นู๊ดออนไลน์...

FILE : NUDE.DOC PAGE :1

¨Ò¡º·¤ÇÒÁ "No Place For Kids?" ¢Í§ Steven Levy « ºÑº July 3, 1995 Ë¹éÒ·Õè 45 - 49

"นูดออนไลน" อันตรายของนักคอมพิวเตอรวัยเยาว สุรพล ศรีบุญทรง

บทความ 1995

เมื่อเราพูดถึง "ภาพนูด" หลายๆ คนนึกถึงนิตยสารภายใตชื่อ แม็กซ, เฟซ, ฮีท, มิส, เกรซ, หรือเพน

เฮาส ฯลฯ ฉบับเฉพาะกิจราคาใกลเคียงสองรอย ที่วางเกลื่อนอยูตามแผงขายหนังสือทั่วไปในยุคการคาเสรี ที่อะไรก็

ซ้ือไดดวยเงิน ดารานางเอกหนังที่หนาสวยหุนดีตางแหแหนกันมาอวดโฉมโนมเน้ือกันอยางอะราอรามเต็มแผงไปหมด

ไมวาจะเปน อังคณา ทิมดี, โยโกะ ทาคาโน, ฟรอนต มอนโกเมอรรี่, มรกต มณีฉาย, เพ็ญพักตร ศิริกุล, นิออน

อิสรา, เพชรรัตน ศรีแกว, ฟารุง ชาลีรัตน, วีนัส มีวรรณ, กรองทอง รัช

ตะวณณร, หรือ ภัชทรียา กลิ่นสนิท ฯลฯ แตไมวาจะเปนนูดเฉพาะกิจของ

นางเอก หรือนางแบบคนใด ทราบวานิตยสารนูดเฉพาะกิจเหลาน้ีตางลวน

ขายดิบขายดีชนิดที่พอจะเรียกไดวาเทนํ้าเททาดวยกันทั้งสิ้น

ผลจากความนิยมในภาพนูดที่เคยเปนตลาดเล็กๆ และปด

ก้ันเฉพาะผูใหญ กลายมาเปนตลาดเปด ที่ใครๆ ที่มีเงินก็สามารถหาซื้อได

(ไมมีเงินก็พอจะเปดดูตามรานได) ทําใหผูหลักผูใหญหลายๆ ทานที่ผูเขียน

รูจักเร่ิมวิตกกังวลกันเปนการใหญ ทุกคนพูดเปนเสียงเดียวกันวาเปนหวง

ลูกหลานวัยรุนที่ยังมีวิจารณญานไมมากพอที่จะแยกแยะระหวางศิลปะกับ

อนาจาร ระหวางเรื่องเพศกับเรื่องลามก กลัววาจะหลงระเริงกับเรื่องเพศ เรื่องกามคุณกันจนเตลิดไปในทางเสียๆ

หายๆ เพราะสื่อที่เปนไปในทางย่ัวยุนั้นมีอยูมากมายเหลือเกิน ไมวาจะเปนสื่อสิ่งพิมพ, สื่อวิดีโอ, หรือจนแมกระทั่ง

ละครนํ้าเนาปญญาออนทางโทรทัศนที่พระเอกนางเอกไมตองทํามาหากินอะไร คอยแตแยงรักหักสวาทกัน ก็ชักจะมี

ความลอแหลมในเรื่องเพศมากขึ้นเรื่อยๆ

กระน้ัน โดยสวนตัวผูเขียนเองแลว เมื่อไดเปดดูภาพนูดของไทยผานสายตาบางจากแผงหนังสือ ก็ยัง

รูสึกวาของเรายังมีความลอแหลมนอยกวาประเทศอุตสาหกรรมช้ันนําสวนใหญ อยางในเพนทเฮาสของไทยนั้นก็ไม

อาจจะเทียบกับเพนทเฮาสของสหรัฐอเมริกาไดเลยในเรื่องความดุเดือดถึงเนื้อถึงหนัง และยิ่งไมตองไปเทียบกับเพนท

เฮาสฝรั่งเศสที่ไปไกลถึงขนาดใชรูปที่อยูระหวางมีเพศสัมพันธประกอบดวย (ของไทยเองอาจจะมีแบบนี้บางเหมือนกัน

แตก็เปนตลาดมืดที่ไมไดเที่ยวมาวางโจงแจงตามแผงหนังสือเหมือนประเทศทางแถบตะวันตก) ซึ่งก็นับวายังดีที่เราไม

พัฒนาในเรื่องพวกน้ีตามกนฝร่ังไปถึงขนาดน้ัน อาจจะเปนดวยวาเรามีหนวยงานของรัฐคอยควบคุมสื่อ หรือไมก็เพราะ

สื่อสวนใหญ และคนของเรายังมีจริยธรรมสูงพอ

ซึ่งในเรื่องจุดคาบเกี่ยวระหวาง "ศิลปะ หรือ อนาจาร" น้ัน ดูเหมือนจะเปนเรื่องที่พูดกันไดไมจบ คน

หนุมๆ อาจจะวามันเปนศิลปะที่ทําใหกระชุมกระชวยข้ึน แตหากถามกลับไปวาจะยังรูสึกอยางเดิมอีกไหมหากนางแบบ

ที่ถายน้ันเปนพ่ีสาว นองสาว หรือวาลูกสาวของคุณเอง ? คําตอบสวนใหญเช่ือวาคงออกมาในทางที่ไมสบายใจนัก

โดยเฉพาะกับคุณพอที่มีลูกสาวทั้งหลาย คงจะนึกเบาใจลงไปมากที่ตนเองอยูในประเทศไทยที่ยังมีการควบคุมสื่อไวบาง

และ หากสื่อตางๆ ที่ลอมรอบตัวลูกสาวอันเปนที่รักจะไมมีความลอแหลม และยั่วยุเกินไปกวานี้ (ยกเวนแตวาจะไปถาม

คุณนิวัติ กองเพียร คอลัมนิสตที่มีใจรักในศิลปะนูดอยางจริงจังถึงขนาดเคยใหสัมภาษณวายินดีใหลูกสาวถายภาพนูดถา

รูปรางงามพอ)



อยางไรก็ตาม ความเบาใจของผูเขียนในเรื่องหนังสือนูด และสื่อลามกก็เริ่มเปลี่ยนไปเม่ือไดอาน

บทความ เรื่อง "No Place For Kids ? " ของสตีเวน เลว่ี ซ่ึงลงตีพิมพในนิตยสาร นิวสวีค ฉบับลงวันที่ 3 เดือน

กรกฏาคม 1995 พบวาปจจุบันน้ัน สื่อลามกไมไดมาแตทางสื่อสิ่งพิมพ วีดีโอ ภาพยนต หรือทีวีเทาน้ัน แตมันยัง

สามารถมากับเครือขายการสื่อสารผานคอมพิวเตอรยอดนิยมอยาง "อินเตอรเน็ต" ไดอีกดวย สิ่งที่ทําใหผูเขียนกังวล

เรื่องสื่อลามกบนอินเตอรเน็ตคือ การควบคุมสื่อเหลาน้ีเปนเร่ืองยากลําบากมาก พอแมผูปกครองของเด็กๆ ที่มีเครื่อง

