Κουζουλάθηκαν  μωρέ;  (Μεγάλη  Δράση  Κοινότητας  στα  

Χανιά  και  στη  Γαύδο)  

Αν  όλα  τα  παιδιά  της  γης,  πιάναν  γερά  τα  χέρια  

(22nd  world  jamboree  Sweden)  

Και  πάρα  πολλά  ακόμα  στις  σελίδες  που  ακολουθούν  

Είναι  τρελοί  αυτοί  οι  Ρωμαίοι…  (Κατασκήνωση  Αγέλης  στην  Ελαία)  

Πιο  ψηλά  πιο  μακρυά,  πιο  μακρυά…    (Κατασκήνωση  Ομάδας  στο  

Φλαμπουράρι)  

 

 

Συχνές  ερωτήσεις  :  Τι  είναι  ο  Προσκοπισμός  ;      

 Ο  Προσκοπισμός  αποτελεί  μια  φιλελεύθερη  και  ανοικτή  σε  όλους  εθελοντική  κίνηση  παιδαγωγικού  χαρακτήρα.  Όλοι  μπορούν  να  γίνουν  Πρόσκοποι.  

Τα   παιδιά   έρχονται   σε   επαφή   με   δημιουργικά   και   πρωτότυπα   παιχνίδια   και   οι   ενήλικες   βιώνουν   έμπρακτα   τις   αρχές   ενός   ολοκληρωμένου  

παιδαγωγικού  συστήματος.    

 

Κατά  τη  διάρκεια  της  ένταξης  στον  Προσκοπισμό,  δεν  γίνεται  απολύτως  καμία  διάκριση  αναφορικά  με  την  καταγωγή,  την  κοινωνική  τάξη,  την  φυλή  ή  

την  πίστη.  Σύμφωνα  εξάλλου  με   τις  Αρχές  και   τη  Μέθοδο  που  όρισε  ο   Ιδρυτής  Baden  Stephenson  Smyth  Powell   το  1907,  σκοπός  και  αποστολή   του  

Προσκοπισμού  είναι  να  θέσει   τις  απαραίτητες  βάσεις  σε  συνδυασμό  με  άλλους  φορείς,  έτσι  ώστε  κάθε  νέος  Πρόσκοπος  να  αποτελεί  υπεύθυνο  και  

ενεργό   μέλος   ως   ολοκληρωμένη   προσωπικότητα   σε   οποιαδήποτε   κοινωνική   ομάδα   και   να   ανήκει.   Η   θεμελίωση   των   βάσεων   περιλαμβάνει   την  

ανάπτυξη  και  τη  μέγιστη  αξιοποίηση  των  σωματικών,  διανοητικών  αλλά  και  πνευματικών  ικανοτήτων  του  κάθε  ατόμου.  Απώτερος  στόχος  δεν  αποτελεί  

η  μεμονωμένη  εκπαίδευση  του  Πρόσκοπου  ως  μονάδα  αλλά  η  πλήρης  και  η  ουσιαστική  εναρμόνιση  του  με  την  έννοια  της  Παγκόσμιας  Ειρήνης  και  της  

Συναδέλφωσης  των  λαών.    

 

Αυτό  επιτυγχάνεται  σύμφωνα  με  τις  αρχές  που  θεσπίστηκαν  στο  35ο  Παγκόσμιο  Προσκοπικό  Συνέδριο  που  πραγματοποιήθηκε  το  1999  στο  Durban  της  

Νοτίου  Αφρικής.    

Συγκεκριμένα  

• Εμπλέκοντας  τα  άτομα  κατά  τη  διάρκεια  της  νεαρής  ηλικίας  τους  σε  μια  διαδικασία  μη  επίσημης  εκπαίδευσης.    

• Χρησιμοποιώντας   συγκεκριμένη   μέθοδο   η   οποία   καθιστά   κάθε   άτομο   ως   τον   βασικό   φορέα   ανάπτυξης   του,   σε   άτομο   αυτοδύναμο,   πρόθυμο   να  

βοηθήσει,  υπεύθυνο  και  αφοσιωμένο.    

• Βοηθώντας  τα  άτομα  να  διαμορφώσουν  ένα  σύστημα  αξιών  βασισμένο  σε  πνευματικές,  κοινωνικές  και  ατομικές  αρχές,  όπως  αυτές  εκφράζονται  στην  

Υπόσχεση  και  τον  Νόμο.    

 

 

Συχνές  ερωτήσεις  :  Τι  θα  κερδίσει  το  παιδί  μου  από  την  Προσκοπική  Κίνηση  ;      

Σήμερα  υπάρχουν  δεκάδες  ευκαιρίες   για  εξωσχολικές  δραστηριότητες  για  παιδιά  και   εφήβους.  Οι  περισσότερες  προσφέρουν  στα  παιδιά  ανάπτυξη  μιας  ικανότητας,  μιας  γνώσης  ή  διασκέδαση.  Η  Προσκοπική  Κίνηση  όμως  προχωράει  αρκετά  βήματα  παραπέρα.  

Το  παιδί  σας  θα  έχει  μια  παρέα  μέσα  στην  οποία  θα  μάθει  να  συνεργάζεται,  θα  ανακαλύψει  νέες  κλίσεις,  θα  ζήσει  νέες  εμπειρίες.  Όλα  αυτά  μέσα  σε  ένα  οργανωμένο  περιβάλλον,  με  εκπαιδευμένους  ενήλικους  εθελοντές,  που  μπορεί  να  σας  φαίνεται  ότι  είναι  ακόμα  παιδιά  και  κάνουν  το  μεράκι  τους,  αλλά  στην  πραγματικότητα  προσφέρουν  στο  παιδί  σας  ανεκτίμητη  βοήθεια.  

Η  Προσκοπική  μέθοδος  είναι  ειδικά  σχεδιασμένη  για  να  φαίνεται  σαν  παιχνίδι,  να  είναι  ελκυστική  για  τα  παιδιά  και  παράλληλα  να  τα  προετοιμάζει  για  την  είσοδό  τους  στην  κοινωνία.  

Στόχος   μας  είναι   σε   οποίο   περιβάλλον   και   αν   ζουν,   όλοι   οι   νέοι   έχουν   την   ικανότητα   να   τα   "βγάζουν   πέρα"  και   την  ικανότητα   να   γίνουν   "οι  αρχιτέκτονες  της  δικής  τους  ανάπτυξης"  ως  άτομα  τα  οποία  είναι:    

I. Αυτόνομα,  ικανά  να  επιλέγουν  και  να  ελέγχουν  την  προσωπική  και  κοινωνική  ζωή  τους  ως  άτομα  και  ως  μέλη  της  κοινωνίας.  

II. Υποστηρικτικά,  ικανά  να  δείχνουν  ενδιαφέρον  για  τους  άλλους,  να  ενεργούν  μαζί  τους  και  για  αυτούς  και  να  μοιράζονται  τις  ανησυχίες  τους.  

III. Υπεύθυνα,  ικανά  να  αναλαμβάνουν  τις  ευθύνες  για  τις  πράξεις  τους,  να  δεσμεύονται  και  να  ολοκληρώνουν  ό,τι  έχουν  αναλάβει.  

IV. Αφοσιωμένα,  ικανά  να  διεκδικούν,  με  σεβασμό  σε  αξίες,  ιδανικά  και  να  ενεργούν  σύμφωνα  με  αυτές.  

 

 

 

Συχνές  ερωτήσεις  :  Ποιά  είναι  η  Προσκοπική  Μέθοδος  και  ποιά  είναι  τα  στοιχεία  της  ;        

 

Η  Προσκοπική  Μέθοδος  Διαπαιδαγώγησης  είναι  ένα  σύστημα  προοδευτικής  αυτοεκπαίδευσης  η  οποία  περιλαμβάνει  7  απαραίτητα  στοιχεία-­‐εργαλεία.  

Βάσει  αυτών  των  7  στοιχείων-­‐εργαλειών,  η  Προσκοπική  Μέθοδος  αποτελεί  μια  πραγματικά  πρωτοποριακή  μέθοδο  συγκριτικά  με  άλλες  αντίστοιχες  

παιδαγωγικού   χαρακτήρα.   Απαραίτητη   προϋπόθεση   όμως   για   τη   μέγιστη   αξιοποίηση   των   οφελών   που   προκύπτουν   είναι   η   εφαρμογή   και   των   7  

χαρακτηριστικών  στοιχείων-­‐εργαλειών.    

 

Για  να  κατανοήσουμε  καλύτερα  την  έννοια  της  αυτοεκπαίδευσης  θα  πρέπει  πρώτα  να  δώσουμε  τον  ορισμό  της  εκπαίδευσης.  Εκπαίδευση  αποτελεί  μια  

ισόβια   διαδικασία   η   οποία   επιτρέπει   τη   συνεχή   ανάπτυξη   των   δυνατοτήτων   του   ανθρώπου   ως   άτομο   και   ως   μέλος   της   κοινωνίας.   Με   αυτή   την  

ευρύτερη  ερμηνεία,  η  δια  βίου  εκπαίδευση  βασίζεται  σε  4  κεντρικούς  άξονες:  

• Μαθαίνω  να  γνωρίζω  

• Μαθαίνω  να  κάνω  

• Μαθαίνω  να  ζω  με  τους  άλλους  

• Μαθαίνω  να  είμαι  

 

Πιο  συγκεκριμένα:  

 

«Μαθαίνω   να   γνωρίζω»   σημαίνει   να   είμαι   σε   θέση   να   συνδυάζω   ένα   ευρύ   φάσμα   γνώσεων   με   την   έμπρακτη   και   εκ   βαθέων   εργασία   σε  

εξειδικευμένους   τομείς.   Να   μπορώ   να   επωφελούμαι   συνεχώς   και   απρόσκοπτα   από   κάθε   πιθανή   ευκαιρία   εκμάθησης   που   μπορεί   να   εμφανιστεί  

καθόλη  τη  διάρκεια  της  ζωής  μου.    

«Μαθαίνω  να  κάνω»  σημαίνει  να  καλλιεργώ  ικανότητες  και  επιδεξιότητες  όχι  μεμονωμένα  ως  άτομο  αλλά  σε  ένα  ευρύτερο  πλαίσιο  που  περιλαμβάνει  

το  σύνολο  των  διαπροσωπικών  και  ομαδικών  μου  σχέσεων.  

«Μαθαίνω  να  ζω  με  τους  άλλους»  σημαίνει  να  εφαρμόζω  στην  πράξη  και  σε  κάθε  πτυχή  της  κοινωνικής  μου  υπόστασης  την  έννοια  της  ομαδικότητας  

και   του  αλληλοσεβασμού.  Να  μπορώ  να  προάγω   το  ομαδικό  συμφέρον  μέσω   του  πλουραλισμού  και   της  αλληλοκατανόησης.  Να   είμαι  σε  θέση  να  

επιλύω  τις  όποιες  διαφορές  και  αντιθέσεις  ενδέχεται  να  προκύψουν,  δίκαια,  ειλικρινά  και  ειρηνικά.    

