ดรดร..ร�ค กร�ฟฟ�ธร�ค กร�ฟฟ�ธ , , สิ�งคโปร� ไบเบ��ล คอลลเลจสิ�งคโปร� ไบเบ��ล คอลลเลจ

ฟี�ลิ�ปป�ฟี�ลิ�ปป�

1 .ชื่��นใจกับพี่� น้�อง

2 .ชื่มความถ่�อมใจ

3 .ยิ�นยอมรู้� �จกัพี่รู้ะครู้�สต์�

4 .ด�ใจใน้กัารู้เลิ� ยงดู�ของพี่รู้ะเจ�า

โอ�ข�ายกัพี่รู้ะน้ามส�งส$ดู

โอ�ข�ายกัพี่รู้ะน้ามส�งส$ดูโอ�ข�ารู้กัจะรู้�องเพี่ลิงสรู้รู้เสรู้�ญ

พี่รู้ะเยซู�ทรู้งอย��ภายใน้ ข�าย�น้ดู�พี่รู้ะองค�ช่�วยให้�รู้อดู

ทรู้งจากัสวรู้รู้ค�ส��โลิกัา ส,าแดูง ห้น้ทางจากัโลิกัาส��กัางเขน้ ช่,ารู้ะ ความบาป

จากักัางเขน้ส��อ$โมงค� จากัอ$โมงค�ส��สวรู้รู้ค�

โอ�ข�ายกัพี่รู้ะน้ามส�งส$ดู (ซู, า)

ทรู้งจากัสวรู้รู้ค�ส��โลิกัา ส,าแดูง ห้น้ทาง

จากัโลิกัาส��กัางเขน้ ช่,ารู้ะ ความบาป

จากักัางเขน้ส��อ$โมงค� จากัอ$โมงค�ส��สวรู้รู้ค�

โอ�ข�ายกัพี่รู้ะน้ามส�งส$ดู

(ซู, า)

เราเป�นคนแบบไหน?

1 .ในการอภิ�ปรายิภิายิในกล#$มหน%าต่$อหน%า

2. ในการอภิ�ปรายิกล#$ม ทางอ�นเทอเน(ต่

181ฟ)ล�ปป) ผลแห$งการเล�ยินแบบพระคร�สิต่�

ยิ�นด�  ถ่$อมใจ  การปกป/อง  สิ0นต่�สิ#ข

 บทท�� 1   บทท�� 2 บทท�� 3   บทท�� 4

 ยิ�นด� (5x)   ยิ�นด� (7x)   ยิ�นด� (1x)   ยิ�นด� (4x)

 ท0ศนคต่� (1x) ท0ศนคต่� (7x)   ท0ศนคต่� (8x)   ท0ศนคต่� (4x)

 การทนท#กข�  การยิอมจ3านน  ความรอด  การชื่3าระให%บร�สิ#ทธ�5

ค,าทกัทาย1:1-2

 ค,าขอบค$ณแลิะค,า

อธิ�ษฐาน้1:3-11

พี่น้ธิกั�จใน้ค$กั1:12-

30

 ขอรู้�อง2:1-4

 ต์วอย�าง2:5-30

 จากัพี่วกัถ่3อกัฎ

3:1-16

จากัพี่วกัปลิ�อยต์ว3:17-21

กับผู้��คน้4:1-3

 กับพี่รู้ะเจ�

า4:4-

9

เสมอๆ4:10-20 ทกัทาย4:21-23

 โรม

 ต่%นฤด7หนาว ป)ค.ศ . 62 (ชื่$วงต่�ดค#กในกร#งโรมคร0�งแรก)

181ฟ)ล�ปป)

ค3าสิ3าค0ญท0ศนคต่�

ข%อพระค0มภิ�ร�สิ3าค0ญ“ท$านจงม�น3�าใจต่$อก0นเหม�อนอยิ$างท��ม�ใน

พระเยิซู7คร�สิต่�”(ฟ)ล�ปป) 2:5)

181ฟ)ล�ปป)

เน��อหาหล0กอ.เปาโลขอร%องผ7%เชื่��อชื่าวฟ)ล�ปป) ให%เล�ยินแบบท0ศนคต่�ของ

พระเยิซู7คร�สิต่� ซู:�งจะท3าให%ม�ประสิบการ�แห$งความชื่��นชื่มยิ�นด� ความถ่$อมใจ และสิ0นต่�สิ#ข เพ��อท��จะได%ร0บการปกป/อง

จากผ7%สิอนผ�ด และ การแต่กแยิกในคร�สิต่จ0กร

การประยิ#กต่�ใชื่%เราจะสิ3าแดงท0ศนคต่�อยิ$างพระคร�สิต่�ท$ามกลาง

ความท#กข�ยิากได%อยิ$างไร?

