Ο χρόνος που απομένειΠού κατευθύνεται η Ευρωζώνη;

σελ. 12-13

Τα χαράτσια της ΔΕΗ, οι κυβερνητικοί ελιγμοίκαι οι στόχοι πάλης του κινήματος

Η οργανωμένη και μαζική αντίστα-

ση με τη μη πληρωμή των χαρα-

τσιών στους λογαριασμούς της

ΔΕΗ, οι συνελεύσεις και οι επιτρο-

πές κατοίκων αποτελούν έναν

ακόμη κρίκο στη γενικότερη πάλη

του λαού ενάντια στην επίθεση

αστικών κυβερνήσεων, ξένου και

ντόπιου κεφαλαίου, ΕΕ και ΔΝΤ.

σελ. 8

Συνέντευξη:Κοτεσβάρα Ράο, μέλος του ΠΓ

του ΚΚ Ινδίας(Μαοϊκού)

Δεν υπάρχει τέλος στην επανάσταση!

«Ονειρεύομαι πολύ, όπως όλοι οιεπαναστάτες, και εργάζομαι σκληράγια να γίνουν τα όνειρα πραγματι-κότητα. Τα όνειρά μου είναι γιατους ανθρώπους που ζουν σταχωριά… για τον κόσμο γύρω μου.Είμαστε στρατιώτες, όμως κι εμείςέχουμε αισθήματα όπως αγάπη,καλοσύνη…»

σελ. 19

δεκαπενθήμερη εφημερίδα του Κ.Ο. του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικού-λενινιστικού) www.kkeml.gr Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011 χρόνος 31ος φ. 678 1.00€

«Συντεταγμένη υποδούλωση» επιζητά η αστική τάξη

Στη μαζική διεκδίκηση και στο κίνημα θα νικήσει ο λαός!

Με το λαό «ματωμένο» από τα

αδιάκοπα και βαριά χτυπήμα-

τα των βασικών δικαιωμάτων

του και των στοιχειωδών όρων της ζωής

του και τη χώρα ρημαγμένη και δεμένη

με τις πολλαπλές ιμπεριαλιστικές αλυσί-

δες κλείνει η φετινή χρονιά. Ομως ταυτό-

χρονα τίποτα λιγότερο επώδυνο δεν προ-

μηνύεται για τη νέα χρονιά όσον αφορά

τις στοχεύσεις του ιμπεριαλισμού και του

κεφαλαίου και τις ήδη τροχοδρομημένες

πολιτικές κατευθύνσεις της συγκυβέρνη-

σης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, που έρχονται

να υπηρετήσουν αυτές ακριβώς τις στο-

χεύσεις. Αρκεί μια ματιά στον προϋπολο-

γισμό που ψήφισε η «κυβέρνηση Παπα-

δήμου» για να αντιληφθεί κανείς την κοι-

νωνική κατάσταση που προδιαγράφεται

για το 2012: Νέες μεγάλες μειώσεις

μισθών, συντριβή των συντάξεων

(κύριων και επικουρικών), ακόμα πιο

τερατώδης φοροληστεία, εκμηδενισμός

των κοινωνικών δαπανών σε υγεία-παι-

δεία (π.χ. μείωση των λειτουργικών

δαπανών για τα σχολεία της πρωτοβάθ-

μιας εκπαίδευσης κατά 83,3%!!!)...

Ωστόσο τα μεγέθη του προϋπολογι-

σμού, παρ' όλη τη βαρβαρότητά τους, δεν

αποδίδουν το σύνολο της επίθεσης και

των ζητημάτων που θα αντιμετωπίσει η

χώρα και ο λαός μας τους επόμενους

μήνες. Οχι μόνο γιατί οι περισσότεροι

ήδη προεξοφλούν ότι ο προϋπολογισμός

συντάχθηκε στη βάση «αισιόδοξων»

εκτιμήσεων για το έλλειμμα και άρα

σύντομα θα τροποποιηθεί προς ακόμα

πιο αντιλαϊκή κατεύθυνση. Αλλά κυρίως

γιατί η νέα επίσκεψη της τρόικας ανοίγει

και επιταχύνει την προώθηση νέων

«διαρθρωτικών αλλαγών», όπως ο αστι-

κός κόσμος ονομάζει τα μέτρα καταστρο-

φής και υποδούλωσης των εργαζομένων:

Το σάρωμα των μικρομεσαίων («κλειστά

επαγγέλματα»), η κατάργηση μιας σειράς

οργανισμών, τα νέα κύματα εφεδρείας

(για πολλές δεκάδες χιλιάδες εργαζόμε-

νους) και βέβαια η ακόμα πιο αντιδρα-

στική «προσαρμογή» των εργασιακών

σχέσεων είναι βασικά στοιχεία της επίθε-

σης για την οποία ετοιμάζεται και την

οποία ετοιμάζει για το 2012 η σημερινή

κυβέρνηση.

Συνέχεια στη σελ. 2

Ηπλευρά των εργαζομένων «ποντάροντας» στο δίκιοτου αγώνα της, στην αστείρευτη εκδήλωση ταξικήςαλληλεγγύης και την καθημερινή υποστήριξη της

απεργίας από χιλιάδες λαού και εργαζομένων, αλλά και γνω-ρίζοντας πως μια υποχώρηση θα σημάνει ένα πολύ σκοτεινόμέλλον γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους, αλλά και κακάμαντάτα για ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας.

Η πλευρά της εργοδοσίας «ποντάροντας» στον ταξικόσυσχετισμό που γέρνει προς το μέρος της. Με την κυβέρνησηκαι το σύνολο του αστικού μπλοκ εξουσίας να νομιμοποιούν

πλήρως και να εξοπλίζουν παραπέρα τις αντεργατικές κινήσειςτου Μάνεση και του κάθε Μάνεση. Με τα δύο εργοστάσια στοΒόλο να συνεχίζουν και να εντείνουν τη λειτουργία τους προ-σπαθώντας να καλύψουν την παραγωγική «τρύπα» του Ασπρο-πύργου αλλά και να κάμψουν την αγωνιστικότητα των συνα-δέλφων τους απεργών. Με πλήθος κεφαλαιοκρατών να κινού-νται προς την ίδια κατεύθυνση, προωθώντας τα ίδια και χειρό-τερα μέτρα στις επιχειρήσεις τους και προσπαθώντας να δημι-ουργήσουν τετελεσμένα.

Αρθρο στη σελ. 7

Συνεχίζεται ο αγώνας στη Χαλυβουργία!24ΩΡΗ ΠΑΝΘΡΙΑΣΙΑΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Το επόμενο φύλλο της Π.Σ.θα κυκλοφορήσει

το Σάββατο 14 Γενάρη

¶ÚÔÏÂÙ·Úȷ΋ ™ËÌ·›·

Σάββατο 10 ∆εκέμβρη 201122 Προλεταριακή Σημαία

ÐñïëåôáñéáêÞ Óçìáßá Êùä. 3112∂ΉfiÛÂȘ ∂∫∆√™ ∆ø¡ ∆∂πΧø¡, ∞ÛÙÈ΋ ÌË ÎÂÚ‰ÔÛÎÔÈ΋ ÂÙ·ÈÚ›·

¢¢ÈÈ¢ıı‡‡ÓÓÂÂÙÙ··ÈÈ ··fifi ™™˘ÓÓÙÙ··ÎÎÙÙÈÈÎ΋‹ ∂∂ÈÈÙÙÚÚÔÔ‹‹ ∂∂ÎΉ‰fifiÙÙˢ:: °°ÚÚ.. ∫∫ˆÓÓÛÛÙÙ··ÓÓÙÙfifiÔÔ˘ÏÏÔÔ˜ ÀÀ‡‡ıı˘ÓÓÔÔ˜ ™™‡‡ÓÓÙÙ··ÍÍˢ:: µµ.. ™™··ÌÌ··ÚÚ¿¿˜∂∂‰‰ÚÚ··:: ∞∞ıı‹‹ÓÓ··,, ∂∂ÌÌÌÌ.. ªªÂÂÓÓ¿¿ÎÎËË 4433,, ∆∆..∫∫.. 110066 8811,, ∆∆ËËÏÏ..:: ((221100)) 3333..0033..663399 FFaaxx:: ((221100)) 3388..1155..559977 ssiimmeeaa@@kkkkeemmll..ggrr ££ÂÂÛÛ//ÓÓ››ÎÎËË,, ∂∂ÁÁÓÓ··ÙÙ››·· 112266 ∆∆ËËÏÏ..:: ((22331100)) 227788..997788 ccppggmmlltthhee@@tthhee..ffoorrtthhnneett..ggrr wwwwww..kkkkeemmll..ggrr

‰‰ÈÈ··‚‚¿¿˙ÂÂÙÙ‰‰‰‰ ÈÈÈÈ····‰‰‰‰››››‰‰‰‰ÂÂÂÂÙÙÙÙÂÂÂÂ

ÂÂÂÂÓÓÓÓ ÈÈÈÈÛÛÛÛ ¯‡‡‡‡ÛÛÛÛÙÙÙÙÂÂÂÂÙÙËËÓÓÙÙËËÓÓ¤¤ÎΉ‰ÔÔÛÛËË ¤¤ÎΉ‰ÔÔÛÛËË ÏÏÔÔ ÁÁ·· ÚÚ ÈÈ·· ÛÛÌÌÔÔ ˜ :: ∂∂ ££¡¡ππ ∫∫∏∏ ∆∆ƒƒ∞∞ ¶¶∂∂ ∑∑∞∞ 112299//4499884455228888

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ

Βέβαια, πάνω από όλα στην αποστολή της«κυβέρνησης Παπαδήμου» βρίσκεται ηψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης και τουνέου Μνημονίου που προγραμματίζεται ήδηγια τις αρχές του Ιανουαρίου και για το οποίοομολογείται επισήμως ότι θα είναιπολύχρονη και ιδιαίτερα βαριά σκλαβιά τηςχώρας και του λαού. Εξάλλου έχει ήδηαποφασιστεί η άμεση ιμπεριαλιστικήεπιτροπεία, η οποία υλοποιείται με γοργούςρυθμούς (Ράιχενμπαχ, Black rock στιςτράπεζες…), ενώ για το ζήτημα τουξεπουλήματος του δημόσιου πλούτουεκκρεμούν οι προτάσεις τύπου «Εύρηκα» πουαπαιτούν να παραδοθεί στο σύνολό του στουςιμπεριαλιστές, οι οποίοι θα διαχειριστούν καιτην πώλησή του, δηλαδή την ανοιχτήκαταλήστευσή του. Ταυτόχρονα προωθείταικαι το σχέδιο δημιουργίας «ειδικώνοικονομικών ζωνών» (ΕΟΖ) σε μια σειράπεριοχές της χώρας που αποτελούν ένα απότα πιο απτά στοιχεία της μετατροπής τηςχώρας σε προτεκτοράτο.

Οι ιμπεριαλιστικές «αιρέσεις»

Ολα τα παραπάνω, δηλαδή μια πορείαεμπέδωσης, επέκτασης και συνολικοποίησηςτης υποδούλωσης της χώρας και του λαού,αποτελούν τον επιθυμητό, διακηρυγμένοστόχο της αστικής τάξης της χώρας. Στηβάση αυτού του στόχου αναζητεί στις σημε-ρινές συνθήκες της κρίσης και των ιμπερια-λιστικών ανταγωνισμών τη «σταθερότητα»,δηλαδή τη σταθεροποίηση της δικής τηςεξουσίας στη χώρα - αν και ο ρόλος της και ηθέση της θα είναι πολύ πιο υποβαθμισμένα.Η υλοποίηση αυτού του στόχου είναι ακρι-βώς και το πραγματικό περιεχόμενο τηςμαύρης συγκυβέρνησης που δρα στη βάσητης «ιμπεριαλιστικής εντολής» και αποτελείσήμερα την αναγκαία πολιτική επιλογή απέ-ναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που βρίσκε-ται σε κρίση και αποσάθρωση.

Ομως, ακόμα και αυτός ο στόχος της«συντεταγμένης υποδούλωσης-προτεκτο-ρατοποίησης» της χώρας βρίσκεται υπό αίρ-εση! Την αίρεση των ιμπεριαλιστικών αντα-γωνισμών στην Ευρωζώνη, στην ΕΕ καισυνολικά στη ∆ύση και όπως αυτοί αλληλε-πιδρούν και μπλέκονται στο κουβάρι τωνπαγκόσμιων ανταγωνισμών. Η δυναμικήαυτών των ανταγωνισμών, που έχουνβασικό επίδικό τους το αν και με ποια διά-ταξη θα συνεχίσουν να υπάρχουν η Ευρω-ζώνη και η ΕΕ, δεν εγγυάται μια συντεταγ-μένη μετάφραση του αστικού δόγματος«ανήκομεν εις την ∆ύση» ακόμα και μεόρους προτεκτοράτου! Οι εμπλοκές στηνυλοποίηση του κουρέματος (PSI) και η«αμφιβολία» για το «αν υπάρχει» η συμφω-νία της 26ης του Οκτώβρη είναι μία μόνοέκφραση αυτών των ανταγωνισμών. Ακόμακαι αν η σύνοδος κορυφής της ΕΕ της 8ης∆εκεμβρίου καταλήξει (το άρθρο αυτόγράφτηκε πριν από την έναρξη τηςσυνόδου) σε μια απόφαση που θα βασίζεταισε μια γερμανογαλλική συμφωνίαυπεράσπισης της ύπαρξης της Ευρωζώνης(με όρους πλήρους δημοσιονομικής καιγενικότερης υποταγής των χωρών τηςπεριφέρειας σε αυτούς), η θύελλα δεν πρό-

κειται να κοπάσει! Από τη μια γιατί τέτοιεςαποφάσεις είναι εγγενώς έωλες και αντιφα-τικές αναφορικά με τις ίδιες τις γαλλογερ-μανικές αντιθέσεις, τις συμμαχίες που αυτέςοι δύο χώρες διαμορφώνουν εντός της Ευρ-ωζώνης, τις επιδιώξεις της Αγγλίας, τιςπαρεμβάσεις των ίδιων των ΗΠΑ μέσα στηνΕΕ.

Από την άλλη, η θύελλα για τη χώρα μαςδεν έχει ως μοναδική της αφετηρία τηνκρίση και τις αντιθέσεις του ευρωπαϊκούπεδίου καθεαυτό. Αλλά και τους ευρύτερουςγεωπολιτικούς ανταγωνισμούς στην πε-ριοχή (Βαλκάνια-Μ. Ανατολή-ΑνατολικήΜεσόγειος) στους οποίους εμπλέκεταιάμεσα ως στρατιωτικοπολιτική πλατφόρματων ιμπεριαλιστών και με τα λεγόμεναεθνικά ζητήματα, εργαλεία στα χέρια τωνΑμερικανονατοϊκών για την άσκηση μέγι-στων εκβιασμών. Μικρό δείγμα η τύχη τουαγωγού Μπουργκάς-Αλεξαδρούπολη. Οσολοιπόν οξύνονται οι ανταγωνισμοί και φου-ντώνει η κρίση τόσο γίνεται πιθανότερο να«συναντώνται» και να συμπλέκονται οιπολιτικές τύπου «Εύρηκα» με θερμά πολιτι-κοστρατιωτικά γεγονότα γύρω από τα σύνο-ρα της χώρας.

Μέσα σε αυτή τη θύελλα επιδιώκεταικαι αναζητείται η αναδιαμόρφωση-ανα-συγκρότηση των κομμάτων του συστήμα-τος. Πρόκειται για μια καθόλου εύκοληυπόθεση καθώς από τη μια η πολιτική τωνΜνημονίων έχει εκτός των άλλωνσυντρίψει τα μεσαία στρώματα που αποτε-λούσαν την κοινωνική βάση αναφοράςτους. Από την άλλη ο ιμπεριαλιστικός αντα-γωνισμός, τα ερωτήματα για το μέλλον τηςΕΕ και της διάταξης της «∆ύσης» πριμοδο-τούν διασπαστικές τάσεις και φυγόκεντρεςδυνάμεις καθώς υπονομεύουν κάθεδυνατότητα διαμόρφωσης μιας πολιτικήςγραμμής σε ένα πολιτικό προσωπικό πουυπάρχει στη βάση της υποτέλειας. Οι ομαδο-ποιήσεις που εμφανίζονται στη Ν∆ και οισυγκρούσεις όλων με όλους στο ΠΑΣΟΚείναι, κατά συνέπεια, μόνο τα πρώταεπεισόδια μιας αναταραχής που αναμένεταινα κλιμακωθεί. Από αυτήν την άποψη, είναιπιο πιθανό το σύστημα της υποτέλειας και η

ιμπεριαλιστική επιτροπεία του να αναζητείστο επόμενο διάστημα λύσεις στο κυβερ-νητικό επίπεδο ακόμα πιο φανερά «εξωθε-σμικές» από τη σημερινή. Ενώ ταυτόχροναείναι βέβαιο πως δεν θα παραβιάζονταιμόνο οι τυπικοί κανόνες της αστικής δημο-κρατίας, αλλά θα επιχειρείται ανοιχτή περι-στολή των λαϊκών ελευθεριών και τωνδημοκρατικών δικαιωμάτων των μαζών.

Οι μάχες του κινήματος

Ο δρόμος του λαού δεν ήταν ποτέ εύκο-λος. Ούτε και τότε που η επίθεση δεν είχε τησημερινή αγριότητα και οι «αριστεροί» μύθοιβοηθούσαν να αποκρύβεται με τι έχουμε ναλογαριαστούμε. Τώρα, η μαζική ανεργία, ηεξαθλίωση και η βαρβαρότητα σε κάθε πτυχήτης καθημερινής ζωής κάνουν επιτακτικάαναγκαία την ανάδειξη αυτού του δρόμου. Τοδρόμο της συγκρότησης αντιιμπεριαλιστι-κού-αντικαπιταλιστικού κινήματος για τηνεπανάσταση και το σοσιαλισμό! Ομως καιτώρα η «ανάγνωση» του πραγματικού τοπίουκάθε άλλο παρά έχει πραγματοποιηθεί.Συγκαλύπτεται ο πραγματικός χαρακτήραςκαι οι αιτίες της καταλήστευσης τωνεργατών, του λαού και της χώρας. Η ίδια ηκρίση σερβίρεται ως ένα ζήτημα οικονομικήςδιαχείρισης με «λύσεις» έξω από την ταξικήπάλη, έξω από την υπόθεση της συγκρότησηςτου εργατικού κινήματος και του λαού σεεπαναστατική βάση και προοπτική. Ακόμαπερισσότερο, δεν αναδεικνύεται το κρίσιμοπολιτικό ζήτημα της χώρας, η ιμπεριαλιστικήεξάρτηση που μετεξελίσσεται γοργά σε καθε-στώς νεοαποικιοκρατίας. Ζήτημα από τοοποίο προκύπτουν οι συνολικότεροι τεράστι-οι κίνδυνοι που απειλούν τη χώρα μας σεαυτή τη φλεγόμενη περιοχή και με βάση τουςοποίους πρέπει να οριστούν θεμελιώδη καθή-κοντα για το κίνημα. Βέβαια αυτή η –ιμπερια-λιστική- διάσταση του ζητήματος, στο βαθμόπου αναγνωρίζεται και κατακτιέται από τοκίνημα, θα «καταργεί» ταυτόχρονα και τιςλογιστικές ασκήσεις επίλυσης της κρίσης ωςένα ζήτημα «χρέους». Θα αναδεικνύει τονπολιτικό-ταξικό χαρακτήρα των μαχών που

έχει να δώσει ο λαός και το κίνημα βγάζοντάςτο από το λαβύρινθο των αριθμών, τωνδόσεων, των χρεολυσίων, όπου επιχειρεί νατο βυθίσει ο ιμπεριαλιστικός καταιγισμός καιη αστική προπαγάνδα.

Στο κάτω κάτω, γιατί κατόρθωσε έστωπροσωρινά το σύστημα να επιτύχει τηνύφεση της λαϊκής πάλης με τη μανούβρα της«νέας» κυβέρνησης; Μήπως δεν είναι η «αρι-στερή λογιστική» που συμβάλλει στη νομιμο-ποίηση των συστημικών εκβιασμών μέσαστην ίδια τη λαϊκή συνείδηση και άρα στοθόλωμα του πραγματικού ζητήματος; Και,από την άλλη, δεν είναι οι ίδιες οι απόψειςγια μια «άλλη διαχείριση της κρίσης» πουστρώνουν το έδαφος στην α-πολιτική, στα«κοινωνικά παντοπωλεία», στις κάθε λογήςπροτάσεις αποδοχής και υποταγής στη βαρ-βαρότητα και άρνησης της διεκδικητικήςπάλης που χρειάζονται ο λαός και οι εργάτες;

Οι εξελίξεις ολοένα και πιο δραματικάεπιβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει για το λαό«μάχη για την αντιμετώπιση του χρέους», σεόποια εκδοχή και αν αυτή σερβίρεται. Ούτεαυτή στην οποία «μας καλεί» το σύστημα ούτεαυτές στις οποίες καλούν μια σειρά σχηματι-σμοί που αναφέρονται στην Αριστερά. Οιεξελίξεις επίσης βεβαιώνουν πως η ταξικήπάλη μπορεί να διεξάγεται μόνο με όρουςμαζικού κινήματος για τους από κάτω, και…είναι εδώ! ∆εν παραπέμπεται στις κάλπες ούτεσε διαγράμματα «λαϊκής εξουσίας». Το πε-ριεχόμενό της είναι πολιτικό, είναι το ποιοςποιον! Από τη μια ο ιμπεριαλισμός, το κεφά-λαιο, η υποτέλεια. Από την άλλη οι εργάτες, ολαός, η νεολαία. Η σύγκρουση είναι εφ' όληςτης ύλης. ∆ουλειά, δημοκρατία, ειρήνη, αντι-ιμπεριαλιστική αλληλεγγύη με τους λαούς,εθνική ανεξαρτησία απειλούνται, καταρ-γούνται, χτυπιούνται. Ο λαός και η νεολαίαθα «επιστρέψουν» στο προσκήνιο, νέες εκρή-ξεις και αγωνιστικές εξάρσεις κυοφορούνται.Η ανάγκη για αγώνες και κίνημα βοά. Ηκατεύθυνση του Μετώπου Αντίστασης θαεπανέρχεται από την ίδια τη ζωή. Ας τηνπροωθήσουμε μαχητικά, πολιτικά, κινημα-τικά. Μόνο έτσι μπορούμε να υπηρετήσουμετο λαό μας που υποφέρει και την επαναστα-τική προοπτική του!

«Συντεταγμένη υποδούλωση» επιζητά η αστική τάξη

Στη μαζική διεκδίκηση και στο κίνημα θα νικήσει ο λαός!ΣΣυυννέέχχεειιαα ααππόό σσεελλίίδδαα 11

ΟΟ λα τα στοιχεία δείχνουν ότιμπήκαμε σε μια νέα φάση επί-θεσης ενάντια στην εργατική

τάξη και το λαό που είναι καταιγιστική.Τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτραείναι διαδοχικά και εξοντωτικά γιαόλα τα εργαζόμενα στρώματα και τοαύριο εμφανίζεται όλο και πιο αβέβαιοκαι εφιαλτικό. Ταυτόχρονα η ανάγκηαντίστασης των εργατικών και λαϊκώνμαζών προβάλλει πιο οξυμένη και πιοεπιτακτική. Όλο το διάστημα της άγ-ριας επίθεσης οι λαϊκές μάζες απάν-τησαν με μαζικές συγκεντρώσεις καιδιαδηλώσεις, με γενικές απεργίες αλλάκαι διαφορετικών κλάδων που πλήτ-τονταν από τα εξοντωτικά μέτρα.

Παρ’ όλα αυτά, οι αγωνιστικές α-περγιακές κινητοποιήσεις δεν μπόρε-σαν να ανακόψουν την επίθεση, ναανατρέψουν τα βάρβαρα μέτρα. Αυτόέχει ως συνέπεια για τις δυνάμεις τουσυστήματος να αποθρασυνθούν ακόμηπερισσότερο και να απαιτούν όλο καιπιο σκληρά μέτρα, πιστεύοντας πως οσυσχετισμός δύναμης τους επιτρέπειέστω και δύσκολα να υλοποιούν κάθετους ανάγκη και επιθυμία.

Όλοι οι προηγούμενοι αγώνες τουεργαζόμενου λαού, οι μαζικές απεργίεςκαι κινητοποιήσεις, η οργή και ο θυμόςπου κατακλύζει τις πλατιές λαϊκέςμάζες στο συνολό τους και η μη απο-δοχή των «από πάνω», σε συνδυασμόμε τα πολιτικά αδιέξοδα του συστήμα-τος και την πολιτική αδυναμία τηςκυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να δώσειλύσεις στα αστικά αδιέξοδα οδήγησανσε κατάρρευσή της μαζί με τον αρχηγότης. Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, τοεργατικό και λαϊκό κίνημα δεν μπόρεσενα απαντήσει με την οργάνωση

μαζικών και παρατεταμένων αγώνωνπου θα μπορούσαν να φέρουν σε πιοδύσκολη θέση τις δυνάμεις του συστή-ματος και να τις υποχρεώσουν σευποχωρήσεις και ικανοποίηση κάποι-ων λαϊκών αιτημάτων και ταυτόχρονανα διαμορφώσουν έναν πιο ισχυρόσυσχετισμό δύναμης για πιο σημαντι-κές κατακτήσεις. Και δεν μπόρεσαν ναπετύχουν αυτά οι εργατικές και λαϊκέςμάζες, γιατί οι δυνάμεις της Αριστεράς,αντί να οργανώσουν και ναδυναμώσουν το ξέσπασμα πιο μαζικώναπεργιακών αγώνων και κινητοποιή-σεων για να υποχρεώσουν τις δυνάμειςτης επίθεσης σε υποχωρήσεις και σεικανοποίηση των λαϊκών αιτημάτων,αντίθετα θέτουν σε πρώτο πλάνο καισαν κύρια απάντηση το αίτημα τωνεκλογών. Έτσι διαμορφώθηκε ένακλίμα αποπροσανατολιστικό και συν-θήκες αναδιαμόρφωσης του πολιτικούσκηνικού χωρίς τις λαϊκές μάζες στοπροσκήνιο. Το σύστημα έδειξε τα ταξι-κά αντανακλαστικά του και, έστω προ-σωρινά, ενίσχυσε τις θέσεις του σεβάρος της πάλης του λαού στηρίζονταςμια νέα κυβέρνηση από το σύνολο τουαστικού πολιτικού κόσμου. Μιακυβέρνηση για να προωθήσει όλαεκείνα τα αντιλαϊκά μέτρα και περισσό-τερα που δεν μπόρεσε να προωθήσει ηκυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου.

Αλληλεγγύη στους απεργούς

Η αντίσταση του λαού μας, οι εργα-τικοί και λαϊκοί αγώνες, παρότι γίνον-ται σε πιο δύσκολες από πριν συνθήκες,πρέπει να προχωρήσουν και ναδυναμώσουν. Οι προηγούμενοι συσχε-

τισμοί δύναμης δεν ήταν αρκετοί γιανα φτάσουν οι εργαζόμενες μάζες σενίκες. Απαιτείται μέσα από νέουςαγώνες να διαμορφωθούν νέοι και πιοισχυροί συσχετισμοί προς όφελος τουεργατικού και λαϊκού κινήματος. Ταυ-τόχρονα οι απεργίες, γενικές, κλαδικέςή επιχειρησιακές, για να φτάσουν σενίκες πρέπει να έχουν διάρκεια καιαποφασιστικότητα. Αυτό το συμπέρα-σμα γίνεται πλέον πιο κατανοητόσήμερα από όλες εκείνες τις δυνάμειςτου κινήματος που βρίσκονται σεαγώνες και κινητοποιήσεις.

Η σπουδαία, από κάθε άποψη, απερ-γία των εργαζομένων στην ΕλληνικήΧαλυβουργία, που κρατάει πάνω από40 μέρες, προσφέρει μια πλούσια καισημαντική εμπειρία την οποίαοφείλουν όλες οι δυνάμεις του κινήμα-τος να την αξιοποιήσουν για ναοργανώσουν καλύτερα τους νέουςαγώνες που θα ξεσπάσουν στο αμέσωςεπόμενο διάστημα. Η πολυήμερη α-περγία των χαλυβουργών ανέδειξεκυρίως δύο στοιχεία σημαντικά πουοφείλουν να γίνουν κατανοητά σεόλους τους αγωνιστές, σε όλους τουςεργαζόμενους της χώρας. Πρώτον, ότιοι εργαζόμενοι έχουν τη διάθεση νακάνουν απεργίες διαρκείας και δεύτε-ρον ότι οι πλατιές λαϊκές μάζες μπορ-ούν να εκφράσουν έμπρακτα την αγω-νιστική τους αλληλεγγύη σε αυτές τιςαπεργίες. Αναδεικνύοντας ταυτόχρονατα πρακτικά αποτελέσματα που έχει ηταξική και λαϊκή αλληλεγγύη στουςαπεργούς. Αλληλεγγύη όχι μόνο ηθικήκαι πολιτική αλλά και υλική βοήθειαπου διευκολύνει τους απεργούς νααντέξουν τους μεγάλης διάρκειαςαγώνες τους. Η αλληλεγγύη είναι ένα

τεράστιο όπλο που έχουν οι εργαζόμε-νες μάζες στα χέρια τους σε αυτές τιςδύσκολες συνθήκες και αυτό οφείλουννα το χρησιμοποιήσουν και να το αξιο-ποιήσουν. Και τότε είναι βέβαιο πως θαέρθουν και οι νίκες και οι κατακτήσεις.

Συντονισμός των απεργιώνΣήμερα βρισκόμαστε σε μια περίο-

δο που άρχισαν στους εργασιακούςχώρους να υλοποιούνται όλοι οι αν-τεργατικοί νόμοι και οι εργαζόμενοιεκβιάζονται να αποδεχτούν τη δραστι-κή μείωση των μισθών τους με όχηματις «ενώσεις προσώπων» που προωθείη εργοδοσία σε εργοστάσια και επιχει-ρήσεις, οι οποίες παρακάμπτουν τιςσυλλογικές συμβάσεις και συνάπτουνατομικές. Ταυτόχρονα προωθούν τημείωση του 5νθήμερου σε τετραήμερομειώνοντας ακόμη περισσότερο τομισθό των εργαζομένων αλλά καικαταργώντας το 8ωρο και το σταθερόχρόνο εργασίας. Αυτός ο εργασιακόςμεσαίωνας που προωθείται στουςεργασιακούς χώρους του ιδιωτικούτομέα, στις ∆ΕΚΟ και στους εργαζόμε-νους στις τράπεζες είναι βέβαιο πωςθα βγάλει στο δρόμο του αγώνα καιτων απεργιακών κινητοποιήσεωντεράστες μάζες εργαζομένων. Και έναακόμη όπλο που οφείλουν να αξιοποι-ήσουν οι εργαζόμενοι στην πάλη τουςείναι την κοινή δράση τους, το συντο-νισμό όλων των επιμέρους απεργιώνμε κοινές συγκεντρώσεις και δια-δηλώσεις.

Ο συντονισμός των απεργιών, ηκοινή τους δράση και η λαϊκήαλληλεγγύη σε αυτούς τους αγώνεςείναι ο δρόμος της νίκης!

ðïøç

33Σάββατο 10 ∆εκέμβρη 2011 Προλεταριακή ΣημαίαΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ

ååýýôôååññååòòÄóóêêÝÝøøååééòò......

Αγωνιστικό, αντιστασιακό το 2012!

δυο µαζί το πρόσωπο τουκόσµου, δηλαδή να και και-νούργιες τρύπες στο ζωνάριµας, να και περισσότερηµαυρίλα στην ψυχή µας, να καιπιο λυσσασµένη στους δρόµουςµας η τροµοκρατία τους – καιβλέπουµε. Η «πλήρης εµπι-στοσύνη» των Αµερικάνων στονέο δηµοσιονοµικό σύµφωνοτης ΕΕ ήδη µας εύχεται από τοΒερολίνο Χρόνια Πολλά καιΕυτυχές το Νέον Έτος.

(Ο Γιώργος στο λεωφορείο,κρεµασµένος απ' το τσιγκέλιτης χειρολαβής: «Ρε, λες στοφινάλε να µας τραβήξουν καικαµιά επιστράτευση;..».)

3Και όµως, Γιώργο µου, και οιπαπαδήµιοι κλαίνε. Ιδίως καθώςσου µπήγουν το µαχαίρι στονλαιµό. Ξαφνικά τους µουδιάζειη χούφτα της καθηγητικής αυ-θεντίας, της κυβερνητικής τουςπαλάµης ο κάλος µαλακώνειαπό το ζεστό αίµα σου, έτσι τα

δάκρυά τους, καρίσιµο Τζόρτζο,αναβλύζουν και παίρνουν τονανήφορο. Από τη Ρώµη σκαρ-φαλώνουν στο Τορίνο,πληµµυρίζουν τα τρένα µε τοµελίσσι του εργατόκοσµου καιαπό εκεί στρίβουν αριστερά(αµέ, αριστερά...) κατά Μασ-σαλία µεριά, εκεί όπου άλλοιψυχοπονιάρηδες και λαϊκοίτύποι (αµέ, λαϊκοί...) σαν τονΣαµαρά, τον Μπαρόζο, τονΡοµπάι, τη Μέρκελ αυτοπρο-σώπως και τον Σαρκοζί συσκέ-πτονται πώς θα κλάψουν καιαυτοί µπροστά στην κάµερα,πλάι στους Μόντι, όπως η σινι-όρα Φορνέρο, αυτή η παραµυ-θία των συνθλιβοµένων εργαζο-µένων και συνταξιούχων.

(Το τσίρκο σχολάει. Οι υπηρέ-τες στύβουν τα αρωµατισµέναµαντηλάκια µε το κλαµένοοικόσηµο. Οι εξοδούχοι ναυτι-κοί µπαίνουν φουριόζοι σταµπαρ, βρίζοντας.) Á

Συντονισμός των απεργιών, κοινή δράση και αλληλεγγύηΕίναι ο δρόμος της νίκης!

4Η ευχή της τρόικας για το 2012είναι µία: το νέο µνηµόνιο-µπο-ναµάς, πατώντας πάνω στονπολτό των ανέργων, να δώσειστον κάθε εργάτη κάθε «ειδικήςοικονοµικής ζώνης» εντός Ελλά-δος το πολύ 400 ευρώ µισθό-φιλοδώρηµα και να πάρει γιαπάρτη του υπεραξία µε τησέσουλα. Να 'χουν να τρώνεούλοι τους: και οι ξένοι αφέντεςκαι οι ντόπιοι δούλοι τους. Καιεµείς, ο λαός, και ευχαριστηµέ-νοι να είµαστε που καίει ηλάµπα.

Οι εργάτες της Χαλυβουργικήςµάς δίνουν εντελώς διαφορετι-κή ευχή για το 2012: να τουςµοιάσουµε και να υψώσουµε τοεργατικό µας ανάστηµα σεκάθε τόπο δουλειάς. Να οργανωθούµε και να αντι-σταθούµε για τη ζωή µας!

φετηµένο από αντιρατσιστικάκόµπλεξ και από παλιοµοδίτικεςµπουρζουάδικες ευγένειες.)

2Ο καπιταλισµός διαθέτει τηνκρίση να δουλεύει υπέρ τουκαπιταλισµού – και κυρίωςπάνω στην έξαλλη κρίση του, οτρελός, ορθοφρονεί (κατά ταταξικά του στάνταρ ορθοφρο-σύνης, βέβαια). Έτσι µιακάποια Στανταρενπούρς θάβειτις ευρωπαϊκές κρατικές οικο-νοµίες και απειλεί µε παράχωµασύµπασα την ευρωζώνη, έναςκάποιος Σόιµπλε αµέσως µολο-γάει ότι «αυτή η προειδοποίησηείναι το καλύτερο κίνητρο γιατους ηγέτες της Ευρώπης ώστενα πάρουν τις σωστές αποφά-σεις στη σύνοδο» και το πράµαδουλεύει ρολόι. Τικ τακ, τικτακ: το 'να χέρι του ιµπεριαλι-σµού σκατώνει τ' άλλο και τα

1Τόση µπόχα στο σπίτι! – ταγαλλικά του Πάγκαλουσαπίζουν τη γλάστρα ως τοπλακάκι και µουχλιάζουν τηνµπουκιά στο στόµα, το κνούτοτης νόθας Ιστορίας του Παπα-δήµου επιτηρεί αυλακώνονταςτον παππού και σταµπάρονταςτο εγγόνι, η αναπτυξιακή επε-ξεργασία των αποικιακών λυµά-των από τον εντεταλµένο πα-ραπαπαδήµο Φούχτελ µαγαρίζειτο ψυγείο και το σχολικό σάν-τουιτς, ο µπάτσος, ο έφοραςκαι ο «κοινωνικός λειτουργός»της τριµελούς επιτροπής ανα-κρίνουν τον άνεργο πατέρα στοµπάνιο και σβήνουν το φως.Μανούλα µου!

(«Καλά όλα αυτά που σαςκάνουν, αλλά είναι λίγα» – τοταγιέρ της Λαγκάρντ απολαµ-βάνει χωρίς προσχήµατα τονπόνο µας, µας γλεντάει χειρα-

……κκααιι ηη δδρράάσσηη ττωωνν ππρρααιιττοορριιααννώώνν ττοουυ σσυυσσττήήμμααττοοςς εεννάάννττιιαα σσττοο λλααόό,, ττηη ννεεοολλααίίαα,,ττοουυςς εερργγααζζόόμμεεννοουυςς έέχχεειι εεννττααθθεείί κκααιι οοξξυυννθθεείί σσεε πποολλύύ μμεεγγααλλύύττεερροο ββααθθμμόό ααππ’’ όό,,ττιιέένναα ππρροοηηγγοούύμμεεννοο δδιιάάσσττηημμαα.. ΓΓιιααττίί ααυυττόό ααππααιιττεείί κκααιι σσεε εεππίίππεεδδοο κκαατταασσττοολλήήςς,, σσττηησσηημμεερριιννήή φφάάσσηη,, ττοο σσύύσσττηημμαα ττηηςς εεξξάάρρττηησσηηςς κκααιι ττηηςς εεκκμμεεττάάλλλλεευυσσηηςς,, οοιι κκυυββεερρννήήσσεειιςςττοουυ κκααιι τταα ξξέένναα ααφφεεννττιικκάά,, ττοουυ ∆∆ΝΝΤΤ κκααιι ττηηςς ΤΤρρόόιικκααςς..

……κκααιι οοιι μμεεγγάάλλεεςς ααππεερργγιιαακκέέςς κκιιννηηττοοπποοιιήήσσεειιςς ττωωνν ττεελλεευυττααίίωωνν δδύύοο χχρρόόννωωνν««γγεεύύττηηκκαανν»» ττηη ββίίαα ττωωνν ΜΜΑΑΤΤ,, ττωωνν ΟΟμμάάδδωωνν ««∆∆ΙΙΑΑΣΣ»» κκααιι ««∆∆ΕΕΛΛΤΤΑΑ»»,, τταα χχηημμιικκάά ααέέρριιαα,,ττοουυςς ξξυυλλοοδδααρρμμοούύςς,, ττιιςς σσυυλλλλήήψψεειιςς,, ττιιςς ππρροοσσππάάθθεειιεεςς δδιιάάλλυυσσηηςς ττωωνν δδιιααδδηηλλώώσσεεωωννκκααιι ττρροομμοοκκρράάττηησσηηςς ττοουυ λλααοούύ..

……κκααιι οο σσυυννεερργγόόςς ττοουυ δδοολλοοφφόόννοουυ ΚΚοορρκκοοννέέαα,, ΣΣααρρααλλιιώώττηηςς,, κκυυκκλλοοφφοορρεείί ππλλέέοοννεελλεεύύθθεερροοςς,, μμεεττάά ττηηνν αανναασσττοολλήή ττηηςς 1100εεττοούύςς πποοιιννήήςς φφυυλλάάκκιισσηηςς πποουυ ττοουυ εεππιιββλλήήθθηη--κκεε ππέέρρυυσσιι..

……κκααιι οοιι αασσττυυννοομμιικκέέςς δδυυννάάμμεειιςς εειισσέέββααλλαανν κκααιι σσυυμμππεερριιφφέέρρθθηηκκαανν ωωςς ««σσττρρααττόόςςκκααττοοχχήήςς»» σσεε οολλόόκκλληηρρεεςς ππεερριιοοχχέέςς όόπποουυ οο λλααόόςς ββρριισσκκόότταανν σσ'' έένναανν σσκκλληηρρόό κκααιιπποολλύύμμηηννοο ααγγώώνναα γγιιαα τταα δδίίκκιιαα ττοουυ,, όόππωωςς σσττηηνν ΚΚεερρααττέέαα έένναα χχρρόόννοο ππρριινν..

……κκααιι οοιι ίίδδιιεεςς ααυυττέέςς δδυυννάάμμεειιςς κκαατταασσττοολλήήςς ππρροοσσππααθθοούύσσαανν εεππααννεειιλληημμμμέένναα ννααδδιιααλλύύσσοουυνν ττοουυςς χχιιλλιιάάδδεεςς κκόόσσμμοουυ όόπποοττεε ααυυττοοίί σσυυγγκκεεννττρρώώννοονντταανν σσττιιςς ππλλααττεείίεεςς,, σσττοοΣΣύύννττααγγμμαα κκααιι ααλλλλοούύ.. ΑΑκκρριιββώώςς γγιιααττίί οοιι ««ααππόό ππάάννωω»» ττρρέέμμοουυνν ττοο εεννδδεεχχόόμμεεννοο ννααππλληημμμμυυρρίίζζεειι οο λλααόόςς ττοουυςς δδρρόόμμοουυςς κκααιι ττιιςς ππλλααττεείίεεςς,, νναα σσυυζζηηττάά,, νναα δδιιααδδηηλλώώννεειι,, ννααδδιιεεκκδδιικκεείί κκααιι νν’’ ααννττιισσττέέκκεεττααιι..

……κκααιι οοιι μμεεττααννάάσσττεεςς εερργγάάττεεςς σσυυννεεχχίίζζοουυνν νναα εείίννααιι οοιι ααπποοδδέέκκττεεςς ττηηςς άάγγρριιααςς κκρραα--ττιικκήήςς κκααιι ππααρραακκρρααττιικκήήςς ββίίααςς πποουυ σσυυμμππλληηρρώώννεειι ττοο σσκκηηννιικκόό ττηηςς εεκκμμεεττάάλλλλεευυσσηηςς κκααιιττηηςς εεξξααθθλλίίωωσσήήςς ττοουυςς..

……κκααιι οο λλααόόςς,, ηη ννεεοολλααίίαα,, οοιι εερργγααζζόόμμεεννοοιι ββρρίίσσκκοοννττααιι ππιιοο οορργγιισσμμέέννοοιι ααλλλλάά κκααιιππιιοο ααπποοφφαασσιισσμμέέννοοιι κκααιι ππιιοο ««έέττοοιιμμοοιι»» ααππόό ππρριινν νναα ββγγοουυνν σσττοο δδρρόόμμοο ττηηςς ααννττίίσστταα--σσηηςς,, ττηηςς σσυυλλλλοογγιικκήήςς ππάάλληηςς κκααιι ττοουυ ααγγώώνναα.. ΠΠααρρ'' όόλλοο πποουυ οο δδρρόόμμοοςς ααυυττόόςς θθαα ’’ννααιιμμαακκρρύύςς κκααιι δδύύσσκκοολλοοςς.. ΠΠααρράά ττιιςς ««ππλληημμμμύύρρεεςς»» κκααιι ττιιςς ««ααμμππώώττιιδδεεςς»».. ΓΓιιααττίί μμέέσσαα ααππ''ττηηνν ίίδδιιαα ττοουυςς ττηηνν ππεείίρραα θθαα σσυυννεειιδδηηττοοπποοιιοούύνν ππωωςς οο δδρρόόμμοοςς ααυυττόόςς εείίννααιι κκιι οο μμόόννοοςςεελλππιιδδοοφφόόρροοςς……

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ Σάββατο 10 ∆εκέμβρη 201144 Προλεταριακή Σημαία

Εισβολή διμοιριών ΜΑΤ στο Στέκι «Νοσότρος»Ανενόχλητες και χωρίς ένταλμα εισέβα-λαν στις 12.30 το μεσημέρι της 6ης∆εκέμβρη μέσα στο αντιεξουσιαστικόστέκι «Νοσότρος», στα Εξάρχεια, δύοδιμοιρίες των ΜΑΤ! Αφού παρέμεινανεκεί επί μισή ώρα περίπου, παρεμ-ποδίζοντας και την είσοδο σε οποιονδή-ποτε, για να προβούν σε «έλεγχο τουχώρου», αποχώρησαν τελικά, ενώ απ'έξω είχε μαζευτεί κόσμος που τουςγιουχάριζε, σύμφωνα με καταγγελίες.Μετά αποχώρησαν και οι δύο αστυνομι-κοί με πολιτικά που έκαναν «οπτικόέλεγχο» (sic) του χώρου. Η κρατική τρο-μοκρατία καταντά, όντως, εξωφρενικήκαι επικίνδυνη, κάτι που επιβάλλει τηστοιχειώδη περιφρούρηση των ίδιωντους των χώρων από τις αντιεξουσια-στικές συλλογικότητες.

Ξυλοδαρμός και σύλληψη απ’ τις Ομάδες «∆ΙΑΣ», γιατί πέταγαν τρικάκια!Συνέβη το βράδυ της Κυριακής 4/12 στοΠέραμα σε δύο νεολαίους -τον ΜανώληΛ. και μια κοπέλα– που επέβαιναν σεμηχανάκι και πετούσαν σε λύκεια τηςπεριοχής τρικάκια (φέιγ βολάν) μιαςπρωτοβουλίας που συμμετέχει στοαντιεξουσιαστικό στέκι «Ρεσάλτο», μεσυνθήματα σχετικά με την 6η του∆εκέμβρη, τρίτη επέτειο της δολο-φονίας του 15χρονου Αλέξη, όπως«REMEMBER THE 6th OF DECEMBER,FIGHT NOW» και «ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΝΤΟΥ- ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΝΑ ΜΗΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ∆ΟΥΛΟΙ». Εξω από τοΕΠΑΛ Περάματος εντοπίστηκαν από δύομηχανοκίνητες ομάδες «∆ΙΑΣ», πουτους σταμάτησαν. Η προσπάθεια τουΜανώλη να ειδοποιήσει με το κινητότου σχετικά με το τι γινόταν είχε σαναποτέλεσμα τον ξυλοδαρμό του απότέσσερεις αστυνομικούς μαζί, οι οποίοιέπεσαν πάνω του –ο ένας φορούσεμάλιστα σιδηρογροθιά και απειλούσε–κλοτσώντας και βρίζοντάς τον, προ-καλώντας μώλωπες σε διάφορα σημείατου σώματός του και σοβαρές κακώσειςστο δεξί του χέρι, το οποίο του το…έστριψαν.Η καταδίωξη της διακίνησης των ιδεώνκαι των φορέων τους δεν σταμάτησεεδώ. Οι θύτες έγιναν… θύματα! Ακο-λούθησε προσαγωγή στο ΑστυνομικόΤμήμα Περάματος και σύνταξη δικογρα-φίας για τον Μανώλη Λ. με κατηγορίεςόπως «απείθεια» (γιατί αρνήθηκε ν'ανοίξει μια τσάντα που ισχυρίζονταιπως του ζήτησαν), «αντίσταση κατά της

3χρόνια μετά τη δολοφονία του 15χρονου3χρόνια μετά τη δολοφονία του 15χρονουΑλέξη Γρηγορόπουλου…Αλέξη Γρηγορόπουλου…

äçìïêñáôéêÜ äéêáéþìáôá

ΤΤαα ΜΜΑΑΤΤ εεππιιττίίθθεεννττααιι σσττοονν σσυυγγκκεεννττρρωωμμέέννοο κκόόσσμμοο,, έέξξωω ααππόό ττοο ΜΜηηχχααννοογγρρααφφιικκόό ΚΚέέννττρροο ττηηςς ∆∆ΕΕΗΗ σσττηη ΛΛεεωωφφ.. ΜΜεεσσοογγεείίωωνν..

