C

M

Y

K

Αρ. Φ.: 148ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011

Ζεστός και καλός ο φετινός Σεπτέμβρης, κατάλληλος για μπάνια παράτεινε την παραμονή αρκετών ξενιτεμένων, δίνοντας μια επιπλέον ανάσα στην αγορά και στην ψυχολογία μας που τόσο έχουμε ανάγκη. Μεγάλη εντύπωση μας κάνει η αγαπη του κόσμου που έζησε ή έστω πέρασε από το Φιλιάτι, και παρήγορο στοιχείο συνάμα, αφού κάτι καλό θυμούνται από εμάς, ας μην είμαστε μικρόψυχοι με τους εαυτούς μας.Η εφημερίδα μας συνεχίζει να δίνει τις μάχες της- αλλά για τη δική της μάχη της επιβίωση δεν έχει ευοίωνα σημάδια. O… μισός καφές το μήνα, που θέλει για να στηριχθεί η έκδοση, φαίνεται βαρύς πικρός, για κάποιους συμπατριώτες. Ισως έχουν δίκιο, οι κρατικές αφαιμάξεις τους στέγνωσαν... Βέβαια, κάποιοι ξεχνούν ή αδιαφορούν, κάποιοι βάζουν το χέρι και πιάνουν πανί με πανί και κάποιοι άλλοι πιάνουν καβούρια... Όπως και να έχει, τα πράγματα είναι δύσκολα για την έκδοση της εφημερίδας, αλλά αν είναι να σωθούν οι συμπατριώτες από το σταμάτημα της… ας γίνουμε θυσία!

Άλλα έργα ν’ αγαπιόμαστε… Η λογική λέει πως όταν ξοδεύεις περισσότερα από όσα βγάζεις κάποτε θα σε πάρει… ο Καλαμάς, ειδικά αν δεν κάνεις κάτι για να διορθώσεις την κατάσταση. Τρώγαμε λοιπόν αρκετά χρόνια τώρα, πολλά παραπάνω από όσα βγάζαμε και έτσι βρεθήκαμε να χρωστάμε ¨της Μιχαλούς¨- σαν χώρα. Και βέβαια το μάθαμε… όταν

άρχισαν οι δανειστές να ανησυχούν για τα δανεικά τους. Οι κυβερνήτες δεν έλεγαν τίποτε … δεν ήθελαν να μας πικράνουν. Έτσι λοιπόν γευόμαστε σήμερα τα μαγειρέματα των πολιτικών των τελευταίων τριάντα χρόνων- τις υποχρεώσεις έναντι των δανειστών που έλαχε στη σημερινή κυβέρνηση να σερβίρει. Η κυβέρνηση λοιπόν, δυο χρόνια τώρα, έχει κουραστεί να εξαγγέλλει μέτρα και σταθμά, αλλά σταθμίζοντας την αποτελεσματικότητα της το κράτος και το χρήμα παραμένουν ασυμμάζευτα. Δεν πρέπει να μας παραξενεύει που το κάνουν τόσο άκομψα. Δεν ξέρουν από τέτοιο κουμάντο. Δεν τους ξανάτυχε να κόβουν μισθούς και συντάξεις, να μπήγουν φόρους και χαράτσια, να διαλύουν τον ιδιωτικό και απολύουν τον δημόσιο τομέα. Ξέρουν αυτά που έκαναν μέχρι χθες. Να τάζουν λαγούς με πετραχήλια και χωρίς, να δημιουργούν υπηρεσίες της τρελής, να βολεύουν ψηφοφόρους πρόσκαιρους και διαρκείς, κάνοντας το δημόσιο- το εργαλείο του κράτους- λαϊκή εμποροπανήγυρη. Έτσι μας κυβερνούν από την απελευθέρωση και μετά- όπως δείχνουν και οι στοίχοι του Σουρή, στη δίπλα στήλη. Οι άνθρωποι άλλαξαν αλλά οι νοοτροπίες και οι πρακτικές παραμένουν ίδιες κι απαράλλαχτες. Γιατί

αυτό δεν μπορεί να μπει μια τάξη σ’ αυτό το κράτος και συνεχίζουμε να παίρνουμε βραβεία προχειρότητας, ανευθυνότητας, ρεμούλας και ψευτιάς. Είναι να απορείς; Πώς περιμένουν οι κυβερνώντες τη στήριξη του μέσου έλληνα πολίτη, ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που διέρχεται ο τόπος, μόνο αυτός πληρώνει τη νύφη; Πώς να συναινέσει ο κόσμος να πληρώνει την κακοδιοίκηση, την ρεμούλα και την αρπαχτή, στην οποία διέπρεψαν οι κρατικοί άρχοντες και υπάλληλοι, ενώ συνεχίζει να ¨ζει και βασιλεύει¨, το άδικο κράτος, με την ανοχή και συγκάλυψη πολλές φορές των θεσμικών ελεγκτικών μηχανισμών του; Που ήταν το ¨ξεκάθαρα¨ του προηγούμενου πρωθυπουργού και που είναι το ¨όλα στο φως¨, με το οποίο μας θύμιζει στοιχειώδεις δημοκρατικούς θεσμούς, ο σημερινός; Σε ποιόν να πει την γνώμη του και τον πόνο του, ο πολίτης, αφού κανένα πρωτοβάθμιο κύτταρο της δημοκρατίας δεν λειτουργεί; Μήπως στην Αριστερά ¨της προόδου¨ που κρατάει μόνο τον τίτλο και τα… χάμουρα;Έως πότε αυτή η πολιτική παράσταση- μπερντές του Καραγκιόζη- θα στηρίζεται στον πατριωτισμό των ελλήνων, εκμηδενίζοντας κάθε ελπίδα προόδου και προκοπής αυτού του τόπου; Η ίδια στρεβλή λειτουργία του κεντρικού κράτους ακολουθείτε και στην αυτοδιοίκηση. Ποιος Θεσπρωτός πολιτικός ασχολείται, δημοσιοποιεί και παίρνει θέση, προτείνει και παλεύει και για ποιο τοπικό ή άλλο ζήτημα; Η μόνη τους συμμετοχή είναι να κατακρίνουν όσους κυβερνούν σήμερα, στρώνοντας το έδαφος για την δική τους επιστροφή. Δοξάζουν τη σιωπή και την αποτυχία του κυβερνώντος- δρώμενα που θα φέρουν εαυτούς στην εξουσία… κι ας κουρεύεται η πατρίδα. Τα ίδια κι απαράλλαχτα και στα τοπικά, δημοτικά. Ελεύθεροι κι ωραίοι κυκλοφορούν ανάμεσα μας, ορισμένοι που κυβέρνησαν την ιδιαίτερη πατρίδα και την έπαιξαν παρτίδα… Τα χτεσινά λαμόγια παραδίδουν ιδιαίτερα στα σημερινά ανερχόμενα. Τα πρόσφατα ¨καλά παιδιά¨ συνεχίζουν ότι και τα προηγούμενα ¨κακά¨, με μόνη διαφορά πως σήμερα δεν υπάρχουν λεφτά… Αλήθεια, χρειάζονται πολλά λεφτά για να λειτουργήσει η δημοκρατία, για να μάθει π.χ., ο κόσμος, την κατάσταση του Δήμου του, που σου εμπιστεύτηκε να κυβερνήσεις; -Γ.Κ.-

Δεν είχε ξημερώσει καλά καλά εκείνη τη Δευτέρα στο Λίμποβο- που τώρα το λένε Κρυονέρι- και ακούμε δυνατά κτυπήματα στην πόρτα, ήταν ο Χρήστος Σκεύης. Τι έγινε Χρήστο; -Ντουφέκια πέφτουν, πολλά ντουφέκια και βόμβες. ¨Βρε τους Μακαρονάδες ¨λέει ο πατέρας μου ¨μας κήρυξαν τον πόλεμο¨. Δεν έχασα καιρό, ντύθηκα κι έφυγα τρέχοντας για το ύψωμα ¨Κουτσοχέρη¨ να δω. Γύρισα στο χωριό κι όλοι ήταν αναστατωμένοι. Τι θα κάνουμε, που θα κρυφτούμε; Ο

πάππους μου ήθελε να κρύψει τα λεφτά και τα ομόλογα της τράπεζας. Ο Διονύσης Μαρκατσέλης υπηρετούσε στο φυλάκιο Χορμούλης, αλλά εκείνη τη μέρα ήταν με διανυκτέρευση στο χωριό. Είχε μαζί και το όπλο του, έφυγε τρέχοντας. Πέρασε από τους Άγιους Πάντες και βαδίζοντας την ανηφόρα είδε τους Ιταλούς. Έπιασε μια πέτρα για ταμπούρι και με λίγες σφαίρες που έριξε τους καθήλωσε ως το βράδυ.

Συνέχεια στη 7η σελίδα

Του Γ. ΣΟΥΡΗΣ πριν 120 χρόνια Ποιος είδε κράτος λιγοστόσ’ όλη τη γη μοναδικόεκατό να ξοδεύεικαι πενήντα να μαζεύει;Να τρέφει όλους τους αργούς,να ‘χει επτά πρωθυπουργούς,ταμείο δίχως χρήματακαι δόξης τόσα μνήματα;Να ‘χει κλητήρες για φρουράκαι να σε κλέβουν φανερά.κι ενώ αυτοί σε κλέβουνετον κλέφτη να γυρεύουνε;Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρεύτηκανονείρατα, ελπίδες και σκοποί,οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκανδεν ξέρουμε τι λέγεται ντροπή.Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρικάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.Από προσπάππου κι από παππούσυγχρόνως μπούφος και αλεπού.Θέλει ακόμα- και αυτό είν’ ωραίο-να παριστάνει τον Ευρωπαίο.στα δυο φορώντας τα πόδια πού ‘χειστο ένα λουστρίνι στ’ άλλο τσαρούχι.Δυστυχία σου Ελλάςμε τα τέκνα που γεννάς!Ω, Ελλάς ηρώων χώρα,τι γαιδάρους βγάζεις τώρα;

Μνήμες από τον πόλεμο του '40ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΕΣ

«Η φωτογραφία κοσμεί το γραφείο στην Αθήνα, του φίλου δικηγόρου-εργατολόγου Γιάννη Κούλα- που γεννήθηκε δίπλα στο ποτάμι, στο Μαντζιάρι»

C

M

Y

K

Σελίδα 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

- Ο Παναγιώτης Π. Δημητράκος και η σύζυγός του Παναγιώτα Τσίτου- κόρη των συμπολιτών Σωτήρη και Ελένης- απέκτησαν στην Αθήνα που ζούνε τον πρώτο τους οικογενειακό βλαστό ένα υγιέστατο αγόρι.ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ Ο Φώτης Μίγκος και η σύζυγός του Ελένη Τζοβάρα βάπτισαν το κοριτσάκι τους στον Ι.Ν. Αγίου Κοσμά Φιλιατών παρουσία εκατοντάδων συγγενών και φίλων. Το όνομα ΑΝΝΑ χάρισε στη νεοφώτιστη ο νουνός της Ακης Κώτσιας. Το ευτυχές γεγονός γιορτάστηκε στο κέντρο ΔΙΟΝΥΣΟΣ των Φιλιατών, με πλούσιο τραπέζι και ζωντανή μουσική που διασκέδασε τους καλεσμένους για πολλές ώρες.- Ο Γρηγόρης Γιάννη Σιάκος και η σύζυγός του Μαρία, βάπτισαν το δεύτερο τους παιδί στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Ασπροκκλησίου. Ο Ανάδοχος Σπύρος Τάγκας έδωσε στο νεοφώτιστο το όνομα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ήτοι το όνομα του παππού από την μητέρα. Μετά το μυστήριο οι γονείς δεξιώθηκαν τους συγγενείς και φίλους στο κοσμικό κέντρο ΣΙΑΚΟΣ του Ασπροκκλησίου, όπου απόλαυσαν εξαιρετικά εδέσματα και γλέντησαν για πολλές ώρες υπό τους ήχους τοπικού μουσικού συγκροτήματος.- Ο Θεόδωρος Κούρτης και η σύζυγός του Λουκία Κούρτη- Παπαδοπούλου κόρη του Λάμπρου, βάφτισαν το πρώτο τους παιδί στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Ασπροκκλησίου. Το όνομα ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ έδωσε η νουνά στη νεοφώτιστη, όνομα της γιαγιάς της. Μετά το μυστήριο ακολούθησε γλέντι στο κέντρο ΠΑΡΑΛΙΑ Φιλιατών, με την παρουσία πολλών συγγενών και φίλων του ζευγαριού.

ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ - Βασίλης Πλαστήρας και η Αλεξάνδρα (Σάντρα) Σταυράκη και οι δύο δάσκαλοι έδωσαν αμοιβαία υπόσχεση γάμου και αρραβώνιασαν στις 18 Ιουνίου.ΓΑΜΟΙ- Ο Ντίνος Μπακατσούλας του Ιωάννη και της Αικατερίνης- Φαρμακοποιός και η Αντα Σόρογκα- Φαρμακοποιός επίσης και κόρη του Θωμά και της Γεωργίας, παντρεύτηκαν στις 3η Σεπτέμβρη, στο όμορφο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής της Πλαταριάς. Τα νυφικά στέφανα αντάλλαξε η κουμπάρα του ζευγαριού Παρασκευή Τσέντζου, παρουσία εκατοντάδων προσκεκλημένων. Στον πανέμορφο χώρο του Ξενοδοχείου Regina Mare στην Πέρδικα πάνω από τα κύματα, έγινε το γαμήλιο τραπέζι όπου παρακάθισαν εκατοντάδες συγγενείς και φίλοι, έφαγαν, ήπιαν και διασκέδασαν για πολλές ώρες υπό τους ήχους αυθεντικού παραδοσιακού συγκροτήματος. - Ο Χρόνης Καπαλίδης του Νικολάου και της Ευαγγελίας και η Ειρήνη Μέμμου του Δονάτου και της

Σπυριδούλας τέλεσαν τους γάμους τους το Σάββατο 17/9 στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Αλεξανδρούπολης. Τα νυφικά στέφανα αντάλλαξε ο κουμπάρος Γεώργιος Κιζηρίδης, παρουσία εκατοντάδων γνωστών και φίλων του ζευγαριού. Ακολούθησε γλέντι στο κοσμικό κέντρο ¨Μέγαρο¨ της περιοχής. Του γάμου προηγήθηκε σπουδαίο γλέντι μια βδομάδα πριν στο κέντρο ΣΕΛΕΥΚΟΣ, για τους Φιλιατιώτες συγγενείς και φίλους, όπου ο Χρόνης και η Ρένα, το νέο ζευγάρι, με την παρουσία πολλών συγγενών και φίλων έδωσαν χορευτικό ρεσιτάλ- με την Ορχήστρα ¨Μεσόγειος¨. Ο Ηλίας Τσάγκας και η Σταματία Σπ. Μιχόπουλου τέλεσαν τους γάμους τους στον Αγιο Δημήτριο Φιλιατών με κουμπάρους τον Δημήτρη Σιώζο και τον Θοδωρή Κούρο, παρουσία πολλών καλεσμένων. Στο κέντρο ΠΡΑΣΙΑ δεξιώθηκαν τους εκατοντάδες συγγενείς και φίλους όπου διασκέδασαν για πολλές ώρες με το πρώτο κλαρίνο της Θεσπρωτίας- τον Γιώργο Βρακά και τον καλλίφωνο Γιάννη Παππά. Ο Απόστολος Νέτης του Βαγγέλη και της Ευδοξία παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του Γεσθημανή Γαστερατου του Ευάγγελου και της Πανωραιας. Μια βδομάδα γλένταγαν το γεγονός οι Νεταίοι, που είχαν έρθει πολλοί και από το εξωτερικό. Πυροτεχνήματα, ντουφεκιές, τραπεζώματα, χοροί και τραγούδια, άχαγε το Φιλιάτι για πολλές μέρες. Στον Ι.Ν. Ευαγγελίστριας Ηγουμενίτσας έγινε η στέψη και άλλαξε τα στέφανα η κουμπάρα Αρτεμης Κατσέλη. Στου ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΛΛΑΣ στρώθηκε το γαμήλιο γλέντι για εκατοντάδες προσκεκλημένους των νεόνυμφων, όπου γλέντησαν για πολλές ώρες με ζωντανή μουσική.

Φωτεινή Σιούτη, ετών 98. Εκλεισε σχεδόν αιώνα η σεβάσμια γερόντισσα- αρχόντισσα της κάτω γειτονιάς των Φιλιατών. Από του Δήμου από την Σίταινα η καταγωγή της, έμελε να παντρευτεί τον αείμνηστο Νικόλα Σιούτη και να ζήσει μαζί του μια ζωή ενάρετη και αρμονική. Ανθρωπος μειλίχιος κι αγαπητός, αφοσιωμένος στην πολυμελή οικογένεια που απέκτησαν με τον σύζυγό, την οποία προίκισαν με πολλά από τα χαρίσματα τους. Σαν ̈ εικόνισμα¨ την είχα, την πρόσεχαν και την αγάπαγαν, παιδιά, νυφάδες κι εγγόνια την κυρά Νικόλαινα. Στο κοιμητήριο της Αγίας Τριάδας έγινε η νεκρώσιμος ακολουθία της, παρουσία των παιδιών της- ο μεγάλος, Τάτσης της ήρθε από την Αμερική- συγγενών, φίλων και χωριανών. Συλλυπούμαστε τα παιδιά της Αναστάση, Μηνά, Δάφνη κλπ συγγενείς. Καλογήρου Δημήτρης, ετών 87. Εφυγε ένας ακόμη Τσαμαντιώτης της παλιάς φρουράς, γιός του αείμνηστου Σπύρο Καλόγηρου- Χανιτζή στο Φιλιάτι. Εξαίρετος άνθρωπος και χαρακτήρας έχαιρε εκτίμησης από όσους τον γνώριζαν. Παντρεμένος με την αείμνηστη πατριδολάτρισσα με την ξεχωριστή ¨λουλουδιασμένη¨ πέννα, Ανδριάνα Ζούλα, απόκτησαν έναν γιο που τιμά το όνομα τους. Συλλυπούμαστε το γιο του Σπύρο, την αδελφή του Ευτυχία Σπ. Κώτση κλπ. συγγενείς. Δημητρούλα Μιχ. Γκάνια, ετών 98. Κοντά στο αιώνα έζησε η καλοκάγαθη γερόντισσα. Από το Γηρομέρι η καταγωγή της, από του Πάντου, έμελε να παντρευτεί στην Πλεσίβιτσα τον αείμνηστο Μιχάλη Γκάνια και να δημιουργήσει μαζί του πολυμελή οικογένεια από 7 παιδιά. Συλλυπούμαστε τους οικείους και ειδικά τον γαμπρό της πρόεδρο του χωριού Μιχάλη Δόβρα. Χρήστος Λάγαρης, ετών 73. Εφυγε από τη ζωή ένας γαμπρός Τσαμαντιώτης που αγάπησε το χωριό όσο λίγοι. Παντρεμένος με την Βασιλική Ξούρα παρέμεινε στο χωριό όπου και δημιούργησε οικογένεια. Ασχολούμενος με την κτηνοτροφία

υπήρξε ένας από τους στυλοβάτες της ζωής του χωριού, αφού συνέβαλε στο να μεταλαμπαδεύσει και στα παιδιά του την αγάπη για το χωριό και την κτηνοτροφία. Με την συμμετοχή πολλών συγγενών φίλων και χωριανών ενταφιάσθηκε στο κοιμητήριο του Τσαμαντά. Συλλυπούμαστε την σύζυγο Βασιλική, τα παιδιά Μιχάλη, Κώστα, Σωτήρη καθώς και λοιπούς συγγενείς. Γρηγόρης Ίδαρης, ετών 85. Απεβίωσε πλήρης ημερών ο αείμνηστος Πλεσιβιτσιώτης την καταγωγή και μόνιμα εγκατεστημένος για πολλά χρόνια στο Fitchburg της Βοστώνης στις USA- αδελφός εν ζωή του αείμνηστου επίσης Κολιο Ιδαρη. Παντρεμένος με την Πλεσιβιτσιώτισσα Ανθούλα Γκουρούση δημιούργησε οικογένεια από δυο παιδιά που τιμούν το όνομά τους. Συλλυπούμαστε την Ανθούλα τα παιδιά του Λίτσα και Τάκη καθώς κλπ συγγενείς και ειδικά τον ανιψιό του και φίλο μας Τάσο Ιδαρη- άτυπο ¨ανταποκριτή¨ μας. Γεώργιος Μαντέλος, ετών 66. Από καρδιακή ανακοπή έφυγε σε μικρή ηλικία ο Γιώργος, ο μεγαλύτερος γιός της πολυμελούς οικογένειας του αείμνηστου Βασίλη Μαντέλου. Παντρεμένος με την κυρά Δωροθέα απέκτησαν δυο παιδιά και χάρηκε τρία εγγόνια. Ο Γιώργος έφυγε μικρός από το Φιλιάτι, όπως και όλοι η οικογένεια του Τσίλη Μαντέλου, για βιοποριστικούς λόγους. Αλλά και λίγο που έζησε εδώ έγραψε ιστορία, γιατί ήταν άνθρωπος έξω καρδιά, της πιάτσας και του καλαμπουριού. Συλλυπούμαστε την οικογένεια του και ιδιαιτέρως τα αδέρφια του Νύση, Νίκο και Παναγιώτη- πετυχημένο επιχειρηματία στη Μάνδρα Αττικής. Βλάσης Γκόρτζος. Εφυγε από τη ζωή ένα σημαίνων μέλος της γνωστής Βαβουριώτικης οικογένειας, ένας πετυχημένος Θεσπρωτός της διασποράς. Τελειώνοντας την Νομική εργάσθηκε δίπλα στον αείμνηστο Χρήστο Παπασταύρου- βουλευτή Θεσπρωτίας και υπουργό. Παντρεύτηκε την Μαρία, κόρη του Παπασταύρου και μαζί χάρηκαν τον γιό τους Χρήστο και τις επιτυχίες του στη ζωή. Διετέλεσε στέλεχος σε μεγάλους Κρατικούς Οργανισμούς και από εκεί έδειξε την αγάπη του για τον τόπο και τους συμπατριώτες. Συλλυπούμαστε την σύζυγό του, τον γιό του κλπ συγγενείς και ιδιαίτερα τον αδελφό του Κώστα Εκδότη των ¨Θεσπρωτικών Νέων¨. Μακατσιώρης Δημήτριος. Σε προχωρημένη ηλικία εγκατέλειψε τα εγκόσμια ο αείμνηστος Πλεσιβιτσιώτης. Παντρεμένος με την κυρά Βάτσιο απέκτησαν ένα παιδί την Βαγγελιώ. Συλλυπούμαστε τους οικείους. Λεωνίδας Κολιοτάσης, ετών 60. Γρήγορα μας τον πήρε ο χάρος τον Λεωνίδα βυθίζοντας την μικρή μας κοινωνία στο πένθος. Μόλις είχε πάρει τη σύνταξη και έπαιρνε να ορθοποδήσει από πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπώρησε χρόνια. Μόλις είχε επιστρέψει στο αγαπημένο του Φιλιάτι, συνταξιούχος πια κι απολάμβανε τις μικροχαρές της ζωής. Παιδί της πιάτσας, της παρέας, του κεφιού και της χαράς, αλλά και καλός οικογενειάρχης. Πολύς ο κόσμος που συνωστίστηκε στην Αγία Τριάδα να του πει το στερνό αντίο. Συλλυπητήρια στην σύζυγο, παιδιά, αδέρφια, συγγενείς και φίλους. Οχι, να μην τον κλάψουμε άλλο, ένα τραγούδι του πρέπει: «Χάρε μπαμπέση σταυρωτή/ γιατί μας το κανες γιατί/ πήρες απ’ την παρέα μας/ το πιο καλό παιδί… ΔΟΝΑΤΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ, Σαν κεραυνός εν αιθρία, έπεσε στο Φιλιάτι και σε όλη τη Θεσπρωτία, το μαύρο μαντάτο του θανάτου του καλού φίλου Αηδόνη Στράτου- θα επανέλθουμε στο επόμενο.

ΘΑΝΑΤΟΊ

AΡΡΑΒΩΝΕΣ

ΓΑΜΟΊ

ΒΑΠΤΊΣΕΊΣ

ΓΕΝΝΗΣΕΊΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟτης οικογένειας του εκλιπόντος, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΒΑΣ. ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ, σε όλους όσους συμπαραστάθηκαν στο βαρύ τους πένθος. Νιώθουμε την ανάγκη να απευθύνουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συγγενείς, φίλους συμπατριώτες που με την παρουσία τους, τα λόγια, τις σκέψεις και το πένθος τους τιμήσανε και εκφράσανε την αγάπη τους και τη συμπαράσταση τους στο απροσδόκητο "ταξίδι" του πολυαγαπημένου μας συζύγου Κώστα, πατέρα αδελφού και παππού. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε θερμά την αδελφότητα Γαρδικίου Φιλιατών για τα παρήγορα λόγια που απηύθυνε, καθώς και τους Ιερείς που συμμετείχαν σε αυτήν. Mε εκτίμηση Η οικογένεια του

Σελίδα 3ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011

Η ΠΙΚΡΑΓΓΟΥΡΙΑτου ΠΑΝΤΖΟ

Τι γίνονται τα ελλείμματα…Για τα ελλείμματα του Δήμου Φιλιατών δεν ρωτάμε, δεν λένε. Ισως φοβούνται μη θίξουν τους… φίλους που τα δημιούργησαν. Για τον έλεγχος στα οικονομικά του Δήμου Σαγιάδας τον οποίο αποφάσισαν οι δημοτικοί μας άρχοντες κι ενέκριναν να πληρώσουμε 4.920 ευρώ ποιο θα μας πει; Αν δεν έδειξε… κάντε κάτι… μας έχει βγάλει τα μάτια ο Μάστορας με το έργο του.

Πίκρα στην ανεργία, γλύκα στην υπερωρία…Με 7.500 ευρώ το χρόνο αμείβουν τον εκάστοτε Ληξίαρχο- επιπλέον του μισθού του και των υπερωριών- τον οποίο ορίζει ο Δήμαρχος. Μήπως με αυτά θα μπορούσε να βολευτεί κανείς πικραμένος άνεργος νέος; Αλλά τι λέω, δεν είναι μόνο αυτά. Δεκάδες υπερωρίες εγκρίνει ο Δήμος Φιλιατών στο υπάρχων προσωπικό, την ώρα που υπάρχουν μυριάδες άνεργα παιδιά.

