ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ...
-
Upload
api-3720369 -
Category
Documents
-
view
27 -
download
1
Transcript of ความสำคัญของปัญหา (วิจัย)ผู้สูงอายุ...
ความสำ�าค�ญของปั ญหา
สั�งคมไทยในในปั�จจ�บั�นได้�ม�อั�ตราผู้��สั�งอัาย�ท��ถู�กทอัด้ท��งเพิ่��มมากขึ้!�น เน#�อังจากขึ้ณะน��ครอับัคร�วไม'สัามารถูด้�แลผู้��สั�งอัาย�เหม#อันในอัด้�ตแล�ว ซึ่!�งอัาจเปั,นผู้ลสั#บัเน#�อังมาจากสัภาวะทางสั�งคมท��เปัล��ยนแปัลงไปั จากเด้�มท��สั�งคมไทยเคยอัย�'อัาศั�ยก�นแบับัครอับัคร�วขึ้ยาย แต'ปั�จจ�บั�นกลายมาเปั,นครอับัคร�วเด้��ยวมากขึ้!�น ท/าให�สัมาชิ�กในครอับัคร�วม�บัทบัาทในการด้�แลผู้��สั�งอัาย�น�อัยลง ซึ่!�งแท�จร�งแล�วครอับัคร�วควรจะม�ล�กษณะต'างๆ ขึ้อังสัายใย (Bond) ท��เก�ด้ท'ามกลางสัมาชิ�กในครอับัคร�วขึ้อังผู้��สั�งอัาย� ซึ่!�งได้�แก' (นพิ่ค�ณ ด้�สั�คนธ์4 , 2538 : 1)
การพิ่!�งพิ่าซึ่!�งก�นและก�น (Interdependence) การพิ่!�งพิ่าซึ่!�งก�นและก�นระหว'างสัมาชิ�กในครอับัคร�ว ก'อัให�เก�ด้ความพิ่!งพิ่อัใจขึ้อังสัมาชิ�กในครอับัคร�วในเร#�อังขึ้อังความต�อังการท��จะอัย�'ร 'วมก�นมากกว'าท��จะอัย�'เพิ่�ยงล/าพิ่�ง การพิ่!�งพิ่าก�นระหว'างสัมาชิ�กในครอับัคร�วจะลด้น�อัยลงถู�าสัมาชิ�กในครอับัคร�วต'างม�เวลาให�ก�นและก�นน�อัยลง
ความสัน�ทสันม (intimacy) เปั,นอั�กล�กษณะหน!�งขึ้อังครอับัคร�วซึ่!�งก'อัให�เก�ด้ความผู้�กพิ่�นระหว'างสัมาชิ�กในครอับัคร�ว โด้ยท��สัมาชิ�กในครอับัคร�วจะม�ความร� �สั!กเอั#�อัอัาทร (affection) ม�ความไว�วางใจซึ่!�งก�นและก�น ความสัน�ทสันมระหว'างสัมาชิ�กในครอับัคร�วน��จะลด้น�อัยลงเม#�อัสัมาชิ�กคนใด้คนหน!�งในครอับัคร�วแยกต�วอัอักไปั
ความร� �สั!กเปั,นพิ่วกเด้�ยวก�น (belonging) ซึ่!�งหมายถู!งความร� �สั!กขึ้อังสัมาชิ�กในครอับัคร�วท��ม�ล�กษณะบัางอัย'างคล�ายคล!งก�น หร#อัม�จ�ด้ม�'งหมายเหม#อันก�น ความร� �สั!กเปั,นพิ่วกเด้�ยวก�นน��จะลด้น�อัยลงเม#�อัสัมาชิ�กคนใด้คนหน!�งในครอับัคร�วม�ความร� �สั!กท��เหน#อักว'าหร#อัต/�ากว'าสัมาชิ�กคนอั#�นในครอับัคร�ว
ซึ่!�งปั�จจ�บั�นปั�ญหาเก��ยวก�บัความสั�มพิ่�นธ์4ในครอับัคร�วขึ้อังผู้��สั�งอัาย�น��นพิ่บัว'า การท��บั�ตรหลานสั'วนใหญ'อัอักไปัท/างานนอักบั�าน สั'งผู้ลให�ผู้��สั�งอัาย�ได้�ร�บัการด้�แลเอัาใจใสั'จากบั�ตรหลานน�อัยลง และความ