คอมพิวเตอรไมมีทางที่จะทราบไดเลยวาลูกหลานของตนจะตองเขาไปเจอ

กับอะไรบางในโลกแหงอินเตอรเน็ต ในขณะที่รัฐเองก็คงยังไมมีมาตรการ

ที่จะเขาสะกัดกั้นสื่ออันไมพึงปรารถนาที่จะทะลักเขามาจากตางประเทศใน

ชองทางนี้ (สื่อเขามาในรูปหนังสือ, ตลับเทปวิดีโอ หรือมวนหนัง แตสื่อ

อินเตอรเน็ตนั้นมาในรูปสัญญาณอิเล็กทรอนิกส)

อยางในบทความ No Place For Kids ?" ของเลวี่น้ันระบุ

วาปจจุบันมีสื่อลามกออกเผยแพรเพนพานอยูตามเครือขายอินเตอรเน็ต

อยางมากมาย มีทั้งประเภทขอความปลดเปลื้องอารมณของคนโรคจิต, บทความลามก, และรูปภาพลามกอีกเกือบลาน

ภาพ โดยในจํานวนภาพลามกเหลาน้ัน มีอยูไมนอยที่ไปไกลกวาคําวาอุลามกมากจนนาจะเรียกวา "วิปริตวิตถาร"

นอกจากน้ี ในสวนของชองทางการสื่อสาร Kids Only chat room ของเครือขายอินเตอรเน็ตที่สงวนไวใหเด็กๆ ได

พบปะพูดคุยสนทนากันระหวาง เด็กที่มีความนิยมชมชอบในคอมพิวเตอรเหมือนๆ กัน ก็ยังมีพวกโรคจิตที่คอยเขา

สนทนาวิสาสะลอลวงเด็กๆ ไปในทางเสียๆ หายอีกดวย (เม่ือเร็วๆ น้ี มีขาวเด็กสาวอายุ 13 ปจากรัฐเคนต้ักก้ีถูกลอลวง

ใหหนีออกจากบานโดยผานทางสื่ออินเตอรเน็ต ตํารวจไปพบเด็กหญิงคนที่วาที่เมืองลอสแองเจลิส หางจากบานเกือบ

ครึ่งประเทศสหรัฐอเมริกา)

ดังนั้น ผูเขียนจึงคิดวานาจะเปนการดีหากจะไดนําเอาเรื่องราวเกี่ยวกับปญหาสื่อลามกบนเครือขาย

อินเตอรเน็ตที่กําลังเปนที่วิพากษวิจารณกันอยูในสหรัฐอเมริกา และวิธีการปองกันสื่อรูปแบบตางๆ ที่มีผูพยายามคิดคน

กันข้ึนมา ซ่ึงผูเขียนไปอานพบเขามาเลาสูกันฟง เพ่ือที่วาพวกเราในเมืองไทยจะไดเตรียมรับกับสถาณการณอันจะเกิด

ตามมาไดทันทวงที ในเวลาที่เด็กๆ ของเราสามารถใชงานคอมพิวเตอรกันเสมือนเครื่องมือทําการบานช้ินหน่ึง และ

สามารถทองเที่ยวไปในเครือขายอินเตอรเน็ตเสมือนหน่ึงวามันเปนสวนหลังบานของเขาเอง

"ส่ือลามกบนอินเตอรเน็ต" เรื่องรอนๆ ในสภาสหรัฐฯ

ผลจากสื่อลามก คนโรคจิต และการลอลวงที่มีเพนพานอยูบนเครือขายอินเตอรเน็ตนี้ ทําใหใครตอใคร

ในประเทศสหรัฐอเมริกาตางพากันออกมาเตนกันใหญ ทุกคนรูสึกวามันเปนปญหา แตทางแกปญหาน้ันตางคนตางก็มี

แนวคิดที่แตกตางกันออกไปจนบางครั้งเหมือนกับวามาจากคนละโลกเลยก็มี ลาสุด ในการประชุมวุฒิสภาสหรัฐฯ เม่ือ

ตนเดือนกรกฎาคมทีผานมานี้ "เจมส เอ็กซอน" วุฒิสมาชิกเลือดรอนคายเดโมแครตจากรัฐเนบราสกาก็ไดยื่นรายงาน

เรื่องสื่อลามกบนเครือขายอินเตอรเน็ต (ซ่ึงตอมาเปนที่รูจักกันทั่วไปในชื่อ "สมุดปกน้ําเงิน") เขาสูที่ประชุมวุฒิสภา

รายงานในสมุดปกน้ําเงินของเอ็กซอนน้ันไดจุดกระแสแหงการวิพากษวิจารณขึ้นมาอยางตอเน่ือง ดวย

ภายในน้ันมีภาพลามกวิปริตจํานวนมากมายซ่ึงทางเอ็กซอนระบุวาไดโหลดมาจากอินเตอรเน็ต ภาพเหลาน้ัน มีทั้งที่เปน

ภาพเปลือยของอิสตรีถูกมัด และทารุณกรรมดวยการจ้ีบุหรี่, การใชมีดดาบยาวแทนอวัยวะเพศชาย, ภาพอิสตรีกําลังมี



เพศสัมพันธกับสุนัขพันธเยอรมันเชพเพิรดตัวบะเร่ิมเทิ่ม ฯลฯ เอ็กซอนเรียกภาพเหลาน้ันวาเปน "สิ่งอันนา

สะอิดสะเอียน และไปไกลเกินกวาศีลธรรมจรรยาของมนุษยจะยอมรับได"

วุฒิสมาชิกเอ็กซอนไดนําเสนอถึงวิถีทางที่จะจํากัดสิ่ง

เลวรายเหลานี้ดวยการออกกฏหมาย "Communication Decency

Act" มาควบคุมความสุภาพเรียบรอยของสื่อตางๆ ที่จะถูกเผยแพร

ออกไปยังสาธารณชนภายในเครือขายอินเตอรเน็ต ซ่ึงไมวาตัวกฏหมาย

"Communication Decency Act" ที่วานี้จะมีรูปแบบเนื้อหาเปน

อยางไร มันไดถูกยอมรับในหลักการไปแลวอยางทวมทนโดยเพื่อนๆ

วุฒิสมาชิกของเอ็กซอน ซึ่งผลการลงมติในข้ันรับหลักการของที่ประชุม

วุฒิสมาชิกก็ไปขัดแยงกับวัตถุประสงคในการกอต้ังเครือขายอินเตอรเน็ต

ที่ตองการใหเปนสื่อเสรี (free speech) เขาอยางจังเบอรชนิดหลีกเลี่ยง

ไมได

การถูกคุกคามเสรีภาพจากนักการเมือง ทําใหนักคอมพิวเตอรที่หวงแหนเสรีภาพบนอินเตอรเน็ตตาง

พากันออกมาปกปองโลกการสื่อสารอันเปนที่รักของตนกันอยางเอาจริงเอาจัง หลายคนต้ังขอแยงกฏหมายที่จะควบคุม

