2018 - Home | TriviumMeulenbeltZorg · Kraampjes met kerstartikelen staan echter leuk en verhogen...
Transcript of 2018 - Home | TriviumMeulenbeltZorg · Kraampjes met kerstartikelen staan echter leuk en verhogen...
Samen voor persoonlijke zorg www.triviummeulenbeltzorg.nl
DECEMBER 2018Magazine van TriviumMeulenbeltZorg
De hoogtepunten van 2018
De Theresiahof omgetoverd tot kerstparadijs
Smaakvolle recepten voor de feestdagen
16
8
6
Kerstwandeling rond ‘herberg’
Het Meulenbelt
de andere kant van…
Diny Jurriens gaat vrijwel nooit
zonder fototoestel op stap
De hoogtepunten van 2018 bij TMZ
Mooie samenwerking siert
De Theresiahof
3
4
8
6
9
10
12
14
15
16
18
19
In dit nummer...
vrijwilliger in beeld
“ Ook mijn kerst is dan helemaal
goed”
Nieuwe locatie TMZ Tubbergen
wordt meer dan ooit een
noabershoes
mijn levensverhaal
Aad van Bentheim mist motor-
rijden meer dan zijn linkerbeen
Goede voornemens, zo houd je ze vol!
Bij De Kolk is niemand eenzaam
Heerlijke kerstrecepten van de
diëtisten van TMZ
Annie en Theo Leferink in weekenden
toch bij elkaar
Combifunctie in de zorg
“De wandeling werd erg gewaardeerd. Er werd naar
uitgekeken door bewoners en familieleden, die er zelf weer
om gevraagd hadden,” zegt activiteitenbegeleidster en
medeorganisator Mirjam van Nuil. “Tijdens de wandeling
werd het kerstverhaal verteld en uitgebeeld. Dat gebeurde
als het ware in hoofdstukken die letterlijk gaandeweg
het complete kerstverhaal vormden. Mijn collega Jessica
Oude Nijhuis heeft het oorspronkelijke verhaal aangepast
en geschikt gemaakt voor deze wandeling.”
Sprookjesachtig
Mirjam vertelt enthousiast: “Elke afdeling deed er aan mee.
De wandeling begon bij de ingang van Het Meulenbelt, waar
een herder de deelnemers op pad stuurde. Onderweg
kwamen ze de engel Gabriel tegen, Jozef en een hoog-
zwangere Maria op zoek naar een herberg, een soldaat,
herders en natuurlijk de drie koningen die de ster volgden.
Er was koorzang en de midwinterhoorn blazers van Beeklust
zorgden voor de typische adventsklanken. De wandeling
eindigde bij de fietsenstalling, die voor deze gelegenheid
werd verbouwd tot kerststal. Uiteraard werd de route weer
sprookjesachtig verlicht met waxinelichtjes en fakkels.
Na afloop kregen de bewoners en familieleden op de eigen
afdeling een kerstbroodmaaltijd aangeboden.”
Voorbereidingen
De voorbereidingen voor de kerstwandeling startten al ver
van tevoren. Vrijwilligers, medewerkers en familieleden van
bewoners werkten er aan mee, onder meer met het maken
van de kleding, het bakken van kniepertjes en ander lekkers.
Ook de dames van de handwerkgroep waren weer van de
partij.
Kerstmarkt
De kerstwandeling kwam twee jaar geleden in de plaats
van de traditionele kerstmarkt. Die werd vooral door
mensen van ‘buiten’ bezocht, terwijl het juist gaat om de
bewoners en hun familieleden. De zoektocht naar een
goed alternatief eindigde bij de kerstwandeling. “Maar dit
jaar hadden wij toch weer iets van een kerstmarkt,” zegt
Kerstwandeling rond ‘herberg’ Het MeulenbeltKerstmis, een feest van licht en hoop. Maar ook van gezelligheid, sfeer en saamhorigheid, veelal in een
kring van familie of vrienden. Het zijn deze ingrediënten die de activiteitencommissie van Het Meulenbelt
heeft verwerkt in de kerstwandeling rond het woonzorgcentrum in Almelo. Op zaterdag 15 december
werd het voor de derde keer georganiseerd.
Mirjam. “Een vijf- of zestal kraampjes met kerstartikelen,
meer niet. Uitsluitend als aanvulling op de kerstwandeling
en zeker ook niet bedoeld als aanzet tot weer een grote
kerstmarkt. Kraampjes met kerstartikelen staan echter
leuk en verhogen de sfeer. Bovendien konden er door
bewoners zelfgemaakte artikelen aangeboden worden.”
Het einde van 2018 is alweer in zicht. Traditioneel is het een tijd om terug te blikken. Er is
weer veel gebeurd in het afgelopen jaar. We deelden lief en leed met elkaar. Het jaar kende
ook een aantal bijzondere hoogtepunten waar we trots op zijn. Op pagina 6 en 7 hebben
we er een aantal op een rij gezet.
Maar waar we eigenlijk het meest trots op zijn is de ijzersterke basis van TMZ. Alle
medewerkers, vrijwilligers en naasten die zich vol passie inzetten voor alle cliënten en
bewoners. Tijdens het meelopen en meewerken op de verschillende locaties en in de
wijken hebben wij deze liefdevolle zorg die veel verder gaat dan alleen ‘basiszorg’ volop
ervaren. Er is oprechte interesse en aandacht voor de ander. We danken hierbij dan ook
iedereen die zich het afgelopen jaar vol passie heeft ingezet voor TMZ.
Eind december is ook de tijd om vooruit te kijken naar het jaar dat voor ons ligt.
Dat laatste hebben we de afgelopen periode volop gedaan. Samen met verschillende
afgevaardigden uit onze organisatie hebben we plannen voor de komende jaren gemaakt.
Al deze plannen zijn erop gericht om ook in de toekomst samen goede zorg te leveren aan
onze cliënten en bewoners. Wij zien deze toekomst vol vertrouwen tegemoet.
