Post on 05-Jul-2015
description
İÇİNDEKİLER
1. GİRİŞ.........................................................................................................................4
2. MİKROKASPÜLASYON İÇİN KULLANILACAK MALZEMELER..............5
2.1. Öz Madde.............................................................................................................5
2.2. Kabuk (kaplama) maddeleri...............................................................................11
3. MİKROKAPSÜLASYON YÖNTEMİ.................................................................12
4. MİKROKAPSÜL SALIM MEKANİZMASI.......................................................12
5. MİKROKAPSÜLLERİN KUMAŞA AKTARIMI..............................................12
6. SONUÇ.....................................................................................................................13
KAYNAKLAR.............................................................................................................14
ŞEKİLLER LİSTESİ
Şekil 2. 1. Azo (a) ve antrakinon (b) esaslı dispers boyalar ..........................................5
Şekil 2. 2. Dispers boyaların lifler tarafından alınma mekanizmaları ...........................5
Şekil 2. 3. Termosolleme yöntemine göre boyamada işlem adımları ............................7
Şekil 2. 4. Transfer baskıda dispers boyanın transfer kağıdından elyafa geçişi ............7
Şekil 2. 5. Dispers boya mikrokapsüllerinin lif yüzeyine difüzyon modeli ..................9
Şekil 2. 6. Dispers boya içeren kapsüller kullanılarak yapılan boyama işlemi ...........10
Şekil 2.7. Melamin-Formaldehit Polimerinin Oluşması...............................................11
2
1. GİRİŞ
Günümüzde küresel ısınmanın etkisi ile birlikte azalan su kaynaklarını korumaya
yönelik araştırmalar oldukça önem kazanmaktadır. En çok su kullanılan endüstriler arasında
yer alan tekstil endüstrisinde uygulanan birçok terbiye işlemi sonucu, özellikle boyama-
yıkama işlemlerinde yüksek konsantrasyonlarda boya ve kimyasal madde içeren atık sular
oluşmaktadır. Bu nedenle tekstil atık suları, içerdikleri yüksek kimyasal ve biyokimyasal
oksijen ihtiyacı ve renk verici maddeler yönünden ekosistemde büyük kirlilik meydana
getirmektedir. Atık sudaki çok düşük boya konsantrasyonunun bile net bir şekilde gözle
görülebildiği düşünülürse, tekstil boyama işlemlerinden sonra arta kalan boya miktarına
bakıldığında tekstil atık sularının çevresel açıdan ne kadar tehlikeli olduğu ortaya
çıkmaktadır.
Bu proje kapsamında poliester liflerinin boyanmasında en çok kullanılan boya olan
dispers boyaların mikrokapsüllenerek yardımcı maddeye gerek duyulmadan boyanması ve
boyama sonunda elde edilen atık suyun geri kazanımı üzerine çalışılacaktır.
Dispers boya içeren mikrokapsüller in-situ polimerizasyon kapsülleme yöntemi
kullanılarak üretilecektir. In-situ polimerizasyon yönteminin uygulanabilmesi için kabuk
maddesi olarak suda çözünebilen iki polimere ve öz madde olarak da suyla karışmayan bir
maddeye ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada kabuk maddesi olarak melamin-formaldehit
tercih edilmiştir. Disper boya mikrokapsüllerinin üretimi, kapsüllerin boyamada kullanılması
ve kapsüllerin salım özellikleri ile ilgili bilgiler projenin daha ileriki kısımlarında ayrıntılı bir
şekilde ele alınmıştır.
3
2. MİKROKASPÜLASYON İÇİN KULLANILACAK MALZEMELER
2.1. Öz Madde
Bu proje kapsamında yapılması planlanan kapsül çalışmalarında dispers boyalar aktif
madde olarak seçilmiştir.
Gerek poliester (PES) lifleri, gerekse asetat liflerinin boyanmasında en çok kullanılan
boyalardan birisi olan dispers boyalar suda çözünmediklerinden, boyama bunların sulu
dispersiyonları ile yapılmaktadır. Dispers boyalar genelde azo ve antrokinon olmak üzere 2
farklı yapıda olabilmektedir.
