ACĠL TIP ANABĠLĠM DALI TIPTA UZMANLIK...

ACĠL TIP ANABĠLĠM DALI

TIPTA UZMANLIK ÖĞRENCĠSĠ EĞĠTĠM PROGRAMI

GENEL BĠLGĠ

1. ACĠL TIP ANABĠLĠM DALI YAPILANMASI

1.1. AKADEMĠK YAPI

Acil Tıp Hekimi öncelikle hastane ortamında çalıĢmaktadır. Gerek akademik gerekse diğer

yapılanmalarda çalıĢan hekimin verimli ve mutlu olabilmesi, 'iyi' bir ortamda olmasına bağlıdır.

Görece kısa bir geçmiĢe sahip olsa da, Acil Tıp Anabilim Dalı diğer Anabilim Dalları ile her açıdan

karĢılaĢtırılabilir sorumluluk ve görevleri olan bir akademik yapıdır. Bu nedenle Acil Tıp Anabilim

Dalı diğer Anabilim Dalları gibi yapılanmalıdır. Anabilim Dalı BaĢkanı ve diğer öğretim üyelerinin

akademik ünvanı diğer Anabilim Dallarındaki ünvanlar gibi (Profesör, Doçent, vb.) olmalıdır.

1.1.1. Acil Tıp Anabilim Dalı BaĢkanı

Acil Tıp konusunda asistanlık denetimine uygun özelliklere sahip olduğu

belgelenmelidir

Belli bir yöneticilik deneyimi olmalıdır

Daha önceki deneyimleri arasında Acil Tıp uygulaması bulunmalıdır

Acil Tıp alanında belirgin akademik baĢarılara sahip olmalıdır. (yayınlar, eğitim

programlarının geliĢtirilmesi, araĢtırmaların yürütülmesi vb.)

Bölgesel veya ulusal düzeyde özellikle Acil Tıpta olmak üzere organize tıp alanında

komite yönetimlerine katılmıĢ olması gerekmektedir

Bölümün yönetimini üstlenecek kiĢi olarak eğitim ve uygulama alanında sürekli bir

geliĢme göstermelidir

Acil Tıp Anabilim Dalı BaĢkanının Yetki ve Sorumlulukları:

Acil Tıp uygulamasında hastane kuralları ile uyumlu olarak klinik yönetimini sağlayacak

otorite ve sorumluluğa sahip olmalıdır. Acil servis ile ilgili kanun ve kuralların

uygulanmasını sağlamalıdır

Tıbbi personelin seçilmesi, alınması ve gerekli disiplinin sağlanmasında hastane kurallarına

uygun olacak Ģekilde sorumluluğu üzerine almalıdır

Acil Tıp asistan eğitiminin uygun kalitede olabilmesi için eğitim program direktörü üzerinde

yeterli otoriteye sahip olmalıdır

Acil Tıp uygulaması ve eğitimi için, tıbbi personel ve aletlerin alınması için bütçeyi

hazırlayabilmelidir

Acil servise rotasyon yapmak üzere gelen tüm tıbbi personelin nöbet programı eğitim ve

değerlendirmelerinden sorumludur

Hastane ve tıp fakültesinin yönetim kuruluna aynı düzeydeki diğer akademik personel ve

yöneticilerle aynı düzeyde katılabilmelidir

Asistan ve öğretim üyelerinin belli aralıklarla ve net kriterlere bağlı kalarak

değerlendirilmesi

Acil Tıp Anabilim Dalı BaĢkanının Görevleri:

1) Kadro ve programların geliĢtirilmesi

2) Acil Tıp uygulaması için acil serviste düzenli bir Ģekilde nöbet tutulmasını sağlamak

3) Yukarda belirtildiği gibi bölüm bütçesini hazırlayacak

4) Kadronun geliĢtirilmesi için bir plan geliĢtirip, uygulayacak

5) Kalite kontrol sistemlerinin denetlenmesi ve uygulanmasını sağlayacak

6) Aktif olarak çalıĢan tüm öğretim üyelerinin değerlendirmelerini yılda en az bir defa yapacak

ve bu konuda yazılı dokümanlar verecek. Bu değerlendirmeler personellerin amaçlarını ve

gösterdikleri geliĢmeleri içermelidir ve eğitim programı yöneticisini de "kapsamalıdır

7) Hastane kurallarını -belirleyen komitelere katılacak

8) Tüm öğretim üyeleri, acil serviste çalıĢan uzman ve asistanların atanmasını onaylayacak

9) Asistanlık eğitimi programı yöneticiliğini yürütecektir. Asistanlık programı yöneticisinin,

Acil Tıp alanında klinisyen, yönetici ve eğitimci olarak deneyimi olmalıdır. Aktif bir Ģekilde

acil serviste çalıĢmalı; programın eğitim amaçlarını sağlayacak sorumlulukları yerine

getirmek için yeterli zaman ayırmalı ve çaba göstermelidir.

1.1.2. Öğretim Üyeleri:

Hem 24 saat acil servisi denetleme hem de asistanların araĢtırma, bilimsel etkinliklerini

desteklemek için her 3 Acil Tıp asistanı için bir full-time öğretim üyesi bulunmalıdır. Full-

time öğretim üyeleri klinik eğitim ve hizmet vererek çoğu zamanını programa ayırmalıdır

Bu öğretim üyeleri, Acil Tıp alanında yeterli özelliklere sahip olmalıdır

Öğretim üyeleri hastane içi, uluslararası ve ulusal meslek örgütleri ve diğer birlik ve

derneklere katılmıĢ olduğuna dair belge gösterebilmelidir

Full-time öğretim üyelerinin araĢtırmalarını yapabilmeleri için yeterli zaman ve destek

sağlanmalıdır Full-time öğretim üyeleri eğitsel ve bilimsel etkinliklerde yer almalıdır

Full-time Öğretim Üyelerinin GeliĢtirilmesi: Acil Tıp Anabilim Dalı BaĢkanı, her full-time

öğretim üyesi için bir yıllık geliĢim programı geliĢtirip uygulamalıdır. Böyle bir kiĢisel

geliĢim planı aĢağıdaki maddeleri içermelidir:

a) En az aĢağıdaki maddelerin minimal beklenti hedefleri yazılı bir Ģekilde belirlenmelidir:

Klinik performans kriterleri

Efektif öğretme performans kriterleri

Yönetsel performans kriterleri

AraĢtırma ve / veya bilimsel aktivite kriterleri

b) AraĢtırma, eğitim, yönetim ve klinik çabalarını yürütmek için yeterli organizasyon,

maddi destek ve zaman sağlanmalıdır. Maddi destek, özel hedefli kurslar, uygun

kongreler ve ulusal Acil Tıp kuruluĢlarına katılması için gerekmektedir

c) Bir özel geliĢme aktivite planı yapılacaktır. Plan her yıl yeniden gözden geçirilmeli ve

güncelleĢtirilmelidir. Öğretim üyelerinin kiĢisel geliĢim planlarından alınan hedef ve

sonuçlar birleĢtirilerek öğretim üyeleri için genel bir geliĢim programının kaynağı

oluĢturulmalıdır

1.1.3. Uzmanlar:

Acil Tıp Anabilim Dalı Uzmanının iĢlevleri;

Hasta bakım hizmetinde aktif olarak sorumluluk almak, gerekli durumlarda denetleyici ve

düzenleyici olmak,

Teknik altyapı ve hasta bakım kalitesinin sürdürülmesinde denetleyici rol almak,

Kalite kontrolü ve hizmetin geliĢtirilmesi için sürekli veri toplamak ve bunların analiz

sonuçlarına göre klinik politikaların güncelleĢtirilmesini sağlamak,

Tüm eğitim etkinliklerinde yürütücü ve etkin rol almak,

Uzmanlık sonrası eğitim etkinliklerin düzenli olarak katılmaktır.

1.1.4. Anabilim Dalı Klinik Sorumlusu:

24 saat acil servisin kontrolü, hastaların değerlendirilmesinin her safhasında yardımcı ve karar

vericidir. Acil Servis çalıĢma sürecinde uzman hekimlerin, hemĢirelerin ve diğer yardımcı personelin

kontrolü, hasta bakım politikalarının ve prosedürlerin belirlenmesi ve güncelleĢtirilmesi, konu ile

ilgili hastane komitelerinde aktif görev alması. Bunların yanında verilen hizmetin ve hasta bakım

kalitesinin yüksek düzeyde tutulması ve sürekliliğinin sağlanması, hizmet içi eğitim, araĢtırma

etkinliklerinin düzenlenme ve sürdürülmesi, hastane ve fakülte üst yönetimi ile koordinasyon ve

entegrasyonun sağlanması da yönetim görevleri arasındadır.

2. DEĞERLENDĠRME:

Eğitim ve programın içerdiği tüm bölümler için etkin ve sürekli bir değerlendirme gerekmektedir. Bu

değerlendirme programı eğitim amaçlarına yönelik ve değiĢiklik yapılabilecek bir mekanizmaya

sahip olmalıdır.

2.1.2. Asistanların Değerlendirilmesi

Her asistan için en az yılda iki kez (6 ayda bir) bilgi, yetenek ve acilde profesyonel

açıdan geliĢimlerini denetlemeye yönelik değerlendirmeler yapılmalıdır. Majör travma,

medikal ve pediatrik resüsitasyon takibi ve düzenlenmesi ile ilgili giriĢimlerin

belgelerinin Asistanlık Programı Yöneticisi tarafından kontrol edilip saklanması

gerekir.

Acil servis asistanı eğitim sırasında resmi olarak değerlendirilme amaçlı sözlü ve yazılı

sınavdan geçirilmelidir. Buna ek olarak Acil Tıp asistanının rotasyonunda da resmi

olarak değerlendirilebilmesi sağlanmalıdır. Bu konulardaki değerlendirmelerin bir özeti

yazılı olarak belertilmeli ve Acil Tıp asistanı tarafından imzalanmalıdır. Bu sonuçlar

asistanlık program yöneticisi ve Acil Tıp asistanı arasında en azından 6 ayda bir

değerlendirilmelidir.

Asistan danıĢman öğretim üyesi tarafından da değerlendirilmelidir.

Acil Tıp asistanlığı sırasında yeterli geliĢim göstermeyen asistanın performansım

geliĢtirmek için yazı h bir plan kiĢisel dosyasına konmalıdır. Bu plan yine yazı h bir

belge ile belirtilmeli ve Acil Tıp asistanı tarafından imzalanmalıdır. Asistanın

performansı her 3 ayda bir yorumlanmalıdır.

Acil Tıp asistanın eğitiminin dönemler halinde düzenlenmesi bir üst kademeye

geçebilmesi ve mezun olması için yıllık değerlendirme kriterlerinin olması gerekir.

Belli nedenlerle Acil Tıp asistanları görevlerinden alınabilirler. ÇalıĢtığı birim, klinik,

akademik ya da profesyonel uygulamadaki aksaklıklar durumunda belirlenmiĢ

prosedürlere sahip olmalıdır. Bu prosedür; yetersiz performansa sahip olan asistanı

rotasyondan almak veya asistanlığını sonlandırmak gibi kriterleri de içermelidir. Bu

protokol ün bir kopyası programın baĢında Acil Tıp asistanına verilmelidir.

2.1.3. Öğretim Üyelerinin Değerlendirilmesi

Öğretim üyeleri en azından yıllık olarak Acil Tıp Anabilim Dalı BaĢkanı, Asistanlık Program

Yöneticisi ve Acil Tıp asistanları tarafından bireysel ve resmi olarak değerlendirilmelidir. Bu

iĢlerinde asistanın kimliği saklı tutulmalıdır. Bu değerlendirmelerin dokümantasyonu; öğretme

yeteneği, klinik bilgi ve bilimsel etkinlikleri içermelidir. Bu değerlendirmenin özeti her öğretim

üyesine yazı ile bildirilmelidir.

2.1.4. Programın Değerlendirilmesi

Yılda iki kez kürsü kurulu toplantısında bütün program (eğitim programı ve klinik rotasyonlar dahil)

asistanlar ve öğretim üyeleri tarafından değerlendirilmelidir. Bu değerlendirmelerin sonuçları

dosyalanarak korunmalıdır.

Asistanlık Denetim Kurulu tarafından inceleme yapılırken asistanların Acil Tıp Uzmanlık sınavında

aldıkları puanlara bakılabilir.

2.2. ACĠL TIP HEKĠMĠNĠN HAKLARI

Ülkemizde uygulama alanı tartıĢılır olsa da, Amerikan Acil Hekimleri Birliği (ACEP) aĢağıdaki

noktaları belirlemiĢtir:

Acil Tıp Hekiminin klinik karar vermede bağımsızlığına saygı gösterilmeli ve

kısıtlanmamalıdır

Acil Tıp Hekimi kurumunda nitelikli hasta bakımı için yeterli olanaklar, personel ve benzeri

desteği talep etmekte haklıdır ve bu gereksinimlere uygun Ģekilde dikkat çektiği için tepki

görmemelidir

Acil Tıp Hekiminin klinik ve yönetim görevlerinin maddi karĢılığı verilmelidir. Bu karĢılık

hekimin niteliği, deneyimi, yaptığı iĢin düzeyine göre değiĢebilmelidir

Kurumu, Acil Tıp Hekiminden gereksiz ve yersiz iĢler talep etmemelidir

Acil Tıp Hekiminin hastalan belli bir yere yönlendirmesi veya bunun tersi istenemez

2.3. ACĠL TIP HEKĠMĠNĠN SORUMLULUKLARI

Acil Tıp Hekimi çağdaĢ Acil Tıp ilkeleri çerçevesinde ve etik sınırlar içinde çalıĢmak

durumundadır. Bunu yaparken bağımsız çalıĢma ve sürekli tıp eğitimi ile bilgi ve becerilerini

artırır

Acil Tıp Hekimi Acil Serviste davranıĢları, giyimi ve güvenilirliği ile profesyonellik

sergilemelidir

Acil Tıp Hekimi Acil Servis Tıbbi Direktörünün de desteğiyle hastane ve personel ile ilgili

görevlerde bulunmalıdır

Acil Tıp Hekimi acil servis ve kendi pratiğiyle ilgili maddi, finansal vb. konuları yürütmek

için yeterli bilgi ve beceriyi kazanmalıdır

Acil Tıp Hekimi Acil Tıp pratiğine iliĢkin yasa ve düzenlemeleri bilmeli ve izlemelidir

2.4. ACĠL TIP ANADĠLĠM DALI VE KĠġĠSEL SAĞLIK (WELLNESS)

Asistanlık eğitimi mesleki geliĢimde stresli bir süreci oluĢturur. Asistan için stres kaynakları

arasında yüksek hasta sayısı, hasta mortalitesi, meslektaĢlarla sürekli yarıĢma halinde olma, uykusuz

geçen uzun nöbet saatleri sayılabilir.

Bir çalıĢmada asistanların çoğunun iĢ performansını engelleyecek kadar stres altında olduğu

ve 8 kiĢiden birinin ciddi stres sendromu veya duygusal problemi yaĢadığını ortaya koymuĢtur. Acil

Tıp asistanı, konsültasyonlar ve yatıĢlar nedeniyle diğer branĢ asistanlarının zamanını çalmak ritmin

bozulması, sosyal destekten yoksunluk gibi ek streslerle karĢı karĢıyadır.

Losek ve ark. 37 Pediyatrik Acil Tıp programında yaptıkları çalıĢmada 17 programda klinik

iĢ yükü fazlalığından yakınıldığını, bunların 9'unda ise bunun hekimler için "burnout" nedeni

olduğunu belirtmiĢtir.

Nöbet Sistemi çalıĢma: Nöbet sistemi Acil Tıp asistanı için baĢlı baĢına bir stres kaynağıdır.

Sirkadyen ritmin bozulması ve uyku sorunları Acil Tıp asistanı için stres ve hoĢnutsuzluğa yol açar.

Nöbet sistemi çalıĢan Acil Tıp asistanının gece nöbetlerinde performansının düĢtüğü gösterilmiĢtir.

Losek ve ark nöbet sistemi çalıĢma nedeniyle, inceledikleri 37 programdan sadece 8'inde hekimlerin

50 yaĢ sonrasında Pediyatrik Acil Tıp programında çalıĢabileceklerini düĢündüklerini belirtmiĢtir.

Acil Tıp çalıĢanlarının iĢ memnuniyetlerini araĢtırmak için 'Emergency Physician Job

Satisfaction (EPJS)' ve 'Global Job Satisfaction (GJS)' gibi ölçekler de geliĢtirilmiĢtir. 223 Acil Tıp

uzmanının alındığı Bir Kanada çalıĢmasında Lloyd ve ark bu iki ölçeğin prediktif geçerliliğini

incelemiĢ ve Acil Tıpta çalıĢmayı bırakma nedenleri arasında en yüksek skoru nöbet sistemi

çalıĢmanın aldığını bildirmiĢlerdir. ÇalıĢmada Kanada ve ABD'de Acil Tıp hekimlerinin iĢ bırakma

nedeni olarak zorundadır. Nöbet dıĢı zamanının çoğunluğu uykuda geçirildiğinde ise izolasyon daha

da ciddileĢir. ĠĢ dıĢı hobi, ilgi alanları vb. için çok az zaman kalır.

Nöbetler sırasındaki stres fiziksel sağlığı da etkiler. Nöbet sırasında ve stresli olaylar

yaĢanırken epinefrin kan düzeyinin, vücut sıcaklığı ve solunum sayısının arttığı gösterilmiĢtir. Ayrıca

aktiviteye bağımlı olarak nabız değiĢkenliği ve hipertansiyon da bildirilmiĢtir.

Nöbet sistemi ile baĢa çıkma yollan arasında gece nöbetlerini uzatılmıĢ ardıĢık periyotlarla

planlamak, saat yönünde dönen nöbet sistemi, uyku için konforlu ve sessiz bir ortam yaratmak,

düzenli egzersiz ve gece çalıĢırken yaĢamı ona göre düzenlemek sayılabilir. Asistanlık programları

asistan sağlığı ile ilgili konuları eğitim programlarına almalıdır. Ayrıca eĢitlikçi bir nöbet sistemi

oluĢturmak da stres ile mücadele için önemlidir.

Bağımlılık: Acil Tıp asistanı yoğun ve stresli iĢ yükünün yanı sıra iĢ ortamında bağımlılık

yapıcı ilaçlara kolayca ulaĢabilmektedir. Acil Tıp asistanının diğer asistanlara göre madde

kullanımının daha yüksek oranda olduğu bildirilmiĢtir. Fakat Acil Tıp asistanının madde kullanımı

toplumdaki yaĢıtlarının altındadır. Alkol en sık kullanılan maddedir. Bir çalıĢmada McNamara,

program direktörlerinin tahmin ettiği alkol problemi olan Acil Tıp asistanı yüzdesi (%1) ile CAGE

skoru ile alkolizm tanısı olan Acil Tıp asistanı oranı (%13) arasında ciddi fark bulmuĢtu.

Program yöneticileri bu tahmini yaparken Acil Tıp asistanının iĢ performansına bakmaktadır.

Ancak iĢ performansı hastalığın ileri evresinde etkilenmektedir. Kimyasal bağımlılıktan Ģüphe

duyulan Acil Tıp asistanının sadece %65'inin yönetici tarafından izlem ve tedaviye yönlendirildiği

rapor edilmiĢtir. Bu da hem program direktörü hem Acil Tıp asistanının kimyasal bağımlılık ve

hekimin zararlanması konusunda eğitim gereksinimini göstermektedir.

Acil Tıp asistanı arkadaĢları ve ailesiyle geçirilen zamanı artırarak, ayrıca hobiler ve egzersiz

için daha çok zaman harcayarak kendi refahını ve huzurunu sağlayabilir. Anahtar strateji ise risk

gruplarını tanımlayıp önlem almaktır. Acil Tıp asistanı ve yöneticiler risk altındaki Acil Tıp

asistanını belirlemeli, onu tanımaya çalıĢmalı ve açıkça konuĢmalıdır. Acil Tıp asistanı da

problemlerinin erken evresinde yönetici ve danıĢmam ile görüĢmelidir. Asistanlık programlarının

kredilendirilmesinde programın, kimyasal bağımlı asistanlarla yeterince ilgilenebilecek olması da bir

gerekliliktir.

Kadınlar ve Acil Tıp: Emergency Medicine Residents' Asodation (EMRA) tarafından

yapılan bir araĢtırmada kadın Acil Tıp asistanının erkek meslektaĢlarından daha yüksek stres

düzeyleri olduğu bulunmuĢtur. Ayrıca evlilik ve anneliğin ek stresi de kadınların büyük bölümüne

yüklenir. Bir çalıĢmada Brown fazla sorumluluk aldığını düĢünenlerinin çoğunluğunun evli kadınlar

olduğunu, bunların çocuk ve eĢlerine yeterli zaman ayıramamaktan rahatsız olduğunu bildirmiĢtir.

