Тэорыя і практыка мовыСкура – шкура

Скварка – шкваркаЗбан – жбан

1. Верхняе покрыва цела чалавека (радзей –

жывёлы). 2. Вырабленая шкура

жывёлы.

1. Скура з поўсцю. 2. Пра жыццё, існаванне

чалавека. 3. Пра подлага, нізкага

чалавека.

Гусіная … Мароз па …Дрыжаць за сваю …Спусціць …Быць у чыёй-небудзь …Дзяліць … незабітага мядзведзя

Гусіная скура Мароз па скуры прабегДрыжаць за сваю шкуруСпусціць скуру Быць у чыёй-небудзь шкурыДзяліць шкуру незабітага мядзведзя

На ім … гарыцьВоўк у авечай …З аднаго вала дзвюх … не дзяруць Са … лезці / вылузваццаРэбры ды ... Драць сем …

На ім скура гарыцьВоўк у авечай шкурыЗ аднаго вала дзвюх шкур не дзяруць Са скуры лезці / вылузвацца Рэбры ды скура Драць сем шкур

Мурашкі па … бегаюцьРатаваць сваю …Быць у чыёй-небуць …На жывым мядзведзі … не купляй

Мурашкі па скуры бегаюцьРатаваць сваю шкуруБыць у чыёй-небуць шкуры На жывым мядзведзі шкурыне купляй

Гэта тое, што застаецца пасля вытаплівання з

тканіны жывёлы тлушчу, галоўным чынам з сала.

• Дзе чарка, …• Дурны, дурны, …• Вып’ем па чарачцы, ...• Не маеш скваркі, …

• Дзе чарка, там і скварка.• Дурны, дурны, а скваркі любіць.• Вып’ем па чарачцы, з'ямо па скварачцы.• Не маеш скваркі, не шукай чаркі.

• Абы скварка й чарка, …• Пільнуй гаспадаркі – … • Людзям чарка, …• Гіблы не скваркі, …

• Абы скварка й чарка, дык будзе там і наш Марка.• Пільнуй гаспадаркі – будуць у гаршку скваркі.• Людзям чарка, зямлі скварка.• Гіблы не скваркі, а чаркі чакае.

Ганчарны выраб; гліняная пасудзіна для захоўвання

малака і іншых вадкіх прадуктаў

Да пары збан ваду носіць:

вушка адарвецца, і збан

паб'ецца.