9η δραστηριότητα: σκεφτόμενοι σχετικά με τις ευθύνες

Συζητήσαμε με τα παιδιά σχετικά με τις ευθύνες που έχουν τα επαγγέλματα. Τα παιδιά μίλησαν για τις ευθύνες του γιατρού, της νοσοκόμας, του πυροσβέστη, του αστυνομικού, του δασκάλου, του βοσκού, και πολλών άλλων επαγγελμάτων που γνωρίζουν. Ρωτήσαμε τα παιδιά αν έπρεπε να προσκαλέσουμε κάποιον σχολείο μας για να μας μιλήσει για τις ευθύνες του επαγγέλματος του ποιος θα θέλατε να είναι αυτός? Ακούστηκαν πολλές προτάσεις. Όμως με απόλυτη πλειοψηφία τα παιδιά αποφάσισαν να προσκαλέσουμε στον σχολείο μας ένα πολύ αγαπητό πρόσωπο στο νησί. Τον καπετάνιο του μοναδικού επιβατηγού πλοίου του νησιού, ο οποίος είναι σύμφωνα με τα λεγόμενα των κατοίκων του νησιού ο πιο καλός καπετάνιος που υπάρχει. Λέγεται πως ταξιδεύει με πολλά μποφώρ και πως έσωσε πολλούς ανθρώπους μεταφέροντας τους σε νοσοκομεία με φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αυτόν λοιπόν τον ξεχωριστό άνθρωπο αποφάσισαν ομόφωνα τα παιδιά να προσκαλέσουμε στο νηπιαγωγείο μας.

Ο καπετάνιος ήρθε στο σχολείο μας και απάντησε στα ερωτήματα των παιδιών. Μάθαμε πολλά πράγματα, όμως το πιο βασικό που μας είπε ο καπετάνιος είναι πως όλοι στο πλοίο είναι υπεύθυνοι. Και πως ένας αν δεν είναι υπεύθυνος τότε υπάρχει πολλή μεγάλο πρόβλημα και κίνδυνος. Μας είπε επίσης πως και οι επιβάτες είμαστε υπεύθυνοι επίσης. Πρέπει να ακούμε προσεχτικά τις οδηγίες , να μην μένουμε μακριά από τους γονείς μας, να μην τρέχουμε μέσα στο πλοίο και πολλές συμβουλές ακόμη. Μάθαμε επίσης ότι ο καπετάνιος δεν είναι πάντα στη γέφυρα του πλοίου αλλά το τιμόνι το έχει ο ναύτης υπακούοντας στις εντολές του καπετάνιου. Ο καπετάνιος έχει ευθύνη να ξεγεννήσει μία έγκυο γυναίκα, να δώσει πρώτες βοήθειες σε έναν άρρωστο, να παντρέψει ένα ζευγάρι στο πλοίο όπως και να τελέσει κάποια κηδεία αν χρειαστεί, οπότε πρέπει να γνωρίζει, να διαβάζει συνεχώς και το σχολείο για έναν καπετάνιο δεν σταματά ποτέ. Μας ενημέρωσε για το πώς ξεκινά το πλοίο , πως βρίσκει με τους χάρτες την πορεία του, πως προχωρά και πως σταματά. Μας είπε πως λέγονται το μπροστινό και πίσω μέρος του πλοίου (πρύμνη και πλώρη ), πως λέγεται το σκοινί που δένει το πλοίο, πως έβρισκαν την πορεία τα παλιά χρόνια με τα αστέρια, μας μίλησε για την πυξίδα, για τους ανέμους, για πολλά λιμάνια, για εμπειρίες του σε μακρινές και φουρτουνιασμένες θάλασσες. Και πολλά ακόμη που κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών και προκάλεσαν τον θαυμασμό όλων μας. Ο καπετάνιος τόνισε πολλές φορές στα παιδιά το πόσο υπεύθυνοι πρέπει να είμαστε όλοι. Ήταν μια ιδιαίτερα εκπαιδευτική εμπειρία για όλους εμάς και όλοι ευχαριστούμε πολύ για αυτήν την τόσο ενδιαφέρουσα συζήτηση.

10η δραστηριότητα: εκτιμώντας την ευθύνη των γονιών μου

Συζήτηση στην παρεούλα

Τα παιδιά συζήτησαν θέματα όπως: πως είναι οι υπεύθυνες μητέρες? Τι είδους πράγματα κάνουν? Πως είναι οι υπεύθυνοι πατεράδες? Τι είδους πράγματα κάνουν? Ποιος είναι υπεύθυνος για άλλα πράγματα στην οικογένεια? Τι είδους πράγματα κάνει?

Τα παιδιά μίλησαν για τις προσωπικές εμπειρίες τους στην δική τους οικογένεια και μοιράστηκαν πολλά συναισθήματα. Μέσα από όλη αυτή τη συζήτηση τα παιδιά έβγαλαν πολλά συμπεράσματα όπως: οι δουλειές στο σπίτι πρέπει να μοιράζονται σε όλους. Ο μπαμπάς , η μαμά δουλεύουν για να μπορούμε να βγάζουμε τα έξοδα που απαιτεί μια οικογένεια, αν δουλεύουν και οι δύο μοιράζονται τις δουλειές στο σπίτι, τα παιδιά επίσης έχουν τις δικές τους ευθύνες , όπως να μαζεύουν τα παιχνίδια τους, να βοηθάν τους γονείς τους σε κάτι που μπορούν , όπως στρώσιμο τραπεζιού, κλπ. έχουν επίσης ευθύνη να μη ζητούν πράγματα από τους γονείς τους όταν οι γονείς δεν έχουν λεφτά να το πάρουν. Στη συζήτηση αυτή ένα παιδί διαπίστωσε ότι ούτε καν τα παιχνίδια του δεν μαζεύει σπίτι , αλλά τα μαζεύει η μητέρα του. Τα υπόλοιπα παιδιά του είπαν ότι θα πρέπει να φέρεται πιο υπεύθυνα κι εκείνος έδωσε το λόγο του στην ομάδα ότι θα προσπαθεί για αρχή να βοηθά τη μαμά του στο μάζεμα των παιχνιδιών.

Ζωγραφίζοντας την υπευθυνότητα , τα παιδιά ζωγράφισαν υπεύθυνες δουλειές που κάνουν στο σπίτι κι έγραψαν όπως μπορούν ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ

Βοηθώντας τους άλλους

Συλλογισμός για την υπευθυνότητα: υπευθυνότητα είναι να νοιάζεσαι, να φροντίζεις τους άλλους. Υπευθυνότητα είναι να βοηθάς τους άλλους όταν χρειάζονται βοήθεια.

Συζητήσαμε αυτόν τον συλλογισμό και τα παιδιά μίλησαν για προσωπικές τους εμπειρίες που είτε κάποιο μεγαλύτερο παιδί τα βοήθησε είτε εκείνα βοήθησαν κάποιο μικρότερο παιδί. Μοιράστηκαν τα συναισθήματα που ένιωσαν σε κάθε περίπτωση.

Θυμηθήκαμε επίσης τις δραστηριότητες μας στην ενότητα του σεβασμού. Τα τρόφιμα και τα ρούχα που μαζέψαμε για τα παιδιά του ορφανοτροφείου, τα πλαστικά καπάκια για τον ερυθρό σταυρό που προορίζονταν για αγορά αμαξιδίου σε άτομα με κινητικά προβλήματα, για την επίσκεψή μας στο γηροκομείο , και τα παιδιά μίλησαν ξανά για την αξία της προσφοράς στον συνάνθρωπο και μοιράστηκαν τα συναισθήματα τους.