ΠΟΝΤΙΚΙ Global

ΤΕΥΧΟΣ84/08

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Tόσοι Κινέζοι εξαγωγείς παιχνιδιών (το 52% του κλάδου) έχουν βάλει λουκέτο από την αρχή του 2008. Πηγή: China International Business

3.631

Μ Η Π Α Ι Χ Ν Ι Δ Ο Μ Ε Τ Ρ Ο

24Κατάληψη και νίκη

Οι εργάτες στη βιομηχανία Republic, στο Σικάγο, τόλμησαν και κέρδισαν τις αποζημιώσεις.

Φάκελος: Ο πλανήτηςγέρνει προς Ανατολάς!

Το ΝΑΤΟ αποκτά ανταγωνιστή στην Ασία, Κίνα και Ινδίαδυναμώνουν, το Ιράν από κοντά.

Πόκερ με τσιπάκιασημαδεμένα

Μοντέρνοι χαρτοκλέφτες έστηναν χιλιάδες παρτίδες στο on-line poker στο Ίντερνετ.

33

28 29

Μαντόνα μία

Αυτό ήταν το εξώφυλλο που επέλεξε το Playboy του Μεξικού για το χριστουγεν-

νιάτικο τεύχος του. Ένα ημίγυμνο μοντέλο με άσπρο μαντήλι στο κεφάλι, σε στάση που θυμίζει τα αγάλματα της Παναγίας στους καθολικούς ναούς. Ακολούθησαν οργισμένες αντιδράσεις, ιδίως επειδή το περιοδικό εκδόθηκε παραμονές της εορτής της Παναγίας της Γουαδελούπης, που συγκεντρώνει πλήθη πιστών στην Πόλη του Μεξικού. Το περιοδικό απολογήθηκε με ένα γελοίο ψέμα: «Η φωτογραφία δεν έχει και δεν είχε ποτέ πρόθεση να απεικονίσει την Παρθένο της Γουαδελούπης ή οποιαδήποτε άλλη θρησκευτική εικόνα. Η πρόθεσή μας ήταν ένα εξώφυλλο αναγεννησιακής τεχνοτροπί-ας». Β.Δ.

Σε λίγο ξημερώνει το Σάββατο της 6ης Δεκεμβρίου. Σε μερικές ώρες, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος θα πέσει νεκρός από τη

σφαίρα του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα. Η δολοφονία του θα προκαλέσει εξέγερση και ταραχές. Ωστόσο, το αίμα του Αλέξανδρου δεν θα είναι το πρώτο που θα χυθεί σήμερα. Στις 7 το πρωί, στην λεωφόρο Πέτρου Ράλλη, μια άλλη συμπλοκή μεταξύ αστυνομικών και πολιτών θα έχει αποτέλεσμα ένα άλλο θύμα, που εξαιτίας της αστυνομικής βίας θα τραυματιστεί σοβαρά και θα πέσει σε κώμα. Με μία κρίσιμη διαφορά: το πρώτο θύμα είναι ξένος, Πακιστανός – σχεδόν κανείς δεν θα μάθει γι’ αυτόν. Ακόμα και το όνομά του δυσκολευτήκαμε να το βρούμε: Μαζίρ Ιγκμπάλ Μοχάμαντ Σαπφ. Η ιεροτελεστία κάθε Σάββατο στην Υποδιεύ-θυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη είναι η ίδια. Οι αστυνομικοί με τις κλούβες. Οι πρό-σφυγες στην ουρά από την προηγούμενη μέρα (!) για να ζητήσουν πολιτικό άσυλο. (Για να απο-τρέψει τους αιτούντες, το ελληνικό κράτος επι-τρέπει μόνο Σάββατα την αίτηση!). Οι πόρτες ανοίγουν στις 7 το πρωί. Λίγες δεκάδες επιλέ-γονται, ενώ οι εκατοντάδες που μένουν απέξω (σε 5.000 εκτιμάται από αυτόπτες μάρτυρες ο αριθμός τους στις 6.12), απογοητευμένοι, δια-μαρτύρονται. Και τότε, αναλαμβάνουν δράση τα ΜΑΤ. Περι-γράφει στο Ποντίκι Global ο Μίλτος Παύλου,

διευθυντής του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Ξενοφοβίας και Ρατσισμού: «Η κατάσταση μοιάζει με αμερικάνικο ροντέο. Οι καουμπόις χτυπούν τα ζώα για να τα οδηγήσουν έξω από το μαντρί. Τα πράγματα εδώ και καιρό στην Πέτρου Ράλλη γίνονταν όλο και πιο επικίνδυνα». Τα ΜΑΤ απωθούν με τη βία τους μετανάστες, τους κυνηγούν στην Πέτρου Ράλλη. Μέσα στον πανικό, ο Μαζίρ Ιγκμπάλ πέφτει με το κεφάλι στην τσιμεντωμένη κοίτη του ποταμού που βρίσκεται δίπλα στη μάντρα της Υποδιεύθυν-σης Αλλοδαπών. Μεταφέρεται στο Γενικό Κρα-τικό της Νίκαιας σε κώμα. Ο γιατρός που τον χειρούργησε, Πάνος Παπανικολάου, μας λέει: «Συνεχίζει να νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατά-σταση, χωρίς επαφή με το περιβάλλον. Πρέπει πρώτα να εξασφαλιστεί η ζωή του, ώστε να διαπιστωθεί η έκταση των μόνιμων βλαβών που σίγουρα έχει υποστεί».Τι λέει η ΕΛ.ΑΣ.; Πάντως, δεν αρνείται την εμπλοκή των ΜΑΤ. Μεταδίδει το Associated Press: «Η αστυνομία λέει πως ερευνά το περι-στατικό. Λέει πως η Αστυνομία Ταραχών [τα ΜΑΤ δηλαδή] απώθησε τους αιτούντες άσυλο που προσπάθησαν να πηδήξουν θέσεις στην ουρά». «Ατύχημα»; «Μεμονωμένο περιστατικό»; Μόνο που ενάμιση μήνα πριν, στις 26 Οκτωβρίου, ένας άλλος Πακιστανός, ο Μοχάμεντ Ασράφ, είχε βρει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, στο ίδιο ακριβώς σημείο, τραγικό θάνατο…

Η είδηση για έναν μετανάστη που χαροπαλεύει επειδή στάθηκε στην ουρά για να ζητήσει άσυ-λο περνά σχεδόν απαρατήρητη από τα ελλη-νικά ΜΜΕ, με εξαίρεση την Ελευθεροτυπία, που αναφέρει το περιστατικό στις 13.12, σε ένα ρεπορτάζ για την αστυνομική βία. Καμία κορδέλα της ΕΛ.ΑΣ. στον τόπο του εγκλήματος. Καμία παραίτηση υπουργού, έστω... πλασματική. Καμία κομματική ανακοί-νωση, εκτός από το εξωκοινοβουλευτικό Σοσι-αλιστικό Εργατικό Κόμμα, ο εκπρόσωπος του οποίου, Πέτρος Κωνσταντίνου, έκανε δηλώσεις στα διεθνή πρακτορεία. Διεθνή πρακτορεία; Ναι! Η είδηση έπαιξε στα μεγάλα ξένα ΜΜΕ: BBC, AP, Al Jazeera. Σχετίζεται το περιστατικό του Μαζίρ με όσα ακολούθησαν στην Αθήνα; Αυτόπτες μάρτυ-ρες ήταν τόσο ομάδες Ελλήνων ακτιβιστών (συνήθως του αντιεξουσιαστικού χώρου), που εμφανίζονται τα Σάββατα στην Πέτρου Ράλλη για να καταγράψουν τις πράξεις βίας εναντίον των μεταναστών, όσο και οι ίδιοι οι μετανάστες. Ίσως αυτό να δίνει απαντήσεις σε δύο αναπά-ντητα ερωτήματα: • Πώς εξηγείται η αυξημένη αστυνομική

παρουσία εκείνο το βράδυ στην Αθήνα; • Γιατί για πρώτη φορά η Ελλάδα γνώρισε

τόσο μαζικές διαμαρτυρίες από τη μεριά των μεταναστών;

Προφανώς, θρηνούν κι εκείνοι τους δικούς τους νεκρούς.

Β.Δ., Σ.Κ., Δ.Μ.

Ο Μαζίρ πριν από τον ΑλέξηΟ Αλέξης σκοτώθηκε το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου. Αλλά το πρώτο αίμα είχε χυθεί λίγες ώρες νωρίτερα. Όχι από «αστυνομικό εποστρακισμό», αλλά από αστυνομικό… συνωστισμό. Ίσως εκεί να βρίσκεται ένα από τα κλειδιά για τα γεγονότα που ακολούθησαν.

Πηγή: Επιτροπή κατά του Συμφώνου της Ε.Ε. για τη Μετανάστευση και το Άσυλο / EUROKINISSI

ΠΟΝΤΙΚΙ Global Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

24

Εσθονικό φάουλΣτην πρώην σοβιετική χώρα αγαπούν τόσο πολύ τα ανέκδοτα, που τα έχουν εντάξει στο αναλυτικό πρόγραμμα της εκπαίδευσης. Ιδίως όταν είναι ρατσιστικά, αντιρωσικά και αντικομμουνιστικά…

«Πώς μπορείς να χωρέσεις 25 Κινέζους σε ένα αυτοκίνητο; Απλώς βάλε μέσα ένα κομμάτι ψωμί», «Τι διαφορά έχει ένας μαύρος από ένα τρα-μπολίνο; Όταν πηδάς πάνω στο τραμπολίνο πρέπει να έχεις βγάλει τα

παπούτσια σου». Δεν πρόκειται για κάποια συλλογή ανεκδότων που εξέδωσε ύποπτη ρατσιστική οργάνωση στις ΗΠΑ, αλλά για το περιεχόμενο βιβλίου που προτείνεται ως βοηθη-τικό στα παιδιά της (αντίστοιχης) A’ Γυμνασίου στην Εσθονία! Στις αρχές της φετινής σχολικής χρονιάς ξέσπασε πολιτικό σκάνδαλο στη χώρα της βορειοανατολικής Ευρώπης εξαιτίας μιας συλλογής ανεκδότων για παιδιά με το όνομα «Ένας ελέφαντας στο ψυγείο». Το πρόβλημα δεν ήταν το χιουμοριστι-κό περιεχόμενο του προτεινόμενου σχολικού βοηθήματος, αλλά τα ρατσιστικά ανέκδοτα που φιγουράρουν στις σελίδες του. Η συλλογή μάλιστα είχε δημιουρ-γηθεί με βάση την επιλογή προτάσεων από μαθητές, που προορίζονταν για τα Εθνικά Αρχεία Λαογραφίας.Το ρατσιστικό χιούμορ της έκδοσης διακρίνεται από μεγάλη ποικιλία, αλλά τα ανέκδοτα που κυριαρχούν αφορούν, ως επί το πλείστον, τη ρωσική μειονότητα: «Ποιο είναι το κυρίαρχο ζωικό είδος στην Εσθονία; Οι Ρώσοι». Σίγουρα το 25,6% των Ρώσων που ζουν στη χώρα δεν πρέπει να νιώθει πολύ ευχαριστημέ-νο. Φαίνεται ότι οι ιστορικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και η μακρό-χρονη κατοχή της χώρας της Βαλτικής από τη Σοβιετική Ένωση (1944 έως 1991) αντανακλάται και στο επίπεδο του λαϊκού χιούμορ.

Το γεγονός αυτό, πάντως, δεν απέτρεψε τον Ανατόλι Κιπριγιάνοβιτς, πατέρα μαθήτριας από το Ταλίν, να απευθυνθεί εξοργισμένος στο υπουργείο Παιδείας της χώρας ζητώντας εξηγήσεις. Έπειτα από μεγάλη καθυστέρηση κι αφού το θέμα είχε δει το φως της δημοσιότητας μέσω της ρωσόφωνης εφημερίδας MK - Estonia, η Μαρία Καντάκας, υπεύθυνη για τις κρατικές εξετάσεις Λογοτεχνίας, δήλωσε: «Είναι αλήθεια ότι η συλλογή ανεκδότων περιλαμβάνεται στη λίστα των συμπληρωματικών βιβλίων για το αναγνωστικό (σ.σ.: της A’ Γυμνασίου) που έχει συγγράψει η Άννε Ναχκούρ. Πάντως, η συλλογή δεν είναι υποχρεωτική για τη μελέτη των μαθητών».Όπως σημειώνει η ηλεκτρονική εφημερίδα rpmonitor, το υπουργείο Παιδείας της Εσθονίας έδειξε μ’ αυτό τον τρόπο ότι θεωρεί την παρουσία ενός τελείως ρατσιστικού βιβλίου σε ένα μαζικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα ως απολύτως απο-δεκτή. Πόσο αποδεκτή μπορεί όμως να είναι η ύπαρξη ανεκδότων όπως «Τι είναι ένας Κινέζος; Κινέζος είναι αυτός που κιτρίνισε επειδή βαρέθηκε να περιμένει τον κομμουνισμό τόσον καιρό»; Η συγγραφέας του σχολικού βοηθήματος απάντησε αφοπλιστικά, υποστηρίζοντας ότι δεν καταλαβαίνει γιατί δεν μπορούν τα παιδιά να διαβάζουν ανέκδοτα που έχουν συλλεχθεί από άλλους μαθητές και τα οποία έχουν «αναλυθεί και τύχει επεξεργασίας από επιστήμονες».Πού βρίσκεται όμως η επιστημονική επεξεργασία σε ένα ανέκδοτο όπως: «Τι διαφορά έχει ένα κρεμμύδι από έναν μαύρο; Όταν κόβεις το κρεμμύδι, κλαίς»; Ενδιαφέρον θα είχε, όπως σημειώνει και η rpmonitor, η απάντηση της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις, τη στιγμή μάλιστα που μόλις προσφάτως υπεγράφη μεταξύ των δύο χωρών συμφωνία για κατάργηση της βίζας.