เสรีภาพของสื่อบนอินเตอรเน็ตวา "ปจจุบันน้ัน สภาพศีลธรรมจรรยาในสหรัฐอเมริกาเองก็ใชจะดีเดอะไรนัก ดวย

สภาพแวดลอมทั่วไปที่เปนอยู เด็กๆ อาจจะสามารถสัมผัสกับสื่อลามก และการลอลวงไดรอยแปดพันวิธี มากมายกวาที่

เขาจะมีโอกาสสัมผัสจากอินเตอรเน็ตไมรูต้ังก่ีเทาตัว ดังนั้น ถึงรัฐจะควบคุมสื่อบนอินเตอรเน็ตก็ใชวาจะทําใหสื่อลามก

ที่เด็กสัมผัสจะลดลงไปไดสักเทาไร รัฐควรจะไปใหความสนใจกับปญหาที่สําคัญๆ อยางเรื่องอาชญากรรม อัตราการ

วางงาน และการไรที่อยูอาศัย มากกวาที่จะคอยยุงกับเรื่องเล็กๆ นอยๆ อยางเรื่องสื่อลามกบนอินเตอรเน็ต รัฐควรจะ

ปลอยใหพอแมผูปกครองเปนผูรับภาระความรับผิดชอบที่ควรจะมีตอลูกหลานของตัวเองในสวนน้ีไปตามที่มันควรจะ

เปน"อยางไรก็ตาม ลําพังภาพอุบาทลามกอาจจะยังไมเทาไร สิ่งที่แยยิ่งไปกวาน้ันในความรูสึกของผูปกครองชาวสหรัฐ

คือ การที่มีพวกโรคจิต พวกกามวิตถาร เขามาเปนสมาชิกเครือขายอินเตอรเน็ตกับเขาดวย และบรรดาคนโรคจิต

เหลานี้จะเที่ยวสงขอความอันนาสะอิดสะเอียนไปตามเครือขายอินเตอรเน็ต บางคนสงขอความอยางเดียวไมพอยังสง

ภาพอุจาดลามกของตนเขาไปอีกดวย (สาวๆ ที่เคยรับโทรศัพทจากคนโรคจิตคงจะรูซึ้งถึงพฤติการณนาสะอิดสะเอียน

เหลาน้ีไดเปนอยางดี และลองจินตนาการดูวาถามันไมไดมาแต

เสียงแตมีภาพมีคําพูดเปนลายลักษณอักษรตามมาดวยมันจะย่ิง

นากลัวขนาดไหน)

แตที่นากลัวที่สุด คือประเภท เฒาหัวงู หรือ

หมาปาในรางแกะ ซึ่งจะเขามาลอลวงเหลานักคอมพิวเตอรวัยเยาวใหหลงไหลคิดวาเปนเพ่ือน เปนที่ปรึกษา หรืออะไรก็

ตามแต เพ่ือที่วาจะแอบถามเบอรโทรศัพท ชื่อและที่อยู บางครั้งอาจจะแกลงสงภาพแสกนของเด็กวัยใกลๆ กันมาเพ่ือ

หลอกใหสงภาพกลับไปบาง (ทํานองคลายๆ กับเพ่ือนทางจดหมายที่มักจะมีการแลกรูปอะไรตอมิอะไรกัน เพียงแต

เพ่ือนทางจดหมายน้ีดําเนินไปอยางรวดเร็วมากเพราะไมตองอาศัยบุรุษไปรษณีย) หากเหย่ือหลงเชื่อก็อาจจะถูกกอกวน

หรือลอลวงไปทํามิดีมิรายในที่สุด



แมแตในบานก็ไมปลอดภัยอีกแลว !!

ในอดีต ผูปกครองชาวสหรัฐมักรูสึกอุนใจวาเด็กๆ จะปลอดภัยจากภยันตรายตางๆ ได เมื่อเขาอยูใน

บานในครอบครัวที่อบอุน ภายในบานผูใหญสามารถสํารวจตรวจสอบปองกันไมใหมีสื่อยัวยุลอแหลมทั้งหลายเขามา

สัมผัสกับลูกหลานของตัวเองได และสําหรับภายนอกบานน้ัน ถึงแมวาจะมีสื่อลามกกระจัดกระจายอยูตามแผงหนังสือ

หรือรานขายของชําบาง แตสายตาที่คอยระแวดระวังของเจาของราน และความกลัวที่จะมีผูพบเห็นการกระทําผิดก็ทํา

ใหเด็กๆ ไมคอยกลาที่จะเขาไปของแวะกับสื่อประเภทน้ีมากนัก เม่ือประกอบเขากับชวงเวลาการใชชีวิตของเด็กฝรั่ง

มักจะอยูระหวางที่บานกับโรงเรียน ก็ยิ่งทําใหผูปกครองชาวสหรัฐวางใจลงไปไดพอสมควร

อยางไรก็ตาม เม่ือสิ่งย่ัวยุทางเพศอันไมพึงประสงคเหลาน้ีสามารถถูกเรียกเขามาไดอยางงายดายโดย

ผานสื่ออิเล็กทรอนิกสอยางเครือขายอินเตอรเน็ตเสียแลวอะไรๆ มันก็เริ่มเปลี่ยนไป สิ่งที่บังเกิดขึ้นในใจของผูปกครอง

ชาวสหรัฐหลายๆ คนก็คือคําถามที่วา "มันมีสื่อลามก และสิ่งย่ัวยุทาง

เพศอยูมากมายขนาดน้ันจริงๆ หรือภายในเครือขายการสื่อสาร

คอมพิวเตอร ?" คําตอบ คือ "เยอะมาก" เผลอๆ จะเยอะกวาที่คน

สวนใหญจะคาดคิดวาจะมีเสียอีก และที่สําคัญ สิ่งย่ัวยุทางเพศที่วาน้ีไม

เพียงแตจะมีอยูเปนจํานวนมากเทาน้ัน ยังเปนที่นิยมของบรรดา

สมาชิกเครือขายคอมพิวเตอรอีกดวย

อยางในการสํารวจวิจัยโดยหองปฏิบัติการ Network

Systems Laboratory ของบริษัท Digutal Equibment Corp.

