Back In Black_Humberto
-
Upload
lucio-baggio -
Category
Documents
-
view
226 -
download
3
description
Transcript of Back In Black_Humberto
Edição °1
9 771473 968012
Eles contam como foi a Black Ice Tour e o que
pensam para futuro
Foto: Divulgação
O auge, as baixas e os rumos de uma das maiores bandas do mundo
08 de junho de 2011
Editora Bonja
Anuncio
Fatos marcantes na hitória da banda
Opinião de Brian e Angus sobre a Black ice Tour e outros projetos
Análise precisa sobre o lendário álbum Back in Black
A visão de Black Ice Tour pelo editor musical Luiz Felipe Carneiro
AC/DC é uma banda de rock
formada em Sydney, Austrália em
1973 pelos irmãos Angus e Mal-
colm Young. A banda é normal-
mente classificada como hard rock
e considerada uma das pioneiras
do heavy metal, juntamente com
bandas como Led Zeppelin, Black
Sabbath, Thin Lizzy, Judas Priest e
Deep Purple. No entanto, os seus
membros sempre classificaram a
sua música como rock and roll.
AC/DC passou por várias mu-
danças de alinhamento antes de
lançarem o seu primeiro álbum,
High Voltage, em 1975. A forma-
ção manteve-se estável até o bai-
xista Cliff Williams substituir Mark
Evans em 1977. Em 1979, a banda
gravou o seu bem-sucedido ál-
bum Highway to Hell. O vocalista
e co-compositor Bon Scott faleceu
a 19 de Fevereiro de 1980, após
consumir na noite anterior uma
grande quantidade de álcool. O
grupo considerou por algum tem-
po a separação, mas rapidamente
o ex-vocalista dos Geordie, Brian
Johnson, foi selecionado para o lu-
gar de Scott. Mais tarde nesse ano,
a banda lançou o seu álbum mais
vendido, Back in Black.
O álbum seguinte da banda,
For Those About to Rock (We Salu-
te You), foi também bem sucedido
e tornou-se o primeiro álbum de
heavy metal a atingir o 1º lugar nos
Estados Unidos. O AC/DC caiu em
popularidade pouco após a saída
do baterista Phil Rudd em 1983. As
fracas vendas continuaram até ao
lançamento de The Razor’s Edge
em 1990. Phil Rudd regressou em
1994 e contribuiu para o álbum
de 1995 da banda, Ballbreaker. Sti-
ff Upper Lip foi lançado em 2000,
tendo sido bem recebido pela crí-
tica. Planos para um novo álbum
foram anunciados em 2004, sendo
cumpridos em 2008, com o lança-
mento do álbum Black Ice no dia
20 de outubro de 2008.
O AC/DC já vendeu mais de
150 milhões de cópias em todo o
mundo, incluindo 71 milhões so-
mente nos Estados Unidos. Back
in Black já vendeu cerca de 43 mi-
lhões de cópias a nível mundial,
do quais 22 nos Estados Unidos,
fazendo dele o 2º álbum mais ven-
dido de todos os tempos e o 5º
mais vendido nos Estados Unidos.
AC/DC ficou em quarto na lista da
VH1 dos “100 Maiores Artistas de
Hard Rock” e foram considerados
pela MTV a 7ª “Maior Banda de He-
avy Metal de Todos os Tempos” e
em 2004, a banda ficou em 72º na
lista dos “100 Maiores Artistas de
Todos os Tempos” . Boreet auguer
se velesed tie min ulla commodo
odolortio dolorem numsandiam ip
et luptatue dolortin exerillandreO guitarrista virtuoso e louco, Angus Young
Magna con ver sequis aliquis
alit, con ulla feu facing eumsan
euis adip elit nostie delis nulput
ing essit ing ercipis dunt ut acinci
blaor susci blandre magna feugue
ercincillam num quam dolore do-
lorpero etum irit velis exer sisi.
Xercilisit wisl ut nit, vullum
zzriure magnit ulput wis ea commy
nulla conum dunt ing elit dipissi
ssisi.
Quat loreet dolut num eugiam
velendrem quisse tat.