Kadın Acil Tıp asistanı hastalar ve yardımcı personelle iliĢkilerinde daha çok sorun yaĢar.

Hastalar kadın Acil Tıp asistanım hemĢirelerle karıĢtırır. Onlara "doktor bey" veya "hemĢire hanım"

diye seslenir. Çoğu kadın hekim buna alıĢmıĢtır. Bazı hastalar ise kadın tarafından tedavi edilmek

istemez. HemĢirelerle kadın hekim iliĢkileri de çok rahat değildir. Kadın Acil Tıp asistanı hem

otoriteyi korumak, hem de yardımcı personelle arkadaĢça iliĢkileri sürdürmek zorunda kalır. Tıbbın

birçok alanı erkek iĢi olarak görülmektedir. GözyaĢlarına hiç iyi gözle bakılmaz. ABD'de kadın

asistanların %73'ü erkeklerin ise %22'si cinsel yönden en az bir kez taciz edildiklerini bildirmiĢlerdir.

Birçok konuda olduğu gibi bu konuda da "ülkemizde sağlıklı veri yoktur".

Asistanlıkta gebe kalan kadınlar daha fazla preterm doğum eylemi ve preeklampsi riski taĢır.

Ancak preterm doğum diğer gruplardan daha fazla değildir. Kadın Acil Tıp asistanı bu ve benzeri

olası riskleri önceden bilmeli ve etkin stratejileri önceden geliĢtirmelidir. Program yöneticisi bu

sorunlardan erken haberdar olmalı ve strateji geliĢtirmelidir. Pozitif baĢa çıkma yolları; iç görü ve

kiĢisel geliĢim yollarının geliĢtirilmesi, duygu ve sorumluluğun iĢ arkadaĢlarıyla ve aile ile

paylaĢması, fiziki ve duygusal gereksinimlerin karĢılanması ile destek gruplan ve danıĢmanlık

programlarının kurulmasıdır.

Acil Tıp ve Evlilik: AraĢtırma için bakir alanlardan biridir. Acil Tıp pratiği evliliği de ek

stres altına sokar. Asistanlıkta aileye ve eĢe yeterli zaman ayrılamaz. Evli kadın Acil Tıp

asistanlarının alındığı bir çalıĢmada deneklerin çoğu eĢleriyle iletiĢim problemi olduğunu ve ev ile

ilgili tartıĢma yaĢadıklarını bildirmiĢtir.

KiĢisel Güvenlik: Acil Tıp asistanının üçte ikisi acil serviste çalıĢırken güvenliğinden endiĢe

duymaktadır. Yöneticilerin ise %75'i Ģiddeti ciddi bir sorun olarak görmektedir. Angljn Acil Tıp

asistanlarının %50'sinin hastane güvenliğinin sağlandığını düĢündüğünü ve %22'sinin silahla

vurulmaktan korktuğunu bildiriyor. Güvensiz bir ortamda çalıĢmak Acil Tıp asistanının stresini

arttırmaktadır.

Mesleki HIV bulaĢ riski az ise de 30 yıllık kümülatif risk ciddi boyuttadır. Asemptomatik ve

hepatit öyküsü negatif olan Acil tıp hekimlerinin %13'ünün hepatit B serolojisi taĢıdığı ve yüksek

risk grubu oluĢturduğu bildirilmiĢtir. Acil personeli, hepatit C ve tüberküloz yönünden de yüksek

risk taĢır. Acil Tıp asistanı eğitim programı kiĢisel güvenlik, Ģiddete eğilimli ve saldırgan hastanın

tanınıp kontrol altına alınması konusunu içermelidir. Hastanelerinde kriz yönetimi gibi bu konularla

ilgilenen merkezleri olmalıdır.

Özetle, Acil Tıp asistanı kiĢisel ve iĢle ilgili stres sularla karĢı karĢıyadır. Asistanlık

programları bunu önceden hesaplayarak asistan sağlığı ile ilgili resmi planlar geliĢtirmelidir. Acil Tıp

asistanı da kendi kiĢisel baĢa çıkma mekanizmalarını geliĢtirmeli, hastalara bakarken kendilerini

ihmal etmemeyi öğrenmelidirler.

DıĢ stresIeri azaltmak için asistanlık program yöneticisi, asistan ve tüm iĢ arkadaĢları bir ekip

gibi davranmalı ve mücadele etmelidir. Asistanlık oldukça stresli bir süreç olmakla birlikte kiĢisel ve

mesleki geliĢim için çok iyi bir fırsattır. Anılan yöntemlerin kullanılması ile Acil Tıp çalıĢanlarının

'mutlu' olmaması için bir neden yoktur.

3. ACĠL TIP UZMANLIK EĞĠTĠM PROGRAMI HAKKINDA GENEL BĠLGĠ

3.1. GĠRĠġ

Acil tıp uzmanlık eğitim programı (eğitim programı, rotasyonlar, pratik uygulamalar…)

hekimleri acil tıp pratiğine hazırlamaya yönelik tasarlanmalıdır. Acil tıp uzmanlık eğitim programı,

acil tıp pratiğinin ilkelerinin öğrenilmesine ve klinik problemlerin çözümünde bu ilkelerin

uygulanması için gerekli olan sorumluluk ve tecrübenin sağlanmasına yönelik, temel beceri ve

bilgilerin sağlandığı bir program olmalıdır. Tüm tıpta uzmanlık öğrencilerine tecrübeli bir akademik

personelin denetiminde ve kılavuzluğunda, klinik olgunluk, karar verme yeteneği ve teknik

becerileri öğrenebilme ve kendi kendilerini denetleyebilme konularında yetiĢmiĢ olmalıdırlar.

Acil Tıp Uzmanlığı programının uzunluğu Amerika BirleĢik Devletleri‟nde (ABD) 3 yada 4

yıl olmak üzere 2 farlı Ģekilde olmakla beraber, asıl önemli olan anabilim dalı eğitim yöneticisinin

kontrolü altında hazırlanan eğitim programının (müfredat) gereklerinin bu süre içinde

uygulanmasıdır. Türkiye‟de 4 yıllık Acil Tıp eğitim süresinin yeterli olacağını düĢünmekteyiz ve bu

doğrultuda hazırlanan eğitim programı yönetmeliklerle belirlenen süreye uyumlu olarak

düzenlenecektir.

3.1.1. Eğitim Programının Amaçları:

Acil tıp uzmanlık eğitim programı aĢağıdaki konular hakkında hazır hekimler yetiĢtirmelidir;

1. Acil servise baĢvuran tüm hastaları acil servise kabul etmeyi öğrenmeli ve bu hastalarda

ayırıcı tanı, resüsitasyon uygulama, stabilizasyon iĢlemleri, değerlendirme ve tüm bakımını

sağlayabilmelidir

2. Gerektiğinde hastaları uygun Ģekilde yönlendirebilmeli ve takibini yapabilmelidir.

3. Yaralanması olan yada ciddi hastalığı bulunan hastaların hastane öncesini bakımlarını

sağlayabilmelidir.

4. Hastane öncesi bakımı sağlayan acil tıp sistemlerinin içinde yer almalıdır.

5. Koruyucu hekimlik hizmetlerine yönelik hasta eğitimi sağlayabilmelidir.

6. Acil tıp eğitim programının ve yönetiminin içinde yer almalıdır.

7. AraĢtırma yöntemlerini ve bunların pratiklerini öğrenmeli ve uygulamalıdır.

3.1.2. Uzmanlık Eğitimi Programı Verecek Kurumlar

Acil Tıp Uzmanlık eğitimi programlarının Tıp Fakülteleri gibi eğitimini veren ve bu eğitimi

belgeleyen (tıp diploması) kurumlarda veya Eğitim ve AraĢtırma Hastanelerinde yapılması tercih

edilmelidir. Bu kurumun yıllık hasta sayısı ve çeĢitliliği önemlidir. Bir eğitim kurumunda Acil Tıp

Anabilim Dalı açılacak ise genel olarak yılda 30 binden daha fazla acil hasta baĢvurusunun

bulunması gerekmektedir. Bu sayı, acil hekimlerinin eğitimleri boyunca yeterli sayıda hasta

görmelerini sağlayacak en az hasta sayısıdır. Ayrıca yeterli sayıda kritik hasta, travmalı hasta ve

çocuk hasta baĢvurusunun bulunmadığı eğitim kurumlarında Acil Tıp Anabilim Dalı‟nın açılması

durumunda eğitimin yeterliliği tartıĢmalı olabilecektir. Uzmanlık eğitimi vermek isteyen kurumlarda

bu eğitimin hedeflerini yerine getireceklerine dair yazılı belge alınması daha uygun olacaktır.

Uzmanlık eğitimi veren kurumların birden fazla sayıda hizmet veren yerleri (hastaneleri) var ise Acil

Tıp Anabilim Dalı ana hastanede (referans hastane) kurulmalıdır. Teorik ve pratik uygulamaların ve

eğitimlerin büyük bir çoğunluğunun ana hastanede verilmesi gerekir. Birden çok hastanede eğitimini

devam ettiren uzmanlık programları tıpta uzmanlık öğrencilerinin eğitim programlarının

bütünleĢtirmeyi garanti etmelidirler.

BaĢka bir kuruma rotasyona giden tıpta uzmanlık öğrencileri ve ailelerini bu rotasyonun

yaratacağı olumsuz etkilerden (uzak hastaneler, çalıĢma koĢulları olan kurumlar ve rotasyona gidilen

kurumda asistanlık eğitim programının yerine getirilmesi konusunda karĢılaĢılan güçlükler) mümkün

olan en az Ģekilde etkilenmeleri sağlanmalıdır. Bu nedenle uzmanlık eğitimi için özel ve gerekli bir

anlamı olmadıkça bu tür rotasyonlardan kaçınılmalıdır. Ama tıpta uzmanlık öğrencilerinin farklı

hastanelerde, farklı kiĢilerle çalıĢma becerilerinin geliĢmesi gibi olumlu yönleri de unutulmamalıdır.

3.1.3. Akademik Acil Servislerde ÇalıĢanlar

Acil Tıp Uzmanlık Eğitimi Programı yöneticileri ve tüm akademik personel, programın

uygulanmasından, yürütülmesinden, denetlenmesinden ve değerlendirilmesinden sorumludurlar.

3.1.3.1. Anabilim Dalı BaĢkanı

Anabilim Dalı BaĢkanı, eğitim programı yöneticilerinden biri olmalı ve tıpta uzmanlık öğrencilerinin

eğitimini sağlayacak yeterli sayıda ve kalitede akademik personeli sağlamalıdır. Ayrıca acil tıp

yönetiminde tecrübeli olmalıdır.

3.1.3.2. Eğitim Programı Sorumlusu

Programdan sorumlu tek bir kiĢi olmalıdır. Eğitim programı sorumlusunun, anabilim dalı yönetim

kadrosunda söz hakkı olmalı ve etkili bir eğitici olmalıdır. Eğitim programı sorumlusunda sık

değiĢiklikler yapılması yada çok uzun süreli görevlendirmeler programı olumsuz etkileyebilir.

Eğitim programı sorumlusunun;

1. Tıp pratiğini uygulayabilme yetkisi ve becerisi olmalıdır.

2. Acil tıp uygulamalarında en az 3 yıllık klinik idari ve eğitici tecrübesi olmalıdır.

3. Eğitim programının sorumluluklarını yerine getirebilecek ve günbegün değiĢen yeni

ihtiyaçlara cevap verebilecek kadar boĢ zamanı olmalıdır. Ama aynı zamanda klinik olarak

aktif çalıĢmalı ve tüm gün acilde bulunmalıdır.

4. Sürekli acil tıp eğitimi konusunda aktif çalıĢmalı, bölgesel, ulusal ve uluslar arası bilimsel

dernek yada kurumlara katılmalı ve sunum yapma, yayın ve diğer bilimsel aktivitelerde yer

almalıdır.

5. Zamanını en çok %50‟sini klinik pratiğe ayırmalıdır.

6. Asistanların görevlendirilmelerinde, onları denetleme ve yönetmede söz hakkı olmalıdır.

3.1.3.3. Eğitim Programı Sorumlusunun Sorumlulukları

1. Her düzeydeki tıpta uzmanlık öğrencisinin tıbbi bilgi ve becerilerini sağlamaya yönelik

hazırlanan uzmanlık eğitimi programının eğitim hedeflerini yazılı hale getirir.

2. Anabilim dalına katılmak isteyen uzman yada diğer akademik personeli seçer ve denetler.

3. Tıpta uzmanlık öğrencilerini, hasta bakımındaki sorumluluklarının açık Ģekilde tüm

hatlarıyla belirtildiği yazılı halde bulunan kurallara uygun olarak denetler.

4. Tıpta uzmanlık öğrencilerinin bilgi, beceri ve tüm performanslarını düzenli aralıklarla

değerlendirir.

5. Tıpta uzmanlık öğrencilerinin yakınmalarına yol açmamak için acil tıp pratiği ile ilgili

giriĢimlerin eĢit bir Ģekilde tüm tıpta uzmanlık öğrencileri tarafından yapılmasını sağlar.

6. Tıpta uzmanlık öğrencilerinin performanslarını yada öğrenme süreçlerini etkileyen ruhsal

yada duygusal sorunlarını sürekli olarak gözler. Tıpta uzmanlık öğrencileri üzerinde sürekli

stres yaratan eğitim programlarını tekrar gözden geçirmelidir.

7. Program uygulamalarının tümünü yazılı hale getirir ve sonuçlarını sürekli denetler.

3.1.3.4. Diğer Akademik Personel

1. Uzmanlık eğitim programındaki tüm tıpta uzmanlık öğrencilerini yeteri kadar

denetleyebilecek yeterli sayıda ve kalitede akademik personel bulunmalıdır.

2. Tüm akademik personel, program hedeflerine ulaĢılması için tıpta uzmanlık öğrencilerinin

eğitimine aktif olarak katılmalıdır.

3. Tüm personel, düzenli aralıklarla program hedeflerine ulaĢılıp ulaĢılmadığını

değerlendirmelidir.

4. Anabilim Dalı BaĢkanının denetiminde tüm akademik personel, uzmanlık eğitim programının

günlük aktivitelerinin yerine getirilmesi sorumluluğunu taĢımalıdırlar.

3.1.4. EĞĠTĠM PROGRAMI

Eğitim programı sorumlusu ve programa katılan akademik personel, eğitim hedeflerini de

içeren tüm programı yazılı bir Ģekilde hazırlamalı ve tamamlamalıdırlar. Uzmanlık eğitim

programının eğitimle ilgili tüm parçaları programının genel hedefleri ili ilgili / iliĢik olmalıdır.

Programın planı ve / veya yapısı Acil Tıpta Uzmanlık Öğrencileri tarafından düzenli aralıklarla

yapılan yeniden değerlendirme toplantılarında değerlendirilmelidir.

3.1.4.1. Eğitim Programının Organizasyonu ve Yapısı

1. Hizmet sunulan hasta nüfusu

a) Acil Tıpta Uzmanlık Öğrencilerinin eğitim gereksinimlerini karĢılayabilecek her yaĢtan ve

her cinsten yeterli sayıda hasta akıĢı bulunmalıdır. Genel olarak 30,000 hasta/yıl kabul edilen

en az hasta sayısıdır.

b) Acil serviste bakılan hastaların en az %16‟sı çocuk yaĢ grubundan olmalı ya da en az 4 aylık

Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları rotasyonu yapılmalıdır. Çocuk rotasyonunun en az %50‟si

çocuk acilde geçirilmelidir.

c) Yılda bakılan ağır travma ya da kötü durumdaki hasta sayısı en az 1200 olmalı ya da bu

hastalar tüm acil hastalarının en az %3‟ü olmalıdır.

2. Denetleme

a) Acil serviste aktif olarak çalıĢan her tıpta uzmanlık öğrencisi günün her saati mutlaka bir

akademik personel tarafından denetlenmelidir.

b) BaĢka bölümlerden rotasyonel tıpta uzmanlık öğrencisi bulunması Acil Tıp Tıpta uzmanlık

öğrencilerinin kıdemlilik sorumluluğunu almaları açısından yararlıdır.

c) Eğitim programı sorumlusu tüm tıpta uzmanlık öğrencilerinin rotasyonda olsalar dahi yeteri

kadar denetlendiklerinden emin olmalıdır

3. Daha fazla sorumluluk

Eğitim programı sorumlusu, kıdemleri ile orantılı olarak her bir tıpta uzmanlık öğrencisinin

klinik pratik, eğitim becerileri, idari iĢlerde yeteri kadar sorumluluk almasını sağlamalıdır.

4. Tıpta Uzmanlık Öğrencilerinin Sayısı

a) Eğitim hedeflerine ulaĢılması, rotasyon programının yürütülmesi ve hasta bakımı için her

eğitim yılı içi en az 6 tıpta uzmanlık öğrencisi bulunmalıdır.

b) Her anabilim dalı kendi ihtiyaçlarına göre bir yıl baĢına en az ve en çok kaç tıpta uzmanlık

öğrencisine ihtiyacı olduğunu önceden belirlemelidir.

5. Diğer Uzmanlık Eğitim Programları ve farklı eğitim kaynakları

Bir Acil Tıp Anabilim Dalı kurulması için Acil Tıp Tıpta uzmanlık öğrencilerinin eğitimi için

gerekli olan eğitim kaynaklarının ya da baĢka bir değiĢle uzmanlık eğitimi veren anestezi, nöroloji,

iç hastalıkları, genel cerrahi, çocuk, kadın doğum, ortopedi, göz, KBB, dermatoloji, plastik cerrahi,

psikiyatri, radyoloji, beyin cerrahisi ve göğüs cerrahisi gibi diğer uzmanlık dallarının bulunması

gereklidir.

6. Üst ihtisaslar

Acil Tıp ile ilgili herhangi bir üst ihtisas var ise eğitim programına uygun eklemeler

yapılmalı ve bu bölümlerde çalıĢan fellowlarda eğitim programında aktif olarak yer almalıdırlar.

7. ÇalıĢma Saatleri

a) Her tıpta uzmanlık öğrencisinin acil servisten ve diğer eğitim faaliyetlerinden uzak en az 1

tam gün boĢ zamanı bulunmalıdır. Acil servis çalıĢma saatleri 12 saati geçmemelidir. Bir

sonraki çalıĢma zamanı içinde en az 12 saatlik boĢ bir zaman bulundurulmalıdır. Tıpta

uzmanlık öğrencileri haftada 60 saatten daha fazla hasta bakımında bulunmamalı ve eğitim,

hasta bakımı ve diğer aktiviteler için 72 saatten fazla çalıĢtırılmamalıdırlar.

b) Eğitim programı sorumlusu tıpta uzmanlık eğitimi öğrencilerinin rotasyonları sırasında

yeterli ve uygun çalıĢma saatleri bulunmasına dikkat etmelidir.

3.1.4.2. Müfredat Programı (Curriculum)

1. Eğitim programının yöneticisi her tıpta uzmanlık öğrencisinin ve her öğretim görevlisi yada

üyesinin Acil Tıp tıpta uzmanlık öğrencilerinin eğitim ihtiyaçlarına yönelik özelleĢtirilmiĢ,

ayrıntılı bir müfredat programı hazırlanmasında, geliĢtirilmesinde ve bunun yazılı hale

getirilmesinde görev almasını sağlamalıdır. Eğitim programı gözden geçirilmek yada yenilenmek

istendiğinde kolayca ulaĢılabilir olmalıdır. Müfredat Ģunları içermelidir:

a) Her bir rotasyonun yada programdaki diğer görevlendirmelerin eğitim hedefleri belirlenmiĢ

olmalıdır.

b) Her bir eğitim hedefinin yerine getirilmesinde kullanılacak yöntemler belirlenmelidir.

c) Her bir hedefin yerine getirilmesi ile bağlantılı değerlendirme süreçleri olmalıdır.

d) Geri bildirim mekanizması kurulmalıdır.

2. Planlı Eğitim ÇalıĢmaları / Günü

Her bir uzmanlık eğitim programı, Anabilim Dalı tarafından geliĢtirilmiĢ ve haftada en az 5 saat

süren önceden planlanmıĢ eğitim çalıĢmalarını/günlerini içermelidir. Bu eğitim çalıĢmaları/günü;

daha önceden tanımlanmıĢ olan müfredat programı temel alınarak yapılan sunumları, mortalite ve

morbidite toplantılarını, dergi/makale saatini, idari/yönetsel konuları içeren seminerleri ve araĢtırma

yöntemlerini içermelidir. Ayrıca bu eğitim çalıĢmaları/günü diğer disiplinlerin düzenlediği

toplantılara katılımı, probleme dayalı eğitim örneklerini, eğitimde kullanılan yeni yöntemleri ve

pratik çalıĢmaları da kapsamalıdır.

3. Anabilim dalının akademik personeli bu planlı eğitim çalıĢmalarında hazır bulunmalı ve aktif

katılımcısı olmalıdır.

