ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ...

9
คคคคคคคคคคคคคคคคคค สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสส (Bond) สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสส (สสสสส สส สสสสสส , 2538 : 1) กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (Interdependence) สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส กกกกกกกกกกก (intimacy) สสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส (affection) สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (belonging) สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสสสสสสสสสสส

Transcript of ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ...

Page 1: ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ (5)

ความสำ�าค�ญของปั ญหา

สั�งคมไทยในในปั�จจ�บั�นได้�ม�อั�ตราผู้��สั�งอัาย�ท��ถู�กทอัด้ท��งเพิ่��มมากขึ้!�น เน#�อังจากขึ้ณะน��ครอับัคร�วไม'สัามารถูด้�แลผู้��สั�งอัาย�เหม#อันในอัด้�ตแล�ว ซึ่!�งอัาจเปั,นผู้ลสั#บัเน#�อังมาจากสัภาวะทางสั�งคมท��เปัล��ยนแปัลงไปั จากเด้�มท��สั�งคมไทยเคยอัย�'อัาศั�ยก�นแบับัครอับัคร�วขึ้ยาย แต'ปั�จจ�บั�นกลายมาเปั,นครอับัคร�วเด้��ยวมากขึ้!�น ท/าให�สัมาชิ�กในครอับัคร�วม�บัทบัาทในการด้�แลผู้��สั�งอัาย�น�อัยลง ซึ่!�งแท�จร�งแล�วครอับัคร�วควรจะม�ล�กษณะต'างๆ ขึ้อังสัายใย (Bond) ท��เก�ด้ท'ามกลางสัมาชิ�กในครอับัคร�วขึ้อังผู้��สั�งอัาย� ซึ่!�งได้�แก' (นพิ่ค�ณ ด้�สั�คนธ์4 , 2538 : 1)

การพิ่!�งพิ่าซึ่!�งก�นและก�น (Interdependence) การพิ่!�งพิ่าซึ่!�งก�นและก�นระหว'างสัมาชิ�กในครอับัคร�ว ก'อัให�เก�ด้ความพิ่!งพิ่อัใจขึ้อังสัมาชิ�กในครอับัคร�วในเร#�อังขึ้อังความต�อังการท��จะอัย�'ร 'วมก�นมากกว'าท��จะอัย�'เพิ่�ยงล/าพิ่�ง การพิ่!�งพิ่าก�นระหว'างสัมาชิ�กในครอับัคร�วจะลด้น�อัยลงถู�าสัมาชิ�กในครอับัคร�วต'างม�เวลาให�ก�นและก�นน�อัยลง

ความสัน�ทสันม (intimacy) เปั,นอั�กล�กษณะหน!�งขึ้อังครอับัคร�วซึ่!�งก'อัให�เก�ด้ความผู้�กพิ่�นระหว'างสัมาชิ�กในครอับัคร�ว โด้ยท��สัมาชิ�กในครอับัคร�วจะม�ความร� �สั!กเอั#�อัอัาทร (affection) ม�ความไว�วางใจซึ่!�งก�นและก�น ความสัน�ทสันมระหว'างสัมาชิ�กในครอับัคร�วน��จะลด้น�อัยลงเม#�อัสัมาชิ�กคนใด้คนหน!�งในครอับัคร�วแยกต�วอัอักไปั

ความร� �สั!กเปั,นพิ่วกเด้�ยวก�น (belonging) ซึ่!�งหมายถู!งความร� �สั!กขึ้อังสัมาชิ�กในครอับัคร�วท��ม�ล�กษณะบัางอัย'างคล�ายคล!งก�น หร#อัม�จ�ด้ม�'งหมายเหม#อันก�น ความร� �สั!กเปั,นพิ่วกเด้�ยวก�นน��จะลด้น�อัยลงเม#�อัสัมาชิ�กคนใด้คนหน!�งในครอับัคร�วม�ความร� �สั!กท��เหน#อักว'าหร#อัต/�ากว'าสัมาชิ�กคนอั#�นในครอับัคร�ว

ซึ่!�งปั�จจ�บั�นปั�ญหาเก��ยวก�บัความสั�มพิ่�นธ์4ในครอับัคร�วขึ้อังผู้��สั�งอัาย�น��นพิ่บัว'า การท��บั�ตรหลานสั'วนใหญ'อัอักไปัท/างานนอักบั�าน สั'งผู้ลให�ผู้��สั�งอัาย�ได้�ร�บัการด้�แลเอัาใจใสั'จากบั�ตรหลานน�อัยลง และความ

