ΕΜΙΛΙΑ - Το άγνωστο μοντέλο του Ρενουάρ (Μπάμπης Ράκης)

Μπάμπης Ράκης

ΕΜΙΛΙΑ

Το άγνωστο μοντέλο

του Ρενουάρ

e asywr i t e r g r

ΤΙΤΛΟΣ ΕΜΙΛΙΑ Το άγνωστο μοντέλο του Ρενουάρ

2014 CopyrightcopyΜπάμπης Ράκης

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου

του έργου η αναπαραγωγή ή μετάδοσή του με

οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή άλλο μέσο χωρίς την

άδεια του συγγραφέα

Δεύτερη Ηλεκτρονική Έκδοση Νοέμβριος 2014

Το βιβλίο μου αυτό το αφιερώνω στις δύο μου κόρες

Μαρία και Ρένα που με στηρίζουν και με ενθαρρύνουν

Επίσης στην Iga που υπήρξε για εμένα πηγή έμπνευσης

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Η άγνωστη που ξύπνησε θύμισες από τα παλιά 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Η ξανθιά νεράιδα της πολυκατοικίας 22

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Ένα ρεμάλι ο laquoκύριος Στέλιοςraquo 53

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Ο άνθρωπος που πήρε διαταγή από το Βερολίνο να εκτελέσει

την Emilia 75

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

Πώς βρέθηκε η Emilia στην Αλεξάνδρεια 151

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Η άγνωστη που ξύπνησε θύμισες από τα