Tot slot wensen wij iedereen alvast fijne kerstdagen en een goede jaarwisseling toe.
Uiteraard bent u van harte welkom om onze locaties ook tijdens de feestdagen en in 2019
te bezoeken. Onze deuren staan altijd voor u open!
Fred Schrander en Willy Belshof
Raad van Bestuur TMZ
Beste lezer,
Hoofdrolspelers in het kerstverhaal. Jozef
(Fred Wolff, vrijwilliger), Maria (Sabine Geerdink)
en de herder (Wim Wissink, vrijwilliger).
32 33december 2018
34 3534 35
Gereedschap
Op tafel ligt haar gereedschap, de
Canon EOS 750D en drie lenzen, een
50 mm, een professionele 100 mm en
een 300 mm zoom. De laatste is
bestemd voor het fotograferen van
(schuwe) dieren in open terrein. “Dat
is ook erg mooi om te doen. We gaan
een keer een vogelhut huren om
vogels te spotten en vast te leggen.
Dat lijkt mij ook heel erg gaaf.”
Libelle spotten
Het enthousiasme spat ervan af. De
vraag wat ze nou het mooiste vindt
om te fotograferen blijkt een lastige.
“Dat is een probleem. Ik vind zoveel
leuk en kan moeilijk selecteren.
Dan ben ik zo een half uur bezig met
een opname van een paddenstoel. En
we zijn ook al eens keer heel vroeg
opgestaan om libellen te spotten.
Vrienden wisten waar ze zaten. Nou,
we hebben er uren gezeten, maar
geen libelle gezien. De volgende dag
zat er eentje bij ons in de tuin…”
Spanning en gevaar
“Een tijd geleden heeft mijn dochter
- die ook fotografeert - ons
geïntroduceerd in de wereld van de
urban fotografie. Daar hebben Jaap en
ik nu wel een enorme klik mee.
Foto’s maken van verlaten en vervallen
gebouwen, het liefst als je er niet in
mag. Dat geeft een echte kick.
De spanning, het soms aanwezige
instortingsgevaar van een bouwval en
natuurlijk de prachtige foto’s die je er
kunt maken.”
Dat is nu ruim twee jaar geleden. Een
periode waarin Diny zich van een
absolute leek op het gebied van
fotografie heeft ontwikkeld tot een
meer dan verdienstelijk amateurfoto-
grafe. Dankzij een cursus hebben
begrippen als diafragma, sluitertijd,
iso, focus en aspect ratio geen
Ze herinnert zich nog goed waar en wanneer ze voor het eerst een
foto maakte. “In april 2016 tijdens een vakantie. Ik was met mijn man
Jaap en een stel vrienden bij de bollenvelden rond de Zaanse Schans.
Jaap fotografeert al heel lang en ook onze vrienden hadden een
fototoestel bij zich. Dan kun je natuurlijk niet achterblijven, dus ik
gebruikte de oude camera van Jaap. Verstand van het instellen had ik
niet. Gewoon op automatisch zetten en drukken. Dat ging mij kenne-
lijk goed af want ik kreeg complimenten over het resultaat. Volgens
onze vrienden had ik er gevoel voor.”
Glunderen
Ze laat foto’s zien van een verlaten
poppenfabriek in Spanje. Overal in
het pand liggen nog restanten van
porseleinen poppen, matrijzen en
andere benodigdheden. Op de foto’s
is ook heel goed te zien dat de
constructie in de loop der jaren
duidelijk door weer en wind is
aangetast. Diny glundert als een
kind in een snoepwinkel.
Helemaal blij
“Ik fotografeer ook regelmatig in De
Weemelanden. Zeker als er een
Diny Jurriens gaat vrijwel nooit zonder fototoestel op stap
geheimen meer voor haar, terwijl ze
ook steeds meer oog kreeg voor de
juiste compositie. “Dat vond ik destijds
natuurlijk leuk om te horen en toen ik
de resultaten zag werd ik heel blij. Ik
werd nieuwsgierig. Daarom die cursus,
waar ik veel heb geleerd. Niet alleen de
technische kant, ook het leren zien van
“Het gevaar in een vervallen fabriekscomplex geeft een kick”
december 2018
onderwerpen. Ik heb nu veel meer oog
voor mijn omgeving en voor details
dan vroeger.”
Aandacht
De gemaakte foto’s hangen aan de
muren van hun woning en zijn
digitaal opgeslagen, inmiddels 80.000
foto’s in totaal. Diny en Jaap in de
lavendelvelden in Frankrijk, omgeven
door zonnebloemen in Toscane,
indrukwekkende opnames van de
Grand Canyon, van kromme bomen
langs de oevers van de Twickeler-
vaart, haarscherpe macro-opnames
van een libelle en vlinder, foto’s van
verlaten fabriekscomplexen en
uiteraard ook van de kleinkinderen.
Stuk voor stuk gemaakt met aandacht
voor de beeldsamenstelling, lichtinval,
details en kleurencompositie.
activiteit is. Weet je waar ik het
meeste van geniet? Als ik contact
weet te maken met een bewoner die
helemaal in zichzelf gekeerd is.
Dat moment van die glimlach of
ineens oplichtende ogen, een klein
gebaar. Dat is zo mooi. Als ik dat soort
foto’s later nog eens terugzie word
ik helemaal blij. Wat dat betreft geeft
fotografie mij heel veel.”
Foto linkerpagina: Diny kan helemaal opgaan in haar hobby, fotografie.
Foto boven: Foto die Diny in België heeft gemaakt van een verlaten fort.
“ Dat moment van die glimlach of ineens oplichtende ogen, een klein gebaar. Dat is zo mooi ”
“ Ik kan helemaal opgaan in natuurfotografie ”
De andere kant van…Overdag, ’s avonds of ‘s nachts zijn onze
collega’s aan het werk. In de verpleging of
verzorging, als activiteitenbegeleider,
vrijwilliger, in de hotelzorg, technische dienst
of een van de andere disciplines binnen TMZ.
In hun vrije tijd beoefenen zij een hobby.
