Τα Νέα του Αη -Στράτη Νο 6

Με την αναδιάρθρωση του «Καλλικράτη» η Κοινότητα τουΑγίου Ευστρατίου αναβαθμίστηκε σε Δημαρχείο. Στιςπρόσφατες περιφερειακές εκλογές συμμετείχε μόνο τοψηφοδέλτιο της «Ανάπτυξης» με υποψήφιο τον κ. Χαρά-λαμπο Μακρή. Η είδηση έφτασε σε όλη την Ελλάδακαθώς ήταν από τα ελάχιστα μέρη που ανακηρύχθηκε Δή-μαρχος από τον πρώτο γύρο των εκλογών. Νέοι άνθρωποιέδειξαν ενδιαφέρον για τα κοινά, συμμετείχαν και εκλέχ-θηκαν. Το Δημοτικό Συμβούλιο του νησιού μας είναι δε-κατετραμελές και αποτελείται από τους εξής: Μακρής Χαράλαμπος ΔήμαρχοςΚουτσουρίδης Δημήτριος, Γιάννος Κωνσταντίνος, Πανέρας Νικόλαος, Κακαλή Μαρία, Καιρού Αντωνία,Γιάννος Αγαπητός, Κριτσίκης Παναγιώτης, Μάκος Χρήστος, Βλαστού Μαρία, Γκέκα Ευθαλία, ΚλωνάρηςΠαναγιώτης, Δεσπότης Παναγιώτης, Κουτρούλης ΓιάννηςΕμείς τους ευχόμαστε καλή δουλειά για το καλό τουτόπου.

Επικοινωνήσαμε με τον νεοεκλεγέντα Δήμαρχο στην Αθήναόταν ήρθε τέλη Νοέμβρη για να παρακολουθήσει ένα σε-μινάριο για τον «Καλλικράτη» και μας μίλησε για τις προ-οπτικές που ανοίγονται: «Δεν αλλάζει μόνο το όνομα από Κοινότητα σε Δημαρχείο,αλλάζει όλη η διοικητική δομή του κράτους. Είμαστεμπροστά σε ένα τεράστιο εγχείρημα στα 180 χρόνια τουελληνικού κράτους. Για τον Αη-Στράτη σημαίνει ότι θαακολουθηθεί άλλο μοντέλο διοίκησης, νέες ευκαιρίες χρη-ματοδότησης και ένταξης έργων ανάπτυξης. Αυτά όμωςχρειάζονται χρόνο και πολύ δουλειά και δεν θα δρομολο-γηθούν πλήρως εάν δεν περάσουν τουλάχιστον τρία χρό-νια. Όλες οι υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουνπολύ δρόμο μπροστά τους.Εμείς συνεχίζουμε το πρόγραμμα μας σε ότι αφορά τιςυποδομές του νησιού και τα έργα, παράλληλα με την ορ-γάνωση του νέου Δήμου ο οποίος θα ανταποκρίνεται στιςσημερινές ανάγκες. Ο Δήμος θα χρησιμοποιεί τις νέες ψη-φιακές τεχνολογίες, τα κομπιούτερ, με υπηρεσίες διευκό-λυνσης του πολίτη, με διαφάνεια στον τρόπο διαχείρισηςτων οικονομικών. Είναι μεταβατική περίοδος. Πρώτα θαδημιουργήσουμε τις υπηρεσίες που χρειάζονται και μετάθα μεταβιβαστούν οι νέες αρμοδιότητες. Θα πέσει όλοαυτό το βάρος στους υπαλλήλους που έχουμε τώρα.Με χαροποίησε το γεγονός ότι εκλέχτηκαν όλα τα νέαπαιδιά που έβαλαν υποψηφιότητα και πιστεύω ότι θαέχουν έναν ενεργό ρόλο.Με την μεταφορά εμπειρίας απόεμάς τους μεγαλύτερους θα μπορέσουν να αναλάβουνσιγά-σιγά τις τύχες του νησιού στα χέρια τους.

Το σημαντικότατο για το μέλλον του νησιού έργο της κα-τασκευής του νέου λιμανιού βρίσκεται στην φάση της έν-ταξης. Εγκρίθηκε η οριστική μελέτη από την επιτροπή τηςΝομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λέσβου και τώρα απομένειη κατάθεση του τεχνικού δελτίου της μελέτης. Υπάρχειανοιχτή πρόσκληση για τις τεχνικές υποδομές.

Αγιοστρατίτισσες, Αγιοστρατίτες

και φίλοι του νησιού,

Τρία χρόνια πέρασαν πολύ γρήγορα.

Τρία χρόνια, έξι τεύχη με τα νέα του Αη-Στράτη.

Το Διοικητικό Συμβούλιο προσπάθησε να συμβάλλει όσο

ήταν δυνατόν στην ανάπτυξη των δεσμών των αγιοστρα-

τιτών της διασποράς με τον τόπο τους και μεταξύ τους.

Προσπάθησε να καταγράψει την πορεία και την ιστορία

του νησιού μας και να βοηθήσει την ανάπτυξη του. Στο

συμβούλιο έτυχε να εκφράζονται όλες οι δημοκρατικές

πολιτικές απόψεις και η δράση μας ήταν πολιτική αλλά

όχι μικρο-πολιτική! Ο κοινός μας στόχος μας έκανε

όλους μια παρέα. Γίναμε φίλοι και τώρα που έχουμε

εκλογές για νέο Διοικητικό Συμβούλιο θέλουμε να ασχο-

ληθούν με τον σύλλογο και καινούργιοι άνθρωποι. Εμείς

έχουμε όλοι διάθεση να συνεχίσουμε γιατί ο Αη-Στράτης

είναι ο τόπος μας, είναι για μας ιδανικό.

Καλούμε επιχειρηματίες και επενδυτές να πιστέψουν και

να στηρίξουν το μέλλον του νησιού. Έχει ενταχθεί στο

ΝATURA 2000 και η φύση του προστατεύεται. Έχει νό-

μους που καθορίζουν τον τρόπο πολεοδομικής ανάπτυ-

ξης του οικισμού. ΄Εχει προοπτικές να δημιουργηθεί

θάλασσιο πάρκο και έχει δρομολογηθεί η ένταξη του ως

πράσινο νησί. Με σωστή οικολογική διαχείριση μπορούν

να αναπτυχθούν σωστά ο αγροτουρισμός, ο οικοτουρι-

σμός και ο αλιευτικός τουρισμός.

Το νησί έχει μέλλον!

Σ΄αυτό το τεύχος Αγιοστρατίτες μετανάστες σ΄όλο τον

κόσμο μας διηγούνται τη ζωή τους. Πολλοί γύρισαν πίσω

στην πατρίδα μόνιμα για άλλους η ξενιτιά έγινε δεύτερη

πατρίδα και έμειναν εκεί. ́ Ολοι όμως αγαπούν το νησί και

έρχονται σε κάθε ευκαιρία. Ας ελπίσουμε ότι η οικονο-

μική κρίση της Ελλάδας που βαθαίνει δεν θα προκαλέσει

νέο κύμα μετανάστευσης ελλήνων στην ξενιτιά.

Καλή αντάμωση,

Γιώργος Σιγάλας

6

Άη - ΣτράτηΆη - ΣτράτηTαΝέα

τουTαΝέα

του

× È Å Ó - Ó Ç Ì Å Ñ Á - Á Õ Ñ É Ï× È Å Ó - Ó Ç Ì Å Ñ Á - Á Õ Ñ É Ï

Δεκέμβριος 2010Δεκέμβριος 2010

ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ

´Åêäïóç ôïõ Óõëëüãïõ ôùí Áðáíôá÷ïý Áãéïåõóôñáôéôþí “Ï ÁÃÉÏÓ ÅÕÓÔÑÁÔÉÏÓ”

Á. Óïößáò 18 - Í. Óìýñíç T.K. 17123 - Ôçë./Fax: 210-9316644 • ÄéáíÝìåôáé ÄùñåÜí

συνέχεια στην σελίδα 2

2 - Ôá ÍÝá ôïõ Áç - ÓôñÜôç

Η χρηματοδότηση θα γίνει από το«ΕΣΠΑ» δηλαδή την Ευρωπαϊκή Κοι-νότητα. Έτσι είναι βέβαιο ότι υπάρ-χουν τα χρήματα. Το χρονοδιάγραμμα θα οριστικοποι-ηθεί από την στιγμή της ένταξης στο«ΕΣΠΑ» και θα γίνει η δημοπράτησητου έργου. Ο φορέας υλοποίησης θαείναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λέ-σβου που έχει πιστοποιηθεί.Η τεχνική υπηρεσία της Περιφέρειαςθα κάνει την δημοπράτηση και τηνεκτέλεση. Είναι πλέον μόνο τεχνικόθέμα. Προβλέπεται ότι θα υπάρξειιδιαίτερο ενδιαφέρον από τις κατα-σκευαστικές εταιρίες για την συμμε-τοχή.