παλιά

υμάμαι ήταν Μάιος Στο ήσυχο τουριστικό

χωριό της επαρχίας Λάρνακας η ήρεμη

θάλασσα ο ήλιος τα δένδρα έδιναν τα

πρώτα σημάδια του καλοκαιριού

δημιουργώντας μια παράξενη ευφορία

Πήγαινα σε ένα φιλικό σπίτι προσκαλεσμένος για

μεσημεριανό Θα είχε και άλλα άτομα άγνωστα σε εμένα

μέχρι τότε όπως μου είπε ο φίλος που με κάλεσε Όταν

έφτασα οι περισσότεροι ήταν στην αυλή Ανάμεσα στα

άγνωστα άτομα ήταν και εκείνη

Μια όμορφη ξανθιά γυναίκα μιας κάποιας ηλικίας

όπως και εγώ Συνέχιζα να την κοιτώ επίμονα Μου

Θ

Εμιλία Το άγνωστο μοντέλο του Ρενουάρ 2

άρεσε πολύ Όμως δεν ήταν μόνο ο θαυμασμός μου

κάτι άλλο παράξενο ξυπνούσε μέσα μου χωρίς να

μπορώ να το προσδιορίσω ακόμη Ήταν η πρώτη φορά

που την έβλεπα και όμως πίστευα ότι την είχα ξαναδεί

Ήμουν σίγουρος για αυτό Την είχα συναντήσει κάποτε

αλλά πού και πότε

Με πλησίασε ο φίλος μου και μου είπε laquoΈλα να σε

γνωρίσω με κάποια κυρίαraquo και με έφερε κοντά της Σαν

πλησιάσαμε μου συστήθηκε δίνοντάς μου το χέρι της

laquoΛέγομαι Emilia είμαι Πολωνέζα έχω όμως πολλά

χρόνια στην Κύπροraquo

Αυτό το πρόσωπο το είχα ξαναδεί Το ίδιο ζεστό

χαμόγελο τα ίδια μάτια Αλλά πού Πότε Ίσως σε

άλλους τόπους σε πολύ περασμένα χρόνια Ήταν η ίδια

ή κάποια άλλη Μήπως ήταν αποκύημα της φαντασίας

μου όπως τότε στα νιάτα μου που κάποιες φορές

έπλαθα στα όνειρά του την εικόνα μιας ξανθιάς γυναίκας

που θα ήθελα τόσο πολύ και όμως δεν είχα ποτέ

συναντήσει

Πότε άραγε άρχισε το όνειρο Μήπως όμως δεν

ήταν όνειρο αφού ήμουν βέβαιος ότι την είχα κάποτε

γνωρίσει Δεν θυμόμουν Εκείνη πάντως δεν έδειχνε να

με αναγνωρίζει

Μου άρεσε υπερβολικά Είχε όλη την ομορφιά και

τη θηλυκότητα που μπορούσε να συνδυάζει μια γυναίκα

για να γοητεύσει έναν άνδρα Ένα υπέροχο σώμα ξανθά

μαλλιά Το χρώμα των ματιών της έπαιζε στο φως του

μεσημεριού στο δωμάτιο όπου καθόταν όλη η παρέα

γύρω από το τραπέζι Καθώς μου μιλούσε τα έβλεπα να

3 Μπάμπης Ράκης

μοιάζουν πότε πράσινα πότε μπλε πότε γκρίζα Όλο και

βυθιζόμουν στο χρώμα των ματιών της Η ίδια έδειχνε

ενδιαφέρον για τις κουβέντες μου

Άκουγε με προσοχή τα όσα της έλεγα Προσπαθούσα

να της φανώ ευχάριστος Είχαμε και οι δύο μια κάποια

ηλικία Δεν είμαστε στην πρώτη μας νιότη

Ήθελα πολύ να την ξαναδώ

Σε κάποια στιγμή βρήκα στο τραπέζι ένα κομμάτι

χαρτί Εκεί μπροστά σε όλη την παρέα έγραψα τον

αριθμό του κινητού μου και της το έδωσα Η αντίδραση

της με συγκίνησε Στο ίδιο χαρτί στην άλλη άκρη

έγραψε και εκείνη τον δικό της αριθμό έκοψε εκείνη την

πλευρά και μου είπε laquoΟ δικός μου αριθμόςraquo

Συνεχίζαμε να κουβεντιάζουμε για αρκετή ώρα

Σηκώθηκα πρώτος από το τραπέζι Έπρεπε να φύγω

Χαιρέτησα την παρέα και δίνοντας το χέρι της είπα

μπροστά στους υπόλοιπους laquoΘα σου τηλεφωνήσω

απόψεraquo

Μου χαμογέλασε laquoΘα περιμένωraquo είπε με ένα ζεστό

χαμόγελο

Σαν βρέθηκα μόνος επιστρέφοντας στο σπίτι ένιωθα

τον εαυτό μου να χάνεται καθώς γύρευα μέσα από

θολές μνήμες του παρελθόντος να βρω κάποιο φως που

να μου δείχνει κάποια εικόνα κάποια θύμηση παλιά

για τον τόπο και το χρόνο που την είχα ξαναδεί

Λίγο πριν φθάσω σπίτι εκείνο το δειλινό του Μάη

και καθώς ο αέρας της θάλασσας φύσηξε κάπως

δυνατότερα τινάζοντας απότομα τα φύλλα των δένδρων

σαν φτερούγες τρομαγμένων πουλιών ήρθαν από πολύ


μακριά σε χρόνο και τόπο λίγες μόνο λέξεις laquoΚαλλονή

από την Πολωνίαraquo

Τότε θυμήθηκα πότε είχα πρωτακούσει αυτές τις

λέξεις Ήταν στην Αλεξάνδρεια του 1941 Δεν μπορούσε

να είναι φυσικά εκείνη Όμως της έμοιαζε τόσο πολύ

Μια παλιά ξεχασμένη ιστορία από τα παιδικά μου

χρόνια θαμμένη βαθιά που σπάνια την έφερνα στη

θύμησή μου Τώρα όμως

Αυτή η ωραία άγνωστη σε εμένα μέχρι χθες ύπαρξη

μου ξύπνησε μνήμες του παρελθόντος Μου έφερε στη

θύμηση εκείνη την άλλη συμπατριώτισσά της Πολωνέζα

που ndashδεκάχρονο αγόρι τότεndash είχα αντικρίσει σαν τον

ξανθό άγγελο που είχε καταφτάσει για λίγο για να

ζεστάνει τη μίζερη ζωή μου και να ομορφύνει τα όνειρα

μου

Τότε ήμουν μικρό παιδί και εκείνη ήταν μια νέα και

πολύ ωραία γυναίκα Τώρα όμως όλα είναι διαφορετικά

Η γυναίκα που είχα γνωρίσει έμοιαζε τόσο πολύ με τον

ξανθό μου άγγελο των παιδικών μου χρόνων και εγώ δεν

ήμουν πια παιδί Την έβλεπα σαν μια γυναίκα

επιθυμητή

Βιαζόμουν να την ξαναδώ Ήθελα τόσο πολύ να της

μιλήσω Να της πω τη δική μου ιστορία τότε που στην

Αλεξάνδρεια του 1941 ένα ορφανό παιδί έζησε όμορφες

στιγμές με τη ζεστασιά ενός αγγέλου που της έμοιαζε

Όμως ήθελα να της πω ακόμη κάτι πολύ πιο βασικό

