10 g. haasnoot 1
-
Upload
stefax -
Category
Art & Photos
-
view
206 -
download
0
Transcript of 10 g. haasnoot 1
f
Abbey Haasnoot wordt wakker op een verlaten plek. Ze denkt terug aan wat
er is gebeurd.
Ze leefde op straat en een stelletje wetenschappers hadden haar een beter
leven beloofd als ze zou meewerken aan een onderzoek. Daar ging ze
natuurlijk direct op in. En nu zit ze hier.
Achter haar staat een klein huisje, ze vreest al het ergste: Dit is haar huis,
dat is natuurlijk beter dan de straat.
f
Ze hoopt dat de binnenkant van het huisje nog een beetje
meevalt. En precies of de wetenschappers haar zouden
horen roept ze „please‟ naar de hemel.
f
Het mocht niet zijn. Ze heeft amper meubels. De kleuren
spreken haar wel aan, langs de ene kant strak en de
andere „love‟.
f
Als eerste gaat ze naar toilet.
“Nou, dit had ik altijd al eens willen doen! Plassen in de
keuken en mijn slaapkamer.” Zegt ze spottend.
f
Plots ziet Abbey dat er buiten iemand aankomt, dus ze
roep luid „wacht‟. Ze is zo blij dat ze een mens ziet. Als ze
dichterbij komt ziet ze dat het de postbode is.
f
“Hallo, ik ben Abbey Haasnoot.” Zegt ze vriendelijk.
“Ik ben Amelia.”
f
“Mag ik je is iets vragen?”
“Vraag maar!”
“Waar ben ik? Wonen hier nog mensen?”
“U woont hier, maar u weet niet waar u bent?” Vraagt
Amelia spottend.
f
“Laat maar.” Zegt Abbey wanneer ze door heeft hoe dom
haar vraag was.
“Ik moet nu verder met mijn rond, er zijn nog andere
mensen die wachten op hun krant.”
“Oké, daag.”
f
Ze dacht na over de woorden van Amelia, „er zijn nog
andere mensen‟. Ze krijgt weer een sprankel hoop. Abbey
heeft het vermoeden dat ze hier wel nog even zal zitten,
dus ze pakt de krant opzoek naar een job.
f
Haar levenswens is $100.000 verdienen. Ze kiest voor
een job als postkamermedewerkster in de commercie,
misschien komt ze Amelia dan nog tegen.
Het enigste wat ze nodig heeft is een punt voor charisma.
f
Wanneer ze de krant terug op de grond legt, komt er een
andere vrouw voorbij. „Het is hier nog drukker dan ik
dacht.‟
f
“Hallo, ik ben Trudy Van Ginkel van de tuinvereniging.”
Begroet ze me.
“Hallo, ik ben Abbey. Maar ik denk niet dat je hier veel
kan komen doen. Ik heb namelijk geen tuin, misschien
later wel.”
f
“Ow” Zegt de vrouw. “Tja, dan kan ik hier maar weinig
komen doen, daag!” En weg gaat ze.
f
Ze koopt meteen een spiegel met haar laatste
spaarcentjes om een punt van charisma te verdienen.
f
Plots gaat de bel. „Weeral mensen? Het is hier helemaal
niet dood.‟ Ze gaat naar buiten en begroet iedereen.
f
Even later zitten ze met z‟n allen gezellig te kletsen.
Vooral Benjamin vindt ze leuk, hij blijft maar moppen
vertellen.
f
Maar aan alle gezellige momenten komt een einde, het is
6 uur „s avonds wanneer ze hen naar huis stuurt. Want ze
willen morgen graag een frisse indruk maken op haar
eerste werkdag.
f
Dus kruipt ze, na haar avondeten, al om 21 uur in bed.
f
De volgende dag vertrekt ze met veel goede moed naar
haar eerste werkdag. Wanneer ze de carpool ziet
verdwijnt de lach op haar gezicht even, maar ze herstelt
zich meteen.
f
Wanneer Abbey nog op haar werk is komt er een
postbode een brief voor haar brengen.
f
Als ze thuis komt van haar werk, ziet ze dat het vlaggetje
van de brievenbus omhoog steekt en dat de vuilnisbak is
omver gestampt.
f
Ze beslist eerst de vuilnisbak terug recht te zetten al
vloekend.
“Ik heb toch niemand kwaad gedaan!”
f
Dan opent ze de brievenbus en pakt de brief en de
rekeningen, natuurlijk!, eruit. ABBEY HAASNOOT staat er
op de envelop. Abbey kijkt raar op wanneer ze ziet wat er
in de brief staat: ZOEK EEN MAN, in koeien van letters.