ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

54
0

description

Ποιητική συλλογή 2012 Καταπακτή

Transcript of ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

Page 1: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  0  

 

                           

 

 

       

 

 

 

 

 

 

Page 2: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  1  

                           

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Page 3: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  2  

 

 

 

Page 4: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  3  

ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ

ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

 

Page 5: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  4  

Page 6: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  5  

ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ

ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

ΚΑΤΑΠΑΚΤΗ

ΛΕΜΕΣΟΣ 2012

Page 7: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  6  

Σειρά: ΠΟΙΗΣΗ

Τίτλος: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

Συγγραφέας: Πάνος Γιαννακού

Εξώφυλλο: Πάνος Γιαννακου,

Επιµέλεια: Ζωή Γεωργίου

 

 

 

 

 

 

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδηµοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, µερική ή περιληπτική ή η απόδοση κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχοµένου βιβλίου µε οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, µηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούµενη γραπτή άδεια του συγγραφέα. Νόµος Ν.128(Ι)/2004 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου περί πνευµατικής ιδιοκτησιας που ισχύουν στην Κύπρο.

ISBN: 978-9963-9138-1-7

©Copyright Καταπακτή / Πάνος Γιαννακού – Λεμεσός 2012

Page 8: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  7  

Μόνο γι’ αυτή τη στιγµή ας ήµουν γλάρος

να πετούσα από πάνω µου το ηλίθιο αυτό βάρος.

Κ. ΒΗΤΑ

Page 9: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  8  

Page 10: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  9  

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ήταν όλα έτοιµα για να τυπώσω αυτό το βιβλιαράκι µε σκέψεις, ποιήµατα κτλ. Μέχρι που µια αόρατη σκέψη µε τυρανούσε για αρκετό καιρο. Μέρες χρόνια και έλεγα, ας µην το τυπώσω. Και γιατί να τυπώσω τα συναισθηµατα µου δηλαδή; Ωσπου την σκέψη µου αυτή κατέρριψε ένα έντοµο. Ένα από τα 2.100 διαφορετικά είδη εντόµων που ανήκουν στην κατηγορία «εφηµερόπτερα». Mια µύγα δηλαδή. Που τριγύριζε άσκοπα στο δωµάτιο και έδωσε ζωή στην εκκωφαντική ησυχία του δωµατίου µου και έκανε τον σκύλο µου να σηκωθεί και να παίξει µαζι της.

Page 11: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  10  

Page 12: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  11  

ΑΓΟΡΑΣΑ ΕΝΑ ΣΤΥΛΟ

Αγόρασα ένα στυλό γιατί είχα την ανάγκη κάτι να γράψω. Το σκέφτηκα, το έγραψα κι' αµέσως το µουντζούρωσα. Έπειτα σε κάδο το 'ριξα. Ίσως αυτή η αχρηστευµένη κόλλα να 'ταν ακριβώς όσα ήθελα να πω.

Page 13: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  12  

ΕΚΛΟΓΕΣ

Σήµερα ήταν οι εκλογές. Σηκώθηκα το πρωί έκανα καφέ ντύθηκα πήγα στην τουαλέτα κατέθεσα τα πολιτικά µου πιστεύω και τράβηξα το καζανάκι. Έπειτα πήγα µια βόλτα στο πάρκο µε τον σκύλο µου γιατί ήθελε και αυτός να ψηφίσει.

Page 14: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  13  

Α-ΓΑΠΗ

Μα τι είναι αυτή η χαζή λέξη... ' αγάπη ' και από που κατάγεται; Mε το στερητικό 'α' µπροστά είναι ότι ζει από α-µφιβολία.  

Page 15: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  14  

ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ

Ευτυχία είναι όταν βρίσκεις τυχαία σπίτι ένα µισογεµάτο πακέτο τσιγάρα. Απογοήτευση είναι όταν πετάς το µόλις αναµµένο σου τσιγάρο. Κατάθλιψη είναι όταν στο τασάκι υπάρχουνε τέσσερα µισοαναµένα τσιγάρα. Έρωτας είναι όταν εύχεσαι να σου ζητήσει αυτή ένα τσιγάρο. Αγάπη είναι όταν σιγοµαζεύεις τις στάχτες και φαντάζεσαι πως θα ήτανε αν καπνίζατε µαζί το τελευταίο σου τσιγάρο.

