dr Sylwester A. Stępniaksylwester_stepniak.users.sggw.pl/w_21.pdf · Wprowadzenie do analizy...
-
Upload
nguyendien -
Category
Documents
-
view
218 -
download
0
Transcript of dr Sylwester A. Stępniaksylwester_stepniak.users.sggw.pl/w_21.pdf · Wprowadzenie do analizy...
ANALIZA CHEMICZNA
dr Sylwester A. Stępniak
Katedra Chemii, SGGW
Zakład Chemii Żywności
Gmach nr 23, pok. 0100
http://sylwester_stepniak.users.sggw.pl
e-mail: [email protected]
PROGRAM WYKŁADÓW
W_1. Analiza kationów wg R. Freseniusa
W_2. Analiza anionów wg R. W. Bunsena
W_3. Stechiometryczne metody analizy ilościowej – analiza wagowa
W_4. Analiza objętościowa - redoksometria
W_5. Analiza objętościowa - kompleksometria
W_6. Analiza objętościowa - alkacymetria
W_7. pH roztworów. Krzywe miareczkowania alkacymetrycznego
W_8. Oznaczanie N w materiale biologicznym. Matoda Kjeldahla
W_9. Iloczyn rozpuszczalności. Argentometria
W_10. Miareczkowanie potencjometryczne
W_11. Elektroforeza. Polarografia. Konduktometria
W_12. Metody wyznaczania stałych fizykochemicznych – stałe szybkości reakcji
W_13. Masa molowa, kriometria, ebuliometria, refraktometria, polarymetria
W_14. Wiskozymetria, nefelometria, kalorymetria, adsorpcja
W_15. Spektroskopia. Chromatografia. Ekstrakcja
Jakie znamy metody analizy chemicznej?
I. ANALIZA JAKOŚCIOWA
II. ANALIZA ILOŚCIOWA
A. ANALIZA STECHIOMETRYCZNA
B. ANALIZA NIESTECHIOMETRYCZNA
1. Analiza związków organicznych
2. Analiza związków nieorganicznych
• Analiza wagowa
• Analiza objętościowa:
-Redoksometria
-Alkacymetria
-Kompleksometria
-Argentometria
1. Analiza kationów
2. Analiza anionów
1. Metody elektrochemiczne:
- Potencjometria
- Konduktometria
- Elektroforeza kapilarna
- Polarografia
2. Metody spektroskopowe:
- Spektroskopia emisyjna
- Spektroskopia absorpcyjna
3. Metody chromatograficzne:
- Chromatografia podziałowa
- Chromatografia adsorpcyjna
4. Inne:
- Refraktometria
- Nefelometria
- Wiskozymetria
γ, X, UV, VIS, IR, MW, NMR
GC, TLC, HPLC
Jakie wielkości fizykochemiczne
wykorzystywane są w tych metodach analizy
niestechiometrycznej?
Nr ćw. Temat ćwiczenia Część teoretyczna Zadanie kontrolne
1.Analiza
kationów
Omówienie programu, zasady BHP w pracowni chemicznej.
Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 1, 2, 3, 4)*: dysocjacja jonowa, reakcje kwas-zasada,
amfoteryczność, reakcje tworzenia jonów kompleksowych.
Analiza kationów: kryterium podziału kationów na grupy analityczne, reakcje charakterystyczne kationów I - II grupy
analitycznej.
I - II grupa analityczna
(2 probówki),
(2 pkt.)
2.Analiza
kationów
Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 5, 6, 7, 8, 9, 10)*.
Analiza kationów: reakcje charakterystyczne kationów III - V grupy analitycznej.
I - V grupa analityczna
(2 probówki),
(2 pkt.)
3. Analiza anionów
Kolokwium I (analiza kationów), (15 pkt.)
Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19)*.
Analiza anionów: kryterium podziału anionów na grupy analityczne, reakcje charakterystyczne anionów I - VII grupy
analitycznej.
I - VII grupa analityczna anionów,
(2 probówki),
(2 pkt.)
4.Identyfikacja
soli
Kolokwium II (analiza anionów), ( 15 pkt.)
Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 20, 21)*.
Identyfikacja substancji stałych: podział substancji chemicznych, nomenklatura związków nieorganicznych.
Analiza soli (faza st.)