ΙΑΣΟΝΑΣ ΚΑΝΤΑΣ

Στο ντόμινο που δημιουργούν οι κοινωνικές αναταραχές στην Ευρώπη, οι ΗΠΑ μοιάζουν φαινομενικά να μην ακούνε τα τουβλάκια

που πέφτουν και να παραδίδονται μοιρολατρικά στην κυριαρχία των εργοδοτών. Να όμως που στο Σικάγο 250 απολυμένοι κατάφεραν μέσα σε 6 μέρες να διεκδικήσουν και να πάρουν τα ελάχιστα που τους οφείλονταν από τη χρεοκοπημένη εται-ρεία συναρμολόγησης παραθύρων και συρόμενων πορτών, Republic Windows & Doors. Όταν την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου οι εργά-τες της Republic (μέλη της Ένωσης Τεχνικών Ηλεκτρισμού) έμαθαν ότι η εταιρεία έκλεινε κι εκείνοι βρίσκονταν ήδη στον δρόμο, χωρίς ασφάλιση και χωρίς αποζημιώσεις, δεν είχαν κάτι περισσότερο να χάσουν. Έτσι, αποφάσισαν να καταλάβουν το εργοστάσιο μέχρι να ικανοποιη-θούν τα αιτήματά τους: με βάση νόμο του 1988, που υποχρεώνει τους εργοδότες να προειδοποι-ούν τους εργαζόμενους τουλάχιστον 60 μέρες προτού προβούν σε μαζικές απολύσεις, ζητούσαν τις αποζημιώσεις και τα δεδουλευμένα τους. Όπως αποδείχτηκε, οι ιδιοκτήτες είχαν ήδη συστήσει νέα εταιρεία, στην – πιο οικονομική – Αϊόβα, με 102, μη συνδικαλισμένους αυτή τη φορά, εργαζόμενους. Ωστόσο, σύμφωνα με τους New York Times, η διαμαρτυρία των – ως επί το πλείστον Λατινοαμερικανών και Αφροαμερικανών – εργατών δεν στρεφόταν μόνο εναντίον τους. Κινήθηκαν επίσης κατά των τραπεζών, που διέκο-ψαν τον δανεισμό προς την εταιρεία προτού εκεί-νη εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στο προσωπικό, αλλά και κατά του σχεδίου διάσωσης των τραπεζών. «Εσάς σας ξελάσπωσαν, εμάς μας ξεπούλησαν» έγραφαν τα πλακάτ που κρατούσαν 1.000 διαδηλωτές του Σικάγο στην πορεία που πραγματοποίησαν προς την Bank of America. «Οι φορολογούμενοι θέλουν να δουν τα λεφτά

της διάσωσης να γλιτώνουν μεροκάματα, και όχι τα μεγαλοστελέχη των επιχειρήσεων», δήλωσε στους ΝΥΤ ένας από τους εκπροσώπους των καταληψιών, αναφερόμενος στα 25 δισ. δολάρια που πήρε η Bank of America από την κυβέρνηση. Ίσως ήταν η οικουμενικότητα της δοκιμασίας τους (600.000 εργάτες σε κατασκευαστικές εται-ρείες έχουν απολυθεί από την αρχή της χρονιάς). Ίσως ήταν το προσεκτικό προφίλ που επέλεξαν για την κινητοποίησή τους (δεν έκαναν καμία ζημιά στο εργοστάσιο, ενώ αντιθέτως καθάριζαν με βάρδιες, φτυάριζαν το χιόνι και είχαν απαγο-ρεύσει στον χώρο της κατάληψης το αλκοόλ, το κάπνισμα και τα ναρκωτικά). Ίσως πάλι να ήταν η κίνηση ματ του Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος επι-κρότησε ευθέως την πρωτοβουλία των εργατών αντί να υπερασπιστεί την τάξη και τα δικαιώματα των εργοδοτών. Οι αρχές δίστασαν να διατάξουν τη σύλληψη των καταληψιών, καθώς τα ΜΜΕ παρακολουθούσαν τις εξελίξεις με αυξανόμενο ενδιαφέρον. Την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου η Bank of America και η JP Morgan Chase & Co. δέχτηκαν να δανείσουν στη Republic 1.750.000 δολάρια προκειμένου να πληρώσει τις αποζημιώσεις των εργατών. Η νίκη των εργατών της Republic αιχμαλώτισε τη φαντασία των αμερικανών. Αναλυτές εργα-σιακών σχέσεων προβλέπουν ότι το συνδικαλι-στικό κίνημα θα ενισχυθεί σημαντικά απ’ αυτή την επιτυχία. Στο Όρεγκον, στο Σαν Φρανσίσκο, στη Μασαχουσέτη και στο Νιου Τζέρσεϊ έγιναν αισθητές οι συγκεντρώσεις συμπαράστασης. «Μας παίρνουν τηλέφωνο εργάτες από άλλα εργο-στάσια», λέει στο Business Week ένας από τους καταληψίες, ο Ρικάρντο Κασέρες, «και μας ρωτάνε πώς καταφέραμε να κερδίσουμε τόσο εύκολα. Το κλειδί, τους λέμε, είναι να είστε ενωμένοι».

ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΣΔΑΓΛΗ

Κατάληψη και νίκη στο εργοστάσιοΣτην καρδιά του καπιταλισμού, στην ιδιαίτερη πατρίδα του νέου πλανητάρχη, εργάτες κατέλαβαν το εργοστάσιο όπου δούλευαν και δικαιώθηκαν.

Pan-African News Wire / Flickr

Catherine Kõrtsmik / Flickr

Payl / Flickr

ΠΟΝΤΙΚΙ Global 25

Ειδήσεις που διέφυγαν -κατά λάθος ή επίτηδες- την προσοχή των ελληνικών ΜΜΕ ή άξιζαν μεγαλύτερη δημοσιότητα

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΚΡΥΦΕΣ

PKK / ΤΕΛΟΣ;Φανερή είδηση: Η Τουρκία μελετάει την άρση της απομόνωσης του ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτζαλάν. Κρυφή είδηση: Μια αταίριαστη συμμαχία μεταξύ τριών άσπονδων φίλων βρίσκε-ται στα σκαριά με σκοπό την εξουδετέρω-ση του PKK. Οι τριμερείς διαπραγματεύσεις (μεταξύ Τουρκίας, Ιρακινού Κουρδιστάν και Ιράκ) είναι έργο του Τούρκου ειδικού απεσταλ-μένου στο Ιράκ Μουράτ Οζτζεκίκ. Σύμφωνα με το σχέδιο, η κυβέρνηση του (Ιρακινού) Κουρδιστάν θα κηρύξει παράνομο το PKK και θα ζητήσει από τους μαχητές του να σταματή-σουν τη δράση τους στις κουρδικές περιοχές του Ιράκ. Η τελική φάση προβλέπει τον συντο-νισμό (!) των κουρδικών δυνάμεων στο πλευρό των τουρκικών και των αμερικανικών, για την τελική εξάλειψη των μαχητών του PKK…Πηγή: CNN Turk (Τουρκία), 15 Δεκεμβρίουwww.cnnturk.com

ΤΣΕΡΤΟΦ / ΜΑΓΓΙΝΑΣΟι πιθανότητες ο Μάικλ Τσέρτοφ να γνωρίζει τον Βασίλη Μαγγίνα είναι απειροελάχιστες. Και όμως, οι δύο άντρες θα είχαν τόσα να μοι-ραστούν... Ο Μάικλ Τσέρτοφ είναι (για λίγο ακόμη) υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ. Πρόκειται για το υπερυπουργείο που εκτός των άλλων ασχολείται με τη μετανάστευ-ση. Ως υπουργός, ο Τσέρτοφ κυνηγά λαθρο-μετανάστες – «εν δυνάμει τρομοκράτες». Ως κάτοχος ενός υπέροχου εξοχικού στο Μέριλαντ, απασχολεί λαθρομετανάστες για να του το καθαρίζουν. Η υπόθεση μαθεύτηκε όταν εται-ρεία καθαρισμού κτιρίων πλήρωσε πρόστιμο για την απασχόληση λαθρομεταναστών καθα-ριστών. Στο πελατολόγιό της βρισκόταν και το ζεύγος Τσέρτοφ. (Δεν έγινε γνωστό αν η έπαυλη Τσέρτοφ είχε άδεια αναψυκτηρίου...). Πηγή: Chicago Tribune, 11 Δεκεμβρίουwww.chicagotribune.com

ΑΣΤΑΚΟΣ / ΦΤΗΝΙΑΓια το γιορτινό τραπέζι, οι ΚΡΥΦΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ συμβουλεύουν: Σε καιρούς κρίσης, φάτε αστα-κό! Η τιμή του στο Μέιν των ΗΠΑ, ίσως παγκόσμια πρωτεύουσα του αστα-κού, είναι η χαμηλότερη εδώ και 25 χρόνια. Φταίει η κρίση: Από τη μία οι ψαράδες εξακολουθούν να κάνουν ψαριές ρεκόρ, από την άλλη η ζήτηση για αστακό έχει πέσει σημαντικά, με συνέπεια να πέφτει δραστικά και η τιμή του. Φυσικά όλ’ αυτά ισχύουν αλλού και όχι στη χώρα μας, όπου η συνάρτηση προσφοράς και ζήτησης εξακολουθεί να μην επηρεάζει τις τιμές! Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι η τιμή της πατροπα-ράδοτης αστακομακαρονάδας (έτσι κι αλλιώς με εισαγόμενο αστακό) θα πέσει επειδή «μειώ-θηκε η παγκόσμια ζήτηση»;Πηγή: New York Times, 9 Δεκεμβρίουwww.nytimes.com

ΚΥΡΙΑΚΗ / ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙΣτη Γαλλία οι χριστιανοί δεν διαδηλώνουν για τις «ταυτότητες», αλλά για το αν τα μαγαζιά θα είναι ανοιχτά την Κυριακή. Η νομοθεσία επιβάλλει, εκτός εξαιρέσεων, την κυριακάτικη αργία. Αλλά ο πρόεδρος Σαρκοζί, με την εμμονή του ν’ αλλάξει τον νόμο, πέτυχε κάτι αξιομνημόνευτο: Να ενώσει (εναντίον του) τους χριστιανούς όλων των δογμά-των (καθολικούς και προτεστάντες), των ιδεολογιών (από τη δεξιά ώς την αριστερά) και των αξιωμά-των (από την ηγεσία του κλήρου ώς τους απλούς πιστούς). Το επιχείρημα του αρχιεπισκόπου των Παρισίων δεν είναι τόσο θρησκευτικό όσο αξιακό: Απαντώντας στο σαρκοζικό δόγμα «δουλέψτε περισ-σότερο για να κερδίζετε περισσότερα», αναρωτή-θηκε: «Το να κερδίζει κανείς περισσότερα πρέπει να γίνει ο κύριος σκοπός της ύπαρξης;». Πηγή: Liberation, 15 Δεκεμβρίουwww.libe.fr

ΚΙΝΑ / ΤΑΡΑΧΕΣ

Πολίτες που σπάνε βιτρίνες, βανδαλίζουν μαγαζιά, καταστρέφουν υπολογιστές και αναποδογυρίζουν περι-πολικά. Δεν είναι ανταπόκριση από το Σύνταγμα, αλλά από την επαρχία Γουανγκντόνγκ στην Κίνα. Κανονικά θα ήταν φανερή είδηση, αν οι ειδήσεις των ελληνικών ΜΜΕ δεν μονοπωλούνταν από τις εγχώριες ταραχές. Η παγκό-σμια οικονομική κρίση χτυπάει τη νέα υπερδύναμη με συνέπεια μαζικές απολύσεις εργαζομένων σε εργοστά-σια που βάζουν λουκέτο. Η αντίδραση των πολιτών, και ιδίως των απολυμένων, προκαλεί έκπληξη, σε μια χώρα όπου ακόμα και η ειρηνική διαμαρτυρία είναι ποινικο-ποιημένη: 20.000 ταξιτζήδες συνεπλάκησαν με αστυ-νομικούς σε 7 επαρχίες. Ακόμα και αστυνομικοί κινητο-ποιήθηκαν, περικυκλώνοντας ένα κτίριο του Κόμματος για να απαιτήσουν υψηλότερους μισθούς... Πηγή: Asia Times Online (Κίνα), 10 Δεκεμβρίου www.atimes.com

Για πρώτη φορά από την άνοδο του Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία, η Αβάνα είναι γεμάτη χριστουγεννιάτικα δέντρα – ακόμα και τα δημόσια κτίρια. Η Γιοάνι Σάντσες γράφει στο διάσημο μπλογκ της, Generaciοn Y: «Από την αρχή του Δεκεμβρίου είμαστε μάρτυρες ενός σπά-νιου θεάματος: χριστουγεννιάτικα δέντρα με λαμπάκια διακοσμούν τα μαγαζιά, τα ξενοδοχεία και τους άλλους δημόσιους χώρους. Για πολλά χρόνια δεν έβρισκες δέντρα παρά σε μερικά σπίτια, αλλά τώρα νάτα, σχεδόν παντού, με το ψεύτικο χιόνι τους την ώρα που έξω ο ήλιος λάμπει».

Για πρώτη φορά από το 2003 – γράφαμε την περασμένη εβδομάδα – η βία στο Ιράκ είναι τόσο πεσμένη. Αλλά η στατι-στική αφορά το ευ ζην (τρόπος του λέγειν) των κατακτητών. Τι γίνεται με τους ντόπιους. Κατά την Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες, ο αριθμός των προσφύγων δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλος και, το κυριότερο, ελάχιστοι θέλουν να γυρίσουν πίσω. Τον Νοέμβριο, 17.000 Ιρακινοί πρόσφυγες μετανάστευσαν εκ νέου από χώρες της Μέσης Ανατολής για χώρες της Δύσης. Ο αντίστοιχος αριθμός το 2007 ήταν 5.000.

Για πρώτη φορά από το 1997, η οικονομία της Γαλλίας ξεπέρα-σε αυτήν της Βρετανίας, με το βρετανικό ΑΕΠ να είναι κατά 14% μικρότερο από το γαλλικό. Οι κυριακάτικοι Times του Λονδίνου εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους στα γαλλικά: «Quelle horreur» («Τι φρίκη!»). Το γεγονός συνδέεται φυσικά με την πτώση ρεκόρ της στερλίνας, που σχεδόν ισούται πλέον με ένα ευρώ. Πάντως, τα χειρότερα για τη βρετανική οικονομία έπο-νται: Αν η τάση συνεχιστεί, του χρόνου η οικονομία της θα είναι μικρότερη και απ’ αυτήν της Ιταλίας...

Η πρώτη φορά...

Του ΝΙΚΟΛΑ ΛΕΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

WYETH / ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑΣτην Αμερική τους λένε «ghostwriters». Θα τους λέγαμε στα ελληνικά «συγγρα-φείς - φαντάσματα». Πρόκειται για την παράνομη πρακτική κατά την οποία μια εταιρεία πληρώνει επιστήμονες για να δημοσιεύουν επιστημονικά άρθρα που εμμέσως διαφημίζουν τα προϊόντά της. Αυτό ακριβώς πιάστηκε να κάνει μία από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές, η Wyeth. Η αμερικανική Γερουσία αποκάλυψε δεκάδες εσωτερικά έγγραφα της εταιρείας, στα οποία αποδεικνύεται η προώθηση μέσω του «ghostwriting» της θεραπείας της για την ορμονική υποκατάσταση. Αλλά και οι φαρμακευτικές στην Ελλάδα το ίδιο κάνουν. Το Global είχε αποκαλύ-ψει το 2007 εντυπωσιακές ομοιότητες ανάμεσα σε δελτίο Τύπου της εταιρείας GSK και σε δελτίο Τύπου του καθηγητή Ράπτη, για λογαριασμό του Εθνικού Κέντρου Διαβήτη. Και τα δύο υπερασπίζονταν το φάρμακο Avandia. Πηγή: Nature, 15 Δεκεμβρίουhttp://blogs.nature.com

Άγνωστου καλλιτέχνη

MS DOXA / ΘΑΝΑΤΟΣ

Ο θάνατος ενός εργαζόμενου σε ελληνική εταιρεία εν ώρα εργα-σίας είναι είδηση; Μόνον αν είναι Έλληνας, λέει το σκεπτικό των περισσότερων ελληνικών ΜΜΕ. Την προηγούμενη εβδομάδα, το ελληνόκτητο φορτηγό πλοίο Doxa (κυπριακής σημαίας, 27.000 τόνων, κατασκευής 1993) έπιασε φωτιά στ’ ανοιχτά της βορειοδυ-τικής Ισπανίας, έξω από τη Βιγιαγκαρθία ντε Αρούσα, στη Γαλικία. Η φωτιά, αγνώστων αιτίων, έσβησε έπειτα από χρήση πυροσβε-στικών μέσων. Από το πλήρωμα μόνο ο καπετάνιος ήταν Έλληνας – οι υπόλοιποι ναυτικοί ήταν όλοι Φιλιπινέζοι. Διασώθηκαν οι 22 από τους 23. Ο 23ος σκοτώθηκε κατά την πυρκαγιά. Tradewinds (Νορβηγία), 16 Δεκεμβρίου www.tradewinds.no

Πηγή: jan_kurdistan / Flickr

Χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Αβάνα!

