6.28-31

41
302 ENGELSI — J. BLOHUT 303 ENGELSI — J. BLOHUT Londër, 21 (-22) shtator 189(» Shumë i nderuar zotëri! Letrën Tuaj të datës 3 ma dërguan në Foikston; meqenëse nuk e kisha me vete librin e nevojshëm, nuk munda t'Ju përgjigjesha. Kur u ktheva në shtëpi më datën 12, gjeta aq shumë punë të ngutshme, saqë ve- tëm sot mora t'Ju shkruaj disa rreshta. Ja si shpjego- het vonesa ime, për të cilën Jti lutem të më falni. Për çështjen e parë. Së pari, nga f. 19 e «Origji- nës» 113 Ju shihni se procesi i formimit të familjes së- fisit punalua zhvillohet në mënyrë aq graduale, saqë edhe në shekullin tonë në familjen mbretërore në ishujt Havai kishte raste martesash midis vëllait dhe motrës (prej një nëne). Dhe gjatë gjithë historisë së lashtë ne takojmë raste martesash të tilla, për shembull, te. Ptolemejtë. Por këtu, dhe kjo së dyti, — duhet bërë dallim midis vëllezërve .dhe motrave prej .një nane ose vetëm prej një babe; fjalët dc,Sek94, dt8Ekcpirj — vëlla, motër rrjedhin nga fjala 8t),.96ç — nënë dhe donin të thoshin në fillim vetëm vëllezër e motra prej një në- ne. Dhe që nga koha e matriarkatit u ruajt për një kohë. të gjatë ideja se fëmijët prej një nëne, qoftë edhe prej baballarësh të ndryshëm, janë më të afërt me njëri- -tjetrin sesa fëmijët prej një babai, por prej nënash të. ndryshme. Forma e familjes punalua përjashton vetëm martesat midis të parëve, por në asnjë mënyrë midis, të dytëve, të cilët, sipas pikëpamjes që ekzistonte në përgjithësi, nuk janë as gjini (sepse është në fuqi e drejta matriarkale). Por rastet e martesave midis vë- llait dhe motrës, që hasim në lashtësinë kufizo- hen, me sa di unë, me martesa, në të cilat bashkëshortët ose rrjedhin .prej nënash të ndryshme, ose prejardhja e tyre nga nëna të ndryshme nuk është përcaktuar, dhe prandaj nuk përfshihen në ato raste që përjashtojnë mundësinë e martesës. Pra, këto martesa nuk bien as- pak në kundërshtim me zakonet e fisit punalua. Ju nuk keni parasysh vetëm një gjë: se gjatë periudhës që ndan kohën e fisit punalua nga monogamia greke u bë një hop nga matriarkati në patriarkat, dhe me këtë ndryshon shumë tërë puna. Në librin e tij «Lashtësitë helene» Vaksmuti 1 l 4 shkruan se në shekunin heroik te grekët «nuk ekziston as edhe më i vogli dyshim në lidhje me gjininë shumë të afërt të bashkëshortëve, me përjashtim të marrëdhë- nieve midis prindërve dhe fëmijëve» (III, f. 157). «Në Kretë nuk quhej e pahijshme të martoheshe me mot- rën» (po aty, f. 170). Kjo vërejtje e fundit është bërë në bazë të ,Strabonit, Jibri X, vetëm se nuk kam mundë- si ta gjej tani këtë pjesë, sepse teksti nuk është ndarë në kapituj. Këtu me fjalën motër kam parasysh, për- derisa nuk është provuar e kundërta, motrën prej një babai. Për çështjen e dytë. Tezën Tuaj të parë themelore unë e përcaktoj kështu: sipas kuptimit materialist të historisë, faktori përcaktues në procesin historik në fund fundit është prodhimi dhe riprodhimi i jetës reale. As unë as Marksi nuk kemi thënë kurrë më tepër se kaq. Në qoftë se ndonjëri e shtrembëron këtë tezë në kuptimin që gjoja faktori ekonomik është i vetmi faktor përcaktues, ai e shndërron këtë thënie në një frazë abstrakte e pa kuptim në një frazë që nuk thotë asgjë. Gjendja ekonomike është baza, por në zhvillimin e luftës historike ndikojnë gjithashtu, dhe në shumë

description

6.28-31

Transcript of 6.28-31

  • 302 ENGELSI J. BLOHUT 303

    ENGELSI J. BLOHUT

    Londr, 21 (-22) shtator 189(

    Shum i nderuar zotri!

    Letrn Tuaj t dats 3 ma drguan n Foikston; meqense nuk e kisha me vete librin e nevojshm, nuk munda t'Ju prgjigjesha. Kur u ktheva n shtpi m datn 12, gjeta aq shum pun t ngutshme, saq ve-tm sot mora t'Ju shkruaj disa rreshta. Ja si shpjego-het vonesa ime, pr t ciln Jti lutem t m falni.

    Pr shtjen e par. S pari, nga f. 19 e Origji-ns 113 Ju shihni se procesi i formimit t familjes s-fisit punalua zhvillohet n mnyr aq graduale, saq edhe n shekullin ton n familjen mbretrore n ishujt Havai kishte raste martesash midis vllait dhe motrs (prej nj nne). Dhe gjat gjith historis s lasht ne takojm raste martesash t tilla, pr shembull, te. Ptolemejt. Por ktu, dhe kjo s dyti, duhet br dallim midis vllezrve .dhe motrave prej .nj nane ose vetm prej nj babe; fjalt dc,Sek94, dt8Ekcpirj vlla, motr rrjedhin nga fjala 8t),.96 nn dhe donin t thoshin n fillim vetm vllezr e motra prej nj n-ne. Dhe q nga koha e matriarkatit u ruajt pr nj koh. t gjat ideja se fmijt prej nj nne, qoft edhe prej baballarsh t ndryshm, jan m t afrt me njri--tjetrin sesa fmijt prej nj babai, por prej nnash t. ndryshme. Forma e familjes punalua prjashton vetm martesat midis t parve, por n asnj mnyr midis,

    t dytve, t cilt, sipas pikpamjes q ekzistonte n prgjithsi, nuk jan as gjini (sepse sht n fuqi e drejta matriarkale). Por rastet e martesave midis v-llait dhe motrs, q hasim n lashtsin kufizo-hen, me sa di un, me martesa, n t cilat bashkshortt ose rrjedhin .prej nnash t ndryshme, ose prejardhja e tyre nga nna t ndryshme nuk sht prcaktuar, dhe prandaj nuk prfshihen n ato raste q prjashtojn mundsin e martess. Pra, kto martesa nuk bien as-pak n kundrshtim me zakonet e fisit punalua. Ju nuk keni parasysh vetm nj gj: se gjat periudhs q ndan kohn e fisit punalua nga monogamia greke u b nj hop nga matriarkati n patriarkat, dhe me kt ndryshon shum tr puna.

    N librin e tij Lashtsit helene Vaksmuti 1 l4 shkruan se n shekunin heroik te grekt nuk ekziston

    as edhe m i vogli dyshim n lidhje me gjinin shum t afrt t bashkshortve, me prjashtim t marrdh-nieve midis prindrve dhe fmijve (III, f. 157). N Kret nuk quhej e pahijshme t martoheshe me mot-rn (po aty, f. 170). Kjo vrejtje e fundit sht br n baz t ,Strabonit, Jibri X, vetm se nuk kam mund-si ta gjej tani kt pjes, sepse teksti nuk sht ndar n kapituj. Ktu me fjaln motr kam parasysh, pr-derisa nuk sht provuar e kundrta, motrn prej nj babai.

    Pr shtjen e dyt. Tezn Tuaj t par themelore un e prcaktoj kshtu: sipas kuptimit materialist t historis, faktori prcaktues n procesin historik n fund t fundit sht prodhimi dhe riprodhimi i jets reale. As un as Marksi nuk kemi thn kurr m tepr se kaq. N qoft se ndonjri e shtrembron kt tez n kuptimin q gjoja faktori ekonomik sht i vetmi faktor prcaktues, ai e shndrron kt thnie n nj fraz abstrakte e pa kuptim n nj fraz q nuk thot asgj. Gjendja ekonomike sht baza, por n zhvillimin e lufts historike ndikojn gjithashtu, dhe n shum

  • ENGELSI - J. BLOHUT 305 .304 F. ENGELS

    raste prcaktojn kryesisht formn e saj, faktor t ndryshm t superstrukturs: format politike t lufts s klasave dhe rezultatet e saj rendi shtetror i ve-ndosur nga klasa ngadhnjimtare pas fitores s korrur prej saj, etj., format juridike, bile edhe pasqyrimi i t gjitha ktyre betejave reale n trurin e pjesmarrsve, teorit politike, juridike, filozofike, pikparnjet fetare dhe zhvillimi i tyre Lmtejshm n nj sistem dogmash. Ktu kemi t bjm me nj veprim reciprok midis t gjith ktyre faktorve, gjat t cilit n fund t fundit, lvizja ekonomike si nj lvizje e dcrmosdoshme e an rrugn e vet prmes nj shumice t pafund rastsish (domethn sendesh dhe ngjarjesh, lidhja e brendshme e t cilave sht aq e largt ose aq e vshtir pr t'u provuar, saq ne mund t mos e prfillim dhe ta quaj-rn se ajo nuk ekziston). N rast t kundrt zbatimi i teoris pr t analizuar fardo periudhe historike do t ishte nj gj m e leht sesa t zgjidhsh nj ekuacion t thjesht t grads s par.

    Ne e bjm vet historin ton, por, s pari, e bj-m at duke u nisur nga premisa dhe nga kushte t prcaktuara mir. Ndr to vendimtare jan, n fund t fundit, premisat dhe kushtet ekonomike. Por edhe kush-tet politike etj., bile edhe traditat q kan njerzit n kokn e tyre, edhe kto luajn njfar roli, ndonse jo vendimtar. Shteti prusian ka lindur dhe sht zhvilluar gjithashtu nga shkaqe historike dhe, n fund t fundit, nga shkaqe ekonomike. Por zor se mund t thuash, pa u ,br pedant, se nga gjith ato shtete t vogla t shumta t Gjermanis Veriore pikrisht Brandenburgu ishte destinuar t luante rolin e nj fuqie t madhe, n t ciln ishin mishruar ndryshimet ekonomike, gjuh-sore dhe, q nga koha e Reforms edhe ndryshirnet fetare midis Veriut dhe Jugut dhe se kjo gj qe prcak-tuar pikrisht vetm nga domosdoshmria ekonomike, kurse faktort e tjer nuk ushtronin edhe ata ndikimin e tyre (para s gjithash, fakti q Brandenburgu, meq

    zotronte Prusin, u gjet i ngatrruar n punt e Po-lonis dhe nprmjet ksaj edhe n marrdhniet poli-tike ndrkombtare, t cilat kan luajtur nj rol ve-ndimtar edhe n formimin e fuqis s shtpis mbre-trore t Austris). Zor q ndokush t mundet, pa u br qesharek, ta shpjegoj me arsyet ekonomike ek-zistencn e do shteti t vogl ,gjerman n t kaluarn dhe n t tashmen ose prejardhjen e zhvendosjes s bashktinglloreve t gjermanishtes s eprme, q e shndrroi ndarjen gjeografike, t formuar nga vargma-let q shkojn prej Sudetve n Taunus, n nj t ar t vrtert q kalon prmes tr Gjermanis.

    S dyti, historia bhet n nj mnyr t till, q rezultati prfundimtar del gjithnj nga ndeshjet e nj morie vullnetesh t veanta, ku secili nga kto vullnete bhet ai q sht dhe jo tjetr, prap n saje t nj togu rrethanash jetsore t veanta. Kshtu, ka nj sasi t panumrt forcash q kryqzohen midis tyre, nj grup t pafund paralelogramesh t forcave, dhe nga ky kry-qzim del nj rezultante ngjarja historike. Ky rezul-tat prap mund t shikohet edhe si produkt i nj force t vetme q vepron si nj e tr, n mnyr t pav et-dijshme dhe t pavullnetshme. Se ajo q do nj njeri, pengohet nga nj tjetr, dhe, m n fund, del dika q asnjeri nuk e ka dashur. Kshtu, historia, si sht zhvi-lluar deri m sot, rrjedh si nj proces historik natyror dhe, n thelb, u nnshtrohet t njjtave ligje t jes. Por nga fakti q vullnetet e njerzve t veant, donjri nga t cilt do at q i knkon konstruksioni i tij fizik dhe rrethanat e jashtme, n fund t fundit rrethanat ekonomike (ose rrethanat e veta, personale apo rrethanat e prgjithshme shoqrore), q kto vull-nete nuk arrijn at q duan, por shkrihen n nj si mesatare, n nj rezultante t prbashkt, nga e gji-th kjo ;nuk duhet t arrijm n prfundimin se kto vullnete jan. barazi me zero. Prkundrazi, do vullnet merr pjes n rezultanten dhe prandaj prfshihet n t.

    20 23

  • 306 F. ENGELS ENGELSI - J. BLOHUT 307

    Pastaj, Ju lutem ta studioni kt teori n baz t burimeve origjinale dhe jo t dors s dyt megji-thse kjo sht shum e leht. Marksi s'ka shkruar as-gj ku kjo teori t mos ket luajtur rolin e vet. Sidomos Tetmbdhjet brymeri i Lui Bonapartit sht nj model i shklqyer i zbatinnt t saj. Po kSh-tu shum mendime jan shprehur edhe n Kapitali. Pastaj un mund t'Ju prmend, natyrisht, veprat e mia: Pr-mbysja q bri n shkenc zoti Eugen Dyring dhe Ludvig Fojerbahu dhe fundi i filozofis klasike gjer-mane, n t cilat kam dhn nj shtjellim t materia-lizmit historik, q, me sa di un, sht m i hollsishmi nga ata q jan br deri m sot.

    Marksi dhe pjesrisht un e kenn vet fajin q ri-nia nganjher i jep ans ekonomike m tepr rndsi sesa duhet. Duke iu prgjigjur kundrshtarve tan, neve na sht dashur t nnvizojm parimin kryesor, q ata mohonin, dhe nuk kemi gjetur gjithnj koh, vend dhe mundsi pr t'ua kushtuar vmendjen e du-hur edhe faktorve t tjer q marrin pjes n bashk-veprimin. Por sa her q vinte puna te analiza e ndo-nj periudhe historike, domethn te zbatimi praktik, shtja ndryshonte, dhe ktu nuk mund t kishte m asnj gabim. Pr fat t keq, ka shum njerz q kuj-tojn se e kan kuptuar fare mir teorin e re dhe se mund ta zbatojn at menjher, porsa t'i ken msuar parimet themelore, qoft edhe jo gjithnj drejt. Pr kt gj un mund t qortoj shurn nga marksistt e rinj; dhe nga kjo lindte gjithashtu nj konfuzion i ditshm.