(2 probówki)
(2 pkt.)
5.
Analiza ilościowa
stechiometryczna.
Redoksometria
Analiza ilościowa.
Wprowadzenie do analizy ilościowej. Substancje podstawowe, roztwory mianowane, zadania rachunkowe na stężenia.
Przygotowanie roztworów H2C2O4
i KMnO4
6.Redoksometria
(c.d.)
Manganometria.
Oznaczanie Ca metodą manganometryczną.
Oznaczanie Cu metodą jodometryczną.
Zadania rachunkowe z redoksometrii.
Ilościowe oznaczanie
Fe2+
(2 pkt.)
7. Alkacymetria
Kolokwium III (redoksometria), (15 pkt.)
Zadania rachunkowe z alkacymetrii.
Ilościowe oznaczanie NaOH
(2 pkt.)
8. AlkacymetriaTypy zadań na pH roztworów:
pH mocnych i słabych elektrolitów.
Ilościowe oznaczanie HCl(2 pkt.)
9.
Metody
instrumentalne
w analizie
Kolokwium IV (alkacymetria), (10 pkt.)
Krzywe miareczkowania.
pH roztworów buforowych. pH roztworów soli hydrolizujących.
Wg harmonogramu ćwiczeń
z chemii fizycznej(2 pkt.)
10.
Metody
instrumentalne
w analizie
Kolokwium V (metody instrumentalne analizy), (10 pkt.)
Wg harmonogramu ćwiczeń
z chemii fizycznej(2 pkt.)
ANALIZA JAKOŚCIOWA KATIONÓWPodział kationów na grupy analityczne wg R. Freseniusa
+ 3 OH-
Nr
grupyKATION Y ODCZYNNI K
GRUPOWY
Prod ukt reakcji
z odczynnikiem grupowym
III
V
I Ag , Hg , Pb+ 2+ 2+
2
II Cu , Hg , As2 + 2+ 3+
Fe , Fe , Co ,
Mn , Zn , Al
2+ 3+ 2+
2+ 2+ 3+
IV Ca , Ba2 + 2+
K , NH , Mg+ + 2+
4
HCla q
-
AKT+
CO +3
2 -
bufor amonowy
-
AgCl, Hg Cl , PbCl2 2 2
CuS, HgS, As S2 3
CaCO , BaCO3 3
FeS, Fe S , CoS2 3
MnS , ZnS, Al(OH)3
AKT + HCl aq ,
bufor amonowy
,
H C-C3
NH2
S+ 3 OH H C-C
3O
O+ NH OH + S2-
4
2H C-C
3NH2
S+ NH + H S
4+ 2 H O
HH C-C
3OH
O
2
AKT:Amid kwasu tiooctowego
Brak osadu
Badany roztwór
nie zawiera kationów
I grupy analitycznej
Schemat systematycznej analizy I i II grupy kationów
Badany roztwór
Wytrąca się osad:
AgCl, Hg2Cl2,PbCl2biały biały biały
Obecność kationów
I grupy analitycznej
1
+ HClaq
Wytrąca się osad:
CuS, HgS, As2S3
czarny czarny żółty
Obecność kationów
II grupy analitycznej
+ AKT, ogrzewanie + NH4OH
[Ag(NH3)2]+, (HgNH2Cl), PbCl2
czarny osad biały osad
Badany roztwór Badany roztwór
21
a
Reakcje charakterystyczne
kationów I grupy analitycznej Reakcje charakterystyczne
kationów II grupy analitycznej
1
b 2
a
W jakim przypadku reakcja
z odczynnikiem grupowym
jest jednocześnie
reakcją charakterystyczną ?
