ΟΔΟΔΕΙΚΤΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΛΗΣ ΦΩΤΙΣΗΣ Χόνγκτζιρ Τζένγκτζυε (1091- 1157)

Σιωπηλή και γαλήνια, ξεχνώντας τις λέξεις, η λαμπρή καθαρότητα εμφανίζεται μπροστά σου.

Όταν τη στοχάζεσαι γίνεσαι ευρύς. όταν την ενσωματώνεις, ανυψώνεσαι πνευματικά.

Πνευματικά μοναχική και ακτινοβόλα, η εσωτερική φώτιση αποκαθιστά το δέος,

Η δροσιά στο φεγγαρόφωτο, ένα ποτάμι αστεριών, χιονισμένα πεύκα, σύννεφα που τυλίγουν τη βουνοκορφή.

Στο σκοτάδι είναι πολύ λαμπρή. αν και κρυμμένη είναι η πιο φανερή.

Ο γερανός ονειρεύεται στη χειμωνιάτικη πάχνη. Τα φθινοπωρινά νερά κυλούν πέρα μακριά.

Οι ατέλειωτοι κάλπα είναι εντελώς κενοί. όλα τα πράγματα είναι απολύτως ίδια.

Όταν το δέος υπάρχει στην αταραξία, όλες οι επιτεύξεις λησμονιούνται μέσα στη φώτιση.

Τι είναι αυτό το δέος; Το να βλέπεις άγρυπνος μέσα από τη σύγχυση

Είναι ο δρόμος της σιωπηλής φώτισης και η πηγή της λεπτής ακτινοβολίας.

Η όραση που εισχωρεί στη λεπτή ακτινοβολία είναι σαν το χρυσόυφάδι σε έναν αργαλειό από νεφρίτη.

Το ίσιο και το γερτό υποχωρούν το ένα στο άλλο . το φως και το σκοτάδι είναι αλληλεξαρτώμενα.

Μη στηρίζεσαι στην ικανότητα των αισθήσεων και στα αντικείμενα.

τη σωστή στιγμή αυτά αλληλεπιδρούν.

Πιες το γιατρικό των καλών απόψεων. Χτύπα το τύμπανο που είναι αλειμμένο με δηλητήριο.

Όταν αλληλεπιδρούν, ο φόνος και η παροχή της ζωής εξαρτώνται από σένα.

Μέσα από την πύλη ο εαυτός προβάλλει και τα κλαδιά φέρουν καρπούς.

Μόνο η σιωπή είναι η υπέρτατη ομιλία, μόνο η φώτιση είναι η συμπαντική ανταπόκριση.

Ανταπόκριση χωρίς την πτώση σε επίτευξη. ομιλία χωρίς την παρουσία ακροατών .

Οι δέκα χιλιάδες μορφές μεγαλόπρεπα σπινθηροβολούν και εκθέτουν τον ντάρμα.

Όλα τα αντικείμενα το βεβαιώνουν, όλοι το συζητούν.

Συζήτηση και βεβαίωση ανταποκρίνονται κατάλληλα μεταξύ τους.

Αλλά αν στη φώτιση παραμελείται η αταραξία, τότε εμφανίζεταιη επιθετικότητα.

Βεβαίωση και συζήτηση ανταποκρίνονται κατάλληλα μεταξύ τους.

Αλλά αν στην αταραξία παραμελείται η φώτιση, τότε η ζοφερότητα οδηγεί σε εξαντλημένους ντάρμα.

Όταν η σιωπηλή φώτιση πετυχαίνεται, ο λωτός ανθίζει,ο ονειρευόμενος ξυπνάει,

Εκατό ρυάκια κυλούν στον ωκεανό, χιλιάδες πλαγιές αντικρίζουν την κορυφή.

Σαν τη χήνα που προτιμάει το γάλα, σαν τις μέλισσες που μαζεύουν νέκταρ,

Όταν η σιωπηλή φώτιση φθάσει στο έσχατο, προσφέρω τη διδασκαλία μου.

Η διδασκαλία της σιωπηλής φώτισης εισχωρεί από την κορυφήως τα θεμέλια.

Το σώμα είναι σουνιάτα τα χέρια είναι μούντρα.

Από την αρχή ως το τέλος οι μεταβαλλόμενες εμφανίσεις και οι δέκα χιλιάδες διαφορές έχουν ένα πρότυπο.

Ο κ. Χο πρόσφερε νεφρίτη [στον αυτοκράτορα. ο υπουργός] Σιανγχρού έδειξε τα ελαττώματα του.

Η αντιμετώπιση των αλλαγών έχει τις αρχές της. η μεγάλη λειτουργία είναι χωρίς προσπάθεια.

