DIM TÂL STORI

Daeth fy machgen bach i’r gegin heno pan oeddwn yn gwneud swper. Rhoddodd ddarn o bapur i mi yr oedd wedi bod yn ysgrifennu arno. Felly, ar ôl sychu fy nwylo ar fy ffedog, darllenais ef, a dyma’r oedd yn ei ddweud:

Torri’r gwair, £5.

Gwneud fy ngwely fy hun yr wythnos hon, £1.

£0.50 am fynd i’r siop.

Chwarae gyda’m brawd bach pan es di i siopa,

£0.25.

Rhoi’r sbwriel allan, £1.

Cael adroddiad da o’r ysgol, £5.

Ysgubo’r iard, £2.

Edrychais arno’n sefyll yno’n ddisgwyliedig a llifodd mil o atgofion trwy fy meddwl. Felly codais y darn o bapur, ei droi drosodd, a dyma’r hyn a ysgrifenais:

Am y naw mis gwnes i dy gario, yn tyfu y tu mewn i

mi, dim tâl

Am y nosweithiau yr eisteddais gyda thi yn dy

nyrsio ac yn gweddïo drosot ti, dim tâl.

Am yr amser, y dagrau a’r gost dros y blynyddoedd,

dim tâl.

Am y nosweithiau llawn ofn a’r pryderon o’m blaen, dim

tâl.

Am y cyngor a’r wybodaeth, a chost dy anfon i’r coleg, dim tâl.

Am y teganau,y bwyd a’r dillad ac am sychu dy

drwyn, dim tâl.

Fab, pan fyddi di’n cyfrifo popeth, cost lawn fy nghariad yw dim tâl.

Wel, pan orffennodd ddarllen, roedd dagrau yn ei lygaid.Edrychodd arna i a dywedodd, "Mam, rwy’n dy garu di’n fawr." Yna defnyddiodd y pen ac mewn llythrennau bras ysgrifennodd, WEDI TALU’N LLAWN.