2H C-C
3NH2
S+ NH + H S
4+ 2 H O
HH C-C
3OH
O
2
Aparat Kippa
W aparacie Kippa
można otrzymać:
Wodór (H2)
Amoniak (NH3)
Chlorowodór (HCl)
Siarkowodór (H2S)
Tlenek siarki (IV) (SO2)
Tlenek azotu (IV) (NO2)
Tlenek węgla (IV) (CO2)
Chlor (Cl2)
Cyjanowodór (HCN)
Przykładowe reakcje zachodzące w aparacie Kippa:
Zn + H2SO4 = ZnSO4 + H2
FeS + 2HCl = FeCl2 + H2S
CaCO3 + 2HCl = CaCl2 + CO2 + H2O
NaCl + H2SO4 = NaHSO4 + HCl
Cu + 2H2SO4 = CuSO4 + SO2 + 2 H2O
AgCl + 2 NH4OH = [Ag(NH3)2]+ + Cl– + 2 H2O
Hg2Cl2 + 2 NH4OH = HgNH2Cl + Hg + NH4+ + Cl– + 2 H2O
Reakcje charakterystyczne kationów I grupy analitycznej :
NaOH
(nadmiar odczynnika)K2Cr2O7 KI
Ag+Ag+ + 2OH- = Ag2O + H2O
brunatny osad
Ag+ + Cr2O72- = Ag2Cr2O7
czerwonobrunatny
osad
Ag+ + I- = AgI
żółty osad
Hg22+
Hg22+ + 2OH- = Hg2O + H2O
czarny osad
Hg22+ + CrO4
2- = Hg2CrO4 *
brunatny osad
Hg22+ + 2I- = Hg2I2
żółtozielony osad
Pb2+
Pb2+ + 2OH- = Pb(OH)2
biały osad
Pb(OH)2 + 2OH- = [Pb(OH)4]2-
Pb2+ + CrO42- = PbCrO4 *
żółty osad
Pb2+ + 2I- = PbI2
żółty osad
*- Reakcję przeprowadza się po dodaniu roztworu octanu sodu (CH3COONa), w którym w wyniku reakcji hydrolizy:
CH3COO– + H2O = CH3COOH + OH–
środowisko alkalizuje się i jony Cr2O72– przechodzą w jony CrO4
2– :
Cr2O72– + 2OH– = 2CrO4
2– + H2O.
Reakcja z jonami CrO42– przebiega łatwiej niż z jonami Cr2O7
2–, gdyż chromiany są trudniej rozpuszczalnymi w wodzie
solami niż dichromiany.
Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje tworzenia jonów kompleksowych?
[ALn]x
n - Liczba ligandów w jonie kompleksowym
x - Ładunek elektryczny jonu kompleksowego.
Jony kompleksowe
Ligandy anionowe
Ligand Nazwa ligandu
NH2– Amido-
F– Fluoro-
Cl– Chloro-
Br– Bromo-
I– Jodo-
O2– Okso-
O22– Perokso-
OH– Hydrokso-
S2– Tio-
S22– Disulfido-
CN– Cyjano-
SCN– Tiocyjaniano-
C2O42– Szczawiano-
Ligandy obojętne
H2O Akwa-
NH3 Amina-
NO Nitrozyl-
CO Karbonyl-
Wzór związku Nazwa związku
[Ag(NH3)2]Cl Chlorek diaminasrebra
Na2[Pb(OH)4] Tetrahydroksoołowian(II) sodu
Na[Al(OH)4] Tetrahydroksoglinian sodu
[Zn(NH3)6]Cl2 Dichlorek heksaaminacynku(II)
K3[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(III) potasu
K4[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(II) potasu
Fe3[Fe(CN)6]2 Heksacyjanożelazian(III) żelaza(II)
Fe4[Fe(CN)6]3 Heksacyjanożelazian(II) żelaza(III)
Co2[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(II) kobaltu(II)
Mn2[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(II) manganu(II)
Zn2[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(II) cynku(II)
K2[HgI4] Tetrajodortęcian(II) potasu
[Fe(CO)5] Pentakarbonylżelazo(0)
K4[Co(CN)4] Tetracyjanokobaltan(0) potasu
Reakcje charakterystyczne kationów II grupy analitycznej:
Hg2+ + H2S = HgS + 2 H+
Cu2+ + H2S = CuS + 2 H+
2 As3+ + 3 H2S = As2S3 + 6 H+
Wybrane reakcje charakterystyczne kationów II grupy analitycznej
NaOHKI
(nadmiar odczynnika)NaOH + AgNO3
Hg2+Hg2+ + 2OH- = HgO + H2O
Żółty osad
Hg2+ + 2I- = HgI2
Czerwony osad
HgI2 + 2I- = [HgI4]2-
-
Cu2+Cu2+ + 2OH- = Cu(OH)2
*
Niebieski osad
Cu2+ + 2I- = CuI2
Żółty osad-
As3+ As3+ + 6OH- = AsO33- + 3H2O** -
As3+ + 6OH- = AsO33- + 3H2O
AsO33- + 3Ag+ = Ag3AsO3
Żółty osad
* - W wyniku podgrzewania niebieski osad Cu(OH)2 przechodzi w czarny osad CuO.