(DEC) ระบุวา ในจํานวนกลุมสนทนาบนสวนบริการ Usenet ของอินเตอรเน็ต (Usenet discussion groups) นั้น

กลุมที่ไดรับความนิยมในระดับตนๆ คือกลุม alt.sex ซ่ึงเปนการสนทนาวิสาสะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเร่ืองเซ็กสลวนๆ

ประมาณการกันวามีเพ่ือนสมาชิกเช่ือมโยงเคร่ืองคอมพิวเตอรของตนเขามาในกลุมสนทนา alt.sex ในแตละเดือน

ระหวาง 180,000 - 500,000 ราย

และเม่ือเขาไปสํารวจอยางผานๆ บนสวนบริการ World-Wide-Web (WWW) ของอินเตอรเน็ตก็ยังได

ขอมูลที่นาสนใจอีกอยางวา ในขณะที่สื่อเพ่ือความรูอันนาสนใจของสถาบันสมิธโซเน่ียน (Smitsonian Institution's

digital home) มีผูเขาชมผานทาง WWW เพียง 1.9 ลานครั้งในชวงเจ็ดอาทิตย สื่อโปๆ เปลือยๆ ของบริษัทเพลยบอย

(Palyboy's electronic headquarters) กลับมีผูใหความสนใจเขาไปเย่ียมชมถึง 4.7 ลานครั้งภายในอาทิตยเดียว

ภายในชวงปลายเดือนมิถุนายนที่ผานมา หรือคิดเทียบกันกับสื่อของสมิทโซเนี่ยนก็ราวๆ 17 เทาตัว

ผลการสํารวจที่วาน้ีทําใหทานผูอานฉุกใจเหมือนผูเขียนหรือเปลาไมทราบ แตสําหรับผูเขียนแลวใหรูสึก

สงสารสถาบันสมิธโซเนี่ยนเปนกําลัง วาสูอุตสาหต้ังอกต้ังใจผลิตสื่อสารคดีดีๆ ออกมาเพื่อประโยชนแกสาธารณชนโดย

ไมหวังผลประโยชนอะไรตอบแทน นอกจากอยากใหประชาชนพลเมืองโลกมีความรู ความคิดความอานที่ดีขึ้น แตกลับมี

คนสนใจนอยกวาสื่อรูปภาพสาวนุงนอยหมนอยของเพลยบอยเกือบ 20 เทาตัว ทั้งที่สื่อของเพลยบอยนั้นที่แทบจะไม

ตองใชมันสมองอะไรในการสรางสรรคเลย นอกจากเรื่องการจัดฉากและมุมกลองเทาน้ัน

นอกจากน้ี ในการสํารวจวิจัยเร่ือง "การตลาดของสื่อลามกบนเครือขายทางดวนขอมูล" ของมารตี้

ริมม นักวิจัยประจํามหาวิทยาลัยคารเนกี เมลลอน ซึ่งมุงเนนไปที่การศึกษาเฉพาะสวนของบุลเลตินบอรดสําหรับผูใหญ

โดยเฉพาะ (Adult only bulletin board) ซ่ึงถาเทียบเปนสื่อสิ่งพิมพ และภาพยนต ก็เทียบไดกับพวกเรตเอ็กซ นั่นแห



ละ ริมมระบุวามีภาพลามกปรากฏอยูบนเครือขายอินเตอรเน็ตมากกวา 917,410 ภาพ หลายๆ ภาพเช่ือวานาจะเปน

การปอนเขามาโดยผูปวยโรคจิตชนิดตางๆ มีทั้งที่ ภาพที่สอถึงจิตใจอันเปนซาดิสม และมาโซคิสมผสมกันของผูจัดสราง,

ภาพที่ดึงคนลงไปสูความเปนเดรัจฉาน, ภาพของอวัยวะเพศอันโจงแจงนาสะอิดสะเอียน, ภาพของการขับถายปสสาวะ

ลักษณะตางๆ ที่ไมเขาใจวาผูสรางคิดวามันเราอารมณอยางไร, ไปจนถึงกระทั่ง

ภาพของพวกโรคจิตที่ชอบมีเพศสัมพันธกับเด็กๆ ฯลฯ

อยางไรก็ตาม แมวาภายในโลกมืดบางสวนของเครือขาย

อินเตอรเน็ตจะเต็มไปดวยสิ่งสกปรกโสมม แตมันก็มิใชสิ่งเปดเผยอุจาดแกสายตา

ของทุกผูทุกคนที่ผานเขาไปในอินเตอรเน็ต มันไมเหมือนสื่อทางวิทยุหรือทีวีไมกี่

ชองที่สงตรงเขามายังบานพักอาศัยของเราตลอดเวลา ไมวาเราจะตองการหรือไม

จะตองมีอยูสักคร้ังที่บังเอิญเรากดปุมรีโมทเปลี่ยนชองไปเจอมันเขาจนได แตบน

เครือขายอินเตอรเน็ตน้ันมีชองสัญญาณมากกวาสามสิบลานชอง โอกาสที่เราจะ

เปดไปเจอสื่อลามกพวกน้ีโดยบังเอิญจึงนับวามีอยูนอยมาก นอกเสียจากวาต้ังใจจะ

เปดเขาไปจริงๆ และถึงแมผูใชคอมพิวเตอรจะเปดไปเจอชองที่มีสื่อลามกอยู ก็ไม

แนวาเขาจะสามารถเปดเอาภาพเหลาน้ันออกมาดูได เพราะมันจําเปนตองอาศัย

ซอฟทแวรสําหรับภาพกราฟฟก และความรูเรื่องภาษาคําสั่งของระบบปฏิบัติการยูนิกซประกอบดวย

ถึงกระน้ัน มันก็ไมใชเรื่องที่จะวางใจไดเลย เพราะทุกคนยอมรูอยูแกใจดีวาวัยรุนน้ันเปนวัยแหงการ

แสวงหา วัยแหงการเรียนรู (โดยเฉพาะความรูเรื่องเพศ คนที่ผานวัยรุนมาแลว เม่ือลองคิดยอนกลับไป ก็คงตองยอมรับวา

บางครั้งยังทําอะไรหวือหวากวาเด็กวัยรุนสมัยน้ีเสียอีก เพียงแตสมัยนั้นไมมีชองทางใหหวือหวาวูบวาบไดมากขนาดนี้)

จึงไมนาเปนที่แปลกใจเลยวาเด็กๆ จะสามารถเจาะเขาไปดูภาพโปๆ เปลือยๆ บนเครือขายอินเตอรเน็ตไดอยางงายดาย

สิ่งที่พวกเขาตองการในการจะทําเชนน้ันไดก็มีเพียงแตความใฝรูเล็กนอย บวกกับแรงจูงใจที่จะไดพบเห็นสิ่งที่ผูใหญมักจะ

ปกปดไมพูดถึงซ่ึงซุกซอนอยูในอินเตอรเน็ต

"ส่ือลามกออนไลน" อยูใกลแคนิ้วสัมผัส

สิ่งยั่วยุทางเพศออนไลนน้ัน มิไดเปนสิ่งที่อยูไกลจากเยาวชนทั่วไปสักเทาใดเลย เพียงแคเขามีเครื่อง

คอมพิวเตอร, โมเด็ม, และความรูความเขาใจเรื่องโปรแกรมคอมพิวเตอรสักเล็กนอยก็เพียงพอที่จะใหเขาไดเขาไปสัมผัส

กับสื่อลามกจากแหลงตางๆ ดังตอไปน้ีไดแลว |-

- บนบุลเลตินบอรด : จากตอนตนบทความเรามักจะพูดถึงสื่อลามกบนเครือขายอินเตอรเน็ต แตก็ใช

วาระบบการสื่อสารคอมพิวเตอรที่อยูนอกเหนือเครือขายอินเตอรเน็ตอยาง บริการบุลเลตินบอรด (Electronic Bulletin

Board Systems, BBSs) อิสระทั้งหลายจะสะอาดสะอานจากเรื่องเหลาน้ี ย่ิง BBSs ที่ไมคิดคาบริการดวยแลว ยิ่งมี