Soms een enkel uurtje per week, vaak elke dag
en op verschillende niveaus, maar allemaal met
grote passie en gedrevenheid. Het is hun
‘andere kant’. Dit keer de andere kant van…
Naam: Diny Jurriens - Lennips
Plaats: Vroomshoop
Werk: verzorgende IG in De Weeme landen
in Vriezenveen
Hobby: fotografie
36 37december 2018
Het einde van 2018 nadert in een snel tempo. Wat blijft zijn de herinneringen aan het afgelopen jaar.
Aan de hand van een aantal hoogtepunten van dit jaar nemen we u graag even mee terug in de tijd.
Samen slapen dankzij matrasoplossingNaast je partner slapen als je allebei in een hoog/laagbed slaapt,
was tot een tijdje terug nog niet zo eenvoudig. De reden?
Er ontstaat een ‘gat’ tussen beide matrassen. Gelukkig kwam
er een oplossing vanuit de werkgroep Intimiteit en Seksualiteit.
In samenwerking met een vaste leverancier werd er een
tussenstuk op maat ontwikkeld, dat nu op elke locatie
verkrijgbaar is en voldoet aan de hygiënische eisen.
Dag van de Zorg vol met verrassingenTijdens de Dag van de Zorg in mei, werden alle medewerkers op
een ‘luchtige’ manier in het zonnetje gezet. Op deze
internationale dag van de verpleging vloog er namelijk twee uur
lang een vliegtuigje boven de diverse TMZ-locaties. Daarnaast
konden medewerkers genieten van een heerlijke lunch en als
verrassing ontving elke medewerker een Dopper waterfles. Op
deze manier werden medewerkers bedankt voor hun inzet.
Hoogste punt nieuwbouw in TubbergenTMZ stond donderdag 1 november stil bij het bereiken van
het hoogste punt van de nieuwbouw in Tubbergen. In
aanwezigheid van diverse genodigden werd er een
symbolische handeling verricht door een tweetal bewoners.
Zij gaven samen met wethouder Roy de Witte het startsein
voor het ophijsen van de lucht-water warmtepomp. Het
nieuwe woonzorgcentrum wordt als een van de eerste
zorginstellingen gasloos.
Dankzij ‘zuster’ nieuw levensgelukIn een eerdere editie van TMZorg vertelde Bernard Spikkert, een
bewoner van Het Dijkhuis in Borne, over zijn hervonden passie:
schilderen. Een verhaal dat velen bij bleef. Hij vertelde dat hij
dankzij een gesprek met ‘de zuster’ besloten had zijn oude
hobby weer op te pakken en dit veel nieuw levensgeluk gaf.
Een mooi voorbeeld van hoe extra aandacht voor iemands
interesses veel kan opleveren!
Omdenken tijdens het symposiumIn oktober vond het symposium ‘TMZ in beweging’ plaats, dat
door ruim 750 medewerkers werd bijgewoond. Verschillende
sprekers kwamen aan bod en er werden persoonlijke en soms
zelfs ontroerende verhalen vanuit de organisatie gedeeld.
Daarna was het tijd voor de Omdenkshow. Een humoristische
show met een scherp randje. Een show waarin te merken was
hoe moeilijk het is om ‘om te denken’ en hoe snel we overgaan
op het vinden van oplossingen. Voorafgaand aan het
symposium werden veel activiteiten georganiseerd, zoals een
estafette langs alle locaties en workshops zoals yoga,
klankschalen, balans, lachen en koken.
Tien bomen om vrijwilligers te erenTijdens de Dag van de Vrijwilliger op 7 december werden de
vrijwilligers van TMZ op een bijzondere manier bedankt voor
hun inzet. Om alle vrijwilligers te eren werden er maar liefst
tien ‘vrijwilligersbomen’ bij tien verschillende TMZ-locaties
geplant. De bomen staan symbool voor verbondenheid,
duurzaamheid en het feit dat vrijwilligers diep geworteld zijn
bij TMZ. Ook de wijksteunpunten van TMZ werden niet
vergeten, zij ontvingen een klein ‘groen’ gebaar. Daarnaast
ontvingen alle vrijwilligers thuis een kleine attentie.
Terugblik op het afgelopen jaar
DE HOOGTEPUNTEN VAN 2018 BIJ TMZ
38 39
Vri
jwil
lige
r in
bee
ld
De feestdagen worden traditioneel gezien met
familie gevierd, maar dat geldt niet voor iedereen.
Mevrouw Ter Riet is één van de vele vrijwilligers die
tijdens de feestdagen voor extra gezelligheid en
vermaak zorgt op onze woonzorglocaties.
Ruim 11 jaar geleden startte mevrouw Ter Riet met
vrijwilligerswerk. Na het overlijden van haar man besloot
ze dat ze niet alleen thuis wilde zitten. “Ik wilde mijn
dagen zinvol besteden.” Tijdens een bezoekje aan een
bekende kwam ze Marijke Zandbergen (vrijwilligerscoördi-
nator) tegen. “Dat was hét moment, ik moest een praatje
maken met Marijke, anders zou het er nooit van komen.”
Leuk mam, gezellig!
“Ik begon met twee dagdelen. Gewoon, met een bak fruit
tussen de bewoners zitten en een praatje maken, helpen
met de muziekmiddagen en de wijnproeverij. Nu het bijna
kerst is vroeg een medewerkster me of ik wilde helpen
met de kerstdagen. Ik heb dat met mijn dochters overlegd,
die zeiden direct ‘Leuk mam, moet je doen, gezellig!’ Dus
zo kwam het besluit om eerste kerstdag te helpen. De
bewoners hier hebben net zo goed aandacht nodig met de
feestdagen, misschien zelfs nog wel meer. Hen die liefde,
vreugde en aandacht geven, dat daar doe ik het voor. Maar
ook voor mezelf, het is een warm bad waarin je terecht
komt. Je krijgt zoveel liefde van bewoners én personeel.
Na zo’n dag helpen is ook mijn kerst helemaal goed.”
