1.Αναστάσιμος

Στην αναστάσιμη χαρά

φυτρώνουν μέσα μας φτερά

κι αντάμα ξεκινάμε

για κάποιες χώρες μακρινές,

που τόσες γνώριμες φωνές

μας προσκαλούν να πάμε.

***

Όλοι μαζί κι είν' η φωτιά

στην τρισευδαίμονη ματιά

και λάμπει γύρω η πλάση.

Δόξα, ωσαννά στον Πλαστουργό

που 'ρθε με λόγο και σταυρό

τον κόσμο αναπλάσει. ***

Άνοιξη μπήκε για καλά

κι η αγράμπελη μοσχοβολά

κι η πασχαλιά ευωδιάζει.

Πήδα και χόρευε, ψυχή,

που σ' έλιωσε η απαντοχή

και το πικρό μαράζι.

Άνοιξη μπήκε για καλά

κι η θάλασσα παιζογελά

κι ανθίζουν κήποι, εντός μου.

Πλάκες, που στέκατε βαριές

στα μνήματα και στις καρδιές

σας έσπασ' ο Χριστός μου.

2. ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΦΩΛΙΑ

Νιώθω γ ́άλλη μια φορά τόση απέραντη χαρά κι ή καρδιά μου ευτυχισμένη δε χορταίνει να το λέει:

Κατασκήνωση φωλιά για του Θεού τη φαμελιά, Θεέ μου, να μαστέ μαζί στον ουρανό όπως και στη γη·

Κι αν τα λόγια δεν το εκφράζουν οι καρδιές μας το φωνάζουν: είναι τέλεια ή ζωή όταν είμαστε μαζί.

Πρώτα χρόνια στον Χριστό χαρά γεμάτα και παλμό, το αιώνιο αγγίζω και τη νιότη μου ασφαλίζω

3. ΠΑΤΡΙΔΑ, ΗΛΙΟΣ ΚΙ ΟΥΡΑΝΟΣ

Πατρίδα, ήλιος κι ουρανός και χώμα και λουλούδι, ζεστό ψωμί, γλυκό κρασί και των πουλιών τραγούδι.(2)

Πατρίδα, γέλιο του παιδιού, γλυκό φιλί της μάνας, ανάσα, μοσχολίβανο στον ήσκιο της καμπάνας.(2)

Πατρίδα, δάκρυ στο γιαλό, μαντήλι στο μουράγιο, του χωρισμού παράπονο, του γυρισμού κουράγιο.(2)

4. ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ "Αν μπορούσες να βρεθείς ψηλά στον ουρανό, θα άκουγες εκεί ετούτο του ψαλμό· κι αν μπορούσες ν' ανεβείς στου δένδρου τα κλαδιά. θα άκουγες εκεί να λένε τα πουλιά:

Άγιος ό Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησαν υμάς. (2)

Αν μπορούσες να βρεθείς στα γαλάζιο του βυθού, θα άκουγες εκεί τη φωνούλα του ψαριού κι αν μπορούσες ν'ανεβείς στην ψηλότερη κορφή, θα άκουγες κι εκεί την ίδια προσευχή:

Αν μπορούσες να βρεις το περβόλι της καρδιάς, θα άκουγες εκεί τον ύμνο της χαράς· κι αν μπορούσες ν αγαπάς και φίλους και εχθρούς, θα άκουγες με μιας εκείνους τους ψαλμούς:

5.ΘΑΛΑΖΣΟΠΟΡΟΙ Μες στα πέλαγα κινάμε με τη βάρκα μας, παιδιά, εμπρός αρπάξτε, αδέλφια, τα κουπιά. προχωράμε δεν μας σκιάζει εμάς το κύμα κι ό καιρός, προχωράμε πάντα εμπρός!

Με τα μπράτσα μας τεντώνουμε στα ξάρτια τα πανιά και το πρόσωπο μας λάμπει από χαρά, μια βοή μέσα στα στήθη κι άπ' τα στόματα περνά το τραγούδι μας παιδιά.

Είμαστε τρανοί θαλασσοπόροι, κυβερνήτη έχουμε στην πλώρη, μ' οδηγό προστάτη πάντα τον Χριστό δε φοβόμαστε κακό.

Μες στης θάλασσας το κύμα προχωράμε πρώτοι εμείς κι από πίσω ακολουθάει όλη ή γη, μες στη μαύρη τη φουρτούνα δρόμο δείχνουμε στο φως, μας προσμένει ό Χριστός.

Προχωράμε, προχωράμε, προχωράμε πάντα εμπρός, στα χέρια μας φτερά δίνει ό Χριστός κι άπ' τα χείλη μας ή αλμύρα βγαίνει σαν γλυκεία λαλιά. το τραγούδι μας παιδιά.