โอกาสเจอไดบอยมาก เพราะใครๆ ก็สามารถดาวนโหลดเอาภาพเหลาน้ีเขาไปทิ้งไวเพ่ือรอคนมาเปดเจอไดทั้งน้ัน ดังที่

มีการตรวจพบภาพลามกอยูมากมายในบริการ BBSs "Celebrites" ซึ่งเปดใหบริการอยูในยานแถบเมืองแวนคูเวอร

- บนอาณาจักรอินเตอรเน็ต : ในจักรวาลแหงการสื่อสารดวยคอมพิวเตอรน้ัน เครือขายอินเตอรเน็ต

คือแนวหนาที่มาแรงที่สุดในปจจุบัน ดวยจํานวนมวลสมาชิกกวา 30 ลานคน ไมมีกฏขอบังคับควบคุม ไมมีการเซ็นเซอร

ใครมีปญหาโหลดอะไรไดก็โหลดไป ไมวาจะเปนภาพลามกอุจาด หรือภาพพฤติกรมแบบสัตวปาอันนาขยะแขยง



- ไปรษณียอิเล็กทรอนิกส : ดวยโปรแกรมประเภท Internet mail พวกโรคจิตทั้งหลายก็สามารถสง

สารถึงเหยื่อของเขาไดโดยผานทางรหัสที่อยู e-mail ไดอยางสะดวกงายดาย

- สวนบริการ Internet Relay Chat : สําหรับสถานที่พบปะพูดคุยแหงใหมสําหรับวยรุนไฟแรง

ทั้งหลาย "Internet Relay Chat (IRC)" ที่นับวันแตจะไดรับความนิยม

มากขึ้นแหงน้ี เม่ือหนุมสาววัยคะนองเจาะแจะกันขามวันขามคืน

อะไรที่จะตามมาน้ันยากจะเดา

- สวนบริการ Usenet : แมวาเดิมทีสวนบริการ

Usenet จะเปนเวทีแหงการแสดงความคิดเห็น และการอภิปราย แต

พอนานๆ เขาหัวขอการสนทนาก็ชักถูกดึงลงตํ่าไปกวาระดับใตสะดือ

โดยกลุมผูนิยมเรื่องเพศเปนชีวิตจิตใจอยางพวกที่อยูในกลุม alt.sex

มันกลายเปนแหลงที่พวกเขาจะไดมีโอกาสพึ่งพิงจิตใจที่ใฝหาแตราคะ

กามจริต

- นิตยสารเปลือยออนไลน : ที่เด็ดที่สุดเห็นจะไดแก การที่นิตยสารเฉพาะสําหรับผูใหญตางยาตราลง

มายึดสื่ออิเล็กทรอนิกสกันขนานใหญ มีทั้งเพนทเฮาส, เพลยบอย, ฮัสทเลอร ฯลฯ สวนสื่อที่บรรจุในเครือขายสวนน้ี

ของอินเตอรเน็ตก็มี ทั้งที่เปนภาพถาย, บทความ, เรื่องสั้น, ประสพการณชีวิตจริง, ไปจนถึงประเภทตอบปญหาเรื่องเพศ

ฯลฯ

- เครือขาย World Wide Web : โครงขายการสื่อสารใยแมงมุมที่กําลังมาแรงสุดๆ ของเครือขาย

อินเตอรเน็ต เพราะมันเปดศักยภาพในการสื่อสารแบบมัลติมีเดียใหกับผูใชบริการไดอยางเต็มที่ ทั้งภาพและเสียง ซ่ึง

แมวาสวนใหญของสื่อที่บรรจุอยูภายในโครงขาย WWW นี้จะเปนสื่อสะอาด แตการใชเมาสคลิ้กลากไปหาสื่อลามกแบบ

มัลติมีเดียก็มิใชเรื่องยากเกินไป

- ธุรกิจออนไลน : ในจํานวน Web site ที่มีอยูมากมายภายในโครงขาย WWW น้ันมีลักษณะเปนสื่อ

เพ่ือการคา คุณสามารถหาซ้ืออะไรก็ไดตามที่คุณตองการจากบาน ไมจําเปนที่จะตองไปเดินช็อปปงตามหางอีกตอไป

นอกจากจะไปเที่ยว และแนนอน หน่ึงในบรรดารานคาจํานวนมากมายน้ัน ก็มีอยูบางรานที่จําหนายสินคาสําหรับผูใหญ

หรือสินคาที่เก่ียวของกับเร่ืองเซ็กสเปนการเฉพาะ ซ่ึงดวยบริการสั่งซื้อสินคาออนไลนอันสะดวกสบายเชนน้ี เด็กเฮ้ียวๆ

คนหน่ึงที่หมายเลขบัตรเครดิตของพอก็สามารถจะใชซ้ือซีดีภาพโปใหมาสงถึงบานไดเลย แมวาปรกติตัวสินคาน้ันจะระบุ

ไวชัดแจงวา "ไมจําหนายใหกับผูที่มีอายุต่ํากวา 21 ป

"- สวนบริการ Chat rooms : สวนบริการ Chat rooms ซึ่งเปดโอกาสใหนักคอมพิวเตอรไดสงคําพูด

ผานสัญญาณอิเล็กทรอนิกสเขามาสนทนาตอปากตอคํากันไดนี้ (real-time conversation) เปนสวนที่กําลังมาแรงเปน

อยางของเครือขายอินเตอรเน็ต เพราะมันตอบสนองความตองการเพ่ือนใหมๆ ของบรรดาวัยรุนไดเปนอยางดี เปนอีก

ทางเลือกหนึ่งนอกเหนือไปจากการโทรศัพทไปออดออนกับดีเจตามสถานีวิทยุ อยางไรก็ตาม chat rooms ก็เปน

สถานที่ยอดนิยมที่บรรดาตัวแสบในวงการคอมพิวเตอรชอบเขามาสิงสู คอยสงภาษาวิปริตวิตถารไปกอกวนชาวบาน หรือ

หาทางลอลวงเด็กสาวๆ ไปทํามิดีมิราย ดังน้ัน หลายสวนบริการ Kid-only chat rooms จึงตองมีการจัดต้ังผูควบคุม

คอยดูแลการสื่อสารภายในเปนการเฉพาะ



- บริการการส่ือสารออนไลน : ปรกติธุรกิจใหบริการออนไลนที่มีอยูมากมายในสหรัฐอเมริกา ไมวาจะ

เปน America Online, Prodigy, หรือ Compuserve น้ัน นับไดวาเปนสวนที่ปลอดตอสิ่งย่ัวยุทางเพศสําหรับเด็กๆ

มากที่สุดแลว เพราะธุรกิจเหลาน้ีจะมีผูควบคุมคอยสํารวจ

ตรวจสอบเน้ือหาที่สื่อสารอยูภายใน และสามารถกําจัดสมาชิกที่

ประพฤติไมเรียบรอยออกไปจากเครือขายของตนได แตก็ยังไมวาน

ถูกรบกวนจากสื่อลามกไดเชนกัน หากมันถูกใชเปนเกตเวยเพ่ือ

ตอเชื่อมเขากับเครือขายอินเตอรเน็ต

นักลาบนอินเตอรเน็ต

ตอปญหาเร่ืองการลอลวงเด็กๆ บนเครือขาย

อินเตอรเน็ตนั้น เทาที่ปรากฏเปนหลักฐานอยางชัดเจนในรายงานของหนวยงานศูนยตรวจสอบเด็กหายและควบคุมการ

