berichten - Ekonomika Alumni€¦ · Jan Bardi bezig aan 1 van zijn psycho-stunts Dieter Stuye met...

Magazine van de Ekonomika AlumniViermaandelijks • 58ste jaargang • April 2000

De anderDe andere economist:e economist:Artlet Artlet WWils op rils op reis in haar eigen caféeis in haar eigen café

berichten

WWiillffrriieedd DDeellaanngghhee::BBeellggiisscchhee mmaarrkkeetteeeerr ssccoooorrtt oopp EEuurroo 22000000

DiscoveryPloeg

Smartlappenfestival

Gala van het

Gouden Krijtje

Ploeg Discovery:Vermoeid, maar tevreden

na een prachtig 70e EKONOMIKA jaar !

Zaal Smartlappen: 9 december 1999, een sterke logistieke prestatie.

▼

v.l.n.r.:Dieter Stuye,Fransesca Van Thielen, Luc Verschueren

▼

Jan Bardi bezig aan 1 van zijnpsycho-stunts

▼

Dieter Stuye met de sympathieke Luc Verschueren

▼

Fa Quix en Luc Sels met 1van zijn 3 Gouden Krijtjes

▼

DanseresjesSmartlappen

met op voorgrondJeremy Provost,

organisatorSmartlappen

▼

TIME TO LEARNTIME TO LEARNEconomisten hebben per definitie geen tijd. Tijd isons meest schaarse goed, na geld uiteraard. Tijd vin-den om nieuwe dingen te assimileren is bijgevolg nietevident.Wanneer economisten zich in iets willen verdiepen,dan moet dit kunnen passen in de ″going concern″van elke dag. Vandaag en morgen moet er immersgepresteerd worden, en tussenin moet tijd gevon-den worden voor vorming, bv. voor een avondle-zing, een halve-dag-seminarie, een cursus, ...Ekonomika Permanente Vorming houdt daar ter-dege rekening mee, zonder in te boeten aan kwali-teit. Want noch de academische waarde, noch dekwaliteitswaarde van de Ekonomika vormingses-sies verminderen door de geconcentreerde doseringvan het aanbod. Het succes van de sessies van ″Achtom het horen″, de seminaries van de vakgroepen,de Ekonomika-lessencyclus, ... bewijzen dit.Graag kom ik nog even terug op de zopas beëindig-de lessencyclus over e-business. Ze kan zeker tot

voorbeeld strekken. De verantwoordelijke binnenEkonomika Alumni, Frank Vandenborre, kreeg devoorzitters van drie vakgroepen op één lijn. Elkevakgroep organiseerde op zaterdagvoormiddag eensessie rond e-commerce, vanuit logistiek, vanuit fi-nancieel en vanuit commercieel standpunt. De vak-

groepen P & L (Bart De Ridder), SCAFF (WalterHerssens) en Marketing (Francis Bertrem) hebbenvoorbeeldig samengewerkt. De meer dan 220 in-schrijvingen bewijzen dat een juiste keuze van the-ma, een band met de KU Leuven en ons netwerk,een gebald programma, een beperkt tijdsbeslag endemocratische (Ekonomika)-prijzen een succesvol-le combinatie zijn.Ekonomika Permanente Vorming beantwoordt daar-door aan het hectische time management dat onzeleden toepassen.Wij denken en werken dagdagelijks aan de ″time toearn″. Maar die inkomstenbron droogt vroeg of laatop als wij niet onze eigen concurrentiepositie via vor-ming verbeteren. Om later nóg beter te doen, moe-ten wij willens nillens ruimte maken voor ″time tolearn″.

Fa QuixVoorzitter Ekonomika Alumni

Ekonomika-Berichten

Viermaandelijks magazineEkonomika-Alumni

Vereniging van Alumni van deFaculteit Economische en ToegepasteEconomische Wetenschappen van de

K.U.Leuven - Marijke DecabooterNaamsestraat 69, 3000 Leuven

Tel. 016/32.66.90Fax 016/32.66.89

E-mail:[email protected].

Hoofdredacteur:Peter Schelstraete

Eindredactie:Frederik Delaplace

Kernredactie:Liesbeth Boogaerts, Sara Coene,Steven De Boeck, Isabelle Delft,

Raoul Dexters, Joost Kurstjens, PatrickMoermans, Mieke Leeman, Fa Quix,

Marc Trap, Frank Vandenborre,Ronald Verhaegen, Hans Verwaeren.

Cartoons:Eduard Verbeke (EVER)

Drukkerij:Van der Poorten, Kessel-Lo

Verantwoordelijke uitgever:Fa Quix, Celestijnenlaan 7 bus 61

3001 Heverlee

4 De Anonieme Economist Nu nog anoniem, maar binnenkort isde hoeveelheid fanmail niet meer bij te houden. Dames en heren, wij stellen u voor:Marnix Van Dooren en Michael Cassiers!

6 24ste Vlaams Wetenschappelijk EconomischCongres Vanaf pagina 6 geven we een verfrissende kijk op de gevolgen vande EMU. Kan de Europese Centrale Bank de geloofwaardigheid behouden? Ver-kleint de Euro de prijsverschillen? Richt een gecentraliseerd monetair beleid zichvooral naar de sterkste regio’s? Wij lichten een tip van de sluier op.

10 Ekonomika Profiel Het gaat goed met Belgie! Mathilde is (bijna)zwanger, de dioxinecrisis is voorbij, de gevaarlijke honden worden opgesloten, en... de Rode Duivels scoren. En er is nog beter nieuws: Alumnus Wilfried Delangheis Belgisch commercieel manager van Euro 2000.

15 De Andere Economist Zelden hebben we zoveel werk gehad alsbij de eindredactie van dit artikel. Geen wonder, als je weet dat het hier gaat overeen interview met een “cafébaas”. Arlet Wils (EW 1980) is de uitbaatster van hetreiscafé Via Via in Heverlee. Hebt u ook van uw hobby uw beroep gemaakt?

17 Regionale Kernen Over bergchimpansees, Brakelse taalspecialis-ten, frisse luchtejes in de gasmarkt, drukpersen, en Boskamp als bosmens. Een re-gionale mozaïek.

24 Vakgroepen “Het ijzer smeden als het heet is”, dachten de vakgroepen,en ze organiseerden een lessencyclus over e-Business. Waarschijnlijk de meest suc-cesvolle tot op heden.

IN

HO

UD

E d i t o r i a a l

VAN AMATEURZAALVOETBALVAN AMATEURZAALVOETBALTOT CRISISMANAGEMENTTOT CRISISMANAGEMENT

De gevreesde onderzoeksjournalisten van de Ekonomika Berichten landdendit keer in Brussel en Asse alwaar zij twee onbekende Ekonomika-leden deweg naar eindeloze roem aanboden. Aan de hand van tien typevragen kan uook deze maand in avant-première kennis maken met twee BV’s in wording.Nog vóór U de eerste leugens leest in ‘de boekskes’ ...

1. Was u in uw studentenjaren betrokken bij Ekonomika? Herinnert u zich de praeses nog? En hijU nog?

2. Wat was uw favoriete prof of cursus, de vervelendste prof, het saaiste vak?3. Welk café, restaurant bezocht u het vaakst? En zijn daar nog sporen van terug te vinden?4. Heeft u uw echtgeno(o)t(e) leren kennen tijdens uw studententijd? Is hij/zij economist(e)?5. Heeft u vrienden voor het leven overgehouden aan uw studententijd?6. Wat bent u na uw studies gaan doen? Heeft u nog ultieme professionele dromen of ambities?7. Zou u dezelfde studies opnieuw doen indien u kon herbeginnen (en u opnieuw zou slagen!)?8. Welke hobby’s beoefent u nog naast golfen, cruises en casino’s bezoeken?9. Vanaf welke leeftijd zou u willen rentenieren?

10. De Financieel-Economische Tijd of De Morgen?

MARNIX VAN DOORENAlumnus TEW 1989ASSEGehuwd met Tinne Desmedt (TEW 1989),Pieter en Arthur en een derde kindje opkomst.

1. Jazeker, als studentenvertegenwoordi-ger namens het verwante en minstens evenbekende Stukokom, was ik wel ″min of meerbekend″ met het toenmalig praesidium vanHans ″Billy″ Cools. Onvergetelijk zijn ze-ker en vast de jaarlijkse deelname met deEkonomika-bende aan het EST (Ekonomi-ka Sport Tornooi) en de kleinschaligere maarsteevast uit de hand lopende activiteiten vande jaarwerking. Dat praesidium komt trou-wens nog regelmatig eens samen, al zijn desportieve hoogtepunten intussen wél ietsschaarser geworden... En een figuur om nooitte vergeten was natuurlijk Kristof De Ko-ninck.

2. Tja, die lessen, daar ben ik mettertijdenigszins in geëvolueerd: van de heel plichts-bewuste student in de eerste kandidatuur(de angst om te buizen) tot een zeer regel-matige brosser... Het nut van de cursussenWiskunde van Prof. Van Winckel is mij somsontgaan maar dat is misschien te wijten aanmijn Latijns-Griekse achtergrond. Ander-zijds heb ik heel goede herinneringen aanMark Eyskens en Raymond Vuerings: Eys-kens kon schitterend de link leggen met dedagdagelijkse realiteit en de maatschappe-lijke evoluties (daarvoor bleef je zelfs op za-terdag) terwijl de colleges van Vuerings ide-ale kaartnamiddagen waren om de week opeen rustige manier in de bar af te sluiten.3. Zonder enige twijfel en met lengtenvoorsprong: de Revue op de Oude Markt.Van tijd tot tijd werd daar tussen de Palm,de citroenjenever en Louis Neefs gediscus-sieerd over het leven dat het niet schoon wasom aan te zien. Het is trouwens nog steeds

dé plaats van afspraak als er een Leuvensereünie plaats vindt. Als restaurant denk ikonmiddellijk aan de regelmatige afsprakenmet een groepje vrienden in de Sedes, demeer exotische tegenhanger van Alma 2. Jevond daar toch wat meer variatie en gezel-ligheid dan in de Alma.4. Een echt economistenhuwelijk inder-daad, hoewel we eigenlijk pas na Leuven be-gonnen verkeren.5. Ja, zeer veel en we komen ook nog vaaksamen, vooral met de jaarwerking van de li-centies. We zijn ondertussen al voor de tien-de keer op weekend geweest, een jaarlijksetraditie die van een plotse inval op een zon-nige zomerdag is uitgegroeid tot een hele lo-gistieke organisatie inclusief kinderen, we-derhelften, babysitters en oeverloze discus-sies over de begroting van dit land. Sommi-gen presteren het om op een weekend zelfsdrie keer op en af te rijden om zo weinig mo-gelijk van de festiviteiten op het weekend temissen.6. Ik heb eerst nog een jaar financiële we-tenschappen bijgestudeerd aan de Vlerick-school. Daarna ben ik begonnen in het be-drijfsrevisoraat bij Ernst & Young, waar iknu ongeveer 8,5 jaar werk.7. Ja, absoluut. Alleen zou ik misschieneerder voor Handelsingenieur opteren om-dat ik meen dat het een bijkomend inzichtin techniek en industrie geeft, zonder dat jealgemene kennis daaronder lijdt.8. Ik probeer zo goed mogelijk de actua-liteit te volgen en ben recent ook herbegon-nen met amateurzaalvoetbal. Daarnaasthecht ik nog steeds veel belang aan het be-houd van de nodige sociale contacten. Entenslotte, met een gezin met twee jongespruiten en een drukke job, krijg je je vrijetijd natuurlijk probleemloos vol...9. Rentenieren voor onze generatie? Wor-den wij niet de ″lost generation″ genoemddie de huidige pensioenen financiert maar

D e A n o n i e m e E c o n o m i s t

4 EKONOMIKA berichten + april 2000

ook langer zal moeten werken om zelf nogvan een pensioen te kunnen genieten? Omeerlijk te zijn, ik heb er eigenlijk nog niet bijstilgestaan en ik lig er ook niet echt wakkervan. Ik zou het trouwens veel erger vindenom vervroegd aan de kant geschoven teworden.10. De FET vast en zeker want het is decompleetste krant. Eigenlijk zou je er nu ookDe Standaard moeten bij vernoemen. Die iser enorm op vooruitgegaan sinds de samen-werking met de Financial Times.

MICHAEL CASSIERSAlumnus MBA 1980BRUSSELGehuwd, 2 zoons.

1. Neen niet echt. Ik heb mijn studies TEWaan de UFSIA gedaan en ben vervolgensvoor mijn MBA naar Leuven gekomen. Ikkan mij de praeses van dat jaar niet meerherinneren, maar wel Fa Quix. Maar dat washet jaar daarna zeker?2. Als MBA-student ga je je verwachtin-gen waarschijnlijk toch al wat hoger stellen

en apprecieer je vooral die professoren diepraktijkgericht konden lesgeven: zo was ikerg gecharmeerd door de marketing-cursus-sen van Prof. Piet Van den Abeele en Stan-ford-gastprofessor Srinivasan, de cursus Ca-pital Markets & Finance van Prof. LambertVanthienen (″Gentlemen, if there was a sys-tem to beat the market, do you really thinkI would be standing in front of you?″) en ze-ker niet te vergeten volbloed EuropeaanProf. Albert Coppé. Deze laatste deed echtveel meer dan gewoon zijn cursus geven, zo-als ons bij hem thuis uitnodigen voor een de-bat. Het tegenovergestelde van wat ik netzei was de cursus Personeelsbeleid van Prof.Vuerings, die wij samen met de licentiestu-denten kregen. Dat was veel minder inspi-rerend.3. Ik zat op kot op Campus Irena en haddaar veel contacten met buitenlandse stu-denten. Uit dat ene jaar heb ik geen specia-le herinnering aan een bepaald restaurantovergehouden. Wat de Alma’s betreft, gingonze voorkeur wel duidelijk naar de Alma2, de meest knusse van de drie.4. Neen, mijn echtgenote heeft in Antwer-pen vertaler-tolk gestudeerd.