NN NO2N
OH
CH2 CH2OH
CH2 CH2OH
CH2 CH2OH
H
O
NO
NH
CH3
(a) (b)
Şekil 2. 1. Azo (a) ve antrakinon (b) esaslı dispers boyalar (Yurdakul ve Atav, 2006)
Dispers boyalar her ne kadar suda çözülmeyen boyalar olarak ifade edilse de, flotte
(boyama çözeltisi) içinde çok az da olsa çözülen bir kısım bulunmaktadır. Boyama işlemi
sırasında lifler tarafından boya agregatları değil, boya molekülleri alınmaktadır. Yani flottede
az da olsa çözülmüş olan boya kısmı lifler tarafından alınmakta, bunun sonucunda flottedeki
denge bozulduğundan yeniden bir miktar boya çözülmekte ve bu durum boyama süresince
devam ederek, tüm boya çözülme adımı üzerinden lif yüzeyine absorbe olmakta, daha sonra
da lif içine difüzyon gerçekleşmektedir.
Şekil 2. 2. Dispers boyaların lifler tarafından alınma mekanizmaları (Yurdakul ve Atav, 2006)
4
PES lifleri yüksek kristalizasyon dereceleri ve dolayısı ile 85C üzerinde olan yüksek
camlaşma noktaları nedeniyle kaynama sıcaklığının altındaki normal boyama sıcaklıklarında
boyanamamaktadır. PES’in kaynama sıcaklığında yapılan boyamalarında, carriersiz
boyanabilen PES liflerinin ve diffüzyon tanımlama sayısı yüksek birkaç boyanın dışında
tatmin edici sonuç alınmamaktadır. Ancak flotteye carrier adı verilen lif şişirip gevşeten ve
boyanın çözünürlüğünü artıran maddeler ilave edildiğinde yeterli boya alımı elde
edilebilmektedir. Carrierli boyamada pis koku, toksik etkiler, leke meydana gelmesi, atık su
ve atık hava problemi gibi sakıncalar oluşması nedeniyle tercih edilmeyen bir yöntemdir.
Carriersız boyama yöntemi olarak 100C’un üzerinde ve basınç altında boyamalar
yapılabilmektedir. Basınç altında yüksek sıcaklıkta lif yapısı gevşediği için dispers boyanın lif
içine girebilmesi sağlanmaktadır. Bu şekilde yapılan boyamalardaki en belirgin sorun ise
oligomer meydana gelmesidir. Poliester polimerinin yapımı sırasında, kondenzasyon işlemini
tam tamamlamamış, molekül ağırlıkları düşük ürünlere oligomer adı verilmektedir.
Oligomerler PES liflerinin boyanması sırasında düzgünsüzlüklere neden olabilmektedir.
Aslında PES liflerinin içinde normal olarak % 1-4 oranında oligomer zaten vardır, ama lif
içerisinde bulundukları için sorun yaratmamaktadırlar. Ancak yüksek sıcaklığın etkisiyle lif
içindeki oligomerler lif dışına çıkmakta ve sorun yaratmaktadır. Oligomerin rahatsız edici
etkisinden kaçınmak için, oligomerin çökmesini önleyici yardımcı madde kullanımı, koyu
renklerde indirgen yıkama yapılması, tuz veya alkali (NaOH) ile işlem yapılması gibi
önlemler alınabilirse de en ideal çözüm boyama bittikten sonra flottenin 85-90C’da sıcak
boşaltılmasıdır. Ancak yine de alınan önlemlere rağmen oligomer sorunu tamamen
çözülememiştir.
PES liflerini dispers boyaları ile boyamada bir diğer yöntem ise termosolleme
yöntemidir. Termosol yöntemi kontinü bir boyama şekli olup, özellikle PES/Selüloz lif
karışımlarının boyanmasında kullanılmaktadır. Termosolleme yöntemine göre PES boyama
daha ziyade PES/Selüloz karışımları için önem kazanmasının nedeni saf PES kumaşların
hidrofob karakteri nedeniyle düzgün empregnasyon ve kurutma eldesinin zor olmasıdır.
PES/Selüloz karışımı kumaş ise flotteye daldırıldığında selüloz kısmının daha emici olması
sayesinde önce selüloz kısmı tarafından flotte alınmakta, daha sonra termosolleme adımında
selüloz kısmındaki boyanın PES lifine migrasyonu (göçü) gerçekleşmektedir. Bu nedenle
PES/Selüloz karışımlarını termosolleme yöntemine göre boyarken flotteye boyanın selülozik
elyaftan PES lifine geçmesini destekleyecek yardımcı madde ilavesinde fayda vardır.
5
Şekil 2. 3. Termosolleme yöntemine göre boyamada işlem adımları (Yurdakul ve Atav, 2006)
Termosolleme adımında mamüle 190-220C sıcaklık etki ettirilerek liflerin üzerindeki
boyanın ısının tesiriyle buhar fazına geçerek lif içerisine diffüzyonu ve orada fiksajı
sağlanmaktadır.
