Θα ανάψει η θρυαλλίδακι οι εξεγερµένοι θα κατακλύσουν τους δρόµους σας,κι οι πεινασµένοι θα κατασπαράξουν τις σάρκες σας,κι οι λυσσασµένοι θα ξηλώσουν τα σύµβολά σας.

Κι όταν σβήσει η θρυαλλίδα,οι εξεγερµένοι θα γυρίσουν στα σπίτια τους,κι οι πεινασµένοι θα έχουν χορτάσει,κι οι λυσσασµένοι θα ξαποστάσουν.

Κι οι υπόλοιποι θα µείνουµε να θρηνούµε για κάθε απώλεια.

3 mm

δΝ

γι

άν

νη

ς

ευ

αγ

γέ

λο

υ

Μ

αχ

νο

βτ

σί

να

–

τ

ρι

άν

τα

σ

ηµ

ει

ώσ

ει

ς

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσµατος ανάµεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγµατικότητα. Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισµούς, κοσµοδιορθωτικά ή «επαναστατικά» οράµατα και κοινωνικούς αποκλεισµούς. Σ’ αυτή τη διαδροµή, οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους µε διαφορετικές αφετηρίες, τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης, η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύµορφο ολοκληρω-τισµό· ανθρώπους που, µε τρεµάµενο σώµα και διάπυρη καρδιά, αµφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες, µα πάνω απ’ όλα τον ίδιο τους τον εαυτό.

δΝ

ISBN: 978-618-5027-18-6

κυκλοφορούν:

1. θανάσης τριαρίδης * Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2. κ. π. καβάφης * Αυτό το αιµατωµένο πράγµα ξεδιαλεγµένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3. θανάσης τριαρίδης * Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισµένα από την Έλλη Γρίβα

4. νώντας τσίγκας * Μαύρο χιόνι ζωγραφισµένο από τον Μόδη Γούναρη

5. [συλλογική έκδοση] * Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

µια συλλογή κειµένων ενάντια στον τρόµο

6. θεόδωρος λασκαρίδης * Το φονικό µοιραίο βόλισε επιµέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7. µαρία φυντανή * Λυκόφως

8. δηµήτρης δηµητριάδης * Ό,τι πιο πολύ ποθείς

9. Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) * µετάφραση: Μαρία Φυντανή

επίµετρο: Γιάννης Ευαγγέλου

10. θανάσης τριαρίδης * Το αγόρι πίσω απ’ το τζάµι

ζωγραφισµένο από την Έλλη Γρίβα

11. δηµήτρης δηµητριάδης * Ο αιώνιος στρατός

12. θανάσης τριαρίδης * Wstawać όταν η Ιστορία απελευθερώνει

13. γιάννης ευαγγέλου * Μαχνοβτσίνα τριάντα σηµειώσεις

14. θανάσης τριαρίδης * Τα δάκρυα του δάσους ζωγραφισµένα από την Έλλη Γρίβα

δΝ

Μαχνοβτσίνατριάντα σηµειώσεις

ΓιάννηςΕυαγγέλου

διάπυροΝ * 13

Μαχνοβτσίνατριάντα σημειώσεις

γιαννης ευαγγελου: Μαχνοβτσίνα τριάντα σημειώσεις

εκδόσεις διάπυροΝ – γιαννης ευαγγελου

(Μαντινείας 48, 54644, Θεσσαλονίκητηλ. 6937.16.07.05 και 6937.10.88.81)www.diapyron.com, email: diapyron@gmail.com&Ομήρου 47, Τ.Κ. 10672, ΑΘΗΝΑΤηλ. 210 3614968 Φαξ. 210 3613581 Email: info@eurasiabooks.gr

διάπυροΝ * 13Α΄ έντυπη έκδοσηΝοέμβριος 201342 σελίδες (12 Χ 20,5 εκ.)ISBN: 978-618-5027-18-6

Διορθώσεις: διονυςης παπαδουκακης

Επιμέλεια: θαναςης τριαριδης

Παραγωγή - Διακίνηση:ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΥΡΑΣΙΑ (http://www.eurasiabooks.gr/)Ομήρου 47, Τ.Κ. 10672, ΑΘΗΝΑΤηλ. 210 3614968 * Φαξ. 210 3613581

Τυπώθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 2013 για λογαριασμό των εκδόσεων διάπυροΝ. Επίσης, κυκλοφορεί ελεύθερα σε ηλεκτρονική μορφή από τις εκδόσεις διάπυρον: diapyron.com/books/makhnovtchina

γ ι ά ν ν η ς ε υ α γ γ έ λ ο υ

Μαχνοβτσίνα

τριάντα σημειώσεις

διάπυροΝ

*

*

Περιεχόμενα

Μαχνοβτσίνα...............................................................9Οικογενειακή παράδοση .............................................10Υπερίσχυσε η πλειοψηφία............................................11Οι καλογυαλισμένοι....................................................12Η εξακρίβωση.............................................................13Κάτω από το εικόνισμα..............................................14Θεμιστοκλέους...........................................................15Όπως πάντα..............................................................16Αφισοκόλληση............................................................17Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ............................................18Η σκευωρία................................................................19«Μπάαντερ»..............................................................20Κανείς δεν κινδύνεψε...................................................21Ο δεκαπεντάχρονος Αφγανός.......................................226.12.2008.................................................................23Οι πεινασμένοι...........................................................24Οι παλιοί αγωνιστές...................................................2519.5.2005.................................................................26Το υπάρχον................................................................27Το πορειόμετρο..........................................................28Εδώ Πολυτεχνείο.......................................................29Το αλφάδι..................................................................30Οι χτίστες..................................................................31Με τον τρόπο του Μ.Α...............................................32Η κολλεκτίβα.............................................................33Οι παλιοί σύντροφοι...................................................34Οι παλιοί γνωστοί......................................................35Το απολυτήριο...........................................................36Οι παλιές φωτογραφίες...............................................37Η θρυαλλίδα..............................................................38

[ 9 ]

Mαχνοβτσίνα

Τραγουδάμε για εκείνους τους αναρίθμητους ξεχα- σμένους της μοίρας που δεν βασανίστηκαν στις φυλακές,που δεν σκοτώθηκαν στα μπλόκα,που δεν πολέμησαν για κανέναν,που πάντα λιποθυμούσαν στη θέα του αίματος.

[ 9 ]

[ 11 ]

Οικογενειακή παράδοση

Ο παππούς του Τ. έστηνε το θέατρο του βουνούαλλά ήταν και το πιο γρήγορο πιστόλιδιηγιόταν συγκινημένος ο Τ.

O θείος του Κ. ήταν μαυροσκούφης του Άρησαν τις κότες τούς έσφαζε τους φασίστες του Ζέρβαέλεγε περήφανος ο Κ.

O πατέρας του Ν. ήταν στον Μελιγαλά, έχωνε δυο-δυο τα κεφάλια μέσαμας έδειχνε παραστατικά ο Ν.

Κι εμένα οι δικοί μουμια ζωή κλεισμένοι στα σπίτια τουςκαι να μην έχω τίποτα να πω.

[ 10 ]

[ 11 ]