«Μαθαίνω  να  είμαι»  σημαίνει  να  εναρμονίζομαι  με  τον   ίδιο  μου  τον  εαυτό.  Να  αναγνωρίζω  τις  δυνατότητες  μου  και  να  δρω  αυτόνομα,  με  κριτική  

σκέψη  και  ατομική  ευθύνη.    

Κατανοώντας   τις  παραπάνω  βασικές  αρχές   της   εκπαίδευσης,   τώρα  είμαστε  σε  θέση  να  αναλύσουμε  καλύτερα   τα  7   κεντρικά  στοιχεία-­‐εργαλεία   της  

Προσκοπικής  Αυτοεκπαίδευσης:  

 

1. Η  εφαρμογή  του  Νόμου  και  της  Υπόσχεσης  των  Προσκόπων  στην  πράξη.    

2. Η   δράση   σε   μικρές   ομάδες   όπως   εξάδες,   ενωμοτίες   και   ομίλους.   Η   συλλογική   δράση   σε   μικρή   κλίμακα   ευνοεί   και   καλλιεργεί   τον   χαρακτήρα   των  

παιδιών.   Προοδευτικά   μαθαίνουν   να   δρουν   υπεύθυνα,   να   αποδέχονται   τις     αρμοδιότητες,   να   διαχειρίζονται   με   αυτοπεποίθηση   τις   δυσκολίες,   να  

συνεργάζονται,  να  λειτουργούν  αξιόπιστα,  να  βασίζονται  στις  ικανότητες  τους,  να  συμμετέχουν  ενεργά  και  να  είναι  σε  θέση  να  ηγηθούν.    

3. Η  απόκτηση  γνώσεων,  ικανοτήτων,  συμπεριφοράς  μέσα  από  τη  δράση  και  το  παιχνίδι.  

4. Η  δράση  στην  ύπαιθρο.  Η  κατασκήνωση  και  η  άσκηση  στη  φύση  αποτελούν  θεμελιώδη  στοιχεία  του  Προσκοπισμού.  Το  φυσικό  περιβάλλον  αποτελεί  

ιδανική  συνθήκη  ανάπτυξης  θετικών  χαρακτηριστικών  και  αγαθών  συναισθημάτων.  Τα  παιδιά  μαθαίνουν  να  εναρμονίζονται  με  τις  ευαισθησίες  τους  

ενώ  παράλληλα  κοινωνικοποιούνται  και  δραστηριοποιούνται.  

5. Η  συνεχής   και   συνειδητή   συμμετοχή   στην  προοδευτική  ανάπτυξη   του   κάθε  ατόμου.  Η  απόκτηση   ικανοτήτων   συντελεί   στην  πετυχημένη   διαχείριση  

οποιασδήποτε  αντιξοότητας   (αυτοεκπαίδευση  και  αυτενέργεια)   ενώ  η  παρακίνηση  αναφορικά  με   την  ανάληψη  ευθυνών  και  η  σταδιακή  απόκτηση  

αυτοπεποίθησης  βοηθά  στην  ανάπτυξη  ηγετικών  ικανοτήτων  (αυτοδιοίκηση).    

6. Το   συμβολικό   πλαίσιο,   δηλαδή   το   ιδιαίτερο   προσκοπικό   κλίμα   περιπέτειας.   Η   παρακίνηση   μέσω   των   δραστηριοτήτων   που   βασίζονται   στα  

ενδιαφέροντα,  τις  ανάγκες  και  τις  προσδοκίες  των  παιδιών,  συντελεί  στην  απόκτηση  βασικών  εφοδίων  όπως  π.χ.  το  αίσθημα  κοινωνικής  ευθύνης  και  η  

προσφορά  βοήθειας  στον  συνάνθρωπο.  Όπως  προαναφέρθηκε,  η  φύση  αποτελεί  το  ιδανικό  πλαίσιο  εφαρμογής  των  Προσκοπικών  δραστηριότητων.        

7. Η  συμπαράσταση  των  ενηλίκων  με  το  προσωπικό  τους  παράδειγμα.  Ο  ρόλος  των  ενηλίκων  οφείλει  να  είναι  συμβουλευτικός  και  καθοδηγητικός  έτσι  

ώστε   τα  παιδιά   να  μαθαίνουν  σταδιακά   να  αναλαμβάνουν  πρωτοβουλίες   και   να   διεκπεραιώνουν   τα   καθήκοντά   τους   έχοντας  πάντα   κατά   νου   την  

έννοια  του  αλληλοσεβασμού  και  της  εκτίμησης  της  ανθρώπινης  αξιοπρέπειας.  

 

 

                                                                                     

 

     

Τα  Λυκόπουλα,  κορίτσια  και  αγόρια  ηλικίας  7  -­‐  11  ετών,  αποτελούν  την  Αγέλη  Λυκοπούλων,  που  χωρίζεται  

σε   παρέες   4   -­‐   6   παιδιών   τις   Εξάδες.  Ο   διαχωρισμός   αυτός   εξυπηρετεί   την   όλη   λειτουργία   της   Αγέλης   και  

βοηθά  τα  Λυκόπουλα  στο  να  αποκτήσουν  νέους  φίλους.  

Οι   δραστηριότητες   της   Αγέλης   κατευθύνονται   από   το   συμβούλιο   των   Βαθμοφόρων   και   περιλαμβάνουν  

στοιχεία  από  5  τομείς  ενδιαφερόντων  την  Πνευματική  Καλλιέργεια,  την  Υπαίθρια  Ζωή,  την  Σωματική  Αγωγή,  

τις  Τεχνικές  Δεξιότητες  και  την  Κοινωνική  Συνεργασία.  

Μέσα   από   το  παιχνίδι,   που   αποτελεί   το   μεγαλύτερο   κομμάτι   όλων   των   Λυκοπουλικών   δράσεων  

αναπτύσσεται   η  φαντασία  του   παιδιού   και   διοχετεύεται   σε   εκδηλώσεις,   που   το   διαπαιδαγωγούν   και   το  

διδάσκουν.  

Το  πρόγραμμα  της  Αγέλης  δίνει  τη  δυνατότητα  στο  παιδί  να  ανακαλύψει  και  να  αναπτύξει  τις  προσωπικές  

του  ικανότητες  και  κλίσεις,  να  γίνει  χρήσιμο  στον  εαυτό  του  και  στο  άμεσο  περιβάλλον  του  και  να  συνηθίσει  

στην  ιδέα  της  προσφοράς  στο  συνάνθρωπο.  

         

             

Οι  Πρόσκοποι  είναι  αγόρια  και  κορίτσια  ηλικίας  11  -­‐  15  ετών,  που  οργανώνονται  σε  αυτοδιοικούμενες  παρέες  6-­‐9  παιδιών,  τις  

Ενωμοτίες.   Η   Ενωμοτία   κατευθύνεται   και   αντιπροσωπεύεται   από   τον   Ενωμοτάρχη,   που   αναδεικνύεται   από   τα   μέλη   της  

Ενωμοτίας  στην  αρχή  της  κάθε  Προσκοπικής  περιόδου  και  για  θητεία  ενός  χρόνου.    

Κάθε  Ομάδα  Προσκόπων  αποτελείται  από   3   -­‐   4   ενωμοτίες,   που  συνεργάζονται   μεταξύ   τους  και   συμβάλλουν  στην   επιτυχία  

όλων   των   δραστηριοτήτων   της   Ομάδας.   Οι   δραστηριότητες   της   Ομάδας   κατευθύνονται   από   το   Συμβούλιο   Τιμής,   που  

αποτελείται  από  τους  Βαθμοφόρους  και  τους  Ενωμοτάρχες.  

Οι  δράσεις  της  Ομάδας  περιλαμβάνουν  θέματα  από  τους  πέντε  τομείς  ενδιαφερόντων  και  προσφέρουν  στους  Προσκόπους  

ευκαιρίες   για  ηθική,   πνευματική,   σωματική  και  κοινωνική   ανάπτυξη  καθώς   και   δυνατότητες   για   διεύρυνση   των   ατομικών  

κλίσεων  και  ικανοτήτων  τους.  

Θεμελιώδης  δραστηριότητα  κάθε  Ομάδας  Προσκόπων  είναι  η  ζωή  στο  ύπαιθρο,  η  χρησιμοποίηση  δηλαδή  των  προσκοπικών  

γνώσεων  και  ικανοτήτων  για  την  άνετη  διαβίωση  στο  ύπαιθρο  με  απλά  μέσα,  που  ολοκληρώνεται  με  τη  θερινή  κατασκήνωση.  

 

 

           

Οι  Ανιχνευτές  του  Σώματος  Ελλήνων  Προσκόπων  είναι  νέοι,  κορίτσια  και  αγόρια,  ηλικίας  15  -­‐  18  ετών,  που  οργανωμένοι  σε  

Κοινότητες  "ανιχνεύουν"  όλους  τους  τομείς  της  ανθρώπινης  δραστηριότητας.    

Το   πρόγραμμα   της   Κοινότητας   ανταποκρίνεται   στις   ανάγκες   και   τα   ενδιαφέροντα   των   Ανιχνευτών   και   αποφασίζεται   στη  

Σύνοδο,  όπου  μετέχουν  ισότιμα  όλα  τα  μέλη  της  Κοινότητας  

Η  υπαίθρια  Ζωή,  οι  τεχνικές  δεξιότητες,  η  πνευματική  καλλιέργεια,  η  κοινωνική  συνεργασία,  η  σωματική  αγωγή,  η  πολιτιστική  

μας   κληρονομιά,   η   προστασία   του   περιβάλλοντος,   η   προσφορά   υπηρεσίας   και   η   παγκόσμια   συναδέλφωση   είναι   τομείς  

απασχόλησης,  που  δίνουν  την  ευκαιρία,  μέσα  από  ένα  δημοκρατικό  πλουραλισμό,  να  βρουν  οι  Ανιχνευτές  τις  πανανθρώπινες  

αξίες,  που  πρέπει  να  τους  καθοδηγούν  στη  Ζωή  τους.    

                 

         

   

Οι  Ενήλικες  είναι  ένα  σημαντικό  κεφάλαιο  της  προσκοπικής  κίνησης.  Ο  προσκοπισμός  τόσο  ως  ιδέα  όσο  και  ως  

παιδαγωγική  μέθοδος  στηρίζει  την  επιτυχία  του  στους  Ενήλικες,  γυναίκες  και  άντρες  που  υπηρετούν  εθελοντικά  το  σκοπό  

του,  με  ενδιαφέρον,  ενθουσιασμό,  δυναμισμό  και  θέληση,  εφαρμόζοντας  με  επιτυχία  το  προσκοπικό  πρόγραμμα  και  

ασκώντας  εμπνευσμένη  και  αποτελεσματική  ηγεσία.    