4. Eğitim gününde hazır bulunan tıpta uzmanlık öğrencilerinin klinikte ek bir görevlerinin

olmaması sağlanmalıdır. Bazı dıĢ rotasyonlar sırasında eğitim gününe katılım mümkün olmasa

da, tıpta uzmanlık öğrencilerinin planlı eğitim günlerinin %70‟ine katılımları önerilmektedir.

Tıpta uzmanlık öğrencilerinin bu eğitim çalıĢmalarına düzenli katılımları gözlenmeli ve

dökümante edilmelidir.

5. Eğitim programı aĢağıdaki konuları kapsayacak Ģekilde hazırlanmalıdır:

a) Acil bakımın temelleri

b) Koruyucu hekimlik ve travma kontrol yöntemlerinin temelleri

c) Acil Tıp uzmanlığında yönetim becerileri

d) Acil Tıp sistemleri

e) Hekimler arası iletiĢim yetenekleri

f) Hekim ruh ve beden sağlığı

g) Tıbbi etik

h) Tıbbi literatürü değerlendirme becerileri

6. Eğitim programı, acil bakım ile ilgili aĢağıdaki teorik ve pratik klinik eğitim becerilerini içerecek

Ģekilde hazırlanmalıdır:

a) Abdominal ve Gastrointestinal hastalıklar

b) Kardiyovasküler hastalıklar

c) Dermatolojik hastalıklar

d) Endokrin, metabolik ya da beslenme ile ilgili hastalıklar

e) Çevresel hastalıklar

f) BaĢ ve boyun hastalıkları

g) Hematolojik hastalıklar

h) Ġmmun sistem hastalıkları

i) Sistemik enfeksiyöz hastalıklar

j) Nontravmatik kas-iskelet sistemi hastalıkları

k) Santral sinir sistemi hastalıkları

l) Doğum ile ilgili durumlar

m) Çocuk hastalıları

n) Psikiyatrik bozukluklar

o) Böbrek hastalıkları

p) Solunum sistemi hastalıkları

q) Toksikoloji ve klinik farmakoloji

r) Travmatik hatalıklar

s) Ürogenital/jinekolojik hastalıklar

t) Acil Tıp uzmanlığında yönetim

u) Acil Tıp sitemleri

v) Semptomlar ve hasta baĢvuru Ģekilleri

w) GiriĢimler

7. Eğitim programı genel durumu kötü hastalara bakım becerisini kazanmak amacıyla en az 2 aylık

hastane içi yoğun bakım rotasyonu içermelidir.

8. Eğitim programı, eğitilen her tıpta uzmanlık öğrencisine hasta takibinin önemin ve bunun yerine

nasıl getirileceğini öğretecek Ģekilde geliĢtirilmelidir;

a. Telefon takipleri, hasta dosyalarının değerlendirilmesi

b. Hasta çıkıĢ özetlerinin zamanında kontrolü, konsültasyon notlarının incelenmesi

c. Düzenli aralıklarla yapılan olgu senaryoları

9. Tıpta uzmanlık öğrencileri ilk yıllarının %50‟sini kendi anabilim dalında geçirmelidirler. Ama

acil serviste uzun süreli klinik çalıĢmanın rotasyonlarda öğrenilecek deneyimlerin önüne

geçmesine izin verilmemelidir.

10. Eğitsel faaliyetlerin %50‟den fazlasının akademik personelin denetimi olmadan yapılmasına izin

verilmemelidir.

11. Tıpta uzmanlık öğrencilerinin hastane öncesi bakım hizmetlerini ve acil tıp sistemini daha iyi

tanıyabilmeleri için ambulans istasyonlarında kara ve var ise hava ambulanslarında ve alanda

çalıĢma deneyimi edinmeleri sağlanmalıdır. Ayrıca hastane ya da il düzeyinde afet planlama

aktivitelerine ve tatbikatlarına aktif katılım da önerilmelidir.

12. Eğitim programı her bir tıpta uzmanlık öğrencisinin invazif giriĢimleri uygulayabilme, kritik

durumdaki hastaları stabilize etme ve tüm yaĢ grubundaki hastalara resüsitasyon uygulayabilme

becerilerini kazandıracak yöntemleri içermelidir. Resüsitasyon sırasında uygulanabilecek

defibrilaston, kardiyak pacing, Ģok tedavisi, intravenöz ilaç (trombolitikler, vazopresörler,

nöromuskuler blöker ilaçlar…) uygulamaları ya da invazif giriĢimleri (kutdown, santral kateter

takılması, tüp torakostomi, endotrakeal entübasyon…) kazanma becerileri için yöntemler

geliĢtirilmelidir. Eğitim programı tüm tıpta uzmanlık öğrencilerinin uyguladıkları resüsitasyonu

ve giriĢimleri kayıt edebilmelerine olanak sağlayacak yöntemleri (Tıpta uzmanlık öğrencisi

uygulama ve kredilendirme defteri) geliĢtirmelidir. Bu kayıtlar tekrar gözden geçirilebilecek

Ģekilde tutulmalı ve tıpta uzmanlık öğrencisi değerlendirilmesinde kullanılmalıdır.

13. AraĢtırma planlama aktiviteleri; Akademik tıp eğitimi her asistanın, yeni bilgilerin öğrenilmesi

sürecine katılmasını, atraĢtırma bulgularını değerlendirmeyi öğrenmesini ve araĢtırma alıĢkanlığı

edinmesini gerektirir. Bir araĢtırmanın düzenlenmesi ve yürütülmesinin sorumluluğu akademik

personelindir. Bu aktiviteler Ģunları içermelidir:

a) AraĢtırma ruhunu aĢılayacak klinik çalıĢmalara, konferanslara aktif katılım

b) Dergi saati ve araĢtırma toplantılarına aktif katılım

c) Ulusal ya da bölgesel özellikli bilimsel ve profesyonel toplantılara aktif katılım

d) Eğitim programı her bir tıpta uzmanlık öğrencisinin mezun olmadan önce araĢtırma

aktiviteleri konusunda yeteri kadar deneyim edinmesine uygun olmalıdır.

e) Eğitim programı tıpta uzmanlık öğrencilerine temel araĢtırma yöntemlerini, istatistik analiz

yöntemlerini ve günümüz tıbbi literatürünün gözden geçirilmesi konularını öğretmelidir.

14. Hekim memnuniyeti: Acil tıp hekiminin stresli bir ortamda uygun tıbbi bakımı vermesi için fizik

ve ruh sağlığı son derece önemlidir. Acil tıp uzmanlık eğitim programı, hekim memnuniyeti ve

stres, sirkadien ritim ve madde bağımlılığını içeren konulara yer vermelidir.

3.1.4.3. Değerlendirme:

Anabilim Dalının eğitim programı da dâhil olmak üzere tüm etkinlikleri sürekli ve etkili bir

Ģekilde değerlendirilmelidir. Bu değerlendirme süreci eğitim hedeflerine uygun olmalı ve gerekli

değiĢikliklerin yapılabilmesini sağlamalıdır.

A. Tıpta Uzmanlık Öğrencilerinin Değerlendirilmesi

1) Uygun ölçütler ve yöntemler kullanarak yılda en az 2 defa tüm tıpta uzmanlık öğrencilerinin

bilgi, beceri ve ilerleme düzeyleri değerlendirilmelidir. Eğitim programının sorumlusu tıpta

uzmanlık öğrencilerinin acil koĢullarda baktıkları hastalar için tutulan kayıtları (hasta

dosyaları, adli raporlar) ve uygulanan giriĢimleri düzenli aralıklarla gözden geçirmelidir.

2) Tıpta uzmanlık öğrencilerinin değerlendirmeleri resmi bir Ģekilde olmalı ve sözlü ve yazılı

olacak Ģekilde düzenlenmelidir. Ek olarak Tıpta uzmanlık öğrencilerini gittikleri her

rotasyonda değerlendirecek resmi bir mekanizma da kurulmalıdır. Bu değerlendirmelerin

sonuçları tıpta uzmanlık öğrencileri ile görüĢülüp yazılı hale getirmeli ve ilgili tıpta uzmanlık

öğrencisine imzalatılmalıdır.Bu değerlendirme iĢlemi eğitim program sorumlusu ve her bir

tıpta uzmanlık öğrencisi arasında ayrı ayrı yapılmalı ve yılda en az 2 defa olmalıdır.

3) Değerlendirme sonuçlarına göre, uygun olan tıpta uzmanlık öğrencilerine daha fazla

sorumluluk verilmeli yani kıdem artırımına gidilmelidir.

4) Değerlendirme sonuçlarına göre ortaya çıkan eksiklikleri giderecek çözüm yolları üretilmeli,

bu iĢlem yazılı hale getirilmeli ve en az 3 ayda bir kontrol edilmelidir.

5) Eğitim süresini her bir tıpta uzmanlık öğrencisini yazılı bir final sınavına tabi tutulmalı, bu

sınav tıpta uzmanlık öğrencisinin acil tıp konularına ve pratik uygulamalarına, eğitsel

faaliyetlere ve araĢtırma yöntemlerine yakınlığını ölçmeye yönelik olmalıdır.

B. Akademik Kadronun Değerlendirilmesi

1) Anabilim Dalı BaĢkanı yılda en az 1 defa akademik kadroyu, eğitim program sorumlusundan

ve Acil Tıp tıpta uzmanlık öğrencilerinden aldığı geri bildirimlere dayanarak

değerlendirmelidir.

2) Akademik kadronun değerlendirilmesi, eğitsel becerileri, klinik bilgiyi, idari iĢlemleri be

klinik pratiği içermelidir. Anabilim Dalı BaĢkanı, bu değerlendirmenin sonuçlarını her uzman

ile ayrı ayrı tartıĢmalıdır.

C. Eğitim Programının Değerlendirilmesi

1) Eğitim programının hedeflere ulaĢmaktaki etkinliği ve müfredat programının yeterliliği tüm

tıpta uzmanlık öğrencileri ve akademik kadro tarafından yılda en az 1 defa

değerlendirilmelidir.

2) Hangi eğitim hedeflerine ulaĢıldığı, hangilerine ulaĢılmadığına dikkat edilmelidir.

3) Sonuçlar yazılı halde saklanmalıdır.

3.2. TIPTA UZMANLIK ÖĞRENCĠSĠ EĞĠTĠM HEDEFLERĠ

Acil Tıp Eğitimi – Tıpta Uzmanlık Öğrencisi 1.Yıl

Hedefler: 1) (Hasta Bakımı) Sağlığın iyileĢtirilmesi ve sağlık problemlerinin tedavisi için istekli, uygun ve

etkin hasta bakımının öğrenilmesi.

2) (Tıp Bilgisi) YerleĢik ve geliĢen biyomedikal, klinik ve benzer bilimlerin (epidemiyolojik ve

sosyal) öğrenilmesi ve bu bilginin hasta bakımına uygulanması.

3) (Pratiğe Dayalı Öğrenme ve GeliĢme) Hasta bakım uygulamalarını değerlendirme ve

sorgulama yeteneğini geliĢtirme, bilimsel kanıtları değerlendirebilme ve özümseme ve hasta

bakım uygulamalarını iyileĢtirmenin sağlanması.

4) (Ġnsan ĠliĢkileri ve ĠletiĢim Yetenekleri) Hastalar, hasta yakınları ve iĢ arkadaĢları ile iliĢkiler

ve etkin bilgilendirme amaçlı insan iliĢkileri ve iletiĢim becerilerinin geliĢtirilmesi.

5) (Sistemlere Dayalı Uygulama) En yüksek kalitede bakım verecek sistem kaynaklarının etkin

kullanımı yeteneği ve daha geniĢ kapsamlı hasta bakım sistemlerinin tanınmasının

geliĢtirilmesi.

6) (Profesyonellik) Profesyonelliğin sorumluluklarını, etik prensiplere bağlılığı ve farklı hasta

popülâsyonuna karĢı duyarlılığı sürdürme kararlılığının geliĢtirilmesi.

Uygulamalar:

Birinci yılın sonunda tıpta uzmanlık öğrencisi:

1. Acil olmayan problemli hastalara uygun bakımı verebilme yeteneğini gösterebilmelidir.

a) Doğru ve tam bir klinik ve psikososyal öykü almalı ve kapsamlı fizik bakı yapabilmelidir.

b) Uygun ayırıcı tanı yapabilmelidir.

c) Uygun tetkik ve tedavi seçeneklerini bilebilmelidir.

d) Değerlendirme sonucunda, uygun tetkik ve tedavi planı yapabilmelidir.

e) Değerlendirme sonucunda, uygun yazılı ve sözlü taburcu planı yapabilmeli ve

uygulayabilmelidir.

f) Hasta bakımı ve taburculuğunun planlaması için uygun bilgi kaynaklarını bulabildiğini

gösterebilmelidir.

g) Kritik olmayan acil hastalarda temel uygulamalardaki (ör. Yara bakımı, jinekolojik

muayene, basit çıkık redüksiyonu) yeterliliğini (endikasyonlar, teknikler, vs)

göstermelidir.

h) Acil tıp pratiğine uygun hastalık önleme kavramlarını anladığını gösterebilmelidir.

i) Tüm öykü, fizik bakı ve tanısal test sonuçlarını uygun Ģekilde kayıt altına alabilmelidir.

2. Acil serviste görülen hastalıkların biyokimyasal, klinik, epidemiyolojik ve sosyokültürel

nedenleri hakkında seviyesine uygun bilgi sahibi olmalıdır.

a) Kanıta dayalı tıp prensiplerini sindirdiğini göstermelidir.

b) Minör akut ve kritik olmayan acil durumlarda yeterliliğini göstermelidir.

c) Ġleri Kardiyak YaĢam Desteği ve Ġleri Travma YaĢam Desteği prensiplerinde yeterliliğini

göstermelidir.

d) Çekirdek içerik programını idrak ettiğini göstermelidir.

3. Kendi uygulama becerilerini analiz, bilimsel kanıtların değerlendirilmesi ve özümsenmesi ve

kendi uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi yeteneğini göstermelidir.

a) Minör akut ve kritik olmayan acil durumlarda yeterliliğini uyarlama değerlendirme

yeteneğini göstermelidir.

b) YayınlanmıĢ bilimsel çalıĢmaları kendi uygulamalarına uyarlama yeteneğini

göstermelidir.

c) Hastalarının bakımı için uygun biliĢim teknolojisini kullanabilme yeteneğini

göstermelidir.

d) Etkin insan iliĢkileri ve iletiĢim becerilerini göstermelidir.

i) Hastalar ve aileleri

ii) Diğer doktorlar

iii) Diğer sağlık çalıĢanları

4. Doktorluk içim gerekli profesyonelliği gösterebilmelidir.

a) Hasta bakımının sürekliliğinin sorumluluğunun kabulü

b) Hasta hakları ve mahremiyetine saygının gösterilmesi

c) Hastanın kültür, yaĢ, cinsiyet, ve yetersizliklerine duyarlılık gösterilmesi

d) Hasta bakımında etik prensiplere uygunluğun gösterilmesi

e) Birey olarak hasta ve iĢ arkadaĢlarının toplumsal yerlerine saygı gösterilmesi

5. Hasta bakımı perspektifinde acil servislerin rolünün temel kavramlarını anladığını

göstermelidir.

a) Bedel-etkinlik prensiplerini anladığını göstermelidir.

b) Öngörülen test ve tedavilerin tahmini bedellerini bilmelidir.

c) Özellikle uygun sevk, takip, gibi sağlık sistemi içindeki sorunlarda hastanın yanında yer

almalıdır

Hizmet tanımları:

Tıpta Uzmanlık Öğrencisi, birinci yılda acil serviste en az altı en fazla sekiz ay geçirmelidir.

Bu sürede öncelikli olarak minör akut ve kritik olmayan acil durumların değerlendirilmesi ve

tedavisinin yanında akut hayatı tehdit eden acil durumların değerlendirilmesinde yardımcı olmalıdır.

Tıpta uzmanlık öğrenciler tüm kritik olmayan hastaları triaj sırasına göre görmelidirler.

Hastayı ön değerlendirme yaptıktan sonra ve herhangi bir tanısal ya da tedavi amaçlı plan yapmadan

önce hastayı bir uzmana ya da son yıl tıpta uzmanlık öğrencisine sunmalıdırlar. Tıpta uzmanlık

öğrencilerinin geliĢimi farklı düzeylerde olabileceği gibi hastanelerin farklı iç denetimleri de

olabileceğinden bu prensipler uzmanların farklılığına göre değiĢebilir. Tüm uygulamalar ise mutlaka

sorumlu uzmanın doğrudan ya da dolaylı gözetimi altında yapılmalıdır.

Tıpta uzmanlık öğrencileri, öykü, fizik bakı ve tanısal test sonuçlarının uygun ve uzmanların

bu kayıtları gözden geçirerek tartıĢabilecek Ģekilde kaydedilmesinden sorumludurlar. Birinci yıl tıpta

uzmanlık öğrencileri majör travma ve kardiyak arrest vakalarında yardımcı olabilirler.

Birinci yıl tıpta uzmanlık öğrencilerinin izin durumları hastane ve resmi kurallar

çerçevesinde nöbet takviminin izin verdiği ölçüde yapılır. Oryantasyon döneminde, ulusal ya da

uluslar arası yıllık acil tıp ile ilgili bilimsel toplantılar ya da alması zorunlu kurs dönemlerinde izin

verilmez.

Tıpta uzmanlık öğrencileri birinci yıllarında:

Hazırlanan nöbet listesi uyarınca gündüzleri 08.00-20.00 ve geceleri 20.00-08.00 saatleri

arasında aylık toplam 10 gündüz 10 gece olacak Ģekilde nöbet tutarlar. Aylık çalıĢma prensipleri ve

saatleri anabilim dalları ya da eğitim hastaneleri arasında farklılık gösterebilir. Ancak haftalık aktif

çalıĢma saati 65 saati aĢmamalıdır.

Her hafta haftada bir gün en az 6 saat olacak Ģekilde eğitim gününe katılırlar.

Her ay en az bir teorik ders anlatımı ve/veya bir makale sunumu yaparlar

Değerlendirme süreci:

Tıpta uzmanlık öğrencileri resmi olarak uzmanlar tarafında aĢağıdaki konularda düzenli bir

değerlendirme sürecine tabiidirler:

1) Hastaların değerlendirilmesi

2) Hastaların uzmanlara sunulması

3) Tetkik ve tedavi planının uygulanması

4) Kazanılan klinik deneyimin gösterilmesi

5) Haftalık eğitim gününe katılım

6) Uygulama beceri performansları

Acil Tıp Eğitimi – Tıpta Uzmanlık Öğrencisi 2. Yıl

Hedefler:

1) (Hasta Bakımı) Sağlığın iyileĢtirilmesi ve sağlık problemlerinin tedavisi için istekli, uygun ve


2) ( Tıp Bilgisi) YerleĢik ve geliĢen biyomedikal, klinik ve benzer bilimlerin (epidemiyolojik ve





Uygulamalar:

Ġkinci yılın sonunda tıpta uzmanlık öğrencisinin, birinci yılda öğrendiklerine ek olarak:

1. Acil ve hayatı tehdit eden problemli hastalara uygun bakımı verebilme yeteneğini

gösterebilmelidir.

a) ġikayete odaklı öykü alabilme ve fizik bakı yapabilmelidir.

b) Kapsamlı ayırıcı tanı yapabilmelidir.

c) AraĢtırma ve tedavi planı yapabilmelidir.

d) Acil ve hayatı tehdit eden problemli durumlarda yeterliliğini göstermelidir.

e) Çekirdek içerik programını idrak ettiğini göstermelidir.

f) Ġleri Kardiyak YaĢam Desteği ve Ġleri Travma YaĢam Desteği uygulama basamaklarını

hatasız uygulayabilmelidir.

g)Acil ve hayatı tehdit eden problemli durumlarda yeterliliğini değerlendirme yeteneğini

göstermelidir.

2. Hasta bakımının geniĢ kapsamında acil servislerin rolünün temel kavramlarını anladığını

göstermelidir.

a) Aynı anda birçok hastaya yeterli bakımı sağlamak için zamanını ve enerjisini ayıracak

yeteneği olduğunu göstermelidir.

b) Hasta bakımını aksatmadan, hastanın sağlığı ile ilgili diğer bölümleri bilgilendirecek

tedavi ve değerlendirme planları geliĢtirmelidir.

c) Acil serviste hastaların triajını yapabilmelidir

Hizmet tanımları:

Tıpta uzmanlık öğrencisi, ikinci yılında acil serviste en az altı en çok sekiz

ay geçirmelidir. Ġkinci yılında acil serviste geçirdiği sürenin birinci yıldan daha fazla olmasına özen

gösterilmelidir. Bu sürede öncelikli olarak akut ve hayatı tehdit eden acil durumların

değerlendirilmesi ve tedavisinin öğrenilmesine yönelmelidir. Tıpta uzmanlık öğrencisi acil hastaları

triaj sırasına göre görmelidir. Değerlendirmeyi bekleyen triaj kategorisi yüksek gerçek acil durumda

bir hasta yoksa triaj kategorisi düĢük olan acil hastalara da bakabilirler. Hastayı değerlendirdikten

sonra temel biyokimya testleri ve radyografi görüntüleri isteyebilir ancak daha invaziv/pahalı testler

istemeden ve tedaviye baĢlamadan önce hastayı uzmanına sunmalıdır. Tüm kritik hastalar için

uzman erken dönemde haberdar edilmelidir. Tıpta uzmanlık öğrencilerinin geliĢimi farklı düzeylerde

olabileceği gibi hastanelerin farklı iç denetimleri de olabileceğinden bu prensipler uzmanların

farklılığına göre değiĢebilir. Tüm uygulamalar ise mutlaka sorumlu uzmanın doğrudan ya da dolaylı

gözetimi altında yapılmalıdır.

