1

ՎՎՎՎ աաաա տտտտ իիիի կկկկ աաաա ն ն ն ն IIIIIIII----

Զպղծութիւն ԱԶպղծութիւն ԱԶպղծութիւն ԱԶպղծութիւն Ավերվածոյնվերվածոյնվերվածոյնվերվածոյն

կամ ՝ կամ ՝ կամ ՝ կամ ՝ 21212121----րդ րդ րդ րդ Լուցեֆերյան դարագլուխԼուցեֆերյան դարագլուխԼուցեֆերյան դարագլուխԼուցեֆերյան դարագլուխ

Աշխատասիրությամբ ՝ Աննա Անահիտ ՓայտյանիԱշխատասիրությամբ ՝ Աննա Անահիտ ՓայտյանիԱշխատասիրությամբ ՝ Աննա Անահիտ ՓայտյանիԱշխատասիրությամբ ՝ Աննա Անահիտ Փայտյանի----

գրված արցունքով, աղոթքով ու անհուն տառապանքով գրված արցունքով, աղոթքով ու անհուն տառապանքով գրված արցունքով, աղոթքով ու անհուն տառապանքով գրված արցունքով, աղոթքով ու անհուն տառապանքով

2

Վ ա տ ի կ ա ն Վ ա տ ի կ ա ն Վ ա տ ի կ ա ն Վ ա տ ի կ ա ն IIIIIIII---- Զպղծութիւն ԱվերվածոյնԶպղծութիւն ԱվերվածոյնԶպղծութիւն ԱվերվածոյնԶպղծութիւն Ավերվածոյն

կամ ՝ 21կամ ՝ 21կամ ՝ 21կամ ՝ 21----րդ Լուցեֆերյան դարագլուխրդ Լուցեֆերյան դարագլուխրդ Լուցեֆերյան դարագլուխրդ Լուցեֆերյան դարագլուխ

Հեղինակությամբ ՝Հեղինակությամբ ՝Հեղինակությամբ ՝Հեղինակությամբ ՝ Աննա Անահիտ ՓայտյանիԱննա Անահիտ ՓայտյանիԱննա Անահիտ ՓայտյանիԱննա Անահիտ Փայտյանի

3

Vatican IIVatican IIVatican IIVatican II---- abominationem

desolationis

ByByByBy

AAAAnnannannanna AnahitAnahitAnahitAnahit PaitianPaitianPaitianPaitian

(First time presented . The Roman Catholic Church in Full. In Armenian(First time presented . The Roman Catholic Church in Full. In Armenian(First time presented . The Roman Catholic Church in Full. In Armenian(First time presented . The Roman Catholic Church in Full. In Armenian))))

(©(©(©(© allallallall rightsrightsrightsrights reserved)reserved)reserved)reserved)

4

Առաջաբան Առաջաբան Առաջաբան Առաջաբան Ներկայացված նյութը այն նվազագույնն է, որ յուրաքանչյուր գիտակից մարդ, ով ճշմարտապես փնտրում է հասկանալու պատմությունը, մարդկային գոյության իմաստավորումը՝ դրա աստվածային նախասկզբի մեջ , պարտավոր է իմանալ : Նյութերի ուսումնասիրությունը արդյունք է երկար տարիների տքնաջան աշխատանքի և հեղինակի անձնական կյանքի հաշվեգումարի, որը նա ձեռք է բերել մոտ լինելով եկեղեցական համայնքներին, արժեքավորելով դրանց կրոնական ժառանգությունը՝ ուղղփառ ուսմունիքի լույսի ներքո: Պահանջվում է տարբերակել մարդկային փիլիսոփայական մտայնությունը կրոնական ծիսական պաշտամունքից, քանզի եթե

փիլիսոփայական մտայնությունը, կամ՝ քաղաքական

համոզմունքները, գաղափարախոսությունները կարող են սխալ լինել՝ միայն ավիրելով մարդուն նրա երկրային կյանքի գոյության

մեջ, որ և ուղղելի է , սակայն՝ կրոնական ծիսական պաշտամունքի

սխալականությունը ուղղակիորեն մարդուն տանում է դեպի հոգու

հավիտենական մահվան, կորուստի մի ճանապարհով, որից ետ

կանգնելը այն ընտրելուց հետո՝ պահանջում է միայն գեբնական

աստվածային միջամտություն և գերբնական մարդկային կամքի

ջանքեր:

Ահա ինչու՝ ուղղափառ աստվածապաշտությունը այն ուղղափառ աստվածապաշտությունը այն ուղղափառ աստվածապաշտությունը այն ուղղափառ աստվածապաշտությունը այն կողմնակողմնակողմնակողմնացույցն է, առանց որի հավիտենական կյանքի ճանապարհը ցույցն է, առանց որի հավիտենական կյանքի ճանապարհը ցույցն է, առանց որի հավիտենական կյանքի ճանապարհը ցույցն է, առանց որի հավիտենական կյանքի ճանապարհը անհնարին է գտնելանհնարին է գտնելանհնարին է գտնելանհնարին է գտնել: Այս աշխատության մեջ մենք նեկայացնում ենք այդ ուղղափառության էությունը և դրա ոդիսկանը Հռոմեկան Կաթոլիկ Եկեղեցում ըստ պատմության՝ նրա լուսավոր փառքից մինչ՝ լրիվ էկլիպս (1962-ից) :

ՀաՀաՀաՀանուն Հնուն Հնուն Հնուն Հոր և Որդվո և Հոգվույն Սրբո: Ամեն:որ և Որդվո և Հոգվույն Սրբո: Ամեն:որ և Որդվո և Հոգվույն Սրբո: Ամեն:որ և Որդվո և Հոգվույն Սրբո: Ամեն:

5

Առաքելական Քահանայական ԿԱռաքելական Քահանայական ԿԱռաքելական Քահանայական ԿԱռաքելական Քահանայական Կարգ արգ արգ արգ

՛ԶԶԶԶիիիի դուդուդուդու եսեսեսես ՎՎՎՎեմեմեմեմ, և ի վերա այդր ՎՎՎՎեմիեմիեմիեմի շինեցից զեկեղեցի իմ, և դրունք դժոխոց զնա մի հաղթահարեսցեն՛-

Այսպես ասաց Քրիստոսը Սուրբ Պետրոսին՝ ընտրելով նրան որպես Իր Եկեղեցու հիմնաքար, և Երկնքի Բանալին հանձնելով Պետրոսին՝ ամեն ինչի Արարիչը Ինքն Իրեն հանձնեց մարդու խնամքին. Այսինքն՝ այդ պահից սկսած Տասներկու ընտրյալ առաքյալների վրա էր դրված մարդկության հոգու փրկության հարցը: Նրանք պետք է գնային աշխարհով մեկ՝ պատմեին իրենց տեսածն ու լսածը, մեծ հրաշագործություններով օժտված՝ պիտի ապացուցեին որ իրե՛նք են միայն ներկայացնում Ճշմարիտ իրե՛նք են միայն ներկայացնում Ճշմարիտ իրե՛նք են միայն ներկայացնում Ճշմարիտ իրե՛նք են միայն ներկայացնում Ճշմարիտ Աստծուն: Աստծուն: Աստծուն: Աստծուն: Առաքյալները կատարելով իրենց պաշտոնը՝ Փրկչի Ավետարանը փոխանցեցին սերունդներին- մեզ, այն՝ որպես անգնահատելի գանձերի շտեմարան, որպեսզի պահպանենք ու համալրենք այդ ժառանգությունը: Հենց Փրկչի Համբարձումից հետո, Երուսաղեմի Տիեզերական Առաջին Ժողովում առաքյալները մղված Սուրբ Հոգով՝ մեկ –մեկ առաջ եկան, կանգնեցին- և յուրաքանչյուրը արտաբերեց սուրբ հավատքի Բանաձևի՝ Հավատամքի մի տող, ըստ որի նրանք տվեցին Աստծո ամբողջական բնութագիրը՝ հասանելի մարդկային ըմբռնմանը , և նաև՝ Սուրբ Եկեղեցու ձևակերպումը որպես Նոր Նոյան Տապանի նկարագիր, որից եթե մարդը դուրս մնա՝ պիտի կորչի: Առաքելական Կաթողիկե Ուղղափառ եկեղեցուց դուրս փրկությաւոն չկա: Հետագայում այն դարձավ սուրբ Դոգմասուրբ Դոգմասուրբ Դոգմասուրբ Դոգմա (IV

Լաթերան Վեհաժողով, Գլուխ 1:1 , 1213- 1215):

6

/դոգմա՝ նշանակում է աստվածային ուսուցումաստվածային ուսուցումաստվածային ուսուցումաստվածային ուսուցում/- այն է՝ Նիկեո Նիկեո Նիկեո Նիկեո Հանգանակը:Հանգանակը:Հանգանակը:Հանգանակը: Դարեր էին անցնում և Քրիստոնեական քաղաքակրթությունը հազարավոր, միլիոնավոր հանճարներով, հերոս-մարտիրոսներով, արվեստի գլուխգործոցներով , փիլիսոփաներով, գիտնականներով կառուցում էր ապագան՝ պատրաստ լինելու Քրիստոսի Փառահեղ Երկրորդ Գալստյան- Հիսուս Քրիստոսը՝ որպես մարդկության հոգևորության կերտողը, որպես նաև՝ մարդկության սոցիալական թագավորության Միապետն ու միակ Տիրակալը: Ահա ինչու Քրիստոնեական Թագավորությունը բոլոր ազգերը միահավաքելով ստեղծեց ՄԵԿ ԵկեղեցիՄԵԿ ԵկեղեցիՄԵԿ ԵկեղեցիՄԵԿ Եկեղեցի, որ՝ տիեզերական է , ինչպես Հռոմեական Կայսրությունն էր մի ժամանակ, այդ պատճառով էլ այդ Եկեղեցին պայմանակոներեն կոչվեց ՛ՀռոմեականՀռոմեականՀռոմեականՀռոմեական՛- այն ՍուրբՍուրբՍուրբՍուրբ է ու ԱռաքելականԱռաքելականԱռաքելականԱռաքելական , քանզի հիմնված է Մովսեսի Տաս պատվիրանների վրա և մի նոր՝ Տասնմեկերերդ Պատվիրանի վրա, որ Քրիստոս հանձնարարեց՝ -ՍՍՍՍիրիցէիրիցէիրիցէիրիցէ՛՛՛՛ք զմիմեք զմիմեք զմիմեք զմիմեանս.անս.անս.անս. որպես սիրեցի ես զձեզորպես սիրեցի ես զձեզորպես սիրեցի ես զձեզորպես սիրեցի ես զձեզ՝ զի և ՝ զի և ՝ զի և ՝ զի և դուք սիրեսջիք դուք սիրեսջիք դուք սիրեսջիք դուք սիրեսջիք զմիմեանսզմիմեանսզմիմեանսզմիմեանս: Եվ՝ -ՈՈՈՈր կամիցե ի ձենջ առաջին լինել՝եղիցի ձեր ծառայր կամիցե ի ձենջ առաջին լինել՝եղիցի ձեր ծառայր կամիցե ի ձենջ առաջին լինել՝եղիցի ձեր ծառայր կամիցե ի ձենջ առաջին լինել՝եղիցի ձեր ծառայ:::: Եվ հենց սրանում էր կայանում այս նոր հասարակարգ-քաղաքակրթության ստեղծումը, որը նախատիպն է Երկնքի Արքայության : Այդ Եկեղեցին ներկայացնում էր նաև առաքյալների կողմից օրիկանացված Զոհաբերության Ծեսը, որը Քրիստոսը Վերնատան Երեկոյին սովորեցրեց իր ընտրյալներին, երբ մատաղացու գառը փոխարինեց Իրենով՝ Գառ Աստծով , երբ Աստված Ինքը իր կամոք ընտրում է զոհաբերվել՝ փրկագինը վճարելով կորսված մարդկության ՝ եւ զքոյս իեւ զքոյս իեւ զքոյս իեւ զքոյս ի քոյոց քեզ մատուցանեմք քոյոց քեզ մատուցանեմք քոյոց քեզ մատուցանեմք քոյոց քեզ մատուցանեմք ………… ((((Per ip sum,et cum ip Per ip sum,et cum ip Per ip sum,et cum ip Per ip sum,et cum ip so,est tibi Deo Pso,est tibi Deo Pso,est tibi Deo Pso,est tibi Deo Patri omnipotentiatri omnipotentiatri omnipotentiatri omnipotenti)))) Եվ քանի որ այդ զոհաբերությունը լինելու էր շարունակականշարունակականշարունակականշարունակական , ինչպես մարդկանց մեղքերն են, Քրիստոս ձեռնադրեց , Իր Աջը դրեց ձեռնադրեց , Իր Աջը դրեց ձեռնադրեց , Իր Աջը դրեց ձեռնադրեց , Իր Աջը դրեց առաքյալների վրա և Իր Սուրբ Հոգու Շունչը հաղորդեց նրանց, առաքյալների վրա և Իր Սուրբ Հոգու Շունչը հաղորդեց նրանց, առաքյալների վրա և Իր Սուրբ Հոգու Շունչը հաղորդեց նրանց, առաքյալների վրա և Իր Սուրբ Հոգու Շունչը հաղորդեց նրանց, որպեսզի այդ ձեռնադրման կարգով առաքյալների հետնորդները նույնպես կատարեն այն սրբացած Ծեսը, որ կոչվեց Սուրբ Սուրբ Սուրբ Սուրբ

7

ՊատարագՊատարագՊատարագՊատարագ, այսինքն՝ ամեն անգամ երբ նրանք կատարեն սուրբ Ծեսը Աստծո հրաշքով մարդու մարմնային կենսունակության հացն ու գինին վերափոխվի նրա հոգևոր վերածնունդի և հավիտենական կյանքի Մարմնի ու Արյան ՔրիստոսիՄարմնի ու Արյան ՔրիստոսիՄարմնի ու Արյան ՔրիստոսիՄարմնի ու Արյան Քրիստոսի, որպեսզի, երբ մարդը նյութականացված ձևի մեջ հաղորդակցվի Աստծո հետ՝ այդ միությամբ վերափոխի իր բնությունը աստվածայինի՝ վեր կանգնելով իր սեփական մարդկային թուլությունների բնությունից դեպի աստվածային, կատարյալի, անմահի, որը կոչվեց ՇնորհքՇնորհքՇնորհքՇնորհք, այնպես, ինչպես Աստված և Տեր, Արարիչը համայն Տիեզերքի Ինքը ստորադասեց Իր աստվածային կամքն ու բնությունը՝ առնելով մարդու բնություն՝ մարդեղանալով, ծնունդ առնելով որպես մարդկային անպաշտպան Երեխա՝ Սուրբ Աստվածածին Կույս Մարիամից: Այս Սուրբ Հաղորդությունը աստվածային Խորհուրդ է խորհինԽորհուրդ է խորհինԽորհուրդ է խորհինԽորհուրդ է խորհին. այն մարդիկ ստանում են մասունքի ձևով, և՝ միայն նրանք ովքեր խորապես գիտակցում են իրենց մեղքերը և խորապես զղջում, և սակայն՝ Սուրբ Հաղորդությունը Սուրբ Հաղորդությունը Սուրբ Հաղորդությունը Սուրբ Հաղորդությունը ներկայացնում է Քրիստոսի ներկայացնում է Քրիստոսի ներկայացնում է Քրիստոսի ներկայացնում է Քրիստոսի Մարմինը՝ ամբողջությամբ,Մարմինը՝ ամբողջությամբ,Մարմինը՝ ամբողջությամբ,Մարմինը՝ ամբողջությամբ, այսինքն՝ ոչ թե մարդը մարդակերի նման ուտում է Քրիստոսի Մարմնի կտորները, ինչպես Եկեղեցու թշնամիներն են ներկայացնում, այլ հաղորդվողը գեր-բնական միությամբ միավորվում է Աստծմիավորվում է Աստծմիավորվում է Աստծմիավորվում է Աստծո Ամբողջական Մարմնին: ո Ամբողջական Մարմնին: ո Ամբողջական Մարմնին: ո Ամբողջական Մարմնին: Եվ դա է Եվ դա է Եվ դա է Եվ դա է միակ երաշխիքը մարդու հավիտենական անմահության՝ ի միակ երաշխիքը մարդու հավիտենական անմահության՝ ի միակ երաշխիքը մարդու հավիտենական անմահության՝ ի միակ երաշխիքը մարդու հավիտենական անմահության՝ ի Աստված:Աստված:Աստված:Աստված: Այս Խորհուրդ խորհինը դոգմատիկ է, աստվածային հայտնություն, և արտաբերվող բառերը , ծիսկան տեքստը ունի գերբնական նշանակություն: Ահա ինչու՝ հենց առաքյալների օրերից Սուբ Պատարագի Կարգը համարվում էր անփոփոխելիանփոփոխելիանփոփոխելիանփոփոխելի, ինչպես կարդում ենք նրանց հանձնարարության մեջ՝ թե ոք յաւելցե ի սա՝ յաւելցէ թե ոք յաւելցե ի սա՝ յաւելցէ թե ոք յաւելցե ի սա՝ յաւելցէ թե ոք յաւելցե ի սա՝ յաւելցէ Աստված ի վերա նորա զեւթն հարվածսն գրեալս ի գիրս զայս:Աստված ի վերա նորա զեւթն հարվածսն գրեալս ի գիրս զայս:Աստված ի վերա նորա զեւթն հարվածսն գրեալս ի գիրս զայս:Աստված ի վերա նորա զեւթն հարվածսն գրեալս ի գիրս զայս: Դարերի հետ սուրբ վարդապետների, հայրապետների հսկողության տակ ԿանոնըԿանոնըԿանոնըԿանոնը /Զոհաբերության աստվածային ծիսական տեքստը՝ ըստ Քրիստոսի և առաքյալների ուսուցման/ պահում էին անփոփոխ , սակայն՝ սուրբ հայրերը ավելացնում էին հիմներ, երգասացություն, սաղմոսներ, խնդրանքներ , և այլն, ավելի

8

հզոր դարձնելով ծեսի աղոթքները, կամ էլ՝ երբեմն վերանայում էին լեզվական մատուցումները: Սակայն՝ ամեն ինչում Ծիսական Պաշտանմունքը էությամբ նույնն Ծիսական Պաշտանմունքը էությամբ նույնն Ծիսական Պաշտանմունքը էությամբ նույնն Ծիսական Պաշտանմունքը էությամբ նույնն էր մնում : էր մնում : էր մնում : էր մնում : Սակայն՝ Դրախտի Պառաված Խորամանկ Օձը դարերի ընթացքում պարապ նստած չէր. նա իր անատամ երախը մեկ անգամ չէ, որ փորձում էր բացել մենչև վերջ՝ կլլելու բոլորին, ով թույլ ու հիվանդ օղակ է, հաստատված չէ այն Վեմի վրա, և չունի Վահանն ու Սուրը Առաքելական Եկեղեցու / Սուրբ Խաչն ու Եկեղեցու Յոթ Խորհուրդները/ , որոնց տեսքից միայն Պառավ Օձը սարսափում է ու ետ ընկրկում: Ինչպե՞ս կարող էր թշնամին ավերել Եկեղեցու փրկչական խորհուրդը: Նա կորող էր խորամանկությամբ փոփոխեր ծեսի կանոնը՝ հանելով Սուրբ Հաղորդության տրանսֆիգուրացիայի տեքստը , կամ՝ նա կարող էր վերացնել քահանայական դասի ձեռնադրման կարգը, որով Քրիստոսի Շնորհքը տրվում է քահանային, առանց որի հացի ու գինու տրանֆիգուրացին տեղի չի կարող ունենալ: Ահա սրա վրա էլ Սատանան կենտրոնացած աշխատում էր՝ դարեր ի վեր խառնելով ժողովրդներին- սուտ կրոններ ստեղծելով, պատերազմներ ու բաժանումներ հրահրելով, մինչևմինչևմինչևմինչև՝ իր ՝ իր ՝ իր ՝ իր աստեղնային ժամը հասնիաստեղնային ժամը հասնիաստեղնային ժամը հասնիաստեղնային ժամը հասնի::::

Պատմում է Հայր Դոմինիկո Պեչենինոն , 1947, ով աշխատելիս է եղել Պապ Լեո XIII-ի հետ , ՛Առավոտյան պատարագից հետո , Սուրբ Հայրը քարացավ և սևեռված նայում էր վեր: Նրա դեմքը արտահայտում էր սարսափ: Վերջապես նա սթափվեց, և գնալով իր գրասենյակ՝ պատվիրեց Ծիսական Գործերի Քարտուղարին ներկայանալ : Նա թելադրեց մի փաստաթուղթ և պատվիրեց ուղարկել այն աշխարհի բոլոր թեմերին . դա աղոթք էր ուղղված սուրբ Միքայել Հրեշտակապետին, խնդրանք Աստծուն, որ Սատանան ետ կապվի Դժոխքի մեջ:՛

9

Պապ Լեո XIII-ին ներկայացվել էր Տեսիլ, որտեղ սատանաների մի հոծ բանակ հավաքված Հռոմի վրա՝ սև ամպի նման պատրաստում էր փոթորիկ: Ապա ՝ Սուրբ Հայրը լսում է հետևյալ դիալոգը՝ Սատանայի և Աստծո միջև. -Ես կավիրեմ քո Եկեղեցին,- ասում է Սատանան: -Եթե կարող ես՝ փորձիր,-լսվում է Աստծո ձայնը: -Ես միայն կարիք ունեմ ժամանակի և զորության,-ասում է սատանան: -Ինչքա՞ն ժամանակ և ինչքա՞ն զուրություն,- հարցնում է Աստված: -75-100 տարի և ավելի զորություն տուր ինձ նրանց վրա, ովքեր համաձայն են ծառայելու ինձ, -ասում է սատանան: -Կստանաս պահանջածդ ժամանակը և նաև զորությունը: Արա՝ ինչպես գիտես,- լսվում է Աստծո որոշումը: Այս տեսիլը պատահում է 1880-ին, որից հետո Պապ Լեո XIII-ին գտնում եմ բերանքսիվայր ընկած՝ մահացած: Որոշ ժամանակ հետո նա կյանքի է գալիս և թելադրում սուրբ Միքայել Հրեշտակապետին ուղղված Աղոթքը, պատվիրելով, որ այն ավելացվի ծիսական տեքստին, ասվի ամեն Պատարագից հետո - վկայում է Հայր Ուիլյամ Սանդերսը:

ՊապՊապՊապՊապ ևևևև ՀռոմՀռոմՀռոմՀռոմ Քրիստոս իր Եկեղեցին կառուցեց որպես նվիրապետություննվիրապետություննվիրապետություննվիրապետություն---- այսինքն՝ որպես օրենսդրական իշխանություն՝ հիմնված հնազանդության ուխտի վրա- ներքևից վերև: Այն կազմված է աշխարհային դասից, սարկավագների դասից , քահանաների դասից, եպիսկոպոսների դասից, եպիսկոպոսապետների դասից, և՝ նրանց գլուխը՝ Հայրը /Պապը/, ով էլ ներկայանում է իբրև Նոր իբրև Նոր իբրև Նոր իբրև Նոր ՄովսեսՄովսեսՄովսեսՄովսես, որ պիտի հաստատեր եպիսկոպոսների տիեզերական ժողովների որոշումները, սահմաներ դրանք որպես կանոնկանոնկանոնկանոն , այսինքն՝ եկեղեցական օրենք , /օրենսդրություն/, Պապը՝ որպես Գերագույն Դատավոր պիտի լուծեր բոլոր վեճերն ու հակասությունները, և, որ ամենակարևորն է, նա պիտի սահմաներ նա պիտի սահմաներ նա պիտի սահմաներ նա պիտի սահմաներ և առանձնացներ առաքելական աստվածային դոգմաներին և առանձնացներ առաքելական աստվածային դոգմաներին և առանձնացներ առաքելական աստվածային դոգմաներին և առանձնացներ առաքելական աստվածային դոգմաներին

10

հակասող բհակասող բհակասող բհակասող բոլոր մտայնությունները, հերձվածնեոլոր մտայնությունները, հերձվածնեոլոր մտայնությունները, հերձվածնեոլոր մտայնությունները, հերձվածներն ու րն ու րն ու րն ու աղանդավորությունաղանդավորությունաղանդավորությունաղանդավորություններներներները:ը:ը:ը: Ուրեմն՝ Պապի աշխատանքն էր. 1. Ադմինիստրատիվ կազմակերպումը մեկ Եկեղեցու՝ հաղորդություն պահելով բոլոր առաքելական ազգային եկեղեցիների հետ , 2. Սահմանելու դոգմաներն ու աղանդները : Պապի նստատեղի քաղաքը որոշվեց պահել Սրբ. Պետրոսի և Պողոսի մարտիրոսության քաղաքը՝ Հռոմը: Պապի նստատեղի եկեղեցին կառուցվեց հենց Սրբ Պետրոսի գերեզմանի վրա, այն տեղում, որը սկզբնական դարերում եղել էր նաև Քրիստոնյա առաջին մարտիրոսների գերեզմանները՝ կատակոմբների վրա: Իսկ 314-ին Կոստանդիանոս Կայսրը Սուրբ Պետրոսի Աթոռին նստեցրեց Պապ Սիլվեստեր I-ին, 33-րդ Պապին՝ Սուրբ Պետրոսը ներառյալ , ումից էլ ումից էլ ումից էլ ումից էլ Հայոց սուրբ Պատրիարքը՝ Գրիգոր Հայոց սուրբ Պատրիարքը՝ Գրիգոր Հայոց սուրբ Պատրիարքը՝ Գրիգոր Հայոց սուրբ Պատրիարքը՝ Գրիգոր Լուսավորիչը սԼուսավորիչը սԼուսավորիչը սԼուսավորիչը ստացավ իր ձեռնադրությունը որպես Ստացավ իր ձեռնադրությունը որպես Ստացավ իր ձեռնադրությունը որպես Ստացավ իր ձեռնադրությունը որպես Սուրբ ուրբ ուրբ ուրբ Էջմիածնի՝ Հայկական Հռոմի, Արարատյան Էջմիածնի՝ Հայկական Հռոմի, Արարատյան Էջմիածնի՝ Հայկական Հռոմի, Արարատյան Էջմիածնի՝ Հայկական Հռոմի, Արարատյան ՔրիսՔրիսՔրիսՔրիստտտտոնեական ոնեական ոնեական ոնեական Առաջին Առաջին Առաջին Առաջին Թագավորության Կաթողիկոս: Թագավորության Կաթողիկոս: Թագավորության Կաթողիկոս: Թագավորության Կաթողիկոս:

Էքյումենիկ ՎեհաժողովներԷքյումենիկ ՎեհաժողովներԷքյումենիկ ՎեհաժողովներԷքյումենիկ Վեհաժողովներ <<<<oikoumenikos>- հունարեն բառ է, որ նշանակում է ՛բնակեցնել՛ - եկեղեցական

իմաստով այն նշանակում է բոլոր Քրիստոնեկան առաքելական

եկեղեցիները միացնել ի Մի :

4-8-րդ դարերում տեղի ունեցավ յոթ կարևոր մինչեկեղեցական

վեհաժողովներ, որոնք հաստատում էին կանոներ, եկեղեցու

օրենքներ՝ հավիտենության համար, և որոնք գլխավորում էին

եկեղեցու սուրբ վարդապետները. Նիկեո I - 325.

Կոնստանդինոպոլիս I- 360, Եփեսոս- 431 Քաղքեդոն- 451,

Կոստանդինոպոլիս II- 553, Կոստանդինոպոլիս III- 680, Նիկեո II- 787:

11

Առաջին երկու ժողովները վերաբերվում էին Սուրբ Երրորդությանը, սակայն վերջին հինգը՝ ավելի շատ քննարկում էր Քրիստոսի բնությունների հարցը, քանզի աղանդներ էին երևան եկել, որ հեռանում էին ճշմարիտ աստվածաբանությունից: Նեկտարիոսը, որ Կոնստանդինոպոլիսի եպիսկոպոս էր, պնդում էր , որ եթե Մարիամին ՛Աստվածամայր՛ ենք կոչում, դրանով նրան դարձնում ենք աստվածուհի կուռք, և ավելի լավ է չօգտագործել այդ բառը՝ Թեոթոկոս (այնպես, ինչպես Բողոքականներին են ասում): Եփեսոսում Սրբ. Կյուրեղ Ալեքսանդրացին անաֆեմաներով (նզովքներով) դիմավորեց նրան – հաստատելով Աստվածամայր Կույս Մարիամը որպես Քրիստոսի՝ Աստծո Մայր լինելը , և նաև, որ Քրիստոս ունի երկու բնություն՝ աստվածային ու մարդկային, որոնք անխառն են և սակայն՝ միավորյալ, որը հետագայում որը հետագայում որը հետագայում որը հետագայում Քաղքեդոնում Քաղքեդոնում Քաղքեդոնում Քաղքեդոնում հաստատվեցհաստատվեցհաստատվեցհաստատվեց որպես որպես որպես որպես Երկբնակության ԴԵրկբնակության ԴԵրկբնակության ԴԵրկբնակության Դոգմաոգմաոգմաոգմա: Ապա այն վերահաստատվեց վեցերորդ Կոսնստանդինապոլիսի III վեհաժաղավում նույնպես, 680-681, Քրիստոսի երկու բնությունների հետ մեկտեղ նաև դոգմայի վերծելով ՔրիստոսիՔրիստոսիՔրիստոսիՔրիստոսի երկու կամքըերկու կամքըերկու կամքըերկու կամքը, և բոլոր այն սկզբունքները, թե ինչպես են դրանք գործում Քրիստոսի մեկ Անձի մեջ՝ ըստ Սուրբ Աթանասի: «Հավատամք, որ մեր Տեր Հիսուս Քրիստոս իր մարդեղության մեջ, մեկը՝ Սուրբ Երրորդության որպես մեր ճշմարիտ Աստված – մենք հայտարարում ենք, որ Նա ունի երկու բնություններ լուսաճաճանչող մեկ էության մեջ [subsistentia], որով նա հրաշագործում էր և չարչարվում՝ իր այստեղային կյանքում, ոչ թէ՝ երևույթաբար, բայց՝ ճշմարտորեն : Բնությունների տարբերությունները մեկ էության մեջ բացահայտվում էր յուրաքանչյուր բնությանը բնորոշ ուրույն, առանձին կամքի գործողության միջոցով՝ շաղկապված իրար:՛

Մոնոթելիթիզմի Դատապարտումը, 8 –րդ Սեսիա, 7 Մարտ, 681,

Կոնստանդինապոլիսի IV Վեհաժողով:

12

Սովորաբար այս վեհաժողովներում, ներկայությամբ 200-500 եպիսկոպոսների, որ ներկայացնում էին աշխարհի տարբեր ազգերի առաքելական եկեղեցիները, դրվում էր աղանդավոր կրոնավոր առաջնորդների հարցը, հայտարարվում էին նրանք որպես հերձվածող, նզովում էին նրան ու հեռացնում Եկեղեցուց, որպեսզի փչացած ցորենը առողջին չվնասի, կամ՝ որոմը չխեղդի հասկին… Իսկ Նիկեո II Վեհաժողովը դատապարտեց Իկոնակլազմը և մեղավորներին առանձնացնելով՝ կարգազրկեց (էքսկյումինիկատ): «Իրապես մենք գտնում ենք, որ Հայերը արժանի են մեծ դրվատանքի: Անմիջապես երբ նրանք հրավիրվեցին այս վեհաժողովին, նրանք ցուցաբերեցին իրենց հոգևոր պատրաստակամությունը այս եկեղեցական միավորության. Նրանք անցան ծովերով՝ մեծ դժվարությունների միջով , գալով հեռու-հեռուներից , նրանց պատվիրակությունը, որ բանիմաց է և գրագետ՝ պատրաստակամ է համագործակցելու ի Սուրբ Հոգի, ինչ որ այս վեհաժողովը սուրբ ներշնչումով կիրագործի: Հայերը Նիկիոյից , Կոստանդինապոլիսից և Եփեսոսից զատ այլ տիեզերեկան ժողովներ չեն ընդունում, չեն ընդունում և երանելի Լեոյին, Սուրբ Աթոռի եպիսկոպոսին, որի հեղինակությամբ էլ Քաղքեդոնը հրավիրվեց: Քանզի նրանք համոզված են, որ Քաղքեդոնը և Լեոն հաստատում էին Նեկտարիուսի աղանդը: Մենք ներկայացրինք նրանց ՝ ցույց տալով, որ այսպիսի ենթադրությունները կեղծ են, և որ Քաղքեդոնի Սինոդը և Լեոն ընդունեցին մի բանաձև, ուր ճշմարտությամբ ձևակերպվում է Քրիստոսի երկու բնությունները՝ Քրիստոսի մեկ Անձի մեջ: Հետևյալ Կոնդակը ապա կարդացվեց մեր սիրելի որդի Կաթողիկոս

Ներսեսի կողմից որպես հետևյալ դիմում. <Օրհնյալ հա՛յր և օրհնյալ սինո՛դ, դուք տվեցիք մեր Հայ ժողովրդին Կոնստանդինապոլիսի սուրբ Հավատամքը ՝ ավելացնելով դրան ՛Որդի՛ բառը, որպեսզի այն հնչեցվի Կիրակի օրերին և տոներին: Ապա՝ Չորրորդ Քաղքեդոնի Տիեզերական Վեհաժողովի ձևակերպումը Քրիստոսի երկու բնությունների, որ անփոփված են մեկ Անձի մեջ և Նրա երկու

13

կամքերի, և դրանց գործունեության սկզբունքների, որը քննարկեց Վեցերորդ Տիեզերական Ժողովը: Հետևաբար, մեր պատվիրակության, Հայոց Պատրիարքի և Հայ Ժողովրդի անունից մենք ամենայն հավատքով ընդունում ենք գրկաբացորեն այս փրկչական սինոդի ընդունած օրենքներն ու ձևակերպումները- ամենը, ինչ Սուրբ Հռոմի առաքելական Աթոռը ուսուցանում է: Նաև՝ մենք դատապարտում ենք այն ամենը և բոլորին, ում դատապարտում է Հռոմեական Եկեղեցին և զգուշացնում ընդդեմ: Որպես խոնարհ որդիներ հնազանդության՝ մենք պատրաստ ենք հնազանդելու այս առաքելական աթոռի պատվիրաններին:» Ֆլորենս Վեհաժողով , Բազել-Ֆերարա-Ֆլորենս, 1431-1445, 8-րդ Սեսիա, 22 Նոյեմբեր, 1439

Ինչո՞ւ է կոչվում Հռոմեական Եկեղեցի: - Եկեղեցին կոչվում է Հռոմեական, քանզի այդ Եկեղեցին համամարդկային է՝ Տիեզերական, ինչպես Հռոմեական Կայրությունն էր: Այն նաև խորհրդանշում է Սուրբ Պետրոսի առաջին առաքելական մարտիրոսությունը, որ տեղի ունեցավ Հռոմում : Ω Ի՞նչ է Դոգմատիկ ուսուցումը: -Դոգմատիկ ուսուցումը Եկեղեցու սուրբ հայրապետների ու վարդապետների կողմից ընդունված աստվածային անփոփոխելի աստվածային անփոփոխելի աստվածային անփոփոխելի աստվածային անփոփոխելի ճշմարտություններն են ՝ փոխանցված մեզ սուրբ ավանդության ճշմարտություններն են ՝ փոխանցված մեզ սուրբ ավանդության ճշմարտություններն են ՝ փոխանցված մեզ սուրբ ավանդության ճշմարտություններն են ՝ փոխանցված մեզ սուրբ ավանդության միջոցովմիջոցովմիջոցովմիջոցով.... այն` 1. ՛Հայր Մեր՛ աղոթքն է , դրա յուրաքանչյուր տողը որպես դոգմատիկ ճշմարտություն. այն` 2. Նիկեո Հավատամքն է, դրա յուրաքանչյուր տողը՝ որպես դոգմատիկ ճշմարտություն.

14

այն` 3. Եկեղեցու Յոթ Խորհուրդներն են՝ որպես դոգմատիկ ճշմարտություն և կանոնական պաշտամունք: Հետագայում ավելացվեց՝ 4./ Աստվածամայր Կույս Մարիամի՝ Քրիստոսի Մայր լինելու դոգման, Եփեսոսի Վեհաժողովում ընդունված , 5/ Աստվածամոր Անարատ Հղիության դոգման ՝ ըստ Հայ Եկեղեցու , Բյուզանդական Արևելյան եկեղեցու սրբերի, վավերացված Պապ Պիուս IX-ից, 1854 , և՝ 6/ Պապի Անսխալականության Դոգման, որ ընդունվեց Վատիկան I Վեհաժողովում, 1869–1870 /այս մասին տես մանրամսան՝ էջ 8-ում/ : Ω Ի՞նչ է աղանդը: -Աղանդը կամ՝ հերձվածը , աղանդավորը կամ՝ հեձվածողը նա է, ով ժխտում է դոգմտիկ ուսուցումը՝ ամբողջությամբ , կամ՝ դոգմայի մի մասը, ուսուցում, որ առաքելական է ու աստվածային, այսպիսով՝ աղաղաղաղանդավորը ժխտում է աստվածային հայտնությունը՝ անդավորը ժխտում է աստվածային հայտնությունը՝ անդավորը ժխտում է աստվածային հայտնությունը՝ անդավորը ժխտում է աստվածային հայտնությունը՝ ընդունելու ընդունելու ընդունելու ընդունելու միայմիայմիայմիայնննն այնայնայնայն,,,, ինչ իր մարդկային անձնական ընտրությունն էինչ իր մարդկային անձնական ընտրությունն էինչ իր մարդկային անձնական ընտրությունն էինչ իր մարդկային անձնական ընտրությունն է, , , , ինչ ինչ ինչ ինչ հաճելի է իրենհաճելի է իրենհաճելի է իրենհաճելի է իրեն:::: Ω Ի՞նչ է Սկիզմը: -Սկիզմը, սկիզմատիկը նա է, ով առանձնանում է Քրիստոսի ստեղծած ՄԵԿ Սուրբ Առաքելական և Կաթողիկե Եկեղեցուց՝ ժխտելով դրա նվիրապետական կարգը՝ չհնազանդելու այդ կարգին:

Դարերի ընթացքում, սակայն, պարզվեց, որ պապի պաշտոնը

շահագործվում է, և մեկ անգամ չէ, որ հայտնվեցին պապեր, ովքեր

գայլեր էին ՝ գառան մորթու տակ: Եվ նա՝ Քրիստոսի Խոսնակը՝

15

երկրի վրա, ով պիտի միավորեր եկեղեցիներին ու պահեր այդ միությունը, ինքը հաճախ պատճառ էր դառնում եկեղեցիների բաժանության. Պապերը- Հակապապերը, քաղաքացիական

կռիվները, էքսկյումինիկատները /կարգազրկումն/ ու

անաֆեմաները /անեծքները/ կարծես իրենց մշտական ընթացքն էին

գտնում պատմության մեջ:

ՕրինակներՕրինակներՕրինակներՕրինակներ Հռոմի խայտառակություններիցՀռոմի խայտառակություններիցՀռոմի խայտառակություններիցՀռոմի խայտառակություններից.... Պապ

Ստեփան VI-ը , 867-ին հրավիրեց Դիակի Սինոդ և հրամայեց հողից

հանել հանգուցյալ նախկին պապ Ֆորմասուսին:

Նկարում ՝ Դիակի Սինոդը Նստեցնելով սևացած դիակը պապական գահին՝ դատեցին նրան

իր կատարած անհնազանդության համար, քանզի նա որպես

եպիսկոպոս պաշտոնազուրկ էր եղած և այնուամենայնիվ ընտրել էր ինքն իրեն ու նշանակել իրեն որպես պապ: Այս նույն Դիակի Սինոդ դատապրոցեսը շարունակեց նաև Սերգիո III , 911 : Սինոդը որոշում կայացրեց կտրել նրա / դիակի/ երեք

մատը որպես նշան , որ նա օծումից զուրկ է և չի կարող

պաշտոնավորել : Ապա՝ նրա դիակը նետեցին գետը: Կամ՝ Բենեդիկտ IX-ը, որը գնեց պապական աթոռը և համարվում էր ամենավայրենի ու կեղտոտ բերանով կրոնավորը, որը հետագայում էքսկյումինիկատվեց /1065/: Նշանավոր Խաչակրաց հերոսական պատերազմներից հետո, որ ջախջախեց Մահմեդական օձի գլուխը՝ դնելով այն ետ իր որջի մեջ-

16

ահա այդ հերոսական մարտերի հայտնի Ասպետները՝ Տեմպլարները, զիջեցին իրենց սուրբ հավատքը և որդեգրեցին Կատարի Մասոնական աղանդը, որն է ՝ օկկուլտ ագնոստիկ կախարդություն: Այն նաև տարածվել էր Հայաստանում որպես Պավլիկյան Շարժում: 1230-ին Պապ Հոնորիուս III-ը հանձնարարեց Տեմպլարների հավատաքննությունը : Իսկ 1310-ին , Փարիզում 54 Տեմպլարներ Ասպետներին վառեցին խարույկի վրա՝ փոխանակ ուղարկելու նրանց խաչակրաց կռիվների մեջ քավելու իրենց մեղքը: Հռոմեական Կաթոլիկ Եկեղեցին որքան էլ պահանջում էր հնազանդություն իր օրենքներին, հենց իր ներսից այն տարալուծվում էր: Որպեսզի պահպանվի Եկեղեցու և Քրիստոնեկան հավատքի մաքրությունը, Պապ Գրեգորի IX-ը 1231-ին հրամայեց ստեղծել Պոնտիֆիկ Ինկվիզիցիա, Հավատաքննության Օրենդրական Մարմին՝ կազմված Դոմինիկյան և Ֆրանցիսկյան , հետագայում նաև՝ Հիսուսյան կրոնավորներից, որոնք էլ պիտի իրականացնեին ավանդության պահպանությունը՝պահելով Եկեղեցու ծեսի ու դոգմայի անաղարտությունը ըստ առաքելական Սուրբ Մագեստերիումի : Այս Հավատաքննության Մարմինը կոչված էր աշխատելու առաջին հերթին Եկեղեցու ներսում, որ թիրախ էր դարձել մասոնների ու կրիպտո- Հրեաների /այն հրեաների, թե իբր դարձի են եկել քրիստոնեկան կրոնի, սակայն՝ եկեղեցի ներթափանցելուց հետո, նրանք զբաղվում էին միայն այն ներսից ավերելով:/ Սակայն՝ անշուշտ Քրիստոսի Եկեղեցին՝ համաձայն Տիրոջ խոստումի, որ ՝ ՛Դժոխքի դռները չեն հաղթահարելու նրա վրա՛՝ միշտ հաղթանակած էր դուրս գալիս : Հռոմեական Եկեղեցու պատմությունը մեծ սրբեր տվեց մարդկությանը, հսկա դավանաբանական ուսմունքով ու պաշտամունքի ծեսով, որը Եվրոպական Քրիստոնորը Եվրոպական Քրիստոնորը Եվրոպական Քրիստոնորը Եվրոպական Քրիստոնեության եության եության եության Թագավորության համար պետական կրոն էր, ազգային մշակույթԹագավորության համար պետական կրոն էր, ազգային մշակույթԹագավորության համար պետական կրոն էր, ազգային մշակույթԹագավորության համար պետական կրոն էր, ազգային մշակույթ էրէրէրէր ու պետական ռազմական հզորությունու պետական ռազմական հզորությունու պետական ռազմական հզորությունու պետական ռազմական հզորություն, , , , մինչև սոցիալակմինչև սոցիալակմինչև սոցիալակմինչև սոցիալակաաաան ն ն ն մասոնական հեղափոխությունները վերացրին մասոնական հեղափոխությունները վերացրին մասոնական հեղափոխությունները վերացրին մասոնական հեղափոխությունները վերացրին Եվրոպական Եվրոպական Եվրոպական Եվրոպական

17

միապետությունները, 18միապետությունները, 18միապետությունները, 18միապետությունները, 18----ից սկսածից սկսածից սկսածից սկսած մինչև մինչև մինչև մինչև 20 20 20 20 ––––րդ դարրդ դարրդ դարրդ դար՝՝՝՝ ՆապոլեոնիցՆապոլեոնիցՆապոլեոնիցՆապոլեոնից---- ԲասԲասԲասԲաստիլի գրավումից տիլի գրավումից տիլի գրավումից տիլի գրավումից մինչև մինչև մինչև մինչև ՌուսաՌուսաՌուսաՌուսական Բոլշևիկյան կան Բոլշևիկյան կան Բոլշևիկյան կան Բոլշևիկյան Հրեական Հեղափոխություն, մինչև Հրեական Հեղափոխություն, մինչև Հրեական Հեղափոխություն, մինչև Հրեական Հեղափոխություն, մինչև Առաջին ՀԱռաջին ՀԱռաջին ՀԱռաջին Համաշխարհային ամաշխարհային ամաշխարհային ամաշխարհային ՊատերազմՊատերազմՊատերազմՊատերազմ (I (I (I (IՀՊ)ՀՊ)ՀՊ)ՀՊ), , , , ՄԱԿ, ՆԱՏՕ, մինչև ՄԱԿ, ՆԱՏՕ, մինչև ՄԱԿ, ՆԱՏՕ, մինչև ՄԱԿ, ՆԱՏՕ, մինչև IIIIIIIIՀՊ, ՀՊ, ՀՊ, ՀՊ, Իսրաելի Իսրաելի Իսրաելի Իսրաելի արհեստականարհեստականարհեստականարհեստական----պետության՝ բանկիրային ռազմական պետության՝ բանկիրային ռազմական պետության՝ բանկիրային ռազմական պետության՝ բանկիրային ռազմական կորպորացկորպորացկորպորացկորպորացիայի ստեղծում, և Վատիկան իայի ստեղծում, և Վատիկան իայի ստեղծում, և Վատիկան իայի ստեղծում, և Վատիկան II II II II սինքսինքսինքսինքրետիկ կրոնների րետիկ կրոնների րետիկ կրոնների րետիկ կրոնների կոնգրեսկոնգրեսկոնգրեսկոնգրես :::: Հռոմեական Կաթոլիկ Եկեղեցու պատմության մեջ 1378-1417-ի

ժամանակահատվածը հայտնի է որպես ԱրևմտյանԱրևմտյանԱրևմտյանԱրևմտյան ՄեծՄեծՄեծՄեծ ՍկիզմՍկիզմՍկիզմՍկիզմի ի ի ի դարաշրջանդարաշրջանդարաշրջանդարաշրջան, որի ժամանակ կային երեք պապեր Ավինյոն

քաղաքում, մեկը՝ Պիզայում. վեց անգամ հրավիրվեց կոնկլեյվ,

ընտրություններ, մինչև Սրբուհի Կաթրին Դե Սիենան ստիպեց Պապ Գրեգորի XI-ին վերադառնալ Հռոմ, քանզի ուղղափառ

կաթոլիկ աշխարհը նրան էր համարում իսկական պապ: Այդ թվում՝ Բենեդիկտներ XII-ը , XIII-ը XIV-ը (Բերնարդ Գարնիե)

Մարտին V-ը, Ալեքսանդր V- ը, Հովհաննես XXIII-ը հակապապերհակապապերհակապապերհակապապեր

էինէինէինէին. . . . 1378-1417 = -39

Հռոմի եկեղեցու ներքին հաճախակի պատահող խայտառակություններից հոգնած՝ Արևելյան Եկեղեցիները պոկվեցին Հռոմից ու պապերի անունն անգամ լսել չէին ուզում, հիմնականում՝ ըմբոստանալով պապին տրված կանոնական պապին տրված կանոնական պապին տրված կանոնական պապին տրված կանոնական անսահմանափակ իշխանության դեմ : անսահմանափակ իշխանության դեմ : անսահմանափակ իշխանության դեմ : անսահմանափակ իշխանության դեմ :

18

Նկարում՝ Սուրբ Պապ Պիուս X-ի անապական մարմինը/ 1835 – 1914/: Մոտ 80 տարեկան սուրբ կրոնավորի մեռած մարմինը նման է պատանի տղայի:

Արևելյան Արևելյան Արևելյան Արևելյան Սկիզմ Սկիզմ Սկիզմ Սկիզմ IX դարից սկսած ՝Կոնստանդինապոլիսի Պատրիարքությունը՝ Բյուզանդական Արևելյան Եկեղեցին, իր դժգոհությունները սկսեց հայտնել Հռոմին , երբ կաթոլիկները սկսեցին վեհաժողովներում ներկայացնել դավանաբանական հավելումներ, որ առաջին յոթ վեհաժողովների ձևակերպումների մեջ չկային, ինչպես՝ քահանաների կուսակրոն լինելու նոր որոշումը և ՛Ֆիլոքուե՛

19

Filioque հավելումը Նիկեո Հանգանակին , որ Լատիներենից թարգմանվում է ՛նաև Հորից: ՛նաև Հորից: ՛նաև Հորից: ՛նաև Հորից: ՛ Կաթոլիկ եկեղեցին հայտարարում էր, որ Սուրբ Հոգին բխում է Հորից և նաև Որդուց, քանզի Հայր և Որդի ամեն ինչով հավասար են և՝ էությամբ նույնը: Նա նաև պնդում էր, որ այդ ձևակերպումը նույնպես առաքելական է և այն տարածված է եղել Քրիստոնյա հնամյա եկեղեցիներում Պարսկաստանի և Հայաստանի շրջաններում , և որ 589-ի Թոլեդոյի Վեհաժողովում այն քննարկվել է և կանոնացվել: Այս ամենը զուտ պատճառ էր բաժանության համար. իրականում X դարից Եվրոպական միապետները մեծ իշխանություն էին տալիս Պապին և Վատիկանին՝ հողային տարածություններ հատկացնելով նրան, որ ձգվում էր Իտալիայից մինչև Բիուզանդիոն: Բյուզանդական հողատերերը մեկ անգամ չէ, որ հարձակվում էին և բռնագրավում պապական տերությունները, և հենց նրանք էլ քաղաքական ճնշում էին գործադրում Կոնստանդինապոլիսի Պատրիարքի և եպիսկոպոսների վրա, որպեսզի վերջիններս ազատվեն պապական տուրքերից ու իշխանությունից: Կոնստանդինապոլիսի IV Վեհաժողովը, որ հրավիրեց Պապ Ադրիան II –ը 869-ին, հայտարարեց Պոթիուսին, Կոստանդինոպոլիսի Պատրիարքին, հերետիկոս և կարգազրկված, հերետիկոս և կարգազրկված, հերետիկոս և կարգազրկված, հերետիկոս և կարգազրկված, քանզի նա քննադատում էր քահանաների կուսակրոնությունը, մերժում Ֆիլոքուեն , դատապարտում էր Պապ Լեո III , , , , որ նա 800-ին Հռոմեական Կայսեր օծեց Չարլեմանին, մի մարդ , որ Հռոմի Պապին դարձրեց անսահման հողերի , իրավունքի, ու հարստության տեր: Իսկ 200 տարի անց Մեծ Արևելյան Սկիզմը դարձավ արյունահեղ ու բարբարոսական , երբ Միքայել Սերուլարուսը փակել տվեց բոլոր Լատին Եկեղեցիները Կոնստանդինապոլիսում : Նա նաև՝ 1054-ին էքսկոմունիքատեց Պապ Սուրբ Լեո IV-ին, ապա՝ 1182 –ին, Հույն ամբոխը հարձակվեց Իտալացի Լատին Ծեսի կաթոլիկների թաղամասի վրա և սկսեց կոտորել ժողովրդին , թվով

60,000:

20

Պապի ներկայացուցիչ Կարդինալ Ջիովաննին քաղաքի հրապարակում գլխատվեց որպես ՛սկիզմատիկ,՛ և նրա կտրված գլուխը՝ կապված շան պոչին, քարշ տվեցին քաղաքի փողոցներում : Իսկ 4,000 մարդու փողով ծախեցին Թուրքերին, որոնց հետ այդ ժամանակ Բյուզանդիան դաշնակից էր ՝ ընդդեմ Հռոմի: Նրանք թալանեցին Լատին Ծեսի եկեղեցիներն ու Հռոմեական Կաթլիկների տները՝ վառելով նրանց թաղամասերը: Այս սարսափելի թշնամության բուն պատճառն այն էր, որ Վենետիկյան վաճառականները չափազանց հաջողակ առևտուր էին անում՝ ունենալով շուկաների վրա լիիրավ իշխանություն, որ մեծապես խոչնդոտում էր տեղի վաճառականներին. ոչ միայն այդ. Վենետիկցիները հաճախ գզվռտոցներ էին սարքում Բյուզանդիոնի քաղաքներում և Կոնստանդինապոլիսում: Եվրոպան մեծ ահով լսեց կատարվածի մասին: Լսեց ու հիշեց: Գերմանական Միապետ Ֆրեդերիկ Բարբարոզան և

Հենրի VI-ը երդվեցին վրեժ լուծել ՛Օրթոդոքս՛ մարդասպաններից : Այդ պահից սկսած Խաչակրացները միայն սպասում էին հարմար

առիթի ՝ վրեժխնդիր լինելու կատարվածի համար : 1204 –ի Ապրիլի 12-ին Չորրորդ Արշավի Խաչակրացները մտան

Կոնստանդինապոլիս: Երեք օր նրանք սպանում էին, թալանում ու

վառում՝ ետևում թողնելով ծխացող երբեմնի դրախտային քաղաքը: Այսօր իսկ Վենետիկում դուք կտեսնեք մեծ Կոնստանդինի քաղաքից գողացված

արվեստի կոթողներ: Նկարում՝ Հաղթական Քառաձին՝ գողացված Կոնստանդինապոլիսից, որ հիմա գտնվում է Սուրբ Մարկոսի Հրապարակում, Վենետիկ:

21

«Սուրբ Սինոդը պարտավոր է նկատել, որ եպիսկոպոսները,

քահանաները, սարկավագները, ովքեր ստացան իրենց օծումը

սուրբ պատրիարքներ Մեթոդուսից և Իգնատիուսից , դարձրել են

իրենց սրտերը կարծր ու հպարտ ինչպես կարծես Փարավոն լինեն :

Նրանք երես են թեքել սուրբ և տիեզերական սինոդից և

պաշտպանում են այդ կաշառակեր Ֆոթիուսին, և սրանց պետք է

դուրս նետել եկեղեցուց և կարգալույծ անել բոլոր տեսակի

պաշտոններից : Եթե անգամ ապագայում նրանք ապաշխարեն՝ նրանք ընդունելի չեն, ինչպես Եսավը, ում ապաշխարանքը կեղծ

էր» .

Կոնստանդինապոլիսի IV Վեհաժողով, 3:25

Անիծե~լ եղբորը...Օ սարսա~փ...

