DEVLETE

BAĞLILIĞIN

ÖNEMİ

Harun Yahya ve Cavit Yalç›n müstear isimlerini kullanan yazar, imani konularda pekçok eser vermifltir. Yazar›n, Evrim Aldatmacas›, Hücredeki Mucize, Gözdeki Mucize,Örümcekteki Mucize, Sivrisinek Mucizesi, Kar›nca Mucizesi, Savunma Sistemi Mucizesi,Allah Ak›lla Bilinir, Dünya Hayat›n›n Gerçe¤i, Zamans›zl›k ve Kader Gerçe¤i, KavimlerinHelak›, Düflünen ‹nsanlar ‹çin, Evrenin Yarat›l›fl›, Sak›n Anlamazl›ktan Gelmeyin, Evrim-cilerin ‹tiraflar›, Canl›lardaki Fedakarl›k ve Ak›lc› Davran›fllar, Bitkilerdeki Yarat›l›fl Muci-zesi, Çocuklar Darwin Yalan Söyledi!, Derin Düflünmek, Allah'›n Renk Sanat›, Atom Muci-zesi, Do¤adaki Tasar›m, Balaras› Mucizesi, Darwinizm'in Sonu, Sonsuzluk Bafllam›fl Du-rumda, Alt›nça¤, Kuran Bilime Yol Gösterir ve Çözüm Kuran Ahlak› adl› kitaplar› veAdaml›k Dini, Allah'›n ‹simleri, Allah ‹çin Yaflamak, Cahiliye Toplumunu Terk Etmek,Cennet, Gerçe¤i Düflündünüz Mü?, Gözard› Edilen Kuran Hükümleri, K›yamet Günü,Kuran'da Hicret, Kuran Ahlak›, Kuran Bilgisi, Kuran'da Dua, Kuran Fihristi, Kuran'daMünaf›k Karakteri, Kuran'da Tebli¤ ve Tart›flma, Kuran'da Temel Kavramlar, Kuran'daVicdan›n Önemi, Kuran'dan Cevaplar, Münaf›¤›n S›rlar›, Ölüm K›yamet Cehennem, Re-sullerin Mücadelesi, Sak›n Unutmay›n, fieytan, fieytan'›n Enaniyeti, fiirk, Kuran'dan GenelBilgiler, ‹man› Çabuk Anlamak -1-, -2- ve -3-, Kuran'›n Hayata Sundu¤u Güzellikler, Al-lah'›n Güzelliklerinden Bir Demet -1-, -2-, -3- ve -4-, Dinsizli¤in ‹lkel Mant›¤›, Kamil ‹man,Piflman Olmadan Önce, Resullerimiz Diyor Ki, Müminlerin Merhameti, Allah Korkusu,Dinsizli¤in Kabusu, Hz. ‹sa Gelecek, Kuran'da Sabr›n Önemi, Cahiliye Toplumunda ‹nsanKarakterleri, Alay Denen Zulüm ve Kuran'a Göre Gerçek Ak›l gibi kitapç›klar› yay›nlan-m›flt›r.

Yazar›n evrim teorisini konu alan, Evrim Aldatmacas›, Materyalizmin Çöküflü, Mater-yalizmin Sonu, Evrim Teorisi, Evrim Teorisi'nin Çöküflü: Yarat›l›fl Gerçe¤i, EvrimcilerinYan›lg›lar› 1, Evrimcilerin Yan›lg›lar› 2, Evrimcilerin Yan›lg›lar› 3, Evrimin MikrobiyolojikÇöküflü, Yarat›l›fl Gerçe¤i, Atomun S›rlar›, 20 Soruda Evrim Teorisi'nin Çöküflü ve Darwi-nizm gibi kitapç›klar› da yay›nlanm›flt›r.

Yazar›n Evrim Aldatmacas› (The Evolution Deceit), Kavimlerin Helak› (Perished Nati-ons), Allah Ak›lla Bilinir (Allah is Known Through Reason), Kuran Ahlak› (The Moral Va-lues in the Quran), Kuran'da Temel Kavramlar (The Basic Concepts in The Quran), Soyk›-r›m Yalan› (The Holocaust Hoax), Düflünen ‹nsanlar ‹çin (For Men of Understanding),Dünya Hayat›n›n Gerçe¤i (The Truth of The Life of This World) adl› kitaplar› ‹ngilizce'yeçevrilmifl ve yurtd›fl›nda çeflitli yay›nevleri taraf›ndan yay›nlanm›flt›r. Yazar›n di¤er birçokeserinin ‹ngilizce, Rusça, Arnavutça, ‹spanyolca ve Arapça'ya çevirileri devam etmektedir.

Yazar, Harun Yahya müstear ismi alt›nda flimdiye kadar siyasi konularda da çeflitlieserler haz›rlam›flt›r. Yahudilik ve Masonluk, Masonluk ve Kapitalizm, fieytan'›n Dini Ma-sonluk, Yehova'n›n O¤ullar› ve Masonlar, Yeni Masonik Düzen, Milli Strateji, 'Gizli El'Bosna'da, Soyk›r›m Yalan›, Terörün Perde Arkas›, ‹srail'in Kürt Kart›, Darwin'in Türk Düfl-manl›¤› isimli bu eserlerin önemli bir bölümü, Yahudilik, Masonluk ve bu iki gücün dün-ya tarihi ve siyaseti üzerindeki etkileri ile ilgilidir. (Müstear isim, inkarc› Yahudi düflünce-sine karfl› mücadele eden iki Peygamberin hat›ralar›na hürmeten isimlerini yad etmek içinHarun ve Yahya isimlerinden oluflturulmufltur.)

YAZAR HAKKINDA

DEVLETE

BAĞLILIĞIN

ÖNEMİ

HARUN YAHYA

V u r a l Y a y ı n c ı l ı k , O c a k 2 0 0 0

Birinci bask›: Ocak 2000

ISBN 975-8432-19-2

VURAL YAYINCILIK

Çatalçeflme Sok. Üretmen Han No: 27/13

Ca¤alo¤lu-‹stanbul

Tel: (0 212) 511 42 30 - 522 02 94

Bask›: SEÇ‹L OFSET 100, Y›l Mahallesi MAS-S‹T

Matbaac›lar Sitesi 4. Cadde No: 77

Ba¤c›lar-‹stanbul Tel: (0 212) 629 06 15

İ Ç İ N D E K İ L E R

Neden Devlet Hakkında

Bir Kitapçık? ...........6

Devlet Nedir? .........10

Türkiye Cumhuriyeti

Devleti'nin Nitelikleri .........26

Meselelerin Devlete

Bağlılıkla Çözümü .........41

Devlete Bağlılık ve Ahlak .........52

Neden Devlet Hakkında Bir Kitapçık?

D evlet müessesinin önemini, görevlerini ya da

ifllevlerini anlatan kitaplar genellikle siyaset

bilimi kitaplar›d›r. Bu kitaplar ço¤unlukla ö¤-

rencilere bilgi aktarmak amac›n› güderler. Ama eliniz-

de tuttu¤unuz kitapç›k, bunlardan farkl› bir kitapç›kt›r.

Çünkü temel amac›, toplumda zaman zaman görülen

bir k›s›m "devlet karfl›t›" ak›m ya da fikirlerin ne kadar

büyük bir yan›lg› içinde olduklar›n› göstermek ve

Türk Milleti'nin her ferdini devletine sahip ç›kmaya

ça¤›rmakt›r.

Sözünü etti¤imiz devlet karfl›t› ak›m ya da fikirler,

farkl› kaynaklardan do¤maktad›r. Bu kaynaklar›n ba-

fl›nda, Marksist ideoloji gelir. Bu ideolojinin ba¤l›lar›,

devletin ortadan kald›r›lmas› gereken zararl› bir ku-

rum oldu¤una körü körüne inanm›fllard›r. Bu nedenle

devlete ve devleti temsil eden her türlü sembole karfl›

koyu bir düflmanl›k içindedirler. Bu düflmanl›k, kimi

6

zaman fliddete de dönüflmekte ve sol terör örgütlerini

do¤urmaktad›r.

Öte yandan Marksist ideolojiden büyük ölçüde et-

kilenmifl olan bir k›s›m ayd›nlar ise, her ne kadar bu-

gün Marksizm'i terk etmifl olduklar›n› söyleseler de,

benzer bir çizgiyi sürdürmektedirler. Söz konusu ay-

d›nlar genellikle "68 Kufla¤›" olarak bilinen solcu bir

geçmiflin bugünkü temsilcileridir. Eski Marksist eylem

günlerini terk etmifl ve hatta "biz art›k liberaliz" demifl

olsalar bile, Marksizm'in devleti düflman gibi gösteren

telkinlerinin etkilerini hala tafl›maktad›rlar.

Bu Marksist kökenli ayd›nlara paralel olarak, top-

lumdaki baz› kesimler ise, demokrasi kavram›n› yan-

l›fl anlayarak devlete karfl› tav›r almaktad›rlar. Demok-

rasinin ancak devletin zay›flamas› halinde mümkün

olaca¤› gibi tümüyle yanl›fl bir fikre kap›lm›fllard›r. Bu

yanl›fl fikrin etkisiyle her türlü devlet kurumunu hedef

almakta, devletin toplum yarar›n› gözeterek uygulad›-

¤› politikalar› gözü kapal› bir biçimde elefltirmektedir-

ler.

Konunun en garip yönü ise, temelinde sol ideoloji-

nin yer ald›¤› tüm bu devlet aleyhtar› söylemlerin, bir

k›s›m muhafazakar çevreleri de zaman zaman etkile-

mesidir. Bu çevreler, devletin ülke güvenli¤i, huzuru

ve birli¤i için uygulad›¤› baz› sosyal politikalar› "dine

karfl› tav›r" zannetmekte ve sonra da bu zan dolay›s›y-

7

la devlete cephe almaktad›rlar. Oysa gerçekte Devle-

timiz hiçbir zaman dine karfl› bir politika uygulama-

m›fl, aksine Büyük Önder Atatürk'ün "Dinsiz milletle-

rin devam›na imkan yoktur" sözünün ›fl›¤›nda, her za-

man için manevi de¤erlerin muhafazas›n›n Türki-

ye'nin bekas›n›n temel bir flart› oldu¤u idrakiyle hare-

ket etmifltir. Nitekim toplumumuzun manevi de¤erle-

re en çok ba¤l› olan kesimleri, tarihte her zaman için

devlete en çok sadakat gösteren kesimler olmufltur.

Sonuçta bu kitaptaç›k ortaya koyaca¤›m›z tablo,

devlete karfl› tav›r alan kesimlerin ne kadar büyük bir

yan›lg› içinde olduklar› ve Türk Milleti'nin gelece¤i

için güçlü, etkili bir devlet yap›s›n›n ne kadar çok ge-

rekli oldu¤u gerçe¤idir. Vatan›n› ve milletini seven

herkesin, bu gerçek üzerinde düflünmesi ve siyasi dü-

flüncelerini buna göre düzenlemesi yerinde olacakt›r.

8

"Yetişecek çocuklarımıza ve gençlerimize, görecekleri öğreniminsınırı ne olursa olsun, ilk önce ve herşeyden önce Türkiye'ninbağımsızlığına, kendi benliğine, milli geleneklerine düşmanolan bütün unsurlarla mücadele etmek gereği öğretilmelidir.Dünyada, uluslararası duruma göre böyle bir mücadelenin gerektirdiği manevi unsurlara sahipolmayan kişiler ve bu niteliktekişilerden oluşan toplumlarahayat ve bağımsızlık yoktur.Çocuklarımızı aynı eğitim derecesinden geçirerek yetişti-receğiz. Kesinlikle bilmeliyiz ki iki parça halinde yaşayan milletler zayıftır, hastadır. Çocuklarımıza vereceğimiz öğrenim sınırı ne olursa olsun onlara esas olarak şunları öğreteceğiz; Milletine, Türkiye Devleti'ne, TBMM'ne, düşman olanlarla mücadele; bu mücadelenin sebep vevasıtaları ile dona-tılmayan milletiçin yaşama hakkı yoktur."