αρχής» (γιατί αντέδρασε στο άνοιγμάτης απ’ αυτούς) και… «οπλοφορία» (γιαένα πολυεργαλείο με σουγιαδάκι, μπρε-λόκ, που ισχυρίζονται πως βρήκαν!!!).Κατασκευασμένες κατηγορίες, που επι-σείουν 3 χρόνια φυλάκιση. ∆ενσχηματίστηκε δικογραφία για την κοπέ-λα. Προσπάθεια «συμβιβασμού» από τονπροϊστάμενο βάρδιας των Ομάδων«∆ΙΑΣ» με τον όρο να μην προχωρήσεισε μήνυση, την οποία αποδέχθηκε οΜανώλης, έπεσε στο κενό όταν βρήκαναπ’ το φάκελό του πως ήταν μέσα στους22 συλληφθέντες της αστυνομικήςεισβολής στο στέκι «Ρεσάλτο», στις5/12/09. Το «μαγείρεμα» του κατηγορη-τηρίου ήταν τόσο χοντροκομμένο, ώστενα εμφανιστούν άλλοι αστυνομικοί των«∆ΙΑΣ» ως κατήγοροι και συμμετέχον-τες στο συμβάν και στη σύλληψη, ενώοι πραγματικοί εξαφανίστηκαν!!! Ηαυτόφωρη δίκη της 5/12 αναβλήθηκεγια τις 15/12 στα δικαστήρια τουΠειραιά. Καμία δίωξη διακίνησης πολι-τικών ιδεών δεν πρέπει να περάσει! Νααθωωθεί!

Συνεχίζεται η δίκη των 12 διαδηλωτών της 8 Μάρτη 2007Στις 11/10 ξεκίνησε στο Μικτό ΟρκωτόΧαλκίδας (δες και «Π.Σ.» φύλλο 674) ηδίκη των 12 συλληφθέντων της μεγάληςπανεκπαιδευτικής διαδήλωσης που έγινεστις 8/3/2007 ενάντια στην αναθεώρησητου άρθρου 16 και στο «νόμο–πλαίσιο»για την παιδεία που προωθούσε η τότεκυβέρνηση της Ν.∆. και η υπουργός της,Γιαννάκου. Από τους 61 που συνελήφθη-σαν «στο σωρό» ύστερα από εκτεταμένηεπίθεση των ΜΑΤ στο σώμα της διαδή-λωσης, 12 παραπέμφθηκαν με κακουρ-γηματικές κατηγορίες, ενώ 49 δικά-στηκαν για κατηγορίες σε βαθμόπλημμελήματος και τελικά αθωώθηκαν.Ανάμεσα στους 12 βρίσκεται και οοικοδόμος Βασίλης Στεργίου, που «πλή-ρωσε» τη συμμετοχή του στην πανεκπαι-δευτική πορεία, όντας εργαζόμενος κιόχι φοιτητής, με… 6μηνη προφυλάκισηκαι την τρέχουσα δίωξη. Για ναστείλουν, έτσι, κι ένα ευρύτερο μήνυμα!Στην μέχρι τώρα διαδικασία (η δίκηδιακόπηκε για τις 23/12) έχουν καταθέ-σει 15 μάρτυρες, ανάμεσα στους οποίουςφοιτητές και φοιτήτριες, εκπαιδευτικοί,αυτόπτες μάρτυρες της επίθεσης, γονείςκαι εκπρόσωποι σωματείων εργαζομέ-νων, ενώ ξεκίνησαν και οι απολογίεςτων κατηγορουμένων. Τόσο οι τελευ-ταίοι όσο και οι μάρτυρες αναφέρθηκανστο όργιο της κατασταλτικής επίθεσης μεκλομπ και χημικά, ενώ υπήρξαν καικαταγγελίες για συγκεκριμένες αστυνο-μικές επιθέσεις σε βάρος διαδηλωτών,όπως από μία μάρτυρα φοιτήτρια που

ΣΣ ττιιςς 2244//1111,, οο 2200χχρροοννοοςς μμααρροοκκιιννόόςςμμεεττααννάάσσττηηςς ΕΕλλχχααφφέέννττ ΧΧααννττοούύττσσιιξξεεκκίίννηησσεε ααππεερργγίίαα ππεείίννααςς σσττοο ΑΑσσττυυννοο--

μμιικκόό ΜΜέέγγααρροο ττωωνν ΧΧααννίίωωνν όόπποουυ κκρραα--ττοούύνντταανν ααππόό ττιιςς 1144//1111.. ΟΟ ΧΧααννττοούύττσσιι ήήττααννέέννααςς ααππ’’ ττοουυςς 330000 μμεεττααννάάσσττεεςς πποουυ σσυυμμμμεε--ττεείίχχαανν σσττηη μμεεγγάάλληη ααππεερργγίίαα ππεείίννααςς σσττοο κκττίί--ρριιοο ττηηςς ΥΥππααττίίααςς,, σσττηηνν ΑΑθθήήνναα,, ττοο ΓΓεεννάάρρηη ττοουυ22001111.. ΗΗ σσύύλλλληηψψηη ττοουυ ΧΧααννττοούύττσσιι έέγγιιννεε μμεεττάάααππόό μμηηννυυττήήρριιαα ααννααφφοορράά κκάάπποοιιααςς πποολλύύγγννωωσσττήήςς ττοουυ,, γγιιαα ππρροοσσωωππιικκόό ττοουυςς ζζήήττηημμαα..ΕΕννώώ όόμμωωςς δδιιάάφφοορραα δδηημμοοσσιιεεύύμμαατταα ττοουυ ττοοππιι--κκοούύ ΤΤύύπποουυ έέκκαανναανν λλόόγγοο γγιιαα ««ααππόόππεειιρραα ββιιαα--σσμμοούύ»» ααππ’’ ττοονν σσυυγγκκεεκκρριιμμέέννοο μμεεττααννάάσσττηηππρροοςς ττηηνν εελλλληηννίίδδαα ααυυττήή γγννωωσσττήή ττοουυ,, κκααμμίίααεεππίίσσηημμηη αανναακκοοίίννωωσσηη μμεε ττηηνν κκααττηηγγοορρίίααααυυττήή δδεενν εεκκδδόόθθηηκκεε ααππόό ττηηνν αασσττυυννοομμιικκήήδδιιεεύύθθυυννσσηη μμεεττάά ττηη σσύύλλλληηψψήή ττοουυ.. ΣΣύύλλλληηψψηηπποουυ έέγγιιννεε μμάάλλιισστταα σσττοο…… σσππίίττιι ττοουυ,, χχωωρρίίςς ννααππρροοηηγγηηθθεείί,, δδηηλλααδδήή,, ααππόόππεειιρραα ααππόό ττοονν ίίδδιιοο

νναα κκρρυυφφττεείί.. ΠΠρροοφφααννώώςς,, σσττοοιιχχεείίαα γγιιαα μμιιααττόόσσοο σσοοββααρρήή,, ααππεεχχθθήή ππρράάξξηη,, όόππωωςς οο ββιιαα--σσμμόόςς,, πποουυ θθαα μμπποορροούύσσαανν κκάάλλλλιισστταα νναα χχρρηη--σσιιμμοοπποοιιηηθθοούύνν γγιιαα ττηη σσυυκκοοφφάάννττηησσηη σσυυννοολλιι--κκάά ττωωνν μμεετταανναασσττώώνν ααππεερργγώώνν ππεείίννααςς,, δδεεννυυππήήρρχχαανν.. ΟΟτταανν μμάάλλιισστταα ππααρρααππέέμμφφθθηηκκεε ττηηννίίδδιιαα ηημμέέρραα σσττοονν εειισσααγγγγεελλέέαα ΧΧααννίίωωνν,, ααυυττόόςςδδεενν ττοονν ππααρρέέππεεμμψψεε σσττοο ααυυττόόφφωωρροο,, ααλλλλάάττοονν άάφφηησσεε εελλεεύύθθεερροο.. ΓΓεεγγοοννόότταα πποουυ σσυυννηηγγοο--ρροούύνν ππωωςς ηη κκααττηηγγοορρίίαα ααυυττήή ττωωνν…… ΜΜΜΜΕΕεείίννααιι ψψεευυδδήήςς..

ΠΠααρράά ττηηνν ααππόόφφαασσηη,, όόμμωωςς,, ααυυττήή ττοουυεειισσααγγγγεελλέέαα,, ηη αασσττυυννοομμιικκήή δδιιεεύύθθυυννσσηη δδεεννττοονν άάφφηησσεε εελλεεύύθθεερροο.. ΚΚιι όόχχιι μμόόννοο ααυυττόό,,ααλλλλάά ξξεεκκίίννηησσεε κκααιι ττιιςς δδιιααδδιικκαασσίίεεςς γγιιαα ττηηννααππέέλλαασσήή ττοουυ!! ΚΚιι ααυυττόό ππααρράά ττοο γγεεγγοοννόόςς ππωωςςοοιι ααππεερργγοοίί ππεείίννααςς ττηηςς ΥΥππααττίίααςς κκααιι ττηηςς ΘΘεεσσ--σσααλλοοννίίκκηηςς εείίχχαανν κκεερρδδίίσσεειι ««εεππίίσσηημμηη ααννααββοο--λλήή ααππέέλλαασσηηςς»».. ΤΤοο γγεεγγοοννόόςς ααυυττόό οοδδήήγγηησσεεττοονν ΧΧααννττοούύττσσιι νναα ξξεεκκιιννήήσσεειι ττηηνν ααππεερργγίίαα

ππεείίννααςς ααππέέννααννττιι σσττιιςς μμεεθθοοδδεεύύσσεειιςς ααυυττέέςς κκααιισσττοονν κκίίννδδυυννοο ααππέέλλαασσήήςς ττοουυ.. ΣΣττηη σσυυννέέχχεειιαα((2288//1111)),, κκιι εεννώώ ττοουυ αανναακκοοίίννωωσσαανν ππωωςς θθααττοονν μμεεττέέφφεερραανν σσττοο ννοοσσοοκκοομμεείίοο ((μμέέσσωω ττηηςςσσυυννηηγγόόρροουυ ττοουυ,, ΑΑννννυυςς ΠΠααππααρρρροούύσσοουυ,, εείίχχεευυπποοββάάλλεειι ααίίττηησσηη θθεερρααππεείίααςς)),, ττοονν μμεεττήήγγαα--γγαανν σσττοο ΗΗρράάκκλλεειιοο,, ππααρρααββιιάάζζοοννττααςς αακκόόμμαα κκιιααυυττήή ττηηνν αασσττιικκήή ννοομμοοθθεεσσίίαα κκααιι ααπποομμαα--κκρρύύννοοννττάάςς ττοονν ααππ’’ τταα ΧΧααννιιάά,, ππόόλληη όόπποουυδδιιααμμέέννοουυνν πποολλλλοοίί ππρρώώηηνν ααππεερργγοοίί ππεείίννααςςττηηςς ΥΥππααττίίααςς.. ΤΤοο σσίίρριιααλλ έέχχεειι σσυυννέέχχεειιαα,, μμεε ττηημμεεττααγγωωγγήή ττοουυ,, ττηηνν εεππόόμμεεννηη μμέέρραα,, ααππ’’ ττοοΗΗρράάκκλλεειιοο σσττοο ΑΑλλλλοοδδααππώώνν ττηηςς ΑΑθθήήννααςς..

ΑΑλλλλάά κκιι οο εεππίίσσηηςς ΜΜααρροοκκιιννόόςς ΕΕλλμμππαασσίίρρΦΦιικκρρίί,, ππρρώώηηνν ααππεερργγόόςς ππεείίννααςς ττηηςς ΥΥππααττίίααςς,,πποουυ δδιιέέμμεεννεε σσττιιςς ΣΣέέρρρρεεςς,, ξξεεκκίίννηησσεε ααππεερργγίίααππεείίννααςς σσττιιςς 2233//1111.. ΑΑυυττόόςς εείίχχεε σσυυλλλληηφφθθεείί γγιιαακκάάπποοιιοο μμιικκρροο--ααδδίίκκηημμαα κκααιι κκααττααδδιικκάάσσττηηκκεεααππ'' ττοο μμοοννοομμεελλέέςς ΠΠλληημμμμεελλεειιοοδδιικκεείίοο σσεεφφυυλλάάκκιισσηη δδύύοο μμηηννώώνν μμεε αανναασσττοολλήή.. ΠΠααρρ'' όόλλοο,,

όόμμωωςς,, πποουυ ττοο δδιικκαασσττήήρριιοο ττοονν άάφφηησσεε εελλεεύύθθεε--ρροο,, κκρρααττήήθθηηκκεε ααππόό ττηηνν αασσττυυννοομμιικκήή δδιιεεύύθθυυνν--σσηη ΣΣεερρρρώώνν,, εεννώώ ––όόππωωςς κκααιι σσττηηνν ππεερρίίππττωωσσηηττοουυ ΧΧααννττοούύσσιι–– εεκκδδόόθθηηκκεε ααππόόφφαασσηη γγιιαα ττηηννααππέέλλαασσήή ττοουυ,, αακκυυρρώώννοοννττααςς ττηηνν ααννααββοολλήήααππέέλλαασσηηςς πποουυ εείίχχεε ωωςς ττοο ΜΜάάρρττηη ττοουυ 22001122..

∆∆ίίππλλαα σσττηηνν πποολλιιττιικκήή ττηηςς ππεερριιθθωωρριιοο--πποοίίηησσηηςς κκααιι ττηηςς εεξξααθθλλίίωωσσηηςς ττωωνν μμεετταανναα--σσττώώνν εερργγααττώώνν πποουυ εεφφααρρμμόόζζεεττααιι κκααθθηημμεερριι--ννάά,, ππλλάάιι σσττηηνν κκαατταασσττοολλήή κκααιι ττηη ββίίαα πποουυττοουυςς αασσκκεείίττααιι,, ββλλέέπποουυμμεε νναα εεξξεελλίίσσσσεεττααιι κκιιέένναα οολλόόκκλληηρροο σσκκηηννιικκόό ααυυθθααιιρρεεσσιιώώνν κκααιιμμεεθθοοδδεεύύσσεεωωνν σσεε ββάάρροοςς ττοουυςς.. ΣΣκκηηννιικκόό πποουυέέχχεειι μμιιαα ιιδδιιααίίττεερρηη εεφφααρρμμοογγήή,, ιιδδίίωωςς ααππέένναανν--ττιι σσττοουυςς μμεεττααννάάσσττεεςς πποουυ ααγγωωννίίσσττηηκκααννμμέέσσωω ττηηςς ααππεερργγίίααςς ππεείίννααςς ττοονν ππεερραασσμμέέννοοΓΓεεννάάρρηη.. ΟΟ σσττόόχχοοςς εείίννααιι ααφφεεννόόςς ηη σσυυκκοοφφάάνν--ττηησσηη ττοουυ ααγγώώνναα ττοονν οοπποοίίοο έέκκαανναανν ααλλλλάάκκααιι,, ααφφεεττέέρροουυ,, ηη αακκύύρρωωσσηη σσττηηνν ππρράάξξηη,,όόλλωωνν όόσσωωνν κκααττέέκκττηησσαανν μμ'' ααυυττόόνν..

Σε απεργία πείνας δύο μετανάστες της Υπατίας

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ 55Σάββατο 10 ∆εκέμβρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

χτυπήθηκε κι εγκαταλείφθηκε λιπόθυμηστο οδόστρωμα, καταγγελίες από γονείςσυλληφθέντων πως δέχθηκαν τουςπροπηλακισμούς των ΜΑΤ στο χώρο τωνδικαστηρίων την επόμενη μέρα τηςσύλληψης, αλλά και άλλων αυτοπτών.Σταθερή απαίτηση του λαϊκού και νεο-λαιίστικου κινήματος πρέπει να είναι ηαθώωση όλων των κατηγορουμένων!Στο πλαίσιο της αντίστασης σε μια ολοέ-να και κλιμακούμενη ένταση και όξυνσητης κρατικής καταστολής απέναντι στοναγωνιζόμενο λαό, που ξεπερνά πλέον κιαυτήν της 8ης Μάρτη του 2007, όλα ταχρόνια που ακολούθησαν από τότε μέχρισήμερα, καθιστώντας «μόνιμη» κι ολοέ-να και πιο αναβαθμισμένη τη δράση τωνκάθε είδους σωμάτων καταστολής–ΜΑΤ, ομάδων «∆ΙΑΣ», ασφαλιτώνκ.ο.κ.– απέναντι σε κάθε εργατική, απερ-γιακή, νεολαιίστικη και ευρύτερα λαϊκήκινητοποίηση, κατ’ εντολή, πάντοτε, τωνπολιτικών προϊσταμένων, των εκάστοτεκυβερνήσεων, της Ν.∆., του ΠΑΣΟΚ, ήτων «συγκυβερνήσεων»…

Καλλιθέα:

Περικύκλωση, ξύλο απ’ ταΜΑΤ και συλλήψεις στα μέλη του «∆εν Πληρώνω» Μετά την αστυνομική κατασταλτικήεπιχείρηση στο Μηχανογραφικό Κέντροτης ∆ΕΗ της λεωφόρου Μεσογείων, στις24/11, οπότε οι δυνάμεις των ΜΑΤ επι-τέθηκαν στους εργαζόμενους και στονκόσμο που βρισκόταν εκεί στο πλαίσιοτων κινητοποιήσεων ενάντια στο χαράτσι-επιχείρηση που έφτασε ως την προσαγω-γή ΠΑΣΟΚων συνδικαλιστών τύπουΦωτόπουλου, για να αποστείλουν βέβαιαένα πολύ ευρύτερο και βαθύτερο μήνυμαστο λαό- σειρά είχαν το μεσημέρι της25/11 τα μέλη της κίνησης «∆ενΠληρώνω» (Οχι διόδια) στην Καλλιθέα.Επειτα από παρέμβασή τους στο κτίριοτης ∆ΕΗ Καλλιθέας και άσχετα απ' το πώςτην αποτιμά κανείς, γεγονός είναι πωςπερικυκλώθηκαν από διμοιρίες των ΜΑΤ,που τους απομόνωσαν και τους εμπόδιζανεπί ώρα να προχωρήσουν. Ακολούθησεάγριος ξυλοδαρμός τους –ανάμεσά τουςβρίσκονταν άνθρωποι διαφορετικών ηλι-κιών, φύλου και κατάστασης- και 8 προ-σαγωγές, οι οποίες μετατράπηκαν σεσυλλήψεις, με κατηγορίες όπως «παρά-νομη βία, διατάραξη οικιακής ειρήνης,διέγερση, φθορά ξένης ιδιοκτησίας καιαπρόκλητη σωματική βλάβη»! Η δίκητους, που ορίστηκε για τις 6/12, ανα-βλήθηκε για τις 2/4/2012.

30 χρόνια μετά, αποσύρεται οριστικά η θανατική καταδίκη του Μουμία Αμπού-ΤζαμάλΟ 58χρονος ακτιβιστής και δημοσιογρά-φος, Μουμία, που υπήρξε επίσης μέλοςτων Μαύρων Πανθήρων, κατηγορήθηκεγια τη δολοφονία ενός αστυνομικού στηΦιλαδέλφεια στις 9 ∆εκεμβρίου 1981. Σεμια ρατσιστικά φορτισμένη δίκη οΜουμία είχε καταδικαστεί σε θάνατο.Παρά τις αλλεπάλληλες εφέσεις και τηνεν τω μεταξύ παραδοχή τρίτου για τηδολοφονία, το αμερικανικό κράτος, γιακαθαρά πολιτικούς λόγους, επέλεγε νατον κρατάει σε ομηρία μέχρι σήμερα.

Ο αγώνας και το κίνημα αλληλεγγύηςπρέπει πλέον να στραφεί προς τηνκατεύθυνση της άμεσης απελευθέρωσηςτου Μουμία μιας και το αμερικανικόκράτος είναι αποφασισμένο να τον κρα-τήσει στη φυλακή μέχρι να πεθάνει.Λευτεριά στο Μουμία!

ΜΜ ία σημαντική νίκη ενάντια στιςαντεργατικές μεθοδεύσεις τηςεργοδοσίας πέτυχαν οι εργαζόμε-

νοι της γαλακτοβιομηχανίας ΑΓΝΟ στοΚορωπί. Με την άμεση πραγματοποίηση24ωρης απεργίας στις 29 Νοέμβρη ανάγκα-σαν την εργοδοσία να ανακαλέσει τις τέσ-σερις από τις οχτώ απολύσεις που είχεπραγματοποιήσει τις προηγούμενες ημέρες(οι υπόλοιποι δεν ήθελαν να επιστρέψουν).

Αρχικά η εργοδοσία προχώρησε σεαπολύσεις πέντε εργαζομένων στις 22Νοέμβρη, ενώ μερικές μέρες μετά απέλυσετρεις ακόμη οι οποίοι συμμετείχαν καιστην εργοστασιακή επιτροπή. Στην απερ-

γία τους οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτω-ποι όχι μόνο με τις προσπάθειες της εργο-δοσίας να στήσει απεργοσπαστικό μηχανι-σμό, αλλά και με τις δυνάμεις των ΜΑΤπου προσπάθησαν να σπάσουν την απερ-γιακή περιφρούρηση. Ωστόσο, τόσο η επι-μονή τους όσο και η στήριξη που βρήκαν,όταν δέχτηκαν την επίθεση των ΜΑΤ, απόμεταφορείς-εργολάβους που βρίσκοντανέξω από το εργοστάσιο περιμένοντας ναπαραδώσουν φορτία, απέτρεψε το σπάσιμοτου απεργιακού κλοιού.

Η νίκη αυτή ήρθε σαν συνέχεια της επι-τυχημένης 48ωρης απεργίας των εργαζομέ-νων του εργοστασίου για την καταβολή

δεδουλευμένων δύο μηνών που τους χρω-στούσε η εργοδοσία, και είναι ένα ακόμηδείγμα τόσο των μεθοδεύσεων που δρομο-λογούνται καθημερινά στους χώρους δου-λειάς όσο και των ελπιδοφόρων εστιώναντίστασης που ξεσπούν όλο και πιο συχνά.

Είναι χαρακτηριστικό (θυμίζοντας καιτην περίπτωση της Χαλυβουργίας) ότι στοεργοστάσιο της ΑΓΝΟ στη Θεσσαλονίκη οιεργαζόμενοι ακόμη περιμένουν τα δεδου-λευμένα δύο μηνών, αφού το εκεί σωμα-τείο αρνείται να προκηρύξει αγωνιστικέςκινητοποιήσεις, ενώ η εργοδοσία πρόβαλεκαι την απαίτηση μείωση των μισθώνκατά 11% για ένα χρόνο.

Νίκη των εργαζομένων της ΑΓΝΟ στο Κορωπί

ΑΑ γρια επίθεση δέχτηκαν το πρωί της∆ευτέρας 5 ∆εκέμβρη ο ΑντώνηςΣταματόπουλος, πρόεδρος του

σωματείου ηλεκτροδηγών του Μετρό(ΣΕΛΜΑ) και ο ∆ημήτρης Κατσαφάδος,απολυμένος συμβασιούχος από το Μετρό. Ηεπίθεση έγινε έξω από τον ΗΣΑΠ στον Πει-ραιά, λίγο μετά το τέλος της κοινής συνε-δρίασης των σωματείων της ΣΤΑΣΥ, τουνέου οργανισμού που προέκυψε από τησυγχώνευση των μέσων μαζικής μεταφο-ράς σταθερής τροχιάς (Μετρό, ΗΣΑΠ, Τραμ).

Όπως καταγγέλλουν τόσο οι δύο συνδι-καλιστές όσο και αυτόπτες μάρτυρες, καμιάδεκαριά σωματώδεις τύποι περίμεναν τονΣταματόπουλο έξω από το χώρο της συνε-δρίασης και με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο∆ήμα, πρόεδρο του σωματείου ηλεκτρο-δηγών του ΗΣΑΠ και στέλεχος της ΠΑΣΚΕ,εξαπέλυσαν εναντίον του μία δολοφονικήμε μπουνιές, κλωτσιές στο κεφάλι, αλλά καιμε τη χρήση σπρέι πιπεριού προκειμένου νατον τυφλώσουν. Αντίστοιχη επίθεση απότην τραμπούκικη αυτή ομάδα δέχτηκε και ο∆ημήτρης Κατσαφάδος όταν διαμαρτυρήθη-κε για την επίθεση στο Σταματόπουλο καιτους ζήτησε να σταματήσουν. Οι δύο συνδι-

καλιστές, λιπόθυμοι από τη βίαιη επίθεση,μεταφέρθηκαν στο Γενικό Κρατικό Νοσοκο-μείο της Νίκαιας, σε άσχημη κατάσταση.

Αφορμή της επίθεσης ήταν η ένταση πουδημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της συνε-δρίασης, όταν ο Σταματόπουλος διαμαρ-τυρήθηκε για την άνιση μεταχείριση μεταξύτων εργαζομένων του Μετρό και του ΗΣΑΠσχετικά με το νέο μισθολόγιο και τον δια-φορετικό τρόπο που αυτό εφαρμόστηκε στιςδύο εταιρείες, καθώς και με τον κανονισμόεργασίας και το νέο οργανόγραμμα. Ωστόσο,η πραγματική αιτία βρίσκεται στη συνολικό-τερη αγωνιστική στάση του συγκεκριμένουσυνδικαλιστή, η οποία δεν συμβαδίζει με τησυνολικότερη προσπάθεια της ΠΑΣΚΕ νακρατήσει υπό έλεγχο τα σωματεία στα ΜέσαΜαζικής Μεταφοράς και τους εργαζόμενουςστη γωνία. ∆εν ήταν λίγες οι φορές που τοΣΕΛΜΑ ήταν το μοναδικό από τα τρία σωμα-τεία του Μετρό που καλούσε στις απεργιακέςκινητοποιήσεις. Όπως επίσης δεν είναιτυχαίο ότι ενάντια στο Σταματόπουλο εκ-κρεμούν αρκετές μηνύσεις για προηγούμενεςαπεργιακές αποφάσεις του ΣΕΛΜΑ.

Όπως ο ίδιος ο συνδικαλιστής καταγγέλ-λει, είχε προηγηθεί ένα διάστημα συνεχών

τρομοκρατικών παρενοχλήσεών του. Απα-νωτά τηλεφωνήματα από αγνώστους, σπά-σιμο του αυτοκινήτου του αλλά και τουμαγαζιού του γιου του.

Η άγρια αυτή επίθεση, «γνήσιο τέκνο»του κλίματος συνδικαλιστικών διώξεων καιπεριστολής των δημοκρατικών και συνδικα-λιστικών δικαιωμάτων, αποτελεί μία βίαιηυπενθύμιση για το πού μπορεί να φτάσει τοσύστημα και τα τσιράκια του όταν αισθάνον-ται απειλούμενοι. Παράλληλα, αποτελεί μίαπρώτης τάξης απόδειξη για το τι είδους«φυντάνια» εξέθρεψε στα συνδικάτα τοΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Και, φυσικά, δενμπορεί παρά να φέρει στο μυαλό μας τη φρι-κιαστική επίθεση ενάντια στην Κωνσταν-τίνα Κούνεβα τρία χρόνια πριν και πάλι στοχώρο του ΗΣΑΠ.

Γι’ αυτό και πέρα από την αυτονόητηκαταδίκη αυτής της φασιστικής επίθεσης,αυτό που προβάλλει ως επιτακτική ανάγκηείναι η ταξική, πολιτική και οργανωτικήανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος,το αποφασιστικό του ξεκαθάρισμα από όληαυτή τη συνδικαλιστική καμαρίλα που έχειεδώ και δεκαετίες κάτσει στο σβέρκο τηςεργατικής τάξης.

Τραμπούκικη, δολοφονική επίθεση σε βάρος συνδικαλιστών του Μετρό

ΜΜε τη δικαιολογία της κρίσης και τις«διευκολύνσεις» που παρέχει στηνεργοδοσία η αντεργατική πολιτική

της κυβέρνησης, οι εργαζόμενοι στο «ΠόρτοΚαρράς» είναι απλήρωτοι εδώ και τρειςμήνες (Σεπτέμβρης, Οκτώβρης, Νοέμβρης)και το επίδομα άδειας. Στο ξενοδοχειακόσυγκρότημα «Πόρτο Καρράς» 800 είναι οισταθερά εργαζόμενοι και 350 οι εποχικάεργαζόμενοι και ήδη απολυμένοι που δενέχουν πληρωθεί τις αποζημιώσεις απόλυσης.

Την Παρασκευή 2 ∆εκέμβρη, με αποφά-σεις μαζικών γενικών συνελεύσεων τωνσωματείων τους, ξεκίνησαν 48ωρες κυλιό-μενες απεργίες και είναι αποφασισμένοι νασυνεχίσουν μέχρι να εξοφληθούν τα δεδου-λευμένα. Οι εργαζόμενοι ήδη δεν έχουν νακαλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους,ενώ γνωρίζουν ότι η προηγούμενη σεζόνήταν από τις καλύτερες των τελευταίωνχρόνων από άποψη πληρότητας και τζίρου.Εξάλλου όταν η φτώχεια απλώνεται ξέ-ρουν καλά οι εργαζόμενοι ότι το κεφάλαιοαυγατίζει τα κέρδη του.

Η εργοδοσία έβγαλε ανακοίνωση με τηνοποία ενημέρωσε την κοινή γνώμη ότιβρίσκεται σε δυσχερή οικονομική θέση, προ-σπαθώντας απεγνωσμένα να συκοφαντήσεικαι να διασπάσει τον αγώνα των εργαζόμε-νων, όπου αναφέρει ότι θα καταβάλει κάθεπροσπάθεια να εξοφλήσει τον Σεπτέμβρη«χωρίς η ενέργεια αυτή της διοίκησης νασυνδυάζεται με οποιουδήποτε είδους και μορφ-ής προϋπόθεση». Όχι και να δεσμευτεί!

Την Τρίτη 6 ∆εκέμβρη η αστυνομία συνέ-λαβε τον πρόεδρο του Εργατικού ΚέντρουΧαλκιδικής και δύο μέλη του ∆Σ του Σωμα-τείου εργατοϋπαλλήλων ΚΕΛΥΦΟΣ ΝέουΜαρμαρά, με αυτόφωρη διαδικασία, επειδή«παρεμπόδισαν την είσοδο σε πελάτες του ξενο-δοχείου και προσπάθησαν να δημιουργήσουνπρόβλημα στην ομαλή λειτουργία του», σύμ-φωνα με μήνυση του διευθύνοντοςσυμβούλου της εταιρείας, Β. Βασιλάκη.

Οι τρεις συνδικαλιστές κατηγορούνταιγια διατάραξη οικιακής ειρήνης. Η ειρήνηδιαταράχθηκε με λεκτική αντιπαράθεση!Παρά τις παρεμβάσεις βουλευτών,δημάρχων, συνδικαλιστικών οργανώσεων,κρατήθηκαν μέχρι το δικαστήριο όπουπήραν αναβολή για την Παρασκευή. Έξωαπό τα δικαστήρια Πολυγύρου είχανσυγκεντρωθεί για συμπαράσταση εργαζό-μενοι του ξενοδοχειακού συγκροτήματοςκαι εκπρόσωποι άλλων συνδικαλιστικώνσωματείων, οι οποίοι απαιτούσαν τηνάμεση αποπληρωμή των οφειλομένωνπρος τους δικαιούχους.

Οι συλλήψεις συνδικαλιστών τοντελευταίο καιρό γίνονται καθεστώς. Πριναπό λίγες μέρες ήταν ο πρόεδρος τηςΓΕΝΟΠ ∆ΕΗ, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, σήμερα οΠράτσας, πρόεδρος του Εργατικού ΚέντρουΧαλκιδικής και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Μοι-άζουν, και δεν είναι καθόλου τυχαίο. Η νέακυβέρνηση πρέπει να προωθήσει την αντι-λαϊκή πολιτική των Ευρωπαίων και Αμερι-κανών ιμπεριαλιστών με οποιοδήποτε

μέσο. Σε αυτή την κατεύθυνση ξεκινάει απότα δικά της στελέχη (ΠΑΣΚΕ και οι δυο),που δέχονται την πίεση των εργαζόμενωνπου είναι στα σωματεία ή στις ομοσπονδίεςκαι προχωρούνε σε απεργίες διαρκείας ήκινητοποιήσεις γύρω από τις οποίες ανα-πτύσσεται αλληλεγγύη. Ο στόχος τηςκυβέρνησης και της αστικής τάξης είναι νατελειώνουν με τις απεργίες, γι' αυτό πρέπεινα νουθετήσουν πρώτα τους δικούς τους.Προϊδεάζουν και τους υπόλοιπους για ταμέσα που θα χρησιμοποιήσουν απέναντιστις λαϊκές αντιστάσεις.

Οι συλλήψεις και οι διώξεις δεν πρέπεινα κάμψουν το ηθικό των απεργών. Πρέπεινα αναπτυχθεί κίνημα αλληλεγγύης που θασταθεί και θα συμπορευτεί με τους απερ-γούς στον δύσκολο αγώνα τους. Ψηφίσμα-τα αλληλεγγύης βγαίνουν από σωματείακαι εργατικά κέντρα και οι μαθητές του∆ημοτικού Σχολείου Συκιάς, που οι γονείςτους εργάζονται στο Πόρτο Καρράς, έστει-λαν επιστολή στον τοπικό Τύπο. Συκιά,Τετάρτη 7-12-2011.

Προς τον εκδότη της εφημερίδας «Γνώμητης Χαλκιδικής». Γράφουν: Κύριε εκδότη, είμα-στε τα παιδιά τού τμήματος ΣΤ΄ 2 του ∆ημοτι-κού Σχολείου Συκιάς Χαλκιδικής. Οι γονείς μαςδουλεύουν στο ξενοδοχείο «Πόρτο Καρράς»πολλά χρόνια, όμως τους τελευταίους μήνεςείναι απλήρωτοι, με αποτέλεσμα να μην μπο-ρούν να αντεπεξέλθουν στα οικονομικά προ-βλήματα των σπιτιών μας.

((σσυυννέέχχεειιαα σσττηη σσεελλίίδδαα 1100))

Απεργία και συλλήψεις συνδικαλιστών στο «Πόρτο Καρράς»

ΕΕΡΡΓΓΑΑΖΖΟΟΜΜΕΕΝΝΟΟΙΙ Σάββατο 10 ∆εκέμβρη 201166 Προλεταριακή Σημαία

Τέσσερις μήνες απλήρωτοι οι εργαζόμενοι στην «Ελευθεροτυπία»

ΤΤέταρτος μήνας ομηρίας συμπληρώθη-κε για τους εργαζόμενους στην εφημε-ρίδα «Ελευθεροτυπία», που παραμέ-

νουν απλήρωτοι από το καλοκαίρι, αντιμε-τωπίζοντας πια πολύ σοβαρά το ενδεχόμενοπτώχευσης της επιχείρησης και τη συνεπαγό-μενη απώλεια των θέσεων εργασίας, τωνδεδουλευμένων και των αποζημιώσεων. Ολοαυτό το διάστημα, το μόνο που ακούνε απότην πλευρά της εργοδοσίας είναι απειλές για«λουκέτο», εκκλήσεις για εργασιακή«ειρήνη» στο φόντο των διαπραγματεύσεωνμε τις τράπεζες, αόριστες υποσχέσεις χωρίςκαμία δέσμευση, σχέδια αναπτυξιακά μεορίζοντα... 24ώρου, χρονοδιαγράμματα εξό-δου από το αδιέξοδο που δίνουν τη θέση τουςσε νέα χρονοδιαγράμματα, ήξεις-αφήξεις γιατα επιχειρησιακά πλάνα τους, αναθέματαστις τράπεζες που δεν δανείζουν «τη μόνηαντιμνημονιακή φωνή» στον Τύπο. Ηταν μιατακτική καλλιέργειας αυταπατών καικερδίσματος χρόνου με στόχο τη διαίρεσητων εργαζομένων, την εξώθηση όσο περισ-σότερων γίνεται στην οικειοθελή αποχώρη-ση λόγω της οικονομικής εξουθένωσής τους,τη δραστική μείωση του λειτουργικούκόστους (το εργατικό κόστος πάντωςεκμηδενίστηκε!) και το ανώδυνο πέρασμαστη συνέχεια (εφόσον θα υπήρχε συνέχεια)ενός business plan που προέβλεπε την από-λυση των μισών εργαζομένων (πάνω από400) σε πρώτη φάση και βλέπουμε...

Οι εργαζόμενοι, ζώντας όλον αυτόν τονκαιρό την επιχείρηση Σοκ και ∆έος στοπετσί τους, πέρασαν από διάφορες φάσεις:από την άρνηση αντιμετώπισης της πραγ-ματικότητας και της σκληρής επίθεσης ωςτην οργή, την αγανάκτηση και, εσχάτως,την απελπισία. Τον τελευταίο μήνα, κατορ-θώνοντας να απομονώσουν τις εργοδοτικέςφωνές και να «σύρουν» τα όχι και τόσοπρόθυμα για κινητοποιήσεις σωματεία

τους, προχώρησαν σε έναν απεργιακόαγώνα (μία 24ωρη, μία 48ωρη και μία3ήμερη που έγινε 4ήμερη μαζί με την κλα-δική απεργία) πρωτόγνωρο για τα σύγχρο-να δεδομένα του Τύπου. Η κλιμάκωση αυτήβοήθησε έναν κόσμο να αισθανθεί και πάλιόρθιος, αξιοπρεπής, εργαζόμενος που μάχε-ται στο πλευρό άλλων εργαζομένων απέ-ναντι σε μια σαρωτική επίθεση σταδικαιώματα και τις κατακτήσεις του. Χα-ρακτηριστικά, αρκετοί εργαζόμενοι πουήταν έτοιμοι να προχωρήσουν σε επίσχεσηεργασίας το ανέβαλαν προκειμένου να πά-ρουν μέρος σε έναν ενεργητικότερο αγώνα,τον απεργιακό. Κόσμος βοηθήθηκε ναξεκαθαρίσει με τις όποιες αυταπάτες και ναδει κατάματα την ταξική θέση που τουεπιφυλάσσει το σύστημα.

Τι συμβαίνει λοιπόν στα ΜΜΕ;Μια ολομέτωπη επίθεση εξελίσσεται και

στο χώρο των ΜΜΕ, αντίστοιχη με αυτήν πουδέχονται όλοι οι εργάτες και οι εργαζόμενοιστη χώρα μας. Εκδότες και καναλάρχες, ευρι-σκόμενοι σε έναν λυσσώδη ανταγωνισμό γιατο ποιος θα επιβιώσει στη σοβούσα κρίση, επι-διώκοντας να αποσπάσουν και το μερίδιοτων ανταγωνιστών τους που θα λυγίσουν,προβαίνουν σε μια σαρωτική εκκαθάριση στιςεπιχειρήσεις τους. Εχοντας στήριγμα όλουςτους αντεργατικούς νόμους που ψηφίστηκαντα δύο τελευταία χρόνια, εξαπολύουν συντο-νισμένη και ολομέτωπη επίθεση στουςεργαζόμενούς τους μειώνοντας σταδιακά τιςαποδοχές τους (15-20% τη μία, άλλο 20% τηνάλλη και έπεται συνέχεια), απολύοντας ομα-δικά, προωθώντας ατομικές συμβάσεις και εκπεριτροπής εργασία. Μπόμπολας, Αλαφούζοςκαι Ψυχάρης, χρησιμοποιώντας πια ως παρά-δειγμα-φόβητρο την κατάσταση των εργαζο-μένων στην «Ελευθεροτυπία», τρομοκρα-τούν, εκβιάζουν και καταπατούν τις συλλογι-

κές συμβάσεις. Στην ίδια συχνότητα και μι-κρότερα «μαγαζιά», όπως το «Κέρδος», η«Espresso», η «Sportday», ο Σπορ FM, οι Αττι-κές Εκδόσεις του Φιλιππόπουλου. Ακόμα καιστο τηλεοπτικό τοπίο, περιπτώσεις όπως τουAlter και του Star τείνουν να γενικευτούν,την ώρα που οι εργαζόμενοι στην κρατικήΕΡΤ υφίστανται όλο το αντεργατικό «πακέ-το» του δημόσιου τομέα με το ενιαίο μι-σθολόγιο-φτωχολόγιο και τις εφεδρείες-απολύσεις.

Τα σωματεία στο χώρο του Τύπου,δέσμια μιας μακροχρόνιας στάσης υποτα-γής, συνδιαλλαγής και απραξίας απέναντιστις εργοδοτικές ορέξεις, δεν δείχνουνικανά να εμπνεύσουν τους εργαζόμενουςκαι να συντονίσουν έναν αγώνα αποφασι-στικό για το μέλλον του κλάδου. Οι ήττεςπου έχουν δεχθεί τα δύο τελευταία χρόνιααπό μάχες που δεν δόθηκαν ποτέ βαρύνουντο βιογραφικό των εργατοπατέρων, πουέχουν πέσει σε ανυποληψία. Ωστόσο, η αμ-φισβήτηση στο πρόσωπό τους δεν έχει κατα-φέρει ως τώρα να μετουσιωθεί σε μια συνο-λική πρόταση οργάνωσης από τα κάτω, παρ'

ότι επιμέρους εγχειρήματα εργασιακών επι-τροπών στον ∆ΟΛ, στην «Ελευθεροτυπία»,στην «Απογευματινή» έχουν κάνει σημαντι-κά βήματα. Σε μια κρίσιμη για τον κλάδοστιγμή, όπου το μόνο που θα μπορούσε ναανακόψει την επίθεση είναι ο συντονισμέ-νος απεργιακός αγώνας διαρκείας σε όλεςτις επιχειρήσεις των ΜΜΕ, τα κλαδικάσωματεία δείχνουν να μη θέλουν και ναμην μπορούν να δώσουν τη μάχη.

Το τοπίο στα ΜΜΕ θα αλλάξει δραματι-κά. Οι λίστες της ανεργίας θα εγγράψουνχιλιάδες νέα μέλη, ενώ η επισφαλήςεργασία (χαμηλές αμοιβές, με «μπλοκά-κια», χωρίς δικαιώματα) θα γίνει μόνιμοκαθεστώς. Η αποτροπή αυτής της μαύρηςπροοπτικής δεν είναι εύκολη υπόθεση.Είναι, όμως, επιβεβλημένη. Θα περάσειμέσα από το σπάσιμο του φόβου και τη χει-ραφέτηση των εργαζομένων, μέσα από τηνανάκτηση της εμπιστοσύνης στις δυνάμειςτους, στην αποτελεσματικότητα της συλλο-γικής δράσης και της ταξικής αλληλεγγύης.Ο χρόνος που χάθηκε ήταν πολύτιμος. Οχρόνος που έρχεται θα είναι καθοριστικός...

Ο ι εργαζόμενοι του Εθνικού Τυπογρα-φείου, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμάμας στη δουλειά, βρισκόμαστε σε

απεργία, αντιδρώντας στα σχέδια διάλυσήςτου.

Εδώ και δυο χρόνια κυβέρνηση και τρόι-κα (Ε.Ε.- Ε.Κ.Τ.- ∆.Ν.Τ.) έχουν εξαπολύσειμια άνευ προηγουμένου επίθεση σταδικαιώματα και τις κατακτήσεις μας. Οιμισθοί μας έχουν περικοπεί στο 50% του-λάχιστον, τα ασφαλιστικά και συνταξιοδο-τικά μας δικαιώματα τίθενται καθημερινάσε αμφισβήτηση, το εισόδημά μας λεηλα-τείται από τα χαράτσια και τη φοροληστείακαι οι οικογένειές μας μαστίζονται από τηνανεργία. Στόχος τους, να μας επιβάλουνεργασιακή έρημο και να μας οδηγήσουνστην εξαθλίωση διαλυμένους, χωρίς τοπαραμικρό δικαίωμα, χωρίς πολιτικές καισυνδικαλιστικές ελευθερίες.

Και τώρα αμφισβητείται το ίδιο τοδικαίωμά μας στη δουλειά. Το Εθνικό Τυπο-γραφείο, ήδη απαξιωμένο εδώ και καιρό, μετην πρόσφατη εγκύκλιο περί κατάργησηςτου 30% των οργανικών μονάδων κάθεδημόσιας υπηρεσίας καλείται να καταργή-σει τρεις αναπόσπαστες για τη λειτουργίατου διευθύνσεις. Με αυτό τον τρόποοδηγείται ένα πλήρως εξοπλισμένο εργο-στάσιο στη διάλυση και εμείς οι εργαζόμε-νοί του, με πρόσχημα τον «κρατικό» και«αντιπαραγωγικό» υπάλληλο, απειλούμα-στε με απώλεια της θέσης μας, κινδυνεύον-τας να βρεθούμε στο δρόμο.

Στη 48ωρη απεργία, 28 και 29 Νοεμ-

βρίου, που αρχικά προκηρύχθηκε, η συμμε-τοχή των εργαζομένων ήταν πραγματικάεντυπωσιακή. Τη ∆ευτέρα 28 Νοεμβρίου,πρώτη ημέρα της απεργίας, πραγματοποι-ήθηκε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας έξωαπό το υπουργείο ∆ιοικητικής Μεταρρύθμι-σης και Ηλεκτρονικής ∆ιακυβέρνησης, τηστιγμή που εκτυλισσόταν συνάντηση τουπροεδρείου του Συλλόγου Προσωπικού τουΕθνικού Τυπογραφείου με τον υπουργό,∆ημήτρη Ρέππα.

Οι απαντήσεις που δόθηκαν όμως στααιτήματα των απεργών δεν κρίθηκαν ικα-νοποιητικές και στη γενική συνέλευση τηςεπόμενης ημέρας οι απεργοί εργαζόμενοιαποφασίσαμε με συντριπτική πλειοψηφίατη συνέχιση της απεργίας και τη συμμετοχήμας στην 24ωρη γενική απεργία των ΓΣΕΕ-Α∆Ε∆Υ της Πέμπτης 1 ∆εκεμβρίου. Την Πα-ρασκευή 2 ∆εκεμβρίου, σε νέα γενική συνέ-λευση, ομόφωνα οι εργαζόμενοι απο-φασίσαμε τη συνέχιση του αγώνα μας μεπροκήρυξη απεργίας διαρκείας αυτή τηφορά από την Τετάρτη 7 ∆εκεμβρίου καιπραγματοποίηση νέας γενικής συνέλευσηςτην Πέμπτη 8 ∆εκεμβρίου.

Στα τερτίπια της ΠΑΣΚ και των παρα-φυάδων της να σπάσουν την απεργία μεπρόταση «αναστολής», οι εργαζόμενοι πα-ραμείναμε ενωμένοι και δώσαμε τη μάχη μεπρωτοφανή και πάλι συμμετοχή στην απερ-γία και την περιφρούρησή της. Ακόμα καιόταν η κυβέρνηση κατέφυγε στην προσφιλήτης μέθοδο να μας απειλήσει με κήρυξη τηςαπεργίας μας «παράνομης και καταχρηστι-

κής», η απάντησή μας στην τρομοκρατίαήταν η μαζική παρουσία μας έξω από τοδικαστήριο, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμάμας στην απεργία.