από τη δική μου ιστορία πως εκείνος ο άγγελος της

Αλεξάνδρειας έμοιαζε καταπληκτικά με μια ξανθιά

ύπαρξη που το 1920 στο Παρίσι ενέπνευσε τον μεγάλο


ζωγράφο Ρενουάρ να της φτιάξει το πορτρέτο Ένα

πορτρέτο που έκρυβε μια τραγική ιστορία τόσο για το

μοντέλο όσο και για τους άνδρες που αγάπησαν την

ξανθιά καλλονή ή ερωτεύθηκαν την ομορφιά του

πορτρέτου χωρίς ποτέ να γνωρίσουν την ίδια Μια

ερωτική ιστορία που άρχισε πριν σχεδόν εκατό χρόνια

και συνεχίστηκε στα τραγικά χρόνια του πολέμου

Άραγε εκείνη γνώριζε πόσο έμοιαζε σε εκείνο το

πορτρέτο του Ρενουάρ Θα με πίστευε Θα την

ενδιέφεραν όλα αυτά

Της τηλεφώνησα την ίδια νύχτα και βρεθήκαμε την

άλλη μέρα σε ένα παραλιακό κέντρο της Λάρνακας

Ήταν το ίδιο όμορφη όπως την προηγουμένη Με ένα

ζεστό χαμόγελο και τα μάτια της που λες και άλλαζαν

χρώμα με το φως του ήλιου πότε πράσινα πότε μπλε

πότε γκρίζα Σε μια στιγμή της είπα laquoΞέρεις ότι μοιάζεις

με ένα πορτρέτο του Ρενουάρraquo

Με κοίταξε κάπως σαστισμένα και με το ίδιο πάντα

χαμόγελο μου απάντησε laquoΌχι δεν το γνωρίζω Κανείς δεν

μου είπε ποτέ κάτι τέτοιο Εξάλλου από φωτογραφίες

και σε μουσεία έχω δει όλους τους πίνακες του Ρενουάρ

Δεν πιστεύω να υπάρχει τέτοιος πίνακας Εσύ τον είδες

αυτόν τον πίνακαraquo

laquoΌχι δεν τον είδαraquo

laquoΤότεraquo

laquoΞέρω πως υπάρχει Θα ανήκει σε κάποια ιδιωτική

συλλογή Ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξη του Ο

πίνακας της ξανθιάς κοπέλας που ζωγράφισε ο Ρενουάρ

και σου μοιάζει έχει τη δική του τραγική ιστορία Την


έζησα την ιστορία αυτή από μακριά όταν ήμουν παιδί

και αργότερα έφηβος Θα ήθελες να την ακούσειςraquo

laquoΦυσικά Πολύ θα με ενδιέφερε μια τέτοια ιστορίαraquo

απάντησε

Πήρα θάρρος τότε και της είπα laquoΠρέπει να έχεις

υπομονή Η ιστορία μου αρχίζει πριν ακόμη μάθω την

ύπαρξη του πίνακα Τότε που στην Αλεξάνδρεια του

1941 παιδί ακόμη είδα έναν ξανθό άγγελο που σου

έμοιαζε Την έλεγαν Emilia

Άρχισα να της διηγούμαι την ιστορία μου και πώς

παρουσιάστηκε στη ζωή μου η Emilia

την παλιά τριώροφη πολυκατοικία της

Αλεξάνδρειας που έμενα τότε οι εξώπορτες

των διαμερισμάτων την ημέρα έμεναν

πάντα ανοιχτές Ποτέ δεν έκλειναν Έξι

διαμερίσματα Τα πέντε ήταν νοικιασμένα Το ένα που

βρισκόταν στο τρίτο πάτωμα ήταν πάντα κλειδωμένο και

ξενοίκιαστο Ο ιδιοκτήτης της πολυκατοικίας κάποιος

Έλληνας μεγαλέμπορος το είχε φτιάξει μέσα με παρκέ

και τις τρεις κάμαρες Τα παράθυρα τα είχε βάψει με

λαδομπογιά πράσινα Όμως εκείνο για το οποίο όλες

μιλούσαν ήταν ότι διέθετε μια μεγάλη μπανιέρα και

δίπλα στον τοίχο ένα μικρό καζάνι όπου μπορούσες από

Σ


κάτω να βάλεις την γκαζιέρα και να βράσει το νερό

Μπορούσες έτσι να κάνεις μπάνιο χωρίς να κρυώνεις

κυρίως το χειμώνα Το είχε φτιάξει ο ιδιοκτήτης για την

κόρη του Θα την πάντρευε με κάποιον εξίσου

ευκατάστατο Όμως εκείνη το έσκασε ένα βράδυ με

κάποιον ομορφονιό παντρεμένο και κανείς δεν έμαθε

ποτέ για αυτούς Ο ιδιοκτήτης έπεσε σε μαρασμό

Κλείδωσε το διαμέρισμα και δεν το νοίκιαζε σε κανέναν

Στην παλιά εκείνη πολυκατοικία σε μια

φτωχογειτονιά της Αλεξάνδρειας του 1941 οι εξώπορτες

των πέντε διαμερισμάτων δεν έκλειναν ποτέ στη διάρκεια

της ημέρας Οι νοικοκυρές όλες Ελληνίδες ήταν

ελεύθερες να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες να μπαίνουν

και να βγαίνουν σε όποια γειτόνισσα ήθελαν είτε για να

ζητήσουν ένα φλιτζάνι δανεικό καφέ ή ζάχαρη αλλά τις

περισσότερες φορές για να κουτσομπολέψουν

Οι άνδρες έλειπαν όλη την ημέρα στη δουλειά

Νύχτωνε βαθιά μέχρι να γυρίσουν σπίτι Σπάνια τους

έβλεπα Χαράματα έφευγαν σχεδόν μεσάνυχτα

γυρνούσαν Βασανισμένα και κουρασμένα κορμιά όλοι

τους βρίσκονταν πια σε κάποια ηλικία έχοντας χάσει

από καιρό την πρώτη τους νιότη και το κέφι για ζωή

Σπίτι έμεναν οι πέντε γυναίκες Και αυτές

μαραμένες αδιάφορες για τον εαυτό τους φορούσαν για

μήνες την ίδια ρόμπα και τις ίδιες ξεφτισμένες από τον

καιρό παντόφλες Οι τρεις ήταν πολύ παχιές και οι δύο

ξερακιανές Έμενα στο διαμέρισμα της μιας από τις δύο

ξερακιανές Την έλεγαν Κλεονίκη Ήμουνα laquoψυχογιόςraquo

του άνδρα της Έτσι έλεγε για εμένα όταν οι άλλες στην


αρχή απορούσαν όταν ακούγανε ότι μόνο δυο χρόνια

ήταν που παντρεύτηκε laquoΚυρία Κλεονίκη τίνος είναι το

παιδί Δικό σου ή του άνδρα σουraquo

Εκείνη απαντούσε με αδιαφορία laquoΕίναι ψυχογιός

του άνδρα μου Έμεινε ορφανός και αντί να τον βάλει

στο ορφανοτροφείο μού τον έφερε για προίκαraquo