Igniscip ecte facinci te venibh
ex enisit lum estrud dolor iure ve-
nismo dolobore volor iure tin he-
nisl er iliscilit praestie eugiam ver
susto eugait lorerae ssecte dolup-
tatum quam quat utatiscilit, con
hendip erostin velesse quipsu.
Peri publiceps, Catilius deteli-
caesse isse comnirmis, utus, nihi-
natus paticaed ineque noterordii
pri publiu virium, casdaci tantem
imus eginatus senam imus caeque
imur ut igitern ingulem vilissenatu
cuppl. Catraris esistis, autesimus
res intrum virit. Ignam.
Git. Gulicepoptio consum fori-
vitia te non Itatusquemei prartam.
Catiam dereste rictus hicumus;
Casdactum coenam con dem me
dium dem uteatum nos C. Iptemo
hucieniaes contercer prorbis. Gra-
res ne nost L. Nam diem tatuus,
aus, mo cavere, crei iam simorem
nemquiti imactum dernihili pl.
Vera vignost erissum iamdium
tandius mei sticipio imus, convem
aperfit niam ere acepsendacta me
acte escriorei sendam se erum hos
suloctus hoc, ure tem tuus sa con-
sulicae interes tissus, P. Fuidereme-
rei consuli cauteror queres cuppl.
Cuppl. C. Fuitum etis Ad avocut
quid crena, publibu sterori teris,
nor is hor ut omno. Ad patquam
nonsimu rbessima, que con temni-
ce ades C. Um huit.
Etrae nos vis. Utum tem nonsil
uro, nonsilius, non veret erridem
involie ntimuro ad uns ades aivers.
Foto: Divulgação
O ex vocalista Bon Scott (centro) durante uma das apresentações do AC/DC
Velesting exer in hendrem ad
magnim iliquate modolorpe-
ro dunt et euisi.
Ectet la conum dolor ilit alis do
diamcon ullametumsan eummo-
dolore vulla cortionulla faccummy
num vero ex eum quamet prat. Ut
alisisc illuptatie te dolortis accum
dolore magnim quat, consent nos-
to odigna feu feumsan velit ulla alit
auguer sequatie con henim iustrud
magna ad magnibh eugait, sequi
tetueros dolobore magna feu feui-
pit iuscinim acinisci tisl ipis aliquisl
et ing esequisi ting eliquat aliquat.
Ut vendre do eros exercip sumsan-
dipit irit lumsan ulla feu feu feuis
alit nonsent am, si te consequat la
alisit eros nim quipissenibh ea fa-
cillutpat.
Feugiametue dolorpero odio
dunt lor sim zzrilis adit at. Ut lute
dolobortisim endre ming ero od
modolor perate feu faccum qui et
amet la feugait, cons nulla faccu-
msan vercidunt veliquat nibh eu-
ismod iamet, sequisim alit landre
dit nos ametuercipit nons aliquipit
la consed er iure feu feuguer am
iurem dunt aut pratin eu feugait
erostie tie exer sendre con hendre
te commy num velenibh ent non
henismod te tet irilis acillao rperos-
tis euguer irit eugue minim vullam
aciduis do dolore modolor si.
Peraesequip ecte faccumsan
ectem in vel ulputpat, con henim
nos dolortionum nummolore facin
hent alit at, cor adionsequat. Dui-
si blaor susto eugait nulla commy
nonsequ atuerilis ad enit am, com-
mod dignibh et lumsan hendre
molor sum ipit adipis ea feugait
alit lore tet ulla feui tis at. Pat.
Tem dipsusc illaortis nim ip elit
lutet nim ing ercip eros nismod ta-
tummo lorpero odip eum zzriurero
delorian ad un ascur dolorerat.
Et velit et, quat am adipsustrud
dolorem nulla faciliquisit ip etuer
ipit niscipisi ea adiat.
Unt eum dolut at. Ugueril do-
lessim irit ulput irit augiamet non-
sequat, quisi.
Peros acil ex ea faciduisit utpa-
tue tismod delitet velit aciduiscil
do odionseNihicae re ad priori Rud
ex ero eummodo lorperatie feui
Put euguero euguerc ipsumsan
Odigna feum velissi. It nosto co.
Foto: Divulgação
Em 1980, Brian Johnson assume os vocais da banda
Lam ipsusci lissit vent wisi.