ใชแรงงานเด็กประเทสหัฐพบวายังมีไมมากนัก หลังจากที่เครือขายอินเตอรเน็ตไดรับความนิยมอยางแพรหลายมากวาป

น้ีเพิ่งจะมีรายงาน 12 รายเทาน้ัน ซึ่งนับวานอยมากเมื่อคิดเทียบกับจํานวนเด็กหายและเด็กที่ถูกลอลวงทั้งหมด

ภายในประเทศ และถึงแมวาจะมีจํานวนเพียงเล็กนอย แตมันก็แสดงใหเห็นวาการลอลวงทางออนไลนน้ันมีอยูจริงมิได

เปนเพียงขาวลือ ที่สําคัญ ไมมีอะไรรับประกันไดวาจํานวนเด็กถูกลอลวงจะไมเพ่ิมสูงข้ึนอยางพรวดพราดในปหนาหรือป

ถัดไป

ความระแวดระวังตอปญหาที่อาจจะติดตามมา ทําใหหนวยปราบปรามการลวงละเมิดทางเพศตอ

เยาวชนของศูนยบัญชาการตํารวจประจําเมืองลอส แองเจลิสตองออกมาแนะแนวทางปองกันการลอลวงทางออนไลนตอ

ประชาชน คําเตือนน้ันระบุวา "พวกมิฉาชีพออนไลนประเภทน้ีอาจจะตอพวงเครื่องคอมพิวเตอรของตนเขากับบุลเลติน

บอรดเพ่ือเขาไปพูดคุยกับเด็กๆ ข้ีเหงาที่ไมคอยยอมหลับยอมนอนในยามวิกาล (น่ีไมใชเรื่องที่นาแปลกใจเลย เพราะถา

ลองเปดวิทยุฟงรายการดึกๆ ของไทยที่มีดีเจวัยรุนเปดเพลง จะพบวามีวัยรุนข้ีเหงาโทรเขาไปคุยวันละหลายๆ ราย)

พวกมันจะหลอกเด็กวาเปนคนวัยเดียวกัน และพยายามผูกมิตรดวย เมื่อเด็กเริ่มไววางใจมันแลว มันก็

จะขอช่ือที่อยู และเบอรโทรศัพทไว จากน้ัน มันก็เปลี่ยนจากการพบปะทางออนไลนมาเปนการคุกคามเด็กทางกายแทน

ดังน้ัน ทางปองกันที่ดีที่สุดที่ผูปกครองจะปกปองลูกหลานจากนักลอลวงออนไลนเหลานี้ไดก็คือ การสอนใหเด็กรูจักการ

ปฏิเสธ และการตัดบทเม่ือตองสัมผัสกับแขกแปลกหนาที่มีพฤติกรรมอันชวนสงสัย เพราะย่ิงเผลอไปตอปากตอคํากับ

พวกจิตวิทยาสูงเหลาน้ี มันก็อาจจะถูกยั่วยุ ถูกลอหลอกใหหลงเดินไปในทางผิดๆ ไดอยางงายดาย"

อยางไรก็ตาม อันตรายจากการลอลวงออนไลนที่อาจจะเปนไปไดน้ียังคงมีโอกาสเกิดขึ้นไดคอนขางนอย

ในชีวิตจริง เพราะปรกติบริการออนไลนทั้งหลายที่อนุญาตใหผูใชบริการเชื่อมคอมพิวเตอรเขามาพูดคุยเจาะแจะกัน

(On-line chat room) น้ัน สวนใหญมักจะมีผูควบคุมที่คอยดูแลไมใหเปนไปในทางเสื่อมเสีย โดยเฉพาะอยางยิ่งพวก

บุลเลตินบอรดที่มีการระบุ "สําหรับเด็กโดยเฉพาะ" ดวยแลว การควบคุมยิ่งเปนไปอยางเขมงวดกวดขันยิ่งข้ึนไปกวาที่

เปนอยูตามปรกติอีก

เรื่องที่อาจจะนาเปนหวงกวาเร่ืองนักลอลวงออนไลนที่ยังคงมีอยูไมมากนัก คือการที่บรรดาเด็กๆ ชาว

สหรัฐหันมาทําตัวเปนสิ่งย่ัวยุทางเพศเสียเอง เด็กวัยรุนหลายคนปอนคําพูดยวนอารมณเขาไปในอินเตอรเน็ต เชนการ

แนะนําตัวเองวา "หญิงซารอนฉาตองการเพ่ือนชายที่เซ็กซี่พอ" หรือ "ถึงใครก็ไดที่ตองการติดตอกับอีหนูสุดฮ็อท" บางก็



แตงบทกวีเชิงอีโรติกประเภท "ฉันฝนวากําลังจูบเธอ...เธอลูบไลผมฉันไปมา...อารมณที่พลุงพลานถูกกดดับดวยเนินถันอัน

สลางของเธอ......" (ตอไปเมืองไทยก็อาจจะเปนแบบเขาบางก็ได ถายังสงเสริมคานิยมเร่ืองวัตถุภายนอกกันอยูเชนใน

ปจจุบัน)

กระน้ัน ขนาดที่เด็กๆ เร่ิมจะมีเซ็กสทางออนไลนกันบางแลวนี้ ก็ยังคงมีนักจิตวิทยาบางคนของสหรัฐ

บางคนออกมาแสดงความคิดเห็นในเชิงที่สนับสนุนการเรียนรูเรื่องเซ็กสทางเครือขายออนไลนของบรรดาเยาวชนเหลาน้ี

อยูดี โดยใหความเห็นถึงขอดีของเซ็กสออนไลนวา ยังไงมันก็ไมทําใหเด็กๆ ทองไมมีพอขึ้นมาได และในวัยที่ตองการ

เรียนรูเรื่องเพศอยางมากเชนน้ี การเรียนรูผานทางเครือขายอินเตอรเน็ตก็ยังดีกวาที่จะ

ปลอยใหเด็กๆ ไปเรียนรูกันเอง ยิ่งตอนน้ีโรคเอดสกําลังระบาดกันไปอยูทั่วโลกดวย

"นักกฏหมาย" กับ "นักคอมพิวเตอร" ใครจะเปนผูยุติปญหา

ตามที่กลาวมาขางตนแลววาสมุดปกน้ําเงินของวุฒิสมาชิกเอ็กซอนน้ันได

กอใหเกิดกระแสการวิพากษวิจารณกันอยางกวางขวาง และถึงแมวาผูคนสวนใหญในวงการ

คอมพิวเตอรจะรูสึกวาถูกคุกคาม และไมคิดวามันนาจะเปนการแกไขปญหาที่ตรงจุด ไมนาจะไดผล เพราะถึงไมมีสื่อทาง

คอมพิวเตอร เด็กๆ สหรัฐก็ยังถุกแวดลอมไปดวยสื่อลามกและสิ่งย่ัวยุทางเพศดวยสื่ออ่ืนๆ อยูดี แตในที่สุดการบังคับ

