Σήμερα το πρωί ξύπνησα κουρασμένος, όπως

συνήθως με το «ήσυχο» παιδί μου να σαλτάρει

από το κομοδίνο πάνω στο στομάχι μου.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι ενώ στο μυαλό μου

αντηχούσε το ουρλιαχτό του Ταρζάν.

Έβαλα το ψωμί στην τοστιέρα και το ξέχασα

εντελώς, γιατί στο μεταξύ χτύπησε το τηλέφωνο:

ήταν ο θυρωρός που με πληροφορούσε ότι η

τροχαία μου είχε πάρει τις πινακίδες για

παράνομη στάθμευση

Για να σβήσω τη φωτιά της τοστιέρας, έριξα μια

κανάτα νερό και το ρεύμα με διαπέρασε από το

κεφάλι στα πόδια μου

Για να με ηρεμίσει η γυναίκα μου, μού πρόσφερε

ένα φλυτζάνι ζεστό καφέ ....

καυτό καφέ που με ζεμάτισε !!!!

Πηγαίνοντας προς το μπάνιο ... πλατς!!!

γλίστρησα πάνω στα «κακά» που όπως συνήθως το

κοπρόσκυλο της κόρης μου έφτιαχνε όπου του

κάπνιζε.

Στο ραδιόφωνο άκουσα ότι απεργούσαν λεωφορεία,

μετρό και ταξί....

Έριξα μια ματιά έξω από το μπαλκόνι: ο ήλιος

ζεματούσε και στις 7.30 το θερμόμετρο έδειχνε 38

βαθμούς.

Σκέφτηκα: τι απαίσια μέρα, γκαντεμιά μέχρι εσχάτου....

Αποφάσισα ότι η μόνη λύση ήταν ένα ζεστό ντουζ

Ίσως μαζί με τον ιδρώτα να ξεπλενότανε και η

γκαντέμικη γρουσουζιά .......

Βλαστημώντας ....

μπήκα στο μπάνιο..............