Bądź  prawdziwym  dzieckiem    Bożym  

Mt  7:17  

Podobnie  każde  dobre  drzewo  wydaje  dorodne  owoce,  a  drzewo  zepsute  –  owoce  bez  wartości  

J  8:37-­‐44  37.  Wiem,  że  jesteście  z  rodu  Abrahama,  lecz  usiłujecie  Mnie  zabić,  gdyż  nie  ma  w  was  miejsca  dla  mego  Słowa.    38.  Mówię  to,  co  Ja  widziałem  u  Ojca,  i  wy  też  czynicie  to,  co  słyszeliście  u  waszego  ojca.  39.  Odpowiedzieli  Mu:  Naszym  ojcem  jest  Abraham.  Gdybyście  byli  dziećmi  Abrahama  –  zauważył  Jezus  –  postępowalibyście  tak,  jak  Abraham.    40.  Wy  natomiast  chcecie  Mnie  zabić  –  człowieka,  który  powiedział  wam  prawdę  usłyszaną  od  Boga.  Tego  Abraham  nie  czynił.    

J  8:37-­‐44  41.  Wy  postępujecie  tak,  jak  wasz  ojciec.  Powiedzieli  Mu:  My  nie  urodziliśmy  się  z  nierządu;  mamy  jednego  Ojca  –  Boga.  42.  Jezus  na  to:  Gdyby  Bóg  był  waszym  Ojcem,  darzylibyście  Mnie  miłością,  ponieważ  Ja  wyszedłem  od  Boga  i  oto  jestem.  Nie  przyszedłem  bowiem  od  siebie  samego,  ale  On  Mnie  posłał.    43.  Dlaczego  nie  rozumiecie  tego,  co  mówię?  Dlatego,  że  nie  jesteście  w  stanie  słuchać  mojego  Słowa.    44.  Waszym  ojcem  jest  diabeł  i  to  jego  żądze  chcecie  zaspokajać.  …”  

Rz  8:14  

Bo  wszyscy,  których  prowadzi  Duch  Boży,  są  dziećmi  Boga.  

Gal  3:5  

Czy  zatem  Ten,  który  daje  wam  Ducha,  i  dokonuje  wśród  was  cudów,  czyni  to  dzięki  temu,  że  spełniacie  uczynki  nakazane  przez  

Prawo,  czy  dzięki  temu,  że  słuchacie  z  wiarą?  –  Tak  jak  było  w  przypadku  Abrahama,  że  

uwierzył  on  Bogu  i  uznano  to  za  sprawiedliwość.  

J  3:1-­‐7  1.  Był  wśród  faryzeuszów  człowiek  o  imieniu  Nikodem,  radny  żydowski.  2.  Przyszedł  on  do  Jezusa  w  nocy  i  powiedział:  Mistrzu!  Wiemy,  że  przychodzisz  od  Boga  jako  nauczyciel,  nikt  bowiem  nie  mógłby  czynić  takich  znaków  jak  Ty,  gdyby  nie  było  z  nim  Boga.  3.  Jezus  odpowiedział:  Ręczę  i  zapewniam,  kto  się  nie  narodzi  na  nowo,  nie  może  zobaczyć  Królestwa  Bożego.    4.  Nikodem  na  to:  Jak  może  urodzić  się  człowiek,  gdy  jest  stary?  Nie  wejdzie  przecież  ponownie  do  łona  swej  matki,  aby  znów  wydała  go  na  świat.    

J  3:1-­‐7  5.  Jezus  odpowiedział:  Ręczę  i  zapewniam,  że  kto  się  nie  narodzi  z  wody  i  z  Ducha,  nie  może  wejść  do  Królestwa  Bożego.    6.  Co  się  narodziło  z  ciała,  jest  ciałem,  a  co  się  narodziło  z  Ducha,  jest  duchem.    7.  Nie  dziw  się,  że  ci  powiedziałem:  Musicie  się  na  nowo  narodzić.  