PES liflerini dispers boyalar ile renklendirmede bir diğer yöntem ise baskı yöntemidir.
Genellikle sentetik liflerde kullanılan bir yöntem olan transfer baskı yönteminde dispers
boyalar kullanılmaktadır. Bu baskı yönteminde önce taşıyıcı materyal üzerine (kağıt) seçilmiş
dispers boyalar basılmaktadır. Daha sonra tekstil yüzeyi ile kağıt beraber bir ısıl işleme tabi
tutulmakta ve sonuçta kağıttaki boyanın büyük bir kısmı tekstil yüzeyine transfer olmaktadır.
Kağıt üzerindeki süblime olabilen dispers boya, 200-220C’da yaklaşık 20-30 saniye süreyle
bir pres (parça baskılar için) yada kalandırdan (metraj baskılar için) geçirilerek transfer işlemi
yapılmaktadır. Bu ısıl işlem sırasında, kağıttaki boya süblime olarak gaz fazı üzerinden tekstil
materyaline geçmektedir. Tekstil materyali üzerine geçen boya miktarı; transfer kağıdı,
boyanın molekül yapısı, kumaş cinsi ile transfer süresi ve sıcaklığına bağlı olarak gaz
fazı/elyaf ve gaz fazı/kağıt arasındaki denge koşullarına göre %70-90 arasında değişmektedir
(Yurdakul ve Atav, 2006).
Şekil 2. 4. Transfer baskıda dispers boyanın transfer kağıdından elyafa geçişi (Yurdakul ve Atav, 2006)
PES liflerinin dispers boyalar ile boyanması sırasında yaşanan sorunları azaltmak ve
kullanılan yardımcı madde oranını düşürerek çevreye duyarlı üretim gerçekleştirmek amacıyla
dispers boyaların mikrokapsülasyonu üzerine araştırmalar yapılmıştır.
Yan ve Shuilin (2003), transfer baskıda kullanılan baskı kâğıtlarının yalnıza bir kez
kullanılabilmeleri ve kâğıt üzerinde kalan boyaların neden olduğu çevre problemi gibi
6
nedenlerden dolayı dispers boyalarını mikrokapsülleme üzerine çalışmalarda bulunmuşlardır.
Bu amaçla in-situ polimerizasyon yöntemi kullanarak dispers boya içeren çift tabakalı
duvardan oluşan mikrokapsüller üretmişlerdir. Çalışmalarında bu mikrokapsüllerin salım
performanslarını etkileyen faktörleri de incelemişlerdir. Mikrokapsülleme ile çevreye duyarlı
bir şekilde transfer kâğıtlarının birkaç kez kullanılabilmesi ve kapsülden boyanın sabit bir
oranda salınması ile düzgün renk eldesi amaçlanmıştır. Mikrokapsül duvarı olarak melamin-
formaldehit reçinesini kullanmışlardır. Hazırlanan kapsüllerin büyük bir çoğunluğunun
partikül boyutu 3 μm olarak elde edilmiştir. Dispers boyanın emülsiyonunu oluşturmak
amacıyla kullanılan maleik anhidrid ve stiren ile hazırlanan polielektrolit konsantrasyonunun
artışı ile boya salımının yavaşladığı görülmüştür. Bu durumun polielektrolitin kapsül yapımı
sırasında mikrokapsül içerisinde kalmasından dolayı oluşabileceği düşünülmüştür. Çalışmada
seyreltici madde olarak 3 farklı yapıdaki seyrelticinin etkisi de incelenmiştir. Alkilfenol
polietoksi eter (TX38), non-iyonik alifatik eter yüzey aktif madde (BC) ve anyonik yüzey
aktif madde (OS) kullanılmıştır. Anyonik yüzey aktif madde kullanıldığında en küçük partikül
boyutları ve en yüksek salım oranı elde edilmiştir. Kapsüllerin termal özellikleri de
incelenmiş ve çoklu-transfer baskıda kullanılması açısından uygun termal özellikler
görülmüştür. Mikrokapsüllerin 260ºC’ye kadar dayanıklı olduğu belirlenmiştir.
