dr Sylwester A. Stępniaksylwester_stepniak.users.sggw.pl/w_21.pdf · Wprowadzenie do analizy...

22
ANALIZA CHEMICZNA dr Sylwester A. Stępniak Katedra Chemii, SGGW Zakład Chemii Żywności Gmach nr 23, pok. 0100 http://sylwester_stepniak.users.sggw.pl e-mail: [email protected]

Transcript of dr Sylwester A. Stępniaksylwester_stepniak.users.sggw.pl/w_21.pdf · Wprowadzenie do analizy...

ANALIZA CHEMICZNA

dr Sylwester A. Stępniak

Katedra Chemii, SGGW

Zakład Chemii Żywności

Gmach nr 23, pok. 0100

http://sylwester_stepniak.users.sggw.pl

e-mail: [email protected]

PROGRAM WYKŁADÓW

W_1. Analiza kationów wg R. Freseniusa

W_2. Analiza anionów wg R. W. Bunsena

W_3. Stechiometryczne metody analizy ilościowej – analiza wagowa

W_4. Analiza objętościowa - redoksometria

W_5. Analiza objętościowa - kompleksometria

W_6. Analiza objętościowa - alkacymetria

W_7. pH roztworów. Krzywe miareczkowania alkacymetrycznego

W_8. Oznaczanie N w materiale biologicznym. Matoda Kjeldahla

W_9. Iloczyn rozpuszczalności. Argentometria

W_10. Miareczkowanie potencjometryczne

W_11. Elektroforeza. Polarografia. Konduktometria

W_12. Metody wyznaczania stałych fizykochemicznych – stałe szybkości reakcji

W_13. Masa molowa, kriometria, ebuliometria, refraktometria, polarymetria

W_14. Wiskozymetria, nefelometria, kalorymetria, adsorpcja

W_15. Spektroskopia. Chromatografia. Ekstrakcja

Jakie znamy metody analizy chemicznej?

I. ANALIZA JAKOŚCIOWA

II. ANALIZA ILOŚCIOWA

A. ANALIZA STECHIOMETRYCZNA

B. ANALIZA NIESTECHIOMETRYCZNA

1. Analiza związków organicznych

2. Analiza związków nieorganicznych

• Analiza wagowa

• Analiza objętościowa:

-Redoksometria

-Alkacymetria

-Kompleksometria

-Argentometria

1. Analiza kationów

2. Analiza anionów

1. Metody elektrochemiczne:

- Potencjometria

- Konduktometria

- Elektroforeza kapilarna

- Polarografia

2. Metody spektroskopowe:

- Spektroskopia emisyjna

- Spektroskopia absorpcyjna

3. Metody chromatograficzne:

- Chromatografia podziałowa

- Chromatografia adsorpcyjna

4. Inne:

- Refraktometria

- Nefelometria

- Wiskozymetria

γ, X, UV, VIS, IR, MW, NMR

GC, TLC, HPLC

Jakie wielkości fizykochemiczne

wykorzystywane są w tych metodach analizy

niestechiometrycznej?

Nr ćw. Temat ćwiczenia Część teoretyczna Zadanie kontrolne

1.Analiza

kationów

Omówienie programu, zasady BHP w pracowni chemicznej.

Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 1, 2, 3, 4)*: dysocjacja jonowa, reakcje kwas-zasada,

amfoteryczność, reakcje tworzenia jonów kompleksowych.

Analiza kationów: kryterium podziału kationów na grupy analityczne, reakcje charakterystyczne kationów I - II grupy

analitycznej.

I - II grupa analityczna

(2 probówki),

(2 pkt.)

2.Analiza

kationów

Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 5, 6, 7, 8, 9, 10)*.

Analiza kationów: reakcje charakterystyczne kationów III - V grupy analitycznej.

I - V grupa analityczna

(2 probówki),

(2 pkt.)

3. Analiza anionów

Kolokwium I (analiza kationów), (15 pkt.)

Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19)*.

Analiza anionów: kryterium podziału anionów na grupy analityczne, reakcje charakterystyczne anionów I - VII grupy

analitycznej.

I - VII grupa analityczna anionów,

(2 probówki),

(2 pkt.)

4.Identyfikacja

soli

Kolokwium II (analiza anionów), ( 15 pkt.)

Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 20, 21)*.