5. In het begin was dat vrij sterk,maar achteraf is dat toch duide-lijk verminderd. De MBA’ers hou-den m.i. duidelijk minder contact.Het is een uitgesproken interna-tionaal publiek en ik heb de in-druk dat de buitenlandse studen-ten met een andere focus komen.De alumnivereniging doet welmoeite maar de netwerking is min-der sterk. Vlerick heeft zijn ″Vle-rick-boys″ en dat imago hebbenwij nooit gehad. Ik heb overigensnooit de term ″Vlerick-girls″ ge-hoord, hoewel ik er toch genoegken.6. Ik ben begonnen bij Henkelals management trainee om ver-volgens met een oude studievriendeen eigen bedrijfje op te zetten inde IT-branche. Daar ben ik na eentijdje uitgestapt, wegens iets teweinig rendement, en kwam danvia Olivetti terecht bij het consul-tancy-bedrijf CEGOS dat destijdsgeleid werd door Rik Decan (o.m.

het brein achter ″Wie is Wie in Vlaande-ren?″). Zo heb ik geruime tijd bij de Euro-pese Commissie gewerkt als expert voorgrensoverschrijdende samenwerking tussenondernemingen. Sinds enkele jaren heb ikmij toegelegd op bedrijfscommunicatie bijAnthonissen & Associates. Vandaag bege-leid ik ondernemingen en organisaties inza-ke crisiscommunicatie, beursintroducties encorporate communications. Er is nog veel tedoen in die domeinen.7. Ik zou het MBA-programma beslist op-nieuw doen, maar waarschijnlijk wel na eersteen praktijkervaring te hebben opgedaan.Anderzijds twijfel ik sterk of ik niet voor deVlerick-school zou kiezen, juist omwille vandie uitgesproken praktijkgerichtheid en debetere netwerking. Vandaag moeten studen-ten die keuze gelukkig niet meer maken.(door de samenwerking tussen KU Leuvenen Vlerick, nvdr.).8. Neen, ik beoefen geen enkele van dehobby’s uit de vraag. Mijn hobby’s liggenmeer in het artistieke. Ik speel regelmatigtheater en heb hiervoor ook nog een oplei-ding gevolgd (theater zit in de familie, ac-teur Alex Cassiers is een neef van Michael).Zo speelde ik o.m mee in een aantal stuk-ken van Shakespeare. Dat theater spelenheeft iets bijzonders: ik hou van de kick opde planken en het is een zeer nuttige erva-ring voor de dagelijkse beroepspraktijk.Daarnaast leer ik ook piano spelen. Ik hebbovendien een passie voor het gebruik vankleuren en intuïtie en streef er naar die ken-nis toe te passen in mijn beroepsleven. Fas-cinerend.9. Van zodra de financiële onafhankelijk-heid er is: nagenoeg onmiddellijk. Dan legik mij toe op mijn hobby’s en geef ik gratisadvies. Misschien toch een uitzondering: cri-siscommunicatie. Dat vind ik zo boeiend,nuttig en zinvol dat ik dat graag wil blijvendoen. Ik ben er trouwens goed in, al zeg ikhet zelf.10. Ik kies voor beide: De Financieel Eco-nomische Tijd is en blijft de Vlaamse kwali-teits(zaken)krant bij uitstek. Maar De Mor-gen heeft zich op indrukwekkende wijze her-pakt en geprofileerd.

Frank Vandenborre

EKONOMIKA berichten + april 2000 5

ER IS NOOD AAN EEN MODERNEER IS NOOD AAN EEN MODERNEEUROPESE CENTRALE BANKEUROPESE CENTRALE BANK

In een restaurantje vlakbij zijn tweede thuisbasis, de Senaat, licht professorPaul De Grauwe, aan de vooravond van het 24ste Vlaams WetenschappelijkEconomisch Congres met als thema ″EMU: dé uitdaging″, een tipje van desluier over zijn recente diagnose van de Europese monetaire politiek. Kan deEuropese Centrale Bank (ECB) in haar huidige opzet de geloofwaardigheidop lange termijn behouden?

Wat zijn de krachtlijnen van je recente studieover het geldbeleid in Euroland?

Mijn studie omvat twee luiken. In een eer-ste luik geef ik aan dat de economische ont-wikkelingen tussen de verschillende lidsta-ten van euroland sterker divergeren dan ini-tieel verwacht bij de invoering van de euro.Zo kennen bijvoorbeeld Ierland, Spanje enPortugal momenteel een sterke groei ter-wijl Duitsland, Italië een trager groeiritmetonen. Daartussen bengelen dan landen zo-als België en Frankrijk. Het gevolg hiervanis dat de lidstaten verschillende verwachtin-gen hebben omtrent het rentepeil. De ster-ke groeiers zijn vragende partij voor een ho-gere interestvoet terwijl de minder succes-volle lidstaten aandringen op het tegendeel.Waaruit ik dan besluit dat, juist omwille vande sterk uiteenlopende ″claims″ op het geld-beleid van de ECB, deze laatste in vele ge-vallen dreigt verlamd te worden. In het twee-de luik van mijn paper geef ik het probleemaan van het gebrek aan transparantie van deECB.

Is deze moeilijke situatie waarin de ECB zichmeermaals dreigt te bevinden slechts een tijde-lijk fenomeen? Met andere woorden, kunnen wehopen op betere tijden?

Neen. Zolang er tussen de lidstaten een asy-metrie inzake economische omstandighedenbestaat en deze landen bovendien over onvol-

doende flexibiliteit beschikken, zullen zij vanoordeel zijn dat ze een dure prijs betalen voorhun deelname aan de monetaire unie. En datzal op zijn beurt leiden tot heel wat conflictentussen lidstaten en de ECB. Mijn besluit is dusdat de Europeanen met deze moeilijke situa-tie zullen moeten leren leven. Het is de prijsdie we betalen voor de muntunie, die - latenwe niet vergeten - toch ook heel wat voorde-len heeft.

Kunnen we dan niets leren uit de ervaringen vande Federal Reserve in de Verenigde Staten?

Het Verdrag van Maastricht heeft prijsstabi-liteit als hoofddoelstelling van de ECB be-paald. Wat de andere objectieven van de ECBbetreft, blijft het Verdrag zeer vaag. De Fede-ral Reserve daarentegen heeft veel ruimereobjectieven, met als gevolg dat haar actieter-rein zich niet louter beperkt tot inflatie maarook gericht is op elementen zoals tewerkstel-ling en economische groei. Op die manier iszij beter gewapend om een meer geïntegreerden efficiënt monetair beleid te voeren. Kort-om, zolang de ECB zich stricto sensu beperkttot prijsstabiliteit kan haar monetaire politiekniet of nauwelijks aansluiten bij de economi-sche prestaties van bepaalde lidstaten. Nu moetwel gezegd dat in euroland elementen zoalsbegrotingsbeleid en loonbeleid nog steeds na-tionale materies zijn en de overdracht van be-paalde bevoegdheden terzake op Europees ni-veau voorlopig geblokkeerd is.

Het tweede probleem van de ECB is haar ge-brek aan transparantie of ″accountability″?

Teveel gebeurt achter gesloten deuren. Bij-voorbeeld, de ECB verklaart wel dat de in-flatiedoelstelling ten hoogste 2 % bedraagt,maar zegt geen woord over de procedure diede bank zal hanteren om in te grijpen in-dien deze norm overschreden wordt. Eeneerste reden voor dat gebrek aan transpa-rantie is dat er in Europa een gebrek is aansterke politieke organismen die de ECB ophaar werkzaamheden en prestaties contro-leren. In de Verenigde Staten, bijvoorbeeld,moet de Federal Reserve voortdurend re-kening houden met een aantal organismendie een sterk politiek tegengewicht kunnenvormen. Laten we hier even verder op in-gaan, uitgaande van de basisidee dat hoemeer macht je delegeert, hoe sterker de noodwordt aan controle op de aanwending vandie macht. Vandaar dat er een verband moetbestaan tussen macht of onafhankelijkheiden ″accountability″. Nu toont empirische evi-

Paul De Grauwe: beslissing ECB zijn niettransparant.

24ste Vlaams Wetenschappelijk Economisch Congres


dentie aan dat de ECB de meest onafhan-kelijke centrale bank is, vergeleken met deBundesbank en de Federal Reserve, maarhet slechtst scoort op het vlak van verant-woording van haar beleid. Wanneer Fed-voorzitter Alan Greenspan zijn beleid toe-licht voor het Congres heeft hij voor zicheen instituut dat de statuten van de Fed kanwijzigen met een eenvoudige meerderheid.Wanneer de voorzitter van de ECB voor hetEuropees Parlement verschijnt, krijgt hij temaken met een instituut dat geen enkelemacht heeft om de statuten van de ECB tewijzigen. Bovendien is de Fed verplicht hetverslag van haar vergaderingen en de stem-mingen te publiceren, wat weer niet het ge-val is voor de ECB. De Europese CentraleBank beschikt dus over een grote onafhan-kelijkheid maar daartegenover staat geengepaste transparantie of verantwoording.

Een tweede reden zijn de vage objectieven- buiten het element prijsstabiliteit - die voor

de ECB zijn bepaald in het Verdrag vanMaastricht. Dit heeft ertoe geleid dat de ECBde objectieven die ze dient na te streven zelfis gaan interpreteren, wat trouwens duide-lijk tot uiting komt in haar publicatie ″TheECB’s Monetary Policy Strategy″ (MonthlyReport of the ECB, januari 1999). Tot ie-ders verbazing heeft de ECB hierin haar ob-jectieven zeer beperkend geïnterpreteerd,met name uitsluitend gericht op prijsstabi-liteit. Alle referenties naar andere objectie-ven zijn weggelaten. Op die manier vermijdtde ECB dat ze verantwoording verschuldigdis over andere elementen zoals economischeprestaties, evolutie in werkgelegenheid, etc.

Hoe met het nu verder?

Deze stand van zaken creëert op lange ter-mijn een probleem van politieke steun voorde ECB. Moderne centrale banken hebbeneen grotere verantwoordelijkheid dan en-kel maar prijsstabiliteit. Hun verantwoor-

delijkheden strekken zich uit tot macro-eco-nomische stabiliteit in het algemeen, d.i. hetbeperken van de schommelingen in de bu-siness cyclus, het voorkomen van deflatie enhet behouden van financiële stabiliteit. Hetis moeilijk in te schatten hoe lang Europesepolitici hun steun zullen kunnen geven aaneen instelling waaraan ze veel macht heb-ben toegewezen, maar waarop ze weinig con-trole hebben. Problemen zullen sowieso rij-zen wanneer men de indruk krijgt dat deECB weinig doet om recessies of een toe-name in werkloosheid te vermijden. Dit doetme uiteindelijk veronderstellen dat vroeg oflaat de objectieven en verantwoordelijkhe-den van de ECB moeten uitgebreid worden.

Patrick Moermans

HORIZONTAAL

1. Oostenrijks-Amerikaans econoomen socioloog, beschrijver van deontwikkeling van het kapitalisme.(10)

6. Volgens de dikke minder juist vooraanzetterklos. (10)

9. Remi zong twee toontjes lager. (2)10. Nam de afmeting van die vloer-

bedekking. (3).11. Niet-eigenschap van bananen. (5).13. Je gevoeg doen op die rivier. (2)14. Pijnlijk metaal. (2)15. Agrarische letter. (3)16. Letter van 70 cm. (2)17. Aanstonds een Nederlandse li-

centiate. (3)19. Judo-jurk. (10)22. Zonnegod op notenbalk. (2)23. De Guys hebben partij gekozen.

(2)24. Vóór een fonds brengt het even-

wicht op een markt. (10)

VERTIKAAL

1. Dit percentage wordt niet met-een besteed. (10)

2. Een fototoestel met vijf vingers.(10)

3. Overtreffende trap van eenhoningdrank. (5)

4. Deze rabbijn kent meer dan deheilige Schrift. (10)

5. Wat je nog krijgt voor een deel-resultaat. (10)

7. Kort sterk metaal. (2)8. Onder andere deze afkorting. (2)

12. Moedig je paard aan. (2)13. Heb je in als je het land hebt. (2)15. Bloeddorstig onderricht. (3)16. Het land effenen met deze eco-

nomische grootmacht. (2)18. Betreffende 20 horizontaal. (2)20. Bestaansreden van oproerpolitie.

(3)21. Deze oude man maakt een einde

aan het werelddeel. (3)


Ekonomika Gekruisigd

EURO VERKLEINTEURO VERKLEINTPRIJSVERSCHILLEN NIETPRIJSVERSCHILLEN NIET

Dat de euro de prijstransparantie in euroland zou bevorderen, wordt doorniemand betwist. Maar daaruit afleiden dat de prijzen in de eurozone naarelkaar toe zouden convergeren tot het laagste niveau, als gevolg van deconcurrentie, blijkt een wat voorbarige conclusie. Bovendien zijn deprijsverschillen persistent en is het potentieel voor prijsconvergentie niet erggroot, zoals ook de Amerikaanse ervaring leert. Deze conclusies komen uithet referaat van Jan Bouckaert (Universiteit Gent)en Frank Verboven(UFSIA) tijdens het het 24ste VWEC in Gent op 17 maart jl.

Beide auteurs baseren hun conclusies op eengrondige analyse van een databank met ge-gevens over ca. vijfenzeventig automodel-len (en opties) in twaalf landen over een pe-riode van zeven jaar. Uit de analyse van decijfers blijkt dat de internationale prijsver-schillen systematisch zijn (d.w.z. voor allemodellen en hun opties) en sterk schomme-len doorheen de tijd. Verder blijkt dat prij-zen over de betrokken periode niet conver-geren, zelfs niet na correctie voor wissel-koersschommelingen. En zelfs tussen lan-den met een stabiel wisselkoersregime door-heen de jaren ’90 (Duitsland, Frankrijk, Ne-derland en Luxemburg) blijft de divergentiein de prijzen bestaan.

Wel is het zo dat deze prijsverschillen klei-ner zijn dan tussen landen met volatiele wis-selkoersen zoals het Verenigd Koninkrijk,Ierland, Italië en Zweden. In deze groep vanlanden zijn de prijsverschillen zeer groot, inde ordegrootte van 15 tot 20 procent. Daarstelt men ook sterke schommelingen in deinternationale prijsverschillen vast. Door deintroductie van de euro zullen de schomme-lingen in de tijd sterk verminderen, al zul-len de prijsverschillen zelf wel blijven be-staan.

Voor de automarkt schatten de auteurs datde prijsverschillen tussen de 5 à 10 procentzullen blijven bestaan. De belangrijkste re-den is het selectieve en exclusieve distribu-tiesysteem dat voorlopig in de autosectorgehandhaafd blijft. De euro als dusdanig kandeze reële handelsbelemmeringen niet weg-nemen, maar door de prijstransparantie welzichtbaar maken. Maar daarmee is de seg-mentatie van de Europese automarkt na-tuurlijk nog niet weggewerkt. Indien er geenverdere liberalisering in het distributiesys-teem komt dan zullen de prijsverschillen zichop een ″stabiel″ niveau handhaven.