Υπερίσχυσε η πλειοψηφία

Αφού μπήκαμε στο σχολείο εκείνο το βράδυ,πρώτα κατεβάσαμε τις εικόνες απ’ τις αίθουσεςκαι τις μαζέψαμε σε μια σακούλα σκουπιδιών να τις πετάξουμεμα μετά ο Κ. έριξε την ιδέα να τις πειράξουμε και να τις ξανανεβάσουμεόμως καναδυό από εμάς αντέδρασαν έντοναδεν μας πείραξαν σε τίποτα οι εικόνες, είπαν,μην προκαλούμε τζάμπα τον κόσμο,αλλά υπερίσχυσε αμέσως η πλειοψηφίακι αρχίσαμε όλοι να ζωγραφίζουμε πάνω τουςμουστάκι καλλιγραφικό στην Παναγία ο έναςδυο τεράστια πέη στο στόμα του Αγίου Γεωργίου ο άλλοςένα αλφάδι ανάμεσα στο ΙΝΒΙ ο παράλλοςμα εγώ δεν είχα έμπνευσηή, για να είμαι ειλικρινής, είχα κάποιες πρακτικές ενστάσειςή, αν θες, κόλλησα κάπωςή, εδώ που τα λέμε, δεν ήθελα κιόλας να το καταλάβει κανείςότι φορούσα ακόμα τον βαφτιστικό σταυρό από μέσαπου θα τον έβγαζα έτσι κι αλλιώς με τον καιρόήταν θέμα χρόνουαλλά μετά σκέφτηκα ότι υπερίσχυσε η πλειοψηφίακαι πώς να φέρεις αντίρρηση ειδικά εκείνη την ώρα την κρίσιμημην έχουμε πάλι τσακωμούς όπως τις προάλλες, σκέφτηκα,κι έτσι έβγαλα κρυφά το σταυρό για λίγα λεπτάζωγράφισα κι εγώ ένα μούσικαι μετά τον φόρεσα πάλι κακήν κακώς.

[ 13 ]

Οι καλογυαλισμένοι

«Δεν έχετε δουλέψει ακόμα, είστε καλογυαλισμένοι. Δεν γίνεται έτσι επανάσταση, με τις κουβέντες, με τα λεφτά του μπαμπά και με τα πανεπιστήμια. Πρέπει να βγάλουν ρόζους τα χέρια σας.»

[ 12 ]

[ 13 ]

Η εξακρίβωση

Πριν φτάσω στην Κατάληψη όπου θα γινόταν η συναυλία,δυο ένστολοι με σταμάτησαν για εξακρίβωση.Έδειξα την ταυτότητά μου κι έφυγα εξοργισμένος.

Μόλις έφτασα στην Κατάληψη, δυο σύντροφοι με σταμάτησαν κι άρχισαν να με ψάχνουν.Έδειξα την ταυτότητά μου και προχώρησα ανακουφισμένος.

[ 15 ]

Κάτω από το εικόνισμα

Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης το είχε ονομάσει το καφενείο.Συρρέαμε όλοι εκεί κάθε πρωί, κάθε απόγευμα, κάθε βράδυ.Και τον βλέπαμε πάντα καθισμένο σε μια άκρη του μπαρ, κάτω από το εικόνισμα του Μπακούνιν, να δίνει εντολές στους σερβιτόρους και να μας μιλάει για την επανάσταση.

[ 14 ]

[ 15 ]

Θεμιστοκλέους

Κι εκεί που έχω αράξει στην πλατείασκάει μπούγιο μεγάλοπενήντα άτομανα τρέχουν και να φωνάζουνπιάστε τον, πιάστε τονκαι βλέπω από μακριά έναν τύπο με κουστούμια, το κάθαρμα, λέωαρχίζω να τρέχω κι εγώμα δεν τον προλάβαμεκι άρχισα να χτυπιέμαι μόνος μου μετάκαι να βρίζω θεούς και δαίμονεςτόσα χρόνια γυμναστήριαείκοσι τεσσάρων χρονών παιδίκαι να μου τη βγει έτσι ο χαρτογιακάς με τα σκαρπίνια.

Λίγο αργότερα, που έμαθα ότι κυνηγούσαμε τον υπουργό Μ.Χ.,έσκασα ακόμα περισσότερο.

[ 17 ]

Όπως πάντα

Γεμάτο το αμφιθέατρο, όπως πάντα. Πρώτα τοποθετούνται οι άλλοι, όπως πάντα.Εμείς περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή, όπως πάντα.«Τακτική, σύντροφοι», μας υπενθυμίζει ο Σ., όπως πάντα.

Πώς ανοίγουν τα μάτια του,κάθε που μας μιλάει.Πώς κλείνουν τα μάτια μας,κάθε που τον ακούμε.

Έχει ιστορία στο χώρο ο Σ. Μετράει παραπάνω ο λόγος του. Μη με ρωτάς γιατί.Απλά, έτσι είναι.Και μη ρωτάς ποιος είναι ο Σ.Αυτά τα ρωτάνε οι χαφιέδες.