Kerstverhaal
Haar enthousiasme om bewoners een feestelijke en
bijzondere kerst te bezorgen is volop merkbaar. Ze vertelt:
“Ik vind het fantastisch om de tafels mooi te dekken en te
versieren, de bewoners moeten echt voelen dat het kerst
is.” Daarnaast vertelt ze over de invulling van die eerste
kerstdag: “Onlangs las ik een prachtig verhaal over het Los
Hoes. Als ik dat een beetje herschrijf heb ik een geweldig
kerstverhaal. Misschien ga ik dat wel voordragen als daar
een moment voor is, bijvoorbeeld als bewoners even alleen
zitten.”
Oliebollen
Het helpen op de afdeling blijft niet alleen bij de kerstdagen
zelf. Mevrouw Ter Riet helpt met het optuigen van de
kerstbomen en het ophangen van de kerstversiering. En na
de kerst, met oudjaarsdag, staat ze steevast buiten op het
balkon van de afdeling oliebollen te bakken. “Dat valt zo in
de smaak, er worden wel eens oliebollen bij een bakker
gekocht, maar die van ons gaan altijd als eerste op!”
“ Ook mijn kerst is dan helemaal goed”
december 2018
Mevrouw Ter Riet (81) helpt tijdens de maaltijd.
De kerstbomen zijn opgetuigd, de lampjes
zijn opgehangen en de kerstmuziek klinkt
gezellig door de gangen. De Theresiahof in
Bornerbroek is helemaal klaar voor de kerst.
“Het is zo’n gezellige periode. Iedereen helpt
elkaar en staat voor elkaar klaar”, vertelt
Bianca Nijhuis, activiteitenbegeleidster en
coördinator vrijwilligerswerk.
“Heb jij wel koffie gehad?”, vraagt mevrouw
Schuttenbelt bezorgd. Haar kamer is gevuld met
allerlei mensen, van zorgmedewerkers tot vrijwil-
ligers. Ze wil graag voor haar ‘gasten’ zorgen, dat is
duidelijk. Snel wordt ze van verschillende kanten te
hulp geschoten. “Dan zal ik wel even thee zetten”,
zegt de één. “Zal ik dan met de koektrommel
rondgaan?”, vraagt een ander enthousiast.
Gezellige chaos
Dat de samenwerking in De Theresiahof wel goed
zit, kan ook Bianca beamen. “Jaarlijks komen we
met alle collega’s samen om De Theresiahof om te
toveren tot een waar kerstparadijs. Dat is al een
echte traditie. Ook de bewoners helpen altijd
gezellig een handje mee. Het is een flinke klus, maar
het is vooral een gezellige chaos”, lacht ze hardop.
“De familie zorgt voor de kerstviering op de kamer
van de bewoner, ook dat is altijd tiptop voor elkaar.”
Verwennen
Daarnaast wordt er bijna ieder jaar op de dag van het
kerstdiner een verwenochtend georganiseerd. “De
medewerksters van kapsalon Frederique uit Borne
komen dan speciaal naar De Theresiahof om de
cliënten heerlijk in de watten te leggen”, vertelt Rian
Stroot van de hotelzorg. “Dit doen zij allemaal
vrijwillig, geweldig! Samen met onze eigen vrijwilligers
zorgen we dat iedereen op zijn of haar ‘kerstbest’
aan tafel komt te zitten. Wij van het restaurant
zorgen ’s avonds dan voor een 4-gangendiner. Na de
tijd ruimen we alles gezamenlijk op en sluiten we af
door samen te proosten op het nieuwe jaar!”
Dankbaar
Na het fotomoment loopt mevrouw Schuttenbelt
naar een antiek kastje om daar een prachtige
kerstkaart tevoorschijn te halen. “Alsjeblieft. Voor
jullie”, vertelt ze met rode wangen. Op de kaart
staat geschreven: Samen met de familie zijn we
heel dankbaar dat ik híer mijn tijd mag beleven.
— Mooie samenwerking siert De Theresiahof —
“Met elkaar zorgen we voor onze bewoners”
10 11december 2018
Visie op wonen met zorg
Collega Esther Hindriksen: “Wij zijn momenteel aan het
bekijken hoe de visie op wonen met zorg opnieuw gestalte
kan krijgen volgens de huidige en toekomstige inzichten
vanuit de samenleving. Een belangrijke ontwikkeling hierin
is de nieuwe wet zorg en dwang, waarin de ondersteuning
van eigen regie en leven, zoals men dat altijd gewend was,
een centrale rol inneemt. Uitgangspunt is dat bewoners
kunnen blijven wonen in hun appartement, tenzij de veilig-
heid niet meer gewaarborgd is. Voorwaarde is natuurlijk
wel dat het voor onze medewerkers allemaal behapbaar
blijft. Daarnaast moet je dit goed afstemmen met de
familie. Maar dit soort ontwikkelingen en denkwijzen
passen wel in het streven naar een dementievriendelijke
omgeving.”
Wonen en welzijn
Van belang is dat de bewoners fijn kunnen wonen en
leven. De zorg is en blijft zeker belangrijk, maar staat niet
voorop. Het hebben van een fijne oude dag staat centraal
en kan voor iedere individuele bewoner een andere
invulling krijgen. “Er wordt gekeken naar de bewoner en
Nieuwe locatie TMZ Tubbergen wordt meer dan ooit een noabershoes
Esther Weersink, Esther Hindriksen en Annemarie Holsink bij de
nieuwbouw in wording. Ze kunnen niet wachten omde visie die
eronder ligt in praktijk te brengen.
Samendoen blijf de kern
“Misschien wel meer dan ooit”, zegt Esther Hindriksen,
leidinggevende in Tubbergen. “Ons visiedocument is
daarin ook heel duidelijk. Het nieuwe noaberschap
maakt onlosmakelijk deel uit van de Tubbergse samen-
leving. Noaberschap, betekent voor elkaar klaarstaan
en wat voor elkaar over hebben. Het zijn belangrijke
ingrediënten van de Twentse gemoedelijkheid. De komst
en verdere ontwikkeling van nieuwe technieken en
hulpmiddelen doen daar niets aan af. Die vormen de
ingrediënten van het eigentijdse ‘nieuwe’ noaberschap.
