6 MAYIS 2019HACETTEPE ÜNİVERSİTESİANKARA DEVLET KONSERVATUVARI

1936ANKARA DEVLET

KONSERVATUVARI

83. KURULUŞ YILDÖNÜMÜPLAKET TÖRENİ ve KONSERİ

YAYLI ÇALGILAR ANASANAT DALI ORKESTRASISUNUCU: İRFAN BUZCU

1. KemanEbru KaraağaçEylem Ö. BaşarırOls CinxoElif Ece Kaya (C. Kabakcı öğrencisi)Irmak Acar (E. Karaağaç öğrencisi)Tanay Totuk (E. Ö. Başarır öğrencisi)Aylin Möhsünoğlu (R. Başaran öğrencisi)

2. KemanCeylan KabakcıFaruk Tamerİlayda Erden (C. Kabakcı öğrencisi)Onur Evren (R. Başaran öğrencisi)Azra Berfin Eren (E. Ö. Başarır öğrencisi)Aslı Sıla Bulat (C. Kabakcı öğrencisi)

ViyolaFeza GökmenEvren BilgenoğluSemih Bostancı (F. Gökmen öğrencisi)Nur Banu Abiş (E. Bilgenoğlu öğrencisi)Mislina Bursal (F. Gökmen öğrencisi)

ViyolonselKerem Aykalİzzet NazlıakaAlp Ediz İlgen (Y. Tan öğrencisi)Ebubekir Güneri (İ. Nazlıaka öğrencisi)Doğa Saygı (K. Aykal öğrencisi)

KontrabasBurak KaraağaçTuncay İpteş (B. Karaağaç öğrencisi)

KlavsenMelis Soyarslan

İlk kez 2018 yılında Ankara Devlet Konservatuvarı’nın 82. Kuruluş Yıldönümü kapsamında, hem Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’e duyduğumuz minneti göstermek, hem de Anasanat Dalımızın potansiyelini sergilemek amacıyla, bir oda orkestrası kurma düşüncesi doğdu.

Konserlerin her yıl, gerek Cebeci’deki ilk Konservatuvar binasında, gerekse Konservatuvar ailesinin “yeni yuvası” olarak kabul ettiği Beytepe’deki binasında tekrarlı olarak yapılması düşünüldü.

Anasanat Dalı öğrencileri ile öğretim elemanlarının bir arada; ister solist ister orkestra üyesi olarak yan yana; birer meslektaş olarak müzik yapması ilke edinildi.

Bu organik yapı 2 yaşına basarken, saflığını koruyan bir sanat ortamında daha nice yıllar hep birlikte ilerlemeyi gönülden diliyoruz...

ŞefProf. Erol Erdinç

SolistEylem Ö. Başarır

YAYLI ÇALGILAR ANASANAT DALI ORKESTRASI

J. S. BACHKeman Konçertosu BWV 1052 R, Re Minör

1. Allegro2. Adagio3. Allegro

P. I. TCHAIKOVSKYYaylı Çalgılar Orkestrası için SerenadOp. 48, Do Majör

1. Pezzo in forma di sonatina. Andante non troppo-Allegro moderato.

2. Valse. Moderato. Tempo di Valse. 3. Elegia. Larghetto elegiac.4. Finale (Tema russo).

OP. 48

YAYLI ÇALGILAR ORKESTRASI İÇİN SERENAD1880 tarihinde tamamlanan eser için “Bu serenadı müthiş seviyorum ve coşkuyla gün ışığına kavuşmasını umuyorum!” ifadelerini kullanan besteci, eseri viyolonsel sanatçısı Karl Albrecht’e adamıştır. İlk seslendirilişi aynı yıl içerisinde, Moskova Konservatuvarı hocaları ve öğrencileri tarafından besteciye sürpriz amaçlı olarak özel bir konserde gerçekleştirilmiştir. Halka yönelik ilk seslendiriliş ise 1881 yı-lında gerçekleştirilmiştir.

Serenad, her ne kadar Tchaikovsky’nin “Mozartiana”sındaki gibi Mozart’a doğ-rudan bir saygı duruşu niteliğiyle yazılmış olmasa da, Mozart’ın Salzburg yılların-da mükemmelleştirmiş olduğu serenad formunu andırır bir nitelik taşır; sıklıkla düğün, mezuniyet töreni ve benzeri nitelikteki özel amaçlı kutlamalara yönelik bestelenen; çok bölümlü ve melodik zenginlik içeren bir formu.

Klasik serenadlardaki gibi tahta veya bakır üflemeli çalgılar içermemektedir an-cak orkestrasyon bakımından tıpkı Mozart’ın en ünlü serenadı olan Küçük Bir Gece Müziği’ndeki gibi bir örneği teşkil eder. Tchaikovsky, serenadında farklı olarak, bol tını sağlamak adına bir de kontrabas partisi ilave etmiştir.

4 bölüme sahip eser, senfoni ile yaylı dördül arası bir çizgide durmaktadır. İlk bölüm hafif bir sonatin formundadır. İkinci bölüm, sonraları George Balantine tarafından koreografisi de gerçekleştirilmiş olan bir valstir. Eserin duygusal ağırlığı, kendini koral benzeri bir pasajla başlayan “elegie” başlıklı yavaş bölümde ortaya koyar. Final bölümüne ise, Rus halk müziğinden izler damgasını vurmaktadır. P

RO

GR

AM

PROF. EROL ERDİNÇProf. Erol Erdinç müzik eğitimine Ankara Devlet Konservatuvarı’nda A. Ad-nan Saygun'un kompozisyon ve T. Cetiz'in  piyano öğrencisi olarak başladı.