Page 16: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  15  

ΤΑ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ Δεν µιλούσε µε τον αδερφό του για χρόνια. Βρισκόντουσαν µόνο σε γάµους και σε κηδείες. Ώσπου µια µέρα πήγε ο ένας στην κηδεία του άλλου του µίλησε. Μα δεν του απάντησε.

Page 17: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  16  

ΗΘΕΛΑ Ήθελα να µου κάτσεις αλλά εσύ µου στάθηκες σε όλες τις δύσκολες στιγµές.

Page 18: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  17  

ΟΤΑΝ ΒΡΕΧΕΙ Για φαντάσου όταν βρέχει πόσο όµορφα ακούγονται οι στάλες  τα δέντρα που µυρίζουν. Τα παιδιά στην αυλή του σχολείου τρέχουν κιέπειτα ζωγραφίζουν το πρωτοβρόχι. Οι περαστικοί µε τα παλτά βρεγµένα και ένας παραπονιέται που λερώθηκε το καινούριο του παλτό. Ένα ζευγάρι φιλιέται στη βροχή. Για φαντάσου όταν βρέχει στις φυλακές. Πως λες να ακούγεται η σιωπή που διαπερνά το κελί; Aµάξια δεν περνάν. Ουρανός το ταβάνι. Το παράθυρο µοιάζει µε οθόνη µικρή που δείχνει απ έξω τους τοίχους να στάζουν και ίσως, ίσως να δακρύζουν. Εκείνη τι νύχτα κάποιος εκλιπαρούσε γονατιστός όλο το βράδυ µια σταγόνα να βρέξει το παλτό του. Έπειτα τα µάτια έγιναν βροχή.

Page 19: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  18  

ΠΑΓΙΔΑ

Σαν πλησιάζεις χάνω τα λόγια µου. Το παίζω άνετος µα µέσα µου βράζω. Με σέρνει το άρωµα, το βλέµµα, το δέρµα σου. Μόνο µε σεν' ανασταίνοµαι και ξαναζώ. Αν δεν έρθεις απόψε θα πνιγώ γιατί ξεχείλισε το σπίτι µου απ' αγάπη. Ο έρωτας είναι παγίδα µε πνίγει στα πιο ρηχά νερά µε νανουρίζει ώσπου να κοιµηθώ κι' αθόρυβα µου κλείνει το σφυγµό µου.

Page 20: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  19  

ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ

Χαρίζεται έρωτας με αντάλλαγµα το ανέπαφο του χρόνου. Πωλείται αγάπη σε εύθραυστο σώµα µε άφθαρτα όνειρα σε τιµές ευκαιρίας.

Page 21: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  20  

ΤΩΡΑ

Tώρα δεν χρειάζεσαι κανέναν να κρατάει σκοπιά µε κανένα ακορντεόν και κανένας δεν θα σε τιµωρήσει αν λερώσεις τους τοίχους µε graffiti και συνθήµατα. Tώρα δεν χρειάζεσαι καν σπρέι. Tώρα γεµίζεις τους τοίχους όλων των φίλων σου µε συνθήµατα Συνθήµατα αγάπης Επανάστασης Ανθρωπίνων δικαιωµάτων Βρισιές. Eίσαι ο αναρχικός επαναστάτης  του Facebook                      

Page 22: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  21  

ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΑΓΑΠΗ

Όταν έρθει η αγάπη µην την κρατήσεις για πολύ. Μην τη δέσεις µε αλυσίδα απ’ τον αέρα γλιστράει πιο πολύ. Βρήκες και ‘συ την αγάπη σου! Σε είδα κρεµασµένο στο σαλόνι να παρακαλείς και αυτή καθιστή στον καναπέ σου να βλέπει τηλεόραση. Μα εσύ περίµενες για µέρες εκεί περίµενες για νύχτες κρεµασµένος γιατί σου είπε πως αν κοιµηθείς θα χαθεί µε τον αέρα το πρωί. Όταν έρθει η αγάπη πες της πως «δεν µε νοιάζει αν είσαι η όχι εδώ» πες της πως «έξω χαράζει, αν θές φύγε, φύγε το πρωινό». Μη σφίξεις την αγάπη απ το λαιµό. Σε σκιάχτρο θα µεταµορφωθεί. Θα έχει ήδη βαρεθεί.