Ομως η απόφαση του δικαστηρίου πουτην κήρυξε τελικά «παράνομη» και όχι«καταχρηστική», μεγάλη επιτυχία στογενικότερο κλίμα τρομοκράτησης τωναγώνων, έδωσε ευκαιρία στις κυρίαρχεςπαρατάξεις ΠΑΣΚ και ∆ΑΚΕ να μεταθέσουντον αγώνα την άλλη εβδομάδα μεσύγκληση ∆.Σ. την Τρίτη και νέα Γ.Σ. ποιοςξέρει πότε;

Είμαστε αποφασισμένοι να προκαλέ-σουμε άμεσα Γ.Σ. με θέμα την προκήρυξηνέας απεργίας. ∆εν πρέπει να σταματήσου-με. Είμαστε αποφασισμένοι να εμποδίσουμετα σχέδια διάλυσης του Εθνικού Τυπογρα-φείου. Είμαστε αποφασισμένοι να υπερα-σπιστούμε τις θέσεις εργασίας μας ενάντιασε κάθε σχέδιο που απειλεί το δικαίωμά μαςστη δουλειά.

ΑΑΠΠΑΑΙΙΤΤΟΟΥΥΜΜΕΕ να σταματήσει αμέσωςκάθε σχέδιο συρρίκνωσης του ΕθνικούΤυπογραφείου. ΑΑΠΠΑΑΙΙΤΤΟΟΥΥΜΜΕΕ όλοι οι εργαζό-μενοί του να παραμείνουν σε αυτό χωρίςκανείς να χάσει τη θέση του.

ΟΟΧΧΙΙ ΣΣΤΤΟΟ ΙΙΣΣΟΟΠΠΕΕ∆∆ΩΩΤΤΙΙΚΚΟΟ ΕΕΝΝΙΙΑΑΙΙΟΟΜΜΙΙΣΣΘΘΟΟΛΛΟΟΓΓΙΙΟΟ ΠΠΕΕΙΙΝΝΑΑΣΣΟΟΧΧΙΙ ΣΣΤΤΟΟ ΜΜΕΕΤΤΡΡΟΟ ΤΤΗΗΣΣ ΕΕΦΦΕΕ∆∆ΡΡΕΕΙΙΑΑΣΣ--ΑΑΠΠΟΟΛΛΥΥΣΣΗΗΣΣ ΟΟΧΧΙΙ ΣΣΤΤΑΑ ΒΒΑΑΡΡΒΒΑΑΡΡΑΑ ΜΜΕΕΤΤΡΡΑΑ ΚΚΥΥΒΒΕΕΡΡΝΝΗΗΣΣΗΗΣΣ--ΕΕ..ΕΕ..--∆∆..ΝΝ..ΤΤ..

Βόλος

Απεργία 1ης ∆εκέμβρη

Μ ικρότερη ήταν η συμμετοχή τουκόσμου στις απεργιακές συγκεν-τρώσεις της 1ης ∆εκέμβρη στον

Βόλο. Από τη μια το «μούδιασμα» που προ-κάλεσε η κυβερνητική αλλαγή, με την επι-λογή τελικά της συγκυβέρνησης, και απότην άλλη η απόφαση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ-Α∆Ε∆Υ για μια απεργία «τουφεκιά στοναέρα», χωρίς στήριξη και προετοιμασίαστους χώρους δουλειάς, αυτά έπαιξαν ρόλοστο αποτέλεσμα.

Παρ' όλα αυτά, οι τρεις διαφορετικέςπορείες που πραγματοποιήθηκαν στονΒόλο συγκέντρωσαν στο σύνολό τουςπερίπου 1.500-2.000 άτομα. Στη συγκέντρω-ση που καλέστηκε στο Εργατικό Κέντροσυμμετείχαν εργαζόμενοι από διαφόρουςχώρους, καθηγητές, φοιτητές, εργαζόμενοιεργοστάσια, καθώς και η ΠρωτοβουλίαΑλληλεγγύης Εργαζομένων και Ανέργωνστην οποία συμμετέχει και το ΚΚΕ(μ-λ).

Εκτός από την ξεχωριστή συγκέντρωσητου ΠΑΜΕ, καλέστηκε και τρίτη συγκέν-τρωση από δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τουΕΕΚ και του αναρχοαυτόνομου χώρου. Καιοι τρεις συγκεντρώσεις καλέστηκαν με μίαώρα διαφορά η μία από την άλλη και έτσιδεν συναντήθηκαν ούτε στον δρόμο.

Παραμένει ακόμα πιο έντονα η αναγ-καιότητα οργάνωσης και συγκρότησηςενιαίων εργατικών και λαϊκών αγώνωνενάντια στην πιο βάρβαρη επίθεση τουσυστήματος και ειδικά σε χώρους δουλειάςόπως η Χαλυβουργία, η ΚΟΝΤΙ κ.ά., εκείόπου οι εργάτες βρίσκονται αντιμέτωποιμε τις απολύσεις, τους εκβιασμούς και τηνκαθημερινή τρομοκρατία.

ΤO ΕΘΝΙΚΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ∆ΙΑΛΥΣΗ

Οι εργαζόμενοι του κόντρα στην κρατική τρομοκρατία Απαντάμε με απεργία!

ΕΕΡΡΓΓΑΑΖΖΟΟΜΜΕΕΝΝΟΟΙΙ 77Σάββατο 10 ∆εκέμβρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Συνεχίζεται ο αγώνας στη Χαλυβουργία!

24ΩΡΗ ΠΑΝΘΡΙΑΣΙΑΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 13 ∆ΕΚΕΜΒΡΗ

ΣΣ ε ταξική σύγκρουση κορυφαίαςσημασίας έχει αναδειχθεί πλέον ηαπεργία στη Χαλυβουργία Ελλάδας.

Απεργία που συμπυκνώνει σημαντικά χα-ρακτηριστικά της φάσης στην οποίαβρίσκεται σήμερα η σύγκρουση των δυνά-μεων του κεφάλαιου και των εργαζομένων.Απεργία που αναδεικνύει τις τεράστιεςδυνατότητες, αλλά και τις αδυναμίες τουεργατικού κινήματος στις μέρες μας. Τηνώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ηαπεργία συμπληρώνει 39 μέρες, ενώ -όπωςόλα δείχνουν- αναμένεται να συνεχιστείγια αρκετές ακόμα ημέρες, αφού τόσο ηπλευρά των εργαζομένων όσο και η πλευράτης εργοδοσίας δηλώνουν ανυποχώρητες.

ΗΗ ππλλεευυρράά ττωωνν εερργγααζζοομμέέννωωνν «ποντά-ροντας» στο δίκιο του αγώνα της, στηναστείρευτη εκδήλωση ταξικής αλληλεγ-γύης και την καθημερινή υποστήριξη τηςαπεργίας από χιλιάδες λαού και εργαζομέ-νων, αλλά και γνωρίζοντας πως μιαυποχώρηση θα σημάνει ένα πολύ σκοτεινόμέλλον γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους,αλλά και κακά μαντάτα για ολόκληρη τηνεργατική τάξη της χώρας.

ΗΗ ππλλεευυρράά ττηηςς εερργγοοδδοοσσίίααςς «ποντάρον-τας» στον ταξικό συσχετισμό που γέρνειπρος το μέρος της. Με την κυβέρνηση και τοσύνολο του αστικού μπλοκ εξουσίας νανομιμοποιούν πλήρως και να εξοπλίζουνπαραπέρα τις αντεργατικές κινήσεις τουΜάνεση και του κάθε Μάνεση. Με τα δύοεργοστάσια στο Βόλο να συνεχίζουν και ναεντείνουν τη λειτουργία τους προ-σπαθώντας να καλύψουν την παραγωγική«τρύπα» του Ασπροπύργου αλλά και νακάμψουν την αγωνιστικότητα των συνα-δέλφων τους απεργών. Με πλήθος κεφα-λαιοκρατών να κινούνται προς την ίδιακατεύθυνση, προωθώντας τα ίδια και χει-ρότερα μέτρα στις επιχειρήσεις τους καιπροσπαθώντας να δημιουργήσουν τετελε-σμένα.

Με την είσοδο του ∆εκέμβρη η εργο-δοσία απάντησε με 1166 ννέέεεςς ααπποολλύύσσεειιςς, ανε-βάζοντας στους 50 το σύνολο των απολυμέ-νων. Αξιοποιώντας πλήρως τα νομικά πε-ριθώρια απολύσεων που της δίνει ο αντερ-γατικός νόμος 3863/2010 που ψηφίστηκεπέρσι το καλοκαίρι και ανέβασε το όριοαπολύσεων στο 5% για τις επιχειρήσεις μεπερισσότερους από 150 εργαζόμενους, οΜάνεσης θέλησε να στείλει ένα ακόμη μή-νυμα αδιαλλαξίας. Ένα τρομοκρατικό μή-νυμα που την αμέσως επόμενη στιγμήσυνοδεύτηκε και από τις απειλές για ορι-στικό κλείσιμο της μονάδας του Ασπροπύρ-γου, το οποίο μάλιστα θα χρεωθεί στηστάση των εργαζομένων!

Σε αυτό το τρομοκρατικό μήνυμα οιεργαζόμενοι απάντησαν άμεσα και αποφα-

σιστικά: σσυυννέέχχιισσηη ττοουυ ααγγώώνναα μμέέχχρριι ττηη ννίίκκηη!!Ενωμένοι και αποφασισμένοι, με τις απο-φάσεις στις γενικές τους συνελεύσεις ναπαίρνονται πλέον με πλήρη ομοφωνία, οιεργαζόμενοι της Χαλυβουργίας εντείνουντις προσπάθειές τους να κάμψουν την εργο-δοτική επιθετικότητα και αδιαλλαξία. Καισε αυτήν τους την προσπάθεια δεν μπορούνπαρά να κοιτάξουν προς τους φυσικούςτους συμμάχους: τους εργαζόμενους τηςβιομηχανικής περιοχής του Θριασίου, αλλάκαι τους εργαζόμενους του κλάδου τουμετάλλου.

Αυτός ήταν και ο λόγος που το σωμα-τείο της Χαλυβουργίας συγκάλεσε εερργγααττιι--κκήή σσύύσσκκεεψψηη σσωωμμααττεείίωωνν κκααιι φφοορρέέωωνν σσττοοΕΕρργγααττιικκόό ΚΚέέννττρροο ΕΕλλεευυσσίίννααςς την προη-γούμενη ∆ευτέρα 5 ∆εκέμβρη, η πρώτη απότο ξεκίνημα αυτού του αγώνα. Σύσκεψηπου έθεσε την πρόταση για πανθριασιακή24ωρη απεργία την Παρασκευή 9 ∆εκέμ-βρη. Σύσκεψη στην οποία δήλωσαν το«παρών» αρκετά σωματεία και φορείς,αλλά όχι τόσα όσα θα περίμενε κανείς, καικυρίως με μεγάλα σωματεία (όπως ταΕΛΠΕ) απόντα. Σύσκεψη στην οποία φά-νηκε πολύ ξεκάθαρα, πρώτον, πόσο επι-τακτική είναι η ανάγκη διεύρυνσης τουαγώνα αυτού και, δεύτερον, πόσο στριμωγ-μένες είναι από την εξέλιξη αυτής τηςσύγκρουσης οι συνδικαλιστικές ηγεσίες.Τόσο αυτές που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ όσοκαι αυτές που πρόσκεινται στην ΠΑΣΚΕ. Οιμεν πρώτες εξαπέλυσαν ένα κάλεσμα ενό-

τητας, πρωτόγνωρο για τα «ήθη» της ενλόγω παράταξης, με αιχμή την πρότασητου σωματείου. Οι δεύτερες, εκπροσω-πούμενες από το προεδρείο του ΕργατικούΚέντρου Ελευσίνας, έκαναν ό,τι περνούσεαπό το χέρι τους για να βγάλουν από πάνωτους τις ευθύνες. Με προτάσεις συγκρό-τησης... επιτροπών καταγραφής των προ-βλημάτων στις επιχειρήσεις της περιοχήςκαι γενικές συνελεύσεις στους χώρους δου-λειάς (τώρα τους μάρανε η γνώμη τωνεργαζομένων!) έκαναν ολοφάνερο ότιαυτό που ήθελαν ήταν να αποφύγουνσυγκεκριμένη δέσμευση. Ωστόσο, στο τέλοςκαι κάτω από τις πιέσεις αποδέχτηκαν τηνπροκήρυξη 2244ωωρρηηςς ππααννθθρριιαασσιιαακκήήςς ααππεε--ρργγίίααςς ττηηνν ΤΤρρίίττηη 1133 ∆∆εεκκέέμμββρρηη κκααιι ααππεερργγιιαα--κκήή σσυυγγκκέέννττρρωωσσηη σσττιιςς 1100 ππ..μμ.. σσττηηνν ΠΠλλααττεείίααΗΗρρώώωωνν σσττηηνν ΕΕλλεευυσσίίνναα..

Ουσιαστικά, πρόκειται για την πρώτη24ωρη απεργία για την υπόθεση της Χα-λυβουργίας. Ωστόσο, δεν αποτελεί μίαυπόθεση της Χαλυβουργίας και μόνο. Ήδητο ζήτημα της εκ περιτροπής εργασίας έχειτεθεί με τον ίδιο εκβιαστικό τρόπο και σταΝαυπηγεία Ελευσίνας όπου οι εργαζόμενοικαλούνται να αποδεχτούν εργασία δύο ημε-ρών την εβδομάδα με αντίστοιχη μισθολο-γική μείωση, αλλιώς επαπειλούνταιαπολύσεις. Και είναι βέβαιο ότι, μέρα με τημέρα, σε όλη τη βιομηχανική ζώνη τουΘριάσιου Πεδίου θα ξετυλίγονταιαντίστοιχες σκηνές. Γι’ αυτό και η επιτυχίατης απεργίας είναι σημαντική υπόθεση.

«Η υπόθεσή σας, είναι υπόθεση όλων μας!»

Αυτή είναι η πιο συχνά χρησιμοποι-ημένη φράση όσων διαβαίνουν την πύλητου εργοστασίου στον Ασπρόπυργο. Καιείναι μία φράση που την εννοούν όλοι.Είναι πραγματικά συγκλονιστικό τοκίνημα αλληλεγγύης που έχει πυροδοτήσειαυτός ο αγώνας. Ένα ελπιδοφόρο δείγματων αστείρευτων δυνατοτήτων του λαούκαι της εργατικής τάξης. ∆εν υπάρχει μέρακαι ώρα που να μην καταφθάνουν μηνύμα-τα αλληλεγγύης και συμπαράστασης. ∆ενυπάρχει στιγμή χωρίς κάποιους αλληλέγ-γυους στην πύλη του εργοστασίου. ∆ενσταματούν να κορνάρουν τα αυτοκίνηταπου περνούν μπροστά από το εργοστάσιοσε ένδειξη συμπαράστασης και με το σήματης νίκης υψωμένο.

Εξορμήσεις συμπαράστασης ξεκινούναπό κάθε γειτονιά της Αθήνας με κατά-ληξη τη Χαλυβουργία. Ψηφίσματα απ’ όλητη χώρα, αλλά και από το εξωτερικό. Απόμαθητές μέχρι συνταξιούχους και τρόφιμακαταφθάνουν συνεχώς, παρέχοντας πραγ-ματική στήριξη στους απεργούς. Ανάμεσάτους και η Ταξική Πορεία, οι ΑγωνιστικέςΚινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ, οι Αγωνιστικές ΚινήσειςΕκπαιδευτικών, η γενική συνέλευση τουσυλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Αν. Αττικής«Αλ. ∆ελμούζος», η Πρωτοβουλία ΑνέργωνΠεριστερίου, οργανώσεις και συλλογικό-τητες από το Περιστέρι, συνελεύσεις καιπρωτοβουλίες γειτονιάς. Ενδεικτικό τηςαπήχησης αυτού του αγώνα και το αποτέ-λεσμα της πρωτοβουλίας της Ταξικής Πορ-είας και των Αγωνιστικών Κινήσεων στηΘεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της 24ωρηςπανεργατικής απεργίας την 1η ∆εκέμβρηνα βγάλουν κουτί οικονομικής στήριξηςτης απεργίας στη Χαλυβουργία. Μέσα σελίγη μόλις ώρα είχαν μαζευτεί 540 ευρώ!

Και είναι όλο αυτό που δίνει δύναμη καικουράγιο στους απεργούς χαλυβουργούς.Είναι αυτό που τους κρατάει όρθιους. Καιείναι αυτό που ανησυχεί τον αντίπαλο. Κιας δείχνει σίγουρος για τον εαυτό του.

ΨΗΦΙΣΜΑ

Η ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΒΥΡΩΝΑ αλληλέγγυαστον αγώνα των απεργών

της χαλυβουργίας.

“Η νίκη τους θα είναι νίκη για όλους τουςεργαζόμενους, για τις λαϊκές οικογένειες και

για τα παιδιά μας, για να μην περάσουν οιαπολύσεις, οι μειώσεις μισθών, οι ελαστικές

σχέσεις εργασίας. Γνωρίζουμε ότι η νίκητους θα δώσει κουράγιο και ελπίδα σε

όλους εμάς τους εργαζόμενους γονείς νααγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας και γιατο μέλλον των παιδιών μας. Αποφασίζουμενα συμβάλουμε στο μεγάλο κύμα αλληλεγ-γύης στον αγώνα των εργατών της ελληνι-

κής χαλυβουργίας. Όχι μόνο στα λόγιααλλά και στην πράξη. Ενισχύουμε οικονομι-

κά το απεργιακό ταμείο των εργατών τηςΧαλυβουργίας καθώς και τις οικογένειές

τους με τρόφιμα”. Βύρωνας 7/12/2011

ΤΟ ∆Σ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΟΝΕΩΝ ΒΥΡΩΝΑ

ΜΑΖΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ

Στην περίοδο που διανύουμε κάθε εργαζόμενος, συνταξιούχος, νεολαίος, μικρομεσαίος, αλλά και κάθε φορέας της περιοχής μπορεί καιπρέπει να συμβάλει, στο να δυναμώσει η αντίσταση και ν’ ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής των μνημονίων της βαρβαρότητας.

εκδήλωση συζήτηση στο Φ.Ο.Υ την Κυριακή18 ∆εκεμβρίου 2011, στις 7μμ.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ∆ΑΦΝΗΣ - ΥΜΗΤΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ Σάββατο 10 ∆εκέμβρη 201188 Προλεταριακή Σημαία

Τα χαράτσια της ∆ΕΗ, οι κυβερνητικοί ελιγμοί και οι στόχοι πάλης του κινήματος

ΗΗ επιβολή των χαρατσιών στουςλογαριασμούς της ∆ΕΗ και τοκίνημα αντίστασης που έχει ανα-

πτυχθεί ενάντιά τους έφεραν στο προσκή-νιο «αχαρτογράφητες περιοχές» εκτετα-μένης φτώχειας, εξαθλίωσης καιαδυναμίας χιλιάδων λαϊκών ανθρώπων ναανταποκριθούν σε στοιχειώδεις ανθρώπι-νες ανάγκες.

Κόσμος που εδώ και καιρό ζει στο σκοτά-δι, χωρίς ρεύμα, με απλήρωτους λογαρια-σμούς, είτε λόγω ανεργίας είτε απλήρωτηςδουλειάς είτε γιατί το μεροκάματο πουμπαίνει στο σπίτι δεν φτάνει ούτε για φαγη-τό. Κόσμος χωρίς θέρμανση, που προσπαθείνα ζεσταθεί όπως μπορεί και άλλος που ξεπα-γιάζει τελείως αβοήθητος. Παιδιά και νέοιπου διακόπτουν σχολείο και σπουδές για ναριχτούν στην αναζήτηση ενός μεροκάματουπου θα δώσει μια ανάσα στη μάχη επιβίωσηςτης οικογένειας. Μικρά παιδιά που οι γονείςτους δεν έχουν να τους προσφέρουν τοαντίτιμο ενός κουλουριού για το σχολείο.

Η αντιλαϊκή λαίλαπα σαρώνει κατακτή-σεις και δικαιώματα δεκαετιών, ισοπεδώνειτις ζωές των εργαζομένων και φέρνει από-γνωση σε εκατομμύρια ανθρώπους στηχώρα μας. Εκατοντάδες χιλιάδες (για500.000 λένε κάποιες μελέτες που πρόσφαταδημοσιεύτηκαν) είναι αυτοί που βρίσκονταιστην απόλυτη εξαθλίωση, χωρίς κανέναεισόδημα, χωρίς ελπίδα για το μέλλον.

Για όλον αυτόν τον κόσμο που καθημε-ρινά μεγαλώνει ο αριθμός του, ηη δδοουυλλεειιάά,,ττοο μμεερροοκκάάμμααττοο,, οο μμιισσθθόόςς ηη σσύύννττααξξηη,, ττοοεεππίίδδοομμαα ααννεερργγίίααςς πποουυ νναα κκααλλύύππττεειι ττοοκκόόσσττοοςς μμιιααςς σσττοοιιχχεειιωωδδώώςς ααννθθρρώώππιιννηηςςζζωωήήςς,, ααπποοττεελλεείί κκύύρριιοο ππρρόόββλληημμάά ττοουυ. Τογεγονός ότι έχουμε φτάσει στο επίπεδο τμή-ματα της εργατικής τάξης και του εργαζό-μενου λαού να μην μπορούν στοιχειωδώςνα συντηρηθούν ππρρέέππεειι νναα ααπποοττεελλέέσσεειι ττοοκκεεννττρριικκόό ζζήήττηημμαα ππάάλληηςς για οργανώσεις,κόμματα, σωματεία επιτροπές και πρωτο-βουλίες που βρίσκονται από τη μεριά τηςυποστήριξης των εργατικών-λαϊκών συμ-φερόντων.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου προ-σπαθώντας να εκτονώσει τη λαϊκή κατα-κραυγή που έχει ξεσηκωθεί ενάντια σταχαράτσια προχωράει με διευκρινιστικέςεγκυκλίους σε ρυθμίσεις, εξαιρέσεις, δημι-ουργία τριμελών επιτροπών εξέτασης, δια-κανονισμούς πληρωμών, καθυστέρηση δια-κοπών κ.ά. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οισυνταξιούχοι μπροστά τους έχουν να αντι-μετωπίσουν ένα ακόμη γραφειοκρατικότέρας που στήνει το αστικό κράτος μεσκοπό να επιβάλει την αντιλαϊκή του πολι-τική στις πλάτες τους.

Από τη μία μπορούμε να πούμε ότι τοκίνημα που έχει ξεσηκωθεί ανάγκασε τηνκυβέρνηση να προχωρήσει σε κάποιες«ρυθμίσεις», από την άλλη όμως είναιφανερό ότι απέναντι σε αυτούς τους κυβερ-νητικούς ελιγμούς όχι μόνο δεν μπορούμενα σταματήσουμε, αλλά θα πρέπει να κλι-μακωθούν οι προσπάθειες οργάνωσης καιαντίστασης του κόσμου με κεντρικό αίτημανναα ππάάρρεειι ηη κκυυββέέρρννηησσηη ππίίσσωω τταα χχααρράάττσσιιαα..

Η ανατροπή της πολιτικής τωνσυνεχών χαρατσιών των αστικών κυβερνή-σεων στις εργατικές-λαϊκές οικογένειεςαποτελούν έένναα κκοομμμμάάττιι της πάλης τους πουθα εμποδίσει την ακόμη μεγαλύτερη βύθισητης ζωής τους στην εξαθλίωση. Από τηνάποψη αυτή, η οργανωμένη και μαζικήαντίσταση με τη μη πληρωμή των χαρα-τσιών στους λογαριασμούς της ∆ΕΗ, οισυνελεύσεις και οι επιτροπές κατοίκωναποτελούν έένναανν αακκόόμμηη κκρρίίκκοο σσττηη γγεεννιικκόόττεε--ρρηη ππάάλληη ττοουυ λλααοούύ ενάντια στην επίθεσηαστικών κυβερνήσεων, ξένου και ντόπιουκεφαλαίου, ΕΕ και ∆ΝΤ.

Είναι η νόμιμη και δίκαιη άμυνα τουλαού στη ληστρική επιδρομή στη ζωή τουαπό τις μαύρες δυνάμεις του συστήματος.

Ο αγώνας αυτός για να είναι μαζικόςκαι να φέρει νίκες πρέπει πρώτα από όλανα στηρίζεται στον ίδιο τον κόσμο, στιςδυνάμεις του, στην αλληλεγγύη του. ∆ενμπορεί να υποκατασταθεί από κανέναν πουθα λειτουργεί για λογαριασμό του με δια-φόρων επιπέδων αναθέσεις, είτε καθαράαστικού είτε «κινηματικού» χαρακτήρα.

∆εν μπορούμε να στηρίξουμε τοναγώνα σε αποφάσεις των δήμων και πολύπερισσότερο δεν μπορούμε να αναθέσουμετην απόκρουση των μέτρων σε φορείς πουεφαρμόζουν καθημερινά τη συνολική αντι-λαϊκή πολιτική με την υλοποίηση του«Καλλικράτη», των απολύσεων μέσω τηςεργασιακής εφεδρείας, του χαρατσώματοςμε τα δημοτικά τέλη. Οι παρεμβάσεις σεδήμους και περιφέρειες δεν μπορούν νααποτελούν αυτοσκοπό και να εξαντλούν τηδυναμική του κόσμου, αλλά έναν από τουςόρους συγκρότησης, μαζικοποίησης, πολιτι-κοποίησης και συνέχισης της πάλης.

∆εν μπορούμε να αναθέσουμε τοναγώνα σε «κομάντο» επανασύνδεσης τουρεύματος, ούτε να αποδεχθούμε διάφορεςοργανώσεις σαν «αυθεντικούς» και μοναδι-κούς εκπροσώπους της πάλης. Η ενεργητι-κή λαϊκή αλληλεγγύη οικοδομείται μέσα σεανοικτές και πλατιές διαδικασίες οργάνω-σης και πάλης. Αποτελεί οργανικό στοιχείοτης αντίστασης του εργαζόμενου λαού στησυνολική επίθεση που δέχεται και πολιτικόστοιχείο που χρωματίζει την προοπτική τουαγώνα του. ∆εν μπορούμε να αναθέσουμετην αλληλεγγύη στην εκκλησία, ούτε στιςΜΚΟ, επαναπαυόμενοι στις κοινωνικέςτους «ευαισθησίες», ούτε μπορεί να υποκα-τασταθεί από τα «κοινωνικά» παντοπω-λεία, ιατρεία, φαρμακεία που στήνουν φο-ρείς και οργανώσεις, θεωρώντας ότικαλύπτουν έτσι τις πραγματικές ανάγκεςτους εργαζόμενου λαού στο «κενό» πουαφήνουν αστικές κυβερνήσεις και κράτος.

Η κατεύθυνση κκααννέένναα σσππίίττιι χχωωρρίίςςρρεεύύμμαα,, χχωωρρίίςς θθέέρρμμααννσσηη,, χχωωρρίίςς φφααγγηηττόό είναιπρώτα από όλα ζήτημα διεκδίκησης, ζήτημακινήματος και πάλης, ζήτημα οργάνωσηςτου εργαζόμενου λαού στη βάση των δικώντου ταξικών συμφερόντων. Έξω απόαυτούς τους πολιτικούς όρους πράξεις καικινήσεις που ξεκινούν από διαθέσεις βοή-θειας και αλληλεγγύης μπορούν να μετατρ-απούν σε «εθελοντική» προσφορά στονεξωραϊσμό του συστήματος και μάλιστα ναθεωρούν οι φορείς τους ότι παράγουν καικινηματικό «έργο», αντίστοιχο ή ανάλογοτης ΕΑΜικής παράδοσης με τον αγώνα γιατην επιβίωση του λαού στα μαύρα χρόνιατης Κατοχής. Σε όλους αυτούς όμως θέλου-με να θυμίσουμε ότι το γνωστό αντάρτικοτραγούδι μετά τον στίχο «το ΕΑΜ μας έσωσεαπό την πείνα» ακολουθεί ο στίχος «έφτια-ξε ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ» και στη συνέχεια«έχει πρόγραμμα ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ», δίνοντας μεμερικές μόνο λέξεις όλο το περιεχόμενο καιτον χαρακτήρα του λαϊκού αγώνα.

Η πάλη ενάντια στα χαράτσια στουςλογαριασμούς της ∆ΕΗ δεν μπορεί να ξεκο-πεί από την πάλη ενάντια στη φτώχεια καιστην εξαθλίωση που προκαλεί ττοο ππεεττσσόό--κκοομμμμαα μμεερροοκκάάμμααττωωνν,, μμιισσθθώώνν κκααιι σσυυννττάά--ξξεεωωνν.. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί η άρνη-ση πληρωμής των χαρατσιών να γίνεται«θεωρία» για το κίνημα και τη στάση τουκόσμου απέναντι στην επίθεση του συστή-ματος. Οι δυνάμεις του κινήματοςππααλλεεύύοουυνν γγιιαα νναα ααννααττρρέέψψοουυνν ααυυττήή ττηηννπποολλιιττιικκήή και όχι να δείξουν ανυπακοή ήαπειθαρχία με το «δεν πληρώνω». Γιατί,όπως συνεχώς λέμε και φαίνεται και στηνκοινωνία με δραματικό τρόπο, όλο και πε-ρισσότεροι αναγκαστικά «δεν πληρώνουν»γιατί δεν έχουν. Και δεν είναι μόνο η ∆ΕΗαλλά και το νερό, το αέριο ή το πετρέλαιο,το σουπερμάρκετ, η λαϊκή, το τηλέφωνο, ογιατρός, το νοσοκομείο, τα φάρμακα και οκατάλογος συνεχώς μακραίνει. Έτσι γιαόλο και μεγαλύτερα κομμάτια των λαϊκώνστρωμάτων το «δεν πληρώνω» θα αποτελεί

κάτι ξένο που δεν τους αφορά, που είναιμακριά από την τραγική πραγματικότηταπου αντιμετωπίζουν μέσα στην ανέχεια καιπολλές φορές μπορεί και να ακούγεται στααυτιά τους και σαν σύνθημα και σαν στάσηαυτών που ακόμα «έχουν», σπέρνονταςέτσι ψεύτικες αντιθέσεις ανάμεσα στον λαό.Το «δεν πληρώνω» μεροκάματα, μισθούς,συντάξεις, επιδόματα ανεργίας, υγεία, παι-δεία, ασφαλιστικά ταμεία, κοινωνικές πα-ροχές και υποδομές στην πραγματικότηταείναι η καθημερινή πολιτική της εργο-δοσίας και των αστικών κυβερνήσεων, ηπολιτική του ξένου και ντόπιου κεφαλαίουτης ληστείας του πλούτου και του κόπουτου κόσμου της δουλειάς. Με αυτή τηνπολιτική αναμετριέται σήμερα ο εργαζόμε-νος λαός και παλεύει για την ανατροπή της.

Από την άλλη πλευρά, αυτή του κινήμα-τος, βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σεσυστηματικές προσπάθειες διάφορων πολι-τικών δυνάμεων της Αριστεράς, αλλά καιτης αυτονομίας-αναρχίας, και μέσα από τηνπάλη ενάντια στα χαράτσια να αναπαραγά-γουν τη γενική τους πολιτική αντίληψη καιστη βάση αυτή να φτιάξουν τη δική τουςεπιτροπή, το δικό τους συντονιστικό, πουνα χωρέσει όλη τους την πολιτική πλατ-φόρμα χωρίς «μινιμαλισμούς». Για ακόμημία φορά αναδεικνύεται η υποτίμηση τουμαζικού αγώνα, για άλλη μία φορά υπονο-μεύεται η κλιμάκωση της πάλης και η νι-κηφόρα προοπτική της από αντιλήψεις καιπρακτικές που θέλουν να κερδίσουν «πολι-τική υπεραξία» στις πλάτες του κινήματοςκαι όχι να το υπηρετήσουν συμβάλλονταςστην ανάπτυξή του, στον καθορισμό μάχι-μων πολιτικών στόχων πάλης, στην οργά-νωση της μαζικής αντίστασης του λαού.

Αυτές οι λογικές όμως μπορούν να πα-ραμεριστούν και να κατανοηθούν σαν λαθ-εμένες και αδιέξοδες μόνο σαν αποτέλεσματης μαζικής εισδοχής του κόσμου στις δια-δικασίες του κινήματος, φέρνοντας στοεπίκεντρο της συζήτησης και της δράσης ταπραγματικά ζητήματα και τις ανάγκες του.

• Αγιοι Ανάργυροι - Καματερό:

Εδώ και έναν μήνα η «Ανοιχτή συνέλευση Αγίων Αναργύρων - Καματερού»προσπαθεί να ανοίξει το ζήτημα σε επίπεδο γειτονιάς. Η αλήθεια είναιότι χρειάστηκαν αρκετές συζητήσεις στο πλαίσιό της για να υλοποιηθεί

η συγκεκριμένη κίνηση. Τον τελευταίο μήνα έγιναν προσπάθειες να γίνουνσυνελεύσεις σε πέντε γειτονιές των Αγίων Αναργύρων και του Καματερού.Εξαιρετικά επιτυχημένες ήταν οι συνελεύσεις στον Άτταλο, στον Άγιο Τρύ-φωνα και στο Γεροβουνό (συνοικίες του Καματερού), που ήδη γίνονται κάθεΚυριακή εδώ και έναν μήνα, ενώ έγινε και η πρώτη συνέλευση στην περιοχήτης Ανάκασας. Εκφρασμένη η διάθεση όσων συμμετείχαν να μην πληρώσουντο χαράτσι, αλλά και προβληματισμός πώς θα υπερασπιστούμε το δικαίωμαστο ρεύμα από το κράτος. Μόνο το στερέωμα των επιτροπών-συνελεύσεωνανά γειτονιά και η πλαισίωσή τους από τους κατοίκους μπορεί να υπερα-σπίσει τον λαό.

Για άλλη μια φορά διαπιστώσαμε το βάθος της επίθεσης και τηνταχύτατη εξάπλωση της φτώχειας στα πλατιά λαϊκά στρώματα. ∆εκάδες οιπεριπτώσεις χαμηλοσυνταξιούχων που αδυνατούν να πληρώσουν το χαρά-τσι της ∆ΕΗ. Αρκετές οικογένειες που έχουν ήδη πρόβλημα να πληρώσουντην όποια ρύθμιση για τον «κανονικό» λογαριασμό και τους έχει γίνει ήδη δια-κοπή. Στην πιο τραγική από αυτές τις περιπτώσεις αποφασίστηκε η επα-νασύνδεση του ρεύματος με ευθύνη της συνέλευσης. Η συγκεκριμένη μονο-γονεϊκή οικογένεια ζούσε χωρίς ρεύμα για ενάμιση χρόνο και ο δήμος τήςέστειλε διαταγή πληρωμής για τα απλήρωτα δημοτικά τέλη!

Η ίδια ευαίσθητη δημοτική αρχή που μετά τις καταγγελίες της σε βάροςτων κατοίκων που αδυνατούν να πληρώσουν τα χαράτσια έφτασε να προ-τείνει στο δημοτικό συμβούλιο «χαρατσοδάνειο». Βέβαια το συγκεκριμένοδημοτικό συμβούλιο διακόπηκε από την παρέμβαση της ανοιχτής συνέλευ-σης. Στο δημοτικό συμβούλιο έγινε και δεύτερη παρέμβαση στις 29/11 από τησυνέλευση του Αγίου Τρύφωνα. Η παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο απότη συνέλευση της περιοχής του Αγίου Τρύφωνα αποφασίστηκε στην πρώτη

συνέλευση της περιοχής που έγινε την Κυριακή 27/11. Βασικό αίτημα ήταννα παρθεί απόφαση από το δημοτικό συμβούλιο ώστε να αποσύρει η δημο-τική αρχή τις απαιτήσεις πληρωμής δημοτικών τελών που έχουν σταλεί απότον δήμο σε συμπολίτες μας οι οποίοι επί αρκετούς μήνες τώρα ζουν χωρίςηλεκτρικό ρεύμα λόγω αδυναμίας πληρωμής του. Ταυτόχρονα να στηρίξειοικονομικά τους μακροχρόνια ανέργους της περιοχής. Επίσης προκλήθηκε ναπάρει θέση το δημοτικό συμβούλιο στηρίζοντας τους πολίτες που δεν μπο-ρούν και δεν θέλουν να πληρώσουν το χαράτσι της ∆ΕΗ.

Η δημοτική αρχή προσπάθησε να αποφύγει την επί της ουσίας δέσμευ-ση διαχωρίζοντας τους δημότες σε έχοντες και μη. Με τον γνωστό «εξορθο-λογισμό» του συστήματος που προσπαθεί αφενός να διασπά τον λαό πουπαλεύει και αφετέρου να αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνείας όσον αφοράτους «έχοντες». Η συνέλευση αρνήθηκε να συζητήσει έναν τέτοιο διαχωρισμόκαι απαίτησε από τον δήμο να ταχθεί ξεκάθαρα ενάντια στα χαράτσια και ναστηρίξει τον αγώνα των κατοίκων. Η δέσμευση του δήμου ότι θα μεσολαβή-σει προκειμένου να επανασυνδεθεί η ηλεκτροδότηση σε σπίτια που είναιχωρίς ρεύμα εδώ και μήνες είναι μια πρώτη νίκη των συνελεύσεων.

Την Τετάρτη 30/11 το πρωί μέλη των ανοιχτών συνελεύσεων συγκεν-τρώθηκαν στην ∆ΕΗ των Αγίων Αναργύρων και για αρκετές ώρες σε μιαπαρέμβαση που στόχο της είχε να διαδώσει τη συγκρότηση συνελεύσεων καινα καλέσει τους δημότες του Καματερού και των Αγίων Αναργύρων να αντι-σταθούν στα άδικα χαράτσια.

Το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο, γιατί άμεσα θα πρέπει να γειωθούν οισυνελεύσεις γιατί θα κληθούν να υπερασπιστούν τα μέλη τους, καθώς οι λογα-ριασμοί πλησιάζουν στη λήξη τους. Στο πλαίσιο αυτό οι ανοιχτές συνελεύσειςτου Καματερού έχουν προγραμματίσει διαδήλωση στο κέντρο του Καματερούτο Σάββατο 10 ∆εκέμβρη. Η συνέλευση κάθε γειτονιάς θα ξεκινήσει από τη γει-τονιά της και όλες μαζί θα συναντηθούν στο κέντρο, προσπαθώντας να μαζι-κοποιήσουν ακόμα περισσότερο την αντίσταση στο χαράτσι.

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ 99Σάββατο 10 ∆εκέμβρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Το κίνημα κατά των χαρατσιών

ΤΤο κίνημα κατά των χαρατσιών με α-φορμή το τέλος για τα σπίτια εξα-πλώνεται ολοένα και περισσότερο.

∆εν υπάρχει γειτονιά στις πόλεις και χωριόπου να μην οργανώνονται πρωτοβουλίες,συνελεύσεις και επιτροπές με σοβαρό αριθμόεργαζόμενων, ανέργων, συνταξιούχων, νεο-λαίων να συμμετέχουν σε καθημερινή βάσηκαι με πολύ ζωντανό τρόπο όχι μόνο στηνυλοποίηση των αποφάσεων, αλλά και στηδιαμόρφωσή τους. Άνθρωποι που λίγο καιρόπριν δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι θασυμμετέχουν σε τέτοιου είδους διαδικασίες.Ανακαλύπτουν την δύναμη της συλλογικήςαντίστασης απέναντι σε μια πολιτική πουτους εξαθλιώνει και τους καταστρέφει τηζωή. Που τους γκρεμίζει τα όνειρα και δεντους αφήνει να ελπίζουν ούτε για τα παιδιάτους. Που τους αναγκάζει να πουλάνε ό,τι μεκόπο έχουν αποκτήσει για να μπορέσουν νααντεπεξέλθουν όχι μόνο στην πληρωμή τωνχαρατσιών, αλλά και στην καθημερινήδιαβίωσή τους. Τα συναισθήματα που συναν-τά κανείς στις συνελεύσεις έχουν απ’ όλα.Από την οργή έως την αγωνία για το πούπάμε, μέχρι και τη μεγάλη στεναχώρια. Έτσιοι συλλογικότητες αντίστασης μετατρέπον-ται και σε ένα αποκούμπι όπου οι άνθρωποιτου λαού παίρνουν κουράγιο, βλέπουν ότιδεν είναι μόνοι τους. Κατεβαίνουν σε πορείεςτοπικές και κεντρικές, δηλώνουν την μεκάθε τρόπο αλληλεγγύη τους στους γείτονέςτους αλλά και σε απεργιακές κινητοποιήσεις,ιδιαίτερα το διάστημα αυτό στους εργάτεςτης Ελληνικής Χαλυβουργίας.

Αυτό που κυριαρχεί σε όλες τις συζητή-σεις είναι το «∆ΕΝ ΕΧΟΥΜΕ», με την έννοιαότι για όλους έχουν κοπεί οι μισθοί, οισυντάξεις και όποια άλλα εισοδήματα,άλλοι δεν έχουν καθόλου λόγω ανεργίαςκαι από αυτούς ελάχιστοι παίρνουν ταεπιδόματα που δεν φτάνουν ούτε για τηδιατροφή τους, πόσο μάλλον ναπληρώσουν λογαριασμούς και χαράτσια!Αυτό το «∆ΕΝ ΕΧΟΥΜΕ» κυριάρχησε στογνωστό τρίπτυχο των συλλογικοτήτων πουδραστηριοποιήθηκαν για τα χαράτσια απότις αρχές του φθινοπώρου. Αυτό που κάνειεντύπωση είναι ότι το τελευταίο διάστημαδυνάμεις και αγωνιστές του κινήματοςζητούν να αφαιρεθεί, γιατί λέει εκφράζει

γκρίνια, μιζέρια και… κακομοιριά! Λες καιδεν είναι η πραγματικότητα, λες και δενσυναντάμε το απόλυτο «δεν έχω» καθημερ-ινά μπροστά μας, λες και δεν ξεδιπλώνεταισε όλο του το «μεγαλείο» και σε διαστάσειςπου δεν τις φανταζόμασταν μέχρι τώρα ήδεν αγχώνει τους πάντες, μια και όλοι είμα-στε υποψήφιοι σε λίγο να μην έχουμε πράγ-ματι ούτε για τα απολύτως αναγκαία.

Αντί το «∆ΕΝ ΕΧΟΥΜΕ» να μετατραπείσε δύναμη αντίστασης και διεκδίκησης πρέ-πει να φύγει και να μετατραπεί σε κίνηματου «∆ΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», κυρίως για ιδεολογι-κούς λόγους! Λες και το ένα είναι αντιθετικότου άλλου, κριτικάρουν έως και λοιδορούνανθρώπους του λαού, εργαζόμενους, άνερ-γους και συνταξιούχους, γιατί νιώθουνάσχημα που δεν έχουν! Αντί να τουςστηρίξουν και την αγωνία τους να τη μετα-τρέψουν σε δύναμη αντίστασης για να έχουνόχι μόνο σπίτι, φως και νερό, αλλά και μι-σθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας, εισο-δήματα τέτοια που να μπορούν νααντεπεξέλθουν με άνεση στη ζωή τους, τουςκατηγορούν και από πάνω!

Και εδώ πάμε στην ουσία του πράγμα-τος. Είμαστε και συμμετέχουμε με όλες μαςτις δυνάμεις στο κίνημα των χαρατσιών όχιμόνο γιατί γενικά και αόριστα θεωρούμε ότιη επιβολή τους είναι άδικη ή επειδή όντωςδεν αναγνωρίζουμε τη δικαιολογία (χρέος)για την οποία επιβάλλονται, αλλά κυρίωςγιατί θεωρούμε ότι έρχονται προσθετικά

μετά τις μειώσεις και καταργήσεις τωνμισθών στη μεγαλύτερη αφαίμαξη του λαούπρος όφελος του κεφαλαίου. Είναι μέροςτης επίθεσης σε κάθε τι που έχει κατακτήσειο λαός όλα τα προηγούμενα χρόνια.

««ΗΗ ""εειισσφφοορράά ααλλλληηλλεεγγγγύύηηςς"" κκααιι ττοο ""ττέέλλοοςςεεππιιττηηδδεεύύμμααττοοςς"",, όόππωωςς εεξξοορργγιισσττιικκάά οοννοομμάάζζεειι ττααννέέαα χχααρράάττσσιιαα ηη κκυυββέέρρννηησσηη ττοουυ ΠΠΑΑΣΣΟΟΚΚ,, ααλλλλάάκκααιι ττοο ""ττέέλλοοςς αακκιιννήήττωωνν"" πποουυ θθαα εεννσσωωμμααττωωθθεείίσσττοουυςς λλοογγααρριιαασσμμοούύςς ττηηςς ∆∆ΕΕΗΗ,, εείίννααιι μμίίαα αακκόόμμηηααφφααίίμμααξξηη σσττοο εειισσόόδδηημμαα ττοουυ λλααοούύ,, μμεεττάά ττιιςςμμεειιώώσσεειιςς μμιισσθθώώνν,, σσυυννττάάξξεεωωνν,, εεππιιδδοομμάάττωωννααννεερργγίίααςς,, μμεεττάά ττιιςς ττεερράάσσττιιεεςς ααυυξξήήσσεειιςς σσεε εείίδδηηκκααιι υυππηηρρεεσσίίεεςς ππρρώώττηηςς ααννάάγγκκηηςς,, μμεε ττηη φφττώώχχεειιαα,,ττηηνν ααννεερργγίίαα κκααιι ττηηνν εεξξααθθλλίίωωσσηη νναα γγίίννεεττααιιθθηηλλιιάά πποουυ ππννίίγγεειι ττηηνν κκάάθθεε λλααϊϊκκήή οοιικκοογγέέννεειιαα»»..

Αυτά λέγαμε στην ανακοίνωσή μας τονΣεπτέμβρη και εξακολουθούν να ισχύουν μετο παραπάνω και με την τωρινή κυβέρνηση!

Είναι γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσειςστις ανακοινώσεις και στις ενέργειες συλλο-γικοτήτων η διάσταση του μισθού και τωνεισοδημάτων είτε έχει περάσει σε δεύτερημοίρα είτε και δεν υπάρχει καθόλου, ενώείναι η βάση της επίθεσης του συστήματοςαπέναντι στον εργαζόμενο λαό. Η δικαιο-λογία είναι ότι μια συλλογικότητα γειτονιάςδεν μπορεί να διεκδικήσει μισθούς, ότι αυτόμπορεί να γίνει μόνο στους εργασιακούςχώρους. Αυτό το μόνο που θα μπορούσε ναθέσει είναι η μεγάλη καθυστέρηση που πα-ρουσιάζεται στους χώρους δουλειάς στο ναενταχθούν στο κίνημα κατά των χαρατσιών.

Η συμμετοχή του οργανωμένου εργατικούκινήματος σε οποιοδήποτε κίνημα είναικαθοριστική για την έκβασή του και πράγμα-τι θα πρέπει να το δούμε πολύ πιο σοβαρά.