Ġkinci yıl tıpta uzmanlık öğrencileri öykü, fizik bakı ve tanısal test sonuçlarının uygun ve

uzmanların bu kayıtları gözden geçirerek tartıĢabilecek bir Ģekilde kaydedilmesinden sorumludurlar.

Ġkinci yıl tıpta uzmanlık öğrencileri acil servis içinde 112 ambulans hizmeti ya da

hastanelerden gelen telsiz ya da telefonlara yanıt verebilirler.

Ġkinci yıl tıpta uzmanlık öğrencilerinin izin durumları hastane ve resmi kurallar çerçevesinde

nöbet takviminin izin verdiği ölçüde yapılır. Oryantasyon döneminde, ulusal ya da uluslar arası yıllık

acil tıp ile ilgili bilimsel toplantılar ya da alması zorunlu kurs dönemlerinde izin verilmez.

Tıpta uzmanlık öğrencileri ikinci yıllarında:

Eğitim sorumlusunun hazırladığı nöbet listesi uyarınca gündüzleri 08.00-20.00 ve geceleri

20.00-08.00 saatleri arasında aylık toplam 9 gündüz ve 10 gece olacak Ģekilde nöbet tutarlar. Aylık

çalıĢma saatleri anabilim dalları ya da eğitim hastaneleri arasında farklılık gösterebilir. Ancak

haftalık aktif çalıĢma saati 60 saati aĢmamalıdır.













Hedefler:





geliĢtirilmesi.

3) (AraĢtırma) AraĢtırma yöntemleri, veri toplama ve bu verileri yorumlamanın öğrenilmesi.

Uygulamalar:

Üçüncü yılın sonunda tıpta uzmanlık öğrencisinin, ikinci yılda öğrendiklerine ek olarak:

1. Acil ve hayatı tehdit eden problemli hastalara uygun bakımı verebilme yeteneğini

gösterebilmeli ve acil servise sık baĢvuran tüm durumlara yönelik uzmanlık becerisini

göstermelidir.

2. Değerlendirme sonrasında, uygun yazılı ve sözlü taburculuk planı yapabilmelidir.

3. Acil ve hayatı tehdit eden problemli hastalarda temel uygulamalardaki (ör. Endotakeal

entübasyon, tüp torakostomi, defibrilasyon / kardiyoversiyon vb.) yeterliliğini

(endikasyonlar, kontrendikasyonlar ve teknikler) göstermelidir.



5. Kendi uygulama becerilerini analiz, bilimsel kanıtların değerlendirilmesi ve özümsenmesi ve

kendi uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi yeteneğini göstermelidir

6. Acil serviste yürütülmekte olan bilimsel araĢtırmalar içerisinde yer almalıdır. Bu

araĢtırmaların aĢağıdaki basamaklarında aktif görevler üstlenmelidir;

a) AraĢtırmanın planlanması

b) Verilerin toplanması

c) Verilerin bir veri tabanı aracılığı ile uygun istatistiksel yöntemleri kullanarak analiz

edilmesi.

7. Bilimsel çalıĢma yapabilmeli ve bilimin etik kurallarını özümsediğini gösterebilmelidir.

8. YayınlanmıĢ bilimsel çalıĢmaları kendi uygulamalarına uyarlamalıdır

9. Hastalarının bakımı için uygun biliĢim teknolojisini kullanabilme yeteneğini göstermelidir.

10. Hastane OlağandıĢı Durum Sistemi uygulamaları içinde yer alabilmelidir

Hizmet tanımları:

Tıpta uzmanlık öğrencisi, üçüncü yılında acil serviste en az altı en çok sekiz

ay geçirmelidir. Üçüncü yılında acil serviste geçirdiği sürenin birinci yıldan daha fazla olmasına

özen gösterilmelidir. Bu sürede öncelikli olarak Üçüncü yıl tıpta uzmanlık öğrencileri majör travma

ve kardiyak arrest olgularına yardımcı olabilirler. Son yıl tıpta uzmanlık öğrencileri ortamda yoksa

bu olguları yönetebilirler

Üçüncü yıl tıpta uzmanlık öğrencilerinin izin durumları hastane ve resmi kurallar çerçevesinde nöbet

takviminin izin verdiği ölçüde yapılır. Oryantasyon döneminde, ulusal ya da uluslar arası yıllık acil

tıp ile ilgili bilimsel toplantılar ya da alması zorunlu kurs dönemlerinde izin verilmez.

Tıpta uzmanlık öğrencileri üçüncü yıllarında:

Eğitim sorumlusunun hazırladığı nöbet listesi uyarınca gündüzleri 08.00-20.00 ve geceleri

20.00-08.00 saatleri arasında aylık toplam 9 gündüz ve 9 gece olacak Ģekilde nöbet tutarlar. Aylık

çalıĢma saatleri anabilim dalları ya da eğitim hastaneleri arasında farklılık gösterebilir. Ancak

haftalık aktif çalıĢma saati 60 saati aĢmamalıdır.




Hedefler:

1) (Hasta Bakımı) Sağlığın iyileĢtirilmesi ve sağlık problemlerinin tedavisi için istekli, uygun ve


2) (Tıp Bilgisi) YerleĢik ve geliĢen biyomedikal, klinik ve benzer bilimlerin (epidemiyolojik ve







5) (Profesyonellik) Profesyonelliğin sorumluluklarını, etik prensiplere bağlılığı ve farklı hasta

popülasyonuna karĢı duyarlılığı sürdürme kararlılığının geliĢtirilmesi.



geliĢtirilmesi.

Uygulamalar:

Dördüncü yılın sonunda tıpta uzmanlık öğrencisi, ilk yılda öğrendiklerine ek olarak:

1. Hastalara uygun bakımı sağlama yeteneğini göstermelidir.

a) Kıdemsiz tıpta uzmanlık öğrencisinden hikaye ve fizik bakıyı dinleyebilmeli ve uygun

geri bildirim ve yönlendirme sağlayabilmelidir.

b) Kıdemsiz tıpta uzmanlık öğrencisinin önceki değerlendirmesini de göz önün alarak uygun

Ģikayete odaklı hikaye ve fizik muayene yapabilmelidir.

c) Uygun tetkik ve tedavi planını uygulaya bilmelidir.

d) Uygun yazılı ve sözlü bir taburculuk planını uygulayabilmelidir.

e) Hasta kayıt sistemlerini ve masraf formlarını doldurma bilincinde olduğunu

göstermelidir.

f) Acil servise baĢvuran her türlü hasta için uygun tetkik ve tedavi planını

uygulayabilmelidir.

g) Acil servise baĢvuran her türlü hasta için uygun yazılı ve sözlü bir taburculuk planını

uygulayabilmelidir. Sık kullanılmayan ancak hayat kurtarıcı olan tüm uygulamalarda (ör.

Krikotirotomi, torakotomi vb) yeterliliğini ve diğer temel uygulamalarda uzmanlığını

göstermelidir.

h) Hasta kayıt sistemlerini ve masraf formlarını doldurma bilincinde olduğunu göstermelidir



a) Ġleri Kardiyak YaĢam Desteği ve Ġleri Travma YaĢam Desteği uygulamalarını sertifikalı

bir eğitmen olarak öğretebilmelidir.

b) Çekirdek içerik programını idrak ettiğini göstermelidir.

3. Diğerlerinin öğrenmesini kolaylaĢtırmalıdır.

a) Tıp öğrencileri ve kıdemsiz tıpta uzmanlık öğrencisine yönelik uygun denetim ve eğitim

yapabilmelidir.

b) BaĢta acil serviste beraber çalıĢtığı sağlık ekibine (hemĢire, paramedik) ve diğer tüm ekip

üyelerine gerek tıbbi bilgi ve becerisi gerekse davranıĢsal özellikleri ile model lider

olabilecek kapasitede olduğunu gösterebilmelidir.

4. Hasta bakımının geniĢ kapsamında acil servislerin rolünün temel kavramlarını anladığını

göstermelidir.

a) Acil serviste hastaların triajını yapabilmeli ve tüm hastaların yeterli bakımı için kıdemsiz

tıpta uzmanlık öğrencilerini yönlendirebilmelidir.

b) Koruyucu hekimlik uygulamalarında acil servisin rolünü idrak ettiğini göstermelidir.

Hizmet tanımları: Tıpta uzmanlık öğrencisi, dördüncü yılında acil serviste en az sekiz en çok on ay

geçirmelidir. Bu sürede öncelikli olarak üç yılda kazanılan klinik becerilerinin yanında denetim ve

yönetim yeteneklerinin de geliĢtirilmesine yönelmelidir. Tıpta uzmanlık öğrencileri acil hastaları

triaj sırasına göre görmelidir. Değerlendirmeyi bekleyen triaj kategorisi yüksek acil durumda bir

hasta yoksa triaj kategorisi düĢük olan acil hastalara da bakabilirler. Hastayı değerlendirdikten sonra,

tanısal ve tedavi planı yapabilmeli, ancak tüm kritik hastaları uzmanına bildirmelidir. Tüm hastalar

taburcu öncesi uzmana danıĢılmalıdır. Tıpta uzmanlık öğrencilerinin geliĢimi farklı düzeylerde

olacağı gibi hastanelerin farklı iç denetimleri de olabileceğinden bu prensipler uzmanların

farklılığına göre değiĢebilir. Tüm uygulamalar ise mutlaka sorumlu uzmanın doğrudan ya da dolaylı

gözetimi altında yapılmalıdır.

Dördüncü yıl tıpta uzmanlık öğrencileri öykü, fizik bakı ve tanısal test sonuçlarının uygun ve

uzmanların bu kayıtları gözden geçirerek tartıĢabilecek Ģekilde kaydedilmesinden sorumludur.

Dördüncü yıl tıpta uzmanlık öğrencileri, tüm travma ve kardiyak arrest hastalarına müdahale

ederler.

Dördüncü yıl tıpta uzmanlık öğrencileri, acil servis içinde 112 ambulans hizmeti ya da diğer

hastanelerden gelen telsiz ya da telefonlara yanıt verebilirler.

Dördüncü yıl tıpta uzmanlık öğrencilerinin izin durumları hastane ve resmi kurallar

çerçevesinde nöbet takviminin izin verdiği ölçüde yapılır. Oryantasyon döneminde, ulusal ya da

uluslar arası yıllık acil tıp ile ilgili bilimsel toplantılar ya da alması zorunlu kurs dönemlerinde

(ĠKYD, ĠTYD vb) izin verilemez.

Tıpta uzmanlık öğrencileri 4. yıllarında:

Tıpta uzmanlık öğrencileri eğitim sorumlusunun hazırladığı nöbet listesi uyarınca gündüzleri

08.00-20.00 ve geceleri 20.00-08.00 saatleri arasında aylık toplam 9 gündüz ve 8 gece olacak Ģekilde

nöbet tutarlar. Aylık çalıĢma prensipleri ve saatleri anabilim dalları ya da eğitim hastaneleri arasında

farklılık gösterebilir. Ancak haftalık aktif çalıĢma saati 52 saati aĢmamalıdır.

Her hafta haftada 1 gün en az 6 saat olacak Ģekilde eğitim gününe katılırlar.

Her ay en az bir teorik ders anlatımı veya bir makale sunumu ve pratik uygulamalı senaryo

sunumu yaparlar.


Tıpta uzmanlık öğrencileri resmi olarak uzmanlar tarafından aĢağıdaki konularda düzenli bir




3) Tetkik ve tedavi programının uygulanması

4) Kazanılan klinik deneyiminin gösterilmesi



7) Tıp öğrencileri ve kıdemsiz tıpta uzmanlık öğrencilerinin denetimleri

3.3. ARAġTIRMA GÖREVLĠLERĠ EĞĠTĠM HEDEFLERĠ

Bu bölümde, asistan eğitiminde öğrenilmesi hedeflenen konular bölümlere veya branĢlara

göre sınıflanmıĢ ve listelenmiĢtir. Bu baĢlıkların önemli bir bölümü acil serviste hasta baĢı

eğitimlerde verilebilmekle birlikte, ilgili rotasyonda pekiĢtirilmesi de olasıdır. Acil Tıp Uzmanlığı

eğitim süresinin önemli bir bölümü rotasyonda geçmektedir. Rotasyona giden asistanların önceden

belirlenmiĢ hedefler doğrultusunda bu rotasyona gitmeleri ve rotasyona gidilen daldan bir öğretim

üyesi ile bu hedefler konusunda ortak bir payda bulunması ülkemizde asistan eğitiminin iyi

iĢlemeyen bir parçası olan rotasyonların daha yararlı olmasını sağlayacaktır.

Bu amaçla ACEP' ( American College of Emergency Physicians ) in eğitim hedeflerinde ufak

bazı değiĢiklikler yaparak burada yayınlamayı uygun bulduk.

3.3.1. Çocuk Hastalıkları

3.3.2. Ġç Hastalıkları : Ġntaniye

Göğüs Hastalıkları

Yoğun Bakım

Nefroloji / Endokrinoloji

3.3.3. Kardiyoloji

3.3.4. Anesteziyoloji

3.3.5. Genel Cerrahi

3.3.6. Ortopedi

3.3.7. Radyoloji

3.3.8. Beyin Cerrahi

3.3.9. Nöroloji

3.3.10. Göğüs Cerrahi

3.3.11. Kadın Hastalıkları ve Doğum

3.3.12. Psikiyatri

3.3.13. KBB

3.3.14. GÖZ

Acil servis asistanlarının rotasyon hedeflerine ulaĢabilmeleri için rotasyona gittikleri

kliniklerde rotasyon hedeflerini gerçekleĢtirmelerini sağlayacak bir eğitim, hizmet, nöbet programı

hazırlanmalıdır.

Dahili kliniklerde, en mantıklı yaklaĢım olasılıkları arasında asistanların kliniğin konsültan

hekimi ile beraber diğer klinikleri gezmesi ve ilgili kliniğin farklı özellikleri olan hasta profilleri ile

karĢılaĢmasının sağlanmasıdır. BaĢka bir yaklaĢım, rotasyoner asistanın poliklinik hizmeti veren bir

klinikte görevlendirilerek eğitim hedefine ulaĢması sağlanmalıdır. Acil serviste daha sıklıkta görülen

hastalıklar ile ilgili kliniklerde görevlendirilmeleri, örneğin onkoloji, yerine daha sık karĢılaĢılan

hasta popülasyonuna uygun görevlendirilmeleri örneğin, gastrointestinal sistem, göğüs hastalıkları

vb. daha yararlı olacaktır.

Cerrahi kliniklere rotasyona giden bir Acil Tıp Asistanı, bir operasyondan sonraki bakımdan

çok hastanın operasyon öncesi ve operasyon sırasındaki eğitimden daha fazla yarar göreceği

unutulmamalıdır.

Asistanların ilgili rotasyona gitmeden önce asistan eğitim sorumlusu ile kliniğin rotasyoner

sorumlusunun karĢılıklı beklenti ve taleplerini önceden yüz yüze görüĢerek iletmesi, sorunları

önceden önleyebilir. Böylece her iki klinikte beklentilerinin ne kadarının karĢılanacağı konusunda

hazırlıklı olabilir.

Unutulmamalıdır ki rotasyona giden asistan her ne kadar ilgili kliniğin "rutin" iĢleyiĢine

yardımcı olmaktaysa da ilgili klinikte bulunmasının birinci ve asıl amacı o daim uzmanlarından

kendisi için acilde yararlı olacak bilgi, beceri ve teorik eğitimi zamanının el verdiği ölçüde

alabilmektir.

3.3.1. ACĠL TIP ANA BĠLĠM DALI TIPTA UZMANLIK ÖĞRENCĠLERĠ

ÇOCUK ACĠL EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ HEDEFLER:

Yeni doğan ve çocuk resusitasyonu uygulama becerilerini geliĢtirmesi. Büyüme ve geliĢme dâhil uygun pediatrik hikaye ve fizik muayene, değerlendirme ve mevcut

aĢılanma gereklilikleri konusundaki becerilerini geliĢtirme. Çocuk hastalarda ateĢ ve enfeksiyonun nedenlerini, önemi ve tedavisini öğrenmesi Çocuk hastalarda batın ile ilgili yakınmaların belirtilerini ve önemini öğrenmesi Çocukta nörolojik acillerin nedenlerini ve tedavisini öğrenmesi Çocuklarda sıvı ve elektrolit tedavisinin fizyolojisi ve bozukluklarını öğrenmesi Sosyal ve/veya psikolojik rahatsızlıkların belirtilerini öğrenmesi Pediatrik travma hastaların spesifik problemlerini öğrenmesi. Pediatrik kardiyak hastalıkların belirtileri ve tedavisini öğrenmesi Çocukların solunum bozukluklarının patofızyolojisi, nedenleri ve tedavisini öğrenmesi. Çocukluk çağında sık görülen ciddi endokrin ve hematolojik hastalıkların patofizyolojisi,

nedenleri ve tedavilerini öğrenmesi Çocukların sık görülen ciddi Jinekolojik ve Ürolojik hastalıklarının patofızyolojisi, nedenleri

ve tedavisini öğrenmesi. Çocukluk çağının ortopedik ve yumuĢak doku problemlerini tanımayı ve uygun tedavi

yapmayı öğrenmesi. Çocuklarda sık görülen dermatolojik hastalıkları ve sistemik hastalıkların dermatolojik

belirtilerini öğrenmesi. BaĢ ve boyunun sık görülen ve/veya ciddi problemleri olan çocukları tanımayı ve tedavi

etmeyi öğrenmesi. YÖNTEM:

Pediatrik endotrakeal entübasyon dahil, doğru havayolu yaklaĢımını yapması.

Damar yolu açma, intraosseöz iğne yerleĢtirilmesi dahil intravenöz giriĢimleri yapabilme ve

kullanabilme becerilerini ve acil ilaçların uygun dozlarını uygulamayı göstermesi.

DeğiĢik yaĢlardaki çocuklarda ateĢin önemini öğrenmesi ve ateĢli çocuğa optimal

resüsitasyon uygulama becerisini göstermesi.

Menenjit, sepsis, pnömoni, idrar yolu enfeksiyonu ve bakteriyeminin uygun çalıĢmalar ve

tedavisi dahil çocukluk çağının sık karĢılaĢılan infeksiyoz hastalıkları hakkındaki bilgisini

göstermesi.

Pediatrik lomber ponksiyon giriĢiminj tam olarak uygulama becerisini göstermesi.

Gastroenterit, intussusepsiyon, volvulus, MeckeI divertikülü, anafilaktoid purpura ve

apandisit dahil gastrointestjnal sistem ve abdominal kavitenin sık karĢılaĢılan ve/veya ciddi

hastalıklarının patofızyolojjsi ve belirtilerine ait bilgisini göstermesi.

Pediatrik hastalarda ayırıcı tam yöntemlerini ve bunlara ait ön çalıĢmaları tartıĢması

Febril ve afebril nöbet geçiren çocuklara uygun yaklaĢımı göstermesi.

Hjdrosefalinin, ayırıcı tanısı, tedavjsjni bilmesi ve nörolojjk Ģant problemlerinjn yaklaĢımnı

göstermesi.

Dehidrate çocuğun sıvı ve elektrolit ihtiyacını hesaplamak.

Çocuk istismarından ve/veya ihmalinden Ģüphelenildiğinde gereken tanısal çalıĢmaları ve

taburcu edilirken dikkat edilecek konuları öğrenmesi.

Cinsel kötüye kullanıma maruz olduğu öne sürülen bir hastanın hikaye alma ve fizik

muayenesjni yapabilme becerisini göstermek.

Pediatrik travma resüsitasyonunu yönetebilme becerisini göstermek

Çocuk hastalarda yanıkların önemi ve değiĢik özellikteki yanıkların doğru tedavisinin

bilgisini göstermek

Pediatrik EKG'leri yorumlaması ve eriĢkin EKG'si ile olan farkları göstermesi.

Sık karĢılaĢılan pediatrik ritim bozukluklarını, tanılarını ve tedavilerini tartıĢması.

Konjenital sjyanotik ve siyanotik olmayan kalp hastalıklarını, komplikasyonlarını ve

tedavilerini tartıĢması.

Pediatrik akciğer grafısini okuyabildiğini göstermesi.