Ο κυβερνήτης μένει στο βασίλειο, ο στρατηγός προχωρεί πέρα από τα σύνορα.

Η επιδίωξη της σχολής μας χτυπάει κατευθείαν και αλάνθαστα στο στόχο.

Διαβιβάστε τη σε όλες τις κατευθύνσεις χωρίς να ενδιαφέρεστε για αναγνώριση.

ΓΙΑ ΤΗ «ΣΙΩΠΗΛΗ ΦΩΤΙΣΗ»

Πρώτα υπάρχει η σιωπή, ύστερα έρχεται η φώτιση. Οι απλοί άνθρωποι εκφράζονται μέσω μιας ασταμάτητης διαδοχής λέξεων και εικόνων. Αυτό είναι απομάκρυνση από τη γαλήνη. Όταν πάμε σε απομόνωση έχουμε τον κανόνα της σιωπής. Όμως, ακόμη κι έτσι, είναι ποτέ ο νους σας χωρίς σκέψεις ή λόγια; Στις προσωπικές συζητήσεις οι άνθρωποι μου λένε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα τους είναι ότι δεν μπορούν να σταματήσουν τη σκέψη. Ακόμη και όταν κάθεστε εδώ, αμί-λητοι και σιωπηλοί, μπορείτε συνεχώς να συνομιλείτε με νοητικά αντικείμενα. Σήμερα, ύστερα από τον περιπατητικό διαλογισμό, σας ζήτησα να χαλαρώσετε και να παρατήσετε όλες τις σκέψεις. Αν καταφέρατε να το κάνετε αυτό, θα έχετε πετύχει μια κατάσταση σιωπής και γαλήνης και θα ασκείστε σε ένα προχωρημένο επίπεδο.Η Σιωπηλή Φώτιση είναι ένα πολύ γαλήνιο είδος διαλογισμού στο οποίο δεν υπάρχει ούτε μια σκέψη κι όμως ο νους σας είναι εξαιρετικά διαυγής. Χρησιμοποιώ τρεις φράσεις για να περιγράψω αυτή την κατάσταση: πρώτον, «λαμπερός και ανοιχτός», δεύτερον, «όχι σκόρπιες σκέψεις» και τρίτον, «ούτε μια σκέψη».Όταν ο νους εγκαταλείπει κάθε χρήση λέξεων, γίνεται λαμπερός και ανοιχτός. αυτό είναι το πρώτο χαρακτηριστικό. Ύστερα το «όχι σκόρπιες σκέψεις» αναφέρεται στη νοητική εστίαση — στην απόλυτη συγκέντρωση στη μέθοδο. Αλλά όταν τελικώς ξεχνάτε την ίδια τη μέθοδο και δεν παραμένει καμιά σκέψη, αυτό είναι γνήσια γαλήνη. Τελικώς η σιωπηλή φώτιση είναι η μέθοδος της μη-μεθόδου. Το μέτρημα και η παρακολούθηση της αναπνοής είναι μέθοδοι για τη συγκέντρωση του διασκορπισμένου νου και τα κονγκ-αν (kung-an, στα ιαπωνικά koan) είναι η μέθοδος άσκησης μεγαλύτερης πίεσης για την επίτευξη μιας αιφνίδιας διείσδυσης. Η σιωπηλή φώτιση είναι απλώς η εγκατάλειψη όλων των σκέψεων και των λέξεων και το πέρασμα κατευθείαν στην κατάσταση του Τσαν.Δε συνιστώ συχνά αυτήν τη μέθοδο σε άλλους. Πρώτον, πρέπει να ακολουθείτε μια τακτική άσκηση για να ευεργετηθείτε από αυτήν. πρέπει να βρίσκεστε σε μια κατάσταση όπου δεν υπάρχουν προβλήματα για να διευθετηθούν, όπου μπορείτε να καθίσετε με αδιάσπαστη συγκέντρωση, σχεδόν χωρίς καμιά εξωτερική σκέψη. Ο άλλος λόγος είναι ότι είναι δύσκολο να καταλάβετε αν ο νους σας είναι αληθινά «λαμπερός και ανοιχτός» ή απλώς κενός. Μπορεί να είστε απλώς αδρανείς, έχοντας πολύ λεπτοφυείς σκέψεις και να πιστεύετε ότι ασκείτε τη Σιωπηλή Φώτιση. Μπορείτε να είστε σιωπηλοί χωρίς να φωτίζετε τίποτε. Το κλειδί βρίσκεται στη φράση «Καθαρά και ζωντανά εμφανίζεται μπροστά σου». Για ποιο πράγμα είστε καθαροί και ζωντανοί; Για οτιδήποτε μέσα στο νου σας, ο οποίος, αν και ακίνητος, αντανακλά το καθετί σαν καθρέφτης.