Page 2: ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ (5)

สั�มพิ่�นธ์4ในครอับัคร�วระหว'างผู้��สั�งอัาย�ก�บับั�ตรหลานเปัล��ยนแปัลงไปัเปั,นความสั�มพิ่�นธ์4แบับัห'างเห�น ไม'ใกล�ชิ�ด้สัน�ทสันม และย�งพิ่บัว'าปั�ญหาด้�านความสั�มพิ่�นธ์4เก�ด้ท��งจากบั�ตรหลานและจากผู้��สั�งอัาย� โด้ยปั�ญหาท��เก�ด้จากต�วผู้��สั�งอัาย�น��นเก�ด้จากผู้��สั�งอัาย�บัางคนน�สั�ยใจน�อัย สั'วนปั�ญหาท��เก�ด้จากบั�ตรหลานม�กเก�ด้จากการท��บั�ตรหลานไม'ค'อัยเอัาใจใสั'ผู้��สั�งอัาย�เท'าท��ควร

นอักจากน�� สัาเหต�ท��ผู้��สั�งอัาย�ถู�กทอัด้ท��งอั�กปัระการหน!�งน��นเปั,นผู้ลมาจากสัภาพิ่ร'างกายขึ้อังผู้��สั�งอัาย� (นพิ่ค�ณ ด้�สั�คนธ์4 , 2538 : 1)

ผู้��สั�งอัาย�ม�การเคล#�อันไหวร'างกายอัย'างล/าบัาก และเม#�อัอัาย�เพิ่��มมากขึ้!�นโรคภ�ยไขึ้�เจ7บัก7ย��งเพิ่��มมากขึ้!�น สั'วนผู้��สั�งอัาย�ท��ไม'ม�ปั�ญหาเร#�อังโรคภ�ยไขึ้�เจ7บัก7จะม�สัภาพิ่ร'างกายท��เสั#�อัมลง ม�สั'วนกระทบัต'อัความสั�มพิ่�นธ์4ทางสั�งคมและครอับัคร�วขึ้อังผู้��สั�งอัาย� กล'าวค#อั ท/าให�ผู้��สั�งอัาย�พิ่!�งพิ่าผู้��อั#�นมากขึ้!�น ม�การต�ด้ต'อัก�บับั�คคลอั#�นได้�น�อัยลง และปัฏิ�บั�ต�ก�จกรรมในชิ�ว�ตปัระจ/าว�นได้�น�อัยลง ปัระกอับัก�บัผู้��สั�งอัาย�สั'วนใหญ'จะปัระสับัก�บัสัภาพิ่ท��สั�ญเสั�ยในเร#�อังต'างๆ เชิ'น เม#�อัผู้��สั�งอัาย�เกษ�ยณจากงาน สัถูานภาพิ่บัทบัาทในด้�านการงานก7สั�ญเสั�ยไปัด้�วย หร#อัเม#�อัเด้7กท��โตขึ้!�นเปั,นผู้��ใหญ'ก7จะม�แนวโน�มท��จะสัร�างครอับัคร�วและม�บั�ตรเปั,นขึ้อังตนเอัง พิ่�นธ์ะและก�จกรรมท��ม�ให�ก�บัผู้��สั�งอัาย�ก7จะลด้น�อัยลง ซึ่!�งในกรณ�น��เปั,นสัาเหต�หน!�งท��ท/าให�สัมาชิ�กครอับัคร�วไม'พิ่ร�อัมท��จะด้�แลผู้��สั�งอัาย� จ!งเก�ด้ปั�ญหาการทอัด้ท��งผู้��สั�งอัาย�ตามมาด้�งเชิ'นปั�จจ�บั�น

ปั�ญหาการทอัด้ท��งผู้��สั�งอัาย�ด้�งกล'าวท/าให�คนในสั�งคมล#มตระหน�กถู!งความต�อังการขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ท��ม�ความต�อังการเชิ'นเด้�ยวก�บับั�คคลท��วไปั (ศัศั�พิ่�ฒน4 ยอัด้เพิ่ชิร , 2534 : 24) ผู้��สั�งอัาย�ต�อังการปั�จจ�ยจ/าเปั,นพิ่#�นฐานเพิ่#�อัการด้/ารงชิ�ว�ตเชิ'นบั�คคลท��วไปั และย�งต�อังการการได้�ร�บัการยอัมร�บั การด้�แลและความสั�ขึ้ทางใจเพิ่��มขึ้!�นอั�กด้�วย โด้ยท��วไปัจะแบั'งความต�อังการขึ้อังผู้��สั�งอัาย�อัอักเปั,นปัระเภทใหญ'ๆ ค#อั

