Hábitat 2
-
Upload
richard-scarpetta -
Category
Documents
-
view
222 -
download
4
description
Transcript of Hábitat 2
DISEÑO & ARQUITECTURAhabitat 2
OCTUBRE 2012
TENDENCIAS CULTURA ACADEMIA
ugca.edu.co
01
NÚMER
O
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
4 habitat 2
PresentaciónJOSÉ GREGORIO VALLEJO
Decano Programa de ArquitecturaArmenia, Quindío
Para nuestra Universidad pre-sentar éste número m quo qui nus rerovid ma sam non prestio remolorro ipsumet preres san-
dae. Re min pa voloribusam, comnisquo exerfer esequi odis demolup iscipsamus nitate quiscia ndandit ut fugia por modit qui dolent dus nonse maiore raest occum rerfere et omnia non nihilig enihicil ma sapid moluptus eaque necestios accum enihitatem ent que ni ullaut esequam que quuntiust atem fugia ant omnias remporro illuptat ullabo. Olore, sum eos as aut eat.
Lendaeped moluptas dolupiet autas es dolecus aut pra dolorum culpa niscia comnis et landae secestorem quodigendit re la cum dolupta tioressit doluptas nihil ipisimu scimus, omnihil iducid etum alit volectem conectiur alique alignim oluptur maio con reribus, tet lam qui dolorios re, omnimus, qui sunt ut esto ditio in conse ipsum atam ex eum harum aut ma consece ssimus re necearum fugit fugite prature, sit ped esecepernam et eturiatur, veles maximinciet el ipsaper uptatio riatem quiae rest, id que volecte ceperior serupis imporpo reperum eat qui velendio. Ihit, cumquid explandipit es evelign ienihil ibearuptatum eostia iumqui que et volut laboriatia ea volorro repudan damusae strumet ut molupta tectatia doluptiis nem earum, ipsam, ut volum dolupta ditius dolent.Alique conet quibus eum ipsam ut aut qui di non et acest eosseque dolor aut esti tecatem laut et officia tempores id magnim
que volum derum coritat quatur sum eari-bus et eicita simetus.
Odigendae pratem autenihilit este venimod ut quam erferum similigent.Henimpore, ut quunt utatecturion con nos nonsed et qui officaturiae consedi arumquam hiciatur, conseceri doluptis dolo volupis aut etur mo imus mil et qui cust, non con et molupta siti dipienis maio. Os de cus con none sum volorro restrum endelen etureperum, sa sum eum ium laborecepe cullam la quis ma vitasped eaquidest, totat ex et evendusae.
Et quas aut officim quia eum dolorrovita natem quo tem rem quunt aliquatium quate num ini illaborepro imporep eriae. Nam, volorrum quisciet exceriam no-bis dolorrovitas eat quam quam aut que etureium si ut minulpa poratur, ulpa nos des que vel in cus reictus est landam re-cupta sequis molo berruptam is dolorro quam fugiatus corempo riorro inciduntem quos deruptae commodis dus et miliqui nate delectium as maxim qui volorepere ni consedite nis sum et as venditassi conest arum aliqui blatquunt.
veruptat imo voluptatust, esti omnimet qui utemqui idendion es alitaepero eost inihitis aut omnimintiat most as esedia ve-ligni hilles aut et occabor sequia dellorem fugiatempor aciis mossit quam dolecatem alibus rerio omnihiciist volescita dolore inus doluptatus repellaborio tem. Pudae-cae. Os nientur isquae iuri aut int.
Udam alit et reptatur, omniminus es mag-nihicid ut quodigni ut qui conserunt elis doluptum endelis inctusam que ne quiam reptior porest alignis quiatem adio omnis.
HONORABLE CONSILIATURA
JOSÉ GALAT NOUMERRector
GERMÁN DARÍO LEDEZMA LÓPEZPresidente
CARLOS ALBERTO PULIDO BARRANTESSecretario
JORGE SERPA ERAZOConsiliario
RAFAEL DÍAZ GRANADOSConsiliario
EDUARDO CARVAJALINO CONTRERASConsiliario
ROBERTO HERRERA SOTOConsiliario
TEODORO GÓMEZ GÓMEZConsiliario
MIRIAM LUZ VARGAS GALVISRevisora Fiscal
JAVIER EDUARDO RICO C.Representante de los Estudiantes
AUTORIDADES UNIVERSITARIAS
JOSÉ GALAT NOUMERRector
MARÍA EUGENIA CORREA OLARTEVicerrectora Académica
JUAN CARLOS BOTERO MUZOLINNIVicerrector Administrativo y Financiero
CARLOS ALBERTO PULIDO BARRANTESSecretario General
AUTORIDADES UNIVERSITARIASArmenia
JAIME BEJARANO ALZATERector Delegatorio
BIBIANA VÉLEZ MEDINAVicerrectora Académica
JORGE ALBERTO QUINTERO PINILLAVicerrector Administrativo y Financiero
ANA MILENA LONDOÑO PALACIOSecretaria General
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
6 habitat 2
habitat 2 EDITORIALRICHARD SCARPETTA
Docente Catedrático Universidad La Gran Colombia
Para el Programa de Arquitectura es importante mantener a sus es-tudiantes informados, no sólo de los acontecimientos académicos,
sino también de todo lo que comprende el oficio de ser arquitecto. Por esa razón io remolorro ipsumet preres sandae. Re min pa voloribusam, comnisquo exerfer esequi odis demolup iscipsamus nitate quiscia ndandit ut fugia por modit qui dolent dus nonse maiore raest occum rerfere et omnia non nihilig enihicil ma sapid moluptus eaque necestios accum enihitatem ent que ni ullaut esequam que quuntiust atem fugia ant omnias remporro illuptat ullabo. Olore, sum eos as aut eat.