** - Reakcja, w której wykorzystuje się właściwości amfoteryczne As(III). Powstający w wyniku tej reakcji jon AsO33-
z jonami Ag+ daje charakterystyczny żółty osad.
Jak w analizie kationów
wykorzystuje się
zjawisko amfoteryczności ?
2H C-C
3NH2
S+ NH + H S
4+ 2 H O
HH C-C
3OH
O
2AKT:
Amfoteryczność:
Amfoteryczność jest to właściwość substancji chemicznej (cząsteczek lub jonów)
przejawiająca się tym, że może ona reagować zarówno z kwasami, jak i zasadami.
Właściwości amfoteryczne przejawiają związki zawierające pierwiastki na określonych stopniach utlenienia:
Pb(II), Zn(II), Sn(II), Cu(II), Al(III), Cr(III), As(III), Bi(III), Mn(III), Sb(III), Mn(IV), Po(IV), Pb(IV).
Równania reakcji ilustrujące właściwości amfoteryczne:
1. PbO + H2SO4 = PbSO)4 + H2O
2. PbO + 2 NaOH = Na2PbO2 + H2O
Tlenek kwasowy
Tlenek zasadowy
Pb(OH)2 ≡ H2PbO2Pb2+ PbO22-
Jak w analizie kationów wykorzystuje się amfoteryczność?
1. Pb2+ + 2 OH- = Pb(OH)2 ; ↓Pb(OH)2 + 2 OH- = PbO22- + 2 H2O
2. As3+ + 6 OH- = AsO33- + 3 H2O ; AsO3
3- + 3 Ag+ = ↓Ag3AsO3
3. Zn2+ + 2 OH- = Zn(OH)2 ; ↓Zn(OH)2 + 2 OH- = ZnO22- + 2 H2O
4. Al3+ + 3 OH- = Al(OH)3 ; ↓Al(OH)3 + OH- = nie reaguje
Amfoteryczność:
Amfoteryczność jest to właściwość substancji chemicznej (cząsteczek lub jonów)
przejawiająca się tym, że może ona reagować zarówno z kwasami, jak i zasadami.
W formie kationowej lub anionowej mogą występować w roztworze wodnym następujące pierwiastki
(w nawiasach podano ich stopień utlenienia):
Pb(II), Zn(II), Sn(II), Cu(II), Al(III), Cr(III), As(III), Bi(III), Mn(III), Sb(III), Mn(IV), Po(IV), Pb(IV).
Oddaje
kation (H+)
Pb2+aq + 4OH– = [Pb(OH)4]
2– + H2O [Pb(OH)4]2–+ 4H+
aq = Pb2+aq + 4H2O
k1 z2 k2 z1
Oddaje
kation (Pb2+)
z1 k2 k1 z2
Przyjmuje
kation (Pb2+)
Przyjmuje
kation (Pb2+)
Oddaje
kation (Pb2+).
Przyjmuje
kation (H+)Oddaje
kation (H+) Przyjmuje
kation (H+)
HCO3– + H+
aq = H2O + H2CO3
z1 k2 z2 k1
HCO3– + OH– = H2O + CO3
2–
k1 z2 k2 z1
Przyjmuje
kation (H+) Oddaje
kation (H+)
Oddaje
kation (H+)Oddaje
kation (H+)
Oddaje
kation (H+)
Przyjmuje
kation (H+)Przyjmuje
kation (H+)
Przyjmuje
kation (H+)
Schemat systematycznej analizy kationów III grupy analitycznej
Badany roztwór
3
AKT:Bufor amonowy
Brak osadu
Badany roztwór
nie zawiera
kationów III grupy
analitycznejWytrąca się osad:
FeS, Fe2S3, CoS,
Czarny Czarny Czarny
MnS, ZnS,
Al(OH)3
Cielisty Biały Biały
Obecność kationów
III grupy analitycznej
Badany roztwór
3
a
Reakcje charakterystyczne
kationów III grupy analitycznej
Roztwór NH4OH o stężeniu 1 mol·dm-3
i roztwór NH4Cl o stężeniu mol·dm-3
w stosunku objętościowym 1:3Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym III grupy:
1. Do 0,5 cm3 badanego roztworu dodać 0,5 cm3 buforu amonowego
2. Dodać 0,5 cm3 roztworu AKT
3. Ogrzewać przez 10 minut
H C-C3
NH2
S+ 3 OH H C-C
3O
O+ NH OH + S2-
4
Jaka jest procedura sprawdzania, czy w badanym roztworze znajdują się
kationy III grupy analitycznej, a jaka przy sprawdzaniu czy są kationy IV grupy analitycznej?
Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym III grupy:
1. Do 0,5 cm3 badanego roztworu dodać 0,5 cm3 buforu amonowego
2. Dodać 0,5 cm3 roztworu AKT
3. Ogrzewać przez 10 minut
Bufor amonowy
Roztwór NH4OH o stężeniu 1 mol·dm-3
i roztwór NH4Cl o stężeniu mol·dm-3
w stosunku objętościowym 1:3
Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym IV grupy:
1. Do 0,5 cm3 badanego roztworu dodać 0,5 cm3 buforu
amonowego
2. Dodać 0,5 cm3 roztworu (NH4)2CO3
1 cm3 NH4OH
3 cm3 NH4Cl
1 cm3 badanego
roztworu
1 cm3 buforu
amonowego
1 cm3 (NH4)2CO3
1 cm3 badanego
roztworu
1 cm3 buforu
amonowego
1 cm3 (NH4)2CO3
Reakcje charakterystyczne kationów III grupy analitycznej:
H C-C3
NH2
SH C-C
3O
O+ NH OH + S2-
4+ 3 OH
S2-
Fe
Fe
2+
3+
Co2+
Mn
Zn
Al3+
2+
2+
OH
Podgrupa A
Podgrupa B
MnS
ZnS
FeS
CoS
Fe S2 3
Al(OH)3
Który związek jest trudniej rozpuszczalny?
1. Al(OH)3 czy Al2S3
2. Fe(OH)3 czy Fe2S3
Jony kompleksowe w analizie kationów :
Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje tworzenia
jonów kompleksowych?
1.↓AgCl + 2 NH4OH = [Ag(NH3)2]+
Kation diaminasrebrowy
2. Hg2+ + 2 I- = ↓HgI2 ; ↓HgI2 + 2 I- = [HgI4]2-
Anion tetrajodortęci(II)
3. Zn2+ + 2 NH4OH = Zn(OH)2 + 2 NH4+ ;
↓Zn(OH)2 + 6 NH4OH = [Zn(NH3)6]2+ + 2 OH-
Kation heksaminacynku(II)
Jony kompleksowe w analizie kationów :
Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje
z jonami kompleksowymi?
1. 2 [Fe(CN)6]3- + 3 Fe2+ = ↓Fe3 [Fe(CN)6]2 (niebieski osad)
Anion heksacyjanożelaza(III) Heksacyjanożelazian(III) żelaza(II)
2. 3 [Fe(CN)6]4- + 4 Fe3+ = ↓Fe4[Fe(CN)6]3 (niebieski osad)
Anion heksacyjanożelaza(II) Heksacyjanożelazian(II) żelaza(III)
3. [Fe(CN)6]4- + 2 Co2+ = ↓Co2[Fe(CN)6] (zielony osad)
Heksacyjanożelazian(II) kobaltu(II)
4. [Fe(CN)6]4- + 2 Zn2+ = ↓Zn2[Fe(CN)6] (białokremowy osad)
Heksacyjanożelazian(II) cynku(II)
5. [Fe(CN)6]4- + 2 Mn2+ = ↓Mn2[Fe(CN)6] (biały osad)
Heksacyjanożelazian(II) manganu(II)
III II II III
IIIII IIIII
Reakcje charakterystyczne kationów III grupy analitycznej
Podgrupa A:
NaOH K3[Fe(CN)6] K4[Fe(CN)6]
Fe2+ Fe2+ + 2OH- = Fe(OH)2
Brązowzielony osad
3Fe2+ + 2[Fe(CN)6]3- = Fe3[Fe(CN)6]2
Niebieski osad-
Fe3+ Fe3+ + 3OH- = Fe(OH)3
Czerwono-brązowy osad-
4Fe2+ + 3[Fe(CN)6]4- =
Fe4[Fe(CN)6]3
Niebieski osad
Co2+ Co2+ + 2OH- = Co(OH)2
Różowy osad-
2Co2+ + [Fe(CN)6]4- = Co2[Fe(CN)6]
Zielony osad
IIIII
Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje z jonami kompleksowymi?