Identyfikacja substancji stałych: podział substancji chemicznych, nomenklatura związków nieorganicznych.

Analiza soli (faza st.)

(2 probówki)

(2 pkt.)

5.

Analiza ilościowa

stechiometryczna.

Redoksometria

Analiza ilościowa.

Wprowadzenie do analizy ilościowej. Substancje podstawowe, roztwory mianowane, zadania rachunkowe na stężenia.

Przygotowanie roztworów H2C2O4

i KMnO4

6.Redoksometria

(c.d.)

Manganometria.

Oznaczanie Ca metodą manganometryczną.

Oznaczanie Cu metodą jodometryczną.

Zadania rachunkowe z redoksometrii.

Ilościowe oznaczanie

Fe2+

(2 pkt.)

7. Alkacymetria

Kolokwium III (redoksometria), (15 pkt.)

Zadania rachunkowe z alkacymetrii.

Ilościowe oznaczanie NaOH

(2 pkt.)

8. AlkacymetriaTypy zadań na pH roztworów:

pH mocnych i słabych elektrolitów.

Ilościowe oznaczanie HCl(2 pkt.)

9.

Metody

instrumentalne

w analizie

Kolokwium IV (alkacymetria), (10 pkt.)

Krzywe miareczkowania.

pH roztworów buforowych. pH roztworów soli hydrolizujących.

Wg harmonogramu ćwiczeń

z chemii fizycznej(2 pkt.)

10.

Metody

instrumentalne

w analizie

Kolokwium V (metody instrumentalne analizy), (10 pkt.)

Wg harmonogramu ćwiczeń

z chemii fizycznej(2 pkt.)

ANALIZA JAKOŚCIOWA KATIONÓWPodział kationów na grupy analityczne wg R. Freseniusa

+ 3 OH-

Nr

grupyKATION Y ODCZYNNI K

GRUPOWY

Prod ukt reakcji

z odczynnikiem grupowym

III

V

I Ag , Hg , Pb+ 2+ 2+

2

II Cu , Hg , As2 + 2+ 3+

Fe , Fe , Co ,

Mn , Zn , Al

2+ 3+ 2+

2+ 2+ 3+

IV Ca , Ba2 + 2+

K , NH , Mg+ + 2+

4

HCla q

-

AKT+

CO +3

2 -

bufor amonowy

-

AgCl, Hg Cl , PbCl2 2 2

CuS, HgS, As S2 3

CaCO , BaCO3 3

FeS, Fe S , CoS2 3

MnS , ZnS, Al(OH)3

AKT + HCl aq ,

bufor amonowy

,

H C-C3

NH2

S+ 3 OH H C-C

3O

O+ NH OH + S2-

4

2H C-C

3NH2

S+ NH + H S

4+ 2 H O

HH C-C

3OH

O

2

AKT:Amid kwasu tiooctowego

Brak osadu

Badany roztwór

nie zawiera kationów

I grupy analitycznej

Schemat systematycznej analizy I i II grupy kationów

Badany roztwór

Wytrąca się osad:

AgCl, Hg2Cl2,PbCl2biały biały biały

Obecność kationów

I grupy analitycznej

1

+ HClaq

Wytrąca się osad:

CuS, HgS, As2S3

czarny czarny żółty

Obecność kationów

II grupy analitycznej

+ AKT, ogrzewanie + NH4OH

[Ag(NH3)2]+, (HgNH2Cl), PbCl2

czarny osad biały osad

Badany roztwór Badany roztwór

21

a

Reakcje charakterystyczne

kationów I grupy analitycznej Reakcje charakterystyczne

kationów II grupy analitycznej

1

b 2

a

W jakim przypadku reakcja

z odczynnikiem grupowym

jest jednocześnie

reakcją charakterystyczną ?