1. ความต�อังการทางด้�านร'างกายและจ�ตใจ (Psysical and

Phychological Needs) ได้�แก' ความต�อังการปั�จจ�ย 4 เชิ'น อัาหาร

Page 3: ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ (5)

เคร#�อังน�'งห'ม ท��อัย�'อัาศั�ย และยาร�กษาโรค สั'วนความต�อังการทางจ�ตใจ ได้�แก' ความต�อังการความม��นคงและปัลอัด้ภ�ย (Security Needs)

และความต�อังการได้�ร�บัการยอัมร�บัน�บัถู#อั (Recognition Needs)

ซึ่!�งเปั,นความต�อังการท��จะได้�การยอัมร�บัว'าเปั,นสัมาชิ�กขึ้อังสั�งคม กล�'ม และครอับัคร�ว ความต�อังการม�โอักาสัก�าวหน�า (Opportunity

Needs) โด้ยเฉพิ่าะในเร#�อังความสั/าเร7จขึ้อังการท/างานในบั��นปัลายขึ้อังชิ�ว�ต

2. ความต�อังการทางด้�านสั�งคม (Social Needs) ได้�แก' ความยกย'อังน�บัถู#อั (Sense of recognizion) ความสั/าค�ญ (Sense

of Importance) ความเปั,นเจ�าขึ้อัง (Sense of Belonging)

ความม�โอักาสัในการท/าสั��งท��ปัรารถูนา (Sense of Opportunity)

3. ความต�อังการทางด้�านเศัรษฐก�จ (Economical Needs)

ได้�แก' ความต�อังการการได้�ร�บัความชิ'วยเหล#อัทางด้�านการเง�นจากบั�ตรหลานขึ้อังตน เพิ่#�อัสัะสัมไว�ใชิ�จ'ายในสัภาวะท��ตนเอังเจ7บัปั<วย ผู้��สั�งอัาย�“

ต�อังการให�ร�ฐชิ'วยในการจ�ด้หาอัาชิ�พิ่ให�เพิ่#�อัเปั,นการเพิ่��มพิ่�นรายได้� ผู้��”

สั�งอัาย�ต�อังการท��จะเปั,นผู้��ม�บัทบัาททางเศัรษฐก�จ ซึ่!�งจ�ด้ม�'งหมายท��สั/าค�ญค#อัต�อังการท��จะชิ'วยตนเอังเพิ่#�อัให�พิ่�นจากสัภาวะความบั�บัค��นทางเศัรษฐก�จ

ด้�งน��นร�ฐบัาลจ!งได้�วางนโยบัายเพิ่#�อัให�ความชิ'วยเหล#อัแก'ผู้��สั�งอัาย�ท��งในด้�านการแก�ปั�ญหาการถู�กทอัด้ท��งและสัน�บัสัน�นความต�อังการพิ่#�นฐานขึ้อังผู้��สั�งอัาย� ด้�งเชิ'น การจ�ด้ท/าแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต� (พิ่รรณธ์�ภา บั�ญพิ่�ท�กษ4 , 2548 : 3)

แผู้นพิ่�ฒนาผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต�ฉบั�บัท�� 2 (พิ่.ศั.2545 – 2564)

ซึ่!�งเปั,นแผู้นท��ต'อัเน#�อังจากแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต�ฉบั�บัท�� 1

(พิ่.ศั.2514 – 2544) ถู#อัเปั,นการพิ่�ฒนาขึ้อังการท/างานด้�านผู้��สั�งอัาย� ท��เปั,นผู้ลมาจากการปัระชิ�มสัม�ชิชิาโลกว'าด้�วยผู้��สั�งอัาย�ท��กร�งเว�ยนนาขึ้อังสัหปัระชิาชิาต� ท��ก/าหนด้ให�ม�การจ�ด้ท/าแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต� โด้ยแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต�ฉบั�บัท�� 2 น�� จะเน�นแผู้นในล�กษณะขึ้อัง