Het ‘nieuwe’ noaberschap houdt in:
“Een nieuw netwerk van mensen, gedeeltelijk
gebaseerd op de kernwaarden van het ‘oude’ noaber-
schap. Binnen dit netwerk wil men elkaar helpen om
aangenaam te wonen, te werken en te leven.
Nieuwe communicatiemiddelen ondersteunen deze
verbindingen. Gedeelde verantwoordelijkheid,
gelijkwaardigheid, wederzijds vertrouwen,
talenteninzet en wederkerigheid zijn de nieuwe
ongeschreven regels.”
Techniek als aanvulling
Nieuwe communicatiemiddelen, de toepassing van nieuwe
technologieën en het duurzame bouwen zijn aanvullingen
op het bestaande netwerk, waarin men elkaar helpt
om aangenaam te kunnen wonen, werken en leven.
We leven in een veranderende samenleving, waarin de
ontwikkelingen elkaar in snel tempo opvolgen. Juist in
deze veranderingen biedt noaberschap de verbinding
tussen de mensen in de samenleving. “We zullen het
samen moeten doen.”
Verbinding
Onderweg naar de bouwplaats wijst activiteitenbegeleidster
Annemarie Holsink naar de glooiende es aan de overkant van
de Sportlaan. “Geweldig toch, dat uitzicht”, zegt ze. “Verreweg
de meeste bewoners zijn hier geboren en getogen. Die kennen
Tubbergen en omgeving op hun duimpje, inclusief die es.
De bewoners houden ervan en zijn onlosmakelijk met deze
omgeving verbonden.”
Net als thuis
Wat Esther Weersink (verzorgende) betreft, raakt dit de kern
van waar het om gaat, de bewoners moeten zich straks
namelijk in hun nieuwe woning thuis voelen. De nieuwe
locatie biedt plek aan 55 bewoners. Mensen die niet langer
thuis kunnen wonen, omdat de zorgzwaarte te complex
wordt, willen graag in eigen omgeving blijven wonen. Dit
voelt vertrouwd, ook voor familieleden en bezoekers.
In het visiedocument voor het nieuwe woonzorgcentrum dat TMZ in Tubbergen bouwt, wordt gesproken
over het ‘nieuwe noaberschap.’ Het is gedeeltelijk gebaseerd op het oorspronkelijke noaberschap in agrarische
gebieden in Twente en de Achterhoek. Kern van dit begrip is dat buren elkaar met raad en daad terzijde
stonden, omdat goede openbare en makkelijk toegankelijke voorzieningen ontbraken. Die voorzieningen zijn
er tegenwoordig wel. Heeft het noaberschap dan nog wel een functie?
zijn of haar behoeften. Wat verstaat iemand zelf onder een
fijne oude dag? Daar sluiten wij met onze dienst- en
zorgverlening op aan”, zegt Esther Hindriksen. “Om dit te
kunnen bereiken is een goede relatie met bewoners,
familie/mantelzorgers, vrijwilligers en het multi-
disciplinaire team een basisvoorwaarde." Kortom: wonen
en werken in een omgeving waar iedereen zich welkom,
gezien en thuis voelt.
SamenwerkingTMZ wil samenwerken met andere zorgaanbie-
ders, zoals Aveleijn en Zorggroep Sint Maarten
(ZSM). Aveleijn is een Twentse zorgorganisatie die
mensen met een verstandelijke beperking of lage
sociale redzaamheid ondersteunt. ZSM is tevens
een instelling die zorg biedt aan ouderen.
Bouwen aan de toekomst
“ Bewoners moeten zich thuis voelen ”
Aad van Bentheim mist motorrijden meer dan zijn linkerbeen
Herinneringen aan het motorrijden
worden gekoesterd door Aad van Bentheim
Heerlijk bochtjes draaien op de Hochalpenstrasse, met
motormakkers rond het kampvuur, genieten van het
kenmerkende geluid van een motor. Vraag Aad van
Bentheim wat hij mist en het is niet zijn linkerbeen,
maar het motorrijden. “Ik heb een schitterend leven
gehad en dat heb ik nog steeds. Als het kon zou ik het
precies zo weer doen.”
312 313december 2018
De 68-jarige bewoner van Erve Mensman ziet het ongeloof
aan de andere kant van de tafel. Dat snapt hij. Want ga
maar na; op 58-jarige leeftijd wordt hij geveld door een
beroerte. Op pure wilskracht overwint hij de halfzijdige
verlamming, leren zijn lichaam en geest weer samen-
werken en keert hij terug in zijn woning aan de
Kotmansweg in Geesteren. Als jaren later zijn linkerbeen
geamputeerd moet worden, is wonen in zijn eigen woning
geen optie meer. Uiteindelijk verhuist hij naar het toen
gloednieuwe woonzorgcentrum. Hoezo een schitterend
leven? Hij vertelt: “Een beroerte overkomt je en dat been;
domme pech!”, zegt hij schouderophalend. “Het was in de
nacht van 12 op 13 februari 2008. Ik viel en kwam met mijn
hoofd klem te zitten tussen de rugleuning en zitting van
een stoel. Mijn broer Hans vond mij.”
Straatvechter
Na de beroerte begon de neuroloog over opname in een
in een zorginstelling. In zijn hoofd was het volgens de
specialist een grote puinhoop. Het zou nooit meer goed
komen. Aad: “Ik hoor het hem nog zeggen, terwijl ik dacht
dat het wel mee viel. Dus zei ik dat ‘ie op kon donderen. Ik
wilde naar revalidatiecentrum het Roessingh en laten zien
dat hij ernaast zat. Na 38 jaar werken, met het pensioen in
het vooruitzicht in een verpleeghuis eindigen? Nooit meer
motorrijden? Ik was woest. Het was zwaar, maar bij het
Roessingh heb ik weer leren staan en lopen. Ben vaak op
mijn bek gegaan, maar ik ben een straatvechter.”
