Παράρτημα κειμένων

95

Χαίρομαι που ζω, Οι γείτονες και οι γειτόνισσές μου, εργασία 3, σελ. 21

Ο Φίλιππος χάρισε το αρκουδάκι του

Ο Φί λίππος έ χέί πολλά πάίχνί δίά. Του τά έ χουν δωρή σέί ο πάτέ ράς, ή μήτέ ρά, ο

πάππου ς, ή γίάγίά κάί ο νονο ς του. Στο δίπλάνο σπί τί μέ νέί τω ρά μίά οίκογέ νέίά

που ή ρθέ άπο ά λλή χω ρά. Έχουν έ νά άγορά κί που το λέ νέ Θωμά . Ο Θωμά ς ο μως

δέν έ χέί κάνέ νά πάίχνί δί.

Όλή τή μέ ρά κά θέτάί στο πάρά θυρο κάί βλέ πέί τ’ ά λλά πάίδίά νά πάί ζουν μέ

τά πάίχνί δίά τους.

Μίά μέ ρά ή μήτέ ρά έί πέ στο Φί λίππο:

- Νομί ζω πως πρέ πέί να χαρί σέίς έ να απο τα παίχνί δία σου στον Θωμα . Εσυ

έ χέίς πολλά . Εί νάί κάί άυτο πάίδά κί κάί θά χάρέί πολυ νά έ χέί έ νά πάίχνίδά κί νά

πάί ζέί.

Ο Φί λίππος έ σκυψέ το κέφά λί λυπήμέ νος. Τά πάίχνί δίά ή τάν δίκά του. Δέν

ή θέλέ νά δω σέί τί ποτά σέ κάνέ νά.

Ο πάτέ ράς κάτά λάβέ τή στένάχω ρίά του κάί έί πέ:

- Ο Χρίστο ς μας έί πέ, απο αυτα που έ χουμέ, να δί νουμέ καί στους α λλους μέ αγα -

πή. Ότάν κά νουμέ δω ρά στους ά λλους νίω θουμέ πολυ μέγά λή χάρά στήν

κάρδου λά μάς.

- Ναί, μα έγω δέν νίω θω χαρα , αλλα στένοχω ρία. Πονα έί η καρδου λα μου, έί πέ ο

Φί λίππος.

- Πονα έί η καρδου λα σου, γίατί δέν θέ λέίς να δω σέίς στον Θωμα έ να δωρα κί.

Δω σέ στον Θωμά έ νά πάίχνίδά κί κάί θά δέίς πο σή χάρά θά νίω σέίς.

Ο Φί λίππος έ τρέξέ κάί κλέί στήκέ στο δωμά τίο μέ τά πάίχνί δίά του. Ύστέρά

ο μως άπο λί γή ω ρά, βγή κέ άπο το δωμά τίο του, κράτω ντάς έ νά άρκουδά κί.

- Θα του δω σω αυτο το αρκουδα κί, έί πέ το τέ ο Φί λίππος. Ντρέ πομαί ο μως, καί

γί’ άυτο θέ λω νά πά μέ μάζί .

- Ευχαρί στως, έί πέ ο πατέ ρας.

Τήν Κυρίάκή , μέτά τήν Εκκλήσί ά, πάτέ ράς κάί γίος πή γάν στο δίπλάνο σπί τί.

Ο Φί λίππος χά ρίσέ στον Θωμά το άρκουδά κί.

Ο Θωμά ς του έί πέ «έυχάρίστω » κάί άπο έκέί νή τή στίγμή τά δυ ο γέίτονο που-

λά έ γίνάν δυο κάλοί φί λοί.

Γυρί ζοντάς στο σπί τί, ο Φί λίππος έί πέ στον πάτέ ρά του:

- Εί χές δί κίο, μπαμπα . Μέ σα στην καρδου λα μου νίω θω τω ρα μέγα λη χαρα …

Επίσκοπος Αχελώου Ευθύμιος Στύλιος