Ania, asia
-
Upload
primary-school-domanice-poland -
Category
Documents
-
view
584 -
download
3
Transcript of Ania, asia
Powrót do korzeni
Historia regionu Drzewo nie może żyć bez korzeni, człowiek, który nie zna historii swojej
rodziny, swojego miejsca zamieszkania, to człowiek „ubogi”. My jako uczniowie
klasy V chcemy poznać swoich przodków i historię naszej miejscowości (swojego
miejsca zamieszkania). Pragniemy wiedzieć jakie były ich tradycje, stroje, muzyka, kultura, transport, czym się
posługiwali w gospodarstwie. Chcielibyśmy również spróbować, zasmakować w potrawach, które
gotowali nasi pradziadkowie, prababcie.
Istnieje legenda, która głosi w jaki sposób powstały Domanice. Otóż pewien jeździec, który podobno nazywał się Domanowiec, w połowie szesnastego wieku przejeżdżał przez teren, na którym obecnie leżą Domanice i tak zafascynował się naszymi pięknymi krajobrazami, że postanowił się osiedlić na tej ziemi. Właśnie od nazwiska Domanowiec pochodzi nazwa naszej wsi, która z czasem przekształciła się w nazwę Domanice.
Jak powstały Domanice
Znacznie wcześniej od Domanic istniały już Łupiny i Jastrzębie. Od roku 1531 nazwa Jastrzębie powtarza się przy kilku wsiach: Jastrzębie Daćbogi, Jastrzębie Łupiny, Jastrzębie Płudy (współcześnie Pluty), Jastrzębie Rochna (później już nie wspominane), Jastrzębie Śmiary i Jastrzębie Tworki.
Pierwsze wzmianki o istnieniu samodzielnej parafii w Domanicach, należącej do dekanatu łukowskiego, pochodzą z 1747 roku. Dnia 31 lipca 1848r. drewniany kościół w Domanicach uległ pożarowi. Wraz z kościołem spłonął cenny wizerunek Matki Boskiej. W tym samym roku zaczęto budowę kościoła murowanego. Został on konsekrowany w 1859 r., a w czasie budowy, nabożeństwa odbywały się w tymczasowej kaplicy postawionej na cmentarzu. Proboszczem naszej parafii od 1907- 1919r. był Paweł Skwar. Była to osoba tak impulsywna, że wspomnienia o jego charakterze przetrwały dziesięciolecia.
Historia kościoła
Kościół Nawiedzenia N.M.P w Domanicach z 1850 roku został wpisany na listę obiektów zabytkowych
Ołtarz główny w kościele pod wezwaniem N.M.P w Domanicach
Jeden z wielu witraży w
kościele w Domanicach,
które ufundowali parafianie.
Widok na organy w kościele w
Domanicach
Organy znajdujące się w kościele w Domanicach
Stara plebania w Domanicach, w której obecnie odbywają się zajęcia świetlicowe dla dzieci i młodzieży
Miejsca historyczne
Na naszej ziemi jest wiele miejsc zroszonych krwią naszych przodków walczących o wolność Ojczyzny.
Kapliczka postawiona w hołdzie żołnierzom poległym w bitwie Domanice 10.04.1831r. znajduje się przy drodze do Czach
Pomnik upamiętniający odzyskanie niepodległości 11 listopada 1918
roku, a obok grób nieznanych żołnierzy, którzy polegli w 1939r.
Główny grób żołnierzy poległych pod Domanicami 14 września 1939
roku.
Zdjęcia z dawnych lat
Tak wyglądała dawna droga w Domanicach (nie było asfaltu ani
chodników)
Tak w dawnych czasach ubierano dzieci.
Dawny strój ślubny kobiety i mężczyzny.
Tak dawniej cięto drzewo
Dom w Domanicach, którego już nie ma.
Pani Olesia, która mieszkała w tym domu.
Zespół Trzy Pokolenia, założony przez Marię Uziębło.
Balia i tara do prania.
Dawny motor SHL
Dawne stroje mężczyzn
Zbieranie słomy po młóceniu
Zdjęcie z I komunii z dawnym proboszczem i wikarym naszej parafii .
Festyn w niedokończonym Domu Kultury, który zbudowano wysiłkiem społeczności
lokalnej. Obecnie mieści się tu Urząd Gminy Domanice.
Młyn na Podzdroju przed pożarem.
Młyn po pożarze
Stara stodoła znajdująca się na oddalonych łąkach.
Biała lniana koszula ze
stójką.
Wełniana kamizelka noszona była najczęściej w kolorach zielonym lub czerwonym.
Białe lniane spodnie.
Ludowy strój męski
Strój ludowy żeński Bluzka biała
z lnu
Spódnica w czarno - czerwoną kratę.
Fartuch
Gorset
Wykonały:Anna
ZarankiewiczJoanna
Stolarczyk