    N lidhje me shtjen e par (po shkruaj m 22 shtator) gjeta edhe nj pjes tjetr t rndsishme, q vrteton prfundimisht ato q thash m sipr, te Sh-mani n veprn e tij Lashtsit greke, Berlin, 1855, vll. I, f. 52: Por dihet se martesat midis vllezrve dhe motrave prej nrutsh t ndryshme n Greqin e mvonshme nuk quheshin flligshti n gjak.

    Besoj se periudhat e ndrrnjetme t shumta, q kam futur duke u munduar t shkruaj sa m shkurt. nuk do t'Ju trembin tepr.

    Juaji F. Engels

  • ENGELSI K. SHMIDTIT 309 308

    ENGELSI K. SHMIDTIT

    Londr, 27 tetor 1890

    I dashur Shmidt!

    Po shfrytzoj astin e par t lir q t'Ju prgji- gjem. Mendoj se do t veproni drejt, n qoft se do ta pranoni propozimin pr t punuar n gazetn Ziiricher Post. Atje Ju mund t msoni dika n fushn e eko- nomis, sidomos po t keni parasysh se Cyrihu sht ende vetm nj treg paraje dhe spekulimi i kategoris s tret, dhe prandaj t gjitha prshtypjet q formohen atje jan t dobsuara pr shkak t pasqyrimit t dy- fishth dhe t trefisht ose jan t shtrembruara me

    Por n praktik Ju do t njiheni me tr me- kanizmin dhe do t detyroheni t ndiqn1 buletinet e burss s Londrs, t Nju-Jorkut, t Parisit, t Berlinit, t Vjens etj. nga burime t drejtprdrejta. Ather tregu botror do t'ju dal prpara n pasqyrimin e tij si treg paraje dhe si treg letrash me vler. Me pasqy- rimet ekonomike, politike dhe t tjera puna qndron njsoj si me pasqyrimet q bhen n syrin e njeriut. Ato kalojn npr nj thjerz konvergjente dhe pran- daj dalin prmbys me kok posht. Mungon vetm aparati nervor, q do t'i vinte ato prsri m kmb pr prfytyrimin ton. Njeriu i burss e shikan lviz- jen e industris dhe t tregut botror vetm n pas- qyrimin e prmbysur t tregut t paras dhe t tregut t letrave me vler, prandaj pasoja pr t bhet shkak. Kt e kam vn re qysh n vjett 1840-1850 kur isha n Mangester: buletinet e burss s Londrs ,ishin krejt

    t pavlefshme pr t formuar n baz t tyre nj ide mbi zhvillimin e industris dhe mbi maksimumet dhe minimumet e saj periodike, sepse kta zotrinj donin t'i shpjegonin t gjitha fenomenet me krizat e tregut t paras, t cilat vet n pjesn m t madhe nuk ishin vese simptoma. Ather ishte fjala pr t mo-huar se krizat industriale e kan burimin n superpro-

    . dhimin e prkohshm dhe prandaj tr shtja kishte, prve ksaj, edhe nj an tendencioze, e cila i shtynte njerzit t bnin shtrembrime. Tani kjo pik, t pak-tn pr ne, zhduket nj her e prgjithmon dhe, pr-ve ksaj, sht nj fakt i sigurt se tregu i paras mund t ket gjithashtu krizat e veta, n t cilat rregullimet e drejtprdrejta n fushn e prodhimit industrial lu-ajn vetm nj rol t dors s dyt ose bile nuk luajn asnj rol. Ktu duhet t nxirren dhe t studiohen edhe shum gjra, sidomos n planin historik gjat ktyre 20 vjetve t fundit.

    Atje ku ka ndarje pune n shkall shoqroe, pro-ceset e veanta t puns bhen t pavarura nga njri--tjetri. Prodhimi sht, n fund t fundit, faktori ven-dimtar. Por porsa tregtia e produkteve veohet nga prodhimi i mirfillt, ajo ndjek lvizjen e vet, mbi t ciln n prgjithsi sundon lvizja e prodhimit, por e cila n disa raste dhe brenda kufijve t ksaj varsie t prgjithshme ndjek megjithat ligjet e veta q jan n vet natyrn e ktij faktori t ri. Kjo lvizje ka fazat e veta dhe, nga ana e vet, ajo ushtron nj ndikim t anasjellt mbi lvizjen e prodhimit. Zbulimi i Ame-riks u shkaktua nga etja pr ar, e cila m par i shtynte portugezt t shkonin n Afrik (shih Ztber Nxjerrja e metaleve t mueshme), sepse indus-trla evropiane, q ishte zhvilluax aq shum n shekujt XIV dhe XV, dhe tregtia e saj prkatse kishin nevoj pr m shum mjete kmbimi, t cilat Gjermania vendi i madh i argjendit n vjett 1450-1550 nuk mund t'i sigurocate. Pushtimi i Indis nga portugezt,

  • 310 F. ENGELS ENGELSI - K. SHMIDTIT 311

    nga holandezt dhe nga anglezt prej vitit 1500 deri n vitin 1800 u b vetm pr t importuar nga India. Askujt nuk i shkonte n mendje t eksportonte aty. Dhe megjithkt 'veprim t anasjellt jashtza.konisht t madh ushtruan mbi icndustrin kto zbulime dhe pushtime, t bra nga interesa thjesht tregtare: vetm nevoja e eksportimit n kto vende krijoi dhe zhvilloi industrin e madhe.

    E njjta gj ndodh edhe me tregun e paras. Porsa tregtia e paras ndahet nga tregtia e mallrave, ajo n disa kushte t dhna dhe brenda kulijsh q pr-caktohen nga prodhimi dhe nga tregtia e mallrave, merr nj zhvillim t vetin, ka ligje dhe faza t po-same, q prcaktohen nga vet natyra e vet. Prve ksaj, kur tregtia e paras gjat zhvillimit t, vet t mtejshm zgjerohet dhe bhet tregti e letrave me vler, q tani nuk jan vetm tituj shtetror, por me ato bashkohen edhe aksionet e ndrmarrjeve industriale dhe t transportit, dhe n kt mnyr tregtia e paras vendos sundimin e saj t drejtprdrejt mbi nj pjes t prodhimit, i cili n prgjithsi e sundon, ather veprimi i anasjellt i treglis s paras mbi prodhimin bhet edhe m i fort dhe m i ndrlikuar. Tregtart e paras jan pronar t hekurudhave, t minierave, t uzinave metalurgjike etj. Kto mjete t prodhimit fi-tojn nj karakter t dyfisht: puna e tyre duhet t'u prshtatet her interesave t prodllimit t drejtprdrej-t, her nevojave t aksionistve, prderisa kta jan bankier. Shembullin m t gjall n kt drejtim nR e japin hekurudhat e Ameriks Veriore. Tr puna e tyre tani varet nga operacionet q bjn n burs nj-far Xhej Guld, Venderbilti etj. operacione kto q nuk kan t bjn fare me veprimtarin e nj hekuru-dhe dhe me interesat e saj si mjet transporti. Madje edhe ktu, n Angli, ne kemi vn re luftn q ka zgjatur dhjetra vjet midis shoorive t ndryshme he-kurudhore pr t caktuar kufijt e territoreve t tyre,

    luft n t ciln jan shpenzuar shuma kolosale jo n interes t prodhimit dhe t -transportit, por vetkrn e vetm pr shkak t rivalitetit, q n pjesn m t madhe kishte pr qllim vetm t lehtsonte operacio-net e burss t tregtarve t paras q zotronin ak-sione.

    N kto pak shnime mbi mnyrn se si i kuptoj un marrdhniet e prodhimit me tregtin e mallrave dhe marrdhniet e ktyre t dyjave me tregtin e pa-ras, un iu prgjigja n vija t prgjithshme pyetjeve Tuaja mbi materializmin historik n prgjithsi. Kjo gj mund t kuptohet m leht nga pikpamja e ndar-jes s puns. Shoqria krijon disa funksione t prbash-kta, pa t cilat nuk bn dot. Personat q caktohen n kto funksione formojn nj deg t re t ndarjes s puns brenda shoqris. Njkohsisht te ata lindin disa interesa t veanta edhe kundrejt atyre q i kan vn n kt pun; ,bhen t pavarur ndaj tyre dhe lind shteti. E pastaj ndodh po ajo q ndodh me tregtin e mallrave dhe m von me tregtin e paras. Forca e re e pavarur, 'sht e vrteta, duhet t ndjek n prgjithsi lvizjen e prodhimit, por ajo, nga aria e vet, kundrvepron mbi kushtet dhe mbi ecurin e pro-dhimit n saje t pavarsis relative q e karakterizon ose, m sak, t pavarsis relative q ajo ka fituar nj-her dhe q zhvillohet daIngadal m tej. Ky sht nj veprim reciprok i dy forcave t pabarabarta: i lvizjes ekonomike, nga njra an, dhe, nga ana tjestr, i forcs s re politike, e cila prpiqet t fitoj sa m shum pavarsi dhe e cila, derisa sht vn n veprim, sht e pajisur edhe me nj lvizje t vetn. Lvizja ekono-mike, sido q t jet, do ta aj rrugn e vet, por ajo duhet t psoj edhe veprimin e anasjellt t lvizjes politike, t ciln e ka krijuar ajo vet dhe e cila ka nj pavarsi relative. Mbi lvizjen ekonomike ndikon, nga njra an, lvizja e pushtetit shtetror, dhe, nga ana tjetr e opozits s lindur n nj koh me t. Ashtu

  • 312 F. ENGELS

    ENGELSI - K. SHMIDTIT 313

    k

    sikurse n tregun e panas pasqyrohet n prgjithsi dhe me vrejtjet e bra m sipr lvizja e tregut in-dustrial dhe, natyrisht, pasqyrohet n mnyr t shtre-mbruar, kshtu edhe n luftn midis qeveris dhe opozits . pasqyrohet lufta e klasave q ekzistonin dhe q ishin n luft midis tyre qysh para ksaj, por edhe kjo n mnyr po aq t shtrembruar: jo m drejtpr-sdrejti, por trthorazi, jo si luft klasash, por si luft pr parimet politike dhe bile pasqyrohet n mnyr aq t shtrembruar saq .0 deshn mijra vjet q t na bhej e qart se ku qndron thelbi i shtjes.

    Veprimi i anasjellt i pushtetit shtetror mbi zhvi-llimin ekonomik mund t jet tri llojesh. Ai mund t veproj n t njjtin drejtim, ather zhvillimi bhet m i shpejt; ai mund t veproj kundr zhvillimit eko-nomik, ather pas njfar periudhe ai n do popull t madh tkohs s sotme pson disfat; ose ai mund ta pengoj zhvillimin ekonomik n disa drejtime dhe ta oj prpara n drejtime t tjera. Ky rast redukto-het, n fund t fundit, n njrin nga dy t part. Por sht e qart se n rastin e dyt dhe t tret pushteti polftik mund t'i shkaktoj nj dm shum t madh zhvillimit ekonomik dhe t sjell nj harxhim shum t madh forcash dhe materiali.

    Prve ksaj, ka edhe nj rast pushtimi dhe shka-trrimi brutal t burimeve ekonomike, gj nga e cila n t kaluarn n disa rrethana t caktuara mund t zhdukesin pa ln gjurm t gjitha rezultatet e zhvi-llimit ek3nomik t nj vendi ose kombi. Sot raste t tilla, n prgjithsi, kan pasoja t kundrta, t paktn n popujt e mdhenj. I munduri, n fund t fundit, fiton nganjher nga pikpamja ekonomike, politike dhe morale m shuin sesa agadhnjyesi.

    Me t drejtn punt qndrojn po kshtu. Me t'u br e domosdoshme ndarja e re e puns, q krijon juristt profesionist, hapet prsri nj fush e re e pavarur, e cila, ndonse n prgjithsi varet nga pro-

    dhimi dhe nga tregtia, prapseprap ka edhe ajo nj aftsi t veant pr t kundrvepruar mbi kto fusha. N shtetin modern e drejta jo vetm q duhet t'i pr-gjigjet gjendjes ekonomike t prgjithshme, jo vetm q duhet t jet shprehja e saj, por duhet t jet edhe nj shprehje e saj e harmonizuar prbrenda, e cila t mos e hedh posht vetveten me ann e kontradiktave t brendshme. Dhe pr t'ia arritur ktij qllimi ceno-het gjithnj m tepr saktsia e pasqyrimit t marr-dhnieve ekonomike. Dhe kjo ndodh aq m shpesh, sa m rrall ndodh q kodi i ligjeve t jet nj shprehje e prer, e ashpr dhe e sakt e sundimit t nj klase, sepse kjo do t ishte n kundrshtim me konceptin e s drejts. Koncepti i kulluar dhe konsekuent i bor-gjezis revolucionare t periudhs s vjetve 1792-1796 mbi t drejtn sht falsifikuar nga shum pikpamje qysh n Kodin e Napoleonit, dhe n masn q ky kon-cept i s drejts sht mishruar n t, ai duhet t psoj do dit gjithfar zbutjesh pr shkak t rritjes s vazhdueshme t fuqis s proletariatit. Por kjo nuk pengon q pikrisht Kodi i Napoleonit t jet ajo pr-mbledhje ligjesh q shrben si baz pr t gjitha kodi-fikimet e reja q bhen n t gjitha ant e bots. N kt mnyr procesi i zhvillimit t s drejts pr-mblidhet n pjesn m t madhe vetm n faktin se n fillim bhen prpjekje pr t zhdukur kontradiktat, q rrjedhin nga kthimi i drejtprdrejt i marrdh-nieve ekonomike n parime juridike, dhe pr t ven-dosur nj sistem juridik t harmonishm, dhe pastaj ndikimi dhe forca detyruese e zhvillimit ekonomik t mtejshm e thyejn gjithnj prsri kt sistem dhe e fusin at n kontradikta t reja (tani pr tani ktu e kam fjaln vetm pr t drejtn civile).

    Pasqyrimi i marrdhnieve ekanomike n formn e parimeve juridike i v gjithashtu patjetr kto ma-rrdhnie me kok posht. Ky proces pasqyrimi bhet pa arritur te ndrgjegjja e atij q vepron; juristi kujton

  • 314 F. ENGELS

    ENGELSI - K. SHMIDTIT 315

    ti

    se vepron me teza aprioristike, kurse kto jan vetm pasqyrime t marrdhnieve ekonomike. N kt rn-nyr do gj qndron me kok posht. E q ky shtre-mbrfm, derisa nuk sht zbuluar, paraqet at q ne e quajm pikpamje icleologjike, ushtron nga ana e vet nj kundrveprim mbi bazn ekonomike dhe mund ta modifikoj at brenda njfar kuliri, kjo gj m duket se kuptohet vetvetiu. Baza e s drejts s tra-shgimit sht ekonomike, po t marrim t njjtn shkall zhvillimi t familjes. Megjithat, sht shum e vshtir t provohet se, pr shembull, liria e plot e testamenteve n Angli dhe kufizimi i madh i saj n Franc kan pasur n t gjitha hollsit e tyre vetm shkaqe ekonomike. Por si njra ashtu edhe tjetra kun-drveprojn me forc shum t madhe mbi ekonomin, sepse ndikojn mbi shprndarjen e pasuris.