Αυτό όμως δεν έρχεται σε αντιπαράθεσημε την αναγκαιότητα ανάδειξης του ζητήμα-τος των μισθών και στις γειτονιές. Στο κάτωκάτω, αυτοί που εντάσσονται στο κίνημαδεν είναι απλά ιδεολόγοι που θεωρούν ότιδεν είναι σωστό να πληρώσουν, αλλά κατάσυντριπτική πλειοψηφία εργαζόμενοι, άνερ-γοι, συνταξιούχοι και νέοι που βλέπουν ότιμε τα κάθε είδους χαράτσια μπορεί να μηντους κόβεται άμεσα ό,τι έχει απομείνει απότους μισθούς, τα επιδόματα και τις συντά-ξεις, αλλά για να τα πληρώσουν θα χρεια-στούν σε ορισμένες περιπτώσεις τααντίστοιχα πολλών μηνών! Η ένταξη, ωςκύρια αιχμή, του ζητήματος των μισθών καιεισοδημάτων στο κίνημα θα εκφράσει τηνπραγματική διάσταση της επίθεσης και θαλειτουργήσει πιεστικά στις συνδικαλιστικέςηγεσίες, που στη συντριπτική τους πλειο-ψηφία είναι αντίθετες ή βρίσκουν για δικαι-ολογία τη διασπορά στους τόπους κατοικίαςτων εργαζόμενων, για να μην ασχοληθούν.Θα βοηθήσει τους ίδιους τους ανθρώπουςπου συμμετέχουν στο κίνημα στις γειτονιέςνα μεταφέρουν το πνεύμα αντίστασης καιδιεκδίκησης και στους τόπους δουλειάςτους, όσο δύσκολο και αν φαντάζει αυτό.

Ένα άλλο ζήτημα που διαφεύγει πολλέςφορές είναι το πού στοχεύουμε. Αντικειμενι-κά οι συγκεντρώσεις έξω από τη ∆ΕΗ είναισωστές και αναγκαίες, κινδυνεύουμε όμωςέτσι να ξεχάσουμε ότι ο κύριος υπεύθυνοςαυτής της πολιτικής είναι η κυβέρνηση πουεκτελεί τις έξωθεν εντολές, η ∆ΕΗ είναιαπλώς το όχημα που έρχεται να μας επιβάλειτο ένα από τα πολλά χαράτσια. Θα πρέπει ναξαναθυμηθούμε τις εφορίες, το υπουργείοΟικονομικών, την κυβέρνηση και την τρόικα!

Το «∆ΕΝ ΕΧΟΥΜΕ» λοιπόν είναι ηδιαπίστωση της πραγματικότητας, το «∆ΕΝΧΡΩΣΤΑΜΕ» και «∆ΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ» ηαπάντηση, η άμυνα. Το εσείς φταίτε γι’ αυτάκαι «ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΑΣ» θα πρέπει να γίνει ηαιχμή του λαϊκού και εργατικού κινήματος, ηεπίθεση αν θέλουμε να μιλάμε με έναν όροαρκετά κακοποιημένο στην Αριστερά τιςτελευταίες δεκαετίες!

• ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ –– Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων : • Σεπόλια, Κολωνός, Ακαδημία Πλάτωνα: •Με παρέμβασή της και με μαζική παρου-σία στο δημοτικό συμβούλιο Ηλιούπολης την7/12, η Ανοιχτή Συνέλευση ΚατοίκωνΗλιούπολης, για δεύτερη φορά, έθεσε τοζήτημα των ακύρωσης των χαρατσιών της∆ΕΗ και της ανάγκης να συνεχιστεί η έμπρ-ακτη άρνηση πληρωμής τους. Ο δήμοςΗλιούπολης σταμάτησε από 2/12 τη συλλογήαρνήσεων πληρωμής των δημοτών, δείχνον-τας έτσι ότι προσχηματικά και κάτω από τηνπίεση του κόσμου οδηγήθηκε στο γενικόλογοπροηγούμενο ψήφισμά του, υποσχόμενοςότι “θα σταθεί στο πλευρό των δημοτών”.Κάτω από τη μαζική παρουσία στοσυμβούλιο δήλωσαν πως θα επανεξετάσουν

τη συλλογή δηλώσεων και για το επόμενοδιάστημα. Η Ανοιχτή Συνέλευση βέβαια, εδώκαι πολύ καιρό, προχωράει αυτόνομα καιανεξάρτητα από το δήμο σε συνελεύσεις γει-τονιών, σε παρεμβάσεις στη ∆ΕΗ και σεμαζικές καταθέσεις αρνήσεων πληρωμήςαλλά και σε από κοινού κινητοποιήσεις μεσυνελεύσεις κατοίκων όμορων δήμων τωννοτίων για τα χαράτσια. •Την παρουσία των ΜΑΤ στην Ηλιούπολητο πρωί της 6/12, ημέρα μαθητικών κιν-ητοποιήσεων και στην Ηλιούπολη, κατήγ-γειλε επίσης με παρέμβασή της η ΑνοιχτήΣυνέλευση Κατοίκων στο δημοτικόσυμβούλιο.

Στα Σεπόλια, στον Κολωνό και στην ΑκαδημίαΠλάτωνα το κίνημα κατά των χαρατσιώνξεκίνησε τον Σεπτέμβρη με τα χαράτσια της εφο-

ρίας και τώρα με τη ∆ΕΗ απέκτησε πιο ποιοτικά χα-ρακτηριστικά, με την έννοια της μαζικότητας, της οργά-νωσής του και των στοχεύσεών του. Εκφράζεται μέσααπό τη Λαϊκή Συνέλευση που έκανε τα πρώτα τηςβήματα κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού ξεσηκω-μού.

Χαρακτηριστικό όλων των συνελεύσεων μέχριτώρα είναι η μαζική και ζωντανή παρουσία κατοίκωνόλων των ηλικιών, επαγγελματικών κατηγοριών, ανέρ-γων, συνταξιούχων και νέων ανθρώπων, κάτι που εκ-φράζεται και στην καθημερινή δραστηριότητα. Συμμε-τέχουν και τη στηρίζουν όλες οι δυνάμεις και αγωνιστέςτου κινήματος και της Αριστεράς, πλην βεβαίως τουΚΚΕ. Η συνέλευση λόγω της έκτασης και του πληθυ-σμού που καλύπτει έχει δημιουργήσει τέσσερα στέκια-σημεία συνάντησης τα οποία έχουν και τη σχετική τουςαυτονομία ως προς τις δραστηριότητές τους. Υπάρχεικαι η σκέψη μήπως τελικά μετατραπούν σε ξεχωριστέςσυνελεύσεις, όπως έγινε με τα Θυμαράκια.

Οι δραστηριότητες είναι καθημερινές και ξεκινάνεαπό το μοίρασμα φυλλαδίων και φτάνουν στις πορείεςστις γειτονιές, σχεδόν κάθε Σάββατο. Η αποδοχή τηςείναι μεγάλη και ήδη προγραμματίζονται ή συζητιούνταιπιο αναβαθμισμένες παρεμβάσεις σε ∆ΕΗ, τράπεζες

κ.λπ. Αυτό που θα ξεχωρίζαμε αυτές τις μέρες είναι ηέκφραση αλληλεγγύης στους απεργούς της ΕλληνικήςΧαλυβουργίας με την παρουσία στο εργοστάσιο και τηνσυγκέντρωση υλικής βοήθειας.

Απόψεις διαφορετικές ως προς τους προσανατολι-σμούς φυσικά και υπάρχουν, όπως και αντιπαραθέ-σεις,κάτι που θα εντείνεται όσο πλαισιώνεται από π-ερισσότερο κόσμο. Κυριαρχεί όμως η ανάγκη της κοινήςστάσης και της αλληλεγγύης απέναντι στην επίθεσητων… χαρατσιών και οι όποιες αντιθέσεις λύνονται σεένα συναγωνιστικό κλίμα, όση ένταση και αν βγάζουν.Έπειτα οι διαφορετικές απόψεις μπορούν, αν υπάρχειη διάθεση, να λειτουργούν και προωθητικά σε ένακίνημα. Η αντικειμενική πραγματικότητα εξάλλου βοη-θάει στην επίλυση των διαφορών πολύ περισσότεροαπό τις όποιες συζητήσεις.

Μια και αναφέρθηκε, μια παρατήρηση για το ΚΚΕ.Ενώ και στις περιοχές μας διαθέτει άφθονες συλλο-γικότητες (γυναικών, ανέργων, στέκι εργαζομένων,συλλόγους που ελέγχει όπως και την Ένωση Γονέων)όχι μόνο δεν έχει παρουσιάσει καμιά αξιόλογη δρα-στηριότητα, αλλά κινείται και αντιθετικά προς τη συνέ-λευση! ∆ηλαδή το μόνο αξιόλογο που έχει κάνει μέχριτώρα είναι να κολλούν πάνω από τα αφισάκια τηςσυνέλευσης τα δικά τους με υπογραφή ΠΑΜΕ ή και νατα σκίζουν! Παρ’ όλο που σχεδόν πλήρως έχει υιοθετή-σει τα συνθήματα και τις απόψεις της συνέλευσης.

ΠΠεερριισσσσόόττεερρεεςς ααννττααπποοκκρρίίσσεειιςς σσττηηνν εεππόόμμεεννηη σσεελλίίδδαα

• Πειραιάς : Η ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Πειραιά συμμε-τείχε (μαζί με τις συνελεύσεις Νίκαιας, Κορυ-δαλλού, Κερατσινίου) στη συγκέντρωση πουπραγματοποιήθηκε στη ∆ΕΗ των Καμινίων,την Παρασκευή 25/11. Συγκέντρωση πουαποτέλεσε προϊόν ανοιχτού συντονισμούτων συνελεύσεων και κατέληξε σε κάλεσμακαι αφίσα με κεντρικό σύνθημα “ ™˘ÏÏÔÁÈ΋¿ÚÓËÛË ÏËڈ̋˜ ÙÔ˘ ¯·Ú·ÙÛÈÔ‡, ·-Ó·Û‡Ó‰ÂÛË ÙˆÓ ÎÔÌÌ¤ÓˆÓ Û˘Ó‰¤ÛˆÓ, ηӤӷۛÙÈ ¯ˆÚ›˜ Ú‡̷”. Χιλιάδες αφίσες κολ-

λήθηκαν, ενώ έγιναν παρεμβάσεις στιςσυνοικίες και τις γειτονιές. Η συγκέντρωση,παρά τις δυσκολίες, κατάφερε να συσπει-ρώσει πάνω από 100 άτομα, και μετά πραγ-ματοποιήθηκε διαδήλωση στους δρόμουςτων Καμινίων. Τέλος η Λ.Σ.Π. συμμετείχε στη μοτοπορείαπου έγινε το Σάββατο 3/12 και κατέληξε στηΧαλυβουργία εκφράζοντας την αλληλεγγύητης στους απεργούςτόσο ηθικά όσο και μετη συλλογή χρημάτων και τροφίμων

ΠΟΛΙΤΙΚΗ10 Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011Προλεταριακή Σημαία

Αν και δεν είμαστε απ’

αυτούς (αν υπάρχουν

τέτοιοι) που θα χάσουν

τον ύπνο τους από την παρου-

σία του ΕΠΑΜ και την πράγμα-

τι αξιόλογη ακροαματικότητα

και δημοφιλία του Δ. Καζάκη,

ωστόσο κρίνουμε σκόπιμο να

σταθούμε σε κάποια σημεία της

βασικής αντίληψης του εγχειρή-

ματος και στη συνάρτησή τους

με την πολιτική πραγματικότητα

της περιόδου που διανύουμε.

Εμείς δεν θα ασχοληθούμε

ούτε με το σκούφο που έχει στο

έμβλημά του ούτε θα βασίσουμε

πέντε κουβέντες που έχουμε να

πούμε γι’ αυτό το μόρφωμα στο

πόσο τελικά νταραβερίζεται με

διάφορους Καμμένους, κάτι που

κάλλιστα θα μπορούσε να συμ-

βαίνει με βάση τις διακηρύξεις

του.

Διαβάζοντας σε σχετική

ανάρτηση στο διαδίκτυο (τι

είναι και τι θέλει το ΕΠΑΜ)

αλλά και ακούγοντας τον ίδιο

τον Δ. Καζάκη σε μια σειρά ομι-

λίες και τοποθετήσεις του, γίνε-

ται σαφές πως το ΕΠΑΜ δεν

είναι αριστερό κόμμα και πως

πασχίζει επίμονα να καταργήσει

τη διάκριση Αριστεράς-Δεξιάς

στο όνομα των κινδύνων που

διατρέχει η πατρίδα. Επιδιώκει

τη συσπείρωση αριστερών,

κεντρώων, δεξιών και ακροδε-

ξιών (όπως διακηρρύτει) χωρίς

κανένα ιδεολογικό στίγμα και με

μόνους πολιτικούς στόχους τη

σωτηρία της χώρας μέσα από

την άρνηση πληρωμής του χρέ-

ους, την επιστροφή στη δραχμή,

την τιμωρία των δωσίλογων και

τη συνταχτική συνέλευση για

την αποκατάσταση της δημο-

κρατίας. Μετά την επίτευξη

αυτών των στόχων το ΕΠΑΜ

μπορεί να αυτοδιαλυθεί…

Η βασική δράση του ΕΠΑΜ

περνάει μέσα από τις ομιλίες του

Δ. Καζάκη σε διάφορες πόλεις

και τις συνεντεύξεις του στην

T.V. Λειτουργεί ήδη πανελλαδι-

κά ένα δίκτυο που προσπαθεί να

καθιερωθεί μετά τις πλατείες

στις γειτονιές, δρώντας με την

ακτιβίστικη λογική τού «δεν

πληρώνω» σ’ ένα γενικό αντι-

μνημονιακό πλαίσιο και σε

τελείως αταξική βάση στο όνομα

ότι ξεπουλιέται η χώρα και όλοι

οι Ελληνες είναι χαμένοι εξαι-

τίας των δωσίλογων. Από τη μια

λοιπόν οι αντιμνημονιακοί

πατριώτες και από την άλλη οι

δωσίλογοι και το πολιτικό τους

σύστημα που καταρρέει. Να σου

λοιπόν και το ΕΠΑΜ, που έρχε-

ται να πραγματοποιήσει την

παλλαϊκή συσπείρωση με ενιαίο

τρόπο, υπερβαίνοντας τις έννοι-

ες Δεξιά–Αριστερά όπως και την

ταξική πραγματικότητα (αυτό

δεν μας το λέει). Ταυτόχρονα με

τις συνταγές των ειδικών επιστη-

μόνων που ήδη υπάρχουν, όπως

είπε πρόσφατα από την Πάτρα ο

Δ. Καζάκης, θα αναγεννηθεί η

οικονομία και η δημοκρατία στη

χώρα.

Οχι άλλες αυταπάτες

Είναι αλήθεια πως συνολικά

στο λαό και στη νεολαία όλα τα

προηγούμενα χρόνια έχουν κερ-

δίσει έδαφος οι αυταπάτες για

το καπιταλιστικό–ιμπεριαλιστι-

κό σύστημα. Παρά την ιστορική

εμπειρία του λαού μας, η αντιι-

μπεριαλιστική πάλη υποχώρησε

στον ίδιο βαθμό που στην Αρι-

στερά κυριάρχησαν απόψεις και

πρακτικές υποταγής, ως και συν-

διαλλαγής με το σύστημα.

Το ΠΑΣΟΚ με θαυματουργό

τρόπο (κυρίως ελέω Αριστεράς)

κατάφερε τις προηγούμενες

δεκαετίες να εκθρέψει τις αυτα-

πάτες κυρίως εκτρέφοντας πελα-

τεία και μηχανισμούς και ευνοώ-

ντας την ανάπτυξη μεσοστρωμά-

των, όπως άλλωστε έκανε και η

ΝΔ τις προηγούμενες δεκαετίες.

Και λέμε με θαυματουργό τρόπο

γιατί την ίδια ώρα που ευνοού-

νταν σημαντικά τμήματα μεσο-

στρωμάτων και θησαύριζαν

ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, η επί-

θεση στην εργατική τάξη και

ευρύτερα στον κόσμο της δου-

λειάς καλά κρατούσε, η αγροτιά

ξεκληριζόταν και η παραγωγική

δυνατότητα της χώρας θυσιαζό-

ταν για χάρη του ευρωμονόδρο-

μου. Το πλαίσιο της ιμπεριαλι-

στικής εξάρτησης σε ΗΠΑ-Ε.Ε.

βάθαινε σταδιακά για να υπερ-

χρεωθεί η χώρα, να καταστρα-

φεί η παραγωγική της δυνατότη-

τα και ταυτόχρονα στο όνομα

των συμμαχικών της υποχρεώσε-

ων να υποθηκευτούν οι σχέσεις

φιλίας με τους γύρω λαούς μέσα

από τη μετατροπή της σε δολο-

φονικό ορμητήριο των ιμπερια-

λιστών.

Αυτοί που κηρύττουν τώρα

ανένδοτο εξόδου από το ευρώ

και την ευρωζώνη και θεωρούν

ότι η δραχμή θα μας σώσει, πού

ήταν όταν απόψεις σαν τις δικές

μας για την ιμπεριαλιστική εξάρ-

τηση αντιμετώπιζαν την ιδεολο-

γική τρομοκρατία του συστήμα-

τος πρώτα και κύρια, αλλά και

της Αριστεράς;

Σήμερα βέβαια το τοπίο είναι

τελείως διαφορετικό. Η γενικευ-

μένη παγκόσμια κρίση καλά

κρατεί, το μέλλον της ευρωζώνης

είναι ερωτηματικό και η βάρβα-

ρη αντιλαϊκή επίθεση στη χώρα

αγγίζει ακόμη και στρώματα

που μέχρι χθες δεν φαντάζονταν

ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.

Η φτωχοποίηση αυτών των

στρωμάτων δεν οδηγεί στην

προλεταριοποίηση, μιας και οι

βιομηχανίες έχουν ήδη κλείσει.

Ταυτόχρονα στην εργατική

τάξη, στα πιο φτωχά λαϊκά

στρώματα και στη νεολαία από

τη μια η ανεργία και από την

άλλη η πολιτικο-ιδεολογική και

οργανωτική διάλυση του προη-

γούμενου διαστήματος, όσο κι

αν αντιστρέφεται με γρήγορους

ρυθμούς, ωστόσο έχει πολύ

δρόμο να διανύσει. Πολλά προ-

βλήματα να αντιμετωπίσει μέχρι

να μπορέσει η λαϊκή πάλη να

βρει ξανά το εργατο-λαϊκό, ταξι-

κό, αντιιμπεριαλιστικό στίγμα

που χρειάζεται για να αποκτή-

σει ο λαός αποφασιστικό λόγο

για την υπεράσπιση της ζωής

του και της χώρας του.

Βεβαίως πρώτοι εμείς θα

μιλήσουμε (και δεν το κάνουμε

πρώτη φορά) για την ανάγκη

Τις τελευταίες δύο βδομάδεςσυγκροτήθηκαν δύο επιτροπέςκατοίκων ενάντια στα χαράτσια,

σε δύο, αντίστοιχα, γειτονιές της Ν.Ιωνίας: στον Περισσό-Πευκάκια και στηνΚαλογρέζα.

Οι επιτροπές, μέσα από τις παρεμβά-σεις τους με προκηρύξεις, αφισέτα αλλάκαι τις συζητήσεις-συνελεύσεις τους, επι-διώκουν να επισημάνουν την αναγκαιότη-τα να συναντηθεί ο κόσμος της γειτονιάς,του τετραγώνου, της πολυκατοικίας, νασυζητήσει και να παλέψει μαζί με το γεί-τονα ενάντια στα χαράτσια (τα σημερινάτης ΔΕΗ αλλά και όσα άλλα έπονται), μεστόχο να ονοματιστούν οι υπεύθυνοι (ΕΕ,ΔΝΤ, κυβέρνηση) και να φτιαχτεί ένα όσοτο δυνατόν πλατύτερο δίκτυο αλληλεγ-γύης και αντίστασης.

Επισημαίνουν ιδιαίτερα ότι δεν αρκεί

η ανάθεση στο Δήμο Ν. Ιωνίας -που απότους πρώτους δήμους κινήθηκε ενάντιαστο χαράτσι της ΔΕΗ, δίνοντας οδηγίεςκαι μαζεύοντας τις αιτήσεις των δημο-τών (οι οποίες μέχρι πριν από μια βδο-μάδα ανέρχονταν περίπου σε 2.500)-όλης της κινητοποίησης ενάντια στοχαράτσι. Αλλωστε, οι καλλικρατικοίδήμοι είναι κομμάτι του κρατικού μηχα-νισμού και οι πιέσεις απέναντι σε «απεί-θαρχους» δημάρχους αυξάνονται είτε μετην απειλή πειθαρχικών διώξεων είτε μετη συμμετοχή στις τριμερείς επιτροπέςπου προβλέπει η νέα κυβερνητική εγκύ-κλιος.

Οι επιτροπές επιδιώκουν να συντονι-στούν μεταξύ τους αλλά και με επιτροπέςόμορων γειτονιών που ανήκουν στο ίδιουποκατάστημα της ΔΕΗ για μαζικότερεςπαρεμβάσεις εκεί.

Ν. Ιωνία

Περιστέρι

συνέχεια από τη σελ. 5

Θεωρούμε ότι το να μην πληρώνονται δεν είναι δίκαιο, αφού εργάζονται καθημερινά,εδώ και πολλά χρόνια, με συνέπεια στη δουλειά τους.

Αφού οι δουλειές του ξενοδοχείου πηγαίνουν καλά, απορούμε γιατί δεν τους πληρώ-νουν. Από όσο γνωρίζουμε, μια νύχτα στην προεδρική σουίτα κοστίζει 20.000 ευρώ! Επι-καλούνται ότι δεν έχουν χρήματα να τους πληρώσουν! Πού πήγαν όλα αυτά τα χρήματα ταοποία κέρδισαν από τις δουλειές των γονιών μας;

Πιστεύουμε πως οι γονείς μας έχουν δίκιο που απεργούν, για να πληρωθούν τα δεδου-λευμένα τους. Οι άνθρωποι αυτοί δουλεύουν μέρα και νύχτα χωρίς να πληρώνονται, ενώ,από ό,τι ξέρουμε, είναι πάντα συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς την επιχείρηση! Νομί-ζουμε ότι οι ταλαιπωρημένοι αυτοί άνθρωποι δεν οφείλουν τίποτα απολύτως στην επιχεί-ρηση. Αντίθετα, η επιχείρηση τους οφείλει πολλά χρήματα. Μας στεναχωρεί πολύ το γεγο-νός ότι αναγκάζονται να απεργούν τα βράδια, μέσα στον κρύο χειμώνα, για να διεκδική-σουν κάτι που τους ανήκει.

Αν δεν πληρωθούν, τι Χριστούγεννα και τι Πρωτοχρονιά θα κάνουμε; Πού θα βρούμετα χρήματα για να συντηρούμαστε; Η εταιρεία, για να αποκτήσει περισσότερο κέρδος,προσλαμβάνει ανασφάλιστους και μετανάστες, ώστε να στρέφει τους γονείς μας εναντίοντους.

Πιστεύουμε ότι και αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να ήταν ασφαλισμένοι, ώστε να έχουναυτά που τους ανήκουν.

Πιστεύουμε πως οι γονείς μας θα πρέπει να πληρωθούν άμεσα, ώστε να λυθεί το πρό-βλημα και να σταματήσει η απεργία.

Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία στις στήλες της εφημερίδας σας.

Άννα, Αντώνης, Μαρία, Βίκτωρ, Γεωργία, Γεωργία-Μαρία, Δημήτρης, Θανάσης, Μαρία, Ιωάννης, Ραφαήλ, Μαρία, Φύλλια

Μετά το κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Ανέργων Περιστερίου, την Κυριακή 20Νοέμβρη, έγινε πλατιά συζήτηση στην πλατεία Δημαρχείου για τα χαράτσιαόπου συμμετείχαν αρκετές δεκάδες κάτοικοι της πόλης. Το αποτέλεσμα της

συζήτησης ήταν η συγκρότηση Πρωτοβουλίας Κατοίκων ενάντια στα χαράτσια. Διορ-γανώθηκε παράσταση διαμαρτυρίας στη ΔΕΗ Περιστερίου την Τρίτη 22 Νοέμβρη όπουέγινε και συνάντηση με τη διευθύντρια από αντιπροσωπεία των συγκεντρωμένων, μετην απαίτηση να γίνονται δεκτοί οι λογαριασμοί όσων επιθυμούν να πληρώσουν τοαντίτιμο του ρεύματος, πράγμα που δεν έγινε δεκτό. Η κίνηση αυτή έδωσε το παρώνστη δίκη των συνδικαλιστών της ΓΕΝΟΠ την Τετάρτη 30 Νοέμβρη, όπως και την Παρα-σκευή 2 Δεκέμβρη έξω από το ΣτΕ μαζί με εκατοντάδες αγωνιστές ενάντια στα χαρά-τσια από όλη την Αττική. Στη συζήτηση της Κυριακής 4 Δεκέμβρη τέθηκε το ζήτημα τουσυντονισμού των διαφόρων κινήσεων και πρωτοβουλιών του Περιστερίου ενάντια σταχαράτσια. Με στόχο να προχωρήσει στην πράξη ο συντονισμός και με ορίζοντα τηνΤρίτη 13 Δεκέμβρη, που ο τοπικός διδασκαλικός σύλλογος καλεί στις 8 το πρωί σεπαράσταση διαμαρτυρίας έξω από τη ΔΕΗ Περιστερίου, αποφασίστηκε η διοργάνωσηπορείας στο Περιστέρι την Παρασκευή 9 Δεκέμβρη στις 6 το απόγευμα, στο κέντρο τηςπόλης. Η Πρωτοβουλία Κατοίκων έχει κυκλοφορήσει προκήρυξη και αφισάκι που καλείτον λαό να μην πληρώσει τα χαράτσια και να συμμετάσχει στις προγραμματισμένεςκινητοποιήσεις.

Παράλληλα με τις ενέργειες ενάντια στα χαράτσια, η Πρωτοβουλία Ανέργων Περι-στερίου έχει εντείνει τις δραστηριότητές της στο Περιστέρι όπου έχουν γίνει μια σειράαπό παρεμβάσεις. Το τελευταίο διάστημα ο δήμος έχει ανακοινώσει τη δημιουργία Κοι-νωνικού Παντοπωλείου, πράγμα που ήταν ένα από τα αιτήματα της Πρωτοβουλίας Ανέρ-γων απέναντι στη δημοτική αρχή. Η Πρωτοβουλία Ανέργων έχει κυκλοφορήσει ανακοί-νωση όπου καταγγέλλει τη στάση του δήμου που επικαλούμενος τον «Καλλικράτη» δενπαραχωρεί κονδύλια για το Κοινωνικό Παντοπωλείο αλλά απλά θα προβεί σε διανομήαγαθών από «χορηγίες». Οι εν λόγω «χορηγίες» θα καλύπτουν περίπου εκατό δικαιού-χους τον μήνα, σύμφωνα με τα λεγόμενα της δημοτικής αρχής, ενώ μόνο οι εγγεγραμ-μένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ του Περιστερίου είναι περίπου 13.000. Τέλος, η ΠρωτοβουλίαΑνέργων Περιστερίου, σε μια προσπάθεια συντονισμού με άλλες προσπάθειες συγκρό-τησης ανέργων στην Αττική, συνδιοργανώνει μια συγκέντρωση στο Σύνταγμα τηνΠέμπτη 15 Δεκέμβρη στις 6:00 το απόγευμα και πορεία στο υπουργείο Εργασίας. Η κινη-τοποίηση έχει σαν βασικό στόχο να αναδειχθεί ευρύτερα το πρόβλημα της ανεργίας ωςζήτημα πάλης για το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Το βασικό αίτημα είναι η χορήγησηΤαμείου Ανεργίας σε όλους τους ανέργους, για όλο το διάστημα της ανεργίας.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 11Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

παλλαϊκής συστράτευσης ενά-

ντια στην ιμπεριαλιστική υπο-

δούλωση της χώρας και στη βάρ-

βαρη αντιλαϊκή επίθεση που τη

συνοδεύει. Παλέψαμε και στις

πιο δύσκολες συνθήκες σε μια

τέτοια κατεύθυνση και ήμασταν

εκεί σε όλες τις σπουδαίες μάχες

αντίστασης που έχει δώσει ο

λαός μας όλα τα προηγούμενα

χρόνια που το πολιτικό σύστημα

δεν είχε κάνει κάποιους ν’ αγα-

νακτήσουν, όπως συμβαίνει

εσχάτως. Αυτό δεν το λέμε για

να βάλουμε στη θέση τους

αυτούς που στις μέρες μας έχουν

πραγματικά βγει στα κάγκελα

για τη ριζική, όπως διακηρύτ-

τουν, ανατροπή του σκηνικού

τους επόμενους μήνες ή και εβδο-

μάδες, αν είναι δυνατό… Θα

θέλαμε μάλιστα στο όποιο επίπε-

δο να δράσουμε από κοινού μ’

όποιους στ’ αλήθεια νοιάζονται

για το μέστωμα της λαϊκής πάλης

που στις μέρες μας ξεσπά έξω

από τη θέληση του οποιουδήπο-

τε και ήδη γίνεται υπολογίσιμη

δύναμη. Από την πλευρά μας, γι’

αυτό αντέχουμε και τόσες δεκα-

ετίες, δεν έχουμε εκλογικές αγω-

νίες ούτε κανενός είδους αγωνίες

επίσημης κατοχύρωσης στο

πλαίσιο αυτού του συστήματος.

Η μόνη μας αγωνία είναι να

είμαστε μέσα στην ταξική πάλη

και να συμβάλλουμε στο δυνά-

μωμά της από την πλευρά του

λαού για την υπεράσπιση της

ζωής και του δίκιου του και για

την προοπτική της ανατροπής

του συστήματος της εξάρτησης

και της εκμετάλλευσης.

Είμαστε γνωστοί και σ’ όποι-

ον αρέσουμε - και αυτά που λέμε

ο λαός τελευταία όσο μπορεί να

μας ακούσει τ’ ακούει με ενδια-

φέρον. Εχουμε καταθέσει πρότα-

ση κοινής δράσης με συγκεκριμέ-

νο πλαίσιο, όπως απαιτεί η πολι-

τική πραγματικότητα, και έχου-

με και ιστορία για το πώς εννο-

ούμε, πώς υλοποιούμε και πόσο

πιστεύουμε και είναι αντίληψή

μας η κοινή δράση.

Τα δύσκολα είναι μπροστά

για όλους. Στην Αριστερά υπάρ-

χουν και οι εκλογικές κοινοπρα-

ξίες και η επιδίωξη μιας θέσης

στον ήλιο του συστήματος και η

υποταγή στον κοσμοπολιτισμό

της εξάρτησης που βαφτίστηκε

αλληλεξάρτηση για να τρώγεται

και ο σεχταρισμός και η ουσιαστι-

κή αναχώρηση από το κίνημα του

ΚΚΕ και μια σειρά άλλα χούγια.

Αυτές οι στάσεις και οι αντιλήψεις

στην Αριστερά μας συσσωρεύτη-

καν μέσα σε μια πορεία υποχώρη-

σης και σήμερα είναι έκδηλες στη

βάση της ορατής πλέον εξελισσό-

μενης πραγματικής σύγκρουσης

του λαού με το σύστημα. Ταυτό-

χρονα είναι έκδηλη και η χρεοκο-

πία των καθαρών αστικών κομ-

μάτων και κυρίως του ΠΑΣΟΚ,

που δεκαετίες τώρα αποτέλεσε το

βασικό κόμμα του συστήματος

από την άποψη της δυνατότητας

αναπαραγωγής των αυταπατών

για το σύστημα στο λαό.

Να λοιπόν τα βασικά δεδο-

μένα που δίνουν έδαφος σε μορ-

φώματα σαν το ΕΠΑΜ, που

μετά τους ΣΠΙΘΕΣ του Θεοδω-

ράκη έρχεται να παρέμβει

λυτρωτικά με τις προτάσεις του

για εξορθολογισμό επιτέλους

του ελληνικού καπιταλισμού και

κυρίως με την κενότητά του να

προσελκύσει έστω χαλαρά και

για όσο έναν κόσμο που πράγ-

ματι οργίζεται και με κάποιον

τρόπο θέλει να δράσει σε κατεύ-

θυνση αντίστασης στην επίθεση.

Αυτός ο κόσμος δεν έχει εμπει-

ρία στο κίνημα, μα αγωνιά στ’

αλήθεια ν’ αντισταθεί. Τον

συγκινούν οι συχνά καυστικές

και όντως αποκαλυπτικές κριτι-

κές του Δ. Καζάκη σ’ ό,τι αφορά

τα μνημόνια και τις δανειακές

συμβάσεις την ίδια ώρα που ο

ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει τη νέα εκδοχή

της Ε.Ε. των εργαζομένων και το

ΚΚΕ θεωρεί ότι όλα θα εξελι-

χθούν ελεγχόμενα από το σύστη-

μα και άρα και από το ίδιο…

Βέβαια οι χιλιάδες άνθρωποι

του λαού που βλέπουν με συμπά-

θεια τον Δ. Καζάκη και τα συνε-

χώς μεταμορφούμενα μορφώμα-

τά του στην πλειοψηφία τους

απέχουν σ’ αυτή τη φάση από το

να μπορούν να δουν πως ο αγώ-

νας για την υπεράσπιση της ζωής

τους σήμερα είναι άρρηκτα δεμέ-

νος με τον αγώνα για την προο-

πτική της επανάστασης και του

σοσιαλισμού. Και όσο αποδει-

κνύεται πως δεν υπάρχει τρίτος

δρόμος τόσο οι μεταμοντέρνες

αυταπάτες προσαρμόζονται και

επιδιώκεται να εγκλωβίσουν την

οργή του λαού χωρίς να υπόσχο-

νται κανέναν δρόμο που να βγά-

ζει έξω από το υπάρχον σύστημα

της εξάρτησης και της εκμετάλ-

λευσης. Κι ας έχουν βγει στα

κάγκελα για την ευρωζώνη… Γι’

αυτό άλλωστε δεν πολυμιλάνε

για ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΒΑΣΕΙΣ...

Αλλωστε στο ίδιο μήκος

κύματος είναι και ο Μαρκεζίνης,

που δεν θα εμπλακεί άμεσα στην

πολιτική, μα ήδη παρεμβαίνει,

όπως είπε στον Καψή, με άρθρα

και βιβλία, προτείνει έως και

αλλαγή προστάτη. Είναι γνωστό

βέβαια πως ο συγκεκριμένος

κάθε άλλο παρά σε αντισυστημι-

κή κατεύθυνση κινείται. Και αν

όλα αυτά δεν γίνονται κανονικά

και με το νόμο του ιμπεριαλι-

σμού, ωστόσο έχουν χρήση για

εγκλωβισμό της λαϊκής οργής σ’

ένα εθνικιστικό πλαίσιο πασιφι-

σμού και αυταπατών. Αυταπα-

τών στον αντίποδα της ανάγκης

για ταξική αντιιμπεριαλιστική

συγκρότηση της λαϊκής πάλης.

Να γιατί ο Καζάκης φιλοξενεί-

ται στα κανάλια παρά τον υπο-

τιθέμενο αντισυστημικό του

λόγο. Από την άλλη, οι τοποθε-

τήσεις ιδιαίτερα του Μαρκεζίνη

μόνο για πίεση στο πλαίσιο της

όποιας διαπραγμάτευσής της

από την αστική τάξη μπορούν

να χρησιμοποιηθούν σήμερα και

γι’ αυτό ο συγκεκριμένος προ-

βάλλεται μεν, αλλά απλά σαν

σκεπτόμενος σε βάθος, που δεν

έχει όμως άμεση πρόταση.

Οπως έχουμε πει, η αστική

τάξη της χώρας όσο πιέζεται η

ίδια από το πλαίσιο της εξάρτη-

σης σε ΗΠΑ–Ε.Ε. άλλο τόσο

βαθαίνει αυτό το πλαίσιο, υπο-

δουλώνοντας παραπέρα τη

χώρα προκειμένου να μένει η

ίδια στον αφρό και οπωσδήποτε

στο σβέρκο του λαού. Αυτή η

σχέση πραγμάτων εξηγεί γιατί

λούφαξαν τόσο καιρό μια σειρά

σοσιαλπατριώτες και σοσιαλε-

θνικιστές του ΠΑΣΟΚ και υπο-

τάχτηκαν σαν κότες στο κυρίαρ-

χο πλαίσιο της εξάρτησης με το

οποίο ταυτίζει την ύπαρξή της η

αστική τάξη. Να γιατί και στις

εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ οι εκπρό-

σωποι της αριστερής τάχα

βάσης, που χρόνια τώρα περιμέ-

νει η Αριστερά μας, έχουν κατα-

πιεί τη γλώσσα τους. Ουσιαστι-

κά κάηκαν, παρ' ότι στο πολιτι-

κό αδιέξοδο του συστήματος

μπορεί να δούμε, σε μια επόμενη

φάση, ακόμη και τ’ αποκαΐδια

να αποκτούν ξανά ρόλο. Για την

ώρα μορφώματα σαν το ΕΠΑΜ,

παρά τον αντισυστημικό τους

λόγο, κρατιούνται σαν εφεδρείες

δίπλα στην υποταγμένη Αριστε-

ρά του ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ, μιας και ο

καθώς πρέπει συστημικός Κου-

βέλης, παρά τη δημοσκοπική του

άνοδο, δεν έχει ελπίδες να συμ-

βάλει σοβαρά στην απόσβεση

της αυξανόμενης λαϊκής οργής.

Δίπλα λοιπόν στις εκλογικές,

κυβερνητικές και άλλες αυταπά-

τες της ρεφορμιστικής Αριστε-

ράς, του πασιφισμού και τη σύγ-

χυση που προκαλούν οι θέσεις

της στο ζήτημα της ιμπεριαλιστι-

κής εξάρτησης, υπάρχουν και οι

νέας κοπής αυταπάτες της

ΣΠΙΘΑΣ που μάλλον αιμοδοτεί

και τροφοδοτεί (ίσως ανεξάρτη-

τα και από τη θέληση του Μίκη)

το ΕΠΑΜ. Να τους φυσήξουμε

όλοι μαζί να φύγουν, έλεγε ο

σπουδαίος καλλιτέχνης του λαού

μας, εκφράζοντας τις αυταπάτες

της Αριστεράς μας που επίσης

έλεγαν «ουστ» και «εκλογές» για

να μένουν τώρα ολίγον αποσβο-

λωμένοι με τον Παπαδήμο.

Κλείνοντας σχετικά με το

ΕΠΑΜ και άλλους σωτήρες που

μπορεί να μας προκύψουν, παρ'

ότι ειλικρινά θα θέλαμε την

κοινή δράση με όλον αυτό τον

κόσμο, όπως και στις πλατείες

έτσι και στις γειτονιές και στους

δρόμους θα είμαστε καθαροί σε

σχέση με άλλους της Αριστεράς

μας. Οχι, ποτέ δεν συμφωνήσαμε

ούτε με τις προτάσεις ούτε,

κυρίως, με την αντίληψη και τις

αυταπάτες που συνοδεύουν την

άποψη για επιστροφή στη δραχ-

μή, κρατικοποίηση των τραπε-

ζών και τα αμεσοδημοκρατικά

φληναφήματα των πλατειών.

Τώρα και άλλοι κάπως απότομα

ανησυχούν όσο βλέπουν να

εκδηλώνεται η μεταμοντέρνα

απο-ιδεολογικοποιημένη και

ουσιαστικά αποπολιτικοποιημέ-

νη και αταξική–ταξικότατη

γραμμή του ΕΠΑΜ. Ανησυχούν

γιατί ενώ διάφοροι από τον αρι-

στερό χυλό ερωτοτροπούν με το

ΕΠΑΜ για διαχειριστική πρό-

ταση διεξόδου με δραχμή, κρατι-

κοποίηση των τραπεζών, δια-

γραφή του χρέους κ.λπ., ωστόσο

παραξενεύονται που ο Δ. Καζά-

κης και το ΕΠΑΜ επιμένουν

πως σ’ ένα τέτοιο αντιμνημονια-

κό μέτωπο χωράνε οι πάντες.

Ακόμη και μέλη του ΛΑΟΣ, π.χ.,

κουβαλώντας μάλιστα ανενό-

χλητα την ιδεολογία τους.

Ανόητα και αδιέξοδα σχήμα-

τα χωρίς προοπτική, θα έλεγε

κάποιος. Ομως οι εξελίξεις τρέ-

χουν και τα δεδομένα εντός και

εκτός χώρας αλλάζουν δραματι-

κά και σε σύντομο χρόνο. Απ’

αυτή την άποψη, όσο κι αν είναι

αναγκαία η κοινή δράση όλων

άλλο τόσο αναγκαίο είναι και

υπηρετεί την κοινή δράση το

πολιτικο-ιδεολογικό ξεκαθάρι-

σμα της πρότασης και της προο-

πτικής που προβάλλει ο καθέ-

νας. Οι προοδευτικές δυνάμεις,

έστω κι αν δεν έχουν σαφή δια-

μορφωμένη προοπτική (και είναι

εύλογο για νέους σχηματισμούς),

ωστόσο οφείλουν να δίνουν

στίγμα και όχι να ψαρεύουν στα

θολά νερά. Πόσω μάλλον να

θεωρητικοποιούν την αταξική

θεώρηση των πραγμάτων και να

καταργούν τάχα τις διαχωριστι-

κές γραμμές. Αυτό το τελευταίο

είναι πάγια αντίληψη συγκεκρι-

μένων δυνάμεων τοποθετημένων

και ταξικά και πολιτικά. Τοπο-

θετημένων κάθε άλλο παρά με

το λαό και την πρόοδο.

Σε κάθε περίπτωση, όποιος

θέλει να συσκοτίσει την ταξική

πραγματικότητα της κοινωνίας

και τη σχέση της με την πραγμα-

τικότητα της ιμπεριαλιστικής

εξάρτησης της χώρας, κάθε άλλο

παρά βοηθά στο να γίνει η λαϊκή

πάλη από υπολογίσιμη, αποτελε-

σματική και νικηφόρα. Και

βέβαια οι ευθύνες δεν βρίσκο-

νται μόνο στο ΕΠΑΜ ούτε

κυρίως στο ΕΠΑΜ, αν και υπό

κάποιες πιθανές συγκυρίες

τέτοιου είδους μεταμοντέρνα

μορφώματα μπορεί να αποδει-

χτούν κάθε άλλο παρά αντιφατι-

κά, αλλά αντίθετα σαφέστατα

ταξικά προσανατολισμένα και

ίσως όχι και τόσο προοδευτικά…

Ε.ΠΑ.Μ. Ενα νέο μόρφωμα

στο πλαίσιο των κοινωνικών και πολιτικών αναταράξεων

Ανόητα και αδιέξοδα σχήματα χωρίς προοπτική, θα έλεγε κάποιος.

Ομως οι εξελίξεις τρέχουν και τα δεδομένα εντός και εκτός χώρας

αλλάζουν δραματικά και σε σύντομο χρόνο. Απ’ αυτή την άποψη,

όσο κι αν είναι αναγκαία η κοινή δράση όλων άλλο τόσο αναγκαίο

είναι και υπηρετεί την κοινή δράση το πολιτικο-ιδεολογικό ξεκαθάρι-

σμα της πρότασης και της προοπτικής που προβάλλει ο καθένας. Οι

προοδευτικές δυνάμεις, έστω κι αν δεν έχουν σαφή διαμορφωμένη

προοπτική (και είναι εύλογο για νέους σχηματισμούς), ωστόσο οφεί-

λουν να δίνουν στίγμα και όχι να ψαρεύουν στα θολά νερά. Πόσω

μάλλον να θεωρητικοποιούν την αταξική θεώρηση των πραγμάτων

και να καταργούν τάχα τις διαχωριστικές γραμμές. Αυτό το τελευ-

ταίο είναι πάγια αντίληψη συγκεκριμένων δυνάμεων τοποθετημένων

και ταξικά και πολιτικά. Τοποθετημένων κάθε άλλο παρά με το λαό

και την πρόοδο.

Οι εξελίξεις στην Ευρω-

ζώνη παίρνουν ολοένα

και πιο δραματικό

χαρακτήρα. Ενα σφιχτό κουβά-

ρι εξελίξεων, εκβιασμών, αντι-

θέσεων και μετεωρισμών δια-

γράφεται γύρω από (και πολύ

περισσότερο μετά) τη Σύνοδο

Κορυφής στις 8.12.2011. Ομως η

Σύνοδος Κορυφής δεν είναι

παρά ένα σημείο αυτής της

πολύμορφης και βαθιάς κρίσης

που εκδηλώνεται σε όλο το

μήκος του –υποτιθέμενου- κοι-

νού «ευρωπαϊκού οικοδομήμα-

τος». Υπάρχει ορίζοντας τελικά

για την Ευρωζώνη ή στην

ουσία έχουμε εισέλθει σε μια…

σκουληκότρυπα του χρόνου

(όπως αυτή των ευρωπαϊκών

πειραμάτων φυσικής στα βουνά

της Ελβετίας) όπου είναι θέμα

αντίστροφης μέτρησης η απε-

λευθέρωση των διαλυτικών της

ροπών; Υπάρχει επαρκής χρό-

νος για να αποτραπεί μια

τέτοια εξέλιξη από τη μεριά του

σκληρού ιμπεριαλιστικού

πυρήνα της ΕΕ; Ή ακόμα υπάρ-

χουν εναλλακτικά σενάρια;

Το γενικότερο ζήτημα

Δεν θα αποφύγουμε ξανά τον

«πειρασμό», προκειμένου να απα-

ντήσουμε στα παραπάνω ερωτή-

ματα, να πούμε δυο λόγια, ανα-

γκαστικά σχεδόν, για το πώς έχει

σήμερα συνολικά το ζήτημα της

κρίσης παγκόσμια. Μια κρίση που

από κρίση ιδιωτικού χρέους έχει

μετατραπεί σε κρίση δημόσιου-

κρατικού χρέους και απειλεί

σήμερα να επανεμφανιστεί με

αυτή της τη διπλή («δίδυμη»)

μορφή σε ακόμη μεγαλύτερες κλί-

μακες.

Περιέργως, θα κινδυνεύσουμε

να φανούμε τρόπον τινά… συνή-

γοροι υπεράσπισης της Ευρωζώ-

νης τουλάχιστον ως προς την προ-

σέγγιση εκείνη που θέλει να

περιορίσει το ζήτημα μόνο στην

ευρωπαϊκή του διάσταση, αγνοώ-

ντας ότι τόσο η κρίση του 2008

όσο και οι πιο μεγάλες κρίσεις της

τελευταίας εικοσιπενταετίας

είχαν τη βάση τους πέραν του

Ατλαντικού. Αλλά και σ' αυτές

που εκδηλώθηκαν περιφερειακά,

η αμερικάνικη παρουσία και

παρέμβαση ήταν κάτι παραπάνω

από φανερή (Ρωσία, Αργεντινή,

Ν.Α. Ασία, Λατινική Αμερική). Ο

μονόδρομος της κατασκευασμένης

σκέψης (με τον ίδιο τρόπο) πριν

από ένα χρόνο «έβλεπε» τη μικρή

μας χώρα ως υπαίτιο της παγκό-

σμιας αναταραχής.

Η αντιμετώπιση του ζητήμα-

τος του χρέους (ιδιωτικού και

δημόσιου) είναι το μεγάλο επίδι-

κο ζήτημα που αντιμετωπίζουν

όλες οι ιμπεριαλιστικές κυβερνή-

σεις του κόσμου. Ριζική αντιμετώ-

πιση του ζητήματος αυτού (το

γράφουν και το διαλαλούν ήδη

πλείστοι όσοι οικονομικοί εγκέ-

φαλοι και αναλυτές του συστήμα-

τος) μπορούμε να έχουμε σε δύο

επίπεδα: Αποφασιστική διαγρα-

φή ενός πολύ μεγάλου μέρους του

παγκόσμια από τη μια, οικονομι-

κή μεγέθυνση, δηλαδή ανάπτυξη

της πραγματικής οικονομίας, από

την άλλη, για να καλυφθεί με

πραγματικό πλούτο το «κενό»

των κεφαλαίων που θα διαγρα-

φούν. Δυστυχώς για το σύστημα

(αλλά και για τους λαούς) υπάρ-

χει μπλοκάρισμα και στα δύο

αυτά επίπεδα. Κι αυτό γιατί η

σημερινή διάταξη δυνάμεων στον

κόσμο δεν διευκολύνει, αλλά απο-

τελεί φραγμό σε μια τέτοια «διευ-

θέτηση». Αντίθετα, προσθέτει στο

υφιστάμενο μπλοκάρισμα επιπλέ-

ον γεωπολιτικά αδιέξοδα.