Yi ve ark. (2005), diphenylmethane-4,4′-diisocyanate kullanarak ara yüzey
polimerizasyon yöntemine göre dispers boya kapsülleri elde etmişlerdir. Elde ettikleri bu
mikrokapsüller ile poliester kumaşı yüksek sıcaklıkta herhangi bir yardımcı madde
(dispersiyon maddesi, penetre edici madde, egaliz maddesi vb.) kullanmadan boyamışlardır.
Bu şekilde yaptıkları boyamalar ile atık su problemini çözmeyi ve boyama sonrası oluşan atık
suyun geri kazanımını amaçlamışlardır. İndirgen yıkama yapılmadan kapsüllü boyalar ile
boyanan kumaşların kalitesinin, normal ve indirgen yıkamaları yapılarak klasik şekilde
kapsülsüz boyalarla boyanan kumaşlarınki kadar iyi olduğu gözlenmiştir. Poliüre kapsülleri
boya banyosundan ayrıldıktan sonra elde edilen çözeltinin hemen hemen renksiz ve tekrar
kullanıma uygun olduğu görülmüştür. Klasik boyama ile elde edilen atık suyun COD ve BOD
değerleri sırasıyla 1450 ve 971 iken kapsüllü boyama sonrası filtrasyon ile elde edilen atık
suyun COD ve BOD değerleri sırasıyla 50 ve 14,7 bulunmuştur. Ayrıca atık suların renkleri
klasik boyamada koyu mavi ve 600 nm’de absorbansı 0,86 iken kapsüllü boyamada renksiz
ve aynı nm’deki absorbansı 0,02 olduğu gözlenmiştir. Bunun yanı sıra kapsüllü boyama
sonrası filtre edilen atık su kullanılarak boyama yapılmış ve saf su ile yapılan boyama ile
hemen hemen aynı renk değerleri elde edilmiştir.
7
Jun-Ling ve ark. (2007), dispers boya içeren melamin reçine mikrokapsüllerini in-
situ polimerizasyon yöntemi ile hazırlamışlardır. Boyama sırasında salımın kontrol
edilebilmesi için mikrokapsülleri çift polimer membranı ile hazırlamışlardır Elde ettikleri
kapsülleri nylon kumaşı boyamada kullanmışlardır. Bu şekilde yardımcı madde kullanılmadan
ve durulama, yıkama, sabunlama, indirgen yıkama gibi ard işlemlere gerek duyulmadan
boyama yapılabileceğini ortaya koymuşlardır. Böylece yüksek oranda su kullanımının da
engellenebileceğini belirtmişlerdir. Atık suyun filtre edilerek boyamada tekrar
kullanılabileceğini göstermişlerdir. Klasik boyama ve kapsüllü boyama ile elde edilen
kumaşların sürtme ve yıkama haslıklarını karşılaştırmışlar ve hemen hemen aynı haslık
değerleri elde edilmesinin yanı sıra bazı haslık değerlerinde klasik boyamaya göre kapsüllü
boyama ile elde edilen kumaşta 1 dereceye kadar daha yüksek haslıklar elde edilmiştir.
Ji ve ark. (2009), daha önceki çalışmalarda olduğu gibi melamin reçinesi kullanarak
dispers boyaları in-situ polimerizasyon yöntemine göre kapsüllemişlerdir. Bu çalışmanın
amacı da yardımcı madde kullanmadan boyama gerçekleştirebilmek ve boyama sonrası atık
suyun geri kazanılarak tekrar kullanılmasını sağlamaktır. Çalışma kapsamında atık su 6 kere
geri kazanılarak boyamalar gerçekleştirilmiş ve her boyamada yakın renk değerleri elde
edilmiştir.
Şekil 2. 5. Dispers boya mikrokapsüllerinin lif yüzeyine difüzyon modeli (Ji ve ark., 2009)
Yan ve ark. (2011) farklı reaktifliklere sahip melamin ön polimerleri kullanarak
dispers boyaları mikrokapsüllemişlerdir. Dispers boyaların mikrokapsülden lif yüzeyine
difüzyonunun duvar materyalinin reaktifliğine ve öz madde ile kabuk malzemenin kütle
oranına göre ayarlanabileceğini belirtmişlerdir. Kabuk maddenin kütle oranı arttıkça renk
değerlerinde düşüler gözlenmiştir. 1:1 oranında öz madde/kabuk madde kullanılarak kapsül
yapımında kabuk madde olarak trimetilolmelamin ile heksametilolmelamin kullanıldığında
hemen hemen yakın renk değerleri elde edilse de kabuk madde oranı arttırıldığı durumlarda
trimetilolmelaminde, heksametilolmelamine göre renk değerinde daha büyük düşüşler
gözlenmiştir.