Հռոմի նզովքը , սակայն, Աստված կարծես լսեց... 1346 – 1349 Թուրքերը Սև ժանտախտի վարակ տարածեցին ջրերի մեջ Բյուզանդիայում և Եվրոպայում: Կոնստանդինապոլիսում ամենուր անթաղ դիակներ էին: Մահացավ բնակչության կեսից ավելին: Մինչդեռ, վախենալով Թուրքերի առաջխաղացումից՝ Բյուզանդիայի Կայսր Կոնստանդին IX-ը Պապից օգնություն էր խնդրում: 1439 –ին Պապ Յուջին IV-ը հրավիրեց Բյուզանդական Արևելյան Եկեղեցին Ֆլորենս Վեհաժողով՝ հաշտության: Բայց Բյուզանդացի հույների ատելությունը առ Լատին Իտալացիները վեր էր ամեն բանականությունից: Հռոմը միայն ստացավ աքացի իր դեմքին: 1452-ին երբ Կոնստանդին IX-ը հասկացավ, որ դրությունը օրհասական է և Բյուզանդիայի գոյությունը այլևս վտանգի տակ է Օսմանցիների մշտական հարձակումներից ՝ նա հրավիրեց տեղական սինոդ և հաստատեց Պապի Հռոմին վերամիավորվելու մասին Կոնդակը , որից հետո Պապ Նիկոլաս V-ը փոքր թվաքանակով նավատորմ ուղարկեց՝ օգնելու Բյուզանդիային կռվելու Օսմանցիների դեմ:

22

1453-ին 21-ամյա Թուրք Սուլթան Մուհամեդ II-ը պաշարեց Կոնստանդինապոլիսը: Ամիսներով մաքառելուց հետո՝ մեծ քաղաքը ընկավ, հազարավոր մարդիկ սպանվեցին ու գերվեցին , հրաշալի Այա Սոֆիան վերծվեց մզկիթի: 1459 –ին Պապ Պիուս II-ը փարձեց զորքեր հավաքել ՝ ազատելու Կոնստանդինապոլիսը, սակայն՝ այդ ժամանակ արդեն Եվրոպայում սկսվել էին քաղաքացիական և կրոնական երկպառակտությունները, որոնց հաջորդեց արյունալի, երկարատև քաղաքացիական կռիվները: Հռոմի և Կոնստանդինապոլիսի թշնամությունից Քրիստոնեական Թագավորությունը սկսեց ջլատվել, Իսլամական հորդաները առիթը օգտագործելով՝ մեկ առ մեկ վերացնում էին Քրիստոնյա երկրները, հիմքից քանդում քրիստոնեական քաղաքակրթությունը: Բյուզանդական Արևելյան Եկեղեցին հակառակության ոգով բռնված՝ միշտ ապացուցում էր , որ այդ Կոնստադինապոլի՛սն է իսկական Հռոմը, II Հռոմը, որը պահում է ճշմարիտ ուղղափառությունը, ոչ թե ՛իքնակոչ՛ Հռոմը, Վատիկանը: Այս անմիտ հակառակության մեջ նրանք շատ առաջ էին գնում անգամ չնչին բաների մեջ. կաթոլիկները խաչակնքվում են ձախ ուսից դեպի աջ, նրանք որոշեցին տարբերվելու համար խաչակնքել աջ ուսից դեպի ձախ՝ պատճառաբանելով, որ իրենք արդար են և պիտի նստեն Աստծո աջ կողմում, իսկ նրանք ովքեր ձախից աջ են խաչակնքում, նշան է, որ Աստծո ձախ կողմի դատապարտվածներն են: Մի բան , որ հասնում է անհեթեթության, մանավանդ որ Արևելյան Օրթոդոքս Եկեղեցու քահանան, այնուամենայնիվ, երբ օրհնում է ժողովրդին, նա օրհնում է ձախից աջ : Բյուզանդական Մեծ Սկիզմը մեծ աղետ էր նախ և առաջ հենց Կոստանդինապոլիսի Էքյումենիկ Պատրիարքության համար, քանի որ նրա թեմերը հետագայում սկսեցին առանձնանալ իր իսկ միացյալ միապետությունից: 1547-ին Ցար Իվան III Ահեղը Ռուսաստանում հայտարարեց Մոսկվան որպես III Հռոմ, իսկ ինքն իրեն՝ որպես այդ եկեղեցու գլուխ:

23

Ռուսական Պատարագի տեքստը գրում էին այնպիսի մարդիկ, ինչպես, օրինակ, Ցար Ալեքսանդր I-ը, իսկ Պատարագի երաժշտությունը՝ արվամոլ Չայկովսկին: Քրիստոնյա երկրները մտնում էին Ռուսաստանի հովանավորության տակ, որանց Ռուսաստանը պաշտպանում էր

իսլամական լծից, սակայն, դա առանց հավատաքննության

հալածանքների չէր կատարվում : 1903-ին Ցարական կառավարությունը օրենք ընդունեց, որի

համաձայն ցարական գվարդիաները բռնագրավվում էին Հայոց

եկեղեցական գույքը, փակում էին հայկական դպրոցները, քանզի Հայ Առաքելական Եկեղեցին նրանց կողմից դիտվում էր որպես հակաքաղքեդոնական և աղանդավորական, որը սխալ ըմբռնում էր և՝ Հայ եկեղեցական ժառանգության անտեղյակության հետևանք: Այսօր Արևելյան Օրթոդոքս Եկեղեցին բաժանված է տասից ավելի ՛անկախ՛ պատրիարքությունների: Եկեղեցիների միասնությունը դիտվում է որպես սրբերի որպես սրբերի որպես սրբերի որպես սրբերի հաղորդակցությունհաղորդակցությունհաղորդակցությունհաղորդակցություն,,,, և դա անհրաժեշտ նախապայման է հոգևոր առողջության, քանզի Աստված շարունակում է խոսել մարդկության հետ՝ իր սրբերի միջոցով, և եթե , օրինակ, Մեքսիկական Ացտեկ Քրիստոնյային հայտնվում է Աստվածամայրը՝ որպես Գվադելուպայի Տիրամայր՝ հաղորդելու իր պատգամը, աշխարհի բոլոր Քրստոնյաները պարտավոր են այն իմանալու.՛ Աբորտը դիվական ծես է, իսկ հեթանոս կրոնները՝ ծառայություն դևերին՛- մատնանշում է Մայրը իր այդ Հայտնությամբ, անձեռակերտ պատկերի միջոցով, որը անհասկանալի է գիտնականներին: Եթե Հայոց մեջ հայտնվում է Սուրբ Գրիգոր Նարեկացի, ում Աղոթամատյանը ուղղակի ճանապարհ է դեպի Երկինք, այդ գիրքը պետք է պատկանի և աշխարհի բոլոր մնացած բարի կամքի տեր մարդկանց: Սակայն՝ երբ Քրիստոնյա Առաքելական եկեղեցիները կտրվում են իրարից, արդյունքը լինում է աղետալի՝ բոլոր իմաստներով: Հոգևոր իմաստով նրանք անհաղորդ են մնում իրար, քաղաքական իմաստով նրանք թուլանում են որպես մեկ բանակ, և թշնամին հեշտությամբ ոչնչացնում է նրանց առաձին- առանձին...

24

Այսպես՝ մի քանի մասնավոր պապերի սխալների, կամ պատրիարքների մոլեգնության և այլ հողտեր իշխանների, խառնակիչների դավադրությունների պատճառով՝ Հռոմեական Հռոմեական Հռոմեական Հռոմեական Կաթողիկե Եկեղեցին տրոհվեց իրաԿաթողիկե Եկեղեցին տրոհվեց իրաԿաթողիկե Եկեղեցին տրոհվեց իրաԿաթողիկե Եկեղեցին տրոհվեց իրար լրիվ թշնամական երկու ր լրիվ թշնամական երկու ր լրիվ թշնամական երկու ր լրիվ թշնամական երկու բանակի՝ Արևմտյան և Արևելյան եկեղեցիներիբանակի՝ Արևմտյան և Արևելյան եկեղեցիներիբանակի՝ Արևմտյան և Արևելյան եկեղեցիներիբանակի՝ Արևմտյան և Արևելյան եկեղեցիների:

Καὶ εἰς τὸ Πνεῦµα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζῳοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόµενον

(Հավատամք ի Տեր Սուրբ Հոգի կենսատու, որ բխում է Հորից ).

Et in Spiritum Sanctum, Dominum, et vivificantem: qui ex Patre Filioque procedit

(Հավատամք ի Տեր Սուրբ Հոգի կենսատու, որ բխում է Հորից և Որդուց ).

ԽաչակրացԽաչակրացԽաչակրացԽաչակրաց ԱրշավանքԱրշավանքԱրշավանքԱրշավանք Արիստակես Լաստիվերացու ՛Պատմության՛ մեջ կարդում ենք.

՛Երբ Սելջուկները մտան քաղաք, միանգամից քաղաքը լցվեց սուգ

ու շիվանով: Քահանաները սպանվեցին հենց Սուրբ Պատարագի

խորաններին, սաղմոսաերգուները լռեցվեցին այդ նույն ձևով:

Քաղաքի այսպիսի թշվառության տեսքից անգամ քարերը կարծես

կարող էին խիղճ ձեռք բերել, ուր մնաց թե՝ կենդանի արարածը:

Մեծից մինչև երիտասարդ ու տղա դանակահարվեցին հենց

փողոցներում, ուր ծերերի կտրված գլուխները արյան գետեր էին

հոսեցնում:

Այսպես՝ քաղաքը անմարդաբնակ ու ավեր դարձավ:՛

Արիստակես Լաստիվերացու, ՛Պատմության,՛ Գլուխ 15, 1054

25

ԻսլամԻսլամԻսլամԻսլամ. . . . Դիվական ՍնոտիապաշտությունԴիվական ՍնոտիապաշտությունԴիվական ՍնոտիապաշտությունԴիվական Սնոտիապաշտություն Մարդկության պատմության մեջ մեկ անգամ չէ որ աճպարարներ ու ստախոսներ են հայտնվում՝ ամեն գնով իշխանության հասնելու մարդկանց կամքի ու մտքի վրա: Կրոնական, գերբնական ուժերի մանիլպուլյացիան, շահարկումը, այս իմաստով դրա ամենահեշտ ճանապարհն է: Հեթանոսությունը, օրինակ, հիմնված էր համայնքի կենսական բնական կարիքների հոգալու խնդիրներով, երբ քուրմը կրակ կամ անձրև էր ստանում՝ խաբեությամբ կապելով այդ բնական երևույթները իր անձի հմտության հետ, և իր հատուկ ընդունակությունների, թե իբր կապվում է ոգիների հետ և նրանց թելադրում : 590-ականներին Մուհամեդը, որ որբ տղա էր, Մեքքայում, մի

հարուստ ծեր կնոջ կողմից պահվում էր որպես հարճ:

Երիտասարդ այս տղան, սովորաբար, հաճախ էր քարավաններ

տանում- բերում Արաբիայի անապատներով, ուր էլ նա հանդիպում

էր քրիստոնյա ճգնավորներին, որոնցից լսում էր աստվածաշնչային

պատմությունները և Քրիստոսի հարության ու համբարձման

մասին իրեն հեքիաթ թվացող պատմությունները: Իսկ արաբական անապատներից երբ հասնում էր Պաղեստին՝ այստեղ էլ նա հանդիպում էր հրեաների, որոնք տաք ատելությամբ

ամբաստանում էին Քրիստոնյաներին, համարում նրանց

աստվածահայհոյողներ , քանի որ իբր պաշտում էին մարդու, և

այլն:

Մուհամեդը էպիլեպսիայով հիվանդ մարդ էր և անգամ տառաճանաչ չէր: Նա բավականին արհամարհված էր իր շրջապատի մարդկանցից, քանի որ հրեշ էր հիշեցնում. մեծ գլխով, կարմրած աչքերով... Նա կատաղի ու ատելությամբ լի մի մարդ էր, որ քարավաններ թալանելուց ու մարդկանց դանակահարելուց զատ շատ մեծ նպատակներ կյանքում չուներ, մինչև հրեաները նրան

26

համոզեցին, որ նա կարող է ցեղի առաջնորդ դառնալ և շատ հարստանալ...եթե կատարի իրենց հանձնարարությունը: Նրան ոսկի էին խոստանում, երիտասարդ կանայք, անգամ՝ 6-ամյա երեխա, ում կարող էր այդ հրեշը բռնաբարել, միայն թե Մուհամեդը կազմակերպեր իր ցեղերը՝ միավորելով նրանց որպես արյունարբու բանակ՝ ոչնչացնելու համար Քրիստոնյաներին: Ահա այստեղից էլ շինվեց Ղուրանը, որը հրեաները ձեռագրեցին բազմաթիվ օրինակներով ու քարավանները հեծած՝ ուղարկեցին արաբական ցեղերին ՛լուսավորելու:՛ Շուտով սրի ու մարդասպանության մեջ հմտացած Մուհամեդը կարողանում է գնել իր համար զինակիցներ և հրոսակային հարձակումեր գործել բնակչության վրա ՝ ստիպելով ընդունել ՛նոր կրոնը՛, որը ոչ այլ ինչ էր, քան Հուդաիզմի աղավաղված և անգրագետ մի կարբոն պատճե, ըստ որի ամենակենտրոնական բարոյական պատվիրանն էր՝ ՛լսիր և հնազանդիր քո իմամին՛- որը կրկնվում է համարյա ամեն սուրահի վեջում : Իսլամը ունի երկու երես՝ գրային և բանավոր: Գրայինը դա Ղուրանի կցկտուր և իմաստից զուրկ, իրար հակասող գլուխներն են՝ առնված Թորայից, իսկ բանավորը դա Իսլամի ավանդական օրենսդրությունն է, որ կոչվում է Հադիթ: Աստծո մասին Իսլամը համարյա ոչինչ չի սովորեցոնւոմ, բացի այն որ Աստված մեծ է ու անհասանելի: Դրանով վերջանում է նրանց աղոթքը: Ոչինչ չի ասվում ո՞րն է Աստծուն հավատալու կամ Աստծուն հասնելու ճանապարհը, կամ ավելի շուտ՝ ասվում է, որ Աստված անհասանելի էԱստված անհասանելի էԱստված անհասանելի էԱստված անհասանելի է: Դրախտի մասին Իսլամի պատկերացումը սահմանափակվում է անձնական կանայք ունենալու հարեմի երեզանքով, ուր բոլոր կանայք անչափահաս են ու կույս: Իսկ կինը դիտվում է որպես ենթամարդ: Սակայն՝ Հադիթը հենց այն սովորույթների ժառանգությունն է, որ միայն մարդկությունից զրկված գազանաբարո մարդը կարող է բարոյապես ընդունելի համարել. այն ընդգրկում է մարդկանց սպանությունների ու հաշվեհարդարի ամենադաժան օրենքները՝ լինչի միջոցով, այն արտոնում է ամենգազանային

27

այլասերվածությունը՝ գրկի երեխաների հետ ՛ամուսնանալուց՛ սկսած մինչև կենդանիների հետ կենակցելը: Իսլամը իրականում ոչ թե կրոն է, այլ հանցագործ խմբերի միասնական գործողության պլան՝ ոչնչացնելու Քրիստոնեական քաղաքակրթությունը: Ահա ինչու ամեն առավոտ մոլլան սկսում է իր աղոթքը՝ անեծք դնելով աշխարհի չորս կողմի վրա, որպեսզի Քրիստոնյաները խելագարվեն: Նրանք ունեն զուտ դիվական ծեսեր, երբ ուղղակիորեն հաղորդակցության մեջ են մտնում Սատանայի հետ, որը նրանց ներշնչում է մեծ ատելություն և ինքնազոհողության ուժ՝ Ջիհադը տարածելու աշխարհով մեկ, քանզի, ըստ Իսլամի, ամբողջ աշխարհը պատկանում է իրենց՝ մուսուլմաններին: Սպանությունը, բռնաբարությունը, ստելը, կողոպտելըՍպանությունը, բռնաբարությունը, ստելը, կողոպտելըՍպանությունը, բռնաբարությունը, ստելը, կողոպտելըՍպանությունը, բռնաբարությունը, ստելը, կողոպտելը մահմեդականի միակ ձեռագիրն է, մահմեդականի միակ ձեռագիրն է, մահմեդականի միակ ձեռագիրն է, մահմեդականի միակ ձեռագիրն է, որը լավ են ճանաչում այն ազգերը, ովքեր մոտ են ապրել հատկապես թուրանական մուսուլմաններին, որոնք իրենց ծագումով նաև հրեական են, խառնված են եղել հրեական ցեղերին, և որոնց մեջ Կաբալիզմի ՝ օկկուլտ, գաղտնի հաղորդությունը դիվական ուժերի հետ ապացուցել է իր արդյունավետությունը. նրանք հաղթող են եղել իրենց անկանխատեսելի գազանությունների շնորհիվ՝ հարձակվել են թիկունքից, դավաճանությամբ, ուխտել են ու ուխտադրույժ եղել, հաղթել են, որովհետև միայն իրականացրել են ստոր պլան, որպես ստոր կոնսպիրատորներ: Սկասած 13-րդ դարից թուրանական մոնղոլ, սելջուկ-թուրքական ցեղերը հմուտ ձիավարներ էին և մանավանդ՝ շատ հմտացած էին կեռ թեթև և հարմար ղեկավարելի ՛յաթաղանի՛՝ սրի օգտագործման մեջ . նրանք բազմաքանակ հրոսակներով ասպատակում էին երկրները և մոխրի վերածում իրենց ճանապարհին ամեն ինչ: Սկզբում նրանց նպատակը միայն թալանն էր, հետո, տեսնելով Քրիստոնեական երկրների գեղեցիկ մշակույթներն ու գեղեցիկ կյանքը, նրանք սկսեցին յուրացնել այն և հաստատվել գրավված տարածքներում :

Արևելքում կատարվող մոնղոլ-թուրքական հորդաների

հանցագործությունները Կաթոլիկ Եվրոպան լսում էր սարսափով:

28

1095 –ին Պապ Ուրբան II-ը հրավիրում է Կլերմոնտի Վեհաժողովը :

Պապ Ուրբան II-ը հազարավոր մարդկանց առաջ ներկայացնում է

իրավիճակը. « Մեր եղբայրները կրում են անհավատների

անտանելի լուծը, պիղծ Թուրքերի, որ թլփատում են սուրբ

Քրիստոնյաներին և նրանց արյունը լցնում Սուրբ Մկրտության

ավազանների մեջ:

Քաջ Մարտիկնե՛ր, դուք պարտավոր էք մեկնելու կռվի, քանզիքանզիքանզիքանզի այսայսայսայս

պատերազմըպատերազմըպատերազմըպատերազմը սուրբսուրբսուրբսուրբ էէէէ...»

Եվրոպայում բոլորը, իշխան թե՝ ռամիկ, ներշնչված Պապի

հերոսական խոսքերից՝ իրենց ողջ ունեցվածքը դնում էին՝ իրականացնելու Քրիստոնեական Արևելքի փրկությունը, մանավանդ , Տիրոջ սուրբ քաղաքի՝ Երուսաղեմի ազատագրումը

մուսուլմանական ցեղերից և Հրեաներից, ովքեր ավիրում էին

Քրիստոնեական սրբատեղերը և մշտական հարձակումներով՝ սպանում էին Քրիստոնյա ուխտագնացներին:

Եվրոպայում արագորեն կազմվեց բազմաքանակ զորք, և

ձևավորվեցին Խաչակրաց Գումարտակները:

Յուրաքանչյուր զինվոր, ըստ Պապի հանձնարարության, պետք է

կրեր խաչի նշան ՝ ճակատին, կրծքին և թևին:

Քահանան օրհնում էր սուրը և հանձնում յուրաքանչյուր զինվորի,

ասելով՝ » Ստացի՛ր սա՝ հանուն Հոր և Որդվո և Հոգվույն Սրբո.

Որպեսզի սա ծառայի սուրբ Հավատքի Հաղթանակին: Նաև՝ որպեզի սրանով անմեղ արյուն չթափես:»

Նկարում՝ Խաչակրաց Գնդերի Մարտական Նշանները:

1311-1312-ին Վիեննայի Վեհաժողովը էքսկոմունիկատ տվեց Տեմպլարներին՝ մասոնական ագնոստիկ օկուլտ աղանդի հետ խառնվելու համար:

29

Մոտ 300,000 հազար Եվրոպացիներ շարժվեցին դեպի

Միջին Արևելք: Այդպես սկսեց Խաչակրաց Առաջին Արշավանքը: Առաջին Խաչակրացին հեշտությամբ ազատագրեցին դեպի

Երուսաղեմ տանող տարածքները և ապա՝ Երուսաղեմը: 1098-ին նրանք արդեն Անտիոքում էին և Դամսկոսում՝ մեծ

աջակցություն ստանալով Հայերից, սակայն՝ Բյուզանդիայի կայսրը

այդպես էլ ոչ մի զորք չուղարկեց՝ Խաչակրացներին միանալու:

Կայսրը միայն նամակներ էր ուղարկում, որ թուրքերից ետ խլված

տերիտորիաները պատկանում են իրեն:

1099-ին հերոսական Խաչակրացները մտան Երուսաղեմ: Քաղաքի պարիսպներից տների պատշգամբներից Հրեաները և

Մուսուլմանները ծաղրում էին նրանց՝ ցույց տալով քրիստոնեական

եկեղեցիներից գողացված սուրբ սկիհները, որոնց մեջ պիղծ

անհավատները միզում էին ու վերևից լցնում խաչակիրների վրա:

՛Ինչ-որ մի տեսակի կարծես խենթություն եկավ մեզ վրա,- գրում է

խաչակրած զինվորը իր հիշողությունների մեջ,- մենք հանում էինք

մեր օրհնած սրերը ու անխնա մորթում այդ թլփատված շներին:՛ Այսօր, քանի որ աշխարհի տեղեկատվության ցանցերը գտնվում են

Հրեա կաբալիստների ձեռքում, ովքեր ատում են Կաթոլիկ Պատմական Սուրբ Եկեղեցին՝ նրանք ներկայացնում են կաթոլիկ

հերոսներին որպես մարդասպաններ, որ իրականում

զրպարտություն է: Քրիստոնեական Եկեղեցիները ունեն սուրբ օրենք, համաձայն որի՝ նա, ով պղծում է սուրբ խորանները և պատարագի սուրբ պարագաները- պետք է մահապատժվիպետք է մահապատժվիպետք է մահապատժվիպետք է մահապատժվի: Խաչակրաց հերոս մարտիկները այդ կոտորածը կատարեցին Պապ Ուրբան II-ի իմացությամբ և հրամանով, ով միայն հետևում էր եկեղեցու կանոնին: Եվ դա ծառայում էր աստվածային Եվ դա ծառայում էր աստվածային Եվ դա ծառայում էր աստվածային Եվ դա ծառայում էր աստվածային արդարադատությանը:արդարադատությանը:արդարադատությանը:արդարադատությանը:

30

Նրանք, ովքեր ապրել են մուսուլմանական լծի տակ,

լավ գիտեն թե այդ ինչ է նշանակում. Մահմեդական կրոնի միակ

նպատակն է զրկել մարդուն ամենայն մարդկայինից ՝ զոմբիացնելով նրանց ըստ իրենց գաղափարի, գաղափար, որըորըորըորը

միայն միայն միայն միայն ցնդաբանությցնդաբանությցնդաբանությցնդաբանության արժեք ունիան արժեք ունիան արժեք ունիան արժեք ունի: Իսկ ըստ Հադիթի, այն մուսուլմանը, որը դարձի է գալիս Քրիստոնեության՝ մահապատժվում է: Հրեաները նույնպես ունեն իրենց դիվական օրենքները, ըստ որի յուրաքանչյուր ՀՀՀՀրեա րեա րեա րեա մարդ մարդ մարդ մարդ աստված էաստված էաստված էաստված է, և յուրաքանչյուր սպանված Հրեայի դիմաց պետք է վերացնել ամբողջ ազգեր: Դիվական Թալմուդը ավելի խորամանկորեն է աշխատում՝ վեր ածելով յուրաքանչյուր Հրեայի ի մարմնացյալ դևի, իսկ Հրեական համայնքը՝ դիվական բանակի, որը ունի մի նպատակ-սպանելու և ոչնչացնելու յուրաքանչյուր ոչ-Հրեայի:

Խաչակրացները ստեղծեցին ԵրուսաղեմիԵրուսաղեմիԵրուսաղեմիԵրուսաղեմի ՔրիստոնեՔրիստոնեՔրիստոնեՔրիստոնեաաաականկանկանկան

թագավորությունթագավորությունթագավորությունթագավորություն, սակայն՝ կտրված լինելով Եվրոպայից և համալիր

ուժեր չստանալու պատճառով, հաջորդ հարյուր տարիների

ընթացքում նրանք չկարողացան պահել իրենց իշխանությունը:

1187-ին Քուրդ արյունարբու Սալադինին հաջողվեց Երուսաղեմը

ետ վերցնել : Նա անխնա սպանում էր ոչ միայն Քրիստոնյաներին ,

այլև՝ հրամայում էր փոշիացնել բոլոր Քրիստոնեական հարգանքի

սիմվոլները՝ խաչերն ու նկարները, եկեղեցիներն ու մագաղաթները…

Եվրոպայում փորձեր էին արվում նոր խաչակրացներ

կազմակերպելու, սակայն՝ հաջորդած արշավանքները

հաջողությամբ չէին պսակվում:

Թուրք – մոնղոլական հորդաները հոսում էին դեպի Եվրոպա:

Եվրոպան կանգնած էր լինել-չլինելու վտանգի առաջ:

31

Պապ Սուրբ Պիուս V-ին 1571 թվականին հաջողվեց կանգնեցնել թուրքական հրոսակների մուտքը դեպի Եվրոպա, հաղթելով նրանց ԼեպանտոյիԼեպանտոյիԼեպանտոյիԼեպանտոյի հերոսական հերոսական հերոսական հերոսական ծովայինծովայինծովայինծովային ճակատամարտումճակատամարտումճակատամարտումճակատամարտում: 200-ից ավելի Թուրքական նավեր ընղմեցին, 60,000 թուրքեր գերի ընկան: Պատմության մեջ երբեք նավերի կործանման այսպիսի այլ դեպք չի գրանցված:

Հայտնի գրող Միգել Սերվանտեսը, ՛Դոն Կիխոտի՛ հեղինակը,

կռվում էր Քրիստոնյաների շարքերում և պատմում է, ՛Այդ մի

հերոսական հաղթություն էր, որը վերջ դրեց Թուրքերի

անպարտելության լեգենդներին:՛ 1573- ից Պապ Սուրբ Պիուս V-ը եկեղեցական օրացույցի մեջ դրեց

ՀոկտեմբերիՀոկտեմբերիՀոկտեմբերիՀոկտեմբերի 7-ըըըը որպեսորպեսորպեսորպես ԼեպանտոյիԼեպանտոյիԼեպանտոյիԼեպանտոյի ՀՀՀՀաղթանակիաղթանակիաղթանակիաղթանակի ՏոնՏոնՏոնՏոն, որից հետո

այդ օրը ամեն տարի տոնվում էր Քրիստոնեական աշխարհում ի

երախտիք Աստվածամայր Կույսին, ում նվիրված Վարդարանի

աղաթաշարի միջնորդությամբ էլ հաղթանակը տարվեց:

«Երբևէ որևէ այլ ժողովուրդ այդպիսի մեծ ոգևորությամբ ,

ուրախությամբ ու հավատքով չի օգնել Խաչակրացներին ինչպես

Հայ Ժողովուրդը : Հայերը մեծագույն քաջությամբ և հավատարմությամբ օգնական

կանգնեցին Սուրբ Պատերազմի ռազմիկներին»: Պապ Գրիգորի XIII, Ecclesia Romana

Հրեական ԴավաճանությունՀրեական ԴավաճանությունՀրեական ԴավաճանությունՀրեական Դավաճանություն . . . . ԻնքԻնքԻնքԻնքվիզիցիավիզիցիավիզիցիավիզիցիա Եվրոպական Հավատաքննությունը մի բացարձակապես անհրաժեշտ օրենսդրական պրոցես էր, որ պահանջվում էր պետական քաղաքացիական օրենքով, քանզի Եվրոպական Քրիստոնյա Թագավորությունը հիմնված էր իր քաղաքացու ուխտի,

32

երդման վրա, ըստ որի նա հավատարիմ էըստ որի նա հավատարիմ էըստ որի նա հավատարիմ էըստ որի նա հավատարիմ էրրրր իր Եկեղեցուն և իր Եկեղեցուն և իր Եկեղեցուն և իր Եկեղեցուն և Միապետին և պատրաս էՄիապետին և պատրաս էՄիապետին և պատրաս էՄիապետին և պատրաս էրրրր ամեն վայրկյան իր կյանքը զոամեն վայրկյան իր կյանքը զոամեն վայրկյան իր կյանքը զոամեն վայրկյան իր կյանքը զոհելու՝ հելու՝ հելու՝ հելու՝ վավավավասն կրոնի և հայրսն կրոնի և հայրսն կրոնի և հայրսն կրոնի և հայրենեաց:ենեաց:ենեաց:ենեաց: Ուղղափառ կրոնին ծառայելը գրավական էր ուժեղՈւղղափառ կրոնին ծառայելը գրավական էր ուժեղՈւղղափառ կրոնին ծառայելը գրավական էր ուժեղՈւղղափառ կրոնին ծառայելը գրավական էր ուժեղ, , , , կենտրոնացածկենտրոնացածկենտրոնացածկենտրոնացած և անընկճելի միապետությանև անընկճելի միապետությանև անընկճելի միապետությանև անընկճելի միապետության, որը մշտապես վտանգի մեջ էր Իսլամի ծագումից և տարածումից հետո: Հավատաքննությունը առաջին հերթին ուղղված էր Եվրոպական երկրներում ապրող Հրեական համայնքների դեմ, որոնք միշտ դավաճանաբար համագործակցում էին Իսլամական զորքերի հետ՝ նրանց առջև բացելով Եվրոպական քաղաքների պարիսպների դարպասները: 709-ին Աֆրիկյան Հրենաերը համագործակցելով Իսպանական Հրեաներին Սարակյուզ արյունարբու իսլամական ցեղերին առաջնորդեցին Իսպանիա և բացեցին նրանց դեմ քաղաքների դարպասները: Ընկան Գրանադան, Սևիլը, Կորդոբան, և այլ քաղաքներ ու շրջաններ, որտեղ հաստատվեցին Մուրերը՝ Աֆրիկյան մուսուլմանները, որոնք էլ մեծ պարգևատրություններ էին տալիս դավաճան Հրեաներին, ովքեր հիմնականում զբաղվում էին աֆրիկյան ստրուկների մարդավաճառությամբ: Հրեական համայնքները շատ վտանգավոր փոխկապակցված հանցագործ ցանց էին, որ զբաղվում էին կաբալիստական ծեսերով, որոնց ժամանակ զոհաբերում էին գողացված Քրիստոնյա երեխաներին: Հրեաները իրենց ձեռքում էին կենտրոնացնում անձնական վաշխառուական բանկեր՝ մեծ տոկոսների տակ դնելով մարդկանց : Ամեն ինչով հակադրվելով քրիստոնեկան օրենքներին և հրաժարվելով պետական տուրքեր վճարել՝ Հրեաները հասարակության կոնսպիրատիվ, դավադրական համացանց էին, մի Հինգերորդ Շարասյուն, որ գործում էր պետության դեմ՝ ամեն ինչ անելու այն քայքայելու համար: Հրեաները նաև հետևում էին Տալմուդին, որ ինքնին պիղծ ու վտանգավոր ավանդույթների մի դասագիրք է, որը արմատացած էր պահում գարշելի սովորություններ՝ կենդանիների մորթի տոներ, երբ , ասենք, կովերին կիսագլխատում են և դիտում կենդանու

33

տառապանքները, վամպիրության ծեսեր, ատելության դոգմատիկ քարոզներ՝ ընդդեմ ոչ-Հրեաներին, և այլն: Հրեա համայնքները կամ պիտի կրոնափոխ լինեին, կամ պիտի աքսորվեին, կամ՝ պիտի ոչնչացվեին: Նրանց հետ քաղաքակիրթ Քրիստոնյա Եվրոպան չէր կարող համատեղ ապրել: Կաթոլիկ Եկեղեցին իրագործում էր բոլոր երեքը, և դա միակ արդար և դա միակ արդար և դա միակ արդար և դա միակ արդար լուծումն էր:լուծումն էր:լուծումն էր:լուծումն էր:

Նկարում՝ Երեխայի թլփատումից հետո Ռաբբին ծիսականորեն ծծում է երեխայի առնանդամից հոսող արյունը: Այս ծեսը կոչվում է Մեձիտձա:

34

Նկարում՝Սուրբ Մանուկ Սիմոն Տրենթացի

1475-ին Տրենթ քաղաքում Հրեաները գողացան երեսուն ամսական Սիմոն Մանուկին և ծիսականորեն զոհաբերեցին նրան ՝ բացելով անցքեր երեխայի մարմնի վրա, որպիսի արյունաքամ լինի: Երեխայի արյունը օգտագործեցին իրենց Պասեքի տոնին՝ շաղախելու իրենց հացը: Երեխայի մարմինը նետեցին գետը, որը հետո գտնվեց: Տեղի ունեցավ դատական պրոցես Պապ Սիքստուս IV-ի հրամանով , որտեղ ականատեսները առաջ եկան և հաստատեցին փաստը, քանզի ժողովուրդը լցված մեծ ցասումով՝ պատրաստ էր վրեժ լուծել հրեական համայնքից: Հանցագործները դատապարտվեցին՝ կենդանի վառվելու խարույկի վրա:

Հրեական հանցագործությունները Եվրոպայում ծավալվում էին ամեն ուղղությամբ. Նրանք նախատեսում էին նաև քայքայել Եվրոպան՝ աճեցնելով այնտեղ տարբեր աղանդներ, որոնցից ամենասարսափելին Կատարի աղանդն էր, որի

35

անդամները հրաժարվում էին ենթարկվել պետական օրենքներին, և

կատարում էին ծիսականացված ինքնասպանություն՝ իրենք իրենց դանդաղ խեղդամահ անելու ճանապարհով: Մանիքեիզմը՝ մասոնության նախնական արտահայտությունը, թափանցել էր նաև Կաթոլիկ Եկեղեցի, և շատ converso-ներ, իբր թե դարձի եկած Հրեաներ, որ ծառայում էին Եկեղեցում որպես քահանաներ , կամ՝ դպրոցի ուսուցիչներ, գաղտնի ծավալում էին հակաքրիստոնեական և հակաեկեղեցական գործունեություն: Նրանք նաև բռնվում էին մարդասպանությունների և սոդոմական մեղքի մեջ: 11-րդ դարերի կեսերին Պապ Լեո IX- ը հրամայեց սկսել Հավատաքննությունը, իսկ 1198-ից Պապ Իննոսանթ III-ը հրամայեց մարդասպաններին ու սոդոմիստներին վառել խարույկի վրա: Պապ Գրեգորի IX-ը կազմակերպեց Հավատաքննության մարմինը՝ դարձնելով այն որպես մշտական ինստիտուտ: դարձնելով այն որպես մշտական ինստիտուտ: դարձնելով այն որպես մշտական ինստիտուտ: դարձնելով այն որպես մշտական ինստիտուտ: 1360-ականներին Եվրոպայում տարածվեց Սև Մահը, ժանտախտը, որը խլեց մոտ երեսուն միլիոն մարդու կյանք: Շուտով պարզվեց, որ այն տարածվում է մինչև Արևելք, Բյուզանդիոն, և ժանտախտի վարակը տարածված է ջրհորների ջրերում Թուրքերի և Հրեաների դավադիրների կողմից: Երբ Եվրոպայի ժողովուրդը մանավանդ պարզեց, որ ոչ մի Հրեա չմահացավ այդ վարակից, նրանց համար փաստը ակնառու էր: Ժողովրդի զանգվածները հարձակվում էին Հրեաների վրա և հաշվեհարդար տեսնում նրանց հետ՝ անխնա մորթելով մեծից մինչև փոքր: 1391-ին Սեվիլիայում ժողովուրդը կոտորեց Հրեա բնակչությանը, և գնալով այս ապստամբությունները դառնում էին անկառավարելի : Այս կոտորածները շարունակվում էին: Հրաները արագորեն ՛կրոնափոխ՛ էին լինում, որ խուսփեն մահից, սակայն՝ միայն արտաքնապես: 1468-ին Սեգովյայում ձերբակալվեցին 17 Հրեաներ՝ Քրիստոնյա տղային խաչի հանելու և նրա արյունը քամելու համար, որից հետո այս հանցագործները հանել էին երեխայի սիրտը և եկեղեցուց գողացած Սուրբ Հաղորդությանը քորոցած՝ օգտագործել էին դրանք իրենց պիղծ դիվական ծեսերի մեջ :

36

Դիակը գտնվեց և ուսումնասիրվեց : Մեղավորները հրկիզվեցին, սակայն՝ ժողովրդի ցասումն ու ատելությունը հնարավոր չէր կասեցնել : Իսպանյայի Թագուհի Իզաբելլան 1492-ին հանդես եկավ հռչակագրով՝ արտաքսելու արտաքսելու արտաքսելու արտաքսելու բոլոր բոլոր բոլոր բոլոր Հրեաներին իր թագավորության Հրեաներին իր թագավորության Հրեաներին իր թագավորության Հրեաներին իր թագավորության սահմաններից :սահմաններից :սահմաններից :սահմաններից :

Հրամանագիր՝ Արտաքսման ՀրեիցՀրամանագիր՝ Արտաքսման ՀրեիցՀրամանագիր՝ Արտաքսման ՀրեիցՀրամանագիր՝ Արտաքսման Հրեից «Հրամայվում է Հրեաներին և Հրեհուններին հեռանալ մեր թագավորությունից, որպեսզի երբեք նրանք այլևս ետ չվերադառնան ՝ ինչպիսի սեռի, տաիքի և դիրքի տեր էլ որ նարնք լինեն : Տրվում է մեկ տարվա ժամկետ, որի ընթացքում պալատական հսկիչները կապահովեն Հրեաների անձի և գույքի անձեռնմխելությունը: Հրեաները կարող են իրենց հետ տանել այն ամենը՝ գույք և շարժական հարստություն, որ ունեն: Կտրվի նրանց արտոնագրեր , որպեսզի նրանք տեղափոխեն և իրենց ոսկին և արծաթը՝ պետական օրենքի շրջանակներում:՛

Կնքված՝ Թագավոր և Թագուհի. 1492, Հուլիս

37

՛Ինչպե՞ս կարելի է, որ Քրիստոնյաները շփվեն Հրեաների հետ, ամենաողորմելի այդ արարածների, որ վավաշոտ են , չանթող, ագահ՝ իրենց պիղծ բանդաներով, նրանք՝ տիեզերքի այդ ոջիլները... Օրը չի բավարարի նակարագրելու նրանց ագահությունը, նրանց խաբությունները, որով թալանում են խեղճերին, նրանց վաշխառությունները. մարդիկ որ ներկայացնում են դևին՝ հակված միշտ կործանության ու ավիրման: Հրենաերը կեղտոտ են և անաստված, և նրանց Սինագոգը Բոզանոց

է, ստահոդ գազանային մի որջ, ուր միայն ամոթ կա ու ծաղր, մի

դիվական բնակատեղի, որը հենց ներկայացնում է Հրեայի հոգին :

Նրանց ծեսերը ոճրագործություն են և այլեսրություն: Նրանց

Սինագոգը գողերի ժողով է ՝ դիվական անդունդ կորստյան : Ինչո՞ւ Հրենաերը այսպես ապամարդկայնացվեցին. Որովետև

նրանք ատեցին ու սպանեցին Քրիստոսին: Այս մեծագույն ոճիրը

նրանց այլասերման բուն պատճառն է: Եթե մարդիկ ատում են

նրանց և նրանք թափառական են- դա իշխանների որոշումով չի

կայանում, այլ՝ Աստծո հրամանով: Որովհետև Աստված ատում է

Հրեաներին և լքել է նրանց:

Նրանց, ովքեր Հրեաների հետ են, նրանց Դատաստանի Ժամին

Տերը պիտի ասի, «Հեռացե՛ք Ինձնից, դուք, որ համագործակցում էիք

Ինձ սպանողների հետ:՛ Փախի՛րՓախի՛րՓախի՛րՓախի՛ր ՀրեաներիՀրեաներիՀրեաներիՀրեաների հավաքներիցհավաքներիցհավաքներիցհավաքներից հեռուհեռուհեռուհեռու, նրանց տներից, և ավելի

շատ՝ մի՛ հարգիր Սինագոգը, ատի՛ր այն միայն ու զզվիր դրանից:»

Սուրբ Հովհաննես Ոսկեբերան, (347-438 )

՛69. ՛Աբսուրդ կլինի Քրիստոսի դեմ հայհոյողներին ու Նրան խաչողներին վստահել հասարակական դիրք ու պաշտոն՝ իշխել տալու Քրստոնյաների վրա: Հետևաբար՝ մենք նորացնում ենք այս կանոնը այս լկտի կործանիչների մասին, որ Տոլեդոն ընդունեց. Մենք արգելում ենք Հրեաներին հասարակական պաշտոններ Մենք արգելում ենք Հրեաներին հասարակական պաշտոններ Մենք արգելում ենք Հրեաներին հասարակական պաշտոններ Մենք արգելում ենք Հրեաներին հասարակական պաշտոններ ունենալ,ունենալ,ունենալ,ունենալ, քանզի նրանք թշնամի են Քրիստոնյաներին՝ թաքցնելով իրենց բուն նկրտումները:՛

Լաթերան IV Վեհաժողով, 1213- 1215

38

՛զի բազում յաևելից և յարևմտից եկեսցե՛զի բազում յաևելից և յարևմտից եկեսցե՛զի բազում յաևելից և յարևմտից եկեսցե՛զի բազում յաևելից և յարևմտից եկեսցեն և բազմեսցին ըստ ն և բազմեսցին ըստ ն և բազմեսցին ըստ ն և բազմեսցին ըստ Աբրահամու և ըստ Սահակայ՝ և ըստ Յակոբայ յարքայությունն Աբրահամու և ըստ Սահակայ՝ և ըստ Յակոբայ յարքայությունն Աբրահամու և ըստ Սահակայ՝ և ըստ Յակոբայ յարքայությունն Աբրահամու և ըստ Սահակայ՝ և ըստ Յակոբայ յարքայությունն երկնից. և որդիքն արքայութեան (երկնից. և որդիքն արքայութեան (երկնից. և որդիքն արքայութեան (երկնից. և որդիքն արքայութեան (հրեաները) ) ) ) ելցին ի խավարն ելցին ի խավարն ելցին ի խավարն ելցին ի խավարն արտաքին. անդ եղիցի լալ և կրճել ատամանցարտաքին. անդ եղիցի լալ և կրճել ատամանցարտաքին. անդ եղիցի լալ և կրճել ատամանցարտաքին. անդ եղիցի լալ և կրճել ատամանց» » » » Մատթևոս, 8,13Մատթևոս, 8,13Մատթևոս, 8,13Մատթևոս, 8,13:::: Որքա~ն փառավորություն ես զգում, երբ կարդում ես սուրբ Ինքվիզիցիայի փաստաթղթերը, և այն արդար պատիժի որոշումները, որ Աստծո ձեռամբ Հռոմեական Կաթոլիկ Եկեղեցին կայացրել է՝ սոդոմիստների, վհուկների, սատանիստների, մարդասպանների, և դիվական այն բանակի դեմ, որ ատում է Սուրբ Եկեղեցին և Հիսուս Քրիստոսին: Իր գոյության մի քանի հարյուրամյակների ընթացքում Հավատաքննությունը խարույկ է հանել ընդամենը մոտ 700-1000 մարդ, այն էլ այն դեպքում, որ նրանց տրված էր բոլոր միջոցները ապաշխարհելու ու սրբվելու: Եվ քանի որ այս դիվական մարդիկ մինչև վերջ հարազատ էին մնում իրենց ընտրությանը, որն էր՝ Սատանան, Սուրբ Եկեղեցին իրականացնում էր Պողոս Առաքյալի հանձնարարականը, համաձայն որի՝, «««« մտանել զայնպիսին սատանայի ի սատակումն մտանել զայնպիսին սատանայի ի սատակումն մտանել զայնպիսին սատանայի ի սատակումն մտանել զայնպիսին սատանայի ի սատակումն մարմնոյմարմնոյմարմնոյմարմնոյ,,,, զի ոգին ապրեսցի յօրն տեառն մերո Հիսուսի Քրիստոսի:՛զի ոգին ապրեսցի յօրն տեառն մերո Հիսուսի Քրիստոսի:՛զի ոգին ապրեսցի յօրն տեառն մերո Հիսուսի Քրիստոսի:՛զի ոգին ապրեսցի յօրն տեառն մերո Հիսուսի Քրիստոսի:՛ (1 Կորնթացիներ, 5:5 ). Եվրոպական, Իսպանական, Ինքվիզիայի նպատական էր ապահովել առաքելական ուղղափառ դավանությունը և պաշտամունքը Եկեղեցու ներսում, և՝ ազատել հասարկությունը մասոնական, սատանիստական, հրեա-կաբալիստական աղանդներից և նրանց ոճրագործություններից: Մեղադրվողները բերվում էին դատարան, հավատաքննիչի առաջ, և կատարվում էր հասարակական հարցաքննություն: Հավատաքննությունը պահանջում էր, որպեսզի աղանդավորության մեջ մեղադրվողի պատասխանները երկիմաստ երկիմաստ երկիմաստ երկիմաստ չլինենչլինենչլինենչլինեն և լինեն ուղիղուղիղուղիղուղիղ---- որպեսզի մեղադրողը հաստատի , որ բացի բացի բացի բացի Քրիստոնեական Առաքելական Կրոնից մնացած բոլոր կրոնները Քրիստոնեական Առաքելական Կրոնից մնացած բոլոր կրոնները Քրիստոնեական Առաքելական Կրոնից մնացած բոլոր կրոնները Քրիստոնեական Առաքելական Կրոնից մնացած բոլոր կրոնները

39

կեղծ են և վտանգավոր, և որ առանց Փրկչի ՝ Հկեղծ են և վտանգավոր, և որ առանց Փրկչի ՝ Հկեղծ են և վտանգավոր, և որ առանց Փրկչի ՝ Հկեղծ են և վտանգավոր, և որ առանց Փրկչի ՝ Հիսուս Քրիստոսի իսուս Քրիստոսի իսուս Քրիստոսի իսուս Քրիստոսի , , , , մարդու համար չկա մարդու համար չկա մարդու համար չկա մարդու համար չկա հավիտենական կյանքի հավիտենական կյանքի հավիտենական կյանքի հավիտենական կյանքի փրկությունփրկությունփրկությունփրկություն: 1. Նաև՝ որպեսզի Սուրբ Երրորդություը դիտվի որպես միայնմիայնմիայնմիայն Բարու նախասկիզբ, հակառակ Մանիքեականների և այլ աղանդների, որ դիտում էին Սուրբ Երրորդությունը որպես նախասկիզբ բարու և չարի՝ դուալսիստական ագնոստիկ ձևակերպմամբ: 2. Նաև՝ որպեսզի Արարիչը երբեք չներկայացվի՝ միացած իր արարչագործությունը, Արարիչը, որ անտսեղծ է՝ չներկայացվի որպես ստեղծված, Արարիչը որ հոգևոր է, չներկայացվի որպես նյութական կուռք, կամ՝ աստղ, կամ էնեգիա, և այլն: 3. Նաև՝ որպեսզի Քրիստոնեական հավատքը դատողությանը տուրք տալու փոխարեն՝ հենվի հավատքի վրա, զգացմունքայինին տուրք տալու փոխարեն՝ հետևի միայն կանոնական օրենքներին: Այդ է պատճառը, որ անգամ Կաթոլիկ մեծ միստիկները անցնում էին հավատաքննությամբ, որին նրանք ենթարկվում էին ամենայն խոնարհությամբ: Սուտ համար 1. Միջնադարյան Հավատաքննությունը հալածում հալածում հալածում հալածում էրէրէրէր.... Սուտ համար 2. Միջնադարյան Հավատաքննությունը դաժան էրդաժան էրդաժան էրդաժան էր.... Սուտ համար 3. Միջնադարյան Հավատաքննությունը անհանդուրժող էրանհանդուրժող էրանհանդուրժող էրանհանդուրժող էր.... Սուտ համար 4. Միջնադարյան Հավատաքննությունը վառել է վառել է վառել է վառել է միլիոններիմիլիոններիմիլիոններիմիլիոնների.... Իրականում այդ Բողոքական Ռեֆորմացիա՛ն էր, որ մահապաժեց միլիոնավոր մարդկանց՝ հնարելով տանջանքի գործիքներ և Գիլյոտին: Այդ սոցիալիստական հրեական մարքսիստական հեղափոխություննե՛րն էին, որ թափեցին միալիարդավոր անմեղ մարդկանց արյուն. Հոկտեմբերյան Բոլշևիկյան Հեղափոխությո՛ւնն էր, որի ժամանակ ոչնչացրին եկեղեցիներն ու քահանայական կարգը, և այլն : Հրեա-մասոնական խմբակային հանցագործության դեպի Երկինք աղաղակող կոթողն է Հայոց Ցեղասպանությունը, որը

40

կազմակերպեցին, քանզի Հայ Առաքելական Եկեղեցին ներկայացնում է առաքելական պաշտամունք՝ իր ամենսուրբ և նախնական ձևի մեջ: Այն շտեմարանն է ուղղափառության:Այն շտեմարանն է ուղղափառության:Այն շտեմարանն է ուղղափառության:Այն շտեմարանն է ուղղափառության: 19-րդ դարի 30-ական թվականներից, երբ հրեա-մասոնական կրոնական-սոցիալական հեղփոխությունները տրոհեցին ու ավիրեցին Հռոմեական Կաթողիկե սուրբ Եկեղեցին՝ զրկելով նրան իշխանության ամեն մի լծակից- ԻնքԻնքԻնքԻնքվիզիցիան դադարեց վիզիցիան դադարեց վիզիցիան դադարեց վիզիցիան դադարեց գոյություն ունենալուց:գոյություն ունենալուց:գոյություն ունենալուց:գոյություն ունենալուց: Դրանից հետո հակաքրիստոսի առնետները նկուղներից բարձրացան վերևի հարկերը, մինչև Քրիստոնեության սիրտը՝ Վատիկան, ուր էլ հենց սկսվեց հակաքրիստոսի դիվական օրջին. կաբալլայի սատանիստներն ու սոդոմիստնեը լափում ու հոշոտում էին Քրիստոսի Անապական Հարսի կուսական սրբությունը՝ Նրա Եկեղեցու Սպիտակ քողի տակ ներկայացնելով Հոտած Բոզուհուն՝ ՛Հայտնության՛ Կարմիր Շորերով Պոռնիկին. «««« եւ կինն զգեցեալ էր եւ կինն զգեցեալ էր եւ կինն զգեցեալ էր եւ կինն զգեցեալ էր ծիրանիս և կարմիրս, ոծիրանիս և կարմիրս, ոծիրանիս և կարմիրս, ոծիրանիս և կարմիրս, ունենալով բաժակ ոսկի ի ւնենալով բաժակ ոսկի ի ւնենալով բաժակ ոսկի ի ւնենալով բաժակ ոսկի ի ձեռին իւձեռին իւձեռին իւձեռին իւրրրր, , , , և լի էր և լի էր և լի էր և լի էր գարշելի անմաքուր պգարշելի անմաքուր պգարշելի անմաքուր պգարշելի անմաքուր պոռնկությամբոռնկությամբոռնկությամբոռնկությամբ’ ’ ’ ’ (Հայտնություն, 17: 4)(Հայտնություն, 17: 4)(Հայտնություն, 17: 4)(Հայտնություն, 17: 4)::::

ՌեֆորմացիաՌեֆորմացիաՌեֆորմացիաՌեֆորմացիա Եթե Ինքվիզիցիան այդքան արյունալի էր, ինչո՞ւ առաջին հերթին խարույկ չբարձրացրեց Էրազմուսին, Մարտին Լյութերին, Ջոն Կալվինին , Թոմաս Կրանմերին, Ջոն Նոքսին և այլ խելագարների, որ աղբարկղը նետեցին դարերի հետ կուտակած Քրիստոնեական մեծ վարդապետների, սրբերի ու հայրապետների ուսուցումը և մի գիշերվա մեջ իրենք առաջադրեցին իրենց նոր ուսմունքը՝ առանց նվազագույն երկյուղի առ Աստված և մարդիկ...