ควบคุมเสรีภาพในการสื่อสารบนเครือขายอินเตอรเน็ตก็กําลังถูกผลักดันใหออกมาเปนกฏหมายโดยวุฒิสภา อยางไรก็

ตาม การที่กฏหมายฉบับดังกลาวจะคลอดออกมาไดนั้นจําเปนตองไปผานการอนุมัติจากสภาพผูแทนราษฎรเสียกอนอีกที

หน่ึง

จึงยังนับวาบบรรดานักตอสูเพ่ือเสรีภาพบนอินเตอรเน็ตไมสิ้นไรซึ่งหนทางสูรบปรบมือกับวุฒิสภา

เสียเลยทีเดียว อยางนอยพวกผูแทนราษฎรก็มักจะเปนคนรุนใหมกวาพวกวุฒิสมาชิก พวกน้ีมักจะมีความช่ืนชมใน

เทคโนโลยีสมัยใหม และก็มักจะใหความสําคัญกับเสรีภาพของสื่อมวลชนเปนอยางมาก การยอมใหมีกฏหมายออกมา

ควบคุมอินเตอรเน็ตเทากับเปนการละเมิดเสรีภาพในการพูด และเสรีภาพในการสื่อสารระหวางประชาชนอันถือวาเปน

สิทธิเสรีภาพข้ันพ้ืนฐานของสหรัฐอเมริกาโดยตรง

และที่นับวาเปนขาวดียิ่งขึ้นไปอีกสําหรับวงการอินเตอรเน็ต เม่ือคริส ค็อก ผูแทนในสังกัดพรรครีพับลิ

กันจากมลรัฐแคลิฟอรเนีย ไดจับมือรวมกับ รอน ไวเด็น ผูแทนในสังกัดพรรคเดโมแคร็ตจากมลรัฐโอเรกอน และเพ่ือ

สมาชิกสภาผูแทนราษฎรอีกจํานวนหน่ึงไดเสนอรางกฏหมายใหมในช่ือ "Internet Freedom and Family

Empowerment Act" เขาสูรัฐสภาสหรัฐ โดยมจีุดมุงหมายเพ่ือสนับสนุนเสรีภาพบนเครือขายอินเตอรเน็ต ในราง

กฏหมายที่วาน้ันระบุหามชัดเจนไมใหรัฐกอต้ังหนวยงาน หรือรางกฏหมายเขาไปบังคับควบคุมการสื่อสารภายใน

เครือขายอินเตอรเน็ต ในขณะเดียวกัน ก็มิไดละเลยปญหาเรื่องสิ่งยั่วยุทางเพศที่เปนอันตรายตอเด็กๆ แตใชวิธีสงเสริม

ใหมีการปกปองคุมครองเด็กๆ ผานทางสมาชิกในครอบครัว หรือชองทางอื่นๆ แทน

ไมเพียงแตบรรดานักการเมืองเทาน้ันที่ออกมา

เตนตามกระแสที่ถูกกอข้ึนโดยวุฒิสมาชิกเอ็กซอน บรรดา

บริษัทผูผลิตและผูพัฒนาผลิตภัณฑคอมพิวเตอรซ่ึงจะเปนผูไดรับ

ผลกระทบโดยตรงหากมีการออกกฏหมายมาควบคุมการสื่อสาร

บนเครือขายอินเตอรเน็ต ก็ดูจะเปนเดือดเปนรอนตอปญหาสื่อ



ลามกบนอินเตอรเน็ตอยูมิใชนอยเชนกัน หลายๆ บริษัทไดมีการพัฒนาซอฟทแวร หรือระบบขึ้นมาเพ่ือแกไขปญหา

ดังกลาว ลาสุด ไดมีการรวมมือกันระหวางบริษัทไมโครซอฟท, บริษัทเน็ทสเคป และผูใหบริการเน็ตเวิรกจํานวนหน่ึง

ทําการผลิตภัณฑซึ่งสามารถปกปองเด็กๆ จากสื่อบนอินเตอรเน็ตซึ่งผูปกครองสงสัยวาจะไมเหมาะสมได

แนวความคิดหน่ึงที่ไดรับการนําเสนอขึ้นมา คือการใสรหัส Kid Code ใหกับสื่ออิเล็กทรอนิกสทั้งหลาย

ที่จะถุกปอนเขามาภายในเครือขายอินเตอรเน็ต โดยการกําหนดตําแหนงที่อยูบนอินเตอรเน็ตไวสวนหนึ่งใหเปนสวนของ

สื่อที่อาจจะไมเหมาะสมกับเยาวชน ซึ่งก็นาจะเปนที่พออกพอใจกันทั้งสองฝาย ทางฝายผูปกครองของนักคอมพิวเตอร

วัยเยาก็คงแฮ็ปปวาสามารถควบคุมการสัมผัสสื่อของบุตรหลานไดงายขึ้น ในทาง

กลับกัน พวกบริษัทธุรกิจที่ทําสื่อเยายวนวาบหวานก็ยอมจะแฮปปเพราะปรกติ

พวกน้ีก็ไมหวังวาจะทําตลาดกับเด็กๆ อยูแลว

สวนอีกแนวคิดหน่ึงที่มีการดําเนินการจนสําเร็จออกมาเปนตัว

ผลิตภัณฑแลว คือ "SurfWatch" ซอฟทแวรทีท่ําหนาที่เขาไปสํารวจตรวจสอบ

ภายในอินเตอรเน็ต แลวเปรียบเทียบเปาหมายที่เด็กๆ จะเปดเรียกเขาไปดู กับ

ลิสตรายการของพ้ืนที่อันไมเหมาะสําหรับเด็ก หากพบวาตองตรงกันก็จะไม

อนุญาตใหเด็กๆ เปดเอาภาพอันไมเหมาะสมเหลาน้ันออกมา ซอฟทแวรราคา 50

เหรียญสหรัฐนี้เปนเสมือนชองทางที่เปดใหผูปกครองชาวสหรัฐสามารถเลือกที่จะ

เซ็นเซอรเฉพาะสื่อที่ตนเองเห็นวาไมเหมาะสมกับบุตรหลานของตนได

ทางออกสําหรับผูปกครองโลวเทค

สําหรับผูปกครองทั่วไปที่มิไดจบการศึกษามาทางดานคอมพิวเตอร และก็ไมมีเวลาวางมากพอจะมาน่ัง

ทําความศึกษาเรื่องการใชงานคอมพิวเตอรกันอยางเอาจริงเอาจัง (เพราะลําพังแคงานการที่รับผิดชอบตามอาชีพก็แทบ

จะแยแลว) การลงทุนซ้ือคอมพิวเตอรดีๆ มาใหลูกใชแลวตองประสบกับปญหาสิ่งย่ัวยุทางเพศดังที่กลาวมาแลวก็อาจจะ

ทําใหมึนไปเลยได เพราะจะควบคุมการใชงานของลูกก็ควบคุมไมถูกดวยไมรูถึงวิธีการใชงานคอมพิวเตอรมากอน ใน