 

Συμβάλλουν  στην  διαπαιδαγώγηση  των  νέων  δίνοντας  την  ευκαιρία  σε  αγόρια  και  κορίτσια  να  αποκτήσουν  γνώσεις,  

ικανότητες  και  συμπεριφορές  που  χαρακτηρίζουν  ένα  δραστήριο,  χρήσιμο  και  ευτυχισμένο  πολίτη  του  αύριο.  

 

 Όλοι  αυτοί  οι  εθελοντές  με  πίστη  στις  αρχές  του  προσκοπισμού  διαμορφώνου  προσωπικότητες  που  στο  μέλλον  θα  

αποτελέσουν  τους  πολίτες  που  θα  είναι  πρόθυμοι  να  αγωνιστούν  συνειδητά  για  μια  καλύτερη  κοινωνία  με  οδηγό  μια  

σειρά  από  διαχρονικά  αναλλοίωτες,  πανανθρώπινες  στη  διάσταση  και  αποδεκτές  από  όλους  αξίες.    

 

Όλοι  οι  βαθμοφόροι  προκειμένου  να  ηγηθούν  προσκοπικού  τμήματος  παρακολουθούν  εκπαιδευτικές  δραστηριότητες  

που  τους  δίνουν  τα  εφόδια  να  υλοποιήσουν  το  προσκοπικό  πρόγραμμα,  ενώ  μέσα  από  το  πρόγραμμα  της  «δια  βίου  

εκπαίδευσης»  βελτιώνουν  συνεχώς  τον  εαυτό  τους,  τις  γνώσεις  και  ικανότητες  τους  μέσα  από  το  πλήθος  ξεχωριστών  

εκπαιδεύσεων  και  σεμιναρίων  που  οργανώνει  κάθε  χρόνο  το  ΣΕΠ.  

 

 Η  μεταφορά  των  φαρμάκων  θα  γίνει  μαζικά  από  το  Σύστημα  μας.  Όποιος  ενδιαφέρεται  μπορεί  να  φέρει  τα  φάρμακα  μέχρι  και  την  ημέρα  της  παρέλασης  της  28ης  Οκτωβρίου  

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ  ΕΚΚΛΗΣΗ  ΤΩΝ    ΓΙΑΤΡΩΝ  ΤΟΥ  ΚΟΣΜΟΥ      

Το   τελευταίο   διάστημα,   σαν   επακόλουθο   της   αυξανόμενης   φτώχειας   που   οδηγεί   σε   ανθρωπιστική   κρίση,   τα   πολυϊατρεία   των   Γιατρών   του  

Κόσμου  στην  Ελλάδα  δέχονται  ένα  δραματικά  αυξανόμενο  αριθμό  ασθενών.  Χιλιάδες  άποροι  άνθρωποι  χωρίς  πρόσβαση  στο  σύστημα  υγείας  

(μετανάστες,  αλλά  και  δυστυχώς  Έλληνες  πολίτες  πλέον)  συνωθούνται  για  δωρεάν  πρωτοβάθμια  ιατρική  φροντίδα,  με  αποτέλεσμα  τα  δωρεάν  

φάρμακα  να  εξαντλούνται.  

Κάνουμε  έκκληση  για  μία  ακόμα  φορά,  στην  ευαισθησία  των  Ελλήνων  πολιτών  για  απολύτως  αναγκαίο  φαρμακευτικό  υλικό  .  

Πιο  συγκεκριμένα,  χρειαζόμαστε  ΑΜΕΣΑ  :  

1)    Αντιβιοτικά  

2)    Αντιπυρετικά  

3)    Αντιβηχικά  δισκία  

4)    Αντιδιαβητικά  δισκία  

5)    Φάρμακα  για  το  στομάχι  

6)    Δερματολογικές  αλοιφές  

-­‐  ΔΕΝ  ΔΙΝΟΥΜΕ  ΧΡΗΜΑΤΑ  

-­‐  ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ  Ο,ΤΙ  ΦΑΡΜΑΚΟ  ΜΑΣ   ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ   (ΑΠΟ   ΤΗΝ   ΛΙΣΤΑ   ΠΟΥ   ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ)   ΕΣΤΩ   ΚΑΙ   ΑΝ   ΕΙΝΑΙ   ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΟ   (ΕΚΤΟΣ   ΑΠΟ   ΤΑ  

ΣΙΡΟΠΙΑ  ΠΟΥ  ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ  ΕΙΝΑΙ  ΑΘΙΚΤΑ)  ΑΡΚΕΙ  ΝΑ  ΜΗΝ  ΕΧΕΙ  ΛΗΞΕΙ.  

-­‐  ΑΝ  ΘΕΛΟΥΜΕ  ΚΑΙ  ΜΠΟΡΟΥΜΕ  ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ  ΦΑΡΜΑΚΑ.  ΠΡΟΤΕΙΝΩ  ΝΑ  ΑΦΑΙΡΕΣΕΤΕ  ΚΑΙ  ΝΑ  ΠΕΤΑΞΕΤΕ  ΤΗΝ  ΤΑΙΝΙΑ  (ΚΟΥΠΟΝΙ)  ΓΙΑ  ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ  

ΑΣΦΑΛΕΙΑ.  ΠΕΙΤΕ  ΣΤΟΝ  ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟ  ΠΩΣ  ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ  ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΓΙΑΤΡΟΥΣ  ΤΟΥ  ΚΟΣΜΟΥ  ΜΗΠΩΣ  ΚΑΝΕΙ  ΚΑΜΙΑ  ΕΚΠΤΩΣΗ.  

-­‐  ΑΠΟ  ΤΑ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΦΑΡΜΑΚΑ  ΓΙΝΟΝΤΑΙ  ΔΕΚΤΑ  ΑΚΟΜΑ  ΚΑΙ  ΑΥΤΑ  ΠΟΥ  ΕΧΟΥΝ  ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ  ΛΗΞΗΣ  ΛΙΓΩΝ  ΗΜΕΡΩΝ    

-­‐ΕΙΝΑΙ  ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ  ΝΑ  ΜΕΙΝΕΤΕ  ΠΙΣΤΟΙ  ΣΤΗΝ  ΑΚΟΛΟΥΘΗ  ΛΙΣΤΑ.  ΜΗΝ  ΔΙΝΕΤΕ  ΦΑΡΜΑΚΑ  ΕΚΤΟΣ  ΛΙΣΤΑΣ.  ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ  ΜΕΓΑΛΟ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ  ΣΤΗΝ  

ΟΜΑΛΗ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΤΟΥ  ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ  ΛΟΓΩ  ΕΛΛΕΙΨΗΣ  ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ.  

-­‐  ΣΕ  ΟΣΑ  ΦΑΡΜΑΚΑ  ΔΕΝ  ΕΧΩ  ΒΑΛΕΙ  ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ  ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ  ΟΤΙ  ΟΛΑ  ΤΑ  ΕΙΔΗ  ΕΙΝΑΙ  ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.  

ΛΙΣΤΑ  ΦΑΡΜΑΚΩΝ:  

Accupron  20  mg  

Accuretic  

Aerolin  inhaler  

Amoxil  

Aprovel  

arcoxia  

Atorvastatin  20  

Augmentin  

Berovent  inhaler  

Brufen  

Ceclor  

Celebrex  

Ciproxin  

Co  Aprovel  

Co  Diovan  

Daflon  

daonil  

Depakine  Chrono  

depon  

diamicron  

Diovan  

efexor  

Eucreas  

Flixotide  inhaler  

Glucophage  

Klaricid  

Laprazol  

Legofer  

lipitor  

Lobivon  

Lopresor  100mg  

Meloxicam  

Mesulid  

Nexium  

Normell  

Norocin  

Norvasc  

Nozinan  

olartan  

olmetec  

Omacor  

Omeprazol  

omnic  tocas  

Pancoran  

Plavix  (Clopidogrel)  

ponstan  

Pradif  tocas  

Salospir  100mg  

Seractil  

seretide  diskus  

seropram  

Seroquel  100  ,  200,  300,  400  mg  

Simvastatin  20mga  

singulair  5+  10  mg  

solosa  

Symbicort  

Tenormin  κυριως  100mg  

Triatec  

voltaren  (Ολα  εκτος  ενεσιμο)  

Xozal  

Zantac  

Zinadol  

Zirtek  

Zodin  

Zyprexa  

Επιδεσμικό  υλικό  και  γάζες  

Ινσουλίνες   όλων   των   ειδών,   κυρίως  

Lantus   ,όλα   τα   αντιβηχικά   σιρόπια   και  

χάπια,  όλες  τις  κρέμες  και  αλοιφές.  

Σύριγγες  ινσουλίνης  και  γάζες  fucidin  

 

 

 

 

 

         

   Στη  νέα  αυτή  στήλη  της  εφημερίδας  μας,  θα  φιλοξενούνται  κάθε  φορά  σπάνια  αρχεία  του  Συστήματος  μας.  Αρχεία  που  κατάφεραν  να  βρεθούν  και  να  διασωθούν  στις  εγκαταστάσεις  μας,  αλλά  και  αρχεία  που  μπορεί  κάποιος  να  μας  εμπιστευτεί,  όπως  φωτογραφίες  ή  σημαιάκια  κατασκηνώσεων  ή  εκδρομών.  Στόχος  μας  είναι  να  γνωρίσουν  όλα  τα  μέλη  του  Συστήματος  μας,  καινούργια  αλλά  και  παλαιά  την  ιστορία  μας.  Μία  ιστορία  που  εδώ  και  54  χρόνια  γράφτηκε,  γράφεται  και  θα  γράφεται  με  χρυσά  γράμματα  για  το  1ο  Σ.Π.Παπάγου.    

   Σε   αυτό   το   τεύχος   ένα   μοναδικό   ντοκουμέντο.   Η  «Αναγνώριση   Λειτουργίας»   του   Συστήματος   μας.   Ένα  έγγραφο   που   μας   δίνει   την   ευκαιρία   να   μάθουμε   την  ακριβή  ημερομηνία  της  «γέννησης»  μας.  Ένα  έγγραφο  που  μας   δίνει   πληροφορίες   για   την   λειτουργία   του   Σώματος  Ελλήνων  Προσκόπων  εκείνη  την  περίοδο.  Το  μόνο  που  δεν  μπορούμε  να  καταλάβουμε  είναι  το  όνομα  του  εφόρου  της  περιοχής.  Όποιος  ξέρει  μπορεί  να  μας  βοηθήσει.      

 

 

       

                                                                                 

Κλήμης  «Μέρακ»  Τοσουνίδης:    Μετά   από   ένα   χρόνο   γεμάτο   προσκοπικές   «κορυφές»   συνεχίζει   να   οδηγεί   το  Σύστημα   στην   κατάκτηση   νέων   και   ψηλότερων   κορυφών.   Θύμα   της   οικονομικής  κρίσης,  το  διάστημα  αυτό  είναι  άνεργος.  Αυτό  όμως  δεν  είναι  και  πολύ  αρνητικό,  γιατί   έχει   πολύ   χρόνο   για   το   Σύστημα.   Δυστυχώς   για   όλους   τους   άλλους  βαθμοφόρους...    