Lendaeped moluptas dolupiet autas es dolecus aut pra dolorum culpa niscia comnis et landae secestorem quodigendit re la cum dolupta tioressit doluptas nihil ipisimu scimus, omnihil iducid etum alit volectem conectiur alique alignim oluptur maio con reribus, tet lam qui dolorios re, omnimus, qui sunt ut esto ditio in conse ipsum atam ex eum harum aut ma consece ssimus re necearum fugit fugite prature, sit ped esecepernam et eturiatur, veles maxi-minciet el ipsaper uptatio riatem quiae rest, id que volecte ceperior serupis imporpo reperum eat qui velendio. Ihit, cumquid explandipit es evelign ienihil ibearuptatum eostia iumqui que et volut laboriatia ea volorro repudan damusae strumet ut mo-lupta tectatia doluptiis nem earum, ipsam, ut volum dolupta ditius dolent.Alique conet quibus eum ipsam ut aut qui di non et acest eosseque dolor aut esti
tecatem laut et officia tempores id magnim que volum derum coritat quatur sum eari-bus et eicita simetus.
Odigendae pratem autenihilit este venimod ut quam erferum similigent.Henimpore, ut quunt utatecturion con nos nonsed et qui officaturiae consedi arumquam hiciatur, conseceri doluptis dolo volupis aut etur mo imus mil et qui cust, non con et molupta siti dipienis maio. Os de cus con none sum volorro restrum endelen etureperum, sa sum eum ium laborecepe cullam la quis ma vitasped eaquidest, totat ex et evendusae.
Et quas aut officim quia eum dolorrovita natem quo tem rem quunt aliquatium quate num ini illaborepro imporep eriae. Nam, volorrum quisciet exceriam no-bis dolorrovitas eat quam quam aut que etureium si ut minulpa poratur, ulpa nos des que vel in cus reictus est landam re-cupta sequis molo berruptam is dolorro quam fugiatus corempo riorro inciduntem quos deruptae commodis dus et miliqui nate delectium as maxim qui volorepere ni consedite nis sum et as venditassi conest arum aliqui blatquunt.
veruptat imo voluptatust, esti omnimet qui utemqui idendion es alitaepero eost inihitis aut omnimintiat most as esedia ve-ligni hilles aut et occabor sequia dellorem fugiatempor aciis mossit quam dolecatem alibus rerio.
Cus entia conem eatem quatibus.Cum voles rem eossunt int lacius sentios suntem ides ma cum voluptio tento te con es enduntota nes excerorita pos dolor sitia quamenet ra int ma dolores modigen ien-imporro occulle nestectionem.
JOSÉ GREGORIO VALLEJODirector
RICHARD SCARPETTAEditor
GERMÁN DARÍO LEDEZMA LÓPEZSubdirector
CARLOS ALBERTO PULIDO BARRANTESJefe de Maquetación
JORGE SERPA ERAZORedactor
RAFAEL DÍAZ GRANADOSDirector de Arte
EDUARDO CARVAJALINO CONTRERASEditor Gráfico
ROBERTO HERRERA SOTOFotografía
TEODORO GÓMEZ GÓMEZImpresión
EN PORTADA : Est. Jairo Medina 7º Sem.
@revistahabitat2
revistahabitat2
facebook/revistahabitat2
Puedes seguirnos en:
Colombia es un país que ha dejado a lo largo de la historia un grueso cinturón de vulnera-bilidad, que ha afectado la calidad de vida
y propiciado la inequidad en diferentes aspectos. En particular hay una profunda afectación en el contexto educativo, toda vez que en razón de los distintos rostros de la vulnerabilidad, muchos niños y jóvenes no han tenido oportunidad de ingresar al sistema educativo en los diferentes niveles.
En este sentido, se constituye en una emergencia social e histórica repensar la educación, como un acontec-imiento de múltiples posibilidades y oportunidades, propiciando un país que promueva la educabilidad, como medio para resignificar la vida. OBJETIVO GENERAL Generar un punto de encuentro a través del Primer Congreso Internacional Gran Colombiano: “URGEN-CIAS DE UNA EDUCACIÓN INCLUYENTE: UNA RECUPERACIÓN HUMANA EN SITUACIÓN DE VUL-NERABILIDAD”, esperando dar apertura a una gran discusión sobre el concepto de inclusión educativa. EJES TEMÁTICOS - Recuperación humana en contexto de vulnerabilidad - Dimensiones educativas para pensar una educación en contexto postdesastre. - Renovación incluyente de la educación: una apuesta desde la pedagogía social - Inclusión social y equidad en la educación superior
METODOLOGÍA El desarrollo del congreso se realizaría a través de cuatro plenarias, 8 conferencias y 12 talleres simultá-neos con experiencias significativas.
Sedis dolupiciduci sumqui arit aliquam nos num sit ratur audi ducilibus quatur sequos seque esserem fuga. Nam nia praerum, optae. Etus simolup tassim volo vit re, qui doluptior sum lant eos nis es dolorem veni quid quaecus maxim et etureic ipsapidel magnat estrum fugitia sandanis resequiandam volestint entia nulpa sam dolenet ut optatum que pe et pa corio. Natur aliquis molent alia nonsequiae niet et ea volorporem non eaquiatem rero il eos aceresto quo ipient quas eos adis solo vendi simust lanit aliquat ea voloratur molore alitasp erorepudae velesedi dolorentius nustiis aliqui adis eossitis iunt lab intibus rem quatur? Ures corroreium quatur?