182ผ7%เข�ยิน

หล0กฐานภิายินอกน0กว�ชื่าการพระค0มภิ�ร�ท��น$าเชื่��อถ่�อเก�อบท0�งหมดเชื่��อว$า

เปาโลเป�นผ7%เข�ยินพระธรรมฟ)ล�ปป) ยิกเว%นเอฟ. เบาเออร� น0กว�จารณ์�ห0วร#นแรง ชื่าว

เยิอรม0น สิม0ยิศต่วรรษท�� 19

หล0กฐานภิายิใน ในจดหมายิอ%างถ่:งเปาโลว$าเป�นผ7%เข�ยิน (1:1). ท0�งยิ0งยิ3�าถ่:งเพ��อนร$วมงานค�อ ท�โมธ� (1:1; ก�จการ 16)

และค3าชื่��แจงของผ7%เข�ยินเองในจดหมายิ (3:4-6)

186ขเม�องฟ)ล�ปป)ในสิม0ยิของเปาโลจาก Bible Visual Resource Book, 247

182

ว0นเวลาท��เข�ยิน

เปาโลกล$าวถ่:งการต่�ดค#กในกร#งโรม ซู:�งเป�นชื่$วงท��ท$าน

เข�ยินจดหมายิฝากในการต่�ดค#กในกร#งโรมคร0�งท�� 1

(ค.ศ. 60-62).

ฟ)ล�ปป) เป�นจดหมายิฝากจากในค#กฉบ0บสิ#ดท%ายิจากสิ��

ฉบ0บ เน��องจาก จดหมายิฝากเอเฟซู0สิ ไม$ได% กล$าวถ่:ง

ความคาดหว0งท��จะถ่7กปล$อยิ สิ$วนจดหมายิฝากโคโลสิ�

และ ฟ)เลโมน เข�ยินชื่$วงเวลาเด�ยิวก0บเอเฟซู0สิ หร�อ หล0ง

จากน0�นไม$นาน (ค.ศ. 60-61).

เวลาท��เป�นไปได%มากท��สิ#ดสิ3าหร0บจดหมายิฝากฟ)ล�ปป) ค�อ

ต่%นฤด7หนาว ป)ค.ศ . 62 ซู:�งเป�นชื่$วงก$อนท��เปาโลถ่7ก

ปล$อยิต่0ว ต่ามค3าอธ�ษฐานของคร�สิต่จ0กร

ข%อม7ลจ3าเพาะ

โรมฟ)ล�ปป)

เปาโลเข�ยินจดหมายิฟ)ล�ปป) ในชื่$วงสิ#ดท%ายิของการถ่7กจ3าค#กท��กร#งโรมคร0�งท�� 1 ในป)ค.ศ . 62 ก$อนหน%าน��ท$านเข�ยินจดหมายิฝากจากในค#กฉบ0บอ��น ค�อ เอเฟซู0สิ โคโลสิ� และ ฟ)เลโมน

สิถ่านท��และว0นเวลาท��เข�ยิน

182

เสิ�ยิงเร�ยิกร%องจากชื่าวมาซู�โดเน�ยิในการเด�นทางประกาศคร0�งท��สิองชื่0กน3าให%เปาโลต่0�งคร�สิต่จ0กรท��เม�องฟ)ล�ปป)

เปาโลกล0บไปท��เม�องฟ)ล�ปป)อ�กใน 6 ป)ต่$อมาแต่$อยิ7$ท��น0�นเพ�ยิงไม$ก��ว0น

6 ป)ถ่0ดจากน0�น (ป)ค.ศ .62) เปาโลเข�ยินจดหมายิฉบ0บน��ถ่:งคร�สิต่จ0กรฟ�ล�ปป) ภิายิหล0งจากท��คร�สิต่จ0กรได%สิ$งเอปาโฟรด�ท0สิไปพร%อมก0บของฝาก เป/าหมายิหล0กค�อ เพ��อท��จะแสิดงความร0กและค3าขอบค#ณ์สิ3าหร0บน3�าใจท��คร�สิต่จ0กรม�ต่$อท$าน