Αιμιλία  «Ντούμχε»  Ναθαναήλ:    Ξεκινάει   την   χρονιά   έχοντας   πραγματοποιήσει   μία   από   τις   καλύτερες  κατασκηνώσεις   στο   Σύστημα   μας   (και   όχι   μόνο).   Στην   τρίτη   χρονιά   ως   Αρχηγός  συνεχίζει  να  σκαρφαλώνει  ψηλά  στα  δέντρα  της  «ζούγκλας»  της  Αγέλης.  Και  αφού  γλίτωσε   την   τελευταία   στιγμή   την   ξενιτιά,   αποφάσισε   να   εργαστεί   στην   Μ.Κ.Ο.  «Μετάδραση»  με  σκοπό  την  προστασία  των  προσφύγων.  

Γιάννης  «Σκορπιός»  Κράλης:    Τα  κατάφερε  και  στην  πρώτη  του  κιόλας  χρονιά  στο  Σύστημα  μας,  μας  άλλαξε  τα  φώτα!  Γεμάτος  ιδέες  από  το  προσκοπικό  του  παρελθόν  θα  συνεχίσει  για  δεύτερο  χρόνο   να   δίνει   ζωντάνια   και   κέφι   στο  πρόγραμμα   της   Αγέλης.   Είναι  ηλεκτρολόγος  και  έχει  δική  του  εταιρία.  Προσοχή   μην   πέσετε   στα   χέρια   του  όμως...  

Βάλια  «Μάσα»  Παπαδοπούλου:    Το   πιο   γλυκό   χαμόγελο   του   Συστήματος   μας,  θα   μας   αφήσει   για   λίγο   στα   μισά   της  προσκοπικής   χρονιάς,   γιατί   θα   πάει   στην  Αυστρία  για  Εράσμους.  Την  περιμένουμε  όμως  πως   και   πως   να   γυρίσει   πίσω   για   να   γεμίσει  αισιοδοξία  την  κατασκήνωση  του  2012.  

Χριστίνα  «Χελώνα»  Θανοπούλου:    Η  καλύτερη  μεταγραφή  στην   ιστορία   της  Αγέλης  μας.   Στη   χρονιά   που   μας   πέρασε   έδωσε   το  καλύτερο   εαυτό   της   για   να   πάει   η   Αγέλη   μας  μπροστά   με   «αργά»   αλλά   σταθερά   βήματα.  Υπαρχηγός   Αγέλης   για   δεύτερη   χρονιά   και  ελπίζουμε   να   γίνει   και   πτυχιούχος   Οικονομικής  και   Περιφεριακής   Ανάπτυξης   από   το   Πάντειο  Πανεπιστήμιο.  

Γωγώ  «?»  Κουρμουλή:    Ήρθε   η   ώρα   που   το   μικρό   μας  λυκόπουλο  έγινε  βαθμοφόρος.  Γέννημα  θρέμα   του   Συστήματος   μας   και   από   τα  λίγα   άτομα   που   ξέρουν   τα   «πάντα»   γι’  αυτό.   Η   αγαπημένη   της   έκφραση  άλλωστε  είναι:  «Μην  ακούς  Γωγώ»  (και  δεν   κρυφάκουγε   κιόλας   η   καημένη).  Ξεκινάει  τις  σπουδές  της  στο  Ε.Μ.Π.  στο  τμήμα  Εφαρμοσμένων    Μαθηματικών.    

Άγγελος  «?»  Σεφεριάδης:    Το   λυκόπουλο   που   πάντα   είχε   το   ίδιο  ύψος   με   τους   βαθμοφόρους   του.   Τώρα  απλά  μας  ρίχνει  δύο  κεφάλια.  Άλλο  ένα  μέλος   του   Συστήματος   από   τα  «γεννοφάσκια»  του.  Αν  και  πέρασε  στη  Μυτιλήνη   στο   Πανεπιστήμιο   Αιγαίου,  αποφάσισε  να   ξαναδώσει   εξετάσεις.   Το  καλό   είναι   ότι   θα   είναι   συνέχεια   κοντά  μας.  

Βερένα  «?»  Καποπούλου:    Ήταν   στην   Ε’   δημοτικού   όταν   ήρθε   να  γραφτεί   στο   Σύστημα   μας.   Από   τότε  μέχρι   σήμερα   που   γίνεται   βαθμοφόρος  της  Αγέλης  μας,  η  Βερένα  είναι  μία  από  τις   λίγες   «αθόρυβες»   δυνάμεις   του  Συστήματος   μας.   Θα   μελετήσει   την  εξέλιξη  μας  από  το  Βιολογικό  τμήμα  του  Καποδιστριακού   Πανεπιστημίου  Αθηνών.  

Έλλη  «Μπαγκήρα»  Κουρμουλή:    Η   μεγάλη   αδελφή   που   συνεχίζει   να   είναι   από   τα   πιο  ενεργά  μέλη  της  Αγέλης  μας,  αν  και  οι  σπουδες  της   στο  τμήμα   Βιολογικών   Εφαρμογών   και   Τεχνολογιών   στο  Πανεπιστήμιο   Ιωαννίνων,   την   κρατάνε   μακριά   μας.  Ελπίζουμε   να   είναι   η   τελευταία   χρονιά   μακριά   μας.    Γιατί  έχουμε  ανάγκη  το  μοναδικό  της  κέφι.  

Άκης  «Όλακ»  Κωνσταντινίδης:    Για  λίγους  μήνες  ακόμα  θα  είναι  μακριά  μας  αφού  σε  λίγο   καιρό   παίρνει   το   πτυχίο   του   στο   Πανεπιστήμιο  Αιγαίου   στο   τμήμα   Περιβάλλοντος.   Και   μετά   από   έξι  χρόνια   στο   επιτελείο   της   Αγέλης   θα   γίνει   επιτέλους  «μόνιμος»  και  να  μας  οργανώσει  μοναδικά  όπως  αυτός  ξέρει.   Αγαπημένο   του  αντικείμενο   δεν   είναι   τυχαία   το  Dettol  spray  on.  

 

 

     

Μίνως  «Πιγκουίνος»  Κωνσταντινίδης:    Λάτρης   του  σωστού  Προσκοπισμού  και   έχοντας   την   εμπειρία   των  προηγούμενων  χρόνων   ως   Αρχηγός   της   Ομάδας,   είναι   σίγουρο   ότι   θα   της   προσφέρει  ανεπανάληπτες  στιγμές.  Σπουδάζει  Πολιτικός  Μηχανικός  στο  Ε.Μ.Π.  και  θα  θέλαμε  να   μην   τελειώσει   ποτέ,   γιατί   φέτος   που   θα   πάρει   το   πτυχίο   του   η   Ελλάδα   δεν  μπορεί  να  τον  κρατήσει.    

Σπύρος  «Κόρακας»  Ψαρομύλιγκος:    Ξεκίνησε  να  δει  αν  θα  του  αρέσουν  οι  πρόσκοποι  και  τελικά  κατέληξε  να  είναι  από  τους  πιο  δραστήριους  βαθμοφόρους   του   Συστήματος.   Το   μοναδικό   του  χιούμορ  προσφέρει  σε  όλα  τα  μέλη  του  Συστήματος  μας   στιγμές   χαλάρωσης   στα   δύσκολα.   Συνεχίζει   τις  σπουδές   του   στην   Κοινωνιολογία   στο   Πάντειο  Πανεπιστήμιο.  

 

Παναγιώτης  «Πήγασσος»  Μεταξίδης:    Πραγματικός   ήρωας,   αφού   μένει   στη   Νέα  Μάκρη   και  κάθε   Σάββατο   αλλά   και   μία   φορά   την   εβδομάδα  έρχεται  στο  Σύστημα.  Βαθμοφόρος  με  πείρα  από  άλλα  Συστήματα   και   πρόθυμος   να   αναλάβει   ότιδήποτε   του  ζητηθεί,   αποτελεί   πια   αναπόσπαστο   κομμάτι   της  Ομάδας   μας   αλλά   και   του   Συστήματος   μας.   Είναι  Αξιωματικός  του  Εμπορικού  Ναυτικού.  

Νικός  «Ακουίλα»  Λεβεντούρης:    Ένας  βαθμοφόρος  που  προσπαθεί  να  καλύψει  τα   χρόνια   που   δεν   ήταν   πρόσκοπος!   Τα  καταφέρνει   με   μεγάλη   επιτυχία   και  προσφέρει  μεγάλη  βοήθεια  στο  επιτελείο   της  Ομάδας.  Σπουδάζει  στην  σχολή  Διαχείρισης  &  Συντήρησης   εκκλησιαστικών   κειμηλίων   για  όσο  υπάρχει  η  σχολή  του.  

Ισιδώρα  «?»  Κωνσταντινίδη:    Μαζί   με   τον   Σταύρο   αποτελούν   το   νέο   αίμα  της  Ομάδας  μας.  Από  λυκόπουλο  στο  Σύστημα  μας   ήρθε   η   στιγμή   να   κάνει   πράξη   ότι   έμαθε  στα   εντατικά   μαθήματα   προσκοπισμού   που  της   έκανε   ο   αδελφός   της,   τόσα   χρόνια   στο  σπίτι.   Οι   σπουδές   της   στο   τμήμα  Πληροφορικής   στο   ΠΑ.ΠΕΙ   θα   κάνουν   την  Ομάδα  πιο  «ηλεκτρονική»  

Σταύρος  «?»  Σαρακίνης:    Από   λυκόπουλο   είχε   σήμα   κατατεθέν   το  χρώμα  των  μαλλιών  του.  Τώρα  ήρθε  η  ώρα  να  αποδείξει   ότι   το   σήμα   του   είναι   η  εργατικότητα,   η   όρεξη   για   μάθηση   και   η  αδελφικότητα.  Μεταξύ  μας,   το  έχει  αποδείξει  όλα   αυτά   τα   χρόνια   στο   Σύστημα   μας,   αλλά  μην  του  το  πείτε.  Σπουδάζει  Πληροφορική  στο  Τ.Ε.Ι  Αθηνών.  

Κωνσταντίνος  «Ωρίων»  Ζουλινάκης:    Βαθμοφόρος   που   θέλει   αλλά   δεν   μπορεί   να  προσφέρει  το  100%,  γιατί  οι  σπουδές  του  στο  τμήμα  Μηχανολογίας   στο   Τ.Ε.Ι.   Κοζάνης,   τον   κρατάνε   και  για  φέτος  μακριά  μας.  Αλλά  αν  και  από  απόσταση  ο  Κωνσταντίνος  προσφέρει  την  πολύτιμη  βοήθεια  του  για  δεύτερο  χρόνο  στην  Ομάδα  μας.  