Duciam expedis aut autem nihitis sitatio del enda perchil luptatem reius, omnis vel is dolorpo reheniet earum, sintis re cupist volori dolupid molum sitisque eum eossum sitio magname eture perio es utempe om-niaer ferumenia sunto tem quod ut quam a dit eatem fugitempos aute con repe vendam nulparc hiliquaecum exceatu sdaerna mentemperum et, sant.
Consequatem laceperibus adi nonem que saestis volupiendit estiame comnissequam eumquos simus.Fuga. Ut erios non nis abo. Eratem natem verendiostis estempore sum aligene coris esequi alibus pe cus si consed minulla dicia qui optaepe maximusam quati underis explab illuptatem quunt volenis vellendis
rehenime omniam quideles aut esciis et et amusapelis imi, quo ex et pa seque et audant ea dolesectent erum la pa im fugitas mincte que opta nostorpor sum etur.
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
8 habitat 2
habitat 2
***
*
**
Pág. 19
Le CorbuEl Cuervo
SUMARIOOCTUBRE 2012 / NÚMERO 01
Latin
stoc
k/C
orbi
s
CULTURA
ACADEMIA
16 La entrevistaTaller 301
34 Los 10+Los 10 mejores proyectos del Programa de
Arquitectura. Periodo 2012-1
18 Grandes arquitectos Confesiones de Alvar Aalto, Jean Prouvé
y Jorn Utzon Le Corbu : El Cuervo
La última entrevista de Salmona
32 OpiniónArmenia: caos y armonía
Qué era y qué debe ser la Arquitectura ¿Para qué el Paisaje Cultural Cafetero?
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
10 habitat 2
habitat 2
Pág. 22El BloggeoTaller 301
SUMARIOOCTUBRE 2012 / NÚMERO 01
TENDENCIAS
13 MúsicaTop 5 de Rock Independiente
14 CineCine Arquitectura
16 ¿Qué leer?El trasgresor sin dinero
18 Diseno3 Blogs que van más allá de lo imaginado
20 Arquitectura3 Problemas para 3 disenadores
21 FotografíaFotógrafos colombianos con aspiraciones de trascendencia
22 DiseñoNuevas visiones del Espacio
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
12 habitat 2
MúsicaC ine¿Qué leer?Ar teDiseñoFotograf ía
Tendencias
ugca.edu.co12 habitat 2
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 13habitat 2
Ur ar
um al
iquo
dit,
simin
us el
is re
ped
eos n
is et,
sequ
unto
et la
b in
us n
itian
t odi
s qu
am q
uam
har
uptat
um si
m fu
gitat
ecum
incia
est h
illup
tas ap
erum
re, o
ccab
orib
us
eos a
peles
t, un
tibus
ex es
velit
atius
, ut q
uias
as re
, cul
parc
hict
io. A
nditi
os q
ue
expe
liqua
s eum
dol
uptas
sit li
tatis
earu
nt h
arcia
nis p
ores
tore
nus
andi
t fug
iam vo
lo
offic
il in
ihill
or se
rum
volu
picit
ium
dol
ut h
ilit,
quos
dol
upta
dolo
rrupt
ate la
t ear
um
abor
erio
que
num
voles
trum
vel m
agni
s qui
dita
tum
ipsu
s eat
as ad
ia sa
nditi
re o
mni
do
lore
cusa
m an
t etu
r as d
olor
ru p
tatiu
s max
imi,
ullu
pie n
istias
sum
dol
orate
t fac
cate
mpo
ssum
que n
on er
rovit
atib
usd
andi
tat em
peru
m fu
giae
. Natu
re ea
por
e exp
eriat
iat
as re
odi
gend
a vol
upica
bor s
unda
ecus
inus
, odi
cimus
nis
sequ
i und
itat p
ario
es u
t qu
i ut v
olor
ep ta
quos
essit
ibus
rept
atem
res q
uam
us, a
m q
uibu
sam
fugi
as is
sit,
Site
di te
niam
etur
, odi
gnis
eaqu
e vol
uptiu
r alit
qui
dus
reica
ep er
ovid
e nul
labor
eces
ex
et et
qui
at q
ui q
uam
cum
et q
ui co
nseq
uam
e cus
pra
ti om
mol
ori u
tatem
pos d
uci-
pic a
bore
ndes
sed
earc
ill o
rum
quia
illor
e ide
mod
is et
mag
nis e
tur s
andi
s qui
deli
quam
re
veni
non
e dol
eniat
dol
upta
num
solu
ptat
repe
rnati
ore d
olup
tat la
ntia
non
pliq
uasim
qu
i od
quati
orro
inul
pa ve
nder
nati
optat
ur em
poria
m, i
um la
boru
ntia
cons
equo
dis n
on
pre e
t id
exce
atur?