41

Որպեսզի հեղինազրկեին Եկեղեցու դոգմաները՝ կազմված հերոսական սրբերի կողմից, նրանք եկան ասելու, որ սուրբ չկա, որ մարդ սրբության չի հասնում և սրբությամբ չի փրկվում: Հակառակ նրան, որ Եկեղեցու ուսմունքը սովորեցնում է, որ սրբությունը, Շնորհքը, մարդը ստանում է Եկեղեցու յոթ խորհուրդների շնորհիվ և իր անձնական կամքով՝ հավատքով և հավատքի գործերով, և որ առանց Շնորհքի փրկություն չկա: Բողոքող կրոնական այս ՛ատամանները՛ պնդում էին նաև, որ փրկության համար կարևոր չէ փրկության աշխատանքը, մարդու ջանքերը, և որ՝ մարդը կարող է փրկվել միայն հավատքով , և միայն հավատքով է որ մարդը արդարացվում է: Ահա ինչու հարբեցող և պոռնիկ Լյութերը, որի կյանքի մնացած մասը մինչև մահվան պահը անցավ հասարակաց տներում ՝ ի գիտություն և յուրախության իր նման լկտիների, հայտարարեց, «Եթե հավատք ունես՝ կապ չունի ինչքան մեղք ես անում: Որքան շատ մեղք գործես՝ այնքան քո օգուտն է, որով և հաստատում ես հավատքդ: Ահա ինչու՝ մեղք գործի՛ր, մեղք գործի՛ր հազարավոր անգամ մեկ օրվա մեջ, մեղք գործի՛ր՝ ամբողջ սրտով:» Քրիստոնեական սրբության ու պատվիրանի ՛զսպաշապիկը՛ պատռողներ շատ այլ մարդիկ գտնվեցին, որ միացան այս խելագարներին, որ իբր բողոքարկում էին պապերի անձնական մեղքերի դեմ, բայց իրականում՝ ատում էին Քրիստոնեկան բուն դրույթները և սրբությունը: Եկեղեցին սովորաբար ինքն է իր վրա վերցրել Աստվածաշունչը ներկայացնելու և մեկնաբանելու բարդ խնդիրը, որի ամեն մի գլուխ, տող, համար, բացատրվում է միայն ըստ սուրբ վարդապետների աստվածային ըմբռնման: Ելնելով դրանից Կաթողիկե Եկեղեցին միշտ արգելում էր ինքնուրույն մեկնությունները, որոնց սխալ լինելու հետևանքները մեծ էին ու պատճառում էին մեծ ավերվածություններ: Լյութերը օգտագործեց և այս հանգամանքը, ասելով թե իբր Եկեղեցին արգելում է մարդկանց Սուրբ Գիրքը կարդալ, քանզի ուզում է պահել բոլորին խավարի մեջ և ստրկական հնազանդության տակ, և որ Եկեղեցու խորհուրդները ուղղակիորեն

42

գրված չեն Ավետարանում, հետևաբար քահանայական կարգը դիվական ինստիտուտ է, իսկ պապը՝ ինքը հակաքրիստոսն է: Այսքան Սուրբ Գիրքը պաշտելուն հետ, սակայն, նա իր կիսատ-պռատ գիտելիքներով, մի քանի օրում Աստվածաշնչի բնագիրը ըստ Սուրբ Ջերոմիի թարգմանած Լատիներեն Վուլգեյթի՝ Լյութերը վեր է ածում աշխարհաբար Գերմաներենի՝ դուրս նետելով դրանից 7 գրքեր, խմբագրելով այն համարները, որ իրեն ձեռք չեն տալիս, աղավաղելով և ապականելով ամբողջ տեքստը: Ահա և՝ ձեզ նոր դասագիրք և նոր քրիստոնեություն- յուրաքանչյուր մարդ հիմա յուրաքանչյուր մարդ հիմա յուրաքանչյուր մարդ հիմա յուրաքանչյուր մարդ հիմա հայտարարված էր որպես ինքն իր քահանա: հայտարարված էր որպես ինքն իր քահանա: հայտարարված էր որպես ինքն իր քահանա: հայտարարված էր որպես ինքն իր քահանա: Բողոքական ամբողջ ռեֆորմացիան դա Մանիքեական աղանդի էության պատվաստումն էր Քրիստոնեական կրոնին, համաձայն որի մարմնական զգայական կյանքը և զգացական իմպուլսիվ կապը դիվական անմաքուր զորությունների հետ՝ իրականացվում էր Քրիստոսի անվամբ: Այս խելագար խուժանը իր մարդկային դատողությանը զոռ տալով՝ ծիսկան առաքելական սուրբ պաշտամունքը վեր ածեց փիլիսոփայական տեսության՝ Ավետարանի իտերացնելով հատվածները որպես ավանդական սոսկ իմստություն, որը շատ դեպքերում դառնում էր էզոթերիկ կուլտ . նրանք դառնում էին խելագար բարբաջողներ՝ բռնված կեղտոտ ոգիներից, ընդունակ՝ ամեն ինչի: Քրիստոնեկան սրբության ծանր աշխատանքից ազատագրված խելագարների այս բանակը երկրաչափական պրոգրեսիայով աճում էր՝ կազմվելով և վերակազմվելով որպես աղանդավորական սեկտաներ, սատանիստական օկկուլտ խմբեր, քաղաքական կուսակցություններ, որոնք Եվրոպան մխրճեցին քացաքացիական մշտական արյունալի կռիվների մեջ, որոնք վերջ չունեին... 1520 -ին Պապ Լեո X–ը էքսկոմունիկատ հրապարակեց Մարտին Լյութերի դեմ, նրան վտարելով եկեղեցուց և հասարակությունից, , , , նրանրանրանրա հետ նաև՝ բոլոր այն մարդկանց, ովքերհետ նաև՝ բոլոր այն մարդկանց, ովքերհետ նաև՝ բոլոր այն մարդկանց, ովքերհետ նաև՝ բոլոր այն մարդկանց, ովքեր շփվում են նրա հետ շփվում են նրա հետ շփվում են նրա հետ շփվում են նրա հետ կամ՝ հետևում նրանկամ՝ հետևում նրանկամ՝ հետևում նրանկամ՝ հետևում նրան, անաֆեմայի տակ դրեց բոլոր լյութերական, անաֆեմայի տակ դրեց բոլոր լյութերական, անաֆեմայի տակ դրեց բոլոր լյութերական, անաֆեմայի տակ դրեց բոլոր լյութերական, բողոքական աղանդներըբողոքական աղանդներըբողոքական աղանդներըբողոքական աղանդները՝ իրենց եկեղեցիներով և արգելեց մտնել ՝ իրենց եկեղեցիներով և արգելեց մտնել ՝ իրենց եկեղեցիներով և արգելեց մտնել ՝ իրենց եկեղեցիներով և արգելեց մտնել այդ եկեղեցիները: այդ եկեղեցիները: այդ եկեղեցիները: այդ եկեղեցիները:

43

Փաստորեն Բողոքական ամբողջ աղանդների համակարգը՝ լյութերականներ, մեթոդիստներ, անաբապտիստներ , պրեսբիտարյաններ, և սրանցից առաջացած հազարավոր այլ աղանդներ- դրվեցին հավերժական նզովքի տակ, ըստ այն զորությամբ, որ Քրիստոսը տվեց իր եպիսկոպոսին, ՛զի զոր ՛զի զոր ՛զի զոր ՛զի զոր կապեցիք յերկրի՝ եղիցի կապեալ յերկինս, և զոր արձակիցիք կապեցիք յերկրի՝ եղիցի կապեալ յերկինս, և զոր արձակիցիք կապեցիք յերկրի՝ եղիցի կապեալ յերկինս, և զոր արձակիցիք կապեցիք յերկրի՝ եղիցի կապեալ յերկինս, և զոր արձակիցիք յերկրի՝ եղիցի կապեալ յերկինս՛ Մատթևոս, 18:18 յերկրի՝ եղիցի կապեալ յերկինս՛ Մատթևոս, 18:18 յերկրի՝ եղիցի կապեալ յերկինս՛ Մատթևոս, 18:18 յերկրի՝ եղիցի կապեալ յերկինս՛ Մատթևոս, 18:18 Կոնդակի նախնական օրինակը, Exsurge Domine,,,, հանձնվեց անձամբ Լյութերին և փակցվեց լյութերական տաճարների դռներին, ըստ որի տրվում էր 60 օր ժամանակ, որ նա՝ իր հետևորդների հետ, ապաշխարի ու մեղա գա : 1520-ին Լյութերը հրապարակայնորեն վառեց այդ փաստաթուղթը, դրա հետ նաև՝ Եկեղեցու կանոնական գիրքը: Այս պապական Բուլը՝ Կոնդակը, Bull Decet Romanum Pontificem , գրված էր հավերժությգրված էր հավերժությգրված էր հավերժությգրված էր հավերժության համարան համարան համարան համար ( ( ( (էքսէքսէքսէքս----կաֆեդրա)կաֆեդրա)կաֆեդրա)կաֆեդրա): : : : 1533-ին Պապ Կլեմենտ VII- ը էքսկոմունիկատ տվեց Անգլիայի թագավոր Հենրի VIII-ին՝ բիգոմիի, բազմակնության համար: 1536-ին Հենրի VIII-ը հռչակագիր հրապարակեց, ըստ որի ինքն էր այսուհետո Անգլիայի եկեղեցու գլուխը՝ գլխատելով և վառելով բոլոր այն եպիսկոպոսներին ու քահանաներին, կրոնավորներին ու իշխաններին, ովքեր չէին ստորագրում այդ նոր փաստաթղթի տակ: Իսկ 1559-ին Հենրիի պոռնկածին դուստրը՝ Էլիզաբեթ I-ը ուրիշ հրամագրով ինքը հռչակեց իրեն որպես պապ և, ապա՝ էքսկոմունիկատվեց 1570-ին, Պապ Սուրբ Պիուս V-ից: Կարճ ժամակում Անգլիայի եկեղեցին լրիվ ինտեգրացվեց բողոքականության մեջ՝ առաքելական խորհուրդները վեր ածելով պրեսբետերյան էքլզիաստիկ ազգային համայնքի (հիմնված միայն սուրբ գրության վրա ): Հաշվի առնելով Անգլիկան այս եկեղեցու հավատո հանգանակի, հավատքի պրոֆեսիայի՝ սահմանադրության 39-րդ արտիկլը, ուր ասվում է՝ ՛Պատարագը որպես զոհաբերություն, որ մատուցվում է մեր մեղքերի համար- պիղծ հեքիաթ է և վտանգավոր սուտ՛- 1897-ին , Պապ Լեո XIII-ը իր Apostolicae Curae դեկրետի մեջ Անգլիկան քահանայական ձեռնադրումը հայտարարեց ՛բացարձակապես ՛բացարձակապես ՛բացարձակապես ՛բացարձակապես

44

ունայն և չեղյալ՛, այդ եկեղեցու պաշտամունքը ՝ սինունայն և չեղյալ՛, այդ եկեղեցու պաշտամունքը ՝ սինունայն և չեղյալ՛, այդ եկեղեցու պաշտամունքը ՝ սինունայն և չեղյալ՛, այդ եկեղեցու պաշտամունքը ՝ սին և շնորհքից և շնորհքից և շնորհքից և շնորհքից զուրկ:զուրկ:զուրկ:զուրկ: Թեպետ Պապ Լեո XIII-ն իր այդ հռչակագիրի վրա չի նշում ՛էքս-կաֆեդրա՛- նա նշում է, սակայն, որ այդ հայտարարությունը գրված հայտարարությունը գրված հայտարարությունը գրված հայտարարությունը գրված է հավիտենության համար՝է հավիտենության համար՝է հավիտենության համար՝է հավիտենության համար՝ Պապի և իր Կյուրիայի Պոնտիֆիկալ բաձարգույն մարմնի հետ: Բողոքական Ռեֆորմացիայի կատաղի անօրենների անարխիստ ամբոխը 12-16-րդ դար Եվրոպայում ոչնչացնում էր սուրբ եկեղեցիները, ավիրում մենաստանները. նրանք գլխատեցին , վառեցին ու կախաղան հանեցի ավելի քան մեկ միլիոն կաթոլիկներ, որոնցից քսան հազարը կանոնիզացված մարտիրոսներ են:

Նկարում՝ Լյութերի դեմքի իրական կաղապարը՝ հանված նրա դիակից:

Մեր օրերում Բողոքական խմբերը/աղանդները հասնում են 100,000100,000100,000100,000----ի:ի:ի:ի: ««««Ամենասուրբ Հռոմեական Կոթողիկե Եկեղեցին հաստատուն կերպով հավատում է և ուսուցանում, որ նրանք , որվքեր դուրս են Կաթողիկե մեկ եկեղեցուց, և՝ ոչ միայն հեթանոսները, այլև՝ Հրեաները, աղանդավորականները և սկիզմատիկները – չեն կարող ունենալ հավերժական կյանքի երջանկությունը , բայց նրանք պիտի դատապարտվեն հավիտենական Դժոխքի, ուր անմար կրակն է ՝

45

ստեղծված դևի և իր հրեշտակների , բացի եթե մինչև իրենց մահը այս մարդիկ միանան Եկեղեցուն. և ոչ ոք չի ակրող փրկվել, եթե չի դավանում մեկ միացյալ Կաթողիկե Եկեղեցու՝ որպես Քրիստոսի Մարմին:՛ Պապ Յուջին IV, Ֆլորենս Վեհաժողով, Bull Cantate

Domino, 1441:

Տրենթի Վեհաժողով Տրենթի Վեհաժողով Տրենթի Վեհաժողով Տրենթի Վեհաժողով . . . . Աստծո Նոր Գինին Նոր Տիկի ՄեջԱստծո Նոր Գինին Նոր Տիկի ՄեջԱստծո Նոր Գինին Նոր Տիկի ՄեջԱստծո Նոր Գինին Նոր Տիկի Մեջ Հռոմեական Կաթողիկե Սուրբ Պետրոսի Եկեղեցին դարեր ի վեր համարվել է ուղղափառության Աթոռ ՝ չնայաց իր վայրեջքներին ու վերելքներին, քանզի այն ներկայացրել է Քրիստոնեության Կանոնական դոգմատիկ համակարգը՝ ընդունված տիեզերական վեհաժողովներում, որոնց կառուցվածքը ձևավորվեց Եփեսոսի Ժողովում, սուրբ Կյուրեղ Ալեքսանդրացու կողմից: Համաձայն որի- ամեն անգամ, եոպիսկոպոսների սինոդ էր մտնում Քրիստոնեության աշխարհին հուզող խնդիրները, հիմնականում՝ նոր աղանդների նկարագրությունը և նրանց ներկայացուցիչների բնութագիրը, որից հետո ժողովը տալիս էր իր գնահատականը՝ հավերժական նզովք դնելով մոլորեցնող տեսությունների, կրոնների ու մտայնություների վրա, և՝ նրանց ջատագովների, վռնդելով եկեղեցուց ներթափանցած թշնամիներին: Ահագնացող բողոքական աղանդների վտանգը հաշվի առնելով ՝ Սուրբ Պապ Պիուս V-ը 1545-ին հրավիրեց Տրենթ Վեհաժողով, ուր հրավիրված էին աշխարհի բոլոր եպիսկոպոսները՝ ներառյալ Արևելյան Եկեղեցին, որի պատրիարքը հրաժարվեց մասնակցել ժողովին: Ժողովը տևեց 18 տարի, երեք պապերի , Եվրոպական թագավորների, իշխանների մասնակցությամբ:

46

Հիշենք, որ ըստ ուղղափառ վարդապետության այն ինչ հաստատում էին եպիսկոպոսների տիեզերական ժողովները դոգմատիկ էին, անփոփոխ օրենքներ՝ մինչև աշխարհի վերջը: Այսպիսով Այսպիսով Այսպիսով Այսպիսով աստվածաբանության մեջաստվածաբանության մեջաստվածաբանության մեջաստվածաբանության մեջ դոգմատիկ դոգմատիկ դոգմատիկ դոգմատիկ ենենենեն միայն միայն միայն միայն տիեզերական վեհաժողովներըտիեզերական վեհաժողովներըտիեզերական վեհաժողովներըտիեզերական վեհաժողովներըիիիի կանոնները,կանոնները,կանոնները,կանոնները, և Պապի էքսև Պապի էքսև Պապի էքսև Պապի էքս----կաֆեդրա հայտարակաֆեդրա հայտարակաֆեդրա հայտարակաֆեդրա հայտարարրրրություններըություններըություններըությունները՝ հաստատված սինոդով, և՝ ՝ հաստատված սինոդով, և՝ ՝ հաստատված սինոդով, և՝ ՝ հաստատված սինոդով, և՝ Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան IIII----ից հետո՝ նաև անկախորենից հետո՝ նաև անկախորենից հետո՝ նաև անկախորենից հետո՝ նաև անկախորեն. վերջինս պատմության մեջ պատահել է միայն մի քանի անգամ: Հայտարարվում է երկու տեսակի Մագիստերիում՝ անսխալական և սխալական: Պապի էքս-կաֆեդրա հայտարությունը և Տիեզերական Ժողովները՝ Պապի ստորագրությամբ- համարվում են անսխալական: Իսկ Պապի առանձին որոշումները, եպիսկոպոսի, աստվածաբանների առանձին տեսկաները կարող են և լինել սխալական: Տրենթ Վեհաժողովը (Concilium Tridentinum) հանդիսանում է Հռոմեկան Եկեղեցու Քրիստոնեության դոգմատիկ վարդապետության ամբողջությունը՝ նրա ալֆան և օմեգան, որը հաստատում է նախորդ բոլոր տիեզերական ժողովների որոշումները՝ ի մի բերելով դրանք : Այն ղեկավարում էին այնպիսի հսկա աստվածաբաններ, ինչպիսիք էին Սուրբ Թովմաս Աքվինացին, Կարդինալ Սուրբ Ռոբերտ Բելարմինը, Սուրբ Պապ Պիուս V-ը, և այլն: Այդ վեհաժողովը դատապարտեց բոլոր բողոքական աստվածաբանական նորամծությունները՝ անաֆեմայի տակ դնելով դրանք, դոգմայի վերածեց Քավարանի գոյությունը, հաստատեց Լատին Ծեսի Պատարագը՝ թույլատրելով միայն որոշ աշխարհաբար հավելումներ ( օրինակ`թույլ էր տալիս ոչ-լատիներենով հիմեր երգել պատարագի վերջում) . և՝ որպեսզի Տրիդենտին Ծեսը մնա անփոփոխ, և այլն : 1565 –ին Պապ Պիուս IV-ը ներկայացրեց Հավատո Հանգանակը, որ կոչվեց ՏրիդենտինյանՏրիդենտինյանՏրիդենտինյանՏրիդենտինյան , որի մեջ ամբողջանում էր Նիկեոյի Հանգանակը՝ կարծես դրա փակագծերը բացված- փակելու բոլոր աղնադների ճանապարհները, որպեսզի այլևս նրանք չկարողանան նենգափոխել սուրբ հավատքը: Հավատաքի սուրբ դոգմաների

47

ամրացումը և պահպանումը տրվում էր Պապին՝ ով պիտի լիներ պահապանը, որպես Բարի Հովիվը՝ իր հոտի: 1565-ին այս հավատամքը ներկայացվել է Պապ Պիուս Iv-ի կողմից ՝ որպես Տրենթի Հավատամք ( այն սակայն դոգմատիկ կանոնների մեջ չի մտնում, բացի առաջին մասից ). Հայերեն Լատիներեն բնագիր

Տրիդենտին Հավատո Հանգանակ

Professio fidei

Tridentinae

1.Ես, .-ս, հավատում եմ և հաստատում այն ամենը ինչ ներկայացվում է այս Հավատամքի մեջ՝ ներկայացված Սուրբ Հռոմեկան եկեղեցու կողմից. Ըստ որի՝

Ego N. firma fide credo et profiteor omnia et singula, quae

continentur in Symbolo, quo Sancta Romana ecclesia utitur,

videlicet:

2.Հաւատամք ի մի Աստուած՝ ի Հայրն

ամենակալ, յարարիչն երկնի եւ

երկրի, երեւելեաց եւ աներեւութից: Եւ

ի մի Տէր Յիսուս Քրիստոս յՈրդին

Աստուծոյ. ծնեալն յԱստուծոյ Հօրէ՝ միածին, այսինքն յէութենէ Հօր:

Աստուած յԱստուծոյ, լոյս ի լուսոյ, Աստուած ճշմարիտ յԱստուծոյ ճշմարտէ՝ ծնունդ եւ ո՛չ արարած:

Նոյն ինքն ի բնութենէ Հօր. որով

ամենայն ինչ եղեւ յերկինս եւ ի վերայ երկրի, երեւելիք եւ աներեւոյթք: Որ

յաղագս մեր մարդկան եւ վասն մերոյ փրկութեան իջեալ յերկնից՝ մարմնացաւ, մարդացաւ, ծնաւ

կատարելապէս ի Մարիամայ սրբոյ կուսէն Հոգւովն սրբով. որով էառ

զմարմին, զհոգի եւ զմիտ, եւ

զամենայն որ ինչ է ի մարդ,

ճշմարտապէս եւ ո՛չ կարծեօք:

Չարչարեալ, խաչեալ, Պոնտիուս Պիղատոսի օրոք, թաղեալ, յերրորդ

աւուր յարուցեալ, ըստ սուրբ Գրոց,

Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem caeli et

terrae, visibilium omnium et invisibilium. Et in unum Dominum

Iesum Christum, Filium Dei unigenitum, et ex Patre natum

ante omnia saecula. Deum de Deo, Lumen de Lumine, Deum

verum de Deo vero, genitum non

factum, consubstantialem Patri; per quem omnia facta sunt. Qui

propter nos homines et propter nostram salutem descendit de

caelis. Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine, et homo

factus est. Crucifixus etiam pro nobis sub Pontio Pilato, passus et

sepultus est, et resurrexit tertia die, secundum Scripturas, et

ascendit in caelum, sedet ad dexteram Patris. Et iterum

venturus est cum gloria, iudicare vivos et mortuos, cuius regni non

erit finis. Et in Spiritum Sanctum,

Dominum et vivificantem, qui ex

48

ելեալ ի յերկինս նովին մարմնով՝ նստաւ ընդ աջմէ Հօր: Գալոց է նովին

մարմնովն եւ փառօք Հօր ի դատել զկենդանիս եւ զմեռեալս, որոյ թագաւորութեանն ո՛չ գոյ վախճան:

Հաւատամք եւ ի կենսատու սուրբ

Հոգին, որ բխում է Հորից և Որդուց յանեղն եւ ի կատարեալն՝ պաշտելի հավասարապես . որ խօսեցաւ յօրէնս

եւ ի մարգարէս եւ յաւետարանս. որ

էջն ի Յորդանան, քարոզեաց

զառաքեալսն, եւ բնակեցաւ ի

սուրբսն: Հաւատամք եւ ի մի միայն

ընդհանրական եւ առաքելական

Սուրբ Եկեղեցի. ի մի մկրտութիւն,

յապաշխարհութիւն, ի քաւութիւն եւ ի

թողութիւն մեղաց. ի յարութիւնն

մեռելոց, ի դատաստանն յաւիտենից

հոգւոց եւ մարմնոց՝ յարքայութիւնն

երկնից, եւ ի կեանսն յաւիտենականս:

ամեն.

Patre Filioque procedit. Qui cum

Patre et Filio simul adoratur et conglorificatur: qui locutus est per

prophetas. Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam

Ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem

peccatorum. Et expecto resurrectionem mortuorum, et

vitam venturi saeculi. Amen.

3.Ես հաստատորեն ընդունում եմ և հաստատում Առաքելական Եկեղեցական Ավանդույթները, և բոլոր այլ սահմանադրությունները սուրբ եկեղեցվո:

Apostolicas et ecclesiasticas

traditiones reliquasque eiusdem ecclesiae observationes et

consitutiones firmissime admitto et amplector.

4.Ես ընդունում են Սուրբ Գրվածքը այն բացատրությամբ ինչ սովորեցնում է Մայր սուրբ Եկեղեցին,

ում էլ միայն տրված է շնորհքը բացատրելու դրա ճշմարիտ իմաստը : Ես երբեք պիտի չհասկանամ այն այլ կերպ, քան սուրբ հայրերը միաձայն համաձայնությամբ ուսուցանում են:

Item sacram Scripturam iuxta sensum eum, quem tenuit et

tenet sancta mater Ecclesia, cuius

et iudicare de vero sensu et interpretatione sacrarum

Scripturarum, admitto, nec eam umquam nisi iuxta unanimem

consensum Patrum accipiam et interpretabor.

5.Ես խոստովանում եմ նաև Նոր Ուխտի Յոթ Խորհուրդների ճշմարտացիությունը, որը հիմնեց

Profiteor quoque septem esse

vere et proprie Sacramenta novae legis, a Iesu Christo Domino

nostro instituta, atque ad salutem

49

Հիսուս Քրիստոսը , և որը անհրաժեշտ է մարդկության փրկության համար, որը սակայն, ամենի համար չէ յուրաքանչյուրի, և դրանք են- Մկրտություն, Դրոշմ, Հաղորդություն, Ապաշխարանք, Վերջին Օծում, Սուրբ Կարգ , սուրբ Պսակ . այն, որ սրանցից է Շնորհքը, և որ Մկրտությունը, Դրոշմը և Սուրբ Կարգը չի կարելի կրկնել առանց խուսափելու սրբապղծությունից

humani generis, licet non omnia

singulis, necessaria: scilicet Baptismum, Confirmationem,

Eucharistiam, Poenitentiam, Extremam Unctionem, Ordinem et

Matrimonium, illaque gratiam conferre, et ex his Baptismum,

Confirmationem et Ordinem sine sacrilegio reiterari non posse.

6.Ես ընդունում եմ նաև Հռոմեական Կաթոլիկ Եկեղեցու հաստատած և ընդունած ծեսերը հանդիսավորաբար ներկայացված որպես Եկեղեցու Սրբարար Խորհուրդ :

Receptos quoque et approbatos

ecclesiae catholicae ritus in supradictorum omnium

Sacramentorum solemni administratione recipio et

admitto.

7.Ես ընդունում եմ այն ամեն սահմանումները նախածին մեղքին և արդարացմանը վերաբերող, որ Սուրբ Տրենթ Վեհաժողովը հռչակեց :

Omnia et singula, quae de peccato originali et de

iustificatione in sacrosancta Tridentina Synodo definita et

declarata fuerunt, amplector et recipio.

8.Ես խոստովանում եմ նմանապես, որ պատարագը մատուցվում է Աստծուն որպես ճշմարիտ և պատշաճ զոհաբերություն ապրողների և մեռածների փրկության համար, և որ ամենսուրբ հաղորդությաը իրենից ներկայացնում է Քրիստոսի էական Մարմինը է և Արյունը՝ Նրա Հոգու և Աստվածության հետ , և որ հացը և գինին իրենց էությունը փոխում են Քրիստոսի ամբողջական էության հետ, որը եկեղեցին կոչում է Տրսսուբստանցիալիսմ /transsubstantiationem/ . Հավատամ նաև , որ երկու ձևի մեջ

Profiteor pariter, in Missa oferri

Deo verum, proprium et

propitiatorium sacrificium pro vivis et defunctis, atque in

sanctissimo Eucharistiae Sacramento esse vere, realiter et

substantialiter Corpus et Sanguinem, una cum anima et

divinitate Domini nostri Iesu Christi, fierique conversionem

totius substantiae panis in Corpus at totius substantiae vini in

Sanguinem, quam conversionem Ecclesia catholica

transsubstantiationem appellat. Fateor etiam sub altera tantum

specie totum atque integrum

50

պահվում է Քրիստոս նմանապես՝ որպես ճշմարիտ Սրբություն:

Christum verumque Sacramentum

sumi.

9.Հավատում եմ, որ կա Քավարան, և որ այնտեղ գտնվող հոգիներըժին ապրողները կարող են օգնել իրենց աղոթքներով: Նմանապես ընդունում եմ, որ սրբերը Քրիստոսի հետ պետք է պատվի արժանացնել և աղոթքներ ուղղվեն առ , ովքեր մեզ համար Աստծո առաջ մատուցում են աղոթքներ, և որ նրանց մասունքները նույպես պատվելի են:

Constanter teneo, purgatorium esse, animasque ibi detentas

fidelium suffragiis iuvari. Similiter et Sanctos, una cum Christo

regnantes, venerandos atque

invocandos esse, eosque orationes Deo pro nobis offerre,

atque eorum reliquias esse venerandas.

10.Հավատամ, որ Քրիստոսի պատկերները և Աստվածամոր միշտ Կույսի , և բոլոր սրբերի պետք է պահել՝ ամենայն պատիվ ու հարգանքի արժանացնելով դրանց:

Firmissime assero, imagines

Christi ac Deiparae semper Virginis, necnon aliorum

Sanctorum habendas et retiendas esse, atque eis debitum honorem

et venerationem impertiendum.

11. Հավատամ, որ քավիչ աղոթքների զորությունը սահմանված է Քրիստոսով և Եկեղեցու կողմից, և որ դրանց Քրիստոնյաների կողմից աղոթելը շատ շնորհալի է:

Indulgentiarum etiam potestatem

a Christo in Ecclesia relictam fuisse, illarumque usu christiano

populo maxime salutarem esse affirmo.

11.Հավատամ, որ Սուրբ Առաքելական Հռոմեական Կաթողիկե Եկեղեցին մայր է և Տիրուհի բոլոր եկեղեցիների , և, ես երդվում եմ ճշմարտապես հնազանդել Հռոմի Եպիսկոպոսին , Սուրբ Պետրոսի հետնորդին, ով էր Իշխանը առաքյալների և Փոխանորդը Հիսուս Քրիստոսի:

Sanctam catholicam et apostolicam Ecclesiam romanam

omnium ecclesiarum matrem et

magistram agnosco, Romanoque Pontifici, beati Petri, Apostolorum

principis, successori, ac Iesu Christi Vicario, veram

obedientiam spondeo ac iuro.

12.Հավատամ ամենյան ինչի, որ սրբազան կանոնները ներկայացնում են , նաև՝ գլխավոր վեհաժողովներին , և հատկապես՝ Տրենթի սուրբ Էքյումենիկ Վատիկանի Ժողովի

Cetera item omnia a sacris canonibus et oecumenicis

Conciliis, ac praecipue a sacrosancta Tridentina Synodo, et

ab oecumenico Concilio Vaticano tradita, definita et declarata,

51

ուսուցմանը հատկապես՝ Հռոմի Պապի առաջնայնության և նրա անսխալականության: Հետևաբար՝ ես դատապարտում եմ, մերժում եմ և նզովում այն ամենը, ինչ հակառակ է դրանց , բոլոր աղանդավորությունները, որոնք Եկեղեցին դատապարտել է , մերժել է և նզովել:

praesertim de Romani Pontificis

primatu et infallibili magesterio indubitanter recipio ac profiteor;

simulaque contraria omnia, atque haereses quascumque ab Ecclesia

damnatas et reiectas et anathematizatas ego pariter

damno, reicio, et anathematizo.

13.Այս է կաթողիկե ճշմարիտ հավատքը, որից դուրս ոչ ոք չի կարող փրկվել , որը ես այժմ խոստովանում եմ և որին ես հավատարիմ եմ ճշմարտապես ՝ հաստատակամորեն ինքնակամ մինչև իմ վերջին շունչը – որը ես կպահեմ այս երդումով, և որպեսզի Տերը ինձ օգնի : Պիտի ջանամ որքան հնարավոր է, որ այս նույն հավատամքը սովորեցնեմ իմ խնամքին հանձնվածներին – Ես , -ս , խոստանում եմ , երդվում սա՝ Աստծո օգնությամբ և Սուրբ Ավետարանների.

Hanc veram catholicam fidem, extra quam nemo salvus esse

potest, quam in praesenti sponte profiteor et veraciter teneo,

eamdem integram, et inviolatam usque ad extremum vitae

spiritum, constantissime, Deo adiuvante, retinere et confiteri,

atque a meis subditis, vel illis,

quorum cura ad me in munere meo spectabit, teneri, doceri et

praedicari, quantum in me erit, curaturum, ego idem N. spondeo,

voveo ac iuro. Sic me Deus adiuvet et haec sancta Dei

Evangelia.

Պապի նկատմամբ հնազանդությունը Պապի նկատմամբ հնազանդությունը Պապի նկատմամբ հնազանդությունը Պապի նկատմամբ հնազանդությունը աստիճանաբարաստիճանաբարաստիճանաբարաստիճանաբար դոգմայիդոգմայիդոգմայիդոգմայի վերածելով՝ կաթոլիկները կարծում էին, թե դրանով Լյութերի նմաններին պիտի ստիպեն հնազանդել Եկեղեցու օրենքներին և ապահովել Եկեղեցու սրբությունը, սակայն՝ նրանք չէին կանխատեսում, որ կգա մի օր, երբ մի այդպիսի իսկական Լյութեր, և՝ ավելի պիղծ, կդրվի Հռոմի Աթոռին որպես իբրիբրիբրիբր Քրիստոսի Փոխնորդ, և այդ իսկ օրենքը կօգտագործվի որպես միջոց՝ միլիարդավոր հոգիներին դատապարտելու կորստյան, հիմքից քանդելու Քրիսոսի առաքելական եկեղեցիները: Երբ Հիտլերը սկսեց իր քաղաքական գործունեությունը, նա բռնվել էր խելագարությամբ. Նա կազմակերպում էր զանազան գիտարշավներ դեպի Տիբեթ, պեղումներ էր անում Եվրոպայում ամեն տեղ, սատանայական սեանսներ էր կազմակերպում՝

52

իմանալու մի գաղտնիք: Տեմպլար Ասպետների լրիվ մասոնական դիվական կուլտի մեջ պահպանվում էր մի ավանդություն, ըստ որի ինչ-որ տեղ պահվում էր և գոյություն ուներ այն սուրբ Սկիհը, որով Քրիստոսը մատուցել էր Վերջին Ընթրիքի Պատարագը, և այն Նիզակը, որով խոցվել էր Քրիստոսը, երբ Խաչի վրա էր. Ըստ այս օկկուլտ մասոնական էզոթերիկ կուլտի ով ունենար այդ երկուսը՝ Սուրբ Սկիհն ու Նիզակը- նա դառնալու էր Աստված՝ հոգևոր և քաղաքական անսահմնափակ իշխանությամբ ամբողջ տիեզերքի վրա: Տրենթի Վեհաժողովի Հավատքի խոստովանությունը, որ նախատեսում էր Թագադրելու Քրիստոսին և պահելու Նրան իր սուրբ Աթոռին- լրիվ կանաչ ճանապարհ դարձավ հրեա-մասոնական սատանիստների համար , որոնք ջանասիրաբար կազմակերպեցին սոցիալական հեղփոխությունները, տապալեցին Քրիստոնեական միապետությունները, բռնագրավեցին Վատիկանը՝ Սուրբ Պետրոսի Աթոռին նստեցնելով իրենց միապետական Պապ-դրածոյին , ով աշխատում էր որպես հակաքրիստոս՝ օգտագործելով բոլոր դոգմատիկ կանոնները՝ ծնկի բերելու աշխարհը Լյուցիֆերի առաջ: Ահա՝ կրկին մի այլ փորձ, երբ Լույսի Ընկած Հրեշտակը փորձում է իր աթոռը դնել Աստծո Աթոռից վեր: Տեսնենք հիմա՝ թե այդ ինչպես կարող էր պատահել: Հռոմեական Կաթոլիկ Եկեղեցին միայն խորացնում էր պապի ինքնիշխանությունը, և ոչ մի կանոն չընդունեց այն մասին, որ Պապի առաջին պարտավորությունն է հնազանդելու Եկեղեցու Պապի առաջին պարտավորությունն է հնազանդելու Եկեղեցու Պապի առաջին պարտավորությունն է հնազանդելու Եկեղեցու Պապի առաջին պարտավորությունն է հնազանդելու Եկեղեցու առաքելական ավանդության Սուրբ Մագիստերիումին, առաքելական ավանդության Սուրբ Մագիստերիումին, առաքելական ավանդության Սուրբ Մագիստերիումին, առաքելական ավանդության Սուրբ Մագիստերիումին, առաքելական ուղղափառ վարդապետությունըառաքելական ուղղափառ վարդապետությունըառաքելական ուղղափառ վարդապետությունըառաքելական ուղղափառ վարդապետությունը, և որ ինքը՝ պապը նաև կարիք ուներ հավատաքննության: Իսկ Սրբուհի Կաթերին Դ՛Սինեան գրում է, ՛Պապը, եթե անգամ Դև է՝ պետք է հնազանդել նրան:՛ Կույր հնազանդության այս դոգմատիկ ուսուցումը հիմնված է նրա վրա , համաձայն որի յուրաքանչյուր Պապ նշանակվում է Աստծուց, և Պապն է, որ ներկայացնում է Աստծուն՝ որպես Քրիստոսի Խոսնակ: Երանի այդպես լիներ: Այնքա~ն հեշտ կլիներ ապրել:

53

Սակայն՝ կյանքը ցույց տվեց, որ այս հաշվարկները ավելի քան բարի կամքի և միամտության արդյունք էին, կամ՝ մտածված և կամ՝ մտածված և կամ՝ մտածված և կամ՝ մտածված և ծրագրված կոնսպիրացիա էր ընդդեմ ողջ Քրիստոնեական ծրագրված կոնսպիրացիա էր ընդդեմ ողջ Քրիստոնեական ծրագրված կոնսպիրացիա էր ընդդեմ ողջ Քրիստոնեական ծրագրված կոնսպիրացիա էր ընդդեմ ողջ Քրիստոնեական աշխարհիաշխարհիաշխարհիաշխարհի: : : :

Սոցիալական ՀեղափոխություններՍոցիալական ՀեղափոխություններՍոցիալական ՀեղափոխություններՍոցիալական Հեղափոխություններ 16-րդ դարից սկսաց բողոքական Ռեֆորմացիան դառնում էր ոչ միայն կրոնական տեսակետների բախման ասպարեզ, այլև՝ հակակաթոլիկ սոցիալական հզոր Վոլտերյան ՛Լուսավորչական՛ շարժում, որը պատճառ եղավ Նապոլեոնական արշավանքների, որոնց բուն նպատակն էր վերացնել քրստոնեական միապետությունները ամբողջ աշխարհում, ապա և՝ հաջորդեցին Ֆրանսիական Հեղափոխությունը , և՝ Ռուսական Բոլշևիկյան Հեղափոխությունը: Մասոնները ժխտում են իրենց որևէ մասնակցություն այս արյունահեղ դեպքերին, քանզի նրանք ապացուցում են , որ այդ դարերից սկսած մասոնական լոջերում գրանցված էին միայն Եվրոպական Կաթոլիկ իշխանական արիստոկատիան և Եկեղեցու քահանայությունը՝ իր ամբողջ վերնախավով, հետևաբար նրանց համար ոչ մի կերպ չէր կարող նպաստավոր լինել հեղփոխությունների այս ալիքը: 1789–95 ծավալվեց Ֆրանսիական Հեղափոխությունը, որը զուտ հակակաթոլիկ քաղաքացիական պատերազմ էր՝ ընդդեմ կոթոլիկ միապետության և եկեղեցու: 1796–99 հեղափոխականները անգամ հարձակվեցին Հռոմի վրա և աքսորեցին Պապ Պիուս VI-ին: Ֆոնտենբլու Ամրոցում գերված Պիուս VII պապին Նապոլեոն Բոնապատը ստիպեց հանձնել Եկեղեցու Պետությունը՝ փոխարենը խոստանալով նրան տարեկան երկու միլիոն վճար: Պապը նրան Պապը նրան Պապը նրան Պապը նրան

54

անիծեց և էքսկոմունիկատ տվեց:անիծեց և էքսկոմունիկատ տվեց:անիծեց և էքսկոմունիկատ տվեց:անիծեց և էքսկոմունիկատ տվեց: Նոպոլիոնը լկտիորեն ասաց նրան, որ՝ մի ցնդած ծերի խոսքով իր զինվորների ձեռքից հազիվ թե զենքը վայր ընկնի, որը սակայն պատահեց՝ Ռուսաստանի դաժան սառնամանիքների պատճառով: Որից հետո հենց նույն ամրոցում մի քանի տարի հետո ինքը՝ Նապոլիոնը ստիպված ստորագրեց իր հրաժարականը : 1808-ին Նապոլեոնը ներխուժեց Վատիկան և հինգ տարի շարունակ Սավոնայում շղթաների մեջ էր պահում Պապ Պիուս VII-ին: Նապոլեանը հայտարարեց ինքն իրեն որպես ՛Չարլեմանի հետևորդ՛ և աքսորեց Վատիկանից բոլոր կարդինալներին և եպիսկոպոսներին: Հետագայում Նապոլեոնը ինքը մեռավ բանտարկության մեջ յոթ տարի տանջվելուց հետո: Իսկ մինչ այդ՝ փողոցների խուժանը բացականչում էր ուրախությամբ.՛Պապությունը վերջացա՛վ՛: Միապետը կլլե՛ց Պապին՛: Սակայն՝ նրանք մոռացել էին հռոմեական հնագույն ասացվածքի մասին.՛Ով ուտում է Պապին բքնելով՝ մեռնում է գազանի պես տնքալով:՛ Այն նույն օրը, երբ Սուրբ Հեղինեում մեռավ Նապոլեոնը, այդ նույն օրը Հռոմում Պապ Պիուս VII-ը տոնում էր Վատիկանի հաղթանակը՝ գազանի վրա: 1871–1940 Ֆրանսիայում հաստատվեց III Պետությունը, որը իր էությամբ ամբողջովին հակակաթոլիկ էր և սոցիալիստական: 1904–1905 Ֆրանսիայում ստեղծվեց ռազմական կոմիտե՝ Աֆեիր Դե Ֆիշես, որը հետևում էր եկեղեցի հաճախող հասարակական պաշտոնյաներին , կազմում էր սև ցուցակներ ու ներկայացնում այդ մարդկանց անունները՝ նրանց հեռացնելու իրենց պաշտոններից: Ֆրանսիական Գրանդ Օրիենթ մասոնական լոջը դարձավ Եվրոպայի նոր եկեղեցին, հավատամքը, մկրտության ավազանը, ապրելու միջոցը բոլոր իմաստներով- այսուհետև ռացիոնալ ագնոստիկ աստվածաբանությունը դառնում էր կաթոլիկ դավանաբանության հիմք, լիբերալիստական մտայնությունը՝ արվեստի հիմք, հեղափախականությունը ՝ ազատ կամքի

55

արտահայտություն, կնոջ մերկությունը և սեքսուլ ազատությունը՝ ընտանիքների ավիրման նախադրյալ: ԱրմաԱրմաԱրմաԱրմագեդոնը մտավ գեդոնը մտավ գեդոնը մտավ գեդոնը մտավ հասարակություն:հասարակություն:հասարակություն:հասարակություն: 1860 – 1870 Իտալիան ուներ նոր աթեիստական միապետություն, որ փակեց բոլոր Ֆրանսիսկյան, Դոմինիկյան և Հիսուսյան կրոնական միաբանությունները, ներթափանցեց Վատիկան և հաստատեց իր գրանսենյակը այնտեղ: Գերմանյայում ռազմականԿուլտուրկամպ դիկտատուրան հսկողության տակ էր պահում բոլոր կաթոլիկ թեմերը ՝ աքսորելով ու մահապատժելով ակտիվ քահանաներին: Աստիճանաբար Կաթոլիկ Եկեղեցին Եվրոպայում վեր էր ածվում միայն սիմվոլիկ նշանակության, դատարկվում էր այն իր բուն էությունից, պապերը զրկված էին բոլոր իշխանական լծակներից, և միայն մաքառում էին՝ պահելու Վատիկանը ֆիզիկապես: Այդ իսկ պատճառով մեկ անգամ չէ, որ նրանք նստում էին սեղանի շուրջը արդեն՝ ՛բանակցությունների՛ քաղաքական հակակաթոլիկ գործիչների հետ՝ ի վերջո նաև թելադրվելով նրանցից: 19-րդ դարի կեսերին հրեա-մասոնական դավադիր Իտալական Կորբոնարի լոջում գրվեց Ալտա Վենդիթա փաստաթուղթը, որը եկեղեցին այլասերելու ծարագիր էր՝ ներսից.՛ Այն ոչնչացնելու Այն ոչնչացնելու Այն ոչնչացնելու Այն ոչնչացնելու փոխարեն այնպես կանենք, որ այն ծառայի մեզփոխարեն այնպես կանենք, որ այն ծառայի մեզփոխարեն այնպես կանենք, որ այն ծառայի մեզփոխարեն այնպես կանենք, որ այն ծառայի մեզ՛- գրված էր փստաթղթում: Իսկ 1910-ից Թեոսոֆիստ մասոն Դոկտոր Ռուդոլֆ Շթայները կրկնում էր իր փիլիսոփայական էզոթերիկ տրակտատների մեջ նոր էքյումենիկ տիեզերեկան եկեղեցու ժողովի անհրաժեշտության մասին՝ որպեսզի այն լինի նոր կաթոլիկ ծեսի և նոր պապի ստեղծման տեսական ստնտու ինկուբատոր: Այդ ծրագրի մեջ մտավ Եկեղեցու՝ ա/ նորացումը, բ/՛լուսավորությունը՛՝ դոգմաների վերցման միջոցով, գ/ նոր՝ ռացիոնալ դուալիստիկ, էզոթերիկ Քրիստոնեական տեսության պատվաստումով: Պլանը հեռահար էր և մանրակրկիթ: Այն հիմված էր 1789-ի Ֆրանսիական Հեղափոխության սահմանադրության վրա, որը նախատեսում էր կրոնների հավասարություն, կրոնական պլուրալիզմ, եկեղեցու անջատումը պետությունից, որ նշանակում

56

էր ակտիվ հավատացյալը չէր կարող լինել պետական պաշտոնում , կրոնական բարոյական սկզբունքները պիտի հանվեին դպրոցների ուսուցումից, և այլն: Նախատեսվում էր, որ Վատիկանը՝ ինքը պիտի ստեղծեր այս նոր կրոնի տեսակը, որ կոչվում է Լիբերալիստական Կոթոլիկություն: 1789 –ից մինչև 1958-ը պապերը պայքարում էին այս մոդեռնիզմի դեմ, որ թափանցում էր եկեղեցի՝ գործակալ աստվածաբանների, համալսարանի պրոֆեսորների, եպիսկոպոսների ու քահանաների միջոցով, մինչև Պապ Պիուս XII-ի մահը, ավելի ճիշտ՝ սպանությունը: Այս փոստաթղթին՝ Մշտական ԻնստրուկցիաՄշտական ԻնստրուկցիաՄշտական ԻնստրուկցիաՄշտական Ինստրուկցիայինյինյինյին,,,, ծանոթ էին այդ ժամանակահատվածի բոլոր պապերը: Պապ Լեո XIII-ը իր էնսիկլիկում, Humanum Genus (1884),

հանձնարարում է աչալրջություն՝ ներկայացնելով նոր դարի կոմունիստական և մասոնական վտանգը....՛Պատռեցե՛Պատռեցե՛Պատռեցե՛Պատռեցե՛ք ՛ք ՛ք ՛ք Մասոնության դիմակը, որպեսզի բոլորը հստակորեն տեսնեն, թե Մասոնության դիմակը, որպեսզի բոլորը հստակորեն տեսնեն, թե Մասոնության դիմակը, որպեսզի բոլորը հստակորեն տեսնեն, թե Մասոնության դիմակը, որպեսզի բոլորը հստակորեն տեսնեն, թե ինչ է այն իրենից ներկայացնումինչ է այն իրենից ներկայացնումինչ է այն իրենից ներկայացնումինչ է այն իրենից ներկայացնում:՛ Սոցիալական հեղոփոխությունները ուղղված էին Քրիսոտոնեական առաքելաական եկեղեցիների դեմ՝ հեղաշրջելու մարդկության բարոյականությունը ու բռնագրավելու Քրիստոնյա իշխանների, ժողովրդի կուտակած հարստությունը, ջլատելու քաղաքակիրթ երկրների միասնությունը, սոցիալական հասարակության մեջ հաստատելու Նոր Պաշտամունքի Կարգ՝ Եկեղեցում (Novus Ordo, 1973-ից) և Նոր Աշխարհի Կարգ՝(Novus Ordo Secolarum-ընթացիկ), ուր Ջհուդական Կաբիլստեները՝վերածված աստվածների որպես աշխարհի կապիտալի magnusmagnusmagnusmagnusներ, մագնատներ, կենտրոնացնելով իրենց ձեռքում աշխարհի բանկերն ու նավթային/ բնական բոլոր հանածոները՝ իրենց էին ենթարկեցնում աշխարհի մարդկությանը որպես անպետք goyim ՛գոյիմ՛, ստիպելով բոլորին երկրպագել իրենց, կամ ՝ ոչնչանալ - ընկղմելով աշխարհը սատանայապաշտության, թմրամոլության, արվամոլության, ալկոհոլիզմի, խաղամոլության ու մարմնավաճառության, տոքսիկ քիմիաներ տարածելով դեղանյութերի մեջ, նաև՝ սննդի, ջրի, օդի

57

մթնոլորտի մեջ- մարդկությունը ենթարկելով դանդաղ ոգևոր և մարմնավոր մահվան՝ համատարած խելագարության մեջ: Այն նույն բանը, ինչ նրանք Թուրքերի հետ անում էին միջնադարում՝ ամենուր Սև Ժանտախտ տարածելով, մորթելով ու բռնաբարելով մարդկության հոգին ու մարմինը. Միայն հնում նրանք դա անում էին ավելի ուղղակի ու կոշտ ճանապարհով: Գիտական լաբորատորիաներում փորձարկելով ՛Մտքի Կոնտրոլ՛ կոչվող հոգեբուժական կաբալան՝ բժշկական միջամտությամբ իրականացվում են սեանսներ մարդուն զրկելու ինքնուրույն կամքից, և այդ մտքի հսկողությունը մտքի հսկողությունը մտքի հսկողությունը մտքի հսկողությունը սկզբունք է բոլոր հեռուստատեսության ալիքների ծրագրերի ու Հոլիվուդի սարսափ-կինոարվեստի համար . Կաբալիստական ծեսերն ու սարսափները, սատանայական՛կոնտակտների՛թելադրած մշակույթը տեսնում ենք յուրաքանչյուր հասարակական ասպարեզի մեջ՝կոմպյուտորային խաղերից սկսած մինչև ռոք երաժշտություն: Մեծ Բյուզանդիոնի Քրիստոնեական Արևելյան Թագավորության և Եվրոպական Կաթոլիկ Քրիստոնեական Թագավորության անկումից հետո , քիչ վտանգ չէր իրենից ներկայացնում նաև Ռուսական Քրիստոնեական Միապետությունը, որ արագորեն իր տարածքներն էր ընդլայնում՝ հզորանալով օվկիանոսներից մինչև օվկիանոսներ՝ բոլոր ուղղություններով: 1880-ական թվականների Գրանդ Օթյակի Ջհուդական Մասոնական գործակալները՝ մեծ փողերով թափանցեցին նաև Ռուսաստան: Լենինին հաջողվեց սուտ ժաղովրդային լոզունգներով խաբել ազգերն, արյան տեռորով հաստատելու նոր աշխարհի քաոսը նաև Ռուսաստանում, որի արդյունքը եղավ ութ միլիոն մարդու կորուստ, եկեղեցիների ավիրում , սով ու անարխիա , քաղաքացիական և համաշխարհային անվերջ պատերազմներ ... Նոր աշխարհի տերերը՝ հրեական-բրիտանական բանկիրները, բոլոր լծակները հավաքեցին իրենց ձեռքը, և պատմությունն ու գաղափարախոսությունները, կրոնն ու բարոյականության կոդերը սկսեցին գրվել որպես պատվերով սցենարներ ... Նրանք առաջին հերթին սկսեցին գաղափարական մի տեռոր, որը կոչվում էր ՛հակասեմիտիզմ՛- նրանք, ովքեր համարձակվում էին

58

նշել հրեական կաբալիստների, թուրանական թալմուդիստների պատմական և ժամանակակից հանցագործությունները՝ պիտակվում էին ու հալածվում, բանտարկվում ու , եթե պետք է՝ սպանվում: Նրանց կոնսպիրացիայի ճանապարհին ոչինչ և ոչ ոք չէր կարող կագնել... Այսպես սկսվեցԱյսպես սկսվեցԱյսպես սկսվեցԱյսպես սկսվեց Հակաքրիստոսի Կաբալայի Հակաքրիստոսի Կաբալայի Հակաքրիստոսի Կաբալայի Հակաքրիստոսի Կաբալայի Բռնակալության Բռնակալության Բռնակալության Բռնակալության Դարաշրջանը, Դարաշրջանը, Դարաշրջանը, Դարաշրջանը, XX XX XX XX դարից մինչև Քրիստոսի Երկրորդ Գալուստդարից մինչև Քրիստոսի Երկրորդ Գալուստդարից մինչև Քրիստոսի Երկրորդ Գալուստդարից մինչև Քրիստոսի Երկրորդ Գալուստ: : : :

Չարի վերջի կենսագրական պատմություններից.Չարի վերջի կենսագրական պատմություններից.Չարի վերջի կենսագրական պատմություններից.Չարի վերջի կենսագրական պատմություններից. Հերովդեսը, նա, ով կոտորեց մանուկներին, հույս ուենալով նաև սպանել Մանուկ Հիսուսին՝ մեռավ ահավոր ցավերից, որոնք տևեցին մի քանի ամիս: Իսկ այն Հերովդեսը, ով սպանեց Սուրբ Հակոբոս Առաքյալին, նրա որավայնի միջից որդեր դուրս եկան ու խժռեցին նրան: Հռոմը այրող Ներոն կայսրը խելագարվեց և սկսեց ինքն իրեն դանակահարել: Դոմիթիանը սպանվեց մահափորձի մեջ, Ադիրանը կորցրեց միտքը, Մարկոս Աուրելիուսը սովից մահացավ, Դեչուսը կռվի դաշտում խեղդվեց ճահիճի մեջ, Վալերիանը մաշկազերծ արվեց Պարսիկներից, Մաքսենտիուսը խեղդամահ արվեց Տիբերում, Դիոկղիտանոսը մեռավ բորոտությունից, Հուլիոս Ուրացողը նիզակահարվեց մարտի դաշտում, մեռնելուց առաջ բղավելով, ՛ Գալիլեացի՛, Դու հաղթեցի՛ր՛, Արիուս հերետիկոսը հանկարծ պայթեց կտոր-կտորների, երբ Եկեղեցում երթի մեջ էր: Հույների Բյուզանդական անհնազանդ թագավորությունը ընկավ

1453 –ին հենց Հոգեգալստյան օրը, որի պատճառով այդքան վիճեր էին հարուցում: Վոլտերը մեռավ հուսահատությունից:

59

Լյութերը ընկավ մեռած, երբ հարբում էր՝ շրջապատված պոռնիկներով, Լենինը, որ Լյուսիֆերյանների մոտ համարվում է անթագոնիստ աթեիզմի քուրմը , մեռավ սիֆիլիսից, Նիցշեն մեռավ գժանոցում, Ստալինը թունավորվեց, Հիտլերը թունավորվեց, և այլն- Չկա մի հանցագործությունՉկա մի հանցագործությունՉկա մի հանցագործությունՉկա մի հանցագործություն Եկեղեցու դեմԵկեղեցու դեմԵկեղեցու դեմԵկեղեցու դեմ , , , , որ ետոր ետոր ետոր ետ----էֆէֆէֆէֆեկտ չունենա՝ եկտ չունենա՝ եկտ չունենա՝ եկտ չունենա՝ կրկնապատիկ չարությամբ վերադառնալու չարագործինկրկնապատիկ չարությամբ վերադառնալու չարագործինկրկնապատիկ չարությամբ վերադառնալու չարագործինկրկնապատիկ չարությամբ վերադառնալու չարագործին որպես որպես որպես որպես Աստծո ՎրեժԱստծո ՎրեժԱստծո ՎրեժԱստծո Վրեժ::::

Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան I I I I ՎեհաժողովՎեհաժողովՎեհաժողովՎեհաժողով . . . . ՊապիՊապիՊապիՊապի ԱնսխալականությանԱնսխալականությանԱնսխալականությանԱնսխալականության

ԴոգմաԴոգմաԴոգմաԴոգմա 1870-ին Պապ Պիուս IX-ը հրավրեց Վատիկան I Վեհաժողովը, որտեղ ընդունվեց ագնոստիկ փիլիսոփայության դեմ Dei Filius դոգմատիկ սահմանադրությունը, որը դատապարտում էր ինտելեկտուլ ճանաչողության բացարձակումը՝ ռացիոնալիզմի կուլտը, ժամանակակից Ագնոստիցիզմժամանակակից Ագնոստիցիզմժամանակակից Ագնոստիցիզմժամանակակից Ագնոստիցիզմըըըը, և հաստատում էր հավատքի վերադասումը՝ ընդդեմ լիբերալիզմի և մատերիալիզմի: Ագնոստիցիզմը ենթադրում է մարդկային մտքով և աստրալ էներգիայի հետ փոխգործակցումով՝ ձեռք բերել հատուկ գաղտնի հայտնություններ, որոնց ընտրված մարդիկ իրենց ջանքերով կարող են հասնել: Այն նույնացնում է նաև Արարիչը՝ որպես նյութականից եկող մի գեր-նախատիպ: Այն բացարձակապես ժխտում է հավատքը և մանավանդ՝ Աստծո դոգմատիկ Հայտնությունները, որոնց միջոցով միայն հասնում ենք

60

աստվածայինի ըմբռնմանը՝ ըստ Եկեղեցու ուսուցման, այսինքն՝ ժխտում է դոգմաները: Ժողովը ընդունեց անաֆեմաներ, որ բացարձակացնում են հավատքի հոդվածները . Ով ասի, թե նյութականից բացի ուրիշ ոչինչ չկա՝ Նզովյալ լինի: Ով ասի, որ Աստծո էության նշանակությունը նույնն է ինչ նյութական մնացած աշխարհի էությունը՝ Նզովյալ լինի: Ով ասի, որ ժամանակավոր բաները, լինի դա հոգևոր թե՝ նյութական, բխում է աստվածային էությունից ու բնությունից, կամ՝ Որ աստվածային էությունը ինքն իր մեջ զարգանալով վեր է ածվել տեսանելիին՝ Նզովյալ լինի: Ով չասի որ ամեն ինչ՝ ամբողջությամբ ինչպես կա- արարվել է Աստծո կողմից ոչնչից ոչնչից ոչնչից ոչնչից և ժխտի, որ դա ծառայում է Աստծո փառքին՝ Նզովյալ լինի:

Կանոններ, Վատիկան I, 1869 1. Վատիկան I Վեհաժողովը մեծ հանճարով մերկացնում է ժամանակակից գիտական ռացիոնալիզմի էությունը՝ ստորադասելով դա սուրբ հավատքին, նզովքներ դնում նրանց վրա, ովքեր կհամագործակցեն գիտնականների հետ և կհաստատեն գիտական այն փորձերն ու եզրահանգումները, որոնք դեմ են հավատքին, բարոյականությանը և Եկեղեցու օրենքներին, քանզի՝ ՛Հավատքը և բանականությունը երբեք իրարամերժ չեն, և փոխադարձաբար նրանք օգնում են իրար:՛ 2.Վատիկան I Վեհաժողովը Տրենթի կանոնիկ սահմանադրությունը ամբողջությամբ հայտարարում է դոգմատիկդոգմատիկդոգմատիկդոգմատիկ և նզովքի տակ դնում բոլոր նրանց, ովքեր կմերժեն այն: 3.Վատիկան I Վեհաժողովը պահանջում է, որ դոգմաների նշանակությանը նոր իմաստներ չտրվեն՝ իբր առաջադեմ մտածողությունից բխված, և այդպիսիններին դնում է դարձյալ նզովքի տակ: 4.Ապա՝ Ժողովը բերելով անցյալում ընդունված օրենքները՝ ըստ Չորրորդ Կոստանդինապոլիսի, Երկրորդ Լիոնի և Ֆլորենսի Վեհաժողովների, կրկին ընդգծում է Հռոմի Պապի առաջնության

