Fosfor je 1669. godine otkrio Hennig Brandt (DE). Ime mu dolazi od grke rijeiphosphorosto znai donoenje (raanje) svjetlosti. Fosfor je 1669. prvi otkrio i izolirao njemaki alkemiarHennig Brandt, tragajui za kamenom mudrosti.

Fosfor je jedini element 15. skupine periodnog sustava kojeg u prirodi nema u slobodnom stanju. Nalazi se u stijenama u sastavu mnogih minerala i u tlu, gdje nastaje razgradnjom stijena ili biljnih ostataka. Poznato je oko 170 razliitih minerala fosfora, od kojih su najvanijifosforit(Ca3(PO4)2) iapatit, U prirodi se najee javlja u mineralima fosforitu (Ca3(PO4)2) i apatitu (3Ca3(PO4)2*Ca(ClF)2

Fosfor se javlja u tri alotropske modifikacije.Elementarni se fosfor dobiva redukcijom fosforita koksom uz silicijev dioksid u elektrinim peima pri 1300-1450C.

Bijeli fosfor je bijela do uta mekana votana krutina s nagrizajuim parama koja se ne otapa u vodi ali se otapa u mastima i uljima. Na zraku se sam od sebe zapali. Mekan je a u mraku svjetluca, s vremenom pouti zbog formiranja stabilnije konfiguracije crvenog fosfora u tragovima-Gotovo se nikako ne otapa u vodi, ali je dobro topljiv u ugljikovom disulfidu. Vrlo je reaktivan, pa se fino razdijeljen spontano zapali na zraku ve pri sobnoj temperaturi, a u veim komadima iznad 60 C. Da bi se sprijeilo samozapaljenje, bijeli fosfor se uva u destiliranoj vodi. Zbog svoje samozapaljivosti upotrebljava se u vojne svrhe za punjenje granata i avionskih poarnih bombi. Pri eksploziji granata ilibombakomadii fosfora padaju na razne objekte, zapale ih i izazivaju poar.. Fosfor na koi izaziva opekotine koje se teko lijee, a progutan se ponaa kao sistemski otrov.

Crveni fosfor (P4(n))je krutina ija nijansa boje varira izmeu crvene i ljubiaste i ovisi o veliiniestica. Stabilan je na suhom zraku, a na vlanomse nakon par godina namoi fosfornom kiselinom.Dobiva se duljim grijanjem bijelog fosfora na temperaturi iznad 260 C, bez nazonosti zraka. Praktino je netopljiv u svim otapalima. Zapaljiv je i tijekom gorenja djelomice prelazi u bijelu modifikaciju.Crni fosfor je najstabilnija modifikacija fosfora, ali samo pod tlakom. Nastaje zagrijavanjem bijelog fosfora pri tlaku od 1,2 - 3,5 MPa. Postoji u amorfnom i romboedarskom obliku. Tali se pri temperaturama izmeu 560 - 580C. Slabo provodi elektrinu struju. Netopljiv je u organskim otapalima, a na vlanom zraku bre oksidira od ostalih modifikacija i pri tom nastaje bezbojna viskozna koica koja ga titi od oksidacije pa ga je teko zapaliti. Crni fosfor nije otrovan.

Fosforovo svojstvo samozapaljivosti moemo objasniti gorenjem obineigice. Glavica igicesastoji se od smjese kalijeva klorata, antimonova sulfida, staklenog praha i ljepila. Povrina kutije igica, dio o koji se tare glavica pri paljenju, prekrivena je smjesom crvenog fosfora, antimonova sulfida i ljepila. Trenjem glavice o povrinu kutije stvara se toplina zbog koje mala koliina crvenog fosfora prelazi u bijeli, koji se zatim na zraku sam zapali. Taj se plamen prenese na glavicu igice i na kraju se zapali i samo drvce.

crveni fosfor se koristi kao dramski efekt. Kad se zapali on stvara gust beli dim koji nijeotrovan.Bijelifosforse upotrebljava kao otrov za takore, a crveniu industrijiibica.

Fosfor je potreban za razvoj ivih organizama, koji ga sadre u obliku raznih organskih spojeva i kalcijeva fosfata. U biljkama su ti spojevi prvenstveno u plodovima i zrnju, a kod kraljenjaka najvie u sastavu kostiju i zubi, zatim u miiima, mozgu i ivanim stanicama. Kalcijeva fosfata ima mnogo i u naslagama izmeta ptica guano, koji se rabi kao mineralno gnojivo. Maseni udio kalcijeva fosfata u kostima iznosi oko 60%.