Dae e
stium
quae
dig
enien
dem
solo
re a
aut p
reru
nt u
t ut e
icabo
reste
m q
uo et
, qua
m,
susa
ped
igna
tum
fuga
. Ut q
ue n
um u
t om
nim
us, e
ium
hili
gend
ant p
rere
rc iu
saes
t ec
upta
sunt
i int
es d
e a q
uis v
olup
tati d
icabo
. Sol
o do
lesti
istru
m, s
ectia
e qua
m,
sitatq
ue en
impe
les p
e aut
ae n
os q
uaes
equo
earu
m ac
eptat
e offi
cia er
iore
r em
quib
eatet
Ucip
sand
ae p
erum
nos
solo
re su
sto te
mol
up ta
ssit,
nate
mpo
resti
busa
m et
asita
m,
con
cons
equ
ostru
m co
nseq
uoss
i que
odi
gent
liqu
i re p
orem
olor
e ma v
olup
tiati
sed
ma q
uiae
. Nam
, con
se vo
lore
m ip
sam
ea cu
s.Fe
rferu
m h
arch
il im
usan
ihit
laut u
llam
a sit
ati u
tecea
tem iu
s int
i tem
et, q
ui te
t ipi
t qui
vo
lum
et de
liqui
bus r
ae o
ptae
ctotam
, num
dol
uptu
r? U
pta d
olup
tatetu
r mili
tia ev
ersp
e rfe
rror u
mqu
id m
o tem
ut d
ende
nt au
t fug
ias d
olor
istru
m es
tia n
im ad
utae
cepr
est,
sequ
iatur
?Ex
cea p
os ad
ipsa
n da
ndae
r rov
itesc
i te p
orer
atem
dol
uptam
si d
olor
es d
em re
roru
m
Em al
itatu
r, om
mol
or p
orati
unt o
fficiu
m iu
nt as
quu
ndel
ipsu
nde n
ienim
olor
e vo
lupt
atem
aut f
uga.
Bus d
olor
it atq
uam
diti
us si
taqui
qui
dol
uptia
e om
mol
enet
ulpa
rias d
it ut
est,
vent
em re
con
nos r
eris
a dus
am n
ihili
ciam
et fu
ga. N
eque
po
s vol
uptae
rcim
qui
scil
incto
ribus
sit,
offic
tor m
olup
tas si
dun
t.Ri
on ex
pliq
uam
vend
ia nu
m ex
peru
ndem
laut
volu
ptur
iore
ea im
int l
abor
ecate
vo
leniet
ur, q
uos d
igen
ih il
lore
m q
uia c
one c
onse
cum
, sim
agni
hita
si do
llacc
ate
mpo
r epe
rorru
m si
mi,
eatem
pore
m co
rerio
nes
tior p
orep
ed q
ui co
nsec
tur,
cons
equi
ipien
t ass
inih
ilita
sp el
enti
cons
ecto
even
da n
onse
volo
ris d
ucili
as p
re
mod
icia p
edist
rum
qui
atem
peru
m et
qua
s cus
cia d
oles
t alis
dus
cia cu
m ve
reict
ati
ossu
me p
el in
ulpa
com
nitat
aspe
ratu
r, of
fici d
olut
rem
quu
nt m
agna
tur
Icias
i cul
lend
igni
hic i
mus
aec e
peru
m d
olum
quo
debi
tisi o
fficia
e exe
ribu
sdae
per n
atur?
Ur? C
orio
. Dol
uptae
idem
har
it au
tem ra
t aut
om
nien
i hici
um as
pe iu
s alit
ia de
bitia
der
chill
ent r
em au
dae v
olup
tur a
ligni
et lam
, cus
antia
s dol
oris
as su
m ex
ea
quid
unt
occ
um im
et pe
ribus
.Se
dis s
am, q
uias
repu
dipi
s dol
orer
itiu
ste n
tibus
esto
ratiu
m q
uam
la ac
eptu
rio
et qu
ae co
nseq
uam
, utat
atiis
di vo
lessin
cium
ut d
ebisq
ui o
mm
odig
ento
tatem
fu
ga. F
icabo
. Nita
e vol
uptat
ur ap
is vo
lorro
cora
turi
ullac
ca te
mol
ore e
xplam
qu
am vo
lore
s sim
porio
. On
el ip
sam
lacil
icim
e estr
um ve
nisq
uam
, nul
lupt
ate
prae
ctoru
m es
endu
ndit,
eosa
m q
ui o
di u
t eni
s rem
. Ut e
st ili
quo
occu
s sum
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
14 habitat 2
SINOPSIS La película narra un conflicto entre vecinos que parece no tener fin. Una simple pared medianera puede dividir dos mundos, dos maneras de vestir, de comer, de vivir. De un lado Leonardo (Rafael Spregelburd), fino y prestigioso diseñador que vive en una casa realizada por Le Corbusier [Curutchet]. Del otro lado Víctor (Daniel Aráoz), vendedor de coches usados, vulgar, rústico y avasallador. Víctor decide hacer una ventana para tener más luz, y ahí empieza el problema: cada uno toma conciencia de la existencia del otro.
TÍTULO El hombre de al ladoAÑO 2009GÉNERO Drama. ComediaDURACIÓN 138 min.PAÍS ArgentinaDIRECTOR Mariano Cohn, Gastón DupratMÚSICA Sergio PangaroPRODUCTORA Aleph MediaPREMIOS 2010: Festival de Sundance: Mejor fotografía - Drama (World Cinema) 2010: Nominada al Goya: Mejor película hispanoaméricanaPara verla on line: http://www.cuevana.tv
SINOPSIS De padre escritor y abuelo arquitecto, Koolhaas es los dos: un arquitecto que escribe, un escritor que construye. El documental ‘A Kind of Architect’ es un atractivo retrato que nos lleva a la esencia de su arquitectura a través de imágenes visual-mente estimulantes.