61

մասին ընդունված բանաձևերը և վեր է ածում այն որպես Աստծո որպես Աստծո որպես Աստծո որպես Աստծո կողմից հանձնարարված դոգմայիկողմից հանձնարարված դոգմայիկողմից հանձնարարված դոգմայիկողմից հանձնարարված դոգմայի, ըստ որի. Մենք սովորեցնում ենք և ձևակերպում աստվածային հայտնությամբ տրված դոգման,դոգման,դոգման,դոգման, որ երբ Պապը խոսում է էքս-կաֆեդրա /EX CATHEDRA,այսինքն՝ ի պաշտոնե/ , այսինքն՝ երբ նա գործադրում է իր պաշտոնը որպես ուսուցիչը և հովիվը Քրիստոնեության, Իր գերագույն առաքելական արժանիքների հեղինակությամբ՝ նա ուսուցանում է վարդապետությունը, դոկտրինը, երբ դրանք վերաբերվում են հավատքին ու բարոյականությանը,հավատքին ու բարոյականությանը,հավատքին ու բարոյականությանը,հավատքին ու բարոյականությանը, որը պետք է Եկեղեցին ընդունի: Աստվածային օգնությամբ Պապը կրում է իր մեջ երանելի Սուրբ Պետրոսին տրված խոստումը, որը անսխալական է , և որը մեր Աստվածային Փրկիչը կամեցավ տալ Իր Եկեղեցուն, որպեսզի վերջինս ձևակերպի ուսուցումները՝ հավատքի և բարոյականության մասին, յուրախություն մեզ – Հետևաբար՝ Հռոմեական Պոնտիֆի արձակած այսպիսի հայտարարությունները ինքնիշխան ենինքնիշխան ենինքնիշխան ենինքնիշխան են և չեն ենթարկվում Եկեղեցու քննարկմանըչեն ենթարկվում Եկեղեցու քննարկմանըչեն ենթարկվում Եկեղեցու քննարկմանըչեն ենթարկվում Եկեղեցու քննարկմանը: Ուրեմն՝ եթե որևէ մեկը , Աստված մի արասցե, ունենա ունենա ունենա ունենա այնպիսի հանդգնություն, որ մերժի այս մեր ձևակերպումըայնպիսի հանդգնություն, որ մերժի այս մեր ձևակերպումըայնպիսի հանդգնություն, որ մերժի այս մեր ձևակերպումըայնպիսի հանդգնություն, որ մերժի այս մեր ձևակերպումը---- թող նա նզովյաթող նա նզովյաթող նա նզովյաթող նա նզովյա՛՛՛՛լ լինիլ լինիլ լինիլ լինի:

Վատիկան I, IV Սեսիա, 1870

Դոգմատիկ այս օրենքը, որը բացարձակեցնում է Պապի իշխանությունը՝ ինքը իրեն հակասելով, նշում է, որ Աստված Եկեղեցո՛ւն տվեց դոգմաների սահմանման իրավունքը- սակայն, ահա՝ Պապը 100:100 դեպքում , երբ ի պաշտոնե հայտարարություն է անում՝ Ինքը՝ Աստված է խոսում նրա միջոցով, հետևաբար՝ այստեղ կարիք չկա մնացած եպիսկոպոսների կարծիքը:

62

Սա մի ուղղակի ապտակ էր Քրիստոնյա եկեղեցիների երեսին, որը պատճառ դարձավ Հռոմի լրիվ մեկուսացման : Արևելյան Եկեղեցին համոզվեց, որ գործ ունի էզոթերիկ փաստաթղթի հետ, ուր պապի նկատմամբ կույր հնազանդությունը լի է մեծագույն վտանգներով և կարող է պատճառ լինել նոր, մեծ աղետի. աշխարհի նեոաշխարհի նեոաշխարհի նեոաշխարհի նեո----հեթանոսացման :հեթանոսացման :հեթանոսացման :հեթանոսացման : Կաթոլիկ թեմերը մեկը մյուսի հետևից լքում էին Հռոմը՝ դատապարտելով Պիուս IX-ին, ում կապերը մասոնական Բրիտանական Մեծ Լոջի հետ նրա կենսգրության փաստերից էր: Ի՞նչ էր սա. Ալտա Վենդիթայի այլ մի էտապ, որ դավադրաբար իրականացվում էր Հռոմեական Կաթողիկե Եկեղեցում: Կարդալով Պապ Պիուս IX-ի ՛Սխալների Ցուցակ՛ էնսիկլիկլը, 1864 , դժվար չէ նկատել, որ թեպետ այն ներկայացնում է ժամանակակից մատերիալիստական մտայնությունները ՝ դատապարտելով դրանք և խիստ հակադրելով դրանք հավատքի դրույթներին, այնուամենյանիվ՝ նրա ուշադրությունը դարձյալ ավելի շատ կենտրոնացած է Պապի իշխանության հաստատման վրա, վերականգելու նրա հեղինակությունը որպես աշխարհի սոցիալական և կրոնական միապետ, և այս այն դեպքում, երբ աշխարհի նոր սոցիալական հասարակարգի վրա պապը այլևս ոչ մի իշխանություն չունի, ինչպես դա անցյալում, Միջնադարում էր: Հավանաբար, երևի մի տեղ սկսել էին ՛վարժեցնել՛ մի պապ, որը և՛ կբավարարեր կաթոլիկ Եվրոպային որպես Պապ, և՛ կբավարեր աթեիստ նոր ՛դեմոկրատիկ՛ հանրապետոթյունների կաբալիստ տերերին որպես ՛քարտուղար:՛ Բացաձակ հնազանդության դոգման առ այդպիսի մի պապ այն էր, ինչ Եկեղեցու թշնամիները երազում էին: Պապ Պիուս IX-ի պապական ինքնիշխանության բացարձակացումը եղավ այն հիմանական պատճառը, որով հնարավոր եղավ քանդել Հռոմեկան Եկեղեցին ներսից՝ Վատիկան II-ով, թեպետ այդ ժողովը ինքնին բացառում էր պապի անսխալականությունը , սակայն դա արտաքնապես էր միայն. Իրականում կաթոլիկների միտքը արդեն ձևավորված էր դիտելու պապին որպես անսխալական: Այն դարերի հետ դարձավ կաթոլիկ

63

մշակույթ: Ճիշտ այնպես, ինչպես Հայերի մոտ է Հայոց Կաթողիկոսի անձը կարծես պաշտամունք, բոլոր քննադատություններից վեր: Տարբերությունն այն է, որ կաթոլիկներինը գրված օրենք է, Հայերինը՝ չգրված: Իրականում՝ ճշմարիտ հավատքը դա գիտակցված հավատքնգիտակցված հավատքնգիտակցված հավատքնգիտակցված հավատքն է , և յուրաքանչյուր Քրիստոնյայի պարտքն է հետևել առաքելական ճշմարիտ դավանանքին ՝ եթե պետք է ընդդիմանալով առաջնորդին, եթե առաջնորդը շեղվում է ուղղափառությունից: Ունե՞նք արդյոք այդ ուղղափառության կողմնացույցը՝ տեսնելու թե ո՞վ և ինչպե՞ս շեղվեց: Պատասխանն է՝ այո, ունենք: Այն առաջնորդը, որ մարդկանց չի առաջնորդում սրբությանսրբությանսրբությանսրբության- դա է նշանը, որ նա շեղվել է ճանապարհից: Ահա ինչու՝ Վատիկան I-ի Քրիստոսի Եկեղեցու Առաջին Դոգմատիկ Սահմանադրությունը (First Dogmatic Constitution on the

church of Christ) մնում է ամենահակասական փաստաթուղթը, որի նախատիպն էր Պապ Պողոս IV-ի էքս-կաֆեդրա օրենքը: Մեկ մարդու որոշումների բացարձակացումը հղի է հետևանքներով, քանզի տեսությունը երբ դառնում է դոգմա- այն անհնար է խմբագրել, եթե դա անգամ սխալ է: Պապ Հովհաննես XXII-ը իր Bull Quia Quorundam (1324) թղթի մեջ դատապարտեց պապի անսխալականության ուսմունքը, որ առաջ էին քաշում Ֆրանցիսկյանները, այն անվանելով մի տեսություն, որ ներշնչված է ստերի հորից- ՛pater mendacii: : : : ՛՛՛՛ Օրթոդոքս Եկեղեցին, որը նույնպես մեծապես հակառակվեց այս տեսությանը, առաջ է քաշում ՛Կոնսիլիար՛ Եկեղեցու մոդելը, որի գլխավոր մարմինը ոչ թե պապն է, այլ եպիսկոպոսների Սինոդը, որտեղ բոլոր եպիսկոպոսները հավասար են, իսկ Հռոմի Աթոռը՝ առաջինը ՛հավասարների մեջ-՛ այսպիսով՝ հասցնելով պապի առաջնորդությունը նվազագույնի: Հենց այս ՛կոնսիլիար՛ եկեղեցու մոդելն էլ իբր օգտագործվեց Վատիկան II-ի դեպքում, որը իրականում խաղ էր. եպիսկոպոսները ոչ թե մի ընդհանուր համաձայնության եկան, այլ՝ ամեն մեկը անում էր, ինչ հարմար էր գտնում, և որպեսզի կռիվ չլինի- առանց ընդհանուր հայտարարի գալու՝ հայտարարվեց, որ բոլորը ճիշտ են. սխալ կարծիք , տեսություն չկա:

64

Այսպիսով՝ պապի իշխանության բացարձակացումը՝ եպիսկոպոսների ժողովից դուրս, մեկ ծայրահեղություն էր, անգլուխ եկեղեցու ՛կոնսիլիար՛ մոդելը՝ - մեկ այլ: Փաստը մնում էր փաստ, որ Եկեղեցին անկառավարելի է. սկիզմ սկիզմի ետևից, աղանավորական հովեր, ծիսկան չարաշահումներ- այս ամենը քաղցկեղի նման ուտում է Եկեղեցին հենց ներսից, մանավանդ՝ երբ եպիսկոպոսների խիղճը քնած է լինում: Ժամանակի հետ՝ միասնական առաքելական կարգի ու սրբության տեղ ամենուր միայն հաստատվում էր վեճն ու քաոսը: Իսկ Վատիկան II-ից հետո պապը միայն դափնեպսակներ էր բաժանում բոլորին՝ Վուդու վհուկներից մինչև առաքելական աթոռներ- բոլորին հայտարարում որպես հահահահաղթողղթողղթողղթող: Եկեղեցին չի ժխտում, որ պապերը կարող են սխալվել, և կարիք ունեն եպիսկոպոսների ժողովի օգնության՝ երբ պետք է կարևոր օրենքներ ընդունել: ՛Պապը անսխալ է, երբ նա հայտարարություն է Պապը անսխալ է, երբ նա հայտարարություն է Պապը անսխալ է, երբ նա հայտարարություն է Պապը անսխալ է, երբ նա հայտարարություն է անում Սուրբ Պետրոսի Աթոռից Հավատքի և Բարոյականության անում Սուրբ Պետրոսի Աթոռից Հավատքի և Բարոյականության անում Սուրբ Պետրոսի Աթոռից Հավատքի և Բարոյականության անում Սուրբ Պետրոսի Աթոռից Հավատքի և Բարոյականության մասինմասինմասինմասին՛ - ահա այսպես է հնչում այն եկեղեցական կանոնը, որ միջնադարում Պապ Պողոս IV-ը ընդունեց որպես էքս-կաֆեդրա օրենք , նաև՝ պապը եթե անգամ սխալ է՝ նրան ոչ ոք իրավունք չունի քննադատելու, ինչպես դա անում էր Լյութերը ( Պողոս IV, Cum Ex Apostolic Officio, 1555 )- որտեղ «սխալ է»՝ ի նկատի ունի պապի մարդկային սայթակումները, ոչ թե՝ հավատքի ուրացումը: Սակայն՝ այս պոնտիֆիկալ ի պաշտոնե հայտարարությունները պատմության մեջ արվել են եպիսկոպոսների միասնական, կամ՝ առանձին անհատների օգնությամբ և աջակցությամբ- ոչ թե՝ պապի ինքնագլխությամբ:

Պողոս IV –ի «...պապը եթե անգամ սխալ է՝ նրան ոչ ոք իրավունք չունի քննադատելու»- ասածը վերաբերվում էր պապի մարդկային թերություններին ու սխալներինսխալներինսխալներինսխալներին ոչ՝ թե աղանդավորությանը կամ հավատուրացությանը, դա վերաբերում էր պապի անձնական մեղքերին, ոչ թե՝ նրա հասարակաց հանցագործություններին ու հավատքի դոգմաների նենգափոխմանը: Հռոմեական Եկեղեցին կատարելապես հասկանալու համար բացարձակ անհրբացարձակ անհրբացարձակ անհրբացարձակ անհրաժեշտ է ոաժեշտ է ոաժեշտ է ոաժեշտ է ուշադիր կարդալ և հետևել՝ ւշադիր կարդալ և հետևել՝ ւշադիր կարդալ և հետևել՝ ւշադիր կարդալ և հետևել՝ թե ինչ է թե ինչ է թե ինչ է թե ինչ է

65

ասում ասում ասում ասում Պողոս IV ––––ի ի ի ի Cum Ex Apostolic Officio պոնտիֆիկալ պոնտիֆիկալ պոնտիֆիկալ պոնտիֆիկալ դոգմատիկ կարևոր փաստաթուղթը.դոգմատիկ կարևոր փաստաթուղթը.դոգմատիկ կարևոր փաստաթուղթը.դոգմատիկ կարևոր փաստաթուղթը. ՛Մեր Առաքելական պաշտոնի հեղինակությունը, չնայած որ

անարժան եմ դրան, վստահված է Մեզ Աստծով, որով Մենք

պատասխանատու ենք Տիրոջ հոտի ապահովության համար: Որովետև անհրաժեշտ է, որ հոտը պահպանվի ի հավատք , այն կարիք ունի առաջնորդության, որը որպես Արթուն Հովիվ պարտավորված ենք անելու, մանավանդ նրանց դեմ, ովքեր ի պաշտոնե կարող են և իրագործում են ՝ սխալներ բերելով հավատքի մեջ՝ իբր թե որպես իրենց ուսյալ լինելու արդյունքից: Նկատի ունենք նրանց, ովքեր մեղսակից իրենց վարքով, իրենց խորամանկ նկրտումներով գրոհում են հավատքը իրենց տարօրինակ ուսմունքներով՝ վնասելով Ուղղափառ հավատքի կանոնները, որոնք ծռմռելով Սուրբ Գրվածքը՝ Կաթողիկե Եկեղեցին և մեր Տիրոջ Անկար Պատմուճանը փորձում են բաժանել կտորների: 1.Երբ մտորում էինք Մեր պարտականության վրա այս սխալների գիտակցմամբ, հասկացանք, որ լուրջ և վտանգավոր իրավիճակ է, և որ Հռոմեական Պոնտիֆը, ով Աստծո և մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի ներկայացուցիչն է երկրի վրա, ով լրիվ իշխանություն ոով լրիվ իշխանություն ոով լրիվ իշխանություն ոով լրիվ իշխանություն ունի ւնի ւնի ւնի մարդկանց և թագավորությունների վրա, ով կարող է այս մարդկանց և թագավորությունների վրա, ով կարող է այս մարդկանց և թագավորությունների վրա, ով կարող է այս մարդկանց և թագավորությունների վրա, ով կարող է այս աշխարհում դաաշխարհում դաաշխարհում դաաշխարհում դատել բոլորին և չդատվել ոչ մեկից, եթե անագամ Նա տել բոլորին և չդատվել ոչ մեկից, եթե անագամ Նա տել բոլորին և չդատվել ոչ մեկից, եթե անագամ Նա տել բոլորին և չդատվել ոչ մեկից, եթե անագամ Նա կարող է անգամ հակաճառելի լինելկարող է անգամ հակաճառելի լինելկարող է անգամ հակաճառելի լինելկարող է անգամ հակաճառելի լինել՝ եթե շեղվի հավատքից՝ եթե շեղվի հավատքից՝ եթե շեղվի հավատքից՝ եթե շեղվի հավատքից: Պետք է հիշել, որ այնտեղ որտեղ վտանգը մեծ է, այն պետք է ամբողջովին և մանրակրկիթ կերպով հակառակվել ընդդեմ, և Մենք մտահոգ ենք այն սուտ մարգարեների հայտնվելուն, եթե անգամ միայն նրանք ունեն իրենց ձեռքում աշխարհային օրենքներ , որոնցով կարող են կործանել հոգիները...Մենք մտահոգ ենք նաև, որ կտեսնենք հանկարծ ապականության ավիրվածությունը սուրբ տեղի մեջ, որի մասին ասում է Դանիել Մարգարեն: Որպեսզի մենք չնմանվենք պահապան բութ շան, մենք պարտավոր ենք ձերբակալել քանդիչ աղվեսներին, որպեսզի գայելրին հեռու պահենք հոտից: 2. Այսպիսով՝ Մենք, Հռոմեական Կաթողիկե Եկեղեցու մեր եղբայր մեր եղբայր մեր եղբայր մեր եղբայր կադինալների հետ՝ նրանց խորհուդով և միաձակադինալների հետ՝ նրանց խորհուդով և միաձակադինալների հետ՝ նրանց խորհուդով և միաձակադինալների հետ՝ նրանց խորհուդով և միաձայն յն յն յն համաձայնությամբհամաձայնությամբհամաձայնությամբհամաձայնությամբ,,,, կնքեցկնքեցկնքեցկնքեցինքինքինքինք համաձայնություն, համաձայնություն, համաձայնություն, համաձայնություն, որպեսզի ՝ դնել

66

պատիժներ , էքսկոմունիկացիաներ, սենսորներ, կարգալուծումներ, և պահանջված ամեն միջոցները՝ հերետիկոսների ու սկիզմատիկների վրա, այն երբևէ արձանագրված օրենքների միջոցով, որոնք ընդունված են բոլոր պապերի բոլոր փաստաթղթերի մեջ, բոլոր ժողովներում... 7. Եվ վերջապես՝ այս սահմանադրությամբ, որ հայտարարված է հայտարարված է հայտարարված է հայտարարված է հավերժականհավերժականհավերժականհավերժական, Մենք հայտարարում ենքՄենք հայտարարում ենքՄենք հայտարարում ենքՄենք հայտարարում ենք, , , , որ բոլորը, ովքեր որ բոլորը, ովքեր որ բոլորը, ովքեր որ բոլորը, ովքեր առաջ են առաջ են առաջ են առաջ են քաշվել պաշտոնի ևքաշվել պաշտոնի ևքաշվել պաշտոնի ևքաշվել պաշտոնի և նշանակվել են, սակայն՝ նշանակվել են, սակայն՝ նշանակվել են, սակայն՝ նշանակվել են, սակայն՝ նախկինում շեղված են նախկինում շեղված են նախկինում շեղված են նախկինում շեղված են եղել հավատքից , աղանդի մեջ են եղելեղել հավատքից , աղանդի մեջ են եղելեղել հավատքից , աղանդի մեջ են եղելեղել հավատքից , աղանդի մեջ են եղել կամ՝ սկիզմիկամ՝ սկիզմիկամ՝ սկիզմիկամ՝ սկիզմի---- Կարդինալները, անգամ նրանք ովԿարդինալները, անգամ նրանք ովԿարդինալները, անգամ նրանք ովԿարդինալները, անգամ նրանք ովքերքերքերքեր մասնակցել են պապի մասնակցել են պապի մասնակցել են պապի մասնակցել են պապի ընտրություններին, եթե շեղված են եղել հավատքիցընտրություններին, եթե շեղված են եղել հավատքիցընտրություններին, եթե շեղված են եղել հավատքիցընտրություններին, եթե շեղված են եղել հավատքից .. նրանց նոր նրանց նոր նրանց նոր նրանց նոր նշանակումը անվավեր է և պետք է նրանք ետ կանչվեն՝ նշանակումը անվավեր է և պետք է նրանք ետ կանչվեն՝ նշանակումը անվավեր է և պետք է նրանք ետ կանչվեն՝ նշանակումը անվավեր է և պետք է նրանք ետ կանչվեն՝ ապաշխարանքի ապաշխարանքի ապաշխարանքի ապաշխարանքի , , , , և նրանցից պետք է խուսփել որպես և նրանցից պետք է խուսփել որպես և նրանցից պետք է խուսփել որպես և նրանցից պետք է խուսփել որպես կախարդներից, հեթանոսներից ...կախարդներից, հեթանոսներից ...կախարդներից, հեթանոսներից ...կախարդներից, հեթանոսներից ...՛՛՛՛

1559, Փետրվար 15

(Այս սահմանադրությունը վավերացվեց նաև 1566-ին, Պապ Սուրբ

Պիուս V-ի կողմից )

Այսպիսով՝ Պապ Պիուս IX-ի ընդունած պապի ՛անսխալական՛ դոգման ՝ առանց հաշվի նստելու եպիսկոպոսների, կարդինելների ժողովի հետ, Մագիստերիումի նոր աստիճան էր, որ կոչվում է էքստրաորդինալ Մագիստերէքստրաորդինալ Մագիստերէքստրաորդինալ Մագիստերէքստրաորդինալ Մագիստերիիիիումումումում: Այն նաև՝ նման չէ Պողոս IV ––––ի ի ի ի Cum Ex Apostolic-ին, ուր պապը պարզ նշում է, որ գործել է ՛սինոդի համաձայնությամբ:՛ Հակասական էր ինքը՝ Պապ Պիուս IX-ը , երբ նաև գրում է. «Ստրկությունը ինքնին, իր իրական բնույթի մեջ, չի հակառակում

բնական և աստվածային օրենքին. Ստրկության ճշմարիտ ձևը

կարելի է հաստատել, որի մասին սուրբ կանոնների մեջ կան

հաստատված աստվածաբանական մեկնաբանություններ:

Աստվածային և բնական օրենքին հակառակ չէ ծախել մարդուն

որպես ստրուկ, առնել, կամ փոխանակել:» Պապ Պիուս IX. (Instruction 20 June 1866 AD). J.F.MAXWELL, ‘The Development of Catholic Doctrine Concerning

Slavery’, World Jurist 11 (1969-70) էջ 306-307)

67

Եվ արդյո՞ք Պապ Պողոս IV-ի դոգմատիկ Cum Ex Apostolic Officio-ի

7-րդ պարագրաֆը, մի սահմանադրություն, որ նույնպես համարվում է էքստրաորդինալ Մագիստերիում---- արդյո՞ք այն անվավեր չի դարձնում Պիուս IX-ի պապական պաշտոնը, քանզի հայտնի և արձանգրված փաստ է նրա մասոնական անդամ լինելը իր կարդինալ լինելու տարիներին: Հիշենք, որ այն ամենը, ինչ համարվում է Մագիստերումի մաս՝ դա Եկեղեցու մեջ մնում է որպես անփոփոխելի, վավերական հավերժական օրենք, որին պարտավոր են ենթարկվելու բոլորը: Այս հայտնի՝ 7-րդ պարագրաֆին մենք դեռ կանդրադառնանք: Նոր դարաշրջանի եկեղեցու աստվածաբնությունը հասկանալու համար պետք է նախ հասկանալ, թե ի՞նչ հիմքերի վրա այն կառուցվեց, թե ինչպես այն դրույթները, որոնք բացարձակապես հակաքրստոնեական են ու դատապարտված՝ կարողացան սպրդել եկեղեցու մեջ որպես լեգիտիմ : Պիուս IX-ի պապի անսխալականության դոգման մի կոնսպիրատիվ հակաօրինական նախաձեռնություն էր, որի իրավունքով-որի վրա կառուցվեց Պողոս VI հակապապի Lumen

Gentium դոգմատիկ ուսուցումը, որը վավերական դրաձրեց Վատիկան II-ի սինքրետիկ նեո-հեթանոսական աղանդը: Անհրաժեշտ է նաև ադրադառնալ և հասկանալ Պիուս IX-ի մեկ այլ դոգմատիկ տեսություն, Աստվածամոր Անարատ Հղացման Աստվածամոր Անարատ Հղացման Աստվածամոր Անարատ Հղացման Աստվածամոր Անարատ Հղացման դոգմանդոգմանդոգմանդոգման,,,, որը հաստատվեց Վատիկան I-ում, որը պիտի հիմք լիներ ապագայում ՝ նույնպես ենթարկվելու ուծացման: Լատին փաստաթղթերից մենք կարդում ենք, որ Աստվածամոր Անարատ Հղացման մասին – ոչ ուսմունքի ձևով- տեղեկություններ կան Բյուզանդական, Հայկական եկեղեցական մշակույթում: Այդպես՝ երբ Հայկական աղոթքների ու հիմների մեջ Աստվածամայրը նկարագրվում է որպես Անարատ ԿույսԱնարատ ԿույսԱնարատ ԿույսԱնարատ Կույս - դա խորապես ունի երկակի աստիճան՝ կույսը ինքնին անարատ է, սակայն՝ կույսի անարատությունը արդեն հնչում է որպես տեսական կատեգորիա :

68

Սուրբ Օգոստինոսը նույնպես Աստվածածնին համարում է արարած՝ զերծ ամենայն մեղքից: Նույն բանը տեսնում ենք և Բյուզանդական իկոնոգրաֆիայի մեջ, երբ Աստվածածին Կույս Մարիամի սրբապատկերները բաժանվում են նրա երկրային կյանքի դրվագների ու Երկնքի փառավորության, ուր Աստվածածինը գահի վրա թագադրված է որպես Երկնքի Թագուհի: Ե՛վ երկրային Աստվածամայրը, և՛ Երկնայինը, սակայն, ունի միստիկ մաքրություն- ներկայացնելով նույն ներքին սուբստանսը- էությունը:

750-ից Բյուզանդական Եկեղեցին հատուկ օրացույցային տոն ուներ ՛Թեոթոկոսի Հղացման Տոնը Մայր Աննայից:՛ Ահա Բյուզանդական սրբերից մեկի՝ Անդրեաս Կրետացու օրվա կանոնից ( 740 թ.) .

՛Այսօր մարդկային բնությունը, որը երկրային էր, առաջին անգամ ստացավ կնիքը աստվածայինի. Հողը բարձրացվեց և հասցվեց փառքի գագաթնակետին : Այսօր ի դեմս բոլորիս՝ Ադամը Մարիամին նվիրաբերեց Աստծոն որպես առաջին պտուղ , ում էությունը խառնված չէր ցեխին –նա առաջավորեց խմորը՝ վերակառուցելու մարդկությունը, որն անխառն էր ցեխին ..Այսօր մարդկային բնությունը ստացավ իր նախնական արարչության մաքրության շնորհքը...՛

(Andrew of Crete, Homily 1 on the Nativity, in Luigi Gambero, Mary and the Fathers of

the Church, trans. Thomas Buffer (San Francisco, Ignatius Press, 1999), 394-395; PG 87,

809 D-812 A.))

Ամեն դեպքում՝ 11-րդ դարում Արևմտյան Եկեղեցու մեջ տարածվեց Աստվածամայր Կույսի Անարատ լինելու տեսությունը, որը հիմնվելով Ծննդոց 3:15-ի վրա՝ վեր էր ածվում Աստվածամոր Անարատ Հղիության դոգմայի, այն, որ Աստծո Մայրը բացառիկ բացառիկ բացառիկ բացառիկ արարարարարարարարաաաած էր և որպես այդպիսինծ էր և որպես այդպիսինծ էր և որպես այդպիսինծ էր և որպես այդպիսին՝՝՝՝ զուրկ էր նախածին մեղքից: զուրկ էր նախածին մեղքից: զուրկ էր նախածին մեղքից: զուրկ էր նախածին մեղքից: Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան IIII----ում Պիուս ում Պիուս ում Պիուս ում Պիուս IX-ը էքսը էքսը էքսը էքս----կաֆեդրա հայտարարեց կաֆեդրա հայտարարեց կաֆեդրա հայտարարեց կաֆեդրա հայտարարեց ԱստվածամորըԱստվածամորըԱստվածամորըԱստվածամորը՝՝՝՝ որպես որպես որպես որպես Անարատ ՀղիությունԱնարատ ՀղիությունԱնարատ ՀղիությունԱնարատ Հղիություն----արարածարարածարարածարարած---- առանց առանց առանց առանց նախածին մեղքի:նախածին մեղքի:նախածին մեղքի:նախածին մեղքի:

69

Անարատ ՀղԱնարատ ՀղԱնարատ ՀղԱնարատ Հղիության Տեսություն.իության Տեսություն.իության Տեսություն.իության Տեսություն. Նախածին Մեղքի ՏեսությունՆախածին Մեղքի ՏեսությունՆախածին Մեղքի ՏեսությունՆախածին Մեղքի Տեսություն

Արևմտյան Եկեղեցում, սակայն, այս՝ Աստվածամոր Անարատ Հղության տեսությունը շատերն էին մերժում : Բերնարդ Կլերվոն, 1153, գրում էր, որ Աստվածամայրը , ինչպես և՝ Հովհաննես Մկրտիչը, միայն հղանալուց հետո , միայն մայրական որովայնում մաքրվեց . ըստ նրա՝ Աստվածամայրը լրիվ զերծ ապրեց մեղքից, սակայն՝ Անարատ Հղիությունը ուսմունքի վերածելը սխալ է, քանզի ՝ ՛Կույս Թագուհին կարիք չունի ձեր կեղծ պատիվներին՛ - ինչպես գրում է նա: "Virgo regia falso non eget honore." Bernard "Ad Canonicos Lugdunenses, De

Conceptione S. Mariae," Epistolo CLXXIV, 2; PL 182, 333.

Սակայն՝ հասկանալու համար այս դոգմայի հիմքը, պետք է նախ հասկանալ թե ի՞նչ է ննննաաաախածին մեղքըխածին մեղքըխածին մեղքըխածին մեղքը: Ըստ Սրբ. Օգոստինոսի նախածին մեղքը դա մարդու հեշտասիրությունն է, որով կատարվում է սեռական կոնտակտը և, որը հատուկ է մարդուն՝ նրա անկումից հետո, որը ժառանգաբար փոխանցվում է սերունդին որպես ախտ: Սուրբ Անսլեմ Կոնտերբըրին, 1109, հենվելով նախածին մեղքի այս մեկնաբանության վրա, պնդում է, որ, այո՛, Աստվածամայրը ընդհունակ եղավ կուսածնության, քանզի նա անարատ էր իր հղիությունից, և որ նախածին մեղքով օժտված կինը ընդունակ չէր լինի հղանալու՝ միևնույն ժամանակ կույս լինելով: «Կուսը ճշմարտացիորեն պետք էր շողար իր մաքրությամբ, որը անգամ անհնար է թվում մեր մտքին, քանզի Հայրը այդ կույսի մեջ պիտի դներ Իր Միածնին , Ով հավասար էր Իրեն, և Ով պետք է լիներ Իր Որդին և Հայրը Կույսի՝ միևնույն ժամանակ՛- գրում է նա : "Nempe decens erat, ut ea putitate, qua major sub Deo nequit intelligi, Virgo illa niteret,

cui Deus Pater unicum Filium suum, quem de corde suo aequalem sibi gentium, tamquam

seipsum dilegebat, ita dare disponebat, ut naturaliter esset unus idemque communis Dei

Patris et Virginis Filius..." Anselm, Liber de Conceptu Virginali et Originali Peccato,

XVIII, PL 158, 451.

70

Ալբերտ Մեծը, 1280, Սուրբ Բոնավենտուրը, 1274, խիստ քննադատեցին այս տեսությունը՝ կրկնելով Արիստոտելին ու Սուրբ Թովմաս Աքվինացուն, որ մարդը սաղմի մեջ նախ ունենում է սնուցողական հոգի, հետո՝ զգայարանական, և միայն վեջում՝ բանական հոգի, որը գալիս է երեխայիորը գալիս է երեխայիորը գալիս է երեխայիորը գալիս է երեխայի շարժման հետշարժման հետշարժման հետշարժման հետ, , , , շարժումից շարժումից շարժումից շարժումից հետոհետոհետոհետո:::: Սաղմում՝ հենց այդ շարժման հետ, Աստվածամայրը մաքրագործվեց նախածին մեղքից, և ոչ թե՝ դրանից առաջ. և որ՝ Անարատ կուսությունը հերձված է, պնդում էր նա: Քրիստոսն է ՄԻԱԿ Փրկիչը- և ոչ ոք չի կարող նվազեցնել այս փրկչական խորհուրդը, և Աստվածամորը դնելով այս փրկչական գործընթացի մեջ՝ նա ինքը՝ Մայրը, պիտի մերժի իր Որդու փառքը կիսել,- ինչպես ասում է Սուրբ Բոնավենտուրը: "Et ideo, quia hoc spectat ad excellentem dignitatem Christi, quod ipse est omnium

Redemptor et Salvator, et quod ipse omnibus aperuit ianuam, et quod ipse unus pro

omnibus mortuus est; nullatenus ab hac generalitate beata Virgo Maria excludenda est,

ne, dum Matris excellentia ampliatur, Filii gloria minuatur: et sic Mater provocetur, quae

magis vult Filium extolii et honorari quam se ipsam, utpote Creatorem quam creaturam."

Bonaventure, Commentaria in Quatuor Libros Sententiarum Magistri Librum

Sententiarum, III, In Tertium Librum Sententiarum, d.3, p.1, q. 2 (Ad Claras Aquas:

Collegii S. Bonaventurae, 1887), 68. Սրբ. Թովմաս Աքվինացին գրում է իր Summa Theologiaeի մեջ ( III, 27,

2) , որ՝ «Աստվածամայրը չէր կարող սրբացվել երբ նա իր մոր որովայնի մեջ էր, սաղմում ՝ մինչև դրա շարջվելը, այսինքն՝ երբ տրվեց բանական հոգին, քանզի՝ ՛ մեղքը միայն գոյություն կարող է ունենալ բանական արարածի մեջ- Մարիամը պետք է լիներ իր բանական հոգու մեջ, որպեսզի հնարավոր լինել նրա սրբացումը:» Տաք բանավեճերը այս հարցի շուրջ շարունակվում էին

Ֆրանցիսկյան և Դոմինիկյան կրոնավորների մեջ ՝ մի կողմից, որ կողմնակից էին Անարատ Հղացման, մյուս կողմից՝ շատ ուրիշների, որ դեմ էին դրան . այսպես՝ Իմակուլիստենրը և Մակուլիստենրը միշտ իրար էին ուտում: Նրանք միշտ վեճի մեջ էին և անվանում էին իրար ՛հերետիկոս՛- փոխադարձաբար անպատվելով իրար, երբ Պապ Սիքստուս IV –ը , 1471-1494, ինքը լինելով այդ տեսության կողմնակից ՝ արտոնեց մի

71

թեմում այն տոնել որպես ՛ Մարիամի Հղություն՛ ՝ առանց

տեսությունը տիեզերական դարձնելու: Ապա ՝ հռչակեց իր Grave

nimis դեկրետը, որի մեջ խիստ արգելեց Անարատ Հղության մասին վեճերը, մանավանդ՝ իրար ՛հերետիկոս՛ անվանելը... Տրենթ Վեհաժողովը այս տեսությունը շրջանցեց և չքննարկեց այն, և վերահաստատեց միայն Պապ Սիքստուս IV –ի արգելքը

վիճաբանությունների վրա: 1830-ին Սրբուհի Կաթերին Լաբուրեն հայտնություն է ունենում Աստվածամորից, երբ Եվրոպայում մոլեգնում էր ժանտախտը, որի ընթացքում Աստվածամայրը սրբուհուն է տալիս փրկչական մեդալ, որի վրա գրված էր: «Օ~ Մարիամ՝ հղացված առանց նախածին մեղքի , պահի՛ր նրանց ովքեր քեզ օգնության են կանչում»: Մեդալը իսկապես հրաշագործություններ էր անում, քանզի բոլոր նրանք, ովքեր կրում էին այն- չմահացան: Սրբուհու անապական մարմինը ցուցադրվում է Փարիզի Ռու Դե Բաք եկեղեցում. այն բացարձակապես անվնաս է և անապական մինչև օրս:

Սրբուհի Կաթերին Լաբուրեի անապական մարմինը (մարմնի անապական պահպանվածությունը գիտականորեն հաստատված է որպես բնական

72

ֆենոմեն). Ննջել է ի Քրիստոս 1876-ին. որպես կանոնական սուրբ հռչակվեց 1947-ին, Պապ Պիուս XII-ից : 1858-ին Ֆրանսիայի Լուրդ քաղաքում 14-ամյա Բեռնադեթ Սուբիրուն նույնպես տեսավ Աստվածամորը, ով ներկայացավ նրան որպես՝ ՛Ego sum Immaculata Conceptio՛՛՛՛---- Ես եմ Անապական Ես եմ Անապական Ես եմ Անապական Ես եմ Անապական Հղիությունը..Հղիությունը..Հղիությունը..Հղիությունը.. Բեռնադեթը պարզ աղջիկ էր՝ առանց որևէ կրթության: Երբ նա հաղորդեց Աստվածամոր պատգամը տեղի եպիսկոպոսին, եպիսկոպոսը զայրացած հարցրեց. «Իսկ ի՞նչ է ասում այդ Տիկինը- ո՞վ է ինքը»: Բեռնադեթը ասաց միայն այն, ինչ լսել էր Աստվածամորից՝ Լատիներեն այդ նախադասությունը՛Ego sum

Immaculata Conceptio՛՛՛՛: Եպիսկոպոսը ապշեց: Նա հասկացավ, որ գերբնական երևույթի հետ գործ ուներ. Որքա~ն մարդ պետք էր աստվածաբանության մեջ խորացած լիներ , որպեսզի իմանար այս Immaculata Conceptio տեսության մասին, որը հիմա լսում էր ցնցոտիների մեջ հայտնված ոչ գրաճանաչ այդ աղջկանից: Սրբուհի Բերնադեթի մարմինը նույնպես հավերժորեն պահպանվում է անապական և ցուցադրված է Ֆրանսիայի Նեվեր քաղաքում: Եկեղեցու քննական կոմիտեն վավերացրեց այս երկու հայտնությունները որպես աստվածային և ճշմարիտ , և դրա հիման վրա Աստվածամոր Անարատ Հղիությունը Վատիկան I-ը հաստատեց որպես դոգմա: դոգմա: դոգմա: դոգմա: Այն, ինչ դոգմա չէ՝ կարելի է դրա դեմ վիճել, սակայն՝ այն տեսությունը, որը հաստատված է որպես դոգմա՝ այն ժխտելը համարվում է հերետիկոսություն:հերետիկոսություն:հերետիկոսություն:հերետիկոսություն:

73

Սրբուհի Բերնադեթ Սուբիրույի անապական մարմինը ( մարմնի անապական

պահպանվածությունը գիտականորեն հաստատված է որպես բնական

ֆենոմեն). Ննջել է ի Քրիստոս 1879-ին. Պապ Պիուս XI-ը Դեկտեմբերի 8-ին,

1933, նրան դարձրեց կանոնական սուրբ:

((((Աղոթեցե՛ք Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցու վերականգման և Հայ Եկեղեցու Աղոթեցե՛ք Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցու վերականգման և Հայ Եկեղեցու Աղոթեցե՛ք Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցու վերականգման և Հայ Եկեղեցու Աղոթեցե՛ք Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցու վերականգման և Հայ Եկեղեցու առաքելական հիմքերի առաքելական հիմքերի առաքելական հիմքերի առաքելական հիմքերի պահպանման համար, քաղցր սրբուհինե՛ր...պահպանման համար, քաղցր սրբուհինե՛ր...պահպանման համար, քաղցր սրբուհինե՛ր...պահպանման համար, քաղցր սրբուհինե՛ր...))))

ՊՊՊՊապապապապ Սուրբ Պիուս Սուրբ Պիուս Սուրբ Պիուս Սուրբ Պիուս XXXX

(Պապ Պիուս X-ը կանոնիզացված է որպես սուրբ՝ Պապ Պիուս XII-ի կողմից, 1951)

Բարի Պապ Լեո XIII-ի մահից հետո, 1903-ին Սրբ. Պետրոսի Աթոռին

նստեց Սուրբ Պապ Պիուս X-ը, ում Պասչենդի էնսիկլիկլը , 1907,

լրիվ նակարագրում է այն վտանգը, որ սպառնում է

Քրիստոնեությանը. ՄոդեռնիզմըՄոդեռնիզմըՄոդեռնիզմըՄոդեռնիզմը:

Մոդեռնիզմը կարելի է ասել աղանդների աղանդն է, կամ՝ սինթեզը ,

որի մեջ մտնում են բոլոր նախկին աղանդները, հերձվածները՝ միասին վերցրած, ինչպես նկարագրում է այս սուրբ պապը:

74

Մոդեռնիզմը ունիունիունիունի ագնոստիկագնոստիկագնոստիկագնոստիկ կամ՝ արիոսականկամ՝ արիոսականկամ՝ արիոսականկամ՝ արիոսական էությունէությունէությունէություն---- Այն նյութականացնում է Արարչին՝ նույնացնելով Նրան արարչագործությանը, հավատքը փոխարինելով էմպիրիկ ճանաչողությամբ ու ինտելեկտուլ գեր-կարողությամբ, Աստծուն դիտելով նաև որպես դուլիստիկ էություն, ով իր մեջ ամփոփում է չարն ու բարին- որպես չարի ու բարու նախասկիզբ: Փաստորեն՝ կարծես հեթանոս պանթեոնի բոլոր կուռքերը՝ միաձուլած իրար: Այն առաջնորդում է դեպի էզոթերիկ մտայնություններ ու օկկուլտ : Տեսնենք, թե ինչ է գրում դրա մասին Սրբ. Պապ Պիուս X-ը . ՛Սխալ չէ Մոդեռնիստներին դիտել որպես Եկեղեցու աամենակործանիչ թշնամիներիաամենակործանիչ թշնամիներիաամենակործանիչ թշնամիներիաամենակործանիչ թշնամիների, քանզի նրանք գործադրում են օրենքներ հենց Եկեղեցու ներսում, որոնք եկեղեցին չի կարող ետ շրջել: Այդ վտանգը գտնվում է հենց Եկեղեցու երակների և սրտի մեջ, որը կործանիչ է, քանի որ ոսոխը լավ քաջատեղյակ է Եկեղեցուն : Ավելին՝ նրանք կացինը դնում են ոչ միայն՝ ճյուղերն ու շիվերը կացնահարելու, այլև՝ հենց ծառի բնի տակ արմատների վրա, հենց ծառի բնի տակ արմատների վրա, հենց ծառի բնի տակ արմատների վրա, հենց ծառի բնի տակ արմատների վրա, հավատքի և նրա ամբողջականության վրահավատքի և նրա ամբողջականության վրահավատքի և նրա ամբողջականության վրահավատքի և նրա ամբողջականության վրա : Եվ երբ հարվածում են այս անմահ արմատներին , նրանք նաև թույն են լցնում բնի մեջ, որպեսզի այդ թույնով ծառը սնվի, և որպեսզի ոչ մի Կաթողիկե ճշմարտություն չմնա առանց ապականության : Ավելին՝ ոչ ոք ավելի վարպետ ու խորամանկ չէ քան նրանք , որ գործադրում են հազարավոր ավերիչ միջոցներ՝ երկակի դեր խաղալով իբրև Կաթոլիկ և ռացիոնալիստ միաժամանակ, որպեսզի վարպետորեն բոլորին առաջնորդեն դեպի սխալմունքսխալմունքսխալմունքսխալմունք ՝ առանց մարդկանց մեջ մտահոգություն առթելու:”

(Պապ Սուրբ Պիուս X, Encyclical Pascendi, մաս 3)

Սրբազան Հայրը իր մարգարեական խորաթափանց հայացքով կարողացավ նկատել և ազդարարել Հռոմեական Կաթողիկե Եկեղեցու թաքստոցներում թափառող սև ստվերների մասին, ահա այդ պատճառով, շրջանցելով բոլոր ընդունված կանոնները ՝ մագիստերիումի օրդինալ կամ էքստրաորդինալ ՛տեսակները-՛ նա հրամայեց բոլոր առաքելական ուղղափառ եպիսկոպոսներին ու

75

քահանաներին Աստծո առաջԱստծո առաջԱստծո առաջԱստծո առաջ անձնական երդում ընդունելանձնական երդում ընդունելանձնական երդում ընդունելանձնական երդում ընդունել, որ ոչ մի պարագայում նրանք երբեք չեն հնազանդելու Մոդեռնիստական նորամծություններին, որոնք հակասում են առաքելական վարդապետությանը և ծեսի կանոններին:

Երդում՝ Ընդդեմ ՄոդեռնիզմիԵրդում՝ Ընդդեմ ՄոդեռնիզմիԵրդում՝ Ընդդեմ ՄոդեռնիզմիԵրդում՝ Ընդդեմ Մոդեռնիզմի

Նորին Սրբություն Սուրբ Պապ Պիուս X , Սեպտեմբեր 1, 1910.

՛Բոլոր կրոնավորների, վանահայրերի, խոստովանահայրերի, քարոզիչների, ճեմարանի ուսուցիչների ու անդամների համար. Ես...ս, հաստատապես ընդունում եմ բոլոր ուսմունքները, որոնք Եկեղեցին հայտարարել է անսխալ իր հեղինակությամբ ... Մանավանդ , ես մերժում եմ այն, որ Եկեղեցու ուսանած ուսմունքը պատմության ընթացքում կարող էր ունենալ հակասություններ, որոնք պետք է հիմա հասկանալի դարձնել.. Մինչև իմ վերջին շունչը ես պետք է պահեմ Սուրբ Հայրերի հավատքն ու ճշմարտությունը, որը գալիս է առաքյալներից...Համաձայն որի դոգման չի կարող վերաձևման ենթարկվել ըստ ժամանակի հոգու թելադրանքի, քանզի առաքյալների կողմից տրված ուսմունքը բացաձակ է առաքյալների կողմից տրված ուսմունքը բացաձակ է առաքյալների կողմից տրված ուսմունքը բացաձակ է առաքյալների կողմից տրված ուսմունքը բացաձակ է և և և և անփոփոխելիանփոփոխելիանփոփոխելիանփոփոխելի և այն չի կարող նոր իմաստների տակ դրվել: Երդվում եմ, որ այս ուխտը ես կպահեմ հավատարմությամբ և անկեղծությամբ ՝ պահելով այն անեղծ – երբեք դրանից չհեռանալու՝ խոսքով, գործով, կամ՝ գրությամբ . Խոստանում եմ, երդվում եմ, յԱստված : ՛ Այն կրոնավորը, քահանան, եպիսկոպոսը, որ ծիսականորեն, խորանի առաջ ընդունում էր այս երդումը, համարվում էր Պապ Սուրբ Պիուս X-ի հանրության անդամ -SSPX. (Ինչպես տեսնում ենք՝ այստեղից առաջանում է մի նոր տերմ

՛հանրություն՛, որը նախկինում Եկեղեցում գոյություն չուներ. Կար

միայն ՝ ՛կրոնական միաբանություն՛: Հանրությունը սկսում է

76

հիշեցնել սկզբնական Քրիստոնյա առաջին համայնքները, որ

գոյատևելու համար առանձնացնում էին իրենք իրենց

մնացածներից՝ թաքնվելու կատակոմբներում և անապատներում ):

Հռոմեկան Եկեղեցուն կհաջողվի՞ արդյոք անդունդ սուրացող գնացքից դուրս թռչել՝ օգտագործելով այս երդման շնորհքը, մանավանդ այն պարագաներում, երբ գորություն չունի այնպիսի մի օրենսդրական մարմին, որ քննարկի Պապին և նրա արարքները, որակավորի նրան որպես հերետիկոս, երբ ակնառու լինի այդպիսի փաստ՝ կարգազրկելով նրան: Ըստ գործող կանոնների՝ Աստված է միայն Պապից վեր, ըստ Եկեղեցու հիերարքիկ՝ նվիրապետական կառուցվածքի, Պապի գլուխն է միայն Քրիստոսը, Ով էլ միայն կարող է Պապին դատել, կամ՝ միայն հաջորդ Պապը միայն հաջորդ Պապը միայն հաջորդ Պապը միայն հաջորդ Պապը իրավունք ունի դատելու նախկինին: իրավունք ունի դատելու նախկինին: իրավունք ունի դատելու նախկինին: իրավունք ունի դատելու նախկինին: Ահա ինչու մոդեռնիստներին պետք էր ինստիտուտ,ինստիտուտ,ինստիտուտ,ինստիտուտ, ոչ միայն՝ Պապ, ով իրենցը լիներ. նրանց պետք էր պապերի նոր դինաստիա, որ բոլոր ժամանակների հետ կստպեր և կբռնանար Եկեղեցուն՝ դրա հայացքը ուղղելով դեպի այդ ինստիտուտը, ոոոորն էրրն էրրն էրրն էր՝՝՝՝ Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան II II II II ––––ը, որը ոչ թե առաքելական եկեղեցիների սինոդ էր, աը, որը ոչ թե առաքելական եկեղեցիների սինոդ էր, աը, որը ոչ թե առաքելական եկեղեցիների սինոդ էր, աը, որը ոչ թե առաքելական եկեղեցիների սինոդ էր, այլ՝ յլ՝ յլ՝ յլ՝ համաշխարհային կրոնների կոնգրեսհամաշխարհային կրոնների կոնգրեսհամաշխարհային կրոնների կոնգրեսհամաշխարհային կրոնների կոնգրես, , , , Սրբ. Պապ Պիուս Սրբ. Պապ Պիուս Սրբ. Պապ Պիուս Սրբ. Պապ Պիուս X X X X ––––ի ի ի ի նկարագրած այն թույնը, որը նկարագրած այն թույնը, որը նկարագրած այն թույնը, որը նկարագրած այն թույնը, որը լցվում էր Կենաց Ծառի՝ Եկեղեցու լցվում էր Կենաց Ծառի՝ Եկեղեցու լցվում էր Կենաց Ծառի՝ Եկեղեցու լցվում էր Կենաց Ծառի՝ Եկեղեցու մեջմեջմեջմեջ,,,, թունավորելու և կործանելու Սուրբ Հավատքըթունավորելու և կործանելու Սուրբ Հավատքըթունավորելու և կործանելու Սուրբ Հավատքըթունավորելու և կործանելու Սուրբ Հավատքը::::

Հակապապ ՈւրացողՀակապապ ՈւրացողՀակապապ ՈւրացողՀակապապ Ուրացող Հովհաննես Հովհաննես Հովհաննես Հովհաննես XXIII. 1958 XXIII. 1958 XXIII. 1958 XXIII. 1958 Կոնկլեյվ Կոնկլեյվ Կոնկլեյվ Կոնկլեյվ IIՀամաշխարհային Պատերազմի ընթացքում Վատիկանը շրջապատված էր Գեստապոյի զորքերով, և Հիտլերը սպառնում էր գնդակահարել բոլոր կարդինալներին ու Պապ Պիուս XII-ին, եթե վերջինս չհամագործակցեր իր հետ: Դրությունը օրհասական էր, թվում էր՝ Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցուն պատրաստվում են տալ կուպ դետան՝ վերջին կործանիչ

77

հարվածը գլխին, որից հետո Վատիկանը կդադարեր գոյություն ունենալուց: 1943-ի Նոյեմբերի 5-ին, երեկոյան 8:15-ին, Վատիկանը ռմբակոծության տակ էր: Ավիրվում էին անգնահատելի արժեք ներկայացնող արվեստի կոթողները, որ Քրիստոնեական քաղաքակրթության էությունն էին ու կենդանի շունչը: Պապը անցնում է բանակցությունների, թեպետ Վատիկանում միայն ինքն էր մնացել. Բոլոր կարդինալները, եպիսկոպոսները մազապուրծ փախել էին՝ փրկելու իրենց կյանքը: Միայն Մուսոլինիի միջնորդությամբ հնարավոր եղավ փրկել Պապ Պիուս XII-ի կյանքը: Պատրեազմից հետո Պապը արագորեն հավաքում էր կրդինալներին, նոր կարդինալներ էր ձեռնադրում, որպեսզի Վատիկանը վերսկսի իր աշխատանքները՝ կազմակերպելու և առաջնորդելու քայքայված թեմերը: 1953-ին Պապ Պիուս XII-ը բռնվեց անհասկանալի ստամոքսի հիվանդությամբ, որը հետևանք էր սննդի թունավորության, ըստ նախնական ախտորոշման: Դրանից հետո հինգ տարի Պապը տառապում էր ստամոքսի արյունահոսությունից , խնդրելով Աստծուց այնքան կյանք, որի ընթացքում ինքը կարողանար կազմակերպել և ներկայացնել հաջորդ պապի թեկնածուի անունը: 1958-ին Պապ Պիուս XII-ը մահացավ:

Կոթոլիկ եկեղեցին պետք է համագործակցեր Հիտլերի հետ, եթե ոչ՝ ֆաշիստները ռմբակոծում էին եկեղեցիները, ձերբակալում էին և մահպատժում եպիսկոպոսներին ու քահանաներին. Կար նրանց համար

78

հատուկ համակենրտորնացման ճամբարներ : Հրեաները զրպարտում են Պապ Պիուս XII-ի հիշատակը թե իբր նա իրենց ՛հոլոկոստի՛ մասին մնաց լուռ, այն դեպքում, որ Հրեական ջարդերը հենց իրենք՝ Հրեա Սիոնիստ բանկիրներն էին կազմակերպել, նպատակ ունենալով մնացած Հրեաներին տեղահանել ՝ ստեղծելու Իսրաելի պետությունը: Պատերազմից առաջ Հրեա բնակչութունը ավելի քիչ էր, քան պատերազմից հետո՝ ըստ պաշտոնական մարդահամարի տվյալների՝ World Almanac, 1940, էջ. 129: Հրեա բնակչություն- 15,319,359

World Almanac, 1949, էջ. 289: Հրեա բնակչություն - 15,713,638

Մի առեղծված, որի պատասխանը մինչև հիմա Հրեաները չեն տալիս: Նրանք ամբողջ աշխահին ստիպում են միայն սգալ մի ողբերգություն. Հրեական Հոլոկոստը- այն դեպքում երբ շատ ուրիշ ազգեր, և հենց կաթոլիկները, շատ ավելի կորուստեր ունեցան: Թե ինչ պատահեց հետո, 1958-ի նոր պապի ընտրություններին՝ Կոնկլեյվին- ոչ ոք հաստատ ոչինչ չգիտի: FBI-ի գրառումները վկայում են, որ նոր պապ ընտրվեց Կարդինալ Սիրին, ում անունն էլ հենց Պապ Պիուս XII-ը ներկայացրել էր որպես հաջորդ պապ: Սակայն՝ Սիքստինյան Կապելլայում ներկաների մեջ անհայտ խումբը ստիպել է նրան հրաժարական տալ, եթե ոչ՝ սպառնացել է ջրածնային ռումբով պայթեցնել ամեն ինչ, ինչպես վկայում են շշուկները: Սիրին հրաժարական է տվել: Ապա՝ ասում են, դարձյալ ըստ FBI-ի աղբյուրների, որ հաջորդը ընտրվել է Հայորդի Կարդինալ Աղաջանյանը , Կարդինալ Սիրիի հրաժարականից հետո, և այդ ընտրությունից հետո էլ նրան ստիպել են հրաժարական տալ, ինչպես Սիրիին, քանզի այս երկու կարդինալները աչքի էին ընկնում իրենց ուժեղ և սուրբ բնավորությամբ և չափազանց ավանդապահ էին: Ապա՝ Կարդինալ Ռոնկալին, 200,000 մարդկանց առաջ և ի տես աշխարհի, դուրս եկավ պատշգամբ՝ որպես Պապ Հովհաննես XXIII. նա ընտրել էր 1410 –ի ինքնակոչ հակապապ Հովհաննես ինքնակոչ հակապապ Հովհաննես ինքնակոչ հակապապ Հովհաննես ինքնակոչ հակապապ Հովհաննես XXIIIXXIIIXXIIIXXIII----ի ի ի ի անունըանունըանունըանունը: Այս պահից սկսած Վատիկանում ոչ մի բան նախկինի նման չէր: Թուրքիայում ծառայած Ռոնկալիի մասին փաստեր կային, որ նա 33 աստիճանի մասոն էր, և ուներ իր քաղաքական մեծ կապերն ու ընկերական ՛շրջապատը՛ Վատիկանում և ամենուր. մի բան պարզ էր, որ այդ մութ կողմերով կասկածելի վարքով մարդու համար