สั�มพิ่�นธ์4ในครอับัคร�วระหว'างผู้��สั�งอัาย�ก�บับั�ตรหลานเปัล��ยนแปัลงไปัเปั,นความสั�มพิ่�นธ์4แบับัห'างเห�น ไม'ใกล�ชิ�ด้สัน�ทสันม และย�งพิ่บัว'าปั�ญหาด้�านความสั�มพิ่�นธ์4เก�ด้ท��งจากบั�ตรหลานและจากผู้��สั�งอัาย� โด้ยปั�ญหาท��เก�ด้จากต�วผู้��สั�งอัาย�น��นเก�ด้จากผู้��สั�งอัาย�บัางคนน�สั�ยใจน�อัย สั'วนปั�ญหาท��เก�ด้จากบั�ตรหลานม�กเก�ด้จากการท��บั�ตรหลานไม'ค'อัยเอัาใจใสั'ผู้��สั�งอัาย�เท'าท��ควร
นอักจากน�� สัาเหต�ท��ผู้��สั�งอัาย�ถู�กทอัด้ท��งอั�กปัระการหน!�งน��นเปั,นผู้ลมาจากสัภาพิ่ร'างกายขึ้อังผู้��สั�งอัาย� (นพิ่ค�ณ ด้�สั�คนธ์4 , 2538 : 1)
ผู้��สั�งอัาย�ม�การเคล#�อันไหวร'างกายอัย'างล/าบัาก และเม#�อัอัาย�เพิ่��มมากขึ้!�นโรคภ�ยไขึ้�เจ7บัก7ย��งเพิ่��มมากขึ้!�น สั'วนผู้��สั�งอัาย�ท��ไม'ม�ปั�ญหาเร#�อังโรคภ�ยไขึ้�เจ7บัก7จะม�สัภาพิ่ร'างกายท��เสั#�อัมลง ม�สั'วนกระทบัต'อัความสั�มพิ่�นธ์4ทางสั�งคมและครอับัคร�วขึ้อังผู้��สั�งอัาย� กล'าวค#อั ท/าให�ผู้��สั�งอัาย�พิ่!�งพิ่าผู้��อั#�นมากขึ้!�น ม�การต�ด้ต'อัก�บับั�คคลอั#�นได้�น�อัยลง และปัฏิ�บั�ต�ก�จกรรมในชิ�ว�ตปัระจ/าว�นได้�น�อัยลง ปัระกอับัก�บัผู้��สั�งอัาย�สั'วนใหญ'จะปัระสับัก�บัสัภาพิ่ท��สั�ญเสั�ยในเร#�อังต'างๆ เชิ'น เม#�อัผู้��สั�งอัาย�เกษ�ยณจากงาน สัถูานภาพิ่บัทบัาทในด้�านการงานก7สั�ญเสั�ยไปัด้�วย หร#อัเม#�อัเด้7กท��โตขึ้!�นเปั,นผู้��ใหญ'ก7จะม�แนวโน�มท��จะสัร�างครอับัคร�วและม�บั�ตรเปั,นขึ้อังตนเอัง พิ่�นธ์ะและก�จกรรมท��ม�ให�ก�บัผู้��สั�งอัาย�ก7จะลด้น�อัยลง ซึ่!�งในกรณ�น��เปั,นสัาเหต�หน!�งท��ท/าให�สัมาชิ�กครอับัคร�วไม'พิ่ร�อัมท��จะด้�แลผู้��สั�งอัาย� จ!งเก�ด้ปั�ญหาการทอัด้ท��งผู้��สั�งอัาย�ตามมาด้�งเชิ'นปั�จจ�บั�น
ปั�ญหาการทอัด้ท��งผู้��สั�งอัาย�ด้�งกล'าวท/าให�คนในสั�งคมล#มตระหน�กถู!งความต�อังการขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ท��ม�ความต�อังการเชิ'นเด้�ยวก�บับั�คคลท��วไปั (ศัศั�พิ่�ฒน4 ยอัด้เพิ่ชิร , 2534 : 24) ผู้��สั�งอัาย�ต�อังการปั�จจ�ยจ/าเปั,นพิ่#�นฐานเพิ่#�อัการด้/ารงชิ�ว�ตเชิ'นบั�คคลท��วไปั และย�งต�อังการการได้�ร�บัการยอัมร�บั การด้�แลและความสั�ขึ้ทางใจเพิ่��มขึ้!�นอั�กด้�วย โด้ยท��วไปัจะแบั'งความต�อังการขึ้อังผู้��สั�งอัาย�อัอักเปั,นปัระเภทใหญ'ๆ ค#อั
1. ความต�อังการทางด้�านร'างกายและจ�ตใจ (Psysical and