In zijn reactie stelde de heer Adriaan Dierxvan de Europese Commissie dat hij in grotelijnen de conclusies van dit referaat kon on-derschrijven. Toch is de Europese Commis-sie van mening dat de prijsverschillen tus-sen de diverse lidstaten langzaam maar ze-ker afnemen en dat de euro dit proces zalverderzetten. Hij wees er op dat in de VS,toch het prototype van de eengemaaktemarkt met één munt, de prijsverschillen 11procent bedragen. In de EU bedragen deze15 procent (met inbegrip van de belastin-gen), en 13 procent zonder belastingen. Eris dus nog een licht neerwaarts potentieel,

maar de Commissie weet dat hier geen won-deren meer mogen worden verwacht.

Wat specifiek de autosector betreft, ver-wacht de Commissie toch meer dan een ge-middelde prijsconvergentie op een lager ni-veau dan voor de gewone consumentenpro-ducten en -diensten. Zij verklaart dit doorhet feit dat auto’s duurzame consumptie-goederen zijn waarvoor de consumenten hetde moeite vinden om grensoverschrijdend tegaan aankopen. Dit is alleen maar mogelijkna een grondige prijsvergelijking. Als de con-sumenten echt in Europa gaan shoppen, zalhet distributiesysteem verplicht zijn de prij-zen internationaal beter op elkaar af te stem-men. Zo wordt prijsconvergentie op een la-ger niveau een feit.

Fa Quix

Gehoord, gezien,gelezen

Geert Schoukens, handelsingenieur99, heeft de IPPA-Prijs voor eindwer-ken gewonnen. Hieraan is een bedragvan 75.000 frank verbonden.Zijn verhandeling handelt over ″Deprestaties van ethische beleggings-fondsen in het Verenigd Koninkrijk″en werd opgesteld onder leiding vanprof. L. Bouckaert met prof. L.Renneboog als copromotor.



VLAANDEREN BOVENVLAANDEREN BOVEN″We kunnen ons de vraag stellen of één centraal monetair beleid door ééncentrale bank niet pareto-inferieur is tegenover een gedecentraliseerdmonetair beleid. Want grondig historisch economisch onderzoek wijst uit dateen gecentraliseerd monetair beleid zich richt naar de sterkste regio’s. DeBelgische ervaring leert dat. Met de huidige beleidslijnen van de EuropeseCentrale Bank (ECB) zal dat in euroland niet anders zal zijn″, aldus PatrickVanhoudt (Europese Investeringsbank en UFSIA) en Erik Buyst (KULeuven) op het 24ste VWEC in Gent in maart jl.

Natuurlijk is de ervaring met de euro en hetmonetair beleid van de ECB nog erg be-perkt en is het nog te vroeg om conclusieste trekken. Beide auteurs wijzen er ook opdat de theoretische analyse niet noodzake-lijk tot de conclusie moet leiden dat wij ef-fectief naar een gedecentraliseerd monetairbeleid moeten gaan. Integendeel, de auteursconcluderen uit hun analyse dat een aanvul-lend en efficiënt regionaal beleid noodza-kelijk is om precies de ongewenste neven-effecten van een gecentraliseerd monetairbeleid op te vangen.

Patrick Vanhoudt: ″Wij gaan er al te gemak-kelijk van uit dat het monetair beleid eeneenvormige impact heeft op alle regio’s. Ditis niet juist. Regio’s hebben wel degelijk eenverschillende gevoeligheid voor wisselkoers-schommelingen en renteaanpassingen. Hetis duidelijk dat regio’s met sterk exportge-richte activiteiten daar veel gevoeliger voorzijn. Daarnaast speelt ook de concentratievan het aantal KMO’s een rol. KMO’s zijnvoor hun financiering immers aangewezenop de lokale banksector en kunnen zich nietzoals grote bedrijven op de internationaleniet-bancaire markt financieren″.

Professor Erik Buyst (KU Leuven) gaf ver-volgens een bijzonder interessante vergelij-king van de Belgische situatie in de jaren ’50en daarna in de jaren ’80. Het gaat in beidegevallen om periodes waarin een zogenaam-de ″hardemuntbeleid″ werd gevoerd. Maar

de effecten zijn voor Noord en Zuid in onsland in beide periodes erg verschillend ge-weest.

In de jaren ’50 was Wallonië de sterkste eco-nomische regio en Vlaanderen eigenlijk nogarm. Het bruto regionaal product per capi-ta lag in Vlaanderen liefst 15 procent lagerdan in Wallonië. Wallonië had toen sterkeeconomische sectoren zoals staal en steen-kool. Maar door de toen heersende krapteop de Waalse arbeidsmarkt (als gevolg vaneen laag geboortecijfer in de eerste helft vande 20ste eeuw) dreigde het inflatierisico. Omde dreigende loon-prijs-inflatie te bestrij-den voerde de Nationale Bank een harde-muntbeleid. Ex post kan dit beleid geslaagdworden genoemd voor wat betreft het be-strijden van de inflatie. Maar het is nadeliggeweest voor de economische ontwikkelingvan Vlaanderen. Immers, in de jaren ’50 ken-de Vlaanderen een forse bevolkingstoena-me en was economische groei noodzakelijkom er de structurele werkloosheid op te los-sen. Maar het hardemuntbeleid remde deexportmogelijkheden en dus ook de econo-mische ontwikkeling in Vlaanderen.

In de jaren ’80 was precies het omgekeerdehet geval. Vlaanderen had zich ontwikkeldtot de sterkere economische regio, terwijlWallonië met structurele problemen kamp-te in de traditionele sectoren van staal ensteenkool. De Waalse arbeidsproductiviteitstond niet meer in verhouding met de hoge

loonkosten hetgeen leidde tot structurelewerkloosheid. Maar nu ook weer voerde deBelgische Centrale Bank een strak mone-tair beleid gericht op de sterkste regio. Metde nieuwe industriële sectoren van chemie,petrochemie, autoassemblage, ... kon Vlaan-deren activiteiten aantrekken met hogerearbeidsproductiviteit en een grote toege-voegde waarde. Deze waren en zijn relatiefminder afhankelijk van de dure Belgischefrank.

Vanhoudt en Buyst komen bijgevolg tot deconclusie dat een monetaire unie niet auto-matisch leidt tot economische convergen-tie tussen de regio’s, wel integendeel. Hetmonetair beleid heeft, onder invloed van derentetarieven en de wisselkoersschomme-lingen, een asymetrische impact op de di-verse regio’s binnen de unie. De ECB kanin het beste geval zich richten op de ″gemid-delde″ regio, maar blijkt zich voorlopig voor-al te oriënteren op de sterkste regio. Demarkt zou spontaan de verschillen kunnenwegwerken, maar dan moet de markt effi-ciënter werken: er moet voldoende loondif-ferentiatie tussen de regio’s zijn waarbij delonen de productiviteit weerspiegelen. Ermoet voldoende ″human capital″ worden ge-vormd via opleiding en vorming, en vooralmoet er een voldoende mobiliteit van ar-beidskrachten bestaan tussen de regio’s inde EU, hetgeen vandaag zeker niet het ge-val is, in tegenstelling tot de VS.

De auteurs besluiten dan ook dat een regio-naal beleid kan helpen. Maar op de vraagwelk type van regionaal beleid nu effectiefde sociale en economische cohesie tussen deregio’s binnen de EU kan bevorderen, kon-den zij geen antwoord geven, hetgeen trou-wens niet het voorwerp van hun studie uit-maakte.

Fa Quix



RELATIE-MARKETEERRELATIE-MARKETEERIN DIENST VAN EURO 2000IN DIENST VAN EURO 2000

De organisatoren van Euro 2000, het Europese voetbalkampioenschap datdoor de Belgische en Nederlandse voetbalbond samen wordt georganiseerd,beschikken over een budget van 2,3 miljard frank. Een deel van die geldenmoet komen van sponsors en leveranciers. Om het kapitaal bijeen te harken,kan Euro 2000 rekenen op de commerciële vaardigheden en het rijkenetwerk van Wilfried Delanghe, oud-ETEW’er en hoe kan het ook anders,sportliefhebber.

Een kort woordje over je studies?

Na het college in Veurne, trok ik naar Leu-ven om er de licentie in financieel-econo-mische wetenschappen te halen. Ik voegdedaar een PUB-jaar (lees: postgraduaat be-drijfsmanagement) aan de Vlerick-schoolaan toe. Dat was een programma dat, denkik, toen nog maar vijf jaar bestond. En danwas er nog de legerdienst, waar ik het schop-te tot reserve-officier bij de recce′s (de ver-kenners voor niet-legerkenners).

Sloeg je na je studies meteen de commerciëlerichting in?

Mijn loopbaan startte in 1969 bij UnileverBelgium, in de divisie Iglo-Ola. Ik had er alstage gelopen na mijn Vlerickopleiding envóór de start van mijn legerdienst. Diege-nen die vertrouwd zijn met een groep alsUnilever weten dat men er start met de klas-sieke trainee-job, dit wil zeggen zoveel mo-gelijk verschillende jobs uitvoeren in deeerste jaren.Eerst was de verkoop aan de beurt. Al gauwwerd ik telecall-manager, aan het hoofd vaneen ploeg van 35 dames die dagelijks klan-ten opbellen en permanent in contact zijnmet de vertegenwoordigers op de baan. Hetwas mijn taak die dames op te leiden, hetteam te leiden en promoties op te zetten.

Het moet gezegd dat televerkoop in die tijdal erg actueel was bij Unilever. Nadien werdik district manager van Oost- en West-Vlaan-deren, verantwoordelijk voor acht vertegen-woordigers.Na de verkoopsopleiding was de marketingaan de beurt. Ik was enkele jaren brand ma-nager, verantwoordelijk voor zowel verkoopals aankoop, onder meer voor het volledigevisgamma van de groep. Met de distributie,na verkoop en marketing, was de cirkel bijnarond. Bij SBT, de afdeling snel Belgisch trans-port van Unilever, was ik onder meer ver-antwoordelijk voor de ganse traffiek naarItalië voor de Bekaert-groep.

De cirkel was bijna rond, zegt U. Wat ontbraker dan nog?

In principe moest ik ook nog het vierdeaspect van de opleiding, met name financiën,afwerken. Maar na zeven, acht jaar bij Uni-lever werd ik geheadhunt door de ZwarteKat uit Luik, waar ik hoofd werd van de sa-les en marketing. Van een gestructureerdemultinational kwam ik dus terecht bij een fa-miliale onderneming. In 1982, drie jaar la-ter, stapte ik over naar Delacre, een divisievan Campbell Soup Company. Drie jaar langleidde ik er, als general sales manager voorBelgië, de verkoop- en marketingafdeling.

En toen kwam alweer een headhunter je voorCoca-Cola Belgium wegkopen?

Wie droomt er niet van om bij Coca-Colaaan marketing te doen? Zo′n mooie kanslaat je natuurlijk niet liggen, zeker niet alshet gaat om een functie van marketingdi-recteur. Na verloop van tijd kreeg ik er ooknog de leiding van de bottelarij in Bruggebovenop. In 1991, zes jaar later, kreeg ik dande kans om voor Coca-Cola naar het bui-tenland te trekken en op die manier verderdoor te groeien binnen de frisdrankengroep.Na lang twijfelen, ben ik uiteindelijk niet in-gegaan op de uitnodiging om familiale re-denen. Had ik toen voor de carrière geko-zen, was ik vandaag wellicht general mana-ger van Coca-Cola Atlanta of Venezuela. Entoch heb ik geen spijt van mijn beslissing.

Op datzelfde ogenblik kreeg je het aanbod omQuaker Oats België te gaan leiden?

Ik heb een uitstekende periode gekend bijQuaker Oats. De groep had een interessantproductengamma, gaande van graanproduc-ten over dierenvoeding tot frisdranken (Gat-torade) en vertegenwoordigde in België eenomzet van 3 miljard frank. We lanceerdenop succesvolle wijze een nieuw merk van kat-tenvoeding, Felix, dat op drie jaar tijd eenmarktaandeel van 12 procent veroverde.Toen de afdeling dierenvoeding later ver-kocht werd aan Spillers Petfoods, vroeg menme een reorganisatie door te voeren waar-bij de marketing van Quaker Oats Belgiëzou overgebracht worden naar Parijs. Nietonbelangrijk daarbij was dat ik eigenlijk mijneigen job moest wegcijferen.

Hoe kom je dan uiteindelijk in de voetbalwe-reld terecht?

E k o n o m i k a P r o f i e l


In al die jaren dat ik actief was bij multina-tionals was ik uitstekend geplaatst om mijnrelatie-marketing op te bouwen. In de loopder jaren was de wens gegroeid om vanafmijn vijftigste deze schat aan informatie enrelaties te gelde te maken, voor mezelf envoor een eigen, op te richten bedrijf. En diewens is vandaag werkelijkheid. Via mijn ven-nootschap stel ik momenteel mijn expertiseen netwerk ter beschikking van twee belang-rijke cliënten: Euro 2000 en een Frans be-drijf actief in dierenvoeding.

Maar je komt toch zomaar niet in die voetbal-wereld terecht?

Toeval is het natuurlijk niet. Sinds 1984 hebik een loge bij voetbalclub Anderlecht endus ook een voet in het voetbalgebeuren.Ook via dit kanaal heb ik trouwens heel watrelaties kunnen ontwikkelen. Michel Ver-schueren, bijvoorbeeld, is een persoonlijkevriend geworden.Nu, de concrete aanleiding voor mijn hui-dige opdracht in het kader van Euro 2000,was een telefoontje van de tornooidirecteur,Alain Courtois, in maart ’99. Na een eerstegesprek hoorde ik een hele poos niets meertot Courtois me in oktober terug contact-eerde en zei: ″Wilfried, u hebt in België derelaties die we nodig hebben″.

Wat is de missie van Euro 2000 en wat houdtje functie van Belgisch commercieel managervan het tornooi precies in?

Euro 2000 is belast met het organiseren vanhet tornooi zelf, met alles erop en eraan.Mijn taak, en die van mijn collega in Neder-land, bestaat erin sponsors en leveranciers(in het jargon: suppliers) aan te brengen.Sponsors leggen een som geld op tafel ter-wijl de bijdrage van suppliers naast geld ookeen inbreng in natura omvat. We voeren on-derhandelingen met al deze partijen, wat nietaltijd evident is omdat er toch heel wat rech-ten en plichten op het spel staan. We moe-ten oplossingen uitdenken als bijvoorbeeldeen hoofdsponsor toevallig een product inportefeuille heeft dat concurrerend is meteen product van een andere hoofdsponsor.Of nog, indien bepaalde producten van eenhoofdsponsor uit veiligheidsoverwegingen

niet in het stadion kunnen, want bijvoor-beeld verpakt in glas. Dit alles kans soms lei-den tot lange besprekingen, vooral met nieu-we kandidaat-sponsors of -suppliers die noggeen ervaring met het tornooi hebben.