79

կանաչ ճանապարհ էր բացվել – կարծես ահա՝ Ջինը իր շշից դուրս էր թողնվել: Կարճ ժամանակից բացահայտվեց, որ այդ պահից Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցին գտնվում էր Հիսուսյան (Jesuits) միաբանների ձեռքին, կրոնավորներ, որ դեռևս միջնադարից Տեմպլարների պես ապականվել էին մասոնական թթխմորից, դարձել էզոթերիկ Լյուցիֆերականներ, և, ըստ էության ՝ վաղուց այդ միաբանությունը այլևս կապ չուներ իր հիմնադիր՝ Սուրբ Իգնատիուս Լոյոլայի (1491-

1556 ) կանոնադրության հետ: 1773-ն Պապ Կլեմենտ XIV-ը արգելեց Հիսուսյանների՝ Ջեզուիտների վանական կարգը, սակայն, Նապոլեոնի ճնշման տակ՝ Պապ

Պիուս VII-ը այն կրկին վերաբացեց 1814-ին: Այլևս՝ Միաբանությունը լրիվ կազմված էր պրոգրեսիվներից- էզոթերիկ փիլիսոփաներից՝ սատանայական ծեսեր անող իր գաղտնի ՛վերնախավի՛ հետ: 20 –րդ դարի երկրորդ կեսին կաթոլիկ եկեղեցու առաջատար աստվածաբաններ էին համարվում հենց այդ էզոթերիկ ագնոստիկ տեսաբանները՝ Հանս Կյունգ, Կարլ Ռահներ, Ջոն Կորթնի Մըրրի, Եվս Կոնգեր, Հենրի դե Լյուբակ, Էդուարդ Սչիլենբեկխ, Ջոզեֆ Ռատզինգեր, Ջորջ Բաում, և այլոք, ովքեր բոլորը մինչև այդ համարվում էին կասկածելի անձիք և մեկուսացված էին. Հովհաննես XXIII –ի օրոք նրանք դարձան առաջատար վարդապետներ: Այն մասոնական լոջը, որին այս ՛պապը՛ պատկանում էր 1935 -ից , կոչվում էր Ռոսիկրուցիա: Նրա եղբայրներից մեկը՝ բարձր

աստիճանի մասոն Կարլ Հակոբ Բուրկհարդը JOURNAL DE GENEVE

ամսագրում գրում է.՛ Կարդինալ Ռոնկալիին ես լավ գիտեմ; Նա Դեիստ է (սպիրիտիստ. Անգլիացի տեսաբան Հերբերտ Չերբըրիի ուսմունքը )- և նաև՝ Ռացիոնալիստ, ով առանձնապես չի հավատում հրաշքների, կամ՝ ընդունակ է հարգելու սրբությունները:՛ Հաշվի առնելով Պապ Պողոս IV-ի օրենսդրությունը, համաձայն որի մինչև պապ ընտրվելը եթե կարդինալը եղել է հերետիկոս ՝ նրա պաշտոնը ունայն է և նա արտաքսված է Եկեղեցուց- հիմնվելով այս օրենքի վրա Հովհաննես XXIII-ին միլիոնավոր կաթոլիկ

80

հավատացյալներ որպես պապ չեն ճանաչում, այլ՝ որպես որպես որպես որպես հակապապհակապապհակապապհակապապ և Եկեղեցու թշնամիև Եկեղեցու թշնամիև Եկեղեցու թշնամիև Եկեղեցու թշնամի:::: Մենք կանվանենք նրան ստապապստապապստապապստապապ,,,, քանզի հակապապ կոչվում է նա, ով իսկական պապի ներկայությամբ ինքն իրեն պապ է հռչակում: Այս դեպքում մենք գործ ունենք ստապապերի հետ, սկսած 1958-ից: Բացի այդ՝ Պապ Կլեմենտ XII- ը Eminenti apostolatus specula դեկրետի մեջ, 1738, բոլոր նրանց վրա, ովքեր մասոնության անդամ բոլոր նրանց վրա, ովքեր մասոնության անդամ բոլոր նրանց վրա, ովքեր մասոնության անդամ բոլոր նրանց վրա, ովքեր մասոնության անդամ են, դնում է ավտոմատ էքսկոմունիկատեն, դնում է ավտոմատ էքսկոմունիկատեն, դնում է ավտոմատ էքսկոմունիկատեն, դնում է ավտոմատ էքսկոմունիկատ- հեռացված եկեղեցուց: In Eminenti արգելքը՝ Քրիստոնյային լինելու նաև մասոնության անդամ -կրկնվեց և հաստատվեց որպես դոգմատիկ կանոն. Պապ Բենեդիկտ XIV-ից (1751), Պիուս VII -ից(1821), Լեո XII-ից (1826),

Պիուս VIII-ից (1829), Գրեգորի XVI-ից (1832), Պիուս IX-ից (1846,

1849, 1864, 1865, 1869, 1873), և՝ հավերժության համար, Պապ Լեո XIII-ից , գրված Humanum Genus–ում (1884). Իսկ ավտոմատիկ՝ ինքնին էքսկոմունիկատը մտավ որպես կանոէքսկոմունիկատը մտավ որպես կանոէքսկոմունիկատը մտավ որպես կանոէքսկոմունիկատը մտավ որպես կանոնննն 1917----ի կանոնական ի կանոնական ի կանոնական ի կանոնական օրենքների Կոդի մեջ,օրենքների Կոդի մեջ,օրենքների Կոդի մեջ,օրենքների Կոդի մեջ, որոնք նաև արգելում են կարդալ մասոնական գրքեր, կամ՝ շփվել մասոնների հետ: Լինել մասոնության անդամ՝ նշանակում է երդվել այլ երդում, այլ մեկին, այլ նպատակով-պահելու գաղտնիքներ. դրա մեջ չի կարող Աստված լինել, կամ՝ սրբություն: Հովհաննես XXIII –ը իր ընտրությունից հենց երեք ամիս անց նա պաշտոնական կնիքով նամակ հանձնեց իր Կյուրիայան և պոնտիֆիկալ օֆիսներին, որ ինքը մտադիր է հրավիրելու համաշխարհային էքյումենիկ Ժողով, ՛Ժամանակն է , որ բացենք Եկեղեցու պատուհանները՝ թարմ օդի համար՛- փնթփնթաց նա իր թևավոր, հայտնի խոսքերը: Բողոքականները և Օրթոդոս ՛եղբայրները՛ մեծ պատրաստակամությամբ ընդունեցին հրավերքը, մի բան, որը մենք չենք տեսնում պատմության ուրիշ դրվագներում: Լինելով Վարպետ Մասոն՝ որմնադիր, Ռոնկալին գցեց նոր եկեղեցու հիմքը ՝ իր ընդհանուր գծագրով , որի նպատակն էր որի նպատակն էր որի նպատակն էր որի նպատակն էր կրոնների հավասարեցումը և առաքելական ծեսերի ավիրումըկրոնների հավասարեցումը և առաքելական ծեսերի ավիրումըկրոնների հավասարեցումը և առաքելական ծեսերի ավիրումըկրոնների հավասարեցումը և առաքելական ծեսերի ավիրումը: Այդ պահից սկսած քսան տարի հետո Հռոմեական Լատին Ծեսը դադարեց գոյություն ունենալուց, իսկ ուղղափառ աստվածաբնությունը դարձավ անճանաչելի:

81

Ահա Ռոնկալիի նոր ավետարանի ոգևորվության խոսքերը, որ նա ասաց աշխարհի առաջ. ՛Եկեղեցին միշտ քննադատել է սխալները, և շատ հաճախ՝ ամենայն խստությամբ: Այս օրերին, սակայն, Քրիստոսի Հարսը նախընտրում է օգտագործել ողորմության դեղմիջոցը, քան թե՝ խստությունօգտագործել ողորմության դեղմիջոցը, քան թե՝ խստությունօգտագործել ողորմության դեղմիջոցը, քան թե՝ խստությունօգտագործել ողորմության դեղմիջոցը, քան թե՝ խստություն:՛

Բացման Խոսք, Վատիկան II , Հովհաննես XXIII, Հոկտեմբեր 11, 1962

“9. Վերջապես, ի նկատի ունենալով ամբողջ մարդկության ընտանիքը,որը գտնվում է վտանգների անորոշության մեջ, ցասումնալից ու մտահոգ, հույս ունի որ հաջորդ Ժողովը պիտի մատակարարի հրաշալի առիթ բոլորի համար՝ ուղղելու հավատքի ուղղելու հավատքի ուղղելու հավատքի ուղղելու հավատքի հոդվածները իրականացնելու համար խաղաղության ծրագիր և հոդվածները իրականացնելու համար խաղաղության ծրագիր և հոդվածները իրականացնելու համար խաղաղության ծրագիր և հոդվածները իրականացնելու համար խաղաղության ծրագիր և հեռավոր նպատակներ: ՛հեռավոր նպատակներ: ՛հեռավոր նպատակներ: ՛հեռավոր նպատակներ: ՛ HUMANAE SALUTIS, Հովհաննես XXIII

1963-ին Ռոնկալին մեռավ ստամոքսի արյունահոսությունից: Եթե Պապ Պիուս XII-ի մոտ այդ արյունահոսության պատճառը այդպես էլ գաղտնի պահեցին՝ արգելելով անգամ դիաքննություն, Հովհաննես XXIII-ի համար նրա ախտորոշումը պարզ էր. ստամոքսի քաղցկեղ... Բայց ինչո՞ւ պիտի Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցու վերջին պապն ու մոդեռնիզացիայի հակապապերի կնքահայրը նույն ճանապարհով մեռնեին... Արդյո՞ք սա նշան էր, որ Պապ Պիուս XII-ը իրապես սպանվել է, և

սպանվել է հենց Ռոնկալիի ձեռամբ...Ոչ ոք հաստատ ոչինչ չի

կարող ասել: Մենք կարող ենք միայն հոտոտել հոտած առնետը: ՛Եւ՛Եւ՛Եւ՛Եւ ասէասէասէասէ օձնօձնօձնօձն ցկիննցկիննցկիննցկինն ոչոչոչոչ եթեեթեեթեեթե մահումահումահումահու մեռանիցիքմեռանիցիքմեռանիցիքմեռանիցիք, զիզիզիզի գիտերգիտերգիտերգիտեր ԱստվածԱստվածԱստվածԱստված, թէթէթէթէ

յորումյորումյորումյորում աւուրաւուրաւուրաւուր ուտիցէքուտիցէքուտիցէքուտիցէք իիիի նմանէնմանէնմանէնմանէ, բանայցենբանայցենբանայցենբանայցեն աչքաչքաչքաչք ձերձերձերձեր :՛Ծննդոց՛Ծննդոց՛Ծննդոց՛Ծննդոց 3:5

82

Նկարում՝ Հովհաննես XXIII-ի Մասոնական Գրանդ Պատվավոր

Անդամության Վկայական:

՛ԱզատվածԱզատվածԱզատվածԱզատված այնայնայնայն հոգիներըհոգիներըհոգիներըհոգիները, որորորոր ՀիսուսՀիսուսՀիսուսՀիսուս ՔրիստոսիՔրիստոսիՔրիստոսիՔրիստոսի փրկչականփրկչականփրկչականփրկչական

մենաշնորհմենաշնորհմենաշնորհմենաշնորհըըըը էէէէժան են գնահատումժան են գնահատումժան են գնահատումժան են գնահատում ՝՝՝՝ ԴժոխքիԴժոխքիԴժոխքիԴժոխքի ամենախորամենախորամենախորամենախոր տեղումտեղումտեղումտեղում

ենենենեն ::::՛՛՛՛ ՍուրբՍուրբՍուրբՍուրբ ՄակարիուսՄակարիուսՄակարիուսՄակարիուս

83

Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան IIIIIIII. . . . Ասիզի Ասիզի Ասիզի Ասիզի I, II, III, I, II, III, I, II, III, I, II, III, xxxxxxxxxxxx---- Կամ՝ Դժոխքի Օձը ԵկեղեցումԿամ՝ Դժոխքի Օձը ԵկեղեցումԿամ՝ Դժոխքի Օձը ԵկեղեցումԿամ՝ Դժոխքի Օձը Եկեղեցում

Սովորաբար Պապը հրավիրում է եպիսկոպոսների սինոդ, երբ դրա անհրաժեշտությունը բացարձակ է, երբ պետք է քննարկել դավանաբանական հրատապ հարցեր ՝ ըննդեմ նոր ծագած մտայնությունների ու աղանդների, մատնացույց անելու այն վտանգը, որ Քրիստոսի Եկեղեցուն սպառնում է : Վատիկան II-ը հարվիրվեց ոչ որպես Քրիստոնեական առաքելական եկեղեցիների սինոդ՝ վեհաժողով. այն նման էր ավելի ճիշտ ինտերնացիոնալ կոմունիստական կոնգրեսի: Այն սկսեց Հովհաննես 23-ի օրոք, 1962-ի Հոկտեմբերի 11-ին և ավարտվեց 1965-ին ՝ փակվելով Պողոս VI-ի օրոք, Դեկտեմբերի 8-ին: Ժողովին ներկա էին ներկայացուցիչներ 100 Քրիստոնեկան աղանդներից ու եկեղեցիներից, տասնյոթ Օրթոդոքս թեմերից , սինագոգներից, բուդայական , հինդու տաճարներից, մզկիթներից... Թեպետ ժողովը նոր դոգմաներ չձևավորեց, այն հաստատորեն նոր տոնայնության հիմք էր. ժողովի թեզիսն էր՝ բացառելու փոխարեն բացառելու փոխարեն բացառելու փոխարեն բացառելու փոխարեն միայն ընդգրկել: միայն ընդգրկել: միայն ընդգրկել: միայն ընդգրկել: Դրա առաջնային նպատակն էր հիմնել Նոր Եկեղեցի՝ լրիվ նորացնելով հինը: Որպես առաջին քայլեր՝ նոր ՛պապը՛ և իր կյուրիան պաշտոնապես ներողություն խնդրեցին Օրթոդոքս սկիզմատիկներից, մուսուլմաններից և հրեաներից՝ Հռոմեկան Եկեղեցու անունից , ասալով , որ նոր կաթոլիկ եկեղեցին պատրաստ է միայն համալրվելու, հարստանալու ՛այլ կրոնների ՛ փորձից և մշակույթից: Որոշվեց նաև, որ պետք է քանդվեն բոլոր Կաթողիկե եկեղեցիների խորանները՝ ըստ բողոքական մոդելների:

84

Խորանի փոխարեն դրվում է սեղան և քահանան ծես է անում՝ դեմքով դեպի ժղովուրդը, ոչ թե՝ առ Աստված՝ Քրիստոսի խաչ հիշեցնող բարձր խորանին: Նոր աստվածաբանությունը ենթադրում է, որ Աստված աստված է ժողովրդի- բոլորի և ոչ թե միայն՝ Քրիստոնյա ապաշխարողների: Նաև՝ որ պատարագը այսուհետո համայնքային ուրախության հավաքույթ է, քանզի Քրիստոսի փրկությունը միայն ուրախություն կարող է բերել: Այսուետո՝ ժողովուրդն էր եկեղեցին, ոչ թե՝ Քրիստոսը , պատարագը ոչ թե մատուցվում էր մեղքերի քավության համար, այլ՝ մարդկանց, ժողովրդին միացնելու: Վատիկան II-ը հայտարարվեց որպես ՛հովվական՛ ժողով, ոչ թե՝ դոգմատիկ, հետևաբար այն չունի ոչ մի կանոն կամ՝ անաֆեմա, քանզի ըստ դրա ճշմարիտ ուսմունքը ժամանակների թելադրանքով պետք է մշտապես փոփոխվի: Սա Հեգելյան էվալյուցիայի թեորեան էր՝ հարմարեցրած Եկեղեցուն: Սա նոր աստվածաբանության հիմքն էր: Հետևաբար՝ այս նոր աստվածաբանությունը չուներ ձև:ձև:ձև:ձև: Ժողովին կից գործող խորհուրդները Լատին Տրիդենտին Պատարագը վերածեցին աշխարհաբարի, ավելացնելով դրան նոր մասեր, հանելով քահանայի օրհնությունները՝ նրա ավանդական պաշտոնական հագուստի հետ, փոփոխելով կոնսեկրացիայի տեքստը, չնայած նրան, որ Պապ Սրբ. Պիուսը իր Quo Primum

Tempore (1570) թղթի մեջ բարցարձակապես արգելում է փոփոխել Տրիդենտին Ծեսը՝ հաստատված Տրենթի Խորհրդում, որը նզովքի տակ դրեց նրանց, ովքեր կհամարձկվեն սուրբ պատարագը վերածել աշխարհաբարի կամ՝ փոփոխել դրա ձևըփոփոխել դրա ձևըփոփոխել դրա ձևըփոփոխել դրա ձևը (Տրենթ

Վեհաժողով, Սեսիա 7, կանոնական օրենք 12, Սեսիա 22,

կանոնական օրենք 6, 9): Վատիկան II Ժողովը հայտարարեց Իսլամը որպես մոնոթեիկ- ճշմարիտ միաստվածակրոն, հրեական թալմուդիզմը՝ որպես Քրիստոնեության հիմք, Բուդդիզմը- լի իմաստությամբ , որը պետք է դիտել ուղղափառ ուսմունքի հետ միաձուլված, և այլն: Ապագայի համար ծրագրեցին հրավիրել պաշտամունքի ենթաժողովներ, աղոթքների աղոթքների աղոթքների աղոթքների սեանսներ՝ բոլոր կրոնների համատեղ սեանսներ՝ բոլոր կրոնների համատեղ սեանսներ՝ բոլոր կրոնների համատեղ սեանսներ՝ բոլոր կրոնների համատեղ մասնակմասնակմասնակմասնակցությմբցությմբցությմբցությմբ:

85

Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան IIIIIIII----ի հերձվածներից ի հերձվածներից ի հերձվածներից ի հերձվածներից «Վատիկանի սինոդը հայտարարում է, որ մարդ անհատը իրավունք ունի կրոնի ազատության: Այս ազատությունը նշանակում է , որ բոլոր մարդիկ իրենց կրոնական խմբերում պետք է սկզբունքների հարկադրումից զերծ լինեն:՛

“Vatican II, Dignitatis Humanae (1965 AD) § 2

«Նրանք, ովքեր իրենց մեղքով չէ, որ չեն լսել Ավետարանի մասին, նույնպես կփրկվեն , եթե փնտրում են Աստծուն՝ ըստ իրենց մտքի»

Vatican II, Lumen Gentium (AD 1964) § 16.

«Կաթողիկե Եկեղեցին չի ժխտում այն ամենը, ինչ սուրբ է համարվում ուրիշ կրոններում: Այն հարգում է տարբեր ձևերը՝ տեսնելու դրանց մեջ լուսավորող ճշմարտության ճառագայթը»

Vatican II, Nostra Aetate (1965 AD) § 2.

«Կրոնական մարմինները ճշմարտորեն պահանջում են իրենց իրավունքները ազատության մեջ ըստ իրենց ընդունած օրենքների պատվելու Գերլինելությանը իրենց ծեսերի մեջ-միացնելու բոլորին, որպեսզի անհատի կյանքը բխի այդ խմբի սեփական կրոնական սկզբունքներից:՛

Vatican II, Dignitatis Humanae (1965 AD) § 5.

՝Կարելի է տրվել եկեղեցուն՝ ապրելով նրա մեջ, լինելով սակայն նրա սահմանփակումերից վեր կանգնած. Աստծո գրավոր խոսքը, շնորհքի կյանքը. հավատ, հույս, սեր- սրանք՝ մնացած ներքին Սուրբ Հոգու այլ նվերների հետ և տեսանելի այլածին էլեմենտների, բոլորը այն , ինչ էլ հենց բաժանում են եկեղեցիներն ու համայնքները իրարից - այդ բաները երբեք չի կարելի զրկել իմաստից, կամ դա դիտել որպես զուրկ փրկչական խորհրդից:՛ Vatican II, Unitatis Redintegratio (AD 1964) § 3.

Սկսած 1986-ից , 1997-ին 2002-ից համարյա ամեն տարի Վատիկան II-ի հակապապերը հրավիրում են միացյալ էքյումենիկ

86

ժողովներ, որտեղ կատարվում են միացյալ ծեսեր: Սրանք կոչվում են Ասիսի միտինգներ, որ կայանում են Իտլական Ասիսի քաղաքում, Սրբ. Ֆրանցիսկ Ասիսիի անվան Եկեղեցում : Այդ միասնական օկուլտ հավաքույթից էլ նրանք հնարեցին մի նոր հասկացողություն՝ ՛Ասիսիի ՈգիԱսիսիի ՈգիԱսիսիի ՈգիԱսիսիի Ոգի,՛ որը կրկնում էին ամեն անգամ՝ սովորական դարձնելով միասնական աղոթքները հակաքրիստոնեական դիվական սեկտերի, աթեիստների , և այլն, հետ: Նրանց ստեղծած այս նոր եկեղեցին իրենք այլևս չէին կոչում ՛ՀռոմեականՀռոմեականՀռոմեականՀռոմեական Կաթողիկե-՛ այլ՝ պաշտոնապես այն կոչվում էր Կաթոլիկ Եկեղեցի, Հռոմ, կամ Պապ, իսկ պաշտամունքը միայն անվանում էին՝ Ասիսիի Ոգի: Եկեղեցին միշտ սովորեցնում է, որ ՛ցեղական աստվածները դևեր են՛ (Սող. 45:5), կամ՝ հիշենք Սուրբ Պողոս Առաքյալի բառերը, որ հեթանոսների հավատալիքները ՛դիվական ուսմունք են՛ (1 Տիմոթ. 4:1):

Նկարում՝ Ասիսի 2010 –օրթոդոքսները, կաթոլիկները, բողոքականները, մուսուլանները, հրեաները, հեթանոսները՝

միասին աղոթելիս:

Ինչո՞ւ նրանք ընտրեցին պղծելու հենց Սուրբ Ֆրանսիսկի եկեղեցին:

87

Սուրբ Ֆրանսիսկ Ասիսին այն կրոնավորն էր, որ մտնում էր մարդկանց մեջ՝ համարձակ քարոզելով առաքելական եկեղեցու հավատքը: Նա այդ արեց անգամ իսլամական սուլթանին և համարվում էր վերջինիս բարեկամը: Այս աղանդավոր կուլտը, Վատիկան II-ի ստախոսները, փորձում են փաստը ներկայացնել, թե իբր՝ Սուրբ Ֆրանսիսկը ընդունեց և հանդուրժեց սուլթանի կրոնը՝ ինչպես այն կար և չէր փորձում նրան դարձի բերել: Հետևաբար՝ այս ստի մոդելի վրա էլ հենված է նրանց աղանդավոր աստվածաբանությունը, ըստ որի մարդկանց դարձի բերելը դեպի ուղղափառ կաթոլիկ հավատքի՝ անընդունելի է և հանցագործ: Մի բան, որ հակասում է Հիսուս Քրիստոսի առաքյալներին տրված պատգամին: Այստեղ ներկայացնում ենք Սուրբ Ֆրանսիսկ Ասիսեցու կյանքի այդ կենսագրական հատվածը.

1219-ին Սուրբ Ֆրանսիսկը որոշում է մեկնել Եգիպտոս՝ առաքելության, ուր նաև այդ ժամանակ ընթանում էին Խաչակրաց պատերազմները: Այդ ընթացքում սուրբը մնում էր Քրստոնյա զորքերի հետ, երբ ապա՝ որոշում է անցնել թշնամու սահմանը, որտեղ էլ նրան գերի են վերցնում և դարչնագույն այդ սքեմավորին բերում են սուլթանի մոտ: Կանգնելով Սուլթանի առաջ, սուրբ Ֆրանսիսկը գլուխ է տալիս նրան ու ասում: ՛Ինձ քեզ մոտ է ուղարկել Ամենաբարձրյալ Աստվածը, որպեսզի ես ձեզ ցույց տամ նրա զորությունը և ճշմարտության ուրախալի լուրը:՛ Ապա՝ Սուրբ Ֆրանսիսկը երկար պատմում է Սուլթանիան Արարչի մասին և Նրա գործերի, այն մասին, որ Արարչի կամքն էր ծնվելու որպես անպաշտպան Մանուկ... և մանացած ամեն ինչ մեր Փրկչի մասին: Սուլթանը տպավորվելով սրբի խոսքերից՝ խնդրում է նրան մնալ իր պալատում և լինել իր ընկերը: Նրանք միշտ երկար էին զրուցում՝ պտույտի ելնելով այգում, երբ մի անգամ Սուրբ Ֆրանսիսկը Սուլթանին ասաց.

88

- Դու դեռ տատանվում ես Քրիստոսի և Մուհամեդի ընտրության մեջ, ահա՝ խնդրում եմ հրամայի՛ր կրակ վառել և կանչի՛ր քո իմամներին: Ես քեզ կապացուցեմ, որ մեր Աստվածն է ճշմարիտը:

Սուլթանը, քանզի համոզվել էր արդեն Եվրոպական օտարականի սրբության և բացառիկ ազնվականության մեջ, վախենալով, որ սուրբ Ֆրանսիսկը մեծ հրաշքներ ցույց կտա, որոնց մասին ինքը շատ էր լսել, հրաժարվում է կազմակերպել խնդրված բանավեճը: Որից հետո՝ Սուրբ Ֆրանսիսկը հեռանում է պալատից: Նա միանում է Ֆրանցիսկյան հայտնի հինգ կրոնավորներն՝ Եղբայրներ Բերարդոյին, Օրթոյին, Պիեթրոյին , Ակորսոյն և Ադութոյին, որ հայտնի քարոզիչներ էին Մարոկկոյում և Եգիպտոսում, ովքեր առանց վախենալու մտնում էին հենց մզկիթներ և հայտարարում Մուհմեդին ոչ թե ՛մարգարե՛, այլ՝ ստախոս, իսլամը՝ որպես դատարկ ու սուտ կրոն: Հետագայում մուսուլմանները տանջեցին ու գլխատեցին այս հերոսական սրբերին, որոնց ներկա էր մի օգուստինյան վանական, ով անմիջապես ընդունեց Ֆրանսիսկյան Ուխտը և հետագայում դարձավ մեծ սուրբ՝ Անթոնի Դե Պադուա. նա մեծ հրաշագործ մի սուրբ էր, ում մականունն էր՝՛աղանդավորների մուրճ:՛ Լսելով այս հինգ ֆրանսիսկյանների մարտիրոսության մասին, նրանց վանահայրը՝ Սուրբ Ֆրանսիսկը, բացականչում է .՛ Հիմա կարո՛ղ եմ ճշմարտորեն ասել, որ ես ունեմ հինգ եղբայրներ: ՛ Ի՞նչպես կարող են այս Քրիստոսի նվիրյալին , Սուրբ Ֆրանսիսկ Ասիսեցուն, ներկայացնել որպես իրենց պես հուդա. դա պահանջում է Աստծո վերեժխնդրությունը:

89

Նկարում՝ Բողոքական մասոն վեց աստվածաբանները, որ գրեցին Նոր Եկեղեցու Նովուս Օրդո պատարագն ու տեսական դրույթները:

Նկարում՝ Բուդդայի կուռքը՝ դրված Սրբ. Ֆրանսիս Ասիսեցու անվան Եկեղեցու խորանին. Համատեղ պաշտամունք:

90

Նկարում՝ Ասիսիի համատեղ աղոթքների օրվա օրացույցը՝ մուսուլմանների, բուդիստների, ասրիկյան վուդուների, զրադածտական հեթանոսների, օրթոդոքսերի, և այլն, համար:

91

Պղծության Նոր Պղծության Նոր Պղծության Նոր Պղծության Նոր Եկեղեցու Եկեղեցու Եկեղեցու Եկեղեցու

ՔուրմերըՔուրմերըՔուրմերըՔուրմերը

ՍտՍտՍտՍտապապ Ուրացողապապ Ուրացողապապ Ուրացողապապ Ուրացող Պողոս Պողոս Պողոս Պողոս VI: VI: VI: VI: Դոգմատիկ Վատիկան Դոգմատիկ Վատիկան Դոգմատիկ Վատիկան Դոգմատիկ Վատիկան IIIIIIII Հիշենք , որ աշխարհի մեկ միլիարդից ավելի կաթոլիկներ ունեն դարերի մտածողության և աստվածապաշտության մշակույթ, և նրանց այդքան հիշտ չէր ստիպել հրաժարվելու այդ ձևավորված արժեքներից: Ահա ինչու Վատիկան II-ի ՛էքստրավագանտ՛ հեղափոխական ոգին պետք էր ներկայացնել կարծես որպես փորձ, սիրո և խաղաղության հաստատման գերագույն ջանքեր. Նրանք լավ էին գիտակցում ժողովի ավերիչ ծրագրերը, այն աշխարհիկ կազմակերպությունների հանցագործ գործողությունները, որոնք կցված էին ամեն թեմի հետ՝ նորացման աշխատանքներ տանելու:

92

1970-ական թվականներից կաթոլիկ պեդոֆիլ քահանաների հանցագործությունները հասարակայնորեն հայտնի դարձան, և , պարզվեց, որ այս մարդկանցից շատերը քահանա ձեռնադրվելուց դեռ շատ առաջ դատապարտված են եղել բռնաբարության, մանկապղծության հոդվածներով: Գրանցված է մոտ 20,000 մանկապղծության դատական գործ ընդդեմ ավելի քան 8,000 քահանաների ու եպիսկոպոսների. Վատիկանը շարունակում էր միլիարդներ վճարել զոհերին՝ փակելով նրանց բերանը՝ որքանով հնարավոր էր: Դա անելու համար, սովորաբար, պապը աճուրդի է դնում պատմական ավանդական եկեղեցիները՝ դրանք վաճառելու, պարտք է վերցնում բանկերից, և այլն: Գրանցվել է մոտ երկու միլիարդի բանկային գործողություն, որով Վատիկանը վճարել է բռնաբարությունների զոհերին: Միլիոնավոր կաթոլիկներ և քահանաներ լքում էին այս պղծության տեղերը, որոնք այլևս չէին հիշեցնում կաթոլիկ եկեղեցիներ, իսկ նրանցից մեկը՝ Հայր Մաղաքիա Մարտինը, որ աշխատել էր հենց Վատիկանում որպես իրավաբան, հրատարակում էր իր գրքերը՝ հասարակայնությանը տեղյակ պահելու, որ հենց Վատիկանի հենց Վատիկանի հենց Վատիկանի հենց Վատիկանի ներսումներսումներսումներսում գաղտնիգաղտնիգաղտնիգաղտնի կատարվում են սատանայական Սև Պատարգներկատարվում են սատանայական Սև Պատարգներկատարվում են սատանայական Սև Պատարգներկատարվում են սատանայական Սև Պատարգներ, և այն, որ խորանին ծառայող երեխաների բռնաբարությունները կազմում են այդ ծեսի մաս, երբ տարբեր երկրներում, նույն օրը և ժամին կատարվում են բռնաբարության ակտեր՝ նվիրված Լյուցիֆերին, այն քրիստոս-գերմարդու ոգուն, որը իբր ապրում է իրենց մեջ: Որպեսզի կաթոլիկ եկեղեցին կարողանա փրկել իր անունը՝ պապերին ներկայացնում էին ՛անմեղ՛, թե իբր նրանք ոչ մի կապ չունեն այս ամենի հետ, և որ այս ամեն ինչը միայն ՛չարաշահման՛ արդյունք է: Վատիկան II-ը հայտարարում էին որպես ՛հովվական՛ ժողով, որը միայն դիրեկտիվներ քննարկեց և այն ոչ մի դոգմատիկ ուժ չունի: Երևույթների ու փաստերի մանրակրկիթ քննությունը ցույց է տալիս, որ որ որ որ հհհհենց իրենքենց իրենքենց իրենքենց իրենք՝՝՝՝ Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան IIIIIIII----ի պապերն են ի պապերն են ի պապերն են ի պապերն են այս այս այս այս դրույթների դրույթների դրույթների դրույթների հետևումհետևումհետևումհետևում---- դրանք դրանք դրանք դրանք գրել ենգրել ենգրել ենգրել են իրենքիրենքիրենքիրենք, , , , ձևակերպել ձևակերպել ձևակերպել ձևակերպել հհհհենց ենց ենց ենց

93

իրենք և իրենք էլ կանգնած են կաթոլիկ եկեղեցու ետիրենք և իրենք էլ կանգնած են կաթոլիկ եկեղեցու ետիրենք և իրենք էլ կանգնած են կաթոլիկ եկեղեցու ետիրենք և իրենք էլ կանգնած են կաթոլիկ եկեղեցու ետ----կոնսիլիար կոնսիլիար կոնսիլիար կոնսիլիար շրջանի բոլոր հանցագործություններիշրջանի բոլոր հանցագործություններիշրջանի բոլոր հանցագործություններիշրջանի բոլոր հանցագործությունների հետևում: հետևում: հետևում: հետևում: Պողոս VI-ը այն մարդու անունն է, որ հանդես է գալիս որպես Հռոմի Պապ 1963-ից մինչև 1978 : Այս մարդը շարունակեց Վատիկան II-ի նստաշրջանները , դրա չորրորդ սեսիայում հայտարարելով, որ ժողովը պետք է քննարկի շատ կարևոր մի հարց, որը առանցքային է եկեղեցու համար. պապի պապի պապի պապի գերիշխանությանգերիշխանությանգերիշխանությանգերիշխանության մասին ուսմունքը, որը նամասին ուսմունքը, որը նամասին ուսմունքը, որը նամասին ուսմունքը, որը նա ժողովին ժողովին ժողովին ժողովին ներկայացրեներկայացրեներկայացրեներկայացրեց առանձին նոթագրությամբ : ց առանձին նոթագրությամբ : ց առանձին նոթագրությամբ : ց առանձին նոթագրությամբ : Դա նրա Lumen Gentium-ի վարջաբանն էր, Մարդկության Լույսը աշխատությունից , ուր նա հաստատում է Վատիկան I-ի պապի գերիշխանության գերիշխանության գերիշխանության գերիշխանության մասին մասին մասին մասին դոգման,դոգման,դոգման,դոգման, ընդգծելով , որ ՝ ՛Գերագույն Հովիվը միշտ կորող է ինքնակամ լինել՝ ըստ պաշտոնի թելադրանքի՛: Ի նկատի պետք է ունենալ, որ այս աշխատության մեջ այևս երբեք եկեղեցին չի անվանվում որպես՝ Հռոմեական Կոթողիկե, այլ՝ սոսկ Եկեղեցի. ՛Հռոմեկան Կաթոլիկ՛ բառը նա օգտագործում է միայն մի տեղ, երբ նա մարտնչում է հաստատելու իր գերադասությունը և իշխանությունը՝ որպես պապ. Մի ուզուրպացիա, որ երբեք առաջ չի քաշվել Հռոմեական Կաթողիկե Եկեղեցուց; Lumen Gentium-ը վերածեց Վատիկան II-ը որպես Եկեղեցու

Դոգմատիկ Սահմանադրություն, մի եկեղեցի , որն այլևս Հռոմեկան

չէր :՛ ՛Հռոմեկան՛ բառը հանվեց գործածությունից, պահպանվեց միայն ավանդության արտաքինը՝ որպեսզի մարդիկ կարծեն, թե դա նույն Հռոմեական Եկեղեցին է: Պողոս VI-ը ծախեց պապական ավանդական գլախաթագը, փոխեց ավանդական սիմվոլները, պոնտիֆի ավանդական ՛ձկնորսի՛ խորհրդանիշները՝մատանի, գավազան- տվեց Բուդդայական տաճարին, Թուրքերից ներողություն խնդրեց Լեպանտոյի հաղթանակի համար՝ գերի ընկած մուսուլմանական դրոշը մեծ շուքով ետ հանձնելով թուրքերին :

94

1571 –ի Լեպանտոյի ճակատամարտում գերված թուրքական դրոշը,որը ստապապ ուրացող Պողոս VI-ը ետ վերադաձրեց թուրքերին: 1980-ականներից սկասեց միլիոնավոր Մուսուլմանների հոսքը իսլամական երկրներից դեպի Եվրոպա ՝առանց ճակատամատի վերցնելու այն: ԵԽ-ի ներբնակեցման օրենքներով և Վատիկանի թեթև ձեռքով՝ Եվրոպայում վերաբնակեցվեց քսան միլիոնից ավելի մուսլուլման: Թույլատրվեց նրանց կառուցել իրենց մզկիթները, անգամ՝ հաստատել Շերիա իսլամական օրենքները: Ջհուդական կաբալայի գործընթացը ընդդեմ Քրիստոնեության շարունակվում է ամեն օր, ամեն ժամ, երկրագնդի ամեն անկյունում...

Եվրոպական Կաթոլիկ Մզկիթ. ձախ կողմում ՛կաթոլիկ՛ ծես, աջ կողմում՝ իսլամական: Ֆրանսիայում կան 1500-ից ավելի, Անգլիայում 1700-ից, և այլն մզկիթներ:

95

Նոյեմբերի 21-ին, 1964, Վատիկան II ժողովը Lumen Gentium –ը հաստատեց ՝ քվեարկելով 2,151 կողմ , 5՝ դեմ: Այսուհետո՝ Վատիկանի պապերի բոլոր գրավոր թղթերը լինելու են երկմիտ, ակնարկող, խուսափող,երկմիտ, ակնարկող, խուսափող,երկմիտ, ակնարկող, խուսափող,երկմիտ, ակնարկող, խուսափող, անհասկանալիանհասկանալիանհասկանալիանհասկանալի, , , , խճճված, իրար խճճված, իրար խճճված, իրար խճճված, իրար հակասող, խղճուկ.հակասող, խղճուկ.հակասող, խղճուկ.հակասող, խղճուկ.գաղգաղգաղգաղտտտտնագրի պես:նագրի պես:նագրի պես:նագրի պես: Երբ ասում են եկեղեցի, պետք է հասկանալ բոլոր ազգերի ժողովուրդ, երբ ասում են պապ՝ դա նրանց երկրպագելի անձն է, երբ ասում են Հիսուս Քրիստոս դա սիրո հասկացողություն է և ոչ թե հենց Քրիստոսի Անձն ու կամքը: Երբ ասում են Աստվածամայր, դա կնոջ նախատիպ է, հաճույքի բերկրանքի կուռքը, որը պետք է պաշտել, և՝ նաև այն եկեղեցին է, որտեղ զգայական հաճույքները դառնում են աստվածային: Ահա ինչու՝ Պողոս VI-ը համարում է Աստվածամորը որպես

համահամահամահամափրկիչփրկիչփրկիչփրկիչ , Co-Redemptrix, որ որպես կանացի աստվածություն՝ միացած Հիսուս Քրիստոսի հետ կատարեց քավության խորհուրդը. մի հեթանոս և պիղծ տեսություն, համաձայն որի Աստվածամայրը

նույնպես մասնակցում է մարդկանց մեղքերի քավությանը, արարածը՝ հետևաբար, յուրաքանչյուր արարած ինքնին Քրիստոս է: Այս է, ուր փորձում են տանել՝ առաջ մղելով այս նեո-լյուցիֆերյան մանիքեական տեսությունները, ներկայացնելով դրանք որպես Քրիստոնեություն: Աստվածամոր cocococo----redepmtrix,redepmtrix,redepmtrix,redepmtrix, համափրկիչ լինելու տեսությունը միշտ անցյալում համարվել է հերձված և դատապարտվել է սրբերից: Պողոս VI-ը հեղափոխեց պապի ընտրությունների օրենքը՝ արգելք դնելով այն կարդինալների ձայնի վրա, ովքեր ծեր են, 75-80 տարեկան, դրանով ապահովելով, որ հաջորդ պապը նույնպես լինի լիբերալիստ ու մոդեռնիստ , քանզի ծեր կարդինալները բոլորը ավանդապահ էին: Ecclesiae Sanctae-ի մեջ նա թոշակի ուղարկեց բոլոր ծեր կարդինալներին ու եպիսկոպոսներին: Այսուհետո՝ Վատիկան II-ի կոմունիստ-մասոնական պապական խուժանի դինաստիան, որ Քրիստոսի և Քրիստոնեության հետ ոչ մի կապ չուներ, զբաղված էր լինելու միայն նոր, պրոգրեսիվ պղծավարք կարդինալների ձեռնադրումով, սուրբ

96

ավանդապահներին շպրտելով դուրս՝ նրանց սպանությամբ ու կարգալուծությամբ: Ոչ մի արգելք նրանք չէին հանդուրժում: Լուցիֆերը շտապում էր՝ թագադրվելու Սուրբ Պետրոսի Աթոռին: Նոր Հռոմի Եկեղեցին միանգամից վեր ածվեց մանր որդերով լի մի անոթի, որի բերանը եթե բացես՝ Դժոխքի ընդերքը կդառնա ակնհայտ : 1969-ին Պողոս VI-ը հաստատեց Նոր Ծեսի Կարգը , որը լրիվ հնի հակառակն էր. աստվածային Գրեգորյան հիմների տեղ՝ ծիծաղ, պար, կիթառ ու ռափ, բարձր փառահեղ խորանի տեղ՝ ճաշի սպիտակ սփռոցով սեղան, քահանայի պաշտոնի տեղ՝ ժողովրդի ներխուժում դեպի խորան և՝ ընդհանրապես, այսուհետո ամեն ինչը որոշում էր ժողովուրդը, իրագործում ՛դեմոկրատորեն՛ : Արգելված էր խնկարկությունը, անահատական խոստովանությունները՝ հիմնականում մոռացված , կամ ՝ արվում էին ձևի համար, երեխաների մկրտությունը կատարվում էր անջուր, ծեսերը իրակնացնում էին աշխարհական մարդիկ: Միայն Վատիկանում ՛պապը,՛ երբ պետք էր աշխարհին ցույց տալ ՛Հռոմեկան Եկեղեցին՛- ի ցույց, նույն ապականված ծեսերը կատարում էր Լատիներենով ու խնկարկումով, և նա, ով խորը աստվածաբանական գիտելիքներ չունի, երբեք էլ չի հասկանում իրավիճակը, կամ ընդունակ է տարբերակելու ու հասկանալու կատարվող ոճիրը: Նիկիո Հավատի Հանգանակը սկսեցին կոչել Ժողովրդի Հավատամք

, ՛Հռոմեական՛ բառի հետ նաև նվազագույնին էին հասցնում Տեր Հիսուս Քրիստոս ասելը. քավություն, զոհաբերություն , մեղք, ապաշխարանք բառերը լրիվ դուրս եկան բառաֆոնդերից, քահանան քարոզներին միայն խոսում էր այլ կրոններից ու քաղաքական գործիչներից՝ մի ապուշային էֆորիա տարածելով- իբև սիրո ոգով լցված առ աշխարհ և մարդիկ: Եկեղեցում ծնկելը լրիվ արգելված էր, իսկ քահանայից օրհնություն խնդրելը՝ միայն տեղի էր տալիս բարձր քրքիջի և ծաղրի... 1964-ից մինչև 1970-ը ամեն տարի պատարագի ծեսին հարվածում էր նորամծությունների մի իններորդ ալիք, հետո՝ ձեռնադրության ծեսերին, մինչև որ կանոնական սրբազան տեքստը հանելով՝ և՛

97

պատարագը, և՛ եպիսկոպոսների ու քահանաների ձեռնադրումը զրկցին առաքելական օծման շնորհքից ... Ամեն ինչ հիմա լրիվ լեցուն էր նոր՛ժողովրդական՛ ոգիով, որը անվանեցին ՛Նոր Հոգեգալուստ:՛Նոր Հոգեգալուստ:՛Նոր Հոգեգալուստ:՛Նոր Հոգեգալուստ:՛ Իսկ շուտով այս ծեսերին , որ կոչվում էին բուժման բուժման բուժման բուժման պաշտամունքներպաշտամունքներպաշտամունքներպաշտամունքներ, մարդիկ սկսեցին ցուցաբերել դիվահարության բոլոր նշանները. նրանք ընկնում էին սատանայական տրանսի մեջ՝ կենդանիների ձայներով բղավում ու ահագնանում... Քանզի այս ՛բուժման սեանսները՛ ակնհայտ էին դարձնում, թե ինչ դիվական էություն ունի նոր եկեղեցին, հետագայում Բենեդիկտ XVI –ը դրանք արգելեց:

Պողոս VI-ի LUMEN GENTIUM դոգմատիկ

սահմանադրությունը, համաձայն որի նա դիտում է քրիստոնեկան բոլոր բողոքական պրոֆեսիաները, աղանդները, կուլտերը- համայն մարդկությանը որպես մեկ եկեղեցի, նրան ինքնստինքյան դնում է անաֆեմայի տակ և դե ֆակտո հեռացնում նրան Եկեղեցուց, համաձայն Պապ Լեո X-ի էքս-կաֆեդրա հայտարարության՝ Decet

Romanum Pontificem, Պապ Լեո X, 1520, որով նա ինտերդիկտ՝ արգելք, է դնում ոչ միայն Լյութերի անձի վրա, այլև՝ նրա բոլոր թեորիաների, ժողովարանների, եկեղեցիների, և նրա բոլոր հետնորդների վրա: Հիշենք, որ ոչ ոք և ոչ անգամ պապը հավիտենության համար չի կարող մեկ հայտարարված նախկին պապի էքս-կաֆեդրա օրենքը անտեսել կան չեղյալ համարել: Հետևաբար՝ ըստ այս օրենքի, բոլորը արտաքսված են եկեղեցուց, ովքեր՝ «կհամարձակվեն ներկայացնել նոր սխալ դոգմաներ և Աստծո Եկեղեցում պատճառել սկիզմ...Լյութերը հայտարարված է որպես հերետիկոս.և բոլոր նրանք, ովքեր անդամ են Լյութերի կործանարար աղանդի, ովքեր օգնում են նրանց, խորհրդակցում են նրանց հետ և հավանություն տալիս նրանց ...այսպիսինը ինքը հերետիկոս է և Քրիստոնյաները այսպիսինը ինքը հերետիկոս է և Քրիստոնյաները այսպիսինը ինքը հերետիկոս է և Քրիստոնյաները այսպիսինը ինքը հերետիկոս է և Քրիստոնյաները պետք է խուսափեն նրանիցպետք է խուսափեն նրանիցպետք է խուսափեն նրանիցպետք է խուսափեն նրանից..»

Decet Romanum Pontificem, Պապ Լեո X, 1520

98

Հետևաբար Պապ Լեոյի հենց միայն այս օրենքի հիման վրա վստահաբար կարելի է ասել, որ Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան IIIIIIII----ի մասնակիցները, ի մասնակիցները, ի մասնակիցները, ի մասնակիցները, ձեռնարկողները, Պողձեռնարկողները, Պողձեռնարկողները, Պողձեռնարկողները, Պողոս ոս ոս ոս VIVIVIVI----ը և նրանց բոլոր հետևորդները ը և նրանց բոլոր հետևորդները ը և նրանց բոլոր հետևորդները ը և նրանց բոլոր հետևորդները էքսկոմունիկատված են Եկեղեցուց ՝ ինքնահաստատող փաստի էքսկոմունիկատված են Եկեղեցուց ՝ ինքնահաստատող փաստի էքսկոմունիկատված են Եկեղեցուց ՝ ինքնահաստատող փաստի էքսկոմունիկատված են Եկեղեցուց ՝ ինքնահաստատող փաստի վրավրավրավրա: «Նա, ով կասի, որ մկրտվածները կապված չեն Եկեղեցու ներսի

օրենքներին, և նրանք կարող են գործադրել դրանք ըստ

կամեցողության- նզովյալնզովյալնզովյալնզովյալ լինլինլինլինիիիի՛»

Տրենթ Վեհաժողով, Սեսիս 7, Կանոնական օրենք 8.

«Նա, ով ժխտում է Սուրբ Հաղորդության Խորհուրդը, ասելով, որ դա միայն սիմվոլ է, էներգիա, արտաքին ձև- նզովյալնզովյալնզովյալնզովյալ լինելինելինելինեիիիի:՛

Տրենթ Վեհաժողով, Սեսիա 13, Կանոնական օրենք 1

Պողոս VI-ի իբր դոգմատիկ սահմանադրությունը այսպիսով՝ լրիվ

հակադրվում է ընդունված վավերական օրենքներին, որ կոչվում է

Սուրբ Մագիստերիում, հետևաբար նրա LUMEN GENTIUM-ը ոչ միայն դոգմատիկ չի կարող լինել, այլ՝ այն ամբողջովին

ստահոդություն է և խաբեություն, այն հակաքրիստոնեկանհակաքրիստոնեկանհակաքրիստոնեկանհակաքրիստոնեկան էէէէ , ըստ

իր խոսքերի.

