρούμε εκεί την περίφημη δική του τυροσαλάτα, το πρόβειο γιαούρτι, το ολόφρεσκο πρόβειο γάλα και το ξινόγαλο από γίδινο γάλα.

Τυροκομείο Γρατσάνη, Καστράκι Φωκίδος, τηλ. 26340 52800, Εργαστήριο παραδοσιακών ζυμαρικών, Καστράκι Φωκίδος, τηλ. 26340 52700,

Πρατήριο Ναυπάκτου, Ιλ. Τζαβέλλα 88, Ναύπακτος, τηλ. 26340 20004, Πρατήριο Αθήνας, Ούλωφ Πάλμε 33 Ζωγράφου, τηλ. 2130 255665.

in fact / ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥκείμενο+ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗφωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Π άντα η μαγειρική μου φαινόταν μια μικρή εισαγωγή στην κουλτούρα της πατρίδας του καθενός με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Την κυρία Ακόστα την πρωτοσυνάντησα στην εκδήλωση “Γεύσεις του Κόσμου”

που διοργάνωσε το φροντιστήριο ξένων γλωσσών ΚΥΤΤΕΑ. Εκεί μας τράταρε μεξικάνι-κες sopes, δηλαδή μικρές τραγανές, στρογγυλές τορτίγιες με φασόλια, μαρούλι, πικάντι-κη σάλτσα και μαλακό τυρί. Η ελαφριά κάψα στο στόμα μου ήθελε για να «σβήσει» μια margarita. Μου υποσχέθηκε πως θα μου την πρόσφερε στο σπίτι και δέχτηκα.Θα περίμενε κανείς το σπίτι της να μοιάζει με μεξικάνικη φιέστα, να είναι γεμάτο από φολκόρ πινελιές της χώρας της με σομπρέρο και σαυρίτσες, να είναι πολύχρωμο και με ζωηρά χρώματα. Ουχί. Ζωηρή ήταν μόνο η διάθεση της γλυκιάς οικοδέσποινας με το σοκολατένιο δέρμα. Το διαμέρισμα, μοντέρνο, φιλόξενο και γεμάτο παιδικές φάτσες. Ξαφνικά άρχισε να εμφανίζεται όλη η φαμίλια. Τα τέσσερα παιδιά της με τα οποία έχει έχει κοινό κώδικα, τα Ισπανικά και κανείς μας δεν καταλάβαινε τι ήθελαν να πουν μεταξύ τους. Μπορεί να έφυγε από την πόλη της, το Mexico city, φοιτήτρια τότε, για χάρη του έρωτα προς Έλληνα μετανάστη, ωστόσο ποτέ δεν ξέχασε τις μυρωδιές της γαστριμαργικής κουλτούρας της πατρίδας της. Πάνω στην κουβέντα έμαθα πως μαγειρεύει και κάποια πιο δυσεύρετα στην Ελλάδα πιάτα, με υλικά που αναγκαστικά πρέπει να προμηθευτεί από την Αθήνα. “Αποφασίσαμε μετά απο μερικά χρόνια να εγκατασταθούμε μόνιμα στην Ελλάδα παρόλο που στην αρχή η ιδέα με φόβιζε αρκετά. Όταν μάλιστα έγινε πραγματικότητα, τότε κατάλαβα πως με περίμενε ένας μεγάλος αγώνας. Καταρχήν έπρεπε να μάθω τη γλώσσα κι έπειτα να μάθω την ελληνική νοοτροπία, η οποία ακόμη, σε μερικές περιπτώσεις μου φαίνεται ακατανόητη. Θυμάμαι, στην αρχή, πολλοί δεν ήξεραν τι σημαίνει να είσαι καθολικός στο θρήσκευμα και αναγκαζόμουν να τους εξηγήσω ή μάλλον επαναλάμβανα πως “ο Χριστός είναι ένας”. Διαφορετικά, μεταξύ μας μοιάζουμε, έχουμε το ίδιο ταπεραμάντο. Έχουμε ίδιο τρόπο να χορεύουμε, να γελάμε, να μιλάμε”.Την ρωτώ τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα. “Έμαθα ελληνικά μαζί με τα παιδιά μου, μέσα από τα βιβλία του δημοτικού για να συνεν-νοούμαι και να μην με αντιμετωπίζουν ως ξένη. Αλλά, αυτό ίσως δε θα αλλάξει ποτέ. Πάντα για τους Έλληνες θα είμαι ξένη. Ωστόσο τόσα χρόνια δεν έχω νιώσει ότι κάποιος θέλησε να με προσβάλει εσκεμμένα. Βέβαια, ένα πρόσφατο περιστατικό σε δημοτική υπηρεσία της πόλης με εξόργισε στα αλήθεια, όταν ο προιστάμενος θέλησε να με αποφύγει λέγοντας μου σε έντονο ύφος ”αν δεν σας αρέσει να γυρίσετε πίσω στην πατρίδα σας”. Αυτό το είδος ρατσισμού στο χρώμα μου και στο άκουσμα ότι είμαι αλλοδαπή, σε μια χώρα που βρίσκο-μαι εδώ και 12 ολόκληρα χρόνια…δεν μπορώ να το καταλάβω. Ίσως οι εποχές να έχουν αλλάξει, τελικά, εξαιτίας της κρίσης”. Για το μέλλον στην Ελλάδα της κρίσης δεν είναι αρκετά αισιόδοξη, είπε: “Λυπάμαι αλλά ακόμη δεν έχετε ιδέα τι σημαίνει οικονομική καταστροφή. Θα έρθουν και πιο δύσκολες μέρες”. Η ίδια γνωρίζει τι σημαίνει οικονομική κρίση μιας και όταν ήταν επτά χρονών το Μεξικό βίωνε αντίστοιχες καταστάσεις που το οδήγησαν σταδιακά σε τέτοια οικονομική δυσπραγία, ενώ αύξησε απότομα την εγκληματικότητά του. Ξέρετε, φοβάμαι και μόνο στη σκέψη να ζήσω κάποια στιγμή στο Μεξικό με την οικογένεια μου, καθώς εκεί ακούς καθη-μερινά πως απαγάγουν μικρά παιδιά και τα πουλούν για μερικά δολλάρια. Η κουβέντα μας δεν είχε τελειωμό, το ίδιο και οι μαργαρίτες. Οι μυρωδιές από το φαγητό- ελληνικό αυτή τη φορά – που σιγόβραζε ήταν πειρασμός, αλλά έπρεπε να την αποχαιρετί-σουμε. “ Viva La Revolución!”, είπε χαιρετώντας το φωτογράφο και εμένα, ενώ μου τυλίξε μερικές ακόμη σόπες για το γραφείο.

Que viva Mexicoμε την Όλγα Ρομέρο Ακόστα Sopes || μεξικάνικη συνταγή από την Όλγα Ρομέρο Ακόσταυλικά για τη ζύμη: μισό κιλό καλαμποκάλευρο, μια πρέζα αλάτι, νερό

υλικά για το γαρνίρισμα: μία κονσέρβα φασόλια μαύρα, ένα κρεμμύδι, τυρί λευκό–(ό,τι προτιμάτε), μαρούλι, πικάντικη σάλτσα-(προαιρετικά)

εκτέλεση για τη ζύμη: Σ’ ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι και την πρέζα αλάτι και προ-σθέτουμε σιγά-σιγά το νερό μέχρι να γίνει μία σφιχτή ζύμη. Ύστερα χωρίζουμε τη ζύμη σε μικρές μπαλίτσες και τις στρογγυλεύουμε μέχρι να πάρουν το επιθυμητό σχήμα και πάχος. Δουλεύουμε το υλικό με ένα μικρό πλάστη μέχρι να γίνουν στο μέγεθος ενός πιατέλου του καφέ. Τα βάζουμε στο τηγάνι με μια σταγόνα λάδι, για να μην κολλήσει και αναποδογυρίζουμε μέχρι να τηγανιστούν και απο τις δύο μεριές και να πάρουν χρυσαφί χρώμα.

εκτέλεση για το γαρνίρισμα: Τσιγαρίζουμε μισό κρεμμύδι σε ένα τηγάνι και προσθέ-τουμε τα μαύρα φασόλια. Στη συνέχεια τα αλέθουμε χτυπώντας τα με ένα κουτάλι και τα αφήνουμε μέχρι να πάρουν το πρώτο βράσιμο και κλείνουμε. Μετά ψιλοκόβουμε το μαρούλι και, αφού έχουμε βάλει στη ζύμη μας μία κουταλιά φασόλια, προσθέτουμε το ψιλοκομμένο μαρούλι, το λευκό τυρί και την πικάντικη σάλτσα.

φωτό+ΔΑΝΑΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

in fact / oN THe roADφωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

in fact / oN THe roAD

Τρία χρόνια και βάλε, απ’ τη μέρα που η κεραμίδα της ένταξης μας στο ΔΝΤ και τα μνημό-νια έπεσαν στα κεφάλια μας. Η μια σφαλιάρα μετά την άλλη. Περικοπές μισθών, συντάξεων, διάλυση εργασιακών σχέσεων, απίστευτες αυξήσεις φόρων, απουσία κοινωνικού κράτους, ελλείψεις βιβλίων, καθηγητών, γιατρών, περίθαλψης. Όλα απανωτά και συνεχόμενα για να μην προλαβαίνεις ούτε να τα συνειδητοποιήσεις. Το δόγμα του σoκ πετυχαίνει. Ο λαός σαστισμένος ανήμπορος να αντιδράσει. Τον παραμυθιάζουν και το ξέρει, τον κοροϊδεύουν και το ξέρει. Χα-μένος περιμένει …

Και ξαφνικά ο στρατηγός Σίμος (αυτός που ξεκίνησε την καριέρα του στην ΕΡΤ σαν παιδί του μπαμπά του με τη Ρούλα Κορομηλά), ανακοίνωσε την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει την αμαρτωλή ΕΡΤ για να την εξυγιάνει. Το ανακοίνωσε μάλιστα με μεγάλη αποφασιστικότητα και πανηγυρικό ύφος «απόψε τελειώνει κι αυτό». Έτσι, κατέβασε τους διακόπτες κι έριξε μαύρο στις οθόνες. Τόσο απλά. «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν». Χούντα. Μαύρη Χούντα.

Και κατάφερε αυτό που δεν περίμενε. Να βγάλει τον κόσμο στον δρόμο. Να ξυπνήσει τους «ψεκασμένους». Να κάνει τον κόσμο να σκεφτεί να πάει στην ΕΡΤ για να διαμαρτυρηθεί, για να βγάλει το δικό του καημό μαζί με τον διπλανό του.

Γιατί… το μαύρο, δεν το αντέχει κανείς.

in fact / ΘΕΜΑσυνέντευξη+ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗ φωτό+ΙΑΚΩΒΟΣ ΧΑΤΖΗΣΤΑΥΡΟΥ

«Η εμφάνιση μετράει - και να θυμάστε να χαμογελάτε»

>> Ποιος είναι ο τρόπος να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης;

Εμείς δεν αναγνωρίζουμε τον όρο λαθρομετανάστευση, όπως τουλάχιστον το θέτει η κυρίαρχη ιδεολογία. Θεωρούμε ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος. Υπάρχουν οι πρόσφυγες που φεύγουν από τη χώρα τους λόγω εμπόλεμης κατάστασης ή ακόμα και οι μετανάστες που φεύγουν για οικονομικούς λόγους, αλλά θεωρούμε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη μετανάστευση. Το αν κάποιος είναι λαθραίος ή όχι έχει να κάνει με την μεταναστευτική πολιτική που ισχύει σε κάθε χώρα. Όταν κάποιος μετανάστης από τρίτη χώρα εκτός Ε.Ε. έρχεται στην Ευρώπη για να μπορέσει να γίνει νόμιμος, πρέπει να κάνει αίτηση ασύλου, ώστε να του χορηγηθεί δικαίωμα παραμονής.