 

 

     

Aλέξανδρος  «Λίγκας»  Γκίκας:    Ήρθε  η  μεγάλη  στιγμή   για   τον  Αλέξανδρο.  Η  στιγμή   να  αναλάβει   την  Αρχηγία  της   Κοινότητας   μας.   Έχοντας   μάθει   τα   πάντα   γύρω   από   την   Κοινότητα   τα  προηγούμενα   χρόνια   πιστεύουμε   ότι   θα   την   οδηγήσει   στις   «κορφές»   που   τις  αξίζουν.  Τελειώνει  τις  σπουδές  του  στο  Φυσικό  τμήμα  του  Ε.Μ.Π.  

Σπύρος  «Ρακούν»  Φασούλας:    Ότι   και   να   πει   κανείς   για   τον   Σπύρο   θα  είναι   λίγο.   Επιστρέφει   στα   παλιά   του  λημέρια   και   το   μόνο   σίγουρο   είναι   ότι   θα  προσφέρει   απλόχερα   την   βοήθεια   του,  όπως   κάνει   εδώ   και   τόσα   χρόνια   στο  Σύστημα.   Δουλεύει   σε   ναυτιλιακή   εταιρία  και  ευχομαστε  να  συνεχίσει.  

Βασίλης  «Ράν»  Τρικαλίτης:    Η   καλύτερη   μεταγραφή   στην   Ιστορία  του   Συστήματος.   Έχοντας   διατελέσει  Αρχηγός   Συστήματος   σε   γειτονικό  Σύστημα  και  έχοντας  τεράστια  πείρα  σε  θέματα   φύσης   λόγω   της   εργασίας   του  σε  εταιρίες  εναλλακτικού  τουρισμού,  θα  βοηθήσει   την   Κοινότητα   μας   να  φτάσει  με  ασφάλεια  σε  όλες  τις  «κορφές».  

Νίκος  «Νεροφίδας»  Νικηφοράκης  Πέτρος  «Βέγας»  Μπιντέρης  

Κατερίνα  «Αλκυώνη»  Αστεριάδη    Δημήτρης  «Σκίουρος»  Ησαϊάδης  

Νίκος  «Σηλ»  Βασινιώτης  Πόπη  «Αλεπού»  Καπάνταη  Αλέξης  «Κογιότ»  Γεωργίου  

1.Γιώργος  Κεντριστάκης  

ΠΡΟΕΔΡΟΣ  

2.Γιώργος  Φράγκος  

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ  

3.Μαρίνα  Τρούγκου  

ΤΑΜΙΑΣ  

4  Λένα  Τσιρούλη  

5.Σοφία    Δρακακάκη  

6.Σωτηρία  Τοσουνίδη  

7.Παναγιώτης  Ρέλλας  

8.Κώστας  Γιαννόπουλος  

9.Ιλιάννα  Λουρίδα  

   

 Το  Σύστημα  οφείλει  ένα  μεγάλο  Ευχαριστώ  στην    

Λήδα  Κουρμουλή,  Ελένη  Γεωργίου  και  Γεωργία  Ησαϊάδη,  που  μετά  από  τόσα  χρόνια  προσφοράς  στην  Ε.Κ.Σ  

αποφάσισαν  να  αποχωρήσουν.  Πιστεύουμε  ότι  θα  είναι  όμως  δίπλα  μας  όποτε  τις  χρειαστούμε…  

 

 

                 

   

           

         

                           

 

Μονοήμερη  εκδρομή  Συστήματος.  Έκδρομή  στην  οποία  συμμετέχουν  όλα  τα  παιδιά  του  Συστήματος  με  

τους  γονείς  τους.  Θα  πραγματοποιηθεί  στις  27  Νοεμβρίου.  Περισσότερες  πληροφορίες  από  τα  

επιτελεία  των  τμημάτων.  

Χριστουγεννιάτικο  μπαζάρ  17-­‐18  Δεκεμβρίου.    

Χειμερινές  εκδρομές  όλων  των  τμημάτων.  Πληροφορίες  από  τα  επιτελεία  των  τμημάτων  στις  

συγκεντρώσεις  γονέων.  

Παρέλαση  Παρασκευή  28  Οκτωβρίου.  Όλα  τα  μέλη  του  Συστήματος  μας  

ραντεβού  στις  9.00  π.μ.  στις  λέσχες  μας.  

Το  νέο  site  του  Συστήματος  που  θα  βρίσκεται  σε  λίγες  μέρες  στη  διάθεση  σας,  θα  παρέχει  όλες  της  πληροφορίες  για  τις  

δράσεις  που  πρόκειται  να  πραγματοποιηθούν.  Θα  έχει  ενδιαφέρον  τόσο  για  τα  παιδιά  όσο  και  για  τους  γονείς.  

 

 

                 

26  Ιουλίου  2011.  Μόλις  που  προσγειωθήκαμε  στο  αεροδρόμιο  της  Κοπεγχάγης  στη   Δανία,   μπήκαμε   κατευθείαν   στο   πούλμαν   για   το   ταξίδι  μας   στο   Rincday   της   Σουηδίας.   Το   ταξίδι   διήρκεσε   2:30  ώρες  και   όλοι   μας   πέσαμε   να   κοιμηθούμε.   Ήταν   ξημερώματα   της  27ης   όταν   φτάσαμε   στον   τεράστιο   χώρο   του   Jamboree.   Εκεί  οδηγηθήκαμε   στον   χώρο   της   κατασκήνωσης   μας,   της   1ης  ομάδας   της   Ελληνικής   αποστολής.   Στήσαμε   σκηνές   και  κοιμηθήκαμε  για  5  ώρες,  από  τις  6:00  ως  τις  11:00  οπότε  και  αρχίσαμε   να   φτιάχνουμε   τη   γωνία   μας,   τέντα,   μαγειρείο,  πύλη-­‐πύργο-­‐παρατηρητήριο,   περίφραξη,   πυρά,   απλώστρες  και  φωτισμό  σκηνών.    

Οι   δουλειές   τελείωσαν   την  

επόμενη   ημέρα   και   για   τις  υπόλοιπες   14   που   απέμεναν,  έπαψαν   να   υπάρχουν   σύνορα,  εμπόδια,   εγωισμοί   και   γενικώς  ό,τι   μπορεί   να   χωρίζει   τους  ανθρώπους.  Όλοι  ήμασταν  μαζί,  άσχετα   από   τη   χώρα,   τη  θρησκεία   ή   την   κουλτούρα   του  καθένα.  Όλοι  ήμασταν  φίλοι  για  αυτές  τις  14  ημέρες  αλλά  τελικά  από   ότι   αποδείχτηκε   και   για  πολύ   παραπάνω.   Στο   Jamboree   υπήρχαν   πολλές  δραστηριότητες  και  ασχολίες,  που  βοηθούσαν  τον  καθένα  μας  να   καταλάβει   καλύτερα   τον   εαυτό   του,   τους   γύρω   του   αλλά  και   τον   υπόλοιπο   κόσμο.   Υπήρχαν   δραστηριότητες   που  έπρεπε   να   χρησιμοποιήσουμε   το   μυαλό   μας,   τις   ικανότητες  μας,   τη   φαντασία   και   την   ευρηματικότητα   μας,   αλλά   πάνω  από  όλα  έπρεπε  να  έχουμε  κέφι  και  χαρά.    

Επίσης   υπήρχαν   και   κάποιες   μέρες   που   μπορούσαμε   να  

δείξουμε   την   κουλτούρα   μας   (cultural   day)     σε   άλλους   μέσω  της   παραδοσιακής   μας   μαγειρικής   (μαγειρέψαμε   γεμιστά,  φασολάκια,   σουβλάκια   κ.α.),   αλλά   και   μαθαίνοντας   στους  ξένους   ελληνικά   παραδοσιακά   παιχνίδια   και   τραγούδια.  Μάλιστα,  λειτούργησε  και  ελληνικό  σχολείο  όπου  μπορούσαν  όλοι   να   μάθουν   το   ελληνικό   αλφάβητο   και   μερικές   βασικές  λέξεις   και   εκφράσεις.   Παράλληλα,   καθ'   όλη   τη   διάρκεια   του  Jamboree   λειτουργούσαν   πολλές   δραστηριότητες  δεξιοτεχνίας,   αλλά   και   παιχνίδια,   επιτραπέζια   και   μη,   όπου  μπορούσες   να   περάσεις   ευχάριστα   την   ώρα   σου.   Επίσης,  υπήρχε   και   αρκετός   ελεύθερος   χρόνος   έτσι   ώστε   να  γνωρίσουμε   προσκόπους   από   άλλες   χώρες,   να   πιάσουμε  φιλίες  και  να  κοινωνικοποιηθούμε.    

Ένα   ακόμα   θετικό   στοιχείο   του   Jamboree   ήταν   κάποιοι  

στόχοι  οι  οποίοι  γίνονταν  ακόμα  πιο  ελκυστικοί  όταν  υπήρχε  αμοιβή  με  τη  μορφή  κάποιου  ειδικού  σήματος.  Τέτοια  σήματα  υπήρχαν   3:   το   Friendship   Award   (Σήμα   Φιλίας),   στο   οποίο  έπρεπε   να   φτιάξεις   μια   νέα   ενωμοτία   με   παιδιά   από  τουλάχιστον   2   διαφορετικές   εθνικότητες   και   μετά   να  απαντήσεις   σε   διάφορες   ερωτήσεις   και   να   λύσεις   γρίφους,  ρωτώντας   φυσικά   όσους   περισσότερους   μπορούσες   με  αποτέλεσμα  να  κάνεις  εύκολα  νέους  φίλους.    Ακόμα   υπήρχε   το   σήμα   Γίνε   Φάρος   (Be   a   Lighthouse),   στο  οποίο  έπρεπε  να  πας  και  να  γνωρίσεις  τουλάχιστον  4  από  τις  θρησκείες   του   κόσμου,   (στο   Jamboree   υπήρχαν   τέντες   στις  

οποίες   στεγάζονταν   αυτές   οι   θρησκείες:   Βουδισμός,  Ινδουισμός,   Χριστιανισμός,   Καθολικισμός,   Προτεσταντισμός,  Ιουδαϊσμός,   Μουσουλμανισμός   κ.α.).   Τέλος,   υπήρχε   και   ένα  σήμα  για  το  Ραδιόφωνο,  στο  οποίο  μπορούσες  να  ασχοληθείς  με  πιο  “τεχνολογικά  μαραφέτια”.    

Επιπλέον   στο   πρόγραμμα   του   Jamboree   υπήρχε   και   ένα  

διήμερο  έξω  από  τον  χώρο  της  κατασκήνωσης  μας,  το  “Camp  in   Camp”,   όπου   και   διανυκτερεύσαμε   σε   μια   κατασκήνωση  μια  πιο  κοντινή  επαφή  με  τη  Σουηδική  φύση  (κάναμε  και  κανό  στη   λίμνη!)   και   με   τους   διοργανωτές   Σουηδούς.   Ακόμα,   στον  χώρο   του   Jamboree   λειτουργούσαν   περίπτερα   χωρών   στα  οποία   διέθεταν   τα   προϊόντα   τους   ή   σέρβιραν   νόστιμες  λιχουδιές  τους.    