՛16.Նրանք, ովքեր դեռ չեն ստացել Ավետարանը, նրանք ունեն

փրկություն՝ տարբեր հնարավորությամբ, քանզի այսպիսիններին տրվել է արդեն փրկության խոստումը, ումից էլ հենց Քրիստոսը մարմնով ծնվեց: Նրանց հայրերի շնորհիվ՝ այս մարդիկ մնացին Աստծուն սիրելի , և Աստված երբ նվեր տվեց նրանց (հրեաներին)–չապաչապաչապաչապաշխարեց այդշխարեց այդշխարեց այդշխարեց այդ անելու համար, կամ՝ նրանելու համար, կամ՝ նրանելու համար, կամ՝ նրանելու համար, կամ՝ նրանց կանչելու համար:անց կանչելու համար:անց կանչելու համար:անց կանչելու համար: Առաջին հերթին դրանք Մուսուլմաններն են, ովքեր ունեն Աբրահամի հավատքը, և մեզ հետ պաշտում են նույն Աստծուն, ով վերջին օրը պիտի դատի մարդկությանը: Նաև նրանք են փրկության հասնում, ովքեր անտեղյակ են Քրիստոսի Ավետարանից և Նրա Եկեղեցուց , բայց՝ անկեղծությամբ փնտրում են Աստծուն և շնորհով մղված ՝ աշխատում են անելու նրա կամքը ՝ խղճի/մտքի թելադրանքով:՛ Պողոս VI, LUMEN GENTIUM

99

Պողոս VI-ը ստախոսում է, երբ ասում է Աստված չապաշխարեց Հրեաներին խոստում տալու համար, քանզի նրանց ընտրեց որպես Իր ազգը: Պետրոս Առաքյալը դիմելով իր Քրիստոնյա համայնքներին ՝ գրում .”Այլ դուք ազգ եք ընտիրքԱյլ դուք ազգ եք ընտիրքԱյլ դուք ազգ եք ընտիրքԱյլ դուք ազգ եք ընտիրք, , , , թագավորութիւն, թագավորութիւն, թագավորութիւն, թագավորութիւն, քահանայապետութիւնքահանայապետութիւնքահանայապետութիւնքահանայապետութիւն---- ազգ սուրբ, ժողովորդ սեպհական ազգ սուրբ, ժողովորդ սեպհական ազգ սուրբ, ժողովորդ սեպհական ազգ սուրբ, ժողովորդ սեպհական ............ժողովուրդն Աստծոժողովուրդն Աստծոժողովուրդն Աստծոժողովուրդն Աստծո “ “ “ “ (1 Պետրոս 2:9): Դոգմատիկ թուղթը ստեր չի կարող պարունակել: Հետևաբար ՝ մենք տեսնում ենք, որ գործ ունենք ոչ-Կաթոլիկ, ոչ-Ուղղափառ մի հրեական հակաքրիստոս-դրածոյի հետ, ով էլ հենց համաշխարհային պաշտամունքի վերածեց Հրեաների աստվածային ցեղ լինելու սուտը, նրանց՝ ՛հոլոկոստը՛- հենց նրանց սուտ և դիվական հակաքրիստոսի գալստյան ակնկալիքով: Այս կեղծ դոգմանկեղծ դոգմանկեղծ դոգմանկեղծ դոգման նաև Եկեղեցու ճշմարիտ ճշմարիտ ճշմարիտ ճշմարիտ դոգմաներիդոգմաներիդոգմաներիդոգմաների հրապարակային ուրացում է, սուրբ և հավերժական այն դոգմաների, համաձայն որոնց փրկության կանչված են միայն ՝ 1. Սուրբ Երրորդության Անվամբ մկրտվածներըմկրտվածներըմկրտվածներըմկրտվածները, 2. նրանք ովքեր մեղքի անկեղծ զղջում ունենմեղքի անկեղծ զղջում ունենմեղքի անկեղծ զղջում ունենմեղքի անկեղծ զղջում ունեն, 3. խոստովանխոստովանխոստովանխոստովանում ենում ենում ենում են 4. և իրագործում են փոխհատուցմանփոխհատուցմանփոխհատուցմանփոխհատուցման բավարար աշխատանք: բավարար աշխատանք: բավարար աշխատանք: բավարար աշխատանք:

Տրենթ Վեհաժողով, Սեսիա 14

(Դա նաև կոչում են Անհատի Փրկարար Եռյակ Սյուն ` զղջումզղջումզղջումզղջում————խոստովանությունխոստովանությունխոստովանությունխոստովանություն----փոխհատցում)փոխհատցում)փոխհատցում)փոխհատցում) Նաև՝ «Ամենասուրբ Հռոմեական Կոթողիկե Եկեղեցին հաստատապես հավատում է, խոստովանում է և ուսուցանում, որ Մովսեսական Օրենքի օգտագործման դեպքում հավիտենական փրկության հնարավոր չէ հասնել : Յուրաքանչյուրը, հետևաբար, ով կատարում է թլփատում և պահում է Շաբաթը, և այն ինչ այդ օրենքը պահանջում է, Եկեղեցին հայտարարում է ունայն, և որ սրանք չեն Եկեղեցին հայտարարում է ունայն, և որ սրանք չեն Եկեղեցին հայտարարում է ունայն, և որ սրանք չեն Եկեղեցին հայտարարում է ունայն, և որ սրանք չեն օգնելու փրկվելօգնելու փրկվելօգնելու փրկվելօգնելու փրկվել»»»»: Ֆլորենսի Վեհաժողով Նաև՝ ՛Իսլամը մահացու մեղք է՛. Տրենթ

100

Նաև՝ «Նա, ով ժխտում է, որ քահանային արված անհատական խոստովանությունը անհրաժեշտ է փրկության համար---- նզովյալ նզովյալ նզովյալ նզովյալ լինի՛լինի՛լինի՛լինի՛» » » » ՏՏՏՏրենթ Վեհաժողով , Սեսիա 14, Կանոնական օրենք 6 Ոչ մեկը աշխարհում հեղինակություն չունի վեր կանգնելու այս օրենքներից, որ աստվածային հայտնություններ են, և նա, ով այդպիսի համարձակություն ունի՝ մերժվում է և ժխտվում Աստվածային Կարգի առաքինությամբ և զորությամբ – լինի դա ինքնակոչ պապ՝ նստած Վատիկան Քաղաքում, որ փորձում է կազմակերպել երկրորդ հեղափոխությունը Աստծո դեմ ՝ միացնելով Պապի Աթոռը Լյուցիֆերի խորտակված Գահին:

Պողոս VI-ի զարհուրելի չար դեմքը

Ահա նա՝ պաշտված որպես Հրեական մամուլի ՛Պոնտիֆ՛

101

ԷզոթերկԷզոթերկԷզոթերկԷզոթերկ ՎատիկանՎատիկանՎատիկանՎատիկան

Նոր եկեղեցին ներկայացնում է միայն ՛Հարուցյալ Հիսուսը՛ և ոչ թե՝ ՛Խաչյալ Հիսուսը:՛ Իսկ ի՞նչ է իրականում նշանակում այս «Հարուցյալ Հիսուսը»: Այս հասկանալու համար պետք է բերենք Սկոտիշ Ծեսի 15-րդ աստիճանի մասոնության տեսությունը, համաձայն որի ՛հարուցյալ՛ իրավիճակը այդ մարդու գերագույն ինքնության հայտնությունն է ինքն իր մեջ, որը ինքնին աստված է, ուրեմն՝ Հիսուսը, որ Վարպետ է, հայտնվում է ամեն մարդու մեջ, երբ նա հասնում է մասոնական այդ աստճանին, որի Լուցիֆերիան լույսի տակ միայն այս հայտնությունը կտրվի մարդուն: Ոչ թե Աստված մարդեղացավ, այլ մարդը հայտնեց իրնքն իրեն Հիսուս Քրիստոսի մեջ: Հարուցյալ Հիսուսը հենց մասոնական կատարյալ մարդն է , երբ նա դառնում է Քրիստոս՝ ու ստանում նրա լույսը- որն է՝ Լույս կրող աստվածը, վարպետը: Այսինքն՝ մարդու կյանքը ի Այսինքն՝ մարդու կյանքը ի Այսինքն՝ մարդու կյանքը ի Այսինքն՝ մարդու կյանքը ի ՔրիստՔրիստՔրիստՔրիստոս ոս ոս ոս ինքնաաստվածացման էվալուցիա էինքնաաստվածացման էվալուցիա էինքնաաստվածացման էվալուցիա էինքնաաստվածացման էվալուցիա է:::: Ահա Դոմինիկյան քահանա Գարիգուի նկարագրությունը: «Մատերիալ աշխարհը զարգանում է որպես ոգի, այն դառնալու համար կատարյալ ինչպես Քրիստոս՝ գերբնական կարգի մեջ: Բանի Մարդեղացումը, Քրիստոսի Միստիկ Մարմինը, Տիեզերական Քրիստոսը, միայն մի էտապ է տիեզերական էվոլյուցիայի մեջ, Այսինքն՝ Հավատո դոգմատիկ Հանգանակը նրանք փոխարինում են Հեգելյան Էվալյուցիայի ուսմունքով»

Dominican Father Garrigou, 1946

102

ՍտՍտՍտՍտապապ Ուրացողապապ Ուրացողապապ Ուրացողապապ Ուրացող ՀովհաննեսՀովհաննեսՀովհաննեսՀովհաննես----Պողոս Պողոս Պողոս Պողոս IIIIIIII. . . . 1978-ին առանց պոնտիֆիկալ երդման արարողության Սուրբ Պետրոսի Աթոռին դրվեց մի մարդ Հովհաննես-Պողոս I անունով, որը 33 օր հետո գտնվեց իր անկողնու մեջ մեռած, սպանված: Այս գործը փակ կաբալա է, կապված Պ2 Մասոնական լոջի հետ , Վատիկանի մասնավոր բանկերի փողի լվացման և հափշտակումների հետ, որի հետ կապված են այլ սպանություններ ևս: Նույն թվին մեռած մաֆիոզ հակապապին փոխարինեցին Կորոլ Վոյթիլա անունով կարդինալին, որ ծննուդով Լեհ էր, մոր կողմից՝ Հրեա, նախկինում աշխատել էր որպես թատրոնի դերասան: Որպես ՛պապ՛ նրա կեղծանունն էր Հովհաննես-Պողոս II: Այդ մարդը նույնպես զբաղված էր կաթոլիկ եկեղեցիների ավիրմամբ ու խաբեություններով մինչև իր մահը՝ 2005 թիվ. Իրեն ներկայացնելով իբր ԿԳԲ-ի զոհ, որ սովետական տարիներին հալածվել էր Լեհաստանում, մյուս կողից մի մարդ, ով Երկրորդ Համաշխարհայինին տառապել էր ՛բազմաչարչար՛ Հրեա ժողովրդի հետ, Վոյթիլան շուտով ձեռք բերեց Հոլիվուդի ուզածդ աստղից ավելի մեծ համբավ: Մոտիկից ծանոթանալով նրա Լեհաստանում ապրած կենսագրությանը, սակայն, մենք տեսնում ենք, այնուամենայնիվ, որ սոցիալիստական սիստեմի իբր հալածանքները նրա դեմ սուտ է, և որ նա եղել է այն բացառիկ Լեհ քաղաքացիներից, որ բազմաթիվ առիթներով անարգել ներս ու դուրս է արել երկրից՝ երբ ուզել է, որտեղ ուզել է: Պարզվում է նաև, որ նրա միջնորդությամբ Վատիկանի Բանկից մեծ փողեր են տեղափոխվել ՛հեղափոխական տաք՛ երկրներ, ուր

103

ժողովրդին ոտքի էին կանգնեցնում սովետական իշխանությունների դեմ: Բոլոր փաստերը ապացուցում են, որ ի դեմս այս մարդու աշխարհը գործ է ունեցել քաղաքական պրովոկատորի հետքաղաքական պրովոկատորի հետքաղաքական պրովոկատորի հետքաղաքական պրովոկատորի հետ, իսկ կաթոլիկ աշխարհը՝ ոչխարի մորթու տակ ծպտոչխարի մորթու տակ ծպտոչխարի մորթու տակ ծպտոչխարի մորթու տակ ծպտվվվված գայլիած գայլիած գայլիած գայլի- այնպես, ինչպես իր նախորդ՝ Վատիկան II-ի կնքահայրերը՝ ստապապերն էին: Վատիկան II-ի քուրմերը և ստակապապ Պողոս VI-ը անցան՝ թողնելով Կոթոլիկ եկեղեցու հատակը արյունոտված, նրա պահարանները՝ լի կմախքներով: Ահա ինչու նրանց հաջորդող վերջին ստապապերը գործում էին բացարձակ զգույշ, որպեսզի եկեղեցու ներսի ավնդապահ ընդվզումները, որոնք վտանգավոր շրջադարձ էին ձեռք բերում, մասսայական չդառնային: Եթե Վատիկան II-ի առաջին երկու ստապապերը նման էին ձևարարի, որ միայն կտրեցին, դրա վերջի երկու ստապապերը՝ Հովհաննես-Պողոս II-ը և Բենեդիկտ XVI-ը, նման էին հմուտ դերձակի, որ կարում էին և այս նոր հագուստը ՛կիփ՛ նստեցնում: Սրանք ինտելեկտուլ ռացիոնալիստ աստվածաբաններ էին, որոնք գործում էին՝ հաշվարկելով միայն սեփական ժողովրդայնության ֆակտորը, նաև՝ նման այն հմուտ մարդասպանների, որոնց ձեռքերը արյունոտ էին, սակայն՝ հանցագործության դեմ նրանց ուղղակի մասնակցությունը՝ անհնար էր ապացուցել: Սրանք ոչ մի էքս-կաֆեդրա հայտարարություններով հանդես չէին գալիս, ավելի շատ միշտ համաշխարհային ինֆորմացիոն տեսաալիքների մեջ՝ նրանք ներկայանում էին որպես մարդկության խիղճ և միտք: Հռոմը շուտով վերածվեց ՛երանելիների, ՛սրբերի՛ կանոնացման մի երանելիների, ՛սրբերի՛ կանոնացման մի երանելիների, ՛սրբերի՛ կանոնացման մի երանելիների, ՛սրբերի՛ կանոնացման մի ծննդկան մեքենայիծննդկան մեքենայիծննդկան մեքենայիծննդկան մեքենայի, որից ով ասես դուրս չեկավ՝ հրեշտակների պատվաստված թևերը հագին: Իսկ Վատիկան II-ի կնքահայր ստապապ Հովհաննես XXIII-ի դիակով զբաղված էին ժամանակի ամենամոդեռն տեխնիկայով ու տեսությամբ զինված գիտնականները, որ ամեն տարի միլիոնավոր դոլարներ ներդնելով՝ քիմիական նյութերով դին պահում էին գարշացումից, խաբեությամբ ներկայացնելով այն իբր՝ անապական: Նոր հակաքրիստոսի եկեղեցուն և նրա արալեզներին բացարձակապես անհրաժեշտ էր ստիպել Աստծուն, որ Նա սուրբ

104

ներկայացներ այս ջհուդական կաբալայի լիդերներին, ինչպես դա անում էին, օրինակ կոմունիստները Լենինի հետ... Ներկայացնելով առաջնորդին որպես տոտեմ, այդ պահից նրա գաղափարախոսությունը ինքն իր համար հարթում էր իր ճանապարհը, և հիպնոսացնելով զանգվածներին՝ այն դառնում էր բոլորի էության մաս: Եկեղեցում ամեն տեսակի օրենքներ կային, որոնց մեջ այս դրածո պապերը ջայլամի պես կարողանային իրենց գլուխները թաքցնել. Եթե ուզում ես փրկվել և կաթոլիկ ես- ահա՝ պետք է հնազանդես պապին, կամ՝ կվառվես Դժոխքում: Եթե պապերը հրապարակում են գրքեր և դրանց մեջ նրանք արտահայտում են հավատքից շեղված սխալներ- դրանք արդարացվում են, քանզի պապը սխալական է, եթե չի խոսում ի պաշտոնե: Մանավանդ՝ այս հերետիկոսների դինաստիան իրենց իշխանությունը կարողանում էր հարկադրել մեկ միլիարդ կաթոլիկների, քանզի , ըստ առաքելական ուսուցման՝ Տերը խոստացավ, որ՝ Դժոխքի դռները պիտի չհաղթեն Իր Եկեղեցու վրա: Լինելով մի եկեղեցում, որը միայն անունով է առաքելական և կաթոլիկ, մարդիկ կորցնում են հավատքը և լցվում անմաքուր ոգիներով, քանզի նրանց պատարագը միայն հեթանոս ծես է, որ իրենից ներկայացնում է աննվիրաբերված հացի ու գինու իրենից ներկայացնում է աննվիրաբերված հացի ու գինու իրենից ներկայացնում է աննվիրաբերված հացի ու գինու իրենից ներկայացնում է աննվիրաբերված հացի ու գինու պաշտամունքպաշտամունքպաշտամունքպաշտամունք: Ավելին՝ աշխարհը հոտնկայս ծափահարում է Վոյթիլային և խելագար օվացիայի մեջ է. տաճարներում խմում են Լյուցիֆերի արյունը և ուտում նրա մսացած կտորները՝ զորանալով պղծության նոր ոգիով, քանզի Վատիկանի գաղտնի նկուղներում, Սուրբ Պետրոսի նվիրական գերեզմանի վրա, նոր կրոնի հին քուրմերը նվիրաբերում են կաթոլիկ կոչվող տաճարների սեղանները Լյուցիֆերին, և Ասիսիի ՈգովԱսիսիի ՈգովԱսիսիի ՈգովԱսիսիի Ոգով այայայայն տարածում ամենուրն տարածում ամենուրն տարածում ամենուրն տարածում ամենուր : Մարդկությունը բռնված է համատարած խելագարությամբ:

105

1995-ին Ճապոնիայի Նաջու քաղաքում Նովուս Օրդո կաթոլիկ լյուցիֆերյան ծեսի ժամանակ Ջուլիա Կիմի քիմքին ՛սուրբ՛ հաղորդության հացի կտորը բոլորի աչքի առաջ վերափոխվում էր արյունոտ մսի կտորի: Մարդիկ սարսափի մեջ էին այս ակնհայտ դիվական՛հրաշքից:՛ Համաձայն Տրենթ Վեհաժողովի կանոնի Սուրբ Հաղորդությունը Հիսուս Քրիստոսի ամբողջական ամբողջական ամբողջական ամբողջական Մարմինն է և Արյունը, ոչ թե՝ Նրա Մարմնի կտորները (Սեսիա 13), այսինքն՝ Սուրբ Հաղորդության ամեն մի տրոհված կտոր, երբ տրվում է հաղորդվողին, իրենից ներկայացնում է Աստծո Ամբողջական Մարմինը: Ահա ինչու հաղորդելուց առաջ քահանան պահում է Սուրբ Հաղորդությունը ամեն հաղորդվողի գլխից վերև և մինչև այն մատուցելը- հայտարարում է. «Մարմին Քրիստոսի. սա եղիցի քեզ ի փրկություն և ի թողություն մեղաց»: Քրիստոնյաներս մարդակերներ չենՔրիստոնյաներս մարդակերներ չենՔրիստոնյաներս մարդակերներ չենՔրիստոնյաներս մարդակերներ չենքքքք, , , , այլ այլ այլ այլ Քրիստոսի մեջ ,Քրիստոսի մեջ ,Քրիստոսի մեջ ,Քրիստոսի մեջ , Նրանից սնվող մանուկներ, ինչպես Նրանից սնվող մանուկներ, ինչպես Նրանից սնվող մանուկներ, ինչպես Նրանից սնվող մանուկներ, ինչպես երեխան՝ մոր երեխան՝ մոր երեխան՝ մոր երեխան՝ մոր արգանդում:արգանդում:արգանդում:արգանդում: Դիվահար լինելով պիղծ ոգիներից՝ մի քանի տասնամյակում կաթոլիկ մարդը վեր ածվեց հեթանոսի, որը չի տարբերակում սուրբը անսուրբից, ճիշտը՝ սխալից, սակրամենտալ կանոնը՝ զոմբիացումից: Շատ անհրաժեշտ է գիտակից մարդու համար մոտիկից տեսնել թե ո՞վ էր Վոյթիլան և ի՞նչ է մտնում նրա մտային տեսադաշտի մեջ: Այս վերլուծությունը պետք է անել՝ լրիվ հասկանալու համար, թե ի՞նչ է իրենից ներկայացնում կաթոլիկ պատվաստը, որը էությունն է

106

նոր դարի, ստվերն է այն պատկերի, որի վրա իրենց ֆոտոշոպը հավաքում է նոր՝ չիպացված էլեկտրոնիկ մարդուն: Նոր աշխարհի տերերին պետք է, որ մարդիկ ընդունեն կոսմիկական էներգիան որպես Աստված, հեշտությամբ կառավարելի լինեն՝ հակված դեպի արկած ու սենսացիա, տնտեսական ստրուկներ լինեն ու հնազանդ կատարողներ, ստրուկները լինեն իրենց սեքսուլ հակումների, որոնք այս քրմերի սատանայական ՛թեթև՛ ձեռքով վեր են ածվում այլասերության, քանզի մեղքի քարացումը տանում է դրա լրիվ անբնական դիվականացման, ինչպես արվամոլությունն է , կամ սադիզմը..( և՝ մյուս կողմից, մեղքի մերժումը նույնպես տանում է լրիվ գերբնականի՝ մարդու սրբացման, երբ մարդը վեր է կանգնում իր բնությունից): Մինչդեռ Եկեղեցու Դոգման Աստծո աննկուն ուժ է ու զորություն, որով երբ մարդը զինվում է, նա դառնում է այդ զորությունը ներկայացնող հերոսական անահատականություն, որը ընդունակ է ամենայն գերմարդկայինի, որը ընդունակ է հիմքից քանդելու ստի թագավորությունը և թագավորներին... Վատիկան II-ը մարդու քաղաքական ստմարդու քաղաքական ստմարդու քաղաքական ստմարդու քաղաքական ստրրրրկացմանկացմանկացմանկացման կրոնական կրոնական կրոնական կրոնական էքսպեդիցիա է, էքսպեդիցիա է, էքսպեդիցիա է, էքսպեդիցիա է, որի նպատակն է զրկել մարդուն հոգևոր տեսողությունից և իր քաղաքական իրավունքներից՝ Հակաքրիստոսի կամքին ծառայելով, երբ անհատի հոգին կորչում է հավիտենական կորստով, երբ անհատի երկրային կյանքը կառուցվում է ստի վրա, անսկզբունք, նրա կյանքի նյութական ապահովությունը կախվում է նրա ստելու, ստորաքարշության և գրպանելու քաղաքակրթված ընդունակություններից: Սա երկար պրոցես է, որ կատարվում է մեր հարյուրամյակում: Որքան էլ բարի խղճի տեր Քրիստոնյաներն ու աստվածաբանները ապացույցներ են ներկայացնում՝ ցույց տալու, որ այս Հովհաննես-Պողոս II-ը Ուրացող է և Հերձվածող- նոր եկեղեցու հզոր քուրմերը, որ հզոր ինտելեկտով հարգված և լավագույնս ընթերցված աստվածաբաններ են, առաջիններին խլացնելով՝ կարողանում են իրենց ձայնը բարձրացնել և ապացուցել, թե իբր , այդ ամենը զուտ այս ՛պապերի՛ մարդկային սխալներ եսխալներ եսխալներ եսխալներ են և ոչ թե՝ ուրացություն:ուրացություն:ուրացություն:ուրացություն:

107

1999-ի Մայիսի 14-ին ստապապ Հովհաննես-Պողոս II-ը հրապարակավ համբուրեց Ղուրանը. Սա Քրիստոնեական հավատքի բացարձակ ուրացում է: 2001-ին , երբ նա այցելեց Սիրիա, մտավ Մզկիթ ու մուսուլմանների առաջ ներողություն խնդրեց անցյալի ՛բռնությունների՛ համար, որ Հռոմեկան Եկեղեցու փառավորյալ սրբերը իբր պատճառել էին ՛խեղճ՛ թուրքերին ու արաբական մուրերին՝ համարձակվելով ինքնապաշտպանվել մուսուլմանական պիղծ արյունարբու հրոսակներից: 1979 –ին ստապապ Հովհաննես-Պողոս II-ը իր Redemptor Hominis էնսիկլիկլում բոլոր ոչբոլոր ոչբոլոր ոչբոլոր ոչ----քրիստոնյաներին հայտարարում է փրկված,քրիստոնյաներին հայտարարում է փրկված,քրիստոնյաներին հայտարարում է փրկված,քրիստոնյաներին հայտարարում է փրկված, եթե նրանք անգամ գտնվում են Եկեղեցու մարմնից դուրս: Իսկ շուտով՝ նա ինքը սկսում է իր ՛սեղանից՛ հաղորդություն տալ իր ՛բողոքական՛ եղբայրներին, որոնք անգամ չէին իսկ հավատում այդ հաղորդության խորհրդին: Այս ՛պապի՛ կապը էզոթերիկ տեսությունների և սատանայապաշտների հետ բացարձակ էին և հրապարակային : Նա անթրոսոֆիստ մտայնությունանթրոսոֆիստ մտայնությունանթրոսոֆիստ մտայնությունանթրոսոֆիստ մտայնություն ներկայացնող մտավորական էրներկայացնող մտավորական էրներկայացնող մտավորական էրներկայացնող մտավորական էր, քան թե ՝ կրոնավոր, և մոտիկից գիտեր Շթայների, Տոմբերգի , Բլավացկայայի օկկուլտ տեսությունները, տիրապետում էր Թարոտին՝Թարոտին՝Թարոտին՝Թարոտին՝ նեո-բախտագուշակության, կաբալիստական վհուկության դասագիրքին: Նա առաջին ՛պապն՛ էր, ում ամբոխը կոչում էր Մեծ Պապ, ում մահից հետո նրա կանոնիզացման համար ամբոխը նաև պահանջում էր. "Santo Subito!" ՛Անհապաղ՝ Սու՛րբ,՛ որը և Բենեդիկտ XVI ստապապը, որ պատմության մեջ կմնա որպես Բենեդիկտ Բենեդիկտ Բենեդիկտ Բենեդիկտ Մեծ Մեծ Մեծ Մեծ ՊեդոֆիլՊեդոֆիլՊեդոֆիլՊեդոֆիլ, ի կատար ածեց, հայտարարելով այս լուսնոտ հոգեկան հիվանդին որպես ՛երանելի,՛ 2011-ին:

108

Ստապապ Հովհաննես-Պողոս II-ը՝ Թարոտի, օկկուլտ կաբալիզմի գրքերի հետ:

1999-ին Վատիկանում հազարավոր մարդկանց առաջ Հովհաննես-Պողոս II-ը ժխտեց Դժոխքի գոյության փաստը՝ որպես հավիտենական տանջարանի տեղ.՛Ես համոզված չեմ, որ դա կրակի տանջարան է՛- ասաց նա:2007-ին Վադովիչում, ուր նա ծնվել է, երևաց նրա ֆոսֆորային կրակե պատկերը, երբ երեկոյան աղոթում էին. Ահա՝ հիմա դոգման հաստատվեց, որ Դժոխքը կրակե տեղ է, ուր էլ հիմա այս ուրացող ստապապը գտնվում է: (Ի դեպ՝ Դժոխքի մասին ոչ մի դոգմատիկ ձևակերպում չկա, բացի սուրբ Գրվածքների ու սրբերի

109

վկայությունից. ահա ինչու նոր եկեղեցում շատ ՛աստվածաբաններ հայտնվեցին, որ լրիվ ժխտում են թե այն գոյություն ունի).

1984. Հովհաննես-Պողոս II-ը նշանավոր հրեա՝ Բնայի Բրիթ մասոնների հետ:

1979-ին Հովհաննես-Պողոս II-ը Նյու Յորքի Մադիսոն Հրապարակում, Երիտասարդական կոնգրեսին միլլիոնավոր մարդկանց առաջ մոտ տաս րոպե

անընդհատ կրկնում էր՝ մըըըըըըըըը...մարդիկ իրապես կարծեցին, որ նա կորցրել է իր միտքը. նրա թիկնապահների խումբը իրավիճակից շատ

տագնապած էր: Ծաղրածությունը նոր եկեղեցու ինքնագիրն է:Ծաղրածությունը նոր եկեղեցու ինքնագիրն է:Ծաղրածությունը նոր եկեղեցու ինքնագիրն է:Ծաղրածությունը նոր եկեղեցու ինքնագիրն է:

110

1.Միլիոնավոր մարդկանց աչքի առաջ Հովհաննես-Պողոս II-ին թաղեցին այս դագաղով...

2.Հանեցին բոլորովին ուրիշը ...թե իբր պիտի գտնեն անապական մարմին, գտան՝ գարշոտ ու հոտած:

ՍտՍտՍտՍտապապապապապապապապ և Ոև Ոև Ոև Ուրացող ւրացող ւրացող ւրացող Հովհաննես Պողոս Հովհաննես Պողոս Հովհաննես Պողոս Հովհաննես Պողոս II----իիիի ՛Անցնելով ՛Անցնելով ՛Անցնելով ՛Անցնելով Հույսի ԴռնանցքիցՀույսի ԴռնանցքիցՀույսի ԴռնանցքիցՀույսի Դռնանցքից ՛՛՛՛ գրքիգրքիգրքիգրքի վերլուծականըվերլուծականըվերլուծականըվերլուծականը

Alfred A. Knopf, New York, 1994-ի hրատարակություն տարբերակի վրա

(John Paul II’s‘Crossing the Threshold of Hope:’)

ՃՃՃՃշմարտությունըշմարտությունըշմարտությունըշմարտությունը աքսիոմատիկաքսիոմատիկաքսիոմատիկաքսիոմատիկ էէէէ .... սովորեցնում է Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցին, որի պատճառով էլ եկեղեցու սրբերը այդ ճշմարտությունները վեր են ածել կանոնական օրենքների, որոնց մասին Սրբ. Օգուստինոսը ասում է, «Ես պիտի չհավատայի սուրբ Ավետարանին, եթե սուրբ Հռոմեական Կաթողիկե Եկեղեցին իր հեղինակությամբ այն չհաստատեր:՛

111

Սուրբը սրանով ընդգծում է հավատքի աստվածային զորությունը, որ Քրիստոս տալիս է Իր Եկեղեցու հեղինակությամբ, որ Իր իսկ հեղինակությունն է, որը և դառնում է մեր երկրային կյանքի ՛ալֆան՛ և ՛օմեգան՛- սկիզբը և վերջը: Նա, ով հավակնում է լինել Քրիստոսի Անձը ներկայացնողը այդ եկեղեցու մեջ, պետք է որ գա դրա աքսիոմատիկ ճշմարտություններից՝ հաստատելով դրանք, պահպանելով դրանք, եթե պետք է՝ անգամ կյանքի գնով: Հովհաննես-Պողոս II ստապապը իր գիրքը սկսում է նոր պատվիրանով.՛Մի՛ վախենաք,՛ որ իր յուրօրինակ հովանոցն է, որպեսզի որպես հովանի պահպանի հավատքի կասկածներն ու խճողումները, լինի իր նոր հավատքի հանգանակի երաշխավորողը: Անակնկալների պապը, ստապապը , ապա հայտարարում է. « Մի վախենաք մարդկանցից , որը միշտ նույնն է՝ անկատար» (էջ 6). Ապա ՝ նա ներկայացնում է այս անկատար արարածներից մեկի խորհրդային կատարելությունը, Սուրբ Պետրոսին, երբ նա հասկանում է Քրիստոսի ով լինելը: ՛Մարդը կարող անել ամեն ինչ՛- եզրհանգում է նա էվրիկայով, - և՝ հայտարարում, որ ամեն մի

եպիսկոպոս Vicarius Christi է (էջ 13) և որ ամեն մի եպիսկոպոս, քահանա, աշխարհական իր մարդկային արժանապատվությամբ ունի Քրիստոսի փոխնորդ լինելու հեղինակությունը: Եթե Վատիկան I –ը և Պողոս VI-ը ջանքեր էին գործում պապի պաշտոնը դարձնել բացարձակ անձնական մենաշնորհ, այստեղ տեսնում ենք դրա լրիվ հակառակը՝ ՛պապը՛ լրիվ իշխանություն է տալիս բոլորին՝ անելու ով ինչ հարմար է գտնում: Սա սեփական ալզամրային հիվանդությունը եկեղեցուն հաղորդելու նախագիծ է: Երբ Քրիստոսը Սուրբ Պետրոսին տվեց Երկնքի բանալիները

(Մա թ.16:18-20), դրանով իսկ Նա օրենսդրության վերածեց Իր Անձի զոհաբերման փրկչական խորհուրդը՝ դարձնելով այն ինստիտուտ, որով ամեն մեկը կարող է անցնել և հասնել կատարելության . այդ կատարելությունը կայանում էր մեկ հասկացողության մեջ՝ խոնարհվել Աստծո կամքին: Նույնպես՝ Պետրոսին տրված բանալիները ունեին նույն իմաստը. Որպեսզի մարդկանց կամքը Եկեղեցին խոնարհեցնի Աստծո կամքին:

112

Եկեղեցու Վիկարիուսին՝ Քրիստոսի Փոխանորդին, հնազանդելը հենց այդ հիերարքիկ իմաստն ունի, ինչպես որպես բարի զավակ մենք խոնարհվում ենք մեր սեփական հայրերի կամքին: Պապ Լեո VIII- գրում է, ՛ Հռոմեկան Պոնտիֆը վերնային ուսուցիչ է , հետևաբար պահանջվում է, որ ամեն մարդ իր կամքը հնազանդեցնի Եկեղեցուն և Հռոմեական Պոնտիֆին, ինչպես Աստծո՝ որպեսզիորպեսզիորպեսզիորպեսզի բոլորիսբոլորիսբոլորիսբոլորիս միտքըմիտքըմիտքըմիտքը մեկմեկմեկմեկ լինիլինիլինիլինի:»:»:»:»

Պա Լ Vեեե, «On thց Chiցւ Dutiցs oւ Christiսns սs Citizցns», Enտyտliտսl lցttցr, 1890 ՛Այս է Մեր վերջնական խոսքը ձեզ. Ընդունի՛ր այն, դի՛ր մտքիդ մեջ. Աստծո հրամանով՝ փրկություն այլ որևէ տեղ չես գտնի, բայց՝ միայն Եկեղեցու մեջ. և դրա ուժեղ ու արդյունավետ փրկության գործիքն է Հռոմեական Պոնտիֆը:՛ (Popց Lցo Xեեե, Alloտution ւor thց 25th սnnivցrsսry oւ his ցlցտtion, Fցվruսry 20,

1903; Pսpսl հցստhinփs: հhց Churտh, Bցnցրiտtinց Monks oւ կolցsmցs, կt. Pսul Eրitions, Boston, 1962, pսփց 653).

Ամեն անգամ , երբ Վատիկան II-ի քուրմերը բացում են իրենց բերանը իբր աստվածաբանություն սովորեցնելու՝ կատարվում է ճշմարիտ աստվածաբանության արհեստական վիժեցում: Փոխանակ հաստատելու այն, ինչ երկու հազար տարի Եկեղեցին սովորեցնում է ՝ մարտնչելու Քրիստոսի համար, նրանք ժխտում են այդ ուսուցումը և կռվում Քրիստոսի դեմ: Ահա Հովհաննես-Պողոս II ստապապի սուրբ խորհուրդների

բթամիտ մեկնաբանությունները . Մկրտության ԻմաստըՄկրտության ԻմաստըՄկրտության ԻմաստըՄկրտության Իմաստը. «Նոր մարդկության ազատագրումը, ուր վերանում են մարդկանց պատնեշները և բաժանումները սեռերի, ցեղերի և սոցիալական ստատուսի միջև:» ՍուրբՍուրբՍուրբՍուրբ ՀաղորդությանՀաղորդությանՀաղորդությանՀաղորդության ԻմաստըԻմաստըԻմաստըԻմաստը.՛Գոհաբանություն Հորը, Քրիստոսի հիշողությունը, Ոգեկոչում, հավատացյալների միասնություն, Արքայության ուտելիք՛:

113

Զզվելի է անգամ նայել այս բթացած և հիվանդ մարդու մտքի ու հոգու խորքը՝ կրկնելու նրա անմիտ խոսքերը: Այս խոսքերը նման են Մերու-ճիճվի, որ միանգամից ընդունակ է միլիարդավոր ձվեր դնել իր նման բթացած մտքերի մեջ, որ ամբողջ էությամբ կապված են մեղքի հետ, միայն՝ անընդունակ հոգևոր որևէ խիզախության: Այդ մտքին խորթ են Աստծո ճանաչողության ժառանգությունը , էթիկան ու բարոյականությունը: Այդ հիվանդ և խեղված միտքը միավորում է բարին և չարը՝ էությունից լրիվ զուրկ պահելու այդ երկուսն էլ: Եվ այս հանցագործությունը քողարկվում է սիրո-ղունղունող-բառախաղի համեմունքով որպես Քրիստոսի ուսուցում: Այդ հիվանդ և խեղված միտքը իսկական հայհոյանք է Սուրբ Հոգու դեմ, որ չի ներվելու: Այս Նոր Բաբելոնյան ճարտարապետությամբ՝ Աստված այլևս միայն բարու աղբյուր չէ, այլ՝ բարու և չարի, ինչպես բոլոր ագնոստիկ հեթանոս կրոնները՝ թալմուդյան հուդաիզմը, իսլամը, մասոնությունը, և այլն: Եվ ըստ դրա՝ սրանք ներկայացնում են Աստծո-լի-ողորմությամբ-Աչքը որպես մասոնական ստրկատեր Լյուցիֆերի աստծո-ամենատես-կիկլոպի աչք, որի միակ մտահոգությունն է թելադրելը մարդու մտքին ու հոգուն-սեփականացնելով դրանք:

՛Աղոթքը դա կոսմիկական գործողություն է՛ (էջ16)

Մինչև հիմա աղոթքը դա ճշմարիտ մեղքերի զղջումն էր համարվում ու ողորմության հայցում, հիմա, այս լուսնոտ մարդը աղոթում է կոսմիկական դեմոսներին, որոնք, ինչպես սովորեցոնում են սրբերը, Լյուցիֆերի գահավիժման հետ մնացել են տիեզերական աստղային տարածություններում: Հենց դրանց էլ այս մարդը աղոթում է: Ահա ինչու Վատիկանում անգամ հատուկ բաժին կա, որ զբաղված է այլմոլորակայինների հետ կոնտակտի մեջ մտնելով, որպեսզի նրանց ևս միացնի մարդկության ՛երջանիկ ընտանիքին՛: Պուշկինի ՛Ոսկե Ձկնիկի՛ պառավի նման ստապապը ինշխանություն է ուզում հիմա էլ ծովերի ու տիեզերքի վրա... Քրիստոսի առաքելական երկսայրի սուրը, որը ներկայացնում է ճշմարտությունը, և որը, եթե գտնվում է հմուտ սուսերակրի ձեռքին՝ նրան անպարտելի է դարձնում, ահա՝ հայտնվել է գժի ձեռքին, որը

114

այս ստապապը օգտագործում է որպես երկսայրի, երկիմաստ- ստի գործիք. Այսինքն՝ նա մի պարագրաֆում ներկայացնում է ուղղափառ մտքեր, հաջորդում՝ ներկայացնում իբր դրանց բացատրությունը և բուն իմաստը՝ լրիվ նենգափոխելով այն: Արդյունքում այս նոր աստվածաբանությունը դառնում է այն կրակը, որով Ներոնը վառեց Հռոմը՝ մեղքը բարդելով Քրիստոնյաների վրա: Այս ստապապը կրակում է ինքն իր ոտքին՝ հերքելով անցյալի բոլոր ավանդույթները , առանց հասկանալու, որ այդ ամենը պիտի շրջվի իր իսկ դեմ, քանի դեռ նա ներկայանում է որպես ՛պապ:՛ Նրա հետնորդ՝ Բենեդիկտ XVI-ը սա լավ հասկացավ և, հանկարծ, սկասեց խաղի կանոնները ավելի բարդացնել, ուր ինքը ստանձնեց լինելու ՛խիստ ավանդապահ՛ - փորձելով ջրից չոր դուրս գալ: Կոնսիլիար նոր եկեղեցու պապերի մտածողությունն ու թղթերը, ելույթնեերն ու ուսուցումը նման էր կոդավորվածկոդավորվածկոդավորվածկոդավորված գաղտնիգաղտնիգաղտնիգաղտնի հաղորդագրություններիհաղորդագրություններիհաղորդագրություններիհաղորդագրությունների , որոնք բացելու համար երկար և ծանր ուսումնասիրություն է պահանջում, և՝, որ ամենակարևորը՝ պահանջվում է հասկանալ , որ այս պարագայում պետք է պատրաստ լինել ամեն ինչի. փաստերի խորը ուսումնասիրությունը հաստատում է նոր եկեղեցու Լյուցիֆերիան օկկուլտ բացահայտ էությունը: ՎատիկանՎատիկանՎատիկանՎատիկան II II II II ––––իիիի ՆորՆորՆորՆոր ՄարդուՄարդուՄարդուՄարդու ԱպոթեոզիսըԱպոթեոզիսըԱպոթեոզիսըԱպոթեոզիսը. . . . ՀոմոսոցիալիզմիՀոմոսոցիալիզմիՀոմոսոցիալիզմիՀոմոսոցիալիզմի ՆորՆորՆորՆոր ՍիստեմՍիստեմՍիստեմՍիստեմ.... Այն մարդը, որ իր կյանքի նպատակը չի համարում բացահայտելու ճշմարիտ Աստծուն՝ ինքնաճանաչողությամբ և հայեցողությամբ՝ Աստծուն դնելով ամեն ինչից բարձր- վերջում առերեսվում է սեփական կործանման հետ: Իսկ այն կաթողիկե ուղղափառ ճշմարիտ հավատացյալը , որ չի ներդնում իր սեփական կյանքը՝ ուրիշների սրբության համար և նրանց փրկության, ի վերջո ինքը կորցնում է հավատքը՝ կորցնելով նաև իր սեփական հոգին, քանզի՝ ՛ԵթեԵթեԵթեԵթե ոչոչոչոչ հհհհատնատնատնատն ցորենոյցորենոյցորենոյցորենոյ անկեալանկեալանկեալանկեալ յերյերյերյերկիրկիրկիրկիր մեռանիցի՝մեռանիցի՝մեռանիցի՝մեռանիցի՝ ինքնինքնինքնինքն միայնմիայնմիայնմիայն կակակակայյյյ, , , , ապաապաապաապա թէթէթէթէ մեռանիցիմեռանիցիմեռանիցիմեռանիցի՝՝՝՝ բազումբազումբազումբազում արդիւնսարդիւնսարդիւնսարդիւնս առնէառնէառնէառնէ » » » » ((((Հ . 12:24)::::

115

Եվ այն քահանայապետը, որ չի պաշտպանում Մայր Եկեղեցու անսխալական առաքելական ուսմունքները դրսի գայլերից՝ նա ինքը ոչ թե հովիվ է , որ մտնում է տան դռնից, այլ՝ գող, որ ներթափանցում է լուսամուտից : Ահա՝ այս ՛Վիկարը՛ փոխանակ պաշտպանելու Քրիստոսին, ձևանում է, թե ինքն է Քրիստոսը , ինքն է Աստված, որ կարող է խցանել ճշմարիտ ուսմունքի բոլոր ճանապարհները՝ պատելով այն խիտ անտեսանելի մառախուղով, ունայն դարձնելով միլիոնավոր Քրիստոնյա մարտիրոսների հերոսությունը, այն սրբացման ճանապարհները, որ նրանց արյամբ բացվեցին բոլորիս համար- այսպիսի սուտ Հովիվը, որ ներկայանում է որպես Քրիստոս՝ մեր ճանաչած Քրիստոսի հետ կապ չունի, այլ նա ինքն է- հակաքրիստոսըհակաքրիստոսըհակաքրիստոսըհակաքրիստոսը:::: Այս Հակաքրիստոսը Աստծուց վախ չունի և ոչ էլ վախենում է Մայր Եկեղեցու օրենքներից, որ դատապարտում են իրեն, երբ ասում է.

՛՛՛՛ՄարդնՄարդնՄարդնՄարդն էէէէ քահանանքահանանքահանանքահանան համայնհամայնհամայնհամայն արարչագործությանարարչագործությանարարչագործությանարարչագործության՛՛՛՛ (է 16)- սա

ուղղակի բռնադատում է Սուրբ Երրորդության Երեք Անձերի դոգմայի, որոնք ներկայանում են որպես ՄԵԿ Աստված Նույն բնությամբ, Քրիստոսի Աստվածությունը՝ հավասար Իր մարդկայնությանը՝ հիպոսթատիկ (այսինքն՝ ինքն իր-անհատական էության ) միավորությամբ ՝ Հոր և Սուրբ Հոգու հետ: Այս միավորության մեջ Քրիստոս կատարյալ Մարդ է և կատարյալ Աստված, և մենք չենք պաշտում այդ բնությունները առանձին-առանձին, և եթե մենք դա անենք ՝ մեղավոր կլինենք հեձվածի մեջ և կգտնենք ինքներս մեզ Աստծո նզովքի՝ դոգմատիկ անաֆեմայի տակ, որ սահմանեց Սրբ. Կյուրեղ Ալեքսանդրացին Եփեսոսի Վեհաժողովում. Մենք նման կլինենք անիծված Նեկտարիուսին, ով երկրպագում էր մարդուն Աստծո մեջ, Ապոթեոզիս, կամ նման կլինենք նզովյալ Արիուսին, որ երկրպագում էր աստվածայինը Աստծո մեջ, իսկ Որդուն՝ որպես արարած:

՛Քրիստոս ուներ մեր նման իսկական մարդկային մարմին՝

ճշմարիտ բանական հոգով, և սրա հետ մեկտեղ՝ նա կատարյալ

116

աստվածություն էր՛- Թոմաս Աքվինացի, Quinque viae, Summa

Theologica Վատիկան II-ի քուրմ ստապապերը ներկայացնում են և՛ Արուսին, և՛ Նեկտորիուսին-լրիվ հերքելով ուղղափառությունը::::

ՄարդուՄարդուՄարդուՄարդու ՊաշտամունքըՊաշտամունքըՊաշտամունքըՊաշտամունքը ևևևև ԱրվամոլությանԱրվամոլությանԱրվամոլությանԱրվամոլության ԴոկտրինալԴոկտրինալԴոկտրինալԴոկտրինալ ՀիերարքիանՀիերարքիանՀիերարքիանՀիերարքիան ՆեոՆեոՆեոՆեո----Տիեզերական՝Տիեզերական՝Տիեզերական՝Տիեզերական՝ ԿոսմիկաԿոսմիկաԿոսմիկաԿոսմիկականկանկանկան ԵկեղեցականԵկեղեցականԵկեղեցականԵկեղեցական

ՎատիկանՎատիկանՎատիկանՎատիկան II II II II սեկտումսեկտումսեկտումսեկտում:::: Մեր օրերին Քրիստոնեական ողջ աշխարհը զբաղված է աչքից-աչք գերան հանելով, և այդ գերանը ներկայանում է որպես հոմոսեքսուալ՝ համատարած արվամոլության ախտը, որի ստնտուն է Վատիկան II-ի Հռոմը: Որպես կույրը կառաջնորդի կույրին՝ այնպես եկեղեցիները միացած՝ լյուցիֆերյան ստվերի ներքո- տանում են համայն մարդկությունը դեպի հավիտենական դատապարտման. Մարտնչող Եկեղեցու տեղ, կա հիմա վայելող եկեղեցի, ինքնազոհ քահանայի տեղ՝ ինքնահիացող արվամոլ: Սա Վատիկան II-ի դոգմատիկ դարձած ՛մարդ, մարդ, մարդ՛ տեսությունն է, փոխանակ՝ ՛Աստված, Աստված, Աստված՛- մարդն է, որ կարող է անել ամեն ինչ- ըստ այս նոր կուլտի, որ կոչվում է մարդու ՏիեզերականՏիեզերականՏիեզերականՏիեզերական ՓրկությունՓրկությունՓրկությունՓրկություն:::: Մարդը ՝ զորացված և բարձրացված Աստծով, ներկայնում է

Քրիստոսի Անձի մեջ, ինչպես նկարագրում է Հովհաննես-Պողոս եI-ը – որպես քավված , լրիվ վերականգնած իր ընկած նկարագրից -որպես աստվածամարդ. այս տիեզերական փրկության խորհուրդը ինքնին է, էվոլյուցիան, անկախ մարդու ջանքերից , որը ՛ընդգրկում

է յուրաքանչյուր մարդու կյանքը՛ (է 58): Ըստ Վոյթիլայի ՝ մարդկության առանձին տառապանքները ունեն ՛միասնական էֆեկտ,՛ որը հենց Քրիստոսի խաչի խորհուրդն է, որն էլ հենց գրավականն է բոլորի փրկության: Մարդկային ինքնության ՛եսերի՛ այս պոլիմորֆոզ բնության ընթացքը որպես սոցիալական՝ հասարակականացված միստիցիզմ, ծնում է իր պտուղը՝ որպես արդյունք մարդկության այս անցած ուղու- հետևաբար՝ մարդկությունըմարդկությունըմարդկությունըմարդկությունը հանդեսհանդեսհանդեսհանդես էէէէ գալիսգալիսգալիսգալիս որպեսորպեսորպեսորպես ՔրիստոսՔրիստոսՔրիստոսՔրիստոս, , , , մարկությունըմարկությունըմարկությունըմարկությունը

117

ինքնինինքնինինքնինինքնին ՔրիստոսՔրիստոսՔրիստոսՔրիստոս էէէէ.... Վոյթիլան սա անվանում է ՏիեզերականՏիեզերականՏիեզերականՏիեզերական ՓրկությանՓրկությանՓրկությանՓրկության նորնորնորնոր դոգմադոգմադոգմադոգմա:::: Սա ժամանակի էզոթերիկ ոգին է, որ հիմա տեսնում ենք ամեն ինչի մեջ, որը ձև է տալիս ամեն բանականին՝ որպես Օրֆեոսյան անհատ-մարդ, անհատ-համայնք, անհատ-մշակույթ: ««««ԵւԵւԵւԵւ եղիցիեղիցիեղիցիեղիցի որպեսորպեսորպեսորպես ժողովուրդն՝ժողովուրդն՝ժողովուրդն՝ժողովուրդն՝ նոյնպէսնոյնպէսնոյնպէսնոյնպէս ևևևև քահանայնքահանայնքահանայնքահանայն: : : : ԸստԸստԸստԸստ ճանապարհացճանապարհացճանապարհացճանապարհաց նորանորանորանորա ևևևև ըստըստըստըստ խորհրդոցխորհրդոցխորհրդոցխորհրդոց նորանորանորանորա հատուցիցհատուցիցհատուցիցհատուցից նմանմանմանմա::::՛՛՛՛

ՈվսէՈվսէՈվսէՈվսէ 4:94:94:94:9 Ի՞նչ է հավատքի էությունը. այդ անահատի սրբացման ճանապարհն է, որ Քրիստոնեական յուրաքանչյուր կյանքի առանցքն է և Եկեղեցու նպատակը, այդ՝ մեղքի ձևակերպումն է և դրա ըմբռնումը, ապաշխարանքի սահմանումն է և չարիքի դատապարտումը- մի բան, որ այս էզոթերիկ աստվածաբանության հոգը չէ, քանզի ահա՝ մենք գործ ունենք Նոր Արիուսի հետ, որ գործում է Քրիստոսի անունից- Հովհանես Պողոս II ծածկանվան տակ: ՎոյթիլայիՎոյթիլայիՎոյթիլայիՎոյթիլայի ԿոլեկտիվԿոլեկտիվԿոլեկտիվԿոլեկտիվ ՓրկությանՓրկությանՓրկությանՓրկության ՆորՆորՆորՆոր ՏեսությունըՏեսությունըՏեսությունըՏեսությունը ՍոտերոլոգիայիՍոտերոլոգիայիՍոտերոլոգիայիՍոտերոլոգիայի

ՄիջոցովՄիջոցովՄիջոցովՄիջոցով

Կորո՞ղ է արդյոք Աստված արդարանալ , որ աշխարհում այսքան

չարիքներ կան (է 60)- հարցնում է ստապապը: Քանզի այս հարցը ինքնին դուալիստական աստծուն՝ լյուցիֆերին է ուղղված, նա իր հարցին պատասխանում է օկկուլտ վհուկների ու դպիրների՝ էքզիստենցիալիզմի փիլիսոփաների մտքով, որին էլ ծառայում է այս սուտ աստվածաբանությունը: Սորեն Կիերքեգարդի փիլիսոփայությունը նկարագրում է մարդկային կյանքը որպես անիմաստության անվերջ պարբերականություն , որը կարել է ազատել, երբ այն ազատ է կրոնական ինստիտուտացված համակարգերից, այն սխոլաստիկայից, որ ներկայացնում է Աստծուն. միացնելով մարդուն իր սեփական ներքին ազատությանը, սեփական մտքի հետ, ըստ այս փիլիսոփայության, մարդուն հասանելի է դառնում իր իսկական էությանը, որը աստվածություն է՝ անմահ և կատարյալ:

118

Հետևաբար, փրկությունը, ըստ նրա, մարդու ներքին նիրվանան, գալիս է , երբ մարդ չի տառապում և անկախ է հավատքից: Իրականում՝ դա տանում է դեպի բթացում և խելագարություն, քանզի Քրիստոնեկան դոգման ինքնին Աստծո կատարյալ ճանաչողություն է և ազատություն, և դա ժխտելը ինքնապարփակում է վակուումի մեջ: Եվ այն ազատությանը, ինչ այս հոգեկան հիվանդները երևակայում են՝ տանում է դեպի բացարձակ նիհիլիզմ- Աստծո ժխտման: Որոշելով հետևել էքզիստենցիալիզմի սոտերոլոգիկ տեսություններին, ստապապը փորձում է Խաչի խորհուրդը պատմականացնել և թողնել ետևում: Դա անելու համար նա պետք է ժխտի, որ Քրիստոս մեռավ մեր մեղքերի համար՝ մեր փրկագինը վճարելու, և, հետևաբար, պատարագը շարունակական չէ իր զոհի խորհրդով , այլ՝ այն վերջացած է: Ստապապը հենց այս կոնտեքստի մեջ է դնում Քրիստոսի Խաչելությունը, երբ ասում է, որ Քրիստոսի ինքնազահողության ժեստը ՛ապացույցն է Աստծո միասնության մարդու հետ՝ իր տառապանքների մեջ՛- Աստված երբ խաչվեց, ուրեմն՝ դա ապացույցն էր, որ նա կրեց իր պատասխանատվությունը, որ ինքը մաս ունի աշխարհի մարդկանց չարիքի, հետևաբար՝ այդ խաչելությունը նրա արժանի պատիժն էր և նաև՝ ապացույցը դեպի մարդը տածած նրա ՛համակրանքի:՛ Այս աստվածահայհոյության տրմաբանությամբ Քրիստոս Ինքը Իր մեղքը քավեց երբ խաչվեց: Սա Պիղատոսի դատավարությանը հնչող կոչերից է.՛մեղավո՛ր է, խաչի՛ր նրա՛ն՛...Հրեական կաբալա է և Հուդայություն... Ուղղափառ աստվածաբանությունը սովորեցնում է, որ մարդուն Աստված ստեղծեց Իր իսկ կատարյալ պատկերով, որը նշանակում է, որ մարդը ունի բանական զորություն՝ հասկանալու բարին ու չարը, կատարելով ընտրություն դրանց մեջ: Քրիստոսի Փրկչական խորհուրդը հենց մարդու համար ընտրություն անելու միջոցն է, մարդու անկումից հետո, որպեսզի նա ընտրի բարին՝ իր կամքը հնազանդեցնելով Աստծուն, ինչպես Աստված ծառայեցրեց իր կամքը մարդկային բնությանը՝ իր մարդեղացմամբ: Մարդը կարող է կրկին՝ երկրորդ անգամ կատարել ընտրություն՝ գնալով իր ընկած բնության հետևից որպես

119

մարմնական-անասնական արարած, կամ՝ ընտրելու ինքնավերակառուցումը համաձայն իր վերամբարձված բնության՝ ի Քրիստոս- որպես հոգևոր-աստվածային արարած: Պետք է հիշել, որ Աստծո արարչագործությունը ինքնին արտոնագրված է- Նա ստեղծեց ՛գենետիկան՛, ՛խումբը՛ ՛արարածը՛ DNA-ը՝ յուրաքանչյուրն իր տեսակի մեջ- նյութական և աննյութական: Եթե նյութականը թափանցելի է բնական գիտությունների ջանքերով, աննյութականը մնում է արարչագործության ամբողջական դիտարկումից դուրս- կա անհասկանալի՝ մեկը մյուսից սահմանազատող պարիսպ: Սակայն՝ Աստծո համար այդ պարիսպը չկա. Նա կարող է նյութականը վեր ածել աննյութականի, աննյութականը՝ նյութականի- այն ատոմի նվազագույն կառուցվածքով, որը մենք գիտենք, և այն ոչ-ատոմի նվազագույն կառուցվածքով, որը մենք չգիտենք: Հետևաբա՝ այն, ինչ նյութական է- մեր մարմինները- Աստված կարող է վերափոխել ոչ-նյութականի՝ հոգևորի: Այս հոգևորի վերածման ընթացքը հնարավոր է միայն Աստծո հետ ներդաշնակ լինելու, Նրա հոգու մեջ, Նրա Հոգով մկրտվելու դեպքում միայն: Հենց սա է, որ ատում են այս ազատության հեղափոխական քուրմերը, իսկ Հովհաննես Պողոս II-ի պես ընկած հրեշտակը, քանի որ ձեռք է գցել Աստծո զորության առաքելական աթոռը, փորձում է ռեֆորմացնել Աստծո կամքը՝ դրա փոխարեն թելադրելու իրենը : Նրանք ատում են այն փաստը, որորորոր ԱստվածԱստվածԱստվածԱստված սուրբսուրբսուրբսուրբ էէէէ ևևևև հոգևորհոգևորհոգևորհոգևոր: : : : Այս ընկած հրեշտակների լեգիոնը ուզում է արարչագործության հարմոնիան՝ ներդաշնակությունը ինքըինքըինքըինքը հսկել և սահմանել՝ այդ մենաշնորհը վերապահելով իրեն և ոչ թե՝ Աստծուն, որպեսզի ինքնաբացարձակացման իր ստանդարտները թելադրվեն Աստծուն՝ ստիպելու Նրան ընդունել մարդուն այնպիսին, ինչպիսին նա կա-մարմնական, զգայարանական, ոչ-հոգևոր, ոչ-մաքրագործված: Սա նրանց վերջնագիրն՝ ուլտիմատումը, է ներկայացված Աստծուն՝ Աստծո իբրիբրիբրիբր Փոխնորդի ստորագրությամբ: Մարդու վերաարարչագործությունը ի Քրիստոս՝ որդեգրվելու Նրան, կամավոր գործողություն է: Եվ դա իրականցվում է, երբ մենք լքում ենք մեր բնության արատները կամովին ատելով դրանք ՝ ստանալու աստվածային գերշնորհքները՝ վեր կանգնելու ինքներս

120

մեզնից, մեր մարդկային բնությունից: Սա ինքնին հենց Աստվածային հրաշք է, և՝ իրականություն բոլոր ճշարիտ Քրիստոնյաների համար: Շնորհքի մեջ Քրիստոնյան այս հրաշքը տեսնում է ամեն օր: Այստեղ ահա՝ մենք ունենեք երկու թագավորություն. Աստծո իսկական և՝ ընկած հրեշտակների կեղծ: Սուրբ Հռոմեկան Եկեղեցին այն ճշմարիտ թագավորությունն է, ուր մարդու այդ վերարարչագործությունը իրականցվում է: Բռնադատելով ինքներս մեզ՝ նրա Յոթ Սակրամենտալ Խորհուրդների մեջ, մենք մեզ հարկադրում ենք այն բանտախուցը, ուր ձերբակալվածը հնարավորություն ունի կտրվելու իր մեղսագործ կյանքից ՝ վերաիմաստավորելու ամեն ինչ՝ խղճի և բանականության կատարյալ մաքրությամբ: Մենք մեզ հարկադրում ենք մտնելու այն շիկացած վառարանի մեջ, որը սրբագործում է մեր զգայարանները, որպես կրակը՝ մաքրում է ոսկին: Եթե մարդկությունը մերժում է այս դատաքննությունը, որի լուծը քաղցր է, քանզի Ինքը՝ Արարիչն է մեզ հետ՝ մեր բոլոր դժվարությունների մեջ- ապա նա չի խուսափելու այն գալիք դատաքննությունից, Վերջին Դատաստանի Դատարանից, որը դաժան է լինելու և վեջնական, քանզի ողորմության և ներման ժամանակը հիմա է, այստեղ, իսկ ցասման ու պատժի ժամանակը՝ այնտեղ, շուտով: Վատիկան II-ը եկավ վերացնելու ՛Դատաստան՛ հասկացողությունը, վերացնելու ՛Արդարադատություն՛ հասկացողությունը, «Պատիժը՛, ՛Դժոխքը՛... Երբ ստատպապը ընդգծում է Քրիստոսի սերը առ մարդ, նա ի նկատի ունի Քրիստոսի սերը առ մեղուցյալ մարդը՝ իր մեղավոր բնությամբ, այն մարդը, ով ջանքեր չի անում վերաարարվել ի Քրիստոս, այն մարդը, որ իր անագը ուզում է ծախած լինել ոսկու տեղ... Ստապապը հավատում է էվոլյուցիոնէվոլյուցիոնէվոլյուցիոնէվոլյուցիոն բնականբնականբնականբնական մետամորֆոզինմետամորֆոզինմետամորֆոզինմետամորֆոզին, , , , ոչ թե՝ գերբնական տրանսֆիգուրացիային, նա հավատում է , որ ամեն ինչ ինքնածրագրված է ինքնին դառնալու Քրիստոս՝ օծյալ ...Ըստ այս դիվական սուտ ըմբռնման՝ ինչպես բնականորեն կապիկը դարձավ մարդ, այնպես էլ իրենց այս մարդու տեսակը պիտի մետամորֆոզով դառնա աստված...