ขณะเดียวกันจะหามดวยคําสั่งก็ไมแนใจวาจะไดผลขนาดไหน เพราะถาจะวาไปแลวก็เหมือนกับวาคุณใหลูกไปเดินเที่ยว

หางดวยเงินสดเต็มกระเปา แตสั่งหามวาไมใหซื้ออะไรเลยน่ันแหละ

ตอสภาวะอันชวนกระอักกระอวนใจเชนที่วา ผูเขียนพบขอเสนอแนะที่นาสนใจจากนิตยสารนิวสวีค

ฉบับเดือนกรกฏาคม เขาใหขอเสนอแนะที่นาสนใจ และอาจจะเปนทางออกที่ดีใหกับทานผูปกครองหลายๆ ทานไดดวย

ดังน้ี |

1. ใชบริการ Online Blocks : ในเครือขายบริการออนไลนหลายๆ ราย อยางเชน American

Online และ Prodigy นั้น จะมีกลไกการควบคุมสื่อที่ไมเหมาะสมสําหรับผูใชบริการวัยเยาโดยเฉพาะ กลไกที่วาจะไม

อนุญาตใหผูใชเขาถึงบริการดังกลาวไดเลยหากทางบริษัทไดรับการแจงจากผูปกครองมากอน ดังน้ัน ทางที่ดีทาน

ผูปกครองควรจะไดทําความเขาใจในการบริการลักษณะไวบางพอประมาณ เพ่ือที่จะสามารถเลือกใชกับลูกหลานของตน

ได

2. เตือนเร่ืองอันตรายในอินเตอรเน็ต : ควรพยายามตรวจสอบใหมั่นใจวาบุตรหลานของทานรูดีวา

เครือขายคอมพิวเตอรน้ันมีประโยชนและโทษอยางไรบาง กอนที่จะปลอยใหเขาเขาไปเพลินกับโลกแหงการสื่อสาร



ขอมูล คอยเตือนเด็กๆ ไมใหเที่ยวไปเปดเผยขอมูลสวนตัวที่อาจจะเปอันตรายตอตนเองในที่สาธารณะ หรือตอคนแปลก

หนา, และตองไมมีการนัดพบกับเพ่ือนรวมสนทนาบนเครือขายอินเตอรเน็ตโดยที่ไมไดรับอนุญาตจากพอแมเสียกอน

และถามีการพบปะกันก็ควรจะไมอยูนอกการรับรูของพอแม, อยาลืมวา ในสภวะการสื่อสารผานเครือขายคอมพิวเตอร

ที่ไมเห็นหนาคาตาไมไดยินเสียงพูดนั้น พวกโรคจิตและผูไมหวังดีสามารถจะแอบอางเปนใคร หรืออายุเทาใดก็ได

3. ไมปลอยใหเด็กเลนคอมพิวเตอรโดยลําพังนานๆ : วิธีการที่จะไมปลอยใหเด็กใชเครื่องคอมพิวเตอร

อยูตามลําพังที่ดีที่สุด คือการจัดวางเครื่องคอมพิวเตอรไวในหองนั่งเลนอันเปนที่คนในบานมักจะมีกิจกรรมรวมกัน ไม

ควรปลอยใหเด็กขลุกอยูกับเครื่องคอมพิวเตอรภายในหองนอนของเด็กเอง และพยายามอยูไมหางเด็กนักเวลาที่เขา

กําลังใชเครื่องคอมพิวเตอร อาจจะพยายามเขาไปมีกิจกรรมรวมดวยในบางครั้ง เชน อาจจะขอใหลูกสอนถึงวิธีการใช

งานคอมพิวเตอรบางอยาง และถาลูกหลานของทานมีกิจกรรมบนอินเตอรเน็ต ก็ใหพูดคุยแสดงความสนอกสนใจใน

กิจกรรมของเขา ใหเขาเลาถึงเพ่ือนๆ ในเครือขายอินเตอรเน็ตใหฟงบาง

4. ควบคุมใหเด็กใชเครื่องคอมพิวเตอรอยางมีวินัย : ใหความสนใจกับเวลาที่เด็กใชไปกับเครื่อง

คอมพิวเตอรดวย เพราะการหมกตัวอยูหนาจอคอมพิวเตอรนานๆ น้ัน ไมเพียงแตจะทําใหสุขภาพของเด็กไมแข็งแรง

เทาที่ควร ยังอาจจะทําใหเด็กสายตาเสีย และมีขอบกพรองในโครงสรางรางกายไดดวย หากเด็กนั้นน่ังอยางไมถูก

สุขลักษณะ ย่ิงไปกวานั้นหากการจอมอยูหนาจอเปนการใชบริการออนไลนดวยแลว มันยอมหมายถึงคาโทรศัพท

จํานวนมหาศาลที่พอแมตองจาย แถมยังเปดโอกาสที่เด็กจะสัมผัสกับสิ่งย่ัวยุทางเพศอีกดวย (ยิ่งถาเด็กไมยอมหลับยอม

นอนดวยแลว ยิ่งนาสงสัยเปนพิเศษ)

5. ใชโปรแกรมซอฟทแวรชวยดวย : ปจจุบันมีผูผลิตโปรแกรมซอฟทแวรขึ้นมาเพื่อคอยตรวจสอบ

และปองกันผูใชคอมพิวเตอรจากสื่ออันไมพึงประสงคเปนการ

เฉพาะ อยางเชนโปรแกรม "SurfWatch" เวลาที่โปรแกรม

ประเภทน้ีตรวจพบวามีความพยายามเปดไปยังสวนบริการ

Penthouse ของ WWW มันจะปรากฏขึ้นเปนจอวางๆ และ

ประโยค "Blocked by SurfWatch' แทนที่จะเปนภาพของ

สาวนอยสาวใหญทั้งหลาย และทราบวาจะมีโปรแกรม

ประเภทน้ีถูกทยอยผลิตออกมาอีกในอนาคต ฉน้ัน หากไม

เปนการเหลือบากวาแรงเกินไป ผูปกครองที่มีลูกๆ เปนนักทัศนาจรทางออนไลนก็นาจะหาซ้ือมาไวใชสักชุดหน่ึง

6. อยาทําคนเดียว : การระวังปกปองลูกๆ จากสิ่งย่ัวยุทางเพศเหลาน้ี จะไมมีประโยชนอะไรเลยหาก

คุณทําของคุณไปเพียงครอบครัวเดียว เพราะถึงลูกๆ จะไมไดสัมผัสกับสื่อลามกที่บาน พวกเขาก็ยังมีโอกาสไปสัมผัสกับ

มันไดตามบานเพ่ือน ตามสถานศึกษา และแหลงมั่วสุมของเยาวชนที่มีอยูเกลื่อนกราดไปหมด ดังน้ัน การที่จะทําให

มาตรการที่ยกมาทั้งหาขอไดผลสมดังต้ังใจ จึงตองเปนการรวมมือกันทั้งชุมชน พอแมของเพ่ือนๆ ลูก และครูบา

อาจารยตามโรงเรียนตองชวยกันดูแลเด็กๆ ดวย

นู๊ดออนไลน์...

Internet

Transcript of นู๊ดออนไลน์...