2H C-C

3NH2

S+ NH + H S

4+ 2 H O

HH C-C

3OH

O

2

Aparat Kippa

W aparacie Kippa

można otrzymać:

Wodór (H2)

Amoniak (NH3)

Chlorowodór (HCl)

Siarkowodór (H2S)

Tlenek siarki (IV) (SO2)

Tlenek azotu (IV) (NO2)

Tlenek węgla (IV) (CO2)

Chlor (Cl2)

Cyjanowodór (HCN)

Przykładowe reakcje zachodzące w aparacie Kippa:

Zn + H2SO4 = ZnSO4 + H2

FeS + 2HCl = FeCl2 + H2S

CaCO3 + 2HCl = CaCl2 + CO2 + H2O

NaCl + H2SO4 = NaHSO4 + HCl

Cu + 2H2SO4 = CuSO4 + SO2 + 2 H2O

AgCl + 2 NH4OH = [Ag(NH3)2]+ + Cl– + 2 H2O

Hg2Cl2 + 2 NH4OH = HgNH2Cl + Hg + NH4+ + Cl– + 2 H2O

Reakcje charakterystyczne kationów I grupy analitycznej :

NaOH

(nadmiar odczynnika)K2Cr2O7 KI

Ag+Ag+ + 2OH- = Ag2O + H2O

brunatny osad

Ag+ + Cr2O72- = Ag2Cr2O7

czerwonobrunatny

osad

Ag+ + I- = AgI

żółty osad

Hg22+

Hg22+ + 2OH- = Hg2O + H2O

czarny osad

Hg22+ + CrO4

2- = Hg2CrO4 *

brunatny osad

Hg22+ + 2I- = Hg2I2

żółtozielony osad

Pb2+

Pb2+ + 2OH- = Pb(OH)2

biały osad

Pb(OH)2 + 2OH- = [Pb(OH)4]2-

Pb2+ + CrO42- = PbCrO4 *

żółty osad

Pb2+ + 2I- = PbI2

żółty osad

*- Reakcję przeprowadza się po dodaniu roztworu octanu sodu (CH3COONa), w którym w wyniku reakcji hydrolizy:

CH3COO– + H2O = CH3COOH + OH–

środowisko alkalizuje się i jony Cr2O72– przechodzą w jony CrO4

2– :

Cr2O72– + 2OH– = 2CrO4

2– + H2O.

Reakcja z jonami CrO42– przebiega łatwiej niż z jonami Cr2O7

2–, gdyż chromiany są trudniej rozpuszczalnymi w wodzie

solami niż dichromiany.

Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje tworzenia jonów kompleksowych?

[ALn]x

n - Liczba ligandów w jonie kompleksowym

x - Ładunek elektryczny jonu kompleksowego.

Jony kompleksowe

Ligandy anionowe

Ligand Nazwa ligandu

NH2– Amido-

F– Fluoro-

Cl– Chloro-

Br– Bromo-

I– Jodo-

O2– Okso-

O22– Perokso-

OH– Hydrokso-

S2– Tio-

S22– Disulfido-

CN– Cyjano-

SCN– Tiocyjaniano-

C2O42– Szczawiano-

Ligandy obojętne

H2O Akwa-

NH3 Amina-

NO Nitrozyl-

CO Karbonyl-

Wzór związku Nazwa związku

[Ag(NH3)2]Cl Chlorek diaminasrebra

Na2[Pb(OH)4] Tetrahydroksoołowian(II) sodu

Na[Al(OH)4] Tetrahydroksoglinian sodu

[Zn(NH3)6]Cl2 Dichlorek heksaaminacynku(II)

K3[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(III) potasu

K4[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(II) potasu

Fe3[Fe(CN)6]2 Heksacyjanożelazian(III) żelaza(II)

Fe4[Fe(CN)6]3 Heksacyjanożelazian(II) żelaza(III)

Co2[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(II) kobaltu(II)

Mn2[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(II) manganu(II)

Zn2[Fe(CN)6] Heksacyjanożelazian(II) cynku(II)

K2[HgI4] Tetrajodortęcian(II) potasu

[Fe(CO)5] Pentakarbonylżelazo(0)

K4[Co(CN)4] Tetracyjanokobaltan(0) potasu

Reakcje charakterystyczne kationów II grupy analitycznej:

Hg2+ + H2S = HgS + 2 H+

Cu2+ + H2S = CuS + 2 H+

2 As3+ + 3 H2S = As2S3 + 6 H+

Wybrane reakcje charakterystyczne kationów II grupy analitycznej

NaOHKI

(nadmiar odczynnika)NaOH + AgNO3

Hg2+Hg2+ + 2OH- = HgO + H2O

Żółty osad

Hg2+ + 2I- = HgI2

Czerwony osad

HgI2 + 2I- = [HgI4]2-

-

Cu2+Cu2+ + 2OH- = Cu(OH)2

*

Niebieski osad

Cu2+ + 2I- = CuI2

Żółty osad-

As3+ As3+ + 6OH- = AsO33- + 3H2O** -

As3+ + 6OH- = AsO33- + 3H2O

AsO33- + 3Ag+ = Ag3AsO3

Żółty osad

* - W wyniku podgrzewania niebieski osad Cu(OH)2 przechodzi w czarny osad CuO.