    Sa pr ato sfera ideologjike q qndrojn edhe m lart n er, feja, filozofia etj., ato kan nj pr-mbajtje parahistorike, q gjendet dhe prvetsohet nga periudha historike prmbajtje q ne sot do ta qua-nim absurditet. Kto prfytyrime t ndryshme t ga-bUara mbi natyrn, mbi qenien e vet njeriut, mbi shpirtrat, mbi forcat magjike etj., kan n pjesn m t madhe nj baz ekonomike vetm n kuptimin ne-gativ; shkalla e ult e zhvillimit ekonomik t periudhs parahistorike ka si plotsim, ngandonjher edhe si kusht, dhe bile si shkak, prfytyrimet e gabuara mbi natyrn. Dhe ndonse nevoja ekonomike ka qen dhe me kalimin e kohs sht br gjithnj m tepr zem-reku kryesor i prparimit n njohjen e natyrs, prapseprap do t ishte pedantizm sikur t krkonim shkaqe ekonomike pr t gjitha kto absurditete primi- - tive. Historia e shkencave shrt historia e zhclukjes graduale t ktij absurditeti ose e zvendsimit t tij me nj absurditet tjetr t ri, por sidoqoft m pak absurd. Njerzit q merren me kto pun bjn pjes edhe ata n sfera t veanta t ndarjes s puns dhe

    atyre u duket se punojn n nj fush t pavarur. Dhe prderisa formojn nj grup t pavarur brenda ndar-jes shoqrore t puns, veprat e tyre, duke prfshir edhe gabimet e tyre, ushtrojn nj ndikim t anasjellt mbi gjith zhvillimin shoqror, bile edhe mbi zhvilli-min ekonomik. Por, megjithat, edhe ata vet jan nn ndikimin sundues t zhvillimit ekonomik. N filo-zofi, pr shembull, kjo mund t provohet m leht se kudo pr periudhn borgjeze. Hobsi qe i pari materia-list modern (n frymn e shekullit XVIII), por ai jetoi n nj koh kur monarkia absolute n tr Evropn ishte n periudhn e lulzimit t vet dhe kur n Angli ajo ishte hedhur n luft kundr popullit; ai ishte prkrahs i absolutizmit. Loku, si n shtjen e fes, ashtu ,dhe n politik ishte bir i kompromisit t klasave t vitit 1688. Deistt anglez dhe pasardhsit e tyre m .konsekuent materialistt francez, ishin filozo-ft e vrtet t borgjezis; francezt ishin madje filo-zoft e revolucionit borgjez. N filozofin gjermane, duke filluar q nga Kanti deri te Hegeli, qe pasqyruar filistini gjerman her n kuptimin pozitiv, her n at negativ. Por, si nj fush e veant e ndarjes s puns, filozofia e do epoke ka si premis nj material t caktuar mendor, q e trashgon nga paraardhsit e saj dhe nga i cili ajo niset. Kshtu shpjegohet q vende t prapambetura ekonomikisht mund t luajn n filo-zofi rolin e violins s par: Franca n shekullin XVIII kundrejt Anglis, n filozofin e s cils u mbshtetn francezt, m von Gjermania kundrejt dy t parave. Por si n Franc, ashtu edhe n Gjermani filozofia dhe lulzimi i prgjithshm i letrsis ishin n at koh rezultati i ni zhvillimi t vrullshm t ekonomis. Mbi-zotrimi i zhvillimit ekonomik n fund t fundit edhe mbi kto fusha pr mua sht i pamohueshm, por ky mbizotrim kziston brenda kushteve q diktohen nga vet fusha prkatse: n filozofi, pr shembull, nga veprimi i ndikimeve ekonomike (t cilat prapseprap

  • veprojn n pjesn m t madhe vetm n trajtn e tyre politike etj.) mbi materialin filozofik ekzistues, q kan ln paraardhsit. Ekonomia ktu nuk krijon asgj nga e para, por ajo prcakton mnyrn e ndry-shimit dhe t zhvillimit t mtejshm t materialit mendor ekzistues, por edhe kt ajo e bn m tepr trthorazi, ndrsa ndikimin e drejtprdrejt kryesor mbi filozofin e ushtrojn pasqyrimet politike, juridike dhe morale.

    Gjrat m t domosdoshme pr fen i kam thn n kapitullin e fundit t broshurs sime mbi Fojer-bahun.

    Pra, n qoft se Barti kujton se ne kemi mohuar do ndikim t anasjellt t pasqyrimeve politike etj. t lvizjes ekonomike mbi vet kt lvizje, ai s'bn gj tjetr vese lufton kundr mullinjve me er. Mjafton vetm t'i hedh nj sy Tetmbdhjet brymerit t Marksit, ku flitet pothuajse vetm pr rolin e veant q luajn luftrat dhe ngjarjet politike, natyrisht, bre-nda kufijve t varsis s tyre t prgjithshme nga kushtet ekonomike; ose t shikoj Kapitalin,/ 15 pr shembull kapitullin mbi ditn e puns, ku tregohet se 'ndikim t madh ushtron legjidlacioni, i cili sht gjithashtu nj akt politik, ose t shikoj kapitullin q flet pr historin e borgjezis (kapitullin 24). Prse luf-tojm ne ather pr diktaturn politike t proletaria-tit, n qoft se pushteti politik ekonomikisht sht i pafuqishm? Dhuma (domethn pushteti shtetror). sht edhe ajo nj forc ekonomike!

    Por tani un nuk kam koh t kritikoj vet li-brin.iw M par duhet t dal vllimi III*, dhe, prve ksaj, un mendoj se kt gj mund ta bnte fare mir, pr shembull, Bernshtajni.

    Ajo q u mungon gjith ktyre zotrinjve sht dfalektika. Ata shohin ..gjithnj kktu shkakun, atje

    * i Kapitalit. Red.

    pasojn. Ata nuk shohin se ky sht nj abstraksion i zbrazt, se n botn reale t kundrta polare metafi-ike t tilla ka vetm n koh krizash, se tr rrjedha

    e madhe e zhvillimit bhet n formn e veprimit reci-prok (megjithse forcat q veprojn mbi njra-tjetrn jan tepr t pabarabarta: ndrmjet tyrelvizja eko-nomike sht m e forta, sht e para dhe vendimtarja), se ktu nuk ka asgj absolute, por gjithka sht rela-tive. Pr ta Hegeli nuk ka ekzistuar.

    ENGELSI K. SHMIDTIT 317 316 F. ENGELS

  • 318

    F. ENGELS

    PARATHENIE PER BOTIMIN ANGLISHT TE LIBRIT ZHVILLIMI I SOCIALIZMIT NGA UTOPIA

    N SHKENCE

    Broshura q paraqesim ka qen n fillim pjes e nj vepre m t madhe. Aty nga viti 1875 dr. E. Dy-ringu, privat-docent i Universitetit t Berlinit, deklaroi papritur dhe me buj se kishte filluar t besonte n socializmin, dhe i serviri publikut gjerman jo vetm nj teori socialiste t prpunuar hollsi, por edhe nj plan praktik t plot pr transformimin e shoqris. Kuptohet vetvetiu se ai u vrsul kundr paraardhsve t vet dhe sidomos kundr Marksit, mbi t cilin shfreu gjith mllefin e vet.

    Kjo ndodhi n at koh kur sapo ishte br shkrir-ja e dy pjesve t partis socialiste n Gjermani e aj.Zenahasve dhe R lasalianve dhe n kt mnyr partia jo vetm q u forcua jashtzakonisht si nurnr, por, ka sht m e rndsishmja, fitoi edhe mund-sin q t'i drejtonte t gjitha forcat e veta kundr ar-mikut t prbashkt. Partia socialiste n Gjermani po bhej shum shpejt nj forc e madhe. Por q ajo t bhej nj forc e madhe duhej, para s gjithash, t mos rrezikohej uniteti q sapo ishte fituar. Kurse dr. Dy-ringu filloi t krijonte haptazi rreth vetes nj sekt, br-thamn e nj partie t ardhme t veuar. Prandaj ne u detyruam ta pranonim sfidn q na u hodh dhe, me dashje ose pa dashje, t hynim n betej.

    Por kjo ishte nj pun mjaft e madhe, megjithse jo fort e vshtir. Dihet mir se neve gjermanve na karakterizon nj griincilichkeit tmerrsisht e madhe t

    ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENC2 319'

    nj gjykimi t thell apo nj thellsie gjykimi quajeni si t doni. Sa her q ndonjri prej nesh fillon t parashtroj at q, sipas mendimit t tij, prbn nj doktrin t re, ai e quan t nevojshme q, para s gji-. thash, ta prpunoj kt si nj sistem universal. Ai duhet t vrtetoj se edhe parimet e para t logjiks dhe ligjet themelore t gjithsis kan ekzistuar prej kohsh q s'mbahen mend vetm e vetm pr t uar, m n fund, pikrisht n kt teori t porsazbuluar, q sht kurorzimi i do gjje. Dhe n kt drejtim dr. Dyringu i prgjigjej plotsisht ktij kallpi kom-btar. As m pak dhe as m shum, por nj Sistem i plot filozofis s fryms, t moralit, t natyrs dhe t historis, nj Sistem i ekonomis politike dhe i socializmit edhe ky i plot dhe, m n fund, nj Histori kritike e ekonomis politike tri vllime t trasha, in, octavo, t rnda si nga pesha, ashtu dhe nga prmbajtja, tri korparmata provash, t mobilizuara kundr filozofve t ,mparshm, kundr ekonomistve n prgjithsi dhe Marksit n .veanti, me t vrtet, kjo sht nj orvatje pr t br nj prmbysje t plot n shkenc, ja se me far pata t bja. U detyrova t trajtoja gjithka: q nga koncepsionet e kohs dhe t hapsirs deri te bimetalizmi; q nga prjetsia e materies dhe e lvizjes deri te natyra ka-limtare e ideve morale; .q nga seleksionimi natyror i Darvinit deri te edukimi i rinis n shoqrin e ardh-shme. Sidoqoft, sistemi universal i kundrshtarit tim m jepte shkas pr t parashtruar n polemikn me t pikpamjet e Marksit dhe pikpamjet e mia n lidhje me t gjitha kto shtje t ndryshme, dhe bile n mnyr shum m sistematike nga sa ishte br deri ather. Ky ka qen pikrisht shkaku kryesor q m detyroi t'i prvishem ksaj detyre, e cila n t gjitha drejtimet e tjera ishte nj pun pa grat.

    Prgjigjja ime n fillim u botua n formn e nj sr artikujsh n gazetn Vorwrts t Lajpcigut, or-

  • 320 F. ENGELS PER ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA NE SHKENCE 321

    gani qendror i partis socialiste 1 i7, dhe pastaj si libr me titullin Prmbysja q ka br n shkenc z. Eugen Dyring, botimi i dyt i t cilit doli n Cyrih m 1886.

    Me krkesn e mikut tim Pol Lafargu, sot depubet i Lilit n parlamenti,n francez, me tre kapituj t ktij libri un prgatita nj broshur, t ciln ai e prktheu dhe e botoi m 1880 me titullin Socializmi utopik dhe socializmi shkencor. N baz t ktij teksti frngjisht doln nj botim polonisht dhe nj spanjisht. M 1883 miqt tan gjerman e botuan broshurn n gjuhn n t ciln ajo ishte shkruar n fillim. Pastaj nga ky tekst gjermanisht u bn prkthime n italisht, rusisht, da-nisht, holandisht dhe rumanisht. Kshtu, duke prfshi-r edhe kt botim anglisht, kjo broshur u prhap n dhjet gjuh. Mendoj se asnj vepr socialiste, pa prjashtuar as Manifestin komunist, t botuar m 1848, dhe Kapitalin e Marksit, nuk sht prkthyer kaq her. N Gjermani kjo broshur sht botuar katr her me nj tirazh t prgjithshm prej rreth 20 000 copsh.

    Shtojca Marka 112 u shkrua me qllim q n Par-tin Socialiste t Gjermanis t prhapeshin disa njo-huri elementare mbi historin e lindjes dhe t zhvilli-mit t prons s toks n Gjermani. Kjo dukej edhe m e nevojshme n nj koh kur shtja e bashkimit t puntorve t qytetit pr partin socialdemokrate gjermane kishte shkuar mjaft ,prpara dhe partis i dilte si detyr q t merrej me puntort e bujqsis dhe me fshatart. Kjo shtojc u prfshi n kt botim pr arsye se format primitive t zotrimit t toks, t prbashkta pr t gjitha tribut teutonike, dhe historia e shthurjes s tyre njihen n Angli edhe m pak se n Gjermani. Tekstin e lash ashtu si ka qen n fillim, pa prekur hipotezn e propozuar para pak kohe nga Maksim Kovalevski, sipas s cils para ndarjes s tokave t buks dhe t livadheve midis pjestarve t. marks toka punohej bashkrisht nga nj bashksi

    e madhe familjare patriarkale, q prmblidhte disa breza (si shembull mund t shrbej zadruga e sllavve t Jugut, q sht edhe sot), kurse m von, kur ko-muna u zgjerua dhe u b tepr e madhe q t mund t mbarshtohej ekonomia n mnyr t prbashkt, u b ndarja e tokave t komuns. Kovalevski, ndoshta, ka plotsisht t drejt, por kjo shtje sht ende sub judice*.