Εύγε σ’ όσους που τα λεν και τα γράφουν…Όπως ο Γρηγόρης Τζιοβάρας- Περιφερειακός Σύμβουλος Θεσπρωτίας, που παίρνει αδιάλειπτα θέση στα τοπικά ζητήματα, με την μοναδική του πένα και την καθαρή του τοποθέτηση. Καλός και ο Ηλίας Βεσδρεβάνης στο σχόλιο «Αν και τώρα δεν μπορείτε, παραιτηθείτε», που δημοσιεύθηκε στους ¨Θεσπρωτικούς Αντίλαλους¨,- ο Ηλίας είναι από τους λίγους τοπικούς πολιτικούς που παραμένει στο προσκήνιο. Και βέβαια ο ξεχωριστός Σωκράτης Μπέμπης με το σχόλιο του στην ίδια εφημερίδα: «Οι λαοί έχουν τους άρχοντες, των οποίων είναι άξιοι» και «Καθρέπτης σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω».

Τα λέει ο Θωμάς, θα μπορούσε και καλύτερα…«Η διοίκηση του ΟΛΗΓ βλάπτει σοβαρά τα συμφέροντα του τόπου», είπε ο αντιπεριφερειάρχης Θωμάς Πιτούλης, με αφορμή την πρόσφατη διαφήμιση του ΟΛΗΓ. Αν έλεγες «έβλαπτε και βλάπτει», θα συμφωνούσαμε κι εμείς Θωμά μας...

Σιγά μην δεχθούν…Φιλιαταίος συνταξιούχος Γενικός Δ/ντης μεγαλοεταιριών, προσφέρεται να δωρεάν να αναδιοργανώσει τις υπηρεσιών του Δήμου- πληροφορίες στην εφημερίδα μας. Σιγά μη δεχθούν, αφού ως γνωστόν ο Έλληνας μόλις εκλεγεί κάπου, νομίζει ότι τα ξέρει όλα. Το ¨σύνδρομο της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος¨ λέγεται στην παθολογία και είναι ενδημική νόσος λαών με χαμηλή μόρφωση και υψηλό ego- μου είπε φίλος ψυχολόγος.

Μικρά πικρά…*Οι κατασκηνώσεις δεν λειτούργησαν γιατί καθυστέρησε ο Δήμος να φτιάξει Επιτροπή;*Πάει σύννεφο η ανάθεση έργων στο Δήμο Φιλιατών, όπως παλιά;*Κυκλοφορούν μέσα στη πόλη των Φιλιατών μικρά μηχανάκια που οδηγούν ανήλικοι. Τα παιδιά δεν γνωρίζουν ούτε τον Κ.Ο.Κ. ούτε τους κινδύνους που κρύβουν οι δρόμοι. Κάντε κάτι. *Τριάντα χιλιάδες ευρώ πήρε ο Πολιτιστικός Σύλλογος για τις εκδηλώσεις.*Δώδεκα χιλιάδες στοίχησε η Γιορτή Τσιπούρας- και τα κρασιά από την Ηγουμενίτσα…*Δώδεκα χιλιάδες ευρώ μου είπαν ότι θα πάρει μια εταιρία από τα… Δερβίζιανα, για τα ηλεκτρονικά του Δήμου!

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝΟ δρόμος του Πλαισίου- 300 μέτρα από το χωριό- όπως διαμορφώθηκε μετά την κατολίσθηση που έγινε πριν δυο χρόνια, παραμένει στην ίδια κατάσταση. Τα

λεωφορεία και φορτηγά δεν μπορούν να περάσουν και το χωριό αντιμετωπίζει πρόβλημα. Πρόβλημα βέβαια αντιμετωπίζουν και τα μικρά αυτοκίνητα γιατί όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς είναι πολύ πιθανή και η κατάρρευση του άλλου μισού δρόμου. Εν τω μεταξύ, ενώ το πρόβλημα είναι γνωστό και έχει πάρει μεγάλη δημοσιότητα από πρόπερσι, κανείς αρμόδιος δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά, ούτε

από τον Δήμο ούτε από την Περιφέρεια- όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος του χωριού κ. Μιχάλης Δόβρας. ΠΗΓΗ: RADIOFILIATI

Επανέρχομαι για μία φορά ακόνη στο καυτό πρόβλημα της περιθωριοποίησης και της ερήμωσης των ορεινών και ημιορεινών χωριών του ∆ήμου Φιλιατών. Οι ηλικιωμένοι κάτοικοί τους- στην πλειονότητα συνταξιούχοι του ΟΓΑ – που βαστάνε Θερμοπύλες, βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους το δράμα της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας της πολιτείας. Οι ξεχασμένοι και περιθωριοποιημένοι συντοπίτες μας που ζουν σ’ αυτή την άγονη και εθνικά ευαίσθητη περιοχή, υφίστανται μία απίστευτη ταλαιπωρία και καταπονούνται οικονομικά και κανείς από τους ιθύνοντες του τόπου μας δε συγκινείται. Οι φρουροί της γενέθλιας γης των προγόνων μας, δυστυχώς παραμένουν αποκομμένοι, αφού το συγκοινωνιακό δίκτυο που είναι βασική προϋπόθεση συγκράτησης του πληθυσμού και προσέλκυσης νέων που θέλουν να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη, είναι σχεδόν ανύπαρκτο και αναγκάζονται να μμισθώσουν ταξί για να μμεταβούν στο νοσοκομείο για τη συνταγογράφηση των φαρμάκων. Οι αιρετοί του τόπου μας, διαχρονικά εγκατέλειψαν στην τύχη τους αυτά τα μμαγευτικά χωριά του ορεινού και ημιορεινού όγκου της πρώην Επαρχίας Φιλιατών, τα επισκέπτονταν μόνο στα πανηγύρια και κατά τη διάρκεια των προεκλογικών περιοδειών. Κανείς τους δε φρόντισε για την αναγκαία βελτίωση των κοινωνικών και τεχνικών υποδομών, που βρίσκονται σήμερα σε μαύρο χάλι. Το επαρχιακό και το αγροτικό οδικό δίκτυο της περιοχής, είναι χειρότερο και από της γειτονικής Αλβανίας. Τους χειμερινούς μήνες πολλοί δρόμοι λόγω των κατολισθήσεων-καθιζήσεων γίνονται απροσπέλαστοι. Χαρακτηριστική περίπτωση της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας της πολιτείας, αποτελεί η καθίζηση που υπέστη σε δύο σημεία πέρυσι το φθινόπωρο ο επαρχιακός δρόμος κοντά στη Βρυσέλλα και κανείς αρμόδιος δεν ενδιαφέρεται.

Τι περιμένουν άραγε οι υπηρεσίες της Περιφέρειας, να πιάσουν οι βροχές να διακοπεί η συγκοινωνία και μετά να σπεύσουν να αποκαταστήσουν τις ζημιές; Για να μην κατηγορηθώ ότι στερούμε προτάσεων και ασκώ στείρα κριτική, θα ήθελα να επαναλάβω μία πρόταση που είχα καταθέσει πριν μερικά χρόνια στο προηγούμενο ∆ημοτικό Συμβούλιο Φιλιατών, η οποία έχει ελάχιστο οικονομικό κόστος και είμαι βέβαιος ότι θα δώσει μια βαθιά ανάσα στα ημιθανή χωριά της άλλοτε Επαρχίας Φιλιατών.Κύριε ∆ήμαρχε, ο ∆ήμος διαθέτει ένα πουλμανάκι το οποίο η προηγούμενη δημοτική αρχή χρησιμοποιούσε για ταξιδάκια αναψυχής. Με αυτό το λεωφορείο, μπορείτε να δημιουργήσετε δημοτική συγκοινωνία, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι δημότες της Σκάλας και της Μουργκάνας. ∆ηλαδή, το πουλμανάκι να πραγματοποιεί εκ περιτροπής καθημερινά δρομολόγια προς τα χωριά των δύο περιοχών, μμεταφέροντας τους κατοίκους στο Φιλιάτι με χαμηλό αντίτιμο εισιτηρίου. Αν υιοθετήσετε και υλοποιήσετε αυτή την πρόταση, θα απαλλάξετε τους υπερήλικες κατοίκους των 40 χωριών από ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα που τους ταλαιπωρεί αφάνταστα και θα δώσετε το φιλί της ζωής στην άγονη και εγκαταλελειμμένη περιοχή του ορεινού όγκου του ∆ήμου μας. Και με δεδομένη την επαναλειτουργία των πρώην κλωστοϋφαντουργείων Φιλιατών, είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα τονώσετε τη χειμαζόμενη αγορά και θα δώσετε παράταση ζωής στο δύσμοιρο Φιλιάτι.Κύριε ∆ήμαρχε, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι έχουμε όλοι ιστορικό χρέος απέναντι στους προγόνους μας, οι οποίοι έχτισαν και διατήρησαν με χίλιους μύριους κόπους τα όμορφα χωριά μας, να τα διασώσουμε και να τα παραδώσουμε στις επερχόμενες γενιές.

Με εκτίµηση Πέτρος Μίντζας

Στο Φιλιάτι, στη ράχη του ΣΤΕΡΑ, γωνιακό οικόπεδο 350 τμ περίπου με κατοικήσιμη οικία 70τμ περίπου. Ιδιοκτησία Ευάγγελου Μπούκουρη. Πληροφορίες κ. Κατίνα Τζούνου- Μπούκουρη τηλ. 26650-24748.

ΠΩΛΕΙΤΑΙΚτήμα 20 στρεμμάτων στο Σμέρτο, κάμπος Σκέφαρης, επίπεδο χωρίς δέντρα. Πληρ. στην εφημερίδα τηλ. 6936135667.

ΠΩΛΕΙΤΑΙ

Τις πιο ευαίσθητες χορδές μού χτύπησε το πρόσφατο άρθρο στη «Θεσπρωτική» της 27ης/28ης Αυγούστου με τίτλο: «”Τοπικά & Α-τοπα” ή ορίζοντας την έννοια του ανορθολογικού τοπικισμού», που υπογράφει ο (συντοπίτης) καθηγητής στο Πάντειο ∆ονάτος Παπαγιάννης, ο οποίος πήρε, όπως ο ίδιος αναφέρει, ως αφορμή προηγούμενο σημείωμα τούτης εδώ της στήλης για το νοσοκομείο Φιλιατών. Ο τίτλος περισσότερο, αλλά, ως ένα βαθμό, και το περιεχόμενο του άρθρου, με υποχρεώνουν σε μια προσωπική εξομολόγηση: Όταν πριν από ένα χρόνο -τέτοιες μέρες ήταν, θυμάμαι, αρχές Σεπτεμβρίου- κατέληξα να αποδεχθώ να εκτεθώ ως υποψήφιος στις περιφερειακές εκλογές, στην απόφασή μου βάρυνε αφενός η προτροπή φίλων μου που κατέτεινε στην επιγραμματική φράση «δεν μπορείς να μιλάς, μένοντας πάντοτε έξω από το χορό» και αφετέρου η (αυτο)δέσμευσή μου ότι «δεν θα πουλήσω την ψυχή μου στο διάβολο», ενδίδοντας στις Σειρήνες της ψηφοθηρίας. Ας μου επιτραπεί, λοιπόν, καταχρώμενος τον χαρακτήρα της στήλης, να επισημάνω ότι, κάνοντας έναν πρώτο εσωτερικό απολογισμό του ενός χρόνου της έκθεσής μου στα κοινά της Θεσπρωτίας, οδηγός της δράσης μου, ακόμη και στη δίνη της προεκλογικής περιόδου, υπήρξε και παραμένει η ορθολογική προσέγγιση των ζητημάτων, με τα οποία βρεθήκαμε αντιμέτωποι ο υποφαινόμενος, αλλά και το συλλογικό μόρφωμα, η περιφερειακή, δηλαδή, παράταξη «Ήπειρος, Τόπος Να Ζεις», με επικεφαλής τον Βαγγέλη Αργύρη, στο οποίο συμμετέχω. Πηγαίνοντας αρκετές φορές κόντρα στο ρεύμα και αποφεύγοντας την «πεπατημένη» του -ας μου επιτραπεί η όχι και τόσο «πολιτικά ορθή» έκφραση, δεν βρίσκω, όμως, καλύτερη- «βλαχοδημαρχισμού», δεν ενδώσαμε, ούτε προεκλογικά, ούτε μετεκλογικά, στον παραλυτικό λαϊκισμό. Πήραμε, και σε κάθε ευκαιρία παίρνουμε, σαφείς θέσεις, σε καίρια ζητήματα της Ηπείρου και της Θεσπρωτίας, είτε πρόκειται για τον αγωγό φυσικού αερίου και τους μετανάστες, είτε για τη «∆ωδώνη» και τη διαχείριση των σκουπιδιών, με γνώμονα, πάντα, το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον και χωρίς στείρους τοπικιστικούς ανταγωνισμούς.Το ίδιο κάναμε και στο προκείμενο ζήτημα, που απετέλεσε το έναυσμα για το άρθρο του συντοπίτη καθηγητή, δηλαδή, τον υγειονομικό «χάρτη» της Περιφέρειας Ηπείρου, για τον οποίο, ήδη από την προεκλογική περίοδο, τοποθετηθήκαμε με σαφήνεια. Επισημάναμε τον πρότυπο αναπτυξιακό χαρακτήρα που μπορεί, λόγω της παρουσίας της Ιατρικής Σχολής και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, να προσλάβει, διαχέοντας τα οφέλη από το συγκριτικό αυτό πλεονέκτημα σε όλο το εύρος της Ηπείρου, μέσω της διασύνδεσης των