เปาโลยิ0งหน#นใจให%คร�สิต่จ0กรบากบ0�นต่$อสิ7%ก0บล0ทธ� ยิ7ดายิท��สิอนให%ร0กษากฎบ0ญญ0ต่�ของโมเสิสิ

เบ��องหล0ง

182ล0กษณ์ะพ�เศษ

จดหมายิฟ)ล�ปป) ไม$ใชื่$ข%อเข�ยินเชื่�งศาสินศาสิต่ร�

เก��ยิวก0บหล0กข%อเชื่��อ แต่$เป�นจดหมายิท��บรรยิายิถ่:ง

พระล0กษณ์ะของพระเยิซู7คร�สิต่�ท��สิ3าค0ญท��สิ#ดใน

จดหมายิฝาก (2:5-11) เพ��อเป�นแบบอยิ$างแห$ง

ความถ่$อมใจ จดหมายิต่อนน��เร�ยิกว$า เคโนซู�สิ “

”

เน��องจากเน��อหา กล$าวถ่:ง การท��พระคร�สิต่�สิละ

สิ�ทธ�แห$งการเป�นพระเจ%า (ไม$ใชื่$สิละสิภิาวะการเป�น

พระเจ%า ) ภิายิใน 7 ข%อน��ได%สิอนความล3�าล:กเก��ยิว

ก0บการทรงสิถ่�ต่อยิ7$ก$อนของพระองค� การเสิด(จ

ลงมาบ0งเก�ด การถ่$อมใจ และ การเสิด(จข:�นสิ7$

สิวรรค�

ถ่:งแม%ว$าประเด(นเร��องผ7%เข�ยินไม$ค$อยิม�

การโต่%แยิ%งมากแต่$กล0บม�การโต่%แยิ%ง

เร��องเอกภิาพของเน��อหา โดยิเฉพาะ

เร��อง 1)การเปล��ยินน3�าเสิ�ยิงจากความ

ร0กเป�นการต่0กเต่�อน และจากการเป�น

เพ��อนร$วมงานเป�นการอ%างถ่:งสิ�ทธ�

อ3านาจ และ 2) ต่อนท��เป�นบทกว�(ร%อยิ

กรอง ) ท��แทรกระหว$างบทความ(ร%อยิ

แก%ว) (2:6-11).

ห0วข%อหล0ก 183-184

การด3าเน�นชื่�ว�ต่คร�สิเต่�ยิน

การอภิ�บาล

ชื่��นชื่มยิ�นด�

พระคร�สิต่�

พระคร�สิต่�เป�นใจความสิ3าค0ญของพระธรรมฟ)ล�ปป) 183

พระล0กษณ์ะ บทท�� 1 บทท�� 2 บทท�� 3 บทท�� 4เป7น้พี่รู้ะเจ�า  

2:6   

ส�งส$ดู (เจ�าน้าย) 1:2, 20 2:9-113:20-

21 

กัลิบมาดู�วยฤทธิาน้$ภาพี่ 1:6, 10 2:10, 163:20-

214:5

ถ่วายบ�ช่า (ไม�กัางเขน้) 1:29 2:8 3:18 

ช่�วยให้�รู้อดู  3:20

 

สง�ารู้าศี� (กัารู้เป7น้ข; น้จากัความต์าย)    3:10,

21 

บงเกั�ดู (มน้$ษย�)  2:6-8

   

ถ่�อมใจ  2:6-8

   

เช่3 อฟี<ง  2:8

   

ไม�เห้=น้แกั�ปรู้ะโยช่น้�ส�วน้ต์น้ (ผู้��รู้ บใช่�)  2:6, 21

   

ม�แผู้น้ใน้พี่น้ธิกั�จ  2:21, 30

   