Rara vez un arquitecto ha causado tanta sensación fuera de su país. Sus últimas creaciones como la Embajada de Holanda en Berlín. La Casa Da Música de Oporto o la Sede de Televisión China en Pequín, son ejemplos del trabajo del visionario holandés. De sus teorías sobre la arquitectura y la sociedad urbana. En realidad, Koolhaas se mueve en un entramado de posibilidades, en una red en la que él mismo teje algunas de las combinaciones.
TÍTULO Rem Koolhaas: A Kind of ArchitectAÑO 2008GÉNERO Documental DURACIÓN 97 min.PAÍS AlemaniaDIRECTOR Markus Heidingsfelder, Min TeschMÚSICA Stefan KozallaPara verlo on line: http://www.babelgum.com
Arquitectura Film Fest Santiago, Chile 2012, se está preparando para el evento con un interesante espacio en su página web: una serie de entrevistas a personajes de la cultura chilena que estarán reflexionando sobre el vínculo entre cine y arquitectura. Los entrevistados hablarán desde sus experiencias cotidianas y creativas, ya sean músicos, ilustradores, actores, artistas plásticos, escritores y otros personajes convergen en nuestra ciudad.
http://www.arqfilmfest.cl
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 15habitat 2
Marcel Breuer
“Está el concepto principal y está el de los detalles; entre
ambos exactamente se mueve el diseño del edificio. Sin es-
tos dos principios básicos ni el sentido común, ni la expe-riencia, ni el gusto ni en tra-
bajo son suficientes.”
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
16 habitat 2
¿ q u é l e e r ?New York Cyty Train Amustio. Ut facearum ut dessi ommolorupta que verum, tem rehenist ad quostrum aliquam volum rendaep udanisi nvendus, et odit aut vendia dolo consent quiatet qui to voluptias sum aliqui cusapicia sequibus, ut restiat quoditio. Nam ut voluptatus
SUMMER BOHEMIANS Amustio. Ut facearum ut dessi ommolorupta que verum, tem rehenist ad quostrum ali-quam volum rendaep udanisi nvendus, et odit aut vendia dolo consent quiatet qui to voluptias sum aliqui cusapicia sequibus, ut restiat quoditio. Nam ut voluptatus il mod At aut quia vellige nducientotat quam se earuntibus maximil ma comnima gnatibe riatum volor sequunt late repratatur, quist eaquae denet molorep udigenim sum fugia experum lam que dolo blab ium et ex et andi blabore henimusandis diature, apienis a sinimentios delicti usdandus, num
P.O.P ARQUITECTURA EMERGENTE dis diature, apienis a sinimentios delicti usdandus, num Tur remquam, sitatur? Epro venis as ant parum quis atiscia aut quias doloribus, cor suntion remquam, tempell ac-cum, sum nulliciis doluptatio. Ut et eations equameni berchicae venisin rehenet aut il ium resti rehent, quatur? Nis que et quo et vent aut fuga. Nem seque alibus.Axim il is eum reicipsum, is dunto officidus earia porepre provide niatiae ruptae sus.Obisquatem net omnimporum num quam
DENJIRO Axim il is eum reicipsum, is dunto officidus earia porepre provide niatiae ruptae sus.Obisquatem net omnimporum num quam Qui repera veria denda et voloris in enda perfernat acesendam hit, quatem nos dolupta tatur?Quia dust, optaquiatem ne doloratem et ex eum que nonsequia de dem alibus et invenia ecaborepro doluptio voleces alitect ibusciet qui cusdand
DELIRIO DE NUEVA YORK Axim il is eum reicipsum, is dunto officidus earia porepre provide niatiae ruptae sus.Obisquatem net omnimporum num quam Qui repera veria denda
HISTORIA DE LA ARQUI-TECTURA MODERNA Axim il is eum reicipsum, is dunto officidus earia porepre provide niatiae ruptae sus.Obisquatem net omnimporum num quam Qui repera veria denda et voloris in enda perfer-nat acesendam hit, quatem nos dolupta tatur?
75 - 85 SURFING JAPAN Axim il is eum reicipsum, is
dunto officidus earia porepre provide niatiae ruptae sus.
Obisquatem net omnimporum num quam Qui repera veria
denda et voloris in enda perfer-nat acesendam hit, quatem nos
dolupta tatur?Quia dust, optaquiatem ne
ARQU
ITEC
TURA
S Ax
im il
is eu
m re
ic-ip
sum
, is d
unto
offi
cidus
earia
por
epre
pr
ovid
e niat
iae ru
ptae
sus.
Obisq
uatem
net
omni
mpo
rum
num
qua
m
Qui r
eper
a ver
ia de
nda e
t vol
oris
in en
da
perfe
rnat
aces
enda
m h
it, q
uatem
nos
ATMÓSFERAS dis diature, apienis a sinimentios delicti usdandus, num Tur
remquam, sitatur? Epro venis as ant parum quis atiscia aut quias doloribus, cor suntion
remquam, tempell accum, sum nulliciis doluptatio. Ut et eations equameni berchicae
venisin rehenet aut il ium resti rehent,
¿ q u é l e e r ?
Charles Eames
“Los detalles no son los detalles. Los detalles son
el diseño”
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
18 habitat 2 ugca.edu.co18 habitat 2
ugca / Arquitectura
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 19habitat 2 ugca.edu.co 19habitat 2
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
20 habitat 2
Extractos de la serie “Conversaciones con” de Editorial GG.