>> Πως ορίζεται η μεταναστευτική πολιτική και η αίτηση ασύλου στην Ε.Ε. και πως στην Ελλάδα;

Στην Ελλάδα, τα ποσοστά χορήγησης ασύλου είναι πάρα πολύ χαμηλά. Κάτω από το 1%, ενώ μεταβάλλονται κάθε χρονιά. Οι περισσότεροι μάλιστα δικαιούνται του ασύλου σύμφωνα με την συνθήκη της Γενεύης. Στην Ευρώπη ισχύει και η συνθήκη του Δουβλίνου η οποία ορίζει ότι ένας μετανάστης – πρόσφυγας από χώρα εκτός Ε.Ε. μπορεί να ζητήσει άσυλο μόνο στην πρώτη χώρα της Ε.Ε. που θα βρεθεί και καταγραφεί. Που συνήθως είναι η χώρα μας. Η Ελλάδα όμως, δεν είναι και η ιδανικότερη χώρα να ζητήσει κανείς άσυλο γιατί δεν γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα του πρόσφυγα, δεν τους παρέχονται πέρα της αίτησης ασύλου, στέγη, διατροφή, περίθαλψη, όπως ορίζει ο νόμος. Ακόμη κι αν έχει πάρει τη ρόζ κάρτα, στην ουσία ο πρόσφυγας δεν έχει κανένα δικαίωμα στην Ελλάδα. Κι αυτό γιατί, εδώ, σε μας γίνεται αντικείμενο κακομεταχείρισης. Βέβαια, υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις χωρών, όπως η Δανία που δέχονται τα αιτήματα ασύλου.

>> Ποιος είναι ο ρόλος της αγοράς εργασίας ως ρυθμιστή της ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής και ειδικότερα σε σχέση με τη λαθρομετανάστευση;

Η αγορά εργασίας ανέκαθεν ρύθμιζε την μεταναστευτική πολιτική μιας χώρας, καθώς οι μετανάστες και κυρίως όσοι βρίσκονται χωρίς χαρτιά αποτελούν φθηνό εργατικό δυναμικό, κατάλληλο προς εκμετάλλευση. Θυμάστε βέβαια, τους Αλβανούς μετανάστες της δεκαετίας του '90 που πέρασαν στην Ελλάδα και βέβαια έκαναν χειρωνακτικές εργασίες με πολύ χαμηλότερα μεροκάματα από ότι οι Έλληνες. Σήμερα το πρόσφατο παράδειγμα στη Μανωλάδα αποδεικνύει το μέγεθος της άγριας εκμετάλλευσης εις βάρος των εργατών από τους Έλληνες εργοδότες που θέλουν μόνο να πλουτίζουν. Το ερώτημα είναι γιατί το κράτος δεν τους κυνήγησε ποτέ ως παράνομους εργάτες παρά μόνο κουκούλωνε τα σκηνικά με τις άθλιες συνθήκες εργασίας;

>> Πιστεύετε ότι η συρρίκνωση του κράτους Πρόνοιας λόγω κρίσης οδηγεί στην στιγματοποίηση ή την παραβατικότητα των μειονοτικών ομάδων;

Πιστεύω πως αυτό ισχύει και για άλλες ομάδες, όπως οι τοξικομανείς και οι άστεγοι. Είδαμε τελευταία την πρωτοφανή επιχείρηση συγκέντρωσης τοξικομανών στην οποία προχώρησε η αστυνομία σε συνεργασία με το ΕΚΕΠΥ στο κέντρο της Αθήνας και τη μεταφορά τους στις εγκαταστάσεις της αστυνομίας στην Αμυγδαλέζα με σκοπό την καταγραφή τους, ενώ ύστερα τους άφησε να γυρίσουν με τα πόδια στην Αθήνα. Άνθρωποι που χρήζουν της βοήθειας του κράτους και δεν την εισπράττουν, αλλά αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες. Αυτό είναι ένα σκηνικό που στιγματίζει τις μειονοτικές ομάδες.

>> Πως μπορεί να βοηθήσει ο μέσος Έλληνας πολίτης την Κίνησή σας;

Είμαστε μια ομάδα χωρίς Νομικό καθεστώς. Όργανό μας είναι οι ανοιχτές συνελεύσεις. Κάθε Δευτέρα στις 9 το βράδυ γίνεται η ανοιχτή συνέλευση της Kίνησης και είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Μέσα στα 6 χρόνια λειτουργίας μας προσπαθούμε να παρέχουμε ανάλογα με τις δυνατότητές μας σκηνές, τροφή, ρουχισμό, ενώ σε πολιτικό επίπεδο ασκούμε πιέσεις ώστε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά τους. Από κει και πέρα, είμαστε ανοιχτοί σε ιδέες και φυσικά σε εθελοντική προσφορά. Κάθε Πέμπτη από τις 7 το απόγευμα μέχρι τις 9 το βράδυ λειτουργεί το σχολείο Ελληνικών "Εν Κινήσει", που έχει στόχο να διδάξει κάποιες βασικές γνώσεις της Ελληνικής γλώσσας σε όσους πρόσφυγες και μετανάστες το επιθυμούν. Το μάθημα γίνεται με 3 ως 5 καθηγητές, ένας εκ των οποίων κατευθύνει τη ροή του μαθήματος. Φέτος το σχολείο έχει 60 εγγεγραμμένους μαθητές.

>> Ποια είναι τα συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της Κίνησής σας α)με την Πολιτεία β) με τους πολίτες και γ) με τους ίδιους τους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο;

Η αλήθεια είναι ότι τα προβλήματα δεν τα αντιμετωπίζουμε εμείς ως ομάδα, τα αντιμετωπίζουν οι μετανάστες οι ίδιοι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε σχέση με την Πολιτεία, η Κίνηση μας δεν βρίσκει την ανταπόκριση που θα περίμενε. Για παράδειγμα, υπάρχουν πρόσφυγες και μετανάστες που πέφτουν συχνά θύμα κακομεταχείρισης και βίαιης μεταχείρισης από την Αστυνομία ή το Λιμενικό. Κυρίως στην Πάτρα. Παρόλο που έχουμε επανειλημμένως κάνει διαμαρτυρίες δεν μας λαμβάνουν υπόψη.

Πιο συγκεκριμένα οι σχέσεις μας με το δήμο Πατρέων δεν είναι σταθερές. Το κύριο αίτημά μας είναι οι ανοικτές δομές φιλοξενίας, ώστε να βοηθήσουν στην ένταξη των μεταναστών στον κοινωνικό ιστό της πόλης, όπως και η αντιμετωπίση του προβλήματος της τροφής και της ιατρικής περίθαλψης, στα οποία ο δήμος ποτέ δεν έχει βοηθήσει.

Μάλιστα, ο Καλλικρατικός Δήμος Πατρέων παρόλο που μας είχε καλέσει προ τριετίας να συμμετέχουμε στη δομή του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών, στην πορεία στις εργασίες επανασύστασης του Οργανισμού δεν μας δέχτηκε.

Προτίμησε να συμπεριλάβει δύο νέες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που παρόλο που έχουν σωστή ενεργό δράση, ωστόσο δεν έχουν την ίδια σταθερά στην πορεία τους όπως εμείς στα έξι χρόνια παρουσιάς μας στην περιοχή του δήμου Πατρέων και επιπλέον έχουν τους περιορισμούς που πάντοτε έχει μια ΜΚΟ.

Το στέκι της Κίνησης Υπεράσπισης

βρίσκεται στην οδό Ιωάννου Βλάχου 19, κάτω από την πλατεία των Υψηλών Αλωνίων.

Τα τηλέφωνα επικοινωνίας είναι:6974992559 & 6942264102,

ενώ η ηλεκτρονική του διεύθυνση: kinisi.yperaspisis@gmail.com

Συνέντευξη με το ενεργό μέλος της Κίνησης Yπεράσπισης των Δι-καιωμάτων Προσφύγων & Μεταναστών/-στριών Πάτρας, Παναγιώτη Κανελλάκη, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Πρό-σφυγα στις 20 Ιουνίου.

Η Κίνηση δημιουργήθηκε τον Οκτώβρη του 2007 στην Πάτρα με αφορ-μή τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στην περιοχή και τις προσπάθειες εκδίωξής τους με κατασταλτικές μεθόδους. Είναι μία συλλογικότητα που λειτουργεί με ανοιχτές διαδικασίες και συνελεύ-σεις με ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών της.

Διεκδικεί τη δημιουργία ανοιχτών ξενώνων φιλοξενίας προσφύγων μέσα στον κοινωνικό ιστό της πόλης, την άμεση χορήγηση ασύλου, έτσι, ώστε οι πρόσφυγες να μπορέσουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους νόμιμα εντός της Ε.Ε.. Επιπλέον αγωνίζεται για τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστατριών, την εγγραφή των παιδιών τους στα Δημοτολόγια, την ισότιμη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους καθώς και την παύση της κατασταλτικής πολιτικής σε βάρος τους.

ΑΝθρΩΠΟΣ δεΝ εΙΝΑΙ ΛΑθρΑΙΟΣ ΚΑΝεΝΑΣ

28

29

31

30

κείμενο+ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΙΚΟΒΟΡΔΟΥ // ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

in fact / ΑΠΟΨΕΙΣ

«Η εμφάνιση μετράει - και να θυμάστε να χαμογελάτε”, είναι κάτι που το έχει πει ο Νέλσον Μαντέλα! Μάλιστα, όταν κάποια στιγμή έψαχνα φωτογραφίες του για να συνοδέψουν ένα άρθρο μου, μου έκανε τρομερή εντύπωση ότι σε όλες χαμογελούσε. Αυτό είναι κάτι που για

έναν πολιτικό της Δύσης ίσως και να φαίνεται λογικό, αλλά για κάποιον που έχει περάσει κοντά 30 χρόνια στη φυλακή, που έχει στερηθεί την οικογένειά του και έχει φτάσει ακόμα και στο σημείο να μην ξέρει αν την επόμενη μέρα θα ζει ή θα τον εκτελέσουν, το αβίαστο χαμόγελο στο πρόσωπό του είναι κάτι που δεν το περιμένεις ως δεδομένο. Αυτό όμως ακριβώς είναι και το στοιχείο που κάνει τον Νέλσον Μαντέλα παγκοσμίως έναν ηγέτη ξεχωριστό: ποτέ για τα όσα πέρασε δεν δυσανασχέτησε, ποτέ δεν ζήτησε εκδίκηση, ποτέ δεν αναφέρθηκε σε άσχημες στιγμές στη ζωή του. Είχε στην καρδιά του πάντα το καλό του λαού της Αφρικής, είχε πάντα στο νου του τη δικαιοσύνη και την πίστη στην ισότητα των λαών, στην ειρήνη. Ό,τι έκανε και ό,τι πέρασε στη ζωή του δεν το φόρτωσε ποτέ σε κανέναν. Και δεν πέρασε και λίγα.

Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στη Νότια Αφρική, σπούδασε δικηγορία και έχει μείνει στην ιστορία ως ο έγχρωμος πολιτικός που αντιτάχθηκε, αντιστάθηκε, πολέμησε και νίκησε το Απαρτχάιντ. Επιπλέον έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα, μέσα από τη ζωή του και μέσα από τη σκέψη του, αγάπη και σοφία. Και αν κάποιοι σπεύσουν να χαρακτηρίσουν το χαμόγελο στην πολιτική και στη διπλωματία, αλλά και στη ζωή ως ασήμαντο, δεν είναι. Το να χαμογελάς θέλει δύναμη ψυχής. Πέρα όμως από το “φαίνεσθαι” ο Νέλσον Μαντέλα, μέσα από τις ομιλίες του μοιράστηκε με το λαό της Νότιας Αφρικής, αλλά και με τους ανθρώπους όλου του κόσμου πολλά ακόμα, όπως το ότι “τίποτα δεν είναι απίθανο μέχρι να συμβεί” ή όπως το “ηγέτης είναι αυτός που καθοδηγεί από τις πίσω γραμμές το λαό του με ταπεινότητα και αφήνει για τους άλλους τις θέσεις μπροστά”. Ο Μαντέλα όμως κυρίως έχει εμπνεύσει και σε θέματα ισότητας λέγοντας ότι ο ίδιος μάχεται εναντίων του ρατσισμού των λευκών απέναντι στους μαύρους, αλλά και των μαύρων απέναντι στους λευκούς και ότι δεν έχει σημασία από που προέρχεται η διάκριση, αφού όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι.