(Atatürk'ün Söylev

ve Demeçleri, cilt

2, 1952, Türk

İnkılap Tarihi

Enstitüsü Ya-

yınları)

9

Devlet Nedir?

D evlet, ortak bir hayat› ve kültürü paylaflan bir

toplumda, bu toplumu düzenleme, bu toplu-

ma güvenlik, refah ve huzur sa¤lama amac›n›

güden ve bu amaca yönelik olarak kanun koyma, bu

kanunlar› uygulama, yarg›lama, cezaland›rma gibi

güçlere sahip olan kurumdur.

Devlet kurumu, tarihin bilinen en eski toplumlar›n-

dan bu yana hep var olmufltur. Marksistler, ortaya at-

t›klar› hayali "kültürel evrim" senaryosu içinde, devle-

tin sonradan ortaya ç›kan bir mekanizma oldu¤unu

iddia ederler. ‹lk toplumlarda devlet ya da benzeri bir

otorite olmad›¤›n›, "komünal" bir hayat sürdürüldü¤ü-

nü öne sürerler. Oysa tarihsel ya da arkeolojik hiçbir

bulgu bu iddiay› do¤rulamamaktad›r. Aksine, hakk›n-

da bilgi sahibi olabildi¤imiz en eski medeniyetlerin

hepsinde, güçlü devlet mekanizmalar› bulundu¤u or-

taya ç›km›flt›r. Bu nedenle devlet kurumunun insanl›k

10

tarihi ile yafl›t oldu¤unu söylemek mümkündür.

Bu asl›nda insan›n yarat›l›fl›n›n do¤al bir sonucu-

dur. ‹nsan yarat›l›fl› gere¤i, "do¤ru" ve "yanl›fl" kavram-

lar›na sahiptir. Do¤ruyu ö¤renmek ve bu do¤ruya uy-

gun bir düzen içinde yaflamak ister. Yanl›fl› uygula-

yanlar›n ise durdurulmas›n›, engellenmesini arzu ed-

er. ‹flte bu nedenledir ki, insanlara do¤ruyu ö¤reten

birtak›m kurallar koyacak ve bu kurallara uyulmas›n›

sa¤layacak bir otoritenin varl›¤› zorunludur.

Nitekim insan toplumlar›n›n yap›s› düflünüldü¤ün-

de, devletin vazgeçilmez bir önemi oldu¤u kolayl›kla

görülür. Bir toplumda asayifl ve güvenli¤i sa¤layabile-

cek, zararl› davran›fllar› kanunla yasaklayabilecek, bu

kanunlara da uyulmas›n› mecbur k›lacak yegane güç,

devlettir. Buna parelel olarak, günümüzdeki toplum-

lar›n vazgeçilmez ihtiyaçlar› olan sa¤l›k, e¤itim, milli

güvenlik, altyap› gibi hizmetlerin de sadece devlet ta-

raf›ndan karfl›lanabilece¤i aç›kt›r.

Bu noktalar› detayl› olarak inceleyece¤iz. Bu ince-

lemeye de, öncelikle devletin varl›¤›na karfl› ç›kan en

önemli siyasi ideoloji olan anarflizmin çarp›kl›klar›na

bakarak bafllayal›m.

Anarflizm Yan›lg›s›Anarflizm, sol idelojilerin en marjinali olarak kabul

edilir. Terim, "bafls›zl›k" anlam› tafl›yan Yunanca bir

11

kelimeden gelir. Bu ideolojinin ba¤l›lar›, devletin top-

luma zarar veren bir kurum oldu¤unu iddia etmifl ve

insanlar›n özgürlük ve bar›fla ulaflabilmesi için devle-

tin ortadan kald›r›lmas› gerekti¤ini savunmufllard›r.

Devletle beraber dine karfl› da tav›r alm›fllar ve dinin

yok edilmesine çal›flm›fllard›r. Frans›z Devrimi'nin ar-

d›ndan ortaya ç›kan bu ideoloji özellikle 19. yüzy›lda

yayg›nl›k kazanm›fl, Rusya'daki Bolflevik Devrimi'nin

(1917) haz›rlanmas›nda da rol oynam›flt›r.

Öncelikle anarflizmin tamamen hayali ve gerçek-

lerden uzak bir düflünce oldu¤una dikkat etmek gere-

kir. Çünkü dünyan›n hiçbir ülkesinde hiçbir zaman bu

ideoloji uygulanmam›flt›r. Hiçbir zaman bir devletin

la¤vedilmesi ve anarflist bir toplum kurulmas› gibi bir

vak›a yaflanmam›flt›r. Sadece baz› kriz zamanlar›nda

devletlerin otoritesi zay›flam›fl, bunun sonucunda ise

topluma bar›fl ve huzur de¤il, aksine sadece kavga,

çat›flma ve ya¤ma gelmifltir.

Baflka türlüsü de mümkün de¤ildir. Çünkü devletin

olmad›¤› bir ortamda, toplumun kendi kendini düzen-

leyerek asayifl ve istikrar oluflturmas› imkans›zd›r.

Devletin olmad›¤› bir ortamda kanunlar da olmaya-

cakt›r. Dolay›s›yla "suç" kavram› ortadan kalkacak ve

herkes istedi¤i fiili rahatl›kla yapabilecektir. Dileyen

kifli bir baflkas›n›n mal›na ya da can›na kast etti¤inde,

bu suçu "suç" olarak tan›mlayacak ve engelleyecek

12

bir otorite bulunmayaca¤› için, karfl›s›nda hiçbir engel

de bulmayacakt›r. H›rs›zlar istedikleri mal› çalacaklar,

katiller diledikleri insan› öldürecekler ve onlar› dur-

duracak bir polis ya da yarg›layacak bir mahkeme ol-

mayacakt›r.

Böyle bir toplum ise kaç›n›lmaz olarak orman ka-

nunlar›n›n hakim oldu¤u bir "sürü"ye dönüflecektir.

‹nsanlar›n huzurlar›n›n, mallar›n›n, canlar›n›n ve ›rz-

lar›n›n hiçbir güvencesinin kalmayaca¤› bu sürü, ger-

çekte bir "insan toplumu"ndan ziyade, hayvan toplu-

lu¤u gibi yaflayacakt›r. ‹lginç olan ise, bu sonucun

anarflistlerin felsefelerine zaten birebir uyuyor olmas›-

d›r. Çünkü anarflistler

de aynen Marksistler

gibi Darwin'in ortaya

att›¤› "insan›n evrimi"

masal›na inanmakta

ve dolay›s›yla insan›

"geliflmifl bir hayvan

türü" olarak kabul et-

mektedirler.

Ancak tarih, anar-

flizmin tamamen yan-

l›fl bir felsefe oldu¤unu

say›s›z örnekle ispatla-

maktad›r. Anarflistler

13

Devlet, ortak bir hayat›ve kültürü paylaflan birtoplumda, bu toplumu

düzenleme, bu toplumagüvenlik, refah ve huzursa¤lama amac›n› güden

ve bu amaca yönelikolarak kanun koyma, bu

kanunlar› uygulama,yarg›lama, cezaland›r-ma gibi güçlere sahip

olan kurumdur.

devletin ortadan kalkmas›n›n bar›fl ve huzur getirece-

¤ini öne sürmüfllerdir. Oysa siyasi tarihe bak›ld›¤›nda,

devlet otoritesinin ortadan kalkt›¤› her dönemin son

derece kanl› bir kaos ortam› oldu¤u görülür. Ortaça¤

boyunca siyasi otoritenin ortadan kalkt›¤› dönemler,

hep ya¤ma, talan ve katliam dönemleri olmufltur.

Anarflizmin ç›k›fl noktas› say›labilecek olan Frans›z

Devrimi, tarihin en kanl› siyasi hareketlerinden biridir.

Frans›z Devrimi'nde, özellikle de devrimin "Terör Dö-

nemi" olarak bilinen evresinde, on binlerce insan

idam edilmifl, devrimin Robespierre gibi en ateflli ön-

cüleri de dahil olmak üzere çok say›da insan giyotine

gönderilmifltir. Devrimin ard›ndan Fransa on befl y›l›

aflk›n bir süre huzura kavuflamam›flt›r. Düzen ve em-

niyetin tekrar sa¤lanmas› ise, devrim döneminin sona

ermesi ve Napoleon'un mutlak iktidar›n›n kurulma-

s›yla, yani devletin yeniden tesisiyle mümkün olmufl-

tur. Tarihin her döneminde tablo ayn›d›r. Devlet aley-

hinde yap›lan her türlü "devrim", devrimcilerin ifle

bafllarken ortaya att›klar› süslü sloganlar›n aksine,

mutlaka kan, ac› ve gözyafl› getirmifltir.

Anarflizmin çok büyük bir yan›lg› oldu¤unu böyle-

ce belirttikten sonra, flimdi devletin gereklili¤ini farkl›

yönlerden inceleyelim.

14

15

Bolflevik Devrimi'nde Rusya

Fransa'da,devrimden-sonra on befly›l› aflk›n birsüre devameden bir is-tikrars›zl›kdönemiyaflanm›flt›r.

Devlet ve Milli SavunmaÜzerinde yaflad›¤›m›z dünyada, insanlar belirli

topluluklara üyedirler. Bunlar›n en temeli ailedir. Son-

ra, genelde çok daha zay›f olmak üzere, komfluluk,

afliret, hemflerilik, etnik köken gibi ba¤lar gelir. Ancak

tüm bu kimliklerin, özellikle siyasi yönden en önemli

olan› milli kimliktir. Bir di¤er deyiflle insan›n hangi

milletten oldu¤u sorusudur. Çünkü dünya üzerindeki

siyasi otoriteler (devletler) millet esas›na göre birbirle-

rinden ayr›l›rlar. Almanya Alman Milleti'nin ülkesidir.

Fransa Frans›zlar'›nd›r. Türkiye ise Türk Milleti'nin

yurdudur.

Dünya üzerindeki siyasi rekabet ve çat›flmalar da

yine millet esas› üzerinde geliflir. Ayn› durum siyasetin

bir uzant›s› say›lan savafl için de geçerlidir. Almanya,

Alman Milleti'ni dünyaya hakim k›lmak rüyas›yla II.

Dünya Savafl›'n› bafllatm›flt›r. Türkiye ile Yunanistan

aras›ndaki siyasi dengeler, iki milletin ulusal ç›karlar›-

na göre flekillenmektedir.

Dünyan›n bu flekilde, yani ülkeler aras› siyasi den-

geler üzerine kurulu oluflu, her insan› da içinde yafla-

d›¤› ülkenin ç›karlar›na göre düflünmeye mecbur k›lar.

Hiç kimse, "Tek önemli olan ben, flirketim ve ailem-

dir, gerisi önemli de¤il" diyemez, çünkü ailesinin ve

kendisinin gelece¤i, içinde yaflad›¤› ülkenin gelece¤i-

ne ba¤l›d›r. E¤er düflman bir ülke kendi yaflad›¤› ülke-

16

yi iflgal ederse, kendisi, flirketi ve ailesi de bundan bü-

yük zarar görecektir. O, içinde yaflad›¤› ülkenin bir

ferdidir ve mutlaka ülkesinin gücüne ve ba¤›ms›zl›¤›-

na taraftar olmak zorundad›r.