121

Փոխանակ օգտագործելու կաթոլիկ եզրը՝ Քավություն, որ նշանակում է մարդու ազատագրումը մեղքից, Հովհաննես Պողոս II-

ը օգտագործում է սոտերիոլոգիա, որ նշանակում է բոլոր կրոնների հավաքական փրկության միասնական ջանքերը: Նա նաև տառապանքին տալիս է նոր իմաստ . այն մեր մեղքերից չի բխում՝ որպես դրա արդյունք, սակայն՝ այն տիեզերական առաքելություն է, որ մարդուն դարձնում է աստված, լինի այդ տառապանքը Քրիստոնեական խաչի տակ, ինչպես Քրիստոնյաներն են , թե՝

Քրիստոսի դատարկ գերեզմանի մոտ, ինչպես Հրաները (է 68):

ՎատիկանՎատիկանՎատիկանՎատիկան II II II II----իիիի դռներիցդռներիցդռներիցդռներից ներսներսներսներս՝՝՝՝ ԱԱԱԱզատելզատելզատելզատել ԽիղճնԽիղճնԽիղճնԽիղճն ուուուու ԲանականությունըԲանականությունըԲանականությունըԲանականությունը իրիրիրիր նախասկզբից՝նախասկզբից՝նախասկզբից՝նախասկզբից՝ ՀիսուսՀիսուսՀիսուսՀիսուս ՔրիստոսիՔրիստոսիՔրիստոսիՔրիստոսի ԱնձիցԱնձիցԱնձիցԱնձից

Հռոմեական Կաթողիկե Եկեղեցին մինչև Վատիկան II –ի աղանդը, Հիսուսի Խաչի Կանգառները աղոթաշարի մեջ ուներ մի աղոթք, ուր ասվում է.՛Այդ Հրեաները չէին, որ սպանեցին Քրիստոսին, այլ՝ իմ մեղքերը: Այդ Հռոմեացիները չէին, ովքեր գանահարեցին ու տանջեցին Քրիստոսին, այլ՝ իմ մեղքերը...», քանզի տեսնել մեղքը և ճանաչել այն որպես չարություն, նշանակում է ունենալ Աստվածային բանականություն: Դրա բացակայության դեպքում մարդը աստվածացնում է այն, ինչ իր մեղավոր զգայարանները հաղորդում են իրեն: Այդպես էլ հենց զգայական հաճույքներն ու ֆիզիկական ուժը հեթանոսկան շրջանում դառնում էին աստվածներ, որոնք մարդու բացարձակ եսասիրության հուշարձաններն էին՝ կրքերի անուններով՝ որպես հեթանոս բարբարոսների կանոնիզացված պանթեոն: Այդ Մովսեսական Օրենքն էր – Տաս պատվիրանները- որ մոտեցրեց մարդուն իր նախասկզբին՝ Աստծուն, և այդ օրենքի կատարումը ի Հիսուս Քրիստոս, որը մեզ օժտում է շնորհքով, որպեսզի ոչ միայն պահենք օրենքը վախով, այլ՝ խորապես սիրենք այն՝ դարձնելով այն մեր էությունը: Իր կարիքների մեջ երբ մարդկությունը փնտրեց Աստծուն՝ գտավ Նրան որպես Մեկ, մոնոթեիստիկ Աստված ՝ որպես կատարյալ աղբյուրը բարիքի, որպեսզի ծառայեցնի իր կամքը Նրան, իր իսկ

122

բարօրրության համար: Կամ՝ դրան հակառակ, մարդը վայրենացավ ու վերստեղծեց ինքն իրեն որպես կուռք՝ պոլիթեիստիկ ոգիները իբր ծառայեցնելու իր կամքին: Այս առումով Իսլամը դիտում է իր աստծուն իբր մոնոթեիկ՝ մեկ աստված, որը ունի երկու բնություն՝ չարի ու բարու: Այսպիսով այն հակասում է իր իսկ ձևակերպմանը մեկ Աստծո մասին , որին նա չի ճանաչում որպես մեկ- հետևաբաև մեկ՝ սուրբ և բարի բնությամբ: Իսլամը իրականում ձևով մոնոթեիստիկ է, իսկ բովանդակությամբ՝ պոլիթեիստիկ. Նա երկրպագում է այն աստծուն որ հակասություն ունի իր մեջ. որը խավար է և լույս, որը չար է և բարի, որը սպանող է ստեղծող, որը ատող է և սիրող, որը ունի անհետևողական կամք, հետևաբար՝ այն անհասանելի է բոլորին, բայց միայն՝ եթե մարդիկ հնազանդեն նրա միակ ներկայացուցչին ու մարգարեին՝ Մուհամեդին: Իսլամի ներկայացրած ոգին նյութականացված է Մեքքայի Սև Քարի մեջ, որ կոչվում է Քա՛Բահ- որը նրանք պաշտում են՝ դոգմատիկ սնոտիապաշտությամբ: Իրականում Իսլամը քաղաքական համակարգ է՝ հիմնված մի երևակայական աստծո կերպարի վրա, ում միակ նպատակն է հարկադրվել Քրիստոնյաների Աստծուն և ոչնչացնել նրան : Իսլամի նպատակն է հաստատել Ղուրանի ստվերի տակ բուն դրած ճիճուները. Հադիթ Քուդզին, Շարիա Օրենքը և այլ ստրկական օրենսդրությունները... Իսլամի նպատակը չէ մարդու սրբացումը և նրա հավերժական կյանքի հաստատումը: Դրա նապատակն է ոչնչացնել մարդուն՝ դատապարտելու նրան հավերժական Դժոխքի:

Հովհաննես Պողոս II-ի հասարակային ուրացումը: Բոլոր ժամանակների Շնագիրը՝ Ղուրանը, պաշտվում է ՛պապից՛: Պաշտել Ղուրան նշանակում է ատել Ավետարան:Ղուրանում մոտ երկու հարյուր անգամ կրկնվում է ՛անհավատին՛ սպանելու, մորթելու , թալանելու՝ նրա երեխաները գողանալու և կնոջը բռնաբարելու պատվիրանները: Նմանապես և՝ Բուդդիզմը բացառում է մեղքի գիտակցումը:

123

Մեղքի գիտակցության բացակայությունը այս օկկուլտ կրոններում մարդկանց պահում է հենց մեղքի մեջ հաստատված, իսկական Աստծուց ամենհեռավոր կետում. Բուդդիստի կյանքի նպատակն է հասնելու Բուդդայի Տարածք, երբ ֆիզիկական ինքնաձաղկման և ոգեկանչող աղոթքներից հետո, մարդը միանում է աստրալ դևերին, որ ներշնչում են նրան իբր՝ խաղաղություն, որը իրականում մարդու ներքին դատարկությունն է, ապա՝ մարդը կարող է ստանալ օձի ոգի և սողալ ու ֆշշալ ինչպես օձ, կամ ՝ դառնալ ծառ, և այլն: Նիրվանան դա ինքնաընկղմում է սեփական դատարկ էության մեջ: Կրկին՝ աստվածային բանական հայեցողությունը սկսում է մեղքի գիտակցումից, որը այլ կրոններում բացակայում է, ահա ինչու այլ կրոնները մնում են դիվականդիվականդիվականդիվական:::: Արևմուտքում հիմա շատ մոդեռնիստներ կան, որ արևելյան այս հեթանոս դիվական հավատալիքների մեջ տեսնում են էքզոտիկա և արկածախնդրություն: Շատերը դառնում են դրանց հետնորդները, քանզի դրանք երևում են ուրիշ, հետաքրքիր , հեշտ ու զվարճացնող... Հենց այդպես էլ ձուկն է կլլում իր վերջին որդը... Հետաքրքիր է՝ ինչպե՞ս է դիտում այդ հավատալիքները այն մարդը, ով ինքն իրեն հայտարարել է Քրիստոսի Վիկարիուս, ով եթե խոսում է ՝ Սուրբ Պետրոսն է խոսում նրա միջոցով... Արդյո՞ք այդ Սուրբ Պետրոսն է խոսում , երբ Հովհաննես Պողոս II-ը գրում է.՛ՔրիստոՔրիստոՔրիստոՔրիստոնեությաննեությաննեությաննեության նմաննմաննմաննման ԲուԲուԲուԲուդդդդդիզմըդիզմըդիզմըդիզմը նույնպեսնույնպեսնույնպեսնույնպես փրկությանփրկությանփրկությանփրկության կրոնկրոնկրոնկրոն էէէէ՛(է 85):

Արդյո՞ք այդ Սուրբ Պետրոսն է խոսում , երբ Հովհաննես Պողոս II-ը գրում է....՛Մուսուլմանների՛Մուսուլմանների՛Մուսուլմանների՛Մուսուլմանների կրոնավորությունըկրոնավորությունըկրոնավորությունըկրոնավորությունը միայնմիայնմիայնմիայն ծառայումծառայումծառայումծառայում էէէէ հարգանքիհարգանքիհարգանքիհարգանքի՛ (է 93):

Արդյո՞ք այդ Սուրբ Պետրոսն է խոսում , երբ Հովհաննես Պողոս II-ը

գրում է.՛ԿաթոլիկներըԿաթոլիկներըԿաթոլիկներըԿաթոլիկները ևևևև ՀրեաներըՀրեաներըՀրեաներըՀրեաները աղոթումաղոթումաղոթումաղոթում ենենենեն նույննույննույննույն Աստծուն՛Աստծուն՛Աստծուն՛Աստծուն՛(էջ

96):

Եվ ի՞նչ է այդ ՛նույն Աստծո՛ անունը:Արդյո՞ք նա Քրիստոնյաների

Կենդանի Աստվածն է, ով լուսավորում է՝ հասկանալու չարի

էությունը- մեղքը, որն է՝ ինքնապաշտամունքը. պոռնկությունը,

անմաքրությունը, որկրամոլությունը, ագահությունը,

124

սպանությունը, խաբեությունը, և այլն- տալով մեզ նաև

աստվածային շնորհքը՝ սրբանալու, թե՞ այդ Հրեաների Մեռած

աստվածն է, այն երևակայական աստվածը, որ իբր պիտի գա ու

նրանց դարձնի գոյիմիգոյիմիգոյիմիգոյիմի, , , , կեղտոտ ոչ-հրեաների, վրա իշխող

աստվածներ...

Արդյո՞ք այդ Սուրբ Պետրոսն է խոսում , երբ Հովհաննես Պողոս II-ը գրում է....՛Փրկվել՛Փրկվել՛Փրկվել՛Փրկվել,,,, նշանակումնշանակումնշանակումնշանակում էէէէ ազատվելազատվելազատվելազատվել արմատականարմատականարմատականարմատական չարիքիցչարիքիցչարիքիցչարիքից, , , , որնորնորնորն էէէէ մահը՛մահը՛մահը՛մահը՛ (է 70): Ըստ որի՝ արմատական չարիքը ոչ թե մեղքն է, ինչպես Քրիստոսն է սովորեցնում, այլ՝ մահը ինքնին, որը միայն հետևանք է մեղքի: Ստապապը ազատում է իրեն այդ չարիքից՝ այն մոգության միջոցով, որ կոչում են aggiornamento (Վտաիկան II–ի նոր եզրը, որը

նշանակում է՝ ուղղումներ մտցնել Քրիստոսի մեջ): Այստեղ քրմերը մտնում են Բուդդայի Տարածք, մոգական հատուկ օրվա հատուկ ձևով, ընդունելով Յոգայի դիրքը, բայց ոչ իբրև օձ կամ կապիկ, այլ՝ որպես ինքը ՝ Հիսուս Քրիստոս. Անհրաժեշտ է միայն Դալի Լամային համգործակցելով՝ ողողել Արևմուտքը Բուդդիզմով,

հրավիրելով Ասիսիի համատեղ սեանսներ (է 85): Այսպիսի պղծություն անգամ Սատանայի միտքը չէր գա.... ՎատիկանՎատիկանՎատիկանՎատիկան II . II . II . II . ՄաՄաՄաՄարդը՝րդը՝րդը՝րդը՝ ՆստածՆստածՆստածՆստած ԱստծոԱստծոԱստծոԱստծո ԱթոռինԱթոռինԱթոռինԱթոռին ՈրպեսՈրպեսՈրպեսՈրպես աստվածաստվածաստվածաստված Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցու փոխարինումը կեղծ եկեղեցով կատարվեց երեք էտապներով. ԱռաջինԱռաջինԱռաջինԱռաջին էտապէտապէտապէտապ. 1960-ականներից, Վատիկան II –ով, երբ եկեղեցին բողոքականացվեց, եկեղեցիները քանդեցին՝ խորանները վերացրին, պաշտամունքի ծեսը զրկեցին առաքելական շնորհքից՝ վերացնելով Հիսուս Քրիստոսի սակրամենտալ երկրպագությունը: ԵրկրորդԵրկրորդԵրկրորդԵրկրորդ էտապէտապէտապէտապ....1980-ականներից, Ասիսիի Ոգով , երբ նրանք Աստծո պաշտամունքը փոխարինեցին հեթանոս օրջիներով՝ միանալով հոգով դիվական ոգիներին:

125

ԵրրորդԵրրորդԵրրորդԵրրորդ էտապէտապէտապէտապ.... 2001-ի Մայիսի 1-ից , երբ նրանք ՛երանելի՛ հռչակեցին Հովհաննես Պողոս II-ին, որը ավելի նման էր կանոնիզացման , թագադրեցին նրան որպես Նահապետը նեո-հեթանոս Մեկ Համաշխարհային Կրոնի ՝ նախապատրաստելով մարդեղացած Լյուցիֆերի հայտնությունը , ով պիտի հայտարարվի համայն աշխարհի Իշխանը՝ ներկայանալով որպես՝ մուսուլմանների սպասած Մահդին, Բուդդայականների համար ՝ Ամիդա Բուդդայի աստվածությունը, հեթանոսների Զևսը, Քրիստոնյանների Քրիստոսը՝ Իր Երկրորդ Գալստյամբ, Հրեաների Քրիստոսը- այնայնայնայն էէէէ ՀակաքրիստոսըՀակաքրիստոսըՀակաքրիստոսըՀակաքրիստոսը , ում մասին Սուրբ Գիրքը գրեց և զգուշացրեց:

Ահա՝ առասպելական Սատուրնը, որ խժռում է սեփական երեխաներին- Ի դեմս այս ստապապերի...Ահա՝ Անակնկալների Պապը ՝ գործի վրա...

ՀովհաննեսՀովհաննեսՀովհաննեսՀովհաննես ՊողոսՊողոսՊողոսՊողոս II II II II----իիիի նորնորնորնոր ուսմունքըուսմունքըուսմունքըուսմունքը անտրոպոլոգիականանտրոպոլոգիականանտրոպոլոգիականանտրոպոլոգիական ԷսքԷսքԷսքԷսքաթոլոգիայիաթոլոգիայիաթոլոգիայիաթոլոգիայի մասինմասինմասինմասին

՛Պետք է նշել, որ էսքատալոգիական՝ մարդկության վերջի մասին տեսությունը միայն աղոտ է ներկայանում ավանդական ուսմունքների մեջ՛ (է 182). Ապա ստապապը ներկայացնում է էսքատոլոգիան իր խորը անտրոպոլոգիկ՝ մարդաբանության լրիվության մեջ և կոսմիկական ըմբռնման – ներկայացնելով երեք վերջնական հանգրվանները՝ Երկինքը, Քավարանը և Դժոխքը որպես ոչ թե նյութական տեղ, գոյություն ունեցող առանձին տարածքներ, , այլ՝ որպես ներքին վիճակ, և մարդու վերջին ջանքով՝ մարդը պիտի միանա Քրիստոսի անմահությանը: Նոր Երկինք և Երկիր պիտի կառուցվի որպես արդյունք էվոլյուցիոն զարգացման, և մարդկությունը որպես կոլեկտիվ՝ հավաքական միավոր պիտի վեր ածվի Քրիստոսի: Դժոխք չկա և ամեն ինչ կատարյալ է- այս հրաշապատում հեքիաթն է, որ այս ստապապը տարածում է մարդկության մեջ: Ահա այս մասոնական թեոսոֆիստական սրբապղծությունը իր ձևակերպմամբ.՛ Վերջին Դատաստանը-էսքատոլոգիան-չի պատահելու ապագայում, երբ երկրային կյանքը վերջացած է:

126

Էսքատոլոգիան արդեն սկսվել էր Քրիստոսի գալուն հետ: Էսքատոլոգիական վերջնական արտահայտությունը Նրա քավիչ մահն էր և հարությունը: Յուրաքանչյուր մարդու համար կյանք մահից հետո նշանակում է ասել.՛ ես հավատում եմ մարմնի հարությանը՛ էջ (185): Խոսելով Դժոխքի մասին, նա նշում է , որ եկեղեցին երբեք այդ մասին ոչ մի հայտարարություն չի արել .՛Եկեղեցու այս լռությունը Քրիստոնյա հավատքի ամենաճիշտ դիրքորոշումն է ՛ (էջ 185): Այսինքն՝ ստապապը հերքում է Դժոխքի գոյությունը, թեպետ սուրբ Գրվածքների մեջ հարյուրավոր անգամներ հիշատակված են դրա մասին և Քրիստոս հենց դրա համար եկավ, որպեսզի փրկի մեզ այդ տեղից: Հակառակ դեպքում՝ ո՞րն է Քրիստոսի խաչելության փրկչական խորհուրդը, և որի մասին հիշատակված է այս գրքում նույնպես... Ճիշտ է, որ Եկեղեցին չի հռչակել Դժոխքի մասին դոգմա, և դա չի արել, քանզի այդ հստակորեն ներկայացված է Սուրբ Գրքում: Եկեղեցին արդեն հայտարարել է , որ բոլոր նրանք, ովքեր դուրս են

եկեղեցուց՝ չեն փրկվելու (Մա թ. 16:18), Այսինքն՝ մտնելու են հավիտենական դժոխք: Extrս Eտտlցsiսm Nullս կսlus - ղ ա թ -ասում է Եկեղեցին որպես դոգմա, անսխալական ուսմունք, երկու հազար տարիներ ի վեր: Այստեղ ստապապը դառնում է նաև ստախոսապապ :

185.Ո՞վ է դատապարտվում Դժոխքի: -Նրանք են դատապարտվում Դժոխքի, ովքր մեռնում են մահացու մեղքերի մեջ. նրանք զրկվում են Աստծո ներկայությունից և կրում են սարսափելի տանջանքներ, hատկապես՝ կրակից վառվելով- դա հավերժական տանջանք է :

( Բալթիմոր Կաթեխիզմ ).

‘‘‘‘ԱնդԱնդԱնդԱնդ եղիցիեղիցիեղիցիեղիցի լալլալլալլալ ևևևև կրճելկրճելկրճելկրճել ատամանցատամանցատամանցատամանց’’’’---- ՂուկՂուկՂուկՂուկ 13:28.

127

Գործ ունենք մի ՛պապի՛ հետ, ով հայտարարում է, որ չգիտի ով է գնում Դժոխք՝ կասկածի սերմեր ցանելու մարդկանց մեջ և քնի դնելու բոլորին, կամ՝ դիտմամբ սեփական չար կամոք պահելու մարդկանց փրկության ճանապարհից հեռու, դատապարտելու նրանց հավիտենական տանջանքների, փակելու նրանց առաջ Երկինքը, ինչպես Տերը ասաց կեղծ կրոնավորներին, ՛դուք ոչ մտանէք, և որոց մտանեն՝ չտայք թոյլ մտանել՛ (Մատթ. 23:13) Ոչ միայն դա, այս ստապապը կոթոլիկ քարոզչությունը, որով դարեր ի վեր զբաղվել է հերոսական Մարտնչող Եկեղեցին ՝ բերելու Քրիստոսի սերը հույսը և փրկությունը համայն աշխարհին, նա

կոչում է ՛պրոզելիտիզմ՛. խաբեբա- մարդաորսություն (է 115). Նոր եկեղեցու քուրմերը այսուհետո արգելում են Քրիստոնեական առաքելությունը, սահմանափակելով այն և թույլ տալով միայն ` 1. ուխտագնացություն և 2. մարդկանց խղճալը (1. pilփrimսփցs սnր 2. populսr pity (pսփց 116)): Ապա Հովհաննես Պողոս II-ը վկայում է Սրբ. Հովհաննես Խաչի «Հոգու մութ Գիշերները» ՝ լրիվ աղավաղելով սրբի արտահայտած միտքը, համաձայն որի մարդը իր սրբացման ճանապարհին անցնում է այս մութ գիշերներով որպես հոգու մաքրման միջոց, և այդ դեպրեսիվ վիճակը արդյունքն է մեր զգայարանների նոր , մաքուր կարգավիճակի, որին մեր մարմինը դեռ ընտելացած չէ, և այլն: Օգտագործելով այս նկարագրությունը՝ ստապապը ժխտում է նաև կաթոլիկ եկեղեցու կողմից հաստատված մի այլ դոգմա՝ Քավարանի տեսությունը, Տրենթ Վեհաժողով , Սեսիա 25, որը մահվանից հետո արդարների կացարանն է, որով հոգիները անցնում են կրակով մաքրման պրոցես, ինչպես վկայում է Սուրբ Պողոս Առաքյալը , «իւրաքանչիւրիւրաքանչիւրիւրաքանչիւրիւրաքանչիւր գործնգործնգործնգործն յայտնեցելոցյայտնեցելոցյայտնեցելոցյայտնեցելոց էէէէ. . . . զիզիզիզի օրնօրնօրնօրն ընտրեսցէընտրեսցէընտրեսցէընտրեսցէ . . . . զիզիզիզի հրովհրովհրովհրով յայտնելոցյայտնելոցյայտնելոցյայտնելոց է. (1 Կորնթ. 3:10-15): «Աստված մարդուն տանում է այսպիսի ներքին զգայական և

հոգևոր քավարանով որպեսզի մարդը միանա Իրեն՛ (է 187)-գրում է Վոյթիլան, որը լրիվ հերքումն է մի այլ դոգմայի: Նորից՝ Երկինքը, Դժոխքը և Քավարանը որպես Աստծո Դատաստանի հետևանք մարդու մշտական բնակության վայր

128

ստապապ Հովհաննես Պողոս II հերքում է՝ ներկայացնելով դրանք որպես սոսկ հոգու վիճակների ֆիգուրատիվ նկարագրություն: Անգամ աթեիստ կարլ Մարքսը հավատում էր և տեսել էր Դժոխքը, որի մասին գրում է նա իր պոեմի մեջ. «Ուղեղիս մեջ սև բորբոսն է կապված՝ ատելի Աստծուց ու մերժված- որ Դժոխքի խորքից հոսում է առ ինձ՝ ճզմելու, խեղդելու ուղեղս պղինձ... Մինչդեռ սիրտս վհուկանալով՝ Զգայարաններս մթագնած- Կապում եմ ուխտը Սատանայի հետ Ու սփռում մահը համատարած ...՛ Կարլ Մարքս , ՛Ջութակահարը՛ Վստահաբար կարելի է ասել, որ Հովհաննես Պողոս II-ը Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցու Կարլ Մարքսն է, որը ըստ իր նեքին խավարի ու չարության՝ կառուցում է գլոբալ-ընկերության նոր եկեղեցին՝ իր նոր տեսություններով, որոնց մեջ ոչինչ հաստատ չէ, ոչինչ բացարձակ չէ- բայց միայն բառական մառախուղ է ու համարձակ մարտահրավերներ.՛Մի՛ վախենաք՛- մանտրայի պես կրկնում է ստապապը՝ կարծես դիմելով անդունդի եզրին կանգնած մարդուն, որը պատրաստում է թռչելու՝ ասելու նրան-արա՛ դա: ԲոլորԲոլորԲոլորԲոլոր ՎատիկանՎատիկանՎատիկանՎատիկան II II II II----իիիի ևևևև նրանրանրանրա ստապապերիստապապերիստապապերիստապապերի թթթթղթերնղթերնղթերնղթերն ուուուու գրքերըգրքերըգրքերըգրքերը արժանիարժանիարժանիարժանի ենենենեն մմմմիաիաիաիայնյնյնյն հրապարակայնհրապարակայնհրապարակայնհրապարակայնորենորենորենորեն վառելուվառելուվառելուվառելու, , , , քանիքանիքանիքանի դեռդեռդեռդեռ դրադրադրադրանցնցնցնց ունայնունայնունայնունայն ևևևև իմպոտենտիմպոտենտիմպոտենտիմպոտենտ հոգինհոգինհոգինհոգին չիչիչիչի վարակելվարակելվարակելվարակել ամբողջամբողջամբողջամբողջ մարդկությունըմարդկությունըմարդկությունըմարդկությունը կարլմարքսյանկարլմարքսյանկարլմարքսյանկարլմարքսյան դիվականդիվականդիվականդիվական զորությամբզորությամբզորությամբզորությամբ, , , , որիորիորիորի ետևումետևումետևումետևում միայնմիայնմիայնմիայն հոգուհոգուհոգուհոգու մահմահմահմահ էէէէ, , , , ավերավերավերավեր---- տիեզերականտիեզերականտիեզերականտիեզերական կատակլիզմկատակլիզմկատակլիզմկատակլիզմ:

129

ՎատիկանՎատիկանՎատիկանՎատիկան II—ըըըը՝՝՝՝ իրիրիրիր բոլորբոլորբոլորբոլոր փաստաթղթերովփաստաթղթերովփաստաթղթերովփաստաթղթերով իրիրիրիր բոբոբոբոլորլորլորլոր պապերովպապերովպապերովպապերով ևևևև սրանցսրանցսրանցսրանց բոլորբոլորբոլորբոլոր հետևորդհետևորդհետևորդհետևորդներովներովներովներով , , , , գտնվումգտնվումգտնվումգտնվում էէէէ ՀռոմեականՀռոմեականՀռոմեականՀռոմեական ԿաթողիկեԿաթողիկեԿաթողիկեԿաթողիկե

ԵկեղեցուԵկեղեցուԵկեղեցուԵկեղեցու հավերժականհավերժականհավերժականհավերժական նզովքինզովքինզովքինզովքի տակտակտակտակ Պետք է հիշել, որ Վատիկանը առանձինառանձինառանձինառանձին անկախանկախանկախանկախ պետությունպետությունպետությունպետություն էէէէ, հավերժական Աստծո պետություն . այն բառացի նշանակում է VaticanusVaticanusVaticanusVaticanus- լեռնագագաթ, VaticiniumVaticiniumVaticiniumVaticinium-մարգարեություն: Այսինքն՝ բարձրիցբարձրիցբարձրիցբարձրից հայտարարվածհայտարարվածհայտարարվածհայտարարված մմմմարգարեությունարգարեությունարգարեությունարգարեություն և Աստծո օրենք: Որպես պետություն այն ունի իր սահմանադրական օրենքները, որ կոչվում են կանոնական, որոնք ընդունվել են և հաստատել տիեզերական սինոդներից- դրանք չեն ենթարկվում ոչ մի քաղաքական իշխանության և՝ դրանք հավիտենական են և անփոփոխելի: Բոլոր մկրատված քրիստոնյաները պատկանում են Աստծո Երկնային Թագավորությանը և ԱստծոԱստծոԱստծոԱստծո սոցիալականսոցիալականսոցիալականսոցիալական երկրայիներկրայիներկրայիներկրային թագավորությանըթագավորությանըթագավորությանըթագավորությանը, , , , որըորըորըորը ներկայացնումներկայացնումներկայացնումներկայացնում էէէէ ՎատիկանըՎատիկանըՎատիկանըՎատիկանը, Հռոմում : Ահա Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցու այն կանոնական օրենքները, որոնք դատապարտում են և նզովքի տակ դնում այս նոր Վատիկանը ՝ սկսած 1958-ից, մի փաստ, որը հաստատում է , որ իսկական Վատիկանը բռնագրավված է ՝ ՍատանայիՍատանայիՍատանայիՍատանայի ԾուխըԾուխըԾուխըԾուխը թափանցելթափանցելթափանցելթափանցել էէէէ այնտեղ, ինչպես ցինիկաբար չարախնդում էր ստապապ Պողոս VI-ը : Կանոն 7. Նա , ով ասի , որ այդ մարդն ինքը չէ, որ ընտրում է չար ուղին, բայց Աստված է հեղինակը բոլոր չար և բարի գործերի..- նզովյալնզովյալնզովյալնզովյալ լինի՛լինի՛լինի՛լինի՛

(Տ թ, Vե Ս իա) . Կանոն 21. Նա, ով ասի Հիսուս Քրիստոսը տրված է մարդկությանը որպես քավիչ, ում մենք վստահում ենք, և Նա նաև օրենսդիր չէ, ում օրենքներին պետք է հնազանդել- նզովյալնզովյալնզովյալնզովյալ լինիլինիլինիլինի՛

(Տ թ, Vե Ս իա) . Կանոն 7. Նա, ով ասի, որ մեղքերի քավության համար ապաշխարության խորհուրդը պարտադիր չէ ըստ աստվածային օրենքի և պետք չէ մեկ-մեկ խոստովանել բոլոր մահացու

130

մեղքրը..Դեկալոգի -տաս պատվիրանների- համաձայն խղճի քննությունից հետո...կամ, որ իրավիճակի համաձայն մեղքերի բնույթը կարելի է արդարացնել ինքնին- նզովյալնզովյալնզովյալնզովյալ լինիլինիլինիլինի՛՛՛՛

(Տ թ, XեV Ս իա) . Կանոն 9. Նա, ով ասի, որ մեղավորը արդարացվում է միայն հավատքով- նզովյալնզովյալնզովյալնզովյալ լինիլինիլինիլինի՛՛՛՛

(Տրենթ, VI Սեսիա). Կանոն 12, Սեսիա VII , Կանոններ 6, 9 ,Սեսիա 22 Նա, ով կփոփոխի կամ կընդմիջի ավանդական սուրբ Պատարագի Ծեսերը՝ ստացված Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցուց – նզավյալ նզավյալ նզավյալ նզավյալ լինի՛լինի՛լինի՛լինի՛

(Տրենթ) :

ՍտՍտՍտՍտապապ Ուրացողապապ Ուրացողապապ Ուրացողապապ Ուրացող Բենեդիկտ Բենեդիկտ Բենեդիկտ Բենեդիկտ XVI. XVI. XVI. XVI. ԼյուսԼյուսԼյուսԼյուսիֆերի իֆերի իֆերի իֆերի պիղծ արյունը ՝ ավանդական սկիհի պիղծ արյունը ՝ ավանդական սկիհի պիղծ արյունը ՝ ավանդական սկիհի պիղծ արյունը ՝ ավանդական սկիհի մեջ:մեջ:մեջ:մեջ:

2005-ից Սուրբ Պետրոսի աթոռին նստեցրին Կարդինալ Ռատցինգերին, գերմանացի ծագումով մի մարդու, ով իր երիտասարդության տարիներին եղել է Ֆաշիստական կուսակցության անդամ, և Վատիկան II-ում իր առանձնահատուկ տեղն ուներ այս գործընթացի մեջ, ըստ որի նրանք եկեղեցին ազատագրում էին դոգմաներից ու աշխարհայնացնում այն. Ռատցինգերը երկար տարիներ աշխատել էր որպես Հավատաքի Ուսուցման Մարմնի պրեֆեկտ –այսպես ասած՝ գլխավոր վարդապետ: Այս մարդը Վատիկան մտավ ավանդական հագուստներով ու Լատիներենով, խունկի բուրվառը ձեռքին. մի բան, որ մինչ այդ արգելված էր: Նա այդպես մտավ՝ սոսկ տպավորություն թողնելու, թե իբր ինքը ավանդապահ է և իսկական պապ, քանզի նոր

131

եկեղեցու խայտառակությունները, պղծությունները, հասարակայնացված աստվածուրացությունը և քրեական հանցագործությունները ամեն տեղ պայթում էին ռումբի պես՝ ցրելով կաթոլիկ հասարակությունը, նետելով նրանց եկեղեցուց դուրս: Եկեղեցու հավատացյալների քանակը՝ կաթոլիկ համայնքներով, կաթոլիկ դպրոցներով ու կրանավորներով կրճատվել էր մոտ յոթանասուն տոկոսով... Եթե Վոյթիլան միայն դերասան էր՝ անկաթոլիկ ձևի մեջ, այժմ պահանջվում էր մեկը, որ և՛ դերասան լիներ, և՛ ձևով կաթոլիկ : Ռատցինգերը խաղողի թփերը քանդող այն խորամանկ աղվեսն է, որի մասին հիշատակում է Երգ -Երգոցը (2:15) և որին բռնելը այդքան հեշտ չի, քանզի այս մարդը այն ամենը, ինչ արեց եկեղեցում՝ արեց գաղտնագիր կնիքների տակ՝ թաքուն թաքուն թաքուն թաքուն հասահասահասահասարակության աչքիցրակության աչքիցրակության աչքիցրակության աչքից: Եթե մինչև այդ Լատիներենը՝ Տրենթի Տրիդենտինյան Պատարագով, արգելված էր, ավանդապահ եպիսկոպոսները կարգալույծ արված , 2007-ից Ռատցինգերը իբր թույլ տվեց հին պատարագը՝ սակայն միայն այն տարբերակով, որը հաստատված էր Պողոս VI-ի կողմից որպես Նովուս Օրդո: Այսինքն՝ նա միայն արտոնեց, որ շնորհքից զրկված պատրագը մատուցվի Լատիներեն՝ ուղեկցությամբ հին հիմների՝ Գրեգորյան շարականների: Այն քահանան/եպիսկոպոսը, ով հրաժարվում է Մոտու Պրոպրիո կոչվող դեկրետով հաստատված այս ծեսից և կատարում է մաքուր Տրիդետինյան կանոնական պատարագ- եկեղեցուց դուրս է վռնդվում հատուկ կանոնով (cf. Motu Proprio Summorum Pontificum,

artt. 11-12 , Բենեդիկտ XVI): Ռատցինգերը մնացած ամեն ինչում կրկնում էր իր նախորդ ստապապերին, աղոթելով մզկիթներում և սինագոգներում, երանելիների տիտղոսներ շնորհելով իր համախոհ հավատուրացներին... Նա նաև համարվումՆա նաև համարվումՆա նաև համարվումՆա նաև համարվում է քրեական օրենքով դատապաէ քրեական օրենքով դատապաէ քրեական օրենքով դատապաէ քրեական օրենքով դատապարտված րտված րտված րտված պեդոֆիլ քահանաների և եպիսկոպոսների հովանավորն ու պեդոֆիլ քահանաների և եպիսկոպոսների հովանավորն ու պեդոֆիլ քահանաների և եպիսկոպոսների հովանավորն ու պեդոֆիլ քահանաների և եպիսկոպոսների հովանավորն ու պահապանը: պահապանը: պահապանը: պահապանը:

132

Իսկ 2010- ի Դեկտեմբերի 21-ին Ռատցինգերը մամուլում հայտարարեց; «1970-ականներից հետո պեդոֆիլիային թեորապես հավանություն տրվեց տղամարդու և անգամ՝ երեխաների համար լինել ընդունելի: Այդ հաստատում է անգամ Կաթոլիկ Եկեղեցին, ըստ որի՝ ինքնին չար կամ ինքնին բարի բան չկա: Կա միայն՝ ավելի լավ, կամ՝ ավելի վատ..Ոչինչ ինքնին չի կարելի որակավորել որպես վատ, կամ՝ որպես լավ:»

Բենեդիկտ XVI, 12/21/2010 Փաստորեն՝ ակնհայտ դարձավ, որ Վատիկան II-ը գաղտնի քրեական, սատանիստերի օկուլտ սեկտ է, որ բռնագրավել է Վատիկանը և կաթոլիկ աշխարհը: "Crimen Sollicitationis՛-խիստ գաղտնի դեկրետը, որի հեղինկան էր ինքը՝ Ռատցինգերը, 1962-ից, ապահովագրում է բոլոր մանկապիղծ քահանաներին շարունակելու իրենց հանցագործությունները, համաձայն որի նա ստիպում է երդվելերդվելերդվելերդվել՝՝՝՝ գաղտնիքը դուրս չհանելու . « Սա պարտավորեցնում է խիստ գաղտնի պահելխիստ գաղտնի պահելխիստ գաղտնի պահելխիստ գաղտնի պահել և երդման տակ երդման տակ երդման տակ երդման տակ դնելդնելդնելդնել՝ գաղտնի պահելու և չբացելու գաղտնիքները, եթե եկեղեցու ծառայողը կանչվի դատարան հարցաքննության՝ վկայելու մանկապղծության հանցագործությունները: Նա, ով կդրժի այս գաղտնիքը- կվռնդվի եկեղեցուց առանց զգուշացման: Այս երդումը պետք է ստիպել ոչ միայն հանցագործին, այլ նաև՝ նրա զոհին, եթե՝ խոսեն և վկայեն- նրանք երկուսն էլ դուրս են վռնդված եկեղեցուց:՛

Crimen Sollicitationis Ահա և Հռոմեկան Կաթողիկե Եկեղեցու իսկական օրենքը՝ պեդոֆիլներին մահապատժելու մասին- Սուրբ Պիուս V-ի դեկրետը, ուր ասվում է. «Ով կատարի այսպիսի գարշելի հանցագործություն ՝ այդպիսինին զրկել քահանայական օծումից և բոլոր արտոնություններից, որպեսզի այդպիսինը իսկույն հանձնվի քրեական դատարանին՝ իսկույն հանձնվի քրեական դատարանին՝ իսկույն հանձնվի քրեական դատարանին՝ իսկույն հանձնվի քրեական դատարանին՝ մամամամահապատժվելուհապատժվելուհապատժվելուհապատժվելու»: Constitution Horrendum illud scelus,

Պապ Պիուս V, 1568

133

Ռատցինգեր- Բենեդիկտ XVI-ի "Crimen Sollicitationis " դեկրետը, որով կաթոլիկ եկեղեցին գաղտնի է պահում մանկապղծության հանցագործությունները, այժմ՝ քսան հազարից ավելի դեպքեր: Մանկապիղծ Սատանիստ քահանաները և եպիսկոպոսները զոհերին վճարելուց հետո՝ միայն տեղաշարժվում են մի թեմից մյուսը:

134

Բենեդիկտ XVI-ը բարձրաձայն ներկայացնում է սեփական հավատուրացության թեորեմները իր գրվածքների մեջ նաև, որից ամենաբացաhաjտը Սուրբ ՀաղորդոՍուրբ ՀաղորդոՍուրբ ՀաղորդոՍուրբ Հաղորդության մեջ Քրիստոսի իրական ւթյան մեջ Քրիստոսի իրական ւթյան մեջ Քրիստոսի իրական ւթյան մեջ Քրիստոսի իրական ներկայության դոգմայի հերքումն է.ներկայության դոգմայի հերքումն է.ներկայության դոգմայի հերքումն է.ներկայության դոգմայի հերքումն է. «Սուրբ Հաղորդության պաշտամունքը, այնպիսին, ինչպիսին

տեսնում ենք հավատացյալների մոտ, երբ նրանք այցելում են

եկեղեցի- պետքպետքպետքպետք չէչէչէչէ, որորորոր դիտվիդիտվիդիտվիդիտվի որպեսորպեսորպեսորպես ԱստծոԱստծոԱստծոԱստծո հետհետհետհետ

հաղորդակցությունհաղորդակցությունհաղորդակցությունհաղորդակցություն: Դա պիտի նշանակի, որ Աստված այդտեղ

ներկա է և բանտարկված: Այսպիսի բան ասել, նշանակում է

չհասկանալ Քրիստոլոգիական Աստվածային խորհրդավոր

սկզբունքները:Այդ զզվելի է այն մտածող լուրջ մարդուն, ով գիտի

Աստծո զորությունը: ԳնալԳնալԳնալԳնալ եկեղեցիեկեղեցիեկեղեցիեկեղեցի հավատալովհավատալովհավատալովհավատալով, որորորոր մարդմարդմարդմարդ կարողկարողկարողկարող

էէէէ այցելելայցելելայցելելայցելել ԱստծունԱստծունԱստծունԱստծուն, որըորըորըորը ներկաներկաներկաներկա էէէէ այնտեղայնտեղայնտեղայնտեղ- անմիտանմիտանմիտանմիտ գործգործգործգործ էէէէ, որորորորըըըը

մոդեռնմոդեռնմոդեռնմոդեռն մարդըմարդըմարդըմարդը ճիշտճիշտճիշտճիշտ էէէէ անումանումանումանում, որորորոր մերժումմերժումմերժումմերժում էէէէ». Ռատցինգեր, Die Sacramentale Begrundung:

Ներկայացված է ներքևում այս աստվածահայհոյության բնագիրը՝

"„Eucharistische Anbetung oder stille Besuchung in der Kirche kann

sinnvollerwiese nicht einfach Unterhaltung mit dem local zirkumskriptiv

praesent gedachten Gott sein. Aussagen wie „Hier wohnt Gott“ und auf

solche Weise begruendete Gespraech mit dem lokal gedachten Gott

druecken eine Verkennung des christologischen Geheimnisses wie das

Gottesbegriff aus, die denkenden und um die Allgegenwart Gottes wissenden

Menschen notwendig abstoesst. Wenn man das In-die-Kirche-Gehen damit

begruenden wollte, dass man den nur dort anwesenden Gott besuchen

muesse, so waere dies in der Tat eine Begruendung, die keinen Sinn haette

und vom modernen Menschen mit Recht zurueckgewiesen werden wuerde.“

Fr. Joseph Ratzinger's Die sakramentale Begründung christlicher Existenz,

the transcript of an excerpt of a four-hour lecture given by Fr. Ratzinger in

Salzburg, Austria, in 1965. The German original bears an imprimatur dated

March 11, 1966, by M. Achter, Vicar General.

Կրկին՝մենք գործ ունենք մի մարդու հետ, որ հերքում է առաքելական դոգման՝ ինքն իրեն դնելով Սուրբ Եկեղեցու հավերժական նզովքի տակ, համաձայն որի.

135

«Կանոն 1. Նա, ով ժխտի, որ Սուրբ Հաղորդության սակրամենտալ խորհդի մեջ ներամփոփված է էապես իրական և ճշմարիտ հոգին, մարմինը և արյունը մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի՝ որպես ամբողջական Քրիստոս- նզովյա՛լ լինինզովյա՛լ լինինզովյա՛լ լինինզովյա՛լ լինի՛՛՛՛ (Տրենթ, Սեսիա 13).

Ստապապ Ռատցինգեր – Բենեդիկտը ոտաբոբիկ՝ Սուլթան Ահմեդի Մզկիթում, Թուրքիա, Նոյեմբեր 30, 2006. Այսինքն՝ պիղծ

մզկիթը, ուր անիծում են Քրիստոնյաներին ու դարեր ի վեր և այժմ մորթում նրանց՝ այս ուրացողի համար սրբատեղի Է: Այժմ կաթոլիկ եկեղեցու հերետիկոս տերերը իրենց եկեղեցին բաժանում են ինչպես քաղաքական կուսակցություններն են. 1. Աջերի՝Աջերի՝Աջերի՝Աջերի՝ կամ կոնսերվատիվների, ովքեր ուզում են պահել եկեղեցու արտաքին հին ձևը՝ առանց հին էության, 2. կենտրոնականներիկենտրոնականներիկենտրոնականներիկենտրոնականների, ովքեր միջինն են մոդեռնիստների և կոնսերվատոիվների, և՝ 3. . . . ձձձձախերիախերիախերիախերի, , , , ովքեր խիստ լիբերալիստենրն են, մոդեռնիստները: Իսկ իսկական ավանդապահներին նրանք անվանում են ֆունդամենտաֆունդամենտաֆունդամենտաֆունդամենտալիստներլիստներլիստներլիստներ, ճիշտ այնպես, ինչպես Բողոքականներն են ասում և աթեիստները: Նրանք այս ՛ֆունդամենտալիստներին՛ դիտում են որպես հոգեկան հիվանդներ, ճիշտ այնպես, ինչպես ստալինյան ՆԿՎԴ-ի կոմիսարներն էին պիտակում մարդկանց: Վստահաբար կարելի է ասել, որ Հռոմեկան Եկեղեցի կոչվող այս նոր աղանդը նեո-մարքսիստական գաղափարախոսության և դրա էության վրա հիմնված մի քաղաքական համակարգ է, ինչպես , օրինակ, CIA-ը, կամ՝ հենց դրա մասնաճյուղն է:

136

ՌատցինգերՌատցինգերՌատցինգերՌատցինգեր----Բենեդիկտ Բենեդիկտ Բենեդիկտ Բենեդիկտ XVI----ը որպես Ագնոստիկ ը որպես Ագնոստիկ ը որպես Ագնոստիկ ը որպես Ագնոստիկ ՓիլիսոփաՓիլիսոփաՓիլիսոփաՓիլիսոփա

Կարդինալ Ջոզեֆ Ռատցինգերի ՛Մինչկրոնական Երկխոսություն՛Կարդինալ Ջոզեֆ Ռատցինգերի ՛Մինչկրոնական Երկխոսություն՛Կարդինալ Ջոզեֆ Ռատցինգերի ՛Մինչկրոնական Երկխոսություն՛Կարդինալ Ջոզեֆ Ռատցինգերի ՛Մինչկրոնական Երկխոսություն՛----

գրքիգրքիգրքիգրքի վերլուծությունվերլուծությունվերլուծությունվերլուծություն Հասկանալու համար, թե ի՞նչ է իրենից ներկայացնում այսօրվա կաթոլիկ կոչվող մոդեռն կրոնը, պետք է հասկանալ Բենդիկտ XVI –ի աստվածաբանական փիլիսոփայությունը: Հեշտ չէ ներկայացնել մի միտք, որ խճճված է բառերի մեջ, երկիմաստ է և ծխապատ, որի նպատակը չէ ուղղակի պատվիրաններ տալը, ինչպես, սովորաբար, պոնտիֆների գրվածքներն են, ավելին՝ մենք հանդիպում ենք հասկացողությունների և տերմինների, որոք նախկինում երբեք չեն օգտագործվել Քրիստոնեական որևէ գրական կամ բանավոր ժառանգության մեջ: Փոխանակ օգտագործելու ՛աստվածաբանական՛աստվածաբանական՛աստվածաբանական՛աստվածաբանական՛ բառը, ստապապը օգտագործում է ՛թեիստիկթեիստիկթեիստիկթեիստիկ՛, որը նշանակում է, խորհրդանշում է մարդու անձնական հավատալիքը, նրա անձնական աստվածը՝ զերծ Աստծո սխոլաստիկ բացարձակ նկարագրություններից: Փոխանակ՝ ՛օկուլտօկուլտօկուլտօկուլտ՛՝ նա օգտագործում է ՛միստիկ կրոնմիստիկ կրոնմիստիկ կրոնմիստիկ կրոն՛, որն ունի ապոպատիկ՝բացասական –աստվածաբանության իմաստ : Փոխանակ՝ ՛օրթոդոքս՛օրթոդոքս՛օրթոդոքս՛օրթոդոքս՛ բառի , որ նշանակում է ճշմարիտ պաշտամունք, նա օգտագործում է ՛օրթոպրաքսի՛,օրթոպրաքսի՛,օրթոպրաքսի՛,օրթոպրաքսի՛, որ նշանակում է քաղաքականապես ճիշտ արտահայտվելը: Ջոզեֆ Ռատցինգերի ՛Մինչկրոնական Երկխոսություն և Հրեա-Քրիստոնեական Հարաբերություններ՛ աշխատությունը հակաքրիստոնեական է՝ գրված մի մարդու կողմից, ով ընդհանրացնում է սուրբ առաքելական պաշտամունքը Հրեական կաբալային ու հեթանոս իսլամին: Այդ անելով՝ իր իսկ խաղից ՛պապ՛ կոչվածը դուրս է գալիս պարտված, խայտառակված և լրիվ ատված անգամ այլակրոններից: Սևով սպիտակի վրա նա գրում է, որ կրոնների միությունը հնարավոր է միայն, երբ հասկանանք, որ ապագան պատկանում է

137

՛միստիկ-ապոպաթիկ՛ կրոնին, այսինքն՝ անձնական հավատալիքների նույնացումը որպես մոդել՝ ընդդեմ անսխալական սխոլաստիկ մոդելի: Այդ է՝ կախարդությունը և օկկուլտիզմը: Եկեղեցու Դոգմաների մերժում.Եկեղեցու Դոգմաների մերժում.Եկեղեցու Դոգմաների մերժում.Եկեղեցու Դոգմաների մերժում. « Այն ցեմենտված կրոնը, որ Քրիստոնյանները ունեն որպես հավատք, պետք է անընդհատ մաքրվի ճշմարտությամբ: Այդ ճշմարտությունը ինքն իրեն բացահայտում է հավատքի մեջ՝ միաժամանակ միշտ նորանում է երկխոսության մեջ- ՛ գրում է Ռատցինգերը: Այս իմաստով, շարունակում է նա, Քրիստոնյաները և Հրեաները երկուսն էլ սպասում են Մեսիայի գալստյան – Քրիստոնյաները՝ Նրա երկրորդ գալստյանը, Հրեաները՝ նրա առաջին: Ապա Ռատցինգերը Քրիստոսի պատմական հայտնության իրադեպը մոգությամբ վեր է դնում ժամանակներից, վեր ածելով այն ինչ-որ հիպոթեզային գոյ-տարածականության, համաձայն որի այդ իրողությունը նույնպես կարելի է նայել որպես ապագայում կայանելիք: Պետք է լինել սերտիֆիկացվաց սատանիստ՝ հասկանալու համար այս հիվանդ մտքի բարբաջանքը: «Նրա, Քրիստոսի, մեջ ժամանակը և հավիտենությունը գոյություն ունի միաժամանակ, և անսահման տարածքը մարդու և Աստծո միջև կամրջավորված է: Քրիստոսը մենակ մեզ մոտ եկավ՝ այդ ընթացքում առանց դադարելու լինելու Հոր մոտ. նա ներկա է հավատացյալ ժողովրդի մեջ, միաժամանակ՝ (նա) նա է, ով դեռ ով դեռ ով դեռ ով դեռ պիտի գապիտի գապիտի գապիտի գա: Եկեղեցին նույնպես սպասում է Մեսիային»- գրում է Ռատցինգերը իր Մասոնա-Ջհուդական կաբալայի տրակտատների մեջ, որոնցից հասկանում ենք, որ նա ժխտում է Քրիստոսին որպես պատմական Անձ և ընդունում է Հրեական կեղծ Մեսիային, ում նա սպասում է՝ Քրիստոսի պատմական ծնունդը հայպաթետիկորեն դնելով տարածքից ու ժամանակից դուրս: Սուրբ առաքյալները արդեն զգուշացրել են, որ նա ով ժխտի, որ Հիսուս Քրիստոսը եկավ մարմնով՝ նա է հակաքրիստոսըհակաքրիստոսըհակաքրիստոսըհակաքրիստոսը (1 Հովհ. 2:22).

Ռատցինգերը հիմքից քանդում է նաև Մարտնչող Եկեղեցին, որ դարերով պայքարում էր Իսլամի և Հուդայական դիվական կրոնների դեմ, որոնց արդյունքը միայն քրեական

138

հանցագործությունն է և մարդկային բարոյականության լրիվ անկումը. Ռատցինգերը հիմա պնդում է, որ պետք է ՛նորացվել՛ իրարով՝ քննադատության փոխարեն. «Կարծում եմ , որ երկխոսության առաքելությունը այլևս անտիթեզիս առաջ քաշելը չէ, այլ իրար մեջ ձուլվելը, խորանալը:՛ Մենք գործ չունենք այստեղ հերոսական confiteriի ի ի ի հետ՝ խոստովանողի , հավատքի չեմիպիոնի, որ հայտարարի ի լուր աշխարհի մեր Թագավոր և Տեր Հիսուս Քրստոսի փրկության խորհուրդը, այն իսկական սերը, որը հիմքն է արարչագործության և էությունն է Աստծո, որի կարոտը ամեն մարդու սրտի մեջ է, Քրիստոսը՝ հասանելի, եթե միայն նրան ցույց տրվի Աստծո Աստծո Աստծո Աստծո զորությունը:զորությունը:զորությունը:զորությունը: Այս այն առաքյալը չէ, որ հրաշագործություններ ցույց տա՝ կրոնավորի պարզ պատմուճանի մեջ, խրատելով ու խնդրելով, որ չոր հացի ու գինու վրա ապրի՝ հանուն հոգիների փրկության-օր ու գիշեր միայն աղոթքի կանգնած...Սա այն գայլն է՝ կրոնավորի սքեմի տակ, որի քիմքին ախորժելի է միայն արյան համը.. ՛՛՛՛Ամենայն որ խոստովանիսցե յիս առաջի մարդկան, Ամենայն որ խոստովանիսցե յիս առաջի մարդկան, Ամենայն որ խոստովանիսցե յիս առաջի մարդկան, Ամենայն որ խոստովանիսցե յիս առաջի մարդկան, խոստովանիսցես եւ յես զնմանէխոստովանիսցես եւ յես զնմանէխոստովանիսցես եւ յես զնմանէխոստովանիսցես եւ յես զնմանէ առաջի հօառաջի հօառաջի հօառաջի հօր իմոյր իմոյր իմոյր իմոյ,,,, որ յերկինսն էոր յերկինսն էոր յերկինսն էոր յերկինսն է. . . . եւեւեւեւ որ ուրասցի զիս առաջի մոր ուրասցի զիս առաջի մոր ուրասցի զիս առաջի մոր ուրասցի զիս առաջի մաաաարդկանրդկանրդկանրդկան, , , , ուրացայց եւ ես զնա առաջի հօր ուրացայց եւ ես զնա առաջի հօր ուրացայց եւ ես զնա առաջի հօր ուրացայց եւ ես զնա առաջի հօր իմոյիմոյիմոյիմոյ,,,, որ յերկինսն է ՛: Մատթ.որ յերկինսն է ՛: Մատթ.որ յերկինսն է ՛: Մատթ.որ յերկինսն է ՛: Մատթ. 10:34

139

Ռատցինգերի ՛պոնտիֆիկ՛ գլխաթագի վրա նկարված Րեսուկրուչիանս Ասպետների մասոնական աստվածը. Պանի պատկերը: Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան IIIIIIII----ը իրենից ներկայացնում է ը իրենից ներկայացնում է ը իրենից ներկայացնում է ը իրենից ներկայացնում է ՐոսիկրուչՐոսիկրուչՐոսիկրուչՐոսիկրուչիանս իանս իանս իանս Ասպետների՝ Ասպետների՝ Ասպետների՝ Ասպետների՝ Knight of the Rosicrucians- մասոնական օթյակըմասոնական օթյակըմասոնական օթյակըմասոնական օթյակը, որը գաղտնի և փակ եղբայրություն-կուլտ է: Այս գաղտնի օկուլտ խումբը հիմադրվել է 18-րդ դարում, որի նպատակն է եղել վերացնել Քրիստոսի Զոհաբերության Պատարագը՝ բոլոր առաքելական եկեղեցիների մեջ ներթափանցելով: Մասոնական կաբալիստիկ աստվածն է Լյուցիֆերը-կրակի աստվածը, լույսի ընկած հրեշտակը, Պան աստվածը, հիբրիդ աստվածը՝ կեսմարդ-կեսաստված...Մնացածը մնում է խիստ գաղտնի, թեպետ ծխի տակից հստակ երևում են այդ դժոխքի կրակները...

140

Ռատցինգերը կախարդ Վասուլայի հետ, մոդեռնիստ և շառլատան մի կին,

սուտ տեսանողուհի, ում ձեռքը իբր Հիսուսը բռնած՝ նամակներ է գրում, հղելով դրանք աշխարհին ու ստապապերին: Ահա՝ իբր Հիսուսի կողմից գրած մի նամակ.

Վհուկ Վասուլայի խաբեբաությունը, թե իբր այս Հիսուսը գրեց՝ իր ձեռքը

բռնած:

141

Լյուսիֆերի ոգեկաչման աղոթք՝ Կաթոլիկ ժամագրքի մեջ. աղոթքը ասվում է Հարության գիշերը. «Առավոտյան աստղը ՝ իր բոցերի մեջ- Օ~ Լյուսիֆեր, քեզ հաղթել չի լինի, քո որդի քրիստոսը, որ գերեզմանից ետ եկավ, իր խաղաղության լույսը տարածեց մարդկության ցեղի վրա..».այս աղոթքը վերցրել են Լյութերական եկեղեցուց, 1830-ականներից: Լատիներեն." ‘Flammas eius lucifer matutinus inveniat ; ille, inquam, Lucifer, qui

nescit occasum. Christus Filius tuus, qui, regressus ab inferies,humano generi

serenusilluxit, et vivit et regnat in saecula saeculorum.’