laquoΕίναι ψυχικό αυτό που κάνειςraquo της έλεγαν Όμως

τις άκουσα κάποτε να λένε μεταξύ τους laquoΔεν την

πιστεύουμε Μάλλον μπάσταρδος του άνδρα της θα

είναιraquo και γελούσαν πονηρά Καμιά τους δεν είχε παιδιά

Το μοναδικό παιδί στην πολυκατοικία ήμουν εγώ ο

laquoψυχογιός του άνδρα της Κλεονίκηςraquo

Όταν τις συναντούσα στις σκάλες τις καλημέριζα

Όμως ποτέ καμιά τους δεν μου είπε καλημέρα Για

αυτές ήμουν ένας μπάσταρδος Σπάνια έβγαιναν έξω τις

Κυριακές Δεν είχαν και που να πάνε Μόνο τις

καθημερινές πήγαιναν απέναντι στα μαγαζιά για ψωμί

φρούτα χόρτα Κρέας σπάνια αγόραζαν Ένας

μικρόκοσμος που με έπνιγε καθώς μεγάλωνα Τελείωνα

το Δημοτικό Θα πήγαινα Γυμνάσιο

Ήταν αρχές του καλοκαιριού του 1941 Ο πόλεμος

μαινόταν στην Ευρώπη Η Αλεξάνδρεια αυτή η γεμάτη

μυστήριο πολιτεία δεχόταν την περίοδο εκείνη χιλιάδες

στρατιώτες των συμμάχων που έρχονταν με άδεια για

λίγες μέρες πριν ξεκινήσουν ξανά για το μέτωπο Οι

ελληνικές οικογένειες της Αλεξάνδρειας φιλοξενούσαν

στα σπίτια τα στρατιωτάκια μας Γίνονταν μάλιστα και

πολλά συνοικέσια που ποτέ δεν δένανε Ποιο

εικοσάχρονο αγόρι θα μπορούσε ποτέ να δώσει λόγο ότι


μετά τον πόλεμο θα ξαναγύριζε Τα φτωχόπαιδα με το

χακί δεν ξέρανε αν τα ίδια θα ζούσαν και θα γύριζαν

στην πατρίδα τους στις δικές τους οικογένειες

Όμως οι μανάδες της Αλεξάνδρειας θέλανε να

αποκαταστήσουν τις μεγαλοκοπέλες της οικογένειας

Ήταν ευκαιρία Εικοσάχρονο το αγόρι τριαντάχρονη η

κοπελιά Τους έταζαν πολλά laquoΜόλις τελειώσει ο πόλεμος

να γυρίσεις αμέσως Σου έχουμε σπίτι έτοιμη δουλειά

και χρυσές λίρεςraquo

Στο μικρόκοσμο που ζούσα απομονωμένος και από

παιδιά της ηλικίας μου ndashεκτός φυσικά από τις ώρες του

σχολείουndash ελάχιστα μπορούσα να μάθω εκτός από τα

φτηνά κουτσομπολιά των πέντε γυναικών της

πολυκατοικίας Μπαινόβγαιναν η μια στο σπίτι της

άλλης και μετέφεραν ότι είχαν ακούσει από τους άνδρες

τους την προηγουμένη Τίποτε δεν έλεγαν ούτε και

ήξεραν για τον πόλεμο που σαν λαίλαπα έκαιγε την

Ευρώπη και έφτασε μέχρι την Αφρική

Οι συμμαθητές μου στο σχολείο ήξεραν και μου

έλεγαν πολλά Φυσικά και οι καθηγητές μας Εκείνοι

είχαν ένα άλλο κύκλο Δεν ζούσαν στο στενό και

αποπνιχτικό κόσμο της Κλεονίκης και των φιλενάδων της

με τις παλιές παντόφλες και τις ίδιες πάντα ρόμπες

χειμώνα-καλοκαίρι

Και ξαφνικά όλα άλλαξαν στη ζωή μου Ήταν ένα

κυριακάτικο πρωινό του Μάρτη του 1941 Συνήθιζα

όπως όλοι στη γειτονιά να στέκομαι με τις ώρες στο

μπαλκόνι και να κοιτώ τον κόσμο που περνούσε στο

δρόμο


Ένα πολύβουο μελίσσι από ανθρώπους άνδρες

γυναίκες κάθε ηλικίας ακόμη και παιδιά Ο

φτωχόκοσμος της αραπιάς αλλά και δικοί μας είχαμε

και ελληνικά μαγαζιά στη γειτονιά Τα περισσότερα

ήτανε μπακάλικα υπήρχαν και μερικά που πουλούσαν

φρούτα και χορταρικά καθώς και δύο χασάπικα Τα

ελληνικά μαγαζιά δεν έκλειναν ποτέ Φτωχοί οι δικοί μας

μαγαζάτορες τα κρατούσαν πάντοτε ανοικτά Δούλευαν

από τα χαράματα μέχρι αργά το βράδυ Κουρασμένοι

γερασμένοι πρόωρα έσερναν τα βήματα τους όταν

έμπαινε ο πελάτης του χαμογελούσαν και τον

ερωτούσαν με την άχρωμη τυπική ευγένεια laquoΤι θα

πάρετε παρακαλώraquo

Ο πελάτης συνήθως πελάτισσα ρωτούσε πρώτα την

τιμή και ύστερα έλεγε την ποσότητα που ήθελε laquoΠόσα το

έχεις σήμερα το βοδινό διότι θα πάρω μισή οκάraquo

laquoΓια εσάς κυρία Κλεονίκη θα το αφήσω δύο σελίνιαraquo

Η ίδια πάντα πληκτική κουβέντα κάθε φορά που

αναγκαζόμουν να πάω με την Κλεονίκη για ψώνια

laquoΤι τον έχεις τον ψυχογιό κυρία Κλεονίκη Να τον

παίρνεις μαζί σου να σου σηκώνει τις σακούλεςraquo

Αυτά της έλεγαν για εμένα οι φιλενάδες της

πολυκατοικίας Και η

Κλεονίκη άλλο που δεν ήθελε Να τις σηκώνει τα

ψώνια ο ψυχογιός του άνδρα της

Από το μπαλκόνι τα πράγματα ήταν διαφορετικά

Μπορούσες να παρακολουθείς τα πάντα αδιάφορα

όπως αδιάφορο ήταν και το ανθρώπινο μελίσσι για εμάς


που το παρακολουθούσαμε από τα παράθυρα ή τα

μπαλκόνια

Κανένας περαστικός δεν ύψωνε το βλέμμα του Οι

περισσότεροι κουβαλούσαν το φορτίο τους στο κεφάλι

φώναζαν ή μιλούσαν με τον διπλανό τους Άλλοι πάλι

προχωρούσαν αργά σιωπηλά αδιάφοροι για τους γύρω

τους Ανάμεσα στα πόδια τους έτρεχαν με την ουρά στα

σκέλια φοβισμένα αδέσποτα σκυλιά

Λίγα τα αυτοκίνητα που περνούσαν από το στενό

δρομάκι της γειτονιάς Έτσι όταν το πεζοδρόμιο γέμιζε

και δεν είχε τόπο να περάσουν οι άνθρωποι κατέβαιναν

στο δρόμο Όταν καμιά φορά περνούσε κανένα παλιό

φορτηγό παραμέριζαν λίγο και συνέχιζαν το δρόμο τους