8
Şekil 2. 6. Dispers boya içeren kapsüller kullanılarak yapılan boyama işlemi (Yan ve ark., 2011)
Hong ve Park (1999), ara yüzey polimerizasyon yöntemine göre poliüretan
mikrokapsüller üretmişlerdir. Öz madde olarak parfüm maddesi olan migrin yağını
kullanmışlardır. Bu çalışmadaki amaç poliüretan yapısı içindeki sert ve yumuşak segmentlarin
miktarlarına bağlı olarak kapsüllerin fiziksel özelliklerini incelemektir. Poliüretan yapısı
içerisindeki yumuşak segmentleri oluşturan poliolün molekül ağırlığını değiştirerek partikül
boyutundaki, morfolojideki ve salınımdaki değişimleri incelemişlerdir. Kapsül yapımında
kullanılan poliolün molekül ağırlığındaki düşüle birlikte daha gözenekli ve daha geçirgen
kapsüller elde etmişlerdir. Bunun sebebi olarak hidrofobik sert parçaların artışı ve buna bağlı
olarak daha ince duvarların oluşmuş olması şeklinde belirtmişlerdir. Sert ve yumuşak
segmentlerin oranına bağlı olarak kontrollü bir salım davranışı elde etmişlerdir.
Zandi ve ark. (2011), zayıf polikatyon poli(alil-amin hidroklorid) ve güçlü polianyon
poli(sodyum stiren sülfonat) kullanarak layer by layer tekniği ile dispers boya parçacıklarının
yüzeyinde bir nano film oluşturmuşlardır. Sonrasında ise bu parçacıkların etrafını poli(üre
formaldehid) ile in-situ polimerizasyonunu kullanarak kaplamışlardır. Bu sayede yardımcı
madde kullanmadan boyama yapılabileceğini belirtmişlerdir. Karıştırma hızı, yüzey aktif
madde miktarı, üre formaldehit oranı gibi etkenlere bağlı olarak boyut ve yüzey
morfolojisinde değişimler gözlemişlerdir. Düşük üre formaldehit oranlarında daha pürüzlü
kapsül yüzeyleri elde ederlerken karıştırma hızındaki artışa bağlı olarak daha pürüzsüz
yüzeyler elde etmişlerdir. Ayrıca karıştırma hızı arttıkça daha küçük boyutlarda kapsüller
üretildiğini belirtmişlerdir.
9
2.2. Kabuk (kaplama) maddeleri
- Melamin
- Formaldehit
Kaplama maddesi olarak literatür de göz önüne alınarak melamin-formaldehit reçinesi
seçilmiştir. Melamin-formaldehit reçinesi amino reçinelerinin örneklerinden birisidir. Amino
reçineleri bir amin ve bir aldehitin polimerik reaksiyonunun ürünüdür. Sözü edilen reçinede
amini, melamin (2,4,6-triamino-s-triazin); aldehiti de formaldehit teşkil eder. Bu iki başlangıç
maddesi öncelikle reaktif bir monomer vermek üzere reaksiyona girerler. Bu reaksiyonun
ardından kondenzasyon reaksiyonu ile polimerik bir ara ürün oluşur.
Şekil 2. 7. Melamin-Formaldehit Polimerinin Oluşması; (a) Başlangıç, (b)Polimerizasyon
10
3. MİKROKAPSÜLASYON YÖNTEMİ
In-situ polimerizasyonu, arayüzey polimerizasyonuna benzer bir yöntemdir. Ara yüzey
polimerizasyonu gibi kapsül duvarı oluşumu kapsülasyon reaktörüne eklenen monomerlerin
polimerizasyonu ile elde edilmektedir. Bununla beraber in-situ polimerizasyonunda öz
maddesine reaktif ajan (reaktan) ilave edilmez. Polimerizasyon sadece sürekli fazda ve
dispers çekirdek materyali ile sürekli fazın oluşturduğu arayüzeyin devamlı faz kısmında
gerçekleşir. Düşük moleküler ağırlıklı ön polimerin polimerleşmesiyle boyutu büyümekte ve
sürekli fazdan dispers çekirdek materyalin üzerine çökmekte ve böylece mikrokapsülasyon
gerçekleşmektedir.
In-situ polimerizasyonunda en çok kullanılan monomerler üre-formaldehit, melamin-
formaldehit ve üre-melaminformaldehit monomerleridir. Bunlar suda çözünmeyen sıvı
çekirdek materyallerinin ve katı çekirdek materyallerinin mikrokapsülasyonunda kullanılır.