Devletin ne kadar zorunlu bir kurum oldu¤u da bu

noktada aç›kça ortaya ç›kar. Çünkü bir ülkeyi ayakta

tutacak olan yegane kurum devlettir. Ülkenin milli gü-

venli¤inden sorumlu olan yegane otorite odur. Milli

savunma için ordu oluflturan, bu orduyu ayakta tutan

ve güçlendiren kurum devlettir. Elbette hiçbir özel

sektör kuruluflu ya da sivil toplum örgütü kesinlikle

böyle bir rol oynayamaz.

‹flte bu nedenle, bir ülkede yaflayan her birey, dev-

letinin güçlenmesine ve yücelmesine taraftar olmak

zorundad›r. Devleti zay›flatacak bir hareket içine giri-

yorsa, kendisinin, ailesinin ve sevdi¤i di¤er herkesin

aleyhinde hareket ediyor demektir. E¤er bir baflka

devlete hizmet etmeyi hedefliyorsa, o zaman ismi "va-

tan haini" olur.

Devlet ve Toplumsal GüvenlikGüçlü bir devletin varl›¤›, sadece milli savunma

için de¤il, ayn› zamanda ülkenin kendi içindeki gü-

venlik ve huzurun tesisi için de zorunludur.

Anarflizm yan›lg›s›ndan söz ederken, devletin za-

y›flad›¤› bir ortamda her türlü suçun kolayl›kla ifllene-

17

bilece¤ini, çünkü "suç"u tan›mlayacak ve engelleye-

cek bir otoritenin kalmayaca¤›n› söylemifltik. Bu ko-

nuyu biraz daha detayland›rabiliriz.

Öncelikle devletin otoritesini yitirdi¤i ve bunun so-

nucunda emniyet teflkilat›n›n ortadan kalkt›¤› bir or-

tam düflünelim. Böyle bir ortam, suçlular›n her türlü

suçu kolayl›kla iflleyebilecekleri, dürüst vatandafllar›n

ise her türlü tecavüzün hedefi haline gelecekleri kor-

kunç bir toplum düzeni oluflturacakt›r. Muhtemelen

güvenlik için devlet yerine "özel sektör"e baflvurula-

cak, yani mafyavari çeteler oluflacak ve vatandafllar

bunlara para ödeyerek güvenlik elde etmeye çal›fla-

caklard›r. Ancak bu mafyavari çetelerin bafl›bozuk ve

suça e¤ilimli kiflilerden oluflmas› kaç›n›lmazd›r. Bir

süre sonra bu kez bu örgütlenmeler vatandafllara karfl›

tecavüzlerde bulunacaklar, bu çetelerin aralar›nda ça-

t›flmalar, iç hesaplaflmalar yaflanacakt›r.

Polis teflkilat›n›n ortadan kalkmas› kadar vahim bir

baflka geliflme ise, adli sistemin çökmesidir. Devletin

otoritesini yitirmesi durumunda mahkemeler de orta-

dan kalkacak, savc›lar ve hakimler çal›flmayacakt›r.

Böyle bir durumda toplumdaki hiçbir hukuki anlafl-

mazl›k çözülemez. Adaletle hükmedecek ve bu hük-

mü uygulatacak bir mekanizma olmad›¤› için, her tür-

lü haks›zl›k, hakka tecavüz ve suistimal kolayl›kla uy-

gulan›r hale gelir. E¤er yine "özel sektör" eliyle mah-

18

kemeler kurulsa bile, bunlar›n yine mafyavari meka-

nizmalar olaca¤›, kendilerine daha çok para veren ta-

raf› hakl› ç›karmak için u¤raflacaklar› aç›kt›r. Çünkü

özel sektörün temel amac› kar etmektir ve kendisine

daha fazla kar sa¤layan uygulamaya yönelmesi kaç›-

n›lmazd›r.

Sonuçta devlet otoritesinin zay›flamas›n›n top-

lumsal güvenli¤i, düzeni ve huzuru tamamen yok

edece¤i aç›kt›r. Böyle bir durumda ülke, içinde yafla-

n›lmaz bir kaos ortam›na girecektir.

Devletin Toplumsal Hayattaki Kaç›n›lmaz RolüGüçlü bir devlet, sadece güvenli¤in de¤il, toplu-

mun genel refah›n›n sa¤lanmas› için de zorunludur.

Buna örnek olarak iki alan› ele alabiliriz: Sa¤l›k ve

e¤itim.

Hastalar›n tedavisi iflini üstlenen kurumlar, hasta-

nelerdir. Bir toplumun sa¤l›k sorununa çözüm bulun-

mas› için de mutlaka devlet hastahanelerinin var ol-

mas› gerekir. Elbette günümüzde özel sektör taraf›n-

dan aç›lm›fl çok say›da hastahane de bulunmaktad›r.

Ancak bir noktaya dikkat etmek gerekir: Özel sektör

her zaman için kar amac›n› güder. Dolay›s›yla özel

sektörün tüm bir toplumun sa¤l›k sorununa çözüm

getirmesi imkans›zd›r. Fakir insanlar hiçbir zaman

19

özel hastahanelerden yararlanamazlar ve mutlaka

devletin kurdu¤u ve kendilerine yard›mda bulunacak

hastahanelere ihtiyaç duyarlar. Dahas›, afl› kampanya-

lar›, toplu sa¤l›k taramalar› gibi toplumsal hizmetleri

gerçeklefltirecek olan yegane otorite de devlettir. Kar

amaçl› hiçbir özel kurum, ilkokul çocuklar›n› salg›n

hastal›klardan korumak için yurt çap›nda afl› kampan-

yas› düzenlemez ya da ülkenin ücra köflelerine sa¤l›k

hizmeti götürmez.

Toplumun refah› ile ilgili ikinci önemli konu ise

e¤itimdir. E¤itim de yine sa¤l›k gibi k›smen özel sektör

taraf›ndan üstlenilebilir, ama bu durumda yine özel

sektörün kar talebini karfl›layamayacak olan yoksul

kesimler e¤itim imkan›ndan yoksun kalacakt›r. E¤iti-

min tüm yurtçap›nda, büyük kentlerden uzak köylere

kadar yay›lmas› da yine ancak devlet sayesinde müm-

kün olur. E¤er devletin e¤itim sistemi ifllemese, özel

sektör için karl› olmayan tüm yerleflim birimleri e¤i-

tim flanslar›n› yitirecektir.

Devletin varl›¤›, e¤itimin eflit ve standart olmas›

için de zorunludur. E¤er e¤itim devletin belirledi¤i

standart bir müfredata göre flekillenmese ve tümüyle

özel kiflilerin denetiminde olsa, toplum k›sa sürede

kamplara ayr›labilir. Komünistler komünist ideolojiyi

telkin eden okullar açabilir. Irkç›lar, çocuklar›n› birer

›rkç› olarak yetifltiren okullar kurabilir. Bu flekilde k›sa

20

zamanda toplum birbirine tümüyle yabanc› ve düfl-

man bireylerden oluflabilir. Toplumun birli¤inin ko-

runmas› ve birarada yaflamay› mümkün k›lan ortak bir

kültürün geliflmesi için, mutlaka devlet taraf›ndan be-

lirlenen standart bir e¤itim uygulanmal›d›r. Farkl› kül-

türel gruplara ya da mesleki e¤itim taleplerine özel

okul statüleri tan›nabilir, ama bu özel statü de yine

müfredat›n temel çizgilerine ba¤l› kalmal›d›r.

K›sacas› bir toplumun e¤itim ve sa¤l›k gibi en te-

mel gereksinimleri, ancak güçlü bir devletin müdaha-

le ve kontrolü ile karfl›lanabilir.

Devletin Ekonomik Hayattaki Kaç›n›lmaz Rolü19. yüzy›l, çok say›da düflünürün masabafl›nda te-

oriler üretti¤i bir dönemdi. Liberalizm ve Marksizm

gibi iki farkl› sosyal teori bu dönemde ortaya ç›kt›.

Her iki teorinin de ortak özelli¤i, tecrübelere de¤il so-

yut fikirlere dayal› olmas›yd›. 20. yüzy›lda ise bu fikir-

ler uygulamaya kondu ve ortaya birtak›m somut tec-

rübeler ç›kt›.

Marksizm'in bu tecrübeler sonucunda çökmüfl ol-

du¤u aç›kt›r. Devletin önce fliddet yoluyla ele geçiril-

mesini, sonra tüm ekonominin devlet kontrolüne al›n-

mas›n› ve uzak bir gelecekte de devletin tümüyle la¤-

vedilmesini savunan bu teorinin, gerçeklerle uyuflma-

yan ve son derece verimsiz bir ekonomik model orta-

21

ya koydu¤u aflikard›r. Sovyetler Birli¤i'nin merkezi

planlamaya dayal› ekonomik modelinin çökmesi,

mutlak devletçili¤in yanl›fl bir ekonomi politikas› ol-

du¤unu ve ekonominin ancak özel sektörün rolüyle

verimli hale gelece¤ini ortaya koymufltur.

Ancak bu kadar dikkat çekmeyen bir di¤er önemli

geliflme, 20. yüzy›ldaki tecrübelerin 19. yüzy›l libera-

lizmini de baz› yönlerden haks›z ç›karmas›yd›. 19.

yüzy›lda yaflam›fl liberal ekonomi savunucular›, 18.

yüzy›ldaki ‹ngiliz iktisatç› Adam Smith'in yolunu izle-

yerek, "en iyi devlet, en az müdahale eden devlettir"

demifllerdi. Devletin ekonomik hayata hiç müdahale

etmemesini ve tüm ekonominin özel giriflimin deneti-

minde olmas› gerekti¤ini savunmufllard›.

Devletin tümüyle d›flland›¤› bu ekonomi modeli

19. yüzy›l›n sonlar›ndan 20. yüzy›l›n ilk çeyre¤ine ka-

dar baflta ABD olmak üzere ço¤u Bat› ülkesinde kabul

gördü. Ancak 1929 y›l›nda patlak veren ve "Büyük

Buhran" olarak bilinen dev ekonomik kriz, bu mode-

lin yanl›fll›¤›n› gözler önüne serdi. Büyük Buhran,

New York borsas›nda baflgösteren ve sonra da oradan

tüm dünyaya yay›lan bir panikle do¤mufltu. Dünya

ekonomisini y›llar y›l› kitleyen bu kriz, dünya ticaret

hacminin büyük ölçüde daralmas›na, toplumlar›n ge-

lir ve refah seviyelerinin düflmesine, milyonlarca insa-

22

n›n iflsiz kalmas›na neden oldu.

Büyük Buhran'›n ortaya koydu¤u en önemli sonuç-

lardan biri, devletin tümüyle ekonominin d›fl›na itil-

mesinin son derece zararl› bir uygulama oldu¤uydu.

Nitekim Büyük Buhran'›n ard›ndan geliflen "Keynes

Modeli" ekonomik sistem, devletin gerekli durumlar-

da ekonomiye müdahale etmesi, kimi zaman da yat›-

r›mlarla ekonomiyi yönlendirmesi gerekti¤ini kabul

etti. Ço¤u devlet de Keynes Modeli'ni uygulayarak

Büyük Buhran'›n tahribat›n› düzeltebildi.

Bugün için de geçerli olan ekonomik model, özel

sektörün lokomotif görevi gördü¤ü, ama devletin de-

netimi ve yönlendirmesi ile iflleyecek bir ekonomik

modeldir. Devletin baflta altyap› yat›r›mlar› olmak

üzere ekonominin baz› alanlar›na el atmas› zorunlu-

dur. Ayr›ca özel sektör için karl› olmayan, ama toplu-

mun genel refah› aç›s›ndan gerekli olan baz› hizmet-

lerin yerine getirilmesi için de yine devletin müdaha-

lesi zorunludur. (Örne¤in posta hizmeti dünyan›n hiç-

bir ülkesinde karl› de¤ildir, ama toplumun yarar› için

devlet taraf›ndan yürütülür.) Ayn› flekilde bir ülkenin

stratejik güvenli¤ini ilgilendiren ekonomik meselele-

rin de devlet taraf›ndan düzenlenmesi gerekmektedir.