Türkiye’deki eğitimini tamamladıktan sonra, Fransız hükümetinden kazandı-ğı burs ile Paris Devlet Konservatuvarı ve Ecole Normale de Musique'te orkestra şefliği öğrenimine başladı. 1975-1980 yılları arasında J. Martinon, P. Dervaux, N. Boulanger, P. Boulez ve P. Petit gibi dünyaca ünlü ustalar ile çalıştı.

Orkestra şefi, kompozitör, piyanist, eğitimci ve yönetici olarak çalıştığı ku-rumlar arasında şunlar sayılabilir: TRT Ankara, Ankara Devlet Opera ve Ba-lesi, İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası, İstanbul Üniversitesi Devlet Konser-vatuvarı, Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi, Hacettepe Üniversitesi Ankara Devlet Konservatuvarı, T. C. Kültür Bakanlığı, Cumhur-başkanlığı Senfoni Orkestrası.

Sanat hayatında 40. yılını geride bırakmış olan Erol Erdinç, ülkemizdeki bü-tün senfoni orkestraları ile çalışmış olmanın yanı sıra, tüm Avrupa ülkeleri; Kuzey ve Güney Amerika’da da konserler vermiştir. Yönettiği en prestijli or-kestralar arasında Rusya St. Petersburg Akademik Orkestrası, Nova Rusya Moskowa Senfoni Orkestrası, Roma Senfoni Orkestrası, Portekiz senfoni orkestraları, Brezilya devlet orkestraları, Meksika ve Arjantin ulusal orkest-raları yer almaktadır.

Türkiye’nin en önde gelen solistleri ile çalışma fırsatı bulmuş olan sanatçı; L. Berman, N. Lugansky, B. Engerer, E. Virsaladze, D. Oistrakh, V. Pikayzen, A. Rudin, M. Ohana, G. Johansen ve daha bir çok tanınmış yabancı müzisyen ile de, aynı sahneyi paylaşmıştır.

Aldığı ödüller arasında Türkiye Cumhuriyeti “Devlet Sanatçısı" ünvanı ile Fransa Hükümeti "Chevalier de l'Ordre des Arts et des Lettres" nişanı mev-cuttur.

Başta Rusya St. Petersburg Akademik Orkestrası olmak üzere, çesitli orkest-ralar ile kaydedilmiş klasik müzik ve caz CD/DVD’leri bulunmaktadır.

BWV 1052 R

KEMAN KONÇERTOSUJ. S. Bach’ın orijinalde keman için yazdığı ve sonraları klavsene uyarladığı ifade edilen BWV 1052 numaralı eser (1738), literatürde “Klavsen Konçertosu” olarak varlık sürdürmektedir. Barok Dönem’in en büyük geleneklerinden biri olan “alıntılama” sanatı, Bach tarafından da sıklıkla kullanılmıştır. Bach müzi-ğin enstrümanlar için değil, enstrümanların müzik için varolduğu düşüncesini savunmuş ve sadece diğer bestecilerin eserlerini değil, kendisine ait olan pek çok eseri de, yine çok çeşitli enstrümanlar için defalarca uyarlamıştır. BWV 1052’nin, oriinal keman yazması, Bach’a ait “5 kayıp konçerto” arasında gös-terilmiştir.

Eseri kemana “yeniden” kazandırma yolculuğu 1872 yılında büyük kemancı ve editör Ferdinand David ile başlamış; yaklaşık 100 yıl sürmüştür. 20. yüz-yıl içerisinde çeşitli editörlerce bazı yapılandırma çalışmaları gerçekleştirilmiş olsa da, ilk “metodolojik yapılandırma”, 1970 yılında Wilfred Fischer tara-fından gerçekleştrilmiştir. Bu noktadan itibaren Klavsen Konçertosu, ismini BWV 1052 numarası altında sürdürmeye devam ederken, keman için yapı-landırılmış versiyon, BWV 1052 R; yani “re-constructed” (yeniden yapılandı-rılmış) ibaresiyle numaralandırılmıştır.

BWV 1052’nin Bach tarafından, 1730-1734 yılları arasında yazdığı düşünülen keman konçertosundan uyarlanarak var edilirken, BWV 1052 R’nin ise bu tarihten 200 yıl kadar sonra Klavsen Konçertosu’ndan var edilmiş olması ilgi çekicidir; eserler adeta birbirlerini doğurmuşlardır.

Son yıllarda, Bach’ın tüm yeniden yapılandırılmış konçertolarının yer aldığı al-bümlerin arttığı; bunların gerek dönem müzikçileri gerekse modern yorum-cular tarafından seslendirildiği görülmektedir. Esere ilişkin olarak, birbirinden farklılık gösteren çeşitli edisyonlar bulunmaktadır. Çok çeşitli süslemelerin kullanılabildiği bir özgürlük alanını barındıran bu esere ilişkin olarak, kemancı-ların hayli bireyselleşebilen özgün seslendirmelerine rastlamak mümkündür.

Eserin Türkiye’deki ilk seslendirilişi, Hacettepe Senfoni Orkestrası eşliğinde Anasanat Dalımız öğretim elemanlarınca 2015’te gerçekleştirilmiştir.

BWV 1052 R ve diğer kayıp konçertolarla ilgili daha ileri bilgi için,http://www.sahnevemuzik.hacettepe.edu.tr/sayi3.shtmllinkine başvurulabilir.