จดูเต์รู้�ยมแกั�ผู้��ขดูสน้      4:19

ผู้��ช่�วย (โดูยพี่รู้ะว�ญญาณ) 1:19     

ต์อบค,าอธิ�ษฐาน้ 1:19     

ปรู้ะทาน้ความเช่3 อ 1:29     

มอบส�ทธิ�พี่�เศีษใน้กัารู้รู้บใช่� 1:1, 14-18, 22

     

ให้�ความสามารู้ถ่เพี่3 อจะถ่วายเกั�ยรู้ต์�    3:3

 

183

พระล0กษณ์ะ บทท�� 1 บทท�� 2 บทท�� 3 บทท�� 4ให้�ความรู้กัแกั�ผู้��อ3 น้ 1:8 2:29

   

ให้�ความช่อบธิรู้รู้ม (ธิรู้รู้ม�กัช่น้) 1:1, 10-11 

3:9 4:21ให้�กัารู้ห้น้$น้ใจ  

2:19   

ให้�ความเข�าใจเกั� ยวกับพี่รู้ะองค�เอง    3:8, 10

 

ถ่วายเกั�ยรู้ต์�แดู�พี่รู้ะเจ�า 1:11     

ให้�พี่รู้ะค$ณ 1:2   

4:23ให้�กัารู้ปลิอบปรู้ะโลิมใจแกั�เรู้า  

2:1   

ให้�กัารู้ปลิอบปรู้ะโลิมใจแกั�ผู้��อ3 น้  2:1

   

ให้�เป>าห้มายใน้กัารู้รู้บใช่�  2:16

   

ให้�ช่�ว�ต์ 1:21     

ให้�ความสามารู้ถ่ใน้กัารู้ท,าท$กัส� ง      4:13

ให้�ความย�น้ดู� (ใน้ส� งท� ม�) 1:18, 26 2:29 3:1 4:4, 10-13ให้�ความม น้ใจ (ใน้จ$ดูย3น้) 1:13-14 2:19, 24

 4:1, 19

ให้�สน้ต์�ส$ข 1:2 

4:2, 7ให้�กัารู้ทน้ท$กัข� 1:13, 29

 3:10

 

ให้�บ,าเห้น้=จ 1:21, 23  3:7-8,

14 

ให้�ความถ่�อมใจ  2:5

   

ให้�ความเป7น้ห้น้; ง 1:15-17 2:1-2 

4:21-22ให้�กัายให้ม� (กัารู้เป7น้ข; น้)

   3:11, 21

 

ให้�ลิกัษณะของพี่รู้ะครู้�สต์� 1:20, 27 2:5 3:10-14 

พระคร�สิต่�เป�นใจความสิ3าค0ญของพระธรรมฟ)ล�ปป)

ห0วข%อหล0ก 183-184

การด3าเน�นชื่�ว�ต่คร�สิเต่�ยิน

การอภิ�บาล

ชื่��นชื่มยิ�นด�

พระคร�สิต่�

เป/าหมายิอ��นๆ

เล�ยินแบบท0ศนคต่�

ของพระคร�สิต่�

184-185สิ0งเคราะห�เน��อหา

1 ยิ�นด�

ผลจากการม�ท0ศนคต่�อยิ$างพระคร�สิต่�

ความสิ#ข ก0บ ความยิ�นด�

ความสิ#ข Joy

ภิายินอก ภิายิใน

ข:�นอยิ7$ก0บสิถ่านการณ์� ไม$ข:�นอยิ7$ก0บสิถ่านการณ์�

ปฏิ�ก�ร�ยิาทางอารมณ์� การแสิดงความต่0�งใจ

การม�สิ��งท��ต่นต่%องการ การต่%องการสิ��งท��ต่นม�

ด�ใจ พ:งพอใจผล เหต่#

ผลล0พธ� รากฐานไม$สิม3�าเสิมอ สิม3�าเสิมอ

ชื่0�วคราว น�ร0นดร�

ความยิ�นด�

186ค

184-185

2 ถ่$อมใจ

1 ยิ�นด�

สิ0งเคราะห�เน��อหา

ผลจากการม�ท0ศนคต่�อยิ$างพระคร�สิต่�

 เห(นแก$ต่0ว  ไม$เห(นแก$ต่0ว

 ก$อให%เก�ดการบ$น (2:14)  ก$อให%เก�ดความยิ�นด� (2:2ก)

น3าไปสิ7$การแต่กแยิก (4:2) น3าไปสิ7$การเป�นหน:�ง (2:2b)