Page 4: ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ (5)

การบั�รณาการท��มอังคนเปั,นจ�ด้ศั�นย4กลางขึ้อังการพิ่�ฒนา ซึ่!�งรายละเอั�ยด้ขึ้อังแผู้นได้�ก/าหนด้ไว� 5 ย�ทธ์ศัาสัตร4 ด้�งน��

1. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านการเตร�ยมความพิ่ร�อัมขึ้อังปัระชิากรเพิ่#�อัว�ยสั�งอัาย�ท��ม�ค�ณภาพิ่

2. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านการสั'งเสัร�มผู้��สั�งอัาย�3. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านระบับัค��มครอังทางสั�งคมสั/าหร�บัผู้��สั�งอัาย�4. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านการบัร�หารจ�ด้การเพิ่#�อัการพิ่�ฒนางานด้�านผู้��

สั�งอัาย�ระด้�บัชิาต�และการพิ่�ฒนาบั�คลากรด้�านผู้��สั�งอัาย�5. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านการปัระมวลและพิ่�ฒนาอังค4ความร� �ด้�านผู้��สั�ง

อัาย�และการต�ด้ตามปัระเม�นผู้ลการด้/าเน�นการตามแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต�

นอักจากน��ย�งม�พิ่ระราชิบั�ญญ�ต�ผู้��สั�งอัาย� พิ่.ศั.2546 ซึ่!�งหน�าท��ร �บัผู้�ด้ชิอับัหล�ก ได้�แก'กระทรวงการพิ่�ฒนาสั�งคมและความม��งคงขึ้อังมน�ษย4 โด้ยสั/าน�กสั'งเสัร�มและพิ่�ท�กษ4ผู้��สั�งอัาย�ท��ม�ผู้ลบั�งค�บัใชิ�ต��งแต'ว�นท�� 1 มกราคม 2547 เพิ่#�อัให�การค��มครอังการสั'งเสัร�มและการสัน�บัสัน�นต'อัสั�ทธ์�ปัระโยชิน4ขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ตามมาตรา 54 แห'งร�ฐธ์รรมน�ญ ซึ่!�งม�สัาระและขึ้อับัขึ้'ายขึ้อังการจ�ด้สัว�สัด้�การท��กว�างขึ้วางขึ้!�น โด้ยเฉพิ่าะอัย'างย��งมาตราท�� 11 ท��ก/าหนด้สั�ทธ์�ขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ไว� 12

ปัระการ โด้ยสั�ทธ์�เหล'าน��จะสัอัด้คล�อังก�บัปัร�ชิญา เร#�อังค�ณภาพิ่ชิ�ว�ตขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ท��ผู้��สั�งอัาย�ต�อังการ ด้�งน��

1. การบัร�การทางการแพิ่ทย4และสัาธ์ารณสั�ขึ้ท��จ�ด้ไว�โด้ยให�ความสัะด้วกและรวด้เร7วแก'ผู้��สั�งอัาย�เปั,นกรณ�พิ่�เศัษ

2. ให�การศั!กษา การศัาสันาและขึ้�อัม�ลขึ้'าวสัารท��เปั,นปัระโยชิน4ต'อัการด้/าเน�นชิ�ว�ต

3. การปัระกอับัอัาชิ�พิ่หร#อัฝึ>กอัาชิ�พิ่ท��เหมาะสัม4. การพิ่�ฒนาตนเอังและการม�สั'วนร'วมในก�จกรรมทางสั�งคม

การรวมกล�'มในล�กษณะเคร#อัขึ้'ายชิ�มชิน

Page 5: ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ (5)

5. การอั/านวยความสัะด้วกและความปัลอัด้ภ�ยโด้ยตรงแก'ผู้��สั�งอัาย�ในอัาคาร สัถูานท�� ยานพิ่าหนะหร#อับัร�การสัาธ์ารณอั#�นๆ

6. การชิ'วยเหล#อัด้�านค'าโด้ยสัารยานพิ่าหนะตามความเหมาะสัม7. การยกเว�นค'าเขึ้�าชิมสัถูานท��ขึ้อังร�ฐ8. การชิ'วยเหล#อัผู้��สั�งอัาย�ซึ่!�งได้�ร�บัอั�นตรายจากการถู�กทาร�ณ