Πη

γή: T

up

pu

s /

Flic

kr

ΠΟΝΤΙΚΙ Global Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΙΣ ΕΥΘΡΑΥΣΤΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣΜΕΤΑΞΥ ΦΛΑΜΑΝΔΩΝ - ΒΑΛΛΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Η κρίση «χτύπησε»πολιτικά στο Βέλγιο

Το Βέλγιο ξαναμπαίνει σε βαθιά πολιτική κρίση, λίγους μόνο μήνες μετά τον σχη-ματισμό της κυβέρνησης

του Λετέρμ, με την οποία όλοι νόμι-ζαν ότι ξεπεράστηκε η χρονίζουσα δυσλειτουργία του βελγικού πολιτι-κού συστήματος, το οποίο ισορρο-πεί ανάμεσα στους ολλανδόφωνους Φλαμανδούς και τους γαλλόφωνους Βαλλόνους.Όμως αυτή τη φορά η πτώση της κυβέρνησης οφείλεται περισσότερο στις συνέπειες της διεθνούς χρημα-τοπιστωτικής κρίσης, καθώς ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατηγορήθηκε ότι άσκησε πιέσεις στη δικαιοσύνη, στο

πλαίσιο των προσπαθειών για τη διά-σωση της μεγάλης τράπεζας Φόρτις.Έτσι η χώρα ξαναμπαίνει στην αβε-βαιότητα της αναζήτησης πολιτικής διεξόδου, καθώς ο βασιλιάς Αλβέρτος ο Β’ επιφυλάχθηκε να κάνει δεκτή την παραίτηση της κυβέρνησης και άρχι-σε αμέσως διαβουλεύσεις με τα σημα-ντικότερα πολιτικά κόμματα.Η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει, διότι η κυβερνητική πλειοψηφία συσπειρώνει τους φιλελεύθερους και χριστιανοδημοκράτες από την πλευρά των Φλαμανδών και τους φιλελεύθε-ρους, σοσιαλιστές και κεντρώους από την πλευρά των Βαλλόνων.

Χρόνια κρίσηΤο Βέλγιο μαστίζεται κυριολεκτικά από μια χρόνια πολιτική κρίση, κυρί-ως λόγω των αγεφύρωτων διαφορών ανάμεσα στις δύο μεγάλες εθνικές ομάδες που συγκροτούν τον πληθυ-σμό της χώρας και αποκλίνουν όσον αφορά τις μελλοντικές προοπτικές του Βελγίου.Ο Λετέρμ ανέλαβε την κυβέρνηση μόλις τον Μάρτιο και ήδη έχει υπο-βάλει άλλη μια φορά την παραίτησή του, τον Ιούλιο, λόγω των υπερβο-λικών αξιώσεων των Φλαμανδών για αυτονόμησή τους. Ο βασιλιάς είχε αρνηθεί τότε να δεχθεί την παραίτη-

σή του, αλλά φαίνεται ότι αυτή τη φορά ο Λετέρμ δεν πρόκειται να παραμεί-νει στην πρωθυπουργία...Τα κυριότερα πολιτικά κόμματα αρνούνται την προοπτική άμεσων πρό-ωρων εκλογών κι έτσι η πιο πιθανή διέξοδος είναι να ορίσει ο βασιλιάς μια μεταβατική κυβέρνηση, η οποία θα στηρίζεται πάλι στην ετερόκλητη σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία και βέβαια θα έχει διαφο-ρετικό πρωθυπουργό, αλλά με περιορισμένο χρονικό ορίζοντα.Τον Ιούνιο του 2009 πρό-κειται να γίνουν περιφερει-ακές εκλογές στο Βέλγιο και θα μπορούσαν να διε-ξαχθούν ταυτόχρονα και πρόωρες βουλευτικές αντί στον κανονικό χρόνο, που είναι το 2011. Ελάχιστοι όμως πολιτικοί θα ήθελαν να αναλάβουν τη θέση του πρωθυπουργού μέσα στις σημερινές δύσκολες συν-θήκες και για ελάχιστους μήνες.Ανάμεσα πάντως στους υποψήφιους που ακούγο-νται είναι ο πρόεδρος της Βουλής και ο πρώην πρω-θυπουργός Ζαν-Λικ Ντε-άν, οι οποίοι θεωρούνται βετεράνοι και προέρχονται από το φλαμανδικό χριστι-ανοδημοκρατικό κόμμα, όπως και ο σημερινός πρω-θυπουργός Λετέρμ.

26

ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ Στο όριο…Με επικίνδυνη ταχύτητα επιδεινώνεται η κρίση που χτυπάει τη Ζιμπάμπουε καθιστώντας τις προβλέψεις για τη χώρα δυσοίω-νες. Εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από λιμό, σύμφωνα με πέντε εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ σε θέματα ανθρωπίνων δικαιω-μάτων, οι οποίοι κάλεσαν την κυβέρνηση και τη διεθνή κοινότη-τα να πράξουν περισσότερα για να ανασυγκροτηθεί το σύστημα υγείας, να τεθεί τέρμα στην επιδημία χολέρας και να εξασφαλι-σθεί τροφή για όλο τον πληθυσμό. «Δεν υπάρχει αρκετή τροφή, ούτε σε εθνικό επίπεδο ούτε στα νοικοκυριά. Εκτιμάται ότι ο αριθμός των ανθρώπων που θα έχουν ανάγκη επισιτιστικής βοή-θειας ανέρχεται σε 5,5 εκατομμύρια», τόνισε ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στη σίτιση, Ολιβιέ ντε Σουτέρ.

ΙΡΑΚ Άμεση αντικατάσταση

Μπορεί τα βρετανικά στρατεύματα να έχουν εγκαταλείψει το ιρα-κινό έδαφος μέχρι το τέλος Ιουλίου 2009 – οι πρωθυπουργοί της Βρετανίας και του Ιράκ Γκόρντον Μπράουν και Νούρι αλ-Μαλίκι ανακοίνωσαν τον τερματισμό της αποστολής των βρετανικών δυνά-μεων στο Ιράκ τον Μάιο του 2009 και την αποχώρησή τους ώς το τέλος Ιουλίου –, αλλά τη θέση τους θα πάρουν Αμερικανοί στρα-τιώτες. Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο στρατηγός Ρέιμοντ Οντιέρνο, διοικητής των δυνάμεων του συνασπισμού στο Ιράκ, Αμερικανοί στρατιώτες θα αναπτυχθούν στο νότιο Ιράκ για να αντικαταστή-σουν τα βρετανικά στρατεύματα: «Είναι σημαντικό να διαθέσουμε δυνάμεις για να επιβλέψουν την κατάσταση στο νότιο Ιράκ».

ΡΩΣΙΑ Πολιτικοστρατιωτικά ανοίγματα

Επικυρώθηκε, όπως αναμενόταν, από την Άνω Βουλή της Ρωσίας η παράταση της προεδρικής θητείας από τα τέσσερα στα έξι χρό-νια, δρομολογώντας στην ουσία επιπλέον 12 χρόνια προεδρίας του Βλαντιμίρ Πούτιν. Υπέρ του νομοσχεδίου που προώθησε ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ ψήφισαν και οι 142 βου-λευτές της Ομοσπονδιακής Βουλής και αναμένεται να τεθεί σε ισχύ όταν το υπογράψει και ο ίδιος ο Μεντβέντεφ. Ταυτόχρονα, όσον αφορά τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας, ρωσικά μέσα ενημέρωσης δημοσιοποίησαν πληροφορίες που φέρουν τη Ρωσία να παραδίδει αντιαεροπορικά συστήματα S-300 στο Ιράν. Βέβαια, η πληροφορία στη συνέχεια διαψεύστηκε από την Ομο-σπονδιακή Υπηρεσία Στρατιωτικής και Τεχνικής Συνεργασίας: «Οι πληροφορίες για παράδοση στο Ιράν αντιαεροπορικών συστημά-των S-300 που δημοσιεύτηκαν σε πολλά μέσα ενημέρωσης δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα».

ΟΗΕ Φόβοι λόγω οικονομίας Μέχρι και τα προγράμματα του ΟΗΕ απειλεί η οικονομική κρίση, αφού ο οργανισμός εξαρτάται άμεσα από την οικονομική στή-ριξη και την καλή θέληση των κυβερνήσεων των χωρών - μελών του, ομίλων της Γουόλ Στριτ και φιλανθρωπικών οργανώσεων, επικεφαλής των οποίων είναι γνωστοί μεγιστάνες. Με την παγκό-σμια οικονομία να νοσεί, ο ΟΗΕ φοβάται ότι θα στερηθεί των αναγκαίων κονδυλίων για να εξαλείψει τη φτώχεια, την πείνα, τις ασθένειες και τον θάνατο, που είναι οι «Στόχοι Ανάπτυξης της Χιλιετίας», ενός φιλόδοξου προγράμματος το οποίο υιοθέτησαν οι κυβερνήσεις το 2000, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει ενδείξεις προόδου. Πέρα από τη φτώχεια, οι στόχοι της χιλιετίας συμπεριλαμβάνουν ακόμη την καταπολέμηση του ιού του AIDS, την παροχή καθολικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά του πλανήτη, την καταπολέμηση της μητρικής και παιδι-κής θνησιμότητας και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος του πλανήτη μέχρι το 2015.

ΙΤΑΛΙΑ Περιοδεία Ποντίφικα Την πρώτη του περιοδεία στους Αγίους Τόπους θα πραγματο-ποιήσει ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ τον Μάιο του 2009. Σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές, ο Πάπας Βενέδικτος θα παραμείνει στην Ιορ-δανία στις 8-10 Μαΐου και θα μεταβεί στο Ισραήλ στις 10-11 Μαΐου, ενώ στις 12 Μαΐου θα γίνει το παπικό προσκύνημα στην ιερή πόλη της Βηθλεέμ και δεν είναι απίθανο να επισκεφτεί και τη Ραμάλα, έδρα της Παλαιστινιακής Αρχής. Πηγές του Βατικανού ανέφεραν ότι οπωσδήποτε θα γίνει η περιοδεία μέσα στην άνοιξη, αλλά αρνή-θηκαν να μιλήσουν για συγκεκριμένες ημερομηνίες.

27ΠΟΝΤΙΚΙ Global

Η αναζωπύρωση του αρμενικού ζητήματος στην Τουρκία προ-καλεί αναστάτωση στο επίπεδο των κομμάτων και του πολιτικο-

στρατιωτικού κατεστημένου, καθώς πολλοί συνδέουν το ζήτημα αυτό με τα πρώτα μέτρα που θα λάβει ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα.Το κείμενο το οποίο έδωσαν στη δημοσιότητα μερικές εκατοντάδες Τούρκοι διανοούμενοι και συγγραφείς, με το οποίο ζητούν συγγνώ-μη από τους «αδελφούς Αρμένιους» για τη «μεγάλη καταστροφή» την οποία υπέστησαν τον καιρό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ξύπνησε τα ανακλαστικά του τουρκικού κατε-στημένου, προκαλώντας μερικές ενδιαφέρου-σες διαφοροποιήσεις ακόμη και στην κορυφή της τουρκικής ηγεσίας...Έτσι, ενώ ο πρωθυπουργός Ερντογάν και ο υπουργός Εξωτερικών Μπαμπατζάν χαρα-κτήρισαν την πρωτοβουλία άχρηστη ή και επιβλαβή για τη διαδικασία διαπραγμάτευσης που υπάρχει με την Αρμενία, ο Τούρκος πρό-εδρος Γκιούλ θεώρησε το ζήτημα ως απόδειξη ότι στην Τουρκία υπάρχει ελεύθερη δημοκρα-τική συζήτηση (!) και έτσι μπορούν ακαδημα-ϊκοί και άλλοι κύκλοι να συζητούν ελεύθερα το αρμενικό ζήτημα.

Στο ζήτημα έσπευσαν να παρέμβουν και οι Τούρκοι στρατηγοί επισημαίνοντας ότι η πρωτοβουλία αυτή των διανοουμένων – το κείμενο των οποίων βρίσκεται ήδη στο διαδί-κτυο και συγκεντρώνει χιλιάδες υπογραφές Τούρκων – δεν είναι σωστή και θα έχει βλαβε-ρές συνέπειες...Στο κείμενο, βέβαια, δεν υπάρχει η επίμαχη λέξη «γενοκτονία», χρησιμοποιείται ο όρος «μεγάλη καταστροφή», αλλά είναι σαφές ότι και αυτή ακόμη η συγγνώμη δεν είναι εύκολα αποδεκτή από το τουρκικό κατεστημένο, με το οποίο συμπλέει το τελευταίο διάστημα, ολοένα και περισσότερο, ο πρωθυπουργός Ερντογάν.Όσο για την αντιπολίτευση, δηλαδή το Ρεπουμπλικανικό και Λαϊκό Κόμμα, που ήταν κάποτε η ελπίδα των Τούρκων για εκδημο-κρατισμό και εκσυγχρονισμό, αυτό έχει γίνει «βασιλικότερο του βασιλέως» και με στελέχη του απάντησε στο κείμενο των διανοουμένων λέγοντας ότι η Τουρκία δεν διέπραξε κανένα αδίκημα για να ζητά συγγνώμη και εκείνοι που πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη είναι οι Αρμένιοι!..

Ο φόβος του ΜπάιντενΠέρα όμως από τις εσωτερικές παρενέργειες από το κείμενο των διανοουμένων, η προσο-

χή της τουρκικής κυβέρνησης στρέφεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς ο Ομπάμα είχε υποσχεθεί ως γερουσιαστής ότι θα αναγνω-ρίσει την αρμενική γενοκτονία. Επιπλέον ο εκλεγμένος αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν είχε υποστηρίξει το σχέδιο για την αναγνώρι-ση της αρμενικής γενοκτονίας στην αμερικα-νική γερουσία.Με βάση αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση Ερντογάν προσπαθεί το τελευταίο διάστη-μα να εξομαλύνει τις σχέσεις της με την Αρμενία, όχι μόνο για να επιβεβαιώσει τις ηγεμονικές φιλοδοξίες της στην ευρύτερη περιφέρεια, αλλά και για να αποτρέψει ενδε-χόμενη κρίση με τις ΗΠΑ για το ζήτημα της γενοκτονίας των Αρμενίων.Η πρόσφατη επίσκεψη στο Ερεβάν του Τούρκου προέδρου θεωρήθηκε σημαντικό βήμα για την αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας και Αρμενίας. Το ζήτημα όμως είναι ότι από την πλευρά της Αρμενίας δεν υπήρξε καμιά μετακίνηση από τις θέσεις που υποστηρίζει ώς τώρα, δηλαδή να αποκατα-σταθούν οι σχέσεις χωρίς εκ των προτέρων όρους.Η πλευρά που φαίνεται να έχει απαλύνει τη στάση της είναι η τουρκική και αυτό φάνηκε από τη δημιουργία κοινής ιστορικής επιτροπής που θα εξετάσει το ζήτημα της γενοκτονίας. Η Άγκυρα, που ήθελε να υπάρ-χουν απλώς δύο αντιπροσωπείες, τουρκική και αρμενική, δέχθηκε τελικά την αρμενική πρόταση να διευρυνθεί το πλαίσιο αυτής της επιτροπής.

Ιστορική ευκαιρίαΜε βάση τις συνθήκες που επικρατούν στην ευρύτερη περιοχή, η Τουρκία είναι εκείνη η οποία επιδιώκει περισσότερο την εξομάλυνση των σχέσεων με την Αρμενία, γιατί η αρμε-νική κυβέρνηση βλέπει ότι όσο προσεγγίζει η πιθανότητα διπλωματικής λύσης ανάμεσα στις δύο χώρες τόσο περισσότερο αυξάνεται η πίεση της αρμενικής διασποράς ώστε η κυβέρ-νηση του Ερεβάν να φανεί πιο σκληρή...Είναι σαφές ότι οι Αρμένιοι της διασποράς βλέπουν την εκλογή του Ομπάμα ως ιστορική ευκαιρία για την αναγνώριση της γενοκτονί-ας από τις ΗΠΑ, συνεπώς δεν θα ήθελαν να θυσιάσουν μια τέτοια επιτυχία, με αντάλλαγ-μα την απλή βελτίωση των οικονομικών σχέ-σεων με την Τουρκία.Από την άλλη πλευρά, πολλοί Αμερικανοί δεν θεωρούν ότι, έτσι όπως έχουν τα πράγματα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, ο ρόλος της Τουρκίας είναι υπερβολικά σημαντικός από στρατηγική άποψη. Αμφιβάλλουν δηλαδή αν η Τουρκία θα θελήσει να κλείσει, για παρά-δειγμα, τη βάση του Ιντσιρλίκ αν αναγνωρι-στεί η γενοκτονία.Με αυτά τα δεδομένα, οι επόμενοι λίγοι μήνες θα είναι καθοριστικοί όχι μόνο για τις τουρκο-αρμενικές σχέσεις, αλλά και για τις σχέσεις της Άγκυρας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Τουρκία βρίσκεται μπροστά σε μια ανυπέρβλητη δυσκολία να αποδεχθεί την ιστορική αλήθεια. Η ομολογία του υπουργού Άμυνας Βετσντί Γκιονούλ στις Βρυξέλλες, τον Νοέμβριο, ήταν αποκαλυπτική: με απλά λόγια είπε ότι, αν δεν είχαν διώξει τους Αρμένιους και τους Έλληνες, δεν θα μπορού-σαν να οικοδομήσουν το τουρκικό κράτος!Σίγουρα έως τις 24 Απριλίου, ημέρα που τιμά-ται η αρμενική γενοκτονία, η Άγκυρα θα έχει στραμμένη την προσοχή της με μεγάλη αγω-νία προς την Ουάσιγκτον...