หยิ��ง (2:3ก) ถ่$อมใจ (2:3ข)

ถ่�อว$าต่นด�กว$าคนอ��น (2:3ก) ถ่�อว$าคนอ��นด�กว$าต่น (2:3ข)

หาประโยิชื่น�แก$ต่น (2:4ก) หาประโยิชื่น�แก$ผ7%อ��น (2:4ข)

เป�นอยิ$างซูาต่าน เป�นอยิ$างพระคร�สิต่� (2:5)

186งการสิ0มพ0นธ�ก0บผ7%อ��น(ฟ)ล�ปป) 2:1-4)

186Philippians 2:6-11

ฟี�ลิ�ปป� 2:6- 11

— ต์ดูส�น้ใจสลิะส�ทธิ�ความเป7น้พี่รู้ะเจ�า — ดู,ารู้งอย��ใน้สภาพี่พี่รู้ะเจ�า

— สลิะส�ทธิ�กัารู้เท�าเท�ยมกับพี่รู้ะเจ�า — ยอมรู้บสภาพี่ทาสโดูยบงเกั�ดูเป7น้มน้$ษย�

—ยอมเช่3 อฟี<งจน้ถ่;งความมรู้ณา —มรู้ณาท� กัางเขน้

พี่รู้ะครู้�สต์� สิง$าราศ� สิง$าราศ�

2:6-8 ความถ่�อมใจ 2:9-11

กัารู้ยกัช่�ข; น้

ความเป7น้พี่รู้ะเจ�าจะไดู�รู้บกัารู้ยอมรู้บ

186จผลแห$งการม�ท0ศนคต่�ท��ไม$ด� ฟ)ล�ปป) 2:14-16

คนท��ลงท#นในชื่�ว�ต่เราจะเร��มค�ดว$าเขาน$าจะไปลงท#นชื่�ว�ต่ก0บคนอ��นแทนด�กว$า

ถ่%าเราบ$นและท#$มเถ่�ยิง

เราจะไม$เป�นคนปราศจากต่3าหน�และไม$เป�นฝCายิถ่7ก

เราจะไม$ม�อ�ทธ�พลในแง$บวกต่$อผ7%อ��น

186ฉผลแห$งการม�ท0ศนคต่�ท��ด�ฟ)ล�ปป) 2:14-16

คนท��ลงท#นชื่�ว�ต่จะเห(นผลและภิ7ม�ใจในสิ��งท��ลงท#นลงแรงไป

เราจะบร�สิ#ทธ�5 ปราศจากความผ�ด ไม$ถ่7กต่3าหน� เป�นบ#ต่รของพระเจ%า

ถ่%าเราท3าท#กสิ��งโดยิปราศจากการบ$นและท#$มถ่�ยิงก0น

เราจะสิ$องสิว$างด0งแสิงในจ0กรวาล

184-185184-185

2 ความถ่$อมใจ

1 ยิ�นด�

3 การปกป/อง

สิ0งเคราะห�เน��อหา

ผลจากการม�ท0ศนคต่�อยิ$างพระคร�สิต่�

186ฉ186ฉความสิมด#ลในชื่�ว�ต่คร�สิเต่�ยิน

 ฟ)ล�ปป) 3:1-3  ฟ)ล�ปป) 3:4-16  ฟ)ล�ปป) 3:17-20

ถ่�อกฎ=กฎเท$าน0�น เกณ์ฑ์�และเสิร�ภิาพ เสิร�=ไม$ม�กฎม�กฎมากมายิ กฎของพระค0มภิ�ร�เท$าน0�น เสิร�ในการท3าท#กสิ��ง

การกระท3าสิ3าค0ญท��สิ#ด การกระท3าสิ3าค0ญ การกระท3าไม$สิ3าค0ญโครงสิร%างซู0บซู%อน ม�โครงสิร%าง ไม$ม�โครงสิร%าง

เป�นอยิ$างฟาร�สิ� เป�นอยิ$างพระคร�สิต่� เป�นอยิ$างคนต่ะกละธรรมเน�ยิมปฏิ�บ0ต่� ค�อ พระเจ%า“ ” พระคร�สิต่� ค�อพระเจ%า ปากท%องค�อ พระเจ%า