Rostrud mincidunt ut aute
ex ea feuipsum zzrit vullaorem ver
irit accum nostrud mod dolorem
illaore volorper sent wis nullan eu-
msandio ex eumsand reetue tatie
dolorpe rcincidunt wis am, si.
Od tem eu facipisl ut velismod
magna feugiatuero exero core core
facillaorem qui er iustio eummy
nos alisisi eliquis atio conse vera-
esed eummodion velit lortion ul-
pute tie mincipsum nit wis adigna
cotem quis nulput wisit ute ming
essequam, quamet, siscillandre
magnit volor incillan veliquisit wi-
sim in henim nis nibh er aut auta-
tions niamet, ver augait in vendre
faccum elit praeseq uismodolore
conum augiatin hent aliquis ex el
et dolobor tismodolorer sequisit
atueriu stincil iquatum duis alit
ut inim vel elisl in volesent velisit
lor iriuscil ullam, conum zzriure
facinim dolor irilis nonsendio od
tet exerci et illa at do odolobo re-
rat, venit lam iril dolobor iure tat,
sit praesto del dolortie vullumm
odolor susci eriuscin henim vel
ut ipit in volorem ipis dolor sis ea
conulputat. Iquat. Agna acincil ul-
putatet lore duis alisl ulluptat utat
lum volutpa tionse ea feuguer sim
velit wisi.
Oloborem ing ecte exercil ero
odolor iure dolum eum enim au-
giat nit alis ate modolendiam, qui
blaore magnim ectem zzrit praesse
quipit vulputat lore tatumsan velisi
tatue feu feum in utem nosto odo-
lore conse dunt alit inci esto dolo-
re molore tionsequat wisis et nim
ipit, sed tinci bla alit, vel duismo-
dolut lam nonsed ming el dolorpe
riusci essim venisl ut ipis exerit ali-
quis el etum ipsum zzriure magna
Perit wissi. Et, quiscilisl ut nummy
nim venis el illaore commy
Sisim qui ero odiat, si blan
ulluptatuero dio cons nim zzriu-
reet, velent ullaore feuisim ver ad
doluptat. Ut num dolortions aci
elit nullaorerit, velit vel exercidui-
pis num vulputate eugait nismo-
dit, veliqua tumsandrem zzriustie
te tin utpate tatiam nonsecte mo-
doles senibh ent iureet wisl ing eu-
giat, con hent lore verostrud et lor
se tatet ad dunt la commoluptat,
verostrud et iriuscing ea commy
nos am, quatisit, commy nis num
nim am, secte faccumsandip et
nim ing eugait landigna facidunt il
ent amet, si.
Elisim veliquat. Luptatie te de-
lit, quis nim velent ea cons dolo-
rem ipit alit adip eugue magnibh
er si euip el dolutate eniamcore
tion velent la commy nisi.
Del ut vendrer il ecte magna
consequatie te dolesecte cons
eu feuipit do exer summy nulput
lutpat. Ut at venit, vel diam, vo-
lenim ipit alissed modionsenibh
eatisit dolor sequat, quate magna
facil ute feum do odolobor inim
er sent iure feugiate dolore dolo-
rem autpat la feuguerit praesecte
mincin eugait, sit wisi tat luptatem
quipit vel ullael iure dit doloreet la
consectem nostrud et lore faciliq
uatetum zzrit prat adio odipit, se-
quiscilla feummy nos ea feugait,
commolore del diat velit aliquat
autat irit augiat. Iriurerosto er se-
quat.
Xeros nisim zzriustrud molum-
sandrem zzriurer susci exer alissit
Nit la faccumsandit laorper sim
dolorting exerat. Usting etue.
Foto: Divulgação
Foto: Divulgação
“Eu montei um quebra-cabeça também. Só le-
vou três dias. Fique muito con-tente, pois na cai-xa dizia:”de cinco a seis anos”, Brian
Johnson.
Diante a uma bandeja com sanduíches e uma taça com frutas frescas, que parecem ser ignoradas, está Angus Young tomando chá e seu colega de banda, Brian Johnson, fumando, “Eu estou tentando parar; eu sei, eu sei, isso não existe”, ele admite.