Page 23: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  22  

MISS FRANKESTEIN    

Miss Frankenstein, µαγείρεψες το µυαλό µου. Την καρδία µου την έβαλες στην κατάψυξη για να την διατηρήσεις για πάντα δικιά σου. Έστριψες τα αισθήµατα µου σε ένα βαρύ τσιγάρο και τα κάπνισες. Κατάπιες τις ιδέες µου, µα σου στάθηκαν και πνίγηκες.

Page 24: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  23  

Η ΠΟΥΤΑΝΑ Την ρώτησα: «Με αγαπάς ακόµα;» Και αυτή µου απάντησε «Με κάνεις µόνο να γελάω». Όταν τελείωσε η πουτάνα µε µια κίνηση της πλήρωσα όλα της τα χάδια. Φεύγοντας αγόρασα επίσης και ένα δάκρυ της.

Page 25: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  24  

ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ Σε περιµένω µήπως και έρθεις και µου στείλεις ένα µήνυµα. Ποιος ξέρει που διασκεδάζεις ποιανού Μινώταυρου λύνεις το αίνιγµα. Σε περιµένω να έρθεις µήπως µου δώσεις µια ελπίδα. Ποιος ξέρει ποιανού χαµογελάς ποιού  γίνεσαι το εφήµερο στήριγµα. Κι αν δεν έρθεις εγώ θα κοιµηθώ και αύριο ίσως σου γράψω ένα καλύτερο ποίηµα.

Page 26: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  25  

ΑΝ  

Mου είπε ότι αν χρησιµοποιήσω όλη την ενέργεια τις σκέψης µου µπορώ να αιωρούµαι. Της είπα ότι αν ζει κάθε στιγµή µπορεί να αιωρείται.

Page 27: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  26  

ΠΕΤΑΛΟΥΔΟΥΑ  

Kαταπίνεις ανύποπτα φωτιές και δε σε νοιάζει. Τον πιο άπιαστο µου πόθο εσύ τον είχες ήδη. Σε φανταζόµουν µε φόντο µοβ και χιονισµένη µε πεταλούδες διάφανες σε µια λίµνη. Με στέλνεις µακριά και τόσο κοντά σου εκτοξεύεις θλίψη και µου λες: «Ίσως να µη σ αγάπησα ποτέ µου τελικά». Kι έτσι τη σκέψη µου ρυθµίζεις. Tα καράβια από µακριά για σένα πετάν και εσύ ανάλαφρη χορεύεις τη νύχ

 

Page 28: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  27  

ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ  

Eαν ο έρωτας σου διαρκεί όσο µια γρίπη  για µένανε, θέλω να πάθεις χρόνια πνευµονία.                                                            

Page 29: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  28  

Η ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ Η εκκωφαντική σιωπή αυτού του λεπτού µέσα στο κεφάλι µου ήταν σαν: Δύο αυτοκίνητα να τράκαραν και έκοψαν στη µέση ένα δέντρο, που τρύπησε την καρδιά του συνοδηγού, καταδικάζοντας ισόβια τον οδηγό, που λίγο πριν αυτοκτονήσει στο κελί του ένας τύπος µε  ρώτησε:   «Τι ώρα είναι;»   Και έτσι έσωσα τον οδηγό Από θανατηφόρο δυστύχηµα.                      

Page 30: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  29  

Ο ΣΚΥΛΟΣ Ξάπλωσα στο κρεβάτι και ο σκύλος µου ήταν πλάι µου. Τον αγκάλιασα γιατί έκανε κρύο και αυτός σηκώθηκε µε µιας. Πήγε στον καναπέ να κοιµηθεί. Κάποτε ήµασταν µαζί. Τώρα ούτε ο σκύλος µου δεν θέλει να µε αγκαλιάσει.  

Page 31: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  30  

ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ Tο προστάτευε απ’ τα πλοία,  από τα αλλόκοτα κύµατα. Τίποτα πια µην το πειράξει τίποτα µην το πονέσει τώρα. Eπάνω του το κουβαλούσε κοιµότανε το ένα και το άλλο δίπλα του κοιµόταν µαζί για πάντα υποσχέθηκαν πως θα ΄ταν. Παρόλο που το ένα για χρόνια ζούσε στη ράχη του άλλου πια νεκρό.