De namen van de sponsors en leveranciers zijnintussen bekend?

Ja. De hoofdsponsors zijn Coca-Cola, Carls-berg, McDonalds, Philips, Fuji, Playstation


Wilfried Delanghe: “Ook de privé sector krijgt via 2000 de kans zich maximaal ten aanzienvan het buitenland te promoten”.

en Huynday. De suppliers zijn Nashuatec,Adecco, KLM-Alitalia, Connection enAdidas.

Het is toch verbazend dat Carlsberg als hoofd-sponsor optreedt ten koste van thuisspelers zo-als Interbrew of Heineken. Waren deze laat-sten dan niet geïnteresseerd?

Toch wel, maar de politiek is dat we een voor-recht geven aan partijen die ook bij vorigeedities van het tornooi als sponsor optra-den. En vermits er, gelet op de exclusiviteit,maar plaats is voor één biergroep, waren weverplicht de kandidatuur van Interbrew ofHeineken af te wijzen.

Voor de Olympische Spelen van Sydney 2000dreigen bepaalde hoofdsponsors af te haken na-dat een omkoopaffaire aan het licht kwam. Hoekan u dergelijke problemen vermijden bij Euro2000?

In Sydney werden er naast de contracten metde hoofdsponsors contracten afgesloten metandere, concurrerende sponsors, en dat isnatuurlijk om problemen vragen. Wij garan-deren aan onze sponsors een strikte exclu-siviteit, niet enkel op papier maar, veel be-langrijker nog, ook in de praktijk. Dit bete-kent concreet dat we er zowel voor als tij-dens het tornooi permanent op waken datdeze exclusiviteit gerespecteerd wordt. Bij-voorbeeld, in en rond het stadium tolere-ren we geen concurrerende activiteiten ofpubliciteitsacties. Stellen we toch dergelij-ke initiatieven vast, dan grijpen we onmid-dellijk in.

In de media sprak men over een organisatie-budget van ongeveer 2,3 miljard frank. Is erdan ook zoiets als een business plan voor Euro2000?

Er bestaat een business plan, opgesteld dooreen Nederlands accountantskantoor. Datplan is opgedeeld in verschillende deelpro-jecten waarvoor telkens een manager de ver-antwoordelijkheid draagt. Elke maand is ereen rapportering voorzien naar Euro 2000die zo permanent kan evalueren en bijstu-ren waar nodig. Ik moet zeggen dat dit zeergoed loopt, ook al dankzij een goede inter-

actie tussen personen uit de voetbalwerelden de bedrijfswereld.

Hoe is Euro 2000 gestructureerd? Hoe zullende sponsorgelden gebruikt worden?

De UEFA is de eigenaar van het Europeeskampioenschap. Zij heeft een tweeledige on-derbouw. Ten eerste, een vennootschap, metname het Zwitserse ISL (International SportLeisure), die de commerciële en juridischerechten van tornooien zoals de ChampionsLeague en de Europese kampioenschappenbeheert. ISL stort de ontvangsten door aande UEFA: een deel hiervan dekt de internewerkingskosten, het saldo wordt gestort aande nationale voetbalbonden. Ten tweede,Euro 2000 zelf, die de lokale organisator vanhet tornooi is.

Is het globaal gezien maatschappelijk verant-woord om miljarden in een voetbatornooil tepompen?

De werkgelegenheid vaart er in ieder gevalwel bij. Er zullen acht stadia in gebruik ge-nomen worden, met 400 tijdelijke krachtenper stadium. Ongeveer 150 personen zijn ac-tief in het beheer en de organisatie, vanuitRotterdam, met nog eens 8 tot 10 man opelk van de acht sites. De horeca - hotels, res-taurants, catering - zal in juni ook op volletoeren draaien. Een gans mobiliteitsplan isvoorzien. En ga zo maar door. Er zijn dusvolgens mij voldoende elementen om te zeg-gen dat het project economisch belangrijk is.Bovendien biedt Euro 2000 een opportuni-teit om maximaal het imago van het Bel-gisch voetbal, en van België in het algemeen,op te poetsen indien wij, Belgen, kunnen be-wijzen dat we zo een grote organisatie aan-kunnen. Brugge, Brussel, Luik en Charle-roi doen belangrijke inspanningen om hunstad en stadion optimaal klaar te maken voordit evenement. Ook de federale regering ende regionale regeringen spelen maximaal inop onze initiatieven. En vanzelfsprekendkrijgt ook de privé-sector een kans om zichmaximaal te promoten.Laten we tenslotte toch niet vergeten dat erook miljarden worden gepompt in Formule1 en tennis, met dat verschil dat voetbal demeest bekeken sport is en het Europees kam-

pioenschap, na de Olympische Spelen en deWinterspelen, de meest bekeken sporthap-pening. Vergeten we ook niet dat op Euro2000 31 matchen worden gespeeld, meer dan7.000 uren televisie, 7 miljard kijkers en 1,2miljoen toeschouwers in de stadia. Het volkwil nu eenmaal brood en spelen.

Hoe verloopt de samenwerking met de Neder-landse collega′s?

Vrij goed. Indien er al eens scherpe discus-sies zijn, dan werpt het Belgisch compromis-model vaak zijn vruchten af. Onze tornooi-directeur, Alain Courtois, vroeger procu-reur en in 1986 aangesteld als secretaris-ge-neraal van de KBVB, is hierin een meester.

Wat boeit je het meest in je huidige opdracht?

Ten eerste, het te gelde maken van het rela-tienetwerk dat ik gedurende vele jaren hebopgebouwd, en de opportuniteit om via dezefunctie nieuwe personen en bedrijven te le-ren kennen. Ten tweede, heeft sport me al-tijd geboeid. Al van in mijn tijd bij Coca-Cola werkte ik mee aan de sponsoring vanhet BOIC. Verder ben ik erg actief geweestin de volleybalwereld, onder andere als be-heerder van topclub Lennik, ook om dat eenvan mijn twee zonen profspeler is. Frederikheeft nu vijf jaar voor ereklasser Maaseikgespeeld waarmee hij vier maal Belgischkampioen werd. Vorig jaar won hij ook hetbeach-volleybal kampioenschap. Terzijdehaal ik het muzikaal talent aan van mijn an-dere zoon, die ook zijn weg gevonden heeft,als drummer van de band van Will Tura.

Wie wordt Europees kampioen?

... ...

En wordt Anderlecht Belgisch kampioen?

Het is zo goed als zeker. Het moet gezegddat voetbalclub Standard sterk komt opzet-ten. Maar Michel (Verschueren) wil abso-luut kampioen worden.

Patrick Moermans

E k o n o m i k a P r o f i e l


DE (JUISTE) PRIJSDE (JUISTE) PRIJSVAN MOBILITEITVAN MOBILITEIT

Professor Stef Proost kon tijdens de eerste dagen van het jaar 2000 nog nietweten dat enkele maanden later de benzine- en dieselprijzen recordhoogtenzouden bereiken. Daardoor werd zijn pleidooi voor het inzetten van eenprijsmechanisme om het verkeersprobleem om te lossen alsnog ongewild inrealiteit omgezet. Want dat was in essentie zijn betoog: met een adequaatprijssysteem het mobiliteitsvraagstuk oplossen. Alleen bedoelde professorProost meer voluntaristische maatregelen zoals aangepaste accijnzen enenergiebelastingen, rekeningrijden en juiste prijszetting voor het openbaarvervoer.

Prof. Proost stelde meteen dat het mobili-teitsvraagstuk bijzonder ingewikkeld is endat mirakeloplossingen niet bestaan. Hetvalt trouwens op dat de voorgestelde reme-dies zeer divers en dus slechts partieel zijn.Hij noemde er enkele op:

- blokrijden en elektronische geleiding vanauto’s

- zuiniger en properder wagens (bv. elek-trisch aangedreven)

- strengere snelheidscontroles- bedrijfsvervoerplannen, carpoolsubsi-

dies, ...- gratis en beter openbaar vervoer- flexibele en glijdende arbeidsuren- een betere ruimtelijke ordening- oordeelkundige investeringen in infra-

structuur (wegenbouw, spoorwegen-net, ...).

″Het verkeersprobleem is een schaarstepro-bleem dat je best oplost door het inschake-len van het prijsmechanisme en dit ont-breekt vandaag grotendeels″, aldus Proost.Het prijsmechanisme in het verkeer bete-kent enerzijds het invoeren van het ″reke-ningrijden″. Rijden wordt duurder of goed-koper naargelang van de wegbezetting. Opbepaalde uren (spitsuren) zou autorijden

onvermijdelijk duurder moeten worden enin daluren goedkoper. Dit rekeningrijdenmoet dan wel de bestaande belastingen ver-vangen. Anderzijds moet het prijsmechanis-me ook beter toegepast worden op het open-baar vervoer. Vandaag worden alleen lineai-re maatregelen getroffen.

Iedereen is het er over eens dat er drasti-sche maatregelen moeten worden genomen.Het wegverkeer groeit nog steeds. In de ja-ren ’90 is het zelfs met meer dan 50 procenttoegenomen. Hetzelfde geldt voor de files.Ook het leefmilieu wordt niet gespaard. Eris de aantasting van de ozonlaag, de uitstootvan kleine deeltjes en van broeikasgassen,om nog te zwijgen van de geluidsoverlast enhet beslag op de ruimtelijke ordening. Ten-slotte eist het verkeer ook een zware tol aanmenselijk leed door de talrijke verkeerson-gevallen.

Professor Proost is er zich van bewust dateen perfecte prijszetting zeer moeilijk is. Hetaspect rekeningrijden vereist een gesofisti-keerde technologische oplossing die van-daag nog niet waterdicht is, maar misschienmorgen wel mogelijk zal zijn. Bovendienmoet rekeningrijden ook nog maatschappe-lijk aanvaard worden. Dit vraagt een poli-

tiek contract tussen de bevolking en de over-heid. Hogere belastingen (via rekeningrij-den) zijn enkel mogelijk indien andere be-lastingen, bijvoorbeeld op arbeid, wordenverlaagd. Vandaag ontbreekt hiervoor even-wel de politieke credibiliteit.

Het is precies dit laatste punt dat door ver-schillende toehoorders op de korrel werdgenomen. Politici hebben altijd een goedemotivering om belastingen te verhogen. Maarals het er op aankomt om ter compensatieandere belastingen te verlagen lijden zij plotsaan geheugenverlies. Er werd ook opge-merkt dat ″mobiliteit″ vandaag al grote kos-ten oplevert en dat rekeningrijden die al-leen maar zal verhogen. Aanvullend merk-te de zaal ook op dat een systeem van reke-ningrijden toch behoorlijk asociaal is, om-dat alléén zij met een hoog inkomen en eengrote bereidheid tot betalen zich in de toe-komst nog vlot zullen kunnen verplaatsen enanderen niet. Er ontbreekt duidelijk een so-ciale correctie in deze economische bena-dering.

Een alerte economist merkte ook op dat hettoch normaal is dat bij groeiende mobiliteitook de infrastructuur moet volgen. Waar-om wordt dit zo weinig gezegd? Is de mi-lieulobby in ons land zo sterk geworden datzij elk debat over nieuwe rijvakken, wegenof autostrades bij voorbaat in de kiemsmoort? Als dat effectief het geval is, danmoeten wij maar met zijn allen aanvaardendat wij in de toekomst steeds langer in de fi-les zullen staan, klonk het.

Fa Quix

8 o m t e h o r e n


FINANCIELE ACCOUNTINGFINANCIELE ACCOUNTINGGEEFT NIEUWE INFORMATIEGEEFT NIEUWE INFORMATIEEen aandachtige analyse van de jaarrekening kan interessante informatieopleveren over de gezondheid van het bedrijf in kwestie. Dit was de finalestelling van het betoog van Prof. dr. Ann Gaeremynck tijdens de derde sessievan het “8 om te horen″-programma. Ann Gaeremynck heeft heel watstudiewerk verricht binnen het domein van de financiële accounting, hetderde domein van de boekhouding naast de management accounting en deauditing.

Iedereen die iets of wat bezig is met analy-ses van bedrijven, hetzij beroepsmatig, het-zij voor privé-doeleinden, zal zich al wel eenvan de volgende vragen gesteld hebben: kanmen een verband leggen tussen winsten enbeurskoersen? Hoe beïnvloeden verschil-len in de ″accounting standards″ de bruik-baarheid van de financiële informatie? Zijner verschillen in financiële rapportering tus-sen beursgenoteerde en niet-beursgenoteer-de ondernemingen? Kan men via de jaarre-kening de kans op falen van startende on-dernemingen inschatten? Wat is de waardevan een revisoraal verslag in dit verband?

Ann Gaeremynck lichtte alvast een paar re-sultaten van haar uitvoerige studiewerk hier-

omtrent toe. In eerste instantie gingen deonderzoekers op zoek naar mogelijke sig-nalen achter bepaalde rapporteringskeuzes.Zo stelt zich ondermeer de vraag wat de be-tekenis is van een initiatief tot herwaarde-ring van activa. In de literatuur is er onenig-heid of dit als een positief of een negatiefsignaal moet beschouwd worden. Men neigtnaar het negatieve omdat het gevoelsmatigbedrijven zijn die een te klein eigen vermo-gen hebben die dergelijke stappen doen. Hetonderzoek spitste zich toe op de niet-beurs-genoteerde ondernemingen. De conclusie isdat in het merendeel van de onderzochtebedrijven een dergelijke ingreep de voorbo-de is van een neerwaartse spiraal van de be-drijfsresultaten, al werden er significante ver-schillen vastgesteld tussen de verschillendesectoren. Ons negatieve voorgevoel is dusterecht.

Een tweede voorbeeld onder de noemer vande rapporteringskeuzes betreft de active-ring van O&O-kosten. Hier wordt men ge-confronteerd met een duidelijk verschil tus-sen de Amerikaanse FASB-normen die dieactivering verbieden, terwijl de Belgischewetgeving dit wel toelaat. Ann Gaeremyn-ck liet zich uit voor activering omdat dit eenbetere afstemming tussen de kosten en deopbrengsten mogelijk maakt. Ook rond deze

vraag heeft men getracht om aan de handvan een steekproef de ware beweegredenenbeter te begrijpen. De conclusie van de stu-die is dat de onderzochte bedrijven meldingzullen maken van de O&O-activiteiten ompositieve verwachtingen naar de toekomsttoe te ondersteunen. Of nog, in vele geval-len wil men negatief nieuws verdoezelen doorwat positief nieuws toe te voegen.

