School voor geloofsverdieping – Tweede jaar – 2010-2011

I. GOD VERLANGT EEN VOLK. OVER DE KERK

1. Kerk in deze wereld: problematisch 2. Waarom moet er Kerk zijn?3. Kerk in deze wereld: oriëntaties4. En de andere religies5. Wie draagt de kerk?

II. GOD VERLANGT GEHOORD TE WORDEN. OVER VERKONDIGING

6. Onder het Woord staan7. Spreken van God8. Voor een kerk die aanspreekt

III. GOD VERLANGT GEVIERD TE WORDEN. OVER LITURGIE

09. Als mensen vieren10. Het eigene van christelijke liturgie11. Sacramenten12. Eucharistie op zondag

IV. GOD VERLANGT GEDAAN TE WORDEN. OVER GELOOFSBELEVING

13.Zie hoe ze elkaar liefhebben14.Als de kerk niet dient15.Economie en ecologie16.Ethische keuzes17.Relaties en seksualiteit18.Spiritualiteit en engagement

Slotbijeenkomst

Dames

Heren

Samen

School voor geloofsverdieping – Tweede jaar – 2008-2009

I. GOD VERLANGT EEN VOLK. OVER DE KERK

1. Kerk in deze wereld: problematisch 2. Waarom moet er Kerk zijn?3. Kerk in deze wereld: oriëntaties4. En de andere religies5. Wie draagt de kerk?

II. GOD VERLANGT GEHOORD TE WORDEN. OVER VERKONDIGING

6. Onder het Woord staan7. Spreken van God8. Voor een kerk die aanspreekt

III. GOD VERLANGT GEVIERD TE WORDEN. OVER LITURGIE

09. Als mensen vieren10. Het eigene van christelijke liturgie11. Sacramenten12. Eucharistie op zondag

IV. GOD VERLANGT GEDAAN TE WORDEN. OVER GELOOFSBELEVING

13.Zie hoe ze elkaar liefhebben14.Als de kerk niet dient15.Economie en ecologie16.Ethische keuzes17.Relaties en seksualiteit18.Spiritualiteit en engagement

Slotbijeenkomst

KERK IN DEZE WERELDORIENTATIES

Lieve De Sutter

SCHOOL VOOR GELOOFSVERDIEPING

Weten wat je gelooft 2e jaar, 3de bijeenkomst

1. Verankerd in God

• geloof vraagt een persoonlijke verdieping en verankering in God

• Kerk zijn vandaag vraagt een nieuw besef van toebehoren:

• Toebehoren aan de kerk → toebehoren aan God

• Lid zijn van de kerk → kerk vormen

R.Körner:

“de kerk lijdt aan kerkisme:

een gebrek aan een doorleefde relatie met God”

van

“Hoe kunnen we overleven?”

naar

“Hoe kunnen we

meer leven vanuit God?”

‘Als de Heer het huis niet wil bouwen, vergeefs zwoegen daaraan de bouwers; wil de Heer de stad niet bewaken, vergeefs staat de wachter op wacht.

Vergeefs is het dat gij vroeg opstaat, vergeefs dat ge laat pas u rust gunt, dat gij het brood eet der smarten:Hij toch schenkt die Hij liefheeft de slaap.(Psalm 127)

Uitdagingen:

– Herbronning: opnieuw leren putten uit de Bijbel en de ervaring van de eerste kerk

– Leerscholen van geloof: leren en ervaren wat leven in verbondenheid met God betekent

2. Naar een nieuw besef van gemeenschap

• Van loketmentaliteit naar projectmentaliteit

• MAAR wat bedoelen we als we spreken van gemeenschap

• Geen overtrokken gemeenschapsideeën • Geen overdreven inspelen op de hang naar

geborgenheid – geen religieuze knuffelhoeken• Geen heimwee naar het gemeenschapsleven van

vroeger

“Vaak projecteren de Parijzenaars de droom van hun verloren dorp op hun parochiegemeenschap. Daar vinden ze graag, temidden van de maalstromen van de grote stad, de veiligheid van een stabiele groep vrienden, een groep die echter ook snel een besloten kringetje kan worden.”

(Kardinaal Lustiger)

Parochie: - geen natuurlijk gegeven

- zich laten samenroepen

- geen spontane verwantschap

- geen privé-initiatief van gelijkgezinden

- Het is Christus die ons verbindt: Hij is de wijnstok, wij zijn de ranken

Afscheid van een historisch gegroeide vormgeving van parochie

Uitdaging: - (her)ontdekking van het wij-gevoel: het is Christus die

ons verbindt

- voldoende vitale christelijke gemeenschappen: kernen van levend geloof

- in verkondiging, liturgie en diaconie moet de band tussen geloof en leven gestalte krijgen

- ervaren dat je leven werkelijk anders wordt als God centraal staat.

3. Open op de samenleving

'Er wordt te weinig op gelet dat er buiten tachtig procent niet-christenen staan die wachten op het evangelie of voor wie in ieder geval het evangelie ook is bestemd en dat we ons niet voortdurend met onze eigen problemen moeten kwellen, maar ons moeten afvragen: Hoe kunnen wij, als christenen, in deze tijd en in deze wereld tot uitdrukking brengen wat we geloven en daardoor deze mensen wat zeggen?' (Zout der aarde, 2005, 157).

• De Kerk moet bescheiden maar beslist participeren aan de debatten in de samenleving

• De Kerk: niet in haar recht maar op haar plaats

• De Kerk spreekt niet vanuit het grote gelijk, maar is wel een volwaardige gesprekspartner in het maatschappelijk debat.

Uitdaging:

– Zijn we ons als plaatselijke geloofsgemeenschappen voldoende bewust van onze maatschappelijke zending?

– Zien we de kerk niet veeleer als een vluchtplaats en niet als een plek van waaruit we gezonden worden?

4. Christelijke eigenheid

• Om aan het maatschappelijk debat te kunnen deelnemen, moet je wel iets te zeggen hebben!

• Christelijk geloof wordt herleid tot:– “christelijke” waarden

–algemene en vage religiositeit

Uitdaging:

Op zoek naar een evenwicht tussen:

• gastvrij onthalen (acceuil) en

• een waarachtig christelijk getuigenis (proposer la foi)

5. Een levende heenwijzing

• Uitstralen naar buiten wat van binnen wordt beleefd

• Kerk moet uitstralen dat de ontmoeting met God een mens niet minder maar juist meer mens maakt.

“Wanneer de gist die men in het deeg mengt, niet heel de deeg weet te doordesemen, mag men ze dan nog gist noemen?

Wanneer een reukwerk zijn geur niet meer verspreidt onder diegenen die in de buurt daarvan komen, mag men het dan nog echt reukwerk noemen?

Zeg niet: ik kan in mijn omgeving niet uitstralen. Als u een christen bent, is het onmogelijk dat u dat niet doet. Wat in de natuur van de dingen geschreven is, duldt geen tegenspraak. Uitstralen staat in de natuur van de christen geschreven.

Maak God niet belachelijk!Het zou voor de zon gemakkelijker zijn geen licht en warmte uit te stralen, dan voor een christen…” (Johannes Chrysostomos, + 407)

SCHOOL VOOR GELOOFSVERDIEPINGWeten wat je gelooft

Praktische mededelingen