Phychological Needs) ได้�แก' ความต�อังการปั�จจ�ย 4 เชิ'น อัาหาร
เคร#�อังน�'งห'ม ท��อัย�'อัาศั�ย และยาร�กษาโรค สั'วนความต�อังการทางจ�ตใจ ได้�แก' ความต�อังการความม��นคงและปัลอัด้ภ�ย (Security Needs)
และความต�อังการได้�ร�บัการยอัมร�บัน�บัถู#อั (Recognition Needs)
ซึ่!�งเปั,นความต�อังการท��จะได้�การยอัมร�บัว'าเปั,นสัมาชิ�กขึ้อังสั�งคม กล�'ม และครอับัคร�ว ความต�อังการม�โอักาสัก�าวหน�า (Opportunity
Needs) โด้ยเฉพิ่าะในเร#�อังความสั/าเร7จขึ้อังการท/างานในบั��นปัลายขึ้อังชิ�ว�ต
2. ความต�อังการทางด้�านสั�งคม (Social Needs) ได้�แก' ความยกย'อังน�บัถู#อั (Sense of recognizion) ความสั/าค�ญ (Sense
of Importance) ความเปั,นเจ�าขึ้อัง (Sense of Belonging)
ความม�โอักาสัในการท/าสั��งท��ปัรารถูนา (Sense of Opportunity)
3. ความต�อังการทางด้�านเศัรษฐก�จ (Economical Needs)
ได้�แก' ความต�อังการการได้�ร�บัความชิ'วยเหล#อัทางด้�านการเง�นจากบั�ตรหลานขึ้อังตน เพิ่#�อัสัะสัมไว�ใชิ�จ'ายในสัภาวะท��ตนเอังเจ7บัปั<วย ผู้��สั�งอัาย�“
ต�อังการให�ร�ฐชิ'วยในการจ�ด้หาอัาชิ�พิ่ให�เพิ่#�อัเปั,นการเพิ่��มพิ่�นรายได้� ผู้��”
สั�งอัาย�ต�อังการท��จะเปั,นผู้��ม�บัทบัาททางเศัรษฐก�จ ซึ่!�งจ�ด้ม�'งหมายท��สั/าค�ญค#อัต�อังการท��จะชิ'วยตนเอังเพิ่#�อัให�พิ่�นจากสัภาวะความบั�บัค��นทางเศัรษฐก�จ
ด้�งน��นร�ฐบัาลจ!งได้�วางนโยบัายเพิ่#�อัให�ความชิ'วยเหล#อัแก'ผู้��สั�งอัาย�ท��งในด้�านการแก�ปั�ญหาการถู�กทอัด้ท��งและสัน�บัสัน�นความต�อังการพิ่#�นฐานขึ้อังผู้��สั�งอัาย� ด้�งเชิ'น การจ�ด้ท/าแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต� (พิ่รรณธ์�ภา บั�ญพิ่�ท�กษ4 , 2548 : 3)
แผู้นพิ่�ฒนาผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต�ฉบั�บัท�� 2 (พิ่.ศั.2545 – 2564)
ซึ่!�งเปั,นแผู้นท��ต'อัเน#�อังจากแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต�ฉบั�บัท�� 1
(พิ่.ศั.2514 – 2544) ถู#อัเปั,นการพิ่�ฒนาขึ้อังการท/างานด้�านผู้��สั�งอัาย� ท��เปั,นผู้ลมาจากการปัระชิ�มสัม�ชิชิาโลกว'าด้�วยผู้��สั�งอัาย�ท��กร�งเว�ยนนาขึ้อังสัหปัระชิาชิาต� ท��ก/าหนด้ให�ม�การจ�ด้ท/าแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต� โด้ยแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต�ฉบั�บัท�� 2 น�� จะเน�นแผู้นในล�กษณะขึ้อัง