Έχουν ήδη περάσει τρεις ώρες. Φωνές, αντιδικίες, ο κακός χαμός. Αλλά σε λίγο θα σηκωθεί ο Σ. όπως πάντα,και θα γλιτώσουμε από τις θεωρίες του κάθε τυχάρπαστου.

[ 16 ]

[ 17 ]

Αφισοκόλληση

Πριν κολλήσουμε τη δική μας αφίσα, σκίζαμε πρώτα τις άλλες.

[ 19 ][ 18 ]

Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

Στήσαμε το τραπεζάκι,καρφιτσώσαμε τις αφίσες,μοιράσαμε τις προκηρύξεις,πουλήσαμε το περιοδικό,δοκιμάσαμε εξωτικά πιάτα,χορέψαμε αφρικάνικους χορούς,ακούσαμε κούρδικα τραγούδια,χειροκροτήσαμε τον Ν.Γ. στην ομιλία του,σφίξαμε το χέρι του Σ.Μ. πριν από την ομιλία του,σηκώσαμε κι εμείς τη γροθιά όπως ο Ν.Σ. μετά την ομι- λία του,μα στο γυρισμό με το αυτοκίνητο,όταν σταματήσαμε στα φανάριακι ένα παιδί πλησίασε στο τζάμι και άπλωσε το χέριμιλώντας σε μια γλώσσα άγνωστηο Θ. σήκωσε το τζάμι χωρίς καν να κοιτάξεικαι μας είπε ότι η φιλανθρωπία είναι καπιταλιστικό κα- τάλοιπο κι ότι το όπλο μας είναι η οριζόντια αλληλεγγύηόπως τόνισαν ο Ν.Γ. κι ο Σ.Μ. κι ο Ν.Σ. στις ομιλίες τους.

[ 19 ]

Η σκευωρία

Μόλις μάθαμε ότι συνέλαβαν για οπλοκατοχή κάποιον Γ.Κ.(ή μήπως λεγόταν Κ.Γ.;)μαζευτήκαμε αμέσως να διαμαρτυρηθούμε για τη σκευωρία.

[ 21 ][ 20 ]

«Μπάαντερ»

«Ήρθε η ώρα να ανέβω επίπεδο», μου ψιθύρισε, κοιτώντας ανήσυχος γύρω-γύρω.Αγκαλιαστήκαμε, σφίξαμε τα χέρια και γλίστρησε μέσα στο σκοτάδι.Έκανα κοντά δυο χρόνια να τον ξαναδώ. Πόσο ήθελα να τον αγκαλιάσω ξανά.Αδημονούσα να σφίξουμε και πάλι τα χέρια.Μόνο που τα δικά του ήταν δεμένα πισθάγκωνα.

[ 21 ]

Κανείς δεν κινδύνεψε

Όλα είχαν πάει σύμφωνα με το σχέδιο. Κανείς δεν κιν-δύνεψε.

Το άλλο βράδυ, ο Κ. ήρθε τρέμοντας στη μάζωξη. Είχε διαβάσει στις εφημερίδες ότι, την ώρα της έκρηξης, μια έγκυος στο διπλανό διαμέρισμα απέβαλε.

«Σκουπιδοφυλλάδες των ρουφιάνων... Στο τέλος θα μας πουν και δολοφόνους», είπε οργισμένος ο Γ. «Ο κοινω-νικός αγώνας έχει και παράπλευρες απώλειες», επενέβη εμφατικά ο Σ.

Και συνέχισε με νόημα: «Άλλωστε, σε τι κόσμο θα γεννιό-ταν αυτό το παιδί;»

[ 23 ][ 22 ]

Ο δεκαπεντάχρονος Αφγανός

Έτσι απλά. Χωρίς ημερομηνία.Έτσι απλά.Χωρίς μνημόσυνα.Έτσι απλά.Χωρίς πολλά λόγια.Δεν είναι, άλλωστε, «ο δικός μας Χαμί».

[ 23 ]

6.12.2008

Κι όμως, στο μνημόσυνο φωνάζαμε «Θάνατος».