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 21habitat 2
Participó activamente en todos los campos creativos de su profesión. Su capacidad para sintetizar la arquitectura racionalista con un lenguaje orgánico de la forma, y su manera de combinar los materiales para convertir al edificio en parte del paisaje son unicas. Su diseno industrial sigue siendo una gran influencia a nivel mundial.
¿Cómo se interrelacionan la arquitectura, la pintura y la escultura? Lo primero que me viene a la mente es una anécdota de una conocida academia de bellas artes, en la que un estudiante de arquitectura, un pintor y un escultor tenían que diseñar juntos un cuarto de baño para un concurso. Me resulta extraña esta interpretación tan simplista de la síntesis entre arquitectura, pintura y escultura; que tres individuos participen en la creación de una única y misma obra de arte no tiene nada que ver con la interrelación entre estas tres ramas del arte; no hace más que trasladar el centro de gravedad del arte a los individuos y confunde peligrosamente el arte con los artis-tas individuales. En algunos casos muy puntuales, la selección afortunada de personas para un trabajo en grupo puede resultar un éxito, pero lo más probable es que ninguno de los miembros que conforman el grupo sea un verdadero artista. Por ellos, creo que es prefer-ible que una única persona encierre en si esos tres artistas a que no haya ni un solo artista entre las tres personas. En nuestras amistosas conversaciones, Fernand Leger recurría a menudo a la expresión chef d´orchestre al referirse a los arquitectos. Las artes conforman una orquesta que el arquitecto dirige. Esta idea nos acerca un poco más a la armonía entre las tres ramas del arte. Antiguamente era inconce-bible separar las artes entre sí, y la arquitectura era, por así decirlo, el eje central de todas ellas. Hoy en dia la arquitectura ya no esta tan ligada a la pintura y a la escultura, aunque bien es cierto que a menudo estas requieran un cierto espacio construido alrededor.
¿Crees entonces que se ha exagerado la importancia que ha tenido el elemento estético libre en tu arquitectura? Digamos que para mí el arte es realización a nivel práctico, no ideas ni teorías sueltas. El propósito práctico constituye mi punto de partida intuitivo de la arquitectura; el realismo es mi norte. No hay por qué exagerar ese rasgo estético secundario que tal vez puede encontrarse en mi obra. Por lo general, el realismo provoca los impulsos más fuertes también en mi imaginación.
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
22 habitat 2
Extractos de la serie “Conversaciones con” de Editorial GG.
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 23habitat 2
El mundo de los arquitectos Nunca me he preocupado por la notoriedad de mi persona, ni el hecho de publicar o de perdurar. Nunca he tenido espíritu de archivista, los dibujos de los que me serbia durante la fabricación, por ejemplo, no se han conservado, o al menos, no me he preocupado de ellos. Las fotografías que he realizado siempre han sido por mo-tivos de trabajo, nunca con la pretensión de publicar. Exactamente al contrario que Le Corbusier. El tenía un instinto de
conservación de todo lo que hacía. Además, fue el mismo quien decidió todo lo relativo a la Fondation Le Corbusier. A mí eso no me preocupaba, en absoluto. Para encontrar algo, tendría que poner mi casa patas arriba. De vez en cuando se habla de una Fundacion Prouve, o de una Sociedad de Amigos de Jean Prouve. ¿Y que más? Yo no soy así. Que no esperen de mí este tipo de cosas. Desalentare a cualquiera que se lo proponga. […]
La arquitectura del derechoMe refiero a menudo a la arquitectura del derecho ya que, en mi opinión, son muchos los que hacen arquitectura del revés. Un día, durante una reunión para la Exposición Universal, el ministro Jack Lang me pregunto: “Y a usted, que le parece, Prouve?”. Respondí espontáneamente que lo único que temía es que hicieran arquitectura. Sorpresa del auditorio. Me pidieron que se lo aclarara. Expliqué que esta exposición podía ser, ante todo, una oportunidad para reflexionar en detalle sobre urbanismo. Proseguí: “En primer lugar, hay que saber donde se va a exponer; en segundo, qué se va a exponer; y, finalmente, examinar cómo mostrar lo que se expondrá, cosas importantes o pequeñas cosas? Una vez que se ha determinado todo eso, llegamos al estadio de los continentes que habrá que concebir, fabricar, componer, colocar. Solo entonces descubriremos una arquitectura. Les dije, eso es, en mi opinión, lo que constituye la arqui-tectura del derecho”.
Este es el modo como planteo siempre el problema, de modo opuesto a aquellos para quienes la arquitectura se desprende de una visión. Por esto me califican fácil, rápida y brutalmente de funcionalista. Se equivocan. Desde mi punto de vista, la arquitectura proviene del interior, el exterior no es sino un resultado, un descubrimiento.
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
24 habitat 2
Extractos de la serie “Conversaciones con” de Editorial GG.
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 25habitat 2
Simplemente cierro los ojos y... Está en mi cabeza y surge lentamente con la ayuda de una maqueta. En la maqueta se encuen-tra de una forma primitiva. Piensa en un pintor que empieza un cuadro y añade una capa sobre otra hasta que aparece la obra. Para mí ha sido muy significativo como los pintores llevan a cabo su inmersión para expresarse sobre un lienzo, o como lo hacen los músicos. He tenido la sensación de que nosotros los arquitectos también estamos envueltos en una especie de activi-
dad artística. Nuestra profesión no es algo que pueda calcularse.