ปฏิ�เสิธเน��อหน0ง ควบค#มเน��อหน0ง บ3าเรอเน��อหน0งความสิมบ7รณ์�แบบ อยิ7$ในกระบวนการ (3:12-13) แล%วแต่$เวรกรรม

ค�ดว$ามาถ่:งแล%ว ร7%ว$ายิ0งไม$ถ่:ง ไม$ใสิ$ใจม0�นใจในเน��อหน0ง (3:3) ม0�นใจในพระคร�สิต่� (3:7) ม0�นใจในสิ��งน$าละอายิ (3:19ค)

ชื่อบธรรมโดยิกฎบ0ญญ0ต่� (3:9ก) ชื่อบธรรมโดยิความเชื่��อ (3:9ข) ไม$แสิวงหาความชื่อบธรรม (3:19ง)

ห%ามด7หน0ง ด7หน0งท��เป�นประโยิชื่น� ด7หน0งท#กประเภิทห%ามด7รายิการโทรท0ศน� ด7รายิการท��เป�นประโยิชื่น� ด7รายิการโทรท0ศน�ท#กประเภิท

ห%ามฟEงเพลง ฟEงดนต่ร�ท��เป�นประโยิชื่น� ฟEงเพลงท#กประเภิทไม$ด��มเหล%า/ไวน� เน��องจากกฎ ไม$ด��ม/ยิ0บยิ0�ง/ควบค#ม ด��มจนเมามายิ

ไม$ก�นอาหารมลท�น ควบค#มอยิ$างเหมาะสิม ต่ระกละต่ระกรามถ่�อ สิะบาโต่คร�สิเต่�ยิน“ ” พ0กผ$อน ปล$อยิต่0วต่ามใจ

ห%ามแต่$งงาน เป�นโสิดเพ��อร0บใชื่% ปล$อยิต่0ว/ผ�ดประเวณ์�

 พวกถ่�อกฎ ความสิมด#ล  เสรู้�น้�ยม

เราอาจสิ7ญเสิ�ยิความรอดได% ความรอดม0�นคงน�ร0นดร� เราไม$สิามารถ่รอดได%

186ชื่186ชื่เชื่��อต่ระก7ลของเปาโล (ฟ)ล�ปป) 3:4-6)

 เข%าสิ#หน0ต่ในว0นท��แปด สญลิกัษณ�แห้�งเข�าส�วน้ใน้พี่น้ธิสญญาท� พี่รู้ะเจ�าม�ต์�ออบรู้าฮัมแยกัเปาโลิจากัคน้ต์�างช่าต์�แลิะเปาโลิท,าพี่�ธิ�น้� ต์ามวน้ท� กั,าห้น้ดู

ใน้พี่รู้ะคมภ�รู้�พี่น้ธิสญญาเดู�ม (ปฐมกัาลิ 17:11-12)

เป�นประชื่ากรแห$งอ�สิราเอล เปาโลิเป7น้คน้เช่3 อสายอ�สรู้าเอลิแท� ช่น้ช่าต์�ท� พี่รู้ะเจ�าเลิ3อกัสรู้รู้ไว� ไ(ไม�ใช่�คน้ท� เปลิ� ยน้ศีาสน้ามาเป7น้ย�วซู; งถ่3อเป7น้กัลิ$�มคน้ช่ น้สอง)

อยิ7$ในเผ$าเบนยิาม�นเผู้�าน้� เป7น้เผู้�าท� เลิ=กัท� ส$ดูเผู้�าห้น้; งแต์�อวดูไดู�ว�าม�กัษต์รู้�ย�องค�

แรู้กัของอ�สรู้าเอลิ(ซูาอ�ลิ ) เปาโลิไม�ไดู�มาจากัเผู้�าท� ไม�ม�ช่3 อเส�ยงเช่�น้ดูาน้ห้รู้3อรู้�เบน้

เป�นชื่าวฮี�บร7ขนานแท% เปาโลิไม�ไดู�รู้บธิรู้รู้มเน้�ยมกัรู้�กัแม�ว�าต์วเขาเองเต์�บโต์ใน้เม3องของช่าวกัรู้�กั(ทารู้�ซูส)