Romatizmal ateĢ ve subakut bakteriyel endokardjt profılaksisi jhtjyacı olan hastaları uygun

bir Ģekilde tedavi edebilme becerisini göstermesi.

Çocuk ve adölesanların göğüs ağrısının ayırıcı tanısını, eriĢkinlerden farkını öğrenmesi ve

uygun tetkik ve tedavi bilgisini göstermesi.

Pediatrik hastalarda konjestif yetmezliğin ayırıcı tanısını öğrenmesi ve uygun tedavi bilgisini

göstermesi.

Çocukların solunum yollarının anatomi ve fizyolojisini öğrenmesi.

Peak ekspiratuar akım ölçümleri, puls-oksimetre ve end-tidal C02 doğru kullanımının

becerisini göstermesi.

Epiglottitis olduğu Ģüphelenilen üst solunum yolu enfeksiyonlu bir çocuğa doğru yaklaĢımı

gösterebilmesi.

Astım, bronĢiolit, kistik fibrozis, pnömoni dahil alt ve Üst havayolu hastalıklarının

etiyolojilerini ve bu çocuklara doğru yaklaĢımları öğrenmesi.

Üst hava yolu yabancı cisimlerine doğru yaklaĢımı ve alt hava yolu yabancı cisimleri olan

hastaların tanısını koyma ve sonuçlandırma becerisini göstermesi.

Diyabet ve/veya diyabetik ketoasidozlu çocuk hastalara doğru yaklaĢımı göstermesi.

Çocuklarda anemi etiyolojisi ve uygun tanısal değerlendirmelerin bilgisini göstermesi,

Sarılığı olan çocuklarda, sarılığın ayırıcı tamsı ve tamsal çalıĢmalarına ait bilgisini göstermesi

Kanama diatezi olan çocuklarda, kanama diatezinin ayırıcı tanısı ve tanısal çalıĢmalarına ait

bilgisini göstermesi.

Dizürisi veya idrar yollan enfeksiyonu olan çocukların doğru değerlendirilmesini ve

tedavisini göstermesi.

Çocukta intravenöz piyelogramın endikasyonları ve yorumlanmasını öğrenmesi.

Fimozis, parafimozis, balanitis ve torsiyon dahil testiküler lezyonlara ait bilgisjni ve

tedavisini uygulayabilmesi.

Topallayan pediatrik bir hastanın ayırıcı tanısını ve gerekli çalıĢmaları öğrenmesi

Transient sinovit ve septik eklemin prezentasyonu, tamsal tetkik sonuçlan ve tedavilerini

ayırt etmesi.

Jüvenil artrit, lupus veya dermatomiyozit gibi otojmmün sendrom Ģüphesi olan hastaların

bulgularını ve sonuçlandırılmasını öğrenmesi.

Akut yumuĢak doku enfeksiyonlarının etiyolojisi ve tedavisini öğrenmesi ve insizyon ve

drenajını yapabilmesi.

Varicella, kızamık, monilia, roseaola, rubella, pjtriazis, uyuz ve eritema infeksiyozum dahil

sık karĢılaĢılan pediatrik döküntülü hastalıkları doğru olarak tanıması.

PeteĢisi olan çocukların ayırıcı tanı ve değerlendirme bilgisini göstermesi.

Kulak, burun ve boğaz muayenesini doğru bir Ģekilde yapabilmeyi ve yorumlayabilmeyi

göstermesi.

Pediatrik fasiyal ve orbital enfeksiyonların tanı ve tedavilerine ait bilgisini göstermesi.

Neonatal Ģokun nedenlerinj öğrenmesi ve endotrakeal entübasyon ve umblikal venöz kateter

dahil infant resüsjtasyonunu yapabilme becerisini göstermesi,

Suprapubik mesane aspirasyonu doğru bir Ģekilde yapabilme becerisini göstermesi.

Ani bebek ölümü sendromunun bulguları ve ayırıcı tanısını öğrenmesi ve doğru adli iĢlemleri

uygulamayı ve aileye destek olmayı göstermesi.

Polio, botulizm ve Landry-Gullian-Barre sendromu dahil güçsüz infant ve çocukların ayırıcı

tanısı ve akut tedavilerini öğrenmesi.

Diareli çocukların değerlendirme ve tedavilerine ait bilgisini göstermesi,

Çocukluk çağının sık karĢılaĢılan zehirlenmelerine ait tanı ve tedavi bilgisini göstermesi.

Boğulma/boğula yazma nedeni ile gelen çocukların bakımını yapabilmesi.

Komplikasyonları, tanısal basamakları ve tedavisini öğrenerek, yabancı cisim yutan

çocukların bakımını yapabilmesi

Üst ve alt gastrointestinal kanaması olan çocukların ayırıcı tanısını yapabilmesi ve

değerlendirme ve tedavisini öğrenmesi.

Çocuklardaki böbrek yetmezliği veya anürinin ayırıcı tanısı ve tamsal çalıĢmaları öğrenmesi

Senkop ile gelen çocuğu değerlendirme becerisini göstermesi ve ayırıcı tanısını

13-19 yaĢ arası gençlerin intiharları ile ilgili risk faktörlerini öğrenmesi.

Çocukluk çağının anormal vajinal kanamalarının ayırıcı tanısını öğrenmesi ve değiĢik

yaĢlardaki çocukların genital muayenelerini doğru yapabilme becerisini göstermesi.

Bilinç değiĢikliği olan çocukları değerlendirme ve tedavi edebilme becerisini göstermesi ve

pediatrik beyin BT' yi yorumlaması.

Sık karĢılaĢılan pediatrik tümörleri öğrenmesi.


DAHĠLĠYE EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Ġç Hastalıklarına ait genel kavramların, hikaye alma ve fizik muayene uygulama becerilerinin

özümsenerek, acil servise baĢvuran hastaların sistemik değerlendirilme becerilerinin

geliĢtirilmesi.

Gastrointestinal sistem hastalıklarının acil servise baĢvuru Ģekilleri, patofizyolojileri ve

tedavilerinin öğrenilmesi.

Sık rastlanılan hematolojik hastalıklarının acil servise baĢvuru Ģekilleri, patofizyolojileri ve

tedavilerine ait bilginin geliĢtirilmesi.

BağıĢıklık sistemini oluĢturan elemanların anlaĢılması ve bağıĢıklık sisteminin baskılandığı

yada aĢırı aktive olduğu hastalıklara ait bilgiye sahip olunması.

Önemli sistemik enfeksiyöz hastalıklarının ne olduğu ve bunlann tanı ve tedavilerinin

bilinmesi.

Endokrin ve metabolik hastalıkların nedenleri, baĢvuru Ģekilleri ve tedavilerine ait bilginin

geliĢtirilmesi.

Solunum sistemi hastalıklarının nedenleri, baĢvuru Ģekilleri ve tedavilerine ait bilgiye sahip

olunması

Böbrek hastalıklarının değerlendirilmesi, patofizyolojisi ve tedavilerinin öğrenilmesi.

YÖNTEM:

Acil servise baĢvuran hastalardan uygun hikaye alma becerisini göstermesi.

Aldığı hikayeye dayanarak, hızlı değerlendirme, ilk stabilizasyon ve takiben tam

yönlendirilmiĢ fizik muayene uygulama becerisini göstermesi.

AĢağıda tanımlanan yöntemlerdeki bilgiler ile hikaye ve fizik muayene becerilerini

birleĢtirerek baĢvuru anında uygun ayırıcı tanı yeteneğini geliĢtirmesi.

Özefagusa ait sorunların nedenleri, baĢvuru Ģekilleri ve tedavilerine ait bilgisini göstermesi.

Enfeksiyöz ishallerden sorumlu etiolojik ajanları, patofizyolojilerini ve tedavilerini

tanımlaması. Safra kesesi ve karaciğer hastalıklarını değerlendirme, tedavi etme ve uygun

Ģekilde taburcu etme becerisini göstermesi.

Gastrointestinal sistemin tıkayıcı lezyonlarının baĢvuru Ģekilleri, tamlan ve tedavilerine ait


Gastrointestinal sistem ile ilgili NG sonda takılması, anoskopi vb... gibi giriĢimleri uygulama


Gastrointestinal sistemin enflamatuar hastalıklarının baĢvuru Ģekillerini, tetkikleri ve uygun

tedavilerini tanımlaması.

Gastrointestinal kanaması olan hastaların değerlendirilmesi, tedavisi ve uygun

yönlendirilmelerine yönelik bilgisini göstermesi.

Orak hücreli anemisi olan hastalan yeterli Ģekilde değerlendirmesi ve tedavilerine ait bilgisini

göstermesi.

Kanama bozuklukları olan hastaların değerlendirme ve tedavilerindeki uygun aĢamaları

tanımlaması.

Anemisi olan hastaların tetkik, tedavi ve yönlendirmelerine ait bilgisini göstermesi

Kan ürünleri transfüzyonunun uygun kullanımı ve transfüzyon reaksiyonlarının teĢhis ve

tedavisine ait bilgisini göstermesi.

HIV enfeksiyonunun da dahil olduğu immün kompromize hastaların mekanizmasının ve

baĢvuru Ģekillerinin öğrenilmesi.

Ġmmün yetmezliğin AIDS dıĢı nedenlerinin ayrımını yapabilmesi ve tartıĢması.

Romatolojik ve otoimmün hastalığı olan hastaların tanınması, baĢlangıç tedavisi ve uygun

taburcu edilme kriterlerini tartıĢması.

Transplant reaeksiyonu da dahil, hipersensivite reaksiyonu olan hastaların tedavisi ve

istenecek tetkikIere ait bilgisini göstermesi.

Hücresel ve humoral immünitenin içeriğini anlaması ve acil servise gelen hastalarda

immünizasyonun uygun kullanılmasına ait bilgisini göstermesi.

Özellikle gonore, sifilis, tüberküloz ve tetanosu içeren bakteriyel enfeksiyonu olan hastaların

baĢvuru Ģekilleri, değerlendirilmeleri ve uygun tedavilerine ait bilgisini göstermesi

Toksik Ģok sendromunun tedavisini ve tanı kriterlerini tanımlaması.

Farklı yaĢ gruplarında sepsisin özelliklerini öğrenmek.

Sepsis olasılığı olan hastalarda uygun baĢlangıç tedavisine ait bilgisini göstermesi.

Viral enfeksiyonu olan hastaların baĢvuru Ģekillerini, tedavilerini, taburcu edilme kriterlerini

ve immünizasyon yöntemlerini tartıĢması.

Sık karĢılaĢılan protozoal enfeksiyonların klinik dönemlerine, taĢıyıcılara ve tedavilerine ait


Glomerüler hastalığı olan hastaların baĢvuru Ģekillerine, baĢlangıç değerlendirmelerine ve

taburcu edilme kriterlerine ait bilgisini göstermesi.

Üriner sistem enfeksiyonlarının sık rastlanan nedenlerini, uygun laboratuar çalıĢmalarını ve

taburcu edilme kriterlerini tanımlaması.

Böbrek yetmezliği olan hastalarda, en sık karĢılaĢılan nedenleri, hastaların baĢvuru Ģekillerini

ve olası metabolik bulguları, diyaliz de dahil tedavi yöntemlerini ve taburcu edilme

kriterlerini tartıĢması.

Diyaliz tedavisinin sık rastlanan komplikasyonlarını ve bunların acil servise baĢvuru

nedenlerini anlatması.

Asid-baz bozukluğu olan hastaların değerlendirme ve tedavilerine ait bilgisini göstermesi ve

nedenlerini anlatması.

Sıvı ve elektrolit bozukluklarının nedenlerine baĢvuru Ģekillerine ve tedavilerine ait bilgisini

göstermesi

Glikoz metabolizma bozukluğu olan hastaların baĢvuru Ģekillerini, tedavi yöntemlerini ve

taburcu edilme kriterlerini tartıĢması.

Sık karĢılaĢılan endokrin hastalıkların acil servise baĢvuru Ģekillerine, baĢlangıç

değerlendirilmelerine, tedavi yöntemlerine ve taburcu edilme kriterlerine ait bilgisini

göstermesi.

Ciddi malnütrisyonlu hastaların baĢlangıç tedavilerini tartıĢması

Solunum sistemi enfeksiyonu olan hastalarda olası nedenleri, bu hastaların acil servise

baĢvuru nedenlerini, baĢlangıç değerlendirilmelerini, taburcu edilme kriterlerini tartıĢması

Pulmoner embolili hastalarda predispozan faktörleri, bu hastaların baĢvuru Ģekillerini ve

uygun tedavi yöntemlerini tartıĢması

Göğüste kitlesi olan hastaların baĢvuru nedenlerine, istenecek tetkiklere, uygulanacak

tedavilere ve taburcu edilme kriterlerine ait bilgisini göstermesi.

Kronik granülomatöz hastalığı olan hastaların baĢvuru nedenlerine, istenecek tetkiklere,

uygulanacak tedavilere ve taburcu edilme kriterlerine ait bilgisini göstermesi.

Lenfatik sisteme ait hastalığı olan hastaları uygun Ģekilde değerlendirmesi

Hematopoetik malignitesi olan hastaların baĢvuru nedenlerine, istenecek tetkiklere,

uygulanacak tedavilere ve taburcu edilme kriterlerine ait bilgisini göstermesi.

EriĢkin respiratuar distres sendromu ve multisistem organ yetmezliğinin nedenlerine, tam

yöntemlerine ve tedavilerine ait bilgisini göstermesi.

DAHĠLĠYE YOĞUN BAKIM EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Yoğun bakım hastasını hızlı olarak değerlendirme, stabilize etme, tanısını koyma ve yoğun

bakımdan çıkarına yeteneğinin geliĢtirilmesi

Yoğun Bakım hastasını etkileyen travma, toksinler, Ģok, sepsis, kalp yetmezliği ve solunum

yetmezliğinin patofizyolojisine ve solunum, dolaĢım, renal ve nörolojik fızyolojiye ait

bilginin geliĢtirilmesi

Yoğun Bakım hastalarında tıbbi giriĢimlerin, hemodinamik monitörizasyonun ve

uygulanmasının prensiplerinin öğrenilmesi

Yoğun Bakım hastalarında tanısal ve tedavi edici giriĢimlerin uygulanması için gerekli teknik

becerilerin geliĢtirilmesi ve endikasyonlarının öğrenilmesi

Yoğun Bakım hastalarının izleminde laboratuar, radyolojik ve diğer tanısal testlerin uygun

kullanımına ait bilginin geliĢtirilmesi

YÖNTEM:

Yoğun Bakım hastalarında hikaye alma ve fizik muayene yeteneğinin öğretilmesi.

Yoğun Bakım hastalarında aĢağıdaki giriĢimleri uygulama becerisini göstermesi:

oral endotrakeal entübasyon

nazotrakeal entübasyon

krikotirotomi

iğne/tüp torakostomi

santral intravenöz kateter yerleĢtirilmesi

swan ganz kateter yerleĢtirilmesi

transvenöz kardiyak pace takılması

arteriyel damar yolu takılması

arteriyel kan gazı alınması

foley kateterizasyon.

EKG monitörleri, EKG'ler, kardiyak outputlar, hemodinamik monitörizasyon, arteriyel kan

gazları, pulse-oksimetre, end-tidal COı monitörizasyonu ve respiratörlerin verilerini

kullanabilme ve yorumlama becerilerini gösterebilmesi

ġok, kalp yetmezliği, disritmiler, sepsis, travma, zehirlenmeler, solunum yetmezliği,

karaciğer yetmezliği, böbrek yetmezliği ve nörolojik hastalıklar için uygulanan farmakolojik

ajanların dozları, endikasyonları ve kontrcndikasyonlarını tanımlayabilmesi

Ventilatöre bağlı bir hastayı takip edebilme becerisini gösterebilmesi

Yoğun Bakım hastalarının izleminde uygun kararları verebilmesi

Yoğun Bakım hastalarında uygun tanısal ve tedavi edici giriĢimlerin önceliğini

belirleyebilmesi

ġok, sepsis, sıvı ve elektrolit anormalliği, kalp yetmezliği, kardiyak disritmiler, böbrek

yetmezliği, karaciğer yetmezliği, ve toksikolojik acilleri tanıyabilme ve tedavi edebilme

becerisini gösterebilmesi

Yoğun Bakım hastalarında uygun konsUltasyon istemlerinin yapılabilmesinin gösterilmesi

Yoğun Bakım hastalarının bakımının etik ve yasal prensiplerinin öğrenildiğinin gösterilmesi


KARDĠYOLOJĠ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Ġskemik kalp hastalığının etiolojisi ve patofizyolojisinin öğrenilmesi

Kardiyak arrestin etiolojisi ve patofızyolojisinin öğrenilmesi Ritim bozukluklarının etiolojisi ve patofizyolojisinin öğrenilmesi Akut miyokard enfarktüs ve kardiyak arreste eĢlik eden ritim bozukluklarının tanı ve

tedavilerinin öğrenilmesi Amerikan Kalp Birliği'nin önerilerinin öğrenilmesi ve standart resusitasyon giriĢimlerini

yapma becerilerinin geliĢtirilmesi Akut miyokard enfarktüsü, kardiyak arrest sırasında ve sonrasında ve ritim bozukluklarında

kullanılan ilaçların doz, veriliĢ biçimleri ve etki mekanizmalarının öğrenilmesi Standart monitörizasyon tekniklerinin öğrenilmesi Resüsitasyonu sona erdirme endikasyonlarının öğrenilmesi

YÖNTEM:

Kardiyak arrestin farklı etiolojik faktörlerine ve bu faktörlere ait terapötik yaklaĢımlara ait bilginin geliĢtirilmesi

Akut miyokard enfarktüsü, kardiyak arrest ve ritim bozuklukları sırasında kan akımı, oksijen sunumu ve oksijen tüketimini etkileyen faktörlere ait bilginin geliĢtirilmesi

Akut miyokard enfarktüsü ve kardiyak arrest sırasında görülen ritim bozukluklarına tam koyma becerisinin geliĢtirilmesi ve bu ritim bozukluklarının tedavisine yönelik ACLS protokollerinin öğretilmesi

Amerikan Kalp Birliği‟nin önerileri doğrultusunda kardiyopulmoner resüsitasyon sırasında kapalı eksternal göğüs masajı uygulama yeteneğinin geliĢtirilmesi

Kardiyak arrest, akut miyokard enfarktüsü ve ritim bozukluklarında kullanılan ilaçların uygun dozlarda, periferal ve santral venöz yoldan, endotrakeal, intraosseöz ve intrakardiyak yollardan uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi

Eksternal ve internal yollardan defibrilasyon uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi Ġnternal ve eksternal kardiyak pacing uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi Kardiyak arrest ve resüsitasyon sırasında arteriyel kan gazı, kan basıncı monitörizasyonu, sağ

kalp ve pulmoner arter kateterizasyonu ve end tidal CO2 monitörizasyonu uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi


ANESTEZĠYOLOJĠ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Hava yolu açma becerilerinin geliĢtirilmesi

Anestezide kullanılan farmakolojik ajanlara ait bilginin geliĢtirilmesi

Standart monitörizasyon teknikleri ve oksijen tedavisi yöntemleri konularında bilgilerinin

geliĢtirilmesi

Uygun preoperatif hikaye alma ve fizik muayene uygulama yöntemlerinin öğrenilmesi.