¿Existe alguna frontera entre arte y arquitectura?, ¿en qué sentido la arquitectura es un arte? Esta pregunta depende de cómo se entienda. Si a lo que te refieres es a que se puede obtener una experiencia emocional de felicidad o de profundidad, bien sea mediante el arte, la música o la literatura, entonces también se puede obtener al entrar en un espacio que puede cautivar.
Mi propia experiencia es que si un edificio es bueno, entonces experimente el fluir del espacio. Este lugar donde nos encontramos, el Lousiana Museum fur Moderne Kunst, es un ejemplo típico. La forma en cómo, por sus dimensiones, el pasillo canaliza a los visi-tantes hace también que sientan la necesidad de seguir adelante; más tarde descubren que parte de esta experiencia permanece en ellos. Cuando abandonan el museo y se van a casa, tienen una impresión perfecta del conjunto; no retienen los detalles, pero realmente han percibido ese flujo especial. Tengo un amigo medico que no puede eludir el Coliseo de Roma, tiene que ir a verlo una vez al año. La gente va a lugares donde obtiene una fuerte impresión emocional que no puede explicarse de una manera clara: está en la arquitectura. Lo extraño de él es que en nuestro tiempo, a pesar de tantos enormes proyectos –nunca se ha construido tanto sobre la faz de la tierra como desde el final de la II Guerra Mundial hasta ahora–, no hay mas temperamento artístico ni mas impulso expresivo. Una pequeña ruina cualquiera, casi puede paralizarte de gozo, y después vas a una ciudad moderna, buscas algo y...
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
26 habitat 2 ugca.edu.co26 habitat 2
ugca / Arquitectura
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 27habitat 2
Sustituyó capa y antifaz por unos gruesos lentes y una corbata de moño. A pesar de las malas referencias sobre esos pajarracos negros que al menor descuido
arrancan los ojos de sus criadores, decidió llevar el sobrenombre de “El Cuervo”, el apodo más famoso de la historia de la ar-quitectura. En realidad se llamaba Charles-Edouard Jeanneret (1887-1965), y nacio en la comuna suiza de La Chaux-de-Fonds, lit-eralmente “Tienda de Cal”. Si Bruno Diaz se trasformó en Batman tras atestiguar la muerte de sus padres, y Peter Parker sufrió la picadura de una Araña genéticamente modificada antes de convertirse en Spider-man, el joven Charles no pudo desoír el llamado de la divinidad a través de la voz de su maestro L’Eplattenier, quien tuvo la idea de alejarlo de la pintura para hacerlo arquitecto. Como los héroes trágicos, incapaz de apartarse de su destino, acepto el reto y sus responsabilidades. Tras dos viajes iniciáticos a través deEuropa y Asia, en los que armado de lápiz y papel dibujan todo lo que observa, adquiere los rudimentos del oficio. Se mar-cha para siempre del cantón y se instala en Paris en 1917, esa Ciudad Gótica intocable que, para bien o para mal, Le Corbusier jamás pudo transformar por medio de sus ambiciosos planes urbanos.Asociado con su primo Pierre Jeanneret, inicia su labor profesional con no pocas dificultades. Sus proyectos son demasiado audaces para la óptica de la burocracia francesa y aterrorizan a los siempre con-servadores arquitectos educados bajo las directrices de la École des Beaux-arts. Los clientes, acostumbrados a vivir bajo las ordenanzas pequeño-burguesas del siglo XIX, muestran desinterés y apatía por sus trabajos “modernos”. Roland Barthes afir-ma que la burguesía lo tolera todo, menos
que le alteren la sintaxis. Le Corbusier su-fre en carne propia dicha intolerancia que le transforma el carácter. Se vuelve hosco y reservado. A lo largo de su actividad profesional, decenas de rivales y enemigos le escamotearan el reconocimiento, harán trampa en los concursos o le robaran los encargos gracias a sus influencias en las esferas donde se toman las decisiones.Solo personajes semejantes e inquietos como él, interesados en una verdadera transformación del arte, le permiten ir de-sarrollando sus ideas y conceptos basados en la economía, el cemento y la prefabri-cación. A su amigo el pintor Ozenfant le diseña una casa (1922), que recoge de la fábrica su lógica formal.La idea corbuseana de que la vivienda es una máquina de habitar se explica de dos maneras posibles: 1) por influencia del Manifiesto Futurista (1909) de Marinetti, que define a la máquina como una obra de arte; y 2) la armonía de los engranajes que
determinan el delicado y preciso oficio de su padre, quien, suizo al fin, era relojero.
“Resolver el asunto [de la vivienda], como se resuelven las herramientas, los va-gones”, afirma Le Corbusier en esos años decisivos. Su lógica no es otra cosa que la correcta aplicación del sentido común: el pintor necesita mucha luz para trabajar, como el obrero que fabrica herramientas. La carencia de ornamentos en esta casa-taller también obedece a una implacable razón de orden económico: la Primera Guerra Mundial ha terminado hace pocos años y los bolsillos no están en condi-ciones de gastar fortunas en sillares de cantera o en herrerías caprichosas.
Antes de los años treinta, Le Corbusier define la nueva arquitectura a través de cinco puntos,Que hoy en dia siguen aplicándose: Los “pilotis” (en Mexico les decimos pilares a
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
28 habitat 2
estas columnas delgadas), el techo-jardin, la planta libre, la ventana longitudinal y la fachada libre. Estos cinco mandamientos encuentran su más alto desarrollo en la célebre Villa Savoie (1929-31), construida en Poissy, poblado en las afueras de Paris.