Een tweede onderzoeksdomein situeert zichin het gebruik van boekhoudinformatie bijde voorspelling van toekomstige faillisse-menten, meer bepaald de eerste gepubli-ceerde balans. Er is in eerste instantie na-gegaan of we de kans op falen al kunnen in-schatten bij startende ondernemingen aande hand van de vermogensstroomanalyse-techniek. Het grote voordeel van deze tech-niek is dat de kans op manipulatie van de ge-gevens veel beperkter is dan bij het gebruikvan winstcijfers. De resultaten van dit on-derzoek zijn zeer interessant en brengen aanhet licht dat men bij starters vooral moet kij-ken of er in het eerste activiteitsjaar vol-doende waarde is gecreëerd.... Er is ook na-gegaan in welke mate auditverslagen tijdigbepaalde signalen rond een eventueel fail-lissement bevatten. Uit de eerste resulta-ten van de studie blijkt dat er wel wat ver-schillen zijn tussen de verslagen van de ver-schillende revisoren. De verslagen van degrote kantoren blijken sneller voorbehoudte maken. Een belangrijke bemerking bij ditonderzoek is dat het oorspronkelijk beperktis tot de verslagen van het jaar voor de fa-ling van de betreffende onderneming. In eentweede fase heeft men de analyse uitgebreidtot de verslagen die tot drie jaar teruggaanvoor de faling. We kijken alvast uit naar deresultaten van dit onderzoek...

8 o m t e h o r e n


ARLET WILS, VIA VIA EN OMSTREKENARLET WILS, VIA VIA EN OMSTREKENIn onze reeks ’de andere economist’ zijn al studiegenoten uit erguiteenlopende sectoren aan bod gekomen, maar een ′cafébaas′ hadden wenog niet aan het woord. Eigenlijk een beetje eigenaardig, want tijdens eentypische ′Ekonomika-carrière’ stonden de meesten wel eens achter een ofandere toog, mijmerend dat de dag zou komen dat hij of zij een eigen cafézou openen. Als we de professionele activiteiten van ons ledenbestand evenbekijken, valt echter op dat niet velen van hun hobby ook hun beroephebben gemaakt. Niet zo bij Arlet Wils (EW 1980), die het reiscafé ′Via Via′uitbaat aan het station in Heverlee.

Was een carrière als ‘cafébazin’ al een ambitiein je studententijd?

‘Ik ben begonnen in de eerste kandidatuurrechten, ik had schrik van het mathema-tische van economie, alhoewel ik in de hu-maniora al de economische richting had ge-volgd. Maar snel ondervond ik dat men voorrechten vooral oog voor detail moest heb-ben, na een eerste mislukking koos ik dusvoor algemene economie. Het voordeel wasdat ik al de gewoonte had om de grotere vo-lumes te studeren, het eerste jaar economiewas dus geen probleem meer, de latere ja-ren gingen met vallen en opstaan. Wiskun-de bleef een struikelsteen en ik moet ookzeggen dat ik me graag amuseerde met hetEkonomika-gebeuren. Ik herinner me nogheel goed Freddy Nurski, die toen opkwamals preses. Het was voor mij de eerste maaldat een praeses belang hechtte aan anderezaken dan ′pinten pakken′. Ik heb nooit ineen presidium gezeten maar ik was wel opveel activiteiten aanwezig, ik heb getapt enik heb ook achteraf dikwijls opgekuist.

Dus toen al een beetje de smaak te pakken ge-kregen?

Nee, ik was er graag bij en ik zat ook nietecht met concrete carrièreplannen in hethoofd. Ik had de kans gekregen van thuis omte studeren en daarna zouden we wel zien.

Je werkte eerste een tijd bij de GOM, eigenlijkeen typische economisten-startjob.

Klopt, maar ook hier had ik geen concreteplanning. Het was een job die ik kon krij-gen, iets wat niet evident was in die jaren.Het was bovendien niet zover van Leuven.Het eigenlijke project was wel interessant,want er was eigenlijk amper een kader ge-definieerd om in te werken, we moesten nogveel zaken doen rond het opstellen en ver-werken van de enquêtes. Maar zoals ik al zeihet was een tijdelijk project. Ik moest dus naverloop van tijd naar iets anders uitkijken enkwam zo terecht op de aankoopdienst vande Sarma, waar ik eigenlijk nu nog in dienstben. Ik heb een loopbaanonderbreking ge-nomen.

Maar hoe kom je danuiteindelijk in eenreiscafé terecht?

Eigenlijk begint hetverhaal in mijn vrijetijd naast mijn job. Ikwas erg veel met ad-ministratief werk be-zig. Ik had wel veelcontact met mensenover de telefoonmaar daar bleef hetbij. Ik was ondertus-

sen wel heel actief bij Joker Toerisme en PikNik, de vereniging van begeleiders van Jo-ker Reizen. Mijn hele vrije tijd ging op aanhet begeleiden van groepsreizen. Het wastelkens opnieuw een uitdaging om met eengroep mensen op reis te gaan naar eenvreemd continent. Bij Joker Toerisme krijgje enkel een theoretische planning, een vlieg-tuigticket en een budget. Ik hou van het con-cept om alles ter plaatse te organiseren enzo de plaatselijke mensen een graantje te la-ten meepikken. Je houdt er niets aan over,je krijgt enkel het budget waarover ook dereizigers beschikken en het vliegtuigticketen ′that′s it′. Ik heb dit jaren gedaan en stanu nog altijd in voor opleiding en coordina-tie, vooral dan voor de Zuid-Amerikaanselanden. Maar ik ben de jongste jaren nietmeer zelf op reis geweest.

Goed, dat reisaspect is er dus, maar vanwaardan de café-idee?

Ik heb daar erg lang over nagedacht omdatde eerste bedoeling was een rendez-vous-plek te hebben vóór en na de reis, om eenbeetje in de sfeer te komen maar dat vol-stond niet om de zaak rendabel te maken.Alternatief reizen is een tof thema om rondte werken, maar je beseft ook dat reiscon-tacten vrij snel uitdoven, je moet dus eigen-

D e A n d e r e E c o n o m i s t


lijk iets meer bieden. We hebben uiteinde-lijk met drie mensen de gok gewaagd. Hetmoest een schot in de roos zijn, we wildenniet mislukken. ′Via via′ en Joker hebben ei-genlijk een logo en een thema aangereikt,maar hoe je dit invult dat wilden we zelf be-palen, wij wilden geen ′keten′ worden, geenMc Donalds. Het moest ons café worden.

Van zodra je begint met een tweede en der-de café, verlies je de emotionele band en deziel en daar is het nu net om te doen. Wehouden wel contact met de andere Via Via′sin de wereld. We zijn bijvoorbeeld met hethele team naar de opening van het Via Via-café in Barcelona getrokken, maar ieder caféis vrij hoe hij het concept invult. Wij mik-ken hier op een vast publiek dat regelmatigterugkomt voor een bepaalde sfeer, terwijlmen in de reislanden eerder probeert demensen een dagje langer te doen blijven...

“Alternatief reizen, vrijwilligers,...” is Via Viadan een VZW?

Neen, dit café moet winst maken, zoals ie-der ander want er zijn heel wat mensen diehiervan moeten leven. We houden wel vastaan bepaalde principes. We schenken wijndie uit de wereldwinkel komt, ...

Eigenlijk zie ik dit niet als alternatief, ik vindhet normaal dat je op die manier toch nogiets doet aan de kloof tussen noord en zuid.We hebben een eigenheid die we niet snelin een andere werksituatie zullen terugvin-den. Zo heeft bijvoorbeeld elke vennootrecht op 3 maanden verlof, terwijl wij on-dertussen de wedde blijven uitkeren. Dit laatons toe om op reis te gaan en nog eens eenstukje van de wereld te verkennen.

Hoe run je een café, zonder enige echte hore-ca-ervaring?

We zijn met z’n drieën, waarvan er een vroe-ger al een café uitbaatte, hij houdt zich voor-al met de toog bezig, terwijl de keuken mijnterrein is. We hebben elk ons werkterrein enik hou ook het kasboek bij, dus is er toch nogiets van de economische opleiding blijvenhangen. Toen we begonnen, heb ik wel ver-scheidene opleidingen gevolgd en kan ik in

principe een restaurant uitbaten. Ik hou erwel van om nieuwe gerechten uit verschil-lende werelddelen uit te proberen. (nvdr: deLamsragout was uitstekend) en de lessency-clus die ik geef om deze gerechten klaar temaken zijn altijd goed gevuld.

We proberen altijd nieuwe activiteiten te or-ganiseren rond het thema reizen zoals dia-reeksen, optredens, lezingen. Je moet zor-gen dat je steeds opnieuw probeert de men-sen te boeien. Vandaag lukt ons dit zeer goed.

Hoe zie je dit initiatief evolueren?

Binnenkort moet ik de beslissing nemen ofik definitief voor deze job kies, want de maxi-mumtermijn voor verlof zonder wedde is ver-streken. Ik moet dan definitief met ′Via Via′verder. Ik ben er van overtuigd wat we nogheel wat nieuwe dingen kunnen doen, eenkookboek uitgeven bijvoorbeeld, het restau-rant verder uitwerken... Zoals steeds veelideeën, maar als we iets doen dan moet hetook goed zijn.

Hans Verwaeren

Leerstoel Value and Risk PricewaterhouseCoopersOp 27 april om 18.30 uur wordt in de pro-motiezaal van de universiteitshalle het start-schot gegeven voor de Leerstoel Value andRisk, gesponsord door Pricewaterhouse-Coopers.Het thema, waardecreatie en risico, wordtuitgediept via een drietal seminaries perjaar, gericht op zowel onderzoekers alspractici, en via een onderzoeksluik.Co-titularissen zijn Marleen Willekens (ac-countancy) en Piet Sercu (internationaalfinanciewezen).

Alle Ekonomikaleden zijn van harte wel-kom op de academische opening en dedaaropvolgende receptie.

Piet SercuMBA Director, Professor ofInternational FinanceD.T.E.W., K.U.LeuvenNaamsestraat 69, B-3000 Leuvenphone +32 16 32 6618 or 6756fax +32 16 32 6620 or 6732email [email protected]

Lezers schrijven...

Mevrouw Els Depoorter,

Als trouwe lezer van de Ekonomika Berich-ten, las ik het interview met jou in ’De Ano-nieme Economist’ in het vorige nummer. Uitde tekst maak ik op dat je alumna-EW bent.Hoe kan je dan een uitspraak doen over ″VanWinckel cursussen″? Van Winckel heeft nooitcursus gegeven aan studenten EW. Ik neemaan dat heel wat afgestudeerden een trau-ma aan deze cursussen overgehouden heb-ben, maar je kan geen hekel hebben aan ietsdat je nooit gevolgd hebt.Graag verklaring/rechtzetting in volgendnummer.

Diane Verbiest

Beste Mevrouw Verbiest,

Els volgde wel degelijk enkele cursussen vanprofessor Franz Van Winckel als keuzevak-ken. Ze had dus recht van spreken toen zedie als een van de minder prettige herinne-ringen uit haar studentenleven citeerde. Mis-schien hadden we dat wel meteen moetenduidelijk maken in haar antwoord. Maar hetdoet ons hoe dan ook plezier dat professorVan Winckel ook onder Ekonomische Alum-ni tot discussie blijft leiden en dat sommigelezers de Berichten heel nauwlettend uit-vlooien.

De redactie

D e A n d e r e E c o n o m i s t


ZOO ZOO ...ZOO ZOO ...De opmerking ’je familie woont in het eerste hok links’ was vroeger eenbelediging waar je je zonder dralen met een even scherpe opmerking ofeventueel met de vuisten moest tegen verweren. Die beschimpingen raaktenje in het diepst van je hart. Want... elk bezoek aan de Antwerpse Zoo begonvroeger met het bekijken van de chimpansees die de eerste hokken links vande ingang bevolkten.

Dat we op 26 oktober weer net links na deingang verwacht werden, deed het ergste ver-moeden, maar ons wantrouwen bleek onte-recht. Niet alleen hebben de meer harige af-stammelingen van onze voorouders sinds velejaren een nieuwe woonst in de zoo, de uit-nodiging was er ook een van Ekonomika enhet doel van de samenkomst was dan ookvooral meer te weten te komen over het ″run-nen″ van een dierentuin. Dus geen bezoekvoor de tralies, geen bezoek achter de scher-men, maar een uitgediepte uiteenzetting overhet ontstaan van de zoo, zijn economischeaspecten, zijn financiële verzuchtingen énde gereglementeerde kweek van beestjes.Het eerste ZOOgdier dat ons te woord stondwas Louis Rydams, Adjunct-Algemeen Di-recteur van de KMDA (= Koninklijke Maat-schappij voor Dierkunde van Antwerpen).Hij schetste het ontstaan van de zoo: dat degebouwen samen met het Centraal Station

in 1902 werden opgericht; dat ze oorspron-kelijk vooral dieren ″tentoon″ stelden; datdeze allemaal afgeslacht werden in de 2dewereldoorlog wegens gebrek aan eten; datde dierenhokken na de bevrijding tijdelijkdienst deden als onthaalruimten voor de″zwarten″; dat directeur Van Den Bergh van-af 1945 het geheel terug heeft opgebouwd;dat sindsdien de ″Zegge″ in Geel en ″Plan-ckendaal″ mee op de balans staan en dat na-tuurbehoud, onderwijs, wetenschappelijk on-derzoek, recreatie en cultuur de pijlers zijnwaarop de huidige werking steunt. We moch-ten weten dat de ″dieren″ voor slechts 1 frankin de balans staan als verdoken reserve om-dat ze zo moeilijk af te schrijven zijn en ookdat de toekomst van de Antwerpse Zoo nietzeker is, omdat de werken aan het CentraalStation een duidelijke daling van de bezoe-kersaantallen met zich mee hebben gebracht,en vooral de pretparken de reislustige Belgdikwijls naar andere oorden weglokt, inplaats van naar onze oh-zoo-mooie dier-en-tuin.