Όταν κανείς το Αντιληφθεί, ο χρόνος δεν έχει όρια. Όταν βιώνεται, το περιβάλλον σου ζωντανεύει.

Όταν επιτυγχάνεται η σιωπή, ο χρόνος δεν έχει διάρκεια. Αντιλαμβανόμαστε το χρόνο μόνο επειδή οι σκέψεις έρχονται και φεύγουν. Όταν δεν υπάρχουν σκέψεις, δεν υπάρχει ούτε χρόνος. Ο χρόνος είναι άχρονος, πέρα από μέτρο. Ένα απόγευμα, όταν ο μεγάλος Δάσκαλος Τάι-συ (T'ai-hsu ή Taixu) διαλογιζόταν, άκουσε τις βραδινές καμπάνες. Αμέσως μετά άκουσε τις πρωινές καμπάνες. Επειδή βρισκόταν σε σαμάντι, πέρασε μια ολόκληρη νύχτα στη διάρκεια της οποίας δεν είχε καμιά αίσθηση του χρόνου.Η επόμενη σειρά αναφέρεται στο χώρο, μια καθαρή και ζωντανή αίσθηση του περιβάλλοντος. Όταν ο νους σας κινείται, η επίγνωση σας περιορίζεται από τις σκέψεις σας. Αν μπορούσατε να δείτε και να ακούσετε χωρίς να χρησιμοποιήσετε το νου σας, και να είστε ταυτόχρονα πολύ προσεκτικοί, θα νιώθατε τον απεριόριστο χώρο. Αυτή, όμως, δεν είναι μια ιδιαίτερα υψηλή κατάσταση. Ακόμη ανώτερη είναι η κατάσταση που περιγράφεται με τη φράση «ούτε μια σκέψη». Στην κατάσταση αυτή oι διακρίσεις του μεγάλου ή του μικρού δεν υπάρχουν.Υπάρχει μια φράση που λέει ότι οι βούδες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος στρέφουν τον Τροχό του Ντάρμα στην άκρη μιας λεπτής τρίχας. Όταν μπορείτε και αδειάζετε το νου σας από κάθε σκέψη, ο νους γίνεται παν-περιεκτικός και δεν αντιλαμβάνεται καμιά διαφορά ανάμεσα στο απείρως μικρό και στο απείρως μεγάλο.

Φωτίζοντας μοναδικά τη λαμπρή επίγνωση, γεμάτη θαύματα είναι η αγνή φώτιση.

Η λαμπρή επίγνωση που φωτίζει είναι εκείνη ενός Βούδα που βλέπει τις αισθανόμενες υπάρξεις στην τελείωση τους, αντίθετα από τη συνηθισμένη επίγνωση που είναι συγχυσμένη και βλέπει τον κόσμο ως σκοτάδι. Η λαμπρότητα ρίχνει το φως της σε όλα τα πράγματα και αυτά παίρνουν μια θαυμαστή όψη. Αυτό είναι σαν τα τραγούδια του Μιλαρέπα, τα οποία αποκαλύπτουν την αρμονία ανάμεσα σε όλα τα πράγματα μεγάλα και μικρά. Είναι το θαύμα του Αβαταμσάχα Σούτρα, όπου το καθετί γίνεται ορατό με μεγάλη λεπτομέρεια και από κάθε δυνατή σκοπιά. Ένας νους φωτισμένος με αυτόν τον τρόπο μπορεί να δει τον κόσμο μέσα σε έναν κόκκο άμμου. Αυτή είναι η περιοχή που γίνεται αντιληπτή από τη σοφία που προκύπτει από το σαμάντι.

Η εμφάνιση της σελήνης, ένα ποτάμι άστρων, χιονοσκέπαστα πεύκα, σύννεφα που αιωρούνται στις βουνοκορφές.

Η κατάσταση της Σιωπηλής Φώτισης είναι σαν τη σελήνη που δε σκιάζεται από σύννεφα — καθαρή, απαλή και δροσερή. Η σελήνη και όχι ο ήλιος συμβολίζει τη φώτιση, επειδή η σελήνη είναι ψυχρή και γαλήνια, ενώ ο ήλιος είναι θερμός και ενεργός. Το «ένα ποτάμι άστρων» αναφέρεται στο γαλαξία, όπου τα πυκνά άστρα σχηματίζουν ένα ποτάμι φωτός. «Χιονοσκέπαστα πεύκα...» Όλα αυτά είναι εικόνες του λαμπερού και ανοιχτού.Έχετε δει ποτέ σύννεφα να κινούνται ελεύθερα μέσα από ψηλές βουνοκορφές; Αυτό συμβολίζει τον απελευθερωμένο νου ο οποίος, ακόμη και όταν συναντάει εμπόδια, δεν περιορίζεται από αυτά.