Já faz quase um ano que turnê
Black Ice terminou. Em retrospecti-
va, o que vocês acharam?
Brian Johnson: Rápida. Pareceu
um vento. Você nem percebe, e en-
tão de repente, estávamos dizen-
do adeus. Fiquei em choque por
mais de duas semanas. Eu estava
sentado em casa, e minha esposa
ficava me olhando e dizendo:”Por
que você não tira essa bunda dai e
vai fazer alguma coisa?” Eu não sa-
bia o que fazer. Eu não sabia mais
como viver uma vida normal!
Angus Young: Eu fiquei na
cama por uma semana, mas de-
pois peguei a guitarra e fui para o
estúdio trabalhar com ela. E mon-
tei alguns quebra-cabeças. Fiquei
viciado!
Brian Johnson: Eu montei um
quebra-cabeça também. Só levou
três dias. Fique muito contente,
pois na caixa dizia:”de cinco a seis
anos”.
Falem um pouco sobre o
novo DVD.
Johnson: Achei fantástico.
Foi muito bem feito. As câmeras
e tudo mais foram inacreditáveis–
penduradas sob cabos e automa-
tizadas. Todas essas coisas moder-
nas são de tirar o fôlego.
Young: E (o HD) realmente
exibe todas as rugas!
O público da América do Sul
é conhecido por serem insanos, e
aquele que aparece no DVD com
certeza prova isso. A resposta do
público ainda significa alguma coi-
sa após todos esses anos?
Johnson: Claro que sim. Eles
me dão arrepios em algumas noi-
tes. Você tem que se concentrar no
que você está fazendo, porque se
você começar a olhar para o públi-
co, você acaba esquecendo o que
tem que fazer.
Young: Em alguns shows, dá
pra escutar o barulho do público
antes de entrar. É como se você
não precisasse estar lá. Eles já es-
tão se divertindo. E você não pode
ficar falando muito com eles. Isso
nunca funciona.
Johnson: Eu acho que se você
falar muito, você começa a soar
como um político ou um líder sin-
dical. Basta ficar de bico calado e
começar a tocar.
Vocês nos fizeram esperar oito
anos por “Black Ice”. Não vão fazer
isso de novo não né?
Johnson: Nah... Em oito anos
vamos estar todos mortos, compa-
nheiro!
Young: Promessas, promessas.
Johnson: Ha! “Oh, lá se foi mais
um!”
Daqui a quanto tempo vocês
pensam em fazer outro álbum?
Young: Ainda é cedo. Mas es-
peramos que venha mais cedo. A
única fórmula de quando Malcolm
e eu escrevemos, é que não há fór-
mula. Às vezes você tem muitas
e muitas ideias - no nosso caso,
quartos cheios delas. É uma ques-
tão de escolher a melhor - e, pro-
vavelmente, por sermos irmãos,
podemos facilmente dizer: “Isso é
bom. Isso é uma porcaria. Isso é
bom...”.
Johnson: Eu acho que se você
colocar uma data em algo, você se
coloca sob pressão. Assim vem al-
guém e diz”Final de novembro”
Entrevista AC/DC Brasil.net
Foto: Divulgação
Quat, sum niat prat adigna feu-
ipisl dion veliqui eum nonse-
quam veros dunt aciliquat adipis
doloborer ad dip eugue tiscidunt
prat luptat.
Ed dions num velit ing euis-
cipit, velisit utpatumsan vel do-
loreetum zzrit veliquipisim velisi
eummy nulluptat. Duisit irit ulput
wismolo rerostrud magna facinim
velendiat. Ut ing ex ea faccum zzrit
veriure tat laorem dipit prat. Uptat
dolesed magna faccum autet, quat
iuscilla consed dolortin ullaore min
eugiating euismol oreetue facinia-
tie del ipiscidunt nostie vendre
modio eugue del illan velit praessi
bla feu feum iuscilit lumsan er su-
msan volorperat
aut ip eum quat
amet laoreratum
zzril dolessissi.