(Lutheran and Novus Ordo version) Անգլերեն. ‘Morning star meet with its flame; man,

I say, O Lucifer, who you will never be defeated . Christ, the Son of yours, which came

back from the funeral, shed his peaceful light to the human race, and is alive and reigns

for ever and ever.’ -)

Վատիկանի Պաղաս VI-ի դահլիճ: Դիվական դիզայնը ասում է ամեն ինչ:

142

Ստապապի դիվական աչքերը՝ իր դիվական հոգու հայելի...

Այսօր մարդկության բարի կամքի տերԱյսօր մարդկության բարի կամքի տերԱյսօր մարդկության բարի կամքի տերԱյսօր մարդկության բարի կամքի տեր բոլորբոլորբոլորբոլոր մարդիկ պահանջում մարդիկ պահանջում մարդիկ պահանջում մարդիկ պահանջում

են են են են Ջոզեֆ Ռատցինգերի Ջոզեֆ Ռատցինգերի Ջոզեֆ Ռատցինգերի Ջոզեֆ Ռատցինգերի ձերբակալումը և մահապատիժը՝ այն բոլոր հանցագործությունների ձերբակալումը և մահապատիժը՝ այն բոլոր հանցագործությունների ձերբակալումը և մահապատիժը՝ այն բոլոր հանցագործությունների ձերբակալումը և մահապատիժը՝ այն բոլոր հանցագործությունների համար, որհամար, որհամար, որհամար, որոնց պատասխանատվությունը կրում է ինքը ոնց պատասխանատվությունը կրում է ինքը ոնց պատասխանատվությունը կրում է ինքը ոնց պատասխանատվությունը կրում է ինքը և կատարել և կատարել և կատարել և կատարել

է՝է՝է՝է՝ ընդդեմընդդեմընդդեմընդդեմ համայն համայն համայն համայն մարդկության ,մարդկության ,մարդկության ,մարդկության , ՀռոմեՀռոմեՀռոմեՀռոմեաաաական Առաքելականկան Առաքելականկան Առաքելականկան Առաքելական Ուղղափառ Կաթողիկե Սուրբ Եկեղեցու ևՈւղղափառ Կաթողիկե Սուրբ Եկեղեցու ևՈւղղափառ Կաթողիկե Սուրբ Եկեղեցու ևՈւղղափառ Կաթողիկե Սուրբ Եկեղեցու և

մեր Տեր և Թագավոր Հիսուս Քրիստոսի դեմ:մեր Տեր և Թագավոր Հիսուս Քրիստոսի դեմ:մեր Տեր և Թագավոր Հիսուս Քրիստոսի դեմ:մեր Տեր և Թագավոր Հիսուս Քրիստոսի դեմ:

Հռոմեական Եկեղեցու Տրոհում՝ Հռոմեական Եկեղեցու Տրոհում՝ Հռոմեական Եկեղեցու Տրոհում՝ Հռոմեական Եկեղեցու Տրոհում՝ CMRI, SSPX CMRI, SSPX CMRI, SSPX CMRI, SSPX Վատիկան II-ի ընթացքում կային այն եպիսկոպոսները, ովքեր հասկացան, որ կատարվում է մեծ դավաճանություն ու ուրացում: Շատ անհատական քահանաներ և եպիսկոպոսներ պարզապես հեռացան եկեղեցուց, ոմանք մնացին՝ կռվելու, ինչպես ֆրանսիացի Արքեպիսկոպոս Մարսել Լեֆեբրը, որ 1970-ից ստեղծեց Սուրբ Պապ

143

Պիուս X –ի միաբանությունը (SSPX): Քանզի այն ընդգրկում էր նաև միլիոնավոր հավատացյալներ, ովքեր մնացին հարազատ եկեղեցու ավանդական ուսմունքին ու սրբերի վարդապետությանը- այս միաբանությունը կոչվեց՝ ընկերություն, համայնք ----Society of Saint

Pius X: Սովորաբար երբ արքեպիսկոպոսը ձեռնադրում է եպիսկոպոս, նա մանդատ է ձեռք բերում պապից՝ այդ անելու, սակայն Լեֆեբրը, շրջանցելով պապին, ձեռնադրում է չորս եպիսկոպոսներ, և՝ ընդհանուր թվով ինը եպիսկոպոսներ հայտարարում են իրենց ինչպես ընդդիմություն՝ չենթարկվելով ոչ մի հրամանի ու կանոնի, որ ստանում էին պապից: Ընկերությունը կոչվեց Սուրբ Պապ Պիուս X–ի անունով, քանզի նրա անդամները բոլորը հանդիսավորությամբ ընդունում էին Պիուս X –ի «Մոդեռնիզմի Դեմ Երդում»-ը: 1976-ին Պողոս VI-ը Արքեպիսկոպոս Լֆեբրին արտաքսեց եկեղեցուց, որից հետո, սակայն, այն շարժումը, որ կոչվում է Ավանդական Շարժում, կաթոլիկ եկեղեցու մեջ ավելի մեծ թափ առավ: Մեկը մյուսի ետևից բացվում էին նոր եկեղեցիներ, ձեռնադրվում էին նոր քահանաներ՝ լրիվ արհամարհելով պապական մանդատը- փաստորեն ստեղծելով եկեղեցու մեջ՝ եկեղեցի, որոնց կոնտրաստից մարդիկ ավելի լավ էին հասկանում թե ինչ է իրենից ներկայացնում ավանդական եկեղեցին՝ համեմատած նոր եկեղեցու պղծություններին: 1987-ին Արքեպիսկոպոս Լֆեբրը մահացավ և նրա ընկերությունը շարունակեց գործել մոտ վաթսուն երկրներում, ունենալով հազարավոր եկեղեցիներ, ավելի քան երկու հարյուր հոգևոր ճեմարաններ, երկու ակդեմիական համալսարաններ, դպրոցներ և տասնյակ միլիոնների հասնող հավատացյալների համայնքներ: Տեսնելով, որ SSPX –ը գնալով միայն ահագնանում է իր հոգևոր զորությամբ և նյութական կարողությամբ ՝ 2009-ին Բենեդիկտ XVI-ը նրանց ետ կանչեց՝ վերցնելով Պողոս VI-ի և Վոյթիլայի դրած էքսկոմունիկատները : Դրանից հետո ընկերությունը սկսվեց քայքայվել ներսից՝ ներս խցկված Նովուս Օրդո քահանաների ջանքերով, որպես պատը կփլվի որմնաորդերից՝ թերմայթներից..

144

2012-ից Ռատցինգերը նրանց հետ սկսեց խոսել ուժով. արգելված էր Տրիդինտինյան Պատարագը, որի փոխարեն նրանք պետք է ընդունեին Մոտու կոչվող նոր պատարագը, կամ՝ կարգալույծ էր անում չհնազանդվողներին. 27 քահանաների և Եպիկոպոս Վիլյամսոնին նա էքսկոմունիկատ տվեց՝ չհնազանդելու, հակասեմիթական և այլ պատրվակների տակ: Ռատցինգերի դրած պայմանն է, որ մի քանի նորամծություն պետք է դնել բոլոր ծեսերի մեջ, թե ոչ՝ կեղծ պոնտիֆը բռնագրավում է SSPX-ի եկեղեցիները և քահանաներին զրկում աշխատավարձերից... Վատիկան II-ի նստաշրջանների ընթացքում այս նոր եկեղեցուց լրիվ առանձնացավ Արքեպիսկոպս Պիեր Մարտին Նգո Թակ անունով վիետնամցի ծագումով մարդը և հիմնեց Մարիամ Անարատ Թագուհու Ընկերությունը՝CMRI -The Congregation of

Mary Immaculate Queen (CMRI)- ովքեր, ի տաբերություն լֆեբրականների, հայտարարում են, որ Սուրբ Պետրոսի Աթոռը Սուրբ Պետրոսի Աթոռը Սուրբ Պետրոսի Աթոռը Սուրբ Պետրոսի Աթոռը դատարկ էդատարկ էդատարկ էդատարկ է և, այդ պատճառով կոչվում են Սեդեվականտիստներ: Sede Vacante-ն կաթոլիկ եկեղեցու կանոն է, որը թարգմանվում է դատարկ աթոռ, դատարկ աթոռ, դատարկ աթոռ, դատարկ աթոռ, և այն վերաբերվում է պապի մահվանից հետո այն ժամանակահատվածին, որը ընկած է մինչև մյուս պապի ընտրությունները-ինտերռեգնում շրջանը: Սեդեվականտ դիրքը խիստ քննադատվեց Արքեպիսկոպոս Լֆեբրից և իր հետնորդներից, մի փաստ, որ ինքնին աբսուրդ է, քանզի եթե SSPX-ը ընդունում է Վատիկան II-ի նոր եկեղեցու անօրինական և կեղծ պապերին, ըստ կանոնական օրենքի՝ նա պարտավորված է հնազանդել պապերի հեղինակությանը: Քանզի CMRI-ի բերած իրավական–սահմանադրական փաստարկները նոր եկեղեցու դեմ հզոր են և անվիճելի, նոր եկեղեցին՝ աշախարհի մամուլի ու տեսատեխնիկայի միջոցով, այն լրիվ հեղինակազրկելու համար սկսեց միայն պիտակավորել նրանց որպես ՛սեդեվականտիստ աղանդավոր,՛ սկիզմատիկ՛ - որից ամեն մի կաթոլիկ մարդ խիստ վախենում է: Այսպիսի պրոպագանդայով նրանց հաջողվեց CMRI-ին լրիվ մեկուսացնել: Այստեղ կներկայացնենք աստվածաբան Հայր Բենդիկտ Հյուզի

(CMRI) մի հոդվածից թարգմանություն, որը ամփոփ ձևով

145

ներկայացնում է մեր ժամանակաշրջանի կատակոմբի կաթոլիկ կատակոմբի կաթոլիկ կատակոմբի կաթոլիկ կատակոմբի կաթոլիկ եկեղեցու՝եկեղեցու՝եկեղեցու՝եկեղեցու՝ CMRI-ի դիրքորոշումը. «Ընդունված է ասել, որ Սուրբ Պապ Պիուս X –ի միաբանությունը (SSPX) ներկայացնում է իսկական Կաթողիկե Եկեղեցին և առաջնորդում է ավանդական շարժումը՝ ունենալով շատ եկեղեցիներ և մեծ համայնք. Սակայն իր ներսում այն կենսունակ չէ աստվածաբանական իր դիրքորոշման մեջ: Ահա ներկայացնում ենք այդ հակաստվածաբանության մի քանի կետերը միայն՝ ընդհանուր պատկերացման համար: Եթե այս մարդիկ ընդունում են Նոր Մոդեռն Եկեղեցին՝ իր պոնտիֆներով- դա նշանակում է, որ՝ Եկեղեցու Տիեզերական Մագիստերիումի օրենքները պահպանված չեն անսխալականությամբ. Այն, որ եկեղեցու վերնային հեղինակությունը կարող է առաջ քաշել օրենքներ, որ վնասում են հոգիները, այդ հեղինակությունը կարող է սխալվել կանոնիզացիաների մեջ, որ հավատացյալը կարող է անհնազանդ լինել եկեղեցուն՝ խուսափելու կործանումից, այն, որ այդ հավատացյալն է, որ պիտի ուղղի եկեղեցին, երբ այն շեղվում է...Փաստն այն է, որ այս ամենը հիմնված է ֆունդամենտալ սխալի է ֆունդամենտալ սխալի է ֆունդամենտալ սխալի է ֆունդամենտալ սխալի վրվրվրվրաաաա:՛ Հայր Բենդիկտ Հյուզ (CMRI) Ինչպես պատը քարը քարին՝ այնպես էլ եկեղեցին կառուցված է օրենքների վրա, և երբ այդ նույն եկեղեցին ժխտում է դրանք, նա քանդում է այն պատը, որոնցով կառուցված է ինքը- որնորնորնորն անհանար անհանար անհանար անհանար է:է:է:է: CMRI-ի աստվածաբնները բերում են շատ ապացույցներ, որ Վատիկան II-ը՝ իր պապերով և նվիրապետությամբ ոչ մի հեղինակություն չունի և այն Հռոմեական Եկեղեցի չէ, այլ՝ աղանդ, ըստ ուղղափառ պապերի ուսուցման և կանոնական օրենքների՝ Պապ Գրեգորի XVI , Mirari Vos (1832)

Պապ Պիուս IX , Quanta Cura and Syllabus of Errors (1864)

Պապ Լեո XIII , Immortale Dei (1865) and Libertas Humana (1888)

Պապ Պիուս XI , Quas Primas (1925) and Mortalium Animos (1928)

Պապ Պիուս XII , Mystici Corporis (1943), և այլն, և այլն, և այլն...

146

Ի՞նչպիսին է լինելու Հռոմի ապագան. Հնարավո՞ր է արդյոք , որ այս ավանդապահ կոթոլիկները ընտրեն իսկական պապ՝ եղած հերետիկոսներին և ուրացողներին հռչակելով որպես հակապապեր: հակապապեր: հակապապեր: հակապապեր: Եվ եթե CMRI-ը հայտարարում է Սուրբ Պետրոսի Աթոռը դատարկդատարկդատարկդատարկ՝՝՝՝ իրավական պապ ընտրելու պատասխանատվությունը դրանով ընկնում է իր իսկ ուսերին. Մի բան, որ նրանց եպիսկոպոսները չեն համարձակվում անել: Հենց դա էլ իրե՛նց ֆունդամենտալ սխալն է: ֆունդամենտալ սխալն է: ֆունդամենտալ սխալն է: ֆունդամենտալ սխալն է: Փաստերից ելնելով՝ կարելի է ասել, որ Հռոմեական Կաթոլիկ Եկեղեցին անհույս և անմխիթար վիճակի մեջ է, և նրա խնդիրները մարդկայնորեն լուծելի չեն, այլ՝ պահանջվում է Աստծո գերբնական միջամտություն: Որին էլ բոլորը հենց սպասում են- ոչ ոք ոչինչ ոչ ոք ոչինչ ոչ ոք ոչինչ ոչ ոք ոչինչ չանելով:չանելով:չանելով:չանելով:

ՖաթիմայիԱստվածամոր Հայտնություն: Վերջին ՖաթիմայիԱստվածամոր Հայտնություն: Վերջին ՖաթիմայիԱստվածամոր Հայտնություն: Վերջին ՖաթիմայիԱստվածամոր Հայտնություն: Վերջին Մարգարեություն և Աշխարհի ՎերջՄարգարեություն և Աշխարհի ՎերջՄարգարեություն և Աշխարհի ՎերջՄարգարեություն և Աշխարհի Վերջ

1917-ի Մայիսի 13-ին Պորտուգալիայի Ֆաթիմա գյուղի երեք պատանի բնակչիրները- Լուչիա Դե Սանտոսիը, Յասինտա և Ֆրանչեսկո Մարթոն- երբ իրենց ոչխարներն էին արածեցնում հովտում , տեսան Հրեշտակ, որ խոսեց իրենց հետ և Սուրբ Հաղորդություն տվեց, ապա՝ նրանց հայտնվեց Աստվածամայր Կույս Մարիամը՝ հայտնելով նրանց գալիք Ռուսական Բոլշևիկյան Հեղափոխության մասին և դրա ահավոր հետևանքների: Հեղափոխությունը ուղղված էր Քրիստոսի Եկեղեցուն, որի արյունալի ընթացքին ամբողջ աշխարհը պիտի մոտենա իր գոյության պատմության ավարտական դարաշրջանին :

147

Ապա Աստվածամայրը երեխաներին հայտնեց մարգարեություն՝ երեք մասերեք մասերեք մասերեք մասերիերիերիերիցցցց, որ նրանք պետք է հայտնեին Հռոմի Պապին՝ ուղարկելով այդ մարգարեության կնքված նամակը Վատիկան : Դա արվում էր Քույր Լուսիի միջոցով, երբ նա ստանում էր եպիսկոպոսի հրամանը՝ գրելու ամեն ինչ, մանավանդ, երբ վաղամեռիկ տեսանող երեխաներից մեկի՝ Յասինտայի աճյունը բացելով՝ գտան այն անապական:

Յասինտա Մարթոյի անապական մարմինը՝ բացված 1935-ին և 1951-ին . ննջեց ի Քրիստոս 1920-ին, տաս տարեկանում: Քույր Լուսին մարգարեությունը՝ գրված և փակված ծրարով, ուղարկեց Հռոմ 1941-ին և դրան ծանոթ էր ինքը՝ Պապ Պիուս XII-ը և մի քանի այլ կրոնավորներ: Երեք մասից կազմված մարգարեության միայն առաջին երկու մասը հրապարակվեցին, սակայն երրորդ մասը, ուր Աստվածամայրը խոսում է հենց Հռոմի ուրացության և աշխարհի վերջի մասին՝ երբեք չհրապարակվեց. մինչև 2000-ին Վատիկանի հանցավոր կրոնավորները իբր այն հրապարակեցին, որը միայն մի կեղծված կեղծված կեղծված կեղծված փփփփաստաթութղթ էրաստաթութղթ էրաստաթութղթ էրաստաթութղթ էր, քանզի ո՛չ բովանդակությամբ և ո՛չ ծավալով այն չի համապատասխանում այն եպիսկոպոսների և կարդինալների նկարագրությանը, ովքեր կարդացել են փաստաթուղթը: Ահա՝ մարգարեության առաջին երկու մասերը, որը հրապարակվել են 1941-ին: Աստվածամայրը երեխաներին ցույց է տալիս կրակե Դժոխքը, ուր երեխաները սարսափով տեսնում են ածխի նման կարմրած դևերին և տանջվող մարդկանց.ապա Տիրամայրը ասում է. ՛Դուք տեսաք

148

Դժոխքը, դեպի ուր գնում են թշվառ մեղսավորների հոգիները: Այդ կանխելու համար Աստված ուզում է աշխարհում հաստատել իմ Անարատ Սրտի բարեխոսությունը: Եթե իմ խնդրանքը կատարվի՝ շատ հոգիներ կփրկվեն և խաղաղություն կտիրի. Պատերազմը կավարտվի: Բայց եթե մարդիկ շարունակեն վիրավորել Աստծուն, ավելի վատթարը կպատահի Պիուս IX-ի օրերին: Երբ տեսնեք երկինքը լուսավորված անհայտ լույսով՝ -(որը իսկապես պատահեց Հունվարի 25-ին, 1938-ին.մեծ գիսաստղ երևաց երկնքում, որը տեսանելի էր ամեն տեղից)- դա կլինի այն նշանը տրված Աստծով, որ աշխարհը իր հանցանքների համար սկսելու է կրել իր պատիժը՝ կլինեն պատերազմ, սով, և հալածանքներ ընդդեմ եկեղեցու և սուրբ հոր: Որպեսզի կանխվի այս, ես պիտի գամ՝ խնդրելու Ռուսաստանի նվիրաբերումը իմ Անարատ Սրտին, որպեսզի ամեն ամսվա առաջին շաբաթ օրերին մարդիկ հաղորդվեն : Եթե իմ խնդրանքները կատարվեն՝ Ռուսաստանը դարձի կգա և խաղաղություն կտիրի, եթե՝ ոչ, այն իր սխալները պիտի սփռի աշխարհով մեկ՝ պատճառելու պատերազմներ և հալածանքներ եկեղեցու դեմ. Բարի մարդիկ պիտի մարտիրոսվեն. Սուրբ Հայրը շատ պիտի տառապի. Շատ ազգեր պիտի ոչնչացվեն: Վերջում իմ Անարատ Սիրտը պիտի հաղթանակի: Սուրբ Հայրը պիտի նվիրաբերի Ռուսաստանը ինձ, և այն պիտի դարձի գա և խաղաղության ժամանակաշրջան պիտի տրվի մարդկությանը: III. Պոտուգալյայում հավատքի դոգման պիտի միշտ պահպանվի....» Մարգարեության մինչև այս մասը հայտնի դարձրին, սակայն՝ հաջորդող մասը, երրորդ, չհրապարակվեց: Փաստ է, որ Ռուսաստանի կոմունիստական հեղափոխության հետ՝ այս ամենը կատարվեց՝ համշխարհային պատերազմները և կոտորածները, և որ, իրոք, կոմունիզմը տարածվեց ամենուր՝ ահագնացավ Չինաստանում, անգամ՝ հիմա Եվրոպան ու ԱՄՆ-ը իրենց աթեիզմով և սոցիալիստական կառուցվածքով նման են ՍՍՀՄ-ին: Բայց մնացած ամեն ինչը մնում է անհասկանալի:

149

Հայտնի է նաև, որ Հայր Մարիո Լուիջի Չիապպին, որ Պապ Պիուս XII-ի աստվածաբանն էր, հայտարարել է, որ՝ «Ֆաթիմայի Երրորդ Ֆաթիմայի Երրորդ Ֆաթիմայի Երրորդ Ֆաթիմայի Երրորդ գաղտնիքըգաղտնիքըգաղտնիքըգաղտնիքը Եկեղեցու վերնախավի ուրացության մասին է:՛Եկեղեցու վերնախավի ուրացության մասին է:՛Եկեղեցու վերնախավի ուրացության մասին է:՛Եկեղեցու վերնախավի ուրացության մասին է:՛ Կարդինալ Սիլվիո Օդդին գրում է, որ Երրորդ Գաղտնիքը բոլորովին էլ Ռուսաստանի դարձի մասին չէ, այլ՝ Կաթոլիկ Եկեղեցու ներսում կատարվելիք հեղափոխության: Ֆաթիմայի Աստվածամոր հայտնությունը հասարակական լայն ճանաչում ունի, քանզի այն ուղեկցվել է երկնքում տեղի ունեցող հրաշքներով, որոնք տեսել են հազարավոր մարդիկ, դոկումենտացված են որպես փաստ...Սակայն՝ այն , քանի որ լրիվ տեքստով բացահայտված չէ, առթում է միայն հակասականություն ու , ի վերջո, վեր ածվեց կարծես կուլտի: Ամեն դեպքում՝ վաղամեռիկ Յասինտայի մասին Քույր Լուսիի հիշողությունների գիրքը հրատարակվել է, ուր փոքրիկ սրբուհին պատմում է իր սարսափելի տեսիլի մասին, երբ ՛երբ ՛երբ ՛երբ ՛սպիտակ սպիտակ սպիտակ սպիտակ հահահահագուստով պապը ընկնում էգուստով պապը ընկնում էգուստով պապը ընկնում էգուստով պապը ընկնում է՛՝ ՛՝ ՛՝ ՛՝ շրջապատված խուճապի մատնված շրջապատված խուճապի մատնված շրջապատված խուճապի մատնված շրջապատված խուճապի մատնված մարդկանցով:մարդկանցով:մարդկանցով:մարդկանցով: Մենք այստեղ պիտի չխոսենք այն բոլոր խճողումների մասին, որ այս հայտնությունը պատճառում է կաթոլիկ աշխարհին, սակայն՝ մի փաստ շատ հետաքրքրական է: 1981-ին Մահմեդ Ալի Աղա անունով մի Թուրք տղա, ով հայտնի էր որպես վճարովի մարդասպան , հրապարակավ կրակեց Հովհաննես Պողոս II-ի վրա: Որից հետո ստապապը իբր տեսիլ է տեսել, թե ինչպես Աստվածամայրը երևացել է իրեն ու գրկել, որից հետո նրա կյանքը փրկվել է: Ապա Հովհաննես Պողոս II-ը աշխարհի մամուլի տեսախցիկների կանաչ լույսերի տակ մտավ մարդասպանի բանտախուց ու կատարեց ներման հայրական մեծ սիրո ակտ, մի փաստ, որից հետո Հովհաննես Պողոս II-ը դարձավ շատ ավելի հռչակված, քան կարող է լինել ամենահռչակավոր Հոլիվուդի աստղը: Երբ Մահմեդ Ալի Աղան 2010-ին ազատվեց բանտից, նա Թուրքական հեռուստատեսությամբ արեց հայտարարություն, որ ինքը կրակելով Հովհաննես Պողոս II-ի վրա՝կատարել է Վատիկանի կատարել է Վատիկանի կատարել է Վատիկանի կատարել է Վատիկանի պատվերըպատվերըպատվերըպատվերը. ՛Վատիկանի վերնախավն էր հենց կազմակերպել այդ

150

սպանությունը, իսկ դրա պատվերը տրվել էր ուղղակիորեն Կարդինալ Ագուստինո Կասարոլիի կողմից:՛ Թվում է՝ ասվածը անհեթեթություն է , որը պետք է անտեսել: Բայց, նա ով գիտի, թե ինչ են իրենից ներկայացնում Վատիկանի մասոնական դավադիրները, նրա համար սա հնչում է որպես բացարձակ ճշմարտություն, քանզի այս այն իրական առիթն էր, ինչ Վատիկանի համաշխարհային կրոնի քրմերը փնտրում էին՝ առաջ տանելու և հաստատելու իրենց ՛լեգենդը՛: Վատիկան II-ին պետք էր իր գործի ՛սրբությունը՛ ներկայացնող իր գործի ՛սրբությունը՛ ներկայացնող իր գործի ՛սրբությունը՛ ներկայացնող իր գործի ՛սրբությունը՛ ներկայացնող մարտիրոս, մարտիրոս, մարտիրոս, մարտիրոս, և պետք էր ներկայացնել այն ՛սպիտակ հագուստով՛ ընկնող պապին, որի մասին Ֆաթիմայի մարգարեությունը խոսում է, և որի մասին ամբողջ աշխարհը գիտի ու հավատում է: Կազմակերպելով այս հրապարակային սպանության փորձը՝ ճիշտ հաշվարկով նրանք դուրս եկան որպես հաղթող. Հովհաննես Պողոս II ստապապը բարձրացվեց մինչև կանոնական սրբության աստիճան՝ հաստատելով իրեն նաև որպես աստվածաբանական ճշմարտության, համաձայն Ֆաթիմայի Աստվածամոր Հայտնության, որը պաշտոնապես հայտարարված էր հավաստի և հաստատված էր մի քանի պապերի և Վատիկանի Հավատաքննության Կոմիտեի կողմից: Այսպիսով՝ աշխարհը հոտնկայս ծափահարում է իր իսկ գերեզմանափորներին, որոնց համար մարդկության հոգու հավիտենական փրկությունը ոչինչ չի նշանակում:

Յասինտա , Լուչիա Դե Սանտոս, Ֆրանչեսկո Մարթո

151

Հայ Առաքելական Եկեղեցին և Նրա ԴերըՀայ Առաքելական Եկեղեցին և Նրա ԴերըՀայ Առաքելական Եկեղեցին և Նրա ԴերըՀայ Առաքելական Եկեղեցին և Նրա Դերը

Այն եկեղեցին, որ այժմ կոչվում է Հայ Առաքելական Եկեղեցի ՝ իր Էջմիածին կենտրոնով, դարեր ի վեր կոչվել է Հայոց ԵկեղՀայոց ԵկեղՀայոց ԵկեղՀայոց Եկեղեցիեցիեցիեցի- այն եղել է և կա՝ ուղղափառ, առաքելական սուրբ և կաթողիկե՝ տիեզերական: Այն մասն է Քրիստոսի անտեսանելի Մարմնի, Երկնային Եկեղեցու, որի վրա Դժոխքի դռները պիտի չհաղթահարեն, և նաև՝ մասն է Քրիստոսի տեսանելի Մարմնի՝ Երկրային Եկեղեցու, որն այժմ գտնվում է որն այժմ գտնվում է որն այժմ գտնվում է որն այժմ գտնվում է խոր ճգնաժամի և խոր ճգնաժամի և խոր ճգնաժամի և խոր ճգնաժամի և հոգեվարքի հոգեվարքի հոգեվարքի հոգեվարքի մեջ:մեջ:մեջ:մեջ: Հայոց Եկեղեցու հայրապետները միշտ իրենց բարի կամքն են արտահայտել ՝ պահելու հաղորդակցությունը առաքելական քույր եկեղեցիների հետ և ենթարկվելու դրա միապետությանը՝ ճանաչելով նաև Հռոմը որպես ուղղափառության առաջնորդող Աթոռ, եթե նա կատարել է իր այդ դերը սրբությամբ: Հայ Եկեղեցու ոչ մի վարդապետ միաբնակ՝ մոնոֆիզիտ նեստորական աղանդավոր չի եղել, այլ՝ այդ միաբնակների աղանդը եղել է միայն մի սեկտ, որին միշտ մեր թշնամիները օգտագործել են մեր իսկ ազգի դեմ: Քանի որ այս միաբնակները համագործակցում էին ասորիների, պարսիկների, անգամ թուրք- սելջուկների հետ՝ աղ ու հացով ընդառաջ գնալով նրանց, նրանց տրված էր այդ թշնամիներից աշխարհային զորություն, և նրանք մշտապես եղծել են հայկական հնագույն ձեռգրերը՝ նենգափոխելով նենգափոխելով նենգափոխելով նենգափոխելով Սուրբ Մաշտոցի, Խորենացու, Օձնեցու, Նարեկացու, Շնորհալու, և այլն, վարդապետական աշխատությունները. ահա ինչու Հայ Եկեղեցու դավանաբանության մանրամասների մասին ավելի ճիշտ է ուսումնասիրություն կատարել օտար աղբյուրների մեջ, որոնք պարզորեն վկայում են, որ

152

Հայ Եկեղեցին դարեր ի վեր միայն եղել է սուրբ, առաքելական-ճշմարիտ, տիեզերական-բացարձակ դոգմատիկ: Նաև՝ դավանաբական տեսությունները պետք է միայն փնտրել ծիսական աղոթքների մեջ- Մաշտոց կանոնումՄաշտոց կանոնումՄաշտոց կանոնումՄաշտոց կանոնում- որը բացարձակ սուրբ է, կատարյալ և ՝ պահվել է անխաթար : Այդ իմաստով Հայ Եկեղեցու ավանդությունը և հոգևոր ժառանգությունը մի բացառիկ գանձերի շտեմարան է, որը պետք է նախ՝ հասկանալ և ապա՝ գնահատել ու պահել աչքի լույսի պես: Նրա ծիսական պաշտամունքի տեքստերը մաքուր ուղղափառ են և աստվածային. պատարագը, ձեռնադրման, օծման մնացած բոլոր ծեսերը՝ լի շնորհոք: Ահա ինչուԱհա ինչուԱհա ինչուԱհա ինչու՝ Հայոց Եկեղեցին այսօր մնում է որպես միակ ՝ Հայոց Եկեղեցին այսօր մնում է որպես միակ ՝ Հայոց Եկեղեցին այսօր մնում է որպես միակ ՝ Հայոց Եկեղեցին այսօր մնում է որպես միակ ՀռոմեՀռոմեՀռոմեՀռոմեաաաական Կաթողիկե կան Կաթողիկե կան Կաթողիկե կան Կաթողիկե Ուղղափառ ԵկեղեցինՈւղղափառ ԵկեղեցինՈւղղափառ ԵկեղեցինՈւղղափառ Եկեղեցին, քանզի այն ամբողջացնում է սուրբ առաքյալներ Թադեոսի և Բարդուղիմեոսի ժառանգությունը՝ առանց փոփոխության, Սուրբ Պետրոս Առաքյալի Հռոմեական աթոռի դոգմաները՝ առանց փոփոխության, Սուրբ Հովհաննես Ոսկեբերանի և Բարսեղ Կեսարացու կանոնացված ծեսերը՝ առանց փոփոխության: Այս ժառանգության հետ վեճերի մեջ մտնելու փոխարեն ժամանակն է, որ բոլորը գան՝ դրանից սովորելու, խմբագրելու և սրբագործելու իրենց խաթարված հավատքը և դրա դրույթները: Նորից՝ պետք է նշել, որ դավանաբանական ձեռագրերը, սակայն, որոնք պահպանված են Մատենադարանում, հստակ չեն , շատ հաճախ՝ հակասական են, իսկ շատ հաճախ էլ՝Հունական, Լատին աղբյուրները ներկայացնում են անճիշտ թարգմանությամբ, որովհետև, ինչպես արդեն նշեցինք, ձեռագրերը շատ հաճախ ենթարկվել են խմբագրման, մանավանդ՝ մոնոֆիզիտ աղանդավորականներից – ահա ինչու դավանանքի պարզ և հստակ ձևակերպման իմաստով, որպես ամբողջական դավանաբանական կատարյալ ալֆա և օմեգա , որպես Տիեզերական սուրբ ժողովների կանոնների դասագիրքդասագիրքդասագիրքդասագիրք,,,, հավատքի կողմնացույցհավատքի կողմնացույցհավատքի կողմնացույցհավատքի կողմնացույց՝՝՝՝ պետք է ընդունել , պետք է ընդունել , պետք է ընդունել , պետք է ընդունել , ճանաչել և սեփականացնելճանաչել և սեփականացնելճանաչել և սեփականացնելճանաչել և սեփականացնել ՏրենթՏրենթՏրենթՏրենթի Վեհաժողովիի Վեհաժողովիի Վեհաժողովիի Վեհաժողովի դեկրետները և կանոնները- և դրանով ավարտել անցյալի վեճև դրանով ավարտել անցյալի վեճև դրանով ավարտել անցյալի վեճև դրանով ավարտել անցյալի վեճերներներներն ու շարջվել ու շարջվել ու շարջվել ու շարջվել առաջ: առաջ: առաջ: առաջ:

153

ԻԻԻԻսկ շարջվել առաջ՝ նշանակում է ուղղափառ եկեղեցիների ուժերը միացնել ընդդեմ այս լյուցիֆերիան համաշխարհային կուլտի՝ Վատիկան II –ի, դրանց ստապապերի ու նաև՝ նրանց աշխարհային գործիք–կազմակերպության՝ Եկեղեցիների Համշխարհային Խորհրդի, ընդդեմ էքյումենիզմի, կրոնների միաձուլման, ընդդեմ նորարարությունների , որ քանդում են սուրբ դոգմաները և առաքելական ծեսերը. ընդդեմ Մոդեռնիզմիընդդեմ Մոդեռնիզմիընդդեմ Մոդեռնիզմիընդդեմ Մոդեռնիզմի: Եթե դավանաբանական վեճերը մնան ուղղափառ եկեղեցիների նպատակ՝ պայքարը տանուլ պիտի տրվի յօգուտ սատանայի: Ընդ որում ՝այդ դավանաբանական վեճերին վերջ պետք է տալ ո՛չ թե յուրաքանչյուրն ինքն իր էշը քշելով, այլ՝ միանալով Տրենթի սուրբ ուսուցման հովանու տակ՝ օգտագործելու դրա սուրբ կանոնները և անաֆեմաները ընդդեմ Վատիկան II-ի, ժամանակակից հզոր աղանդի՝ Մոդեռնիզմի - կանոններ և անաֆեմաներ, որ այս ներխուժող բանդան վերացրել է կաթոլիկ եկեղեցում, և հիմա էլ պիտի մտնի հերթով բոլոր օրթոդոքս եկեղեցիները ու տեղում վերացնի այն ամենը, ինչ բացարձակ ձևակերպում ունի և ավանդական-առաքելական է: Այսինքն՝ այսօր հավատացյալ համայնքը իր ուղղափառ եկեղեցուց սպասելիք ունի, որ այն պիտի դատապարտի և անաֆեմայի տակ դնի մոդեռնիզմը, դնի մոդեռնիզմը, դնի մոդեռնիզմը, դնի մոդեռնիզմը, կարգազրկի ու եկեղեցուց դուրս շպրտի նրա ջատագովներին, ովքեր խախտում են սուրբ ավանդության կանոնները, դատապարտի նոր պսեդո-կաթոլիկ եկեղեցու պապերին – ու նզովքի տանզովքի տանզովքի տանզովքի տակ դնի նրանց:կ դնի նրանց:կ դնի նրանց:կ դնի նրանց:

154

Ի~նչ հուզիչ է... Հարց. իսկ ի՞նչն է միավորում նրանց ՛եղբայրական՛ այսպիսի ինտիմ

գրկախառնության մեջ... Նախ՝ պատասխանելով այն կոթոլիկներին, որոնք Հայ Առաքելական Եկեղեցին անվանում են ՛սկիզմատիկ՛- հասկանանք , թե ինչ է սկիզմը: Սկիզմը, ըստ կաթոլիկ օրենքի, այն է, երբ պապը կարգազրկում է երբ պապը կարգազրկում է երբ պապը կարգազրկում է երբ պապը կարգազրկում է եպիսկոպոսին ու արգելում նրան գործադրել իր օծումը՝ եպիսկոպոսին ու արգելում նրան գործադրել իր օծումը՝ եպիսկոպոսին ու արգելում նրան գործադրել իր օծումը՝ եպիսկոպոսին ու արգելում նրան գործադրել իր օծումը՝ համարելով այն անվավեր:համարելով այն անվավեր:համարելով այն անվավեր:համարելով այն անվավեր: Այդպիսի բան որևէ մեկ անգամ Հայ Կաթողիկոսի, որը համարվում է եպիսկոպոսության աստիճան և առաջնորդ ազգային թեմի եպիսկոպոսների- երբեք չի պատահել:երբեք չի պատահել:երբեք չի պատահել:երբեք չի պատահել: Վատիկան II-ի սատանայական աղանդը իր հետ կաթոլիկների մեջ տարածեց սկիզմի իր պատկերացումները- նա , ով չի ենթարկվում պապին՝ սկիզմատիկ է: Իսկ ի՞նչ է այդ դեպքում այն պապը, ով չի ենթարկվում նախորդ 261 պապերին և հենց Իր՝ Քրիստոսի պատվիրաններին- աստվա՞ծ: Ահա- այստեղից էլ կարելի է ասել, որ Հայոց Եկեղեցու ուղղափառ մարմինը միշտ էլ անընդմիջելիորեն անընդմիջելիորեն անընդմիջելիորեն անընդմիջելիորեն եղել է Տիեզերական Եկեղեցի և եղել է Տիեզերական Եկեղեցի և եղել է Տիեզերական Եկեղեցի և եղել է Տիեզերական Եկեղեցի և կա:կա:կա:կա: Այն երբեք չի հաղթահարվելու անարժան , հերետիկոս, պիղծ , անօրինական քահանաներից, որոնք կան նաև Հայոց եկեղեցում հիմա և եղել են նույնպես անցյալում.. Կան, սակայն՝ փոքրաթիվ, ովքեր փորձում են պահել մարդկանց խավարի մեջ, փորձում են

155

խախտել պատարագի աստվածային վեհությունը, ժողովրդին սովորեցնում են պահք չպահել, կապում են նրանց հեթանոս ցեղային օկկուլտ տոներին, Սուրբ Գիրքը Սուրբ Խորանից կարդում են աշխարհաբար՝ խեղված, սկսել են կին ընթերցողներ բերել ծեսերին, և այլն...Սակայն՝ այս մարդիկ միայն պիտի ինքնաոչնչացվեն: Այն, ինչ անօրեն ուրացողները արեցին Հռոմի հետ պիտպիտպիտպիտի ի ի ի չկարողանան անել Սուրբ Էջմիածնի հետ, քանզի այչկարողանան անել Սուրբ Էջմիածնի հետ, քանզի այչկարողանան անել Սուրբ Էջմիածնի հետ, քանզի այչկարողանան անել Սուրբ Էջմիածնի հետ, քանզի այս Սուրբ ս Սուրբ ս Սուրբ ս Սուրբ Հավատքը և ԵկեղեցինՀավատքը և ԵկեղեցինՀավատքը և ԵկեղեցինՀավատքը և Եկեղեցին պատկանում է մարտիրոսված ժողովպատկանում է մարտիրոսված ժողովպատկանում է մարտիրոսված ժողովպատկանում է մարտիրոսված ժողովրդիրդիրդիրդինննն: Մեր ժողովուրդը իր արյամբ է վճարել Քրիստոնյա լինելու մենաշնորհի համար, և մեր եկեղեցին մեշտ պիտի ծնի իր հերոսական որդիներին՝ ի սուրբ կրոն և ի սուբ նահապետական հող... Երբ մուսուլմանները գերի էին տանում Քրիստոնյա երեխաներին՝ դաստիրակելու նրանց իսլամով որպես մամլուկ կամ՝ ենիչար- նրանց առաջին գործն էր լինում երեխաներին զրկելու զրկելու զրկելու զրկելու հիշողությունիցհիշողությունիցհիշողությունիցհիշողությունից. երեխաները իրավունք չունեին խոսելու իրենց մայրենի լեզվով, կամ՝ տալու իրենց ծննդյան հայրենի անունները: Նրանց դաստիարակում էին, թե նրանք ոչնչություն են, թափառական շներ, անմշակույթ ու ողորմելի, սոված մուրացիկներ, ում նկատմամաբ նոր տերերը միայն ազնվականություն են ցուցաբերում՝ իբր դարձնելու նրանց մարդ՝ հաց են տալիս ու կացարան, ձի են տալիս ու զենք, բայց միայն՝ սովորեցնելու խողխողել իրենց հարազատ մայրերին, գնալու-քանդելու իրենց եկեղեցիներն ու հայրերի տները... Նույնը կատարվում է հիմա, երբ աշխարհի ջհուդա-մասոնական մամուլը, գիտությունն ու տեսատեխնիկան ներկայացնում է Հայերիս որպես ոչնչություն, մեր՝ հավատքը անպետք հնոտի, մեր անցյալը՝ խեղճ ու կրակ, Հայոց հոգին՝ հանգած : Սրա նպատակը միայն մեկն է. սպանելու մեր հիշողությունը, սպանելու սպանելու մեր հիշողությունը, սպանելու սպանելու մեր հիշողությունը, սպանելու սպանելու մեր հիշողությունը, սպանելու ճշմարտության ժառանգությունը, ճշմարտության ժառանգությունը, ճշմարտության ժառանգությունը, ճշմարտության ժառանգությունը, սպանելու մեր հավատքն ու հնագույն լեզվա-մտածողությունը, որ հիմնեցին և ստեղծեցին մեր մեծերը՝ Մաշտոցից մինչև Կոմիտաս ու Շիրազ, որը սրով հաստատեցին՝ Սուրբ Վարդանից մինչև Անդրանիկ ու Սիմոն Աչիգյոզյան ... Հանուն Հոր և Որդվո և Հոգվույն Սրբո. Ամեն

156

Սուրբ Պատարագի Ճշմարտացիության Սուրբ Պատարագի Ճշմարտացիության Սուրբ Պատարագի Ճշմարտացիության Սուրբ Պատարագի Ճշմարտացիության ու Շնորհքիու Շնորհքիու Շնորհքիու Շնորհքի Ուղղափառ ՄոդելըՈւղղափառ ՄոդելըՈւղղափառ ՄոդելըՈւղղափառ Մոդելը

Քահանան երբ սուրբ

է՝ մատուցում է

Ճշմարիտ Սուրբ

Հաղորդություն և Պատարագ

Քահանան երբ մեղքի մեջ է՝ մատուցում է Ճշմարիտ Սուրբ Հաղորդություն,

և Պատարագ, սակայն՝ ինքը պիտի

դատապարտվի:

Քահանան երբ հերետիկոս է՝

Հաղորդությունը ունայն է ,

շնորհազուրկ, պատարագը՝ սուտ,

ինքը՝ հակաքրիստոս:

Պիտի դատապարվեն

և՛քահանան, և՛ սուտ պատարագի և հաղորդության մասնակիցները

157

Վատիկան Վատիկան Վատիկան Վատիկան IIIIIIII----ի Նոր Կարգի՝ ի Նոր Կարգի՝ ի Նոր Կարգի՝ ի Նոր Կարգի՝ Novus Ordo Novus Ordo Novus Ordo Novus Ordo ՛Պատարագի՛ Դժոխային ՛Պատարագի՛ Դժոխային ՛Պատարագի՛ Դժոխային ՛Պատարագի՛ Դժոխային ԴրվագներիցԴրվագներիցԴրվագներիցԴրվագներից

Պապեթ-պատարագ

հնդիկ-ազգային-պատարագ

158

Կլոուն-պատարագ

159

Պատարագ-համայնքային

թաթիկ-պատարագ

160

Հրեշտակ-պատարագ

տիկնիկ-պատարագ

161

պատանեկան-պատարագ

սեր-նվեր-պատարագ

162

պիժամա-պատարագ

կրակ-մայր-պատարագ

163

Մենորա-պատարագ

պոնտիֆիկ-դիցուհիներ-պատարագ

164

Կոթոլիկ Մասոնական համատեղ- պատարագ:

Բուդդիստ քուրմերը՝ Պորտուգալյիայի Ֆաթիմայի Եկեղեցում համատեղ ծես կատարելիս:

165

Մոսոնական համատեղ Գանգ-պատարագ՝ կաթոլիկ եկեղեցում

Նկարում՝ Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին II-ը կոթոլիկ Նովուս Օրդո հերետիկոս ծեսին՝ համատեղ պաշտամունք անելիս, 2000: Հայկական-պատարագ

166

Նկարում՝ Վատիկան II-ի Կրկես-պատարագ.պապի աուդենցիա

Աֆրո- պատարագ, երբ բոլորը պետք է հագնեն աֆրիկյան զգեստներ

Բանակային պատարագ. Ջիպը օգտագործվում է որպես ՛սուրբ՛ սեղան:

Փուչիկ-պատարագ:

Լողափ-պատարագ

Բուդդահ- պատարագ

167

Քարիսմատիկ- պատարագ, ուր բոլորը հաչում են շների պես , խռխռում են խոզի պես՝ գետնին գալարվելով:

Չինական թեյ-պատարագ:

Կլոուն- պատարագ

168

Նապաստակ-պատարագ

Ֆետիշ-պատարագ

Արվամոլ-պատարագ

169

Մայր-երկիր պատարագ

Պինկ Պանթեր-պատարագ

Վուդու-պատարագ

170

Կույս Հեշտոցի-պատարագ

Վհուկ-պատարագ

171

Վոմին-լեզբիան-պատարագ

Հայ Կղերը՝ Ասիսի Էքյումենիկ աղոթքին:

172

Սև-Հիսուս-պատարագ (որին մասնակցեց Ավստրիայի Կարդինալ Սանբերգը )

Մայր Թերեզան՝ հաողրդություն տալիս: ՛Լավ Բուդդիստ լինելը, լավ Մուսուլման կամ՝

Հինդու լինելն էլ հենց փրկության ճանապարհ է»-ասում է նա:

Ռատցինգերը ՝ կենտրոնում

173

Հայ հոգևորականը՝ Վատիկան II-ի ծաղրածուի հոգով: Մասոնական Դավադրություն՝ Հայ Հնագույն Առաքելական Եկեղեցում:

Մասոնները՝ Հայ Առաքելական Եկեղեցում. Վարդանանց Ասպետներ (Ամերիկայի Գրանդ Լոժի Մասնաճյուղ)

174

Մոդեռնիզմի աղանդը Հայ Առաքելական Եկեղեցու մեջ, Էջմիածնի թեմ: Սուրբ Խորանը պղծում են՝ ՛թատրոն՛ տալով:

Ովքե՞ր են Հայ կաթոլիկները,

որոնքորոնքորոնքորոնք ենթակրվումենթակրվումենթակրվումենթակրվում ենենենեն ՀռոմիՀռոմիՀռոմիՀռոմի մոդեռմոդեռմոդեռմոդեռնիստնիստնիստնիստ մասոնականմասոնականմասոնականմասոնական նվիրապետությանընվիրապետությանընվիրապետությանընվիրապետությանը՝ Բենեդիկտ Տասնվեց-ստապապին: Նրանք հերետիկոսներ են եվ

սկիզմատիկներ: Նրանք ոչ մի կապ չունեն Սուրբ Լուսավորչի Աթոռի հետ:

Նրանք առանձնացան՝ տարալուծելով Հայ Հայրապետական Աթոռը, որը

ինքնին Կաթողիկե է, Ուղղափառ և Առաքելական: Նկարում՝ Վատիկան II-Հայ հեթանոսացած կաթոլիկ ՛քահանա՛՝

175

Այսօր Հայ Կաթողիկե պատրիարքությունը խրվել է Վատիկան Բ մասոնական

համաժողովի հերձվածների մեջ: Նրանք հերքում են սուրբ դոգմաները,

մոդեռնացնում են հայ հնամյա ծեսը, դարձնում են Հայ ծեսը Ռեֆորմացած –շնորհքից զուրկ: Իսկ ժողովուրդը այդ չգիտի:

Էքյումենիկ ժողովներ մուսուլմանների հետ:

՛Միեւնոյն օրը, երեկոյեան, Ժամհուրի դպրոցի

Տիրամօր եկեղեցւոյ մէջ տեղի ունեցաւ իսլամ-քրիստոնեայ յատուկ

արարողութիւն, որուն՝ հայ կաթողիկէ Եկեղեցւոյ կողմէ իր մասնակցութիւնը

բերաւ արհի. Յովհաննէս եպս. Թէյրուզեան, այլ հոգեւոր ներկայացուցիչներու

կողքին։՛25 մարտ 2012-ին

Հայ Կաթոլիկ Վատիկան II-ի Սատանիստները, Հա՝յ միայն լեզվով:Ոչ մի բան այստեղ չի ներկայացնում Հայկական առաքելական ավանդական ժառանգությունը:

176

177

Ստապապերը Երուսաղեմի պատի մոտ. այն Հրեական պիղծ տաճարի մնացորդի, որ Հիսուս Քրիստոսը քանդել տվեց 70-ն , ՔԹ. Ստապապերը հետևում են կաբալիստական սնոտիապաշտ սովորության՝ ցանկություն դնելու պատի մեջ, որն է՝ իրենց կաբալական հակաքրիստոս ՛մեսիայի՛ գալու խնդրանքի մասին նամակը առ Աստված:

178

Հայտնի Լյուցիֆերական նշանը, որը ներկայացնում է սատանայի պոզերը:

Հրեական հակաքրիստոս-ստապապը

179

՛ Արթուն լերու՛ք,՛ Արթուն լերու՛ք,՛ Արթուն լերու՛ք,՛ Արթուն լերու՛ք, հսկեց՛եք, զի ոսոխն ձեր սատանա, իբրեւ զառեւծ հսկեց՛եք, զի ոսոխն ձեր սատանա, իբրեւ զառեւծ հսկեց՛եք, զի ոսոխն ձեր սատանա, իբրեւ զառեւծ հսկեց՛եք, զի ոսոխն ձեր սատանա, իբրեւ զառեւծ գոչէ, շրջի և խնդրէ, թե՝ զով կլանիցէ՛ գոչէ, շրջի և խնդրէ, թե՝ զով կլանիցէ՛ գոչէ, շրջի և խնդրէ, թե՝ զով կլանիցէ՛ գոչէ, շրջի և խնդրէ, թե՝ զով կլանիցէ՛ ----1 1 1 1 Պետրոս 5:Պետրոս 5:Պետրոս 5:Պետրոս 5:8888

180

Պապ Լեո XIII-ի Սուրբ Միքայել Հրեշտակապետին նվիրված աղոթքը, որ մտավ Սուրբ Պատարագի Կանոնի մեջ

Sancte Michael Archangele,

defende nos in proelio; contra

nequitiam et insidias diaboli esto

praesidium. Imperat illi Deus;

supplices deprecamur: tuque,

Princeps militiae coelestis,

Satanam aliosque spiritus

malignos, qui ad perditionem

animarum pervagantur in mundo,

divina virtute in infernum

detrude. Amen

Սուրբ Միքայել Հրեշտակապե՛տ, պահպանի՛ր մեզ մարտի մեջ. եղի՛ր մեր հովանավորը և ուժը՝ ընդդեմ դևի չարության և խորամանկության. Որպեսզի Աստված նրան հեռացնի մեզնից, խնդրում ենք: Եվ քեզ, օ~ երկնային հրեշտակների Իշխա՛ն, Աստծո զորությամբ նետի՛ր Սատանային Դժոխքի մեջ, և նրա հետ՝ բոլոր իր չար ոգիները, որ թափառոմ են երկրի վրա՝ բերելու հոգիների կործանում. ամեն.

181

Անն ԿաթերինԱնն ԿաթերինԱնն ԿաթերինԱնն Կաթերին ԷմմերիխըԷմմերիխըԷմմերիխըԷմմերիխը (1774-1824)- (Երանելի)

Օգոստինյան միանձնուհի էր, որ ապրում էր միայն Սուրբ Հաղորդությամբ . Ներկայացնում ենք նրա մարգարությունից մի հատված.

«Ես տեսա Սուրբ Պետրոսի Եկեղեցին և անհամար մարդիկ , որ

քանդում էին այն: Տեսա և այլոց, որ մյուս կողմից վերակառուցում

էին այն: Քանդողները հեռանում էին մեծ կտորներ տանելով իրենց

հետ. Դրանք աղանդավորներ էին ու ուրացողներ: Երբ քանդում էին,

նրանք լսում էին՝ կատարելու հանձնարարություն, և այդ

քանդողները կաթոլիկ քահանաներ էին: Ես տեսա պապին՝ շրջապատված սուտ համախոհներով, ովքեր անում էին ճիշտ

հակառակը, ինչ նա ասում էր:

՛Նրանք կառուցեցին լայն ՝ քառակուսի մի մեծ եկեղեցի, ուր ընդունեցին բոլոր հավատալիքները՝ տալով բոլորին հավասար իրավունքներ. Ավետարանչականներ, Կաթոլիկներ- բոլոր ասպարեզներից – մի անսուրբ միություն, որ իբր մեկ հոտ է՝ մեկ հովվով: Այդտեղ պիտի դրվի վճարովի պապը՝ առանց զորության: Ամեն ինչ թվում է կատարյալ, սակայն՝ սուրբ խորանի տեղ այնտեղ միայն պղծություն է և ավիրվածություն: Այդպիսին է լինելու նոր եկեղեցին , որը պիտի հրկիզի հինը: ՛

182

Օգտագործած ԳրակՕգտագործած ԳրակՕգտագործած ԳրակՕգտագործած Գրականություն անություն անություն անություն Ած Աստնածաշունչ Մատեան, Վենետիկ, Ած Աստնածաշունչ Մատեան, Վենետիկ, Ած Աստնածաշունչ Մատեան, Վենետիկ, Ած Աստնածաշունչ Մատեան, Վենետիկ, 1805180518051805 The Holy Bible, Douay Rheims version, TAN, 1989The Holy Bible, Douay Rheims version, TAN, 1989The Holy Bible, Douay Rheims version, TAN, 1989The Holy Bible, Douay Rheims version, TAN, 1989 Մատթեոս Կաթողիկոսի Թղթերը, Էջմիածին, 1858 Հայոց Պատմություն, Մովսես Խորենացի, Հայաստան ,1990 Ժամագիրք, Անթիլիաս, 1986 Apologia Pro Marcel Lefebvre , The Angeluss Press, 1988 The Catholic Dogma, Michael Miller, Catholic Authors Press, 2007 The Crusades, Hilaire Belloc, TAN , 1992 The Catechism of the Council of Trent, TAN, 1982 The Canons of the Coucil of Trent, Tan 1978, The Catechism of St. Pius X, Angelus Press, 1993 The Great Encyclycle Letters of Pope Leo XIII, TAN, 1995 The Life of Jesus Christ by Enne Catherene Emmerich , TAN, 1986, Crossing the Threshold of Hope, by John Paul II, Alfred F, Knopf, 1994 Vataican II Documents- verious sutces Characrets of the Inquisitions, William Thomas Walsh, Tan, 1987 The Last Crusader Izabella, William Thomas Walsh, Tan, 1987 Dark Night of The Soul, St. John of The Cross,Image Books,1990 Dominican saints, TAN, 1995 Roman Missal, 1954-1962, verious editions, on-line libraries Universal Church Councils, verious materials, on-line libraries