การบั�รณาการท��มอังคนเปั,นจ�ด้ศั�นย4กลางขึ้อังการพิ่�ฒนา ซึ่!�งรายละเอั�ยด้ขึ้อังแผู้นได้�ก/าหนด้ไว� 5 ย�ทธ์ศัาสัตร4 ด้�งน��
1. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านการเตร�ยมความพิ่ร�อัมขึ้อังปัระชิากรเพิ่#�อัว�ยสั�งอัาย�ท��ม�ค�ณภาพิ่
2. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านการสั'งเสัร�มผู้��สั�งอัาย�3. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านระบับัค��มครอังทางสั�งคมสั/าหร�บัผู้��สั�งอัาย�4. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านการบัร�หารจ�ด้การเพิ่#�อัการพิ่�ฒนางานด้�านผู้��
สั�งอัาย�ระด้�บัชิาต�และการพิ่�ฒนาบั�คลากรด้�านผู้��สั�งอัาย�5. ย�ทธ์ศัาสัตร4ด้�านการปัระมวลและพิ่�ฒนาอังค4ความร� �ด้�านผู้��สั�ง
อัาย�และการต�ด้ตามปัระเม�นผู้ลการด้/าเน�นการตามแผู้นผู้��สั�งอัาย�แห'งชิาต�
นอักจากน��ย�งม�พิ่ระราชิบั�ญญ�ต�ผู้��สั�งอัาย� พิ่.ศั.2546 ซึ่!�งหน�าท��ร �บัผู้�ด้ชิอับัหล�ก ได้�แก'กระทรวงการพิ่�ฒนาสั�งคมและความม��งคงขึ้อังมน�ษย4 โด้ยสั/าน�กสั'งเสัร�มและพิ่�ท�กษ4ผู้��สั�งอัาย�ท��ม�ผู้ลบั�งค�บัใชิ�ต��งแต'ว�นท�� 1 มกราคม 2547 เพิ่#�อัให�การค��มครอังการสั'งเสัร�มและการสัน�บัสัน�นต'อัสั�ทธ์�ปัระโยชิน4ขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ตามมาตรา 54 แห'งร�ฐธ์รรมน�ญ ซึ่!�งม�สัาระและขึ้อับัขึ้'ายขึ้อังการจ�ด้สัว�สัด้�การท��กว�างขึ้วางขึ้!�น โด้ยเฉพิ่าะอัย'างย��งมาตราท�� 11 ท��ก/าหนด้สั�ทธ์�ขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ไว� 12
ปัระการ โด้ยสั�ทธ์�เหล'าน��จะสัอัด้คล�อังก�บัปัร�ชิญา เร#�อังค�ณภาพิ่ชิ�ว�ตขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ท��ผู้��สั�งอัาย�ต�อังการ ด้�งน��
1. การบัร�การทางการแพิ่ทย4และสัาธ์ารณสั�ขึ้ท��จ�ด้ไว�โด้ยให�ความสัะด้วกและรวด้เร7วแก'ผู้��สั�งอัาย�เปั,นกรณ�พิ่�เศัษ
2. ให�การศั!กษา การศัาสันาและขึ้�อัม�ลขึ้'าวสัารท��เปั,นปัระโยชิน4ต'อัการด้/าเน�นชิ�ว�ต
3. การปัระกอับัอัาชิ�พิ่หร#อัฝึ>กอัาชิ�พิ่ท��เหมาะสัม4. การพิ่�ฒนาตนเอังและการม�สั'วนร'วมในก�จกรรมทางสั�งคม
การรวมกล�'มในล�กษณะเคร#อัขึ้'ายชิ�มชิน
5. การอั/านวยความสัะด้วกและความปัลอัด้ภ�ยโด้ยตรงแก'ผู้��สั�งอัาย�ในอัาคาร สัถูานท�� ยานพิ่าหนะหร#อับัร�การสัาธ์ารณอั#�นๆ