Άλλο ένα σημαντικό έργο είναι η ανα-στήλωση του παλιού οικισμού.Έχουμε υποβάλλει πρόταση στην Πε-ριφέρεια του Βορείου Αιγαίου καιαπομένει να αξιολογηθεί. Έχει κριθείήδη θετικά και θα προχωρήσουμε μευποβολή τεχνικού δελτίου για την έν-ταξη του έργου στο «ΕΣΠΑ».Το νομικό πλαίσιο για τις άδειες ανοι-κοδόμησης καθορίζεται από το προ-εδρικό διάταγμα που υπάρχει για τονπαλιό οικισμό. Εμείς θα κάνουμε το δημόσιο έργο,δηλαδή τον καθαρισμό του παλιού οι-κισμού, από τα μπάζα και τις πέτρεςώστε να αναδειχθούν τα περιγράμ-ματα των κτιρίων και μέσα και έξω(όπως καθαρίζουν έναν αρχαιολογικόχώρο).

Θα επανακατασκευάσουμε όλουςτους δρόμους του οικισμού με τονπαραδοσιακό τρόπο όπως πλακό-στρωση και σκαλοπάτια και θα ανα-κατασκευάσουμε όλα τα δίκτυα κοι-νής ωφελείας.Έτσι θα υπάρξει υποδομή και νομικόπλαίσιο και θα μπορεί ο καθένας ναχτίσει το σπίτι του σύμφωνα με τουςόρους που περιγράφονται στο προ-εδρικό διάταγμα. Αυτό μπορεί να ξε-κινήσει να υλοποιείται και μέσα στο2011”.

Η συνέντευξη δόθηκε στον Γ.Σ.

Åíçìåñùôéêü Ýíôõðï ôïõ Óõëëüãïõôùí Áðáíôá÷ïý Áãéïåõóôñáôéôþí

“Ï ¢ãéïò ÅõóôñÜôéïò”

Åêäßäåôáé êÜèå åîÜìçíï

Õðåýèõíïò óýìöùíá

ìå ôï íüìï: Ãéþñãïò ÍéêïëÝôïò

Áñ÷éóõíôÜêôçò: Ãéþñãïò ÓéãÜëáòÓå áõôü ôï ôåý÷ïò óõíåñãÜóôçêáí:Π. Κριτσίκης, Α. Μακρή, Χ. Μακρής.

Tá åíõðüãñáöá Üñèñá åêöñÜæïõí ôéò

áðüøåéò ôùí óõããñáöÝùí ôïõò.

×ÑÇÓÉÌÁ ÔÇËÅÖÙÍÁ

Δημαρχείο: 22540 - 93210

Ê.Å.Ð.: 22540 - 93312

Áóôõíïìßá: 22540 - 93201

Ëéìåíáñ÷åßï: 22540 - 93393

Ôá÷õäñïìåßï: 22540 - 93221

Éáôñåßï: 22540 - 93222

ÅìâÜóìáôá êáé åðéôáãÝò íááðïóôÝëëïíôáé óôï üíïìá ôïõ

ÐñïÝäñïõ ôïõ Óõëëüãïõ.

Υγεινομική ΠερίθαλψηΔημοσιεύτηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2010 στην εφημερίδα της κυβερ-

νήσεως (Αρ. Φύλλου 1357) η παροχή του δικαιώματος Υγειονομι-κής Περίθαλψης στα στρατιωτικά νοσοκομεία στους μόνιμους

κατοίκους του Αγίου Ευστρατίου και άλλων μικρών νησιών.

“ÔÁÎÉÁÑ×ÇÓ”

Από Λαύριο: Δευτέρα (20:00) - Τετάρτη (20:00)

- Παρασκευή (13:00)

Από Καβάλα: Τρίτη (13:30) - Πέμπτη (13:30) - Σάββατο (6:30)

Από Λήμνο: Τρίτη (19:30) - Πέμπτη (19:30) - Κυριακή (19:30)

ÔÇË. 22920-26040, 69006, 69257

“ÁÉÏËÉÓ”

ÓÕÍÄÅÓÇ ÌÅ ËÇÌÍÏ

ÊÁÈÅ ÌÅÑÁ ΚΑΙ ΔΥΟ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΤΟΝ ΜΗΝΑ

ÔÇË. 22540-93417

ÓÕÃÊÏÉÍÙÍÉÅÓ

ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

Για τρίτη συνεχή χρονιά ο Σύλλογος διοργάνωσε στον Άγιο Ευστράτιο

τον Αύγουστο του 2010, αιμοδοσία.

Γι’ αυτή την υψηλή κοινωνική προσφορά έδωσαν το παρόν κάτοικοι και

επισκέπτες του νησιού μας και τους ευχαριστούμε θερμά.

Ευχαριστούμε επίσης το Γενικό Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» που

έστειλε την ομάδα ιατρών και νοσηλευτών για την αιμοδοσία. Φέτος τί-

μησε με το προσωπικό της ενδιαφέρον και την παρουσία της στο νησί

μας η Διευθύντρια του νοσοκομείου κ. Βιντιάδη.

Ο Σύλλογος φιλοξένησε την ιατρική ομάδα.

Να υπενθυμίσουμε ότι όποιος Αγιοστρατίτης χρειαστεί αίμα να τηλε-

φωνήσει στον Πρόεδρο του Συλλόγου στο τηλέφωνο 6974707570.

συνέχεια από την σελίδα 1

• Η ιστοσελίδα του Συλλόγου μαςείναι:

http://www. aistratis.grΣε αυτή μπορείτε να δείτε πλού-σιο φωτογραφικό υλικό καιάρθρα.

• Ενεργοποιήθηκε και πάλι η ιστο-σελίδα των μαθητών του σχολείουwww.xamogelaste.blogspot.comμε πλούσια θεματολογία. Έχει μεγάλη επιτυχία στο διαδί-κτυο και επισκεψιμότητα καθώςείναι γεμάτη νιάτα, ομορφιά καιαυθεντικές ιδέες.

Ôá ÍÝá ôïõ Áç - ÓôñÜôç - 3

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΛΗΜΝΙΑΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ (ΟΛΣΥ)Ο Πρόεδρος του Συλλόγου μας Γ. Νικολέτος και ο επίτιμος Πρόεδρος Α. Κουνενίδης συμμετείχαν σε συνέλευσητης ΟΛΣΥ καθώς ο Σύλλογος μας είναι μέλος της ΟΛΣΥ. Συζητήθηκαν τρέχοντα θέματα και αποφασίστηκε η επαναδραστηριοποίηση της Ομοσπονδίας.

Τρία χρόνια πέρασαν από τότε πουεκλέχτηκε και ανέλαβε τα ηνία τουΣυλλόγου των Απανταχού Αγιοευ-στρατιτών το παρόν Διοικητικό Συμ-βούλιο που αποτελείται από τους:Γιώργος Νικολέτος Πρόεδρος, Πα-ναγιώτης Κριτσίκης Αντιπρόεδρος,Σοφία Σιώνα Γραμματέας, ΓιάννηςΓιάννος Ταμίας, Μάκκος Χρήστος,Νίκος Βλαστός, Γιώργος Σιγάλας,Αντώνης Κουγιαγκάς, Γιώργος Νο-μικός, Μέλη. Όλα τα μέλη δραστηριοποιηθήκαμεπροσφέροντας από τον ελεύθεροχρόνο μας για το καλό του νησιού,των κατοίκων του και των αγιοευ-στρατιτών της διασποράς ώστε ναδιατηρήσουμε τους κοινωνικούςδεσμούς μας. Θεωρούμε ότι είμα-σταν παρόντες όπου χρειαστήκαμεκαι σταθήκαμε δίπλα σ΄ όποιον ζή-τησε την συμπαράσταση μας.Οργανώσαμε τρεις χοροεσπερίδεςστην Αθήνα και τρεις γενικές συνε-λεύσεις σε ένα παραθαλάσσιο ξε-νοδοχείο με γεύμα. Οργανώσαμεένα πανηγύρι τον δεκαπενταύγου-στο στο νησί.Εκδόσαμε για πρώτη φορά εξαμη-νιαία εφημερίδα “Τα νέα του Αη-Στράτη” και κυκλοφορήσαμε 6τεύχη που διανέμονται δωρεάν.Δημιουργήσαμε ιστοσελίδα στοδιαδίκτυο με φωτογραφίες, ταινίεςκαι άρθρα και δυνατότητα επικοι-νωνίας. Προσφέραμε δώρα και χρηματικάβραβεία στα παιδιά του σχολείουκαι στους μαθητές που πρώτευσαν.Ο Πρόεδρος παρευρέθηκε στηνΘεσσαλονίκη στην έκθεση φωτο-γραφίας του φωτογράφου του νη-σιού Β. Μανικάκη, και προσέφερε

αναμνηστική πλακέτα στην οικογέ-νεια του. Κάναμε παρεμβάσεις για να απο-τρέψουμε την προβολή δυσφημι-στικού ντοκυμαντέρ. Απαιτήσαμε γραπτώς την διευκό-λυνση του ελιμενισμού του “Αιολίς”στην Λήμνο. Αναπτύξαμε σχέσεις με τοπικούςβουλευτές, περιφερειάρχες και κυ-ρίως είχαμε τακτική συνεργασία καιαλληλοενημέρωση με τον Πρόεδροτης Κοινότητας.Ιδρύσαμε τράπεζα αίματος και ορ-γανώσαμε τρεις πετυχημένες αιμο-δοσίες. Η τράπεζα προσέφερε αίμασε πολλούς πάσχοντες συμπολίτεςμας. Ενημερώσαμε τακτικά τα μέλη μαςμε επιστολές. Διαχειριστήκαμε με διαφάνεια ταοικονομικά του Συλλόγου και με λα-χειοφόρες αγορές ενισχύσαμε ταοικονομικά του. Λεπτομερής απο-λογισμός θα γίνει στην προσεχή Γε-νική Συνέλευση. Τελειώνοντας να ευχαριστήσουμετους χορηγούς που πίστεψαν καιενίσχυσαν το έργο μας και μας στη-ρίζουν εμπράκτως και όλους όσουςμε οποιοδήποτε τρόπο συνέβαλανστην επίτευξη του σκοπού του Συλ-λόγου.

Εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε καικαλούμε όλους να βοηθήσουν,ιδίως τους νέους ανθρώπους.

Εκ μέρους του Δ.Σ. του Συλλόγου

Γ. Νικολέτος ΠρόεδροςΣ. Σιώνα Γραμματέας.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟΝΣΥΛΛΟΓΟ

Καλείστε όλοι στην Απολογι-

στική και Εκλογική Συνέλευση

του Συλλόγου των Απανταχού

Αγιοευστρατιτών.

Η Συνέλευση και οι εκλογές για

νέο Διοικητικό Συμβούλιο και η

κοπή πίτας θα πραγματοποι-

ηθούν στο ξενοδοχείο ΚΟΡΑΛ,

Λ. Ποσειδώνος 35, τηλ.:

2109816449 στις 23.1.2011

Κυριακή στις 10.00 το πρωί.

Δηλώστε συμμετοχή και υποψη-

φιότητες για το νέο Διοικητικό

Συμβούλιο στα τηλέφωνα

2109822273, 6976138147

(Σ. Σιώνα).

Το Διοικητικό Συμβούλιο είναι

εννιαμελές, και χρειάζονται

ακόμα αναπληρωματικά μέλη

εφορευτική επιτροπή για την

διενέργεια των εκλογών και τρι-

μελής εξελεκτική επιτροπή.

Ο Σύλλογος έχει 35 χρόνια

ιστορία και πρέπει να έχει μέλ-

λον για το καλό του νησιού και

των κατοίκων του.

Δώστε όλοι το παρόν.

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣτων ΤΡΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ του Διοικητικού Συμβουλίου

ΝΗΣΙΩΤΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ

Για τον Φεβρουάριο του 2011 ο Σύλλογος προγραμματίζει το ετήσιο γλέντι

με καλό φαγητό και χορό με νησιώτικη μουσική και τραγούδια.

Θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 27-2-2011 στις 13:00,

στο κέντρο διασκέδασης “ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ”, Ελ. Βενιζέλου 83, Μοσχάτο,

τηλ.: 210-9412982, www.metaxymas.gr


Η ΒέραΜπαζού είναιη ιδιοκτήτριατης «Βέλιας»του πανέμορ-φου «καφέ»που ζωντα-νεύει το λιμάνιμας. Είναι 24ώρες ανοικτό

και μετατρέπεται ανάλογα την ώρακαι την διάθεση των πελατών του απόκαφενείο με τάβλι, ούζο ή ελληνικό

καφέ στη χόβολη, μέχρι κρεπερί,μπαρ και χορευτικό κέντρο μέχρι τοπρωί. Η Βέρα μας είπε για την τουρι-στική κίνηση φέτος το καλοκαίρι:«Είχε αρκετό κόσμο αλλά η κρίσηήταν αισθητή παντού. Οι τουρίστεςκάνανε υπερβολική οικονομία. Χαρα-κτηριστικό παράδειγμα ήταν μιαπαρέα τριάντα πέντε ιταλών πουήρθαν και αναστάτωσαν το μαγαζί γιανα φτιάξουμε τα τραπέζια και να κα-θίσουν όλοι μαζί. Αυτοί κάναν όλοιμαζί κατανάλωση 30 ευρώ!! Τον χει-

μώνα ζω στην Πάρο αλλά περιμένωανυπόμονα το καλοκαίρι να ξανα-νοίξω τη «Βέλια».Στην «Βέλια» γινόμαστε όλοι φίλοι καιδιασκεδάζουμε μαζί, γινόμαστε μια οι-κογένεια. Ο γιός μου ο Σπύρος μεγά-λωσε εδώ μπροστά στο λιμάνι, είναι10 χρονών και έβγαλε τόσα ψάρια μετην πετονιά που έκανε σε όλους μαςτραπέζι με τα ψάρια του!»

Γ.Σ.

Οι μαθητές του Γυμνασίου - ΛυκείουΑγίου Ευστρατίου επιμελήθηκαν το2010, μια εξαιρετική εργασία για τοπεριβάλλον με τίτλο «Αη-Στράτης:επαγγέλματα του χθες και του σή-μερα». Από εκεί αντιγράφουμε πληρο-φορίες για το επάγγελμα του καφετζήκαι τα καφενεία του νησιού:

Καφετζής – ΚαφεπώληςΣτο νησί μας διαχρονικά υπήρχανπολλά καφενεία, τα οποία αυξήθηκανμε την παρουσία των εξορίστων.Εκτός από τους μόνιμους κατοίκουςσυχνά άνοιγαν καφενεία οι Αγιοστρα-τίτες που επέστρεφαν από την Ελλη-νική παροικία της Αλεξάνδρειας τηςΑιγύπτου.Από το 1950 και μετά στο νησί είχαν:1. Δεληγιάννης Αντώνης ή «Τσιγκρι-

κάς» είχε το καφενείο «Η ΩΡΑΙΑΛΗΜΝΟΣ”.

2. Ο Ευσταθίου Γιάννης ή Καβουράς

είχε το καφενείο του στο Αρκάρικαι ονομαζόταν «Το ξοχικό» στοοποίο σέρβιρε γλυκά του κουτα-λιού και βανίλια. Ήταν ο βασικόςπροορισμός μετά την Κυριακάτικηβόλτα.

3. Ο Ζερβός Γεώργιος ή Μπουρνού-κος είχε το καφενείο στο οποίοσύχναζαν οι βενιζελικοί.

4. Ο Φωτεινός Ευθύμιος ή Θύμιοςείχε καφενείο στο οποίο σύχναζανοι εξόριστοι.

5. Ο Κακαλής Γεώργιος («Μπαρμπα-γιώργης») είχε καφενείο απέναντιαπό την εκκλησία Γεννήσεως τουΧριστού.

6. Ο Λούρος Λιμπέριος είχε το καφε-νείο «ΚΥΨΕΛΗ» που ήταν ως επίτο πλείστον καφενείο εξορίστων.

7. Ο Κατσικογιάννης Νικόλαος (γιόςτου Τζώρτζη) είχε καφενείο τοοποίο έκλεισεόταν πήγε στοΚονγκό.

8. Ο ΚολοβόςΘ ε ό δ ω ρ ο ςείχε το καφε-νείο «ΑΡΚΑ-ΔΙΑ» στοοποίο σύχνα-ζαν χωροφύ-λακες μια καιο ίδιος ο ιδιο-κτήτης ήτανχ ω ρ ο φ ύ λ α -κας.

9. Ο ΜιχάλαροςΑναγνωστό-πουλος είχεκαφενείο στην πλατεία του χω-ριού.

10.Ο Γερογιαννάκης Βασίλης είχε τοκαφενείο «ΑΚΤΑΙΟΝ» στο κέντροτου λιμανιού. Αυτό το μικρό καφε-νεδάκι ήταν το στέκι σημαντικών

ανθρώπων. Ο Μενέλαος Λουντέ-μης, ο Γιάννης Ρίτσος, ο ΜάνοςΚατράκης σύχναζαν εκεί μια καιτο καφενείο διέθετε το πρώτο ρα-διόφωνο που ήρθε στο νησί κι έτσιμπορούσαν να ακούν μουσική καινέα από τον έξω κόσμο. Χαρακτη-ριστική είναι η αφιέρωση του Με-νέλαου Λουντέμη στον ΒασίληΓερογιαννάκη.

11.Καφενείο είχε και ο Μάρκος Βλα-στός. Μέσα στο καφενείο εκτε-λούσε χρέη κουρέα!

12.Ο Λημνιός Στάθης άνοιξε καφε-νείο μετά τον σεισμό (πήρε το κα-φενείο του Γερογιαννάκη).

13.Ο Αλέκος Μπλέτσος άνοιξε καφε-νείο πριν τον σεισμό.

14.Ο Πανέρας Γεώργιος είχε καφε-νείο στον παλιό οικισμό, στην κεν-τρική πλατεία του χωριού.

Ένα Μπράβο στους μαθητές: ΖέρβαςΣ, Γιάννος Ν., Ζέρβας Α., Προβατάς Γ.,Προβατά Β., Βλαστός Ν., ΚουτρούληΔ., Γκέκας Κ., Κουτρούλης Δ., Πετεινά-ρια Μ.

ΤΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ

“ΒΕΛΙΑ” το καφέ στο λιμάνι του Αη-Στράτη

φωτο: Β. Μανικάκης



Φέτος το καλοκαίρι ανήμερα της Πα-ναγίας θυμηθήκαμε όλοι μαζί τα τρα-γούδια που τραγουδούσαν καιχόρευαν στους γάμους και τα πανη-γύρια οι πατεράδες μας και οι παπ-πούδες μας και μεις μεγαλώσαμε μεαυτά.Aπο καιρό είχαμε ξεκινήσει μια προ-σπάθεια να συγκεντρώσουμε αυτά τατραγούδια, να τα γράψουμε και να τααφήσουμε στα παιδιά μας που δεν ταγνώρισαν καθόλου. Κάποια στιγμή μας δόθηκε η ευκαιρίανα τα ηχογραφήσουμε. Ηχογραφή-σαμε εννέα τραγούδια και τρία ορχη-στρικά, μαζί και την μουσική πουσυνόδευε το γαμπρό από το σπίτι τουστο σπίτι της νύφης και στην συνέ-χεια στην εκκλησία. Μόλις το CD είναι

έτοιμο θα τοδιαθέσουμε σεόσους ενδιαφέ-ρονται να το έ-χουν.Στη συνέχειακαι στο πλαίσιοτων τις πολιτι-στικών εκδηλώ-σεων της Κοι-νότητας για τοκαλοκαίρι του2010 σκεφτήκα-με την ημέρατης Παναγίαςαντί για διάφο-ρες ορχήστρεςπου καλούμεκάθε φορά, να τραγουδήσουμε και να

χορέψουμε τατραγούδια ταδικά μας, νατα θυμηθούμεόλοι μαζί καινα τα ακού-σουν τα παιδιάμας και οι επι-σκέπτες τουνησιού.Την προσπά-θεια αυτή χαι-ρέτησε πρώτατο ΚοινοτικόΣ υ μ β ο ύ λ ι οστην συνέχειαοι γυναίκες

του νησιού που με μεγάλη χαρά δέ-χτηκαν να τραγουδήσουν και βέβαιαοι συμπατριώτες μας οργανοπαίκτεςκ.κ. Βλαστός Δημήτριος, Νίτης Κων-σταντίνος και Ζαφειρίδης Κωνσταντί-νος που παίζουν αντίστοιχα ακορ-ντεόν, βιολί κα μαντολίνο και συμπτω-ματικά βρέθηκαν την ίδια εποχή και οιτρεις στο νησί μας, ύστερα απόπολλά χρόνια. Και βέβαια ο κ. Αντώ-νης Πανέρας που παίζει κιθάρα καιβοήθησε πολύ στον συντονισμό τηςόλης προσπάθειας, ο Νίκος Πανέραςπου παίζει μπαγλαμά και κιθάρα, οΠανάγος Κριτσίκης που παίζει κιθάρακαι ο Γεώργιος Σιγάλας που παίζειτουμπελέκι.

Το γλέντι τουΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ γράφει η Αγνή Μακρή

Η Μαρίκα Γιάννουγέννημα-θρέμα τουνησιού και μόνιμοςκάτοικος χειμώνα-καλοκαίρι με με-γάλη αγιοστρατί-τικη φαμίλια ήτανπαρούσα στο γλέ-ντι και μας είπε:

“Παίξανε πολύωραία. Ξανάκουσα με χαρά και συγ-

κίνηση τα τραγούδια που ακούγαμεπαλιά. Έπρεπε όμως να κλείσουν μετο τραγούδι «Καληνύχτα», όπως κά-ναμε τότε. Εξαιρετικές ήταν και όλεςοι γυναίκες στη χορωδία. Τα παλιά ταχρόνια θυμάμαι παίζανε με το βιολίκαι το ακορντεόν σε όλους τους γά-μους το τραγούδι του γάμου. Συγκι-νήθηκα που το ξανάκουσα μετά απότόσα χρόνια. Το είχανε παίξει και στογάμο μου. Ο Μίμης με το ακορντεόνέπαιζε και τότε. Οι άλλοι, που παίζανεμαζί του ήτανε ο μαστρο-Νίκος που

έπαιζε κιθάρα, ο Γιάννης ο τσαγκά-ρης που έπαιζει μαντολίνο και μπου-ζουκάκι, ο Γιάννης ο Ζέρβας (οΣπυράκλoς) που έπαιζε βιολί. Ήτανκαι άλλοι. Ο γιος του Βαλσάμη έπαιζεκαι αυτός βιολί αλλά έφυγε από τονΑη-Στράτη νωρίς. Οι οργανοπαίχτεςπαίζανε σε κάθε γιορτή που γινότανεστο χωριό. Από τότε που έφυγε οΜίμης με το ακορντεόν και ο Γιάννηςπου έπαιζε βιολί δεν είχαμε ακούσειαυτά τα τραγούδια. Είχαμε σαράνταχρόνια να τα ακούσουμε. Τα τελευ-ταία χρόνια ήταν στο χωριό ο Μανώ-λης Μακρής που έπαιζε βιολί. Στουςγάμους καθώς ήταν τυφλός, τον συ-νόδευαν για να γίνει το έθιμο.Στο γάμο ο γαμπρός πήγαινε με ταόργανα και έπαιρνε την νύφη για νατην πάει στην εκκλησία. Συνόδευεόλος ο κόσμος και τα σόγια ήτανμπροστά. Τη νύφη την κρατούσε οπατέρας της μέχρι την εκκλησία. Τα προικιά είχαν πάει από πριν στο

σπίτι που θα έμενε το ζευγάρι. ΣτονΑη-Στράτη τα νιόπαντρα ζευγάριαφτιάχναν δικό τους σπίτι. Δεν μένανεούτε στο σπίτι του γαμπρού ούτε στοσπίτι της νύφης όπως γίνεται σεάλλες περιοχές. Τα νέα ζευγάριαήταν ελεύθερα και ανεξάρτητα ναφτιάξουν σπιτικό και οικογένεια στονδικό τους χώρο. Εάν δεν είχανε ιδιό-κτητο νοικιάζανε. Και αυτό συνεχίζε-ται μέχρις σήμερα.Με το αγιοστρατίτικο μουσικό συγ-κρότημα έγινε μεγάλο κέφι. Είχε πολύκόσμο πολύ νεολαία και μετά που τε-λείωσε το γλέντι και ο χορός στηνπλατεία του χωριού, συνεχίστηκε στασπίτια. Στον Αη-Στράτη γλεντάμε όμορφα, οι-κογενειακά. Χορεύουν όλοι μαζί μι-κροί και μεγάλοι. Έτσι μαθαίνουν ταπαιδιά, συμμετέχουν και όταν μεγα-λώσουν θα συνεχίσουν την παρά-δοση”.

Γ.Σ.


Ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντασπίτια του παλιού χωριού ανακαινί-στηκε πρόσφατα και στόλισε το λιμάνιμας. Ο ιδιοκτήτης του Εύανθος Γκαλι-δάκης, Αγιοστρατίτης της διασποράςμας διηγείται για την ιστορία του σπι-τιού και της οικογενείας του.«Το σπίτι ήταν προικώο της γιαγιάςμου. Ο πατέρας μου γεννήθηκε το1904 και ήταν το μικρότερο από τέσ-σερα παιδιά με διαφορά ηλικίας εί-κοσι χρόνια από το πρώτο. Αρα οπαππούς μου πρέπει να παντρεύτηκεγύρω στα 1880, τότε το πήρε προι-κώο. Πριν το 1880 χτίστηκε λοιπόν. Οπαππούς μου λεγόταν Μιχάλης Γκα-λιδάκης και η γιαγιά μου Ευανθία Γκα-λιούρη κόρη του παπα-Χαραλάμπου,πήρα το όνομα της. Ο παππούς είχεέρθει στην Αίγυπτο, ήταν έμπορος,και τα έπιπλα του σπιτιού τα είχεφέρει μαζί του από την Αίγυπτο.Ήρθε για λίγο στο νησί πριν το πρώτοπαγκόσμιο πόλεμο αλλά ξέσπασε οπόλεμος και αποκλείστηκε εδώ στονησί και δεν ξαναέφυγε.Η οικογένεια έμεινε στην Αλεξάν-δρεια. Ο μεγάλος μου θείος ο Τρύ-