กรรมหร#อัถู�กแสัวงหาผู้ลปัระโยชิน4โด้ยม�ชิอับัด้�วยกฎหมาย หร#อัถู�กทอัด้ท��ง

9. การให�ค/าแนะน/า ปัร!กษา ด้/าเน�นการอั#�นๆ ท��เก��ยวขึ้�อังในทางคด้�หร#อัในการแก�ไขึ้ปั�ญหาครอับัคร�ว

10. การจ�ด้ท��พิ่�กอัาศั�ย อัาหารและเคร#�อังน�'มห'มให�ตามความจ/าเปั,นอัย'างท��วถู!ง

11. การสังเคราะห4เบั��ยย�งชิ�พิ่ตามความจ/าเปั,นอัย'างท��วถู!งและเปั,นธ์รรม

12. การสังเคราะห4ในการจ�ด้การศัพิ่ตามปัระเพิ่ณ�13. การอั#�นตามท��คณะกรรมการปัระกาศัก/าหนด้จากพิ่ระราชิบั�ญญ�ต�ผู้��สั�งอัาย�จะเห7นได้�ว'า ร�ฐม�แนวค�ด้ในการจ�ด้

สัว�สัด้�การผู้��สั�งอัาย�ท��เปั,นระบับัมากขึ้!�น ไม'เน�นเพิ่�ยงการสังเคราะห4เปั,นหล�กเหม#อันท��ผู้'านมา แต'จะให�การสัน�บัสัน�นผู้��สั�งอัาย�ในอั�นจะม�สั'วนร'วมในสั�งคมมากขึ้!�น โด้ยเฉพิ่าะอัย'างย��ง สั�ทธ์�ตามมาตรา 11 (4) ในเร#�อังขึ้อังการพิ่�ฒนาตนเอังและการม�สั'วนร'วมในก�จกรรมทางสั�งคม การรวมกล�'มในล�กษณะเคร#อัขึ้'ายหร#อัชิ�มชิน(http://www.chumchonthai.or.th/MEMBER/bookscontentdetail.asp?bc_id=5)

แนวค�ด้ทฤษฎ�ท��เก��ยวขึ้�อังก�บังานว�จ�ย1. ทฤษฎ�ก�จกรรม การม�สั'วนร'วมในก�จกรรมต'างๆ ขึ้อังผู้��สั�งอัาย�

สั#บัเน#�อังจากความต�อังการทางจ�ตใจและด้�านการยอัมร�บัขึ้อังสั�งคมท��ม�อัย�'ในต�วมน�ษย4ตลอัด้มา ด้�งน��นเม#�อัผู้��สั�งอัาย�ขึ้าด้ความต�อังการด้�านใด้ด้�านหน!�งก7จะหาสั��งอั#�นมาทด้แทน การร'วม

Page 6: ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ (5)

ก�จกรรมต'างๆ ขึ้อังผู้��สั�งอัาย�น��นก7เน#�อังมาจากผู้��สั�งอัาย�เชิ#�อัว'าก�จกรรมต'างๆ สัามารถูน/ามาชิด้เชิยภาระหน�าท��การงานท��ต�อังหมด้ความร�บัผู้�ด้ชิอับั และการหมด้สัภาวะท��ต�อังเล��ยงด้�บั�ตรหลานและอั#�นๆ ด้�งน��นก�จกรรมจ!งม�ความจ/าเปั,นและสั/าค�ญต'อัการด้/าเน�นชิ�ว�ตสั/าหร�บัผู้��ท��อัย�'ในว�ยสั�งอัาย� เพิ่ราะการเขึ้�าร'วมก�จกรรมต'างๆ น��นชิ'วยให�ผู้��สั�งอัาย�ร� �สั!กว'าตนเอังย�งม�ความสัามารถูและม�ค'า ตลอัด้จนม�สัถูานะภาพิ่บัทบัาทและเปั,นท��ยอัมร�บัขึ้อังคนในสั�งคม