Εκείνη την Κυριακή του Μάρτη όλα άλλαξαν στη ζωή

μου Καθώς κοιτούσα αδιάφορα στο δρόμο βλέπω να

σταματά έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας ένα

μεγάλο φορτηγό του αγγλικού στρατού

Ήταν γεμάτο από ολοκαίνουργια έπιπλα που το

βερνίκι τους γυάλιζε στον ήλιο Πάνω στο φορτηγό μαζί

με τα έπιπλα στέκονταν δύο πελώριοι μελαχρινοί

αραπάδες χαμάληδες

Κρεμάστηκα από το μπαλκόνι και περίμενα να δω

ποιοι θα κατεβούν από το αυτοκίνητο Πρώτη φορά

συνέβηκε να σταματά ένα στρατιωτικό όχημα έξω από

την πολυκατοικία Σπάνια περνούσαν από τη γειτονιά

μας βρετανικά στρατιωτικά αυτοκίνητα

Ο κόσμος στο δρόμο που μέχρι εκείνη τη στιγμή

περνούσε αδιάφορα στη θέα του μεγάλου στρατιωτικού


αυτοκινήτου σταμάτησε Άρχισαν να πλησιάζουν το

φορτηγό γιομάτοι περιέργεια

Οι δύο αραπάδες χαμάληδες αφού κατέβηκαν από

το όχημα άρχισαν να φωνάζουν στο πλήθος να φύγει

διώχνοντας τους με τα χέρια τους Όμως εκείνοι

παρέμεναν εκεί αμίλητοι με τα μάτια καρφωμένα στα

έπιπλα με το βερνίκι τους να καθρεφτίζει τον ήλιο

Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα του φορτηγού και κατέβηκε

πρώτη μια γυναίκα ντυμένη στρατιωτικά στα χακί

φορούσε και πηλήκιο Ήταν μεγαλόσωμη με μαύρα

πολύ κοντά μαλλιά Στη ζώνη στη δεξιά πλευρά ήταν η

θήκη με το μαύρο περίστροφο

Στάθηκε για μια στιγμή κοιτώντας το πλήθος

αμίλητη Το χέρι της ξαφνικά ακούμπησε στη θήκη του

όπλου

Η κίνηση αυτή φόβισε τους περίεργους και άρχισαν

ένας-ένας να υποχωρούν Όλοι ξέραμε ότι ο βρετανικός

στρατός είχε την άδεια να πυροβολεί αν κινδύνευε

στρατιώτης από το πλήθος

Σε λίγο κατέβηκε μια άλλη γυναίκα ντυμένη

στρατιωτικά και αυτή Ήταν πιο κοντή από την πρώτη

αλλά φαινόταν και αυτή πολύ δυνατή Στη ζώνη της

υπήρχε η θήκη με το περίστροφο

Στη θέα και της δεύτερης στρατιωτικού με

περίστροφο το πλήθος αποτραβήχτηκε πολύ μακριά

από το στρατιωτικό όχημα

Γύρω στα μπαλκόνια και τα παράθυρα της

φτωχογειτονιάς οι ένοικοι που είχαν μαζευτεί κοιτούσαν

γιομάτοι περιέργεια αυτά που συνέβαιναν


Έσκυβα όσο μπορούσα να δω καλύτερα Το γεγονός

ήταν ότι πιο συναρπαστικό είχε δει η γειτονιά μας Ο

βρετανικός στρατός έξω από το σπίτι μας Κάτι πολύ

σοβαρό θα έπρεπε να συμβαίνει Ξαφνικά κατέβηκε από

το αυτοκίνητο και τρίτη γυναίκα Εκείνη δεν έφερε

στρατιωτική στολή Φορούσε ένα μακρύ φαρδύ γκρίζο

φόρεμα

Είχε ξανθά μακριά μαλλιά μπλεγμένα σε μια μεγάλη

πλεξούδα

Κρατούσε ένα μικρό τσαντάκι Αμέσως οι δύο

γυναίκες του βρετανικού στρατού την συνόδεψαν

προστατευτικά προς την είσοδο της πολυκατοικίας Εγώ

έτρεξα στην είσοδο του διαμερίσματος άνοιξα την πόρτα

και βγήκα στις σκάλες

Τις είδα να ανεβαίνουν τα φθαρμένα από το χρόνο

μαρμάρινα σκαλιά μιλώντας χαμηλόφωνα Σε ποιο

διαμέρισμα θα πήγαιναν όμως

Ξαφνικά η καρδιά μου άρχισε να κτυπά δυνατά Θα

έρχονταν στο διαμέρισμα απέναντι από το δικό μας Στο

διαμέρισμα που έμενε πάντα κλειστό Ναι έρχονταν στον

ίδιο όροφο με τον δικό μας

Έμεινα καρφωμένος στη θέση μου ακουμπισμένος

στον τοίχο και περίμενα Οι κουβέντες τους όλο και

δυνάμωναν μέχρι που τις είδα να φτάνουν κοντά μου

Οι γυναίκες με τα στρατιωτικά με κοίταξαν χωρίς να

μου μιλήσουν Η μια από αυτές που κρατούσε το κλειδί

πήγε προς την πόρτα Ή άλλη με το χέρι στη θήκη του

όπλου στάθηκε δίπλα στην όμορφη ξανθιά γυναίκα


Την είδα να με πλησιάζει και να μου χαμογελά

ευγενικά και έπειτα να με ρωτά laquoΜένεις και εσύ εδώ Σε

ποιο διαμέρισμαraquo

Ήταν ξένη Μιλούσε θαυμάσια ελληνικά με μια

γλυκιά προφορά που έμοιαζε με κελάηδισμα Με

γοήτευσε από την πρώτη στιγμή ο ήχος αυτής της φωνής

Τα έχασα δεν μπόρεσα να αρθρώσω λέξη Το μόνο

που έκανα ήταν να δείξω με το δάκτυλο την ανοικτή

πόρτα απέναντι στη δική της Με ένα γλυκό χαμόγελο

μου απάντησε laquoΠολύ ωραία θα είμαστε πολύ κοντάraquo

Τότε είδα τα μάτια της Στο φως του φεγγίτη που

εισέβαλλε από ψηλά και έριχνε τις αχτίδες του ήλιου

πάνω της είχαν ένα χρώμα παράξενο έμοιαζαν μπλε

πράσινα γκρίζα Δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω Είδα όμως

από κοντά το χρυσαφένιο χρώμα των μαλλιών της

τυλιγμένα σε πλεξούδα

Αυτή η όμορφη στιγμή δεν κράτησε πολύ Όταν η

μια στρατιωτικός άνοιξε την πόρτα η άλλη με το χέρι

πάντα στο όπλο την οδήγησε μέσα στο διαμέρισμα

Σε μια στιγμή κρατώντας την πλεξούδα της γύρισε

και με κοίταξε και μου χαμογέλασε Η γυναίκα με τη

στρατιωτική στολή έκλεισε δυνατά την πόρτα Άκουσα να

τραβά το σύρτη

Ο ερχομός της άλλαξε όλη τη ζωή των ενοίκων της