φων ήταν χρηματιστής στο Χρηματι-στήριο της Αλεξάνδρειας. Ο Χαρά-λαμπος, ο δεύτερος, ήταν έμποροςπούλαγε βαμβάκια και η Μαρίκα είχεπαντρευτεί έμπορο. Από όλη την οι-κογένεια έχουν μείνει τρία ξαδέλφια,ο αδελφός μου και εγώ. Ο πατέραςμου σπούδασε νομική εδώ στην Ελ-λάδα και μετά αποφάσισε να πάει στοΖαϊρ, μέσω Σουδάν. Στο Σουδάν τονκράτησαν και έμεινε εκεί. Η μητέραμου είχε έρθει πριν το 1921 στο Σου-δάν ήταν από τις πρώτες αρσακειά-δες και δασκάλα, ήταν Κεφαλονίτισσακαι γιαυτό καυχιέμαι ότι προέρχομαιαπό δύο «τρελλά» νησιά! Η γιαγιά τηςκαι ο παππούς της ήταν Σμυρνιοί.Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στοΣουδάν. Στον Αη-Στράτη ήρθα γιαδύο μέρες το 1970 μετά τον σεισμόκαι για δύο μέρες το 1978. Ότανήρθα ήμουνα παντρεμένος με δύοπαιδιά.Οι έλληνες μετανάστες στο Σουδάνήταν έμποροι. Κάνανε εισαγωγές –εξαγωγές. Εμπορεύονταν βαμβά-κια, σισάμια, και άλλα. Ο πατέραςμου είχε ένα εργοστάσιο ζυμαρι-κών. Έβγαζε και μια εφημερίδαστην ελληνική γλώσσα «τα Σου-δανικά Νέα». Η εφημερίδα εκδι-δόταν συνεχώς για 40 χρόνια. ΗΕλληνική κοινότητα είχε σχο-λείο Δημοτικό, Γυμνάσιο καιΛύκειο. Η κοινότητα στο Χαρ-τούμ την πρωτεύουσα τουΣουδάν είχε δικό της ένα ολό-κληρο οικοδομικό τετράγωνοπου περιλάμβανε σχολείο,την εκκλησία, την αρχιεπι-

σκοπή, πρεσβεία, κοινότητα και τασπίτια των καθηγητών. Υπήρχαν δύο- τρεις Αγιοστρατίτες, η οικογένειαΓεωργιάδη, ο Καράμαλης, οι Πανε-ραίοι. Οι Ευρωπαίοι ήταν ένα κλειστόκλαμπ και εκεί βρισκόμασταν όλοιεκείνη την εποχή. Το 1970 κρατικοποιήθηκαν όλες οιεφημερίδες οπότε έκλεισαν και τα«Σουδανικά Νέα». Τότε είχαν απομεί-νει ελάχιστοι Έλληνες στο Σουδάν.Στο σπίτι ζούσε ο παππούς μου μέχριτο 1933 που πέθανε. Η γιαγιά μουείχε πεθάνει πιο νωρίς και έκτοτεήταν κλειστό. Μετά το 1949 το επί-ταξε η Χωροφυλακή που ήταν υπεύ-θυνη για τους εξορίστους και τοέκαναν αρχηγείο. Το παραδώσανεόταν έφυγαν οι τελευταίοι εξόριστοιμετά το 1960.Ο πατέρας μου ήρθε το 1963 και τοανακαίνισε. Γιαυτό άντεξε το σεισμόκαι δεν έπαθε ούτε μία ρωγμή. Η ανα-καίνιση διήρκεσε δύο χρόνια μέχρι το1965. Για καλή μας τύχη το σπίτι είναιδηλωμένο μη-κατεδαφιστέο και απαλ-λοτριωμένο στην εφημερίδα της κυ-βερνήσεως.Τώρα είμαι συνταξιούχος και σιγά-σιγά θα το επισκευάσω πάλι. Το επι-σκευάζω μόνο με παραδοσιακάστοιχεία όπως ήταν πριν. Όλα θα γί-νουν ξύλινα, όχι αλουμίνια. Και τομπαλκόνι που είχε πέσει το φτιάξαμεπάλι όπως ήταν ξύλινο. Προσέχουμετις διαστάσεις, τα υλικά, τα πάντα. Τοέχουν χαρακτηρίσει παραδοσιακό καιο μηχανικός μας είπε ότι δεν επιτρέ-πεται να βάλουμε ούτε ένα καρφί πα-ραπάνω. Το σπίτι είναι διώροφο και ο πρώτοςόροφος έχει μπαλκόνι ο δεύτερος σα-χνισίνι (δωμάτιο που προεξέχει). Τοισόγειο είναι 40 τετραγωνικά, και τοεπισκευάζω για τα παιδιά μου.

Συνέντευξη στον Γ.Σ.

Ένα σπίτι 150 χρόνων με ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Εύανθος Γκαλιδάκης

Μιχ. & Ευανθία Γκαλιδάκη


ΤΑ ΣΦΑΧΤΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥΟι παραδόσεις μας είναι συνδεδεμένες με τη σημερινή ζωή του νησιού όχισαν αναβίωση εθίμων ή τουριστική «ατραξιόν», αλλά ως πραγματική συνέ-χεια να αναδύεται και να διατηρείται από την αληθινή διάθεση για σύσφιξητων σχέσεων και κοινωνική συνοχή. Κάθε γάμος ακολουθείται από ένα με-γάλο γλέντι και φαγοπότι που συμμετέχει όλο το χωριό. Λίγες μέρες πριν,σφάζουν τα αρνιά και τα κατσίκια που θα μείνουν για να σιτέψουν και μετάθα μαγειρευτούν και θα προσφερθούν στο γαμήλιο φαγοπότι. Τα σφαχτάτα προσφέρουν ως δώρο γάμου όλοι οι κεχαγιάδες του νησιού. Προσφέ-ρουν ένα ή δύο αρνιά ή κατσίκια ανάλογα τη δυνατότητα του καθενός.Έτσι και φέτος το καλοκαίρι, τον Αύγουστο του 2010, με την ευκαιρία τουγάμου του Αντώνη Γκέκα και της Βαρβάρας Γεωργούλου διοργανώθηκε ησφαγή η οποία είναι ευκαιρία για ένα γλεντάκι. Η σφαγή γίνεται συνοδείαμουσικής και ευχών και προσφέρονται μεζεδάκια και κρασί στους προσκε-κλημένους. Σημαντικό στοιχείο του έθιμου είναι ότι τιμώνται τα σφάγια δη-λαδή εκδηλώνεται σεβασμός και τιμή στα ζώα που θυσιάζονται για ναπροσφερθούν στο χωριό καθώς το ζώο είχε σημαντική θέση στην οικονομίατης κοινωνίας.Νωρίς το απόγευμα σε ένα ωραίο κτήμα κάτω από τον Άγιο Γεώργιο είχεγίνει μεγάλη προετοιμασία. Είχε καθαριστεί το κτήμα, είχε σκαφτεί ένας με-γάλος τεράγωνος λάκος, στρώθηκαν τα τραπέζια και ετοιμάστηκαν οι σιδε-ροκατασκευές που θα κρεμιώντουσαν τα αρνιά. Στο λάκο σφάζονταν τα

αρνιά και πέταγαν όλα ταάχρηστα για να θαφτούν.Τα αρνιά γδέρνονταν κα-θαρίζονταν προσεκτικάκαι κρεμιόντουσαν σταδοκάρια, στη συνέχειαστολίζονταν με λουλού-δια, πρασινάδες και κορ-δέλες.Μετά ξεκίνησαν όλοιμαζί για το χωριό. Τα όρ-γανα λύρα ο ΝικόλαοςΒλαστός και μαντολίνοο Ζαφειρίδης Κώστας,πήγαιναν μπροστά καιακολουθούσαν ο γαμ-

πρός, τα σόγια, οι καλεσμένοικαι τα σφαχτά κρεμασμένα σε δοκάρια που τα

κουβαλούσαν τα παληκάρια του χωριού. Περιδιάβηκαν έτσι όλο το χωριόκαι περνούν από το σπίτι της νύφης όπου η νύφη έρανε τα σφαχτά.“Να ζήσετε, καλορίζικοι και με πολλούς απογόνους!!” τους ευχηθήκαμε όλοι.

Γ.Σ.

Το «τσουβάλιασμα» είναι ένα βίαιοέθιμο που κρατάει από παλιά. Η μνήμη του αλλά και η απειλή τουφθάνει μέχρι τις μέρες μας. Γινόταν ως εξής: Εάν κάποιος έκανεκάτι που θεωρείτο ότι έθιγε έντονατην κοινωνική ηθική και το κοινό αί-σθημα δικαίου και δεν αντιμετωπιζό-ταν για διάφορους λόγους από τιςαρχές, αναλάμβαναν ορισμένοι κά-τοικοι του νησιού να παραφυλάξουν

ένα βράδι τον ένοχο, να του ορμή-σουν από πίσω βοηθούμενοι από τοσκοτάδι, να τον κουκουλώσουν μεένα τσουβάλι ώστε να μην βλέπει καινα μην μπορεί να αναγνωρίσει πρό-σωπα ούτε να κινηθεί και να αντιδρά-σει και τον ξυλοφόρτωναν για νασυνετιστεί! Αυτό ήταν προειδοποίηση για νααποφευχθούν τα χειρότερα.

Έτσι για παράδειγμα εάν κάποιοςμέθαγε και έδερνε τα παιδιά του ήτην γυναίκα του και εκείνοι φοβόν-τουσαν να καταφύγουν στις αρχέςγια να καταγγείλουν αυτή τη συμπε-ριφορά, η κοινωνία δεν μπορούσε νατο ανεχτεί και ορισμένοι αναλάμβα-ναν αυθόρμητα τη τιμωρία του ενό-χου με το «τσουβάλιασμα».

Γ.Σ.