επιμέρους υγειονομικών μονάδων της περιφέρειας. Στο πλαίσιο αυτό, προκρίναμε και προτείναμε την ενιαία διοίκηση όλων των μονάδων της Ηπείρου, ώστε να επιτευχθούν οι απαραίτητες οικονομίες κλίμακας, μέσω της ορθολογικής κατανομής του ιατρικού, παραϊατρικού και διοικητικού προσωπικού, αλλά και της αποφυγής της σπατάλης πόρων, στην οποία οδηγούν τόσο ο κατακερματισμός, όσο και η απολύτως ανορθολογική συνένωση, όπως αυτή που επιχειρήθηκε αρχικώς ανάμεσα στα νοσοκομεία Φιλιατών και Χατζηκώστα Ιωαννίνων. Επιμένω, λοιπόν, ότι «μεσοβέζικες» λύσεις –και τέτοια είναι και αυτή που, εν τέλει, δόθηκε με την νέα, κάπως βελτιωμένη, απόφαση για συνένωση μόνον του νοσοκομείου Φιλιατών με το Πανεπιστημιακό- δεν υπηρετούν τον «κοινό νου», όπως διατείνεται ο αρθρογράφος, διότι, στην πράξη δεν εξοικονομούν ούτε το ένα ευρώ που θα συμφωνήσω ότι σε εποχές πτώχευσης –οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτισμικής- είναι απαραίτητο να εξοικονομηθεί. Αντιθέτως το «σήμα» που στέλνουν στο κοινωνικό σώμα, τέτοιες απαράσκευες, για να μην πω τίποτε χειρότερο, αποφάσεις, επιτείνει την πτώχευση, όχι μόνον στην οικονομική διάσταση της έννοιας που συνίσταται στο ότι στη θέση ενός διοικητή, ορίστηκε απλώς ένας υποδιοικητής, δηλαδή, επί της ουσίας, έγινε αυτό που λέμε μια «τρύπα στο νερό». Γι΄ αυτό και, χωρίς ίχνος τοπικιστικής διάθεσης, επαναλαμβάνω στην άποψη μου για το οικονομικά ανυπολόγιστο κόστος που προκαλεί η ανακίνηση του όλου ζητήματος σε ένα κρίσιμο μέγεθος που είναι το αίσθημα ασφαλείας που δημιουργεί η ύπαρξη του νοσοκομείου στον γηρασμένο πληθυσμό της επαρχίας Φιλιατών, ακόμη και όταν δεν έχει άμεση ανάγκη χρήσης των υπηρεσιών του, καθώς λειτουργεί ως κίνητρο για πολύμηνες επισκέψεις αποδήμων, αλλά και για την παραμονή στις πατρογονικές εστίες νεώτερων ανθρώπων. Θα προσθέσω δε, ευκαιρίας δοθείσης, και το εύλογο ερώτημα που –με δικαιολογημένο αίσθημα αδικίας- θέτουν πολλοί Φιλιαταίοι, γιατί από όλες τις υγειονομικές μονάδες επιλέχθηκε να συνενωθεί μόνον η συγκεκριμένη, χωρίς, μάλιστα, μέχρι στιγμής, να έχει εξηγηθεί πειστικά από κανέναν αρμόδιο ποια θα είναι η σχέση κόστους/οφέλους από τη συγκεκριμένη απόφαση. Προσυπογράφοντας αρκετές από τις υπόλοιπες επισημάνσεις του κ. Παπαγιάννη, λέω, λοιπόν, ναι στον ορθολογισμό, αρκεί, όμως, να είναι τέτοιος και, πολύ περισσότερο, να συνοδεύεται με πειστικά επιχειρήματα, που, δυστυχώς, στην περίπτωση του υγειονομικού «χάρτη» δεν συνέβη.

-του Γρηγόρη Τζιοβάρα- Δηµοσιογράφου & Περιφερειακού Σύµβουλου Θεσπρωτίας-

Στο έλεος της εγκατάλειψης τα χωριά μαςΑπίστευτη η αδιαφορία της πολιτείας

Οφειλόμενη απάντηση για τον ορθολογισμό και το νοσοκομείο

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011Σελίδα 4

Νοσοκομείο Φιλιατών. Μείωση των κρεβατιών κατά 49%

ΤΕΤΑΡΤΗ, 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011 Η κυβέρνηση βλέπει θετική τη μείωση κατά 48,7% των κρεβατιών! Αυτή την απίστευτη απάντηση έδωσε ο υφυπουργός Υγείας Μιχ. Τιμοσίδης στον βουλευτή του ΚΚΕ Χαρ. Χαραλάμπους H κυβέρνηση, με τη διαδικασία της «διασύνδεσης» των νοσοκομείων και την κατάργηση κλινών, μειώνει τα κρεβάτια στο Νοσοκομείο Φιλιατών στη Θεσπρωτία από 156 σε 76, υποβαθμίζοντας έτσι το ίδρυμα. Ωστόσο αρμόδιος υφ. Υγείας Μ. Τιμοσίδης ισχυρίστηκε στη Βουλή ότι η «διασύνδεση» του νοσοκομείου με αντίστοιχα των Ιωαννίνων θα έχει θετικά αποτέλεσμα για τους κατοίκους! Μάλιστα, απαντώντας χτες σε σχετική Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Χ. Χαραλάμπους, δικαιολόγησε την κατάργηση των κρεβατιών, λέγοντας ότι αυτά είχαν πληρότητα μόνο κατά 55%, ενώ με γενικότητες και «θα» είπε ότι στο μέλλον θα υπάρξει κτιριακή αναβάθμιση του νοσοκομείου και προσλήψεις προσωπικού. Ο Χ. Χαραλάμπους κατήγγειλε ότι με τη «διασύνδεση» και την κατάργηση κλινών δέχεται ένα μεγάλο χτύπημα η παροχή Υγείας στην περιοχή, στην οποία μάλιστα βρίσκεται και το λιμάνι της Ηγουμενίτσας από το οποίο διακινούνται περίπου τρία εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο. Κάτοικοι και ταξιδιώτες θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα, τόνισε ο βουλευτής και είπε στον υφυπουργό ότι οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις συναντούν έντονη αντίδραση αφού οι φορείς της περιοχής ζητάνε όχι μόνο μη γίνει η «διασύνδεση» και η κατάργηση κλινών, αλλά αντίθετα να αναβαθμιστεί το νοσοκομείο τόσο κτιριακά όσο και με την πρόσληψη προσωπικού.Δείτε την απάντηση του Υφυπουργού από τα πρακτικά της Βουλής: Εισερχόμαστε στη συζήτηση της δεύτερης ερώτησης πρώτου κύκλου με αριθμό 21450/5.8.2011 του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Χαράλαμπου Χαραλάμπους προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη συρρίκνωση των δραστηριοτήτων του Γενικού Νοσοκομείου και του Κέντρου Υγείας Φιλιατών του Νομού Θεσπρωτίας.Στην ερώτηση του κ. Χαραλάμπους θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Μιχάλης Τιμοσίδης.Παρακαλείται ο ερωτών Βουλευτής κ. Χαράλαμπος Χαραλάμπους να διατυπώσει την ερώτησή του.ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ:Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υφυπουργέ, ξέρετε ότι η Θεσπρωτία είναι ένας μικρός Νομός της Ελλάδας, ακριτικός όμως. Συνορεύει με τη νότια Αλβανία. Έχει, όμως, την Ηγουμενίτσα -ένα από τα πιο μεγάλα λιμάνια της χώρας- που μαζί με την Πάτρα ουσιαστικά αποτελούν την πύλη της χώρας μας -τουλάχιστον από τους θαλάσσιους δρόμους- προς την Ευρώπη. Τρία εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο διακινούνται από το λιμάνι της Θεσπρωτίας. Αυτός, λοιπόν, ο Νομός έχει ένα μοναδικό, μικρό Νοσοκομείο –που είναι και Κέντρο Υγείας- τους Φιλιάτες. Αυτό το μικρό Νοσοκομείο εξυπηρετεί τους κατοίκους της Θεσπρωτίας, εξυπηρετεί τους επιβάτες, τα τρία εκατομμύρια το χρόνο, που μπαινοβγαίνουν από την Ηγουμενίτσα, εξυπηρετεί έναν μεγάλο αριθμό πολιτών της Αλβανίας, από τη νότια Αλβανία. Όλοι, λοιπόν, περίμεναν ότι θα αναβαθμιστεί, γιατί μία καινούργια πενταόροφη πτέρυγα τελειώνει το Γενάρη του 2012, ενώ το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών στην Ηγουμενίτσα έχει τελειώσει κτιριολογικά. Ουσιαστικά, όμως, με αυτά που εμείς ονομάσαμε καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, με τις συμπτύξεις και τα κλεισίματα των νοσοκομείων, και το Νοσοκομείο – Κέντρο Υγείας Φιλιατών δέχθηκε ένα τεράστιο χτύπημα: Εκεί που περίμεναν τα κρεβάτια τους να αναπτυχθούν σε εκατόν πενήντα έξι, ουσιαστικά μειώνονται σε εβδομήντα έξι αφού

σαν Υπουργείο το διασυνδέετε. Αυτή είναι η μοντέρνα λέξη. Πρώτα διακηρύξατε ότι θα διασυνδεθεί με το Νοσοκομείο «Χατζηκώστα» των Ιωαννίνων, μετά με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Έχουν γίνει, κύριε Υπουργέ, πολλές κινητοποιήσεις και ομόφωνα ψηφίσματα από τους εργαζόμενους και από τους κατοίκους της περιοχής, που ζητούν όχι μόνο να μη γίνει αυτή η σύνδεση -ουσιαστικά υποβάθμιση του νοσοκομείου- αλλά να αναβαθμιστεί το νοσοκομείο, να αυξηθούν τα κρεβάτια, να γίνουν νέες απαραίτητες μονάδες, όπως είναι η μονάδα εντατικής θεραπείας που δεν υπάρχει στο νοσοκομείο και που ήλπιζαν ότι θα γίνει με την καινούργια πτέρυγα. Βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται άμεση πρόσληψη και ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και άλλου προσωπικού. Ευχαριστώ.

Συνεχίζεται…

Ιστορικό χρέος να μεταφερθούν τα οστά της

Κυρά-Βασιλικής στη γενετειρά της Πλαίσιο Φιλιατών

Ρίγη συγκίνησης με καταλαμβάνουν, όταν επισκέπτομαι τον τάφο της πατριώτισσας κυρά- Βασιλικής Κίτσου- Κονταξή, στον περίβολο του Ι. Ναού Αιτωλικού Μεσολογγίου. Μόνος και έρημος ο τάφος και μόνη και έρημη και η κυρά- Βασιλική σε ξένη από το χωριό της γη. Αποκομμένη από το χωριό της και τους δικούς της ανθρώπους και χωριανούς της στη ζωή της, αποκομμένη και μετά θάνατο.Η Βασιλική Κίτσου - Κονταξή, ως κυρά Βασιλική του Αλή Πασά, όπως την ξέρει ο κόσμος, κατά την τελευταία περίοδο της ζωής της, είχε εγκατασταθεί μαζί με τα αδέρφια της Σίμο Κίτσο και Γεώργιο Κίτσο στην Κατοχή Αιτ/νίας, όπως δε μαρτυρεί η ληξιαρχική πράξη θανάτου της (Κώδιξ Ιερού Ναού Ταξιαρχών αριθ.20 σελ. στο Αιτωλικό 11/12/1834 από τον Ιερέα Μελέτιο), πέθανε σε ηλικία 45 ετών και ετάφη " κατά την συνήθη Εκκλησιαστικήν τάξιν εν τη εκκλησία των Ταξιαρχών" στο Αιτωλικό, αφού μετάλαβε των "Αχράντων Μυστηρίων της Θείας μεταλήψεως και κατ' άδειαν του επιτρόπου Αγίου Ακαρνανίας (Μητρόπ. Πορφυρίου) και υπό του εφημερίου Μελετίου ετάφη κατά την συνήθη Εκκλησιαστικήν Τάξιν εν τη εκκλησία των Ταξιαρχών " στο Αιτωλικό Μεσολογγίου Αιτ/νίας. Αυτά σαν εισαγωγή. Διερωτώμαι όμως και διερωτάται και η κυρά- Βασιλική, τρίζουν τα κόκαλά της και στενάζει μέσα από τον τάφο της: Κανένας μέχρι σήμερα συγγενής, Πλαισιβιτσιώτης, Θεσπρωτός ή Ηπειρώτης δεν διανοήθηκε να μεταφέρει τα κόκαλά μου στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Πλαισίβιτσα, από εκεί που με άρπαξε ο Αλή Πασάς, με πήγε στα Γιάννενα στο Χαρέμι του, και μετά τον αποκεφαλισμό του, από τους απεσταλμένους του Σουλτάνου, κρατήθηκα από το 1822 σκλάβα στην Πόλη, απόπου με το Ρωσοτουρκικό πόλεμο τον Απρίλη του 1828 εξορίστηκα στη Προύσα, ως που τον Οκτώβρη του 1829 λευτερώθηκα και στα τέλη του έτους αυτού έφτασα στη Σύρο, από εκεί βγήκα στην Αίγινα μετά στο Μεσολόγγι και από εκεί στην Κατοχή. Οι Ηπειρώτες, που τόσα πολλά έχουν προσφέρει στο Έθνος και έχουν διακριθεί σαν Εθνικοί Ευεργέτες, για τους δικούς τους ανθρώπους και την ιστορία τους δεν πρέπει να τους ξυπνήσει ο Ηπειρωτισμός και η Ηπειρωτική συνείδηση και το Ηπειρωτικό συναίσθημα; Δεν πρέπει να μεταφέρουμε τα οστά της δικής μας κυρά-Βασιλικής στη γενέτειρα της στο Πλαίσιο Φιλιατών; Ξύπνησαν τα πατριωτικά μου Ηπειρωτικά συναισθήματα και ενοχικά συγχρόνως συναισθήματα με κατέλαβαν, όταν ο Στρατηγός κ. Ντέγος από την Καρδίτσα, ζήτησε την συνδρομή μου, να συγκεντρώσω από διάφορες πηγές και από τους ζώντες που έχουν ακούσει, που ακριβώς έχει ταφεί η γυναίκα του Καραϊσκάκη Γκόλφω στο απέναντι από τον Μύτικα Αιτ/νίας χωριό Επισκοπή της Νήσου Καλάμου Λευκάδας, στον οποίο Κάλαμο, επειδή δεν ήταν υπό την Τουρκική κατοχή, είχαν καταφύγει 35.000 περίπου Έλληνες, μεταξύ των οποίων και οι Σουλιώτες και είχαν ανεγείρει και εκκλησία προς τιμήν του Αγίου Δονάτου πολιούχου του Σουλίου και πράγματι τον βοήθησα και εντοπίσαμε το μέρος που έχει ταφεί. Ο Στρατηγός κ. Ντέγος με πληροφόρησε ότι ένας τρισέγγονος του Καραϊσκάκη μαζί με ένα Σύλλογο Καρδιτσιωτών, θα κάνουν ανασκαφές και με τη μέθοδο του DNA θα προσπαθήσουν να βρούν τα οστά της γυναίκας του Καραϊσκάκη για να τα μεταφέρουν στη γενέτειρά της Μαυρομμάτι Καρδίτσας. Μήπως εμείς οι Θεσπρωτοί και οι Πλαισιβιτσιώτες πρέπει να κάνουμε το ίδιο