Ağrı tedavisi prensiplerinin öğrenilmesi

Vasküler giriĢim becerilerinin geliĢtirilmesi

YÖNTEM:

Uygun bag-valv-maske aygıtı kullanımı eğitimi

Üst hava yolu anatomi bilgisinin teorik ve pratik eğitimi

Endotrakeal ve nazotrakeal entübasyonun endikasyonlan ve komplikasyonlarının öğretilmesi

ve pratik eğitimi

Ġnhaler anestetik ajanların, intravenöz anestetik ve analjezik ajanların ve nöromuskuler bloker

ilaçlarının dozları, endikasyonları ve kontrendikasyonlarının öğretilmesi

Standart monitörizasyon tekniklerini kullanma yöntemlerinin öğretilmesi

Ventilatöre bağlı hasta bakımının öğretilmesi

Rejyonel anestezi ve periferik sinir blokları yöntemlerinin teorik ve pratik eğitimi

Lokal anestetik ilaçların ve uygulama yöntemlerinin teorik ve pratik eğitimi

TıkanmıĢ hava yolunu tanıma ve tedavi yöntemlerinin öğretilmesi (Heimlich manevrası)

Bilinçli sedasyon uygulamasının teorik ve pratik eğitimi

Fasiyal sinir bloğu uygulama yöntemlerinin teorik ve pratik eğitimi

Hava yolu açma yeteneği ile ilgili uygun karar verme yeteneğinin geliĢtirilmesi

Cerrahi hava yolu tekniklerinin teorik ve pratik eğitimi

Dental blok uygulama tekniklerinin teorik ve pratik eğitimi

Ġntravenöz, intraarteriyel ve santral damar yolu açma ve kateterizasyon yöntemlerinin teorik

ve pratik eğitimi


GENEL CERRAHĠ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Sık karĢılaĢılan genel cerrahi hastalıklarına yaklaĢımın geliĢtirilmesi

Uygun hikaye alma ve fizik muayene uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi

Genel Cerrahi ile ilgili giriĢimsel becerilerin geliĢtirilmesi

Genel Cerrahi hastasını tüm yönleriyle değerlendirme becerisinin geliĢtirilmesi

Yeni baĢlangıçlı karın ağrısı olan hastalarda konsültasyon ve cerrahi giriĢim

endikasyonlarının öğrenilmesi

Perioperatif hasta bakımının ana kurallarının öğrenilmesi

YÖNTEM:

Uygun preoperatif değerlendirme de dahil olmak üzere Genel Cerrahi ile ilgili hastalıkları

olan hastalarda uygun hikaye alma ve fizik muayene yapma yeteneğinin geliĢtirilmesi

Yeni baĢlangıçlı karın ağrısı olan hastalarda ayırıcı tanıların tartıĢılması ve bu hastaları

değerlendirme, tedavi etme ve uygun konsültasyonları isteme yeteneğinin geliĢtirilmesi

Memenin sık karĢılaĢılan hastalıklarına yönelik tam ve tedavi becerilerinin geliĢtirilmesi

Anüs ve rektumun sık karĢılaĢılan hastalıklarına yönelik tanı ve tedavi becerilerinin

geliĢtirilmesi

Tüp torakostomi, santral venöz kateter takılması, nazogastrik takılması, yara kapatılması ve

abse insizyon ve drenajı gibi sık uygulanan giriĢimleri uygulayabilme yeteneğinin

geliĢtirilmesi

Cerrahi hastalarının operatif ve perioperatif dönem tedavilerine yardımcı olma yeteneğinin

geliĢtirilmesi

Ameliyat olan hastalarda sık karĢılaĢılan sıvı ve elektrolit bozukluklarının tartıĢılması ve bu

bozuklukları olan hastaları değerlendirme yeteneğinin geliĢtirilmesi

Cerrahi enfeksiyonların uygun profilaksi ve tedavilerinin öğretilmesi

Cerrahi hastalarında ağrı yönetimi yeteneğinin geliĢtirilmesi

Karın ağrısı olan hastaların değerlendirilmesinde abdominal grafılerin rolünün tartıĢılması ve

cerrahi hastalarında uygun görüntülerne tetkiklerinin istenmesi ve yorumlanmasına yönelik

yeteneğinin geliĢtirilmesi

YumuĢak doku enfeksiyonu olan hastaları değerlendirme yeteneğinin geliĢtirilmesi

Karın duvarının sık karĢılaĢılan yapısal defektIerine tanı koyma yeteneğinin geliĢtirilmesi


ORTOPEDĠ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Konu ile ilgili hikaye alma ve fizik muayene uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi.

Ortopedik hastalıkların değerlendirilmesinde yararlanılan tamsal görüntüleme yöntemlerinin

kullanımlarının öğrenilmesi.

Kas - iskelet travmalarım değerlendirme ve yönlendirme becerilerinin geliĢtirilmesi.

Kas - iskelet sisteminin enfeksiyöz ve enflamatuar hastalıklarına tanı koyma ve tedavi etme

becerilerinin geliĢtirilmesi

Kas - iskelet sistemi hastalığı bulunan hastalarda akut ve kronik ağrı tedavisinin kurallarının

öğrenilmesi.

YÖNTEM:

Kas - iskelet sistemi rahatsızlığı bulunan hastalarda doğru hikaye alma ve fizik muayene

yapma yeteneğini göstermesi.

Ortopedik yaralanması olan hastalarda doğru grafileri isteme ve yorumlama becerisini

göstermesi.

Sık rastlanan kas iskelet sistemi yaralanmalarının, bölgenin anatomisi, travmanın

mekanizması, baĢvuru Ģikayetleri, komplikasyonları, tedavisi ve prognozuna ait bilgisini

göstermesi.

Standart ortopedik kavramlara ait bilgisini göstermesi

Ortopedik yaralanmaların rehabilitasyonu ve bakımına ait bilgisini göstermesi.

YetiĢkin ve çocuk iskelet anatomisi arasındaki farklara ve bu farkların klinik ve radyolojik

olarak nasıl yansıdığına ait bilgisini göstermesi

Kompresif bandajlar, ateller ve immobilizerler gibi ortopedik araçları kullanma becerisini

göstermesi.

Kırık/çıkık imobilizasyonu ve redüksiyonu, artrosentez ve ekstansör tendon onarımı gibi

giriĢimleri uygulama becerisini göstermesi.

Multipl travma hastalarında ortopedik yaralanmaların bakım sırasını belirleme ve tedavisini

yönlendirme becerisini göstermesi.

Enfeksiyöz ve enflamatuar hastalığı bulunan hastaların baĢvuru nedenlerini tanımlaması ve

bunlara tam koyma ve tedavi etme yeteneğini göstermesi.

YumuĢak doku yabancı cisimlerini tanıma ve tedavi etme becerisini göstermesi.

Ġnsan ve hayvan ısırığı olan hastaların baĢvuru nedenlerini, komplikasyonları, tanı, tedavi ve

prognozlarını anlatması.

Kompartman sendromunun baĢvuru biçimlerini, komplikasyonlarını, tanı, tedavi ve

prognozunu anlatması.

Bier blok, radial, ulnar, aksiller, posterior tibial ve sural sinir blokları da dahil olmak üzere

bölgesel anestezi uygulama yeteneğini göstermesi.

Ortopedik travması bulunan hastalarda kullanılan sedatif-analjezik ajanların dozlarını,

endikasyonlarını, kontrendikasyonlarını ve yan etkilerini anlatması ve bu ilaçları kullanma


Kas - iskelet sistemi hastalıklarında kullanılan standart oral ana1jeziklerin dozlarını,

endikasyonlarını, kontrendikasyonlarını, yan etkilerini ve göreceli etkinliklerini tartıĢması.

Bel ağrısı olan hastalarda ayırıcı tam, hikaye özellikleri ve fizik muayene bulgularını

tartıĢması.

Kas, fasya ve tendonları da ilgilendiren yumuĢak doku enfeksiyonlarını tanıma ve tedavi

etme becerisini göstermesi.

AĢırı kullanım sendromlarının tam ve tedavisini anlatması.

Ampute ekstremite parçalarını nasıl koruyacağını ve değerlendireceğini anlatması.

Eklem yaralanmaları, değerlendirmesi, sınıflamaları, tedavi ve prognozlarına ait bilgisini

göstermesi

Burkulma, penetran yumuĢak doku yaralanmaları ve yüksek basınçlı enjeksiyon

yaralanmaları gibi yumuĢak doku yaralanmalarının tanı ve tedavilerini tartıĢması


RADYOLOJĠ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Konu ile ilgili radyolojik uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi

Hastalıkların değerlendirilmesinde yararlanılan tanısal görüntüleme yöntemlerinin

kullanımlarının öğrenilmesi

Travmalı hastaların uygun görüntüleme yöntemlerinin geliĢtirilmesi

YÖNTEMLER:

Acil vakalarında doğru radyolojik değerlendirme yeteneğinin geliĢtirilmesi

Konvansiyonel grafilerin değerlendirilmesinin öğrenilmesi

Doğru skopi kullanılmasının tartıĢılması ve anlaĢılması

Yeterli sayıda ultrasonografik değerlendirmede bulunularak tanıya gidilmesinin öğrenilmesi

Travma ultrasonografisi ve yatak baĢı ultrasonografisinin değerlendirilmesinin öğrenilmesi

Acil vakalarında kompütorize tomografi değerlendirilmesinin öğrenilmesi

Acil vakalarında kompütorize magnetik rezonans değerlendirilmesinin öğrenilmesi

Acil vakalarında kompütorize anjiyografi değerlendirilmesinin öğrenilmesi

Acil vakalarında kompütorize dopplergrafi değerlendirilmesinin öğrenilmesi


BEYĠN CERRAHĠSĠ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Santral sinir sistemi yaralanmalarını tanımaya ve lokalize etmeye yönlendirilmiĢ hikâye alma

ve fizik muayene uygulama becerisini göstermesi.

Nörolojik hastalıkların ve yaralanmaların tanısında baĢvurulan radyolojik yöntemleri doğru

olarak kullanabilmesi

Beyin. spinal kord, omurga ve periferal sinir hastalıkları ve yaralanmalarını tanıması,

stabilize etmesi ve ilk tedaviyi uygulayabilmesi.

BOS Ģantlarının nasıl çalıĢtığım ve olası Ģant fonksiyon bozukluklarında hastayı nasıl

değerlendireceğini öğrenmesi.

YÖNTEM:

Travma hastalan da dahil olmak üzere, bilinç durumu farklı düzeylerde olan hastalarda hem

ayrıntılı hem de kısa hikaye alma ve nörolojik muayene uygulama becerisini göstermesi.

Nöroanatomiyi ve nasıl fonksiyon gördüğüne ait bilgisini bu hastalarda patolojinin yerini

belirleyerek göstermesi.

Cerrahi giriĢime uygun olan serebrovasküler ve spinal kord hastalıkları tanıma ve

yönlendirme becerisini göstermesi.

Kraniografi, spinal düz grafiler, kontrastlı ve kontrastsız bilgisayarlı tomografi, manyetik

rezonans görüntüleme, tomografi gibi nörolojik görüntüleme yöntemlerinin endikasyonlarını,

uygulama tekniklerini ve kontrendikasyonlarını tanımlaması.

Kraniografi, spinal düz grafiler (servikal, dorsal, lomber, sakral) ve bilgisayarlı beyin

tomografisini doğru yorumlama becerisini göstermesi.

Omurga kırık, çıkık ve sublüksasyonlarının ilk değerlendirmelerini tanımlaması.

Omurga immobilizasyon yöntemlerini tanımlaması.

Santral sinir sistemi kont ve penetran travmalarında ilk değerlendirme ve tedavi becerisini

göstermesi.

BOS Ģant fonksiyon bozukluklarını değerlendirme becerisini göstermesi.

Travma dıĢı nedenlere bağlı spinal kord basılarını tanıma ve tedavi etme becerisini

göstermesi.

Ġntrakranial basıncı ölçme tekniklerini ve endikasyonlarını anlatması.


NÖROLOJĠ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Sık karĢılaĢılan sinir sistemi hastalıklarının anatomi, patofizyoloji, baĢvuru Ģekilleri ve takip

ve tedavilerinin öğrenilmesi.

Ayrıntılı nörolojik muayene uygulama becerisinin geliĢtirilmesi

Nörolojik hastalıkların değerlendirilmesinde baĢvurulan tanısal test ve giriĢimleri isteme ve

uygulama becerisinin geliĢtirilmesi.

YÖNTEM:

Nörolojik hastalıklara yönlendirilmiĢ kısa ve ayrıntılı hikaye alma ve fizik muayene

uygulama becerisini göstermesi.

Serebrovasküler hastalıkları, kranial sinirlere ait hastalıkları, demiyelinizan ve nöromuskuler

hastalıkları, epilepsi, baĢ ağrısı, spinal kord basısı, pseudotümör serebri, normal basınçlı

hidrosefali, periferal nöropali, Ģant fonksiyon bozukluklanın, nörolojik enfeksiyonları ve

nörolojik enflamatuar durumları tanıma ve uygun tetkikleri isteyip tedavi etme yeteneğini

göstermesi.

Nöroanatomi bilgisini göstermesi ve bu bilgisini nörolojik hastalıkların lokalizasyonunu

bulmak için uyguladığı nörolojik muayene sırasında kullanması.

Düz grafi, bilgisayarlı tomografi, manyetik rezonans görüntüleme, miyelografi gibi nörolojik

görüntüleme yöntemlerinin endikasyonlarını, uygulama tekniklerini ve kontrendikasyonlarını

tanımlaması.

Düz grafi ve bilgisayarlı tomografi gibi nörolojik görüntüleme yöntemlerini doğru

yorumladığım göstermesi.

Farklı baĢ ağrısının tiplerini ve her birinde kullanılan ilaçların, dozlarını, endikasyonlarını ve

kontrendikasyonlarını tanımlaması.

Lomber ponksiyon uygulama ve beyin omurilik sıvısını doğru yorumlama becerisini

göstermesi.

Nöbet, Ģant fonksiyon bozukluğu, spinal kord basısı ve nörolojik enfeksiyonu olan hastaların

değerlendirme, tedavi ve takip iĢlemlerini doğru sırada uygulama bilgisini göstermesi.

Nörolojik enfeksiyonların tedavisinde kullanılan ilaçların çocuk ve yetiĢkin yaĢ gruplarında

dozlarım, endikasyonlarını ve kontrendikasyonlarını tartıĢması.


GÖĞÜS CERRAHĠ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Sık karĢılaĢılan göğüs cerrahi hastalıklarına yaklaĢımın geliĢtirilmesi

Uygun hikaye alma ve fizik muayene uygulama becerilerinin geliĢtirilmesi

Göğüs Cerrahi ile ilgili giriĢimsel becerilerin geliĢtirilmesi

Göğüs Cerrahi hastasını tüm yönleriyle değerlendirme becerisinin geliĢtirilmesi

Yeni baĢlangıçlı karın ağrısı olan hastalarda konsültasyon ve cerrahi giriĢim

endikasyonlarının öğrenilmesi

Perioperatif hasta bakımının ana kurallarının öğrenilmesi

YÖNTEM:

Göğüs travması olan hastaya yaklaĢım

Tüp torakostomi, santral venöz katater takılması gibi giriĢimleri uygulayabilme

Cerrahi enfeksiyonların uygun profilaksisi ve yeteneği

Göğüs duvarının sık karĢılaĢtığı yapısal defektlerine tanı koyabilme


KADIN HASTALIKLARI VE DOĞUM EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Doğum kontrol yöntemlerinin öğrenilmesi

Gebelikte rastlanılan acil komplikasyonların tanı ve tedavilerinde becerinin geliĢtirilmesi

Basit ve komplike gebelik ve doğum eylemini yönlendirme becerisinin geliĢtirilmesi

Cinsel tacize uğramıĢ hastaları değerlendirme yeteneğinin geliĢtirilmesi

Jinekolojik ve obstetrik travma hastalarım değerlendirme kurallarım öğrenmesi

Genital ve pelvik enfeksiyöz hastalıkların tanı ve tedavilerini öğrenmesi

Karın ağrısı olan kadın hastalara tanı koyma ve yönlendirme becerisini geliĢtirmesi

Vajinal kanaması olan hastalara tanı koyma ve yönlendirme becerisini geliĢtirmesi

YÖNTEM:

Doğru jinekolojik muayene yapma becerisini göstermesi

Vajinal akıntısı olan hastalarda ayırıcı tanıları tartıĢması ve bu hastaları değerlendirme ve

tedavi etme becerisini göstermesi

Pelvik ağrısı olan hastalarda ayırıcı tanıları tartıĢması ve bu hastaları değerlendirme ve tedavi

etme becerisini göstermesi

Vajinal kanaması olan hamile ve hamile olmayan hastalarda ayırıcı tanılan tartıĢması ve bu

hastaları değerlendirme ve tedavi etme becerisini göstermesi

Dismenoresi olan hastalarda ayırıcı tanılan tartıĢması ve bu hastaları değerlendirme ve tedavi


Cinsel yolla bulaĢan hastalıklar, pelvik enflamatuar hastalık, idrar yolları enfeksiyonu ve

vajinit de dahil olmak Üzere genitoüriner enfeksiyonu olan hastaları değerlendirme ve tedavi


Toksik Ģok sendromunun bulgularını ve ayırıcı tanılarını tanımlaması

Perinatal ve neonatal resüsitayon uygulama becerisini göstermesi

Post koital duĢ alınması, koitus interruptus, kondom, diafragm, ritim metodu, oral

kontraseptifler, enjektabıl hormonal ilaçlar ve rahim içi araç gibi farklı kontrasepsiyon

yöntemlerinin birbirlerine göre etkinliklerini ve komplikasyonlarını anlatması

DıĢ gebelik Ģüphesi olan hastaları değerlendirme ve bakımlarını yönlendirme becerisini

göstermesi

Kuldosentezin endikasyon ve kontrendikasyonlarını tartıĢması ve giriĢimin nasıl yapıldığını

anlatması

Plasenta prevyanın belirtilerini, bulgularını ve tedavisini tartıĢması

Ablasyo plasentanın belirtilerini, bulgularını ve tedavisini tartıĢması

Preeklampsi ve eklampsinin belirtilerini, bulgularını ve tedavisini tartıĢması

Gebeliğin aĢamalarını ve her bir aĢamanın normal akıĢını tartıĢması

APGAR skorunu belirleyebilme yeteneğini göstermesi ve farklı skorların önemini tartıĢması

Kanıt toplama, hastaya uygun önerilerde bulunma ve gebeliği önleme gibi konularda dahil

olmak üzere cinsel tacize uğramıĢ hastaları değerlendirme ve tedavi etme becerisini

göstermesi

Genital ülserasyonları olan hastalarda ayırıcı tanıları tartıĢması ve bu hastalara tanı koyma ve

tedavi etme becerisini göstermesi

Over torsiyonunun patofizyo]ojisini, ayırıcı tanılarını, belirti ve bulgularını ve tedavisini

tartıĢması

Hamilelik sırasında travma geçirmiĢ olgulara yaklaĢımı tartıĢması

Perimortem sezaryen endikasyonlarını tartıĢması ve uygulama yöntemini anlatması

Zamanı gelen komplikasyonsuz doğumları yapabilme becerisini göstermesi

Hiperemezis gravidarumu olan hastaları yönetme becerisini göstermesi

Erken doğum, erken membran ruptürü, gebelik eyleminin ilerlememesi ve uterus rüptürü gibi

komplikasyonlu doğumlarda tanı ve tedaviyi tartıĢması

Kord sarkması, anormal geliĢ Ģekilleri, distoni, uterus inversiyonu ve çoklu doğumlar gibi

komplikasyonlu doğumlarda tanı ve tedaviyi tartıĢması

Uterus içinde parça kalması, endometrit ve mastit gibi postpartum komplikasyonları tanıma

ve yönlendirme becerisini göstermesi

Rh uyumsuzluğunu tartıĢması

Mol hidatiformlu hastaların baĢvuru Ģekillerini tartıĢması

DüĢükleri sınıflandırma Ģemalarını tartıĢması


PSĠKĠYATRĠ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Sık kullanılan psikoterapötik ajanlara yakınlığın geliĢtirilmesi.

Farklı psikiyatrik hastalığı bulunan hastalarla uygun görüĢme yapmayı öğrenmesi.

Saldırgan hastayı değerlendirme kurallarını öğrenmesi.

YÖNTEM:

Akut psikiyatrik rahatsızlığı bulunan hasta ile iletiĢim kurabilme yeteneğini göstermesi.

Bilinç durumu normal olan ya da değiĢiklik bulunan hastalara bilinç muayenesi uygulanma

yeteneğini göstermesi.

Acil psikiyatri konsültasyonu endikasyonlarını tartıĢması.

Rutin psikiyatri konsültasyonu endikasyonlarını tartıĢması.

Suisid riskini değerlendirebilme yeteneğini göstermesi.

Saldırgan acil hastası ile iliĢki kurabilme becerisini göstermesi ve hastayı ve acil servis

çalıĢanlarını koruma tekniklerini tartıĢması.

Acil serviste akut psikiyatrik krizi engelleme yöntemlerini tartıĢması.

DüĢünce içeriği ve ruh halĠ ile ilgili ya da anksiyete, somatoform ve kiĢilik bozuklukları gibi

psikiyatrik rahatsızlıkların ana sınıflamalarını tanımlaması.

Trankilizanlar, sedatif / hipnotikler ve antideprasanlar gibi psikiyatrik tedavide kullanılan

ajanların farmakokinetiklerini, endikasyonlarını, kontrendikasyonlarını ve yan etkilerini

tartıĢması.

Ajite, saldırgan hastalan fiziksel ve kimyasal yöntemlerle stabil hale getirme endikasyonlarını

tartıĢması ve bunları uygun kullanma yeteneğini göstermesi.

Yalancı bunama (depresyon) ve gerçek bunama arasındaki farkları tartıĢması.

Bunama ve deliryum da dahil olmak üzere bilinç düzeyi değiĢikliğinin organik nedenlerini

tartıĢması.

Bilinç düzeyi değiĢikliğinin organik ve fonksiyonel nedenlerini ayıra bilme yeteneğini

göstermesi.

Sık rastlanan zehirlenmelerin ve yoksunluk sendromlannın tam ve tedavilerini yapabilme

yeteneğini göstermesi.

Alkol ve ilaç suistimalinin sık karĢılaĢılan komplikasyonlarını tartıĢması ve bu

komplikasyonları tedavi etme yeteneğini göstermesi.