πολυκατοικίας Όμως περισσότερο από όλους άλλαξε τη

δική μου ζωή

Άνοιξαν διάπλατα οι πόρτες των πέντε διαμερισμάτων

και βγήκαν όλες στις σκάλες Πρώτη και καλύτερη η


Κλεονίκη που φώναζε στις άλλες laquoΠοια είναι αυτή

καλέraquo

laquoΔεν ξέρουμε κυρία Κλεονίκη Πού θες να ξέρουμε

Μάθε εσύ που είσαι απέναντιraquo

Κάτω στην είσοδο ακούστηκαν οι δυνατές φωνές των

χαμάληδων Πάνω στη ράχη τους κουβαλούσαν τα

λουστραρισμένα έπιπλα Ή πόρτα άνοιξε διάπλατα και η

μια στρατιωτικός στάθηκε στο πλάι Ένα-ένα τα

κουβαλούσαν και τα έσερναν ύστερα στο διαμέρισμα

Πάλι ακούστηκε δυνατά η φωνή της Κλεονίκης

laquoΠολύ μοντέρνα έπιπλα μας κουβάλησε η καινούργια

Αυτά μόνο στα αριστοκρατικά σπίτια υπάρχουνεraquo

Ξαφνικά πάγωσαν όλες Η στρατιωτικός που

στεκόταν στην πόρτα γύρισε πρώτα στην Κλεονίκη και

ύστερα προς τις άλλες και με μια παράξενη βαριά

προφορά τους είπε στα ελληνικά laquoΜπείτε στα σπίτια σας

Δεν έχετε δουλειά εδώraquo

Κάτι πήγε να πει η Κλεονίκη μα δεν πρόλαβε Η

γυναίκα με το χακί και το όπλο στη μέση τής είπε

αυστηρά laquoΤο διαμέρισμα ανήκει στον βρετανικό στρατό

Εδώ θα μένει μέλος του βρετανικού στρατού

Καταλάβατεraquo

Δεν είπαν λέξη Αμίλητες η κάθε μια μπήκε στο

διαμέρισμα χωρίς να κλείσει την πόρτα Ποιος μπορούσε

να πει λέξη Εδώ είχαμε τον βρετανικό στρατό

Όμως οι πόρτες έμεναν ανοιχτές Καμιά τους δεν

μπορούσε να ησυχάσει μετά την ξαφνική παρουσία

αυτής της όμορφης ξανθιάς γυναίκας Δειλά-δειλά λίγα

λεπτά αργότερα ανέβηκαν οι υπόλοιπες τις σκάλες και


τρύπωσαν στο διαμέρισμα της Κλεονίκης που ήταν

απέναντι στη νεοφερμένη Μαζεύτηκαν όλες στη στενή

κουζίνα και άρχισαν να μιλούν χαμηλόφωνα Στεκόμουν

στην άκρη και τις άκουγα Κοιτούσε η μια την άλλη και

σιγοψιθύριζαν

laquoΕίδατε καλέ τι όμορφη είναι Ψηλή ξανθιά και νέαraquo

laquoΞένη είναι Θα είναι Αγγλίδαraquo

laquoΌχι δεν είναι Αγγλίδα Γαλλίδα είναιraquo

Η Κλεονίκη διέκοψε τον θαυμασμό τους για να πει

laquoΤι μας νοιάζει εμάς ποια είναι Αυτό θα σκεφτούμε

τώραraquo

laquoΌχι κυρία Κλεονίκη Μας νοιάζει αφού μένει στην

ίδια πολυκατοικία Να μην ξέρουμε ποια είναιraquo

laquoΘα μάθω εγώ ποια είναιraquo είπε με πολλή

νευρικότητα η Κλεονίκη

laquoΑύριο θα της χτυπήσω την πόρτα Θα της μιλήσω

και θα μάθω Δεν μπορούμε να μην ξέρουμε ποια είναι

αυτή η ξένη που ήρθε και έκατσε απέναντί μουraquo

laquoΌμως αν σου ανοίξει η στρατιωτίνα Εκείνη η κοντή

η παχουλή με το περίστροφο που μας έδιωξε Τι θα της

πειςraquo

Η Κλεονίκη δεν είπε τίποτε Όμως την άλλη μέρα το

πρωί της χτύπησε την πόρτα Έτρεξα και εγώ ξοπίσω της

Άνοιξε η στρατιωτικός Ντυμένη στο χακί και το όπλο

στη θήκη του laquoΤι θέλεις κυρίαraquo της είπε με ένα

αυστηρό ύφος

Η Κλεονίκη δεν έδειξε να φοβήθηκε Έσυρε το πιο

υποκριτικό της χαμόγελο και είπε laquoΘα ήθελα να ρωτήσω

την ξένη κυρία αν θέλει να την βοηθήσουμε αν έχει


ανάγκη τίποτε Ξένη κοπέλα είναι πρώτη φορά έρχεται

στη γειτονιά μας Αλήθεια είναι Αγγλίδα ή Γαλλίδαraquo

Όσο μιλούσε η Κλεονίκη εγώ παρατηρούσα τη

στρατιωτικό Είχε σμίξει τα φρύδια της έτοιμη να της

κλείσει την πόρτα στα μούτρα

Τότε ξαφνικά παρουσιάστηκε εκείνη Φορούσε μια

μακριά μπλε ρόμπα που την έκανε ακόμη πιο όμορφη

Τα μαλλιά της δεν τα είχε σε πλεξούδα Ήταν

καλοχτενισμένα ριγμένα πίσω Πάνω είχε βάλει σαν

στεφάνι μια άσπρη πλατιά κορδέλα Ήταν τόσο όμορφη

Έμοιαζε τόσο με εκείνη τη νεράιδα της ζωγραφιάς που

είχα δει κάποτε σε μια Χριστουγεννιάτικη βιτρίνα Κάθε

φορά στο δρόμο για το σχολείο σταματούσα σε εκείνη

τη βιτρίνα για να δω τη ζωγραφιά

Δεν θυμάμαι τι άλλο είχε εκείνη η βιτρίνα Εγώ μόνο

τη φωτογραφία έβλεπα με την ξανθιά νεράιδα με τα

μακριά μαλλιά και τα γαλανά μάτια Πόσες φορές είχα

νιώσει την τρελή επιθυμία να είχα και εγώ μια τέτοια

όμορφη δική μου μάνα

Όλοι οι φίλοι μου και συμμαθητές μου είχαν τη δική

τους μάνα Μόνο εγώ δεν είχα Ήμουνα απλώς ο

ψυχογιός του άνδρα της Κλεονίκης και για τις φιλενάδες

της γειτόνισσες ένας μπάσταρδος

Τώρα είχα απέναντί μου ζωντανή τη νεράιδα της

φωτογραφίας Μας χαμογελούσε Ένα χαμόγελο γλυκό

ζεστό αυθόρμητο χωρίς προσποίηση Τα μάτια της

στράφηκαν σε μένα Μόνο τότε η Κλεονίκη αντιλήφθηκε

ότι στεκόμουν δίπλα της Με έσπρωξε δυνατά και μου


είπε laquoΦύγε εσύ Πήγαινε σπίτι γρήγορα πριν αρπάξεις

κανένα μπάτσοraquo

Το χαμόγελο της νεράιδας σταμάτησε Ήρθε πολύ

κοντά μου και έβαλε το χέρι της στον ώμο μου σαν

προστασία σε ένα αδύναμο παιδί και γυρνώντας στην

Κλεονίκη της είπε με ήρεμο ύφος laquoΓιατί διώχνετε το