Σε αυτό που θα ήθελα να σταθώ στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή και αφορά στη χώρα μας, είναι μία φράση που είπε στην ομιλία υπεράσπισής του στο δικαστήριο το 1964 : στην ιστορία κάθε Έθνους έρχεται η στιγμή που καλείται να επιλέξει ένα από τα δύο, να παραδοθεί ή να πολεμήσει. Και αυτή είναι μία φράση που βρίσκει εφαρμογή και αγγίζει τον κάθε ένα από εμάς στην καθημερινότητά του. Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα που πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ του μάχομαι για αυτό που μέσα μου νιώθω καλό ή βολεύομαι στο υπαρκτό, στο τώρα, σε αυτό που βρήκα, σε αυτό που μου λένε «μα τόσα χρόνια έτσι γίνεται», «όλοι έτσι κάνουν», «αυτό δεν γίνεται». Και η εσωτερική αυτή παρότρυνση, η μάχη που

«Η εμφάνιση μετράει - και να θυμάστε να χαμογελάτε»

ο καθένας από εμάς έχει να δώσει, το όνειρο, δεν χρειάζεται να είναι τόσο μεγάλο όσο το «σώζω τον πλανήτη», αλλά κάτι μικρό και καθημερινό που όμως μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας όπως, ζωγραφίζω, όπως πάντα ήθελα, ξεκινώ μια καινούρια δουλειά, μετακομίζω σε μία άλλη πόλη, αρχίζω μαθήματα χορού, διακοσμώ αλλιώς το σπίτι μου, επιλέγω έναν άλλον τρόπο να εξυπηρετήσω τον κόσμο σε μία υπηρεσία. Σταματάω να κάνω κάτι όπως τόσα χρόνια το έκανα από φόβο και ανασφάλεια και κάνω αυτό το βήμα πίστης μπροστά που θα με πάει σε μία νέα κατάσταση, διαφορετική, καλύτερη, όπως μέσα μου την νιώθω. Μπορεί να είναι κάτι πεζό, όπως ότι δεν ανέχομαι άλλο το γείτονα που πετάει τα σκουπίδια στο δρόμο και υπερασπίζομαι το περιβάλλον ή κάτι πιο ρομαντικό, όπως το ‘’ακολουθώ τον έρωτα της ζωής μου’’. Σε κάθε περίπτωση είναι το ‘’πιστεύω’’ στην αλήθεια των πραγμάτων, στη δύναμη του καλού. Διεκδικώ το σωστό και το νόμιμο, σταματάω να υπερβαίνω όρια ανοχής, σταματάω να δέχομαι ως απάντηση το «έλα μωρέ τώρα» μερίδας αρκετών Ελλήνων.

Πέρα από τον κάθε ένα από εμάς ιδιωτικά, μπροστά στο ίδιο δίλημμα όμως βρίσκονται και οι πολιτικοί αυτής της χώρας και καλώς ή κακώς αυτοί είναι και οι decision makers, αυτοί είναι αυτοί που τους έχουμε δώσει δύναμη με την ψήφο μας να αποφασίσουν για εμάς. Και έρχεται η στιγμή που τους ζητείται να αποδείξουν αν μπορούν να σταθούν άξιοι απέναντι σε καθοριστικές για το Έθνος στιγμές. Μπορούν; Είναι αντάξιοι της ψήφου των πολιτών και της δύναμης που ο πολίτης τους έχει εκχωρήσει; Η ιστορία θα κρίνει, αλλά καλό είναι και εμείς ως πολίτες και ως ψηφοφόροι την επόμενη φορά που θα ψηφίσουμε να γνωρίζουμε την δύναμη και την ένταση της φωνής που έχει η ψήφος μας και να την χαρίσουμε, ή όχι, με υπευθυνότητα και ανάλογα. Γιατί για ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας είμαστε όλοι οι ψηφοφόροι συνυπεύθυνοι.

Οι Έλληνες που θα είμαστε αύριο και η Ελλάδα στην οποία θα ζούμε θα είναι φτιαγμένα από εμάς. Όλοι εμείς, με τα όσα ανεχόμαστε, για τα όσα μαχόμαστε, με κάθε τι που ονειρευόμαστε, φτιάχνουμε τις ζωές μας και το μέλλον μας, φτιάχνουμε τη μοίρα μας. «Είμαι ο Κυβερνήτης της ψυχής μου», είχε πει ο Νέλσον Μαντέλα και όλοι μας είμαστε οι «κυβερνήτες» της ψυχής, της μοίρας και της τύχης μας. Όλοι εμείς ξεχωριστά και όλοι εμείς μαζί με τη δύναμη του συνόλου. Εμείς φτιάχνουμε τη μοίρα μας, πολίτες και πολιτικοί, εμείς επιλέγουμε το αύριο της καθημερινότητάς μας, το αύριο της ζωής μας, το αύριο της χώρας μας, ο καθένας στην κλίμακα ευθύνης του και ο καθένας στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του. Ευχή μόνο να κάνει ο καθένας το καλύτερο που μπορεί και αυτό για κάποιους δεν απαιτείται αλλά για τους πολιτικούς είναι υποχρέωση και ό,τι και αν γίνει ας θυμόμαστε πάντα όλοι μας να χαμογελάμε. Με ένα χαμόγελο μόνο πιο όμορφη γίνεται η κάθε στιγμή, ίσως και πιο αληθινή. ||

graf

fiti b

y vi

hks

κείμενο+ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ φωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

in fact / PlANeT Μ.z.

δεν ΕΙΜΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ

(απλώς δεν πάω τους γκέι

/ μαύρους / κινέζους /

κοντούς κ.λ.π.)

αυτήν την άποψη, λες και δεν το΄χουνε φάει στην καμπούρα τους από εκατό μεριές. Δηλαδή ακόμα κι αν είσαι γκέι ηθοποιός, το μόνο που μπορείς να παίξεις ανοιχτά είναι την αδερφή, κατά το Σύστημα. Το οποίο θα σου δώσει ρόλο της προκοπής (μια και ο γκέι σπάνια είναι πρωταγωνιστικός ρόλος, συνήθως είναι ο φίλος/κομμωτής/μακιγιέρ που βγάζει γέλιο), το Σύστημα λοιπόν θα σου δώσει ρόλο καλό μόνον αν φαίνεσαι καρα-στρέητ. Αν μπαίνεις στη σκηνή με τους σου-γιάδες σου να αστράφτουν. Τότε, το Σύστημα μπορεί και να σε θέλει. Το θάψιμο, από την άλλη, σπάνια το κάνουν οι στρέητ – εκτός κι αν είναι κρυφο-γκέι, ή αν το αντικείμενο της ανάλυσης είναι γυναίκα-ηθοποιός. Και πάλι, το ότι η γυναίκα πηδιέται και είναι ηθοποιός δεν έχει πρωτοτυπία ως θάψιμο. Το ότι η γυναίκα όμως είναι λεσβία, μετράει πολύ στο χρηματιστήριο του θεάματος…Δηλαδή δεν φτάνει που οι γκέίη έχουν το Σύστημα εναντίον τους. Παίζουν και το παιχνίδι (του Συστήματος, ντε), όπως θα΄λεγε και κάποιος κομμουνιστής. Η συμπε-ριφορά τους σε κάνει να αναρωτιέσαι μήπως πράγματι «οι γκέι δεν είναι και τόσο έξυπνοι», όπως ισχυρίζονται οι υπέρμαχοι του χαρακτηρισμού «χαζή αδερφή». Τέλωσπάντων, για να μη βρεθεί κανένας βλαμμένος να πεί ότι είμαι αντι-γκέι τώρα ξαφνικά, διευκρινίζω: όλοι οι άνθρωποι είμαστε γκέι και στρέητ ταυτόχρο-να. Απλώς για λόγους κοινωνικούς, προσωπικούς, ψυχολογικούς, θεολογικούς, οργανικούς και πάει λέγοντας, διαλέγουμε το ένα από τα δύο και επιδιδόμαστε σε αυτό με μπρίο. Τα έχει γράψει ο Alfred Kinsey πολλά χρόνια πριν, μπορείτε να τα ψάξετε στο Ιντερνετ μια που κάθεστε…2.«Ελάχιστοι καθηγητές πανεπιστημίων είναι μαύροι στην Αμερική»: Δηλαδή, πληζ! Μέχρι πριν εκατό χρόνια οι μαύροι ήταν δούλοι (νομίζω ως το 1867, που τέλειωσε ο Εμφύλιος της Αμερικής), και μέχρι την δεκαετία του ’60 ήταν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία “Airheads” (του Michael Lehmann, 1994, ο μόνος λόγος που την νοίκιασα αρχικά ήταν ο Brendan Fraser): κάποιοι μουσικοί καταλαμβάνουν έναν ραδιοφωνικό σταθμό και κρατάνε όμη-

Δεν φταίει κανένας που οι γκέι είναι λίγο βλαμμένοι (άλλωστε έχουν περισσότερο χιούμορ από τους στρέητ), οι μαύροι λίγο βλάκες (έχουν μεγαλύτερο πουλί από τους άσπρους, ας μην το ξεχνάμε), οι φιλιππινέζοι λίγο δουλοπρεπείς (κάνουν ωραίο sweet and sour) και

οι αλβανοί λίγο τσόλια (ασβεστώνουν σωστά τους τοίχους, όμως). Ετσι είναι η πραγματικότητα, και ένας έλληνας οφείλει να αντικρύζει την πραγματικότητα στα μάτια ώστε να μην του την φέρει από πίσω. Με το μάτι κολλημένο στην πραγμα-τικότητα, ο έλληνας ντύνεται τσολιάς και αναλαμβάνει – τι; Να φέρει τα πράγματα στα ίσα τους; Να πατάξει τους Γκέι, Μαύρους, Φιλιππινέζους, Αλβανούς αλλά και Ρώσους, Κινέζους, Άραβες κλπ., σαν να΄ναι ο Μπους;

Ευτυχώς όχι, γιατί ο έλληνας προτιμάει να εκφράζει τις απόψεις του ελεύθερα και αυτό του αρκεί. Απλώς οι απόψεις… δεν μας πάνε πιο μπροστά, κι όσο περ-νάει ο καιρός μας οδηγούν σ΄έναν (Μπους-ικό) Μεσαίωνα που δεν μας ταιριάζει εθνολογικά: ως λαός είμαστε melting pot, για να το πούμε κυριλέ. «Μπάσταρδοι» θα ήταν πιο σωστή έκφραση αλλά φρικάρουμε με την λέξη. Πέρασαν από δω στην διάρκεια της Ιστορίας μας Τούρκοι, Άραβες, Βησιγότθοι, Ούννοι (ίσως), μαύ-ροι, ασπρόμαυροι, λατίνοι, όλες οι φυλές του Ισραήλ. Μην αρχίσω με το πώς στην Αρχαία Ελλάδα η ομοφυλοφιλία ήταν ο κανόνας και βαρεθούν οι αναγνώστες. Τα ξέρουμε. Μας χαλάνε επειδή δεν μας δίνουν αβάντσο σε τίποτα…