** - Reakcja, w której wykorzystuje się właściwości amfoteryczne As(III). Powstający w wyniku tej reakcji jon AsO33-

z jonami Ag+ daje charakterystyczny żółty osad.

Jak w analizie kationów

wykorzystuje się

zjawisko amfoteryczności ?

2H C-C

3NH2

S+ NH + H S

4+ 2 H O

HH C-C

3OH

O

2AKT:

Amfoteryczność:

Amfoteryczność jest to właściwość substancji chemicznej (cząsteczek lub jonów)

przejawiająca się tym, że może ona reagować zarówno z kwasami, jak i zasadami.

Właściwości amfoteryczne przejawiają związki zawierające pierwiastki na określonych stopniach utlenienia:

Pb(II), Zn(II), Sn(II), Cu(II), Al(III), Cr(III), As(III), Bi(III), Mn(III), Sb(III), Mn(IV), Po(IV), Pb(IV).

Równania reakcji ilustrujące właściwości amfoteryczne:

1. PbO + H2SO4 = PbSO)4 + H2O

2. PbO + 2 NaOH = Na2PbO2 + H2O

Tlenek kwasowy

Tlenek zasadowy

Pb(OH)2 ≡ H2PbO2Pb2+ PbO22-

Jak w analizie kationów wykorzystuje się amfoteryczność?

1. Pb2+ + 2 OH- = Pb(OH)2 ; ↓Pb(OH)2 + 2 OH- = PbO22- + 2 H2O

2. As3+ + 6 OH- = AsO33- + 3 H2O ; AsO3

3- + 3 Ag+ = ↓Ag3AsO3

3. Zn2+ + 2 OH- = Zn(OH)2 ; ↓Zn(OH)2 + 2 OH- = ZnO22- + 2 H2O

4. Al3+ + 3 OH- = Al(OH)3 ; ↓Al(OH)3 + OH- = nie reaguje

Amfoteryczność:

Amfoteryczność jest to właściwość substancji chemicznej (cząsteczek lub jonów)

przejawiająca się tym, że może ona reagować zarówno z kwasami, jak i zasadami.

W formie kationowej lub anionowej mogą występować w roztworze wodnym następujące pierwiastki

(w nawiasach podano ich stopień utlenienia):

Pb(II), Zn(II), Sn(II), Cu(II), Al(III), Cr(III), As(III), Bi(III), Mn(III), Sb(III), Mn(IV), Po(IV), Pb(IV).

Oddaje

kation (H+)

Pb2+aq + 4OH– = [Pb(OH)4]

2– + H2O [Pb(OH)4]2–+ 4H+

aq = Pb2+aq + 4H2O

k1 z2 k2 z1

Oddaje

kation (Pb2+)

z1 k2 k1 z2

Przyjmuje

kation (Pb2+)

Przyjmuje

kation (Pb2+)

Oddaje

kation (Pb2+).

Przyjmuje

kation (H+)Oddaje

kation (H+) Przyjmuje

kation (H+)

HCO3– + H+

aq = H2O + H2CO3

z1 k2 z2 k1

HCO3– + OH– = H2O + CO3

2–

k1 z2 k2 z1

Przyjmuje

kation (H+) Oddaje

kation (H+)

Oddaje

kation (H+)Oddaje

kation (H+)

Oddaje

kation (H+)

Przyjmuje

kation (H+)Przyjmuje

kation (H+)

Przyjmuje

kation (H+)

Schemat systematycznej analizy kationów III grupy analitycznej

Badany roztwór

3

AKT:Bufor amonowy

Brak osadu

Badany roztwór

nie zawiera

kationów III grupy

analitycznejWytrąca się osad:

FeS, Fe2S3, CoS,

Czarny Czarny Czarny

MnS, ZnS,

Al(OH)3

Cielisty Biały Biały

Obecność kationów

III grupy analitycznej

Badany roztwór

3

a

Reakcje charakterystyczne

kationów III grupy analitycznej

Roztwór NH4OH o stężeniu 1 mol·dm-3

i roztwór NH4Cl o stężeniu mol·dm-3

w stosunku objętościowym 1:3Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym III grupy:

1. Do 0,5 cm3 badanego roztworu dodać 0,5 cm3 buforu amonowego

2. Dodać 0,5 cm3 roztworu AKT

3. Ogrzewać przez 10 minut

H C-C3

NH2

S+ 3 OH H C-C

3O

O+ NH OH + S2-

4

Jaka jest procedura sprawdzania, czy w badanym roztworze znajdują się

kationy III grupy analitycznej, a jaka przy sprawdzaniu czy są kationy IV grupy analitycznej?

Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym III grupy:

1. Do 0,5 cm3 badanego roztworu dodać 0,5 cm3 buforu amonowego

2. Dodać 0,5 cm3 roztworu AKT

3. Ogrzewać przez 10 minut

Bufor amonowy

Roztwór NH4OH o stężeniu 1 mol·dm-3

i roztwór NH4Cl o stężeniu mol·dm-3

w stosunku objętościowym 1:3

Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym IV grupy:

1. Do 0,5 cm3 badanego roztworu dodać 0,5 cm3 buforu

amonowego

2. Dodać 0,5 cm3 roztworu (NH4)2CO3

1 cm3 NH4OH

3 cm3 NH4Cl

1 cm3 badanego

roztworu

1 cm3 buforu

amonowego

1 cm3 (NH4)2CO3

1 cm3 badanego

roztworu

1 cm3 buforu

amonowego

1 cm3 (NH4)2CO3

Reakcje charakterystyczne kationów III grupy analitycznej:

H C-C3

NH2

SH C-C

3O

O+ NH OH + S2-

4+ 3 OH

S2-

Fe

Fe

2+

3+

Co2+

Mn

Zn

Al3+

2+

2+

OH

Podgrupa A

Podgrupa B

MnS

ZnS

FeS

CoS

Fe S2 3

Al(OH)3

Który związek jest trudniej rozpuszczalny?

1. Al(OH)3 czy Al2S3

2. Fe(OH)3 czy Fe2S3

Jony kompleksowe w analizie kationów :

Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje tworzenia

jonów kompleksowych?

1.↓AgCl + 2 NH4OH = [Ag(NH3)2]+

Kation diaminasrebrowy

2. Hg2+ + 2 I- = ↓HgI2 ; ↓HgI2 + 2 I- = [HgI4]2-

Anion tetrajodortęci(II)

3. Zn2+ + 2 NH4OH = Zn(OH)2 + 2 NH4+ ;

↓Zn(OH)2 + 6 NH4OH = [Zn(NH3)6]2+ + 2 OH-

Kation heksaminacynku(II)

Jony kompleksowe w analizie kationów :

Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje

z jonami kompleksowymi?

1. 2 [Fe(CN)6]3- + 3 Fe2+ = ↓Fe3 [Fe(CN)6]2 (niebieski osad)

Anion heksacyjanożelaza(III) Heksacyjanożelazian(III) żelaza(II)

2. 3 [Fe(CN)6]4- + 4 Fe3+ = ↓Fe4[Fe(CN)6]3 (niebieski osad)

Anion heksacyjanożelaza(II) Heksacyjanożelazian(II) żelaza(III)

3. [Fe(CN)6]4- + 2 Co2+ = ↓Co2[Fe(CN)6] (zielony osad)

Heksacyjanożelazian(II) kobaltu(II)

4. [Fe(CN)6]4- + 2 Zn2+ = ↓Zn2[Fe(CN)6] (białokremowy osad)

Heksacyjanożelazian(II) cynku(II)

5. [Fe(CN)6]4- + 2 Mn2+ = ↓Mn2[Fe(CN)6] (biały osad)

Heksacyjanożelazian(II) manganu(II)

III II II III

IIIII IIIII

Reakcje charakterystyczne kationów III grupy analitycznej

Podgrupa A:

NaOH K3[Fe(CN)6] K4[Fe(CN)6]

Fe2+ Fe2+ + 2OH- = Fe(OH)2

Brązowzielony osad

3Fe2+ + 2[Fe(CN)6]3- = Fe3[Fe(CN)6]2

Niebieski osad-

Fe3+ Fe3+ + 3OH- = Fe(OH)3

Czerwono-brązowy osad-

4Fe2+ + 3[Fe(CN)6]4- =

Fe4[Fe(CN)6]3

Niebieski osad

Co2+ Co2+ + 2OH- = Co(OH)2

Różowy osad-

2Co2+ + [Fe(CN)6]4- = Co2[Fe(CN)6]

Zielony osad

IIIII

Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje z jonami kompleksowymi?