6. การชิ'วยเหล#อัด้�านค'าโด้ยสัารยานพิ่าหนะตามความเหมาะสัม7. การยกเว�นค'าเขึ้�าชิมสัถูานท��ขึ้อังร�ฐ8. การชิ'วยเหล#อัผู้��สั�งอัาย�ซึ่!�งได้�ร�บัอั�นตรายจากการถู�กทาร�ณ
กรรมหร#อัถู�กแสัวงหาผู้ลปัระโยชิน4โด้ยม�ชิอับัด้�วยกฎหมาย หร#อัถู�กทอัด้ท��ง
9. การให�ค/าแนะน/า ปัร!กษา ด้/าเน�นการอั#�นๆ ท��เก��ยวขึ้�อังในทางคด้�หร#อัในการแก�ไขึ้ปั�ญหาครอับัคร�ว
10. การจ�ด้ท��พิ่�กอัาศั�ย อัาหารและเคร#�อังน�'มห'มให�ตามความจ/าเปั,นอัย'างท��วถู!ง
11. การสังเคราะห4เบั��ยย�งชิ�พิ่ตามความจ/าเปั,นอัย'างท��วถู!งและเปั,นธ์รรม
12. การสังเคราะห4ในการจ�ด้การศัพิ่ตามปัระเพิ่ณ�13. การอั#�นตามท��คณะกรรมการปัระกาศัก/าหนด้จากพิ่ระราชิบั�ญญ�ต�ผู้��สั�งอัาย�จะเห7นได้�ว'า ร�ฐม�แนวค�ด้ในการจ�ด้
สัว�สัด้�การผู้��สั�งอัาย�ท��เปั,นระบับัมากขึ้!�น ไม'เน�นเพิ่�ยงการสังเคราะห4เปั,นหล�กเหม#อันท��ผู้'านมา แต'จะให�การสัน�บัสัน�นผู้��สั�งอัาย�ในอั�นจะม�สั'วนร'วมในสั�งคมมากขึ้!�น โด้ยเฉพิ่าะอัย'างย��ง สั�ทธ์�ตามมาตรา 11 (4) ในเร#�อังขึ้อังการพิ่�ฒนาตนเอังและการม�สั'วนร'วมในก�จกรรมทางสั�งคม การรวมกล�'มในล�กษณะเคร#อัขึ้'ายหร#อัชิ�มชิน(http://www.chumchonthai.or.th/MEMBER/bookscontentdetail.asp?bc_id=5)
แนวค�ด้ทฤษฎ�ท��เก��ยวขึ้�อังก�บังานว�จ�ย1. ทฤษฎ�ก�จกรรม การม�สั'วนร'วมในก�จกรรมต'างๆ ขึ้อังผู้��สั�งอัาย�
สั#บัเน#�อังจากความต�อังการทางจ�ตใจและด้�านการยอัมร�บัขึ้อังสั�งคมท��ม�อัย�'ในต�วมน�ษย4ตลอัด้มา ด้�งน��นเม#�อัผู้��สั�งอัาย�ขึ้าด้ความต�อังการด้�านใด้ด้�านหน!�งก7จะหาสั��งอั#�นมาทด้แทน การร'วม
ก�จกรรมต'างๆ ขึ้อังผู้��สั�งอัาย�น��นก7เน#�อังมาจากผู้��สั�งอัาย�เชิ#�อัว'าก�จกรรมต'างๆ สัามารถูน/ามาชิด้เชิยภาระหน�าท��การงานท��ต�อังหมด้ความร�บัผู้�ด้ชิอับั และการหมด้สัภาวะท��ต�อังเล��ยงด้�บั�ตรหลานและอั#�นๆ ด้�งน��นก�จกรรมจ!งม�ความจ/าเปั,นและสั/าค�ญต'อัการด้/าเน�นชิ�ว�ตสั/าหร�บัผู้��ท��อัย�'ในว�ยสั�งอัาย� เพิ่ราะการเขึ้�าร'วมก�จกรรมต'างๆ น��นชิ'วยให�ผู้��สั�งอัาย�ร� �สั!กว'าตนเอังย�งม�ความสัามารถูและม�ค'า ตลอัด้จนม�สัถูานะภาพิ่บัทบัาทและเปั,นท��ยอัมร�บัขึ้อังคนในสั�งคม