Αλλά ας πιάσουμε ένα-ένα τα επιχειρήματα του κρυφο-ρατσισμού, όπως κυ-κλοφορούν ανάμεσά μας:1. «Οι γκέι προωθούνται από το Σύστημα»: οπωσδήποτε, γι αυτό οι κυβερνήσεις της Ελλάδας τα τελευταία 150 χρόνια είναι τίγκα στην αδερφή και στην λεσβία, είναι οφθαλμοφανές. Τους θέλει το Σύστημα. Διευθυντές καναλιών, δημοσιογρα-φικών συγκροτημάτων, εφημερίδων, μεγάλοι ρεπόρτερ της τηλεόρασης, μεγα-λογιατροί, διευθυντές νοσοκομείων, υπουργοί, επιχειρηματίες, έμποροι όπλων και γενικά καρχαρίες της ελληνικής κοινωνικής ζωής, είναι όλοι γκέι. Ετσι; Γιουβέτσι, γιατί οι γκέι σ΄αυτούς τους τομείς μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, και ποτέ δεν είναι «ανοιχτοί». Ακόμα και οι entertainers, ηθοποιοί, τραγουδιστές, showmen/women, σεναριογράφοι, συγγραφείς, σκηνοθέτες, κονφερασιέ, παρουσιαστές και κλόουν, ξέρουν ότι θα κάνουν πιο εύκολα τη δουλειά τους αν δεν δείξουν τι τους φτιάχνει ερωτικά. ΄Η, αν δείξουν ότι τους φτιάχνει κάτι που δεν τους αγγίζει. Το παράξενο είναι ότι πολλές φορές συναντάς γκέι άτομα που υποστηρίζουν

Εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές, απλώς ιδιόρρυθμοι: δεν μας αρέσει να έχουν οι άνθρωποι διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις και σκουρότερο δέρμα από μας. Κατά τα άλλα; Κανένα πρόβλημα, μέχρι και σεξ κάνουμε (με άτομα που έχουν διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις/σκούρο χρώμα). Τόσο προχωρημένοι…

ρους τους υπαλλήλους. Δυό υπάλληλοι, ένας μαύρος κι ένας λευκός, το σκάνε από τον σταθμό και βγαίνουν αλλαλιασμένοι έξω. Η αστυνομία υποδέχεται τον λευκό με καφέδες, συμπάθεια κλπ., και συλλαμβάνει βιαίως τον μαύρο. Η σκη-νή λέει τα πάντα για την κατάσταση των μαύρων στην Αμερική: είναι ακόμα όχι μόνον ένοχοι, αλλά και κακομοίρηδες. Το ότι έχουν μεγαλύτερη μυική μάζα (μα-κρύτερους μύς, όπως μου εξηγούσε πρόσφατα ένας γυμναστής) μπορεί όντως να οφείλεται στο DNA της μαύρης φυλής, αλλά η εξυπνάδα είναι αδύνατον να με-τρηθεί με τόσο απλό τρόπο. Η «εξυπνάδα» είναι κατά μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα social conditioning – όταν πέντε γενιές ανθρώπων (μαύρων) μαζεύουν μπαμπά-κι και δεν ξέρουν ανάγνωση, η έκτη γενιά που πάει στα πανεπιστήμια δεν έχει παράδοση πνευματικής καλλιέργειας. Πενήντα χρόνια από τώρα, οι καθηγητές στο Γιέηλ μπορεί να΄ναι όλοι μαύροι. Δηλαδή, πόσο βλάκας πρέπει να΄ναι κανείς για να μην το πιάνει αυτό;3.«Οι Aλβανοί είναι τσόλια»: και πάλι μπαίνουν οι οικονομικο-κοινωνικές συνθή-κες μέσα, αποδεικνύοντας ότι πρέπει να σκαμπάζεις Ιστορία πριν μοστράρεις τις απόψεις σου. Με κυβερνήσεις χειρότερες από την Χούντα επι εκατό χρόνια, με φτώχεια και απελπισία και έλλειψη παιδείας εδώ και πέντε γενιές, τι περιμένει κανείς από έναν αλβανό; Ο οποίος βρίσκεται στην Ελλάδα, πεινάει κι ασβεστώ-νει ντουβάρια για να ζήσει. Εννοείται ότι θα κλέψει και κατά πάσα πιθανότητα θα σφάξει. Τέλος, εννοείται ότι υπο άλλες συνθήκες μπορεί να ήτανε μια χαρά άνθρωπος…4.«Οι Ινδοί/Πακιστανοί/Φιλιππινέζοι είναι καλοί μόνο για υπηρέτες»: Από κεί που μαζεύαμε ραδίκια για να βγάλουμε την Κατοχή, έχουμε και υπηρέτες. Εχουμε μάλιστα καταλήξει ότι οι συγκεκριμένοι λαοί βγάζουν τους καλύτερους υπηρέ-τες, «το έχουν στο αίμα τους» όπως λέμε. Αν εξετάσουμε λίγο επι πόσους αιώνες η Δύση με την ωραία της αποικιοκρατία εκπαίδευε για υπηρέτες τους Ινδούς, Φιλιππινέζους κλπ. κλπ., θα μείνουμε με το στόμα ανοιχτό. Η (Αγγλική) Εταιρεία

Ανατολικών Ινδιών ιδρύθηκε το 1600, από το 1784 ήδη η Ινδία κυβερνιόταν από την παραπάνω εταιρεία (βλέπε: την Αγγλία), και απελευθερώθηκε μόλις το 1947. Μιλάμε για πολλά χρόνια σκλαβιάς… σ΄εμάς, με 300 χρόνια Τουρκοκρατίας, δί-νουμε ένα κάρο ελαφρυντικά. Στους Ινδούς, κανένα; (Και μην πιάσουμε τις Φι-λιππίνες, για τις οποίες δεν ξέρω ντιπ τίποτ; αλλά μπορώ να φανταστώ τι θα έγινε κι εκεί…). Και δεν κοιτάμε τώρα τα ελαφρυντικά, ή το πώς θα έπρεπε να αντιμετωπίζου-με τους ανθρώπους που δεν είναι ακριβώς σαν κι εμάς. Λέω ότι αν δούμε τα πράγματα μέσα από την σκοπιά της Ιστορίας με ανοιχτό τρόπο, θα καταλάβουμε επιτέλους ότι η πραγματικότητα δεν μας την έχει στημένη: κανένας μαύρος, γκέι, Aλβανός, Iνδός κλπ., δεν σκοτώνεται να μας πάρει τη θέση. Εχουμε τη θέση που μας αξίζει, ως λαός και ως άτομα…Τέλος, δεν είναι γελοίο, το 2013, να λέμε «όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι»; Δεν ακούγεται σαν σκηνή από το “The color purple”, (η γνωστή ταινία του Σπήλ-μπεργκ, από το 1985! πως περνάει ο καιρός, ε;) Εννοώ, δεν θα έπρεπε να είναι αυτονόητο; Την επόμενη φορά που θα ακούσω «πολλές αδερφές είναι χαζές», νομίζω ότι θα βγάλω καντήλες – να δείτε πόσες στρέητ είναι θεόοοοχαζες! Το «οι λεσβίες δεν έχουν χιούμορ» επίσης μου γυρνάει τα άντερα – λες και οι Μαμάδες Βο-ρείων Προαστίων, π.χ., ή οι μοντέλες, πιάνουν πουλιά στον αέρα (ή ξέρουν ότι δεν είναι λεσβίες με βεβαιότητα). Το περίφημο «κύκλωμα των αδερφών» δεν το έχω συναντήσει ποτέ μου, κι ας είμαι είκοσι χρόνια στα κυκλώματα. Μία αδερφή με εξουσία σε προωθεί με την πρόθεση να σε πηδήξει όσο σε προωθεί κι ένας στρέητ με εξουσία ο οποίος θέλει στο βάθος να σε πηδήξει, μόνον που οι στρέητ έχουν περισσότερες πιθανότητες να κρατάνε εξουσία στα χέρια τους απ΄ότι οι αδερφές. Γιατί; Μα φυσικά γιατί το Σύστημα προωθεί ασύστολα τις αδερφές. Δεν το βλέπετε; ||

ΣΚΕΨΕΙΣ, ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΝΟΤΕΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΛΛΑ ΧΑΡΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΟ ΦΑΝΑΤΙΚΟ θαυμαστή του Θανάση Παπακωνσταντίνου, το Θανάση Καρανίκα, λίγο μετά την συναυλία που έδωσε στην Πάτρα αρχές καλοκαιριού.

‘’...και τι δε κάνατε για να με θάψετε όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος...», τα λόγια του Ντίνου Χριστιανόπουλου που συνοδεύουν σαν φυλακτό το *Θανάση Παπακωνσταντίνου* και τους συνοδοιπόρους-μουσικούς του, φέτος το καλοκαίρι.

in fact / ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ φωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Ο Θεσσαλός τραγουδοποιός, που πολύ δύσκολα μπορείς να κατατάξεις σε κάποιο μουσικό είδος - ίσως η «βλαχοψυχεδέλεια» όπως χιουμοριστικά χαρα-κτηρίζουν τη μουσική του οι αρκετοί φίλοι του, να του ταιριάζει περισσότερο, έχει επηρεάσει όσοι ελάχιστοι την σύγχρονη μουσική ελληνική σκηνή και δε παύει ποτέ να εξελίσσεται και να πειραματίζεται σε κάθε δισκογραφικό του βήμα αλλά και στις ζωντανές του εμφανίσεις. Οι οποίες δε μετράνε πολύ περισσότερο από μια δεκαετία ουσιαστικής και συχνής παρουσίας. Μέχρι πρότεινως δούλευε ως εργολάβος δημοσίων έργων στη γενέτειρά του Λάρισα,

κάτι που αποφάσισε να σταματήσει για να μην τον φθείρει, όπως ίδιος λέει και για να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο μεράκι του, τη μουσική. Μέσα σ’ αυτή τη δε-καετία λοιπόν, ο Θανάσης έχει καταφέρει κάτι σπουδαίο. Να συσπειρώσει μια αρκετά μεγάλη μερίδα του μουσικόφιλου ελληνικού κοινού που διψά για ειλικρινείς και αυθόρμητες μουσικές στιγμές και συγκινήσεις και να δημιουργεί σε κάθε του εμφάνιση την αφορμή για μια μεγάλη γιορτή. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στο φετινό πρόγραμμα του, ένα 3ωρο ταξίδι που περνά από όλους τους δισκογραφικούς του σταθμούς, από την Αγία Νοσταλγία του 1993 μέχρι και τα πρόσφατα «Ελά-

χιστος εαυτός» και «Μαγγανείες» (η δισκογραφική του συνεύρεση με τον Γ.Χαρούλη) όλα εξαιρετικά αποδοσμένα απ’ την ίσως πιο καλοκουρδισμένη και πολυδιάστατη μπάντα αυτή τη στιγμή στη χώρα μας. Στις κορυφαίες στιγμές το ομότιτλο τραγούδι απ’ τον «Ελάχιστο εαυτό» λίγο μετά την έναρξη, ένα τραγούδι τόσο βαθύ και εσωτερικό που δύσκολα φα-νταζόσουν ότι μπορεί να λειτουργήσει τόσο μυσταγωγικά σε μια μεγάλη συναυλία, τα *360 χλμ*, που αφορούν τη διαδρομή Λάρισα-Αθήνα μέσα απ’ τα μάτια του δημιουργού κι ερμη-νευμένο σπαρακτικά απ’ την *Ματούλα Ζαμάνη*. Η τελευταία αποτελεί σταθερή παρουσία των ζωντανών εμφανίσεων του Θανάση τα τελευταία χρόνια. Ιδιοφυέστατο και το πάντρεμα ένος τραγουδιού των xploding Plastix (treat me mean I need the repuptation) με το δικό του- ακυκλοφόρητο ακόμα και πολιτικά αιχμηρότατο- «*Αγιάζι*», το «*Σαμπάχ*» με εκείνο το ασύλληπτο «Όσοι με γέλασαν κι όσοι με κέρασαν/πικρό ποτήρι κι άχρηστους κανόνες/θα ηττηθούν από ότι πιο αδύναμο/από τη χλόη που σκεπάζει ερειπιώνες), οι ταξιδιάρικες jazz αποχρώσεις των Σωτήρη Ντούβα (τύμπανα) και Ανδρέα Πολυζωγόπουλου (τρομπέτα,φλι-κόρνο) στο επαναστατικό «*Αερικό*» αλλά και φυσικά τα πάντα διονυσιακά «*Ανδρομέδα*» και «*Μιλώ για σένα*» και τα εκστατικά-σχεδόν γηπεδικά- «*Πεχλιβάνης*» και «*Διάφα-νος*» στην κορύφωση της βραδιάς. Τέλος δύσκολο μένει κανείς ασυγκίνητος απ’ τις ερ-μηνείες και τα παιξίματα του δεξιοτέχνη βιολιστή Φώτη Σιώτα(«*Σαν παιδί*»,*Ποιος θα με θυμάται*», «*Τρία ρουμπαγιάτ*» κ.α.) διαχρονικά αναπόσπαστο μέλος της συντροφιάς του Θανάση, αλλά και κύριος ενορχηστρωτής και στυλοβάτης της μπάντας. Πέρα από την αδι-αμφίσβητα υπέροχη εμπειρία του να παρευρεθείς σε μια τέτοια συναυλία, το πιο σημαντικό όλων είναι ότι ο Θανάσης έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα ολόκληρο σύμπαν με τη μουσική του, ένα σύμπαν που πέρα απ’ το υψηλής αισθητικής και ουσίας έργο του, μπορεί να σε οδηγήσει (και θα το κάνει) και σε έργα άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών. Στο ιταλικό σινεμά των αδερφών Ταβιάνι και του αξέχαστου «Ταχυδρόμου» Μάσιμο Τροΐζι, στην ποίηση του Νίκου Καρούζου, του tristan corbiere, του Χρήστου Μπράβου, του Ομάρ Καγιάμ, στα βιβλία του Fernando Pessoa κ.α., αλλά και να συναντήσεις και να διδαχθείς από μορφές όπως ο «αντάρτης Ραμόν απ’ τη Βολιβία», ο Μεξικανός επαναστάτης Φορτίνο Σαμάνο και τόσοι άλλοι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τόσος κόσμος τόσα χρόνια τον ακολουθεί πιστά σε όποιο μέρος και να εμφανιστεί και βρίσκει πάντα αφορμή για μια μεγάλη βόλτα. Που είπαμε είναι η επόμενη συναυλία;