Özetle, bir ülkenin refah› için ekonominin devlet

taraf›ndan denetlenmesi, yasalarla düzenlenmesi, ki-

mi zaman da do¤rudan devletin müdahalesi ile yön-

23

24

1929 y›l›nda yaflanan ve "Büyük Buhran" ad› verilen

ekonomik kriz, tüm dünyayadevletin d›flland›¤› ekonomik

modelin yanl›fll›¤›n› anlatmayayetmifltir.

1929 Bunal›m›, dünya ticaretinin gerilemesine, toplumlar›n gelir ve refahseviyelerinin düflmesine neden olmufl, ve milyonlarca insan› iflsiz b›rak-m›flt›r. En alttaki resimde, o dönemde ifl bulmak için kuyrukta bekleyeninsanlar görülmektedir.

lendirilmesi zorunludur. Devletin bunlar› yapabilmesi

için de elbette güçlü olmas› gerekmektedir.

SonuçBafltan beri inceledi¤imiz konular, bir toplumun

güvenli, huzurlu, müreffeh bir hayat sürebilmesi için,

mutlaka güçlü bir devletin korumas› ve denetimi al-

t›nda yaflamas› gerekti¤ini göstermektedir. Devletin

ortadan kald›r›lmas›n› savunan anarflizm çok büyük

bir yan›lg›d›r. "En iyi devlet, en az yöneten devlettir"

diyen 19. yüzy›l liberalizmi de yan›lm›flt›r ve devlet

müdahalesinin gereklili¤ini kavrayamam›flt›r.

Devletin tümden la¤vedilmesi bir yana, devlet oto-

ritesindeki en küçük zay›flama bile bir toplumu büyük

sorunlarla karfl› karfl›ya b›rak›r. Devlet otoritesindeki

en küçük bir boflluk, bu bofllu¤un birtak›m gayr› mefl-

ru yap›lanmalar taraf›ndan doldurulmas›yla sonuçla-

nacakt›r. Bundan da tüm bireyler zarar görecektir. Za-

y›f bir devlet, toplumun içindeki baz› ç›kar çevreleri-

nin etkisi alt›nda kalacak ve yine toplumun geneli

bundan zarar görecektir.

Dolay›s›yla bir toplumun içindeki her bireyin, güç-

lü bir devlet mekanizmas›na taraftar olmas› gerekir.

Devletin güçlenmesi için çaba harcamas›, devletin

zay›flamas›na yönelik eylemlere karfl› da tav›r almas›

gerekir. K›sacas› devletine sahip ç›kmas› gerekir.

25

Türkiye CumhuriyetiDevleti’nin Nitelikleri

Bir önceki bölümde aç›klad›¤›m›z noktalar, bir

milletin neden güçlü bir devlete ihtiyaç duydu-

¤u sorusunun cevab›yd›. Ancak elbette devlet

sisteminin güçlü olmas› gerekti¤ini belirtmek yeterli

de¤ildir, bunun kadar önemli bir baflka konu ise dev-

letin nitelikleridir.

Çünkü dünyada farkl› devlet sistemleri vard›r. Bir

önceki bölümde sözünü etti¤imiz görevleri ifa eden,

yani milletine güvenlik, huzur ve refah sa¤layan dev-

letler oldu¤u gibi, milletlerini ezen, bireylerin temel

hak ve özgürlüklerini aç›kça ihlal eden devletler de

vard›r.

Bu ikinci grup devletler, siyaset biliminde "otoriter

rejim", ya da daha da ileri aflamada "totaliter rejim"

olarak bilinen rejimlere sahiptir. Totaliter devletler,

topluma ve bireylere hemen hiçbir özgürlük tan›maz,

26

tüm toplumu belirli bir ideoloji do¤rultusunda yön-

lendirir, kullan›r ve bunun için de bask›c› yöntemler

devreye sokar. Totaliter rejimlerin 20. yüzy›ldaki en

aç›k iki örne¤i, Nazi Almanyas› ve Sovyetler Birli-

¤i'dir. Her iki ülkede de devlet, belirli bir ideoloji (Na-

zi Almanyas›'nda ›rkç›l›k, Sovyetler Birli¤i'nde ise ko-

münizm) ad›na, toplum üzerinde büyük bir bask› uy-

gulam›flt›r. Muhalifler ac›mas›zca ortadan kald›r›lm›fl,

tüm toplum adeta bir "korku rejimi" ile yönetilmifltir.

Sovyetler Birli¤i'nde sadece Stalin döneminde 20 mil-

yon insan›n devletin izledi¤i politikalar sonucu öldü-

rüldü¤ü hesaplanmaktad›r.

Otoriter rejimler ise, "beyin y›kama" güçleri daha

zay›f olan, ancak yine bask› ve fliddet yöntemleri uy-

gulayarak toplumu dize getirmeye çal›flan despot re-

jimlerdir. Baflta Afrika olmak üzere Üçüncü Dün-

ya'daki küçük diktatörlükler ya da So¤uk Savafl döne-

mindeki Do¤u Bloku ülkeleri otoriter rejimlerin birer

örne¤idir. Bu ülkelerde geçerli olan sistem, milletin

taleplerinin hiçe say›ld›¤›, bütün siyasi gücün bir par-

tiye ya da diktatöre devredildi¤i bir sistemdir.

Siyasi gücün millete ait oldu¤u sistemler ise de-

mokrasilerdir.

Demokrasi "halk yönetimi" anlam›na gelir ve siyasi

iradenin temel olarak halka ait oldu¤u bir siyasi siste-

mi ifade eder. Demokrasilerde ülkeyi yönetme ve ya-

27

sa yapma yetkisi bir partiye, zümreye ya da diktatöre

de¤il, halk›n tümüne aittir. Halk bu yetkisini serbest

seçimler yoluyla bafla getirdi¤i siyasetçiler eliyle kul-

lan›r. Ülkeyi yönetenler ve yasalar› yapanlar, halk›n

onay›n› almak zorundad›r. Halk onay verdi¤inde ifl

bafl›na gelirler. ‹fl bafl›ndan uzaklaflt›r›lmalar› da yine

halk›n iradesiyle, yani bu iradenin temsil edildi¤i ser-

best seçimlerle olur.

Demokratik ülkelerde devlet, bir önceki bölümde

ele ald›¤›m›z gibi, milletin güvenlik, huzur ve refah›n›

sa¤lama amac›n› güder. Devletin yönetimi bir zümre-

ye, mezhebe ya da kifliye ipoteklenmifl olmad›¤› için,

devlet tüm milletin genel menfaatlerini gözetir.

Türkiye Cumhuriyeti Devleti, iflte bu s›fatlara haiz

bir demokratik devlettir.

Anayasam›z'da Türkiye

Cumhuriyeti'nin temel nite-

likleri say›l›r. Bu de¤ifltirile-

mez nitelikler, Türkiye

Cumhuriyeti'nin laik ve sos-

yal bir hukuk devleti oldu-

¤unu hükme ba¤lar. Bunlar

son derece önemli nitelik-

lerdir ve Türkiye Cumhuri-

yeti Devleti'nin, Türk Mille-

ti'nin menfaatlerini en iyi

28

Demokrasi "halk yöne-

timi" anlam›na gelir ve

siyasi iradenin temel

olarak halka ait oldu¤u

bir siyasi sistemi ifade

eder. Demokrasilerde

ülkeyi yönetme ve yasa

yapma yetkisi bir parti-

ye, zümreye ya da dik-

tatöre de¤il, halk›n tü-

müne aittir.

Yukar›dakiler, komünizmin insanlara yaflatt›¤› zulmün resimleridir. Rusyabu duruma çok yerinde bir örnektir. Zaman zaman bu ülkenin insanlar›, birtek ekmek alabilmelerini bile zafer olarak de¤erlendirmektedirler.

Stalin dönemindeki halk›n periflanl›¤›... Finli siviller1940 bafllar›nda Sovyet hava sald›r›s›ndan kaçmak içinormana kaçt› ve üç aydan fazla bir süre boyunca K›z›lOrdu'ya karfl› bu zor flartlarda direndiler.

flekilde gözetecek bir yap›ya sahip oldu¤unun göster-

gesidir. fiimdi bunlar› s›ras›yla ele alal›m.

Devletimiz'in De¤iflmez Üniter Yap›s›Türkiye Cumhuriyeti Devleti, üniter bir devlettir;

yani kendi bünyesinde farkl› kanunlar›n geçerli oldu-

¤u farkl› yönetim bölgeleri yoktur. "Federatif" yap›lar

yoktur. Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin yetkisi tüm

Türkiye topraklar›n› kapsar ve her Türk vatandafl› bu

topraklar üzerinde eflit muamele görür. Söz kousu

üniter devlet yap›s›, Türkiye'nin bölünmez bütünlü-

¤ünün ve iç huzurunun en büyük teminat›d›r.

Üniter devlet yap›m›z›n temelinde, Anayasam›z'da

yer alan milliyetçilik ilkesi vard›r. Cumhuriyetimiz'i

kuran Büyük Önder Atatürk'ün tan›mlad›¤› ve bu ne-

denle de "Atatürk milliyetçili¤i" olarak an›lan bu milli-

yetçilik anlay›fl›n›n en önemli özelli¤i, kültür temeline

dayanmas›d›r. Etnik kökeni, dini, dili her ne olursa ol-

sun, kendisini "Türk" olarak tan›mlayan herkes Türki-

ye Cumhuriyeti'nin vatandafl› say›l›r. Türk kültürünü

paylaflan, kendisini Türk Milleti'nin bir ferdi addeden

herkes, kökeni ne olursa olsun, Türk'tür ve Türkiye

vatandafl›d›r.

Atatürk'ün ünlü "Ne mutlu Türk'üm diyene" sözüy-

le özetledi¤i bu milliyetçilik tan›m›, son derece ak›lc›

ve isabetli bir tan›md›r. Çünkü bilindi¤i gibi Türkiye

30

Cumhuriyeti, farkl› etnik gruplar›n birarada yaflad›kla-

r› Osmanl› ‹mparatorlu¤u'nun mirasç›s› olarak kurul-

du. Osmanl›'n›n asli unsuru her zaman için Türkler

olmufltu, hatta bu nedenle Avrupal›lar "Osmanl›" de-

mektense "Türk" demeyi tercih etmifllerdi. Ancak bu

‹mparatorluk içinde, Arap, Boflnak, Arnavut, Çerkez,

Kürt, Rum, Ermeni, Yahudi gibi farkl› etnik gruplar da

yafl›yordu. ‹mparatorlu¤un son dönemlerinde önce

gayri-müslim az›nl›klar, sonra da Araplar Osman-

l›'dan ayr›larak kendi yollar›n› çizdiler. Türkiye, Mi-

sak-› Milli s›n›rlar› içinde kalan ve baflta Türkler ol-

mak üzere di¤er baz› Müslüman etnik gruplardan olu-

flan bir ülke olarak kuruldu. Atatürk, yeni bölünme ve

parçalanmalara imkan tan›mamak için, bu topraklar

üzerinde yaflayan herkesin Türk Milleti'nin bir parças›

oldu¤unu, hiç kimsenin az›nl›k ya da "ikinci s›n›f va-

tandafl" say›lamayaca¤›n› kabul ve ilan etti.

