1389. - Na polju Kosovu odigrala presudna bitka srpske i turske vojske, koja je oznaila poetak kraja nezavisne srpske drave i otvorila vrata Turcima za dalji prodor u Evropu. Oskudni istorijski podaci ne otkrivaju tok bitke, ak ni ko je pobijedio. Pretpostavlja se da je turski sultan Murat Prvi, koji je na Kosovo stigao sa sinovima Bajazitom i Jakubom, predvodio 40.000 vojnika, a da je srpski knez Lazar Hrebeljanovi sakupio 25.000 boraca. Srpski kralj Bosne Tvrtko Prvi Kotromani - koji je knezu Lazaru, suoenom sa najezdom Turaka poslije pada u vazalni poloaj romejskog i bugarskog cara, pritekao u pomo odredom pod komandom velikog vojvode Vlatka Vukovia - pisao je Trogiranima 1. avgusta 1389. o pobjedi nad Turcima. Slino pismo je poslao u Firencu, odakle mu je odgovoreno da ve znaju za turski poraz. Na pobjedu Srba posredno ukazuje i dnevnik s puta u Carigrad ruskog mitropolita Pimena, u kojem se pominju veliki neredi u Turskoj 12 dana poslije Kosovske bitke. U bici su poginula oba vladara: kneza Lazara Turci su zarobili i posjekli, a sultana Murata Prvog je ubio srpski ratnik Milo Obili, probivi se kroz tursku vojsku. U svakom sluaju, nesporna je posljedica sudara hrianstva i islama i dviju u svemu razliitih kultura: Srbija je budui da nije imala tako velike rezerve kao Turska ubrzo postala vazalna drava. Sedam decenija kasnije je pokorena i potom je provela etiri vijeka u ropstvu. Kosovska bitka je postala predmet legende, prvo kod bugarskog pisca Konstantina Filozofa u "ivotu despota Stefana Lazarevia", zatim kod dubrovakog istoriara Mavra Orbinija u djelu "Il Regno degli Slavi" (Carstvo Slovena), a najvie u ciklusu velianstvenih srpskih narodnih pjesama.