Θανάσης Παπακωνσταντίνου

in fact / ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ // ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ «ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ»

Η ΜΚΟ «Κόσμος Χωρίς Πολέμους και Βία» διοργανώνει για 5η συνεχή χρονιά τον διεθνή διαγωνισμό φωτογραφίας «Ειρήνη Είναι» από την 1η Μαΐου μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου 2013. Το θέμα του διαγωνισμού για το 2013 είναι «τα δικαιώματα των παιδιών». Ο διαγωνισμός αλλά και οι εκθέσεις που θα ακολουθήσουν, τελούν υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της UNESCO, ενώ έχουν το patronage της FIAP και της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ [C] ΕΓΧΡΩΜΕΣ // [M] ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΕΣ // [CR] ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ // [S] ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕΧΡΙ 16 ΕΤΩΝ (ΔΩΡΕΑΝ). Επιπλέον οι 10 καλύτερες φωτογραφίες από κάθε κατηγορία θα λάβουν μια Τιμητική Διάκριση από την Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNESCO και τον “Κόσμο Χωρίς Πολέμους και Βία», Ελλάδα. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην ιστοσελίδα του διαγωνισμού: www.eirinieinai.gr

27ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ // ΟΙΝΙΑΔΕΣ

14 ΙΟΥΛΙΟΥ // «ΕΙΡΗΝΗ» του Αριστοφάνη Σκηνοθεσία: Σ. Χατζάκης // Πρωταγωνιστούν: Β. Χαραλαμπόπουλος, Γ. Κωνσταντίνου, Φ. Μουρατίδης. 20 ΙΟΥΛΙΟΥ // «ΕΛΕΝΗ» του ΕυριπίδηΣκηνοθεσία: Β. Νικολαΐδη // Πρωταγωνιστούν: Π. Ζούνη, Α. Καφετζόπουλος. 26 ΙΟΥΛΙΟΥ // «ΜΗΔΕΙΑ» του Ευριπίδη Σκηνοθεσία: Σπ. Ευαγγελάτος // Πρωταγωνιστούν: Γ. Κιμούλης, Γ. Στάνκογλου, Στ. Μάινας. 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ // «ΠΛΟΥΤΟΣ» του Αριστοφάνη Σκηνοθεσία: Δ. Σαββόπουλος // Πρωταγωνιστούν: Δ. Σαββόπουλος, Ν. Ψαράς, Αμ. Μουτούση, Χρ. Λούλη 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ // «ΠΕΡΛΙΠΛΙΝ & ΜΠΕΛΙΣΑ» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα Σκηνοθεσία: Θ. Μουμουλίδης // Πρωταγωνιστούν: Στ. Μάινας, Δ. Ματσούκα. 11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ // «ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ» Μουσική παράσταση αφιέρωμα στο Μίκη Θεοδωράκη Σκηνοθεσία: Θ. Μουμουλίδης – Αφήγηση: Γρ.Βαλτινός // Τραγουδούν: Κ. Μακεδόνας, Γ. Νέγκα, Κ. Θωμαΐδης, Ά. Λινάρδου.

Την πρώτη του Αναδρομική Έκθεση ζωγραφικής παρουσιάζει στις 19 Ιουλίου στο Φετιχέ Τζαμί ο αρχιτέκτονας Περικλής Παπαβασιλείου επιχειρώντας να «ρίξει» έντονες ματιές στο εικαστικό παρελθόν του. Οι άξονες του κινούνται σε τρεις θεματικούς κύκλους: την οικία, τη γυναικεία μορφή και τα έργα με προοδευτική εξέλιξη του εξπρεσιονι-στικού ιδιώματος και των γωνιωδών συνθέσεων.

in fact / ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ συνέντευξη+ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗ

φωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

>> Πως ξεκίνησε η σχέση σας με τη ζωγραφική;Η σχέση μου με τη ζωγραφική ξεκίνησε από την εποχή που ήμουν στο Δημοτικό Σχολείο. Θυμάμαι πήγαινα στην Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου και με τις ώρες ξεφύλλιζα και διάβαζα βιβλία για τους μεγάλους ζωγράφους Έλληνες και ξένους. Προσπαθούσα να αντιγράψω έργα τους. Συχνά επίσης σχεδίαζα πορτραίτα συγγενών μου. Τα έργα μου τα έδειχνα στον εικαστικό κ. Γιαννόπουλο (σήμερα είναι ο γνωστός αγιογράφος και μοναχός Χριστοφόρος). Εκείνος με καθο-δηγούσε και μου μιλούσε για την τέχνη. Θυμάμαι τη γνωριμία στην εφηβική μου ηλικία, με τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, τον Γκόγια και τον Μοντιλιάνι τα έργα των οποίων με συγκινούσαν ιδιαίτερα. Από τους έλληνες ζωγράφους προτιμούσα τον Γκύζη, τον Λύτρα και τον Παπαλουκά. Εκείνη την εποχή συμμετείχα με έργα ζωγραφικής και σε κάποιες ομαδικές εκθέσεις που έγιναν στη Ναύπακτο.

>> Πόσο σας έχουν επηρεάσει οι σπουδές σας στην αρχιτεκτονική στον τρόπο που εκφράζεστε με χρώματα και πινέλα σε έναν καμβά; Στα χρόνια των σπουδών μου στην Αρχιτεκτονική Σχολή (Α.Π.Θ.) ήρθα σε επαφή με το κίνημα - σχολή του Μπαουχάους (bauhaus) το οποίο με επηρέασε τόσο στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό όσο και στη ζωγραφική καθώς βασική ιδέα του κινήματος ήταν η δημιουργία ενός νέου τύπου κτιρίου, το οποίο θα συνδύαζε την «Αρχιτεκτονική», τη «Γλυπτική» «Ζωγραφική» σε μία ενιαία φόρμα. Άλλωστε επέδρασε καταλυτικά στην εξέλιξη της σύγχρονης τέχνης, ειδικότερα στους τομείς της αρχιτεκτονικής, της ζωγραφικής και του “Βιομηχανικού Σχεδιασμού” (design). Στη ζωγραφική, από τους κύριους εκφραστές αυτού του κινήματος και αγαπημένους μου ζωγράφους ξεχώριζα τον Paul Klee που πίστευε ότι οι μαθητές της σχολής μπορούσαν να μάθουν τις απαραίτητες θεωρητικές αρχές του σχεδιασμού μέσα από το σχέδιο και τη ζωγραφική, εξηγώντας ότι ένας πίνακας, όπως και ένα κτίριο, φτιάχνεται κομμάτι - κομμάτι και ο Ζωγράφος, όπως και ο Αρχιτέκτονας πρέπει να βεβαιωθεί για τη σταθερότητα και την ισορροπία του έργου του. Επίσης μου άρεσε και ο wassily Kandinsky (κυρίως τα πρώιμα έργα του) με προσέγγιση δια-φορετική από αυτή του Klee η οποία πρωταρχικά αφορούσε την «εξερεύνηση» των χρωμάτων. Στη σχολή παρακολουθούσαμε μαθήματα της Ιστορίας της Τέχνης και κυρίως της Ζωγραφικής με καθηγητές τους κ. Σαχίνη και κ. Λαζόγκα. Είχαμε επίσης μάθημα γυμνού μοντέλου. Από τότε άρχισα να αδιαφορώ για την πιστή και αντικειμενική αναπαράσταση. Τότε ήρθα σε επαφή με το γερμανικό και αμερικάνικο εξπρεσιονισμό.

>> Η δουλειά σας βγάζει μια ιδιαίτερη ένταση, Τι επιχειρείτε να δηλώσετε μέσα από αυτή; Επιθυμώ πάνω απ’ όλα να εκφράσω τον εαυτό μου. Με τη ζωγραφική στοχεύω στην πρόκληση βαθύτερων συναισθημάτων είτε είναι ένταση είτε είναι εσωτερική αγωνία. Θεωρώ ότι το χρώμα αποτελεί πολλές φορές για μένα ένα σημαντικό μέσο έκφρασης από μόνο του, χωρίς απαραίτητα την ανάγκη του αντικειμένου.

>> Υπάρχει συγκεκριμένος τίτλος για την έκθεση*; Η έκθεση είναι μία πορεία στο χρόνο από τα φοιτητικά μου χρόνια της δεκαετίας του ‘80 μέχρι σήμερα. Είναι μία αναδρομική έκθεση και γι αυτό δεν θα μπορούσε να υπάρχει συγκεκριμένος τίτλος.

>> Σε τι άξονα κινούνται τα έργα που θα παρουσιάσετε στο Φετιχέ Τζαμί; Θέλω να πω τι θέλετε να δηλώσετε μέσα από αυτά; Θέλω να πιστεύω ότι, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, τα έργα μου κινούνται στο πλαίσιο του κινήματος της μοντέρνας τέχνης και ειδικότερα του εξπρεσιονισμού έως και του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Τα έργα που θα παρουσιάσω κινούνται σε τρεις βασικούς κύκλους με άξονα την οικία, τη γυναικεία φιγούρα και συνθέσεις αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Eκφράζουν κυρίως μια εσωτερική υπαρξιακή αναζήτηση μέσα από το σχέδιο ή το χρώμα.

>> Ποιες είναι οι επιρροές σας; Με ενδιαφέρει σίγουρα η ανθρώπινη μορφή στο χώρο και θεωρώ ότι αυτοί που με επηρέασαν περισσότερο τα τελευταία χρόνια είναι ο Γιώργος Μπουζιάνης και ο Βίλεμ ντε Κούνινγκ. Γενικότερα στα έργα μου υπάρχουν επιρροές από το έργο των εξπρεσιονιστών Ernst L. Kirchner και του Τζάκσον Πόλοκ.