Türkiye'nin üniter devlet yap›s›, iflte bu milli temel

üzerine kuruludur. Türkiye s›n›rlar› içinde, ana dili

Türkçe olmayan, farkl› bir etnik kökenden gelen grup-

lar bulunabilir, ancak bu vatandafllar›m›z da Türk Mil-

leti'nin birer parças›d›rlar. Türkiye'nin her yerinde ve

herkes için geçerli olan kanunlar onlar için de geçerli-

dir. Türkiye'nin her yerinde ve herkes için geçerli olan

temel hak ve özgürlüklere onlar da sahiptir.

Yak›n geçmiflte Türkiye'nin bu üniter yap›s›n› de-

31

¤ifltirmeyi ve federatif bir devlet modeli kurmay› öne-

renler olmufltur. Bu nedenle belirtmek gerekir ki, fede-

rasyon kavram› Türkiye için hem son derece gereksiz

hem de son derece zararl› bir kavramd›r. Federasyon,

birbirinden farkl› milletlerin ayn› devlet içinde yaflad›-

¤› durumlarda söz kousudur. Oysa Türkiye'de tek bir

millet vard›r. E¤er etnik köken bir ayr›l›k nedeni say›-

l›r ve federasyona gerekçe olarak kabul edilirse, o za-

man nerede bitece¤i belli olmayan bir bölünme süre-

ci bafllar. Bu sürecin büyük huzursuzluklar, göçler,

toplumsal gerilimler yarataca¤› ise aç›kt›r.

Bu nedenle Türkiye Cumhuriyeti'nin üniter yap›s›-

na sahip ç›kmak, bu topraklar üzerinde yaflayan her-

kesin menfaatinedir ve bu yüzden de milli bir görev-

dir. Üniter yap›y› hedef alan cereyanlar, bilerek ya da

bilmeyerek, Türkiye'yi zay›flatmak isteyen d›fl güçlere

hizmet etmifl olurlar.

Laiklik ‹lkesiTürkiye, Anayasam›z'da belirtildi¤i üzere laik bir

devlettir. Laiklik tarihte ve günümüzde zaman zaman

yanl›fl anlafl›lm›fl ve yanl›fl uygulanm›fl bir ilkedir. Bu

nedenle bu ilkeyi ve sonuçlar›n› detayl› olarak incele-

mekte yarar vard›r.

Öncelikle belirtmek gerekir ki, laiklik ilkesinin te-

mel amac›, gerçekte inanc› özgürlefltirmektir. Laiklik,

32

Devletimiz'in vatandafllar›n› bir dini benimseme, bu

dinin gereklerini yerine getirme ya da getirmeme ko-

nusunda kendi vicdanlar› ile baflbafla b›rakmak ve on-

lara özgür bir seçim yapma flans› vermektedir. Devlet

belirli bir dine ya da mezhebe imtiyaz tan›mad›¤›

için, herkes sahip oldu¤u inanca göre yaflama imkan›

elde etmektedir.

Dikkat edilirse asl›nda Türkiye Cumhuriyeti Devle-

ti'nin sahip oldu¤u bu laiklik modeli, ‹slam dininin

özüne de son derece uygundur. Çünkü ‹slam, inanç

için özgür iradeyi ve vicdani bir kabulü flart koflar. Bir

insan›n ‹slam'› din olarak benimsemesi tamamen ken-

di özgür iradesi ile olmal›d›r. ‹slam'› kabul ettikten

sonra da, Kuran'da emredilen ibadetleri uygulamas›

ya da men edilen yasaklardan (h›rs›zl›k, cinayet gibi

toplumsal bir suç oluflturmuyorsa) sak›nmas› tama-

men kendi vicdan›yla olmal›d›r. Elbette Müslümanlar

birbirlerini Kuran'da anlat›lan ahlaki vas›flar›n uygu-

lanmas› için uyarabilir, teflvik edebilirler. Ama asla bu

konuda bir zorlama yap›lamaz. Ya da dünyevi bir im-

tiyaz tan›narak, kifli dini uygulamaya yönlendirile-

mez.

Bunun aksi bir devlet modeli varsayal›m. Örne¤in

insanlar›n zorunlu olarak Müslüman, ya da H›ristiyan

yap›ld›¤› bir ülkeyi düflünelim. Dahas› bu dinlere ina-

nan kiflilerin, dinlerin kurallar›na göre yaflamalar› için

33

de zorland›klar›n› farzedelim. Diyelim ki söz konusu

devlet modeli, toplumdaki insanlar› namaz k›lmalar›

ya da kiliseye gitmeleri için özel polis güçleriyle, inzi-

bat kuvvetleriyle zorlas›n. Ya da biraz daha "›l›ml›" bir

yöntem benimseyip, namaz k›lanlara ya da kiliseye

gidenlere özel bir devlet ikramiyesi versin. Böyle bir

devlet laikli¤e tamamen ayk›r› bir devlet olacakt›r.

Dahas›, bir o kadar da dine ayk›r› olacakt›r.

Bunun nedeni, zorla ya da menfaat karfl›l›¤› elde

edilen bir dini inanc›n ya da ibadetin, ‹slam'a göre

hiçbir de¤erinin olmay›fl›d›r. Çünkü inanç ve ibadet,

sadece Allah'a yönelik oldu¤unda bir de¤er tafl›r.

E¤er devlet insanlar› inanca ve ibadete zorlayacak

olursa, bu durumda insanlar devletten korktuklar› için

dindar olurlar. Din aç›s›ndan makbul olan ise, vicdan-

lar›n tamamen serbest b›rak›ld›¤› bir ortamda dinin

yaflanmas›d›r.

Bu nedenledir ki, Devletimiz'in sahip oldu¤u laik-

lik ilkesi, hem vicdan özgürlü¤ü gibi temel bir insani

de¤ere hizmet etti¤i, hem de bu de¤ere büyük önem

veren ‹slam diniyle uyum içinde oldu¤u için, her Tür-

kiye vatandafl›n›n benimsemesi ve savunmas› gereken

bir ilkedir.

Hukuk DevletiTürkiye Cumhuriyeti Devleti, bir hukuk devletidir.

34

Bir baflka deyiflle "hukukun üstünlü¤ü" ilkesini benim-

semifltir. Bu ilke, adalet kavram›n›n temelini oluflturur.

Hukukun üstünlü¤ü, devletin içindeki tüm meka-

nizmalar›n, önceden tespit edilmifl baz› kanun ve ku-

rallar içinde iflleyece¤i anlam›na gelir. Her devlet ku-

rumu, anayasan›n ve di¤er yasalar›n tespit etti¤i görev

ve yetkilere sahiptir. Kimsenin bu görev ve yetkileri

aflma, de¤ifltirme gibi bir gücü yoktur. Hukuk, herke-

sin üstündedir ve dolay›s›yla devlet "keyfi" de¤ildir.

Hukukun üstünlü¤ü ilkesinin geçerli olmad›¤› bir

devlet modelinde ise, devlet mekanizmas› tamamen

keyfileflecektir. Örne¤in devlet baflkan›na s›n›rs›z yet-

ki tan›nd›¤›n› ve her türlü kanunun üzerinde olma

hakk› tan›nd›¤›n› varsayal›m. (Diktatörlükler böyledir)

Bu durumda devlet mekanizmas›n›n adaletsizli¤e ve

istismara do¤ru kaymas› kaç›n›lmaz olacakt›r. Neyin

adil, neyin do¤ru, neyin meflru oldu¤unu belirten ku-

rallar›n olmad›¤› veya bu kurallar›n dikkate al›nmad›-

¤› durumda, adalet, do¤ruluk ve meflruiyet de olmaz.

Bir hukuk devletinde yaflamak, tüm Türk vatandafl-

lar› için büyük bir kazançt›r. Çünkü hukuk devleti,

herkesin can›n›, mal›n›, temel hak ve hürriyetlerini

koruma alt›na al›r. Hiç kimsenin mal›-mülkü zorla is-

timlak edilemez, hiç kimse zoraki olarak çal›flt›r›la-

maz, haklar›ndan mahrum b›rak›lamaz. E¤er bir kim-

se bu haklar›n›n çi¤nendi¤ini, adaletsizli¤e u¤rad›¤›n›

35

düflünüyorsa, bu kez ona yarg› yolu aç›kt›r. Türki-

ye'nin dört bir yan›ndaki adli kurumlar, baflta Cumhu-

riyet Savc›lar› olmak üzere, hukuk devletindeki hakla-

r› koruma alt›nda tutmak için çal›flmaktad›r. Her dile-

yen, hukuk devletinin kurallar› uyar›nca, tek bir dilek-

çe ile savc›l›klara baflvurabilir ve devletten adalet ta-

lep edebilir.

Hukuku, yani kanunlar› ise, milletin seçmifl oldu¤u

vekillerden oluflan Türkiye Büyük Millet Meclisi ya-

par. E¤er kanunlarda bir boflluk görülürse ya da sak›n-

ca farkedilirse, bu durumda kanunlar de¤ifltirilir, yeni-

leri kabul edilir. Dolay›s›yla, bu kanunlar›n herhangi

bir flekilde milletin aleyhine ifllemesi de imkans›zd›r.

Görüldü¤ü gibi hukuk devleti sistemi, bir ülkenin

vatandafllar› için olabilecek en adil, özgür ve rahat

sistemdir. Dolay›s›yla her Türk vatandafl›n›n, Türkiye

Cumhuriyeti'nin bu temel niteli¤ine sahip ç›kmas› ge-

rekir. E¤er hukuk devletinin ifllemesinde aksakl›k mey-

dana geliyorsa, herkes elbirli¤i ile devlete yard›mc›

olmal› ve hukukun üstünlü¤ü ilkesini korumaya gay-

ret etmelidir.

Sosyal DevletDevletimiz'in bir baflka anayasal niteli¤i, bir "sos-

yal devlet" olmas›d›r. Sosyal devlet, kanunlar›nda ve

icraat›nda toplum yarar›n› gözeten devlettir. Bu temel

36

ilke, Cumhuriyetimiz'in di¤er temel nitelikleri ile bir-

likte Anayasam›z'›n 2. maddesinde flöyle aç›klan›r:

Madde 2.- Türkiye Cumhuriyeti, toplumun huzuru,

milli dayan›flma ve adalet anlay›fl› içinde, insan

haklar›na sayg›l›, Atatürk Milliyetçili¤i'ne ba¤l›,

bafllangݍta belirtilen temel ilkelere dayanan, de-

mokratik, laik ve sosyal bir hukuk Devletidir.

Sosyal devlet kavram›na, Anayasa'n›n 5. madde-

sinde de flöyle aç›kl›k getirilir:

Madde 5.- Devletin temel amaç ve görevleri, Türk

Milleti'nin ba¤›ms›zl›¤›n› ve bütünlü¤ünü, ülkenin

bölünmezli¤ini, Cumhuriyeti ve demokrasiyi koru-

mak, kiflilerin ve toplumun refah, huzur ve mutlu-

lu¤unu sa¤lamak; kiflinin temel hak ve hürriyetleri-

ni, sosyal hukuk Devleti ve adalet ilkeleriyle ba¤-

daflmayacak surette s›n›rlayan siyasal, ekonomik

ve sosyal engelleri kald›rmaya, insan›n maddi ve

manevi varl›¤›n›n geliflmesi için gerekli flartlar› ha-

z›rlamaya çal›flmakt›r.

Anayasam›z'›n 60. ve 61. maddelerinde ise, sosyal

devlet yap›s›n›n baz› özellikleri flöyle hükme ba¤lan-

m›flt›r:

Madde 60.- Herkes, sosyal güvenlik hakk›na sahip-

tir. Devlet, bu güvenli¤i sa¤layacak gerekli tedbir-

leri al›r ve teflkilat› kurar.