Antisosyal, borderline, kompulsif, bağımlı, histrionik ve pasif-agresif kiĢilik de dahil olmak

üzere kiĢilik bozukluğu bulunan hastalarla etkili görüĢme yapabilme becerisini göstermesi.


KBB EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Konu ile ilgili hikaye alma ve fizik muayene uygulama becerilerini geliĢtirmesi

BaĢ ve boyunun sık karĢılaĢılan sorunlarını değerlendirmeyi ve yönetmeyi öğrenmesi

Yüz travmalarını değerlendirmeyi ve yönetmeyi öğrenmesi

Üst hava yolu hastalıklarını değerlendirme ve yönetme becerisini geliĢtirmesi

BaĢ ve boyun hastalıklarının değerlendirmesinde uygun görüntüleme yöntemlerinin

kullanılmalarını öğrenmesi

YÖNTEM:

BaĢ, kulak. burun, farinks, boyun ve larinks hastalıkları olan hastalarda doğru hikaye alma ve

fizik muayene uygulama becerilerini göstermesi

Otit, rinit, labirentit, sinüzit, mastoidit, larenjit, farenjit, epiglottit, stomatit ve gingivit de

dahil olmak üzere baĢ ve boyun enfeksiyonlarını tanıma ve tedavi etme becerisini göstermesi

Nazal tampon yerleĢtirmek gibi ön ve arka burun kanamalarım kontrol etme yeteneğini

göstermesi

Timpan membran perforasyonlarnı ve orta kulak hastalıklarını tanıma ve tedavi etme

becerisini göstermesi

Orofarengeal apselere insizyon ve drenaj uygulama becerisini göstermesi

Sık karĢılaĢılan diĢ acillerine ve acil konsültasyon endikasyonlarına ait bilgisini göstermesi

Kırıkları, çıkıkları ve enfeksiyonları da dahil olmak üzere mandibula hastalıklarını

değerlendirme ve yönetme becerisini göstermesi

BaĢ, boyun, yüz ve diĢ travmalarını değerlendirme ve yönetme becerisini göstermesi

Tükürük bezi hastalıklarını tanıma ve tedavi etme becerisini göstermesi

Kulak, burun ve boğazdan yabancı cisimleri uzaklaĢtırma becerisini göstermesi

Doğrudan, dolaylı ve fiber optik laringoskopi uygulama becerisini göstermesi

Cerrahi hava yolu açma yöntemlerinin endikasyonları, kontrendikasyonları ve

komplikasyonlarına ait bilgisini ve krikotiroidotomi uygulama becerisini göstermesi

Ciddi yüz travması olan hastalarda hava yolu kontrolünü sağlama becerisini göstermesi

Supraorbital, infraorbital, mental, avrikular ve dental blok gibi yüzde sinir blokları uygulama

becerisini göstermesi

Kavernöz sinüs trombozu, Ludwig anjinası ve malign otit gibi sık rastlanmayan ama hayatı

tehdit edici baĢ ve boyun enfeksiyonlarına ait bilgisini göstermesi


GÖZ EĞĠTĠM VE ROTASYON HEDEFLERĠ

HEDEFLER:

Konu ile ilgili hikaye alma ve fizik muayene uygulama becerisini geliĢtirmesi

Ani görme kaybına yol açan nedenleri tanımayı ve tedavi etmeyi öğrenmesi

Göz travması geçiren hastaları değerlendirme kurallarını öğrenmesi

Sık karĢılaĢılan göz ile ilgili Ģikayetleri değerlendirmeyi ve yönlendirmeyi öğrenmesi

YÖNTEM:

Göz anatomisine yönelik bilgisini göstermesi

Göz muayenesi uygulama becerisini göstermesi

Anormal fundoskopik bulguları tanıması ve ayırıcı tanılarını tartıĢması

Biomikroskop uygulama tekniğini göstermesi

Göz içi basıncı ölçme becerisini göstermesi

Göz kapama yöntemlerine ait becerisini göstermesi

Topikal ve sistemik oftalmolojik ilaçların dozları, endikasyonları ve kontrendikasyonlarına

ait bilgisini göstermesi

Akut görme kaybında ayırıcı tanıları tartıĢması

Göz ağrısı ile baĢvuran hastaları doğru değerlendirme becerini göstermesi ve ayırıcı tanıları

tartıĢması

Kırmızı göz Ģikayeti ile baĢvuran hastalan doğru değerlendirme becerini göstermesi ve ayırıcı

tanıları tartıĢması

Göze kimyasal yaralanması olan hastaları değerlendirme ve yönlendirme becerisini

göstermesi

Göz ve çevre dokulara künt ve penetran travması olan hastaları değerlendirme ve

yönlendirme becerisini göstermesi

Gözde yabancı cisim olan hastaları değerlendirme ve yönlendirme becerisini göstermesi

Akut dar açılı glokomun baĢvuru belirti ve bulgularını ve yönetimini tartıĢması

Orbital ve periorbital sellülitin baĢvuru belirti ve bulgularını ve yönetimini tartıĢması

Fluoressein boyamada görülen farklı durumları tanıması ve tanımlaması

Sistemik hastalıkların göz bulgularını tartıĢması

Acil göz konsültasyonu endikasyonlarını tartıĢması

Acil olmayan göz konsültasyonu endikasyonlarını tartıĢması

3.4. Acil Tıp Uzmanlık Öğrencilerinin Yapması Gereken GiriĢimlerin Listesi ve En Az Sayısı

Uygulama Adı

Uzmanlık

Süresince

Yapılması

Beklenen

Sayı/Süre

Ustalık

Düzeyinde

Eğitim Ġçin

Gerekli Olan

Birim Zaman

(saat)

Hangi Kıdemde

Yapılmasının

Beklendiği

1. HAVA YOLU GĠRĠġĠMLERĠ

1.1 Nazofaringeal airway kullanımı 5 0.5 A1,A2,A3

1.2 Orofaringeal airway kullanımı 25 0.5 A1,A2,A3

1.3 Orotrakeal entübasyon 25 1 A1,A2,A3

1.4 Hızlı AdıĢık Entübasyon 20 1 A1,A2

1.5 CPAP maskesi uygulaması 5 0.5 A1,A2,A3

1.6

Alternatif Hava Yolu Açma

Yöntemleri (LMA, Combitüp,

Fiberoptik)

5 1 A1,A2

2. RESÜSĠTASYON

2.1 EriĢkin KPR 30 1 A1,A2,A3

2.2 Çocuk/Bebek/Yenidoğan KPR 20 1 A1,A2

2.3 Defibrilasyon 15 1 A1,A2,A3

2.4 Kritik hasta monitorizasyonu 20 0.5 A1,A2,A3

2.5 Mekanik ventilasyon ayarlama 10 1 A1,A2,A3

3. KARDĠYOTORASĠK VE VASKÜLER GĠRĠġĠMLER

3.1 EKG yorumlama 100 0.5 A1,A2,A3

3.2 Trombolitik tedavi uygulaması 10 1 A1,A2

3.3 Senkronize kardiyoversiyon 5 1 A1,A2,A3

3.4 Transkutan pacemaker

takılması 5 0.5 A1,A2,A3

3.5 Perikardiyosentez 1 1 A1

3.6 Karotis sinus masajı 8 1 A1,A2

3.7 Periferal IV giriĢimleri 50 0.5 A1,A2,A3

3.8 Santral IV giriĢimleri 20 1 A1,A2

3.9 CVP Ölçülmesi 10 0.5 A1,A2,A3

3.10 AKG alma ve değerlendirme 15 1 A1,A2,A3

3.11 Acil torakotomi (izlem yeterli) 1 1 A1

3.12 Tüp torakostomi 7 1 A1,A2

3.13 Torasentez 20 0.5 A1,A2,A3

3.14 Ġnterkostal sinir bloğu 2 0.5 A1,A2

3.15 PEFR ölçümü 30 0.5 A1,A2,A3

4. GIS/GUS GĠRĠġĠMLERĠ

4.1 Nazogastrik sonda

yerleĢtirilmesi 30 0.5 A1,A2,A3

4.2 Tromboze hemoroid

ekzisyonu 4 0.5 A1,A2,A3

4.3 Feding tüp uygulaması 2 0.5 A1,A2,A3

4.4 Parasentez 10 0.5 A1,A2,A3

4.5 Anorektal abse drenajı 4 0.5 A1,A2,A3

4.6 Sengstaken tüp uygulaması 1 0.5 A1,A2,A3

4.7 Abdominal ultrasonografi 20 1 A1,A2,A3

4.8 Foley kateter takılması 30 0.5 A1,A2,A3

4.9 Suprapubik kateter 2 1 A1,A2

4.10 Priapizm tedavisi 2 1 A1,A2

4.11 Retrograd üreto/sistogram 3 1 A1,A2

5. TRAVMA / ORTOPEDĠK GĠRĠġĠMLER

5.1 FAST (Travma

Ultrasonorafisi) 10 1 A1,A2,A3

5.2 Boyunluk uygulaması 20 0.5 A1,A2,A3

5.3 Travma tahtası kullanımı 20 0.5 A1,A2,A3

5.4 Burr-hole açılması (izlem

Yeterli) 2 1 A1,A2,A3

5.5 Tanısal periton lavajı

uygulaması 2 1 A1,A2

5.6 Yanık pansumanı 20 0.5 A1,A2,A3

5.7 Acil eskarotomi 2 1 A1,A2

5.8 Artrosentez 4 0.5 A1,A2,A3

5.9 Alçı uygulaması 20 0.5 A1,A2,A3

5.10 Atel uygulaması 35 05. A1,A2,A3

5.11 Kapalı kırık redüksiyonu 20 1 A1,A2

5.12 Kapalı çıkık redüksiyonu 10 1 A1,A2

5.13 Velpeau veya Sekiz bandajı

uygulaması 10 0.5 A1,A2

5.14 Tırnak batması tedavisi 3 0.5 A1,A2,A3

5.15 Subungual hematom boĢaltılması 4 0.5 A1,A2,A3

6. GÖZ ve KBB GĠRĠġĠMLERĠ

6.1 Anterior tampon uygulaması 10 0.5 A1,A2,A3

6.2 Posterior tampon uygulamas 3 1 A1,A2

6.3 Kulaktan yabancı cisim

çıkarılması 3 0.5 A1,A2,A3

6.4 Boğazdan yabancı cisim


6.5 Burundan yabancı cisim


6.6 Nazal septal hematom

boĢaltılması 2 0.5 A1,A2,A3

6.7 Göz irrigasyonu/ yabancı cisim


6.8 Biyomikroskopik muayene 10 1 A1,A2,A3

6.9 Tonometre kullanımı 10 0.5 A1,A2,A3

6.10 Göz dibi bakısı 30 1 A1,A2,A3

7. YARA BAKIMI

7.1 Ġnzisyon ve abse drenajı 20 0.5 A1,A2,A3

7.2 Stapler /strip/doku yapıĢtırıcısı

kullanımı 10 0.5 A1,A2,A3

7.3 Sütur teknikleri 40 1 A1,A2,A3

7.4 Yara pansumanı ve kapatılması 50 0.5 A1,A2,A3

7.5 Lokal anestezi – yüz 20 0.5 A1,A2,A3

7.6 Lokal anestazi – ekstremite 20 0.5 A1,A2,A3

7.7 Yüz sinir blokları 4 1 A1,A2

7.8 Ekstremite sinir blokları 10 1 A1,A2,A3

7.9 YumuĢak dokudan yabancı cisim


7.10 GiriĢimsel Sedasyon ve Analjezi

Uygulaması 10 1 A1,A2

8. NÖROLOJĠK GĠRĠġĠMLER

8.1 Lomber ponksiyon 10 0.5 A1,A2,A3

9. JĠNEKOLOJĠK GĠRĠġĠMLER

9.1 Bimanuel jinekolojik bakı 30 0.5 A1,A2,A3

9.2 Jinekolojik ultrasonografi 5 1 A1,A2

9.3 Bartolin abse drenajı 3 0.5 A1,A2

9.4 Normal doğum 5 1 A1,A2,A3

9.5 Kuldosentez (izlem yeterli) 5 0.5 A1,A2,A3

1. Tüm giriĢimler Acil Tıp Anabilim Dalı Uzmanlık Öğrencisi Uygulama ve Kredilendirme

Defterinde yazılı ve imzalı halde bulunmalıdır.

2. Tüm giriĢimler en az uzman hekim düzeyinde denetlenmiĢ ve onaylanmıĢ olmalıdır.

3. Acil Tıp AraĢtırma Görevlisinin rotasyonu boyunca denetim altında yaptığı giriĢimler Acil

Tıp Anabilim Dalı tarafından kabul edilir.

4. A1 kıdemli (2. ve 3. yıl) tıpta uzmanlık öğrencisini ve A3 birinci yıl tıpta uzmanlık

öğrencisini ifade etmektedir. “A2” kıdemli birinci yılını bitirmiĢ ama henüz kıdemlilik

sınavına girmemiĢ veya bu sınavı geçmeyi baĢaramamıĢ tıpta uzmanlık öğrencisidir.

3.5. TIPTA UZMANLIK ÖĞRENCĠLERĠ EĞĠTĠMĠ STANDARDĠZASYON VE

KREDĠLENDĠRME SĠSTEMĠ YÖNERGESĠ

Amaç:

Bu yönerge ile Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalında gerçekleĢtirilen

TIPTA UZMANLIK EĞĠTĠMĠ‟NĠN (TUE) standartlarını saptamak, bu standartları yükseltmek,

tıpta uzmanlık öğrencilerinin (TUÖ) verilen/alınan eğitime uyum ve baĢarılarını değerlendirmek,

“kıdem” yükseltmelerini bu değerlendirmeye göre gerçekleĢtirmek, eğitim sistemindeki öznel ve

nitel değerlendirmeleri nesnel ve nicel bir özelliğe kavuĢturmak son olarak da TUÖ‟nin eğitim

sistemine aktif katılımını özendirmek ve geri bildirimlerini almak amaçlanmaktadır.

Tanımlar:

Kıdem Tanımları ve Toplam Süre

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı‟nda uzmanlık öncesi; A1, A2 ve

A3 kıdem olmak üzere 3 ayrı kıdem söz konusudur. Toplam süre 3 yıl olmakla birlikte uzmanlık tezi

ve diğer gereksinimlerin yerine getirilmediği durumda Anabilim Dalı Akademik Kurulu önerisi ile

bu süre uzatılabilir.

Her yeni baĢlayan TUÖ, A3 kıdemindedir. 1 yılını dolduran TUÖ değerlendirme

toplantısında görüĢülür; ölçütleri karĢıladığı durumda A2 kıdeme yükseltilir.

A2 kıdemde 1 yıl kalınır. Bu süre sonunda değerlendirme toplantısında uygun ölçütleri

tutturan TUÖ A1 kıdemine yükseltilir.

A1 kıdeminde 1 yıl kalınır. Bu süre sonunda değerlendirme toplantısında uygun ölçütleri

tutturan ve tezini tamamlamıĢ TUÖ‟nin uzmanlık sınavına girmesine izin verilir.

Kredilendirme

Uzmanlık eğitiminin nesnel ve nicel değerlendirilmesi amacıyla etkinliklere puan

verilmesidir.

Kredilendirme Sekreteryası

TUÖ Uzmanlık Eğitimi Standardizasyon ve Kredilendirme Sisteminin kayıtlarını tutan,

toplantılarını düzenleyen çalıĢma grubudur.

Eğitim Dosyası

Her TUÖ‟si için düzenlenen tüm eğitim etkinlikleri belgelerinin (ders anlatımı, kongre

katılım belgeleri, yayınlar, sınav sonuçları gibi) yer aldığı dosyadır.

Uygulama ve Kredilendirme Defteri

Her TUÖ‟ne verilen, katıldığı tüm uygulamaları kaydettiği ve topladığı kredi puanlarını

iĢlediği defterdir. Bu defter 6 ayda bir kontrol edilerek TUÖ‟ye geri bildirimde bulunulur.

TUÖ Geri Bildirimleri

Uzmanlık eğitimi hakkında TUÖ‟nün görüĢ ve önerilerini öğrenmek üzere her dıĢ rotasyonu

sonrasında yazılı (Geri Bildirim Formları aracılığı ile) ve her değerlendirme toplantısında sözel

olarak geri bildirim alınır.

Değerlendirme Toplantısı

6 ayda bir yapılan, TUÖ‟nin topladıkları kredi puanlarının, uygulamalarının, sınav

sonuçlarının değerlendirildiği, kıdem yükseltmelerinin gerçekleĢtirildiği, geri bildirimlerinin alındığı

toplantılardır.

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalında Acil Tıpta Uzmanlık Eğitimi

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalında gerçekleĢtirilen bir kısmı

katılması/yapılması zorunlu olan bir kısmı da gönüllülükle sağlanan etkinliklerden oluĢmaktadır.

I- Zorunlu Etkinlikler

II- Gönüllü Etkinlikler

3.5.1. ZORUNLU ETKĠNLĠKLER

Kamu Görevleri

Eğitim ortamını oluĢturan hastane ve hastalar ile ilgili tüm iĢler ( BaĢvuran acil hastaların

muayene, bakım ve izlemi, vizitlere katılmak, nöbet tutmak, tıbbi ve adli kayıtları tutmak, ders

hazırlamak gibi ) kamu görevi olarak algılanmaktadır.

Rotasyonlar

Tababet Uzmanlık Tüzüğünde belirtilen dıĢ rotasyonları yapmak yasal zorunluluktur. Ankara

Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı rotasyonları aĢağıda belirtildiği gibidir.

Çocuk Hastalıkları : 2 ay

Ġç Hastalıkları : 4 ay

1 ay Ġntaniye

1 ay Göğüs Hastalıkları

1 ay Yoğun Bakım

1 ay Nefroloji / Endokrinoloji

Kardiyoloji : 2 ay ( 1 ay KYB )

Anesteziyoloji : 2 ay ( 1 ay Ameliyathane – 1 ay Yoğun Bakım )

Genel Cerrahi : 1 ay

Ortopedi : 1 ay

Radyoloji : 1 ay

Beyin Cerrahi : 1 ay

Nöroloji : 15 gün

Göğüs Cerrahi : 1 ay

Kadın Hastalıkları ve Doğum : 1 ay

Psikiyatri : 15 gün

KBB : 15 gün

GÖZ : 15 gün

TOPLAM : 18 AY

Uzmanlık Tezi

Uzmanlık tezi hazırlamak yasal zorunluluktur. Her TUÖ‟nin tıpta uzmanlık eğitiminin 2.

yılında, tez konusu kendi görüĢ ve önerileri de değerlendirerek saptanır.

Anabilim Dalı tez komisyonu projeyi inceler, akademik kurula sunar. Burada belirlenen bir

öğretim üyesi veya görevlisi tez danıĢmanı olur. Tez projesi hakkında 3 ayda bir yapılan Klinik ve

Deneysel ÇalıĢmalar Toplantısında bilgi aktarılır.

Tez komisyonu Anabilim Dalı akademik kurulundaki tüm öğretim görevlilerinden oluĢur. Bu

komisyon, TUÖ‟nin, iki yıl içerisinde tez konularının belirlenmesinden de sorumludur.

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalında Bilimsel Etkinlikleri

Anabilim Dalı‟nda teorik eğitim dönemi aralıksız devam eder. AĢağıda yer alan etkinlikler

yapılır.

A. Ders/Seminer Saati

Her hafta Salı günleri saat 09:00 – 13:45 arasında Anabilim Dalı dersliğinde tüm ÖÜ, ÖG,

TUÖ katılımı ile gerçekleĢtirilir. Seminer konuları, TUÖ‟nün görüĢ ve önerileri alınarak öğretim

üyeleri tarafından saptanır. TUÖ‟nün her biri ve ÖG‟ler belirli bir sıra ile seminer hazırlar. Seminer

föy halinde katılımcılara dağıtılır. Bir örneği TUÖ‟nün eğitim dosyasına konur. Seminer hazırlığı ve

sunumu bir öğretim üyesine danıĢarak gerçekleĢtirilir. Seminerler 45-60 dakika içinde sunulacak

Ģekilde hazırlanır. Yılsonunda ders föyleri bir araya getirilerek, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi

Acil Tıp Anabilim Dalı Acil Tıp Ders Notları isimli kitapçık hazırlanır.

B. Olgu Toplantıları

Her hafta Salı günleri saat 14:00 – 16:45 arasında Anabilim Dalı dersliğinde tüm öğretim

üyeleri (ÖÜ), öğretim görevlileri (ÖG), TUÖ ve öğrencilerin katılımı ile gerçekleĢtirilir.

C. Makale Saati

Her hafta Salı günleri saat 14:00 – 16:45 arasında Anabilim Dalı dersliğinde tüm ÖÜ, ÖG,

TUÖ ve öğrencilerin katılımı ile gerçekleĢtirilir. Derste bulunan tüm TUÖ‟ler 1‟er makaleyi abstrakt

(özet) Ģeklinde sunar.