Στο σκοτάδι, αστράφτουν με λαμπρότητα. Στις σκιές, λάμπουν με ακτινοβόλο φως.

Αυτοί οι στίχοι αντιπαραθέτουν το νου της σοφίας που λάμπει ακόμη και στο σκοτάδι μέσα στη δυσαρέσκεια, στο νου της ανοησίας, που παραμένει στο σκοτάδι. Οι σοφοί,

αν και μπορεί να φαίνονται ανόητοι, προτιμούν την αφάνεια. Κι όμως εκφράζουν τη δύναμη τους σε οτιδήποτε κάνουν.

Σαν το όνειρο ενός γερανού που πετάει στον άδειο χώρο, σαν το διαυγές, ακίνητο νερό μιας φθινοπωρινής λίμνης, ατέλειωτοι αιώνες διαλύονται στο τίποτε, ο καθένας αξεχώριστος από τον άλλον.

Ο νους της Σιωπηλής Φώτισης είναι ευρύς, ψηλός και βαθύς. Είναι σαν ένας γερανός που πετάει, νιώθοντας την απεραντοσύνη του κενού χώρου, χωρίς να αντιλαμβάνεται τη δική του ύπαρξη, επιπλέοντας σιωπηλά σε ένα άχρονο όνειρο. Η φθινοπωρινή λίμνη, παρά το μεγάλο βάθος της, είναι τόσο γαλήνια ώστε ο βυθός της διακρίνεται καθαρά. Το φθινόπωρο η λίμνη δε σφύζει από ζωή όπως το καλοκαίρι. Τα ενεργά στοιχεία έχουν κατασταλάξει και με το καταστάλαγμα έρχεται μια διαύγεια ώστε τα βάθη να μπορούν τελικώς να γίνουν ορατά.Μέσα στον ουρανό του ονείρου του γερανού και στα βάθη της φθινοπωρινής λίμνης αιώνες χρόνου διαλύονται στο τίποτε. Το ονομάζουμε «τίποτε» επειδή η αίσθηση μας για το χρόνο προέρχεται από την ατέλειωτη διαδοχή σκέψεων και εικόνων που περνούν από το νου μας. Αυτή η ροή της εμπειρίας δημιουργεί επίσης την αίσθηση του χωριστού εαυτού. Αν μπορούσατε να σταματήσετε την παρέλαση των σκέψεων μέσα από το νου και να εστιαστείτε μόνο στη σταθερή σκέψη της Σιωπηλής Φώτισης, ο χρόνος θα πάγωνε. Αν ύστερα μπορούσατε να ξεχάσετε ακόμη και αυτήν τη σκέψη, ο χρόνος θα διαλυόταν.Μπορείτε να εστιάσετε το νου σας σε μια μοναδική σκέψη έστω και για ένα λεπτό; Είναι επικίνδυνο να σταματήσετε ένα αεροπλάνο στον αέρα; Φυσικά. Όμως θα πρέπει να είστε αποφασισμένοι να σταματήσετε τις σκέψεις σας και να μη φοβάστε ότι θα πεθάνετε. Αν σας πιάσει πανικός, θα γεμίσετε από σκέψεις. Θα πρέπει περισσότερο από κάθε άλλη φορά να παρατήσετε τα πάντα και να εστιαστείτε μόνο πάνω στην άσκηση, εγκαταλείποντας όλες τις σκέψεις της ζωής, του σώματος, των επιθυμιών, τα πάντα εκτός από την άσκηση.

Μέσα σε αυτήν τη φώτιση κάθε προσπάθεια ξεχνιέται. Γιατί υπάρχει αυτό το θαύμα;

Υπάρχουν πολλά θαύματα που θα ανακαλυφθούν στη Σιωπηλή Φώτιση. Αλλά ο νους της άσκησης δεν μπορεί να είναι ο νους που αναζητά, ούτε και αν ο στόχος είναι η φώτιση. Γιατί όσο υπάρχουν σκέψεις, αυτές είναι εμπόδια. «Κάθε προσπάθεια ξεχνιέται», σημαίνει ότι τίποτε δεν υπάρχει πέρα από την ίδια τη φώτιση. δεν υπάρχει η σκέψη κάποιας απώλειας ή κέρδους. Το θαύμα έγκειται στην εγκατάλειψη της σύγχυσης και στην αφοσίωση του εαυτού σας στην άσκηση με έναν καθαρό, λαμπερό νου.