Madde 61.- Devlet, harp ve vazife flehitlerinin dul

37

ve yetimleriyle, malul ve gazileri korur ve toplum-

da kendilerine yarafl›r bir hayat seviyesi sa¤lar.

Devlet, sakatlar›n korunmalar›n› ve toplum hayat›-

na intibaklar›n› sa¤lay›c› tedbirleri al›r. Yafll›lar,

Devletçe korunur. Yafll›lara Devlet yard›m› ve sa¤-

lanacak di¤er haklar ve kolayl›klar kanunla düzen-

lenir. Devlet, korunmaya muhtaç çocuklar›n toplu-

ma kazand›r›lmas› için her türlü tedbiri al›r. Bu

amaçlarla gerekli teflkilat ve tesisleri kurar veya

kurdurur.

Görüldü¤ü gibi sosyal devletin varl›¤›, bir toplum-

da gerçek refah ve huzurun sa¤lanmas›n›n temel flart-

lar›ndan birini oluflturmaktad›r. E¤er Devletimiz güçlü

olmazsa ve dolay›s›yla sosyal devlet ifllevini gere¤i gi-

bi yerine getiremezse, o zaman toplumdaki yard›ma

muhtaç kimseleri, dullar›, yetimleri, yafll›lar›, kimse-

sizleri koruyacak kurumlar da çal›flmayacakt›r. Top-

lumdaki hay›rsever insanlar›n kendi giriflimleri ile bu

gibi yard›ma muhtaç kimselere zaman zaman el uzat-

t›klar› do¤rudur, ancak bu gibi sivil giriflimler hiçbir

zaman için yeterli ve kal›c› olmazlar.

Devletimiz, sahip oldu¤u sosyal devlet niteli¤ini

hayata geçirmek için büyük bir çaba sarfetmektedir.

Çocuk Esirgeme Kurumu'ndan K›z›lay'a, Darülaceze

ve benzeri kurumlardan flehit ailelerine yönelik yar-

d›mlara kadar, pek çok alanda etkin çal›flmalar yürü-

38

tülmektedir. Devletimiz sosyal devlet niteli¤ini en son

olarak da, 1999 y›l›n›n A¤ustos ve Kas›m aylar›nda

Marmara bölgesinde gerçekleflen iki büyük deprem

felaketinden sonra göstermifl, depremde evsiz kalan

on binlerce vatandafl› önce çad›rlara yerlefltirmifl, ar-

d›ndan prefabrik evler infla ederek buralarda iskan et-

tirmifltir. Depremde zarar gören ailelere verilen evsiz-

lik maafl› da yine büyük bir sosyal devlet icraat›d›r.

Tüm bunlar, Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin nite-

liklerinin faziletlerini göstermekte ve bu niteliklerin

korunmas›n›n Türk Milleti için ne denli zaruri oldu¤u-

nu ortaya koymaktad›r. Her Türk vatandafl›, kendisi-

nin ve sevdiklerinin mutluluk ve refah› için, devletinin

niteliklerine sahip ç›k-

mal› ve bu niteliklerin

etkin bir biçimde hayata

geçirilmesi için devlete

yard›mc› olmaya çal›fl-

mal›d›r.

Ayr›ca belirtmek ge-

rekir ki, devlet mekaniz-

malar›nda aksakl›klar

oluflabilir ve üstte sözü-

nü etti¤imiz hizmetlerde

pürüzler do¤abilir. An-

cak bu gibi aksakl›k ve

39

Devletimiz, sahip oldu-

¤u sosyal devlet niteli¤i-

ni hayata geçirmek için

büyük bir çaba sarfet-

mektedir. Çocuk Esirge-

me Kurumu'ndan K›z›-

lay'a, Darülaceze ve

benzeri kurumlardan

flehit ailelerine yönelik

yard›mlara kadar, pek

çok alanda etkin çal›fl-

malar yürütülmektedir.

pürüzlere karfl› yöneltilen elefltiriler, mutlaka yap›c›

olmal›d›r. Bir devlet kurumundaki aksama ya da yan-

l›fllar karfl›s›nda tüm devleti suçlay›c› ve töhmet alt›n-

da b›rak›c› bir üslup kullanmak, son derece yanl›fl

olur ve hiç kimseye fayda sa¤lamaz. Baflta medya ol-

mak üzere, tüm sivil kurulufllar›n, yapt›klar› her türlü

yorumda devlete yard›mc› olmalar› ve var olan aksak-

l›k ve yanl›fllar› yap›c› bir biçimde gidermek yönünde

hareket etmeleri gerekmektedir.

40

Meselelerin DevleteBağlılıkla Çözümü

B u noktaya kadar ele ald›klar›m›z, bizlere iki

önemli sonuç gösterdi:mmmmmmmmmmm›

1. Bir milletin varl›¤› ve bekas› için, güçlü bir

devlete sahip olmas› zorunludur.

2. Türkiye Cumhuriyeti, Türk Milleti'nin yarar›n›

gözeten, milletin refah›n›n, güvenli¤inin ve gelece¤i-

nin yegane teminat› olan bir devlettir.

Dolay›s›yla, önceden de belirtti¤imiz gibi, Türkiye

Cumhuriyeti Devleti'ni korumak, devlete sahip ç›k-

mak her Türk vatandafl›n›n öncelikli görevidir. Hiçbir

Türk vatandafl›, devlet kurumlar›na zarar verecek, bu

kurumlar›n iflleyiflini aksatacak ya da devletin temel

de¤erlerini y›pratacak bir faaliyet içine kesinlikle gir-

memelidir. Milli görevimiz, her zaman için devletin

yan›nda olmakt›r. Bunun aksinde faaliyet gösteren bir

insan, kendi oturdu¤u bir apartman›n temellerini bal-

talayan bir kifli gibi, kendi varl›¤›na ve gelece¤ine za-

41

rar vermifl olur.

Baz› kimselerin bu gerçe¤i kavrayamayarak devle-

te karfl› tav›r almalar›n›n ve "devlet aleyhtar›" bir tu-

tum benimsemelerinin nedeni ise, ço¤u zaman devlet

ile hükümet aras›ndaki fark› gözard› etmesidir.

Hükümetle Devleti Ay›rt EtmekDevletin üç temel gücünden biri, yürütmedir. Yü-

rütme gücü, yani kanunlar› uygulama ve ülkeyi idare

etme görevi, Anayasam›z'a göre Bakanlar Kurulu ya

da bir baflka deyiflle hükümet taraf›ndan kullan›l›r.

Hükümetler, Cumhurbaflkan› taraf›ndan TBMM üyele-

ri aras›ndan seçilen Baflbakan taraf›ndan kurulur. Te-

mayüller uyar›nca, genellikle genel seçimde en çok

oyu alan siyasi partinin genel baflkan› Baflbakan ola-

rak atanmaktad›r. Hükümet üyeleri ise, ya tamamen

ayn› siyasi partinin milletvekillerinden oluflmakta, ya

da bir koalisyon hükümeti durumunda hükümete kat›-

lan partiler aras›nda bölüflülmektedir.

Burada dikkat edilmesi gereken nokta fludur: Hü-

kümet geçicidir. Seçimle iflbafl›na gelir, icraat yapar.

Ülkeyi iyi de yönetebilir, kötü de. E¤er kötü yönetirse,

bir sonraki seçimle ifl bafl›ndan uzaklaflacakt›r. ‹ktidar-

da kald›¤› sürece hükümet elefltirilecek, hatalar›n›n

üzerine gidilecektir. Belki bakanlar›n bir k›sm› görev-

lerini baflar›yla yürütürken, di¤erleri ayn› sonucu elde

42

edemeyecektir. Bu nedenle hükümetin içinde zaman

zaman de¤ifliklikler olacak, baz› bakanlar görevden

al›n›rken yerlerine yeni siyasetçiler atanacakt›r.

Özetle, hükümet devlet gibi kal›c› ve kaim bir ku-

rum de¤ildir. Silahl› Kuvvetler gibi, adli sistem gibi,

bürokrasi gibi, mutlaka korunmas› ve desteklenmesi

gereken bir yap› de¤ildir. Herkes devlete sahip ç›k-

makla yükümlüdür, ama hükümet elefltirilebilir, de¤ifl-

mesi talep edilebilir.

Ancak kimi zaman bu ayr›m gözard› edilmekte ve

hükümetlere yöneltilen elefltiriler, do¤rudan devlete

yönelik suçlamalar haline getirilmektedir. Ço¤u kim-

senin "devlet aleyhtar›" bir psikolojiye girmesine, bu

türde gösterilere kat›lmas›na neden olan etken, asl›n-

da hükümet uygulamalar›na duydu¤u tepkiyi, do¤ru-

dan devlet kurumuna yöneltmesidir.

Bu yanl›fl mant›¤›n örnekleri, devletin bir baflka ku-

rumunda yaflanan yanl›fll›klar ya da yolsuzluklar üze-

rine de ortaya ç›kabilir. Örne¤in bürokrasinin belirli

bir organ›nda yap›lan bir haks›zl›k ya da yolsuzluk,

baz› insanlarda "devlete tepki" fleklinde yank› uyan-

d›rmaktad›r. Oysa devlet kurumlar›na yönelecek her

türlü elefltirinin yap›c› olmas› gerekir.

Her Türk vatandafl› flöyle düflünmelidir: "Devlet bi-

zim devletimizdir, bizim varl›¤›m›z›n ve gelece¤imi-

zin teminat›d›r. Devletin kurumlar›ndaki her türlü

43

yanl›fl ve aksakl›klar› el birli¤i ile düzeltmemiz, tamir

etmemiz gerekir."

Farkl› Siyasal Görüfllerin Devlete Ba¤l›l›kta BirleflmesiDemokratik bir toplumda, ülke meselelerinin çö-

zümü için herkesin ve her grubun farkl› fikirleri olabi-

lir. Örne¤in kimisi serbest piyasa ekonomisini savu-

nur, bir baflkas› karma ekonominin yararl› olaca¤›n›

düflünür. Benzer flekilde, d›fl politikadan ülkenin ba-

y›nd›rl›k meselelerine kadar her konuda farkl› görüfl-

ler olabilir. Dünya görüflü yönünden de toplumun bir

k›sm› daha muhafazakar, bir k›sm› daha liberal ola-

cakt›r. Ama önemli olan tüm bu farkl› siyasi ve kültü-

rel ak›mlar›n, devlete ba¤l›l›k konusunda ortak bir ta-

v›r göstermeleridir.

Çünkü tüm bu gruplar, Türkiye Cumhuriyeti'nin

unsurlar›d›r ve ancak Türkiye Cumhuriyeti Devleti

güçlü oldu¤u sürece, ba¤›ms›z bir millet olarak yafla-

ma flans›na sahiptirler. Kendi aralar›nda siyasi müca-

deleler yürütebilir, farkl› partiler kurabilirler. Ama

hepsi devlete sadakat, devletin ve devletin kurumlar›-

n›n korunmas› konusunda ayn› duyarl›l›kta olmal›d›r.

E¤er bir siyasi grup bu temel ilkeyi terk eder ve

devlete karfl› tav›r almaya bafllarsa, iflte buna izin veri-

lemez. Nitekim Türkiye'nin tarihinde böyle deneme-

44

ler olmufltur. Bir k›s›m gruplar, Sovyetler Birli¤i'nin ya

da Komünist Çin'in güdümüne girerek Türkiye Cum-

huriyeti Devleti'ne karfl› mücadele etmeye yeltenmifl-

lerdir. "Beflinci kol" olarak faaliyet göstermifl, K›z›l Or-

du'nun Afganistan iflgalini alk›fllayan Babrak Karmal

hükümetine özenmifllerdir. Ancak tarih, bu gibi hare-

ketlerin her zaman için hüsranla sona erdi¤ini göster-

mektedir.