Το σύστημα εξουσίαςδεν ζητά συγγνώμη

Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Για τη ΦόρτιςΟ Λετέρμ, που κατηγορείται από σύσ-σωμο σχεδόν τον βελγικό Τύπο ότι είναι «άχρωμος» και «άοσμος», ήλπιζε ότι θα ξεπεράσει τις διχογνωμίες ανά-μεσα στις δύο μεγάλες εθνογλωσσικές ομάδες της χώρας, καθώς είχε βρει τρόπο να εξισορροπεί επικεφαλής ενός πεντακομματικού συνασπισμού, που προέκυψε έπειτα από διαβουλεύσεις εννέα μηνών και όλοι ήλπιζαν ότι το ανεξάρτητο και ενιαίο Βέλγιο, που έχει συμπληρώσει 178 χρόνια κρατικής υπό-στασης, θα συνέχιζε ενωμένο και όχι τεμαχισμένο στα δύο!Ξαφνικά όμως η διεθνής πιστωτική κρίση και οι προσπάθειες να διασωθεί η τράπεζα Φόρτις τον έφεραν μπροστά στην υποχρεωτική παραίτηση, μετά τις κατηγορίες ότι επιχείρησε να επη-ρεάσει την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Βρυξελλών, το οποίο την περασμένη εβδομάδα πάγωσε τον κατακερματισμό της Φόρτις και την πώληση τμήματός της στη γαλλική BNP Paribas.Ο Λετέρμ αρνείται κατηγορηματικά ότι υπήρξε περίπτωση επιρροής και ακόμη περισσότερο προσπάθεια παρεμπόδι-σης της δικαστικής διαδικασίας και τονίζει ότι σύμφωνα και με την έκθεση του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστη-ρίου δεν υπάρχει καμιά απόδειξη προς αυτή την κατεύθυνση. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου στην έκθεσή του, η οποία δημοσιεύτηκε και προκάλεσε την παραίτηση της κυβέρνησης, έγραφε ότι «δεν μπόρεσε να προσφέρει απο-δείξεις με τη νομική έννοια του όρου για επιρροή της πολιτικής πάνω στη δικαστική εξουσία, αλλά εκτιμά ότι υπάρχουν αναμφισβήτητα σημαντικές ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυν-ση»...Έτσι ο Λετέρμ, ο οποίος εμφανιζόταν ικανός να ξεπεράσει και αυτή την κρί-ση, συμπαρασύρθηκε από μια παρά-πλευρη επίπτωση της διεθνούς χρημα-τοπιστωτικής κρίσης, δηλαδή από την προσπάθεια διάσωσης των τραπεζών που έχουν πληγεί από την κρίση.Η νέα κρίση στο Βέλγιο έρχεται στη χειρότερη στιγμή, διότι αναμένεται ότι θα αναζωπυρωθούν οι εντάσεις ανάμεσα στις δύο εθνογλωσσικές ομά-δες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται να επιδιώκουν τελείως διαφορετικούς δρόμους. Οι Φλαμαν-δοί επιμένουν στην αυτονόμηση έως και πλήρη απόσπαση των περιοχών όπου διαθέτουν την πλειονότητα των κατοίκων, ώστε να απαλλαγούν – όπως λένε – από το βάρος, οικονομικό και κοινωνικό, που αποτελούν οι γαλλόφω-νες περιοχές των Βαλλόνων, οι οποίες εμποδίζουν τη δική τους οικονομική ανάπτυξη!Όμως και για την Ευρώπη συνολικά, η κρίση στο Βέλγιο δεν προοιωνίζεται ευνοϊκές εξελίξεις, ιδιαίτερα στις χώρες όπου οι πολιτικοί έχουν εμπλακεί για τα καλά στις μεθοδεύσεις και τις διαδι-κασίες για τη διάσωση (!) των μεγάλων χρηματοπιστωτικών οργανισμών και τραπεζών...

ΠΟΝΤΙΚΙ Global Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 200828

ΦΑ Κ Ε ΛΟ Σ / Ν Ε Α Α Σ Ι Α

Του ΙΑΣΟΝΑ ΚΑΝΤΑ

Ο πλανήτης γέρνει προς την ανατολή!Μια νέα διεθνής πραγματικότητα με πολλούς παίκτες αναδύεται μέσα από την παγκόσμια κρίση. Το ΝΑΤΟ αποκτά ανταγωνιστή στην Ασία, η Κίνα και η Ινδία ισχυροποιούνται και το Ιράν δεν είναι πια τόσο μόνο…

Μια ήπειρος που συγκεντρώ-νει τα μεγαλύτερα ενεργεια-κά αποθέματα του πλανήτη. Δυο χώρες που φιλοξενούν το 1/3 του παγκόσμιου πλη-

θυσμού. Εστίες πολέμου. Συμμαχίες που αλλά-ζουν με ταχύτατο ρυθμό, και σφαίρες επιρροής με εναλλασσόμενα όρια. Δεν πρόκειται για αίνιγμα, αλλά για μερικά μόνο από τα χαρα-κτηριστικά της «Νέας Ασίας», που φαίνεται να συγκεντρώνει με το σπαθί της το παγκόσμιο ενδιαφέρον.Τον περασμένο Νοέμβριο, τρομοκράτες -αγνώ-στου ακόμη προελεύσεως- προκάλεσαν χάος στο οικονομικό κέντρο της Ινδίας, τη Βομβάη, αφήνοντας πίσω τους περισσότερους από 170 νεκρούς. Πέρα όμως από τις ανθρώπινες απώ-λειες, η τρομοκρατική αυτή ενέργεια ήρθε να επιβεβαιώσει για μία ακόμη φορά τη ρευστή ισορροπία δυνάμεων στην Ασία, αλλά και στο παγκόσμιο στερέω-μα. Πόσοι θα μπορούσαν άλλωστε να φανταστούν ότι μια τρομοκρα-τική επίθεση στο «Hollywood της Ασίας» είναι ικανή να απειλήσει, για παράδειγμα, την εδαφική ακε-ραιότητα της Κίνας ή τα σχέδια του νεοεκλεγέντος προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα; Και όμως, το φαινόμενο «ντόμινο» παίρνει σάρκα και οστά.

Περίεργο τετράγωνο…Μετά τις τρομοκρατικές επιθέ-σεις στην Ινδία, Νέο Δελχί και Ουάσιγκτον έσπευσαν να ενο-χοποιήσουν το Πακιστάν για την ανοχή που επιδεικνύει στις ισλα-μικές τρομοκρατικές οργανώσεις που εδρεύουν εντός των εδαφών του. Σύμφωνα με το περιοδικό Time, η ινδική κυβέρνηση έχει στοιχεία που συνδέουν τους τρο-μοκράτες με την εξτρεμιστική οργάνωση «Lashkar e Taiba», η οποία έχει ως βάση της το Πακιστάν, υπό την ανοχή της Ισλαμαμπάντ. Παρότι βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση, η εκτίμηση αυτή από μόνη της όξυνε κατά πολύ τις σχέσεις των δύο χωρών, ενώ οι αναλυτές και τα ΜΜΕ εκφρά-ζουν φόβους για στρατιωτικά αντίποινα της Ινδίας εναντίον του Πακιστάν αν το τελευταίο δεν συνεργαστεί άμεσα. Κάτι τέτοιο, όμως, θα δημιουργούσε αλυσι-δωτές αντιδράσεις σε ολόκληρη την περιοχή. Πακιστανός αξιωματούχος δήλωσε στις 1/12 στους «Tehran Times» (αγγλόφωνη εφημερίδα της Τεχεράνης) ότι «αν κάτι συμβεί στο μέτωπο με την Ινδία, ο πόλεμος κατά της τρομοκρα-τίας δεν θα αποτελεί πλέον προτεραιότητά

μας. Θα αποσύρουμε όλες μας τις δυνάμεις από τα δυτικά σύνορά μας. Δεν θ’ αφήσουμε τίποτα εκεί». Τι σημαίνει όμως αυτό για την Ουάσιγκτον αλλά και για το Πεκίνο; Τόσο ο απερχόμενος πρόεδρος Μπους όσο και ο νεοεκλεγείς Μπαράκ Ομπάμα έχουν προαναγγείλει σκληρότερη στάση απέναντι στους μέχρι πρότινος πιστούς τους συμμά-χους, ενώ τους τελευταίους μήνες έχουν σημειωθεί αμερικανικές επιθέσεις σε στόχους εντός πακιστανικού εδάφους. Η συνεργασία με την Ισλαμαμπάντ είναι απαραίτητη για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας που, σύμφωνα με τα σχέδια του Ομπάμα, θα εστιαστεί στο Αφγανιστάν. Παρόλα αυτά, οι Αμερικανοί δεν φαίνονται διατεθειμένοι να δείξουν πλέον άλλη επιείκεια απέναντι στην ανοχή που, όπως υποστηρίζουν, επιδεικνύουν οι Πακιστανοί στους τρομοκράτες. Μια αγαστή, μέχρι πρότι-

νος, συμμαχία διασαλεύεται, ενώ μια καινού-ρια αναδύεται - μεταξύ ΗΠΑ και Ινδίας. Το Πεκίνο, από την πλευρά του, θεωρεί απα-ραίτητη την παρουσία των πακιστανικών δυνάμεων στα βόρεια και στα δυτικά σύνο-ρα της χώρας, θεωρώντας ότι η απόσυρσή τους θα διευκολύνει μέλη του αποσχιστικού κινήματος της επαρχίας Ξινγιάνγκ να δρουν χρησιμοποιώντας τόσο το Πακιστάν όσο και το Αφγανιστάν ως εφαλτήριο. Παράλληλα, η Κίνα διατηρεί ιστορικούς δεσμούς συμμαχίας με το Πακιστάν, το οποίο πάντοτε αντιμετώπιζε ως αντίβαρο απέναντι στην ανερχόμενη Ινδία. Το Πεκίνο ήταν άλλωστε εκείνο που προμή-θευσε την Ισλαμαμπάντ, το 1984, με τα σχέδια

της πυρηνικής βόμβας και βοήθησε στην κατασκευή της. Σύμφωνα εξάλλου με το ασι-ατικό γραφείο του πρακτορείου United Press International (UPI), η Κίνα αποτελούσε επί χρόνια έναν από τους βασικούς προμηθευτές όπλων για τον στρατηγό Μουσάραφ, παρά την ταυτόχρονη προσέγγιση του τελευταίου με τις ΗΠΑ. Για το Πακιστάν, από την άλλη, ο «κινε-ζικός δράκος» αποτελεί τον ιδανικό σύμμαχο απέναντι στην πάντα εχθρική «ινδική τίγρη». Ένα καρέ με δύο αντίπαλα ζευγάρια φαίνεται να σχηματίζεται: ΗΠΑ και Ινδία, απέναντι σε Κίνα και Πακιστάν.

Η περικύκλωση της ΚίναςΗ συμμαχία των ΗΠΑ με την Ινδία δεν προέκυ-ψε εξαιτίας των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2008, το κλειστό λόμπι των 45 χωρών της Ομάδας

Πυρηνικών Προμηθευτών (NSG) ενέκρινε τη συμφω-νία μεταξύ ΗΠΑ και Ινδίας για πυρηνική συνεργασία, εξαιρώντας την τελευταία από τους κανόνες που διέπουν την εξάπλωση των πυρηνικών παγκο-σμίως. Σύμφωνα με το πρακτορείο UPI πρόκειται για ιστορική εξέλιξη. Η Ινδία βγαίνει πλέον από τη «μαύρη λίστα» των πυρηνικών χωρών που δεν έχουν υπογράψει τη Συνθήκη για μη Διάδοση των Πυρηνικών, ενώ ταυτοχρόνως εξαιρείται από το καθεστώς του διεθνούς ελέγχου, δια-τηρώντας το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ανενόχλητη κάποιους πυρηνικούς αντιδραστήρες για στρα-τιωτικούς σκοπούς.Η συμφωνία αυτή δρομο-

λογεί την άρση του εμπάργκο που είχε επιβλη-θεί στην Ινδία μετά από τις πυρηνικές δοκιμές του 1974. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιβολή -αλλά και στην άρση- του εμπάργκο, έπαιξαν οι ΗΠΑ. Στο άρθρο του UPI αποδίδονται τα εύσημα στον απερχόμενο Τζορτζ Μπους για την κληρονομιά που αφήνει στην Αμερική. Προς τι όμως όλ’ αυτά τα διθυραμβικά σχόλια; Μα, βεβαίως, γιατί με την εξέλιξη αυτή η Ινδία γίνεται στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ και προστίθεται στον άξονα Αμερικής – Ιαπωνίας, που έχει ως πρωταρχικό στόχο τον περιορισμό (ποιου άλλου;) της Κίνας.Η Ουάσιγκτον, παρά την αυξανόμενη οικονο-μική εξάρτησή της από την Κίνα, προσπαθεί

με κάθε τρόπο να ελέγξει την άνοδό της και να την περιορίσει σε ρόλο τροφοδότη της παγκόσμιας οικονομίας. Σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί τον παγκό-σμιο ηγετικό ρόλο που διεκδικεί το Πεκίνο. Δεν υπάρχει λοιπόν ιδανικότερο αντίβαρο από μια πιστή (και πυρηνική) Ινδία, με τη δεύ-τερη ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία στον κόσμο και πληθυσμό που ξεπερνά το 1 δισ. Αυτό που φοβάται η Κίνα είναι αυτό που επιθυμεί σφόδρα η Αμερική. Να λειτουργή-σει δηλαδή η Ινδία ως ο δούρειος ίππος της Ουάσιγκτον για τις στρατηγικές της επιδιώξεις στη Μέση Ανατολή και στην κεντρική Ασία. Ένας δούρειος ίππος που θα υποστηρίζεται από την πάντοτε πιστή Ιαπωνία και από ένα εκτεταμένο δίκτυο αμερικανικών στρατιωτι-κών βάσεων σε ολόκληρη την ασιατική ήπειρο, που περικυκλώνουν ουσιαστικά την Κίνα. Σύμφωνα με το ασιατικό UPI, οι ΗΠΑ διατη-ρούν 100.000 στρατιώτες υπό την Διοίκηση του Ειρηνικού (US Pacific Command), ο κύριος όγκος των οποίων βρίσκεται σε βάσεις στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Παράλληλα, έχουν προβεί σε διαφόρων τύπων στρατιω-τικές συμφωνίες με το Βιετνάμ, την Ταϊβάν και την Αυστραλία, όλες με σκοπό την εξα-σφάλιση της δυνατότητας να διεκπεραιωθεί

Πυρηνική συμφωνία ΗΠΑ - Ινδίας.