Page 32: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  31  

ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ Είµαι ξυράφι µεθυσµένο. Ροκανίζω τις φάτσες σας γρήγορα και υστερικά, έπειτα τις παρατάω τρύπιες και φεύγω. Τα φρύδια σας τα ξεριζώνω όπως κλαδεύουν το ξερό γρασίδι. Τα τιποτένια µάτια σας τα δαγκώνω µε µιας και απότοµα. Είµαι πριόνι που σκοτώνει αµέσως. Και εσύ που διαβάζεις αυτές τις λέξεις µαλάκα, να ξες πως δε θα µου γλιτώσεις. Φλώρε, έ φλώρε στον εαυτό µου µιλάω  µη σκιάζεσαι.

Page 33: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  32  

O ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ Ο ψυχολόγος του µίλησε ευθέως: «Πέταξε όλα όσα σου τη θυµίζουν». Και αυτός δίχως δεύτερη σκέψη έβγαλε το µαυροσάκουλο και πέταξε την καρδία του.

Page 34: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  33  

ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ Έχω στο πρόσωπο µου Κάτι ειδικά γρανάζια που σφίγγουν το δέρµα µου και µου λένε «έλα, χαµογέλα». Στην καρδιά έχω κάτι τροχαλίες. Δίνουν ρυθµό σ’εκείνην. Την κάνουν να ζει κανονικά. Έχω ένα τσίρκο µέσα µου Κλόουν, πίθηκους, φρικιά που κάθε µέρα µε υποτάσσουν παίζοντας µε το είναι µου τσιρίζοντας «έλα, χαµογέλα». Έτσι και ‘γω χαµογελώ. Είµαι το µπουρδέλο που ήθελα να γίνω. Τώρα πια δεν πενθώ. Eίµαι και’ γω κανονικός.

Page 35: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  34  

ΕΑΥΤΟΣ Βαρέθηκα να κάνω παρέα µε άτοµα που δεν µε εκφράζουν και έτσι έκοψα κάθε επαφή µε τον εαυτό µου.

Page 36: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  35  

ΘΑ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙ Νοιώθω στ αλήθεια ότι µια µέρα ο σκύλος µου που όλη µέρα κοιµάται από καναπέ σε κρεβάτι και από κρεβάτι σε καναπέ θα ξεσηκωθεί θα κατασπαράξει το σπίτι µαζί και µένα

βγάζοντας µια αγρια κραυγή

µέσα απ την σκυλίσια ψυχή του

και θα µεταµορφωθεί σε µένα

καθιστός µπροστά απ τον Η.Y

περιµένοντας να νιώσει για λίγο άνθρωπος.

Page 37: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  36  

ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Στο καρναβαλι µια κοπέλα χόρευε σαν πόρνη. Δίπλα της ο φίλος της ,φορούσε µια τεράστια περούκα. Ίσως ήταν ο µόνος τρόπος να κρύψει τα κέρατα του.

Page 38: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  37  

ΤΑ ΛΕΦΤΑ Φτάνει πια να µιλάτε για λεφτά. Το µυαλό σας έχει κολλήσει σε αυτά. Ξεχάσατε πως είναι ανέµελα να περπατάς το βήµα σας χρεώσατε ακριβή πατηµασιά. Πάψτε πια να µιλάτε για λεφτά. Ο ήλιος λάµπει για σας και δωρεάν.

Page 39: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  38  

7 Μια λέξη το πρωί που εξυπνούσε έγραφε στο χέρι του ένας άνδρας. Κι όσο την έβλεπε εγελουσε και όσο την κοίταζε εζούσε. Μια λέξη κάθε µέρα που ξυπνούσε έγραφε στο χέρι του ένας κάποιος και χαρούµενος, ούτε που θρηνούσε ξεσπούσε µεθώντας κι αγαπούσε. Κι αν η τύχη του εγύριζε την πλάτη και είχε χάσει και πάλι στα χαρτιά κοίταζε αργά µες την παλάµη τη λέξη µε τα γράµµατα 7 ΘΑΝΑΤΟΣ