* 1 η Α Ν Α Δ Ρ Ο Μ Ι Κ Η Ε Κ Θ Ε Σ Η Π Ε Ρ Ι Κ Λ Η Π Α Π Α Β Α Σ Ι Λ Ε Ι Ο Υ { 1 9 ε ω ς 3 0 . 0 7 . 1 3 , Φ ε τ ι χ έ Τ ζ α μ ί , λ ι μ ά ν ι Ν α υ π ά κ τ ο υ }

Στο ατελιέ τουΠερικλή

Παπαβασιλείου

in fact / ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

eclectic Groove sounds vol. 2

από τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ (mojoradio 107.7 / The Tandem Project)

>> ENAS DIScoS IrtHE APoPSE AP’ tA PALIA Paul Simon - Graceland (warner 1986) Όταν το 1986 ο Paul Simon αποφάσισε να κυκλοφορήσει

αυτό το album προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στο παγκόσμιο αντιρατσιστικό κίνημα. Επιλέγοντας έγχρωμους μουσικούς από την Νότιο Αφρική για την ηχογράφηση του, έσπασε τον πολιτιστικό αποκλεισμό που είχαν επιβάλει τα Ηνωμένα Έθνη ως αντίδραση στην σκληρή πολιτική του απαρτχάιντ. Ο Simon κατηγορήθηκε τότε μέχρι και για πολιτιστικό ιμπεριαλισμό απλά και μόνο επειδή ενσωμάτωσε αφρικανικά ηχοχρώματα στο ποπ-φολκ ιδίωμά του. Ήταν αυτά όμως αυτοί οι ήχοι κι αυτοί οι μουσικοί που έκαναν το Graceland να απογειωθεί καλλιτεχνικά και εμπορικά (με 10

εκατομμύρια πωλήσεις). Και ήταν το Graceland που εξοικείωσε το πλατύ δυτικό κοινό με τους αφρικανικούς ρυθμούς mbaqanga, conjucto, township jive, zydeco & isicathamiya αλλά και με τη λογική του world fu-sion. Σίγουρα δεν είναι το πρώτο world album που κυκλοφόρησε στην ιστορία της μουσικής όπως πολλοί υποστηρίζουν, είναι όμως ακόμα ένα album από αυτά που αξίζει να έχει κανείς στην world δισκοθήκη του.>> FocUS oN... tHE LADIES Tρία πρόσφατα albums από δύο υπέροχες κυρίες της νέας soul funk σκηνής που αξίζει να προστεθούν στην δισκοθήκη σας Quantic & Alice russell with the combo barbaro – Look Around the corner (tru thoughts records 2012) Η μοναδική Alice Russell επέστρεψε μέσα στο 2013 με το 5ο της album ‘To Dust’. Ακόμα ένα υπέροχο σετ κομματιών από αυτά που μας έχει συνηθίσει η Αγγλίδα καλλιτέχνιδα. Ούτε εφέ, ούτε παραχωρήσεις. Μόνο γνήσια old school soul και μια ξεχωριστή παραγωγή από τον μάγο της κονσόλας TM Juke. Η προηγούμενη συνάντηση μας με την Alice ήρθε την άνοιξη του 2012 όταν συνεργάστηκε για ακόμα μια φορά με τον Quantic (πλέον μόνιμο κάτοικο Κολομβίας) και τους Com-bo Barbaro, την μπάντα που έχει δημιουργήσει ο Άγγλος μουσικός τα τελευταία 5 χρόνια στο νέο σπίτι του. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν το ‘Look Around The Corner’ ένα αμάλγαμα funk, soul, blues, gospel & folk από την Rus-sell και latin, swing, boogaloo, bolero & cumbia από τους Combo Barbaro του Quantic. Ένα album που πλέον θα ντύνει μουσικά τα καλοκαίρια μας. Nicole willis & the Soul Invstigators – tortured Soul (timmion re-cords 2013) Μετά από τέσσερα χρόνια δουλειάς στο studio, παράλληλα με άπειρες live εμφανίσεις ανά τον κόσμο και αφού συγκέντρωσαν νέο υλικό, οι Soul Investigators και η φωνάρα Nicole Wil-lis επέστρεψαν μέσα στον χειμώνα του 2013 για να τον ζεστάνουν με το νέο album τους ‘Tortured Soul’. Μια Funk μπάντα από το παγωμένο Helsinki της μακρινής Φιλανδίας που ηχογραφεί albums που μοιάζουν να βγαίνουν από τον κατάλογο της Motown των 60’s. Βασικό μέλος της, η τραγουδίστρια με την στεντόρεια φωνή Nicole Willis, που επίσης συνεισφέρει με τα συνθετικά και στιχουργικά ταλέντα της.! >> PALI KoMMAtIA ISE?

Σκόρπια κομμάτια που ακούσαμε και σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα: > caro Emerald - black Valentine από το νέο album της ‘The Shocking Miss Emerald’ > radio citizen feat. bajka - Summer Days το θυμηθήκαμε λόγω εποχής, θα το βρείτε στο album τους ‘Hope & Despair’ (2010) > Pascal comelade - the Skatalan Logicofobism απλά καταπληκτικό – από το νέο album του ‘El Pianista Del Antifaz’ > Karl Hector & the Malcouns - Samai Θα σας

ταξιδέψει και θα σας γνωρίσει αυτό το καταπληκτικό μουσικό project (περισσότερα προσεχώς!) > Kalabrese feat. Khan - Desperate Man Κουλτουριάρα, sexy & ρυθμική, η house του Ελβετού Kalabrese μέσα από το νέο album του ‘Independent Dancer’ > Daft Punk - Get Lucky (George barnett cover) (Smoove remix) pop with a funky twist από τους Daft Punk, την επανεμφάνιση του καλοκαιριού! Όλα τα παραπάνω μπορείτε να τα ακούσετε στο YouTube. Kαι τέλος > Al Jawala - backstabbers η Καραγκούνα Remixed; Ναι, από την καλύτερη Gypsy Funk μπάντα της Γερμανίας! Μέσα από το album τους ‘The Ride’ (2011) ακούστε το εδώ: http://aljawala.bandcamp.com/track/backstabbers >>7 FrEE DowLoADS

Σκοπός αυτής της στήλης είναι να σας βγάλει απ’ τον κόπο του ψαξίματος! Ακούσαμε λοιπόν για σας και σας προτείνουμε γι αυτό το μήνα: Panama cardoon - Pe De bode 2013 https://soundcloud.com/panamacardoon/panama-cardoon-pe-de-bode-free Mone-trik - Au revoir boogaloo 2013 https://soundcloud.com/monetrik/monetrik-au-revoir-boogaloo Palov - cumbia Mamacita 2013 https://soundcloud.com/palov-palov-and-

mishkin/cumbia-mamacita-palov ..τρία καλοκαιρινά κομμάτια από την αφρόκρεμα των παραγωγών της νέας Ελληνικής freestyle σκηνής. Ghettofunk U.K presents: c2c feat. Derek Martin – Happy (Kobi remix) 2013 http://ghettofunk.co.uk/c2c-feat-derek-martin-happy-kobi-remixfree-download/ Ghetto Funk presents: tom Showtime (GFPD14) 2013 http://monkeyboxing.com/content/ghetto-funk-presents-tom-showtime-gfpd142013-free-download/ Ghetto Funk presents: Basement Freaks (GFPD15) 2013 http://ghettofunk.co.uk/ghetto-funk-presents-basement-freaks-free-download/ robin thicke – blurred Lines (Streetwise DJ Edit) 2013 http://ghettofunk.co.uk/robin-thicke-blurred-lines-streetwise-dj-edit-free-download/ hip-hop-swing καταστάσεις: My therapist - Drag on 2013 http://monkeyboxing.com/content/my-therapist-drag-on-2013-free-download-exclusive/ ακούστε τα, κατεβάστε τα, μοιράστε τα!

in fact / ΠΡΟΤΑΣΗεπιμέλεια+ΙΝΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΥ

ΔΙΕΘΝΕΣ φΕΣΤΙΒΑΛ ΠΑΤΡΑΣ

Δευτ. 08/07ΣΥΝΑΥΛΙΑ ROCK ΜΟΥΣΙΚΗΣ με τους GRAVITYSAYS_I & PLAYGROUND NOISE - Παραγωγή του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας 2013 21.30 @ ΚΑΣΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ

Τρ. 09/07, Τετ. 10/07 ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΒΕΡΟΙΑΣ και ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΚΡΟΠΟΛ: «Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ» του ΝΙΚΟΛΑΙ ΒΑΣΙΛΙΕΒΙΤΣ ΓΚΟΓΚΟΛ σε σκηνοθεσία-μετάφραση ΣΠΥΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ με τους ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗ, ΓΙΩΡΓΟ ΑΡΜΕΝΗ, ΑΡΙΕΤΤΑ ΜΟΥ-ΤΟΥΣΗ, ΜΙΧΑΛΗ ΜΗΤΡΟΥΣΗ, ΔΑΝΑΗ ΣΚΙΑΔΗ, Σκηνικά-Κουστούμια: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΤΣΑΣ, Μουσική: ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥ-ΛΟΣ 21.30 @ ΡΩΜΑΪΚΟ ΩΔΕΙΟ

Πέμ. 11/07, Παρ. 12/07 ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ: «ΕΛΕΝΗ» του ΕΥΡΙΠΙΔΗ σε σκηνοθεσία ΒΑΣΙΛΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ με τους ΠΕΜΥ ΖΟΥΝΗ, ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΦΕΤΖΟΠΟΥΛΟ, ΝΙΚΟ ΑΡΒΑΝΙΤΗ, ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΥΣΤΙΝΟ, ΝΙΚΗ ΠΑΛΛΗΚΑΡΑΚΗ Μετάφραση: ΔΗ-ΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Σκηνικά-Κοστούμια: ΝΙΚΟΣ ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ, Μουσική: ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΘΟΥΛΗΣ, Χορογραφία: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΤΕΛΛΑΤΟΥ 21.30 @ ΡΩΜΑΪΚΟ ΩΔΕΙΟ

Σαβ. 13/07ΣΥΝΑΥΛΙΑ με την DULCE PONTES 21.30 @ ΡΩΜΑΪΚΟ ΩΔΕΙΟ

Δευτ. 15/07, Τρ. 16/07 ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΚΡΟΠΟΛ «ΠΛΟΥΤΟΣ» του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ σε μετάφραση-σκηνοθεσία-μουσική ΔΙΟ-ΝΥΣΗ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ με τους ΝΙΚΟ ΚΟΥΡΗ, ΧΡΗΣΤΟ ΛΟΥΛΗ, ΑΜΑΛΙΑ ΜΟΥΤΟΥΣΗ, ΜΑΚΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ, Σκηνικά-Κοστούμια: ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΝΤΗΣ, Χορογραφία: ΕΡΜΗΣ ΜΑΛΚΟΤΣΗΣ, Φωτισμοί: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΛΛΟΣ, Βοηθός Σκηνοθέτη: ΣΥΛΒΙΑ ΛΙΟΥΛΙΟΥ 21.30 @ ΡΩΜΑΪΚΟ ΩΔΕΙΟ

Πέμ. 18/07, Παρ. 19/07 ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ: «ΕΙΡΗΝΗ» του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ σε σκηνοθεσία ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΤΖΑΚΗ και μου-σική ΜΙΝΟΥ ΜΑΤΣΑ με τους ΒΑΣΙΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟ, ΦΑΝΗ ΜΟΥΡΑΤΙΔΗ, ΓΙΩΡΓΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ. Μετά-φραση: Κ. Χ. ΜΥΡΗΣ. Σκηνικά-Κοστούμια: ΈΡΣΗ ΔΡΙΝΗ. Χορογραφία: ΚΙΚΗ ΜΠΑΚΑ 21.30 @ ΡΩΜΑΪΚΟ ΩΔΕΙΟ

Σαβ. 20/07- Τρ. 23/07 & Παρ. 26/07- Τρ. 30/07 ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΠΑΤΡΑΣ και ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ: «ΤΡΩΑΔΕΣ» του ΕΥΡΙΠΙΔΗ σε σκηνοθεσία και μουσική ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ με τους ΑΝΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ, ΚΟΡΑ ΚΑΡΒΟΥΝΗ, ΚΑ-ΤΕΡΙΝΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ, ΔΑΝΑΗ ΣΑΡΙΔΑΚΗ, ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΔΑΛΙΑΝΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΒΑΡΙΚΙΩΤΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ, ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ, Μετάφραση: ΕΛΣΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ Σκηνικά-Κοστούμια: ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΩΛΟ-ΠΟΥΛΟΥ, Κίνηση: ΖΩΗ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ. Συμμετέχει η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΝΥΚΤΩΝ ΕΓΧΟΡΔΩΝ ΠΑΤΡΑΣ «ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΙ-ΠΙΝΑΚΗΣ» 21.30 @ ΚΑΣΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ

Τετ. 24/07, Πέμ. 25/07 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΡΓΩ: «ΒΑΚΧΕΣ» του ΕΥΡΙΠΙΔΗ σε σκηνοθεσία ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΓΝΑΔΗ με τους ΣΑΚΗ ΡΟΥΒΑ, ΡΟΥΛΑ ΠΑΤΕΡΑΚΗ, ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑΤΖΟ-ΓΙΑΝΝΗ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΣΣΑ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΓΝΑΔΗ, Μετάφραση: ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΙΓΝΑΔΗΣ, Σκηνικά - Κοστούμια: ΕΥΑ ΝΑΘΕΝΑ, Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΙΟΣ, Χορο-γραφία: ΔΑΦΝΗ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, Βοηθός Σκηνοθέτη: ΒΙΚΥ ΒΟΛΙΩΤΗ, Κρουστά: ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΦΟΛΑΓΙΑΝ, ΣΑΜΟΥΗΛ ΑΚΙΝΟΛΑ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΟΥΑΓΚΕ 21.30 @ ΡΩΜΑΪΚΟ ΩΔΕΙΟ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ Πέμ. 01/08ΣΥΝΑΥΛΙΑ με τον ΘΟΔΩΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ «ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ» του ROBERT WILSON και 11 ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ του Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗ 21.30 @ ΡΩΜΑΪΚΟ ΩΔΕΙΟ

Παρ. 02/08 ΗΧΟΡΑΜΑ «ΙΟΝΙΟ ΠΟΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΑ» Μελοποιημένη ποίηση του ΔΙΟΝΥΣΗ ΚΑΡΑΤΖΑ σε μουσική του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΘΑΝΑΣΑΚΟΠΟΥΛΟΥ και φωτογραφίες του ΔΗΜΗ-ΤΡΗ ΤΑΛΙΑΝΗ 21.30 @ ΑΙΘΡΙΟ ΠΑΛΑΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ Πέμ. 08/08 ΣΥΝΑΥΛΙΑ με τον ΘΑΝΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ «ΑΣ ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΟΥΝ ΟΙ ΚΟΡΙΟΙ» από τον ΚΟΖΙΑ και ΠΛΕΗΚ στον ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ 21.30 @ ΚΑΣΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ

in fact / π-ί-σ-ω-α-π-τ-ι-ς-γ-ρ-α-μ-μ-έ-ς-

NocturneΑργυρό τοπίο απόψεμεταξύ ουρανού και μνήμηςδιαχωριστική η φλέβα της νύχταςπου εντός της συρρέουν τα αναμμένα αίματαδιαχωριστικό όριο ανάμεσα στον παραλογισμόκαι την ανυπαρξίακάτι μεταξύ ζωής δηλαδήτα σύννεφα τα κλειδωμένα βλέφαρα της βροχήςπου δε λένε να στάξουντα δέντρα, οι ξεραμένοι πόθοι μαςκαι πιο κάτω, στο δρόμοένα τοπίο που δεν γίνεται να κατευνάσειςμε κανένα νυχτολούλουδο

‘’δεν ήμασταν έτσι εμείςδεν μας τρομάζαν οι φόβοι μαςδεν γυρίζαμε το κεφάλι αλλουκάποτε, μια πλατείαήταν σημείο συνάντησης των επιθυμιών μαςτώρα είναι απλώς μια πλατείακαι κάποτε ένα βλέμμα ήταν σημείο εκκίνησηςτώρα είναι απλώς ένα βλέμμα’’αργυρό τοπίο απόψεγυναίκας προσωπίδα που μαρμάρωσεμεταξύ ουρανού και μνήμης

Ποίημα της ΑΝΝΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ φωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

in fact / ΤΕΧΝΗ ΜΕ ΣΤΥΛκείμενο-φωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ**

Το ροκ εν ρολ της Νεφέληςμε τον «Πρίγκιπά» της

Η Νεφέλη είναι 17 και ανεβάζει τρα-γούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου, όχι τα γνωστά. Θα έδινε τα ρέστα της

να τον άκουγε ζωντανά, ομολογεί. Και με ρωτάει, ενώ συνάμα γουρ-

λώνει τα μάτια της, -Τον έχεις δει από κοντά; Περιμένει απάντηση και έχει

έτοιμη την επόμενη ερώτηση. -Τον αγαπώ!, συμπεραίνει και ενθουσιά-

ζεται ποστάροντας για πολλοστή φορά το τραγούδι «στην Κ» από το άλμπουμ

«Φλου» που κυκλοφόρησε όταν δεν ήταν καν σκέψη, το 1978.

-Κομματάρα σχολιάζει αυθόρμητα. Και καπάκι μου κάνει επίδειξη γνώ-

σεων. -Το ξέρεις ότι ήταν δισέγγονος του Ζορμπά; Δεν περιμένει να απα-ντήσεις αφού λιτά και επιγραμματικά σου αραδιάζει επί της ευκαιρίας ένα

σωρό ειδησούλες για τον «Πρίγκιπα», όπως της αρέσει να τον αποκαλεί.

Η αλήθεια είναι, πως δεν είναι εύκολο να γράψεις για τον Παύλο

Σιδηρόπουλο, όπως και γιαπολλούς άλλους καλλιτέχνες του δια-μετρήματός του. Σε τέτοιες περιπτώ-σεις αφήνεις το έργο του καλλιτέχνη

να μιλά. Αυτό είναι το ζητούμενο. Αυτό κάνει την Νεφέλη να ενθουσι-

άζεται. Τα πολλά και σημαντικά, τα έχει πει ο ίδιος με την μουσική και

τους στίχους του. Ο πρώτος μετά τους ρεμπέτες που διαχειρίστηκε θέματα

ταμπού: Εξάρτηση,ναρκωτικά, ερωτισμός, αναρχία,

κοινωνικός αποκλεισμός, ταμπού, φετίχ, μαύρη λογοτεχνία.

Όσο για το ειδικό βάρος που είχε στη σκηνή. «Ο πιο χαρισματικός Έλληνας

ηλεκτρικός περφόρμερ, με το πιο γερό πάτημα στη σκηνή που έχω δειμέχρι σήμερα», έχει πει- εύστοχα- ο Κώστας Λειβαδάς. Ξέρετε, ο Παύλος

εκφραζόταν με όλο του το είναι, έκανε ακόμα και συνέντευξη στον

εαυτό του..

Μένω έκπληκτος κάθε φορά που πηγαίνω σε συναυλίες αγαπημένων ερμηνευτών. Μένω έκπληκτος με το κοινό, το νεανικό κοι-νό. Εκείνο το κοινό που δίνει το σύνθημα, ανεβάζει τον παλμό και βάζει φωτιά στο συναίσθημα, αυτό που κάνει μια συναυλία «με-γάλη» , «γαμάτη» που λένε και οι νεολαίοι. Θαρρείς πώς ο τραγουδοποιός υπακούει στο κοινό. Τραγουδούν μαζί. Ζητάνε επίμονα το επόμενο και πριν το τέλος, προειδοποιούν με σύνθημα ότι θα τραγουδούν ως που να πάει τέσσερις η ώρα. Ακόμα περισσότερο εκπλήσσομαι όταν μιλούν για ερμηνευτές που δε γνώρισαν, αλλά γνωρίζουν τα πάντα.

Η Νεφέλη δέχτηκε να συνεργαστούμε για να γραφτεί τούτο δω το κείμενο.Επέλεξε και έκανε την απομαγνητοφώνηση με τα ακουστικά της, την αγαπημένη της συνέντευξη με τον Παύλο Σιδηρόπουλο να μιλάει. Αυτή η καινούρια γενιά είναι ξυράφια. Κάνουν πέντε πράγματα ταυτόχρονα. Και είναι σαν να τη βλέπω. Πλέι, στoπ, πληκτρολογεί, μιλάει, απαντάει μόνη της. Ο «Πρίγκιπας» τα ‘χει πει όλα, τι να γράψεις…Φτιάχνεται, σχεδόν κρέμεται απο τα χείλη του Πρίγκιπά της.

Μιλάει ο Παύλος Σιδηρόπουλος«Υπάρχει ένα παρελθόν ξέρετε και είναι το εξής: Είμαι δισέγγονο του Ζορμπά και ο γνωστός Ζορμπάς ήτανε Ροκ εν ρολ όπως και να το κάνουμε. (Γελάει..) και πολύ μάλιστα, αυτό μας το έλεγε ο Καζαντζάκης. Απ΄ την άλλη πλευρά όμως έχω και σπέρ-μα από την γενιά των Αλεξίου, της Έλλης της Αλεξίου. Και έτσι έχω μέσα μου και τον διανοούμενο και τον αλήτη. Από την σύγκρουση αυτών των δύο βγαίνει άλλοτε καταστροφή και άλλοτε δημιουργία. Θα έλεγα αυτό που είπε ο Εγγονόπουλος η ο Βαλαωρίτης δεν θυμάμαι καλά. Ότι πια δεν είμαστε Έλληνες, αλλά είμαστε σαν Έλληνες μετά από την Τουρκία. Με αποτέλεσμα να έχουμε πάρα πολύ Ανατολική κουλτούρα. Με τα προιόντα και τα υποπροϊόντα της, τα πολιτιστικά. Παρόλα αυτά όμως, η ανα-τολική αυτή κουλτούρα, όταν συγχωνεύτηκε από μας τους Έλληνες, απόκτησε μια ιδιαιτερότητα. Και οι πεντατονικές κλίμακες οι Θρακιώτικες και τα Καραγκούνικα και τα Νησιώτικα και τα Κρητικά όλα αυτά αποκτήσαν μία ιδιαιτερότητα. Και τα Ρεμπέτικα, τα νεολαικά, όλα αυτά έχουν ιδιαιτερότητα. Αυτή είναι η Ανατολική κουλτούρα. Είναι Ανατολική κουλτούρα για ποιό λόγο; Γιατί αυτή τη στιγμή είμαστε 70 με 30% παίζει αυτό το ποσοστό περισσότερο Ανατολίτες, παρά Δυτικοί. Όταν λοιπόν έρθει το πλήρωμα του χρόνου μονάχο του έτσι ώστε, ο μεσήλικας να μην ενοχλείται από την ηλεκτρική κιθάρα, ο νεαρός να μην ενοχλείται από το μπουζούκι, οι μουσικοί οι ίδιοι οι μπουζουξήδες και αυτό που αντιπροσωπεύουν και η ηλεκτρική κιθάρα και αυτό που αντι-προσωπεύει, να μην έχουν στήσει δύο ταμπούρια απέναντι ο ένας απ’ τον άλλο και να μάχονται. Αλλά να γίνει τρόπος ζωής να βρεθεί η χρυσή τομή των δύο αυτών κουλτούρων, να ισορροπήσουμε μέσα μας και από αυτό το πράγμα να πηγάζει η χρυσή τομή του τραγουδιού της ιδιαιτερότητας που έχουμε στην Ανατολική κουλτούρα αλλά και της ιδιαιτερότητας που θα αποκτήσου-με απο τη Δυτική κουλτούρα, με τα υποπροϊόντα της. Μ΄ αρέσει το Rock n roll, μ΄ αρέσει η λογική του, μ΄ αρέσουν αυτά πουπερνάει στον κόσμο. Και γενικά μ΄ αρέσει το ό,τι είναι προπάντων για τον άνθρωπο. Μουσική για τον άνθρωπο, για τα πάθη του, για το συναίσθημά του και όχι για την ψυχρή λογική και προπάντων όχι για την τεχνοκρατία.»