2. แนวค�ด้การสัน�บัสัน�นทางสั�งคม (Social Support) การสัน�บัสัน�นทางสั�งคม หมายถู!ง การท��บั�คคลได้�ร�บัการเอัาใจใสั'เห7นค�ณค'า ม�การเก#�อัก�ลซึ่!�งก�นและก�นในการให�ความชิ'วยเหล#อัเปั,นไปัท��งด้�านร�ปัธ์รรม เชิ'น สั��งขึ้อัง เสั#�อัผู้�า เง�นทอัง หร#อันามธ์รรม เชิ'น ก/าล�งใจ เวลา แรงงาน เพิ่#�อัให�เก�ด้ผู้ลด้�ต'อัภาวะด้�านจ�ตใจ อัารมณ4 ซึ่!�งการสัน�บัสัน�นเหล'าน��ได้�มาจากบั�คคลท��เขึ้�ามาปัฏิ�สั�มพิ่�นธ์4อัย'างใกล�ชิ�ด้และจากปัระชิาชินท��วไปัการสัน�บัสัน�นทางสั�งคมต'อัผู้��ร �บับัร�การในสัถูานสังเคราะห4คนชิรา

หมายถู!ง การท��ปัระชิาชิน ชิ�มชิน ครอับัคร�วผู้��สั�งอัาย�เห7นค�ณค'าและความสั/าค�ญขึ้อังผู้��สั�งอัาย� ม�การชิ'วยเหล#อัสัน�บัสัน�นเก#�อัก�ลก�นในด้�านต'างๆ ไม'ว'าจะเปั,นสั��งขึ้อัง เสั#�อัผู้�า เคร#�อังน�'งห'ม หร#อัการให�ก/าล�งใจแก'ผู้��สั�งอัาย� เพิ่#�อัให�ผู้��สั�งอัาย�ร� �สั!กว'าตนเอังย�งม�ค�ณค'าและความสั/าค�ญต'อัล�กหลานและสั�งคม

แนวค�ดทฤษฎี�ท��เกี่��ยวข�องกี่�บงานว�จั�ย

Page 7: ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ (5)

ทฤษฎี�บทบาทบัทบัาทขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ในอัด้�ตน��นผู้��สั�งอัาย�เปัร�ยบัเสัม#อันท��พิ่!�ง

ขึ้อังครอับัคร�ว เปั,นเสัาหล�กและเปั,นผู้��ม�สัถูานภาพิ่ในครอับัคร�ว และชิ�มชินสั�ง แต'สัภาพิ่สั�งคมในปั�จจ�บั�นน�� ได้�เปัล��ยนแปัลงไปัโด้ยเฉพิ่าะสั�งคมเม#อัง การด้/าเน�นชิ�ว�ตขึ้อังคนหน�'มสัาวในสั�งคมเปั,นว�ถู�ชิ�ว�ตแบับัต'างคนต'างอัย�' ม�การพิ่!�งตนเอังมากขึ้!�น และได้�ร�บัการศั!กษามากกว'าผู้��สั�งอัาย� จ!งม�การถู'ายทอัด้ความร� �ทางว�ชิาชิ�พิ่จากร� 'นสั�'ร� 'นขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ให�สัมาชิ�กในครอับัคร�วน�อัยลง จ!งท/าให�สัถูานภาพิ่และบัทบัาทขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ในครอับัคร�วและชิ�มชินเปัล��ยนแปัลงไปัจากคร��งอัด้�ต

หลั�กี่กี่ารทางสำ�งคมสำงเคราะห"หลั�กี่กี่ารม�สำ#วนร#วมครอับัคร�วและชิ�มชินควรเขึ้�ามาม�บัทบัาทและม�สั'วนร'วมในการ

ด้�แลผู้��สั�งอัาย� เพิ่#�อัให�ผู้��สั�งอัาย�ร� �สั!กว'าตนเอังย�งม�ค�ณค'า ม�ความสั/าค�ญในครอับัคร�วและสั�งคม อัาท� การให�ผู้��สั�งอัาย�ได้�เขึ้�ามาท/าก�จกรรมร'วมก�บัชิ�มชิน เชิ'น การม�บัทบัาทในเชิ�งอัน�ร�กษ4 สั'งเสัร�มศั�ลปัว�ฒนธ์รรมไทย การจ�ด้การด้�านพิ่�ธ์�กรรมต'างๆ เปั,นต�น

หลั�กี่กี่ารยอมร�บครอับัคร�วยอัมร�บัในสัภาพิ่ความเปัล��ยนแปัลงขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ท��

เปัล��ยนไปัตามว�ย ม�การปัร�บัเปัล��ยนท�ศันคต� การปัร�บัต�วในการอัย�'ร 'วมก�นในครอับัคร�ว ลด้ชิ'อังว'างระหว'างว�ยขึ้อังสัมาชิ�กในครอับัคร�ว