Getuigenissen
Zijn ogen schieten vuur, zoals bij het kanon op de mijnen-
veger waar hij als marinier diende. Zijn lichaamstaal
verraadt dat hij zich er niet onder laat krijgen en hij
koestert vooral de herinneringen aan zijn motortijd.
De schaalmodellen van de BMW’s en Moto Guzzi’s in de
vensterbank en foto’s van motorritten en -treffens zijn de
getuigenissen. “Dat was de mooiste tijd van mijn leven.
Mijn broer haalt mij nu af en toe op voor een rit in een
zijspan. Het is niet het echte rijden, maar je hebt wel even
weer het gevoel.”
Toeren
Zijn eerste motor was een BMW 500 uit 1953. “Gekocht in
Arnhem. Mijn vader wilde dat ik hem terugbracht. Geen
denken aan. Het was het begin van een machtig mooie
tijd. Samen met jongens uit Ootmarsum en Lattrop gingen
we heel Europa door. Vrijdags weg en zondagavond of
soms op een maandag weer terug. Ik heb Tom, de zoon
van Hans ook vaak achterop gehad. Lekker toeren door
Twente. Dat mis ik enorm, het motorrijden.”
Prachtige jeugd
“Het leven zit vol verrassingen, mooie en minder mooie”,
zegt hij dan en wijst naar de bosrand achter het terrein
van het CSI en de weilanden waarop hij uitkijkt.
“Daar struinde ik als jochie rond met mijn vrienden.
Ik ben geboren in Haarlem, maar mijn ouders verhuisden
in 1953 naar Geesteren. Pa kon er aan het werk bij de
nieuwe fabriek van L ten Cate. Ik voel mij hier thuis. Als
kind ging ik naar de Aloysiusschool en later naar de LTS in
Almelo, om na militaire dienst bij de carrosseriebouwer
aan de slag te gaan. Mijn jeugd was prachtig. Paardrijden
met een schoolkameraad. Als het jachtseizoen begon
gingen we mee als drijvers. Ik heb ook 40 jaar volleybal
gespeeld bij Tornado. De CVA heeft mij veranderd. Ik ben
rustiger. Ik heb het erg naar mijn zin in Erve Mensman en
woon nog steeds in mijn dorp.”
Mijnlevensverhaal
“ Het leven zit vol verrassingen, mooie en minder mooie ”
3315december 2018
14
Ieder jaar maken we ze weer, goede voornemens voor het nieuwe jaar.
En ook bijna ieder jaar verdwijnen die goede voornemens aan het eind
van januari weer als sneeuw voor de zon. Wij vroegen collega’s naar
hun beste tips en een duwtje in de goede richting.
Goede voornemens, zo houd je ze vol!
Wijksteunpunt stroomt met kerst weer vol
Zeg ‘eenzaam’ en Marielle Oosterhuis begint te praten zoals een waterval het water naar beneden laat
kletteren. Ze heeft er iets mee, niet omdat ze zelf eenzaam is, maar omdat ze er niet tegen kan dat mensen
eenzaam zijn. Dus was ze betrokken bij de Week tegen Eenzaamheid, volgde ze een symposium over het
onderwerp en ontvangt zij zaterdag 22 december weer een grote groep ‘eenzamen’ in wijksteunpunt
De Kolk. “Ik voel mij met hen verbonden en juist het gemis aan verbondenheid maakt dat mensen zich
eenzaam voelen”, zegt Marielle.
Bij De Kolk is niemand eenzaam
Ze zit aan haar bureautje in een nis van de grote zaal. Haar
bureaublad is bezaaid met kerststickers, onderdelen voor
kerstkaarten die bezoekers maken. “Een tijd geleden kwam
iemand op mij af en vroeg wat we gingen doen met kerst.
Dat was geen moeilijke vraag. Een kerstbrunch. Vanaf een
uur of elf tot pakweg half vier. Met heerlijk eten en
drinken, muziek en vooral gezelligheid en ontmoeting.
Maar dit jaar vallen de kerstdagen op dinsdag en woens-
dag. Dat zijn de dagen waarop onze bezoekers met een
indicatie normaliter komen. Gelukkig werkte de gemeente
direct mee aan ons verzoek om daar de zaterdag van te
maken en kon het ook met het vervoer geregeld worden.
Heel fijn, want de mensen zouden anders veel te lang thuis
moeten zitten. Behalve onze vaste bezoekers zijn ook
wijkbewoners van harte welkom bij de kerstbrunch. We
hebben ruimte voor maximaal 50 personen.”
Rampzalig
Volgens Marielle willen veel mensen niet erkennen dat ze
eenzaam zijn. De redenen zijn divers. Schaamte is een
factor, geen contacten durven of weten te leggen ook.
“En je hebt het zeker niet over ouderen hoor. Ook jongere
mensen kunnen in een sociaal isolement terechtkomen.
Na een scheiding bijvoorbeeld. De gevolgen kunnen
rampzalig zijn. Ze krijgen minder zelfvertrouwen, het
zelfbeeld wordt minder, verwaarlozing en depressiviteit
liggen op de loer evenals slecht eten, overmatig gebruik
van alcohol en drugsgebruik. Hoe minder eenzamen er
zijn, des te minder (maatschappelijke) problemen er zijn.
Daar ben ik van overtuigd. Ik herken eenzaamheid ook.
Als hier een nieuwe bezoeker binnenkomt en die zie ik
vervolgens drie keer in de week, dan weet ik genoeg.
Daar knoop ik een praatje mee aan en voor ik het weet
ken ik zijn of haar verhaal.”
Marielle heeft aandacht voor de bezoekers van het wijksteunpunt.
Samen met haar collega’s verzorgt Marielle (links) een kerstbrunch.