Als tweede spreker was Peter Van den Eyn-de aan het woord, die de gevleugelde titelvan ″Parkwachter van de zoo″ draagt. Neen,hij voedert geen dieren; hij is evenmin debuitenwipper; hij dient zelfs niet als voervoor de dieren. Hij zorgt er namelijk voordat jullie naar de beestjes willen komen kij-ken, met een nadruk op ″edutainment″: kij-ken en leren! De dolfijnen, die naar andereoorden verbannen werden wegens gebuisdin het vak ″kweken″, worden vervangen doorhet Aquaforum 2000, een haaienbassin, een

pretpark voor kinderen en een wandelbosplus avonturenpad in Planckendaal. Als deapen er van tak naar tak mogen zwieren, mo-gen de kinderen dat ook. Maar wel ieder inzijn eigen park.Ook interessant was te weten dat elke zoozich specialiseert in het kweken van bepaal-de dieren en dat dit voor elke zoo ter we-reld gereglementeerd is. Vandaag zijn bijvoorbeeld alle okapi’s eigendom van de Ant-werpse Zoo, die het kweekprogramma we-reldwijd beheert. Er bestaan voor elke dier-soort kweekprogramma’s: voor de orixen,kowalskipaarden, bergchimpansees, goud-kopleeuwaapjes, congopauwen en ga zo maardoor. Een uitstervend ras als Louis Rydamswordt er tot aan zijn pensioen geduld. Hijwas evenwel nog springlevend tijdens de uit-gelezen receptie zodat we kunnen aanne-men dat hij zijn nog resterende 2 jaar zon-der probleem volmaakt bij het KMDA.

Ik wil de grootste hebben

Zijn we niet gebrainwashed in Leuven omin onze professionele verzuchtingen te stre-ven naar de absolute top? Directeur van dit

Louis Rydams, Adjunct Algemeen Direc-teur van de KMDA.

Peter Van den Eynde, Parkwachter van dezoo.

Re g i o n a l e K e r n e n : A n t w e r p e n


of dat te worden? Of baas in eigen huis? (envoor de dames ook nog baas in eigen buik?).Bij het afsluiten van een millennium kan hetgeen kwaad even stil te staan bij de moge-lijke wendingen in ons beroepsleven. Tweeexperts kwamen ons daar een beetje bij hel-pen op 2 december jongstleden.

Mark Caelemans, Partner bij Amrop Inter-national Executive Search en kortweg ″head-hunter van topmanagers″ genoemd, gaf onsgraag zijn visie over de echt belangrijke stap-pen in een succesvolle carrière. Voor de star-ters is de eerste job van cruciaal belang: kanik er gemakkelijk uitstappen? Welke func-tie neem ik aan? Kan ik mijn talenten in dezejob uitbreiden? Snel de nodige realiteitszinontwikkelen is de boodschap en zich een doelstellen, zowel wat timing als niveau betreft.Ambitieus zijn mag, maar alles heeft zijnprijs (gezondheid, gezin, vrienden, ...). Opdit ogenblik krijgen vrouwen zeker voorrangop heren, maar in functies op hoog niveauis de job dikwijls zeer zwaar als mevrouw diewil combineren met een familieleven waarze ook nog echtgenote en moeder wil zijn.

Een zelfstandige carrière uitbouwen is ookeen mogelijkheid. Hierop werden we min-der goed voorbereid, en dikwijls rollen wein deze functie zonder het bewust te heb-ben gepland. Mevr. Agnes Kips, Startersad-viseur van NCMV-Antwerpen, zocht samenmet ons naar de nodige startkabels en MichelAdriaens, gedelegeerd bestuurder vanBulvano (= totaalinrichting van kantoren)verwoordde wat zo’n elektrische shock voorgevolg kan hebben.Wie zelf wil gaan ondernemen, moet zich-zelf de volgende vragen zeker stellen:1. Waarom wil je zelfstandige worden? Veel

geld verdienen? Familiale traditie? Geenbaas boven U willen hebben? MetFerrari’s rondrijden?

2. Welk soort activiteit wil je doen? Je moetje terrein afbakenen want er is al zo veelop de markt.

3. Is er nog behoefte aan mijn aanbod?4. Onder welke vorm ga je ondernemen?5. Ben ik bereid om constant bij te scholen?6. Zijn de huisgenoten, de kat en de kana-

rievogel hier mee akkoord?7. Wil je het risico lopen alles te verliezen?

Als je nu zeven serieuze antwoorden hebt,kan je aan de slag en treed je toe tot het rasder KMO’ers. Maar onthoud ook deze slo-gans: - zonder goed business plan ben je ner-gens - it is lonely at the top - het succes vanje onderneming is je team - je hebt enkelverantwoording naar jezelf - elke beslissingbeïnvloedt het eindresultaat - enz.

Voor twijfelaars was er op deze dag geenplaats, want de variëteit aan hapjes tijdensde receptie van de Generale Bank (Fortis)was weer zeer groot, wat ons tot verscheu-rende beslissingen noopte. Enkel zij die zichhier goed uit de slag konden trekken gin-gen totaal tevreden naar huis.

In de hoofdrol

We hebben gewacht tot 3 februari om hetnieuwe millenniumjaar in te zetten met onzenieuwjaarsreceptie, kwestie van iedereen detijd te geven na het eindejaarsgefuif “de rookom je hoofd te laten verdwijnen”. Onze kers-verse voorzitter Erik Verkest had dan ookhet genoegen onze gastheer Ronald Ever-aert, gedelegeerd bestuurder van Mercator& Noordstar (MerNo), de kans te geven deopmerkelijke investeringsstrategie van degroep uit de doeken te doen. Zijn verzeke-ringsmensen eerder voorstanders van wei-nig risico, MerNo voert een actief investe-ringsbeleid, maar voornamelijk gericht opperformante Vlaamse groeibedrijven. Vande 76,4 miljard is 28% in aandelen belegd,43% in obligaties en 11% in immobiliën. En-kele van de meest recente acquisities van1999 zijn deVGen, R+ Technologies, Se-gers, ...

Elke twee jaar kent Ekonomika Antwerpenaan een buitengewoon verdienstelijk mana-ger of ondernemer, met een voorkeur voorpersonaliteiten uit onze eigen kring en onzeeigen regio, de nominatie toe ″In de Hoofd-rol″. Na Frans Vreys, Frans De Boodt enKarel Dierick (die trouwens allen aanwezigwaren) werd dit jaar unaniem gekozen voorde heer Wim Joos. Als afgestudeerd Licen-tiaat Handels- en Financiële Wetenschap-pen (prom. 1957) ging hij bij zijn vader in dedrukkerij werken.

Onder zijn impuls kende het bedrijf een ster-ke groei en specialiseerde zich in admini-stratieve formulieren. Ondanks een grotebrand die het bedrijf een tiental jaar gele-den teisterde, staat de Drukkerij Joos van-daag aan de top van zijn sector met de digi-tale druktechnieken en de steeds sneller wij-zigende drukmogelijkheden. Ondertussenheeft hij het dagelijks beheer weer doorge-geven aan zijn kinderen, maar blijft hij alsvoorzitter van de raad van bestuur nog eenvinger in de pap hebben.

Nu we toch aan het vieren waren, kon ookMagda Vandestraete, die maar liefst 15 jaarlang het secretariaat heeft verzorgd, doorKarel Dierick in de bloementjes, de kussenen in het fruit worden gezet. Dat heeft ″onsMagda″ zeker verdiend en dat kussen heeftKarel zeker graag gedaan.

Om de avond af te sluiten volgde dan denieuwjaarsreceptie ons aangeboden dooronze gastheren Mercator & Noordstar endankzij de hulp van Fa Quix en Professor Ta-vernier hebben we deze receptie tot in dekleine uurtjes kunnen trekken. Op 4 aprilbezochten we The Capital MarketsCompany; verslag volgt later.

De volgende activiteiten zijn:28 mei: stadswandeling in Borgerhout24 juni: BBQ

Eric Dorpmans

Re g i o n a l e K e r n e n : A n t w e r p e n


GEEN MARKTECONOMIEGEEN MARKTECONOMIEZONDER DEMOCRATIEZONDER DEMOCRATIE

″Democratie is het fundament van onze samenleving. En het is in het Parlement dathet democratisch karakter van onze samenleving tot uiting moet komen. Velepolitici en burgers beseffen dat nog onvoldoende. Maar de democratie wordt alleendoor het Parlement gewaarborgd. Ik beschouw het als mijn taak dit aan iedereenduidelijk te maken. Maar je bent maar belangrijk als men je kent. Mijn leidraad isdus ″faire savoir pour savoir faire″. Ik wil een moderne aanpak voor het Parlementvan de 21ste eeuw″. Dat zei Herman De Croo, Minister van Staat en Voorzitter vande Kamer van Volksvertegenwoordigers, op een lunchcauserie van EkonomikaBrussel op 8 februari.

Het Parlement is natuurlijk niet de enigemacht die ons land regeert, beseft De Croo.Er is het grootkapitaal, maar dat wordt steedsinternationaler en kan daarom moeilijk on-der controle worden gebracht. Er is ook deKerk, maar die heeft niet zo veel meer tezeggen. En er zijn de vakbonden waarvanDe Croo oordeelt dat zij opvallend veelmacht hebben hoewel ze niet democratischverkozen zijn. Een belangrijke macht vor-men zonder twijfel ook de media. Uit eenaantal recente dossiers is echter geblekendat er dringend nood is aan een deontolo-gische code die de pers zichzelf moet opleg-gen. In feite kan de burger dus alléén via hetParlement iets zeggen en proberen iets tengoede te veranderen. De andere machtenontsnappen aan zijn controle. Maar de wer-king van het Parlement moet nog wordenverbeterd en de burger moet er beter van opde hoogte worden gebracht.De Croo wil een aantal zaken concreet aan-pakken. Vooreerst moeten de ministers opvragen leren antwoorden ″zonder papier″.Zij weten dat zij donderdagnamiddag moe-ten antwoorden op parlementaire vragen.De Croo: ″Ik aanvaard niet dat ze afwezigzijn. Zij moeten op donderdagnamiddag geenspreekbeurt of uitgebreide lunch meer aan-vaarden. Ten tweede moeten de ministers enparlementsleden leesbare dingen brengen.

Elke tekst van wetsvoorstel of wetsontwerpmoet worden voorafgegaan door een begrij-pelijke samenvatting. Zij moeten leren spre-ken in de taal van de gewone mens. Er wordtin Brussel te veel Wetstratees van Jean-LucDehaene gebruikt, met als onderliggendegedachte ″als je het niet begrijpt, des te be-ter!″ Sommigen maken zich belachelijk methun ingewikkelde tussenkomsten. ″Si le ri-dicule tuait, le parlement serait un cime-tière″, gooit De Croo er even tussendoor. Ermoet een betere communicatie met de bur-ger komen. De politici moeten verplicht wor-den hun kiezers te informeren.Maar ook met enkele kleine wijzigingen kanhet beeld dat de bevolking vandaag van hetParlement heeft, verbeterd worden. ″Menzegt dat de aanwezigheid te laag is en dankijkt men naar TV-beelden waarop vele legestoelen in de Kamer worden getoond, maarer staan gewoon te veel stoelen! Het aantalzitjes is niet aangepast aan de meest recen-te staatshervorming waarbij het aantal ze-tels in de Kamer is teruggevallen van 212naar 150, dus niet alle plaatsen kúnnen wor-den ingevuld. In Engeland doen ze dat an-ders. Daar heeft men altijd een volle zaalomdat er maar voor de helft plaats is! Menrekent op minstens de helft afwezigen. Zois het niet moeilijk om uw Kamer vol tekrijgen!″

Een andere maatregel is snelheid. Er wordtin het Parlement niet op tijd geantwoord.″Ik publiceer nu de vertragingen. Zo weetelke minister voor hoeveel vragen hoe langhij te laat is. Ik weet het, ik ben een parle-mentair dier. Het Parlement is mij dan ookheel dier-baar. Ik wil niet dat men het Par-lement als een onvermijdelijke maar verve-lende voetmat beschouwt zoals de vorige re-gering al te veel heeft gedaan. Maar daarmoet het Parlement dus in eerste instantiezelf aan werken″.De lunchcauserie werd afgerond met enke-le vragen over onder meer de visie van Her-man De Croo op de verdere staatshervor-ming. De Croo geeft onomwonden toe dathij een ″federalist″ is. Maar een verdere gro-te staatshervorming ziet hij niet zitten. Tochis er nog ruimte voor debat. ″Ik ben voor-stander van een grote fiscale autonomie voorde gewesten. Nu kunnen ze al te gemakke-lijk het geld van de federale overheid uitge-ven en hebben zij te weinig fiscale verant-woordelijkheid. Anderzijds vraag ik mij afof alles wat geregionaliseerd is ook geregio-naliseerd moet blijven”.

Fa Quix


FRISSE LUCHT DOORFRISSE LUCHT DOORVRIJE GASMARKTVRIJE GASMARKT

″Ik ben van oordeel dat de veranderingen als gevolg van de geliberaliseerdeEuropese gasmarkt vooral nieuwe kansen bieden voor Distrigas. Deevoluerende markt creëert mogelijkheden die wij zo snel mogelijk willengrijpen. Als voorbeeld wil ik hierbij verwijzen naar de voortrekkersrol dieDistrigas speelt bij de ontwikkeling van een spotmarkt voor kortetermijngascontracten in continentaal Europa. Ik heb het hier over de″hub-Zeebrugge″, zei Jean-Pierre Depaemelaere, voorzitter van hetdirectiecomité van Distrigas op een middagcauserie van ″EkonomikaBrussel″ op 21 december ll.

Distrigas produceert geen aardgas maar ver-handelt het. Het koopt het aardgas in bijbuitenlandse producenten, importeert het,vervoert het via een wijd vertakt hogedruk-net, slaat het op en verkoopt het als groot-handelaar aan de Belgische distributiemaat-schappijen, grote industriële verbruikers enelektrische centrales. Ook aan het buiten-land wordt verkocht. Binnen de handelsac-tiviteiten treedt Distrigas steeds meer ac-tief op als gas-trader bijvoorbeeld op de Brit-se spotmarkt of in Zeebrugge (zie verder).Naast de verkoop van aardgas ontwikkeltDistrigas steeds meer een transitfunctie voorhet internationaal vervoer van aardgas naarde buurlanden. Op deze wijze kan Distri-gas haar infrastructuur commercialiseren.Op dit ogenblik wordt gewerkt aan een geïn-tegreerd dienstenpakket in het kader vandeze transitfunctie.Ons aardgas is afkomstig uit Nederland(33%), Noorwegen (33%), Algerije (30%)en Duitsland (4%). In 1999 verbruikten wemet z’n allen in België circa 15 miljard ku-bieke meter aardgas, goed voor 4 procentvan de Europese gasconsumptie. Aardgasvertegenwoordigt zowat 23 procent van hetprimaire energieverbruik in België. Sinds1987 is de Belgische aardgasmarkt voortdu-rend gegroeid. Wat hierbij opvalt is het toe-nemend gebruik van aardgas voor de op-

wekking van elektriciteit. Vooral de expan-sie van de warmtekrachtkoppeling (WKK)draagt bij tot deze groei. In 1999 steeg hetglobaal gebruik van gas voor de productievan elektriciteit met ongeveer 20 procent(+6% voor de industriële gasconsumptie en+2% voor de privé-consumptie).