Το “τσουβάλιασμα”ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;


Ήμουνα 16-17 χρονών όταν έφυγααπό τον Αη-Στράτη και πήγα στηνΑφρική. Ήμουνα προσκεκλημένοςενός θείου μου. Όταν πήγα εκεί τονγνώρισα για πρώτη φορά. Ο συγχω-ρεμένος ο πατέρας μου μου είπε «ναπας στην Αφρική να γλυτώσεις απότα βουνά» καθώς με τα πρόβατα όλημέρα στα βουνά του Αη-Στράτη ζού-σαμε. Υπάκουσα τον πατέρα μουγιατί τότε τι κρίση είχα εγώ;Το ταξίδι με την Ολυμπιακή, Αθήνα –Γιοχάνεσμπουργκ ήτανε περιπέτειαγια μένα. Δεν είχα ξαναμπεί σε αερο-πλάνο. Πέρα από την Λήμνο δενήξερα τίποτα άλλο και πήγα μόνοςμου, ασυνόδευτος. Στο αεροδρόμιοτου Γιοχάνεσμπουργκ δεν με περί-μενε κανένας. Συνάντησα τυχαία τονΝίκο Γεωργιαννάκη. Ο Νίκος ήξερετον πατέρα μου, με πήρε και μεέβαλε σε άλλο αεροπλάνο για τοΠορτ Ελίζαμπεθ. Εκεί τελικά συναν-τήθηκα με τον θείο μου και από εκείξεκίνησε μια οδύσσεια για μένα. Δού-λεψα στην αρχή στο σούπερ μάρκεττου θείου μου που όταν πήγα εγώάνοιξε άλλο ένα. Έμεινα κοντά τουένα χρόνο. Είχα πάει σαν τουρίσταςαλλά είχα πρόθεση να μείνω. Όμωςστην Νότιο Αφρική ήτανε δύσκολο ναβγάλεις χαρτιά. Κάθε τρεις μήνεςέπαιρνα άδεια παραμονής μέχρι πουφθάσαμε στους 12 - 13 μήνες και μιαωραία πρωϊα ήρθε η αστυνομία καιλέει: «ο νεαρός πρέπει να εγκαταλεί-ψει την χώρα». Δεν ήθελα να γυρίσωπίσω στην Ελλάδα για πολλούς λό-γους και καταλήξαμε να πάω στηνΡοδεσία σαν τουρίστας. Εκεί συνάν-τησα κάτι παιδιά Λημνιούς, βρήκαδιάφορες δουλειές σε φούρνο, σεσούπερ μάρκετ και άλλες. Η Ροδεσίατότε ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση μετους αντάρτες πούχαν ξεσηκωθεί γιατην ανεξαρτησία της Ροδεσίας. Η κυ-βέρνηση δεν έκανε διάκριση, δίνανεχαρτιά στρατολόγησης σε όλους.Μου ήρθαν και μένα. Εάν ήθελα ναμείνω στην χώρα έπρεπε να πάωφαντάρος. Πήγα, και στην αρχή τοπέρασα διασκέδαση. Η βασική εκπαί-δευση ήταν 12 βδομάδες και μας κά-νανε «ξεφτέρια». Σε λίγο όμωςσυμμετείχα αναγκαστικά στον πό-λεμο. Μέσα στην ζούγκλα μέσα στιςλάσπες, ανταρτοπόλεμος. Ήμουνα οδεύτερος έλληνας στον Ροδεσιανόστρατό. Πριν από εμένα είχε κατατα-γεί ο Γιάννης Κουντουράς. Οι αντάρτες βάζανε νάρκες στους

δρόμους, πέρναγε το στρατιωτικόόχημα και τιναζόταν στον αέρα. Οστρατός εντόπιζε τους αντάρτες μετα ελικόπτερα και μας έστελνανεναντίον τους. Έμεινα 12 μήνες καιαπολύθηκα αλλά με φωνάξανε πίσωάλλες τρεις φορές. Τελικά πήραάδεια παραμονής και διαβατήριο.Στη Ροδεσία έμεινα πεντέμιση χρό-νια. Την γλώσσα την έμαθα πολύγρήγορα καθώς είχα μεγάλη θέλησηγια μάθηση. Στη Ροδεσία μιλούσαναγγλικά αλλά εγώ έμαθα και δυό-τρεις διαλέκτους των μαύρων. Αγιο-στρατήτες εκεί ήταν αρκετοί. Ο θείοςμου Αργύρης Βλαστός, ο ΜιχάληςΓαλανάκης (ο αδελφός του προ-έδρου Γαλανάκη) και άλλοι. Τους συ-ναντούσα όταν πήγαινα στην ελλη-νική κοινότητα. Με τον πόλεμο ταπράγματα σφίγγανε διαρκώς καιόταν με ξαναφώναξαν είχαμε να αν-τιμετωπίσουμε πλέον δύο μέτωπα.Ένα μέτωπο από την Μοζαμβίκη καιένα άλλο από την Ζάμπια. Μας είχανεστριμώξει για τα καλά.Δεν μπορούσα να σταθεροποιηθώ σεμία δουλειά όταν σε φώναζαν κάθετρις και λίγο να σε ντύσουν στο χακί,οπότε τα ξαναμάζεψα και πήγα πίσωστην Νότια Αφρική.Χρήματα δεν μπόρεσα να μαζέψωφταίγαν οι συνθήκες, έφταιγε και τοότι ήμουνα πολύ νέος. Στην Ν.Αφρική έπειτα από προσπάθειες πάλικατάφερα και πήρα άδεια παραμο-νής.Παντρεύτηκα το ́ 78 μία Ελληνίδα, κά-ναμε και το πρώτο παιδί και τελικά το΄85 αποφάσισα να γυρίσω πίσω. Σκέ-φτηκα ή φεύγεις τώρα ή δεν φεύγειςποτέ. Παίρνω την οικογένεια, η μικρήήταν τότε 3-4 χρονών και γυρίσαμεστην Αθήνα, στην Πετρούπολη.Τονπρώτο χρόνο ζοριστήκαμε πολύ, εί-χαμε συνηθίσει αλλιώς. Τώρα φέρνω στο μυαλό μου την ξε-νητιά συχνά, ήταν μια εμπειρία, άλλαχάσαμε άλλα κερδίσαμε.Εγώ ήμουνα μετανάστης στηνΑφρική και καταλαβαίνω τώρα τηνμετανάστευση των ξένων που έρχον-ται στην Ελλάδα. Εκεί στην Αφρικήόμως με την μετανάστευση υπήρχαννόμοι και κανονισμοί, δεν ήταν ξέ-φραγο αμπέλι. Οι μετανάστες προ-σφέρουν την εργασία τους στηνΕλλάδα, καθώς χρειάζονται εργατικάχέρια, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται μεκανόνες και με πρόγραμμα. Οι μετα-νάστες μπορούν να έχουν απαιτήσεις

αλλά πρέπει να έχουν και υποχρεώ-σεις, επίσης πρέπει να είναι ελεγχό-μενος και καθορισμένος ο αριθμόςτους, σύμφωνα με τις ανάγκες τηςανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.Στο κέντρο της Αθήνας δεν βλέπειςπιά Ελληνα. Και εμείς πήγαμε μετα-νάστες αλλά υπήρχε κρατική μέριμνααπό τη χώρα υποδοχής. Εδώ δενείναι πλέον μετανάστευση, είναι μα-ζικός εποικισμός.

Συνέντευξη στον Γ. Σ.


Αγιοστρατίτες στην ΑΦΡΙΚΗΓιώργος Πανέρας

ΤΕΧΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Γ.

ΒΡΟΥΝΤΖΟΣΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

ΑΔΕΙΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΜΕΛΕΤΕΣ

ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΑ

ΛΙΜΑΝΙ ΜΥΡΙΝΑ Τ.Κ. 81400 ΛΗΜΝΟΣ

ΤΗΛ. & ΦΑΞ: 22540 25200ΤΗΛ. ΟΙΚΙΑΣ: 22540 24470

ΚΙΝΗΤΟ: 6937 007216

Γεννήθηκα το ’44 στον Αη-Στράτη καιέφυγα 10 χρονών στην Αυστραλία.Πήγαμε στην ΑδελαÀδα μαζί με τουςγονείς μου. Ταξιδέψαμε με το καράβικαι κάναμε σαράντα μέρες. Το κα-ράβι χάλασε στη διαδρομή και είχαμεεπιπλέον καθυστέρηση για να τοφτιάξουνε. Ξεκίνησε από τον Πειραιάκαι πήγε στην Μελβούρνη. Οι γονείς μου είχανε κάνει αίτησηστην Αυστραλία, ήταν νόμιμοι μετα-νάστες, όχι λαθρομετανάστες. Το ει-σητήριο μας το πλήρωσε η αυ-στραλιανή κυβέρνηση, αλλά έπρεπενα δουλέψουν οι γονείς μου για να τοξεχρεώσουν δύο χρόνια στο κράτος. Ο φυσικός μου πατέρας, ο ΓιώργοςΠροβατάς, είχε πεθάνει όταν εγώήμουνα τριών χρονών. Ο πατριός μουκαι η μητέρα μου Ευθαλία δούλεψανστα λιμάνια που ήταν κρατική δου-λειά, δούλεψαν και στις τραινογραμ-μές.Ήμασταν αρκετοί Αγιοστρατίτεςστην ΑδελαÀδα. Τότε στις αρχές βρι-σκόμασταν όλοι μαζί σε κάθε ευκαι-ρία. Όλοι είμασταν καλεσμένοι ότανγινόταν κάποιος γάμος, μια βάπτιση,ένα γλέντι. Τώρα που όλοι έχουμελεφτά στην τσέπη, βρισκόμαστε μόνοάμα γίνεται καμιά κηδεία.Στην ΑδελαÀδα υπάρχει Ελληνική κοι-νότητα και ελληνικοί τοπικοί σύλλογοιπου συμμετείχαμε όλοι από τον Αη-Στράτη, τη Λήμνο, τα άλλα νησιά, τηνΚαλαμάτα και άλλα μέρη της Ελλά-δας. Οι παλιοί γνωριζόμαστε μεταξύμας, τα παιδιά τους όμως δεν τα γνω-ρίζω πλέον άμα τα δω στον δρόμο.Αγιοστρατίτες στην ΑδελαÀδα είναι οιΗλίας Χαράκος, Νικόλας Κοντιμπάς,