Ara yüzey polimerizasyonunda olduğu gibi, uygun bir karıştırıcı ve yüzey aktif madde ile
çekirdek maddenin sulu emülsiyonu oluşturulur. Emülsiyon oluştuktan sonra ön polimer ilave
edilir ve polimerizasyonun devam etmesi için pH ve sıcaklık uygun şartlara getirilir.
4. MİKROKAPSÜL SALIM MEKANİZMASI
Bu projede elde edilecek kapsüllerden beklenen salım yavaş salım şeklindedir. Boya
banyosu içerisindeki su molekülleri yarı-geçirgen kapsül duvarına absorbe olarak kapsül
içerisine girecek ve kapsül içindeki dispers boyayı az bir miktarda çözerek kapsül içerisindeki
ve dışındaki konsantrasyon farklılığına bağlı olarak dispers boya kapsül dışına difüzyon
yoluyla çıkacak. Böylece boyama ortamındaki boya miktarı sabit bir konsantrasyonda
olacağından dolayı kumaşa düzgün boya alımı sağlanacaktır. Kapsül içerisindeki boya bitene
kadar bu salım devam edecek ve en son boya bittiğinde geriye boş mikrokapsüller kalacak ve
bu kapsüller atık sudan filtre edilerek atık su geri kazanılacaktır.
Yarı-geçirgen olan kapsül duvarı, klasik boyama işlemindeki dispersiyon ve egaliz
maddesi görevini üstlenmektedir.
Boyakatı Boyakapsül Boyaçözünmüş
5. MİKROKAPSÜLLERİN KUMAŞA AKTARIMI
Bu projede mikrokapsül yapımının nedeni dispers boyamada gerekli olan yardımcı
madde kullanımı kaldırarak mikrokapsül yardımı ile dispers boyanın kumaşa geçişini
sağlamaktır. Yani boyalar mikrokapsülle birlikte kumaşa aktarılmamakta, mikrokapsül sadece
taşıyıcı görevi görmektedir. Bu nedenle bu projede mikrokapsüllerin kumaşa aktarımı söz
konusu değildir.
11
6. SONUÇ
Bu proje ile elde edilmek istenen sentetik lif boyamada dispers boya kullanımında
çevreye duyarlı bir üretim yöntemi geliştirebilmektir. Bu konu ile ilgili daha önce birkaç
çalışma yapılmış olmasına rağmen henüz boyama mekanizması tam olarak anlaşılamamıştır.
Bu amaçla bu proje kapsamında kapsül üretim ve boyama şartlarının optimizasyonu üzerine
çalışmalar gerçekleştirilerek çevreye dost bir üretim tekniği oluşturulacaktır.
12
KAYNAKLAR
Hong, K., Park, S., 1999. Preparation of polyurethane microcapsules with different
soft segments and their characteristics, Reactive&Functional Polymers, 42,
193-200.
Ji, J., Yang, X., Lu, L., Wang, X., 2009. Studies on the possibility of recycling
microencapsulated disperse dye-bath effluents, Jour. Appl. Poly. Sci., 113,
3774-3781.
Jun-Ling, J., Shui-Lin, C., Xu-Jie, Y., Lu-De, L., Xin, W., Li-Min, Y., (2007). The
dyeing of nylon with a microencapsulated disperse dye, Color. Technol.,
123, 333-338.
Yan, L., Shuilin, C., 2003. Preparation and properties of disperse dye microcapsules,
Color. Technol., 119, 37-40.
Yan, L., Yi, Z., Ben, Z., Juan, D., Shuilin, C., 2011. Effect of microencapsulation on
dyeing behaviors of disperse dyes without auxiliary solubilization, Jour.
Appl. Poly. Sci., 120, 484-491.
Yi, Z., Jihong, F., Shuilin, C., 2005. Dyeing of polyester using microencapsulated
disperse dyes in the absence of auxiliaries, Color. Technol., 121, 76-80.
Yurdakul A., Atav R., Boya Baskı Esasları, Ege Üniversitesi Tekstil ve Konfeksiyon
Araştırma Uygulama Merkezi Yayını, Bornova-İzmir, 2006.
Zandi, M., Hashemi, S.A., Aminayi, P., Hosseinali, F., 2011. Microencapsulation of
disperse dye particles with nano film coating through layer by layer
technique. Jour. Of Appl. Poly. Sci., 119, 586-594.
13