144 ELLE BELGIË MAART.17

BACKSTAGEDRIES VAN NOTEN

Tekst & fotografie MARLEEN DANIELS

Bevroren schoonheid

Het is eind september in Parijs en dertig graden, de laatste restjes van een Indische zomer. De SS17 Fashion Week is in full swing en we zijn onderweg naar de show van Dries

van Noten.

De Belgische ontwerper zoekt altijd naar inspirerende plekken om zijn catwalk neer te poten: in hartje winter onder een brug met dekentjes en erwtensoep, in een leegstaand zwembad, onder de prachtige plafondschildering van Chagall in de Opera van Parijs of in het fameuze Hôtel de Ville met de bloedige geschiedenis van deze lichtstad op de muren uitgebeeld. Hij heeft er een neus voor, samen met zijn producer, Etienne Russo van Villa Eugenie.

Vandaag staan we in een leegstaand gebouw van de Franse spoor-wegen, een ongebruikte opslagplaats. De ruimte is immens, zonder ramen en volledig verduisterd met zware zwarte gordijnen.

Ik ben vroeg en in de backstageruimtes gebeurt er nog niet veel. Op de catwalk wordt zenuwachtig heen en weer gelopen, de videocrew zoekt naar de beste plekken, groepjes fotografen sijpelen binnen en nemen hun afgeplakte plek in op het podium, de poetsvrouw veegt de laatste restjes afval bijeen. De soundtrack voor de show wordt op punt gezet en Madonna’s sublieme ‘Frozen’ (uit ‘Ray of Light’, 1998) klinkt door de donkere ruimte.

elle reportage

MAART.17 ELLE BELGIË 145

elle reportage

146 ELLE BELGIË MAART.17

54 modellen staan er op de lijst van Lieve Gerrits, de ‘chef de ca-bine’. Zij vangt de modellen op aan de ingang en stuurt ze naar de make-up of kapper. “Altijd stressen”, vertelt ze, “sommige mo-dellen komen pas op het laatste moment binnengewandeld.” “Simpel”, antwoordt visagist Peter Philips als ik hem vraag naar de make-up, “met het accent op de ogen, alsof er een sluier overzit.” Een uur voor de show loopt de backstage stilaan vol. Modellen

wachten, spelen met hun iPhone of passen de schoenen aan. Etienne Russo brieft ze over de repetitie en hoe ze moeten lopen. De kleding wordt uitgepakt en over de rekken verdeeld, met een foto van het meisje dat ze moet dragen en uitleg voor de kleed-sters over het silhouet. De kleedsters, allemaal modestudenten van de Ursulinen Mechelen, zijn vanmorgen met de bus naar Parijs gekomen.

MAART.17 ELLE BELGIË 147

De backstagefotografen, met hun intrigerende draagbare studiolampen, worden op de modellen losgelaten. Lippen, ogen, make-up... Elk stukje gezicht en elk kapsel wordt digitaal vastgelegd.En ten slotte is er Marie, die sinds jaar en dag voor een gezonde catering zorgt als een moeder voor haar kroost.Ondertussen zijn de witte dozen piepschuim uitgepakt die op

de catwalk stonden. Het zijn betoverend mooie bloemstukken, bevroren in (schouderhoge) blokken ijs waartussen de mo-dellen moeten lopen. Kunstwerken van de Japanner Azuma Makoto, de bloemenkunstenaar waarmee Dries in het verleden al samenwerkte voor zijn Parijse ‘Inspirations’-tentoonstelling in Les Arts Décoratifs in 2014.

elle reportage

148 ELLE BELGIË MAART.17

elle reportage

MAART.17 ELLE BELGIË 149

Nog even de neuzen van de modellen poederen, het haar borstelen en de jurken dichtritsen voor ze sereen de catwalk op lopen, door de waterplassen van het smeltende ijs.Een show van maagdelijk witte jurken met bloemen en stralen zonneschijn, hemelsblauwe en kanariegele silhouetten, broek-pakken met overdadige bloemenprints en ten slotte victori-aanse avondjurken in zwart of goudgeel. Een nauwkeurige mix

van simpel en overdaad, van handwerk en digitale prints. Een collectief van tegenstellingen, zoals Dries het na de show noemt. Madonna’s ‘Frozen’ zet, na de verstomming van de show, de finale in. De wereld is vandaag alweer een stukje mooier geworden.