    Termat ekonomik q prdoren n kt vepr, pasi ata jan t rinj, prputhen me terminologjin e Ka-pitalit t Marksit, ashtu si sht dhn n botimin anglisht. Me prodhim t mallrave ne kuptojm at faz t zhvillimit ekonomik, n t ciln sendet nuk pro-dhohen vetm pr t plotsuar nevojat e prodhuesve, por edhe me qllim kmbimi, d.m.th. prodhohen si mall, dhe jo si vlera prdorimi. Kjo faz ekziston q nga koha kur filloi prodhimi pr kmbim dhe deri n ditt tona; zhvillimin e saj t plot ajo e arrin vetm n prodhimin kapitalist, d.m.th. n ato kushte kur kapita-listi, pronar i mjeteve t prodhimit, pajton puntor me mditje njerz q nuk zotrojn asnj mjet pro-dhimi prve fuqis s tyre puntore, dhe shtie n xhep tepricn q krijohet nga diferenca midis mimit t shitjes s produkteve dhe shpenzimeve q jan br pr to. Historin e industris, duke filluar q nga mes-jeta, ne e ndajm n tri periudha: 1) zeja, mjeshtrit e vegjl zejtar me pak irak dhe nxns, kur do punonjs e prodhon gjith artikullin; 2) manufaktura, kur nj numr m i madh puntorsh, t mbledhur n nj ndrmarrje t madhe, e prodhojn gjith artikullin n baz t ndarjes s ,puns, d.m.th. do puntor kryen vetm nj operacion pjesor, kshtu q produkti sht gati vetm pasi t ket kaluar me radh nga duart e t gjithve; 3) industria moderne, kur produkti pro-dhohet me makina, q vihen n lvizje me an t nj

    * duke u diskutuar. Red.

    21 23

  • PR ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENCE 323

    vrojtimi, eksperimenti jan kushtet kryesore t me-tods racionale. Vetija e par dhe m kryesorja nga t gjitha vetit, q prmban n vetvete materia, sht lvizja, jo vetm si lvizje rnekanike dhe matema-tike, por edhe m tepr si impuls, frym e gjall, ten-sion, ose, po t prdorim shprehjen e Jakov Bmes, si nj mundim [Qual]* i materies.

    Te Bekoni, q sht krijuesi i tij i par, materializ-mi fsheh ende n mnyr naive embrionet e nj zhvilli-mi t gjithanshm. Materia i buzqesh gjith njeriut me shklqimin e saj ;poetik dhe ndijor. Ndrsa vet teoria, e paraqitur n form aforizmash, sht, prkundrazi, ende plot inkoherenca teologjike. .

    Gjat zhvillimit t tij t mtejshm materializmi bhet i njanshm. Hobsi sht sistematizuesi i mate-rializmit t Bekonit. Realiteti i ndijuar i humbet ngjy-rat e veta t ,forta dhe shndrrohet n realitet t juar abstrakt t gjeometrit. Lvizja fizike i bhet fli lvizjes mekanike ose asaj matematike, gjeometria shpa-liet si shkenca kryesore. Materializmi bhet armik njeriut. Pr ta mposhtur n truallin e vet frymn e p.- trup dhe armike ndaj njeriut, materializmi detyrohet ta mortnoj ai vet trupin e vet dhe t bhet asket. Ai paraqitet si nj qenie me intelekt, por, nga ana tjetr, ai zhvillon me konsekuenc t pamshirshme t gjitha konkluzionet e intelektit.

    N qoft se shqiset tona jan burimi i t gjitha

    * Qua/ sht , nj loj fjalsh filozofike. Qucti fjal pr fjal do t thot mundim, dhimbje, e cila shtyn pr ndonj veprim. N t njjtn koh mistiku Bme i jep ksaj fjale gjermane edhe dika nga kuptimi i fjals latine qualitas Quali i tij sht, n kundrshtim me dhimbjen e shkaktuar nga jasht, nj faktor aktiv, q lind nga nj zhvillim spontan i sendit, i raportit ose i individit, q i nnshtrohet atij, dhe i cili gjithashtu, nga ana e tij, shkakton kt zhvillim. (Shnim i Engelsit pr botimin anglisht.)

    322 F. ENGELS

    foree, ndrsa roli i puntorit kufizohet me mbikqyr-jen e veprimeve t mekanizmave dhe me rregullimin e tyre.

    Un e di fare mir se prmbajtja e ksaj broshure nuk do t'i plqej nj pjese t madhe t lexuesve bri-tanik. Por sikur ne, banort kontinentit, t'u jepnim sadopak rndsi paragjykimeve t respektabilitetit britanik, .ather punt do t shkonin edhe m keq nga 'jan sot. Broshura q paraqesim sht shkruar pr t mbrojtur at q ne quajm materializm historik, dhe fjala materializm ia vret veshin shumics drr-muese t lexuesve britanik. Agnosticizmi 119 mund edhe t durohej, por materializmi sht nj gj krejt e papranueshme.

    E megjithat djepi i gjith materializmit t sotm, duke filluar q nga shekulli XVII, sht pikrisht Anglia.

    Materializmi sht bir i vrtet i Britanis s Ma-dhe. Q n kohn e tij skolastiku i aj, Duns Skoti, e pyeste veten: a nuk sht e aft materia t mendoj?

    Pr ta br t mundshme 'kt mrekulli, ai i drej-tehej gjithfuqis s perndis, d.m.th. ai e detyronte vet teologjin t predikonte materializmin. Ve asaj, a ishte nominalist. Nominalizmi ka qen nj nga ele-mentet kryesore pr materialistt anglez dhe n pr-gjithsi sht shprehja e par e materializmit.

    Themeluesi i vrtet i materializmit anglez sht Bekoni. Pr at shkencat e natyrs jan e vetmja shkenc e vrtet, ndrsa fizika, q mbshtetet n eksperiencn ndijore, sht pjesa m e rndsishme e shkencave t natyrs. Anaksagora me homeomerit e tij dhe Demokriti me atomet e tij prmenden shpesh prej tij : si autoritete. Sipas teoris s tij, shqiset jan t pagabueshme dhe prbjn burimin e do dijeje. Shkenca sht shkenc eksperimentale dhe qndron n zbatimin e nj metode racionale pr do gj q na jepet nprmjet shqiseve. Induksioni, analiza, krahasimi,.

  • 324 F. ENGELS PR ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENCR 325

    dijeve tona, thot Hobsi, duke u nisur nga Bekoni, ather ideja, mendimi, prfytyrimi etj. t gjitha kto nuk jan gj tjetr vese hije t bots trupore, t liruara pak a shum nga forma e vet ndijore. Shke-nca mundet vetm t'u jap nj emr ktyre hijeve. I njjti emr mund t'ju jepet shum hijeve. Bile mund t ket edhe emra t emrave. Por do t binim n kon-tradikt, n qoft se, nga njra an, do t shihnim n botn ndijore burimin e t gjitha ideve dhe, nga ana tjetr, t thoshim se nj fjal sht dika m tepr se nj fjal, se, prve qenieve t prfytyruara, gjithmon t veanta, ka edhe qenie t prgjithshme. Substanca e patrup sht nj kontradikt, po ashtu si dhe trupi

    patrup. Trupi, qenia, substanca t gjitha kto jan po e njjta ide reale. Nuk mund t ndahet mendimi nga materia q mendon. Materia sht subjekti i t gjitha ndryshimeve. Fjala i pafundshm sht pa kuptim, n qoft se ajo nuk shpreh aftsin e mendjes son pr ta shtuar pa fund nj madhsi t caktuar. Meqense vetm ka sht materiale mund t kapet nga shqiset tona, mund t njihet, ather asgj nuk dihet pr ,ekzistencn e perndis. Vetm ekzistenca ime sht e sigurt. do pasion njerzor sht nj l-vizje mekanike, q mbaron ose fillon. Objektet e im-pulseve ja se far quajm ne t mir. Njeriu u nnshtrohet po t njjtave ligje, t cilave u nnshtrohet edhe natyra. Pushteti dhe liria jan identik.

    Hobsi e sistematizoi Bekonin, por nuk dha ndonj argumentim m t hollsishm t parimit t tij the-melor se dijet dhe idet vijn nga bota e ndijimeve. Loku e argumenton parimin e Bekonit dhe t Hobsit n veprn e tij Mbi prejardhjen e arsyes njerzore.

    Po ashtu si i asgjsoi Hobsi paragjykimet teiste t materializmit t Be'konit, po kshtu edhe Kolinsi, Doduelli, Kouardi, Hartli, Pristli etj. asgjsuan kufijt e fundit teologjik t sensualizmit t Lokut. Deizmi t paktn pr materialistin nuk sht vese nj m-

    nyr e volitshme dhe e leht pr t'i lar hesapet me fen*.

    Kshtu shkruante Karl Marksi pr origjinn bri-tanike t materializmit t sotm. Dhe n qoft se sot anglezt nuk e quajn veten fort t mikluar nga njohja e ktyre meritave t strgjyshrve t tyre, kjo sht vetm pr t'u vajtuar. Megjithat, nuk mund t moho-het se Bekoni, Hobsi dhe Loku kan qen etrit e shkolls s shklqyer t materialistve francez, t ci-lt, me gjith fitoret e korrura nga gjermant dhe nga anglezt n tok dhe n det mbi francezt, shekullin XVIII e bn kryesisht shekull francez, dhe kt e bn shum koh para atij revolucioni francez, q kuro-rzoi mbarimin e ktij shekulli dhe rezultatet e t cilit ne si n Angli ashtu dhe n Gjermani, prpiqemi ende t'ia prshtasim klims s vendeve tona.

    Kjo nuk mund t mohohet n asnj mnyr. Nj t huaj me kultur, q vinte ngia mesi i shekulli.t ton pr t banuar n Angli, m shum se do gj tjetr e habiste dhe ai as q mund ta kuptonte ndryshe kt fanatizmi fetar dhe koktrashsia e Idass s mesme t respektueshme>> angleze. Ather t gjith ne ishim materialist ose, t paktn, prkrahs shum t ven-dosur t mendimit t lir, dhe pr ne ishte i pakuptue-shni fakti se pothuajse gjith njerzit me kultur n Angli besonin n gjithfar mrekullish t paqena dhe se bile disa gjeolog, si Baklenti dhe Manteli, i shtremb-ronin t dhnat e shkencs s tyre, me qllim q ato t mos i godisnin tepr rnd mitet e Librit t genies. Nuk mund ta merrnim me mend se si, pr t gjetur njerz, t cilt n shtjet fetare t guxonin t mbsh-teteshin n arsyen e tyre, duhej t shkonim n mes t mass pa kultur, n mes t turms s palar, si

    * K. Marks e F. Engels,

  • PR -ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENC2 327 326 F. ENGELS

    thuhej ather, n mes t puntorve, sidomos t socialistve, pasues t Ouenit.

    Por q nga ajo koh Anglia -sht qytetruar. Ekspozita e vitit 1851 i dha fund veimit ishullor t Anglis. Anglia dalngadal u internacionalizua n t ngrnt dhe n t pirt, n zakonet dhe n idet; ajo ka arritur n kt drejtim suksese aq t mdha, saq d-shiroj gjithnj m shum t uroj q disa zakone an-gleze t bhen kaq t prgjithshme n kontinent, si jan br n Angli disa zakone t kontinentit. Nj gj sht e sigurt: prhapja e vajit t ullirit (i cili para vitit 1851 njihej vetm nga aristokracia) u shoqrua nga prhapja fatale e skepticizmit kontinental n sh-tjet fetare; puna arriti q agnosticizmi, megjithse ai nuk quhet ende aq fisnik sa kisha zyrtare angleze 1.21 , prapseprap prsa i prket respektabilitetit qndron pothuajse n nj rang me sektin e baptistve dhe, sido-qoft, n nj rang m lart se Ushtria e shptimit 122 . Dhe un nuk mund t mos mendoj se shum nga ata q jan dshpruar me gjith zemr nga ky prparim i mosbesimit dhe e mallkojn at, do t ngushllohen kur ta marrin vesh se kto ide t reja nuk kan ardhur nga jasht, nuk mbajn markn Made in Germany prodhuar n Gjermani si shum sende t tjera t prdorimit t prditshm; se ato, prkundrazi, jan prej origjine t lasht angleze dhe se themeluesit e tyre britanik dyqind vjet m par shkonin shum m larg se strniprit e tyre t sotm.

    Me t vrtet, 'sht agnosticizmi, n mos mate-rializm i druajtur? Pikpamja e agnostikut n lidhje me natyrn sht fund e krye materialiste. Gjith bota natyrore drejtohet nga ligje dhe prjashton kryekput do ndrhyrje nga jasht. Por shton agnostiku ne nuk jemi n gjendje t provojm nse ekziston apo nuk ekziston fardo qenieje m e lart jasht bots q ne njohim. Kjo vrejtje mund t kishte njfar vlere n ato koh kur Laplasi, pasi u pyet nga Napoleoni pse

    n Mekanikn qiellore 123 t ktij astronomi t madh as q prmendet fare krijuesi, u prgjigj me krenari: .Je n'avais pas besoin de cette hypothese.*. Kurse sot ideja q ne kemi pr zhvillimin e Gjithsis nuk l fare vend as pr krijuesin as pr rregulluesin. Por sikur t donim t pranonim ekzistencn e ndonj qenieje m t lart, jasht gjith bots ekzistuese, kjo n vetvete do t ishte nj kontradikt dhe, ve asaj, mendoj un, nj fyerje e pamerituar pr ndjenjat e njerzve fetar.

    Agnostiku yn pranon gjithashtu se e gjith dija jon mbshtetet n njoftimet q ne marrim nprmjet shqiseve tona. Por, shton ai, ku e dim ne se shqiset tona na japin figura t sakta t sendeve q ato pereep-tojn? Dhe m tej na thot se ikur ai flet pr sendet ose pr vetit e tyre, n t vrtet ai nuk ka parasysh vet kto sende ose vetit e tyre, pr t cilat ai nuk mund t dij asgj t sakt, por vetm ato prshtypje q kto sende ose vetit e tyre kan shkaktuar n shqiset e tij. Patjetr kjo sht nj pikpamje e vsh-tir pr t'u hedhur posht vetm me argumentime. Por njerzit, para se t fillonin t argumentonin, kan pas vepruar. N fillim ka qen veprimi. Dhe veprimtaria njerzore e ka zgjidhur kt vshtirsi shum m par sesa ta shpikte urtsia e njeriut. The proof of the pud-ding is in the eating". N astin q ne e prdorim nj send pr veten ton n prputhje me vetit e per-ceptuara t ktij sendi, pikrisht n at ast ne bj-m nj prov t sigurt q na tregon nse perceptimet e shqiseve tona kan qen t sakta apo t gabuara. N qoft se kto perceptime kan qen t gabuara, ather edhe gjykimi yn mbi mundsin e prdorimit t ktij sendi do t jet medoemos i gabuar, dhe do orvatje pr ta prdorur patjetr do t oj n dshtim. Por n qoft se ne ia arrijm qllimit ton, n qoft e ne

    * -Nuk kisha nevoj pr kt hipotez. Red. ** Pudingu provohet duke e ngrn. Red.