Ez  18:32  

Gdyż  nie  mam  upodobania  w  śmierci  śmiertelnika,  mówi  Wszechmocny  Pan.  Nawróćcie  się  więc,  a  żyć  będziecie!  

J  3:16  

Bóg  bowiem  tak  bardzo  ukochał  świat,  że  dał  swego  jedynego  Syna,  aby  każdy  kto  w  Niego  wierzy,  nie  zginął,  ale  miał    życie  wieczne.  

Ef  2:8-­‐9  

8.  Gdyż  z  łaski  jesteście  zbawieni,  przez  wiarę.  Nie  jest  to  waszym  osiągnięciem  ale  darem  Boga.  9.  Nie  stało  się  to  dzięki  uczynkom,  aby  się  ktoś  nie  wynosił.  

Obj  3:20  

Oto  stoję  u  drzwi!  Pukam!  Jeśli  ktoś  usłyszy  mój  głos  i  otworzy  drzwi,  wstąpię  do  niego  i  będę  z  

nim  ucztował,  a  on  ze  mną.  

Łk  15:11-­‐24  11.  Powiedział  też:  Pewien  człowiek  miał  dwóch  synów.  12.  Młodszy  z  nich  zwrócił  się  do  ojca:  Ojcze,  daj  mi  część  majątku,  która  na  mnie  przypada.  Ojciec  zatem  podzielił  między  synów  dorobek  swego  życia.    13.  Krótko  potem  młodszy  syn  spieniężył  wszystko,  wyjechał  daleko,  prowadził  rozwiązły  tryb  życia  i  roztrwonił  majątek.  14.  Gdy  wszystko  stracił,  w  kraju,  gdzie  przebywał,  nastał  wielki  głód.  Wówczas  i  jemu  

Łk  15:11-­‐24  zaczął  doskwierać  niedostatek.  15.  Wynajął  się  zatem  u  jednego  z  obywateli  tego  kraju,  który  wysłał  go  do  swoich  wiejskich  posiadłości  i  zatrudnił  przy  wypasie  świń.  16.  Pracując  tam,  pragnął  najeść  się  strąków,  którymi  tuczono  świnie,  lecz  nikt  mu  nie  pozwalał.  17.  Wtedy  oprzytomniał:  Iluż  to  najemników  mego  ojca  –  pomyślał  –  ma  chleba  pod  dostatkiem,  a  ja  tu  z  głodu  ginę.      

Łk  15:11-­‐24  18.  Wracam  do  ojca.  Powiem  mu:  Ojcze,  zgrzeszyłem  względem  Boga  oraz  względem  ciebie.  19.  Nie  jestem  już  godny  nazywać  się  twoim  synem.  Przyjmij  mnie  do  pracy  jako  jednego  z  twoich  najemników.  20.  Wstał  więc  i  ruszył  w  drogę.  Gdy  był  jeszcze  daleko,  ojciec  zobaczył  go  i  zdjęty  litością  wybiegł  naprzeciw,  rzucił  mu  się  na  szyję  i  ucałował  go.    

Łk  15:11-­‐24  21.  Ojcze  –  rozpoczął  syn  –  zgrzeszyłem  względem  Boga  oraz  względem  ciebie.  Nie  jestem  już  godny  nazywać  się  twoim  synem.    22.  Ojciec  zaś  zwrócił  się  do  sług:  Przynieście  czym  prędzej  najlepszą  szatę  i  ubierzcie  go;  włóżcie  pierścień  na  jego  rękę  i  sandały  na  nogi,  23.  wybierzcie  też  dorodne  cielę,  przyrządźcie  na  ucztę,  zasiądźmy  do  stołu  i  uczcijmy  to,    24.  że  ten  oto  mój  syn  był  martwy,  a  jednak  ożył,  był  zgubiony,  lecz  odnalazł  się.  I  zaczęto  się  bawić.