D. Olgu Senaryoları (ATLS/ACLS)

Her hafta Salı günleri saat 14:00 – 16:45 arasında Anabilim Dalı dersliğinde tüm öğretim

üyeleri (ÖÜ), öğretim görevlileri (ÖG), TUÖ ve öğrencilerin katılımı ile gerçekleĢtirilir.

E. Tez ve AraĢtırma Toplantıları

Her hafta Salı günleri saat 14:00 – 16:45 günü Anabilim Dalı dersliğinde tüm ÖÜ, ÖG ve

TUÖ‟nin katılımıyla topluca gerçekleĢtirilir. Tez ve araĢtırma çalıĢmaları görüĢülür. Tezlerin

zamanında yürütülüp yürütülmediği kontrol edilir. TUÖ‟ler görev aldıkları projeler ve kendi tezleri

hakkında bilgi aktarırlar. Devam eden yada planlanan çalıĢmalar sunulur, yöntem tartıĢmaları yapılır,

yeni olanlar için çalıĢma ekipleri kurulur.

F. Ara Değerlendirme Sınavları

Yılda 2 kez yapılan, Acil Tıp içeriğindeki tüm konularını kapsayan sınavlardır. Acil Tıp

Anabilim Dalı teorik sınava ek olarak acil tıp uygulamalarını içeren yapılandırılmıĢ sözlü sınav yada

nitelikli örgün klinik sınav tarzında uygulamalı bir bölüm ekleyebilir. Amaç, TUÖ‟nün kendi eğitimi

ile ilgili geri bildirimi alması ve bir süre sonra gündeme gelebilecek Ulusal Acil Tıp Yeterlik

Sınavı‟na hazırlamaktır. Sorular referans kitaplardan kaynak göstererek hazırlanacaktır. Genel

değerlendirme sınavları önceden duyurulmak koĢulu ile Anabilim Dalı dersliğinde yapılır.

Değerlendirmede Ģeffaflık esastır. Genel değerlendirme sınavı dıĢında belli konulara yönelik küçük

sınavların da her ay düzenli bir Ģekilde yapılması önerilmektedir.

G. Uygulama ve Kredilendirme Defteri

Her TUÖ‟ye, eğitime baĢladığı yıl Anabilim Dalı BaĢkanı tarafından tıpta uzmanlık eğitimi

boyunca katıldığı tüm giriĢim/uygulamaları ve aldığı kredileri kaydedeceği Uygulama ve

Kredilendirme Defteri verilir. Her uygulama, defterin ilgili bölümüne günlük olarak iĢlenir. O

uygulama sırasında sorumlu olan öğretim üyesine yada görevlisine imzalatılır.

Değerlendirme toplantısı‟nda Anabilim Dalı BaĢkanı tarafından kredilendirme dökümü

incelenir ve imzalanır.

Kayıtları eksik tutan TUÖ kıdem yükseltme/değerlendirmeye tabi tutulmaz.

Bu deftere kredi puanlarının nasıl iĢleneceğine ileride değinilecektir.

H. TUÖ Geri Bildirimleri

Her TUÖ Anabilim Dalı dıĢındaki rotasyonunu ilgili bölümde tamamladığında çalıĢma

düzeni ve eğitim ile ilgili geri bildirimde bulunur. TUÖ Rotasyon Değerlendirme Formu

Uygulama ve Kredilendirme Defterinde ara toplam sayfasını takip eden formlar halinde hazır

bulunur.

I. TUÖ Mezuniyet Sonrası Eğitim Toplantıları

Her TUÖ………….Mezuniyet Sonrası Eğitim Komisyonu tarafından düzenlenen etkinliklere

katılır ve eğitim ile ilgili geri bildirimde bulunur. TUÖ Rotasyon Değerlendirme Formu

Uygulama ve Kredilendirme Defterinde zorunlu etkinlikler sayfasını takip eden formlar halinde

hazır bulunur.

3.5.2. GÖNÜLLÜ ETKĠNLĠKLER

TUÖ‟lerin ……….. Acil Tıp Anabilim Dalı‟nda geçirdikleri süre içinde katılmaya zorunlu

olmadıkları, ancak eğitimin çeĢitlendirilmesi, desteklenmesi ve sürekliliği açısından önemli olan

diğer etkinlik alanlarını kapsar.

A. Toplantılar

Yurtiçi veya yurtdıĢı kurs/kongre/sempozyum/panel/konferans/çalıĢtay gibi etkinliklere

katkılı (sözel sunum yapmak, poster hazırlamak gibi ) veya katkısız katılımlar belgelendirilerek

Anabilim Dalı Eğitim Sorumlusuna sunulur. Bu belgenin bir örneği TUÖ‟nün eğitim dosyasına

konur.

B. Yayınlar Yurtiçi ve yurtdıĢı dergilerde yapılan yayınlar, yazılan kitap yada kitap bölümü belgeleriyle

TUÖ‟nün eğitim dosyasına konulmak üzere, Anabilim Dalı BaĢkanına ve Eğitim Sorumlusuna

sunulur.

C. Yabancı Dil Sınavları

KPDS/ÜDS yada diğer yabancı dil sınavlarından alınan belge Anabilim Dalına, TUÖ‟nin

eğitim dosyasına konulmak üzere sunulur.

Kredilendirme Sistemi

I. Toplantılara Katılım ( Katkılı/Katkısız)

Her toplantı sonunda yapılan sunumlar tarih ve sunum adı ile birlikte TUÖ tarafından

kredilendirme defterine kaydedilir ve ilgili bölüm eğitim gününün sorumlu öğretim üyesine (ÖÜ)

imzalatılır. Buna göre:

1. Olgu Toplantıları

2. 2. Makale Saati

3. Olgu Senaryoları(ATLS/ACLS)

4. Tıpta Uzmanlık Öğrencisi(TUÖ) dersleri

Etkinliklerine katılımlar deftere kaydedilir ve her katkılı kredi puanına dönüĢtürülür.

Zorunlu etkinlik kapsamındaki toplantılara seminer vererek/olgu sunumu yaparak/senaryo

yaparak (katkılı katılım) katılanlar o toplantı için 3 KP alırlar. Bu toplantılardan bir yılda

minimum toplanması gereken kredi puanı (KP) 20 ve toplanabilecek maksimum KP 30‟dur.

Makale özeti sunumu ise 0.25 puan alır. Makale sunumlarından bir yılda toplanması gereken

minimum KP2.5 ve toplanabilecek maksimum KP 5‟tir.

II. Uygulama Defterinin Kredilendirilmesi

Her TUÖ yaptığı giriĢimlerden bir yılda minimum 20 KP almalıdır. Yapılan her minör

giriĢim için 0.5 KP, her majör giriĢim için 1 KP alınır. Bir yılda alınabilecek maksimum KP 30‟dur.

III. Sınavların Değerlendirilmesi

Her TUÖ 6 ayda bir Anabilim Dalı/Acil Tıp ġefliği tarafından düzenlenen teorik ve/veya

uygulamalı genel sınava girer. Bu iki sınavın toplamının %10‟u kadar kredi puanı almaya hak

kazanır. Böylece sınav sonucuna göre bir yılda alabileceği maksimum kredi puanı 10‟dur.

IV. Rotasyon Kredilendirilmesi

Rotasyon baĢarı belgesi Anabilim Dalı baĢkanına sunulur. Her bir rotasyon 1 KP olarak

iĢlenir. Bir yılda alınabilecek maksimum kredi puanı 5‟tir.

V. Hasta Hekim ve Hekim Hekim ĠliĢkileri

Acil Servis içinde çalıĢma Ģevki, hasta ve hasta yakınlarına davranıĢı ve diğer hekimlerle

iliĢkileri öğretim üyeleri tarafından 20 KP üzerinden değerlendirilir.

Tıpta Uzmanlık Öğrencileri zorunlu etkilerden yılda en az 70 KP almak zorundadır.

VI. Gönüllü Etkinliklerin Kredilendirilmesi

A. Toplantılar

Daha önce tanımı yapılan bu etkinliklerin toplantılar kısmındakileri Türk Tabipler Birliği

(TTB) Tarafından Sürekli Tıp Eğitimi (STE) kredisi ile kredilendirilmektedir. Bu bağlamda bu

toplantılardan alınan TTB-STE kredisi aynen KP olarak alınır ve kredilendirme defterine iĢlenir.

Katkılı etkinliklere verilen kiĢisel TTB-STE KP‟da aynen KP olarak alınır. Ġlgili belgeleri

Anabilim Dalı BaĢkanına, eğitim dosyasına konulmak üzere sunulur. YurtdıĢı toplantılar ya da TTB

tarafından kredilendirilmemiĢ etkinlikler; süresi /40 dakika =1 KP hesabıyla, katkılı katılım ayrıca 1

KP ile kredilendirilir.

B. Yayınlar

Ġsim sırasına, makale tipine, dergi cinsine bakılmaksızın; her yurtiçi yayın 5, her yurtdıĢı

yayın 10 KP ile kredilendirilir. 1. isim olanlar için bu puanlar 2 ile çarpılır. Belgeler Anabilim Dalı

BaĢkanına sunulur. Birer örnek TUÖ eğitim dosyasına konulur.

C. Yabancı Dil Sınavları

KPDS A 5 KP

B 3 KP

C 1 KP ile kredilendirilir.

Diğer yabancı dil sınav kredilendirilmeleri KPDS gibi yapılır.

Değerlendirme Toplantısı

Anabilim Dalı BaĢkanlığında kredilendirme sekreteryası üyelerinin hazırladığı ve tüm

öğretim üyelerinin hazır bulunduğu, yılda bir kez ………….. ayında yapılan her TUÖ‟nin

değerlendirildiği ve geri bildirim alındığı toplantılardır.

1. Her TUÖ‟nin eğitim dosyası ve uygulama kredilendirme defteri toplantıya katılanlara

sunulur. Toplanan kredi puan birlikte hesaplanır.

2. Uygulamalara bakılır. ÇeĢitliliği ve sayısı kontrol edilir. Kıdemlere göre uygulama

tablosundaki ölçütlere ulaĢıp, ulaĢılmadığı değerlendirilir.

3. Tez çalıĢmaları değerlendirilir ve önerilerde bulunulur.

4. Geri bildirim formları değerlendirilir.

5. Sözel geri bildirim alınır ve kaydedilir.

6. Yeterli kredi puanı toplayan ve yeterli süreyi dolduranlar bir üst kademe yükseltilir.

7. Süresini tamamlayanlar, tez savunmasında baĢarılı olanlar ve yeterli kredi puanı toplamıĢ

olanların uzmanlık sınavına girmesine karar verilir.

8. Yetersiz bulunanlara uzatma uygulanır.

Özendirme

Her yılsonu değerlendirmesinde en yüksek KP alan TUÖ‟ye bir hediye verilir.

Organizasyon

Kredilendirme Sekreteryası (Eğitim Sorumlusu)

Anabilim Dalı BaĢkanına bağlı çalıĢır. Gönüllü ÖÜ ve ÖG‟lerden oluĢur.

Sekreterya;

1. Her TUÖ için bir adet eğitim dosyası hazırlar

2. Uygulama ve Kredilendirme Defteri‟ni hazırlar

3. Eğitim (TUÖ Dersi, Seminer ve Makale saati vb.) programını hazırlar

4. DıĢ rotasyon programını hazırlar

5. Değerlendirme toplantıları programını hazırlar

6. Tüm bilimsel etkinlikleri duyurur

3.6. TIPTA UZMANLIK ÖĞRENCĠLERĠ ÇALIġMA DÜZENĠ

KIDEMLER

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı‟nda tıpta uzmanlık öğrencileri

(TUÖ) A1 (Üst kıdem), A2 kıdem(Ara kıdem) ve A3 (kıdemsiz) olmak üzere üç ayrı kıdemde

çalıĢırlar.

GÖREV DAĞILIMI

A1

Nöbette Acil Servise baĢvuran hastalardan Öğretim Üyesi ve Uzmanının olmadığı zamanlarda

birincil olarak sorumludur. Öğretim Üyesi ve Uzmanı ile birlikte çalıĢıyorsa hastaları danıĢır,

bilgi verir ve önerilerini alır.

A3‟lerin çalıĢmalarının yönlendiririlmesi ve denetlenmesinde Öğretim Üyesi ve Uzmanına

yardımcı olur.

Öğretim Üyesi veya Uzmanının bilgisi ve onayı ile order‟ları kontrol eder.

Öğretim Üyesi veya Uzmanının bilgisi ve onayı ile konsültasyonların istenmesini denetler ve

çıkabilecek sorunlara müdahele eder.

Öğretim Üyesi veya Uzmanı ile birlikte sabah ve akĢam viziti sonunda hastaların ve yapılacak

iĢlerin izleyen nöbetçi hekime devredilmesini denetler.

Öğretim Üyesi veya Uzmanının önerilerini de alarak nöbet süresince Acil Servisin TUÖ‟ler,

Ġntern Dr., personel ve hemĢiresiyle uyumlu ve verimli Ģekilde iĢlemesini sağlamaya çalıĢır.

A2 KIDEM

2.yıl içindeki TUÖ bu kidem grubunda yer alır.

Nöbette Acil Servise baĢvuran ve Triaj tarafından kendisine verilen hastaların bakımı, izlemi,

tedavisinin kesintisiz olarak yürütülmesinden sorumludur.

Vizitlere katılır. Kendi hastalarını sunar.

Hastaların anamnezlerini alır. Fizik muayenelerini yapar, order‟ları verir, devir alma/izlem

notu yazar, gereken tetkikleri gönderir, takip eder, kayıtları tutar, konsültasyonları ister.

Hastasının giriĢimlerini Acil Tıp Uzmanı, Öğretim üyesi ya da A1 „in gözetiminde yapar.

Hasta ve hasta yakınlarını bilgilendirir.

Öğretim Üyesi veya Uzmanı ya da A1‟in sorumluluğu/yönlendiriciliği altında çalıĢır.

A3

Nöbette Acil Servise baĢvuran ve triaj tarafından kendisine verilen hastaların bakımı,

tedavisinin kesintisiz olarak yürütülmesinden sorumludur.

Vizitlere katılır.

Hastaların anamnezlerini alır. Fizik muayenelerini yapar, order‟ları verir, devir alma/izlem

notu yazar, gereken tetkikleri gönderir, takip eder, kayıtları tutar, konsültasyonları gerektiği

Ģekilde ve Öğretim Üyesi veya Uzmanının eğer Öğretim Üyesi ya da acil tıp uzmanı yoksa A1

„in kılavuzluğundan yararlanır.

Hasta giriĢimlerini Öğretim Üyesi veya Uzmanı ya da A1‟in gözetiminde yapar.

Hasta ve hasta yakınlarını bilgilendirir.

Öğretim Üyesi veya Uzmanı ya da A1‟in sorumluluğu/yönlendiriciliği altında çalıĢır.

NÖBETLER

Nöbetler, bir uzman sorumluluğunda, bir A1,gereken sayıda A2 ve A3 kıdem olmak üzere

önceden ilan edilen listeye göre tutulur. Nöbetler 10 ile 14 saat olup, 08:00 - 18:00 ve 18:00 - 08:00

saatleri arasında iki vardiya halinde tutulur. Nöbet gidiĢ ve geliĢlerinde dakik olmak esastır. Resmi

mazarete dayanmayan gecikmelerde yaptırım uygulanır.

ĠZĠNLER

TUÖ‟lerin izinleri ilk 10 yıllık memuriyet için 20 gündür. Ġzinler, Mayıs-Eylül ve Ekim-

Nisan tarihleri arasında her kıdemde eĢit sayıda kiĢi izne çıkacak Ģekilde iki dönemden her birinde

10‟ar günlük iki bölümde kullanılır.

3.6.1. EĞĠTĠM ETKĠNLĠKLERĠ VE TEZ ÇALIġMALARI

Bu konudaki Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı Tıpta Uzmanlık

Öğrencileri Eğitim Standardizasyon ve Kredilendirme Yönergesi uyarınca yapılır.

3.6.2. ACĠL TIP ANABĠLĠM DALI TIPTA UZMANLIK ÖĞRENCĠLERĠ GĠRĠġĠM

TABLOSU

Bölüm baĢlığı ve iĢlem numarasını uygulama çizelgesine kaydedip sorumlu uzman hekimin

imzasını alınız. Örn.B3:Defibrilasyon v.b

A. Hava yolu giriĢimleri-CPR

1. Orafaringeal airway kullanımı

2. Nazofaringeal airway kullanımı

3. Heimlich manevrası

4. Nazotrakeal entübasyon

5. Oratrakeal entübasyon

6. Hızlı entübasyon için anestezi(RSI)

7. Endotrakeal ilaç uygulaması

8. Krikotirotomi

9. Digital trekeal entüb.

10. Retrograd entübasyon

11. Perkütan tanstrakeal katater ile ventilasyon

12. Igne krikotirotomi

13. CPAP maskesi uygulaması

14. Hava yolu yabancı cisimlerin çıkarılması

15. Mekanik ventilasyon uygulanması

16. EriĢkin CPR

17. Çocuk CPR

18. Neonatal CPR

B. Kardiyotorasik giriĢimler

1. Karotis sinüs masajı

2. Aritmilerde senkronize kardiyoversiyon

3. Defibrilasyon

4. Perikardiyosentez

5. Subksifoid perikardiotomi

6. Açık kardiak masajı

7. Transkutan pace-maker takılması

8. IV pace-maker uygulaması

9. Torasentez

10. Göğüs tüpü takılması

11. Heimlich valf uygulaması

C. Gastroenterolojik giriĢimler

1. NG takma

2. Sengstaken-Blakemoore tüpü

3. Parasentez

4. Anorektal abse drenajı

5. Pilonidal abse

6. Diagnostik periton lavajı

7. Trombeze hemoroid

8. Anal kanaldan yabancı cisim çıkarılması

9. Anoskopi

10. Feeding tüpü uygulaması

11. Abdominal ultrason

D. Nörolojik-nöroĢirurjik giriĢimler

1. Boyunluk uygulanması

2. Lomber ponksiyon

3. Burr hole açılması

4. Servikal yaralanmalar için traksiyon uygulamaları

E. Kadın Hastalıkları ve Doğum ile ilgili giriĢimler

1. Normal doğum

2. Müdahaleli doğum

3. Eksraksiyon yöntemleri

4. Bartholin absesi drenajı

5. Vajinal yabancı cisim çıkarılması

6. Kuldosentez

7. Bimanuel jinekolojik bakı

F. Ortopedik giriĢimler

1. Artrosentez

2. Alçı uygulaması

3. Atelleme yöntemleri

4. Traksiyon yöntemleri

5. Eklem aspirasyonu ve enjeksiyonu

6. Kırık redüksiyonu

7. Çıkık redüksiyonu

8. Tırnak çekilmesi

9. Tırnak onarımı

10. Subungual hematom boĢaltılması

11. Velpeau bandajı takılması

12. Sekiz bandajı takılması

G. Kulak burun boğaz ile ilgili giriĢimler

1. Kulaktan y.c çıkarılması

2. Kulak kiri çıkarılması

3. Burundan y.c çıkarılması

4. Retrofaringeal abse drenajı

5. Laringoskopi

6. Perikondriyal hematomun drenajı

7. Nazal septal hematomun boĢaltılması

8. Temporomandibuler eklem dislok.tedavisi

9. Epitaksik tedavisi

10. BaĢ boyum abse drenajı

H. Plastik cerrahi ile ilgili giriĢimler

1. Abse drenajı

2. Sütür teknikleri

3. Yara pansumanı

4. Yanık pansumanı

5. YumuĢak dokulardan yabancı cisim çıkarılması

6. Acil eskarotomi

7. Hipatermi tedavisi

8. Hipertermi tedavisi

Ġ. Ürolojik giriĢimler

1. Foley katater takılması

2. Priapizm tedavisi

3. Suprapubik katater

4. Acil üretogram

5. Acil sistogram veya IVP

J. Vasküler giriĢimler

1. Ġntraosseoz katater takılması

2. Periferal IV giriĢimleri

3. Santral IV giriĢimler(Jugüler Feomaral)

4. CVP Monitörizasyon

5. Otolog kan transfüzyonu

6. Pnömatik antiĢok tulum uygulaması(MAST)

7. Umbilical ven kanülasyonu

8. Arter içi kanalasyon

9. Hemodializ katateri takılması

K. Göz ile ilgili giriĢimler

1. Gözden yabancı cisim çıkarılması

2. Göz içi kontak lensin çıkarılması

3. Tonometre kullanımı

4. Göz dibi tabakası

L. Lokal anesteziler

1. Yüz sinir blokları-LA

2. Ekstremite sinir blokları-LA

3. Ġnterkostal sinir bloğu

M. Dental giriĢimler

1. DiĢ için lokal anestezi

2. Ġntraoral sinir blokları

3. DiĢ kırıklarının geçici tedavisi

ACĠL TIP ANABĠLĠM DALI TIPTA UZMANLIK...

Documents

Transcript of ACĠL TIP ANABĠLĠM DALI TIPTA UZMANLIK...