Bu gibi "beflinci kol" hareketleri, özel zamanlara ait

ve nadir görülen hareketlerdir. Dolay›s›yla as›l önemli

olan tehlike, baz› siyasi hareketlerin, devletin baz› ku-

rumlar›n› elefltirmekle bafllayan bir süreç sonunda

"devlet aleyhtar›" bir siyasi çizgi benimsemeleridir.

Bunun son derece yanl›fl olaca¤› aç›kt›r. Türkiye top-

raklar› üzerinde geliflen her türlü siyasi hareket, mut-

laka devletine ba¤l›l›¤› temel bir prensip olarak be-

nimsemeli ve bu prensibe göre faaliyet göstermelidir.

Sorunlar›n Devletle Uzlaflarak ÇözümüDevletin toplumun genel yarar› için izledi¤i politi-

kalar, kimi zaman toplumdaki baz› gruplar› rahats›z

edebilir. Bunlar, kendilerinin devletin politikalar› ne-

deniyle ma¤dur edildi¤ini düflünebilirler. Ama bu gibi

durumlarda çözüm, devletle çat›flmak, sokaklara dö-

külerek devleti protesto etmeye kalkmak, hatta devle-

tin güvenlik güçlerine karfl› eyleme giriflmek de¤ildir.

45

Çözüm, sorunlar›n ve taleplerin devlete bildirilmesi

ve devletle birlikte çözüm yollar› aranmas›d›r.

Nitekim devletin bu gibi talep ve sorunlar› çözüme

kavuflturacak mekanizmalar› vard›r. Devletimiz, baflta

komünist rejimler olmak üzere birtak›m bask›c› dev-

letlerde oldu¤u gibi, toplumun taleplerini dinlemeyen

bir kurum de¤ildir. Aksine, devlet; adalet sistemiyle,

parlamentosuyla, bürokratik sistemiyle toplumun ta-

leplerini karfl›lamaya yönelik bir yap›dad›r. ‹steyen

herkes tek bir dilekçeyle devletin kurumlar›na baflvu-

rabilir ve yard›m isteyebilir. ‹steyen her sivil kurulufl,

meclisteki parlamenterler arac›l›¤›yla, taleplerini TB-

MM gündemine tafl›yabilir. Hatta isteyen herkes, dev-

letten izin almak kayd›yla, yürüyüfl, gösteri gibi de-

mokratik tepkilerini ifade edebilir.

Kald› ki, Türk-Osmanl› kültüründe, devlet, vatan-

dafllar›n›n taleplerini her zaman için önemsemifltir.

Osmanl› döneminde padiflahlar "ayak divan›" denen

kabul günlerinde, sade vatandafllar› kabul etmifller ve

dertlerini dinlemifllerdir. Cumhuriyetimiz de ayn› gü-

zel gelene¤i devam ettirmekte ve vatandafllar›n›n ta-

leplerine kulak vermektedir.

Türkiye Cumhuriyeti vatandafllar› da bu hususlar›

gözönünde bulundurmal› ve her türlü sorun ve flika-

yetlerini, devletle çat›flarak de¤il, devletin resmi mer-

cilerine müracaat ederek ve uzlaflma yoluyla çözme-

46

ye çal›flmal›d›r. Aksi bir tav›r, bu tavr› gösteren kimse-

ye bir yarar sa¤lamayaca¤› gibi, toplumumuza da sa-

dece huzursuzluk ve tedirginlik verir.

Devlete Karfl› ‹syankar Davrananlar›n SonuDevlete karfl› isyankar davranman›n yanl›fl bir yol

oldu¤unu görmek için, tarihe bakmak yeterlidir. Tarih,

bu yolu seçenlerin hepsinin sonunda hüsrana u¤ra-

d›klar›n› göstermektedir.

Türkiye'nin devlet gelene¤i, Osmanl› ‹mparatorlu-

¤u'na kadar uzan›r. Osmanl› ‹mparatorlu¤u, bilindi¤i

gibi Cebel-i Tar›k'tan Yemen'e kadar uzanan dev bir

co¤rafyay› yüzy›llar bo-

yu adalet ve istikrar

içinde yöneten güçlü

bir devlet sistemi kur-

mufltur. Bu sisteme karfl›

çeflitli nedenlerle isyan

edenler ise, her zaman

için hüsrana u¤ram›fllar-

d›r. ‹mparatorlu¤un çö-

küfl dönemi say›lmazsa,

17. yüzy›ldan itibaren

baflta Celali ‹syanlar›

olmak üzere her türlü iç

ayaklanman›n, ayakla-

47

Türk-Osmanl› kültüründe,

devlet, vatandafllar›n›n ta-

leplerini her zaman için

önemsemifltir. Osmanl› dö-

neminde padiflahlar "ayak

divan›" denen kabul gün-

lerinde, sade vatandafllar›

kabul etmifller ve dertleri-

ni dinlemifllerdir. Cumhu-

riyetimiz de ayn› güzel ge-

lene¤i devam ettirmekte ve

vatandafllar›n›n talepleri-

ne kulak vermektedir.

nanlara sadece y›k›m getirdi¤i görülebilir. Bu isyanlar,

ço¤u zaman Anadolu'daki birtak›m menfaat çevreleri

taraf›ndan k›flk›rt›lm›fl, ancak hiçbir zaman hiçbir ba-

flar› elde edememifltir.

Türkiye Cumhuriyeti'nin tarihinde de yine sonu

hüsranla biten isyanlar vard›r. 1920'li ve 30'lu y›llar-

da, özellikle Güneydo¤u bölgesinde birçok isyan ha-

reketi yaflanm›fl, ancak hepsi hüsranla bitmifltir. Bu is-

yanlar› gerçeklefltirenler, do¤al olarak devletin sert

önlemler almas›na neden olmufl ve böylece hem ken-

dilerine hem de çevrelerine büyük zararlar vermifller-

dir. Ülkemiz 1960'l› y›llardan itibaren de Marksist

ideolojiye kap›lan baz› sol örgütlerin isyan giriflimle-

rine sahne olmufltur. "Devrim" hayallerine kap›lan ba-

z› gençler, ellerine silah al›p da¤a ç›km›fl ve kendile-

rince devletin düzenini de¤ifltirebileceklerini sanm›fl-

lard›r. Devletimiz elbette bu gibi anarfli giriflimlerine

taviz vermemifl ve söz kousu eylemleri örgütleyenler

cezaland›r›lm›fllard›r.

Türkiye Cumhuriyeti Devleti'ne yönelik hiçbir is-

yan ve terör hareketinin asla baflar›ya ulaflamayaca¤›-

n› ve Devletimiz'in bu gibi giriflimleri her ne olursa

olsun bertaraf edece¤ini gösteren en önemli örnek ise,

bölücü terör örgütü PKK'n›n u¤rad›¤› hezimettir. Bi-

lindi¤i gibi PKK, 1984 y›l›ndan itibaren Türkiye'nin

Güneydo¤usu'nda ayr› bir devlet kurma hayaline da-

48

yal› bir terör kampanyas› bafllatm›flt›r. Binlerce polis

ve askerimizi flehit etmifl, on binlerce vatandafl›m›z›n

ölümüne neden olmufltur. PKK tüm bu terör eylemleri

için çok ciddi bir d›fl destek de görmüfl, baz› ülkeler

bu örgüte para, silah ve lojistik imkan sa¤lam›flt›r. An-

cak tüm bu çabalar yine de netice vermemifl, baflta

Türk Silahl› Kuvvetleri olmak üzere, Devletimiz'in il-

gili kurumlar› terör örgütünü çökertmifltir. PKK'n›n li-

der kadrosunun da ele geçirilmesinin ard›ndan, örgü-

tün askeri gücü büyük ölçüde yok olmufltur.

Tüm bunlar, devlete karfl› isyankar bir tav›r tak›nan

herkese ders olmal›d›r. Türkiye Cumhuriyeti Devleti

güçlü bir devlettir ve devleti hedef alan hiçbir hareket

baflar›ya ulaflamaz. Bölücü ideolojiler taraf›ndan bey-

ni y›kanan ve devleti y›kmak, parçalamak ya da ele

geçirmek gibi ham hayallere kap›lanlar›n, bu aç›k ger-

çek üzerinde düflünmeleri ve içine girdikleri yolun

ç›kmaz bir yol oldu¤unu görmeleri gereklidir. Aksi

takdirde o ç›kmaz yol, Devletimiz'e hiçbir zarar vere-

meyecek, ancak kendilerini helaka sürükleyecektir.

49

50

60'l› y›llardahem ülkemizhem de di¤erülkeler çeflitlisol eylemlerleçalkalanm›flt›r.Bu da tüm dün-yay› etkileyenbir istikrars›zl›kdöneminin ya-flanmas›na se-bep olmufltur.

Devletin güçlübir otoriteye sahip olmad›¤›ülkelerde her türlü terör ey-lemleri, kargaflave kaos yaflan-mas› ola¤and›r.

51

fianl› Türk Ordusu, her za-man ülkeyi bölmek iste-

yenlere karfl› cansiperaneve büyük bir fedakarl›klamücadele etmifltir ve et-

meye de devam edecektir.Devletimiz'in üniteryap›s›na, bölünmez

bütünlü¤üne kal-kan bütün eller,

Türk Ordusutaraf›ndan indi-

rilecektir.

Ülkemizin bölünmezbütünlü¤üne karfl›giriflilen en büyükterör hareketininbafl› olan APO'nunele geçirilmesiyle,örgütün gücü büyükölçüde azalt›lm›flt›r. PKK'ya karfl›kazan›lan baflar›lardevlete isyankar birtav›r tak›nan kiflilereders olmufltur.

Devlete Bağlılıkve Ahlak

B u noktaya kadar devlete ba¤l›l›¤›n önemini

farkl› boyutlar›yla ele ald›k. Vatandafllar›m›z›n

Devletimiz'e daimi bir sayg› içinde olmalar› ge-

rekti¤ini, ancak bu flekilde bar›fl, huzur ve refah sa¤la-

nabilece¤ini aç›klad›k. Ancak tüm bu mant›ksal ge-

rekçelerin ötesinde, devlete ba¤l›l›¤› sa¤layacak as›l

etken, toplumda görülen ahlak anlay›fl›d›r.

E¤er bir toplumda; menfaatperestlik ya da yayg›n

deyimle "köfle dönmecilik" yayg›nlafl›rsa, isyankarl›k

ve çat›flmac›l›k makbul olarak görülürse, sayg› ve fe-

dakarl›k gibi kavramlar terk edilirse, bu durumda o

toplumun bireylerinin devlete ba¤l› olmalar› da düflü-

nülemez. Çünkü devlete ba¤l›l›¤›n temelinde belirli

bir terbiye ve ahlak yatmaktad›r. Bu terbiye ve ahlak

kaybolur ve üstte belirtti¤imiz kötü ahlak özellikleri

52

bir toplumda yayg›n hale gelirse, devlete ba¤l›l›k kav-

ram› da kendili¤inden afl›nmaya bafllar.

Sözünü etti¤imiz terbiyenin ve ahlak›n temelinde

ise dini inançlar yatar. Nitekim Cumhuriyetimiz'i ku-

ran Büyük Önder Atatürk, "Dinsiz milletlerin devam›-

na imkan yoktur" diyerek bu gerçe¤i aç›kça ilan et-

mifltir.

