Albert Anjshtanji dhe kontributi i tij në fushën e atomit.

Jeta e Anjshtanjit.Studimet e tij mbi kuantet: -Mekanika kuantike -Efekti fotoelektrik

Mbi jetën e Albert Einstein Albert Einstein, (shqip: Albert

Ajnshtajn), (14 Mars 1879 – 18 Prill 1995) ishte një fizikant i cili llogaritet si një nga shkencëtarët më të rëndësishëm të shekullit XX. Ai përcaktoi teorinë e relativitetit dhe dha shumë kontribute në fushat e mekanikës kuantike,mekanikës statistikore dhe kozmologjisë. Në vitin 1921 fitoi çmimin Nobel për fizikë për shpjegimin e efektit fotoelektrik dhe për shërbimin në fushën e "fizikës teorike“. Ajnshtajni vdiq në Princeton, Neë Jersey, SHBA më 18 prill, 1955.

Jeta e Einstein (vazhdim)Pas diplomimit ai punoi për qeverinë

zvicerane si inspektor patentash për shpikjet e reja. Gjatë kësaj periudhe ai filloi punën për teoritë e tij të ardhshme shkencore.

Në një nga punimet e tij shkencore ai shpjegon se drita lëviz përmes valëve dhe pjesëzave, një nga elementët e rëndësishëm të teorisë së tij kuantike.

Në një tjetër punim ai flet për pjesëza të vogla që pluskojnë në lëngje apo në trupa të gaztë, e cila mbështet teorinë e përbërjes atomike të materies.

Dy arritjet më kryesore: Por teoria më e rëndësishme është

ajo e relativitetit, ku Ajnshtajni shpjegon se drita lëviz gjithmonë me të njëjtën shpejtësi, pavarësisht nga burimi i saj. Por ai shtoi se koha dhe masa mund të ndryshojnë dhe varen nga vend-ndodhja e një personi në raport me një objekt apo një ngjarje.

Në vitin 1921 Ajnshtajni fitoi Çmimin Nobel në Fizikë për zbulimin e ligjit të efektit fotoelektrik. Ky ligj shkencor shpjegon përse disa metale emetojnë elektrone pasi mbi sipërfaqen e tyre bie drita. Ky zbulim çoi në zhvillimin e elektronikës, përfshirë edhe radios dhe televizionit.

Mekanika kuantikeFizikanti gjerman Maks Plank prezantoi teorinë

kuantike. Ajnshtajni e ndërtoi  atë në punën e Max Planck. Planck kishte qenë duke punuar në një efekt të quajtur rrezatim të trupit të zi

Trupi i zi nuk e reflekton dritën dhe thith të gjithë energjinë e ndriçimit që bie në të. Planck shpiku një shpjegim për efektin e trupit të zi, duke deklaruar se drita nuk ishte energji e vazhdueshme (valë e vazhdueshme). Në vend të kësaj, energjia e dritës ekziston si një lumë i grimcave të vogëla, të quajtura kuantet.

Kuante => FotoneNë 1900 Max Planck, tregoi se kur

vibron atomet  fort, në mënyrë të tillë si ngrohim një objekt derisa ai ndriçon, ne mund të masim energjinë vetëm në njësi të veçanta, shkëputur nga njëra-tjetra. Ai i quajti këto paketa të energjisë, kuante.

Fizikanët në kohën mendonin se drita përbëhej nga valët, por, sipas Albert Einstein, kuantet sillen si grimca të dallueshëm. Fizikanët e quajtën grimcën e dallueshëme të dritës së Ajnshtajnit, një " foton."

Efekti fotoelektrikDuke përdorur teorinë e tij të kuanteve,

Einstein shpjegoi Efektin fotoelektrik. Ai tregoi se kur kuanti i energjisë së dritës

godet atomet në metal, kuanti e detyron atomin të lëshojë elektrone.

Atomet jo vetëm lëshojnë fotone, por ato gjithashtu mund të absorbuar ato.

Efekti fotoelektrik (vazhdim)

Në vitin 1905, Albert Ajnshtajni i shkroi një letër që shpjegon se thithja e dritës mund të bëjë që atomet të lëshojnë elektronet , ky u quajt "efekti fotoelektrik.“

Puna e Einstein ndihmoi në përcaktimin e teorisë kuantike.

Këto studime bënë të mundur transmetimin e sinjaleve zanore, televisionit e shumë shpikje të tjera.

Ajnshtajni mori Çmimin Nobel në1921 në fizikë për letër e tij mbi kuantet.

FUND

Punoi: Anxhela Asimi