Reakcje charakterystyczne kationów III grupy analitycznej
Podgrupa B:
NaOH
(nadmiar)
NH4(OH)
(nadmiar)K4[Fe(CN)6]
Mn2+ Mn2+ + 2OH- = Mn(OH)2
Różowy osad
Mn2+ + 2NH4OH = Mn(OH)2 + 2NH4+
Różowy osad
Mn2+ + [Fe(CN)6]4- = Mn2[Fe(CN)6]
Biały osad
Zn2+
Zn2+ + 2OH- = Zn(OH)2
Biały osad
Zn(OH)2 + 2OH- =
[Zn(OH)4]2-
Zn2+ + 2NH4OH = = Zn(OH)2 + 2NH4+
Biały osad
Zn(OH)2 + 6NH4OH = [Zn(NH3)6]2+ +
2OH- + 6H2O
2Zn2+ + [Fe(CN)6]4- =
Zn2[Fe(CN)6]
Białokremowy osad
Al3+
Al3+ + 3OH- = Al(OH)3
Biały osad
Al(OH)3 + OH- = [Al(OH)4]-
Al3+ + 3NH4OH = Al(OH)3 + 3NH4+
Biały osad -
Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje z jonami kompleksowymi?
II
Schemat systematycznej analizy kationów IV i V grupy analitycznej
Badany roztwór
+ Bufor amonowy
Roztwór NH4OH o stężeniu 1 mol·dm-3
i roztwór NH4Cl o stężeniu mol·dm-3
w stosunku objętościowym 1:3
+ (NH4)2CO3
4
Wytrąca się osad:
CaCO3, BaCO3
Obecność kationów IV
grupy analitycznej
Brak osadu
Badany roztwór
nie zawiera kationów
IV grupy analitycznej
Badany roztwórBadany roztwór
Reakcje charakterystyczne
kationów IV grupy analitycznej
Reakcje charakterystyczne
kationów V grupy analitycznej
Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym IV grupy:
1. Do 1 cm3 badanego roztworu
dodać1 cm3 buforu amonowego
2. Dodać 1 cm3 roztworu (NH4)2CO3
1 cm3 badanego
roztworu
1 cm3 buforu
amonowego
1 cm3 (NH4)2CO3
Reakcje charakterystyczne kationów IV grupy analitycznej:
NaOH K2Cr2O7 H2SO4
Ca2+ Ca2+ + 2OH- = Ca(OH)2
Biały osad - -
Ba2+ -Ba2+ + CrO4
2- = BaCrO4 *
Żółty osad
Ba2+ + SO42- = BaSO4
Biały osad
*- W roztworze K2Cr2O7 znajdują się również jony CrO42-. Sole baru hydrolizują alkalizując środowisko
i zachodzi reakcja:
Cr2O72– + 2OH– = 2CrO4
2– + H2O.
Ponieważ BaCrO4 jest trudniej rozpuszczalny niż BaCr2O7, to wytrąca się BaCrO4.
Reakcje charakterystyczne kationów V grupy analitycznej:
NaOHOdczynnik Nesslera
K2[HgI4] + NaOHHClO4
Mg2+Mg2+ + 2OH- =
Mg(OH)2
Biały osad- -
NH4+ NH4
+ + OH- = NH3 +
+ H2O
NH4+ + 2[HgI4]
2- + 4OH- =
(Hg2NH2O)I +
+ 7 I- + 3 H2O Czerwonobrunatny
osad
-
K+ - -K+ + ClO4
- = KClO4 *
Biały osad
* Po dodaniu odczynnika reakcji charakterystycznej należy potrzeć wewnętrzną ściankę próbówki bagietką.
Ułatwia to wytrącanie osadu KClO4.
Jak w analizie kationów V grupy analitycznej wykorzystuje się reakcje z jonami kompleksowymi?