Η λαμπρότητα και η καθαρότητα διαλύουν τη σύγχυση πάνω στην ατραπό της Σιωπηλής Φώτισης, την πηγή του απειροελάχιστου.

Όταν εφαρμόζουμε αυτήν τη μέθοδο, η στενοχώρια και η άγνοια μειώνονται, η σοφία και η ευσπλαχνία αυξάνονται. Όταν η στενοχώρια και η άγνοια φθάσουν στο αποκορύφωμα της μείωσης, χάνονται. όταν η σοφία και η ευσπλαχνία φθάσουν στο αποκορύφωμα της αύξησης και αυτές επίσης χάνονται. Συνεπώς για όλα τα αισθανόμενα όντα, τους Μποντισάττβα και τους Βούδες, η ατραπός στοχεύει στη μείωση της στενοχώριας και στην αύξηση της σοφίας. Αλλά στο στάδιο της βουδότητας δεν υπάρχει ούτε στενοχώρια ούτε σοφία.

Διαπερνούν το υπερβολικά μικρό,εδώ υπάρχει η χρυσή σαΐτα ενός αργαλειού από νεφρίτη.

Η χρυσή σαΐτα και ο αργαλειός από νεφρίτη χρησιμοποιούνται για να υφάνουν το ύφασμα των ντέβα ή των ουράνιων όντων και συμβολίζουν τη σοφία η οποία εναρμονίζει τις περιοχές της ύπαρξης. Με τη σοφία η φύση ακόμη και του μι-κρότερου πράγματος μπορεί να συλληφθεί άμεσα.

Το υποκείμενο και το αντικείμενο επηρεάζονται αμοιβαία. Το φως και το σκοτάδι είναι αλληλοεξαρτώμενα.

Οι γραμμές αυτές απορρίπτουν τη δυαδικότητα της συνηθισμένης σκέψης. Το υποκείμενο και το αντικείμενο εξαρτώνται αμοιβαία, όπως και το φως με το σκοτάδι. Η Σιωπηλή Φώτιση διαλύει την ιδέα ότι η σοφία είναι απλώς η απουσία στενοχώριας. Στη διάρκεια αυτού του σεμιναρίου ήλθε σ' εμένα μια σπουδάστρια σε κατάσταση έντονης συγκίνησης, λέγοντας ότι η ευσπλαχνία της είχε διεγερθεί υπερβολικά, λυπόταν για τους ανθρώπους που υποφέρουν και ήθελε να τους βοηθήσει. Από τη δική της σκοπιά αυτή φαινόταν να είναι μια πολύ καλή εμπειρία. εγώ όμως την επέπληξα λέγοντας: «Απλώς χασομεράς με το συναισθηματισμό. Αυτό δεν είναι σοφία. Στο νου της σοφίας δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, όπως άνθρωποι που χρειάζεται να λυπάσαι». Η ευσπλαχνία δεν είναι ο απλός συναισθηματισμός. είναι απλώς μια φυσική ανταπόκριση να βοηθήσεις τους ανθρώπους.

Δεν υπάρχει ούτε νους ούτε κόσμος για να στηριχτείς, και όμως (χυτοί οι δυο αλληλεπιδρούν αμοιβαία.

Όταν η διάκριση ανάμεσα στον εαυτό και στους άλλους εγκαταλείπεται, όταν δεν υπάρχει καμιά αίσθηση του εαυτού ή του εξωτερικού κόσμου, τότε το εσωτερικό και το εξωτερικό γίνονται ένα. και ακόμη και αυτό το ένα εξαφανίζεται. Όταν ασκείστε ανεπαρκώς, δεν μπορείτε να συνδέσετε ούτε δυο διαδοχικές σκέψεις, πολύ λιγότερο να διαλύσετε το σύνορο ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό.Οι προηγούμενοι στίχοι περιγράφουν τη γαλήνια, εσωτερική όψη της Σιωπηλής Φώτισης. Οι επόμενοι στίχοι ασχολούνται με τη λειτουργία στον κόσμο.

Πιες το γιατρικό των ορθών απόψεων. Χτύπα το τύμπανο το αλειμμένο με δηλητήριο.