Trading en transit

De liberalisering van de Europese gasmarktwerd tot stand gebracht door de EuropeseGasrichtlijn van 22 juni 1998. Deze bepaaltdat de distributiemaatschappijen vanaf 2006progressief vrij hun gasleverancier kunnenkiezen. ″Maar het is duidelijk dat de reëleliberalisering sneller zal verlopen dan tot nu

toe is voorzien, én omwille van de druk inde markt, én omwille van evoluerende poli-tieke inzichten″ aldus Depaemelaere.

Distrigas is van oordeel dat de liberalise-ring van de Europese gasindustrie vooralnieuwe kansen inhoudt. Jean-Pierre Depae-melaere: ″Ik heb het al gehad over de hub-Zeebrugge als centrum voor kortetermijngashandel. Op 2 november 1999 hebben wijhet nieuwe ″Zeebrugge natural gas tradingcontract″ voorgesteld aan geïnteresseerdegasondernemingen die actief zijn op de Eu-ropese gasmarkt. Het gaat om een stan-daardcontract voor het verhandelen van gasin Zeebrugge. Tevens worden zogenaamdehub-services aangeboden voor bijbehoren-de hub-dienstverlening. Door de standaar-disering van de operaties wordt het nu ge-makkelijker om gas te kopen in de Zeebrug-se hub″.In een eerste fase blijven de transacties inZeebrugge bilateraal, d.w.z. tussen geïden-tificeerde partijen. ″Maar een evolutie naarscreentrading (handel via elektronischeschermen waarbij transacties kunnen wor-den gesloten tussen anonieme tegenpar-tijen) of de ontwikkeling van financiële in-strumenten zoals futures voor aardgas zit-ten in de lijn van de verwachtingen. De markten de marktpartijen zullen deze evolutiesturen″.Naast de internationale tradingactiviteitenzullen ook de internationale transitactivitei-ten de expansie van Distrigas bepalen. Dis-trigas beschikt over een unieke infrastruc-tuur van 3600 km hogedrukleidingen metZeebrugge als draaischijf. De transitcapa-citeit bedraagt circa 30 miljard kubieke me-ter. ″Wij zien die ontwikkeling van onze in-ternationale activiteiten wel zitten″, zo be-sloot Depaemelaere.

Fa Quix

Re g i o n a l e K e r n e n : B r u s s e l


VOOR NIEUWS MOET JEVOOR NIEUWS MOET JEIN DE KRANT ZIJNIN DE KRANT ZIJN

Had u ook altijd al eens willen weten hoe het nieuws wordt gemaakt? Dealumni van Ekonomika Vlaams-Brabant weten er sinds hun bezoek aan dePersgroep alles van. De belangstelling was zo groot dat we de grote groepbelangstellenden moesten splitsen en het bezoek over twee opeenvolgendevrijdagen werd verdeeld.

Het bezoek ging van start met een voorstel-ling van de Persgroep in woord en beeld (hoekan het anders). Een interessante video overde technische kant van het kranten makenen toelichting bij de economische aspectenvan de Persgroep. We leerden dat de Pers-groep Vlaanderens de snelst groeiende me-diagroep is, ontstaan uit het samengaan vaneen aantal kranten- en magazine-uitgeverij-en. Vandaag zijn ze echter evengoed actief

in commerciële radio en TV. In 1998 reali-seerde de groep een omzet van 8.835 mil-joen frank, wat een nettowinst opleverde van394 miljoen frank. De Persgroep bestaat uituitgeverij NV Hoste, die ′Het LaatsteNieuws′ en ′De Nieuwe Gazet′ op de marktbrengt, De Morgen, NV Edibel, de uitge-ver van ′Blik′, en NV Sparta, dat de TV-ma-gazines ′Zondag Nieuws′, ′Dag Allemaal′ en′TV Familie′, het jongerenmagazine ′Joe-

pie′ en de maandbladen ′Goed Gevoel′, ′Net-werk′, ′Auto′, ′Genieten′ en ′Goed Wonen′onder zijn hoede heeft. Verder heeft de Pers-

groep een participatie van 50 pro-cent in VMM (VTM, Ka2 en TopRadio), een 50% participatie inATV (Antwerpen′s regionale TV-zender - volgens de gids omdat degrote baas van de Persgroep eenAntwerpenaar is) en een 25% par-ticipatie in ′Vacature′, het weke-lijks krantje met jobaanbiedingen.Bij een bezoek aan de Persgroepwordt de klemtoon gelegd op NVHoste, de producent van ′Het Laat-ste Nieuws′ en ′De Nieuwe Gazet′.Eerst bezochten we de redactie,waar nog een tiental mensen delaatste hand legden aan de week-endeditie van ′Het Laatste Nieuws′.Dit gebeurt natuurlijk allemaal viacomputer. In de grafische sectorwordt bijna uitsluitend gebruik ge-maakt van Apple Macintosh. Vande redactie werden we naar de hec-tische bijenkorf van de verzendinggeleid. Vrachtwagens reden af en

Regionale Kernen: Vlaams-Brabant


aan om de vele paletten metkranten te laden. ″Tegen ′sochtends ligt in het ganseland de krant in de winkel″,vertelde de gids. De belang-rijkste verkoopbron van′Het Laatste Nieuws′ is dekrantenwinkel. Dit in te-genstelling tot de concur-rentie, die vooral met abon-nementen werkt. ″Dit heeftals voordeel dat de redac-tie elke dag opnieuw de le-zer voor zich moet winnendoor een kwaliteitskrant tebieden″, glunderde de gids,″En het is fantastisch om tezien dat dat elke dag lukten dat onze oplage stijgt.″We konden zien hoe de ge-drukte kranten volautoma-tisch worden voorzien vanhun bijlagen (op dit mo-ment ′Het Guinness Record Boek′). In hetjargon noemt men dit encartage. De kran-ten worden vervolgens automatisch getelden gesorteerd per regio, verpakt en op pa-letten geladen. Het volgende aspect dat wete zien kregen was het eigenlijke drukkenvan de krant. Dit gebeurt met de CTP-tech-niek, waarbij de krant rechtstreeks van com-

puter op printplaat wordt gezet en niet meerop film. CTP staat dan ook voor ComputerTo Plate. Dat impliceert onder andere datde pagina niet meer opgemaakt wordt in eenzetterij, zoals vroeger, maar op de redactiezelf. De gids legde er nog eens de nadruk opdat elke printplaat tegenwoordig ook gere-cycleerd wordt. Daarenboven gaat ook hetpapierafval naar de recyclage. Het lijkt bijna

een economische droom: een industrie metnagenoeg geen afval.

Na een korte rondgang rond de indrukwek-kende vierkleurenrotatiepersen (3meterbreed, 20 meter lang en drie verdiepingenhoog!), waar we net het automatisch wisse-len van een rol papier meemaakten, gingenwe terug naar de ontvangstruimte voor een

door Ekonomika Vlaams-Bra-bant aangeboden nieuwjaars-receptie. Bij een lekker glaas-je en een hapje konden we nogeven napraten over kranten-magnaten en andere onderwer-pen. Veel mensen gaven onsgoede suggesties voor toekom-stige activiteiten, waarvoordank. Ekonomika Vlaams-Bra-bant is dan ook van plan om ophetzelfde elan door te gaan.

Tot dan.

Patrick Becqué.Foto′s Christophe Boone.

Regionale Kernen: Vlaams-Brabant


OP BEZOEK BIJ KRC GENKOP BEZOEK BIJ KRC GENKHet sprookje aan diggelen?

Zwaar verlies. Geklungel. 5-0 op hun doos.Een schande en dat voor de kampioen vanBelgië. De maat is vol. Dappere Robert,voorzitter van Ekonomika Limburg belt devoorzitter van KRC Genk met de boodschapdat wij maandag 21 februari het nieuwe sta-dium komen bezoeken op voorwaarde dater terug fatsoenlijk gevoetbald wordt. Ge-volg, onmiddellijk crisisberaad van het be-stuur van KRC. Ze trekken zich terug in dediepste catacombe van het nieuwe stadionen baren een aantal wijze besluiten.

1. Trainer Heiligen wordt ondanks zijn naamverdoemd naar het diepste diep van de hel.2. De spelers vertrekken onmiddellijk opBoskamp om in de zuurstofrijke omgevingvan het bos en de afzondering van het kampalles weer op een rijtje te zetten. Het lukt.De spelers herpakken zich; de voorzitter isgelukkig. Tijdens een boswandeling ont-moet hij op het zachte mos tussen de bos-bessen en de paddestoelen de bosfee die hemvriendelijk een wens laat doen. De voorzit-ter barst in tranen uit en vertelt haar dat hetzo slecht ging met de ploeg, maar dat hierin dit boskamp alles zo goed gaat dat hijschrik heeft om het boskamp te verlaten.

Geen probleem zegt de bosfee, ik zal uw bos-wens vervullen. Ik zal u een bosmens mee-geven die de geest van dit boskamp bij uwspelers zal onderhouden. Ze sloeg met haartoverstaf en zip-zap daar verscheen een reus.Een combinatie van een Georgische berg-bosbeer en een mens. Hij had een mond zogroot dat hij zonder geluidsinstallatie hetveld kon overschreeuwen. Als de tv repor-ters hem interviewen raakt zijn stem tot inde huiskamer zelfs als de microfoon is afge-sloten. De voorzitter sprak tot hem: vanafnu gaat gij de ploeg leiden. We zullen u Bos-kamp noemen als herinnering aan dit wel-doende boskamp. En het wonder geschied-de. KRC Genk werd weer een winnaar. Detoekomst zal uitwijzen of Boskamp deze bos-sfeer zal kunnen behouden.

Als Fenix uit de as

We bezochten het Fenixstadium. Een drie-kwart betonnen kuip gevuld met duizendenplastieken kontjesafdrukken. Een kwart isopengelaten zodat de kuip nooit vol waterkan lopen als het hard regent en zodoendede toeschouwers niet kunnen verdrinken.Het binnenste van dit betonnen geraamtebestaat grotendeels uit een genre cafestraat.Om de vijftig meter staat er een tapkast en

daartegenover een plaslo-kaal. Aan de ene kant kanje je dus volgieten en aande andere kant laat je jeleeglopen. Is dit misschieneen gesloten circuit zoalsin de natuurkunde van VanWinkel: niets gaat verlo-ren, niets komt er bij. Erstaan hier een honderdtaltv-schermen waarop je dematch kan volgen. Je kandus rustig pintelieren en dematch volgen in replay inplaats van buiten in weeren wind te staan. Thuisklinkt het ook veel aan-

vaardbaarder als je zegt: ’ik ga naar het voet-bal’ in plaats van ’ik ga op café’.Het voetbalveld is verwarmd (enig in Bel-gië). Onder het veld liggen kilometers bui-zen en sensoren die de zaak op tempera-tuur houden. De spelers klagen dus nooitover koude voeten. Als je hier een speler opde grond ziet rollen is dat iemand die ge-woon wat nestwarmte opzoekt. Ik zie hiertoch een toekomstig probleem. Het norma-le proces grondwater-wortel-gras-zonne-warmte zou zich kunnen omkeren in hemel-water-wortel-gras-grondwarmte. Ze zoudenhier op een dag een omgekeerde grasmatkunnen hebben.

We bezochten ook de spelersruimte. Er lo-pen hier Afrikanen, Oost-Europeanen, men-sen uit alle hoeken van de wereld. Het ka-pitaal is van Genk. De spelers verblijven ie-dere dag in het stadion van 8 tot 17 uur. Al-les is hier voor handen om zelfs de stijfsteknuppel soepel te houden. Voor- en namid-dag twee uur training en daartussen eten,ontspanning, computerlessen, taallessen enverzorging.We besloten dit bezoek met een onderzoekvan de culinaire capaciteiten van dit evene-mentenbedrijf. KRC Genk wordt opnieuwkampioen (volgendd jaar)

G. GasDe verkoop van Branko Strupar bracht veel geld op maarwas tevens sportieve aderlating.

Re g i o n a l e K e r n e n : L i m b u r g


LESSENCYCLUS E-BUSINESSLESSENCYCLUS E-BUSINESSEEN GROOT SUCCESEEN GROOT SUCCES

Op zaterdag 19 februari vond de eerste van drie sessies plaats van delessencyclus ″e-Business, een praktische kijk vanuit logistiek, financieel encommercieel oogpunt″. Deze lessencyclus is de eerste samenwerking tussende drie vakgroepen van Ekonomika Permanente Vorming: P&L (Productieen Logistiek), SCAFF en M&S (Marketing & Strategie). Het succes wasoverweldigend: we telden meer dan 210 deelnemers op de eerste(P&L-)sessie van de seminarie-reeks! De aula Gaston Eyskens in deDekenstraat barstte dan ook uit haar voegen en de airconditioning kon detemperatuur nauwelijks temperen.

Steeds meer bedrijven buigen zich over devraag of zij moeten overgaan tot het aanbie-den of integreren van e-business. Algemeenwordt e-business als één van de uitdagin-gen van de komende jaren beschouwd. Tochblijft de discussie al te dikwijls op een té engebasis steken omdat men niet beseft welke al-lesomvattende impact het fenomeen kanhebben op de bedrijfsorganisatie. Tegelijk ismen zich ook dikwijls slechts bewust van eendeel van de opportuniteiten van e-businessen leeft er nog steeds angst over de veilig-heid ervan.Deze lessencyclus trachtte een zo evenwich-tig mogelijk beeld te geven van de mogelijk-heden van e-business. Er werd aandacht ge-schonken aan achtereenvolgens de elektro-nische handel op het logistieke vlak en opde productievloer, de niet te verwaarlozenfiscale, juridische en boekhoudkundige as-pecten en ten slotte de strategische en com-merciële motivatie om tot een implementa-tie van e-business over te gaan.

De vakgroep P&L beet op zaterdag 19 fe-bruari de spits af met ″The e-synchronizedsupply chain″ als centraal thema. Gie VanRoosbroeck, hoofdredacteur Zakelijk Inter-net, internetbijlage van de Financieel-Eco-nomische Tijd, praatte het geheel aan el-kaar en leidde de sprekers in.