[ 25 ][ 24 ]

Οι πεινασμένοι

Αφού γλίτωσε από την απεργία πείνας, άρχισαν να τον ψάχνουν οι παλιοί του σύντροφοι,πεινασμένοι για εξηγήσεις.

[ 25 ]

Οι παλιοί αγωνιστές

Για την εκδήλωση στο Εργατικό Κέντροόπου καλέσαμε τον παλιό αγωνιστή Σ.θα συντόνιζα κι εγώ τη συζήτηση μαζί με τον Γ.έτσι μου είπαν δηλαδή, έτσι σας λέω,κι όντως έκατσα δίπλα τουςαλλά το τρίωρο πέρασεκι εγώ μόνο κουνούσα καταφατικά το κεφάλιμα μιλιά δεν έβγαζακαι τι να πω δηλαδήπου ήταν πολιτικοί κρατούμενοι για απαλλοτρίωσητέσσερα χρόνια ο ένας κι εννιά ο άλλοςενώ εγώ ούτε ταυτότητα δεν είχα προλάβει να δείξω.

[ 27 ][ 26 ]

19.5.2005

Πλησίαζε η ώρα της πορείαςκι εγώ ακόμα στο σπίτι.Να βάλω το μαύρο μπλουζάκι,ή θα με περάσουν για μπάχαλο;Να βάλω το αμάνικο με τους δίδυμους πύργους;Μπα, τέτοιο είχε κι ο Ν., μη φοράμε τα ίδια.Να φορέσω το μαντήλι στο λαιμό από τώραή όταν θα μου δώσουν το πανό μόλις μπούμε στη Σταδίου;

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ίσα που τους πρόλαβα μετά το Σύνταγμα.

[ 27 ]

Το υπάρχον

«Εμείς εδώ δεν κάνουμε προπαγάνδες κι αγκιτάτσιες. Αυτά είναι μαρξιστικά. Εμείς πρέπει να μιλάμε απλά και καθαρά στον κόσμο», μας εξήγησε ο Γ. όταν μπήκαμε στην ομάδα.

Και συνέχισε στον ίδιο τόνο: «Το πρόταγμα της αυτονομίας έγκειται στο κοινωνικό, όχι στο πολιτικό. Για να επιτευχθεί η κοινωνική αυτονομία, πρέπει να αυτοθεσμιστεί το υπάρχον.»

[ 29 ][ 28 ]

Το πορειόμετρο «Σε πόσες πορείες έχεις πάει φέτος;»

[ 29 ]

Εδώ Πολυτεχνείο

Οι οχτώ με τις σημαίες μπροστά για κάλυψημια σειρά με μικρά κοντάρια ανάμεσά τουςμια δεύτερη σειρά με μεγάλα κοντάρια πιο πίσωοι τέσσερις με τα παραλάιζερ να καλύπτουν τις γωνίεςοι δύο με τα μπουκάλια τέρμα πίσωη Δ. κι η Χ. πίσω γωνία, με μάλοξ και νερόκι ο Α. να συντονίζει από το πλάι.

Έντεκα μέρες προετοιμασίαπώς θα περάσουμε μέσα απ’ τους Κνίτες,κι αυτοί οι άτιμοι δεν εμφανίστηκαν.Ευτυχώς, δηλαδή, γιατί δεν είχα ξαναχτυπήσει άνθρωπο,άλλο τι τους είπα για να με βάλουν στην πρώτη γραμμή.

[ 31 ][ 30 ]

Το αλφάδι

Απ’ έξω να πέφτουν βροχή οι πέτρες και τα μπουκάλια,μέσα οι όμηροι να τρέμουν,κι ο αντιεξουσιαστής ... να σχηματίζει με σπρέι το άλφα στο σακάκι του μεγαλοδημοσιογράφου Γ. Τζ.

[ 31 ]

Οι χτίστες

«Το πανεπιστήμιο είναι δημόσιοκαι θα μείνει δημόσιο.Δεν πρέπει να στοχοποιούμε τα παιδιάπου διαμαρτυρήθηκαν για το αυτονόητο.Το χτίσιμο ήταν συμβολικό,ήταν πολιτική πράξη με ιερό σκοπό,κανένας δεν τραμπούκισε κανέναν,κανένας δεν τραυματίστηκε,αλλά αύριο θα βγουν τα κανάλια και θα πουνότι φασίστες είναι αυτά τα παιδιά,τα παιδιά μας,κι όχι όλοι αυτοί που τους στερούν τη ζωή.»