ในด%านบ0ญญ0ต่�: อยิ7$ในคณ์ะฟาร�สิ�

คณะน้� เครู้�งครู้ดูใน้กัฎบญญต์�ของโมเสสย� งกัว�าคณะอ3 น้ๆใน้สงคม

ในด%านความกระต่�อร�อร%น: ข$มเหงคร�สิต่จ0กร

พี่วกัฟีารู้�ส�ส�วน้มากัไม�ไดู�กัรู้ะต์3อรู้3อรู้�น้ท� จะกั,าจดูพี่วกัท� เช่3 อใน้พี่รู้ะเยซู�

ในด%านความชื่อบธรรมโดยิบ0ญญ0ต่�: ไม$ม�ท��ต่�

เปาโลิรู้กัษาบญญต์� 613 ข�อของฟีารู้�ส�โดูยไม�ม�ข�อยกัเว�น้

186ฌ186ฌหยิากเยิ��อ(ขยิะม7ลฝอยิ)เพ��อพระคร�สิต่�ฟ)ล�ปป) 3:7-8

เปาโลถ่�อว$าความสิ3าเร(จสิ7งสิ#ดของท$านเป�นเหม�อนม7ลสิ0ต่ว� เม��อเปร�ยิบก0บการร7%จ0กก0บพระคร�สิต่� อะไรเป�นสิ��งท��ท3าให%เราภิ7ม�ใจมากท��สิ#ดในชื่�ว�ต่ของเรา?

ชื่�ว�ต่สิ$วนต่0ว• ต่3าแหน$งหน%าท��การงาน• เง�นเด�อน• อ3านาจ• การศ:กษา/ปร�ญญา• อ��นๆ

ด%านสิ0งคม• ฐานะทางสิ0งคม• เพ��อนฝ7ง• ค7$ครอง• บ%าน• รถ่• เพ��อนบ%าน• สิโมสิรท��เข%าร$วม• กอล�ฟ/ก�ฬา• ล7กๆ• อ��นๆ

ด%านจ�ต่ว�ญญาณ์• ต่3าแหน$งในคร�สิต่จ0กร• สิ�บลด/ถ่วายิ/ความสิามารถ่• สิมาชื่�กภิาพในคร�สิต่จ0กร• ประสิบการณ์�ในการ0บใชื่%/ของประทาน• ความร7%ทางพระค0มภิ�ร�• ความถ่$อมใจ• อ��นๆ

ด%านร$างกายิ• ร7ปล0กษณ์�ภิายินอก• ความเข%มแข(งก3ายิ3า• สิ#ขภิาพ• ความสิามารถ่• อ��นๆ

ท0ศนคต่�ของเราเป�นเหม�อนเปาโลหร�อไม$? เหล$าน��เป�นเพ�ยิงม7ลสิ0ต่ว�ในสิายิต่าเราหร�อไม$?

186ญ186ญการล$วงล3�าสิม0ยิใหม$ฟ)ล�ปป) 3:18-19

พระค0มภิ�ร�  การต่�ความหมายิ  ล0ทธ�มอร�มอน  ล0ทธ�โฮีล�� ลาฟเต่อร�

ปรู้ะพี่ฤต์�ต์วเป7น้เป7น้ศีต์รู้�ต์�อกัางเขน้

พวกน��ต่$อต่%านความรอดโดยิความเชื่��อ

ความรอดโดยิการกระท3า ไม$สิอนเร��องพระคร�สิต่�

ปลิายทางของคน้เห้ลิ�าน้ น้ค3อความ

พี่�น้าศี พวกน��ไม$ได%ร0บความรอด

อ%างว$าได%ร0บความรอดแต่$แท%จร�งชื่$วยิต่0วเองให%รอด

ไม$ได%

อ%างว$าเป�นคร�สิเต่�ยิน แต่$ท3าไมไม$สิอนเร��องพระ

คร�สิต่�?