ΧαράλαμποςΚ ο υ τ λ ά κ η ς ,Νικόλας Κου-τρούλης, Νι-κόλας Παπα-γεωργίου καιάλλοι.Όταν πρωτο-πήγα μικρόςστην Αυστρα-λία παρακο-λούθησα γιατρία χρόνιασχολείο καιμετά ο πατρι-ός μου μουείπε: «εδώ ήρ-θαμε να δου-λέψουμε, να

κάνουμε χρήματα, όχι να μάθουμεγράμματα». Τότε ήμουν 14 χρονώνκαι επιτρεπόταν να φύγεις από τοσχολείο. Έπιασα δουλειά σε ένα ξυ-λάδικο. Δούλευα και έπαιρνα τρειςλίρες και τρία σελίνια την εβδομάδα,γιατί εκεί πληρωνόμαστε βδομαδιά-τικο.Η πρώτη φορά που ήρθα ξανά πίσωστον Αη-Στράτη ήταν το ’77, μετά δη-λαδή από 20 χρόνια. Δεν ήταν όπωςτον θυμόμουνα πριν το σεισμό. Τότεήτανε τα σπίτια – κουτιά που έφτια-ξαν μετά. Από τότε ερχόμαστε όποτεμπορούμε γιατί τα έξοδα είναι πολλά.Είναι η έκτη φορά που ερχόμαστε,εγώ η γυναίκα μου και τα δυό μαςπαιδιά, η Ευθαλία και ο Γιώργος.Δούλευα στα πετρέλαια για τριάνταχρόνια. Σύνταξη παίρνεις μετά τα 65και τώρα που είμαι 66 χρονών έχωβγει στην σύνταξη.Η ζωή μας εκεί ήταν πάντα δουλειά –σπίτι και σπίτι – δουλειά. Φρόντιζα τηφαμίλια. Η ελληνική κοινότητα έκανεόμως αρκετές εκδηλώσεις και συμμε-τείχαμε. Είχαμε μια εκδήλωση πουτην ονομάζαμε «το γλέντι». Διαρ-κούσε δύο μέρες και ήταν από τις κα-λύτερες. Ερχόταν πολύς κόσμος καιακούγαμε ελληνική μουσική. Είχε ελ-ληνικά φαγητά, χορεύανε τα σχολεία.Τα ελληνόπουλα μάθαιναν τους ελλη-νικούς χορούς. Σήμερα είναι τρίτη καιτέταρτη γενιά πλέον. Πολλά απόαυτά μιλάνε ελληνικά, διατηρούν δε-σμούς με την Ελλάδα, αλλά όσο περ-νούν τα χρόνια αλλάζουν ταπράγματα. Τα δικά μας τα παιδιά μι-λάνε ελληνικά. Τα εγγόνια μας τώραπροσπαθούμε να τα μάθουμε. Στο

Πορτ ΄Αντελαντ έχει ελληνική εκκλη-σία και κάθε χρόνο στις 7 και 8 Ια-νουαρίου η εκκλησία οργανώνει έναγλέντι. Εκεί θα βρεις όλους τουςΑγιοστρατίτες. Ξεκινάει Σάββατο με-σημέρι και τελειώνει Κυριακή τα με-σάνυχτα. Ψήνουνε αρνιά στη σούβλακαι το γλεντάμε.Έχει αρκετές εκκλησίες ελληνορθό-δοξες αλλά είναι δύο «κόματα» οι εκ-κλησίες. Οι μισές είναι με τον Δε-σπότη και οι άλλες μισές δεν είναι.Εμείς που παντρευτήκαμε το ΄64 καιζητήσαμε κάποια χαρτιά από το προ-ξενείο μας είπαν ότι στην Ελλάδα δενθεωρείστε παντρεμένοι γιατί η εκκλη-σία του Ταξιάρχη που παντρευτήκατεδεν είναι με τον Δεσπότη και έτσι, δενείχε αναγνώριση ο γάμος. Τα παιδιάμας που τα βαφτήσαμε με τον Δε-σπότη ήταν εντάξει.Με τους άλλους ξένους στην Αυ-στραλία ζούσαμε όλοι μαζί. Μέσα στοεργοστάσιο δούλευαν μαζί μας Εγ-γλέζοι, Γερμανοί, Ιταλοί και άλλοι.Στην αρχή, το ’50 και το ’60 ότανπρωτοπήγαμε οι Εγγλέζοι μας κοι-τούσαν «αφ΄ υψηλού». Τώρα οι Κινέζοι που έρχονται είναιόπως ήμασταν εμείς το 1950.Το Ελληνικό Προξενείο εκεί, οι επίση-μες ελληνικές αρχές δηλαδή δενέπαιρναν πρωτοβουλίες τόσα χρόνια.Νοιώθαμε ότι μας ξέχασε η πατρίδα.Εγώ προσωπικά από το προξενείοδεν ζήτησα τίποτα. Αντιθέτως βοή-θησα τους συμπατριώτες μου όπωςμπορούσα. Όσοι δεν ξέρανε εγγλέ-ζικα ερχόντουσαν για να τους μετα-φράσω ότι δεν καταλάβαιναν για νατους βοηθήσω να συννενοηθούν. Τααγγλικά τα έμαθα από τον πρώτοχρόνο που πήγα στο σχολείο. Μετανάστες έλληνες έρχονται μέχριτώρα στην Αυστραλία. Το 2005 πη-γαίναμε με το αεροπλάνο Αθήνα -Σιγκαπούρη. Πίσω μας ταξίδευε ένααντρόγυνο και μας φέρανε μίατούρτα. Μας είπαν πως ήταν στομήνα του μέλιτος. Μας ρώτησαν απόπου είμασταν και αυτοί μας είπανπως πήγαιναν στην Κίνα. Θέλανε ναέρθουν στην Αυστραλία και μας ζήτη-σαν πληροφορίες. Μετά από έναχρόνο, μας πήρανε τηλέφωνο απότην Αυστραλία. Είχανε μεταναστεύ-σει. Εμείς τους συμβουλεύσαμε ναεγκατασταθούν στην Μελβούρνη πουεκεί ζούνε πολλοί Έλληνες.


Αγιοστρατίτες στην ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝικόλαος Προβατάς

συνέχεια στην σελίδα 10


Οι ομορφιές του νησιού δεν είναι μόνο οι παραλίεςτου. Τα τρία ρέματα που βρίσκονται κοντά στοχωριό και χύνουν τα νερά τους το χειμώνα στις δύοαμουδιές μπροστά στο χωριό, είναι μία μεγάλη ευ-καιρία για βόλτα στα μονοπάτια που ακολουθούναυτά τα δασωμένα ρέματα. Λυγαριές, πικροδάφ-νες, βελανιδιές και όμορφες εικόνες που συναντάςσε κάθε σου βήμα. Η απόλυτη ησυχία διακόπτεταιμόνο από τον θόρυβο των φύλλων που πατάς.Σε ξαφνιάζουν πουλιά που θα ξεπεταχτούν ή κά-ποιο κατσίκι που σε σε κοιτάξει για λίγο και βιάζε-ται να απομακρυνθεί, ήχοι της φύσης και μυ-ρωδιές. Ο Τενεδιώτης είναι βορειότερα και μαζί με τονΠαραδείση ενώνονται και χύνονται κοντά στο λι-μάνι αφού χωρίσουν στα δύο το χωριό. Οδηγεί σεένα ξωκκλήσι κάτω από ένα βράχο και είναι σκια-σμένο από πολλά δένδρα. (φωτό 1)Ο Παραδείσης έχει τον προσφορότερο περίπατοκαθώς υπάρχει φαρδύς χωματόδρομος μέχρι τηνΜικρή Παναγιά, αλλά μετά συνεχίστε μένονταςστην αριστερή του πλευρά. Σε πολλά σημεία έχειμεγάλο βάθος και προσφέρει καταπληκτικές εικό-νες. (φωτό 2)Ο Παχύς βρίσκεται νοτιότερα και χύνεται στο Αρ-κάρι, στη ΔΕΗ. Στον Παχύ θα ξεκινήσει κανείς τηνβόλτα του λίγο άσχημα γιατί εναποτίθενται μπάζακαι υλικά οικοδομών αλλά παρακάτω θα σας απο-ζημιώσει. (φωτό 3)

Τα τρία ρέματα του χωριού:ΤΕΝΕΔΙΩΤΗΣ, ΠΑΡΑΔΕΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣ γράφει ο Γιώργος Σιγάλας

Μετά από 4 χρόνια μας ξανατηλεφώνησαν, είχαν εγκατα-σταθεί μόνιμα στην Μελβούρνη και μας έλεγαν για το σπίτιπου νοικιάζανε για το παιδί που κάνανε, για τις σπουδέςστα εγγλέζικα που παρακολουθούσαν. Μας είπαν χαρα-κτηριστικά: Εδώ βάζω το αυτοκίνητο στο γκαράζ, παίρνωτο παιδί και κάνω ποδήλατο. Κάνω πράγματα που στο Πέ-ραμα που ζούσα δεν μπορούσα να κάνω. Για να παρκάρωεκεί έκανα 5-6 βόλτες το τετράγωνο.