Έτσι,   λοιπόν,   περάσαμε   14   ημέρες   γνωρίζοντας   ξένους  

φίλους,   Γάλλους,   Άγγλους,   Αμερικανούς,   Αργεντινούς,  Κύπριους,   Μαλουιανούς,   Ινδούς   κ.ο.κ..   Πίναμε   τσάι   σαν   να  ήταν   νερό   (κυριολεκτικά   το   ένα   ποτήρι-­‐παγούρι   μετά   το  άλλο),   ανταλλάσαμε   ό,τι   είχαμε   πάνω   μας,   παίρναμε   και  δίναμε   αναμνήσεις,   εμπειρίες   και   χαρά.   Όλο   το   Jamboree  δούλευε  σαν  μια  καλολαδωμένη  μηχανή,  σαν  μία  πόλη  40.000  κατοίκων(!),  που  έμεναν  σε  σκηνές  και  είχαν  διαμορφώσει  τον  χώρο   τους   όπως   ήθελαν,   τα   “supermarket”   στα   οποία  αγοράζαμε   τη   τροφοδοσία   μας   κ.α.   Υπήρχε   συνέχεια   μια  κινητικότητα,   κόσμος   πήγαινε,   κόσμος   ερχότανε.   Όλα   ήταν  τόσο   ωραία.   Την   τελευταία   μέρα   όμως,   αναγκαστήκαμε   να  ξεστήσουμε  τα  πάντα  εκτός  από  τις  σκηνές.  Διασκεδάσαμε  με  την   ψυχή   μας,   στην   τελετή   λήξης,   την   οποία   ακολούθησε  ολονύκτια  πυρά  στην  1η  Ομάδα.    

Τελικά,   στις   8   Αυγούστου   φύγαμε   από   το   Rinkaby   και   τη  

Σουηδία   και   πήγαμε   ξανά   στη   Κοπεγχάγη,   όπου   κάναμε   μια  τουριστική  βόλτα  που  κατέληξε  στο  θεματικό  πάρκο  “Tivoli”.  Τότε   κοιμηθήκαμε   στο   αεροδρόμιο   και   το   επόμενο   πρωί  

γυρίσαμε   πίσω   στην  Ελλάδα.   Προσωπικά,  απ'   όλο   το   Jamboree  έχω   πολλές   ωραίες  αναμνήσεις   με  σημαντικότερη   όλων  τη  φιλία  που  ανέπτυξα  με   4   παιδιά   από   τη  Γαλλία,   τον   Jonathan,  τον  Siman,  τον  Valentin  και   τον   Auguste,   που  μαζί   τους   έκανα   το  Friendship   Award.  Γενικότερα   όλη   η  ενωμοτία   των  Μινώταυρων   (οι   του  

1ου  Παπάγου  και  ο  Καραμάνης)  γίναμε  φίλοι  με  τους  Γάλλους  προσκόπους,   αλλά   και   με   το   επιτελείο   τους.   Κλείνοντας   σας  παραθέτω   ένα   τραγούδι   που   μας   έμαθαν   οι   Γάλλοι   και   το  λατρέψαμε  και  το  λατρεύουμε...(είναι  η  ιστορία  ενός  κουτιού  που   από   μικρό   γίνεται   μεγάλο,   που   από   μόνο   του   γεμίζει  φίλους  που  συμβολίζει  την  αγάπη  και  τη  φιλία  στον  κόσμο...)        ΤΟΥΝΤΣΙ-­‐ΤΟΥΤΟΥΝΤΣΙ  ΤΟΥΝΤΣΙ-­‐ΤΑΤΑΟΥΑ  ΤΟΥΝΤΣΙ-­‐ΤΟΥΤΟΥΝΤΣΙ  ΤΟΥΝΤΣΙ-­‐ΤΑΤΑΟΥΑ    ΙΠΑ-­‐ΙΠΑ-­‐α-­‐Α!!  ΙΠΑ-­‐ΙΠΑ-­‐ε-­‐Ε!!    Χ6  

 

 

 

 Η   φετινή   χρονιά   ήταν   ιδιαίτερα   ξεχωριστή   για   τρεις   ανιχνευτές   της  κοινότητας   μας,   οι   οποίοι   και   συμμετείχαν   στην   εκδρομή   εξερεύνησης  δάφνης.   Η   εκδρομή   αυτή   πρόκειται   για   μία   δοκιμασία   πρακτική   αλλά  και   ψυχική   την   οποία   αν   περάσει   κανείς   έχει   τη   δυνατότητα   να  συμμετάσχει  μετά  στην  εκδρομή  του  έθνους.    

   Στις  10  Σεπτεμβρίου  λοιπόν  αναχώρησαν  με  το  ΚΤΕΛ  για  τα  Βίλια  και  τις  Ερυθρές,  όπου  τους  περίμεναν  οι  παραστάτες  τους  με   έναν   χάρτη   της   περιοχής   και   τις   πρώτες   οδηγίες   της   περιπέτειας   τους.   Μετά   από   αρκετές   ώρες   πορείας   και   αφού  εξετάστηκαν   στον   χάρτη   και   στην   πυξίδα,   τα   παιδιά   έφτασαν   στον   προορισμό   τους.   Εκεί   έπρεπε   να   στήσουν   κάποιες  κατασκευές  και  να  σχηματίσουν  διάφορες  αποτυπώσεις  τις  οποίες  θα  τις  παρουσίαζαν  μετά  στους  παραστάτες  τους.  Αργά  το  βράδυ  αφού  τελείωσαν  και  με  τις  τελευταίες  εργασίες  τους,  έπεσαν  να  κοιμηθούν  στο  κατάλυμα  που  είχαν  φτιάξει.      Μόλις  ξημέρωσε  και  έκοψε  η  παγωνιά  πήγαν  στην  κοντινότερη  κορυφή  όπου  εξετάστηκαν  ένας-­‐ένας  στον  προσανατολισμό  τους  με  τον  χάρτη.    Έπειτα  πήραν  τον  δρόμο  της  επιστροφής  και  μετά  από  μερικές  ώρες  πορείας,  έφτασαν  στον  τελικό  τους  προορισμό,   τα   Βίλια.   Εκεί   ξεκίνησαν   έρευνες,   έφαγαν   και   μετά   πήραν   τον   δρόμο   της   επιστροφής,   ανανεώνοντας   το  ραντεβού  τους  για  μία  εβδομάδα  αργότερα  που  θα  γινόταν  η  παρουσίαση  της  εκδρομής  και  των  ερευνών.  Η  παρουσίαση  πραγματοποιήθηκε  με  επιτυχία  και  έτσι  και  οι  τρεις  ανιχνευτές  μας  είναι  πλέον  ανιχνευτές  δάφνης.  

               

     

   Μετά   από   20   χρόνια   το   Σύστημα   μας   έχει   την   χαρά   να   έχει   στο   δυναμικό   του,  πρόσκοπο   κάτοχο   Διακριτικού   Δάσους.   Το   υψηλότερο   στάδιο   στην   παγκόσμια  εκπαίδευση  του  προσκοπισμού.  Μία  ατομική  εκπαίδευση  που  δίνει   την  δυνατότητα  στους  βαθμοφόρους  να  αναλύσουν   το   Σκοπό  και   την  Αποστολή   του  προσκοπισμού,  να  εμβαθύνουν  στις  Θεμελιώδεις  Αρχές  και  τον  Παιδαγωγικό  Σκοπό  της  Κίνησης  μας,  να  συζητούν  για  τον  ενιαίο  χαρακτήρα  της  Προσκοπικής  Μεθόδου.      Έτσι  στις  17  Σεπτεμβρίου,  στην  63η  ετήσια  συνάντηση  πτυχιούχων  Διακριτικού  Δάσους,  στο  πανέμορφο  κατασκηνωτικό  κέντρο  «Κένταυρος»  στα  Χάνια  Πηλείου,  ο  Αρχηγός  του  Συστήματος  μας  έγινε  πτυχιούχος  του  Διακριτικού  Δάσους  του  Κλάδου  των  Λυκοπούλων.  Η  αναγνώριση  των  δυνατοτήτων  του  Αρχηγού  μας  όμως  έγινε  λίγες  μέρες  αργότερα  όταν  του  ζητήθηκε  να  μπει  επικεφαλής  του  Κλάδου  Λυκοπούλων  της  Ανατολικής  Αττικής  και  να  αναλάβει  τον  εορτασμό  των  80  χρόνων  ελληνικού  λυκοπουλισμού.  Το  Σύστημα    είναι  σίγουρο  ότι  ο  Αρχηγός  του  θα  τα  καταφέρει  στα  νέα  του  καθήκοντα  και  του  ευχόμαστε  καλή  δύναμη.                                

     

Απο  αριστερά:  Μέρακ,  κος  Γεωργακάς  (Πρόεδρος  Διοικητικού  Συμβουλίου  Σ.Ε.Π.),κος  Κεφαλάς  (Γενικός  Έφορος  Σ.Ε.Π.),  κος  Λυγερός  (  Έφορος  Εκπαίδευσης  Σ.Ε.Π.)  

 

 

 

 Ήταν  ένα  βράδυ  σαν  όλα  τα  άλλα,  και  που  να  ήξεραν  οι  Κρητικοί  ότι  το  επόμενο  πρωί  θα  έφταναν  στο  νησί  εννιά  παλικαράδες  με  διαθέσεις  προσκοπικές.  Το  ταξίδι  ήταν  μεγάλο,  όμως    ο  ενθουσιασμός  μας  δεν  άφηνε  περιθώριο  να  βαρεθούμε.  Πρώτη  μας  αποστολή  μετά  από  την  εγκατάσταση  μας  στα  Χανιά  ήταν  η  εξερεύνηση  του  Μπάλου.  Αφού  απολαύσαμε  το  μπάνιο  μας,  πήραμε  το  «παραδοσιακό»  καραβάκι  που  μας  μετέφερε  στη  Γραμβούσα.  Το  τέλος  αυτής  της  ολοήμερης  περιπέτειας  και  απολαύσαμε  ένα  θεσπέσιο  γεύμα.  Μόλις  έπεσε  η  νύχτα  σιγοτραγουδήσαμε  και  αποκοιμηθήκαμε  κάτω  από  το  φως  των  αστεριών.      Το  επόμενο  πρωί,  αφού  επισκεφτήκαμε  τα  φημισμένα  αρχαία  στα  Φαλάσαρνα,   αναχωρήσαμε   για   τα   Χανιά,   όπου   και   κάναμε   τις  πρώτες   μας   έρευνες.   Ερευνήσαμε   την   παράδοση   των   μαχαιριών,  την   αρχιτεκτονική   της   παλιάς   πόλης   και  φυσικά   την   απόσταξη   της  ρακής.   Τέσσερις   το   χάραμα   χτύπησαν   τα   ξυπνητήρια   μας   και   με  γρήγορες   κινήσεις   φτάσαμε   στο   φαράγγι   της   Σαμαριάς   όπου   και  ξεκινήσαμε  την  κατάβαση  μας.  Μετά  από  πέντε  ώρες  κουραστικής  πορείας   καταλήξαμε  στην  Αγ.   Ρούμελη,   όπου   ξεκουραστήκαμε   και  απολαύσαμε   ένα   αναζωογονητικό   μπάνιο.   Από   εκεί   το   ίδιο  απόγευμα   πήραμε   το   καράβι   για   Σφακιά.   Πριν   προλάβουμε   να  εγκατασταθούμε  στο  δημοτικό  που  θα  μας  φιλοξενούσε,  φορέσαμε  τις   στολές   μας   και   πήγαμε   σε   ένα   φεστιβάλ   κρητικών   χορών   που  μας   είχαν   καλέσει.   ΄Οσο   κουραστηκή   και   αν   ήταν   εκείνη   η   μέρα,  επτά  το  πρωί  αναχωρήσαμε  με   το  ΚΤΕΛ  για   την   Ίμπρο,  όπου  εκτός  από   το   φαράγγι   που   διασχίσαμε,   συναντήσαμε   και   έναν  ενημερωμένο  αλλά   και   λιγάκι  φλύαρο   ντόπιο  μεγάλης  ηλικίας,   ο  οποίος   έσπευσε   να  μας   κεράσει…  Μόλις   επιστρέψαμε  στα  Σφακιά  κάναμε  έρευνα  για  παραδοσιακούς  χορούς  της  Κρήτης  αλλά  και  για  παραδοσιακές  συνταγές  της  περιοχής,  τις  οποίες  παρουσιάσαμε  το  ίδιο  απόγευμα  μεταξύ  μας.    