[ 33 ][ 32 ]

Με τον τρόπο του Μ.Α.

Εκεί πρωτογνωριστήκαμε με τον Μιχάλη, τη Ράνια, τον Θανάση, τον Αλέξη, τον Νίκο, τη Λαμπρινή...

Εκεί στήναμε ατέλειωτες κουβέντες. Για την επανάσταση που καθυστερεί, για τους μπάχαλους, για την πρέζα στην πλατεία. Για τον Νετσάγεφ, για τον Μπούκτσιν, για τους καταστασιακούς. Αλλά και για τον τσακωμό με τη μάνα, για τον έρωτα που χάθηκε, για την αρρώστια του πατέρα.

Τώρα πια, δεν μιλιόμαστε.

[ 33 ]

Η κολλεκτίβα

Ο Τ. θα διοργάνωνε τις εβδομαδιαίες προβολές.Ο Β. θα πρόσφερε δωρεάν μαθήματα κιθάρας. Η Γ. θα αναλάμβανε τη συλλογική κουζίνα. Ο Κ. θα έστηνε τη δανειστική βιβλιοθήκη.Η Λ. θα έκανε μαθήματα Ελληνικών σε μετανάστες. Από τότε, δεν τους ξανάδε κανείς.

[ 35 ][ 34 ]

Οι παλιοί σύντροφοι

Κλειστά κινητάγυρισμένες οι πλάτεςκαταλαβαίνω.

[ 35 ]

Οι παλιοί γνωστοί

«Εσύ, τι σειρά ήσουν;»

Το απολυτήριο

Tο σπίτι ήταν στολισμένο με γιρλάντες και οικογενειακές φωτογραφίες,ο πατέρας είχε φορέσει το καλό του γαμπριάτικο κουστούμι,η μάνα είχε γεμίσει τα χέρια με ψεύτικα χρυσαφικά,οι συγγενείς είχαν χυμήξει στο πλούσιο τραπέζι,το κάδρο για το απολυτήριο είχε κιόλας καρφωθεί στον τοίχο,ο επόμενος εργοδότης ήταν κι αυτός καλεσμένος. Έδιναν κι έπαιρναν οι συζητήσεις: πότε είναι καλύτερο να παντρευτεί,πόσος θα είναι ο αρχικός μισθός,τι προοπτικές εξέλιξης θα είχε,ποιο αυτοκίνητο να διαλέξει τώρα που πάλιωσε το άλλο,μήπως είναι καλύτερο να του δώσουν το μεγαλύτερο δω- μάτιο τώρα που μεγάλωσε.Κι όλα αποφασίζονταν εκείνη την ώρα, με μια ευκολία μαγική. Ώσπου έφτασε το μαντάτο.Ο Μ. είχε καρφωθεί με το αυτοκίνητο στην είσοδο του στρατοπέδου,λίγο πριν πάρει στα χέρια το απολυτήριο.

[ 37 ][ 36 ]

Οι παλιές φωτογραφίες

Όταν βλέπω φωτογραφίες που ήμουνα παιδίκαι χαμογελούσασκέφτομαιπόσο ανυποψίαστος ήμουν.

[ 37 ]

Η θρυαλλίδα

Θα ανάψει η θρυαλλίδακι οι εξεγερμένοι θα κατακλύσουν τους δρόμους σας,κι οι πεινασμένοι θα κατασπαράξουν τις σάρκες σας,κι οι λυσσασμένοι θα ξηλώσουν τα σύμβολά σας.

Κι όταν σβήσει η θρυαλλίδα,οι εξεγερμένοι θα γυρίσουν στα σπίτια τους,κι οι πεινασμένοι θα έχουν χορτάσει,κι οι λυσσασμένοι θα ξαποστάσουν.

Κι οι υπόλοιποι θα μείνουμε να θρηνούμε για κάθε απώλεια.

[ 39 ]