Reakcje charakterystyczne kationów III grupy analitycznej

Podgrupa B:

NaOH

(nadmiar)

NH4(OH)

(nadmiar)K4[Fe(CN)6]

Mn2+ Mn2+ + 2OH- = Mn(OH)2

Różowy osad

Mn2+ + 2NH4OH = Mn(OH)2 + 2NH4+

Różowy osad

Mn2+ + [Fe(CN)6]4- = Mn2[Fe(CN)6]

Biały osad

Zn2+

Zn2+ + 2OH- = Zn(OH)2

Biały osad

Zn(OH)2 + 2OH- =

[Zn(OH)4]2-

Zn2+ + 2NH4OH = = Zn(OH)2 + 2NH4+

Biały osad

Zn(OH)2 + 6NH4OH = [Zn(NH3)6]2+ +

2OH- + 6H2O

2Zn2+ + [Fe(CN)6]4- =

Zn2[Fe(CN)6]

Białokremowy osad

Al3+

Al3+ + 3OH- = Al(OH)3

Biały osad

Al(OH)3 + OH- = [Al(OH)4]-

Al3+ + 3NH4OH = Al(OH)3 + 3NH4+

Biały osad -

Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje z jonami kompleksowymi?

II

Schemat systematycznej analizy kationów IV i V grupy analitycznej

Badany roztwór

+ Bufor amonowy

Roztwór NH4OH o stężeniu 1 mol·dm-3

i roztwór NH4Cl o stężeniu mol·dm-3

w stosunku objętościowym 1:3

+ (NH4)2CO3

4

Wytrąca się osad:

CaCO3, BaCO3

Obecność kationów IV

grupy analitycznej

Brak osadu

Badany roztwór

nie zawiera kationów

IV grupy analitycznej

Badany roztwórBadany roztwór

Reakcje charakterystyczne

kationów IV grupy analitycznej

Reakcje charakterystyczne

kationów V grupy analitycznej

Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym IV grupy:

1. Do 1 cm3 badanego roztworu

dodać1 cm3 buforu amonowego

2. Dodać 1 cm3 roztworu (NH4)2CO3

1 cm3 badanego

roztworu

1 cm3 buforu

amonowego

1 cm3 (NH4)2CO3

Reakcje charakterystyczne kationów IV grupy analitycznej:

NaOH K2Cr2O7 H2SO4

Ca2+ Ca2+ + 2OH- = Ca(OH)2

Biały osad - -

Ba2+ -Ba2+ + CrO4

2- = BaCrO4 *

Żółty osad

Ba2+ + SO42- = BaSO4

Biały osad

*- W roztworze K2Cr2O7 znajdują się również jony CrO42-. Sole baru hydrolizują alkalizując środowisko

i zachodzi reakcja:

Cr2O72– + 2OH– = 2CrO4

2– + H2O.

Ponieważ BaCrO4 jest trudniej rozpuszczalny niż BaCr2O7, to wytrąca się BaCrO4.

Reakcje charakterystyczne kationów V grupy analitycznej:

NaOHOdczynnik Nesslera

K2[HgI4] + NaOHHClO4

Mg2+Mg2+ + 2OH- =

Mg(OH)2

Biały osad- -

NH4+ NH4

+ + OH- = NH3 +

+ H2O

NH4+ + 2[HgI4]

2- + 4OH- =

(Hg2NH2O)I +

+ 7 I- + 3 H2O Czerwonobrunatny

osad

-

K+ - -K+ + ClO4

- = KClO4 *

Biały osad

* Po dodaniu odczynnika reakcji charakterystycznej należy potrzeć wewnętrzną ściankę próbówki bagietką.

Ułatwia to wytrącanie osadu KClO4.

Jak w analizie kationów V grupy analitycznej wykorzystuje się reakcje z jonami kompleksowymi?