 Όλοι   συμφωνούσαμε   πως   μας   χρειαζόταν   λίγη   ξεκούραση,  ειδικά  μετά  από  δύο  συνεχόμενες  πορείες,  αυτό  όμως  δεν  μας  εμπόδισε   να   κατακτήσουμε   τις   Πάχνες   στα   Λευκά   Όρη   με  υψόμετρο   2.455μ.   το   επόμενο   πρωί,   πριν   ακόμα   –να   το  τονίσουμε  αυτό-­‐   ξημερώσει   καλά-­‐καλά.   Σε   αυτό   το   σημείο   της  εκδρομής   μας   βάλαμε   μια   άνω   τελεία   στις   πορείες   και   τις  επόμενες   δύο   μέρες   τις   απολαύσαμε   στη   Γαύδο.     Από   εκεί  πήραμε   το   καΐκι   -­‐γιατί   καΐκι   ήταν-­‐   και   μετά   από   έξι   ώρες  κουνήματος   και  αλατόνερου  φτάσαμε  στην  Παλαιόχωρα,  όπου  απολαύσαμε   έναν   από   τους   ωραιότερους     ουρανούς   πριν  αποκοιμηθούμε   στην   παραλία.   Το   επόμενο   πρωί   αντικρίσαμε  την   πιο   όμορφη   χαραυγή,   ψαρέψαμε,   φτιάξαμε   το   σήμα   της  κατασκήνωσης  και  αναχωρήσαμε  για  τα  Χανιά.      Ενώ  η  μεγάλη  δράση  μας  δεν  είχε  φτάσει  ακόμα  στο  τέλος  της,  δυστυχώς   δύο   μέλη   από   την   κοινότητα   μας   έπρεπε   να  αναχωρήσουν.   Αν   και   στεναχωρημένοι   για   την   απώλεια   που  

είχαμε,  το  κέφι  δεν  έπεσε  ούτε  λεπτό…  Αφού  τελειώσαμε  και  παρουσιάσαμε  τις  έρευνες  των  Χανίων,  ξεκουραστήκαμε  και  πριν  χαιρετήσουμε   το   πανέμορφο   νησί,   καταφέραμε   να   διασχίσουμε   το  φαράγγι   της   Αγ.   Ειρήνης   το   οποίο   κατέληγε   στη   Σούγια.  Όταν  φτάσαμε,  απολαύσαμε  τον  καλύτερο  ύπνο  της  καλοκαιρινής   μας   εκδρομής,   φυσικά   με   το   αεράκι  της  θάλασσας  στην  πλάτη  μας.  Για  το  τέλος  αφήσαμε  το   γνωστό   σε   όλους   Ελαφονήσι,   όπου   και  απολαύσαμε   τα   γαλανά   νερά,   αλλά   και   εκφράσαμε  τις   καλλιτεχνικές   μας   ανησυχίες   στην   άμμο.   Το  επόμενο   πρωί   καθαρίσαμε   το   σύστημα   που   μας  φιλοξενούσε   και   πήραμε   το   λεωφορείο   για   Σούδα  από  όπου  θα  αναχωρούσαμε  για  τον  Πειραιά.  Εννιά  ώρες  αργότερα  φτάσαμε  στο  Σύστημα  αλλά  και  στο  τέλος  της  μεγάλης  μας  δράσης...  Ακόμα  και  σήμερα,  όποτε   συναντιόμαστε,   ακούγονται   ατάκες   της  κατασκήνωσης  αλλά  και  το  μυστικό  μας  τραγούδι…  

 

 

Η   φετινή   μας   αναζήτηση   για   περιπέτεια   και   δράση,   μας   οδήγησε   για   δύο   εβδομάδες   τον   Ιούλιο   σ'   ένα   μακρινό   μέρος,  κρυμμένο  στα  δάση  του  Ζαγορίου:  το  Φλαμπουράρι.  Τα  πελώρια  δέντρα,  οι  πυκνές  φτέρες,  το  κρυστάλλινο  νερό  στις  πηγές  και  τα  αναρίθμητα  ρυάκια,  ο  ήλιος  της  μέρας  και  η  δροσιά  της  νύχτας  με  τον  πιο  καθαρό  ουρανό,  μας  θύμησαν  και  πάλι  πόσο  όμορφη  είναι  η  φύση  και  πόσο  υπερεκτιμημένη  είναι  η  ζωή  της  πόλης.  Το  κατασκηνωτικό  κέντρο  που  μείναμε  αποτελεί  ίσως  το  πιο  χαρακτηριστικό  Προσκοπικό  κέντρο  της  Ελλάδας,  με  μεγάλη  ιστορία  και  σημασία.  Τέσσερα  χιλιόμετρα  χωματόδρομος  το  χωρίζουν  από  το  χωριό  Φλαμπουράρι,  και  κανείς  μας  δεν  θα  ξεχάσει  αυτήν  τη  διαδρομή,  ειδικά  το  σημείο  της  τελευταίας  ανηφόρας,  όπου  όταν  επιστρέφαμε  κατάκοποι  από  μια  ημέρα  γεμάτη  δράση  και  μόλις  φαινόταν  η  πύλη  του  κέντρου  και  η  πηγή,  όλοι  αναφωνούσαμε  “φτάσαμε”!!!  

 Η  ζωή  της  κατασκήνωσης  είναι  πλήρης  από  κάθε  πλευρά.  Οι  πρόσκοποι  είναι  χωρισμένοι  σε  ενωμοτίες.    Η  κάθε  ενωμοτία  έχει   τον   χώρο   της,   την   “γωνιά”   της.     Η   ενωμοτιακή   γωνιά  περιέχει   τα   πάντα   που   η   ενωμοτία   χρειάζεται   για   να   ζει:  σκηνές   για   να   κοιμάται,   σακιδιοθήκη   για   τα   πράγματά   της,  τραπεζαρία  για  να  τρώει,  να  εργάζεται,  και  να  κάθεται,  ντους  για   να   κάνει   μπάνιο   με   απορροή   για   να   μην   λιμνάζουν   τα  νερά,  αλλά  και  πολλές  άλλες  κατασκευές  που  η  ίδια  εφεύρει  για  την  μεγαλύτερη  άνεσή  της.  Κάποιες  απ'  αυτές  της  φετινής  κατασκήνωσης   ήταν   η   παγουροθήκη-­‐ψυγείο,   τα  παρατηρητήρια,  το  ιπτάμενο  αυτοσχέδιο  αντίσκηνο  (ρωτήστε  να   μάθετε   τι   είναι   αυτό!!!),   η   γέφυρα   για   να   περνάει   το  καρότσι   από   το   ρυάκι,   και   άλλα   πολλά.   Οι   μάγειρες   φέτος  είχαν   τη   δική   τους   γωνιά,   με   αρχι-­‐σεφ   τον   βαθμοφόρο  τροφοδοσίας.   Πρέπει   να   ξέρετε   ότι   η   κάθε   ενωμοτία   είναι  πλήρως   υπεύθυνη   για   οτιδήποτε   απαιτεί   η   διαβίωσή   της:  μαγειρεύει,   καθαρίζει,   στήνει   και   συντηρεί   τις   κατασκευές  