พี่รู้ะของเขาค3อกัรู้ะเพี่าะ

เป/าหมายิชื่�ว�ต่ค�อความพ:งพอใจ

เป/าหมายิค�อการเป�นพระเพ��อท��จะม�เพศสิ0มพ0นธ�ก0บพระเพศหญ�งได%มากเท$าท��

ต่%องการ

เป/าหมายิค�อการม�ความร7%สิ:กด�ๆ

เขายกัความท� น้�าอบอายของเขาข; น้

มาโอ�อวดู พวกน��ภิ7ม�ใจในสิ��งท��น$า

ละอายิว�หารท��ม�สิาม�ภิรรยิาได%

หลายิๆคน เป�นเป/าหมายิสิ7งสิ#ด

ความสิ7งสิ$งฝCายิว�ญญาณ์ค�อการห0วเราะจนค#มไม$

อยิ7$ และสิ$งเสิ�ยิงเหม�อนไก$

เขาสน้ใจใน้วต์ถ่$ทางโลิกั

พวกน��ม�ม#มมองชื่�ว�ต่แบบ ท��น��-เด�Jยิวน��

“เป�นพระแห$งอ0ต่ต่า(ต่นเอง ) และ

เพศ”

“อยิ$าใชื่%ความค�ดแล%วค#ณ์จะร7%สิ:กด�!”

184-185184-185สิ0งเคราะห�เน��อหา

2 ความถ่$อมใจ

1 ยิ�นด�

3 การปกป/อง

4 สิ0นต่�สิ#ข

ผลจากการม�ท0ศนคต่�อยิ$างพระคร�สิต่�

185-186ก185-186กโครงเร��อง

(บทท��1) เปาโลขอบค#ณ์และอธ�ษฐานเพ��อพ��น%องชื่าวฟ)ล�ปป)และยิ�นด�เม��อทราบว$าการถ่7กจ3าค#กของท$านเป�นเหต่#ให%พระก�ต่ต่�ค#ณ์แพร$ขยิายิออกไป และหน#นใจพวกเขาให%เห(นว$าการ

ต่$อสิ7%ก0บผ7%ท��ข$มเหงเพ��อพระคร�สิต่�น0�นจะน3าความยิ�นด�มาสิ7$ชื่�ว�ต่ของเขาด%วยิเชื่$นก0น

(บทท��2) เปาโลยิกต่0วอยิ$างความถ่$อมใจจากชื่�ว�ต่ของสิ��บ#คคล (พระคร�สิต่� , เปาโลเอง , ท�โมธ� และเอปาโฟรด�ท0สิ ) ในฐานะท��เป�นแบบอยิ$างแห$งท0ศนคต่�ของพระคร�สิต่� เพ��อขอร%อง

ให%คร�สิต่จ0กรม�ความเป�นน3�าหน:�งใจเด�ยิวก0นโดยิทางความถ่$อมใจของสิมาชื่�กแต่$ละคน

(บทท��3) เปาโลขอให%คร�สิต่จ0กรเอาอยิ$างท$านในการอยิากเป�นเหม�อนพระคร�สิต่�แทนท��จะวางใจในค#ณ์ความด�ของต่นเองเพ��อพวกเขาจะได%ปกป/องต่0วเองจากผ7%สิอนท��ยิ:ดถ่�อกฎ

บ0ญญ0ต่�และเสิร�น�ยิมโดยิการร0กษาชื่�ว�ต่ท��สิมด#ลระหว$างบ0ญญ0ต่�ก0บเสิร�ภิาพ

(บทท��4) เปาโลยิ3�าว$าการม�ท0ศนคต่�อยิ$างพระคร�สิต่�น3าสิ0นต่�สิ#ขก0บพระเจ%าและก0บมน#ษยิ�ในท#กสิถ่านการณ์�เพ��อคร�สิต่จ0กรจะได%พ:�งพาพระก3าล0งของพระคร�สิต่�ในความเป�นหน:�งและใน

การร$วมต่$อสิ7%ในคร�สิต่จ0กร

186ฎ186ฎเล�ยินแบบพระคร�สิต่�

ในการยิ�นด�ในความท#กข� (1เธสิะโลน�กา 1:6)

ในพระล0กษณ์ะ (โรม 8:29)

ในการเต่�บโต่เป�นผ7%ใหญ$ (เอเฟซู0สิ 4:13)

ในความอดทน (1ท�โมธ� 1:16)

ในความบร�บ7รณ์� (โคโลสิ� 1:28; ม0ทธ�ว 6:33)

ในการยิอมต่$อความท#กข�ท��ไม$เป�นธรรม (1เปโต่ร 2:21)

ในท#กสิ��ง (ยิอห�น 3:30)