In het eerste deel schetste Rik Vervisch vanAndersen Consulting de exponentieel stij-gende opkomst van e-business en vergeleekde snelheid waarmee het internet zich als

nieuw medium opwerpt t.o.v. de tijd die deklassieke media zoals telefoon, radio, tele-visie en kabel daarvoor nodig hadden: op 5jaar tijd bereikte het internet een penetra-tiegraad waarvoor de andere media tot 30jaar nodig hadden! De impact van eCom-merce of eBusiness zal zich vertalen in nieu-we spelers en het verdwijnen of fundamen-teel veranderen van bestaande bedrijven, innieuwe producten en diensten en in een ver-schuiving van de macht van bedrijven die fy-sieke activa bezitten naar bedrijven die deinformatie beheren.Vervolgens gaf Rik Vervisch een overzichtvan de logistieke keten, met inzoeming naarde aanbodzijde (leveranciers en leveranciers

V.l.n.r.: Dominiek Callewier (P&L), Rik Vervisch (Andersen Consulting), Gie Van Roos-broeck (Zakelijk Internet/FET), Wim Peeters (Ariba), Frank Vandenborre (Permanente Vor-ming), Johan Van Den Broeck (Dow Chemical), Bart De Ridder (P&L), Dave Hill (DowChemical)

Va k g r o e p e n : L e s s e n c y c l u s


van leveranciers), het stuk binnen de onder-neming zelf, en de vraagzijde (klanten enklanten van klanten) met een aanduidingvan de toepassingsgebieden waarin het in-ternet in elk van die drie delen een toene-mende rol zal spelen.Tot slot gaf de spreker nog enkele richtlij-nen mee voor de aanwezige bedrijven: ″getyour act together″ door groot te denken maarklein te starten om dan snel te kunnen uit-breiden en de winsten te kunnen realizerenen een aantal nieuwe criteria te hanteren:70% is goed genoeg (afwegen van volledig-heid versus tijdsvoorsprong), het voordeelom eerst te zijn (slechts plaats voor maxi-mum 3 spelers in elke niche), de nodige part-ners erbij te betrekken en niet alles zelf tewillen doen, rekening te houden met het feitdat de technologie nog verre van matuur is,en dat ervaring uiterst schaars is (de uitda-ging ligt erin om gemotiveerde mensen tehebben en te houden die nog begrijpen water achter de logica van de tools zit).In het tweede deel werd de praktijkcase bijDow Chemical toegelicht. Dave Hill, een vanvier wereldwijd verantwoordelijken vooreCommerce bij Dow Chemical, nam de al-

gemeenheden over het bedrijf voor zijn re-kening en lichtte toe waarom Dow Chemi-cal in hemelsnaam aan eCommerce zou moe-ten doen: geen magische slogans maar ge-woon omdat de klanteninteractiekosten la-ger liggen via het internet.Bij twee initiatieven langs de klantenzijdestond Hill in detail stil: Vendor Managed In-ventory met EDI en telemeting van de tanksen een betere planning van het terug opvul-len ervan, en bij Customer Self Service, waar-bij klanten zelf hun bestellingen kunnenplaatsen en de status ervan raadplegen, maarook voor de Dow werknemers op het intra-net (waarbij de wereldwijde standaardisa-tie van PC’s uiteraard een belangrijke duwin de rug vormt). Vervolgens lichtte JohanVan Den Broeck, Supply Chain Architect bijDow Chemical, het leveranciersstandpunttoe via het interne e-Procurement projectdat in omvang voortdurend toeneemt door-heen de drie geplande fases. In detail werduitgelegd hoe een werknemer bij Dow ophet intranet een bestelling kan plaatsen, deauthorisatie kan gecontroleerd worden ende betaling automatisch verloopt via elek-tronische aankoopkaarten.

In deel 3 tenslotte gaf Rik Vervisch een over-zicht van e-procurement software, en gafWim Peeters van Ariba, een geanimeerde enzeer gesmaakte demonstratie van de e-pro-curement toepassing van Ariba.

Bart De Ridder

Meer informatie vindt u op onze websitehttp:www.ekonomika/be of bij:- Frank Vandenborre (Permanente Vor-

ming)0477/[email protected]

- Dominiek Callewier0495/[email protected]

- Bart De Ridder (P&L)0477/[email protected]

- Walter Herssens (SCAFF)02/[email protected]

- Francis Bertrem (M&S)0477/[email protected]

Markies de Sadeaan onze Faculteit!

In het kader van 575 jaar K.U. Leu-ven speelde het Campustoneel in fe-bruari en maart het opzienbarend to-neelstuk van Peter Weiss: ″De vervol-ging en moord op Jean-Paul Marat,opgevoerd door de verpleegden vanhet krankzinnigengesticht van Cha-renton onder leiding van de heer deSade″. Ook onze Faculteit had een ver-tegenwoordiger in dit luguber spek-takel. Professor emeritus Anton Bar-ten speelde niemand minder dan ...Markies de Sade!


Oplossing Kruiswoordraadsel

GEEN STRANDVAKANTIE OPGEEN STRANDVAKANTIE OP“THE BEACH”“THE BEACH”

In niets slaagt de prestigieuze Hollywood-productie ″The Beach″. Niet in hetdoorprikken van de mythe van de vrijgevochten rugzakreizigers die het aardsparadijs zoeken (want dat blijkt niet zo bijzonder aantrekkelijk te zijn). Nietin het vertellen van een geloofwaardig verhaal over de mens versus de natuur(want je hecht geen greintje geloof aan dat verhaal). En de film slaagt erzelfs niet in ons te overtuigen van het grote acteurstalent van Leonardo DiCaprio (want hij lijdt verschrikkelijk aan overacting in deze vreselijkmoraliserende prent). U heeft dus niks gemist.

Leonardo Di Caprio is een zelfverzekerdejonge Amerikaan, die gepakt en gezakt hetgrote avontuur opzoekt in Thailand. Aan-vankelijk dreigt dit lelijk tegen te vallen.Maar per toeval botst hij op een totaal flip-pende drugstoerist die hem een mysterieu-ze kaart bezorgt van een geheim paradijse-lijk eiland. Leonardo slaagt er in dit eilandte bereiken samen met het Franse koppelFrançoise en Etienne. Van deze laatste ont-futselt hij al even snel Françoise, al ontgaatmij de aantrekkingskracht van deze kille,oppervlakkige verschijning. Trouwens, deoversteek naar het beloofde eiland doet alwenkbrauwen fronsen: het eiland oogt veelminder mooi dan het eiland dat ze al zwem-mend verlaten.

Maar ook het ideale communeleven op heteiland blijkt nogal tegen te vallen. Leven vande liefde, de zon en de drugs blijkt voor deverwende Westerse toeristen moeilijker telukken dan ze dachten. Geregeld moetendan ook uitstapjes worden gemaakt naar hetvasteland om inkopen te doen. Het is pot-sierlijk hoe iedereen mooi zijn lijstje met ba-nale materiële dingen formuleert. Het wijstop de incoherentie van de pleitbezorgers vande zogenaamde zachte waarden. Zij verkon-digen wel het belang van het niet-materiële,maar kunnen absoluut niet leven zonder hundure welvaartsattributen zoals de discman,

lekker eten en vooral .... ordinair geld. Deoverjaarse hippies met hun ″flower power-″-nostalgie zijn eerder zielige, sullige wiet-paffers waarvoor je omwille van hun onge-loofwaardige levenswijze weinig sympathiekan opbrengen.

″The Beach″ bevat nog meer van die nostal-gische nonsens. De plotse ommekeer bv. vanLeonardo Di Caprio van zachte, onbevan-gen schooljongen - in short - naar de bruta-le rambo-figuur die in het oerwoud zijn ei-gen privé-Vietnamoorlog uitvecht met demeedogenloze drugsdealers. Ook dit moeteen referentie zijn naar de ″Golden Sixties″net zoals het hippiedom van daarnet. Maar

ook hier weer ongeloofwaardigheid troef.Al blijf ik Leonardo een toffe gast vinden,hier toont hij zich als een schreeuwlelijkerddie danig op de zenuwen gaat werken. Endan is er nog die communegemeenschap.

Zoals gezegd zou zij op autarchische basismoeten kunnen overleven. Maar dat lukt vangeen kanten. De film suggereert dat inter-ne twisten het communeleven ten gronderichten. Maar eigenlijk gaat het om eendoodgewoon economisch fiasco.

Alleen door ″import″ kunnen de eilandbe-woners hun levensstijl op peil houden. Maarhoe kunnen zij hun geïmporteerde welvaarthandhaven als ze niet werken? Zij exporte-ren niets en verdienen dus niets. Ooit ge-raakt het geld op en stort de droom van deautarkie in elkaar. Jammer genoeg door-prikt ″The Beach″ deze mythe onvoldoen-de. De film doet ons nog te veel geloven datzalig nietsdoen op een verafgelegen para-dijselijk eiland toch tot een Pareto-optimaalevenwicht leidt. Maar helaas is het leven geeneindeloze strandvakantie op ″The Beach″.

Fa Quix

F i l m o n o m i k a


AFSCHEID VAN JEF VAN GRONSVELDAFSCHEID VAN JEF VAN GRONSVELDBeste familie,

In naam van de vele vrienden van Jef, wil ikaan mevrouw Van Gronsveld, aan de kinde-ren en kleinkinderen, onze christelijke deel-neming overbrengen en een kort woord totafscheid uitspreken, een woord tot afscheid,dat in het geval van Jef niets anders kan zijndan een woord van dank.

Jef Van Gronsveld had veel vrienden in veelverschillende kringen. Met zijn innemendepersoonlijkheid en zijn minzaamheid was hijiemand die men graag in zijn omgeving had.Voor velen onder ons was hij omzeggens eenvaderfiguur waar men, vooral in moeilijketijden, graag naar luisterde. Waar hij kwamhad hij steevast en spontaan een grote in-vloed. Dit was zo, niet zozeer omdat hij zichopdrong als de harde manager die de zakenkan forceren, maar omwille van zijn wijzekijk op de dingen en omwille ook van hetmoreel gezag dat hij uitstraalde. Jef had ergeen moeite mee anderen in de schijnwer-per te plaatsen. Zelf werkend vanuit de scha-duw, had hij een scherp observatievermo-gen. Hij voelde waar tegenstellingen groei-den en beschikte daarbij over voldoende di-plomatiek talent om tijdig bruggen te bou-wen en, waar nodig, de cohesie te herstellen.Dat Jef van mentaliteit eeuwig jong is ge-bleven, wordt geïllustreerd door bet feit dathij het was die de jonge studenten uitkozenom in december de tentoonstelling te ope-nen ter ge1egenheid van het veertiende lus-trum van Ekonomika-studenten waarvan Jefhet eerste had georganiseerd 65 jaar gele-den. Met veel vreugde hebben we die dag sa-men het verleden bekeken van een vereni-ging die Jef van in zijn studententijd nauwaan het hart lag. Wat mij hierbij opviel, waszijn zin voor stijl en kwaliteit. Wat men ookdeed, het moest stijlvol gebeuren, met eni-ge aristocratie, trouw aan de oude traditiesen trouw aan de eens gekozen missie.Voor Jef was Ekonomika meer dan een vrien-denkring, het was een te realiseren project

dat scherp ingeschreven stond in het vaan-del van de economische en culturele ont-voogding van het Vlaamse volk.Hierbij denkt men spontaan terug aan zijnstudententijd in de jaren dertig. Samen metenkele jonge professoren, waarvan minis-ter Gaston Eyskens de ontegensprekelijkeleider was, vormden zij, in een overwegendFranstalig milieu, een hechte en enthousias-te minderheidsgroep, vastbesloten de ver-nederlandsing van het economisch onder-wijs door te drukken. Vanuit deze basis moestmen dan politieke invloed verwerven om eenVlaamse bestuurs- en managementselite uitte bouwen. Wanneer men vandaag in de eco-nomische archieven de speeches en artike-len uit die tijd doorneemt, komt dit idealis-me voor de generaties van vandaag watvreemd over. Dat dit vreemd overkomt, isevenwel alleen te wijten aan het feit dat dank-zij mensen als Jef Van Gronsveld de droomvan die tijd ondertussen meer dan verwe-zenlijkt is.De gevolgde strategie was duidelijk: bouween relatienet uit dat zich solidair uitstrektover alle generaties, alle professionele mi-lieus en alle Vlaamse regio’s; een relatienetdat in de ogen van Jef maar kon werken enook maar de moeite waard was wanneer het

kon steunen op een echte vriendenkring. Datdit voor economisch Vlaanderen zo prach-tig is gelukt, was voor Jef een bron van gro-te voldoening en rechtmatige fierheid.Uit zijn indrukwekkend curriculum − waarhij zelf niet veel aandacht aan schonk, laatstaan dat hij het nauwkeurig bijhield − se-lecteer ik nog enkele merkwaardigheden:- tweemaal preses van de studentenvereni-

ging Ekonomika;- samen met zijn vrienden Jan Grauls -u weel

wel, de eeuwige secretaris van de minis-terraad- en Marcel Dhaeze, vice-gouve-neur van de Nationale Bank, was hij delaureaat van het eerste staatsexamen voorhet erg prestigieuze corps van inspecteursvan financiën;

- verschillende jaren was bij kabinetchef vande minister van Openbare Werken en We-deropbouw;

- in 1958 werd hij benoemd tot inspecteur-generaal op het ministerie van Financiën

- in 1960 stapte hij over naar de E.E.G. waarhij uiteindelijk opklom tot directeur-ge-neraal van Begroting.

Ondanks dit druk professioneel leven konhij, met zijn dienstvaardige en gulle instel-ling, voldoende tijd vrijmaken voor de Eko-nomika-Alumni, waarvan hij in 1946 de me-de-oprichter was en in de loop der jarentweemaal de ″rustbrengende″ voorzitter.

Zoals een goede vriend het uitdrukte:

Jef Van Gronsvelddiepgelovig Christenovertuigd Europeaanzelfbewuste Vlamingminzame Limburgerromantisch en aristocratischeeuwige studenttrouwe vriend.We zijn u dankbaar voor wat u was, voor watu deed.

Karel Taverniererevoorzitter Ekonomika Alumni

I n M e m o r i a m


v.l.n.r.: Wim Jocs en Erik Verkest.

v.l.n.r.: Peter LauwersFa QuixKarel Tavernier enPatrick Luystermans.

v.l.n.r.: Erik Verkest en Ronald Everaert.

v.l.n.r.: Karel Dierick en Magda Vandestraete.Ronald Everaert.

berichten - Ekonomika Alumni€¦ · Jan Bardi bezig aan 1 van zijn psycho-stunts Dieter Stuye met...

Documents

Transcript of berichten - Ekonomika Alumni€¦ · Jan Bardi bezig aan 1 van zijn psycho-stunts Dieter Stuye met...