Wijksteunpunt stroomt met kerst vol
Tip! Via de werkgroep Duurzame Inzetbaarheid kunnen medewerkers komend
jaar een vitaliteitscan invullen. Hieruit komt een persoonlijk vitaliteitsrapport
met veel praktische tips en adviezen om adviezen om de leefstijl, ontwikkeling,
werkomgeving en geluk te optimaliseren.
Ingrediënten voor 1 cocktail:
• 75 ml drinkvoeding op melkbasis, chocoladesmaak*
• 75 ml drinkvoeding op sapbasis, appelsmaak*
• 75 ml volle vanillevla
• Geklopte slagroom
• Kaneelpoeder
Bereiding:
1. Meng beide drinkvoedingen met de vla in een pannetje.
2. Verwarm het mengsel, maar laat het niet koken!
3. Schenk het in een mooi glas, spuit of schep de
slagroom erop en strooi de kaneel erover.
* Voor de ‘gewone’ versie; vervang de drinkvoedingen
door gewone chocolademelk en appelsap.
Bereiding:
Smelt de boter in de pan en fruit hierin de ui en champignons. Voeg de bloem toe, roer goed door en laat
3 minuten pruttelen. Roer met kleine scheutjes de bouillon erdoor en laat op matig vuur in 5 minuten goed
warm worden. Voeg het flesje drinkvoeding toe en roer tot er gladde saus ontstaat. Zorg ervoor dat de
saus nu niet meer gaat koken! Voeg de kipfilet en de kruiden toe aan de ragout en eventueel wat peper.
Serveer met bladerdeegbakjes, rijst of brood.
** Voor de ‘gewone’ versie; vervang de drinkvoeding door melk of kookroom.
Ingrediënten voor 2 personen:
• 30 gram vloeibaar bak- en braadproduct
• 1 (rode) ui, fijngesneden
• 1 bosui
• 3 eetlepels bloem
• 200 ml kippenbouillon
• 125 ml drinkvoeding op melkbasis, neutraalsmaak**
• 200 gram gare kipfilet, in blokjes
• Handje fijngesneden champignons
• 1 eetlepel fijngesneden peterselie
• ½ eetlepel verse of gedroogde tijm
• Peper
Feestelijke kerstcocktail
Warme kipragout voor koude kerstdagen
Kerst, een tijd van samenzijn, warmte,
gezelligheid en natuurlijk lekker eten. Maar wat
serveer je tijdens de kerst? Een onderwerp waar
menigeen al weken van tevoren over peinst.
Gelukkig bieden de diëtisten van TMZ uitkomst.
Zij helpen u op weg door twee kerstrecepten te
delen, namelijk een feestelijke kerstcocktail om
bij de kerstboom met elkaar te proosten en een
heerlijke warme kip ragout als voorgerecht
tijdens een sfeervolle avond.
De recepten zijn heel bewust gekozen. Sarah Abbink -
diëtist bij TMZ - vertelt: “Bij ongeveer 30% van de
mensen die binnen een verpleeghuis komen wonen, is
er sprake van ondervoeding. Bij mensen die revalideren
ligt dit percentage zelfs op 50%. Het geldt dus voor de
meeste mensen die wij begeleiden. Om die reden
hebben we er in de recepten voor gekozen om te
werken met drinkvoeding.” Collega Karin Wes, ook
diëtist, vult aan: “Dit is medische voeding, die
voorgeschreven wordt door een arts of diëtist als
mensen moeten aansterken, ondervoed zijn of hier
baat bij hebben als het gaat om het genezen van
wonden. Wij willen hier met de recepten een feestelijke
draai aan geven.” Sarah: “Natuurlijk heeft lang niet
iedereen drinkvoeding nodig, dus zijn de ingrediënten
ook makkelijk te vervangen door standaardproducten.”
Heerlijke kerstrecepten van de diëtisten van TMZ
Geniet ervan en een fijne kerst!
Namens de diëtisten van TMZ: Karin Wes (links), Sarah Abbink (rechts),
Sharon van Dam en Marlin Bloo.
Genieten van de kerst met smaakvolle gerechten
december 20181716
Teams voorpersoonlijke zorg
“Je kiest bewust voor het werken binnen een zorgafdeling
en dan ontstaat er een plan dat alleen kan slagen als je
bereid bent om ook eens letterlijk buiten de deuren van je
eigen afdeling te gaan kijken. Iedereen was het er snel over
eens dat het moest. En het kan ook, mede dankzij de grote
inbreng van de heer Leferink zelf. Hij haalt en brengt zijn
echtgenote en komt vrijwel iedere ochtend naar de
afdeling om haar te verzorgen. Het is een voorbeeld van
perfecte samenwerking tussen een mantelzorger en
professionals.”
Schok
De 75-jarige Annie Leferink werd eind juli opgenomen op
de afdeling, nadat de revalidatie na een CVA stagneerde en
zij niet meer definitief terug kon naar hun appartement in
Hengelo. Tijdens de revalidatie bij TMZ ging ze elk week-
eind naar huis, met hulp van haar man Theo en de
thuiszorg van TMZ. “Zo waren wij in elk geval in de
weekeinden nog bij elkaar,” zegt de 79-jarige Theo.
“Wij delen 53 jaar lief en leed onder hetzelfde dak. De CVA
maakte er een eind aan. Dat was een schok. Ze sportte
twee keer per week, ik tenniste nog. Maar het overkomt
je. Wij waren blij dat zij in elk geval tijdens de weekenden
nog naar huis kon. Met het bericht dat ze permanent
moest worden opgenomen stortte de wereld wel even in.”
Samen thuis
Teamleden stapten naar Mariël met een simpele vraag of
er iets aan te doen was. Zorgbemiddelaar Danielle
Venerius, kwam direct in actie. Het mantelzorgteam en
het zorgteam, maken het met de dochters Judith en Sabine
mogelijk dat het echtpaar in de weekenden samen thuis is.