παιδί σας κυρία Δεν έκανε τίποτεraquo

laquoΔεν είναι γιος μου Είναι ο ψυχογιός του άνδρα μου

και μου τον κουβάλησεraquo Γύρισα προς το μέρος της

όμορφης ξανθιάς γυναίκας και την κοίταξα πονεμένα

Με κατάλαβε

Ήταν η νεράιδα της φωτογραφίας ήταν ένας ξανθός

άγγελος ήταν η μάνα που ποτέ δεν είχα ποτέ

Αυτό που θυμάμαι και με συγκλονίζει ακόμη και

τώρα είναι ότι παρουσιάστηκε στη ζωή μου ένα υπέροχο

πλάσμα που ακούμπησε προστατευτικά το χέρι της στον

ώμο μου Στον ώμο ενός παιδιού φοβισμένου Ένιωσα

μια ασφάλεια Μια παράξενη ζεστασιά Μια αύρα

αγάπης που δεν είχα νιώσει

Έσκυψε κοντά μου και τα χυτά ξανθά μαλλιά της

σχημάτισαν στο πλάι το σχήμα μιας χρυσαφένιας

βεντάλιας Μέχρι τη μέση της έφθανα Ακόμη ήμουν

παιδί Καθώς τα μάτια της με κοίταξαν με τόση ζεστασιά

τρυφερότητα και στοργή μου είπε με εκείνη την όμορφη

ξένη προφορά της που έμοιαζε με κελάηδισμα πουλιού

σε ανοιξιάτικο πρωινό laquoΕμένα με λένε Emiliaraquo

Από εκείνη τη στιγμή τα πάντα άλλαξαν μέσα μου

Το πρώτο συναίσθημα που ένιωσα ήταν η γλυκιά

ζεστασιά ότι δεν ήμουν μόνος


Αυτό το προστατευτικό άγγιγμα του χεριού της στον

ώμο μου ήταν και το πρώτο τρυφερό χάδι που ένιωσα

από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τα πράγματα γύρω

μου

Δεν περίμενα τίποτε δεν ήθελα τίποτε παρά να την

ξαναδώ και να αγγίξει το χέρι της ξανά στον ώμο μου

Η Κλεονίκη όταν μπήκαμε σπίτι με κοίταξε γιομάτη

θυμό Δεν τόλμησε όμως να με χτυπήσει

Έμπαινε το καλοκαίρι Δεν υπήρχαν στη

φτωχογειτονιά που έμενα γύρω δένδρα ούτε θάλασσα

Τίποτε παρά μόνο παλιές πολυκατοικίες Το μόνο

πράσινο ήταν οι μικρές γλάστρες στα σκουριασμένα από

τον καιρό κάγκελα των μπαλκονιών Είχαμε και εμείς

στο μπαλκόνι μας μερικές γλάστρες με βασιλικό Το

δικό της μπαλκόνι ήταν πλάι στο δικό μας αφού μέναμε

στο ίδιο πάτωμα Εκείνης όμως το μπαλκόνι ήταν

όμορφο Τα κάγκελα ήταν βαμμένα πράσινα Όμως δεν

είχε γλάστρες

Όλα τα άθλια μπαλκόνια της γειτονιάς με τα

σκουριασμένα κάγκελα είχαν γλάστρες Το όμορφο

μπαλκόνι της Emilia δεν είχε Άραγε θα έβαζε και εκείνη

γλάστρες

Αυτά σκεπτόμουν καθώς βγήκα στο μπαλκόνι να

χαζέψω λίγο κάτω τον κόσμο στο δρόμο Εξάλλου ήταν

αυτό η μοναδική μου ψυχαγωγία Τι άλλο μπορούσα να

κάνω

Ξαφνικά την είδα να βγαίνει στο μπαλκόνι με εκείνη

την όμορφη μπλε μακριά ρόμπα Τα χρυσαφένια της

μαλλιά φωτίστηκαν ακόμα περισσότερο στο ηλιόφως


Κοίταξε αδιάφορα τον κόσμο από κάτω Το πολύβουο

μελίσσι που πήγαινε και ερχόταν τις γυναίκες με τις

μαύρες κελεμπίες να περπατούν με αργά βήματα

φοβισμένες και τους μελαψούς άνδρες με τις άσπρες

κελεμπίες φορτωμένους με παράξενες πραμάτειες

Μόλις την είδα σταμάτησα να κοιτάζω χαμηλά και

το βλέμμα μου στράφηκε σε εκείνη Την έβλεπα με

θαυμασμό με την πρωτόγνωρη αγάπη ενός παιδιού προς

κάτι το υπέροχο

Ήταν τόσο όμορφη ακόμη πιο όμορφη και από την

ξανθιά νεράιδα της φωτογραφίας Συνέχισα να την κοιτώ

χαμογελώντας χαζά Ξαφνικά γύρισε το βλέμμα και με

πρόσεξε Μου χαμογέλασε αμέσως με εκείνο το γλυκό

ζεστό χαμόγελο

Σήκωσε το χέρι της και με χαιρέτησε ανοίγοντας και

κλείνοντας χαριτωμένα την παλάμη της Έκανα και εγώ

την ίδια κίνηση Σήκωσα αδέξια το χέρι μου ψηλά και

ανοιγόκλεισα την παλάμη μου χαμογελώντας συνέχεια

χαζά

Φαίνεται ήταν τόσο αδέξια η κίνηση μου που δεν

συγκρατήθηκε Έβαλε το χέρι της χαριτωμένα στο στόμα

και άρχισε να γελά

Κατάλαβα ότι κάτι έκανα πολύ γελοίο Σταμάτησα να

την χαιρετώ με το χέρι Όμως βρήκα τη δύναμη και της

φώναξα δυνατά laquoΕίστε πολύ όμορφη κυρία Emiliaraquo

Με κοίταξε με εκείνα τα γαλαζοπράσινα μάτια της

μου χαμογέλασε ζεστά και μου απάντησε laquoΕυχαριστώ

Ευχαριστώraquo

Με χαιρέτησε πάλι με το χέρι της και μπήκε μέσα


Έμεινα σαν χαζός δεν ξέρω για πόσα λεπτά να κοιτώ

το άδειο μπαλκόνι της όταν άκουσα την άγρια φωνή της

Κλεονίκης να μου φωνάζει να μπω μέσα να την βοηθήσω

να σηκώσει κάτι

Εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκα με τη ζεστασιά που μου

άφησε το χαμόγελο ενός αγγέλου

η συνέχεια στο

httpwwweasywritergrebooksitem84

ΤΙΤΛΟΣ ΕΜΙΛΙΑ Το άγνωστο μοντέλο του Ρενουάρ

2014 CopyrightcopyΜπάμπης Ράκης

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου

του έργου η αναπαραγωγή ή μετάδοσή του με

οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή άλλο μέσο χωρίς την

άδεια του συγγραφέα

Δεύτερη Ηλεκτρονική Έκδοση Νοέμβριος 2014





ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4


την Emilia 75

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1