  • 328 F. ENGELS PER ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENC 329

    ao t shohim se sendi prputhet rne iden q ne kemi n lidhje me t, se ai na jep rezultatin q ne prisnim nga prdorimi i tij, ather ne kemi nj prov pozi-tive se brenda ktyre kufijve perceptimet tona n lidhje me kt send dhe me vetit e tij prputhen me reali-tetin q ekziston jasht nesh. N qoft se, prkundrazi, ne zbulojm se kemi gabuar, t shumtn e herve pas pak kohe ne dim t gjejm edhe shkakun e ktij gabimi; ne gjejm se perceptimi, n t cilin sht mbshtetur prova jon, ose ka qen ai vet jo i plot dhe i prcipt, ose ka qen i lidhur me rezultatet e perceptimeve t tjera n nj mnyr q nuk i pr-shtatet realitetit; kt ne e quajm arsyetim t gabuar. Por derisa ne i zhvillojm dhe i prdorim shqiset tona si duhet, derisa ne e mbajm veprimtarin ton bre-nda kufijve t caktuar nga perceptimet e marrura dhe t prdorura drejt, ne do t gjejm gjithmon se suksesi i veprimeve tona sht nj prov q tregon se perceptimet tona prputhen me natyrn objektive t sendeve t perceptuara. Nuk ka asnj rast, me sa dim deri tani, q ne t kemi qen t detyruar t arrij-m n konkluzionin se perceptimet tona shqisore, t kontrolluara n mnyr shkencore., prodhojn n tru-rin ton prfytyrime t bots s jashtme, q n natyrn e vet nuk prputhen me realitetin, ose se midis bots s jashtme dhe perceptimeve tona shqisore t ksaj bote ekziston nj mosprputhje e lindur bashk me to.

    Por ktu na del agnostiku neokantian dhe thot: po, ndoshta ne jemi n gjendje t'i perceptojm drejt vetit e nj sendi, por vet sendin nuk mund ta njohim me ann e asnj procesi, as shqisor as mendor. Ky send n vetvebe ndodhet prtej njohjes son. Ktyre gjrave u sht prgjigjur me koh Hegeli: n qoft se ju i njihni t gjitha vetitk e nj sendi, ju njihni edhe vet sendin; ather mbetet vetm fakti i thjesht se sendi n fjal ekziston jasht nesh, dhe pasi shqiset tuaja ta ken vrtetuar edhe kt fakt, ju e keni njo-

    hur kt send n vetvete t tr dhe plotsisht, keni njohur t famshmin Ding an sich t panjohshm t Kantit. Sot ksaj ne mund shtojm vetm se n- kohn e Kantit njohja jon e sendeve t natyrs ishte ende aq fragmentare, saq prapa secilit nga kto sende. mund t mendohej ende se ekziston edhe nj send n vetvete i veant misterioz. Por qysh ather, n saje t prparimit t madh t shkencs, kto sende t pakapshme jan njohur njri pas tjetrit, jan analizuar dhe bile m shum jan riprodhuar. Dhe nj gj q. ne vet mund ta bjm, natyrisht, nuk mund ta quaj-m m t panjohshme. Qenie t tilla misterioze pr kimin e gjysms s par t shekullit ton kan qen lndt organike. Tani ne jemi n gjendje krijojm njrn pas tjetrs prej elementeve kimike dhe pa. ndihmn e proceseve organike. Kimia moderne kur prbrja kimike e nj trupi njihet, ai mund t prodhohet prej elementeve t tij. sht e vrtet se ne. jemi ende shum larg nga njohja e sakt e prbrjes. s lndve m t larta organike, t trupave albumi-noid; por nuk ka asnj arsye t mendohet se edhe pas, shekuj.sh ne nuk do t mund ta kemi kt dije dhe t prodhojm me ndihmn e saj albuminn artificiale. N qoft se ne do ta arrijm kt, ne do t riprodhojm njkohsisht edhe jetn organike, sepse jeta q nga format e saj m t ulta deri te m t lartat nuk sht gj tjetr vese mnyra normale e ekzistencs s tru-pave albuminoid.

    Por agnostiku yn, pasi bn kto vrejtje formale, flet dhe vepron si ni materialist i bindur, sepse n t. vrtet ai i till sht. Ai, ndoshta, do t thot: me sa dim ne, materia dhe lvizja, ose, si thon tani, energjia nuk mund as t krijohet as t zhduket, por ne nuk kemi asnj prov q ato t mos jen krijuar n nj ast q ne nuk e dim. Por n qoft se ju ,do t pro-voni ta shfrytzoni n ndonj rast 'krt pohim kundr tij ai ,do Vju detyroj ta mbyllni gojn menjher.

  • 330 F. ENGELS PR ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA NE SHKENCE- 331

    N qoft se ai in abstracto* e pranon mundsin e spi-ritualizmit, in concreto** ai as q do t dgjoj pr kt mundsi. Ai do t'ju thot: pr aq sa dim dhe mund t dim, nuk ekziston asnj krijues ose rregullues i Gjithsis; me sa dim ne, edhe materia edhe energjia nuk mund as t krijohen as t zhduken; pr ne men-dimi sht vetm nj form e energjis, nj funksion i trurit; gjithka ne dim sht se bota materiale drejtohet nga ligje t pandryshueshme, etj. etj. Kshtu, si njeri i shkencs, si njeri q di dika, ai sht mate-rialist; por jasht shkencs s tij, n ato fusha q jan t huaja pr t, padijen e vet ai e prkthen n gjuhn greqishte dhe e quan agnosticizm.

    Sidoqoft, nj gj sht e padiskutueshme: edhe sikur t isha agnostik, pikpamjen pr historin, q sht paraqitur n kt libr, nuk do t mund ta quaja agnosticizm historik. Njerzit fetar do t talleshin me mua, ndrsa agnostikt do t pyesnin me zemrim: mos dua t tallem me ta? Dhe un shpresoj se edhe respektabiliteti britanik, i cili gjermanisht quhet fi-listeizm, nuk do t zemrohet shum, n qoft se un do t prdor edhe anglisht, si n shum gjuh t tjera, shprehjen -, materializm historik pr t pr-caktuar at pikpamje mbi zhvillimin e historis bot-rore. sipas s cils shkaku i fundit dhe forca lvizse vendimtare e t gjitha ngjarjeve historike t rnd-sishme jan zhvillimi ekonomik i shoqris, ndryshi-met e mnyrs s prodhimit dhe t kmbimit, ndarja e shoqris n klasa t ndryshme q lind s ktejmi dhe lufta e ktyre klasave midis tyre.

    Ndoshta do t tregohen pakz m t but me mua, n qoft se do t provoj se materializmi historik mund t jet i dobishm edhe pr respektabilitetin e filistinit britanik. Thash se ktu e dyzet ose pes-

    * n mnyr abstrakte. Red. ** n rastin konkret. Red.

    dhjet vjet m par do t huaji me kultur, q vinte pr t banuar n Angli, i bnte prshtypje t keqe ajo q atij duhej t'i dukej fanatizm fetar ose ngushtsi e klass s respektueshme t mesme angleze. Un do t provoj tani se klasa e respektueshme e mesme e asaj kohe nuk ishte aspak aq e trash sa i dukej in-telektualit t huaj. Tendencat fetare t ksaj klase kan shpjegimin e tyre.

    Kur Evropa doli nga mesjeta, klasa e mesme qyte-tare, q po ngjitej prpjet, ishte elementi i saj revolu-cionar. Pozita q ajo i kishte siguruar vetes dhe q i ishte njohur n gjirin e rendit feudal mesjetar ishte br tepr e ngusht pr aftsin e saj pr t'u zgjeruar. Zhvillimi i lir i borgjezis nuk mund t pajtohej m me sistemin feudal, sistemi feudal duhej t binte.

    Por qendra e madhe ndrkombtare e sistemit feu-dal ishte kisha katolike romake. Me gjith luftrat e brendshme, ajo bashkonte gjith Evropn Perndimore feudale n nj t tr politike t madhe, q ishte nj-lloj n kundrshtim si me botn shizmatike greke, ash-tu edhe me botn myslimane. Ajo e rrethoi rendin feu-dal me aureoln e lumnis hyjnore. Hierarkin e vet ajo e vendosi sipas modelit feudal, dhe, m n fund, ajo ishte pronari m i madh feudal, sepse ajo zotronte jo m pak se nj t tretn e t gjitha tokave t vendeve katolike. Para se t'i shpaliej luft feudalizmit shekullar n do vend t veant, duhej shkatrruar kjo organi-zat e tij e shenjt qendrore.

    Por krahas me lulzimin e borgjezis prparonte me hapa vigan edhe zhvillimi i shkencs. Lulzuan prsri astronomia, mekanika, fizika, anatomia. fizio-logjia. Pr zhvillimin e industris s vet borgjezia kish-te nevoj pr nj shkenc, e cila t studionte vetit e trupave fizik dhe format e shfaqjes s forcave t na-tyrs. Deri ather shkenca kishte qen shrbtorja e bindur e kishs, dhe asaj nuk i lejohej t shkonte pr-tej caqeve t caktuara nga feja: me fjal t tjera ajo

  • 332 F. ENGELS PR ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENC2 333

    ishte far t doni, po jo shkenc. Tani shkenca ngriti krye kundr kishs; borgjezia kishte nevoj pr shken-cn dhe mori pjes n kt kryengritje.

    N kt mnyr, un preka vetm dy nga pikat, n t cilat borgjezia, q po rritej, duhej t binte n konflikt me kishn ekzistuese. Por kjo do t jet e mjaftuesh-me pr t provuar, s pari, se n luftn kundr autori-tetit t kishs katolike m shum se t gjith mori pjes pikrisht kjo klas borgjezia; s dyti, se do luft kundr feudalizanit duhej t merrte n at koh nj pamje fetare, t drejtohej n radh t par kundr kishs. Por n qoft se kushtrimi i lufts u lshua nga universitetet dhe nga tregtart e qyteteve, ai gjeti pa-tjetr nj jehon t fort n masat e popullsis s fsha-tit, n fshatart, t cilt bnin kudo nj luft . t pam- . - shirshme kundr feudalve t tyre shpirtror dhe lai-k, dhe kjo ishte nj luft pr vet ekzistencn.

    Lufta e gjat e borgjezis evropiane kundr feu-dalizmit arriti kulmin n tri beteja t mdha vendimtare.

    E para ka gen e ashtuquajtura Reform n Gjer-mani. Thirrjes s lshuar nga Luteri pr revolt kun-dr kishs iu prgjigjn dy kryengritje politike: n fillim ajo e fisnikris s ult nn udhheqjen e Franc fon Zikingenit m 1523, dhe pastaj lufta e madhe fshatare e vitit 1525. Q t dyja kto u shty-pn kryesisht pr faj t pavendosmris s partis m t interesuar, t borgjezis qytetare, pavendosmri, n shkaqet e s cils ktu nuk kemi mundsi t nda-lemi. Qysh prej ktij asti lufta degjeneroi n nj grin-dje midis princrve t veant dhe pushtetit qendror perandorak dhe pati si pasoj q pr 200 vjet Gjerma-nia u fshi nga lista ,e kombeve politikisht aktive t Ev-rops. Sidoqoft, reforma luterane vendosi n Gjer-mani nj fe t re pikrisht at fe q i nevojitej mo-narkis absolute. Pa u 'kthyer ende mir n luterani-zm, fshatart e Gjermanis Verilindore nga njerz t lir u katandisn n bujkrobr.

    Por aty ku dshtoi Luteri, fitoi Kalvini. Dogma e tij u prgjigjej krkesave t pjess m t guxirnshme t borgjezis s asaj kohe. Teoria e tij e predestinimit ishte shprehja fetare e faktit se n botn e tregtis dhe t konkurrencs suksesi ose dshtimi nuk varen nga veprimtaria ose nga zotsia e personave t veant, por nga rrethana q nuk varen prej tyre. Nuk ven-dos vullneti ose veprimi i nj njeriu t veant, por mshira e forcave t fuqishme, por t padukshme ekonomike. Dhe kjo ka qen veanrisht e vrtet n nj koh revolucioni ekonomik, kur t gjitha rrugt dhe qendrat e vjetra tregtare u zvendsuan me rrug dhe me qendra t reja, kur u zbuluan Amerika dhe India, kur bile edhe simboli ekonomik i besimit, i nderuar prej shekujsh vlera e arit dhe e argjendit u lkund dhe u shemb. Ve asaj, organizimi kishtar i Kalvinit ishte fund e krye demokratik dhe republikan; dhe aty ku edhe mbretria e qiejve ishte republikanizuar, a mund t'u qndronin m mbretrit e toks besnike mbretrve, peshkopve dhe feudalve? Ndrsa lutera-nizmi u b n Gjermani vegl e verbr n duart e prin-crve t vegjl gjerman, kalvinizmi krijoi republikn n Holand dhe parti t forta republikane n Angli dhe sidomos n Skoci.

    Kryengritja e dyt e madhe e borgjezis gjeti te kalvinizmi teorin e saj luftarake t gatshme. Kjo krye-ngritje shprtheu n Angli. Klasa e mesme e qyteteve i dha asaj shtytjen e par, ndrsa fshatarsia e mesme (jomenri) e krahinave bujqsore e oi at n fitore. Nj fenomen origjinal: n t tria revolucionet e mdha borgjeze ushtria q lufton jan fshatart. Dhe pikrisht fshatart jan ajo !klas, e cila pas fitores s korrur rrnohet n mnyr t pashmangshme pr shkak t pa-sojave ekonomike t ksaj fitoreje. Njqind vjet pas Kromuellit jomenria angleze u zhduk pothuajse fare. Dhe vetm. .e vetm n saje t ndrhyrjes s ksaj jomenrie dhe t elementit plebe t qyteteve lufta u

  • PR ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENC 335 334 F. ENGELS

    ua deri n fitore dhe Karli I prfundoi n eshafot, Q borgjezia t mund t prfitonte qoft edhe vetm ato fryte t fitores, q ,n at koh ishin pjekur plotsisht pr vjelur, revolucioni duhej uar shum prtej ktij qllimi; krejt e njjta gj ndodhi m 1793 n .

    Franc dhe m 1848 n Gjermani. Me sa duket, ky qenka me t vrtet nj nga ligjet e zhvillimit t sho-qris borgjeze.

    Pas gjith ksaj veprimtarie revolucionare shpr-theu reaksioni i pashmangshm, i cili gjithashtu shkoi prtej qllimit. Pas shum lkundjesh, m n fund, u vendos nj qendr e re graviteti, q shrbeu si pik-nisje pr zhvilhmin e mtejshm. Periudha e mreku-llueshme e historis angleze, t ciln filisteit e kan pagzuar me emrin revolt e madhe, dhe betejat q e pasuan mbyllen me ngjarjen relativisht t parndsish-me t vitit 1689, t ciln historiant liberal e quajn revolucion t lavdishm.