Το να πιείτε το γιατρικό των ορθών απόψεων σημαίνει να εμποτίσετε τον εαυτό σας με τον Ντάρμα. το να χτυπήσετε το τύμπανο το αλειμμένο με δηλητήριο σημαίνει να βοηθήσετε τα αισθανόμενα όντα να σκοτώσουν την πλάνη και τη στεναχώρια. (Σύμφωνα με την ινδική μυθολογία, ένα τύμπανο αλειμμένο με δηλητήριο μπορεί να σκοτώσει τον εχθρό που το ακούει, ακόμη και από μεγάλη απόσταση). Ωστόσο, παρ' όλο που η ευσπλαχνία και η βοήθεια υπάρχουν, δεν υπάρχει η αίσθηση της σωτηρίας των αισθανόμενων όντων. Θα πρέπει να στηρίζεστε στις τρεις στήλες της άσκησης - τις αντιλήψεις, το σαμάντι και τη σοφία. Από αυτές το σαμάντι παράγει πιο εύκολα απτά αποτελέσματα. Εκείνος που έστω και για σύντομο διάστημα διέλυσε την εγωκεντρική θεώρηση του, μπορεί να κατανοήσει τη Σιωπηλή Φώτιση. Αλλά σε τελική ανάλυση η ουσία αυτής της άσκησης είναι απλώς να καθίσετε, μόνο να καθίσετε και να συνεχίσετε να κάθεστε. Είναι σαν να αφήνετε τις βρωμιές μιας

λασπωμένης λίμνης να κατακαθίσουν μέχρις ότου το νερό να γίνει τόσο διαυγές ώστε να μπορείτε να δείτε το βυθό της.

Όταν η Σιωπή και η Φώτιση ολοκληρωθούν, ο φόνος και η δημιουργία ζωής είναι οι επιλογές που κάνω.

Το πνεύμα του Μποντισάττβα είναι το εξής: η ατραπός της απελευθέρωσης του εαυτού από τον πόνο βρίσκεται στην ανακούφιση του πόνου των άλλων. Ακόμη και με αυτό το ιδανικό, αν η άσκηση σας είναι αδύναμη, ακόμη και οι πιο ειλικρινείς πράξεις σας δεν μπορούν να βοηθήσουν. Όταν, όμως, η άσκηση σας φθάσει στο επίπεδο που περιγράφεται με αυτό το ποίημα, τότε η δύναμη σας για βοήθεια κυλάει αυθόρμητα, ακόμη και με τρόπους που φαίνονται αντισυμβατικοί. Σκοτώνουμε τη στεναχώρια για να γεννήσουμε τη σοφία . χαρίζουμε ζωή στις στενοχώριες για να ασκήσουμε τη σοφία.

Τελικά, προβάλλει μέσα από την πύλη. Ο καρπός ωρίμασε στο κλαδί.

Όταν η άσκηση ολοκληρώνεται, ο διαλογιζόμενος περνάει μέσα από την πύλη του σαμσάρα — του κύκλου της γέννησης και του θανάτου — και αναδύεται στην ατραπό της σοφίας. Έχοντας μοχθήσει σκληρά και για πολύ, η άσκηση του ωριμάζει. Ο καρπός του δέντρου μπόντι, του δέντρου της αφύπνισης του Βούδα, είναι έτοιμος για κόψιμο. Στην άσκηση του Τσαν αυτή η «πύλη» λέγεται ότι αποτελείται από τρία κατώφλια τα οποία πρέπει να διασχίσει κανείς. Το πρώτο κατώφλι ονομάζεται τσου τσαν (ch'u ch'an ή chuchan), ή «αρχικό Τσαν». Διερευνώντας το Τσαν και συντρίβοντας τον τοίχο της μεγάλης αμφιβολίας, διασχίζετε αυτό το κατώφλι για να δείτε την αυτοφύση σας, ή βουδική φύση. Αυτή είναι η πρώτη γεύση του καρπού, μια φευγαλέα ματιά της φώτισης, αλλά όχι η τελική απελευθέρωση, γιατί είναι ακόμη βαθιά ριζωμένη.Την πιο σκοτεινή νύχτα, δίχως φεγγάρι και αστέρια, μια λάμψη αστραπής σχίζει τον ουρανό. για μια στιγμή βλέπετε το καθετί με εκπληκτική καθαρότητα, ύστερα ξανά σκοτάδι. Αλλά αφού το είδατε έστω και για μια στιγμή, η πίστη σας αυξάνεται και ποτέ δε θα εγκαταλείψετε ολοκληρωτικά την άσκηση σας.Το δεύτερο κατώφλι είναι στην πραγματικότητα πολλά κατώφλια. Ονομάζεται ντζενγχ γκουάν (tseng kuan ή zenguan), «πολυστρωματικό πέρασμα». Αυτό είναι σαν μια οροσειρά με όλο και πιο ψηλές κορυφές, τις οποίες πρέπει να περάσετε μία μία. Οι κορυφές είναι τα δικά σας εμπόδια και στεναχώριες. Αυτό το στάδιο διαρκεί αρκετό χρόνο, αλλά με κάθε κορυφή που περνάτε, η δύναμη σας μεγαλώνει. Καθώς η στεναχώρια γίνεται όλο και πιο ανάλαφρη, οι κορυφές φαίνονται λιγότερο ψηλές.Το τρίτο και τελευταίο κατώφλι ονομάζεται λάο γκονάν (lao kuan), «πέρασμα της φυλακής», και ονομάζεται έτσι επειδή από αυτό αναδύεται κανείς στην τελική απελευθέρωση από τον τροχό του σαμσάρα — τις παροδικές περιοχές του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Αυτή η απελευθέρωση ονομάζεται νιρβάνα. Στο στάδιο αυτό η ικανότητα του Μποντισάττβα να βοηθάει τα αισθανόμενα όντα είναι τεράστια και ανεμπόδιστη.