της,  φυλάει  σκοπιά   το  βράδυ,  φέρνει   το   νερό  από   την  πηγή   για   να   κάνει  μπάνιο,  ανάβει   και   συντηρεί   τις   λάμπες   της,   και  γενικότερα  αυτοσυντηρείται,  με  την  κατάλληλη  υποστήριξη  του  επιτελείου  βεβαίως.  Μάλιστα,  τα  μέλη  της  ενωμοτίας  έχουν  κάθε  μέρα  ξεχωριστή  αρμοδιότητα,  όπως  μάγειρας,  υπεύθυνος  υγιεινής,  υδροχόος  (αυτός  που  φέρνει  το  νερό),  υπεύθυνος  ημερολογίου  και  φωτογραφίας,  και  ό,τι  άλλο  η  ενωμοτία  θεωρεί  χρήσιμο.  Έτσι,  κάθε  ένα  μέλος  έχει  τη  δυνατότητα  να  νιώσει  τη  σημασία  της  κάθε  αρμοδιότητας  και  να  συνεισφέρει  από  διαφορετικά  πόστα,  μαθαίνοντας  νέα  πράγματα.    Κάθε  πρωί  που  σηκώνονται  οι  κατασκηνωτές  και  μετά  την  πρωινή  γυμναστική,  το  πρωινό,  και  την  επιθεώρηση,  ξεκινούν  τα  παιχνίδια.   Με   ένα   μικρό   διάλειμμα   για   μεσημεριανό   και   ξεκούραση,   τα   παιχνίδια   συνεχίζονται   ως   αργά   το   απόγευμα.    Ακολουθεί  το  βραδινό  και  ύστερα  έρχεται  το  αποκορύφωμα  της  ημέρας:  η  βραδινή  ψυχαγωγία.  Τα  παιχνίδια  μας  σε  αυτήν  την  κατασκήνωση,  μας  ταξίδεψαν  σε  μέρη  και  εποχές  μακρινές…  Από  την  Αλίκη  στη  Χώρα  των  Θαυμάτων  μέχρι  τη  Λίμνη  του  Δράκου,   συναντήσαμε   πολλές   προσωπικότητες,   από   τον   James   Bond   και   τους   Ινδιάνους   μέχρι   τον   τσομπάνη-­‐τοπικό  παράγοντα  που  διοργάνωνε  το  πρωτάθλημα  της  κατασκήνωσης…  Δεν  θα  μπορούσαμε  επίσης  να  μην  αναφέρουμε  και  τις  δύο  πιο  κορυφαίες  στιγμές  όλης  της  κατασκήνωσης:  το  Α'  Μεγάλο  Μπουγέλο  και  τη  Μάχη  Χρώματος  και  Ληγμένου  Φαγητού  (να  κάτι   που  σίγουρα  δεν  μπορείς   να   κάνεις   στο   σπίτι  σου,  αλλά  το  βλέπεις  στις  ταινίες  και  λες  πότε  θα  το  κάνω   και   εγώ…).   Στις   βραδινές   μας   πυρές   είδαμε  κάποια  από  τα  πιο  αστεία  σκετς  της  δεκαετίας  (βλ.  “ΕΝΤΑΤΙΡΕΝ!”),   μάθαμε   πολλά   όμορφα  Προσκοπικά   τραγούδια,   τα   οποία   για   το   υπόλοιπο  της   κατασκήνωσης,   τα   άκουγε   κανείς   να  τραγουδιούνται  σε  οποιαδήποτε  φάση  της  μέρας...  στο  μεσημεριανό,  στην  πορεία  προς  το  κέντρο,  στον  ελεύθερο   χρόνο,   στο   μπάνιο.   Που   και   που  ξέσπαγαν   και   διαγωνισμοί   τραγουδιών   μεταξύ  ενωμοτιών   αλλά   και   του   επιτελείου.   Για   να   μην  αναφερθούμε  και  στην  επικοινωνία  των  ενωμοτιών  μέσω   μορς   (καθότι   δεν   ήταν   εύκολο   κανείς   να  ακουστεί   από   τη   μια   ενωμοτία   στην   άλλη).   Και  φυσικά,   ο   απίστευτα   καθαρός   ουρανός   μας  επέτρεψε   να   εξερευνήσουμε   νέους   αστερισμούς  και  να  συνειδητοποιήσουμε  πόσο  μικροί  είμαστε  σε  σχέση  με  το  τι  υπάρχει  εκεί  πάνω.    Αποκορύφωμα  της  κατασκήνωσής  μας  υπήρξε  η  διήμερη  περιπέτειά  μας,  κατά  την  οποία  αφήσαμε  πίσω  μας  το  κέντρο  και  την  οργανωμένη  ζωή  μας  για  να  εξερευνήσουμε  το  άγνωστο  και  να  ακολουθήσουμε  το  μονοπάτι  για  τη  Λίμνη  Πηγών  Αώου,  όπου  βρισκόταν  ο  κακός  δράκος  που  δηλητηρίασε  το  νερό.  Εκεί  φτάσαμε  απόγευμα,  και  αφού  επισκεφθήκαμε  τον  δράκο,  συνειδητοποιήσαμε   ότι   έπρεπε   να   φτάσουμε   στο   μακρινό   Μέτσοβο.   Όπως   και   έγινε.     Στήσαμε   κατάλυμα   με   ό,τι   είχαμε  (αδιάβροχα)  για  να  βγάλουμε  το  βράδυ.  Εκεί  έγινε  και  η  πιο  όμορφη  και  αυθόρμητη  πυρά  όλης  της  κατασκήνωσης.  Την  άλλη  

 

 

1102

ÉÑÁÖ ÑÕËÁ ÏÌÐ 1102

1 Ð. Ð.

μέρα  το  πρωί  σηκωθήκαμε  για  να  συνεχίσουμε  προς  το  Μέτσοβο.  Εκεί,  η  αναζήτησή  μας,  μας  πήγε   σε   μονάδα   παραγωγής   λουκάνικων,   στο   τυροκομείο,   το   οινοποιείο   αλλά   και   την  πινακοθήκη   του   Ιδρύματος   Αβέρωφ   και   Ιδρύματος   Τοσίτσα,   καθώς   και   στο   ξυλουργείο   της  πόλης.    Η  επιστροφή  μάς  έφερε  ανακούφιση,  αλλά  και  ένα  συναίσθημα  ότι  είμαστε  γεμάτοι,  από  εμπειρίες  και  από  νέες  γνώσεις,  αλλά  και  ασφαλείς,  ο  ένας  δίπλα  στον  άλλον.    Την   προτελευταία   μέρα   γιόρταζε   ο   άγιος   του   χωριού,   και   έτσι   ξεκινήσαμε   πρωί-­‐πρωί   να  κατέβουμε   στην   εκκλησία.   Εκεί   γνωρίσαμε   διάφορους   ντόπιους,   νέους   και   ηλικιωμένους.  Οι  τελευταίοι   ειδικά,   χάρηκαν  πολύ  που  μας   είδαν,   και   όλοι  μας  διηγούνταν   ιστορίες  από   τους  προσκόπους   στο   χωριό   ή   ακόμα   και   από   όταν   ήταν   οι   ίδιοι   πρόσκοποι.   Ακολούθησε   γλέντι  στην  πλατεία,  όπου   τον   χορό  άνοιξε  η  Ομάδα.     Επίσης,  η  παλιά  εκκλησία   του  χωριού  άνοιξε  ειδικά  για  εμάς,  για  να  δούμε  τις  τοιχογραφίες  και  τα  ξυλόγλυπτα  του  17ου  αιώνα.        

Το  μόνο  δυσάρεστο  κομμάτι  της  φετινής  μας  εμπειρίας  ήταν  η  έλλειψη  οργανωμένης  υποστήριξης  προς  το  κοινό  καλό.  Το  κέντρο,  που  άλλοτε  έσφυζε   από   ζωή   και   έδινε   προσκοπικό   χρώμα   σ'   όλο   το   χωριό,   το   βρήκαμε   παραμελημένο,   γέρικο   και   σχεδόν   αφιλόξενο.   Γενικότερα   οι  υποδομές   της   περιοχής   δεν   διευκόλυναν   τον   επισκέπτη,   αλλά   μάλλον   τον   απωθούσαν.   Οι   νέοι   που   συναντήσαμε   θα   περιμέναμε,   έχοντας  μεγαλώσει  σε  τέτοια  φύση,  να  είναι  πιο  πρόσκοποι  από  εμάς,  ακόμα  και  αν  δεν  φορούν  μαντήλι.  Αποδείχτηκε  όμως  ότι  μιμούνται  τη  ζωή  της  πόλης  στο  έπακρο.  Όλα  αυτά  μας  προβλημάτισαν  έντονα  για  το  κατά  πόσον  η  κοινωνία  μας  έχει  χρεοκοπήσει  όχι  μόνο  οικονομικά  αλλά  και  σε  αξιακό  επίπεδο.    Την  κατάσταση  έσωσε  η  πλήρης  και  μακρά  προετοιμασία  (από  τον  Φεβρουάριο),  η   σκληρή   δουλειά   (σχεδόν   3   ημέρες   προκατασκήνωσης),   αλλά   και   η   πολύτιμη  βοήθεια   από   διάφορους   φίλους   του   Συστήματος   και   φιλόξενους   ντόπιους,   οι  οποίοι  παραμερίζοντας   τις  προσωπικές   τους  ανάγκες,  πρόσφεραν  απλόχερα  και  με  μεγάλη  προθυμία  πολλά  περισσότερα  απ'  αυτά  που  θα  μπορούσαμε  ποτέ  να  τους  ζητήσουμε.  Αξίζουν  όλοι  ένα  μεγάλο  ευχαριστώ,  γιατί  η  συμβολή  τους  ήταν  καθοριστική  στην  πραγματοποίηση  της  φετινής  κατασκήνωσης.  Και  είναι  ακριβώς  η  ύπαρξη  αυτών  των  ανθρώπων  που  κάπως  μας  καθησυχάζει  και  μας  οδηγεί  στο  συμπέρασμα  ότι  η  κοινωνία  μας  δεν  έχει  χρεοκοπήσει  εντελώς  ακόμα.      Το  σίγουρο  είναι  πως  η  κατασκήνωση  του  2011  θα  μείνει  στις  μνήμες  μας  ως  μια  από   τις   πιο   επιτυχημένες   κατασκηνώσεις,   παρ'   όλες   τις   αντιξοότητες,   τις  δυσκολίες  και  την  μεγάλη  απόσταση.    Κάθε  πρόσκοπος  που  συμμετείχε  σ'  αυτήν  ένοιωσε  πιο  πρόσκοπος  από  ποτέ,  αφού  αυτή  η  κατασκήνωση  τα  είχε  όλα.  Παρά  τη   σωματική   κούραση,   που   πάντα   πάει   πακέτο   με   την   κατασκήνωση   (γιατί   το  καλό  πράμα  θέλει  δουλειά),  γεμίσαμε  όλοι  τις  μπαταρίες  μας  για  τη  νέα  χρονιά  και  ανανεώσαμε  το  ραντεβού  μας  για  άλλη  μια  χρονιά  Προσκοπισμού,  με  μεγάλο  κέφι  και  διευρυμένους  ορίζοντες.    Και  του  χρόνου,  πιο  ψηλά,  πιο  μακρυά!    

 Αστεία/απρόοπτα  γεγονότα:  

1. Στον  δρόμο  για  την  προκατασκήνωση,  έσκασε  το  λάστιχο  στο  φορτηγό  και  χρειάστηκαν  6  ώρες  μέχρι  να  έρθει  άλλο  και  να  γίνει  η  μεταφορά   των   υλικών.   Απολογισμός:   χρειάστηκαν   10   μπριζόλες,   4   σαλάτες   και   ατέλειωτες   πατάτες   για   να   ταΐσουν   τους   5   της  προκατασκήνωσης.  

2. Μετά  από  πρόχειρους  υπολογισμούς,  προέκυψε  ότι   χρειάστηκαν  περισσότερες  από  700  εργατοώρες   για   την  προετοιμασία   της  κατασκήνωσης.  Αν  ληφθεί  υπόψη  ότι  η  ίδια  η  κατασκήνωση  διαρκεί  περίπου  340  ώρες...  

3. Ο  ουρανός  στο  Φλαμπουράρι  ήταν  ο  πιο  καθαρός  που  έχουμε  δει.  Αλλά  επειδή  και  τα  δέντρα  ήταν  τα  πιο  ψηλά  που  έχουμε  δει  (15  μέτρα+),  μας  έκρυβαν  τον  μισό  ουρανό...  

4. Το  δαδί,  όπως  μάθαμε,  βγαίνει  από  τον  κομμένο  κορμό  ενός  δέντρου.  Και  τόσα  χρόνια  παιδευόμαστε  με  χαρτιά  και  πετρέλαια...  5. Τελικά  τα  τέσσερα  χιλιόμετρα  δεν  είναι  και  τόσο  μεγάλη  απόσταση...