Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

27. 11. 15

Μαθαίνω για το Ενωτικό.

Το Ενωτικόείναι ένα σημαδάκι

που το βάζουμε για να ενώσουμε λέξεις

ή για να χωρίσουμε μια

λέξηστο τέλος της γραμμής

του τετραδίου μας.

Χωρίζω μια λέξη

σε δυο κομμάτιαστο τέλος

της γραμμής.

Ενώνω τις λέξειςκυρα, Αϊ, Αγια,

γερο, μπαρμπα, θειαμε άλλες λέξεις και

τις διαβάζω σαν μία.

κυρα-Λένη, μπαρμπα-Γιάννης,

θεια-ΜαριώΑϊ-Βασίλης,

Αγια-Μαρίνα, γερο-λύκος

καρέ-κλα

α-έρας

κυρά Χελιδόνα

κυρα-Χελιδόνα

γέρο Θάνος

γερο-Θάνος

Άι Βασίλης

Αϊ-Βασίλης

κυρά Λένη

κυρα-Λένη

μπάρμπα Γιάννης

μπαρμπα-Γιάννης

θεία Μαριώ

θεια-Μαριώ

Αγία Μαρίνα

Αγια-Μαρίνα

γέρο λύκος

γερο-λύκος

Το σπουργιτάκι είναι ένα μικρό πουλάκι. Το κεφαλάκι του είναι γκρίζο και μικρό. Έχει καφέ ματάκια και άσπρη μυτούλα. Το σώμα του είναι σκεπασμένο με γκρίζα πούπουλα. Τα φτερά και η ουρά του έχουν χρώμα καφέ.

Η φωνή του είναι γλυκιά. Τραγουδά όλη τη μέρα στις στέγες των σπιτιών και στα δέντρα:

«Τσίου! Τσίου! Τσίου! Τσίου!»Τρώει σποράκια, αλλά του αρέσουν πολύ και τα

ψίχουλα και τα γλυκά. Γι’ αυτό κατεβαίνει στις αυλές και τσιμπολογά.

Είναι παχουλό και δεν μπορεί να πετάει πολλές ώρες συνέχεια. Γι’ αυτό το φθινόπωρο δε φεύγει. Μένει και περιμένει το χειμώνα εδώ.

Διαβάζω τι έγραψε η κυρία για το σπουργιτάκι και γράφω κι εγώ για ένα χελιδονάκι.

Τα χελιδόνια φεύγουν. Πάνε σε ζεστές χώρες. Ελάτε να τα αποχαιρετήσουμε.