για την δική μας κυρά-Βασιλική; ΈΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟ - ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ.

Είμαι στη διάθεση να βοηθήσω. Μύτικας Αιτ/νίας Ιούνιος 2011

Νίκος Θ. Νταής ΣυμβολαιογράφοςΠηγή: ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ (igoumenitsa) 89,2 fm

Ένας λαμπρός γάμος με άρωμα Ελλάδα στην Stuttgart

Leoberg:Με τα ιερά δεσμά του γάμου ενώθηκαν το Σάββατο 07.05.2011 η επιχειρηματίας Ελευθερία Βρακά. κόρη του καταξιωμένου επιχειρηματία Γρηγορίου Βρακά από τον Άγιο Νικόλαο Φιλιατών και του αγαπημένο

της Κωνσταντίνο Αλεφασίδη από τα Πετρωτά του ακριτικού Έβρου, Wirt-schaft Ingenieur. Η παραμυθένια τελετή έγινε στην Stuttgart μέσα σένα ειδυλλιακό

ανοιξιάτικο περιβάλλον που θύμιζε Ελλάδα Το μυστήριο τελέσθηκε στον ανθοστολισμένο ενοριακό Ναό Πέτρου και Παύλου στη Stuttgart, παρουσία πλήθους προσκεκλημένων. Οι γονείς της νύφης με την παρουσία πόλων συγγενών και φίλων, την ξεπροβόδισαν από το σπίτι της με παραδοσιακά Ηπειρώτικα τραγούδια του γάμου, που ερμήνευσε ο καταξιωμένος και υπέροχος καλλιτέχνης Αντώνης Κυρίτση, που ήρθη αποκλειστικά και μόνο από την Ελλάδα γι` αυτόν τον παραμυθένιο γάμο. Η Ελευθερία φορούσε ένα υπέροχο νυφικό, σε λευκό χρώμα, έξωμο, γαρνιρισμένο, με εντυπωσιακές διαφάνειες που αναδείκνυε την αψεγάδιαστη σιλουέτα της. Ο Κωνσταντίνος εμφανίστηκε με σκούρο κομψό γαμπριάτικο κουστούμι με άσπρο σατέν πουκάμισο, κι οι δύο ήταν ακόμα και στην εμφάνιση την ημέρα του γάμου τους, ένα ζευγάρι απολύτως ταιριαστό που έλαμπε από ομορφιά και ευτυχία.Η νύφη, η Πούλια της Θεσπρωτίας έφτασε στην εκκλησιά πάνω σένα πολυτελέστατο αμάξι Bendly καμπριολέ, συνοδευόμενη από τον πατέρα και τον αδελφό της. Η νύφη έλαμπε μέσα στο λευκό νυφικό της, ενώ τα μαλλιά της ήταν μαζεμένα και τα στόλιζε ένα λευκό πέπλο, της έδινε αίσθηση φρεσκάδας και ανεμελιάς, ενώ το μακιγιάζ ήταν ιδιαίτερα προσεγμένο και απόλυτα εναρμονισμένο στα χαρακτηρίστηκα του προσώπου της, άστραφτε σαν πριγκίπισσα. Ανεβαίνοντας τα σκαλιά της εκκλησιάς παραδόθηκε στην αγκαλιά του αγαπημένου της Κωνσταντίνου, μέσα σε παρατεταμένα χειροκροτήματα. Στην συνέχεια ο πάτερ Βασίλειος τους συνόδευσε εντός του Ιερού Ναού όπου και εκτελεσθεί το μυστήριο. Κουμπάροι ήταν το νεαρό ζεύγος Αργύρης και Χριστίνα Κούμα. Το μυστήριο μυσταγωγίας σωστό και το ρύζι με τα ροδοπέταλα που έραιναν τα νιόγαμπρα μ` έκαναν να σιγοψιθυρίσω «Σε όποια γάμους κι αν επήγα, τέτοιο ταιριασθώ ζευγάρι δεν ξαναείδα» Η χαρά των γονέων ήταν διάχυτη στα πρόσωπά τους, καμαρώνοντας τα παιδιά τους στις πιο ευτυχισμένες τους στιγμές. Μετά το μυστήριο οι ευτυχείς νεόνυμφοι και γονείς τους, παράθεσαν δεξίωση με πλούσια και εκλεκτά εδέσματα σε φαγητά και ποτά. Υπήρχε ακόμα και του πουλιού το γάλα στο πολυτελέστατο κοσμικό κέντρο «Reithaus Ludwigsburg » που ήταν διακοσμημένο άριστα για αυτό το ευτυχές γεγονός Με τους απαλούς ήχους της μουσικής το υπέροχο ζευγάρι έκοψε την γαμήλια τούρτα και εν συνεχεία χόρεψαν τον πρώτο τους χορό καταχειροκροτούμενοι από όλους τους προσκεκλημένους. Το κέφι και ο χορός άναψε όταν ανέβηκε στο πάλκο ο Αντώνης Κυρίτση, αυτός ο ανεπανάληπτος ερμηνευτής του Ηπειρώτικου τραγουδιού και όχι μόνο. Το ταιριασθώ ζευγάρι χόρευε μαζί με τους προσκεκλημένους και συγγενείς ως τις πρώτες πρωινές ώρες. Αξίζει να αναφερθούμε, την Πέμπτη 05.05.2011 οι γονείς της νύφης παρέθεσαν σε συγγενείς και φίλους πλουσιοπάροχο δείπνο με γλέντι με γεύσεις και με ήχους Ηπειρωτικής παράδοσης από τον Αντώνη Κυρίτση, στην καφετέρια Aura, ιδιοκτησία του αδελφού της νύφης Βαγγέλη Βρακά. Το γλέντι και ο χορός κράτησε μέχρι τις πρωινές ώρες. Ο γάμος είναι τα θεμέλια της οικογένειας. Θερμότατες είναι οι ευχές μου στο ταιριασθώ ζευγάρι, να είναι πάντα ευτυχισμένοι σαν την ημέρα του γάμου του. Στους γονείς να ευτυχήσουν τα παιδιά, στο δε νεαρό ζευγάρι των κουμπάρων εύχομαι και με λάδι.

Αχιλλέας Ζάκκας Λέονμπεργκ, Γερμανίας.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011 Σελίδα 5

Αυτόν τον καλό Αύγουστο λοιπόν εμείς εδώ στην Κεραμίτσα διοργανώσαμε για πρώτη φορά το μεγάλο μας πανηγύρι με αυτοδιαχείριση και συλλογική προσπάθεια των χωριανών σε νέο χώρο [Αγία Παρασκευή] και όχι στην πλατεία του χωριού. Νέοι και νέες, γυναίκες και άνδρες ακόμη και μικρά παιδιά έβαλαν πλάτη σ’ αυτή την προσπάθεια.Ανάδειξη του χώρου, καθαρισμός, ευπρεπισμός, φωτισμός ακόμη και μικρές εγκαταστάσεις έγιναν από το μηδέν. Με την κύρια ευθύνη του Πολιτιστικού Συλλόγου,

αλλά και της Αδελφότητας με προσωπική εργασία κατοίκων προσφορές αλλά και την βοήθεια του Δήμου είχε η εκδήλωση επιτυχία μεγάλη. Περίπου επτακόσια άτομα χόρεψαν και διασκέδασαν. Στην πετυχημένη αυτή πρωτοβουλία, σ’ αυτήν ακριβώς την εκδήλωση θεώρησαν, Σύλλογος Πολιτιστικός και Αδελφότητα ν’ αναφερθούν και στο πρόσωπο του Ιερέα του χωριού και χωριανό μας Γεώργιο Μπασιαρά για το έργο που προσφέρει πάνω από 30 έτη τόσο στην Ενορία μας ,όσο και στα γειτονικά χωριά. Του απονεμήθηκε και ειδική πλακέτα για το έργο του αυτό, ενώ ακούστηκαν τα παρακάτω λόγια από τον Πρόεδρο της Αδελφότητας κ. Αλέξη Τσέκα

εκ μέρους και των δύο φορέων. Φέτος επίσης όπως γνωρίζεται 0 παπάς μας, ο παπαΓιώργης συμπληρώνει τρεις δεκαετίες, τριανταένα χρόνια για την ακρίβεια ιερέας στο χωριό μας. Γι΄ αυτήν την πολυετή του προσφορά σκεφθήκαμε όλοι οι φορείς πως πρέπει να τον ευχαριστήσουμε. Το έργο και η δράση του είναι πασίγνωστα και αναγνωρισμένα από τον κάθε Κεραμιτσίωτη. Γέννημα- θρέμμα της Κεραμίτσας έχει εξελιχθεί εδώ και χρόνια σε πραγματικό ποιμενάρχη κάνοντας προ πολλού προσωπικό του βίωμα και σκοπό της ζωής του κάθε τι που απασχολεί την ενορία του, την κοινωνία μας και την περιοχή γενικότερα. Από νωρίς έδειξε τα ξεχωριστά του προσόντα, τον ακούραστο ζήλο του αλλά και την ικανότητα του πέρα από τα στενά ιερατικά του καθήκοντα, είναι ενωτικός, φιλικός και οικείος στον καθένα από μας. Επιβλητικός και λαμπρός Ιεροκήρυκας στην κυριακάτικη λειτουργία, στις μεγάλες εορτές της εκκλησίας μας, καθώς σε κάθε θρησκευτική τελετή. Χαρισματικός

ο παπαΓιώργης, απλοϊκός και προσιτός σε όλους αλλά και παράλληλα τολμηρός και μπροστάρης στην αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων, δεκτικός σε κάθε ατομικό ζήτημα που όλοι λίγο η πολύ κάποια στιγμή του εμπιστευθήκαμε. Είναι εν ολίγοις ο δικός μας άνθρωπος. Μαζί με τους αξιόλογους ανθρώπους της Εκλ/κής επιτροπής και τους Ιεροψάλτες συντηρούν και ανακαινίζουν τον κεντρικό ναό του Αγ. Δημητρίου, τα 8 όμορφα ξωκλήσια που κάποτε ανέγειραν οι πρόγονοί μας και που πάντοτε με ευλάβεια τιμούμε, καθώς και τον Ξενώνα ο οποίος βρίσκεται σε αρίστη κατάσταση και είναι διαθέσιμος όλο το χρόνο. Είναι λοιπόν τυχερό το χωριό μας για τον άξιο Ιερέα που έχει. Σ΄ αυτή τη δυσοίωνη και δύσκολη εποχή που περνάμε χρειαζόμαστε ανθρώπους που να έχουν την ικανότητα να δώσουν δύναμη, κουράγιο και πίστη για να μην χάσουμε το δρόμο μας. Ο παπάς μας σίγουρα ανήκει σ΄αυτούς, γιατί δεν είναι τυχαία προσωπικότητα. Αντιθέτως είναι αναμφισβήτητο γεγονός πως βρίσκεται στην κατηγορία των μεγάλων ανδρών με κύρος και πυγμή που ανέδειξε ως τώρα η Κεραμίτσα. Γι΄ αυτό και επάξια τον τιμούμε απόψε εδώ στο χωριό μας, στην απλότητα αυτού του χώρου, στο καθιερωμένο ετήσιο πανηγύρι μας. Είμαστε σίγουροι πως εκφράζουμε τον κάθε ένα από μας που θα ήθελε να του πει με τον δικό