To κινέζικο κολιέ

Οι ραγδαία αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας έχουν και ραγδαία αυξανό-μενες ενεργειακές ανάγκες. Πεκίνο και Νέο Δελχί έχουν επιδοθεί σε έναν ανη-λεή ανταγωνισμό για τον έλεγχο ενεργειακών πηγών και την εξασφάλιση της ενεργειακής τους αυτονομίας. Όπως σημειώνει ο Δρ Μοχάν Μαλίκ στην ιστο-σελίδα PINR (Power and Interest News Report), «το Πεκίνο έχει προχωρήσει σε σημαντικότατες στρατηγικές κινήσεις που σταδιακά θα απομονώσουν την Ινδία στη Νότια Ασία και θα συρρικνώσουν τα ερείσματά της στην περιοχή».Ενδεικτική της προσπάθειας της Κίνας να κυριαρχήσει επί της Ινδίας στην ενεργειακή κούρσα είναι και η στρατηγική της που οι αναλυτές ονομάζουν «κινέζικο κολιέ» (δες Ποντίκι Global No 4 / 14.6.2007). Πρόκειται για τη συστη-ματική ανάπτυξη σχέσεων στρατηγικής σημασίας με χώρες που βρίσκονται κατά μήκος των θαλάσσιων δρόμων από τη Μέση Ανατολή μέχρι το Νότιο Σινικό Πέλαγος. Χαμπαντότα (Σρι Λάνκα), Τσίταγκονγκ, Σίτβα, Ισθμός Κρα, Μάλακα, νησί Χάιναν. Κι από την άλλη, Γκουαντάρ και Ορμούζ. Σύμφωνα με άρθρο του Associated Press (Ιούνιος 2008), από τη θαλάσσια εμπορική αρτη-ρία του Ινδικού ωκεανού η Κίνα λαμβάνει το 80% του πετρελαίου της, ενώ η Ινδία το 65%. Παράλληλα, αποτελεί και τη δίοδο για την εξαγωγή των κινεζι-κών προϊόντων προς τη Δύση. Κάτι σαν οφθαλμός αντί οφθαλμού, απέναντι στη συμμαχία ΗΠΑ και Ινδίας.

29ΠΟΝΤΙΚΙ Global

αποτελεσματικά τυχόν διαμάχη με την Κίνα. Αν σε όλ’ αυτά προσθέσει κανείς και τα αμερι-κανικά στρατεύματα στην κεντρική Ασία, στο Αφγανιστάν και στο Κυργιστάν, συνειδητοποιεί ότι η Κίνα έχει κάθε λόγο να αισθάνεται περικυ-κλωμένη.

Το αντι-ΝΑΤΟΗ Κίνα, στην προσπάθεια της να περιορίσει την αμερικανική επιρροή στην Ασία, έχει βρει συμ-μάχους, και μάλιστα ισχυρούς. Ο «Οργανισμός για τη Συνεργασία της Σανγκάης» (SCO), που αποτελείται από την Κίνα, τη Ρωσία, το Καζαχστάν, το Κιργκιζιστάν, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν, ιδρύθηκε το 2001 με στόχο την εξασφάλιση της σταθερότητας στις περιο-χές που ορίζονταν από τα σινο-ρωσικά σύνορα. Με συνολικό πληθυσμό που αγγίζει το 1,5 δισ. (το 1/4 του παγκόσμιου πληθυσμού), ο SCO είναι σαφώς μεγαλύτερος από ανάλογους δυτι-κούς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε.Παρά τους μετριοπαθείς έως τώρα χειρισμούς του, ο συγκεκριμένος οργανισμός έχει αρχίσει να λειτουργεί ως αντίβαρο στο ΝΑΤΟ στην πολύ κρίσιμη -από ενεργειακή άποψη- περι-οχή της κεντρικής Ασίας. Σύμφωνα με τον Diplomatic Courier, οι προθέσεις του να περι-ορίσει την αμερικανική παρουσία στην κεντρι-

κή Ασία είναι προφανείς και ενδεχομένως θα έχουν έντονες συνέπειες στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό. Πρόκειται και πάλι για έναν ενεργειακό αγώνα, αφού η περιοχή αποτελεί τη δίοδο από όπου διοχετεύονται τα πλούσια ενεργειακά αποθέματα της Κασπίας τόσο προς την Ευρώπη όσο και προς την Ασία.Ο «Οργανισμός για τη Συνεργασία της Σανγκάης» έχει θορυβήσει τους δυτικούς ανα-λυτές για αρκετούς λόγους. Παρότι Μόσχα και Πεκίνο προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη στρατιωτική διάσταση της συνεργασίας τους, οι από κοινού στρατιωτικές ασκήσεις στο Καζαχστάν (2003), την Κίνα (2005) και τη Ρωσία (2007) δεν πείθουν τη Δύση για το αγαθό των προθέσεών τους. Επίσης, η απαίτηση του οργανισμού μετά τη Σύσκεψη στα Άστανα, το 2005, για σαφές χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των δυτικών δυνάμεων (βλέπε αμερικανικών…) από περιοχές της κεντρικής Ασίας, και ιδίως από το Ουζμπεκιστάν, ενδυναμώνει την καχυ-ποψία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Ένα από τα τελευταία «χτυπήματα» του SCO ήταν η στάση που τήρησε στη σύρραξη της Ρωσίας με τη Γεωργία, όταν χαιρέτιζε θερμά «τον ενεργό ρόλο της Ρωσίας στη διατήρηση της ειρήνης (!) και της συνεργασίας στην περιοχή».Αυτό όμως που ίσως να ανησυχεί περισσότερο από κάθε τι άλλο τη Δύση και την Αμερική είναι

η συμμετοχή του «μισητού Ιράν». Το Ιράν, όπως και το Πακιστάν, η Ινδία και η Μογγολία, συμμε-τέχουν στις εργασίες του SCO ως κράτη-παρα-τηρητές, αποβλέποντας σε οικονομικά αλλά και πολιτικά οφέλη. Το Ιράν, μάλιστα, κατέθεσε το Μάρτιο του 2008 επίσημη αίτηση για έντα-ξή του, προσπαθώντας να αντισταθμίσει τις δυτικές πιέσεις και να επιβιώσει οικονομικά και πολιτικά. Το Τατζικιστάν έχει ήδη εκφράσει την υποστήριξη του στην προοπτική αυτή.

Ποια απομόνωση;Παρακολουθώντας κανείς τα δυτικά ΜΜΕ, μένει με την εντύπωση ότι το Ιράν είναι ένα κράτος-δαίμονας, απομονωμένο πλήρως από το σύνολο της διεθνούς κοινότητας. Η συνερ-γασία του όμως με οργανισμούς όπως ο SCO, αλλά και οι εμπορικές του σχέσεις με πολλές χώρες της Ασίας -και όχι μόνο- αποδεικνύουν ότι μόνο σε απομόνωση δεν βρίσκεται ο μείζον εχθρός των ΗΠΑ. Η σχέσεις της Τεχεράνης με το Πεκίνο βιώνουν έναν εμπορικό μήνα του μέλιτος. Όπως σημει-ώνει το ιρανικό πρακτορείο FARS, περισσότερες από 100 κρατικές κινεζικές εταιρείες δραστη-ριοποιούνται στο Ιράν, κυρίως στους τομείς των δημοσίων έργων και των τηλεπικοινωνιών. Σύμφωνα με την ιρανική Press TV, οι εξαγωγές

κινεζικών προϊόντων έχουν εκτινάξει το εμπορι-κό ισοζύγιο των δύο χωρών, που άγγιξε το 2007 τα 20 δισ. δολάρια. Παράλληλα, οι ενεργειακές σχέσεις των δύο χωρών ενδυναμώνονται με γεωμετρική πρόοδο. Το Ιράν, λοιπόν, κάθε άλλο παρά απομονωμένο μοιάζει, αν συνυπολογίσει κανείς και την υποστήριξη της Μόσχας στο πυρηνικό του πρόγραμμα για ειρηνικούς σκο-πούς. Η συμμετοχή του άλλωστε σε διάφορα περιφερειακά έργα υποδομών και ενέργειας (πχ. υδροηλεκτρικά εργοστάσια στο Τατζικιστάν και σιδηροδρομική σύνδεση Τατζικιστάν –Αφγανιστάν-Ιράν / RIA Novosti – 26/3/08) του εξασφαλίζει και πολλές επιμέρους συμπάθειες. Φαίνεται ότι το Ιράν εφαρμόζει με επιτυχία την πολιτική «κοιτώντας προς ανατολάς». Τρανή απόδειξη είναι και η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «IPI», μήκους 1.700 μιλίων, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Ιράν στις μεγαλουπόλεις της Ινδίας μέσω Πακιστάν, με ενδεχόμενη μάλιστα συμμετοχή και της Κίνας. (δες Global Νο 67 / 28.8.08)Δεδομένα όπως αυτά θα αλλάξουν την Ασία όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Και μαζί μ’ αυτήν, ενδέχεται ν’ αλλάξει και η παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων. Η «Νέα Ασία» που εδώ και χρόνια κυοφορείτο, φαίνεται πως έρχεται ορμητικά στο προσκήνιο.

Από αποταμιευτές,καταναλωτές

Η ασιατική ήπειρος, πέρα από τις αμερικανικές επιδι-ώξεις, κυριαρχείται πλέον από τον ανταγωνισμό δύο μεγάλων δυνάμεων. Η Κίνα και η Ινδία συγκεντρώνουν μαζί περί το 1/3 του παγκό-σμιου πληθυσμού, ενώ οι οικονομίες τους είναι οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες στον κόσμο. Στο πλαίσιο μάλιστα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οικονο-μολόγοι όπως ο εμπνευστής του περίφημου πλέον ακρω-νυμίου BRIC (Brazil, Russia, India, China), Τζιμ Ο’ Νιλ, υποστηρίζουν ότι οι κατα-ναλωτές αυτών των χωρών θα βγάλουν τον πλανήτη από την ύφεση που αντιμε-τωπίζει. Η αλήθεια είναι ότι, παρά την κρίση, Κίνα και Ινδία στρέφουν ταχύτατα το ενδι-αφέρον τους στη μετατρο-πή των κοινωνιών τους από αποταμιευτικές σε κατανα-λωτικές. Αυτό έδειξε και το πρόσφατο κινέζικο πακέτο μέτρων στήριξης της οικο-νομίας. Αντί να περιοριστεί στη στρατηγική των εξα-γωγών προς τη Δύση, η κινεζική ηγεσία στράφηκε στην ενίσχυση της αγορα-στικής δύναμης των ίδιων των Κινέζων και στη διαμόρ-φωση μιας καταναλωτικής εσωτερικής αγοράς.

Όχι παρίας, εταίρος! Ο Αχμαντινετζάντ στη Σύνοδο του «Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης», Τατζικιστάν 2008.

Ινδική περίπολος στο – διεκδικούμενο από το Πακιστάν – Κασμίρ.

ΠΟΝΤΙΚΙ Global Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 200830

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Google για τον… βήχαΗ γνωστή μηχανή αναζήτησης πετυχαίνει διάνα τη δια-σπορά της γρίπης στις ΗΠΑ, μετρώντας μόνο τις σχετι-κές αναζητήσεις χρηστών του Internet.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΟΥΝΙΑ

Ας πάμε πίσω στο 1990: κάποιος έβηχε, η μύτη του έτρεχε, ανέβαζε δέκατα. Ένιωθε ότι τον περιτριγύριζε γρίπη. Δεν έκανε τον κόπο να πάει στον γιατρό για κάτι τόσο τετριμμένο, ρωτούσε μαμάδες

και γιαγιάδες τι φάρμακο να πάρει και πώς να συμπεριφερθεί τις επόμενες μέρες για να γιάνει μια ώρα αρχύτερα. Το 2008, όμως, όταν οποιαδήποτε πληροφορία βρίσκεται μόλις 2 κλικ μακριά, τι πιο απλό από ένα «χτύπημα» της λέξης «γρίπη» ή των συμπτωμάτων «βήχας, πυρετός, πονόλαιμος» στην πιο διάσημη μηχανή ψαξίματος στον κόσμο; Και τώρα σκεφτείτε κάτι άλλο: όποια λέξη - κλειδί ψάχνετε, καταγράφεται και αποθηκεύεται από την Google σε τεράστιες βάσεις δεδομένων – αυτό συμβαίνει για κάθε αναζήτηση που συμβαίνει οποιαδήποτε στιγμή στον κόσμο, τα δε στοιχεία της διατηρούνται περίπου 18 μήνες. Ο όγκος των δεδομένων που μαζεύονται θα έκανε οποιονδήποτε στατιστικολόγο να τρίβει τα χέρια του και οποιονδήποτε υπερυπολογιστή να βογκάει από την προσπάθεια να τα επεξεργαστεί.Η Google, λοιπόν, σκέφτηκε να συνδυάσει αυτές τις δύο ιδέες – και εγένε-το Google Flu Trends. Οι στατιστικολόγοι της ανακάλυψαν τους συσχετι-σμούς μεταξύ κάποιων λέξεων - κλειδιών που χρησιμοποιούν οι χρήστες (κράτησε κρυφό ποιες ακριβώς, αλλά δεν πρέπει να πέφτουμε πολύ έξω όταν σκεφτόμαστε «βήχας», «θερμόμετρο», «ασπιρίνη», ακόμα και... «γρίπη») και χρησιμοποίησαν τη συχνότητα με την οποία γίνονται αυτές οι αναζητήσεις για να προσο-μοιώσουν τις επιδημίες γρί-πης κατά περι-οχή (προς το παρόν αφορά τις ΗΠΑ). Οποιοσδήποτε, λοιπόν, μπορεί στο google.com/trends να δει ένα ετήσιο γράφημα με τη συχνότητα εμφάνισης τέτοιων αναζητήσεων. Η εταιρεία συνεργάστηκε με το Κέντρο Επιδημιολογικού Ελέγχου των ΗΠΑ για να συγκρίνει στοιχεία και, ύστερα από μερικές ρυθμίσεις στον αλγόριθμό της, φάνηκε ότι το γράφημα του Google Trends Flu προσομοιώνει με μεγάλη ακρίβεια τα επίσημα στοιχεία και μάλιστα – λόγω και της υστέρησης στην επεξεργασία και την έκδοσή τους από τη μεριά του κράτους – μπορεί να προβλέψει νωρίτερα την τάση για επιδημία σε συγκεκριμένες περιοχές, ακόμη και κατά 2 εβδομάδες. Η υπηρεσία δεν είναι νέα: αποτελεί παρακλάδι του Google Trends, το οποίο σου επιτρέπει να δεις (εσένα ή, ας πούμε, στην κυβέρνηση) τη συχνότητα με την οποία εμφανίζεται οποιαδήποτε λέξη αναζήτησης επιλέξεις (παρεμπιπτόντως, παίζοντας λίγο με την υπηρεσία παρατηρή-σαμε μια ανησυχητική παγκόσμια αύξηση των αναζητήσεων για τη λέξη «suicide», που σημαίνει αυτοκτονία).Φυσικά, παρά τις διαβεβαιώσεις της εταιρείας, δεν υπήρχε περίπτωση (μάλλον δικαίως) να μην ξεκινήσει και μια παράλληλη συζήτηση για τη διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων των χρηστών της μηχανής ανα-ζήτησης, τα οποία σαφέστατα φακελώνονται. Δύο οργανώσεις για την προστασία της προσωπικής ζωής από τις ΗΠΑ απέστειλαν κοινή επιστολή προς τον Έρικ Σμιντ, τον πρόεδρο της Google, απαιτώντας εξηγήσεις για το πώς διασφαλίζεται η ανωνυμία που ευαγγελίζεται η εταιρεία. Δεν πήραν απάντηση. Στο ψηφιακό πλαίσιο που διαμορφώνεται ώς σήμε-ρα θεωρείται δικαίωμα μιας εταιρείας να αποκρύπτει τις τεχνικές κρυπτο-γράφησης και ανωνυμίας, αλλά και οι καταναλωτές έχουν δικαίωμα να ανησυχούν για τα προσωπικά δεδομένα τους. Θα συμβαίνει όσο «χάνο-νται» cd και στικάκια USB με προσωπικά δεδομένα, κι όσο οι κυβερνήσεις βγάζουν εντάλματα για να αποκτήσουν πρόσβαση στις καρτέλες των χρη-στών. Ως τότε, όσοι ανησυχούν ότι ο Μεγάλος Αδερφός θα μάθει για το συνάχι τους, ας καταφεύγουν στα Internet Café. Κρίμα δεν είναι, όμως, να κολλήσουν κι άλλους;