Προσωρινή μόνο διέξοδος

δίνεται με τη μεταφορά πραγμα-

τικού πλούτου από τα «κάτω»

προς τα «πάνω» από την υπερεκ-

μετάλλευση των εργαζόμενων

μαζών σε όλο τον κόσμο. Η προ-

σωρινότητα αυτής της διεξόδου

βρίσκεται ακριβώς στην ίδια της

τη φύση που υπερεξαντλεί τον

παράγοντα εκείνο που παράγει

τον πραγματικό πλούτο στενεύο-

ντας, παράλληλα και επάλληλα,

περαιτέρω τις αγορές. Σ' αυτή τη

διαδικασία μεταφοράς πλούτου

από τα «κάτω» προς τα «πάνω»

εντάσσεται και ό,τι συμβαίνει

σήμερα με την Ελλάδα, τις χώρες

της ευρωπαϊκής «περιφέρειας»,

τις εξαρτημένες χώρες της ιμπε-

ριαλιστικής αλυσίδας γενικότε-

ρα. Ομως και αυτή η διαδικασία

έχει περιορισμένο ορίζοντα όχι

μονάχα γιατί υπερεξαντλεί τις

εργαζόμενες μάζες των εξαρτημέ-

νων χωρών αλλά και γιατί –επι-

πλέον- ο υφαρπαγμένος πλούτος

αποτελεί αντικείμενο διεκδική-

σεων από τους ιμπεριαλιστές (το

παράδειγμα της Ελλάδας το επι-

βεβαιώνει).

Μπορεί η επανάληψη των

παραπάνω να φαίνεται ανιαρή σε

έναν… συνεπή αναγνώστη της

εφημερίδας, αλλά κρίνεται ανα-

γκαία προκειμένου να απαντή-

σουμε τα ερωτήματα που τέθηκαν

με –όσο γίνεται- ολοκληρωμένο

τρόπο. Γιατί ακόμα και αυτό που

κάνει (και που μέχρι τώρα έκανε)

το –έστω- ενιαίο εθνικά αμερικά-

νικο ιμπεριαλιστικό κράτος με τη

μαζική κοπή χαρτονομισμάτων

είχε ένα συγκριτικό πλεονέκτημα

απέναντι στην αντίστοιχη αβου-

λία της ΕΕ, όμως και πάλι δεν

αποτελούσε -και δεν αποτελεί-

την πραγματική απάντηση του…

πραγματικού ζητήματος.

Ηταν και είναι ακόμα μια

μετάθεσή του στο χώρο όσο και

(προπαντός) στο χρόνο. Θα ήταν

καλύτερα να το περιγράψουμε ως

δολαριακή «εξαγορά» χρόνου.

Θηριώδης -σύμφωνα με την οικο-

νομική ειδησεογραφία- ανταλλα-

γή δανειακών συμβάσεων ανταλ-

λαγής νομισμάτων με δολάρια

εκπονήθηκε και τέθηκε σε εφαρ-

μογή από τις έξι μεγαλύτερες

Κεντρικές Τράπεζες του κόσμου

πριν από μερικές ημέρες. Ηταν

μια συντονισμένη κίνηση των

μεγάλων Κεντρικών Τραπεζών

για να προλάβουν ένα κύμα πανι-

κού και ανεξέλεγκτης απομόχλευ-

σης κεφαλαίων από την αντίδρα-

ση των κερδοσκοπικών επενδυτι-

κών κεφαλαίων μπροστά στις

αποφάσεις (ή μη… αποφάσεις) της

Συνόδου Κορυφής. Λίγο αργότε-

ρα ανακοινώθηκε μια εξίσου

θηριώδης απόφαση των αμερικά-

νικων ομοσπονδιακών νομισματι-

κών αρχών να αυξήσουν κατά

μισό τρισ. δολάρια τη λεγόμενη

«ποσοτική χαλάρωση», δηλαδή

να κόψουν –ξανά- αντίστοιχης

αξίας χαρτονομίσματα. Αυτή η

απόφαση βέβαια πάρθηκε αφού

δόθηκαν «εγγυήσεις» ότι δεν πρό-

κειται αντίστοιχα να χαλαρώσει

ούτε κατά ένα χιλιοστό το σκλη-

ρό πρόγραμμα περικοπών στις

κοινωνικές δαπάνες στο εσωτερι-

κό των ΗΠΑ ύψους 7 δισ. δολα-

ρίων. Οι βρετανικές αρχές τόσο

στο εσωτερικό όσο και στα

παραρτήματα και υποκαταστή-

ματα των τραπεζών τους προετοι-

μάζονται για ένα κύμα κεφαλαια-

κής αναστάτωσης με οδηγίες

«προς ναυτιλομένους» που έχουν

εκδοθεί πρόσφατα.

Ο φαύλος κύκλος της υπερχρέ-

ωσης των κρατών οδηγεί σε μεγά-

λα αδιέξοδα την αγορά κρατικών

ομολόγων που αποτέλεσε το

μεγάλο «πάρτι κερδών» που στή-

θηκε μετά την καταβαράθρωση

της τιμής των μετοχών το 2008-09.

Αυτή η υπερχρέωση έχει οδηγήσει

στην υποβάθμιση (παρμένου ως

συνόλου) του αξιόχρεου όλων

των κρατών τα οποία κλείνουν τις

αγορές τους στα χρηματοπιστωτι-

κά ιδρύματα που με τη σειρά τους

δηλώνουν αδυναμία να αγορά-

σουν τα κρατικά ομόλογα με τα

πολύ υψηλά επιτόκια! Με δυο

λόγια, το σύστημα έχει αυτοπαγι-

δευτεί.

Το παγκόσμιο οικονομικό

σύστημα προετοιμάζεται για μια

μεγάλη φάση αποσταθεροποίησης

που, όπως δείχνουν τα πράγματα,

θα ξεκινά από την ανατολική

μεριά του Ατλαντικού…

Την ίδια στιγμή οι χρηματοπι-

στωτικοί οίκοι απειλούν το ΑΑΑ

της Βρετανίας, άμεσα της Γαλλίας

και της Γερμανίας. Ο γνωστός

αμαρτωλός οίκος απείλησε με

υποβάθμιση όλη την Ευρωζώνη

(και χώρες όπως το Λουξεμβούρ-

γο, με μικρό σχετικά δημόσιο

χρέος, μικρότερο της Γερμανίας,

όπως δήλωσε και ο Λουξεμβουρ-

γιανός Γιούνκερ δηκτικότατα),

ακόμα και το ίδιο το ΕFSF!

Το διακύβευμα

Θα μπορούσε –έστω και μέσα

σ' αυτό το παγκόσμιο πλαίσιο- η

Ευρωζώνη «να αγοράσει χρόνο»

για τον εαυτό της και να εξασφα-

λίσει στις πανικόβλητες για το

ενδεχόμενο πτώσης της κερδοφο-

ρίας αγορές μια σχετική σταθερό-

τητα;

Εχουμε κατ' επανάληψη τοπο-

θετηθεί ότι κάτι τέτοιο θα σήμαι-

νε υπέρβαση των σημερινών σχέ-

σεων και συνθηκών εντός της ΕΕ

και θα προϋπέθετε μια πραγματι-

κά πολιτική ένωση που θα υπερέ-

βαινε τον εθνικό χαρακτήρα των

κρατών που τη συναποτελούν

(αυτών τουλάχιστον που συγκρο-

τούν τον ιθύνοντα και κυρίαρχο

πυρήνα της ΕΕ).

Θα σήμαινε πως το ευρώ θα

μετατρεπόταν σε ένα πραγματικά

ενιαίο νόμισμα που δεν θα είχε

μόνο εξωτερικό χαρακτήρα

(δηλαδή ως αποθεματικό νόμισμα

που είναι σήμερα σε μεγάλο

βαθμό) αλλά και «εσωτερικά»

εντός της ΕΕ. Οτι το χρέος της

Ευρωζώνης θα αντιμετωπιζόταν

ως… χρέος της Ευρωζώνης, ενιαία,

και κάτι τέτοιο θα άνοιγε το

δρόμο τόσο για την έκδοση ευρω-

ομολόγων με ενιαία και εγγυημέ-

να επιτόκια, για μαζική έκδοση

και κοπή χαρτονομίσματος , ότι η

ΕΚΤ θα αγόραζε την κρίσιμη

ποσότητα κρατικών ομολόγων

της Ευρωζώνης και μάλιστα προ-

τού «εκπέσουν» της τιμής τους στη

δευτερογενή αγορά, όπως ήδη τα

αγοράζει κ.λπ.

Δεν σημαίνει κάτι τέτοιο πως

κάποια από αυτά τα μέτρα δεν θα

μπορούσαν να υιοθετηθούν και

κάτω από τις υφιστάμενες συνθή-

κες και δεδομένα, πολύ περισσό-

τερο αν εκτιμηθεί πως ξεπερνιού-

νται κάποια όρια, όμως οπωσδή-

ποτε τέτοιου χαρακτήρα μέτρα

απαιτούν και διαφορετική Ευρω-

ζώνη, τελικά διαφορετική ΕΕ.

Εξάλλου, μέχρι τώρα και η

ΕΚΤ έχει κάνει δύο «ποσοτικές

χαλαρώσεις» πολύ μικρού διαμε-

τρήματος βέβαια σε σχέση με

αυτές που ρίχνονται στην παγκό-

σμια οικονομία από την αντίπερα

ακτή του Ατλαντικού. Και δεν

είναι μόνο το μέγεθος αυτό καθε-

αυτό της «ποσοτικής χαλάρωσης»

(χωρίς να υποτιμάμε το υλικό

μέγεθος της νομισματοκοπής).

Είναι γνωστό πως ένα μεγά-

λο μέρος των ενισχύσεων που

δίνονται στο χρηματοπιστωτικό

σύστημα είναι οι λεγόμενες

«εγγυήσεις», δηλαδή όχι πραγ-

ματικά κεφάλαια αλλά κεφά-

λαια «έναντι», που παρέχονται

με τη ρήτρα και τη βούληση των

κρατών. Θα αρκούσε –ως ένα

βαθμό βέβαια- μια έντονη εκδή-

λωση της βούλησης της Γερμα-

νίας για να «καλμάρουν» οι αγο-

ρές. Γιατί δεν προχωρούν λοιπόν

οι Γερμανοί;

Η Γερμανία δανείζεται σήμερα

από το παγκόσμιο χρηματοπιστω-

τικό σύστημα με επιτόκια που της

εξασφαλίζουν προνομιακή σχέση

με κάθε άλλο μέλος της Ευρωζώ-

νης. Είναι σίγουρο πως «μετά» τα

ευρωομόλογα θα δανείζεται πιο

ακριβά καθώς τα επιτόκια του

πιθανού ευρωομόλογου θα καθο-

ρίζονται στη βάση ενός συμψηφι-

σμού που θα ευνοεί βέβαια τις

χώρες του σκληρού πυρήνα, όχι

όμως τη Γερμανία στον ίδιο βαθμό

με «πριν». Η Γερμανία μπορεί να

έχασε –με την έλευση του ευρώ- το

μάρκο «της», όμως διατήρησε όλες

τις συνθήκες και τους ευνοϊκούς

όρους του μάρκου. Και με μια

έννοια η μερίδα –προς το παρόν

κυρίαρχη- που εντός της Γερμα-

νίας υποστηρίζει τη γραμμή Μέρ-

κελ έχει το δίκιο «της». Πραγματι-

κά το μεγαλύτερο μέρος της εξή-

γησης για την απρόσμενη αντοχή

της τιμής του ευρώ μέσα στη θύελ-

λα της Ευρωζώνης βρίσκεται στην

κρατική ή διακρατική εγγύηση

του ευρώ που είναι πρωτίστως

γερμανική.

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη

τάση στη γερμανική ηγεσία.

Οπως αυτή που εκδηλώνεται στη

διαδικτυακή έκδοση της εφημερί-

δας «Handelsblatt»: «Η γερμανο-

γαλλική συμφωνία είναι απογοη-

τευτική, δεν λύνει τα προβλήμα-

τα, αντίθετα τα επιτείνει». Η

έκδοση υποστηρίζει ότι «οι

αυτόματες κυρώσεις και η

αυστηρή δημοσιονομική πειθαρ-

χία δεν δημιουργούν συνθήκες

ανάπτυξης και στραγγαλίζουν

ακόμη περισσότερο χώρες που

βρίσκονται σε κρίση». Σύμβου-

λος της κυβέρνησης της Μέρκελ,

ο πρώην καγκελάριος Σμιτ έχουν

εκφραστεί αναλόγως. Η τάση

αυτή αναρωτιέται για τα όρια

της πολιτικής του δημοσιονομι-

κού στραγγαλισμού της Μέρκελ

πριν αυτά εκδηλωθούν (εξεγέρ-

σεις, πολιτική αποσταθεροποίη-

ση των χωρών κ.λπ.).

Το όχημα του ευρώ η γραμμή

Μέρκελ δεν θέλει να το αποδυνα-

μώσει καθώς μια ποσοτική χαλά-

ρωση μεγάλης κλίμακας θα

«νόθευε το λάδι» της αξίας του.

Αλλά, ακόμη και στην περίπτωση

που θα αναγκαζόταν να υποχω-

ρήσει στην έκδοση ευρωομολό-

γων, αυτό θα γινόταν αφού

«στραγγίζονταν» οι υπερχρεωμέ-

νες χώρες και οι εργαζόμενοι.

Οι Γάλλοι δεν είναι περισσότε-

ρο ευρωπαϊστές απ' ό,τι οι Γερμα-

νοί. Εχουν το λόγο τους να θέλουν

η ΕΚΤ και το EFSF ν' αναλάβουν

το χρέος της Ευρωζώνης. Οι δικές

τους τράπεζες βρίσκονται εκτεθει-

μένες στο κρατικό χρέος των

χωρών του ευρωπαϊκού Νότου

(ειδικά της Ιταλίας), έχουν μεγα-

λύτερα εμπορικά ελλείμματα και

ελλείμματα στην κεντρική κυβέρ-

νηση. Για την ώρα, αυτό που δια-

πραγματεύονται είναι ο ρόλος της

ΕΚΤ ως «ύστατου πιστωτή» στο

βαθμό που υπάρξει μαζική κατάρ-

ρευση της αγοράς κρατικών ομο-

λόγων.

Είχαμε γράψει για τον αντιφα-

τικό ρόλο των Αμερικάνων και τη

σύγκρουση ανάμεσα στις γεωπο-

λιτικές τους επιδιώξεις και την

ανάγκη να αποφευχθεί η επιμό-

λυνση της κρίσης της Ευρωζώνης

–που αρχικά ήταν αμερικανική-

στις ΗΠΑ. Τα όρια όμως των

πλευρών αυτής της αντίφασης δεν

διακρίνονται. Γιατί αν οι Αμερι-

κάνοι έχουν τη βάσιμη πληροφό-

ρηση πως οι διαλυτικές τάσεις

στην Ευρωζώνη θα πάρουν ολο-

κληρωμένη μορφή (άρα έτσι και

αλλιώς δεν θα αποφύγουν την

«επιμόλυνση»), έχουν κάθε λόγο

να κερδίσουν από μια τέτοια δια-

δικασία, οδηγώντας τους Ευρω-

παίους στα άκρα. Ομως, προς το

παρόν ορατή είναι η ζημιά που θα

τους προκαλέσει μια κρίση στο

ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό

σύστημα που, σύμφωνα με έρευνα

της Goldman Sacks, θα τους στοι-

χίσει το 1,5% του αμερικάνικου

ΑΕΠ.

Κι αυτό συμβαίνει σε μια

συγκυρία όπου οι ευρωπαϊκές

τράπεζες πρέπει να αναχρηματο-

δοτήσουν ένα πολύ μεγάλο μέρος

των ομολόγων τους, ποσό που

εκτιμάται σε 700 δισ. (!) ευρώ. Ας

μην ξεχνάμε πως η «υπερεπιτρο-

πή» των δύο κομμάτων εξουσίας

στις ΗΠΑ απέτυχε να καταλήξει

σε ένα πρόγραμμα περικοπών στο

ύψος του 0,6% του ΑΕΠ μέσα

στην επόμενη δεκαετία για να

αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους,

πράγμα βέβαια που οδήγησε στην

αυτόματη περικοπή των 7 δισ.

που προβλέπουν οι νομοθετικές

τους ρυθμίσεις όταν το χρέος βρί-

σκεται πάνω από ένα όριο.

Συνεπώς, τόσο οι γεωπολιτικές

όσο και οι άμεσες οικονομικές

επιδιώξεις των Αμερικάνων εξυ-

πηρετούνται σήμερα από ένα

στρίμωγμα των Γερμανών, ακόμα

και αν αυτό περιλαμβάνει την ενί-

σχυση του ενιαίου χαρακτήρα της

Ευρωζώνης τουλάχιστον σε ό,τι

αφορά τους χρόνους και τους τρό-

πους αντίδρασης στην κρίση. Οι

Αμερικάνοι –τόσο για πολιτικούς

όσο και για οικονομικούς λόγους-

δεν θα ευνοούσαν την ενίσχυση

ενός σκληρού πυρήνα της ΕΕ και

της Ευρωζώνης.

Οι τάσεις

στην Ευρωζώνη

Προσπαθώντας να ανασυνθέ-

σουμε και να γενικεύσουμε τις

τάσεις που υπάρχουν αυτή τη

στιγμή στην Ευρωζώνη σε συνάρ-

τηση και με τις διάφορες πιθανές

εκδοχές για το μέλλον του ευρώ

κ.λπ., θα μπορούσαμε να πούμε

ότι είναι τρεις.

Η παραπέρα ομογενοποίηση

και ενοποίηση της Ευρωζώνης και

της ΕΕ.Η εξέλιξη αυτή είναι εκεί-

νη που έχει από όλες τις άλλες πιο

καθαρά αποδυναμωθεί.

Η διάλυση της Ευρωζώνης. Η

τάση αυτή φαίνεται να ενισχύεται

και να εκφράζεται μάλιστα και

ποσοστιαία σε διάφορες έρευνες.

Η συρρίκνωση και η οχύρωση

της Ευρωζώνης τόσο εκτατικά

όσο και θεσμικά. Η τάση αυτή

που φαίνεται να κυριαρχεί

εκφράζει τις βασικές επιδιώξεις

της Γερμανίας και τους αναγκαί-

ους συμβιβασμούς της Γαλλίας.

Αμεση επίπτωση είναι η δυνα-

τότητα περιορισμού της ευρείας

επέκτασης της Ευρωζώνης από τις

27 χώρες που είναι σήμερα, με την

αναίρεση της αρχής της ομοφω-

νίας που αποφάσισε ο γαλλογερ-

μανικός άξονας λίγες μέρες πριν

από τη Σύνοδο Κορυφής.

Στην πρόταση των Γαλλογερ-

μανών αντιτίθεται το στενό «ενω-

σιακό» επιτελείο των Γιούνκερ,

Μπαρόζο, Ρομπάι που παίρνει

θέση υπέρ των αυτόματων κυρώ-

σεων απέναντι στα «απείθαρχα

δημοσιονομικά κράτη» χωρίς

αλλαγή των συνθηκών. Το επιτε-

λείο αυτό αντιλαμβάνεται πως

μέσα από το γαλλογερμανικό δια-

κανονισμό παραγκωνίζεται.

Οπωσδήποτε, ακόμα και αν

προχωρήσει η γαλλογερμανική

συνεννόηση, καθόλου δεν σημαί-

νει ότι θα αναιρεθούν οι αντιθέ-

σεις Γερμανών και Γάλλων, που

στην επόμενη εκδήλωση της κρί-

σης θα ενισχύσουν πιο αποφασι-

στικά τη φυγόκεντρη ροπή των

εξελίξεων μέσα στην Ευρωζώνη.

Οι Βρετανοί ήδη φρόντισαν να

εκφράσουν την ανοιχτή τους αντί-

θεση σε αυτή τη συνεννόηση.

Το ελληνικό PSI –για το οποίο

οι ευρωπαίοι ιθύνοντες ορκίζο-

νται στις αγορές ότι είναι μοναδι-

κό και δεν θα επαναληφθεί- εξάλ-

λου καρκινοβατεί καθώς εκδηλώ-

νεται έντονη διστακτικότητα των

ιδιωτών να συμμετάσχουν στο

όποιο κούρεμα. Αυτή η διστακτι-

κότητα των ιδιωτών οφείλεται

και στην επέκταση της κρίσης. Αν

η συμμετοχή των ιδιωτών δεν

ανέλθει στο 90%, θα ανασταλεί ο

εθελοντικός χαρακτήρας του

προγράμματος με πυροδότηση

των ασφαλίστρων κινδύνου σε

μια εποχή που η αβεβαιότητα

μεγαλώνει επικίνδυνα. Οι προει-

δοποιήσεις για πιστοληπτική

υποβάθμιση της Γαλλίας θα κατα-

στήσουν τελείως ανεπαρκή τα

κεφάλαια που μπορεί να αντλή-

σει το EFSF. Ενα νέο PSI (ύστερα

από δύο διαδοχικές εντός τριμή-

νου αποτυχίες της 21ης Ιουλίου

και της 26ης Οκτωβρίου) θα ισο-

δυναμούσε με ανεξέλεγκτη χρεο-

κοπία, αφού θα έθετε ξανά με πιο

δραματικούς όρους το ζήτημα της

βιωσιμότητας του ελληνικού

δημόσιου χρέους.

Οι απειλές του Μπαρόζο, που

από το «πουθενά» ξαναθυμήθηκε

την αποβολή της χώρας από το

ευρώ, έρχονται να υπενθυμίσουν

στο πολιτικό προσωπικό της

χώρας πως δεν μπορεί να υπάρξει

άλλου είδους διαπραγμάτευση

(πολύ περισσότερο επαναδια-

πραγμάτευση) σε μια τέτοια περί-

πτωση. Η αποβολή της Ελλάδας

δεν πρόκειται να είναι μια ανώδυ-

νη και χωρίς αλυσιδωτές αντιδρά-

σεις και επιπτώσεις επιλογή στο

βαθμό τουλάχιστον που δεν ξεκι-

νήσει το ξεφλούδισμα της ευρω-

παϊκής αγκινάρας από την Ελλά-

δα. Και αυτό φυσικά το γνωρί-

ζουν όσοι σήμερα απειλούν.

Τα κεφάλια μέσα λοιπόν.

Αλλά πού είναι το «μέσα» και πού

είναι το «έξω»;

13Προλεταριακή ΣημαίαΠΟΛΙΤΙΚΗΣάββατο 10 Δεκέμβρη 201112 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο χρόνος που απομένειΠου κατευθύνεται η Ευρωζώνη;

του Δημήτρη Μάνου

H Σύνοδος Κορυφής δεν είναι παρά ένα

σημείο αυτής της πολύμορφης και

βαθιάς κρίσης που εκδηλώνεται σε όλο

το μήκος του –υποτιθέμενου- κοινού

«ευρωπαϊκού οικοδομήματος». Υπάρχει

ορίζοντας τελικά για την Ευρωζώνη ή

στην ουσία έχουμε εισέλθει σε μια…

σκουληκότρυπα του χρόνου (όπως αυτή

των ευρωπαϊκών πειραμάτων φυσικής

στα βουνά της Ελβετίας) όπου είναι

θέμα αντίστροφης μέτρησης η

απελευθέρωση των διαλυτικών της

ροπών; Υπάρχει επαρκής χρόνος για να

αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη από τη

μεριά του σκληρού ιμπεριαλιστικού

πυρήνα της ΕΕ; Ή ακόμα υπάρχουν

εναλλακτικά σενάρια;

ΠΟΛΙΤΙΚΗ14 Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011Προλεταριακή Σημαία

Τρία χρόνια πέρασαν από τη στυ-

γνή δολοφονία του 15χρονου

μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου

στις 6 Δεκέμβρη 2008. Τρία χρόνια μετά, ο

μικρός Αλέξης συνεχίζει να ζει στις καρ-

διές και στη μνήμη των αγωνιστών, του

λαού και της νεολαίας. Θα ζει παντοτινά,

ιδιαίτερα όσο η μνήμη θα τροφοδοτείται

από τους λαϊκούς, νεολαιίστικους και

ταξικούς αγώνες της εποχής μας.

Η δολοφονία του μικρού Αλέξη απο-

τέλεσε αιτία και αφορμή για τον μεγάλο

ξεσηκωμό του Δεκέμβρη, για να εκφράσει

η νεολαία τα ανυπότακτα και εξεγερτικά

χαρακτηριστικά της. Ήταν η σταγόνα

που ξεχείλισε το ποτήρι και πλημμύρισαν

οι δρόμοι και οι πλατείες της όλης χώρας

με τη συσσωρεμένη οργή και αγανάκτηση

της νεολαίας.

Στο πρόσωπο του Αλέξη η νεολαία

είδε τον ίδιο της τον εαυτό, είδε να δολο-

φονούν τα όνειρα, το μέλλον και την προ-

οπτική της. Στο πρόσωπο του δολοφόνου

Κορκονέα είδε όλο το σάπιο σύστημα της

καταπίεσης, τον υπεύθυνο και υπαίτιο

για τα μεγάλα αδιέξοδα που βιώνει. Η

απάντησή της άμεση, δυναμική, εκκωφα-

ντική, εμπεριέχοντας και το στοιχείο της

«εκδίκησης». Παρ' όλα αυτά όμως, δεν

καθορίστηκε από αυτά. Καθορίστηκε και

χρωματίστηκε από την ίδια της την ανά-

γκη, σε μια περίοδο που γίνεται δέκτης

(και εκ φύσεως πολύ ευαίσθητος) πλευ-

ρών της οξυμένης ταξικής επίθεσης, να

πάρει θέση, να πάρει τη ζωή στα χέρια

της, να αντισταθεί, να αλλάξει τη μαύρη

καθημερινότητα, να διεκδικήσει το μέλ-

λον της.

Ο εξεγερτικός Δεκέμβρης εκδηλώθηκε

στο «ξεκίνημα» της κρίσης του καπιταλι-

στικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος και

έχοντας φτάσει στη χώρα μας τα πρώτα

κύματα πριν από το τσουνάμι που ακο-

λούθησε. Σηματοδοτούσε και «έδειχνε»

την ανάταση των αγώνων και των αντι-

στάσεων, τη νέα φάση ανασυγκρότησης

του ευρύτερου λαϊκού και εργατικού

κινήματος απέναντι στη βάρβαρη επίθεση

του συστήματος. Σε εκείνη τη φάση, η νεο-

λαία, με τα χαρακτηριστικά που τη δια-

κρίνουν και με βάση τις αντικειμενικές

συνθήκες, μπόρεσε να γίνει ο φορέας της

λαϊκής αντίστασης, να κάνει τον δικό της

Δεκέμβρη. Έναν Δεκέμβρη που, πιάνο-

ντας το νήμα των αγώνων του φοιτητικού

κινήματος το 2006-2007, αιφνιδίασε το

σύνολο του πολιτικού συστήματος, που

στραπατσάρισε κάθε «ψαγμένη» ανάλυση

για τη νεολαία του «καναπέ και του

playstation», που για έναν μήνα στριμώξε

και πίεσε την κυβέρνηση και το σύστημα.

Τον εξεγερτικό Δεκέμβρη που καθορίστη-

κε και χρωματίστηκε από την κίνηση των

πλατιών νεολαιίστικων μαζών, την ορμή,

τη ζωντάνια, τον αυθορμητισμό, τον

συναισθηματισμό, την οργή και το μίσος

απέναντι στο σύστημα, που διακρίνουν

και χαρακτηρίζουν τη νεολαία. Απαλ-

λαγμένη, από τη μια, από τα βαρίδια της

ήττας του κομμουνιστικού κινήματος και,

από την άλλη, με πολιτικοποίηση που

οριοθετούσε αυτή η ήττα αλλά και η ακι-

νησία των προηγούμενων δεκαετιών,

μπήκε στη μάχη. Και ήταν ουσιαστικά

μόνη, χωρίς στηρίγματα που θα μπορού-

σαν να δώσουν καύσιμα και διάρκεια σε

αυτή τη μάχη. Αντιθέτως, η οξυμένη αντι-

παράθεσή της με το σύστημα και τους

μηχανισμούς του πιεστικά απαιτούσε από

τις δυνάμεις και τους χώρους που αναφέ-

ρονται στην Αριστερά και στο κίνημα να

πάρουν θέση και μάλιστα ξεκάθαρη.

Όπερ και εγένετο, αποκαλύπτοντας

ακόμη μια φορά τον συμβιβασμό και την

υποταγή της κοινοβουλευτικής Αριστε-

ράς από τη μια και από την άλλη την αδυ-

ναμία, τα αδιέξοδα ακόμα και τον κοινο-

βουλευτισμό που διέπει το μεγαλύτερο

κομμάτι από το φάσμα των δυνάμεων

που αναφέρονται στην Αριστερά και στο

κίνημα. Σε αυτό το πλαίσιο θα λέγαμε,

σήμερα, ότι ο Δεκέμβρης σηματοδοτούσε

και «έδειχνε» ταυτόχρονα τη θέση και τη

στάση των δυνάμεων στη νέα φάση της

όξυνσης και έντασης της ταξικής πάλης.

Γι’ αυτό ο Δεκέμβρης ήταν εικόνα από το

μέλλον, για όποιον βέβαια τον «έζησε»,

προσπάθησε να τον ενισχύσει πολιτικά,

προσπάθησε να βγάλει χρήσιμα για το

κίνημα απολογιστικά συμπεράσματα.

Θέλοντας να κάνουμε μια πολιτική

αναδρομή στον Δεκέμβρη θα ξεκινήσουμε

από τον χώρο της αναρχοαυτονομίας που

θεωρείται, τόσο από τον χώρο αυτόν όσο

και από άλλους, ότι κυριάρχησε ως λογι-

κή, αντίληψη και κατεύθυνση. Ο Α/Α

χώρος απλά συμβάδισε με την κίνηση της

νεολαίας, θέλοντας να εμφανιστεί ως ο

οργανωτής της κίνησης αυτής, χάνοντας

όμως ακόμα και αυτή την αρμοδιότητα

από τις νεολαιίστικες μάζες. Αρκετές

φορές μάλιστα έμεινε έκπληκτος παρακο-

λουθητής των «συγκρούσεων», εκστασια-

σμένος και αμήχανος από την έντασή

τους. Τα αυθόρμητα, ανυπόταχτα, εξεγερ-

τικά και συγκρουσιακά χαρακτηριστικά

της νεολαίας, που εκδηλωθήκαν κάτω

από τις δεδομένες συνθήκες χωρίς την

παρέμβαση και προετοιμασία από κανέ-

ναν χώρο, συνάντησαν την αντίληψη της

Α/Α που μπορεί να φτάσει πολιτικά ως

εκεί. Που εξαντλείται στο αυθόρμητο,

εναντιώνεται στην πολιτικοποίησή του,

στην οργανωμένη και συντεταγμένη αντι-

παράθεση των μαζών με το σύστημα, τις

δυνάμεις και τους μηχανισμούς του. Αν

λοιπόν συνέβαλε σε κάτι είναι στο να μην

αποκτήσει ο Δεκέμβρης πολιτικούς στό-

χους, σύνδεση με τον λαό και τους εργα-

ζόμενους, πολιτική προοπτική. Συνέβαλε

στο να μην πολιτικοποιηθεί το αυθόρμητο

και να πάρει χαρακτηριστικά συνειδη-

τού, να εξαντλείται στη σπασμένη βιτρί-

να, στις καμένες κάμερες και ΑΤΜ, στη

λεηλασία, στην αντιπαράθεση με τους

μπάτσους και τους μηχανισμούς καταστο-

λής. Όλα αυτά και αλλά πολλά που συν-

θέτουν τα αδιέξοδα του χώρου αυτού,

όπως άλλωστε εκφράζονται στα τρία χρό-

νια έντονων λαϊκών και ταξικών αγώνων.

Τελευταία παραδείγματα που επιβεβαιώ-

νουν τα παραπάνω είναι η στάση του στο

εργατικό κίνημα και στις απεργιακές

κινητοποιήσεις τον τελευταίο ενάμιση

χρόνο, αλλά και η στάση του στην απερ-

γία των χαλυβουργών.

Περνώντας στην Αριστερά, θα λέγαμε

ότι ο Δεκέμβρης σηματοδοτεί μια πιο

συγκεκριμένη και μορφοποιημένη μετατό-

πισή της δεξιότερα, τόσο κατά τη διάρ-

κειά του όσο και μέχρι σήμερα. Με έναν

τρόπο σηματοδοτεί το άνοιγμα πραγματι-

κών διεργασιών στο εσωτερικό κομμάτων

και οργανώσεων στη νέα φάση και κάτω

από την αχαλίνωτη ταξική επίθεση και τις

πιέσεις που αυτή δημιουργεί. Διεργασίες

που αφορούν τον ρόλο τους, την ύπαρξή

τους, τον προσανατολισμό τους, τις συμ-

μαχίες τους κ.ά. Σε αυτό το πλαίσιο, το

ΚΚΕ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκαν στα

όρια της αστικής νομιμότητας δηλώνο-

ντας την υποταγή, την υπακοή και την

πειθαρχία τους στα κελεύσματα της αστι-

κής τάξης. Ο καθένας βέβαια με τον δικό

του τρόπο. Η ηγεσία του ΚΚΕ ξεκάθαρα

και κατηγορηματικά κατήγγειλε τον

Δεκέμβρη ως «κουκουλοφόρο» και «προ-

βοκάτορα», δηλώνοντας μάλιστα στη

Βουλή ότι «στην επανάσταση δεν θα σπά-

σει τζαμαρία». Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με τη

λογική του κυβερνητικού κινηματισμού

από τη μια με τη συμμετοχή του στο κίνη-

μα και από την άλλη, με την υπεύθυνη

στάση στα παράθυρα των ΜΜΕ, να

καταγγέλλει «τη βία από όπου και αν

προέρχεται». Με το ένα πόδι στο κίνημα

και με το άλλο πόδι στις συναντήσεις με

τη διοίκηση της αστυνομίας. Σοβαρά ερω-

τήματα τίθενται και για τις δυο ηγεσίες σε

σχέση με τη συνάντηση που είχαν με τον

Καραμανλή, ιδιαίτερα μάλιστα μετά και

τα δημοσιεύματα από το περιοδικό «Επί-

καιρα», και πώς αυτή καθόρισε την υπεύ-

θυνη πολιτική στάση που κράτησε η κάθε

ηγεσία. Το μεν ΚΚΕ έξω και ενάντια στον

Δεκέμβρη, ο δε ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ακολουθώ-

ντας την υπεύθυνη θέση του ΠΑΣΟΚ και

του Γιωργάκη, που έβλεπε τον πρωθυ-

πουργικό θώκο, για εκλογές κάτω από το

σύνθημα «Να πέσει η κυβέρνηση».

Κάτω από αυτό το αίτημα στρατεύτη-

καν και δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτι-

κής Αριστεράς, θέτοντας επί της ουσίας

το αίτημα για εκλογές μέσα στο καμίνι

του αγώνα. Εδώ οι απογειωμένες εκτιμή-

σεις για λαϊκή-εργατική εξέγερση και τη

δυνατότητα του λαού και των εργατών

να πάρουν την εξουσία εξαντλούνταν

στην ομαλότητα και τη νομιμότητα των

εκλογών «από τα κάτω», θεωρώντας ότι

μπορούσε το κίνημα υπό τον δεδομένο

συσχετισμό δύναμης να «παίξει» με τις

ενδοϊμπεριαλιστικές και ενδοαστικές

αντιθέσεις. Οι δυνάμεις του ΜΕΡΑ και

του ΕΝΑΝΤΙΑ προχωράνε τις διαδικα-

σίες και συγκροτούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για

να προλάβουν τις εξελίξεις, την ίδια στιγ-

μή που συμμετείχαν σε διαφορετικά

«κέντρα αγώνα». Από τότε βέβαια που

ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέτουν το αίτη-

μα αυτό έχουμε το εξής. Η κυβέρνηση

Καραμανλή έπεσε και τη διαδέχθηκε η

κυβέρνηση Παπανδρέου που με τη σειρά

της έπεσε και τη διαδέχτηκε η κυβέρνηση

Παπαδήμου.

Τρία χρόνια μετά, έχοντας κάτσει η

σκόνη, με αδιάψευστο παράγοντα την

ιδία την πραγματικότητα και έχοντας την

εμπειρία των αγώνων που ακολούθησαν

αλλά και των πολιτικών εξελίξεων, δύο

ασφαλή συμπεράσματα μπορούν να

βγουν: 1. Ότι το αυθόρμητο δεν φτάνει,

αλλά πρέπει να μετουσιωθεί σε συνειδη-

τό, σε οργανωμένη πολιτική πάλη και

κατεύθυνση με εργατική αναφορά, και, 2.

Ότι το αίτημα «Να πέσει η κυβέρνηση»

δεν μπορεί να συγκροτήσει κίνημα αντί-

στασης και ανατροπής.

Το ΚΚΕ(μ-λ) θα επιμείνει στην κατεύ-

θυνση της οικοδόμησης του Μετώπου

Αντίστασης για την ανατροπή της αντι-

λαϊκής-αντεργατικής πολιτικής του

συστήματος. Κατεύθυνση που παλέψαμε

με όλες μας τις δυνάμεις μέσα στον Δεκέμ-

βρη, κατεύθυνση που μπορούσε να τον

συνδέσει με τους χώρους που ζει, δουλεύ-

ει και σπουδάζει η νεολαία, να τον συν-

δέσει με την εργατική τάξη και τον λαό,

να δώσει πολιτικούς στόχους πάλης, να

πολιτικοποιήσει τον αγώνα, να του δώσει

διάρκεια. Κατεύθυνση που υπερασπιστή-

καμε στους χώρους όπου κάναμε παρεμ-

βάσεις, όσο και στις διαδηλώσεις. Κατεύ-

θυνση που πιστεύουμε ότι μπορεί να

δώσει διέξοδο και προοπτική στην εργα-

τική τάξη, στον λαό και στη νεολαία γιατί

είναι η μόνη πραγματική. Γιατί δεν είναι

ούτε η ελκυστική πρόταση που εκθειάζει

το αυθόρμητο και τη στρατιωτικού τύπου

αντιπαράθεση με το σύστημα, για να τσι-

μπήσει η νεολαία, ούτε η εύκολη λύση των

εκλογικίστικων μεταβατικών προγραμμά-

των, για να τσιμπήσει ο λαός. Είναι ο

δύσκολος δρόμος της οργάνωσης των

αντιστάσεων στους χώρους δουλειάς, στις

γειτονιές, στα σχολεία και στις σχολές,

είναι ο δρόμος της συγκρότησης της εργα-

τικής τάξης και της επαναστατικής προο-

πτικής.

Ο Δεκέμβρης ήταν κομμάτι της πραγ-

ματικής ζωής. Ήταν δημιούργημα της

πραγματικής κίνησης των πλατιών νεο-

λαιίστικων μαζών. Σίγουρα δεν ήταν

δημιούργημα των εγκεφαλικών σχεδίων

κάποιων μυημένων και αρμοδίων. Δεν

ήταν τα τακτοποιημένα κουτάκια που

κάποιοι βάζουν τη ζωή και την ταξική

πάλη. Όπως, άλλωστε, οι εξεγέρσεις των

αραβικών λαών. Όπως οι λαϊκές-εργατι-

κές αντιστάσεις στη χώρα μας και το κίνη-

μα των πλατειών. Οι κομμουνιστές, οι

επαναστάτες, οι αγωνιστές, τα επαναστα-

τικά κόμματα και οι οργανώσεις μόνο να

διδαχτούν έχουν από τα μαζικά κινήματα

και με τη δράση τους μέσα σε αυτά να τα

ισχυροποιούν. Αλλιώς η ζωή και η ταξική

πάλη μάς προσπερνούν. Ο Δεκέμβρης και

ο Νοέμβρης θα αποκατασταθούν και θα

δικαιωθούν στις λαϊκές-εργατικές-νεολαι-

ίστικες εξεγέρσεις που είναι μπροστά μας!

Δεκέμβρης 2008: Εικόνα από το μέλλονΔεκέμβρης 2011: Τρία χρόνια αγώνων

ΝΕΟΛΑΙΑ 15Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Ομολογημένη και τραγική είναι πλέον η κατάστα-ση των σχολείων της χώρας. Πέρα από τηνέλλειψη βιβλίων όλων των βαθμίδων, ακόμη

και κατεύθυνσης Γ λυκείου, θέρμανση, μεταφορά μαθη-τών αλλά και στοιχειώδεις ανάγκες (χαρτί, αντισηπτι-κά, στοιχειώδη φάρμακα κ.λπ.) δεν μπορούν να καλυ-φθούν. Ο περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης Αττι-κής Ι. Κουμέντος σε έγγραφό του αναφέρει ότι τρείςχρηματικές δόσεις για το 2011 έχουν εκταμιευθεί προςτους δήμους για τις λειτουργικές δαπάνες των σχολεί-ων. Η υφυπουργός Χριστοφιλοπούλου υπενθυμίζειστους δήμους την υποχρέωσή τους για τήρηση τουπλαισίου που διέπει τη χρηματοδότηση των σχολικώνεπιτροπών. Επιπροσθέτως αναφέρει πως δεν έχουνπροκηρυχθεί διαγωνισμοί για την αγορά πετρελαίου,πως επίκειται απώλεια χρηματοδότησης εξοπλισμών. Τισυμβαίνει λοιπόν, πού είναι η αλήθεια;

Με την εφαρμογή του Καλλικράτη δημιουργήθηκανενδιάμεσα όργανα, συμβούλια κι επιτροπές που θα δια-χειρίζονταν, λέει, τα λεφτά. Άνοιξαν οι δρόμοι της συμ-μετοχής σ' αυτά διαφόρων δημοτικών παραγόντων,διευθυντών σχολείων, εκπροσώπων συλλόγων γονέωναλλά και μαθητών (δημοκρατία γαρ). Όταν κάποιοικαλόβλεπαν τη συμμετοχή και τη νομιμοποίηση τωνοργάνων του, μάλλον διάλεγαν και να μη σκέφτονται τιθα ακολουθούσε. Σήμερα λοιπόν καλούνται τα όργαναμε υπευθυνότητα να διαχειριστούν ανύπαρκτα χρήμα-τα, που από την έγκρισή τους (δημοσιεύεται, διαφάνειαγαρ, και στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ!!) μέχρι τη χορήγησή τους στασχολεία ακολουθούν μακρινές διαδρομές κατά τις οποί-ες μπορεί και να χαθούν. Σήμερα που οι γονείς δεν μπο-ρούν να γίνουν χορηγοί, τώρα που καλούνται σχολικέςεπιτροπές να προσλάβουν καθαρίστριες που θα μείνουναπλήρωτες και να τους καταβάλουν και τα ένσημα απόκονδύλια που δεν έχουν πάρει, αναζητούνται τα λεφτά!Με την εκρηκτική εμφάνιση του προβλήματος, που δενχωράει πια καμία διόρθωση, αποκαλύφθηκε και η αξίατης συμμετοχής που αρκετοί προσκύνησαν αλλά και ημπαρούφα της διαφάνειας και της δημοκρατίας πουπολλοί χειροκρότησαν. Αποκαλύφθηκε ποιο είναι τοπρόβλημα και ποια η λύση του. Ζούμε στο “ΕικονικόΣχολείο 2011”. Απ΄τη μια ευφάνταστα προγράμματαψηφιακού σχολείου (κάποιοι χαίρονταν με τους διαδρα-στικούς πίνακες) με συγκροτημένες τις αμειβόμενες επι-τροπές που θα τα τρέξουν, κι απ' την άλλη μαθητές νατρέχουν για να ζεσταθούν, γονείς να τρέχουν για τηνεπιβίωση, εκπαιδευτικοί να τρέχουν προς την εφεδρεία(συμβαίνει, συνήθως, σ' αυτό το άνισο ταξικό κυνηγητόοι ασθενέστεροι να λιποθυμάνε). Το θέμα της χρηματο-δότησης των σχολείων έχει ανοίξει επιτακτικά. Πολλοίδήμοι, σύμφωνα με ανακοινώσεις συλλόγων εκπαιδευ-τικών, διαχειρίζονται τα κονδύλια βάζοντάς τα στονκορβανά τους και δίνοντας με το σταγονόμετρο ψίχου-λα στα σχολεία. Αυτή βέβαια είναι η καλύτερη περί-πτωση γιατί υπάρχει και η χειρότερη, ότι τα σχολείαδεν έχουν πάρει χρήματα τα οποία... πού πήγαν;;. Αυτόπροσπαθεί να διαχειριστεί η Χριστοφιλοπούλου, επισεί-οντας την “υπευθυνότητα” και ρίχνοντας το μπαλάκιστους δήμους, βασιζόμενη στο ότι τα χρήματα αυτάείναι ειδικού σκοπού (για τα σχολεία) και όχι γενικώςτων δήμων. Οι δήμοι όμως, μαθημένοι να βάζουν τοχέρι στην τσέπη του δημότη, δεν θα το βάλουν καιαλλού;;

Ο μόνος δρόμος που μπορούμε και πρέπει να δια-βούμε, αν θέλουμε να υπερασπιστούμε δικαιώματακαι κατακτήσεις, είναι ο δρόμος του αγώνα όλων όσοιδέχονται την επίθεση στο χώρο της εκπαίδευσης, ωςεργαζόμενοι, ως γονείς, ως μαθητές. Θα πρέπειάμεσα να ανοίξουν μαζικές διαδικασίες συνελεύσεωνγια να διεκδικηθεί η πλήρης κάλυψη των αναγκώντων σχολείων. Τη στιγμή που η “φιλανθρωπία” ετοι-μάζεται να ταϊσει παιδιά που λιποθυμούν από τηνπείνα σαν νέα Φρειδερίκη, τη στιγμή που ο ψευτο-εθελοντισμός έρχεται να αντικαταστήσει την αγωνι-στική διεκδίκηση, να μην αφήσουμε να κρυφτεί τοπρόβλημα ούτε η λύση του. Να δημιουργήσουμε έναμαζικό κίνημα που θα αποτρέψει τη διάλυση της δημό-σιας δωρεάν παιδείας. Να καλυφθούν όλες οι ανάγκεςτων σχολείων. Να απαιτήσουμε από το κράτος ναπαρέχεται δωρεάν πρωϊνό σ' όλους τους μαθητές. Οαγώνας για την επιβίωση των λαϊκών οικογενειών νααποκτήσει αριστερό, κινηματικό πρόσημο.

Κωστούλα Κανδηλιώτη

Εικονικό σχολείο 2011 – 2012

Πραγματοποιήθηκαν την

Τρίτη 6 Δεκέμβρη δύο

πορείες διαμαρτυρίας

στην Αθήνα με αφορμή την επέ-

τειο της δολοφονίας του Αλέ-

ξανδρου Γρηγορόπουλου από το

χέρι αστυνομικού. Μία μεσημε-

ριανή που ήταν κατά βάση μαθη-

τική και μία απογευματινή με

μπλοκ κυρίως οργανώσεων και

κινήσεων αλλά και συλλόγων

φοιτητών. Ως σημείο εκκίνησης

είχαν τα Προπύλαια και αφού

κατέβηκαν την Πανεπιστημίου

ως την Ομόνοια, ανέβηκαν τη

Σταδίου μέχρι το Σύνταγμα και

κατέληξαν ξανά στα Προπύλαια.