    Piknisja e re ishte nj kompromis midis borgje-zis q po ngrihej dhe ish-pronarve t mdhenj feu-- dal t tokave. Kta t fundit, q quheshin ather,. si dhe tani, aristokraci, prej kohsh kishin hyr n rrugn pr t'u br, si u b n Franc ve-- tm pas nj kohe t .gjat: borgjezt e par t mbretris.. Pr fat t Anglis, 'baront e vjetr feudal hngrn kokn me njri-tjetrin n luftrat. midis Trndafilit t kuq dhe atij t bardh. Trashgimtart e tyre, megji-thse n pjesn m t madhe ishin pinjoj po t ktyre familjeve t vjetra, rridhnin nga breza paralel aq t largt, saq prbn nj shtres krejt t re. Zakonet dhe aspiratat e tyre ishin m shum borgjeze se feudale. Ata ia dinin shum mir vlern paras dhe filluan me-njher ta rrisnin shum rentn e toks, duke dbuar nga toka qindra qiramarrs t vegjl dhe duke i zven-dsuar ata me dhen. Henriku VIII krijonte me shumic lendlord t rinj nga element t borgjezis, duke-.

    shprndar dhe duke shitur me mime qesharake ifli-gjet e kishs; po n kt rezultat uan edhe konfiskimet e ifligjeve t mdha, q vazhduan pa ndrprerje deri n fund t shekulht XVII, t cilat pastaj u shprndaheshin parvenyve ose gjysmparvenyve. Prandaj aristokracia angleze q n kohn e Henrikut VII jo vetm q nuk e pengoi zhvillimin e industris, por, fprkundrazi, u prpoq q t nxirrte prfitime prej saj. Po kshtu nuk mungoi kurr edhe nj pjes pronarsh t mdhenj t tokave, e cila pr arsye ekonomike ose politike pranonte t bashkpunonte me krert e borgjezis fi-nanciare dhe industriale. N kt mnyr, kompromisi i vitit 1689 mundi t realizohej fare leht. Plaka poli-tike postet, sinekurat, rrogat e mdha u jepej fa-miljeve t mdha t fisnikris ifligare rne kusht q ato t respektonin sa duhej interesat ekonomike t klass financiare, industriale dhe t klass s mesme tregtare. Kto interesa ekonomike qysh m at koh ishin mjaft t fuqishme dhe, n fund t fundit, ishin ato q prcaktonin politikn e prgjithshme t kombit. Natyrisht, kishte edhe mosmarrveshje n lidhje me kt ose at shtje t veoant, por oligarkia aristokrate e kuptonte fare mir se lulzimi ekonomik i saj ishte i lidhur ngusht me lulzimin e borgjezis industriale dhe tregtare.

    Qysh ather borgjezia u b nj pjes modeste, por zyrtarisht e njohur, e klasave sunduese t Anglis. Bashk me t tjert ajo ishte e interesuar pr shtypjen e masave t mdha punonjse t popullit. Tregtari ose fabrikanti ishte ndaj irakve, puntorve dhe shrb-torve t vet n pozitn e pronarit q i ushqen, ose, si shpreheshin pak koh m par n Angli, t eprorit natyror. Ai kishte nevoj t shtrydhte prej tyre sa m shum pun t nj cilsie sa m t mir, dhe, pr t'ia arritur ktij qllimi, ai duhej t'i edukonte ata n frymn e prunjsis. Ai vet ishte fetar; feja e tij i kishte dhn flamurin, nn t cilin ai mundi mbretin

  • PER ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENCE 337

    t dyt, q kishte dal nga filozofia karteziane, me t ciln ai u shkri. N fi/lim edhe n Franc ai mbeti nj teori vetm e vetm aristokrate. Por shum shpejt ka-rakteri i tij revolucionar doli n shesh. Materialis-tt francez nuk e kufizonin kritikn e tyre vetm n fushn e fes: ata kritikonin do tradit shkencore, do institucion politik t kohs s vet. Pr t provuar se teoria e tyre zbatohet n mnyr universale, ata zgjodhn rrugn m t shkurtr: ata e zbatuan at me guxim pr gjith objektet e dituris n veprn e ma-dhe, nga e cila rrodhi edhe emri i tyre, n Enciklo-pedin. Kshtu, n nj fonm ose n nj tjetr, si materializm i hapt ose si deizm, materializmi u b botkuptimi i gjith rinis s kulturuar t Fran-cs. Ndikimi i tij qe aq i fort, saq n kohn e re-volucionit t madh kjo teori, q lindi nga ruajalistt anglez, u dha republikanve dhe terroristve francez flamurin teorik dhe tekstin pr Deklaratn e t drej-tave t njeriut.

    Revolucioni i madh francez ka qen kryengritja e tret e borgjezis, por e para kryengritje q u zhvesh krejt nga rrobet fetare dhe n t ciln lufta u zhvillua haptazi n terren politik. Ajo ka qen gjithashtu kryen-gritja e par, n t ciln lufta vazhdoi me t vrtet deri n zhdukjen e plot t njrs nga palt luftuese, q, ishte aristokracia, dhe deri n fitoren e plot t pals tjetr, q ishte borgjezia. N Angli vazhdimsia e institucioneve t kohs para revolucionit dhe pas revolucionit dhe kompromisi midis pronarve t m-dhenj t toks dhe kapitalistve gjetn shprehjen e vet n vazhdimsin e precedentve gjyqsor, si dhe n ruajtjen dhe n nderimin e formave juridike feudale. N Franc, prkundrazi, revolucioni u shkput prfun-dimisht nga traditat e s kaluars, zhduku gjurmt e fundit t feudalizmit dhe n kodin civil e prshtati me mjeshtri t drejtn e vjetr romake kt shprehje pothuajse t prsosur t marrdhnieve juridike, q i

    22 23

    336 F. ENGELS

    dhe lordt. Shum shpejt ai zbuloi n kt fe edhe mje-tin pr t ndikuar mbi ndrgjegjen e vartsve t tij na-tyror dhe pr t'i br t bindur ndaj urdhrave t pro-narve, t cilt vullneti i padiskutueshm i zotit i kish-te vn prmbi ta. Me fjal t tjera, borgjezi anglez qysh ather mori . ,pjes edhe ai n shtypjen e shtre-save t ulta t mass s rnadhe prodhuese t popu-llit, dhe nj nga mjetet q prdoreshin pr kt q-llim ishte edhe ndikimi i fes.

    Por ktu u shtua edhe nj rrethan tjetr, e cila forcoi prirjet fetare t borgjezis: lulzimi i materializ-rnit n Angli. Kjo doktrin e re ateiste jo vetm e tme-rronte shtresn e mesme fetare, por pr m tepr ajo e shpallte veten si t vetmen filozofi q u pr-shtatej njerzve t msuar dhe t kulturuar, n kun-drshtim rne fen, e cila ishte mjaft e mir pr masn e madhe t pakulturuar, duke prfshir ktu edhe bor-gjezin. Bashk me Hobsin ajo u ngrit pr t mbrojtur gjithfuqin mbretkrore dhe e ftonte monarkin abso-lute q ta bnte zap kt puer robustus sed malitiosus*, d.m.th. popullin. Po kshtu edhe te pasuesit e Hobsit Bolingbroku, Sheftsberi etj. forma-e re, deiste e materializmit mbeti si nj teori ezoterike** aristokrate, dhe prandaj borgjezia e urrente materializmin jo ve-tm pr herezin e tij fetare, por edhe pr lidhjet e tij politike antiborgjeze. Ja pse, n kundrshtim me ma-terializmin dhe me deizmin e aristokracis. pikrisht sektet protestante, q kishin dhn edhe flamurin edhe ushtart pr luftn kundr Stjuartve, nxorn edhe foreat luftarake kryesore t klass s mesme prpa-rimtare dhe prbjn edhe sot brthamn kryesore t partis s madhe liberale.

    Ndrkaq materializmi u zhvendos nga Anglia n Franc, ku ai gjeti nj shkoll filozofike materialiste

    * djal plot shndet, por t prap. Red. ** pr t inicivarit. Red.

  • PER -ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA NE SHKENCE>+ 339 338 F. ENGELS

    prgjigjeshin asaj shkalle t zhvillirnit ekonarnik, q .Marksi quan prodhim i mallrave ndaj kushteve kapitaliste t kohs, dhe e prshtati me aq mjesh-tri, saq ky kod revolucionar francez ligjesh shrben edhe sot srb t gjitha vendet e tjera, pa prjashtuar as Anglink, si model pr reformat e s drejts s prons. Por ktu rnik duhet harruar nj gj. N qoft se e drej-ta angleze vazhdon t'i shpreh marrdhniet ekonomike t shoqris kapitalisbe n nj gjuh barbare feudale, e cila prputhet me objeltin q shpreh po aq sa pr-puthet ortografia angleze me shqiptimin, anglez, shkruhet Londr dhe shqiptohet Konstantinopl, si ka thn nj francez, nga ana tjetr, pikrisht kjo e drejt angleze sht e vetmja q ka ruajtur gjat shekujve t paprishur, duke e uar n Amerik dhe n kolonit, pjesn m t inir t asaj lirie personale, t asaj vetqeverisjeje lokale dhe t asaj pavarsie nga do ndrhyrje e jashtme, prve asaj gjyqsores, me nj fjal, t atyre lirive t lashta gjermane, t cilat nn pushtetin e monarkive absolute n kontinent u zhdukn fare dhe deri m sot nuk jan rifituar plot-sisht n asnj vend.

    Por le t kthehemi te borgjezi yn britanik. Re-volucioni francez i dha atij mundsin e mrekulluesh-me q t shkatrronte me ndihrnn e monarkive kon-tinentale tregtin detare franceze, t pushtonte kolo-nit franceze dhe t zhdukte pretendimet e fundit t francezve pr rivalitet detar. Kjo ka qen nj nga ar-syet q e shtyn at t luftonte kundr revolucionit. Arsyej.a e dyt ka qen se metodat e ktij revolucioni atij nuk i plqenin aspak, nuk i plciente jo vetm terrori i tij kriminal, por bile as vet orvatja pr t uar n ekstrem sundimin e borgjezis. Dhe far do t bnte borgjezi britanik pa aristokracin e tij, e cila e msonte t sillej (i msonte mnyra sjelljeje t denja pr msuesin), krijonte modn, i jepte oficer pr ushtrin, ptr kt roje t rendit t brendshm,

    dhe pr flotn, e cila pushtonte koloni t reja dhe tregje t reja? 'sht e vrteta, ,n radht e borgje-zis kishte edhe nj pakic prparimtare njerz, interesat e t cilve nuk kishin ndonj prfitim t madh nga kompromisi. Kjo pakic, q prbhej krye-sisht nga shtresat .m pak kamse t klass s mesme, ushqente simpati pr revolucionin, por n parlament ajo ishbe e pafuqishme.

    Kshtu, sa m Ishum q materializmi bhej kre-doja e revolucionit francez, aq in tepr borgjezi i pr-shpirtshm anglez kapej pas fes s vet. A nwk e tre-goi koha e terrorit n Paris, se 'ndodh kur populli e humbet fen? Sa m shum q materializmi prhapej nga Franca n vendet fqinje dhe prforcohej nga rrymat e afrta teorike, sidomos nga filozofia gjerma e; sa m shum q materializmi dhe prgjithsisht mendimi i lir bheshin n kontinent me t vrtet tipari i do-mosdoshm, i njeriut me kultur, aq m fort klasa e mesme angleze kapej pas besimeve t saj t ndrysh-me fetare. Sado i madh t ishte ndryshimi midis tyre, prapseprap t gjitha ato ishin besime t theksuara fetare, t krishbera.

    Ndrsa n Franc revolucioni siguroi triumfin poli-tik t borgjezis, n Angli Uati, Arkrajti, Kartrajti dhe t tjer i dhan shtytjen .e par revolucionit industrial, i cili e zhvendosi krejt qendrn e gravitetit t for-cave ekonomike. Tani pasuria e borgjezis filloi t rri-tej shum m sh,pejt se pasuria e aristokracis s toks, N radht e vet borgjezis aristokracia financiare, bankiert etj. filluan t kalonin gjithnj e m tepr n plan t fundit n krahasim me fabrikantt. Kompro-misi i vitit 1689, edhe pas ndryshimeve q u bn dal-ngadal n dobi t bargjezis, nuk i prgjigjej m ra-portit t forcave t pjesmarrsve t ksaj marrvesh, jeje. Ndryshoi edhe karakteri i pjesmarrsve: bor-gjezia e vitit 1830 ndryshonte shum nga bargjezia e shekullit t mparshm. Pushteti politik, q kishte mbe-

  • 340 F. ENGELS

    tur ende n duart e aristokracis dhe t cilin ajo e kishte drejtuar kundr pretendimeve t borgjezis s re industriale, nuk pajtohej m me interesat e reja ekonomike. Duhej rifilluar patjetr lufta kundr aris-tokracis, dhe kjo luft mund t prfundante vetm me fitoren e forcs s re ekonomike. Nn ndikimin e revo-lucionit francez t vitit 1830 u zbatua pr her t par, me gjith kundrshtimin q hasi, reforma parlamen-tare. Kjo i siguroi borgjezis nj pozit t fort dhe t njohur nga t gjith n parlament. Pastaj u b heqja e ligjeve t drithitl", e cila vendosi nj her e pr-gjithmon eprsin e borgjezis, sidomos t pjess m aktive t saj, t fabrikantve, mbi aristokracin e toks. Kjo ka qen fitorja m e madhe e borgjezis, por nj-kohsisht edhe fitorja e fundit q ajo korri krejt-sisht pr interesat e veta. T gjitha fitoret e saj t mvonshme ajo u detyrua t'i ndante me forcn e re shoqrore, e cila n fillirrn kishte vepruar n aleanc me t, por q m von u b rivali i saj.

    Revolucioni inclustrial krijoi klasn e fabrikantve t mdhenj kapitalist, par njkohsisht krijoi edhe kla-sn shum an t madhe n numr t puntorve t fabrikave. Kjo klas rritej vazhdimisht n numr kra-has me revalucianin industrial q prhapej nga nj deg e prodhimit n tjetrn. Krahas me numrin e saj u rrit edhe forca e saj, dhe kjo forc u duk q n vitin I824, kur e detyroi parlame tin kokfort q t hiqte ligjet q ndalonin ,koalicionet puntore. N kohn e agjitacionit pr zbatimin e reforms puntort prbnin krahun radikal t partis s reforms. Kur ligji i vitit 1832 u hoqi t drejtn e vots, ata i parashtruan krkesat e tyre n Kartn e popullit [People's charter] dhe, n kundrshtim me organizatn e fort borgjeze t Lidhjes kundr ligjeve t drithit, u organizuan n partin e pavarur artiste. Kjo ka qen partia e par puntore e kohve tona.