Με τη φράση «Waynau bii» («Σταματήστε τη βία») ξεκί-νησε την ομιλία της τον

Αύγουστο του 2008 μια Ινδιάνα με ζωγραφισμένες τρεις κόκκινες λωρί-δες στο πρόσωπό της – σύμβολο της φυλής των Wapichana – και συνέ-χισε: «Μας κατηγορούν ότι είμαστε κλέφτες της ίδιας μας της γης, ότι είμαστε εισβολείς. Αυτό πρέπει να τελειώσει!». Ο λόγος της ακούστηκε βαρύς στο Ανώτατο Δικαστήριο της Βραζιλίας, όπου για πρώτη φορά δόθηκε η δυνατότητα σε μια Ινδιάνα δικηγόρο να υπερασπιστεί τα συμφέ-ροντα της φυλής της. Η 34χρονη δικηγόρος Ζοένια Μπατίστα ντε Καρβάλιο είναι η φωνή των αυτοχθόνων της χώρας που ζητούν να ζήσουν στα χώματα των προγόνων τους. Είναι διάσημη τόσο στη Βραζιλία όσο και ανά-μεσα σε όλους τους αυτόχθονες της Αμερικής, καθώς, παρόλο που προέρχεται από πολύ φτωχή οικο-γένεια, κατάφερε το 1997 να γίνει η πρώτη Ινδιάνα γυναίκα δικηγόρος. Ανήκει στη φυλή Wapichana, που μαζί με τις φυλές Macuxi, Ingarics, Taurepang και Patamona μοιρά-ζονται τη γη Raposa Serra do Sol (Λόφοι του ήλιου και της αλεπούς). Η περιοχή, που βρίσκεται στην επαρχία Romaira, στα σύνορα της Βραζιλίας με τη Βενεζουέλα και τη Γουιάνα, έχει έκταση 1.743.089 εκταρίων και φιλοξενεί 15.000 αυτό-χθονες. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα

Environment News Service, περισ-σότεροι από τους μισούς ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.Χάρη στην εμμονή της Ζοένια, το 2005 ο Λούλα Ντα Σίλβα παραχώρη-σε τον έλεγχο της περιοχής στους αυτόχθονες, δίνοντάς τους το δικαί-ωμα να κατοχυρώσουν με τίτλους τη γη όπου βρίσκονται τα σπίτια τους. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό. Η Ζοένια δηλώνει στην ιστοσελίδα του CAFOD (Καθολικός Οργανισμός για τη Διεθνή Ανάπτυξη), ο οποίος έχει ταχθεί στο πλευρό της, ότι η περιοχή των Ινδιάνων δεν θα έπρεπε να ορι-οθετείται μόνο γύρω από τα σπίτια τους, αλλά με βάση τις περιοχές όπου ψαρεύουν, κυνηγάνε και έχουν τους ιερούς τους τόπους.Αλλά εκεί δρουν επίσης γαιοκτήμο-νες και ιδιοκτήτες αδαμαντωρυχεί-ων, που δεν βλέπουν με καλό μάτι την κυριαρχία των Ινδιάνων. Την ίδια άποψη έχει και η τοπική κυβέρνηση της Roraima, καθώς και ο στρατός, που υποστηρίζουν ότι η παραχώ-ρηση μιας τόσο μεγάλης περιοχής, στα σύνορα της χώρας, είναι επικίν-δυνη. Αμέσως μετά την απόφαση του Λούλα, το 2005, κατέφυγαν στο ανώτατο δικαστήριο της Βραζιλίας αποβλέποντας στην ακύρωση της απόφασης. Ακολούθησε πογκρόμ. Δολοφονήθηκαν 21 Ινδιάνοι και κακο-ποιήθηκαν δεκάδες. Λίγους μήνες μετά την απόφαση, 150 κουκουλο-φόροι έκαψαν το κέντρο εκπαίδευ-σης των αυτοχθόνων, το Surumu,

ακριβώς στην καρδιά της Raposa Serra do Sol. Το 2007 ένα αυτοκί-νητο παρέσυρε και σκότωσε τρεις Ινδιάνους, ενώ αργότερα ξυλοκόπη-σαν έναν μαθητή.Η Ζοένια, ως εκπρόσωπος του CIR (Συμβούλιο Αυτοχθόνων Roraima), κατάφερε να στρέψει το διεθνές ενδιαφέρον στη γη των Ινδιάνων. Σύμφωνα με την εφημερίδα Le Monde, ζητάει τώρα όχι μόνο να μην ακυρωθεί η απόφαση του 2005, αλλά αντιθέτως να οριοθετηθεί υπέρ των Ινδιάνων μια ευρύτερη περιοχή. Στο πλευρό της είχαν ταχθεί ανοι-χτά από την έναρξη της δίκης τον Αύγουστο δικαστές και εισαγγελείς, αλλά φαίνεται ότι τα συμφέροντα είναι μεγάλα και, λίγο πριν βγει η απόφαση, η έκδοσή της αναβλήθηκε για το τέλος του χρόνου. Στις 11 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε ότι οι 8 από τους 11 δικαστές αναμένεται να ψηφίσουν υπέρ των ιθαγενών, με την υποσημείωση πάντως ότι ο στρατός και η αστυνομία θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση στην περιοχή χωρίς να απαιτείται η συναίνεσή τους. Ωστόσο, η λήψη της απόφασης αναβλήθηκε εκ νέου επειδή ένας από τους δικαστές δήλωσε ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο. Η Ζοένια Μπατίστα ντε Καρβάλιο δήλωσε στο BBC ικανοποιημένη από τις εξελίξεις, αν και δυσαρεστημέ-νη που ο αγώνας της δεν τελείωσε ακόμη.

Ζοένια: Η συνήγορος των ΙνδιάνωνΕίναι η πρώτη αυτόχθων δικηγόρος στη Βραζιλία και τρέχει για τα δίκαια της φυλής της, προκαλώντας αντιδράσεις από τα μεγάλα συμφέροντα.

Της ΑΛΕΞΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΟΝΤΙΚΙ Global 31

NOYAΡ

Αγαπημένε μου ανιψιέ, αν διαβάζεις αυτό το γράμμα, είτε θα είμαι νεκρός είτε θα πίνω κούμπα λίμπρε με χαβανέζικο πουκάμισο, κάπου εκτός συνόρων. Αν και πολύ αμφιβάλλω για το πρώτο, μη νομί-ζεις ότι τα πράγματα μέχρι σήμερα μου ήρθαν εύκολα. Σε κανέναν από μας που μεγαλώσαμε στο Σάουθι δεν ήρθαν, όπως σου έχω πολλές φορές εξηγήσει. Αλλά ένας άντρας καθορίζεται από τις πράξεις του, απ’ αυτά που είναι διατε-θειμένος να κάνει για να πάρει αυτό που θέλει, απ’ αυτά που είναι διατεθειμένος να θέλει για να κάνει αυτό που πρέπει. Μπερδεύτηκες, πιτσιρίκο; Ακόμα κουρεύεις τα μαλλιά σου έτσι κοντά; Ράφτη της προκοπής βρήκες ή ακόμα τσιγγου-νεύεσαι;Τέλος πάντων, ειδικά αυτό το τελευταίο πρόβλημα θα πρέπει να στο έλυσαν τα μασούρια που βρήκες στη θυρίδα μαζί με τούτο το γράμμα. Κράτησα το μεγαλύτερο μερτικό για τον εαυτό μου – βλέπεις, δεν είναι εύκολο να κρύβεσαι 6 χρόνια χωρίς πλαστικό χρήμα και χωρίς κόσμο στο πλευρό σου να πηγαίνει να ζητάει αυτά που σου χρωστάνε και ν’ ανοίγει και κάνα κεφάλι πού και πού. Άκου, λοιπόν, προσεκτικά: έχει έρθει η ώρα να πάρουμε πίσω τη Βοστώνη από τους Ιταλούς. Κι εσύ είσαι αυτός που αφήνω στο πόδι μου για να το κάνει. Για τα τεχνικά της υπόθεσης δεν σε φοβάμαι, το ιρλανδικό αίμα που κυλάει στις φλέβες σου και όλα αυτά που σου ’μαθα από πιτσιρικά με κάνουν να νιώθω ήσυχος. Αλλά σε ένα πράμα είσαι ακόμα άπειρος – κι εγώ, δηλαδή, που νόμιζα πως το ’χα,

δεν είμαι πια σίγουρος: πρέπει να μάθεις να μυρίζεσαι αυτούς που θα έχεις γύρω σου.

Εχθροί και φίλοιΠοιος είναι φίλος; Ποιος είναι εχθρός; Ποια γκόμενα σου γίνεται τσιμπούρι επειδή έχει άρρωστη μάνα; Και, το κυριότερο: ποιος είναι μπάτσος; Βάλτο καλά στο κεφάλι σου: το χέρι σου θα φτάνει τόσο μακριά όσο σου επιτρέπουν τα δάχτυλα. Το ’πιασες, μπόμπιρα; Αν χρειαστεί, να κόψεις ένα δάχτυλο για να σώσεις το χέρι! Θα στα πω στα γρήγορα, προτού περά-σει καμιά κοκκινομάλλα από μπροστά σου και σου αποσπάσει την προσοχή – είχες πάντα την ικανότητα συγκέ-ντρωσης ενός 12χρο-

νου. Ένας είναι ο κανόνας: πρέπει να κάνεις τα πάντα για να μείνεις ζωντανός. Μόνο έτσι θα συνεχίσεις. Και για να τα καταφέρεις, πρέπει ανά πάσα στιγμή να έχεις στον νου σου ένα πράγμα: όλοι μπορούν να σε προδώσουν – όλοι! Γιατί όλοι μπορεί ν’ αλλάξουν. Δες για παράδειγμα τον Φλέμι και τον Μαρτοράνο. Μας έδωσαν στεγνά στο FBI για να σώσουν το τομάρι τους. Θυμάσαι το παρατσούκλι του Μαρτοράνο; Χασάπης! Τον είδες τώρα τον Xασάπη πώς τα ξέρασε όλα για να γλιτώσει τη σύριγγα; Ήσουν μπέμπης όταν βρήκαν τον Κάλαχαν να σαπίζει, το 1982. Του άρεσε να κάνει παρέα με το συνάφι μας, αλλά ξέραμε πως, αν έπαιρνε φόρα το

στόμα του, που βρόμαγε ουίσκι, θα βρισκόμασταν όλοι στα σκατά. Αυτό που δεν είχα δει να ’ρχεται, ήταν που έμπλεξαν τον Κόνολι. Τον θυμάσαι, έχεις χορέψει στα γόνατά του, πιτσιρίκο. Με είχε πρωτοπλησιάσει το ’75, προτού γεννη-θείς. Τότε είχα μπλέξει πολύ, φοβόμουν για τη ζωή μου κι έπρεπε να κάνω τα πάντα για να μείνω ζωντανός. Άσε που μ’ αυτά που του έλεγα, έβαζα τους ομοσπονδιακούς να δου-λεύουν για πάρτη μου, χωρίς να το καταλάβουν, εναντίον των Ιταλών. Βλέπεις, παλληκάρι; Ο θείος σου ήξερε πως το λάστιχο τραβιέται κι από τις δύο μεριές. Αλλά κι εκείνος έμπλεξε, χειρότερα από μένα. Δες τον τώρα: σαπίζει στη φυλακή και ελπίζει να τον αθωώσουν, αλλά δεν το βλέπω. Διαβάζω, βλέπεις, ανιψιέ. Ο κόσμος αλλάζει: δεν είναι μόνο που τα Thompson αντικαταστάθηκαν από τα Uzi με τους πλαστικούς γεμιστήρες, είναι που όλοι τα ξέρουν όλα. Με γράψανε στο Newsweek, που να πάρει ο διάολος. Τα διάβα-σες; Πού να τα διαβάσεις; Στον ιππόδρομο;

Ο καημένος ο ΚόνολιΓράφουν ότι ο Κόνολι κατέληξε να είναι το δεξί μου χέρι. Δεν θα χαραμίσω μελάνι να σου πω αν είναι αλήθεια – μόνο να θυμάσαι το λάστιχο. Τον κατηγορούν πως μου κάρφωσε ότι το FBI πλησίασε τον Κάλαχαν για να μάθει για τις δουλειές μου. Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή: και για τον φόνο του Καστρούτσι, θα ’χεις ακούσει γι’ αυτόν, τον έμπλεξαν, επει-δή ήταν καρφί των ομοσπονδιακών. Αλλά και για το φονικό στην προκυμαία, τη χρονιά που γεννήθηκες, του Έντουαρντ Χαλόραν. Τέλος πάνων, σε κούρασα με τα ονόμα-τα, αλλά είναι εντελώς απαραίτητο. Όλοι αυτοί που ποτέ δεν γνώρισες, θα έρθουν σαν φαντά-σματα να σε

κυνηγή-σουν μέσω των

δικών τους ανιψιών. Τον λυπάμαι τον κακομοίρη τον Κόνολι: είναι 68 πια, και του τα ’χουν φορτώσει όλα. Κι αυτός τι να πει... τον φαντάζομαι να κλαψουρίζει

στους μπάσταρδους τους δημοσιογράφους αυτά που έγραψε

η φυλλάδα: «Όταν βρίσκεσαι σε μυστική

αποστολή, πρέπει να εξασφαλίσεις την εμπιστο-

σύνη αυτού που σε έβαλαν να έχεις από κοντά». Τους είπε ότι ποτέ δεν ξεπέρασε τα όρια βοηθώντας με, έφτασε να τους πει ότι φοβήθηκε σε

κάποια φάση το ’95 πως είχα βάλει τον ίδιο στο μάτι, πως

θα καθάριζα την οικογένειά του. Νομίζω ότι τα πιστεύει που τα λέει, ο

γεροκαθολικός. Αλλά αυτοί τον κατηγο-ρούν πως με βοήθησε μέχρι το τέλος. Θ’ ανα-

ρωτιέσαι αν με φυγάδευσε αυτός το 2002 που εξαφανίστηκα ή αν τελικά εγώ ήμουν αυτός που

τον γάμησα και τα έκανα πλακάκια με τους ανώ-τερούς του – κι αν είχε δίκιο να με φοβάται. Δεν θα

σου πω, ανιψιέ. Μπορείς να πιστέψεις ό,τι θες. Μόνο να θυμάσαι τον κανόνα. Και να ξέρεις πως σ’ αυτό το

χωνευτήρι που λέγεται Νότια Βοστώνη, η γραμμή μεταξύ του καλού και του κακού, του μπάτσου και του κακοποιού, είναι πολύ λεπτή. Αυτή θα είναι η μόνιμη δοκιμασία σου: να ισορροπήσεις πάνω της, μ’ εκείνα τα χοντροπάπουτσά σου.

Ανιχνεύοντας τα όρια μεταξύ καλού και κακούTo 2006, ο «Πληροφοριοδότης» του Σκορτσέζε εξι-στορούσε την αληθινή ιστορία της σχέσης μεταξύ του μαφιόζου Whitey Bulger και του ομοσπονδιακού πράκτορα John Connolly – ιρλανδικής καταγωγής και οι δύο. Τις πρώτες μέρες του 2009, ο ήδη προφυλακι-σμένος Connolly θα δικαστεί ως συνεργός του Bulger για ανθρωποκτονία. Ο μαφιόζος παραμένει εξαφανι-σμένος. Αυτό θα μπορούσε να είναι το γράμμα που άφησε στον επόμενο στην ιεραρχία.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΟΥΝΙΑ

ΠΟΝΤΙΚΙ Global Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 200832

»

Ακτιβισμοσ Του ΑΝΤΩΝΗ ΧΑΤΖΗ

Πλωτό νοσοκομείοΤη λένε Μοσκίτια και βρίσκεται ανάμεσα στην Ονδούρα και τη Νικαράγουα. Ένα μικρό κομμάτι γης ξεχασμένο από θεούς και ανθρώπους, όπου κυρίαρχο στοιχείο είναι το νερό. Το 75% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ η θνησιμότητα, ιδίως η παιδική, καθώς και οι θάνατοι κατά τον τοκετό σπάνε παγκό-σμιο ρεκόρ. Το πλησι-έστερο κέντρο υγείας απέχει γύρω στις 10 ώρες με τα πρωτόγο-να ποταμόπλοια που έχουν στη διάθεσή τους οι κάτοικοι. Η Mη Kυβερνητική Oργάνωση Imagine ξεκίνησε μια καμπάνια για να συλλέξει χρή-ματα για τη δημιουργία ενός πλωτού νοσοκομείου στην περιοχή.