2. แนวค�ด้การสัน�บัสัน�นทางสั�งคม (Social Support) การสัน�บัสัน�นทางสั�งคม หมายถู!ง การท��บั�คคลได้�ร�บัการเอัาใจใสั'เห7นค�ณค'า ม�การเก#�อัก�ลซึ่!�งก�นและก�นในการให�ความชิ'วยเหล#อัเปั,นไปัท��งด้�านร�ปัธ์รรม เชิ'น สั��งขึ้อัง เสั#�อัผู้�า เง�นทอัง หร#อันามธ์รรม เชิ'น ก/าล�งใจ เวลา แรงงาน เพิ่#�อัให�เก�ด้ผู้ลด้�ต'อัภาวะด้�านจ�ตใจ อัารมณ4 ซึ่!�งการสัน�บัสัน�นเหล'าน��ได้�มาจากบั�คคลท��เขึ้�ามาปัฏิ�สั�มพิ่�นธ์4อัย'างใกล�ชิ�ด้และจากปัระชิาชินท��วไปัการสัน�บัสัน�นทางสั�งคมต'อัผู้��ร �บับัร�การในสัถูานสังเคราะห4คนชิรา
หมายถู!ง การท��ปัระชิาชิน ชิ�มชิน ครอับัคร�วผู้��สั�งอัาย�เห7นค�ณค'าและความสั/าค�ญขึ้อังผู้��สั�งอัาย� ม�การชิ'วยเหล#อัสัน�บัสัน�นเก#�อัก�ลก�นในด้�านต'างๆ ไม'ว'าจะเปั,นสั��งขึ้อัง เสั#�อัผู้�า เคร#�อังน�'งห'ม หร#อัการให�ก/าล�งใจแก'ผู้��สั�งอัาย� เพิ่#�อัให�ผู้��สั�งอัาย�ร� �สั!กว'าตนเอังย�งม�ค�ณค'าและความสั/าค�ญต'อัล�กหลานและสั�งคม
แนวค�ดทฤษฎี�ท��เกี่��ยวข�องกี่�บงานว�จั�ย
ทฤษฎี�บทบาทบัทบัาทขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ในอัด้�ตน��นผู้��สั�งอัาย�เปัร�ยบัเสัม#อันท��พิ่!�ง
ขึ้อังครอับัคร�ว เปั,นเสัาหล�กและเปั,นผู้��ม�สัถูานภาพิ่ในครอับัคร�ว และชิ�มชินสั�ง แต'สัภาพิ่สั�งคมในปั�จจ�บั�นน�� ได้�เปัล��ยนแปัลงไปัโด้ยเฉพิ่าะสั�งคมเม#อัง การด้/าเน�นชิ�ว�ตขึ้อังคนหน�'มสัาวในสั�งคมเปั,นว�ถู�ชิ�ว�ตแบับัต'างคนต'างอัย�' ม�การพิ่!�งตนเอังมากขึ้!�น และได้�ร�บัการศั!กษามากกว'าผู้��สั�งอัาย� จ!งม�การถู'ายทอัด้ความร� �ทางว�ชิาชิ�พิ่จากร� 'นสั�'ร� 'นขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ให�สัมาชิ�กในครอับัคร�วน�อัยลง จ!งท/าให�สัถูานภาพิ่และบัทบัาทขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ในครอับัคร�วและชิ�มชินเปัล��ยนแปัลงไปัจากคร��งอัด้�ต
หลั�กี่กี่ารทางสำ�งคมสำงเคราะห"หลั�กี่กี่ารม�สำ#วนร#วมครอับัคร�วและชิ�มชินควรเขึ้�ามาม�บัทบัาทและม�สั'วนร'วมในการ
ด้�แลผู้��สั�งอัาย� เพิ่#�อัให�ผู้��สั�งอัาย�ร� �สั!กว'าตนเอังย�งม�ค�ณค'า ม�ความสั/าค�ญในครอับัคร�วและสั�งคม อัาท� การให�ผู้��สั�งอัาย�ได้�เขึ้�ามาท/าก�จกรรมร'วมก�บัชิ�มชิน เชิ'น การม�บัทบัาทในเชิ�งอัน�ร�กษ4 สั'งเสัร�มศั�ลปัว�ฒนธ์รรมไทย การจ�ด้การด้�านพิ่�ธ์�กรรมต'างๆ เปั,นต�น
หลั�กี่กี่ารยอมร�บครอับัคร�วยอัมร�บัในสัภาพิ่ความเปัล��ยนแปัลงขึ้อังผู้��สั�งอัาย�ท��
เปัล��ยนไปัตามว�ย ม�การปัร�บัเปัล��ยนท�ศันคต� การปัร�บัต�วในการอัย�'ร 'วมก�นในครอับัคร�ว ลด้ชิ'อังว'างระหว'างว�ยขึ้อังสัมาชิ�กในครอับัคร�ว