Παρ’ ότι η κρατική καταστολή

φάνηκε σχετικά μαζεμένη όσον

αφορά την χρήση χημικών, ήταν

όμως αρκετά έντονη αφού από

την μία τα ΜΑΤ είχαν ζώσει το

κέντρο της Αθήνας και από την

άλλη οι «προληπτικές» προσα-

γωγές είχαν για άλλη μία φορά

την τιμητική τους.

Και οι δύο πορείες χρωματί-

στηκαν από το στοιχείο της νεο-

λαίας που έδωσε δυναμικά το

παρόν, παρ’ ότι σε μαζικότητα

ήταν μικρότερες σε σχέση με

πέρυσι. Τα συνθήματα που

κυριάρχησαν ήταν κυρίως ενά-

ντια στην κρατική καταστολή

αλλά και ενάντια στην πολιτική

της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Ενα άλλο στοιχείο που χαρακτή-

ρισε τις κινητοποιήσεις είναι ο

αυθορμητισμός που χαρακτηρί-

ζει γενικά την νεολαία, πολύ δε

περισσότερο τη μαθητική. Φαίνε-

ται ότι η νεολαία έχει πλέον ανα-

πτύξει αγωνιστικά αντανακλα-

στικά και ανταποκρίνεται αρκε-

τά καλά στα κινηματικά ραντε-

βού. Ειδικά με βάση την ένταση

της επίθεσης του συστήματος,

προσπαθεί να βρει διεξόδους,

εντασσόμενη όλο και πιο μαζικά

στο κίνημα, αφού ακόμα και

εμβρυακά καταλαβαίνει ότι

αυτός είναι ο μόνος δρόμος.

Το καθήκον, λοιπόν, που

ανοίγεται σήμερα είναι το πώς

αυτός ο αγωνιστικός αυθορμητι-

σμός θα μετατραπεί σε συνειδη-

τοποιημένη πολιτική δράση, έτσι

ώστε να μην αναλώνεται σε αδιέ-

ξοδες λογικές και ανούσιες

συγκρούσεις και σπασίματα που

δεν φέρουν αποτέλεσμα. Παρ’ότι

λοιπόν φαίνεται να επικρατεί

μία παγωμάρα αυτή τη στιγμή

στο κίνημα, το σίγουρο είναι πως

το καράβι πίσω δε γυρνά. Ο λαός

και η νεολαία δεν μπορούν και

δεν πρέπει πλέον να γυρίσουν

στην ομαλότητα γιατί αυτή θα

είναι η ομαλότητα της επίθεσης

αλλά να κινηθούν στο μόνο

δρόμο που δίνει προοπτική, στο

δρόμο του αγώνα.

6 Δεκέμβρη στην Αθήνα:

Η νεολαία στους δρόμους

ΗΕλλάδα της Τρόικας, του ΔΝΤ, των Μνη-μονίων, των μέτρων της εξαθλίωσης...Πόσο μπορεί να απέχει η πραγματικότητα

του λαού και των παιδιών του από την «πραγμα-τικότητα» του «νέου σχολείου» και του «πρώτα ομαθητής»;

Παιδιά ντυμένα σαν κρεμμύδια παρακολου-θούν μαθήματα χωρίς βιβλία στις παγωμένεςσχολικές αίθουσες στο μέσο του χειμώνα...Μαθητές λιποθυμούν από την πείνα στα σχολικάπροαύλια... Και αυτά δεν είναι στιγμιότυπα ενόςιστορικού μυθιστορήματος της δεκαετίας του ‘40,είναι εικόνες της σύγχρονης καθημερινότηταςστις σημερινές γειτονιές της Αθήνας.

Ολα δείχνουν ότι οι εικόνες αυτές θα γίνουνσυχνότερες. Οτι ο καινούριος χρόνος θα είναιαπό τους σκληρότερους για το λαό και τη νεο-λαία. Η χρόνια ανεργία, η απλήρωτη εργασία, ηεφεδρεία, τα μισθολόγια πείνας, οι συντάξεις τηςανέχειας θα αρχίσουν να διαμορφώνουν τη νέακατάσταση της ολοκληρωτικής φτώχειας. Που θακάνει περισσότερα παιδιά να κρυώνουν και ναπεινάνε...

Οπως και το σύνολο των ζητημάτων πουμαστίζουν το λαό μας, έτσι και η κατάσταση αυτήστα σχολεία δεν είναι ζήτημα οικονομίστικο. Δενφταίνε οι δημοτικοί προϋπολογισμοί, ούτε τολειψό κονδύλι του υπουργείου Παιδείας. Ταποσοστά με τα οποία μοιράζονται, άλλωστε,αυτά τα λεφτά, μια χαρά δείχνουν πώς μπορεί τοσύστημα να δαπανήσει μια καραβιά πόρους γιανα εντείνει την επίθεση. Η κατάσταση που δια-μορφώνεται στα σχολεία, κυρίως των πιο λαϊ-κών συνοικιών, εκπορεύεται από την ολομέ-τωπη ταξική επίθεση, από την απόφαση τουσυστήματος να κατασπαράξει κάθε ίχνος αξιο-πρεπούς ζωής του λαού, ακόμη κι αν αυτόσημαίνει ότι θα πατήσει κυριολεκτικά επάνω σεπτώματα. Και ένας λαός άνεργος, εξαθλιωμένος,χωρίς σύνταξη και περίθαλψη είναι ένας λαόςτου οποίου τα παιδιά μαστίζονται από την ασιτίακαι παγώνουν απ’ το κρύο...

Τα δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης ίσωςέχουν αρχίσει να στήνονται ήδη. Από τη μίααναπτύσσονται τα υγιή αυτόματα αντανακλα-στικά μιας κοινωνίας που αντιλαμβάνεται ότικανείς δεν πρέπει να μείνει μόνος του στο σανί-δι... Από την άλλη, δεν θα μας φανεί περίεργοαν ακόμη και επιχειρηματικοί κύκλοι επιχειρή-σουν να κερδίσουν πόντους στο κοινωνικό τους

πρόσωπο δημιουργώντας αντίστοιχα δίκτυα(ήδη, αλυσίδες σούπερ μάρκετ έχουν στήσεικαλάθια στα οποία ο κόσμος μπορεί να αφήνειτρόφιμα...). Το ζητούμενο όμως για το λαό δενείναι να αποδεχτεί την κατάντια στην οποία τονοδηγούν, αλλά να διεκδικήσει και να κερδίσειαυτά που του ανήκουν, αυτά για τα οποία έχειδουλέψει και έχει ματώσει εδώ και χρόνια.Αντίστοιχα, το πρόβλημα της ασιτίας και τηςθέρμανσης στα σχολεία, είναι ένα μάχιμο πολι-τικό ζήτημα που μπορεί και πρέπει να αποτελέ-σει αιχμή για το μαθητικό και το λαϊκό κίνημα.Χωρίς να μπλέκει την πάλη του στα μονοπάτιατης πηγής των πόρων, χωρίς «δημιουργικές»και «έξυπνες» προτάσεις για το από πού μπο-ρούν να εξοικονομηθούν χρήματα, χωρίς καμίααποδοχή των «προβλημάτων» του ίδιου τουσυστήματος και των φορέων του. Διεκδικώνταςνα παρέχεται δωρεάν από το κράτος πρωινόσε όλους τους μαθητές. Διεκδικώντας θέρ-μανση σε όλα τα σχολεία.

Προφανώς, όλα αυτά τα μάχιμα πολιτικά ζητή-ματα δεν αφορούν μόνο το μαθητικό κίνημα. Αφο-ρούν φυσικά άμεσα τη δική του πάλη, αλλά απλώ-νονται και συνολικά στο πεδίο των καθηκόντωντου λαϊκού και εργατικού κινήματος. Οι μαθητέςέχουν ανάγκη να συναντήσουν στον αγώνα αυτότους γονείς τους μέσα από τους συλλόγους γονέ-ων που λίγους μήνες πριν έδωσαν το παρόν στιςκινητοποιήσεις ενάντια στις συγχωνεύσεις/καταρ-γήσεις, μέσα από τις κινήσεις και τις πρωτοβου-λίες που ξεπηδούν καθημερινά στις γειτονιές καιοργανώνουν τη δική τους πάλη. Αλλά έχουν καιανάγκη να συναντηθούν σ’ αυτόν τον αγώνα μετους εκπαιδευτικούς τους, που ζουν κάτω από τιςίδιες άθλιες συνθήκες ζωής και εργασίας.

Το «νέο», το «ψηφιακό» σχολείο βρίσκεταιστη σφαίρα της φαντασίας των δημιουργών του.Ισως πραγματικά να πιστεύουν ότι έτσι είναι,καθώς συλλογίζονται χορτασμένοι από το παντε-σπάνι τους. Ισως πάλι να καταλαβαίνουν ότι τοσχολείο των παππούδων μας μπορεί αναίμακτανα αλλάξει απλώς τίτλο και να ξεγελαστεί ο λαόςμπας και υποκλιθεί στην επίθεση. Οπως κι ανέχει, ο δικός μας κόσμος, η δικιά μας πραγματι-κή... πραγματικότητα ζητάει επίμονα το μαζικόμας ξεσηκωμό. Για να μην κρυώνει και να μηνπεινάει κανένα παιδί, για να διεκδικήσει πίσω ολαός αυτά που χτίζει με τον ιδρώτα του και τοσύστημα βίαια του γκρεμίζει.

«Οι μηχανές σκουριάζουν και τα παιδιά κρυώνουν και πεινάνε...»

ΔΙΕΘΝΗ16 Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011Προλεταριακή Σημαία

Ενδειξη πιο ρεαλιστικής στάσης από τουςδυτικούς ή κάτι άλλο, η επιστροφή του Γάλ-λου πρέσβη στη Δαμασκό τη Δευτέρα και η

ανακοίνωση για την επάνοδο και του Αμερικανούσυναδέλφου του τις επόμενες ημέρες; Η κρίσηγύρω από τις εσωτερικές εξελίξεις στη Συρία είναιπολύ πιο περίπλοκη και επικίνδυνη από αυτήν στηνΛιβύη και ανοιχτή σε διάφορες εκπλήξεις το επόμε-νο διάστημα. Την ίδια στιγμή η Αμερικανίδα υπ.Εξ.επιμένει στην ανάγκη απομάκρυνσης του Άσαντ, ηΔύση ενισχύει διάφορες κυρώσεις έστω και χωρίςαπόφαση του ΟΗΕ και ο Αραβικός Σύνδεσμος πιέζει

τη Δαμασκό και πιέζεται για προσφυγή στο Συμβού-λιο Ασφαλείας. Παράλληλα το αίμα συνεχίζει ναρέει στους δρόμους των συριακών πόλεων και πλη-θαίνουν τα στοιχεία πως ένοπλες ομάδες με εξωτε-ρική συνδρομή επιχειρούν οργανωμένα.

Η ανακοίνωση πως το ρωσικό αεροπλανοφόρο«Ναύαρχος Κουζνέτσοφ» και το ανθυποβρυχιακό«Ναύαρχος Τσαμπανένκο» ξεκίνησαν από τη ΒόρειαΘάλασσα με ρότα για τη Μεσόγειο, έχοντας σκοπόνα βρεθούν στα ανοιχτά της Συρίας σε δυο μήνες,καθώς και η εσπευσμένη αποστολή μιας ρωσικήςφρεγάτας από τη Μαύρη Θάλασσα στο συριακόαγκυροβόλιο στην Ταρσό υποδεικνύουν πως ηκρίση στη Συρία αλλά και οι διάφορες αντιπαραθέ-σεις στην Ανατολική Μεσόγειο αποκτούν κεντρικόενδιαφέρον. Ήδη στην περιοχή πλέει το αμερικανι-

κό υπεραεροπλανοφόρο «Τζορτζ Μπους» και όσο κιαν οι Ρώσοι επιμένουν πως η αποστολή ήταν απόκαιρό προγραμματισμένη, όλοι καταλαβαίνουν πωςμε αυτόν τον τρόπο θέλουν να υπογραμμίσουν προςτην Ουάσιγκτον πως το συριακό καθεστώς δεν θαείναι εύκολος και απροστάτευτος στόχος.

Η ανακάλυψη πλούσιων κοιτασμάτων υδρογο-νανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο, οι σημαντικέςανατροπές που διαδραματίζονται στην Αίγυπτο καισυνολικά στον αραβικό κόσμο και το πάντα ανοικτόμέτωπο των Αμερικανών και των Ισραηλινών με τοΙράν αποτελούν από μόνα τους πολύ επικίνδυναδεδομένα. Η τύχη της Συρίας σε αυτή τη ρευστή καιπερίπλοκη εξίσωση είναι πολύ σημαντικό ζήτημακαι γι αυτό πρέπει να είναι ο καθένας έτοιμος γιακάθε ενδεχόμενο.

ΠΡΟΒΟΛΕΣΣυνωστισμός αεροπλανοφόρων

Ηεπισημοποίηση, πριναπό περίπου δύο μήνες,της (αναμενόμενης)

υποψηφιότητας Πούτιν στιςπροεδρικές εκλογές της 4ηςΜάρτη 2012 προδιέγραφε γιαμία δωδεκαετία το βασικό πολι-τικό σκηνικό της Ρωσίας. Εκτόςίσως δραματικών εξελίξεων,που όμως με βάση τα δεδομένατης στιγμής δεν φαίνεται ναπροκύπτουν σε ένα ορατό μέλ-λον. Ως γνωστόν, η προεδρικήθητεία με συνταγματική τροπο-ποίηση επεκτάθηκε από ταπέντε στα έξι χρόνια.

Οι βουλευτικές εκλογές τηςπερασμένης Κυριακής έδειχναννα έχουν διαδικαστικό χαρα-κτήρα, αφού προεξοφλούντανη άνετη νίκη του κόμματος τουΠούτιν «Ενωμένη Ρωσία», μεεπικεφαλής τον νυν πρόεδροΜεντβέντεφ. Απ' ό,τι φαίνεταιόμως, δεν εξελίσσονται τόσογραμμικά τα πράγματα.

Με καταμετρημένο το σύνο-λο σχεδόν των ψήφων, τοκόμμα του Πούτιν «ΕνωμένηΡωσία», με 49,54% και 253έδρες από τις 450 της βουλής,καταγράφει απώλειες περίπου15% σε σχέση με το 2007(64,3%) και χάνει την πλειοψη-φία των 2/3 στη βουλή. ΤοΚΚΡΟ του Ζουγκάνοφ, η μετε-ξέλιξη του ΚΚΣΕ, αυξάνει σημα-ντικά το ποσοστό (19,16% από11,6%) και τη δύναμή του στηβουλή (96 από 57 έδρες). Ακο-λουθούν το σοσιαλδημοκρατικό«Δίκαιη Ρωσία» με 13,22%(7,7%) και το «ΦιλελεύθεροΔημοκρατικό Κόμμα» του εθνι-κιστή Ζιρινόφσκι με 11,66%(8,1%). Εκτός βουλής και κάτωαπό το όριο του 7% έμεινε τοκεντροδεξιό Γιάμπλοκο με1,6%. Η αποχή, τέλος, κινήθηκεστα γνωστά επίπεδα του 45%-50%.

Τόσο αυτό καθαυτό το απο-τέλεσμα των εκλογών όσο καιη όλη διαδικασία καταγρά-φουν, και μάλιστα έντονα,κάποιες αντιφατικές πλευρέςτης ρωσικής πολιτικής πραγμα-τικότητας και οι οποίες με τησειρά τους αντανακλούν γενι-κότερες κοινωνικές/πολιτικέςαντιθέσεις της μετασοβιετικήςΡωσίας. Μέρες πριν ανοίξουν οικάλπες, γινόταν λόγος για προ-σπάθεια νοθείας και εκβιασμούτου αποτελέσματος. Και λίγαμόλις εικοσιτετράωρα από τοκλείσιμο της κάλπης το ζήτημααρχίζει να παίρνει έκταση όχιμόνο από τις διαδηλώσεις στοκέντρο της Μόσχας, αλλά καιαπό δηλώσεις των ηγετών τηςαντιπολίτευσης. Ο Ζουγκάνοφ,που έχει πάρει κάποιον αέρααπό το αποτέλεσμα, πέρα απότο γεγονός ότι εμφανίζεταιδιαλλακτικός, με παραινέσειςπρος την πλευρά Πούτιν γιασυνεργασία στη νέα βουλή,κρούει τον κώδωνα του κινδύ-νου αν αποκαλυφθεί όλη ηέκταση της νοθείας. Εκτιμά ότιοι εξελίξεις θα είναι ραγδαίεςκαι προχωρά ένα βήμα παραπέ-ρα συγκρίνοντας την κατάστα-ση με την Αίγυπτο των τελευ-ταίων ημερών τού Μουμπάρακ.Οι αντιδράσεις αυτές αναγκά-ζουν την πλευρά Πούτιν-Μεντβέντεφ στις πρώτες αναδι-πλώσεις. Ο πρώτος άλλωστεέχει μπροστά του τις κρισιμότε-ρες προεδρικές εκλογές σετρεις μήνες περίπου, και σίγου-ρα δεν θα ήθελε να κυριαρχή-σουν σε αυτό το διάστηματέτοια ζητήματα. Ο νυν πρόε-δρος Μεντβέντεφ δεσμεύεταιπως αν αποδειχτούν μεγάληςέκτασης νοθείες σε κάποιεςπεριφέρειες, εκεί θα επαναλη-φτούν οι εκλογές. Τόνισεπάντως πως το αποτέλεσμα

αυτών τωνε κ λ ο γ ώ νείναι πολύκοντά στηνπραγματικό-τητα, παρα-δεχόμενοςε μ μ έ σ ω ςπως τα προηγούμενα απείχανσημαντικά.

Ο απόλυτος έλεγχος τηςεξουσίας από τις μερίδες πουεκφράζει ο Πούτιν και με τοντρόπο που αυτή εξασκείται σεόλη τη διάρκεια της θητείαςτου, είτε ως προέδρου είτε ωςπρωθυπουργού, υπογραμμίζειμια βασική αδυναμία του περά-σματος από τις πολιτικές δομέςτου μπρεσνιεφικού καθεστώτος(με όλα τα συμπαρομαρτούντα)στις πρωτόγνωρες συνθήκεςτης μετασοβιετικής εποχής. Τοπέρασμα αυτό δεν αποκατέστη-σε (όπως ίσως κάποιοι από τουςτότε πρωταγωνιστές θα περίμε-ναν) μια αντιστοιχία ανάμεσα σεαυτό που επιδίωκε η άρχουσατάξη για τον εαυτό της και στιςπολιτικές μορφές με τις οποίεςαυτό θα περνούσε σε ολόκληρητην κοινωνία. Άλλωστε οι μορ-φές πολιτικής διακυβέρνησηςπου υιοθετούνται αποτελούνμεταφορά μοντέλων της Δύσης,που όμως εκεί έχουν άλλεςαφετηρίες και μακρόχρονες καιαιματηρές πορείες διαμόρφω-σης. Το πρόβλημα ωστόσο δενβρίσκεται στις μορφές αλλάστην όλη διάρθρωση και στιςισορροπίες των διαφόρωνσυμπλεγμάτων δύναμης καιεξουσίας που δημιούργησε ηκατάρρευση. Είναι φανερό πωςπαραμένουν ανοιχτά και εκκρε-μή ζητήματα τόσο σε ό,τιαφορά το επίπεδο της ανασυ-γκρότησης του εσωτερικούμετώπου όσο και σε αυτό πουπροκαλεί αυτή η εκκρεμότητα

ως συνέπεια στο κύρος και στονρόλο της Ρωσίας σε διεθνές επί-πεδο. Είναι κάτι παραπάνω απόπροφανές πως, μιλώντας για ταμεγέθη που αντιπροσωπεύει ηΡωσία στους παγκόσμιουςσυσχετισμούς, οι ισορροπίεςστο εσωτερικό μέτωπο είναι σεάμεση συνάρτηση με τον ρόλοτης σε αυτούς τους συσχετι-σμούς. Η διεθνής παράμετρος,όπως συμβαίνει με κάθε ιμπε-ριαλιστή, καθορίζει σε σημαντι-κό βαθμό και τις εξελίξεις στοεσωτερικό μέτωπο. Είναι γεγο-νός –όπως άλλωστε εκτιμούνκαι οι νέοι κρεμλινολόγοι–, πωςη δημοτικότητα του Πούτινοφείλεται κατά βάση στις επιτυ-χίες με τις πρώην σοβιετικέςδημοκρατίες που αποτελούν καιτο σημερινό περίγυρο τηςΡωσίας. Ιδιαίτερα για τη στάσητου σε Ουκρανία και Καύκασο,που μέχρι στιγμής είναι από τιςπιο σοβαρές προκλήσεις τηςΔύσης, και κυρίως των Αμερι-κάνων ιμπεριαλιστών, απέναντιστη Ρωσία. Ωστόσο η πίεση τωνΗΠΑ και ΝΑΤΟ είναι μόνιμη καιεντεινόμενη. Το ζήτημα της«αντιπυραυλικής ασπίδας»είναι σε εξέλιξη και περνά σεένα κρίσιμο στάδιο με την ταυ-τόχρονη μεθόδευση και του«ιρανικού στόχου». Η αντιπα-ράθεση της Ρωσίας –πέρα απότη σκληρή διπλωματική γλώσ-σα– προσπαθεί να οικοδομηθείκαι στη βάση αντίστοιχων καιανάλογων κινήσεων. Λίγεςμέρες πριν από τις εκλογές, οΜεντβέντεφ εγκαινίασε ένασύγχρονο σύστημα ραντάρ και

βαλλιστικών πυραύλων στοΚαλίνινγκραντ, δηλώνονταςπως αυτή η ενέργεια τηςΡωσίας είναι «θέμα ασφάλειαςκαι κύρους». Από την άλλη,βγαίνουν στον ρωσικό Τύποειδήσεις, όπως σε ένα πρόσφα-το δημοσίευμα της «Πράβντα»,ότι η Ρωσία έχει αποφασίσει νασυνεργαστεί στενά με τηνΚούβα σε αντιστάθμισμα τηςαμερικανικής στάσης στο θέματης αντιπυραυλικής ασπίδας.Ότι δηλαδή θα ξεκινήσει ναπρομηθεύει με στρατιωτικόοπλισμό την Κούβα και ενδεχο-μένως να ξανανοίξει τις βάσειςπου έκλεισε ο Γιέλτσιν, ενώήδη οι δύο χώρες έχουν υπο-γράψει σύμβαση για την κατα-σκευή και εργοστασίου πυρο-μαχικών. Σε όλα αυτά δενυπήρξε κάποια αντίδραση απότις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Για μεν τοοπλικό σύστημα στο Καλίνιν-γκραντ λέγεται ότι ο Μεντβέ-ντεφ βιάστηκε να το εγκαινιά-σει, για προεκλογικούς λόγους,και ότι για να είναι επιχειρησια-κά έτοιμο πρέπει να περάσουνκάποια χρόνια. Όσο για τηνεπαναπροσέγγιση της Κούβας,πέρα από τις διαθέσεις τηςΡωσίας, εκτιμάται και σε τικατάσταση είναι πλέον η Κούβαγια να αποδεχτεί μια τέτοιαεπαναπροσέγγιση.

Πάντως η Ουάσιγκτον, καιμε αφορμή τις εκλογές, δενέχασε την ευκαιρία και επανέ-φερε, μετά από χρόνια, τοζήτημα της «δημοκρατίας» στηΡωσία!..

Χ.Β

Βουλευτικές εκλογές

Ξεθωριάζει η εικόνα του Πούτιν

Ρωσία

Το πρόβλημα ωστόσο δεν βρίσκεται στις μορφές

αλλά στην όλη διάρθρωση και στις ισορροπίες

των διαφόρων συμπλεγμάτων δύναμης και

εξουσίας που δημιούργησε η κατάρρευση

ΔΙΕΘΝΗ 17Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Eνα μήνυμα που στάλθηκε στον πρόεδρο του δημοτικού περιφερειακού δια-μερίσματος της Αλκάνταρα και κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο και στα τοπικάμπλογκ της περιοχής έκανε γνωστό έναν νέο, άστεγο άνθρωπο, παρά το

γεγονός πως αυτός βρίσκονταν για καιρό κάθε βράδυ σε ένα από τα κεντρικότερασημεία της συνοικίας. Ο 35χρονος Κάρλος Μέντες συνήθιζε να κοιμάται μέσα στονάιλον προστατευτικό κάλυμμά του μπροστά στην κεντρική είσοδο του δημοτικούσυμβουλίου από τον περασμένο Σεπτέμβρη και κανείς μέχρι τα τέλη του Νοέμβρηδεν έδωσε την παραμικρή σημασία, παρά το γεγονός πως είναι δύσκολο να μένειγια πολύ αόρατος ένας άστεγος σε ένα τέτοιο σημείο. Το μήνυμα που στάλθηκε απότον πολίτη Βιτόρ Σαρμέντο, τοπικό στέλεχος του Αριστερού Μπλοκ, και συνοδευό-ταν από φωτογραφίες, ζητούσε την ευαισθητοποίηση της επιτροπής έτσι ώστε οΚάρλος να τύχει μιας βοήθειας για να μην περάσει τον χειμώνα στους δρόμους.

Ο Κάρλος Μέντες, προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών, για καιρόάνεργος, δεν μπορούσε να πληρώνει τοενοίκιο του σπιτιού στο οποίο ζούσεμόνος. Έτσι αναγκάστηκε να το εγκατα-λείψει και να προστεθεί στην κοινότητατων αστέγων της πορτογαλικής πρωτεύ-ουσας, κοινότητα που συνεχώς μεγαλώ-νει το τελευταίο καιρό. Συχνός επισκέ-πτης του πιο γνωστού δημόσιου λουτρούπου λειτουργεί στην Αλκάνταρα, διαπί-στωσε πως αρκετοί συνομήλικοί του βρί-σκονταν στην ίδια θέση και όχι μόνομετανάστες και μειονότητες όπως πίστευεπριν βγει στους δρόμους.

Στις βόρειες όχθες του Τάγου, στανοτιοδυτικά της Λισαβόνας, η Αλκάντα-ρα μπορεί να μην έχει τη φήμη της Αλφά-

μα, που αποτελεί ζωντανό μνη-μείο της παλιάς πόλης, αλλάείναι λαϊκή γειτονιά που τοβράδυ ζωντανεύει από τα πολλάμπαρ και τα κάζας ντε φάδο, ταοποία συγκεντρώνουν τους του-ρίστες που θέλουν να διασκεδά-σουν ακούγοντας την παραδο-σιακή μουσική της Πορτογαλίας.Η Αλκάνταρα αποτελεί παρα-φθορά της αραβικής al-Quan-tara, που σημαίνει γέφυρα,υπήρξε παραδοσιακό βιομηχανι-κό κέντρο τον δέκατο ένατοαιώνα και στις πρώτες δεκαετίεςτου εικοστού, με πολλά βυρσο-δεψεία, μεταλλουργίες και εργο-στάσια επεξεργασίας λαδιού,αλλά και έντονη εμπορική κίνη-ση στις αποβάθρες του λιμανιού.Γι' αυτό και αποτέλεσε κοιτίδαιστορικών εργατικών απεργιώνκαι εξεγέρσεων πριν μαραζώσειστα χρόνια της σαλαζαρικήςδικτατορίας. Σήμερα ζει με την

παλιά αίγλη, τα πολλά εγκαταλειμμένα διατηρητέα κτίρια και με μια καθημερινήθλίψη εξαιτίας της κρίσης και της διαδομένης φτώχειας στις γειτονιές της. Μιαθλίψη που τα βράδια μπερδεύεται με τα μελαγχολικά φάδος στις όχθες του Τάγου.

Με επίσημο ποσοστό ανεργίας που έχει ξεπεράσει το 12%, η Πορτογαλία τονπερασμένο Αύγουστο ήταν η τέταρτη χειρότερη περίπτωση στις χώρες-μέλη τουΟΟΣΑ, με μεγάλα ποσοστά στις νεαρές ηλικίες και με τους ψηλότερους ρυθμούςπου έχουν καταγραφεί τα τελευταία τριάντα χρόνια! Παγιδευμένη στις πολιτικέςτου ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης η χώρα, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθείκανείς ότι αντιμετωπίζει μια ραγδαία κοινωνική οπισθοδρόμηση. Η φτώχεια, ήδηδιαδεδομένη από παλιά, επεκτείνεται σε όλο και περισσότερα νοικοκυριά, σεσημείο που να κάνει τις καθολικές ΜΚΟ να κτυπούν το καμπανάκι του κινδύνου,φοβούμενες κοινωνικές αναταραχές. Την ίδια στιγμή η αιμορραγία της μετανά-στευσης μεγαλώνει, με τα στοιχεία του 2010 να δείχνουν πως 410 Πορτογάλοι τηνημέρα πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς. Από την άλλη μεριά, όπως είναι αναμενόμε-νο, οι ανισότητες συνεχίζουν να αυξάνονται, απόδειξη πως από την κρίση και τιςεπίσημες πολιτικές διαχείρισής της δεν βγαίνουν όλοι χαμένοι. Το πλουσιότερο 10%των Πορτογάλων συγκεντρώνει εννιά φορές περισσότερα εισοδήματα από όσααναλογούν για το φτωχότερο 10%!

Στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ πολλοί ήταν αυτοί που έγραφαν, μήνες τώρα, για την αξιο-θαύμαστη υπομονή των θλιμμένων Πορτογάλων που δέχονται να υπακούουν χωρίςπολλές διαμαρτυρίες στα σκληρά προγράμματα λιτότητας. Αυτά όμως μέχρι τηνΠέμπτη 24 Νοέμβρη, όταν στη γενική απεργία η χώρα παρέλυσε και όλοι οι παρα-τηρητές διαπίστωσαν την οργή να κατακλύζει τους δρόμους της χώρας. Αρκετοίαπό αυτούς τότε θυμηθήκανε πως η Πορτογαλία έχει και ένα ιστορικό επαναστά-σεων και εξεγέρσεων που διακόπτει συχνά τις μεγάλες περιόδους υπομονής καιμελαγχολίας.

Αλκάνταρα, Λισαβόνα

Αθέατος

Κόσμοςhttp://atheatoskosmosps.blogspot.com

* ΔΕΙΤΕ μια συλλογή από δεκατρία χάλκιναγλυπτά του Δανού Jens Galschiot, που εκτέθη-καν πέρυσι τον Δεκέμβριο στην πλατείαRestauradores της Λισαβόνας, με θέμα τουςαστέγους στη διεύθυνση:http://www.flickr.com/photos/rafatramslis-bon/sets/72157625694116830/detail/ από όπουδανειστήκαμε και τη σημερινή φωτογραφία. Επίσης το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ «Δρόμοιτης θλίψης» του Rui Simoes, παραγωγής 2008,με θέμα τους αστέγους της πορτογαλικής πρω-τεύουσαςhttp://www.youtube.com/watch?v=Cp-mrueCFhU, με επιφύλαξη όμως για το κομμάτιπαρουσίασης του εθελοντισμού σαν τη λύσηστο πρόβλημα.

Τον «Αθέατο Κόσμο» επιμελείται ο ΔημήτρηςΠαυλίδης

Νύχτες θλίψης, ημέρες οργής

Και τα μισά να είναι αλήθεια απότα ρεπορτάζ των πακιστανικώνΜΜΕ για τις οργισμένες αντιδρά-

σεις που ξεσήκωσε η αμερικανική επί-θεση σε πακιστανικά φυλάκια στημεθόριο με το Αφγανιστάν, φτάνει γιανα αντιληφθεί κανείς το αντιαμερικανι-κό κύμα που σαρώνει τη χώρα. Ισλαμι-στές, κοσμικοί… μέχρι και χριστιανικέςκοινότητες κατέβηκαν στους δρόμουςτης Λαχόρης, στο Καράτσι, στο Ραβαλ-πίντι, στο Πεσαβάρ και αλλού, φωνάζο-ντας «θάνατος στην Αμερική» και κρα-τώντας πακιστανικές σημαίες, σε μιαπρωτόγνωρη επίδειξη εθνικής ενότη-τας. Ακόμα και αν ορισμένες από τιςαντιδράσεις ευνοήθηκαν από τηνκυβέρνηση, που στριμωγμένη θέλει ναστείλει απειλητικά μηνύματα στην Ουά-σιγκτον, είναι ολοφάνερο πως το κλίμαπου επικρατεί στη μεγάλη πλειοψηφίατων Πακιστανών δεν είναι σκηνοθετη-μένο.

Η τελευταία πράξη που δημιούργησεσημαντική ρωγμή στις –από καιρό-δύσκολες αμερικανο-πακιστανικές σχέ-σεις διαδραματίστηκε το βράδυ της 25προς 26 του Νοέμβρη στην αφγανικήμεθόριο. Με πρόσχημα την καταδίωξημιας ομάδας ενόπλων της φιλο-ταλι-μπανικής ισλαμικής ΤPP, που δρα στοΠακιστάν, αμερικάνικα αεροπλάνα καιελικόπτερα βομβάρδισαν θέσεις τουπακιστανικού στρατού σκοτώνοντας 24στρατιώτες. Η επίθεση συνεχίστηκεπαρά το γεγονός πως επί δύο ώρες οιΠακιστανοί έστελναν απεγνωσμέναμηνύματα. Ακόμη, η επίθεση στουςΠακιστανούς και όχι στην ισλαμική ΤPPδικαίωσε και όσους αξιωματούχους στοΠακιστάν ισχυρίζονται πως πίσω από τησυγκεκριμένη ομάδα βρίσκονται ταδίκτυα της CIA που επιχειρούν να εκθέ-σουν το Πακιστάν στη Δύση. Ηταν ηόγδοη (!) «κατά λάθος» αμερικάνικηαεροπορική επίθεση στον πακιστανικόστρατό τα τελευταία τρία χρόνια, πουέχουν στοιχίσει τη ζωή σε 72 τουλάχι-στον στρατιώτες και αξιωματικούς, καισυνέχεια μιας αλυσίδας κρίσεων το2011, που έχουν φέρει σε πολύ τεταμέ-νη κατάσταση τις σχέσεις της χώρας μετην υπερδύναμη. Η επιδρομή–δολοφο-νία του Μπιν Λάντεν από ειδικές αμερι-κανικές δυνάμεις μέσα στο έδαφος τουΠακιστάν, η σύλληψη ενός αμερικανούαρχι-πράκτορα και το ξήλωμα τουδικτύου του και οι συνεχείς επικρίσειςτων ΗΠΑ για την ανοχή των Πακιστα-νών στο λεγόμενο τρομοκρατικό δίκτυαΧακάνι ήταν οι κορυφαίες αντιπαραθέ-σεις του προηγούμενου διαστήματος.

Η αμερικανο-πακιστανική δύσκολησχέση που ξεκίνησε από την αρχή τηςεισβολής στο Αφγανιστάν απηχεί ταδιαφορετικά συμφέροντα και ιεραρχή-σεις που έχει η κάθε πλευρά για τις εξε-λίξεις στην περιοχή και κυρίως για τορόλο του Αφγανιστάν. Η δύσκολη αυτήσχέση διατηρήθηκε με πολλά προβλή-ματα όλα αυτά τα χρόνια, εκτός τωνάλλων γιατί το Πακιστάν χρησιμοποιή-θηκε και σαν βασικός δρόμος ανεφο-διασμού του κατοχικού ΝΑΤΟϊκού στρα-τού στο Αφγανιστάν. Τώρα, όμως, όσοπλησιάζει η ώρα της αποχώρησης (;)και του μετα-κατοχικού μέλλοντος τόσοξαναναδεικνύονται οι σημαντικές δια-φορές. Η Ουάσιγκτον επιδιώκει μιαελεγχόμενη μετα-κατοχική κατάστασημε ενσωμάτωση –αν είναι δυνατόν–μερίδας των Ταλιμπάν στις πολιτικές

διαδικασίες, αλλά κυρίως να αποφευ-χθεί μια επανάκαμψη των ακραίωνισλαμιστών και των δικτύων που σχετί-ζονται με την Αλ-Κάιντα. Αντίθετα τοΠακιστάν, επιδιώκοντας το Αφγανιστάννα παραμείνει κράτος με ειδική σχέσημαζί του (το στρατηγικό βάθος πουχρειάζεται έναντι της Ινδίας), θέλει μεκάθε τρόπο να κρατήσει ανοικτές τιςπόρτες για όλα τα μετα-κατοχικά ενδε-χόμενα, γνωρίζοντας από πρώτο χέριπως τα σημερινά ανδρείκελα στηνΚαμπούλ με δυσκολία θα επιβιώσουν ανφύγουν οι αμερικανοί πεζοναύτες πουτους προστατεύουν. Το Πακιστάν θέλειμια πολιτική διαδικασία εξομάλυνσηςκαι σχέσεων με τις ισλαμικές ομάδεςπου έχουν ενισχυθεί και μέσα στην επι-κράτειά του, ειδικά στη μεθόριο με τοΑφγανιστάν και τις βορειοδυτικές επαρ-χίες, σε αντίθεση με τους Αμερικανούςπου απαιτούν σκληρή αντιμετώπιση,επιλογή που με μαθηματική ακρίβεια θααποσταθεροποιήσει τη χώρα και θα ενι-σχύσει τους κινδύνους για διαμελισμό.

Το πακιστανικό καθεστώς αντέδρα-σε έντονα, αν και μένει να δούμε ανεννοεί να υλοποιήσει τις αποφάσεις πουπήρε εν θερμώ. Εκλεισε τα μεθοριακάπεράσματα ανεφοδιασμού των ΝΑΤΟϊ-κών στο Αφγανιστάν, δεν πήρε μέροςστη διάσκεψη της Βόννης για το μέλλοντου Αφγανιστάν και έδωσε διορία ωςτις 15 του Δεκέμβρη στο αμερικανικόπροσωπικό της αεροπορικής βάσηςΣαμσί στο Μπαλουχιστάν να αποχωρή-σει. Η Σαμσί είναι μια βάση της CIA ηοποία, με μη επανδρωμένα αεροσκάφη,πραγματοποιεί επιχειρήσεις στο Αφγα-νιστάν και στο Ιράν. Οι προσπάθειες τηςΟυάσιγκτον, με απανωτά τηλεφωνήμα-τα της Χίλαρι και του Ομπάμα πουεκφράσανε τη λύπη τους για το «ατυ-χές» περιστατικό, μέχρι τώρα δεν έχουνκάμψει τους Πακιστανούς. Φυσικά ηδιάρρηξη των σχέσεων δεν είναι μιαεύκολη υπόθεση για καμία από τις δύοπλευρές, πολύ περισσότερο που τοΠακιστάν αποτελεί πυρηνική δύναμη,έστω και δεύτερης γραμμής, και μένεινα δούμε τις εξελίξεις μέχρι την επόμε-νη κρίση.

Πάντως αποτελούσε τον ορισμό τουοξύμωρου η εικόνα από την έναρξη τωνεργασιών της Βόννης 2, δέκα χρόνιαμετά την πρώτη σύνοδο, που και τότε οιΔυτικοί μοίρασαν δισεκατομμύριαδολάρια στους Αφγανούς… στα λόγια.Εκατό χώρες και οργανισμοί και περί-που εξήντα υπουργοί πήραν μέρος στηνεναρκτήρια συνεδρίαση στις 5 τουΔεκέμβρη με επικεφαλής τους Μέρκελ,Χίλαρι, Ζιπέ και Καρζάι και έλειπε τοκράτος-κλειδί στις αφγανικές εξελίξεις.Δηλαδή το Πακιστάν.

Δέκα χρόνια μετά τη δυτική, με επι-κεφαλής τους Αμερικάνους, εισβολήκαι κατοχή του Αφγανιστάν και ταποτάμια αίματος που προξένησε, ηΟυάσιγκτον πέτυχε το ακατόρθωτο.Ούτε στο Αφγανιστάν να βρει σταθερήλύση και στο Πακιστάν να αντιμετωπίζειμια πανεθνική αντίθεση και κατακραυ-γή. (Η εσπευσμένη αναχώρηση τουπροέδρου Ζαρντάρι για ιατρικούςλόγους στο Ντουμπάι μπορεί να μη στε-νοχώρησε τους Πακιστανούς, που τονθεωρούν διεφθαρμένο και «φυτευτό»,αλλά είναι ακόμη αδιευκρίνιστο αν σχε-τίζεται με τις πολιτικές εξελίξεις στοεσωτερικό του καθεστώτος.)

Δ.Π.

Πακιστάν-ΗΠΑ

Από τη «δύσκολη» σχέση στην κρίση

ΔΙΕΘΝΗ18 Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011Προλεταριακή Σημαία

Ερώτηση: Η κυβέρνησηισχυρίζεται ότι κάνετε ενέδρεςκαι κατόπιν το βάζετε σταπόδια. Ότι δεν έχετε το θάρροςνα τους αντιμετωπίσετε στα ίσα.

Ράο: Ανοησίες. Ξέρουν ότιδεν το βάζουμε στα πόδια, αλλάτο λένε αυτό γιατί ούτε μπορούννα μας αγνοήσουν ούτε να μαςαντιμετωπίσουν. Στις 2 Νοέμβρη(σημείωση: του 2008) επιτεθήκα-με στο κομβόι του Μπατάτσαρτζι(σημείωση: πρώην πρωθυπουρ-γός της Δ. Βεγγάλης). Εγώ προ-σωπικά βρισκόμουν σε απόστασηενός χιλιομέτρου από το σημείοτης έκρηξης. Αναπτύχτηκαντεράστιες στρατιωτικές δυνάμεις,η περιοχή χτενίστηκε, αλλά εγώδεν το έσκασα. Όλοι οι σύντρο-φοί μας στη Δ. Βεγγάλη είναι ντό-πιοι. Πού θα το έσκαγαν; Τατελευταία πέντε χρόνια βρίσκο-μαι εδώ και βοηθώ την οργάνω-ση. Οι υπηρεσίες ασφάλειας γνω-ρίζουν τα πάντα. Γνωρίζουν πώςμοιάζω, πήραν και φωτογραφίαμου πέρυσι. Δεν φοβόμαστε ναεμφανιστούμε μπροστά στον λαό.Δεκάδες χιλιάδες χωρικοί καιαυτόχθονες γνωρίζουν πώς μοιά-ζω, αφού δρω συνεχώς μαζίτους.

Ερώτηση: Πώς σφυρηλατεί-τε τους δεσμούς σας με τουςντόπιους;

Ράο: Έχουμε αναπτύξει διά-φορους τρόπους. Επειδή οι χωρι-κοί έχουν χάσει την εμπιστοσύνητους στην κεντρική διοίκηση,

πλησιάζουν εμάς για τακαθημερινά τους προ-βλήματα. Οργανώνου-με συγκεντρώσεις σταχωριά όπου μπορούν ναεκφράσουν τα παράπο-νά τους. Ασχολούμαστεμε τους χωρικούς μεσυμπάθεια και καλοσύ-νη, γι' αυτό και μαςαγαπούν και μας προ-στατεύουν. Εργαζόμα-στε επίσης για την απε-λευθέρωση των γυναι-κών. Υπάρχουν πολλέςγυναίκες που βασανίζο-νται από τα πεθερικάτους, τους άντρες τουςή τους γονείς τους.Όμως δεν μπορούν ναδιαμαρτυρηθούν γιατί

εξαρτώνταιαπό αυτούς.Αγωνιζόμα-στε για τηναπελευθέρω-ση αυτών τωνγυναικών. Οιγ υ ν α ί κ ε ςείναι πολύσημαντ ικέςγια το κίνημάμας. Πολλέςκαταπιεζόμε-νες γυναίκεςέχουν ενωθείμαζί μας στοναγώνα σε όλητη χώρα.

Ερώτηση:Πώς χρηματοδοτείτε τις επιχει-ρήσεις σας;

Ράο: Στηριζόμαστε βασικά σεδωρεές και μαζικούς εράνους. Οιμαζικοί έρανοι είναι δύο ειδών.Την εποχή της συγκομιδής πηγαί-νουμε πόρτα πόρτα και μαζεύου-με κουίνταλ (σημείωση: ένα κου-ίνταλ ισούται με 100 κιλά ρύζι).Στη Δ. Βεγγάλη παίρνουμε μαγει-ρεμένο φαγητό από τους χωρι-κούς και δεν κάνουμε εράνουςτροφής, όμως στην Νταντακαρά-νια, την Τσατισγκάρ και την Μπι-χάρ, όπου έχουμε μεγαλύτεραστρατόπεδα και μαγειρεύουμεμόνοι μας, είναι βασικό το μάζε-μα δημητριακών.

Εκτός από αυτό κάνουμε καιχρηματικούς εράνους. Κάνουμεέκκληση στους χωρικούς πουζουν από την πώληση φύλλωνκέντου ή μπαμπού να μας δωρί-σουν ένα μεροκάματο, περίπου50-160 ρουπίες τον μήνα. Επιπλέ-ον βάζουμε πρόστιμα σε πλούσι-ους χωρικούς και 2%-5% φόροστους κυβερνητικούς εργολά-βους.

Τιμωρούμε τους διεφθαρμέ-νους γαιοκτήμονες και τους διώ-χνουμε από τα χωριά. Οι περιου-σίες που κατάσχουμε –όπωςεργαλεία και ζώα– χρησιμοποιού-νται για την ανάπτυξη τωνχωριών όπου ασκούμε παράλλη-λη διοίκηση.

Όμως δεν παίρνουμε χρήματααπό κόσμο που εργάζεται σύμ-φωνα με τον Νόμο για την Απα-σχόληση στην Ύπαιθρο ή από

εργολάβους που κατασκευάζουνυποδομές, όπως δρόμους καισχολεία. Επίσης μερικές φορέςχτυπάμε τράπεζες, κρατικές καιιδιωτικές. Την τελευταία φοράπου ληστέψαμε τράπεζα πήραμε50.000 ρουπίες και μετά χτυπή-σαμε μία άλλη για να πάρουμετον οπλισμό των φρουρών.

Τα περισσότερα όπλα ταέχουμε πάρει από τη διοίκηση.Στη Δ. Βεγγάλη, για παράδειγμα,το 60% των όπλων μας τα έχουμεαρπάξει από την αστυνομία.Έχουμε αγοράσει μόνο το 10%.Τα υπόλοιπα προέρχονται απόάλλες πολιτείες. Παρ' όλα αυτάέχουμε ελάχιστα όπλα και πυρο-μαχικά σε σχέση με αυτά πουέχουν το κόμμα του ΚογκρέσουTrinamool και το ΚΚ Μαρξιστικόπου είναι στην κυβέρνηση τηςπολιτείας.

Βλέπετε, η εξουσία δεν έρχε-ται μόνο με τα όπλα. Δείτε τονλαό του Λαλγκάρ (όπου οι αυτό-χθονες πήραν την εξουσία ύστε-ρα από τα βασανιστήρια που ορι-σμένοι από τους κατοίκους υπέ-στησαν από την αστυνομία με τηνυποψία ότι ήταν μαοϊκοί). Εκείαντιστέκονται επιτυχημένα μεβέλη και τόξα. Οι αντάρτικες επι-χειρήσεις στηρίζονται κατά πολύστον λαό και επειδή ο κόσμοςείναι μαζί μας έχουμε καταφέρεινα κρατήσουμε μακριά την αστυ-νομία.