του τρόπο ένα ευχαριστώ. Ευχόμαστε με την δύναμη του Θεού να αντέχει τις αντιξοότητες και να βρίσκεται ανάμεσά μας ακμαίος και δυνατός για άλλα 30 χρόνια τουλάχιστον. Ξέρω όμως ότι ο παπαΓιώργης δεν θέλει πολλά λόγια και περισσότερα εγκώμια γι΄αυτό θα κλείσω με ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ο παπαΓιώργης μέσα σε φόρτιση και συγκίνηση χαιρέτισε όλους τους επίσημους και είπε: Αγαπητοί κύριοι Πρόεδροι της Αδελφότητας και του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού μας. Κυρίες και κύριοι των Δ.Σ. αγαπητοί εν Κυρίω αδελφοί. Αισθάνομαι χαρά, αλλά και συγκίνηση συγχρόνως για την τιμητική διάκριση ή όπως αλλιώς την ονομάζετε που μου κάνετε απόψε, στην μεγάλη αυτή εκδήλωση της Κεραμίτσας, του χωριού μας. Εχω να σας πω τούτο, τόσο σε Εσάς όσο και σ΄ όλους τους χωριανούς που μας ακούν απόψε εδώ. Αλλος στην θέση μου ίσως να ένοιωθε σήμερα ανακουφισμένος, ανάλαφρος, εγώ ΟΧΙ. Νοιώθω πιο βαρύ στους ώμους μου από εδώ και πέρα το φορτίο της προσφοράς και η υποχρέωση μου ακόμη πιο μεγάλη για δουλειά, για πρόοδο. Πολλά απ’ αυτά που ακούστηκαν για μένα είναι ίσως μέσα στα καθηκοντά μου όπως και για κάθε Ιερέα, ίσως και ως χωριανός έτσι έπρεπε να κάνω, ισχύουν και τα δύο. Ισχύει όμως και κάτι άλλο πιο σημαντικό, Οτι αυτό είναι το ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΟΥ. Οτι έκανα το ήθελα, το ένοιωθα, το πίστευα. Ημουν όμως και τυχερός! Είχα βοήθεια και συμπαράσταση απ΄ όλους σας, βοηθήσατε όλοι.

Αλλά το πιο σπουδαίο είναι ότι με εμπιστευτήκατε κι εγώ μετά είχα χρέος είχα υποχρέωση. Οπως έχω τώρα ακόμη περισσότερο. Ανώνυμα ή επώνυμα, με χρηματική ή άλλη βοήθεια συνεργαστήκαμε και πετύχαμε αρκετά πράγματα όλοι μαζί. Ο σεβασμός σας, η αγάπη σας, η εκτίμηση σας, και η συμμετοχή σας με αναγκάζουν να υπερβαίνω τον εαυτό μου για το καλό του χωριού μας. Αψογη η συνεργασία μας με όλους τους φορείς του

χωριού μας από το 1980 έως και σήμερα. Αδελφότητα και Σύλλογος πάντα μαζί. Τα Κοινοτικά Συμβούλια πάντοτε στο πλευρό μας, ιδιαίτερα την τελευταία χρονιά με τον πρόεδρο του χωριού μας τον Δημήτρη τον Κοψίδη και τον Αντιδήμαρχο χωριανό μας Νίκο Τσέκα και όλους εσάς δίνουμε έναν νέο αγώνα για αλλαγές στο χωριό μας , τις οποίες και διαπιστώνετε. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες μου Ιεροψάλτες και Εκκλησιαστικούς επιτρόπους, αυτούς που υπηρέτησαν κατά χρονικά διαστήματα και αυτούς που υπηρετούν σήμερα άμισθοι προσφέρουν την βοήθεια τους. Στήριγμα μου σ΄αυτά τα λίγα που πρόσφερα, σ΄συτόν τον αγώνα, σ΄αυτην την προσπάθεια είχα βοηθό μου την αμέριστη συμπαράσταση και κατανόηση της παπαδιάς και όλης της οικογενείας μου. Τους ευχαριστώ και τους αγαπώ. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη αν κάποιους πίκρανα. Ποτέ δεν το έκανα ηθελημένα.

Τελειώνοντας σας υπόσχομαι ότι θα συνεχίσω μαζί σας όσο η υγεία και ο Πανάγαθος Θεός θα μου επιτρέπει αυτήν την προσπάθεια.Την προσπάθεια της αναβάθμισης της Κεραμίτσας μας του αγαπημένου μας χωριού. Πρώτη δύναμη ο Θεός και δεύτερη όλοι ΕΣΕΙΣ.Σ΄ευχαριστώ και Χρόνια πολλά! υγιέστατα, ευτυχισμένα και δημιουργικά. Καλή διασκέδαση.. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο αντ/ρχης κ. Πιτούλης Θωμάς, ο Δήμαρχος κ. Παππάς Μηνάς, ο Αντ/ρχος κ. Τσέκας Νικόλαος, ο δημ. Σύμβουλος Μπεράτης Γεώργιος πρόεδροι των τοπ. Διαμερισμάτων και πολλοί πλησιοχωρίτες.

Ο ΠΑΡΕΥΡΕΘΕΙΣ.

ΚΑΤΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΜΙΤΣΑΑύγουστε καλέ μου μήνα,

νάσουν δυό φορές το χρόνο

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011Σελίδα 6

Τις 8 Σεπτεμβρίου η εκκλησία της ενορίας γιορτάζει τα γενέθλια της Θεοτόκου.Την Θεία λειτουργία με αρτοκλασία τέλεσαν τρείς ιερείς, ο πρωτοπρεσβύτερος παπαΓιάννης Μαντζούκης, ο παπάΠροκόπης Μουργκάνας και ο παπάΑλέξης ιερέας της ενορίας.Η εκκλησία ασφυκτικά γεμάτη από Παλαιοχωρίτες, ΑγιοΠαντίτες και ΑγιοΝικολίτες, καθώς και η αυλή της, η οποία άστραφτε από καθαριότητα, αφού είχαν φροντίσει γι’ αυτό γυναίκες και άντρες του χωριού.Μετά την Θεία λειτουργία κεραστήκαμε το παραδοσιακό λουκούμι συνοδευόμενο από ούζο και τσίπουρο και απολαύσαμε τις νόστιμες πίτες που οι γυναίκες του χωριού είχαν ετοιμάσει. Η μια καλύτερη από την άλλη, όπως υπέροχα ήταν και τα καλοψημένα σουβλάκια και λουκάνικα που είχε ο Σύλλογος του χωριού. Η

μπύρα έρεε άφθονη και στρωθήκαμε στις καρέκλες και τα τραπέζια, συνεχίζοντας το φαγοπότι, κάτω από τα βαθύσκια πλατάνια που ομόρφαιναν το περιβάλλον Και αφού… ρουπώσαμε- κατά την έκφραση των γεροντότερων, οι τρείς παπάδες με επικεφαλή τον παπαΓιάννη έσυραν το χορό- υπό του ήχους του Disk Jokey Σταύρου Ζαφείρη. Βλέποντας αυτή την όμορφη εικόνα όλοι σηκωθήκαμε στο χορό, με πρώτον και καλύτερο τον Βασίλη Σούκα- τον άνθρωπο που είναι νύχτα μέρα στην εκκλησία και εξυπηρετεί όλες τις ανάγκες της. Έως τις 3 η ώρα το απόγευμα κράτησε αυτό το ωραίο γλέντι. Φεύγοντας ευχηθήκαμε του χρόνου να είμαστε όλοι πάλι εκεί και η Παναγία να είναι πάντα κοντά μας.Συγχαρητήρια σε όλους τους διοργανωτές.

Νίκος Κουλίσης Βρυξέλλες- Βελγίου

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙστην ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΟΥ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ Αγαπητοί μου χωριανοί, Συνταξιούχος χρόνια τώρα περνάω τις καλύτερες μέρες της ζωής μου διαμένοντας σχεδόν μόνιμα στο αγαπημένο μας χωριό, στου Τσαμαντά, στη Θάνα. Ξέρω ότι το μεγάλο μας κάποτε χωριό έχει πολύ κόσμο διάσπαρτο στα πέρατα της γης, που έφυγε λόγω των κακών περιστάσεων και της φτώχιας της γης. Ξέρω ακόμη ότι πολλοί από εσάς είναι συνταξιούχοι και ακόμη περισσότεροι ξέρω ότι το αγαπάτε και το νοσταλγείτε το χωριό μας. Εγώ προσωπικά 42 χρόνια στην ξενιτιά ξέρω πόσο το νοστάλγησα και καταλαβαίνω κι εσάς. Το χωριό μας είναι ένας παράδεισος,

με τις φυσικές του ομορφιές και την καθαρή του ατμόσφαιρα, ένας τόπος όμορφος να ζεις. Γιαυτό σας κάνω μια παράκληση σε όλους σας. Τα χρόνια που σας μένουν να έρθετε να τα περάσετε στο όμορφο χωριό μας. Να έρθετε να βοηθήσετε και εμάς με την παρουσία σας και την συμμετοχή σας να περάσουμε όλοι καλύτερα. Βοηθήστε το χωριό μας να ξαναγίνει αυτό που ήταν να γίνει αυτό που του αξίζει. Με αυτά σας εύχομαι να το σκεφτείτε σοβαρά και… καλή αντάμωση στου Τσαμαντά το γρηγορότερο.

Με αγάπηΟ Συνταξιούχος χωριανός σας

Ηλίας Οικονόμου

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΣΑΜΑΝΤΙΩΤΕΣ

Συνέχεια απ’ την 1η σελίδα Μετά από δυο μέρες ήρθαν στο Λίμποβο οι Ιταλοί.

Κι εγώ όπως όλοι οι χωριανοί ήμασταν κρυμμένοι. Έβλεπα όμως ότι γίνονταν. Είδα λοιπόν δυο Ιταλούς που πρέπει να ήταν η εμπροσθοφυλακή να έχουν κοντά ένα παιδί τον Προκόπη Γκάγκαλη που έτρωγε ένα ψωμάκι που του είχαν δώσει αυτοί, ήταν ¨γαλέτα¨, όπως έμαθα αργότερα. Κόκορι κόκορι, έλεγαν στο παιδί,

φαίνεται ήθελαν να βρουν που είναι αυτό το ύψωμα γιατί εκεί θα ήταν τόπος συγκέντρωσης. Όταν όρχησε να νυχτώνει προχώρησα προς το ύψωμα. Εκεί γίνονταν συναυλία, ακορντεόν, φυσαρμόνικες, μαντολίνα, γλένταγαν του καλού καιρού. Είχαν την νίκη σίγουρη τρομάρα τους. Από αυτό το συμβάν και πέρα δεν ξέραμε τίποτε, ήμασταν απομονωμένοι.

Μια μέρα μαζί με άλλα παιδιά ήμασταν στην Μεγάλη Ράχη και ακούμε βουητό από αεροπλάνα. Μετά από λίγο βλέπουμε δυο μεγάλα αεροπλάνα να πετάν πολύ χαμηλά με πολύ βουητό και από πίσω ένα μικρό να τα κυνηγάει. Καταλάβαμε ότι το μικρό ήταν δικό μας. Μόλις κόντευαν να χαθούν προς τα σύνορα είδαμε μια λάμψη και το ένα αεροπλάνο να βγάζει καπνούς και να πέφτει φλεγόμενο. Τι χαρές κάναμε δεν περιγράφεται, φωνάζαμε ζήτωωωω. Αργότερα μάθαμε ότι και το άλλο εχθρικό αεροπλάνο την ίδια τύχη είχε. Μετά από λίγες μέρες οι Ιταλοί άρχισαν να οπισθοχωρούν αφού είχαν σπάσει τα μούτρα τους. Ένα τάγμα του Ελληνικού στρατού ήρθε κι έπιασε την Μεγάλη Ράχη. Μια μοίρα ορειβατικού πυροβολικού με επικεφαλή τον Παπαχρήστο έστησε τα κανόνια στα σιάδια, έτσι ώστε να έχει τους Ιταλούς στα πλάγια και σε κοντινή απόσταση γιατί είχαν οχυρωθεί στην Πλόκιστα. Η τροφοδοσία και γενικότερα ο εφοδιασμός τους ήταν πολύ δύσκολος. Με πρωτοβουλία του Βαγγέλη Μαρκατσέλη συστήθηκε επιτροπή τροφοδοσίας. Ο Μύλος στο χωριό άλεθε ασταμάτητα μέρα και νύχτα. Οι γυναίκες ζύμωναν και φούρνιζαν τη μπομπότα. Ο Διοικητής της πυροβολαρχίας Παπαχρήστος έδωσε εντολή, σε δέκα λεπτά αρχίζουμε έτοιμοι. Εμένα με πήγαν πιο μακριά, τώρα θα αρχίσει το γλέντι με τις βόμβες και μετά θα ξεκίναγαν οι πεζικάριοι. Έφυγαν και πήγα ανάμερα στη Μεγάλη Ράχη. Όταν σταμάτησε

το πυροβολικό άρχισε η επίθεση. Εκεί για πρώτη φορά άκουσα τη λέξη ΑΕΡΑΑΑ. Οι Ιταλοί όπου φύγει φύγει. Εκεί στου Καίσαρη έφεραν δυο τραυματίες που ήταν από το Ξηρόμερο και θυμάμαι τον ένα που είπε στο γιατρό που προσπαθούσε να του γιατρέψει τα τραύματα με την χαρακτηριστική του προφορά, ¨τι κάνς ουρέ, δεν είν’ τίπουτις, γρατζουνιά είν’¨. Το πρωί της άλλης μέρας πήγα στην Πλόκιστα. Σε μια μεγάλη πέτρα επάνω ήταν ένα κομμάτι από χλαίνη πρασινωπό χρώμα που πάει να πει ότι ήταν Ιταλού. Είχε επάνω της και αίματα. Σε μια σχισμή του βράχου εκεί κοντά ήταν παρατημένο ένα κοντόκανο όπλο και ένα στενόμακρο κιβώτιο με σφαίρες. Πάρα κάτω σε μια τούφα εξείχε η κάνη από ένα μακρύκανο όπλο. Τα πήρα και τα έκρυψα, στο χωριό. Το κοντόκανο και τις σφαίρες σε μια κουφάλα δέντρου. Το μακρύκανο δεν χωρούσε και το πήγα στο αχούρι, αλλά με είδε ο πατέρας και μου είπε και το κρύψαμε σε μια τρύπα στο πεζούλι. Με τον καιρό οξειδώθηκε και αχρηστεύτηκε. Το κοντόκανο και τις σφαίρες τα πήρα μαζί με τον Λευτέρη Μπότο. Αργότερα μαζί με το Λευτέρη και τον Γιώργο Τσέκα κατεβήκαμε στο Φιλιάτι, μπήκαμε στον ΕΛΑΣ κι είχαμε καπετάνιο του λόχου τον Νίκο Παρούση. Τον Νοέμβρη του 1944 με τη συμφωνία της Βάρκιζα παραδώσαμε τα όπλα. Αυτά έζησα αυτά γράφω.

