TEMA 7

NEOCLASICISMOComezos do S. XIXVolta o pasado clásico de Grecia e RomaAutores: ANTONIO CÁNOVA e DAVID

ROMANTICISMOComezos do S. XIXExaltación do individualismo e dos sentimentosAutores: GERICAULT, DELACROIX, FRIERICH e TURNER

REALISMOMediados do S.XIXAmosa a realidade concreta e cotiá. Temas costumbristasAutores: COURBET e MILLET

IMPRESIONISMO:Rachan co clasicismo e importancia da luz e cor.Uso de pinceladas soltas para facer as súas obrasAutores: MANET, MONET, RENOIR, DEGAS

POSIMPRESIONISMO:Son máis rupturistas cós impresionistas.Recuperan a importancia do DEBUXO ea expresividade

das cousas e das persoas.Autores: TOULOUSE-LAUTREC, VAN GOGH,

CEZANNE

S. XVIII foi unha época de tránsito: temos dous estilos artísticos:BARROCOROCOCO

Influencia da Ilustración deu paso a un novo estiloNEOCLASICISMO

A partir de 1830 apareceu unha nova corrente artísticaROMANTICISMO

• A difusión das ideas da Ilustración• Aparición de restos arqueolóxicos do Imperio

Romano e Grego, fixeron que se revalorizase a forma de construir e esculpir da antiguidade

• Esa recuperación da antiguidade foi o novo estilo que se coñece como NEOCLASICISMO.

• Este estilo desenrólase principalmente en Francia.• Os artistas buscaron a beleza ideal, que consideraban

que estaba na pureza das formas

OBRA NEOCLASÍCA

ARTE CLÁSICO GREGO: PARTENÓN

No Neoclasicismo os arquitectos inspíranse nos GREGOS

Tamén imitan as formas de construir dos romanos: usan o ARCO e a CÚPULA para crear grandes espazos

USO DE CÚPULAS: INFLUENCIA ROMANA

COLUMNAS E FRONTÓN TRIANGULAR: INFLUENCIA

GREGA

CAPITOLIO DE EE UU

Para as esculturas usaban principalmente o MÁRMORE.

Imitaban a escultura GREGA e ROMANA.OBRAS RACIONAIS E FRIAS, sen EXPRESIVIDADE.Destacaron escultores como CÁNOVAS

ESCULTURA NEOCLÁSICA REALIZADA POR CÁNOVA

Copia as formas de esculpir da

antiguidade clásica de Grecia

Recuperase na pintura os temas históricosArtista máis destacado foi JACQUES-LOUIS DAVID,

que pintou o XURAMENTO DOS HORACIOS

O XURAMENTO DOS HORACIOS

Comezos do S. XIX estendeuse por Europa un movemento artístico e cultural chamado ROMANTICISMO

Principais valores:Amor á liberdade.Exaltación do individualismoDefensa dos SENTIMENTOS fronte o racionalismo do

NeoclasicismoInsatisfación polo tempo presenteGusto polo exotismo e o descoñecidoRexeitan as normas establecidas.

MOVEMENTO: ruptura co neoclasicismoCOR e LUZ: empréganse cores brillantes, aplicadas

con pinceladas soltasPAISAXE: a natureza convértese en protagonista da

maioría dos cadros.Preséntanse paisaxes violentas cheas de contrastes

DESTACARON PINTORES COMO:GERICAULT: A balsa da medusaDELACROIX: A matanza de QuíosFRIEDRICHTURNER

GERICAULT: A BALSA DA MEDUSA

DELACROIX: a liberdade guiando o pobo

Segunda metade do S. XIX aparece o RealismoFronte o subxetivismo do romanticismo, agora

aparece unha corrente artística que trata de mostrar a REALIDADE CONCRETA.

Temas que trata son da vida cotiá, problemas sociais, desencantos polo fracaso revolucionario.

ARTISTAS DESTACADOS:COURBET: O enterro en OrnánsMILLET: O ánxelus

COURBET: Enterro en Ornáns

MILLET: o Ángelus

A finais do S. XIX, unha corrente pictórica revolucionou a arte: O IMPRESIONISMO.

O artista debe pintar o que ve, pero da maneira en que o ve.

A pintura abandona os temas históricos para amosar PAISAXES e escenas o aire libre.

Intentan mostrar a sensación de luz, cor e atmósfera de cada momento.

Pintaban usando manchas de cor a base de pinceladas rápidas e soltas

PRINCIPAIS ARTISTAS:MANET: obra destacada foi O XANTAR CAMPESTREMONET: Catedral de RuanRENOIR: DEGAS: realiza a serie sobre as Bailarinas

MANET: O almorzo campestre

MONET: Impresión sol nacente

MONET: Serie da catedral de Rouen

RENOIR

DEGAS: BAILARINAS

Foron artistas aínda máis rputuristas cós impresionistas.

Recupérase a importancia do DEBUXO e a preocupación non soamente pola luz e a cor, senón pola expresividade das cousas e das persoas.

Destacan tres grandes pintores:Toulouse- LautrecVincent Van GoghPaul CézanneEn España: JOAQUÍN SOROLLA

VINCENT VAN GOGH

CEZANNE: Os xogadores de cartas

JOAQUÍN SOROLLA