Ερώτηση: Πώς στρατολογεί-τε κόσμο για το κίνημα σας;

Ράο: Δεν στρατολογούμε απότα χωριά από μόνοι μας. Έχουμεέναν κομματικό μηχανισμό στονοποίο δεχόμαστε προτάσεις απότους ντόπιους. Αφού πάρουμε τησυγκατάθεση των γονιών τωναιτούντων, προωθούμε τις προ-τάσεις σε μια επιτροπή μας. Αυτήτις εξετάζει και παίρνει την τελι-κή απόφαση για το ναι ή όχι,βασιζόμενη στο παρελθόν τουατόμου, την ταξική του καταγω-γή και τη στάση του απέναντιστους άλλους κατοίκους τουχωριού. Η ευθύνη της ομάδαςπου ηγούμαι είναι να εκπαιδεύ-σουμε τους νέους στρατολογημέ-νους. Πολλοί από αυτούς δυσκο-λεύονται από τη δύσκολη ζωήπου ζούμε, όμως οι περισσότεροιτα καταφέρνουν.

Ερώτηση: Πώς βλέπετε νακαταλήγει αυτό το κίνημα; Θασυμμετάσχετε στην κεντρικήπολιτική σκηνή;

Ράο: Δεν υπάρχει τέλος στηνεπανάσταση! Δεν υπάρχει χρονι-κό πλαίσιο. Φαίνεται ότι θα πάρειχρόνο… Αν όμως η πολεμική μαςστρατηγική είναι σωστή, θα φτά-σουμε στον στόχο μας σύντομα.Ειδάλλως θα πρέπει να υποχωρή-σουμε και να αλλάξουμε πορεία.Όμως είμαστε σταθερά ενάντιαστη συμμετοχή μας στην επίσημηκεντρική πολιτική σκηνή. Τατελευταία χρόνια πολιτικοί όπωςη Σόνια Γκάντι και ο Μπουντα-μπάμπου Μπατάτσαρτζι μας συμ-βουλεύουν να ακολουθήσουμε τοπαράδειγμα των μαοϊκών του

Νεπάλ, όμως κοιτάξτε τι τουςσυνέβη. Έχω συναντήσει τονΠρατσάντα αρκετές φορές καιτου έχω πει ότι ακολουθούνλάθος δρόμο και του συνέστησανα αλλάξει πολιτική στάση. Δενθα κάνουμε το ίδιο λάθος.

Ερώτηση: Έπαιξε το κόμμασας σημαντικό ρόλο στη μαζικήκινητοποίηση στη Ναντιγκράμ(όπου η κεντρική κυβέρνησηάρχισε να απαλλοτριώνει γη γιατην κατασκευή πετροχημικούσυγκροτήματος και που ανα-γκάστηκε να τη σταματήσειμετά τις σφοδρές διαμαρτυρίεςτων αγροτών);

Ράο: Ήμασταν στη Ναντι-γκράμ από την αρχή του Γενάρητου 2007. Ένας από τα ηγετικάμας στελέχη εκεί, ο Ναραγιάν,που ζει στη Χαλντία, άρχισε νακινητοποιεί τον ντόπιο πληθυσμόμόλις η κυβέρνηση ανακοίνωσετις προθέσεις της να πάρει τη γηεκεί και προετοίμασε το έδαφοςγια μαζική εξέγερση. Είμαστεακόμη ενεργοί εκεί εφ' όσον οικάτοικοι μας θέλουν. Η βασικήαντίσταση στη Ναντιγκράμπροήλθε από τη νεολαία πουπήρε τα όπλα για να διαμαρτυρη-θεί ενάντια στην κρατική κατα-πίεση. Η απόφασή μας να πάμεστη Ναντιγκράμ βασίστηκε στηνπολιτική μας ιδεολογία – να υπε-ρασπίσουμε τον λαό ενάντια στηνκρατική καταπίεση.

Ερώτηση: Το κόμμα σαςήταν στο Σινγκούρ (όπου ήταννα κατασκευαστεί ένα εργοστά-σιο αυτοκινήτων Τάτα. Το σχέ-διο εγκαταλείφτηκε αφού είχεγίνει η απαλλοτρίωση της γηςλόγω των εκτεταμένων διαμαρ-τυριών που καθοδήγησε τοΚογκρέσο Trinamool), έτσι δενείναι;

Ράο: Ήμασταν οι πρώτοι πουτα βάλαμε με τους αξιωματού-χους της Τάτα – επιτεθήκαμε στααυτοκίνητά τους τη μέρα πουήρθαν για την πρώτη αυτοψία.Όμως δεν μπορέσαμε να προω-θήσουμε περισσότερο το κίνημαεπειδή η κεντρική διοίκηση απο-φάσισε να μην αναμειχθεί. Είμα-στε παράνομο κόμμα και μαςείναι δύσκολο να συμμετέχουμεσε ένα κίνημα στο οποίο συμμετέ-χουν πολλά άλλα πολιτικά κόμ-ματα. Αποτραβηχτήκαμε τότε,όμως σήμερα, που το ΚογκρέσοTrinamool τα παράτησε στο Σιν-γκούρ, νομίζω ότι θα εντείνουμετην παρουσία μας εκεί.

Ερώτηση: Πώς αντέδρασε ηοικογένειά σου στην απόφασήσου να συμμετάσχεις σε μιαμαχητική οργάνωση;

Ράο: Ο πατέρας μου ήτανμέλος του Σοσιαλιστικού Κογκρέ-σου και εγώ οργανώθηκα στουςκομμουνιστές όταν σπούδαζα.Μου το έκανε σαφές ότι δυο απο-κλίνουσες πολιτικές τάσεις δενμπορούσαν να συνυπάρξουνκάτω από την ίδια στέγη. Έτσι

έφυγα από το σπίτι. Όμως στουςγονείς μου χρωστάω πολλά.

Την τελευταία φορά που είδατη μητέρα μου ήταν το 1984, μετάτον γάμο μου. Μου είπε τότε ότι,αν ήταν να πεθάνω, θα ήτανκαλύτερο να πεθάνω ηρωικά στοπεδίο της μάχης. Η γυναίκα μου,η Μάινα, είναι τώρα στη Νταντα-καράνια, επικεφαλής μιας ομά-δας στην Μπαστάρ (επαρχία τηςΤσατισγκάρ). Συναντηθήκαμεστη Χαϊντεραμπάντ όταν ήμουνγραμματέας της Άντρα Πραντέςκαι αυτή ήταν συντρόφισσα.Τελευταία φορά την είδα πριναπό δύο χρόνια. Επικοινωνούμεμε γράμματα – η χρήση κινητώντηλεφώνων έχει απαγορευτείαπό την κεντρική επιτροπή. Τηςγράφω ποιήματα και βεβαιώνο-μαι ότι το ινδικό ταχυδρομείο τήςμεταφέρει τα γράμματά μου.Έγραψα ποιήματα τη μέρα πουεπιτεθήκαμε στο κομβόι τουΜπουνταμπάμπου Μπατάτσαρτζι,καθώς και τη μέρα που κάποιοςπέταξε ένα παπούτσι στονΜπους.

Ερώτηση: Πες μας για τηνκαθημερινή σου ζωή. Είναιδύσκολο να είσαι μαχητής, έτσιδεν είναι;

Ράο: Ζούμε δύσκολη ζωή.Είμαστε συνεχώς σε κίνηση, κου-βαλώντας επιπλέον και 15 κιλάόπλα, πυρομαχικά και νερό.Θυμάμαι ότι πριν από 7 χρόνιαπερπάτησα περίπου 116 χλμ. σε24 ώρες χωρίς σταματημό. Κοι-μάμαι πολύ λίγο – το πολύ 4ώρες τη μέρα και μερικές φορέςμόνο για 10 λεπτά. Όμως, επειδήζούμε πειθαρχημένα, δεν μαςπειράζει. Όποια ώρα και να κοι-μηθώ το βράδυ, το πρωί ξυπνώστις 5. Το πρώτο πράγμα πουκάνω είναι να ακούσω στις 5:30τις ειδήσεις του BBC στο ραδιό-φωνο. Στις 6 αρχίζουμε τηγυμναστική μας και τις στρατιω-τικές μας ασκήσεις – πρέπει ναείμαστε συνεχώς σε φόρμα.Έτσι, ακόμη και στα 51 μου, δενχρειάζομαι γυαλιά και μπορώ ναπερπατώ επί ώρες χωρίς ξεκού-ραση. Τρώμε ό,τι βρούμε. Μουαρέσουν το ρύζι με πατάτεςπουρέ και οι πράσινες καυτερέςπιπεριές, αλλά ακόμη και αυτάμερικές φορές είναι δύσκολο ναβρεθούν. Προτού οργανωθώ στοκόμμα ήμουν βραχμάνος και χορ-τοφάγος. Όμως σταμάτησα ναείμαι χορτοφάγος όταν έφυγααπό το σπίτι. Μου αρέσουν ταμάνγκο και τα άγρια φρούτα πουυπάρχουν σε αφθονία στα δάσηπου ζούμε. Ονειρεύομαι πολύ,όπως όλοι οι επαναστάτες, καιεργάζομαι σκληρά για να γίνουντα όνειρα πραγματικότητα. Ταόνειρά μου είναι για τους ανθρώ-πους που ζουν στα χωριά… γιατον κόσμο γύρω μου. Είμαστεστρατιώτες, όμως κι εμείς έχου-με αισθήματα όπως αγάπη,καλοσύνη…

Όμως, χωρίς μίσος δεν μπο-ρεί να κρατηθεί αναμμένη ηφλόγα της ταξικής πάλης και οαγώνας ενάντια στην καταπίεση.

Κοτεσβάρα Ράο, μέλος του ΠΓ του ΚΚ Ινδίας(Μαοϊκού)

Δεν υπάρχει τέλος στην επανάσταση!

Συνέντευξη

*ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ μίας από τιςλιγοστές συνεντεύξεις τού Κοτεσβάρα Ράο, πουδόθηκε στους δημοσιογράφους Romita Datta καιAveek Datta και δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονικήεφημερίδα«Mint» την Παρασκευή 29 Μάη 2009.

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την ιστοσελίδα της εφημερίδαςγια να δείτε ολόκληρη τη συνένετευξη στα αγγλικάhttp://www.livemint.com/2009/05/29001232/Main-stream-politics-not-for-us.html.

Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΓΙΝΕ από τον Άρη Λάμπρου γιαλογαριασμό της «Προλεταριακής Σημαίας»

ΔΙΕΘΝΗ 19Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Η24η Νοέμβρη του 2011 θα είναι μιαμαύρη μέρα στην ιστορία του επα-ναστατικού κινήματος της Ινδίας.

Η φασιστική άρχουσα κλίκα της κεντρικήςκυβέρνησης, που ισχυρίζεται ότι το ΚΚΙ(Μαοϊστικό) αποτελεί «τη μεγαλύτερη απει-λή για την εσωτερική ασφάλεια τηςχώρας», σε αγαστή συνεργασία με τηνκυβέρνηση Μάματα Μπάνερτζι, της ΔυτικήςΒεγγάλης, δολοφόνησε τον σ. ΜαλότζουλαΚοτέσβαρα Ράο αφού κατάφερε να τον πιά-σει με μια καλοστημένη επιχείρηση στηδιάρκεια της διαδικασίας των ειρηνευτικώνσυνομιλιών με επίσημους εκπροσώπουςτης κυβέρνησης της Δυτικής Βεγγάλης. Καιγια αυτό ο ρόλος της Μάματα Μπάνερτζι,που πριν ανέβει στην εξουσία έχυνε κροκο-δείλια δάκρυα για το χαμό του σ. Αζαντ,ήταν καθοριστικός για τη σύλληψη και εξό-ντωση του σ. Κισάντζι.

Ο σ. Κοτάσβαρα Ράο ήταν ένας ηγέτηςτου επαναστατικού κινήματος της Ινδίαςιδιαίτερα αγαπητός στο λαό. Από τα εφηβι-κά του χρόνια, ως μαθητής, συμμετείχε στοαυτονομιστικό κίνημα της Τελάνγκανα καιήταν μέλος του κόμματος ΚΚΙ (ΜΛ) από το1974.

Φυλακίστηκε για λίγο διάστημα τηνπερίοδο της Εκτακτης Ανάγκης. Από τησυμμετοχή του στην εκστρατεία του κόμμα-τος «Να πάμε στα χωριά» δημιούργησεσχέσεις με τους φτωχούς αγρότες, παίζο-ντας σημαντικό καθοδηγητικό ρόλο στηναγροτική εξέγερση του 1978 στην περιοχή.Παρέμεινε ηγετικό κομματικό στέλεχοςστην ευρύτερη περιοχή (Αντίλαμπαντ-Καρί-μνανγκαρ και στο κρατίδιο του Αντρα Πρα-ντές).

Μέχρι το 1985 έπαιξε καθοριστικόκαθοδηγητικό ρόλο (μέλος της καθοδήγη-σης στην περιοχή Αντρα Πραντές καιβόρεια Τελάνγκανα) στη γρήγορη εξάπλω-ση και ανάπτυξη του κινήματος. Αντίστοιχορόλο έπαιξε και στην περιοχή της Νταντα-καράνια από το 1986 που μεταφέρθηκεεκεί.

Από το 1994 το βασικό του καθοδηγητι-κό καθήκον ήταν η εξάπλωση και ανάπτυ-ξη του επαναστατικού κινήματος σε όλη τηΒόρεια και Ανατολική Ινδία, συμπεριλαμβά-νοντας και τη Δυτική Βεγγάλη. Επαιξεσημαντικό ρόλο στην ένωση των επανα-στατικών δυνάμεων που είχαν σκορπίσειμετά την υποχώρηση του κινήματος Ναξάλ-μπαρι στη Δυτική Βεγγάλη. Εμαθε τη γλώσ-σα της περιοχής (Μπάνγκλα) και δημιούρ-γησε δεσμούς με τις καταπιεσμένες μάζεςτης Βεγγάλης και τις διάφορες επαναστατι-κές οργανώσεις. Εργάστηκε ακούρασταγια την ενότητα των διαφόρων επαναστα-τικών ομάδων και για την ενίσχυση τουκόμματος. Ο σ. Κοτέσβαρα Ράο εξελέγημέλος της ΚΕ του ΚΚΙ (ΜΛ) (Λαϊκός Πόλε-μος) στη συνδιάσκεψη του 1995.

Σημαντική η συμβολή του στην πολιτι-κή διαπαιδαγώγηση των μελών και στελε-χών του κόμματος, είτε μέσα από τηναρθρογραφία του είτε μέσα από την έκδο-ση πολλών κομματικών εντύπων με έμφα-ση στη Δυτική Βεγγάλη. Το Γενάρη του2007 εξελέγη μέλος της ΚΕ και ανέλαβεκαθήκοντα ΠΓ.

Ο σ. Κοτέσβαρα Ράο είχε την πολιτικήκαθοδήγηση των λαϊκών κινημάτων στοΣινγκούρ, το Νάντιγκραμ και το Λάλγκαραπό το 2007 και μετά ενάντια στις αντιλαϊ-κές πολιτικές και την αστυνομική βαρβαρό-τητα της σοσιαλφασιστικής κυβέρνησηςτου Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδίας (Μαρ-ξιστικού) -αδελφό κόμμα του «δικού» μαςΚΚΕ- στη Δυτική Βεγγάλη. Πολιτικές που

σήμαιναν την αναγκαστική απαλλοτρίωσηκαλλιεργήσιμης γης και το μαζικό εκτοπι-σμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων –κυρίως φτωχών αγροτών που από τηνεμπειρία που ήδη υπήρχε θα αφήνοντανστο έλεος της τύχης τους την ίδια ώρα πουη καταστροφή του περιβάλλοντος ήταν τολιγότερο δεδομένη. Και οι μεγάλες εταιρεί-ες, είτε ντόπιες είτε ξένες πολυεθνικές, θααλώνιζαν στον παράδεισο των ΕιδικώνΟικονομικών Ζωνών που δημιουργούντανγι' αυτές.

Ταυτόχρονα όμως λειτούργησε ουσια-στικά και ως εκπρόσωπος του κόμματοςστην περιοχή, με τις συνεντεύξεις πουέδωσε και που μέσα από αυτές κατάφερενα αντιμετωπίσει με επιτυχία τις προσπά-θειες αποπροσανατολισμού των μεσαίωνκυρίως στρωμάτων από την κλίκα του Τσι-ντάμπαραμ –υπουργού Εσωτερικών τηςκεντρικής κυβέρνησης– όταν αυτή προσπά-θησε να παίξει το χαρτί των ειρηνευτικώνσυνομιλιών το 2009, πετυχαίνοντας νααποκαλύψει τις σκοπιμότητες και τους σχε-διασμούς της.

Εργάστηκε ασταμάτητα για την κατα-νόηση της σημασίας του λαϊκού πολέμουκαι της εφαρμογής της επαναστατικήςγραμμής στους αγώνες των λαϊκών μαζών.

Για να καταλάβει κανείς την κατάστασηστην Ινδία χρειάζεται να μελετήσει λίγο.Υπάρχουν αρκετά κείμενα που δημοσιεύθη-καν στην «Προλεταριακή Σημαία» καικυκλοφόρησαν στα blogs Αντιγειτονιές καιΣφεντόνα (όπου υπάρχει και μια συλλογήαυτών των κειμένων). Βοηθάει σημαντικάτο κείμενο που έχει εκδοθεί στα ελληνικάαπό τις εκδόσεις «ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ» -τηςΑρουντάτι Ρόι– «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ», ενώ θα αναρτηθούν στιςΑντιγειτονιές και στη Σφεντόνα ένα ακόμηκείμενο της Αρουντάτι Ρόι και ένα κείμενοτου Γκόταμ Νάβλακα.

Αυτά τα κείμενα αποτελούν κατάθεσητης προσωπικής εμπειρίας του κάθε συγ-γραφέα, ωστόσο δίνουν τη δυνατότητα σεόποιον τα διαβάσει να αποκτήσει μια αρκε-τά ικανοποιητική εικόνα και για τη γενικήπολιτική κατάσταση αλλά και για την ιδιαί-τερη που αφορά το επαναστατικό κίνημακαι τις οργανώσεις του στη χώρα.

Με δεδομένα λοιπόν αυτά, έχει μεγάλησημασία η αποτίμηση του έργου του σ.Κισάντζι, ενός επαναστάτη που για σχεδόνσαράντα χρόνια αφιέρωσε τη ζωή του καιστο τέλος τη θυσίασε στην υπηρεσία τουλαού του και της εργατικής τάξης, γιατίμπορεί να διδάξει και να εμπνεύσει όλουςεκείνους που αγωνιούν αλλά και αγωνίζο-νται για τα ίδια ιδανικά.

Για χρόνια ήταν ένας από τους πιοκαταζητούμενους ηγέτες του ΚΚΙ (Μαοϊστι-κού). Εζησε σαν γνήσιος επαναστάτης καιπέθανε σαν μάρτυρας του λαού και τηςτάξης που διάλεξε να υπηρετήσει.

Από το βιογραφικό σημείωμα που ανα-φέρεται παραπάνω γίνεται φανερό πωςήταν ένα από τα ανώτερα καθοδηγητικάστελέχη. Είχε όμως μια ιδιαιτερότητα πουαξίζει να τονιστεί. Ο τομέας ευθύνης του(γεωγραφικά, πολιτικά και στρατιωτικά)ήταν ο σκληρός πυρήνας του γνωστού Κόκ-κινου Διαδρόμου. Ολα τα σημαντικά γεγο-νότα που είχαν σαν καθοριστικό στοιχείοτις λαϊκές αντιστάσεις, τη λαϊκή αυτοοργά-νωση, την παραπέρα πολιτική συγκρότησητου λαού και ταυτόχρονα τα προβλήματαπου προέκυπταν από την πορεία ενοποίη-σης του κόμματος, τις αντιφάσεις ανάμεσαστα λόγια και τα έργα, στην κατανόηση τηςγραμμής και στη στήριξη και την εμπιστο-

σύνη στις λαϊκές μάζες, εντοπίζονται στοντομέα της δικής του καθοδηγητικής ευθύ-νης. Από την Νταντακαρανία, τις λαϊκέςκυβερνήσεις, τον αντάρτικο στρατό και τηνπολιτοφυλακή μέχρι το Σινγκούρ, το Νάντι-γκραμ και το Λαλγκάρ.

Η Νταντακαρανία και οι «απελευθερω-μένες» της περιοχές αποτελούν την προ-σπάθεια απάντησης από μεριάς του ΚΚΙ(Μαοϊστικού) στην αδίστακτη επίθεση τηςντόπιας άρχουσας τάξης και του ιμπεριαλι-σμού (μέσα από τις μεγάλες εταιρείες, ντό-πιες και ξένες πολυεθνικές που λυμαίνο-νται φυσικούς πόρους και εργατικό δυνα-μικό) ενάντια στους φτωχούς αγρότες καιτους Αντιβάσι (αυτόχθονες ιθαγενείς πλη-θυσμοί-φυλές). Το «δικό» μας αντάρτικοτραγούδι, το περιγράφει εξαιρετικά: ΤοΕΑΜ μάς έσωσε απ’ την πείνα, θα μαςσώσει κι από τη σκλαβιά κι έχει πρόγραμ-μα λαοκρατία…

Η αρχική οργάνωση των Αντιβάσι σ’αυτή την περιοχή έγινε με τέτοιον τρόποώστε να έχει τα χαρακτηριστικά μιας εργα-τικής διεκδίκησης (αύξηση των αμοιβώντης συλλογής δασικών προϊόντων), αξιο-ποιώντας την αντίληψη για τη συλλογικό-τητα και τις κοινότητες που είναι καθιερω-μένες στις φυλές και λαμβάνοντας υπόψητην κύρια αντίθεση, χωρίς να αγνοούνταιοι δευτερεύουσες που σε μια πορεία ανα-δείχτηκαν σε κύριες. Αυτό αφορούσε τηνεσωτερική οργάνωση και ιεραρχία τωνφυλών που περνούσε από τα συμβούλιατων γερόντων, τις κάστες, τις θρησκευτι-κές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες και δια-κρίσεις. Αυτά τα στοιχεία μέχρι τότε τααξιοποιούσαν προς το συμφέρον τους οιάρχουσες τάξεις στην Ινδία.

Βασικά χαρακτηριστικά και εργαλείατης πολιτικής τους ήταν η λαϊκή αυτοοργά-νωση, η ένοπλη υπεράσπιση όχι μόνο τωνκατακτήσεων του λαού αλλά και της φυσι-κής του επιβίωσης και, έχοντας κατά νουτο σωστό τρόπο επίλυσης «των αντιθέσεωνμέσα στους κόλπους του λαού», προχώρη-σαν στην οικοδόμηση, όσο αυτό ήταν δυνα-τό, του δικού τους εναλλακτικού μοντέλου.Ταυτόχρονα κατάφεραν να αντιμετωπί-σουν με επιτυχία μέχρι τώρα όλες τις προ-σπάθειες τσακίσματος αυτής της λαϊκήςανάτασης, παρά τις θυσίες και τα θύματατης φασιστικής θηριωδίας από τη μεριά τηςκεντρικής και των πολιτειακών κυβερνήσε-ων και των δυνάμεων καταστολής.

Τα κινήματα αντίστασης στο Σινγκούρ,Νάντιγκραμ και Λαλγκάρ στη Δυτική Βεγ-γάλη αποτελούν από την άλλη ένα ποιοτι-κό άλμα στην ανάπτυξη του επαναστατικούκινήματος. Δεν αφορούν πλέον τις ζού-γκλες και τα μικρά χωριά των φυλών,αλλά τις ανοιχτές περιοχές κοντά σε αστι-κά κέντρα όπου δεν υπάρχει δυνατότηταδράσης αντάρτικου. Εκεί η κυριαρχία τουρεβιζιονιστικού, σοσιαλφασιστικού ΚΚΙνδίας (Μαρξιστικού) ήταν απόλυτη καιπερνούσε μέσα από τον κρατικό μηχανισμόκαι τον έλεγχο που ασκούσε στην καθημε-ρινότητα της ζωής του λαού αλλά και μέσααπό τους ιδιαίτερους δικούς του μηχανι-σμούς καταστολής – οργανωμένες μονάδεςτραμπούκων.

Αυτοί οι ξεσηκωμοί απέκτησαν παλ-λαϊκά χαρακτηριστικά και στην πορείατους απορρίφθηκαν οι λογικές και οιπολιτικές δυνάμεις της συνδιαλλαγής καιτης υποταγής και ταυτόχρονα αναδείχθη-κε η επαναστατική άποψη και διέξοδοςγια τις λαϊκές μάζες.

Στο Σινγκούρ παίζουν ρόλο όλες οιπολιτικές δυνάμεις, αλλά πολύ σύντομα

χάνουν την αξιοπιστία τους και την επιρροήτους καθώς αποκαλύπτεται ο ρόλος τους.

Στο Νάντιγκραμ αυτό παίρνει πολύμεγαλύτερες διαστάσεις με βασικό χαρα-κτηριστικό την απώλεια της επιρροής τουλαού από τη μεριά του ΚΚΙ (Μαρξιστικού).

Και στο Λαλγκάρ γίνεται πλέον φανερόότι έχει συντελεστεί κάτι απίστευτο μέχριτότε. Οι συσχετισμοί αλλάζουν δραματικά.Οι διαδηλώσεις φτάνουν μέχρι την Καλκού-τα, την πρωτεύουσα της Δυτικής Βεγγάλης.Ολες οι πολιτικές δυνάμεις που υπηρετούντις άρχουσες τάξεις και τον ιμπεριαλισμόείναι στριμωγμένες. Εκλογικά αυτό εκφρά-ζεται με τη ραγδαία πτώση του ΚΚΙ (Μαρξι-στικού) και την άνοδο του κόμματος τηςΜάματα Μπάνερτζι στην εξουσία.

Η αδυναμία του συστήματος να απαντή-σει πολιτικά και να ελέγξει ολοκληρωτικάτην κατάσταση το αναγκάζει να καταφύγεισε όλο και μεγαλύτερη βαρβαρότητα καικαταστολή. Στην κακόφημη «ΕπιχείρησηΠράσινο Κυνήγι». Πρόκειται για μια επιχεί-ρηση που έχει περάσει ήδη στη δεύτερηφάση της και έχει αποκτήσει χαρακτηριστι-κά εμφυλίου. Ωστόσο, κάποια πράγματαδεν μπορεί να τα αγνοήσει κανείς, σε όποιαπλευρά και αν βρίσκεται.

Στο Σινγκούρ δεν χτίστηκε το εργοστά-σιο κατασκευής αυτοκινήτων των Τάτα.Ούτε και στην Ορίσα, που συνορεύει με τηΔυτική Βεγγάλη και ήταν η δεύτερη επιλο-γή των Τάτα, έγινε ποτέ το εργοστάσιο πουθα ξερίζωνε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους -προς τα πού, κανείς δεν θα 'ξερε να πει.

Στο Νάντιγκραμ η Ειδική ΟικονομικήΖώνη που δημιουργήθηκε για την κατα-σκευή ενός εργοστασίου χημικών δεν λει-τούργησε ποτέ.

Στο Λαλγκάρ, για το εργοστάσιο χαλυ-βουργίας που επρόκειτο να κατασκευα-στεί, έκοψαν μόνο την κορδέλα των εγκαι-νίων.

Και στο Νιγιάμγκιρι ο αγώνας του λαούέδιωξε τη βρετανική εξορυκτική εταιρείαVendanta, δημιουργώντας ένα κίνημααλληλεγγύης που ξεπέρασε τα σύνορα τηςχώρας.

Ετσι αρχίζουν να εμφανίζονται στουςτοίχους περιοχών όπου μέχρι τότε δενείχαν παρουσία οι Ναξαλίτες συνθήματαπου λένε: Ναξαλίτες, σώστε μας.

Διανοούμενοι και ακτιβιστές που μέχριτότε έκλειναν αφτιά, μάτια και στόμα ανα-γκάστηκαν να πάρουν θέση. Και σε κάποι-ες περιπτώσεις να αλλάξουν θέση προς τημεριά του λαού.

Αυτό ήταν χοντρικά το περιβάλλονμέσα στο οποίο ασκούσε τα καθοδηγητικάτου καθήκοντα ο σ. Κισάντζι καθημερινάκαι για κάθε μικρό ή μεγάλο ζήτημα. Ηιστορία του επαναστατικού κινήματος στηνΙνδία εμπεριέχει αντιφάσεις, αδυναμίες,πισωγυρίσματα και ορμητικές εφόδουςπρος τα εμπρός. Ο σ. Κισάντζι έχει κατα-γραφεί σαν το στέλεχος του ΚΚ Ινδίας(Μαοϊστικού) που, εφαρμόζοντας τη«γραμμή των μαζών», όχι μόνο απάντησεσε φλέγοντα ζητήματα –που δεν αφορούνμόνο την Ινδία– αλλά και με την εμπιστοσύ-νη του στη δύναμη και στις δυνατότητεςτων λαϊκών μαζών χάραξε το δρόμο πουήδη ακολουθούν χιλιάδες μέλη και στελέχητου ηρωικού ΚΚ Ινδίας (Μαοϊστικού), δίνο-ντας διέξοδο και προοπτική στους αγώνεςτου λαού.

Τιμή στον σ. Κοτέσβαρα Ράο!Αθάνατος!

Οργή και συγκίνηση για την εν ψυχρώ δολοφονίατου Κοτεσβάρα Ράο (Κισέντζι)

Ινδ ία-Δυτική Βεγγάλη

της Χρυσής Περπερίδου

ΠΟΛΙΤΙΚΗ20 Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011Προλεταριακή Σημαία

ΟΙΚΟΝΟΚΟΣΜΟΣ

Πικρά δάκρυα

Τα πικρά δάκρυα της υπουργού Eργασίας της Ιταλίας δεν είναι κάτι πουσυμβαίνει συχνά. Πολύ περισσότερο όταν, όπως το «εισέπραξε» οφακός και μαζί του όλη η οικουμένη, τα δάκρυα αυτά δείχνουν να είναι

και ειλικρινή, πράγμα σπάνιο για το είδος του ζώου που διαχειρίζεται τις υπο-θέσεις των εργασιακών δικαιωμάτων σε τέτοιους μαύρους καιρούς και χαλε-πούς. Εκφράζουν όμως κάτι βαθύτερο.

L’ ITALIA E UNA REPUBBLICA DEMOCRACIA FONDATA SUL LAVORNO («Η Ιταλίαείναι μια δημοκρατία που θεμελιώθηκε στη βάση της εργασίας») διατυπώνεταιρητά και απερίφραστα στο πρώτο άρθρο του (προφανώς) αστικού και χριστια-νοδημοκρατικού συντάγματος της γειτονικής χώρας. Oμως, όπως έγραψε καιτο Bloomberg –που συσχετίζοντας τις παραγωγικότητες ΗΠΑ-Ιταλίας βρίσκει ότιανά ώρα εργασίας το ιταλικό ΑΕΠ είναι πιο κάτω από το αμερικάνικο- η παρα-γωγικότητα της ιταλικής οικονομίας παραμένει σταθερή την τελευταία δεκαε-τία. Μήπως την εμποδίζει το «άρθρο» του συντάγματος να αναπτυχθεί; Κάποι-οι είναι έτοιμοι να σπάσουν αβγά…

Στο άρθρο αυτό συμπυκνώνεται η πίεση που εξάσκησε πάνω στον τομέατων εργασιακών κατακτήσεων τα 70 χρόνια ενός κινήματος που, αρχίζονταςαπό τα εργοστασιακά συμβούλια της δεκαετίας του ’20, περνώντας από τηνίδρυση του μεγαλύτερου μετά το ΚΚΣΕ και του ΚΚΚ κόμματος της Διεθνούς καιφτάνοντας στις μέρες μας μέσα από τη ριζοσπαστικοποίηση της δεκαετίας ’60-70, έβαλε τη δική του σφραγίδα ακόμα και στο αστικό σύνταγμα της μεταπο-λεμικής Ιταλίας.

Ετσι μπορεί ακόμα και το πλέον μεταλλαγμένο ρεφορμιστικά κόμμα τηςεργατικής τάξης να μη γινόταν αποδεχτό στη συγκυβέρνηση ούτε και όταν υιο-θετούσε τον λεγόμενο «ιστορικό συμβιβασμό», ωστόσο η σκιά αυτού που κάπο-τε έκφρασε έπεφτε πάνω στα άρθρα του αστικού συντάγματος (κάτι σαν το«δωρεάν παιδεία» του δικού μας συντάγματος).

Ποιες είναι οι αγκυλώσεις που προκαλεί για το κεφάλαιο και για τους ε-λεγκτές της τρόικας αυτή η «κατεστημένη εικόνα»; «Είναι πιο εύκολο για μένανα ξεφορτωθώ τη γυναίκα μου παρά να απολύσω έναν υπάλληλο», παραδέχε-ται ένας πρόεδρος μιας κατασκευαστικής εταιρίας.

Το άλλο βαρίδιο ή αγκύλωση αφορά τη διαπραγμάτευση των ιταλικών συμ-βάσεων εργασίας σε εθνικό συλλογικό επίπεδο γιατί καταργεί «όλα τα κίνητραγια συμβιβασμό σε τοπικό επίπεδο». Ενα επιπλέον βαρίδιο είναι ότι «οι Ιταλοίπερνούν έξι φορές περισσότερο χρόνο στην απεργία απ’ ό,τι οι Γερμανοί».

Αυτές οι «στρεβλώσεις» έχουν τώρα μπει στην ημερήσια διάταξη προς εκκα-θάριση. Ενας, μάλιστα, ιταλός αναλυτής έγραψε ότι «είναι στο DNA μας η δια-πραγμάτευση να φέρνει σύγκρουση». Χωρίς να ζούμε στην Ιταλία θα διαφω-νήσουμε μαζί του ως ένα βαθμό. Μα ίσα ίσα στην Ιταλία αναπτύχθηκε περίφη-μα και αποτελεσματικά και η κουλτούρα της «εργασιακής συναίνεσης» καιμάλιστα με πρωτεργάτη τον παππού Ανιέλι, όπως αναλύει ο Γκράμσι στα άρθρατου για τον «αμερικανισμό». Η ηγεσία του ευρωκομμουνιστικού κόμματοςεκπαίδευσε –πολύ αργότερα- ολόκληρες γενιές συνδικαλιστών, επιστατώνπαραγωγής, γραφειοκρατών με την κουλτούρα της «εργασιακή συνεννόησης»και τα λεγόμενα «εργασιακά συμβούλια» αντικατέστησαν πολλές φορές τομάχιμο συνδικαλισμό.

Ωστόσο, την ύπαρξή του όλο αυτό το σώμα –που σήμερα στην Ιταλία βάλ-λεται με τον ίδιο τρόπο που βάλλονται και οι εγχώριοι «Φωτόπουλοι»- τηνόφειλε στην ύπαρξη αυτών των δικαιωμάτων και στην ικανότητά του να ελέγ-χει την εργατική τάξη για να μην πάει «παραπέρα». Και εκεί όπως και «εδώ»,πριονίζοντας το κλαρί, έχασαν και τη θέση τους σ’ αυτό: Από τους 27 εκατομ-μύρια εργαζόμενους μόνο τα 15 (40 ετών και άνω) απολαμβάνουν σταθερέςθέσεις εργασίας. 8 εκατομμύρια νεότεροι εργαζόμενοι σχηματίζουν μια εφεδρι-κή στρατιά ελεύθερων επαγγελματιών (μπλοκάκι) και συμβασιούχων και άλλα4 εκατομμύρια χάνονται στην παραοικονομία και τη μαύρη εργασία. Να μημιλήσουμε για την ανεργία που αυξάνεται γεωμετρικά.

Τα αποτελέσματα μιας μεγάλης περιόδου πολέμου «χαμηλής έντασης» τουκεφαλαίου απέναντι στα δικαιώματα της εργατικής τάξης τείνουν τώρα να ολο-κληρωθούν με μια μετωπική επίθεση σε ό,τι απέμεινε, στο όνομα της «θωράκι-σης» απέναντι στην επίθεση των «αγορών» στα ιταλικά κρατικά ομόλογα καιστο «χρέος».

Ομως, πόσο μπορεί να ασκηθεί αποτελεσματικά για το σύστημα μια τέτοιαδιακυβέρνηση; Η παλιά διακυβέρνηση εξασφάλιζε την κοινωνική ειρήνη.Κάπως έτσι έμεινε σαράντα χρόνια η χριστιανοδημοκρατία στην Ιταλία ή ακόμακαι ο Φράνκο ή ο Σαλαζάρ (που ήταν φασίστες) στην εξουσία. Οχι μονάχα μετο κνούτο και το ρόπαλο ή τις δολοφονίες και τις συνωμοσίες (το ιταλικό πολι-τικό παρασκήνιο είναι γεμάτο από δαύτες) αλλά και με κάποιες παραχωρήσειςστην αντίπαλη τάξη. Και με πολιτικούς, κοινωνικούς διαμεσολαβητές βεβαίως…

Αποφασίζει λοιπόν το κεφάλαιο να εφαρμόσει μέχρι κεραίας το νόμο τηςκεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης που «ανακάλυψε» ο Μαρξ. Οπως βέβαια καιτη γέννηση του συνδικαλιστικού κινήματος της εργατικής τάξης που την ανα-πτύσσει στον ίδιο τόμο και σε «κοντινό» κεφάλαιο. Δεν φημίζονται για την…κατάρτισή τους όσοι σήμερα ενορχηστρώνουν την ολομέτωπη επίθεση στοσώμα της εργατικής τάξης.

Θα πιαστεί για άλλη μια φορά «αδιάβαστη» η τάξη των κεφαλαιοκρατών;Οπωσδήποτε η Ιταλία είναι ένα άλλο μέγεθος και από αυτή την πλευρά.

Σε μια χρονιά έντασης της κρίσηςκαι κορύφωσης της ύφεσης, μεμείωση εισοδημάτων και εκτίναξη

της ανεργίας, όπου οι λαϊκές οικογένειεςγονατίζουν από τα διαδοχικά βάρβαραμέτρα και δοκιμάζονται από τη φτώχειακαι την εξαθλίωση, ο κρατικός προϋπο-λογισμός που ψηφίστηκε από την τρικομ-ματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ προ-βλέπει νέα ένταση και νέα κλιμάκωσητου φορολογικού ξεζουμίσματος λαούκαι εργαζομένων:

- 7,1% αύξηση στα φορολογικάέσοδα θα ’χουμε μέσα στο 2012.

- 29,1% περισσότεροι από το 2011θα ’ναι οι άμεσοι φόροι που θα πληρώ-σουν τα φυσικά πρόσωπα.

- 217,6% (!) περισσότεροι φόροιθα εισπραχθούν από τη φορολόγηση τηςακίνητης περιουσίας κ.λπ.

Λαός και εργαζόμενοι καλούνται ναπληρώσουν περισσότερους φόρους καιπερισσότερα χαράτσια και την ίδια στιγ-μή έχουμε προκλητική φοροασυλία καιφοροελαφρύνσεις για τις μεγάλες επιχει-ρήσεις: 22% λιγότεροι προβλέπονται οιάμεσοι φόροι που θα πληρωθούν στο2012 από τα νομικά πρόσωπα!

Και μόνο τα παραπάνω νούμερα από

τον κρατικό προϋπολογισμό του 2012είναι υπεραρκετά για να γίνει κατανοητήη φορολογική καταιγίδα που ξέσπασεπάνω στα λαϊκά εισοδήματα.

Για τα εισοδήματα του 2011 θα ισχύ-σει αναδρομικά (από 1/1/2011) νέαφορολογική κλίμακα και το αφορολόγη-το θα ’ναι μειωμένο στα 5.000 ευρώ (από12.000 ευρώ που ήταν πέρσι). Ουσιαστι-κά δηλαδή μιλάμε για κατάργηση τουαφορολόγητου, μιας και πλέον θα φορο-λογούνται όλοι όσοι το εισόδημά τουςξεπερνά τα 5.000 ευρώ. Με τις αλλαγέςαυτές (ν. 4024/2011) θα σημειωθεί μεγά-λη και απότομη φορολογική επιβάρυνσηκυρίως των μικρών και μεσαίων εισοδη-μάτων. Μόνο από τη μείωση του αφορο-λόγητου, πάνω από 2,5 εκατομμύριαμισθωτοί και συνταξιούχοι θα πληρώ-σουν επιπλέον φόρο μέχρι και 700 ευρώ.Ποσοστιαία, η φορολογική επιβάρυνσηαπό τη μείωση-κατάργηση του αφορολό-γητου κυρίως βαρύνει τα μικρά καιμεσαία εισοδήματα, ενώ κλιμακωτά μει-ώνεται για τα μεγάλα εισοδήματα (πίνα-κας).

Μισθωτοί και συνταξιούχοι από1.1.2012 θα υποστούν επιπλέον μείωσηστις καθαρές μηνιαίες αποδοχές τουςλόγω της αυξημένης παρακράτησηςφόρου με βάση τη νέα κλίμακα.

Προκλητικές και άνευ προηγουμένουείναι και οι προβλέψεις για το αφορολό-γητο «ευπαθών ομάδων» όπως νέοι κάτωτων 30 ετών, συνταξιούχοι άνω των 65και ΑμΕΑ. Ενώ για αυτές τις κατηγορίεςφορολογούμενων ορίζεται ως «ευνοϊκό»αφορολόγητο τα 9.000 ευρώ (αντί για5.000 ευρώ των υπόλοιπων), εντούτοιςμπαίνει ως προϋπόθεση «το δηλωθένεισόδημα να μην υπερβαίνει τις 9.000ευρώ»! Απλοελληνικά: συνταξιούχος μεεισόδημα π.χ. 9.500 ευρώ έχει αφορολό-γητο τα 5.000 ευρώ και θα πληρώσει

φόρο 450 ευρώ, ενώ συνταξιούχος μεεισόδημα μέχρι 8.999 ευρώ έχει αφορο-λόγητο τα 9.000 και δεν θα πληρώσειφόρο! Μιλάμε για καθαρό εμπαιγμό!

Από τη φορομπηχτική επέλαση τηςκυβέρνησης δεν γλιτώνουν ούτε οι οικο-γένειες με παιδιά, αφού έχουμε πραγμα-τικό τσεκούρωμα στο αφορολόγητο τωνπαιδιών. Ετσι, π.χ., για μια τρίτεκνηοικογένεια το αφορολόγητο λόγωτέκνων μειώνεται στα 12.000 ευρώ (από23.500 ευρώ που ήταν πέρυσι) και οφόρος που θα πληρώσει φέτος είναι2.595 ευρώ περισσότερος από πέρυσι!

Στα παραπάνω θα πρέπει να συνυπο-λογίσουμε τις περικοπές που έχουμε στιςφοροαπαλλαγές για ενοίκια, τόκους στε-γαστικών δανείων, ιδιαίτερα μαθήματακαι φροντιστήρια, ιατρικά έξοδα, ασφά-λιστρα κ.λπ. Πρόκειται για πραγματικήκατεδάφιση. Συγκεκριμένα:

- Εισφορές σε ταμεία ασφάλισης:Με το προηγούμενο φορολογικό καθε-στώς ολόκληρο το ποσό των εισφορώνμείωνε το φορολογητέο εισόδημα. Τώραμόνο το 10% των εισφορών αφαιρείταιαπό το φόρο.

- Αφορολόγητο αναπήρων: Πρινήταν 14.400 ευρώ (12.000+2.400) και

τώρα μειώνεται στα 7.000 ευρώ(5.000+2.000).

- Φροντιστήρια: Με το προηγούμενοκαθεστώς είχαμε μείωση φόρου μέχρι240 ευρώ για κάθε παιδί. Με το νέοφορολογικό καθεστώς δικαιολογείταιμείωση φόρου μόνο μέχρι 100 ευρώ γιακάθε παιδί.

- Ενοίκια (κύριας κατοικίας ή παιδιώνπου σπουδάζουν): Μέχρι σήμερα είχαμεμείωση φόρου μέχρι 240 ευρώ. Τώραμπαίνει ανώτατο πλαφόν στα 100 ευρώ.

- Εξοδα ιατρικής και νοσοκομειακήςπερίθαλψης: Πριν εξέπιπτε από το φόροτο 20% αυτών των δαπανών και μέχρι6.000 ευρώ. Τώρα εκπίπτει μόνο το 10%και μέχρι 3.000 €.

- Ασφάλιστρα: Πριν εξέπιπτε από τοφόρο το 20% των ασφάλιστρων ζωής,ατυχήματος κ.λπ. και μέχρι 2.400 ευρώανά οικογένεια. Τώρα εκπίπτει μόνο το20% και μέχρι 2.400 ευρώ.

- Τόκοι στεγαστικών δανείων: Ανα-γνωρίζονται για αφαίρεση από το φόρομόνο το 10% των τόκων και μόνο για τουςτόκους που αναλογούν στο τμήμα τουδανείου μέχρι 200.000 ευρώ. Με το προη-γούμενο καθεστώς αφαιρούνταν το 20%των τόκων.

Και δεν σταματάμε εδώ. Μέσα στουςμήνες που έρχονται τα λαϊκά στρώματαθα κληθούν να πληρώσουν μια σειρά από«έκτακτα» χαράτσια. Μαζική φορο-χαρα-τσο-επιδρομή που θα οδηγήσει στη φτώ-χεια και στην απόγνωση χιλιάδες λαϊκάνοικοκυριά:

- όπως το 2011 έτσι και το 2012 (προ-βλέπεται μέχρι και το 2014) οι μισθωτοίθα κληθούν να πληρώσουν την «ειδικήεισφορά αλληλεγγύης» (από 1% έως 4%ανάλογα με το εισόδημά τους)

συνέχεια στη σελ. 22

Φορο-χαράτσωμα διαρκείας

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 21Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Χανιά

Τη Δευτέρα 5 Δεκέμβρη έγινε στην

πόλη μας εκδήλωση του ΚΚΕ(μ-λ)

με θέμα τις πολιτικές εξελίξεις, τις

κατευθύνσεις της πάλης και την πρόταση

μετωπικού συντονισμού, κοινής δράσης

και αγώνα. Η εκδήλωση, την οποία παρα-

κολούθησαν δεκάδες αγωνιστές, ήταν ιδι-

αίτερα ζωντανή. Αμέσως μετά την εισήγη-

ση, αρκετοί σύντροφοι και συναγωνιστές

πήραν τον λόγο και τοποθετήθηκαν τόσο

για τις πολιτικές εξελίξεις όσο και για τη

συγκεκριμένη πρόταση της οργάνωσής

μας. Παρ' όλο που η κομματική οργάνωση

Χανίων φρόντισε με δημόσιο κάλεσμα

από τον τοπικό Τύπο, με μοίρασμα καλέ-

σματος στην απεργία της 1ης Δεκέμβρη και

με ιδιαίτερη πρόσκληση σε οργανώσεις της

Αριστεράς που δραστηριοποιούνται στην

πόλη μας, ΑΡΑΝ, ΝΑΡ, καμιά οργάνωση

δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα.

Όλοι οι ομιλητές που τοποθετήθηκαν

αναφέρθηκαν στις σημερινές συνθήκες

που βιώνει ο λαός μας με βάση τη βάρβα-

ρη επίθεση που έχουν εξαπολύσει το ντό-

πιο και ξένο κεφάλαιο στα εργατολαϊκά

δικαιώματα και κατακτήσεις, αλλά και

στους πολλαπλούς κινδύνους που ελλο-

χεύουν για τον λαό μας εξαιτίας της εξάρ-

τησης της χώρας και της πολιτικής της

υποτέλειας που ακολουθεί η σημερινή

κυβέρνηση και οι προηγούμενες. Με ιδιαί-

τερα θετικά λόγια τοποθετήθηκαν πάνω

στο ζήτημα που θέτει η πρόταση. Παρά το

ότι οι δυσκολίες είναι υπαρκτές, είναι επι-

τακτική ανάγκη η κοινή δράση και ο

συντονισμός να αναβαθμιστούν. Αυτό

ακούγεται σαν αυτονόητο, το αναζητάει

ένας κόσμος που θέλει να αντισταθεί και

δεν έχει στήριγμα, αλλά ουσιαστικά μέχρι

σήμερα δεν έχει περπατήσει.