    Pastaj n shkurt dhe n mars t vitit 1848 n kon-

    ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENC 341

    tinent shiprthyen revolucionet, n t cilat puntort luajtn nj rol shum t rndsishm dhe n t cilat, t paktn n Paris, ata doln me krkesa q ishin krejt t papranueshme nga pikpamja e shoqris kapita-liste. Pas .ksaj filloi reaksioni i prgjithshm. N fi-llim disfata e artistve m 10 prill 1848, pastaj shty-pja e kryengritjes s puntorve t Parisit n qershor po t atij viti, pastaj disfatat e vitit 1849 n Itali, n Hungari, n Gjermanin Jugore dhe, m n fund, fi-torja e Lui Bonapartit mbi Parisin m 2 dhjetor 1851. KShtu, ata mundn t shptonin pr njfar kohe nga gogoli i krkesave t puntorve, por sa kushtoi nj gj e till! N qoft se borgjezi britanik ishte i bindur edhe m par se populli i thjesht duhet t mbahet nn zgjedhn fetare, sa m fort duhej ta ndiente ai kt nevoj ather, pas gjith ktyre ngjarjeve q kishte jetuar! Dhe pa i prfillur aspak talljet e shokve t tij t kontinentit, ai vazhdoi t harxhonte do vit me mijra dhe dhjetra mijra pr t propaganduar ungji-Ilin n shtresat e ulta. Duke mos qen i knaqur nga aparati i tij fetar, ai iu drejtua vlla Xhonatanit 125, q n at koh ishte organizatori m i madh i speku-Ihneve fetare, dhe impartoi nga Arnerika revivaliz-min, Mudin, Sankin 126 etj.; m n fund, ai arriti t pranoj edhe ndihmn e rrezikshme t Ushtris s shptimit, q ringjall metodat e propagands s krish-terimit t hershm, u drejtohet t varfrve, si t zgje-dhurve t perndis, lufton kapitalizmin sipas mnyrs s vet fetare, duke zhvilluar kshtu disa elemente t lufts s klasave t krishterimit t hershm, t cilat nj dit mund t'u shkaktojn shum telashe njerzve t pasur, q sot harxhojn pr kt qllim shum para.

    Me sa duket, mund t pranohet si nj ligj i zhvi= llimit historik fakti se n asnj vend t Evrops bor-gjezia nuk arrin t paktn pr nj koh t gjat ta shtjer n dor pushtetin politik n mnyr po aq eksklwlive, si e shtiu n dor aristokracia feudale gja-

  • PR ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA N SHKENCB 343 342 F. ENGELS

    t mesjets. Edhe n Franc, ku feudalizmi u shkul me rrnj, borgjezia si klas n trsi mundi ta shtinte n dor plotsisht pushtetin qeveritar vetm n periudha t shkurtra. N kohn .e Lui-Filipit, q nga viti 1830 deri h vitin 1848, sUndonte vetm nj pjes fare e vagl e borgjezis; pr shkak t censit elektoral t lart pjesa e saj shum m e madhe nuk gzonte b drejtn e vots. N kohn e Republiks s dyt, n vjett 1848- -1851, sundonte borgjezia n trsi, por vetm pr tre vjet; paaftsia e saj i haipi rrugn Perandoris s dyt. Vetm tani, n Republikn e tret, borgjezia n trsi qndroi .pr njzet vjet n timonin e qeverisjes, por qysh tani ajo ipo jep shenja rnieje q t gzojn. Nj sundim jetgjat i borgjezis deri tani ka qen i mund-shm vetrn n t tala vende si Amerika, ku nuk ka pasur kurr feudalizm dhe ku shoqria shtk krijuar q n fillim mbi baza borgjeze. Por edhe n Franc edhe n Amerik po trokasin qysh tani me forc n der trashgimtart e borgjezis puntort.

    N Angli borgjezia nuk e kapasur kurr pushtetin vetm. Edhe fitorja e saj m 1832 la n duart e aris-takracis pothuajse zotrimin e plot t t gjitha pos-teve t larta qeveritare. Servilizmi, me t cilin klasa e mesme e pasur epranoi kt gj, pr mua kishte mbe-tur i pakuptueshm deri ditn q nj fabrikant i madh

    U. E. Forsteri, mbajti nj fjahrn prpara rinis s Bradfordit, duke iu lutur q pr t mirn e saj ajo t msonte frngjishten. Ai tregoi se sa keq e ndjeu veten kur, pasi u b ministr, u ndodh menjher n nj shoqri ku frngjishrtja ishte t paktn po aq e domosdoshme sa anglishtja. Dhe me t vrtet, bor-gjezt anglez t asaj kohe ishin, zakonisht, parveny pa kurrfar kulture, t cilve, me dashje ose pa da.shje, u duhej t'ia linim aristokracis t gjitha postet m t larta qeveritare, ku nevojiteshin cilsj t tjera, e jo ngushtsia ishullore dhe mendjemadhsia ishullore, t

    i zbukuruara nga shkathtsia tregtare*. Edhe sot ako-ma diskUtimet e pafund, q bhen npr gazetat mbi temn e middleclass education**, tregojn se klasa e mesme angleze vazhdan ende ta quaj veten t papr-gatitur pr nj , edukim m t mir dhe krkon dika m modeste. Prandaj dukej si gj krejt e natyrshme q. edhe pas heqjes s ligjeve t drithit, njerzit q ki-

    * Edhe n marrdhniet tregtare mendjemadhsia, q lind nga sthovinizmi kombtar, sht kshilltare , shum e keqe. Deri n koht e furidit fabrikanti i zakonshm an-glez e quante si nj gj poshtruese pr anglezin t fliste gjuh tjetr prve gjuhs s vet, dhe deri diku mburrej pr faktin se t huajt e gjor- vijn n Angli dhe e lirojn at nga mundimi q t'i shes prodhimet e veta jasht. Ai bile as q e vinte re se kta t huaj, n pjesn m t madhe gjerman, n kt mnyr shtin n dor pjesn m t madhe t tregtis s jashtme angleze importin jo m pak se eksportin dhe se tregtia e jashtme, q bnin drejtpr-drejt anglezt, dalmgadaI filloi t .kufizohej me kolonit, me Kinn, me Shtetet e Bashkuara dhe me Amerikn Jugore. Edhe m pak ai vinte re se kta gjerman bnin tregti me gjer-man t tjer jasht dhe se kta t fundit me kalimin e kohs krijuan nj nrjet t tr kolonish tregtare n gjith botn. Kur Gjermania dyzet vjet m par filloi t prodhonte seriozisht pr eksport, kto koloni tregtare gjermane i shrbyen rri s miri asaj pr ta shndrruar brenda nj kohe kaq t shkurtr nga nj vend q eksportonte drithra, n nj vend industrial t dors s par. M n fund, dhjet vjet m par fabrikanti anglez filloi t shqetsohej dhe pyeti ambasadort dhe konsujt e vet si kishte ndodhur q ai nuk ishte n gjendje t'i mbante klientt e vet. T gjith u prgjigjn njzri kshtu: 1) ju nuk msoni gjuhn e blersit tuaj, por krkoni q ai t flas gjuhn tuaj, dhe 2) ju jo vetm q nuk bni prpjekje pr t'i knaqur nevojat, zakonet dhe shijet e blersit tuaj, por keni arritur t krkoni q ai t pranoj zakonet dhe shijet tuaja, angleze.

    ** edukimit borgjez. Red.

  • 344 F. ENGELS

    PR ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA NE SHKENCE 345

    13:

    shin ditur ta arrinin kt fitore, kta Kobden, Brajt, Forster etj., u gjendn t mnjanuar nga do pjes-marrje n qeverin e vendit, derisa njzet vjet m von reforma e re parlamentare u hapi, m n fund, dyert e qeveris. Edhe sot akoma borgjezia angleze e ka aq t theksuar vetdijen e inferioritetit t vet shoqror, saq ajo me parat e veta dhe t popullit mban nj kast dekorative parazitsh, e cila n t gjitha rastet solemne duhet t prfaqsoj n mnyr t denj kom-bin, dhe bile borgjezt e kan pr nder shurn t madh kur ndonjri prej tyre quhet i denj pr pranuar n kt korporat t privilegjuar, t ciln, n fund t fundit, e ka fabrikuar vet borgjezia.

    Kshtu, pa arritur ende klasa e mesme industriale dhe tregtare ta largonte prfundimisht aristokracin e toks nga pushteti politik, n arenn e historis doli nj konkurrues i ri, klasa puntore. Reaksioni q shpr-theu pas lvizjes artiste dhe revolucioneve n kon-tinent, si dhe lulzimi i pashembullt i industris angle-ze q nga viti 1848 deri n vitin 1866 (zakonisht kt lulzim e shpjegojn vetm me ndikimin e tregtis s lir, par n t vrtet ai i detyrohet shum m tepr zhVillimit shum t madh t hekurudhave, t anijeve oqeanike dhe prgjithsisht t mjeteve t komunikacio-nit) i vun prsri puntort nn varsin e partis li-berale, n t ciln ata, si dhe ,para lvizjes artiste, pr-bnin krahun radikal. Por dalngadal krkesat e pun-torve pr t gzuar t drejtn e vots u bn t pa-kundrshtueshme. Ndrsa vigt, q ishin n krye t libe-ralve, vazhdonin ende t kishin frik, 1)1.zraeli tregoi eprsin e vet; duke shfrytzuar astin e favorshm pr teorit, ai vuri n zbatim n rrethet elektorale t qyteteve ligjin mbi t drejtn e vots pr do njeri q banonte n nj shtpi m vete [household suffrage], dhe njkohsisht bri ndryshimin e rretheve elektorale. Pas ksaj u vu vothni i fsheht [the banot]; pastaj, m 1884, e drejta e vots pr qiramarrsit e shtpive u

    prhap n t gjitha distriktet dhe u b nj ndarje e re e rretheve elektora1e, e cila deri diku solli nj barazim t tyre. T gjitha kto masa e forcuan aq shum kla-sn puntore n zgjedhjet, saq tani puntort pr-bjn shumicn e zgjedhsve n 150-200 rrethe elekto-rale. Por nuk ka shkoll m t mir pr t msuar si nderohen traditat sesa sistemi parlamentar! N qoft. se klasa e mesme h kishte drejtuar syt me admirim dhe me veneracion nga grupi q lord Xhon Manersi e quante me shaka fisnikria jon e vjetr, edhe masa puntore shikonte n at koh me respekt dhe nderim q n at koh quhej klas m e mir, borgjezin. Dhe me t vrtet, pesmbdhjet vjet m par puntori britanik ka qen puntor shembullor dhe *respekti i madh q ai kishte pr pozitn e pundhnsit t tij, vetprmbajtja dhe prunjsia, q ai tregonte n ato raste kur krkonte t drejtat e veta, ishin melhem pr plagt q u shkaktonin ekonomistve tan gjerman t shkolls s socialistve t katedrs tendencat e pan-dreqshme 'komuniste dhe revolucionare t bashkatdheta-rve t tyre puntorve gjerman.

    Por klasa e mesme angleze ishte m largpamse se profesort gjerman, ajo prbhej prej afaristsh m t mir se ata. Vetm nn presionin e rrethanave ata e ndanin pushtetin e vet me puntort. N kohn e lvizjes artiste ata msuan t kuptojn se far sht n gjendje t bj populli, ky puer robustus sed malitio-- sus. Qysh n at koh me dashje ose pa dashje borgje-Zirs iu desh t .pranonte nj pjes t madhe t krke-save t Karts s popullit, dhe ato u bn ligj i mbre-tris s bashkuar. Tani, m shum se kurr, kishte rndsi q populli t mbahej nn fre me mjete morale. Mjeti i par dhe m i rndsishm pr t ndikuar mbi masat mbetej prsri feja. S ktejmi lind ndrhyrja klerikale n administratat shkollore, s ktejmi lind vettatimi gjithnj m i madh i borgjezis pr gjithfar

  • PrEt ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA 1\12 SHKENC2- 347

    b post festum*, nuk do t mund ta prrrkbajn vr-shimin proletar, q po ngrihet dita-dits m lart. Tra-dita sht nj penges e madhe, sht forca e inercis n histori. Por ajo sht vetm pasive dhe prandaj duhet t zhduket. As feja gjithashtu nuk mund t shr-bej pr nj koh t gjat si mburoj e shoqris kapi-taliste. N qoft se idet tona juridike, filozofiice dhe fetare jan produkte pak a shum t afrta ose t lar-gta t marrdhnieve ekonomike q sundojn n nj shoqri t caktuar, kto ide nuk mund t qndrojn pr nj koh t gjat, pasi t jen ndryshuar rrnjsisht marrdhniet ekonomike. Ose ne duhet t besojm n zbulesn hyjnore, ose rt pranojm se -asnj dogm fetare nuk sht n gjendje ta shptoj nj shoqri q po shembet.

    Dhe me t vrtet, edhe n Ang1i puntort kan filluar prsri t lvizin. Pa dyshim, ata jan t ndry-dhur nga tradita t ndryshme. N radh t par, nga tradttat borgjeze: kshtu, pr shembull, nga paragjy-kimi shum i prhapur se gjoja mund t ekzistoln ve-trn dy parti, partia konservatore dhe partia liberale, dhe se gjola klasa ,puntore duhet t luftoj pr liri-Mill e vet me ndihmn e partis s fuqishme liberale. Pastaj nga traditat e puntorve, rt trashguara q nga koha e orvatjeve t para t pasigurta t veprimeve t pavarura t klaSs puntore: nj tradit e till n shum tredunione t vjetra sht prjashtimi i gjith puntorve q nuk kan br nj stazh t rregullt si nxns; kjo do t thot vetm se do bashkim profe-sional i till i prgatit vet grevthyesit e vet. Por, megjithat, klasa puntore angleze po ecn prpara, si u detyrua t'ua njoftonte kt me pikllim vllezrve td vet socialist t katedrs vet z. profesor Brentano.

    * pas fests, d.m.th. pasi ka ndodhur ngjarja, me vone-

    s. Red.

    346 F. ENGELS

    formash .demagogjie fetare, duke filluar q nga ritua-lizmi e deri te Ushtria e shptimit.