Μόνο αυτή η Σιωπή είναι η έσχατη διδασκαλία. Μόνο αυτή η φώτιση είναι συμπαντική ανταπόκριση.

Η σιωπή είναι η έσχατη διδασκαλία. Ύστερα από την εκφώνηση εκατομμυρίων λέξεων και πάλι δεν υπάρχει Ντάρμα. Καμιά περιγραφή της φώτισης δεν μπορεί να προσεγγίσει την άμεση εμπειρία. Η ίδια η σιωπή είναι η διδασκαλία που υπερβαίνει τα λόγια. Η φώτιση είναι τέλεια σοφία. Μόνο με την τέλεια σοφία μπορείτε να ανταποκριθείτε σε όλα τα αισθανόμενα όντα.

Η ανταπόκριση είναι δίχως προσπάθεια. Η διδασκαλία δεν ακούγεται από τα αυτιά.

Η φώτιση είναι δίχως προσπάθεια, επειδή δεν υπάρχει γαλήνη στην προσπάθεια. Η δίχως προσπάθεια ανταπόκριση είναι ο δρόμος του Μποντισάττβα. Ενώ οι άλλοι βλέπουν σ' αυτόν μεγάλη ευσπλαχνία, αυτός βλέπει τον εαυτό του συνηθισμένο.

Σε ολόκληρο το σύμπαν όλα τα πράγματα εκπέμπουν φως και μιλούν για τον Ντάρμα.

Λέγεται ότι το πράσινο μπαμπού και τα κίτρινα άνθη είναι ο Βούδας που εκφράζει τον Ντάρμα. Υπάρχει, όμως, τίποτε που να μην είναι μια εκδήλωση του μπουνταντάρμα; Υπάρχει μια ιστορία που λέει ότι ο Δάσκαλος Ντάο-Σενγκ (Tao-Sheng ή Daosheng) μίλησε σε ένα σωρό πέτρες επειδή κανένας δεν παρακολουθούσε τις ομιλίες του. Σύμφωνα με την ιστορία, όταν τελείωσε, οι πέτρες έγνεφαν καταφατικά. Αλλά στην πραγματικότητα το καθετί είναι το νταρμικό σώμα του Βούδα και ο φωτισμένος νους απλώς βλέπει τον κόσμο λαμπερό και γεμάτο ζωτικότητα.

Επιβεβαιώνουν το ένα το άλλο. Απαντούν το ένα στις ερωτήσεις του άλλου. Απαντώντας και επιβεβαιώνοντας αμοιβαία, ανταποκρίνονται σε τέλεια αρμονία.

Σε αυτήν τη συνομιλία ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, όταν το καθετί εκφράζει τον Ντάρμα, η ανταπόκριση είναι πάντα εύστοχη. Ο φωτισμένος νους τα περικλείει όλα. Σε αυτόν όλα τα πράγματα είναι φιλικά και αρμονικά, χωρίς έλλειψη, χωρίς υπερβολή. Είναι μια τέλεια συνομιλία - η τέλεια απάντηση στην τέλεια ερώτηση. όλα δίχως λόγια.

Όταν η φώτιση είναι δίχως γαλήνη, τότε φαίνονται οι διακρίσεις. Η αμοιβαία επιβεβαίωση και απάντηση, δημιουργεί δυσαρμονία.

Όταν υπάρχει φώτιση χωρίς σιωπή, εισβάλλουν σκέψεις και γίνονται διακρίσεις. Το κάθε πράγμα χάνει την ιδιότητα του να είναι «απλώς αυτό». Ο διάλογος ανάμεσα στα πράγματα είναι δυσαρμονικός — οι λαθεμένες απαντήσεις στις λά-θος ερωτήσεις.