Μπερλου-σκόνηΗ Λαϊκή Ηθική Τράπεζα (Banca Etica), φορείς τοπι-κής αυτοδιοίκησης, περιβαλλοντικές οργανώσεις και οργανώσεις πολιτών διαμαρτύρονται για τις πρόσφατες διατάξεις που ψήφισε η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, οι οποίες παρεμποδίζουν την έρευ-να, την εφαρμογή και την εξάπλωση καθαρών μορ-φών ενέργειας. Με νέες διατάξεις καταργούνται οι φοροαπαλλαγές για ιδιώτες και οργανισμούς που υιοθετούσαν εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Στη δια-μαρτυρία τονίζεται ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργει-ας είναι η μόνη διέξοδος από την παγκόσμια οικονο-μική και περιβαλλοντική κρίση, ενώ δημιουργούν και νέες θέσεις εργασίας.

Όχι τις φάλαινες!Μεγάλη καμπάνια με εκδηλώσεις και χάπενινγκ έχει ξεκινήσει η Greenpeace στην Ιαπωνία. Στόχος της είναι να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για το πόσο βλαπτικό για το περιβάλλον είναι το κυνήγι της φάλαινας και η θανάτωση χιλιάδων θηλαστικών της θάλασσας κάθε χρόνο. Η περίοδος του κυνηγιού της φάλαινας αρχίζει σε μερικές εβδομάδες, και εκατο-ντάδες χιλιάδες Γιαπωνέζοι ετοιμάζονται να εξορ-μήσουν στις θάλασσες, άλλοι για να σκοτώσουν και άλλοι για να δουν το μακάβριο θέαμα.

Ισπανίδες vs traffickingΝίκη για τις γυναικείες οργανώσεις στην Ισπανία. Η κυβέρνηση παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα σχέδιο 61 σημείων για το εμπόριο λευκής σαρκός με θύματα αλλοδαπές γυναίκες που ζουν στην Ισπα-νία. Η εκστρατεία των γυναικών για πιο αυστηρή νομοθεσία στο trafficking διήρκεσε τρία χρόνια. Ένα από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν προβλέπει δήμευση της περιουσίας των προαγωγών και από-δοσή της σε ένα ταμείο για την καταπολέμηση της πορνείας και την ενίσχυση των γυναικών - θυμάτων.

Δίτροχοι ακτιβιστέςΌταν ξεκίνησαν ήταν 200. Συνελήφθησαν 58, οι υπόλοιποι όμως κατάφεραν να φτάσουν στον προο-ρισμό τους, την πρωτεύουσα της Μαλαισίας Κουάλα Λουμπούρ. Επί 15 μέρες οι ακτιβιστές για τα κοινωνικά δικαιώματα γύρισαν σχεδόν ολόκληρη τη Μαλαισία αντιμετωπίζοντας τη βία από τις δυνάμεις ασφαλείας. Οι μισοί ξεκίνησαν από τον Βορρά κι οι άλλοι από τον Νότο. Η αστυνομία προσπάθησε να τους εμποδίσει, τελικά όμως έφτασαν και παρέδωσαν στην κυβέρνη-ση κατάλογο με δεκάδες χιλιάδες υπογραφές πολιτών που ζητούν περισσότερες ελευθερίες.

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Το βρετανικό think tank «One World Trust» δημοσί-ευσε και φέτος τη Διεθνή Έκθεση Υπευθυνότητας για όλους τους διακυβερνητικούς, μη κυβερνητι-

κούς οργανισμούς και πολυεθνικές εταιρείες. Η έκθε-ση, που υπογράφεται από τους Ρόμπερτ Λόιντ, Σάνα Γουάρεν, Μάικλ Χάμερ, ερευνά την αδιαφάνεια στη λειτουργία εταιρειών και οργανισμών και την ικανότη-τά τους να εμπλέκουν ή να είναι υπόλογες σε εξωτερι-

κούς παράγοντες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι στην τελευταία θέση του τεστ αδιαφάνειας φιγουράρει η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, ενώ στην τρίτη θέση από το τέλος βρίσκεται το ΝΑΤΟ. Η έκθεση βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση:www.oneworldtrust.org/index.php?option=com_docman&task=doc_view&gid=226&tmpl=component&format=raw&Itemid=55 Α.Κ.

ΔΟΕ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο

Η οικονομική κρίση έχει επιβεβαιώσει την τεράστια επιρροή που μπορούν να ασκούν στις ζωές των ατόμων οι διεθνείς παράγο-ντες, κρατικοί και μη κρατικοί. Παρ’ όλα αυτά, η επιρροή των διεθνών οργανισμών φθάνει πέρα από τη σφαίρα της οικονομί-ας. Οι διεθνείς παρά-γοντες είναι θεματο-φύλακες των αποτα-μιεύσεων, παρέχουν εργασιακές ευκαιρίες, βασικές υπηρεσίες, όπως νερό και ιατρική περίθαλψη, και έχουν το καθήκον να αντα-ποκρίνονται σε παγκό-σμιες προκλήσεις, όπως η φτώχεια, η ειρήνη και η ασφάλεια. Έτσι, οι αποφάσεις και οι ενέργειές τους έχουν έντονο αντίκτυ-πο στους ανθρώπους και στις κοινότητες σε όλο τον κόσμο. […]Εν όψει παγκόσμιων προκλήσεων, όπως η οικονομική κρίση και η κλιματική αλλαγή, ο κόσμος χρειάζεται μια διεθνώς συντο-νισμένη διακυβέρνηση. Αλλά για να είναι αποτελεσματική και νόμιμη η διεθνής δια-κυβέρνηση, οι διεθνείς οργανισμοί πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και να είναι υπόλογες στους διάφορους «μετόχους» τους, ιδίως σ’ αυτούς που επηρεάζονται περισσότερο από τις αποφάσεις τους. Μέσω της Διεθνούς Έκθεσης Υπευθυνότητας, το One World Trust προσπαθεί να εστιάσει την προσοχή του σ’ αυτή την ανάγκη, δημοσιεύοντας ετησίως τις επιδόσεις των 30 πιο ισχυρών διεθνών οργανισμών διακυβερνητικών, μη κυβερνητικών ή επιχειρηματικών, που πρέ-πει να είναι υπεύθυνοι απέναντι στην κοινω-νία των πολιτών, στις κοινότητες που επη-ρεάζουν και στο ευρύτερο κοινό. Για να το καταφέρει αυτό, η Έκθεση βαθμολογεί την ύπαρξη βασικών αρχών καλής πρακτικής στις πολιτικές και στα διαχειριστικά συστή-ματα των διεθνών οργανισμών σε τέσσερις βασικές διαστάσεις της υπευθυνότητας: διαφάνεια, συμμετοχή, αξιολόγηση και χει-ρισμός παραπόνων. […]

Ευρήματα[…] Τα αποτελέσματα της φετινής έκθεσης δείχνουν ότι, αν οι διεθνείς οργανισμοί

επιθυμούν να γίνουν μέρος της απάντησης στις διεθνείς προκλήσεις, πρέπει να μετα-βάλουν τις προσεγγίσεις τους στον τομέα της υπευθυνότητας. Οι διεθνείς παράγο-ντες πρέπει αμέσως να ξεκινήσουν να εφαρ-μόζουν μεταρρυθμίσεις που σταδιακά θα αυξήσουν την ποιότητα των συστημάτων τους και των πολιτικών υπευθυνότητας. Ειδικότερα πρέπει να φέρουν εις πέρας τολμηρές μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υπευθυνότητας, ώστε να δώσουν τη δυνατότητα σε όσους μετέχουν σ’ αυτούς να ελέγχουν τη λειτουργία τους. Κανένας οργανισμός φέτος, για παράδειγμα, δεν τήρησε τη δέσμευση να μην επιτρέπεται το απόρρητο παρά μόνο υπό πολύ στενά ορισμένες προϋποθέσεις. Επιπλέον, οι οργανισμοί πρέπει να πραγματοποιήσουν τα απαραίτητα βήματα ώστε να εδραιωθεί η υπευθυνότητα στην κουλτούρα τους και να διασφαλιστεί στην πράξη. […]

Διαφάνεια[…] Η συνολική εικόνα στον τομέα της δια-φάνειας είναι απογοητευτική. Η διαφάνεια είναι μία από τις λιγότερο αναπτυγμένες διαστάσεις της υπευθυνότητας σε όλους τους τομείς, με τον διακυβερνητικό τομέα να επιτυγχάνει ένα μέσο όρο της τάξης του 45%, τον μη κυβερνητικό τομέα 41% και τον ιδιωτικό 36%.Μόνο δύο οργανισμοί, η Ευρωπαϊκή

Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΙΒ) και ο Διεθνής Οργανισμός Χρηματοδότησης (IFC, υποσύ-νολο της Διεθνούς Τράπεζας), πήραν πάνω από 70%, το ελάχιστο ανεκτό όριο ως προς τη διαφάνεια. Τα δύο τρίτα των εξεταζό-μενων οργανισμών (20) δεν κατάφεραν να φτάσουν ούτε το 50%. […]

Συμμετοχή[…] Οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί παίρνουν υψηλότερο ποσοστό στη συμμετοχή, με μέσο όρο 83%, οι διακυβερνητικοί οργανι-σμοί έρχονται δεύτεροι με 66% και ο ιδιωτι-κός τομέας τρίτος με ποσοστό 60%. […]

Αξιολόγηση[…] Ανάμεσα στους εξεταζόμενους οργα-νισμούς, η BHP Biliton και η Royal Dutch Shell έχουν τις πιο αναπτυγμένες επιδόσεις στην αξιολόγηση της περιβαλλοντικής και κοινωνικής επίδρασης των αποφάσεών τους. […]

Παράπονα και χειρισμός[…] Από τους τρεις τομείς, τα παράπονα και ο χειρισμός των απαντήσεων είναι μία από τις λιγότερο αναπτυγμένες διαστάσεις της υπευθυνότητας, με τις διακυβερνητικές και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις να επι-τυγχάνουν μέσο όρο 45% και τον ιδιωτικό τομέα 40%.

Διεθνής Έκθεση Υπευθυνότητας 2008«

ΠΟΝΤΙΚΙ Global 33

Ο Χένρι Γκόντορφ έχει καρέ του 3 και ο αντίπαλός του, ο Ντόιλ Λόνεγκαν, καρέ του 9. Το βαγόνι, πνιγμένο στον ιδρώτα

και στον καπνό. Ο Λόνεγκαν ποντάρει τα ρέστα του και ο Γκόντορφ ακολουθεί. Τα χαρτιά ανοί-γουν. Πρώτα το καρέ του 9 και μετά το καρέ του… βαλέ. Τα τριάρια, ως διά μαγείας, έχουν γίνει βαλέδες!Η χρονιά ήταν το 1973. Η ταινία «Το κεντρί», και στον ρόλο του Χένρι Γκόντορφ ο Πολ Νιούμαν. Η σκηνή συγκαταλέγεται, χωρίς αμφιβολία, στις πέντε κορυφαίες σκηνές πόκερ της κινηματογρα-φικής ιστορίας. Σήμερα, μεγάλο μέρος της δραστηριότητας των παικτών του πόκερ έχει μεταφερθεί στο διαδίκτυο. Το online poker είναι μια κερδοφόρα βιομηχανία με δεκάδες χιλιάδες παίκτες διάσπαρ-τους σε όλα τα σημεία του πλανήτη, οι οποίοι σε εικονικό περιβάλλον ποντάρουν, μπλοφάρουν,

κερδίζουν και χάνουν αληθινά λεφτά. Σύμφωνα με εκτίμηση των Financial Times, ο τζίρος του ανήλθε το 2008 σε 18,6 δισ. δολάρια (περίπου 13,5 δισ. ευρώ). Τρελά λεφτά.Για να διασφαλίσουν τα έσοδά τους, οι πάροχοι υπηρεσιών online poker έπρεπε να επενδύσουν πρώτα στην αξιοπιστία τους χρησιμοποιώντας λογισμικό που θα απέκλειε τη δράση των χαρτο-κλεφτών της αληθινής ζωής. Απέτυχαν.Ένας νεαρός Αυστραλός κατόρθωσε να αποδείξει, έπειτα από πολύμηνες έρευνες, ότι οι παίκτες σε δύο από τις μεγαλύτερες ιστοσελίδες του πόκερ έχουν πέσει θύματα απάτης ύψους τουλάχιστον 5,2 δισ. ευρώ! Ο Μάικλ Τζόσεμ ανέλυσε το ιστο-

ρικό των φύλλων της τράπουλας που έπαιρναν στα χέρια τους οι παίκτες του Absolute Poker και του UltimateBet, ανακαλύπτοντας ότι κάποι-οι λογαριασμοί κέρδιζαν με παράλογα υψηλή συχνότητα.Οι διαπιστώσεις του ανάγκασαν τη μητρική εται-ρεία, Tokwiro Enterprises ENRG, στην οποία ανή-κουν οι δύο πάροχοι, να προχωρήσει σε εσωτερι-κή έρευνα από την οποία προέκυψε ότι κάποιοι εργαζόμενοι είχαν πράγματι στήσει ένα απλό όσο και σατανικό κόλπο. Εκμεταλλευόμενοι αδυνα-μίες του λογισμικού, επέτρεπαν σε ορισμένους παίκτες να βλέπουν τα κρυφά χαρτιά των αντι-πάλων τους. Η αντίδρασή της ήταν να καταθέσει αγωγή κατά της εταιρείας που της προμήθευσε το λογισμικό, διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 75.000.000 δολαρίων (περίπου 60 εκατ. ευρώ).Οι πρώτες σκιές στην αξιοπιστία του Absolute Poker εμφανίστηκαν στα τέλη του 2007. Ο

Τζόσεμ κατάρτισε ένα διάγραμμα με το ποσοστό νικών χιλιάδων παικτών και το συνέκρινε με τα ποσοστά επιτυχίας αρκετών ύποπτων λογαριασμών. Οι πρω-ταγωνιστές της απάτης κέρδιζαν 100 φορές πιο συχνά από ό,τι ένας πολύ καλός παίκτης του πόκερ. Η Επιτροπή Τυχερών Παιχνιδιών του Καναδά διερεύνησε την υπό-θεση, διαπίστωσε ότι, μεταξύ άλλων, η διεύ-θυνση του Absolute Poker είχε επιχειρή-σει να συγκαλύψει

το γεγονός σβήνοντας αρχεία και της επέβαλε χρηματικό πρόστιμο ύψους 500.000 δολαρίων (390.000 ευρώ).Λίγους μήνες αργότερα, ο Τζόσεμ και άλλοι παί-κτες του online poker forum «Two Plus Two» δια-πίστωσαν ότι η ίδια μεθοδολογία είχε μολύνει και την ιστοσελίδα UltimateBet. Ένας λογαριασμός με το όνομα NioNio είχε κερδίσει 233.000 ευρώ σε μόλις 300 παρτίδες. Τις τελευταίες μέρες του Σεπτεμβρίου, η Επιτροπή Τυχερών Παιχνιδιών έδωσε στη δημο-σιότητα την προκαταρκτική της έκθεση. Σ’ αυτήν κατονομάζεται ένας από τους πιο γνωστούς παί-κτες, ο Ρας Χάμιλτον, ως βασικός αυτουργός της απάτης. Άλλα ονόματα δεν έχουν μέχρι στιγμής δοθεί στη δημοσιότητα. Η Επιτροπή υποχρέωσε την Tokwiro Enterprises να καταβάλει αποζημιώσεις στα θύματα της απά-της, ενώ ο Μάικλ Τζόσεμ προσελήφθη στο τμήμα ασφαλείας μιας άλλης μεγάλης εταιρείας online poker, της PokerStars.Με το σκάνδαλο ασχολήθηκαν εκτενώς τόσο το τηλεοπτικό δίκτυο CBS όσο και η εφημερίδα Washington Post.