Persoonlijke zorg geen loze kreet bij Team Driene
Annie en Theo Leferink in weekenden toch bij elkaarTeam Driene van locatie Het Hof in Hengelo geeft Teams voor persoonlijke zorg een nieuwe dimensie. De
medewerkers zorgen er samen met Theo Leferink voor dat zijn vrouw Annie in de weekenden gewoon thuis
woont in plaats van op de afdeling voor langdurige zorg. Creatief en inventief omgaan met de wettelijke
mogelijkheden, maar vooral de wil van iedere betrokkene om het persoonlijk welzijn van Annie en Theo
centraal te stellen. Daar gaat het in deze situatie om. “Want toen wij aan dit traject begonnen, was er eerst
wel wat scepsis”, zegt leidinggevende Mariël Overbeek eerlijk.
“Wij zijn iedereen heel dankbaar”, zegt Theo. “En wij zijn
heel blij dat het zo kan”, reageert Danielle. “Het is een
uitzondering en niet altijd haalbaar. We gaan kijken hoe
het zich verder ontwikkelt, maar voor dit moment is het
heel fijn.”
3 319318december 2018
“Ik zie louter voordelen”,
begint ze. “Je blikveld, kennis
en ervaring verbreden
bijvoorbeeld. Er zijn behoorlijke
verschillen tussen het werken
in een wijkteam of in een team
op een afdeling van een
verpleeghuis. Met het
aannemen van een combifunctie verbreed je jouw kennis en
word je een allrounder. Maar een combifunctie is ook een
middel om meer uren te kunnen werken. Het kan ideaal zijn
voor collega’s met een klein contract, extramuraal of
intramuraal, die binnen hun eigen team niet meer uren
kunnen krijgen. Wat het van de mensen zelf vraagt is
flexibiliteit ten aanzien van het inroosteren, maar waar
mogelijk zetten wij het aantal uren dat ze op een bepaalde
plek moeten werken vast. Chantal komt bijvoorbeeld een
vaste dag per week bij mij op de afdeling. Dan weet ze waar ze
aan toe is.”
Ontwikkelen
HBO-verpleegkundige Chantal vindt het prima. Ze verheugt
zich op de nieuwe werkomgeving. “Ik werk in het wijkteam
van Almelo Zuid. Met enorm veel plezier, maar ik wil mij
verder ontwikkelen en ik had ook behoefte aan een groter
arbeids contract. Dat vind ik allemaal in deze combifunctie.
Ik ben iemand van de samenwerking en ik mag dan op niveau
vijf zijn opgeleid, ik weet zeker dat ik nog heel veel van
mijn nieuwe collega’s op de afdeling kan leren. En ik breng
mijn kennis en ervaring van het werken in de wijk mee.
Ik verwacht dat het een mooie kruisbestuiving wordt.”
Externe werving
“Ik ben er blij mee, ik heb intussen nog twee extra collega’s
aangenomen voor een combifunctie”, zegt Carla. “Ik krijg ook
externe sollicitanten die dit als een mooie uitdaging zien.
Natuurlijk vereist het een goed en duidelijk overleg van de
betrokken leidinggevenden. Zeker voor wat betreft het
afstemmen van de dienstroosters. De combifuncties worden
bovendien niet alleen aan bestaande collega’s aangeboden.
Onze recruiter Tamara Perryer wijst sollicitanten ook op de
mogelijkheid.”
Combifunctie in de zorgKunnen combifuncties in de zorg bijdragen aan een
betere personeelsbezetting? Afdelingshoofd Carla
Breedveld is er optimistisch over. Op 1 januari verwel-
komt zij wijkverpleegkundige Chantal Smienk als
nieuw lid van haar intramurale team Singraven in het
Almelose Meulenbelt. Voor acht uur per week, want
Chantal blijft ook actief als wijkverpleegkundige. Carla
hoopt dat de pilot tot een mooie ontwikkeling leidt.
Foto boven: Chantal Smienk (rechts) werkt op de afdelingen én in de wijk.
Foto links: Leidinggevende Carla Breedveld ziet voordelen in combifuncties.
Wijkverpleegkundigen op de afdeling en omgekeerd
is het magazine van TriviumMeulenbeltZorg.
Het verschijnt vier keer per jaar in een oplage
van 6000 exemplaren.
Redactie:
TMZ, afdeling PR en Communicatie
Postbus 5019, 7600 GA Almelo
Coördinatie en eindredactie:
TMZ, afdeling PR en Communicatie
Teksten:
TMZ, afdeling PR en Communicatie
Fotografie:
Jaap Baart Fotografie
Vormgeving:
whspr | creatie
Druk:
Van Marle Grafische Bedrijven
Niets uit deze uitgave mag zonder toestemming van
de redactie worden verveelvoudigd, op welke wijze
dan ook.
T : 0900 - 2 453 453 E : [email protected] : www.triviummeulenbeltzorg.nl
: facebook.com/triviummeulenbelt : youtube.com/triviummeulenbelt : twitter.com/tmzorg : instagram.com/triviummeulenbeltzorg
ColofonReageren?
Wilt u reageren op één of meerdere artikelen of heeft u vragen, suggesties
of ideeën? Schroom dan niet en laat het weten via het e-mailadres
Adreswijziging doorgeven
Een adreswijziging kunt u doorgeven door het oude adres te corrigeren op de
losse adres bijsluiter bij het magazine en deze in een enveloppe te retourneren.
Geeft u daarbij s.v.p. op de achterzijde aan of u cliënt, contactpersoon of
anderszins een relatie van TMZ bent. Het retouradres vindt u op de bijsluiter.
Ontvangt u meerdere exemplaren?
Ontvangt u meer dan één exemplaar van een editie, dan is de reden dat u tot
meerdere lezersgroepen behoort (bijv. thuiszorg en personenalarmering, of u
bent vrijwilliger en tegelijkertijd contactpersoon van een cliënt). Administratieve
aanpassing is op dit moment niet mogelijk. U kunt de extra exemplaren daarom
behouden of het magazine aan iemand uit uw omgeving doorgeven.
Privacy
Ons privacybeleid vindt u op onze website www.triviummeulenbeltzorg.nl. Heeft u
nog vragen daarover, dan kunt u mailen naar [email protected].