Αριστείδης Μαρκατσέλης

Μνήμες από τον πόλεμο του '40

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΙΛΙΑΤΙΩΤΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Σελίδα 7ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011

C

M

Y

K

Ολοι οι παλιοί τον θυμούνται τον αείμνηστο Λία, εγώ έχω έναν λόγο παραπάνω, τον είχα συγγενή. Κι ο λόγος που τον θυμούνται είναι γιατί από την μια γιατί ήταν καλός και ξεχωριστός άνθρωπος και από την

άλλη γιατί έδειχνε μια μεγάλη αγάπη και προσήλωση στη δουλειά του που του είχε γίνει τρόπος ζωής. Οπλοδιορθωτής στα ΤΕΑ ήταν, και ενώ η υπηρεσία δεν τον υποχρέωνε να φοράει στρατιωτικά ρούχα, αυτός φορούσε μέρα νύχτα το χακί και το δίκοχο με την κορώνα. Πάντα άψογος καθαρός και γυαλισμένος. Η μεγάλη του ώρα ήταν στις παρελάσεις και τις γιορταστικές εκδηλώσεις που συμμετείχαν τα ΤΕΑ. Τότε γίνονταν στρατηγός και βάλε. Ντυμένος με την στολή, φορώντας το πιστόλι και τα γάντια με βήμα άψογο στρατιωτικό περνούσε στην παρέλαση με τους οπλίτες των ΤΕΑ καταχειροκροτούμενος. Οταν γινόταν κατάθεση στεφάνων στο στρατιωτικό κοιμητήριο τότε ήταν πάλι οι στιγμές που έδειχνε την αγάπη και το πάθος του για το στρατό. Αμα ακούγονταν ο Εθνικός Υμνος, από την Μπάντα, ο Λίας κάθονταν προσοχή και κλαρίνο- σε τέλεια στάση. Κι όταν έφερνε το χέρι στο μέτωπο σε θέση χαιρετισμού ήταν η μεγάλη απόλαυση των

ματιών. Που το βρισκε εκείνο το νεύρο και το με την παλάμη να κουνιέται σαν ελατήριο μέχρι να βρει τη σωστή θέση στο μέτωπο; Αλλο πράμα χαιρετισμός. Εκανε κάτι που το πίστευε και καμάρωνε γιαυτό. Οποιος δεν το ήξερε τον κοιτούσε με περιέργεια αλλά γρήγορα καταλάβαινε το πάθος του ανθρώπου και τον χειροκροτούσε. Του άρεσε να τον φωνάζουν επιλοχία κι όλοι ευχαρίστως το έκαναν, γιατί άξιζε για παραπάνω. Ηταν καλόκαρδος άνθρωπος και τύπος γλεντζέ. Στις χαρές και τις λύπες έτρεχε και βοηθούσε όλους όσους τον τιμούσαν. Μοναδικός χορευτής στο χορό της ¨Νύφης¨, αυτό το χορό που κάνει πως λιποθυμάει ο πρωτοχορευτής και τρέχουνε οι άλλοι

να τον βοηθήσουν, του κάνουν αέρα κλπ και γίνεται μεγάλη πλάκα και μετά τα κλαρίνα παίζουν εύθυμο σκοπό κι αυτός σηκώνεται και χορεύει γρήγορα. Επίσης ο Λίας ήτανε μοναδικός στις λύπες και στα μοιρολόγια. Ανθρωπος για τον συνάνθρωπο στη χαρά και στη λύπη. Ας χαίρεται εκεί που είναι όπως κι εμείς χαιρόμαστε που τον θυμόμαστε.

Για όσους θέλουν νε επικοινωνούν με τον Πολ:MANDELOS PAUL 11 FT. GEORGE HILL 8HNEW YORK N.Y. 10040 U. S. A.Tel. 0012129428380 e-mail: paulmandelos@yahoo.com

ΦΙΛΙΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Του Πολ Μαντέλου

Λία Σκόδρας ο υποδειγματικός Στρατιώτης των ΤΕΑ

ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ, ΟΙΚΙΣΜΩΝΥΜΙΑΚΑΙ ΜΙΚΡΟΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ

Οπως οι αρχαίες επιγραφές που βρίσκονται κάτω από το χώμα μας δίνουν στοιχεία για την ιστορία ενός τόπου, έτσι και τα τοπωνύμια τα οικισμωνύμια και τα μικροτοπωνύμια, μας δίνουν πληροφορίες για τους μακρινούς

ονοματοθέτες που χάθηκαν στα βάθη των

αιώνων. Η επίσημη ιστορία θέλει τα πάντα να είναι ελληνικά, η γλώσσα να είναι καθαρή, και να ρέει στις φλέβες μας το ίδιο αίμα τουλάχιστον με του Περικλή και του Πλάτωνα. Αυτή η αρχαιομανία που βοήθησε το νεοελληνικό κράτος να ξεχωρίσει από το βαλκανικό συνονθύλευμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας και να αποτελέσει ξεχωριστή οντότητα, το ταλαιπωρεί χρόνια τώρα με υπερβολές και άσκοπη επίδειξη ελληνικότητας! Από τον τόπο αυτό πέρασαν δεκάδες λαοί (μη ξεχνάμε ότι και οι Ελληνες κάποτε ήρθαν από αλλού) κι άφησαν

το στίγμα τους, ενώ ταυτόχρονα μπολιάστηκαν με την ευλογία αυτού του τόπου (Ακόμα κι ο πολύς Φαλμεράυερ, αναγνώρισε ότι μας λούζει ο ίδιος ήλιος των αρχαίων!) Τα ονόματα των τόπων παραμένουν αδιάψευστοι μάρτυρες, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν (με το κεφάλι βαθειά χωμένο στο χώμα) να αντιστρέψουν την πορεία της ιστορίας…Σλάβοι, Αρβανίτες και Τούρκοι ονοματοθέτες, συνεχίζουν ακόμα να μιλάνε στη γλώσσα τους μέσα από βουνά και λαγκάδια, οικισμούς και μεγαλουπόλεις. Το νεοελληνικό κράτος προσπάθησε με το χωροφύλακα τον παπά και το δάσκαλο να σβήσει αυτές τις φωνές αλλά δεν τα κατάφερε. Ακόμα χαμογελαστά παιδάκια και γέροντες μιλάνε αρβανίτικα, βλάχικα ή τούρκικα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι…

πράκτορες άλλου κράτους ή ότι είναι λιγότερο Ελληνες από εκείνους που μιλάνε μόνο ελληνικά! Στην περιοχή μας που κάποιοι τοποθέτησαν σύνορα, είναι λογικό τα πράγματα να είναι δύσκολα. Υστερα από αιώνες κοινής διαβίωσης είναι δύσκολο να περάσεις ανάμεσα στους ανθρώπους ένα συρματόπλεγμα. Τέτοιες πρακτικές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη ρήξη κι αυτό φάνηκε πολύ καλά στο πρόσφατο παρελθόν.Γιατί όταν προσπαθείς να οπλιστείς με όπλα του παρελθόντος σκοτώνεις το μέλλον.Η ιστορική έρευνα δεν έχει καμιά σχέση με τις επιδιώξεις των πατριδοκάπηλων όλων των κρατών. Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια είναι πιο σημαντικός από το σεβασμό σε αφηρημένες έννοιες… Στις σελίδες που ακολουθούν γίνεται μια πρώτη προσπάθεια να ανιχνευτούν πίσω από τα παλιά ονόματα των θεσπρωτικών χωριών και πόλεων οι πραγματικές αιτίες που τα δημιούργησαν. Η ετυμολόγηση ενός ονόματος είναι δύσκολη και ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος για το αποτέλεσμα κι ακόμα δυσκολότερη είναι η σημασιολογική ερμηνεία του. Ο ερευνητής βρίσκεται σε αμηχανία εκλογής ανάμεσα στο πιθανό, στο αβέβαιο και στο άγνωστο(Ν. Ανδριώτης, Ετυμολογικό λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής.)…(Σ.Σ. Από την σημαντική αυτή εργασία του Μιχάλη Πασιάκου- πρόεδρου του ΚΙΜΕΘΕ, επιλέγουμε και δημοσιεύουμε- με την άδεια του- κάποια στοιχεία που αφορούν την περιοχή της πρώην επαρχίας μας, του νυν Δήμου Φιλιατών).Γολά, η. Ονομασία οικισμού του Δήμου Φιλιατών. Αναγνωρίστηκε με το Β.Δ. 7-8-1919, ΦΕΚ. Α 184)1919. Το τοπωνύμιο μπορεί να προέρχεται από το γουλά (γουλάς και κουλάς, ο –κουλές, ο –κούλα και κούλια, η ) το μικρό φρούριο, πύργος, οχύρωμα <μεσαιωνικό γουλάς με τροπή του γ σε κ < αραβοτουρκικά kule απ’ όπου το νεοελληνικό κούλα, η και κουλές, ο. Της ίδιας ετυμολογικής αρχής το χωριό Γολάς ή Γουλάς του ν. Ιωαννίνων. Το χωριό όμως μπορεί να χρωστάει το όνομά του στο γυμνό βουνό στις υπώρειες του οποίου είναι χτισμένο (golъ σλαβικά γυμνός, φαλακρός) τοπωνύμιο που ταιριάζει απολύτως με την περιοχή (αρχικά, σύμφωνα με τους κάτοικους, το χωριό βρισκόταν πάνω στον ξερό λόφο δίπλα στον σημερινό οικισμό, όπου σήμερα βρίσκονται μόνο νταμάρια). Δεν είναι τυχαίο που οι Αλβανοί ονόμασαν το γειτονικό χωριό Γκούρζα, πετρώδες.

-του Μιχάλη Πασιάκου-

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Θυμάμαι…Ένα ακόμη βιβλίο πρόσθεσε στο ενεργητικό του ο πολυγραφότατος Παναγιώτης Μήτσης- συνταξιούχος δάσκαλος από το Φοινίκι. Ένα ακόμη λιθαράκι

προστέθηκε στην τοπική και όχι μόνο ιστορία. Ένα λιθάρι, που δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρισθεί ότι αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στην οικοδόμηση- καταγραφή της τοπικής ιστορίας, αυτής της περιόδου. Μιας μαρτυρικής περιόδου για τον τόπο και τον κόσμο του, για την οποία λίγοι έχουν ασχοληθεί, ελάχιστα γνωρίζουμε. Και βέβαια ένα από

τα σημαντικότερα στοιχεία του βιβλίου ¨Θυμάμαι…¨, είναι ότι προέρχεται από έναν άνθρωπο που έζησε τα γεγονότα, συμμετείχε σε αυτά και έχει ολοκληρωμένη και σαφή εικόνα και άποψη. Είναι ένα σημαντικό βιβλίο ιστορικής μαρτυρίας το έργο αυτό και του αναλογεί η απανδοχή, από ιστοριόφιλους αλλά και από απλούς πατριώτες που θέλουν να ξέρουν πράγματα για τον τόπο τους και την ιστορία του. Αξίζει θερμών συγχαρητηρίων ο κ. Παναγιώτης- ένας από τους τελευταίους λόγιους του καιρού και του τόπου μας. Του ευχόμαστε μακροημέρευση και δύναμη, για να συνεχίζει να μας φωτίζει. -Γ.Κ.-

Αρχίζει το πρωτάθλημα και η ιστορική μας ομάδα θέλει την σ υ μ π α ρ ά σ τ α σ ή μας. Όλοι λοιπόν στο γήπεδο, να βοηθήσουμε την

ιστορική μας ομάδα. Στις δυο φωτογραφίες η παλιά είναι η φωτογραφία ¨γούρι¨ του ΑΡΗ και η άλλη είναι από την ομάδα του 2011. Καλές επιτυχίες.