Dinin ‹nsanlara Kazand›rd›¤› "‹taat" Özelli¤i

Bilindi¤i gibi bir toplumda huzur ve sükunet, o

toplumdaki insanlar›n devlete ve onun tüm birimleri-

ne gösterdikleri itaat, sayg› ve güvenle sa¤lanabilir.

Kuran'da ise "itaat" makbul bir ahlak özelli¤i olarak

teflvik edilmektedir. Allah Müslümanlara pek çok aye-

tiyle itaati emretmektedir. Dolay›s›yla Kuran ahlak›na

göre yaflayan insanlar›n oluflturdu¤u bir toplum ayn›

zamanda, devlete itaatin ve sayg›n›n en yüksek dere-

cede yafland›¤› bir ortam olur.

Din, ayn› zamanda insanlar› her türlü anarfli ve te-

rör eyleminden de uzak tutar. Çünkü Allah Kuran'da

insanlar› "bozgunculuktan" da menetmifltir. Bu konuy-

la ilgili pek çok ayet vard›r:

…Allah'›n verdi¤i r›z›ktan yiyin, için ve yeryüzün-

de bozgunculuk yaparak kar›fl›kl›k ç›karmay›n.

(Bakara Suresi, 60)

O, ifl bafl›na geçti mi yeryüzünde bozgunculuk ç›-

53

karmaya, ekini ve nesli helak etmeye çaba harcar.

Allah ise, bozgunculu¤u sevmez. (Bakara Suresi,

205)

Düzene konulmas› (›slah)›ndan sonra yeryüzünde

bozgunculuk (fesat) ç›karmay›n... (Araf Suresi, 56)

…Ölçüyü ve tart›y› tam tutun, insanlar›n (haklar›

olan mallar›n›) eflyas›n› de¤erinden düflürüp-ek-

siltmeyin ve düzene (›slaha) konulmas›ndan sonra

yeryüzünde bozgunculuk (fesat) ç›karmay›n. Bu

sizin için daha hay›rl›d›r, e¤er inan›yorsan›z. (Araf

Suresi, 85)

Allah'›n sana verdi¤iyle ahiret yurdunu ara, dün-

yadan da kendi pay›n› (nasibini unutma. Allah'›n

sana ihsan etti¤i gibi, sen de ihsanda bulun ve yer-

yüzünde bozgunculuk arama. Çünkü Allah, boz-

gunculuk yapanlar› sevmez. (Kasas Suresi, 77)

Din ahlak›n› gere¤i gibi kavrayan ve yaflayan bir

insan, Allah'›n yukar›daki ayetlerindeki emri gere¤i

yeryüzünde kar›fl›kl›k ç›karmaktan, s›k›nt›l›, karmafla

dolu ortamlar yaratmaktan fliddetle kaç›n›r. Kuran ah-

lak›na uygun huzur ve sükunet dolu, itidalli, hoflgörü-

lü, her zaman sorunlar› çözme aray›fl› içinde olan,

olaylar› t›rmand›rmayan, aksine her zaman uzlaflt›r›c›

olan bir tutum sergiler.

Günümüzde dinin baz› kesimlerce yanl›fl bir bi-

çimde anlafl›ld›¤› ve uyguland›¤› do¤rudur. Oysa yu-

kar›daki Kuran ayetlerinde anlat›lan gerçek dindar

54

Mustafa Kemal Atatürk:

"Efendiler, Allah Bir'dir, büyüktür. Kur'an bir Kitab-ı

Ekmel'dir. Cenab-ı Peygamber Hatemül Enbiya'dır."

"Dinsiz milletlerin devamına imkan yoktur."

modeli toplumda yayg›nlafl›rsa, toplumsal hayat da

son derece bar›fl ve esenlik dolu olur. ‹nsanlar devlete

duyduklar› güven ve sayg›y›, onun birimlerine itaat

ederek gösterirler. Polise ve di¤er güvenlik güçlerine

k›zg›n, ters davranan, zorluk ç›karan insanlar olmaz.

Aksine ‹slam ahlak›n› yaflayan insanlar son derece

yard›msever ve hoflgörülü tutumlar›yla, güvenlik güç-

lerinin yan›nda yer al›r, onlar›n ifllerini kolaylaflt›racak

flekilde hareket ederler. Bu ahlaktaki insanlar›n varl›¤›

sayesinde toplumdan anarfli, terör, kargafla ve düfl-

manl›k giderilir. ‹nsanlar aras›nda kavgalar, ba¤›rt›lar,

tart›flmalar tamamen kalkar. ‹nsanlar sokaklara rahat-

ça ç›kabilir, gece-gündüz güven içinde her yerde do-

laflabilir.

Din Ahlak› Toplumsal Yaflant›y› Nas›l De¤ifltirir?Dinin varl›¤›, Allah sevgisini beraberinde getirece-

¤i için bu, tüm insanlarda çok olumlu ve güzel bir etki

yapar. Herkes Allah'›n r›zas›n› kazanmak için güzel

ahlak gösterir, birbirini Allah r›zas› için sever, sayar.

Toplumun geneline flefkat, merhamet, hoflgörü hakim

olur. ‹nsanlar Allah'›n emri do¤rultusunda hay›rlarda

yar›fl›rlar.

Di¤er yandan Allah korkusu sayesinde herkes ah-

laks›zl›klardan ve kötülüklerden kaç›n›r. As›rlard›r en-

56

gellenemeyen, önü al›namayan her türlü olumsuzluk

bir anda biter. Dinin s›cakl›¤› ve bar›flç› ruhu her yere

hakim olur. Elbette burada kastedilen Kuran'da bildi-

rilen gerçek dindir ve bu dinin samimi olarak yaflan-

mas›d›r.

Bir toplumun varl›¤›nda ailenin rolü çok büyüktür.

Dinin tam anlam›yla yafland›¤› bir ortamda daha ön-

ceki konularda belirtildi¤i gibi aile iliflkileri çok güzel-

leflir, hakiki sevgi ve sayg› yaflan›r. Aile olmazsa devle-

tin de milletin de anlam› kalmaz. Bunlar birbirleriyle

çok ba¤lant›l› kavramlard›r. Aile y›k›l›nca millet kav-

ram› da yok olur, devlet de zarar görür. Bu durum do-

mino tafllar› örne¤inde oldu¤u gibi böyle devam eder.

Nitekim dinin yaflanmad›¤› toplumlarda insanlar›n

isyanc› kifliliklere büründükleri, anarflist eylemlerde

bulunduklar›, devlete karfl› cephe ald›klar› bilinen bir

gerçektir. Özellikle de milli ve manevi de¤erlerin ko-

runmas› gerekti¤i durumlarda, Allah korkusu olmayan

insanlar›n umursuz davranacaklar› kesindir. Milli ve

manevi ç›karlarla kendi ç›karlar› aras›nda bir k›yas

yapmalar› gerekti¤inde dinden, uzak insanlar›n kolay-

l›kla nefislerini tercih edecekleri aç›kt›r. Bu, gerekti-

¤inde vatana ve millete hizmet etmekten, onun u¤-

runda mücadele etmekten kaç›nmaya, hatta bölücü

faaliyetlerde bulunmaya kadar genifl bir yelpazede

düflünülebilir.

57

Oysa dini yaflayan insanlar için devlet ve millet

kavramlar› çok büyük de¤ere sahiptir. Gerekti¤inde

devleti için kifli can›n› tehlikeye atar, devletinin, mil-

letinin ç›karlar›n› flahsi menfaatlerinden üstün görür.

Milli ve manevi de¤erlerini canla baflla korur.

Din ahlak›n›n yafland›¤› bir ortamda ö¤renciler de

devlete, millete karfl› sayg› ve sevgi dolu olurlar. De¤il

bu mukaddes kurumlara karfl› mücadele vermek, tam

tersine destek olup, yard›m ederler. Günümüzde ol-

du¤u gibi askere, polise sald›rmazlar, tam tersine dev-

leti koruyan, savunan bu görevlilere karfl› son derece

hürmetkar ve yard›mc› olurlar. Toplum genelinde dev-

lete, orduya ve polise karfl› tam bir güven ve sahip

ç›kma duygusu geliflir. Ö¤renci olaylar›, kardefl kavga-

lar›, sa¤ sol çat›flmalar› gibi problemler ortadan kal-

kar. Çünkü kimsenin anlaflamad›¤›, çekiflti¤i, savaflt›¤›

bir husus kalmaz. Herkes Allah'›n kitab›na iman eder,

onda bildirilen güzel ahlak anlay›fl›n› benimser, so-

nuçta da kimse birbiriyle ters düflmez. Sorunlar›n çö-

zümünde herkes kendisini karfl›s›ndakinin yerine ko-

yar, merhamet eder, hoflgörüyle yaklafl›r. Böylece her

problem k›sa sürede güzellikle hallolur.

Devlet böyle bir ortamda çok rahat yönetilir. Ülke

çok daha güvenli ve müreffeh bir hale gelir. ‹dareciler

de insanlara karfl› çok adil, merhametli olurlar, her

türlü adaletsizlik ortadan kalkar. Dolay›s›yla kendileri

58

de çok sayg› görürler. Böyle devletler de çok güçlü ve

sars›lmaz bir temele sahip olurlar.

Din ahlak› yaflanmad›¤›nda ise baba o¤ula, o¤ul

babaya düflman olur, kardefl kardefle düfler, iflçi patro-

na, iflveren iflçiye düflman olur. Anarfli yüzünden fab-

rikalar, iflyerleri çal›flmaz, hasar görür. Sosyal anarfli

olur, fakir kesimler zenginlere sald›r›r, zenginler fakir-

leri ellerinden geldi¤ince sömürmeye çal›fl›r. Çeflitli

meslek gruplar› di¤erlerine sald›r›r. Toplumsal karga-

flalardan, anlaflmazl›klardan, anarfliden geçilmez.

Tüm bunlar›n nedeni insanlar›n Allah korkular›n›n

olmamas›d›r. Allah korkusu olmayan insanlar rahatça

haks›zl›k, adaletsizlik yapabilmekte, cinayet iflleyebil-

mekte, benzeri görülmemifl zulüm ve gaddarl›klar›

yapmaktan çekinmemektedirler. Üstelik vicdan azab›

dahi duymadan, yapt›klar› vahfletten piflman olmad›k-

lar›n› söyleyebilmektedirler. Oysa Allah'a karfl› so-

rumluluk hissiyle dolu olan bir kifli bu fiilleri asla iflle-

yemez.

Din ahlak› yafland›¤›nda bu sayd›¤›m›z olumsuz-

luklar›n hiçbiri kalmaz. Herfley sükunetle, güzellikle,

adaletle halledilir. Adli olaylar olmaz, karakollar, adli-

yeler neredeyse hiç ifl yapmaz hale gelirler.

59

SonuçTüm bunlar, dinin insanlara kazand›rd›¤› ahlak

özelliklerinin, devletin bekas› ve toplumun huzuru

aç›s›ndan son derece gerekli oldu¤unu göstermekte-

dir. Dinsiz bir insan modelinin oluflturaca¤› toplum

yap›s›, bencillik ve çat›flma üzerine kurulu olaca¤›

için, ister istemez devleti ayakta tutan de¤erleri de

tahrip edecektir. Dinsizlik isyan›, çat›flmay›, anarfliyi,

nefreti, güvensizli¤i getirirken; din, insanlara itaati,

bar›fl›, düzeni, sevgiyi ve güveni kazand›r›r. Allah bir

ayetinde insanlara "Ey iman edenler, hepiniz topluca

"bar›fl ve güvenli¤e" girin" buyurmaktad›r. (Bakara Su-

resi, 208). Bu ayette davet edildi¤i flekilde bar›fl ve gü-

venli¤e giren insanlar, devletin bekas›n›n da en büyük

dayana¤› olacaklard›r.

60