Propagandα

ΣΠΟΡ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

Πόκερ με σημαδεμένα...τσιπάκιαΕφόσον υπάρχουν χαρτοκλέφτες στην πραγμα-τική ζωή, είναι αναμενόμενο ότι θα εμφανιστούν και στο διαδίκτυο. Η λογική του τζόγου είναι παντού η ίδια – και τα λεφτά πολλά.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΑΛΕΦΑΝΤΗ

Για ποιον χτυπά η καμπάναΣτις ΗΠΑ, όπου τα θρησκευτικά δόγματα αυξάνονται ενώ οι πιστοί μειώνονται, οι εκκλησίες για να επιβιώσουν πρέπει – μέρες που ’ναι – να διαφοροποιήσουν την εικόνα τους και να ισχυροποιήσουν το όνομά τους.

Στην Ελλάδα μοναχοί εμπλέκονται με off shore εταιρείες και

με ανταλλαγές γεωγρα-φικών φιλέτων. Στις ΗΠΑ, αντιθέτως, οι εκκλησίες στρέφονται στην αιώνια πηγή εσόδων τους: τους πιστούς. Αλλά σε μια χώρα όπου ανθίζουν εκατοντάδες διαφορετικά χριστιανικά δόγματα, προ πολλού η εκκλησία ανακάλυψε ότι πρέπει να συνδυάσει τη Βίβλο με τη διαφήμιση.Σύμφωνα με την Ένωση Θρησκευτικών Δεδομένων και Αρχείων, στις ΗΠΑ υπάρχουν 400 επίσημα χριστιανικά δόγματα, ενώ άλλες πηγές τα ανεβά-ζουν σε περισσότερα από 2.000! Πολλά απ’ αυτά κρίνουν ότι ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουν τα ευαγγέλια δεν είναι αρκετός για να διαφο-ροποιηθούν έναντι των «ανταγωνιστών» τους. Χρειάζεται επανα-προσδιορισμός της ταυτότητας της κάθε εκκλησίας και στοχευμένη διαφήμιση, ώστε να επιλέξει ο πιστός ποια θρησκεία του ται-ριάζει περισσότερο. Το πρόβλημα εντείνεται λόγω του γεγο-νότος ότι ενώ ο αριθμός των εκκλησιών αυξάνεται, ο αριθμός των πιστών σταδιακά μειώνεται. Ο μοναδικός τρόπος επιβίωσης είναι, λοιπόν, η διαφήμιση, και ειδικότερα το branding, η εδραίωση και η διάδοση του ονόματος και του «σήματος» της κάθε εκκλησίας. Οι εκκλησίες παύουν πλέον να κατασκευάζουν αυτοσχέδια λογότυπα και να βασίζονται σε γραφικούς πάστορες. Στην ιστοσελίδα Brandchannel, ο Μπραντ Αμπέαρ, ιδρυτής του Κέντρου Εκκλησιαστικής Επικοινωνίας, καλεί τις εκκλησίες να σταματήσουν να προβάλλουν μόνες τους τον εαυτό τους, γιατί τα απο-τελέσματα είναι… γελοία. Το θεϊκό μήνυμα πρέπει να περάσει μέσα από τις διαφημιστι-κές εταιρείες, και πιο συγκεκριμένα να στη-ριχτεί στην τελευταία μόδα, στην επιστήμη της επικοινωνίας, το «church branding». Σύμφωνα με τους Los Angeles Times, στην Αμερική οι πολίτες ήδη αναγνωρί-ζουν αμέσως τα λογότυπα των μεγάλων

εκκλησιών, όπως τα σήματα μεγάλων εταιρειών. Πάντως, ο Σκοτ Τούμα, ερευνητής του Ινστιτούτου Χάρτφορντ για θρησκευτικά θέματα, δεν συμφωνεί με τη χρήση των λέξεων «branding» και «διαφή-μιση» για τις εκκλησίες, υπο-στηρίζοντας ότι ο Θεός επέλε-ξε τον ρόλο της εκκλησίας και

το ποίμνιο που αυτή θα προσεγγίσει. Οι εταιρείες που ειδικεύονται στο εκκλησι-αστικό branding, χάρη στο οποίο τα έσοδά τους φτάνουν στα ύψη, συμβουλεύουν τις εκκλησίες να προσδιορίσουν πρώτα το «target group» τους, δηλαδή το υποψήφιο ποίμνιό τους. Αν στόχος της εκκλησίας είναι οι νέοι, τότε προτείνουν τη δημιουργία ιστο-σελίδων και λογαριασμών σε σελίδες κοινωνι-κής δικτύωσης (π.χ. Facebook). Αν όμως στό-χος της εκκλησίας είναι οι μεσήλικες, τότε οι νέες τεχνολογίες είναι άχρηστες. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο ιδανικότερος τρόπος είναι οι ολοσέλιδες διαφημίσεις σε παραδοσιακά μέσα επικοινωνίας, η έκδοση ειδικών φυλλα-δίων που συχνά μοιράζονται με τη μέθοδο door to door (πόρτα - πόρτα) και η οργάνωση φιλανθρωπικών εκδηλώσεων.Ο Αμπέαρ, πάντως, κατακρίνει την τάση αρκετών εκκλησιών να ξοδεύουν υπέρογκα ποσά σε ιστοσελίδες τις οποίες χρησιμο-ποιούν μονάχα ως μέσο διαφήμισης, και όχι διαδραστικής επικοινωνίας με τους πιστούς. «Η εκκλησία πρέπει να μάθει να είναι πρώτα η εκκλησία της γειτονιάς» τονίζει, επανα-φέροντας στη συζήτηση τη σημασία των παραδοσιακών αξιών, ακόμα και μέσα στο σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον.

ΑΛΕΞΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Ρας Χάμιλτον

1. «Πού θα τον βρεις»; 2. «Ακολούθησέ με».3. «Χωρίς τον Θεό είναι

φαύλος κύκλος».

1 2

3

ΠΟΝΤΙΚΙ Global Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 200834

ΠΟΝΤΙΚΙ Global pontiki.global@gmail.com

ΕΚΔΟΤΕΣΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΝΕΚΟΣΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΛΛΑΤΟΛΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΣΔΑΓΛΗΣΝΙΚΟΛΑΣ ΛΕΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΧΕΔΙΑΣΗEspresso StudioΔ. Θ. Αρβανίτης

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΗΣΒΑΣΙΛΗΣ ΔΑΝΕΛΛΗΣ ΙΑΣΟΝΑΣ ΚΑΝΤΑΣΣΤΕΛΛΑ ΚΑΣΔΑΓΛΗΑΛΕΞΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΝΙΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΤΖΗΣ

ΠΩΣ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΕΣΑ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΟΥΝΙΑ

Ένας Βρετανός στο πατιρντί

«Ο επιχειρηματίας [σ.σ.: Βρετανός που ζει μόνιμα στην Αθήνα] δήλωσε ότι καθώς

έβγαζε βόλτα τον σκύλο του έπεσε πάνω σε μια “ειρηνική διαδήλωση” που περνούσε από τα μπαρ και τα καφέ, περίπου 3 χιλιό-μετρα από την Ακρόπολη. Αποφάσισε να την ακολου-θήσει. “Όταν τα περίπου 600 άτομα έφτασαν στην Πειραιώς, κλούβες άδειασαν αστυνομικούς που ακροβολίστηκαν στο εμπρός μέρος της πορείας και τα γύρω στενά. [...] Καθώς οι διαδηλωτές έβαζαν τα χέρια στο κεφάλι, δείγμα της μη επιθυμίας τους να αντισταθούν, οι αστυνομικοί άρχισαν να τους χτυπούν με τα κλομπ, εξαπολύο-ντας απειλές ακραίας βιαιότητας. […] Υπήρχαν ταρα-χοποιά στοιχεία, αλλά οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να τα αποτρέψουν. Οι φιλήσυχοι ήταν που έφαγαν το ξύλο τελικά”».BBC News, 15/12/2008

Χαμένοι στη συντήρηση

«Είναι τέτοια η ιδεολογική σύγχυση της κυβέρ-νησης, που τη νύχτα της μεγάλης καταστρο-

φής, η μόνη κριτική που μπορούσε να αρθρώσει ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος εναντίον των ταραχοποιών ήταν ότι ενεργούσαν για χάρη των δικών τους συμφερόντων. Ο Άνταμ Σμιθ πρέπει να στριφογύρισε στον τάφο του! Ακόμη χειρότερη ήταν η δήλωση του Παναγιώτη Στάθη, εκπροσώπου της αστυνομίας, στην προσπάθειά του να εξηγήσει την παθητική στάση της σώματος: “Η βία δεν μπορεί να καταπολεμηθεί με βία”. Με αυτό το σχόλιο, ουσιαστικά εξίσωσε τη βία που ασκούν οι αρχές για να επιβάλουν την τάξη με τη βία αυτών που προσπαθούν να την καταστρέψουν. “H πτώση της Ρώμης” είχε γράψει ο Σενέκας “συνέβη όταν ο πραγματισμός της έπαψε να είναι πραγματιστικός”. Δυστυχώς, οι συντηρητικοί στην Ελλάδα δεν διαβά-ζουν Σενέκα – μάλλον δεν διαβάζουν γενικώς».Τάκης Μίχας, Wall Street Journal, 12/12/2008

Κάτω από το χαλί

«Παρ’ ότι σοβαρά, πολλά από τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας καλύφθηκαν ώς έναν

βαθμό από το εύκολο χρήμα: κοινοτικές επιδοτή-σεις, ανάπτυξη του ναυτιλιακού τομέα, έκρηξη της δόμησης εν όψει των Ολυμπιακών του 2004. Με τη διεθνή κρίση η μάσκα πέφτει, και οι Έλληνες πολιτικοί είναι αντιμέτωποι με ένα δίλημμα: είτε τα βάζουν με τα ριζωμένα συμφέροντα που φρε-νάρουν τα πράγματα ή η χώρα ρισκάρει να χάσει μεγάλο μέρος της οικονομικής και της κοινωνικής προόδου που πραγματοποίησε. [...] Αλλά το κόστος τού να αφήνεις τα προβλήματα να κακοφορμίζουν είναι ακόμη μεγαλύτερο απ’ αυτό που απαιτείται για να τα γιατρέψεις».Economist, 11/12/2008

Πίσω από τη βιτρίνα

«Οι διαφορετικές ομάδες διαφέρουν: από δογματικές πολιτικές ομάδες που ανα-

τρέχουν στους πρωτοπόρους του αναρχισμού τον 19ο αιώνα όπως ο Κροπότκιν και ο Προυντόν, έως ομάδες που κάνουν καταλήψεις ή άλλες που εμπλέ-κονται σε βίαιη δράση. Ορισμένες χρησιμοποιούν μετριοπαθή τόνο, την ίδια ώρα που άλλες χτυπούν τράπεζες. Αυτό που τις ενώνει είναι η θέληση να ενωθούν ταχύτατα μπροστά στον κοινό σκοπό. Σε μια χώρα στην οποία η αστυνομία προκαλεί απέ-χθεια για τον αυθαίρετο τρόπο με τον οποίο χρησι-μοποιεί τη βία και φαίνεται όλο και πιο ανίκανη να εφαρμόσει τον κοινό νόμο και την τάξη, αυτές οι χαοτικές ομάδες έχουν απο-κτήσει εντυπωσιακή επιρροή. Επιτίθενται σε ανθρώπους και σε ιδιοκτησίες, τις οποί-ες ταυτίζουν με το κράτος και με τον καπιταλισμό, αλλά παρ’ όλα αυτά προνοούν να μην προκαλέσουν σοβαρούς τραυματισμούς ή θανάτους. Καθώς δεν υιοθετούν καμία από τις ιδεολογίες του παρελθό-ντος, που έχουν πλέον πέσει σε ανυποληψία, το κράτος έχει αποτύχει στη δαιμονοποίησή τους».Peter Popham & Νικόλας Ζηργάνος, Independent, 14/12/2008

Ο άλλος Αλέξης

«Αποφάσισε να κάνει κατάληψη μόλις σκοτώ-θηκε ο άλλος. Αλέξης, όπως κι αυτός. […]

Για να διαμαρτυρηθεί, να ζητήσει την “πτώση της κυβέρνησης”, όπως κάνουν και δεκάδες χιλιάδες Έλληνες μαθητές και φοιτητές. Υπάρχουν πολλοί Αλέξηδες στους δρόμους της Αθήνας. Ο άλλος ήταν ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, 15 ετών. Αυτός εδώ είναι ο Αλέξης Λυκούδης, 7 χρόνια μεγαλύτερος. Ο άλλος είχε κάπως μακριά μαλλιά κι ένα χαμογελαστό στόμα. Αυτός έχει ένα κοκκι-νωπό γενάκι πάνω σε κατά-λευκο δέρμα και μια χαίτη από ντρέντλοκς. Ο Αλέξης Λυκούδης είναι γιος λογιστών, μεγαλωμένος σε διαμέρισμα στο Παγκράτι. Την πρώτη του διαμαρτυρία την έκανε το 2003, όταν ήταν ακόμη στο λύκειο, “για να κατα-δικάσει τον πόλεμο στο Ιράκ”. Το 2006 έκανε την πρώτη του κατάληψη στο πανεπιστήμιο. Έξι βδομά-δες κοιμόταν πάνω στα έδρανα και τις καρέκλες της καφετέριας. Ένα τεράστιο κίνημα που συνάσπισε μαθητές και φοιτητές ενάντια στην εκπαιδευτι-κή μεταρρύθμιση. Και η οποία, – ιδού η έκπληξη – κατέληξε στην αναστολή της».Le Monde (Γαλλία), 17/12/2008

Οι γητευτές των υαινώνΔεν πουλάνε χαρτομάντηλα, ούτε πλένουν τζάμια. Ελλείψει των παραδοσιακών τους ασχολιών, περιφέρουν στους δρό-μους την πιο σπουδαία παράδοση της φυλής τους.

ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ

Στις παρυφές της Αμπούγια, πρωτεύουσας της Νιγηρίας, ζουν οι άνθρωποι - ύαινες. Περιφερόμενοι τραγουδιστές - γητευτές, πιάνουν άγρια ζώα – όχι μόνο ύαινες, αλλά και φίδια και μπαμπουίνους –, τα εκπαιδεύουν και δια-

σκεδάζουν τους πλούσιους.Ο Νοτιοαφρικανός φωτογράφος Pieter Hugo ταξίδεψε στη Νιγηρία και συνάντη-σε αυτή τη φυλή. Δεν τους αρέσει, του είπαν, να εκθέτουν τα ζώα τους σε ανθρώ-πους που δεν τα αγαπούν. Την τέχνη να γητεύουν άγρια ζώα την κληρονόμησαν από τους προγόνους τους και για εκατοντάδες χρόνια ήταν γι’ αυτούς απλώς μια άμιλλα μεταξύ των νέων. Ζούσαν από τα χωράφια τους και από την πώληση θαυματουργών βοτάνων, που ήταν κάποτε περιζήτητα. Τώρα αναγκάζονται να προσφέρουν θέαμα για πενταροδεκάρες, δίκην ζητιανιάς. Ο Pieter Hugo συγκέντρωσε τις φωτογραφίες αυτές στο βιβλίο The Hyena & Other Men, μια συλλογή όπου η παράδοση συναντά τη σύγχρονη κοινωνία. Είναι 32 χρόνων. Γεννήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής και ζει στο Κέιπ Τάουν. Έχει τιμηθεί με το βραβείο καλύτερου πορτρέτου World Press Photo, το 2006.