Αν μέσα στη γαλήνη η φώτιση χαθεί, όλα θα γίνουν μάταια και ασήμαντα.

Στους προηγούμενους στίχους το ποίημα μιλάει για τη φώτιση χωρίς σιωπή. Εδώ, όπως και προηγουμένως, μιλάει για τη σιωπή δίχως φώτιση. Καμιά κατάσταση δεν είναι πλήρης από μόνη της. ούτε και είναι ο στόχος της άσκησης.

Όταν η Σιωπηλή Φώτιση είναι πλήρης,ο λωτός θα ανθίσει, ο ονειρευόμενος θα ξυπνήσει.

Αυτοί οι στίχοι λένε καθαρά ότι η σωστή άσκηση της Σιωπηλής Φώτισης μπορεί να οδηγήσει στη φώτιση. Η Σιωπηλή Φώτιση είναι πλήρης όταν είναι παρούσες ταυτόχρονα η γαλήνη και η φώτιση. Πολλή σκληρή εργασία και επιμονή απαιτούνται για να φθάσετε σε αυτό το σημείο. Τελικώς ο βουδικός λωτός που είναι έμφυτος μέσα σας θα ανθίσει και θα ξυπνήσετε από το βαθύ όνειρο του σαμσάρα, το όνειρο της στεναχώριας.

Τα εκατό ποτάμια κυλούν στον ωκεανό, τα χίλια βουνά βλέπουν την ύψιστη κορυφή.

Τα εκατό ποτάμια είναι σαν τα αισθανόμενα όντα που προσκολλώνται στη σκέψη και υποφέρουν από στεναχώριες. Το κάθε ποτάμι, ακολουθώντας τη δική του πορεία, χύνεται στον μεγάλο ωκεανό της σοφίας όπου χάνει την αίσθηση του εαυτού και γίνεται ένα με τον ωκεανό. Τα χίλια βουνά υποδηλώνουν τους νόες της διάκρισης που θεωρούν τον εαυτό τους ξεχωριστό, αλλά που τελικώς ο καθένας κοιτάζει επάνω την υψηλή κορυφή της σοφίας, η οποία βλέπει μόνο το ένα μεγάλο βουνό όλων των αισθανόμενων υπάρξεων.

Σαν τον κύκνο που προτιμάει το γάλα από το νερό, σαν μια πολυάσχολη μέλισσα που μαζεύει γύρη, όταν η Σιωπηλή Φώτιση φθάνει στο αποκορύφωμα, συνεχίζω την αρχική παράδοση της σχολής μου.

Ο κύκνος που επιλέγει το θρεπτικό γάλα από το νερό και η μέλισσα που ακούραστα μαζεύει γύρη είναι και τα δυο εκφράσεις της φυσικής νοημοσύνης. μπορείτε να πείτε της σοφίας των ζώων. Όταν ασκείτε τη Σιωπηλή Φώτιση κάνετε το ίδιο, ολοκληρώνοντας τη φυσική διαδικασία της απόκτησης σοφίας. Ακριβώς όπως η μέλισσα δε χάνει χρόνο ψάχνοντας γύρω σε μαραμένα λουλούδια, έτσι ο σοφός ασκούμενος δε χάνει χρόνο μένοντας καθισμένος απλώς με κενό νου. Ακριβώς όπως η μέλισσα είναι ακούραστη στην προσπάθεια της, έτσι ο σοβαρός ασκούμενος εργάζεται μέχρις ότου δοκιμάσει το μέλι της σοφίας. Όταν ο ποιητής έφτασε την άσκηση του στην καρποφορία, διαβίβασε και τίμησε την παράδοση της σχολής του. Αλλά ουσιαστικά τι διαβιβάζει και ποιον τιμά; Στην πραγματικότητα διαβιβάζει τη μέθοδο που ανακάλυψαν οι Βούδες και τιμά τη βουδική φύση που είναι έμφυτη σε όλα τα αισθανόμενα όντα.

Η άσκηση αυτή ονομάζεται Σιωπηλή Φώτιση. Εισχωρεί από το πιο βαθύ ως το ύψιστο.

Οι στίχοι αυτοί μιλούν για την πίστη — πίστη στην παράδοση της άσκησης η οποία διαβιβάστηκε χωρίς διακοπή από το Βούδα μέσα από αμέτρητες γενιές. Υπάρχει κανείς που μπορεί να την εφαρμόσει και να μη βρει σε αυτήν όλο τον μπουνταντάρμα, από τον βαθύτερο ως τον ανώτερο;