Εμείς σκοπεύουμε να μείνουμε στην Αυστραλία όπως καιοι περισσότεροι Έλληνες, δεν γυρίζουμε πίσω. Άμα κάνειςπαιδιά και οικογένεια είναι δύσκολο να πουλήσεις την πε-ριουσία σου και να έρθεις εδώ πέρα.

Συνέντευξη στον Γ.Σ.

συνέχεια από την σελίδα 9

1

2

3


Μια από τις πολλές κρυφέςομορφιές του υπέροχου νησιού μαςείναι και τα παλαιά μονοπάτια που οικάτοικοι του νησιού χρησιμοποιού-σαν πριν πολλές δεκαετίες για να με-ταφέρουν τις σοδειές με τα γαϊ-δουράκια. Η χάραξη των μονοπατιώναυτών γινόταν με κυριότερα κριτήριατην εύκολη διέλευση για τα ζωντανά-μεταφορείς και τους ανθρώπουςαλλά και την αποφυγή των ιδιοκτη-σιών που τότε καλλιεργούντο. Έχοντας περπατήσει κάποια απόαυτά τα μονοπάτια, δεν μπορώ παράνα επισημάνω πως το σκιερό της δια-δρομής καθώς και το πέρασμα απόσημεία με πραγματικά μοναδική θέα,πρέπει κατά κάποιο τρόπο να είχαντη σημασία τους καθώς η διαδρομέςείναι υπέροχες. Το μεγάλο πρόβλημαείναι ότι όλα αυτά τα μονοπάτια δενέχουν χρησιμοποιηθεί ή χρησιμοποι-ούνται ελάχιστα μετά από τον σει-σμό. Επιπλέον, τα μονοπάτια πουανοίγουν πρόβατα και κατσίκια δυ-σκολεύουν πολύ την ανεύρεση τουαρχικού μονοπατιού και πολύ συχνάο περιπατητής μπερδεύεται και κατα-λήγει σε γκρέμια, ρέματα και αστου-βιές. Την Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010, μιαομάδα τριών εθελοντών με πρωτο-βουλία του Συλλόγου των ΑπανταχούΑγιοευστρατητών (οι Γιώργος Κου-

τσουρίδης, Ελπίδα Κριτσίκη και Πα-νάγος Κριτσίκης) με ειδικά σήμαντρααπό αλουμίνιο έκαναν σήμανση ενόςτμήματος του παλαιού μονοπατιούστα Αυλάκια που ενώνει το Νταλτανό(όπου σήμερα έχει το μαντρί του οΔημητρός Πετινάριας) με το Αλωνί-τσι. Το μονοπάτι διασχίζει ένα δάσοςβελανιδιάς απίστευτου κάλους. Η διαδρομή που σημάνθηκε είναι πε-ρίπου 1,5 χιλιόμετρα (από το καλντε-ρίμι του Αη-Αλέξη μέχρι το Σωλινάρι

που βρίσκετε πάνω από τα Λιμενοδά-ρεια) και υπολείπονται αλλά τόσα, ταοποία θα σημανθούν πολύ σύντομα.Τα ειδικά σήμαντρα τοποθετούνταισε απόσταση 10 έως 40 μέτρα το ένααπό το άλλο, με τρόπο ώστε ο περι-πατητής να μην χάνει το μονοπάτι.Επίσης έγινε μια πρώτη προσπάθειανα απομακρυνθούν πέτρες και κλαδιάπου εμποδίζουν τη διέλευση. Η προ-σπάθεια αυτή θα συνεχιστεί και σεεπόμενα βήματα θα γίνουν τα εξής:1. Απομάκρυνση κλαδιών και βρά-

χων από το μονοπάτι.2. Αποκατάσταση λιθόκτιστων τοι-

χίων.3. Αποκατάσταση πλακόστρωτου

καλτεριμιού στη θέση Αη-Αλέξη.4. Τοποθέτηση χάρτη της διαδρο-

μής σε εμφανές σημείο στο χωριό(πίσω από το κανόνι).

5. Τοποθέτηση σχετικών πινακίδωνστο χωματόδρομο.

Κλείνοντας θα ήθελα, εκ μέρους τουσυλλόγου, να ευχαριστήσω ιδιαίτερατον Γιώργο Κουστουρίδη, χωρίς τηνβοήθεια και καθοδήγηση του οποίου... ακόμα εκεί θα ήμασταν! Η προσπάθεια θα συνεχιστεί και μεάλλα μονοπάτια.

Πηγαίνετε να περπατήσετε το μονο-πάτι στα Αυλάκια.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΖΕΙ!

Τα παλιά μονοπάτια του νησιού μας ΑΝΑΒΙΩΝΟΥΝ! γράφει ο Πανάγος Κριτσίκης


Ãßíåôå ÷ïñçãïß óôá Ýîïäá ãñáößóôá êáéôõðïãñáöåßïõ ôïõ åíôýðïõ ìáò.

Åðáããåëìáôßåò âÜëôå äéáöçìßóåéò. Ïé óõíôïðßôåò ìáò èá áíåâÜóïõí ôéò

ðùëÞóåéò êáé èá âïçèÞóïõí óôçí óõíÝ÷éóçôçò Ýêäïóçò ìáò.

Μόνιμος κάτοικος του Αη-Στράτη

που θέλησε να κρατήσει την

ανωνυμία του δώρησε

στο Σύλλογο

1000 Ευρώ.

ôïν åõ÷áñéóôïýìå è å ñ ì Ü !

στο επόμενο τεύχος:“Θαλασσινές Ιστορίες”, “Αλιευτικός Τουρισμός” ....και άλλα πολλά!

Ç ôá÷õäñïìéêÞ äéåýèõíóç ôçò åöçìåñßäáò åßíáé: “Ôá ÍÝá ôïõ Áç-ÓôñÜôç” Ãéþñãïò ÓéãÜëáò, Áëùíßùí 32Á, 145 62 ÊçöéóéÜ, ÁèÞíá.

Ãéá íá äçìïóéåõèïýí Üñèñá óôçí åöçìåñßäá ìáò èá ðñÝðåé íá áöïñïýí Üìåóá ôïí ¢ãéï ÅõóôñÜôéï.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟΓια το φίλο μου Σπύρο, το συμπατριώτη, και το μέλος του Συλλόγου. Αναπάντεχος κεραυνός μου ήρθε όταν Κυριακή πρωί αγνατεύοντας τον Σαρωνικό έμαθαότι έφυγε για το μεγάλο ταξίδι το αγαπημένο μου φιλαράκι. ΄Ηταν εξαιρετικός σαν χαρακτήρας, πρόσχαρος και αγαπητός από όλους. Η απουσία τουείναι αδιανόητη για την οικογένεια του και για τους φίλους του.Σε όποια γωνιά και να πηγαίνω στο νησί που αγάπησε, νοιώθω τη δικιά του παρουσία.

Θα σε θυμάμαι για πάντα,

Γ.Ν.

ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΕΣ ΓΚΑΡΣΟΝΙΕΡΕΣROOMS TO LET

ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΣΤΑΚΑ - ΚΕΡΑΜΙΔΗ

ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ Τ.Κ. 81500ΤΗΛ.: 22540 93425 • 6946004947 & 6932 522930

Γάμοι:

28.8.2010

Αντώνιος Γκέκας & Βαρβάρα

Γεωργούλου

Βαπτίσεις:

Μουστακάκης Χρήστος

Καραϊσκάκης Ελευθέριος

Ξεμαντήλωτος Εμμανουήλ

Μαυρογιάννης Τριαντάφυλλος

Θάνατοι:

Γιάννος Λεωνίδας

Γιάννου Αγγελική

Μακρής Ηρακλής

Μακρής Μ. Σπύρος

Γκέκας Ν. Γεώργιος

Ê Ï É Í Ù Í É Ê Á

Τα Νέα του Αη -Στράτη Νο 6

Documents

Transcript of Τα Νέα του Αη -Στράτη Νο 6