Page 40: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  39  

ΓΥΡΙΖΩ ΣΠΙΤΙ Γυρίζω σπίτι, δεν έχω τι να περιµένω. Κάποτε και η πιο µικρή µου προσµονή µε κάνει να επιµένω πως παντού είναι η ζωή. Σκέφτοµαι στο δρόµο καθώς πηγαίνω πως θα ήτανε αν µε ‘βλεπα µες στον καθρέφτη γερασµένο. Δε θα κρατούσε άλλο η προσµονή. Θα ήθελα απλά να ήµουν στη ζωή. Να γυρίζω τώρα σπίτι να µην έχανα καθόλου χρόνο γράφοντας κάτι σαν και αυτό.

Page 41: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  40  

ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ    

O θρησκευτικός επιστήµων έφαγε µια ολόκληρη ζωή µελετώντας και ψάχνοντας για την ύπαρξη ή όχι  της µεταθανάτιας ζωής. Μέχρι που κατέληξε στο συµπέρασµα ότι ξέχασε να ζήσει.                                                    

Page 42: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  41  

ΡΟΖ ΡΟΔΟ    

Ένα ροζ κουστούµι περπατάει και χορεύει µε µια οµπρέλα. Βγάζει το καπέλο χαιρετάει τα δέντρα το πρωί. Τραγουδά µε τα πουλιά που του έµοιαζαν µε χορωδία σε ωδή. Μέσα στο δάσος του ανοίγουνε δρόµο όλα τα φύλλα. Του χαµογελάει ο ουρανός και παίζει στο ποτάµι. Ποτίζει τα µικρά φυτά, αγκαλιάζει τα µεγάλα, τις πέτρες ονοµάζει µε ονόµατα ξεχωριστά, τα αγριολούλουδα κρυφοκοιτάζει και όλο χαµογελάει. Αφού η ζωή του ήτανε αυτή. Μέσα στο δάσος από τόσο δα παιδί. Το «ροζ κουστούµι» όπως τον λέγανε, µες στην καλύβα εκεί στο βάθος ήτανε φίλος και προστάτης του πιο όµορφου δάσους. Ώσπου ένα πρωινό που ξύπνησε, ο ουρανός ήτανε φοβισµένος. Με βήµατα αργά προχώρησε και είδε το ποτάµι λυπηµένο. Έτρεξε, φώναξε όµως τα δέντρα είχανε πεθάνει . Τα φύλλα που αγάπησε µυρίζανε καπνό και στάχτη. Έκλαψε τόσο που απ’ τη λύπη του πέθανε στην όχθη στο ποτάµι. Κτίστηκε εκεί κτίριο µεγάλο µε επιχειρήσεις και κουστούµια. Και κάθε µέρα που τα βλέπω είναι όλα µαύρα και ίδια.

Page 43: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  42  

Όµως στη γυάλινη την πόρτα της εισόδου µπρος βλάστησε ένα ρόδο ροζ πλάι στην όχθη εκεί που κάποτε υπήρξε ένα όµορφο ποτάµι.  

Page 44: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  43  

Ο ΠΡΙΓΚHΨ

Τον ψηλό πρίγκιπα που έχεις φανταστεί απάνω στ' άσπρο του άλογο να ‘ρθεί µε δόντια κάτασπρα και σώµα χορευτή άλλο πια µην καρτερείς. Χέρια δυνατά να σ’ αγκαλιάσουν κι' ίσως γλυκά να σ’ οδηγήσουν σε κόσµους µαγικούς παραµυθένιους άλλο πια να µην προσµένεις.

Θα 'ρθω εγώ. Μπρος τη στροφή σου θα φανώ µε ένα παραµιλητό τρικλίζοντας ένα σκοπό ψόφιο βρίζοντας µεθυσµένος. Με ακολουθία από µπύρες κουτάκια δεµένα στα πόδια µου καπνίζοντας και πίνοντας σε σένα θυµίζοντας: «Στη σκισµένη φορεσιά µου και στην καρδία µου µέσα κρύβεσαι ' συ».

Page 45: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  44  

ΡΟΚ

Σήµερα πουλήθηκε στη µαύρη αγορά µια ταµπέλα 20 καρατίων που έγραφε επάνω τη λέξη ροκ.