Ο ΑΡΗΣ ΞΕΚΙΝΑ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΟΝ ΞΑΝΑ

C

M

Y

K

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011Σελίδα 8

Πρέπει να ενωθούμε με την ΕΓΝΑΤΙΑ. Το ¨RADIOFILIATI¨, blog του internet, ανεβάζει ανελλιπώς την εφημερίδα-ευχαριστούμε. Παράνομα παρκινγκ, καταλήψεις πεζοδρομίων και κοινόχρηστων χώρων που βγάζουν μάτι- διαπιστώνει ο συμπολίτης από τη Νέα Υόρκη Σπύρος Νίνας. Τι χρειάζεται ο φωτισμός της παλιάς και αδιάβατης γέφυρας Καλαμά στη Βρυσέλλα; Ποιος πληρώνει τη ΔΕΗ; Με νύχια και με δόντια την λειτουργεί την Μαθητική Εστία το προσωπικό! Ενώ ο Δήμος έχει 57 άτομα προσωπικό, εκτός των 15 των πρώην προγραμμάτων και των άλλων 45; της ΔΕΑΦ… Καλές δουλειές στο Χρήστο Μαντζούκη, γιο του Αχιλλέα-νέο Κτηνίατρο στην Ηγουμενίτσα, στην Παιδική Χαρά απέναντι από τα ΕΛΤΑ. Το κείμενο ΓΚΡΙΚ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚ του προηγούμενου φύλλου ήταν δια χειρός Γιώργου Τσώμου- για τους ελάχιστους που δεν κατάλαβαν τη μοναδική του πέννα. Απάντηση περιμένει η εκκλησιαστική επιτροπή Τσαμαντά από τον Δήμο, για το ιδιοκτησιακό του Κυλικείου που έγινε στο χώρο της εκκλησίας. Έγιναν εκλογές στο Πολιτιστικό Σύλλογο Τσαμαντά κι ανέλαβαν: ο Νίκος Ντάτσης- Πρόεδρος, Δημήτρης Στράτης- Γεν.Γραμματέας, Μιχάλης Λάγαρης- Ταμίας, Δημήτρης Κούφαλης- Αντιπρόεδρος και Ηλίας Αλεξίου-Ειδ.Γραμματέας. Καλή δύναμη. Χαμός έγινε σε πρόσφατη συνεδρίαση, για τη συνένωση των Παιδικών Σταθμών και των Νηπιαγωγείων Φιλιατών. Η Αθηνά Τσάτσα του Ηλία και της Αλεξάνδρας (κόρης του Βασίλη Γιόγιακα), πήρε το πτυχίο Παιδαγωγικής Αθηνών. Η αδελφή της Χριστίνα πήρε πτυχίο Αγγλικών ενώ είναι στο 4 έτος Αγγλικής Φιλολογίας. Ο δε 15χρονος Βασίλης Γιόγιακας του Φώτη και της Ματίνας (εγγονός του Βασίλη) πήρε το proficiency Αγγλικής Φιλολογίας. Σταμάτησε να λειτουργεί το ιστορικό Φωτογραφείο των Φιλιατών, του "Στεφανίδη". Ο Διονύσης το πρωτολειτούργησε το 1961, κλείνοντας πενήντα χρόνια απεικόνισης του Φιλιατιού και των Φιλιαταίων. Καλοφάγωτη Νύση.

ΠΕΤΑΧΤΑΞερ' η Κάκω

ΛΕΝΕ ΟΙ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣτις 15 Οκτώβρη 2011 και ώρα 19 στην όμορφη αίθουσα τελετών του Δήμου Φιλιατών, αποφασίσθηκε να γίνει η εκδήλωση τιμής και μνήμης προς τον αείμνηστο γιατρό Βασίλη Διαμάντη- διαμάντη του Νοσοκομείου μας. Στην εκδήλωση θα παραβρεθεί και θα μιλήσει ο κ. Κτενάς- δ/ντης καρδιολογίας στο Ογκολογικό

Κηφισιάς, γνωστός στους παλιότερους από το πέρασμα του από το Νοσοκομείο μας. Την εκδήλωση την οποία διοργανώνει ο Δήμος Φιλιατών συνεπικουρούμενος από την αεικίνητη Φιλιατιώτισσα Ειρήνη Χρ. Γκίκα- Στανίτσα, συνταξιούχο νοσηλεύτρια και άτυπη γραμματέα του κ. Κτενά- προβλέπετε να παρακολουθήσει πολύς κόσμος.

Τιμή στη Φιλαρμονική Φιλιατών που κλείνει φέτος 80 χρόνια ιστορίας και δράσης, τιμή από το Λιμάνι μας, στην Μπάντα, ̈ Των Φιλιατών την Μπάντα¨… όπως αποτυπώνει σε ποίημα του ο μεγάλος συμπατριώτης λογοτέχνης Μιχάλης Γκανάς. Τα παλιότερα χρόνια όλοι οι νεολαίοι των Φιλιατών το είχαν τιμή και καμάρι να είναι μέλη της Φιλαρμονικής. Πολλοί από αυτούς μάλιστα αποκαταστάθηκαν επαγγελματικά με εφόδιο τις γνώσεις αλλά και την αγάπη για την μουσική που πήραν από την Φιλαρμονική. Τα παιδιά δεν ξέρουν την αξία της συμμετοχής τους στην Φιλαρμονική και τα αγαθά που μπορούν να αποκομίσουν από αυτή. Το ρόλο της καθοδήγησης θα πρέπει να παίξουν οι

γονείς, αλλά και βεβαίως οι εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, καθηγητές κλπ. Κάθε μέρα τις εργάσιμες μέρες και τις απογευματινές ώρες από τις 4 έως τις 10 όσοι θέλουν μπορούν να εγγραφούν στην Φιλαρμονική Φιλιατών, απευθυνόμενοι στο αρχιμουσικό κ. Σπύρο Πάσχο.

ΛΙΜΑΝΙ ΣΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ

Έφκαν οι ξένοι, μείκαμαν μαναχοί και

πικραμένοι. Αλουπές φέρουν βόλτες στα χωριά, αγριογούρουνα στα λόγγα. Ευτυχώς δε λες, που είναι και τα αγριογούρουνα κι ενώνουν κόσμο; Γεμίζ’ ο τόπος από κυνηγοπαρέες, αχάει η Μουργκάνα απο ντουφεκιές- πόλεμος και κατόπ’ ειρήνη, μαζεύονται, τρώνε, ψήνουν και τα πίνουν. Γινήκαμαν όνομα Φούλη Κίτσιο, πρώτη βολά βουλευτής φκιάνει σκέδιο να κλείσει το νοσοκομείο του τόπου του- πο’ φάγε και ψωμί!!! Τρίβω τα μάτια μου με το έργο πο’ ‘ρχεται Δήμαρχέ μου, και δεν ξέρω τσε πούθε να κάμω η καψερή, μη με πάρει μπάλα… Άντεσε κι ο Νίκος μου πο’ γραφε καλά χαμπέρια, έβγαλε μυρμηγκιά στο δάχτυλο που κράταε το κοντύλι.. Άπσε ο φούλης μου ο Κώτσιας… Γέμισαν τον τόπο ‘κονίσματα και δεν προκάνει ούτε το σταυρό να κάμει. "Ο όμοιος τον όμοιο κι κοπριά στα λάχανα", λέω του "μαλλαλόγια" -που ‘δε στο Μαυρονέρι σύναξη από Λαμόγια. «Εγώ καλά παντρεύτηκα, ας κλαίει όποιος με πήρε…», ήλεγ’ η Μαλέκω τ’ Αγγέλη Γιάννη, που ‘ταν γεννιτάτη, κουτσή, στραβή και κούφλιακας. Ποιόν γιατρό διευθυντή του ΕΣΥ του Νοσοκομείο ¨διαβουλεύετ’¨ ο Βαγγέλης μου, ότι, παένει σπίτι το σπίτι και παίρει παράδες; Σεθιαμαίνουμαι… εδώ κρατάνε διευθυντή υπόδικο και καένας δεν κρένει! Στα πολιτικά απολειφάδια που χουμπούρεψαν ότι μπόρεγαν από τούτον τον έρμο τόπο, δεν τους πρέπουν παίνιες- πάρεξ μούντζες, ανοιχτές και απλωμένες- καμάρι απ’ το Γαρδίκι. Α, φούλη, όλα κι όλα, η πείνα δεν μοιράζεται- κι αμα είναι για μπριτζόλα… Άμα δώκαταν 100 ευρώ μεροκάματο σ’ όσους δούλεψαν στη Γιορτή Τσιπούρας, να μ’ έχετε υπόψη για του χρόνου- είν’ πολλά τα λεφτά- τι κλαρί τα κάνει; Κουραστήκαταν, κάματαν εκλογές… την άλλη βολά απολογισμό! Ποιος ρουφιάνος έσπασε το φρεάτιο αποχέτευσης αμπροστά απ’ το σπίτι του πρόεδρου της Δημοτικής Επιχείρησης και ζέφει ο τόπος; Πήγαμε στο Φοινίκι… χωρίς βίζα!!!

Πήρε πρόσφατα η Μαιευτική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αποσπώντας το πρώτο βραβείο για εργασία που περιγράφει τη δημιουργία ενός αυτόματου συστήματος μελέτης της ενδομήτριας κοιλότητας, με την εφαρμογή τεχνικών ανάλυσης της ψηφιακής εικόνας μετά από κυστεοσκόπηση. Το βραβείο είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του ενδοσκοπικού τμήματος της Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με εμπνευστή για τα ανωτέρω ερευνητικά πρωτόκολλα- τον συμπολίτη- Μηνά Ηλία Πασχόπουλο- Αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ

«Μετά από 50 χρόνια παρουσίας και εξυπηρέτησης κλείνει το υποκατάστημα ΙΚΑ Φιλιατών- «επι δημαρχίας Μηνά Παππά και Βουλευτή Θεσπρωτίας Χρήστου Κατσούρα». Σήμερα 19/9/2011 ημέρα Δευτέρα, φόρτωσαν έπιπλα και αρχεία του ΙΚΑ Φιλιατών με προορισμό το κατάστημα ΙΚΑ Ηγουμενίτσας». Δυστυχώς ο Δήμος Φιλιατών συνεχίζει να χάνει βασικές υπηρεσίες που τον έκαναν λειτουργικό και άξιο να εξυπηρετεί- με όλα τα προβλήματα- τον κόσμο των 46 χωριών του. Δυστυχώς ο Δήμος Φιλιατών πρέπει να είναι ο μοναδικός πανελλήνια Δήμος που έχασε την τελευταία δεκαετία το 40% του πληθυσμού του και δεκάδες υπηρεσίες. Δυστυχώς ο Δήμος Φιλιατών πρέπει να είναι ο μοναδικός πανελλήνια που οι αντιδράσεις των αρχόντων του είναι από ανύπαρκτες έως απαράδεκτες. Υ.Γ. Την ώρα που φόρτωναν τα πράγματα του ΙΚΑ Φιλιατών για την Ηγουμενίτσα έτυχε εκεί ο γνωστός Βρυσελλιώτης Σωκράτης Τσιάβος που συγκινημένος και στεναχωρημένος είπε στα Αλειφιάτικα, με τον δικό του μοναδικό τρόπο: ¨να μην το βόζιωνα και τούτο¨. Δηλαδή να μην μου τύχαινε να βρεθώ εκείνη την ώρα και να δω το κλείσιμο του ΙΚΑ Φιλιατών...

ΚΑΙ ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ…

ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΣΚΕΦΑΡΗΣΤο είχαμε ξαναγράψει αρκετές φορές εδώ και χρόνια, να ασχοληθεί κάποιος με τον τρόπο που πάρθηκαν τα νερά της Σκέφαρης από την Ηγουμενίτσα και αν σήμερα μπορούμε να κάνουμε κάτι. Πιστεύαμε ότι ο τεως Δήμαρχος Γάκη Κολιούσης- έμπειρος νομικός, θα εύρισκε κάποια άκρη. Όμως είχε τόσα πολλά να ασχοληθεί με την διοργάνωση του Καποδιστριακού Δήμου. Σήμερα ο κάμπος της Σκέφαρης παραμένει ξερικός- χωρίς ανταλλάγματα, ενώ ο Δήμος δίνει πολλά ανταλλάγματα για νομική στήριξη. Τι λέει ο αρμόδιος επι των υδάτων;

ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑΤον τελευταίο καιρό το πρόβλημα έχει πάρει απρόβλεπτες διαστάσεις στο Φιλιάτι. Πάρα

πολλοί συμπολίτες μας καταγγείλανε το γεγονός, πως είναι έρμαιοι, κινδυνεύουν, έχουν δεχθεί επιθέσεις και κάποιοι νοσηλεύτηκαν εξ αιτίας επιθέσεων από τα αδέσποτα σκυλιά. Δύσκολα μπορεί να περπατήσει κανείς το βράδυ μπροστά στου Δάλλα και στις δίπλα καφετέριες χωρίς να

δεχθεί τις απειλητικές διαθέσεις των αδέσποτων. Οι σκύλοι, από την μεριά τους, αντιμετωπίζουν το γεγονός… αδιάφοροι και παίρνουν θέση να φωτογραφηθούν, o επώνυμος ΝΤΑΒΕΛΗΣ- ο σκύλος της πλατείας Ηγ. Παρθενίου (ΚΤΕΛ)- στον χώρο του και το κοπάδι στον κεντρικό δρόμο, μπροστά από το Ηρώο. Υπάρχει κανείς που να έχει την ευθύνη για την ποιότητα ζωής των κατοίκων;