    Dhe tani erdhi triumfi i filisteizmit t respektue-shm britanik mbi mendimin e lir dhe mbi indiferen-tizmin fetar t borgjezit kontinental. Puntort e Fran-cs dhe t Gjermanis u bn rebel. Ata ishin infek-tuar q t gjith nga socializmi dhe, pr arsye mjaft t shndosha, nuk e vrisnin shum mendjen q t res-pkktonin ligjshmrin n zgjedhjen e mjeteve pr t marr pushtetin. Ky puer robustus, po bhej me t vrtet do dit m malitiosus. far i mbetej ather borgjezit francez dbe gjerman si mjet i fundit, vese ta flakte n heshtje mend'imin e vet t lir, ashtu si ai unaku q e ndien se po e z sa vjen e m shum deti, dhe, pa e par t tjert, flak cigaren e ndezur, me-t ciln kapardisej npr anije. Njri pas tjetrit ata q e kishin shar perndin filluan t merrnin nj pa--rnje t prshpirtshdne, t flisnin me nderim pr kishn, pr doktrinn dhe pr ritet e saj dhe filluan t'i ushtro-nin edhe vet, sa her q nuk mund t'u shmangeshin. Borgjezt francez hoqn dor nga mishi ditt e premte, ndrsa borgjezt gjerman rrinin si budallenj me or t tra npr vendet e tyre n kish, duke dgjuar.pre-dikimet e pafund protestante. Borgjezt gjetn belan me materializmin e tyre. .

  • 348 F. ENGELS

    PER ZHVILLIMI I SOC. NGA UTOPIA NE SHKENCE>' 349

    kryengritjes s par t madhe t borgjezis evropiane; n qoft se gjykojm sipas gjendjes s sotme, vall a nuk ka mundsi q Gjermania t bhet gjithashtu fu-sh e fitores s par t madhe t proletariatit evro- pian?

    Klasa .puntore po lviz si do gj n Angli me hap t ngadalshm, t matur, her duke u lkundur, her duke br symbyllas orvatje t pasigurta, disa her edhe t pafrytshme. Vende-vende ajo lviz me nj mos-besim t tepruar pr f jaln socializm, duke prvet-suar dalngadal thelbin e tij. Ajo lviz, dhe lvizja e saj po prfshin njrn pas tjetrs shtresat e punto-rve. Tani ajo ka zgjuar nga gjumi i rnd puntort e pamsuar t Ist-Endit londinez, dhe ne e pam se 'shtytje t mrekullueshme i dhan nga ana e tyre kla-ss puntore kto forca t reja. Dhe n qoft se kjo l-vizje nuk sht aq e shpejt sa 'mund t duan kta ose ata kritik q s'kari durim, kta kritik le t mos harrojn se pikrisht klasa puntore sht ruajtsja e tipareve m t mira t karakterit kombtar anglez dhe se n Angli, do hap prpara, pasi t jet br, nuk do t shkoj kurr kot. N qoft se bijt e artistve t vjetr, pr arsyet q prmendm m lart, nuk kan qen pikrisht t till, si mund t pritej, ka shu-m t ngjar q niprit t jen pasardhs t denj t gjyshrve t tyre.

    Por fitorja e klass puntore evropiane nuk varet vetm nga Anglia. Ajo mund t sigurohet vetm me prpjekjet e prbashkta, t paktn, t Anglis, t Francs dhe t Gjermanis. N t dyja kto vendet e fundit lvizja puntore ka shkuar shum m prpara se n Angli. N Gjermani bile mund t thuhet qysh tani se kur do t triumfoj. Sukseset q ka korrur aty lvi-zja puntore gjat njzet e pes vjetve t fundit jan t pashoqe. Ajo po shkon prpara me shpejtsi gjithnj m t madhe. Ndrsa borgjezia gjermane ka treguar varfrin e saj t vajtueshme dhe mungesn e aftsis politike, t disiplins, t vendosmris, t energjis, prkundrazi, klasa puntore gjermane ka treguar se ajo i ka n masn e duhur t gjitha kto cilsi. Rreth katrqind vjet m par Gjermania ka qen piknisja e

    20 prill 1892

    Fridrih Engels

  • 350 RRETH HISTORIS S KRISHTERIMIT T HERSHM 351 fflalrf.,71.1..E.M.

    41

    F. ENGELS

    RRETH HISTORIS S KRISHTERIMIT T HERSHM

    I

    N historin e krishterimit t hershm ka pika t ngjashme me lvizjen puntore t sotme, t cilat ia vlen t shikohen me vmendje. Si kjo e fundit, edhe krishterimi lindi si nj lvizje e t shtypurve: n fillim ai .doli si fe e skllevrve dhe e t liruarve, e t varfrve dhe e njerzve pa t drejta, e popujve t nnshtruar ose t shpartalluar nga Roma. Q t dy, si krishterimi, ashtu dhe socializmi puntor predikojn shptimin e ardhshm nga robria dhe nga mjerimi; krishterimi e krkon kt shptim n jetn e asaj bote, pas vdekjes, n qiell, kurse socializmi n kt bot, n riorgani-zimin e shoqris. Q t dy jan ndjekur e persekutuar, pasuesit .e tyre prbuzeshin, kundrejt tyre zbatohe-shin ligje t jashtzakonshme; ndaj t parve si ar-miq t njerzimit, ndaj t dytve si armiq t shte-tit, t fes, t familjes, t rendit shoqror. Dhe me gjith ndjekjet, shum her bile drejtprsdrejti n saje t tyre, q t ,dy an rrugn prpara n mnyr ngadhnjimtare dhe t pandalshme. Treqind vjet pas lindjes s tij krishterimi u b feja zyrtare e njohur e Perandoris botrore Romake, ndrsa socializmi brenda nja 60 vjetve i siguroi vetes nj pozit t till, e cila i jep nj garanci absolute pr fitore.

    Pra, iq qoft se zoti profesor Antan Menger n librin e vet E ;drejta pr produktin e plot t puns shpreh habin, prse n kushtet e atij centralizimi jashtzakonisht t madh t prons s toks q ekzis-tonte n kohn e perandorve ramak dhe t vuaj-tjeve t pakufishme t klass puntore t athersh-me, q prbhej pothuajse vetm e vetm prej skIle-vrish, fill pas rnies s Perandoris Romake t Pe-rndimit nuk erdhi socializmi, ai nuk v re pikrisht se ky socializm, me aq sa ishte i mundshrn at-her, ekzistonte me t vrtert dhe bile arriti .t sun-donte n formn e' krishterimit. Vetm se krishterimi

    dhe pr shkak t kushteve historike as q mund t ishte ndryshe, transfrrnimin social nuk donte ta bnte n kt bot, por n at bot, n qiell, n jetn e amshuar pas vdekjes, n..(mbretrin mijvjeare, e cila, sipas tij, duhet t vij n nj t ardhme jo t largt.

    Paralelizmi mfdis t dy ktyre fenomeneve histo-rike mund t bhet qysh n kryengritjet e para t fsha-tarve t shtypur dhe veanrisht t ,plebeive t qyte-tit n mesjet. Kto kryengritje si dhe t gjitha lvi-zjet e masave q jan br n mesjet, dilnin medoe-Mos me veshje fetare, duke u paraqitur si nj riven-dosje e krishterimit t herhm, si nj shptim i tij nga degjenerimi q kishte filluar*; por gjithnj prapa

    * Kryengritjet fshatare t bots muhamedane, sidomos n Afrik, jan dika e kundrt me kt dhe krejt origjinale. Islamizmi sht nj fe e prshtatur pr banort e vendeve t Lindjes, sidomos pr arabt, d.m.th., nga njra an, pr qy-tetart q merren me tregti dhe me zeje dhe, nga ana tjetr, pr beduint nomad. Por ktu qndron embrioni i ndeshjeve q prsriten her pas here. Qytetart pasurohen, jepen pas luksit, nuk tregojn shum kujdes pr respektimin e ligjeve.. Kurse beduint jan t varfr dhe pr shkak t varfris kan zakone shum t rrepta dhe i shikojh kto pasuri dhe ktc>

  • 352 F. ENGELS

    ekzaltimit fetar fshiheshin interesa laike shum kon-krete. Kjo u duk m qart se kudo n organizimin e taboritve ek nn udhheqjen e fammadhit Jan Zhizhka; por ky tipar prshkon gjith mesjetn, duke u zhdukur dalngadal pas Lufts fshatare n Gjer-mani, pr t'u zgjuar prsri te puntort komunist pas vitit 1830. Si komunistt revolucionar francez, ashtu n mnyr t veant.edhe Vajtlingu me pasuesit e tij i referoheshin krishterimit t hershm shum koh m par se Ernest Renani t thoshte:

    Po t doni t keni nj ide se 'ishin komunitetet e para t krishtera, hidhini nj sy ndonj seksioni lokal t Shoqats Ndrkombtare t Puntorve..

    dfrime me smir dhe me lakmi. Ather ata bashkohen nn udhheqjen e ndonj profeti, t ndonj mandiu, pr t dnuar ata q jan larguar nga feja, pr t rivendosur respektin ndaj riteve dhe ndaj besimit t vrtet dhe si ndshkim t prve-tsojn pasurit e tradhtarve. Pas nja njqind vjetsh ata, natyrisht, bien po n ato pozita, n t cilat ishin tradhtart e mparshm; duhet br nj pastrim i ri i besimit, ngrihet nj mandi tjetr, dhe loja filloi nga e para. Kshtu ka qen q nga koha e pushtimeve t Almoravidve dhe t Almohadve afrikan n Spanj deri te mandiu i fundit nga Hartumi127, i cili u qndroi me aq sukses anglezve. Kshtu ose pothuajse kshtu ka qen me kryengritjet n Persi dhe n vendet e tjera muhamedane. Duke u paraqitur me nj veshje fetare, t gjitha kto jan lvizje q rrjedhin nga shkaqe ekonomike; por edhe kur korrin fitore, ato i ln t paprekura kushtet ekonomike t mparshme. Kshtu, do gj mbetet si m par, dhe ndeshjet her pas here prsriten. Prkundrazi, n krye-ngritjet popullore t Perndimit t krishter veshja fetare shrben vetm si flamur dhe si mbulom pr t sulmuar rendin ekonomik t vjetruar; ky, m n fund, prmbyset, vendin e tij e z nj tjetr dhe shoqria shkon prpara.

    RRETH HISTORISE S KRISHTERIMIT T HERSHEM 353

    Ky beletrist francez, q prfitoi romanin historik kishtar Prejardhja e krishterimit 128 n baz t nj vulgarizimi t !kritiks gjermane t bibls q nuk e ka shokun as n gazetarin e sotme, nuk e dinte as ai vet sa t vrteta ishin fjalt e tij t msiprme. Cili sht ai antar i vjetr i Internacionales, t cilit, kur t lexonte, pr shernbull, t ashtuquajturn Kart t dyt t Pavlit, drejtuar korintasve, nuk do t'i hape-shin plagt e vjetra t paktn pr nj gj? N gjith kartn, duke filluar q nga kreu i 8-t, dgjohet an-kesa aq e shpesht dhe ah! aq e njohur: les cotisations ne rentrent pas kuotizacionet nuk po derdhen! Sa propagandist nga m t zellshmit t vje-tve 1860-1870 do t'i shtrngonin dorn n mnyr kup-timplote autorit t ksaj karte, cilido q t ishte ai, duke shtuar: Kshtu e paske psuar edhe ti! Edhe ne mund t tregojm dika n lidhje me kt edhe Shoqata jon kishte plot korintas; kto kuotizacione q nuk derdheshin dhe na kalonin prpara syve duke na munduar si Tantalin, pa mundur t'i shtinim n dor. pikrisht kto ishin milionat e famshm t Internacionales!

    . Nj nga burimet m t mira q kemi n lidhje me t krishtert e par sht Lukiani nga Samosata, ky Volter i lashtsis klasike, i cili i shikonte me t njj-tin skepticizm bestytnit fetare t do lloji dhe i cili pr kt shkak nuk kishte as ndonj arsye fetare pa-gane as ndonj arsye politike pr t'i par t krishte-rt ndryshe nga do komunitet tjetr fetar. Prkun-drazi, pr bestytnit e tyre ai i tall q t gjith, adhuruesit eJupiterit jo m pak se adhuruesit e Krish-tit; nga pikpamja e tij thjesht racionaliste si bestyt-nit e llojit t par, ashtu. edhe ato t llojit t dyt jpri njsoj absurde. Ky dshmitar, q, sidoqoft, sht i paanshm, tregon, ndr t tjera, historin e jets s nj aventurieri, t njfar Peregrini, q e quante veten Prote, nga Paria n Helespont. Ky Peregrini, kur ishte

    23 23

  • RRETH HISTORIS S KRISHTERIMIT T HERSHM 355 354 F. ENGELS

    i ri, e filloi karriern e vet n Armeni me nj thyerje kurore, u kap n flagranc dhe sipas zakonit t vendit duhej t ekzekutohej. Pasi mundi pr fat t shptonte duke u arratisur, ai mbyti n Paria atin e vet dhe u detyrua t fshihej.

    Dhe ktu po citoj sipas prkthimit t Shotit, q ai msoi edhe doktrinn e uditshme t t krishterve, duke u takuar n Palestin me prift-rinjt dhe me njerzit e ditur t ksaj feje. Dhe brenda nj kohe t shkurtr ai pati aq suksese, saq msuesit e tij dukeshin fmij n krahasim me t. Ai u b edhe profet, edhe kryeplak i komunitetit, edhe kryetar i mbledhjeve liturgjike, me nj fjal, asgj s'bhej pa t; ai interpretonte shkrimet e tyre duke shkruar edhe vet plot t tilla, aq sa, m n fund, filluan ta shikonin si nj qenie t lart, krkonin ndihmn e tij si ligjdhns dhe e shpalln mbrojts t tyre (pesh-kop)... Pr kt (d.m.th. si t krishter) nj dit auto-ritetet e kapn Proteun dhe e futn n burg... Kur ishte n pranga, t krishtert, t cilt burgosjen e tij e quanin fatkeqsi t madhe, s'lan gj pa br q ta lironin. Por kj;o nuk u arrit dhe ather ata filluan t kujdeseshin pr t n mnyr t jashtzakonshme. Me t'u gdhir, plakat, grat e veja dhe fmijt jetim grumbulloheshin para ports s burgut t tij; t krish-tert q kishin njfar influence arrinin bile t'i blinin rojet e burgut dhe t kalonin net t tra me t; ata i onin ushqimet e veta, lexonin pran tij librat e tyre t shenjt, me nj fjal, i dashuri Peregrin (kshtu e quanin ende n at koh) ishte pr ta t paktn nj Sokrat i dyt! Bile edhe nga disa qytete t Azis s Vogl vinin te ai t drguarit e komuniteteve t krishtera pr ta ndihmuar me 'kishin, pr ta ngush-lluar dhe pr ta mbrojtur n gjyq. sht me t vrtet e uditshme se sa shpejt mblidhen kta njerz sa her q sht puna pr ndonj nga bashkbesimtart e

    tyre; pr kt ata nuk kursejn as mund as shpenzime. Kshtu, Peregrini merrte ather para nga t katr ant dhe burgu u b pr t burim t ardhurash t mdha. Ktyre t mjerve u sht mbushur mendja se shpirti dhe trupi i tyre jan t pavdekshm dhe se ata do t jetojn n amshim; prandaj ata e