Αυτό που τονίστηκε από τη μεριά της

εισήγησης είναι ότι το ΚΚΕ(μ-λ) γνωρίζει

ότι για να γίνει πράξη η πρότασή του

πρέπει να υπερνικηθούν εμπόδια, προκα-

ταλήψεις και αρνητικά προηγούμενα.

Όμως είναι επιβεβλημένη ανάγκη των και-

ρών και όσοι αντιλαμβάνονται και

θέλουν να υπηρετήσουν τον λαό και το

κίνημα θα πρέπει να συμβάλουν σε αυτήν

την κατεύθυνση. Τοποθετώντας έτσι το

ζήτημα, η συζήτηση τώρα ανοίγει και η

οργάνωσή μας έχει τη διάθεση, την επιμο-

νή και την ωριμότητα να στηρίξει μια

τέτοια κατεύθυνση και θα το κάνει.

Ξάνθη

Εγινε με αρκετή επιτυχία, την

Κυριακή 4 Δεκέμβρη, η πολιτική

εκδήλωση του ΚΚΕ(μ-λ) στην

Ξάνθη. Την εισήγηση για την πολιτική

κατάσταση έκανε ο Σ. Χατζησάββας, ενώ

ακολούθησε η εισήγηση του Τ. Σαπουνά ο

οποίος ανέπτυξε την πρόταση για τη

συγκρότηση ενός μετωπικού συντονισμού

κοινής δράσης και αγώνα.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν αρκετοί

αγωνιστές, κυρίως νέοι, και εκπρόσωποι

από άλλες οργανώσεις (ΑΝΤΑΡΣΥΑ,

ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, ν.ΚΑ, ΣΥΝ). Τόσο από

τους εισηγητές όσο και από τους εκπρο-

σώπους των οργανώσεων, αλλά και από

τους άλλους συναγωνιστές, αναδείχθηκε

πλήθος ζητημάτων και έγινε ζωντανή

συζήτηση. Η κρίση στην ΕΕ, το περιεχό-

μενο της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και

γενικά της πάλης του λαού, η επίθεση του

συστήματος, η στάση της Αριστεράς, οι

προτάσεις και τα προτάγματά της, οι μορ-

φές και το περιεχόμενο της κοινής δράσης

ήταν τα βασικά ζητήματα που απασχόλη-

σαν τη συζήτηση.

Οι περισσότεροι ομιλητές στάθηκαν

θετικά απέναντι στην πρόταση του

ΚΚΕ(μ-λ), τονίζοντας ότι η ανάγκη πλέον

για σταθερές κεντρικές πολιτικές συνερ-

γασίες είναι έκδηλη. Υπήρξαν όμως και

προβληματισμοί από άλλους αγωνιστές,

μήπως αυτή η πρόταση σημαίνει απομά-

κρυνση του ΚΚΕ(μ-λ) από συνεργασίες

που στήνονται «από τα κάτω», όπως η

Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης, κάτι

που φυσικά αποκλείστηκε κατηγορηματι-

κά από τους εισηγητές.

Πέρα από συμφωνίες ή διαφωνίες σε

διάφορα ζητήματα, αυτό που αναδείχθη-

κε ήταν ότι υπάρχει ανάγκη να συνεχι-

στεί η πολιτική συζήτηση ανάμεσα σε

οργανώσεις και αγωνιστές, την ίδια στιγ-

μή που θα πρέπει να επιδιώκεται με στα-

θερό τρόπο η κοινή δράση.

Ηράκλειο

Πραγματοποιήθηκε την Παρα-

σκευή 2 Δεκέμβρη, στο «Πολύκε-

ντρο Νεολαίας», στο Ηράκλειο, η

πολιτική εκδήλωση που οργάνωσε η κομ-

ματική οργάνωση του ΚΚΕ(μ-λ) της

πόλης. Σκοπός της εκδήλωσης ήταν η προ-

ώθηση της πρότασης του ΚΚΕ(μ-λ) για τη

συγκρότηση μόνιμου, κεντρικού, μετωπι-

κού συντονισμού, συζήτησης, κοινής δρά-

σης και μαζικού αγώνα, στο φόντο των

πολιτικών εξελίξεων.

Στην κεντρική τους εισήγηση οι δύο

σύντροφοι, αφού περιέγραψαν το πλαί-

σιο των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα

μας και διεθνώς, επιχειρηματολόγησαν

στο ποια στοιχεία πρέπει να έχει η πρό-

ταση για ένα αριστερό μέτωπο αντίστα-

σης και πάλης του λαού μας.

* Ενάντια στην καπιταλιστική βαρβα-

ρότητα, στην εξάρτηση και στην υποδού-

λωση της χώρας και του λαού.

* Για την ανάγκη ενίσχυσης της αντιι-

μπεριαλιστικής κατεύθυνσης και της διε-

θνιστικής αλληλεγγύης στο κίνημα.

* Για την ανάγκη να προσανατολι-

στούν ιδεολογικά και πολιτικά οι οργα-

νώσεις του λαού και της νεολαίας σε μια

κατεύθυνση συνολικής αντιπαράθεσης με

το σύστημα, συγκροτώντας σε μια πορεία

τους όρους της επαναστατικής τους προο-

πτικής.

* Γιατί δεν «χωράμε» στις προτάσεις

λαϊκής εξουσίας, αντιμνημονιακού μετώ-

που, αντικαπιταλιστικού προγράμματος,

των ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν

δεκάδες αγωνιστές, ανένταχτοι αριστε-

ροί, καθώς και εκπρόσωποι από άλλες

οργανώσεις που είχαν προσκληθεί (Μ-Λ

ΚΚΕ, ΚΟΕ, ΚΟΑ).

Δεν ήλθαν, αν και είχαν προσκληθεί

(παρ’ όλο που σε κινηματικές διαδικασίες

βρισκόμαστε συχνά μαζί) και θα θέλαμε

την άποψή τους για την πρότασή μας,

συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ,

ΑΡΑΝ).

Στη συζήτηση και στις τοποθετήσεις

που ακολούθησαν, υπήρχε γενικά μια

συμφωνία όσον αφορά την περιγραφή της

επίθεσης του συστήματος, της σημασίας

της αντίστασης της εργατικής τάξης και

του λαού, τις ευθύνες της Αριστεράς στο

να βγει μπροστά και να ανοίξει δρόμους.

Όταν όμως η τοποθέτηση πλησίαζε

στο πιο συγκεκριμένο, στο τι πρωτοβου-

λίες και ιεραρχήσεις πρέπει να μπουν

σήμερα, αναδεικνύονταν και διαφορετι-

κές εκτιμήσεις για την κατάσταση, τις

προτεραιότητες, καθώς και μια επιρροή

από λογικές «αριστερών» προτάσεων.

Οι εκπρόσωποι από το Μ-Λ ΚΚΕ ανα-

φέρθηκαν στα ρήγματα που υπάρχουν

στο ιμπεριαλιστικό μέτωπο, στην ανα-

γκαιότητα να έχουμε ξεκάθαρο ποιους

έχουμε απέναντι (την εξαρτημένη αστική

τάξη και τους ιμπεριαλιστές προστάτες)

και στην ανάγκη ενίσχυσης των λαϊκών

αντιστάσεων. Όσον αφορά την πρόταση

συντονισμού και κοινής δράσης, τοποθε-

τήθηκαν θετικά με το πλαίσιο και την

κατεύθυνση που βάζει, καθώς και με τα

χαρακτηριστικά της κίνησης.

Ο εκπρόσωπος από την ΚΟΕ ανέφερε

στην τοποθέτησή του πως η χώρα βρίσκε-

ται σε οικονομική και πολιτική κατοχή

(όχι στρατιωτική), και γι' αυτό απαιτείται

η πιο πλατιά ενότητα του λαού για να

φύγει η χούντα, ενάντια στα χαράτσια, με

χαρακτηριστικά που αναδείχτηκαν στις

πλατείες κ.λπ. Δεν καλύπτονται (θεωρούν

λίγο) το να καλούμε τον κόσμο να αντι-

σταθεί και ότι το «ουστ» και η μούντζα

δεν αφορούσε μόνο τον Γιωργάκη, αλλά

το σύνολο του πολιτικού συστήματος.

Ο εκπρόσωπος από την ΚΟΑ αναφέρ-

θηκε στην ανάγκη αντίστασης και αγώνα

για την ανατροπή των αντιλαϊκών

μέτρων. Όμως η ανατρεπτική Αριστερά

πρέπει να θέτει και εργατικά, προγραμ-

ματικά προτάγματα. Απουσιάζει, π.χ., το

πρόγραμμα που να απαντά στο ερώτημα,

εντάξει, έξω από την ΕΕ, και μετά πού, τι

είναι το εναλλακτικό που προτείνουμε;

Τόνισε επίσης ότι είναι σημαντικό να

ξαναγίνουν τα συνδικάτα ταξικά και

πρέπει να καλούμε τους εργάτες να το

παλέψουν μέσα από αυτά. Επίσης ότι οι

προτάσεις τους για διαγραφή του χρέους

κ.λπ. αφορούν σε μια εργατική κυβέρνηση

και όχι για άμεσα, όπως δεν ξεκαθαρίζε-

ται από άλλους...

Τοποθετήθηκαν και άλλοι συναγωνι-

στές και σύντροφοι. Διάχυτη ήταν η αγω-

νία να μπει ένα φρένο στην επίθεση, να

γίνουν αποτελεσματικοί οι αγώνες, να

πάει μπροστά η κομμουνιστική υπόθεση.

Γενικά είμαστε ικανοποιημένοι από τη

συμμετοχή και την κουβέντα που έγινε.

Ακόμη πιο ικανοποιημένοι, από τον

τρόπο που κινήθηκε η οργάνωση, από τις

ιδιαίτερες συζητήσεις που έγιναν και από

τη θετική αποδοχή που συναντούσε η

πρότασή μας. Θα μπορούσε ο κόσμος που

παρευρέθηκε να ήταν πολύ περισσότερος,

γιατί, πραγματικά, απευθυνθήκαμε πλα-

τιά και γιατί είχαμε τέτοια μηνύματα.

Μηνύματα αγωνίας από έναν κόσμο για

τη ζωή του που βλέπει να του τη ρημά-

ζουν κάθε μέρα, αλλά και πίεσης, για να

μπει μπροστά η Αριστερά.

Εκδηλώσεις του ΚΚΕ(μ-λ) για την πρόταση κοινής δράσης και συντονισμού

Από την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Ξάνθη

Προγραμματισμένες

εκδηλώσεις:

Στο Βόλο εκδήλωση θα πραγματο-

ποιηθεί την Τετάρτη 14 Δεκέμβρη

στις 6.30 το απόγευμα.

Στα Γιάννενα εκδήλωση θα πραγ-

ματοποιηθεί τηνΠέμπτη 15 Δεκέμ-

βρη στις 6 μ.μ. στο Εργατικό

Κέντρο.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ22 Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011Προλεταριακή Σημαία

συνέχεια από τη σελ. 20

- όπως το 2011 έτσι και το 2012 οιεπιτηδευματίες και ελευθεροεπαγγελ-ματίες θα κληθούν να πληρώσουν το«ετήσιο τέλος επιτηδεύματος» που από300 ευρώ πέρυσι φέτος θα ’ναι αυξημέ-νο σε 400 ευρώ (για πόλεις μέχρι200.000 κατοίκους) και 500 ευρώ (γιαπόλεις με πάνω από 200.000 κατοίκους)

- όπως το 2011 έτσι και το 2012 οικάτοχοι ακινήτων θα κληθούν να πλη-ρώσουν το «έκτακτο ειδικό τέλος ηλε-

κτροδοτούμενων δομημένων επιφανει-ών» (χαράτσι της ΔΕΗ). Υπολογίζεταιότι μέσα στο 2012 θα μαζευτούν 2,2 δισ.ευρώ περισσότερα από το 2011! Ανμέσα στο 2012 αυξηθούν οι τιμές ζώνηςτων ακινήτων, θα ’χουμε επιπλέοναύξηση στο χαράτσι της ΔΕΗ μέχρι και33%!

- μέσα στο 2012 αναμένεται ναέρθουν αναδρομικά τα εκκαθαριστικάγια το «φόρο ακίνητης περιουσίας» του2010, του 2011 και του 2012! Ισχύειβέβαια το αφορολόγητο των 200.000

ευρώ, αλλά με τις διαδοχικές αυξήσειςστις αντικειμενικές αξίες όλο και περισ-σότεροι μικροϊδιοκτήτες πιάνονται στην«τσιμπίδα» του ΦΑΠ.

Και «μόνο» στα παραπάνω να αρκε-στούμε, γίνεται φανερό ότι δύσκολεςμέρες περιμένουν τους εργαζόμενους.Η φοροεπιδρομή λεηλατεί καθημερινάτα λαϊκά εισοδήματα. Η φτώχεια και ηεξαθλίωση αγκαλιάζουν όλο και περισ-σότερες λαϊκές οικογένειες. Και όλαδείχνουν ότι ακόμα δεν «τελειώσαμε».Οσο και αν ο Βενιζέλος υποστηρίζει ότι

δεν θα ’χουμε άλλα φορολογικά-εισπρακτικά μέτρα, η επίθεση θα συνε-χιστεί και θα κλιμακωθεί. Με δικαιολο-γία τις «μειώσεις στα έσοδα» και τις«αποκλίσεις στους στόχους του προϋ-πολογισμού», σύντομα νέα μέτρα θαπαρθούν σε βάρος των εργαζόμενων.Μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιοκατανοητό ότι «δεν θα σταματήσουν ανδεν τους σταματήσουμε». Η ανατροπήαυτής της πολιτικής γίνεται όρος ζωήςγια το λαό μας, όρος ζωής για τονκαθένα μας.

Το γεγονός ότι πολλά σχολεία δεν έχουν φέτοςνα αγοράσουν πετρέλαιο, και επιπλέον τοζήτημα των βιβλίων στη δευτεροβάθμια τα

οποία ακόμη δεν έχουν διανεμηθεί, δείχνει τη θλιβε-ρή πραγματικότητα αυτού του συστήματος. Άραγεόμως το ζήτημα είναι πολτικό-ταξικό ή, όπως προ-σπαθούν διάφοροι καλοθελητές του συστήματος (καιτης Αριστεράς) να πείσουν, είναι οικονομικό-λογιστι-κό. Θα μας διαφωτίσει ο «Ριζοσπάστης» της4/12/2011, που μάλλον δικαιώνει την πάγια θέσημας για ταξική επίθεση στην εκπαίδευση και την κρι-τική μας στα αιτήματα του τύπου δαπάνες για τηνπαιδεία, 15% του προϋπολογισμού (που ζητάνε όλοιοι αριστεροί) και 5% του ΑΕΠ (θέση των ΠΑΣΠ, ΔΑΠσε ΑΕΙ-ΤΕΙ). Διαβάζουμε λοιπόν:

«Οι δαπάνες για την Παιδεία εκτιμάται ότι θα μει-ωθούν κατά 2,9%. Όμως, το ποσοστό αυτό της μείω-σης αυξάνεται δραματικά όταν αφορά τη μείωση πουπαρουσιάζουν τα κονδύλια για τις λειτουργικές δαπά-νες των σχολείων, των ΑΕΙ, των ΤΕΙ και των ερευνη-τικών κέντρων. Για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ημείωση αυτή ανέρχεται στο 83,3% σε σχέση με πέρσι,ενώ αυτή για τη δευτεροβάθμια είναι της τάξης του

57,8% με σοβαρότατες επιπτώσεις στα εισοδήματατης λαϊκής οικογένειας. Από την άλλη όμως μεριά,αυξάνονται οι δαπάνες που σχετίζονται με την άμεσηπροώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων καικυρίως με τις ανάγκες του κεφαλαίου για φθηνή καιαναλώσιμη εργατική δύναμη, όπως για παράδειγμα οιδαπάνες για τη Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης,οι οποίες αυξάνονται κατά 40%». («Ριζοσπάστης»4/12/2011.)

Μάλιστα, ενώ μειώνονται οι λειτουργικές δαπά-νες, αυξάνεται η χρηματοδότηση σε άλλα κομμάτιατης εκπαίδευσης. Μα, για μισό λεπτό, εμείς νομίζαμεότι είναι οικονομικό το πρόβλημα, όπως από παλιάμας έλεγε το ΚΚΕ και ότι με την αύξηση των δαπανών(όποιας τάξης και να είναι αυτή) θα λυθεί. Μάλλον ο«Ριζοσπάστης» στα λόγια μας έρχεται, γιατί όσο καινα διεκδικείς μια καλή και ορθολογική χρηματοδότη-ση της εκπαίδευσης σήμερα δεν αναιρείς την ταξικό-τητά της, όσο και να αυξηθούν οι δαπάνες για τηνπαιδεία δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι μαθητές θαπάρουν βιβλία και τα σχολεία θα έχουν θέρμανση.Μάλλον σε δαπάνες τύπου «Γενική Γραμματεία ΔιάΒίου Μάθησης» θα καταλήγουν τα χρήματα.

Κρύβε λόγια... ΒΥΡΩΝΑΣ

ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ

• Αντιμέτωπη με το πρόβλημα της έλλειψης χρη-ματοδότησης των σχολείων του Βύρωνα, η ΈνωσηΓονέων αποφάσισε τη σύγκληση γενικής συνέλευσηςτων συλλόγων γονέων Βύρωνα πριν τα Χριστούγενναμε θέμα: “χρηματοδότηση σχολείων- προβλήματατων σχολείων του δήμου - προβλήματα οικονομικάαδύναμων μαθητών”

• Ακόμη, με απόφασή της την 7/12 εκφράζει τηναντίθεσή της στις αποφάσεις ή στις προτάσεις γιαπαράταση του ωρολογίου προγράμματος (πρότασηυπουργείου) αλλά και για παράταση του σχολικούέτους (πρόταση ΟΛΜΕ) για τα σχολεία που τελούσαντον Οκτώβρη υπό κατάληψη λόγω της έλλειψηςβιβλίων και της έλλειψης χρηματοδότησης.

• Αποφασίστηκε κοινή δράση με άλλους φορείςγια τα ζητήματα της χρηματοδότησης των σχολείων,παρεμβάσεις στα δημοτικά συμβούλια ενάντια στηνπαρακράτηση χρημάτων των σχολείων, άμεση παρέμ-βαση σε κάθε κρούσμα υποσιτισμού μαθητών, έλλει-ψης θέρμανσης σχολείων αλλά και διακοπής ρεύμα-τος σε σπίτια μαθητών.

Στις 30/11 πραγματοποιήθηκαν οι

εκλογές για την ανάδειξη Δ.Σ. στην

ΕΛΜΕ του νομού Κιλκίς. Τα αποτε-

λέσματα κατέγραψαν πτώση της συμμετο-

χής κατά 80 ψήφους σε σχέση με πέρυσι.

Οι δύο συγκυβερνητικές παρατάξεις

ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, κύριες υπεύθυνες για

την αδράνεια και την αποτελμάτωση του

σωματείου, κατέγραψαν σημαντική πτώση

η καθεμιά τους ενώ η Αγωνιστική Συνεργα-

σία (που αποτελείται κυρίως από συνιστώ-

σες του ΣΥΡΙΖΑ με συμμετοχή και μέλους

των Παρεμβάσεων) διατήρησε την εκλογι-

κή της δύναμη.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι

τρείς παραπάνω παρατάξεις κατέθεσαν ομό-

φωνα κοινό απολογισμό, με κύρια χαρακτη-

ριστικά τη γενικολογία και ασάφεια ως προς

το χαρακτήρα και τους φορείς της επίθεσης

και την ενίσχυση των εκλογικών αυταπα-

τών. Ο απολογισμός δράσης τους θύμιζε

περισσότερο απολογισμό πολιτιστικού συλ-

λόγου και όχι Δ.Σ. σωματείου εργαζομένων.

Η «Ανεξάρτητη Κίνηση Εκπαιδευτι-

κών», που συγκροτήθηκε από πρώην

ΠΑΣΚίτες και κάποιους «εκσυγχρονιστές»

που «απολίτικα» πολιτεύονται υπέρ του

συστήματος, απέσπασε 59 ψήφους.

Η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, σταθερά προσηλωμένη

στο μέτωπο με τον... εαυτό της, είδε τις

δυνάμεις της να μειώνονται αισθητά.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτι-

κών, συμμετέχοντας για πρώτη φορά στις

εκλογές του σωματείου, είχαν ένα πολύ

θετικό αποτέλεσμα. Με παρεμβάσεις σε

σχολεία της περιοχής προεκλογικά αλλά

και στη γενική συνέλευση προώθησαν και

πάλεψαν τη λογική της αντίστασης στην

επίθεση του συστήματος, βρίσκοντας αντα-

πόκριση από πολλούς συναδέλφους. Το

επόμενο διάστημα, κόντρα στην αδράνεια

και την απογοήτευση που καλλιεργούνται,

θα πάρουν πρωτοβουλίες κοινής δράσης

και αντίστασης στη βάρβαρη επίθεση που

δεχόμαστε.

Εκλογές στην ΕΛΜΕ Κιλκίς

Εκλογές στην ΕΛΜΕ Σάμου

ΨΗΦΙΣΑΝ: 541

ΕΓΚΥΡΑ: 506

2011 (2010) ΠΟΣΟΣΤΟ

ΑΚΥΡΑ- ΛΕΥΚΑ 35

ΠΑΣΚ 114 -2 ΕΔΡΕΣ (188-2Ε) 22,5%

ΔΑΚΕ 113 -2 ΕΔΡΕΣ (172-2Ε) 22,3%

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ- ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ 146 -2 ΕΔΡΕΣ (147-2Ε)

ΕΣΑΚ-ΔΕΕ 49 (73-1Ε) 9,6%

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΙΚΩΝ 59 -1 ΕΔΡΑ (-) 11,6%

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ 25 - (-) 4,9%

Αποτελέσματα εκλογών για το Δ.Σ.

2011 ΕΔΡΕΣ 2010 ΕΔΡΕΣ

ΨΗΦΙΣΑΝ 192 252

ΑΚΥΡΑ/ΛΕΥΚΑ 16 19

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ 94 4 122 4

ΔΑΚΕ 52 2 57 2

ΠΑΣΚ - - 26 -

ΕΣΑΚ - ΔΕΕ 17 1 28 1

ΔΙ.Α.ΦΘ.ΟΡΑ 13 - - -

Αποτελέσματα εκλογών για το Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ

2011 Αντιπρ. 2009 Αντιπρ.

ΨΗΦΙΣΑΝ 194 304

ΑΚΥΡΑ/ΛΕΥΚΑ 18 12

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ 103 6 120 6

ΔΑΚΕ 40 3 79 4

ΠΑΣΚ - - 47 3

ΕΣΑΚ - ΔΕΕ 21 1 20 1

ΔΙ.Α.ΦΘ.ΟΡΑ 12 - 26 1

Την Τετάρτη 30 Νοεμ-

βρίου πραγματοποιή-

θηκαν εκλογές στην

ΕΛΜΕ Σάμου για την ανά-

δειξη ΔΣ και αντιπροσώπων

για το Νομαρχιακό Τμήμα

(Ν.Τ.) της ΑΔΕΔΥ. Η χρονιά

που προηγήθηκε χαρακτηρί-

στηκε όχι μόνο από την

αγριότητα της επίθεσης ενά-

ντια στους εκπαιδευτικούς,

αλλά και από τη μαχητική

δράση του σωματείου που

κατόρθωσε να συσπειρώσει

ένα σημαντικό κομμάτι νέων,

κυρίως, συναδέλφων και να

παίξει αγωνιστικό προωθητι-

κό ρόλο στην ευρύτερη λαϊκή

πάλη στη Σάμο. Οι εκλογές

αποτύπωσαν αυτή την πραγ-

ματικότητα με την πρώτη

θέση και ενίσχυση της Δημο-

κρατικής Συσπείρωσης (στην

οποία συμμετέχουν οι Αγωνι-

στικές Κινήσεις). Χαρακτηρι-

στική επίσης υπήρξε η αδυ-

ναμία της ΠΑΣΚ να συγκρο-

τήσει ψηφοδέλτιο και γι’

αυτό δεν συμμετείχε στις

εκλογές. Από την άλλη, η

ΔΑΚΕ με ανοιχτά εχθρική

γραμμή και πρακτική στην

ίδια την ύπαρξη και δράση

του σωματείου, διατήρησε

ψηλά τις δυνάμεις της. Τέλος,

τα αποτελέσματα συνιστούν

έντονη αποδοκιμασία της

γραμμής εκβιασμού του

σωματείου για την υποταγή

του στο ΠΑΜΕ που όλο το

χρόνο εφάρμοσε η ΕΣΑΚ-

ΔΕΕ, τασσόμενη απέναντι

και επιδιώκοντας να σαμπο-

τάρει κάθε αγωνιστική κινη-

τοποίηση του σωματείου.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 23Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Στα τέλη Δεκέμβρη θακυκλοφορήσει το επό-μενο, 8ο τεύχος τουπεριοδικού Αντίθεση.Κεντρική διάθεση απότο βιβλιοπωλείο Εκτόςτων Τειχών, Γραβιάς10-12, Αθήνα.

Μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση πραγματοποιήθη-

κε στο βιβλιοπωλείο «Εκτός των Τειχών» την

προηγούμενη Παρασκευή, έστω και αν οι προ-

θέσεις που εκφράζονταν από τον τίτλο της εκδήλωσης -

«Ο περιοδικός Τύπος ως μέσο έκφρασης και συλλογικό-

τητας»- και το συνοδευτικό σημείωμα για τις ομοιότητες

και ρήξεις σε σχέση με τα έντυπα της δεκαετίας του '70

δεν εκπληρώθηκαν στην έκταση που φιλοδοξούσαν.

Τρία νέα περιοδικά, το «Κομπρεσέρ», η «Λεύγα» και το

«Humba!» τοποθετήθηκαν με ειλικρίνεια και αμεσότητα,

για πρώτη φορά μαζί σε κοινή εκδήλωση, πάνω στη λογι-

κή της έκδοσής τους, τις αφετηρίες τους αλλά και τη

συγκρότησή τους, τον τρόπο λειτουργίας τους και τα

συμπεράσματα από τις νέες ανιχνεύσεις συλλογικότητας

και έκφρασης μέσα από τον έντυπο λόγο στις μέρες μας.

Είναι αλήθεια ότι και τα τρία εγχειρήματα, που το περιε-

χόμενό τους καλύπτει από ζητήματα χώρου και πόλης

(«Κομπρεσέρ») μέχρι διάφορα πολιτικά και εργασιακά

ζητήματα του σήμερα («Λεύγα») αλλά και ζητήματα

αθλητισμού και οπαδικής κουλτούρας («Humba!»), συν-

δέονται απολύτως στη λογική έκδοσής τους και αποτε-

λούν χαρακτηριστικές εκφράσεις της αναζήτησης του

καιρού μας, κάτι που αποτέλεσε κοινή διαπίστωση της

εκδήλωσης δικαιώνοντας τη συγκεκριμένη επιλογή για

κοινή παρουσίασή τους παρά τη διαφορετική ύλη με την

οποία καταπιάνεται το καθένα. Ο ομιλητής από το

«Κομπρεσέρ» έδωσε χαρακτηριστικά το περίγραμμα

αυτό: προσπάθειες που προσπαθούν περισσότερο να

θέσουν ερωτήματα και να προσεγγίσουν ζητήματα που

έχουν αφεθεί στον κυρίαρχο λόγο. Προσπάθειες όχι κατ’

ανάγκη ολοκληρωμένες, αλλά που αντανακλούν προσω-

πικές αναζητήσεις σε θέματα που επανέρχονται στο προ-

σκήνιο κάτω από το πρίσμα των αλλαγών που συντε-

λούνται στην ελληνική κοινωνία. Αν ψάχναμε για μια

θεμελιώδη διαφορά στη λογική που τα διέπει σε σχέση με

αντίστοιχες προσπάθειες της δεκαετίας του '70, θα λέγα-

με ότι τα περιοδικά της δεκαετίας του '70 θεωρούσαν ότι

κατείχαν την αλήθεια για τα ζητήματα που άνοιγαν, το

καθένα τη δική του φυσικά, και προσπαθούσαν να τη

διαδώσουν μαζικά και με όρους προπαγάνδας σε μια

Ελλάδα που θεωρούσαν ότι βρίσκεται σε προεπαναστα-

τική περίοδο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για αυτά σε επί-

πεδο τρόπου γραφής, λειτουργίας και υπόστασης.

Με έναν τρόπο, τα κείμενα και οι αναλύσεις τους

συνεισέφεραν στη «μεγάλη αφήγηση» της εποχής και

αντανακλούσαν το κλίμα έντονης πολιτικοποίησης και

αντιπαράθεσης της περιόδου από άτομα ενταγμένα

οργανικά στις τότε οργανώσεις. Αντίθετα, τις σημερινές

προσπάθειες δεν τις διακατέχουν οι βεβαιότητες εκείνης

της περιόδου, δεν φιλοδοξούν να διακηρύξουν καμία

μεγάλη αλήθεια, αλλά προσπαθούν να επαναπροσεγγί-

σουν τα ζητήματα εκ νέου με έναν πιο «σεμνό» τρόπο

που επιβάλλει η σημερινή εμπειρία από την ήττα του

κινήματος την προηγούμενη περίοδο αλλά και το επίπε-

δο πολιτικοποίησης και αντιπαράθεσης που χαρακτηρί-

ζει την εποχή μας. Έτσι, κουβαλάνε μεν τις διαψεύσεις

της προηγούμενης περιόδου αλλά συνάμα και τα κινημα-

τικά σκιρτήματα των αρχών του αιώνα μας, την επανα-

φορά των λαϊκών κινημάτων στο προσκήνιο με μαζικούς

όρους ύστερα από χρόνια αδράνειας και οπισθοχώρη-

σης, την αλλαγή του κλίματος σε επίπεδο κοινωνίας που

επιτρέπει και αναζητεί πλέον την άρθρωση κριτικού

λόγου απέναντι στο σύστημα. Για να φτάσουμε ως εδώ

βέβαια, μεσολάβησε η δεκαετία του '80 και του '90. Στα

'80, η κυριαρχία του μεταμοντερνισμού, πέρα από το

τέλος των μεγάλων αφηγήσεων, σπρώχνει τον εναλλα-

κτικό περιοδικό Τύπο στο να ασχοληθεί με μια σειρά

ζητήματα που έμεναν πριν ενσωματωμένα στη σφαίρα

του γενικού πολιτικού αλλά πλέον αποκτούσαν αυθύ-

παρκτη υπόσταση: οικολογικές και φεμινιστικές αναζη-

τήσεις, μουσικά ρεύματα, θέματα ψυχανάλυσης και φιλο-

λογίας, κινηματογράφου και θεάτρου και γενικά ό,τι

μπορεί κανείς να φανταστεί αποκτούν εξειδικευμένα

περιοδικά και διαμορφώνουν αντίστοιχο κοινό, ανοίγο-

ντας το δρόμο στα lifestyle μαζικά περιοδικά που ακο-

λούθησαν, τη δεκαετία του '90. Η δεκαετία του '90 τώρα,

πάντα σε σχέση με τις εναλλακτικές περιοδικές εκδόσεις,

αποτέλεσε κυρίως μάχη χαρακωμάτων, με την παραγωγή

να πέφτει κατακόρυφα και να αφορά κυρίως προσωπι-

κές εμμονές και προσπάθειες σε επιμέρους θέματα. Ήταν

η δεκαετία που άνθισαν τα μουσικά φανζίν, περιορισμέ-

νης εμβέλειας παρεμβάσεις και για συγκεκριμένο κοινό,

οι οποίες επέζησαν εκμεταλλευόμενες τη μείωση του

κόστους παραγωγής ενός εντύπου που έφερε η ανάπτυξη

της τεχνολογίας και η χρήση υπολογιστών.

Μόνο μετά τα πρώτα χρόνια του 2000 οι νέες συλλο-

γικότητες που δημιουργήθηκαν, η αναζήτηση απαντήσε-

ων στα νέα προβλήματα που τίθονταν αλλά και σημείων

αναφοράς, επέφεραν μια άνθηση με νέα περιοδικά τα

οποία πέρα από την προσπάθεια διαμόρφωσης αυτόνο-

μου λόγου, προσέβλεψαν και στο ξαναδιάβασμα των

κλασικών κειμένων που είχαν απαξιωθεί από τη μεταμο-

ντέρνα θεώρηση αλλά και στη μετάφραση έργων δια-

νοητών από διάφορα μέρη του κόσμου. Το ότι και τα

τρία αυτά περιοδικά αποτελούν ουσιαστικά πρωτοβου-

λίες νέων ανθρώπων, είναι χαρακτηριστικό, και όσο

προχωράμε χρονικά αλλά και κινηματικά θα βλέπουμε

ακόμα περισσότερες τέτοιες εκδόσεις που, αν μη τι άλλο,

θα δημιουργούν ένα ενδιαφέρον περιβάλλον ανάγνωσης

αλλά και διαλόγου.

Εγχειρήματα περιοδικού Τύπου στις νέες συνθήκες

Από τις εκδόσεις Εκτός των Τει-χών κυκλοφορεί το νέο βιβλίοτου Δημήτρη Μάνου «Εγκατα καιεδάφη της κρίσης. Πώς ναδούμε την καπιταλιστικήκρίση». Κεντρική διάθεση από το βιβλιο-πωλείο Εκτός των Τειχών, Γρα-βιάς 10-12, Αθήνα.

Το Σάββατο 17 Δεκέμβρη θα πραγματοποιηθείπαιδική εκδήλωση στο βιβλιοπωλείο Εκτός των Τειχών

Άστεγοι εδώ

Ο δήμαρχος της Αθήνας, ενόψει εορ-τών, εξαφάνισε τα παγκάκια από τηνπλατεία Κλαυθμώνος, όπου έβρισκανκαταφύγιο οι άστεγοι. Δεν είχαν να πλη-ρώσουν το τέλος ακινήτων.

Άστεγοι εκεί

Το ποσό των 450 ευρώ θα αναγκα-στούν να καταβάλουν οι άστεγοι τηςΟυγγαρίας, ως πρόστιμο, ενώ αντιμετω-πίζουν και ποινές φυλάκισης, λόγω ενός

νόμου που τέθηκε σε ισχύκαι καθιστά παράνομη

την έλλειψη στέγης.Μετά τις 80 μέρες θακλείνονται στην απο-μόνωση. Χωρίς ηλε-κτρικό.

Ελλείψεις

Οι εργαζόμενοιστο λιμάνι τουΣουέζ αρνήθηκαννα παραλάβουνπαρτίδα με 7τόνους δακρυ-γόνα, καθώς του π ο υ ρ γ ε ί οΕσωτερ ι κώντης Αιγύπτουθέλει να ξανα-γεμίσει τιςαποθήκες τουπου άδειασανμετά τις

πολυήμερες διαδηλώσεις. Ας ελπίσουμενα τα κατέστρεψαν κιόλας, προτού ταπαραλάβει ο Παπουτσής.

Λίστες

Σε λίστα με τρομοκρατικές οργανώ-σεις συμπεριέλαβε η αστυνομία του Λον-δίνου το κίνημα «Occupy London», υπο-στηρίζοντας ότι οι διαδηλωτές αποτε-λούν «λόγο ανησυχίας». Εκτός από τουςκομμουνιστές, τους φασίστες και τουςμαλάκες, υπάρχουν και οι terrorists.

Νέα αρχή

Το τέλος του πόλεμου στο Ιράκ κήρυ-ξε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάι-ντεν. Οι 13.000 Αμερικανοί στρατιώτεςπου συνεχίζουν να βρίσκονται σε ιρακι-νό έδαφος αναμένεται να αποχωρήσουνμέχρι το τέλος του έτους. Και να αρχί-σουν πόλεμο σε κάποια άλλη πλευράτου πλανήτη.

Άνθρωποι και σκουπίδια

Μειωμένος κατά 17% είναι ο όγκοςτων σκουπιδιών που καταλήγει στηχωματερή των Άνω Λιοσίων, λόγω τηςοικονομικής κρίσης. Η ραγδαία πτώσητης κατανάλωσης έχει οδηγήσει στηνκατακόρυφη μείωση της ποσότητας τωνπαραγόμενων απορριμμάτων. Από τηνάλλη όμως, αύξηση έχει παρουσιάσει οαριθμός των ρακοσυλλεκτών. Σταθερόισοζύγιο σκουπιδιών, κατά τους έγκρι-τους διεθνείς οικονομολόγους.

Τεχνικό σφάλμα

Τρία χρόνια αργότερα, το τηλεοπτι-κό κανάλι «Mega» αποφάσισε να δώσειαπάντηση για το αλλοιωμένο βίντεο πουμετέδωσε στο κεντρικό του δελτίο ειδή-σεων τον Δεκέμβρη του 2008, τις ημέρεςπου ακολούθησαν τη δολοφονία του15χρονου Αλέξανδρου στα Εξάρχεια.Στο εν λόγω βίντεο, όπως αποδείχθηκε,είχαν προστεθεί στο μοντάζ ήχοι πουέδιναν την εντύπωση έντασης μεταξύτων ειδικών φρουρών και των νεαρών.Διά στόματος του διευθυντή ειδήσεωνκαι ενημέρωσης, Χρήστου Παναγιωτό-πουλου, το «Mega» αποδίδει τη μετάδο-ση του βίντεο σε τεχνικά σφάλματα,απορρίπτοντας την παραποίηση για«προπαγανδιστικούς λόγους». Η συγκε-κριμένη δήλωση θα αποδοθεί σε τεχνικόσφάλμα το 2014.

Αλληλεγγύη

Ο πρόεδρος του Εργατικού ΚέντρουΧαλκιδικής και άλλοι συνδικαλιστέςσυμμετείχαν, αλληλέγγυοι, στις κινητο-ποιήσεις των απλήρωτων, για μήνες,εργαζομένων στο ξενοδοχείο «ΠόρτοΚαρράς». Εκτός αυτών, την αλληλεγγύητης εξέφρασε και η τοπική αστυνομία,αλλά προς την πλευρά της εργοδοσίας,συλλαμβάνοντας τους πρώτους και οδη-γώντας τους στον εισαγγελέα.

Επιτροπή

Ξέρετε από ποιους θα αποτελείται ητριμελής επιτροπή που θα εξετάζει τιςεξαιρέσεις από το τέλος ακινήτων; Ηαπάντηση, με ένα ανέκδοτο στο επόμενοσχόλιο.

Ανέκδοτο

Είναι ένας μπάτσος, ένας εφοριακόςκαι ένας κοινωνικός λειτουργός... Πώς;Δεν σας άρεσε; Λυπάμαι, αλλά χρήματαδεν επιστρέφονται.

Ξεγνοιασιά

540 μέρες ξεγνοιασιάς έλαβαν τέλοςγια τους Βέλγους, καθώς σχηματίστηκεκυβέρνηση έπειτα από 18 μήνες διαβου-λεύσεων.

Αμισθί

Με 180.000 ευρώ αμείφθηκε ο Ισπα-νός αρχιτέκτονας Χοσέ Αθεμπίγιο για ναεκπονήσει τη μελέτη για την «ανάπτυξη»του Ελληνικού. Η κυβέρνηση Παπανδρέ-ου είχε διαμηνύσει ότι ο Αθεμπίγιο ήτανπροσωπικός φίλος του πρωθυπουργού,ο οποίος παρείχε συμβουλευτικές υπη-ρεσίες δωρεάν. Φαντάσου τι «τσιμπούν»τα έμμισθα κοράκια που μας επισκέπτο-νται συχνά πυκνά.

Τρόφιμα αντί για το δικαίωμα στην εργασία,αντί για την απαίτηση για μισθούς καισυντάξεις με βάση τις κοινωνικές ανάγκες.

Αυτή η αντίληψη που ήδη διαμορφώνεται καιεφαρμόζεται σε εκατοντάδες ανέργους από διά-φορες «αυθόρμητες ομάδες... αυτοοργάνωσης»με άξονα έναν πολιτικά ουδέτερο, ταξικά αδιάφο-ρο και κοινωνικά καρτερικό (φιλ)ανθρωπισμό,που τόσο εξυπηρετεί τα καθεστωτικά σχέδια,αρχίζει να εισχωρεί και στον χώρο της εργασίας.Αυτός ο εξευτελισμός της «πληρωμής σε είδος»που επιβάλλεται σε ανέργους και φτωχούς, έστωκαι μειοψηφικά, και που καμία σχέση δεν έχει μετη μαχητική λαϊκή αλληλεγγύη, καθηλώνει αντίνα ενεργοποιεί την αντίδραση εργαζομένων καιανέργων στη μαζική εξαθλίωση.

Η αρχή έγινε σε εργαζόμενους αλυσίδας σου-περμάρκετ προκειμένου να μειωθεί το «μισθολο-γικό κόστος». Διατύπωση κομψή και καθεστωτι-κή, ενώ σημαίνει συμμόρφωση και εφαρμογή στηβασική αρχή της εκμετάλλευσης: να δίδεται,δηλαδή, στους εκμεταλλευόμενους μονάχα ό,τιχρειάζονται για την αναπαραγωγή της εκμετάλ-λευσης. Να ζούνε όσο χρειάζεται για να παρά-γουν «πρωτογενές πλεόνασμα» για ένα σύστημακαταπίεσης και εκμετάλλευσης ανθρώπου απόάνθρωπο. Παρά τις αντιφάσεις που επιφέρειαυτός ο κανόνας εκμετάλλευσης στην ίδια τηνεκμετάλλευση, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο τηςύπαρξής του.

Καθώς, λοιπόν, οδεύουμε σε μια «νέα τάξηπραγμάτων» στην Ευρώπη, στην εκπλήρωση τουνεοναζιστικού ευρωπαϊκού «οράματος» (τη «νέατάξη» που απέτυχε να επιβάλει ο Μπους γιαλογαριασμού του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού),την «ενωμένη» Ευρώπη της αυστηρής τιμωρίαςκαι παραδειγματικής εκτέλεσης του απείθαρχουπαραβάτη στα... δημοσιονομικά συμφέροντα τωνΓαλλογερμανών ιμπεριαλιστών, των «μη ισοσκε-λισμένων προϋπολογισμών» που ισοπεδώνουν

τις κοινωνικές κατακτήσεις, ο κανόνας των «ελά-χιστων μέσων επιβίωσης» για την εργατική τάξηθα επιβάλλεται σε όλο και περισσότερες χώρεςκαι λαούς.

Η Ελλάδα βέβαια ζει τον «δικό της μύθο» σεένα περιβάλλον γενικευμένης αστάθειας, ανακα-τατάξεων, αναθεωρήσεων και κατεδαφίσεωνανά εβδομάδα. Τον μύθο της φαινομενικής πολι-τικής και κοινωνικής σταθερότητας που προκαλείη παρουσία του νέου πρωθυπουργού-κοτρώνα Λ.Παπαδήμου της τρικομματικής συγκυβέρνησης-μπετόν αρμέ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και της εξασφάλι-σης(;) της 6ης δόσης. Έως ότου αποδειχθεί«σφουγγάρι η κοτρώνα» Παπαδήμος, να αποδει-χθεί «χυλός το μπετόν αρμέ» της συγκυβέρνησηςκαι θανατηφόρα η στέρηση ή παροχή των δόσε-ων. Όταν, δηλαδή, επιστρέψουμε στην πραγμα-τικότητα των πολιτικών κρίσεων της αστικής δια-κυβέρνησης και των κοινωνικών αναταραχώνπου σύντομα θα έρθουν.

Το «βελούδινο» πραξικόπημα που σήμαινε ηανάδειξη της δοτής κυβέρνησης Παπαδήμου και ηπαράτασή της μέχρι να «βγουν οι δόσεις» προμη-νύει μια διακυβέρνηση αλλεπάλληλων πραξικο-πημάτων και νόθευσης της πραγματικής λαϊκήςθέλησης, με ή χωρίς εκλογές. Χαρακτηριστικήαπό την άποψη αυτή αποτελεί η δήλωση τουάλλοτε «σωτήρα τσαμπουκά» Σαμαρά έναντι του«μαλθακού σωτήρα» Παπανδρέου ότι «η μείωσητων φορολογικών συντελεστών εξαρτάται απότους δανειστές μας» και όχι από μια μελλοντικήκυβέρνηση της ΝΔ. Στην Ελλάδα επομένως δενψηφίζουμε για καλύτερη κυβέρνηση αλλά γιακαλύτερους... δανειστές!

Όσο για τους ευρωμονόδρομους, την Ευρω-παϊκή Ένωση και ολοκλήρωση, το (αιώνιο!) ευρώπου αντιμετωπίστηκε ως θέσφατο και αντικειμενι-κή πραγματικότητα, όπως εκτιμούσαν ως «νέακαι μη αντιστρέψιμη κατάσταση» υπέρμαχοι καιεπικριτές, όλα αυτά αμφισβητούνται πλέον από

τους ίδιους τους εμπνευστές τους. Ανατινάζοντας,κάτω από το βάρος των λυσσαλέων ανταγωνι-σμών και παρά την «παγκοσμιοποίηση», τον«ευρωπαϊσμό», τα «διευθυντήρια», την «ευρω-παϊκή ή παγκόσμια διακυβέρνηση» ειρήνης καιευημερίας (όλων των καπιταλιστικών αγορών,έστω), το ψευδεπίγραφο «όραμα» του «ελεύθε-ρου κόσμου» έναντι του «σιδηρού παραπετάσμα-τος». Όλοι εναντίον όλων οι ιμπεριαλιστές και«ενωμένοι» ενάντια στον λαό και στην εργατικήτάξη. Γενικευμένος κοινωνικός και περιορισμένος(μέχρι στιγμής) πραγματικός πόλεμος.

Ακριβώς στον αντίποδα αυτής της νοοτροπίαςπρέπει να κινηθούν οι λαοί και ο κάθε λαός ξεχω-ριστά. Να κινηθεί ενωμένος απέναντι στουςκαταπιεστές του, αλληλέγγυος ενάντια στουςεκμεταλλευτές.

Στα περίπου δύο χρόνια που πέρασαν από τηνεπιβολή των μνημονίων «κρίσης δανεισμού» τηςχώρας, που «παραδόξως» χτύπησε και «προκομ-μένες» χώρες σαν την Ιταλία, αλλά ακόμη και«άριστες» χώρες σαν τη Γερμανία, που αδυνατείνα δανειστεί με «ευνοϊκά επιτόκια» δανεισμούαπό τις αγορές, αναπτύχθηκε στην Ελλάδα, μεμπρος-πίσω, με ξεσπάσματα και υποχωρήσεις,με εξορμήσεις και αναδιπλώσεις, ένα λαϊκό κίνη-μα αντίστασης και ανατροπής. Με συνθήματα-στόχους: «Έξω το ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ» από την Ελλάδα(δηλαδή, έξω οι ιμπεριαλιστές από τη χώρα), με«Κάτω το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα»(δηλαδή, ανατροπή του πολιτικού κατεστημέ-νου), με διεκδικήσεις για ένα καλύτερο μέλλονκαι μια καλύτερη ζωή, που, δυστυχώς (και εδώείναι το πρόβλημα), δεν έχει ακόμη μεταφραστείμε ένα νέο κοινωνικό όραμα. Όπως ήταν καιπαραμένει ο σοσια-λισμός και ο κομ-μουνισμός της επο-χής μας.

24 Σάββατο 10 Δεκέμβρη 2011Προλεταριακή Σημαία

πρ

οσ

εγ

γισ

εις

Δόλωμα ελάχιστης επιβίωσης

σχολια