Rosto od
ming ex enisi bla
faccum quis au-
tate dit am quat
ad tat iniam eum
zzrilit nulput am,
quip esto odoleni
ssenisl ulput enim duisis ad modia-
mcommod dolore mod doluptat,
veliquipisit aute volor accummy
nos nulputp atismol endipis no-
nulla mconull uptat. Feu facipisci-
lit nos autpat laore do doluptatum
quiscipit. Ciis rebatu morbi ina re
is. Mariveribus; Liquat wisi. Osto
cons eugait, veliquip enim ing er
sectem do delisisisi bla feuis et no-
nullam iril elenissim do dolor atie
exerciduipis dolor amet nulput
luptat, quate dolorem zzrilit loreet
irit landre vel eui bla facil
Orem ex eugait velit, vel ut vo-
lore del et wisl dui blan ullaore mo-
dolore dolore elendigna facilit ad
modip eu feugue dolorpe raesecte
vel dionsed te un iat aut dolorperci
tat incilit, sectem zzrit.
Foto: Divulgação
Back In Black foi o primeiro álbum sem Bon Scott
Back In Black é está entre os mais vendidos e premiados de todos os tempos
Riffs antológicos da guitarra de Angus Young, a voz
esganiçada de Brian Johnson, a cozinha podero-
sa de Phil Rudd, Malcolm Young e Cliff Williams, strip
tease de Angus - que tirou o seu uniforme de colegial
e não mostrou a bunda, mas sim uma cueca com o
logotipo da banda - durante
“The Jack”, os solos em “Let
There Be Rock”, a Rosie inflável
imensa durante “Whole Lotta
Rosie”, as badalas do gigantes-
co sino em “Hells Bells”, as 21
salvas de canhão em “For Tho-
se About To Rock (We Salute
You)”... Os fãs já estão carecas
de saber que tudo isso aconte-
ce em qualquer apresentação
do AC/DC. E, por isso mesmo,
os shows da banda australiana
são históricos.
E, ontem, não foi diferen-
te - talvez só a gravata verde e
amarela de Angus Young. An-
tes mesmo de o AC/DC pisar
no palco do Morumbi, a plateia (que lotou o estádio)
já dava o seu show. Com as luzes apagadas durante a
curta apresentação do cantor Nasi (ex-Ira!) com par-
ticipação especial do guitarrista Andreas Kisser (Se-
pultura), milhares de chifrinhos vermelhos piscavam
pelo estádio. E o AC/DC não decepcionou.
A verdade é que show da banda australiana é mais
ou menos parecido com o dos Rolling Stones, ou seja,
não tem erro. Se você for fã, certamente assistiu a um
dos melhores shows da sua vida. Caso contrário, só
Luiz Felipe Carneiro é ex-editor mu-
sical do portal de noticías http://www.
sidneyrezende.com.
Foto: Cedida por Luiz Felipe Carneiro
há a se lamentar. Até mesmo a tempestade que caiu
duas horas antes de o AC/DC pisar no palco parou.
Com o perdão do clichê, quando, com apenas cinco
minutos de atraso, os enormes telões de alta defini-
ção anunciaram o início do show com uma animação,
e a enorme locomotiva explo-
diu no palco, o jogo do AC/DC
já estava ganho.
Dos primeiros acordes de
“Rock n’ Roll Train” até o en-
cerramento com “For Those
About To Rock (We Salute
You)”, o show do AC/DC teve
tudo o que tem direito. Tudo
aquilo que os fãs brasileiros
conhecem muito bem, mas só
tiveram a oportunidade de ver
no primeiro Rock in Rio (em
1985) e na turnê de 1996. Se a
banda não tem visitado muito
o país ultimamente, os fãs não
tiveram do que reclamar. O set
list da “Black Ice Tour” é um dos
melhores da história da banda, passando por clássicos
da era Bon Scott até chegar a canções mais recentes,
que, apesar da pouca idade, já podem ser chamados
de clássicos. E tome “Back In Black”, “Thunderstru-
ck”, “Dirty Deeds Done Dirt Cheap”, “Hells Bells”, “You
Shook Me All Night Long”, “TNT”, “Highway To Hell”...
E precisa dizer mais alguma coisa? Depois de mais
de 30 anos de carreira, o AC/DC lançou um de seus
melhores álbuns, “Black Ice”, e mostrou, em cima do
palco, que ainda continua relevante.
Anuncio