Page 46: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  45  

ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ Πάντα έψαχνα την αγάπη το ερέθισµα για ανταµοιβή της νοητής µου καλής ψυχής και το αποτέλεσµα τον αλλοπρόσαλλων πράξεων µου. Ξέρω πως φάνηκα ενδιαφέρον µα αυτή η µανία να νιώσεις τα πάντα να ρουφήξεις κάθε σταγόνα της ζωής όπως λέει και ο Καρυωτάκης ήταν ο επιτάφιος µου.

Page 47: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  46  

REALITY ΣΟΟΥ Σας παρακαλώ, αφήστε µε να µείνω λίγο ακόµα στο σόου.  Στο reality που κτιστικά µε γυάλινα πιόνια. Λάτρεψε µε τώρα σαν λούτρινο Θεό  κάνε τα βυζιά µου χρηµατοµπαλόνια. Κρίνε τα αισθήµατα µου από ένα ακουστικό. Θέλω να πάρω το στέµµα του νικητή. Σαν γέρος αρουραίος στην κορυφή θα φτάσω. Κρυώνω  θα καταστραφώ. Μη! Μη σβήνεις την  ΤV.

Page 48: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  47  

4008 Mε καλώδια τυλιγµένο µπαλαρίνας πόδι κι όνειρα ψηφιακά γεµίζουµε το κάθε κύτταρο, την κάθε πόλη. Tι υπέροχα που όλα στροβιλίζονται και τραβεστί µέσα στο δρόµο αυνανίζονται. Είναι ωραία που τα δέντρα δεν υπάρχουν πια ούτε µια ανάσα αληθινή δεν µε ζεσταίνει. Aχ και τα φιλιά βγαίνουνε όλα τεχνητά. αγκαλιές ροµποτικές και βλέµµατα αστραφτερά που µαγνητίζουνε. Ούτε άγχος ούτε νύχτα δεν υπάρχει εδώ τον ήλιο τον αφήσαµε, φεγγάρι πλαστικό. Τόσο ωραία είναι ‘δω που δεν γνωρίζω πια πως ήταν όλοι αυτοί, που άνθρωποι ονοµάστηκαν γιατί εγώ διάβασα πως κάποτε υπήρξανε και αγαπούσαν, πλήγωναν και περπατούσανε. Μα τώρα όλα εδώ είναι υπέροχα γιατί έχω ό,τι χρειάζοµαι. Αλλάξαν όλα κι είναι όµορφα µα όχι πιο πολύ από τα µάτια µου που µάλλον αυτά τα πήρα από παλιά κληρονοµιά. Κι όλοι στο δρόµο µε κοροϊδεύουν στις οθόνες τους αφού στη σκέψη σου τα µάτια µου γυαλίζουν και υγραίνονται.

Page 49: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  48  

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Το πρόβληµα δεν είναι ότι ξεχνάω εύκολα. Το πρόβληµα είναι ότι δεν µου λέτε πράγµατα άξια θύµησης.

Page 50: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  49  

Ν ‘ΑΠΟΣΥΡΘΩ Τί είναι αυτή η αρχοντική µας θλίψη που µε κάνει να ξαναζώ την κάθε µέρα; Αύτη η µανία της λύπης η θολή όλο µε θέλει και µε σέρνει πάρα πέρα. Με κύµατα πηγαίνω αργά και αγριεµένα. Και πάντοτε γιορτάζω που πάλι τα κατάφερα: Να θάψω όσα έκτισα, να αφήσω όσα κέρδισα, να φτύσω αυτά που πόθησα,  ν 'αποσυρθώ. Θα κοιµηθώ σε ένα στρώµα από σύννεφο γεµάτο ψέµατα. Aς ταξιδέψω αργά µες τον ωκεανό να ξεχαστώ. Ένα ταξίδι της ψυχής µου τόσο ανάλαφρο ν' αποσυρθώ.                      

Page 51: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  50  

ΚΙΝΕΖΙΚΑ Διάβασες τα ποιήµατα µου και µου είπες πως ήταν στα κινέζικα. Εγώ όµως τα έγραψα στη γλώσσα που µιλήσαµε. Αν µάθεις λίγο για µένα κινέζικα τότε θα σ' αγαπήσω.

Page 52: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  51  

   

Page 53: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  52  

Page 54: ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ

  53