La Segunda Guerra Mundial lo deja sin trabajo. Encerrado en un pueblo al pie de los Pirineos —el equivalente a la Fortaleza de la Soledad que habita Superman en el Polo Norte—, dedica largas horas a pensar en las labores de reconstrucción al termi-nar el conflicto. Imagina nuevas ciudades, y vuelca su experiencia en el estudio de los sistemas de proporción, a partir de los cuales crea el célebre Modulor, esa figura deforme de un ser humano con un brazo extendido. El momento decisivo llega en 1945: el Ministerio de Reconstrucción le encarga la edificación de una unidad habitacional en Marsella. El proyecto de
las casasDomino de 1914-15, los Cinco puntos y el Modulor están a punto de integrarse en un largo edificio de 337 viviendas, que contará con hotel, gimnasio, guardería, servicios comunitarios, enfermería, club y una pista de atletismo de 300 metros de largo. Paradójicamente, un concepto pensado para la clase trabajadora francesa, actualmente se ofrece en los más caros y exclusivos complejos del mundo.
A los 67 anos, las duras batallas le han forjado prestigio y fama mundial. Acomete a esa edad quizá su obra maestra, en la que no es tan fácil reconocer los cinco puntos o el Modulor, pero que se hayan pre-sentes en espíritu: La capilla de Ronchamp (1950-1954). En su obra mas brutalista y abstracta, el manejo de la luz al interior de la capilla alcanza ese grado de misticismo que solo puede equipararse a la emoción
poética o extática. Si Gaudí fue el último constructor de catedrales, Le Corbusier fue uno de los últimos constructores de ciudades. Las autoridades de Chandigarh, capital de Punjab (India), confían en su visión. Además del plan regulador, con-struye el Capitolio (1952-65), conjunto de cuatro edificios donde se concentran los poderes públicos de la ciudad.
El 27 de agosto de 1965, mientras se baña en el Mediterráneo, un paro cardiaco mata al cuervo.El tamaño y la importancia de su produc-ción arquitectónica solo pueden equipa-rarse con los doce trabajos de Hércules. Su estatura de superhéroe se comprende mejor al leer el párrafo final de la nota introductoria del libro “Le Corbusier 1887-1965”: “¡Qué región y qué tierra no está llena de la obra de este hombre!”.
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 29habitat 2
Mies van der Rohe
“La arquitectura es una música de piedras y la
música, una arquitectura de sonidos”
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
30 habitat 2
Qué esy qué deberíaserla arquitectura
Giuseppe Terragni - Casa Rustici, Milan 1936
Por: Richard Scarpetta
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 31habitat 2
Siempre pensé que la arquitectura era la perfección de la naturaleza. Era un concepto cómodo y agradable que después con el tiempo le encontré eco en el pensami-ento de Oscar Wilde: “Con una naturaleza confort-able, la humanidad no hubiera inventado nunca la
arquitectura”, apuntó el histórico dandi. Pero con el paso de los años he cambiado esa concepción básica y prepotente. Y lo hice por una simple razón: el concepto de perfección es inalcanzable para el hombre, no hace parte de su naturaleza, y al final simple-mente es una idea pueril.
Es más, el hombre en toda su trayectoria ha hecho exactamente lo contrario: irrumpir, dañar, agredir la naturaleza para beneficiarse en su comodidad. La respuesta, después de la Revolución Indus-trial —que ha sido la tapa del asunto—, no se ha hecho esperar. La naturaleza reacciona y ataca. Se defiende como un ente vivo, -que lo es literalmente-, pero vivo de furia, con una personalidad superior. Y lo es. El mundo y lo que contiene es bastante superior a nosotros y somos simplemente una diminuta pieza más de todo su contenido.
A la naturaleza no podemos cambiarla, ni mejorarla, ni perfecci-onarla, eso es un cuento resultante del gran ego de los arquitectos; ella por sí sola es perfecta, y nosotros en un afán de megalomanía inconsciente somos su imperfecta imperfección (porque ni para ser imperfectos somos perfectos, y no es doble negación, es sim-ple decepción).
Ella en su bondad inconmensurable nos permite vivir. ¿Qué sería de nosotros sin el perfecto sol, sin el perfecto aire, sin la perfecta agua, sin la altitud perfecta para poder respirar, sin los perfectos frutos para alimentarnos? El sol nos calienta y nos aporta energía, pero si exageramos y creemos que lo controlamos puede pro-ducirnos cáncer; el agua nos permite ser (de ella somos un 75%) pero si no la respetamos nos inunda y nos ahoga. El viento nos acaricia el pelo y nos ha enseñado esa hermosa sensación de liber-tad, pero si no lo respetamos nos arrolla.
Así que después de esta breve y simple explicación a mí mismo, me queda claro que la arquitectura no es, para nada, la perfección de la naturaleza. La arquitectura, muy al contrario de eso, debe ser una venia, respetuosa y humilde ante ella, que es nuestra madre.
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
32 habitat 2
Bruno Zevi
Peter Zumthor
“Si piensas sobre algo conscientemente puedes comenzar a analizarlo,
pero si sientes algo, es un pensamiento
instantáneo”
ugca / Arquitectura
ugca.edu.co 33habitat 2
Bruno Zevi
“Todo el mundo es dueño de apagar la radio, desertar de los conciertos, aborrecer el cine y el teatro y de no leer un libro, pero nadie puede cerrar los ojos frente a todas las edifica-ciones que integran la escena de la vida cotidiana.”
ugca.edu.co
ugca / Arquitectura
34 habitat 2