Μεγάλος και έξω από το σύστημα. Ασυμβίβαστος, ανένταχτος, μοναχικός, αυτοεξόριστος, μοναδικός! Αυτός ήταν και παραμένει στη σκέψη μας ο ‘Πρίγκιπας’ της Νεφέλης. Ένας ωραίος αλητάκος με ψυχή, αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμό και υγιή τσαμπουκά. Ένας επαναστάτης με αιτία, άποψη, θέση.Όμως, ήταν δύσκολες εποχές για Πρίγκιπες… πάντα θα είναι δύσκολες, Νεφέλη.

** στη Νεφέλη

Ρήγα Φεραίου 129 & Παντανάσσης / Πάτρα

in fact / ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

42

κείμενο+ΜΑΤΙΝΑ ΓΕΩΡΓΑΛΗφωτό+ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Θυμάμαι τα Κυριακάτικα μεσημέρια που μαζευόμασταν για το παραδοσιακό οικογενειακό τραπέζι και τα είχα συνδυάσει με τα ηπειρώτικα που πάντα καταλήγαμε να ακούμε, αφού είχαν γίνει οι περισσότεροι ντίρλα. Πολλές φορές μάλιστα, ακούγοντας τον πατέρα μου να τραγουδάει, ευχόμουν να είναι αλήθεια ότι με πήραν από τους γύφτους όπως προσπαθούσε να με πείσει ο ξάδερφος μου, να χτυπήσει η πόρτα και να με ζητήσει η πραγματική μου οικογένεια πίσω. Την ανάμνηση αυτή τα

τελευταία χρόνια την είχα θάψει στο πίσω μέρος του μυαλού μου και την είχα αφήσει εκεί. Θες γιατί μου λείπει, θες γιατί μεγάλωσα και μόνη μου πλέον δεν έβαζα να ακούσω ηπειρώτικα... λίγη σημασία έχει. Έχοντας πε-ράσει πια από τα οικογενειακά γλέντια στη Ματουλά, τον Χαρούλη κλπ κλπ, το Φεβρουάριο του 2012, ξεκίνησα για το «Σταυρό του Νότου». Θα έβλεπα τη Ματούλα και τους Angry birds. Αμ δε. Ούτε Ματούλα είδα, μήδε τα Angry birds. Πέτυχα έναν πιτσιρικά που έβλεπα πρώτη φορά, με φοβερή διάθεση, πάθος και ταλέντο να τα σπάει και να κεντάει με το κλαρίνο. Στην αρχή τον κοίταζα σαν ξερολούκουμο και για να λέμε την αλήθεια μέχρι που ευχήθηκα να ήμουνα η τσαμπούνα που έπαιζε. Όσο πέρναγε η ώρα όμως και τον άκουγα να παίζει συνέβη κάτι άλλο. Είχα αρχίσει να νοιώθω ότι είμαι σπίτι πάλι μια Κυριακή μεσημέρι. Και δεν ήθελα να έρθει κανένας γύφτος να με πάρει. Όταν φυσά η ρουφιάνα η ψυχή ξεχνάς τα πάντα που λένε. Και ο Κωνσταντής αυτό ακριβώς κάνει, φυσάει με την ψυχή. Ερωτεύτηκα εννοείται και τα σχετικά. Ο Κωνσταντής Πιστιόλης λοιπόν, είναι αυτός ο μικρός θεούλης από την Κόνιτσα που παίζει φέτος με το σχήμα του Χαρούλη. Λες και δεν είχαμε λόγους να δούμε το Χαρούλη μας έκατσε και ο Κωνσταντής για να μην το χάσουμε με τίποτα... Με το κλαρίνο, την τσα-μπούνα και όλα τα πνευστά που αλλάζει με τρελή δεξιοτεχνία ακόμα και μέσα στο ίδιο τραγούδι σε απαλλοτρι-ώνει. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, γεννημένος το 1990 (το λέω για τις λεύτερες αλλά μην αμολιέστε γιατί τον είδα πρώτη και θα γενεί μακελειό), έχει καταφέρει να μας κάνει να τον θαυμάζουμε και να τον αγαπάμε από τώρα. Απόφοιτος του Μουσικού Πειραματικού Γυμνασίου-Λυκείου Παλλήνης. Παίζει με χαρισματικό ταλέντο κλαρίνο, τσαμπούνα, μελόντικα, γκάιντα, ζουρνά, άρπα στόματος, φλογέρα. Έχει παίξει με τη Ματούλα Ζαμάνη, το Γιάννη Χαρουλη τον Παύλο Συνοδινό και άλλα μουσικά σχήματα. Παίζει όμως και με τα μάτια μας αφού δεν μπορούμε να τα πάρουμε από πάνω του. Άλλωστε στις συναυλίες όλος ο γυναικείος πληθυσμός τον ζαχαρώνει όχι μόνο εγώ. Να τα λέμε και αυτά. Είναι που το αγόρι αυτό γεμίζει ενέργεια όλη τη σκηνή και όταν δεν παίζει μόνιμα χαμογελάει. Όταν παίζει, χαμογελάμε εμείς. Ένας χαρισματικός καλλιτέχνης με ροκ εμφάνιση που δέ-νει στοιχεία της παραδοσιακής μουσικής με το σήμερα. Δεν ξέρει κάποια μυστική συνταγή για να κερδίζει τον κόσμο, το κάνει αυθόρμητα. Όταν τραγουδάει δε τα ηπειρώτικα, σχεδόν ακούγονται κουδούνια από πρόβατα και μυρίζει χωριό ακόμα κι αν είσαι στο Βύρωνα, τόσο μας ταξιδεύει... Την τελευταία φορά που τον είδα με το Χαρούλη ομολογώ ότι φώναζα «Μπράβο Κωνσταντή κι εσύ Γιάννη μου καλός ήσουνα». Ε, μιας και με ταξίδεψε πίσω στις ρίζες μου είπα να κάνω κι εγώ την τρελή του χωριού... Μυσταγωγία λέμε. Ένας πιτσιρικάς ξερολού-κουμο με απίστευτη ενέργεια όλο χαμόγελο με έκανε να ξανακούω ηπειρώτικα. Και ας λέει ο συγκάτοικος μου ότι θέλει, εγώ μαζί του και σε στάνη πάω να μείνω. Άντε και στα δικά σας οι λεύτερες...

Κορίτσια είναι ροκ

το κλαρίνο λέμε!

ΠΙΕΣ... ΑΛΛΗ ΓΕΥΣΗ Τσίπουρο Τυρνάβου ΒΡΥΣΣΑΣ

Γεύση απαλή και γεμάτη ταυτόχρονα, άρωμα μεθυστικό, όψη διαυγής, κρυστάλλινη και ταυτότητα άρρηκτα συνδεδεμένη με την αυθεντικότητα της παράδοσης: αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του Τσίπουρου “ΒΡΥΣΣΑΣ¨ με ή χωρίς γλυκάνισο, αλλά και του premium αποστάγματος SPECIAL. Απολαύστε τα!

Aποκλειστική διανομή για τη Δυτική Ελλάδα:

ΓΕΜΑΚ τηλ: 26340 25123-5 • www.gemak.gr

ΠΛΑΤΑΝΙΤΗΣ3ο χλμ. Αντιρρίου - Ναυπάκτου

yπεύθυνος: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΟΥΝΤΖΟΥΛΑΣ Τηλ.: 2634031396 - Κιν.: 6945046112

Το rooMs - HoTel sTAr είναι ένα παραθαλάσσιο ξενοδοχείο, κτισμένο

σε απόσταση αναπνοής από τη γραφική Ναύπακτο. Η προνομιακή

του θέση ακριβώς πλάι στο κύμα, σε μια ήρεμη και ήσυχη περιοχή, την

παραλία Πλατανίτη, δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες να απολαύσουν τα νερά του Κορινθιακού κόλπου, τη μοναδική θέα στη γέφυρα Ρίου

- Αντιρρίου και να βιώσουν μια ξεχωριστή εμπειρία διαμονής.

STAR (ROOMS HOTEL)

επιμέλεια+ΦΟΙΒΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

in fact / BIke THe cITY

Ο γύρος της Mεσογείου με ένα ποδήλατο

info // Το EuroVelo είναι ένα πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδηλατών (EcF) για την ανάπτυξη ενός δικτύου υψηλής ποιότητας ποδηλατικών διαδρομών που να συν-δέει όλη την Ευρώπη. Οι διαδρομές μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τουρίστες καθώς και από τον τοπικό πληθυσμό κάνοντας τις καθημερινές μετακινήσεις του με ποδήλατο. Το EuroVelo αποτελείται σήμερα από 14 δρομολόγια και προβλέπεται ότι το δίκτυο θα έχει ουσιαστικά ολοκληρωθεί μέχρι το 2020. Το EuroVelo μπορεί να προσφέρει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις 5δις. € κάθε χρόνο στην οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσφέροντας ένα ποιοτικό και βιώσιμο τουριστικό προϊόν. Ήδη, ψηφίστηκε από την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 15 Δεκεμβρίου 2011 ότι το EuroVelo θα πρέπει να περιλαμβάνεται στο Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών ΔΕΔ-Μ, (ΤΕΝ-Τ) απαντώντας στην Ευρωπαϊκή Λευκή Βίβλο της Επιτροπής για τις μεταφορές. Με αυτό τον τρόπο, η ολομέλεια επιβεβαίωσε την θετική ψήφο της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού.

Στην Ελλάδα ανθεί ο εκκλησιαστικός του-ρισμός, στην Ευρώπη… ο ποδηλατικός.

Αυτό αποδεικνύει η διοργάνωση Eurovelo που συνεχίζει να καταγράφει διαδρομές για τους δεινούς ποδηλάτες που επιθυ-μούν να φτάσουν στους υπέροχους προ-ορισμούς με μόνο συνοδοιπόρο το πιστό τους δίτροχο φίλο.

Ο Andrew Sykes είναι ένας από αυ-τούς. Συγγραφεάς του βιβλίου «Crossing Europe on a Bike Called Reggie» και λά-τρης της περιπέτειας έχει θέσει ως στόχο για αυτό το καλοκαίρι να φωτογραφηθεί με την Reggie του- το αγαπημένο του πο-δήλατο- και στον ναό του Ποσειδώνα και στο ακρωτήρι του Αγίου Βικεντίου στη νο-τιοδυτική γωνιά της Πορτογαλίας.

Πως; Μα, διασχίζοντας την Ευρώπη κατά μήκος της μεσογειακής διαδρομής του Eurovelo 8.

Η Μεσογειακή Οδός όπως ονομάζεται το Eurovelo 8 (5,388 χλμ.) κατευθύνεται από τα Ανατολικά στα Δυτικά. Ξεκινά από το Καντίζ της Ανδαλουσίας στην Ισπανία και από τα παράλια της Γαλλίας και το Μονα-κό, διασχίζει κάθετα την Ιταλία και μέσω Σλοβενίας, Κροατίας, Μαυροβούνιου και Αλβανίας και καταλήγει μέσω Ηγουμενί-τσας, Πάτρας και Κορίνθου στην Αθήνα.

“Μόλις έμαθα τη λέξη ποδήλατο”, γράφει στο twitter, λίγες ώρες προτού ξεκινήσει τη νέα του περιπέτεια.

Τον γνωρίσαμε το 2008 όταν κατάφερε να τερματίσει οδηγώντας 3000 χιλιόμετρα από το Ηνωμένο Βασίλειο στα Νότια της Ιταλίας σε ακριβώς 174 ώρες και 58 λε-πτά. Φέτος, τον περιμένουμε να περάσει από τα μέρη μας. Η διαδρομή περιλαμβά-νει 7 πόλεις της Ελλάδας. Να έχετε το νου σας. Ισως να τον πετύχετε. Είναι χαμογε-λάστος, φιλικός και πρόθυμος να διηγηθεί τις ποδηλατικές του εμπειρίες.

h t t p : / / m u t e - b l o g . n e t /

h t t p : / / m u t e - b l o g . n e t /

h t t p: / / m

u t e -b l o g

. n e t/

h t t p : / / w w w . b e a t p o r t . c o m /