παλιά













Θ

















































απόψεraquo


χαμόγελο

























μου






επιθυμητή


































laquoΤότεraquo









απάντησε




















Σ


























































































δρόμο
































μπαλκόνια










































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά
























ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4


την Emilia 75

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1


παλιά













Θ

















































απόψεraquo


χαμόγελο

























μου






επιθυμητή


































laquoΤότεraquo









απάντησε




















Σ


























































































δρόμο
































μπαλκόνια










































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά




















ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1


παλιά













Θ

















































απόψεraquo


χαμόγελο

























μου






επιθυμητή


































laquoΤότεraquo









απάντησε




















Σ


























































































δρόμο
































μπαλκόνια










































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά




































































απόψεraquo


χαμόγελο

























μου






επιθυμητή


































laquoΤότεraquo









απάντησε




















Σ


























































































δρόμο
































μπαλκόνια










































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά



































μου






επιθυμητή


































laquoΤότεraquo









απάντησε




















Σ


























































































δρόμο
































μπαλκόνια










































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά













































laquoΤότεraquo









απάντησε




















Σ


























































































δρόμο
































μπαλκόνια










































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά
























απάντησε




















Σ


























































































δρόμο
































μπαλκόνια










































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά













































































































δρόμο
































μπαλκόνια










































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά



















































μπαλκόνια










































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά



































όπλου






















φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά



























φόρεμα


πλεξούδα



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά



















































καλέraquo







































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά































τώραraquo










πειςraquo








































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά



















































































μου


















γλάστρες




κάνω























χαζά







































χαζά




















ΕΜΙΛΙΑ - Το άγνωστο μοντέλο του Ρενουάρ (Μπάμπης Ράκης)

Documents

Transcript of ΕΜΙΛΙΑ - Το άγνωστο μοντέλο του Ρενουάρ (Μπάμπης Ράκης)